ಸಂಸಾರಸುಖ

ಲಿಯೋ ಟಾಲ್‍ಸಟಾ ಯ

ಸಂಸಾರ ಸುಖ (ನಾಲ್ು​ು ನೀಳ್ಗತೆಗಳ್ ಅನುವಾದ)

ಕನನಡಕ್ೆು:

ಪಿ.ವಿ. ನಾರಾಯಣ

1

SAMSAARA SUKHA: A collection of four novellas by Leo Tolstoy rendered into Kannada by Dr. P.V Narayana and published by M/s Vasantha Prakashana

2

ಸಂಸಾರ ಸುಖ ಭಾಗ 1 1 ನಾವು ನಮ್ಮ ತಾಯಿಯ ಸಾವಿನ ಸೂತಕದಲ್ಲಿದ್ೆದ ವು. ಅವಳು ಸತತದುೆ ಕಾರ್ತಿಕ ಮಾಸದಲ್ಲಿ. ಆಗ ನಾನು ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಕಾತಾ​ಾ ಹಾಗೂ ಸದೂೋನಾ​ಾ ಜದೂತದ ಇದ್ದೆ. ಕಾತಾ​ಾ ನಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದ ಹಳದಯ ಪರಿಚಯದವಳು. ನಮ್ಮನದೆಲ್ಿ ಬದಳಸಿದ ಒಬಬಳೋದ ದ್ಾದಿ. ನನಗದ ನದನಪಿರುವ ಹಾಗದ, ಮೊದಲ್ಲನಂದಲ್ೂ ನಾನವಳನುೆ ಪಿರೋರ್ತಸುರ್ತತದ್ದೆ. ಸದೂೋನಾ​ಾ ನನೆ ತಂಗಿ. ಪದೂರಕೂ ದ ರೋವ್ಸ್ಕೋದ ನಮ್ಮ ಹಳದಯ ಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ಕಳದದಿದೆ ಆ ಮಾಗಿಯ ಕಾಲ್ ಕರಾಳವೂ ದು​ುಃಖಪೂರಿತವೂ ಆಗಿತುತ. ವಿಪರಿೋತ ಚಳ್ಳ, ಜದೂತದಗದ ಗಾಳ್ಳಯೂ ಹದಚು​ು; ಕಿಟಕಿಗಳ್ಳಗಿಂತ ಮೋಲ್ಲನ ಮ್ಟಟದವರದಗೂ ಮ್ಂಜು ಸುರಿಯುರ್ತತತುತ; ಕಿಟಕಿಯ ಗಾಜುಗಳು ಕಾವಳದಿಂದ್ಾಗಿ ಯಾವಾಗಲ್ೂ ಮ್ಬಾಬಗಿರುರ್ತತದೆವು. ಹೋಗಾಗಿ ಚಳ್ಳಗಾಲ್ವಿಡೋ ನಾವು ಹದೂರಗದ ನಡದದ್ಾಗಲ್ಲೋ ಗಾಡಯಲ್ಾಿಗಲ್ಲೋ ಹದೂೋಗುರ್ತತದುೆದು ಅಪರೂಪ. ನಮ್ಮ ಮ್ನದಗದ ಬರುರ್ತತದೆವರೂ ಕದಲ್ವರು ಮಾತರ, ಹಾಗದ ಬಂದವರು ಕೂಡ ನಮ್ಗದ ಹದಚ್ಚುನ ಗದಲ್ವನಾೆಗಲ್ಲೋ ಸಂತದೂೋಷವನಾೆಗಲ್ಲೋ ತರುರ್ತತದೆವರಲ್ಿ. ಅವರ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ದ ಪದರೋತ ಕಳದ ತಾಂಡವವಾಡುರ್ತತತುತ, ಅವರ ಮಾತು ಪಿಸುಗುಟುಟವಂತದ ಇರುರ್ತತತುತ. ತಾವದಲ್ಲಿ ಯಾರನಾೆದರೂ ಎಬ್ಬಬಸಿಬ್ಬಡುತದತೋವದೋನದೂೋ ಎಂಬ ಕಾತರ ತುಂಬ್ಬದಂತದ ಅವರ ಮ್ುಖಗಳು ಕಾಣುರ್ತತದೆವು. ಅವರಾರೂ ನನೆನುೆ ಕಂಡಾಗಲ್ದಲ್ಿ, ನಗುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ, ಬದಲ್ಲಗದ ನಟುಟಸಿರುಬ್ಬಡುರ್ತತದೆರು, ಕದಲ್ವು ವದೋಳದ ಕಣ್ಣೋರನೂೆ ಸುರಿಸುರ್ತತದೆರು, ಅದರಲ್ೂಿ ಕಪು​ು ಫ್ಾರಕ್ ತದೂಟಟ ಪುಟಟ ಸದೂೋನಾ​ಾಳನುೆ ನದೂೋಡದ್ಾಗಲ್ಂತೂ ಇದು ಮ್ತತಷುಟ ಹದಚ್ಾುಗುರ್ತತತುತ. ಸಾವಿನ ಮ್ಸಿ ಮ್ನದಗದಲ್ಿ ಅಂಟಿಕದೂಂಡತುತ: ಸುಳ್ಳದ್ಾಡುವ ಗಾಳ್ಳಯಲ್ದಿಲ್ಿ ಸಾವಿನ ದು​ುಃಖ-ಭಯಗಳು ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡದೆವು. ನಮ್ಮಮ್ಮನ ಕದೂೋಣದಗದ ಬ್ಬೋಗ ಹಾಕಿದೆರು; ಮ್ಲ್ಗುವ ಮ್ುನೆ ಅದರ ಮ್ುಂದ್ದ ಹಾದುಹದೂೋಗುವಾಗದಲ್ಿ ಆ ತಣಣನದಯ ಖಾಲ್ಲ ಕದೂೋಣದಯಲ್ಲಿ ಇಣುಕಬದೋಕದಂಬ ತವಕವುಂಟಾಗುರ್ತತತುತ. ನನಗಾಗ ಹದಿನದೋಳು ವಷಿ. ಸತತ ವಷಿ ನಮ್ಮಮ್ಮ ಪಿೋಟರ್ಸಿಬರ್ಗಿಗದ ಹದೂೋಗುವ ಬಯಕದ ವಾಕತಪಡಸುರ್ತತದೆಳು, ನನೆನುೆ ಉನೆತ ಮ್ಟಟದ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಬದಳಸ ದ ಬದೋಕದಂಬ ಇಚ್ದೆ ಅವಳದು. ನಮ್ಮಮ್ಮ ಸತತದುೆ ನನಗದ ಅರ್ತೋವ ದು​ುಃಖವನುೆ ತಂದಿತುತ. ಆದರದ ಆ ದು​ುಃಖದ ಹಂದಿದೆ ಮ್ತದೂತಂದು ಭಾವನದಯನೂೆ ನಾನು ಹದೋಳ್ಳಕದೂಳಿಬದೋಕು. ನಾನು ಚ್ಚಕಕ ವಯಸಿ್ನವಳೂ ಚ್ದಲ್ುವದಯೂ ಆಗಿದೆರೂ (ಹೋಗಂತ ಎಲ್ಿರೂ ಹದೋಳುರ್ತತದೆರು), ಹಳ್ಳಿಯ ಒಂಟಿತನದಲ್ಲಿ ಮ್ತದೂತಂದು ವಷಿ ಕಳದಯಬದೋಕಲ್ಿ ಎಂಬ ಭಾವನದ ಅದು. ಚಳ್ಳಗಾಲ್ ಮ್ುಗಿಯುವ ಮ್ುನೆವದೋ, ಈ ಬದೋಗುದಿ, ಒಂಟಿತನ ಹಾಗೂ ಶುದಧ ಬದೋಸರಗಳು

ಎಷುಟ

ಹದಚ್ಾುದುವದಂದರದ,

ನನೆ

ಕದೂೋಣದ

ಬ್ಬಟುಟ

ಬರಬದೋಕದಂದ್ಾಗಲ್ಲೋ

ಪಿಯಾನದೂೋ

ಮೋಲ್ದ

ಬದರಳಾಡಸುವುದಕಾಕಗಲ್ಲೋ ಕದೈಲ್ಲ ಪುಸತಕ ಹಡಯುವುದಕಾಕಗಲ್ಲೋ ನನಗದ ಮ್ನಸಾ್ಗುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಏನಾದರೂ ಕದಲ್ಸ ಮಾಡು ಎಂದು ಕಾತಾ​ಾ ಹದೋಳ್ಳದ್ಾಗ ನನೆ ಕದೈಲ್ಾಗುವುದಿಲ್ಿವದಂದು ಹದೋಳುರ್ತತದ್ದೆ. ಆದರದ, "ಅದರಿಂದ್ದೋನು ಪರಯೋಜನ? ನನೆ ಬದುಕಿನ ಅತಾಂತ ಮ್ುಖಾ ಭಾಗ ಹೋಗದ ವಾರ್ಿವಾಗುರ್ತತರಬದೋಕಾದರದ ಏನನಾೆದರೂ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಏನುಪಯೋಗ?" ಎಂದು ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿಯೋ ಅಂದುಕದೂಳುಿರ್ತತದ್ದೆ. ಈ ಪರಶ್ದೆಗದ ಉತತರವದಂಬಂತದ ಕದನದೆಯ ಮೋಲ್ದ ಕಂಬನ ತದೂಟಿಟಕುಕರ್ತತತುತ. ನಾನು ಬಡಕಲ್ಾಗುರ್ತತದ್ದೆೋನದ, ಮ್ುಖಕದಕ ಮ್ಂಕು ಬಡದಿದ್ದ ಎಂದು ಕಂಡವರು ಹದೋಳುರ್ತತದೆರು; ಆದರದ ಇದು ಕೂಡ ನನೆ ಆಸಕಿತಯನುೆ ಕುದುರಿಸಲ್ು ಶಕತವಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಅದರಿಂದ್ದೋನಾಗಬದೋಕು? ಯಾರಿಗದ? ಈ ಒಂಟಿತನ, ಅಸಹಾಯಕ 3

ಮ್ಂಕುತನಗಳಲ್ಲಿಯೋ ನನೆ ಇಡೋ ಬದುಕು ಮ್ುಗಿದುಹದೂೋಗುತತದ್ದ ಎನಸುರ್ತತತುತ; ಆದರದ ಇದರಿಂದ ಪಾರಾಗುವ ಸಾಮ್ರ್ಾಿ, ಅಷದಟೋಕದ, ಆಸದಯೂ ನನೆಲ್ಲಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಚಳ್ಳಗಾಲ್ದ ಕದೂನದಯ ವದೋಳದಗದ ಕಾತಾ​ಾ ನನೆ ಬಗದೆ ಆತಂಕಗದೂಂಡಳು, ನನೆನುೆ ದೂರದ್ದೋಶಕದಕ ಕರದದ್ೂ ದ ಯಾಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಬದೋಕದಂದು ನರ್ಿರಿಸಿದಳು. ಆದರದ ಇದಕದಕ ಹಣ ಬದೋಕಲ್ಿ. ನಮ್ಮಮ್ಮ ರ್ತೋರಿಕದೂಂಡ ಮೋಲ್ದ ನಮ್ಮ ಹಣಕಾಸಿನ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತ ಏನಾಗಿದ್ದ ಎಂಬ ಬಗದೆ ನಮ್ಗದ ಅರಿವಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ನಮ್ಮ ಸಿ​ಿರ್ತಯ ಬಗದೆ ಸುಷಟ ಚ್ಚತರಣ ಕದೂಡಬಲ್ಿ ಪದೂೋಷಕರ ದ್ಾರಿಯನುೆ ನಾವು ಎದುರುನದೂೋಡುರ್ತತದ್ದೆವು. ಅವರು ಬಂದದುೆ ಮಾಚ್ಚಿಯಲ್ಲಿ. ಒಂದು ದಿನ ಬದಳ್ಳಗದೆ ಎದುೆ ಕದಲ್ಸವಿಲ್ಿದ್ದ, ಆ ಯೋಚನದಯೂ ಇಲ್ಿದ್ದ, ಅದರ ಆಸದಯನೂೆ ಹದೂಂದದ್ದ ಕದೂೋಣದಯಲ್ಲಿ ನದರಳ್ಳನಂತದ ಅರ್ತತತತ ಶತಪರ್ ಹಾಕುರ್ತತದೆ ನನಗದ ಕಾತಾ​ಾ, "ದ್ದೋವರು ದ್ದೂಡಡವನು!" ಎಂದು ನಟುಟಸಿರು ಬ್ಬಟುಟ,. ಸರ್ಜಿ ಮ್ುಖದೈಲ್ಲಾಚ್ ಬಂದಿದೆ ವಿಷಯ ರ್ತಳ್ಳಸಿದಳು. "ನಮ್ಮ ಬಗದೆ ವಿಚ್ಾರಿಸಿಕದೂಂಡು ಹಾಗದೋ ಊಟಕದಕ ಬರಬಹುದ್ಾ ಅಂತ ಕದೋಳ್ಳಕದೂಂಡು ಬರಾಕದ ಹದೋಳ್ಳ ಕಳ್ಳ್ದ್ಾರದ. ಮಾ​ಾಶ್ದಂ ು ಕಾ, ನೋನು ಗದಲ್ವಾಗಬದೋಕು, ಇಲ್ಿದಿದೆರದ ಅವರು ನನೆ ಬಗದೆ ಏನಂದುಕದೂೋತಾರದ? ನಮ್ಮನದೆಲ್ಿ ಕಂಡದರ ಅವರಿಗದ ತುಂಬ ಇಷಟ." ಎಂದು ಹದೋಳ್ಳದಳು. ಸರ್ಜಿ ಮಿಖದೈಲ್ಲಾಚ್ ನಮ್ಮ ಹರ್ತತರದ ನದರಹ ದ ದೂರದಯವರು. ತುಂಬ ಚ್ಚಕಕವಯಸಿ್ನವರಾದರೂ ನಮ್ಮ ತಂದ್ದಯ ಗದಳಯ ದ ರಾಗಿದೆವರು. ಅವರ ಬರುವಿಕದಯಿಂದ ನಮ್ಮ ಯೋಜನದಗಳದಲ್ಿ ಬದಲ್ಾಗುವ ಹಾಗೂ ನಾವು ಹಳ್ಳಿಯನುೆ ಬ್ಬಟುಟ ಹದೂೋಗಲ್ು ಅನುಕೂಲ್ವಾಗುವ ಸಂಭವವಿತುತ. ನನಗದ ಅವರನುೆ ಕಂಡರದ ಮೊದಲ್ಲನಂದಲ್ೂ ಅಕಕರದ, ಗೌರವ. ಗದಲ್ುವಾಗಿ ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಳುಿವಂತದ ಕಾತಾ​ಾ ಕದೋಳ್ಳಕದೂಂಡಾಗ, ನಮ್ಮ ಮಿಕದಕಲ್ಿ ಸದೆೋಹತರುಗಳ್ಳಗಿಂತ ಅವರ ಮ್ುಂದ್ದ ಜದೂೋಲ್ು ಮೊೋರದ ಹಾಕಿಕದೂಳುಿವುದು ನನಗದೋ ಸರಿಹದೂೋಗದು ಎಂದವಳು ಸರಿಯಾಗಿಯೋ ಊಹಸಿದೆಳು. ಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ಮಿಕದಕಲ್ಿರಂತದ, ಕಾತಾ​ಾಳ್ಳಂದ ಹಡದು ಅವರ ರ್ಮ್ಿಪುರ್ತರ (ಗಾಡ್-ಡಾಟರ್) ಸದೂೋನಾ​ಾವರದಗದ ಹಾಗೂ ಲ್ಾಯದ ಆಳ್ಳನವರದಗದ, ಅವರ ಬಗದೆ ಎಲ್ಿರಿಗೂ ವಾಡಕದಯ ಪಿರೋರ್ತಯಿತುತ, ಅದರಂತದಯೋ ನನಗೂ. ಅಲ್ಿದ್ದ ನನಗದ ಅವರು ಅದಕೂಕ ಮಿಗಿಲ್ಾಗಿದೆವರು, ಅದಕದಕ ಕಾರಣ ನಮ್ಮ ತಾಯಿ ಅವರ ಬಗದೆ ಒಮಮ ನನೆ ಮ್ುಂದ್ದ ಆಡದೆ ಒಂದು ಮಾತು: "ನೋನು ಅವರಂತಹ ವಾಕಿತಯನುೆ ಮ್ದುವದಯಾಗಬದೋಕದಂದು ನನಾೆಸದ" ಎಂಬುದ್ದೋ ಆ ಮಾತು. ಆ ಹದೂರ್ತತಗದ ನನಗದ ಈ ಮಾತು ವಿಚ್ಚತರವನ ದ ಸಿತುತ, ಅಷದಟೋ ಅಲ್ಿ ಒಂದು ರಿೋರ್ತಯ ಇರಿಸುಮ್ುರಿಸೂ ಉಂಟಾಗಿತುತ. ನನೆ ಆದಶಿದ ಗಂಡ ಬದೋರದಯೋ ಬಗದಯವನಾಗಿದೆ; ಅವನು ಸಪೂರವಾಗಿರಬದೋಕು, ಮ್ಂಕಾಗಿರಬದೋಕು, ವಿಷಣಣತದಯಿಂದ ಕೂಡರಬದೋಕು. ಆದರದ ಸರ್ಜಿ ಮ್ುಖದೈಲ್ಲಾಚ್ ಮ್ರ್ಾವಯಸಿ್ನವರು, ಎತತರವಾಗಿ ಭಜಿರಿಯಾಗಿದೆ ಆಳು, ಅಲ್ಿದ್ದ ನನಗದ ರ್ತಳ್ಳದಂತದ ಸದ್ಾ ಉತಾ್ಹದಿಂದ ಕೂಡದವರು. ಇಷಾಟದರೂ ನಮ್ಮ ತಾಯಿಯ ಮಾತು ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ನದಲ್ದಯೂರಿತುತ. ಇದ್ಾಗುವ ಆರು ವಷಿ ಮ್ುಂಚ್ದಯೂ, ನನಗಾಗ ಹನದೂೆಂದು ವಷಿ, ನನೆನಾೆಗ 'ನೋನು' ಎಂದ್ದೋ ಏಕವಚನದಲ್ಲಿ ಕರದಯುರ್ತತದೆರು, ನನೆ ಜದೂತದ ಆಟವಾಡುರ್ತತದೆರು, ನನೆ ಮ್ುದಿೆನ ಹದಸರಾದ ವಯಲ್ದಟ್ ಎಂದ್ದೋ ಕರದಯುರ್ತತದೆರು. ಆಗಲ್ೂ ನನಗದ ಕದಲ್ವು ಸಲ್ "ಅವರು ಇದೆಕಿಕದೆ ಹಾಗದ ನನೆನುೆ ಮ್ದುವದಯಾಗಲ್ು ಬಯಸಿದರದ ಏನು ಗರ್ತ" ಅನೆಸಿತುತ. ಊಟಕದಕ ಕಾತಾ​ಾ ಸಿಹ ಮ್ತುತ ಸದೂಪಿುನ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಖಾದಾವನುೆ ವಿಶ್ದೋಷವಾಗಿ ಮಾಡದೆಳು. ಸರ್ಜಿ ಮಿಖದೈಲ್ಲಾಚ್ ಮ್ುಂಚ್ದಯೋ ಬಂದರು. ಸಣಣ ಗಾಡಯಂದರಲ್ಲಿ ಕುಳ್ಳತು ಅವರು ಬರುರ್ತತದುೆದನುೆ ನಾನು ಕಿಟಕಿಯಿಂದಲ್ದೋ ನದೂೋಡದ್ದ. ಆದರದ ಮ್ನದಯ ಹರ್ತತರದ ಮ್ೂಲ್ದಯಲ್ಲಿ ಗಾಡ ರ್ತರುಗಿದ್ಾಕ್ಷಣ, ನಾನು ಪಡಸಾಲ್ದಗದ ಓಡಹದೂೋದ್ದ. ಅವರು ನಮ್ಮ ಮ್ನದಗದ ಬರುವ ವಿಷಯ ನನಗದ ಗದೂತದತೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿವದೋನದೂೋ ಎಂದು ತದೂೋರಿಸಿಕದೂಳುಿವುದು ನನೆ ಉದ್ದೆೋಶವಾಗಿತುತ. ಆದರದ ಅವರ 4

ಹದಜೆದಸಪು​ುಳ ಮ್ತುತ ಅವರ ರ್ವನ ಹಾಗೂ ಹಾಲ್ಲನಲ್ಲಿ ಕಾತಾ​ಾಳ ಓಡಾಟದ ಸದುೆಗಳನುೆ ಕದೋಳ್ಳದ್ಾಗ, ನನೆ ಸಹನದ ಕಟದಟಯಡದದು ಅವರನುೆ ನದೂೋಡಲ್ು ನಾನಾಗಿ ಹಾಲ್ಗದ ಹದೂೋದ್ದ. ಅವರು ಕಾತಾ​ಾಳ ಕದೈಕುಲ್ುಕುತತ ಜದೂೋರಾಗಿ ಮ್ುಗುಳೆಗದಯಡನದ ಮಾತಾಡುರ್ತತದೆರು. ನನೆನುೆ ಕಂಡದೂಡನದ ಅವರು ಅದನದೆಲ್ಿ ನಲ್ಲಿಸಿ ಸವಲ್ು ಹದೂತುತ ನನೆ ಕಡದಯೋ ನದೂೋಡುರ್ತತದೆರದೋ ವಿನಾ, ತಲ್ದ ಕೂಡ ಬಾಗಿಸಲ್ಲಲ್ಿ. ನನಗದ ಇರಿಸುಮ್ುರಿಸಾಯತು, ನಾಚ್ಚಕದಯನಸಿತು. "ನೋನದೋನಾ ಇದು?" ಎನುೆತತ ಅವರು ತಮ್ಮದ್ೋದ ವಿಶಿಷಟ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ ಹದೋಳುತತ ನನದೆಡದಗದ ತದರದದ ತದೂೋಳುಗಳದೂಡನದ ಬಂದರು. "ಇಷದೂಟಂದು ಬದಲ್ಾಗದೂೋಕದಕ ಸಾರ್ಾವಾ? ಎಷದೂಟಂದು ಬದಳದ ದ ುಬ್ಬಟಿಟದಿೆೋಯಾ! ನನೆನೆ ನಾನು ವಯಲ್ದಟ್ ಅಂತ ಕರಿೋರ್ತದ್ದೆ, ಆದರದ ನೋನೋಗ ತುಂಬು ಅರಳ್ಳದ ಗುಲ್ಾಬ್ಬ!" ಎಂದರು. ತಮ್ಮ ದ್ದೂಡಡ ಕದೈಗಳಲ್ಲಿ ನನೆ ಕದೈಗಳನುೆ ತದಗದ ದ ುಕದೂಂಡು ಅದುಮಿದರು, ಎಷದಟಂದರದ ನನಗದ ನದೂೋವು ಅನೆಸಿತು. ನನೆ ಕದೈಗದ ಮ್ುರ್ತತಡುವರದಂದು ನರಿೋಕ್ಷಿಸಿ ನಾನು ಅವರದಡದಗದ ಸವಲ್ು ಬಾಗಿದ್ದ. ಆದರದ ಅವರು ಕದೈಯನುೆ ಮ್ತದತ ಅದುಮಿ ನನೆ ಕಣುಣಗಳಲ್ದಿೋ ತಮ್ಮ ದಿಟಿಟ ನಟಟರು. ಅವರ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ಎಂದಿನ ದೃಢತದ ಲ್ವಲ್ವಿಕದಗಳು ತುಂಬ್ಬದೆವು. ಅವರನುೆ ನಾನು ಈ ಹಂದ್ದ ನದೂೋಡ ಆರು ವಷಿಗಳದೋ ಆಗಿದೆವು. ಅವರೂ ಸಾಕಷುಟ ಬದಲ್ಾಗಿದೆರು, ವಯಸೂ್ ಹದಚ್ಾುಗಿತುತ, ಮೈಬಣಣ ಸವಲ್ು ಕಪಾುಗಿತುತ. ಅವರ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ದ ಹಂದ್ದ ಇರದಿದೆ ಮಿೋಸದ ಕಂಗದೂಳ್ಳಸುರ್ತತತುತ. ಮಿಕುಕದ್ಲ್ ದ ಿ ಹದಚು​ು ಕಡಮ ಹಂದಿನಂತದಯೋ ಇದೆವು: ಸರಳ ನಡವಳ್ಳಕದ, ಪಾರಮಾಣ್ಕತದ ಮ್ುಖದ ಎದುೆ ಕಾಣುವ ಲ್ಕ್ಷಣಗಳು, ಸದೆೋಹಪರತದ ಹಾಗೂ ಹುಡುಗಾಟದ ನಸುನಗು - ಎಲ್ಿ. ಐದು ನಮಿಷ ಕಳದಯುವಷಟರಲ್ಲಿ ಅವರು ಅರ್ತಥಿಗಳಾಗಿ ಉಳ್ಳಯದ್ದ ನಮಮಲ್ಿರ ಗದಳಯ ದ ರಾಗಿಬ್ಬಟಿಟದೆರು. ಆಳುಗಳ ಜದೂತದ ಸಹ ಹಾಗದಯೋ. ಅವರಿಗದ ಉಪಚ್ಾರ ಮಾಡುವುದಕದಕಂದು ಕಾತರರಾಗಿ ಕಾದಿದೆ ಅವರ ಬರುವಿಕದ ಎಲ್ಿರ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ದ ಸಂತಸ ಮ್ೂಡಸಿತುತ. ನಮ್ಮಮ್ಮ ಸತತ ಮೋಲ್ದ ನಮ್ಮ ಮ್ನದಗದ ಬಂದಿದೆ ಬದೋರದಲ್ಿ ನದರಹ ದ ದೂರದಯವರಿಗಿಂತ ಇವರು ಭಿನೆವಾಗಿ ವರ್ತಿಸಿದರು. ನಮ್ಮ ಬಳ್ಳ ಬಂದು ಕೂತಾಗ ಬದೋರದಯವರು ಮೌನದಿಂದ ಕಣ್ಣೋರು ಸುರಿಸುವುದ್ದೋ ಸರಿ ಎಂದು ಮಾತಾಡದ್ದ ಕುಳ್ಳರ್ತದೆರದ, ಇವರು ಮಾತರ ಗದಲ್ವಿನಂದ ಕೂಡ ವಾಚ್ಾಳ್ಳಗಳದ ಆಗಿದೆರು. ಇದು ನನಗದ ಮೊದಮೊದಲ್ು ವಿಚ್ಚತರವದನಸಿತದತಂಬುದು ಮಾತರವಲ್ಿ, ಅಷದೂಟಂದು ಹರ್ತತರದವರು ಹೋಗದ ಮಾಡದುೆ ಸರಿಯಲ್ಿವದಂದ್ದೋ ಭಾವಿಸಿದ್ದೆ. ಆದರದ ಅನಾದರವದಂಬಂತದ ಕಂಡದುೆ ಹೃತೂುವಿಕತದಯಾಗಿತುತ ಎಂಬುದು ಆನಂತರ ನನಗದ ಅರ್ಿವಾಯಿತು, ಅದಕಾಕಗಿ ಅವರ ಬಗದೆ ನನೆ ಹೃದಯ ತುಂಬ್ಬ ಬಂತು. ಅಮ್ಮ ಪರರ್ತದಿನ ಕುಳ್ಳರ್ತರುರ್ತತದೆ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಸಾಯಂಕಾಲ್ ಕಾತಾ​ಾ ಪಡಸಾಲ್ದಯಲ್ಲಿ ಎಂದಿನಂತದಯೋ ಕೂತು ಚಹಾ ನೋಡದಳು; ಸದೂೋನಾ​ಾ ಮ್ತುತ ನಾನು ಸರ್ಜಿ ಮಿಖದೈಲ್ಲಾಚ್ ಅವರ ಪಕಕದಲ್ಲಿಯೋ ಕೂರ್ತದ್ದೆವು; ನಮ್ಮ ಹಳದಯ ಅಡುಗದಯವನಾದ ಗಿರಗರಿ ನಮ್ಮ ತಂದ್ದಯ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಒಂದು ಪದೈಪ್ ಅನುೆ ಪತದತ ಹಚ್ಚು ಸರ್ಜಿ ಮ್ುಖದೈಲ್ಲಾಚ್ ಅವರಿಗದ ಕದೂಟಟ. ಹಂದಿನಂತದಯೋ ಅವರು ಕದೂೋಣದಯಲ್ಲಿ ಶತಪರ್ ತುಳ್ಳಯಹರ್ತತದರು. ತನೆ ಓಡಾಟವನುೆ ನಲ್ಲಿದ ಅವರು, “ಯೋಚನದ ಮಾಡದರದ, ಈ ಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ಅದ್ದಷುಟ ಭಯಂಕರ ಬದಲ್ಾವಣದಗಳಾಗಿಬ್ಬಟಿಟವದ ಅನೆಸತದತ ನಂಗದ” ಎಂದರು. 'ಹೂ​ೂ' ಎಂದಳು ಕಾತಾ​ಾ ನಟುಟಸಿರಿನದೂಡನದ. ಆಮೋಲ್ದ ಚಹಾ ಪಾಟಿನ ಮ್ುಚುಳ ಮ್ುಚ್ಚು ಅವರ ಕಡದ ನದೂೋಡದಳು. ಇನದೆೋನು ಅವಳು ಅಳಲ್ು ತದೂಡಗುವಳದನದೂೋ ಅನೆಸಿತು. "ನಂಗದ ನಮ್ಮಪುನ ಜ್ಞಾಪಕ ಇಬದೋಿಕು, ಅಲ್ಾವ" ಎಂದರವರು ನನೆ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ.

5

"ಮ್ಸಕುಮ್ಸಕಾಗಿ", ಎಂದ್ದ ನಾನು. "ಈಗಾಗಿದ್ದರ ಎಲ್ಿರೂ ಎಷುಟ ಸಂತದೂೋಷವಾಗಿರಬಹುದ್ಾಗಿತುತ!" ಎಂದರು ಕುಗಿೆದ ದನಯಲ್ಲಿ, ಏನದೂೋ ಯೋಚ್ಚಸುತತ ನನೆ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ ಮೋಲ್ುಗಣ್ಣನಂದ ನದೂೋಡುತತ. ತಮ್ಮ ದನಯನುೆ ಇನೂೆ ತಗಿೆಸಿ, "ಅವರನೆ ಕಂಡದರ ನಂಗದ ತುಂಬ ಇಷಟ" ಎಂದರು. ಅವರ ಕಣುಣಗಳು ಎಂದಿಗಿಂತ ಹದಚು​ು ಹದೂಳಪಿನಂದ ಕೂಡದಂತದ ನನಗನೆಸಿತು. "ಈಗ ದ್ದೋವರು ಅಮ್ಮನನೂೆ ಕರಕದೂಂಡು ಬ್ಬಟಟ" ಎಂದಳು ಕಾತಾ​ಾ. ತಟಕಕನದ ಕದೈವಸರವನುೆ ಟಿೋಪಾಟಿನ ಮೋಲ್ಲಟುಟ, ತನೆ ಕಚ್ಚೋಿಫು ತದಗದ ದ ುಕದೂಂಡು ಅಳಲ್ಾರಂಭಿಸಿದಳು. "ನಜ, ಈ ಮ್ನದಯಲ್ಾಿಗಿರದೂೋ ಬದಲ್ಾವಣದಗಳು ಭಯಂಕರವಾದವು" ಎಂದವರು ಹದೋಳ್ಳ ಮ್ುಖವನುೆ ಬದೋರದಡದಗದ ರ್ತರುಗಿಸಿಕದೂಂಡರು. ಕದಲ್ ಕ್ಷಣಗಳ ಬಳ್ಳಕ, "ಸದೂೋನಾ​ಾ, ನನೆ ಆಟದ ಸಾಮಾನುಗಳನುೆ ತದೂೋರಿಸು" ಎನುೆತತ ಅಲ್ಲಿಂದ ಎದುೆ ನಡುಮ್ನದಗದ ಹದೂೋದರು. ಅವರು ಹದೂೋದ ಮೋಲ್ದ, ನಾನು ಕಣುಣ ತುಂಬ ನೋರು ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡದೆ ಕಾತಾ​ಾಳ ಕಡದ ನದೂೋಡದ್ದ. "ಎಂರ್ ದ್ದೂಡಡ ಮ್ನಸು್ ಅವರದು!" ಎಂದಳು ಅವಳು. ಅವರು ನಮ್ಮ ನದಂಟರದೋನಲ್ಿದಿದೆರೂ, ಈ ಸಜೆನರ ಸಹಾನುಭೂರ್ತಯ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ನನಗದ ಒಂದು ಬಗದಯ ಬ್ಬಸುಪು, ಸಮಾಧಾನ ಉಂಟಾದವು. ನಡುಮ್ನದಯಿಂದ ಸದೂೋನಾ​ಾ ಜದೂತದಗಿನ ಅವರ ಓಡಾಟ ಹಾಗೂ ಅವಳ ಬಾಲ್ಲಶ ದ್ದೂಡಡ ದನಯ ಸದುೆ ಕದೋಳ್ಳಬರುರ್ತತತುತ. ಅವರಿಗದಂದು ಟಿೋ ಅಲ್ಲಿಗದೋ ಕಳ್ಳಸಿದ್ದ; ಅವರು ಪಿಯಾನದೂೋ ಮ್ುಂದ್ದ ಕೂತು ಸದೂೋನಾ​ಾಳ ಪುಟಟ ಬದರಳುಗಳ್ಳಂದ ಅದರ ಮೋಲ್ದಲ್ಿ ಆಡಸುರ್ತತದೆ ದನ ಹದೂರಬರುರ್ತತತುತ. ಆಮೋಲ್ದ ಅವರ ಕೂಗುವ ದನಯೋ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು: "ಮಾಯಾಿ ಅಲ್ದಕಾ್ಂಡದೂರೋವಾೆ, ಇಲ್ಲಿ ಬಾ, ಏನಾದೂರ ಆಟ ಆಡದೂೋಣ." ನನೆ ಜದೂತದ ಸಲ್ಲಗದಯಿಂದ ಮಾತಾಡುವ ಅವರ ರಿೋರ್ತ ಹಾಗೂ ಗದಳತ ದ ನದ ಆಣರ್ತಗಳ ರಿೋರ್ತ ನನಗದ ಹಡಸಿತು. ನಾನು ಮೋಲ್ದದುೆ ಅವರ ಬಳ್ಳಗದ ಹದೂೋದ್ದ. ಬ್ಬೋಥದೂೋವನ್ನ 'ಅಡಾರ್ಜಯೋ'ದ 'ಮ್ೂಾಸಿಕಲ್ ಸದೂನಾಟ'ದಲ್ಲಿ ಹಾಳದಗಳನುೆ ತದರದದು, "ಇದನುೆ ನುಡಸು, ಹದೋಗದ ನುಡಸಿತೋಯೋ ನದೂೋಡದೂೋಣ" ಎಂದು, ಕದೈಲ್ಲಿ ಟಿೋ ಕಪ್ ಹಡದು ಆ ಕದೂೋಣದಯ ಒಂದು ಮ್ೂಲ್ದಗದ ಹದೂೋಗಿ ಕೂತರು. ಅವರ ಮಾತನುೆ ಮಿೋರುವುದು ಅರ್ವಾ ನನಗದ ಅಷುಟ ಚ್ದನಾೆಗಿ ನುಡಸಲ್ು ಬರುವುದಿಲ್ಿ ಎಂದೂ ಹದೋಳುವುದು ಅಸಾರ್ಾವದೋನದೂೋ ಅನೆಸಿತು. ವಿಧದೋಯಳಂತದ ಹದೂೋಗಿ ಪಿಯಾನದೂೋ ಮ್ುಂದ್ದ ಕುಳ್ಳತು, ನನಗದ ಬಂದಷುಟ ಚ್ದನಾೆಗಿ ನುಡಸಿದ್ದ. ಆದರದ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿಯೋ ಏನನುೆವರದೂೋ ಎಂಬ ಅಳುಕು ನನೆಲ್ಲಿತುತ, ಯಾಕಂದರದ ಅವರಿಗದ ಸಂಗಿೋತ ಚ್ದನಾೆಗಿ ಅರ್ಿವಾಗುವುದ್ದಂಬ ವಿಷಯ ನನಗದ ರ್ತಳ್ಳದಿತುತ. ಟಿೋ ಕುಡಯುತತ ನಮ್ಮ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಕದದಕಿದೆ ಹಂದಿನ ನದನಪುಗಳ ಸನೆವದೋಶಕದಕ 'ಅಡಾರ್ಜಯೋ' ಹದೂಂದುರ್ತತುತ. ನಾನು ತಕಕಮ್ಟಿಟಗದ ಚ್ದನಾೆಗಿಯೋ ನುಡಸಿದ್ದ ಎಂಬ ನಂಬ್ಬಕದ ನನಗಿತುತ. ಆದರದ ಅವರು 'ಸದೆಜದೂೋಿ' ನುಡಸಲ್ು ಅವಕಾಶ ಕದೂಡಲ್ಲಲ್ಿ. ನನೆ ಬಳ್ಳ ಬಂದು, "ನೋನದನುೆ ಚ್ದನಾೆಗಿ ನುಡಸಲ್ಾರದ, ಬದೋಡ. ಮೊದಲ್ ಪಲ್ುಕದೋನದೂೋ ಪರವಾಯಿಲ್ಿ, ನಂಗದ ಸಂಗಿೋತಜ್ಞಾನ ಇದೆ ಹಾಗಿದ್ದ" ಎಂದರು. ಅರ್ತಯಲ್ಿದ ಈ ಒಳದಿಯ ಮಾತುಗಳು ನನಗದ ಖುಷಿ ತಂದವು, ಜದೂತದಗದ ನಾಚ್ಚಕದಯನೂೆ ತಂದಿತು. ನಮ್ಮ ತಂದ್ದಯ ಸದೆೋಹತರದೂಬಬರು, ಅವರ ಕಾಲ್ದವರು,

ನನೆನುೆ

ಮ್ಗುವಿನ

ಹಾಗದ

ಭಾವಿಸದ್ದ

ನನದೂೆಡನದ

ಗಂಭಿೋರವಾಗಿ

ಮಾತಾಡುವುದು

ನನಗದ

ಅಪರೂಪವದನೆಸಿದರೂ ಸಂತಸ ತಂದಿತುತ. ಇಷುಟ ಹದೂರ್ತತಗದ, ಸದೂೋನಾ​ಾಳನುೆ ಮ್ಲ್ಗಿಸಲ್ದಂದು ಕಾತಾ​ಾ ಮ್ಹಡಯ ಮೋಲ್ಕದಕ ಹದೂೋದಳು; ಹೋಗಾಗಿ ನಡುಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ನಾವಿಬಬರದೋ ಉಳ್ಳದ್ದವು.

6

ನಮ್ಮ ತಂದ್ದಯ ಬಗದೆ, ತಮಿಮಬಬರ ಸದೆೋಹ ಮೊದಲ್ಾದುದರ ಬಗದೆ, ನಾನನೂೆ ನನೆ ಪುಸತಕಗಳು ಹಾಗೂ ಆಟದ ಸಾಮಾನುಗಳನೆಟುಟಕೂ ದ ಂಡು

ಆಟವಾಡುರ್ತತದ್ಾೆಗ

ಅವರ

ಜದೂತದ

ತಾವು

ಕಳದದ

ಸಂತಸದ್ಾಯಕ

ಕಾಲ್ದ

ಬಗದೆ,

ಮಾತನಾಡದರು. ಅವರು ಮಾತಾಡುರ್ತತದ್ಾೆಗ, ಸರಳವೂ ಪದರೋಮ್ಲ್ವೂ ಆದ ವಾಕಿರತವದ ನಮ್ಮ ತಂದ್ದ ಹದೂಸ ಬದಳಕಿನಲ್ಲಿ ನನೆ ಕಣುಮಂದ್ದ ನಲ್ುಿವಂತಾಯಿತು. ನನೆ ಅಭಿರುಚ್ಚಗಳ ಬಗದೆ, ನಾನದೋನು ಓದುತದತೋನದ, ನನಗದೋನು ಮಾಡಲ್ು ಇಷಟ ಎಂಬ ಬಗದೆಯೂ ಅವರು ವಿಚ್ಾರಿಸಿದೆಲ್ಿದ್ದ, ಒಂದಷುಟ ಸಲ್ಹದಗಳನೂೆ ನೋಡದರು. ನನೆನುೆ ಚುಡಾಯಿಸುರ್ತತದೆ, ಲ್ವಲ್ವಿಕದ ವಿನದೂೋದಗಳು ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡು ನನಗದ ಆಟಿಕದಗಳನುೆ ಮಾಡಕದೂಡುರ್ತತದೆ ವಾಕಿತ ಮಾಯವಾಗಿದೆರು; ಅದರ ಬದಲ್ು ಈಗ ನನದೆದುರಿಗಿದೆವರು ಗಾಂಭಿೋಯಿ-ಸರಳತದಗಳನುೆ ಮೈಗೂಡಸಿಕದೂಂಡು ಕಕುಕಲ್ತದಯುಳಿ ಒಬಬ ಗದಳಯ ದ ರು. ಇಂರ್ವರ ಬಗದೆ ನನೆಲ್ಲಿ ಗೌರವ ಸಹಾನುಭೂರ್ತಗಳುಂಟಾಗದಿರಲ್ು ಸಾರ್ಾವದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವರದೂಡನದ ಮಾತನಾಡುವುದು ಸುಲ್ಭವಾಗಿತುತ, ಸಂತದೂೋಷಯುಕತವೂ ಆಗಿತುತ; ಆದರದ ನನೆಲ್ಲಿ ಒಂದು ರಿೋರ್ತಯ ಒತತಡವೂ ಉಂಟಾಗುರ್ತತತುತ. ಮಾತನಾಡುವ ಒಂದ್ದೂಂದು ಪದವನೂೆ ನಾನು ಅಳದದು ಸುರಿದು ಆಡಬದೋಕಾಗಿತುತ, ನಮ್ಮ ತಂದ್ದಯವರ ಮ್ಗಳು ಎಂಬ ಕಾರಣದಿಂದ್ಾಗಿ ನನೆ ಬಗದೆ ಅವರು ಹದೂಂದಿದೆ ಪಿರೋರ್ತಯ ಜದೂತದಗದ ನನೆ ಕಾರಣದಿಂದಲ್ದೋ ಮ್ತದೂತಂದಷಟನುೆ ಸಂಪಾದಿಸುವ ಬಯಕದ ನನೆಲ್ಲಿ ಮೊಳದರ್ತತುತ. ಸದೂೋನಾ​ಾಳನುೆ ಮ್ಲ್ಗಿಸಿದ ಬಳ್ಳಕ ಕಾತಾ​ಾ ನಮ್ಮನುೆ ಸದೋರಿಕದೂಂಡಳು; ನನೆ ನರಾಸಕಿತಯ ಬಗದೆ ಅವರಿಗದ ದೂರಿದಳು, ಆದರದ ನಾನು ಮಾತರ ಆ ಬಗದೆ ಏನೂ ಮಾತಾಡಲ್ಲಲ್ಿ. "ಅಂದರದ ಅವಳು ಅತಾಂತ ಮ್ುಖಾವಾದ ವಿಷಯದ ಬಗದೆ ಏನೂ ಹದೋಳಲ್ದೋ ಇಲ್ಿ ಅಂದಂತಾಯಿತು" ಎಂದರವರು ನಗುತತ, ನನೆ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ ಅಸಮಾಧಾನದಿಂದ್ದಂಬಂತದ ತಲ್ದಯಾಡಸುತತ. "ಸುಮ್ಮಸುಮ್ಮನದ ನಮ್ಮ ಹತರ ಅದನದೆಲ್ಿ ಯಾಕದ ಹದೋಳದೂಕೋಬದೋಕು? ಅದರ ಬಗದೆ ಮಾತಾಡದೂೋದು ಅಂದ್ದರ ತುಂಬ ಕಿರಿಕಿರಿ; ಅಲ್ದೆ ಅದು ಮಾಯವಾಗದೂೋ ಅಂರ್ದು" ಎಂದ್ದ ನಾನು. (ನನೆ ವಿಷಣಣತದ ಮಾಯವಾಗುವುದ್ದಂಬುದು ಮಾತರವಲ್ಿದ್ದ, ಅದು ಈಗಾಗಲ್ದೋ ಮಾಯವಾಗಿಬ್ಬಟಿಟದ್,ದ ಅರ್ವಾ ಅದ್ದಂದೂ ಇರಲ್ದೋ ಇಲ್ಿ ಎಂದೂ ಅನೆಸತದೂಡಗಿತುತ). "ಅದು ಒಳದಿೋದಲ್ಿ, ಅದ್ದೋ ಒಂಟಿತನ ಸಹಸಿಕದೂಳಿಕಕದ ಆಗದೆೋ ಇರದೂೋದು. ಅದೂ ನನೆಂರ್ ಚ್ಚಕಕವಳ್ಳಗದ ಹಾಗಾಗದೂೋದು ಸಾರ್ಾವಾ?" ಎಂದರು. "ಹೌದು, ನಾನು ಚ್ಚಕಕವಳದೋ" ಎಂದ್ದ ನಾನು, ನಗುತತ. "ತನೆನೆ ಜನ ಹದೂಗಳಾತ ಇರದೂೋವಾಗ ಮಾತರ ಲ್ವಲ್ವಿಕದ ತದೂೋರಿಸಾತ ಒಬಬಳೋದ ಇದ್ಾೆಗ ಆಕಾಶ ಕಳಚ್ಚ ತಲ್ದ ಮೋಲ್ದ ಬ್ಬದ್ದೂೆೋಳ ಹಾಗಿದುೆ ಯಾವುದರಲ್ೂಿ ಆಸಕಿತ ತದೂೋರಿಸಕಾಕಗದೆ, ಅಂದ್ದರ ತನೆಲ್ದಿೋ ರ್ಜೋವನ ಪಿರೋರ್ತ ಇಟುಟಕೂ ದ ಳಿದ್ದ ಹದೂರಗದ ತದೂೋರಿಸದೂಕಳೂ ದ ಿೋ ಅಂರ್ ಯುವರ್ತಯ ಬಗದೆ, ನನಗದ ಮಚ್ಚುಕದ ಇಲ್ಿ." "ನನೆ ಬಗದೆ ನಮ್ಗದ ತುಂಬ ಮಚ್ಚುಕದ ಇರದೂೋ ಹಾಗಿದ್ದ" ಎಂದ್ದ ನಾನು, ಏನಾದರೂ ಮಾತಾಡಲ್ದಂದು. ಅವರು ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಸುಮ್ಮನದೆರು. ಆನಂತರ, "ಹೌದು, ನೋನು ನಮ್ಮ ತಂದ್ದ ರ್ರ ಇರದೂೋದು ಅದಕದಕ ಕಾರಣ. ನನೆಲ್ಲಿ ಏನದೂೋ ಒಂದು ಇದ್ದ .. .." ಎಂದ ಅವರ ಕಕುಕಲ್ತದ ತುಂಬ್ಬದೆ ನದೂೋಟದಲ್ಲಿ ಮ್ತದತ ನನೆ ಬಗದೆ ಮಚ್ಚುಕದ ಕಾಣ್ಸಿತು, ಇದರಿಂದ ನನೆಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬಗದಯ ಹತಕರವಾದ ಇರಿಸುಮ್ುರಿಸು ಉಂಟಾಯಿತು. ನದೂೋಡದವರಲ್ಲಿ ಬಹು ಉತಾ್ಹಯಾದುದ್ದಂಬ ಭಾವನದಯುಂಟುಮಾಡುವ ಅವರ ಮ್ುಖವು, ಅವರಿಗದೋ ವಿಶಿಷಟವದನೆಸುವಂತದ ಮೊದಲ್ು ಲ್ಕಲ್ಕಿಸುರ್ತತದುೆ ಕರಮೋಣ ಗಂಭಿೋರವಾಗುತತ ಕದೂನದಗದ ವಿಷಾದವನುೆ ಸೂಸುವುದನುೆ ನಾನು ಮೊಟಟ ಮೊದಲ್ಲಗದ ಗಮ್ನಸಿದ್ದ.

7

"ನೋನು ಬದೋಸರ ಮಾಡಕದೂಳಿಬಾರದು, ಮಾಡಕದೂಳಿಲ್ಾರದ. ಯಾಕಂದ್ದರ, ನನೆಲ್ಲಿ ಸಂಗಿೋತ ಇದ್ದ, ಅದನುೆ ನೋನು ಕದೋಳ್ಳ ಸಂತಸಪಡಬಲ್ದಿ, ಪುಸತಕಗಳ್ಳವದ, ಓದಬಲ್ದಿ. ನನೆ ಮ್ುಂದ್ದ ನನೆ ಇಡೋ ರ್ಜೋವನ ಇದ್ದ, ಈಗಲ್ಿದಿದೆರದ ಯಾವಾಗಲ್ೂ ಇಲ್ಿ ಎಂಬ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ ನೋನದಕದಕ ಸಿದಧವಾಗದಬೋಕು, ಇದರಿಂದ ಮ್ುಂದ್ದ ಪರಿತಪಿಸದೂೋದು ಇಲ್ಿವಾಗತದತ. ಒಂದು ವಷಿ ತಡವಾದರೂ ರ್ತೋರ ತಡವದೋ." ಅವರು ಮಾತಾಡದುೆ ತಂದ್ದಯೋ ಮಾವನದೂೋ ರ್ತಳ್ಳವಳ್ಳಕದ ಹದೋಳ್ಳದ ಹಾಗದ. ನನೆ ಮ್ಟಟದಲ್ಲಿಯೋ ರ್ತಳ್ಳಹದೋಳಲ್ು ಅವರು ತನೆ ಮೋಲ್ದ ಸದ್ಾ ನಯಂತರಣವನೆಟುಟಕೂ ದ ಂಡದೆವರಂತದ ನನಗದ ಕಾಣ್ಸಿದರು. ತಮ್ಗಿಂತ ನನೆನುೆ ಕಿೋಳದಂದು ಭಾವಿಸಿದರದಂಬುದು ನನಗದ ನದೂೋವುಂಟುಮಾಡದರೂ, ನನಗಾಗಿಯೋ ಅವರು ವಿಭಿನೆವಾಗಿ ಮಾತಾಡುರ್ತತದೆರದಂಬುದರಿಂದ ನನಗದ ಸಂತದೂೋಷವದೋ ಆಯಿತು. ಸಂಜದಯ ಉಳ್ಳದ ವದೋಳದಯನೆವರು ಕಾತಾ​ಾಳದೂಂದಿಗದ ವಾವಹಾರಕದಕ ಸಂಬಂರ್ಪಟಟಂತದ ಮಾತಾಡುರ್ತತದೆರು. "ಸರಿ, ಸದೆೋಹತರದೋ, ಗುಡ್ ಬದೈ" ಎನುೆತತ ಅವರು ಮೋಲ್ದದುೆ ನನೆ ಬಳ್ಳ ಬಂದು ನನೆ ಕದೈಯನುೆ ಹಡದುಕದೂಂಡರು. "ನಮ್ಮನುೆ ನದೂೋಡದೂೋದು ಇನುೆ ಯಾವಾಗ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದಳು ಕಾತಾ​ಾ. "ಚ್ದೈತರ ಮಾಸದಲ್ಲಿ" ಎಂದವರು ಉತತರಿಸಿದ್ಾಗ ನನೆ ಕದೈ ಇನೂೆ ಅವರದರಲ್ಲಿಯೋ ಇತುತ. "ನಾನೋಗ ದ್ಾನಲ್ದೂೋವಾಕಕದಕ ಹದೂೋಗಿತೋನ. (ಇಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದ ಮ್ತದೂತಂದು ಆಸಿತ ಇತುತ) ಅಲ್ಲಿ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತ ಹದೋಗಿದ್ದೂಾೋ ನದೂೋಡತೋನ, ನನೆ ಕದೈಲ್ಾದ ವಾವಸದಿ ಮಾಡತೋನ. ಆಮೋಲ್ದ ನನೆ ಸವಂತ ಕದಲ್ಸದ ಮೋಲ್ದ ಮಾಸದೂಕೋಗದ ಹದೂೋಗಿತೋನ. ಮ್ುಂದಿನ ಬದೋಸಿಗದೋಲ್ಲ ಮ್ತದತ ಭದೋಟಿಯಾಗದೂೋಣ." "ಇಷುಟ ದಿನಗಳ ಕಾಲ್ ನೋವು ದೂರ ಹದೂೋಗಿರಲ್ದೋಿಬದೋಕಾ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ್ದ ನಾನು. ನನಗದ ಅರ್ತೋವ ದು​ುಃಖವುಂಟಾಗಿತುತ. ಪರರ್ತನತಾ ಅವರನೆ ನದೂೋಡತೋನ ಅಂದ್ದೂಕಂಡದ್ದೆ. ಈಗ ನನಗದ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಆಘಾತವದನಸಿತುತ, ವಿಷಣಣತದ ಮ್ತದತ ನನೆ ಆವರಿಸಿಬ್ಬಡತದತೋನದೂೋ ಎಂದು ಭಯವಾಯಿತು. ನನೆ ಮ್ುಖ ಮ್ತುತ ದನಗಳಲ್ಲಿ ಇದು ಎದುೆ ಕಾಣ್ಸಿರಬದೋಕು. "ಮಾಡಕದಕ ನೋನು ಏನಾದೂರ ಕದಲ್ಸ ಹುಡುಕದೂಕೋಬದೋಕು, ಮ್ಂಕಾಗಿ ಕೂರ್ತರಬಾದುಿ. ಚ್ದೈತರದಲ್ಲಿ ಬಂದ್ಾಗ ನಾನು ನನೆ ಈ ಬಗದೆ ಪರಿೋಕ್ಷದ ಮಾಡತೋನ" ಎಂದರು. ಅವರ ಮಾತು ರ್ತೋರ ತಣಣಗದ ಏನೂ ಆಗದವರದು ಇದೆ ಹಾಗದ ನನಗದ ಭಾಸವಾಯಿತು. ಈಗ ಅವರು ನನೆ ಕದೈಬ್ಬಟಟರು, ಮ್ುಖ ಕೂಡ ನದೂೋಡಲ್ಲಲ್ಿ. ಹಾಲ್ನಲ್ಲಿ ನಂತು ನಾವದಲ್ಿ ಅವರನುೆ ಬ್ಬೋಳದೂಕಡುವಾಗ ಅವರು ಅವಸರದಿಂದ ತಮ್ಮ ಫ಼ರ್ ಕದೂೋಟ್ ಹಾಕಿಕದೂಂಡರು, ಆಗಲ್ೂ ನನೆ ಕಡದ ನದೂೋಡುವುದನುೆ ತಪಿುಸಿಕದೂಂಡರು. 'ಅವರು ಯಾವ ಪರಯೋಜನವೂ ಇಲ್ಿದ್ದ ಕಷಟ ಪಡತದ್ಾರದ, ಅವರು ನನೆ ಕಡದ ನದೂೋಡಬದೋಕೂ ಅನದೂೆೋ ಕಾತರ ನನಗಿದ್ದ ಅಂತ ಅವರು ಅಂದುಕದೂಂಡರಾ? ಅವರು ಒಳದಿಯ ವಾಕಿತ, ತುಂಬ ಒಳದಿ ವಾಕಿತ, ಅಷದಟ' ಅಂತ ಅನೆಸಿತು ನನಗದ. ಆವತುತ ಸಾಯಂಕಾಲ್, ನಾನೂ ಕಾತಾ​ಾ ತುಂಬ ಹದೂತುತ ಮಾತನಾಡುತತ ಕುಳ್ಳರ್ತದ್ದೆವು, ಅವರ ಬಗದೆ ಅಂತ ಅಲ್ಿ, ಮ್ುಂದಿನ ಬದೋಸಿಗದಯ ನಮ್ಮ ಯೋಜನದಗಳ ಬಗದೆ, ಮ್ುಂದಿನ ಚಳ್ಳಗಾಲ್ವನುೆ ನಾವದಲ್ಲಿ ಕಳ್ಳೋಬದೋಕು ಅನುೆವುದರ ಬಗದೆ, ಆಗ ನಾವದೋನು ಮಾಡಬದೋಕು ಅನುೆವುದರ ಬಗದೆ - ಹೋಗದೋ. ಇದರಿಂದ್ದಲ್ಿ ಏನುಪಯೋಗ ಅನುೆವ ಭಯಂಕರ ಪರಶ್ದೆಯನುೆ ಕದೋಳ್ಳಕದೂಳುಿವುದನುೆ ನಾನು ನಲ್ಲಿಸಿಬ್ಬಟಿಟದ್ದೆ. ಈಗದು ತುಂಬ ನದೋರವೂ ಆಳವೂ ಆದ ಪರಶ್ದೆಯಂತದ ಕಂಡತು. ಬದುಕಿನ ಏಕದೈಕ ಉದ್ದೆೋಶ ಸಂತದೂೋಷ, ನನಗದ ಮ್ುಂದ್ದ ತುಂಬ ಸಂತದೂೋಷ ಕಾದಿದ್ದ ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ಮ್ಬ್ಬಬನಂದ ಕೂಡದ ನಮ್ಮ ಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಪರಕಾಶಮಾನವಾದ ಬದಳಕು ಹದೂರ್ತತಕೂ ದ ಂಡು ರ್ಜೋವಂರ್ತಕದಯಿಂದ ಕೂಡದ ಹಾಗದ ತದೂೋರಿತು.

8

2 ಕಾಲ್ ಸರಿಸರಿದು ಮ್ತದತ ವಸಂತ ಕಾಲ್ಲಟಿಟತು. ನನೆ ಹಳದಯ ವಿಷಾದವದಲ್ಿ ಮಾಯವಾಗಿ, ವಸಂತ ತನೆ ಜದೂತದ ತರಬಹುದ್ಾದ ಉಲ್ಾಿಸ ನನೆಲ್ಲಿ ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಡತು; ಎಲ್ದಿಲ್ೂಿ ಕನಸುಗಳದೋ, ಅಸುಷಟ ಬಯಕದಗಳು, ನರಿೋಕ್ಷದಗಳದೋ. ಚಳ್ಳಗಾಲ್ದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ನಾನದೆ ರಿೋರ್ತಗದ ಬದಲ್ಾಗಿ ನಾನು ಓದುರ್ತತದ್ದೆ, ಪಿಯಾನದೂೋ ನುಡಸುರ್ತತದ್ದೆ, ಸದೂೋನಾ​ಾಳ್ಳಗದ ಪಾಹ ಹದೋಳ್ಳ ಕದೂಡುರ್ತತದ್ದೆ. ಕದಲ್ವು ವದೋಳದ ತದೂೋಟಕದಕ ಹದೂೋಗಿ ಬಹು ಕಾಲ್ ಒಬಬಳೋದ ಅಲ್ದದ್ಾಡಕದೂಂಡರುರ್ತತದ್ೆದ , ಅರ್ವಾ ಅಲ್ಲಿನ ಬದಂಚ್ಚನ ಮೋಲ್ದ ಕುಳ್ಳರ್ತರುರ್ತತದ್ದೆ. ಇಂರ್ ಹದೂರ್ತತನಲ್ಲಿ ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿದೆ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳು ಎಂರ್ವು, ನನೆ ಆಸದಗಳ ನರಿೋಕ್ಷದಗಳ ಸವರೂಪ ಹದೋಗಿರುರ್ತತದೆವು ಎಂಬುದನುೆ ದ್ದೋವರದೋ ಬಲ್ಿ. ರಾರ್ತರಗಳಲ್ಲಿ, ಕದಲ್ವು ವದೋಳದ, ಬದಳುದಿಂಗಳು ಇದೆ ದಿವಸವಂತೂ, ಮ್ಲ್ಗುವ ಕದೂೋಣದಯ ಕಿಟಕಿಯ ಹರ್ತತರವದೋ ಬದಳಗಿನ ಜಾವದವರದಗೂ ಕೂರ್ತರುರ್ತತದ್ದೆ. ಕಾತಾ​ಾ ಗಮ್ನಸದ್ದೋ ಇದ್ಾೆಗ ಎಷದೂಟೋ ಸಲ್ ಒಂದು ಹದೂದಿಕದ ಮೈಮೋಲ್ದಳದ ದ ುಕದೂಂಡು ಯಾರಿಗೂ ಗದೂತಾತಗದ ಹಾಗದ ಹದೂರಗದ ಬಂದು ತದೂೋಟದಲ್ಲಿದೆ ಕದೂಳದವರದಗೂ ಕಾವಳದಲ್ಲಿಯೋ ಓಡುರ್ತತದ್ದೆ. ಒಂದು ಸಲ್ವಂತೂ ನಾನು ಹದೂರಗಿನ ಮೈದ್ಾನದವರದಗೂ ಹದೂೋಗಿಬ್ಬಟಿಟದ್ದೆ, ದ್ಾರಿಯಲ್ದಿಲ್ಿ ತದೂೋಟದ ಸುತುತ ಸುತಾತಡದ್ದೆ. ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಆಗದಲ್ಿ ತುಂಬ್ಬಕದೂಳುಿರ್ತತದೆ ಕನಸುಗಳು ಎಂತಹವು ಅನುೆವುದನುೆ ನದನಪಗದ ತಂದುಕದೂಳುಿವುದು ಈಗ ಕಷಟ. ನದನಪಿಗದ ಬಂದರೂ ನನೆ ಕನಸುಗಳು ಅಂರ್ವು ಎಂದು ನಂಬುವುದು ನನಗದ ಕಷಟವಾಗುರ್ತತತುತ; ಅವು ವಿಚ್ಚತರವಾಗಿರುರ್ತತದೆವು, ಬದುಕಿನಂದ ತುಂಬ ದೂರದವಾಗಿರುರ್ತತದೆವು. ಸರ್ಜಿ

ಮ್ುಖದೈಲ್ಲಾಚ್

ತಮ್ಮ

ಮಾರ್ತಗದ

ತಕಕಂತದ

ನಡದದುಕದೂಂಡರು.

ಮೋ

ಕದೂನದಯ

ಹದೂರ್ತತಗದ

ತಮ್ಮ

ಪರವಾಸದಿಂದವರು ವಾಪಸಾದರು. ಅವರು ಆ ಬಳ್ಳಕ ನಮ್ಮ ಮ್ನದಗದ ಬಂದದುೆ ಒಂದು ಸಂಜದ, ಅವರ ಬರುವಿಕದ ರ್ತೋರ ಅನರಿೋಕ್ಷಿತವಾಗಿತುತ. ನಾವದಲ್ಿ ಚಹಾಕಾಕಗಿ ಕಾಯುತತ ವರಾಂಡದಲ್ಲಿ ಕುಳ್ಳರ್ತದ್ದೆವು. ಈ ಹದೂರ್ತತಗದ ತದೂೋಟವದಲ್ಿ ಹಚು ಹಸಿರಾಗಿ ಕಂಗದೂಳ್ಳಸುರ್ತತತುತ. ಸದೈಂಟ್ ಪಿೋಟರ್ಸಿ ಹಬಬದ ಹದೂರ್ತತಗದ ಮ್ರಗಳ ದಟಟ ಎಲ್ದಗಳ್ಳರುವದಡದಗಳಲ್ದಿಲ್ಿ ನದೈಟಿಂಗದೋಲ್ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಮ್ನದಮಾಡಕದೂಂಡದೆವು. ಗುಂಡಗಿನ ಲ್ಲಲ್ಾಕ್ ಪದೂದ್ದಗಳ ತುದಿಗಳಲ್ಲಿ ಬ್ಬಳ್ಳ ಗುಲ್ಾಬ್ಬಗಳನುೆ ಚ್ಚಮ್ುಕಿಸಿದಂರ್ತತುತ - ಅವುಗಳ ಮೊಗುೆಗಳು ಅರಳಲ್ು ಸಿದಧವಾಗಿರುವ ಸೂಚನದ ಅದು. ಬಚ್ಿ ಮ್ರಗಳ ಸಾಲ್ಲನ ಬ್ಬೋದಿಯ ಎಲ್ದಗಳದಲ್ಿ ಮ್ುಳುಗುವ ಸೂಯಿನ ಕಾಂರ್ತಯಿಂದ ಹದೂಳದಯುರ್ತತದೆವು. ವದರಾಂಡದಲ್ದಿಲ್ಿ ನದರಳು ತಾಜಾತನಗಳು ತುಂಬ್ಬದೆವು. ಸಂಜದಯ ಹಮ್ ಹುಲ್ಲಿನ ಮೋಲ್ದ ದಟಟವಾಗಿ ಬ್ಬೋಳುವುದು ಕಾಣ್ಸುರ್ತತತುತ. ಬಾಗಿಲ್ ಹದೂರಗದ ತದೂೋಟದಲ್ಲಿ ಹಗಲ್ಲನ ಕದೂನದಯ ಸವರಗಳು ಕದೋಳ್ಳಸುರ್ತತದೆವು; ಮ್ನದಯತತ ಸಾಗುರ್ತತದೆ ಕುರಿ ಹಾಗೂ ದನಗಳ ಮ್ಂದ್ದಗಳ್ಳಂದ 'ಮೋ' 'ಅಂಬಾ'ಗಳು ಹದೂಮ್ುಮರ್ತತದೆವು.

ನೋರುಗಾಡಯನುೆ ತರುರ್ತತದೆ

ಪದದೆ ಹುಡುಗ ನಕಾನ್ ವರಾಂಡ ಉದೆದ ದ್ಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗುರ್ತತದೆ. ಸಿರಂಕಿರಿನಂದ ಹದೂಮ್ುಮರ್ತತದೆ ತಣ್ಣೋರ ತುಂತುರು ಡದೋಲ್ಲಯದ ಕಾಂಡ ಹೂತದೂಟುಟಗಳ ಮೋಲ್ದ ಬ್ಬದುೆ ಕಪು​ು ವತುಿಲ್ವನುೆ ನಮಿ​ಿಸಿದೆವು. ನಮ್ಮ ವರಾಂಡದಲ್ಲಿ ಹದೂಳಪಿನ ಚಹಾ ಪಾತದರಯು ಮೋಜುವಸರದ ಮೋಲ್ದ ಕೂತು ಉರ್ಸ ಶಬೆ ಮಾಡುರ್ತತತುತ; ಮೋರ್ಜನ ಮೋಲ್ದ ತರಹಾವರಿ ಬ್ಬಸಕತುತಗಳು ಕೂರ್ತದೆವು. ಕಾತಾ​ಾ ತನೆ ದುಂಡು ಕದೈಗಳ್ಳಂದ ಕಪ್ಗಳನುೆ ತದೂಳದಯುವುದರಲ್ಲಿ ನರತಳಾಗಿದೆಳು. ಸಾೆನ ಮ್ುಗಿಸಿ ಬಂದಿದೆ ನನಗದ ಎಷುಟ ಹಸಿವಾಗಿತದತಂದರದ, ಚಹಾಕಾಕಗಿ ಇತರರಿಗದ ಕಾಯುವುದು ತಡವಾಗುತತದ್ದನಸಿತುತ; ಹೋಗಾಗಿ ನಾನಾಗಲ್ದೋ ಹದಚು​ು ಕದನದ ಸವರಿದ ಬದಡ್ ರ ಅನುೆ ರ್ತನೆಲ್ು ಶುರುಮಾಡದ್ದೆ. ನಾನು ಸಡಲ್ಾದ ತದೂೋಳುಗಳ್ಳದೆ ಬೌಿರ್ಸ ತದೂಟಿಟದ್ೆದ ; ನನೆ ಕೂದಲ್ು 9

ಇನೂೆ ಒದ್ದೆಯಾಗಿದುೆ, ತಲ್ದಗೂ ದ ಂದು ಬಟದಟ ಸುರ್ತತಕೂ ದ ಂಡದ್ದೆ. ಮ್ನದಯಳಕದಕ ಕಾಲ್ಲರಿಸುವ ಮ್ುನೆವದೋ ಅವರನುೆ ಮೊದಲ್ು ನದೂೋಡದವಳು ಕಾತಾ​ಾನದೋ. "ಓ, ಸಗಿೋಿ ಮಿಖದೈಲ್ಲಚ್! ನಾವು ನಮ್ಮ ಬಗದೆೋನದೋ ಮಾತಾಡಕದೂೋರ್ತದುವ" ಎಂದು ಕಿರಿಚ್ಚದಳು. ನಾನು ಎದುೆ ನಂತದ, ಒಳಗದ ಹದೂೋಗಿ ಬಟದಟ ಬದಲ್ಾಯಿಸಿಕದೂಳುಿವುದಕದಕ, ಆದರದ ಅವರು ನನೆನುೆ ಬಾಗಿಲ್ಲ್ದಿೋ ತಡದದರು. "ಈ ಹಳ್ಳಿೋನಲ್ಲಿ ಇಂರ್ ಸಂಪರದ್ಾಯಗಳದಲ್ಿ ಯಾಕದ?" ಎಂದರು, ಮ್ುಗುಳೆಗುತತ, ನನೆ ತಲ್ದ ಮೋಲ್ಲದೆ ಬಟದಟಯ ಕಡದ ನದೂೋಡ. "ನಮ್ಮನದ ಅಡುಗದಯೋನ ಮ್ುಂದ್ದ ನೋನು ಹೋಗದ ತಾನದೋ ಇರದೂೋದು, ನಾನು ಗಿರಗರಿ ರ್ರವದೋ ಅಂತ ಅಂದ್ದೂಕೋ" ಅಂದರು. ಆದರದ ನನೆ ಕಡದ ಅವರು ಬ್ಬೋರಿದೆ ನದೂೋಟ ಗಿರಗರಿಯ ತರಹದೆಲ್ಿ ಎಂಬುದನುೆ ಗಮ್ನಸಿದ್ದ, ಹೋಗಾಗಿ ನನಗದ ಒಂರ್ರ ಆಯಿತು. "ಒಂದು ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಬಂದಿಬಡತೋನ" ಎಂದು ಅಲ್ಲಿಂದ ತಪಿುಸಿಕದೂಂಡು ಒಳಕದಕ ಹದೂೋದ್ದ. "ಏನಾಗಿದ್ದೋಂತಾ? ಚ್ಚಕಕ ವಯಸಿ್ನ ರದೈತಾಪಿ ಹದಂಗಸಿನ ಉಡುಪು ತಾನದೋ ಅದು?" ಎಂದರು ಹಂದಿನಂದ ನನೆ ಕಡದಗದ ಕೂಗಿ. ಮಟಿಟಲ್ುಗಳನದೆೋರಿ ಹದೂೋಗುರ್ತತರುವಾಗ ‘ಎಂರ್ ಅಪರೂಪದ ರಿೋರ್ತೋಲ್ಲ ಅವರು ನನೆ ನದೂೋಡತದೆರು' ಅನೆಸಿತು ನನಗದ. ಅವರು ಬಂದದುೆ ನನಗದ ಸಂತದೂೋಷ ಅನೆಸಿತುತ; 'ಇನುೆ ಮ್ುಂದ್ದ ಗಾಳ್ಳೋಲ್ದಲ್ಿ ಲ್ವಲ್ವಿಕದ ತುಂಬ್ಬಕದೂಳಿತದತ' ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ಕನೆಡಯಲ್ಲಿ ನನೆ ಮ್ುಖ ನದೂೋಡಕದೂಂಡು ಗದಲ್ವಿನಂದ ಮಟಿಟಲ್ಲಳ್ಳದು ವದರಾಂಡ ಕಡದ ಹದೂೋದ್ದ. ಉಸಿರು ಹಡದುಕದೂಂಡು ಹದೂೋಗಿದೆರಿಂದ ಏದುಸಿರು ಬ್ಬಡದೂೋ ಹಾಗಾಗಿತುತ, ಆದರದ ಅದನದೆೋನೂ ಮ್ರದಮಾಚಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವರು ಮೋರ್ಜನ ಬಳ್ಳ ಕೂತು ಕಾತಾ​ಾಳ ಜದೂತದ ನಮ್ಮನದ ವಾವಹಾರಗಳ ಬಗದೆ ಮಾತಾಡುರ್ತತದೆರು. ನನೆ ಕಡದ ನದೂೋಡ ಮ್ುಗುಳೆಕಕರು; ಆದರದ ತಮ್ಮ ಮಾತನುೆ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದರು. ಅವರ ಮಾರ್ತನಂದ, ನಮ್ಮ ಮ್ನದ ವಾವಹಾರವದಲ್ಿ ಈಗದೂಂದು ಖಚ್ಚತ ರೂಪ ಪಡದದುಕದೂಂಡರುವ ಹಾಗದ ಕಾಣ್ಸಿತು. ಈ ಬದೋಸಿಗದಯನುೆ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಕಳದದ ಮೋಲ್ದ ಇಲ್ಿ ಸದೂೋನಾ​ಾಳ ವಿದ್ಾ​ಾಭಾ​ಾಸಕಾಕಗಿ ಪಿೋಟರ್ಸಿಬರ್ಗಿಗದ ಅರ್ವಾ ವಿದ್ದೋಶಕದಕ ಹದೂೋಗುವುದು ಸಾರ್ಾ ಅನೆಸಿತು. "ನೋವೂ ಜದೂತದಗದ ಬಂದರದ ಮಾತರ ವಿದ್ದೋಶಕದಕ ಹದೂೋಗದೂೋದು. ನೋವಿಲ್ಿದ್ದ ಅಲ್ಲಿ ನಮ್ಗದ ದಿಕದಕೋ ತದೂೋಚ್ದೂೋದಿಲ್ಿ" ಅಂದಳು ಕಾತಾ​ಾ. "ನಂಗೂ ನಮ್ಮ ಜದೂತದ ಪರಪಂಚ್ಾನದಲ್ಿ ಸುತತಬದೋಕೂಂತಾನದೋ ಆಸದ" ಎಂದರವರು ಅರ್ಿ ತಮಾಷದಯಿಂದ ಅರ್ಿ ಗಂಭಿೋರವಾಗಿ. "ಸರಿ ಹಾಗಾದ್ದರ, ನಾವದಲ್ಿ ಪರಪಂಚ್ಾನ ಸುರ್ತತ ಹಾಕಿಕದೂಂಡು ಬರದೂೋಣ" ಎಂದ್ದ ನಾನು. ಅವರು ನಗುತತ ತಮ್ಮ ತಲ್ದಯಲ್ಾಿಡಸಿದರು. "ಆದರದ ನಮ್ಮ ತಾಯಿ ವಿಚ್ಾರ ಏನು? ನನೆ ವಾವಹಾರದ ಗರ್ತ ಏನೂಂತ?" ಎಂದರವರು. "ಆದರದ ಈಗಿನ ಪರಶ್ದೆ ಅದೂ ಅಲ್ಿ: ನೋನು ಇಲ್ಲಿ ಕಾಲ್ ಹದೋಗದ ಕಳ್ಳೋರ್ತದಿೆೋ ಅನದೂೆೋದನುೆ ರ್ತಳಕದೂಳದಬೋಕು. ಇನೂೆ ಮ್ಂಕುತನ ಕವಿದಿಲ್ಿ ತಾನದೋ? ಇಲ್ಿ ಅಂದುಕದೂಂಡದಿೆನ." ಅವರಿಲ್ಿದ್ಾಗ ನಾನು ಅದೂ ಇದೂ ಕದಲ್ಸದಲ್ಲಿ ತದೂಡಗಿಕದೂಂಡರದೂೋದಿರಂದ ಬದೋಸರವದೋ ಕಾಣುರ್ತತಲ್ಿ ಎಂದು ಹದೋಳ್ಳದ್ದ. ನನೆ ಮಾತನುೆ ಕಾತಾ​ಾಳೂ ತನೆ ಮಾರ್ತನಂದ ಸಮ್ಥಿ​ಿಸಿದ್ಾಗ, ನನೆನುೆ ಹದೂಗಳ್ಳದರು, ಹಾಗದ ಮಾಡಲ್ು ತಮ್ಗದ 10

ಅಧಿಕಾರವಿದ್ದ ಅನುೆವ ಹಾಗದ. ಅವರು ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ನದೂೋಟದಲ್ಲಿ ಪಿರೋರ್ತ ತುಂಬ್ಬತುತ, ಒಳದಿ ಚ್ಚಕಕಮ್ಗುವಿನ ಬಗದೆ ಇರುವ ಹಾಗದ. ನಾನು ಏನದೋನು ಒಳದಿಯ ಕದಲ್ಸ ಮಾಡದ್ದ, ಅವರು ಒಪುದ್ದ ಇರುವಂತಹ ತಪು​ುಗಳನದೆೋನು ಮಾಡದ್ದ ಎಂದು, ಚಚ್ಿನಲ್ಲಿ ತಪದೂುಪಿುಗದ ಸಮ್ಯದಲ್ಲಿ ಮಾಡುವ ಹಾಗದ ಅವರ ಮ್ುಂದ್ದ ವಿವರವಾಗಿ ಮ್ುಕತ ಮ್ನಸಿ್ನಂದ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಂಡದ. ಸಾಯಂಕಾಲ್ ಎಷುಟ ಹಾಯಾಗಿತುತ ಅಂದರದ, ಚಹಾ ಕುಡದ ಮೋಲ್ೂ ನಾವದಲ್ಿ ವರಾಂಡದಲ್ಲಿಯೋ ಕುಳ್ಳತದವು. ಮಾತುಕತದಯಲ್ಿ ನನಗದ ಎಷುಟ ಇಷಟವಾದವು ಅಂದರದ, ಒಳಗಿದೆ ಆಳುಗಳ ಮಾತುಕತದ ಕೂಡ ಕರಮೋಣ ನಮ್ಮ ಗಮ್ನಕದಕ ಬರದ್ದೋ ಇರುವ ಹಾಗಾಯಿತು. ಹೂಗಳ ಪರಿಮ್ಳ ಗಾಢವಾಗಿ ಎಲ್ದಿಡದಯಿಂದ ಹಾಯುೆ ಬಂತು; ಹುಲ್ದಿಲ್ಿ ಇಬಬನಯಿಂದ ತದೂಯಿದು ಹದೂೋಯಿತು; ಹರ್ತತರದಲ್ಲಿಯೋ ಒಂದು ನದೈಟಿಂಗದೋಲ್ ಲ್ಲಲ್ಾಕ್ ಪದೂದ್ದಯಳಗಿನಂದ ಕೂಗಿ ನಮ್ಮ ರ್ವನ ಕದೋಳ್ಳಯೋ ಏನದೂೋ ಸುಮ್ಮನಾಯಿತು. ನಕ್ಷತರ ತುಂಬ್ಬದೆ ಆಗಸವದಲ್ಿ ಹರ್ತತರ ಇಳ್ಳದು ಬಂತದಂಬಂತದ ಕಂಡತು. ಸಂಜದ ಮ್ಬುಬ ಆವರಿಸುರ್ತತತುತ, ಒಂದು ಬಾವಲ್ಲ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ವರಾಂಡದ ವಸಾರದಯಲ್ಲಿ ಕದಳಹಂತದಲ್ಲಿಯೋ ಶಬೆಮಾಡುತತ ನನೆ ಬ್ಬಳ್ಳಯ ಶ್ಾಲ್ಲನ ಸುತತ ಹಾರಾಡಲ್ು ತದೂಡುವವರದಗೂ ನನಗದರ ಗಮ್ನವದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ನಾನು ಮೈಕುಗಿೆಸಿಕದೂಂಡು ಗದೂೋಡದಗೂ ದ ರಗಿ ನಂತದ, ಇನದೆೋನು ಕಿರುಚಬದೋಕು, ಅಷಟರಲ್ಲಿ ಆ ಬಾವಲ್ಲಯು ರಭಸದಿಂದ ನಶಶಬೆವಾಗಿ ವಸಾರದಯಡಯಿಂದ ಹದೂರಕದಕ ಹಾರಿ ತದೂೋಟದ ಮ್ಬುಬಗತತಲ್ಲ್ಲಿ ಕರಗಿ ಹದೂೋಯಿತು. "ನಮ್ಮ ಮ್ನದಯ ಈ ಜಾಗ ನನಗದ್ದಷುಟ ಪಿರಯ ಅಂತ!" ಎಂದರವರು, ಮಾರ್ತನ ಸವರೂಪವನುೆ ಬದಲ್ಾಯಿಸುತತ. "ಇಡೋ ರ್ಜೋವನಪೂರ್ತಿ ಈ ವರಾಂಡದಲ್ಲಿ ಕೂತದೋ ಕಾಲ್ ಕಳ್ಳಬದೋಕು ಅನೆಸತದತ ನಂಗದ." "ಹಾಗದೋ ಮಾಡ ಹಾಗಾದ್ದರ" ಎಂದಳು ಕಾತಾ​ಾ. "ಹಾಗದ ಮಾಡದೂೋದ್ದೋನದೂೋ ಸರಿಯೋ, ಆದರದ ಬದುಕು ಒಂದ್ದೋ ಕಡದ ಕುಕಕರಬಡದಿರದೂೋದಿಲ್ವಲ್ಿ" ಎಂದರವರು. "ನೋವಾ​ಾಕದ ಮ್ದುವದ ಆಗಬಾರದು? ನಮ್ಮ ಕದೈಹಡಯೋಳು ಪುಣಾಮಾಡಬದೋಿಕು", ಎಂದಳು ಕಾತಾ​ಾ. "ಯಾಕಂದ್ದರ ಒಂದ್ದೋ ರ್ರ ಕೂರ್ತಬದೋಿಕು ಅನದೂೆೋದು ನನಾೆಸದ ಅದಕದಕ" ಎಂದರವರು ನಗುತತ. "ಇಲ್ಿ, ಕಾಟದರಿೋನ ಕಾಲ್ದೂೋಿವಾೆ

ಅವರದೋ,

ಮ್ದುವದಯಾಗದೂೋ

ಕಾಲ್

ನಮ್ಗೂ

ನನಗೂ

ಇಬಬರಿಗೂ

ಆಗಿಹದೂೋಯಿತು.

ಇವನು

ಮ್ದುವದಯಾಗಾತನದ ಅನದೂೆೋದರ ಬಗದೆ ಜನ ಆಲ್ದೂೋಚನದ ಮಾಡದೂೋದನೆ ಹಂದ್ದಯೋ ನಲ್ಲಿಸಿಬ್ಬಟಿಟದ್ಾರದ. ಆ ವಿಷಯ ಬದೋರದಯವರಿಗಿಂತ

ನನಗದೋ

ಖಚ್ಚತವಾಗಿ

ಗದೂರ್ತತದ್ದ.

ಈ

ವಿಷಯ

ಈಗ

ನಧಾಿರವಾಗಿರದೂೋದಿರಂದ

ನಾನೋಗ

ನರಾಳವಾಗಿದಿೆೋನ." ಈ ಮಾತುಗಳು ಅಸಹಜವಾಗಿ ಮ್ನವರಿಕದ ಮಾಡಕದೂಡುವ ರಿೋರ್ತಯಂದು ನನಗನೆಸಿತು. "ಎಂಥಾ ಮಾತೂಂತ ಆಡತೋರ! ಮ್ೂವತಾತರರ ಗಂಡಸು ತುಂಬ ವಯಸಾ್ದವನಾ?" ಎಂದಳು ಕಾತಾ​ಾ. "ನಜವಾಗಿಯೂ ವಯಸಾ್ದ್ದೂೋನದೋ. ಆ ವಯಸ್ಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕಡದ ಹಾಯಾಗಿ ಕೂತದೂಕೋಬದೋಕು ಅನೆಸತದತ. ಮ್ದುವದಯಾದವನಗದ ಹಾಗನೆಸಬಾರದು. ಅವಳನದೆೋ ಕದೋಳ್ಳ, ಅವಳ ವಯಸಿ್ನದೂೋರು ಮ್ದುವದಯಾಗದೂೋದು ಸರಿ, ಅವರ ಸುಖದಲ್ಲಿಯೋ ಸಂತದೂೋಷಪಡಬಹುದ್ಾದವರು ನಾನು, ನಮ್ಮಂಥದೂೋರು" ಎಂದರು, ನನೆ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ ತಲ್ದಯಾಡಸುತತ. ಅವರ ದನಯಾಳದಲ್ಲಿದೆ ವಿಷಾದ ಹಾಗೂ ಸಂಯಮ್ಗಳು ನನಗದ ಗದೂತಾತಗದ್ದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವರು ಸವಲ್ು ಹದೂತುತ ಮೌನವಾದರು, ನಾನೂ ಕಾತಾ​ಾ ಕೂಡ ಮಾತಾಡಲ್ಲಲ್ಿ. "ಸವಲ್ು ಯೋಚನದ ಮಾಡ: ನಾನದೋನಾದೂರ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಇನೂೆ ಹದಿನದೋಳು ವಷಿದ ಮಾಷಾ, ಅಂದ್ದರ ಮಾಯಾಿ ಅಲ್ದಕಾ್ಂಡದೂರೋವಾೆ, ಅಂರ್ ಹುಡಗಿೋನ ರ್ಮ್ಿಕಮ್ಿ ಸುಯೋಗದಿಂದ ಮ್ದುವದ ಆದ್ದ ಅಂತ ಇಟದೂಕಳ್ಳಿ, ಏನಾಗತದ?ತ ನಾನು 11

ಕದೂಡಾತ ಇರದೂೋ ನದಶಿನ ಸರಿಯಾಗಿಯೋ ಇದ್ದ, ಇದಕಿಕಂತ ಒಳದಿ ಉದ್ಾಹರಣದ ಸಿಕಕಲ್ಿ" ಎಂದು ನನೆ ಕಡದ ತುಂಟತನದಿಂದ ನದೂೋಡುತತ ನುಡದರು. ನನಗದ ಗಲ್ಲಬ್ಬಲ್ಲಯಾಯಿತು, ಸುಮ್ಮನದ್ದೆ, ಅವರ ಮಾರ್ತಗದ ಏನು ಹದೋಳಬದೋಕು ಅನುೆವುದು ನನಗದ ಗದೂತಾತಗಲ್ಲಲ್ಿ. "ನಾನದೋನು ನನೆ ಜತದ ಮ್ದುವದ ಪರಸಾತಪ ಮಾಡತಲ್ಿಮ್ಮ, ಆದರದ ಸಂಜದ ಹದೂತತಲ್ಲಿ ಚ್ಚನೆದ ಬದಳಕು ತುಂಬ್ಬದ ಬ್ಬೋದಿೋಲ್ಲ ವಿಹರಿಸಿತರದೂೋವಾಗ ನನೆ ಮ್ನಸೆಲ್ಲಿ ಮ್ೂಡದೂೋ ಕನಸಿನ ಗಂಡನ ಹಾಗಿದಿೆೋನಾ ನಾನು? ಹಾಗಾದ್ದರ ದುರದೃಷಟದ ವಿಷಯ, ಅಲ್ಿವಾ?" ಎಂದರು ನನೆ ಕಡದ ನದೂೋಡ ನಗುತತ. "ಹಾಗದೋನಲ್ಿ, ದುರದೃಷಟವೋದ ನಲ್ಿ... " ಎಂದು ಮಾರ್ತಗದ ತದೂಡಗಿದ್ದ ನಾನು. "ಆಗಬಾರದುೆ" ಎಂದವರು ವಾಕಾವನುೆ ಮ್ುಗಿಸಿದರು. "ಇರಬಹುದು, ಆದರದ ನನೆ ತಪು​ು ರ್ತಳ್ಳಬಹುದು .. .." ಎಂದು ನಾನು ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದ್ಾಗ ಅವರು ಮ್ತದತ ನನೆ ತಡದದು ಹದೋಳ್ಳದರು: "ಇಲ್ಲಿ ನದೂೋಡ, ಅವಳು ಹದೋಳದೂೋದು ನಜ. ಅವಳು ಮ್ನಸು್ ಬ್ಬಚ್ಚು ಮಾತಾಡದೆಕಾಕಗಿ ನಾನು ಕೃತಜ್ಞ, ಈ ಮಾತುಕತದ ನಡದದದುೆ ನನಗದ ತುಂಬ ಸಂತದೂೋಷ ಉಂಟುಮಾಡದ್ದ. ಹದೋಳದೂ ವಿಷಾ ಇನೂೆ ಒಂದಿದ್ದ - ನನಗೂ ಅದ್ದೂಂದು ದುರದೃಷಟದ ಸಂಗರ್ತಯಾಗಿಬ್ಬಡತದತ", ಎಂದರು. "ನಮ್ಗಿೋಗ ಎಷುಟ ವಷಿ? ನೋವಂತೂ ಸವಲ್ಾುನೂ ಬದಲ್ಾಯಿಸಿಲ್ಿ" ಎಂದ ಕಾತಾ​ಾ, ಊಟ ಸಿದಧಮಾಡದೂೋದಕದಕಂದು ವರಾಂಡದಿಂದ ಮ್ನದಯಳಕದಕ ಹದೂೋದಳು. ಅವಳು ಹದೂೋದ ಮೋಲ್ದ, ನಾವಿಬಬರೂ ಸುಮ್ಮನದ ಕುಳ್ಳತದವು, ನಮ್ಮ ಸುತತಲ್ದಲ್ಿ ಮೌನವದೋ ಆವರಿಸಿತುತ. ಇದಕಿಕದುೆದು ಒಂದು ಅಪವಾದ; ಅದು ಅಂದರದ ನನದೆ ರಾರ್ತರ ಬ್ಬಟುಟ ಬ್ಬಟುಟ ಬಾಯಿಬ್ಬಟಿಟದೆ ನದೈಟಿಂಗದೋಲ್ ಈಗ ಒಂದ್ದೋ ಸಮ್ನದ ತದೂೋಟವನದೆಲ್ಿ ಆವರಿಸುವ ಹಾಗದ ಹಾಡುವುದಕದಕ ಆರಂಭಿಸಿತು. ಅದರ ದನ ಕದೋಳ್ಳ ಪದೂದ್ದಯಳಗಿನಂದ ಇನದೂೆಂದು ಅದಕದಕ ಉತತರದ ಹಾಡು ಹಾಡತು, ಅದಂತೂ ಸಂಜದಯವರದಗೂ ಬಾಯಿ ಬ್ಬಟಿಟರಲ್ಲಲ್ಿ. ರ್ತೋರ ಹರ್ತತರವಿದೆ ಹಕಿಕ ಸುಮ್ಮನಾಗಿ ಇನದೂೆಂದರ ಹಾಡು ಕದೋಳುವುದಕದಕಂದು ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಸುಮ್ಮನಾಯಿತು. ಸವಲ್ು ಹದೂರ್ತತನ ನಂತರ ಮ್ತದತ ಹಾಡಲ್ು ತದೂಡಗಿತು, ಈ ಸಲ್ ಮ್ತೂತ ಗಟಿಟಯಾಗಿ, ನೋಳವಾದ ಆಳವಾದ ದನಪಲ್ುಕುಗಳಲ್ಲಿ. ರಾರ್ತರಯ ರಾಜಾದಲ್ಲಿ ತದೋಲ್ಲ ಬಂದ ಹಕಿಕಗಳ ಕಂಹಗಳಲ್ಲಿ ನಜವಾದ ರಾಜಗತುತ ಇತುತ, ಯಾಕಂದರದ ರಾರ್ತರ ಅನುೆವುದು ಹಕಿಕಗಳ ಜಗತದತೋ ಹದೂರತು ಮ್ನುಷಾರದಲ್ಿ. ತದೂೋಟಿ ತನೆ ಮ್ನದ ಕಡದ ಹದೂೋಗುವಾಗ ನಮ್ಮ ಮ್ುಂದ್ದ ಹಾದು ಹದೂೋದ. ಅವನ ಬೂಟುಗಳ ದಟಟ ಸದುೆ ದ್ಾರಿಯುದೆಕೂಕ ಬರಬರುತತ ಕ್ಷಿೋಣವಾಯಿತು. ಬದಟಟದ ಬುಡದಲ್ಲಿ ಯಾರದೂೋ ಎರಡು ಬಾರಿ ಗಟಿಟಯಾಗಿ ಶಿಳದಿ ಹಾಕಿದರು; ಆಮೋಲ್ದ ಎಲ್ಿವೂ ನಸುಂದ, ಶ್ಾಂತ. ಮ್ರದ್ದಲ್ದಗಳ ಮ್ರಮ್ರ ಸದೂೆ ಕದೋಳ್ಳಸುರ್ತತತುತ: ವರಾಂಡದ ವಸಾರದ ಪಟಪಟ ಸದುೆಮಾಡತು: ಗಾಳ್ಳಯಲ್ಲಿ ತದೋಲ್ಲ ಬಂದ ನರುಗಂಪು ವರಾಂಡವನದೆಲ್ಿ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡತು. ನಮ್ಮ ಮಾತುಕತದ ಆದ ಮೋಲ್ಲನ ಈ ಮೌನ ನನಗದ ಇರಿಸುಮ್ುರಿಸಿನದ್ಾಗಿ ಕಂಡು ಬಂತು, ಆದರದ ಏನು ಮಾತಾಡಬದೋಕು ಅನುೆವುದು ನನಗದ ತದೂೋಚದ್ಾಯಿತು. ಅವರ ಕಡದ ದೃಷಿಟ ಹರಿಸಿದ್ದ. ಆ ಮ್ಬ್ಬಬನಲ್ೂಿ ಹದೂಳದಯುರ್ತತದೆ ಅವರ ಕಣುಣಗಳು ನನದೆಡದಗದ ರ್ತರುಗಿದವು. "ರ್ಜೋವನ ಹದೋಗಿದ್ದ, ಚ್ದನಾೆಗಿದ್ದಯಾ?" ಎಂದವರು ಪರಶ್ದೆ ಹಾಕಿದರು. ನನೆಂದ ಒಂದು ನಟುಟಸಿರು ಹದೂಮಿಮತು, ಅದಕದಕ ಕಾರಣವದೋನದೂೋ ರ್ತಳ್ಳಯದು. "ಬದುಕು ಚ್ದನಾೆಗಿದ್ದ" ಅಂದ್ದ ನಾನು ಅವರ ಮಾತನದೆೋ ಅನುರಣ್ಸುತತ.

12

ಮ್ತದತ ನಮಿಮಬಬರ ನಡುವದ ಮೌನ. ಮ್ತದತ ನನಗದ ಇರಿಸುಮ್ುರಿಸು. ಅವರಿಗದ ವಯಸಾ್ಗಿದ್ದ ಎಂಬ ಮಾತನುೆ ಒಪಿುಕೂ ದ ಂಡು ನಾನವರ ಮ್ನಸಿ್ಗದ ನದೂೋವುಂಟುಮಾಡದ್ದನದೋನದೂೋ ಅನೆಸಿತು. ಸಮಾಧಾದ ಮಾತುಗಳನೆಡಬದೋಕದಂಬ ಬಯಕದ ಕಾಡತು, ಆದರದ ಹದೋಗದೂೋ ರ್ತಳ್ಳಯಲ್ಲಲ್ಿ. "ಸರಿ, ಇನುೆ ಹದೂರಡಬದೋಕು, ನಾನು" ಎಂದರು ಮೋಲ್ದೋಳುತತ. "ಅಮ್ಮ ಊಟಕಾಕಗಿ ನಂಗದೂೋಸಕರ ಕಾಯಿತತಾಿಳದ. ಇವತುತ ಪೂರ್ತಿ ಅವಳ್ಳಗದ ಮ್ುಖ ತದೂೋರಿಸದೂೋಕದಕೋ ಆಗಿಲ್ಿ." "ನಮ್ಗದೂೋಸಕರ ಸದೂನಾಟ ನುಡಸಬದೋಕೂಂತ ಅಂದ್ದೂಕಂಡದ್ದೆ" ಎಂದ್ದ ನಾನು. "ಇನದೂೆಂದ್ಲ್" ಅಂದರು. ಅವರ ದನಯಲ್ಲಿ ಉತಾ್ಹವಿದೆಂರ್ತರಲ್ಲಲ್ಿ. "ಬದೈ ಹಾಗಾದ್ದರ .." ಅವರ ಮ್ನಸಿ್ಗದ ನದೂೋವಾಗಿರುವುದು ಖಚ್ಚತವಾಯಿತು. ಇದರಿಂದ ನನಗದ ಬದೋಜಾರಾಯಿತು. ಅವರನುೆ ಕಳ್ಳಸಿಕದೂಡುವುದಕದಕ ನಾನೂ ಕಾತಾ​ಾ ಮಟಿಟಲ್ುಗಳನೆಳ್ಳದು ಹದೂೋದ್ದವು. ಅವರು ಹದೂೋದ ಮೋಲ್ದಯೂ, ಅವರು ಹದೂೋದ ದ್ಾರಿಯನದೆೋ ನದೂೋಡುತತ ಅವರು ಕಣಮರದಯಾಗುವವರದಗೂ ನದೂೋಡುತತ, ಬಯಲ್ಲ್ದೋಿ ನಂರ್ತದ್ದೆವು. ಅವರ ಕುದುರದ ಗದೂರಸಿನ ಸಪು​ುಳ ಕದೋಳ್ಳಸದ್ಾದ್ಾಗ ಮ್ತದತ ಮ್ನದಯ ಕಡದಗದ ರ್ತರುಗಿ ನಾನು ವರಾಂಡಕದಕ ಬಂದ್ದ, ಮ್ತದತ ತದೂೋಟದತತ ನದೂೋಡುತತ ಅಲ್ಲಿಯೋ ಕುಳ್ಳತದ. ನಾನು ಕಾಣಬದೋಕದಂಬ ಕದೋಳಬದೋಕದಂಬುದ್ದಲ್ಿ, ನಾನು ಕಂಡು ಕದೋಳುರ್ತತರುವುದ್ದಲ್ಿ ರಾರ್ತರಯ ಸದಿೆನಲ್ಲಿ ಅಡಗಿಹದೂೋದವು. ಅವರು ಮ್ತದೂತಮಮ ಬಂದರು, ಮ್ಗುದ್ದೂಮಮಯೂ ಬಂದರು. ಆ ದಿನದ ಇರಿಸುಮ್ುರಿಸಿನ ಸಂಭಾಷಣದಯ ಪರಿಣಾಮ್ವದಲ್ಿ ಸಂಪೂಣಿವಾಗಿ ಮಾಯವಾಗಿತುತ, ಮ್ತದತಂದೂ ಕಾಡದ ಹಾಗದ. ಆ ಬದೋಸಿಗದ ಪೂರ್ತಿ ಅವರು ವಾರಕದಕರಡು ಮ್ೂರು ಬಾರಿ ನಮ್ಮ ಮ್ನದಗದ ಬರುರ್ತತದೆರು. ಅವರ ಇರುವಿಕದಗದ ನಾನದಷುಟ ಒಗಿೆಕೂ ದ ಂಡುಬ್ಬಟದಟನದಂದರದ, ಯಾವುದ್ಾದರೂ ಕಾರಣಕದಕ ಅವರಿಗದ ಬರಲ್ಾಗದಿದೆರದ, ನನಗದ ಬ್ಬಕದೂೋ ಅನೆಸುರ್ತತತುತ, ಅವರ ಮೋಲ್ದ ಕದೂೋಪವೂ ಬರುರ್ತತತುತ, ನನೆನುೆ ಕದೈಬ್ಬಡುವ ಮ್ೂಲ್ಕ ಕದಟಟದ್ಾಗಿ ನಡದದುಕದೂಳುಿರ್ತತದ್ಾೆರದ ಅನೆಸುರ್ತತತುತ. ಜದೂತದಗಿರಲ್ು ಇಷಟಪಡುವ ಒಬಬ ಹುಡುಗನಂತದ ನನೆನೆವರು ಕಾಣುರ್ತತದೆರು, ಪರಶ್ದೆಗಳನುೆ ಕದೋಳುರ್ತತದೆರು, ನಾನು ಹೃತೂುವಿಕವಾಗಿ ವರ್ತಿಸುವಂತದ ಪದರೋರಿಸುರ್ತತದೆರು, ನನಗದ ಸಲ್ಹದಗಳನೂೆ ಪದೂರೋತಾ್ಹವನೂೆ ನೋಡುರ್ತತದೆರು, ಕದಲ್ವು ವದೋಳದ ನನೆನುೆ ಗದೆರಿಸಿ ತಡದಯುರ್ತತದೆರು. ನನೆ ಮ್ಟಟಕಕದ ೋ ವಾವಹರಿಸಲ್ು ಅವರು ನರಂತರ ಪರಯತೆ ನಡದಸುರ್ತತದೆರೂ, ಅವರ ಆ ಭಾಗದ ವಾಕಿತತವದ ಹಂದ್ದ ನಗೂಢವಲ್ಯವ್ಸಂದು ಅಡಗಿದುೆ, ಅದನುೆ ನನೆ ಬಳ್ಳ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಳುಿವುದು ಅವರಿಗದ ಬದೋಕಿರಲ್ಲಲ್ಿವದಂಬ ಅರಿವೂ ನನಗಿತುತ. ಇದ್ದೋ ನನೆಲ್ಲಿ ಅವರ ಬಗದೆ ಗೌರವ ಮ್ೂಡಲ್ು ಕಾರಣವಾದದುೆ,

ಅವರದಡದಗದ

ನನೆನುೆ

ಸದಳಯ ದ ುವಂತದ

ಮಾಡದುೆ.

ಅವರು

ತಮ್ಮ

ಜದೂತದಗಿದೆ

ತಾಯಿಯನುೆ

ನದೂೋಡಕದೂಳಿಬದೋಕಾಗಿದುೆದರ ಜದೂತದಗದ ತಮ್ಮ ಆಸಿತಪಾಸಿತಗಳ ಉಸುತವಾರಿಯ ಹದೂಣದಯನುೆ ಹದೂರಬದೋಕಾಗಿದುೆದು ಮಾತರವಲ್ಿ, ಗಂಭಿೋರ ಸಮ್ಸದಾಗಳ ಆಕರವಾಗಿದೆ ಕದಲ್ವು ಸಾವಿಜನಕ ವಾವಹಾರಗಳನೂೆ ನದೂೋಡಕದೂಳಿಬದೋಕಾಗಿತುತ ಎಂಬ ವಿಷಯ ಕಾತಾ​ಾ

ಹಾಗೂ

ನದರಹ ದ ದೂರದಯವರ ಮಾತುಗಳ್ಳಂದ

ನನಗದ ಗದೂತಾತಗಿತುತ. ಆದರದ ಇವದಲ್ಿದರ ಬಗದೆ ಅವರಿಗಿದೆ

ಮ್ನದೂೋಭಾವವಾವುದು, ಅವರ ನಂಬ್ಬಕದಗಳಾವುವು, ಯೋಜನದಗಳಾವುವು, ನರಿೋಕ್ಷದ-ಭರವಸದಗಳಾವುವು ಎಂಬುದು ಮಾತರ ನನಗದ ಕಿಂಚ್ಚತೂತ ಗದೂರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅವರ ವಾಹಾರಗಳ ಬಗದೆ ನಾನು ಮಾತು ತದಗದದ್ಾಗಲ್ದಲ್ಿ ಅವರಿಗದೋ ವಿಶಿಷಟವಾದ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಿವರು ನುಣುಚ್ಚಕದೂಳುಿರ್ತತದೆರು; ಇದರಿಂದ 'ಸುಮ್ಮನರು, ಇದಕೂಕ ನನಗೂ ಸಂಬಂರ್ವಿಲ್ಿ' ಎಂದು ಹದೋಳುವಂತದ ತದೂೋರುರ್ತತತುತ, ಆನಂತರ ಮಾತು ಬದಲ್ಾಯಿಸುರ್ತತದೆರು. ಮೊದಮೊದಲ್ು ಇದರಿಂದ ನನಗದ ನದೂೋವಾಗುರ್ತತತುತ; ಬರಬರುತತ

13

ನಮ್ಮ ಮಾತುಕತದಗಳನುೆ ನನೆ ವಿಷಯಕದಕ ಸಿೋಮಿತಗದೂಳ್ಳಸಿಕದೂಂಡು, ಮಿಕಕದೆನದೆಲ್ಿ ಸಹಜವದಂದು ಕದೈಬ್ಬಡುವ ಅಭಾ​ಾಸ ಆಯಿತು. ಮೊದಮೊದಲ್ು ನನಗದ ಅಸಂತದೂೋಷವುಂಟುಮಾಡದ ಮ್ತದೂತಂದು ವಿಷಯವೂ ಇತುತ, ಆದರದ ಆಮೋಲ್ದ ಅದ್ದೋ ಆಪಾ​ಾಯಮಾನವಾಯಿತು. ಅದ್ದಂದರದ, ನನೆ ಬಾಹಾ ಸವರೂಪದ ಬಗದೆ ಅವರಿಗಿದೆ ಪೂಣಿ ಅವಗಣನದ, ಅಷದಟೋ ಏಕದ ರ್ತರಸಾಕರ. ನಾನು ಚ್ದಲ್ುವಾಗಿದ್ದೆೋನದಂದು ಅವರದಂದೂ ಬಾಯಿ ಬ್ಬಟಾಟಗಲ್ಲೋ ನದೂೋಟದಲ್ಾಿಗಲ್ಲೋ ತದೂೋಪಿಡಸಿಕದೂಂಡುದಿಲ್ಿ. ಅದಕದಕ ವಾರ್ತರಿಕತವಾಗಿ, ನನೆನುೆ ಕುರಿತು ಯಾರಾದರೂ ಅಂರ್ದ್ದೂಂದು ಶಬೆವನುೆ ಬಳಸಿದರದ ಅವರು ಚ್ದೋಷದಟ ಮಾಡುರ್ತತದೆರು, ಇಲ್ಿವದೋ ಕದೋಳ್ಳ ನಕುಕಬ್ಬಡುರ್ತತದೆರು.

ನನೆ ರೂಪದಲ್ಲಿನ ಕುಂದುಗಳನುೆ ಎರ್ತತ ಹದೋಳುವುದನೂೆ, ಆ ಬಗದೆ ನನೆನುೆ

ಛದೋಡಸುವುದನೂೆ ಅವರು ಇಷಟಪಡುರ್ತತದೆರು. ವಿಶ್ದೋಷ ಸಂದಭಿಗಳಲ್ಲಿ ನನಗದ ಸದೂಗಸಾದ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ ಅಲ್ಂಕಾರ ಮಾಡುವುದನೂೆ ನನೆ ಕೂದಲ್ನುೆ ಹದೂಸ ಬಗದಯಲ್ಲಿ ವಿನಾ​ಾಸಮಾಡುವುದನೂೆ ಕಾತಾ​ಾ ಇಷಟಪಡುರ್ತತದೆಳು. ಆದರದ ನನೆ ಈ ಪರಿಯ ಶೃಂಗಾರವನುೆ ಅವರು ಗದೋಲ್ಲ ಮಾಡಬ್ಬಡುರ್ತತದೆರು. ಆದರದ ಇದರಿಂದ ಮ್ೃದು ಹೃದಯಿಯಾದ ಕಾತಾ​ಾ ನದೂಂದುಕದೂಳುಿರ್ತತದೆಳು, ಅದನುೆ ಕಂಡು ಮೊದಮೊದಲ್ು ನನಗೂ ಕದಟುಟದ್ದನಸುರ್ತತತುತ. ಅವರು ನನೆನುೆ ಮಚುಬದೋಕದಂದು ಕಾತಾ​ಾ ಏನದಲ್ಿ ಮಾಡುರ್ತತದೆಳು; ಆದರದ ಒಬಬ ಗಂಡಸು ತಾನು ಇಷಟಪಡುವ ಹದಣುಣ ಹದೋಗದ ಕಾಣ್ಸಬದೋಕದಂದು ಬಯಸುತಾತನದೂೋ ಎಂಬುದನುೆ ಅರ್ಿಮಾಡಕದೂಳಿಲ್ಾರದ್ದೋ ಹದೂೋದಳು. ಆದರದ ಅವರು ಬಯಸುವುದ್ದೋನು ಎಂಬುದು ಬಹು ಬದೋಗ ನನಗದ ರ್ತಳ್ಳಯಿತು. ನನೆಲ್ಲಿ ಕಿಂಚ್ಚತಾತದರೂ ಕೃತಕತದಯಿರಬಾದ್ದಂಬುದು ಅವರ ಆಸದ. ಅದಕದಕೋ ಕೃತಕತದಯಿಲ್ಿದಂತಹ ಉಡುಪುಗಳನದೆೋ ನಾನು ಹಾಕಿಕದೂಳುಿರ್ತತದ್ದೆ, ತಲ್ದಗೂದಲ್ನುೆ ಬಾಚ್ಚಕದೂಳುಿರ್ತತದ್ದೆ, ನನೆ ನಡವಳ್ಳಕದಯೂ ಸಹಜವಾಗಿರುವಂತದ ಎಚುರವಹಸುರ್ತತದ್ದೆ. ಆದರದ

ಇವದಲ್ಿದರ

ನಡುವದಯೋ

ಎದುೆ

ಕಾಣುವ

ಒಂದು

ಕೃತಕತದ

ತಲ್ದಯರ್ತತತು:

ಕೃತಕ

ಸರಳತದ!

ನಾನು

ಸರಳವಾಗಿರಬದೋಕದಂದು ಇಷಟಪಡದಿದ್ಾೆಗಲ್ದೋ ತದೂೋರಿಸಿಕದೂಳುಿರ್ತತದೆ ಸರಳತದ! ಅವರಿಗದ ನನೆನುೆ ಕಂಡರದ ಇಷಟ ಎಂಬುದು ನನಗದ ರ್ತಳ್ಳದಿತುತ; ಆದರದ ಅವರು ನನೆನುೆ ಪಿರೋರ್ತಸುರ್ತತದುೆದು ಒಂದು ಮ್ಗುವನುೆ ಪಿರೋರ್ತಸುವ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿಯೋ ಹದಣಣನುೆ ಇಷಟಪಡುವ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿಯೋ ಎಂಬುದನುೆ ಕುರಿತು ನಾನು ಆಲ್ದೂೋಚ್ಚಸಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವರ ಪಿರೋರ್ತ ನನಗದ ಅಮ್ೂಲ್ಾವಾಗಿತುತ, ಜಗರ್ತತನ ಇತರ ಎಲ್ಿ ಯುವರ್ತಯರಿಗಿಂತ ನಾನದೋ ಉತತಮ್ ಎಂದವರು ಭಾವಿಸಿದ್ಾೆರದಂಬುದು ನನೆ ರ್ತಳ್ಳವಳ್ಳಕದಯಾಗಿತುತ, ಅವರು ನನೆ ಬಗದೆ ಈ ಪರಿ ಭರಮಿಸುವುದನುೆ ನಾನು ಇಷಟಪಡುರ್ತತದ್ದೆ. ಅವರನುೆ ಮೊೋಸಗದೂಳ್ಳಸುವ ಇಷಟವಿಲ್ಿದಿದೆರೂ, ವಾಸತವವಾಗಿ ಮೊೋಸಗದೂಳ್ಳಸುರ್ತತದ್ದೆ; ಅವರನುೆ ಮೊೋಸಗದೂಳ್ಳಸುವಾಗ ನಾನು ಉತತಮ್ಳಾಗಿಬ್ಬಡುರ್ತತದ್ದೆ. ದ್ದೋಹಕಿಕಂತ ಮಿಗಿಲ್ಾಗಿ ನನೆ ಎದ್ದಯಾಳದಲ್ಲಿನ, ಮ್ನದ್ಾಳದಲ್ಲಿನ ಸದುೆಣಗಳನುೆ ಅವರಿಗದ ಮ್ನವರಿಕದ ಮಾಡಕದೂಡಲ್ು ಇದು ಅತುಾತತಮ್ ಮಾಗಿವದಂದು ನಾನು ಭಾವಿಸಿದ್ದೆ. ನನೆ ಕೂದಲ್ು, ಕದೈಗಳು, ಮ್ುಖ, ನಡವಳ್ಳಕದ - ಇವದಲ್ಿವೂ, ಒಳದಿಯವ್ಸೋ ಅಲ್ಿವ್ಸೋ ಅವರು ತಕ್ಷಣವದೋ ಗುರುರ್ತಸಿಬ್ಬಡುರ್ತತದೆರು, ರ್ತಳ್ಳದುಕದೂಂಡು ಬ್ಬಡುರ್ತತದೆರು; ಹೋಗಾಗಿ ನಾನು ನನೆ ಬಾಹಾ ರೂಪಕದಕ ಹದೂಸತದೋನನೂೆ, ಅವರನುೆ ಮೊೋಸಗದೂಳ್ಳಸುವುದನುೆ ಬ್ಬಟಟರದ, ಸದೋರಿಸಿಕದೂಳಿಲ್ು ಸಾರ್ಾವಾಗುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ನನೆ ಮ್ನಸು್ ಎದ್ದಗಳಲ್ಲಿ ಏನದ್ದಯಂಬುದನುೆ ಅವರದೋನು ಬಲ್ಿರು, ಯಾಕಂದರದ ಅವುಗಳ ಬಗದೆ ಅವು ಬದಳಯ ದ ುವ ಬಲ್ಗದೂಳುಿವ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿದೆ ಬಗದೆ, ಅವರಿಗದ ಒಲ್ವಿತುತ. ಈ ಅಂಶದಲ್ಲಿ ಮಾತರ ನಾನವರನುೆ ವಂಚ್ಚಸಬಲ್ಿವಳಾಗಿದ್ದೆ, ಹಾಗದ ಮಾಡಯೂ ಮಾಡದ್ದ. ಅವರ ಜದೂತದಗಿರುವುದ್ದಂದರದ ನನಗದ್ದಷುಟ ಹತಕರ ಅನುಭವ; ಒಮಮ ಇದು ಸಫಟಿಕ ಸುಷಟವಾಗಿಬ್ಬಟಿಟತು! ನನೆ ಕಾರಣರಹತ ನಾಚ್ಚಕದ ಹಾಗೂ ವಿಚ್ಚತರ ನಡವಳ್ಳಕದಗಳು ಸಂಪೂಣಿವಾಗಿ ಕಣಮರದಯಾಗಿಬ್ಬಟಟವು! ಎದುರಿನಂದ್ಾಗಲ್ಲೋ, ದೂರದಿಂದ್ಾಗಲ್ಲೋ, ನಂರ್ತರುವಾಗಲ್ಾಗಲ್ಲೋ, ಕುಳ್ಳರ್ತರುವಾಗಲ್ಾಗಲ್ಲೋ, ಕೂದಲ್ನುೆ ತುರುಬು ಕಟಿಟಕೂ ದ ಂಡರುವಾಗಲ್ಾಗಲ್ಲೋ, 14

ಜಡದ ಹದಣದದುಕದೂಂಡರುವಾಗಲ್ಾಗಲ್ಲೋ ಅವರು ನನೆನುೆ ತಲ್ದಯಿಂದ ಕಾಲ್ಲನವರದಗೂ ಅರ್ಿಮಾಡಕದೂಂಡದ್ಾೆರದಂಬ, ನಾನು ಇರುವಂತದಯೋ ಅವರಿಗದ ತೃಪಿತ ಎಂಬ ಭಾವನದ ನನೆಲ್ಲಿ ಮ್ನದಮಾಡತುತ. ಇದಕದಕ ವಾರ್ತರಿಕತವಾಗಿ, ಇತರರು ಮಾಡುವಂತದ ಅವರದೋನಾದರೂ ಅಕಸಾಮತಾತಗಿ ನನೆ ರೂಪಿನ ಬಗದೆ ಹದೂಗಳ್ಳಕದಯ ಮಾತನಾೆಡದರದ ನನಗದು ಖಂಡತ ಇಷಟವಾಗುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಅದಕದಕ ಬದಲ್ು, ನಾನದೋನಾದರೂ ಹದೋಳ್ಳದ್ಾಗ ನನೆ ಕಡದ ಗಡುಸಿನಂದ ನದೂೋಡುತತ ತಮ್ಮ ಭಾವನದಗಳನುೆ ಬಚ್ಚುಟುಟಕದೂಂಡು ತಮಾಷದಯಾಗಿ, "ನನೆಲ್ಲಿ ಏನದೂೋ ವಿಶ್ದೋಷವಾದುೆ ಇದ್ದ, ನೋನು ತುಂಬ ಚ್ಾಲ್ಾಕಿ ಹುಡುಗಿ" ಎಂದು ಹದೋಳ್ಳದರದ ನನೆ ಹೃದಯ ಗರಿಹಗುರವಾಗುರ್ತತತುತ, ಮ್ನಸು್ ಬಣಣವೋದ ರುರ್ತತತುತ. ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಹದಮಮ ಸಂತಸಗಳನುೆ ತುಂಬುವಂತಹ ಇಂರ್ ಉಡುಗದೂರದಗಳು ನನಗದ ಬರುರ್ತತದೆವು. ಮ್ುದುಕ ಗಿರಗರಿ ತನೆ ಮೊಮ್ಮಗಳ ಬಗದೆ ಇಟುಟಕೂ ದ ಂಡದೆ ಪಿರೋರ್ತಯ ಬಗದೆ ನಾನು ಆದರಿತದಯಿಂದ ಮಾತನಾಡುವುದಕದೂಕೋ; ಅರ್ವಾ ಯಾವುದ್ಾದರೂ ಕತದಯನದೂೆೋ ಕವನವನದೂೆೋ ಓದಿ ಕಣ್ಣೋರು ಸುರಿಸುವುದಕದೂಕೋ; ಅರ್ವಾ ನನಗದ ಷುಲ್ಾ​ಾಪ಼್ಗಿಂತ ಮೊಜಾಟ್ಿ ಹದಚು​ು ಇಷಟ ಎಂಬ ಕಾರಣಕದೂಕೋ? ಯಾವುದು ನಜವಾಗಿ ಒಳದಿಯದು, ಯಾವುದನುೆ ಇಷುಡಬದೋಕು ಎಂಬುದು ನನಗದ ರ್ತಳ್ಳದಿಲ್ಿದಿದ್ಾೆಗಲ್ೂ, ಯಾವುದು ಒಳದಿಯದು, ಇಷಟಪಡಬದೋಕಾದದುೆ ಎಂದು ಬಹು ಬದೋಗ ಗುರುರ್ತಸುವ ನನೆ ರಿೋರ್ತಯ ಬಗದೆ ನನಗದೋ ಅಚುರಿಯನಸಿತುತ. ನನೆ ಹಳದಯ ಅಭಿರುಚ್ಚ ಮ್ತುತ ಹವಾ​ಾಸಗಳಲ್ಲಿ ಬಹುತದೋಕ ಅವರಿಗದ ಇಷಟವಾಗುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ; ನಾನು ಹದೋಳುವುದನುೆ ಅವರು ಇಷಟಪಡುರ್ತತಲ್ಿ ಎಂಬುದನುೆ ತದೂೋಪಿಡಸಲ್ು ಅವರ ಒಂದು ನದೂೋಟ, ಅರ್ವಾ ಹುಬ್ಬಬನ ಕದೂಂಕು ಸಾಕಾಗಿತುತ; ನನೆ ಗುಣಮ್ಟಟವದೋ ಬದಲ್ಾಗಿಬ್ಬಟಿಟದ್ದ ಎಂಬದು ತಕ್ಷಣವದೋ ಅರಿವಿಗದ ಬರುರ್ತತತುತ. ಅವರು

ನನಗದೋನಾದರೂ

ಸಲ್ಹದ

ನೋಡುವುದಕದಕ

ತದೂಡಗಿದ್ಾಗ,

ಅವರು

ಏನು

ಹದೋಳಬಹುದ್ದಂಬುದು

ನನಗದ

ರ್ತಳ್ಳದುಹದೂೋಗುರ್ತತತುತ. ನನೆ ಕಣಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಟುಟ ಅವರದೋನಾದರೂ ಪರಶ್ದೆ ಕದೋಳ್ಳದ್ಾಗ, ಅವರ ನದೂೋಟವದೋ ಅವರಿಗದ ಬದೋಕಾದ ಉತತರವನುೆ ನನೆಂದ ಹದೂರಡಸಿಬ್ಬಡುರ್ತತತುತ. ಆ ಹದೂರ್ತತನ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳೂ ಭಾವನದಗಳೂ ನನೆವಾಗಿರುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ: ಅವದಲ್ಿ ಅವರವದೋ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳು, ಭಾವನದಗಳು. ಅವದಲ್ಿ ಒಂದ್ದೋ ಕ್ಷಣಕದಕ ನನೆವಾಗಿಬ್ಬಟುಟ ನನೆ ಬದುಕಿನ ಭಾಗವಾಗಿ ಬದಳಗುರ್ತತದೆವು. ನನಗದೋ ಅರಿವಿಲ್ಿದಂತದ ಎಲ್ಿವನೂೆ ನಾನು ನದೂೋಡುವ ದೃಷಿಟಕೂ ದ ೋನವದೋ ಬದಲ್ಾಗಿಬ್ಬಟಿಟತುತ - ಕಾತಾ​ಾ, ಸದೂೋನಾ​ಾರ ಬಗದೆ, ನನೆ ಬಗದೆ, ಹಾಗದೋ ನನೆ ಕದಲ್ಸದ ಬಗದೆ. ಬದೋಸರವನುೆ ಹದೂೋಗಲ್ಾಡಸಿಕದೂಳಿಲ್ದಂದು ನಾನು ಓದುರ್ತತದೆ ಪುಸತಕಗಳು ಈಗ ನನೆ ಬದುಕಿನ ಸಂತಸದ ಮ್ೂಲ್ಗಳಾದವು. ಅದಕದಕ ಕಾರಣ ಅವರು ನನಗಾಗಿ ಹುಡುಕಿ ತರುರ್ತತದೆ ಪುಸತಕಗಳು ಹಾಗೂ ನಾವು ಒಟಿಟಗೋದ ಓದಿ ಅವುಗಳ ಬಗದೆ ಚಚ್ಚಿಸುರ್ತತದುೆದು. ಸದೂೋನಾ​ಾಗದ ನಾನು ಹದೋಳ್ಳಕದೂಡುರ್ತತದೆ ಪಾಹದ ಕದಲ್ಸ ಭಾರವದನಸಿತದೂಡಗಿತು, ಇದನುೆ

ನಾನು

ಕತಿವಾವದಂಬ

ದೃಷಿಟಯಿಂದ

ಹದೂತುತಕೂ ದ ಂಡದ್ದೆ.

ಆದರದ

ಪಾಹ

ಹದೋಳ್ಳಕದೂಡುವಾಗ

ಅವರೂ

ಇರುರ್ತತದುೆದರಿಂದ ಅದೂ ಸಂತಸದ್ಾಯಕವಾಗಿ, ಸದೂೋನಾ​ಾಳ ಪರಗರ್ತ ಸಂತಸದ್ಾಯಕವದನಸಿತು. ಇಡೋ ಸಂಗಿೋತವನದೆಲ್ಿ ಬಾಯಿಪಾಹ

ಮಾಡಕದೂಳುಿವುದು

ಅಸಾರ್ಾವದಂಬ

ಭಾವನದ

ನನೆಲ್ಲಿತುತ,

ಆದರದ

ಈಗವರು

ಅದನುೆ

ಕದೋಳುತಾತರದ,

ಹದೂಗಳಲ್ೂಬಹುದು ಎಂಬ ಕಾರಣದಿಂದ್ಾಗಿ ನಾನು ಒಂದ್ದೋ ಪಲ್ುಕನುೆ ಒಂದ್ದೋ ಸಮ್ನದ ನಲ್ವತುತ ಬಾರಿ ನುಡಸುರ್ತತದ್ದೆ. ಅದು ಎಷಟರಮ್ಟಿಟಗಾಯತಂದರದ ಬಡಪಾಯಿ ಕಾತಾ​ಾ ಕಿವಿಗಳಲ್ಲಿ ಹರ್ತತ ತುಂಬ್ಬಕದೂಳುಿವಂತಾಯಿತು, ಆದದ್ದ ನನಗಂತೂ ಇದು ಬದೋಸರವದನಸಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವದೋ ಸದೂನಾಟಗಳು ವಿವಿರ್ ಬಗದಯ ಅಭಿವಾಕಿತಗಳನುೆ ಹದೂಂದಿರುವಂತದ ತದೂೋರುರ್ತತತುತ, ಹೋಗಾಗಿ ಒಂದ್ದೂಂದು

ಸಾರಿಯೂ

ವಿಭಿನೆವಾಗಿಯೂ

ಉತತಮ್

ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿಯೂ

ಮ್ೂಡಬರುರ್ತತತುತ.

ನನೆ

ಎರಡನದಯ

ಅಸಿತತವವದಂಬಂತದ ನಾನು ಭಾವಿಸುರ್ತತದೆ ಕಾತಾ​ಾ ಕೂಡ ನನೆ ಕಣುಣಗಳ್ಳಗದ ಬದೋರದಯದ್ದೋ ಬಗದಯಲ್ಲಿ ಕಾಣ್ಸತದೂಡಗಿದಳು. ಅವಳು ನಮ್ಮ ತಾಯಿ, ಗದಳರ್ತ ಹಾಗೂ ಆಳು ಎಂಬಂತದ ಅವಳದೋನೂ ಇರಬದೋಕಾದ ಅಗತಾವಿಲ್ಿ ಎಂದು ನನಗದ ಮೊದಲ್ ಬಾರಿಗದ 15

ಮ್ನವರಿಕದಯಾಯಿತು. ಈ ಸದೆೋಹರ್ಜೋವಿಯ ತಾ​ಾಗ ಮ್ುತುವರ್ಜಿ ಇವುಗಳನುೆ ನಾನು ಕೃತಜ್ಞತದಯಿಂದ ಕಾಣುವಂತಾಯಿತು; ಇದರಿಂದ್ಾಗಿ ಅವಳ ಬಗದಗಿನ ನನೆ ಪಿರೋರ್ತ ಮ್ತತಷುಟ ಆಳವಾಯಿತು. ಆಳುಗಳು ಕದಲ್ಸಗಾರರು ಕದಲ್ಸಗಿರ್ತತಯರು ಇವರುಗಳ ಬಗದೆ ಕೂಡ ಹದೂಸ ದೃಷಿಟಕೂ ದ ೋನವನುೆ ಬದಳಸಿ ದ ಕದೂಳಿಲ್ೂ ಇವರದೋ ಕಾರಣರಾದರು. ಇವರದಲ್ಿರದೂಡನದ ನಾನು ಹದಿನದೋಳು ವಷಿಗಳಷುಟ ದಿೋರ್ಿ ಕಾಲ್ ಕಳದದಿದ್ದೆ, ಆದರದ ಅವರ ಬಗದೆ ನನಗದ ಗದೂರ್ತತದುೆದು ರ್ತೋರ ಅಲ್ು, ಎಂದೂ ನದೂೋಡದ್ದೋ ಇದೆ ಅಪರಿಚ್ಚತರಿಗಿಂತ ಹದಚ್ೋದು ನೂ ಅಲ್ಿ. ಅವರಿಗೂ ನನಗಿರುವಂತದಯೋ ತಮ್ಮದ್ೋದ ಆದ ಪಿರೋರ್ತ ಕಕುಕಲ್ತದಗಳು ಆಸದಆಕಾಂಕ್ಷದಗಳು ನದೂೋವುದು​ುಃಖಗಳು ಇರುತತವದಂಬ ಅರಿವು ನನಗುಂಟಾಯಿತು - ಹೋಗದಂದು ಒಪಿುಕೂ ದ ಳುಿವುದ್ದೋ ನನಗದ ಮ್ುಜುಗರವದನಸುತತದ್ದ. ನಾನು ಬಹುಕಾಲ್ದಿಂದ ಬಲ್ಿ ನಮ್ಮ ಮ್ನದಯ ತದೂೋಟ, ಹದೂಲ್ಗಳು, ಕಾಡು,, ನನಗಿೋಗ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಹದೂಸದ್ಾಗಿ, ಎಂದಿಗಿಂತ ಚ್ದಲ್ುವಾಗಿರುವಂತದ ತದೂೋರುರ್ತತತುತ. ನಶಿುತ ಸುಖ ಸಿಕುಕವುದು ಬದೋರದಯವರಿಗಾಗಿ ಬಾಳುವುದರಲ್ಲಿ ಮಾತರವದೋ ಎಂಬ ಅವರ ಮಾತು ನಜವದನೆಸಿತು. ಅವರು ಆ ಮಾತುಗಳನಾೆಡದ್ಾಗ ನನಗದ ವಿಚ್ಚತರವದನಸಿತುತ, ಆಗ ನನಗದ ಅದರ ಅರ್ಿ ಆಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ; ಆದರದ ಪೂವಾಿಲ್ದೂೋಚನದಯಿಲ್ಿದ್ದಯೋ ಕರಮೋಣ ಇದು ನನಗೂ ಮ್ನವರಿಕದಯಾಯಿತು. ಈಗಿನ ನನೆ ಬದುಕನುೆ ಎಳಿಷೂಟ ಬದಲ್ಾಯಿಸದ್ದಯೋ, ತಮ್ಮ ಪರಭಾವವನುೆ ಬ್ಬಟುಟ ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಬದೋರದೋನನೂೆ ಸದೋರಿಸದ್ದಯೋ, ಅದರಲ್ಲಿನ ಸಂತಸದ ಜಗತತನುೆ ನನಗವರು ಅನಾವರಣ ಮಾಡದರು. ಬಾಲ್ಾದಿಂದಲ್ೂ ನನಗದ ಏನನೂೆ ರ್ತಳ್ಳಸಿಕದೂಡದಿದೆ ಸುತತಮ್ುತತಲ್ಲನ ವಸುತಗಳದಲ್ಿ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ರ್ಜೋವ ತಳದದಂತಾಯಿತು. ಅವರನುೆ ನದೂೋಡದರದ ಸಾಕು, ಎಲ್ಿಕೂಕ ಬಾಯಿ ಬಂದು ಮಾತಾಡತದೂಡಗಿವದಯೋನದೂೋ ಅನೆಸುರ್ತತತುತ, ನನೆ ಮ್ನದ್ಾಳದಲ್ಲಿ ಹದೂಕಿಕಬ್ಬಡುರ್ತತತುತ, ಆನಂದವನುೆ ತುಂಬುರ್ತತತುತ. ಬದೋಸಿಗದಯಲ್ಲಿ ಎಷದೂಟೋ ವದೋಳದ, ನಾನು ಮ್ಹಡಯ ಮೋಲ್ಲನ ನನೆ ಕದೂೋಣದಗದ

ಹದೂೋಗಿ ಹಾಸಿಗದಯ ಮೋಲ್ದ

ಉರುಳ್ಳಕದೂಂಡಾಗ, ಕಳದದ ವಸಂತದ ಸಂತದೂೋಷ, ಬಯಕದಗಳು, ಭವಿಷಾದ ಭರವಸದಗಳು ಇವುಗಳ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಸದಾದ ಸುಖವದೋ ತುಂಬ್ಬಕದೂಳುಿರ್ತತತುತ. ನದ್ದರ ಬಾರದ್ದ, ಮೋಲ್ದದುೆ ಕಾತಾ​ಾಳ ಹಾಸಿಗದಯ ಬಳ್ಳ ಹದೂೋಗಿ ನಲ್ುಿರ್ತತದ್ದೆ, ನಾನದಷುಟ ಸುಖಿ ಎಂದು ಹದೋಳುರ್ತತದ್ದೆ. ಆದರದ ಇದ್ದಲ್ಿ ಅನವಶಾಕವಾಗಿತುತ ಎಂದು ಈಗ ನನಗದ ಅನಸುರ್ತತದ್ದ, ಯಾಕಂದರದ ಅದನುೆ ಅವಳದೋ ಕಣಾಣರದ ಕಾಣುರ್ತತದೆಳು. ತನಗೂ ಸಂತದೂೋಷ ತೃಪಿತ ಎರಡೂ ಉಂಟಾಗಿವದ ಎಂದು ಹದೋಳುತತ ನನಗದ ಮ್ುರ್ತತಕುಕರ್ತತದೆಳು. ಅವಳ ಮಾತನುೆ ನಾನು ನಂಬುರ್ತತದ್ದೆ - ಪರರ್ತಯಬಬರೂ ಸಂತದೂೋಷವಾಗಿರಬದೋಕಾದುದು ಆವಶಾಕ ಎಂದು ನನಗದ ತದೂೋರುರ್ತತತುತ. ಆದರದ ಕಾತಾ​ಾಳ್ಳಗದ ನದ್ದೆಯ ಆಲ್ದೂೋಚನದಯೂ ಬರುರ್ತತತುತ; ಕದಲ್ವು ವದೋಳದ ಹುಸಿಮ್ುನಸು ತದೂೋರಿಸುತತ ತನೆ ಹಾಸಿಗದಯಿಂದ ನನೆನುೆ ಕಳ್ಳಸಿ ತಾನು ಮ್ಲ್ಗಿಕದೂಳುಿರ್ತತದೆಳು. ಆದರದ ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಈ ಸಂತದೂೋಷಕದಕ ಕಾರಣವದೋನು ಎಂಬ ಆಲ್ದೂೋಚನದ ಕದೂರದಯುರ್ತತತುತ. ಎಷದೂಟೋ ವದೋಳದ ನಾನು ಮೋಲ್ದದುೆ ಮ್ತದತ ಮ್ತದತ ದ್ದೋವರ ಪಾರರ್ಿನದ ಮಾಡುರ್ತತದ್ದೆ, ನನಗದ ಇರ್ತತರುವ ಈ ಎಲ್ಿ ಸುಖಕಾಕಗಿ ಅವನಗದ ಕೃತಜ್ಞತದ ಅಪಿ​ಿಸುರ್ತತದ್ದೆ. ಕದೂೋಣದಯಲ್ಲಿ ನಶಶಬೆ ತುಂಬ್ಬತುತ; ಕಾತಾ​ಾಳ ಲ್ಯಬದಧ ಉಸಿರಾಟವ್ಸಂದ್ದೋ ಅಲ್ಲಿದುೆದು, ಜದೂತದಗದ ಅವಳ ಹಾಸಿಗದಯ ಬಳ್ಳಯಿದೆ ಗಡಯಾರದ ಟಿಕ್ ಟಿಕ್ ಸದುೆ. ನಾನು ಮಾತರ ಆ ಪಕಕದಿಂದ ಈ ಪಕಕಕದಕ, ಈ ಕಡದಯಿಂದ ಆ ಕಡದಗದ ಹದೂರಳಾಡುತತಲ್ದೋ ನನೆ ಕದೂರಳ್ಳನಲ್ಲಿದೆ ಶಿಲ್ುಬದಗದ ಮ್ುರ್ತತಕಿಕ ಅರ್ವಾ ಶಿಲ್ುಬದಯಾಕಾರ ರಚ್ಚಸಿಕದೂಂಡು ಪಾರರ್ಿನದಯನುೆ ಪಿಸುಗುಟಿಟಕೂ ದ ಳುಿರ್ತತದ್ದೆ. ಬಾಗಿಲ್ು ಹಾಕಿತುತ, ಕಿಟಕಿ ಬಾಗಿಲ್ುಗಳು ಮ್ುಚ್ಚುದೆವು; ಯಾವುದ್ದೂೋ ನದೂಣವ್ಸೋ ಮಿಡತದಯೋ ಗುಂಯ್ಗುಟುಟತತ

ಹಾರಾಡುರ್ತತತದಂ ತ ದು

ಕಾಣುತತದ್ದ.

ಈ

ಕದೂೋಣದಯನುೆ

ಬ್ಬಟುಟ

ಹದೂರಗದ

ಹದೂೋಗಲ್ದೋಬಾರದ್ದಂಬ,

ಬದಳಗಾಗಲ್ದೋಬಾರದ್ದಂಬ, ನನೆ ಈಗಿನ ಮ್ನುಃಸಿ​ಿರ್ತ ಬದಲ್ಾಗಲ್ದೋಬಾರದ್ದಂಬ ಬಯಕದ ನನೆಲ್ಲಿ ಮ್ೂಡತು. ನನೆ ಕನಸುಗಳು, ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳು ಹಾಗೂ ಪಾರರ್ಿನದಗಳು ರ್ಜೋವಂತವಾಗಿದೆಂತದ, ನನನ ಜದೂತದಯಲ್ಲಿಯೋ ಕತತಲ್ಲ್ಲಿ ಬದುಕುರ್ತತರುವಂತದ, ನನೆ 16

ಹಾಸಿಗದ ಸುತತ ಸುಳ್ಳದ್ಾಡುರ್ತತರುವಂತದ, ನನೆ ಮೋಲ್ದ ಬಾಗಿಕದೂಂಡದೆಂತದ ತದೂೋರಿದವು. ನನೆ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳದಲ್ಿ ಅವರವದೋ, ನನೆ ಭಾವನದಗಳದಲ್ಿವೂ ಅವರವದೋ. ಅದು ಪದರೋಮ್ವದೋ ಎಂಬ ಬಗದೆ ನನಗಿನೂೆ ಗದೂರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಹೋಗದಯೋ ಎಲ್ಿವೂ ಮ್ುಂದುವರಿಯುತತವದ, ಎಂದ್ದೋ ನನೆ ಭಾವನದಯಾಗಿತುತ, ಈ ಭಾವನದಗಳ್ಳಗದ ಪರಿಣಾಮ್ವದೋ ಇಲ್ಿ ಎನೆಸಿತುತ.

3 ಒಂದು ದಿನ ಧಾನಾವನುೆ ಸಾಗಿಸುವಾಗ ನಾನು ಕಾತಾ​ಾ ಮ್ತುತ ಸದೂೋನಾ​ಾ ಜದೂತದಗದ ತದೂೋಟದಲ್ಲಿ ನಂಬದಯ ಮ್ರಗಳ ನದರಳ್ಳನಲ್ಲಿ, ಹಾಗೂ ಮ್ರಗಳ ನಡುವಣ ಕಿರುಗಣ್ವದಯ ಮೋಲ್ಲದೆ ನಮ್ಮ ಎಂದಿನ ಜಾಗಕದಕ ಹದೂೋದ್ದ, ಅದರಾಚ್ದ ಹದೂಲ್ವೂ ಕಾಡೂ

ತದರದದುಕದೂಂಡು

ಹರಡದೆವು.

ಸಗಿೋಿ

ಮಿಖದೈಲ್ಲಚ್

ನಮ್ಮ

ಮ್ನದಗದ

ಬಂದು

ಈಗಾಗಲ್ದೋ

ಮ್ೂರು

ದಿನಗಳಾಗಿಬ್ಬಟಿಟದೆವು; ನಾವದಲ್ಿ ಅವರ ನರಿೋಕ್ಷದಯಲ್ಲಿಯೋ ಇದ್ದೆವು, ತವಕದಿಂದ ಕಾಯಲ್ು ಮ್ತೂತ ಒಂದು ಕಾರಣವಿತುತ: ತದನದ ಬ್ಬಟಟ ನಮ್ಮ ಹದೂಲ್ಗಳನುೆ ನದೂೋಡಲ್ು ಅವರು ಬರಲ್ದೂಪಿುದ್ಾೆರದಂದು ನಮ್ಮ ಬದೋಲ್ಲಫ್ ಹದೋಳ್ಳದೆರು. ಅವತುತ ಎರಡು ಗಂಟದಯ ಹದೂರ್ತತಗದ ಗದೂೋದಿ ಹದೂಲ್ದ ಕಡದಯಿಂದ ಅವರ ಸವಾರಿ ಬರುರ್ತತದುೆದು ಕಾಣ್ಸಿತು. ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ಮ್ುಗುಳೆಗದ ಹದೂತುತ ನನೆ ಕಡದ ಒಮಮ ದೃಷಿಟ ಬ್ಬೋರಿದ ಕಾತಾ​ಾ ಪಿೋಚ್ ಹಣುಣಗಳು ಮ್ತುತ ಶ್ದರಿಗಳನುೆ ಸಿದಧಪಡಸಲ್ು ಹದೋಳ್ಳದಳು - ಅವುಗಳದಂದರದ ಅವರಿಗದ ಇಷಟ -

ಆಮೋಲ್ದ ಅವಳು ಬದಂಚ್ಚನ ಮೋಲ್ದ ಯೋಚ್ಚಸುತತ ಕೂತಳು. ನಂಬದ ಮ್ರದ ಬಾಗಿದ ಉದೆವಾದ

ರದಂಬದಯಂದನುೆ ಎಲ್ದಗಳ ಸಮೋತ ಕಿತದತ; ಇದರಿಂದ ನನೆ ಕದೈ ಒದ್ದೆಯಾಗಿ ಕದೈಗದಲ್ಿ ರಸಮ್ಯ ತದೂಗಟದ ಮರ್ತತಕೂ ದ ಂಡತು. ಆ ರದಂಬದಯಿಂದ ಕಾತಾ​ಾಳ್ಳಗದ ಬ್ಬೋಸುತತ ಪುಸತಕದ ಓದಿನಲ್ಲಿ ಮ್ಗೆಳಾದ್ದ. ಆದರದ ಮ್ಧದಾ ಮ್ಧದಾ ತಲ್ದಯರ್ತತ ಅವರು ಸಾಗಿ ಬರಬದೋಕಾದ ದ್ಾರಿಯ ಕಡದ ನದೂೋಡುರ್ತತದ್ದೆ. ಒಂದು ಹಳದಯ ನಂಬದ ಮ್ರದಡ ಸದೂೋನಾ​ಾ ಬದೂಂಬದಗಾಗಿ ಒಂದು ಒಂದು ಹಾರ

ಕಟುಟರ್ತತದೆಳು.

