Op de praatstoel
22 september 2016
11
Praten met Isabel Lauwers en Dennis Bels van NSV!
“Radicaal voor Vlaamse onafhankelijkheid!” De Nationalistische Studentenvereniging NSV blaast dit jaar veertig kaarsjes uit. Hoewel u in kringen rond de Nationalistische Studentenvereniging (NSV!) eerder zult horen spreken van een 8ste lustrum. Een lustrum was van oorsprong een zoenoffer dat door de Romeinen om de vijf jaar werd gehouden. Maar Latijnse termen gebruiken is niet de enige manier waarop NSV! de aloude studententradities in leven tracht te houden…’t Pallieterke sprak met Dennis Bels, kersvers senior seniorum (nationale voorzitter zoals dat heet) en Isabel Lauwers (praeses NSV! Leuven). ’t Pallieterke: De reden dat we jullie op de praatstoel zetten, is de nakende 40ste verjaardag van jullie vereniging. NSV! is in 1976 ontstaan als een afscheuring van KVHV. Kunnen jullie schetsen waarom NSV! in feite is opgericht? Dennis: “Je moet natuurlijk rekening houden met dat tijdvak. Ten eerste kan je dat terugbrengen tot wat er gebeurde in het toenmalige KVHV-Antwerpen. Je had daar, zoals in iedere club, enkele strekkingen en sterke figuren in, waarbij Edwin Truyens (de latere stichter van NSV!, n.v.d.r.) de iets radicalere – nationalistische - strekking vertegenwoordigde. 1976 was ook een woelige periode in de politiek, zeker communautair. Het is dan ook logisch, zoals dat overal wel gebeurt in de Vlaamse Beweging, dat er dan wat onenigheid ontstaat. Er was dus een tweestrijd binnen KVHV om uit te maken wie het ware KVHV-Antwerpen vertegenwoordigde. Op een bepaald moment waren er zelfs afdelingen die zich beiden KVHV-Antwerpen noemden, elk met een vzw met eigen statuten. Om het onderscheid duidelijk te maken voegde de groep rond Edwin Truyens de omschrijving NSV! toe bij de naam KVHV. Je ziet dat nog op zijn originele praeseslint, in de KVHV-clubkleuren: bovenaan staat KVHV-Antwerpen, en daaronder staat NSV! gestikt. Uiteindelijk is het geëindigd in een permanente scheiding tussen het NSV! en KVHV. Het nieuwe NSV! moest wel andere clubkleuren kiezen: zwart-wit-rood (wit en rood van de Antwerpse stadskleuren en zwart van de Vlaamse vlag).” Isabel: “Grappig is dat de oprichters in eerste instantie voor de Antwerpse kleuren kozen, er niet bij stilstaand dat er misschien nog andere afdelingen zouden bijkomen. Maar vrij snel volgden afdelingen in Gent en Hasselt, en nog een paar jaar later kwamen er afdelingen in Leuven en Brussel”. In het KVHV hebben de verschillende afdelingen van Antwerpen, Leuven en Gent elk hun eigen clubkleur. Bij NSV! draagt elk lid het zwart-wit-rode lint en de grijze pet, ongeacht de afdeling waartoe hij of zij behoort. ’t Pallieterke: Het is dan wel aannemelijk dat jullie ideologie verschilt met die van het KVHV. Dennis: “Onze ideologie! Wij hebben een politieke beginselverklaring met vijftien hoofdpunten. Die beginselverklaring heeft rond 2006 een modernisering ondergaan. Een paar belangrijke standpunten daarin zijn: onverkort voor een onafhankelijk Vlaanderen gaan, de principes van volksnationalisme, solidarisme als maatschappelijk wereldbeeld…” ’t Pallieterke: Solidarisme, kan je daar even dieper op ingaan? Dennis: “Wel, veel mensen zien dat als een loutere economische visie, maar in feite beslaat dat veel meer: een veelomvattende visie op de maatschappij. Solidarisme is zoals een schelp, je kan daar veel dingen insteken. Veel mensen associëren dat dan met corporatisme (economisch overlegmodel tussen staat, kapitaal en arbeid, n.v.d.r.), anderen gaan solidarisme associëren met de economische leer van de Katholieke Kerk... Het is een soort van middenpositie tussen liberalisme en socialisme, maar die daarom niet gewoon wat snoept van beide walletjes. Het gaat veel meer om de samenleving die organisch gestructureerd is waarin er verschillende lagen of sferen zijn. Binnen die sferen zijn er dichtere sferen et cetera. Een concentrisch verhaal waarbij er veel op subsidiariteit is gebaseerd: als het kan zo veel mogelijk in de dichtste sferen organiseren. Belangrijkste sferen zijn dan het gezin/familie en je volksgenoten. En dan is er nog het ethische: vaak een twistpunt binnen NSV!, hoor.” ’t Pallieterke: Ja? Jullie noemen zich conservatief? Dennis: “Juist. Maar als het gaat over ethiek,
toch zeker de laatste vijftien jaar, is dat binnen de NSV! één van de discussiepunten. Vlaanderens cultuur en onafhankelijkheid, die staan nooit ter discussie. Maar de ethische standpunten, het conservatisme daaromtrent wordt steeds minder populair. De huidige 18-jarigen zijn kinderen van hun tijd, natuurlijk. Zij zijn opgegroeid met homohuwelijk, abortus… en een zeker autonoom denken op dat vlak. Het is een discussie, en de opinies variëren naargelang de leden. ’t Pallieterke: Jullie zijn aan alle Vlaamse universiteiten erkend. Dat heeft een hele poos geduurd, zeker in Gent. Hoe komt dat in feite? Dennis: “In Gent was dat omdat de andere PFK-leden (Politiek-Filosofisch Konvent is de kring voor politieke clubs aan de UGent, n.v.d.r.) goedkeuring moesten geven. Als dat convent dan gevuld is met een stuk of vier radicaal-linkse organisaties, die dan nog eens de andere aangesloten vereniging onder druk zetten...Dat was toen ook een veel bitsigere tijd. Toen werd de praeses van de Gentse afdeling op straat in elkaar geslagen. Dat is acht jaar geleden gebeurd, en gelukkig zijn ondertussen de tijden veranderd. ’t Pallieterke: Hoe zit dat met Antifa? Die waren vroeger heel gewelddadig; men kon bijna spreken van terreur. Is dat vandaag nog zo? Isabel: “Bij gewone activiteiten hebben we daar geen last meer van. Vorig jaar hebben we, toen we op straat rondliepen, een kleine beetje last gehad, maar dat was rond de periode van onze nationale betoging. Dan is er altijd wat meer spanning. Dan lopen de gemoederen een beetje op, maar zelfs toen is het bij wat dreigen gebleven.” ’t Pallieterke: Hoe komt het dat die tegenstand zo snel is verdwenen? Dennis: “Volgens mij gaat het, als ik daar eerlijk over ben, niet over een perceptieverbetering jegens NSV!, maar over een groeiende apathie bij de gemiddelde student. Als we kijken naar onze eigen betoging, dan komt daar minder volk naar toe dan vroeger, maar ook de antifascisten trekken met hun traditionele tegenbetoging drie tot vier keer minder volk dan vroeger. Politiek leeft veel minder bij de student. Ik zie ook dat debatten, georganiseerd door LVSV of CDS (respectievelijk de liberale en christendemocratische studentenverenigingen, n.v.d.r.) veel minder populair zijn dan acht jaar geleden. Ik denk dat politiek gewoon veel minder leeft.” ’t Pallieterke: Zien jullie zo’n trend in jullie ledenaantal? Is dat een obstakel? Dennis: “Ik denk dat je dat voornamelijk ziet in het feit dat we veel minder ‘meelopers’ aantrekken. De mensen die er nu bijkomen zijn echt wel gemotiveerd. Vroeger maakten we wel eens mee dat we er negen doopten (schachten, n.v.d.r.), maar