ಅವತುತ

ತುಂಬ

ಸದಕದ,

ಗಾಳ್ಳಯೋ

ಇರಲ್ಲಲ್ಿ,

ಹಬದ

ಉಕುಕರ್ತತತುತ;

ಮೊೋಡಗಳು

ಒಗೂೆಡ

ಕಪುಗಾಗತದೂಡಗಿದೆವು; ಬದಳ್ಳಗದೆ ಪೂರ್ತಿ ಜದೂೋರಾಗಿ ಗುಡುಗುಸಹತ ಮ್ಳದ ಬ್ಬದಿೆತುತ. ಅಂರ್ ಹದೂರ್ತತನಲ್ಲಿ ಎಂದಿನ ಹಾಗದಯೋ ನಾನು ತಳಮ್ಳಗದೂಂಡದ್ದೆ. ಆದರದ ಮ್ಧಾ​ಾಹೆದ ಹದೂರ್ತತಗದ ಮೊೋಡವದಲ್ಿ ಚದುರತದೂಡಗಿತುತ, ಶುಭರ ಆಗಸದಲ್ಲಿ ಸೂಯಿ ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಂಡ, ಎಲ್ದೂಿೋ ಒಂದು ಮ್ೂಲ್ದಯಲ್ಲಿ ಮಾತರ ಇನೂೆ ಗುಡಗುಡ ಸದುೆ ಕದೋಳ್ಳಸುರ್ತತತುತ. ಮೊೋಡದ ಒಂದು ಭಾರಿ ತುಂಡು ದಿಗಂತದಲ್ಲಿ ತದೋಲ್ುತತ ಹದೂಲ್ಗಳ ಮ್ಣ್ಣನಲ್ಲಿ ಬದರದಯುತತ ಆಗದೂಮಮ ಈಗದೂಮಮ ಬಳ್ಳಿಮಿಂಚುಗಳನುೆ ಭೂಮಿಯ ಕಡದಗದ ಎಸದಯುರ್ತತತುತ. ಇವರ್ತತನ ಮ್ಟಿಟಗದ ಗುಡುಗಾಟ ನಂತುಹದೂೋಗುತತದ್ದ ಅನೆಸಿತು, ಕನಷಠ ಪಕ್ಷ, ನಮ್ಮ ಮ್ಟಿಟಗ.ದ ತದೂೋಟದ್ಾಚ್ದಗಿನ ದ್ಾರಿ ಮ್ಧದಾ ಮ್ಧದಾ ಕಾಣ್ಸುರ್ತತತುತ. ಗಾಡಗಳು ತದನದಗಳನುೆ ಹದೂತುತ ಮರವಣ್ಗದಯಲ್ಲಿ ಸದುೆಮಾಡುತತ ಸಾಗಿ ಬರುರ್ತತದೆವು, ಖಾಲ್ಲ ಬಂಡಗಳು ಅವುಗಳದಡದಗದ ಜದೂೋರಾಗಿ ಸದುೆ ಮಾಡುತತ ಓಡ ಬರುರ್ತತದೆವು. ಅವುಗಳ್ಳಂದ ಜದೂೋಲ್ಾಡುವ ಕಾಲ್ುಗಳೂ ತದೋಲ್ಾಡುವ ಷಟ್ಿಗಳೂ ಕಾಣುರ್ತತದೆವು. ದಟಟ ರ್ೂಳು ತದೋಲ್ಲಯೂ ಹದೂೋಗದ್ದ, ಅಡಗಿಯೂ ಹದೂೋಗದ್ದ ಬದೋಲ್ಲ ಆಚ್ದ ನಂತುಬ್ಬಟಿಟತು. ಇದ್ದಲ್ಿ ನಮ್ಗದ ನಮ್ಮ ತದೂೋಟದ ಗಿರಮ್ರಗಳ ಎಲ್ದಗಳ ನಡುನಡುವದ ಕಾಣ್ಸುರ್ತತತುತ. ಇನೂೆ ಕದೂಂಚ ಆಚ್ದ, ಮದ್ದಗಳ್ಳದ್ದೆಡದ, ಅದ್ದೋ ರ್ವನ ಹಾಗೂ ಕಿೋಚಲ್ು ಶಬೆ ಕದೋಳ್ಳಸುರ್ತತತುತ; ಅಂತದಯೋ ಹಳದಿ ತದನದ ಹದೂತತ ಗಾಡಗಳು ಈಗ ಧಾವಿಸಿ ಬರುವಂತದ ಕಾಣ್ಸಿದವು. ಬರಬರುತತ ಗುಂಡಾದ ತದನದಗಳ ರಾಶಿಗಳು ಎತತರದತತರವಾಗಿ ಕಾಣ್ಸಿದವು, ಅವುಗಳ ತುದಿ ಹದಚು​ು ಖಚ್ಚತವಾಗಿತುತ, ಕದಲ್ಸಗಾರರು ಅವುಗಳ ಸುತತ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಬರುರ್ತತದೆರು. ಮ್ುಂದಿನ ದೂಳು ತುಂಬ್ಬದ ದ್ಾರಿಯಲ್ಲಿ ಹದಚು​ು ಗಾಡಗಳು ಬರುರ್ತತದೆವು, ಅವುಗಳ ಮೋಲ್ದ ಮ್ತತಷುಟ ಹಳದಿ ತದನದಗಳು. ಗಾಡಗಳ ಸದುೆ, ಜನರ ಮಾರ್ತನ ಶಬೆ, ಹಾಡುಗಳ ದನ, ದೂರದಿಂದ ನಮಮಡದಗದ ತದೋಲ್ಲಬಂದವು. ಒಂದ್ದಡದ ತದನದಕೂಳದಗಳು, ಅವುಗಳಮೋಲ್ದ ಹದೂದಿಸಿದೆ ಮಾಚ್ಚಪತದರ 17

ಮ್ತತಷುಟ ಸುಫಟವಾಗಿ ಕಾಣ್ಸಿತು. ಹಂದ್ದ ಬಲ್ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಹದಂಗಸರ ಬಣಣಬಣಣದ ಬಟದಟಗಳ ಪರದಶಿನ, ಅವರದಲ್ಿ ಬಾಗಿಕದೂಂಡು ತದನದಗಳು ಬ್ಬೋಳದಂತದ ತಮ್ಮ ತದೂೋಳುಗಳ್ಳಂದ ಅದುಮಿ ಹಡದಿದೆರು. ಈಗ ತದನದಕೂಳದಗಳು ಅಸತವಾಸತವಾಗಿ ಕಂಡವು; ಆದರದ ಆ ಅಸತವಾಸತತದಯು ಕರಮೋಣ ತದೂಲ್ಗಿತು, ಯಾಕಂದರದ ತದನದಗಳನುೆ ಹರ್ತತರ ಹರ್ತತರದಲ್ಲಿ ನೋಟಾಗಿ ಜದೂೋಡಸಿದೆರು. ನನೆ ಕಣಣಮ್ುಂದ್ದಯೋ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಬದೋಸಿಗದ ಮಾಗಿಕಾಲ್ವಾಗಿ ಬದಲ್ಾದಂತದನೆಸಿತು. ದೂಳು ಸದಕದ ಎಲ್ದಿಡದ ತುಂಬ್ಬತುತ, ಅದಕದಕ ಹದೂರತಾಗಿದುೆದು ತದೂೋಟದ ನಮ್ಮ ಇಷಟದ ತಾಣ. ಮಿಕದಕಲ್ಿ ಆ ಕಡದ ಆ ದೂಳು ಸದಕದಗಳಲ್ದಿೋ, ಬ್ಬಸಿಲ್ಲನಲ್ದಿೋ ಕದಲ್ಸಗಾರರು ತಮ್ಮ ಕದಲ್ಸಕಾಯಿಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತು ಗದೆಲ್ಗಳ ನಡುವದಯೋ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದೆರು. ಈ ಮ್ಧದಾ ಕಾತಾ​ಾ ತನೆ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ದ ಬ್ಬಳ್ಳ ಕಾಂಬ್ಬರಕ್ ಕರವಸರವನುೆ ಹಾಕಿಕದೂಂಡು ನದರಳ್ಳನಲ್ಲಿದೆ ಬದಂಚ್ಚನ ಮೋಲ್ದ ಹಾಯಾಗಿ ಮ್ಲ್ಗಿದೆಳು, ಪದೋಿ ಟಿನಲ್ಲಿ ಚ್ದರಿ ಹಣುಣಗಳು ಬಾಯಲ್ಲಿ ನೋರೂರಿಸುತತ ಹದೂಳದಯುರ್ತತದೆವು, ನಮ್ಮ ಉಡುಪುಗಳದಲ್ಿ ಶುಭರವಾಗಿ ಗರಿಗರಿಯಾಗಿದೆವು, ಹೂರ್ಜಯಲ್ಲಿದೆ ನೋರು ಸೂಯಿನ ಬದಳಕಿನಂದ ಕಾಮ್ನಬ್ಬಲ್ಿನುೆ ಮಾಡಕದೂಂಡು ಅಡಗಿಸಿಕದೂಂಡತುತ - ಇವದಲ್ಿ ನನಗದ ಖುಷಿ ತಂದಿದೆವು! 'ಇದರಿಂದ ನಾನು ಪಾರಾಗಬಹುದ್ದೋ? ಖುಷಿಯಾಗಿರದೂೋದಿರಂದ ನಾನು ಹಳ್ಳದುಕದೂಳಿಬದೋಕದೋ? ನನೆ ಖುಷಿಯನುೆ ಬದೋರದಯವರದೂಂದಿಗದ ಹದೋಗದ ಹಂಚ್ಚಕದೂಳಿಲ್ಲ? ನನೆನೂೆ ನನೆ ಸಂತಸವನೂೆ ನಾನು ಯಾರಿಗದ ಅಪಿ​ಿಸಿಕದೂಳಿಲ್ಲ?' ಎಂದ್ದಲ್ಿ ಅನೆಸಿತು. ಈ ಹದೂರ್ತತಗದ ಸೂಯಿನು ಬಚ್ಿ ಮ್ರಗಳ ದ್ಾರಿಯ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಮ್ುಳುಗತದೂಡಗಿದೆ, ದೂಳು ನದಲ್ದಲ್ಲಿ ನದಲ್ದಗೂ ದ ಳುಿರ್ತತತುತ, ಓರದ ಬ್ಬಸಿಲ್ಲನಲ್ಲಿ ದ್ಾರಿಯು ಹದಚು​ು ಸುಷಟವಾಗಿತುತ, ಕಾಂರ್ತಯುಕತವಾಗಿತುತ. ಮೊೋಡಗಳದಲ್ಿ ಸಂಪೂಣಿವಾಗಿ ಚದುರಿಹದೂೋಗಿದೆವು, ಮ್ೂರು ಹದೂಸ ತದನದಗಳ ಬಣವದಗಳ ತುದಿಗಳು ಮ್ರಗಳ ಮ್ೂಲ್ಕ ನಚುಳವಾಗಿ ಕಾಣುರ್ತತದೆವು. ಕದಲ್ಸಗಾರರು ಬಂಡಯಿಂದ ಕದಳಗಿಳ್ಳದರು, ಕದೂನದಯ ಬಾರಿ ಬಂಡಗಳದಲ್ಿ ಗದೆಲ್ ಮಾಡುತತ ಮ್ುಂದ್ದ ಸಾಗಿದವು, ತಮ್ಮ ಭುಜಗಳ ಮೋಲ್ದ ಹಲ್ಬದಗಳನುೆ ಹದೂತುತ, ತಮ್ಮ ಸದೂಂಟದಲ್ಲಿ ಹುಲ್ುಿಹಗೆಗಳನುೆ ಸುರ್ತತಕೂ ದ ಂಡ ಹದಂಗಸರು ಜದೂೋರಾಗಿ ಹಾಡುತತ ಮ್ನದಯ ಮ್ುಂದ್ದ ಹಾದುಹದೂೋದರು. ಆದರೂ ಸಗಿೋಿ ಮಿಖದೈಲ್ಲಾಚರ ಸುಳ್ಳವದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ! ಬಹಳ ಹಂದ್ದಯೋ ಈ ದ್ಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸವಾರಿ ಬರುರ್ತತದುೆದು ಹಂದ್ದಯೋ ಕಾಣ್ಸಿತತಲ್ಿ! ಆದರದ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ದ್ಾರಿಯಲ್ಲಿ ಅವರ ದಶಿನವಾಯಿತು, ನಾನು ಎದುರುನದೂೋಡುರ್ತತದೆ ಮ್ೂಲ್ದಯಲ್ದಿೋ ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಂಡರು. ಮ್ರಗಣ್ವದಯ ಹಾದಿಯಲ್ಿವರು ನಡದಯುತತ ಬಂದಿದೆರು. ತಲ್ದಯ ಮೋಲ್ಲಂದ ಹಾ​ಾಟ್ ತದಗದ ದ ು ಕದೈಯಲ್ಲಿ ಹಡದುಕದೂಂಡು ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ಉತಾ್ಹವನುೆ ತುಳಕಿಸುತತ ನನೆ ಕಡದ ಬದೋಗ ಬದೋಗ ಬಂದರು. ಕಾತಾ​ಾ ಅಲ್ದಿೋ ಮ್ಲ್ಗಿದುೆದನುೆ ಕಂಡು, ತುಟಿ ಕಚ್ಚುಕೂ ದ ಂಡು, ಕಣುಣಗಳನುೆ ಮ್ುಚ್ಚುಕದೂಂಡು ಮಟಿಟಂಗಾಲ್ಲಡುತತ ಸಾಗಿ ಬಂದರು. ಸಾದ್ಾ ತಮಾಷದಯಲ್ಲಿ ನರತರಾಗುವ ಹುಕಿ ಅವರಿಗದ ಬಂದಂರ್ತತುತ; ಅವರು ಹೋಗದ ಮಾಡುವುದಂತೂ ನನಗದ ಯಾವತೂತ ಖುಷಿ ತರುವಂರ್ದು. ಇದನುೆ ನಾವು 'ಒರಟು ಆನಂದ' ಎನುೆರ್ತತದ್ದೆವು. ತುಂಟತನದಲ್ಲಿ ನರತನಾದ ಥದೋಟ್ ಶ್ಾಲ್ಾ ಹುಡುಗನದೂಬಬನಂತದಯೋ ಅವರು ಕಾಣ್ಸಿದರು. ಅಡಯಿಂದ ಮ್ುಡಯರದಗಿನ ಅವರ ಆಕೃರ್ತಯಲ್ಲಿ ತೃಪಿತ, ಸಂತಸ, ಹುಡುತನಗಳು ರ್ಜಗಿದ್ಾಡುರ್ತತದೆವು. "ಏನಮ್ಮ, ಪುಟಟ ವಯಲ್ದಟ್, ಹದೋಗಿದಿೆೋಯಾ? ಚ್ದನಾೆಗಿದಿೆೋ ತಾನದೋ?" ಎಂದು ನನೆ ಬಳ್ಳ ಬಂದು ಪಿಸುಮಾತಲ್ಲಿ ಕದೋಳ್ಳ ನನೆ ಕದೈ ಹಡದುಕದೂಂಡರು. ಅದ್ದೋ ಪರಶ್ದೆಯನುೆ ನಾನು ಕದೋಳ್ಳದೆಕಕದ ಅವರು, "ಓ, ನಾನಂತೂ ಇವತುತ ಅಮೊೋರ್ವಾಗಿದಿೆೋನ. ಹದಿಮ್ೂರು ವಷಿದ ಹುಡುಗನ ಹಾಗದ ಆಗಿಬಟಿಟದಿೆೋನ, ಕುದುರದಗಳ ಜದೂತದ ಆಡಕದಕ, ಮ್ರ ಹತತಕಕದ ಆಸದ ಆಗಾತ ಇದ್ದ" ಅಂದರು.

18

"ಇದ್ದೋನು ಒರಟು ಆನಂದವಾ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ್ದ ನಾನು, ನಗುವ ಅವರ ಕಣುಣಗಳನದೆೋ ನದೂೋಡುತತ, ನನಗೂ ಈ 'ಒರಟು ಆನಂದ' ತಗುಲ್ಲಕದೂಂಡುಬ್ಬಟಿಟತದೋನದೂೋ ಎಂಬಂತದ. "ಹೂ​ೂ," ಎಂದರು ಕಣುಣ ಮಿಟುಕಿಸುತತ, ಕದನದೆಗಳಲ್ಲಿ ನಗುವನುೆ ತುಳುಕಿಸಿಕದೂಂಡು. "ಆದರದ ಕಾಟದರಿೋನಾ ಕಾಲ್ದೂೋಿವಾೆರನದೆೋಕದ ಹದೂಡೋಬದೋಕು, ಕಾರಣವದೋ ಇಲ್ವಲ್ಿ." ಅವರದಡದಗೋದ ಕಣಣನುೆ ಕಿೋಲ್ಲಸಿದೆ ನಾನು ಕದೈಯಲ್ಲಿದೆ ರದಂಬದಯನುೆ ಅಲ್ಾಿಡಸುರ್ತತದ್ೆದ , ಇದರಿಂದ ಕಾತಾ​ಾಳ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ದ ಹಾಕಿಕದೂಂಡದೆ ಕರವಸರವನುೆ ನೂಕಿ, ಅವಳ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ಾಡುರ್ತತತುತ ಎಂಬುದು ನನೆ ಗಮ್ನಕದಕೋ ಬರಲ್ಲಲ್ಿ. ನಾನು ನಕದಕ. "ನಾನು ನದ್ದೆ ಮಾಡಾತನದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ, ಎದ್ದೆೋ ಇದ್ದೆ ಅಂತಾಳದ ನದೂೋಡ" ಎಂದು ನಾನು ಪಿಸುಗುಟಿಟದ್ದ, ಕಾತಾ​ಾಳನುೆ ಎಚುರಿಸಬಾರದು ಅಂತ. ಆದರದ ಅದು ನಜವಾದ ಕಾರಣವಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅವರದೂಂದಿಗದ ಪಿಸುಮಾತನಾೆಡುವುದು ನನಗದ ಇಷಟ ಅದರಿಂದ. ನನೆನುೆ

ಅಣಕಿಸುವವರಂತದ

ಅವರು

ತುಟಿಗಳನುೆ

ಚಲ್ಲಸಿ,

ನನೆ

ಮಾತುಗಳು

ಅವರಿಗದ

ಕದೋಳ್ಳಸದಷುಟ

ಮಲ್ುವಾಯಿತದೋನದೂೋ ಎಂಬಂತದ ನಟಿಸಿದರು. ಚ್ದರಿಗಳ್ಳದೆ ತಟದಟಯ ಕಡದಗದ ನದೂೋಡ, ಅದನುೆ ಕದಿಯುವವರಂತದ ಮ್ುನೆಡದದು, ಅದನದೆರ್ತತಕೂ ದ ಂಡು ಸದೂೋನಾ​ಾ ಇದೆ ನಂಬದ ಮ್ರದ ನದರಳ್ಳಗದ ಹದೂೋಗಿ ಅವಳ ಬದೂಂಬದಗಳ ಮೋಲ್ದ ಕುಳ್ಳತರು. ಮೊದಲ್ು ಸದೂೋನಾ​ಾ ಕದೂೋಪಿಸಿಕದೂಂಡಳು, ಆದರದ ಆಟವ್ಸಂದನುೆ ಆರಂಭಿಸುವುರ ಮ್ೂಲ್ಕ ತಕ್ಷಣವದೋ ಅವಳನುೆ ಶ್ಾಂತಪಡಸಿದರು. ಯಾರು ಬದೋಗ ಬದೋಗ ಚ್ದರಿಗಳನುೆ ರ್ತನುೆತಾತರದೂೋ ನದೂೋಡದೂೋಣ ಅನುೆವುದ್ದೋ ಆ ಆಟ. "ಚ್ದರಿ ಹಣುಣ ನಮ್ಗಷುಟ ಇಷಟವಾದ್ದರ ಇನೆಂದಷುಟ ತರಕದಕ ಹದೋಳಲ್ಾ? ಅರ್ವಾ ನಾವದೋ ಅಲ್ಲಿಗದ ಹದೂೋಗಾಣಾವ?" ಹಣುಣಗಳ್ಳದೆ ತಟದಟಯಲ್ಲಿ ಅವರು ಬದೂಂಬದಗಳನುೆ ಜದೂೋಡಸಿದರು. ನಾವು ಮ್ೂವರು ತದೂೋಟದ ಕಡದ ಹದೂರಟದವು. ಸದೂೋನಾ​ಾ ನಗುವಿನದೂಡನದ ಅವರ ಕದೂೋಟು ಹಡದು ಎಳದಯುತತ ನಮ್ಮ ಹಂದ್ದಯೋ ಓಡಬಂದಳು, ಬದೂಂಬದಗಳನುೆ ತನಗದ ಕದೂಟುಟ ಹದೂೋಗಬದೋಕು ಅನುೆವುದು ಅವಳ ನರಿೋಕ್ಷದ. ಅವಳ್ಳಗದೋ ಅವುಗಳನುೆ ಅವರು ನನೆ ಕಡದ ನದೂೋಡ, ಹದಚು​ು ಗಂಭಿೋರ ದನಯಿಂದ, "ನೋನು ನಜವಾಗಿಯೂ ವಯಲ್ದಟಟ?" ಅಂದರು. ಈಗ ಯಾರದ್ಾದರೂ ನದ್ದೆಗದ ಭಂಗ ತರುವಂರ್ತಲ್ಿದಿದೆರೂ ಅವರಿನೂೆ ತಗುೆದನಯಲ್ದಿೋ ಮಾತನಾಡದರು: "ಅಷದೂಟಂದು ದೂಳು ರ್ಗದ ಶರಮ್ಗಳ್ಳಂದ ಕೂಡ ಬಂದಿದೆರೂ ಬಂದ ತಕ್ಷಣ ನನಗದ ವಯಲ್ದಟ್ ವಾಸನದ ಬಂತು. ಆದರದ ಅದು ಸಿಹ ವಯಲ್ದಟ್ದಲ್ಿ, ಗದೂತತಲ್ಿ, ಕರಗದೂೋ ಮ್ಂಜು ಹಾಗೂ ವಸಂತದ ಹುಲ್ುಿಗಳ ವಾಸನದಯಿಂದ ಕೂಡರುತತಲ್ಿ ಕತತಲ್ದಗದ ಮ್ುಂಚ್ಚನ ವಯಲ್ದಟ್, ಅದು." "ಸುಗಿೆ ಚ್ದನಾೆಗಿ ಆಗಾತ ಇದ್ಾ​ಾ?" ಎಂದ್ದ ನಾನು, ಅವರ ಮಾತುಗಳು ನನೆಲ್ಲಿ ಉಂಟುಮಾಡದೆ ಭಾವತರಂಗಗಳನುೆ ಬಚ್ಚುಟುಟಕದೂಳುಿವ ತವಕದಿಂದ. "ಸದೂಗಸಾಗಿ! ನಮ್ಮ ಜನ ಯಾವಾಗಲ್ೂ ಅಚು​ುಕಟಾಟದವರದೋ. ಅವರ ಪರಿಚಯ ಹದಚ್ಾುದಷೂಟ ಅವರು ನಮ್ಗಿಷಟವಾಗಾತರದ." "ನಜ. ನೋವು ಬರದೂೋಕದ ಮ್ುಂಚ್ದ ನಾನವರನುೆ ಕದೈತದೂೋಟದಿಂದಲ್ದೋ ನದೂೋಡತದ್ೆದ , ಅವರದಲ್ಿ ಅಷುಟ ಶರಮ್ ಪಡತರದೂೋವಾಗ ನಾನು ಹಾಯಾಗಿದಿೆೋನಲ್ಿ ಅಂತ ಒಂರ್ರ ನಾಚ್ಚಕದ ಅನೆಸುತ. ಅದಕದಕೋ .. .."

19

ನನೆ ಮಾತುಗಳನೆವರು ತುಂಡರಿಸಿದರು, ಅವರ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬಗದಯ ಬ್ಬಗಿವು ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಂಡತು. "ಹಾಗದಲ್ಿ ಮಾತಾಡದಬೋಡ, ನನೆ ಮ್ುದುೆ ಮ್ರಿ. ಹಗುರವಾಗಿ ಮಾತಾಡದೂೋ ಅಷುಟ ಸಾಮಾನಾ ವಿಷಯ ಅಲ್ಿ ಅದು. ಅದರ ಬಗದೆಯಲ್ಿ ಭಾರಿ ಭಾರಿ ಶಬೆಗಳನುೆ ಬಳಸಬಾರದು!" ಎಂದರು. "ನಾನು ಹದೋಳಾತ ಇದೆದುೆ ನಮ್ಗದ ತಾನದೋ?" "ಅದ್ರಿ, ಗದೂತಾತಯುತ. ಆದರದ ಆ ಚ್ದರಿ ವಿಷಯ ಏನು?" ತದೂೋಟಕದಕ ಬ್ಬೋಗ ಹಾಕಿತುತ, ಯಾರೂ ತದೂೋಟಿ ಕಾಣ್ಸಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವರನದೆಲ್ಿ ಅವರು ಕುಯಿ​ಿಗದ ಕಳ್ಳಸಿಬ್ಬಟಿಟದೆರು. ಬ್ಬೋಗದ ಕದೈ ತದಗದದುಕದೂಂಡು ಬರಲ್ು ಸದೂೋನಾ​ಾ ಓಡದಳು. ಆದರದ ಅವರು ಅವಳು ಬರುವವರದಗೂ ಕಾಯಲ್ಲಲ್ಿ. ಒಂದು ಮ್ೂಲ್ದಯಲ್ಲಿ ಗದೂೋಡದಯನುೆ ಹರ್ತತ ಬಲ್ದಯನುೆ ಮೋಲ್ಕದಕತತರಿಸಿ ಆ ಕಡದ ದುಮ್ುಕಿದರು. ಗದೂೋಡದಯಾಚ್ದಯಿಂದ ಅವರ ದನ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು: “ನಂಗೂ ಒಂದಷುಟ ಬದೋಕಾದ್ದರ ಆ ತಟದಟ ಈ ಕಡದ ಕದೂಡು.” "ಬದೋಡ, ನಾನದೋ ಅವುಗಳನೆ ಆರಿಸದೂಕೋಬದೋಕೂಂತ ಆಸದ. ನಾನದೋ ಬ್ಬೋಗದ ಕದೈ ಇಸದೂಕಂಬರ್ತೋಿನ. ಸದೂೋನಾ​ಾ ಎಲ್ೂಿ ಕಾಣಾತನದೋ ಇಲ್ಿ" ಎಂದ್ದ. ಅವರು ಆ ಕಡದ ಏನು ಮಾಡುರ್ತತದ್ಾೆರದ ಅನುೆವುದನುೆ ನದೂೋಡಬದೋಕದಂಬಾಸದ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ನನೆಲ್ಲಿ ಹುಟಿಟತು. ಯಾರೂ ತಮ್ಮನೆ ನದೂೋಡುರ್ತತಲ್ಿ ಎಂದವರು ಭಾವಿಸಿಕದೂಂಡರುವಾಗ ನಾನು ಗಮ್ನಸಬದೋಕು. ಅಲ್ಿದ್ದ, ಒಂದು ಕ್ಷಣವೂ ಅವರು ನನೆ ಕಣ್ಣಂದ ಮ್ರದಯಾಗಬಾರದು ಎಂಬ ಬಯಕದ. ಗದೂೋಡದಯ ಎತತರ ಕಡಮ ಇರುವವರದಗೂ ಬದೋಲ್ಲಯಗುಂಟ ನಧಾನವಾಗಿ ಹದಜೆದಯಿಡುತತ ಸಾಗಿದ್ದ, ಒಂದು ಖಾಲ್ಲ ಡಬಬದ ಮೋಲ್ದ ಹರ್ತತದ್ದ; ಆದರೂ ಗದೂೋಡದಯ ಎತತರ ನನೆ ಸದೂಂಟದವರದಗೂ ಇತುತ; ಅದರ ಮೋಲ್ದ ಬಾಗಿ ತದೂೋಟದ್ದೂಳಗದ ನದೂೋಡದ್ದ. ಒರಟಾದ ಹಳದಯ ಮ್ರಗಳ ಕಡದ ದಿಟಿಟ ಹಾಯಿಸಿದ್ದ; ಅವುಗಳ ಅಗಲ್ವಾದ ಎಲ್ದಗಳ ನಡುವದ ಕಪು​ು ಚ್ದರಿಗಳು ಇಡಕಿರಿದು ರದಂಬದಗಳು ಬಾಗಿದೆವು. ನಾನು ತಲ್ದಯನುೆ ಬಲ್ದಯ ಕದಳಗದ ಇಟುಟ ಒಂದು ರದಂಬದ ಬಾಗಿಸಿ ಸಗಿೋಿ ಮಿಖದೈಲ್ಲಾಚ್ ಅವರಿದೆ ಕಡದ ನದೂೋಡದ್ದ: ಅವರು ಒಂದು ಚ್ದರಿ ಮ್ರದ ಕದಳಗಿದೆರು. ನಾನು ಎಲ್ದೂಿೋ ಹದೂೋಗಿಬ್ಬಟಿಟದ್ದೆೋನದ, ಹೋಗಾಗಿ ತಮ್ಮನಾೆರೂ ಗಮ್ನಸುರ್ತತಲ್ಿ ಎಂದ್ದೋ ಅವರು ಭಾವಿಸಿದೆರು. ತಮ್ಮ ತಲ್ದಯ ಮೋಲ್ಲನ ಹಾ​ಾಟು ತದಗದದು ಕಣುಣಗಳನುೆ ಮ್ುಚ್ಚುಕದೂಂಡು ದ್ದೂಡಡ ಮ್ರವ್ಸಂದರ ಕದೂಂಬದಯ ಕವದಯಲ್ಲಿ ಕುಳ್ಳತುಕದೂಂಡು, ಚ್ದರಿ ಮ್ರದ ಅಂಟನುೆ ಸಂಗರಹಸಿ ಒಂದು ಉಂಡದಯಾಗಿ ಮಾಡುರ್ತತದೆರು. ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಅವರು ಭುಜ ಕದೂಡವಿಕದೂಂಡು ಕಣುಣಗಳನುೆ ತದರದದು ಏನನದೂೆೋ ಗದೂಣಗಿಕದೂಂಡರು, ಮ್ುಗುಳೆಕಕರು. ಅವರ ಗದೂಣಗುವಿಕದ ಹಾಗೂ ಮ್ುಗುಳೆಗುಗಳು ಅವರದರಂತದ ಕಾಣುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ, ನಾನು ಕದುೆ ಕದೋಳುರ್ತತರುವುದಕಾಕಗಿ ನಾಚ್ಚಕದಯನಸಿತು. 'ಮಾಷಾ' 'ಉಹೂ​ೂ, ಸಾರ್ಾವದೋ ಇಲ್ಿ' ಎಂದವರು ಗದೂಣಗುಟಿಟಕೂ ದ ಳುಿರ್ತತದೆಂತದ ನನಗನೆಸಿತು. ಮ್ತದತ 'ಡಾಲ್ಲಿಂರ್ಗ, ಮಾಷಾ!' ಅಂದುಕದೂಂಡರು ಮ್ತದತ; ಅವರ ದನ ಮ್ತತಷುಟ ಮಲ್ುವಾಗಿತುತ, ಮ್ರ್ುರವಾಗಿತುತ. ಈ ಸಲ್ ನನಗದ ಕದೋಳ್ಳಸಿದುೆ ಆ ಎರಡು ಶಬೆಗಳದೋ ಅನುೆವುದರಲ್ಲಿ ನನಗದ ಅನುಮಾನವದೋ ಉಳ್ಳಯಲ್ಲಲ್ಿ. ನನೆ ಎದ್ದ ಜದೂೋರಾಗಿ ಬಡದುಕದೂಳಿಲ್ಾರಂಬ್ಬಸಿತು, ಭರಪೂರ ಆನಂದ - ಕಳಿ ಆನಂದ ಅನೆಸಿತು ನನಗದ - ನನೆನಾೆವರಿಸಿತು. ಬ್ಬದುೆಬ್ಬಡುವದನದೋನದೂೋ, ಅವರಿಗದಲ್ಲಿ ಗದೂತಾತಗಿಬ್ಬಡುತತದ್ದೂೋ ಎಂಬ ಆತಂಕದಿಂದ ನಾನು ಗದೂೋಡದಯನುೆ ಆತುಕದೂಂಡದ. ನನೆ ಚಲ್ನದಿಂದ್ಾದ ದನಯಿಂದ ಗಲ್ಲಬ್ಬಲ್ಲಗದೂಂಡ ಅವರು ಸುತತಮ್ುತತ ನದೂೋಡದರು, ಕಣಣರಳ್ಳಸಿದರು, ಮ್ಗುವಿನದರಂತದ ಮ್ುಖ ಕದಂಪಾಯಿತು, ಅಷದಟೋಕದ ಕಡುಗದಂಪಿಗದ ರ್ತರುಗಿತು! ಮಾತಾಡಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದರು, ಸಾರ್ಾವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ; ಅವರ ಮ್ುಖ ಮ್ತದತ ಮ್ತದತ ಕದಂಪದೋರುರ್ತತತುತ. ನನೆನುೆ ಕಂಡಾಗಲ್ೂ ಅವರು ಮ್ುಗುಳೆಕಕರು, ನಾನೂ ನಕದಕ. ಆಗಂತೂ ಅವರ ಮ್ುಖ ಸಂತಸದಿಂದ ಸಂಜದಗಂ ದ ಪಾಗಿಯಿತು. ನನೆನುೆ ಮ್ುದುೆಮಾಡುವ 20

ಇಲ್ಿವದೋ ಛದೋಡಸುವ ಮಾವನಾಗಿ ಅವರು ಉಳ್ಳದಿರಲ್ಲಲ್ಿ; ಈಗವರು ನನೆ ಸಮಾನಸಕಂರ್ರಾಗಿಬ್ಬಟಿಟದೆರು; ನಾನು ಅವರನುೆ ಪಿರೋರ್ತಸುತತ ಭಯದಿಂದಿದ್ದೆನದೂೋ ಅವರಿಗೂ ಹಾಗದಯೋ ನನೆ ಬಗದೆ ಪಿರೋರ್ತ ಹಾಗೂ ಭಯ ತುಂಬ್ಬದೆವು. ಇಬಬರೂ ಮಾರ್ತಲ್ಿದ್ದ ಒಬಬರ ಮ್ುಖವನದೂೆಬಬರು ನದೂೋಡಕದೂಂಡದವು. ಆದರದ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಅವರ ಮ್ುಖ ಗಂಟಿಕಿಕಕದೂಂಡತು, ಅವರ ಕಣುಣಗಳಲ್ಲಿದೆ ನಗು-ಕಾಂರ್ತಗಳು ಮಾಯವಾಗಿದೆವು, ಮ್ತದತ ಅವರಲ್ಿ ಹಂದಿನ ಯಜಮಾನಕದಯ ಗತುತ ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಂಡತು. ನಾವದೋನು ತಪು​ು ಮಾಡಬ್ಬಟದಟವ್ಸೋ ಎಂಬ ಅಳುಕಿನಂದವರು ವಿಷಾದಿಸುತತ ನನೆನೂೆ ಹಾಗದ ಮಾಡುವಂತದ ಪದರೋರಿಸುವಂತಾದರು. "ಕದಳ್ಳಗಿಳ್ಳ, ಇಲ್ಿದಿದ್ದರ ಬ್ಬದುೆಬ್ಬಡತೋಯಾ. ನನೆ ಕೂದಲ್ು ಸರಿಪಡಸಿಕದೂೋ, ನೋನು ಹದೋಗದ ಕಾಣ್ಸಾತ ಇದಿೆೋಯ ಯೋಚನದ ಮಾಡು" ಎಂದರು. 'ಅವರು ನಾಟಕ ಯಾಕದ ಮಾಡತದ್ಾರದ? ನನಗದ ನದೂೋವುಂಟುಮಾಡದೂೋ ಹಾಗದ ಅವರದೋಕದ ಆಡತದ್ಾರದ' ಎಂದು ನನೆ ಮ್ನಸ್ಲ್ಲಿ ಗಲ್ಲಬ್ಬಲ್ಲಯುಂಟಾಯಿತು. ಆದರದ ಮ್ರುಕ್ಷಣದಲ್ಲಿಯೋ ಅವರ ಗಂಭಿೋರತದಯನುೆ ತಲ್ದಕಳ ದ ಗು ಮಾಡ ಅವರ ಮೋಲ್ಲದೆ ನನೆ ಹಡತವನುೆ ಪರಿೋಕ್ಷಿಸುವ ಗಾಢ ಬಯಕದ ಉದಿಸಿತು. "ಉಹೂ​ೂ, ನಾನದೋ ಹಣುಣಗಳನೆ ಬ್ಬಡಸದೂಕೋರ್ತೋನ" ಎನುೆತತ ಹರ್ತತರವಿದೆ ಕದೂಂಬದಯಂದನುೆ ಹಡದುಕದೂಂಡು ಗದೂೋಡದಯ ಮೋಲ್ಕದಕ ಹರ್ತತದ್ದ. ನನೆನೆವರು ತಡದಯುವುದಕದಕ ಮ್ುಂಚ್ದಯೋ ನಾನು ಆ ಕಡದಗದ ದುಮ್ುಕಿಬ್ಬಟಿಟದ್ದೆ. "ಎಂರ್ ಮ್ೂಖಿ ಕದಲ್ಸ ಮಾಡತೋಯಾ ನೋನು!" ಎಂದು ಗದೂಣಗಿದರು. ಅವರ ಮ್ುಖ ಮ್ತದತ ಕದಂಪದೋರಿತುತ, ಆದರದ ಗದೂಂದಲ್ಗದೂಂಡವರಂತದ ತದೂೋರಿಸಿಕದೂಂಡು ಅದನೆವರು ಮ್ರದಮಾಚ್ಚಕದೂಂಡರು. "ನಜವಾಲ್ೂ ನಂಗದ ಏನಾದೂರ ಆಗಿದೆರದ ಗರ್ತಯೋನು? ಈಗ ಹದೂರಗಡದಗದ ಹದೋಗದ ಹದೂೋಗಿತೋಯಾ?" ಈಗವರು ಹಂದಿಗಿಂತ ಹದಚ್ಚುನ ಗದೂಂದಲ್ದಲ್ಲಿ ಸಿಲ್ುಕಿದೆರು. ಆದರದ ಈಗಿನ ಅವರ ಗದೂಂದಲ್ ನನಗದ ಸಂತಸಕಿಕಂತ ಭಯವನದೆೋ ಟುಮಾಡತು. ಅವರ ರಿೋರ್ತ ಸಾಂಕಾರಮಿಕವಾಗಿ ನನಗೂ ಅಂಟಿಕದೂಂಡು ನಾನೂ ಕದಂಪಾದ್ದ; ಅವರ ಕಡದ ನದೂೋಡಲ್ಾರದ್ದ ಮಾತನಾಡಲ್ಾರದ್ದ ಮ್ೂಕಳಾದ್ದ. ಚ್ದರಿ ಹಣುಣಗಳನುೆ ಕಿತುತಕೂ ದ ಳಿತದೂಡಗಿದ್ದ, ಆದರದ ಬದೂೋಗುಣ್ಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಲ್ು ಜಾಗವದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ನನೆ ನಾನದೋ ಹಳ್ಳದುಕದೂಂಡದ, ನಾನದೋನು ಮಾಡದ್ದ ಅನುೆವುದನುೆ ಕಂಡು ಪಶ್ಾುತಾತಪಪಟದಟ, ನನೆಲ್ಲಿ ಹದದರಿಕದ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡತು. ನನೆ ತಪಿುನಂದ್ಾಗಿ ಅವರು ನನೆ ಬಗದೆ ಇಟುಟಕೂ ದ ಂಡದೆ ಒಳದಿಯ ಭಾವನದಯನದೆಲ್ಿ ಎಂದ್ದಂದಿಗೂ ಹಾಳುಮಾಡಕದೂಂಡದ ಅನೆಸಿತು. ಇಬಬರೂ ಮೌನವಹಸಿದ್ದವು, ಇಬಬರಲ್ಲಿಯೂ ಗದೂಂದಲ್, ಇರಿಸುಮ್ುರಿಸು. ಈ ಸಂದಿಗಧದಿಂದ ನಮಿಮಬಬರನೂೆ ಪಾರುಮಾಡದವಳು ಸದೂೋನಾ​ಾ, ಕದೈಲ್ಲ ಬ್ಬೋಗದ ಕದೈ ಹಡದುಕದೂಂಡು ನಮಮಡದಗದ ಓಡಬಂದಳು. ಸವಲ್ು ಹದೂತುತ ನಾವಿಬಬರೂ ಅವಳ ಜದೂತದಯಲ್ಲಿ ಮಾತರ ಮಾತಾಡುರ್ತತದ್ೆದ ವದೋ ಹದೂರತು ಒಬಬರಿಗದೂಬಬರು ಏನನೂೆ ಹದೋಳಲ್ಲಲ್ಿ. ಮ್ತದತ ನಾವು ಕಾತಾ​ಾ ಇದೆ ಕಡದ ಬಂದ್ದವು. ತಾನು ನದ್ದೆ ಹದೂೋಗಿಯೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿವದಂದೂ ನಾವು ಒಬಬರಿಗದೂಬಬರು ಆಡಕದೂಂಡ ಮಾತನದೆಲ್ಿ ತಾನು ಕದೋಳ್ಳಸಿಕದೂಂಡದನದಂದೂ ಹದೋಳ್ಳದಳು. ನಾನು ಸಮಾಧಾನಗದೂಂಡದ್ದೆ, ಅವರು ಎಂದಿನ ಹರಿತನದ ಮ್ುದ್ದರ ತಾಳಲ್ು ಯರ್ತೆಸುರ್ತತದೆರು. ಆದರದ ಅದರಿಂದ ನನೆ ಮ್ನಸದ್ೋನೂ ಬದಲ್ಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಕದಲ್ವು ದಿನಗಳ ಹಂದ್ದ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ನಡದದಿದೆ ಮಾತುಕತದ ನನೆ ಕಣದದ ಣ ುರು ಸುಷಟವಾಗಿ ಮ್ರಳ್ಳ ಬಂತು. ತನೆ ಪಿರೋರ್ತಯನುೆ ಗಂಡಸು ಹದೋಳ್ಳಕದೂಳುಿವಷುಟ ಸುಲ್ಭವಾಗಿ ಹದಣುಣ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಳಿಲ್ಾಗುವುದಿಲ್ಿವದಂದು ಕಾತಾ​ಾ ಹದೋಳುತತಲ್ದೋ ಇದೆಳು. "ಈ ಮಾತನೆ ನಾನು ಒಪದೂುೋದಿಲ್ಿ. ತನೆ ಮ್ನಸಿ್ನ ಪಿರೋರ್ತೋನ ಗಂಡಸು ಹದೋಳ್ಳಕದೂಳಿಕೂಡದು, ಹದೋಳ್ಳಕದೂಳಿಲ್ಾರ." "ಯಾಕದ?"

21

"ಯಾಕದೋಂದ್ದರ, ಅದು ನಜವಲ್ಿದ್ದ ಇರಬಹುದು. ಗಂಡಸದೂಬಬ ಪಿರೋರ್ತಸಾತ ಇದ್ಾನದ ಅನದೂೆೋದು ಹದೋಗದ ಗದೂತಾತಗತದತ? ಆ ಮಾತನೆ ಆಡದ್ಾಗ ಏನದೂೋ ಆಗಿಬ್ಬಡತದತ, ಏನದೂೋ ಪವಾಡ ನಡದದುಬ್ಬಡತದತ, ಬಂದೂಕಿನಂದ ಗುಂಡುಗಳು ಹಾರಿಬ್ಬಡತದವ ಅಂದ್ದೂಕಳೂ ದ ಿ ಹಾಗದ ಗಂಡಸಿಗದ ತದೂೋಚತದತ. ನನೆ ಅಭಿಪಾರಯದಲ್ಲಿ, 'ನಾನು ನನೆ ಪಿರೋರ್ತಸಿತೋನ' ಅಂತ ಯಾರು ಶ್ಾಸದೂರೋಕತವಾಗಿ ಹದೋಳಾತರದೂೋ ಅವರು ಇಲ್ಿ ಆತಮವಂಚನದ ಮಾಡದೂಕೋರ್ತತಾಿರದ, ಇಲ್ಿವದೋ ಅದಕಿಕಂತ ಮಿಗಿಲ್ಾಗಿ ಇತರರನೂೆ ವಂಚ್ಚಸಿತತಾಿರದ." "ತಾನು ಬಾಯಿಬ್ಬಟುಟ ಹದೋಳದ್ದ ಇದ್ದರ, ತನೆನುೆ ಗಂಡಸದೂಬಬ ಪಿರೋರ್ತಸುತತ ಇದ್ಾೆನದ ಅನುೆವುದನುೆ ಹದಣುಣ ರ್ತಳದುಕದೂಳದೂಿೋದು ಹದೋಗದ?" ಎಂದು ಕಾತಾ​ಾ ಪರಶಿೆಸಿದೆಳು. "ಅದು ನಂಗದ ಗದೂರ್ತತಲ್ಿ. ಪರರ್ತಯಬಬನಗೂ ತನೆ ಭಾವನದಗಳನುೆ ಹದೋಳ್ಳಕದೂೋಳದೂಿೋದಕದಕ ಅವನದ್ದೋ ಮಾಗಿ ಇರತದತ. ಪಿರೋರ್ತ ಇರದೂೋದ್ದೋ ಆದರದ, ಹದೋಗದೂೋ ಗದೂತಾತಗಿಬ್ಬಡತದತ. ಆದರದ ಕಾದಂಬರಿಗಳನುೆ ಓದ್ದೂೋವಾಗ, 'ನಾನು ನನೆನೆ ಪಿರೋರ್ತಸಿತೋನ, ಎಲ್ಲೋನದೂೋರಾ' ಅಂತ ಒಬಬ ಲ್ದಫ್ಟಟನದಂಟ್ ಸದೆಲ್ಲ್ಕನದೂೋ ಆಲ್ದಫೆಡದೂಡೋ ಜದೂೋಲ್ುಮೊೋರದಯಿಂದ ಹದೋಳ್ಳದ ತಕ್ಷಣವದೋ ಏನಾದೂರ ಅದು​ುತವಾದದುೆ ಸಂಭವಿಸಿಬ್ಬಡತದತ ಅಂತ ನರಿೋಕ್ಷಿಸಿದರದ, ಉಹೂ​ೂ, ಅವರಿಬಬರಲ್ೂಿ - ಅವರ ಮ್ೂಗಲ್ದೂಿೋ ಬಾಯಲ್ದೂಿೋ ಕಣಣಲ್ದೂಿೋ ಅರ್ವಾ ಇಡೋ ವಾಕಿತತವದಲ್ದೂಿೋ - ಏನೂ ಬದಲ್ಾಣದ ನಡದಯಲ್ಿ, ಎಲ್ಿ ಹಂದ್ದ ಇದೆ ಹಾಗದ ಇರತದವ" ಎಂದವರು ಹದೋಳ್ಳದೆರು. ಈ ಗದೋಲ್ಲ ಮಾರ್ತನ ಹಂದ್ದ ನನಗದ ಸಂಬಂರ್ಪಟಿಟರದೂೋ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಗಂಭಿರ ಅಂಶ ಅಡಕವಾಗಿದ್ದ ಎಂದು ಆಗಲ್ೂ ನನಗದ ಅನೆಸಿತುತ. ಆದರದ ಅವರು ಕಾದಂಬರಿಗಳ ನಾಯಕರುಗಳ ಬಗದೆ ಆ ತರಹ ಕಿೋಳುಮಾತುಗಳನಾೆಡದುೆ ಸರಿಬಂದಿರಲ್ಲಲ್ಿ. "ನೋವದಂದೂ ಗಂಭಿರವಾಗಿ ಮಾತಾಡದೂೋದ್ದೋ ಇಲ್ಿ. ಆದರದ ಈಗ ಸತಾವಾಗಿ ಹದೋಳ್ಳ, ನಮ್ಮ ಪಿರೋರ್ತೋನ ನೋವು ಇದುವರದಗದ ಯಾವತೂತ ಯಾರ ಹತಾರನೂ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಂಡಲ್ಾವ?" "ಎಂದ್ದಂದೂ ಇಲ್ಿ, ನಾನದಂದೂ ಕದೋಳ್ಳಕದೂಂಡಲ್ಿ, ಮ್ುಂದ್ದೋನೂ ಹಾಗದ ಮಾಡದೂೋದಿಲ್ಿ” ಎಂದೂ ಹದೋಳ್ಳದೆರು. ಈ ಮಾತದಲ್ಿ ನನಗದ ನದನಪಿಗದ ಬಂತು. ನನೆನೆ ಪಿರೋರ್ತಸುರ್ತತದ್ಾೆರದ ಎಂದು ಅವರದೋನೂ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಳಿಬದೋಕಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ. 'ಅವರು ನನೆ ಪಿರೋರ್ತಸಿತರದೂೋದು, ನಜ. ಆ ವಿಷಯ ತಲ್ದ ಕದಡಸಿಕದೂಂಡಲ್ಿದವರ ಹಾಗದ ತದೂೋರಿಸಿಕದೂಳದೂಿೋ ಪರಯತೆ ನನೆ ಮ್ನಸ್ನದೆೋನೂ ಬದಲ್ಾವಣದ ಮಾಡಕದಕ ಸಾರ್ಾವಿಲ್ಿ' ಅಂದುಕದೂಂಡದ ನಾನು. ಆ ಸಂಜದ ಪೂರ್ತಿ ಅವರು ನನೆ ಜದೂತದ ಮಾತಾಡದುೆ ರ್ತೋರ ಕಡಮ, ಆದರದ ಅವರು ಕಾತಾ​ಾ ಮ್ತುತ ಸದೂೋನಾ​ಾಳ್ಳಗದ ಹದೋಳ್ಳದ ಪರರ್ತಯಂದು ಶಬೆದಲ್ೂಿ, ತಮ್ಮ ಪರರ್ತ ಚಲ್ನದ ಹಾಗೂ ನದೂೋಟದಲ್ಲಿಯೂ ನನಗದ ಅವರ ಪಿರೋರ್ತ ಕಾಣ್ಸುರ್ತತತುತ, ಅದರಲ್ಲಿ ಅನುಮಾನವದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಈಗಲ್ೂ ತಮ್ಮ ಭಾವನದಗಳನುೆ ಮ್ರದಮಾಚ್ಚ ಏನೂ ಆಗಿಲ್ಿವದೋನದೂೋ ಎಂಬಂತದ ನಟಿಸುವುದು ಆವಶಾಕ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದೆ ಅವರಿಗಾಗಿ ನನೆ ಮ್ನಸು್ ಪರಿತಪಿಸಿತು, ಖಿನೆಗದೂಂಡತು. ಅದು ರ್ತೋರ ಸುಷಟವಾಗಿದುೆ ಎಣದಯಿಲ್ಿದ ಸಂತದೂೋಷವನುೆ ಹದೂಂದುವುದು ರ್ತೋರ ಸರಳವಾಗಿರುವಾಗ ಅವರದೋಕದ ಹೋಗದ ಮಾಡಬದೋಕು? ಆದರದ ತದೂೋಟದಲ್ಲಿ ದುಮ್ುಕಿ ಅವರ ಮ್ುಂದ್ದ ನಲ್ುಿವುದು ಅಪರಾರ್ವದೋನದೂೋ ಎಂಬ ಭಾವನದ ನನೆಲ್ಲಿ ಪರಬಲ್ವಾಯಿತು. ನನೆ ಬಗದಗದ ಅವರಿಗದ ಗೌರವ ಹದೂರಟು ಹದೂೋಗಿ ನನೆ ಮೋಲ್ದ ಕದೂೋಪಗದೂಳುಿವರದೋನದೂೋ ಎಂದು ಭಯವಾಯಿತು. ಟಿೋ ಕುಡದ್ಾದ ಮೋಲ್ದ ನಾನು ಪಿಯಾನದೂೋ ಬಳ್ಳ ಹದೂೋದ್ದ, ಅವರು ನನೆನುೆ ಹಂಬಾಲ್ಲಸಿದರು. "ನನಗದೂೋಸಕರ ಏನನಾೆದರೂ ನುಡಸು - ನೋನು ಹಾಗದ ಮಾಡ ಎಷುಟ ದಿವಸಗಳಾದವು" ಎಂದರು, ನಡುಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ನನೆ ಬಳ್ಳ ಬಂದು.

22

"ಹಾಗದೋ ಮಾಡತದ್ೆದ " ಎಂದ್ದ ನಾನು. ಆಮೋಲ್ದ ನಾನು ನದೋರವಾಗಿ ಅವರ ಮ್ುಖವನದೆೋ ನದೂೋಡುತತ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಹದೋಳ್ಳದ್ದ: "ಸಗಿೋಿ ಮಿಖದೈಲ್ಲಾಚ್, ನಮ್ಗದ ನನೆ ಮೋಲ್ದ ಕದೂೋಪ ಇಲ್ಿ ತಾನದೋ?" "ಕದೂೋಪ ಯಾಕದ?" ಎಂದವರು ಕದೋಳ್ಳದರು "ಇವತುತ ಮ್ಧಾ​ಾಹೆ ನಾನು ನಮ್ಮ ಮಾತು ಕದೋಳಲ್ಲಲ್ಿವಲ್ಿ, ಅದಕದಕ" ಎಂದ್ದ ನಾನು ನಾಚ್ಚಕದಯಿಂದ. ನನೆ ಮಾರ್ತನ ಅರ್ಿ ಅವರಿಗಾಯಿತು; ತಮ್ಮ ತಲ್ದಯಾಡಸುತತ ಮ್ುಖ ಸದೂಟಟಗದ ಮಾಡದರು, ಅಂದರದ ನನೆನುೆ ನಾ​ಾಯವಾಗಿ ಬದೈಯಬದೋಕಾಗಿತುತ, ಆದರದ ಹಾಗದ ಮಾಡುವುದು ತನೆಂದ ಸಾರ್ಾವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ ಎಂಬುದು ಅದರ ಇಂಗಿತ. "ಅಂದರದ ಎಲ್ಿ ಸರಿಹದೂೋಯಾತ? ನಾವು ಮ್ತದತ ಒಂದ್ಾಗಿದಿೆೋವಾ?" ಎಂದ್ದ ನಾನು, ಪಿಯಾನದೂೋ ಮ್ುಂದ್ದ ಕುಳ್ಳತುಕದೂಳುಿತತ. "ಹೂ​ೂ ಮ್ತದತ!" ಪಡಸಾಲ್ದಯಲ್ಲಿ - ಅದು ವಿಶ್ಾಲ್ವಾದುದು - ಪಿಯಾನದೂೋ ಬಳ್ಳ ಎರಡು ದಿೋಪಗಳನುೆ ಹಚ್ಚುಡಲ್ಾಗಿತುತ, ಉಳ್ಳದ ಭಾಗವನದೆಲ್ಿ ಅರದಮ್ಬುಬ ಆವರಿಸಿತುತ. ಕಿಟಕಿಗಳಾಚ್ದ ಬದೋಸಿಗದಯ ರಾರ್ತರ ಕಾಂರ್ತಮ್ಯವಾಗಿತುತ. ಕಾತಾ​ಾ ದಿೋಪವಿಲ್ಿದ ನಡುಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ಆಗದೂಮಮ ಈಗದೂಮಮ ನಡದದ್ಾಡುವ ಹದಜೆದಸಪು​ುಳವನುೆ ಬ್ಬಟಟರದ, ಅರ್ವಾ ಕಿಟಕಿಯ ಹರ್ತತರ ಕಟಿಟಹಾಕಿದೆ ಅವರ ಕುದುರದ ಕದನದದ್ಾಗಲ್ದೂೋ ಬಡಿಕ್ ಗಿಡದ ಮೋಲ್ದ ತನೆ ಗದೂರಸಿನಂದ ಒದ್ಾೆಗಲ್ದೂೋ ಆಗುವ ಸದಿೆನ ಹದೂರತು, ಎಲ್ದಿಲ್ೂಿ ಮೌನ ಆವರಿಸಿತುತ. ಅವರು ನನೆ ಹಂದ್ದ ಕುಳ್ಳತರು, ನನಗವರು ಕಾಣ್ಸುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ; ಆದರದ ಕದೂೋಣದಯ ಆ ಅರದಮ್ಬ್ಬಬನಲ್ಲಿ, ಪರರ್ತ ಸದಿೆನಲ್ಲಿ, ನನೆಲ್ಲಿ - ಎಲ್ದಿಲ್ೂಿ ಅವರದೋ ತುಂಬ್ಬರುವ ಭಾವ ನನೆಲ್ಲಿತುತ. ಅವರು ನನಗದ ಕಾಣುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿವಾದರೂ, ಅವರ ಪರರ್ತ ನದೂೋಟ, ಚಲ್ನದ ನನೆ ಹೃದಯಲ್ಲಿ ಮಾದಿನಸುರ್ತತತುತ. ನಾನು ಮೊಜಾಟ್ಿನ ಒಂದು ಸದೂನಾಟವನುೆ ನುಡಸಿದ್ದ, ಅದನೆವರದೋ ತಂದದುೆ, ಅವರಿಗಾಗಿ ಅವರ ಮ್ುಂದ್ದಯೋ ನಾನು ಕಲ್ಲತದುೆ ಅದು. ನಾನು ಏನು ನುಡಸುರ್ತತದ್ದೆೋನದಂಬ ಅರಿವು ನನೆಲ್ುಿಳ್ಳದಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ಚ್ದನಾೆಗಿ ನುಡಸುರ್ತತದ್ದೆ ಅನೆಸಿತುತ, ಅವರಿಗದ ಸಂತದೂೋಷವಾಗಿದ್ದ ಅನೆಸುರ್ತತತುತ. ಅವರ ಸಂತದೂೋಷದ ಬಗದೆ ನನಗದ ಅರಿವಿತುತ, ಅವರು ನನೆ ಬದನೆ ಹಂದ್ದ ಕುಳ್ಳರ್ತದುೆದರಿಂದ ನನಗದ ಕಾಣುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿವಾದರೂ ಅವರು ನನೆನದೆೋ ನದೂೋಡುರ್ತತರುವುದರ ಅರಿವೂ ನನಗುಂಟಾಗಿತುತ. ಆದರೂ ಯಾಂರ್ತರಕವಾಗಿ ಬದರಳುಗಳನಾೆಡಸುತತ ನಾನು ಅರಿವಿಲ್ಿದ್ದಯೋ ಹಂದಿರುಗಿ ಅವರದಡದ ದೃಷಿಟ ಬ್ಬೋರಿದ್ದ. ಇಷುಟ ಹದೂರ್ತತಗದ ರಾರ್ತರ ಹದಚು​ು ಕಾಂರ್ತಯುಕತವಾಗಿತುತ, ಅವರ ತಲ್ದ ಕತತಲ್ ಹನದೆಲ್ದಯಲ್ಲಿ ಕಂಡತು. ತಮ್ಮ ಕದೈಗಳ ಮೋಲ್ದ ತಲ್ದಯನೂೆರಿ ಕುಳ್ಳರ್ತದೆರು, ನನದೆಡದಗದ ನದೂೋಡದ್ಾಗ ಅವರ ಕಣುಣಗಳಲ್ಲಿ ಹದೂಳಪು ತುಂಬ್ಬತುತ. ಅವರ ದೃಷಿಟಯನುೆ ಕಂಡು ನಾನು ಮ್ುಗುಳೆಕದಕ, ನುಡಸುವುದನುೆ ನಲ್ಲಿಸಿದ್ದ.

ಅವರೂ

ಮ್ಂದಹಾಸ

ಬ್ಬೋರಿದರು,

ನುಡಸುವಿಕದ

ನಲ್ಲಿಸಿದೆನುೆ

ಟಿೋಕಿಸುವವರಂತದ

ತಲ್ದಯಲ್ಾಿಡಸಿದರು,

ಮ್ುಂದುವರದಸಲ್ು ಸೂಚನದಯೂ ಆಗಿತುತ. ನಾನು ನಲ್ಲಿಸಿದ್ಾಗ, ಚಂದರ ಮ್ತತಷುಟ ಕಾಂರ್ತಯನುೆ ಗಳ್ಳಸಿಕದೂಂಡದೆ, ಆಗಸದ ನದರ್ತತಯಲ್ಲಿ ರಾರಾರ್ಜಸುರ್ತತದೆ. ದಿೋಪಗಳ ಕ್ಷಿೋಣ ಬದಳಕನಲ್ಲಿ ಕಿಟಕಿಯಿಂದ ತೂರಿ ಬರುರ್ತತದೆ ಅಚು ಬದಳುದಿಂಗಳು ಸದೋರಿಕದೂಂಡು

ನದಲ್ದ ಮೋಲ್ದ ಚ್ದಲ್ಾಿಡುರ್ತತತುತ. ಕಾತಾ​ಾ ಕೂಗಿ ಕದೋಳ್ಳದಳು – "ತುಂಬ ಚ್ದನಾೆದ ಭಾಗವನುೆ ನುಡಸುರ್ತತರುವಾಗ ನಲ್ಲಿಸಿಬ್ಬಟದಟ" ಎಂದು ಆಕ್ಷದೋಪಣದಯ ದನಯಲ್ಲಿ; ಆದರದ ನಾನು ಚ್ದನಾೆಗದೋನೂ ನುಡಸುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ನಾನಷುಟ

ಚ್ದನಾೆಗಿ ಯಾವತೂತ

ನುಡಸಿರಲ್ಲಲ್ಿ ಎಂದವರು ಹದೂಗಳ್ಳದರು; ಆಮೋಲ್ದ ಮೋಲ್ದದುೆ ಕದೂೋಣದಗಳಲ್ಲಿ ಓಡಾಡತದೂಡಗಿದರು, ದಿೋಪವಿಲ್ಿದ ನಡುಮ್ನದಯಿಂದ ಪಡಸಾಲ್ದಗ,ದ ಮ್ತದತ ಅಲ್ಲಿಂದ ಇಲ್ಲಿಗದ. ಪರರ್ತ ಬಾರಿ ನದೂೋಡದ್ಾಗಲ್ೂ ನನದೆಡದಗದ ಮ್ಂದಹಾಸ ಬ್ಬೋರುರ್ತತದೆರು. ನಾನು ಮ್ುಗುಳೆಕದಕ. ಯಾಕದೂೋ ಜದೂೋರಾಗಿ ನಗಬದೋಕದಂದೂ ನನಗನೆಸುರ್ತತತುತ. ಅವತುತ ನಡದದಿದುೆದರ ಬಗದೆ ನನಗದ ತುಂಬ 23

ಸಂತದೂೋಷವಾಗಿತುತ. ಕಾತಾ​ಾ ಮ್ತುತ ನಾನು ಪಿಯಾನದೂೋ ಬಳ್ಳ ನಂರ್ತದ್ದೆವು, ಅವರು ಪಡಸಾಲ್ದಯಿಂದ ಹದೂರಗದ ಹದೂೋದ್ಾಗಲ್ೂ ನಾನು ಅವಳನುೆ ಮ್ುರ್ತತಡುರ್ತತದ್ದೆ, ಗದೆದ ಕದಳಗಿನ ಮ್ೃದುವಾದ ಭಾಗದಲ್ಲಿ. ಅವರು ಪರರ್ತಸಲ್ ಮ್ತದತ ಬಂದ್ಾಗಲ್ೂ ಗಂಭಿೋರ ಮ್ುಖಮ್ುದ್ದರಯನುೆ ತಾಳುರ್ತತದ್ದೆ, ಕಷಟಪಟುಟ ನನೆಲ್ಲಿ ಉಕುಕರ್ತತದೆ ನಗುವನುೆ ತಡದದುಕದೂಂಡದ್ದೆ. "ಅವಳ್ಳಗದೋನಾಗಿದಾಂತದ ಇವತುತ?" ಎಂದವರನುೆ ಕಾತಾ​ಾ ಕದೋಳ್ಳದಳು. ಅವರು ಉತತರವನದೆೋನೂ ಕದೂಡದ್ದ ನನೆ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ ಬರಿ ಮ್ುಗುಳೆಕಕರು. ನನಗದೋನಾಗಿದ್ದ ಅನುೆವ ವಿಷಯ ಅವರಿಗದ ಚ್ದನಾೆಗಿ ರ್ತಳ್ಳದಿತುತ. "ನದೂೋಡ, ರಾರ್ತರ ಹದೋಗಿದ್ದ ಅಂತ!" ಅಂತ ಅವರು ಪಡಸಾಲ್ದಯಿಂದ ನನೆನುೆ ಕೂಗಿ ಕರದದರು. ಅವರು ತದರದದ ಫ್ದರಂಚ್ ಕಿಟಕಿಯ ಬಳ್ಳ ನಂತು ತದೂೋಟವನುೆ ನದೂೋಡುರ್ತತದೆರು. ನಾವು ಅವರ ಬಳ್ಳ ಹದೂೋಗಿ ಸದೋರಿಕದೂಂಡದವು. ನಜವಾಗಿಯೂ ನಾನಂತೂ ಹಂದ್ದಂದೂ ಕಾಣದಿದೆಂತಹ ರಾರ್ತರ ಅದು. ಮ್ನದಯ ಮೋಲ್ುಗಡದ ನಮ್ಮ ಹಂದಿನಂದ ಪೂಣಿ ಚಂದರ ಹದೂಳದಯುರ್ತತದೆ, ನಮ್ಗದ ಅದು ಕಾಣಸುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ, ಮ್ನದಯ ಕಂಬಗಳು ಹಾಗೂ ಸೂರು ಮ್ತುತ ಪಡಸಾಲ್ದಯ ಮ್ುಂಜೂರಿನ ನದರಳು ಓರದಯಾಗಿ ಸಣಣ ಸಣಣ ಕಲ್ುಿಗಳು ತುಂಬ್ಬದೆ ಹಾದಿ ಮ್ತುತ ಆಮೋಲ್ಲನ ಹುಲ್ುಿಹಾಸಿನ ಮೋಲ್ದ ಅರ್ಿ ಬ್ಬದಿೆತುತ. ಅಷಟನುೆಳ್ಳದು ಮಿಕದಕಲ್ಿ ಹದೂಳದಯುರ್ತತದೆವು, ಬದಳುದಿಂಗಳು ಹಾಗೂ ಇಬಬನಯ ಹದೂಳಪು ಕೂಡ ಹಾಲ್ಲನಂತಾಗಿತುತ. ತದೂೋಟದ ಅಗಲ್ವಾದ ಹಾದಿಯ ಒಂದು ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಡದೋಲ್ಲಯ ಮ್ತತವುಗಳ ಆಸರದಯ ನದರಳು ಓರದಯಾಗಿ ಹರಡಕದೂಂಡು ಎಲ್ಿ ಮಿಂಚುತತ ತಂಪಾಗಿ ಜಲ್ಲಿಯ ಉಬುಬತಗುೆಗಳ ಮೋಲ್ದ ಬ್ಬದಿೆತುತ. ಅದ್ದಲ್ಿ ಕಾವಳದಲ್ಲಿ ಬದರದತುಹದೂೋಗುವ ದೂರವೂ ಕಣ್ಣಗದ ಬ್ಬೋಳುರ್ತತತುತ. ಮ್ರಗಳ ಎಲ್ದಗಳ ನಡುವಿನಂದ ಆ ಹಸುರುಮ್ನದಯ ಮೋಲ್ುಗಡದ ಹದೂಳದಯುವ ದಟಟವಾಗುರ್ತತದೆ ಮ್ಂಜು ಹಬ್ಬಬಕೂ ದ ಂಡತುತ. ಇಷುಟ ಹದೂರ್ತತಗಾಗಲ್ದೋ ಅರ್ಿ ಎಲ್ದಗಳುದುರಿದೆ ಲ್ದೈಲ್ಕ್ ಪದೂದ್ದಗಳು ಮ್ರ್ಾದಲ್ಲಿ ಮಿರುಗುತತ ನಂರ್ತದೆವು. ಪರರ್ತ ಹೂವು ಬದೋರದಯಾಗಿಯೋ ಕಾಣುವಷುಟ ಸುಷಟತದಯಿಂದಿದೆರೂ ಅವುಗಳದಲ್ಿ ಇಬಬನಯಲ್ಲಿ ತದೂೋಯಿೆದೆವು. ದ್ಾರಿಗಳಲ್ಲಿ ನದರಳು ಬದಳಕುಗಳು ಒಂದ್ಾಗಿ ಬದರದತು ಅವುಗಳು ದ್ಾರಿಗಳಾಗಿ ಕಾಣ್ಸದ್ದ ಅರ್ತತತತ ಓಲ್ಾಡುವ ಪಾರದಶಿಕ ಮ್ನದಗಳಾಗಿ ತದೂೋರುರ್ತತದೆವು. ನಮ್ಮ ಬಲ್ಭಾಗದಲ್ಲಿ, ಮ್ನದಯ ನದರಳ್ಳನ ಮೋಲ್ದ ಎಲ್ಿವೂ ಕಪುಗಿದುೆ ಏನೂ ಸುಷಟವಾಗಿ ಕಾಣ್ಸದ್ದ ಅಸತವಾಸತವಾಗಿದೆವು. ಸುತತಲ್ೂ ಕವಿದಿದೆ ಕತತಲ್ ಹನದೆಲ್ದಯಲ್ಲಿ ಮ್ತತಷುಟ ಹದೂಳಪಿನಂದ ನಂರ್ತದುೆದು ಒಂದು ಪಾಪಲರ್ ಮ್ರದ ತುದಿ, ಅದು​ುತವಾದ ಎಲ್ದಗಳ ಕಿರಿೋಟ ರ್ರಿಸಿ ಕಡುನೋಲ್ ಆಗಸದ ಮ್ಬುಬ ದೂರಕದಕ ಹದೂರಟುಹದೂೋಗದ್ದ, ಹದೂಳಪು ಬದಳಕಿನ ತುದಿಯೋರಿ, ಯಾವುದ್ದೂೋ ಕಾರಣದಿಂದ ಮ್ನದಗದ ಸನಹದಲ್ಲಿ ನಂರ್ತತುತ. "ಒಂದಷುಟ

ದೂರ

ನಡಕದೂಂಡು

ಹದೂೋಗಾಣಾವ?"

ಎಂದ್ದ

ನಾನು.

ಕಾತಾ​ಾ

ಒಪಿುದಳು,

ಆದರದ

ನಾನು

ಗದೂಲ್ದೂೋಷ್ಗಳನುೆ ಹಾಕಿಕದೂಳಿಬದೋಕದಂದು ಹದೋಳ್ಳದಳು. "ನಂಗವು ಬದೋಡ, ಕಾತಾ​ಾ, ಸಗಿೋಿ ಮ್ುಖದೈಲ್ಲಾಚ್ ತಮ್ಮ ತದೂೋಳ್ಳನಾಸರದ ಕದೂಡಾತರದ" ಎಂದ್ದ ನಾನು. ಇದರಿಂದ ನನೆ ಕಾಲ್ುಗಳು ಒದ್ದೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಿ ಎಂಬ ಹಾಗದ! ಆದರದ ಇದು ಸಹಜವದಂಬಂತದ ನಮ್ಮ ಮ್ೂವರಿಗೂ ಅನೆಸಿತು. ಆದರದ ಅವರದಂದೂ ನನಗದ ತಮ್ಮ ತದೂೋಳ್ಳನಾಸರದ ಕದೂಡಲ್ು ಮ್ುಂದ್ಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಈಗ ನಾನಾಗಿಯೋ ಅದರ ಪರಸಾತಪ ಮಾಡದ್ದೆ, ಅವರಿಗದ ಅದು ವಿಚ್ಚತರವದಂದ್ದೋನೂ ಅನೆಸಲ್ಲಲ್ಿ. ನಾವು ಮ್ೂವರೂ ಒಟಿಟಗೋದ ಪಡಸಾಲ್ದಯಿಂದ ಹದೂರಬ್ಬದ್ದೆವು. ನನಗದ ಹಂದ್ದ ಪರಿಚ್ಚತವಾಗಿದೆ ಜಗತುತ, ಆಕಾಶ, ಆ ತದೂೋಟ, ಆ ಗಾಳ್ಳ ಇವದಲ್ಿ ಈಗ ನನಗದ ಸಂಪೂಣಿವಾಗಿ ವಿಭಿನೆವದಂಬಂತದ ಕಾಣ್ಸಿದವು.

24

ನಾವ್ಸಂದು

ಬ್ಬೋದಿಯ

ಗುಂಟ

ಸಾಗಿದ್ದೆವು;

ನಾನು

ಮ್ುಂದ್ದ

ನದೂೋಡದ್ಾಗಲ್ದಲ್ಿ

ಅದ್ದೋ

ದ್ಾರಿಯಲ್ಲಿ

ಮ್ುಂದುವರಿಯಬಹುದು, ಸಾರ್ಾತದಯ ಜಗತುತ ಅಲ್ಲಿ ಕದೂನದಗಾಣಬಹುದು, ಇಡೋ ದೃಶಾವು ತನದೆಲ್ಿ ಚ್ದಲ್ುವಿನದೂಡನದ ಸಿ​ಿರವಾಗಿ ನದಲ್ಸಬದೋಕು ಎಂದ್ದಲ್ಿ ಅನೆಸುರ್ತತತುತ. ನಾವು ಮ್ುಂದ್ದ ಹದೂೋಗುತತಲ್ದೋ ಇದ್ದೆವು, ನಮ್ಮ ನಡುವಣ ಮಾಯಾ ಗದೂೋಡದ ನಮ್ಮನುೆ ಒಳಹದೂಗದಂತದ ಬದೋಪಿಡಸಿತುತ: ಆದರೂ ನಮ್ಗದ ಪರಿಚ್ಚತ ತದೂೋಟ ಹಾಗೂ ಒಣ ಎಲ್ದಗಳು ತುಂಬ್ಬದೆ ದ್ಾರಿಗಳದೋ ಕಾಣ್ಸಿದವು. ನಾವು ನಜವಾಗಿಯೂ ಬದಳಕು ನದರಳುಗಳ ಪಟದಟಗಳು ಹರಡದೆ ದ್ಾರಿಯಲ್ಲಿಯೋ ಹದೂೋಗುರ್ತತದ್ದೆವು; ಒಣ ಎಲ್ದಗಳು ನನೆ ಕಾಲ್ಕದಳಗದ ಪರಪರವದನುೆರ್ತತದೆರದ ಸಣಣ ಪುಟಟ ರದಂಬದಗಳು ಮ್ುಖವನುೆಜುೆರ್ತತದೆವು. ನನೆ ತದೂೋಳನುೆ ಎಚುರದಿಂದ ಆನಸಿಕದೂಂಡು ಅವರು ನಧಾನವಾಗಿ ಒಂದ್ದೋ ಸಮ್ನದ ನನೆ ಜದೂತದಯಲ್ಲಿ ಸಾಗುರ್ತತದೆವರು ವಾಸತವದ ಅವರದೋ; ಪಕಕದಲ್ಲಿ ತನೆ ಶೂಗಳನುೆ ಕಿರುಗುಟಿಟಸುತತ ನಡದಯುರ್ತತದೆವಳು ಅದ್ದೋ ವಾಸತವ ಕಾತಾ​ಾಳದೋ. ನಶುಲ್ ಕದೂಂಬದಗಳ ನಡುವದ ತೂರಿಕದೂಂಡು ಒಂದ್ದೋ ಸಮ್ನದ ನಮ್ಮ ಮೋಲ್ದ ಕಾಂರ್ತ ಬ್ಬೋರುರ್ತತದೆವಳು ಮೋಲ್ಲದೆ ಅಮ್ಮನದೋ ಇರಬದೋಕು. ಪರರ್ತ ಹದಜೆದಯಲ್ೂಿ ಮಾಯಾ ಗದೂೋಡದ ಮ್ತದತ ರ್ುತದತಂದು ನಮ್ಮ ಹಂದ್ದ ಮ್ುಂದ್ದ ಎದುೆ ನಂರ್ತತು; ಮ್ುಂದ್ದ ಸಾಗಲ್ು ಸಾರ್ಾವದೋ

ಇಲ್ಿವದೋನದೂೋ

ಎಂಬ

ನಂಬ್ಬಕದಯುಂಟಾಯಿತು

ನನಗದ,

ಎಲ್ಿದರ

ವಾಸತವದಲ್ಲಿ

ನನಗದ

ನಂಬ್ಬಕದಯೋ

ಹದೂರಟುಹದೂೋಗಿತುತ. "ಓ, ಅಲ್ದೂಿಂದು ಕಪದು ಇದ್ದ!" ಎಂದು ಕಿರಿಚ್ಚದಳು ಕಾತಾ​ಾ. "ಹಾಗಂದ್ದೂೋರು ಯಾರು? ಎಲ್ಲಿ?" ಎನೆಸಿತು ನನಗದ. ಆಮೋಲ್ದ ಹಾಗದ ಕೂಗಿದವಳು ಕಾತಾ​ಾ ಎಂದು ರ್ತಳ್ಳಯಿತು, ಅವಳ್ಳಗದ ಕಪದುಗಳದಂದರದ ಭಯ ಎಂಬುದು ನದನಪಾಯಿತು. ಆ ಬಳ್ಳಕ ನಾನು ನದಲ್ದತತ ನದೂೋಡದ್ದ, ಒಂದು ಚ್ಚಕಕ ಕಪದು ಕುಪುಳ್ಳಸಿ ನನೆ ಮ್ುಂದ್ದಯೋ ಕುಳ್ಳರ್ತತು, ಅದರ ಪುಟಟ ನದರಳು ದ್ಾರಿಯ ಹದೂಳದಯುವ ಮ್ಣ್ಣನ ಮೋಲ್ದ ಕಂಗದೂಳ್ಳಸಿತು. "ನನಗೂ ಕಪದು ಅಂದ್ದರ ಭಯನಾ, ಆೂಂ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದವರವರು. ನಾನು ರ್ತರುಗಿ ಅವರದಡದ ನದೂೋಡದ್ದ. ನಾವು ಇದೆ ಜಾಗದಿಂದ ನಂಬದ ಸಾಲ್ಲಗದ ಇದುೆದು ಒಂದ್ದೋ ಮ್ರ, ನನಗದ ಅವರ ಮ್ುಖ ಸುಷಟವಾಗಿ ಕಾಣುರ್ತತತುತ; ಅದು ಸುಂದರವಾಗಿತುತ, ಸಂತಸದಿಂದ ಅರಳ್ಳತುತ! ಅವರು ನನೆ ಕಪದುಯ ಭಯದ ಬಗದೆ ಮಾತಾಡದೆರೂ, "ನನೆ ಕಂಡರದ ನನಗದ ಪಿರೋರ್ತ ಕಣದ, ಮ್ುದ್ದೆೋ!" ಎಂದು ಹದೋಳುವಂರ್ತತುತ ಅವರ ನದೂೋಟ ಹಾಗೂ ತದೂೋಳುಗಳು 'ಐ ಲ್ವ್ ಯೂ! ಐ ಲ್ವ್ ಯೂ' ಎಂದು ಪುನರುಚುರಿಸಿದುವು. ಬದಳಕು, ನದರಳು ಹಾಗೂ ಗಾಳ್ಳ ಎಲ್ಿವೂ ಆ ಮಾತುಗಳನದೆೋ ಪರರ್ತರ್ವನಸಿದುವು. ನಾವು ತದೂೋಟವನದೆಲ್ಿ ಸುರ್ತತದ್ದವು. ಕಾತಾ​ಾಳ ಸಣಣ ಹದಜೆದಗಳು ನಮ್ಮನುೆ ಹಂಬಾಲ್ಲಸಿದುೆವು, ಆದರದ ಇಷುಟ ಹದೂರ್ತತಗದ ಅವಳ್ಳಗದ ಸುಸಾತಗಿ ಏದುಸಿರುಬ್ಬಡುರ್ತತದೆಳು. ಇನದೆೋನು ಒಳಗದ ಹದೂೋಗದೂೋಣ ಎಂದವಳು ಹದೋಳ್ಳದಳು, ಅವಳನುೆ ನದೂೋಡ ನನಗದ ಅಯಾೋ ಪಾಪ ಅನೆಸಿತು. ಬಡಪಾಯಿ, ನಮ್ಗದ ಅನೆಸಿದಂತದ ಅವಳ್ಳಗದೋಕದ ಅನೆಸುರ್ತತಲ್ಿ! ಈ ರಾರ್ತರ, ನಾನೂ ಮ್ತುತ ಅವರು ಇರುವ ಹಾಗದ ಎಳದಯಳ ಹಾಗದ ಸಂತದೂೋಷದಿಂದ ಇರಬಾರದು ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ನಾವು ಮ್ನದಯಳಕದಕ ಹದೂೋದ್ದವು. ಅಷುಟ ಹದೂರ್ತತಗದ ಅವರಾಗಲ್ದೋ ಹದೂರಟು ಹದೂೋಗಿದೆರು, ಆಗಲ್ದೋ ಕದೂೋಳ್ಳ ಕೂಗುರ್ತತತುತ, ಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಿರೂ ನದ್ದೆ ಮಾಡುರ್ತತದೆರು. ಅವರ ಕುದುರದಯಂತೂ ಕಿಟಕಿಯ ಹರ್ತತರ ಕದನದಯುರ್ತತತುತ, ಒಂದ್ದೋ ಸಮ್ನದ ಗುಟುರುರ್ತತತುತ, ತನೆ ಗದೂರಸನುೆ ಬಡಿಕ್ ಗಿಡದ ಬಳ್ಳಯ ನದಲ್ಕದಕ ಅಪುಳ್ಳಸುರ್ತತತುತ. ಗಂಟದ ಎಷಾಟಯಿತು ಎಂಬುದರ ಬಗದೆ ಕಾತಾ​ಾ ನಮ್ಮನುೆ ಎಚುರಿಸಿರಲ್ದೋ ಇಲ್ಿ, ನಾವು ಸಣಣ ಪುಟಟ ವಿಷಯಕದಕಲ್ಿ ಕುಳ್ಳತು ಮಾತಾಡುರ್ತತದ್ದೆವು, ಹೋಗಾಗಿ ನಮ್ಗದ ಸಮ್ಯದ ಪರಿವದಯೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ, ಆಗಲ್ದೋ ಎರಡು ಗಂಟದಯಾಗಿಬ್ಬಟಿಟತುತ. ಕದೂೋಳ್ಳಗಳು ಮ್ೂರನದಯ ಬಾರಿ ಕೂಗಿದವು, 25

ಅವರು ಕುದುರದಯೋರಿ ಹದೂರಟಾಗ ಇನದೆೋನು ಬದಳಗು ಮ್ೂಡುವುದರಲ್ಲಿತುತ. ಎಂದಿನಂತದಯೋ ಅವರು ಬದೈ ಹದೋಳ್ಳದರು, ವಿಶ್ದೋಷವಾದುದನದೆೋನೂ ಸೂಚ್ಚಸಲ್ಲಲ್ಿ; ಆದರದ ನನಗದ ಮಾತರ ಅವರು ಅಂದಿನಂದ ನನೆವರಾದರದಂಬ ಭಾವನದ ಬಂದಿತುತ, ಅವರನದೆಂದೂ ಕಳದದುಕದೂಳಿಬಾರದ್ದನಸಿತುತ. ನನಗದ ಅವರ ಬಗದೆ ಒಲ್ವಿದ್ದ ಎಂಬುದನುೆ ನನಗದ ನಾನದೋ ಒಪಿುಕೂ ದ ಂಡ ಮೋಲ್ದ, ನಾನು ಕಾತಾ​ಾಳ ಮ್ುಂದ್ದ ನನೆ ಮ್ನಸ್ನುೆ ತದೂೋಡಕದೂಂಡದ. ಅದನುೆ ಕದೋಳ್ಳ ಅವಳು ಸಂತಸಗದೂಂಡಳು, ನಾನು ಹದೋಳ್ಳದೆರಿಂದ ಅವಳ ಬಳ್ಳ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಂಡದೆರಿಂದ ಅಕಕರದ ಉಕಿಕಬಂದಿತುತ. ಆದರದ ಅವಳು - ಬಡಪಾಯಿ! - ನದೋರವಾಗಿ ಹಾಸಿಗದಗದ ಹದೂೋಗಿ ಮ್ಲ್ಗಿದಳು. ಆದರದ ನಾನು ವರಾಂಡದಲ್ಲಿಯೋ ಬಹು ಕಾಲ್ ನಡದದ್ಾಡದ್ದ, ಆಮೋಲ್ದ ತದೂೋಟದ್ದೂಳಕದಕ ಹದೂೋದ್ದ; ಅಲ್ಲಿ ಪರರ್ತ ಮಾತು, ಪರರ್ತ ಕ್ಷಣವನೂೆ ನದನಪಿಸಿಕದೂಳುಿತತ ಅವರದೂಡನದ ಹದೂೋಗಿದೆ ದ್ಾರಿಯಲ್ಲಿಯೋ ಮ್ತದತ ನಡದದ್ದ. ಆ ರಾರ್ತರಯಲ್ಿ ನಗದ ನದ್ದೆಯೋ ಬರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅದರಿಂದ ನನೆ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿಯೋ ಮೊದಲ್ ಬಾರಿಗದ ಅರುಣದೂೋದಯ ಮ್ತುತ ಸೂಯೋಿದಯಗಳನುೆ ಕಾಣುವಂತಾಯಿತು. ಮ್ತದತಂದೂ ಅಂರ್ ಸೂಯೋಿದಯ ಮ್ತುತ ಬದಳಗುಗಳನುೆ ನಾನು ಕಾಣಲ್ಲಲ್ಿ. ನನೆನುೆ ಪಿರೋರ್ತಸುತದತೋನದ ಎಂದು ಅವರದೋಕದ ನನೆ ಬಳ್ಳ ನದೋರವಾಗಿ ಹದೋಳಬಾರದು ಎಂದುಕದೂಂಡದ. ಎಲ್ಿ ಸರಳವಾಗಿಯೂ ಸುಸೂತರವಾಗಿಯೂ ಇರುವಾಗ ಅವರದೋಕದ ಏನದೋನದೂೋ ಸಬೂಬುಗಳನುೆ ಸೃಷಿಟಸಿಕದೂಳುಿತತ, ತನಗದ ವಯಸಾ್ಗಿದ್ದ ಎಂದು ಹದೋಳ್ಳಕದೂಳಿಬದೋಕು? ಮ್ತದತ ಬಾರದ ತಮ್ಮ ಸುವಣಿ ಗಳ್ಳಗದಗಳನೆವರದೋಕದ ವಾರ್ಿ ಮಾಡುರ್ತತದ್ಾೆರದ? 'ನನೆ ಪಿರೋರ್ತಸಿತೋನ' ಅಂತ ಅವರು ನನಗದ ನದೋರವಾಗಿ ಸಾದ್ಾ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಹದೋಳ್ಳಬ್ಬಡಲ್ಲ; ನನೆ ಕದೈಹಡದುಕದೂಂಡು ನಸು ಬಾಗಿ 'ನನೆ ಪಿರೋರ್ತಸಿತೋನ' ಅಂತ ಹದೋಳಲ್ಲ. ಕಣಣಲ್ಲಿ ನಾಚ್ಚಕದ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡು ನನೆ ಕಡದ ನದೂೋಟ ಬ್ಬೋರಲ್ಲ; ಆಗ ನಾನವರಿಗದ ಎಲ್ಿವನೂೆ ಹದೋಳ್ಳಬ್ಬಡುತದತೋನದ. ಉಹೂ​ೂಂ, ಹದೋಳುವುದಿಲ್ಿ, ನನೆ ತದೂೋಳುಗಳ್ಳಂದ ಅವರನುೆ ಬಳಸಿಕದೂಂಡು ನನಗದ ಒರ್ತತಕೂ ದ ಳುಿತತ ಅತುತಬ್ಬಡುತದತೋನದ. ಆನಂತರ ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಆಲ್ದೂೋಚನದ ಸುಳ್ಳಯಿತು: ನಾನು ತಪು​ು ರ್ತಳ್ಳದಿದುೆ, ಅವರಿಗದ ನನೆ ಮೋಲ್ದ ಪಿರೋರ್ತಯೋ ಇಲ್ಿವದೋ? ಈ ಭಯದಿಂದ್ಾಗಿ ನಾನು ತತತರಿಸಿಹದೂೋದ್ದ, ಇದರಿಂದ ಏನದೋನಾಗಬಹುದ್ದಂಬುದನುೆ ಊಹಸಲ್ೂ ಆರದ್ಾದ್ದ. ನಾನು ತದೂೋಟದ ಗದೂೋಡದಯ ಮೋಲ್ಲಂದ ಒಳಕದಕ ಹಾರಿದ್ಾಗ ನನಗದ ಮ್ತುತ ಅವರಿಗದ ಆಗಿದೆ ಮ್ುಜುಗರವನುೆ ನದನಪಿಸಿಕದೂಂಡದ. ನನೆ ಹೃದಯ ತುಂಬ ಭಾರವಾಯಿತು. ಕಣುಣಗಳಲ್ಲಿ ನೋರು ಉಕಿಕ ಬಂತು, ದ್ದೋವರಲ್ಲಿ ಮೊರದಯಿಟದಟ. ನನೆನುೆ ಸಮಾಧಾನಪಡಸುವ ಹಾಗೂ ನನೆಲ್ಲಿ ಭರವಸದಯುಂಟುಮಾಡುವ ಆಲ್ದೂೋಚನದಯಂದು ಮ್ನಸ್ಲ್ಲಿ ಸುಳ್ಳಯಿತು. ಅಂದು ಉಪವಾಸ ವರತವನುೆ ಆರಂಭಿಸಿ, ನನೆ ಹುಟಿಟದ ಹಬಬದಂದು ಪರಭುಭದೂೋಜನ (ಕಮ್ೂಾನಯನ್) ಸಿವೋಕರಿಸಿ, ಅವತದತೋ ಅವರದೂಡನದ ಮ್ದುವದ ನಶುಯವಾಗಬದೋಕದಂದು ನಶುಯಿಸಿದ್ದ. ಇದ್ದಲ್ಿ ಹದೋಗದ ಆಗುವುದ್ದೂೋ ಎಂಬ ಬಗದೆ ನನಗದ ಕಲ್ುನದಯಿರಲ್ಲಲ್ಿ; ಆದರದ ಆ ಕ್ಷಣದಿಂದಲ್ದೋ ಹಾಗದ ನಡದಯಬದೋಕದಂದು ನಾನು ನಶುಯಿಸಿದ್ದ, ಹಾಗದ ನಡದಯುವುದ್ದಂದೂ ಅನೆಸಿತು. ನಾನು ಮ್ತದತ ನನೆ ಕದೂೋಣದಗದ ಹದೂೋಗುವ ಹದೂರ್ತತಗಾಗಲ್ದೋ ಪೂರ್ತಿ ಬದಳಗಾಗಿತುತ, ಕದಲ್ಸಗಾರರದಲ್ಿ ಏಳುರ್ತತದೆರು.

4 ಆಗರ್ಸಟನಲ್ಲಿ ಅಸಂಪ್ಷನ್ ಉಪವಾಸ ಬರುವುದಿತುತ, ನಾನು ಉಪವಾಸ ಕದೈಗದೂಳುಿತದತೋನದಂದ್ಾಗ ಮ್ನದಯವರಾರಿಗೂ ಅಚುರಿಯನಸಲ್ಲಲ್ಿ. ಇಡೋ ವಾರ ಅವರು ನಮ್ಮನುೆ ಕಾಣಲ್ು ಬರಲ್ಲಲ್ಿ; ಆದರದ ಆಶುಯಿವ್ಸೋ ವಾಥದಯೋ ಪಡುವುದರ ಬದಲ್ು ನನಗದ ಸಂತದೂೋಷವದೋ ಆಯಿತು, ನನೆ ಹುಟುಟ ಹಬಬದವರದಗದ ಅವರು ಬಾರದಿರಲ್ು ಬಯಸಿದ್ದ. ವಾರದ ಪರರ್ತ ದಿನವೂ ನಾನದೋ 26

ಬದೋಗ ಏಳುರ್ತತದ್ದೆ. ಕುದುರದಗಳನುೆ ಒಳಗದ ಕಟುಟವಾಗ ನಾನು ಒಂಟಿಯಾಗಿ ತದೂೋಟದಲ್ಲಿ ಓಡಾಡುತತ ಹಂದಿನ ದಿನ ಮಾಡರಬಹುದ್ಾದ ತಪು​ುಗಳನುೆ ನದನಪಿಸಿಕದೂಳುಿತತ ಇವತದತೋನು ಮಾಡಬದೋಕದಂಬುದನುೆ ಲ್ದಕಾಕಚ್ಾರ ಹಾಕುರ್ತತದ್ದೆ, ಒಂದೂ ತಪು​ು ಮಾಡದ್ದ ದಿನ ಕಳದಯುವ ತೃಪಿತಯನುೆ ಕಲ್ಲುಸಿಕದೂಳುಿರ್ತತದ್ದೆ. ತಪು​ುಗಳನದೆೋ ಮಾಡದ್ದ ಇರಬಹುದ್ಾದುದು ಕಷಟಕರವಲ್ಿ ಎಂಬ ಭಾವನದ ನನಗಾಗ ಬಂತು, ಅದಕದಕ ಬದೋಕಾದುದು ಒಂದು ಪುಟಟ ಪರಯತೆ, ಅಷದಟ. ಕುದುರದ ಗಾಡ ಸಜಾೆದ್ಾಗ ನಾನು ಕಾತಾ​ಾಳದೂಂದಿಗದೂೋ ಒಬಬ ಕದಲ್ಸಗಾರ್ತಯಂದಿಗದೂೋ ಗಾಡಯಲ್ಲಿ ಕುಳ್ಳತು ಎರಡು ಮೈಲ್ಲ ದೂರದಲ್ಲಿದೆ ಚಚ್ಿಗದ ಹದೂೋದ್ದ. ಚಚ್ಿ ಒಳಕದಕ ಹದೂೋಗುವಾಗಲ್ದಲ್ಿ ನನಗದ 'ದ್ದೋವರ ಭಯದಿಂದ ದ್ದೋವಸಾಿಕಕದ ಬರುವವ'ರಿಗಾಗಿ ಮಾಡುವ ಪಾರರ್ಿನದ ನದನಪಿಗದ ಬರುರ್ತತತುತ; ಕಟಟಡದ್ದೂಳಗದ ಹದೂೋಗಲ್ು ಅಲ್ಲಿನ ಹುಲ್ುಿ ಬದಳದಿ ದ ದೆ ಎರಡು ಮಟಿಟಲ್ುಗಳನದೆೋರುವಾಗ ನಾನು ಅದ್ದೋ ಮ್ನುಃಸಿ​ಿರ್ತಯನುೆ ಹದೂಂದಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದ್ದ. ಆ ಹದೂರ್ತತಗದ ಅಲ್ಲಿ ಹತುತ ಹನದೆರಡು ಮ್ಂದಿಗಿಂತ ಹದಚು​ು ಜನರಿರುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅವರದಲ್ಿ ಉಪವಾಸ ವರತ ಕದೈಗದೂಂಡ ಕದಲ್ಸಗಾರ್ತಯರದೂೋ ರದೈತ ಹದಂಗಸರದೂೋ ಆಗಿರುರ್ತತದೆರು. ಅವರು ಬಾಗಿ ಗೌರವ ತದೂೋರಿಸುರ್ತತದೆರು, ನಾನು ಅದನುೆ ವಿನಯದಿಂದ ಪರರ್ತಕಿರಯಿಸುರ್ತತದ್ದೆ. ಆನಂತರ, ಅರ್ತೋವ ಧದೈಯಿದ ಕದಲ್ಸವದಂದು ನನಗದ ಕಂಡು ಬಂದ, ನಾನದೋ ಹದೂೋಗಿ ಮೋಣದ ಬರ್ತತಗಳನೆಟುಟಕೂ ದ ಂಡ ಮ್ುದುಕ ಸದೈನಕ ಮ್ತದೂತಬಬ ಹರಿಯನಂದ ಅವುಗಳನುೆ ಪಡದದು ಬರುರ್ತತದ್ದೆ, ವಿಗರಹಗಳ ಮ್ುಂದ್ದ ಅವುಗಳನುೆ ಹದೂರ್ತತಸಿಡುರ್ತತದ್ದೆ. ಬಲ್ಲಪಿೋಹದ ತದರದಯಿದೆ ಮ್ರ್ಾದ ಬಾಗಿಲ್ಲನಂದ ನಮ್ಮ ತಾಯಿ ಮಾಡದೆ ಬಲ್ಲಪಿೋಹದ ವಸರ ಕಾಣ್ಸುರ್ತತತುತ; ಅದರ ಮೋಲ್ದ ಚ್ಚಕಕವಳಾಗಿದ್ಾೆಗ ತುಂಬ ದ್ದೂಡಡವದಂದು ಅನೆಸುರ್ತತದೆ ಹಾಗೂ ನಡುಗಾಲ್ದಿಂದ ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ರಮ್ಾಕಲ್ುನದಗಳನುೆಂಟುಮಾಡುರ್ತತದೆ ಇಬಬರು ಯಕ್ಷಿಯರಿದೆರು, ಜದೂತದಗದ ಸವಣಿವಣಿದ ಪರಭಾವಳ್ಳಯಿದೆ ಪಾರಿವಾಳ. ಮೋಳಗಾಯಕರ ಹಂದ್ದ ಶಿಥಿಲ್ಗದೂಂಡ ಪವಿತದೂೋರ ದಕ ಪಾತದರಯಿತುತ, ನನಗೂ ಅಲ್ಲಿಯೋ ನಾಮ್ಕರಣವಿಧಿ ನಡದದದುೆ, ಅನದೋಕ ಸದೋವಕರ ಮ್ಕಕಳ್ಳಗದ ದ್ದೋವಮಾತದಯಾಗಿ ನಂತದುೆ. ಹರಿಯ ಪುರದೂೋಹತರು ಹದೂರ ಬಂದರು, ಅವರು ನಮ್ಮ ತಂದ್ದ ಶವಪದಟಿಟಗದಗದ ಹದೂದಿಸಿದೆ ಬಟದಟಯಿಂದ ಮಾಡದೆ ನಲ್ುವಂಗಿಯನುೆ ರ್ರಿಸಿದೆರು, ನನೆ ರ್ಜೋವಮಾನವಿಡೋ - ನಮ್ಮ ಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ನಡದದಿದೆ ಧಾಮಿ​ಿಕವಿಧಿಗಳಲ್ಲಿ, ಸದೂೋನಾ​ಾಳ ನಾಮ್ಕರಣದಲ್ಲಿ, ತಂದ್ದಯ ಸಮರಣ ಪಾರರ್ಿನದಗಳಲ್ಲಿ, ಅಮ್ಮನ ಅಂತಾಕಿರಯಗಳಲ್ಲಿ - ಕದೋಳ್ಳದೆ ರ್ವನಯಲ್ದಿೋ ಪಠಿಸತದೂಡಗಿದರು. ಅದ್ದೋ ಕಂಪಿಸುವ ಕಂಹ ಮೋಳದಿಂದ ಹದೂಮಿಮ ಜದೂೋರಾಯಿತು; ಪರರ್ತ ವಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಆ ಚಚ್ಚಿನಲ್ಲಿ ನಾನು ಕಂಡದೆ ಗದೂೋಡದಯ ಬಳ್ಳ ಬಾಗಿಕದೂಂಡು ಮೋಳದಲ್ಲಿನ ಮ್ೂರ್ತಿಯಡದಗದ ತದ್ದೋಕವಾಗಿ ನದೂೋಡುತತ, ತನೆ ಮ್ಡಸಿದ ಬದರಳುಗಳನುೆ ಕರವಸರದ ಮೋಲ್ದ ಒರ್ತತಕೂ ದ ಳುಿತತ, ಬದೂಚು​ುಬಾಯಲ್ಲಿ ಏನದೂೋ ಗದೂಣಗಿಕದೂಳುಿರ್ತತದೆ ಅದ್ದೋ ಮ್ುದುಕಿ. ಈ ವಸುತಗಳಳು ನನಗದ ಕದೋವಲ್ ಕುತೂಹಲ್ಕಾರಿಗಳಾಗಿ ಮಾತರ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ, ಹಳದಯ ನದನಪಿನ ಕಾರಣದಿಂದ ಮಾತರ ಆಸಕಿತದ್ಾಯಕವಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ; ಅವು ನನೆ ಕಣಣಲ್ಲಿ ಮ್ುಖಾವಾಗಿಯೂ ಪವಿತರವಾಗಿಯೂ ಗಾಢ ಅರ್ಿವಂರ್ತಕದಯಿಂದ ಕೂಡದವಾಗಿಯೂ ಕಾಣುರ್ತತದೆವು. ನಾನು ಪಾರರ್ಿನದಯ ಪರರ್ತ ಶಬೆವನೂೆ ಕದೋಳ್ಳಸಿಕದೂಂಡು ಅದಕದಕ ನನೆ ಭಾವನದಗಳನುೆ ಮೋಳವಿಸುತತ ಬಂದ್ದ; ಯಾವ ಭಾಗವಾದರೂ ಅರ್ಿವಾಗದಿದ್ಾೆಗ, ನನಗದ ರ್ತಳ್ಳವಳ್ಳಕದ ಕದೂಡಲ್ಲ ಎಂದು ಮೌನವಾಗಿ ಪಾರಥಿ​ಿಸಿದ್ದ, ಅರ್ವಾ ಅರ್ಿವಾಗದುದರ ಬದಲ್ು ನನೆದ್ದೋ ಪಾರರ್ಿನದಯನುೆ ಸದೋರಿಸಿಕದೂಳುಿರ್ತತದ್ದೆ. ದು​ುಃಖಪೂರಿತ ಪಾರರ್ಿನದಯನುೆ ಕದೋಳ್ಳದ್ಾಗ ನನಗದ ಹಳದಯ ಬದುಕು ನದನಪಾಗುರ್ತತತುತ, ಈಗಿನ ದಿೋಪತ ಆತಮಕಕದ ಹದೂೋಲ್ಲಸಿಕದೂಂಡಾಗ ಬಾಲ್ಾದ ಮ್ುಗಧ ಅವಧಿಯು ಕರಾಳವಾಗಿ ಕಾಣ್ಸುರ್ತತತುತ. ಅದಕಾಕಗಿ ಅತುತ ಆ ಬಗದೆ ಭಯದಿಂದ ನಡುಗಿದ್ದ: ಆದರದ ಅವನದೆಲ್ಿ ದ್ದೋವರು ಕ್ಷಮಿಸುವನದಂಬ ನಂಬ್ಬಕದಯೂ ಇತುತ, ನನೆ ಪಾಪಗಳು ಮ್ತತಷುಟ ಹರಿದ್ಾಗಿದೆರದ ನನೆ ಪಶ್ಾುತಾತಪವು ಮ್ತತಷುಟ ಮ್ರ್ುರವದನಸುರ್ತತದೆವು. ಆರಾರ್ನದಯ ಕದೂನದಗದ ರ್ಮ್ಿಗುರುಗಳು, “ನಮ್ಮ ಮೋಲ್ದ ದ್ದೋವರ ಕರುಎಯಿರಲ್ಲ!” ಎಂದ್ಾಗ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ನನೆ ದ್ದೋಹಸಿ​ಿರ್ತಯು ಉತತಮ್ಗದೂಂಡಂತದ, ನನದೆದ್ದಯಲ್ಲಿ ನಗೂಢವಾದ ಬದಳಕು 27

ಹಾಗೂ ಬ್ಬಸುಪುಗಳು ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡಂತದ ಅನೆಸಿತು. ಆರಾರ್ನದ ಮ್ುಕಾತಯಗದೂಡತು, ಗುರುಗಳು ನನೆ ಬಳ್ಳ ಬಂದು ಪಾರರ್ಿನದ ಮಾಡಸಲ್ು ನಮ್ಮ ಮ್ನದಗದೋನಾದರೂ ಬರಬದೋಕದ, ಅದಕದಕ ಯಾವ ಸಮ್ಯ ಸೂಕತ ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದರು. ನನೆನುೆ ಸುಪಿರೋತಗದೂಳ್ಳಸಲ್ು ಅವರು ಹಾಗನುೆರ್ತತದ್ಾೆರದಂದು ಭಾವಿಸಿ ಅದಕಾಕಗಿ ಅವರಿಗದ ವಂದನದ ಹದೋಳ್ಳ, ನಡದದುಕದೂಂಡದೂೋ ಗಾಡಯಲ್ದೂಿೋ ನಾನದೋ ಚಚ್ಿಗದ ಬರುವುದ್ಾಗಿ ನುಡದ್ದ. "ಅದು ತುಂಬ ಕಷಟವಲ್ಿವೋದ ನಮಾಮ" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದರು. ಏನು ಉತತರ ಕದೂಡಬದೋಕದೂೋ ನನಗದ ಹದೂಳದಯಲ್ಲಲ್ಿ, ನಾನದಲ್ಲಿ ಹದಮಮಯ ತಪು​ು ಮಾಡಬ್ಬಡುತದತೋನದೂೋ ಎಂದು ಹದದರಿದ್ದ. ಆರಾರ್ನದ ವಿಧಿಯಲ್ಿ ಮ್ುಗಿದ ಬಳ್ಳಕ, ಕಾತಾ​ಾ ಜದೂತದಗಿರದಿದೆರದ, ಗಾಡಯನುೆ ಮ್ನದಗದ ಕಳ್ಳಸಿ ನಾನದೂಬಬಳದೋ ವಾಪಸಾಗುರ್ತತದ್ದೆ, ಬರುವಾಗ ಎದುರಾದವರಿಗದಲ್ಿ ನಮ್ರತದಯಿಂದ ಬಾಗುರ್ತತದ್ದೆ, ಅವರಿಗದ ಏನಾದರೂ ಸಹಾಯವ್ಸೋ ಸಲ್ಹದಯೋ ನೋಡಲ್ು ಸಾರ್ಾವದೋ ಎಂದು ಯೋಚ್ಚಸುರ್ತತದ್ದೆ. ಯಾರಿಗಾದರೂ ನನೆನುೆ ಬಲ್ಲದ್ಾನಮಾಡಕದೂಳುಿವ, ಬ್ಬದೆ ಗಾಡಯನುೆ ಮೋಲ್ದತುತವ, ಮ್ಗುವಿನ ತದೂಟಿಟಲ್ು ತೂಗುವ, ಪಕಕದ ಕದಸರಲ್ಲಿ ಕಾಲ್ಲಟುಟ ಇತರರಿಗದ ದ್ಾರಿ ಬ್ಬಟುಟ ಕದೂಡುವ ಕಾತರ ನನೆಲ್ಲಿತುತ. ಒಂದು ಸಂಜದ, ಸದೋವಕನದೂಬಬ ಬಂದು ತನೆ ಮ್ಗಳ್ಳಗಾಗಿ ಶವಪದಟಿಟಗದಯನುೆ ಮಾಡಲ್ು ಒಂದಷುಟ ಮ್ರದ ಹಲ್ಗದಗಳು ಹಾಗೂ ಪುರದೂೋಹತರು ಅಂತಾಕಿರಯ ನಡದಸುವ ದಕ್ಷಿಣದ ಕದೂಡಲ್ು ಒಂದು ರೂಬಲ್ ಬದೋಕದಂದು ಕದೋಳ್ಳಕದೂಂಡ ವಿಷಯವನುೆ ಬದೋಲ್ಲಫ್ ಕಾತಾ​ಾಳ್ಳಗದ ಹದೋಳುರ್ತತದೆ. ಬದೋಲ್ಲಫ್ ಅವನು ಕದೋಳ್ಳದೆನುೆ ಕದೂಟಿಟದೆನಂತದ. "ಅವರು ಅಷದೂಟಂದು ಬಡವರದೋ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ್ದ ನಾನು. "ತುಂಬ ಬಡವರು, ಮಿರ್ಸ, ಊಟಕದಕ ಉಪಿುಗೂ ಗರ್ತಯಿಲ್ಿದವರು" ಎಂದು ಬದೋಲ್ಲಫ್ ಉತತರಿಸಿದೆ. ಇದನುೆ ಕದೋಳ್ಳ ನನಗದ ಸಂಕಟವಾಯಿತು, ಜದೂತದಗದ ಒಂದಷುಟ ಸಂತದೂೋಷವೂ! ಕಾತಾ​ಾಳ್ಳಗದ ಒಂದಷುಟ ದೂರ ನಡದದ್ಾಡಕದೂಂಡು ಬರುವದನದಂಬ ನದಪ ಹದೋಳ್ಳ, ನಾನು ಸರರನದ ಮ್ಹಡಗದ ಓಡಹದೂೋಗಿ ನನೆ ಬಳ್ಳ ಇದೆ ಹಣವನದೆಲ್ಿ (ಇದುೆದ್ದೋ ಸವಲ್ು, ಆದರದ ಇದುೆದನದೆಲ್ಿ) ತದಗದದುಕದೂಂಡು, ದ್ದೋಹದ ಮೋಲ್ದ ಶಿಲ್ುಬದ ರಚ್ಚಸಿ, ಒಬಬಳೋದ ಹದೂರಟು, ವರಾಂಡ ಹಾಗೂ ತದೂೋಟಗಳನುೆ ದ್ಾಟಿ ಸಿಮೊೋನೆ ಗುಡಸಲ್ ಕಡದಗದ ನಡದದ್.ದ ಅದಿದುೆದು ಹಳ್ಳಿಯ ಮ್ತದೂತಂದು ತುದಿಯಲ್ಲಿ, ಅದರ ಕಿಟಕಿಯ ಬಳ್ಳ ಹದೂೋಗುವವರದಗೂ ಯಾರೂ ನನೆನುೆ ನದೂೋಡಲ್ದೋ ಇಲ್ಿ. ನಾನು ಕಿಟಕಿಯ ಅಂಚ್ಚನಲ್ಲಿ ದುಡಡನೆಟುಟ ಅದರ ಕದ ಬಡದ್ದ. ಕಿರುಗುಟುಟವ ಬಾಗಿಲ್ು ತದರದದು ಯಾರದೂೋ ಹದೂರಗದ ಬಂದು ಏನದಂದು ವಿಚ್ಾರಿಸಿದರು. ಆದರದ ನಾನು ಅಪರಾಧಿಯಂತದ ಭಯದಿಂದ ಕಂಪಿಸುತತ ಮ್ನದಯ ಕಡದ ಧಾವಿಸಿದ್ದ. ‘ಎಲ್ಲಿಗದ ಹದೂೋಗಿದ್ದೆ, ಏನಾಗಿದ್ದ ನನಗದ’ ಎಂದು ಕಾತಾ​ಾ ವಿಚ್ಾರಿಸಿದಳು; ಆದರದ ನಾನದಕದಕ ಉತತರ ಕದೂಡಲ್ಲಲ್ಿ, ಅಷದಟೋಕದ ಅವಳದೋನು ಹದೋಳುರ್ತತದೆಳಂ ದ ಬುದ್ದೋ ನನಗದ ರ್ತಳ್ಳಯಲ್ಲಲ್ಿ. ನನೆ ಕಣಣಲ್ಲಿ ಎಲ್ಿರೂ ಕ್ಷುಲ್ಿಕರಾಗಿ ನಗಣಾರಂತದ ಕಾಣ್ಸಿದರು. ನನೆ ಕದೂೋಣದಗದ ಹದೂೋಗಿ ಬಾಗಿಲ್ು ಹಾಕಿಕದೂಂಡು ಒಬಬಳೋದ ನಡುಗಾಲ್ ಶತಪರ್ ತುಳ್ಳಯುರ್ತತದ್ದೆ. ಏನು ಮಾಡಲ್ೂ ನನಗದ ತದೂೋಚಲ್ಲಲ್ಿ, ಯೋಚ್ಚಸಲ್ೂ ಆರದ್ಾದ್ದ, ನನಗದೋನಾಗುರ್ತತದ್ದ ಎಂಬುದೂ ಅರ್ಿವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಈ ಪರದೂೋಪಕಾರಿಯನುೆ ಕಂಡು ತಮ್ಮ ಮ್ನದಯ ಮ್ನದಯವರದಲ್ಿ ಕದೂಂಡಾಡುವರದನಸಿತು, ಹದೂಗಳ್ಳಕದಯ ಮಾತನಾೆಡಬಹುದು ಎನೆಸಿತು. ಅವರಿಗದ ನದೋರವಾಗಿ ಹಣ ಕದೂಡದಿದುೆದಕದಕ ನನಗದ ಖದೋದವದನಸಿತುತ. ನಾನು ಮಾಡದುದನುೆ ರ್ತಳ್ಳದರದ ಸಗಿೋಿ ಮಿಖದೈಲ್ಲಾಚ್ ಏನು ಹದೋಳಬಹುದ್ದಂಬ ಯೋಚನದಯೂ ಸುಳ್ಳಯಿತು. ಆದರದ ಇದು ಯಾರಿಗೂ ರ್ತಳ್ಳಯುವುದು ಸಾರ್ಾವಿಲ್ಿವದಂದು ನನಗದ ಸಂತಸವದನಸಿತು. ನನಗದ ಸಂತದೂೋಷವಾಗಿತುತ, ನನೆ ಬಗದೆ ಹಾಗೂ ಇತರರ ಬಗದೆ ನನಗದ ಕದಡುಕದನಸಿತು, ಆದರದ ನನೆ ಹಾಗೂ ಇತರರ ಬಗದೆ ಮ್ರುಕವದನಸಿತು; ಕನಸಿನ ಸುಖದಂತದ ನನಗದ ಸಾವಿನ ಆಲ್ದೂೋಚನದ ಬಂತು. ನಾನು ಮ್ುಗುಳೆಕದಕ, ಪಾರಥಿ​ಿಸಿದ್ದ, ಅತದತ, ನಾನೂ ಸದೋರಿದಂತದ ಇಡೋ ಜಗರ್ತತನ ಬಗದೆ ನನಗದ ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಅಪಾರ ಪಿರೋರ್ತ ಉಕಿಕ ಬಂತು. ಆರಾರ್ನದಗಳ ನಡುನಡುವದ ನಾನು ಸುವಾತದಿಗಳದೂೆೋದುರ್ತತದ್ದೆ; ಕಾಲ್ಕರಮೋಣ ಅದರಲ್ಲಿದುೆ ಹದಚ್ಚ ದು ು​ು 28

ಅರ್ಿವಾಗತದೂಡಗಿತುತ, ಆ ಪವಿತರ ರ್ಜೋವದ ಬದುಕು ಸರಳವೂ ಹದಚು​ು ಹೃದಯಂಗಮ್ವೂ ಆಯಿತು; ಅದನದೂೆೋದಿದ್ಾಗ ಉಂಟಾಗುರ್ತತದೆ ಭಾವನದಗಳು ಹಾಗೂ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳ ಆಳವು ನನಗದ ಅಗಾರ್ವಾದುದೂ ದುಗಿಮ್ವೂ ಆದುದ್ದನಸಿತು. ಮ್ತದೂತಂದು ಕಡದ, ಸುವಾತದಿಯನದೂೆೋದಿ ಮ್ುಗಿಸಿ ಬದುಕಿನ ಬಗದೆ ಆಲ್ದೂೋಚ್ಚಸಿದ್ಾಗ ಎಲ್ಿವೂ ಅದ್ದಷುಟ ಸರಳವೂ ಸುಷಟವೂ ಆಗಿ ಗದೂೋಚರಿಸಿದೆವು! ಎಲ್ಿರೂ ನನೆ ಬಗದೆ ಪಿರೋರ್ತಯಿಂದಿದೆರು, ಆರ್ತೀಯತದಯನುೆ ತದೂೋರಿಸುರ್ತತದೆರು. ನಾನು ಪಾಹ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಡುವುದನುೆ ಇನೂೆ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದೆ ಸದೂೋನಾ​ಾ ಕೂಡ ನನೆನುೆ ಅರ್ಿಮಾಡಕದೂಳಿಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸುರ್ತತದೆಂತದ, ನನಗದ ಕಾಟ ಕದೂಡದ ಹಾಗದ ಬದೋರದ ರಿೋರ್ತ ಕಾಣ್ಸಿದಳು. ನಾನು ಅವರನುೆ ಕಂಡಂತದ ಅವರೂ ನನೆನುೆ ಕಾಣುರ್ತತದೆರು. ತಪದೂುಪಿುಗದಗಿಂತ ಮ್ುಂಚ್ದ ಅವರ ಕ್ಷಮ ಬದೋಡ, ನನೆ ಶತುರಗಳ ಬಗದೆ ಆಲ್ದೂೋಚ್ಚಸಿದ್ಾಗ, ನನಗಿದುೆದು ಒಬಬ ಶತುರವೋದ ಎಂಬುದು ನದನಪಿಗದ ಬಂತು; ಅವಳದಂದರದ ನಮ್ಮ ನದರದಯಲ್ಲಿಯೋ ಇದೆ ಒಬಬ ಹುಡುಗಿ - ಒಂದು ವಷಿದ ಹಂದ್ದ ಅವಳ ಜದೂತದಯಿದ್ಾೆಗ ನಾನವಳನುೆ ತಮಾಷದ ಮಾಡದ್ದೆ - ಆಮೋಲ್ದ ಅವಳು ನಮ್ಮ ಮ್ನದಗದ ಬರುವುದನುೆ ನಲ್ಲಿಸಿದೆಳು. ತಪುನುೆ ಒಪಿುಕೂ ದ ಂಡು ನನೆನುೆ ಕ್ಷಮಿಸಬದೋಕದಂದು ಅವಳ್ಳಗದೂಂದು ಕಾಗದ ಬರದದ್.ದ ಅವಳು ಉತತರ ಬರದದು ತಾನು ನನೆನುೆ ಕ್ಷಮಿಸಿರುವುದ್ಾಗಿಯೂ ನಾನವಳನುೆ ಕ್ಷಮಿಸಬದೋಕದಂದೂ ಕದೋಳ್ಳಕದೂಂಡದೆಳು. ಅವಳ ಸರಳ ಉತತರವನುೆ ಕಂಡು ನನಗದ ಆನಂದವಾಯಿತು, ಅವಳ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಆಳವಾದ ಕಕುಕಲ್ತದ ಇದೆಂತದ ಆ ಕ್ಷಣ ಅನೆಸಿತು. ನನೆನುೆ ಕ್ಷಮಿಸಬದೋಕದಂದು ನನೆ ಹಳದಯ ದ್ಾದಿಯನುೆ ಕದೋಳ್ಳದ್ಾಗ ಅವಳು ಅತದತೋಬ್ಬಟಟಳು. 'ಎಲ್ಿರೂ ನನೆ ಬಗದೆ ಇಷದಟೋಕದ ಪಿರೋರ್ತ ತದೂೋರಿಸುತಾತರದ? ನಾನು ಅವರಿಗದ ಅಂರ್ದ್ದೆೋನು ಮಾಡದಿೆೋನ?' ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳಕದೂಂಡದ. ಸಗಿೋಿ ಮಿಖದೈಲ್ಲಾಚ್ ನದನಪಾದರು, ಅವರ ಬಗದೆ ದಿೋರ್ಿ ಕಾಲ್ ಆಲ್ದೂೋಚ್ಚಸಿದ್ದ. ಯೋಚ್ಚಸದ್ದ ಇರಲ್ು ನನಗದ ಸಾರ್ಾವಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಈ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳು ಪಾಪಪೂರಿತವದಂದು ನನಗನೆಸಲ್ಲಲ್ಿ. ಆದರದ ಅವರ ಬಗದಗಿನ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳು ನಾನವರನುೆ ಪಿರೋರ್ತಸುತದತೋನದಂಬ ಸಂಗರ್ತಯನುೆ ಮೊದಲ್ ಬಾರಿಗದ ಕಂಡುಕದೂಂಡ ರಾರ್ತರಯದಕಿಕಂತ

ಭಿನೆವಾಗಿದೆವು.

ಅವರಿೋಗ

ನನೆ

ಅವಿಭಾಜಾ

ಅಂಗವದಂಬಂತದ

ತದೂೋರಿದರು,

ನನುೆ

ಭವಿಷಾದ

ಯೋಜನದಗಳ್ಳಗದಲ್ಿ ಅವರೂ ಪಾಲ್ುದ್ಾರರಾದರು. ಅವರ ಮ್ುಂದ್ದ ನಾನು ಅನುಭವಿಸುರ್ತತದೆ ಕಿೋಳರಿಮ ಈಗ ಪೂರ್ತಿ ಕಣಮರದಯಾಗಿತುತ; ಈಗ ಅವರಿಗದ ಸಮ್ನದಂಬ ಭಾವನದ ನನೆಲ್ಲಿ ಬದಳದಿ ದ ತುತ, ನಾನು ತಲ್ುಪಿದೆ ನದೈರ್ತಕ ಮ್ಟಟದಿಂದ್ಾಗಿ ಅವರನುೆ ಚ್ದನಾೆಗಿ ಅರ್ಿವಿಸಿಕದೂಳಿಬಲ್ಿವಳಾಗಿದ್ದೆ. ಅವರಲ್ಲಿ ವಿಚ್ಚತರವದಂದು ಕಂಡು ಬಂದಿದೆವದಲ್ಿ ಈಗ ನನಗದ ಸುಷಟವಾದುವು. ನಜವಾದ ಸುಖವದಂದರದ ಬದೋರದಯವರಿಗಾಗಿ ಬದುಕುವುದು ಎಂಬ ಅವರ ಮಾರ್ತನ ಅರ್ಿ ನನಗಿೋಗ ಗದೂೋಚರಿಸುರ್ತತತುತ, ಅವರ ಅಭಿಪಾರಯಕದಕ

ನನೆ

ಸಂಪೂಣಿ

ಸಹಮ್ತವಿತುತ.

ನಮ್ಮ

ಜದೂತದಗಿನ

ಬಾಳು

ಸಂತಸದ್ಾಯಕವಾಗಿಯೂ

ತದೂಂದರದಯಿಲ್ಿದ್ದಯೂ ಇರುವುದ್ದಂಬ ಭರವಸದ ನನಗಿತುತ. ನಾನು ಎದುರು ನದೂೋಡುರ್ತತದುೆದು ವಿದ್ದೋಶಿ ಪರವಾಸಕಕಲ್ಿ, ರ್ಳುಕುಪಳಕಿನ ಸಮಾಜ ರ್ಜೋವನಕಕಲ್ಿ, ಪರದಶಿನಕಕಲ್ಿ; ಅದು ಬದೋರದೂಂದು ಸನೆವದೋಶಕಾಕಗಿ - ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿನ ನರುಮ್ಮಳ ಸಾಂಸಾರಿಕ ಬದುಕಿಗಾಗಿ, ಅದರಲ್ಲಿನ ನರಂತರ ಆತಮತಾ​ಾಗ, ನರಂತರವಾದ ಪರಸುರ ಪಿರೋರ್ತ ಹಾಗೂ ನರಂತರವಾದ ಎಲ್ಿದರ ಹಂದ್ದಯೂ ಇರುವ ಕೃಪದಯ ಕರುಣಾಹಸತದ ಬಗದಗಿನ ಕೃತಜ್ಞತದಗಾಗಿ. ನನೆ ಹುಟುಟಹಬಬದ ದಿನದಂದು ಪವಿತರಭದೂೋಜನ ಸಿವೋಕಾರದ ನನೆ ಯೋಜನದಯನುೆ ಕಾಯಿಗತಗದೂಳ್ಳಸಿದ್ದ. ಅವತುತ ನಾನು ಚಚ್ಿನಂದ ಮ್ರಳ್ಳದ್ಾಗ, ನನೆ ಹೃದಯ ಸಂತಸದಿಂದ ಎಷುಟ ಹಗುರವಾಗಿತದತಂದರದ, ಅದನುೆ ನಾಶಮಾಡಬ್ಬಡಬಲ್ಿ ಬದುಕು, ಅರ್ವಾ ಯಾವುದ್ದೋ ಭಾವನದ ನನೆಲ್ಲಿ ಭಯವನುೆ ತರುರ್ತತತುತ. ಮ್ನದಯ ಮ್ುಂದಿನ ಮಟಿಟಲ್ುಗಳ ಬಳ್ಳ ನಾವಿನದೆೋನು ಗಾಡಯಿಂದ ಕದಳಗಿಳ್ಳಯಬದೋಕು, ಆಗ ಸದೋತುವದಯ ಮೋಲ್ದ ಚಕರಗಳ ಚ್ಚೋತಾಕರ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು, ನದೂೋಡದರದ ಸಗಿೋಿ ಮಿಖದೈಲ್ಲಾಚ್ ನಮ್ಗದಲ್ಿ ಚ್ಚರಪರಿಚ್ಚತವಾಗಿದೆ ತಮ್ಮ ಗಾಡಯನುೆ ತಾವದೋ ಚಲ್ಾಯಿಸಿಕದೂಂಡು 29

ಬರುರ್ತತದೆರು. ನನೆನೆವರು ಅಭಿನಂದಿಸಿದರು, ಎಲ್ಿರೂ ನಾವು ನಡುಮ್ನದಗದ ಹದೂೋದ್ದವು. ನನಗವರ ಪರಿಚಯವಾದ ಕಾಲ್ದಿಂದಲ್ೂ ಇಲ್ಿದಿದೆ ಸಲ್ಲಗದ ಅವರ ಬಗದೆ ನನೆಲ್ುಿಂಟಾಗಿತುತ, ಅವತದತಲ್ಿ ನಾನು ನನೆ ಬಗದೆಯೋ ಆಲ್ದೂೋಚ್ಚಸುರ್ತತದ್ದೆ. ನನೆಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹದೂಸ ಬದುಕು ಹದೂಕಿಕತುತ, ಅವರಿಗದ ರ್ತಳ್ಳಯದಂತದ, ಅವರಿಗದ ಅರ್ಿವಾಗದಂತದ. ಅವರದೂಡನದ ಮಾತನಾಡುವಾಗ ನನೆಲ್ಲಿ ಕಿಂಚ್ಚತಾತದರೂ ಮ್ುಜುಗರವಾಗಲ್ಲೋ ಆತಂಕವಾಗಲ್ಲೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ನನೆ ಈ ಭಾವನದಗದ ಕಾರಣವದೋನದಂಬುದು ಅವರಿಗದ ರ್ತಳ್ಳದಿರಬದೋಕು, ಯಾಕಂದರದ ಅವರು ನನೆ ಬಗದೆ ನುಡಗಳನುೆ ಮಿೋರಿದ ವಾತ್ಲ್ಾ ಮ್ತುತ ಮ್ೃದುತದಯನುೆ ಹದೂಂದಿದುೆ ನನೆ ಬಗದೆ ಗೌರವಮಿಶಿರತ ನಡವಳ್ಳಕದಯನುೆ ತದೂೋರಿದರು. ನಾನು ಪಿಯಾನದೂೋ ಬಳ್ಳ ಹದೂೋದ್ಾಗ, ಅವರು ಅದಕದಕ ಬ್ಬೋಗಹಾಕಿ ಕಿೋಲ್ಲಕದೈಯನುೆ ತಮ್ಮ ಕಿಸದಯಲ್ಲಿರಿಸಿಕದೂಂಡರು. "ನನೆ ಈಗಿನ ಮ್ನುಃಸಿ​ಿರ್ತಯನುೆ ಹಾಳುಮಾಡಕದೂಳಿಬದೋಡ. ನನೆ ಹೃದಯದಲ್ಲಿಯೋ ಅತಾಂತ ಮ್ರ್ುರವಾದ ಸಂಗಿೋತ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡದಿೆೋಯಲ್ಿ!" ಎಂದರು. ಅವರ ಮಾತನುೆ ಕದೋಳ್ಳ ನನೆಲ್ಲಿ ಕೃತಜ್ಞತದ ತುಂಬ್ಬ ಬಂತು, ಆದರೂ ನನದೆದ್ದಯಲ್ಲಿ ಅಡಗಿರಬದೋಕಾದ ಗುಟುಟ ಅವರಿಗದ ಸುಲ್ಭವಾಗಿ ಅರ್ಿವಾಗಿಬ್ಬಟಟದುೆ ನನಗದ ಅಷದಟೋನೂ ಸಂತಸ ತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಊಟ ಮಾಡುವಾಗ, ನನೆನುೆ ಅಭಿನಂದಿಸಲ್ು ಹಾಗೂ ಗುಡ್ ಬದೈ ಹದೋಳಲ್ು ತಾವಿಲ್ಲಿಗದ ಬಂದುದ್ಾಗಿ ಹದೋಳ್ಳದರು; ತಾವು ಮಾರನದೋ ದಿನ ಮಾಸದೂಕೋಗದ ಹದೂೋಗಬದೋಕಾಗಿತತಂತದ. ಮಾತನಾಡುವಾಗ ಅವರು ಕಾತಾ​ಾಳ ಮ್ುಖ ನದೂೋಡುರ್ತತದೆರು; ಆದರದ ಒಮಮ ನನೆ ಕಡದ ಕಳಿ ನದೂೋಟ ಬ್ಬೋರಿದ್ಾಗ ಅದರಲ್ಲಿ ನನೆ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ನದೂೋವಿನ ನದರಳು ಕಾಣ್ಸಬಹುದ್ದೋ ಎಂಬ ಭಯವನುೆ ಹದೂಂದಿರುವಂತದ ತದೂೋರಿತು. ಆದರದ ನನಗದ ಆಶುಯಿವೂ ಆಗಲ್ಲಲ್ಿ, ತಳಿಂಕವೂ ಉಂಟಾಗಲ್ಲಲ್ಿ; ವಾಪಸು್ ಬರುವುದು ತಡವಾಗುತತದ್ದಯೋ ಎಂದೂ ನಾನು ಕದೋಳಲ್ಲಲ್ಿ. ಇದನೆವರು ಹದೋಳುತಾತರದ, ಅವರು ಹದೂೋಗುವುದ್ದೋ ಇಲ್ಿ ಎಂಬುದು ನನಗನೆಸಿತುತ. ನನಗಿದು ಗದೂತಾತದುದು ಹದೋಗದ? ಈಗಲ್ೂ ನನಗದೋ ಅದು ಅರ್ಿವಾಗುರ್ತತಲ್ಿ; ಆದರದ ಅವರು ಏನು ಮ್ುಂದ್ದ ಏನಾಗುತಾತರದ ಎಂಬುದ್ದಲ್ಿ ನನಗದ ಆ ಮ್ಹತತರವಾದ ದಿನ ಗದೂತಾತಯಿತು. ಅದ್ದೂಂದು ಆನಂದ ತುಂಬ್ಬದ ಕನಸು, ಮ್ುಂದ್ದ ನಡದಯುವುದ್ದಲ್ಿ ಈಗಾಗಲ್ದೋ ನಡದದು ಹದೂೋಗಿ ಪರಿಚ್ಚತವಾದುದು, ಅಷದಟೋ ಅಲ್ಿ ಅದ್ದಲ್ಿ ಮ್ುಂದ್ದಯೂ ನಡದಯಲ್ಲವದ, ಅದು ನನಗದ ರ್ತಳ್ಳದಿದ್ದ ಎಂದು ಅನೆಸಿತು. ಊಟವಾದ ಬಳ್ಳಕ ಅವರು ಹದೂರಟು ಹದೂೋಗುವ ಆತುರ ಹದೂಂದಿದೆರು, ಆದರದ ಚಚ್ಿಗದ ಹದೂೋಗಿ ಬಂದು ಕಾತಾ​ಾ ದಣ್ದಿದುೆದರಿಂದ ಸವಲ್ು ಹದೂತುತ ಅಡಾಡಗಲ್ು ಹದೂೋದದೆರಿಂದ, ಬದೈ ಹದೋಳಲ್ು ಅವರು ಅವಳು ಏಳುವವರದಗೂ ಕಾಯಬದೋಕಾಯಿತು. ಪಡಸಾಲ್ದಯಲ್ಲಿ ಬ್ಬಸಿಲ್ು ಬ್ಬದುೆ ಹದೂಳದಯುರ್ತತತುತ, ಹೋಗಾಗಿ ನಾವು ವರಾಂಡಕದಕ ಹದೂೋದ್ದವು. ಕುಳ್ಳತಾದ ಮೋಲ್ದ ತಕ್ಷಣವದೋ, ನನೆ ಹೃದಯದ್ಾಳದ ಬಯಕದಯ ಗರ್ತ ಏನದಂಬುದನುೆ ನರ್ಿರಿಸಲ್ು ನಾನು ಪರಶ್ಾಂತವಾಗಿ ಹದೋಳಲ್ು ತದೂಡಗಿದ್ದ. ನಾನು ಮಾತಾಡತದೂಡಗಿದುೆ ಬದೋಗಲ್ೂ ಅಲ್ಿ, ತಡವೂ ಅಲ್ಿ, ನಾವು ಕೂತಾದ ಮಾರನದಯ ಕ್ಷಣವದೋ. ನಾನು ಹದೋಳಬದೋಕಾದುದನುೆ ಹದೋಳಲ್ು ಯಾವುದ್ದೋ ಅಡಡ ಉಂಟಾಗುವ ಮ್ುನೆ. ನನೆ ಮಾತು, ಪರಶ್ಾಂತತದ, ಮಾರ್ತನ ನಧಾಿರಖಚ್ಚತತದಗಳು ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂತದೂೋ ನಾನರಿಯ. ನನೆ ಸಂಕಲ್ುದ ಹದೂರತಾದ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಸವತಂತರ ಸತವವು ನನೆ ತುಟಿಗಳ ಮ್ೂಲ್ಕ ಹದೂಮ್ುಮರ್ತತದ್ದಯೋನದೂೋ ಅನುೆವ ಹಾಗದ. ಅವರು ನನದೆದುರಿಗದ ವರಾಂಡದ ಕಟಕಟದಗದ ತಮ್ಮ ಮೊಳಕದೈಗಳನೂೆರಿ ಕೂರ್ತದೆರು; ತಮಮಡದಗದ ಲ್ದೈಲ್ಕ್ ರದಂಬದಯಂದನುೆ ಎಳದದುಕದೂಂಡು ತಮ್ಮ ಕದೈಗಳ ಮೋಲ್ದ ತಲ್ದಯಾನಸಿಕದೂಂಡದೆರು. ಅವರನುೆ ನದೂೋಡದರದ ಅವರಲ್ಲಿ ಪರಕಾಂಡ ನರಾಳತದ ಅರ್ವಾ ದೃಢ ಭಾವನದ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡದೆಂತದ ತದೂೋರುರ್ತತತುತ. "ನೋವು ಯಾಕದ ಹದೂೋಗುರ್ತತದಿೆೋರಿ?" ಎಂದ್ದ ನಾನು ಅರ್ಿವತಾತಗಿ, ಉದ್ದೆೋಶಪೂವಿಕವಾಗಿ, ಅವರ ಮ್ುಖವನದೆೋ ನದೋರವಾಗಿ ದಿಟಿಟಸುತತ.

30

ತಕ್ಷಣವದೋ ಅವರು ಉತತರಿಸಲ್ಲಲ್ಿ. "ಏನದೂೋ ವಾವಹಾರ!" ಎಂದವರು ಮಿದುವಾಗಿ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಂಡು ಕಣುಣ ಕದಳಗದ ಹಾಕಿದರು. ಅಂರ್ ನದೋರವಾದ ಪರಶ್ದೆಗದ ಉತತರವಾಗಿ ನನಗದ ಸುಳುಿ ಹದೋಳುವುದು ಅವರಿಗದ ಎಷುಟ ಕಷಟವಾಗುರ್ತತದ್ದಯಂಬುದು ನನಗದ ಅರ್ಿವಾಯಿತು. "ಇಲ್ಲಿ ಕದೋಳ್ಳ, ಇವತುತ ನನಗದ ಎಂರ್ ದಿನ ಎಂಬುದು ನಮ್ಗದ ಗದೂರ್ತತದ್ದ, ಯಾವ ಯಾವ ಕಾರಣಗಳ್ಳಂದ್ಾಗಿ ಮ್ುಖಾ ಅನದೂೆೋದು. ನಾನು ನಮ್ಮನುೆ ಕದೋಳ್ಳತರದೂೋದು ನಮ್ಮ ವಾವಹಾರಗಳಲ್ಲಿ ನನಗದ ಆಸಕಿತ ಇದ್ದ ಅನದೂೆೋ ಕಾರಣಕಕಲ್ಿ (ನಾನು ನಮ್ಗದ ಆರ್ತೀಯಳಾಗಿದ್ದೆೋನದ, ನಮ್ಗದ ನನೆ ಕಂಡರದ ಪಿರೋರ್ತ ಅನುೆವುದು ಗದೂರ್ತತದ್ದ), ನಾನು ಕದೋಳ್ಳತರದೂೋದು ನನಗದ ಉತತರ ರ್ತಳ್ಳೋಬದೋಕು ಅನದೂೆೋ ಕಾರಣದಿಂದ. ಈ ಹದೋಳ್ಳ, ಯಾಕದ ಹದೂೋಗಿತದಿೆೋರಿ?" "ನನಗದ ನಜವಾದ ಕಾರಣ ಹದೋಳದೂೋದಕದಕ ನಂಗದ ತುಂಬ ಕಷಟವಾಗತದತ. ಈ ವಾರವದಲ್ಿ ನನಗದ ನನೆ ಬಗದೆ ಮ್ತುತ ನನೆ ಬಗದೆಯೋ ಧಾ​ಾನ. ಅದಕದಕೋ ಹದೂೋಗದೂೋದಕದಕ ನಧಾಿರ ಮಾಡದಿೆೋನ. ಕಾರಣ ನನಗದೋ ಗದೂರ್ತತದ್ದ. ನನಗದ ನನೆ ಬಗದೆ ಕಾಳರ್ಜ ಇದೆರದ ನೋನು ಪರಶ್ದೆಗಳನುೆ ಕದೋಳಾಬರದು" ಎಂದು ತಮ್ಮ ಹಣದಯುರ್ಜೆಕೂ ದ ಳುಿತತ ಕದೈ ಮೋಲ್ದರ್ತತದರು. "ನಂಗದ ಹದೋಳದೂೋಕದ ಕಷಟ, ಆದ್ದರ ನಂಗದ ಅರ್ಿವಾಗತದತ." ನನೆ ಹೃದಯ ಮಿಡತ ಜದೂೋರಾಯಿತು. "ನನಗದ ಅರ್ಿವಾಗಿತಲ್ಿ. ಅರ್ಿ ಮಾಡಕದೂಳಿಲ್ಾರದ! ನೋವು ಹದೋಳಲ್ದೋ ಬದೋಕು. ದ್ದೋವರ ಮೋಲ್ಾಣದ, ಇವತುತ ನಮ್ಗದ ಅನೆಸಿದೆನೆ ಹದೋಳಲ್ದೋಬದೋಕು, ನಾನು ನಧಾನವಾಗಿ ಕದೋಳ್ಳತೋನ" ಎಂದ್ದ ನಾನು. ಅವರು ತಮ್ಮ ಭಂಗಿಯನುೆ ಬದಲ್ಾಯಿಸಿದರು, ನನೆ ಕಣುಣ ಹಾಯಿಸಿ ಮ್ತದತ ಲ್ದೈಲ್ಕ್ ರದಂಬದಯನದೆಳದದುಕದೂಂಡರು. ಕದೂಂಚ ಹದೂತುತ ಮೌನವಾಗಿದೆ ಬಳ್ಳಕ, ಸಿ​ಿರವಾಗಿರಲ್ು ಹದಣಗುರ್ತತದೆ ದನಯಿಂದ ಅವರದಂದರು: "ಹೂ, ಅದ್ದೂಂದು ಕದಲ್ಸಕದಕ ಬಾರದ ವಾವಹಾರ, ಅದನುೆ ಹದೋಗದ ಹದೋಳದೂೋದ್ದೂೋ ಗದೂತಾತಗಿತಲ್ಿ. ಆದರೂ ಹದೋಳಕದಕ ಪರಯತೆಪಡತೋನ", ಮೈನದೂೋವದೋನದೂೋ ಎಂಬಂತದ ಮ್ುಖ ಕಿವಿಚ್ಚಕದೂಳುಿತತ. "ಹೂ​ೂಂ?" ಎಂದ್ದ ನಾನು. "ಒಬಬ ವಾಕಿತ ಇದ್ಾನದ ಅಂತ ಅಂದ್ದೂಕೋ - ಅವನನೆ ಎ ಅಂತ ಕರದಯೋಣ - ಅವನಗದ ಆಗಲ್ದೋ ಸಾಕಷುಟ ವಯಸಾ್ಗಿದ್ದ; ಇನದೂೆಬಬ ವಾಕಿತ ಹದಂಗಸು, ಅವಳನೆ ಬ್ಬ ಅನದೂೆೋಣ, ಅವಳ್ಳನೂೆ ಚ್ಚಕದೂಕೋಳು, ರ್ಜೋವನ ಅಂದ್ದರ ಏನು, ಪರಪಂಚ ಅಂದ್ದರ ಏನೂಂತ ಇನೂೆ ರ್ತಳ್ಳೋದ್ದೋ ಇರದೂೋ, ಸುಖವಾಗಿ ಬದಳದ ಮ್ುಗದಧ. ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿನ ನಾನಾ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತಗಳ ಕಾರಣದಿಂದ ಅವರಿಬಬರೂ ಒಟಿಟಗೋದ ಬತಾಿರದ, ಅವನದೂೋ ಅವಳನೆ ಮ್ಗಳ ಹಾಗದ ಪಿರೋರ್ತಸದೂೋನು, ತನೆ ಪಿರೋರ್ತಯ ಸವರೂಪ ಬದಲ್ಾಗತದತ ಅನದೂೆೋ ಭಯ ಅವನಗಿಲ್ಿ." ಅವರು ನಲ್ಲಿಸಿದರು, ನಾನು ಮಾತಲ್ಲಿ ಮ್ಧದಾ ತಲ್ದ ಹಾಕಲ್ಲಲ್ಿ. "ಆದರದ ಬ್ಬ ರ್ತೋರ ಚ್ಚಕದೂಕೋಳು, ಬದುಕು ಅಂದ್ದರ ಅವಳ್ಳಗಿನೂೆ ಮ್ಕಕಳಾಟ" ಎಂದು ಮ್ತದತ ಆರಂಭಿಸಿ ಒಂದ್ದೋ ಸಮ್ನದ ಯಾವುದ್ದೂೋ ನಧಾಿರದಿಂದ ನನೆ ಕಡದ ನದೂೋಡದ್ದಯೋ ಹದೋಳುತತ ಹದೂೋದರು: "ಅವಳನೆ ಬದೋರದ ರಿೋರ್ತ ಪಿರೋರ್ತಸದೂೋದು ಸಾರ್ಾ ಅನದೂೆೋದು, ಇದು ಅವಳ್ಳಗದ ಖುಷಿ ತರತದತ ಅನದೂೆೋದು ಅವನಗದ ಮ್ತದೋಿ ಹದೂೋಯುತ. ಅವನದೂಂದು ತಪು​ು ಮಾಡೆ, ತನೆಲ್ಲಿ ಅವಳ ಬಗದೆ ಮ್ತದೂತಂದು ಬಗದಯ ಭಾವನದ ಬತಾಿ ಇದ್ದ ಅನದೂೆೋದು ಅವನಗದ ಇದೆಕಿಕದೆ ಹಾಗದಯೋ ಅರಿವಿಗದ ಬಂದು ಒಂದು ರಿೋರ್ತ ಅಪರಾರ್ಪರಜ್ಞದ ಕಾಡಕದಕ ಶುರುವಾಗಿ ಅವನಗದ ಭಯವಾಯುತ. ತಮ್ಮ ಸದೆೋಹಪೂಣಿ ಸಂಬಂರ್ ಹಾಳಗಬಹುದು 31

ಅನದೂೆೋ ಭಯ; ಹಾಗಾಗದೂೋದಕದಕ ಮ್ುಂಚ್ದಯೋ ದೂರ ಹದೂರಟು ಹದೂೋಗಕದಕ ಅವನು ನಧಾರ ಮಾಡೆ." ಅವರು ಇದನುೆ ಹದೋಳುರ್ತತರುವಾಗ, ಮ್ತದತ ಅವರು ತಮ್ಮ ಕಣುಣಗಳನುೆರ್ಜಕದೂಳಿತದೂಡಗಿದರು, ಎನದೂೋ ಒಂದು ನದವದಿಂದ ಕಣುಣಗಳನುೆ ಮ್ುಚ್ಚುಕದೂಳಿಲ್ು. "ಬದೋರದ ರ್ರ ಪಿರೋರ್ತಸದೂೋಕದ ಅವರಿಗದ ಯಾಕದ ಭಯವಾಯುತ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ್ದ ನಾನು ಮಿದುವಾಗಿ; ನನೆ ಭಾವನದಗಳನುೆ ಅದುಮಿಕದೂಂಡು ಸಮ್ರ್ವನಯಿಂದ ಮಾತನಾಡದ್ದ. ನಾನು ಗಂಭಿೋರವಾಗಿಲ್ಿವದಂದು ಅವರಿಗನೆಸಿದಂತದ ಕಾಣ್ಸಿತು; ತಮ್ಗದ ಅದರಿಂದ ನದೂೋವಾಗಿದ್ದ ಎಂಬಂತದ ಅದಕದಕ ಉತತರ ಕದೂಟಟರು. "ನೋನು ಚ್ಚಕದೂಕೋಳು, ನಾನು ಚ್ಚಕದೂಕೋನಲ್ಿ. ನನಗದ ಬದೋಕಾದದುೆ ತಮಾಷದ, ನನಗದ ಬದೋಕಾದದುೆ ಮ್ತದತೋನದೂೋ. ನೋನು ತಮಾಷದ ಮಾಡಕದೂೋ, ಆದರದ ನನೆ ಬಗದೆ ಅಲ್ಿ. ಹಾಗದೋನಾದೂರ ಮಾಡದ್ದರ, ನೋನು ಪಶ್ಾುತಾತಪ ಪಡಬದೋಕಾಗತದತ - ಎ ಹೋಗಂತ ಹದೋಳೆ. ಆದರದ ಇದ್ದಲ್ಿ ಅರ್ಿವಿಲ್ಿದುೆ, ನಾನು ಯಾಕದ ಹದೂೋಗಾತ ಇದಿೆೋನ ಅನದೂೆೋದು ನನಗದೋ ಗದೂರ್ತತದ್ದ. ಇನುೆ ಈ ಮಾತು ಮ್ುಂದುವರದಸದೂೋದು ಬದೋಡ, ದಯವಿಟುಟ" ಎಂದರು. "ಇಲ್ಿ! ಇಲ್ಿ! ಮ್ುಂದ್ದ ಮಾತಾಡದಿೋಬದೋಕು. ಅವರಿಗದ ಅವಳ ಮೋಲ್ದ ಪಿರೋರ್ತ ಇತದೂತೋ ಇಲ್ದೂವೋ?" ನನೆ ರ್ವನಯಲ್ಲಿ ಅಳು ಇಣುಕುರ್ತತತುತ. ಅವರು ಉತತರಿಸಲ್ಲಲ್ಿ. "ಅವರಿಗದ ಅವಳ ಮೋಲ್ದ ಪಿರೋರ್ತ ಇಲ್ದೆೋ ಇದ್ದರ, ಅವಳನುೆ ಮ್ಗು ರ್ರ ಕಂಡು ಯಾಕದ ನಟನದ ಮಾಡದಬೋಕಾಗಿತುತ?" ಎಂದು ಪರಶಿೆಸಿದ್ದ ನಾನು. "ನಜ, ಎ ತಪಾುಗಿ ನಡಕದೂಂಡ; ಆದರದ ಇದ್ದಲ್ಿ ಕದೂನದಗಂಡು ಅವರಿಬಬರೂ ಸದೆೋಹತರಾಗಿಯೋ ಬದೋರದ ಬದೋರದಯಾದುರ” ಎಂದರು ನನೆ ಮಾತುಗಳನುೆ ತಡದದು. "ಇದಂತೂ ಭಯಂಕರವಾದುೆ! ಈ ಕತದಗದ ಬದೋರದ ಕದೂನದ ಇಲ್ಿವಾ?" ಎಂದ್ದ ನಾನು ತುಂಬ ಪರಯಾಸದಿಂದ, ಆಮೋಲ್ದ ನಾನು ಹದೋಳ್ಳದೆರ ಬಗದೆ ನನಗದೋ ಭಯ ಅನೆಸಿತು. "ಇದ್ದ" ಎಂದರು, ಅವರ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ಭಾವನದಯ ಪೂರವದೋ ಹರಿಯಿತು, ನನೆ ಕಡದ ನದೋರವಾಗಿ ನದೂೋಡುತತ ಹದೋಳ್ಳದರು: "ಇದಕದಕ ಎರಡು ರಿೋರ್ತೋಲ್ಲ ಮ್ುಕಾತಯ ಇಬಿಹುದು. ಆದರದ, ದಯವಿಟುಟ ನಾನು ಹದೋಳದೂೋದನುೆ ನಧಾನವಾಗಿ ಕದೋಳು, ಮ್ಧದಾ ಬಾಯಿ ಹಾಕಬದೋಡ" ಎಂದವರು ಎದುೆ ನಂತರು, ಅವರ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ಮ್ುಗುಳೆಗು ಇತುತ, ಆದರದು ದು​ುಃಖದಿದ ಭಾರವಾಗಿತುತ. "ಕದಲ್ವರ ಪರಕಾರ, ಎ ಹುಚ್ಾುಗಿ ಆ ಹುಡುಗಿಯನೆ ಪಿರೋರ್ತಸಿ ಹಾಗಂತ ಅವಳ್ಳಗದ ಹದೋಳೆ. ಅದನೆ ಕದೋಳ್ಳ ಅವಳು ನಕುಕಬ್ಬಟಟಳು. ಅವಳ್ಳಗದ ಅದ್ದಲ್ಿ ತಮಾಷದಯಾಗಿ ಕಂಡುತ; ಆದರದ ಅವನಗದೂೋ ಬದುಕು ಸಾವಿನ ಪರಶ್ದೆ." ನಾನು ಭಯದಿಂದ ನಡುಗಿ ಅವರ ಮಾತನುೆ ತಡದಯಬದೋಕದಂದುಕದೂಂಡದ, ಹಾಗದಲ್ಿ ನನೆ ಮ್ುಂದ್ದ ಮಾತಾಡಬದೋಡ ಅಂತ ಹದೋಳಬದೋಕು ಅಂತ ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ಆದರದ ಅವರದನುೆ ತಡದದು ತಮ್ಮ ಕದೈಯನುೆ ನನೆದರ ಮೋಲ್ಲಟಟರು. "ಸವಲ್ು ತಾಳು" ಎಂದರವರು, ಅವರ ರ್ವನ ನಡುಗುರ್ತತತುತ. "ಮ್ತದೂತಂದು ಮ್ುಕಾತಯ ಅಂದ್ದ,ರ ಅವಳ್ಳಗದ ಅವನ ಬಗದೆ ಕನಕರ ಉಂಟಾಯುತ, ಆ ಪುಟಟ ಹುಡುಗಿ, ಪಾರಪಂಚ್ಚಕ ಅನುಭವ ಇಲ್ಿದೆರಿಂದ, ತಾನೂ ಅವರನುೆ ಪಿರೋರ್ತಸಬಹುದು ಅಂತ ಅನೆಸುತ, ಅವನನುೆ ಮ್ದುವದಯಾಗಕದಕ ಒಪಿುಕೂ ದ ಂಡಳು. ಅವನು ತನೆ ಹುಚ್ಚುನಲ್ಲಿ ಅದನೆ ನಂಬ್ಬಬ್ಬಟಟ, ತನೆ ಬದುಕು ಮ್ತದತ ಹದೂಸದ್ಾಗಿ

ಆರಂಭವಾಗಬಹುದೂಂತ

ಅಂದುಕದೂಂಡ.

ಆದರದ

ತಾನು

ಅವನನೆ

ಮ್ತುತ

ಅವಳು

ತನೆನೆ

ಮೊೋಸಗದೂಳ್ಳಸಿದಂತದ ಅವಳ್ಳಗದ ಅನೆಸುತ. ... ಈಗ ಆ ವಿಷಯಾನ ಇಲ್ಲಿಗದೋ ಪೂರ್ತಿ ನಲ್ಲಿಸಿಬ್ಬಡದೂೋಣ" ಎಂದು ತಮ್ಮ 32

ಮಾತನುೆ

ಮ್ುಗಿಸಿದರು.

ಮ್ುಂದ್ದ

ಮಾತನಾಡಲ್ು

ಅವರಿಗದ

ಸಾರ್ಾವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ:

ಆಮೋಲ್ದ

ಎದುೆ

ನಂತು

ನನೆ

ನದೂೋಡತದೂಡಗಿದರು. ಮಾತನೆ ಅಲ್ಲಿಗದೋ ನಲ್ಲಿಸಿಬ್ಬಡದೂೋಣ ಅಂತ ಅವರು ಹದೋಳ್ಳದೆರೂ, ಅವರ ಅಸಿತತವವದಲ್ಿ ನನೆ ಉತತರಕಾಕಗಿ ಕಾಯುರ್ತತದ್ದ ಅಂತ ಅನೆಸಿತು. ನಾನು ಮಾತನಾಡಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದ್ದ, ಆದರದ ನನೆ ಹೃದಯದಲ್ಲಿನ ನದೂೋವು ನನೆನುೆ ಮ್ೂಕಳನಾೆಗಿಸಿತುತ. ಅವರತತ ದೃಷಿಟ ಹಾಯಿಸಿದ್ದ; ಅವರ ಮ್ುಖ ಬಣಣಗದಟಿಟತುತ, ಕದಳದುಟಿ ಕಂಪಿಸುರ್ತತತುತ. ಅವರನುೆ ಕಂಡು ನನಗದ ಅಯಾೋ ಅನೆಸಿತು. ನನೆನುೆ ಹಡದಿಟಿಟದೆ ಮೌನದ ಕಟಟನುೆ ಬಹು ಪರಯಾಸದಿಂದ ಹರಿದು ನಾನು ರ್ತೋರ ಕದಳ ದನಯಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡತದೂಡಗಿದ್ದ, ಎಲ್ಲಿ ಮ್ುಂದುವರದಸಲ್ಾಗುವುದಿಲ್ಿವ್ಸೋ ಎನುೆವ ಭಯ ನನೆನುೆ ಕಾಡತು.. "ಈ ಕತದಗದ ಮ್ೂರನದೋ ಮ್ುಕಾತಯವೂ ಇದ್ದ" ಎಂದ್ದ ನಾನು. ಆಮೋಲ್ದ ಸವಲ್ು ತಡದದ್,ದ ಆದರದ ಅವರದೋನೂ ಹದೋಳಲ್ಲಲ್ಿ. "ಮ್ೂರನದೋ ಮ್ುಕಾತಯ ಅಂದ್ದರ, ಅವನು ಅವಳನುೆ ಪಿರೋರ್ತಸಿರಲ್ದೋ ಇಲ್ಿ, ಅವಳನುೆ ನದೂೋಯಿಸಿದೆ, ಅಷದಟ, ನದೂೋಯಿಸಿದೆ, ತಾನು ಮಾಡಾತ ಇರದೂೋದು ಸರಿ ಅಂತ ಅಂದ್ದೂಕಂಡದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಅವಳನೆ ತದೂರದದ, ವಾಸತವವಾಗಿ ಅವನಗದ ತನೆ ಬಗದ ಹದಮಮ. ನಟನದ ಮಾಡಾತ ಇರದೂೋದು ನೋವು, ನಾನಲ್ಿ; ನಾವು ಮೊದಲ್ ದಿನ ಕಂಡಾಗದಿೋ ನನಗದ ನಮ್ಮ ಮೋಲ್ದ ಪಿರೋರ್ತ ಉಂಟಾಯುತ” ಎಂದ್ದ, ಪಿರೋರ್ತ ಎಂಬ ಪದವನುೆ ಪುನರುಚುರಿಸಿದ್ಾಗ ನನೆ ಮಲ್ುವಾದ ಒಳದನ ನನಗದ ಅರಿವಿಲ್ಿದ್ದಯೋ ಬದಲ್ಾಗಿ ಜದೂೋರಾಗಿ ಕೂಗಿದ್ದ, ಅದರಿಂದ ನನಗದೋ ಭಯವಾಯಿತು. ನನೆ ಮ್ುಂದವರು ನವಿ​ಿಣಣರಾಗಿ ನಂರ್ತದೆರು, ಅವರ ತುಟಿಗಳು ಕಂಪಿಸುವುದು ರ್ತೋವರವಾಯಿತು, ಅವರ ಕದನದೆಯ ಮೋಲ್ದ ಎರಡು ಹನ ಕಣ್ಣೋರು ಇಳ್ಳದು ಬಂತು. "ಅದು ಸರಿಯಲ್ಿ!" ಎಂದು ಚ್ಚೋರುವಂತದ ಹದೋಳ್ಳದ್ದ, ನನೆ ಗಂಟಲ್ು ಕದೂೋಪದ ಕಣ್ಣೋರಿನಂದ ಗದೆದಗದೂಂಡತು. "ಹೋಗಾ​ಾಕದ ಮಾಡತೋರಿ?" ಎಂದು ಕೂಗಿದ್ದ, ಅವರಿಂದ ದೂರ ಹದೂೋಗಲ್ು ಮೋಲ್ದದ್ೆದ . ಆದರದ ಅವರು ನನೆನುೆ ದೂರ ಹದೂೋಗಲ್ು ಬ್ಬಡಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವರ ತಲ್ದ ನನೆ ಮೊಣಕಾಲ್ುಗಳ ಮೋಲ್ದ ಊರಿತುತ, ಇನೂೆ ನಡುಗುರ್ತತದೆ ನನೆ ಕದೈಗಳ ಮೋಲ್ದ ಅವರ ತುಟಿಗಳು ಮ್ುರ್ತತಕುಕರ್ತತದೆವು, ಆ ಕದೈಗಳು ಅವರ ಕಣ್ಣೋರಿನಂದ ತದೂೋಯುರ್ತತತುತ. "ಅಯಾೋ ದ್ದೋವರದ, ಈ ವಿಷಯ ಮೊದಲ್ದೋ ಗದೂರ್ತತದಿೆದೆರದ" ಎಂದು ಪಿಸುಗುಟಿಟದರು. "ಯಾಕದ? ಯಾಕದೋಂತ?" ಎಂದು ಪರಶಿೆಸಿದ್ದ. ನನೆ ಹೃದಯದಲ್ಲಿೋಗ ಸಂತಸ ಮ್ಡುಗಟಿಟತುತ, ಇನದೆೋನು ಪೂರ್ತಿ ಕಣಮರದಯಾಯಿತು ಎಂದು ಅಂದುಕದೂಂಡದೆ ಸಂತಸ ಮ್ತದತ ಮ್ರಳ್ಳತುತ. ಐದು ನಮಿಚಗಳ ತರುವಾಯ ಸದೂೋನಾ​ಾ ಕಾತಾ​ಾಳ್ಳದೆ ಕದೂೋಣದಗದ ಕಡದಗದ ಜದೂೋರಾಗಿ ಮಟಿಟಲ್ು ಹರ್ತತ ಹದೂೋದಳು, ಸಗಿೋಿ ಮಿಖದೈಲ್ಲಚ್ ಅವರನುೆ ಮ್ದುವದಯಾಗಕದಕ ಮಾಷಾ ಒಪಿುದ್ಾಳದ ಎಂಬ ಘೂೋಷಣದ ಮಾಡುತತ.

5 ನಮ್ಮ ಮ್ದುವದಯನುೆ ಮ್ುಂದೂಡಲ್ು ಯಾವುದ್ದೋ ಕಾರಣಗಳ್ಳರಲ್ಲಲ್ಿ, ಜದೂತದಗದ ಅದು ತಡವಾಗುವುದು ನನಗಾಗಲ್ಲೋ ಅವರಿಗಾಗಲ್ಲೋ ಇಷಟವಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಮ್ದುವದ ಜವಳ್ಳಯನುೆ ಖರಿೋದಿಸಲ್ು ನಾವು ಮಾಸದೂಕೋಗದ ಹದೂೋಗಬದೋಕದಂದು ಕಾತಾ​ಾ

ಯೋಚ್ಚಸಿದುೆ

ಪಿೋಠದೂೋಪಕರಣಗಳನುೆ ಒತಾತಯಿಸಿದೆರು.

ನಜ,

ಅವರ

ತಾಯಿಯೂ

ಸಿದಧಪಡಸಿಕದೂಳಿಲ್ು

ಹಾಗೂ

ಮ್ದುವದಗದ ಮ್ನದಯ

ಮ್ುಂಚ್ದ

ಹದೂಸ

ಗದೂೋಡದಗಳ್ಳಗದಲ್ಿ

ಗಾಡಯನುೆ

ಹದೂಸ

ಪದೋಪರ್

ಮಾಡಸಲ್ು, ಅಂಟಿಸಲ್ು

ಆದರದ ನಾವಿಬಬರೂ ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮತದಿಂದಿದ್ದೆವು: ಇವದಲ್ಿ ಅನವಾಯಿವದೋ ಆದರದ ಮ್ದುವದ 33

ನಂತರ

ಮಾಡಬದೋಕು,

ಔತಣಕೂಟವಿಲ್ಿದ್,ದ

ನನೆ

ಗಣಾರನೆ

ಹುಟುಟಹಬಬವಾದ ಆಹಾವನಸದ್ದ,

ಹದಿನದೈದು

ಊಟ

ದಿನಗಳದೂಳಗದ

ಶ್ಾಂಪದೋನ್ಗಳ್ಳಲ್ಿದ್ದ,

-

ಸರಳವಾಗಿ,

ಮ್ದುವದಯ

ಹದೂಸಬಟದಟಗಳ್ಳಲ್ಿದ್ದ,

ಇತರ

ಸಾಂಪರದ್ಾಯಿಕ

ಲ್ಕ್ಷಣಗಳಾವುವೂ ಇಲ್ಿದ್ದ - ಮ್ದುವದ ನಡದಯಬದೋಕದೋಂಬುದು ನಮ್ಮ ಅನಸಿಕದ. ಸುಮಾರು ಮ್ೂವತುತ ಸಾವಿರ ರೂಬಲ್ಗಳ ವದಚುದಲ್ಲಿ

ತಮ್ಮ

ಮ್ದುವದ

ನಡದಯುವಂತದ.

ಈ

ಮ್ದುವದಯಲ್ಲಿ

ಮ್ಂಗಳವಾದಾಗಳ್ಳರುವುದಿಲ್ಿ,

ಸಾಮಾನುಗಳ

ಬದಟಟಗಳ್ಳರುವುದಿಲ್ಿ, ಮ್ನದಯನದೆಲ್ಿ ದುರಸಿತ ಮಾಡಸುವುದಿಲ್ಿ ಎಂಬುದರಿಂದ ತಮ್ಮ ತಾಯಿಗದ ತುಂಬ ಅಸಮಾಧಾನವಾಗಿದ್ದ ಎಂಬುದನೆವರು ಹದೋಳ್ಳದರು. ಮ್ಯುಿಷಾಕ ಜದೂತದ ಅವರು ಉಗಾರಣದ ಬ್ಬೋರುಗಳಲ್ಲಿ ಏನನದೂೆೋ ಹುಡುಕಾಡುತತ, ಕಾಪದಿಟ್ಗಳು, ಪರದ್ದಗಳು, ಹಾಗೂ ಪಾತದರಗಳು ಇವದಲ್ಿ ನಮ್ಮ ಸುಖಸಂಸಾರಕದಕ ಆತಾವಶಾಕ ಎಂಬಂತದ ನಡದಸಿದ ಗಂಭಿೋರ ಮಾತುಕತದಯನದೆಲ್ಿ ನನೆ ಮ್ುಂದ್ದ ವಿವರಿಸಿದರು. ಇನುೆ ನಮ್ಮ ಮ್ನದಯಲ್ಾಿದರದೂೋ, ನಮ್ಮ ಹಳದಯ ದ್ಾದಿ ಕುರ್ಜಮನಚೆ ಜದೂತದಯಲ್ಲಿ ಕಾತಾ​ಾ ಕೂಡ ಇದನದೆೋ ಮಾಡದೆಳು. ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಕಾತಾ​ಾಳ ಜದೂತದ ಹಗುರವಾಗಿ ವರ್ತಿಸುವುದು ಸಾರ್ಾವದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ನಮ್ಮ ಸಿ​ಿರ್ತಯಲ್ಲಿರುವವರು ಮಾಡುವಂತದಯೋ ನಾವೂ ಬರಿೋ ಭಾವನಾತಕಕ ಗಾಳ್ಳಗದೂೋಪುರದಲ್ಲಿ ಕೂತು ನಮ್ಮ ಭವಿಷಾದ ಬಗದೆ ಮಾತಾಡುರ್ತತದ್ದೆೋವದ, ಆದರದ ನಮ್ಮ ನಜವಾದ ಸುಖವು ಆರ್ರಿಸಿರುವುದು ಟದೋಬಲ್ ಕಾಿತ್ಗಳ ಹಾಗೂ ಕರವಸರಗಳ ಅಂಚನುೆ ಹದೂಲ್ಲಯುವುದರಲ್ಲಿಯೂ ನಮ್ಮ ಒಳ ಉಡುಪುಗಳ ನಖರವಾದ ಅಳತದಯಲ್ಲಿಯೂ ಅಲ್ಿ ಎಂಬುದು ಅವಳ ನಶಿುತ ಅಭಿಪಾರಯ. ಪರರ್ತನತಾ ಹಲ್ವಾರು ಸಲ್ ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಏನದೋನು ನಡದಯುರ್ತತದ್ದ ಎಂಬುದರ ಬಗದೆ ಎರಡೂ ಮ್ನದಗಳ ನಡುವದ ರಹಸಾ ವರದಿಗಳು ಹದೂೋಗುರ್ತತದೆವು. ಹದೂರನದೂೋಟಕದಕ ಕಾತಾ​ಾ ಮ್ತುತ ಅವರ ತಾಯಿಯ ನಡುವಣ ಬಾಂರ್ವಾ ಮ್ರ್ುರವಾಗಿದೆರೂ, ಅವರ ನಡುವಣ ವಾವಹಾರಗಳಲ್ಲಿ ಸೂಕ್ಷಮವಾದ ವಿಷಮ್ತದಯಿರುವುದು ಈಗಾಗಲ್ದೋ ಕಾಣಬರುರ್ತತತುತ. ಇಷುಟ ಹದೂರ್ತತಗದ ನಾನು ಸಗಿೋಿ ಮಿಖದೈಲ್ಲಾಚ್ ಅವರ ತಾಯಿ ತತಾ​ಾನಾ ಸದಮನದೂೋವಾೆ ಅವರಿಗದ ಹದಚು​ು ಹರ್ತತರದವಳಾಗಿದ್ದೆ. ಅವರು ಹಳದಯ ಕಾಲ್ದವರು, ಮ್ನದಯ ವಾವಹಾರದ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಪರದ್ಾಯವಾದಿ, ನಷುಠರಿ. ಅವರ ಮ್ಗ ಅವರನುೆ ತಾಯಿಯಂಬ ಕಾರಣಕದಕ ಮಾತರ ಪಿರೋರ್ತಸುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ, ಆಕದ ಇಡೋ ಜಗರ್ತತನಲ್ಲಿಯೋ ಅತಾಂತ ಕರುಣಾಮ್ಯಿ, ವಾತ್ಲ್ಾಪೂರಿತದಯಾದ ಹದಂಗುಸದಂದು ಭಾವಿಸಿದೆರು, ಅದಕದಕ. ಆಕದಯೂ ಕೂಡ ನಮ್ಮ ಬಗದೆ, ಅದರಲ್ೂಿ ನನೆ ಬಗದೆ, ತುಂಬ ವಿಶ್ಾವಸವಿರಿಸಿಕದೂಂಡದೆರು, ತಮ್ಮ ಮ್ಗ ನನೆನುೆ ಮ್ದುವದಯಾಗುರ್ತತರುವುದು ಆಕದಗದ ಸಂತಸ ತಂದಿತುತ. ಆದರದ ನಮ್ಮ ನಶಿುತಾರ್ಿ ಮ್ುಗಿದ ಮೋಲ್ದ, ತಮ್ಮ ಮ್ಗ ನನಗದ ಮೋಲ್ುಸತರದವರಾಗಿ ಕಾಣ್ಸಿರಬಹುದು, ಅದನುೆ ಸದ್ಾ ನದನಪಿನಲ್ಲಿಟುಟಕೂ ದ ಂಡು

ನಡದದುಕದೂಳಿಬದೋಕದಂದು

ನರಿೋಕ್ಷಿಸುವಂತದ

ತದೂೋರಿತು.

ಅವರ

ಮ್ನಸ್ನುೆ

ನಾನು

ಚ್ದನಾೆಗಿ

ಅರ್ಿಮಾಡಕದೂಂಡದ್ದೆ, ಅವರ ಭಾವನದ ಸತಾವದಂದೂ ಭಾವಿಸಿದ್ದೆ. ಆ ಎರಡು ವಾರಗಳಲ್ಲಿ ನಾನೂ ಅವರೂ ಪರರ್ತನತಾ ಭದೋಟಿಯಾಗುರ್ತತದ್ದೆವು. ರಾರ್ತರ ಊಟಕದಕ ಅವರು ದಿನವೂ ಬರುರ್ತತದೆರು, ಮ್ರ್ಾರಾರ್ತರಯವರದಗೂ ನಮ್ಮ ಮ್ನದಯಲ್ದಿೋ ಇರುರ್ತತದೆರು. ನನೆ ಬ್ಬಟುಟ ತಮ್ಗದ ಬದೋರದ ಬದುಕದೋ ಇಲ್ಿವದಂದು ಅವರು ಹದೋಳುರ್ತತದುೆದನುೆ ನಾನು ನಜವದಂದು ಭಾವಿಸಿದೆರೂ, ಅವರದಂದೂ ಇಡೋ ದಿನ ನನೆ ಜದೂತದ ಕಳದಯಲ್ಲಲ್ಿ, ತಮ್ಮ ಕದಲ್ಸಕಾಯಿಗಳಲ್ಲಿ ಎಂದಿನಂತದ ಮ್ಗೆರಾಗಿರುರ್ತತದೆರು. ನಮ್ಮ ಮ್ದುವದಯ ದಿನದವರದಗೂ ನಮ್ಮ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂರ್ದ ಸವರೂಪ ಬಾಹಾದಲ್ಲಿ ಬದಲ್ಾಗಲ್ಲಲ್ಿ, ಪರಸುರ ಏಕವಚನದ ಬದಲ್ು ಬಹುವಚನವನದೆೋ ಬಳಸುರ್ತತದ್ದೆವು, ನನೆ ಕದೈಯನುೆ ಕೂಡ ಅವರು ಮ್ುರ್ತತಕಕಲ್ಲಲ್ಿ, ನನೆ ಜದೂತದ ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿರಲ್ು ಬಯಸಲ್ಲಲ್ಿ; ಮಾತರವಲ್ಿ, ಅದು ಆಗದ ಹಾಗದ ನದೂೋಡಕದೂಳುಿರ್ತತದೆರು. ತಮ್ಮ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿದೆ ಅರ್ತೋವ ಕದೂೋಮ್ಲ್ತದಗದ ಒಳಗಾಗುವುದು ಸಮ್ಂಜಸವಲ್ಿವದಂದು ಅವರು ಭಾವಿಸಿದಿೆರಬದೋಕು. ನಮಿಮಬಬರಲ್ಲಿ ಯಾರು ಬದಲ್ಾಗಿದ್ದೆವು ಎಂಬುದನುೆ ಹದೋಳುವುದು ಕಷಟ, ಆದರದ ನಾನೋಗ ಅವರಿಗದ ಪೂರ್ತಿ ಸರಿಸಮಾನ ಎಂಬ 34

ಭಾವನದಯನುೆ ಹದೂಂದಿದ್ದೆ. ಹಂದ್ದಲ್ಿ ನನೆ ಅಸಮಾಧಾನಕದಕ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ, ತದೂೋರಿಕದಯಂತದ ಕಂಡದೆ ಅವರ ಸರಳತದ ನನಗಿೋಗ ಬದೋಸರ ತರಿಸುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ; ಅವರಲ್ಲಿನ ಗಂಭಿೋರವಾದ ಪರಬುದಧ ವಾಕಿತತವದ ಬದಲ್ಾಗಿ ಮ್ುದ್ಾೆದ ಮ್ಗುವಿನ ಮ್ುಗಧತದಯನುೆ ಕಾಣುವುದ್ದೋ ಸಂತಸಕರವದನಸುರ್ತತತುತ. 'ಅವರ ಬಗದೆ ನಾನದಂರ್ ತಪು​ು ಅಭಿಪಾರಯ ತಾಳ್ಳದ್ದೆ!' ಎಂದು ಎಷದೂಟೋ ವದೋಳದ ಅಂದುಕದೂಂಡದ; 'ಅವರೂ ನನೆಂತದಯೋ ಒಂದು ಮ್ನುಷಾ ರ್ಜೋವಿ' ಎನಸಿತುತ. ಅವರ ಇಡೋ ವಾಕಿತತವವೋದ ನನೆ ಕಣಣ ಮ್ುಂದಿದುೆ, ಅದನುೆ ನಾನು ಸಂಪೂಣಿವಾಗಿ ಅರ್ಿಮಾಡಕದೂಂಡದ್ದೆೋನದಂದು ಭಾವಿಸಿದ್ದೆ. ಅವರ ನಡವಳ್ಳಕದಯ ಪರರ್ತ ಹದಜೆದಯೂ ಸರಳ, ನನಗದ ಅದ್ದಷುಟ ಹದೂಂದುತತದ್ದ ಎಂದು ರ್ತಳ್ಳದ್ದ. ನಮ್ಮ ಮ್ುಂದಿನ ಬದುಕಿನ ಬಗದಗಿನ ಅವರ ಯೋಜನದಗಳೂ

ನನೆವದೋ,

ಅವರ

ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ

ಮ್ತತಷುಟ

ಸುಷಟವಾಗಿ

ನಖರವಾಗಿ

ಹದೂಮ್ಮತತದ್ದ

ಎಂಬ

ಭಾವನದಯುಂಟಾಯಿತು. ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಹವಾಗುಣ ಕದಟಟದ್ಾಗಿತುತ, ಹೋಗಾಗಿ ಬಹುತದೋಕ ವದೋಳದಯನುೆ ಮ್ನದಯಳಗದೋ ಕಳದಯಬದೋಕಾಯಿತು. ಪಿಯಾನದೂೋ ಮ್ತುತ ಕಿಟಕಿಗಳ ನಡುವಣ ಮ್ೂಲ್ದಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಅತಾಂತ ಬದಚುಗಿನ ಮಾತುಕತದಗಳು ನಡದದವು. ಮೊೋಂಬರ್ತತಯ ಬದಳಕು

ಬಳ್ಳಯಿದೆ

ಕಿಟಕಿಯ

ಕಪ್ನಲ್ಲಿ

ಪರರ್ತಫಲ್ಲಸಿತುತ;

ಆಗಾಗ

ಹನಗಳು

ಕಿಟಕಿಯ

ಕದಗಳ

ಮೋಲ್ದ

ಬ್ಬದುೆ

ಕದಳಗಿಳ್ಳಯುರ್ತತದೆವು. ಚ್ಾವಣ್ಯ ಮೋಲ್ದ ಮ್ಳದಯ ಹನಗಳ ಅಪುಳ್ಳಸುರ್ತತದೆವು; ಚ್ಾವಣ್ಯ ದ್ದೂೋಣ್ಯ ಹರ್ತತರವಿದೆ ಕುಳ್ಳಯಲ್ಲಿ ನೋರು ಸುರಿಯುರ್ತತತುತ.; ಹೋಗಾಗಿ ಕಿಟಕಿಯ ಬಳ್ಳ ತದೋವವಿತುತ; ಆದರದ ನಮ್ಮ ಮ್ೂಲ್ದ ಮಾತರ ಹದಚು​ು ಹದೂಳಪಿನಂದ ಕೂಡ ಹದಚು​ು ಬದಚಗ ು ದ ಹಾಯಾಗಿತುತ. "ನನಗದ ನಾನು ಹದೋಳಬದೋಕೂಂರ್ತದೆ ವಿಷಯ ನನೆ ಮ್ನಸ್ಲ್ಲಿ ಕೂರ್ತದ, ನೋನು ಆಟ ಆಡಾತ ಇದ್ಾೆಗ ನಾನು ಆ ಬಗದೆೋನದೋ ಯೋಚನದ ಮಾಡತದ್ದೆ" ಎಂದು ಒಂದು ರಾರ್ತರ ಆ ಮ್ೂಲ್ದಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಕೂರ್ತದ್ಾೆಗ ಅವರು ಮಾತನುೆ ಆರಂಭಿಸಿದೆರು. "ನೋವದೋನೂ ಹದೋಳದಬೋಡ, ನಂಗದಲ್ಿ ಗದೂತುತ" ಎಂದ್ದ ನಾನು. "ಆಗಬಹುದು, ಮೌನವದೋ ಮಾತು!" "ಬದೋಡ. ಈಗ ಹದೋಳ್ಳ" "ಅದೂಂದ್ದರ ಇದು. ನಾನು ಎ ಮ್ತುತ ಬ್ಬ ಬಗಗದ ನಂಗದ ಹದೋಳ್ಳದ ಕತದ ಜ್ಞಾಪಾಕ ಇದ್ಾ​ಾ?" "ಹೂ​ೂ, ಇದ್ದ, ಎಂರ್ ಮ್ೂಖಿ ಕತದ! ಸದಾ ಕತದ ಅಷಟಕದಕೋ ಮ್ುಗಿೋತಲ್ಿ!" "ನಜ, ಆ ಒಂದು ಕದಲ್ಸದಿಂದ ನಾನು ನನೆ ಸಂತದೂೋಷಾನದಲ್ಿ ಹಾಳುಮಾಡದೂಕೋರ್ತದ್ದೆ. ನೋನದೋ ನನೆನೆ ಪಾರುಮಾಡದ್ದ. ಆದ್ದರ ಮ್ುಖಾ ವಿಷಾ ಅಂದರದ, ನಾನು ಆಗ ಹದೋಳಾತ ಇದೆದುೆ ಬರಿೋ ಸುಳುಿ. ಈಗ ನಂಗದ ನಾಚ್ಚಕದ ಅನೆಸಿತದ್ದ, ನಾನು ಹದೋಳದಬೋಕೂಂರ್ತರದೂೋದನೆ ಈಗ ಹದೋಳ್ಳತೋನ." "ದಯವಿಟುಟ ಏನೂ ಹದೋಳಬದೋಡ! ಹದೋಳಕೂಡದು!" "ಹದದಕದೂೋಿಬದೋಡ" ಎಂದರು ಮ್ುಗುಳೆಗುತತ. "ನಾನು ನನೆನೆ ಸಮ್ರ್ಿನದ ಮಾಡದೂಕೋಬದೋಕೂಂರ್ತದ್ದೆ, ಅಷದಟ. ಆಗ ಶುರುಮಾಡಾೆಗ ನಾನು ವಾದಕದಕ ಸಿದಧವಾಗಿದ್ದೆ." "ವಾದ ಮಾಡದೂೋದು ಯಾವಾಗಲ್ೂ ತಪದುೋ!" ಎಂದ್ದ ನಾನು. "ಹೌದು, ನಾನು ತಪಾುಗಿ ವಾದ ಮಾಡದ್ದ. ರ್ಜೋವನದಲ್ಲಿ ನಾನು ಅನುಭವಿಸಿದ ನರಾಶ್ದಗಳು ಹಾಗೂ ಮಾಡದೆ ತಪು​ುಗಳ ನಂತರ, ಈ ಸಲ್ ನಾನು ಹಳ್ಳಿಗದ ಬಂದ್ಾಗ ನನಗದ ಹದೋಳದೂಕಂಡದ್ದೆ, ನನಗದ ಪದರೋಮ್ ಅನದೂೆೋದು ಇಲ್ಿ, ಹಾಗಾಗಿ 35

ನಾನು

ಗೌರವಯುತವಾಗಿ

ಮ್ುದುಕನಾಗಬದೋಕು

ಅಂತ.

ದಿೋರ್ಿ

ಕಾಲ್,

ನನೆ

ಬಗದೆ

ನಂಗಿದೆ

ಭಾವನದಗಳನೆ

ಹದೂೋಗಲ್ಾಡಸಿಕದೂಳದೂಿೋಕದ ನಂಗದ ಸಾರ್ಾವಾಗಿ​ಿಲ್ಿ, ಅದರಿಂದ ಏನದೋನು ಆಗಿಬ್ಬಡಬಹುದು ಅನದೂೆೋದು ಕೂಡ ಗದೂರ್ತತಲ್ಲಿಲ್ಿ. ಆಸದ ಇಟದೂಕಂಡದ್ದೆ, ಆದರದ ನರಾಸದ ಆವರಿಸಿತುತ: ಒಂದು ಕ್ಷಣ ನೋನು ನನೆ ಜತದ ಹುಡುಗಾಟ ಆಡತದಿೆೋಯಾ ಅನೆಸಿತತುತ; ಮ್ರುಕ್ಷಣ ನನೆ ಬಗದೆ ನಂಬ್ಬಕದ ಬರ್ತಿತುತ, ಆದರದ ನೋನದೋನು ನಧಾಿರ ಮಾಡತೋ ಅನದೂೆೋದರ ಬಗದೆ ಅನುಮಾನ ಇತುತ. ನಂಗದ ಜ್ಞಾಪಕ ಇದ್ಾ​ಾ, ಆವತುತ ಸಾಯಂಕಾಲ್, ರಾರ್ತರ ನಾವು ತದೂೋಟದಲ್ಲಿ ಅಡಾಡಡಕದೂಂಡು ಬಂದ್ದವಲ್ಿ, ಆಗ ನಂಗದ ಗಾಬರಿಯಾಗಿತುತ; ಈಗಿನ ಸಂತದೂೋಷ ನಜವಾಗದಷುಟ ದ್ದೂಡುೆ ಅನೆಸಿತುತ. ತುಂಬ ಭರವಸದ ಇಟದೂಕಂಡು ತದೂರ್ಸ ಅಂದ್ದರ ಗರ್ತ ಏನೂಂತ ಭಯವಾಗಿತುತ. ನಾನು ನನೆ ಬಗದೆ ಮಾತರ ಯೋಚ್ದೆ ಮಾಡಾತ ಇದ್ದೆ ಅನದೂೆೋದು ನಜವದೋ, ಯಾಕದೋಂದ್ದರ ನಾನು ತುಂಬ ತುಂಬ ಸಾವಥಿ​ಿಯಾಗಿದ್ದೆ." ಮಾತು ನಲ್ಲಿಸಿದ ಅವರು ನನೆ ಕಡದ ನದೂೋಡದರು. "ಆದ್ದರ ಆಗ ನಾನು ಹದೋಳ್ಳದ್ದೆಲ್ಿ ಅವಿವದೋಕದ್ದೆೋನಲ್ಿ. ನಂಗದ ಭಯ ಪಡದೂೋದಕದಕ ಕಾರಣವಿತುತ ಹಾಗಾಗಿ ನನೆ ಭಾವನದ ಸರಿಯಾಗಿತುತ. ನನೆಂದ ನಾನು ಪಡದಯೋದು ಅಪಾರ, ಆದ್ದರ ನಂಗದ ನಾನು ಕದೂಡಬಹುದ್ಾದುೆ ಇಷದಟೋ ಇಷುಟ. ನೋನನೂೆ ಹುಡುಗಿ, ಇನೂೆ ಅರಳಬದೋಕಾದ ಮೊಗುೆ. ಈ ಹಂದ್ದ ನೋನದಂದೂ ಪದರೋಮ್ದಲ್ಲಿ ಸಿಲ್ುಕಿಕದೂಂಡಲ್ಲಿಲ್ಿ, ಆದ್ದರ ನಾನು .. .." "ಹೂ​ೂ, ನಜಾನದೋ ಹದೋಳ್ಳ ... " ಎಂದ್ದೋನದೂೋ ಹದೋಳ್ಳದ್ದ, ಆದರದ ಅಲ್ಲಿಗದ ನಲ್ಲಿಸಿದ್ದ, ಅವರು ಏನು ಹದೋಳುತಾತರದೂೋಂತ ಭಯವಾಗಿತುತ. ಆದರದ ಕದೂನದಗದ “ಪರವಾಗಿಲ್ಿ, ಹದೋಳ್ಳ” ಎಂದ್ದ. "ನಾನು ಹಂದ್ದ ಯಾರನಾೆದೂರ ಪಿರೋರ್ತಸಿದ್ದೆನಾ ಅನದೂೆೋದು ತಾನದೋ?" ಅಂದರು ನನೆ ಯೋಚನದಯನುೆ ಸರಿಯಾಗಿಯೋ ಊಹಸಿ. "ಅದನೆ ಹದೋಳಬಹುದು. ಇಲ್ಿ, ಹಂದ್ದಂದೂ ಹಾಗದ ಮಾಡಲ್ಲಿಲ್ಿ, ಈಗ ನನಗದ ಅನೆಸಿತರದೂೋ ಅಂರ್ದ್ದೆೋನೂ ಆಗಿಲ್ಲಿಲ್ಿ." ಹೋಗಂದ್ಾಗ ಅವರ ಮ್ನಸ್ಲ್ಲಿ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಅರ್ತೋವ ನದೂೋವಿನ ನದನಪು ಬಂದ ಹಾಗದ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ತದೂೋರಿತು. ದು​ುಃಖದಿಂದ ಕೂಡ, "ಉಹೂ​ೂ, ನನೆನೆ ನಾನು ಸರಿಯಾದ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ ಪಿರೋರ್ತಸದೂೋದಕದಕ ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಕೂಡ ನಂಗದ ನನೆ ಸಹಾನುಭೂರ್ತ ಬದೋಕು. ಹೂ​ೂ, ನನೆ ಪಿರೋರ್ತಸಿತೋನ ಅಂತ ಹದೋಳಕದಕ ಮ್ುಂಚ್ದ ನಾನು ಚ್ದನಾೆಗಿ ಯೋಚ್ಚಸಬದೋಕಾಗಿತುತ, ಅಲ್ಾವ? ನಾನು ನಂಗದ ಕದೂಡಬಹುದ್ಾದುೆ ಏನು, ಪಿರೋರ್ತ ತಾನದೋ?" "ಅದ್ದೋನು ಕಡಮೋನಾ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ್ದ ಅವರ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿಯೋ ದೃಷಿಟ ನದಟುಟ. "ಹೌದು, ಮ್ುದುೆ, ನಂಗದ ಕದೂಡದೂೋದಕದಕ ಅದು ಕಡಮೋದ್ದೋ. ನಂಗದ ಚ್ದಲ್ುವಿದ್ದ, ಇನೂೆ ಯೌವನವಿದ್ದ, ನಾವಿಬಬರೂ ಮ್ುಂದ್ದ ಒಟಿಟಗದ ಬಾಳದೂೋದರ ಬಗದೆ ಯೋಚನದ ಮಾಡದೂೋ ಸಂತದೂೋಷದಲ್ಲಿ ನಾನದಷದೂಟೋ ಸಲ್ ರಾರ್ತರ ಪೂರ್ತಿ ಎಚುರವಾಗದೋ ಇರ್ತೋಿನ. ನಾನಾಗಲ್ದೋ ಸಾಕಷುಟ ಕಾಲ್ ಬದುಕಿದ್ದೂೋನು, ಸಂತದೂೋಷಕದಕ ಏನು ಬದೋಕು ಅನದೂೆೋದು ಈಗ ನಂಗದ ಸಿಕಿಕದ್ದ. ಹಳ್ಳಿೋಲ್ಲ ಪರಶ್ಾಂತವಾದ

ರ್ಜೋವನ,

ಸಾರ್ಾವಾದರದ

ನನೆಂದ

ಒಳದಿದ್ಾಗದೂೋದನೆ

ಸಿವೋಕರಿಸದೂೋ

ಜನಕದೂಕೋಸಕರ

ಏನಾದೂರ

ಉಪಯುಕತವಾದೆನೆ ಮಾಡದೂೋದು; ಹಾಗದೋನದೋ ಪರಯೋಜನವಾಗದೂೋ ಅಂರ್ ಕದಲ್ಸ ಮಾಡದೂೋದು, ಒಂದಷುಟ ವಿಶ್ಾರಂರ್ತ, ಪುಸತಕದ ಓದು, ಪರಕೃರ್ತಯ ಒಡನಾಟ, ಸಂಗಿೋತ, ನದರಹ ದ ದೂರದಯವರಲ್ಲಿ ಪಿರೋರ್ತ, ನನೆ ಸಂತದೂೋಷದ ಕಲ್ುನದ ಅಂದ್ದರ ಇಷದಟೋ. ಆಮೋಲ್ದ, ಎಲ್ಿಕಿಕಂತ ಮಿಗಿಲ್ಾಗಿ, ನನೆ ಜದೂತದ ಸದೋರದೂೋದು, ಮ್ಕಕಳನುೆ ಪಡದಯೋದು. ಇಷಟಕಿಕಂತ ಮ್ನುಷಾನ ಮ್ನಸ್ಲ್ಲಿ ಬದೋರದ ಏನು ಆಸದ ಇರತದತ?" "ಅಷುಟ ಸಾಕು" ಎಂದ್ದ ನಾನು.

36

"ಯೌವನ ಮ್ುಗಿದು ಹದೂೋಗಿರದೂೋ ನಂಗದ ಇಷುಟ ಸಾಕು, ಆದ್ದರ ನಂಗಲ್ಿ. ಬದುಕು ಪೂರ್ತಿ ನನೆ ಮ್ುಂದಿದ್ದ. ನೋನೂ ಸುಖಕಾಕಗಿ ಹಂಬಲ್ಲಸಿತೋ, ಅದು ನಂಗದ ಸಿಕಕತ,ದತ ಆದ್ದರ ಬದೋರದ ರಿೋರ್ತೋದು. ನಂಗದ ಇಷುಟ ಸಾಕು ಅಂತ ಈಗ ಅನೆಸಿತದ್ದ, ಯಾಕದೋಂದ್ದರ ನಂಗದ ನನೆ ಕಂಡದರ ಪಿರೋರ್ತ ಅದಕದಕ." "ನೋವು ಹದೋಳ್ಳತರದೂೋದು ಸರಿಯಲ್ಿ. ನನೆ ಮ್ನಸ್ಲ್ಲಿ ಯಾವ ಕಾಲ್ದಲ್ೂಿ ಇದೆದುೆ ಸಂಸಾರ ಸುಖವದೋ, ಅದ್ದೋ ನಂಗದ ಮ್ುಖಾ. ನನೆ ಮ್ನಸ್ಲ್ಲಿ ಏನತದೂತೋ ಅದನದೆೋ ಹದೋಳ್ಳದಿರ." ಎಂದ್ದ ನಾನು. ಅವರ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ಮ್ಂದಹಾಸ ಅರಳ್ಳತು. "ನನೆ ಆಸದ ಇಷದಟೋನಾ, ಆದ್ದರ ನಂಗದ ಅಷದಟೋ ಸಾಲ್ದು. ನನಗದ ಚ್ದಲ್ುವಿದ್ದ, ಇನೂೆ ಯೌವನ ಇದ್ದ" ಎಂದು ಮ್ತದತ ಅದನದೆೋ ಹದೋಳ್ಳದರು. ನಾನು ಹದೋಳುವುದನೆ ನಂಬುರ್ತತಲ್ಿವಲ್ಿ, ನನೆ ಚ್ದಲ್ುವು ಯೌನಗಳ ಮೋಲ್ದ ಒತುತ ಕದೂಡುತಾತರಲ್ಿ ಎಂದು ಅವರ ಮೋಲ್ದ ನನಗದ ಕದೂೋಪ ಬಂತು. "ಹಾಗಾದ್ದರ ನೋವಾ​ಾಕದ ನನೆ ಪಿರೋರ್ತಸಿತೋರಿ. ನನೆ ಯೌವನವನದೂೆೋ ನನೆನದೂೆೋ" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ್ದ ನಾನು ಕದೂೋಪದಿಂದ ಸಿಡುಕುತತ. "ನಂಗದೂರ್ತತಲ್ಿ, ಆದ್ದರ ನನೆ ಮೋಲ್ದ ಪಿರೋರ್ತ ಅನದೂೆೋದು ಮಾತರ ನಜ" ಎಂದರವರು ನನೆ ಕಡದ ತದ್ದೋಕವಾಗಿ ಆಕಷಿಕವಾದ ನದೂೋಟ ಬ್ಬೋರಿ. ನಾನು ಉತತರ ಕದೂಡದ್ದ ಅರಿವಿಲ್ಿದ್ದಯೋ ಅವರ ಕಣಣಲ್ಲಿ ನನೆ ಕಣುಣಗಳನುೆ ನಟದಟ. ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಒಂದು ವಿಚ್ಚತರ ನನೆಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಿತು: ಮೊದಲ್ನದಯದ್ಾಗಿ, ನನಗದ ಸುತತಮ್ುತತಲ್ಲನ ಏನದೂಂದು ಕಾಣದ್ಾಯಿತು; ಆನಂತರ ನನದೆದುರು ಹದೂಳದಯುವ ಕಣುಣಗಳ ಹದೂರತಾಗಿ ಅವರ ಮ್ುಖವೂ ಕಣಮರದಯಾಯಿತು; ಆಮೋಲ್ದ ಅವರ ಕಣುಣಗಳು ನನೆ ತಲ್ದಯಲ್ದಿೋ ಇರುವಂತದನೆಸಿತು, ಆಮೋಲ್ದ ಎಲ್ಿವೂ ಗದೂಂದಲ್ಮ್ಯವಾಗಿಬ್ಬಟಿಟತು - ನನಗದೋನೂ ಕಾಣ್ಸುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅವರ ನದೂೋಟವು ನನೆಲ್ುಿಂಟುಮಾಡುರ್ತತದೆ

ಆನಂದದ

ಭಾವನದಯು

ಸಡಲ್ಗದೂಳಿಬಹುದ್ದಂಬ

ಭಯದಿಂದ

ನಾನು

ಕಣುಣಗಳನುೆ

ಮ್ುಚ್ಚುಕದೂಳುಿವಂತಾಯಿತು. ನಮ್ಮ ಮ್ದುವದಯ ಹಂದಿನ ದಿನ, ಸಂಜದಯ ಹದೂರ್ತತಗದ ವಾತಾವರಣ ರ್ತಳ್ಳಯಾಯಿತು. ಬದೋಸಗದಯಲ್ಲಿ ಆರಂಭಗದೂಂಡದೆ ಮ್ಳದಯು ನಂತು ಹವಾಗುಣ ಶುಭರವಾಗಿದುೆ, ಗಿರೋಷಮದ ಆ ಮೊದಲ್ ಸಂಜದ ಕಾಂರ್ತಮ್ಯವಾಗಿತುತ, ತಂಪಾಗಿತುತ. ಭೂಮಿಯಲ್ಿ ಒದ್ದೆಯಾಗಿದುೆ, ತಂಪಾಗಿ ಹದೂಳಪಿನಂದ ಕೂಡತುತ; ಮೊದಲ್ನದಯ ಬಾರಿಗದ ತದೂೋಟವು ಗಿರೋಷಮದ ಸುಷಟತದ ಹಾಗೂ ಬಣಣಗಳ್ಳಂದ ಕೂಡ ಕಂಗದೂಳ್ಳಸುರ್ತತತುತ. ಆಗಸ ನರಭರವಾಗಿ, ತಣಣಗದ ಪದೋಲ್ವವಾತುತ, ನಮ್ಮ ಮ್ದುವದಯ ದಿನವಾದ ನಾಳದ ಚ್ದನಾೆಗಿರುತತದ್ದಂಬ ಭರವಸದಯಿಂದ ಸಂತಸವನುೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡು ಮ್ಲ್ಗಿಕದೂಂಡದ. ಸೂಯಿನ ಜದೂತದಗೋದ ಎದ್ದೆ, ಇವತುತ ... ಏನದೂೋ ಗಾಬರಿಗದೂಳ್ಳಸುವಂತದ, ವಿಚ್ಚತರವಾಗಿ ಕಾಣ್ಸಿತು. ನಾನು ತದೂೋಟದ್ದೂಳಕದಕ ಕಾಲ್ಲರಿಸಿದ್ದ. ಸೂಯಿ ಆಗ ತಾನದೋ ಉದಯಿಸಿದುೆ ನಂಬದ ಸಾಲ್ಲನ ಅಲ್ದೂಿಂದಿಲ್ದೂಿಂದಿದೆ ಹಳದಿ ಎಲ್ದಗಳ ನಡುವದ ಬ್ಬಸಿಲ್ು ಬ್ಬದಿೆತುತ. ದ್ಾರಿಯುದೆಕೂಕ ಕದಳಗುದುರಿದೆ ಒಣ ಎಲ್ದಗಳು ಸರಪರ ಸದುೆಮಾಡುರ್ತತದೆವು, ಕಾಡು ನದೋರಿಳದ ಗದೂಂಚಲ್ುಗಳು ಇಬಬನ ಬ್ಬದಿೆದೆ ಪದೂದರುಗಳ ಮೋಲ್ದ ಜದೂೋತುಬ್ಬದಿೆದೆವು, ಡದೋಲ್ಲಯಗಳು ಕಪುಗದ ಮ್ುರುಟಿಕದೂಂಡದೆವು. ಹದೂಸತಾಗಿ ಆರಂಭಗದೂಂಡದೆ ಗಾಢ ಮ್ಂಜು ಮ್ನದಯ ಸುತತಲ್ಲನ ಹಸಿರು ಹುಲ್ುಿ ದಳಗಳು ಹಾಗೂ ಮ್ುರಿದ ಬಡಿಕ್ ಗಿಡಗಳ

37

ಮೋಲ್ದ ಬ್ಬದುೆ ಬದಳ್ಳಿಯಂತದ ಮಿನುಗುರ್ತತತುತ. ತಂಪಾದ ಆಗಸದಲ್ಲಿ ಒಂದು ತುಣುಕು ಮೊೋಡವೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ, ಇರಲ್ು ಸಾರ್ಾವೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. "ಇವತದತೋ ತಾನದೋ ಅದು?" ನನಗದ ನಾನದೋ ಕದೋಳ್ಳಕದೂಂಡದ, ನನೆ ಸಂತಸವನುೆ ನಂಬಲ್ಾರದ್ದ. "ನಾಳದ ನಾನು ಇಲ್ಲಿ ಏಳದ್ದ ಕಂಬಗಳ್ಳರುವ ಆ ಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ಏಳುವುದು ಶಕಾವದೋ? ಕಾತಾ​ಾಳದೂಂದಿಗದ ಕೂತು ಅವರ ಬಗದೆ ಮಾತನಾಡುತತ ಅವರನುೆ ಕಾಣಲ್ು ಇನದೆಂದೂ ಅವರ ಬರವಿಕದಗಾಗಿ ಕಾಯುತತ ಕುಳ್ಳತುಕದೂಳಿಬದೋಕಾಗದಿರುವ ಸಿ​ಿರ್ತ ಬರುವುದು ಸಾರ್ಾವದೋ? ನಮ್ಮ ಮ್ನದಯ

ಪಡಸಾಲ್ದಯಲ್ಲಿರುವ

ಪಿಯಾನದೂೋ

ಬಳ್ಳ

ಅವರದೂಡನದ

ಇನದೆಂದೂ

ಕುಳ್ಳತುಕದೂಳಿಬದೋಕಾದ

ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತ

ಬರುವುದಿಲ್ಿವದೋ? ಅವರನುೆ ಬ್ಬೋಳದೂಕಡಲ್ು ಭಾರವಾದ ಮ್ನಸಿ್ನಂದ ಕತತಲ್ ರಾರ್ತರಗಳಂದು ಹದೂರಗದ ಬರುವ ಸನೆವದೋಶ ಇನದೆಂದೂ ಬಾರದ್ದೋ? ಆದರದ ನನದೆ ಕದೂನದಯ ಬಾರಿಗದ ನಮ್ಮ ಮ್ನದಗದ ಬರುವುದ್ಾಗಿ ಅವರು ಮಾತುಕದೂಟಿಟದೆರು, ನನೆ ಮ್ದುವದ ಉಡುಪನುೆ ಹಾಕಿಕದೂಂಡು ನದೂೋಡಲ್ು ಕಾತಾ​ಾ ಒತಾತಯಿಸಿ 'ನಾಳದಗದ' ಎಂದಿದೆಳು. ಇವದಲ್ಿ ನಜವದಂದು ನಾನು ನಂಬ್ಬದ್ದ, ಆದರದ ಮ್ತದತ ಅನುಮಾನ ಬಂತು. ನಾಳದಯಿಂದ ನಾನು ಆ ಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ಅತದತಯ ಜದೂತದ, ನಡದೋಷ ಅರ್ವಾ ಮ್ುದುಕ ಗಿರಗರಿ ಅರ್ವಾ ಕಾತಾ​ಾ ಇಲ್ಿದ್ದ ಬಾಳಬದೋಕಾದುದು ಸತಾವದೋ? ನನೆ ಹಳದಯ ದ್ಾದಿಗದ ಗುಡ್ನದೈಟ್ ಹದೋಳ್ಳ ಮ್ುರ್ತತಕಿಕದ್ಾಗ ಅವಳು 'ಗುಡ್ನದೈಟ್, ಮಿರ್ಸ' ಎಂದು ನನೆ ಮೋಲ್ದ ಶಿಲ್ುಬದ ಮಾಡಕದೂಂಡ ಬಳ್ಳಕ ಹದೂೋಗಿ ಮ್ಲ್ಗಲ್ಾಗದ್ದೋ? ಇನದೆಂದೂ ಸದೂೋನಾ​ಾಳ್ಳಗದ ಪಾಹ ಹದೋಳಬದೋಕಾಗಿಲ್ಿವದೋ ಅರ್ವಾ ಅವಳದೂಡನದ ಆಡಲ್ು ಅರ್ವಾ ಬದಳ್ಳಗದೆ ಅವಳ ರೂಮಿಗದ ಹದೂೋಗಿ ಅವಳು ಮ್ನುಃಪೂರ್ತಿ ನಗುವುದನುೆ ಕದೋಳಲ್ು ಸಾರ್ಾವಿಲ್ಿವದೋ? ಇಂದಿನಂದ ನಾನು ನನಗದೋ ರ್ತಳ್ಳಯದ ಬದೋರಾವಳದೂೋ ಆಗಿಬ್ಬಡಬದೋಕದೋ? ನನೆ ನರಿೋಕ್ಷದಗಳು ಹಾಗೂ ಆಕಾಂಕ್ಷದಗಳನುೆ ನನಸಾಗಿಸುವ ಹದೂಸ ಜಗತುತ ನನೆ ಮ್ುಂದ್ದ ತದರದದುಕದೂಳಿಲ್ಲದ್ದಯೋ? ಆ ಹದೂಸ ಜಗತುತ ಮ್ುಂದ್ದ ಎಂದ್ದಂದಿಗೂ ಇರುವುದ್ದೋ?" ಈ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳ್ಳಂದ್ಾಗಿ ಖಿನೆಳಾಗಿ ಅವರ ಬರುವಿಕದಗಾಗಿ ಒಬಬಳೋದ ಹಪಹಪಿಸುತತ ಕಾಯುರ್ತತದ್ದೆ. ಆವರು ಬದೋಗನದೋ ಬಂದರು, ಅವತದತೋ ನಾನು ಅವರ ಹದಂಡರ್ತಯಾಗುತದತೋನದ ಎಂಬ ಭರವಸದ ಬಂದು ನನೆ ಮ್ುಂದಿನ ಭಯಗಳದಲ್ಿ ಮಾಯವಾದವು. ನಮ್ಮ ತಂದ್ದಯವರ ಜ್ಞಾಪಕಾರ್ಿ ಪೂಜದಗದ ಊಟಕದಕ ಮೊದಲ್ದೋ ನಾವು ಚಚ್ಿಗದ ಹದೂೋದ್ದವು. "ಅವರಿೋಗ ಬದುಕಿದಿೆದೆರದ!” ಎಂಬ ಆಲ್ದೂೋಚನದ ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಸುಳ್ಳಯಿತು, ನನೆ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳ ಅತಾಂತ ಆಪತ ಗದಳಯ ದ ರಾಗಿದೆ ಅವರ ತದೂೋಳುಗಳ್ಳಗದ ಮೌನವಾಗಿ ಒರಗಿಕದೂಂಡದ. ಪೂಜದಯ ವದೋಳದ ಚ್ಾಪದಲ್ ತಣಣನದಯ ನದಲ್ಕದಕ ನನೆ ಹಣದಯನುೆ ಒರ್ತತದ್ಾಗ, ನನಗದ ಅಪುನ ಚ್ಚತರ ಬಗದಗಣ್ಣನದ ದ ುರು ಸುಷಟವಾಗಿ ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಂಡತು: ನನೆನೆವರು ಚ್ದನಾೆಗಿ ಅರ್ಿಮಾಡಕದೂಂಡದ್ಾೆರದ

ಎಂಬ

ನಂಬ್ಬಕದಯುಂಟಾಯಿತು,

ಅವರ

ಆತಮವು

ಇಲ್ದಿೋ

ಸುಳ್ಳದ್ಾಡುತತ

ನನೆ

ಮೋಲ್ದ

ಆಶಿೋವಾಿದಗಳನುೆ ಸುರಿಸುರ್ತತದ್ದ ಎನಸಿತು. ನನೆ ನದನಪುಗಳು ಹಾಗೂ ನರಿೋಕ್ಷದಗಳದಲ್ಿ, ನನೆ ಸಂತಸ ದುಮಾಮನಗಳದಲ್ಿ, ಸದೋರಿ ನನೆಲ್ಲಿ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಗಂಭಿೋರ ತೃಪಿತಯ ಭಾವನದಯನುೆಂಟುಮಾಡ ಸುತತಲ್ಲನ ಅಚು ಗಾಳ್ಳ, ಮೌನ, ವಿಶ್ಾಲ್ ಹದೂಲ್ಗಳು ಹಾಗೂ ನರಭರ ಆಕಾಶದಿಂದ ಹದೂರಸೂಸುರ್ತತದೆ, ಮಿರಗುರ್ತತದೆರೂ ಸುಡದ್ದ ನನೆ ಕದಪುಗಳ್ಳಗದ ತಾಕಿ ಸುತತಲ್ೂ ಹರಡಕದೂಂಡದೆ ಸೂಯಿನ ಬ್ಬಸಿಲ್ು - ಇವದಲ್ಿದಕದಕ ಅನುಗುಣವಾಗಿತುತ. ನನೆ ಸಂಗಾರ್ತಯು ನನೆ ಭಾವನದಗಳನುೆ ಅರ್ಿಮಾಡಕದೂಳುಿವುದಷದಟೋ

ಅಲ್ಿದ್ದ

ತಾನೂ

ಅದರಲ್ಲಿ

ಭಾಗಿಯಾಗುರ್ತತದೆರು.

ಅವರು

ನಧಾನವಾಗಿ

ಸದಿೆಲ್ಿದ್ದ

ನಡದದುಬರುರ್ತತದೆರು; ಅವರ ಮ್ುಖವು, ನಾನು ಆಗಾಗದೆ ಓರದನದೂೋಟದಿಂದ ನದೂೋಡದ್ಾಗ, ನಾನು ಪರಕೃರ್ತಯಡನದ ಅನುಭವಿಸುರ್ತತದೆ ಸಂತಸ-ದು​ುಃಖಗಳ ಸಮಿಮಶರ ಭಾವನದಯ ಗಂಭಿೋರ ಮ್ನದೂೋಭಾವವನದೆೋ ಅವರೂ ವಾಕತಪಡಸುವಂರ್ತತುತ.

38

ಇದೆಕಿಕದೆ ಹಾಗದ ಅವರು ನನೆ ಕಡದ ನದೂೋಡದರು, ನನದೂೆಂದಿಗದ ಮಾತನಾಡುವ ಆಸದ ಇದೆಂರ್ತತುತ. "ನನೆ ಮ್ಸಿ್ನಲ್ಲಿರದೂೋದಕಿಕಂತ ಬದೋರದಯಾದ ವಿಷಯದ ಬಗದೆ ಮಾತಾಡಬದೋಕೂಂತ ಅವರಿದೆರದ" ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ಆದರದ ಅವರು ನಮ್ಮ ತಂದ್ದಯ ಮಾತಾಡತದೂಡಗಿದರು, ಆದರದ ಅವರ ಹದಸರನುೆ ಮಾತರ ಹದೋಳಲ್ಲಲ್ಿ. "ಅವರದೂಂದು ಸಲ್ ನಂಗದ ಹದೋಳ್ಳದುರ ತಮಾಷದಯಿಂದ, 'ನೋನು ನಮ್ಮ ಮಾಷಾಳನುೆ ಮ್ದುವದ ಆಗದಬೋಕು' ಅಂತ" ಎಂದು ಮಾರ್ತಗದ ತದೂಡಗಿದರು. "ಅವರಿೋಗ ಇದಿೆದ್ದರ ತುಂಬ ಸಂತದೂೋಷ ಪಡತದುರ" ಎಂದ್ದ ನಾನು, ನನೆನುೆ ಹಡದಿದೆ ಅವರ ತದೂೋಳ್ಳಗದ ಹರ್ತತರವಾಗುತತ. "ಆಗ ನೋವಿನೂೆ ಮ್ಗು" ಎಂದರವರು ನನೆ ಕಣುಣಗಳಲ್ದಿ ದೃಷಿಟ ನಟುಟ. "ನಾನಾಗ ಆ ಕಣುಣಗಳನುೆ ಇಷಟಪಡತದ್ದೆ, ಅವುಗಳ್ಳಗದ ನಾನು ಮ್ುತುತ ಕದೂಡಾತ ಇದೆದುೆ ಅವು ಆವರವದರ ಹಾಗಿದ್ದ ಅಂತ, ಮ್ುಂದ್ದ ನನಗದ ಅವುಗಳದೋ ತುಂಬ ಇಷಟದ ವಸುತವಾಗತದತ ಅಂತ ಆಗ ಅಂದ್ದೂಕಂಡಲ್ಲಿಲ್ಿ. ನಮ್ಮನಾೆಗ ನಾನು ಮಾಷಾ ಅಂತಲ್ದೋ ಕರಿೋರ್ತದ್ದೆ." "ನನೆನೆ ನೋವು ಏಕವಚನದಲ್ದಿೋ ಕರಿೋಬದೋಕು ಅಂತ ನನಾೆಸದ" ಎಂದ್ದ ನಾನು. "ಹಾಗದ ಕರಿೋಯೋದಕದಕೋ ಹದೂರಟಿದ್ದೆ; ನೋನು ಪೂರ್ತಿ ನನೆವಳದ ಅಂತ ಮೊದಲ್ ಸಲ್ ನನಗದ ಅನೆಸಿತದ್ದ" ಎಂದು ಹದೋಳ್ಳದರು. ಅವರ ಪರಶ್ಾಂತ ಸಂತಸದ ನದೂೋಟ ನನೆ ಮೋಲ್ದ ನದಲ್ದ ನಂರ್ತತು. ತುಳ್ಳದೂ ತುಳ್ಳದೂ ಜಾಡುಬ್ಬದೆ ಕೂಳದಗಳ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಮ್ುಂದ್ದ ಹದೂೋದ್ದವು; ನಮ್ಮ ರ್ವನಗಳು ಹಾಗೂ ಹದಜೆದಯ ಸದುೆ ಮಾತರ ಕದೋಳ್ಳಸುರ್ತತದೆ ಶಬೆಗಳು. ಕಂದು ಬಣಣದ ಕೂಳದಗಳು ಒಂದು ಕಡದಗದ ದೂರದ ಎಲ್ದಗಳ್ಳಲ್ಿದ ಮ್ರಗಳವರದಗಿನ ಹದೂಲ್ದಲ್ಲಿ ಹರಡಕದೂಂಡದೆವು; ಅದರಲ್ಲಿ ಬರಬರುತತ ವಿಶ್ಾಲ್ವಾಗಿದೆ ಎರದಮ್ಣ್ಣದೆ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಒಬಬ ರದೈತ ಸದಿೆಲ್ಿದ್ದ ಉಳುಮ ಮಾಡುರ್ತತದೆ. ಬದಟಟದ ಬುಡದಲ್ಲಿ ಚ್ದದುರಿದಂತದ ಮೋಯುರ್ತತದೆ ಕುದುರದಗಳ ದಂಡು ಹರ್ತತರವಿದೆ ಹಾಗದ ಕಾಣುರ್ತತದೆವು. ಮ್ತದೂತಂದು ಭಾಗದಲ್ಲಿ, ತದೂೋಟದಲ್ಲಿನ ಮ್ರಗಳ ನಡುವದ ಇಣುಕಿ ನದೂೋಡುರ್ತತದೆ ನಮ್ಮ ಮ್ನದ ಇದೆ ಜಾಗದವರದಗೂ, ಬ್ಬಸಿಲ್ಲನಲ್ಲಿ ಬದಂದಿದೆ ಮಾಗಿ ಬದಳಯ ದ ಹದೂಲ್ವು ಕಪುಗದ ಕಾಣುರ್ತತತುತ; ನಡುನಡುವದ ಹಸಿರು ತದೋಪದಗಳು. ಮಾಗಿಯ ಬ್ಬಸಿಲ್ು ಎಲ್ಿದರ ಮೋಲ್ದೋ ರಾರಾರ್ಜಸುರ್ತತತುತ, ಎಲ್ಿವನೂೆ ದ್ದೂಡಡ ದ್ದೂಡಡ ಜದೋಡರಬಲ್ದಗಳು ಆವರಿಸಿದುೆವು, ಅವ್ಸೋ ನಮ್ಮ ಸುತತಲ್ೂ ಗಾಳ್ಳಯಲ್ಲಿ ತೂಗಾಡುರ್ತತದೆವು, ಮ್ಂಜು ಬ್ಬದುೆ ಒಣಗಿದೆ ಕೂಳದಗಳ ಮೋಲ್ದ ಬ್ಬದಿೆದೆವು, ನಮ್ಮ ಕೂದಲ್ು ಕಣುಣಗಳು ಹಾಗೂ ಬಟದಟಗಳ ಮೋಲ್ದಲ್ಿ ಹರಡಕದೂಂಡದೆವು. ನಾವು ಮಾತಾಡುವಾಗ, ನಮ್ಮ ರ್ವನಗಳು ನಮ್ಮ ಮೋಲ್ಲನ ನಶುಲ್ ಗಾಳ್ಳಯಲ್ಲಿ ತಾಲ್ಾಡುರ್ತತದೆವು; ಇದರಿಂದ್ಾಗಿ ಇಡೋ ಜಗರ್ತತನಲ್ಲಿದೆವರು ನಾವಿಬಬರದೋ ಅನೆಸುವಂರ್ತತುತ ಆಗಸದ ನೋಲ್ಲ ಸೂರಿನಡ, ಚುರುಗುಟಟದ್ದ ಮೋಲ್ದ ಬ್ಬದೆ ಮಾಗಿ ಬ್ಬಸಿಲ್ಲನ ಕಿರಣಗಳಲ್ಲಿ ತದೂಯುೆ. ನಾನೂ ಅವರನುೆ ಏಕವಚನದಲ್ದಿೋ ಕರದಯಬದೋಕು ಅಂದುಕದೂಂಡದ, ಆದರದ ನಾಚ್ಚಕದಯಾಯಿತು. "ನೋನಾ​ಾಕದ ಅಷದೂಟಂದು ಜದೂೋರಾಗಿ ನಡೋರ್ತದಿೆೋ?" ಎಂದ್ದ ನಾನು ತಕ್ಷಣ ಪಿಸುಗುಡುತತ, ಜದೂತದಗದ ನಾಚ್ಚಕದ ನನೆನಾೆವರಿಸಿತು. ಅವರು ತಮ್ಮ ನಡಗದಯನುೆ ನಧಾನಗದೂಳ್ಳಸಿದರು, ಅವರು ನನೆ ಕಡದ ಮ್ತದತ ಮ್ುಖ ರ್ತರುಗಿಸಿ ನದೂೋಡದ್ಾಗ ಆ ನದೂೋಟದಲ್ಲಿ ಮ್ತತಷುಟ ಆಪತತ,ದ ಸಂತಸ ಹಾಗೂ ಉಲ್ಾಿಸಗಳು ಕಾಣ್ಸಿದವು.

39

ಮ್ನದಗದ ವಾಪಸಾದ್ಾಗ ಅಲ್ಲಿ ಅವರ ತಾಯಿ ಹಾಗೂ ಮಿಕದಕಲ್ಿ ಅನವಾಯಿ ಅರ್ತಥಿಗಳು ಬಂದಿದೆರು, ಮ್ತದತ ಚಚ್ಿನಂದ

ಹದೂರಟು

ನಕದೂೋಲ್ಸದೂಕೋಯಿಗದ

ಗಾಡಯಲ್ಲಿ

ಕೂತು

ಬಂದು

ತಲ್ುಪುವವರದಗೂ

ನಾವಿಬಬರೂ

ಜದೂತದಯಾಗಿಯೋ ಇದ್ದೆವು. ಚಚ್ಿ ಹದಚು​ು ಕಡಮ ಖಾಲ್ಲಯಾಗಿತುತ: ಬಲ್ಲಪಿೋಹದ ಬಳ್ಳ ಅವರ ತಾಯಿ ಚ್ಾಪದಯಂದರ ಮೋಲ್ದ ನಂರ್ತದುೆದು ಗದೂೋಚರಿಸಿತು, ಜದೂತದಯಲ್ಲಿ ಗುಲ್ಾಬ್ಬ ಬಣಣದ ರಿಬಬನ್ ಇದೆ ಟದೂೋಪಿ ರ್ರಿಸಿ, ಕದನದೆಯ ಮೋಲ್ದ ಒಂದ್ದರಡು ಹನ ಕಣ್ಣೋರು ಕೂರ್ತದೆ ಕಾತಾ​ಾ ಹಾಗೂ ನನೆ ಕಡದಗದೋ ಕುತೂಹಲ್ದಿಂದ ನದೂೋಡುರ್ತತದೆ ನಮ್ಮ ಮ್ನದಯ ಇಬಬರು ಮ್ೂವರು ಆಳುಗಳೂ ಇದೆರು. ನಾನು ಅವರ ಕಡದ ನದೂೋಡಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ನನೆ ಪಕಕದಲ್ಲಿ ಅವರಿದೆ ಅನುಭವ ಮಾತರ ಇತುತ. ನಾನು ಪಾರರ್ಿನಾನುಡಗಳ್ಳಗದ

ಜದೂತದಯಾದ್ದ,

ಆ

ನುಡಗಳನುೆ

ಪುನರುಚುರಿಸಿದ್ದ,

ಆದರದ

ಅವು

ನನೆ

ಹೃದಯದಲ್ಲಿ

ಮಾದಿನಗದೂಳಿಲ್ಲಲ್ಿ. ಪಾರಥಿ​ಿಸಲ್ಾಗದ್ದ ನಾನು ವಿಗರಹಗಳು, ಮೋಣದ ಬರ್ತತಗಳು, ಪಾದಿರಗಳ ಕಸೂರ್ತ ಮಾಡದೆ ನಲ್ುವಂಗಿ, ಪರದ್ದ ಹಾಗೂ ಕಿಟಕಿಯ ಕಡದ ತಳಮ್ಳದಿಂದ ಕಣಾಣಡಸಿದ್ದ, ಆದರದ ಯಾವುದನೂೆ ಮ್ನಸಿ್ಗದ ತಂದುಕದೂಳಿಲ್ಲಲ್ಿ. ನನಗದ ಏನದೂೋ ವಿಚ್ಚತರವಾದುದನುೆ ಮಾಡುರ್ತತರುವ ಅನುಭವವಾಯಿತು. ಕದೂನದಗದ ತಮ್ಮ ಕದೈಯಲ್ಲಿ ಶಿಲ್ುಬದ ಹಡದು ಪಾದಿರಗಳು ನಮ್ಮ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ ನಮ್ಗದ ಅಭಿನಂದನದ ಸಲ್ಲಿಸಿ ಹೋಗದಂದರು: "ನಾನು ನನೆ ನಾಮ್ಕರಣದಲ್ಲಿದ್ದೆ, ಈಗ ನನೆ ಮ್ದುವದಯ ಸಮ್ಯಕೂಕ ಇರುವುದು ದ್ದೋವರ ಕೃಪದಯಿಂದ." ಕಾತಾ​ಾ ಮ್ತುತ ಅವರ ತಾಯಿ ನಮ್ಮನುೆ ಮ್ುರ್ತತಕಿಕದರು, ಗಾಡಯನುೆ ಕರದಯುರ್ತತದೆ ಗಿರಗರಿಯ ರ್ವನ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು. ಆದರದ ನನಗಂತೂ ಭಯವಾಗಿತುತ, ನರಾಶ್ದಯೂ ಆಗಿತುತ: ಎಲ್ಿ ಮ್ುಗಿದ ಮೋಲ್ೂ ಅಂರ್ ಅಸಾಧಾರಣವಾದುದು, ನನಗಿೋಗ ತಾನದ ಮಾಡದೆ ರ್ಮ್ಿವಿಧಿಗದ ತಕುಕದ್ಾದುದು ಏನೂ ನನದೂೆಳಗದ ಸಂಭವಿಸಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವರೂ

ನಾನೂ

ಪರಸುರ

ಮ್ುರ್ತತಕಿಕದ್ದವು,

ಆದರದ

ಆ

ಮ್ುತುತ

ವಿಚ್ಚತರವಾಗಿತುತ,

ನಮ್ಮ

ಭಾವನದಗಳನುೆ

ಸೂಚ್ಚಸುವಂರ್ದ್ಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ. 'ಇಷದಟೋನಾ!' ಅನೆಸಿತು ನನಗದ. ನಾವು ಚಚ್ಿನಂದ ಹದೂರಬಂದ್ದವು, ಚಕರಗಳ ರ್ವನ ಕಮಾನು ಸೂರಿನಡ ಅನುರಣ್ಸಿತು, ನನೆ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ದ ತಂಗಾಳ್ಳ ಬ್ಬೋಸಿತು, ತಮ್ಮ ಹಾ​ಾಟ್ ತಲ್ದಗದ ಹಾಕಿಕದೂಂಡ ಅವರು ನನೆನುೆ ಗಾಡಗದ ಹರ್ತತಸಿದರು. ಕಾವಳ ಮ್ುಸುಕಿದ ಚಂದರ ಕಿಟಕಿಯ ಮ್ೂಲ್ಕ ಕಾಣ್ಸಿತು, ಅದರ ಸುತತ ಪರಭಾವಳ್ಳಯಿತುತ. ನನೆ ಪಕಕದಲ್ಲಿ ಕುಳ್ಳತ ಅವರು ಗಾಡಯ ಬಾಗಿಲ್ು ಮ್ುಚ್ಚುದರು. ನನೆಲ್ಲಿ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಸಂಕಟ ಆರಂಭವಾಯಿತು. ಅವರ ಸಮಾಧಾನದ ಮಾತುಗಳು ಚುಚ್ಚುದವು. ತಲ್ದಯ ಮೋಲ್ದ ಹದೂದುೆಕೂ ದ ಳುಿವಂತದ ಕಾತಾ​ಾ ಕೂಗಿ ಹದೋಳ್ಳದಳು. ಗಾಡಯ ಚಕರಗಳು ಕಲ್ುಿಗಳ ಮೋಲ್ದ ಗಡಗಡ ಉರುಳುತತ ನದೋರ ರಸದತಗದ ಬಂತು, ಹೋಗದ ನಾವು ಹದೂರಟದವು. ಒಂದು ಮ್ೂಲ್ದಯಲ್ಲಿ ಮ್ುದುರಿ ಕುಳ್ಳತ ನಾನು ವಿಶ್ಾಲ್ವಾದ ಹದೂಲ್ ಹಾಗೂ ಬದಳುದಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಹದೂಳದಯುರ್ತತದೆ ರಸದತಗಳ ಕಡದಗದ ನದೂೋಡುರ್ತತದ್ದೆ. ಅವರ ಕಡದ ನದೂೋಡದಿದೆರೂ, ಪಕಕದಲ್ಲಿ ಅವರಿದೆ ಅನುಭವವಾಗುರ್ತತತುತ. 'ಏನದೋನದೂೋ ನರಿೋಕ್ಷಿಸಿದೆ ಕ್ಷಣದಿಂದ ನಾನು ಪಡದದದುೆ ಇಷದಟೋನದೋ' ಅನೆಸಿತು. ಅವರ ಪಕಕದಲ್ಲಿ, ಅದೂ ಅಷುಟ ಸನಹ, ಒಬಬಳೋದ ಕುಳ್ಳರ್ತರುವುದು ಅವಮಾನಕರ, ಸಂಕಟಕರ ಅನೆಸಿತು. ಮಾತನಾಡಲ್ದಂದು ನಾನವರ ಕಡದಗದ ರ್ತರುಗಿದ್ದ, ಆದರದ ಬಾಯಿಂದ ಮಾತುಗಳದೋ ಹದೂರಡಲ್ಲಲ್ಿ, ನನೆ ಪದರೋಮ್ವದಲ್ಿ ಕರಗಿ ಹದೂೋಗಿ ಸಂಕಟ ಗಾಬರಿಗಳ ಅನುಭವವುಂಟಾಯಿತು. "ಇದ್ದಲ್ಿ ಸಾರ್ಾವಾಗಬಹುದ್ದಂಬ ನಂಬ್ಬಕದ ನನಗದ ಈ ಕ್ಷಣದವರದಗೂ ಉಂಟಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ" ಎಂದರು, ನಾನು ನದೂೋಡದೆಕಕದ ಉತತರವದಂಬಂತದ, ಪಿಸುಮಾತಲ್ಲಿ. "ಆದರದ ನನಗಾ​ಾಕದೂೋ ಭಯವಾಗಿತದ್ದ" ಎಂದ್ದ ನಾನು. "ನನೆ ಕಂಡರದ ಭಯವದೋ, ಮ್ರಿ" ಎಂದರು ನನೆ ಕದೈಯನುೆ ತಮ್ಮದರಲ್ಲಿ ಹಡದು ಮ್ುಂದ್ದ ಬಾಗಿ.

40

ಅವರ ಕದೈಯಲ್ಲಿ ನನೆ ಕದೈ ನರ್ಜೋಿವವಾಗಿ ಬ್ಬದಿೆತುತ, ನನೆ ಎದ್ದಯಾಳದ ಕುಳ್ಳರು ಭಾರಹತವಾಗಿತುತ. "ಹೂ​ೂಂ" ಎಂದ್ದ. ಆದರದ ಆ ಕ್ಷಣ ನನೆ ಹೃದಯದ ಬಡತ ರ್ತೋವರವಾಯಿತು, ನನೆ ಕದೈ ನಡುಗಿ ಅವರ ಕದೈಯನುೆ ಅದುಮಿತು, ಮೋಯಲ್ಿ ಬ್ಬಸಿಯಾಯಿತು, ಆ ಅರದಗತತಲ್ಲ್ಲಿ ನನೆ ಕಣುಣಗಳ ಅವರದನುೆ ಅರಸಿದವು, ಆದರದ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ನಾನು ಅವರ ಬಗದೆ ಭಯಪಡುರ್ತತಲ್ಿ, ಈ ಭಯವದೋ ಪಿರೋರ್ತ ಅನೆಸಿತು, ಈ ಹದೂಸ ಪಿರೋರ್ತ ಹಳದಯದಕಿಕಂತ ಮ್ತತಷುಟ ಮಿದುವಾದುದು, ದೃಢವಾದುದು ಅನೆಸಿತು. ನಾನು ಸಂಪೂಣಿವಾಗಿ ಅವರಿಗದ ಸದೋರಿದವಳು ಎಂಬ ಭಾವನದ ಬಂತು, ನನೆ ಮೋಲ್ದ ಅವರಿಗದ ಸಂಪೂಣಿ ಅಧಿಕಾರ ಎಂಬ ಕಾರಣದಿಂದ ನನಗದ ಆನಂದವಾಯಿತು. ಭಾಗ 2 1 ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿನ ಏಕಾಂತದ ದಿನಗಳು, ವಾರಗಳು - ಹೋಗದ ಎರಡು ರ್ತಂಗಳುಗಳದೋ ಗದೂತಾತಗದ ಹಾಗದ ಮ್ುಗಿದು ಹದೂೋದುವು ಎಂದುಕದೂಂಡದವು; ಆದರದ ಆ ಎರಡು ರ್ತಂಗಳುಗಳಲ್ಲಿನ ಭಾವನದಗಳು, ಅನಸಿಕದಗಳು ಮ್ತುತ ಸುಖ ಒಂದು ಬದುಕಿಗದೋ ಸಾಕಾಗುವಷಿಟತುತ. ನಮ್ಮ ಹಳ್ಳಿಯ ಬದುಕನುೆ ಪುನಾರೂಪಿಸಿಕದೂಳುಿವ ನಮ್ಮ ಯೋಜನದ ಮಾತರ ನರಿೋಕ್ಷಿಸಿದಂತದ ಕಾಯಿಗತಗದೂಳಿಲ್ಲಲ್ಿ; ಆದರದ ವಾಸತವಸಿ​ಿರ್ತಯು ನಮ್ಮ ಆದಶಿಕಿಕಂತ ಕಡಮ ಮ್ಟಟದ್ಾೆಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ನಮ್ಮ ಮ್ದುವದಗದ ಮ್ುಂಚ್ದ ನಾನು ಕಲ್ಲುಸಿಕದೂಂಡದೆ ಕಷಟದ ದುಡಮಯಾಗಲ್ಲೋ, ಕತಿವಾನವಿಹಣದಯಾಗಲ್ಲೋ, ಆತಮತಾ​ಾಗವಾಗಲ್ಲೋ, ಇತರರಿಗಾಗಿ ಬದುಕುವುದ್ಾಗಲ್ಲೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ; ಅದಕದಕ ವಾರ್ತರಿಕತವಾಗಿ ಒಬಬರದೂಬಬರಿಗಾಗಿ ಅನುಭವಿಸುರ್ತತದೆ ಪಿರೋರ್ತಯಂಬ ಸಾವರ್ಿ, ನನೆನುೆ ಪಿರೋರ್ತಸಲ್ದಂಬ ಬಯಕದ, ನರಂತರ ಅಕಾರಣ ಹುಮ್ಮಸು್ ಹಾಗೂ ಜಗರ್ತತನ ಬಗದೆ ಅರಿವದೋ ಇಲ್ಿದ ಮ್ನುಃಸಿ​ಿರ್ತ ಇವು ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡದೆವು. ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರು ಕದಲ್ವ್ಸಮಮ ಕದಲ್ಸ ಮಾಡಲ್ದಂದು ತಮ್ಮ ಓದುಕದೂೋಣದಯಲ್ಲಿರುರ್ತತದೆರು, ಅರ್ವಾ ವಾವಹಾರದ ಮೋಲ್ದ ಬದೋರದ ಊರುಗಳ್ಳಗದ ಹದೂೋಗುರ್ತತದೆರು, ಅರ್ವಾ ಜಮಿೋನನ ಉಸುತವಾರಿ ನದೂೋಡಕದೂಳುಿವುದರಲ್ಲಿ ನರತರಾಗಿರುರ್ತತದೆರು ಎಂಬುದು ನಜ. ಆದರದ ನನೆಂದ ದೂರವಾಗಿರುವುದು ಅವರಿಗದಷುಟ ಕಷಟ ಎಂಬ ಅರಿವು ನನಗಿತುತ. ನಾನಲ್ಿದ್ಾಗ ಮಾಡುವ ಪರರ್ತಯಂದು ಕದಲ್ಸವೂ ಅವರಿಗದ ಕದಲ್ಸಕದಕ ಬಾರದ್ಾೆಗಿ ಅನೆಸುರ್ತತತದತಂಬುದನುೆ, ಅದರಲ್ಲಿ ಆಸಕಿತಯೋ ಹುಟಟದಿರುರ್ತತದುೆದನುೆ ಅವರು ಆಮೋಲ್ದ ಒಪಿುಕೂ ದ ಳುಿರ್ತತದೆರು. ನನೆ ಸಿ​ಿರ್ತಯಾದರೂ ಅಂತಹುದ್ದೋ. ಓದಿನಲ್ಲಿಯೋ, ಪಿಯಾನದೂೋ ನುಡಸುವುದರಲ್ಲಿಯೋ ಅರ್ವಾ ಅವರ ತಾಯಿಯ ಜದೂತದ ಮಾತನಾಡುವುದ್ದೂೋ, ಅರ್ವಾ ಶ್ಾಲ್ದಯಲ್ಲಿ ಪಾಹ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಡುವುದ್ದೂೋ - ಯಾವುದರಲ್ಾಿದರೂ - ನಾನು ತದೂಡಗಿಕದೂಳುಿರ್ತತದುೆದು ಇವದಲ್ಿ ಅವರಿಗದ ಸಂಬಂಧಿಸಿದವೂ ಅವರಿಗದ ಒಪಿುತವಾಗಿದೆವು ಎಂಬ ಕಾರಣದಿಂದ ಮಾತರ. ಆದರದ ಯಾವುದ್ದೋ ಕದಲ್ಸದಲ್ಲಿ ಅವರ ನದನಪು ಬಾರದಿದೆರದ ನನೆ ಕದೈ ಹಂಜರಿಯುರ್ತತತುತ, ಅವರಿಲ್ಿದ್ದ ಬದೋರಾವುದೂ ಇರುವುದು ಅಶಕಾ ಎಂಬ ಭಾವನದಯುಂಟಾಗುರ್ತತತುತ. ಇದು ತಪು​ು ಭಾವನದಯಾಗಿರಬಹುದು ಅರ್ವಾ

ಸಾವರ್ಿವಿರಬಹುದು, ಆದರದ ಇದರಿಂದ ನನಗದ ಸಂತಸವುಂಟಾಗುರ್ತತತುತ, ನದಲ್ದಿಂದ

ನಾನು 'ಅತಾರ್ತಷಠದೆಶ್ಾಂಗುಲ್' ಎನಸುರ್ತತತುತ. ಈ ನದಲ್ದ ಮೋಲ್ದ ನನೆ ಮ್ಟಿಟಗದ ಇರುವುದು ಅವರದೂಬಬರು ಮಾತರವದೋ, ಇಡೋ ಜಗರ್ತತನಲ್ಲಿಯೋ

ಅತಾಂತ

ಶ್ದರೋಷಠ

ವಾಕಿತ

ದ್ದೂೋಷಾರ್ತೋತರು

ಎನೆಸುರ್ತತತುತ.

ಹೋಗಾಗಿ

ಅವರನುೆ

ಹದೂರತುಪಡಸಿ

ಬದೋರಾವುದಕಾಕಗಿಯೂ ನಾನು ಬದುಕಬದೋಕಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ನನೆ ಏಕದೈಕ ಉದ್ದೆೋಶವದಂದರದ ಅವರು ನನೆ ಬಗದೆ ಎಂರ್ ಕಲ್ುನದಯನುೆ 41

ಹದೂಂದಿದ್ಾೆರದಂದು ಕಂಡುಕದೂಳುಿವುದು. ಅವರ ದೃಷಿಟಯಲ್ಲಿ ನಾನು ಮೊದಲ್ಲಗಳು ಹಾಗೂ ಜಗರ್ತತನಲ್ಲಿ ಅತುಾತೃಷಟ ಹದಂಗಸು, ಎಲ್ಿ ಸದುೆಣಗಳ ಸಾಕಾರ. ಜಗರ್ತತನ ಮೊದಲ್ ಹಾಗೂ ಶ್ದರೋಷಠ ಗಂಡಸಿನ ದೃಷಿಟಯಲ್ಲಿ ನಾನು ಅಂತಹ ಹದಂಗಸಾಗಬದೋಕದಂದು ಹಂಬಲ್ಲಸಿದ್ದ. ಒಂದು ದಿನ ನಾನು ಪಾರರ್ಿನದ ಮಾಡುರ್ತತರುವಾಗ ಅವರು ನನೆ ಕದೂೋಣದಗದ ಬಂದರು. ಅವರನುೆ ಗಮ್ನಸಿಯೂ ನಾನು ನನೆ ಪಾರರ್ಿನದಯಲ್ಲಿ ಮ್ಗೆಳಾಗಿದ್ದೆ. ನನಗದ ತದೂಂದರದ ಕದೂಡಲ್ಲಚ್ಚೆಸದ್ದ ಅವರು ಮೋರ್ಜನ ಬಳ್ಳ ಕೂತು ಪುಸತಕವ್ಸಂದನುೆ ರ್ತರುವಿಹಾಕತದೂಡಗಿದರು. ಆದರದ ಅವರು ನನೆನುೆ ನದೂೋಡುರ್ತತರಬದೋಕದನೆಸಿ ನಾನೂ ಹಂದಿರುಗಿದ್ದ. ಅವರು ಮ್ುಗುಳೆಕಕರು, ನಾನೂ ನಕದಕ, ನನೆ ಪಾರರ್ಿನದಯನಾೆಗ ನಲ್ಲಿಸಬದೋಕಾಯಿತು. "ನೋವು ಆಗಲ್ದೋ ಪಾರರ್ಿನದ ಮಾಡ ಮ್ುಗಿಸಿಬ್ಬಟಿಟರಾ?" ಎಂದ್ದ. "ಹೂ​ೂ, ನೋನೋಗ ಮ್ುಂದುವರಿಸು, ನಾನು ಹದೂೋಗಿತೋನ." "ನೋವು ದಿನಾ ಪಾರರ್ಿನದ ಮಾಡತೋರಿ ತಾನದೋ?" ಅವರದೋನೂ ಹದೋಳದ್ದ ಕದೂೋಣದಯಿಂದ ಹದೂರಹದೂೋಗಲ್ನುವಾದರು, ಆದರದ ನಾನು ತಡದದು ನಲ್ಲಿಸಿದ್ದ. "ಮ್ುದುೆ ಮ್ರಿ, ನನೆ ಜದೂತದ ಮ್ತದತ ಪಾರರ್ಿನದ ಮಾಡು!" ಎಂದು ನನೆ ಪಕಕದಲ್ಲಿ ನಂತರು, ತಮ್ಮ ಕದೈಯನುೆ ಇಳ್ಳಬ್ಬಟುಟ ಆರಂಭಿಸಿದರು, ಅವರ ಮ್ುಖಗಂಭಿೋರವಾಗಿತಾತದರೂ ಒಂದಷುಟ ಅನುಮಾನವಿದೆಂರ್ತತುತ. ಒಪಿುಗದ ಹಾಗೂ ಸಹಾಯಕಾಕಗಿ ಅವರು ಆಗಾಗ ನನೆ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ ನದೂೋಡುರ್ತತದೆರು. ಕದೂನದಯಾದ್ಾಗ ನಾನು ನಕುಕ ಅವರನೆಪಿುಕೂ ದ ಂಡದ. "ನಾನು ಹತತರಷಾಟದ್ದ ಅನದೂೆೋ ಭಾವನದ ಬಂತು ನಂಗದ! ನೋನದೋ ಅದನದೆಲ್ಿ ಮಾಡು!" ಎಂದರವರು, ನನೆ ಕದೈಗದ ಮ್ುರ್ತತಡುತತ, ಅವರ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ನಸು ನಾಚ್ಚಕದಯಿತುತ. ನಮ್ಮದು ಹಳದಯ ಕಾಲ್ದ ಹಳ್ಳಿಯ ಮ್ನದ, ಅದರ ಸೂರಡಯಲ್ಲಿ ವಂಶದ ಅನದೋಕ ಪಿೋಳ್ಳಗದಗಳವರು ವಾಸಿಸಿದೆರು, ಪರಸುರರನುೆ ಪಿರೋರ್ತ ಗೌರವಗಳ್ಳಂದ ನಡದಸಿಕದೂಂಡದೆರು. ಅದರಲ್ಲಿ ಸದವಂಶದ ಸತ್ಂಪರದ್ಾಯ ತುಂಬ್ಬತುತ, ನಾನು ಆ ಮ್ನದಗದ ಬಂದ ಕ್ಷಣವದೋ ಅದು ನನೆದೂ ಆಗಿಬ್ಬಟಿಟತದಂಬ ಭಾವನದ ಬಂದಿತು. ಮ್ನದಯ ಆಗುಹದೂೋಗುಗಳ ನವಿಹಣದಯ ಜವಾಬಾೆರಿಯಲ್ಿ ನಮ್ಮತದತ ತಾತಾ​ಾನಾ ಸದಮನದೂೋವಾೆ ಅವರದ್ದೆೋ, ಅದು ಹಂದಿಂತದಯೋ ನಡದಯುರ್ತತತುತ. ಅದರಲ್ಲಿ ಗತುತ ಚ್ದಲ್ುವುಗಳು

ಕಡಮಯೋ:

ಆದರದ

ಆಳುಕಾಳುಗಳ್ಳಂದ

ಹಡದು

ಸಾಮಾನು

ಸರಂಜಾಮ್ುಗಳು

ಹಾಗೂ

ರ್ತಂಡರ್ತೋರ್ಿಗಳವರದಗೂ ಎಲ್ಿದಕೂಕ ಸಮ್ೃದಿಧಯಿತುತ, ಎಲ್ಿದರಲ್ೂಿ ಅಚು​ುಕಟುಟ, ನಷೃಷಟತದ ಹಾಗೂ ವಾವಸದಿಯಿದುೆ ನದೂೋಡದವರಲ್ಲಿ

ಗೌರವ

ಮ್ೂಡಸುರ್ತತತುತ.

ನಡುಮ್ನದಯಲ್ಲಿದೆ

ಪಿೋಠದೂೋಪಕರಣಗಳನದೆಲ್ಿ

ಜದೂೋಡಸಲ್ಾಗಿತುತ; ಗದೂೋಡದಗಳ ಮೋಲ್ದ ಹರಿಯರ ವಣಿಚ್ಚತರಗಳು, ನದಲ್ದ ಮೋಲ್ದಲ್ಿ ಮ್ನದಯಲ್ಲಿ

ಪರಮಾಣಬದಧವಾಗಿ ಮಾಡದ ಜಮ್ಖಾನದ

ಅರ್ವಾ ಚ್ಾಪದಗಳು. ಬದಳಗಿನ ಕದೂಹಡಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹಳದಯ ಪಿಯಾನದೂೋ, ಎರಡು ಬಗದಯ ಕಪಾಟುಗಳು, ಸದೂೋಫ್ಾಗಳು ಹಾಗೂ ಕಂಚ್ಚನ ಅಲ್ಂಕರಣ ವಸುತಗಳನೆಟಿಟದೆ ಕದತತನದಯ ಕದಲ್ಸದ ಮೋಜುಗಳ್ಳದೆವು. ನನೆ ಕದೂೋಣದಯನುೆ ತಾತಾ​ಾನಾ ಸದಮನದೂೋವಾೆ ಅವರದೋ ಖುದ್ಾೆಗಿ ಅಲ್ಂಕರಿಸಿದೆರು, ಅದರಲ್ಲಿದುೆದು ಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ಅನದೋಕ ಕಾಲ್ದ ನಾನಾ ನಮ್ೂನದಗಳ ಅತುಾತೃಷಠ ಮ್ರದ ಪಿೋಠದೂೋಕಪರಣಗಳು; ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ದ್ದೂಡಡ ನಲ್ುವುಗನೆಡ ಕೂಡ ಇತುತ. ಮೊದಮೊದಲ್ು ಅದರಲ್ಲಿ ನದೂೋಡಕದೂಳುಿವುದ್ದಂದರದ ನನಗದ ಹದದರಿಕದಯಾಗುರ್ತತತುತ, ಆದರದ ಬರಬರುತತ ಅದು ನನೆ ಗದಳರ್ತಯಂತಾಯಿತು. ಸಾಮಾನಾವಾಗಿ ಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ತಾತಾ​ಾನಾ ಸದಮನದೂೋವಾೆ ಅವರ ರ್ವನ ಕದೋಳ್ಳಸುವುದ್ದೋ ಇಲ್ಿ, ಆದರೂ ಮ್ನದಯ ಕದಲ್ಸಕಾಯಿಗಳದಲ್ಿ 42

ಗಡಯಾರದಂತದ ಕರಾರುವಾಕಾಕಗಿ ಸಾಗುರ್ತತತುತ. ಮ್ನದಯಲ್ಲಿದೆ ಆಳುಗಳು ಬಹಳ (ಅವರದಲ್ಿ ಹಮ್ಮಡಯಿಲ್ಿದ ಮಿದು ಬೂಟುಗಳನುೆ ರ್ರಿಸಿರುರ್ತತದೆರು, ಏಕದಂದರದ ತಾತಾ​ಾನಾ ಸದಮನದೂೋವಾೆ ಅವರಿಗದ ಬೂಟುಹಮ್ಮಡಗಳ ಕಿರುಗುಟುಟವ ಅರ್ವಾ ಕಿೋಚು ದನಯಂದರದ ಆಗುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ); ಅವರದಲ್ಿರಿಗೂ ತಮ್ಮ ಕದಲ್ಸವದಂದರದ ಹದಮಮ, ಹರಿಯ ಯಜಮಾನರ್ತಯಂದರದ ಅವರದಲ್ಿ ನಡುಗುರ್ತತದೆರು,

ನನೆನುೆ

ಹಾಗೂ

ನಮಮಜಮಾನರನುೆ

ಕತಿವಾಗಳನದೆಲ್ಿ

ಅವರು

ತೃಪಿತಕರವಾಗಿ

ಪಿರೋರ್ತವಿಶ್ಾವಸಗಳ್ಳಂದ

ನವಿಹಸುರ್ತತದೆರು.

ಪರರ್ತ

ರಕ್ಷಕರಂತದ

ಶನವಾರದಂದು

ತಪುದ್ದ

ಕಾಣುರ್ತತದೆರು,

ತಮ್ಮ

ನದಲ್ವನದೆಲ್ಿ

ಉರ್ಜೆ

ತದೂಳದಯುರ್ತತದೆರು, ಜಮ್ಖಾನದಗಳ ದೂಳನುೆ ಜಾಡಸಿ ತದಗದಯುರ್ತತದೆರು. ರ್ತಂಗಳ ಮೊದಲ್ ದಿನದಂದು ಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ಧಾಮಿ​ಿಕಾಚರಣದ ನಡದದು ಎಲ್ದಿಡದ ರ್ತೋರ್ಿಪದೂರೋಕ್ಷಣದ ಮಾಡುರ್ತತದೆರು. ತಾತಾ​ಾನಾ ಸದಮನದೂೋವಾೆ ಹಾಗೂ ಅವರ ಮ್ಗನ (ಹಾಗೂ ಆ ಮಾಗಿಯಿಂದ ಮೊದಲ್ುಗದೂಂಡು ನನೆ) ಹದಸರಿನ ಸಂತದಿನದಂದು ಒಂದು ಮ್ನರಂಜನದಯ ಕಾಯಿಕರಮ್ ಕಡಾಡಯ, ನದರಹ ದ ದೂರದಯವರಿಗದಲ್ಿ ಅದಕದಕ ಆಹಾವನ. ಇದ್ದಲ್ಿವೂ ತಾತಾ​ಾನಾ ಸದಮನದೂೋವಾೆ ಅವರ ಬದುಕಿನ ಮೊದಲ್ಲನಂದ ತಪುದ್ದ ನಡದಯುರ್ತತದೆವು. ಮ್ನದಯ ವಾವಹಾರಗಳಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರೂ ಯಾವ ಪಾತರವನೂೆ ವಹಸುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅವರು ಒಟಾಟರದ ಮ್ನದಯ ವಾವಸದಿಯ ಕಡದ ಗಮ್ನ ಹರಿಸುರ್ತತದುೆದಲ್ಿದ್ದ, ಆಳುಕಾಳುಗಳನುೆ ವಿಚ್ಾರಿಸಿಕದೂಳುಿರ್ತತದೆರು, ಇದಕದಕ ಅವರ ಹದಚ್ಚುನ ಗಮ್ನ. ಚಳ್ಳಗಾಲ್ದಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಅವರು ಬಹು ಬದೋಗ ಏಳುರ್ತತದೆರು, ಎಷದೂಟೋ ವದೋಳದ ನಾನದದುೆ ನದೂೋಡದ್ಾಗ ಅವರಾಗಲ್ದೋ ಹದೂರಟು ಹದೂೋಗಿರುರ್ತತದೆರು. ಅವರು ಸಾಮಾನಾವಾಗಿ ಚಹಾಕದಕ ಬರುರ್ತತದೆರು, ನಾವಿಬಬರದೋ ಅದರಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಗಳು; ಅಲ್ಿದ್ದ, ಆಗ ಜಮಿೋನನ ಕದೂೋಟಲ್ದ ತಾಪತರಯಗಳದಲ್ಿ ಮ್ುಗಿದಿರುರ್ತತದುೆದರಿಂದ ಅವರು ಸಾಮಾನಾವಾಗಿ ಉಲ್ಿಸಿತರಾಗಿರುರ್ತತದೆರು, ಅದನುೆ ನಾವು ಮ್ಹಾನಂದ ಎಂದು ಕರದಯುರ್ತತದ್ದೆವು. 'ಬದಳ್ಳಗದೆಯಲ್ಿ ಏನು ಮಾಡುರ್ತತದಿರ?' ಎಂದು ನಾನು ಆಗಾಗ ವಿಚ್ಾರಿಸುರ್ತತದ್ೆದ , ಆಗ ಅವರು ಎಂತಹ ಅಸಂಬದಧ ಉತತರಗಳನುೆ ಕದೂಡುರ್ತತದೆರದಂದರದ ನಾವಿಬಬರೂ ಹದೂಟದಟ ಹುಣಾಣಗುವಂತದ ನಗುರ್ತತದ್ೆದ ವು. ಕದಲ್ವದೋಳದ ನಜವಾಗಿ ನಡದದುದನುೆ ಹದೋಳಲ್ು ಒತಾತಯಿಸುರ್ತತದ್ೆದ , ಆಗ ಅವರು ತಮ್ಮ ನಗುವನುೆ ತಡದದುಕದೂಂಡು ಹಾಗದೋ ಮಾಡುರ್ತತದೆರು. ನಾನು ಅವರ ಕಣುಣಗಳನೂೆ ಉಲ್ಲವ ತುಟಿಗಳನೂೆ ನದೂೋಡುರ್ತತದ್ದೆ, ಅವರ ರ್ವನ ಕದೋಳುವುದ್ದಂದರದ ಅದ್ದಂರ್ ಸಂತದೂೋಷ! "ಹೂ​ೂ, ನಾನದೋನು ಹದೋಳಾತ ಇದ್ದೆ, ಹದೋಳು" ಎಂದು ಕದಲ್ವದೋಳದ ಕದೋಳುರ್ತತದೆರು. ಆದರದ ನನಗದ ಏನು ಹದೋಳಲ್ೂ ತದೂೋಚುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅವರು ನಮ್ಮ ಬಗದೆ ಹದೂರತು ಮಿಕಾಕವುದರ ಬಗದೆ ಮಾತನಾಡುವುದೂ ಅಸಂಗತವದನಸುರ್ತತತುತ. ಹದೂರಗಿನ ಜಗರ್ತತನಲ್ಲಿ ಏನು ನಡದಯುತತದ್ದಯೋ ಅದ್ದಲ್ಿ ನಮ್ಗದ ಸಂಬಂಧಿಸಿರದ ವಿಷಯ ಎಂಬ ಭಾವನದ! ಅವರ ಕದಲ್ಸ ಕಾಯಿಗಳು ನನಗದ ಅರ್ಿವಾಗತದೂಡಗಿ ಅದರಲ್ಲಿ ಒಂದಷುಟ ಆಸಕಿತ ವಹಸಲ್ು ಆರಂಭಿಸಿದುೆ ಎಷದೂಟೋ ಕಾಲ್ದ ನಂತರ. ರಾರ್ತರ ಊಟದವರದಗೂ ತಾತಾ​ಾನಾ ಸದಮನದೂೋವಾೆ ನಮ್ಮ ಮ್ುಂದ್ದ ಸುಳ್ಳಯುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ: ಅವರು ಬದಳಗದೆ ಒಬಬರದೋ ರ್ತಂಡ ರ್ತನುೆರ್ತತದೆರು, ಯಾರದ್ಾದರೂ ಮ್ೂಲ್ಕ ನಮ್ಗದ ಗುಡ್ ಮಾನಿಂರ್ಗ ಹದೋಳುರ್ತತದೆರು. ನಮ್ಮದ್ದೋ ಆದ ಪುಟಟ ಪರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಸಂತದೂೋಷ ಹುಚು​ು ಹದೂಳದಯಾಗಿತುತ, ಅದರಲ್ಲಿ ಅವರ ಗಂಭಿೋರವಲ್ಯದ ರ್ವನ ನಮ್ಗದ ಗಾಬರಿ ತರಿಸುರ್ತತತುತ. ಎಷದೂಟೋ ವದೋಳದ ನಾನು ತಡದದುಕದೂಳಿಲ್ಾಗದ್ದ ನಗುರ್ತತದ್ದೆ, ಮಾತದೋ ಬರುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ; ಆಗದಲ್ಿ ಆಳದೂಬಬಳು ಬಂದು ಕದೈಮ್ುಗಿದುಕದೂಂಡು ತನೆ ವರದಿ ಒಪಿುಸುರ್ತತದೆಳು: ನನದೆ ಸಂಜದ ಓಡಾಡ ಬಂದ ನಂತರ ಹದೋಗದ ನದ್ದೆ ಮಾಡದ್ದ ಎಂದು ಯಜಮಾನರ್ತ ವಿಚ್ಾರಿಸುರ್ತತದೆರು, ರಾರ್ತರಯಲ್ಿ ತಮ್ಗದ ಪಕದಕ ನದೂೋವಿತದತಂದೂ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಒಂದು ನಾಯಿ ಬದೂಗಳುರ್ತತದುೆದರಿಂದ ನದ್ದೆಯೋ ಬರಲ್ಲಲ್ಿವದಂದೂ ಹದೋಳ್ಳಕಳ್ಳಸುರ್ತತದೆರು. ಜದೂತದಗದ ಬದಳ್ಳಗದೆ ಮಾಡದೆ ಬದಡ್ ರ ಹದೋಗಿತುತ, ಅದನುೆ ಮಾಡದೆವಳು ತರಾರ್ಸ ಅಲ್ಿ ಮೊದಲ್ ಬಾರಿಗದ 43

ಅದನುೆ ಮಾಡದೆವನು ನಕದೂಲ್ಾಷಕ ಎಂದು ಹದೋಳುರ್ತತದೆಳು. ಅವನ ತಯಾರಿಕದ ಕದಟಟದ್ಾೆಗದೋನರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅದರಲ್ೂಿ ಗರಿಗರಿ ಬ್ಬಸಕತುತ, ಆದರದ ರರ್ಸಕ ಮಾತರ ಸವಲ್ು ಸಿೋಕಲ್ಾಗಿತುತ ಎಂದು ಹದೋಳ್ಳಕಳ್ಳಸುರ್ತತದೆರು. ರಾರ್ತರ ಊಟಕದಕ ಮ್ುಂಚ್ದ ನಾವು ಒಬಬರನದೂೆಬಬರು ನದೂೋಡುರ್ತತದುೆದು ಅಪರೂಪ; ಅವರು ಬರದಯುರ್ತತದೆರು ಇಲ್ಿ ಹದೂರಗದ ಹದೂೋಗುರ್ತತದೆರು, ನಾನು ಪಿಯಾನದೂೋ ಮೋಲ್ದ ಕದೈಯಾಡಸುರ್ತತದ್ದೆ: ಆದರದ ಊಟಕದಕ ಮೊದಲ್ು ನಾವದಲ್ಿ ಪಡಸಾಲ್ದಯಲ್ಲಿ ನಾಲ್ುಕ ಗಂಟದಯ ಹದೂರ್ತತಗದ ಸದೋರುರ್ತತದ್ದೆವು. ತಾತಾ​ಾನಾ ಸದಮನದೂೋವಾೆ ತಮ್ಮ ಕದೂೋಣದಯಿಂದ ಹದೂರ ಬರುರ್ತತದೆರು, ಅದ್ದೋ ಹದೂರ್ತತಗದ ಮ್ನದಯಲ್ದಿೋ ಇರುರ್ತತದೆ ಮ್ೂವರದೂೋ ನಾಲ್ವರೂ ದ ೋ ಮಿದುಭಾಷಿಣ್ಯರಾದ ಆಳುಗಳೂ ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಳುಿರ್ತತದೆರು. ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರು ತಮ್ಮ ಹಳದಯ ಅಭಾ​ಾಸದಂತದ ತಮ್ಮ ತಾಯಿಗದ ತಪುದ್ದ ತದೂೋಳು ನೋಡ ಊಟದ ಮೋರ್ಜಗದ ಕರದತರುರ್ತತದೆರು: ನಾನು ಇನದೂೆಂದು ತದೂೋಳು ಹಡದುಕದೂಳಿಬದೋಕದಂದು ಅತದತ ಹದೋಳುರ್ತತದೆರು, ಹೋಗಾಗಿ ಪರರ್ತನತಾ ನಾವು ಬಾಗಿಲ್ ಬಳ್ಳ ಸಿಕಿಕಹಾಕಿಕದೂಳುಿವಂತಾಗುರ್ತತತುತ. ಊಟದಲ್ಲಿ ಅವರದ್ದೋ ಪರಮ್ುಖ ಪಾತರ; ನಡದಯುರ್ತತದೆ ಮಾತುಕತದಗಳದಲ್ಿ ಗಂಭಿೋರವಾಗಿ, ಮಿದುಮಾರ್ತನಂದ ಕೂಡ ಸೌಜನಾಯುತವಾಗಿರುರ್ತತತುತ. ಆ ಔಪಚ್ಾರಿಕ ಆಗುಹದೂೋಗುಗಳ ನಡುವದ ನನೆ ಮ್ತುತ ನಮಮಜಮಾನರ ಮ್ರ್ಾದ ಮಾತುಕತದ ಅದಕದಕ ಒಗೆರಣದ ಹಾಕಿದಂತದ. ಕದಲ್ವು ವದೋಳದ ಅಮ್ಮ ಮ್ಗನ ನಡುವದ ಯಾವುದ್ದೂೋ ವಿಷಯಕದಕ ಬ್ಬರುಸಾದ ವಾಗಾವದ ನಡದಯುರ್ತತತುತ, ಒಬಬರನದೂೆಬಬರು ಕಿಚ್ಾಯಿಸುರ್ತತದೆರು; ಆ ಸನೆವದೋಶಗಳು ನನಗದ ಖುಷಿ ಕದೂಡುರ್ತತದೆವು, ಯಾಕಂದರದ ಅವದಲ್ಿ ಅವರಿಬಬರನುೆ ಬಂಧಿಸಿದೆ ಕದೂೋಮ್ಲ್ವೂ ಸದೃಢವೂ ಆದ ಪಿರೋರ್ತಯ ದ್ದೂಾೋತಕವಾದವು. ಊಟವಾದ ನಂತರ, ತಾತಾ​ಾನಾ ಸದಮನದೂೋವಾೆ ಪಡಸಾಲ್ದಗದ ಹದೂೋಗುರ್ತತದೆರು; ಅಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಆರಾಮ್ ಕುಚ್ಚಿಯಲ್ಲಿ ಅವರು ನಶಾವನುೆ ಹದೂಸದಯುತತಲ್ದೂೋ, ಹದೂಸ ಪುಸತಕಗಳ ಹಾಳದಗಳನುೆ ಬ್ಬಡಸಿಡುತತಲ್ದೂೋ ಕೂತುಕದೂಳುಿರ್ತತದೆರು. ಆಗ ನಾವು ಬದಳಗುಕದೂೋಣದಗದ ಹದೂೋಗಿ ಜದೂೋರಾಗಿ ಓದುತತಲ್ದೂೋ ಪಿಯಾನದೂೋ ನುಡಸುತತಲ್ದೂೋ ಕುಳ್ಳತುಕದೂಳುಿರ್ತತದ್ದೆವು. ಈ ಹದೂರ್ತತನಲ್ಲಿ ನಾವು ಕೂಡಯೋ ಓದಿನಲ್ಲಿ ಮ್ಗೆರಾಗುರ್ತತದುೆದು ಹದಚು​ು, ಆದರದ ಸಂಗಿೋತ ನಮ್ಗದ ಪರಮ್ಪಿರಯವಾದುದು, ಅತುಾತತಮ್ ಮ್ನರಂಜನದ ನೋಡುವಂರ್ದು, ಅದರಿಂದ ನಮ್ಮ ಹೃದಯಗಳಲ್ಲಿ ಹದೂಸ ರಾಗಗಳು ಹುಟಿಟಕದೂಳುಿರ್ತತದೆವು, ಇದರಿಂದ ಒಬಬರಿಗದೂಬಬರು ಹದೂಸತನದಿಂದ ಕಾಣುರ್ತತದ್ದೆವು.

ಅವರಿಗದ

ಇಷಟವಾದ

ಕೃರ್ತಗಳನುೆ

ನಾನು

ನುಡಸುವಾಗ,

ಅವರು

ದೂರದ

ಸದೂೋಫ್ಾವ್ಸಂದರಲ್ಲಿ

ಕೂರ್ತರುರ್ತತದೆರು, ಅಷುಟ ದೂರದಿಂದ ಅವರನುೆ ಸರಿಯಾಗಿ ನದೂೋಡಲ್ಾಗುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ನನೆ ನುಡಸುವಿಕದ ತಮ್ಮ ಮೋಲ್ದ ಮಾಡುವ ಪರಿಣಾಮ್ವನುೆ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ತದೂೋರಿಸಿಕದೂಳಿಲ್ು ಅವರಿಗದ ಮ್ುಜುಗರ; ಆದರದ ಕದಲ್ವ್ಸಮಮ, ಅವರು ನರಿೋಕ್ಷಿಸದಿದ್ಾೆಗ, ನಾನು ಪಿಯಾನದೂೋದಿಂದ ಮೋಲ್ದದುೆ ಅವರ ಬಳ್ಳ ಹದೂೋಗಿ ಅವರ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ದ ಯಾವ ಭಾವನದ ಮ್ೂಡದ್ದ, ಎಂದಿನದಲ್ಿದ ಹದೂಳಪು ಮ್ತುತ ತದೋವ ಕಣಣಲ್ಲಿ ಕಾಣ್ಸುವುದ್ದೋ ಎಂಬುದನುೆ ನದೂೋಡಲ್ು ಯರ್ತೆಸುರ್ತತದ್ದೆ. ಆದರದ ಅವರು ಮಾತರ ಮ್ರದಮಾಚುರ್ತತದೆರು, ಆದರದ ವಿಫಲ್ವಾಗಿ. ನಾವು ಅಲ್ಲಿರುವಾಗ ನದೂೋಡಲ್ು ಇಷಟವಾದರೂ ತಾತಾ​ಾನ ಸದಮನದೂೋವಾೆ ನಮ್ಮ ಮೋಲ್ದ ಯಾವ ನಬಿಂರ್ ಹದೋರಲ್ೂ ಇಷುಡುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಹೋಗಾಗಿ ಅವರು ಯಾವಾಗಲ್ಾದರದೂಮಮ ಏನದೂೋ ತುತುಿ ಕದಲ್ಸವಿರುವವರಂತದ, ಆಸಕಿತಯಿಲ್ಿದವರಂತದ ಆ ಮ್ೂಲ್ಕ ಹಾದುಹದೂೋಗುರ್ತತದೆರು: ಆದರದ ತಮ್ಮ ಕದೂೋಣದಗದ ಹದೂೋಗಿ ಅಷುಟ ಬದೋಗ ವಾಪಸಾಗಲ್ು ಅವರಿಗದ ಯಾವ ಕಾರಣವೂ ಇರುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿವದಂಬುದು ನನಗದ ರ್ತಳ್ಳಯುರ್ತತತುತ. ಸಂಜದಯ ಹದೂತುತ ವಿಶ್ಾಲ್ವಾದ ನಡುಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ಕಪ್ಗದ ಚಹಾ ಸುರುವಿ ಕದೂಡುರ್ತತದ್ದೆ; ಆಗ ಮ್ತದತ ಮ್ನದಯವರದಲ್ಿ ಸದೋರುರ್ತತದ್ದೆವು. ಹದೂಳದಯುವ ಟಿೋ ಹೂರ್ಜಯಿಂದ ಚಹಾ ಸುರಿದು ಕಪು​ುಗಳನೂೆ ಲ್ದೂೋಟಗಳನೂೆ ಅವರವರ ಮ್ುಂದಿಡುವುದ್ದೋ ಒಂದು ಮ್ಹಾವಿಧಿ, ಇದರಿಂದ ನಾನು ಸವಲ್ು ಕಾಲ್ ಅಧಿೋರಳಾಗುರ್ತತದ್ದೆ. ಅಂರ್ ಕಾಯಿಕದಕ ನಾನನೂೆ ಅಹಿಳಾಗಿಲ್ಿ, ಆ ದ್ದೂಡಡ ಹೂರ್ಜಯ ನಲ್ಲಿಯನುೆ ರ್ತರುಗಿಸಲ್ು, ನಕಿಟಾಳ ಟದರೋಯಲ್ಲಿಟುಟ, 'ಇದು ಪಿೋಟರ್ ಇವಾನದೂವಿಚ್ಗದಗದ', 'ಇದು ಮ್ಯಾಿ 44

ಮಿನಚ್ನಾಗದ' ಎಂದು ಹದೋಳ್ಳ ಕದೂಡಲ್ು, ಹಾಗದಯೋ "ಸಕಕರದ ಸರಿಯಾಗಿದ್ದಯಾ?" ಎಂದು ವಿಚ್ಾರಿಸಲ್ು ಹಾಗೂ ಬದೋಕಾದವರಿಗದ ಸಕಕರಯ ದ ನುೆ ನೋಡಲ್ು ನಾನನೂೆ ಚ್ಚಕಕವಳು, ಎಳಸು ಎಂದ್ದೋ ನನಗನೆಸುರ್ತತತುತ. "ಭಲ್ಾ, ಭಲ್ಾ, ಒಳದಿೋ ಅನುಭವಸಿರ ರ್ರ!" ಎಂದು ನಮಮಜಮಾನರು ಹದೋಳ್ಳದ್ಾಗ ನನಗದ ಮ್ತತಷುಟ ಗದೂಂದಲ್ವುಂಟಾಗುರ್ತತತುತ. ಚಹಾದ ನಂತರ ತಾತಾ​ಾನಾ ಸದಮನದೂೋವಾೆ ಪದೋಷನ್ಸಿಕ ಆಡುರ್ತತದೆರು ಅರ್ವಾ ಕಾಡುಿಗಳ್ಳಂದ ಮಾಯಾಿ ಮಿನಚ್ಾೆ ಭವಿಷಾ ಹದೋಳುವುದನುೆ ಕದೋಳ್ಳಸಿಕದೂಳುಿರ್ತತದೆರು. ಆನಂತರ ನಮಿಮಬಬರಿಗೂ ಮ್ುರ್ತತಕಿಕ ನಮ್ಮ ಮೋಲ್ದ ಶಿಲ್ುಬದೋಯಾಕಾರ ರಚ್ಚಸುರ್ತತದೆರು, ಆಮೋಲ್ದ ನಾವು ನಮ್ಮ ಕದೂೋಣದಗಳ್ಳಗದ ಹದೂೋಗುರ್ತತದ್ದೆವು. ಆದರದ ಸಾಮಾನಾವಾಗಿ ನಾವು ಮ್ರ್ಾರಾರ್ತರಯವರದಗೂ ಒಟಿಟಗೋದ ಇರುರ್ತತದ್ದೆವು, ಅದು ನಮ್ಮ ದಿನದ ಅತುಾತತಮ್ವೂ ಉತೃಷಟವೂ ಆದ ಸಮ್ಯ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಹಂದಿನ ಬದುಕಿನ ರ್ಟನದಗಳನುೆ ಹದೋಳುರ್ತತದೆರು; ನಾವಿಬಬರೂ ಏನದೋನದೂೋ ಯೋಜನದ ಹಾಕಿಕದೂಳುಿರ್ತತದ್ದೆವು, ಕದಲ್ವು ಸಲ್ ತತವವಿಚ್ಾರಗಳನುೆ ಚಚ್ದಿ ಮಾಡುರ್ತತದ್ದೆವು; ಆದರದ ನಾವು ಆದಷೂಟ ಮಲ್ುದನಯಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡಕದೂಳಿಲ್ು ಯರ್ತೆಸುರ್ತತದ್ದೆವು, ನಮ್ಮ ಮಾತದಲ್ಲಿ ಮ್ಹಡಯ ಮೋಲ್ಲದೆವರಿಗದ ಕದೋಳ್ಳಸಿ ಅವರದಲ್ಲಿ ತಾತಾ​ಾನಾ ಸದಮನದೂೋವಾೆ ಅವರಿಗದ ಹದೋಳ್ಳಬ್ಬಡುತಾತರದೂೋ ಎಂಬ ಆತಂಕ ನಮ್ಗದ, ಯಾಕಂದರದ ಅವರು ನಮ್ಗದ ಬದೋಗ ಮ್ಲ್ಗಲ್ು ಹದೋಳುರ್ತತದೆರು. ಕದಲ್ವು ಸಲ್ ಹಸಿವದಯಾಗಿಬ್ಬಡುರ್ತತತುತ; ಆಗ ಮಟಟಂಗಾಲ್ಲನಲ್ಲಿ ಅಡುಗದ ಮ್ನದಗದ ಹದೂೋಗಿ ನಕಿಟಳ ಸಹಾಯದಿಂದ ಆರಿ ಅಕ್ಷತದಯಾಗಿದೆ ಉಳ್ಳದಿದೆ ಏನನಾೆದರೂ ತಂದು ಮೊೋಂಬರ್ತತಯ ಬದಳಕಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ರೂಮ್ಲ್ಲಿ ರ್ತನುೆರ್ತತದ್ದೆವು. ಆ ದ್ದೂಡಡ ಹಳದಯ ಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ನಾವಿಬಬರೂ ಅಪರಿಚ್ಚತರದಂಬಂತದ ಇರುರ್ತತದ್ದೆವು, ಅಲ್ಲಿ ಆಳುರ್ತತದುೆದು ಹಳದಯ ಕಾಲ್ದ ಮೌಲ್ಾಗಳು ಹಾಗೂ ತಾತಾ​ಾನಾ ಸದಮನದೂೋವಾೆ ಅವರ ಭಾವನದ. ಅವರದೂಬಬರದೋ ಅಲ್ಿ, ಮ್ನದಯ ಆಳುಕಾಳುಗಳು, ಹರಿಯ ಹದಂಗಸರು, ಪಿೋಠದೂೋಪಕರಣಗಳು, ಚ್ಚತರಗಳು ಕೂಡ ನನೆಲ್ಲಿ ಗೌರವವನುೆಕಿಕಸುರ್ತತದೆವು, ಸವಲ್ು ಗಲ್ಲಬ್ಬಲ್ಲಯನುೆ ಕೂಡ; ಜದೂತದಗದ ಅವರೂ ನಾನೂ ಅಲ್ಲಿಗದ ಹದೂಂದುಕದೂಳುಿವುದಿಲ್ಿವದೋನದೂೋ ಎಂಬ ಭಾವನದಯೂ ಉಂಟಾಗುರ್ತತತುತ, ಹೋಗಾಗಿ ನಾವು ತುಂಬ ಜಾಗರೂಕತದಯಿಂದಲ್ೂ ಎಚುರಿಕದಯಿಂದಲ್ೂ ನಮ್ಮ ಕದಲ್ಸಗಳನುೆ ಮಾಡಬದೋಕಾಗಿತುತ. ಆ ಬಗದೆ ಈಗ ಯೋಚ್ಚಸಿದರದ - ಬದಲ್ಾಗದ ಆ ದಿನಚರಿ, ಕುತೂಹಲ್ಭರಿತ ಆಳುಗಳ ದಂಡು - ನನಗದ ಕಿರಿಕಿರಿಯನುೆಂಟುಮಾಡುವಂರ್ವು, ಬಂರ್ನದಲ್ಲಿಡುವಂರ್ವು: ಆದರದ ಆ ನಬಿಂರ್ವದೋ ನಮಿಮಬಬರ ನಡುವಣ ಪದರೋಮ್ವನುೆ ಮ್ತತಷುಟ ರ್ತೋವರಗದೂಳ್ಳಸಿತದನುೆವುದೂ ನಜ. ನಾನು ಮಾತರವಲ್ಿದ್ದ ಅವರೂ ಕೂಡ ಯಾವುದರ ಬಗದೆಯೂ

ಇತರರ

ಮ್ುಂದ್ದ

ಗದೂಣಗಿಕದೂಳುಿರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ;

ಅದಕದಕ

ವಾರ್ತರಿಕತವಾಗಿ,

ಸಿಕಕದಿದುೆದರ

ಬಗದೆ

ಅವರು

ಕುರುಡಾಗಿರುರ್ತತದೆರು. ಡಮಿಟಿರ ಸಿಡದೂರದೂವ್ ಎಂಬ ಒಬಬ ಆಳು ಭಾರಿ ರ್ೂಮ್ಪಾನವಾಸನ; ಪರರ್ತನತಾ ಬ್ಬಡದಂತದ, ಊಟದ ನಂತರ ನಾವಿಬಬರೂ ಕದೂೋಣದಯಲ್ಲಿರುರ್ತತರುವಾಗ, ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರ ಓದುಕದೂೋಣದಗದ ಹದೂೋಗಿ ಅವನು ಡಬ್ಬಬಯಲ್ಲಿಟಿಟರುರ್ತತದೆ ಹದೂಗದಸೂ ದ ಪುನುೆ ತದಗದದುಕದೂಳುಿರ್ತತದೆ. ಸಗಿೋಿ ಮಿಖಿಲ್ಲಾಚ್ ಸಂತದೂೋಷ ಭಯಗಳು ಕೂಡದೆ ಮ್ುಖಭಾವದಲ್ಲಿ, ಕಣುಣ ಮಿಟುಕಿಸಿ ತದೂೋರು ಬದರಳಾಡಸುತತ, ನನೆ ಬಳ್ಳ ಸದ್ಾೆಗದ್ದ ಬಂದು ಇದನದೆಲ್ಿ ಗಮ್ನಸದ್ದ ತನೆ ಕಾಯಿದಲ್ಲಿ ತದೂಡಗಿರುರ್ತತದೆ ಡಮಿಟಿರ ಸಿಡದೂರದೂವ್ ಕಡದ ತದೂೋರಿಸುರ್ತತದೆರು. ಆನಂತರ, ಡಮಿಟಿರ ಸಿಡದೂರದೂವ್ ನಮ್ಮ ಕಡದಗದ ನದೂೋಡದ್ದ, ತನೆ ಕಾಯಿ ಯಾರ ಕಣ್ಣಗೂ ಬ್ಬೋಳದ್ದ ಸುಗಮ್ವಾಗಿ ನಡದದ ಖುಷಿಯಲ್ಲಿ ಹದೂರಟು ಬರುರ್ತತದೆ. ಅವರು ಪರರ್ತಸಲ್ ಮಾಡದ ಹಾಗದಯೋ ನನೆನುೆ ಮ್ುದುೆಮ್ರಿ ಎಂದು ಕರದದು ಮ್ುರ್ತತಕುಕರ್ತತದೆರು. ಕದಲ್ವು ಸಲ್ ಅವನ ಈ ಸದಿೆಲ್ಿದ ಸಂಚು ಹಾಗೂ ಎಲ್ಿದರ ಬಗದಗಿನ ಅವರ ನಲ್ಿಕ್ಷಯ ನನಗದ ಕಿರಿಕಿಯುಂಟುಮಾಡುರ್ತತತುತ, ಅದು ಅವರ ದ್ೌಬಿಲ್ಾ ಅನೆಸುರ್ತತತುತ, ಆದರದ ನಾನೂ ಹಾಗದಯೋ ಇರುರ್ತತದ್ದೆ ಎಂಬ ಅರಿವದೋ ನನಗಿರುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. 'ತನೆ ದೃಢತದಯನುೆ ತದೂೋರಿಸಿಕದೂಳಿಲ್ಾರದ ಮ್ಗು'ವಿನಂತದ ಅವರು ಎನೆಸುರ್ತತತುತ.

45

ಅವರ ದ್ೌಬಿಲ್ಾ ನನೆಲ್ಲಿ ಉಂಟುಮಾಡದೆ ಅಚುರಿಯ ಬಗದೆ ಹದೋಳ್ಳದ್ಾಗ ಅವರದಂದಿದೆರು: "ಓ ನನೆ ಮ್ುದ್ದೆೋ! ನನೆಂರ್ ಸುಖವಾಗಿರುವ ವಾಕಿತ ಯಾವುದರಲ್ಾಿದರೂ ಅತೃಪಿತ ಹದೂಂದುವುದು ಸಾರ್ಾವದೋ? ಬದೋರದಯವರಿಗದ ನಬಿಂರ್ ಹಾಕುವುದರ ಬದಲ್ು ನಾನದೋ ದ್ಾರಿ ಬ್ಬಟುಟಕದೂಡುವುದು ಮೋಲ್ು; ಬಹುದಿನಗಳ್ಳಂದ ಇದು ನನೆ ರ್ತೋಮಾಿನ. ವಾಕಿತಯಬಬ ಸುಖವಾಗಿರಲ್ು ಸಾರ್ಾವಿಲ್ಿದ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತಯೋ ಇರಲ್ು ಸಾರ್ಾವಿಲ್ಿ; ಅದರಲ್ೂಿ ನಮ್ಮ ಬದುಕು ನಂದನ! ನನಗದ ಕದೂೋಪವದೋ ಬಾರದು; ಯಾವುದೂ ನನಗದ ಕದಟಟದ್ಾೆಗಿ ಕಾಣ್ಸದು, ಆದರದ ಕರುಣಾಜನಕ ಅರ್ವಾ ತಮಾಷದಯದು ಅನೆಸುತದತ, ಅಷದಟ. ಎಲ್ಿಕಿಕಂತ ಮಿಗಿಲ್ಾಗಿ 'ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಸುಖದಿಂದ ತದರಳು'. ಮ್ನದಯ ಮ್ುಂದಿನ ಕಾಲ್ಲಂರ್ಗ ಬದಲ್ ಸದ್ಾೆದ್ಾಗ ಅರ್ವಾ ನನಗದೂಂದು ಕಾಗದ ಬಂದ್ಾಗ, ಅರ್ವಾ ಬದಳ್ಳಗದೆ ಎದ್ಾೆಗ ಕೂಡ, ನನಗದ ಭಯವಾಗತದತ ಅಂದ್ದರ ನೋನು ನಂಬ್ಬತೋಯಾ? ರ್ಜೋವನ ಸಾಗಬದೋಕು, ಯಾವುದ್ದೂೋ ಬದಲ್ಾಗಬಹುದು, ಆದರದ ಯಾವುದೂ ಈಗಿಗಿಂತ ಉತತಮ್ವಲ್ಿ." ನನಗದ ಅವರ ಬಗದೆ ನಂಬ್ಬಕದಯಿತುತ, ಆದರದ ಅವರ ಮಾರ್ತನ ಅರ್ಿವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ನಾನು ಸಂತದೂೋಷದಿಂದಿದ್ದೆ, ಆದರದ ನನಗದು ಸಾಮಾನಾ ರ್ಜೋವನ ರಿೋರ್ತ, ನಮ್ಮ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತಯಲ್ಲಿರುವ ಜನರ ಅನುಭವ ಅನೆಸಿತುತ, ಹಾಗದಯೋ ಎಲ್ದೂಿೋ ಒಂದ್ದಡ,ದ ಎಲ್ಲಿ ಅಂತ ನನಗದ ರ್ತಳ್ಳಯದು, ಬದೋರದ ಬಗದಯ ಸಂತದೂೋಷ, ಹರಿದ್ಾದೆಲ್ಿ ಆದರದ ವಿಭಿನೆವಾದ ಸಂತದೂೋಷ ಇರಬಹುದು ಅನೆಸಿತುತ. ಹೋಗದ ಇನದೆರಡು ರ್ತಂಗಳುಗಳು ಉರುಳ್ಳದವು, ಮ್ತದತ ಮಾಗಿಕಾಲ್ ತನೆ ಚಳ್ಳ ಮ್ತುತ ಮ್ಂಜುಗಳದೂಡನದ ಮ್ರಳ್ಳತು; ಅವರು ಜದೂತದಯಲ್ಲಿದೆರೂ ನನೆನುೆ ಒಂಟಿತನ ಕಾಡತು, ಅಂದರದ ಬದುಕು ಮ್ರಳ್ಳ ಮ್ರಳ್ಳ ಬರುರ್ತತತುತ, ಅವರಲ್ಾಿಗಲ್ಲೋ ನನೆಲ್ಾಿಗಲ್ಲೋ ಹದೂಸದ್ದೋನೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅಂದರದ ಹಂದ್ದ ಇದುೆದರ ಕಡದಗದೋ ನಾವು ಮ್ತದತ ಹದೂೋಗುರ್ತತದ್ೆದ ವು. ತಮ್ಮ ವಾವಹಾರಗಳ ಕಡದಗದ ಅವರು ಹದಚು​ು ಗಮ್ನ ಕದೂಡಲ್ು ತದೂಡಗಿದರು, ಅಂದರದ ನನದೂೆಂದಿಗಿರುವುದು ಕಡಮಯಾಯಿತು, ಹೋಗಾಗಿ ನನೆ ಹಳದಯ ಭಾವನದಗಳು ಮ್ರುಕಳ್ಳಸಿದವು, ನನೆನುೆ ಒಳಗದ ಬ್ಬಟುಟಕದೂಳಿಲ್ಲಚ್ಚೆಸದ ಅವರ ಮ್ನಸಿ್ನ ಭಾಗವ್ಸಂದಿದ್ದ ಅನೆಸಿತು. ಅವರ ಏಕತಾನದ ನರುಮ್ಮಳತದ ನನೆನುೆ ಕದರಳ್ಳಸುರ್ತತತುತ. ಅವರ ಬಗದೆ ನನೆ ಪಿರೋರ್ತ ಎಂದಿನಂತದಯೋ ಇತುತ, ಅವರ ಪಿರೋರ್ತಯ ಬ್ಬಸುಪಿನ ರಕ್ಷದ ನನಗದ ಎಂದಿನಂತದಯೋ ಇತುತ; ಆದರದ ನನೆ ಪಿರೋರ್ತ ಹದಚು​ುವುದರ ಬದಲ್ು ಒಂದ್ದೋ ಸಮ್ನಾಗಿ ಉಳ್ಳಯಿತು; ಅಲ್ಿದ್ದ ಹದೂಸದ್ದೂಂದು ತಹತಹದ ಅನುಭವ ಮ್ನಸಿ್ಗಿಳ್ಳಯಿತು. ಅವರನುೆ ಪಿರೋರ್ತಸುವ ಅನುಭವದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಕದೂಂಡದೆ ಆನಂದದ ನಂತರ ಪಿರೋರ್ತಸುವುದಷದಟೋ ನನಗದ ಸಾಕಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ನನಗದ ಬದೋಕಾಗಿದುೆದು ಬದುಕಿನ ನಶುಲ್ತದಯಲ್ಿ, ಅದರ ಚಲ್ನದ. ನನಗದ ಬದೋಕಾಗಿದುೆದು ಭಾವ್ಸೋನಾಮದ, ಪಿರೋರ್ತಗಾಗಿ ಎದುರಿಸಬದೋಕಾದ ಅಪಾಯ ಮ್ತುತ ಆತಮಬಲ್ಲದ್ಾನ. ನನದೂೆಳಗದ ತುಂಬ್ಬದೆ ಅಪಾರ ಸಾಮ್ರ್ಾಿ ನಮ್ಮ ಪರಶ್ಾಂತ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ತನೆ ದ್ಾರಿಯನುೆ ಕಂಡುಕದೂಳಿಬದೋಕಾಗಿತುತ. ನನಗದ ಆಗಾಗ ಖಿನೆತದಯುಂಟಾಗುರ್ತತುತ, ಅದರಿಂದ ನನಗದೋ ನಾಚ್ಚಕದಯಾಗಿ ಅದನುೆ ಅವರಿಂದ ಮ್ುಚ್ಚುಡಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸುರ್ತತದ್ದೆ, ಹೋಗಾಗಿ ನಾನು ತದೂೋರಿಸುರ್ತತದೆ ಅರ್ತೋವ ಕದೂೋಮ್ಲ್ತದ ಮ್ತುತ ಅತುಾತಾ್ಹಗಳು ಅವರಲ್ಲಿ ಗಾಬರಿಯುಂಟುಮಾಡದವು. ನನೆ ಮ್ನುಃಸಿ​ಿರ್ತಯು ನನಗಿಂತ ಮೊದಲ್ು ಅವರಿಗದೋ ಅರ್ಿವಾಗಿತುತ, ಪಿೋಟರ್ಸಿಬರ್ಗಿಗದ ಹದೂೋಗಿಬರುವಂತದ

ಹದೋಳ್ಳದರು.