dat er maar vijf of zes bleven. Dat zien we nu niet meer. Het zijn er dus minder, maar beter. Je politiek inzetten in dit amusementsgericht klimaat is een heuse stap geworden. Toch denk ik dat het een obstakel is naar de toekomst toe. Zich formeel inzetten, dat wordt minder en minder gedaan in tegenstelling tot het ‘Facebookheldendom’. ’t Pallieterke: NSV! heeft heel wat bekende alumni, waaronder onze hoofdredacteur Karl van Camp, maar ook een heel aantal politici. Frank Vanhecke, Bruno Valkeniers, Karim van Overmeire, Tom van Grieken… Zijn jullie een politicifabriek? Isabel (grinnikt): “Er is daar eens een mooie thesis over geschreven door iemand aan de UGent! Maar zijn wij een politicifabriek? Niet per se. Het is niet omdat men NSV!’er wordt, dat men politicus wordt. Heel wat NSV!’ers trekken zich zelfs gewoon terug uit de “Beweging” na het afstuderen. Het is natuurlijk logisch dat er politici voortkomen uit een politieke studentenvereniging. Ik vond
de titel van die scriptie ook wel goed: de NSV! als metapolitieke voorhoede voor V-partijen.” ’t Pallieterke: De volledige titel van die scriptie was “De NSV! als metapolitieke voorhoede. Een duik in de kweekvijver van het Vlaams Belang”. Zijn jullie partijgebonden? Aan het Vlaams Belang? Dennis: “We zijn niet formeel verbonden in de zin dat we een pure Vlaams Belang-club zijn. Ideologisch staan we misschien dichter bij de ideeën van het Vlaams Belang. Maar er zijn zeer zeker ook NSV!-leden die eerder met N-VA sympathiseren. Maar nogmaals, we krijgen geen bevelen vanuit een of ander partijhoofdkwartier. Isabel: “We doen niet echt aan partijpolitiek. Onze bedoeling is onze leden politiek bij te scholen, ze warm te maken voor de Vlaamse zaak en het nationalistisch gedachtengoed. Maar we geven geen stemadvies, onze leden zijn volwassen genoeg om een eigen keuze te maken in het stemhokje. Dennis: “We zijn wel volksnationalistisch, radicaal voor Vlaamse onafhankelijkheid, en als je kijkt naar de houding van N-VA momenteel…, dan kan ik er wel in komen dat heel wat oud-leden niet voor de N-VA kiezen na hun studententijd. Er zijn maar twee partijen voor Vlaamse onafhankelijkheid en de huidige strategie van N-VA is het communautaire in de koelkast steken voor een socio-economisch herstel… Deze week is trouwens bewezen dat daarover de meningen binnen N-VA durven botsen.” ’t Pallieterke: Dennis, je had het een beetje denigrerend over het ‘Facebookheldendom’. Hoe doet NSV! het op de sociale media? Dennis: “Op de sociale media hebben we redelijk wat ‘likes’. De vraag is: hoeveel zijn die ‘likes’ waard? Eens ‘vind-ik-leuk’ aanklikken is sympathiek naar ons toe, dat is beter dan niets. Maar dat blijven cijfertjes op een computer. Ik heb liever mensen van vlees en bloed.” We bereiken via Facebook natuurlijk wel veel mensen, maar de bedoeling van zo’n Facebookpagina, of eender welk internetmedium, is niet alleen je ideeën bekend te maken, maar ook om echte medestanders te vinden.” ’t Pallieterke: Er wordt vaak gezegd “politiek is een mannenwereld”. Isabel, hoe ervaar jij dat? Isabel: “Goh, ik denk dat dat misschien vroeger zo was, maar vandaag de dag zien we een toename van het aantal vrouwen die interesse hebben in politiek. Daar is niets mis mee. Ik onvervind ook geen tegenkanting of zo bij mijn mannelijke collega’s van NSV!. (lacht) Onze studentenvereniging is een mooi voorbeeld voor gelijke kansen voor mannen en vrouwen.” ’t Pallieterke: Hebben jullie een idee over het percentage vrouwen in NSV!? Dennis: “(twijfelt) Nu moet ik eens goed denken. Antwerpen telt een groot aantal mannen, in de Gentse afdeling zijn dan weer een pak vrouwen actief…” Isabel: “Ook in Leuven zijn er vrij veel vrouwen lid geworden. Laten we zeggen, een verhouding van 60 procent mannen, en 40 procent vrouwen.” ’t Pallieterke: Dennis, je bent nu senior seniorum. Wat plan je? Dennis: “Voor mij is het belangrijk dat de afdelingen volledig zelfstandig kunnen werken. Alles moet in orde zijn qua financiën,
bestuurlijke zaken en met de universiteiten. Dat is één grote betrachting. Ik ben altijd een grote voorstander geweest van de lokale autonomie van de afdelingen, zolang ze het inhoudelijk niet te bont maken. Daarnaast heeft “nationaal” een aantal eigen activiteiten, zoals de betoging, maar ook symposia…” ’t Pallieterke: Kan je ons al verklappen waarover die betoging zal gaan? Dennis: “Dat kan ik niet, momenteel weten we zelfs nog niet of we er één gaan houden.” ’t Pallieterke: Komt er dit jaar geen nationale NSV!-betoging? Die is normaal toch om het jaar? Dennis: “Ik hou de optie inderdaad open. Ik ga niet als voorzitter afdwingen dat er een betoging moet zijn, en rond welk thema. Men moet zien of het opportuun is om voor of tegen te gaan betogen. Voor mij is het geen idee-fixe om ieder jaar in maart zo’n betoging te houden. Dat mag gerust op een andere datum doorgaan, en het mag een ander concept zijn… Ik hou alles nog open, maar dat moeten we intern regelen. Ik denk dat je zo’n betoging als een anker met je meedraagt… Ik meen dat je evenveel of meer aandacht kan trekken met een goed symposium, bijvoorbeeld. Maar ja, tradities veranderen bij ons… (glimlacht).” ’t Pallieterke: Wat hebben jullie, in die veertig jaar, strategisch bereikt? Dennis: “Als ik kijk naar de afgelopen veertig jaar, dan is onze grote verwezenlijking dat we de idee van een onafhankelijk Vlaanderen mee hebben uitgedragen en het mee helpen laten groeien van een marginaal minderheidsidee tot een idee dat geen utopie is, dat perfect realiseerbaar is. Maar even belangrijk hebben we in veertig jaar, dat zijn ongeveer acht studentengeneraties, heel wat politiek bewuste en kritische mensen voortgebracht, in de partijpolitiek of daarbuiten.” ’t Pallieterke: Ideeën en menselijk kapitaal dus. Wat wil NSV! de komende veertig jaar doen? Isabel: “Enerzijds willen we natuurlijk onze politieke doelstellingen kenbaar maken en zoveel mogelijk ingang in onze maatschappij laten maken. Anderzijds hoop ik dat we voldoende goede mensen kunnen blijven afleveren, studenten zijn tenslotte de toekomst zoals men zegt. En voor de rest: ad multos annos, ik hoop dat er nog zeker veertig jaar mogen bijJonas Naeyaert doen!” De 40ste verjaardag wordt gevierd op zaterdag 1 oktober. In Antwerpen wordt verzameld voor een academische zitting in het Lindner Hotel, in de Lange Kievitstraat. Ontvangst vanaf 15.30u en om 16u.00 start de academische zitting met vier oudstudenten als spreker: Edwin Truyens, Jan Van Malderen, Karl van Camp en Jurgen Ceder. De academische zitting wordt afgesloten met een – hoe kan het ook anders – bierreceptie. Daarna volgt nog een wandelbuffet en natuurlijk wordt afgesloten met een cantus. Men kan (en moet) zich enkel inschrijven voor het gehele programma. Bijkomende informatie vindt u op: www.40jaarnsv.be. Via deze webstek kan men zich nog aanmelden en/of lid worden van het steuncomité.