ಆದರದ

ನಾನದೋ

ಅದನುೆ

ಬದೋಡವದಂದ್ದ,

ನಮ್ಮ

ಎಂದಿನ

ದಿನಚರಿಯನುೆ

ಬದಲ್ಾಯಿಸುವುದ್ಾಗಲ್ಲೋ ನಮ್ಮ ಸಂತದೂೋಷವನುೆ ಹಾಳುಮಾಡುವುದ್ಾಗಲ್ಲೋ ಬದೋಡವದಂದ್ದ. ನಾನು ಸಂತದೂೋಷದಿಂದ್ದೋನದೂೋ ಇದ್ದೆ: ಆದರದ ಈ ನನೆ ಸಂತಸವು ಪುಕಕಟದಯಾದುೆ, ಅದಕದಕ ನಾನಾವ ಬದಲ್ಯ ದ ನೂೆ ತದರುರ್ತತಲ್ಿ ಅರ್ವಾ ತಾ​ಾಗವನಾೆಗಲ್ಲೋ ಮಾಡುರ್ತತಲ್ಿ ಎಂಬ ಕದೂರಗು ನನೆದು, ಅವದರಡನೂೆ ಎದುರಿಸುವ ಸಾಮ್ರ್ಾಿ ನನೆಲ್ಲಿದ್ದ ಎಂಬ ಅರಿವದೋ ನನಗದ ದು​ುಃಖವುಂಟುಮಾಡುರ್ತತತುತ. ನನಗವರ ಮೋಲ್ದ ಪಿರೋರ್ತಯಿತುತ, ನಾನದೋ ಅವರ ಸವಿಸವ ಎಂಬುದೂ ರ್ತಳ್ಳದಿತುತ; ಆದರದ ನಮ್ಮ 46

ಪಿರೋರ್ತ ಎಲ್ಲಿರಿಗೂ ರ್ತಳ್ಳಯಬದೋಕದಂಬ ಹಂಬಲ್ ನನೆದು, ಅಡಡಗಳದಲ್ಿದರ ನಡುವದ ನಾನವರನುೆ ಪಿರೋರ್ತಸುತದತೋನದ ಎಂಬುದು ಗದೂತಾತಗಬದೋಕಿತುತ. ನನೆ ಮ್ನಸು್, ಇಂದಿರಯಗಳು ಕೂಡ, ಕಿರಯಾಶಿೋಲ್ವಾಗಿದೆವು; ಆದರದ ಚಲ್ನದಯ ತುಡತ ನನೆಲ್ಲಿ ರ್ತೋವರವಾಗಿತುತ, ನಮ್ಮ ಪರಶ್ಾಂತ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಅದು ಹದೂರಬರಲ್ು ಅವಕಾಶವದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಬದೋಕಾದ್ಾಗ ನಾನು ಪಟಟಣಕದಕ ಹದೂೋಗು ಎಂದು ಅವರು ಹದೋಳುವಂತದ ಮಾಡರುವುದ್ಾದರೂ ಏನು? ಅದನೆವರು ಹದೋಳದ್ದ ಹದೂೋಗಿದೆರದ, ಹಪಹಪಿಕದಯ ಭಾವನದಗಳು ನನೆದ್ದೋ ತಪು​ು, ಅಪಾಯಕಾರಿ ಅವಿವದೋಕದಿಂದ್ಾದುದು, ನಾನು ಮಾಡಬಹುದ್ಾಗಿದೆ ತಾ​ಾಗ ಎಂದರದ ಈ ಭಾವನದಗಳನುೆ ಹರ್ತತಕಿಕಕೂ ದ ಳುಿವುದ್ದೋ ಎಂದು ನಾನು ಅರಿತುಕದೂಳಿಬಹುದ್ಾಗಿತದತೋನದೂೋ. ಹಳ್ಳಿಯಿಂದ ದೂರ ಹದೂೋಗಿಬ್ಬಡುವುದು ಈ ಖಿನೆತದಯಿಂದ ಪಾರಾಗುವ ಉಪಾಯ ಎಂಬ ಭಾವನದ ನನೆನುೆ ಕಾಡತದೂಡಗಿತು; ಅಲ್ಿದ್ದ, ನನೆ ಸಾವರ್ಿಕಾಕಗಿ ನನೆ ಬಗದೆ ಅಷದೂಟಂದು ಕಾಳರ್ಜಯಿರುವ ಅವರಿಂದ ದೂರ ಹದೂೋಗಲ್ು ನನಗದ ನಾಚ್ಚಕದಯನಸುರ್ತತತುತ, ದು​ುಃಖವದನಸುರ್ತತತುತ. ಹೋಗದೋ ಕಾಲ್ ಸರಿಯಿತು, ಮ್ಂಜು ಬ್ಬೋಳುವುದು ಹದಚ್ಾುಯಿತು, ನಾವಿಬಬರೂ ಕೂಡಯೋ ಇದ್ದೆವು, ಆದರದ ಒಂಟದೂಂಟಿಯಾಗಿ, ಹಂದಿನಂತದಯೋ; ಹದೂರಗದ ಮಾತರ, ನಮ್ಮ ಇರವಿನ ಅರಿವದೋ ಇಲ್ಿದ್ದ ಇತರರ ಸಂತದೂೋಷದ ಸದುೆಗದೆಲ್, ಉತಾ್ಹ ಹದೂಳಪು ಅರ್ವಾ ನರಳ್ಳಕದಯ ನದೂೋವು ಎಲ್ಿ ಹಾಗದಯೋ ಇದೆವು. ಸಂಪರದ್ಾಯ ಎಂಬುದು ನಮ್ಮ ಬದುಕನುೆ ದಿನನತಾವೂ ಕಲ್ಾಿಗಿಸುರ್ತತದ್ದ, ಏಕರೂಪವಾಗಿಸುರ್ತತದ್ದ, ಇದರಿಂದ್ಾಗಿ ನಮ್ಮ ಮ್ನಸು್ಗಳು ತಮ್ಮ ಸಾವತಂತರಯವನುೆ ಕಳದದುಕದೂಳುಿರ್ತತವದಯಲ್ಿದ್ದ ನಾವದಲ್ಿ ಕಾಲ್ದ ನಭಾಿವುಕ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗುವಂತಾಗುರ್ತತದ್ದ ಎಂಬ ಭಾವನದ ನನೆಲ್ುಿಂಟಾಯಿತು. ಬದಳ್ಳಗದೆಯೋನದೂೋ ಉಲ್ಾಿಸದ್ಾಯಕವಾಗಿ

ಆರಂಭಗದೂಳುಿರ್ತತತುತ;

ಊಟದ

ವದೋಳದ

ಸೌಜನಾದಿಂದ

ಕೂಡರುರ್ತತದ್ದೆವು,

ರಾರ್ತರ

ಪರಸುರ

ಕದೂೋಮ್ಲ್ವಾಗುರ್ತತದ್ೆದ ವು. ‘ಅವರು ಹದೋಳುವಂತದ ಇತರರಿಗದ ಒಳದಿಯದನುೆ ಮಾಡುತತ ನದೋರ ಬಾಳು ನಡದಸುವುದ್ದೋ ಸರಿ; ಆದರದ ಮ್ುಂದ್ದ ಅದಕದಕ ಸಮ್ಯವಿದ್ದ, ಆದರದ ಮಾಡಬದೋಕಾದ ಬದೋರದಯವು ಈಗ ಅರ್ವಾ ಯಾವಾಗಲ್ೂ ಇಲ್ಿ’ ಎಂದುಕದೂಳುಿರ್ತತದ್ದೆ. ನನಗದ ಇರುವುದರಲ್ಲಿ ತೃಪಿತಯಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ನನೆ ಮ್ನಸು್ ಇರದುದರದಡದಗ,ದ ಹದೂೋರಾಟದ್ದಡಗ ದ ದ ಸಾಗಲ್ು ಬಯಸುರ್ತತತುತ. ಬದುಕಿನ ದ್ಾರಿದಿೋಪವಾಗಬಲ್ಿಂರ್ದು ನನಗದ ಬದೋಕಾಗಿತುತ, ಭಾವನದಗಳ ದ್ದೂಂದಿಯ ಬದಳಕಲ್ಿ. ಕಂದರವ್ಸಂದರ ತುದಿಗದ ಅವರದೂಡನದ ಹದೂೋಗಿ, 'ಒಂದ್ದೋ ಹದಜೆದ, ನಾನು ಬ್ಬೋಳುತದತೋನದೋ; ಒಂದ್ದೋ ನದಗತ ದ , ನಾನು ಇಲ್ಿವಾಗುತದತೋನದ' ಎಂದು ಹದೋಳಲ್ು ನನೆ ಮ್ನಸು್ ತವಕಿಸುರ್ತತತುತ. ಆನಂತರ ಭಯದಿಂದ ತತತರಿಸುತತ ಅವರು ಆ ಅಂಚ್ಚನಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಬಲ್ಲಷಠ ತದೂೋಳುಗಳಲ್ಲಿ ನನೆನುೆ ಪುಡಯಾಗುವಂತದ ಬ್ಬಗಿದಪಿು ತಮ್ಗದ ಇಷಟಬಂದ ಕಡದಗದ ನನೆನದೆರ್ತತಕೂ ದ ಂಡು ಹದೂೋಗುವುದು ನನೆ ಹಂಬಲ್ವಾಗಿತುತ. ಈ ಭಾವನದಗಳು ನನೆ ಆರದೂೋಗಾದ ಮೋಲ್ೂ ಪರಿಣಾಮ್ ಬ್ಬೋರಿದುವು, ನಾನು ನರದ್ೌಬಿಲ್ಾಕದಕ ಒಳಗಾದ್ದ. ಒಂದು ದಿನ ಬದಳ್ಳಗದೆ ನಾನು ಎಂದಿಗಿಂತ ಕುಗಿೆದ್ದೆ. ಅವರು ಜಮಿೋನನ ಕಡದಯಿಂದ ಅಪರೂಪವಾಗಿ ಅಕಸಾಮತ್ ಬದೋಗ ವಾಪಸು ಬಂದಿದೆರು. ನಾನು ಅದನುೆ ಗಮ್ನಸಿ ಸಮಾಚ್ಾರವದೋನದಂದು ಕದೋಳ್ಳದ್ದ. ಅವರು ಹದೋಳಲ್ಲಲ್ಿ, ಅದ್ದೋನೂ ಮ್ುಖಾವಲ್ಿ ಎಂದು ಜಾರಿಕದೂಂಡರು. ಆದರದ ಆಮೋಲ್ದ ನನಗದ ಗದೂತಾತಯಿತು: ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರ ಬಗದಗಿನ ದ್ದವೋಷದಿಂದ ಪದೂೋಲ್ಲೋರ್ಸ ಇನ್ರ್ಸಪದಕಟರ್ ನಮ್ಮ ರದೈತರನುೆ ಕರದಸಿಕದೂಂಡು ಅವರನುೆ ಬದದರಿಸಿ ಇಲ್ಿಸಲ್ಿದ ಬದೋಡಕದಗಳನದೂೆಡುಡವಂತದ ಮಾಡದೆ. ಇದನುೆ ಅರಗಿಸಿಕದೂಳುಿವುದು ನಮಮಜಮಾನರಿಗದ ಒಮಮಲ್ದೋ

ಸಾರ್ಾವಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ; ಅವರಿಗದು ಬರಿೋ

'ಕರುಣಾಜನಕ ಅರ್ವಾ

ತಮಾಷದಯದು' ಅನೆಸಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವರು ಉದ್ದವೋಗಗದೂಂಡದೆರು, ಹೋಗಾಗಿ ನನೆ ಜದೂತದ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಳುಿವುದು ಅವರಿಗದ ಇಷಟವಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವರು ಅದನುೆ ನನೆ ಬಳ್ಳ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಳುಿವುದಕದಕ ಸಿದಧವಿಲ್ಿದಿರಲ್ು ಕಾರಣ ನಾನು ಇನೂೆ ಮ್ಗು, ಅವರ ಕಷಟಗಳನುೆ ಅರ್ಿಮಾಡಕದೂಳಿಲ್ಾರದ ಎಂದವರು ಭಾವಿಸಿದುೆದು ಅನೆಸಿತು. ನಾನು ಏನೂ ಹದೋಳದ್ದ ಅವರಿಂದ ದೂರ ಬಂದಿದ್ದೆ. ನಮ್ಮ ಮ್ನದಯಲ್ದಿೋ ವಾಸಿಸುರ್ತತದೆ ಮಾಯಾಿ ಮಿನಚ್ಾೆಳನುೆ ರ್ತಂಡಗದ ಬರುವಂತದ ಆಳದೂಬಬನ ಕದೈಲ್ಲ ಹದೋಳ್ಳಕಳ್ಳಸಿದ್ದ.

47

ಬದೋಗ ಬದೋಗ ರ್ತಂಡ ರ್ತಂದು ಅವಳನುೆ ಬದಳಗಿನ ಕದೂೋಣದಗದ ಕರದದ್ದೂಯೆ, ನನಗದ ಕದೂಂಚವೂ ಆಸಕಿತ ತಾರದ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಕದಲ್ಸಕದಕ ಬಾರದ ವಿಷಯದ ಬಗದೆ ಅವಳ್ಳಗದ ಜದೂೋರಾಗಿ ಹದೋಳತದೂಡಗಿದ್ದ. ಅವರು ಕದೂೋಣದಯ ಬಳ್ಳ ಸುಳ್ಳದ್ಾಡದರು, ಆಗಾಗದೆ ನಮ್ಮ ಕಡದ ದೃಷಿಟ ಬ್ಬೋರಿದರು. ಇದರಿಂದ ನಾನು ಮ್ತತಷುಟ ಮಾತಾಡುವಂತದ, ನಗುವಂತದ ಕೂಡ, ಆಯಿತು; ಮಾಯಾಿ ಮಿನಚ್ಾೆಳ್ಳಗದ ಹದೋಳ್ಳದ್ದೆಲ್ಿ ನಕುಕಬ್ಬಡಬಹುದ್ಾದುದು ಅಂತ ನನಗದೋ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಂಡದ. ನನದೂೆಡನದ ಒಂದು ಮಾತೂ ಆಡದ್ದ ಅವರು ತಮ್ಮ ಓದುಕದೂೋಣದಗದ ಹದೂೋಗಿ ಬಾಗಿಲ್ು ಹಾಕಿಕದೂಂಡರು. ಅವರ ಸದುೆ ಕದೋಳದ್ಾದ್ಾಗ, ನನೆ ಉತಾ್ಹವದಲ್ಿ ಜರರನದ ಇಳ್ಳದುಹದೂೋಯಿತು. ಮಾಯಾಿ ಮಿನಚ್ಾೆಳ್ಳಗದ ದಿಗುೆಮಯಾಗಿ ಏನು ಸಮಾಚ್ಾರ ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದಳು. ಉತತರಿಸದ್ದ ನಾನು ಸದೂೋಫ್ಾ ಮೋಲ್ದ ಕುಳ್ಳತದ, ಅಳಬದೋಕದನೆಸಿತು. 'ಅವರ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಏನಾಗುರ್ತತದ್ದ' ಅನೆಸಿತು; ‘ಅವರು ಮ್ುಖಾವದಂದು ಭಾವಿಸಿದೆ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಕ್ಷುಲ್ಿಕ ವಿಷಯ ಅನೆಸಿತು. ಅವರು ಅದನುೆ ನನಗದ ಹದೋಳ್ಳದೆರದ, ಅದು ಕದಲ್ಸಕದಕ ಬಾರದುೆ ಎಂದು ನಾನವರಿಗದ ಮ್ನವರಿಕದ

ಮಾಡಕದೂಡಬಹುದ್ಾಗಿತುತ.

ಆದರದ

ನನಗವದಲ್ಿ

ಅರ್ಿವಾಗುವುದಿಲ್ಿ

ಎಂದವರು

ಭಾವಿಸಿ,

ತಮ್ಮ

ಶಿರೋಮ್ದ್ಾೆಂಭಿೋಯಿದಿಂದ ನನೆ ಮ್ನಸ್ನುೆ ಚುಚು​ುರ್ತತದ್ಾೆರದ, ನನಗದ ವಾರ್ತರಿಕತವಾಗಿ ನಡದದುಕದೂಳುಿರ್ತತದ್ಾೆರದ’ ಅನೆಸಿತು. ವಿಷಯಗಳು ಸುಸುತಮಾಡಸುವಂರ್ವು ಅರ್ವಾ ಕ್ಷುಲ್ಿಕ ಅನೆಸಿದ್ಾಗ ನಾನೂ 'ಸರಿಯಲ್ಿವದೋ?' ಎಂದು ಆಲ್ದೂೋಚ್ಚಸಿದ್ದ. 'ನನೆ ಕಣುಣ ಮ್ುಂದ್ದಯೋ ಕಾಲ್ ಸರಿದು ಹದೂೋಗುವುದನುೆ ನದೂೋಡುತತ ಕೂತು ತುಕುಕ ಹಡಯುವುದರ ಬದಲ್ು ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಚಟುವಟಿಕದಯಿಂದ ಕೂಡರುವುದು ನನಗದ ಬದೋಕಾಗಿದ್ದ, ಪರರ್ತ ದಿನ ಪರರ್ತ ಗಂಟದ ಏನಾದರೂ ಹದೂಸ ಅನುಭವ ಪಡದಯಬದೋಕು. ಆದರದ ಅವರು ಮಾತರ ತಾವೂ ನಶುಲ್ವಾಗಿ ನಂತು ನಾನೂ ಕದೈಕಾಲ್ಾಡಸದ್ದ ನಲ್ಿಬದೋಕು ಎಂದು ಭಾವಿಸುತಾತರದ. ನನೆನುೆ ತೃಪಿತಪಡಸುವುದು ಅವರಿಗದ ಅದ್ದಷುಟ ಸುಲ್ಭ! ಅವರದೋನೂ ಪಟಟಣಕದಕ ಕರದದ್ೂ ದ ಯಾಬದೋಕಾಗಿಲ್ಿ; ಅವರೂ ನನೆಂತದಯೋ ಯಾಕಿರಬಾರದು? ಒತತಡಗಳನುೆ ಹದೋರಿಕದೂಳಿದ್ದ ತಮ್ಮ ಭಾವನದಗಳನುೆ ನಯಂರ್ತರಸಿಕದೂಳಿಬದೋಕು, ಸರಳವಾಗಿ ಬದುಕಬದೋಕು. ಇದು ಅವರು ನನಗದ ಕದೂಡುವ ಉಪದ್ದೋಶ. ಆದರದ ಅವರದ್ದೋನೂ ನದೋರ ನಡದಯಲ್ಿ. ಇದು ವಾಸತವ ಸಿ​ಿರ್ತಕಿ ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ಅಳು

ಉಕಿಕ

ಬರುರ್ತತತುತ,

ಅವರ

ನಡವಳ್ಳಕದಯಿಂದ

ನನಗದ

ಕಿರಿಕಿರಿಯಾಗಿತುತ.

ಆ

ಕಿರಿಕಿರಿ

ನನಗದ

ಭಯವನುೆಂಟುಮಾಡತು, ನಾನು ಅವರ ಓದುಕದೂೋಣದಗದ ಹದೂೋದ್ದ. ಅವರು ಮೋರ್ಜನ ಮ್ುಂದ್ದ ಏನದೂೋ ಬರದಯುತತ ಕುಳ್ಳರ್ತದೆರು. ನನೆ ಹದಜೆದಸಪು​ುಳ ಕದೋಳ್ಳ ಅವರು ನನೆ ಕಡದ ಕತದತರ್ತತ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ನದೂೋಡ ಬರದಯುವುದನುೆ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದರು. ಅವರು ಶ್ಾಂತಚ್ಚತತರಾಗಿ ಏನೂ ಆಗಿಲ್ಿದವರಂತದ ಕಂಡು ಬಂದರು. ಅವರ ನದೂೋಟ ನನೆಲ್ಲಿ ಖದೋದವನುೆಂಟುಮಾಡತು. ಅವರ ಮೋರ್ಜನ ಬಳ್ಳ ಹದೂೋಗಿ ಪಕಕದಲ್ಲಿ ನಂತದ, ಒಂದು ಪುಸತಕ ತದರದದು ಅದರಲ್ಲಿ ನದೂೋಡತದೂಡಗಿದ್ದ. ತಮ್ಮ ಬರವಣ್ಗದಯನುೆ ಮ್ತದತ ಮ್ರ್ಾದಲ್ದಿೋ ನಲ್ಲಿಸಿ ನನೆ ಕಡದ ನದೂೋಡದರು. "ಮಾಷಾ, ಏನಾಯುತ ನಂಗದ?" ಎಂದರು. ನಾನು ತಣಣನದ ನದೂೋಟ ಹರಿಸಿ ಉತತರಿಸಿದ್ದ, "ನೋವು ಸೌಜನಾಮ್ೂರ್ತಿಗಳು, ಆದರದ ಹದೋಳುವುದರಿಂದ್ದೋನು ಪರಯೋಜನ?" ಎಂಬ ಭಾವ ಅದರಲ್ಲಿತುತ. ತಮ್ಮ ತಲ್ದಯಾಡಸಿದ ಅವರು ಮಿದುತದ ಹಂಜರಿಕದಗಳ್ಳಂದ ನಸುನಕಕರು. ಆದರದ ಮೊದಲ್ನದಯ ಬಾರಿಗದ, ಅವರ ನಗುವಿಗದ ನಾನು ನಗುವಿನ ಪರರ್ತಕಿರಯ ತದೂೋರಿಸಲ್ಲಲ್ಿ. "ಇವತದತೋನಾಗಿದ್ದ ನಮ್ಗದ? ನನಗಾ​ಾಕದ ಹದೋಳಲ್ಲಲ್ಿ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ್ದ. "ಅಂರ್ದ್ದೆೋನೂ ಇಲ್ಿ, ಸಣಣಪುಟಟ ಕಿರಿಕಿರಿ, ಅಷದಟ. ನಂಗದ ಆ ವಿಷಾ ಹದೋಳಬಹುದ್ಾಗಿತುತ. ನಮ್ಮ ಇಬಬರು ಸದೋವಕರು ಪಟಟಣಕದಕ ಹದೂೋಗಿ .. .." ಅವರು ಮಾತನುೆ ಮ್ುಂದುವರದಸಲ್ು ನಾನು ಬ್ಬಡಲ್ಲಲ್ಿ.

48

"ಬದಳ್ಳಗದೆ ರ್ತಂಡ ರ್ತನದೂೆೋವಾಗ ಇದನದೆಲ್ಿ ನೋವಾ​ಾಕದ ನಂಗದ ಹದೋಳ್ಳಿಲ್ಿ?" "ನಂಗದ ಅವಾಗ ಕದೂೋಪ ಇತುತ, ಮಾತಾಡದ್ದರ ಏನದೋನದೂೋ ಮಾತು ಬರ್ತಿತುತ." "ಆಗದಿೋ ರ್ತಳಕದೂಳದೂಿೋ ಆಸದ ಇತುತ ನಂಗದ." "ಯಾಕದ?" "ಯಾವುದರಲ್ೂಿ ನಮ್ಗದ ನಾನು ಏನು ಸಹಾಯವೂ ಮಾಡಕಾಕಗಲ್ಿ ಅಂತ ಯಾಕದ ಅಂದ್ದೂಕೋರ್ತೋರಾ ನೋವು?" "ನಂಗದ ಸಹಾಯ ಮಾಡದೂೋದ್ಾ?" ಎಂದರು ಪದನೆನುೆ ಕದಳಗಿಡುತತ. "ನೋನಲ್ಿದ್ದ ನಾನು ಬದುಕಲ್ಾರದ ಅಂತ ಅಂದ್ದೂಕಂಡದಿೆೋನ. ನಾನು ಮಾಡದೂೋದರಲ್ಿದಲ್ಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡದೂೋದು ಮಾತರ ಅಲ್ಿ, ಅದನದೆಲ್ಿ ನೋನದೋ ಮಾಡತೋ. ನೋನು ನಂಗದ ತುಂಬ ಮ್ುಖಾ" ಎನುೆತತ ಅವರು ನಕಕರು. "ನನೆ ಬದುಕು ನನದೆೋ ಅವಲ್ಂಬ್ಬಸಿದ್ದ. ನನಗದ ಎಲ್ಿ ಇಷಟವಾಗದೂೋದಕದಕ ಕಾರಣ, ನೋನರದೂೋದು, ನಂಗದ ನೋನು ಆವಶಾಕ ಅದರಿಂದ." "ನಂಗದೂತುತ. ನಾನದೂಬಬಳು ಪುಟಟ ಮ್ಗು, ಯಾವಾಗೂಿ ಮ್ುದಿೆಸಿತರಬದೋಕು, ಸುಮ್ಮನರಿಸದಬೋಕು, ಅಷದಟೋ ತಾನದೋ!" ಎಂದ್ದ. ನನೆ ರ್ವನ ಅವರಲ್ಲಿ ಅಚುರಿ ತಂದಿತುತ, ಅವರಿಗಿದು ಹದೂಸ ಅನುಭವ. “ಆದ್ದರ ನಂಗದ ಸುಮೆ ಮಾರ್ತಲ್ದೆ ಕೂರ್ತರದೂೋಕದ ಆಗದು; ಅದು ನಮ್ಗದೋ ಸರಿ, ನನಗಲ್ಿ" ಎಂದೂ ಸದೋರಿಸಿದ್ದ. ನಾನು ಮ್ುಂದುವರಿಸದೂೋದು ಕಂಡು ಅವರು ಹದದರಿ, ಮ್ರ್ಾದಲ್ದಿೋ ತಡದದು ಹದೋಳ್ಳದರು: "ಸರಿ ಹಾಗಾದ್ದರ, ನಾನು ನಂಗದ ವಿಷಾ ಎಲ್ಿ ಹದೋಳ್ಳದ ಮೋಲ್ದ ನನೆ ಅಭಿಪಾರಯ ರ್ತಳ್ಳಸದಬೋಕು." "ಅದನೆ ಈಗ ಕದೋಳದೂೋದು ನಂಗದ ಬದೋಕಿಲ್ಿ" ಎಂದ್ದ. ನಾನು ಕತದ ಕದೋಳಕದಕ ಸಿದಧಳ್ಳರಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ನನೆ ಮಾತು ಅವರಲ್ಲಿ ಗಲ್ಲಬ್ಬಲ್ಲ ಉಂಟುಮಾಡದೆರಿಂದ ನನಗದ ಸಂತದೂೋಷವಾಗಿತುತ. "ನಾನು ಬದುಕಿನ ಜದೂತದ ಆಟ ಆಡಲ್ಾರದ, ನಮ್ಮ ಹಾಗದ ನಾನೂ ಬದುಕದಬೋಕು." ಒಳಗಿನ ಭಾವನದಗಳನದೆಲ್ಿ ಸಫಟಿಕಸುಷಟವಾಗಿ ಹದೂಮ್ುಮರ್ತತದೆ ಅವರ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ಈಗ ನದೂೋವು ಮ್ತುತ ರ್ತೋವರ ಗಮ್ನ ಕಾಣ್ಸಿದವು. "ನಾನು ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಜದೂತದ ಭಾಗವಹಸದಬೋಕು .. .." ಎಂದ್ದ, ಆದರದ ಮಾತು ಮ್ುಂದುವರಿಸಲ್ಾಗಲ್ಲಲ್ಿ, ಅವರ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ಅಂರ್ ಖಿನೆತದ ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಂಡತುತ. ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಸುಮ್ಮನದೆರು. "ನನೆ ಬದುಕಿನ ಯಾವ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ನೋನು ಸದೋರಿಲ್ಿ? ಆ ಇನ್ರ್ಸಪದಕಟರ್ ಹಾಗೂ ಕುಡುಕ ಕೂಲ್ಲಗಳ ಜದೂತದ ಹದಣಗಬದೋಕಾದ್ದೂೋನು ನಾನು, ನೋನಲ್ಿ ಅಂತಲ್ಾ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದರು. "ಅದ್ದೂಂದ್ದೋ ಅಲ್ಿ" ಅಂದ್ದ. "ದಯವಿಟುಟ ನನೆನೆರ್ಿ ಮಾಡದೂಕಳೂ ದ ಿೋಕದ ಪರಯತೆ ಪಡು, ಮ್ರಿ" ಎಂದು ಕಿರಿಚ್ಚದರು. "ಉದ್ದವೋಗಕದೂಕಳಗಾಗದೂೋದು ಯಾವಾಗೂಿ ನದೂೋವು ತರದೂೋ ವಿಷಯ, ಬದುಕು ನನಗದ ಅದನೆ ಕಲ್ಲಸಿದ್ದ. ನನೆ ನಾನು ಪಿರೋರ್ತಸದೂೋದಿರಂದ ನೋನು ಉದ್ದವೋಗಕದೂಕಳಗಾಗದೂೋದು ನಂಗಿಷಟ ಇಲ್ಿ. ನನೆ ಬದುಕಲ್ಲಿ ನನೆ ಬಗದೆ ಪಿರೋರ್ತ ತುಂಬದೂಕಂಡದ್ದ; ದಯವಿಟುಟ ನನೆ ಬದುಕನುೆ ನೋನು ದುಭಿರವಾಗಿ ಮಾಡಬಾರದು." "ಯಾವಾಗೂಿ ನೋವದೋ ಸರಿ!" ಅಂದ್ದ ನಾನು ಅವರ ಕಡದ ನದೂೋಡದ್ದ. ಅವರ ಪರಶ್ಾಂತತದಯಿಂದ ನನಗದ ಮ್ತದತ ನದೂೋವಾಯಿತು, ಇರಿಸುಮ್ುರಿಸು ಹಾಗೂ ತಪು​ು ಮಾಡದ ಭಾವನದ ನನೆಲ್ುಿಂಟಾಯಿತು.

49

"ಮಾಷಾ, ಏನಾಗಿದ್ದ? ನಮಿಮಬಬರಲ್ಲಿ ಯಾರು ಸರಿ ಅನದೂೆೋದಲ್ಿ ವಿಷಾ, ಅಲ್ಿವದೋ ಅಲ್ಿ; ಅದರ ಬದಲ್ು, ನನೆ ಬಗದೆ ಏನು ದೂರಿದ್ದ ನಂಗದ? ಅನದೂೆೋದು. ಯೋಚನದ ಮಾಡ ಉತತರ ಹದೋಳು, ನನೆ ಮ್ನಸ್ಲ್ಲಿ ಏನದ್ದೂಾೋ ಹದೋಳು. ನನೆಲ್ಲಿ ಏನದೂೋ ಅತೃಪಿತ ನಂಗದ. ನೋನು ಸರಿ ಅನದೂೆೋದರಲ್ಲಿ ಅನುಮಾನವದೋ ಇಲ್ಿ; ಆದರದ ನಾನು ಮಾಡರದೂೋ ತಪಾುದೂರ ಏನು ಅನದೂೆೋದನೆ ಹದೋಳು." ನನೆ ಭಾವನದಗಳನುೆ ಮಾತಲ್ಲಿಡುವುದು ಹದೋಗದ ಎಂಬ ಪರಶ್ದೆ ನನಗದದುರಾಯಿತು. ಅವರು ನನೆನೆ ತಕ್ಷಣ ಅರ್ಿಮಾಡಕದೂಂಡದುೆ, ಮ್ತದತ ಅವರ ಮ್ುಂದ್ದ ನಾನು ಮ್ಗುವಿನ ಹಾಗದ ಆದದುೆ, ಅವರಿಗದ ರ್ತಳ್ಳಯದ್ದ ಮ್ುಂಚ್ದಯೋ ಊಹಸದ ರಿೋರ್ತ ನಾನದೋನೂ ಮಾಡಲ್ಾರದ ಅನುೆವುದು - ಇವದಲ್ಿ ನನೆ ತದೂಳಲ್ಾಟವನುೆ ಹದಚ್ಚಸಿ ು ದವು. "ನಮ್ಮ ವಿರುದಧ ನಂದು ಯಾವ ದೂರೂ ಇಲ್ಿ. ನನಗದ ತುಂಬ ಬದೋಜಾರಾಗಿದ್ದ, ಬದೋಜಾರು ಆಗಬಾರದು, ಅಷದಟ. ಅದಕದಕೋನೂ ಮಾಡಕಾಕಗಲ್ಿ ಅಂತ ನೋವು ಹದೋಳ್ಳತೋರ, ಎಂದಿನ ಹಾಗದ, ನೋವು ಹದೋಳದೂದು ಸರಿ." ಮಾತಾಡುವಾಗ ಅವರ ಕಡದ ನದೂೋಡದ್ದ. ನಾನು ಗುರಿ ತಲ್ುಪಿದ್ದೆ; ಅವರ ಪರಶ್ಾಂತತದ ಮಾಯವಾಗಿತುತ, ಅವರ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ಹದದರಿಕದ ಮ್ತುತ ನದೂೋವುಗಳು ಎದುೆ ಕಂಡವು. "ಮಾಷಾ," ಎಂದು ಕಾತರತದ ತುಂಬ್ಬದೆ ಮಲ್ುದನಯಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡತದೂಡಗಿದರು: "ಇದು ಬರಿೋ ಕ್ಷುಲ್ಿಕ ವಿಷಯವಲ್ಿ. ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಸುಖವದೋ ಸಂಕಷಟದಲ್ಲಿದ್ದ. ಮಾತಾಡದ್ದ ನಾನು ಹದೋಳುವುದನುೆ ಕದೋಳು, ನನೆನದೆೋಕದ ಪಿೋಡಸಿತದಿೆೋ?" ನಾನು ಮ್ಧದಾ ಬಾಯಿ ಹಾಕಿದ್ದ. "ನೋವು ಹದೋಳುವುದ್ದಲ್ಿ ಸರಿಯಾಗಿಯೋ ಇರುತದತ. ಪದಗಳ್ಳಂದ ಪರಯೋಜನವಿಲ್ಿ; ನೋವು ಹದೋಳುವುದು ನಜ." ನಾನು ತಣಣಗದ ಮಾತಾಡದ್ದ, ನನೆ ಕಂಹದಿಂದ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಪಿೋಡದ ಮಾತಾಡುರ್ತತದೆಂರ್ತತುತ. "ನೋನದೋನು ಮಾಡತದಿೆೋ ಅನದೂೆೋದು ನನಗದ ಗದೂತಾತಗಿದಿೆದ್ದರ ಚ್ದನಾೆಗಿತುತ!" ಎಂದ್ಾಗ ಅವರ ದನ ನಡುಗುರ್ತತತುತ. ಜದೂೋರಾಗಿ ಅಳಲ್ು ಆರಂಭಿಸಿದ್ದ, ನನಗದ ಹಾಯನಸಿತು. ನನೆ ಪಕಕದಲ್ಲಿದೆ ಅವರು ಸುಮ್ಮನದೆರು. ಅವರನುೆ ಕಂಡು ನನಗದ ಅಯಾೋ ಅನೆಸಿತು, ನನೆ ಬಗದೆಯೋ ನಾಚ್ಚಕದ ಎನಸಿತು, ನಾನು ಮಾಡದುೆ ನನೆಲ್ಲಿ ಮ್ುಜುಗರ ತಂದಿತುತ. ಅವರ ಮ್ುಖವನುೆ ನದೂೋಡುವ ಧದೈಯಿ ಬರಲ್ಲಲ್ಿ. ಆ ಹದೂತತಲ್ಲಿ ಅವರ ನದೂೋಟವು ಯಾತನದ ಅರ್ವಾ ಗದೂಂದಲ್ದಿಂದ ಕೂಡರುರ್ತತತುತ. ಕದೂನದಗದ ನಾನವರ ಕಣುಣಗಳತತ ದೃಷಿಟ ಹರಿಸಿದ್ದ; ಕದೂೋಮ್ಲ್ತದ-ಸೌಜನಾಗಳನುೆ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡ ಅವು ಕ್ಷಮ ಯಾಚ್ಚಸುವಂರ್ತತುತ. ನಾನವರ ಕದೈಗಳನುೆ ಹಡದು ಹದೋಳ್ಳದ್ದ: "ದಯವಿಟುಟ ಕ್ಷಮಿಸಿ, ಏನು ಮಾಡಾತ ಇದಿೆೋನ ಅನದೂೆೋದರ ಪರಿವದಯೋ ನಂಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ." "ಆದ್ದರ ನಂಗಿತುತ, ನೋನು ನಜಾನದೋ ಹದೋಳ್ಳತದ್ದೆ." "ಅಂದ್ದರ?" "ಅಂದ್ದರ ನಾವು ಪಿೋಟರ್ಸಿಬರ್ಗಿಗದ ಹದೂೋಗದಬೋಕು ಅಂತ. ಈಗ ನಮ್ಗದ ಮಾಡಕದಕ ಇಲ್ದಿೋನೂ ಉಳ್ಳದಿಲ್ಿ" ಎಂದರು. "ನಮಿಮಷಟ" ಎಂದ್ದ. ನನೆನೆಪಿುಕೂ ದ ಂಡು ಅವರು ಚುಂಬ್ಬಸಿದರು. "ನನೆ ಕ್ಷಮಿಸು, ತಪು​ು ಮಾಡದೆ" ಅಂದರು.

50

ಆವತುತ ಸಂಜದ ಅವರಿಗಾಗಿ ತುಂಬ ಹದೂತುತ ಪಿಯಾನದೂೋ ನುಡಸಿದ್ದ, ಅವರು ಕದೂೋಣದಯಲ್ದಿೋ ಶತಪರ್ ತುಳ್ಳಯುರ್ತತದೆರು. ತಮ್ಮಲ್ದಿೋ ಮಾತಾಡಕದೂಳುಿವ ಅಭಾ​ಾಸ ಅವರಿಗಿತುತ. ಏನು ಮಾತಾಡಕದೂಳುಿರ್ತತದಿೆರಿ ಎಂದವರನುೆ ಕದೋಳ್ಳದ್ಾಗ, ಅದ್ದೋನು ಎನುೆವುದನುೆ ಖಚ್ಚತವಾಗಿ ಹದೋಳಲ್ು ಅವರು ಒಂದಷುಟ ಯೋಚ್ಚಸುರ್ತತದೆರು. ಅದು ಸಾಮಾನಾವಾಗಿ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಪದಾವಾಗಿರುರ್ತತತುತ, ಕದಲ್ವು ಸಲ್ ಅರ್ಿವಿಲ್ಿದೂೆ ಆಗಿರಬಹುದು. ಅದರಿಂದ ನನಗದ ಅವರ ಮ್ನುಃಸಿ​ಿರ್ತ ರ್ತಳ್ಳಯುವುದು ಸಾರ್ಾವಾಗುರ್ತತತುತ. ಈಗ ಕದೋಳ್ಳದ್ಾಗ ಅವರು ಓಡಾಟ ನಲ್ಲಿಸಿ ನಂತುಕದೂಂಡರು, ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಯೋಚ್ಚಸಿ ಲ್ಮಿಂಟದೂೋವೆ ಎರಡು ಸಾಲ್ುಗಳನುೆ ಹದೋಳ್ಳದರು: ಹುಚ್ಚುನಲ್ಲ ಬ್ಬರುಗಾಳ್ಳ ಬ್ಬೋಸಲ್ದಂದು ಪಾರಥಿ​ಿಸುವ ವಾಕಿತ ಅಂದುಕದೂಳುಿತಾತನದ ಬ್ಬರುಗಾಳ್ಳಯಿಂದಲ್ದೋ ತನಗದ ಶ್ಾಂರ್ತ.

ಅವರು ಸಾಮಾನಾ ಮ್ನುಷಾರಲ್ಿ ಅನೆಸಿತು. ಅವರಿಗದ ಎಲ್ಿ ಗದೂರ್ತತದ್ದ. ಅಂರ್ವರನುೆ ಪಿರೋರ್ತಸದ್ದ ಇರುವುದು ಸಾರ್ಾವದೋ? ಮೋಲ್ದದುೆ ಅವರ ತದೂೋಳುಗಳನುೆ ಹಡದುಕದೂಂಡು ಅವರ ಜದೂತದಯಲ್ದಿೋ ನಾನೂ ಓಡಾಡತದೂಡಗಿದ್ದ, ಅವರ ಹದಜೆದಗದ ಹದಜದೆ ಸದೋರಿಸುತತ. "ಹೂ​ೂ!" ಎಂದರು ನನೆತತ ಮ್ುಗುಳೆಗು ಕೂಡದ ನದೂೋಟ ಬ್ಬೋರುತತ. "ಸರಿ" ಎಂದು ಪಿಸುಗುಟಿಟದ್ದ. ಇಬಬರಿಗೂ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಹುಕಿ ಬಂದಿತುತ; ನಮ್ಮ ಕಣುಣಗಳಲ್ಲಿ ನಗುವಿತುತ, ದ್ಾಪುಗಾಲ್ು ಹಾಕಿದ್ದವು, ಹದಬಬದರಳ ತುದಿಯ ಮೋಲ್ದ ಎತತರದತತರ ನಂತದವು. ಈ ರಿೋರ್ತಯ ನಮ್ಮ ದ್ಾಪುಗಾಲ್ು ಅಡುಗದಯವನಲ್ಲಿ ಅತೃಪಿತ ತಂದಿದೆರದ, ಅತದತಯವರಲ್ಲಿ ಅಚುರಿಯುಂಟುಮಾಡತುತ. ಅವರು ಎಲ್ಿವನೂೆ ತಾಳದಮಯಿಂದ ನದೂೋಡುತತ ಪಡಸಾಲ್ದಯಲ್ಲಿದೆರು. ಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಿ ಊಟದ ಕದೂೋಣದಗದ ಬಂದ್ದವು, ನಂತು, ಒಬಬರನದೂೆಬಬರು ನದೂೋಡುತತ ಜದೂೋರಾಗಿ ನಕದಕವು. ಹದಿನದೈದು ದಿನಗಳ ಬಳ್ಳಕ, ಕಿರಸಮರ್ಸಗೂ ಮ್ುಂಚ್ದ, ನಾವು ಪಿೋಟರ್ಸಿಬರ್ಗಿ ಸದೋರಿದ್ದವು.

2 ಪಿೋಟರ್ಸಿಬರ್ಗಿಗದ ಪಯಣ ಬದಳಸಿ ದ ದುೆ, ಮಾಸದೂಕೋದಲ್ಲಿ ಒಂದು ವಾರ ಉಳ್ಳದುಕದೂಂಡದುೆ, ನನೆ ಮ್ತುತ ಯಜಮಾನರ ನಂಟರುಗಳ ಮ್ನದಗಳ್ಳಗದ ಹದೂೋದದುೆ, ನಮ್ಮ ಹದೂಸ ಬ್ಬಡಾರದಲ್ಲಿ ಉಳ್ಳದುಕದೂಂಡದುೆ, ಪಯಣ, ಹದೂಸ ಊರುಗಳು, ಹದೂಸ ಮ್ುಖಗಳು - ಇವದಲ್ಿ ಕನಸಿನ ಹಾಗದ ನಡದದುಹದೂೋದವು. ಅವದಲ್ಿ ಹದೂಚು ಹದೂಸ ಅನುಭವಗಳು, ವದೈವಿರ್ಾಪೂಣಿವಾದವು,

ಹಾಯನಸುರ್ತತದೆಂರ್ವು.

ಜದೂತದಗದ

ಅವರಿದುೆದರಿಂದ,

ಎಲ್ಿದರಲ್ೂಿ

ಅವರು

ಭಾಗಿಯಾಗುರ್ತತದುೆದರಿಂದ ಕಲ್ಕಲ್ ಹದೂಳದಯುರ್ತತದೆವು. ಹೋಗಾಗಿ ಹಳ್ಳಿಯ ನಮ್ಮ ಗಡಬ್ಬಡಯಿಲ್ಿದ ಬದುಕು ಯಾವುದ್ದೂೋ ಕಾಲ್ದುೆ

ಎನಸುವಂತಾಗಿ,

ಅದರ

ಪಾರಮ್ುಖಾವದೋ

ಹದೂರಟುಹದೂೋಗಿತುತ.

ಇಲ್ದಿಲ್ಿ

ಜಂಬಗಾರರೂ,

ಬದೋಕೂ

ಬದೋಡದಂರ್ತರುವವರೂ ಆದ ಜನಗಳನುೆ ಕಾಣುತದತೋನದಂದುಕದೂಂಡದ್ದೆ; ಆದರದ ಎಲ್ದಿಡದಯೂ ಬಂರ್ುಗಳು ಮಾತರವಲ್ಿದ್ದ ಇತರರೂ ವಾತ್ಲ್ಾದಿಂದ ಕಂಡದುೆ, ನನೆನುೆ ನದೂೋಡ ಸಂತಸಗದೂಂಡದುೆ ನನಗದ ಆಶುಯಿವನುೆಂಟುಮಾಡತುತ. ಅವರದಲ್ಿರ ನನೆ ಕುರಿತ ಆಲ್ದೂೋಚನದ ಮಾತರವದೋ ಇದ್ದಯೋನದೂೋ, ತಮ್ಮ ಸಂತಸಕದಕ ಹದೂಸ ಹದೂಳಪು ಬರಲ್ು ಅವರದಲ್ಿ ನಾನು ಬರುವುದನದೆೋ ಕಾತರದಿಂದ ಕಾಯುರ್ತತದೆರದೋನದೂೋ ಎನೆಸಿಬ್ಬಟಿಟತು ನನಗದ. ಅಲ್ಿದ್ದ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ನನೆ ಗಂಡನಗದ ಎಷದಟಲ್ಿ ಉನೆತ ಜನರ ಪರಿಚಯವಿದ್ದ ಎಂಬುದನುೆ ಕಂಡು ನನಗಂತೂ ಅತಾ​ಾಶುಯಿವಾಗಿತುತ; ಏಕದಂದರದ ಅವರದಂದೂ ಆ ವಿಷಯದ ಬಗದೆ ನನಗದ ಹದೋಳ್ಳರಲ್ದೋ ಇಲ್ಿ. ಆದರದ ನನದೂೆಡನದ ತುಂಬ ಪಿರೋರ್ತಯಿಂದ ನಡದದುಕದೂಂಡದೆರೂ ಅವರಲ್ಲಿ ಕದಲ್ವರ ಬಗದೆ ಅವರು ಉದ್ಾಸಿೋನದಿಂದ ಮಾತನಾಡದುೆ ಕಂಡು ಮ್ುಜುಗರವಾಗುರ್ತತತುತ, ಅವರ ಮಾತನುೆ ಒಪು​ುವುದು 51

ಕಷಟವಾಗುರ್ತತತುತ. ಅವರ ಬಗದೆ ಅದ್ದೋಕದ ಉದ್ಾಸಿೋನರಾಗಿದ್ಾೆರದಯೋ ಎಂಬುದಂತೂ ನನಗದ ಅರ್ಿವಾಗುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ನನೆ ಬಗದೆ ಅಷದಟಲ್ಿ ಒಲ್ವು ತದೂೋರಿಸಿದವರ ಬಗದೆ ನನೆ ಗಂಡನದೋಕದ ಕದೂಂಕು ಮಾತಾಡುತಾತರೂ ದ ೋ, ಅವರನುೆ ಕಾಣುವುದನುೆ ತಪಿುಸುತಾತರದೂ

ಎನೆಸುರ್ತತತುತ.

ಒಳದಿಯ

ಜನರನುೆ

ಕಂಡಷೂಟ

ಸಂತದೂೋಷಕರವಲ್ಿವದೋ;

ಇಲ್ಿಂತೂ

ಪರರ್ತಯಬಬರೂ

ಸಜೆನರಾಗಿದೆರು. ಹಳ್ಳಿಯನುೆ ಬ್ಬಡುವ ಮ್ುಂಚ್ದ "ನಾವು ಇದನುೆ ಹೋಗದೋ ನಭಾಯಿಸಬದೋಕು. ಇಲ್ಾಿದರದ ನಾವು ಪುಟಟ ಕುಬದೋರರು ಅನೆಸಿಕದೂಂಡವರು, ಆದರದ ನಗರದಲ್ಲಿ ನಾವು ಖಂಡತ ಶಿರೋಮ್ಂತರದನಸಿಕದೂಳದೂಿೋದಿಲ್ಿ. ಅದಕದಕೋ ಈಸಟರ್ ನಂತರ ನಾವಲ್ಲಿ ಉಳ್ಳದಿರಬಾರದು, ಅರ್ವಾ ಜನಗಳ ಜದೂತದ ಸಂಪಕಿದಲ್ಲಿರಬಾದುಿ, ಇಲ್ಿದಿದ್ದರ ನಾವು ತದೂಂದರದೋಲ್ಲ ಸಿಕಿಕಹಾಕದೂಕೋಬದೋಕಾಗತದತ. ನನಗದೂೋಸಕರವಾಗಿಯಾದೂರ ನಾನದನುೆ ಬಯಸಬಾದುಿ," ಎಂದವರು ಹದೋಳ್ಳದೆರು, "ಜನಗಳ ಜದೂತದ ಯಾಕದ ಹದೂೋಗದಬೋಕಾಗತದತ, ನಾವು ನಾಟಕ ಮ್ಂದಿರಗಳ್ಳಗದ ಭದೋಟಿ ಕದೂಡದೂೋಣ, ನಮ್ಮ ನಂಟರನೆ ಕಾಣದೂೋಣ, ಆಪದರಾ ನದೂೋಡದೂೋಣ, ಸವಲ್ು ಒಳದಿ ಸಂಗಿೋತ ಕದೋಳದೂೋಣ, ಈಸಟರ್ ಮ್ುಚ್ದೋನದೋ ಊರನೆ ಸದೋಕದೂಿಳದೂಿೋಕದ ಸಿದಧವಾಗಿರದೂೋಣ" ಎಂದಿದ್ದೆ ನಾನು. ಆದರದ ಪಿೋಟರ್ಸಿಬರ್ಗಿ ಸದೋರಿದ ನಮ್ಮ ಈ ಯೋಜನದಗಳದಲ್ಿ ಮ್ರದತದೋಹದೂೋದವು. ಇದೆಕಿಕದೆ ಹಾಗದೋ ಹದೂಚು ಹದೂಸತಾದ ಒಂದು ಸವಗಿಸಮಾನ ಜಗರ್ತತಗದ ಬಂದುಬ್ಬಟಟ ಅನುಭವ ನನಗದ, ಸುತತಲ್ೂ ನಾನಾ ಬಗದಯ ಸಂತದೂೋಷಗಳು, ಎದುರಾದ ಹದೂಸ ಹದೂಸ ಆಸಕಿತಗಳು. ಆದೆರಿಂದ ತಕ್ಷಣವದೋ, ಆದರದ ನಂಗದೋ ಗದೂರ್ತತಲ್ಿದ ಹಾಗದ, ನನೆ ಹಂದಿನ ಬದುಕು ಮ್ತತದರ ಯೋಜನದಗಳ್ಳಂದ ವಿಮ್ುಖಳಾಗಿಬ್ಬಟದಟ. "ಹಂದಿನದ್ದಲ್ಿ ಬರಿೋ ಸಿದಧತದ, ಅಷದಟ; ಬದುಕಿನ ಜದೂತದ ಆಡದ ಆಟ; ಆದರದ ನಜವಾದ ಜಗತುತ ಇರದೂೋದು ಇಲ್ದಿ! ಭವಿಷಾ ಕೂಡ ಇರದೂೋದು ಇಲ್ದಿೋ" ಅನುೆ ಆಲ್ದೂೋಚನದ ನನೆನಾೆವರಿಸಿದುೆವು. ನನೆನೆ ಕಾಡಸುತತ

ಇದೆ

ಏನದೂೋ

ಒಂರ್ರದ

ತಹತಹ,

ಖಿನೆತದಯ

ಲ್ಕ್ಷಣಗಳದಲ್ಿ

ಇದೆಕಿಕದೆ

ಹಾಗದ

ಸಂಪೂಣಿವಾಗಿ

ಮಾಯವಾಗಿಬ್ಬಟಿಟದೆವು. ಯಾವುದ್ದೂೋ ಮಾಯಾ ಲ್ದೂೋಕ ಸೃಷಿಟಯಾದಂರ್ತತುತ. ಗಂಡನ ಬಗದೆ ಇದೆ ನನೆ ಪಿರೋರ್ತ ಪರಶ್ಾಂತವಾಯಿತು, ನನೆನೆವರು ಅಷದೂಟಂದು ಪಿರೋರ್ತಸದೂೋದಿಲ್ಿವ್ಸೋ ಏನದೂೋ ಅನುೆವ ಸಮ್ಸದಾ ಇಲ್ಿವಾಯಿತು. ಅವರ ಪಿರೋರ್ತಯ ಆಳವನುೆ ನಾನು ಸಂದ್ದೋಹಸುವ ಹಾಗಿರಲ್ದೋ ಇಲ್ಿ; ನನೆ ಪರರ್ತ ಆಲ್ದೂೋಚನದಯನೂೆ ಅವರು ತಕ್ಷಣ ಅರ್ಿಮಾಡಕದೂಳುಿರ್ತತದೆರು,

ನನದೆಲ್ಿ

ಭಾವನದಗಳನೂೆ

ಹಂಚ್ಚಕದೂಳುಿರ್ತತದೆರು,

ನನೆ

ಪರರ್ತಯಂದು

ಆಸದಯನೂೆ

ಪೂರದೈಸುರ್ತತದೆರು. ಅವರ ತಣಣನದಯ ಪರವೃರ್ತತ, ಅದಿನೂೆ ಇರುವುದ್ದೋ ಆದರದ, ನನೆನೆ ಕದರಳ್ಳಸುತತ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ನನೆನೆವರು ಪಿರೋರ್ತಸುವುದು ಮಾತರವಲ್ಿ, ನನೆ ಬಗದೆ ಹದಮ್ಮ ಕೂಡ ಹದೂಂದಿದೆರು ಅನುೆವುದು ಕೂಡ ನನಗದ ಅರ್ಿವಾಗಿತತುತ. ಯಾರನಾೆದರೂ ಭದೋಟಿಯಾದರದ, ಅರ್ವಾ ಹದೂಸಬರು ಯಾರಾದರೂ ಪರಿಚಯ ಆದರದ, ಅರ್ವಾ ಸಂಜದ ಕೂಟ ಏಪಿಡಸಿ ಅದರಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿ ಎಲ್ಿವನೂೆ ಹಾಳುಮಾಡಬ್ಬಡುತದತೋನದೂೋ ಎಂದು ಒಳಗದೂಳಗದೋ ಅಳುಕಿನಂದ ಕೂಡ ಆರ್ತರ್ಾ ನಡದಸಿದ್ಾಗ, ಅದ್ದಲ್ಿ ಆದ ಮೋಲ್ದ, "ಭದೋಷ್, ಹುಡುಗಿ! ಮ್ಜಭೂತಾಗಿತುತ! ನೋನದೋನೂ ಹದದಕದೂೋಿಬದೋಕಾಗಿಲ್ಿ, ನಜವಾಗೂಿ ಸದೂಗಸಾಗಿತುತ" ಎಂದು ಹದೂಗಳುರ್ತತದೆರು. ಅವರು ಹಾಗದ ಹದೂಗಳ್ಳದ್ಾಗ ನನೆ ಮ್ನಸು್ ಪರಿಮ್ಳದಿಂದ ಕೂಡಯೋ ಅರಳುರ್ತತತುತ. ನಾವು ಇಲ್ಲಿಗದ ಬಂದು ಸದೋರಿದ ತಕ್ಷಣ ಅವರು ತಮ್ಮ ತಾಯಿಗದ ಕಾಗದ ಬರದದರು, ಕದೂನದಗದ ಒಂದ್ದರಡು ವಾಕಾ ಬರದಯೋದಕದಕ ನನಗದ ಹದೋಳ್ಳದರು; ಆದರದ ಅವರದೋನು ಬರದದಿದೆರು ಅನದೂೆೋದನೆ ಮಾತರ ನನಗದ ತದೂೋರಿಸಲ್ಲಲ್ಿ. ನಾನದೋನದೂೋ ಅವರು ಬರದದಿರುವುದನುೆ ಓದಬದೋಕೂ ಅಂತ ಹಟ ಮಾಡುರ್ತತದ್ೆದ , ಆದರದ ಅವರು, “ನೋನು ಮ್ತದತ ಮಾಷಾಳನುೆ ಕಾಣಬಾರದು, ನಾನೂ ಹಾಗದ ಮಾಡಲ್ಿ. ಅವಳ್ಳಗದ ಇನದೆಲ್ಲಿಂದ ತಾನದೋ ಅಂರ್ ಲ್ಕಲ್ಕಿಸದೂೋ ಆತಮವಿಶ್ಾವಸ ಮ್ೂಡಬದೋಕು? ಅಂರ್ ಸರಳತದ, 52

ಸೌಜನಾ, ಗಾಂಭಿೋಯಿಗಳು ಬರಬದೋಕು? ಅವಳ ನಡವಳ್ಳಕದಯಿಂದ ಎಲ್ಿರಿಗೂ ಅರ್ತೋವ ಸಂತದೂೋಷವಾಗಿದ್ದ. ಆದರದ ನಾನದೋ ಅವಳನುೆ ಮಚುಬದೋಕಾದಷುಟ ಮಚುಕಾಗಿಲ್ಿ, ಸಾರ್ಾವಾಗದೂೋದ್ಾದರದ, ನಾನವಳನೆ ಈಗಿಗಿಂತ ಹದಚು​ು ಪಿರೋರ್ತಸಬದೋಕು" ಎಂದಿದೆರು. "ನಾನು ಹದೋಗಿದಿೆೋನ ಅನದೂೆೋದು ನಂಗದ ಈಗ ಗದೂತಾತಯುತ" ಅಂದ್ದೂಕಂಡದ. ನನೆ ಸಂತಸ ಹದಮಮಗಳಲ್ಲಿ ಅವರನುೆ ನಾನು ಹಂದ್ದಂದಿಗಿಂತಲ್ೂ ಈಗ ಹದಚು​ು ಪಿರೋರ್ತಸುರ್ತತದ್ದೆೋನದ ಅನೆಸಿತು. ಹದೂಸ ಪರಿಚಯದ ಜನರದೂಂದಿಗದ ನಾನು ಹದೂಂದಿಕದೂಂಡ ರಿೋರ್ತ ನನಗದೋ ಅಚುರಿ ಮ್ೂಡಸಿತುತ. ಈ ಮಾವ ನನೆ ಬಗದೆ ಏನದಲ್ಿ ಕಲ್ುನದಗಳನುೆ ಹದೂಂದೆರದಂಬ ವಿಚ್ಾರ ನನಗದ ಎಲ್ಿ ಕಡದಯಿಂದಲ್ೂ ಕಿವಿಗದ ಬ್ಬತುತ; ಹಾಗದಯೋ ಅತದತ ನನೆ ಕಂಡರದ ಎಂರ್ ಅಕಕರಯಿ ದ ಟುಟಕೂ ದ ಂಡದ್ಾೆರದಂಬುದೂ. ಒಬಬ ಅಭಿಮಾನಯಂತೂ ಇಡೋ ಪಿೋಟರ್ಸಿಬರ್ಗಿನಲ್ಲಿ ನನಗದ ಸಾಟಿಯಾದ ಹದಂಗಸರದೋ ಇಲ್ಿವದಂದೂ ಹದೂಗಳ್ಳದರು; ಹಾಗದಯೋ ಇನದೂೆಬಬರು ನಾನು ಮ್ನಸು್ ಮಾಡದರದ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಮಾದರಿಯಾಗಬಹುದ್ದಂದರು. ನನೆ ಯಜಮಾನರ ನಡುವಯಸಿ್ನ ಹಾಗೂ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಹಾಲ್ಲನಲ್ಲಿ ಜದೋನನಂತದ ಬದರತ ದ ುಕದೂಂಡದೆ ಸದೂೋದರಸಂಬಂಧಿ ಮ್ಹಳದಯಬಬರು ನನೆ ಕಂಡು ಮೊದಲ್ ನದೂೋಟದ ಬದೋಟಕದೂಕಳಗಾಗಿದೆರಂತದ, ಹೋಗದಂದು ಅವರು ನನೆ ಕದೂಂಡಾಡದ್ಾಗಲ್ಂತೂ ನನೆ ತಲ್ದ ರ್ತರುಗಿತು. ಅವರು ನನೆನುೆ ಮೊದಲ್ ಬಾರಿಗದ ಬಾಲ್ಗದ ಆಹಾವನಸಿ ನಮಮಜಮಾನರದೂಡನದ ಆ ವಿಷಯ ಪರಸಾತಪಿಸಿದ್ಾಗ, ಅವರು ನನೆ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ ಹದೂೋಗುವ ಆಸದ ಇದ್ದಯಾ ಅಂತ ಕದೋಳ್ಳದರು. ಆಗ ಅವರ ತುಟಿಗಳಲ್ಲಿ ಚ್ದೋಷದಟಯ ಮ್ುಗುಳೆಗುವ್ಸಂದು ಇಣುಕಿದಂತದ ತದೂೋರಿತು. ನಾನು ಒಪಿು ತಲ್ದಯಾಡಸಿದ್ದ, ಜದೂತದಗದ ಲ್ರ್ಜೆತಳಾಗಿದ್ದೆ ಎಂದೂ ಅನೆಸಿತು. "ತನೆ ಆಸದಯನುೆ ಹದೋಳುವಾಗ ಆಯಮ್ಮ ಒಬಬ ಪಾತಕಿಯಂತದ ಕಾಣ್ಸಾತಳ"ದ ಎಂದರು ನರುಮ್ಮಳವಾಗಿ ನಗುತತ. "ಆದರದ ಅಂರ್ ಕಡದಗದಲ್ಿ ಹದೂೋಗಬಾದೂಿಂತ ನೋವದೋ ಹದೋಳ್ಳದರಲ್ಿ, ನಮ್ಗದ ಆ ವಿಷಯ ಆಸಕಿತಯೋ ಇಲ್ಿ ಅಂದಿದರಲ್ಿ" ಎಂದ್ದ ನಾನು ಅವರದಡದಗದ ಬದೋಡಕದ ದೃಷಿಟ ಬ್ಬೋರುತತ. "ನನಗಿಷಟ ಇರದೂೋದ್ಾದ್ದರ ಹದೂೋಗದೂೋಣ" ಎಂದರವರು. "ನಂಗದ ನಜವಾಗೂಿ ಅನೆಸದೂೋದೂಂದ್ದರ, ಹದೂೋಗದೂೋದು ಬದೋಡಾಂತ." "ಅಲ್ಿ, ಹದೂೋಗಬದೋಕೂಂತ ನನಗದ ಬಲ್ವಾಗಿ ಅನೆಸತಾತ?" ಮ್ತದತ ಕದೋಳ್ಳದರು. ನಾನೋಗ ಏನೂ ಹದೋಳಲ್ಲಲ್ಿ. "ಅಂರ್ ಕಡದಗಳದೋ ಕದಟಟವು ಅಂತ ನಾನು ಹದೋಳದೂೋದಿಲ್ಿ. ಆದರದ ತೃಪಿತ ಕಾಣದ ಸಾಮಾರ್ಜಕ ಆಕಾಂಕ್ಷದಗಳು ಮಾತರ ಸರಿಯಲ್ಿ, ಅದರಲ್ಲಿ ತದೂಡಗದೂೋದು ಕ್ಷುಲ್ಿಕವಾದುೆ. ಅದನೆ ನಾವು ಒಪದೂಕೋಬದೋಕು. ಹಾಗದ ಮಾಡದೂೋಣ ಕೂಡ" ಎಂದವರು ವಿವರಿಸಿದರು. "ನಜ ಹದೋಳದಬೋಕೂಂದ್ದರ, ಈ ಬಾಲ್ಗದ ಹದೂೋಗದಬೋಕೂಂತ ಆನೆಸಿದಷುಟ ಬದೋರಾವುದರ ಬಗದೆೋನೂ ಆಸದ ಆಗಿಲ್ಲಿಲ್ಿ" ಎಂದ್ದ ನಾನು. ಹೋಗಾಗಿ ನಾವಿಬಬರೂ ಹದೂೋದಿವಿ. ನನೆ ಆಸದಯಂತೂ ಎಲ್ದಿ ಮಿೋರಿತುತ. ಎಲ್ಿದಕಿಕಂತ ಮಿಗಿಲ್ಾಗಿ, ಎಲ್ಿದರ ಕದೋಂದರ ಬ್ಬಂದು ನಾನದೋ ಆಗಿಬ್ಬಟದಟ ಅಂತ ಅನೆಸಿತು; ಇಡೋ ಹಾಲ್ನ ದಿೋಪಗಳದಲ್ಿ ನನಗಾಗಿಯೋ ಹದೂರ್ತತಕೂ ದ ಂಡವದ, ಬಾ​ಾಂಡ್ ಬಜಾಯಿಸತದೂಡಗಿದ್ದ, ನನೆನುೆ ಸುಪಿರೋತಗದೂಳದೂಸದೂೋದಕದೂಕೋಸಕರವದೋ ಇಷದೂಟಂದು ಜನ ಸದೋರಿದ್ಾರದ ಅನದೂೆೋ ಭಾವನದ ಉಂಟಾಯಿತು. ಕದೋಶಶೃಂಗಾರಿ ಹಾಗೂ ಮ್ನದಯ ಸದೋವಕಿಯಿಂದ ಹಡದು ನನೆ ಜದೂತದಗಾರ್ತ ಹಾಗೂ ಆ ಬಾಲ್ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಜಮಾಯಿಸಿದೆ ಗಂಡಸರವರದಗದ ಎಲ್ಿರೂ ನನೆನುೆ ಆರಾಧಿಸುವವರದೋ ಅನದೂೆೋ ಭಾವನದ ಬಂದುಬ್ಬಟಿಟತು. ನನೆ ಬಗದೆ ಉಂಟಾಗಿದೆ ಸಾಮಾನಾ ಭಾವನದ ಅಂದರದ, ಹಾಗಂತ ಆ ಸದೂೋದರ ಸಂಬಂಧಿ ಹದೋಳ್ಳದುೆ, ಇದು: ಬದೋರದ ಮ್ಹಳದಯರಿಗದ 53

ಇಲ್ಿದಿರದೂೋ ಹಳ್ಳಿಗಾಡನ ಸದೂಗಡು ಚ್ದಲ್ುವು ನನೆಲ್ಲಿದ್ದ ಅಂತ. ಇದರಿಂದ ನನೆ ಎದ್ದ ಎಷುಟ ಉಬ್ಬಬಹದೂೋಯಿತು ಅಂದರದ ಈ ಸಮ್ಯದಲ್ಲಿ ಇನೂೆ ಎರಡದೂೋ ಮ್ೂರದೂೋ ಕೂಟಗಳ್ಳಗದ ಹದೂೋಗದೂೋಣ - ಕಟಟರಯ ದ ಾಗಿಬ್ಬಡಲ್ಲ - ಅಂತ ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರಿಗದ ಹದೋಳ್ಳದ್ದ, ಆದರದ ಹಾಗದ ಮಾಡಬದೋಕು ಅನದೂೆೋದು ನನೆ ಇರಾದ್ದಯಾಗಿಲ್ಲಿಲ್ಿ. ಅವರಂತೂ ತಕ್ಷಣವದೋ ಒಪಿುಕೂ ದ ಂಡರು. ಮೊದಲ್ ಬಾರಿಗದ ನನೆ ಜದೂತದ ಬಂದ್ಾಗ ಅವರ ಸಂತದೂೋಷ ಎದುೆ ಕಾಣ್ಸಿತತುತ. ನಾನು ಅಷುಟ ಹದೂಂದಿಕದೂಂಡದೆರಿಂದ ಅವರಿಗದ ತೃಪಿತಯಾಗಿತುತ, ಅವರದೋನದೂೋ ತಾವು ಹಂದ್ದ ಕದೂಟಿಟದೆ ಎಚುರಿಕದಯನೆ ಮ್ರದರ್ತದೆರದೋನದೂೋ ಅನೆಸಿತು, ಅರ್ವಾ ತಮ್ಮ ಅಭಿಪಾರಯವನದೆೋ ಬದಲ್ಾಯಿಸಿದೆರದೂೋ. ಆದರದ ಅವರಿಗದ ತಲ್ದ ಚ್ಚಟುಟಹಡಸುವ ಕ್ಷಣ ಬಂದ್ದೋ ಬ್ಬಟಿಟತು, ನಾವು ಮಾಡತರದೂೋ ರ್ಜೋವನದ ಪರಿಯ ಬಗದೆ ಹದೋವರಿಕದ

ಶುರುವಾಗಿತುತ.

ಆದರದ

ನಾನು

ಮಾತರ

ಆ

ಬಗದೆ

ಯೋಚ್ಚಸದೂೋದಕೂಕ

ಸಮ್ಯ

ಇಲ್ಿದಿರುವಷುಟ

ತದೂಡಗಿಕದೂಂಡುಬ್ಬಟಿಟದ್ದೆ. ಅವರ ಕಣುಣ ನನೆ ಕಡದ ಪರಶ್ಾೆರ್ಿಕವಾಗಿ ದಿಟಿಟಸುವ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ ನಟಾಟಗಲ್ೂ ಅದರರ್ಿ ನನಗದ ಹದೂಳದಯಲ್ದೋ ಇಲ್ಿ. ನಮ್ಮ ಹದೂಸ ಪರಿಚಯದವರದಲ್ಿ ನನೆ ಬಗದೆ ತದೂೋರಿಸಾತ ಇರದೂೋ ಅಕಕರದ ನನೆನುೆ ಕುರುಡಾಗಿ ಮಾಡಬ್ಬಟಿಟತುತ, ಜದೂತದಗದ ವದೈಭವ, ನಯನಾಜೂಕು ಮ್ತುತ ಹದೂಸತನಗಳ್ಳಂದ ಕೂಡದ ಅಪರಿಚ್ಚತ ಪರಿಸರದಿಂದ ನನಗದ ಸಂಭರಮ್ ಕೂಡ ಉಂಟಾಗಿತುತ. ಇಂರ್ ಆವರಣದಲ್ಲಿ ಇರುವುದು ನನಗದ ಬಹು ಸಂತದೂೋಷದ ವಿಷಯವಾಗಿತುತ, ಯಾಕಂದರದ ಇಲ್ಲಿ ನಾನು ಅವರಿಗದ ಸಮಾನಳು ಮಾತರವಲ್ಿ, ಅವರಿಗಿಂತ ಮಿಗಿಲ್ು ಅನೆಸಿತುತ; ಆದರೂ ಅವರ ಬಗದೆ ಒಲ್ವು ಮ್ತತಷುಟ ಹದಚ್ಚುತು, ಅದು ಹಂದಿಗಿಂತ ಹದಚ್ಚನ ು ಸವತಂತರ ಇರಾದ್ದಯಾಗಿತದತೋ ಹದೂರತು ಬಲ್ವಂತದೆಲ್ಿ. ಹೋಗಾಗಿ ಅವರು ಯಾವ ರಿೋರ್ತ ಇದಕದಕಲ್ಿ ಆಕ್ಷದೋಪ ವಾಕತಪಡಸಬಹುದ್ದಂಬ ಕಲ್ುನದಯೋ ನನಗದ ಬರಲ್ಲಲ್ಿ. ನಾನು ಬಾಲ್ಗದ ಹದೂೋದ್ಾಗ ಎಲ್ಿರ ಕಣುಣಗಳು ನನೆತತ ರ್ತರುಗಲ್ು ನನೆಲ್ಲಿ ಹದಮಮ ಮ್ತುತ ಆತಮವಿಶ್ಾವಸಗಳು ಹದೂಸದ್ಾಗಿ ಬಂದು ನದಲ್ದಸಿದುವು. ಆದರದ ಅವರು ಮಾತರ, ತಾವು ನನೆ ಒಡದಯರದಂಬುದನುೆ ಎಲ್ಿರ ಮ್ುಂದ್ದ ತದೂೋಪಿಡಸಿಕದೂಳಿಲ್ು ಮ್ುಜುಗರವಾದಂತದ ಆತುರಾತುರವಾಗಿ ನನೆ ಪಕಕದಿಂದ ಸರಿದುಹದೂೋಗಿ, ಕಪು​ು ಕದೂೋಟುಗಳ ಸಂದಣ್ಯಲ್ಲಿ ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಳಿಲ್ು ಹದೋಸಿದವರಂತದ ಮ್ರದಯಾದರು. ಅವರ ಮ್ಸುಕಾದ ಆಕೃರ್ತಯನುೆ ಆ ಹಾಲ್ನ ಕದೂನದಯಲ್ಲಿ ನದೂೋಡದ್ಾಗ ಅರ್ವಾ ಅವರ ಮ್ಂಕು ಕವಿದ ಮ್ುಖ ಕಾಣ್ಸಿದ್ಾಗ "ಮ್ನದಗದ ಹದೂೋಗದೂೋವರದಗೂ ಸವಲ್ು ತಾಳದಮ ತಂದುಕದೂಳ್ಳಿ, ಆಮೋಲ್ದ ನಮ್ಗದೋ ರ್ತಳ್ಳಯುತದತ ನಾನು ಯಾರಿಗದೂೋಸಕರ ಚ್ದಲ್ುವಾಗಿ ಚಟುಲ್ತದಯಿಂದ ಇರದೂೋರಿೋರ್ತ ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಳದೂಿೋದಕದಕ ಹಾತದೂರದರ್ತೋನ, ಇದನದೆಲ್ಿ ನಾನು ಯಾರ ಒಲ್ವಿಗದೂೋಸಕರ ಮಾಡತೋನ ಅನದೂೆೋದು ನಮ್ಗದೋ ರ್ತಳ್ಳಯುತದತ, ಸಂಜದಯ ತನಕ ತಾಳದಮಯಿಂದಿರಿ!" ಅಂತ ನನಗದ ನಾನದೋ ಎಷದೂಟೋ ವದೋಳದ ಅಂದುಕದೂಳ್ಳತದ್ದೆ. ನನೆ ನಜವಾದ ನಂಬ್ಬಕದ ಯಾವುದ್ಾಗಿತುತ ಅಂದರದ, ನನೆ ಈ ಯಶಸು್ ನನಗದ ಸಂತದೂೋಷ ತಂದಿರದೂೋದರ ಕಾರಣ ಇದನದೆಲ್ಿ ಅವರಿಗದ ಅಪಿಣದ ಮಾಡದೂೋದಕದಕ ಅನದೂೆೋದು. ಆದರದ ಒಂದು ಅಪಾಯದ ಸಾರ್ಾತದ ನನಗದ ಗದೂೋಚರಿಸಿತು: ಅದೂಂದ್ದರ, ಹದೂಸ ಪರಿಚ್ಚತರಲ್ಲಿ ಯಾರಾದರೂ ನನೆ ಬಗದೆ ಒಲ್ವು ಬದಳಸಿ ದ ಕದೂಂಡುಬ್ಬಡಬಹುದು, ಇದರಿಂದ ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರಿಗದ ಹದೂಟದಟಕಿಚು​ು ಉಂಟಾಗಹುದು ಅನದೂೆೋದು. ಆದರದ ಅವರಿಗದ ನನೆ ಬಗದೆ ಎಂರ್ ಗಾಢವಾದ ನಂಬ್ಬಕದ ಅಂದರದ, ಯಾವುದರಿಂದಲ್ೂ ಅವರು ವಿಚಲ್ಲತರಾಗಿಲ್ಿ, ಅಷದಟೋ ಅದ್ದಲ್ಿದರ ಬಗದೆ ಅವರು ಉಪದೋಕ್ಷದಯಿಂದಿದ್ಾರದ, ಸುತತಲ್ಲನ ಯುವಕರದಲ್ಿ ತಮ್ಗಿಂತ ತುಂಬ ಕದಳಮ್ಟಟದವರು ಅನದೂೆೋ ಭಾವನದೋಲ್ಲದ್ಾರದ, ಹೋಗಾಗಿ ಈ ಭಯಕದಕ ಕಾರಣವದೋ ಇಲ್ಿ ಅಂತಲ್ದೋ ಅನೆಸಿತತುತ. ಆದರೂ ಜನಗಳು ನನೆ ಬಗದೆ ಗಮ್ನ ಹರಿಸದೂೋದರಿಂದ ನನಗದ ತೃಪಿತ ಉಂಟಾಗಿತುತ, ನನೆ ಬಗದೆಯೋ ಒಣಜಂಭವೂ ಉಂಟಾಯಿತು, ನನೆ ಗಂಡನ ಬಗದೆ ನನಗಿದೆ ಪಿರೋರ್ತ ಅಮ್ೂಲ್ಾವಾದುೆ ಅನದೂೆೋ ಭಾವನದ ಬಂತು. ಇದರಿಂದ್ಾಗಿ ಅವರ ಜದೂತದ ನಡದದುಕದೂಳದೂಿೋವಾಗ ನಾನು ಹದಚು​ು ಆತಮವಿಶ್ಾವಸದಿಂದ ಕೂಡರದೂೋ ಹಾಗಾಯುತ, ಸದರದಿಂದ ಇರದೂೋ ಹಾಗಾಯುತ.

54

"ಇವತುತ ಸಾಯಂಕಾಲ್ ಆಯಮ್ಮನ ಜದೂತದ ಒಳದಿ ಹುರುಪಿನ ಸಂಭಾಷಣದ ನಡದಸಾತ ಇದರಲ್ಿ!" ಅಂತ ಒಂದು ರಾರ್ತರ ಬಾಲ್ನಂದ ವಾಪಸು ಮ್ನದಗದ ಬಂದ ಮೋಲ್ದ ನನೆ ಬದರಳಾಡಸುತತ ಕದೋಳ್ಳದ್ದ. ಅವರು ವಾಸತವವಾಗಿ ಆ ಮ್ಹಳದಯ ಜದೂತದ ಮಾತಾಡಾತ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಆಕದ ಇಡೋ ಪಿೋಟರ್ಸಿಬರ್ಗಿಗದ ಗದೂರ್ತತರೂ ದ ೋ ಹದಂಗಸು. ಎಂದಿಗಿಂತ ಅವರು ಹದಚು​ು ಖಿನೆರಾಗಿದೆರು, ಗಾಢ ಮೌನದಲ್ಲಿದೆರು. ನಾನು ಈ ಮಾತಾಡದುೆ ಅವರನೆ ಕದರಳ್ಳಸಿತುತ. "ಮಾಷಾ, ಹೋಗದಲ್ಿ ಮಾತಾಡದೂೋದಿರಂದ ಏನು ಪರಯೋಜನಾಂತ?" ಅಂತ ತುಟಿ ಬ್ಬಚುದ್ದ ನದೂೋವಿನಂದ ಹಲ್ುಿ ಕಚ್ಚುಕದೂಂಡದೆವರಂತದ ಕದೋಳ್ಳದರು. ಇಂರ್ದೆನದೆಲ್ಿ ಬದೋರದಯೋರಿಗದ ಬ್ಬಟಿಬಡು, ನನಗೂ ನಂಗೂ ಇವದಲ್ಿ ಹದೂಂದ್ಾಣ್ಕದ ಆಗಲ್ಿ. ಈ ರಿೋರ್ತ ಲ್ದೋವಡ ಮಾಡದೂೋದಿರಂದ ನಮಿಮಬಬರ ನಡುವಣ ನಜವಾದ ಸಂಬಂರ್ ಹಾಳಾಗಬಹುದು, ಅದು ಮ್ರುಕಳ್ಳಸಬಹುದೂಂತ ನನಗಿನೂೆ ಭರವಸದ ಇದ್ದ." ನನಗದ ನಾಚ್ಚಕದಯಾಯುತ, ಏನೂ ಮಾತಾಡಲ್ಲಲ್ಿ. "ಆ ಸಂಬಂರ್ ಮ್ತದತ ಮ್ರುಕಳ್ಳಸಬಹುದ್ಾ, ಮಾಷಾ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದರವರು. "ಅದ್ದಂದೂ ಹಾಳಾಗಿರಲ್ೂ ಇಲ್ಿ, ಹಾಳಾಗದೂೋದೂ ಇಲ್ಿ" ಎಂದ್ದ ನಾನು. ಇದು ಆಗ ಹೃದಯಾಂತರಾಳದ ಮಾತಾಗಿತುತ. "ಅದು ನಜವಾಗದೂೋ ಹಾಗದ ದ್ದೋವರು ದಯಪಾಲ್ಲಸಲ್ಲ, ಇಲ್ಲೆದ್ದರ ನಾವು ಮ್ನದಗದ ವಾಪಸಾ್ಗಬದೋಕು." ಆದರದ ಈ ಮಾತನೆವರು ಒಮ್ಮ ಮಾತರ ಆಡದೆರು, ಅದೂ ಮಾರ್ತಗದ ಮಾತು ಬಂದು. ಆದರದ ಅವರೂ ನನೆ ಹಾಗದ ತೃಪತರಾಗಿದೆಂತದ ತದೂೋರಿತು. ನನಗಂತೂ ಖುಷಿಯೋ ಖುಷಿ ಅನೆಸಿತುತ. "ಹಳ್ಳಿೋಲ್ಲದ್ಾೆಗ ಅವರಿಗದೋನಾದೂರ ಬದೋಸರ ಆಗಿದ್ದರ ಅವರಿಗದೂೋಸಕರ ನಾನದನೆ ಸಹಸಿಕದೂಳ್ಳತದ್ದೆ. ನಮ್ಮ ನಡುವಣ ಸಂಬಂರ್ದ ಸವರೂಪ ಈಗ ಸವಲ್ು ಬದಲ್ಾಗಿದೆರೂ, ಈ ಬದೋಸಿಗದಯಲ್ಲಿ ಮ್ತತದು ಯಥಾಪರಕಾರವಾಗತದತ. ಆಗ ನಕದೂಲ್ದೂಸದೂಕೋಯ ಮ್ನದೋ ಪೂರ್ತಿ ನಾವಿಬಬರದೋ ಇರ್ತೋಿವಿ, ಜದೂತದಗದ ತಾತಾ​ಾನಾ ಸದಮನದೂೋವಾೆ ಮಾತರ" ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ಹೋಗದೋ

ಚಳ್ಳಗಾಲ್

ಉರುಳ್ಳಹದೂೋಯುತ.

ಆದರೂ

ನಮ್ಮ

ಪೂವಿಯೋಜನದಗಳನೆ

ಗಮ್ನಸದ್ದೋ

ನಾವು

ಪಿೋಟರ್ಸಿಬರ್ಗಿನಲ್ದಿೋ ಉಳ್ಳದುಕದೂಂಡದಿೆವಿ. ಒಂದು ವಾರದ ಬಳ್ಳಕ ಹದೂರಡುವುದಕದಕ ನಾವು ಸಿದಧರಾಗಿತದಿೆವಿ. ಗಂಟು ಮ್ೂಟದ ಎಲ್ಿ ಸಿದಧವಾಗಿತುತ. ನಮ್ಮನದ ತದೂೋಟಕದಕ ಅಂತ ಗಿಡಗಳು ಹಾಗೂ ನಕದೂಲ್ದೂಸದೂಕೋಯನಲ್ಲಿರದೂೋರಿಗದೂೋಸಕರ ಉಡುಗದೂರದಗಳು ಇವುಗಳನುೆ ಕದೂಂಡುಕದೂಂಡದೆ ಯಜಮಾನರು ಆರ್ತೀಯತದಯಿಂದಿದುರ, ಸಂತಸದಲ್ಲಿದೆರು. ಅಷುಟ ಹದೂರ್ತತಗದ ಸರಿಯಾಗಿ ರಾಜಕುಮಾರಿ ಡ ಬಂದು ಬರುವ ಶನವಾರದವರದಗದ ನಾವಲ್ದಿೋ ಉಳ್ಳದುಕದೂೋಬದೋಕದೂೋಂತ ಒತಾತಯಪೂವಿಕವಾಗಿ ಬದೋಡಕದೂಂಡರು; ಕೌಂಟದರ್ಸ ಆರ್ ಅವರು ಏಪಾಿಟುಮಾಡದೆ ಸತಾಕರ ಕೂಟ ಅದಕದಕ ಕಾರಣ. ಆ ಕೌಂಟದರ್ಸಗದ ನನೆನುೆ ಉಳ್ಳಸಿಕದೂಳದೂಿೋಕದ ತುಂಬ ಆಸಕಿತಯಿತುತ. ಯಾಕಂದ್ದರ ವಿದ್ದೋಶದ ರಾಜಕುಮಾರ ಒಬಬ ನನೆನೆ ಬಾಲ್ನಲ್ಲಿ ನದೂೋಡದೆರಂತದ, ಅವರು ನನೆ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಕದೂೋಬದೋಕು ಅಂತ ಬಯಸಿತದೆರಂತದ. ಅವರು ಈ ಸತಾಕರ ಕೂಟಕದಕ ಬರದೂೋಕದ ಒಪಿುಕೂ ದ ಂಡದ್ದೆೋ ಈ ಕಾರಣಕಕಂತದ. ನಾನು ಇಡೋ ರಷಾದಲ್ದಿೋ ಪರಮ್ ಸುಂದರಿ ಅಂತ ಹದೋಳ್ಳದರಂತದ. ಜಗರ್ತತನ ಕದನಯ ದ ೋ ಅಲ್ಲಿರ್ತಿತುತ, ನಾವು ಹದೂೋಗದ್ದೋ ಇದ್ದರ ಚ್ದನಾೆಗಿರದೂಲ್ಿ. ಆ ಹದೂತತಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರು ಬಾಲ್ರೂಮಿನ ಇನದೂೆಂದು ತುದಿಯಲ್ಲಿ ನಂತು ಯಾರ ಜದೂತದಗೂ ದ ೋ ಮಾತಾಡಾತ ಇದೆರು. "ಬರ್ತೋಿರಾ ತಾನದೋ, ಮೋರಿ?" ಎಂದರು ರಾಜಕುಮಾರಿ.

55

"ನಾಡದುೆ ನಮ್ಮ ಹಳ್ಳಿಗದ ಹದೂೋಗಬದೋಕೂಂತ ಅಂತ ಎಲ್ಿ ತಯಾರಿ ಮಾಡಕದೂಂಡದಿವ" ಎಂದ್ದ ನಾನು ಅನಶಿುತತದಯಿಂದ, ಯಜಮಾನರ ಕಡದ ನದೂೋಡಾತ. ನಮ್ಮ ಕಣುಣಗಳು ಒಟಾಟದವು, ಅವರು ತಕ್ಷಣವದೋ ಮ್ುಖ ರ್ತರುಗಿಸಿಕದೂಂಡು ಹದೂರಟು ಹದೂೋದರು. "ಅವರನೂೆ ನಾನು ಒಪಿುಸಬದೋಕು ಅಲ್ಿವದೋ; ಶನವಾರದವರದಗೂ ಇದುೆ ಆಮೋಲ್ದ ನಮ್ಮ ಪಾಡಗದ ನಾವು ಹದೂೋಗದೂೋಣ, ಆಗದ್ದೋ?" ಎಂದರು. "ಅದಿರಂದ ನಮ್ಮ ಯೋಜನದೋ ಎಲ್ಿ ಹಾಳಾಗತದತ, ನಾವಾಗಲ್ದೋ ಗಂಟು ಮ್ೂಟದ ಸಿದಧಮಾಡದೂಕಂಡದಿೆೋವಿ" ಅಂದ್ದ ನಾನು ಬದೋಡಕದೂಳುಿವ ದನಯಲ್ಲಿ. "ಅವಳು ಇವತುತ ಸಂಜದಯೋ ರಾಜಕುಮಾರರನೆ ಸೌಜನಾಕಾಕಗಿ ಹದೂೋಗಿ ನದೂೋಡಲ್ಲ" ಎಂದು ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರು ಜದೂೋರಾಗಿ ರೂಮಿನ ಮ್ತದೂತಂದು ತುದಿಯಲ್ಲಿ ನಂತು ಹದೋಳ್ಳದರು. ಅವರ ಮಾತಲ್ಲಿ ಸಿಡುಕು ಅಡಗಿತುತ; ಅಂರ್ ರ್ವನಯನುೆ ನಾನದಂದೂ ಅವರ ಮಾತಲ್ಲಿ ಹಂದ್ದ ಕಂಡರಲ್ಲಲ್ಿ. "ನಮಮಜಮಾನರಿಗದ ಹದೂಟದಟಕಿಚು​ು ಬಂದಿಬಟಿಟದ್,ದ ಅವರ ರ್ಜೋವನದಲ್ದಿೋ ಮೊದಲ್ನದೋ ಬಾರಿ", ಎಂದರು ಆ ಮ್ಹಳದ ನಗುತತ. "ಆ

ರಾಜಕುಮಾರರಿಗದೂೋಸಕರ

ನಾನು

ಹೋಗದ

ಕದೋಳ್ಳಕದೂಳಾತ

ಇಲ್ಿ,

ಸಜದೈಿ

ಮಿಖದಲ್ಲಾಚ್,

ನಮಮಲ್ಿರಿಗದೂೋಸಕರ.ಇವರಿರಬದೋಕು ಅನದೂೆೋದು ಕೌಂಟದರ್ಸ ಅವರ ಆಳವಾದ ಆಸದ." "ಅದ್ದಲ್ಿ ಸಂಪೂಣಿವಾಗಿ ಅವಳ ರ್ತೋಮಾಿನಕದಕ ಬ್ಬಟಟ ವಿಚ್ಾರ" ಅಂದರು ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರು ತಣಣನದಯ ದನಯಲ್ಲಿ. ಹೋಗಂದವರದೋ ಅವರು ರೂಮಿಂದ ಹದೂರಹದೂೋದರು. ಅವರು ರ್ತೋರ ಕಂಗದಟಿಟದೆರದಂಬುದನುೆ ನಾನು ಗುರುರ್ತಸಿದ್ದ, ಇದರಿಂದ ನನಗದ ನದೂೋವಾಯಿತು. ನಾನು ಖಚ್ಚತವಾದ ಆಶ್ಾವಸನದಯನದೆೋನೂ ಕದೂಡಲ್ಲಲ್ಿ. ನಮ್ಮನುೆ ಕಾಣಬಂದಿದೆವರು ಹದೂರಟುಹದೂೋದ ತಕ್ಷಣ ನಾನು ಯಜಮಾನರ ಬಳ್ಳಗದ ಹದೂೋದ್ದ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಕದೂೋಣದಯಲ್ಲಿಯೋ ಯೋಚ್ಚಸುತತ ಶತಪರ್ ಹಾಕುರ್ತತದೆರು, ಹೋಗಾಗಿ ನಾನು ಹದೂೋದುದನುೆ ಅವರು ಗಮ್ನಸಲ್ೂ ಇಲ್ಿ, ನಾನು ಬರುವಾಗಿನ ಸದೆನುೆ ಕೂಡ ಕದೋಳ್ಳಸಿಕದೂಂಡರಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವರನದೆೋ

ನದೂೋಡುತತ,

ನನಗದ

ನಾನದೋ

ಎಂಬಂತದ

ಹದೋಳ್ಳಕದೂಂಡದ:

"ಅವರಿಗಾಗಲ್ದೋ

ತಮ್ಮ

ಪಿರಯವಾದ

ನಕದೂೋಲ್ದೂಸದೂಕೋಯ, ಬದಳಕಿನಂದ ಕೂಡದ ತಮ್ಮ ಕದೂೋಣದಯಲ್ಲಿನ ಬದಳಗಿನ ಕಾಫ್ಟ ಸವಿಯುವುದು, ಜಮಿೋನು ಮ್ತತಲ್ಲಿನ ಕದಲ್ಸಗಾರರು, ಸಂಗಿೋತಕದೂೋಣದಯಲ್ಲಿನ ನಮ್ಮ ಸಂಜದಗಳು, ಮ್ರ್ಾರಾರ್ತರ ನಮ್ಮ ರಹಸಾ ಊಟ - ಇವದಲ್ಿ ನದನಪಿಗದ ಬಂದುಬ್ಬಟಟ ಹಾಗಿದ್ದ!"

ಆಮೋಲ್ದ

ನಾನು

ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿಯೋ,

"ಯಾವುದ್ದೋ

ಬಾಲ್ಗಳ್ಳಗಾಗಲ್ಲೋ

ರಾಜಕುಮಾರರ

ಕಾರಣಕಾಕಗಲ್ಲೋ

ಯಜಮಾನರ ಸಂತಸ ಸಂಭರಮ್ಗಳು ಮ್ತುತ ಕಕುಕಲ್ತದಗದ ನಾನು ಬಲ್ಲಗದೂಡಲ್ಾರದ" ಎಂದು ನರ್ಿರಿಸಿದ್ದ. ನಾನು ಬಾಲ್ಗದ ಹದೂೋಗುವುದಿಲ್ಿವದಂದು ಇನದೆೋನು ಹದೋಳುವುದರಲ್ಲಿದ್ದೆ, ಆಗವರು ರ್ತರುಗಿ ನನೆ ಕಡದ ನದೂೋಡ ಹುಬುಬ ಗಂಟಿಕಿಕಕದೂಂಡರು. ಮ್ೃದುವೂ ಯೋಚನದಯಲ್ಲಿ ಸಿಲ್ುಕಿದಂರ್ತದುೆದೂ ಆದ ಅವರ ಮ್ುಖಭಾವ ತಕ್ಷಣ ಬದಲ್ಾಗಿ ತನೆ ಎಂದಿನ ಸೂಕ್ಷಮತದ, ಹರಿತತದ ಮ್ತುತ ಕರುಣದಯ ಭಾವವನುೆ ತಾಳ್ಳತು. ನನಗವರು ಕದೋವಲ್ ಮ್ನುಷಾರಾಗಿ ಕಾಣಲ್ಲಲ್ಿ, ಪಿೋಹದ ಮೋಲ್ದ ಮ್ಂಡಸಿದ ದ್ದೋವತದಯಂತದ ಕಂಡರು. "ಏನು ಸಮಾಚ್ಾರ, ಮ್ರಿ?" ಎನುೆತತ ನನೆ ಕಡದಗದ ಸಮಾಧಾನದ ನದೂೋಟ ಬ್ಬೋರಿದರು.

56

ನಾನದೋನೂ ಹದೋಳಲ್ಲಲ್ಿ, ನನಗದ ಒಂದು ರಿೋರ್ತ ಕದೂೋಪ ಬಂತು, ಅವರು ತಮ್ಮ ಆಗಿನ ನಜಸವರೂಪವನುೆ ಮ್ರದಮಾಚ್ಚಕದೂಂಡದೆರು, ಹೋಗಾಗಿ ಅವರು ನನೆ ಪಿರೋರ್ತಯ ಹೃದಯಾಣಮನಾಗಿ ಕಾಣಲ್ಲಲ್ಿ. "ಶನವಾರ ಈ ಸತಾಕರಕೂಟಕದಕ ಹದೂೋಗಬದೋಕೂಂತ ನಂಗದ ಆಸದೋನಾ?" ಎಂದರು. "ನನಗದ ಆಸದಯೋನದೂೋ ಇತುತ, ಆದರದ ನೋವು ಬದೋಡ ಅಂದಿರಿ. ಜದೂತದಗದ ಸಾಮಾನನದೆಲ್ಿ ಗಂಟುಕಟಿಟಯಾಗಿದ್ದ ಬದೋರದ." ಮ್ುಂದ್ದ ಅವರು ಆಡದಂರ್ ತಣಣನದಯ ಮಾತುಗಳನುೆ ನಾನು ಹಂದ್ದಂದೂ ಕದೋಳ್ಳರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅವರ ಕಣುಣಗಳ ನಭಾಿವುಕತದಯನೂೆ ಕಂಡರಲ್ಲಲ್ಿ. "ಸಾಮಾನನದೆಲ್ಿ ಬ್ಬಚ್ಚುಬ್ಬಡದೂೋ ಹಾಗದ ಹದೋಳ್ಳತೋನ. ನಾನು ಮ್ಂಗಳವಾರದವರದಗೂ ಉಳ್ಳಕದೂೋರ್ತೋನ. ಇಷಟ ಇದೆರದ ನೋನು ಪಾಟಿ​ಿಗದ ಹದೂೋಗಬಹುದು. ಹದೂೋಗಿತೋಯ ಅಂತ ಅಂದ್ದೂಕಂಡದಿೆೋನ, ಆದರದ ನಾನಂತೂ ಬರದೂೋದಿಲ್ಿ;" ನನೆ ಕಡದ ನದೂೋಡದ್ದಯೋ, ಕದೂೋಣದಯಿಂದ ಸರರನದ ರ್ತರುಗಿ ಹದೂರನಡದಯಲ್ು ನದೂೋಡದರು. ಸಾಮಾನಾವಾಗಿ ಮ್ನಸು್ ಕದಟಾಟಗ ಅವರು ಮಾಡಾತ ಇದೆದುೆ ಹಾಗದೋನದೋ. "ನನಗದ ನೋವು ಅರ್ಿವದೋ ಆಗದೂದಿಲ್ಿವಲ್ಿ. ಎಂದಿಗೂ ಮ್ನಸಿ್ನ ಹತದೂೋಟಿ ಕಳಕದೂಳದೂಿೋದಿಲ್ಿ ಅಂತಾನೂ ಅಂರ್ತರಿ, ಹಾಗಾದ್ದರ ನೋವಾ​ಾಕದ ಈ ರಿೋರ್ತ ವಿಚ್ಚತರವಾಗಿ ಮಾತಾಡತೋರಿೋಂತ! ನಮ್ಗಾಗಿ ನಾನು ಸಂತದೂೋಷವನುೆ ಬ್ಬಟುಟಕದೂಡಕದಕ ಸಿದಧವಾಗಿದಿೆೋನ. ಆದರದ ನೋವು ಮಾತರ 'ನೋನು ಹದೂೋಗು' ಅಂತ ಕದೂಂಕು ಮಾತಾಡತೋರಿ" ಎಂದ್ದ ನಂತದಡಯಿ ದ ಂದಲ್ದೋ ಅವರ ಕಡದ ನದೂೋಟ ಹಾಯಿಸಿ. "ಅಂದ್ದರ ನೋನು ತಾ​ಾಗ ಮಾಡತೋಯ ಅಂದ ಹಾಗಾಯುತ" ಅಂದರು, 'ತಾ​ಾಗ' ಎಂಬ ಪದದ ಮೋಲ್ದ ಹದಚು​ು ಒತುತಕೂ ದ ಟುಟ. "ನಾನೂ ಹಾಗದೋನದೋ. ಇದಕಿಕಂತ ಉತತಮ್ವಾದುೆ ಬದೋರದ ಏನದ್ದಂತ? ಇಬಬರೂ ಔದ್ಾಯಿದಲ್ಲಿ ಒಬಬರನದೂೆಬಬರು ಮಿೋರಿಸದೂೋರದೋ - ಸಂಸಾರ ಸುಖ ಅಂದ್ದರ ಇದ್ದೋ ಅಲ್ಿವದೋ!" ಅವರ ಬಾಯಿಂದ ಇಂರ್ ಕಟುವೂ ರ್ತರಸಾಕರಪೂವಿಕವೂ ಆದ ಮಾತನುೆ ನಾನು ಹಂದ್ದಂದೂ ಕದೋಳ್ಳಲ್ಲಿಲ್ಿ. ಅವರ ರ್ತರಸಾಕರದಿಂದ ನನಗದ ನಾಚ್ಚಕದಯಷದಟೋ ಆಗಲ್ಲಲ್ಿ, ಮ್ುಖಭಂಗವದೋ ಆಯುತ. ಅವರ ಕಟುಮಾರ್ತನಂದ ನನಗದ ಭಯವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ, ನಾನೂ ಕಟುವಾಗದೂೋ ಹಾಗದ ಆಯುತ. ಇಂರ್ ಮಾತಾಡಬಹುದ್ದೋ ಅವರು; ನಮ್ಮ ನಡುವಣ ಮಾತುಕತದಯಲ್ಲಿ ಅವರು ಯಾವತೂತ ನದೋರವಾಗಿದ್ದೂೆೋರು, ಅನೆಸಿದೆನೆ ಆಡದೂೋ ಅಂರ್ವರು, ಅಪಾರಮಾಣ್ಕತದಯನುೆ ಸಹಸದಿದೆಂರ್ವರು! ಈ ರಿೋರ್ತ ಮಾತಾಡದೂೋ ಅಂರ್ ತಪುನೆ ನಾನದೋನು ಮಾಡದ್ದೆ? ಅವರ ಸಂತದೂೋಷಕಾಕಗಿ ನಾನು ನಜವಾಲ್ೂ ತಾ​ಾಗ ಮಾಡಕದಕ ಸಿದಧವಾಗಿದ್ದೆ, ಅದರಲ್ದಿೋನೂ ತಪು​ು ಕಾಣ್ಸಿರಲ್ಲಲ್ಿ ನಂಗದ. ಎಂದಿನ ಹಾಗದಯೋ ಒಂದು ಕ್ಷಣದ ಹಂದ್ದಯೂ ಅವರನೆ ಹೃದಯದಲ್ಲಿರಿಸಿಕದೂಂಡು ಪಿರೋರ್ತಸಿತದ್ದೆ, ಅವರ ಭಾವನದಗಳನೆ ಅರ್ಿಮಾಡಕದೂೋತ ಇದ್ದೆ. ಆದರದ ನಾವಿಬಬರೂ ಬದಲ್ಾಗಿದಿೆವಿ: ಅವರು ನದೋರ ಹಾಗೂ ಸರಳ ಮಾತುಗಳನುೆ ಬ್ಬಟಿಟದೆರು, ನಾನು ಅವುಗಳನದೆೋ ಬಯಸಿತದ್ದೆ. "ತುಂಬ ಬದಲ್ಾಗಿದಿೆೋರಿ ನೋವು" ಅಂದ್ದ ನಾನು ನಟುಟಸಿರು ಬ್ಬಡುತತ. "ನಾನು ನಮ್ಮ ದೃಷಿಟೋಲ್ಲ ಹದೋಗದ ಅಪರಾಧಿಯಾಗಿಬ್ಬಟದಟ? ಈ ಪಾಟಿ​ಿ ಅಂದರದ ನಮ್ಗದ ಬದೋರದೋನದೂೋ ಅರ್ಿ ಕಾಣತದತ - ನನಗದ ಎದುರಾಗಿ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಮ್ುದಿ ಕೌಂಟ್, ಅಲ್ಿವಾ. ಈ ಅಪಾರಮಾಣ್ಕತದ ಯಾಕದ? ನಮ್ಗದ ನಮ್ಮ ಬಗದೆೋನದೋ ಭಯ ಬಂದ ಹಾಗಿತುತ. ನಮ್ಮ ಆಕ್ಷದೋಪಣದ ಯಾಕದ ಅನದೂೆೋದನೆ ನದೋರವಾಗಿ ಹದೋಳ್ಳಬ್ಬಡ." ಅವರದೋನು ಉತತರ ಕದೂಡಾತರದೂೋ ಅಂದುಕದೂಂಡದ, ಅವರು ತಪು​ು ಕಂಡುಹಡಯೋ ಅಂರ್ ಯಾವ ಕದಲ್ಸಾನೂ ಮಾಡರಲ್ಲಲ್ಿವಲ್ಿ ಅಂತ ಯೋಚ್ಚಸಿತದ್ದೆ.

57

ಕದೂೋಣದಯ ಮ್ರ್ಾಭಾಗಕದಕ ಹದೂೋದ್ದ, ಅವರು ಹದೂೋಗದೂೋದಿದೆರದ ನನೆನೆ ಹಾದ್ದೋ ಹದೂೋಗಬದೋಕಾಗಿತುತ. ಅವರ ಕಡದ ನದೂೋಡದ್ದ; ‘ಬಂದು ನನೆ ತದೂೋಳುಗಳನೆ ಹಡಕದೂೋತಾರದ. ಎಲ್ಿ ಕದೂನದಯಾಗತದತ' ಅಂತ ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ನನಗದ ದು​ುಃಖವಾಗಿತುತ; ಅವರ ತಪುನೆ ಸಾಧಿಸಿ ತದೂೋರಿಸದೂೋದಕದಕ ನಂಗದ ಸಾರ್ಾವಾಗದ್ದೋ ಇರಲ್ಲ ಹಾರದೈಸಿದ್ದ. ಆದರದ ಅವರು ಕದೂೋಣದಯ ಇನದೂೆಂದು ತುದಿಯಲ್ಲಿ ನಂತುಕದೂಂಡು ನನೆ ಕಡದ ನದೂೋಡದರು. "ನಂಗಿನೂೆ ಅರ್ಿ ಆಗಿ​ಿಲ್ಿವಾ?" ಅಂದರು. "ಉಹೂ​ೂ." "ಹಾಗಾದ್ದರ, ನಾನು ವಿವರಿಸಿಯೋ ಹದೋಳದಬೋಕು. ನನಗದೋನನೆಸತದತ ಅಂದ್ದರ, ಹಾಗದ ಅನೆಸದ್ದ ಇರಕದಕೋ ಸಾರ್ಾವದೋ ಇಲ್ಿ, ನನಗದ ನನೆ ರ್ಜೋವಮಾನದಲ್ದಿೋ ಮೊದಲ್ನದೋ ಬಾರಿಗದ ಹದೋಸಿಕದ ಅನೆಸಿತದ್ದ" ಅಂದರು. ತಮ್ಮ ಮಾರ್ತನ ಕಟುತನವನುೆ ತಾವದೋ ಗಮ್ನಸಿ ಮಾತನೆ ತಡದದುಕದೂಂಡರು. "ಏನು ಹಾಗಂದ್ದರ?" ಎಂದು ನಾನು ಕದೋಳ್ಳದ್ದ, ಕದೂೋಪದಿಂದ್ಾಗಿ ನನೆ ಕಣುಣಗಳಲ್ಲಿ ನೋರು ತುಂಬ್ಬತು. "ಆ ರಾಜಕುಮಾರ ನನೆ ಮಚ್ಚುಕೂ ದ ಂಡ ಅನದೂೆೋದಕದೂಕೋಸಕರ ನೋನು ಅವನನೆ ಕಾಣಕದಕ ಓಡ ಹದೂೋಗದೂೋದು ಅನದೂೆೋದು ನನಗದ ಹದೋವರಿಕದ ಹುಟಿಟಸುತ. ನನಗದ ಗಂಡನ ನದನಪಾಗಲ್ಲ, ನನೆತನವಾಗಲ್ಲೋ, ಹದಣ್ಣನ ಮ್ಯಾಿದ್ದಯಾಗಲ್ಲೋ ನದನಪಿಗದ ಬಲ್ದೋಿ ಇಲ್ಿ. ನೋನು ಆತಮಗೌರವ ಕಳಕದೂಂಡದಯಲ್ಿ ಅಂತ ಅಂದುಕದೂಂಡ ನನೆ ಗಂಡನನುೆ ಬದೋಕೂಂತಲ್ದೋ ನೋನು ತಪು​ು ರ್ತಳ್ಳದ್ದ. ಅಲ್ಿದ್ದ, ಗಂಡನ ಹರ್ತತರ ಬಂದು 'ತಾ​ಾಗ'ದ ಮಾತು ಬದೋರದ ಆಡಾತ ಇದಿೆೋಯ! ಅಂದರದ, ನನೆನೆ ಮ್ಹಾ ಪರಭುಗಳ ಮ್ುಂದ್ದ ಪರದಶಿನ ಮಾಡದೂೋದು ನನಗದ ಇಷಟ, ಆದ್ದರ ಗಂಡನಗಾಗಿ ನಾನದನೆ ತಾ​ಾಗ ಮಾಡತದಿೆೋನ ಅಂತ ತಾನದೋ ನನೆ ಅರ್ಿ?" ಮಾತಾಡದಷೂಟ ಅವರು ಗಡಸು ಒರಟುತನ ಕೌರಯಿಗಳ್ಳಂದ ಕೂಡದ ತಮ್ಮ ರ್ವನಯನುೆ ಕದೋಳ್ಳಯೋ ಹದಚು​ು ಉದ್ದರೋಕಗದೂಳುಿರ್ತತದೆರು. ಅಂರ್ ರೂಪದಲ್ಲಿ ನಾನದಂದೂ ಅವರನೆ ಹಂದ್ದ ಕಂಡಲ್ಲಿಲ್ಿ, ಕಾಣಕದಕ ಎಂದೂ ಇಷಾಟನೂ ಪಡತರಲ್ಲಲ್ಿ. ರಕತ ನನದೆದ್ದಗದ ನುಗಿೆ ಬಂತು, ನನಗದ ಭಯವಾಯಿತು. ಆದರದ ನಾಚ್ಚಕದ ಪಡದೂೋ ಅಂರ್ ಏನನೂೆ ನಾನು ಮಾಡಲ್ಿ ಅನದೂೆೋ ಭಾವನದ ಇತುತ, ಅವರ ಒಣಜಂಭದಿಂದ್ಾದ ಉದ್ದರೋಕ ಕಂಡು ಅವರಿಗದ ತಕಕ ಶ್ಾಸಿತ ಮಾಡಲ್ು ನಾನು ತವಕಗದೂಂಡದ್ದೆ. "ಇದನೆ ನಾನು ಯಾವತದೂತೋ ನರಿೋಕ್ಷಿಸಿದ್ದೆ, ಆಯುತ, ಮ್ುಂದುವರಿಸಿ." "ಏನು ನರಿೋಕ್ಷಿಸಾತ ಇದ್ದೆ ನೋನು, ಗದೂತಾತಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಈ ಮ್ೂಖಿ ಜನಗಳ ಕದೂಳಕು, ಸದೂೋಮಾರಿತನ ಮ್ತುತ ವದೈಭವಗಳಲ್ಲಿ ನೋನು ದಿನದೋ ದಿನದೋ ಪಾಲ್ದೂೆಳಾತ ಇದೆದೆನೆ ನದೂೋಡ ನಾನಂತೂ ಇನೂೆ ಘೂೋರವಾದೆನೆ ನರಿೋಕ್ಷಿಸಿದ್ದೆ, ಅದು ಈಗ ನಜವಾಗಿದ್ದ. ಈಗಾಗಿತರದೂೋ ಅಂರ್ ಅವಮಾನ ನದೂೋವುಗಳನೆ ಹಂದ್ದಂದೂ ಅನುಭವಿಸಿರಲ್ಲಲ್ಿ ನಾನು. ನದೂೋವು ನನಗದ, ನನೆ ಗದಳರ್ತ ದ ತನೆ ಕದೂಳಕು ಬದರಳುಗಳ್ಳಂದ ನನೆ ಎದ್ದಯಲ್ಲಿ ಮಿೋಟಿ ನನೆ ಹದೂಟದಟಕಿಚ್ಚುನ ಮಾತಾಡದೆರಿಂದ. ನನಗಾಗಲ್ಲೋ ನನಗಾಗಲ್ಲೋ ಗದೂರ್ತತಲ್ಿದ್ೋದ ಇರದೂೋನ ಬಗದೆ ಹದೂಟದಟಕಿಚು​ು! ನನೆ ಅರ್ಿಮಾಡಕದೂಳದೂಿಕದ ನೋನು ನರಾಕರಿಸಿತದಿೆೋ, ನನಗಾಗಿ ತಾ​ಾಗ ಮಾಡಕದಕ ಹದೂರಟಿದಿೆೋ, ಅದೂ ಎಂರ್ ತಾ​ಾಗ? ನನಗಾಗಿ, ನನೆ ಪತನವನೆ ಕಂಡು ನಾಚ್ಚಕದಯಾಗಿತದ್ದ ನಂಗದ! ತಾ​ಾಗವಂತದ ತಾ​ಾಗ!" ಎಂದು ಮಾತು ಮ್ುಗಿಸಿದರು. "ಹೂ​ೂ, ಗಂಡನ ಅಧಿಕಾರ ಅಂದ್ದರ ಇದ್ದೋ ಅಲ್ಿವಾ, ಪೂರಾ ಮ್ುಗಧಳಾದ ಹದಣದೂಣಬಬಳನೆ ಕದಣಕಿ ಹೋಯಾಳ್ಳಸದೂೋದು. ಅದು ಗಂಡನ ಅಧಿಕಾರವಿರಬಹುದು, ಆದರದ ಇದಕದಕಲ್ಿ ನಾನು ಮ್ಣ್ಯೋದಿಲ್ಿ" ಅಂತ ಅಂದುಕದೂಂಡದ ನಾನು. ನನೆ 58

ಮ್ೂಗಿನ ಹದೂಳದಿಗಳು ವಿಚ್ಚತರವಾಗಿ ಊದಿಕದೂಂಡು ಮ್ುಖದಿಂದ ರಕತ ಚ್ಚಮಿಮದ ಹಾಗಾಯುತ, ಆಗ ನಾನದಂದ್ದ: "ಉಹೂ​ೂ, ನಮ್ಗಾಗಿ ನಾನು ಯಾವ ತಾ​ಾಗಾನೂ ಮಾಡಲ್ಿ. ಶನವಾರ ತಪುದ್ದ ಕೂಟಕದಕ ಹದೂೋಗಿತೋನ ನಾನು." "ನಂಗದ ಅದರಿಂದ ಬಹಳ ಖುಷಿಯಾಗತದತ ಅಂತ ನನಗದ ಗದೂತುತ. ಆದರದ ನಮಿಮಬಬರ ಮ್ಧದಾ ಇದೆ ಎಲ್ಿವೂ ಇನುೆ ಮ್ುಗಿದು ಹದೂೋದ ಹಾಗದೋನದೋ" ಎಂದು ತಡದಯಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸದ ಕದೂೋಪದಿಂದ ಕಿರುಚ್ಚದರು. "ಆದರದ ಇನುೆ ಮ್ುಂದ್ದ ನೋನು ನಂಗದ ಚ್ಚತರಹಂಸದ ಕದೂಡಲ್ಾರದ! ಇದುವರತನಕ ನಾನದೂಬಬ ಅವಿವದೋಕಿಯಾಗಿದ್ದೆ, ಆದರದ ಯಾವಾಗ .. .." ಅನುೆವಾಗ ಅವರ ತುಟಿಗಳು ಕಂಪಿಸಿದುವು, ತುಂಬ ಪರಯತೆ ಪಟುಟ ತಡದದುಕದೂಂಡು ವಾಕಾವನುೆ ಅಲ್ಲಿಗದೋ ನಲ್ಲಿಸಿದರು. ಆ ಕ್ಷಣಕದಕ ಭಯ ದ್ದವೋಷಗಳದರಡೂ ನನೆನಾೆವರಿಸಿದುವು. ಏನದೋನದೂೋ ಹದೋಳಬದೋಕೂಂತ ಅನೆಸಿತತುತ; ನನೆನುೆ ಅವಮಾನಮಾಡದಕದಕ ಅವರಿಗದ ತಕಕ ಶ್ಾಸಿತ ಮಾಡಬದೋಕೂಂತ ತವಕಿಸಾತ ಇದ್ದೆ. ನಾನದೋನಾದರೂ ತುಟಿ ಬ್ಬಚ್ಚುದೆರದ, ಅಳು ಒತತರಿಸಿಕದೂಂಡು ಬಂದು ನನೆ ಗತುತ ಹದೂರಟು ಹದೂೋಗಿತತುತ. ಏನೂ ಮಾತಾಡದ್ದೋ ರೂಮಿಂದ ಹದೂರಬಂದ್ದ. ಅವರ ಶತಪರ್ದ ಸದುೆ ಕದೋಳ್ಳಸದ್ಾದ್ಾಗ, ನಾವಿಬಬರೂ ಏನು ಮಾಡಕದೂಂಡು ಬ್ಬಟದಟವು ಅಂತ ಗಾಬರಿಯಾಯಿತು. ನನೆ ಸಂತದೂೋಷಕದಕ ಕಾರಣವಾದ

ಎಲ್ಿದರ

ಜದೂತದಗೂ

ಶ್ಾಶವತವಾಗಿ

ನನೆ

ಸಂಬಂರ್

ಕಡದುಹದೂೋಗಬಹುದೂಂತ

ಭಯವಾಯುತ.

ಹಂದಿರುಗದೂೋಣ ಅನೆಸಿತು. ಆದರದ ನನಗದ ಅಳುಕಾಯಿತು: ಇಷುಟ ಹದೂರ್ತತಗದ ಅವರು ನನೆ ಅರ್ಿಮಾಡಕದೂಳದೂಿೋಮ್ಟಿಟಗದ ತಹಬಂದಿಗದ ಬಂದಿದ್ಾರಾ ಅಂತ.

ಏನೂ ಮಾತಾಡದ್ದ ನನೆ ಕದೈನ ಅವರ ಕಡದ ಚ್ಾಚ್ಚದರದ? ನನೆ ಧಾರಾಳತನವನೆವರು

ಕಂಡುಕದೂಳಾತರಾ? ನನೆ ದು​ುಃಖವನೆವರು ಬರಿೋ ಬೂಟಾಟಿಕದ ಅಂತ ಕರದದರದ? ಅರ್ವಾ ತಾವು ಹದೋಳ್ಳದುೆ ಸರಿ ಅಂದುಕದೂಂಡು ನನೆ ಪಶ್ಾುತಾತಪವನುೆ ಮ್ನೆಸಿ ತಮ್ಮ ಮ್ುಕಾಕಗದ ಗರ್ತತನಂದ ನನೆನೆಕ್ಷಮಿಸಬಹುದ್ಾ? ಆದರದ ನಾನು ಆಳವಾಗಿ ಪಿರೋರ್ತಸಿದೆ ಅವರು ಎಷುಟ ಹರಿತವಾಗಿ ನನಗದ ಗಾಸಿ ಉಂಟುಮಾಡದುರ! ಉಹೂ​ೂ, ಅವರ ಹರ್ತತರ ಹದೂೋಗಲ್ಲಲ್ಿ, ಬದಲ್ಾಗಿ ನನೆ ಕದೂೋಣದಗದ ಹದೂೋಗಿ ಕೂತು ಮ್ನುಃಪೂರ್ತಿ ಅತದತ. ನಮ್ಮ ಮಾತುಕತದಯ ಪರರ್ತಯಂದು ಪದವನೂೆ ನದನಪಿಸಿಕದೂಂಡದ, ಗಾಬರಿ ಹದಚ್ಚುತು. ಅವುಗಳ ಬದಲ್ು ಪಿರೋರ್ತ ಕರುಣದ ತುಂಬ್ಬದ ಮಾತುಗಳನುೆ ಹಾಕಿದ್ದ, ಕದಲ್ವು ಹದಚ್ಚುನ ಮಾತನೂೆ ಸದೋರಿಸಿಕದೂಂಡದ. ಆದರದ ಮ್ರುಕ್ಷಣವದೋ ನಡದದಿದೆ ಘೂೋರವದಲ್ಿ ನದನಪಾಗಿ ಮ್ನಸಿ್ನ ಗಾಸಿ ಆಳವಾಯುತ. ಸಂಜದ ಟಿೋಗದಂದು ಕದಳಕದಕ ಹದೂೋಗಿ ಕೂತದ; ನಮ್ಮ ಜದೂತದ ಉಳ್ಳದುಕದೂಂಡದೆ ಅವರ ಗದಳಯ ದ ರದೂಬಬರೂ ಅವರ ಪಕಕದಲ್ಲಿದೆರು. ಅವರ್ತತನಂದ ನಮಿಮಬಬರ ನಡುವದ ಆ ಅಂರ್ ಕಂದರ ಒಂದು ಬಾಯೆರದದುಕದೂಂಡು ಬ್ಬದೆ ಹಾಗದ ಕಾಣ್ಸುತ. ನಾವು ಊರಿಗದ ಯಾವತುತ ಹದೂರಡದೂೋದು ಅಂತ ಆ ಸದೆೋಹತರು ಕದೋಳ್ಳದರು. ನಾನು ಉತತರ ಕದೂಡುವುದಕದಕ ಮ್ುಂಚ್ದ ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರು ಹದೋಳ್ಳದರು: "ಮ್ಂಗಳವಾರ. ಕೌಂಟದರ್ಸ ಆರ್ ಅವರ ಔತಣಕೂಟಕದಕ ನಾವು ಉಳ್ಳದುಕದೂಳಿಬದೋಕಾಗಿದ್ದ" ಎಂದು ಉತತರಿಸಿ, ನನೆ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ, "ಅಲ್ಲಿಗದ ಹದೂೋಗದೂೋದಕದಕ ನಂಗಿಷಟ ಅಂದ್ದೂಕಂಡದಿೆೋನ" ಎಂತ ನನದೆಡದ ರ್ತರುಗಿ ಹದೋಳ್ಳದರು. ಅವರ ನಭಾಿವುಕ ರ್ವನಯನೆ ಕದೋಳ್ಳ ನನಗದ ಭಯವಾಯಿತು; ಅವರ ಕಡದ ಅಳುಕಿನಂದ ನದೂೋಡದ್ದ. ಅವರ ನದೂೋಟ ನನೆ ಮೋಲ್ದ ನದೋರವಾಗಿ ನಟಿಟತುತ, ಅದರದಲ್ಲಿ ರ್ತರಸಾಕರ ಕೌರಯಿ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡತುತ. "ಹೂ​ೂ" ಅಂದ್ದ ನಾನು. ಆ ಸಾಯಂಕಾಲ್ ನಾವಿಬಬರದೋ ಇದ್ಾೆಗ ನನೆ ಬಳ್ಳ ಬಂದ ಅವರು ತಮ್ಮ ಕದೈಯನೆ ಚ್ಾಚ್ಚ, "ಇವತುತ ಆಡದ ಮಾತುಗಳನದೆಲ್ಿ ದಯವಿಟುಟ ಮ್ರದತುಬ್ಬಡು" ಎಂದರು.

59

ಅವರ ಕದೈಯನುೆ ನಾನು ಹಡದ್ಾಗ, ನನೆ ತುಟಿಗಳಲ್ದೂಿಂದು ಕಿರುನಗದ ಇಣುಕಿಹಾಕಿತು, ಕಣುಣಗಳಲ್ಲಿ ನೋರು ಮ್ಡುಗಟಿಟತು. ಆದರವರು ತಮ್ಮ ಕದೈಯನುೆ ಹಂದಕದಕಳದದುಕದೂಂಡು ದೂರದಲ್ಲಿದೆ ಒಂದು ಆರಾಮ್ಕುಚ್ಚಿಯಲ್ಲಿ ಕೂತರು; ಅವರಿಗದ ಭಾವುಕ ಸನೆವದೋಶವ್ಸಂದನುೆ ಎದುರಿಸಬದೋಕಾದ ಭಯವುಂಟಾಯಿತದೋನದೂೋ. 'ತಮ್ಮ ನಲ್ವದೋ ಸರಿ ಎಂದು ಅವರಿನೂೆ ಅಂದುಕದೂಂಡದ್ಾೆರದೂೋ ಏನದೂೋ' ಎಂದು ಆಲ್ದೂೋಚ್ಚಸಿದ್ದ; ಜದೂತದಗದ ಎಲ್ಿವನೂೆ ವಿವರಿಸಿ ನಾವದೋನೂ ಕೂಟಕದಕ ಹದೂೋಗುವುದು ಬದೋಡ ಎಂದು ಹದೋಳಬದೋಕದಂದುಕದೂಂಡದ, ಆದರದ ಮಾತುಗಳು ತುಟಿಯಲ್ಲಿಯೋ ನಂತವು. "ನಮ್ಮ

ಪರಯಾಣವನೆ

ಮ್ುಂದ್ದಹಾಕಿದ್ದೆೋವದ

ಅಂತ

ಅಮ್ಮನಗದ

ಕಾಗದ

ಬರಿೋಬದೋಕು,

ಇಲ್ಿದಿದ್ದರ

ಅವಳು

ಆತಂಕಪಡಾತಳ"ದ ಅಂದರು. "ಹದೂೋಗದೂೋದು ಯಾವಾಗ ಅಂತ ನಮ್ಮ ಯೋಚನದ?" "ಅದ್ದೋ ಕೂಟ ಆದಮೋಲ್ದ, ಮ್ಂಗಳವಾರ" ಅಂದರು. "ಅದು ನಂಗದೂೋಸಕರ ಆಗಿರದ್ದೋ ಇಲ್ಲಿ ಅಂತ ನನಾೆಸದ" ಎಂದ್ದ ಅವರ ಕಣುಣಗಳನದೆೋ ನದೂೋಡುತತ. ಆದರದ ಅವರ ಕಣುಣಗಳು ಬರಿೋ ನದೂೋಡದವು, ಯಾವುದ್ದೋ ಭಾವನದ ಅಲ್ಲಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವರ ಮ್ುಖ ನದೂೋಡದರದ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ತುಂಬ ವಯಸಾ್ದ ಹಾಗದ ಅನಾಕಷಿಕವಾಯಿತದೋನದೂೋ ಅನೆಸಿತು. ನಾವು ಔತಣಕೂಟಕದಕೋನದೂೋ ಹದೂೋದ್ದವು; ನಮ್ಮ ನಡುವಣ ಆರ್ತೀಯತದ ಹಂದಿನ ನದಲ್ದಗದ ಬಂದ ಹಾಗದ ಕಾಣ್ಸಿತು. ಆದರದ ನಮ್ಮ ಸಂಬಂರ್ ಹಂದಿನದಕಿಕಂತ ಭಿನೆವದೋನದೂೋ ಅನೆಸಿತು. ಕೂಟದಲ್ಲಿ ನಾನು ಇತರ ಮ್ಹಳದಯರ ಜದೂತದ ಕೂರ್ತದ್ದೆ, ಆಗ ರಾಜಕುಮಾರ ನನೆ ಬಳ್ಳ ಬಂದರು, ಹೋಗಾಗಿ ಅವರದೂಡನದ

ಮಾತಾಡಕದಕಂದು

ನಾನು

ಎದುೆ

ನಲ್ಿಬದೋಕಾಯಿತು.

ಏಳುರ್ತತರುವಾಗ

ಅರಿವಿಲ್ಿದ್ದೋ

ನನೆ

ಕಣುಣಗಳು

ಯಜಮಾನರನುೆ ಹುಡುಕಿದವು. ಕದೂೋಣದಯ ಮ್ತದೂತಂದು ತುದಿಯಿಂದ ಅವರು ನನದೆಡದಗದ ದೃಷಿಟ ಹರಿಸಿದೆವರು ತಕ್ಷಣ ಮ್ುಖ ರ್ತರುಗಿಸಿಕದೂಂಡರು. ತಕ್ಷಣ ಅವಮಾನ ನದೂೋವುಗಳು ನನಾೆವರಿಸಿದವು; ಆ ಗದೂಂದಲ್ದಲ್ಲಿ ನನೆ ಮ್ುಖ ಕದಂಪದೋರಿತು, ಅದನುೆ ರಾಜಕುಮಾರ ಗಮ್ನಸಿದರು. ಆದರದ ನಾನು ನಲ್ಿಲ್ೋದ ಬದೋಕಾಗಿತುತ, ಅವರ ಮಾತುಗಳನುೆ ಕದೋಳಲ್ದೋಬದೋಕಾಗಿತುತ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಕೃಪಾದೃಷಿಟಯನುೆ ನನೆ ಕಡದ ಬ್ಬೋರಿದರು. ಬಹು ಬದೋಗ ನಮ್ಮ ಮಾತು ಮ್ುಗಿಯಿತು; ನನೆ ಪಕಕದಲ್ಲಿ ಎಡದಯಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ನನಗಾಗುರ್ತತದೆ ಮ್ುಜುಗರ ಅವರ ಅರಿವಿಗದ ಬಂದಿತುತ. ನಮ್ಮ ಸಂಭಾಷಣದ ಕಳದದ ಬಾಲ್ ಬಗದೆ, ಬದೋಸಿಗದಯನೆ ನಾನದಲ್ಲಿ ಕಳದಯಬದೋಕದಂಬುದರ ಬಗದೆ ಸಾಗಿತುತ. ಹದೂರಡುವಾಗ ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಕದೂಳಿಲ್ು ಅವರು ಆಶಿಸಿದರು. ರೂಮಿನ ಕದೂನದಯಲ್ಲಿ ಅವರಿಬಬರೂ ಮಾತಲ್ಲಿ ತದೂಡಗಿದುೆದನುೆ ನಾನು ನದೂೋಡದ್ದ. ರಾಜಕುಮಾರ ನನೆ ಬಗದೆ ಏನದೂೋ ಹದೋಳ್ಳದುದು ಸುಷಟವಾಗಿತುತ; ಯಾಕಂದರದ ತಮ್ಮ ಮಾರ್ತನ ನಡುವದ ಅವರು ನಾನದೆ ಕಡದ ನದೂೋಡುತತ ಮ್ುಗುಳೆಕಿಕದೆರು. ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರ ಮ್ುಖ ತಕ್ಷಣ ರಂಗದೋರಿತುತ. ನಸುಬಾಗಿ ಬ್ಬೋಳದೂಕಡದಿದೆರೂ ಸರರನದ ರ್ತರುಗಿ ಬಂದಿದೆರು. ಇದರಿಂದ ನನಗೂ ನಾಚ್ಚಕದಯಾಯಿತು. ರಾಜಕುಮಾರರ ಮೋಲ್ದ ನಾನು, ಅದಕಿಕಂತ ಹದಚ್ಾುಗಿ ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರು, ಮ್ೂಡಸಿದಿೆರಬಹುದ್ಾದ ಭಾವನದಯಿಂದ ನನಗದ ಇರಿಸುಮ್ುರಿಸುಂಟಾಗಿತುತ. ನನೆನುೆ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಕದೂಡುವಾಗ ನಾನು ಹಾಗೂ ಯಜಮಾನರ ವಿಲ್ಕ್ಷಣ ನಡವಳ್ಳಕದಯನುೆ ಎಲ್ಿರೂ ಗಮ್ನಸಿದಿೆರಬದೋಕು. "ಎಲ್ಿರೂ ಇದಕದಕೋನರ್ಿ ಹುಡುಕಾತರದೂೋ. ನಾನು ಯಜಮಾನರ ಜದೂತದ ಜಗಳ ಕಾದದೆನುೆ ಜನ ನದೂೋಡಬ್ಬಟಿಟದ್ಾೆರದೋನದೂೋ" ಅನೆಸಿತು. ರಾಜಕುಮಾರಿ ಡ ಅವರದೋ ನನೆನೆ ಮ್ನದಗದ ಕರದದ್ೂ ದ ಯೆರು; ದ್ಾರಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರ ವಿಷಯ ಅವರಿಗದ ಹದೋಳ್ಳದ್ದ. ನನೆ ಸಹನದಯ ಕಟದಟ ಒಡದದಿತುತ; ಈ ಔತಣಕೂಟದಿಂದ್ಾಗಿ ನಮಿಮಬಬರ ನಡುವದ ಆದ ಪರಮಾದವನದೆಲ್ಿ ವಿಶದವಾಗಿ 60

ವಿವರಿಸಿದ್ದ.

'ಅಂರ್

ಭಿನಾೆಭಿಪಾರಯಗಳು

ಸಹಜ,

ಅವುಗಳನೆ

ಗಣನದಗದ

ತಗದೂಳಿಲ್ದೋಬಾರದು,

ಇಂರ್

ಜಗಳದ

ಪರಿಣಾಮ್ವದೋನೂ ಉಳ್ಳದಿರದೂೋದಿಲ್ಿ' ಅಂತದಲ್ಿ ಹದೋಳ್ಳ ಅವರು ನನೆನೆ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡದರು. ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರ ನಡವಳ್ಳಕದಯ ಸವರೂಪವನೆವರು ವಿವರಿಸಿದರು; ತುಂಬ ಗಡುಸಾಗಿ ಮ್ನುಷಾರು ಮ್ುಟಟದ ಗುಬ್ಬಬ ರ್ರ ಆಗಿದ್ಾರದಂತ ಹದೋಳ್ಳದರು. ಅದು ನನಗೂ ನಜ ಅನೆಸಿತು; ಅವರ ಬಗದೆ ಸಮಾಧಾನಚ್ಚತತದಿಂದ ಸಮ್ಪಿಕವಾಗಿ ರ್ತೋಮಾಿನಸದೂೋದು ನನಗಿೋಗ ಸಾರ್ಾವಾಗಿದ್ದ ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ಆದರದ ಆಮೋಲ್ದ ಅವರ ಜದೂತದ ಒಬಬಳೋದ ಇದ್ಾೆಗ, ಹಂದ್ದ ಅವರ ಬಗದೆ ನಾನು ಮಾಡದೆ ರ್ತೋಮಾಿನ ಮ್ಹಾಪರಾರ್ದಂತದ ಕಾಣ್ಸಿತು. ನಮಿಮಬಬರ ನಡುವಣ ಕಂದಕ ಮ್ತತಷುಟ ಅಗಲ್ವಾದಂತದ ತದೂೋರಿತು.

3 ಅಂದಿನಂದ ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ ಸಂಪೂಣಿ ಬದಲ್ಾವಣದಗಳಾದವು, ನಮ್ಮ ಸಂಬಂರ್ಗಳ ಸವರೂಪವೂ ಮಾಪಿಟಿಟತು. ನಾವಿಬಬರದೋ ಇದ್ಾೆಗ ಹಂದ್ದ ಎಂರ್ ಸಂತಸವನುೆ ಅನುಭವಿಸುರ್ತತದ್ದೆವ್ಸೋ ಅದಿೋಗ ಕಣಮರದಯಾಗಿತುತ. ಕದಲ್ವು ವಿಷಯಗಳು ನಮಿಮಂದ ದೂರ ಇದುೆವು; ನಮ್ಮ ನಡುವಿನ ಮಾತುಕತದಗಳು ಮ್ೂರನದಯವರದೂಬಬರಿದ್ಾೆಗ ಹದಚು​ು ಸಲ್ಲೋಸಾಗಿ ಸಾಗುರ್ತತದುೆವು.

ಮಾತದೋನಾದರೂ ಹಳ್ಳಿಯ ಬದುಕಿನ ಕಡದಗದ ಹರಿಯಿತದಂದರದ, ಅರ್ವಾ ಬಾಲ್ ವಿಷಯಕದಕ ರ್ತರುಗಿದರದ,

ನಮ್ಗದ ಕಸಿವಿಸಿಯಾಗುರ್ತತತುತ, ಒಬಬರನದೂೆಬಬರು ನದೂೋಡುವುದು ಮ್ುಜುಗರವದನಸುರ್ತತತುತ. ನಮಿಮಬಬರ ನಡುವಿನ ಕಂದಕದ ಸವರೂಪದ ಬಗದೆ ಇಬಬರಿಗೂ ಅರಿವಿತುತ, ಅದರ ಹರ್ತತರ ಹದೂೋಗಲ್ು ಅಂರ್ಜಕದಯಾಗುರ್ತತತುತ. ಅವರಿಗದ ಹದಮಮ ಕಾಡುರ್ತತತುತ, ಜದೂತದಗದ ಮ್ುಂಗದೂೋಪ ಬದೋರದ - ಇದು ನನಗದ ಚ್ದನಾೆಗಿ ರ್ತಳ್ಳದಿತುತ; ತಮ್ಮ ದುಬಿಲ್ ಸಿಳವನುೆ ನಾನು ಕದದಕಬಾರದ್ದಂದು ಅವರು ನರಿೋಕ್ಷಿಸುರ್ತತದುೆದೂ ನನಗದ ಗದೂರ್ತತತುತ. ನನಗದ ಈಗ ಹಳ್ಳಿಯಂದರದ ಆಗುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ, ಬದಲ್ಾಗಿ ಉನೆತ ಸಾಮಾರ್ಜಕ ಅಂತಸಿತನ ಹಂಬಲ್ದಲ್ಲಿದ್ದೆನದಂಬುದೂ, ಅನವಾಯಿವಾಗಿ ತಾವು ನನೆ ಈ ದುರದೃಷಟಕರ ಅಭಿರುಚ್ಚಯನುೆ ಸಹಸಿಕದೂಳಿಬದೋಕದಂಬ ಅರಿವು ಅವರಿಗೂ ಇತುತ. ಇಬಬರಲ್ಲಿೋ ವಿಷಯಗಳ ಬಗದೆ ಮ್ನಬ್ಬಚ್ಚು ಮಾತಾಡುವುದನುೆ ಇಷಟಪಡುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ; ಒಬಬರನದೂೆಬಬರು ಅಪಾರ್ಿ ಮಾಡಕದೂಳುಿರ್ತತದ್ದೆವು. ಹಂದಿನಂತದ ಪರಸುರರನುೆ ಜಗರ್ತತನಲ್ಲಿಯೋ ಅತಾಂತ ಪರಿಪೂಣಿ ವಾಕಿತಗಳದಂಬಂತದ ಕಾಣುವ ಪರಿಪಾಟವಂತೂ ಬಹುಹಂದ್ದಯೋ ನಂತುಹದೂೋಗಿತುತ.

ಈಗ ಒಬಬರನದೂೆಬಬರು ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿಯೋ ಅಳದಯುರ್ತತದ್ದೆವು,

ಸಾಧಾರಣ ಮ್ನುಷಾರ ಲ್ದಕಕದಲ್ಲಿ ಪರಸುರರ ಬಗದೆ ಲ್ದಕಾಕಚ್ಾರ ಹಾಕುರ್ತತದ್ದೆವು. ಪಿೋಟರ್ಸಿಬರ್ಗಿ ಬ್ಬಡುವ ಮ್ುಂಚ್ದ ನಾನು ಕಾಯಿಲ್ದ ಬ್ಬದ್ದೆ, ಆಗ ಅಲ್ಲಿಗದ ಹರ್ತತರವಿದೆ ಸಣಣ ಪಟಟಣವ್ಸಂದರಲ್ಲಿನ ಮ್ನದಗದ ನಮ್ಮ ನದಲ್ದಯನುೆ ಬದಲ್ಾಯಿಸಿದ್ದವು. ಅವರು ತಮ್ಮ ತಾಯಿಯ ಜದೂತದಗಿರಲ್ು ಒಬಬರದೋ ನಕದೂೋಲ್​್ಕೂ ದ ೋಯಗದ ಹದೂೋದರು. ಅವರದೂಡನದ ಹದೂೋಗುವಷಟರ ಮ್ಟಿಟಗದ ವಾಸಿಯಾದ್ಾಗಲ್ೂ ಕಾಯಿಲ್ದಯ ನದವ ಹದೋಳ್ಳ ನನೆನುೆ ಅಲ್ದಿೋ ಉಳ್ಳದುಕದೂಳಿಲ್ು ಒತಾತಯಿಸಿದರು. ಹಳ್ಳಿಗದ ಹದೂೋಗಿ ಒಟಿಟಗದ ಇದೆರದ ಇಬಬರಿಗೂ ಮ್ುಜುಗರವಾಗುತತದ್ದಂದು ಅವರು ಹದದರಿದೆರು, ಇದು ನನಗೂ ರ್ತಳ್ಳದಿತುತ; ಹೋಗಾಗಿ ನಾನದೋನೂ ಜದೂತದಗದ ಹದೂೋಗಬದೋಕದಂದು ಹಟ ಮಾಡಲ್ಲಲ್ಿ. ಒಬಬರದೋ ಊರಿಗದ ಹದೂೋದರು. ಅವರಿಲ್ಿದ್ಾಗ ನನಗದ ಒಂಟಿತನ ಕಾಡಸಿತು, ದಿನಗಳು ಮ್ಂಕಾದವು. ಆದರದ ಅವರು ವಾಪಸು ಬಂದ್ಾಗಲ್ೂ ಹಂದಿನಂತದ ಅವರು ನನೆ ಬದುಕಿಗದ ಲ್ವಲ್ವಿಕದಯನುೆ ತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಹಂದ್ಾದರದ

ನನೆ

ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ

ಮ್ೂಡುರ್ತತದೆ

ಪರರ್ತಯಂದು

ಆಲ್ದೂೋಚನದ,

ಅನುಭವವನುೆ

ಅವರದೂಡನದ

ಹದೋಳ್ಳಕದೂಳುಿವವರದಗೂ ಮ್ನಸಿ್ನ ಮೋಲ್ದ ಹದೂರದಯಾಗಿ ಕಾಡುರ್ತತತುತ; ಅವರು ಆಡುರ್ತತದೆ ಒಂದ್ದೂಂದು ಮಾತು, ಮಾಡುರ್ತತದೆ ಒಂದ್ದೂಂದು ಕಿರಯಯೂ ನನಗದ ಪೂಣಿತದಯ ಮಾದರಿಯಾಗಿ ತದೂೋರುರ್ತತತುತ; ಎಷದೂಟೋ ವದೋಳದ ಒಬಬರನದೂೆಬಬರು 61

ನದೂೋಡುರ್ತತರುವುದ್ದೋ ಪರಮಾನಂದಕರ ಎಂಬ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ ನಗುತತ ಕೂತುಕದೂಳುಿರ್ತತದ್ದೆವು. ಆದರದ ಈ ಸಮಿೋಕರಣಗಳದಲ್ಿ ಬದಲ್ಾಗಿದೆವು, ಅವು ನಮ್ಮ ಗದೂತದತೋ ಆಗದಂತದ ನವುರಾಗಿ ಕಣಮರದಯಾಗಿಬ್ಬಟಿಟದೆವು. ನಮ್ಗದೋ ವಿಶಿಷಟವದನಸಿದ ಆಸಕಿತಗಳು ಮ್ತುತ ಕದಲ್ಸಗಳನುೆ ನಾವಿೋಗ ಒಬಬರದೂಬಬರಲ್ಲಿ ಹಂಚ್ಚಕದೂಳುಿರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಹೋಗಾಗಿ ಇವು ಮೋಲ್ದದುೆ ಕಾಣುರ್ತತದೆವು; ನಮ್ಮ ನಡುವಣ ದೂರವೂ ನಮ್ಮನುೆ ಕಾಡಸುವಂತದ ಕಾಣುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಇದ್ದಲ್ಿ ಮಾಮ್ೂಲ್ಲಯಾಯಿತು, ಒಂದು ವಷಿ ಕಳದಯುವುದರದೂಳಗಾಗಿ ಒಬಬರನದೂೆಬಬರು ಯಾವ ಗದೂಂದಲ್ವೂ ಇಲ್ಿದ್ದ ನದೂೋಡುವುದು ಅಭಾ​ಾಸವಾಗಿಬ್ಬಟಿಟತು. ನನದೂೆಡನದ ಅವರು ಕಳದಯುರ್ತತದೆ ಹುಡುಗುತನದ ಕ್ಷಣಗಳು ಅಡಗಿಹದೂೋಗಿದೆವು; ನನೆನುೆ ಕದರಳ್ಳಸುರ್ತತದೆ ಅವರ ಕದಲ್ಸದ ತನಮಯತದ ಈಗ ಎಲ್ದೂಿೋ ಸರಿದು ಹದೂೋಗಿತುತ. ನನೆಲ್ಲಿ ಗದೂಂದಲ್ವುಂಟುಮಾಡದರೂ ಸಂತಸ ನೋಡುರ್ತತದೆ ನಟಟ ನದೂೋಟಗಳು ಈಗ ಗರ್ತಸಿಹದೂೋಗಿದೆವು; ಹಂದ್ದಲ್ಿ ನಾವಿಬಬರೂ

ಒಟಿಟಗೋದ

ಅನುಭವಿಸುರ್ತತದೆ ಆನಂದಗಳೂ

ಮಾಡುರ್ತತದೆ ಪಾರರ್ಿನದಗಳು

ಅಡಗಿಹದೂೋಗಿದೆವು. ನಾನೋಗ ಸದ್ಾ ಕಾಲ್ವೂ ಮೋಲ್ಂತಸಿತನ ಜನರ ಜದೂತದಯಲ್ಲಿರುರ್ತತದ್ದೆ, ಅಲ್ಲಿ ನನಗದ ಅವರ ಆವಶಾಕತದ ಕಾಣ್ಸಲ್ಲಲ್ಿ. ನಮ್ಮಬಬರ ನಡುವದ ಈಗ ಯಾವುದ್ದೋ ಜಗಳವಾಗಲ್ಲೋ ಸಂರ್ಷಿವಾಗಲ್ಲೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವರನುೆ ತೃಪಿತಯಿಂದಿರಿಸಲ್ು ನಾನು ಪರಯರ್ತೆಸುರ್ತತದ್ದೆ, ಅವರೂ ನನದೆಲ್ಿ ಆಸದಗಳನುೆ ಪೂರದೈಸುರ್ತತದೆರು; ಇಬಬರೂ ಪರಸುರ ಪಿರೋರ್ತಸುರ್ತತದೆ ಹಾಗದಯೋ ಇತುತ. ನಾವಿಬಬರದೋ ಇದ್ಾೆಗ, ಹಾಗಿರುರ್ತತದೆದ್ದೆೋ ಅಪರೂಪ, ನನಗಂತೂ ಜದೂತದಯಲ್ಲಿರದೂೋದರಿಂದ ಸಂತದೂೋಷವೂ ಆಗಿತಲ್ಲಿಲ್ಿ, ಮ್ುಜುಗರವೂ ಆಗಿತರಲ್ಲಲ್ಿ; ಒಬಬಳೋದ ಇದೆಂತಹ ರಿೋರ್ತಯ ಅನುಭವ. ಅವರು ಅಪರಿಚ್ಚತರದೋನಲ್ಿ, ನನೆ ಗಂಡ ಅನದೂೆೋ ಅರಿವು ಇತುತ, ಒಳದಿಯ ಮ್ನುಷಾ, ನನೆ ಹಾಗದಯೋ, ನನಗದ ಪರಿಚ್ಚತರಾದವರು ಅನೆಸಿತತುತ. ಅವರು ಏನು ಮಾತಾಡಾತರ,ದ ಮಾಡಾತರ,ದ ಹದೋಗದ ಕಾಣ್ಸಾತರದ ಅನದೂೆೋದ್ದಲ್ಿ ನನಗದ ಚ್ದನಾೆಗಿ ಗದೂರ್ತತತುತ; ಅದಕದಕ ಹದೂರತಾಗಿ ಅವರದೋನಾದರೂ ನಡದುಕದೂಂಡರದ ನನಗದ ಆಶುಯಿವಾಗಿತತುತ, ಎಲ್ದೂಿೋ ಏನದೂೋ ತಪಾುಗಿದ್ದ ಅನೆಸಿತತುತ. ಅವರಿಂದ ನಾನದೋನನೂೆ ನರಿೋಕ್ಷಿಸಿತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಒಂದ್ದೋ ಮಾತಲ್ಲಿ ಹದೋಳಬದೋಕೂಂದರದ, ಅವರು ನನೆ ಗಂಡ, ಅಷದಟ. ಹೋಗದೋ ಇರಬದೋಕೂಂತ ಕಾಣತದತ ಅನೆಸುರ್ತತತುತ, ಇದ್ದಲ್ಿ ಮಾಮ್ೂಲ್ಲ, ನಮಿಮಬಬರ ನಡುವದ ವಿಭಿನೆವಾದ ಸಂಬಂರ್ ಇತುತ ಅನದೂೆೋದ್ದೋ ಮ್ರದತುಹದೂೋಗಿತುತ. ಅವರು ಮ್ನದ ಬ್ಬಟುಟ ಹದೂರಗದ ಹದೂೋದ್ಾಗ, ಅದೂ ಮೊಟಟ ಮೊದಲ್ ಬಾರಿ, ನಾನು ಒಂಟಿ ಅನೆಸಿತುತ, ಭಯವಾಗಿತುತ, ಅವರ ಸಹವಾಸ ಬದಂಬಲ್ ಬದೋಕೂಂತ ಅನೆಸಿತತುತ; ಅವರು ವಾಪಸು ಬಂದ್ಾಗ ಸಂತದೂೋಷದಿಂದ ಅವರ ಹರ್ತತರ ಓಡಹದೂೋಗಿ ತಬ್ಬಬಕೂ ದ ೋರ್ತದ್ದೆ, ಆದರದ ಎರಡು ಗಂಟದಯ ಹದೂತತಲ್ಲಿ ಅವದಲ್ಿ ಮ್ರದತುಹದೂೋಗಿತತುತ, ಅವರ ಹರ್ತತರ ಏನು ಮಾತಾಡಬದೋಕು ಅನದೂೆೋದು ತದೂೋಚುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಒಮೊಮಮಮ ಮಾತರ ನಮಿಮಬಬರ ನಡುವದ ಅಕಾರಣ ಆರ್ತೀಯತದ ಮ್ೂಡುರ್ತತತುತ, ಆಗದಲ್ಿ ಏನದೂೋ ಎಡವಟಾಟಗಿದ್ದ ಅನೆಸಿ ಮ್ನಸಿ್ಗದ ನದೂೋವಾಗಿತತುತ, ಅವರಿಗೂ ಅದ್ದೋ ಆಗಾತ ಇದ್ದಯ ಅನದೂೆೋ ನರಿೋಕ್ಷದಯಲ್ಲಿ ಅವರ ಮ್ುಖ ನದೂೋಡತದ್ದೆ. ಮಿದುತನಕದಕ ಒಂದು ಮಿರ್ತಯಿದ್ದ ಅನದೂೆೋ ಪರಜ್ಞದ ನನಗಿತುತ, ಅದು ಅವರಿಗದ ಕಾಣ್ಸಿತರಲ್ಲಲ್ಿವದೋನದೂೋ, ನಾನಂತೂ ಅದನೆ ಮಿೋರಕಾಕಗಿತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಇದರಿಂದ ಅನದೋಕ ಸಲ್ ನನಗದ ದು​ುಃಖವಾಗಿತತುತ; ಆದರದ ಯಾವುದರ ಬಗದೆಯೂ ಆಳವಾಗಿ ಯೋಚ್ಚಸದೂೋದಕದಕ ನನಗದ ವಾವಧಾನ ಇರ್ತಿಲ್ಲಿಲ್ಿ. ನನಗದ ಕದೈಯಳತದಯಲ್ದಿೋ ಇದೆ ಬದೋರದ ವಿಷಯಗಳ ಗಮ್ನ ಹರಿಸದೂೋದರ ಮ್ೂಲ್ಕ ನನೆ ನದೂೋವು ಮ್ರದಯೋ ಪರಯತೆ ಮಾಡತದ್ದೆ ಅನದೂೆೋ ಸೂಕ್ಷಮ ಅರಿವು ನನಗುಂಟಾಗಿತತುತ. ತನೆ ಪರಖರತದ ಹಾಗೂ ಸವರರ್ತಸಂಪಿರರ್ತಗಳ್ಳಂದ ಮೊದಲ್ು ನನೆನೆ ಆಕಷಿ​ಿಸಿದೆ ಡೌಲ್ಲನ ರ್ಜೋವನ ಈಗ ನನೆ ಸವಭಾವವನದೆಲ್ಿ ಆವರಿಸಿಬ್ಬಟಿಟತುತ, ಅದಿೋಗ ನನೆ ಅಭಾ​ಾಸವದೋ ಆಗಿತುತ, ನನೆನೆ ತನೆ ಬ್ಬಗಿಮ್ುಷಿಟಯಿಂದ ಹಡದಿಟಿಟತುತ, ನನೆ ಭಾವನದಗಳ ಸವರೂಪವನುೆ ನಯಂರ್ತರಸಿತುತ. ನನಗಿೋಗ ಒಂಟಿತನ ಅಸಹನೋಯವಾಗಿತುತ, ನನೆ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತಯ ಬಗದೆ ಯೋಚ್ಚಸದೂೋದಕದಕ ಹದದರಿಕದಯಾಗಿತತುತ. ದಿನ ಪೂರ್ತಿ, ಬದಳಗಿನಂದ 62

ನಡುರಾರ್ತರಯವರದಗೂ, ಮೋಲ್ಂತಸಿತನ ಪರಿಸರಕದಕ ಮಿೋಸಲ್ಾಗಿತುತ; ಮ್ನದಯಲ್ಲಿದೆರೂ, ಸಮ್ಯ ನನೆ ಕದೈಯಲ್ಲಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಇದರಿಂದ ನನಗದ ಬದುಕು ಆನಂದಮ್ಯವಾಗಿಯೂ ಕಾಣ್ತರಲ್ಲಲ್ಿ, ಮ್ಂಕಾಗಿಯೂ ಕಾಣ್ತರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅದರ ಬದಲ್ು, ಇದು ಇರದೂೋದ್ದೋ ಹೋಗದ, ಅರ್ವಾ ಇರಬದೋಕಾದ್ದೆೋ ಹೋಗದ ಅನದೂೆೋ ಭಾವನದಯಿತುತ. ಹೋಗದೋ ಮ್ೂರುವಷಿಗಳು ಕಳದದುಹದೂೋಯಿತು. ಈ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಿನ ನಮ್ಮ ಸಂಬಂರ್ಗಳು ಎಂದಿನಂತದಯೋ ಮ್ುಂದುವರಿದುವು ಬದಲ್ಾವಣದಯಿಲ್ಿದ್;ದ ಅವಕದಕ ಒಂದು ನದಿ​ಿಷಟ ರೂಪ ಪಾರಪತವಾಗಿ ಉತತಮ್ವಾಗಲ್ೂ ಕದಡಲ್ೂ ಸಾರ್ಾವಾಗದ ಹಾಗದ ಸಿ​ಿರತದಯನುೆ ಗಳ್ಳಸಿತುತ. ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಎರಡು ಮ್ುಖಾ ಸಂಗರ್ತಗಳು ನಮ್ಮ ಕುಟುಂಬವಲ್ಯದಲ್ಲಿ ನಡದದವು; ಆದರದ ಅವದರಡೂ ನನೆ ಬದುಕನುೆ ಬದಲ್ಾಯಿಸಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವುಗಳದಂದರದ ನನೆ ಚ್ದೂಚ್ಚುಲ್ ಮ್ಗುವಿನ ಹುಟುಟ ಮ್ತುತ ತಾತಾ​ಾನಾ ಸದಮೊಾನದೂೋವಾರ ಸಾವು. ಮೊದಮೊದಲ್ು ತಾಯತನವು ನನೆನುೆ ಎಷಟರಮ್ಟಿಟಗದ ಆವರಿಸಿ ನನೆಲ್ಲಿ ಅನರಿೋಕ್ಷಿತ ಸಂತಸವನುೆಂಟುಮಾಡಬ್ಬಟಿಟತದಂದರದ ನನೆ ಬದುಕು ಇನುೆ ಮ್ುಂದ್ದ ಹಂದಿನಂರ್ತರುವುದಿಲ್ಿ ಎನೆಸಿತುತ. ಆದರದ ಎರಡದೋ ರ್ತಂಗಳಲ್ಲಿ, ಮ್ತದತ ನಾನು ಹದೂರಗದ ರ್ತರುಗಾಡಲ್ು ಆರಂಭಿಸಿದ ಬಳ್ಳಕ, ಈ ನನೆ ಭಾವನದ ಕರಮೋಣ ದುಬಿಲ್ವಾಗುತ್ತ ಸಾಗಿತು. ತಾಯತನದ ಕದಲ್ಸ ಈಗ ಕದೋವಲ್ ಅಭಾ​ಾಸ ಮ್ತುತ ರ್ಜೋವಂರ್ತಕದಯಿಲ್ಿದ ಕತಿವಾನವಿಹಣದ ಅನೆಸಿತು. ಇದಕದಕ ವಾರ್ತರಿಕತವಾಗಿ ನನೆ ಗಂಡನಾದರದೂೋ ನಮ್ಮ ಮೊದಲ್ ಮ್ಗು ಹುಟಿಟದ ಕ್ಷಣದಿಂದ ಮೊದಲ್ಲನಂತದಯೋ ಆಗಿಬ್ಬಟಟರು; ಅದ್ದೋ ಮ್ೃದುಲ್ತದ, ಪರಸನೆವದನ, ಮ್ನದಯ ಪಿರೋರ್ತ; ತಮ್ಮ ಹಂದಿನ ಕದೂೋಮ್ಲ್ಭಾವನದ ಹಾಗೂ ಲ್ವಲ್ವಿಕದಗಳನುೆ ಮ್ಗುವಿನ ಮೋಲ್ದ ಸುರಿಸಲ್ಾರಂಭಿಸಿದರು. ಬಾಲ್ಗದಂದು ತಕಕ ಉಡುಪು ರ್ರಿಸಿ ಎಷದೂಟೋ ರಾರ್ತರಗಳು ಮ್ಗು ಮ್ಲ್ಗುವಲ್ಲಿಗದ ಹದೂೋಗಿ ಅದು ಮ್ಲ್ಗುವ ಮ್ುನೆ ಶಿಲ್ುಬದಯಾಕಾರ ಮಾಡ ಹದೂರಡುರ್ತತದ್ದೆ. ಆಗದಲ್ಿ ಅಲ್ಲಿದೆ ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರ ನದೂೋಟ ನನೆಲ್ಲಿ ನಟಟದೆನುೆ ಅನುಭವಿಸುರ್ತತದ್ದೆ, ಆ ಗಡಸು ನದೂೋಟದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬಗದಯ ಛದೋಡಕದ ತುಂಬ್ಬರುರ್ತತತುತ. ಆಗದಲ್ಿ ನಾಚ್ಚಕದಯಾಗುರ್ತತತುತ, ನನೆ

ಬದೋಜಬಾೆರಿತನವನುೆ

ನದನಪಿಸಿಕದೂಂಡು

ಆಘಾತವಾಗುರ್ತತತುತ, ನಾನು

ಇತರ ಹದಂಗಸರಿಗಿಂತ

ಕಿೋಳಾಗಲ್ಲಲ್ಿವೋದ

ಅನೆಸುರ್ತತತುತ. ಆದರದ ಏನೂ ಮಾಡುವಂರ್ತರಲ್ಲಲ್ಿ. 'ನನಗದ ನನೆ ಮ್ಗುವಿನ ಬಗದೆ ಪಿರೋರ್ತ ಇದ್ದ, ಆದರದ ಅದರ ಪಕಕದಲ್ದಿೋ ದಿನಪೂರ್ತಿ ಕೂರ್ತರದೂೋದು ಅಂದ್ದರ ಬದೋಸರವ್ಸೋ ಬದೋಸರ, ನನಗದ ನಜವಾಗಿ ಏನನೆಸತದತ ಅನದೂೆೋದನೆ ಯಾವ ಕಾರಣದಿಂದಲ್ೂ ಮ್ುಚ್ಚುಡಲ್ಾರದ' ಅಂದುಕದೂಳ್ಳತದ್ದೆ. ತಮ್ಮ ತಾಯಿಯ ಸಾವು ನನೆ ಗಂಡನಲ್ಲಿ ರ್ತೋವರ ದು​ುಃಖವನುೆಂಟುಮಾಡತುತ; ಅದರಿಂದ್ಾಗಿ ನಕದೂೋಲ್​್ಕೂ ದ ೋಯನಲ್ಲಿ ಇರುವುದ್ದೋ ನದೂೋವು ತರುತತದ್ದ ಅಂತ ಅವರದನುೆರ್ತತದೆರು. ನನೆ ಮ್ಟಿಟಗ,ದ ಅವರ ಸಾವಿನಂದ ನನಗೂ ದು​ುಃಖವಾಗಿದೆರೂ, ನನೆ ಗಂಡನ ಬಗದೆ ಸಹಾನುಭೂರ್ತಯಿದೆರೂ, ಅವರ ಸಾವಿನನಂತರ ಆ ಮ್ನದಯಲ್ಲಿನ ರ್ಜೋವನ ಹದಚು​ು ಸುಲ್ಭವೂ ಸಂತದೂೋಷಕರವೂ ಆಗಿತುತ. ಕಳದದ ಮ್ೂರು ವಷಿಗಳನುೆ ಹದಚು​ು ಕಡಮ ನಗರದಲ್ಲಿ ಕಳದದಿದ್ದೆವು. ಎರಡು ರ್ತಂಗಳ್ಳಗದೂಮಮ ಮಾತರ ನಾನು ನಕದೂೋಲ್​್ಕೂ ದ ೋಯಗದ ಹದೂೋಗಿತದ್ದೆ; ಮ್ೂರನದಯ ವಷಿವಂತೂ ನಾವಿಬಬರೂ ಬದೋಡನ್ಗದ ಹದೂೋಗಿ ಆ ಬದೋಸಿಗದಯನುೆ ಅಲ್ದಿೋ ಕಳದದಿದ್ದೆವು. ಆಗ ನನಗದ ಇಪುತದೂತಂದು ವಷಿ. ನನಗದ ರ್ತಳ್ಳದಂತದ ನಮ್ಮ ಹಣಕಾಸಿನ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತ ತೃಪಿತಕರವಾಗಿತುತ; ನನೆ ಮ್ನದಯ ರ್ಜೋವನದಲ್ಲಿ ನಾನು ಬಯಸಿದ್ದೆಲ್ಿ ಸಿಕಿತತುತ; ನನಗದ ರ್ತಳ್ಳದಿರದೂೋರದಲ್ಿ ನನೆನೆ ಇಷಟಪಡತದೆರು; ನನೆ ಆರದೂೋಗಾ ಸದೂಗಸಾಗಿತುತ; ಬದೋಡನ್ನಲ್ದಿೋ

ನಾನು

ಸುಂದರ

ಉಡುಪಿನ

ಸದೂಗಸುಗಾರ್ತ;

ನಾನು

ಚ್ದಲ್ುವದ

ಅನದೂೆೋದೂ

ನನಗದ

ಗದೂರ್ತತತುತ;

ಹವಾಮಾನವಂತೂ ಆಹಾಿದಕರವಾಗಿತುತ; ನನಗದ ಸಂತದೂೋಷ ನಾಗರಿಕತದಗಳ ಬದುಕು ಇಷಟವಾಗಿತುತ; ಒಟಟಲ್ಲಿ, ನಾನು ತುಂಬ ಉಲ್ಿಸಿತಳಾಗಿದ್ದೆ. ಹಂದ್ದೂಮಮ, ನನೆ ಸಂತದೂೋಷ ನನೆಲ್ದಿೋ ಸಿೋಮಿತಗದೂಂಡದ್ಾೆಗ, ನಾನು ಆನಂದದ ಬದುಕಿಗದ ಅಹಿಳು 63

ಅನೆಸಿದ್ಾೆಗ, ಮ್ುಂದ್ದ ಇನೂೆ ಹದಚ್ಚುನ ಆನಂದವಿದ್ದ ಅನದೂೆೋ ನರಿೋಕ್ಷಣದಯಲ್ಲಿದ್ಾೆಗ, ನಕದೂೋಲ್​್ಕೂ ದ ೋಯನಲ್ಲಿ ಬದುಕು ಅದಕಿಕಂತ ಉತತಮ್ವಾಗಿತುತ. ಅದು ಬದೋರದಯದ್ದೋ ಆದ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತ; ಆದರೂ ಈ ಬದೋಸಿಗದಯಲ್ಲಿ ಕೂಡ ನಾನು ಸಂತದೂೋಷವಾಗದೋ ಇದ್ದೆ. ನನಗದ ವಿಶ್ದೋಷ ಆಸದಗಳಾಗಲ್ಲೋ ನರಿೋಕ್ಷದಗಳಾಗಲ್ಲೋ ಭಯಗಳಾಗಲ್ಲೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ; ನನೆ ಬದುಕು ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡದೆಂತದ ಕಾಣ್ಸುರ್ತತತುತ, ನನೆ ಮ್ನಸು್ ಹಗುರಾಗಿತುತ. ಆ ಸಮ್ಯದಲ್ಲಿ ಬದೋಡನ್ನ ನಮ್ಮ ಮ್ನದಗದ ಬಂದವರಲ್ಲಿ ನಾನು ಅತಾಂತ ಇಷಟಪಟಟವರದಂದರದ ಬದೋರಾರೂ ಅಲ್ಿ, ನಮ್ಮ ಹಳದಯ ರಾಯಭಾರಿ ಕೂಡ ಅಲ್ಿ, ಅವರು ರಾಜಕುಮಾರ ಕದ., ನನೆ ಬಗದೆ ಆಪತವದನಸುವಂರ್ ಗಮ್ನ ಕದೂಟಟವರು. ಒಬಬರು ಯುವಕರಾದರದ, ಮ್ತದೂತಬಬರು ವಯಸಾ್ದವರು; ಒಬಬರು ಸುಂದರವಾದ ಇಂಗಿ​ಿಷ್ ವಾಕಿತಯಾದರದ, ಮ್ತದೂತಬಬರು ಫ್ದರಂಚ್ ಹಾಗೂ ಗಡಡಧಾರಿ. ಅವರಿಬಬರೂ ನನಗದ ಒಂದ್ದೋ ಆಗಿದೆರು, ಯಾರೂ ಅನವಾಯಿವಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಇಬಬರಲ್ಲಿ ವಾತಾ​ಾಸವಿಲ್ಿದೆರಿಂದ, ಇಬಬರೂ ನನಗದ ವಾತಾವರಣ ಆಹಾಿದಕರವಾಗಿರದೂೋ ಹಾಗದ ಮಾಡದರು. ಆದರದ ಇನದೂೆಬಬರಿದೆರು, ಒಬಬ ಯುವ ಇಟಾಲ್ಲಯನ್ ಮಾಕಿವಿರ್ಸ; ತಮ್ಮ ಮಚ್ಚುಕಯ ದ ನುೆ ಯಾವ ಭಿಡದ ಇಲ್ಿದ್ದ ನದೋರವಾಗಿ ವಾಕತಪಡಸದೂೋ ಧದೈಯಿ ತದೂೋರಿಸುರ್ತತದೆವರು, ಅವರು ಮಿಕದಕಲ್ಿರಿಗಿಂತ ಭಿನೆರಾದವರು. ನನೆ ಜದೂತದಗಿರುವ ಯಾವ ಅವಕಾಶವನೂೆ ಅವರು ತಪಿುಸಿಕದೂಂಡವರಲ್ಿ; ನನೆ ಜದೂತದ ನರ್ತಿಸುರ್ತತದೆರು, ನನದೂೆಡನದ ಕುದುರದ ಸವಾರಿ ಮಾಡುರ್ತತದೆರು, ಕಾ​ಾಸಿನದೂೋದಲ್ಲಿ ನನೆ ಭದೋಟಿಯಾಗುರ್ತತದೆರು. ಹದೂೋದ್ದಡಯ ದ ಲ್ದಿಲ್ಿ ನನೆ ಆಕಷಿಕತದಯ ಬಗದೆ ಮಾತಾಡುರ್ತತದೆರು. ನಮ್ಮ ಹದೂೋಟಲ್ಲನ ಸುತತ ಅವರು ರ್ತರುಗುರ್ತತದುೆದನುೆ ನಾನು ಕಿಟಕಿಯ ಮ್ೂಲ್ಕ ಹಲ್ವು ಬಾರಿ ಗಮ್ನಸಿದ್ದೆ; ಅವರ ಹದೂಳಪುಗಣ್ಣನ ಗಾಢ ನದೂೋಟ ನನೆನುೆ ಕಾಡುರ್ತತತುತ, ಇದರಿಂದ್ಾಗಿ ನಾಚ್ಚ ಮ್ುಖ ಬದೋರದೂಂದ್ದಡದಗದ ರ್ತರುಗಿಸುರ್ತತದ್ದೆ. ಅವರಿನೂೆ ಕಿರುವಯಸಿ್ನವರು, ಸುಫರದೂರಪಿ, ಬಹು ನಾಜೂಕಿನ ನಡತದಯವರು; ಎಲ್ಿಕಿಕಂತ ಮಿಗಿಲ್ಾಗಿ, ತಮ್ಮ ಮ್ುಗುಳೆಗು ಹಾಗೂ ಹುಬ್ಬಬನ ಹಾವಭಾವದಿಂದ ಅವರು ಥದೋಟ್ ನನೆ ಗಂಡನಂತದಯೋ ಇದೆರು, ಆದರದ ಅವರಿಗಿಂತ ತುಂಬ ತುಂಬ ಚ್ದಲ್ುವ; ತುಟಿಗಳು, ಕಣುಣಗಳು ಮ್ತುತ ನೋಳವಾದ ಗದೆ ಇವುಗಳ್ಳಂದ ಒಟಾಟರದ ಹದೂೋಲ್ಲಕದಯಿಂದ ಅವರು ನನೆಲ್ಲಿ ಗಾಢ ಪರಿಣಾಮ್ವುಂಟುಮಾಡದರೂ, ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರ ಆರ್ತೀಯ ಮ್ುಖಭಾವ ಮ್ತುತ ಪರಸನೆತದಗಳ್ಳಂದ ಭಿನೆವಾದ ಒರಟುತನ ಹಾಗೂ ಮ್ೃಗಿೋಯತದ ಅವರಲ್ಲಿತುತ. ಅವರು ನನೆಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ವಾ​ಾಮೊೋಹಗದೂಂಡದೆರದಂಬ ಭಾವನದ ನನೆಲ್ುಿಂಟಾಯಿತು.

ಅವರ

ಬಗದೆ

ನನಗದ

ಕದಲ್ವ್ಸಮಮ

ಕಾರುಣಾಪೂಣಿ

ಮ್ರುಕವುಂಟಾಗುರ್ತತತುತ.

ಸದೆೋಹಪೂರಿತ

ಆತಮವಿಶ್ಾವಸದಿಂದ ಅವರನುೆ ಸಮಾಧಾನಪಡಸಿ ಅವರ ಧಾಟಿ ಮಿದುವಾಗುವಂತದ ಮಾಡಲ್ು ನಾನು ಯರ್ತೆಸಿದ್ಾಗ ಆ ಸಲ್ಹದಯನೆವರು

ರ್ತೋವರವಾಗಿ

ಪರರ್ತಭಟಿಸಿದರು,

ಯಾವಾಗ

ಬದೋಕಾದರೂ

ಸಿಡಯಬಹುದ್ದಂಬ

ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ

ಹುದುಗಿಸಿಕದೂಂಡದೆ ಮೊೋಹವಶತದಯಿಂದಲ್ದೋ ನನೆ ಪರಯತೆವನೆವರು ಸುಮ್ಮನಾಗಿಸಿದರು. ನನೆಲ್ಲಿ ಆ ಭಾವನದಯಿದ್ದಯಂದು ಅನೆಸದಿದೆರೂ, ಅವರನುೆ ಕಂಡರದ ಹದದರಿಕದಯಿತುತ, ಕಿಟಕಿಯಂಚಲ್ಲಿ ಕೂತು ಅವರ ಬಗದೆ ಯೋಚ್ಚಸುವಂತಾಯಿತು. ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರಿಗೂ ಅವರ ಪರಿಚಯವಿತುತ, ಕದೋವಲ್ ನನೆ ಗಂಡನದಂದು ಮಾತರ ಪರಿಗಣ್ಸಿದೆ ನಮ್ಮ ಇತರ ಪರಿಚ್ಚತರ ಬಗದೆ ನಭಾಿವುಕತದ ಹಾಗೂ ರ್ತರಸಾಕರ ಭಾವನದಯಿಂದ ಬರಮಾಡಕದೂಳುಿರ್ತತದೆರು. ಆ ಅವಧಿಯ ಕದೂನದಯಲ್ಲಿ ನಾನು ಕಾಯಿಲ್ದ ಮ್ಲ್ಗಿದ್ದ, ಹೋಗಾಗಿ ಹದಿನದೈದಿಪುತುತ ದಿನಗಳ ಕಾಲ್ ಮ್ನದ ಬ್ಬಟುಟ ಹದೂರಗದಲ್ೂಿ ಹದೂೋಗಲ್ಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಒಂದು ಸಂಜದ ಮ್ತದತ ನಾನು ಬಾ​ಾಂಡ್ ಅನುೆ ಕದೋಳ್ಳಸಿಕದೂಳಿಲ್ು ಹದೂರಹದೂರಟಾಗ, ತುಂಬ ದಿನಗಳ್ಳಂದ ಜನ ಎದುರು ನದೂೋಡುರ್ತತದುೆ ತನೆ ಚ್ದಲ್ುವಿನಂದ ಚ್ಚರಪರಿಚ್ಚತವಾಗಿದೆ ಇಂಗಿ​ಿಷ್ ಮ್ಹಳದ ಎರ್ಸ ನಾನಲ್ಿದ್ಾಗ ಬಂದಿದೆರದಂಬುದು ರ್ತಳ್ಳಯಿತು. ನಾನು ವಾಪಸಾ್ದುದನುೆ ಎಲ್ಿರೂ ಸಾವಗರ್ತಸಿದರು, ನನೆ ಸುತತ ಒಂದು ಗುಂಪು ಸದೋರಿತು; ಆದರದ ಹದಚು​ು ಅಂತಸಿತನ ಮ್ಂದಿಯ ಗುಂಪು ಆ ಅಪರಿಚ್ಚತ ಮ್ಹಳದಯ ಸುತತ ಸದೋರಿತು. ನಾನವರನುೆ ಮೊದಲ್ ಬಾರಿಗದ 64

ಕಂಡಾಗ ಆಕದ ಅಪರರ್ತಮ್ ಸುಂದರಿ ಎಂಬುದು ಗದೂತಾತಯಿತು, ಆದರದ ಆಕದಯ ಸವತೃಪಿತಯ ನದೂೋಟ ನನಗದ ಸರಿ ಕಾಣಲ್ಲಲ್ಿ. ಹಾಗದ ಹದೋಳ್ಳಯೂ ಹದೋಳ್ಳದ್ದ. ಹಂದ್ದ ತಮಾಷದಯಾಗಿ ಕಂಡದ್ದೆಲ್ಿ ಆ ದಿನ ಮ್ಂಕಾಗಿ ಗದೂೋಚರಿಸಿತು. ಮಾರನದಯ ದಿನ ಹಳದಯ ಪಾಳುಬ್ಬದೆ ಕದೂೋಟದಯಂದಕದಕ ಹದೂೋಗುವ ಕಾಯಿಕರಮ್ವನುೆ ಎರ್ಸ ನಯೋರ್ಜಸಿದರು, ಆದರದ ಅವರದೂಂದಿಗದ ಸದೋರಲ್ು ನಾನು ಇಷಟಪಡಲ್ಲಲ್ಿ. ಬಹುತದೋಕ ಮಿಕಕವರದಲ್ಿ ಹದೂೋದರು. ಬದೋಡನ್ ಬಗದೆ ನನೆಲ್ಲಿ ಮ್ೂಡದೆ ಭಾವನದ ಸಂಪೂಣಿ ಬದಲ್ಾಯಿತು. ಎಲ್ಿವೂ, ಎಲ್ಿರೂ ಮ್ೂಖಿತನದಿಂದ ತಲ್ದ ಚ್ಚಟುಟಹಡಸುವಂತದ ಕಂಡರು. ನನಗದ ಅತುತಬ್ಬಡಬದೋಕೂಂತ ಅನೆಸಿತು, ನನಗದ ವಾಸಿಯಾಗಿದೆದೆಕಕದ , ರಷಾಕದಕ ವಾಪಸು ಹದೂೋಗದೂೋದಕದಕ. ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಕದಡುಕು ಭಾವನದ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡತುತ, ಆದರದ ಅದರ ಇರುವಿಕದಯನುೆ ನಾನದೋ ಇನೂೆ ಪೂರ್ತಿ ಒಪಿುಕೂ ದ ಂಡರಲ್ಲಲ್ಿ. ನನಗಿನೂೆ ಸಾಕಷುಟ ಶಕಿತ ಬಂದಿಲ್ಿ ಎಂಬ ನದಪ ಒಡಡ ನಾನು ಜನಗಳ ಗುಂಪಿರದೂೋ ಪಾಟಿ​ಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಳದೂಿೋದನೆ ತಪಿುಸಿದ್ದ. ನಾನದೋನಾದರೂ ಹದೂರಗದ ಹದೂೋಗಿದಿೆದೆರದ ಅದು ಬದಳ್ಳಗದೆ ಹದೂತುತ, ಅದೂ ಒಬಬಳೋದ . ಖನಜ ಜಲ್ವನುೆ ಕುಡಯೋದಕದಕ; ನನೆ ಒಬಬಳೋದ ಸಂಗಾರ್ತ ಅಂದರದ ಮೋಡಂ ಎಂ. ಆಕದಯಬಬ ರಷಾನ್ ಮ್ಹಳದ, ಅವರದೂಂದಿಗದ ನಾನು ಸುತತಮ್ುತತಲ್ ಹಳ್ಳಿಗಾಡನ ಪರದ್ೋದ ಶದಲ್ಲಿ ಸುತಾತಡುರ್ತತದ್ದೆ. ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರು ಇರಲ್ಲಲ್ಿ, ಕದಲ್ದಿನಗಳ ಮ್ಟಿಟಗದ ಹದೈಡಲ್ಬರ್ಗಿಗದ ಹದೂೋಗಿದೆರು, ನಾನು ಪೂರ್ತಿ ಹುಷಾರಾದ ಮೋಲ್ದ ರಷಾಕದಕ ವಾಪಸಾಗುವ ಉದ್ದೆೋಶ ಅವರದು, ಬದೋಡನ್ನಲ್ಲಿ ಅವರು ಆಗದೂಮಮ ಈಗದೂಮಮ ನನೆನುೆ ಕಾಣುರ್ತತದೆರು. ಒಂದು

ದಿನ,

ಲ್ದೋಡ

ಎರ್ಸ

ತಮ್ಮ

ಜದೂತದಗಾರರನದೆಲ್ಲ್

ಬದೋಟದಯ

ಮೊೋರ್ಜಗಾಗಿ

ಕರದದುಕದೂಂಡು

ಹದೂೋಗಿರಬದೋಕಾದರದ, ಮೋಡಂ ಎಂ ಮ್ತುತ ನಾನು ಮ್ಧಾ​ಾಹೆ ಕದೂೋಟದಗದ ಹದೂೋದ್ದವು. ನಮ್ಮ ಕಾ​ಾರದೋಜು ಅಕಕಪಕಕ ಹಳದಯ ಚ್ದರ್ಸಟನಟ್ ಮ್ರಗಳು ಬದಳದ ದ ು ಬದೋಡನ್ನ ಸುತತಮ್ುತತಲ್ ಪರಕೃರ್ತ ರಮ್ಾವಾಗಿ ಕಾಣ್ಸುರ್ತತದೆ ಅಂಕುಡದೂಂಕಾದ ರಸದತಯಲ್ಲಿ ನಧಾನವಾಗಿ ಹದೂೋಗುರ್ತತರಬದೋಕಾದರದ, ಪಶಿುಮ್ದಲ್ಲಿಳ್ಳಯುರ್ತತದೆ ಸೂಯಿನ ರಂಗುರಂಗುಗಳು ಎಲ್ದಿಡದ ಹರಡುರ್ತತರಬದೋಕಾದರದ, ನಮ್ಮ ಮಾತುಕತದಗಳು ಹಂದ್ದಂದಿಗಿಂತಲ್ೂ ಬಹು ಗಂಭಿರವಾದ ಚಚ್ದಿಯತತ ರ್ತರುಗಿದವು. ನನೆ ಈ ಸಂಗಾರ್ತಯನುೆ ನಾನು ಬಹು ಹಂದಿನಂದಲ್ೂ ಬಲ್ದಿ; ಆದರದ ಆಕದಯಿೋಗ ನನಗದ ಹದೂಸಬದಳಕಿನಲ್ಲಿ ಕಾಣ್ಸಿದರು, ಆಕದ ಬುದಿಧವಂತದ ಹಾಗೂ ಶಿಸುತಬದಧ ಹದಣದಣಂದು ಗದೂತಾತಯಿತು; ಹೋಗಾಗಿ ಆಕದ ಯಾವ ಸಂಕದೂೋಚವಿಲ್ಿದ್ದ ಮಾತಾಡಬಹುದ್ಾಗಿತುತ, ಅವರ ಸದೆೋಹ ನನಗದ ತುಂಬ ಅಮ್ೂಲ್ಾವಾದದ್ಾೆಗಿ ಗದೂೋಚರಿಸಿತು. ಆಪಾ​ಾಯಮಾನವಾದ ರಷಾನ್ ಹಳ್ಳಿಯ ಪರದ್ೋದ ಶ ಕಣ್ಣಗದ ಬ್ಬೋಳುವವರದಗೂ ನಾವು ನಮ್ಮ ವದೈಯಕಿತಕ ಬದೋಕುಬದೋಡಗಳ ಬಗದೆ, ನಮ್ಮ ಮ್ಕಕಳ ಬಗದೆ, ಬದೋಡನ್ನ ಬದುಕಿನ ಬರಡುತನದ ಬಗದೆ ಮಾತಾಡದ್ದವು, ಕದೂೋಟದಯನುೆ ಪರವದೋಶಿಸಿದ್ಾಗ, ನಮ್ಮ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿನೂೆ ಈ ಗಂಭಿೋರ ವಿಷಯಗಳದೋ ಗುಂಯ್ಗುಡುರ್ತತದೆವು. ಗದೂೋಡದಗಳ ನಡುವದ ನದರಳ್ಳನ ವಾತಾವರಣ ತಂಪಾಗಿತುತ; ಸೂಯಿಕಿರಣಗಳು ಅವಶ್ದೋಷಗಳ ಮೋಲ್ುಗಡದ ನಲ್ಲದ್ಾಡದುವು. ಮಟಿಟಲ್ು ಹತುತವ ಹದಜೆದಗಳ ಹಾಗೂ ಜನರ ಸಂಭಾಷಣದಗಳ ರ್ವನ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು. ಎದುರಿಗಿನ ಬಾಗಿಲ್ ಚ್ೌಕಟಿಟನ ಮ್ೂಲ್ಕ ಕಾಣ್ಸಿದ ಸುತತಮ್ುತ್ತಲ್

ಪರಕೃರ್ತ

ಕಣಮನಗಳ್ಳಗದ

ಸದೂಂಪಾಗಿದೆರೂ

ರಷಾದ

ಮೈಗದ

ಕದೂಂಚ

ರ್ಂಡಯನೆಸಿತು.

ಸವಲ್ು

ದಣ್ವಾರಿಸಿಕದೂಳಿಲ್ದಂದು ಅಲ್ದಿೋ ಕುಳ್ಳತುಕದೂಂಡು ಸೂಯಾಿಸತವನುೆ ಮೌನವಾಗಿ ನದೂೋಡುರ್ತತದ್ದೆವು. ರ್ವನಗಳ್ಳೋಗ ಹದಚು​ು ಜದೂೋರಾಗಿ ಕದೋಳ್ಳಸತದೂಡಗಿದವು, ಯಾರದೂೋ ನನೆ ಹದಸರು ಹದೋಳುರ್ತತದೆ ಹಾಗದ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು. ನಾನು ಆಲ್ಲಸಿದ್ದ, ಮಾತನಾಡದ ಪರರ್ತ ಶಬೆವನೂೆ ಕದೋಳ್ಳಸಿಕದೂಳಿತದೂಡಗಿದ್ದ. ನನಗಿೋಗ ಆ ರ್ವನಗಳು ಯಾರವದಂಬುದು ಸುಷಟವಾಯಿತು; ಅದು ಇಟಾ​ಾಲ್ಲಯನ್ ಮಾಕಿವಿರ್ಸ ಮ್ತುತ ನನಗೂ ಗದೂರ್ತತದೆ ಅವರ ಫ್ದರಂಚ್ ಸದೆೋಹತರದು. ಅವರು ನನೆ ಹಾಗೂ ಲ್ದೋಡ ಎರ್ಸರ ಬಗದೆ ಮಾತಾಡಕದೂಳುಿರ್ತತದೆರು. ಆ ಫ್ದರಂಚ್ಮ್ನ್ ಅಂತೂ ನಮಿಮಬಬರನೂೆ ಪರರ್ತಸುಧಿ​ಿ ಚ್ದಲ್ುವದಯರದಂದು ಕರದಯುರ್ತತದೆರು.

65

ಅವರದೋನೂ ಮ್ನನದೂೋಯುವಂರ್ ಮಾತಾಡರಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ಅವರ ಮಾತು ನನೆ ಎದ್ದಬಡತವನುೆ ರ್ತೋವರಗದೂಳ್ಳಸಿತು. ನಮಿಮಬಬರಲ್ಲಿನ ಒಳದಿಯ ಅಂಶಗಳನದೆಲ್ಿ ಆತ ಪಟಿಟಮಾಡುರ್ತತದೆರು. ನಾನಾಗಲ್ದೋ ಒಂದು ಮ್ಗುವಿನ ತಾಯಿಯಾಗಿದ್ದೆ, ಆದರದ ಲ್ದೋಡ ಎರ್ಸ ಅವರಿಗಿನೂೆ ಹತದೂತಂಬತತರ ಹರದಯ; ಕೂದಲ್ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನಾನು ಉತತಮ್ವಾದರೂ ನನೆ ಪರರ್ತಸುಧಿ​ಿಯ ಆಕಾರ ಹದಚು​ು ಚ್ದನಾೆದುದಂತದ! "ಅಲ್ಿದ್,ದ ಲ್ದೋಡ ಎರ್ಸ ನಜವಾಗಿಯೂ ಭವಾ ಕನದಾ, ಇನದೂೆಬಾಬಕದ ಮಾತರ ಅಂತ ಯಾವ ವಿಶಿಷಟತದಯನೂೆ ಪಡದದಿಲ್ಿ, ಈಚ್ಚೋಚ್ದಗದ ಇಲ್ಲಿಗದ ಬರುರ್ತತರುವ ಹದಚು​ು ಮ್ಂದಿ ಮ್ಹಳದಯರಲ್ಲಿನ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಕಾಲ್ದ ರಷಾನ್ ರಾಜಕುಮಾರಿಯ ಒಂದ್ದರಡು ಅಂಶಗಳನುೆ ಬ್ಬಟುಟ" ಅಂದರು. ಜದೂತದಗದ, ಲ್ದೋಡ ಎರ್ಸ ಅವರ ಜದೂತದಯಲ್ಲಿ ಸುಧಿ​ಿಸದ್ದ ನಾನು ಜಾಣತನವನುೆ ತದೂೋರಿಸಿದ್ದ ಅಂತ ತಮ್ಮ ಮಾರ್ತನ ಕದೂನದಯಲ್ಲಿ ಜದೂೋಡಸಿದರು. ಹೋಗಾಗಿ ಬದೋಡನ್ಗದ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತದ ನಾನು ಸಂಪೂಣಿವಾಗಿ ಭೂಗತಗದೂಂಡದ್ದೆ. "ಆಕದ ಬಗದೆ ಅಯಾೋ ಪಾಪ ಅನೆಸತದತ; ನಮ್ಮ ಜದೂತದ ಸದೋರಿ ಒಂದಷುಟ ಸಮಾಧಾನ ಪಡೋದ್ದೋ ಇದರಂತೂ ಮ್ುಗಿದು ಹದೂೋಯುತ" ಎಂದರು ಜದೂೋರಾಗಿ ನಗುತತ. "ಅವರದೋನಾದೂರ ದೂರ ಹದೂೋದರದ ನಾನೂ ಹಂದ್ದೋನದೋ ಹದೂೋಗಿತೋನ" ಎಂಬ ಮಾತುಗಳು ಇಟಾ​ಾಲ್ಲಯನ್ ಉಚ್ಾುರದ್ದೂಂದಿಗದ ನನೆ ಕಿವಿಯನುೆ ಚುಚ್ಚುದವು. "ಭಲ್ದೋ ಆಸಾಮಿ! ಅವರಲ್ಲಿ ಇನೂೆ ಒಂದಷುಟ ಮೊೋಹ ಉಳ್ಳದುಕದೂಂಡು ಬಂದಿದ್ದಯಲ್ಿ!" ಎಂದು ಫ್ದರಂಚ್ಮ್ನ್ ನಕಕರು. "ಮೊೋಹ!" ಎಂದಿತು ಇನದೂೆಂದು ದನ, ಅಚುರಿಯಿಂದ. ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಮೌನದ ನಂತರ "ಅದು ಅನವಾಯಿವದೋ ಆಗಿದ್ದ ನಂಗದ; ಅದಿಲ್ಿದ್ದ ನಾನು ಬದುಕಿರಲ್ಾರದ. ಬದುಕನುೆ ಮೊೋಹಪರವಶವಾಗಿ ಮಾಡಕದೂಳದೂಿೋದು ದ್ದೂಡಡ ಸಾರ್ನದಯೋ. ಈ ಮೊೋಹಪರವಶತದ ಯಾವತೂತ ಮ್ರ್ಾದಲ್ಲಿ ಮ್ುಗಿಯೋದಲ್ಿವಾದೆರಿಂದ, ಈ ಸಂಬಂರ್ವನುೆ ಮಾತರ ನಾನು ಕದೂನದೋವರದಗೂ ಮ್ುಂದುವರದಸಿಕದೂಂಡು ಬರ್ತೋಿನ." "ಒಳದಿೋ ಛಾನ್​್, ಒಳದಿದ್ಾಗಲ್ಲ!" ಎಂದರು ಫ್ದರಂಚ್ಮ್ನ್. ಅವರಿೋಗ ಒಂದು ಮ್ೂಲ್ದಯಲ್ಲಿ ರ್ತರುಗಿಕದೂಂಡರು ಅಂತ ಕಾಣತದತ, ರ್ವನಗಳು ಉಡುಗಿದವು. ಆಮೋಲ್ದ ಅವರಿಬಬರೂ ಮಟಿಟಲ್ುಗಳನೆಳ್ಳದು ಬರುರ್ತತರುವ ಸಪು​ುಳ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು. ಕದಲ್ವು ನಮಿಷಗಳ ತರುವಾಯ ಪಕಕದ ಬಾಗಿಲ್ದೂಂದರ ಕಡದಯಿಂದ ನಮ್ಮ ಹರ್ತತರವದೋ ಬಂದರು. ನಮ್ಮನೆಲ್ಲಿ ನದೂೋಡದೆರಿಂದ ಇಬಬರಿಗೂ ತುಂಬ ಆಶುಯಿವಾಗಿತುತ. ಮಾಕಿವಿರ್ಸ ನನೆ ಬಳ್ಳ ಬಂದ್ಾಗ ನಾನು ನಾಚ್ಚದ್ದ, ಕದೂೋಟದಯನುೆ ಬ್ಬಟುಟ ಬಂದಮೋಲ್ದ ತಮ್ಮ ತದೂೋಳನುೆ ನನೆ ಕಡದ ನೋಡದ್ಾಗಂತೂ ನನಗದ ಭಯವದೋ ಆಯಿತು. ಆದರದ ಅದನುೆ ರ್ತರಸಕರಿಸಲ್ು ಸಾರ್ಾವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ, ಇಬಬರೂ ಕಾ​ಾರದೋಜ್ ಕಡದ ನಡದದ್ವ ದ ು, ನಮ್ಮ ಹಂದ್ದ ಮೋಡಂ ಎಂ ಹಾಗೂ ಅವರ ಗದಳಯ ದ ಬರ್ತಿದೆರು. ನನೆ ಬಗದೆ ಫ್ದರಂಚ್ಮ್ನ್ ಹದೋಳ್ಳದೆನುೆ ಕದೋಳ್ಳ ನನಗದ ನಾಚ್ಚಕದಯಾಗಿತುತ. ಆದರದ ಅವರು ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ವಾಕತಪಡಸಿದೆ ಹಾಗದೋ ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ನ ಭಾವನದಯೂ ಒಳಗದೂಳಗದೋ ಇತುತ. ಆದರದ ಇಟಾ​ಾಲ್ಲಯನ್ರ ನದೋರ ನುಡಗಳು ನನೆಲ್ಲಿ ಅಚುರಿ ಮ್ೂಡಸಿತುತ, ತಮ್ಮ ಒರಟುತನದಿಂದ್ಾಗಿ ಕಸಿವಿಸಿಯಾಗಿತುತ. ಅವರ ಮಾತನುೆ ನಾನು ಅವರಿಗದ ಗದೂರ್ತತಲ್ಿದಂತದ ಕದೋಳ್ಳಸಿಕದೂಂಡದೆರೂ ಆತನಗದ ನನೆ ಬಗದೆ ಯಾವ ಭಯವೂ ಇಲ್ಿವಲ್ಿ ಅನದೂೆೋ ಭಾವನದಯಿಂದ ನನಗದ ಗಾಸಿಯಾಯಿತು. ಆತ ನನಗದ ಹರ್ತತರ ಇರದೂೋದ್ದೋ ನನಗದ ಅಸಹನೋಯವಾಗಿತುತ; ನಾನು ಇನದೂೆಂದು ಜದೂೋಡಯನುೆ ಮಿೋರಿ ಮ್ುಂದ್ದ ಸಾಗಿದ್ದ. ಅವರ ಕಡದ ನದೂೋಡಲ್ೂ ಇಲ್ಿ, ಅವರ ತದೂೋಳನುೆ ಹಡದುಕದೂಳದೂಿೋ ಅವರ ಆಹಾವನಕದಕ ಓಗದೂಡಲ್ೂ ಇಲ್ಲ್. ಸುತತಲ್ ಪರಕೃರ್ತಯ ಚ್ದಲ್ುವಿನ ಬಗದೆ ಮಾತಾಡದರು, ಅನರಿೋಕ್ಷಿತವಾಬ್ಬ ನಮ್ಮನುೆ 66

ಭದೋಟಿಯಾದದೆರ ಬಗದೆ ಸಂತದೂೋಷ ವಾಕತಪಡಸಿದರು, ಹೋಗದೋ ಮಾತು. ಆದರದ ನಾನು ಅದಕದಕಲ್ಿ ಕಿವಿಗದೂಡಲ್ದೋ ಇಲ್ಿ. ನನೆ ಆಲ್ದೂೋಚನದಯನದೆಲ್ಿ ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರು ಹಾಗೂ ನನೆ ಮ್ಗು, ನನೆ ಹಳ್ಳಿಯೋ ಆಕರಮಿಸಿದೆವು. ನನಗದ ಅವಮಾನ ಅನೆಸಿತು, ಮ್ನಸು್ ನದೂಂದಿತು, ಕಾತರಗದೂಂಡತು. ಹದೂೋಟಲ್ಲನ ನನೆ ಕದೂೋಣದಯ ಏಕಾಂತಕದಕ ಮ್ರಳಲ್ು ನನೆ ಮ್ನಸು್ ತವಕಿಸಿತು; ಹದೂೋಗಿ ನನೆ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಏರುರ್ತತರುವ ಭಾವನದಗಳ ಬ್ಬರುಗಾಳ್ಳಯ ಬಗದೆ ಸಾವಧಾನವಾಗಿ ಯೋಚ್ಚಸಲ್ು ಆತುರಪಡತತುತ. ಆದರದ ಮೋಡಂ ಎಂ ಮಾತರ ಆರಾಮ್ವಾಗಿ ನಡದಯುತತ ಬಂದರು: ಕಾ​ಾರದೋಜ್ ತಲ್ುಪಲ್ು ಇನೂೆ ದೂರ ನಡದಯಬದೋಕಾಗಿತುತ. ನನೆ ಜದೂತದಯಲ್ಲಿದೆ ವಾಕಿತ ಮಾತರ ನನೆನೆ ಉಳ್ಳಸಿಕದೂಳಿಬದೋಕದೂೋನೆ ತವಕದಲ್ಲಿರದೂೋ ಹಾಗದ ಬದೋಕೂಂತ ನಧಾನಸಿದರು. "ಸಾರ್ಾವದೋ ಇಲ್ಿ!" ಎಂದು ನರ್ಿರಿಸಿದ್ದ, ಉದ್ದೆೋಶಪೂವಿಕವಾಗಿ ನನೆ ಹದಜೆದಗಳನುೆ ತವರಿತಗದೂಳ್ಳಸಿದ್ದ. ಆದರದ ಆತ ನನೆನೆ ಹಂದಕದಕ ಉಳ್ಳಸಿಕದೂಳದೂಿೋದು ನಶುಯವದೋ ಆಯಿತು, ಯಾಕಂದರದ ಆತ ನನೆ ತದೂೋಳನುೆ ಅದುಮ್ುರ್ತತದೆರು. ಮೋಡಂ ಮ್ೂಲ್ದಯಂದರಲ್ಲಿ ರ್ತರುಗಿಕದೂಂಡಾಗ ಮ್ತದತ ನಾವಿಬಬರದೋ ಇರುವಂತಾಯಿತು. ನನಗದ ಭಯವಾಯಿತು. "ಕ್ಷಮಿಸಿ" ಎನುೆತತ ನನೆ ತದೂೋಳನುೆ ಬ್ಬಡಸಿಕದೂಳಿಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದ್ದ, ಆದರದ ನನೆ ಸಿ​ಿೋವ್ನ ಗುಂಡಯಂದು ಅವರ ಕದೂೋಟ್ನ ಗುಂಡಯಂದಕದಕ ಸಿಕಿಕಕೂ ದ ಂಡತುತ. ನನೆ ಕಡದ ಬಾಗಿ ಅದನುೆ ಬ್ಬಡಸಲ್ು ಅವರು ಯರ್ತೆಸಿದರು; ಆಗ ಗಿವ್ ಇಲ್ಿದ ಅವರ ಬರಿಗದೈ ನನೆ ತದೂೋಳನುೆ ಮ್ುಟಿಟತು. ಆಗ ನನೆಲ್ಲಿ ಉಂಟಾದ ಭಾವನದಯಂದರದ ಅರ್ಿ ಗಾಬರಿ ಮ್ತತರ್ಿ ಸಂತದೂೋಷ, ಇದರಿಂದ್ಾಗಿ ನನೆ ಬದನುೆದೆಕೂಕ ಒಂದು ತಣಣನದಯ ಚಳುಕು ಹರಿದಂತಾಯಿತು. ಅವರತತ ರ್ತರುಗಿ ನದೂೋಡದ್ದ, ಈ ತಣಣನದಯ ಪರರ್ತಕಿರಯ ಅವರಲ್ಲಿ ನನಗಿದೆ ರ್ತರಸಾಕರವನದೆಲ್ಿ ಸೂಚ್ಚಸುವುದ್ದಂದು ಭಾವಿಸಿದ್ದ; ಆದರದ ನನೆ ಕಣಣಲ್ಲಿ ತುಂಬ್ಬದುೆದು ಭಯ ಮ್ತುತ ಉತಕಂಹತದಗಳು. ಅವರ ಆದರಿವಾದ ಹದೂಳಪು ಕಣುಣಗಳು ನನೆ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ದೋ ನದೋರವಾಗಿದುೆ, ನನೆ ಕಡದ, ನನೆ ಕದೂರಳು ಹಾಗೂ ಎದ್ದಗಳ ಕಡದ, ವಿಚ್ಚತರವಾದ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ ನಾಟಿದೆವು. ಅವರದರಡೂ ಕದೈಗಳು ನನೆ ಮ್ುಂಗದೈಗಳನುೆ ನದೋವರಿಸುರ್ತತದುೆವು;

ಬ್ಬರಿದ

ಅವರ

ತುಟಿಗಳು

ನನೆನುೆ

ಪಿರೋರ್ತಸುವುದ್ಾಗಿ

ಹದೋಳುವಂರ್ತದುೆವು,

ನಾನದೋ

ಅವರ

ರ್ಜೋವನಸವಿಸವವದಂದು ಸಾರುವಂರ್ತದುೆವು; ಅವರ ತುಟಿಗಳು ನನೆವುಗಳ ಹರ್ತತರ ಬರುರ್ತತದುೆವು, ಅವರ ಕದೈಗಳು ನನೆ ಕದೈಗಳನುೆ

ಹದಚ್ಚ ದು ು​ು

ಬಲ್ಲಷಠವಾಗಿ

ಹಡದು

ನನೆಲ್ಲಿ

ಬದಂಕಿಯನುೆಂಟುಮಾಡದುೆವು.

ನನೆ

ನರನಾಡಗಳಲ್ಲಿ

ಜವರ

ಹರಿದ್ಾಡದಂತಾಯಿತು; ನನೆ ಕಣುಣಗಳು ಮ್ಂಜಾದುವು, ನನೆಲ್ಲಿ ನಡುಕ ಆರಂಭವಾಯಿತು, ಅವರನುೆ ತಡದಯಬದೋಕದಂದು ಕೂಗಬದೋಕದಂದಿದೆ ಮಾತುಗಳು ನನೆ ಕಂಹದಲ್ದಿೋ ಸಿಕಿಕಹಾಕಿಕದೂಂಡುವು. ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ನನೆ ಕದನದೆಯ ಮೋಲ್ದ ಮ್ುತದೂತಂದರ ಅನುಭವವಾಯಿತು. ಮೈಯಲ್ಿ ನಡುಗುತತ ತಣಣಗಾಗಿ ಅವರನದೆೋ ನದೂೋಡುತತ ನಂತುಬ್ಬಟದಟ. ಮಾತಾಡಲ್ಾಗಲ್ಲೋ, ಚಲ್ಲಸಲ್ಾಗಲ್ಲೋ ಸಾಮ್ರ್ಾಿವಿಲ್ಿದ್,ದ ಭಯಗರಸತಳಾಗಿ, ಯಾವುದ್ದೂೋ ನರಿೋಕ್ಷದಯಲ್ಲಿ - ಬಯಕದ ಎನೆಬಹುದ್ದೋನದೂೋ - ಅಂತಹುದ್ದೂಂದರಲ್ಲಿ ನಾನು ಸಿಲ್ುಕಿದ್ದೆ. ಅವದಲ್ಿ ಒಂದ್ದೋ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಮ್ುಗಿದುಹದೂೋಯಿತು, ಆದರದ ಆ ಕ್ಷಣ ಮೈಯನದೆಲ್ಿ ಅಲ್ುಗಾಡಸುವಂರ್ದು! ಕದೂಂಚ ಹದೂರ್ತತನಲ್ದಿೋ ಅವರು ಯಥಾಪರಕಾರವಾದುದನುೆ ಕಂಡದ: ಸಾೆ ಹಾ​ಾಟ್ನ ಕದಳಗಿದೆ ಕಿರಿದ್ಾದ ನದೋರ ಕತುತ (ವಿಚ್ಚತರವದಂದರದ ಅದು ಥದೋಟ್ ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರದಂತದಯೋ ಇತುತ!); ಚ್ದಲ್ುವಾದ ನದೋರ ಮ್ೂಗು ಮ್ತುತ ಅಗಲ್ವಾದ ಹದೂಳದಿಗಳು; ಮಿರಮಿರ ಮಿಂಚುವ ನೋಳ ಮಿೋಸದ ಮ್ತುತ ಕಿರುಗಡಡ; ನವಿರಾಗಿ ಷದೋವ್ ಆಗಿದೆ ಕದನದೆಗಳು ಹಾಗೂ ಬ್ಬಸಿಲ್ಲಂದ ಕಪಾುದ ಕತುತ. ಅವರ ಬಗದೆ ದ್ದವೋಷ ಉಕಿಕತು, ಅವರ ಬಗದೆ ಭಯ ಹುಟಿಟತು. ಅವರ ಬಗದೆ ಹದೋವರಿಕದಯುಂಟಾಯಿತು, ಯಾರದೂೋ ಎನಸಿತು. ಆದರದ ಈ ವಿದ್ದವೋಷದ ವಾಕಿತಯ ಉತಕಂಹತದ ಮ್ತುತ ಮೊೋಹಾವದೋಶಗಳು ನನೆ ಹೃದಯದಲ್ಲಿಯೂ ರ್ತೋವರವಾದ

ಪರರ್ತರ್ವನಯನುೆಕಿಕಸಿತು;

ಆ

ಒರಟಾದ

ಸುಂದರವಾದ

ತುಟಿಗಳ್ಳಂದ

ಸುರಿವ

ಮ್ುತುತಗಳ್ಳಗದ

ನನೆನುೆ

ಒಡಡಕೂ ದ ಳಿಬದೋಕದಂಬ, ಕದೂೋಮ್ಲ್ ನರಗಳು ಮ್ತುತ ಉಂಗುರಗಳ್ಳಂದ ಭೂಷಿತವಾದ ಅವರ ಆ ಗೌರ ಕದೈಗಳ ಬಲ್ವಾದ 67

ಹಡತದ ಒತತಡಕದಕ ಮ್ಣ್ಯಬದೋಕದಂಬ ಪರಬಲ್ವಾದ ಆಕಾಂಕ್ಷದ ನನೆಲ್ುಿಕಿಕತು. ನನೆ ಮ್ುಂದ್ದ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ತದರದದುಕದೂಂಡ ಅನದೈರ್ತಕ ಸಂತದೂೋಷಗಳ ಕಂದರದಲ್ಲಿ ನದೋರವಾಗಿ ದುಮ್ುಕಬದೋಕದಂಬ ಆಮಿಷ ನನೆಲ್ುಿಂಟಾಯಿತು. "ನಾನೋಗಾಗಲ್ದೋ

ಅಸುಖದಲ್ಲಿದ್ದೆೋನದ;

ಮ್ತತಷುಟ

ಅಸುಖಗಳ

ಬ್ಬರುಗಾಳ್ಳ

ನನೆ

ತಲ್ದಯಲ್ಲಿ

ಬ್ಬೋಸಿಬ್ಬಡಲ್ಲ"

ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ಅವರು ತಮೊಮಂದು ತದೂೋಳ್ಳನಂದ ನನೆನುೆ ಬಳಸಿ ನನೆ ಮ್ುಖದತತ ಬಾಗಿದರು. "ಒಳದಿಯದ್ದೋ ಆಯಿತು! ಆಳ ಆಳವಾಗಿ ಪಾಪವು ನನೆನುೆ ಸಂಪೂಣಿವಾಗಿ ಆವರಿಸಿಬ್ಬಡಲ್ಲ" ಎನೆಸಿತು. "ನೋನು ನನೆವಳು" ಎಂದವರು ಪಿಸುಗುಟಿಟದರು. ಅವರ ರ್ವನ ನನೆ ಗಂಡನದಿದೆಂತದಯೋ ಎನಸಿತು. ತಕ್ಷಣವದೋ ನನಗದ ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರು ಮ್ತುತ ಮ್ಗುವಿನ ನದನಪಾಯಿತು, ಒಂದ್ದೂಮಮ ಅಮ್ೂಲ್ಾವದನಸಿದೆ ಈ ರ್ಜೋವಗಳು ಈಗ ನನೆ ಬದುಕಿನಂದ ದೂರವಾಗಿಬ್ಬಟಿಟದುೆವು.

ಆ ಹದೂರ್ತತನಲ್ಲಿ ನನಗದ ಮೋಡಂ ಎಂ ರ ರ್ವನ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು. ಮ್ೂಲ್ದಯಾಚ್ದಯಿಂದ

ಅವರು ನನೆನುೆ ಕೂಗುರ್ತತದೆರು. ಆಗ ನನಗದ ಎಚುರವಾದಂತಾಯಿತು, ಅವರ ಕಡದಗದ ನದೂೋಡದ್ದಯೋ ಅವರ ಕದೈಗಳನುೆ ನನೆಂದ ಕಿತದತಸದದ್,ದ ಮೋಡಂ ಎಂ ಕಡದಗದ ಓಡುವಂತದ ಹದೂರಟದ. ಕಾ​ಾರದೋಜ್ನಲ್ಲಿ ನಾವರ ಜದೂತದ ಕುಳ್ಳತ ಮೋಲ್ದಯೋ ನಾನು ಈತನ ಕಡದ ಮ್ತದತ ನದೂೋಡದುೆ. ಆನಂತರ ಅವರು ತಮ್ಮ ಹಾ​ಾಟ್ ಮೋಲ್ದರ್ತತ ಮ್ುಗುಳೆಗದಯಂದಿಗದ ಉಪಚ್ಾರದ ಮಾತುಗಳನಾೆಡದರು. ಆ ಕ್ಷಣ ನನೆಲ್ಲಿ ಅವರ ಬಗದೆ ಉದಿಸಿದೆ ಅವಾಕತ ಹದೋಸಿಕದಯ ಬಗದೆ ಅವರಿಗದ ಅರಿವಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ನನಗದ ನನೆ ಬದುಕು ದಟಟ ದರಿದರವಾದುದ್ದನಸಿತು, ನನೆ ಭವಿಷಾ ಮ್ಂಕಾಯಿತು, ಗತವೂ ಕರಾಳವಾಯಿತು! ಮೋಡಂ ಎಂ ಮಾತಾಡದ್ಾಗ, ಅವರ ಮಾತುಗಳು ನನಗದ ಅರ್ಿವಿಹೋನವದನಸಿದುವು. ಅವರು ನಮ್ಮ ಕರುಣದಯ ಬಗದೆ ಮಾತರ ಮಾತಾಡದರು, ನನೆ ಬಗದೆ ಅವರಲ್ುಿಂಟಾದ ರ್ತರಸಾಕರಭಾವನದಯನುೆ ಮ್ರದಮಾಚಲ್ಷದಟೋ ಆಡದುದ್ದಂಬ ಭಾವನದ ಬಂತು. ಅವರ ಪರರ್ತ ಮಾತು, ಪರರ್ತ ನದೂೋಟದಲ್ೂಿ ನನೆ ಬಗದಗಿನ ರ್ತರಸಾಕರ ಮ್ತುತ ಮ್ನನದೂೋಯಿಸುವ ಕರುಣದಯನುೆ ಕಾಣುವಂತಾಯಿತು. ಆ ಮ್ುರ್ತತನ ಅವಮಾನ ನನೆ ಕದನದೆಗಳಲ್ಲಿ ಉರಿ ಹದೂರ್ತತಸಿತುತ, ನನೆಲ್ಲಿ ಮ್ೂಡದ ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರ ಮ್ತುತ ಮ್ಗುವಿನ ನದನಪನುೆ ನಾನು ಸಹಸಿಕದೂಳಿಲ್ಾರದ್ದೋ ಹದೂೋದ್ದ. ಕದೂೋಣದಯಲ್ಲಿ ನಾನದೂಬಬಳದ ಇದ್ಾೆಗ, ನನೆ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತಯ ಬಗದೆ ಯೋಚ್ಚಸಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದ್ದ; ಆದರದ ಒಂಟಿಯಾಗಿರಲ್ು ನನಗದ ಭಯವಾಗುರ್ತತತುತ. ನನಗದಂದು ತಂದಿದೆ ಟಿೋ ಕುಡಯದ್ದ, ಏನು ಮಾಡಬದೋಕದಂಬುದರ ಬಗದೆ ನಶಿುತತದಯಿಲ್ಿದ್,ದ ಹದೈಡಲ್ಬರ್ಗಿನಲ್ಲಿದೆ ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರ ಬಳ್ಳಗದ ಹದೂೋಗಲ್ು ಸಂಜದಯ ಟದೈನ್ ಹಡಯಲ್ು ದ್ದವವ ಬಡದಂತದ ತರಾತುರಿಯಿಂದ ಸಿದಧಳಾದ್ದ. ಒಂದು ಖಾಲ್ಲ ಕಾ​ಾರದೋಜ್ನಲ್ಲಿ ನನಗೂ ನನೆ ಸದೋವಕಿಗೂ ಸಿೋಟುಗಳು ಸಿಕಕವು. ಟದೈನ್ ಹದೂರಟಾಗ ಕಿಟಕಿಯಿಂದ ಬ್ಬೋಸಿದ ತಂಪಾದ ತಾಜಾ ಗಾಳ್ಳಯಿಂದ ನನೆ ಮ್ನಸು್ ಸವಲ್ು ತಹಬಂದಿಗದ ಬಂತು, ನನೆ ಗತರ್ಜೋವನ ಹಾಗೂ ಮ್ುಂದಿನದನುೆ ಕುರಿತು ಆಲ್ದೂೋಚ್ಚಸತದೂಡಗಿದ್ದ. ನಮ್ಮ ಮೊದಲ್ ಭದೋಟಿಯಿಂದ ಹಡದು ಮ್ದುವದಯಾಗುವ ತನಕದ ನನೆ ಬದುಕು

ಆನಂತರ

ಪಿೋಟರ್ಸಿಬರ್ಗಿಗದ

ಬಂದದುೆ

ಈ

ಎಲ್ಿ

ರ್ಟನಾವಳ್ಳಗಳು

ನನಗಿೋಗ

ಹದೂಸ

ಬದಳಕಿನಲ್ಲಿ

ಕಾಣ್ಸತದೂಡಗಿದವು, ನನೆ ಆತಮಸಾಕ್ಷಿಯನುೆ ಹೋಯಾಳ್ಳಸುವಂತದ ಕಂಡವು. ನಕದೂೋಲ್​್ಕೂ ದ ೋಯಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಆರಂಭಮಾಡ ಮ್ುಂದಿನದನುೆ ಯೋರ್ಜಸಿದ ಬಗದ ನನೆ ಮ್ನಸ್ಲ್ಲಿ ಮೊತತಮೊದಲ್ ಬಾರಿಗದ ಸುಷಟವಾಗಿ ಮ್ರುಕಳ್ಳಸಿತು; ಆಗಿನಂದ ನನೆ ಗಂಡ ಎಂತಹ ಸಂತಸವನುೆ ಅನುಭವಿಸಿದೆರದಂಬುದೂ ಮೊತತ ಮೊದಲ್ ಬಾರಿಗದ ನನಗದ ನದನಪಿಗದ ಬಂತು. ನಾನು ಅವರ ಬಗದೆ ಕದಟುಟದ್ಾಗಿ ನಡದದುಕದೂಂಡದೆಂತದ ಅನೆಸಿತು. "ಆದರದ ಅವರದೋಕದ ನನೆನುೆ ತಡದಯಲ್ಲಲ್ಿ? ಅವರದೋಕದ ತದೂೋರಿಕದ ಮಾಡದರು? ಅವರದೋಕದ ವಿವರಣದಗಳನುೆ ತಳ್ಳಿಹಾಕುರ್ತತದೆರು? ನನೆನದೆೋಕದ ಮ್ನನದೂೋಯಿಸಿದರು? ತಮ್ಮ ಪಿರೋರರ್ತಯ ಬಲ್ದಿಂದ ನನೆನದೆೋಕದ ಅವರು ರ್ತದೆಲ್ಲಲ್ಿ? ಅರ್ವಾ ಅವರಿಗದ ನನೆ ಬಗದೆ ಪಿರೋರ್ತಯೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿವ್ಸೋ?" ಎಂಬಂತಹ ಪರಶ್ದೆಗಳು 68

ನನೆ ಮ್ನದ್ಾಳದಲ್ಲಿ ಸುಳ್ಳದವು. ಅವರನುೆ ಅನೆಬದೋಕದ ಬದೋಡವದೋ ಎಂದು ಗದೂತಾತಗದಿದೆರೂ, ಆ ಅಪರಿಚ್ಚತನ ಮ್ುತುತ ನನೆ ಕದನದೆಯಲ್ಲಿ ಇನೂೆ ಉಳ್ಳದಿದೆಂತದನಸಿತು. ನಾವು ಹದೈಡಲ್ಬರ್ಗಿಗದ ಹರ್ತತರ ಬರುರ್ತತದೆಂತದ ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರ ಚ್ಚತರ ಸುಷಟವಾಗತದೂಡಗಿತು, ಅವರಿಗದ ಮ್ುಖ ತದೂೋರಿಸಲ್ು ಅಳುಕು ಹದಚ್ಾುಯಿತು. "ಅವರಿಗದಲ್ಿ ಹದೋಳ್ಳಬ್ಬಡಬದೋಕು, ಪಶ್ಾುತಾತಪದ ಕಣ್ಣೋರಿನಂದ ಎಲ್ಿವನೂೆ ತದೂಡದದುಹಾಕಿಬ್ಬಡಬದೋಕು; ಅವರು ಖಂಡತ ನನೆನುೆ ಕ್ಷಮಿಸುತಾತರದ" ಎಂಬ ಧದೈಯಿ ಬಂತು. ಆದರದ 'ಎಲ್ಿ' ಎಂಬುದರ ಅರ್ಿವದೋನು ಎಂಬುದು ಇನೂೆ ಖಚ್ಚತವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ; ಜದೂತದಗದ ಅವರು ನನೆನುೆ ಕ್ಷಮಿಸಿತಾತರದಂಬ ಭರವಸದಯೂ ನನೆಲ್ಲಿ ಉಂಟಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರ ಕದೂೋಣದಯನುೆ ಹದೂಕಕ ಕ್ಷಣ ನನಗದ ಎದುರಾದದುೆ ಅವರ ಪರಶ್ಾಂತವಾದ ಆದರದ ಆಶುಯಿಭರಿತ ಮ್ುಖ; ತಕ್ಷಣವದೋ ನಾನವರಿಗದ ಏನೂ ಹದೋಳಬದೋಕಾಗಿಲ್ಿವದನಸಿತು, ಯಾವುದ್ದೋ ಅಪರಾರ್ ನವದೋದನದ ಬದೋಕಿಲ್ಿವದನಸಿತು, ಕ್ಷಮ ಕದೋಳಬದೋಕಾಗಿಲ್ಿವದನಸಿತು. ನನೆ ಅವಾಕತ ನದೂೋವು ಪಶ್ಾುತಾತಪಗಳನುೆ ಅದುಮಿಕದೂಳಿಬದೋಕಾಯಿತು. "ಇದ್ದೋನು ಆಲ್ದೂೋಚನದ ಮಾಡದ್ದ ನೋನು? ನಾಳದ ನಾನದೋ ಬದೋಡನ್ಗದ ಬರಬದೋಕೂಂತ ಇದ್ದೆ" ಎಂದವರು ಕದೋಳ್ಳ ನನೆ ಮ್ುಖವನುೆ ಆಳವಾಗಿ ನದೂೋಡ ಗಾಬರಿಗದೂಂಡಂತದ ಕಾಣ್ಸಿತು. "ಏನಾಯುತ ನಂಗದ? ಏನು ನಡೋತು" ಎಂದು ಪರಶ್ದೆಗಳನುೆ ಸುರಿಸಿದರು. "ಏನೂ ಆಗಿಲ್ಿ. ನಾನು ಮ್ತದತ ಅಲ್ಲಿಗದ ಹದೂೋಗಲ್ಿ, ಅಷದಟ. ಊರಿಗದ ಹದೂೋಗದೂೋಣ, ನಾಳದೋನದ, ನೋವು ಒಪದೂುೋದ್ಾದ್ದರ" ಎಂದ್ದ, ಅಳು ತುಟಿಯವರದಗೂ ಬಂತು. ಸವಲ್ು ಕಾಲ್ ಅವರದೋನೂ ಹದೋಳಲ್ಲಲ್ಿ, ನನೆ ಕಡದೋನದೋ ತದ್ದೋಕದಿಂದ ನದೂೋಡುರ್ತತದೆರು. ಆನಂತರ "ಏನಾಯುತ, ಹದೋಳಲ್ದೋ ಬದೋಕು ನೋನು" ಎಂದರು. ನನೆಲ್ಲಿ ನಾಚ್ಚಕದ ಉದಿಸಿ ತಲ್ದ ಬಾಗಿಸಿದ್ದ. ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಅವರ ಕಣುಣಗಳಲ್ಲಿ ಕದೂೋಪ ಮ್ತುತ ಅಸಂತದೂೋಷಗಳ ಮಿಂಚುಗಳು ತುಳುಕಾಡದುವು. ಮ್ುಂದ್ದ ಏನಾಗಬಹುದ್ದೂೋ ಎಂಬ ಭಯದಿಂದ, ನನಗದೋ ಅಚುರಿ ಉಂಟುಮಾಡುವಂತಹ ತದೂೋರಿಕದಯ ಮ್ುಖಭಾವದಿಂದ ನಾನು ಹದೋಳ್ಳದ್ದ: "ಏನೂ ಆಗಲ್ಲಲ್ಿ. ನನಗದ ಅಲ್ಲಿ ಬದೋಸರ ಬಂತು, ದು​ುಃಖವೂ ಉಂಟಾಯಿತು; ನನಗದ ನಮ್ಮ ರ್ಜೋವನದ ಬಗದೆೋನದೋ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳು ಬಂದುವು, ನಮ್ಮ ನದನಪೂ ಬಂತು. ಇದಕದಕಲ್ಿ ನಮ್ಮನದೆೋ ಬದೈಯಬದೋಕಾಗಿದ್ದ. ನಮ್ಗದೋ ಅಲ್ಲಿ ಸರಿಹದೂೋಗದಿದೆ ಮೋಲ್ದ, ನನೆನದೆೋಕದ ವಿದ್ದೋಶಕದಕ ಕಕದೂಿಂಡು ಹದೂೋದಿರ ನೋವು? ನನೆನೂೆ ಬದೈದುಕದೂೋಬದೋಕು, ನಜ. ಈಗ ನಕದೂೋಲ್​್ಕೂ ದ ೋಯಗದ ಹದೂೋಗಿ ಅಲ್ದಿೋ ಇದಿಬಡದೂೋಣ" ಅಂದ್ದ. "ಈ ಭಾವುಕತದಯನದೆಲ್ಿ ಬ್ಬಟುಟಬ್ಬಡು, ಚ್ಚನೆ. ನಕದೂೋಲ್​್ಕೂ ದ ೋಯಗದ ಹದೂೋಗದೂೋದ್ದೋನದೂೋ ಸರಿಯ, ಯಾಕಂದ್ದರ ನನೆ ಹತರ ಹಣವೂ ಬರಿದ್ಾಗಿತದ್ದ. ಆದರದ ಅಲ್ದಿೋ ಇದಿಬಡದೂೋದು ಅಂದ್ದರ ವಿಪರಿೋತವಾಯುತ. ಅಲ್ಲಿ ನೋನದೋ ಉಳ್ಳದುಬ್ಬಡದೂೋಕದ ಇಷಟಪಡಲ್ಿ ಅಂತ ನನಗದ ಗದೂತುತ. ಈಗ ಸವಲ್ು ಟಿೋ ಕುಡ, ಮ್ನಸಿ್ಗದ ಹಾಯನೆಸತದತ" ಎಂದು ವದೋಟರ್ಗಾಗಿ ಕೂಗಿದರು. ನನೆ ಬಗದೆ ಅವರ ಮ್ನಸ್ಲ್ಲಿ ಏನದಲ್ಿ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳು ಬಂದಿರಬಹುದೂಂತ ಆಲ್ದೂೋಚನದ ಮಾಡದ್ದ; ನನೆ ಕಡದ ಅನುಮಾನ ಅವಮಾನಗಳ್ಳಂದ ನದೂೋಡದ ಅವರ ನದೂೋಟ ಎದುರಾದ್ಾಗ ನನೆ ಮ್ನಸ್ಲ್ಲಿ ಅವರ ಬಗದೆ ಪುಟಿದ್ದದೆ ಅನಸಿಕದಗಳನದೆಲ್ಿ ನದನದಸಿಕದೂಂಡು ಗಾಸಿ ಅನೆಸಿತು. "ಅವರು ಖಂಡತ ನನೆನೆರ್ಿಮಾಡದೂಳದೂಿದಿಲ್ಿ, ಮಾಡಕದೂಳಿಲ್ಾರರು" ಅನೆಸಿತು. ಮ್ತದತ ಊರಿಗದ ಹದೂೋಗಿ ಮ್ಗುವನುೆ ನದೂೋಡಬದೋಕು ಅನೆಸಿ ರೂಮಿನಂದ ಹದೂರಬಂದ್ದ. ನನಗದ ಏಕಾಂತ ಬದೋಕಾಗಿತುತ, ಮ್ನುಃಪೂರ್ತಿ ಅತುತಬ್ಬಡಬದೋಕು ಅನೆಸಿತುತ ...

69

4 ಬಹಳ ದಿನಗಳ್ಳಂದ ಒಲ್ದ ಹದೂತತದಿದೆ, ಜನ ವಾಸಿಸದಿದೆ ನಕದೂೋಲ್​್ಕೂ ದ ೋಯಯಲ್ಲಿನ ಮ್ನದಗದ ಮ್ತದತ ರ್ಜೋವಕಳದ ಬಂತು; ಆದರ ಹಳದಯದರಲ್ಲಿ ಬಹುಪಾಲ್ು ನದನಪುಳ್ಳಯದಂತದ ಮಾಸಿಹದೂೋಗಿತುತ. ತಾತಾ​ಾನಾ ಸದಮನದೂೋವಾೆ ಬದುಕಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಈಗ ನಾವಿಬಬರದೋ ಮ್ನದಯ ತುಂಬ. ಆದರದ ನಮಿಮಬಬರಿಗೂ ಅಂತಹ ನಕಟತದಯೋನೂ ಬದೋಕಾಗದಿದುೆದರಿಂದ ಅದು ಇರಿಸುಮ್ುರಿಸಿನದ್ದೋ ಆಗಿತುತ. ನನಗಂತೂ ಆ ಚಳ್ಳಗಾಲ್ ರ್ತೋರ ಸಂಕಷಟದುೆ, ಯಾಕಂದರದ ನನೆ ಆರದೂೋಗಾ ಕದಟಿಟತುತ; ನನೆ ಎರಡನದಯ ಮ್ಗು ಹುಟಿಟದ ಮೋಲ್ದ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತ ಸವಲ್ು ಸುಧಾರಿಸಿತು. ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರ ಹಾಗೂ ನನೆ ನಡುವಣ ಬಾಂರ್ವಾದ

ರಿೋರ್ತ

ಪಿೋಟರ್​್ಿಬರ್ಗಿನಲ್ಲಿದ್ಾೆಗಿನಂತಹ

ಹಳದಯ

ರಿೋರ್ತಯಲ್ದಿೋ

ಮ್ುಂದುವರಿದಿತುತ;

ಒಬದೂಬಬಬರಲ್ಲಿನ

ಆರ್ತೀಯತದಯು ತಣಣನದಯ ಸವರೂಪದ್ಾೆಗಿತುತ. ಆದರದ ಹಳ್ಳಿಯ ಮ್ನದಯ ಪರರ್ತ ಕದೂೋಣದ ಗದೂೋಡದ ಸದೂೋಫ್ಾ ಕೂಡ ನಾವು ಹಂದಿದೆ ರಿೋರ್ತಯನುೆ ನದನಪಿಸುರ್ತತದುೆವು, ಆದರದ ಈಗ ಅವದಲ್ಿ ಮಾಯವಾಗಿತುತ. ನಮಿಮಬಬರನುೆ ಬದೋಪಿಡಸಿದುೆದು ಕ್ಷಮಾಹಿವಲ್ಿದ ಅಡಡಯಾಗಿದೆಂತದ ಅವರು ನನೆನುೆ ಶಿಕ್ಷಿಸುರ್ತತದೆರೂ ಅದರ ಅರಿವಿಲ್ಿದವರಂತದ ಇದೆರು. ಆದರದ ಕ್ಷಮ ಕದೋಳಬದೋಕಾದುದ್ದೋನೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ, ತದರಬದೋಕಾದ ಜುಲ್ಾಮನದಗದ ಕಾರಣವದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ; ನನಗದ ನೋಡುರ್ತತದೆ ಶಿಕ್ಷದಯ ಪರಿಯಂದರದ, ಹಂದಿನಂತದ ಅವರು ನನೆ ಕಡದ ಪೂಣಿವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಹೃದಯ ಮ್ತುತ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳನುೆ ಕದೂಡುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಆದರದ ಅವುಗಳನೆವರು ಬದೋರಾವುದರ ಅರ್ವಾ ಬದೋರಾವ ವಾಕಿತಗದ ಅಪಿ​ಿಸಿರಲ್ಲಲ್ಿ; ಅವರಿಗದ ಈಗ ನೋಡಲ್ು ಹೃದಯವದೋ ಇದೆಂರ್ತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಹಳದಯ ನದನಪುಗಳನುೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡು, ನನಗದ ಶಿಕ್ಷದ ಕದೂಡಲ್ದಂದ್ದೋ ಅವರು ಈ ರಿೋರ್ತ ಸದೂೋಗು ಹಾಕುರ್ತತದೆರದಂಬ ಭಾವನದ ನನೆಲ್ಲಿ ಕದಲ್ವ್ಸಮಮ ಉಂಟಾಗುರ್ತತತುತ. ನಾನದನುೆ ನದನಪಿಸಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸುರ್ತತದ್ದೆ; ಆದರದ ನಾನು ವಿಫಲ್ಳಾಗಿದ್ದೆ. ಮ್ನಬ್ಬಚ್ಚು ಮಾತಾಡುವುದನುೆ ಸದ್ಾ ಅವರು ತಪಿುಸಿಕದೂಳುಿವಂತದ ತದೂೋರುರ್ತತತುತ, ನನೆ ನಷದಠಯ ಬಗದೆ ಅವರಿಗದ ಸಂಶಯವಿದೆಂತದ ಕಾಣುರ್ತತತುತ, ಗದೂೋಳುಕರದಯನದೆಲ್ಲಿ ಎದುರಿಸಬದೋಕಾಗುವುದ್ದೂೋ ಎಂಬ ಅಳುಕಿನಲ್ಲಿದೆಂತದ ತದೂೋರುರ್ತತತುತ. ನಾನದನುೆ ಅವರ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಮಾತುಕತದಗಳಲ್ಲಿ ಗುರುರ್ತಸಬಲ್ಿವಳಾಗಿದ್ದೆ. "ಮಾತಾಡುವುದರಿಂದ್ದೋನು ಪರಯೋಜನ? ನನಗಾಗಲ್ದೋ ಎಲ್ಿ ವಿಷಯ ಗದೂತಾತಯಿತು, ನನೆ ನಾಲ್ಗದ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಏನದ್ದ ಎಂಬುದೂ ನನಗದ ಗದೂತುತ, ಏನಾದೂರ ಒಂದು ಹದೋಳ್ಳತೋಯ ಅಂತಲ್ೂ ಗದೂತುತ" ಎನುೆರ್ತತದೆರು. ಹೃತೂುವಿಕತದಯಿಲ್ಿದ ಅವರ ಈ ಪರಿಯಿಂದ ನನಗದ ಮೊದಮೊದಲ್ು ಖಿನೆತದಯುಂಟಾಗುರ್ತತತುತ, ಆದರದ ಅದಕದಕ ಕಾರಣ ಅವರಿಗದೋ ಹೃತೂುವಿಕತದಯಿಲ್ಿದಿರುವುದು ಎಂದು ಆಲ್ದೂೋಚ್ಚತದೂಡಗಿದ್ದ. ಅದ್ದಲ್ಿ ಈಗ ನನಗದ ನದನಪಾಗುತತಲ್ದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ, ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಅವರ ಬಗದೆ ನನಗಿದೆ ಪಿರೋರ್ತಯನುೆ ಹದೋಳಬದೋಕದಂದೂ ಅನೆಸುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ, ನನೆ ಜದೂತದಗದ ಪಾರರ್ಿನದ ಮಾಡಬದೋಕದಂದ್ಾಗಲ್ಲೋ ನನೆ ಪಿಯಾನದೂೋ ನುಡಸುವಿಕದಯನುೆ ಕದೋಳ್ಳರದಂದ್ಾಗಲ್ಲೋ ಹದೋಳುವ ಮ್ನಸಾ್ಗುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಸನೆಡತದಯ ಸಂಹತದಯಂದಕದಕ ಬದಧವಾಗಿದೆಂತದ ನಮಿಮಬಬರ ನಡುವಣ ಸಂಬಂರ್ಗಳು ಮ್ುಂದುವರಿದವು. ನಮಿಮಬಬರ ಬದುಕು ಭಿನೆವಾಗಿತುತ: ಅವರಿಗದ ತಮ್ಮದ್ೋದ ಕದಲ್ಸಕಾಯಿಗಳು, ಅದರಲ್ದಿಲ್ಿ ನನೆ ಆವಶಾಕತದಯಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅವುಗಳ ಬಗದೆ ಕದೋಳುವ ಅರ್ವಾ ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ತಲ್ದಹಾಕುವ ಕುತೂಹಲ್ವೂ ನನೆಲ್ಲಿ​ಿರಲ್ಲಲ್ಿ; ನನೆ ಬದುಕಾದರದೂೋ ಅವರಿಗದ ತದೂಂದರದ ಕದೂಡದ ಅರ್ವಾ ನದೂೋವನುೆಂಟುಮಾಡದ ರಿೋರ್ತಯದ್ಾಗಿತುತ. ನಮಿಮಬಬರ ಜದೂತದಗದ ಬಾಂರ್ವಾ ಬದಳಸಿ ದ ಕದೂಳಿಬಹುದ್ಾದ ವಯಸಿ್ನೂೆ ಮ್ಕಕಳದ್ಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ.

70

ವಸಂತ ಬಂತು, ಹೋಗಾಗಿ ಕಾತಾ​ಾ ಮ್ತುತ ಸದೂೋನಾ​ಾ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಜದೂತದ ಬದೋಸಿಗದ ಕಳದಯಲ್ು ಬರುವಂತಾಯಿತು. ನಕದೂೋಲ್​್ಕೂ ದ ೋಯನಲ್ಲಿನ ನಮ್ಮ ಮ್ನದ ರಿಪದೋರಿಯಾಗುರ್ತತದುೆದರಿಂದ ನಾವು ಪದೂೋಕದೂರೋಸದೂಕಯನಲ್ಲಿರಲ್ು ಹದೂೋದ್ದವು. ಹಳದಯ ಮ್ನದ ಹಂದಿದೆ ಹಾಗದೋ ಇತುತ - ವರಾಂಡ, ಮ್ಡಸುವ ಮೋಜು, ಬ್ಬಸಲ್ು ತುಂಬ್ಬದ ಕದೂೋಣದಯಲ್ಲಿನ ಪಿಯಾನದೂ, ಬ್ಬಳ್ಳ ಪರದ್ದಗಳು ಹಾಗೂ ಹಂದ್ದ ಬ್ಬಟುಟ ಬಂದಿದೆಂತದ ಕಾಣುರ್ತತದೆ ಬಾಲ್ಾದ ಕನಸುಗಳ್ಳದೆ ನನೆ ಹಳದಯ ಮ್ಲ್ಗುವ ಕದೂೋಣದ - ಎಲ್ಿ ಯಥಾಪರಕಾರ ಇದುೆವು. ಕದೂೋಣದಯಲ್ಲಿ ಎರಡು ಮ್ಂಚಗಳ್ಳದುೆವು, ಒಂದು ನನೆದು, ಈಗ ಅದರ ಮೋಲ್ದ ನನೆ ದುಂಡಗಿನ ಪುಟಟ ಮ್ಗು ಕದೂಕದೂೋಸಾ ತದವಳುರ್ತತದೆ; ಮ್ತದೂತಂದು ಮ್ಗುವಿನ ಮ್ಂಚ, ಅದರಲ್ಲಿ ನನೆ ಇನದೂೆಂದು ಕೂಸು ವಾನಾ​ಾ ಮ್ಲ್ಗಿ, ಸುರ್ತತದೆ ಬಟದಟಗಳ ಮ್ೂಲ್ಕ ತನೆ ಪಿಳ್ಳಪಿಳ್ಳ ಕಣುಣಗಳ್ಳಂದ ನದೂೋಡುರ್ತತತುತ. ಅವುಗಳ ಎದ್ದಗಳ ಮೋಲ್ದ ಶಿಲ್ುಬದ ಗುರುತು ಮಾಡ ನೋರವ ಕದೂೋಣದಯ ಮ್ಧದಾ ನಂತುಕದೂಂಡರುವಾಗ ಕದಲ್ವು ಸಲ್ ಹಳದಯ ಪಳಕದಯ ಯೌವನದ ನದನಪುಗಳು ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಎಲ್ಿ ಮ್ೂಲ್ದಗಳ್ಳಂದ ಗದೂೋಡದಗಳ್ಳಂದ ಪರದ್ದಗಳ್ಳಂದ ಪುಟಿದು ಬರುರ್ತತದೆವು. ಚ್ಚಕಕಂದಿನ ಹಾಡುಗಳನುೆ ಹಳದಯ ದನಗಳು ಹಾಡಲ್ು ತದೂಡಗುರ್ತತದೆವು. ಆ ಕಾಣದಕಗಳದಲ್ಿ ಈಗದಲ್ಲಿ ಹದೂೋದುವು? ಆ ಮ್ರ್ುರ ಹಾಡುಗಳದಲ್ಿ ಎಲ್ಲಿ ಮಾಯವಾದುವು? ನಾನು ಎದುರಿಸಲ್ಾರದನದಂದು ಭಯಪಟುಟ ನರಿೋಕ್ಷಿಸಿದೆ ಎಲ್ಿವೂ ಈಗ ಕಳದದು ಹದೂೋಗಿದುೆವು. ನನೆ ಅಸುಷಟ ಗದೂಂದಲ್ದ ಕನಸು ಈಗ ನನಸಾಗಿತುತ, ಈ ನನಸು ದಮ್ನಕಾರಿಯಾಗಿ, ತದೂಂದರದ ಕದೂಡುತತ, ಕಾಡುತತ ನನೆ ಬದುಕನುೆ ಸಂತಸಹೋನವಾಗಿಸಿತುತ. ಎಲ್ಿ ಎಂದಿನಂತದಯೋ ಇದುೆವು - ಕಿಟಕಿಯ ಮ್ೂಲ್ಕ ಕಾಣುರ್ತತದೆ ತದೂೋಟ, ಹುಲ್ುಿಹಾಸಲ್ು, ಕಾಲ್ುದ್ಾರಿ, ದೂರದ ಕಿರುಕಣ್ವದಯಲ್ಲಿನ ಕಲ್ುಿಬದಂಚು, ಕದೂಳದಲ್ಲಿ ಹಾಡುವ ನದೈಟಿಂಗದೋಲ್

ಹಕಿಕಯ ಇನದನ, ಪೂಣಿ ಅರಳ್ಳದ ಲ್ದೈಲ್ಕ್ ಹೂಗಳು, ಮ್ನದಯ ಮೋಲ್ದ ನಗುರ್ತತದೆ ಪೂಣಿ ಚಂದರ -

ಎಂದಿನಂರ್ತದೆರೂ

ನನಗಂತೂ

ಊಹದಗೂ

ನಲ್ುಕದ

ಭಯಾನಕ

ಬದಲ್ಾವಣದ

ಕಾಣ್ಸುರ್ತತತುತ.

ನನದೆದ್ದಗದ

ಹರ್ತತರವಾಗಬಹುದ್ಾದ ಮ್ರ್ುರವದನಸಬಹುದ್ಾದ ಎಲ್ಿವೂ ಆರ್ತೀಯತದಯ ಬ್ಬಸುಪಿನಂದ ವಂಚ್ಚತವಾಗಿದುೆವು! ಹಂದಿನಂತದ ಕಾತಾ​ಾ ಮ್ತುತ ನಾನು ಒಬದೂಬಬಬರದೋ ನಡುಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ಮೌನವಾಗಿ ಕೂರ್ತರುರ್ತತದ್ದೆವು, ಕದಲ್ವದೋಳದ ಅವರ ಬಗದೆ ಸುಮ್ಮನದ ಮಾತಾಡಕದೂಳುಿರ್ತತದ್ದೆವು. ಆದರದ ಕಾತಾ​ಾಗದ ಸುಕುಕಗಳು ಬರತದೂಡಗಿದುೆವು, ಮ್ುಖ ಪದೋಲ್ವವಾಗಿತುತ, ಅವಳ ಕಣುಣಗಳಲ್ಲಿೋಗ ಹಂದಿನ ಸಂತದೂೋಷ-ನರಿೋಕ್ಷದಗಳ ಹದೂಳಪಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಸಹಾನುಭೂರ್ತ, ನದೂೋವು, ವಿಷಾದಗಳು ಉಕುಕರ್ತತದುೆವು. ನಮ್ಗಿೋಗ ಹಂದಿನ ಅನಂದ್ದೂೋತಾ್ಹವುಂಟಾಗುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅವರ ಬಗದೆ ತಣಣಗದ ಅಭಿಪಾರಯ ವಾಕತಪಡಸಿರ್ತತದ್ದೆವು; ಅಂರ್ ಸಂತದೂೋಷ ಅನುಭವಿಸಲ್ು ನಾವದೋನು ಮಾಡದ್ದೆೋವದ ಎಂಬ ಹಂದಿನ ಅಚುರಿ ಈಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ನಮ್ಮ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳನುೆ ಲ್ದೂೋಕಕದಕ ಸಾರಿ ಹದೋಳಬದೋಕದಂಬ ತುಡತವಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಉಹೂ​ೂ! ನಮಿಮಬಬರ ಪಿಸುಮಾತು ಯಾವುದ್ದೂೋ ಪಿತೂರಿಯಂರ್ತರುರ್ತತತುತ; ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಇಂರ್ ನದೂೋವಿನ ಬದಲ್ಾವಣದ ಯಾಕಾಯಿತು ಎಂದು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ನಾವದೋ ನೂರಾರು ಬಾರಿ ಕದೋಳ್ಳಕದೂಳುಿವ ಹಾಗಾಗಿತುತ. ಆದರದ ಅವರಂತೂ ಹಂದಿನ ಮ್ನುಷಾರದೋ, ಹುಬುಬಗಳ ನಡುವದ ಹಣದಯ ಅಡಡಗದರದಗಳು ಆಳವಾಗಿದುೆದರ ಹದೂರತಾಗಿ, ಕಿವಿಯ ಮೋಲ್ಲನ ಕೂದಲ್ು ನರದರ್ತದುೆದರ ಹದೂರತಾಗಿ. ಆದರದ ಅವರ ಸಿ​ಿರವಾದ ಗಂಭಿೋರ ನದೂೋಟವನುೆ ಮೊೋಡದ ತದರದಯಂದು ಸದ್ಾ ಮ್ುಸುಕಿದ್ದಯೋನದೂೋ ಎಂಬ ಭಾವನದ ನನೆಲ್ುಿಂಟಾಗಿತುತ. ನಾನೂ ಹಂದಿನ ಹದಂಗಸದೋ, ಆದರದ ಪಿರೋರ್ತಯೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ, ಪಿರೋರ್ತಯ ಬಯಕದಯೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಲ್; ಕದಲ್ಸ ಮಾಡುವ ಉತಾ್ಹವಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ನನೆ ಬಗದೆ ತೃಪಿತಯೂ ಉಳ್ಳದಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ನನೆ ಧಾಮಿ​ಿಕ ಔತು್ಕಾ, ಗಂಡನ ಬಗದಗಿನ ಅದಮ್ಾ ಪದರೋಮ್, ಹಂದಿನ ಬದುಕಿನ ಪರಿಪೂಣಿತದ - ಇವದಲ್ಿ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಜನಮದ್ದೆಂಬ, ಕನಸಿನ ನದನಪಿನದ್ದಂಬ ಭಾವನದ. ಹಂದ್ದೂಮಮ ಮ್ತದೂತಬಬರಿಗಾಗಿ ಬದುಕುವುದ್ದೋ ನಜವಾದ ಸಂತದೂೋಷವದಂಬ

71

ಭಾವನದ ಉಂಟಾಗುರ್ತತತುತ, ಆದರಿೋಗ ಅದ್ದಲ್ಿ ಅರ್ಿವದೋ ಅಗುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ತನೆ ಬದುಕದೋ ಅರ್ಿಹೋನವಾಗಿರುವಾಗ ಬದೋರದಯವರಿಗಾಗಿ ಏಕದ ಬದುಕಬದೋಕು? ಪಿೋಟರ್ಸಿಬರ್ಗಿಗದ ಮೊದಲ್ ಬಾರಿ ಹದೂೋದ ಕ್ಷಣದಿಂದಲ್ೂ ನಾನು ಸಂಗಿೋತವನುೆ ಪೂರ್ತಿ ತದೂರದದುಬ್ಬಟಿಟದ್ದೆ; ಆದರದ ಈಗ ಮಾತರ ಹಳದಯ ಪಿಯಾನದೂೋ ಮ್ತುತ ಹಳದಯ ಸಂಗಿತ ಮ್ತದತ ಆರಂಭಿಸಲ್ು ನನೆನುೆ ಕದೈಬ್ಬೋಸಿ ಕರದಯುರ್ತತತುತ. ಒಂದಿನ ನನೆ ಮೈಲ್ಲ ಹುಷಾರಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಹೋಗಾಗಿ ಹದೂರಗದಲ್ೂಿ ಹದೂೋಗದ್ದ ಮ್ನದಯಳಗದೋ ಇದ್ದೆ. ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರು ಕಾತಾ​ಾ ಹಾಗೂ ಸದೂೋನಾ​ಾಳನುೆ ನಕದೂೋಲ್​್ಕೂ ದ ೋಯಯ ಹದೂಸ ಕಟಟಡಗಳನುೆ ತದೂೋರಿಸಲ್ು ಕರದದುಕದೂಂಡು ಹದೂೋಗಿದೆರು. ಟಿೋ ಸಿದಧವಾಗಿತುತ; ಕದಳಗದ ಇಳ್ಳದು ಹದೂೋಗಿ ಅವರಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತತ ಪಿಯಾನದೂೋ ಮ್ುಂದ್ದ ಕುಳ್ಳತದ. 'ಮ್ೂನ್ಲ್ದೈಟ್ ಸದೂನಾಟ' ತದರದದು ಪಿಯಾನದೂೋ ನುಡಸಲ್ು ತದೂಡಗಿದ್ದ. ಹರ್ತತರ ಯಾರಾದರೂ ಇದುೆದು ಕಣ್ಣಗಾಗಲ್ಲೋ ಕಿವಿಗಾಗಲ್ಲೋ ಬ್ಬೋಳಲ್ಲಲ್ಿ. ತದೂೋಟದ ಕಡದಗಿದೆ ಕಿಟಕಿಗಳ ಬಾಗಿಲ್ುಗಳದಲ್ಿ ತದರದದಿದೆವು. ಆಗ ಕದೂೋಣದಯಲ್ದಿಲ್ಿ ಸುಪರಿಚ್ಚತವಾದ ಸದುೆಗಳು ನಗೂಢ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ ತದೋಲ್ಾಡದವು. ಮೊದಲ್ ಚರಣ ಮ್ುಗಿಸಿ, ಹಂದ್ದಲ್ಿ ಅವರು

ಕೂತು ನನೆ

ನುಡಸುವಿಕದಯನುೆ ಕದೋಳುರ್ತತದೆ ಮ್ೂಲ್ದಯ ಕಡದಗದ ನನೆ ನದೂೋಟ ಅಪರಯತೆವಾಗಿ ಹರಿಯಿತು. ಈಗ ಅವರು ಅಲ್ಲಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅವರು ಕುಳ್ಳತುಕದೂಳುಿರ್ತತದೆ ಕುಚ್ಚಿ ಯಾರೂ ಬಹುದಿನಗಳ್ಳಂದ ಎರ್ತತಡದ್ದ ತನೆ ಜಾಗದಲ್ದಿೋ ಕೂರ್ತತುತ; ಕಿಟಕಿಯ ಮ್ೂಲ್ಕ ಮ್ುಳುಗುವ ಸೂಯಿನ ಹದೂಂಗಿರಣಗಳಲ್ಲಿ ನದನದದ ಲ್ದೈಲ್ಕ್ ಹೂಗದೂಂಚಲ್ದೂಂದು ಕಣ್ಣಗದ ಬ್ಬತುತ; ತದರದ ದ ಕಿಟಕಿಗಳ ಮ್ೂಲ್ಕ ಸಂಜದಯ ಆಪಾ​ಾಯಮಾನವಾದ ಗಾಳ್ಳ ಒಳನುಗಿೆತು. ಪಿಯಾನದೂೋ ಮೋಲ್ದಯೋ ನನೆ ಹಣದಯನೆಟುಟ ಮ್ುಖವನುೆ ಎರಡು ಕದೈಗಳ್ಳಂದಲ್ೂ ಮ್ುಚ್ಚುಕದೂಂಡದ. ಯೋಚನದಯಲ್ಲಿ ಮ್ುಳುಗಿ ಹೋಗದೋ ಬಹಳ ಹದೂತುತ ಕೂರ್ತದ್ದೆ. ಮ್ರುಕಳ್ಳಸಲ್ಾಗದ ಗತದಿನಗಳು ನದೂೋವಿನದೂಂದಿಗದ ನದನಪಿಗದ ಬಂದವು, ಆ ಕ್ಷಣವದೋ ಭವಿಷಾದ ಕಲ್ುನದ ಮ್ೂಡ ಭಯವಾಯಿತು. ಆದರದ ನನೆ ಮ್ಟಿಟಗದ ಭವಿಷಾವದೋ ಇಲ್ಿವದನೆಸಿತು, ಬಯಕದಗಳದಲ್ಿ ಹೂತುಹದೂೋಗಿದೆವು, ನರಿೋಕ್ಷದಗಳದಲ್ಿ ಮ್ಣುಣಪಾಲ್ಾಗಿದೆವು. 'ನನೆ ಬದುಕು ಮ್ತದತ ಸಿಕಕಬಹುದ್ದೋ?' ಎಂಬ ಯೋಚನದ ಸುಳ್ಳಯಿತು; ಜದೂತದಗದ ದಿಗುೆಮ ಕೂಡ. ಆನಂತರ ತಲ್ದ ಮಲ್ದರ್ತತ ಹಂದಿನದನುೆ ಮ್ರದಯಲ್ು ಹಾಗೂ ಯೋಚನದ ಮಾಡದಿರಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸುತತ, ಹಳದಯ ಚರಣವನದೆೋ ಮ್ತದತ ನುಡಸತದೂಡಗಿದ್ದ. "ದ್ದೋವರದೋ, ನಾನು ತಪು​ು ಮಾಡದೆರದ ಕ್ಷಮಿಸು, ಅರ್ವಾ ನನದೆದ್ದಯಲ್ಲಿ ಹಂದಿದೆ ಉಲ್ಾಿಸವನುೆ ಮ್ತದತ ಬ್ಬತುತ, ಅರ್ವಾ ಮ್ುಂದ್ದ ಹದೋಗಿರಬದೋಕು ಹದೋಗದ ಬದುಕಬದೋಕು ಎಂಬ ದ್ಾರಿಯನಾೆದರೂ ತದೂೋರಿಸು" ಎಂದು ಪಾರಥಿ​ಿಸಿದ್ದ. ಹದೂರಗದ ಹುಲ್ುಿಹಾಸಿನ ಮೋಲ್ದ ಚಕರಗಳು ಉರುಳುವ ದನ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು, ಮ್ನದಯ ಮ್ುಂದ್ದ ಹದಜದೆಗಳ ಸಪು​ುಳ. ಆನಂತರ ವದರಾಂಡದ ಮ್ೂಲ್ಕ ಸುಪರಿಚ್ಚತ ಹದಜೆದಗಳ ಸದುೆ ಸವಲ್ು ಹದೂತುತ ಕದೋಳ್ಳಸಿ ನಂರ್ತತು. ಆದರದ ನನೆ ಹೃದಯ ಈ ಸಪು​ುಳಕದಕ ಸುಂದಿಸಲ್ಲಲ್ಿ. ನುಡಸಾಣ್ಕದಯನುೆ ನಲ್ಲಿಸಿದ ಮೋಲ್ದ ಹದಜೆದಗಳ ಸದುೆ ನನೆ ಹಂದ್ದಯೋ ಸುಳ್ಳಯಿತು, ನನೆ ಭುಜದ ಮೋಲ್ದ ಕದೈಯಂದು ಬಂದು ನಂರ್ತತು. "ಇದನುೆ ನುಡಸದೂೋ ಯೋಚನದ ಬಂದ ನೋನು ಅದ್ದಷುಟ ಜಾಣದ!" ಎಂದರು. ನಾನದೋನೂ ಹದೋಳಲ್ಲಲ್ಿ. "ನೋನು ಟಿೋ ತಗದೂಂಡಾ​ಾ?" ಎಂಬ ಪರಶ್ದೆ. ಇಲ್ಿವದಂಬಂತದ ತಲ್ದಯಾಡಸಿದ್ದ, ಆದರದ ಅವರ ಕಡದ ಮ್ುಖ ರ್ತರುಗಿಸಲ್ಲಲ್ಿ, ನನೆ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ದ ಹದಪು​ುಗಟಿಟದೆ ಭಾವುಕತದಯನುೆ ಅವರಿಗದ ಕಾಣ್ಸಲ್ು ಇಷಟಪಡಲ್ಲಲ್ಿ. "ಅವರದಲ್ಿ ಇನದೆೋನು ಬಂದುಬ್ಬಡಾತರದ. ಕುದುರದ ಸವಲ್ು ತದೂಂದರದ ಕದೂಟುತ. ಗಾಡಯಿಂದಿಳ್ಳದು ಅವರು ಹದದ್ಾೆರಿಯಲ್ಲಿ ನಡಕದೂಂಡು ಬತಾಿ ಇದ್ಾರದ."

72

"ಅವರಿಗದೂೋಸಕರ ಕಾಯೋಣ" ಎಂದು ಹದೋಳ್ಳ ನಾನು ವದರಾಂಡ ಕಡದ ಹದೂರಟದ, ಅವರೂ ಹಂದ್ದ ಬರಬಹುದು ಅನದೂೆೋ ಆಸದ ನನೆಲ್ುಿದಿಸಿತು. ಆದರದ ಅವರು ಮಾತರ ಮ್ಕಕಳ ಬಗದೆ ವಿಚ್ಾರಿಸಿ ಅವರನುೆ ನದೂೋಡಲ್ು ಮ್ಹಡ ಮೋಲ್ಕದಕ ಹದೂೋದರು. ಅವರ ಇರುವಿಕದ ಮ್ತುತ ಸರಳವಾದ ಮಿದುಮಾತುಗಳನುೆ ಕದೋಳ್ಳ ನಾನು ಏನನಾೆದರೂ ಕಳದದುಕದೂಂಡದ್ದೆೋ ಸುಳದಿೋ ಅನೆಸಿತು. ಇದಕಿಕಂತ ಹದಚ್ಚನ ು ದ್ದೋನನುೆ ಬಯಸಲ್ಲ ನಾನು? "ಅವರು ಮ್ೃದುಹೃದಯಿಗಳು, ಸೌಜನಾಮ್ೂರ್ತಿ, ಒಳದಿೋ ಗಂಡ, ಒಳದಿ ತಂದ್ದ; ಇದಕಿಕಂತ ಹದಚ್ಚುನದ್ದೋನದ್ದ? ನನಗದ ಅರ್ಿವದೋ ಆಗಲ್ಲಲ್ಿವಲ್ಿ" ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ವರಾಂಡದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ನಶಿುತಾರ್ಿದ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಿ ನಾವಿಬಬರೂ ಕೂರ್ತದೆ ಬದಂಚ್ಚನ ಮೋಲ್ದ ಬಟದಟ ಹಾಸಿ ಕೂತದ. ಸೂಯಿ ಆಗಲ್ದೋ ಮ್ುಳುಗಿದೆ, ಮ್ನದ ಮ್ತುತ ತದೂೋಟಗಳ ಮೋಲ್ದ ಬದೋಸಿಗದಯ ಸಣಣ ಮೊೋಡ ತದೋಲ್ಾಡತು, ಮ್ರಗಳ ಹಂದ್ದ ದಿಗಂತ ಮಾತರ ಶುಭರವಾಗಿತುತ, ಅಲ್ಲಿ ಮ್ಸುಕಾಗುರ್ತತದೆ ಸಂಜದಗಂ ದ ಪು ಹರಡತುತ, ಅದರ ನಡುವದಯೋ ಚ್ಚಕದಕಯಂದು ಮ್ೂಡ ಮಿನುಗತದೂಡಗಿತು. ಮೊೋಡದ ನದರಳಲ್ಲಿ ಹರಡಕದೂಂಡದೆ ಎದುರಿನ ದೃಶಾ ಮ್ುಂಗಾರಿನ ತುಂತುರನುೆ ಎದುರುನದೂೋಡುರ್ತತತುತ. ಗಾಳ್ಳಯ ಸುಳ್ಳವಂತೂ ಇರಲ್ದೋ ಇಲ್ಿ; ಹುಲ್ುಿ ಎಸಳಾಗಲ್ಲೋ ಎಲ್ದಯಾಗಲ್ಲೋ ಅಲ್ುಗಾಡದ್ದ ನಶುಲ್ವಾಗಿದೆವು; ಲ್ದೈಲ್ಕ್ ಹೂಗಳ ಹಾಗು ಚ್ದರಿಗಳ ಕಂಪು ತದೂೋಟದಲ್ೂಿ ವರಾಂಡದಲ್ೂಿ ಎಷುಟ ಗಾಢವಾಗಿತದತಂದರದ ಇಡೋ ಆಗಸವದೋ ಹೂವಾಗಿ ಅರಳ್ಳದ್ದಯೋನದೂೋ ಅನೆಸುರ್ತತತುತ. ಪರಿಮ್ಳವು ಅಲ್ದಅಲ್ದಯಾಗಿ ಒಮಮ ಗಾಢವಾಗಿ ಆಮೋಲ್ದ ಹಗುರಾಗಿ ತದೋಲ್ಲಬರುರ್ತತತುತ, ಕಣುಣಗಳದರಡನೂೆ ಮ್ುಚ್ಚುಕದೂಂಡು ಆ ಕಂಪನದೆೋ ಕದೋಳುವ ಹೋರುವ ಆಸದಯಾಗುವಂತದ. ಇನೂೆ ಹೂಬ್ಬಡದ ಡದೋಲ್ಲಯಗಳು ಹಾಗೂ ಗುಲ್ಾಬ್ಬ ಪದೂದ್ದಗಳು ಕಪು​ು ಹನದೆಲ್ದಯಲ್ಲಿ ನಶುಲ್ವಾಗಿ ನಂರ್ತದೆವು, ಅವದಲ್ಿ ನಧಾನವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಬದೂೋಳು ಆಸರದಕೂ ದ ೋಲ್ುಗಳ ಕಡದ ನಧಾನವಾಗಿ ಚಲ್ಲಸುರ್ತತರುವಂತದ ಭಾಸವಾಗುರ್ತತತುತ. ಕಣ್ವದಯ ದೂರದಲ್ಲಿ ಮ್ಳದಯನದೆದುರು ನದೂೋಡುತತ ಕಪದುಗಳು ಕದೂಳದ ಕಡದ ಸಾಗುತತ ವಟಗುಟುಟರ್ತತದೆವು. ದೂರದಲ್ದಿಲ್ದೂಿೋ ಮೋಲ್ಲನಂದ ಬ್ಬೋಳುರ್ತತದೆ ನೋರಿನ ಸದುೆ ಮಾತರ ಆ ವಟಗುಟುಟವಿಕದಯನುೆ ಮಿೋರಿಸುವಂರ್ತತುತ. ಆಗಾಗದೆ ನದೈಟಿಂಗದೋಲ್ಗಳು ಪರಸುರ ಸಂಭಾಷಣದಯಲ್ಲಿ ತದೂಡಗುತತ, ಪದೂದ್ದಯಿಂದ ಪದೂದ್ದಗದ ಅವು ಹಾರಿಹದೂೋಗುರ್ತತದುೆದು ಕಾಣ್ಸುರ್ತತತುತ. ಪುನುಃ ಈ ಬದೋಸಗದಯಲ್ಲಿ ನದೈಟಿಂಗದೋಲ್ ಒಂದು ಕಿಟಕಿಯ ಕದಳಗದ ಗೂಡದೂಂದನುೆ ಕಟಟತೂ ದ ಡಗಿತುತ. ಅದು ರಸದತಯಗುಂಟ ಪುರದರಂದು ಹಾರಿಹದೂೋಗುವ ಸದುೆ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು. ನಾನು ವರಾಂಡಕದಕ ಬಂದ್ದ. ಅಲ್ಲಿಂದಲ್ದೋ ಆ ಹಕಿಕ ಕೂರ್ಜಸಿತು, ಅದನುೆ ಕದೋಳ್ಳ ನಾನು ಮ್ತದತ ನಂತದ. ಅದು ಕೂಡ ಮ್ಳದಯ ನರಿೋಕ್ಷದಯಲ್ಲಿತುತ. ನನೆಲ್ಲಿ ಪುಟಿಯುರ್ತತದೆ ಭಾವನದಗಳನುೆ ಅದುಮಿಕದೂಳಿಲ್ು ಮಾಡುರ್ತತದೆ ಪರಯತೆ ಸದೂೋಲ್ುರ್ತತತುತ. ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ನರಿೋಕ್ಷದ-ವಿಷಾದಗಳದರಡೂ ಒಮಮಯೋ ಸುಳ್ಳದ್ಾಡದವು. ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರು ಮೋಲ್ಲನಂದ ಇಳ್ಳದು ಬಂದು ನನೆ ಪಕಕದಲ್ಲಿಯೋ ಕೂತರು. "ಅವರು ನದಂದುಬ್ಬಡಾತರದೂೋ ಏನದೂೋ" ಅಂದರು. "ಹೂ​ೂ" ಎಂದ್ದ; ಇಬಬರೂ ಮಾತಾಡದ್ದ ಬಹಳ ಹದೂತುತ ಕೂರ್ತದ್ದೆವು. ಗಾಳ್ಳ ಬ್ಬೋಸದ್ದಯೋ ಮೊೋಡ ಕದಳಗಿಳ್ಳಯುರ್ತತತುತ. ಗಾಳ್ಳ ಹದಚ್ಚ ದು ು​ು ನಶುಲ್ವಾಯಿತು, ಹದಚು​ು ಪರಿಮ್ಳಭರಿತವಾಯಿತು. ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಬದಂಚ್ಚನ ಮೋಲ್ುಹದೂದಿಕದಯ ಮೋಲ್ದ ಒಂದು ಹನ ಬ್ಬದುೆದಲ್ಿದ್ದ, ಅಲ್ಲಿಂದ ಪುಟಿಯುವಂತದ ಕಾಣ್ಸಿತು; ಆಮೋಲ್ದ ಮ್ತದೂತಂದು ಹನ ಕಲ್ುಿ ಕಾಲ್ುದ್ಾರಿಯ ಮೋಲ್ದ; ಬಹು ಬದೋಗ ಬುಡಿಕ್ ಎಲ್ದಗಳ ಮೋಲ್ದ ಸಿಂಪಡಕದ, ಆನಂತರ ದ್ದೂಡಡ ಹನಗಳು ಒಂದ್ಾದ ಮೋಲ್ದೂಂದು ರಭಸವಾಗಿ ರ್ರದಗಿಳ್ಳದುವು. ನದೈಟಿಂಗದೋಲ್ಗಳು ಕಪದುಗಳು ಮ್ೂಕವಾಗಿದುೆವು; ಕದೋಳ್ಳಸಿದುೆದ್ದಲ್ಿ ಸುರಿಯುವ ನೋರಿನ ಜದೂೋರು ದನ. ಪೂಣಿಪರಮಾಣದ ಮ್ಳದ ದೂರದಲ್ಲಿದೆಂತದ ತದೂೋರಿದರೂ, ಹನಗಳು

73

ಮಾತರ ಇಳ್ಳಯುವುದನುೆ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದವು. ವರಾಂಡದ ಬಳ್ಳ ಒಣ ಎಲ್ದಗಳ ನಡುವದ ಆಶರಯ ಪಡದದಿದೆ ಹಕಿಕಯಂದು ಒಂದ್ದೋ ಸಮ್ನದ ಕರಮ್ವಾದ ಎರಡು ಸವರಗಳಲ್ಲಿ ಕೂಗತದೂಡಗಿತು. ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರು ಒಳಗದ ಹದೂೋಗಲ್ು ಮೋಲ್ದದೆರು. "ಎಲ್ಲಿಗದ ಹದೂೋಗಿತದಿೆೋರಿ, ಇಲ್ಲಿ ಎಷುಟ ಚ್ದನಾೆಗಿದ್ದ!" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ್ದ ನಾನು. "ಅವರಿಗದ ಕದೂಡದ, ಗವಸುಗಳನುೆ ಕಳ್ಳಸಬದೋಕು" ಎಂದುತತರಿಸಿದರು. "ಅಷದಟಲ್ಿ ಯಾಕದ, ಇದು ಬದೋಗ ನಂತುಬ್ಬಡತದತ." ನಾನು ಹದೋಳ್ಳತರದೂೋದು ಸರಿ ಅಂತ ಅವರಿಗನೆಸಿತು, ವರಾಂಡದಲ್ಲಿ ಉಳ್ಳದರು. ಒದ್ದೆಯಾಗಿ ಜಾರುರ್ತತದೆ ಕಂಬ್ಬಯ ಮೋಲ್ದ ಕದೈಯಂದನೆಟುಟ ತಲ್ದಯನುೆ ಮ್ುಂದ್ದ ಚ್ಾಚ್ಚದ್ದ. ಹನಗಳು ನನೆ ತಲ್ದ ಮ್ತುತ ಕದೂರಳನುೆ ಅಲ್ಿಲ್ಲಿ ತದೂೋಯಿಸಿತು. ಬರಬರುತತ ಬದಳಿಬದಳಿಗದ ತದಳುವಾಗುರ್ತತದೆ ಮೊೋಡ ತಲ್ದಯ ಮೋಲ್ದ ಓಡುರ್ತತತುತ. ಇದುವರದಗದ ಒಂದ್ದೋ ಸಮ್ನದ ಸುರಿದ ಮ್ಳದ ಈಗ ಆಕಾಶದಿಂದಲ್ದೂೋ, ನದಂದ ಎಲ್ದಗಳ ತುದಿಗಳ್ಳಂದಲ್ದೂೋ ಆಗದೂಮಮ ಈಗದೂಮಮ ಬ್ಬೋಳುವ ಹನಯಾಯಿತು. ಕಪದುಗಳು ಕಣ್ವದಯಲ್ಲಿ ಮ್ತದತ ವಟಗುಟಟತೂ ದ ಡಗಿದವು; ನದೈಟಿಂಗದೋಲ್ಗಳು ಎಚ್ದತ ು ುತ ಹನಯುರ್ತತದೆ ಪದೂದ್ದಗಳ್ಳಂದ ಅಲ್ಲಿಂದ ಇಲ್ಲಿಂದ ಕೂರ್ಜಸತದೂಡಗಿದವು. ನಮ್ಮ ಕಣದದ ಣ ುರಿಗಿನ ವಾತಾವರಣ ಸುಷಟವಾಗುತತ ಹದೂೋಯಿತು. "ಎಂರ್ ಚ್ದನಾೆಗಿದ್ದ!" ಎಂದವರು ಉದೆರಿಸಿದರು, ವರಾಂಡದ ಕದೈಪಿಡಯ ಮೋಲ್ದ ಕುಳ್ಳತುಕದೂಳುಿತತ, ಅವರ ಒಂದು ಕದೈ ನನೆ ನದನದದಿದೆ ತಲ್ದಯ ಮೋಲ್ಾಡುರ್ತತತುತ. ಆ ಸರಳವಾದ ನದೋವರಿಕದ ನನೆನುೆ ಛದೋಡಸಿದ ಹಾಗದ ತದೂೋರಿತು, ನನಗದ ಅಳು ಬರುವಂತಾಯಿತು. "ಇದಕಿಕಂತ ಮ್ನುಷಾನಗದ ಇನದೆೋನು ಬದೋಕು? ಈಗ ನನಗದ ಎಷುಟ ಹಾಯಾಗಿದ್ದ ಅಂದರದ ಹಂದ್ದ ನಾನದೋನೂ ಆಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ; ಈಗಂತೂ ನನೆಲ್ಲಿ ಸಂತದೂೋಷ ತುಂಬ್ಬದ್ದ" ಎಂದರು. ಅವರು ಬದೋರಾವುದ್ದೂೋ ಒಂದು ಕತದ ಹದೋಳುರ್ತತದೆರು ಅಂತ ನನಗನೆಸಿತು. ತಮ್ಮ ಸಂತಸ ಎಂರ್ದ್ದೆೋ ಆಗಿರಲ್ಲ, ಮ್ತತಷುಟ ಬದೋಕು ಅನೆಸತದತ ಅನದೂೆೋ ಭಾವನದಯನೆವರು ಹದೋಳುರ್ತತದೆ ಹಾಗಿತುತ. ಅವರು ತೃಪಿತ ಪರಸನೆತದಗಳ್ಳಂದ ಕೂಡದೆರು: ನನೆ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಅವಾಕತವಾದ ಪಶ್ಾುತಾತಪ ಹಾಗೂ ಹದೂಮ್ಮದ ಕಂಬನಗಳು ತುಂಬ್ಬದೆವು. "ಎಂರ್ ಚ್ದನೆ ಅಂತ ನನಗೂ ಅನೆಸತದತ. ಆದರದ ಅದರ ಚ್ದಲ್ುವದೋ ನನಗದ ಯಾವುದ್ದೂೋ ನದೂೋವನುೆಂಟುಮಾಡುತತದ್ದ. ನನೆ ಹದೂರಗಿರದೂೋದ್ದಲ್ಿ ಎಷದೂಟಂದು ಸುಂದರವಾಗಿದ್ದ, ಶುಭರವಾಗಿದ್ದ, ಆದರದ ನನೆ ಹೃದಯ ಮಾತರ ಗದೂಂದಲ್ದ ಗೂಡಾಗಿದ್ದ, ಎಂರ್ದ್ದೂೋ ಅತೃಪತ ಆಸದ ಹದೂಗದಯಾಡತದ್ದ. ನಸಗಿದ ಈ ಚ್ದಲ್ುವನುೆ ಕಂಡ ಸಂತಸದ ಆಳದಲ್ಲಿ ಒಂದಿಷುಟ ನದೂೋವು, ಹಂದಿನದರ ಹಂಬಲ್ ಇಲ್ಿದಿರದೂೋದು ಸಾರ್ಾವದೋ" ಎಂದ್ದ. ನನೆ ತಲ್ದಯ ಮೋಲ್ಲದೆ ತಮ್ಮ ಕದೈಯನೆವರು ಹಂತದಗದ ದ ುಕದೂಂಡರು, ಸವಲ್ು ಹದೂತುತ ಮೌನವಾಗಿದೆರು. "ನನಗೂ ಹಾಗನೆಸಿತತು, ಅದೂ ವಸಂತಮಾಸದಲ್ಲಿ. ಇಡೋ ರಾರ್ತರ ಎದುೆ ಕೂರ್ತರ್ತಿದ್ದೆ, ನನೆ ಸಂಗಾರ್ತಗಳಾಗಿ ನರಿೋಕ್ಷದಗಳು ಭಯಗಳು ಇರ್ತಿದೆವು, ನಜವಾಗಿಯೂ ಒಳದಿ ಸಂಗಾರ್ತಗಳವು! ಇಡೋ ಬದುಕು ಆಗ ನನೆ ಮ್ುಂದಿತುತ, ಈಗ ಅದ್ದಲ್ಿ ನನೆ ಹಂದ್ದ ಇದ್ದ, ಈಗ ಇರದೂೋದರಲ್ಿದೋ ನನಗದ ತೃಪಿತ. ನನಗದ ಬದುಕು ಈಗ ಗುರುತರವಾಗಿದ್ದ" ಎಂದು ಯಾವುದ್ದೂೋ ಆತಮವಿಶ್ಾವಸದಿಂದ ನುಡದರು. ಅದನುೆ ಕದೋಳ್ಳದ್ಾಗ ನನೆಲ್ಲಿ ಎಂತಹ ನದೂೋವದೋ ಉಂಟಾಗಿರಲ್ಲ, ಅವರು ಹದೋಳ್ಳದುೆ ನಜ ಅನೆಸಿತು. "ನೋವು ಆಸದಪಡದೂೋ ಅಂರ್ದು ಏನೂ ಇಲ್ಿವದೋ ಇಲ್ಿವಾ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ್ದ ನಾನು.

74

"ನಾನೋಗ

ಅಸಾರ್ಾವಾದದೆಕಕದ

ಆಸದಪಡದೂೋದಿಲ್ಿ"

ಅಂದರು

ನನೆ

ಯೋಚನದಗಳನುೆ

ಗರಹಸಿದವರಂತದ;

ಮ್ಗುವಿನದರಂತದ ನನೆ ತಲ್ದಯನುೆ ನದೋವರಿಸಿ, ಮ್ತದೂತಮಮ ತಲ್ದಯಿಡೋ ಕದೈಯಾಡಸುತತ, "ಹದೂೋಗಿ ತಲ್ದ ಒರಸದೂಕೋ" ಎಂದು ಒತಾತಯಿಸಿದರು. "ಎಲ್ದಗಳು ಹುಲ್ುಿ ಮ್ಳದಯಲ್ಲಿ ತದೂೋಯೋದನೆ ಕಂಡರದ ನನಗದ ಹದೂಟದಟೋಕಿಚು​ು ಅನೆಸತದತ, ಮ್ಳದ ಬರದೂೋವಾಗ ನೋನು ಹುಲ್ಾಿಗಬದೋಕು ಎಲ್ದಯಾಗಬದೋಕು ಅಂತ ಅನೆಸತಾತ? ಆದರದ ನನಗದ ಅವುಗಳನುೆ ಕಂಡರದ ಸಾಕು, ಸಂತದೂೋಷ, ಅಷುಟ ಮಾತರ ಅಲ್ಿ, ಯಾವುಯಾವುದು ಒಳದಿದ್ದೂೋ ಕಿರಿಯದ್ದೂೋ ಸುಖವಾದದ್ದೂೆೋ ಅವುಗಳನೆ ಕಾಣದೂೋದ್ದ ನನಗದ ಸಂತದೂೋಷ." "ಹಂದಿನ ಯಾವುದರ ಬಗದೆಯೂ ನಮ್ಗದ ವಿಷಾದವಿಲ್ಿವಾ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ್ದ, ನನೆ ಹೃದಯ ಬರಬರುತತ ಭಾರವಾಗತದೂಡಗಿತು. ಉತತರ ಕದೂಡುವುದಕದಕ ಮ್ುಂಚ್ದ ಅವರು ಕದೂಂಚ ಯೋಚ್ಚಸಿದರು. ಮ್ನಸು್ ಬ್ಬಚ್ಚು ಮಾತಾಡದೂೋದಕದಕ ಅವರು ಬಯಸುರ್ತತರುವ ಹಾಗದ ನನಗದ ಕಾಣ್ಸಿತು. "ಉಹೂ​ೂ, ಇಲ್ಿ" ಎಂದರು ಕಿರಿದ್ಾಗಿ. "ನಜ ಅಲ್ಿ, ಅಲ್ಿವಾ" ಎಂದ್ದ ನಾನು, ಅವರ ಕಡದ ಮ್ುಖ ರ್ತರುಗಿಸಿ ಅವರ ಕಣಣಲ್ದಿೋ ನದೂೋಡುತತ, "ನಮ್ಗದ ಹಂದಿನ ಯಾವುದರ ಬಗದೆಯೂ ಖದೋದವಿಲ್ಿವಾ?" "ಇಲ್ಿ!, ಅದಕದಕ ನಾನು ಕೃತಜ್ಞನಾಗಿದಿೆೋನ, ಖಂಡತ ವಿಷಾದವಿಲ್ಿ" ಎಂದು ಒರ್ತತ ಹದೋಳುತತ. "ನಮ್ಗದ ಹಂದಿನದು ವಾಪಸು ಬರಲ್ಲ ಅನೆಸದೂಲ್ಿವಾ?" "ಉಹೂ​ೂ; ನನಗದ ರದಕದಕಗಳ್ಳರಬದೋಕು ಅಂತ ಆಸದ, ಆದರದ ಅದು ಸಾರ್ಾ ಇಲ್ಿ." "ನಮ್ಗದ

ಹಂದಿನದನುೆ

ಬದಲ್ಾಯಿಸಬದೋಕು

ಅನೆಸದೂಲ್ಿವಾ?

ನಮ್ಮನಾೆಗಲ್ಲೋ

ನನೆನಾೆಗಲ್ಲೋ

ಆಕ್ಷದೋಪಣದ

ಮಾಡಲ್ಿವಾ?" "ಎಂದ್ದಂದಿಗೂ ಇಲ್ಿ! ಆದದ್ದೆಲ್ಿ ಒಳ್ಳತದೋ ಆಯಿತು!" "ನನೆ ಮಾತು ಕದೋಳ್ಳ!" ಎಂದ್ದ ನಾನು ಅವರ ತದೂೋಳನುೆ ಮ್ುಟಿಟ, ನನೆ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ ನದೂೋಡಲ್ಲ ಎಂದು. "ನಾನು ಹದೋಗದ ಬದುಕಬದೋಕೂಂತ ನಮ್ಗದ ನಜವಾಗಿ ಅನೆಸಿತದೂೋ ಹಾಗದ ಬದುಕು ಅಂತ ಯಾಕದ ನನಗದ ನೋವು ಹದೋಳಲ್ಲಲ್ಿ? ನಾನು ಅನಹಿಳಗಿದೆ ಸಾವತಂತರಯವನುೆ ನನಗದೋಕದ ಕದೂಟಿಟರಿ? ನನಗದ ಬುದಿಧವಾದ ಹದೋಳದೂೋದನೆ ಯಾಕದ ನಲ್ಲಿಸಿದಿರಿ? ನಮ್ಗದ ಇಷಟ ಇದಿೆದ್ದರ, ಬದೋರದ ರಿೋರ್ತೋಲ್ಲ ದ್ಾರಿ ತದೂೋರಿಸಿದಿೆದ್ದರ, ಇವದಲ್ಿ ಆಗಾತನದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ!" ಎಂದ್ದ. ನನೆ ರ್ವನಯಲ್ಲಿ ಅಪಾರ ಅಸಂತದೂೋಷ, ಜದೂತದಗದ ಹಂದಿದೆ ಪದರೋಮ್ದ ಬದಲ್ಲಗದ ಛದೋಡಕದಗಳು ಕಾಣ್ಸಿದುೆವು. "ಏನು ಆಗಾತ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದರು ಅಚುರಿಯಿಂದ ನನೆ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ. "ಅದ್ದೋನದೋ ಇರಲ್ಲ, ಅದರಲ್ದಿೋನೂ ತಪಿುಲ್ಿ, ಎಲ್ಿ ಸರಿಯಾಗದೋ ಇದ್ದ, ಸರಿಯಾಗಿದ್ದ" ಎಂದರು ಮ್ುಗುಳೆಗದ ಸೂಸುತತ. 'ನಜವಾಗೂಿ ಅವರಿಗದೋನೂ ಅರ್ಿವಾಗಾತನದೋ ಇಲ್ಿವಾ? ಅರ್ವಾ ಅದಕೂಕ ಕದಟಟದ್ದೆಂದರದ, ಅರ್ಿ ಮಾಡಕದೂಳದೂಿೋಕದ ಅವರಿಗದ ಇಷಟವಿಲ್ಿವಾ?' ಎಂಬ ಆಲ್ದೂೋಚನದ ನನೆ ಮ್ನಸ್ಲ್ಲಿ ಸುಳ್ಳಯಿತು. ತಕ್ಷಣ

ನನಗದ

ಅಳು

ಬಂತು.

"ನೋವು

ಬದೋರದ

ರಿೋರ್ತ

ವರ್ತಿಸಿದೆರದ,

ಕಾರಣವಿಲ್ಿದ್ದ

ನಾನೋಗ

ಶಿಕ್ಷದ

ಅನುಭವಿಸಬದೋಕಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅದ್ದಲ್ಿ ನಮ್ಮ ನಲ್ಿಕ್ಷಯ ರ್ತರಸಾಕರಗಳ್ಳಂದ ಆದದುೆ, ನನಗದ ಅಮ್ೂಲ್ಾವದನಸಿದೆನದೆಲ್ಿ ನೋವು ಕಿತದೂಕಂಡುಬ್ಬಡತಲ್ಲಿಲ್ಿ."

75

"ಏನು ನೋನು ಹದೋಳ್ಳತರದೂೋದು, ಮ್ರಿ?" ಅವರಿಗದ ನನೆ ಮಾತುಗಳು ಅರ್ಿವಾದಂತದ ಕಾಣಲ್ಲಲ್ಿ. "ಉಹೂ​ೂ! ಮ್ಧದಾ ತಡೋಬದೋಡ! ನನೆನುೆ ನಮ್ಮ ನಂಬ್ಬಕದಯಿಂದ, ಪಿರೋರ್ತಯಿಂದ, ನಮ್ಮ ಗೌರವದಿಂದ ಕೂಡ ಹದೂರಹಾಕಿದಿೆೋರಿ. ಹಂದಿನದನದೆಲ್ಿ ಜ್ಞಾಪಿಸಿಕದೂಂಡಾಗ ನೋವು ನನೆನೆನೂೆ ಪಿರೋರ್ತಸಿತದಿೆೋರಿ ಅಂತ ನಂಬಕಾಗಲ್ಿ. ಇಲ್ಿ, ಮಾತಾಡದೂಲ್ಿ! ತುಂಬ ದಿನಗಳ್ಳಂದ ನನಗದ ಚ್ಚತರಹಂಸದ ಕದೂಡಾತ ಇದೆದುೆ ಏನೂಂತ ಹದೋಳ್ಳಬ್ಬಡತೋನ. ಬದುಕಿನ ಬಗದೆ ನನಗದ ಏನೂ ಗದೂರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ ಅನದೂೆೋದು, ಅನುಭವ ಪಡೋಲ್ಲ ಅಂತ ನೋವು ನನೆನುೆ ಬ್ಬಟುಟಹದೂೋದುೆ ನನೆ ತಪದುೋ? ರ್ತಳ್ಳವಳ್ಳಕದ ಬಂದಿರದೂೋ ಈಗ ಮ್ತದತ ನಮ್ಮ ಹರ್ತತರ ಬರದೂೋದಕದಕ ಒಂದು ವಷಿದಿಂದ ಹದಣಗಾತ ಇರದೂೋ ನನೆ ನೋವು ದೂರಕದಕ ತಳ್ಳಿ ನನಗದ ಏನು ಬದೋಕು ಅನದೂೆೋದು ನಮ್ಗದ ಅರ್ಿವದೋ ಆಗಾತ ಇಲ್ಿ ಅನದೂೆೋ ರಿೋರ್ತ ನಟಿಸಾತ ಇದಿೋರಲ್ಿ? ನೋವು ಹಾಗದ ಮಾಡಾತ ಇದೂರ ನಮ್ಮನೆ ಬದೈಯೋಕಾಗಬಾದುಿ, ನನೆದ್ದೋ ತಪು​ು ಅಂತ ಕದೂರಗಾತ ಇರದೂೋ ಹಾಗದ ಮಾಡತದಿೆೋರಿ. ಹೌದು, ನಮಿಮಬಬರ ಸಂತದೂೋಷಾನ ಪೂರ್ತಿ ಕಿತದೂಕೋಬಹುದ್ಾದ ಬದುಕಿನ ಕಡದ ನೋವು ಮ್ತದತ ನನೆನೆ ತಳ್ಳಿಬ್ಬಡದೂೋಕದ ಪರಯತೆಪಡತದಿೆೋರಿ." "ಹಾಗದ ನಾನದಲ್ಲಿ ಮಾಡದೆ?" ಗಾಬರಿ ಅಚುರಿಗಳನುೆ ತದೂೋಪಿಡಸುತತ ಕದೋಳ್ಳದರು. "ನನದೆವರದಗೂ ಹದೋಳಾತನದೋ ಇದಿರ, ನನದೆೋನೂ ಹದೋಳ್ಳದಿರ - ನೋವಿಲ್ಲಿರದೂೋದಕದಕ ಸಾರ್ಾ ಇಲ್ಿ, ಈ ಚಳ್ಳಗಾಲ್ಾನೂ ಪಿೋಟರ್ಸಿಬರ್ಗಿನಲ್ದಿೋ ಕಳ್ಳೋಬದೋಕು ಅಂತ. ನನಗದ ಆ ಪಿೋಟರ್ಸಿಬರ್ಗಿ ಅಂದ್ದರ ಆಗಲ್ಿ. ನನಗದ ಬದಂಬಲ್ ಕದೂಡದೂೋದರ ಬದಲ್ು, ನದೋರ ಮಾತನುೆ ಹದೋಗದೂೋ ತಪಿುಸಿಕದೂೋರ್ತೋರಿ, ನನೆ ಬಗದೆ ಮ್ನದ್ಾಳದಿಂದ ಒಂದ್ದೋ ಒಂದು ಪಿರೋರ್ತಯ ಮಾತನೂೆ ಆಡಲ್ಿ. ಅಷದಟೋ ಅಲ್ಿ, ನಾನು ಬ್ಬದೆರದ ಬದೈರ್ತೋರಿ, ಬ್ಬದೆದೆಕಕದ ಸಂತದೂೋಷಪಡತೋರಿ." "ನಲ್ಲಿಸು!" ಎಂದರು ಜದೂೋರಾಗಿ, ಕಟುವಾಗಿ. "ಹಾಗದ ಹದೋಳಕದಕ ನಂಗದ ಯಾವ ಹಕೂಕ ಅಧಿಕಾರಾನೂ ಇಲ್ಿ. ನಂಗದ ನನೆ ಕಂಡದರ ಆಗಲ್ಿ ಅನದೂೆೋದು ಇದರಿಂದ ಗದೂತಾತಗತದತ, ನೋನು ನನೆನೆ .. . ." 'ಪಿರೋರ್ತಸಲ್ಿ, ಅಲ್ಿವಾ? ಹಾಗಂತ ಹದೋಳ್ಳಬ್ಬಡ' ಅಂದುಕದೂಂಡದ, ಆದರದ ನನೆ ಗಂಟಲ್ನುೆ ಗದೆದ ಹಡದಿತುತ. “ನಮ್ಮ ಹಂದಿನ ಪಿರೋರ್ತ ಎಲ್ಿ ಹದೂೋಯುತ, ಹದೂರಟದೋ ಹದೂೋಯುತ” ಅಂತ ನನೆ ಮ್ನಸು್ ಚ್ಚೋರಿ ಹದೋಳ್ಳತು. ಅವರದೋನೂ ನನೆ ಹರ್ತತರ ಬಂದು ಸಮಾಧಾನ ಹದೋಳಕದಕ ಪರಯರ್ತೆಸಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವರ ಬಗದೆ ನಾನು ಅಂದಿದೆ ಮಾರ್ತನಂದ ಅವರಿಗದ ನದೂೋವಾಗಿತುತ. ಮ್ತದತ ಅವರು ಮಾತಾಡದ್ಾಗ ಅವರ ರ್ವನ ತಣಣಗ,ದ ನಭಾಿವುಕವಾಗಿತುತ. "ನೋನು ನನೆನೆ ಯಾಕದ ಆಕ್ಷದೋಪ ಮಾಡತದಿೆೋ ಅನದೂೆೋದ್ದೋ ನಂಗದ ಅರ್ಿ ಆಗಿತಲ್ಿ. ಹಂದಿನ ಹಾಗದ ನಾನು ನನೆನೆ ಪಿರೋರ್ತಸಾತ ಇಲ್ಿ ಅಂತ ನಂಗದ ಅನೆಸಿದ್ದರ .. .." "ಪಿರೋರ್ತಸಿತದಿರ!" ಕಚ್ಚಿಫ್ಟನಲ್ಲಿ ಮ್ುಖ ಹುದುಗಿಸಿಕದೂಂಡು ಹದೋಳ್ಳದ್ದ, ಕಣ್ಣೋರು ಧಾರಾಕಾರವಾಗಿ ಸುರಿೋತು. "ಹಾಗಾದ್ದರ, ಅದಕದಕ ನಮ್ಮನೆ ನಾವು ಬದೈಯಕೋಬದೋಕು. ಬದುಕಿನ ಪರರ್ತ ಹಂತದಲ್ೂಿ ತನೆದ್ದೋ ರಿೋರ್ತಯ ಪಿರೋರ್ತ ಇರತದತ." ಎಂದು ಹದೋಳ್ಳ ಸವಲ್ು ಹದೂತುತ ಸುಮ್ಮನದೆರು. "ನೋನು ಪಾರಮಾಣ್ಕತದೋನ ಬಯಸದೂೋದ್ಾದ್ದರ, ಪೂರ್ತಿ ಸತಾವನುೆ ಹದೋಳ್ಳಬ್ಬಡಲ್ಾ? ನನೆ ಕಂಡ ಆ ಮೊದಲ್ಲನ ಬದೋಸಿಗದ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಿ, ರಾರ್ತರ ಪೂರ್ತಿ ನದ್ದೆ ಇಲ್ಿದ್ದ ಬ್ಬದ್ದೂಕಂಡರ್ತಿದ್ದೆ, ನನೆದ್ದೋ ಯೋಚನದ, ನಾನಾಗದೋ ನನೆ ಪಿರೋರ್ತಸಿದ್ದೆ, ನನೆ ಹೃದಯದಲ್ದಿೋ ಅದನುೆ ಪದೂೋಷಿಸಿಕದೂಂಡು ಬಂದ್ದ. ಹಾಗದೋ ಮ್ತದತ, ಪಿೋಟರ್ಸಿಬಬರ್ಗಿನಲ್ಲಿ ಮ್ತುತ ಇತರ ಕಡದ, ಅದು ನನೆ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಬದಳ್ಳೋತಾನದೋ ಹದೂೋಯುತ. ಆ ರಾರ್ತರಗಳದಲ್ಿ ಭಯಂಕರವಾಗಿದುವ ನದ್ದೆ ಇಲ್ಿದ್ದ; ಆ ಪಿರೋರ್ತೋನ ನಾನು ಒಡದದು ಚೂರು ಚೂರು ಮಾಡದೂೋದಕದಕ ಹರಸಾಹಸಪಟದಟ. ಯಾಕಂದ್ದರ ಅದು ನನೆ ರ್ಜೋವ ಹಂಡತತುತ. ಆದರದ ನಾನದನುೆ ಹಾಳುಮಾಡಲ್ಲಲ್ಿ, ನನಗದ ನದೂೋವು ಕದೂಡಾತ ಇದೆ ಭಾಗಾನ ಮಾತರ ಕತತರಿಸಿ ಹಾಕದೆ. ಆಮೋಲ್ದ ನನೆಲ್ಲಿ ಸಮಾಧಾನ ಮ್ೂಡತು. ಇನೂೆ ನನಗದ ಪಿರೋರ್ತ ಇದ್ದ, ಆದ್ದರ ಬದೋರದ ರ್ರದುೆ."

76

"ನೋವು ಅದನೆ ಪಿರೋರ್ತ ಅಂರ್ತೋರಿ, ನಾನದನೆ ಚ್ಚತರಹಂಸದ ಅಂರ್ತೋನ. ನಮ್ಗದ ಅದು ಅಷದೂಟಂದು ಇಷಟ ಇಲ್ಲೆದ್ದರ, ಆ ಮೋಲ್ಂತಸಿತನ ಜನರ ಜದೂತದ ಬದರದಯೋದಕದಕ ನೋವಾ​ಾಕದ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಕದೂಟಿಟರಿ, ಆ ಕಾರಣದಿಂದ ನನೆ ಮೋಲ್ಲನ ಪಿರೋರ್ತ ಕಳಕದೂಂಡರಿ?" "ಅದು ಆ ಜನ ಅಲ್ಿ, ಮ್ರಿ." "ನೋವಾ​ಾಕದ ನನೆ ಮೋಲ್ದ ಅಧಿಕಾರ ತದೂೋರಿಸಿ​ಿಲ್ಿ? ನನೆನೆ ಯಾಕದ ಕೂಡಹಾಕಲ್ಲಲ್ಿ, ಕದೂಂದು ಹಾಕಲ್ಲಲ್ಿ? ಹಂದಿನ ಎಲ್ಿ ಸಂತದೂೋಷನ ಕಳದೂಕಳೂ ದ ಿ ಬದಲ್ು ಹಾಗದ ಮಾಡದಿೆದ್ದರ ಎಷದೂಟೋ ಚ್ದನಾೆಗಿರ್ತಿತುತ. ಆಗ ನಾನು ಸುಖವಾಗಿರ್ತಿದ್ದೆ, ಈಗಿನ ಅವಮಾನ ಇರ್ತಿಲ್ಲಿಲ್ಿ." ಮ್ುಖ ಮ್ುಚ್ಚುಕೂ ದ ಂಡು ನಾನು ಮ್ತದತ ಬ್ಬಕಕತೂ ದ ಡಗಿದ್ದ. ಅಷುಟ ಹದೂರ್ತತಗದ ಕಾತಾ​ಾ ಮ್ತುತ ಸದೂೋನಾ ಒದ್ದೆಮ್ುದ್ದೆಯಾಗಿ ನಗುನಗುತತ ಜದೂೋರಾಗಿ ಮಾತಾಡುತತ ವರಾಂಡದಿಂದ ಹದೂರಗದ ಬಂದರು. ನಮ್ಮನುೆ ನದೂೋಡದ ಅವರಿಬಬರೂ ಸುಮ್ಮನಾಗಿ ತಕ್ಷಣವದೋ ಒಳಗದ ಹದೂೋದರು. ತುಂಬ ಹದೂತುತ ಮೌನದಿಂದಿದ್ದೆವು. ಚ್ದನಾೆಗಿ ಅತುತಬ್ಬಟಿಟದೆರಿಂದ ನನಗದ ಮ್ನಸು್ ಹಗುರ ಎನಸಿತುತ. ನಾನು ಅವರ ಕಡದ ದೃಷಿಟ ಹರಿಸಿದ್ದ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಕದೈಯ ಮೋಲ್ದ ತಲ್ದಯನಾೆನಸಿ ಕೂರ್ತದೆರು. ನನೆ ದೃಷಿಟಗದ ಉತತರ ಎಂಬಂತದ ಏನದೂೋ ಹದೋಳಕದಕ ಇಷಟಪಡತದೆ ಹಾಗಿತುತ. ಆದರದ ಬರಿೋ ನೋಳ ಉಸಿರದೂಂದನುೆ ಬ್ಬಟುಟ ಹಂದಿನ ತಮ್ಮ ಭಂಗಿಯಲ್ದಿೋ ಕೂತರು. ಅವರ ಬಳ್ಳ ಹದೂೋಗಿ ಕದೈ ತದಗದ್ ದ ದ. ನನೆ ಕಡದ ಯೋಚನದಯಿಂದ ಕೂಡದ ತಮ್ಮ ಮ್ುಖ ರ್ತರುಗಿಸಿದರು. ತಮ್ಮ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳ್ಳಗದ ಮಾರ್ತನ ರೂಪ ಕದೂಟಟ ಹಾಗದ ಅವರದಂದರು: "ಹೂ​ೂ, ನಾವದಲ್ಿ, ಅದರಲ್ೂಿ ಹದಂಗಸರು ನೋವು, ಬದುಕಿನ ಅನಷಟಗಳ ಅನುಭವವನದೆಲ್ಿ ಸವತುಃ ಪಡೋಲ್ದೋಬದೋಕು, ಆಗಲ್ದೋ ನಜವಾದ ರ್ಜೋವನಕದಕ ಮ್ರಳದೂದಕದಕ ಸಾರ್ಾವಾಗದೂೋದು. ಅದಕದಕ ಜನರನೆ ಹದೂಣದ ಮಾಡದೂೋದು ಸರಿ ಅಲ್ಿ. ಆ ಹದೂರ್ತತಗದ ನನೆ ಬಗದೆ ನನಗಿದೆ ಮ್ೂಖಿ ಆಕಷಿಣದಯ ಕದೂನದ ಏನೂ ಬಂದಿಲ್ಲಿಲ್ಿ. ನೋನದೋ ಅದನೆ ಹದೂೋಗಗದೂಟದಟ, ನನೆ ಮೋಲ್ದ ನಾನು ಯಾವುದ್ದೋ ಒತತಡ ಹಾಕದೂೋ ಹಾಗಿಲ್ಿ ಅಂದ್ದೂಕಂಡದ, ಅಷುಟ ಹದೂರ್ತತಗದ ಆ ಅನೆಸಿಕದ ನನೆಂದ ದೂರ ಹದೂೋಗಿಬ್ಬಟಿಟತುತ." "ನೋವು ನನೆ ಪಿರೋರ್ತಸಿತದೆರದ ನನೆ ಪಕಕದಲ್ದಿೋ ನಂತದೂಕಂಡು ನಾನದಕದಕ ಸಿಕಿಕ ನರಳದೂೋ ಹಾಗದ ಯಾಕದ ಮಾಡತದಿರ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ್ದ. "ಯಾಕಂದ್ದರ,

ಆ

ವಿಷಯದಲ್ಲಿ

ನೋನು

ನನೆ

ಮಾತು

ಕದೋಳದೂೋ

ಸಿ​ಿರ್ತೋಲ್ಲಲ್ಲಿಲ್ಿ,

ಪರಯತೆವನದೆೋನದೂೋ

ಪಡತದಿೆರಬಹುದು. ನಂಗದ ಸವಂತ ಅನುಭವ ಆವಶಾಕವಾಗಿತುತ, ಈಗ ನಂಗದ ಅದ್ಾಗಿದ್ದ." "ಅಂದ್ದರ ಅದನದೆಲ್ಿ ಲ್ದಕಾಕಚ್ಾರ ಹಾಕಿದಿರ, ಪಿರೋರ್ತ ಮಾತರ ಇಲ್ಲಿಲ್ಿ." ಮ್ತದತ ಅವರು ಮೌನದ ಮೊರದಹದೂಕಕರು. "ನೋನೋಗ ಹದೋಳ್ಳದುೆ ಕಟುವಾದರೂ, ನಜ" ಎಂದು ಮೋಲ್ದದುೆ ವರಾಂಡದಲ್ಲಿ ಸುತಾತಡುತತ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದರು: "ಹೌದು, ಅದು ನಜ. ಅದಕದಕ ನನೆನದೆೋ ಬದೈಯಬದೋಕು" ಎಂದು ನಲ್ಲಿಸಿದರು ನನದೆದುರು ಬಂದು. "ನನೆನೆ ಪಿರೋರ್ತಯಿಂದ ದೂರ ಇಟಿಟಬದೋಿಕಾಗಿತುತ ಅರ್ವಾ ಸರಳ ರಿೋರ್ತಯ ಪಿರೋರ್ತೋನ ಅಳವಡಸದೂಕೋಬದೋಕಾಗಿತುತ." "ಅದನದೆಲ್ಿ ಈಗ ಮ್ರದತುಬ್ಬಡದೂೋಣ" ಎಂದ್ದ ನಾನು ಅಳುಕಿನಂದ. "ಇಲ್ಿ, ಹಳದೋದ್ದಂದಿಗೂ ವಾಪಸು್ ಬರಲ್ಿ" ಎಂದರು, ಈಗ ಅವರ ರ್ವನ ಮ್ೃದುವಾಗಿತುತ.

77

"ಅದ್ಾಗಲ್ದೋ ತನೆ ಜಾಗ ಸದೋರಿದ್ದ" ಅಂದ್ದ ನಾನು ಅವರ ಭುಜದ ಮೋಲ್ದ ಕದೈಯಿಡುತತ. ಅದನೆವರು ತದಗದದು ತಮ್ಮ ಕದೈಯಲ್ಲಿಟುಟಕೂ ದ ಂಡು ಅದುಮಿದರು. "ಹಂದನದರ ಬಗದೆ ನನಗದೋನೂ ವಿಷಾದವಿಲ್ಿ ಎಂದ್ದನಲ್ಿ, ಅದು ತಪು​ು. ಅದರ ಬಗದೆ ವಿಷಾದವಿದ್ದ; ಇನದೆಂದೂ ಮ್ರುಕಳ್ಳಸಲ್ಾರದ ಹಂದಿನ ಪಿರೋರ್ತಗಾಗಿ ನಾನು ಕಣ್ಣೋರು ಸುರಿಸಿತೋನ. ಇದಕದಕ ಯಾರು ಹದೂಣದ, ನನಗಂತೂ ಗದೂರ್ತತಲ್ಿ. ಪಿರೋರ್ತಯೋನದೂೋ ಇದ್ದ, ಆದರದ ಹಳದೋದಲ್ಿ. ಅದರ ಸಾಿನ ಗಟಿಟ, ಆದರದ ಅದು ದಿೋರ್ಿಕಾಲ್ ಕಾದು ತನೆ ಸಾಮ್ರ್ಾಿ ಕಳಕದೂಂಡದ್ದ. ನದನಪುಗಳ್ಳನೂೆ ಇವದ, ಕೃತಜ್ಞತದ ಕೂಡ, ಆದರದ .. .." "ಇನದೆೋನೂ ಹದೋಳದಬೋಡ" ಮ್ಧದಾ ಪರವೋದ ಶಿಸಿ ನುಡದ್ದ: "ಎಲ್ಿ ಹಂದ್ದ ಹದೋಗಿತದೂತೋ ಹಾಗದೋ ಇರಲ್ಲ! ಅದು ಖಂಡತ ಸಾರ್ಾ, ಅಲ್ಿವಾ?" ಅಂದ್ದ, ಅವರ ಕಣುಣಗಳಲ್ದಿೋ ನದೂೋಟ ನಟುಟ. ಆದರದ ಅಲ್ಲಿನ ನದೂೋಟ ಸುಷಟವೂ ಪರಶ್ಾಂತವೂ ಆಗಿತುತ, ನನೆ ಕಣುಣಗಳಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ನಾಟಲ್ಲಲ್ಿ. ನಾನು ಮಾತಾಡುತತ ಇರದೂೋವಾಗಲ್ೂ, ನನೆ ಆಸದಗಳಾಗಲ್ಲೋ ಬ್ಬನೆಹಗಳಾಗಲ್ಲೋ ನಜವಾಗಕದಕ ಸಾರ್ಾವಿಲ್ಿ ಅನದೂೆೋದು ನನಗದ ಗದೂರ್ತತತುತ. ಅವರು ಪರಶ್ಾಂತತದಯಿಂದ, ನವುರಾಗಿ ನಕಕರು; ಅದು ನನಗದ ವಯಸಾ್ದವನದೂಬಬನ ನಗದಯಾಗಿ ಕಾಣ್ಸಿತು. "ನೋನನೂೆ ಅದ್ದಷುಟ ಚ್ಚಕಕವಳಾಗಿದಿೆೋ! ನಾನದೂೋ ವಯಸಾ್ದವನು. ನೋನು ನನೆಲ್ಲಿ ಏನನೆ ಅಪದೋಕ್ಷಿಸಿತದಿೆೋಯೋ ಅದು ನನೆಲ್ಲಿ ಉಳ್ಳದಿಲ್ಿ. ನಾವಾ​ಾಕದ ಆತಮವಂಚನದ ಮಾಡದೂಕೋಬದೋಕು?" ನಗುತತಲ್ದೋ ಹದೋಳ್ಳದರು. ಅವರದದುರು ಮೌನದಿಂದ ನಂತದ, ನನೆ ಹೃದಯವೂ ಕರಮೋಣ ಶ್ಾಂತವಾಯಿತು. "ಹಳದೋದನದೆೋ ನಾವು ಮ್ರುಕಳ್ಳಸದೂೋದು ಬದೋಡ. ಮ್ುಖವಾಡಗಳನೆ ರ್ರಿಸಿ ಬದುಕದೂೋದು ಬದೋಡ. ಹಳದಯ ಭಾವನದಗಳ್ಳಗೂ ಉತಕಂಹತದಗಳ್ಳಗೂ ಕದೂನದೋ ಇದ್ದ ಅನದೂೆೋದಕದಕ ನಾವು ಕೃತಜ್ಞರಾಗಿಬದೋಿಕು. ಹುಡುಕಾಟದ ಉತಕಂಹತದ ನಮ್ಮ ಪಾಲ್ಲಗದ ಮ್ುಗಿದು ಹದೂೋದ ಕತದ; ನಮ್ಮ ಹುಡುಕಾಟ ಮ್ುಗಿದಿದ್ದ. ನಮ್ಗದ ಸಾಕಷುಟ ಸುಖ ಸಿಕಿಕದ್ದ. ನಾವಿೋಗ ದೂರ ನಂತು ಅವನಗದ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಕದೂಡದೂೋಣ" ಅಂದರು ಬಾಗಿಲ್ ಬಳ್ಳ ನಂರ್ತದೆ ದ್ಾದಿಯ ಮ್ಡಲ್ಲ್ಲಿದೆ ವಾನಾ​ಾ ಕಡದ ನದೂೋಟ ಬ್ಬೋರಿ. "ಅದ್ದೋ ಈಗ ಸತಾ, ಮ್ರಿ" ಎಂದರು ನನೆ ಮ್ುಖವನುೆ ತಮಮಡದಗದ ಸದಳದ ದ ುಕದೂಂಡು ಮ್ುರ್ತತಟುಟ; ಅವರಿೋಗ ಹಂದಿನ ಪದರೋಮಿಯಲ್ಿ, ಹರಿಯ ಗದಳಯ ದ ಅಷದಟ. ತದೂೋಟದಿಂದ ಹದೂಮ್ುಮರ್ತತದೆ ರಾರ್ತರಯ ಸುಗಂರ್ಭರಿತ ಹದೂಸತನ ಮ್ತತಷುಟ ಹದಚ್ಾುಯಿತು; ಸದುೆಗಳು ಮೌನವೂ ಈಗ ಹದಚು​ು ಗಂಭಿರವಾದವು; ಒಂದ್ಾದ ಮೋಲ್ದೂಂದರಂತದ ಆಗಸದಲ್ಲಿ ಚ್ಚಕದಕಗಳು ಮಿನುಗತದೂಡಗಿದವು. ನಾನವರ ಕಡದ ನದೂೋಡದ್ದ, ನನೆ ಮ್ನಸು್ ತುಂಬ ಹಗುರವಾಗಿದ್ದ ಅನೆಸಿತು. ನದೂೋವನುೆ ಕದೂಡುರ್ತತದೆ ನರವನುೆ ಕತತರಿಸಿ ಹಾಕಿದ ಹಾಗದ ನನೆ ಸಂಕಟದ ಬದೋರನುೆ ಕಿತದತಸದದ್ಾಗಿತುತ. ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ನನೆ ಹಂದಿನ ಭಾವನದಗಳದಲ್ಿ, ಗತಕಾಲ್ದ ಹಾಗದಯೋ ನದನಪಿಗದ ಬಾರದಷುಟ ಹಂದ್ದ ಸರಿದಿತುತ; ಅದನುೆ ವಾಪಸು್ ತರುವುದು ಅಸಾರ್ಾ ಮಾತರವಲ್ಿ, ನದೂೋವಿನದೂ ಇರಿಸುಮ್ುರಿಸಿನದೂ ಅನುೆವ ಅರಿವು ನನೆಲ್ುಿಂಟಾಯಿತು. ನನಗದ ಸಂತಸದ್ಾಯಕ ಅನೆಸಿದ ಆ ಕಾಲ್ ನಜವಾಗಿಯೂ ಅಷದೂಟಂದು ಒಳದಿಯದ್ದೋ? ಅದ್ದಲ್ಿ ಹಂದಿನದು, ತುಂಬ ಹಂದಿನದು! "ಟಿೋ ತದೂಗದೂಳಿಕಕದ ಸರಿಯಾದ ಸಮ್ಯ" ಅಂದರವರು. ಇಬಬರೂ ನಡುಮ್ನದಗದ ಹದೂೋದ್ದವು. ಬಾಗಿಲ್ ಹರ್ತತರ ಮ್ಗುವನುೆ ಮ್ಡಲ್ಲ್ಲಿ ಹದೂರ್ತತದೆ ದ್ಾದಿ ಕಾಣ್ಸಿದಳು. ಅದನೆ ನನೆ ತದೂೋಳುಗಳಲ್ಲಿ ತದಗದುಕದೂಂಡದ, ಕದಂಭಾರದಿಂದ ಹದೂಳದಯುರ್ತತದೆ ಎಳದಯ ಕಾಲ್ುಗಳ್ಳಗದ ಹದೂದಿಸಿದ್ದ, ಎದ್ದಗದ ಅಪಿುಕೂ ದ ಂಡು ನನೆ ತುಟಿಗಳ್ಳಂದ ಹೂಮ್ುತತನೆತದತ. ಇನೂೆ 78

ನದ್ದೆಯಲ್ಲಿದೆ ಮ್ಗು ಮ್ುಚ್ಚುಕದೂಂಡದೆ ಪುಟಟ ಕದೈಬದರಳುಗಳನುೆ ಬ್ಬಡಸುತತ ತನೆ ಕಣುಣಗಳನುೆ ಅರದತರ ದ ದದು ನದೂೋಡದ್ಾಗ ಏನನದೂೆೋ ಹುಡುಕುರ್ತತರುವ ಹಾಗದ ಅರ್ವಾ ನದನಪಿಸಿಕದೂಳುಿರ್ತತರುವ ಹಾಗದ ಕಾಣ್ಸಿತು. ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಅದರ ಕಣುಣಗಳು ನನೆ ಮೋಲ್ದ ನಟುಟ ಪರಜ್ಞಯ ದ ಹದೂಳಹು ಕಾಣ್ಸಿತು, ಊದಿಸಿಕದೂಂಡಂರ್ತದೆ ತುಟಿಗಳು ಈಗ ಬ್ಬರಿದು ಹೂನಗದಯಾಯಿತು. "ನನೆ ಕಂದಮ್ಮ, ಕಂದಮ್ಮ!" ಎಂದುಕದೂಂಡದ ನನದೆದ್ದಗದ ಅವುಚ್ಚಕದೂಳುಿತತ; ನನೆ ನರನಾಡಗಳಲ್ದಿಲ್ಿ ಹಷಿದ ಹದೂನಲ್ು ಹರಿಯಿತು; ಅದಕದಕ ನದೂೋವಾಗಬಹುದ್ದಂಬುದನೂೆ ಲ್ದಕಿಕಸದ್ದ ಜದೂೋರಾಗಿ ಅಪಿುಕೂ ದ ಂಡದ. ಅದರ ತಣಣನಯ ದ ಪುಟಟ ಪಾದಗಳನುೆ, ಹದೂಟದಟಯನುೆ, ತದಳು ಹದೂದಿಕದಯಿದೆ ತಲ್ದಯನುೆ ಮ್ುದಿೆಸಲ್ು ಬಾಗಿದ್ದ. ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರು ನನೆ ಬಳ್ಳ ಬಂದರು, ಬದೋಗ ಮ್ಗುವಿನ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ದ ಮ್ುಸುಕು ಹಾಕಿ ಮ್ತದತ ತದಗದ ದ ರು. "ಇವಾನ್ ಸದಗಿ ದ ಯಿಚ್!" ಎಂದರು ಅವರು, ಮ್ಗುವಿನ ಕತತಲ್ಲಿ ಕಚಗುಳ್ಳಯಿರಿಸುತತ. ಆದರದ ನಾನು ಮ್ತದತ ಬದೋಗ ಇವಾನ್ ಸದಗಿ ದ ಯಿಚ್ ಮೋಲ್ದ ಹದೂದಿಕದ ಹದೂದಿಸಿದ್ದ. ನನೆ ಬ್ಬಟುಟ ಯಾರೂ ಅದರ ಕಡದ ನಟಟ ನದೂೋಟದಿಂದ ನದೂೋಡದೂೋ ಹಾಗಿಲ್ಿ. ಯಜಮಾನರ ಕಡದ ನದೂೋಡದ್ದ. ನನೆ ಕಡದ ನದೂೋಡದ್ಾಗ ಅವರ ಕಣುಣಗಳಲ್ಲಿ ನಗು ಸುಳ್ಳದ್ಾಡತು. ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ನಾನೋಗ ಸುಲ್ಭವಾಗಿಯೂ ಸಂತದೂೋಷದಿಂದಲ್ೂ ನನೆ ನದೂೋಟವನೆರಿಸಿದ್ದ. ಹೋಗದ ಮಾಡ ಬಹು ಕಾಲ್ವಾಗಿತುತ. ಆವತುತ ನಮ್ಮ ರಮ್ಾ ಪರಣಯಕಾಲ್ ಮ್ುಗಿಯಿತು; ಹಳದಯ ಭಾವನದಗಳ್ಳೋಗ ಅಮ್ೂಲ್ಾವಾದವು, ಮ್ರಳ್ಳ ನನಸಾಗಲ್ಾರದ ನದನಪುಗಳಾದವು; ಆದರದ ನನೆ ಮ್ಕಕಳ ಬಗದೆ ಹಾಗೂ ಅವುಗಳ ಅಪುನ ಬಗದೆ ಹದೂಚು ಹದೂಸ ಪದರೋಮ್ ಕಣದೆರದಯಿತು. ಅದ್ದೋ ಆನಂತರದ ಬದುಕಿಗದ ಹದೂಸ ಬಗದಯ ಸಂತಸಕದಕ ಬುನಾದಿಯಾಯಿತು. ಆ ಬದುಕು, ಆ ಸಂತಸ ಈಗಲ್ೂ ರ್ಜೋವಂತವಾಗಿವದ.

(1859)

******

79

ಕೂರಸರ್ ಸದೂನಾಟ "ಯಾವನಾದರೂ ಗಂಡಸು ಹದಂಗಸದೂಬಬಳ ಕಡದ ಕಾಮ್ುಕ ದೃಷಿಟ ಹರಿಸಿದರದ ಅವನಾಗಲ್ದೋ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಅವಳದೂಡನದ ಹಾದರಕಿಕಳ್ಳದಿರುತಾತನದ" - ಮಾ​ಾರ್ೂಾ, 5. 28 "ಇದು ತನೆ ಹದಂಡರ್ತಯ ಬಗದಗದೋ ಆಗಿದೆರದ, ಅವನು ಅವಳನುೆ ಮ್ದುವದಯಾಗುವ ಪರಶ್ದೆ ಅನವಯವಾಗದು ಅಲ್ಿವದೋ?" ಎಂದು ಶಿಷಾರು ಕದೋಳ್ಳದರು; "ಈ ಮಾತು ಯಾರನುೆ ಕುರಿತು ಹದೋಳ್ಳದ್ದಯೋ ಅಂರ್ವರಿಗದ ಮಾತರ ಅನವಯಿಸುವುದ್ದೋ ಹದೂರತು ಇತರರಿಗಲ್ಿ" ಎಂದವನು ಹದೋಳ್ಳದ" - ಅದ್ದೋ, 19. 10.11 ರದೈಲ್ು ಪರರ್ತ ಸದಟೋಷನೆಲ್ಲಿ ನಂತಾಗಲ್ೂ ನಮ್ಮ ಗಾಡಯಲ್ಲಿದೆ ಪರಯಾಣ್ಕರು ಇಳ್ಳದು ಹದೂಸಬರು ಬರುರ್ತತದೆರು. ಆದರದ ದೂರಕದಕ ಪರಯಾಣ ಮಾಡುರ್ತತದೆ ಮ್ೂವರು, ಹಾಗದಯೋ ನಾನೂ, ನಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಜಾಗಗಳ್ಳಗದ ಅಂಟಿಕದೂಂಡದ್ದೆವು. ಅವರಲ್ಲಿ ಒಬಬ ಹದಂಗಸು ಮ್ತತವಳ ಸಂಗಾರ್ತಯಿದೆರು. ಆ ಹದಣುಣ ಕಿರುಹರದಯದವಳೂ ಅಲ್ಿ, ಚ್ದಲ್ುವದಯೂ ಅಲ್ಿ. ಚ್ಚಕಕ ಮ್ುಖದ ಆಕದಯ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಸಿಗರದೋಟಿತುತ; ಗಂಡಸರು ತದೂಟುಟಕೂ ದ ಳುಿವಂತಹ ಜಾಕದಟ್ ಒಂದನುೆ ರ್ರಿಸಿದೆಳು, ತಲ್ದಯ ಮೋಲ್ದೂಂದು ಟದೂೋಪಿ. ಆಕದಯ ಸಂಗಾರ್ತ ಮಾತರ ಮಾತುಗಾರ. ಆತನಗದ ಸುಮಾರು ನಲ್ವತುತ ವಷಿಗಳಾಗಿತುತ. ಅವರಿಬಬರ ಬಾ​ಾಗದೋಜುಗಳು ಹದೂಸವೂ ನೋಟಾಗಿ ಕಟಿಟದೂೆ ಆಗಿದೆವು. ಇನದೂೆಬಬ ಮ್ಹನೋಯ ಮಾತರ ತನೆ ಪಾಡಗದ ತಾನು ಕುಳ್ಳರ್ತದೆ. ಅಷದಟೋನೂ ಎತತರವಲ್ಿದ ದ್ದೋಹ, ರ್ತೋರ ಸಂಕದೂೋಚ ಸವಭಾವದವನಂರ್ತದೆ ಆತನ ವಯಸು್ ಇಷದಟೋ ಎಂದು ಹದೋಳಲ್ಾಗುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ; ಕಣುಣಗಳು ಮಾತರ ಹದೂಳದಯುರ್ತತದೆವು, ಅರ್ತತಂದಿತತ ಅವು ಲ್ಕಲ್ಕನದ ನದೂೋಡುರ್ತತದೆವು; ಅಂರ್ದ್ದೆೋನೂ ಎದುೆ ಕಾಣುವ ಮೈಬಣಣವಲ್ಿದಿದೆರೂ ಆತ ತುಂಬ ಅಂದವಾಗಿದೆ. ಈ ವಾಕಿತ, ಅಲ್ಲಿಯವರದಗಿನ ಪರಯಾಣದಲ್ಲಿ, ಯಾರದೂಂದಿಗೂ ಮಾತನಾಡದವನಲ್ಿ; ಇತರರದೂಂದಿಗಿನ ಮಾತನುೆ ಬದೋಕಂತಲ್ದೋ ತಪಿುಸಿಕದೂಳುಿರ್ತತದೆಂರ್ತತುತ. ಯಾರಾದರೂ ಮಾತಾಡಸಿದರದ ಅವನ ಉತತರ ಕಡಡ ತುಂಡು ಮಾಡದ ಹಾಗದ ಎಷುಟ ಬದೋಕದೂೋ ಅಷುಟ. ಹಾೂ ಹೂ​ೂ ಅಂತ ಹದೋಳ್ಳ ಮ್ುಖ ರ್ತರುಗಿಸಿಕದೂಂಡು ಕಿಟಕಿಯಾಚ್ದಗದ ದೃಷಿಟ ಹದೂರಳ್ಳಸುರ್ತತದೆ. ಆದರದ ಒಂಟಿತನ ಆತನಗದ ದುಭಿರವಾಗುರ್ತತದ್ದ ಎಂದು ನನಗನೆಸಿತು. ನನೆ ಈ ಆಲ್ದೂೋಚನದ ಆತನಗದ ಕಾಣ್ಸಿತದೋನದೂೋ; ನಮ್ಮ ದೃಷಿಟಗಳು ಸದೋರಿದ್ಾಗ - ನಾವಿಬಬರೂ ಎದುರುಬದುರದೋ ಕೂರ್ತದುೆದರಿಂದ ಆಗಾಗ ಹಾಗದ ಆಗುರ್ತತತುತ -

ತನೆ

ಮ್ುಖ

ರ್ತರುಗಿಸಿಕದೂಂಡು

ಇತರರದೂಂದಿಗದ

ಹದೋಗದೂೋ

ಹಾಗದಯೋ

ನನದೂೆಡನದಯೂ

ಮಾತುಕತದಯನುೆ

ದೂರಮಾಡುರ್ತತದೆ. ರಾರ್ತರಯಾಗಿ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಸದಟೋಷನ್ ಬಂದ್ಾಗ, ನೋಟಾದ ಬಾ​ಾಗದೋಜುಗಳ ವಾಕಿತ - ಆತ ಒಬಬ ವಕಿೋಲ್ ಎಂದು ಇಷುಟ ಹದೂರ್ತತಗಾಗಲ್ದೋ ರ್ತಳ್ಳದಿತುತ - ಹರ್ತತರದಲ್ದಿೋ ಇದೆ ರದಸುಟರಂ ದ ಟಲ್ಲಿ ಟಿೋ ಕುಡಯಲ್ದಂದು ತನೆ ಸಂಗಾರ್ತಯಂದಿಗದ ಗಾಡಯಿಂದ ಇಳ್ಳದುಹದೂೋದ. ಅವರಿಲ್ಿದ್ಾಗ ಅನದೋಕ ಹದೂಸ ಪರಯಾಣ್ಕರು ಗಾಡಯಳಕದಕ ಬಂದರು. ಅವರಲ್ಲಿ ಒಬಬ ನೋಳವಾಗಿದೆ. ವಯಸಾ್ದವನು, ನದೂೋಡದರದ ವಾ​ಾಪಾರಿಯಂರ್ತದೆ - ಮ್ುಖಕ್ಷೌರ ಮಾಡಕದೂಂಡದೆರಿಂದ್ಾಗಿ ಅವನ ಮ್ುಖದ ಸುಕುಕ ಕಾಣ್ಸುರ್ತತತುತ; ಎದುೆ ಕಾಣುವ ಹದೂಲ್ಲಗದಯಿದೆ ನಲ್ುವಂಗಿ ತದೂಟುಟ ತಲ್ದಯ ಮೋಲ್ದೂಂದು ಟದೂೋಪಿ ಇರಿಸಿಕದೂಂಡದೆ. ವಕಿೋಲ್ ಮ್ತತವನ ಸಂಗಾರ್ತಯ ಸಿೋಟುಗಳದದುರಿನ ಖಾಲ್ಲ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಈ ವಾ​ಾಪಾರಿ ಕೂತ. ಕೂತವನದೋ ತನೆಂತದಯೋ ಆಗ ತಾನದೋ ಗಾಡಗದ ಹರ್ತತದೆ - ಅಂಗಡಯಂದರಲ್ಲಿ ನೌಕರಿಯಲ್ಲಿದೆಂರ್ತದೆ - ಯುವಕನದೂಂದಿಗದ ನದೋರವಾಗಿ ಮಾರ್ತಗಿಳ್ಳದ.

80

ಎದುರಿನ ಸಿೋಟಲ್ಲಿ ಯಾರದೂೋ ಕೂರ್ತದ್ಾೆರದಂದು ಆ ಕಿಕ್ಿ ಮೊದಲ್ದೋ ರ್ತಳ್ಳಸಿದ; ಆದರದ ತಾನು ಮ್ುಂದಿನ ಸದಟೋಷನೆನಲ್ಲಿಯೋ ಇಳ್ಳದುಬ್ಬಡುವುದ್ಾಗಿ ಹದೋಳ್ಳ ಅವನು ಮಾತು ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದ. ನಾನು ಕುಳ್ಳರ್ತದೆ ಜಾಗ ಅವರಿಬಬರಿದೆ ಕಡದಗದೋನೂ ದೂರವಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ರದೈಲ್ು ಹದೂರಟಾಗ ಬದೋರದಯವರಾರೂ ಮಾತಾಡದಿದ್ಾೆಗ ಅವರಿಬಬರ ಒಂದಷುಟ ಮಾತುಗಳು ನನೆ ಕಿವಿಗೂ ಬ್ಬೋಳುರ್ತತತುತ. ಅವರು ಮೊದಲ್ು ಮಾತಾಡದ ವಿಷಯವದಂದರದ ವಸುತಗಳ ಧಾರಣದಯ ಬಗದೆ, ವಾ​ಾಪಾರದ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತಯ ಬಗದೆ. ಅವರಿಬಬರ ಮಾತು ಇಬಬರಿಗೂ ಪರಿಚಯವಿದೆ ವಾಕಿತಯಬಬನ ಕಡದ ಹರಿಯಿತು: ಆಮೋಲ್ದ ಹದೂರಳ್ಳದುೆ ನರ್ಜೆ ನದೂವ್ಸೆರದೂೋದ್ನ ಪರಿಷದಯ ಬಗದೆ. ಆ ಊರಲ್ಲಿ ಐಷಾರಾಮಿ ರ್ಜೋವನ ನಡದಸುರ್ತತದೆ ಅನದೋಕರು ತನಗದ ಗದೂರ್ತತರುವರದಂದು ಆ ಯುವಕ ಜಂಬ ಕದೂಚ್ಚುಕೂ ದ ಳುಿರ್ತತದೆ. ಆದರದ ಅವನ ಮಾತು ಮ್ುಂದುವರಿಯದಂತದ ಮ್ುದುಕ ತಡದದು ತಾನು ಹಂದಿನ ವಷಿ ಭಾಗವಹಸಿದೆ ಕೌನವಿನದೂೋದಲ್ಲಿನ ಸಮಾರಂಭಗಳ ಬಗದೆ ಮಾತಾಡದ. ಆ ಬಗದೆ ಅವನಗದ ಹದಮಮಯಿದುೆದು ಸುಷಟವಾಗಿತುತ; ತನೆ ಮ್ುಖದ ಗಾಂಭಿೋಯಿ ಹಾಗೂ ನಡವಳ್ಳಕದಯ ಸಭಾತದಯನುೆ ಕಡಮಗದೂಳ್ಳಸದ್ದಂದು ರ್ತಳ್ಳದಿದುೆದರಿಂದಲ್ದೂೋ ಏನದೂೋ ಕೌನವಿನದೂೋದಲ್ಲಿ ತಾನು ಕುಡದು ಗುಂಡು ಹಾರಿಸಿದುದನುೆ ಹದಮಮಯಿಂದ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಂಡ, ಆದರದ ಪಿಸುಮಾತಲ್ಲಿ. ಈ ಮಾತು ಕದೋಳ್ಳ ಕಿಕ್ಿ ಜದೂೋರಾಗಿ ನಕಕ; ಮ್ುದುಕನೂ ನಕಕ, ಉದೆನದಯ ತನದೆರಡು ಹಳದಿ ಹಲ್ುಿಗಳು ಕಾಣುವಂತದ. ಅವರ ಮಾತುಕತದ ನನೆಲ್ಲಿ ಯಾವ ಆಸಕಿತಯನೂೆ ಉಂಟುಮಾಡಲ್ಲಲ್ಿ. ಕಾಲ್ನುೆ ಚ್ಾಚುವುದಕಾಕಗಿ ಮೋಲ್ದದುೆ ನನೆ ಜಾಗ ಬ್ಬಟುಟ ಹದೂರಟದ; ಬಾಗಿಲ್ಲ್ಲಿ ವಕಿೋಲ್ ಮ್ತತವನ ಸಂಗಾರ್ತ ಎದುರಾದರು. "ಸಮ್ಯ ಇಲ್ಿ, ಇನದೆೋನು ಎರಡನದೋ ಬದಲ್ುಿ ಹದೂಡದಯೋ ಹದೂತುತ" ಎಂದ ವಕಿೋಲ್ ನನದೆಡದಗದ ರ್ತರುಗಿ. ನಾನನೂೆ ಗಾಡಯ ಹಂತುದಿಯನುೆ ತಲ್ುಪಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಬದಲ್ುಿ ಬಾರಿಸಿದುೆ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು. ನಾನು ಮ್ತದತ ಗಾಡಯಳಕದಕ ಬಂದ್ಾಗ, ವಕಿೋಲ್ ತನೆ ಸಂಗಾರ್ತಯಡನದ ಏನದೂೋ ಭರಾಟದಯ ಮಾತುಕತದಗದ ತದೂಡಗಿದೆ. ಅವನದದುರಿಗದೋ ಕುಳ್ಳರ್ತದೆ ಮ್ುದುಕ ಈಗ ಮೌನದ ಮೊರದ ಹದೂಕಕ. ಅವರನುೆ ಹಾದು ಹದೂೋಗುವಾಗ ಆ ವಕಿೋಲ್ ಮ್ುಗುಳೆಗುತತ, "ಆಗವಳು ತನೆ ಗಂಡನಗದ ನದೋರವಾಗಿಯೋ ಹದೋಳ್ಳಬ್ಬಟಟಳು, ನಾನನುೆ ನಮ್ಮ ಜದೂತದಯಲ್ಲಿ ಬಾಳಲ್ಾರದ ಅಂತ. ಯಾಕಂದ್ದರ ... " ಎಂದು ಮಾತನದೆೋನದೂೋ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದ. ಆದರದ ನನೆ ಗಮ್ನ ಎದುರಿಗದ ಬಂದ ಕಂಡಕಟರ್ ಮ್ತುತ ಹದೂಸಬ ಪರಯಾಣ್ಕರದೂಬಬರ ಕಡದಗದ ಹರಿದಿದೆರಿಂದ ಆ ಮಾತುಗಳು ನನಗದ ಕದೋಳ್ಳಸಲ್ಲಲ್ಿ. ಮ್ತದತ ಮೌನ ಆವರಿಸಿದ್ಾಗ, ಮ್ರಳ್ಳ ವಕಿೋಲ್ನ ರ್ವನ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು. ಇಷುಟ ಹದೂರ್ತತಗದ ಆತನ ಮಾತು ವಾಕಿತಯಬಬನ ಬದಲ್ು ಸಾಮಾನಾವಾದುದರ ಕಡದಗದ ಹದೂರಳ್ಳತುತ. "ಆಮೋಲ್ದ ಬರದೂೋದು ಭಿನಾೆಭಿಪಾರಯ, ಹಣಕಾಸು ಮ್ುಗೆಟುಟ, ಇಬಬರ ನಡುವದ ವಿವಾದಗಳು, ಕದೂನದಗದ ಗಂಡಹದಂಡರ್ತ ಬದೋರದಯಾಗದೂೋದು. ಇವದಲ್ಿ ಹಂದಿನ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಿ ನಡೋತಾನದೋ ಇಲ್ಲಿಲ್ಿ, ಅಲ್ಾವ?" ಎಂದು ವಕಿೋಲ್ ಇಬಬರೂ ವಾ​ಾಪಾರಿಗಳನುೆ ಕದೋಳ್ಳದ; ಅವನು ಮಾತುಕತದಗದ ಅವರಿಬಬರನೂೆ ತದೂಡಗಿಸಿಕದೂಳದೂಿೋ ಭರಾಟದಯಲ್ಲಿದೆಂತದ ಕಾಣ್ಸಿತು. ಅಷುಟ ಹದೂರ್ತತಗದ ರದೈಲ್ು ಚಲ್ಲಸತದೂಡಗಿತು. ಮ್ುದುಕ, ಉತತರ ಕದೂಡದ್ದ, ತನೆ ಟದೂೋಪಿ ತದಗದದು ತನೆಲ್ದಿೋ ಪಾರರ್ಿನದಯನುೆ ಗದೂಣಗಿಕದೂಳುಿತತ ಮ್ೂರು ಬಾರಿ ಎದ್ದ ಮೋಲ್ದ ಶಿಲ್ುಬದ ಆಕಾರ ಬರದದ. ಅದು ಮ್ುಗಿದ ಮೋಲ್ದ ಟದೂೋಪಿಯನುೆ ತಲ್ದಯ ಮೋಲ್ದ ಟಪುನದ ಹಾಕಿಕದೂಂಡು, "ಹೌದು ಸಾರ್, ಆದ್ದರ ಅದು ಹಂದಿನ ಕಾಲ್ೆಲ್ೂಿ ನಡೋತಾನದೋ ಇತುತ, ಆದ್ದರ

ಈಗಿನಷುಟ

ಅಲ್ಿ

ಅನೆ.

ಈ

ಕಾಲ್ೆಲ್ಲಿ

ಅದು

ಆಗಿಂದ್ಾಗದೆ

ಬುದಿಧವಂತರಾಗಿಬ್ಬಟಿಟದ್ಾರದ" ಎಂದ.

81

ನಡೋತಾನದೋ

ಇಬದೋಿಕು.

ಜನ

ತುಂಬ

ವಕಿೋಲ್ ಮ್ುದುಕನಗದ ಏನದೂೋ ಹದೋಳ್ಳದ, ಆದರದ ತನೆ ವದೋಗ ಹದಚು​ು ಮಾಡಕದೂಳುಿರ್ತತದೆ ರದೈಲ್ು ಆಡದ ಮಾತು ಸುಷಟವಾಗಿ ಕದೋಳ್ಳಸದಷುಟ ಜದೂೋರಾಗಿ ಸದುೆ ಮಾಡತದೂಡಗಿತುತ. ಮ್ುದುಕ ಹದೋಳುತತ ಇದುೆದು ನನೆ ಕುತೂಹಲ್ ಕದರಳ್ಳಸಿತುತ; ನಾನು ಹರ್ತತರಕದಕ ಸರಿದ್ದ. ನನೆ ಪಕಕದ ಪರಯಾಣ್ಕ ಕೂಡ, ಅದ್ದೋ ಸಂಕದೂೋಚ ಸವಭಾವದವನು, ತನೆ ಜಾಗ ಬದಲ್ಲಸದ್ದಯೋ ಕಿವಿ ನಮಿರಿಸಿಕದೂಂಡು ಕೂತ. "ಅಲ್ಿ, ವಿದ್ದಾ ಕಲ್ಲಯೋದರಲ್ಲಿ ಏನದ್ದ ತದೂಂದ್ದರ ಅಂತ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದವಳು ಆ ಹದಂಗಸು. ಕಂಡೂ ಕಾಣ್ಸದಷುಟ ಮಲ್ುನಗದ ಸೂಸುತತ ಆಕದ ತನೆ ಮಾತನುೆ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದಳು: "ಹುಡುಗ ಹುಡುಗಿ ಪರಸುರರ ಮ್ುಖ ಕೂಡ ನದೂೋಡದ್ದೋನದೋ ಮ್ದುವದಯಾಗಿತದೆ ಹಂದಿನ ಪದಧರ್ತೋನದೋ ಒಳದಿೋದ್ಾ?" ಹದಂಗಸರ ಅಭಾ​ಾಸದಂತದ ತನೆ ಜದೂತದ ಮಾತಾಡುವವನು ಇನೂೆ ಆಡದ್ದೋ ಇರದೂೋ ಮಾರ್ತಗದ, ಮ್ುಂದ್ದ ಆಡಬಹುದು ಅನದೂೆೋ ಹಾಗದ, ಈಗಲ್ದೋ ಉತತರ ಕದೂಡುವ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ ಹದೋಳ್ಳದಳು. "ಹದಂಗಸಂತೂ ತನಗದ ಗಂಡನ ಮೋಲ್ದ ಪಿರೋರ್ತ ಇದ್ದಯಾ, ಅವನು ತನೆನೆ ಪಿರೋರ್ತಸಾತನಾ ಅಂತ ರ್ತಳ್ಳತಾನದೋ ಇಲ್ಲಿಲ್ಿ. ಒಪಿುದ ಮೊದಲ್ ಗಂಡನ ಜದೂತದೋಲ್ಲ ಮ್ದುವದ ಮಾಡಬ್ಬಡತದೆರು. ಹೋಗಾಗಿ ರ್ಜೋವನ ಪೂರ್ತಿ ನವಿೋಬದೋಕಾಗಿತತುತ. ಅದ್ದೋ ಉತತಮ್ ಅಂತಲ್ಾ ನೋವು ಹದೋಳದೂೋದು?" ಆಕದ ವಕಿೋಲ್ ಹಾಗೂ ನನೆ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ ಈ ಮಾತು ಹದೋಳ್ಳದೆಳು, ಮ್ುದುಕನಗದ ಈ ಪರಶ್ದೆೋನ ಕದೋಳ್ಳಲ್ಲಿಲ್ಿ. "ಜನವಂತೂ ತುಂಬ ಜಾಣರಾಗಿಬ್ಬಟಿಟದ್ಾರದ" ಎಂದ ಮ್ುದುಕ, ಆ ಮ್ಹಳದಯ ಕಡದಗದ ರ್ತರುಗಿ. ಅವನ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ರ್ತರಸಾಕರವದೋನೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ಸುಷಟ ಉತತರ ಮಾತರ ಕದೂಟಿಟರಲ್ಲಲ್ಿ. "ವಿದ್ದಾಗೂ ಗಂಡಹದಂಡರ್ತ ಬಾಳದವಗೂ ಸಂಬಂರ್ ಹದೋಗದ ಅನದೂೆೋ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನೋವದೋನು ಹದೋಳ್ಳತೋರದೂೋ ಕದೋಳಕದಕ ತುಂಬ ಕುತೂಹಲ್ ಇದ್ದ" ಎಂದ ಮ್ುಗುಳೆಗುತತ ವಕಿೋಲ್. ವಾ​ಾಪಾರಿ ಏನದೂೋ ಉತತರ ಕದೂಡಬದೋಕೂಂತ ಅಂತ ತವಕಿಸುರ್ತತದೆ, ಆದರದ ಮ್ಹಳದ ನಡುವದ ಬಾಯಿಹಾಕಿ, "ಆ ದಿನಗಳು ಈಗ ಗತಕಾಲ್ದವು" ಅಂದಳು. ಈ ಬಾರಿ ವಕಿೋಲ್ ಅವಳ ಮಾರ್ತನ ನಡುವದ ತಡದದು, "ಮೊದಲ್ು ಅವರು ಏನು ಹದೋಳಾತರದೂೋ ಕದೋಳದೂೋಣ" ಎಂದ. "ಯಾಕಂದ್ದರ ಇನದೆೋನು ಭಯವಿಲ್ಿವಲ್ಿ" ಎಂದುತತರವಿತತ ಮ್ುದುಕ. "ಆದರದ ಪರಸುರ ಪಿರೋರ್ತಸದ್ದೋ ಇರದೂೋರಿಗದ ಮ್ದುವದ ಹದೋಗದ ಮಾಡತೋರಿ? ಪಾರಣ್ಗಳು ಮಾತರ ಯಜಮಾನನ ಇರಾದ್ದ ಮೋಲ್ದ ಒಂದ್ಾಗಬಹುದು, ಅಷದಟ. ಆದರದ ಮ್ನುಷಾರಿಗದ ಬದೋಕು ಬದೋಡಗಳ್ಳರತದವ, ಆರ್ತೀಯತದ ಅನದೂೆೋದ್ದೂಂದು ಇರತದತ" ಎಂದು ಮ್ಹಳದ ಸದೋರಿಸಿ, ವಕಿೋಲ್ನ ಕಡದ ದೃಷಿಟ ಹರಿಸಿದಳು, ಆಮೋಲ್ದ ನನೆ ಕಡದ, ಕದೂನದಗ,ದ ನಂತುಕದೂಂಡು ಸಿೋಟಿನ ಹಂಬದಿಗದ ತನೆ ಮೊಣಕದೈಯೂರಿ ಮ್ುಗುಳೆಗದಯಿಂದ ಕೂಡ ಮಾತುಗಳನುೆ ಕದೋಳ್ಳಸಿಕದೂಳುಿರ್ತತದೆ ಆ ಕಿಕ್ಿನ ಕಡದ ಕೂಡ ನದೂೋಡದಳು. "ನೋವು ಹದೋಳ್ಳತರದೂೋದು ಸರಿಯಲ್ಿ, ಮೋಡಂ. ಪಾರಣ್ಗಳು ವಿವದೋಕ ಇಲ್ಿದವು, ಆದರದ ಮ್ನುಷಾನಗದ ನೋರ್ತನಯಮ್ ಅಂತ ಇದ್ದ" ಎಂದ ಮ್ುದುಕ. "ಏನಾದೂರ ಆಗಲ್ಲ, ಪಿರೋರ್ತಯೋ ಇಲ್ಿದ ಗಂಡನ ಜದೂತದೋಲ್ಲ ಹದಣುಣ ರ್ಜೋವಮಾನ ಪೂರ್ತಿ ಕಳದಯೋದು ಹದೋಗದೋಂತ?" ಎಂದು ಹದೋಳ್ಳದಳು ಮ್ಹಳದ. ಎಲ್ಿರ ಗಮ್ನ ಹಾಗೂ ಸಹಾನುಭೂರ್ತ ಇದುೆದರಿಂದ ಆಕದ ಉತು್ಕಳಾದಂತದ ತದೂೋರಿತು. "ಹಂದ್ದ ಅಂರ್ ವಾತಾ​ಾಸಾನದೋ ಮಾಡತರಲ್ಲಲ್ಿ. ನಾವು ಅಭಾ​ಾಸದ ಭಾಗವಾಗಿರದೂೋದು ಈಗಲ್ದೋ. ಏನಾದೂರ ಒಂದು ಸಣಣದು ಸಂಭವಿಸಿದೂರ ಹದಂಗಸು, 'ನಾನು ಮ್ನದೋ ಬ್ಬಟುಡ ತೌರಿಗದ ಹದೂೋಗಿತೋನ' ಅಂತ ಹದೋಳಾತಳ.ದ ರದೈತಾಪಿ ಜನರಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಈ ಚ್ಾಳ್ಳ ಜಾಸಿತಯಾಗಿ ಹದೂೋಗಿದ್ದ. 'ಇಲ್ದೂೆೋಡ, ನಮ್ಮ ಷಟುಿ ಬಟದಟ ಎಲ್ಿ ಇಲ್ಲಿದ್ದ. ನಾನು ವಾ​ಾಂಕ್ನ ಹತರ ಹದೂೋಗಿತೋನ. ಅವನಗದ 82

ನಮ್ಗಿಂತ ಚ್ದನಾೆದ ಗುಂಗುರು ಕೂದಲ್ಲದ್ದ' ಅಂತಾಳದ ಹದಂಡರ್ತ. ಬದೋಕಾದ್ದರ ಅಂರ್ವರ ಜದೂತದ ಮಾತಾಡ ನದೂೋಡ. ಹದಂಡರ್ತಗದ ಮ್ುಖಾವಾಗಿರಬದೋಕಾದ ಮೊದಲ್ನದೋ ಗುಣ ಅಂದ್ದರ ಭಯ" ಎಂದು ಹದೋಳ್ಳದ ಮ್ುದುಕ ಗಂಭಿೋರರ್ವನಯಿಂದ. ಕಿಕ್ಿ ವಕಿೋಲ್ನ ಕಡದ, ನನೆ ಕಡದ ಹಾಗೂ ಮ್ಹಳದಯ ಕಡದ ನದೂೋಡದ. ಅವನು ತನೆ ನಗುವನುೆ ತಡದದುಕದೂಂಡದೆಂರ್ತತುತ; ಇತರರ ಅಭಿಪಾರಯಕಕನುಗುಣವಾಗಿ ವಾ​ಾಪಾರಿಯ ಮಾತನುೆ ಅಣಕಿಸದೂೋದ್ದೂೋ ಒಪಿುಕೂ ದ ಳದೂಿೋದ್ದೂೋ ಮಾಡಕದಕ ಅವನು ಸಿದಧವಾಗಿದೆ ಹಾಗಿತುತ. "ಎಂರ್ ಭಯ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದಳು ಹದಂಗಸು. "ಎಂರ್ದು ಅಂದ್ದರ - ತನೆ ಗಂಡನ ಬಗದೆ ಭಯ ಇಬದೋಿಕು ಅಂತ, ಭಯ ಅಂದ್ದರ ಅದು." "ಆದ್ದರ, ಅಪಾುವರದ, ಆ ಕಾಲ್ ಮ್ುಗಿದುಹದೂೋಯುತ." "ಉಹೂ​ೂ, ಮೋಡಂ, ಅದು ಮ್ುಗಿಯೋದಕದಕ ಸಾರ್ಾವಿಲ್ಿ. ಅವಳನೆ, ಅಂದ್ದರ ಈವ್ಳನೆ, ಗಂಡಸಿನ ಪಕದಕಗಳ್ಳಂದ ಮಾಡರದೂೋದು, ಆದೆರಿಂದ ಪರಪಂಚ ಇರದೂೋ ತನಕ ಅದೂ ಇರತದತ" ಎಂದ ಮ್ುದುಕ, ಗದಲ್ವಿನ ಮ್ುಖದಿಂದ ತಲ್ದ ಜದೂೋರಾಗಿ ಆಡಸುತತ. ಗದಲ್ವು ಅವನ ಕಡದಗಾಯುತ ಅಂತ ರ್ತೋಮಾಿನ ಮಾಡದವನ ಹಾಗದ ಆ ಕಿಕ್ಿ ಜದೂೋರಾಗಿ ನಕಕ. ಆದರದ ಅದಕದಕ ಶರಣಾಗದ್ದ ಆ ಮ್ಹಳದ ನಮ್ಮ ಯಾರ ಕಡದಗೂ ದೃಷಿಟ ಹಾಯಿಸದ್ದ ಹದೋಳ್ಳದಳು: "ಹೂ​ೂ, ಗಂಡಸರು ಯೋಚನದ ಮಾಡದೂೋದು ಯಾವಾಗೂಿ ಹಾಗದೋನದೋ. ನಮ್ಗದ ನೋವದೋ ಸಾವತಂತರಯ ಕದೂಟದೂಕಂಡುಬ್ಬಟಿಟದಿೆೋರ. ಹದಂಗಸರು ಮಾತರ ಅಂತುಃಪುರದಲ್ದಿೋ ಕದೂಳ್ಳೋಬದೋಕು ಅಂತ ಆಸದಪಡತೋರ. ನೋವಾದ್ದರ ಏನು ಬದೋಕಾದೂರ ಮಾಡಬಹುದು, ಅಲ್ಿವಾ?" "ಅಯಾೋ ದ್ದೋವದೋರ , ಅದು ಬದೋರದ ವಿಷಯ." "ಅಂದ್ದರ, ನಮ್ಮ ಪರಕಾರ ಗಂಡು ಏನು ಮಾಡದೂೋದಕೂಕ ಅವಕಾಶ ಇದ್ದಯಾ?" "ಅವನಗದ ಯಾರೂ ಅವಕಾಶ ಕದೂಡಲ್ಿ. ಯಾರಾದೂರ ಗಂಡಸು ಹದೂರಗಡದ ಸರಿಯಾಗಿ ನಡಕದೂಳಿದಿದ್ದರ ಕುಟುಂಬ ಬದಳಯ ದ ಲ್ಿ, ಆದರದ ಹದಂಗಸು, ಹದಂಡರ್ತ ಅಂದ್ದರ ಬ್ಬದ್ದರ ಒಡದಯೋ ಮ್ಡಕದ" ಎಂದ ವಾ​ಾಪಾರಿ ಕಟುವಾಗಿ. ಅವನ ಅಧಿಕಾರಯುತ ಮಾತುಗಳು ಎಲ್ಿರನೂೆ ಸುಮ್ಮನಾಗಿಸಿದಂತದ ಕಾಣ್ಸಿತು. ಆ ಮ್ಹಳದ ಕೂಡ ಅಡಗಿದಂತದ ಕಂಡಳು, ಆದರದ ಪೂರ್ತಿ ಶರಣಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. "ಅದು ಸರಿ, ಆದ್ದರ ಹದಂಗಸು ಒಬಬ ಮ್ನುಷಾಳು ಅಂತ ನೋವು ಒಪಿತೋರಿ ತಾನದೋ? ಅವಳ ಭಾವನದಗಳೂ ಗಂಡನ ರ್ರವದೋ ತಾನದೋ? ತನೆ ಗಂಡನ ಬಗದೆ ಅವಳ್ಳಗದ ಪಿರೋರ್ತ ಇಲ್ದೆ ಇದ್ದರ ಅವಳದೋನು ಮಾಡದಬೋಕೂಂತ?" "ಗಂಡನೆ ಪಿರೋರ್ತಸದೆೋ ಇದ್ದರ!" ಎಂದು ಮ್ತದೂತಮಮ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಂಡು ಮ್ುದುಕ ಹುಬುಬ ಗಂಟಿಕಿಕಕದೂಂಡು ಅಬಬರಿಸಿ ಹದೋಳ್ಳದ: "ಅದು ಹಾ​ಾಗಾಗತದತ, ಅವನನುೆ ಪಿರೋರ್ತಸದೂೋ ಹಾಗದ ಮಾಡದೂೋದಿರಂದ." ಈ ಅನರಿೋಕ್ಷಿತ ಚಚ್ದಿ ಕಿಕ್ಿಗದ ತುಂಬ ಖುಷಿ ಕದೂಟಟಂತದ ತದೂೋರಿತು. ಅದನುೆ ಒಪು​ುವವನ ಹಾಗದ ಏನದೂೋ ಗದೂಣಗಿದ. "ಅವಳನೆ ಬಲ್ವಂತ ಹದೋಗದ ಮಾಡತೋರಿ? ಪಿರೋರ್ತ ಇಲ್ಿದ ಕಡದ ತನೆ ಇಷಟಕದಕ ವಿರುದಧವಾಗಿ ಅವಳು ಪಿರೋರ್ತಸದೂೋದ್ಾದೂರ ಹದೋಗದ?" "ಹದಂಡರ್ತ ಗಂಡನಗದ ಮೊೋಸ ಮಾಡದ್ದರ, ಆಗದೋನು ಮಾಡದಬೋಕು?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ ವಕಿೋಲ್. "ಅದು ಆಗಲ್ದೋಕೂಡದು. ಅವನು ಅವಳ ಸುತತಮ್ುತತ ಕಣ್ಣಟಿಟಬದೋಿಕು." "ಆಗಿಯೋ ಆದ್ದ?ರ ಅಂರ್ದುೆ ಆಗಬಹುದೂಂತ ಒಪಿತೋರಿ ತಾನದೋ?"

83

"ಅದು ಆಗದೂೋದು ಮೋಲ್ು ವಗಿದ್ದೂೋರ ಮ್ನದಗಳಲ್ಲಿ, ನಮ್ಮಂಥದೂೋರ ಮ್ನದೋಲ್ಲ್ಿ. ಗಂಡಸು ತನೆ ಹದಂಡರ್ತಯನೆ ತಹಬಂದಿಗದ ಇಟದೂಟಳಿಲ್ಾರದ ಹದಡಡನಾಗಿದ್ದರ, ಅವನು ಅವಳನುೆ ಶ್ದೂೋಷಣದ ಮಾಡರಲ್ಾರ. ಆದರದ ಅದರಿಂದ್ದೋನೂ ಕದಡಕಾಗಲ್ಿವಲ್ಿ. ಪಿರೋರ್ತ ಇದ್ದಯೋ ಇಲ್ಿವ್ಸೋ, ಕುಟುಂಬವನುೆ ಒಡೋಬಾದುಿ. ಪರರ್ತ ಗಂಡಸೂ ತನೆ ಹದಂಡರ್ತೋನ ಆಳಬಲ್ಿ. ಅವನಗದ ಆ ಅಧಿಕಾರ ಇದ್ದ. ಹಾಗದ ಮಾಡಲ್ಾರದ್ದೂೋನು ಎಳಸು ಅಷದಟ" ಎಂದು ಉತತರಿಸಿದ ಮ್ುದುಕ. ಎಲ್ಿರೂ ಮೌನಕದಕ ಶರಣಾದರು. ಕಿಕ್ಿ ಮ್ುಂದಕದಕ ಬಂದು, ಇತರರಿಗಿಂತ ತಾನು ಸಂಭಾಷಣದಯಲ್ಲಿ ಹಂದ್ದ ಬ್ಬೋಳಬಾರದು ಅಂತ, ತನೆ ಎಂದಿನ ಮ್ುಗುಳಮಗದಯಿಂದ ಕೂಡ ತನೆ ಮಾರ್ತಗದ ಶುರುಮಾಡದ: "ಅದು ನಜ. ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರ ಮ್ನದೋಲ್ಲ ಒಂದು ಹಗರಣ ಶುರುವಾಗಿದ್ದ. ಅದ್ದೋನು ಅಂತ ಸುಷಟವಾಗಿ ರ್ತಳಕದೂಳದೂಿೋದೂ ಕಷಟವೋದ . ಹದಂಡರ್ತಗದ ತನೆ ಸಂತದೂೋಷವದೋ ಮ್ುಖಾ, ಯಾವಯಾವುದರಲ್ದೂಿೋ ತದೂಡಗಿದರು. ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರದೂೋ ತುಂಬ ಸಮ್ರ್ಿರು, ಗಂಭಿರ ವಾಕಿತ. ಮೊದಲ್ು ಅದು ಶುರುವಾದದುೆ ಗುಮಾಸತನ ಜದೂತದ. ಯಜಮಾನರು ಒಳದಿೋ ಮಾತಲ್ದಿೋ ತಮ್ಮ ಹದಂಡರ್ತೋನ ತಹಬಂದಿಗದ ತರಕದಕ ಪರಯತೆಪಟಟರು. ಆದರದ ಆಕದ ಮಾತರ ತಮ್ಮ ನಡತದೋನ ರ್ತದಿೆಕೂ ದ ಳಿಲ್ಲಲ್ಿ. ಆಯಮ್ಮ ಎಲ್ಿ ರಿೋರ್ತ ಆಟಗಳಲ್ೂಿ ತದೂಡಗಿದಳು. ಯಜಮಾನರ ದುಡುಡ ಕದಿಯೋದು ಆರಂಭವಾಯುತ. ಯಜಮಾನರು ಆಯಮ್ಮನಗದ ಹದೂಡದದರು, ಆದರದ ಆಕದ ಮಾತರ ದಿನದಿನಕದಕ ಹದಗದಡಾತ ಹದೂೋದಳು. ಕದೈಸತದಿೋಕ್ಷದ ತಗದೂಳಿದ ಪಾಗನ್ ಜದೂತದ, ಅಂದರದ ಯಹೂದಿಯಬಬನ ಜದೂತದ, ಆಯಮ್ಮ

ಚಕಕಂದಕದಕ

ಶುರುಮಾಡದಳು.

ಯಜಮಾನರು

ಈಗದೋನು

ಮಾಡದಬೋಕು?

ಆಯಮ್ಮನೆ

ಸಂಪೂಣಿವಾಗಿ

ಬ್ಬಟುಟಬ್ಬಟಟರು, ಈಗ ಒಬಬರದೋ, ಮ್ದುವದಯಾಗದೆೋ ಇರದೂೋರ ರ್ರ ರ್ಜೋವಿಸಿತದ್ಾರದ. ಆಕದೋನದೂೋ ಇನೂೆ ಆಳ ಆಳಕದಕ ಇಳ್ಳೋರ್ತದ್ಾಳದ." "ಅವರದಲ್ದೂಿೋ ದಡಡಶಿಖಾಮ್ಣ್. ಮೊದಲ್ಲಂದ ಆಕದ ಮಾಡದೆಕಕದ ಅವಕಾಶ ಕದೂಡದ್ದ ಕಡವಾಣ ಹಾಕಿದಿೆದ್ದರ, ಆಕದ ಪಾರಮಾಣ್ಕವಾಗಿ ಬದುಕಿತದೆಳು, ಯಾವ ತದೂಂದರದೋನೂ ಆಗಿತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಮೊದಲ್ಲಂದಲ್ದೋ ಸಾವತಂತರಯಕದಕ ತಂರ್ತಬದೋಲ್ಲ ಹಾಕದಬೋಕು. ಹದದ್ಾೆರಿೋನಲ್ಲಿ ಕುದುರದೋನ ಅದರ ಪಾಡಗದ ಬ್ಬಟುಟಬ್ಬಡಬಾರದು. ಮ್ನದೋನಲ್ಲಿ ಹದಂಡರ್ತೋ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಯಾವಾಗೂಿ ಎಚುರದಿಂದ ಇರಬದೋಕು." ಆ ಹದೂರ್ತತಗದ ಕಂಡಕಟರ್ ಟಿಕದಟ್ ಚ್ದಕ್ ಮಾಡಾತ ಆ ಕಡದ ಹಾದು ಹದೂೋದ. ಮ್ುದುಕ ತನೆ ಕದೂನದ ಮಾತನೆ ಹದೋಳ್ಳದ: "ನಜವದೋ, ಹದಣಣನೆ ಕದಲ್ವು ಕಾಲ್ ಹತದೂೋಟಿೋಲ್ಲ ಇಡಬದೋಕು. ಇಲ್ಲೆದ್ದರ ಎಲ್ಿ ನಾಶವಾಗಿಬ್ಬಡತದತ." "ನೋವದೋನದೋ ಕೌನವಿನದೂೋದಲ್ಲಿ ಚ್ದಲ್ುವದ ಹುಡುಗಿೋರ ಜದೂತದ ಸರಸದಲ್ಲಿ ತದೂಡಗಿರಲ್ಲಲ್ಾವ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ ವಕಿೋಲ್ ಮ್ುಗುಳೆಗುತತ. "ಓ, ಅದು ಬದೋರದೋನದೋ ವಿಷಯ" ಎಂದು ವಾ​ಾಪಾರಿ ಗಂಭಿರವಾಗಿ, ಆಮೋಲ್ದ ಎಲ್ಿರಿಗೂ ಗುಡ್ ಬದೈ ಹದೋಳುತತ ಮೋಲ್ದದೆ. ನಲ್ುವಂಗಿ ಹಾಕಿಕದೂಂಡು ಟದೂೋಪಿ ಮೋಲ್ದರ್ತ,ತ ತನೆ ಕದೈಚ್ಚೋಲ್ ಹಡದು ಗಾಡಯಿಂದ ಇಳ್ಳದು ಹದೂೋದ.

2 ಆ ಮ್ುದುಕ ಇಳ್ಳದು ಹದೂೋದ ತಕ್ಷಣ ಮಾತುಕತದ ಸಾಮಾನಾ ವಿಷಯದತತ ಹದೂರಳ್ಳತು. "ಅವರದೂಬಬ ಹಳದ ಒಡಂಬಡಕದ ಕಾಲ್ದ ತಂದ್ದ" ಅಂದ ಕಿಕ್ಿ "ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಡದೂಮೊಸದೂೆಯ್! ಹದಂಗಸು-ಮ್ದುವದ ಬಗದೆ ಅದ್ದಂರ್ ಅನಾಗರಿಕ ಅಭಿಪಾರಯಗಳು!" ಎಂದಳು ಮ್ಹಳದ. "ಅದ್ರಿ, ಮ್ದುವದ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನಾವಿನೂೆ ಯೂರದೂೋಪಿಯನ್ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳ್ಳಗಿಂತ ತುಂಬ ದೂರ ಇದಿೆೋವಿ. ಮೊದಲ್ನದೋದು ಅಂದ್ದರ, ಮ್ಹಳದಯರ ಹಕುಕಗಳು, ಆನಂತರ ವಿಚ್ದೆೋದನ, ಇನೂೆ ಈ ಪರಶ್ದೆ ಬಗದಹರಿದಿಲ್ಿ .. .."

84

"ಡದೂಮೊಸದೂೆಯ್ ಅಂದ್ದರ ಮ್ಹಾ ಭಯಂಕರ ಐವಾನ್ ಕಾಲ್ದ ಮ್ದುವದ ನೋರ್ತ." "ಅಂರ್ ಜನರು ಅರ್ಿಮಾಡಕದೂಳಿದ್ದೋ ಇರದೂೋ ಮ್ುಖಾವಾದ ವಿಷಯ ಅಂದ್ದರ, ಮ್ದುವದ. ಪಿರೋರ್ತಯಿಂದಲ್ದೋ ಮ್ದುವದಗದ ಪಾವಿತರಯ ಬರದೂೋದು. ಪಿರೋರ್ತಯಿರದೂೋ ಮ್ದುವದಯೋ ನೋಜವಾದ ಮ್ದುವದ" ಎಂದಳು ಮ್ಹಳದ ಮಾರ್ತಗದ ಸದೋರಿ. ಕಿಕ್ಿ ಈ ಮಾತು ಕದೋಳ್ಳ ನಕಕ. ಇದನೆ ನದೂೋಡದರದ ತಾನು ಕದೋಳ್ಳದೆ ಎಲ್ಿ ಬುದಿಧವಂತ ಮಾತುಕತದಯನೂೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಕೂಡಟುಟಕದೂಂಡು, ಬದೋಕಾದ್ಾಗ ಬಳಸಿಕದೂಳದೂಿೋನ ರ್ರ ಇತುತ. "ಮ್ದುವದೋನ ಪವಿತರವಾಗಿಸದೂೋ ಈ ಪಿರೋರ್ತ ಅಂದರಲ್ಿ, ಹಾಗಂದ್ದರೋನು?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ ಸರಕಕನದ; ನದೂೋಡದರದ, ಗುಬಬಚ್ಚು ರ್ರ ಸಂಕದೂೋಚದಿಂದ ಮಾರ್ತಲ್ಿದ್ದ ಕೂರ್ತದೆನಲ್ಿ ಆ ವಾಕಿತಯದು, ಆ ರ್ವನ! ಅವನ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ ನದೂೋಡದ್ಾಗ ಆತ ಸಿೋಟಿನ ಮೋಲ್ದ ಕದೈಯಿಟುಟಕೂ ದ ಂಡು ಎದುೆ ನಂರ್ತದೆ; ಗಮ್ನಸಿ ನದೂೋಡದರದ ವಿಚಲ್ಲತನಾಗಿದೆಂತದ ಕಾಣ್ಸುರ್ತತತುತ. ಅವನ ಮ್ುಖ ಕದಂಪಗಾಗಿತುತ, ಹಣದಯ ಮೋಲ್ಲನ ಒಂದು ನರ ಉಬ್ಬಬತುತ, ಅವನ ಕದನದೆಯ ಮಾಂಸಖಂಡಗಳು ಕಂಪಿಸುರ್ತತದೆವು. "ಮ್ದುವದೋನ ಪವಿತರವಾಗಿಸದೂೋ ಈ ಪಿರೋರ್ತ ಅಂದರಲ್ಿ, ಹಾಗಂದ್ದರೋನು?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ ಮ್ತದತ. "ಯಾವ ಪಿರೋರ್ತ ಅಂದ್ದರ, ಗಂಡ ಹದಂಡರ ಮ್ಧದಾ ಇರದೂೋ ಸಾಮಾನಾವಾದ ಪಿರೋರ್ತ" ಎಂದಳು ಮ್ಹಳದ. "ಅದ್ದಾೋಗದ? ಸಾಮಾನಾ ಪಿರೋರ್ತ ಮ್ದುವದೋನ ಪವಿತರ ಮಾಡದೂೋದು ಹದೋಗದ?" ಎಂದ ಈ ಸಂಕದೂೋಚದ ವಾಕಿತ ಉದಿವಗೆನಾದಂತದ, ಆಕದಯ ಮಾತನುೆ ಒಪುದವನಂತದ ಕದೋಳ್ಳದ. ಆ ಮ್ಹಳದಗದ ಇಷಟವಾಗದ ಏನನದೂೆೋ ಹದೋಳಲ್ು ಆತ ಬಯಸುರ್ತತದೆ ಹಾಗಿತುತ. ಆಕದಗೂ ಅದು ರ್ತಳ್ಳಯಿತು, ಇದರಿಂದ ಆಕದ ಸವಲ್ು ಚಕಿತಳಾದಳು. "ಹದೋಗದ ಅಂದ್ದರ? ತುಂಬ ಸರಳ ಅದು." ಆಕದಯ ತುಟಿಗಳ್ಳಂದ ಉದುರಿದ ಆ ಪದವನುೆ ಅವನು ಗಟಿಟಯಾಗಿ ಹಡದುಕದೂಂಡ. "ಉಹೂ​ೂ, ಸರಳ ಅಲ್ಿ." ಈಗ ಆ ವಕಿೋಲ್ ಮ್ಧದಾ ಬಾಯಿ ಹಾಕಿ, "ಮೋಡಂ ಅವರು ಹದೋಳ್ಳತರೂ ದ ೋದು ಅಂದ್ದರ ಮ್ದುವದ ಅನದೂೆೋದು ಮೊದಲ್ು ಆರ್ತೀಯತದಯ, ಬದೋಕಾದ್ದರ ಅದನದೆೋ ಪಿರೋರ್ತ ಅನೆ, ಬದಸುಗದ ಆಗಬದೋಕು. ಅಂರ್ ಪಿರೋರ್ತ ಇದೆರ,ದ ಅಂರ್ ಮ್ದುವದೋನಲ್ಲಿ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಒಂದು ಬಗದಯ ಪಾವಿತರಯ ಇರತದತ ಅಂತ. ಆದರದ ಎಲ್ಿ ಮ್ದುವದಗಳೂ ಆರ್ತೀಯತದಯಿಂದ, ಪಿರೋರ್ತಯಿಂದ ಕೂಡರದೂಲ್ಿ. ಹೋಗಾಗಿ ಪರಸುರ ನದೈರ್ತಕವಾದ ಹದೂಣದಗಾರಿಕದ ಇರಲ್ಿ. ಇದನದೆೋ ಅಲ್ಾವ ನೋವು ಹದೋಳಕದಕ ಪರಯರ್ತೆಸಿದುೆ" ಎಂದ ಮ್ಹಳದಯ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ. ತನೆ ಆಲ್ದೂೋಚನದಯನೆ ಮಾರ್ತನ ಮ್ೂಲ್ಕ ಅಭಿವಾಕಿತಗದೂಳ್ಳಸಿದೆಕದಕ ತಲ್ದ ಆಡಸಿ ಆ ಮ್ಹಳದ ಒಪಿುಗದ ಸೂಚ್ಚಸಿದಳು. "ಆಗ .. .." ಎಂದು ವಕಿೋಲ್ ತನೆ ಮಾತನುೆ ಮ್ುಂದುವರಿಸಲ್ು ನದೂೋಡದ. ಆದರದ ಆ ಸಂಕದೂೋಚದ ವಾಕಿತ, ತನೆನೆ ತಾನು ನಯಂರ್ತರಸೂ ದ ೋದಕದಕ ಸಾರ್ಾವಾಗದ್ದ, ವಕಿೋಲ್ ತನೆ ಮಾತನೆ ಮ್ುಗಿಸದೂೋದಕೂಕ ಅವಕಾಶ ಕದೂಡದ್ದ ಹದೋಳ್ಳದ: "ಅದ್ದೋನದೂೋ ಸರಿ

ಸಾರ್,

ಮ್ದುವದಯನೆ

ಪವಿತರಗೂ ದ ಳ್ಳಸದೂೋ

ಏಕದೈಕ

ವಸುತವಾದ

ಪಿರೋರ್ತ

ಅನದೂೆೋದನೆ

ಅರ್ಿಮಾಡದೂಕೋಬದೋಕೂಂತ?" "ಪಿರೋರ್ತ ಅಂದ್ದರ ಏನು ಅನದೂೆೋದು ಎಲ್ಿರಿಗೂ ಗದೂತುತ" ಎಂದಳು ಮ್ಹಳದ. "ಆದರದ ನನಗದ ಗದೂರ್ತತಲ್ಿವಲ್ಿ! ಅದನೆ ಹದೋಗದ ವಾ​ಾಖಾ​ಾನಸಿತೋರಿ ಅನದೂೆೋದನೆ ನಾನು ಕದೋಳಬದೋಕು." "ಹದೋಗದ ಅಂದ್ದರ, ತುಂಬ ಸರಳವಾದುೆ ಅದು" ಎಂದಳು ಮ್ಹಳದ.

85

ನಾವು

ಹದೋಗದ

ಆನಂತರ ಆಲ್ದೂೋಚನದ ಮಾಡುವವಳಂತದ ಸವಲ್ು ಹದೂತುತ ಸುಮ್ಮನದುೆ ಆಮೋಲ್ದ, "ಪಿರೋರ್ತ ಅಂದ್ದರ, ಪಿರೋರ್ತ ಅನದೂೆೋದು ಒಬಬರಿಗದೂಬಬರು ಬದೋರದಯೋರಿಗಿಂತ ಹದಚ್ಾುಗಿ ಇಷಟಪಡದೂೋದು .. .." "ಈ ಇಷಟಪಡದೂೋದು ಎಷುಟ ಕಾಲ್? ... ಒಂದು ರ್ತಂಗಳು, ಎರಡು ದಿನ, ಅರ್ಿ ಗಂಟದ?" ಎಂದ ಸಂಕದೂೋಚದ ವಾಕಿತ ಕದರಳ್ಳದವನಂತದ. "ಇಲ್ಿ, ನೋವು ಹದೋಳ್ಳತರೂ ದ ೋದು ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿರದೂೋದರ ಬಗದೆ ಅಲ್ಿ." "ನಾನು ಮಾತಾಡತರದೂೋದು ಖಂಡತ ನಮ್ಮ ಮ್ನಸ್ಲ್ಲಿರದೂೋದರ ಬಗದೆೋನದೋ. ಅದ್ದೋ ಗಂಡು ಹದಣುಣ ಪರಸುರ ಒಬಬರಿಗದೂಬಬರು ಇತರರಿಗಿಂತ ಹದಚು​ು ಇಷಟಪಡದೂೋದು, ಅದರ ಬಗದೆೋನದೋ. ನಾನು ಕದೋಳದೂ ಪರಶ್ದೆ: ಈ ಇಷಟಪಡದೂೋದು ಎಷುಟ ಕಾಲ್ ಅಂತ?" "ಎಷುಟ ಕಾಲ್ ಅಂದ್ದ?ರ ತುಂಬ ದಿೋರ್ಿ ಕಾಲ್, ಕದಲ್ವು ಸಲ್ ರ್ಜೋವನ ಪೂರ್ತಿ." "ಆದ್ದರ ಹಾಗದ ಆಗದೂೋದು ಕಾದಂಬರಿಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತರ. ಖಂಡತ ಬದುಕಿನಲ್ಿಲ್ಿ. ತುಂಬ ಅಪರೂಪವಾಗಿ ಹೋಗದ ಒಬಬರನದೂೆಬಬರು ಬದೋರದಯೋರಿಗಿಂತ ಹದಚ್ಾುಗಿ ಇಷಟಪಡದೂೋದು ಹದಚು​ು ಕಾಲ್ ಇರಬಹುದು. ಬಹಳ ವದೋಳದ ಇದು ಇರದೂೋದು ಕದಲ್ವು ರ್ತಂಗಳು, ಅಷದಟ. ಕದಲ್ವು ವಾರಗಳಾಗಬಹುದು, ದಿನಗಳಾಗಬಹುದು, ಕದಲ್ವದೋ ಗಂಟದಗಳೂ ಆಗಬಹುದು .. .." "ಇಲ್ಿ, ಇಲ್ಿ, ಇಲ್ಿ, ಇಲ್ಲಿ ಸವಲ್ು ಕದೋಳ್ಳ" ಎಂದ್ದವು ನಾವು ಮ್ೂವರೂ, ಒಂದ್ದೋ ಬಾರಿಗದ. ಕಿಕ್ಿ ಕೂಡ ಒಂದ್ದೋ ಮಾರ್ತನಲ್ಲಿ ತನೆ ನರಾಕರಣದಯನುೆ ಸೂಚ್ಚಸಿದ. ಅವನು ನಮಮಲ್ಿರಿಗಿಂತ ಜದೂೋರಾಗಿ ಕೂಗುತತ, "ನಂಗದ ಗದೂತುತ, ನೋವದಲ್ಿ ಮಾತಾಡತರೂ ದ ೋದು ಯಾವುದನೆ ಇದ್ದ ಅಂತ ನಂಬ್ಬತೋರದೂೋ ಅದರ ಬಗದೆ; ಆದರದ ನಾನು ಹದೋಳಾತ ಇರದೂೋದು ಯಾವುದು ಇದ್ದೂಾೋ ಅದರ ಬಗದೆ. ಒಬಬ ಚ್ದಲ್ುವದಯನುೆ ನದೂೋಡದ್ಾಗ ಎಲ್ಿ ಗಂಡಸರೂ ಅವಳ ಬಗದೆ ತನಗದ ಪಿರೋರ್ತ ಇದ್ದೋಂತ ಅಂದ್ದೂಕೋತಾರದ, ಆದ್ದರ ಈ ಭಾವನದ ಹದಂಡತೋ ಬಗದೆ ಮಾತರ ಇರಲ್ಿ. 'ಪಕಕದಮನದ ಹದಂಗಸು ಹಂಸ, ನಮ್ಮನದಯೋಳು ಒಂದು ಹದಣುಣ ಘೋಂಡಾಮ್ೃಗ' ಅನದೂೆೋ ಗಾದ್ದಗದ ಈ ಭಾವನದಯೋ ಮ್ೂಲ್ ಕಾರಣ, ಆ ಮಾತು ನಜವದೋ ತಾನದೋ" ಎಂದ. "ಓ, ಏನು ಘೂೋರವಾದೆನೆ ಹದೋಳತ ಇದಿೆೋ ನೋನು! ಈ ಪಿರೋರ್ತ ಅನದೂೆೋ ಭಾವನದ ಮ್ನುಷಾರ ಮ್ನಸ್ಲ್ಲಿ ಖಂಡತ ಇರತದತ; ಅದು ಉಳ್ಳದ್ದೂರದೂೋದು ಬರಿೋ ರ್ತಂಗಳುಗಳ ಕಾಲ್ ಅರ್ವಾ ವಷಿಗಳ ಕಾಲ್ ಅಲ್ಿ, ರ್ಜೋವನ ಪೂರ್ತಿ." "ಉಹೂ​ೂ, ಅಂರ್ದುೆ ಇಲ್ಿವದೋ ಇಲ್ಿ. ಹದಲ್ನ್ ದ ರ್ಜೋವನಪೂರ್ತಿ ತನೆ ಜದೂತದಗಿರಬದೋಕು ಅಂತ ಮನದಲ್ಾರ್ಸಗದ ಅನೆಸಿತುತ ಅನದೂೆೋದನೆ ನಾವು ಒಪಿುಕೂ ದ ಂಡೂರ, ಹದಲ್ದನ್ಗದ ಮಾತರ ಪಾ​ಾರಿರ್ಸ ಬಗದೆೋನದೋ ಆಕಷಿಣದ. ಅದು ಹಂದ್ದ ಇದೆದೂೆ ಹಾಗದ, ಈಗಿರದೂೋದೂ ಹಾಗದೋನದೋ, ಮ್ುಂದ್ದಯೂ ಕೂಡ ಅದ್ದೋ ರಿೋರ್ತೋನದ. ಬದೋರದ ಆಗಕದಕ ಸಾರ್ಾವದೋ ಇಲ್ಿ; ಎರಡು ಬಟಾಣ್ ಕಾಳುಗಳ ಮೋಲ್ದ ವಿಶ್ದೋಷ ಚ್ಚಹದೆ ಹಾಕಿ ರಾಶಿ ಸುರಿದ್ಾಗ ಎರಡೂ ಅಕಕಪಕಕ ಬ್ಬೋಳದಬೋಕು ಅಂತ ನರಿೋಕ್ಷದ ಮಾಡದೂೋ ಹಾಗದ. ಅಲ್ಿದ್ದ, ಇದು ಬರಿೋ ಅಸಂಭವ ಅಲ್ಿ, ಒಂದಲ್ಿ ಒಂದು ಕಾಲ್ದಲ್ಲಿ ಹದಲ್ದನ್ಗಾಗಲ್ಲೋ ಮನದಲ್ಾರ್ಸಗಾಗಲ್ಲೋ ಅದು ಕಟರದಯಾಗಿಬ್ಬಡತದತ. ಇರದೂೋ ವಾತಾ​ಾಸ ಅಂದ್ದರ ಕದಲ್ವರಿಗದ ಅಂರ್ ಕಟರದ ಬದೋಗ ಆದರದ, ಮ್ತದತ ಕದಲ್ವರಿಗದ ಸವಲ್ು ತಡವಾಗಿ, ಅಷದಟ. 'ಅವರು ರ್ಜೋವಮಾನ ಪೂರ್ತಿ ಒಬಬರನದೂೆಬಬರು ಪಿರೋರ್ತಸಾತ ಇದೆರು' ಅನದೂೆೋ ಅಂತ ಹದೋಳ್ಳಕದ ಶುದಧ ಮ್ೂಖಿ ಕಾದಂಬರಿೋಲ್ಲ ಮಾತರ ಬಬಿಹುದು. ಅದನೆ ಮ್ಕಕಳು ಮಾತರ ನಂಬಬಹುದು. ರ್ಜೋವಮಾನಪೂರ್ತಿ ಪಿರೋರ್ತ ಇಟದೂಕಂಡರದೂೋ ಗಂಡಸಿನ ಬಗದೆೋನದೂೋ ಹದಂಗಸಿನ ಬಗದೆೋನದೂೋ ಮಾತಾಡದೂೋದು ಅಂದ್ದರ ಮೋಣದ ಬರ್ತತ ಸದ್ಾ ಕಾಲ್ ಉರಿಯತದತ ಅನದೂೆೋ ಹಾಗದ."

86

"ನೋವು ಹದೋಳಾತ ಇರದೂೋದು ದ್ದೈಹಕ ಆಕಷಿಣದ ಬಗದೆ. ಆದಶಿಗಳ ಮೋಲ್ದ ನಂರ್ತರದೂೋ ದ್ದೈವಿೋ ಪದರೋಮ್ದ ಬಗದೆ ನಮ್ಗದ ನಂಬ್ಬಕದ ಇಲ್ಾವ?" "ಯಾಕಿಲ್ಿ? ಆದ್ದರ ಅಂರ್ ಸಂದಭಿದಲ್ಲಿ ಇಬಬರೂ ಮ್ಕಕಳನೆ ಹುಟಿಟಸದೂೋ ಆವಶಾಕತದ ಇರಲ್ಿ, ದಯವಿಟುಟ ನನೆ ಒರಟು ಮಾತನೆ ಕ್ಷಮಿಸಿ. ನಾನು ಹದೋಳಾತ ಇರದೂೋದು ಏನೂಂದ್ದರ, ಈ ಆದಶಿಗಳ ಅನುರೂಪತದ ವಯಸಾ್ದ್ದೂೋರ ನಡುವದ ಇರಕದಕ ಸಾರ್ಾ ಇಲ್ಿ, ಅದಿರದೂೋದು ಕದೋವಲ್ ಚ್ಚಕಕ ವಯಸಿ್ನ ಸುಂದರ ಯುವಕ ಯುವರ್ತಯರ ನಡುವದ" ಎಂದು ವಾಂಗಾವಾಗಿ ನುಡದು ಜದೂೋರಾಗಿ ನಗತದೂಡಗಿದ. "ಅಂರ್ ಪಿರೋರ್ತ, ಅಂದ್ದರ ನಜವಾದ ಪಿರೋರ್ತ ಇರದೂೋದು ನಜ ಅಂತ ಒಪಿತೋನ. ಆದ್ದರ ಅದು, ನಾವು ನಂಬ್ಬತೋವಲ್ಿ ಹಾಗದ, ಮ್ದುವದಯಿಂದ ಪವಿತರವಾಗತದತ ಅನದೂೆೋದನೆಲ್ಿ. ಅದಕದಕ ವಿರುದಧವಾಗಿ, ಮ್ದುವದ ಅಂರ್ ಪಿರೋರ್ತೋನ ನಾಶಮಾಡತದತ." "ದಯವಿಟುಟ ಇಲ್ಲಿ ಸವಲ್ು ಕದೋಳ್ಳ. ಸತಾ ನಮ್ಮ ಮಾರ್ತಗದ ವಾರ್ತರಿಕತವಾಗಿದ್ದ. ಮ್ದುವದಗಳು ಉಳ್ಳದುಕದೂಳದೂಿೋದು, ಕದೂನದೋ ಪಕ್ಷ, ಬಹುಪಾಲ್ು ಮ್ದುವದಯಾದ್ದೂೋರು ಕದೂನದೋವರದಗೂ ಜದೂತದೋಲ್ಲರದೂೋದು ನಜ ತಾನದೋ? ಸಾಕಷುಟ ಮ್ಂದಿ ಗಂಡಹದಂಡರು ಪಾರಮಾಣ್ಕವಾಗಿ ರ್ಜೋವನ ಪೂರ್ತಿ ಒಟಿಟಗದೋ ಇತಾಿರಲ್ಿ" ಎಂದ ವಕಿೋಲ್. ಈ ಮಾತನೆ ಕದೋಳ್ಳದ ಆ ಸಂಕದೂೋಚದ ವಾಕಿತಯ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ದ ಕಹ ಮ್ುಗುಳೆಗದಯಂದು ಮ್ೂಡತು. "ಆಮೋಲ್ದ? ನಮ್ಮ ಪರಕಾರ ಮ್ದುವದ ಪಿರೋರ್ತಯ ಅಡಪಾಯದ ಮೋಲ್ದ ನಂರ್ತದ್ದ ತಾನದೋ? ದ್ದೈಹಕ ಆಕಷಿಣದಯಲ್ಿದ್ದ ಬದೋರದ ರಿೋರ್ತಯ ಪಿರೋರ್ತ ಇರದೂೋದರ ಬಗದೆ ನಾನದೋನಾದೂರ ಸಂಶಯ ವಾಕತಪಡಸಿದರದ, ಮ್ದುವದಯಲ್ಲಿನ ಪಿರೋರ್ತಯ ಬಗದೆ ಹದೋಳ್ಳ ನಮ್ಮ ಮಾತನೆ ಸಮ್ಥಿ​ಿಸದೂೋಕದಕ ಪರಯರ್ತೆಸಿತೋರಿ. ಆದರದ ನಮ್ಮ ಈ ಕಾಲ್ದಲ್ಲಿ ಮ್ದುವದ ಅಂದ್ದರ ಹಂಸದ, ಮ್ಹಾ ಸುಳುಿ." "ಉಹೂ​ೂ, ಖಂಡತ ಅಲ್ಿ. ಹಂದ್ದಯೂ ಮ್ದುವದಗಳು ಉಳ್ಳೋರ್ತದುವ, ಮ್ುಂದ್ದಯೂ ಹಾಗದೋ ಇರತದವ" ಎಂದ ವಕಿೋಲ್. "ಆದ್ದರ ಹದೋಗದ ಮ್ತುತ ಯಾಕದ ಉಳ್ಳಯುತದವ? ಅವುಗಳು ಇದುವ, ಮ್ುಂದ್ದಯೂ ಇರತದವ, ಆದ್ದರ ಯಾರಲ್ಲಿ? ಯಾರಿಗದ ಮ್ದುವದಗಳಲ್ಲಿ ಪವಿತರವಾದುೆ, ದ್ದೋವರ ಮ್ುಂದ್ದ ನಡದದ ಪವಿತರ ಬಂರ್ನ ಅನದೂೆೋದು ಕಾಣ್ಸತದೂತೋ ಅವರಲ್ಲಿ ಮಾತರ. ಅಂರ್ವರ ದೃಷಿಟಯಲ್ಲಿ ಮ್ದುವದಗಳು ಉಳ್ಳಯುತದವ, ಆದರದ ನಮ್ಮಂಥದೂೋರ ದೃಷಿಟೋಲ್ಲ ಮ್ದುವದ ಅನದೂೆೋದು ಒಂದು ಮೊೋಸ, ಹಂಸದ. ನಮ್ಗದ ಅದು ಅನುಭವಕದಕ ಬರದೂೋದರಿಂದ ನಾವು ಮ್ುಕತ ಪದರೋಮ್ವನುೆ ಸಮ್ಥಿ​ಿಸಿತೋವಿ; ಆದರದ ವಾಸತವದಲ್ಲಿ ಮ್ುಕತ ಪದರೋಮ್ ಅನದೂೆೋದು ಸವಚೆಂದ ಲ್ದೈಂಗಿಕತದಗದ ಒಂದು ಹದಜೆದ ಹಂದ್ದ, ಕದಲ್ವರು ಬದೋವಾಸಿ​ಿಗಳು ಮಾಡದೂೋ ಆಕಸಿಮಕ ಪಾಪ, ಅಷದಟ, (ಮ್ಹಳದಯ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ) ದಯವಿಟುಟ ಕ್ಷಮಿಸಿ. ಹಳದಯ ಅಡಪಾಯ ಕಿತುತ ಹದೂೋಗಿದ್ದ, ನಾವು ಹದೂಸದ್ದೂಂದನುೆ ಈಗ ಹಾಕದಬೋಕಾಗಿದ್ದ. ಆದರದ ವಾಭಿಚ್ಾರವನುೆ ಉತದತೋರ್ಜಸಬಾರದು." ಅವನು ಎಷುಟ ರ್ತೋವರತಯಿ ದ ಂದ ಮಾತನಾಡದನದಂದರದ ಮಿಕಕವರದಲ್ಿ ಸುಮ್ಮನಾದರು, ಅವನ ಮ್ುಖವನದೆೋ ಅಚುರಿಯಿಂದ ನದೂೋಡುತತ. "ಆದರದ ಒಂದು ಇನದೂೆಂದ್ಾಗದೂೋ ಸಂಕರಮ್ಣ ಸಿ​ಿರ್ತ ಇನೂೆ ಭಯಂಕರವಾದುೆ. ಆಕಸಿಮಕ ಪಾಪ ನಡೋಕೂಡದು ಅನದೂೆೋದು ಕದಲ್ವರ ಅನಸಿಕದ. ಆದ್ದರ ಯಾವುದ್ಾದೂರ ಒಂದು ರಿೋರ್ತೋಲ್ಲ ಲ್ದೈಂಗಿಕ ಸಂಬಂರ್ಗಳನುೆ ಕಟುಟಪಾಡಗದ ಒಳಪಡಸದೂೋದಕದಕ ಅದು ಅನವಾಯಿ. ಆದರದ ಈಗಿರದೂೋದು ಹಳದೋ ಅಡಪಾಯ ಮಾತರ, ಆದ್ದರ ಈಗ ಅದರಲ್ಲಿ ಜನ ನಂಬ್ಬಕದ ಕಳದೂಕಂಡದ್ಾರದ. ಜನ ಹಳದೋ ರ್ರವದೋ ಮ್ದುವದಯಾಗಾತರದ, ಆದರದ ತಾವು ಮಾಡತರದೂೋದರಲ್ಲಿ ತಮ್ಗದೋ ನಂಬ್ಬಕದ ಇರಲ್ಿ; ಹೋಗಾಗಿ ಪರಿಣಾಮ್ ಸುಳ್ಳಿಂದ, ಹಂಸದಯಿಂದ ಕೂಡರತದತ. ಬರಿೋ ಸುಳದಿ ಇದ್ದರ ಪರವಾಯಿಲ್ಿ, ಸಹಸದೂಕೋಬಹುದು. ಗಂಡ ಹದಂಡರ್ತ ಇಬಬರೂ ಏಕಸಂಗಾರ್ತವರತ ಹದೂತತವರಂತದ ಜಗರ್ತತನ ಕಣ್ಣಗದ ಮ್ಣದರ ಣ ಚಬಹುದು. ಅವರು ಕಾಣದೂೋ ಹಾಗದ ಬಹುಪರ್ತೆ ಅರ್ವಾ 87

ಬಹುಪರ್ತನಷಠರಾದ್ದರ ಕದಟಟದುೆ, ಆದ್ದರ ಒಪಿುಕೂ ದ ೋಬಹುದ್ಾದುೆ. ಆದರದ ಕದಲ್ವು ವದೋಳದ ಆಗದೂೋ ಹಾಗದ, ಗಂಡ ಹದಂಡರ್ತ ಇಬಬರೂ ಒಟಿಟಗದ ವಾಸಮಾಡದೂೋ ಜವಾಬಾೆರಿ ಹದೂತುತಕೂ ದ ಂಡರದ - ಹಾಗದ ಯಾಕಿರಬದೋಕು ಅಂತ ಅವರಿಗದೋ ಸುಷಟವಾಗಿರಲ್ಿ ಮ್ದುವದಯಾದ ಎರಡನದೋ ರ್ತಂಗಳ್ಳಂದ್ದಿೋ ಬದೋರದಯಾಗದೂೋ ತುಡತ ಶುರುವಾಗಿರತದತ; ಆದ್ದರ ಒಟಿಟಗೋದ ಇತಾಿರದ. ಇನೂೆ ಸವಲ್ು ಕಾಲ್ ಆದ್ದೀಲ್ದ ಬದುಕು ನರಕವಾಗತದತ, ಕುಡಯೋಕದಕ ಶುರು ಮಾಡಾತರದ, ಮ್ರ್ತತನಂದ ಒಬಬರ ಮೋಲ್ದೂಬಬರು ಗುಂಡು ಹಾರಿಸಾತರದ, ಇಲ್ಿ ವಿಷವಿಕಿಕ ಒಬಬರನದೂೆಬುರ ಕದೂಂದ್ದೂಕೋತಾರದ." ಎಲ್ಿರೂ ಮೌನವಾಗದೋ ಇದುರ. ಆದರದ ನಮ್ಗದಲ್ಿ ಇರಿಸುಮ್ುರಿಸಾಗಿತತುತ. "ನೋವು ಹದೋಳದೂೋದು ನಜ, ದ್ಾಂಪತಾ ರ್ಜೋವನದಲ್ಲಿ ಇಂರ್ವು ನಡೋರ್ತರತದವ. ಉದ್ಾಹರಣದಗ,ದ ಪಾಸಿೆಚ್ದಫ್ ಪರಸಂಗ" ಎಂದ ವಕಿೋಲ್, ಮ್ುಜುಗರ ಮಾಡದೂೋ ಈ ಭಾವನಾತಮಕ ವಿಷಯದ ಬಗದೆ ಮಾತನೆ ನಲ್ಲಿಸದೂೋ ಉದ್ದೆೋಶದಿಂದ. "ಹದೂಟದಟಕಿಚ್ಚುಂದ್ಾಗಿ ಅವನು ತನೆ ಹದಂಡರ್ತೋನ ಯಾವ ರಿೋರ್ತ ಕದೂಂದ ಅನದೂೆೋದನೆ ಓದಿದಿೆೋರಾ?" ತಾನದನುೆ ಓದಿಲ್ಿ ಎಂದು ಮ್ಹಳದ ಹದೋಳ್ಳದಳು. ಆ ಸಂಕದೂೋಚದ ವಾಕಿತ ಏನೂ ಹದೋಳಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವನ ಮ್ುಖದ ಬಣಣ ಬದಲ್ಾಯಿಸಿತು. "ಉಹೂ​ೂ, ಆ ಸೌಭಾಗಾ ನಂಗದ ಸಿಕಕಲ್ಲಲ್ಿ." "ಅದ್ದೋನು ಸೌಭಾಗಾದ ವಿಷಯ ಅಲ್ಿ, ಯಾಕಂದ್ದರ ನಾನದೋ ಆ ಪಾಸಿೆಚ್ದಫ್." ಈಗ ಇನದೂೆಂದು ಬಗದಯ ಮೌನ ಆವರಿಸಿತು. ಅವನ ಮ್ುಖ ಕದಂಪಗಾಯಿತು, ಸವಲ್ು ಹದೂರ್ತತನ ಮೋಲ್ದ ಬ್ಬಳ್ಳಚ್ಚಕದೂಂಡತು. "ಅದರಿಂದ್ದೋನೂ ಉಪಯೋಗ ಈಗ? ದಯವಿಟುಟ ಕ್ಷಮಿಸಿ, ನಾನು ನಮ್ಗದ ಮ್ುಜುಗರ ಉಂಟುಮಾಡಲ್ಿ" ಎಂದು ಅವನು ತಾನು ಹಂದ್ದ ಕೂರ್ತದೆ ಜಾಗಕದಕ ಹದೂೋದ. ನಾನೂ ನನೆ ಸಿೋಟಲ್ಲಿ ಕುಳ್ಳತದ. ವಕಿೋಲ್ ಹಾಗೂ ಮ್ಹಳದ ಪಿಸುದನಯಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡಕದೂಳಿತದೂಡಗಿದರು. ನಾನು ಪಾಸಿೆಚ್ದಫ್ ಪಕಕದಲ್ಲಿ ಕುಳ್ಳರ್ತದ್ದೆ, ಮೌನವಾಗಿದ್ದೆ. ನನಗದ ಅವನದೂಡನದ ಮಾತಾಡಲ್ು ಇಷಟವಾದರೂ ಮಾತನುೆ ಹದೋಗದ ಆರಂಭಿಸಬದೋಕದಂಬುದ್ದೋ ರ್ತಳ್ಳಯದ್ಾಯಿತು. ಹೋಗದೋ ಒಂದು ಗಂಟದ ಕಾಲ್ ಸರಿಯಿತು, ಅಷುಟ ಹದೂರ್ತತಗದ ಮ್ುಂದಿನ ಸದೋಟ ಷನ್ ಬಂತು. ಅಲ್ಲಿಯೂ ವಕಿೋಲ್ ಹಾಗೂ ಮ್ಹಳದ ಗಾಡಯಿಂದ ಇಳ್ಳದುಹದೂೋದರು. ಕಿಕ್ಿ ಕೂಡ ಇಳ್ಳದ. ನಾವಿಬಬರದೋ ಉಳ್ಳದ್ದವು - ಪಾಸಿೆಚ್ದಫ್ ಮ್ತುತ ನಾನು. "ಜನ ಹಾಗಂತಾರದ, ಅವರು ಸುಳುಿ ಹದೋಳಾತರದ, ಆದರದ ಅವರಿಗದ ಅರ್ಿವದೋ ಆಗಲ್ಿ" ಎಂದ ಪಾಸಿೆಚ್ದಫ್. "ಯಾವ ವಿಷಾ ಮಾತಾಡತದಿೆೋರಿ ನೋವು?" "ಇನುೆ ಯಾವುದು, ಹಳದಯ ವಿಷಯವದೋ!" ಆತ ತನೆ ಮೊಣಕದೈಗಳನುೆ ತನೆ ತದೂಡದಗಳ ಮೋಲ್ಲರಿಸಿಕದೂಂಡು ಕದೈಗಳ್ಳಂದ ತಲ್ದಯ ಎರಡೂ ಬದಿಗಳನುೆ ಒರ್ತತ ಹಡದುಕದೂಂಡ. "ಪದರೋಮ್ ವಿವಾಹ, ಸಂಸಾರ - ಇವದಲ್ಿ ಸುಳುಿ, ಸುಳುಿ, ಮ್ಹಾ ಸುಳುಿ." ಮೋಲ್ದದುೆ ದಿೋಪದ ಮೋಲ್ುಮಚಳ ು ವನುೆ ಕದಳಗಿಳ್ಳಸಿ, ತನೆ ಮೊಳಕದೈಗಳನುೆ ಮತದತಯ ಮೋಲ್ಲರಿಸಿಕದೂಂಡು ಕಣುಣಗಳನುೆ ಮ್ುಚ್ಚುಕದೂಂಡ. ಹೋಗದೋ ಒಂದು ನಮಿಷ ಮೌನವಾಗಿ ಕುಳ್ಳರ್ತದೆ.

88

"ನಾನು ಯಾರೂಂತ ಗದೂತಾತದ ಮೋಲ್ದ ನಮ್ಗದ ನನೆ ಜದೂತದ ಕೂತುಕದೂಳದೂಿೋದಕದಕ ಮ್ುಜುಗರವಾಗಿತದ್ಾ​ಾ?" "ಇಲ್ಿ, ಇಲ್ಿ." "ನದ್ದೆ ಮಾಡದಬೋಕೂಂತ ಅನೆಸಿತದ್ಾ​ಾ?" "ಉಹೂ​ೂ." "ಹಾಗಾದ್ದರ ನನೆ ಕತದೋನ ನಮ್ಮ ಮ್ುಂದ್ದ ಹದೋಳ್ಳಕದೂೋಬಹುದ್ಾ?" ಆ ಹದೂರ್ತತಗದ ಸರಿಯಾಗಿ ಕಂಡಕಟರ್ ಆ ಕಡದ ಹಾದು ಹದೂೋದ. ಅವನು ಹದೂೋದ ಕಡದಯೋ ಕದಟಟದ್ಾಗಿ ನದೂೋಡುತತ, ಹದೂೋಗಿಯಾದ ಮೋಲ್ದ ಯಥಾಸಿ​ಿರ್ತಗದ ಬಂದ. ಆಮೋಲ್ದ ತನೆ ಕತದ ಶುರುಮಾಡದ; ಕತದ ಮ್ುಗಿಯೋವರದಗೂ ಒಮಮಯೂ ನಲ್ಲಿಸಲ್ಲಲ್ಿ. ಹದೂಸ ಪರಯಾಣ್ಕರು ಒಳಬಂದ್ಾಗಲ್ೂ ಅವನ ಕತದಗದ ತಡದ ಬ್ಬೋಳಲ್ಲಲ್ಿ.

3 ಮಾತಾಡುರ್ತತದ್ಾೆಗ ಅವನ ಮ್ುಖದ ಸವರೂಪ ಅನದೋಕ ವದೋಳದ ಬದಲ್ಾಯಿಸುರ್ತತತುತ, ಅದು ಎಷುಟ ಅಂದರದ ಮೊದಲ್ಲನಂತದ ಅದು ಮ್ುಂದ್ದಂದೂ ಕಾಣ್ಸಲ್ದೋ ಇಲ್ಿ. ಅವನ ಕಣುಣಗಳು, ಬಾಯಿ, ಮಿೋಸದ, ಅವನ ಗಡಡ ಕೂಡ ಹದೂಸತಾದುವು. ಪರರ್ತ ಬದಲ್ಾವಣದಯಲ್ೂಿ ಮ್ುಖಭಾವ ಹದಚು​ು ಆಕಷಿಕವಾಗುರ್ತತತುತ, ಹೃದಯವನುೆ ಮಿೋಟುವಂರ್ತತುತ. ಈ ಬದಲ್ಾವಣದಗಳದಲ್ಿ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಆಗುರ್ತತದೆವು. ಆದರದ ಈ ಐದು ನಮಿಷಗಳ್ಳಂದ ಅದು ಒಂದ್ದೋ ಬಗದಯಾಗಿತುತ, ಅದನುೆ ಐದು ನಮಿಷದ ಹಂದ್ದ ಇದುೆದರ ಜದೂತದ ಹದೂೋಲ್ಲಸುವ ಹಾಗದಯೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಆಮೋಲ್ದ, ಅದು ಹದೋಗದಂದು ನನಗದ ಗದೂತಾತಗಲ್ಲಲ್ಿ, ಅದು ಮ್ತದತ ಬದಲ್ಾಯಿತು, ಗುರುರ್ತಸದ ಹಾಗದ ಆಗಿಬ್ಬಟಿಟತು. "ಈಗ ನನೆ ಬದುಕಿನ ಚರಿತದರ ಹದೋಳ್ಳತೋನ, ಕದೋಳ್ಳ, ನನೆ ರ್ಜೋವನದ ದುಭಿರ ಕತದ. ಕತದಯೋ ಅದರ ಪರಿಣಾಮ್ಕಿಕಂತ ಘೂೋರವಾದುೆ" ಎಂದು ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಮೌನವಾದ, ತನೆ ಕದೈಗಳ್ಳಂದ ಕಣುಣಗಳನುೆರ್ಜೆಕದೂಂಡು ಮ್ತದತ ಆರಂಭಿಸಿದ. "ಎಲ್ಿ ಸುಷಟವಾಗಿ ಅರ್ಿವಾಗದಬೋಕಾದ್ದರ ಕತದೋನ ಪೂರ್ತಿ ಹದೋಳದಬೋಕು. ಅಂದ್ದರ ನನಗದ ಮ್ದುವದ ಹದೋಗಾಯುತ, ಮ್ದುವದಗದ ಮ್ುಂಚ್ದ ನಾನು ಹದೋಗಿದ್ದೆ - ಎಲ್ಿ. ಮೊದಲ್ು ನನೆ ವಿಷಾ ಹದೋಳದೂಕೋರ್ತೋನ: ನಾನು ಸದಟಪ್​್ ಪಾರಂತದ ಒಬಬ ಸಾಹುಕಾರ ರದೈತನ ಮ್ಗ, ನಾನು ವಿಶವವಿದ್ಾ​ಾನಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಓದಿದ್ದ, ಲ್ಾ ಶ್ಾಲ್ದಯಲ್ಲಿ. ನನಗದ ಮ್ದುವದಯಾದ್ಾಗ ಮ್ೂವತುತ ವಷಿ. ನನೆ ಮ್ದುವದ ವಿಷಾ ಹದೋಳಕದಕ ಮ್ುಂಚ್ದ ಮೊದಲ್ು ನನೆ ರ್ಜೋವನ ಹದೋಗಿತುತ ಅಂತ ಹದೋಳದಬೋಕು, ದ್ಾಂಪತಾದ ಬಗದೆ ನನೆ ಭಾವನದ ಹದೋಗಿತುತ ಅಂತ ಹದೋಳದಬೋಕು. ನಾನು ಇತರ ಅನದೋಕ ಗೌರವಾನವತ ಜನಗಳ ಹಾಗದಯೋ ಬದುಕಿತದ್ದೂೆೋನು, ಅಂದರದ ಹಾದರ ಇಲ್ಿದ್ದ ಅಂತ. ಬಹಳ ಜನಗಳ ಹಾಗದೋ, ಹಾದರ ಮಾಡಾತ ರ್ಜೋವಿಸಿತದ್ಾೆಗ, ನಾನು ಪರಶ್ಾೆರ್ತೋತವಾದ ನೋರ್ತವಂತ ಅನದೂೆೋ ಭಾವನದ ನನಗದ ಇತುತ. "ನನೆ ನದೈರ್ತಕತದಯ ಬಗದಗಿನ ಭಾವನದ ಬಂದದೆಕಕದ ಕಾರಣ, ಸುತುತಮ್ುತತಲ್ಲ್ಲಿ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡದೆಂರ್ ವಿಶ್ದೋಷ ರಿೋರ್ತಯ ಹಾದರ ನಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿಲ್ಿ, ನಮ್ಮ ತಂದ್ದ ತಾಯಿ ಪರಸುರರಿಗದ ಮೊೋಸ ಮಾಡತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಇದರ ಪರಿಣಾಮ್ವಾಗಿ, ಚ್ಚಕಕಂದಿನಂದಲ್ದೋ ದ್ಾಂಪತಾದ ಬಗದೆ ನಾನು ಒಂದು ರಿೋರ್ತ ಉನೆತವಾದ ಕಾವಾ​ಾತಮಕವಾದ ಕನಸನುೆ ಕಟಿಟಕೂ ದ ಂಡದ್ದೆ. ನನೆ ಹದಂಡರ್ತಯೂ ಪರಿಪೂಣಿಳಾಗಿಬದೋಿಕು, ನಮ್ಮ ಅನದೂಾೋನಾ ಪದರೋಮ್ ಅನುಪಮ್ವಾಗಿಬದೋಿಕು, ನಮ್ಮ ದ್ಾಂಪತಾದ ಶುಚ್ಚ ಮ್ಸಿಯಿಲ್ಿದ್ದ ಇಬದೋಿಕು ಅನದೂೆೋ ಕನಸು. ನನೆ ಉನೆತ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳ ಬಗದೆ ನನಗದೂಂರ್ರ ಮೋಲ್ುಮ್ಟಟದ ಭಾವನದ.

89

"ಅದ್ದೋ ಹದೂರ್ತತಗದ ನನೆ ತಾರುಣಾದ ಹತುತ ವಷಿಗಳು ಕಳದದುಹದೂೋದುವು, ಆದರದ ಮ್ದುವದ ಬಗದೆ ಆತುರವದೋನೂ ಇಲ್ಲಿಲ್ಿ. ನಾನು ಶಿಸುತಬದಧ ಬರಹಮಚಯಿದ ರ್ಜೋವನ ನಡದಸುರ್ತತದ್ದೆ. ನಾನು ಆ ಬಗದೆ ಗದಳಯ ದ ರ ಹತರ ಹದಮಮಯಿಂದ ಹದೋಳ್ಳಕದೂೋರ್ತದ್ದೆ, ಏನದೋನದೂೋ ಉಸಾಬರಿಗಳಲ್ಲಿ ತದೂಡಗಿದೆ ನನೆ ಓರಗದಯವರದೂಡನದ ಈ ವಿಷಯ ಕುರಿತು ಮಾತಾಡತದ್ದೆ. ನಾನದಂದೂ ಕದಟಟ ಕದಲ್ಸಕದಕ ಇತರರನುೆ ಪದರೋರಿಸಿದ್ದೂೋನಲ್ಿ, ಹಾದರ ಅನದೂೆೋದು ನನೆ ಬದುಕಲ್ಲಿ ಮ್ುಖಾವಾಗಿಲ್ಲಿಲ್ಿ, ನನೆದು ಸಮಾಜದ ಕಟುಟಪಾಡುಗಳ ಮಿರ್ತಯಲ್ದಿೋ ಸಂತದೂೋಷ ಕಾಣುವ ಸವಭಾವ. ಇದರಿಂದ್ಾಗಿ ನಂಗದ ನನೆ ನದೈರ್ತಕ ಮ್ಟಟದ ಬಗದೆ ಅರ್ತೋವ ಅಭಿಮಾನ. ನಾನು ಸಂಬಂರ್ ಇರಿಸಿಕದೂಂಡದೆ ಹದಂಗಸರು ನನೆ ಜದೂತದ ಮಾತರ ಸಂಬಂರ್ ಇರಿಸಿಕದೂಂಡವರಲ್ಿ; ನನಗದ ಆ ಕ್ಷಣದ ಸಂತದೂೋಷ ಮ್ುಖಾವಾಗಿತದತೋ ಹದೂರತು ಹದಚ್ಚನ ು ದ್ದೋನೂ ಅಲ್ಿ. "ಇದರಲ್ಲಿ ಅಂರ್ ವಿಚ್ಚತರವಾದುದ್ದೋನೂ ನನಗದ ಕಾಣ್ಸಲ್ಲಲ್ಿ. ಅದಕದಕ ಬದಲ್ು, ನನೆ ಹೃದಯವನುೆ ಯಾರಿಗೂ ತದರ್ತತಲ್ಿದ್,ದ ಬರಿಯ ಹಣ ಮಾತರ ಕದೂಟಿಟದುೆದರಿಂದ, ನಾನು ಪಾರಮಾಣ್ಕನಾಗಿದ್ದೆನದಂದ್ದೋ ನಂಬ್ಬದ್ದೆ. ನನೆ ಜದೂತದ ನಕಟತದಯನುೆ ಹದೂಂದಿದ ಹಾಗೂ ನನಗದ ಮ್ಗುವಿನ ಬಳುವಳ್ಳಯಿತತ ಹದಂಗಸರದೂಡನದ ನಾನು ಒಡನಾಟವನುೆ ಹದೂಂದಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಹೋಗಾಗಿ ನನೆ ಭವಿಷಾ ಸಿಕಿಕಹಾಕಿಕದೂಂಡರಲ್ಲಲ್ಿ. ಮಿಗಿಲ್ಾಗಿ, ಮ್ಕಕಳೂ ದ ೋ ನಕಟತದಯೋ ಇದಿೆರಬಹುದ್ಾದರೂ ನನಗದ ಅರಿವಿಗದ ಬಾರದ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ ಅವುಗಳನುೆ ನವಿಹಸಿದ್ದೆ. "ಹೋಗದ ಬದುಕುತತ ನಾನು ಮ್ಹಾ ಪಾರಮಾಣ್ಕನದಂದ್ದೋ ಭಾವಿಸಿದ್ದೆ. ಹಾದರವದಂದರದ ಬರಿೋ ದ್ದೈಹಕ ಕಿರಯ ಮಾತರವಲ್ಿ ಎಂಬ ರ್ತಳ್ಳವಳ್ಳಕದ ನನಗದ ಬಂದಿರಲ್ಲಲ್ಿ; ದ್ದೈಹಕ ಕ್ಷುದರತದ ಹದೋಗದೋ ಇರಲ್ಲ ಅದು ಹಾದರವದನೆಸಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ನಜವಾದ ಹಾದರವದಂದರದ ತಾನು ಲ್ದೈಂಗಿಕ ಸಂಬಂರ್ ಹದೂಂದಿದೆ ಹದಂಗಸರದೂಡನದ ಯಾವುದ್ದೋ ನದೈರ್ತಕ ಕಟುಟಪಾಡಲ್ಿದಿರುವುದ್ದೋ ಸಾವತಂತರಯವದಂದು ರ್ತಳ್ಳದು ಅಂರ್ ಸಾವತಂತರಯವು ದ್ದೂಡಡ ಸಾರ್ನದಯಂದ್ದೋ ಭಾವಿಸಿದ್ದೆ. ಒಮಮ ಪಾರಯಶುಃ ನನೆ ಜದೂತದ ಪಿರೋರ್ತಯಿಂದಲ್ದೋ ತನೆನುೆ ಅಪಿ​ಿಸಿಕದೂಂಡದೆ ಒಬಬ ಹದಂಗಸಿಗದ ಹಣ ಕದೂಡದ್ದೋ ಮ್ರದತುದಕಾಕಗಿ ನಾನು ರ್ತೋವರವಾದ ಪಶ್ಾುತಾತಪಕದೂಕಳಗಾಗಿದ್ದೆ. ಅವಳ್ಳಗದ ಒಂದಷುಟ ಹಣವನುೆ ಕಳ್ಳಸಿದ ಮೋಲ್ದಯೋ ನನಗದ ಸಮಾಧಾನವದನಸಿದುೆ. ನಾನು ಅವಳದೂಂದಿಗದ ಯಾವ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿಯೂ ಸಂಬಂರ್ ಹದೂಂದಿಲ್ಿವಂ ದ ಬುದನುೆ ನಾನು ಈ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ ತದೂೋರಿಸಿಕದೂಂಡದ್ದೆ. ನನೆ ಮಾತುಗಳನುೆ ಒಪು​ುವ ಹಾಗದ ದಯವಿಟುಟ ತಲ್ದಯಾಡಸಬದೋಡ. ಇದ್ದಲ್ಿ ನಾಟಕವದಂದು ನನಗದ ಗದೂತುತ. ನೋವದಲ್ಿ, ಅದರಲ್ೂಿ ನೋವು, ನೋವದೋನಾದರೂ ಅಪರೂಪದ ವಾಕಿತಯಾಗಿಲ್ಿದಿದೆರದ, ನನಗದ ಆಗ ಯಾವ ಭಾವನದಯಿತದೂತೋ ಅದ್ದೋ ನಮ್ಮಲ್ೂಿ ಇರುತತದ್ದ. ನನೆ ಮಾತನುೆ ನೋವು ಒಪು​ುವುದ್ಾದರದ, ಅದು ಈಗ ಮಾತರ. ಹಂದ್ದ ನಮ್ಗದ ಅಂರ್ ಭಾವನದಯಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ನನಗೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಈಗ ನಾನು ನಮ್ಗದ ಹದೋಳ್ಳದೆನುೆ ನನಗದೋನಾದರೂ ಹದೋಳ್ಳದೆರದ, ಈಗ ನಡದದಿರುವುದು ನಡದಯುತತಲ್ದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಎಲ್ಿ ಒಂದ್ದೋ. ಕ್ಷಮಿಸಿ, ಸತಾವದಂದರದ ಅದು ಭಯಾನಕವಾದುೆ, ಭಯಾನಕವಾದುೆ. ಹದಂಗಸರ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನಾವು ಬ್ಬದುೆ ಒದ್ಾೆಡುವ ಈ ಹಾದರ ಮ್ತುತ ತಪು​ುಗಳು, ಅವರದೂಡನದ ಇರಿಸಿಕದೂಳುಿವ ಸಂಬಂರ್ಗಳು. ಉಹೂ​ೂ, ನಾನು ಅದರ ಬಗದೆ ಸಮಾಧಾನದಿಂದ ಮಾತನಾಡಲ್ದೋ ಆರದ. ಅದಕದಕ ಕಾರಣ ಅವರು ಹದೋಳ್ಳದ ನನೆ ಬದುಕಿನ ಆ ಪರಸಂಗವಲ್ಿ, ಅದು ಸಂಭವಿಸಿದ್ಾಗಿನಂದ ನನೆ ಕಣುಣಗಳು ತದರದದಿವದ, ಎಲ್ಿವನೂೆ ವಿಭಿನೆ ದೃಷಿಟಕೂ ದ ೋನದಿಂದ ನದೂೋಡುವಂತದ ಮಾಡದ್ದ. ಎಲ್ಿ ತಲ್ದಕದಳಗಾಗಿದ್ದ, ಬುಡಮೋಲ್ಾಗಿದ್ದ!"

ಇಷುಟ ಹದೋಳ್ಳ ಅವನು ಸಿಗರದೋಟು ಹರ್ತತಸಿ, ಮೊಳಕದೈಗಳನುೆ ತನೆ ಮ್ಂಡಗಳ

ಮೋಲ್ಲರಿಸಿಕದೂಂಡು ಮಾತನುೆ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದ. ಮ್ುಖ ಕಪುಗಾಗಿತುತ, ಆದರದ, ರದೈಲ್ಲನ ತೂಗಾಟವನುೆ ಮಿೋರಿದ ಸಂತಸದ ಅವನ ಆಕಷಿಕ ರ್ವನ ನನಗದ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು.

90

4 "ನಜ, ನಾನು ಅನುಭವಿಸಿದಂರ್ ತದೂಳಲ್ಾಟಗಳ ನಂತರ, ಹಾಗೂ ಅವುಗಳ ಕಾರಣದಿಂದಲ್ದೋ, ವಿಷಯದ ಬದೋರು ಎಲ್ಲಿದ್ದ, ಮ್ುಂದ್ದೋನಾಗಬದೋಕು, ಅದರ ಭಯಾನಕತದ ಎಂರ್ದು ಎಂಬುದನುೆ ರ್ತಳ್ಳಯಲ್ು ನನಗದ ಸಾರ್ಾವಾದುದು. ಈಗ ನಮ್ಗದ ಆ ಪರಸಂಗ ಹದೋಗದ ಮ್ತುತ ಎಲ್ಲಿ ಆರಂಭಗದೂಂಡತು ಎಂಬುದು ಅರ್ಿವಾಗಬಹುದು. ಇದು ಆರಂಭವಾದ್ಾಗ ನನಗಿನೂೆ ಹದಿನಾರು ತುಂಬ್ಬರಲ್ಲಲ್ಿ.

ಆಗ ಇನೂೆ ನಾನು ಗಾರಮ್ರ್ ಶ್ಾಲ್ದಯಲ್ಲಿ ಓದುರ್ತತದ್ದೆ, ನನೆ ಅಣಣ

ವಿಶವವಿದ್ಾ​ಾನಲ್ಯದ ಮೊದಲ್ ವಷಿದ ವಿದ್ಾ​ಾಥಿ​ಿಯಾಗಿದೆ. ನನಗಿನೂೆ ಆಗ ಯಾವ ಹದಂಗಸರೂ ಗದೂರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ನಮ್ಮ ತರಗರ್ತಯ ಇತರರದಲ್ಿ ನತದೃಷಟ ವಿದ್ಾ​ಾಥಿ​ಿಗಳಂತದ ನಾನೂ ಮ್ುಗಧನಾಗದೋನೂ ಉಳ್ಳದಿರಲ್ಲಲ್ಿ; ಅದಕಿಕಂತ ಎರಡು ವಷಿ ಮ್ುಂಚ್ಚನಂದಲ್ದೋ ನಾನು ಇತರ ಬಾಲ್ಕರಿಂದ್ಾಗಿ ನೋರ್ತಗದಟಿಟದ್ದೆ. ಆಗಲ್ದೋ ಹದಂಗಸು, ನದಿ​ಿಷಟ ವಾಕಿತಯಲ್ಿ, ಒಟಾಟರದ ಹದಂಗಸು, ಯಾರದೋ ಆಗಿರಲ್ಲ, ಬತತಲ್ಾದವಳು ಬಯಕದಯ ವಸುತ ಅನೆಸಿ ನನೆ ಮ್ನಸು್ ಒದ್ಾೆಡುವಂತಾಗಿತುತ. ನನೆ ಏಕಾಂತ ಪರಿಶುದಧವಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ನಾನು ತದೂಂಬತದೂತಂಬತುತ ಭಾಗದಷುಟ ಮ್ಟಿಟಗದ ಕದೂೋಟಲ್ದಗದೂಳಗಾಗಿದ್ದೆ. ನನಗದ ಭಯವದನೆಸುರ್ತತತುತ, ಹಂಸದಯಾಗುರ್ತತತುತ,

'ದ್ದೋವರದೋ'

ಎಂದು

ಪಾರರ್ಿನದ

ಮಾಡುವಂತಾಗುರ್ತತತುತ,

ಹೋಗದ

ಪತನಗದೂಂಡದ.

ನಾನು

ಮಾನಸಿಕವಾಗಿಯೂ ಕಿರಯಯಲ್ಲಿಯೂ ಹಾದಿ ತಪಿುದ್ದೆ; ಆದರದ ನಾನನೂೆ ಯಾವುದ್ದೋ ವಾಕಿತಯನುೆ ಮ್ುಟಿಟರಲ್ಲಲ್ಿ. ಆದರದ ನನೆ ಅಣಣನ ಷದೂೋಕಿಲ್ಾಲ್ ಗದಳಯ ದ ನದೂಬಬ, ಒಳದಿಯವನದನೆಸಿಕದೂಂಡವನು, ಅಂದರದ ಕದಲ್ಸಕದಕ ಬಾರದಂರ್ವನು, ನಮ್ಗಾಗಲ್ದೋ ಕುಡತ ಮ್ತುತ ಇಸಿುೋಟಾಟಗಳನುೆ ಕಲ್ಲಸಿದೆವನು, ಒಂದು ದಿನ ಕುಡತದ ಕೂಟವಾದನಂತರ ಅಲ್ಲಿಗದ ಕರದದ್ೂ ದ ಯಿೆದೆ, ನಾವು ಹದೂೋದ್ದವು. ನಮ್ಮಣಣನೂ ಇನೂೆ ಮ್ುಗಧನಾಗಿದೆ, ಅವನೂ ಆ ರಾರ್ತರ ಹಾದಿತಪಿುದ. ಹದಿನದೈದು ವಷಿದ ಹುಡುಗನಾಗಿದೆ ನಾನು, ನನೆನುೆ ಮ್ಲ್ಲನಗದೂಳ್ಳಸಿಕದೂಂಡದ, ಒಬಬ ಹದಂಗಸು ಮ್ಲ್ಲನಗದೂಳುಿವಂತದಯೂ ಮಾಡದ್ದ; ಆದರದ ನನಗದ ನಾನದೋನು ಮಾಡುರ್ತತದ್ದೆೋನದಂಬುದರ ಅರಿವದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ನಾನು ಮಾಡುರ್ತತರುವುದು ತಪು​ು ಎಂದು ಯಾವ ಹರಿಯರೂ ನನಗದ ಹದೋಳ್ಳರಲ್ಲಲ್ಿ. ಹಾಗದ ಹದೋಳ್ಳದರದ ಈಗ ಯಾರೂ ನಂಬುವುದಿಲ್ಿ. ದಶವಿಧಿಗಳಲ್ಲಿ ಅದೂ ಸದೋರಿದ್ದ, ನಜ; ಆದರದ ಆ ದಶವಿಧಿಗಳು ಪಾದಿರಯಾಗಲ್ು ಮಾಡಬದೋಕಾದ ರ್ಮ್ಿಗರಂರ್ಗಳ ಬಗದಗಿನ ಪರಿೋಕ್ಷದಯಲ್ಲಿ ಉತತರಿಸಲ್ು ಮಾತರ ಆವಶಾಕವಾಗಿತದತೋ ಹದೂರತು ನತಾ ಪರಿಪಾಲ್ಲಸಲ್ು ಬದೋಕಾದ ವಿಧಿಯಂದ್ದೋನೂ ಅಂದುಕದೂಂಡರಲ್ಲಲ್ಿ. ಹೋಗಾಗಿ ನಾನು ಹರಿಯರದಂದು ಗೌರವಿಸುರ್ತತದೆ ಯಾರೂ ಅದ್ದೂಂದು ಪಾಪಕಾಯಿ ಎಂದು ಎಚುರಿಸಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಅದಕದಕ ಬದಲ್ು, ನಾನು ಗೌರವಿಸುರ್ತತದೆ ಹರಿಯರು ಅದನುೆ ಒಳದಿಯದ್ದಂದ್ದೋ ಹದೋಳುರ್ತತದೆರು. ಅದರ ನಂತರ ನನೆ ಹದೂೋರಾಟ ನರಳ್ಳಕದಗಳದಲ್ಿ ಮಾಯವಾಗುತತದ್ದಂದು ಕದೋಳ್ಳದ್ದೆ. ಹಾಗದಂದು ಕದೋಳ್ಳಯೂ ಇದ್ದೆ, ಓದಿಯೂ ಇದ್ದೆ; ಹಾಗದಯೋ ಅದು ನನೆ ಆರದೂೋಗಾಕದಕ ಒಳದಿಯದ್ದಂದು ಹರಿಯರು ಹದೋಳ್ಳದೆನೂೆ

ಕದೋಳ್ಳಸಿಕದೂಂಡದ್ದೆ.

ಜದೂತದಗದ

ಅದ್ದೂಂದು

ಸುಖಕರವಾದ

ಹಾಗೂ

ಉತಾ್ಹದಿಂದ

ತದೂಡಗಬದೋಕಾದ

ಕಿರಯಯಂದು ಗದಳಯ ದ ರು ಹದೋಳುರ್ತತದುೆದನುೆ ಕದೋಳ್ಳದ್ದೆ. ಹೋಗಾಗಿ, ಅದರಿಂದ ಕದಟುಟದಕಿಕಂತ ಒಳದಿಯದ್ದೋ ಆಗುತತದ್ದಂದು ಭಾವಿಸಿದ್ದೆ. ಆದರದ ರದೂೋಗ ಅಂಟುವ ಅಪಾಯ? ಅದನೂೆ ಮ್ುಂಚ್ದಯೋ ಊಹಸಲ್ಾಗಿತುತ. ತಂದ್ದಯಂತಹ ಸಕಾಿರ ಆ ಬಗದೆ ನಗಾ ವಹಸಿತುತ; ಸೂಳದಗದೋರಿಗಳು ಆರದೂೋಗಾಕರ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿರುವಂತದ ಗಮ್ನ ಹರಿಸಿತುತ, ಲ್ದೈಂಗಿಕತದಯು ಶ್ಾಲ್ಾ ಬಾಲ್ಕರಿಗೂ ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾಗದಂತದ ನದೂೋಡಕದೂಂಡತುತ. ವದೈದಾರೂ ಶುಲ್ಕ ಪಡದದು ಔಷಧಿ ಕದೂಡುತಾತರಲ್ಿ. ಹಾಗಾಗಿ ಅದು ಸರಿ ಎನಸಿತುತ. ಆರದೂೋಗಾಕದಕ ಹಾದರ ಒಳದಿಯದ್ದಂದು ಭಾವಿಸಿ, ನಯಂರ್ತರತ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ ಸುಸಂರ್ಟಿತ ಹಾದರದ ವಾವಸದಿ ಮಾಡದೆರು. ಕದಲ್ವು ತಾಯಂದಿರೂ ತಮ್ಮ ಮ್ಕಕಳ ಆರದೂೋಗಾವನುೆ ಆ ರಿೋರ್ತಯಲ್ದಿೋ ಕಾಪಾಡುವುದೂ ನನಗದ ರ್ತಳ್ಳದಿತುತ. ವಿಜ್ಞಾನವದೋ ಸೂಳದಗದೋರಿಗದ ಜನರನುೆ ಕಳ್ಳಸುರ್ತತತುತ.

91

"'ವಿಜ್ಞಾನ' ಎಂದ್ದೋಕದ ಹದೋಳುರ್ತತೋರಿ?" ಎಂದ್ದ ನಾನು. "ಯಾಕದ,

ವದೈದಾರು

ವಿಜ್ಞಾನಗಳಲ್ಿವದೋ?

ಆರದೂೋಗಾಕದಕ

ಇದು

ಆವಶಾಕವದಂದು

ಹದೋಳ್ಳ

ಯುವಕರನುೆ

ತಪು​ುದ್ಾರಿಗದಳಯ ದ ುರ್ತತರುವವರು ಯಾರು? ಅವರದೋ. ಇಷಾಟದರೂ, ಸಿಫ್ಟಲ್ಲರ್ಸ ರದೂೋಗವನುೆ ವಾಸಿಮಾಡಲ್ು ಮಾಡುವ ಪರಯತೆದ ನೂರನದೋ ಒಂದು ಭಾಗದಷುಟ ಪರಯತೆವನುೆ ಹಾದರವನುೆ ತಡದಗಟಟಲ್ು ಮಾಡದೆರದ ಸಿಫ್ಟಲ್ಲರ್ಸನ ಹದಸರದೋ ಇರುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಆದರದ ವಾಸತವವದಂದರದ, ನಡದಸುರ್ತತರುವ ಪರಯತೆ ಹಾದರದ ನಲ್ುಗಡದಗಲ್ಿದ್ದ ಅದನುೆ ಉತದತೋರ್ಜಸಲ್ು ಹಾಗೂ ಅದನುೆ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿಸಲ್ು. ಈಗಿನ ವಿಷಯ ಅದಲ್ಿ ಅಂತ ಇಟುಟಕೂ ದ ಳ್ಳಿ. ಹದೋಳಬದೋಕಾದ್ದೆಂದರದ - ನನೆ ಹಾಗೂ ತದೂಂಬತುತ ಭಾಗದಷುಟ ಜನರ - ಬರಿ ನಮ್ಮ ವಗಿದವರಲ್ಿ, ಎಲ್ಿ ವಗಿಗಳವರ, ರದೈತಾಪಿ ಜನರದುೆ ಕೂಡ - ನನಗಾದ ಈ ಭಯಂಕರ ಅನುಭವಕದಕ ಕಾರಣ ಹದಂಗಸರು ನಮ್ಮನುೆ ಸದಳದಯುವ ಕಾರಣದಿಂದಲ್ಿ; ಯಾವುದ್ದೂೋ ಒಬಬ ಹದಂಗಸಿನ ಆಕಷಿಣದಗದೂಳಗಾಗಿ ನಾನು ಈ ಚ್ಾಳ್ಳಗದ ಬ್ಬದುೆದಲ್ಿ, ಹಾಗಾದದುೆ ಇಡೋ ವಾತಾವರಣದ ಕಾರಣದಿಂದ. ನಜವಾದ ಕದಟಟ ಚ್ಾಳ್ಳ ಎಂದರದ ಇದು ಆರದೂೋಗಾಕದಕ ಸಹಾಯಕ ಎಂಬ ಕದಲ್ವರ ಭಾವನದ ಮ್ತುತ ಇನೂೆ ಕದಲ್ವರು ಇದು ಬಹಳ ಸಹಜವಾದುೆ ಹಾಗೂ ಕ್ಷಮ್ಾವಾದುೆ, ಅಷದಟೋ ಅಲ್ಿ ಯುವಕರ ಇದು ಮ್ುಗಧ ಮ್ನರಂಜನ ಸಾರ್ನ ಎಂಬ ರ್ತಳ್ಳವಳ್ಳಕದ. ಅದು ಕದಟಟ ದ್ಾರಿ ಎಂಬ ಅರಿವದೋ ನನಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಸುಮ್ಮನದ ಆ ಅರದಸಂತಸ ಅರದಆವಶಾಕತದಯಲ್ಲಿ ತದೂಡಗಿದ್ದ. ಯಾಕಂದರದ ಅದು ಒಂದು ವಯಸಿ್ನಲ್ಲಿ ರ್ತೋರ ಸಹಜ ಎಂಬ ಪುಸಲ್ಾವಣದ. ಕುಡತ ಮ್ತುತ ಹದೂಗದಬರ್ತತ ಸದೋದುವಂತದಯೋ ನಾನು ಹಾದರಕೂಕ ಬ್ಬದ್ದೆ. ಆದರೂ ಮೊದಲ್ ಬ್ಬೋಳುವಿಕದಯಲ್ಲಿ ಏನದೂೋ ವಿಶ್ದೋಷವೂ ವಿಷಾದಕರವೂ ಆದುದಿತುತ. ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ನನಗದ ಆ ಭಾವನದ ಬಂತು. ಆಗ ಕದೂೋಣದ ಬ್ಬಡುವ ಮ್ುನೆವದೋ ನಾನು ಖಿನೆತದಗದೂಳಗಾದ್ದ, ಅಳಬದೋಕದಂಬಷುಟ ದು​ುಃಖ ಒತತರಿಸಿಕದೂಂಡು ಬಂತು, ಮ್ುಗಧತದಯನುೆ ಹಾಳುಮಾಡಕದೂಂಡದೆಕಾಕಗಿ, ಹದಂಗಸರದೂಡನದ ಪಡದದ ಸಂಬಂರ್ಕಾಕಗಿ; ಈಗಂತೂ ಕಲ್ುಷತದ ಅಂಟಿಕದೂಂಡದೋ ಇದ್ದ. "ಹೂ​ೂ, ಈಗಂತೂ ಹದಂಗಸರ ಜದೂತದಗಿನ ಸರಳ ಸಂಬಂರ್ ಶ್ಾಶವತವಾಗಿ ಮ್ುಗಿದಿದ್ದ. ಆವರ್ತತನಂದ ನನಗದ ಹದಂಗಸರದೂಡನದ ಪರಿಶುದಧ ಸಂಬಂರ್ ಹದೂಂದಲ್ು ಸಾರ್ಾವದೋ ಆಗುರ್ತತಲ್ಿ. ಲ್ಂಪಟ ಅಂತಾರಲ್ಿ, ಹಾಗಾಗಿದ್ದೆ ನಾನು. ಲ್ಂಪಟನಾಗುವುದು ಅಂದರದ ದ್ದೈಹಕವಾಗಿ ನದೂೋವು ನವಾರಕ ಚಟ ಆಗುತತಲ್ಿ, ಆ ರ್ರ. ಒಬಬ ಚಟಗಾರನಾಗಿ, ಕುಡುಕನಾಗಿ, ಹದೂಗದಬರ್ತತ ಸದೋದುಗಾರನಾಗಿ ನಾನು ಸಹಜತದಯಿಂದ ದೂರವಾಗಿಬ್ಬಟಿಟದಿೆೋನ. ಯಾವ ಯಾವದ್ದೂೋ ಹದಂಗಸರ ಜದೂತದ ಇರಿಸದೂಕಂಡರದೂೋ ಯಾವ್ಸಬಬನೂ ಸಹಜ ಮ್ನುಷಾನಾಗಿರಲ್ಿ, ಬದಲ್ು ವಿಕೃತಗದೂಂಡತಾಿನದ, ಲ್ಂಪಟನಾಗಿತಾಿನದ. ಇಂರ್ವರನುೆ ಅವರ ಮ್ುಖ ನದೂೋಡದರದೋ, ನಡವಳ್ಳಕದಯಿಂದಲ್ದೋ ಗುರುರ್ತಸಬಹುದು. ಲ್ಂಪಟ ತನೆನೆ ತಾನು ಹತದೂೋಟಿೋಲ್ಲ ಇಟದೂಕಂಡರಬಹುದು,

ಪರಿಶುದಧನಾಗಕದಕ

ಪರದ್ಾಡಬಹುದು,

ಆದರದ

ಅವನ

ಹಂದಿನ

ಪರಿಶುದಧತದಯಾಗಲ್ಲೋ,

ಸರಳತದಯಾಗಲ್ಲೋ, ಸುಷಟತದಯಾಗಲ್ಲೋ, ಹದಂಗಸರ ಜದೂತದಗದ ಸದೂೋದರಭಾವನದಯಾಗಲ್ಲೋ ಇರಕದಕ ಸಾರ್ಾವದೋ ಆಗಲ್ಿ. ಒಬಬ ಯುವರ್ತಯ ಕಡದ ಅವನು ನದೂೋಡದೂೋ ದೃಷಿಟಯೋ, ಅವಳನುೆ ಪರಿೋಕ್ಷಿಸದೂೋ ರಿೋರ್ತಯೋ - ಇವನು ಲ್ಂಪಟ ಅಂತ ಗುರುರ್ತಸದೂೋದಕದಕ

ಸಾಕು,

ನಾನು

ಇಂರ್

ಲ್ಂಪಟನಾದ್ದ,

ಆಗಿಯೋ

ಕಾರಣವಾಗಿರದೂೋದು.".

5

92

ಇದಿೆೋನ,

ಇದ್ದೋ

ನನೆ

ಸವಿನಾಶಕೂಕ

"ಹೂ​ೂ, ಆವರ್ತತನಂದ ದಿನದಿನಕದಕ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತ ಹದಗದಡುತತ ಹದೂೋಯಿತು, ಎಲ್ಿ ರಿೋರ್ತಯಲ್ೂಿ ಹಾದಿ ತಪು​ುವಂತಾಯಿತು. ಅಯಾೋ ದ್ದೋವರದೋ! ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನಾನು ಮಾಡದ ಘೂೋರಗಳನುೆ ನದನದಸಿಕದೂಂಡರದ ಭಯ ನನೆನುೆ ಹಂಡುತತದ್ದ. ಇದು ನಜ, ನನೆ ಗದಳಯ ದ ರು ನನೆ 'ಅರಿಯದ ಕೂಸು' ಅಂತ ಲ್ದೋವಡ ಮಾಡುರ್ತತದೆರು. ಷದೂೋಕಿಲ್ಾಲ್ ಅಂತ ಅಧಿಕಾರಗಳನದೂೆೋ ಪಾ​ಾರಿಸಿ್ಗರನದೂೆೋ ಕರದದ್ಾಗ, ಇವರದಲ್ಿ ಹಾಗೂ ನಾನು - ನಾವದಲ್ಿ ಹದಂಗಸರ ಬಗದೆ ಅಸಂಖಾ​ಾತ ಅಪರಾರ್ಗಳನದೆಸಗಿದವರು -

ಮ್ೂವತತನುೆ ದ್ಾಟಿದ ಹಾದಿಗದಟಟವರಾಗಿದುೆಕದೂಂಡು ಚ್ದನಾೆಗಿ ಸಾೆನಮಾಡ, ನಯವಾಗಿ ಷದೋವ್ ಮಾಡಕದೂಂಡು,

ಮೈಗದಲ್ಿ ಪರಿಮ್ಳ ಪೂಸಿಕದೂಂಡು, ಒಳದಿೋ ಬಟದಟ ಹಾಕಿಕದೂಂಡು ಒಂದು ಬಾಲ್ರೂಮ್ನದೂೆೋ ಪಡಸಾಲ್ದಯನದೂೆೋ ಪರವೋದ ಶಿಸಿದ್ಾಗ ನಾವದಲ್ಿ ಪರಿಶುದಧತದಯ ಲ್ವಲ್ವಿಕದಯ ಸಾಕಾರಗಳು ಅನೆಸಬದೋಕು! ಏನಾಗಬದೋಕು, ಏನಾಗಿದ್ದ ಅಂತ ಯೋಚ್ಚಸಿ, ಅಂರ್ ವಾಕಿತಗಳು ನನೆ ತಂಗಿಗದೂೋ ಮ್ಗಳ್ಳಗದೂೋ ವರವಾಗಿ ಬಂದರದ, ನನಗಂರ್ವರ ಬದುಕು ಎಂರ್ದು ಅಂತ ಗದೂರ್ತತರದೂೋದರಿಂದ, ಅವರ ಹರ್ತತರ ಹದೂೋಗಿ ಪಕಕಕದಕ ಕರದದು ಮಲ್ುವಾಗಿ 'ಪಿರಯ ಯುವಕನದೋ, ನೋನು ಎಂತ ಬದುಕು ಬದುಕುರ್ತತದಿೆೋ ಅಂತ ನನಗದ ಗದೂತುತ, ರಾರ್ತರಗಳನುೆ ನೋನು ಯಾರ ಜದೂತದ ಎಂಥದೂೋರ ಜದೂತದ ಕಳ್ಳರ್ತೋ ಅಂತಲ್ೂ ಗದೂತುತ, ಹೋಗಾಗಿ ಇದು ನನಗದ ತಕಕ ಜಾಗವಲ್ಿ. ಇಲ್ಲಿರದೂೋರು ಪರಿಶುದಧರೂ ಮ್ುಗಧರೂ ಆದ ಹುಡುಗಿಯರು. ಆದೆರಿಂದ ಹದೂರಟು ಹದೂೋಗು!' ಅಂತ ಹದೋಳಬದೋಕು. ಆದರದ ಏನಾಗತದತ ಅಂದ್ದರ, ಅಂಥದೂೋರು ಡಾ​ಾನ್ರ್ಸಗದ ಬಂದು ನನೆ ತಂಗಿೋನದೂೋ ಮ್ಗಳನದೂೆೋ ಅಪಿುಕೂ ದ ಂಡು ನರ್ತಿಸಿದರದ, ಅಂಥದೂೋನು ಶಿರೋಮ್ಂತನಾಗಿದುೆ ಒಳದಿ ಸಂಬಂರ್ಗಳನುೆ ಹದೂಂದಿದ್ದರ, ನಾವು ಆನಂದ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ತದೋಲ್ಲಬ್ಬಡತೋವಿ! ನನೆ ಮ್ಗಳ್ಳಗದ ಗೌರವ ತದೂೋರಿಸಿತದ್ಾನದ ಅಂದುಕದೂೋರ್ತೋವಿ. ರದೂೋಗ ಲ್ಕ್ಷಣಗಳು ಇನೂೆ ಉಳ್ಳದುಕದೂಂಡದೆರೂ, ಪರವಾಯಿಲ್ಿ! ಅಂರ್ದನುೆ ವಾಸಿಮಾಡದೂೋ ಉಪಾಯಗಳು ಈಗ ಸುಲ್ಭವಾಗಿ ಸಿಗತದವ. ಒಳದಿ ಮ್ನದತನದ ಅನದೋಕ ಹುಡುಗಿೋರ ತಾಯತಂದ್ದಯರು

ರದೂೋಗಗಳ್ಳಂದ

ಕೂಡರದೂೋ

ಅಂರ್

ಹುಡುಗರಿಗದ

ಉತಾ್ಹದಿಂದ

ತಮ್ಮ

ಮ್ಕಕಳನೆ

ಮ್ದುವದ

ಮಾಡಕದೂಡಾತರದ. ಓ ಓ, ಎಂರ್ ಅವಿವದೋಕ! ಆದರದ ಇಂರ್ ಅವಿವದೋಕ, ಇಂರ್ ಪದೂಳುಿತನಗಳು ಹದೂರಗದ ಬರದೂೋ ಕಾಲ್ ಬಂದ್ದೋ ಬರತದತ!" ಇದನುೆ ಹದೋಳುತತ ಅವನು ಅನದೋಕ ಸಲ್ ವಿಚ್ಚತರ ಶಬೆಗಳನುೆ ಮಾಡಾತ ಇದೆ, ಅನದೋಕ ಸಲ್ ಟಿೋ ಕುಡದ. ಅದಂತೂ ಕಡುಗಹಯದು, ಅದನುೆ ರ್ತಳ್ಳ ಮಾಡದೂೋದಕದಕ ನೋರು ಸಾಕಾಗದೂೋದಿಲ್ಿ. ಅಂರ್ ಟಿೋನ ಎರಡು ಬಟಟಲ್ು ಕುಡದು ನನಗದ ಮ್ತುತ ಬರದೂೋ ಹಾಗಾಗಿತುತ! ಪಾರಯಶುಃ ಟಿೋ ಅವನ ಮೋಲ್ೂ ಪರಿಣಾಮ್ ಬ್ಬೋರಿರಬದೋಕು; ಯಾಕಂದರದ, ಅವನು ಬರಬರುತತ ಹದಚ್ಚ ದು ು​ು ಉತಾ್ಹತನಾಗುರ್ತತದೆ. ಅವನ ರ್ವನ ಕರಮೋಣ ಮ್ೃದುವಾಯಿತು, ಭಾವನಾತಮಕವಾಯಿತು. ಪದ್ದೋ ಪದ್ದೋ ತನೆ ಭಂಗಿಯನುೆ ಬದಲ್ಲಸುತತ, ಒಮಮ ಟದೂೋಪಿ ತದಗದದು, ಮ್ತದೂತಮಮ ಅದನುೆ ತಲ್ದಯ ಮೋಲ್ಲರಿಸಿಕದೂಂಡು, ಮಾಡುರ್ತತದೆ; ಹಾಗದಯೋ ನಾವು ಕುಳ್ಳತ ಮ್ಬುಬಗತತಲ್ದಯಲ್ಲಿ ಅವನ ಚಹರದ ವಿಚ್ಚತರವಾದ ರೂಪು ತಳದಯುರ್ತತತುತ. "ಹೂ​ೂ, ಈ ರಿೋರ್ತ ನಾನು ಮ್ೂವತುತ ವಷಿದವನಾಗುವವರದಗೂ ಬದಳದ್ ದ ದ. ಆದರದ ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಮ್ದುವದಯಾಗಿ ಉನೆತವೂ ಪರಿಶುದಧವೂ ಆದ ರ್ಜೋವನವನುೆ ನಡದಸುವ ಬಯಕದಯೋನೂ

ಹದೂೋಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಆ ಉದ್ದೆೋಶದಿಂದ ನನಗದ ತಕಕ ಹುಡುಗಿ ಸಿಕುಕತಾತಳೋದ ನದೂೋ ಎಂಬ

ಹುಡುಕಾಟದಲ್ಲಿದ್ದೆ" ಎಂದು ಸವಲ್ು ಹದೂತುತ ಸುಮ್ಮನದುೆ ಮ್ುಂದುವರಿದ: "ನಾನಂತೂ ಹಾದರದ ಕದಸರಿನಲ್ಲಿ ಹದೂರಳಾಡುರ್ತತದ್ದೆ. ಆದರದ ಅದ್ದೋ ಹದೂರ್ತತಗದ ನನಗದ ಸೂಕತಳಾದ ಹುಡುಗಿಗಾಗಿ ನದೂೋಡುರ್ತತದ್ದೆ. ನನಗದ ತಕಕ ಪರಿಶುದಧ ಹುಡುಗಿಯಲ್ಿವದಂದು ಎಷದೂಟೋ ಮ್ಂದಿಯನುೆ ನಾನು ರ್ತರಸಕರಿಸಿದ್ದೆ. ಕದೂನದಗೂ ನನಗದ ತಕಕವಳದಂಬ ಹುಡುಗಿಯಬಬಳು ಸಿಕಿಕದಳು. ಅವಳು ಒಂದ್ದೂ ಮಮ ಶಿರೋಮ್ಂತ ಪದಂಜ ಜಮಿೋನುದ್ಾರನಾಗಿದುೆ ಈಗ ಬರಿಗದೈಯಾಗಿದೆವರದೂಬಬರ ಇಬಬರು ಮ್ಗಳಂದಿರಲ್ಲಿ ಒಬಬಳು. ಒಂದು ಸಂಜದ ನಾವು

ದ್ದೂೋಣ್ವಿಹಾರ

ಮಾಡುರ್ತತದುೆ

ಬದಳುದಿಂಗಳು

ಮ್ೂಡುವ 93

ಹದೂರ್ತತಗದ

ವಾಪಸಾಗಿದ್ದೆವು

-

ನಾನು

ಅವಳ ಪಕಕದಲ್ದಿೋ ಕೂತು ಅವಳ ಗುಂಗುರು ಕೂದಲ್ು ಹಾಗೂ ಬ್ಬಗಿಯಾದ ಜದಸಿ​ಿ ರ್ರಿಸಿದೆ ಮೈಮಾಟವನುೆ ಹದಮಮಯಿಂದ ನದೂೋಡುತತ ಇದ್ದೆ. ಅವಳು ನನಗಾಗಿಯೋ ಹುಟಿಟದವಳು ಎಂದು ನರ್ಿರಿಸಿದ್ದ! ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಾಿಗುರ್ತತದೆ ಭಾವನದ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳನದೆಲ್ಿ ರ್ತಳ್ಳದ ಹಾಗದ, ನನೆ ಅನಸಿಕದಗಳದಲ್ಿ ನಜವಾದವು ಎಂದು ಅವಳೂ ಅಂದುಕದೂಂಡದೆಂತದ ತದೂೋರಿತು. ವಾಸತವವಾಗಿ ಅವಳ ಗುಂಗುರು ಕೂದಲ್ು ಹಾಗೂ ಜದಸಿ​ಿ ರ್ರಿಸಿದೆ ಮೈಮಾಟ ಮೊೋಹಕವಾಗಿದುೆ, ಮಾರನದೋ ದಿನ ನಾನು ಅವಳ್ಳಗದ ಮ್ತತಷುಟ ಹರ್ತತರವಾಗಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದ್ದ. "ಮ್ುಖದ ಚ್ದಲ್ುವದೋ ಒಳದಿಯತನ ಎಂಬ ರ್ತಳ್ಳವಳ್ಳಕದ ಅದ್ದಂರ್ ಭರಮ! ಒಬಬ ಚ್ದಲ್ುವದ ದಡಡತನದಿಂದ ಮಾತಾಡದರೂ ಕದೋಳುತತ

ಅದ್ದೋ

ಜಾಣತನ

ಎಂದುಕದೂಳುಿವುದು

ಎಂರ್

ವಿಸಮಯ!

ಅವಳು

ಮಾಡುವುದು

ಮಾತಾಡುವುದು

ಘೂೋರವಾದುದ್ಾಗಿರಬಹುದು, ಆದರೂ ಅಂರ್ ಚ್ದಲ್ುವದ ಹಾಗಿರಲ್ಾರಳು ಎಂಬಂತದ ಅವಳು ಪರಿಶುದ್ದಧ ಹಾಗೂ ಬುದಿಧವಂತದ ಎಂದು ರ್ತೋಮಾಿನಸಿಬ್ಬಡುವಂತಾಗುತತದ್ದ. "ನಾನು ಮ್ನದಗದ ಬಂದ್ಾಗ ಮ್ನದುಂಬ್ಬತುತ, ನನೆ ಹುಡುಗಿ ನದೈರ್ತಕತದಯ ಉತುತಂಗ ಅನೆಸಿತುತ, ಹೋಗಾಗಿ ನನಗದ ಅನುರೂಪ ವರ್ು ಎಂಬ ಭಾವನದ ಬಂದಿತುತ. ಮಾರನದಯ ದಿನವದೋ 'ನನೆ ಮ್ದುವದಯಾಗುವದಯಾ?' ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ್ದ. ಎಂರ್ ಗದೂಂದಲ್! ಮ್ದುವದಯಾಗುವ ಸಾವಿರ ಗಂಡಸರಲ್ಲಿ ಪರರ್ತಯಬಬನೂ ಮ್ದುವದಗದ ಮ್ುಂಚ್ದಯೋ, ಹತುತ ಬಾರಿ, ನೂರು ಬಾರಿ, ಡಾನ್ ಜುವಾನ್ನಂತದ ಸಾವಿರ ಬಾರಿ ಮ್ದುವದಯಾಗಿರುತಾತನದ! ನಾನು ಕದೋಳ್ಳದಂತದ ಹಾಗೂ ನನಗದೋ ಅನುಭವವಾದಂತದ ಅದು ನಜ; ಇದನುೆ ಒಂದು ತಮಾಷದಯಂದು ಭಾವಿಸದ್ದ ನಜವದಂದ್ದೋ ನಂಬುವ ಕದಲ್ವು ಅಕಲ್ುಷಿತ ಗಂಡಸರು ಈಗಲ್ೂ ಇದ್ಾೆರದ. ಅವರನುೆ ದ್ದೋವರದೋ ಕಾಪಾಡಬದೋಕು! ಎಲ್ಿ ಕಾದಂಬರಿಗಳಲ್ೂಿ ನಾಯಕನ ಭಾವನದಗಳನೂೆ ಅವನು ಓಡಾಡುವ ಕದೂಳಗಳ ಪದೂದರುಗಳ ಪರಿಸರವನೂೆ ದಿೋರ್ಿವಾಗಿ ವಣ್ಿಸಿರುತಾತರದ. ಆದರದ ಅವರ ಪದರೋಮ್ವನುೆ ವಣ್ಿಸುವಾಗ ಹಂದ್ದ ಅವರದಲ್ಿ ಹದೋಗಿದೆರು ಎಂದು ಹದೋಳುವುದಿಲ್ಿ; ಅವರು ಪದ್ದೋ ಪದ್ದೋ ಭದೋಟಿಕದೂಟಟ ಮ್ನದಗಳ ಪರಸಾತಪ ಇರುವುದಿಲ್ಿ, ಅವರ ಮ್ನದಯ ಕದಲ್ಸದ ಹುಡುಗಿಯರಿಗದ, ಅಡುಗದ ಹದಂಗಸರಿಗದ, ಅಕಕಪಕಕದ ಮ್ನದಯ ಗೃಹಣ್ಯರಿಗದ ಏನಾಯಿತು ಎಂಬ ಬಗದೆ ವಿವರ ಇರುವುದಿಲ್ಿ, ಅಂರ್ ಅಸಂಬದಧ ಕಾದಂಬರಿಗಳನುೆ ಆ ವಿಷಯ ಯಾರಿಗದೋ ಬದೋಕದೂೋ ಅಂರ್ವರಿಗದ, ಅಂದರದ ಮ್ದುವದಯಾಗದ ಹುಡುಗಿಯರಿಗದ, ಸಿಕುಕವುದ್ದೋ ಇಲ್ಿ! ನಮ್ಮ ನಗರಗಳಲ್ಲಿ, ಅಷದಟೋಕದ ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ೂಿ ಅರ್ಿಭಾಗದಷಿಟರುವ ಹಾದರದ ವಿಷಯ ಇಲ್ಿವದೋ ಇಲ್ಿವದಂಬಂತದ ಸದೂೋಗು ಹಾಕುತದತೋವದ. ಈ ಸದೂೋಗಿಗದ ನಾವದಷುಟ ಹದೂಂದಿಕದೂಂಡರುತದತೋವದ ಎಂದರದ, ಕದೂನದಗದ ನಾವದೋ ಇದನದೆಲ್ಿ ನಂಬುವಂತಾಗಿಬ್ಬಡುತತದ್ದ. "ಇದನದೆೋ ನನೆ ನತದೃಷಟ ಹದಂಡರ್ತಯೂ ಮಾಡದಳು. ನಮ್ಮ ನಶಿುತಾರ್ಿ ನಡದದ್ಾಗ, ನಾನವಳ್ಳಗದ ನನೆ ಡದೈರಿ ತದೂೋರಿಸಿದ್ದ, ಅದನದೂೆೋದಿ ನನೆ ಹಂದಿನದರ ಬಗದೆ, ಅದರಲ್ೂಿ ನಾನು ಹದೂಂದಿದೆ ಸಂಬಂರ್ಗಳ ಬಗದೆ, ಕದೂಂಚವಾದರೂ ರ್ತಳ್ಳಯಬಹುದು, ಇತರರನುೆ ವಿಚ್ಾರಿಸಿ ಅರಿಯಬಹುದು ಎಂಬ ನರಿೋಕ್ಷದಯಿಂದ. ಇದ್ದಲ್ಿ ಅವಳ್ಳಗದ ರ್ತಳ್ಳಯಬದೋಕದಂದು ಬಯಸಿದ್ದೆ.

ಅದನದೆಲ್ಿ

ರ್ತಳ್ಳದುಕದೂಂಡ

ಮೋಲ್ದ

ಅವಳು

ಅನುಭವಿಸಿದ

ಯಾತನದ

ಎಂತಹುದು,

ನನೆನುೆ

ತದೂರದದುಬ್ಬಡಬದೋಕದಂದು ಅಂದುಕದೂಂಡದುೆ ನನಗದ ನದನಪಿದ್ದ. ಆದರೂ ಅವಳದೋಕದ ಹಾಗದ ಮಾಡಲ್ಲಲ್ಿ? .. .." ಎಂದು ವಿಚ್ಚತರ ಶಬೆವನುೆಮಾಡ, ಮ್ತದತ ಟಿೋಯನುೆ ಗುಟುಕರಿಸಿ ಸವಲ್ು ಹದೂತುತ ಸುಮ್ಮನದೆ.

6

94

"ಇಲ್ಿ, ಎಷದಟೋ ಆಗಲ್ಲ ಅದ್ದೋ ಉತತಮ್! ಅದ್ದೋ ಸರಿ! ನಾನು ಹದೋಳಾತ ಇರದೂೋದು ಆ ವಿಷಯವನೆಲ್ಿ ನನಗನೆಸದೂೋದು, ಪಾಪ, ನತದೃಷಟ ಹದಣುಣಮ್ಕಕಳು ಮೊೋಸಹದೂೋಗಾತರಲ್ಿ ಅಂತ. ತಾಯಂದಿರಿಗೂ ಆ ವಿಷಯ ಗದೂತುತ, ಅದರಲ್ೂಿ ತಮ್ಮ ಗಂಡಂದಿರಿಂದ ರ್ತದೆಲ್ುಟಟ ತಾಯಂದಿರು, ಅವರಿಗದ ವಿಷಯ ಎಲ್ಿ ಚ್ದನಾೆಗದೋ ರ್ತಳ್ಳದಿರತದತ. ಗಂಡಸರ ಪರಿಶುದಧತದಯನುೆ ನಂಬುವವರಂತದ ಅವರು ನಡದದುಕದೂಳುಿವ ರಿೋರ್ತ ಬದೋರದೋದ್ದೋ ಆಗಿರುತದತ. ತಮ್ಗೂ ತಮ್ಮ ಮ್ಗಳಂದಿರಿಗೂ ಯಾವ ರ್ರ ಗಂಡಸರನುೆ ಗಾಳ ಹಾಕಿ ಹಡೋಬದೋಕು ಅನದೂೆೋದು ಅವರಿಗದ ಗದೂರ್ತತರತದತ. ಕಾವಾಮ್ಯವಾದ ಪದರೋಮ್ ಅಂತಾರಲ್ಿ ಅದು ನಲ್ದೂಿೋದು ನದೈರ್ತಕ ಗುಣಗಳ ಮೋಲ್ಲ್ಿದ್ದ ದ್ದೈಹಕ ರೂಪದ ಮೋಲ್ದ, ಗುಂಗುರು ಕೂದಲ್ ಮೋಲ್ದ ಮ್ತುತ ತದೂಡದೂೋ ಬಟದಟಗಳ ವಿನಾ​ಾಸ-ಬಣಣಗಳ ಮೋಲ್ದ ಅಂತ ಹದಂಗಸರಿಗದ ರ್ತಳ್ಳದಿರದೂೋದು ಗಂಡಸರಾದ ನಮ್ಗದೋ ಗದೂರ್ತತರಲ್ಿ; ಯಾಕಂದ್ದರ ರ್ತಳ್ಳದುಕದೂಳಿಕದಕ ನಮ್ಗದ ಇಷಟ ಇರಲ್ವಲ್ಿ, ಅದಕದಕ! ಸುಳುಿ ಹದೋಳ್ಳದೆಕಕದ , ಕೌರಯಿ ತದೂೋರಿಸಿದೆಕಕದ ಅರ್ವಾ ಕಡದಗದ ಲ್ಂಪಟತನಕದಕ ಗಂಡಸಿನ ಮ್ುಂದ್ದ ಶಿಕ್ಷದ ಹದೂಂದುವುದ್ದೂೋ ಅರ್ವಾ ಅವನ ಮ್ುಂದ್ದ ಕದಟಟದ್ಾದ ಉಡುಪಿನಲ್ಲಿ ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಳದೂಿೋದ್ದೂೋ ಯಾವುದನೆ ಆರಿಸಿಕದೂೋರ್ತೋಯ ಅಂತ ಗಂಡಸನುೆ ಆಕಷಿ​ಿಸದೂೋ ಉದ್ದೆೋಶವನೆ ಹದೂಂದಿದ ಪರಿಣತಳಾದ ಒಬಬ ವಯಾ​ಾರಿೋನ ಕದೋಳ್ಳದ್ದರ, ಅವಳು ಯಾವಾಗಲ್ೂ ಆರಿಸಿಕದೂಳದೂಿೋದು ಮೊದಲ್ನದೋದನದೆೋ. ದ್ದೂಡಡ ಭಾವನದಗಳ ಬಗದೆ ನಾವು ಬರಿೋ ಸುಳುಿ ಹದೋಳ್ಳತರ್ತೋಿವದಯೋ ಹದೂತುಿ ನಮ್ಗದ ಬದೋಕಾದುೆ ಅವಳ ದ್ದೋಹ ಮಾತರ, ಆದೆರಿಂದ ನಾವು ಕದಟಟದ್ಾಗಿ ಉಡುಪು ತದೂಟಿಟರೂ ದ ೋದನೆ ಬ್ಬಟದರ ಬದೋರಾವ ಘೂೋರ ತಪುನೂೆ ಸಹಸದೂೋದಿಲ್ಿ ಅನದೂೆೋದು ಅವಳ್ಳಗದ ಗದೂರ್ತತರತದತ. ಬ್ಬನಾೆಣಗಿರ್ತತೋಗದ ಅದು ಪರಜ್ಞಾಪೂವಿಕವಾಗದೋ ಗದೂರ್ತತದ್ದರ, ಮ್ುಗಧ ಹದಣುಣ ಮ್ಕಕಳ್ಳಗದ ಅದು ಅಪರಜ್ಞಾಪೂವಿಕವಾಗಿ ರ್ತಳ್ಳವಳ್ಳಕದೋಗದ ಬಂದಿರತದತ, ಪಾರಣ್ಗಳ್ಳಗದ ಗದೂತಾತಗೂ ದ ೋ ರ್ರ. ಅದಕದೂಕೋಸಕರವಾಗಿಯೋ ಆ ದರಿದರ ಜದಸಿ​ಿಗಳು, ರವಿಕದ ಬಣಣ, ಬತತಲ್ು ಭುಜಗಳು, ತದೂೋಳುಗಳು, ಕದೂನದಗದ ಎದ್ದಗಳು ಇರದೂೋದು. ಗಂಡಸರ ಶ್ಾಲ್ದಯಲ್ಲಿ ಉರ್ತತೋಣಿಳಾಗಿರದೂೋ ಅಂರ್ ಹುಡುಗಿಗದ ದ್ದೂಡಡ ದ್ದೂಡಡ ಮಾತುಗಳು ಬರಿೋ ಮಾತುಗಳದೋ ಹದೂರತು, ಗಂಡಸಿಗದ ಬದೋಕಾಗಿರದೂೋದು ತನೆ ದ್ದೋಹ ಮಾತರ, ಅದನೆ ಆಕಷಿಕವಾಗಿ ಮಾಡದೂೋದಕದಕ ಅವನಗದ ಇಷಟವಾಗದೂೋ ರಿೋರ್ತ ತದೂೋರಿಸಿಕದೂಳದೂಿೋದು ಮಾತರ ಅಂತ ಚ್ದನಾೆಗಿ ಗದೂರ್ತತರತದತ; ಅದಕದಕ ತಕಕ ಹಾಗದಯೋ ಅವಳು ನಡಕದೂೋತಾಳದ. ಸಹಜವದಂಬಂತದ ಆಗಿಬ್ಬಟಿಟರದೂೋ ಈ ಅಸಭಾತದಯನೆ ನಾವು ಪಕಕಕದಕ ಇಟುಟ ಮೋಲ್ುವಗಿಗಳ ನಾಚ್ಚಕದಗೋದ ಡನ ಬದುಕನುೆ ಇರದೂೋ ರಿೋರ್ತೋಲ್ದೋ ನದೂೋಡದರದ, ಅದ್ದೂಂದು ಸೂಳದಗದೋರಿ ರ್ರವದೋ ಕಾಣ್ಸತದತ. ಈ ಮಾತನೆ ನೋವು ಒಪದೂುೋದಿಲ್ದವೋನದೂೋ! ಆದ್ದ,ರ ಅದನುೆ ಸಾಬ್ಬೋತುಪಡಸದೂೋದಕದಕ ನನಗದ ಅವಕಾಶ ಕದೂಡ" ಎಂದ ಆಡಬದೋಕೂಂರ್ತದೆ ನನೆ ಮಾತನೆ ತಡದದು. "ನಮ್ಮ ಸಮಾಜಗಳ ಹದಂಗಸರಿಗದ ರ್ಜೋವನದಲ್ಲಿ ಸೂಳದಗದೋರಿಗಿರದೂೋದಕಿಕಂತ ಭಿನೆವಾದ ಬದೋರದ ಆಸಕಿತಗಳ್ಳರತದವ ಅಂತ ನೋವು ಹದೋಳಬಹುದು, ಆದರದ ಇರಲ್ಿ ಅಂತ ನಾನಂರ್ತೋನ. ಜನರು ತಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಹದೂಂದಿರದೂೋ ಗುರಿಗಳಲ್ಲಿ ವಾತಾ​ಾಸ ಇದೆರದ, ತಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಸಾರದಲ್ಲಿ ಬದಲ್ಾದರದ ಅದು ಅವರ ಹದೂರ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಕಾಣ್ಸದೂಕೋಬದೋಕು, ಹಾಗಾಗಿ ಅಂತವರ ಹದೂರ ಬದುಕು ಬದೋರದ ರ್ರ ಇಬದೋಿಕು. ಆದರದ ಆ ನತದಷಟ ಹದಂಗಸರನೂೆ, ಮೋಲ್ವಗಿದ ಹದಂಗಸರನೂೆ ನದೂೋಡ: ಇಬಬರದೂ ಒಂದ್ದೋ ರಿೋರ್ತಯ ಉಡುಪು, ಅದ್ದೋ ಫ್ಾ​ಾಷನುೆ, ಅದ್ದೋ ಪರಿಮ್ಳಗಳು, ಒಂದ್ದೋ ರ್ರ ಭುಜ-ತದೂೋಳುಗಳ ಎದ್ದಗಳ ಪರದಶಿನ, ಅವದೋ ಬ್ಬಗಿಯಾದ ಉಡುಪು, ಒಡವದಗಳ ಬಗದೆ ಅದ್ದೋ ಒಲ್ವು, ದುಬಾರಿಯಾದವುಗಳ ಮೋಲ್ಲನ ವಾ​ಾಮೊೋಹ, ರ್ಳರ್ಳ ಹದೂಳದಯೋದರ ಬಗದಗಿನ ಬಯಕದ, ಅದ್ದೋ ಮ್ನರಂಜನದ, ನತಿನಗಳು, ಹಾಡು - ಎಲ್ಿ. ಆಕಷಿ​ಿಸದೂೋದಕದಕ ಅವರು ಏನದಲ್ಿ ಪರದಶಿನ ಮಾಡಾತರದೂೋ ಇವರು ಮಾಡದೂೋದೂ ಅದನದೆೋ."

7 95

ಟಿೋ ಮ್ತುತ ಸಕಕರಗ ದ ಳನುೆ ಚ್ಚೋಲ್ದಲ್ಲಿಡುತತ ಅವನು ಮ್ತದತ ಆರಂಭಿಸಿದ: "ನಮ್ಗದ ಗದೂತತಲ್ಿ, ಜಗರ್ತತನ ನರಳ್ಳಕದ ಯ ಕಾರಣವಾದ ಹದಂಗಸರ ದಬಾಬಳ್ಳಕದಯ ಮ್ೂಲ್ ಇದ್ದೋ" ಎಂದ. "ಎಂರ್ ದಬಾಬಳ್ಳಕದ? ಯಾಕಂದರದ, ಎಲ್ಿ ಹಕುಕಗಳೂ ಕಾನೂನು ಸವಲ್ತುತಗಳೂ ಗಂಡಸರ ಪರವಾಗಿಯೋ ಇವದಯಲ್ಿ?" ಎಂದು ನಾನು ಕದೋಳ್ಳದ್ದ ಅಚುರಿಯಿಂದ. "ನಜ, ನೋವು ಹದೋಳದೂೋದು ಸರಿಯೋ. ನಾನು ಹದೋಳದೂೋಕದಕ ಹದೂರಟಿರದೂೋದೂ ಅದನದೆೋ. ಒಂದು ಕಡದ ಇದು ಹದಂಗಸರನುೆ ಅತಾಂತ ಹೋನಾಯಸಿ​ಿರ್ತಗದ ದೂಡರುವ ಅಸಾಧಾರಣ ಸಂಗರ್ತಯನೆದು ವಿವರಿಸುತದತ; ಇನದೂೆಂದು ಕಡದ ಅವಳದೋ ದಬಾಬಳ್ಳಕದ ಮಾಡಾತಳ.ದ ಯಹೂದಿಗಳ ಹಾಗದ: ಆಕದ ದಬಾಬಳ್ಳಕದ ಮಾಡದೆಕಕದ ಅವರು ವಾಪಸು ಕದೂಡಾತರಲ್ಿ, ಹದಂಗಸರ ವಿಷಯವೂ ಅದ್ದೋ. 'ನಾವು ಬರಿೋ ವಾ​ಾಪಾರಿಗಳಾಗಿಬದೋಿಕು, ಅಲ್ಾವ? ಸರಿ, ನಾವು ನಮ್ಮ ಮೋಲ್ದ ದಬಾಬಳ್ಳಕದ ಮಾಡರ್ತೋವಿ' ಅಂತ ಅವರು ಅನದೂೆೋ ಹಾಗದಯೋ 'ನಾವು ಕದೋವಲ್ ಭದೂೋಗದ ವಸುತಗಳಾಗದಬೋಕು, ಅಲ್ಾವ, ಸರಿ ಭದೂೋಗದ ವಸುತಗಳಾಗಿಯೋ ನಾವು ನಮ್ಮನುೆ ಗುಲ್ಾಮ್ರನಾೆಗಿಸಿಕದೂೋರ್ತೋವಿ' ಅಂತ ಅವಳಂತಾಳದ. ಹದಂಗಸರ ಹಕುಕಗಳು ಅಸಮ್ಪಿಕವಾದ್ದೂೋವು ಅನದೂೆೋದಕದಕ ಕಾರಣ ಅವಳು ಓಟು ಕದೂಡದೂೋ ಹಾಗಿಲ್ಿ ಅನದೂೆೋದ್ದೂೋ ನಾ​ಾಯಾಧಿೋಶಳಾಗದೂೋ ಹಾಗಿಲ್ಿ ಅನದೂೆೋದ್ದೂೋ ಅಲ್ಿ. ಅಂರ್ ಕದಲ್ಸ ಮಾಡದೂೋದು ವಿಶ್ದೋಷ ಸವಲ್ತದತೋನಲ್ಿ; ಆ ಕಾರಣ ಅಂದ್ದರ ಅವಳು ಸಂಭದೂೋಗದಲ್ಲಿ ಗಂಡಸಿಗದ ಸಮಾನಳಲ್ಿ ಅನದೂೆೋದು, ತನಗದ ಬದೋಕಾದ್ಾಗ ಗಂಡಸನೆ ಬಳಸಿಕದೂಳದೂಿೋದಕದೂಕೋ ರ್ತರಸಕರಿಸದೂೋದಕದೂಕೋ ಅವಳ್ಳಗದ ಸಾರ್ಾವಿಲ್ಿ ಅನದೂೆೋದು, ತನೆನೆ ಗಂಡಸು ಆಯಕ ಮಾಡದೂಕಳೂ ದ ೋ ಹಾಗದ ತಾನು ಬದೋಕಾದ ಗಂಡಸನುೆ ಆಯಕ ಮಾಡದೂಕಳೂ ದ ೋ ಅವಕಾಶ ಹದಂಗಸಿಗಿಲ್ಿ ಅನದೂೆೋದು. ಈ ವಾದ ಭಯಂಕರ ಅಂತ ನಮ್ಗನೆಸಬಹುದು. ಆಯುತ! ಆದ್ದರ ಹಾಗನೆಬಹುದ್ಾದುೆ ಯಾವಾಗ ಅಂದ್ದರ, ಈ ಹಕುಕಗಳು ಗಂಡಸರಿಗೂ ಇಲ್ಲೆರದೂೋವಾಗ. ಈಗಾದ್ದ,ರ ಆ ಹಕುಕ ಹದಂಗಸಿಗದ ಇಲ್ಿದ್ದ, ಗಂಡಸಿಗದ ಮಾತರ ಇದ್ದ. ಇದನೆ ಸರಿದೂಗಿಸದೂಕಳೂ ದ ಿೋದಕದೂಕೋಸಕರ ಅವಳು ಗಂಡಸಿನ ಭದೂೋಗಲ್ಾಲ್ಸದಯನದೆೋ ಬಂಡಾವಳ ಮಾಡದೂಕೋತಾಳದ; ಅವನ ಲ್ಾಲ್ಸದಯ ಮ್ೂಲ್ಕವದೋ ಅವನನುೆ ಹಡತದಲ್ಲಿಟದೂಕೋತಾಳದ. ಹೋಗಾಗಿ, ಅವನಗದ ಕದೋವಲ್ ಆಯಕಯ ಸಾವತಂತರಯ ಇದ್ದ, ಆದರದ ವಾಸತವವಾಗಿ ಆ ಸಾವತಂತರಯ ಅವಳದ್ದೋ. ಇವುಗಳನೆ ಪಡದದುಕದೂಂಡ ಮೋಲ್ದ ಅವಳು ಅವುಗಳ ದುರುಪಯೋಗ ಮಾಡದೂಕೋತಾಳದ, ಗಂಡಸರ ಮೋಲ್ದ ಕಪಿಹಡತ ಸಾಧಿಸಾತಳ.ದ " "ಆದರದ ಈ ವಿಶ್ದೋಷಾಧಿಕಾರ ಎಲ್ಲಿದ್ದೋಂತ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ್ದ ನಾನು. "ಎಲ್ಲಿದ್ದೋಂದ್ದ?ರ ಎಲ್ಿ ಕಡದಯೂ ಇದ್ದ, ಎಲ್ಿದರಲ್ೂಿ ಇದ್ದ! ಯಾವುದ್ದೋ ದ್ದೂಡಡ ಊರಿನ ಅಂಗಡೋಗದ ಹದೂೋಗಿ. ಅಲ್ಲಿ ಕದೂೋಟಾಂತರ ಬದಲ್ದ ಬಾಳದೂೋ ವಸುತಗಳ್ಳರತದವ, ಅವುಗಳನೆ ತಯಾರಿಸದೂೋದಕದಕ ಎಷುಟ ಜನರ ದುಡಮ ಖಚ್ಾಿಗಿರತದತ, ಯೋಚನದ ಮಾಡ. ಇಂರ್ ಅಂಗಡಗಳಲ್ಲಿ ಗಂಡಸರಿಗದ ಬದೋಕಾಗದೂೋ ಅಂರ್ ವಸುತಗಳು ಶ್ದೋಕಡ ಹತತರಷುಟ ಭಾಗವೂ ಇರಲ್ಿ. ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಿ ವದೈಭವದ ವಸುತಗಳೂ ಹದಂಗಸರಿಗಾಗಿಯೋ ಇರದೂೋದು, ಅವುಗಳು ಬದೋಕೂಂತ ಕದೋಳದೂೋಳೂ ಅವಳದೋ. ಇರದೂೋ ಕಾಖಾಿನದಗಳ ಲ್ದಕಕ ಹಾಕಿ, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಬಹುಪಾಲ್ು ತಯಾರುಮಾಡದೂೋದು ಕದಲ್ಸಕದಕ ಬಾರದ ಆಭರಣಗಳನೆ, ರ್ಳಕುಪಳುಕು ವಸುತಗಳನೆ; ಅವದಲ್ಿವೂ ಹದಂಗಸರಿಗದೂೋಸಕರ! ಲ್ಕ್ಷಾಂತರ ಜನ, ಸದೋವಕರ ಅನದೋಕ ಪಿೋಳ್ಳಗದಗಳು ಕಾಖಾಿನದಗಳಲ್ಲಿ ದುಡದು ನವಿೋತಾರದ, ಎಲ್ಿ ಹದಂಗಸರ ಆಸದಬುರುಕುತನಾನ ತೃಪಿತಪಡಸದೂೋದಕದಕ. ಹದಂಗಸರು, ರಾಣ್ಯರ ಹಾಗದ, ನೂರಕದಕ ತದೂಂಬತತರಷುಟ ಗಂಡಸರನುೆ ಕಠಿಣ ದುಡತದ ಗುಲ್ಾಮ್ತನದಲ್ಲಿ ಕಟಿಟಹಾಕಾತರದ. ಇದಕದಕಲ್ಿ ಕಾರಣ, ಅವರಿಗದ ಗಂಡಸರ ಜದೂತದಗದ ಸಮಾನ ಹಕುಕಗಳ್ಳಲ್ಿ, ಅದಕದಕ. ನಮ್ಮ ಭದೂೋಗಲ್ಾಲ್ಸದಯನದೆೋ ಬಳಸಿಕದೂಂಡು ತಮ್ಮ ಬಲ್ದೋಲ್ಲ ಹಾಕದೂಕಳೂ ದ ಿೋ ಮ್ೂಲ್ಕ ಅವರು ನಮ್ಮ ಮೋಲ್ದ ಅವರು ಸದೋಡು ರ್ತೋರಿಸದೂಕೋತಾರದ, ಅಲ್ಿವಾ? ಇದಕದಕಲ್ಿ ಮ್ೂಲ್ ಕಾರಣ ಅದ್ದೋ ಅಲ್ಾವ? ಹದಂಗಸರು ನಮ್ಮ 96

ಭದೂೋಗದ್ಾಹದ ಮೋಲ್ದ ಆಟವಾಡದೂೋ ದ್ಾಳಗಳಾಗಿರದೂೋದರಿಂದ, ಯಾವ ಗಂಡಸೂ ಒಬಬ ಹದಂಗಸಿನ ಜದೂತದ ಸಮ್ರಸವಾಗಿ ಬಾಳಲ್ಾರ!"

10 "ಈಗ ಕದೋಳ್ಳ: ನಾನೂ ಆ ಸುಳ್ಳಯಲ್ಲಿ ಸಿಕದಕ, ಅಂದರದ ಪದರೋಮ್ದಲ್ಲಿ ಸಿಲ್ುಕಿದ್ದ! ಅವಳು ಪರಿಪೂಣಿತದಯ ಶಿಖರ ಅಂತ ಭಾವಿಸುವುದರ ಜದೂತದಗ,ದ ನಮ್ಮ ನಶಿುತಾರ್ಿದ ಹದೂರ್ತತಗದ, ನಾನೂ ಪರಿಪೂಣಿತದಯ ಶಿಖರವದೋ ಅಂತ ಭಾವಿಸತದೂಡಗಿದ್ದ. ಯಾವನದೋ ಲ್ಫಂಗ ಪರಯತೆಪಟಟರದ ತನಗದ ಮಿಗಿಲ್ಾದ, ತನೆ ಬಗದೆ ಹದಮಮ ಮ್ತುತ ಆತಮತೃಪಿತಗಳನುೆ ಪಡದಯಲ್ು ಕಾರಣಗಳದೋ ಇಲ್ಿದ ಲ್ಫಂಗನನುೆ ಕಾಣುವುದು ಅಸಾರ್ಾವದೋನಲ್ಿ. ನನೆ ವಿಷಯದಲ್ೂಿ ಹಾಗದಯೋ ಆಯಿತು. ನನೆ ಸದೆೋಹತರಲ್ಲಿ ಬಹುಪಾಲ್ು ಜನರಂತದ ನಾನು ವರದಕ್ಷಿಣದಯ ಆಸದಯಿಂದಲ್ದೂೋ ಸಂಬಂರ್ಗಳ ದೃಷಿಟಯಿಂದಲ್ದೂೋ ಮ್ದುವದಯಾಗಿತರಲ್ಲಲ್ಿ - ನನೆ ಮ್ದುವದಗೂ ದುರಾಸದಗೂ ಸಂಬಂರ್ವಿರಲ್ಲಲ್ಿ - ನಾನು ಹಣವಂತನದೋ ಆಗಿದ್ದೆ, ಅವಳು ಮಾತರ ಬಡವಿ. ಅದ್ದೂಂದು ವಿಷಯ. ನನೆ ಹದಮಮಗದ ಇನದೂೆಂದು ಕಾರಣ ಅಂದ್ದರ, ಮ್ದುವದಗದ ಮ್ುಂಚ್ದ ಇದೆಂತದಯೋ ಮ್ದುವದಯ ಬಳ್ಳಕವೂ ಬಹಳ ಜನ ತಮ್ಮ ಹಂದಿನ ಚ್ಾಳ್ಳಯನದೆೋ ಮ್ುಂದುವರಿಸುವ ಇರಾದ್ದಯವರಾದರದ, ನಾನು ಮಾತರ ಮ್ದುವದಯ ನಂತರ ಪರ್ತೆೋನಷಠನಾಗಿರಲ್ು ರ್ತೋಮಾಿನಸಿದ್ದೆ. ಈ ಕಾರಣದಿಂದ್ಾಗಿ ನನೆ ಹದಮಮಗದ ಮೋರದಯೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ನಾನು ಹಂದಿಯಾಗಿದುೆದು ನಜವಾದರೂ ಕಿನೆರನಾಗಿದ್ದೆನದಂದ್ದೋ ಭಾವಿಸಿದ್ದೆ. "ಆದರದ ನಮ್ಮ ನಶಿುತಾರ್ಿ ದಿೋರ್ಿಕಾಲ್ದ್ಾೆಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ.. ಆ ಬಗದೆ ಯೋಚ್ಚಸಿದರದ ಈಗಲ್ೂ ನನಗದ ನಾಚ್ಚಕದಯಾಗತದತ. ಎಂರ್ ಹದೋಯತದ! ಪದರೋಮ್ವದಂಬುದು ದ್ದೈವಿಕವದೋ ಹದೂರತು ದ್ದೈಹಕವಲ್ಿ ಅಂತ ಹದೋಳಾತರದ. ಇದು ನಜವದೋ ಆದರದ, ಇಂರ್ ದ್ದೈವಿಕ ಮಿಲ್ನವು ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ವಾಕತಗದೂಳಿಬದೋಕು, ಮಾತುಕತದಗಳಲ್ಲಿ, ಸಂಭಾಷಣದಯಲ್ಲಿ. ಆದರದ ಅಂರ್ದ್ದೆೋನೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ನಾವಿಬಬರದೋ ಇದ್ಾೆಗ ಮಾತದೋ ಅಸಾರ್ಾವಾಗಿತುತ. ಮಾತನಾಡುವುದ್ದಂದರದ ಗಜಗಭಿ. ಏನನಾೆದರೂ ಹದೋಳಬದೋಕದಂದುಕದೂಂಡು ಹದೋಳ್ಳದ ಮಾರನದಯ ಕ್ಷಣವದೋ ಮ್ತದತ ಮೌನದ ಮೊರದಹದೂಗಬದೋಕಾಗಿತುತ, ಇನದೆೋನು ಮಾತನಾಡಲ್ಲ ಎಂಬ ಯೋಚನದಯಲ್ಲಿ ಮ್ುಳುಗಿ. ಮಾತನಾಡಲ್ು ಇನದೆೋನೂ ಉಳ್ಳದಿರುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಮ್ುಂದಿನ ನಮ್ಮ ಭವಿಷಾದ ಬದುಕನುೆ ಕುರಿತು, ನಮ್ಮ ಯೋಜನದಗಳು ಹಾಗೂ ವಾವಸದಿಗಳನುೆ ಕುರಿತು - ಎಲ್ಿದರ ಬಗದೆಯೂ ಮಾತನಾಡದ್ಾೆಗಿದ್ದ, ಹದೋಳಲ್ು ಏನುಳ್ಳದಿದ್ದ? ನಾವದೋನಾದರೂ ಪಾರಣ್ಗಳಾಗಿದೆರದ ನಮ್ಗದ ಮಾತದೋ ಅನವಶಾಕವದನಸುರ್ತತತದತೋನದೂೋ! ಆದರದ ಇಲ್ಲಿ ಅದಕದಕ ವಾರ್ತರಿಕತವಾಗಿ ಮಾತು ಆವಶಾಕವಾಗಿತುತ, ಆದರದ ಮಾತನಾಡಲ್ು ವಿಷಯವದೋ ಇರುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ, ಯಾಕಂದರದ ಮಾರ್ತನಲ್ಲಿ ಹದೋಳಬಹುದ್ಾದುದು ನಮ್ಮನುೆ ಆವರಿಸಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಅಲ್ಿದ್ದ, ನಶಿುತಾರ್ಿದಲ್ಲಿನ ಸಿಹ ಹಂಚುವ ಅಪರಬುದಧ ಪದಧರ್ತ, ಸಿಹಯನುೆ ಮ್ುಕುಕವ ಅಭಾ​ಾಸ ಮ್ುಂತಾದ ಕದಲ್ಸಕದಕ ಬಾರದ ವಿಧಿಗಳು; ಅಲ್ಿದ್ದ, ಮ್ನದ ಹಾಗೂ ಮ್ಲ್ಗುವ ಕದೂೋಣದ, ಮ್ಗುೆಲ್ು ಹಾಸಿಗದ ತಲ್ದದಿಂಬು, ಉಡುಗದ ತದೂಡುಗದಗಳು, ಒಳಉಡುಪುಗಳು, ಒಡವದಗಳು ಇವುಗಳ ಬಗದೆ ಟಿೋಕದಟಿಪುಣ್ಗಳು - ಇವು ಬದೋರದ ಇದ್ದಯಲ್ಿ. ಶ್ಾಸದೂರೋಕತವಾಗಿ ಮ್ದುವದಯಲ್ಲಿ ನಡದಸಬದೋಕಾದ ಆಚರಣದಗಳು ಬದೋರದ. ಆದರದ ಮ್ದುವದಯಾಗದೂೋ ಹತತರಲ್ಲಿ ಒಂಬತುತ ಜನಕದಕ ಈ ಶ್ಾಸರಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವ ನಂಬ್ಬಕದ ಇಲ್ಿದಿದೆರೂ, ತಾವು ಮಾಡಾತ ಇರದೂೋದರ ಬಗದೆಯೂ ನಂಬ್ಬಕದ ಇಲ್ಿದಿದೆರೂ, ಅದ್ದಲ್ಿ ಮಾಡಲ್ದೋಬದೋಕಾದ ಕತಿವಾಗಳು. ಚಚ್ಿಗದ ಹದೂೋಗಿ ಮ್ದುವದಯಾಗದೂೋದು ಅಂದ್ದರ ಬಹುಪಾಲ್ು ಗಂಡಸರಿಗದ ಒಬಬ ಹದಣ್ಣನ ಮೋಲ್ದ ಒಡದತನ ಸಾಿಪಿಸದೂೋದಕದಕ ಸಿಗದೂೋ ಅವಕಾಶ ಅನದೂೆೋ ಭಾವನದ. ಅಷದಟೋ ಹದೂರತು ಮಿಕಕ ಯಾವ ವಿಧಿಗೂ ಅರ್ಿವದೋ ಇಲ್ಿ. ಅದ್ದೂಂದು ರಿೋರ್ತ ವಾ​ಾಪಾರ

97

- ಕದೂಡುವುದು ಕದೂಳುಿವುದು. ಒಬಬ ಮ್ುಗಧ ಹುಡುಗಿಯನುೆ ಲ್ಂಪಟನದೂಬಬನಗದ ಮಾರಾಟ ಮಾಡದೂೋದು, ಆ ವಾ​ಾಪಾರ ಶ್ಾಸದೂರೋಕತವಾಗಿ ಆಗಬದೋಕಾದರದ ಇವದಲ್ಿ ನಡದಯಬದೋಕಾದ ಪರಕಿರಯಗಳು!"

11 "ಎಲ್ಿರೂ ಮ್ದುವದಯಾಗದೂೋದು ಹೋಗದೋನದೋ, ನಾನು ಮ್ದುವದಯಾದೂೆ ಹೋಗದೋನದೋ! ಎಲ್ಿ ಆಗಿ, ಕಾತರದಿಂದ ಕಾದಿದೆ ಮ್ರ್ುಚಂದರ ಆರಂಭವಾಯಿತು. ಅದರ ಹದಸರದೋ ಅಬದಧ!" ಎಂದವನು ಮ್ುಖ ಸದೂಟಟಗದ ಮಾಡಕದೂಂಡ. "ಒಮಮ ನಾನು ಪಾ​ಾರಿರ್ಸನ ನಗರವಿೋಕ್ಷಣದಗದ ಅಂತ ಹದೂರಟದ. ಒಂದು ಕಡದ ಬದೂೋಡ್ಿನಲ್ಲಿದೆ ಗಡಡದ ಹದಂಗಸು ಹಾಗೂ ನೋರು ನಾಯಿಗಳ ಚ್ಚತರ ನದೂೋಡ, ಅದನುೆ ನದೂೋಡಕದಕ ಅಂತ ಒಳಗದ ಹದೂೋದ್ದ. ನದೂೋಡದ್ದರ ಅಲ್ಲಿದೆದುೆ ಲ್ದೂೋನದಕ್ ಬೌಿರ್ಸ ತದೂಟುಟ ಹದಣುಣಡುಗದಯಲ್ಲಿದೆ ಗಂಡುಸದೋ! ಜದೂತದಗ,ದ ವಾಲ್ರರ್ಸನ ಚಮ್ಿ ಹದೂದುೆ ನೋರಲ್ಲಿ ತದೋಲ್ಾತ ಇದೆ ಒಂದು ನಾಯಿ. ಎರಡೂ ಕುತೂಹಲ್ ಹುಟಿಟಸಲ್ು ಸಾರ್ಾವದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಹದೂರಕದಕ ಹದೂರಡುವಾಗ ಉಸುತವಾರಿ ಹದೂರ್ತತದೆವನು ನಯವಾಗಿ ನನಗದ ಹದೂರದ್ಾರಿ

ತದೂೋರಿಸಿ,

'ಒಳಗಿರದೂೋದನುೆ

ನದೂೋಡದೂೋದು

ಸಾವರಸಾಕರವದೋ

ಅಲ್ಿವದೋ

ಅನದೂೆೋದನೆ

ಬದೋಕಾದ್ದರ

ಈ

ಮ್ಹನೋಯರನದೆೋ ಕದೋಳ್ಳ! ಬನೆ ಬನೆ, ಪರವೋದ ಶದರ ಒಂದ್ದೋ ಫ್ಾರಂಕ್!' ಎಂದು ಕರದಯಲ್ು ತದೂಡಗಿದ. ಒಳಗದ ಸಾವರಸಾಕರವಾದುೆ ಏನೂ ಇಲ್ಿ ಎಂದು

ಹದೋಳಕದಕ ನನಗದ ನಾಚ್ಚಕದ, ಈ ದ್ಾಕ್ಷಿಣಾ ಉಸುತವಾರಿ ವಾಕಿತಗದ ಗದೂತಾತಗಿರಬದೋಕು.

ಮ್ರ್ುಚಂದರದ ಅನುಭವವೂ ಇಂರ್ದ್ದೋ ಅರ್ಿವಿಲ್ಿದುೆ, ಅದರ ಅನುಭವ ಆದೂರ ಬದೋರದಯವರಿಗದ ಹದೋಳಲ್ಾರರು. ನಾನು ಯಾರಿಗೂ ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಇದನದೆಲ್ಿ ಹದೋಳಹದೂೋಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಆದರದ ಈಗ ಅನೆಸಾತ ಇದ್ದ ನಾನಾ​ಾಕದ ನಜ ಹದೋಳಾಬದ್ಾಿಗಿತುತ ಅಂತ. ಆ ಬಗದೆ ಇರದೂೋದನೆ ಹದೋಳದಬೋಕಾದ ಆವಶಾಕತದ ಇದ್ದ ಅನದೂೆೋದು ನನೆ ಭಾವನದ. ಇದರಲ್ಲಿ ಪರರ್ತಯಬಬರಿಗೂ ಆಗದೂೋದು ಇರಿಸುಮ್ುರಿಸು, ಖದೋದ, ಎಲ್ಿಕಿಕಂತ ಮಿಗಿಲ್ಾಗಿ ತಾಳಲ್ಾರದ ಬದೋಸರ! ಹದೂಸದ್ಾಗಿ ಸಿಗರದೋಟು ಸದೋದ್ದೂೋದನೆ ಕಲ್ಲತಾಗ ನನಗಾಗಿದೆ ಅನುಭವದ ರ್ರವದೋ - ತಲ್ದ ಗಿರರಂತ ಅನೆಸಿ, ಬಾಯಲ್ಲಿ ಎಂಜಲ್ು ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡಾಗ ಅದನುೆ ನುಂಗಿಕದೂಂಡು ನನಗದ ಭಾರಿ ಸಂತದೂೋಷ ಆಗಿತದ್ದ ಅಂತ ನಟಿಸಿದೆಲ್ಾಿ - ಅದ್ದೋ ರ್ರದ್ದೆೋ. ರ್ೂಮ್ಪಾನದ ಸಂತದೂೋಷ, ಬರದೂೋದ್ದೋ ಆದ್ದರ ಆಮೋಲ್ದ ಬರತದತ, ಮೊದಲ್ದೋ ಅಲ್ಿ. ಇದೂ ಹಾಗದೋನದೋ. ಹದಂಡರ್ತಯಿಂದ ಸುಖ ಪಡದಯೋದಕದಕ ಬದೋಕಾದ ದುರಭಾ​ಾಸ ನಡದಸಬದೋಕು." "ಅದ್ಾ​ಾಕದ, ಅದು ದುರಭಾ​ಾಸ? ನೋವು ಮಾತಾಡಾತ ಇರದೂೋದು ಮ್ನುಷಾನ ಅತಾಂತ ಸಹಜ ಕಾಯಿದ ಬಗದೆ" ಅಂದ್ದ ನಾನು. "ಸಹಜವದೋ. ಉಹೂ​ೂ. ನಾನು ಯಾವ ರ್ತೋಮಾಿನಕದಕ ಬಂದಿದಿೆೋನೋಂತ ಈಗ ಹದೋಳ್ಳತೋನ: ನೋವು ಹದೋಳ್ಳದೆಕಕದ ವಿರುದಧವಾಗಿ, ಅದು ಅಸಹಜ ಕಾಯಿ. ಹೌದು ಅಸಹಜವದೋ. ಒಂದು ಮ್ಗುವಾಗಿ, ಇನೂೆ ಮ್ುಗಧ ಹುಡುಗಿ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಅದು ಅಸಹಜ. ನೋವು ಸಹಜ ಅಂರ್ತೋರಿ. ರ್ತನದೂೆೋದು ಸಹಜ, ರ್ತನದೂೆೋದು ಮೊದಲ್ಲನಂದಲ್ೂ ಸಂತದೂೋಷದ್ಾಯಕ, ಸುಲ್ಭ, ತೃಪಿತ ತರದೂೋ ಅಂರ್ದು, ಅದನುೆ ಮಾಡದೂೋದರಲ್ಲಿ ಯಾವ ನಾಚ್ಚಕದಯ ಅನುಭವವೂ ಇಲ್ಿ. ಆದರದ ಇದು, ನಾಚ್ಚಕದ ಹುಟಿಟಸದೂೋದು,

ಭಯಂಕರವಾದುೆ,

ನದೂೋವು

ಅನುಭವಿಸದೂೋದು.

ಅದಕದಕೋ

ಅದು

ಅಸಹಜ!

ಹುಡುಗಿಯಂತೂ ಅದನೆ ದ್ದವೋಷಿಸಾತಳದ ಅನದೂೆೋದು ನನಗದ ಮ್ನವರಿಕದಯಾಗಿದ್ದ." "ಹಾಗಾದ್ದರ ಮ್ನುಷಾ ಸಂತಾನ ಮ್ುಂದುವರಿಯೋ ರಿೋರ್ತ ಮ್ತದಾೋಗದ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ್ದ ನಾನು.

98

ಒಬಬ

ಅಕಲ್ುಷಿತ

ನನೆ ಅಭಾಂತರವನುೆ ನರಿೋಕ್ಷದ ಮಾಡತದೆವನ ಹಾಗದ ಅವನದಂದ: "ಹೌದಲ್ಿವಾ! ಅದಿಲ್ಲೆದೆರದ ಮ್ನುಷಾ ಸಂತಾನ ಮ್ುಂದುವರಿಯೋದಿಲ್ಿ, ಅಲ್ಿವಾ? ಬಾಲ್ಾದಿಂದಲ್ದೋ ಹುಡುಗರಿಗದ ಇಂದಿರಯನಗರಹ ಕಲ್ಲಸಿ, ಇಂಗಿ​ಿಷ್ ಲ್ಾಡ್ಿಗಳ್ಳಗದ ಗಬಗಬ ರ್ತನದೂೆೋದನೆ ತಪಿುಸಿ, ಅಂತ ಬದೂೋಧಿಸಿದರದ ಅದು ಸರಿ. ಇನೂೆ ದ್ದೂಡಡ ಸಂತದೂೋಷಕಾಕಗಿ ಇದನುೆ ಅನುಸರಿಸಿ ಅಂತ ಉಪದ್ದೋಶ ಮಾಡ, ಅದೂ ಸರಿ. ಆದರದ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ನೋರ್ತಯ ಹದಸರಲ್ಲಿ ಬರಹಮಚಯಿದ ಬಗದೆ ಮಾತಾಡ, ಏನದಲ್ಿ ಕದೂೋಲ್ಾಹಲ್ವಾಗಿಬಡತದತ! ಹಂದಿಗಳ ರ್ರ ಆಡದೂೋದನೆ ತಪಿುಸಿಬ್ಬಟದರ ಮ್ನುಷಾ ಸಂತಾನವದೋ ಉಳ್ಳಯೋಲ್ಿ, ಅಲ್ಿವಾ? ದಯವಿಟುಟ ಕ್ಷಮಿಸಿ, ಈ ಬದಳಕು ಕಣ್ಣಗದ ಹದೂಡೋರ್ತದ್ದ, ಮ್ರದ ಮಾಡತೋನ" ಎಂದ ಅವನು ದಿೋಪದ ಕಡದ ತದೂೋರಿಸಾತ. "ಆಗಬಹುದು" ಎಂದ್ದ. ಅವನಗದ ಸಹಜವಾಗಿದೆ ತರಾತುರಿಯಿಂದಲ್ದೋ ದಿೋಪದ ಮೋಲ್ದ ವುಲ್ನ್ನಂದ ಮ್ರದ ಮಾಡದ. "ನೋವದೋನದೋ ಹದೋಳ್ಳ, ಎಲ್ಿರೂ ಇದ್ದೋ ರಿೋರ್ತ ಯೋಚನದ ಮಾಡಾತ ಹದೂೋದ್ದರ ಮ್ನಷಾ ಸಂಕುಲ್ ನಾಶವಾಗಿಬ್ಬಡತದತ" ಎಂದ್ದ ನಾನು. ಅವನು ತಕ್ಷಣ ಉತತರಿಸಲ್ಲಲ್ಿ. ಕದೂಂಚ ಹದೂರ್ತತನ ಬಳ್ಳಕ, ತನದೆರಡು ಕಾಲ್ುಗಳನುೆ ಅಗಲ್ಲಸಿ ಅವುಗಳ ಮೋಲ್ದ ಮೊಳಕದೈಗಳನೆರಿಸಿಕದೂಂಡು, ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದ: "ಮಾನವ ಕುಲ್ ಉಳ್ಳಯೋದು ಹದೋಗದ ಅನದೂೆೋದಲ್ದವೋ ನಮ್ಮ ಪರಶ್ದೆ? ಅದು ಉಳ್ಳಬದೋಕದೋಕದೋ ಅನದೂೆೋದು ನನೆ ಪರಶ್ದೆ." "ಇಲ್ಿದಿದ್ದರ ನಾವಿರದೂೋಲ್ಿ." "ನಾವಾ​ಾಕದ ಬದುಕಿರಬದೋಕೂಂತ?" "ಯಾಕದೋಂದ್ದರ, ಇರಬದೋಕಲ್ಿ, ಅದಕದಕ!" "ಅದ್ದೋ ನಾವು ಯಾಕದ ಬದುಕಬದೋಕೂಂತ? ಬದುಕಿಗದ ಒಂದು ಗುರಿ ಇಲ್ಿದಿದ್ದರ, ಬದುಕು ಬರಿೋ ರ್ಜೋವಿಸಿರದೂೋದಕದಕೋ ಆದರದ, ಬದುಕದೂೋದಕದಕ ಕಾರಣ ಎಲ್ಲಿರತದತೋಂತ? ಹಾಗಾದ್ದರ ಶ್ಾಫ್ದನ್ಹಾಗಿಳು, ಹಾಟ್ಿಮ್ನ್ಗಳು, ಎಲ್ಿ ಬುದಿಧವಂತರು ಹದೋಳದೂೋದು ಸರಿಯೋ. ಬದುಕಿಗದ ಒಂದು ಗುರಿ ಇರದೂೋದ್ದೋ ಆದ್ದ,ರ ಅದನೆ ತಲ್ುಪಿದ ತಕ್ಷಣ ಅದು ಕದೂನದಗೂ ದ ಳಿಬದೋಕು ಅನದೂೆೋದು ಸುಷಟವದೋ ಅಲ್ಿವದೋ?" ಅವನ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ದ ಒಂದು ಬಗದಯ ತಳಮ್ಳ ಕಾಣ್ಸಿತು, ತನೆ ಆಲ್ದೂೋಚನದ ತುಂಬ ರ್ನವಾದದುೆ ಅನದೂೆೋ ಭಾವನದ ಅವನಗಿದೆಂತದ ತದೂೋರಿತು. "ಅದು ಆಗದೂೋದು ಹಾಗದೋನದೋ. ಯೋಚನದ ಮಾಡ, ಮ್ನುಷಾನ ಗುರಿ ಒಳದಿೋತನ, ಸಭಾ ನಡವಳ್ಳಕದ, ಪದರೋಮ್ - ಅದಕದಕ ಏನು ಹದಸರು ಬದೋಕಾದೂರ ಕದೂಡ ನೋವು - ಇದ್ದೋ ಆದರದ, ಪರವಾದಿಗಳು ಹದೋಳ್ಳದೂೆ ಮಾನವಕುಲ್ವದಲ್ಿ ಪದೋರ ಮ್ದಿಂದ ಒಂದ್ಾಗಬದೋಕು ಅನದೂೆೋದ್ದೋ ಆದರದ, ಇದನೆ ಪಡದಯೋದಕದಕ ಏನು ಅಡಡೋಂತ? ಅಡಡ ಅಂದ್ದರ ರಾಗದ್ದವೋಷಗಳು, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಪರಬಲ್ವಾದದುೆ, ಕೂರರವಾದದುೆ ಹಾಗೂ ಹಟಮಾರಿಯಾದುೆ ಅಂದರದ ಕಾಮ್, ದ್ದೈಹಕ ಬಯಕದ; ಆದೆರಿಂದ ಈ ರಾಗದ್ದವೋಷಗಳನೆ, ಅವುಗಳ ಪದೈಕಿ ಅತಾಂತ ಪರಬಲ್ವಾದೆನೂೆ, ತದೂಡದದುಹಾಕಿದರದ ಮಾನವಸಂಕುಲ್ದಲ್ಲಿ ಐಕಮ್ತಾ ಮ್ೂಡತದತ, ಮಾನವರ ಗುರಿ ತಲ್ುಪಿದ ಹಾಗಾಗತದತ, ಆಗ ಬದುಕಿರದೂೋದಕದಕ ಯಾವ ಕಾರಣವೂ ಉಳ್ಳದಿರಲ್ಿ. ಮ್ನುಷಾಸಂಕುಲ್ ಇರದೂೋವರದಗೂ ಅದರ ಮ್ುಂದಿರುವ ಗುರಿ ಅಂದ್ದರ, ಹಂದಿಗಳು ಮೊಲ್ಗಳ ಹಾಗದ ಬರಿೋ ಸಂತಾನಾಭಿವೃದಿಧಯಲ್ಿ, ಅರ್ವಾ ಕದೂೋರ್ತಗಳು ಮ್ತುತ ಪಾ​ಾರಿಸಿಗರ ಹಾಗದ ಕಾಮ್ವನುೆ ಸುಸಂಸೃತ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ ಅನುಭವಿಸದೂೋದಲ್ಿ, ಇಂದಿರಯನಗರಹ ಮ್ತುತ ಪರಿಶುದಧತದಗಳ್ಳಂದ ಕೂಡದ ರ್ಜೋವನ ನಡದಸೂ ದ ೋದು. ಇದನೆ ಸದೋರಕದಕೋ ಜನಗಳು ಯಾವಾಗಿ​ಿಂದ್ಾನೂ ಹದಣಗಾತ ಇದೆದುೆ, ಹದಣಗಾತ ಇರದೂೋದು. ಅದರಿಂದ್ದೋನಾಗತದತೋಂದ್ದರ, ದ್ದೈಹಕ ಬಯಕದ ಅನದೂೆೋದು ಕದೋವಲ್ ರಕ್ಷಣದಯ ಸಾರ್ನವಾಗತದತ. ಈಗಿನ ಪಿೋಳ್ಳಗದ ತನೆ ಗುರಿಯನೆ ಮ್ುಟಟದ್ದೋ ಇದ್ದರ, ಅದಕದಕ ಕಾರಣ ರಾಗದ್ದವೋಷಗಳು, ಅದರಲ್ೂಿ ಅತಾಂತ ಪರಬಲ್ವಾದ ಕಾಮ್. ಈ ಕಾಮ್ ಮ್ುಂದುವರಿದರದ, ಹದೂಸ ಪಿೋಳ್ಳಗದ ಉದಯಿಸತದತ, ಅದು ಈ ಗುರಿಯನೆ ತಲ್ುಪದೂೋ 99

ಸಾರ್ಾತದ ಇರತದತ, ಅದೂ ಈ ಗುರಿಯನೆ ಮ್ುಟಟದಿದ್ದರ, ಅದರ ಮ್ುಂದಿನದರ ಮ್ುಂದ್ದ ಈ ಗುರಿ ಇರತದತ, ಹೋಗದೋ ಗುರಿ ಮ್ುಟದೂಟೋವರದಗೂ, ಪರವಾದಿಗಳ ಮಾತು ನಜವಾಗದೂೋವರದಗೂ, ಮಾನವಸಂಕುಲ್ ಒಂದ್ಾಗದೂೋವರದಗೂ ಮ್ುಂದುವರಿಯುತದತ. ಹೋಗಾಗದಿದ್ದರ ಉಂಟಾಗದೂೋ ಪರಿಣಾಮ್ವದೋನು? ದ್ದೋವರು ಜನರನೆ ಸೃಷಿಟಸಿರದೂೋದು ಯಾವುದ್ದೂೋ ಗುರಿಯನೆ ತಲ್ುಪದೂೋದಕದಕ ಆಗಿರದ್ದ, ಅವನನೆ ಕಾಮ್ವಿರಹತನಾಗಿಯೋ ಅರ್ವಾ ಅಮ್ರನನಾೆಗಿಯೋ ಸೃಷಿಟಸಿದೆರದ ಏನಾಗಾತ ಇತುತ? ಮ್ನುಷಾ ಕಾಮ್ವಿಲ್ಿದ ಮ್ತಾಿನಾಗಿದುೆ ತನೆ ಗುರಿಯನೆ ತಲ್ುಪದ್ದೋ ಇದೆರದ ದ್ದೋವರು ಆ ಗುರಿಯನುೆ ತಲ್ುಪದೂೋದಕಾಕಗಿ ಹದೂಸ ಮ್ನುಷಾಕುಲ್ವನದೆೋ ಸೃಷಿಟಸಬದೋಕಾಗಿತುತ. ಅರ್ವಾ ಮ್ನುಷಾ ಅಮ್ರನಾಗಿದಿೆದೆರದ, (ಮ್ತದೂತಂದು ಪಿೋಳ್ಳಗದಯವರಿಗಿಂತ ಅವರಿಗದ ತಮ್ಮ ತಪು​ುಗಳನೆ ಸರಿಪಡಸಿಕದೂಳದೂಿೋದು ತುಂಬ ಕಷಟ ಆಗಿತತುತ) ತಮ್ಮ ಗುರಿಯನೆವರು ಎಷದೂಟೋ ಸಾವಿರ ವಷಿಗಳ ಆನಂತರ

ತಲ್ುಪಬಹುದು

ಅಂದುಕದೂಂಡರದ,

ಆಮೋಲ್ದ

ಅವರು

ಬದುಕಿದೂೆ

ಏನುಪಯೋಗ?

ಅವರು

ಏನು

ಮಾಡಬಹುದು? ಹಾಗಾಗಿ ಈಗಿರದೂೋದ್ದೋ ವಾಸಿ. ಈ ರಿೋರ್ತ ಹದೋಳದೂೋದು ನಮ್ಗದ ಸರಿಹದೂೋಗದ್ದ ಇರಬಹುದು; ನೋವು ವಿಕಾಸವಾದದಲ್ಲಿ ನಂಬ್ಬಕದಯಿಟಟವರಿರಬಹುದು. ಆದರದ ಹದೋಗದ ಹದೋಳ್ಳದರೂ ಒಂದ್ದೋ: ಪಾರಣ್ಗಳಲ್ದಲ್ ಿ ಿ ಅತಾಂತ ಪರಬುದಧವಾದ ಮ್ನುಷಾಸಂಕುಲ್, ಇತರ ಪಾರಣ್ವಗಿಗಳ ಜದೂತದಗಿನ ಸುಧದಿಯಲ್ಲಿ ಬದುಕಿ ಉಳ್ಳಯೋದಕದಕ ಒಗೆಟಿಟನಂದ ಒಂದ್ದೋ ಗುಂಪಾಗಬದೋಕಾದುೆ ಅನವಾಯಿ, ಜದೋನುನದೂಣಗಳ ಹಾಗದ. ಅಂದರದ, ಅದು ಸತತವಾಗಿ ಸಂತಾನಾಭಿವೃದಿಧಯನೆ ಮಾಡಬಾರದು. ಜದೋನುನದೂಣಗಳ ಹಾಗದ ಕಾಮ್ರಹತ ವಾಕಿತಗಳನೆ ತಯಾರುಮಾಡಬದೋಕು, ಅಂದರದ ಇಂದಿರಯನಗರಹ ಸಾರ್ನದಗಾಗಿ ಹದಣಗಬದೋಕದೋ ಹದೂರತು ಉರಿಯೋ ಬಯಕದಯನೆಲ್ಿ - ಇದರ ಕಡದಗದೋ ನಮ್ಮ ಬದುಕು ಹದೂೋಗಬದೋಕಾದುೆ?" ಎಂದು ಆತ ಕದೂಂಚ ಹದೂತುತ ಸುಮ್ಮನಾದ. "ಮ್ನುಷಾಸಂಕುಲ್ ನಾಶವಾಗತದೆ? ರ್ಜೋವನದ ದೃಷಿಟಕೂ ದ ೋನ ಯಾವುದ್ದೋ ಆಗಿರಲ್ಲ, ಈ ಬಗದೆ ಯಾರಿಗಾದರೂ ಅನುಮಾನ ಬರಕದಕ ಸಾರ್ಾವದೋ? ಸಾವಿನಷದಟೋ ಅದೂ ಖಚ್ಚತ. ಚಚ್ಿನ ಎಲ್ಿ ಉಪದ್ದೋಶಗಳ ಸಾರವೂ ಜಗತುತ ನಾಶವಾಗತದತ ಅನದೂೆೋದು, ಹಾಗದಯೋ ಎಲ್ಿ ವಿಜ್ಞಾನಗಳು ಹದೋಳದೂೋದೂ ಈ ಪರಿಣಾಮ್ವನದೆೋ."

12 "ಆದರದ ನಮ್ಮ ಜಗರ್ತತನಲ್ಲಿ ಇದಕದಕ ವಿರುದಧ: ಅವಿವಾಹತನರುವಾಗ ಯಾರಾದರೂ ಇಂದಿರಯನಗರಹದ ಬಗದೆ ಆಲ್ದೂೋಚ್ಚಸಿದರದ, ಮ್ದುವದಯಾದ ಮೋಲ್ದ ಇಂದಿರಯನಗರಹ ಅವಶಾಕವಲ್ಿವದಂದ್ದೋ ಅವನು ಯೋಚ್ಚಸುತಾತನದ. ಮ್ರ್ುಚಂದರಗಳ ಬಗದೆ ಗದೂತತಲ್ಿ - ತಮ್ಮ ತಾಯತಂದ್ದಯರ ಅನುಮ್ರ್ತಯಂದಿಗದ ನವವಿವಾಹತರು ತಾವಿಬಬರದೋ ಹದೂೋಗುತಾತರಲ್ಿ, ಆ ಪರವಾಸ ಅದ್ದೋನು, ಕಾನೂನಾತಮಕ ಹಾದರ ತಾನದೋ! ಆದರದ ಅದನುೆ ಮಿೋರಿದ್ಾಗ ನದೈರ್ತಕ ನಯಮ್ವು ಅದಕದಕ ತಕಕ ಶಿಕ್ಷದ ವಿಧಿಸುತದತ. ನಮ್ಮ ಮ್ರ್ುಚಂದರವನುೆ ಸುಖಕರವನಾೆಗಿ ಮಾಡಲ್ು ನಾನು ಕದೈಮಿೋರಿ ಹದಣಗಿದ್ದ, ಆದರದ ಏನೂ ಪರಯೋಜನವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಅದಂತೂ - ಇಡೋ ಅವಧಿ - ಭಯಂಕರವಾಗಿತುತ, ಹದೋಸಿಕದ ಹುಟಿಟಸುವಂರ್ತತುತ, ನಸದತೋಜವಾಗಿತುತ. ಅಲ್ಿದ್ದ, ಸವಲ್ು ಕಾಲ್ದ ಬಳ್ಳಕ ಅದು ದು​ುಃಖದ್ಾಯಕವೂ, ಉಮ್ಮಳದೂೆ ಆಯಿತು. ಬಹು ಬದೋಗ ಈ ಸಿ​ಿರ್ತ ಉಂಟಾಯಿತು. "ಅದು ಆರಂಭವಾದ ಮ್ೂರನದೋ ದಿನಕದೂಕೋ ನಾಲ್ಕನೋದ ದಿನಕದೂಕೋ ನನೆ ಹದಂಡರ್ತಯನುೆ ಖಿನೆತದ ಆವರಿಸಿತು. ಅವಳನುೆ ಅಪಿುಕೂ ದ ಂಡು ಅನುನಯದಿಂದ ಅದಕದಕೋನು ಕಾರಣವದಂದು ಕದೋಳ್ಳದ್ದ, ಅಂದರದ ಅವಳ್ಳಗದೋನು ಬದೋಕಾಗಿದ್ದ ಎಂದು ವಿಚ್ಾರಿಸಿದ್ದ; ಆದರದ ಅವಳು ನನೆ ತದೂೋಳುಗಳನುೆ ಕಿತದತಸದದು ಅಳತದೂಡಗಿದಳು. ಯಾಕದ ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದರದ ಉತತರವಿಲ್ಿ. ಅವಳ ದುಮಾಮನ ಮ್ತುತ ಖಿನೆತದಗಳಂತೂ ಮ್ುಂದುವರದದುವು. ಪಾರಯಶುಃ ತನೆ ದುಬಿಲ್ಗದೂಂಡ ನರಗಳು ನಮ್ಮ ಸಂಬಂರ್ದ ಹದೋಸಿಕದಯನುೆ ಸೂಚ್ಚಸಿರಬದೋಕು, ಆದರದ ಅದನುೆ ಹದೋಗದ ಹದೋಳಬದೋಕದಂದು ಅವಳ್ಳಗದ ರ್ತಳ್ಳಯಲ್ಲಲ್ಿ ಅಂತ ಕಾಣುತದತ.

100

ನಾನು ಅವಳ ಮೋಲ್ದ ಪರಶ್ದೆಗಳ ಮ್ಳದಯನದೆೋ ಸುರಿಸಿದ್ದ, ಆದರದ ಜದೂತದಗದ ತಾಯಿಯಿಲ್ಿದೆರಿಂದ ತನೆ ಮ್ನಸು್ ಖಿನೆವಾಗಿದ್ದೋಂತಲ್ದೂೋ ಏನದೂೋ ಹದೋಳ್ಳದಳು. ಇದು ನಜವಲ್ಿ ಅಂತ ಅಂತ ನನಗನೆಸುತ; ಆದರೂ ನಾನು ಅವರ ತಾಯಿಯ ಪರಸಾತಪ ಮಾಡದ್ದ ಅವಳ್ಳಗದ ಸಾಂತವನ ಹದೋಳತದೂಡಗಿದ್ದ. ಅವಳು ಖಿನೆಳಾಗಿದ್ಾಳದ, ಅದರದ ಅದಕದಕ ತಾಯಿ ನದಪ ಹದೋಳ್ಳತದ್ಾಳದ ಅನೆಸಿತು. ಆದರದ ತಾಯಿ ಬಗದೆ ಹದೋಳದ್ದೋ ಇದೆದೆರಿಂದ ಅವಳು ಆಕ್ಷದೋಪ ತದಗದದಳು, ತಾನು ಹದೋಳ್ಳದೆನೆ ನಾನು ನಂಬಲ್ಲಲ್ಾಿಂತ. ನಾನು ಅವಳನುೆ ಪಿರೋರ್ತಸಾತ ಇರದೂೋ ಹಾಗದ ಕಾಣಲ್ಿ ಅಂದಳು. ಹುಚು​ುಚ್ಾುಗಿ ಯೋಚನದ ಮಾಡತೋ ಅಂತ ಬದೈದ್ದ, ತಕ್ಷಣವದೋ ಅವಳ ಮ್ುಖದ ಬಣಣವದೋ ಬದಲ್ಾಯಿಸುತ, ಅಲ್ಲಿ ಖಿನೆತದಯ ಬದಲ್ು ಇರಿಸುಮ್ುರಿಸು ಕಾಣ್ಸಿತು, ನನೆದು ಸಾವರ್ಿ ಕೌರಯಿ ಅಂತದಲ್ಿ ಬಾಯಿಗದ ಬಂದ ಹಾಗದ ಅನೆತದೂಡಗಿದಳು. ನಾನು ಅವಳನದೆೋ ದಿಟಿಟಸಿದ್ದ. ಅವಳ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ಇಷುಟ ಹದೂರ್ತತಗದ ತಾತಾ್ರ ಮ್ತುತ ಅಸಹನದ - ದ್ದವೋಷ ಅಂತಲ್ದೋ ಹದೋಳಬಹುದು - ತುಂಬ್ಬದೆವು. ಇದನುೆ ನದೂೋಡ ನಾನು ಹದೋಗದ ದಿಗುೆಮಗದೂಂಡದ ಅನದೂೆೋದು ಈಗಲ್ೂ ನದನಪಿದ್ದ. 'ಇದು ಹದೋಗಾಯಿತು? ಕಾರಣ ಏನು?' ಎಂಬ ಪರಶ್ದೆಗಳು ನನೆಲ್ಲಿ ಸುಳ್ಳದವು. 'ಪದರೋಮ್ ಅಂದ್ದರ ಆತಮಗಳ ಮಿಲ್ನ ಅಂತಾರದ, ಆದರದ ಅದರ ಬದಲ್ು ಇಲ್ಲಿರದೂೋದು ಏನು? ಉಹೂ​ೂ, ಇದು ನಜವಾದ ಅವಳಲ್ಿ' ಅನೆಸುತ. ನಾನವಳನುೆ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಲ್ು ಪರಯತೆಪಟದಟ. ಆದರದ ಅವಳು ಮಾತರ ನಮಿಮಬಬರ ಮ್ಧದಾ ರ್ತೋವರ ದ್ದವೋಷದ ಅಭದೋದಾವಾದ ಗದೂೋಡದಯನುೆ ನಮಿ​ಿಸಿದೆಳು. ಅದರಿಂದ ಬಹು ಬದೋಗ ನನೆನೂೆ ಕಿರಿಕಿರಿ ಆವರಿಸಿತು. ಹೋಗಾಗಿ ಇಬಬರೂ ಒಬಬರದೂಬಬರ ಮೋಲ್ದ ಬದೈಗುಳಗಳ ಸುರಿಮ್ಳದಯನದೆೋ ಸುರಿಸಿದಿವ. ಆ ಮೊದಲ್ ಜಗಳದ ಪರಿಣಾಮ್ ಭಯಂಕರವಾಗಿತುತ. ಅದನೆ ನಾನು ಜಗಳ ಅಂತಲ್ದೋ ಕರಿೋರ್ತೋನ, ಆದರದ ಅದು ಬರಿೋ ಜಗಳವಾಗಿರದ್ದ ನಮಿಮಬಬರ ನಡುವದ ಇದೆ ಅಗಲ್ವಾದ ಕಂದಕ ಅನದೂೆೋದರ ವಾಕತರೂಪವಾಗಿತುತ. ನಮ್ಮ ನಡುವಣ ಮೊೋಹ ಲ್ದೈಂಗಿಕ ತೃಪಿತಯಿಂದ್ಾಗಿ ಕಣಮರದಯಾಗಿತುತ, ಹಾಗಾಗಿ ನಮಿಮಬಬರ ನಡುವದ ಇದೆ ಸಂಬಂರ್ ತನೆ ನಜರೂಪದಲ್ಲಿ ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಂಡತುತ. ಅಂದರದ ಪರಸುರ ಅಪರಿಚ್ಚತರಾದ ಇಬಬರು ಅಹಂಕಾರಿಗಳು ಪರಸುರರಿಂದ ಆದಷೂಟ ಸುಖವನುೆ ಹರಿದುಕದೂಳುಿವ ಮ್ನದೂೋಭಾವ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬಂತು. ನಮಿಮಬಬರ ನಡುವದ ನಡದದದೆನುೆ ಜಗಳ ಅಂತಲ್ದೋ

ಕರಿೋರ್ತೋನ, ಅದಕದಕ ಕಾರಣ ಲ್ದೈಂಗಿಕತೃಷದ ಹದೂೋಗಿದೆದುೆ,

ಆಗ ನಮಿಮಬಬರ ನಡುವಣ ನಜಸಂಬಂರ್ ಹದೂರಬಂದಿತುತ. ಇಂರ್ ಅಸಹನದ ದ್ದವೋಷಗಳ ಸಂಬಂರ್ ಸಹಜವಾದುೆ ಅಂತ ನನಗನೆಸಲ್ಲಲ್ಿ; ಈ ಅಸಹನದ ಬಹುಬದೋಗ ಪುನರುರ್ಜೆೋವನಗದೂಂಡ ಕಾಮ್ತೃಷದಯ ಹಂದ್ದ, ಅಂದರದ ಸಂಭದೂೋಗಾತುರದಿಂದ, ಮ್ರದಯಾಯುತ. ನಾವು ಜಗಳ ಆಡದಿವ ನಜ; ಆದರಿೋಗ ಮ್ತದತ ಒಂದ್ಾಗಿದಿೆೋವಿ, ಇನುೆ ಮ್ುಂದ್ದ ಹೋಗಾಗಲ್ಿ ಅಂತ ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ಆದರದ ಅದ್ದೋ ಮ್ರ್ುಚಂದರದ ರ್ತಂಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಮ್ತೃಪಿತಯ ಕಾಲ್ ಬದೋಗ ಮ್ರುಕಳ್ಳಸಿತು, ಮ್ತದತ ಇಬಬರಿಗೂ ಒಬಬರದೂಬಬರ ಆವಶಾಕತದ ಕಾಣ್ಸಲ್ಲಲ್ಿ, ಮ್ತದತ ನಮ್ಮ ಮ್ಧದಾ ಜಗಳ ನಡೋತು. ಮೊದಲ್ನದೋದಕಿಕಂತ ಈ ಎರಡನದೋ ಜಗಳ ನನೆ ಮೋಲ್ದ ಗಾಢವಾದ ನದೂೋವಿನ ಪರಿಣಾಮ್ ಉಂಟುಮಾಡತು. ಅಂದರದ, ಮೊದಲ್ ಸಲ್ದ ಜಗಳ ಅಕಸಾಮತ್ ಆದುದಲ್ಿ, ಆಗಲ್ದೋಬದೋಕಾದುೆ,

ಮ್ತದತಯೂ

ಮ್ರುಕಳ್ಳಸುವಂರ್ದು

ಅಂದುಕದೂಂಡದ.

ಈ

ಎರಡನದಯ

ಜಗಳದಿಂದ್ಾಗಿ

ನಾನು

ಜಜಿರಿತನಾದ್ದ, ಯಾಕಂದರದ ಅದಕದಕ ಕಾರಣ ಕ್ಷುಲ್ಿಕವಾದುೆ. ಹಣಕದಕ ಸಂಬಂರ್ಪಟಟ ಕಾರಣ, ಆ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನಾನದೋನೂ ಕೃಪಣನಾಗಿರಬದೋಕಾದಿೆರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅದೂ ನನೆ ಹದಂಡರ್ತಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ. ನಾನು ಹದೋಳ್ಳದ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಮಾತನುೆ ಅವಳು ಹದೋಗದ ರ್ತರುಚ್ಚದಳದಂದರದ ಹಣದಿಂದ ನಾನವಳ ಮೋಲ್ದ ಸವಾರಿ ಮಾಡಹದೂರಟಿದ್ದೆೋನದ - ಆ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನನೆ ಮಾತದೋ ನಡದಯಬದೋಕು - ಎಂಬರ್ಿದ ಮಾತನಾೆಡದಳು ಅನದೂೆೋದು ಮಾತರ ನದನಪಿದ್ದ. ಅದಂತೂ ಮ್ೂಖಿತನದುೆ, ನನಗಾಗಲ್ಲೋ ಅವಳ್ಳಗಾಗಲ್ಲೋ

ಸಹಜವಾದುದ್ಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ.

ನನೆ

ಕದೂೋಪ

ನದರ್ತತಗದೋರಿತು,

ನನೆ

ಬಗದೆ

ಸವಲ್ುವೂ

ಗಣನದಯಿಲ್ಿದ್ದ

ಮಾತಾಡುವವಳದಂದು ಜರಿದ್ದ. ಅವಳೂ ನನೆ ಮೋಲ್ದ ಅದ್ದೋ ಆಪಾದನದ ಹದೂರಿಸಿದಳು, ಎಲ್ಿ ಮ್ತದತ ಮೊದಲ್ಲಂದ 101

ಶುರುವಾಯಿತು. ಅವಳ ಮಾತು, ಮ್ುಖಭಾವ, ಕಣುಣಗಳಲ್ಲಿನ ನದೂೋಟದಲ್ಲಿ ಹಂದ್ದ ನನೆನುೆ ಯಾವುದು ತತತರಗದೂಳ್ಳಸಿತದೂತೋ ಅದ್ದೋ ಕೌರಯಿ, ಅಸಹನದ ನನಗದ ಕಾಣ್ಸಿತು. ಹಂದ್ದ ನನೆ ತಂದ್ದ ಜದೂತದ, ಸದೂೋದರರ ಜದೂತದ, ಸದೆೋಹತರ ಜದೂತದ ಎಷದೂಟೋ ಸಲ್ ಜಗಳವಾಡದ್ದೆ, ಆದರದ ಅಲ್ದಿಲ್ೂಿ ಈಗ ನನಗದ ಕಾಣ್ಸಿದ ವಿಷ ಕಂಡುಬಂದಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಆದರದ ಸವಲ್ು ಹದೂರ್ತತಗದೋ ಈ ಪರಸುರ ದ್ದವೋಷ ಮೊೋಹದಲ್ಲಿ, ಅಂದರದ ಕಾಮ್ದ್ಾಹಗಳಲ್ಲಿ ಸದೂೋರಿಹದೂೋಯಿತು; ಈ ಎರಡು ಜಗಳಗಳು ತಪು​ುಗಳು ಮ್ುಂದ್ದಂದೂ ನಡದಯವು ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದ್ದ. ಆದರದ ಕದೂಂಚ ಸಮ್ಯದಲ್ಲಿಯೋ ಮ್ೂರನದಯದು, ನಾಲ್ಕನದಯದೂ ನಡದದುಹದೂೋಯಿತು. ಆಗ ನನಗದ ಅರ್ಿವಾಯಿತು, ಇದ್ಾವುದೂ ಆಕಸಿಮಕವಾದುದ್ಾಗಿರದ್ದ, ಮ್ುಂದ್ದಯೂ ನಡದಯುವಂರ್ದ್ದೋ ಎನೆಸಿ, ಭವಿಷಾದ ಬಗದೆ ನನಗದ ದಿಕುಕತದೂೋಚದಂತಾಯುತ. ಜದೂತದಗ,ದ ನಾನದೂಬಬನೋದ ಹದಂಡರ್ತಯ ಜದೂತದಗದ ಈ ಇಜದೂೆೋಡನ ಬದುಕು ನಡದಸುರ್ತತದ್ದೆೋನದ, ಮಿಕಕ ಯಾವ ದಂಪರ್ತಯರ ನಡುವದಯೂ ಇಂರ್ದಿರಲ್ಾರದು ಎಂಬ ಭಯಂಕರ ಆಲ್ದೂೋಚನದ ನನೆನುೆ ಹಡದು ಅಲ್ಾಿಡಸಿತು. ಇದು ಎಲ್ಿರಿಗೂ ಸಾಮಾನಾ; ಆದರದ ಎಲ್ಿರೂ ನನೆ ಹಾಗದಯೋ ಯೋಚನದ ಮಾಡಾತರದ, ಅಲ್ಿದ್ದ ಈ ನಾಚ್ಚಕದಗದೋಡನ ವಿಷಯವನುೆ ಇತರರಿಂದ ಮ್ರದಮಾಚ್ದೂೋದು ಮಾತರವಲ್ಿ ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಆತಮವಂಚನದ ಮಾಡಕದೂಳಾತರದ ಎಂಬುದು

ನನಗಾಗ

ಗದೂತಾತಗಲ್ಲಲ್ಿ.

ಇದು ಮೊದಲ್ಲಂದ

ಆರಂಭವಾಗಿ

ದಿನದಿನಕದಕ ಹದಚ್ಚ ದು ು​ು

ಘೂೋರತನದಿಂದ

ಮ್ುಂದುವರಿೋತು. ನನೆ ಬದುಕು ಅಂದುಕದೂಂಡಂತದ ಸಾಗದ್ದ ನಾನು ದಿಕಾಕಪಾಲ್ಾದ್ದ, ಮ್ದುವದ ಅನದೂೆೋದು ಸುಖಕರವಲ್ಿ ಎಂಬುದಲ್ಿದ್ದ ಮ್ಹಾ ವಿಪತುತ ಅನುೆವ ಭಾವನದ ಮ್ನಸಿ್ನಾಳದಲ್ಲಿ ಸುಳ್ಳಯಿತು; ಆದರದ ಮಿಕದಕಲ್ಿರ ಹಾಗದಯೋ ಇದನುೆ ಒಪಿುಕೂ ದ ಳಿಲ್ು ನನೆ ಮ್ನಸೂ್ ಸಿದಧವಿರಲ್ಲಲ್ಿ - ಈಗಲ್ೂ ಇದನುೆ ನಾನು ಒಪಿುಕೂ ದ ಳ್ಳತರಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ಅದರ ಪರಿಣಾಮ್ ಏನಾಯುತ ಅನದೂೆೋದರಿಂದ ಹದೋಳಬದೋಕಾಗಿದ್ದ - ಈ ವಿಷಯ ಬಗದೆ ಬದೋರಾರ ಮ್ುಂದ್ದಯೂ ಬಾಯಿಬ್ಬಡಲ್ಲಲ್ಿ. ನನೆ ನಜ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತ ಏನು ಅನದೂೆೋದನೆ ರ್ತಳ್ಳೋಲ್ಾರದ್ದ ಹದೂೋದ ಬಗದೆ ನನಗದ ಈಗ ನಾಚ್ಚಕದ ಅನೆಸಿತದ್ದ. ಜಗಳಕದಕ ನದಪವಾದದುೆ ಯಾವುದು ಅನದೂೆೋದು

ಅದು

ಮ್ುಗಿಯೋ

ಹದೂರ್ತತಗದ

ಪೂರ್ತಿ

ಮ್ರದತುಹದೂೋಗಿರತದತ.

ನಮ್ಮ

ಜಗಳದ

ನದಪ

ಹಾಗದ

ಮ್ರದತುಬ್ಬಡಬಹುದ್ಾದಂರ್ದಲ್ಿ, ನಮ್ಮ ನಡುವಣ ಅಸಹನದ ಅಂರ್ದುೆ. ಇನೂೆ ವಿಶ್ದೋಷವದಂದರದ, ನಮ್ಮ ಮ್ಧದಾ ಹದೂಂದ್ಾಣ್ಕದ ಸಾರ್ಾವಾಗದ್ದೋ ಹದೂೋದದುೆ. ಎಷದೂಟೋ ವದೋಳದ ಮಾತುಗಳು, ವಿವರಣದಗಳು, ಕದೂನದಗದ ಕಣ್ಣೋರು ಇರುರ್ತತದುವ, ಕದಲ್ವು ವದೋಳದಯಂತೂ - ಓ! ಆ ಬಗದೆ ಯೋಚ್ಚಸದೂೋದಕೂಕ ಈಗ ಹದೋಸಿಕದ ಅನೆಸತದತ - ಒಬಬರದೂಬಬರ ಬಗದೆ ಅತಾಂತ ಕಟುವಾದ ಮಾತುಗಳ ನಂತರ ಮೌನವಾದ ನದೂೋಟಗಳು, ಮ್ುಗುಳೆಗದಗಳು, ಮ್ುತುತಗಳು, ಅಪು​ುಗದಗಳು ಇದೆಕಿಕದೆ ಹಾಗದಯೋ ಬರುರ್ತತದೆವು. ಅಬಾಬ, ಎಷುಟ ಭಯಂಕರ!. ಆದರದ ಅದರ ಹಂದಿನ ವಿಷಮ್ತದ ನನಗದ ಏಕದ ಕಾಣ್ಸಲ್ಲಲ್ಿ ಅಂತ ನನಗಿೋಗ ಆಶುಯಿವಾಗಿತದ್ದ!"

13 ಇಬಬರು ಹದೂಸಬ ಪರಯಾಣ್ಕರು ಡಬ್ಬಬಯಳಕದಕ ಬಂದು ದೂರದ ಸಿೋಟುಗಳಲ್ಲಿ ಕೂತರು. ಅವರು ಬಂದ್ಾಗ ಈತ ಮೌನವಹಸಿದೆವನು, ಹದೂಸಬರು ಕೂತ ನಂತರ, ತನೆ ಕತದಯ ಎಳದ ತುಂಡರಿಸಿಹದೂೋಗದಂತದ ಮ್ತದತ ಕರ್ನವನುೆ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದ.:

"ಅದರ

ವಿಚ್ಾರದಲ್ಲಿ

ಅತಾಂತ

ಹದೋಯವಾದುೆ

ಅಂದರದ

ತಾರ್ತವಕವಾಗಿ

ಪದರೋಮ್ವದಂಬುದು

ಆದಶಿಯುತವಾದದುೆ ಮ್ತುತ ಉನೆತವಾದದುೆ. ಆದರದ ವಾಸತವವಾಗಿ, ಒಂದು ಬಗದಯಲ್ಲಿ ಕ್ಷುಲ್ಿಕವಾದದುೆ, ಕ್ಷುದರವಾದದುೆ, ಭಯಂಕರವಾದದುೆ, ನದನಪಿಸಿಕದೂಳಿಲ್ು ಅರ್ವಾ ಅದರ ಬಗದೆ ಮಾತನಾಡಲ್ು ವಾಕರಿಕದ ತರುವಂರ್ದುೆ. ಪರಕೃರ್ತ ಅದನುೆ ಹಾಗದ ಹದೋವರಿಕದಯದನಾೆಗಿಯೂ ಅವಮಾನಕರವಾಗಿಯೂ ಮಾಡರುವುದಕದಕ ಕಾರಣವಿಲ್ಿದಿಲ್ಿ. ಅದು ಹದೋವರಿಕದಯ ಮ್ತುತ 102

ಅವಮಾನಕಾರಕವಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಅದರ ಸವರೂಪವದೋ ಅಂರ್ದುೆ ಎಂದು ರ್ತಳ್ಳಯಬದೋಕು. ಆದರಿಲ್ಲಿ, ಅದಕದಕ ವಿರುದಧವಾಗಿ, ಜನ ಅಂರ್ದೆನುೆ ಸುಂದರವಾದುೆ, ಉನೆತವಾದುೆ ಅಂತ ನಟನದಮಾಡಾತರದ. ನನೆ ಪದರೋಮ್ದ ಮೊದಲ್ ಕುರುಹುಗಳು ಯಾವುವು? ಅವಳ ಆರ್ತಮಕವಾದ, ಅಷದಟೋಕದ ಅವಳ ದ್ದೈಹಕ ಸವರೂಪಕೂಕ ಗಮ್ನ ಕದೂಡದ್ದ ನಾನು ಯಾಕದ ಪಾರಣ್ಯ ಹಾಗದ ಅರ್ತರದೋಕಗಳ್ಳಗದ ಎಡದಗದೂಟದಟ? ನಮಿಮಬಬರ ನಡುವದ ವದೈಷಮ್ಾ ಉಂಟಾಗಲ್ು ಕಾರಣವದೋನರಬಹುದು ಎಂದು ಯೋಚ್ಚಸಿದ್ದ. ಆದರದ ಅದು ಮಾತರ ಸರಳವಾದುೆದ್ಾಗಿತುತ: ಆ ವಿದ್ದವೋಷ ಅನದೂೆೋದು ನಮ್ಮನುೆ ಆವರಿಸಿಕದೂಂಡ ಪಾಶವಿೋ ಸವಭಾವದ ವಿರುದಧ ಮಾನವ ಪರಕೃರ್ತ ತದೂೋಪಿಡಸಿದ ಪರರ್ತಭಟನದ. ನಾವು ಒಬಬರೂ ದ ಬಬರ ಬಗದೆ ಇರಿಸಿಕದೂಂಡದೆ ದ್ದವೋಷದ ಬಗದೆ ನನಗದ ಅಚುರಿಯನಸಿತು;

ಆದರೂ

ಅದು

ಬದೋರದಯ

ರಿೋರ್ತಯಾಗಲ್ು

ಸಾರ್ಾವಿರಲ್ಲಲ್ಿ.

ಆ ದ್ದವೋಷವದಂದರದ

ಅಪರಾರ್ದಲ್ಲಿ

ಭಾಗಿಯಾವುದರ ವಿರುದಧ ಪರಸುರರಲ್ಲಿ ಇದೆ ದ್ದವೋಷವದೋ – ಅಪರಾರ್ಕದಕ ಪದರೋರಣದಯೂ ಹೌದು, ಅದರಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗುವುದೂ ಹೌದು. ಆ ಬಡಪಾಯಿ ಮೊದಲ್ ರ್ತಂಗಳದ ಬಸುರಿಯಾಗಿ ನಮ್ಮ ಹದೋಯ ಸಂಬಂರ್ಗಳು ಮ್ುಂದುವರಿಯಿತಲ್ಿ, ಅದು ಅಪರಾರ್ವಲ್ಿದ್ದ ಬದೋರದೋನು? ನಾನು ವಿಷಯ ಬ್ಬಟುಟ ಹದೂೋಗಾತ ಇದಿೆೋನ ಅಂತ ನಮ್ಗನೆಸಿರಬಹುದು! ಖಂಡತ ಇಲ್ಿ!!! ನಾನು ನನೆ ಹದಂಡರ್ತೋನ ಹದೋಗದ ಕದೂಂದ್ದ ಅನದೂೆೋದನೆ ಹದೋಳಾತ ಇದಿೆೋನ. ನಾನು ಅವಳನೆ ಹದೋಗದ ಮ್ತುತ ಯಾವುದರಿಂದ ಕದೂಂದ್ದ ಅಂತ ವಿಚ್ಾರಣದ ಸಮ್ಯದಲ್ಲಿ ಕದೋಳ್ಳದುರ. ಮ್ೂಖಿ ಜನ! ನಾನು ಅವಳನೆ ಅಕದೂಟೋಬರ್ ಐದನದೋ ತಾರಿೋಕು ಚ್ಾಕುವಿನಂದ ಕದೂಂದಿದ್ದೆ ಅವರು ರ್ತಳದೂಕಂಡದುರ, ನಾನು ಕದೂಂದದುೆ ಆವತತಲ್ಿ, ಅದಕೂಕ ತುಂಬ ಮ್ುಂಚ್ದಯೋ ಕದೂಂದಿದ್ದೆ. ಈಗದಲ್ಿ ಕದೂಲ್ದಗಳಾಗತವಲ್ಿ, ಹಾಗದಯೋ, ಹಾಗದಯೋ. "ನೋವು ಕದೂಂದದುೆ ಯಾವುದರಿಂದ ಹಾಗಾದ್ದರ?" "ಅದ್ದೋ ಆಶುಯಿದ ವಿಷಯ! ಯಾರಿಗೂ ಸುಷಟವಾದೆನೆ, ನಜವನೆ ರ್ತಳದೂಕಳೂ ದ ಿೋ ಇಚ್ದೆ ಇರದೂೋಲ್ಿ. ಡಾಕಟರುಗಳು ಯಾವುದನೆ ರ್ತಳದೂಕೋಬದೋಕದೂೋ, ಹದೋಳಬದೋಕದೂೋ, ಆ ಬಗದೆ ಅವರು ಮೌನವಾಗಿತಾಿರದ. ಆದರೂ ವಿಷಯ ಮಾತರ ರ್ತೋರ ಸರಳ. ಪಾರಣ್ಗಳಲ್ಲಿರದೂೋ ಹಾಗದಯೋ ಮ್ನುಷಾರಲ್ೂಿ ಸಂಭದೂೋಗದಿಂದ ಬಸಿರಾಗಬದೋಕು, ಹದತುತ ಹಾಲ್ೂಡಸದಬೋಕು ಅನದೂೆೋದು ಸೃಷಿಟನಯಮ್. ಆದರದ ಈ ಸಂದಭಿದಲ್ಲಿ ಸಂಭದೂೋಗ ಹದಣ್ಣಗೂ ಮ್ಗುವಿಗೂ ಹಾನಕರವಾದುೆ. ಆದರದ ಹಾಗದ ಮಾಡಕದೂಳದೂಿೋರ

ಸಂಖದಾ

ಗಂಡಸರದಷದಟೋ

ಹದಂಗಸರದೂೆ.

ಹಾಗದ

ಮಾಡದ್ದರ

ಏನಾಗತದತ?

ಸುಷಟವಾಗಿದ್ದ;

ಅದನೆ

ರ್ತಳಕದೂಳದೂಿೋದಕದಕ ಮ್ಹಾ ಬುದಿಧವಂರ್ತಕದ ಏನೂ ಬದೋಕಿಲ್ಿ. ಪಾರಣ್ಗಳ ಹಾಗದ ಅದರಿಂದ ಮ್ನುಷಾನೂ ದೂರ ಇರಬದೋಕು, ಅಷದಟ. ಆದರದ ಜನ ಹಾಗಿರಲ್ಿ. ರಕತದಲ್ಲಿ ಬ್ಬಳ್ಳ ರಕತಕಣಗಳ್ಳರದೂೋದನೆ ಹಾಗೂ ಇಂರ್ ಇನೂೆ ಅನದೋಕ ಕದಲ್ಸಕದಕ ಬಾರದೂೋ ವಿಷಯಗಳನೆ ವಿಜ್ಞಾನಗಳು ಕಂಡುಹಂಡದಿದ್ಾರದ. ಆದರದ ಅದಕದಕ ಕಾರಣ ಏನೂಂತ ಅರ್ಿ ಮಾಡದೂಕಂಡಲ್ಿ. ಅರ್ವಾ ಅದು ಯಾಕದ ಅಂತ ಯಾವ ವಿಜ್ಞಾನಗಳೂ ಹದೋಳದೂೋದಿಲ್ಿ. ಹೋಗಾಗಿ ಹದಂಗಸಿಗಿರದೂೋದು ಎರಡದೋ ದ್ಾರಿ: ಒಂದು, ಗಂಡಸು ಸುಖ ಅನುಭವಿಸದೂೋದಕದಕ ಅನುವಾಗದೂೋ ಹಾಗದ ಹದಂಗಸು, ಅಂದ್ದರ ತಾಯಿಯಾದ್ದೂೋಳು ತನೆನುೆ ತಾನು ನಾಶಮಾಡದೂಕಳೂ ದ ಿೋ ರಾಕ್ಷಸಿಯಾಗದೂೋದು; ಇಲ್ಿ, ಇನದೂೆಂದು ದ್ಾರಿ, ಅದು ದ್ಾರಿಯೋ ಅಲ್ಿ, ಪರಕೃರ್ತ ನಯಮ್ಗಳನೆ ನದೋರವಾಗಿ ಒರಟಾಗಿಯೂ ಉಲ್ಿಂಘಿಸಾತ

ಹದೂೋಗದೂೋದು

–

ಎಲ್ಿ

ಗೌರವಸತ

ಕುಟುಂಬಗಳಲ್ಲಿ

ಅಗದೂೋ

ಹಾಗದ

–

ಅಂದ್ದರ,

ತಾನು

ಬಸುರಿಯಾಗಿರದೂೋವಾಗಲ್ೂ ಬಾಣಂರ್ತಯಾಗಿರದೂೋವಾಗೂಿ ಗಂಡನ ಭದೂೋಗದ ವಸುತವಾಗದೂೋದು. ಇದನೆ ಯಾವ ಪಾರಣ್ಯೂ ಮಾಡಲ್ಿ, ಯಾಕದೋಂದ್ದರ ಆ ಸಿ​ಿರ್ತೋಲ್ಲ ಹದಣ್ಣಗದ ಸಾಕಷುಟ ಶಕಿತ ಇರಲ್ಿ. ಇದರಿಂದ ನಮ್ಮಂಥದೂೋರ ಮ್ನದೋಲ್ಲ ಅವಳ್ಳಗದ ನರದ್ೌಬಿಲ್ಾ ಉಂಟಾಗತದ,ತ ಸನೆ ಆಗತದತ; ರದೈತಾಪಿಗಳ ಮ್ನದಗಳಲ್ಲಿ 'ದ್ದವವ ಮಟದೂಕಳೂ ದ ಿೋ'ದು ಅಂತಾರಲ್ಿ, ಅಂದ್ದರ ಮ್ೂಚ್ದಿ ರದೂೋಗ ಉಂಟಾಗತದತ. ಪರಿಶುದಧ ಕನದಾಯರನುೆ ಯಾವತೂತ 'ದ್ದವವ ಮಟದೂಕಳೂ ದ ಿೋ'ದಿಲ್ಿ, ಹಾಗಾಗದೂೋದು ಮ್ದುವದಯಾಗಿ 103

ಗಂಡನ

ಜದೂತದೋಲ್ಲರದೂೋ

ಹದಣುಣಗಳ್ಳಗದ

ಮಾತರವದೋ

ಅಂತ

ನಮ್ಗೂ

ಗದೂತತಲ್ಿ.

ಇಲ್ಲಿರದೂೋದು

ಹಾಗದಯೋ,

ಯೂರದೂೋಪಿನಲ್ಲಿರದೂೋದೂ ಅದ್ದೋನದೋ. ಸನೆ ಹದಂಗಸರಿಗಾಗಿರದೂೋ ಆಸುತಗ ದರ ಳಲ್ಲಿ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡರದೂೋರು ಪರಕೃರ್ತ ನಯಮ್ವನುೆ ಮಿೋರಿರದೂೋ ಇಂರ್ ಹದಂಗಸರದೋ. ಮ್ೂಚ್ದಿ ರದೂೋಗಿಗಳು ಹಾಗೂ ದ್ದವವ ಮಟದೂಕಂಡರದೂೋರು ಪೂರ ನಾಶವಾದವರದೋ, ಅಂದರದ ಜಗರ್ತತನಲ್ಲಿರದೂೋರು ಅರ್ಿ ಭಾಗ ಇಂರ್ ಹದಂಗಸರದೋ ಅಂದಹಾಗಾಯುತ. ಬಸುರಿಯಾಗಿರದೂೋವಾಗೂಿ ಬಾಣಂರ್ತತನದಲ್ೂಿ ಹದಂಗಸರಲ್ಲಿ ಏನದಲ್ಿ ದ್ದೂಡಡ ಬದಲ್ಾವಣದ ಆಗಿತರತದತ ಅನದೂೆೋದರ ಬಗದೆ ಯೋಚ್ದೆ ಮಾಡ. ಈ ಪವಿತರ ಕಾಯಿದ ಉಲ್ಿಂರ್ನದಯಾಗಿತರೂ ದ ೋದು ಯಾತಕದಕ? ಅದರ ಬಗದೆ ಯೋಚ್ದೆ ಮಾಡದ್ದರೋ ಭಯವಾಗತದತ! ಜನರಂತೂ ಹದಂಗಸಿನ ಹಕುಕಗಳ ಬಗದೆ ಮಾತಾಡದೂೆ ಮಾತಾಡದ್ದೆೋ. ಇದು ಹಾ​ಾಗಿದ್ದೋಂದ್ದರ, ತಾನು ರ್ತನದೂೆೋ ಮ್ನುಷಾನನೆ ಬಂರ್ನದಲ್ಲಿಟುಟ ಕದೂಬ್ಬಬಸಿ, ಬಂದಿಗಳ ಹಕುಕಗಳ ಬಗದೆ, ಸಾವತಂತರಯದ ಬಗದೆ ಮಾತಾಡದ ಹಾಗದ!" ಈ ವಿಷಯ ನನಗದ ಹದೂಸದ್ಾಗಿ ತದೂೋರಿತು, ಅಷದಟೋ ಅಲ್ಿ, ಗಾಬರಿ ಉಂಟುಮಾಡತು. "ಹಾಗಾದ್ದರ ಏನು ಮಾಡಬದೋಕೂಂತ? ಗಂಡಸು ಹದಂಡರ್ತ ಜದೂತದೋಲ್ಲ ಎರಡು ವಷಿಕದೂಕಮಮ ಮಾತರ ಸದೋಬದೋಿಕೂ ಅಂತಲ್ಾ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ್ದ. "ಗಂಡಸರು ಹಾಗದೋ ಮಾಡದಬೋಕು" ಎಂದ ಅವನು ನನೆ ಮಾತುಗಳನುೆ ತುಂಡರಿಸಿ. "ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಜನರ ಮ್ನವ್ಸಲ್ಲಸಿರದೂೋರು ಮ್ತದತ ಅದ್ದೋ ವಿಜ್ಞಾನದ ಮ್ಹಾ ಬದೂೋರ್ಕರು. ಗಂಡಸಿಗದ ವ್ಸೋಡಾಕ, ತಂಬಾಕು, ಅಫ್ಟೋಮ್ು ಅಂರ್ ವಸುತಗಳು ಅನವಾಯಿವಾಗಿ ಬದೋಕೂಂತ ತಲ್ದೋಲ್ಲ ತುಂಬ್ಬರದೂೋರು ಅವರದೋ. ಮ್ನುಷಾನಗದ ಏನು ಬದೋಕು ಅನದೂೆೋದು ದ್ದೋವರಿಗದೋ ಗದೂತಾತಗಿ​ಿಲ್ಿ ಅನದೂೆೋ ಹಾಗದೋ ಇವರು ವಿಷಯಗಳನೆ ಬದೋರದ ರಿೋರ್ತ ವಾವಸದಿ ಮಾಡಾತರ.ದ ಒಂದಕದೂಕಂದಕದಕ ತಾಳದ ಆಗಲ್ಿ ಅನದೂೆೋದು ಸುಷಟ. ತನೆ ಬಯಕದಗಳನೆ ರ್ತೋರಿಸಿಕದೂಳದೂಿೋದು ಆವಶಾಕ, ಹೋಗಾಗಿ ಬಸುರು ಬಾಣಂತನಗಳು ಅದಕದಕ ಅಡಡ ಮಾಡ ಆಸದ ಪಡದೂೋನ ಬಯಕದಗದ ಅಡಡಮಾಡತದತ ಅನದೂೆೋದು ಅವರ ರ್ತೋಮಾಿನ. ಹಾಗಾದ್ದರ ಮ್ನುಷಾ ಏನು ಮಾಡದಬೋಕು? ಅವರನೆ ಕದೋಳ್ಳದ್ದರ, ಬದೋಕಾದೆನೆ ವಾವಸದಿ ಮಾಡಕದೂಡಾತರದ. ಓ ಆ ಪಿಶ್ಾಚ್ಚಗಳನುೆ ಹದೋಗದ ಕದಳಗಿಳ್ಳಸುವುದು? ಹಾಗದ ಮಾಡುವುದಕಿಕದು ಸಕಾಲ್. ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತ ಎಂರ್ ಹಂತವನೆ ಮ್ುಟಿಟದ್ದ ಅಂದ್ದರ, ಇದನದೆಲ್ಿ ನದೂೋಡದೂೋ ಜನ ಹುಚುರಾಗಿ ಅವರನೆ ಗುಂಡಟ್ಟ ಕದೂಲ್ಾತರದ. ಇನದೆೋನಾಗಕದಕ ಸಾರ್ಾ? ತಮ್ಮ ಸಂತಾನದಿಂದ ಮ್ುಂದಿನ ಪಿೋಳ್ಳಗದಗಳು ಉಳಯುತದವ ಅನದೂೆೋದು ಪಾರಣ್ಗಳ್ಳಗದ ಗದೂತುತ, ಅದಕದಕೋ ಅವು ನಯಮ್ಗಳನೆ ಪಾಲ್ಲಸತದವ. ಮ್ನುಷಾನಗದ ಮಾತರ ಇದು ರ್ತಳ್ಳದಿಲ್ಿ ಅರ್ವಾ ರ್ತಳ್ಳಯೋ ಇಷಟ ಇಲ್ಿ, ಅವನಗದ ಗದೂರ್ತತರದೂೋದು ಆದಷೂಟ ಸುಖ ಪಡೋಬದೋಕು ಅನದೂೆೋದು ಮಾತರ. ಹಾಗದ ಮಾಡಾತ ಇರದೂೋದು ಯಾರು? ಸೃಷಿಟಯ ಶಿಖರ ಅನೆಸಿಕದೂಳದೂಿೋ ಮ್ನುಷಾ! ಬದದ್ದ ಬಂದ್ಾಗ ಮಾತರ ಪಾರಣ್ಗಳು ಒಂದ್ಾಗತದವ, ಆದರದ ಪರಕೃರ್ತಯ ಈ ಕದೂಳಕು ಒಡದಯ ಮಾತರ ತನಗದ ಬದೋಕಾದ್ಾಗದಲ್ಿ ಅದನೆ ಪಡದಯೋಕದಕ ಪರಯರ್ತೆಸಾತನದ! ಇದು ಸಾಲ್ದು ಅನದೂೆೋ ಹಾಗದ, ಅತುಾನೆತ ಸೃಷಿಟಯಾದ ಈ ಪಾಶವಿೋ ರ್ಜೋವಿ ಪದರೋಮ್ದಲ್ಲಿ ಓಲ್ಾಡಾತನದ. ಪದರೋಮ್ದ ಹದಸರಲ್ಲಿ, ಅಂದ್ದರ ಈ ಕದೂಳಕಿನ ನದಪದಲ್ಲಿ, ಅವನು ನಾಶಮಾಡದೂೋದು ಯಾವದನೆ? ಅರ್ಿ ಭಾಗದಷುಟ ಮ್ನುಷಾಸಂಕುಲ್ವನದೆೋ! ಸತಾ ಮ್ತುತ ಒಳದಿಯತನಗಳ ಕಡದಗದ ಸಾಗಲ್ು ಅನುಕೂಲ್ ಮಾಡಕದೂಡದೂೋ ಹದಣುಣಗಳನೆ ತನೆ ಭದೂೋಗದ ಕಾರಣಕಾಕಗಿ ಸಂಗಾರ್ತಗಳಾಗದೂೋ ಅಂತವರನೆ ಶತುರಗಳನಾೆಗಿ ಮಾಡಬ್ಬಡಾತನದ. ಮ್ನುಷಾನ ಪರಗರ್ತಗದ ತದೂಡರುಗಾಲ್ಾಗಿರದೂೋದು ಯಾವುದು ಅಂತ ಈಗ ಗದೂತಾತಯಾತ? ಅದ್ದೋ ಹದಣುಣ, ಅವಳು ಹಾಗಿರದೂೋದು ಯಾಕದ? ಇದರಿಂದಲ್ದೋ. ಹೌದು, ಹೌದು" ಎಂದು ಅವನು ಅನದೋಕ ಸಲ್ ಪುನರುಚುರುಸಿದ. ಆನಂತರ ಎದುೆ ಶತಪರ್ ಹಾಕತದೂಡಗಿ ಸಿಗರದೋಟು ತದಗದದು ಕಡಡ ಗಿೋರಿದ, ತನೆನುೆ ತಾನು ಉಪಶಮ್ನಮಾಡಕದೂಳಿಲ್ದೂೋಸುಗ.

14 104

ಆನಂತರ ಶುರುಮಾಡದ ತನೆ ಎಂದಿನ ದನಯಲ್ಲಿ, “ನಾನೂ ಇದ್ದೋ ರಿೋರ್ತೋಲ್ಲ ಹಂದಿ ರ್ರ ಬದುಕಿದ್ದ. ಅದರಲ್ೂಿ ಅತಾಂತ ಹೋನಾಯವಾದುೆ ಅಂದ್ದರ ಅಂರ್ ಕ್ಷುದರ ಬದುಕನದೆೋ, ಆಮೋಲ್ದ ಬದೋರದ ಹದಂಗಸರ ಹಂದ್ದ ಬ್ಬೋಳದ್ದೋ ಇದೆದೆರಿಂದ, ನಾನು ಮ್ಹಾ ಪಾರಮಾಣ್ಕವಾಗಿ ಬದುಕಿತದಿೆೋನ ಅಂತ ಭಾವಿಸಿದ್ದ, ನಾನದೂಬಬ ನೋರ್ತವಂತ ಅಂದ್ದೂಕಂಡದ, ಕಳಂಕರಹತ ಅಂತ ರ್ತಳ್ಳದ್ದ, ಏನಾದೂರ ಜಗಳ ಆದ್ದರ ಅದಕದಕಲ್ಿ ಅವಳದೋ ಕಾರಣ ಅಂದ್ದೂಕಂಡದ, ಅವಳ ನಡವಳ್ಳಕದಯೋ ಮ್ೂಲ್ ಅಂತ ರ್ತಳ್ಳದ್ದ. ತಪು​ು ಅವಳದಲ್ಿ ಅನದೂೆೋದು ಸುಷಟವಾಗಿಯೋ ಇದ್ದ. ಅವಳು ಬದೋರದಯೋರ ರ್ರವದೋ ಇದೆಳು, ಬಹುಪಾಲ್ು ಹದಂಗಸರ ಹಾಗದೋ. ನಮ್ಮ ಸಮಾಜಕದಕ ರೂಢಿಯಾಗಿರದೂೋ ರಿೋರ್ತೋಲ್ದೋ ಅವಳೂ ಬದಳದಿ ದ ದೆಳು, ಮೋಲ್ುವಗಿದ ಎಲ್ಿ ಮ್ನದೋಲ್ಲ ಬದಳಸ ದ ದೂೋ ಹಾಗದೋ ಅವಳನೂೆ ಬದಳಸಿ ದ ದುರ. ಹದಂಗಸರಿಗದ ಕದೂಡಬದೋಕಾದ ಹದೂಸ ಬಗದಯ ಶಿಕ್ಷಣದ ಬಗದೆ ಜನ ಮಾತಾಡಾತರದ. ಬರಿೋ ಮಾತುಗಳವು, ಪದೂಳುಿ! ಆಗಬದೋಕಾದ ನಜವಾದ ಶಿಕ್ಷಣ ಅಂದ್ದರ ಹದಂಗಸರ ಬಗದೆ ನಮ್ಮ ಮ್ನಸಿ್ನಾಳದಲ್ಲಿರದೂೋ ಮ್ನದೂೋಭಾವನದಯ ಬಗದೆ. ಹದಂಗಸರ ಶಿಕ್ಷಣ ಯಾವಾಗೂಿ ಗಂಡಸರು ಹದಂಗಸರ ಬಗದೆ ಇಟದೂಕಳೂ ದ ಿೋ ಮ್ನದೂೋಭಾವಕದಕ ಅನುಗುಣವಾಗಿರತದತ. ಗಂಡಸರು

ಹದಂಗಸರನುೆ ಹದೋಗದ ಕಾಣಾತರದ ಅನದೂೆೋದು ಎಲ್ಿರಿಗೂ ಗದೂತುತ: ಹದಂಡ, ಹದಣುಣ, ಹಾಡು – ಒಂದ್ದೋ! ಕವಿಗಳು ಪದಾಗಳಲ್ಲಿ ವಣ್ಿಸಾತರಲ್ಿ, ಹಾಗದ. ಕಾವಾ, ಚ್ಚತರ, ಶಿಲ್ು – ಪದರೋಮ್ ಕಾವಾ, ನಗೆ ಚ್ಚತರಗಳ್ಳಂದ ಆರಂಭವಾಗದೂೋ ಯಾವುದನದೆೋ ತಗದೂಳ್ಳಿ,

ಹದಂಗಸು ಅಂದ್ದರ ಒಂದು ಭದೂೋಗದ ವಸುತ. ಔತಣಕೂಟಗಳಲ್ಲಿ, ಬಾಲ್ಗಳಲ್ಲಿ ಎಲ್ಿ ಕಡದಯೂ. ಅವಳ್ಳರದೂೋದು ಭದೂೋಗಕಾಕದೆರಿಂದ

ಹದಣುಣ ಒಂದು ರುಚ್ಚಕರವಾದ ತುತುತ! ಉಹೂ​ೂ, ಹಾಗಲ್ಿ, ವಿೋರರು ಮೊದಲ್ು ಹದೋಳದೂೋದು ಹದಣುಣ

ಪೂಜಾಳು ಅಂತ, ಆದೂರ ನದೂೋಡದೂೋದು ಭದೂೋಗದ ವಸುತವಿನ ರ್ರ. ಹೋಗದ ಮಾಡಯೂ ಗಂಡಸರು ತಾವು ಹದಂಗಸರನುೆ ಗೌರವಸಿತೋವಿ ಅಂದ್ದೂಕೋತಾರದ. ಕದಲ್ವರು ತಮ್ಮ ಜಾಗವನುೆ ಅವಳ್ಳಗದ ಬ್ಬಟುಟಕದೂಡಾತರದ, ಬ್ಬದೆ ಅವಳ ಕರವಸರವನುೆ ಎರ್ತತಕೂ ದ ಡಾತರ,ದ ಅವಳ್ಳಗದ ಯಾವ ಸಾಿನವನುೆ ಅಲ್ಂಕರಿಸಲ್ೂ, ಸಕಾಿರದಲ್ಲಿ ಸಾಿನ ಪಡದಯೋದಕೂಕ ಅಹಿತದ ಇದ್ದ ಮ್ುಂತಾಗಿ ಹದೋಳಾತರದ. ಅವರು ಇಷದಟಲ್ಿ ಮಾಡದರೂ ಹದಣ್ಣನ ಬಗದೆ ಅವರಿಗಿರದೂೋ ಮ್ನದೂೋಭಾವ ಬದಲ್ಾಗಿಲ್ಿ.

ಅವಳು ಒಂದು

ಭದೂೋಗವಸುತ. ಅವಳ ದ್ದೋಹ ಸುಖ ಕದೂಡುವ ಒಂದು ಸಾರ್ನ; ಗುಲ್ಾಮ್ಪದಧರ್ತಯಲ್ಲಿರುವಂತದಯೋ ಇದೂ. ಗುಲ್ಾಮ್ಗಿರಿ ಅಂದ್ದರ

ಗದೂತತಲ್ಿ:

ಒಬಬರಿಂದ

ಇಷಟವಿಲ್ಿದಿರದೂೋ

ಕದಲ್ಸವನುೆ

ಬದೋರದೂಬಬರು

ಮಾಡಸಿಕದೂಳದೂಿೋದು.

ಹೋಗಾಗಿ

ಈ

ಗುಲ್ಾಮ್ಗಿರಿಯಿಂದ ಪಾರಾಗದೂೋಕದ ಜನರು ಮಾಡಬದೋಕಾದ್ದೆಂದರದ ಇತರರಿಂದ ಬಲ್ವಂತದ ಕದಲ್ಸ ಮಾಡಸಿಕದೂಳದೂಿೋದನೆ ಇಷಟಪಡದಿರದೂೋದು, ಅದನದೂೆಂದು ಪಾಪ, ಅವಮಾನಕರ ಅಂತ ಭಾವಿಸದೂೋದು. ಆದರದ ಪರಭುಗಳು ಏನು ಮಾಡಾತರದ ಅಂದ್ದರ ಅದರ

ಹದೂರರೂಪವನುೆ

ಮಾತರ

ನಷದೋಧಿಸಿ

ಯಾರನೂೆ

ಗುಲ್ಾಮ್ರನಾೆಗಿ

ಕದೂಳದೂಿೋದಕೂಕ

ಮಾರದೂೋದಕೂಕ

ಅವಕಾಶವಿಲ್ಿದಿರದೂೋ ಹಾಗದ ಮಾಡಾತರದ, ಇದರಿಂದ ಗುಲ್ಾಮ್ಗಿರಿ ಕಣಮರದಯಾಯುತ ಅಂತ ಅಂದ್ದೂಕೋತಾರದ; ಆದೆರಿಂದ ಅದನುೆ ಇದ್ದ ಅಂತ ಒಪಿುಕೂ ದ ಳದೂಿೋದಿಲ್ಿ, ಇರದೂೋದನೆ ಕಾಣದೂೋದಿಲ್ಿ, ಯಾಕಂದ್ದರ ಕದಲ್ಸಗಾರರನೆ ಶ್ದೂೋಷಿಸದೂೋದಕದಕ ಅದು ಒಳದಿೋ ದ್ಾರಿ, ಹಾಗದ ಮಾಡದೂೋದು ಸರಿ ಅಂತ ಭಾವಿಸಾತರಲ್ಿ, ಅದಕದಕ. ಎಲ್ಿ ಕಾಲ್ದಲ್ೂಿ ಇತರರಿಗಿಂತ ಹದಚು​ು ಬಲ್ಲಷಠರೂ ಚ್ಾಣಾಕ್ಷರೂ ಆದ ಜನ ಒಳದಿದು ಅಂತ ಅದನೆ ಅನುಸರಿಸದೂಕಂಡು ಬತಾಿ ಇತಾಿರದ. ಸಿರೋವಿಮೊೋಚನದಯ ಪರಶ್ದೆಯೂ ಇದ್ದೋ ರಿೋರ್ತೋನದೋ: ಸಿರೋಯರ ದ್ಾಸಾಕದಕ ಕಾರಣ ಸರಳವಾಗಿ ಹದೋಳದಬೋಕೂಂದ್ದರ ಜನಗಳು ತಮ್ಮ ಸುಖಕದಕ ಅವಳದೂಬಬ ಸಾರ್ನವಾಗಿ ಬಳಸಿಕದೂಳದೂಿೋ ಸಾರ್ಾತದಯನೆ ಇಷಟಪಡದೂೋದು ಮ್ತುತ ಅದನೆ ಒಳದಿೋದು ಅಂತ ಭಾವಿಸದೂೋದು. ಇಷಾಟದೂರ ಜನ ಸಿರೋವಿಮೊೋಚನದ ಮಾಡಾತರದ, ಗಂಡಸಿಗದ ಸಮಾನವಾದ ಹಕಕನೆ ದಯಪಾಲ್ಲಸಾತರದ, ಆದೂರ ಅವಳನೆ ಭದೂೋಗದ ಸಾರ್ೆ ಅಂತಲ್ದೋ ಪರಿಗಣ್ಸಾತರದ, ಅದಕಕನುಗುಣವಾಗಿ ಅವಳ್ಳಗದ ಶಿಕ್ಷಣ ಕದೂಡಾತರದ, ಆಮೋಲ್ದ ಜನಾಭಿಪಾರಯವೂ ಅದ್ದೋ ಆಗಿರತದತ. ಹೋಗಾಗಿ 105

ಅವಳು ಅವಳದಲ್ಲಿದೆಳೂ ದ ೋ ಅಲ್ದಿೋ ಇದ್ಾಳದ, ಅದ್ದೋ ದ್ಾಸಾದ ಸಂಕದೂೋಲ್ದೋಲ್ಲ, ಅದ್ದೋ ಅವಮಾನವನುೆ ಅನುಭವಿಸಾತ, ಗಂಡಸು ಇನೂೆ

ಅವಳ

ಕ್ಷುಲ್ಿಕ

ಒಡದಯನದೋ

ಆಗಿ

ಮ್ುಂದುವರಿದಿದ್ಾನದ.

ಜನ

ಸಿರೋವಿಮೊೋಚನದ

ಮಾಡದೂೋದು

ವಿಶವವಿದ್ಾ​ಾನಲ್ಯಗಳಲ್ಲಿ, ನಾ​ಾಯಾಲ್ಯಗಳಲ್ಲಿ, ಆದರದ ಸಮಾಜದ ಒಳಗದ ಮಾತರ ಅವಳ್ಳನೂೆ ಭದೂೋಗಸಾರ್ನವದೋ. ತಾನು ಅದಕಾಕಗಿಯೋ ಹುಟಿಟದವಳು ಅಂತ ಅವಳ್ಳಗದ ಹದೋಳ್ಳ ಹದೋಳ್ಳ ಅವಳು ಎರಡನದೋ ದಜದಿಯವಳಾಗಿಯೋ ಮ್ುಂದುವರಿದಿದ್ಾಳದ.

ಇಲ್ಿ ಅವಳು ವದೈದಾರು ಅನೆಸದೂಕಳೂ ದ ಿೋ ಮ್ೂಖಿರ ಸಹಾಯದಿಂದ ಬಸಿರಾಗದೂೋದನೆ ತಡದಗಟಿಟಕೂ ದ ಳಾತಳದ – ಅಂದ್ದರ ಸೂಳದಯಾಗಿ ಮಾಪಿಡಾತಳ,ದ ತನೆನೆ ತಾನು ಪಾರಣ್ಯ ಮ್ಟಟಕಕಲ್ಿ, ವಸುತವಿನ ಮ್ಟಟಕಕದ ಇಳ್ಳಸದೂಕೋತಾಳದ; ಇಲ್ಿ, ಬಹುತದೋಕ ಹದಂಗಸರು ಇರದೂೋ ಹಾಗದ ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಅಸವಸಿಳಾಗಿ, ಸನೆ ಬಡದವಳಾಗಿ, ಅಸುಖಿಯಾಗಿ ಆರ್ತಮಕ ಬದಳವಣ್ಗದಗದ ಅವಕಾಶವಿಲ್ಿದ್ದ ಬದಳ್ಳೋತಾಳದ. ಶ್ಾಲ್ದಗಳಾಗಲ್ಲೋ ವಿಶವವಿದ್ಾ​ಾನಲ್ಯಗಳಾಗಲ್ಲೋ ಅದನೆ ಹದೂೋಗಲ್ಾಡಸದೂೋಕಾಕಗಲ್ಿ. ಅದು ಬದಲ್ಾಗಬದೋಕಾದ್ದರ ಹದಣ್ಣನ ಬಗದಗಿನ ಗಂಡಸರ ಮ್ನದೂೋಭಾವವದೋ ಬದಲ್ಾಗದಬೋಕು, ಹದಣುಣ ತನೆತನವನೆ ಅರಿತುಕದೂೋಬದೋಕು, ಅದು ಬದಲ್ಾಗಬದೋಕಾದ್ದರ ಕನಾತವವನುೆ ಅತಾಂತ ಮ್ುಖಾವದಂದು ಅವಳು ಭಾವಿಸುವಂತಾಗದಬೋಕು, ಈಗಿರದೂೋ ಹಾಗದ ಅದನೆ ಅವಮಾನ ಅಂತಲ್ದೂೋ ನಾಚ್ಚಕದಗದೋಡು ಅಂತಲ್ದೂೋ ಭಾವಿಸಬಾರದು. ಹಾಗಲ್ಿದಿದ್ದರ, ಹದಣ್ಣನ ವಿದ್ದಾಯ ಮ್ಟಟ ಎಂರ್ದ್ದೋ ಆಗಿರಲ್ಲ, ಅವಳ ಆದಶಿ ಅಂದ್ದರ ತನೆ ಆಯಕಯ ಅವಕಾಶಕದೂಕೋಸಕರ ಆದಷೂಟ ಗಂಡಸರನೆ ಆಕಷಿ​ಿಸದೂೋದ್ದೋ ಆಗಿ ಮ್ುಂದುವರಿಯುತದತ. ಕದಲ್ವರಿಗದ ಹದಚ್ಚುನ ಗಣ್ತ ಗದೂರ್ತತರದೂೋದ್ಾಗಲ್ಲೋ,

ಇನುೆ ಕದಲ್ವರಿಗದ ವಿೋಣದ ನುಡಸದೂೋಕದಕ ಬರತದತ

ಅನದೂೆೋದ್ಾಗಲ್ಲೋ ಗಣನದಗದ ಬರಲ್ಿ. ಹದಣ್ಣಗದ ಸುಖ ಸಿಕದೂಕೋದು, ಅವಳ ಆದಶಿ ನದರವದೋರದೂೋದು ಅವಳು ಗಂಡಸನೆ ಬಲ್ದೋಲ್ಲ ಬ್ಬೋಳ್ಳಸದೂಕಂಡಾಗ. ಹೋಗಾಗಿ ಹದಣ್ನ ಣ ಮ್ುಖಾ ಗುರಿ ಗಂಡಸನೆ ಆಕಷಿ​ಿಸದೂೋದು. ಹಂದ್ದಯೂ ಇದು ಹೋಗದೋ ಇತುತ, ಮ್ುಂದೂ ಹೋಗದೋ ಇರತದತ; ಅವಳ ಬಾಲ್ಾದಲ್ಲಿಯೂ ಇದು ಇರತದತ, ಮ್ದುವದಯಾದ ಮೋಲ್ೂ ಮ್ುಂದುವರಿಯುತದತ. ಕನದಾಯಾದ್ದರ ಆಯಕಯ ಕಾರಣಕಾಕಗಿ ಇದು ಆವಶಾಕವಾದ್ದರ, ಮ್ದುವದಯಾದವಳ್ಳಗದ ತನೆ ಗಂಡನ ಮೋಲ್ದ ಹಡತ ಸಾಧಿಸದೂೋಕದಕ. ಇದನೆ ತಡದಗಟದೂಟೋದು ಅರ್ವಾ ಒಂದಷುಟ ಕಾಲ್ ಅಡಗಿಕದೂಂಡರದೂೋ ಹಾಗದ ಮಾಡದೂೋದು ಅಂದ್ದರ ಮ್ಕಕಳು, ಆಮೋಲ್ಷದಟೋ, ಅದರಲ್ೂಿ ತಾಯಿಯಾದ್ದೂೋಳು ರಕಕಸಿಯಾಗಿರದಿದ್ದರ, ಅಂದ್ದರ ತಾನದೋ ಮ್ಕಕಳನೆ ನದೂೋಡಕದೂಳದೂಿೋಳಾದ್ದರ. ಆದ್ದರ ಇಲ್ೂಿ ವದೈದಾರು ಪರವೋದ ಶ ಮಾಡಾತರದ. ತನೆ ಮ್ಕಕಳನೆ ಬದಳಸ ದ ಬದೋಕೂಂತ ಇದೆ ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ ಆಮೋಲ್ಲನ ತನೆ ನಾಲ್ುಕ ಮ್ಕಕಳನೆ ಬದಳಸ ದ ದೂೆೋಳು, ಮೊದಲ್

ಮ್ಗುವಿನ ನಂತರ ಕಾಯಿಲ್ದ ಬ್ಬದೆಳು. ಆದರದ ಆ ವದೈದಾರುಗಳು ಅವಳನೆ ಬದತತಲ್ುಗದೂಳ್ಳಸಿ ಎಲ್ಿ ಕಡದ ಮ್ುಟಿಟನದೂೋಡ – ಅದಕಾಕಗಿ ನಾನವರಿಗದ ಕೃತಜ್ಞನಾಗಿದುೆ ದುಡುಡ ಬದೋರದ ಕದೂಡಬದೋಕಾಯುತ – ಹದೋಳ್ಳದ್ದೆೋನೂಂದ್ದರ ಅವಳು ಮ್ಕಕಳನೆ ತಾನು

ನದೂೋಡಕದೂೋಬಾದುಿ ಅಂತ.; ಇದರಿಂದ್ಾಗಿ ಚ್ದಲ್ಾಿಟದಿಂದ ದೂರ ಇರದೂೋ ಹಾಗದ ಮಾಡಬಹುದ್ಾಗಿದೆದೆರಿಂದ ಮೊಟಟ ಮೊದಲ್ ಬಾರಿಗದ ಅವಳು ವಂಚ್ಚತಳಾಗಬದೋಕಾಯುತ. ಇನದೆೋನಾಮಡೂ ದ ೋದು, ನಾವು ಒಬಬ ದ್ಾದಿಯನೆ ಗದೂತುತಮಾಡಕದೂಂಡವ, ಅಂದ್ದರ ಒಬಬ ಹದಂಗಸಿನ ಬಡತನ-ಅಜ್ಞಾನಗಳನೆ ದುರುಪಯೋಗಪಡಸಿಕದೂಂಡವ, ತನೆ ಮ್ಗುವಿನಂದಲ್ದೋ ಅವಳು ದೂರ ಆಗದೂೋ ಹಾಗದ ಮಾಡದಿವ, ಅದರ ಬದಲ್ು ನಾವು ಕದೂಟಟದುೆ ಕಸೂರ್ತ ಮಾಡದೆ ಒಂದು ಚ್ದನಾೆಗಿರದೂೋ ತಲ್ದಯುಡುಗದ! ಆದರದ ನಾನು ಹದೋಳಬದೋಕಾದ ಅಂಶ ಅದಲ್ಿ. ಅದು ಅಂದ್ದರ, ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ ಬಸಿರು-ಬಾಣಂತನಗಳ್ಳಂದ ಮ್ುಕತಳಾಗಿರದೂೋ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಅವಳಲ್ಲಿ ಸುಪತವಾಗಿದೆ ಹದಣುಣಬ್ಬನಾೆಣ ಜದೂೋರಾಗಿ ಹದೂರಬ್ಬತುತ. ಇದರ ಜದೂತದ ಕಾಕತಾಳ್ಳೋಯವಾಗಿ ನನೆಲ್ಲಿನ ಅಸೂಯ ಹದಚ್ಾುಯುತ. ಇದಂತೂ ವದೈವಾಹಕ ರ್ಜೋವನ ಪೂರ್ತಿ ನನೆ ಕಾಡಸುತ. ತಮ್ಮ ಹದಂಡಂದಿರ ಜದೂತದ ಇರದೂೋ ಎಲ್ಿ ಗಂಡಂದಿರನೂೆ ಇದು ಕಾಡಸದ್ದ ಬ್ಬಡಲ್ಿ, ಅಂದ್ದರ ನಾನೂ ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ ಜದೂತದ ನೋರ್ತಬಾಹರವಾಗಿ ವಾಸಮಾಡತದ್ದೆ."

106

15 "ನನೆ ವದೈವಾಹಕ ರ್ಜೋವನ ಪೂರ್ತಿ ನಾನು ಮ್ತ್ರದಿಂದ ಮ್ುಕತನಾಗಲ್ದೋ ಇಲ್ಿ, ಆದರದ ಕದಲ್ವು ಸಮ್ಯಗಳಲ್ಿಂತೂ ಅದು ಭಾರಿ ಗಾಸಿಗದೂಳ್ಳಸುತ. ಇಂತಹ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಒಮಮ, ನಮ್ಮ ಮೊದಲ್ ಮ್ಗು ಹುಟಿಟದ ನಂತರ, ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ ಮ್ಗುವನುೆ ನದೂೋಡಕದೂಳುಿವುದನುೆ ನಷದೋಧಿಸಿದರು. ಆ ಹದೂತುತ ವಿಶ್ದೋಷವಾಗಿ ನಾನು ಮ್ಹಾಮ್ತ್ರದಿಂದ ಕೂಡದ್ದೆ.

ಯಾಕಂದರದ ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ ತಾಯಿಗದ ಸಹಜವಾದ ತಳಮ್ಳದಿಂದ ಕೂಡದೆಳು – ಬದುಕಿನ ಸಹಜ ಓರ್ವನುೆ ಅನವಶಾಕವಾಗಿ ತಡದಗಟಿಟದ್ಾಗ ಹೋಗಾಗುವುದು ಸಾಮಾನಾ, ಅಲ್ಿದ್ದ ಅವಳು ತನೆ ತಾಯತನದ ಕತಿವಾವನುೆ ಹದೋಗದ ಬ್ಬಟಿಟದೆಳು ಅನುೆವುದರಿಂದ್ಾಗಿ – ಸಾಕಷುಟ ಆರದೂೋಗಾದಿಂದ ಕೂಡದೆರೂ ವದೈದಾರ ಅಮ್ೂಲ್ಾ ಸಲ್ಹದಯ ಹದೂರತಾಗಿಯೂ ಮ್ುಂದಿನ ತನೆ ಮ್ಕಕಳ ಹದೂಣದಗಾರಿಕದಯನೆವಳು ಹದೂರಬಹುದ್ಾದ ಸಾರ್ಾತದಯಿಂದ್ಾಗಿ ಅವಳು ಹದಂಡರ್ತಯಾಗಿ ನವಿಹಸಬದೋಕಾದ ತನೆ ಕತಿವಾದ ಬಗದೆಯೂ ಸುಲ್ಭವಾಗಿ ಅಸಡದಡಯನುೆ ತಾಳಬಹುದು ಎಂಬ ಅಪರಜ್ಞಾಪೂವಿಕ ಭಾವನದ ನನೆಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾಗಿಯೋ ಮ್ೂಡತು. "ನಮ್ಗದ ವದೈದಾರ ಬಗದೆ ಗೌರವ ಭಾವನದ ಇದೆಂರ್ತಲ್ಿ," ವದೈದಾರ ಪರಸಾತಪ ಬಂದ್ಾಗಲ್ಲಲ್ಿ ಅವನ ಧಾಟಿಯಲ್ಲಿ ವಿಚ್ಚತರವಾದ್ದೂಂದು ಕುಟುಕು ಇರುರ್ತತದುೆದನುೆ ಕಂಡು ನಾನು ಕದೋಳ್ಳದ್ದ. "ಅದು ಗೌರವ ಅಗೌರವದ ಪರಶ್ದೆಯಲ್ಿ. ಸಾವಿರಾರು ಜನರ ಬದುಕನುೆ ಹಾಳುಮಾಡರುವ, ಈಗಲ್ೂ ಹಾಳುಮಾಡುರ್ತತರುವ ಅವರು ನನೆ ಬದುಕನೂೆ ನಾಶಮಾಡದರು; ಇದರಿಂದ್ಾಗಿ ಅದರ ಹಂದಿನ ಕಾರಣವನುೆ ಪರಸಾತಪ ಮಾಡದ್ದ ಹದೋಗಿರಲ್ಲ? ವಕಿೋಲ್ರು ಹಾಗೂ ಇತರರ ಹಾಗದಯೋ ಅವರಿಗದ ಹಣದ ಆಸದ. ನಮ್ಮ ಸಾಂಸಾರಿಕ ಬದುಕಿನಲ್ಿವರು ಮ್ರ್ಾಪರವೋದ ಶ ಮಾಡದಿದೆರದ, ನಮ್ಮ ಬಳ್ಳ ಬರದಿದೆರದ ಸಾಕು, ನಾನವರಿಗದ ನನೆ ಆಸಿತಯ ಅರ್ಿ ಭಾಗವನಾೆದರೂ ಕದೂಟದಟೋನು, ಅವರ ಚ್ಾಳ್ಳಯನೆರಿತ ಇತರರೂ ನನೆ ಹಾಗದಯೋ ಮಾಡಯಾರು. ನನೆ ಬಳ್ಳ ಸಾಕ್ಷಾಯಧಾರಗಳದೋನೂ ಇಲ್ಿ, ಆದರೂ

ಅವರು ಹದರಿಗದ ಸಲ್ಲೋಸಾಗಿ ಆಗಲ್ಾರದು ಎಂಬ ಕಾರಣಕಾಕಗಿ – ಮ್ುಂದ್ದ ಆ ಹದಣುಣಮ್ಕಕಳು ಸಾಕಷುಟ ಮ್ಕಕಳನುೆ ತದೂಂದರದಯಿಲ್ಿದ್ದ ಹದತತ ಪರಸಂಗಗಳ್ಳದೆರೂ - ಗಭಿದಲ್ಲಿಯೋ ಮ್ಕಕಳನುೆ ಕದೂಂದಿರುವ, ಹಾಗೂ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಶಸರಚ್ಚಕಿತದ್ಯ ನದವದಿಂದ ತಾಯಿರ್ಜೋವವನದೆೋ ತದಗದದಿರುವ ಹತಾತರು ರ್ಟನದಗಳನುೆ ನಾನು ಉದ್ಾಹರಿಸಬಲ್ದಿ (ಅಂತವು ಅಸಂಖಾ​ಾತ). ಇಂತಹ ಕದೂಲ್ದಗಳ ಬಗದೆ ಯಾರಿಗೂ ಲ್ಕ್ಷಯವಿಲ್ಿ, ಯಾಕಂದರದ ಅದನುೆ ಮಾಡರುವುದು ಜನಹತಕಾಕಗಿ ಎಂಬ ಭಾವನದ. ವದೈದಾರು ಮಾಡುವ ಅಪರಾರ್ಗಳ್ಳಗದ ಕದೂನದಯೋ ಇಲ್ಿ. ಆದರದ ಅವರು ಜನರಲ್ಲಿ, ಅದರಲ್ಲಿಯೂ ಹದಂಗಸರ ಮ್ೂಲ್ಕ ಬ್ಬತುತವ ನದೈರ್ತಕ ಭರಷಾಟಚ್ಾರಕದಕ ಹದೂೋಲ್ಲಸಿದರದ ಅದು ಏನದೋನೂ ಅಲ್ಿ. ಅವರ ಸೂಚನದಯಂತದ ನಡದದುಕದೂಂಡರದ, ಎಲ್ದಿಡದಯೂ ಎಲ್ಿದರಲ್ಲಿಯೂ ಇರುವ ಸಾಂಕಾರಮಿಕತದಯಿಂದ್ಾಗಿ ಜನ ಪರಗರ್ತಯನುೆ ಸಾಧಿಸದ್ದ ವಿರ್ಟನದಯ ಕಡದ ಸಾಗುತಾತರದ ಎಂಬ ಅಂಶದ ಮೋಲ್ದ ನಾನು ಹದಚು​ು ಒತುತ ಕದೂಡುವುದಿಲ್ಿ; ಯಾಕಂದರದ, ಅವರ ಉಪದ್ದೋಶದ ಪರಕಾರ, ನಾವದಲ್ಿ ಬದೋರದ

ಬದೋರದಯಾಗಿರಬದೋಕು,

ನಮ್ಮ

ಬಾಯಿಗಳ್ಳಂದ

ಕಾಬಾಿನಕ್

ಆಟಮೈಸಗಿಳನುೆ

ತದಗದಯಬಾರದು

(ಅದೂ

ಉಪಯೋಗವಿಲ್ಿವದಂದು ಈಚ್ದಗದ ಅವರದೋ ಹದೋಳುರ್ತತದ್ಾೆರದ). ಅದನೂೆ ಗಮ್ನಸಬದೋಕಾದಿೆಲ್ಿ. ಘೂೋರವಾದ ವಿಷ ಅಂದ್ದರ ಅವರು ಜಗತತನುೆ, ಅದರಲ್ೂಿ ಹದಂಗಸರನುೆ, ನೋರ್ತಭರಷಟರಾಗಿ ಮಾಡುರ್ತತರುವುದು. ಇವತುತ ಯಾರೂ 'ನೋನು ಸರಿಯಾದ ರಿೋರ್ತೋಲ್ಲ ಬದುಕಿತಲ್ಿ, ಚ್ದನಾೆಗಿ ಬದುಕು, ನಮ್ಮ ಬದುಕು ಕದಟಟದ್ಾಗಿದ್ದರ, ಅದಕದಕ ಕಾರಣ ನಮ್ಮ ನರಗಳು ಸರಿಯಾಗಿ ಕಾಯಿ ನವಿಹಸದ್ದೋ ಇರದೂೋದು' ಇತಾ​ಾದಿಯಾಗಿ ಯಾರೂ ಬದೋರದಯೋರಿಗೂ ಹದೋಳದೂೋ ಹಾಗಿಲ್ಿ, ತನಗದ ತಾನದ ಕೂಡ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಳದೂಿೋ ಹಾಗಿಲ್ಿ. ನೋವು ಅವರ ಹತರ ಹದೂೋಗದಬೋಕು, ಅವರು ದುಬಾರಿಯಾದ್ದೂೆಂದು ಔಷರ್ ಬರಕದೂಡಾತರದ, ಅದನೆ 107

ನೋವು ತಗದೂೋಬದೋಕು. ಇದರಿಂದ್ದೋನಾಗತದತ; ನಮ್ಮ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತ ಮ್ತತಷುಟ ಹದಗದಡತದತ. ಮ್ತದತ ವದೈದಾರ ಹತರ ಹದೂೋಗದೂೋದು, ಅವರು ಇನೆಷುಟ ಔಷರ್ ಬರಕದೂಡದೂೋದು. ಒಳದಿೋ ಉಪಾಯ! ಆದರದ ಅದೂ ನನೆ ಮ್ುಖಾವಾದ ವಾದ ಅಲ್ಿ. ನಾನು ಹದೋಳದಬೋಕದೂೋಂರ್ತರದೂೋದು ಅಂದ್ದರ - ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ ಮ್ಗುವನುೆ ಸದೂಗಸಾಗಿ ನದೂೋಡಕದೂಂಡಳು, ಅವಳ ಬಸಿರುಬಾಣಂತನಗಳು ನನೆನೆ ಮ್ತ್ರ ಅನದೂೆೋ ವಾ​ಾಧಿಯಿಂದ ಪಾರುಮಾಡದುವ – ಅನದೂೆೋದು. ಅದಕಕಲ್ಿದಿದ್ದರ ಇವದಲ್ಿ ಮ್ುಂಚ್ದೋನದೋ ಆಗಿಬ್ಬಡದೂೋದು. ಅವಳೂ ಮ್ಕಕಳೂ ನನೆ ಕಾಪಾಡದುರ. ಎಂಟು ವಷಿಗಳಲ್ಲಿ ಅವಳು ಐದು ಮ್ಕಕಳನೆ ಹದತತಳು, ಎಲ್ಿವನೂೆ ನದೂೋಡಕದೂಂಡಳು, ಆದರದ ತನೆ ತಾನು ನದೂೋಡಕದೂಳಿಲ್ಲಲ್ಿ." "ಹಾಗಾದ್ದರ, ನಮ್ಮ ಮ್ಕಕಳಲ್ ದ ಿ ಎಲ್ಲಿ?" ಅಂತ ಕದೋಳ್ಳದ್ದ ನಾನು. "ಮ್ಕಕಳಾ?" ಅಂದ ಅವನು ಭಯಗರಸತನ ಹಾಗದ. "ದಯವಿಟುಟ ಕ್ಷಮಿಸಿ, ಅದನೆ ಜ್ಞಾಪಿಸದೂೋದಿರಂದ ನಮ್ಗದೋ ಹದಚು​ು ನದೂೋವಾಗದೂೋ ಹಾಗದ ಕಾಣತದತ" "ಪರವಾಯಿಲ್ಿ, ಬ್ಬಡ. ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ ತಂಗಿ ಅಣಣಂದಿರು ಅವುಗಳನೆ ನದೂೋಡದೂಕೋರ್ತದ್ಾರದ. ಮ್ಕಕಳು ನನೆ ಹತರ ಇರದೂೋಕದ ಅವರು ಬ್ಬಡಲ್ಲಲ್ಿ. ನನೆ ಆಸಿತೋನದೋ ಅವರಿಗದ ಬ್ಬಟದೂಕಟದಟ, ಅವರು ಮಾತರ ಮ್ಕಕಳನೆ ಕದೂಡಕದಕ ಒಪುಲ್ಲಲ್ಿ. ನಮ್ಗದೋ ಗದೂತತಲ್ಿ, ನಾನದೂಂರ್ರ ಹುಚು. ಅವರನದೆಲ್ಿ ಬ್ಬಟುಟ ನಾನೋಗ ಹದೂರಟುಹದೂೋಗಿತದಿೆೋನ. ಅವರನೆ ಹದೂೋಗಿ ನದೂೋಡದೋನದೂೋ ನದೂೋಡದ್ದ, ಆದ್ದರ ಬದಳದ ದ ಮೋಲ್ದ ಅವು ತಮ್ಮ ತಾಯಿತಂದ್ದಯರ ಹಾಗದ ಎಲ್ಲಿ ಅಗಿಬ್ಬಡತದೂವೋ ಅನದೂೆೋ ಹದದರಿಕದ ಅವರಿಗದ, ಅವು ತಮ್ಮ ಹಾಗಿರಬದೋಕು ಅನದೂೆೋದು ಅವರ ಆಸದ. ಮಾಡದೂೋದ್ದೋನು? ನನೆ ಮೋಲ್ದ ಅವರಿಗದ ನಂಬ್ಬಕದ ಇಲ್ಿ, ಅಲ್ಿದ್ದ ಅವುಗಳನೆ ಬದಳಸ ದ ದೂೋದಕದಕ ನನಗದ ಸಾರ್ಾವದೋ ಅನದೂೆೋದು ನಂಗದೋ ಗದೂರ್ತತಲ್ಿ. ಪಾರಯಶುಃ ಸಾರ್ಾವಿಲ್ಿ. ಯಾಕಂದ್ದರ ನಾನದೂಬಬ ವಾರ್ಿರ್ಜೋವಿ, ಊನಗದೂಂಡವನು. ಆದ್ದರ ನನಗದ ಒಂದು ಗದೂರ್ತತದ್,ದ ಹೌದು ಬದೋರದಯೋರಿಗದ ಗದೂರ್ತತಲ್ಿದಿರದೂೋ ಒಂದು. ನನೆ ಮ್ಕಕಳೂ ತಮ್ಮ ಸುತುತಮ್ುತತಲ್ೂ ಇರದೂೋ ಅನಾಗರಿಕರ ರ್ರವದೋ ಬದಳ್ಳೋರ್ತದ್ಾರದ. ನಾನವರನೆ ನದೂೋಡದ್ದ, ಮ್ೂರು ಸಲ್. ನಾನು ಅವರಿಗದ ಏನೂ ಮಾಡಲ್ಾರದ, ಉಹೂ​ೂ ಏನೂ ಇಲ್ಿ. ಈಗ ನಾನು ದಕ್ಷಿಣದಲ್ಲಿರದೂೋ ನಮ್ೂಮರಿಗದ ಹದೂೋಗಾತ ಇದಿೆೋನ. ಅಲ್ದೂಿಂದು ಸಣಣ ಮ್ನದ ಹಾಗೂ ಒಂದು ತದೂೋಟ ಇದ್ದ. ನನಗದ ಗದೂರ್ತತರದೂೋದು ಜನಕದಕ ಅರ್ಿವಾಗಕದಕ ಇನೂೆ ಬಹಳ ಕಾಲ್ ಬದೋಕು. ಸೂಯಿನಲ್ಲಿ ನಕ್ಷತರಗಳಲ್ಲಿ ಕಬ್ಬಬಣ ಮ್ರ್ತತತರ ಲ್ದೂೋಹಗಳು ಎಷಿಟವದ ಅನದೂೆೋದನಾೆದೂರ ರ್ತಳ್ಳಕದೂೋಬಹುದು, ಆದ್ದರ ನಮ್ಮ ಪಶುತನವನುೆ ರ್ತಳ್ಳದುಕದೂಳದೂಿೋದು ಕಷಟ, ತುಂಬ ಕಷಟ. ನೋವಾದ್ದರ ನನೆ ಕತದೋನಾದೂರ ಕದೋಳ್ಳತದಿೆೋರಿ, ಅದಕದಕ ನಾನು ಕೃತಜ್ಞ."

16 "ನೋವು ನನೆ ಮ್ಕಕಳ ಬಗದೆ ವಿಚ್ಾರಿಸಿದಿರ. ಇಲ್ೂಿ ಹಾಗದೋ, ಮ್ಕಕಳ ಬಗದೆ ಏನದಲ್ಿ ಭಯಂಕರ ಕತದಗಳನೆ ಕಟಾತರದ ಜನ. ಮ್ಕಕಳು ಅಂದ್ದರ ದ್ದೋವರು ಕದೂಟಟ ವರ ಅಂತಾರದ, ಆನಂದದ ನದಲ್ದ ಅಂತಾರದ! ಇವದಲ್ಿ ಒಂದು ಕಾಲ್ದಲ್ಲಿದೆದುೆ, ಈಗ ಖಂಡತ ಹಾಗಿಲ್ಿ, ಮ್ಕಕಳು ಅಂದರದ ಪಿೋಡದಗಳು, ಬದೋರದೋನೂ ಅಲ್ಿ. ಇದು ಅನದೋಕ ತಾಯಂದಿರ ಅನುಭವ ಕೂಡ, ಕದಲ್ವು ಸಲ್ ತಮ್ಗದೋ

ಅರಿವಿಲ್ಿದ್ದ

ಹಾಗದ

ಹದೋಳಾತರದ

ಕೂಡ.

ಆಸಿತವಂತರ

ಮ್ನದಗಳ

ತಾಯಂದಿರನುೆ

ಕದೋಳ್ಳ,

ಅವರಿಗದಲ್ಲಿ

ಕಾಯಿಲ್ದಯಾಗಿಬಡತದೂತೋ, ಎಲ್ಲಿ ಸತುತ ಹದೂೋಗಿಬ್ಬಡಾತರೂ ದ ೋ ಅನದೂೆೋ ಭಯದಿಂದ ಅವರಿಗದ ಮ್ಕಕಳೋದ ಬದೋಡ ಅನೆಸತದತ. ಮ್ಕಕಳಾದೂರ ಅವರನೆ ಬದಳ್ಳಸದೂೋಕದ ಅವರಿಗದ ಇಷಟವಿರಲ್ಿ, ಯಾಕಂದ್ದರ ಅವರನದೆಲ್ಲಿ ತಾವು ಹಚ್ಚುಕೂ ದ ಂಡುಬ್ಬಡದೂತೋವ್ಸೋ, ಇದರಿಂದ್ಾಗಿ ಏನದೋನು ಅನುಭವಿಸಬದೋಕಾಗುತದೂತೋ ಅನದೂೆೋ ಭಯ ಅವರಿಗದ. ಮ್ಕಕಳ ಪುಟಟ ಪುಟಟ ಕದೈಕಾಲ್ೆಳು, ಮ್ುದುೆ ಮ್ುಖ,

ಪುಟಾಣ್ ದ್ದೋಹ ಇವುಗಳು ಸಂತದೂೋಷವನದೆೋನದೂೋ ಕದೂಡತದತ, ಆದರದ ಅವಕದಕಲ್ಲಿ ಏನಾದೂರ ಆಗಿಬ್ಬಡತದೂತೋ ಸತದತೋ 108

ಹದೂೋಗಿಬಡತದೂತೋ ಅನದೂೆೋ ಆತಂಕ ಅವರನೆ ಕಾಡತದತ. ಮ್ಕಕಳ್ಳಂದ ಆಗದೂೋ ಅನುಕೂಲ್ ಅನಾನುಕೂಲ್ಗಳನುೆ ಹದೂೋಲ್ಲಸಿ ನದೂೋಡದ್ದರ, ಅನಾನುಕೂಲ್ವದೋ ಹದಚು​ು ಅನೆಸಿಬ್ಬಡತದತ. ಇದ್ದಲ್ಿ ಮ್ಕಕಳ ಬಗದೆ ತಮ್ಗಿರದೂೋ ಪಿರೋರ್ತಯ ಸಂಕದೋತ ಅಂತ ಭಾವಿಸಿ ನದೋರವಾಗಿಯೂ ಅವರು ಹೋಗದ ಹದಮಮಯಿಂದ ಹದೋಳ್ಳಕದೂೋತಾರದ. ಈ ರಿೋರ್ತಯ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳ್ಳಂದ ತಾವು ಪಿರೋರ್ತಯನದೆೋ ಅಲ್ಿಗಳ್ಳರ್ತದಿೆೋವಿ, ಈ ಮ್ೂಲ್ಕ ತಮ್ಮ ಸಾವರ್ಿ ಮ್ನದೂೋಭಾವವನೆ ತದೂೋರಿಸಿತದಿೆೋವಿ ಅನದೂೆೋದನೆ ಅವರು ಗಮ್ನಸದೂೋದ್ದೋ ಇಲ್ಿ. ಮ್ಗುವಿನ ಬಗದೆ ಪಿರೋರ್ತಗಿಂತ ಹದಚ್ಾುಗಿ ಅವರನೆ ಕಾಡದೂೋದು ಅವಕದಕಲ್ಲಿ ಕಾಯಿಲ್ದ ಆಗತದೂತೋ, ಎಲ್ಲಿ ಸತುತಹದೂೋಗತವ್ಸೋ ಅನದೂೆೋ ಭಯ. ಹಾಗಾಗಿ ತಾವು ಪಿರೋರ್ತಸದೂೋ ಮ್ಗು ಅವರಿಗದ ಬದೋಕೂಂತ ಅನೆಸದೂೋದಿಲ್ಿ. ತಮ್ಮ ಪಿರೋರ್ತಯ ರ್ಜೋವಕದೂಕೋಸಕರ ತಮ್ಮನುೆ ತಾ​ಾಗಮಾಡಕದೂಳದೂಿೋಕದ ಅವರು ಸಿದಧರಿರದೂೋಲ್ಿ; ಅದರ ಬದಲ್ು ತಮ್ಮ ಹತಕದೂಕೋಸಕರ ತಾವು ಪಿರೋರ್ತಸದೂೋ ರ್ಜೋವವನೆ ಅವರು ಬಲ್ಲ ಕದೂಡಕದಕ ಸಿದಧವಾಗಾತರ.ದ "ಇದು ಪದರೋಮ್ವಾಗಿರದ್ದ ಸಾವರ್ಿ ಎಂಬುದು ಸುಷಟವಾಗಿದ್ದ. ಆದರದ ಅವರನುೆ - ಅದ್ದೋ ಹಣವಂತ ಕುಟುಂಬಗಳ

ತಾಯಂದಿರನುೆ – ತಮ್ಮ ಮ್ಕಕಳ ಆರದೂೋಗಾದ ಬಗದೆ ಒದ್ಾೆಡುತಾತರದಂಬುದನುೆ ನದನಪಪಿಸಿಕದೂಂಡರದ ಅವರ ಸಾವರ್ಿಕಾಕಗಿ

ಬದೈಯಲ್ು ಮ್ನಸು್ ಬಾರದು. ಇದಕದಕಲ್ಿ ಕಾರಣರಾದವರು ಅದ್ದೋ ಹಣವಂತವಗಿದ ವದೈದಾರುಗಳು. ಮ್ೂರು ಅರ್ವಾ ನಾಲ್ುಕ ಮ್ಕಕಳಾದ್ಾಗ ಮೊದಮೊದಲ್ ವಷಿಗಳಲ್ಲಿ ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ ತದೂಡಗಿಕದೂಂಡದೆ ಬಗದಯನುೆ ನದನದಸಿಕದೂಂಡಾಗ ಈಗಲ್ೂ ನಾನು ಭಯದಿಂದ ತತತರಿಸುವಂತಾಗುತತದ್ದ. ನಾವು ಆಗ ಬದುಕನುೆ ರ್ಜೋವಿಸಲ್ದೋ ಇಲ್ಿ, ಅದರ ಬದಲ್ಲಗದ ಮ್ುಳುಗುವ ಹಡಗಿನಲ್ಲಿದೆವರಂತದ ನರಂತರ ಅಪಾಯ, ಮ್ತತದರಿಂದ ಪಾರಾಗುವ ಹವಣ್ಕದಯಲ್ಲಿಯೋ ಮ್ುಳುಗಿದ್ದೆವು. ನನೆನುೆ ದಮ್ನಸಲ್ು ತನೆ ಮ್ಕಕಳ ಆರದೂೋಗಾದ ಬಗದೆ ಚ್ಚಂರ್ತಸುವವಳಂತದ ಅವಳು ಉದ್ದೆೋಶಪೂವಿಕವಾಗಿಯೋ ನಟಿಸುರ್ತತದೆಳೋದ ನದೂೋ ಎಂಬ ಅನುಮಾನ ಕದಲ್ವದೋಳದ ನನೆನುೆ ಕಾಡುರ್ತತತುತ. ಆದರದ ಎಲ್ಿ ಸರಳವಾಗಿ ಅವಳ ಪರವಾಗಿಯೋ ವರ್ತಿಸಿದೆವು; ಇಂತಹ ಸನೆವದೋಶಗಳಲ್ಲಿ ಅವಳು ಮಾಡದುೆ ಆಡದ್ದೆಲ್ಿ ನಟನದಯಾಗಿತದತೋನದೂೋ. ಆದರದ, ಉಹೂ​ೂ! ಅವಳದೋ ನರಳುರ್ತತದೆಳಲ್ಿ, ತನೆ ಮ್ಕಕಳ ಬಗದೆ ಚಡಪಡಸುತತ ನರಂತರವಾಗಿ ತನೆನುೆ ತಾನು ಹಂಸಿಸಿಕದೂಳಿರ್ತತದೆಳಲ್ಿ. ಇದರಿಂದ್ಾಗಿ ಅವಳ್ಳಗೂ ಹಂಸದ, ನನಗೂ ಹಂಸದ!

ಅದನುೆ ಅನುಭವಿಸುವುದು ಅವಳ್ಳಗದ ಅಸಾರ್ಾವಾಗಿತುತ. ಹೋಗಾಗುರ್ತತದುೆದು ಇತರ ಪಾರಣ್ಗಳಲ್ಲಿರುವ ಸಹಜವಾದ

ಮ್ಕಕಳ ಬಗದಗಿನ ಒಲ್ವು, ಎಲ್ಿ ತಾಯಂದಿರಿಗಿರುವಂತದ ಮೊಲ್ದಯೂಡುವುದು, ಮ್ುದಿೆಸುವುದು, ಕಾಪಾಡುವುದು ಮ್ುಂತಾದ ಸಹಜ ಪರವೃರ್ತತಗಳ್ಳದೆರೂ, ಪಾರಣ್ಗಳಲ್ಲಿರದ ಊಹದ ಮ್ತುತ ಕಾರಣಪರವೃರ್ತತ ಇರುವುದರಿಂದಲ್ದೋ. ತನೆ ಪಿಳದಿಗಳ್ಳಗದೋನಾಗುವುದ್ದೂೋ ಎಂಬ ಆತಂಕ ಕದೂೋಳ್ಳಗಿರುವುದಿಲ್ಿ, ಅದಕದಕ ಬರಬಹುದ್ಾದ ಕಲ್ುನದ ಅದಕಿಕರುವುದಿಲ್ಿ, ಕಾಯಿಲ್ದಗಳ್ಳಂದ ಸಾವಿನಂದ ಅವನುೆ ಕಾಪಾಡಲ್ು ಏನದಲ್ಿ ಉಪಚ್ಾರ ಮಾಡಬದೋಕದಂದು ಮಾನವರು ಭಾವಿಸಾತರದೂೋ ಅಂರ್ ಭಾವನದಗಳು ಅದಕಿಕರುವುದಿಲ್ಿ. ಹೋಗಾಗಿ ಕದೂೋಳ್ಳಗದ ತನೆ ಪಿಳದಿಗಳದಂದರದ ಪಿೋಡದಗಳಲ್ಿ. ಅದು ತನೆ ಪಿಳದಿಗಳ್ಳಗದ ಮಾಡಬದೋಕಾದೆನೆಷದಟೋ ಸಂತಸದಿಂದ ಮಾಡತವದ; ಹೋಗಾಗಿ

ಪಿಳದಿಗಳದಂದರದ ಕದೂೋಳ್ಳಗದ ಪಾರಣ! ಪಿಳದಿಯಂದಕದಕ ರದೂೋಗ ಬಂದರದ ಅದು ಮಾಡುವುದು ನಖರವಾಗಿ ಇಷಟನದೆೋ – ಕಾವು ಕದೂಡುವುದು ಗುಟುಕು ರ್ತನೆಸುವುದು, ಅಷದಟ. ಹೋಗದ ಮಾಡುವುದರ ಮ್ೂಲ್ಕ ತಾನು ಮಾಡಬದೋಕಾದೆನೆ ಮಾಡತದ್ದೆೋನದ ಎಂಬ ಅರಿವು ಅದಕಿಕರತದತ. ಪಿಳದಿ ಸತತರದ ಅದ್ದೋಕದ ಸತುತಹದೂೋಯುತ ಅಂತಲ್ಾಗಲ್ಲೋ, ಎಲ್ಲಿಗದ ಹದೂೋಗಿದ್ದ ಅಂತಲ್ಾಗಲ್ಲೋ ಕದೋಳದೂಕಳೂ ದ ಿೋದಿಲ್ಿ. ಸವಲ್ು ಹದೂತುತ ತಹತಹಪಡತದತ, ಆಮೋಲ್ದ ಎಲ್ಿ ಮ್ರದತು ಹಂದಿನ ಹಾಗದಯೋ ರ್ಜೋವಿಸಕದಕ ತದೂಡಗತದತ. ಆದರದ ನಮ್ಮ ನತದೃಷಟ ಹದಣುಣಮ್ಕಕಳು, ನನೆ ಹದಂಡರ್ತೋನೂ ಸದೋರಿದ ಹಾಗದ, ಹಾಗಲ್ಿ. ಕಾಯಿಲ್ದ ಮ್ತತದನೆ ವಾಸಿಮಾಡದೂೋದು ಹದೋಗದ ಅನದೂೆೋದರ ಹದೂರತಾಗಿ, ಮ್ಕಕಳನೆ ಬದಳಸ ದ ದೂೋದು ಹದೋಗದ ಅನದೂೆೋದರ ಬಗದೆ ಪುಸತಕಗಳನೆ ಓದ್ದೂೋದು, ತನಗಿಂತ ಹರಿಯರಾದ ಅವರಿವರನೆ ಕದೋಳದೂದು ಮಾಡಾತನದೋ ಇದೆಳು. ಮ್ಗುವಿಗದ ಹಾಲ್ೂಡಸದೂೋದು ಹೋಗದ, 109

ಹೋಗದ ಮಾಡದಬೋಕು ಅಂತದಲ್ಿ;

ಇದ್ದೂಂದು ವಿಷಯದ ಬಗದೆ ಮಾತರ ಅಲ್ಿ, ಇನೂೆ ಏನದೋನನದೂೆೋ; ಬಟದಟಬರದ, ಏನು ಕುಡಸಬದೋಕು, ಹದೋಗದ ಸಾೆನ ಮಾಡಸದಬೋಕು,

ಮ್ಲ್ಗಿಸದೂೋದು, ನಡದಸೂ ದ ೋದು, ಒಳದಿ ಗಾಳ್ಳ ಇರದೂೋ ಕಡದ ಕಕದೂಿಂಡು ಹದೂೋಗದೂೋದು – ಹೋಗದೋ. ಇದ್ದಲ್ಿಕೂಕ ನಾವು, ಅದರಲ್ೂಿ ಅವಳು, ಪರರ್ತ ವಾರ ಹದೂಸ ವಿಷಯ ಕಲ್ದಹಾಕದೂೋಳು, ಇನೂೆ ನನದೆಯಿಂದ ಮಾತರವದೋ ಪರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಮ್ಕಕಳದ ಹುಟಟಕದಕ ಶುರುವಾಗಿದ್ದ ಅನದೂೆೋ ಹಾಗದ. ಯಾವುದ್ಾದರೂ ಮ್ಗುವಿಗದ ಸರಿಯಾಗಿ ಹಾಲ್ೂಡಸದ್ದೋ ಇದೆರದೂೋ, ಸರಿಯಾಗಿ ಅರ್ವಾ ಸರಿಯಾದ ಸಮ್ಯದಲ್ಲಿ ಸಾೆನ ಮಾಡಸದ್ದೋ ಇದೆರದೂೋ, ಮ್ಗು ಕಾಯಿಲ್ದ ಬ್ಬದ್ಾೆಗಲ್ದೂೋ, ನಮ್ಮ ಕದಲ್ಸ ಮಾಡದ್ದೋ ಇರದೂೋದಕದಕ ನಮ್ಮನೆ ಬದೈಕದೂೋರ್ತದಿವ. “ಮ್ಕಕಳು ಚ್ಚನಾೆಗಿದ್ಾೆಗ ಇವದಲ್ಿ; ಆದರೂ ಆಗಲ್ೂ ಒಂದು ರಿೋರ್ತ ಹಂಸದಯೋ. ಆದರದ ಯಾವುದ್ಾದರೂ ಮ್ಗು ಕಾಯಿಲ್ದ ಬ್ಬದೆರಂತೂ, ಅದು ಉಲ್ಬಣವಾಗಿತತುತ, ನರಕವದೋ ಸೃಷಿಟಯಾಗಿಬ್ಬಡತತುತ. ಕಾಯಿಲ್ದಗಳನೆ ವಾಸಿಮಾಡಬಹುದು, ಆ

ಕುರಿತು ವಿಜ್ಞಾನ ಮ್ುನೆಡದದಿದ್ದ, ಜನರು – ವದೈದಾರು – ಅದರ ಬಗದೆ ರ್ತಳ್ಳದವರಿದ್ಾೆರದ ಅಂತದಲ್ಿ ಭಾವನದ. ಆ! ಆದರದ ವದೈದಾರಿಗದಲ್ಿ ವಿಷಯ ರ್ತಳ್ಳದಿರಲ್ಿ, ಅವರಲ್ೂಿ ತುಂಬ ಬುದಿಧವಂತರಿಗದ ಮಾತರ ಗದೂರ್ತತರೂ ದ ೋದು. ಮ್ಗುವಿಗದ ಹುಷಾರಿಲ್ಿದಿದೆರದ ಅತಾಂತ ಕುಶಲ್ ವದೈದಾರನೆ ಮಾತರ, ಯಾರು ವಾಸಿಮಾಡಬಲ್ಿರದೂೋ, ಅಂರ್ವರನೆ, ಮಾತರ ಸಂಪಕಿ​ಿಸದಬೋಕು, ಆಗ ಮ್ಗು ಬದುಕುತದತ. ಅಂತಹ ವದೈದಾರು ನಮ್ಗದ ಸಿಕಕದಿದೆರದ, ಅರ್ವಾ ಅಂರ್ ವದೈದಾರು ವಾಸ ಮಾಡದೂೋ ಕಡದ ನೋವಿಲ್ಿದಿದ್ದರ, ಮ್ಗು ಹದೂೋಯಿತು ಅಂತಲ್ದೋ ಲ್ದಕಕ. ಇದು ನನೆ ಹದಂಡರ್ತಗದ ಮಾತರ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ವಿಷಯ ಅಲ್ಿ, ಇದು ಆ ವಗಿದ ಎಲ್ಿ ಹದಂಗಸರ ಪಾಡು, ಅವರಿಗದ ಎಲ್ಿ ಕಡದಯಿಂದಲ್ೂ ಕದೋಳ್ಳಸದೂೋದು ಒಂದ್ದೋ ದನ. ಇವಾನ್ ಜ಼ಕಾಯಿ​ಿಚ್ ಅವರನೆ ಸರಿಯಾದ ಸಮ್ಯಕದಕ ಕರದಸೂ ದ ೋದಕದಕೋ ಸಾರ್ಾವಾಗದೆಕಾಕಗಿ ಕಾ​ಾದರಿೋನ್ ಸದಮನದೂೋವಾೆ ಇಬಬರು ಮ್ಕಕಳನೆ ಕಳದದುಕದೂಂಡಳು; ಆದರದ ಅದ್ದೋ ಇವಾನ್ ಜ಼ಕಾಯಿ​ಿಚ್ ಮೋರಿ ಇವಾನದೂೋವಾೆಳ ಹರಿಯ ಮ್ಗಳನೆ ಬದುಕಿಸಿದರು, ಪದಟದೂರೋವ್ ದಂಪರ್ತಗಳು ವದೈದಾರ ಸಲ್ಹದ ಮೋರದಗದ ಮ್ಗುವನೆ ಎಲ್ದಿಲ್ಲಿ ಕರದದ್ೂ ದ ಯಾಬದೋಕದೂೋ ಅಲ್ದಲ್ ಿ ಿ ಸಮ್ಯಕದಕ ಸರಿಯಾಗಿ ಕರದದುಕದೂಂಡು ಹದೂೋಗಿದೆರು. ಹೋಗಾಗಿ ಮ್ಗು ಬದುಕುಳ್ಳೋತು. ಅವರದೋನಾದೂರ ಯಾಮಾರಿದೆರದ ಮ್ಗು ಕದೈಗದ ಸಿಕಿತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಇನದೂೆಬಬರು ವದೈದಾರ ಸಲ್ಹದ ಪರಕಾರ ಸೂಕ್ಷಮವಾಗಿದೆ ದಕ್ಷಿಣದ್ದೋಶಕದಕ ಕರದದ್ೂ ದ ಯುೆ ಮ್ಗುವನೆ ಬದುಕಿಸಿಕದೂಂಡರು. ಮ್ನದೋಲ್ಲ ಮ್ಗು ಕಾಯಿಲ್ದ ಬ್ಬದಿೆರದೂೋವಾಗ ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ ಹದೋಗದ ತಾನದ ಶ್ಾಂತವಾಗಿರಕಾಕಗತದತೋ? ಅವಳ್ಳಗದೂೋ ತನೆ ಮ್ಕಕಳ ಬಗದೆ ಪಾರಣ್ಗಳ್ಳಗಿರದೂೋ ಸಹಜ ಒಲ್ವು, ಇವಾನ್ ಜ಼ಕಾಯಿ​ಿಚ್ ಅವರನೆ ಸರಿಯಾದ ಸಮ್ಯಕದಕ ಕಾಣದೂೋದಕದಕ ಸಾರ್ಾವಾದರದ ಮಾತರ ಕಾಯಿಲ್ದ ವಾಸಿಯಾಗದೂೋದು. ಆದರದ ಅವರು ಏನು ಸಲ್ಹದ ಕದೂಡಾತರದ ಅನದೂೆೋದನೆ ಯಾರೂ ಊಹಸಿಕದೂಳಿಕಕದ ಸಾರ್ಾವಿಲ್ಿ. ಏನು ಹದೋಳದಬೋಕೂಂತ ಅವರಿಗೂ ಗದೂರ್ತತರತದೂತೋ ಇಲ್ದೂವೋ. ಯಾಕದೋಂದ್ದರ ತನಗದೋನು ಗದೂರ್ತತಲ್ಿ, ಯಾವ ಉಪಯೋಗಕೂಕ ತಾನು ಬರಲ್ಾರದ ಅನದೂೆೋದು ಅವರ ಭಾವನದ; ಆದರದ ಜನ ತನಗದೋನೂ ಗದೂರ್ತತಲ್ಾಿಂತ ಅಂದುಕದೂಂಡುಬ್ಬಡಾತರದೋನದೂೋ ಅಂತ ಅವರು ಅಲ್ಲಿಂದಿಲ್ಲಿ ಹದೂೋಗಾತ ಇತಾಿರದ. ನದೂೋಡ, ಅವಳದೋನಾದೂರ ನಜವಾಗಿ ಒಂದು ಪಾರಣ್ಯೋ ಆಗಿದಿೆದ್ದರ, ಅವಳು ಇಷದಟಲ್ಿ ಅನುಭವಿಸಬದೋಕಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅರ್ವಾ ಸಾಮಾನಾ ಮ್ನುಷಾಳಾಗಿದಿೆದ್ದರ ದ್ದೋವರಲ್ಲಿ ನಂಬ್ಬಕದ ಇಟದೂಕಂಡು, ‘ಕದೂಡದೂೋನೂ ದ್ದೋವರದ, ಕಿತದೂಕಂಡು ಹದೂೋಗದೂೋನೂ ಅವನದೋ. ದ್ದೋವರಿಂದ ಯಾರೂ ತಪಿುಸಿಕದೂಳಿಕಾಕಗಲ್ಿ’ ಅಂದುಕದೂಂಡು ಪಾರರ್ಿನದ ಮಾಡತದೆಳು. “ಹೋಗಾಗಿ ಮ್ಕಕಳ ಜದೂತದಗಿನ ಬದುಕು ನನೆ ಹದಂಡರ್ತೋಗದ, ಅದರಿಂದ್ಾಗಿ ನನಗೂ, ಸಂತದೂೋಷದ್ಾಯಕವಾಗದ್ದ ಒಂದು ರಿೋರ್ತೋಲ್ಲ ತಲ್ಿಣವದೋ ಆಯಿತು. ತನೆ ಬವಣದೋನ ಅವಳು ಹದೋಗದ ತಾನದ ತಪಿುಸಿಕದೂಳಿಬಹುದು? ಒಂದ್ದೋ ಸಮ್ ಅವಳು ತನೆನೆ ತಾನು ಹಂಸಿಸಿಕದೂಳಿತದೂಡಗಿದಳು. ಯಾವಾಗಲ್ಾದರದೂಮಮ ನಾವು ಹದೂಟದಟಕಿಚ್ಚುನ ಪರದಶಿನ ಮಾಡ ಆಮೋಲ್ದ ಸಮಾಧಾನಸಿ​ಿರ್ತಗದ ಬಂದ ನಂತರ, ಅರ್ವಾ ಜಗಳದ ನಂತರ, ಇನಾೆದರೂ ಕದೂಂಚ ಓದಿನಲ್ಲಿ ತದೂಡಗಬಹುದು ಅಂತಲ್ದೂೋ, 110

ಗಂಭಿೋರವಾಗಿ ಯೋಚನದಯಲ್ಲಿ ಮ್ುಳುಗಬಹುದು ಅಂತಲ್ದೂೋ ಅಂದುಕದೂಂಡು ಮ್ನಸ್ನುೆ ಹದೂಂದಿಸಿಕದೂಳದೂಿೋ ಸರಿಯಾಗಿ ವಾಸಾ​ಾಗದ ಮೈಲ್ಲ ಹುಷಾರಿಲ್ಿ ಅಂತಲ್ದೂೋ, ಮಾಷಾಳ್ಳಗದ ಆಮ್ಶಂಕದ ಅಂತಲ್ದೂೋ, ಆಂಡೂರಷಾ ಮೈಮೋಲ್ದ ದದುೆಗಳು ಎದಿೆವದ ಅಂತಲ್ದೂೋ ಗದೂತಾತಗಿ ನಮ್ಮ ಸಮಾಧಾನವದಲ್ಿ ಸಮಾಧಿಯಾಗಿತತುತ; ಆ ಮ್ುಂದಿನ ಗಳ್ಳಗದಗಳು ನರಕವದೋ ಸರಿ, ಬದುಕಲ್ಿ. ಮ್ಗುವನೆ ಎಲ್ಲಿಗದ ಕಕದೂಿಂಡು ಹದೂೋಗದಬೋಕು, ಯಾವ ಡಾಕೆ ಹರ್ತತರಕದಕ, ಇದ್ದೋ ತಾಕಲ್ಾಟ, ಆಮೋಲ್ದ ಇದ್ದೆೋ ಇದಾಲ್ಿ,

ಮ್ಗುವಿಗದ ಎನಮ್ ಕದೂಡದೂೋದು, ಮೈತಾಪ ನದೂೋಡದೂೋದು, ಔಷಧಿ ಕುಡಸದೂೋದು, ಡಾಕೆನೆ ನದೂೋಡದೂೋದು – ಇದ್ದೋ. ನಾನಾಗಲ್ದೋ ಹದೋಳ್ಳದ ಹಾಗದ, ನಮ್ಮ ಸಾಂಸಾರಿಕ ರ್ಜೋವನ ಇನೂೆ ಒಂದು ಹದಕದಕೋ ಬಂದಿಲ್ಲಿಲ್ಿ, ಬರಿೋ ಕಲ್ುನಾತಮಕವ್ಸೋ ವಾಸತವವ್ಸೋ ಆದ ಅಪಾಯಗಳ್ಳಂದ ಹದೋಗದ ಪಾರಾಗದೂೋದು ಅನದೂೆೋದ್ದೋ ಚ್ಚಂತದ. ಬಹುತದೋಕ ಸಂಸಾರಗಳ ಈಗಿೋಗ ಇದ್ದೋನದೋ. ಆದ್ದರ ನಮ್ಮ ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ ಅದು ಬ್ಬಗಡಾಯಿಸಿತುತ. ನನೆ ಹದಂಡರ್ತಗದೂೋ ಮ್ಕಕಳು ಅಂದ್ದರ ಪಾರಣ, ಎಲ್ಿವನೂೆ ನಂಬದೂೋ ಸವಭಾವ. "ಹೋಗಾಗಿ ಮ್ಕಕಳು ಇದಿೆದಿರಂದ ನಮ್ಮ ಬದುಕು ಹಸನಾಗದೂೋದಿರಲ್ಲ, ವಿಷಮ್ವಾಯುತ. ಅಲ್ಿದ್ದ, ಮ್ಕಕಳ ತಕರಾರು ಬದೋರದ. ನಮ್ಗದ ಮ್ಕಕಳಾದ ತಕ್ಷಣವದೋ ಅವು ನಮ್ಮ ನಡುವಣ ರ್ತಕಾಕಟಕದಕ ಕಾರಣವಾದುವ, ಅವರು ಬದಳ್ಳೋತಾ ಬದಳ್ಳೋತಾ ಅದು ಇನೆಷುಟ ಹದಚ್ಾುಯುತ. ಅವು ಅಪಸವರಗಳು ಮಾತರವಲ್ಿ, ನಮ್ಮ ನಡುವಣ ಕದನದಲ್ಲಿ ಒಬಬರ ಮೋಲ್ದೂಬಬರು ಪರಯೋಗಿಸದೂೋ ಆಯುರ್ಗಳಾದುವ. ನಮಿಮಬಬರಿಗೂ ಒಂದ್ದೂಂದು ಇಷಟವಾದ ಆಯುರ್ ಹಡಕದೂಂಡು ಹದೂೋರಾಟಕದಕ ಇಳ್ಳೋರ್ತದಿವ. ನಾನು ನನೆ ಹದಂಡತ ಜದೂತದ ಹದೂೋರಾಡತದೆದುೆ ವಾಸಾ​ಾ ಜದೂತದ, ನಮ್ಮ ಹರಿೋ ಮ್ಗ; ಅವಳದೂ ಲ್ಲೋಸಾ ಜದೂತದ ಕದನಕಿಕಳ್ಳೋತಾ ಇದುಿ. ಅಷುಟ ಮಾತರ ಅಲ್ಿ, ಮ್ಕಕಳು ದ್ದೂಡಡವರಾಗಾತ ಅವುಗಳ ಸವಭಾವವೂ ಮೊನಚ್ಾಯಿತು; ನಾವಿಬಬರು ನಮ್ಮ ಸಹಾಯಕದಕ ಕರದದುಕದೂಳಾತ ಇದೆ ಮ್ಕಕಳಲ್ೂಿ ಎರಡು ಬಣಗಳಾದುವ. ಆ ಬಡಪಾಯಿಗಳು ಇದರಿಂದ್ಾಗಿ ತುಂಬ ಬವಣದ ಪಡದೂೋ ಹಾಗಾಯುತ. ಯಾಕಂದ್ದರ ನಮಿಮಬಬರದು ನರಂತರ ಕದನ, ಆ ಬಗದೆ ಯೋಚನದ ಮಾಡಕೂಕ ಸಮ್ಯ ಇಲ್ಿದ್ದ ಇರದೂೋ ಅಷುಟ. ಮ್ಗಳು ನನೆ ಜದೂತದ; ತಾಯಿೋನ ಹದೂೋಲ್ಾತ ಇದೆ ಹರಿೋ ಮ್ಗ ಅವಳ್ಳಗದ ಅಚು​ುಮಚು​ು, ಹೋಗಾಗಿ ಅವನು ಎಷದೂಟೋ ವದೋಳದ ನನೆನೆ ದ್ದವೋಷಿಸದೂೋ ಹಾಗದ ಕಾಣ್ಸಿತತುತ."

17 "ಸರಿ, ಹೋಗದ ನಾವು ಬದುಕಿದಿವ. ನಮಿಮಬಬರ ನಡುವಣ ಸಂಬಂರ್ ಬತಾಿ ಬತಾಿ ಬ್ಬಗಡಾಯಿಸುತ. ಕದೂನದಗದ ಎಂರ್ ಹಂತ ತಲ್ುಪಿತೂ ಅಂದ್ದರ, ಭಿನಾೆಭಿಪಾರಯ ನಮ್ಮ ನಡುವಣ ದ್ದವೋಷಕದಕ ಕಾರಣವಾಗದ್ದ, ದ್ದವೋಷವದೋ ಭಿನಾೆಭಿಪಾರಯಕದಕ ಕಾರಣ ಅನದೂೆೋ ಹಾಗಾಯುತ. ಅವಳು ಹದೋಳ್ಳದೆಕಕದ ಲ್ಿ ಹದೋಳದೂೋ ಮ್ುಂಚ್ದಯೋ ನನೆದು ನಕಾರ, ಹಾಗದಯೋ ನಾನು ಅಂದದೆಕಕದ ಅವಳ ಪರರ್ತಕಿರಯ. "ಮ್ದುವದಯಾದ ನಾಲ್ಕನದೋ ವಷಿದಲ್ಲಿ, ಒಬಬರನದೂೆಬಬರು ಅರ್ಿ ಮಾಡದೂಕಳೂ ದ ಿೋಕದ ಸಾರ್ಾವದೋ ಇಲ್ಿ ಅನದೂೆೋ ರ್ತೋಮಾಿನಕದಕ ಇಬಬರೂ ಬರದೂೋ ಹಾಗಾಯುತ. ಹೋಗಾಗಿ ನಮಿಮಬಬರ ಮ್ರ್ಾದ ಭಿನಾೆಭಿಪಾರಯಾನ ಬಗದ ಹರಿಸದೂೋ ಪರಯತೆವನದೆೋ ಕದೈಬ್ಬಟಿಟವಿ. ಸಣಣ ಪುಟಟ ವಿಷಯಗಳ ಬಗದೆ ಕೂಡ ನಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಅಭಿಪಾರಯಕದಕೋ ಸದ್ಾ ನಾವು ಅಂಟಿಕದೂಂಡರ್ತಿದಿವ, ವಿಶ್ದೋಷವಾಗಿ ಮ್ಕಕಳ ವಿಷಯಕೂಕ ಹಾಗದೋನದೋ. ಈಗ ನದನಪಿಸಿಕದೂಂಡರದ, ನಾನು ಅಂಟಿಕದೂಂಡ ರ್ತೋಮಾಿನಗಳು ನನಗದ ಪಿರಯವಾದವು ಅಂತ ಅನದೂೆೋ ಹಾಗಿಲ್ಿ, ಆದೂರ ಅದನುೆ ಬ್ಬಡತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಆದರದ ಅವಳದು ಸದ್ಾ ವಿರುದ್ಾಧಭಿಪಾರಯ; ಹಾಗಾಗಿ ಅವಳ ಅಭಿಪಾರಯಾನ ಒಪದೂುೋದು ಅಂದ್ದರ ಅವಳ್ಳಗದ ಮ್ಣ್ದ ಹಾಗದ ಅಂತ ನನೆ ಭಾವನದ; 111

ಇದಕದಕ ನಾನು ಸಿದಧನಾಗಿಲ್ಲಿಲ್ಿ. ಅವಳೂ ಹಾಗದೋನದೋ. ನನೆ ಬಗದೆ ಸರಿಯಾಗದೋ ನಡದದುಕದೂೋರ್ತದಿೆೋನ ಅನದೂೆೋ ಭಾವನದ ಅವಳ್ಳಗದ, ಹಾಗದೋನದೋ ನಾನು ಅವಳ ಬಗದೆ ಉದ್ಾರಿಯಾಗಿದಿೆೋನ ಅಂತಲ್ದೋ ಅಂದುಕದೂಂಡದ್ದೆ. ಇಬಬರದೋ ಇದ್ಾೆಗ ನಮ್ಮ ಮ್ಧದಾ ಮೌನ ತಾಂಡವವಾಡತತುತ; ಅಕಸಾಮತ್ ಮಾರ್ತಗಿಳ್ಳದರದ ಪಶುಗಳು ಒಂದರ ಜದೂತದ ಒಂದು ಕಿತಾತಡತವಲ್ಿ, ಹಾಗದ. 'ಗಂಟದ ಎಷಾಟಯುತ?' 'ಮ್ಲ್ಗದೂೋ ಹದೂತುತ' 'ರಾರ್ತರ ಅಡುಗದ ಏನು?' 'ಎಲ್ಲಿಗದ ಹದೂೋಗದೂೋಣ' 'ಪರ್ತರಕದಗಳಲ್ಲಿ ಏನು ಸುದಿೆ?' 'ಡಾಕಿೆಗದ ಹದೋಳ್ಳಕಳ್ಳಸು' 'ಮಾಷಾಗದ ಗಂಟಲ್ು ನದೂೋವು' ಇಂರ್ ಸಿೋಮಿತ ವಿಷಯಗಳ ಆಚ್ದಗಿನ ವಿಷಯಗಳ ಬಗದೆ ಮಾತಾಡದೂೋ ಧದೈಯಿ ಬಂದರದ ಮ್ುಂದ್ದ ಅದು ರ್ಗರ್ಗ ಉರಿಯೋ ಕದಂಡವಾಗಿತತುತ. ಕಾಫ್ಟ ಬಗದೆ, ಟದೋಬಲ್ ಕಾಿತ್ ವಿಷಯವಾಗಿ, ಇಲ್ಲ

ಬದೂೋನು – ಇಂರ್ ಕದಲ್ಸಕದಕ ಬಾರದ ವಿಷಯಗಳು ಕೂಡ ನಮ್ಮ ನಡುವದ ವಿರಸಕದಕ ಕಾರಣವಾಗಿತತುತ. ನನಗಂತೂ ಅವಳ ವಿಷಯ ಮೈ ಉರಿೋರ್ತತುತ. ಕದಲ್ವು ವದೋಳದ, ಅವಳು ಕಪ್ಗದ ಟಿೋ ಸುರಿಯೋವಾಗದೂಿೋ, ಕಾಲ್ುಗಳನಾೆಡಸದೂೋವಾಗದೂಿೋ, ಚಮ್ಚದಲ್ಲಿ

ಏನಾದೂರ

ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡು

ತನೆ

ತುಟಿ

ಹರ್ತತರ

ತಂದ್ಾಗದೂಿೋ

–

ಈ

ಸಂದಭಿದಲ್ೂಿ,

ಅವದಲ್ಿ

ಮ್ಹಾಪರಾರ್ಗಳದನದೂೋ ಅನದೂೆೋ ಹಾಗದ, ನನೆ ಪಿತತ ನದರ್ತತಗದೋರ್ತಿತುತ. ನನೆ ಕದೂೋಪ ನಯತವಾದ ರಿೋರ್ತೋಲ್ಲ ಬರ್ತಿತುತ, ಅದೂ ನಮ್ಮ ಸಲ್ಾಿಪದ ಹದೂರ್ತತಗದ ಸರಿಯಾಗಿ ಬರ್ತಿತುತ, ಅನದೂೆೋದನೆ ನಾನು ಗಮ್ನಸಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಒಂದಷುಟ ಹದೂತುತ ಸರಸ, ಮಾರನದೋ ಕ್ಷಣದಿಂದ ದಿೋರ್ಿ ಕಾಲ್ ವಿರಸ! ಪರಬಲ್ವಾದ ಪದರೋಮ್ದ ಗಳ್ಳಗದ, ನಂತರ ಬಲ್ವಾದ ವಿಷಮ್ ಸನೆವದೋಶ. ಪದರೋಮ್ದ ರ್ತೋವರತದ

ಕಡಮ ಇದ್ಾೆಗ ಉಂಟಾಗಿತದಿೆದುೆ ಅಲ್ು ಕಾಲ್ದ ಅಸಹನದ. ಪಿರೋರ್ತ ದ್ದವೋಷ – ಎರಡೂ ಪಾಶವಿೋ ಭಾವನದಗಳ ವಿರುದಧ ರ್ತೋರಗಳು ಅನದೂೆೋದು ಆಗ ನಮ್ಗದ ಅರ್ಿವಾಗಿ​ಿಲ್ಿ. ನಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಸಿ​ಿರ್ತೋನ ಅರ್ಿ ಮಾಡದೂಕಂಡದಿೆದ್ದರ ಹೋಗದೋ ಬಾಳನುೆ ಮ್ುಂದುವರಿಸದೂೋದು ಭಯಂಕರವಾಗಿತತುತ. ಆದರದ ನಮಿಮಬಬರಿಗೂ ಅದರ ಅರಿವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ತಪು​ು ದ್ಾರಿಯನುೆ ಹಡದು ಬದುಕಿದರದ ತನೆ ಬದುಕಿನ ಬವಣದಯ ಬಗದೆ ಅರಿವು ಮ್ಂಕುಗದೂಳುಿತದತ ಅನದೂೆೋದರ ಮೋಲ್ದ ಮ್ನುಷಾನ ಬ್ಬಡುಗಡದ ಹಾಗೂ ಶಿಕ್ಷದ ಆರ್ರಿಸಿರುತದವ. ಮ್ನದಗದಲ್ಸ, ತನೆ ಹಾಗೂ ಮ್ಕಕಳ ಬಟದಟಗಳನುೆ ಒಗದಯುವುದು, ಅವರಿಗದ ಪಾಹ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಡುವುದು, ಅವರ ಆರದೂೋಗಾ ರಕ್ಷಣದ ಇವುಗಳ ರ್ತೋವರತದ ಹಾಗೂ ಗಡಬ್ಬಡಯಲ್ಲಿ ಅವಳು ತನೆನುೆ ತಾನು ಮ್ರದಯಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದಳು; ನಾನಾದರದೂೋ ನನೆವದೋ ಜಗರ್ತತನಲ್ಲಿ ಮ್ಗೆನಾಗಿದ್ದೆ: ವದೈನ್, ಕಚ್ದೋರಿ ಕದಲ್ಸ, ಈಡು ಹದೂಡದಯುವುದು, ಮ್ತುತ ಇಸಿ​ಿೋಟಾಟ. ನಮ್ಗದ ಸದ್ಾ ಕದಲ್ಸಗಳ್ಳರುರ್ತತದುೆವು; ನಮ್ಗದ ಹದಚು​ು ಕದಲ್ಸಗಳ್ಳದೆಷೂಟ ಒಬಬರಿಗದೂಬಬರು ಹದಚು​ು ಅಸಹನದಯುಳಿವರಾಗಿರುತದತೋವದ ಎಂಬುದರ ಅರಿವು ನಮ್ಗಾಯಿತು. 'ನೋನು ಮ್ುಖ ರ್ತರುಗಿಸದೂೋದು ಸರಿಯೋ, ಆದರದ ನನದೆ ರಾರ್ತರ ಪೂರ್ತಿ ನೋನು ನನಗದ ಹಂಸದಕದೂಟದಟಯಲ್ಿ' ಅಂತ ನಾನು ಅಂದುಕದೂಂಡರದ, 'ನಮ್ಗದೋನದೂೋ ಅದು ಸರಿ ಅನೆಸಬಹುದು, ಆದರದ ನಾನು ರಾರ್ತರ ಪೂರ್ತಿ ಮ್ಗುವಿಗಾಗಿ ನದ್ದೆಗದಟಿಟದ್ದೆ' ಎಂದವಳು ಯೋಚ್ಚಸುರ್ತತದುೆದು ಮಾತರವಲ್ಿ, ಬಾಯಿಬ್ಬಟುಟ ಹದೋಳ್ಳಯೂ ಹದೋಳುರ್ತತದೆಳು. ಸಮೊೀಹನ, ಸನೆ ಮ್ುಂತಾದವುಗಳ ಬಗದೆ ಹದೂಸ ಸಿದ್ಾಧಂತಗಳು ಮ್ೂಖಿತನದವು ಮಾತರವಲ್ಿ ಅಸಹಾವಾದವು ಮ್ತುತ ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾದವು ಕೂಡ. ನನೆ ಹದಂಡರ್ತಗದ ಸನೆ, ನನೆದು ವಿಕೃತ ನಡವಳ್ಳಕದ ಅಂತ ಖಂಡತ ಚ್ಾಕದೂೋಿಟ್ ಹದೋಳ್ಳತದುರ; ಅಷದಟೋ ಅಲ್ಿ ಅದನೆ ವಾಸಿ ಮಾಡಕೂಕ ಪರಯರ್ತೆಸಿತದುರ. ಆದರದ ವಾಸಿಮಾಡಕದಕ ಏನಾದೂರ ಇದೆರದ ತಾನದೋ! "ಹೋಗದ ನಾವು ನರಂತರ ಮ್ುಸುಕಿನಲ್ಲಿ ಬದುಕಿದಿವ, ನಮ್ಗದ ನಮ್ಮ ಸಿ​ಿರ್ತ ಕಾಣ್ತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಏನಾಯತೋ ಅದು ಆಗದ್ದೋ ಇದಿೆದ್ದರ, ನಾನು ಮ್ುದುಕನಾಗದೂೋವರದಗೂ ಹಾಗದೋ ಬದುಕಿ, ಸಾಯೋ ಹದೂತತಲ್ಲಿ ಚ್ದನಾೆಗಿ ಬದುಕಿದ್ದ ಅಂತ ಯೋಚ್ಚಸಿತದ್ದೆ. ನನಗದ ನನೆ ಬದುಕಿನ ಬವಣದಯಾಗಲ್ಲೋ ನನೆ ಬದುಕಿನ ಸುತತಲ್ಲದೆ ಸುಳಾಿಗಲ್ಲೋ ಅರ್ಿವಾಗಿತರಲ್ಲಲ್ಿ. "ಒಬಬರನದೂೆಬಬರು ದ್ದವೋಷಿಸದೂೋ ಇಬಬರು ಅಪರಾಧಿಗಳನೆ ಒಂದ್ದೋ ಸಂಕದೂೋಲ್ದಯಳಗದ ಬ್ಬಗಿದಿರದೂೋ ರ್ರ ನಾವಿದಿವ, ಒಬಬರದೂಬಬರಿಗದ ವಿಷ ಊಡಾತ, ಆದರದ ಅದನೆ ರ್ತಳ್ಳಯಲ್ಾರದ್ದ. ಮ್ದುವದಯಾದವರಲ್ಲಿ ನೂರಕದಕ ತದೂಂಬತದೂತಂತತರಷುಟ ಜನ 112

ಅದ್ದೋ ರ್ರ ನರಕದಲ್ಲಿ ಬ್ಬದಿೆತಾಿರದ, ಬದೋರದ ಆಗದೂೋಕದ ಸಾರ್ಾವಿಲ್ಿ ಅನದೂೆೋದು ಆಗ ನನಗದ ಗದೂತಾತಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಒಂದ್ದೋ ರ್ರದ ಅರ್ವಾ ವಿಭಿನೆವಾದ ಬದುಕುಗಳಲ್ಲಿ ಇದು ಮಾತರ ಒಂದ್ದೋ ರಿೋರ್ತಯಾಗಿರತತಲ್ಿ, ಹದೋಗದ! ಜದೂತದಗಿದುೆ ಬಾಳದೂೋದು ದುಸತರ ಅಂತ ತಾಯತಂದ್ದಗಳ್ಳಗದ ಗದೂತಾತಗದೂೋ ಹದೂರ್ತತಗದ ಮ್ಕಕಳ ವಿದ್ಾ​ಾಭಾ​ಾಸಕದಕ ಪಟಟಣಕದಕ ಹದೂೋಗದಬೋಕಾದ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತ ಬಂದಿರತದತ." ಹೋಗಂದು ಆತ ಮೌನ ವಹಸಿದ, ಒಂದ್ದರಡು ಸಲ್ ತನಗದ ವಿಶಿಷಟವಾಗಿದೆ ಶಬೆ ಹದೂರಡಸಿದ; ಈಗದು ಅದುಮಿಕದೂಂಡ ಬ್ಬಕುಕಗಳಂತದ ಕದೋಳ್ಳಸುತ. ಯಾವುದ್ದೂೋ ಸದಟೋಷನ್ ಹರ್ತತರ ಬರ್ತಿತುತ. "ಗಂಟದ ಎಷುಟ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ. ಗಡಯಾರ ನದೂೋಡಕದೂಂಡದ; ಎರಡು ಗಂಟದಯಾಗಿತುತ. "ನಮ್ಗದ ಸುಸಾತಗಿದ್ದಯಾ?" ಅಂತ ಕದೋಳ್ಳದ "ಉಹೂ​ೂ, ಆದರದ ನಮ್ಗದೋ ಸುಸಾತಗಿಬದೋಿಕು" ಎಂದ್ದ. "ನನಗದ ಉಸಿರು ಬ್ಬಗಿದುಕದೂೋತಾ ಇದ್ದ. ಸವಲ್ು ಅರ್ತತತತ ಓಡಾಡ ಒಂದಷುಟ ನೋರು ಕುಡೋಬದೋಕು ನಾನು" ಕಾ​ಾರದೋಜು ಉದೆಕಕದ ಒಂದು ರಿೋರ್ತ ತಾರಾಡಾತ ನಡದದ್ಾಡದ. ಅವನು ಹದೋಳ್ಳಕದೂಂಡದೆರ ಬಗದೆೋನದೋ ನನೆ ಮ್ನಸು್ ಯೋಚನದ ಮಾಡತತುತ. ನಾನು ಎಷಟರ ಮ್ಟಿಟಗದ ಯೋಚನದೋಲ್ಲ ಮ್ುಳುಗಿದ್ದೆ ಅಂದ್ದರ, ಮ್ತದತ ಅವನು ಕಾ​ಾರದೋರ್ಜನ ದೂರದ ಬಾಗಿಲ್ ಮ್ೂಲ್ಕ ಮ್ತದತ ವಾಪಸಾದದೆನೂೆ ನಾನು ಗಮ್ನಸಲ್ಲಲ್ಿ.

18 "ನನೆ ಯೋಚನಾಕರಮ್ ಬದಲ್ಾಗಿತರತದತ. ಆ ವಿಷಯ ನಾನು ತುಂಬ ಆಲ್ದೂೋಚನದ ಮಾಡದಿೆೋನ. ಎಷದೂಟೋ ವಿಷಯಗಳು ನನಗಿೋಗ ಬದೋರದ ರಿೋರ್ತ ಕಾಣ್ಸಿತವದ; ಅದನದೆಲ್ಿ ಹದೋಳದೂಕೋಬದೋಕು ಅನೆಸಿತದ್ದ. "ಹೋಗದೋ ನಮ್ಮ ಬದುಕು ಸಾಗಿತುತ. ಒಬಬ ವಾಕಿತ ಬದುಕಿದ್ಾೆನದೂೋ ಕದೂಳದತು ಹದೂೋಗಿದ್ಾನದೂೋ ಅನದೂೆೋದರ ಸುಳ್ಳವು ಬದೋರದಯೋರಿಗದ ಗದೂತಾತಗದ ಹಾಗದ ಒಬಬ ನಗರದಲ್ಲಿ ನೂರು ವಷಿ ಬದುಕಬಹುದು. ತನೆ ಬಗದೆ ಯೋಚ್ಚಸದೂೋಕದೋ ಅವನಗದ ಪುರುಸರ್ತತರಲ್ಿ, ಅಷುಟ ಕದಲ್ಸಕಾಯಿ ಅವನಗದ. ವಾವಹಾರಗಳು, ಸಾಮಾರ್ಜಕ ಸಂಬಂರ್ಗಳು, ಆರದೂೋಗಾ, ಕಲ್ದ, ಮ್ಕಕಳ ಆರದೂೋಗಾ, ಅವರ ವಿದ್ಾ​ಾಭಾ​ಾಸ – ಹೋಗದೋ. ಈಗ ಯಾರನದೂೆೋ ನದೂೋಡಬದೋಕು, ಯಾರದೂೋ ಮ್ನದಗದ ಬತಾಿರದ,

ಬರಮಾಡಕದೂೋಬದೋಕು, ಅದನೆ ನದೂೋಡದಬೋಕು, ಯಾವುದ್ದೂೋ ವಾಕಿತಯ ಮಾತುಗಳನೆ ಕದೋಳದಬೋಕು ಇತಾ​ಾದಿ. ಪರರ್ತ ನಗರದಲ್ೂಿ ಮಿರ್ಸ ಮಾಡಕದೂೋಬಾರದಂರ್ ಇಬಬರದೂೋ ಮ್ೂವರದೂೋ ಗಣಾರಿತಾಿರದ. ಇಲ್ಿ ತಾನದೋ ಚ್ಚಕಿತದ್ ಪಡೋಬದೋಕು, ಅರ್ವಾ ಯಾರದೂೋ ಕಾಯಿಲ್ದ ಮ್ಲ್ಗಿದೆರದ ನದೂೋಡಕದೂೋಬದೋಕು; ಅಲ್ಿದ್ದ ಮೋಷುೆಗಳು, ದ್ಾದಿಯರು, ಇವರುಗಳ ಜದೂತದ ಮಾತಾಡಬದೋಕು. ಇಷಾಟದೂರ ಅವನ ಬದುಕು ಖಾಲ್ಲ ಖಾಲ್ಲ. ಹೋಗದೋ ನಗರದಲ್ಲಿ ನಾವಿಬೂರ ಬದುಕಿದಿವ, ಆಗ ಜದೂತದೋಲ್ಲರದೂೋದಿರಂದ ಆಗದೂೋ ನದೂೋವು ಕದೂಂಚ ಕಡಮ ಇತುತ. ಅಲ್ಿದ್ದ, ಮೊದಮೊದಲ್ಲಗದ ನಮ್ಗದ ಉತಾ್ಹ ತರದೂೋ ಕಾಯಿಗಳ್ಳರ್ತಿದುವ. ಹದೂಸ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಸಾಮ್ಗಿರಗಳನುೆ ಜದೂೋಡಸಿಡದೂೋದು ಇವೂ ಇರ್ತಿದುವ, ಜದೂತದಗದ ನಗರದಿಂದ ಹಳ್ಳಿಗದ ಹದೂೋಗದೂೋದು ವಾಪಸು್ ಬರದೂೋದು ಇದು ಬದೋರದ. "ಹೋಗದ ನಾವು ಒಂದು ಮಾಗಿೋ ಕಾಲ್ ಕಳದದಿವ. ಆದರದ ಮಾರನದೋ ಮಾಗಿ ಹದೂರ್ತತಗದ ಯಾರಿಗೂ ಗದೂತಾತಗದ ಹಾಗದ, ಹದೂರನದೂೋಟಕದಕ ಅಮ್ುಖಾ ಅನೆಸದೂೋ, ಆದರದ ಮ್ುಂದ್ದ ಆದದೆಕಕದ ಲ್ಿ ಕಾರಣವಾಗದೂೋ ಒಂದು ರ್ಟನದ ನಡೋತು. ಅವಳ್ಳಗದ ಮೈಲ್ಲ ಹುಷಾರಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಇನುಮಂದ್ದ ಮ್ಕಕಳಾಗದ ಹಾಗದ ನದೂೋಡದೂಕೋಬದೋಕು ಅಂತ ವದೈದಾರು ಹದೋಳ್ಳ, ಬಸುರಾಗದ ಹಾಗದ ಏನು 113

ಮಾಡದಬೋಕು ಅಂತಾನೂ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಟುರ. ಅದ್ದೂೋ ನನಗದ ಅಸಹಾ ಹುಟಿಟಸಿತತುತ. ನಾನು ಅದರ ವಿರುದಧ ಪರಬಲ್ವಾಗದೋ ಹದೂೋರಾಡದ್ದ,

ಆದರದ

ಮ್ಣ್ಯಬದೋಕಾಯುತ.

ಅವಳು ನಮ್ಮ

ಮಾತರ

ತನೆದ್ದೋ

ಹಂದಿಬಾಳುವದಯಿಂದ

ದ್ಾರಿೋಲ್ಲ

ನಡದಯೋ

ಮ್ಕಕಳು

ಒತಾತಯ

ಇಲ್ಿವಾಗಿತುತ,

ಮಾಡದುಿ,

ಹೋಗಾಗಿ

ಅದಕದಕ

ಬದುಕು

ನಾನು

ಎಂದಿಗಿಂತ

ವಿಷಮ್ಯವಾಯುತ. "ಸಾಕದೂೋದು ಕಷಟ ಆದೂರ, ಒಬಬ ರದೈತನಗದೂೋ, ಕಾಮಿ​ಿಕನಗದೂೋ ಮ್ಕೆಳು ಆವಶಾಕ; ಹೋಗಾಗಿ ಅವರ ದ್ಾಂಪತಾಕದಕ ಒಂದು ಅರ್ಿ ಇರತದತ. ಆದ್ದರ ಈಗಾಗದಿೋ ಮ್ಕಕಳ್ಳರದೂೋ ನಮ್ಗದ ಮ್ತತಷುಟ ಮ್ಕಕಳು ಅನವಶಾಕ. ಅವುಗಳ್ಳದ್ದರ ಹದಚ್ಚುನ ನಗಾ ವಹಸಬದೋಕು, ಖಚುಿ ಬದೋರದ ಹದಚ್ಾುಗತದತ, ಆಸಿತೋನ ಮ್ತತಷುಟ ಪಾಲ್ು ಮಾಡದಬೋಕು, ಹದೂರದ ಹದಚುತತದ. ಹೋಗಾಗಿ ನಮ್ಮ ಹಂದಿಬಾಳುವದಗದ ಯಾವ ಸಮ್ರ್ಿನದಯೂ ಇಲ್ಲಿಲ್ಿ. ಮ್ಕಕಳಾಗದ ಹಾಗದ ನಾವು ಕೃತಕ ದ್ಾರಿ ಹಡೋಬದೋಕು, ಆದ್ದರ ಅವುಗಳನೆ ಪಿೋಡದ ಅಂತ ಭಾವಿಸದಬೋಕು. ಅದರಿಂದ ಅವರ ಬಗದೆ ತಾತಾ್ರ. ಇದು ಮ್ತತಷುಟ ಭಯಂಕರ. "ನಮ್ಗದ ಯಾವುದ್ದೋ ಸಮ್ರ್ಿನದಯಿಲ್ಿ. ಆದ್ದರ ನಾವು ನದೈರ್ತಕವಾಗಿ ಎಷುಟ ಪತನಗದೂಂಡದಿವ ಅಂದ್ದರ, ನಮ್ಮ ಬದುಕಿಗದ ಯಾವುದ್ದೋ ಸಮ್ರ್ಿನದಯ ಆವಶಾಕತದಯೂ ಬದೋಡ ಅನೆಸುತ. ಇವರ್ತತನ ವಿದ್ಾ​ಾವಂತ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಬಹು ಮ್ಂದಿ ಇಂರ್ ಹಾದರದ ಬದುಕಿಗದೋ ತಮ್ಮನೆ ತದತುತಕೂ ದ ಂಡತಾಿರದ. ಅಂತವರಿಗದ ಒಂದಿಷೂಟ ಸಾಕ್ಷಿಪರಜ್ಞದ ಅನದೂೆೋದು ಇರದೂಲ್ಿ. ನಮ್ಮ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಆತಮಸಾಕ್ಷಿಯೋ ಇಲ್ಲೆರದೂೋದಿರಂದ, ಜನಾಭಿಪಾರಯ ಹಾಗೂ ಅಪರಾರ್ ಕಾನೂನುಗಳನದೆೋ 'ಆತಮಸಾಕ್ಷಿ' ಅಂತ ಕರದಯದಿದೆರದ, ಯಾವುದೂ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ರ್ಮ್ಿಸೂಕ್ಷಮದ ಭಾವನದಯನುೆಂಟುಮಾಡಲ್ಾರದು. ಈ ವಿಷಯದಲ್ಿಂತೂ, ಇಬಬರಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಉಲ್ಿಂರ್ನದ ಮಾಡದ ಹಾಗಾಗದೂೋದಿಲ್ಿ, ಜನಾಭಿಪಾರಯದ ಬಗದೆ ಯಾರೂ ಭಯಪಡಬದೋಕಾದಿೆಲ್ಿ, ಯಾಕದೋಂದ್ದರ ಎಲ್ಿರು ನಡದದುಕದೂಳದೂಿೋದೂ ಹಾಗದೋನದೋ: ಮೋರಿ ಪಾವ್ಲ್ದೂೋವಾೆ, ಇವಾನ್ ಜ಼ಕಯಿ​ಿಚ್, ಯಾರದಲ್ಿರೂ. ದರಿದರರನಾೆಗಲ್ಲೋ, ಸಾಮಾರ್ಜಕ ಬದುಕಿಗದ ಎರವಾಗದೂೋ ಸಾರ್ಾತದ ಇರುವವರನಾೆಗಲ್ಲೋ ಯಾಕದ ಹುಟಿಟಸದಬೋಕೂಂತ?

ಅರ್ವಾ ಅಪರಾರ್

ಕಾನೂನುಗಳ ಹನದೆಲ್ದಯಲ್ಲಿ ಯಾವುದರ ಬಗದೆಯಾದೂರ ಭಯಪಡದೂೋದ್ಾಗಲ್ಲೋ, ನಾಚ್ಚಕದಪಡದೂೋದ್ಾಗಲ್ಲೋ ಆವಶಾಕವಿಲ್ಿ. ನಾಚ್ಚಕದಬ್ಬಟಟ ಗಂಡುಬ್ಬೋರಿಗಳೂ ಸದೈನಕರ ಹದಂಡರ್ತೋರೂ ತಮ್ಮ ಹಸುಗೂಸುಗಳನೆ ಬಾವಿಗದೂೋ ಚರಂಡೋಗದೂೋ ಎಸಿೋತಾರದ; ನಾ​ಾಯವಾಗಿ ಅವರನೆ ಜದೈಲ್ಲಗದ ಕಳ್ಳಸದಬೋಕು, ಆದರದ ಅವರದಲ್ಿ ಮಾಡದೂೋದನೆ ಸರಿಯಾದ ಸಮ್ಯದಲ್ೂಿ ಯಾರಿಗೂ ಗದೂತಾತಗದ ಹಾಗದಯೂ ಮಾಡಾತರದ. "ನಾವು ಹೋಗದಯೋ ಇನೂೆ ಎರಡು ವಷಿ ಬದುಕಿದಿವ. ಆ ಹಲ್ಾಲ್ುಕದೂೋರ ವದೈದಾರು ಅಳವಡಸದೂಕಳೂ ದ ಿೋ ಸಾರ್ನ ಪರಿಣಾಮ್ ಬ್ಬೋರಕದಕ ಶುರುಮಾಡುತ; ಅವಳು ದ್ದೈಹಕವಾಗಿ ಮೈಕದೈ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡು ನದೂೋಡಕದಕ ಹಂದಿಗಿಂತ ಚ್ದಲ್ುವಾದಳು, ವಸಂತದ ಕದೂನದಗದ ಪರಕೃರ್ತ ಇರತತಲ್ಿ ಹಾಗದ. ಅವಳ್ಳಗೂ ಇದು ಗದೂತಾತಗಿ ತನೆ ಸೌಂದಯಿದ ಕಡದಗದೋ ಅವಳು ಹದಚು​ು ಗಮ್ನ ಕದೂಡಕದಕ ಶುರುಮಾಡದಳು. ಅವಳ ಚ್ದಲ್ುವು ಉದ್ದರೋಕಗದೂಳ್ಳಸದೂೋ ಹಾಗಾಯುತ, ಅದಿರಂದ ನದೂೋಡದ್ದೂೋರ ಮ್ನಸು್ಗಳು ಚಂಚಲ್ವಾಯುತ. ಅವಳು ಮ್ಕಕಳನುೆ ಹದರದ ಗಟಿಟಮ್ುಟಾಟದ ಹಾಗೂ ಬದದ್ದ ತುಂಬ್ಬದ ಮ್ೂವತತರ ಹದಣಾಣದಳು. ಅವಳ ನದೂೋಟ ಜನರನೆ ಅಲ್ಾಿಡಸುತ. ಗಂಡಸರ ಮ್ುಂದ್ದ ಸುಳ್ಳದ್ಾಗ ಎಲ್ಿರ ಕಣುಣ ಅವಳ ಮೋಲ್ದೋ ಬ್ಬೋಳದೂೋ ಹಾಗಾಯುತ. ನದೂೋಡಕದಕ ಅವಳು ಮ್ಜಬೂತಾಗಿ ಬದಳಸಿ ದ ರದೂೋ ಲ್ಗಾಮ್ು ಕಳಚ್ಚದ ತಾಜಾ ಕುದುರದ ರ್ರ ಆದಳು. ನೂರಕದಕ ತದೂಂಬತದೂತಂಬತುತ ಮ್ಂದಿ ಹದಂಗಸಿರಗದ ಕಡವಾಣವದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಇದು ನನಗದ ಗದೂತಾತಗಿ ಭಯ ಹುಟಿಟತು."

19 114

ಅವನು ಇದೆಕಿಕದೆ ಹಾಗದಯೋ ಮೋಲ್ದದುೆ ಕಿಟಕಿ ಹರ್ತತರ ಹದೂೋಗಿ ನಂತ. "ಕ್ಷಮಿಸಿ" ಎಂದು ಗದೂಣಗಿಕದೂಂಡು ಕಿಟಕಿ ಕಡದಯೋ ತನೆ ಕಣುಣ ನಟುಟ ಮ್ೂರು ನಮಿಷದಷುಟ ಹದೂತುತ ಸುಮ್ಮನದೋ ನಂತುಕದೂಂಡ. ಆನಂತರ ನೋಳವಾದ ಉಸಿರು ಬ್ಬಟುಟ ನನೆ ಎದುರಿನ ಸಿೋಟಿಗದ ವಾಪಸಾದ. ಅವನ ಮ್ುಖಲ್ಕ್ಷಣ ಬದಲ್ಾಗಿತುತ, ಕಣುಣಗಳಲ್ಲಿ ವಿಷಾದ ಮ್ಡುಗಟಿಟತುತ, ತುಟಿಗಳು ವಿಚ್ಚತರವಾಗಿ ನಡುಗುರ್ತತದುೆವು, ನದೂೋಡದೂೋಗದಿ ನಗಿತರದೂೋ ಹಾಗದ ಕಾಣ್ಸದೂೋ ರಿೋರ್ತೋಲ್ಲ. "ನನಗದ ದಣ್ವದೋನದೂೋ ಆಗಿದ್ದ; ಆದರದ ಕತದ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿತೋನ. ಇನೂೆ ಬದೋಕಾದಷುಟ ಹದೂರ್ತತದ್ದ ನಮ್ಗದ, ಬದಳಕು ಇನೂೆ ಹರಿದಿಲ್ಿ" ಎಂದು ಸಿಗರದೋಟದೂಂದನೆ ಹಚ್ಚು ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದ: "ಮ್ಕಕಳಾಗದೂೋದು ನಂತ ಮೋಲ್ದ ಅವಳು

ದುಂಡುದುಂಡಾದಳು; ಅವಳ ರದೂೋಗ – ಅದ್ದೋ, ಮ್ಕಕಳ ಬಗದೆ ಸದ್ಾ ಚ್ಚಂರ್ತಸದೂೋದು – ನಧಾನವಾಗಿ ಹದೂೋಯುತ. ನಜವಾಗಿ ಹದೂೋಯುತ ಅನೆಕಾಕಗದೆೋ ಇದೂರ, ಒಂರ್ರ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಅಮ್ಲ್ಲನಂದ ಹದೂರಬಂದು ಸಾವರಿಸಿಕದೂಂಡ ಹಾಗಾದಳು. ತಾನು ಮ್ರದತುಬ್ಬಟಿಟದೆಂರ್ ಸುಖಸಂತದೂೋಷ ತುಂಬ್ಬದ ಅದು​ುತವಾದ ಜಗತುತ ಎದುರಿಗಿರದೂೋ ರ್ರ ಅವಳ್ಳಗಾಯುತ, ಅದರಲ್ಲಿ ತಾನು ಹದೋಗದ ಬದುಕದಬೋಕು ಅನದೂೆೋದು ಮ್ರದತುಹದೂೋಗಿದೆ ಮ್ರಳ್ಳ ಬಾರದ ಬದುಕು ಅದು ಅನದೂೆೋ ರ್ರ. 'ಇದನೆ ನಾನು ಕಳಕದೂಳಿಬಾರದು, ಸರಿದು ಹದೂೋದ ಕಾಲ್ ಮ್ರಳ್ಳ ಬಾರದು' ಅಂತ ಅವಳ್ಳಗನೆಸಿಬದೋಿಕು ಅಂತ ಕಾಣತದತ. ಅರ್ವಾ ಅವಳ ಮ್ನಸ್ಲ್ಲಿ ಬದೋರದ ರ್ರ ಆಲ್ದೂೋಚನದ ಇತದೂತೋ! ಪರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಒಂದು ವಿಷಯ ಮಾತರ ಗಮ್ನಸಬದೋಕಾದಂರ್ದುೆ ಇರದೂೋದು – ಅದು ಅಂದ್ದರ ಪಿರೋರ್ತ ಅನದೂೆೋ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಅವಳು ಬದಳದಿ ದ ದೆವಳು. ಮ್ದುವದಯಾಗಿ ಅದು ಅವಳ್ಳಗದೂಂದಷುಟ ಅನುಭವಕದಕ ಬಂದಿತುತ, ಅಂದುಕದೂಂಡ ಮ್ಟಿಟಗಲ್ಿದಿದೆರೂ. ಅದರಲ್ೂಿ ಎಷದೂಟೋ ಸಲ್ ನರಾಸದ, ಸಂಕಟ, ಕದೂನದಗದ ಇಷದೂಟಂದು ಮ್ಕಕಳನೆ ಹದರೂ ದ ೋ ಅನರಿೋಕ್ಷಿತವಾದ ಈ ನದೂೋವು! ಈ ಪಿೋಡದಗಳು ಅವಳನುೆ ಸುಸುತಮಾಡದುವ. ಆಮೋಲ್ದ, ಅನುಕೂಲ್ಕರರಾದ ವದೈದಾರುಗಳ ಕೃಪದಯಿಂದ್ಾಗಿ, ಮ್ಕಕಳನುೆ ಹದರೂ ದ ೋದಿರಂದ ಪಾರಾಗದೂೋದು ಹದೋಗದೋಂತ ಅವಳು ರ್ತಳಕದೂಂಡಳು. ಅವಳ್ಳಗಂತೂ ತುಂಬ ಸಂತದೂೋಷವಾಯಿತು, ವದೈದಾರು ಹದೋಳ್ಳದೆನೆ ಪಾಲ್ಲಸಿದಳು, ಮ್ತದತ ಅವಳ್ಳಗದ ಗದೂರ್ತತದೆ ಒಂದ್ದೋ ಒಂದು ವಿಷಯದ ಬಗದೆ – ಪಿರೋರ್ತ - ಆಸಕಿತ ಮ್ೂಡತು. ಆದರದ ಒಬಬ ಗಂಡನ ಜದೂತದಗಿನ ಪಿರೋರ್ತ, ಅದೂ ಹದೂಟದಟಕಿಚು​ು ಕದೂೋಪಗಳ್ಳಂದ ಕುದಿಯುವವನ ಜದೂತದ, ಅವಳು ಬಯಸಿದ ವಸುತವಾಗಿಲ್ಲಿಲ್ಿ. ಇನಾೆವುದ್ದೂೋ ಬಗದಯ, ಶುಭರವೂ ಹದೂಸಬಗದಯದೂ ಆದ ಪಿರೋರ್ತಯ ಬಗದೆ ಅವಳ ಕನಸುಗಳು ಗರಿಗದದರಿದುವು. ಅರ್ವಾ ಅವಳ ಮ್ನಸ್ಲ್ಲಿ ಹೋಗಾಯುತ ಅಂತ ನನಗನೆಸಿತು. ಏನದೂೋ ನರಿೋಕ್ಷದ

ಮಾಡುವವಳ ಹಾಗದ ಸುತತಮ್ುತತಲ್ೂ ನದೂೋಡತದೂಡಗಿದಳು. ಇದನುೆ ಗಮ್ನಸಿದ ನನಗದ ಆತಂಕವಾಯಿತು. ನನೆ ಜದೂತದ – ಯಥಾಪರಕಾರ ಬದೋರದಯವರ ಮ್ೂಲ್ಕ, ಅಂದರದ ನನೆ ಬಗದೆ ಅನೆಸಿದೆನೆ ಬದೋರದಯವರ ಮ್ೂಲ್ಕ ಹದೋಳ್ಳಸದೂೋದು ಮಾತಾಡುವಾಗ ಪದ್ದೋ ಪದ್ದೋ ಹೋಗಾಗಿತತುತ. ತಾನದೋ ಹಂದ್ದ ವಾಕತಪಡಸಿದೆನುೆ ಮ್ರದತು ಅದಕದಕ ವಿರುದಧವಾದ ರಿೋರ್ತೋಲ್ಲ, ಅರ್ಿ ತಮಾಷದಯ ಧಾಟಿಯಲ್ಲಿ, ಮ್ಕಕಳ ಆರದೈಕದ ಅನದೂೆೋದು ಶುದಧ ಮೊೋಸ, ಚ್ಚಕಕ ವಯಸಿ್ನ ತಾಯಿ ಮ್ಕಕಳ ಯೋಗಕ್ಷದೋಮ್ಕಾಕಗಿ ತನೆ ರ್ಜೋವನ ಮ್ುಡಪಾಗಿಡದೂೋದು ವಾರ್ಿ ಅಂತ ಧದೈಯಿವಾಗಿ ಹದೋಳಕದಕ ಶುರುಮಾಡದಳು. ಮ್ಕಕಳ ಕಡದಗಿನ ಅವಳ ಗಮ್ನ ಕಮಿಮಯೂ ಆಯಿತು, ಅದರಲ್ಲಿ ಹಂದಿನ ಶರದ್ದಧಯೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ತನೆ ಬಗದೆಯೋ ಅವಳ ಗಮ್ನ ಹದಚ್ಾುಯಿತು, ತನೆ ಅಲ್ಂಕಾರ, ತನೆ ಸಂತದೂೋಷ, ತನೆ ಬ್ಬನಾೆಣ – ಇವುಗಳ ಬಗದೆ. ಇದುವರದಗದ ಮ್ೂಲ್ದಗುಂಪು ಮಾಡದೆ ಪಿಯಾನದೂೋ ಕಡದ ಅವಳ ಆಸಕಿತ ಮ್ತದತ ಹರಿೋತು. ಮ್ುಂದಿನದಕದಕಲ್ಿ ಅದ್ದೋ ಕಾರಣವೂ ಆಯುತ." ತನೆ ದಣ್ದ ಕಣುಣಗಳನೆವನು ಮ್ತದತ ಕಿಟಕಿಯ ಕಡದಗದ ರ್ತರುಗಿಸಿದ. ಆದರದ ಮ್ರುಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಪರಯತೆಪೂವಿಕವಾಗಿ ತನೆ ಕರ್ನವನುೆ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದ.

115

"ಹೂ​ೂ. ಆ ಮ್ನುಷಾ ಮ್ತದತ ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಂಡ … … " ಎಂದು ಹದೋಳ್ಳದವನು ಗದೂಂದಲ್ದಲ್ಲಿ ಸಿಲ್ುಕಿದವನಂತದ ಕಾಣ್ಸಿದ; ಮ್ತದತ ಒಂದ್ದೂೋ ಎರಡದೂೋ ಬಾರಿ ತನೆ ವಿಚ್ಚತರ ಸದೆನುೆ ಮಾಡದ. ಆ ಮ್ನುಷಾನ ಬಗದೆ ನದನಪಿಸಿಕದೂಳುಿವುದು ಅವನಗದ ಕಷಟಕರವಾಗಿತುತ ಎನುೆವುದು ನನಗದ ಗದೂತಾತಯಿತು. ಆದರದ ಮ್ತದತ ಪರಯತೆಪಟುಟ, ತನಗಾಗುರ್ತತದೆ ಕಷಟವನುೆ ಬದಿಗದೂರ್ತತದವನಂತದ, ಅವನ ಬಗದೆ ನಧಾಿರದಿಂದ ಮಾತನಾಡತದೂಡಗಿದ. "ನನೆ ದೃಷಿಟಯಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಅಂದ್ಾರ್ಜನಲ್ಲಿ ಅವನು ಕದಲ್ಸಕದಕ ಬಾರದ ವಾಕಿತ. ನನೆ ಬದುಕಿನಲ್ಿವನು ಗಳ್ಳಸಿಕದೂಂಡ ಮ್ಹತವದಿಂದ್ಾಗಿ ಈ ಮಾತಾಡುರ್ತತಲ್ಿ, ಅವನು ನಜವಾಗಿಯೂ ಹಾಗದೋ ಇದೆವನು. ಆದರದೋನು, ಅವನು ಹಾಗಿದೆ ಅನುೆವುದರಿಂದಲ್ದೋ ಅವಳದಷುಟ ಬದೋಜವಾಬಾೆರಿ ಹದಂಗಸು ಅನದೂೆೋದು ಮ್ನದಟಾಟಗುತದತ. ಅವನಲ್ಿದಿದ್ದರ, ಮ್ತದೂತಬಬ, ಅಷದಟ." ಎಂದು ಮ್ತದತ ನಲ್ಲಿಸಿದ. "ಹೌದು, ಅವನು ಸಂಗಿೋತಗಾರ, ಪಿಟಿೋಲ್ುವಾದಕ; ವೃರ್ತತಯಿಂದಲ್ಿ, ಹವಾ​ಾಸದಿಂದ, ಜದೂತದಗದ ಅವನ ಮ್ಟಟವೂ ಅಷಟಕಕಷದಟೋ. ಅವನ ತಂದ್ದ ಒಬಬ ಜಮಿೋನುದ್ಾರ, ನಮ್ಮ ತಂದ್ದ ಜಮಿೋನನ ಪಕಕದಲ್ದಿೋ ಅವನ ಜಮಿೋನು. ಅವನದೂೋ

ಪಾತಾಳಕಿಕಳ್ಳದಿದ್ದೂೆೋನು, ಅವನ ಮ್ಕಕಳು – ಅವನಗದ ಮ್ೂವರು ಗಂಡುಮ್ಕಕಳು – ರ್ಜೋವನದಲ್ಲಿ ನದಲ್ದ ನಂರ್ತದೆವರು. ಆದರದ ಇವನು, ಅವರಲ್ದಿಲ್ಿ ಕಿರಿಯ ಮಾತರ ಪಾ​ಾರಿರ್ಸನಲ್ಲಿದೆ ಸಾಕು ಅರ್ಜೆಯ ಅರಕದಯಲ್ಲಿದ್ದೂೆೋನು. ಅವನಗದ ಸಂಗಿೋತದಲ್ಲಿ ಆಸಕಿತ ಇದೆದೆರಿಂದ ಕನ್ವದೋಿಟರ್ಗದ ಕಳ್ಳಸಿದುರ; ಹೋಗಾಗಿ ಅವನು ಪಿಟಿೋಲ್ುವಾದನ ಕಲ್ಲತು ಕಚ್ದೋರಿಗಳನೂೆ ಕದೂಡತದೆ. ಅವನದೂಬಬ

… … " ಅವನ ಬಗದೆ ಕದಟುಟದನುೆ ಏನದೂೋ ಹದೋಳಬದೋಕದಂದಿದೆವನು ಪದೂೋಜ಼ನೆಶ್ದವ್ ತಡದದುಕದೂಂಡು ಲ್ಗುಬಗದಯಿಂದ "ಅವನು ಹದೋಗದ ಬದುಕಿತದೆ ಅನದೂೆೋದು ನಂಗದ ಸರಿಯಾಗಿ ಗದೂರ್ತತಲ್ಿ, ಆದರದ ಆ ವಷಿ ರಷಾಕದಕ ವಾಪಸಾದ್ದೂೋನು ನಮ್ಮ ಮ್ನದೋಲ್ಲ ಪರತಾಕ್ಷನಾದ. "ಒದ್ದೆಯಾದ ಬಾದ್ಾಮಿ ಆಕಾರದ ಕಣುಣಗಳು, ಮ್ುಗುಳೆಗುವ ಕದಂದುಟಿಗಳು, ಕಿರಿದ್ಾದ ಮಿೋಸದ, ಇರ್ತತೋಚ್ಚನ

ಶ್ದೈಲ್ಲಯಲ್ಲಿ ಅಲ್ಂಕರಿಸಿಕದೂಂಡ ತಲ್ದಗೂದಲ್ು, ಚ್ದಲ್ುವಾದ ಆದರದ ನಸದತೋಜವಾದ ಮ್ುಖ – ಒಟಾಟರದ, ಹದಂಗಸರು ಹದೋಳದೂೋ

ಹಾಗದ – ಪರವಾಗಿಲ್ಿ ಅನದೂೆೋ ರೂಪು ಅವಂದು. ವಿಕೃತವಾಗಿಲ್ಿದಿದೆರೂ ಕೃಶವಾದ ಮೈಕಟುಟ, ಹದಂಗಸರಿಗಿದೆ ಹಾಗದ ಉಬ್ಬಬದ ಪಿರದಗ ರ ಳು. ಪರಿಚಯಕಾಕಗಿ ಹಾತದೂರದಯೋ ಅಂರ್ವನು, ಆದರದ ಸೂಕ್ಷಮಗಾರಹ, ಕದೂಂಚ ಪರರ್ತರದೂೋರ್ ಬಂದರೂ ಶರಣಾಗುವ ಸವಭಾವ, ಆದರದ ಹದೂರನದೂೋಟಕದಕ ರ್ನತದವದತತಂರ್ತದೆವನು. ಪಾ​ಾರಿರ್ಸ ಫ್ಾ​ಾಷನೆನ ಬೂಟು ತದೂಟುಟ, ಬಣಣದ ಟದೈ ರ್ರಿಸಿದೆ, ಜದೂತದಗದ ಪಾ​ಾರಿರ್ಸನ ವಿದ್ದೋಶಿೋಯರು ಕಲ್ಲತುಕದೂಳದೂಿ ಲ್ಕ್ಷಣಗಳೂ ಅವನಲ್ಲಿದುವ. ಒಂರ್ರ ಗತುತ, ಏನು ಹದೋಳ್ಳದರೂ ಯಾವದರ ಬಗದೆೋನದೂೋ ಸೂಚ್ಚಸಾತ, ಅರದಬರದ ವಾಕಾದಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡದೂೋನು, ಅವನು ಹದೋಳದೂೋದ್ದಲ್ಿ ನಮ್ಗದ ಗದೂರ್ತತರೂ ದ ೋ ಹಾಗದ. "ಅವನು ಮ್ತತವನ ಸಂಗಿೋತ ಎಲ್ಿಕೂಕ ಕಾರಣ ಆಯುತ. ವಿಚ್ಾರಣದ ಹದೂತತಲ್ಲಿ ಎಲ್ಿವೂ ಹದೂಟದಟಕಿಚ್ಚುಂದ ಆದದುೆ ಅಂತ

ವಾದಿಸಿದರಲ್ಿ.

ಅಂರ್ದ್ದೆೋನೂ

ಇಲ್ಲಿಲ್ಿ,

ಅರ್ವಾ

ಇದೂೆ

ಇದೆ

ಹಾಗಿತುತ.

ಆದ್ದರ

ಮ್ನದಯ

ರ್ನತದ

ಉಳ್ಳಸದೂಕಳೂ ದ ಿೋಕದೂಕೋಸಕರ ಹದಂಡರ್ತೋನ ಕದೂಂದವನು ಅಂತ ವಿಚ್ಾರಣದೋಲ್ಲ ಹದೋಳ್ಳದುರ. ಅದಕದಕೋ ನನಗದ ಬ್ಬಡುಗಡದಯಾಯುತ. ನಾನದೋನದೂೋ ಎಲ್ಿ ವಿವರಿಸದೂೋದಕದಕ ಪರಯರ್ತೆಸದೆ, ಆದ್ದರ ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ ಮ್ಯಾಿದ್ದ ಉಳ್ಳಸದೂೋದಕದಕ ಹಾಗದ ಹದೋಳ್ಳತದಿೆೋನ ಅಂತ ಭಾವಿಸಿದುರ. "ಆ ಸಂಗಿೋತಗಾರನ ಜದೂತದಗದ ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ ಸಂಬಂರ್ ಎಂರ್ದು ಅನದೂೆೋದು ನಂಗದ ಮ್ುಖಾವಾಗಿಲ್ಲಿಲ್ಿ, ಅವಳ್ಳಗೂ ಅದು ಮ್ುಖಾವಾಗಿಲ್ಲಿಲ್ಿ. ಮ್ುಖಾವಾದುೆ ಅಂದ್ದರ, ಆಗದಿೋ ಹದೋಳ್ಳದ್ದನಲ್ಿ, ನನೆ ಹದೂಲ್ಸು ಸವಭಾವ. ಎಲ್ಿಕೂಕ ಕಾರಣ ನಮಿಮಬಬರ ನಡುವಣ ಕಂದಕ, ಪರಸುರ ಹದೂಂದಿದೆ ದ್ದವೋಷ. ಸವಲ್ು ಹಂದ್ದ ನಡದದಿದೆ ನಮಿಮಬಬರ ಮ್ರ್ಾದ ಜಗಳಗಳು ಭಯಂಕರ 116

ರೂಪ ತಾಳ್ಳದುವ, ಮ್ತತಷುಟ ಗಾಬರಿಗದೂಳ್ಳಸದೂೋ ಅಂರ್ದು ಅಂದ್ದರ ನಮಿಮಬಬರಲ್ಲಿ ಒಂದ್ಲ್ ರ್ತೋವರ ವಾ​ಾಮೊೋಹ ಮ್ತದೂತಂದ್ಲ್ ಆಳವಾದ ದ್ದವೋಷ ಉಂಟಾಗಿತದೆದುೆ. "ಅವನದೋನಾದೂರ ಇಲ್ಿದ್ದ ಇದಿೆದ್ದರ ಇನಾೆವನದೂೋ ಒಬಬ ಇರ್ತಿದೆ, ಅಷದಟ. ಅದರಿಂದ ಹದೂಟದಟಕಿಚುಲ್ಿದಿದ್ದರ ಇನದೆೋನಾದೂರ ಉಂಟಾಗಿತತುತ. ನನೆ ರ್ರ ಬದುಕದೂೋ ಎಲ್ಿ ಗಂಡಂದಿರೂ ಬದೋರದಯಾಗಿ ಲ್ಂಪಟರಾಗಿ ಬದುಕದಬೋಕು, ಇಲ್ಿ ಆತಮಹತದಾ ಮಾಡದೂಕೋಬದೋಕು, ಅರ್ವಾ ನಾನು ಮಾಡದ ಹಾಗದ ಹದಂಡರ್ತೋನ ಕದೂಲ್ಿಬದೋಕು. ಇದ್ಾ​ಾವುದನೂೆ ಮಾಡದ್ದೋ ಇರದೂೋನು ನಜವಾಗಿ ಪುಣಾ​ಾತಮ. ಈ ರ್ರ ಮಾಡಕದಕ ಮ್ುಂಚ್ದ, ನಾನದಷೂ ದ ಟೋ ಸಲ್ ಆತಮಹತದಾ ಮಾಡಕದೂಳದೂಿೋ ಆಲ್ದೂೋಚನದೋಲ್ಲ ಇದ್ದೆ, ಅವಳು ಎಷದೂಟೋ ಸಲ್ ವಿಷ ಕುಡಯೋಕದಕ ಪರಯತೆಪಟಿಟದುಿ."

20 "ಇದ್ದಲ್ಿ ಆಗಕದಕ ಸವಲ್ು ಕಾಲ್ ಮ್ುಂಚ್ದ ಇಷದಟಲ್ಿ ನಡೋತು. ಒಪುಂದಕದಕ ಕಟುಟಬ್ಬದುೆ ನಾವು ಬದುಕಿತದೆ ಹಾಗದ, ಅದನೆ ಮ್ುರಿಯೋಕದ ಕಾರಣ ಇಲ್ದೆ ಇರದೂೋರ ಹಾಗದ ಇದ್ದೆವು. ಒಮಮ, ಯಾವುದ್ದೂೋ ಪರದಶಿನದಲ್ಲಿ ಪದಕ ಗಳ್ಳಸಿದೆ ನಾಯಂದರ ಬಗದೆ ಮಾತಾಡದೂೋ ಅವಕಾಶ ಬಂತು. 'ಬರಿೋ ಪದಕ ಅಲ್ಿ, ಅದರ ಬಗದೆ ಗೌರವಯುತ ಉಲ್ದಿೋಖ ಕೂಡ' ಅಂದಳು ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ. ಇದು ಒಂದು ವಿವಾದಕದಕ ಬ್ಬೋಜವಾಯುತ. ಒಂದು ವಿಷಯದಿಂದ ಮ್ತದೂತಂದಕದಕ ರ್ಜಗಿಯುತತ ನಾವು ಒಬಬರನದೂೆಬಬರು ಬದೈಯೋಕದ ಶುರುಮಾಡದಿವ. ಯಾವಾಗೂಿ ಆಗಾತ ಇದೆದುೆ ಹಾಗದೋನದೋ. 'ನೋವು ಹೋಗಂದಿರ' ಅಂತ ಅವಳು; 'ನಾನು ಹಾಗದ ಹದೋಳಲ್ದೋ ಇಲ್ಿ' ಅಂತ ನಾನು; 'ಹಾಗಾದ್ದರ ನಾನು ಸುಳುಿ ಹದೋಳ್ಳತೋನಾ?' ಅಂತ ಅವಳು, 'ಇಲ್ಿ, ನಾನದೋ ಸುಳುಿ ಹದೋಳದೂನು!' ಅಂತ ನಾನು – ಹೋಗದೋ. ಹೋಗದೋ ಜಗಳ ಆಡಾತ ಆಡಾತ ಒಂದು ಹಂತದಲ್ಲಿ 'ಇಲ್ಿ, ನಾನು ಬದುಕಿರಬಾದುಿ, ಇಲ್ಿ

ಅವಳ್ಳರಬಾದುಿ' ಅನದೂೆೋ ಮ್ಟಟ ತಲ್ುಪಿಬ್ಬಡತದತ. ಇದಕದಕೋನು ಹದಚು​ು ಕಾಲ್ ಬದೋಕಾಗಲ್ಿ; ಬದಂಕಿಯ ಹಾಗದ ಹದಚ್ಾುಗಾತ ಎಷುಟ ಪರಯತೆಪಟಟರೂ ಹತದೂೋಟಿಗದ ಬಾರದ ಹಾಗದ ಆಗಿಬ್ಬಡತದತ, ಮೈಯಾನದೆಲ್ಿ ಬದಂಕಿ ಆವರಿಸಿಬ್ಬಡತದತ. ಇದ್ದೋ ಅರ್ವಾ ಇಂರ್ ಸಿ​ಿರ್ತೋಲ್ಲರದೂೋ ಅವಳು ನೋವು ಹದೋಳದೂೋ ಪರರ್ತ ಮಾರ್ತಗೂ ತಪು​ು ವಾ​ಾಖಾ​ಾನ ಮಾಡಾತ ಹದೂೋಗಾತಳ.ದ ಮಾತು ವಿಷಪೂರಿತವಾಗತದತ. ಬತಾಿ ಬತಾಿ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತ ಬ್ಬಗಡಾಯಿಸತದತ. 'ಬಾಯಿ ಮ್ುಚ್ಚುಕದೂೋ' ಅಂತ ನಾನು ಅಬಬರಿಸಿತೋನ. ಸರಕಕಂತ ಅವಳು ಹದೂರಗಡದಗದ ಓಡಾತಳ.ದ ನಾನು ಹದೋಳದೂ ಮಾತನೆ ಪೂರ್ತಿ ಕದೋಳ್ಳಸದೂಕಳಿಲ್ಲ, ನಾನು ಹದೋಳದೂೋದು ಸರಿ ಅಂತ ಗದೂತಾತಗಲ್ಲೋ ಅಂತ ಅವಳನೆ ತಡದಯೋ ಪರಯತೆದಲ್ಲಿ ಅವಳ ರಟದಟ ಹಡದೂಕೋರ್ತೋನ. ನಾನು ಅವಳ್ಳಗದ ಏನದೂೋ ಮಾಡಬಟದಟ ಅನದೂೆೋ ಹಾಗದ, 'ಮ್ಕಕಳೋದ , ನಮ್ಮಪು ನನೆ ಹದೂಡೋರ್ತದ್ಾರದ' ಅಂತ ಕಿರಿಚ್ಚಕದೂೋತಾಳದ. 'ಸುಳುಿ ಬದೂಗಳಬದೋಡ' ಅಂತ ನಾನು ಕೂಗಿಕದೂೋರ್ತೋನ. 'ಹೋಗದ ನೋವು ಮಾಡದೂೋದ್ದೋನೂ ಮೊದಲ್ ಸಲ್ ಅಲ್ವಲ್ಿ' ಅಂತಲ್ದೂೋ ಇನದೆೋನದೂೋ ಅವಳ ಕೂಗು. ಮ್ಕಕಳಲ್ ದ ಿ ಅವಳ ಹರ್ತತರ ಓಡಬರತದವ. ಅವರನೆವಳು ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಾತಳ.ದ 'ನಾಟಕ ಮಾಡದಬೋಡ' ಅಂರ್ತೋನ ನಾನು. 'ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣಗದ ನಾನು ಮಾಡದೂೋದ್ದಲ್ಿ ನಾಟಕದ ರ್ರ ಕಾಣತದತ, ನಾಟಕ ಮಾಡತದೆಳು ಅಂತ ಯಾರನಾೆದರೂ ಕದೂಂದುಬ್ಬಡದೂೋ ಪದೈಕಿ ನೋವು. ನಮ್ಮ ವಿಷಯ ನಂಗದೂರ್ತತಲ್ಾವ? ನಮ್ಗದ ಬದೋಕಾದುೆ ಅದ್ದೋ ತಾನದೋ?' 'ರ್ೂ, ಯಾಕಾದೂರ ಬದುಕಿದಿೆೋಯೋ, ನಾಯಿ ರ್ರ' ಅಂತ ಕೂಗಾಡತೋನ. ಆ ಮಾತುಗಳು ಹದೂರಬ್ಬದ್ಾೆಗ ನನಗದೋ ಹದೋಗದ ಗಾಬರಿಯಾಯುತ ಅಂತ ನದನಪಿದ್ದ. ಅಂರ್ ಭಯಂಕರ ಮಾತುಗಳನೆ ನಾನು ಆಡಬಲ್ದಿ ಅಂತ ನನಗದ ಗದೂತದತೋ ಇಲ್ಲಿಲ್ಿ. ಹದೋಗದೂೋ ನನೆ ಬಾಯಿಂದ ಬಂದವಲ್ಿ ಅಂತ ನನಗದೋ ಆಶುಯಿ! ಹೋಗದಲ್ಿ ಕೂಗಾಡ ನನೆ ಕದೂೋಣದಗದ ಹದೂೋಗಿ ಸಿಗರದೋಟು ಸದೋದ್ಾತ ಕೂತದೂಕೋರ್ತೋನ. ಪಡಸಾಲ್ದಗದ ಹದೂೋದ ಅವಳು ಹದೂರಗದ ಹದೂೋಗದೂೋ ತಯಾರಿ ನಡದಸೂ ದ ೋ ಸದುೆ ಕಿವಿಗದ ಬ್ಬೋಳತದತ. ಹದೂರಗದ ಬಂದು 'ಎಲ್ಲಿಗದ ಹಾಳಾಗಿ ಹದೂೋಗಿತೋ?" ಅಂತ ಕದೋಳ್ಳತೋನ. ಅವಳು ಉತತರ ಕದೂಡಲ್ಿ.

117

'ಎಲ್ಾಿದೂರ ಹಾಳಾಗಿ ಹದೂೋಗಿ​ಿ' ಅಂತ ಗದೂಣಗಿಕದೂಳತ ಮ್ತದತ ನನೆ ಕದೂೋಣದಗದ ಹದೂೋಗಿತೋನ. ಅವಳ ಮೋಲ್ದ ಸದೋಡು ರ್ತೋರಿಸಿಕದೂಳದೂಿೋದು ಹದೋಗದ, ಅವಳ್ಳಂದ ಪಾರಾಗದೂೋದು ಹದೋಗದ ಅಂತ ಸಾವಿರ ಯೋಜನದಗಳು ಹದೂಳದಯುತದವ; ಜದೂತದಗದ ಏನೂ ಆಗಿಲ್ದವೋನದೂೋ ಅನದೂೆೋ ಹಾಗದ ಬದುಕದೂೋದು ಹದೋಗದ ಅನದೂೆೋ ಯೋಚನದೋನೂ ಬರತದತ. ಯೋಚನದ ಮಾಡತ ಸಿಗರದೋಟು ಸದೋದ್ಾತ ಕೂತದೂಕೋರ್ತೋನ. ಅವಳ್ಳಂದ ದೂರ ಹದೂೋಗಿ ಅಮರಿಕದಲ್ದೂಿೋ ಇನದೆಲ್ದೂಿೋ ಅವಿರ್ತಟುಟಕದೂೋಬದೋಕು ಅನೆಸತದತ. ಅವಳ್ಳಂದ ಮ್ುಕತನಾಗದೂೋದರ ಬಗದೆ, ಹಾಗಾದ್ದರ ಎಷುಟ ಚ್ದನೆ ಅಂತ, ಆಮೋಲ್ದ ಇನಾೆವಳಾದೂರ 'ಇಚ್ದುಯನರಿಯುವ'ವಳ ಜದೂತದ ಹಾಯಾಗಿರದೂೋ ಬಗದೆ ಕನಸುಗಳನೆ ಕಾಣ್ತೋನ. ಸಾಯೋ ಮ್ೂಲ್ಕವ್ಸೋ ಡದೈವ್ಸೋರ್ಸಿ ಆಗದೂೋದರ ಮ್ೂಲ್ಕವ್ಸೋ ಅವಳ್ಳಂದ ಬ್ಬಡುಗಡದಯಾಗದೂೋ ಉಪಾಯದ ಬಗದೆ ಯೋಚನದ ಬರತದತ. ಬತಾಿ ಬತಾಿ ಏನದೂೋ ಗದೂಂದಲ್ದಲ್ಲಿ ಸಿಕಿಕಹಾಕಿಕದೂಂಡ ಹಾಗದ ಅನೆಸತದತ, ಬದೋಕಾದೆರ ಬಗದೆ ಏನೂ ಹದೂಳದಯಲ್ಿ, ಸರಿಯಾದ ಯೋಚನದಗಳು ಬರ್ತಿಲ್ಿ ಅಂತ ಕಸಿವಿಸಿಯಾಗಿ ಜದೂೋರಾಗಿ ದಮ್ುಮ ಎಳ್ಳೋರ್ತೋನ. "ಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ಬದುಕು ಹದೋಗದೂೋ ಸಾಗತದತ. ಆಳು ಬಂದು, 'ಯಜಮಾನಮ್ಮನದೂೋರು ಎಲ್ಲಿ? ಯಾವಾಗ ವಾಪಸು

ಬತಾಿರದ' ಅಂತ ಕದೋಳಾತಳ.ದ ಅಡುಗದಯೋನು ಬಂದು 'ಟಿೋ ಬದೋಕಾ?' ಅಂತಾನದ. ಮ್ಕಕಳು, ಅದರಲ್ೂಿ ಲ್ಲೋಸಾ – ಅವಳ್ಳಗದ ಈಗಾಗದಿೋ ಅರ್ಿವಾಗಿತದ್ದ – ನನೆ ಕಡದ ಪರಶ್ಾೆರ್ಿಕವಾಗಿ ಆಕ್ಷದೋಪಣದಯ ನದೂೋಟ ಬ್ಬೋತಾಿಳದ. ಮಾತಾಡದ್ದ ಟಿೋ ಕುಡೋರ್ತೋವಿ. ಆದೂರ ಅವಳ್ಳನೂೆ ವಾಪಸು ಬಂದಿಲ್ಿ. ಸಂಜದಯೂ ಆಗತದತ, ಇನೂೆ ಬಲ್ಲಿಲ್ಿ. ನನೆಲ್ಲಿ ಇಬಬಗದಯ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳು ಸುಳ್ಳಯುತದವ. ಎಲ್ದೂಿೋ ಹಾಳಾಗಿ ಹದೂೋಗಿ ನನೆ ಹಾಗೂ ಮ್ಕಕಳನೆ ಪಿೋಡಸಾತಳಲ್ಿ ಅಂತ ಕದೂೋಪ, ವಾಪಸು್ ಬರದ್ದ ಏನು ಮಾಡಕದೂಂಡುಬ್ಬಡಾತಳೂ ದ ೋ ಅನದೂೆೋ ಭಯ. ಅವಳನೆ ಹುಡುಕದೂೋದಕದಕ ನಾನದೋ ಹದೂರಡತೋನ, ಆದರದ ಎಲ್ಲಿೋ ಅಂತ ಹುಡುಕದೂೋದು? ತನೆ ಅಕಕನ ಮ್ನದೋಗದೋನಾದೂರ ಹದೂೋಗಿರಬಹುದ್ಾ? ಆದರದ ಅಲ್ಲಿಗದ ಹದೂೋಗಿ ವಿಚ್ಾರಿಸದೂೋದು ಅಂದ್ದರ ನಾಚ್ಚಕದಗೋದ ಡು. ಬದೋರದಯೋರಿಗದ ತದೂಂದ್ದರ ಕದೂಡದೂೋದರ ಬದಲ್ು ತನಗದೋ ತದೂಂದ್ದರ ಕದೂಟುಟಕೂ ದ ಳದೂಿೋದು ಉತತಮ್. ಅವಳು ಕಾಯಾತ ಇದೆದುೆ ಇದಕದಕೋಂತ ಕಾಣತದತ, ಮ್ುಂದಿನ ಸಲ್ ಇನದೆೋನಾಗತದೂತೋ. ತನೆ ಅಕಕನ ಮ್ನದೋಗದ ಹದೂೋಗದ್ದ ಏನಾದೂರ ಮಾಡಕದೂಂಡದರ, ಅರ್ವಾ ಈಗಾಗದಿೋ ಮಾಡಕದೂಂಡದ್ದ?ರ ರಾರ್ತರ ಹತಾತಯುತ, ಹನದೂೆಂದೂ ಆಯುತ. ಮ್ಲ್ಗಕದಕ ಹದೂೋಗಲ್ಿ; ಹಾಸಿಗದ ಮೋಲ್ದ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಕೂತು ಕಾಯೋದು ಅಂದ್ದರ! ಮ್ನಸಿ್ಗದ ಏನಾದೂರ ಕದಲ್ಸ ಬದೋಕಲ್ಿ, ಓದ್ದೂೋದ್ದೂೋ ಬರದಯೋದ್ದೂೋ ಮಾಡಬಹುದ್ಾ? ಆದರದ ಏನೂ ಮಾಡಕಾಕಗಲ್ಿ. ನನೆ ಕದೂೋಣದೋಲ್ಲ ಒಬಬನೋದ ಯೋಚನದ ಮಾಡತ ಕೂತದೂಕೋರ್ತೋನ.

ಮ್ನಸಿ್ಗದ ಗಾಸಿ, ಕದೂೋಪ, ಏನಾದೂರ ಸದ್ಾೆದಿೋತದ ಅಂತ ನರಿೋಕ್ಷದ. ಬದಳಗಿನ ಜಾವ ಮ್ೂರು ಗಂಟದ, ನಾಲ್ುಕ – ಅವಳು ಇನೂೆ ಬಂದಿಲ್ಿ. ಬದಳಗಿನ ಹದೂರ್ತತಗದ ಸವಲ್ು ನದ್ದೆ ಹತತತತ,ದ ಎಚುರವೂ ಆಗತದತ. ಆದರೂ ಅವಳು ಬಂದಿಲ್ಿ! "ಆದ್ದರ ಮ್ನದೋಲ್ಲ ಎಲ್ಿವೂ ಯಥಾಪರಕಾರ ಸಾಗತದತ. ಆದರದ ಎಲ್ಿರ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ೂಿ ತಳಮ್ಳ, ಎಲ್ಿ ನನೆ ಕಡದಯೋ ಪರಶ್ಾೆರ್ಿಕವಾಗಿ ನದೂೋಡಾತರದ, ಎಲ್ಿರಿಗೂ ನನೆ ಬಗದೆ ಏನದೂೋ ಅನುಮಾನ. ನಾನದೋ ಎಲ್ಿಕೂಕ ಕಾರಣ ಅಂತ ಅವರ ಭಾವನದ ಇದೆ ಹಾಗಿದ್ದ. ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಎಂದಿನ ತುಯಾೆಟ ಸಾಗಿದ್ದ; ಅದ್ದೋ ಕದೂೋಪ, ಆತಂಕ. "ಬದಳ್ಳಗದೆ ಹನದೂೆಂದು ಗಂಟದ ಹದೂರ್ತತಗದ ಅವಳ ರಾಯಭಾರಿಯಾಗಿ ಅಕಕ ಬಂದು ಯಥಾಪರಕಾರ ಮಾರ್ತಗದ ಶುರು ಮಾಡಾತಳ:ದ 'ಅವಳ ಮ್ನಸು್ ಗಾಸಿಗದೂಂಡದ್ದ, ಎಲ್ಿ ಯಾತಕಾಕಗಿ?' 'ಏನೂ ಆಗಿಲ್ಿವಲ್ಿ' ಅಂತ ನಾನು ಅವಳ ಸವಭಾವದ ಬಗದೆ ವಿವರಿಸಿತೋನ. 'ಹೋಗದ ಎಷುಟ ದಿನಾಂತ?' ಅಂತಾಳದ. 'ಎಲ್ಿ ಅವಳದೋ ಮಾಡಕದೂಳದೂಿೋ ದು. ನಾನಂತೂ ಮೊದಲ್ ಹದಜೆದ ಇಡಲ್ಿ, ಬದೋರದ ಆಗಬದೋಕೂಂತಾದ್ದರ ಆಗಿಯೋ ಬ್ಬಡಲ್ಲ' ಅಂರ್ತೋನ.

118

"ನನೆ ಅರ್ತತಗದ ವಾಪಸು್ ಹದೂೋಗುತಾತರದ ಯಾವ ಸಾರ್ನದಯೂ ಇಲ್ಿದ್ದ. ನಾನು ಮೊದಲ್ ಹದಜೆದ ಇಡುವವನಲ್ಿ ಅಂತ ಧದೈಯಿವಾಗಿ ಹದೋಳ್ಳಯೋನದೂೋ ಹದೋಳ್ಳದ್ದ: ಆದ್ದರ ನನೆ ಕದೂೋಣದಯಿಂದ ಹದೂರಬಂದು ಮ್ಕಕಳ ಕರುಣಾಜನಕವೂ ಭಯಭಿೋತವೂ ಆದ ಸಿ​ಿರ್ತಯನುೆ ನದೂೋಡದ್ಾಗ ಮೊದಲ್ ಹದಜೆದಯನೆಡಲ್ು ನಾನು ಸಿದಧನಾದ್ದ. ಹಾಗದ ಮಾಡಲ್ದೋನದೂೋ ಆಸದ, ಆದರದ ಯಾವ ರಿೋರ್ತ ಅಂತ ಮಾತರ ಹದೂಳ್ಳೋಲ್ಲಲ್ಿ. ಮ್ತದತ ಶರ್ಪರ್ ಹಾಕದೂೋದು, ಸಿಗರದೋಟು ಸದೋದ್ದೂೋದು ನಡೋತು. ಮ್ಧಾ​ಾಹೆದ ಊಟದ ಹದೂತುತ ವ್ಸೋಡಾಕ ಮ್ತುತ ವದೈನ್ ಕುಡದು ಮ್ನಸಿ್ನಾಳದಲ್ಲಿದೆ ಬಯಕದಯನೆ ನದರವದೋರಿಸಿಕದೂಳದೂಿೋ ಬಯಕದ ನಂದು, ಆಗ ನನಗದ ಈ ಯಾವುದ್ದೋ ಮ್ೂಖಿತನ ತಲ್ದದ್ೂ ದ ೋರಲ್ಲಲ್ಿ, ನನೆ ಸಾಿನಮಾನಕದಕ ರ್ಕದಕಯಾಗಲ್ಲೋ ಆಗಲ್ಲಲ್ಿ. "ಮ್ೂರು

ಗಂಟದ ಹದೂರ್ತತಗದ ಅವಳು ಬಂದಳು, ನನದೆದುರು ನಂತಾಗ ಅವಳು ಮಾತಾಡಲ್ಲಲ್ಿ. ಇದನೆ ನದೂೋಡ

ಅವಳು ತಗಿೆದ್ಾಳದೋಂತ ಅನೆಸುತ. ಹಾಗಾಗಿ ಅವಳು ನನೆನುೆ ಕದಣಕಿದೆಕಕದ ಬದೈದ್ದ. ಅವಳ ಗಡಸು ಮ್ುಖವದೋನೂ ಬದಲ್ಾಗಲ್ಲಲ್ಿ, ಅದರ ಹತಾಶ ನದೂೋಟವದೋನೂ ತಗೆಲ್ಲಲ್ಿ. ತಾನು ಬಂದದುೆ 'ಏನದೂೋ ಹದೋಳಕಕಲ್ಿ, ನಾವಿಬೂರ ಜದೂತದೋಲ್ಲ ಬಾಳಕದಕ ಸಾರ್ಾವಿಲ್ಿದೆರಿಂದ ಮ್ಕಕಳನೆ ಕಕದೂಿಂಡು ಹದೂೋಗಕದಕ ಬಂದ್ದ’ ಅಂದಳು. ತಪು​ು ನನೆದಲ್ಿ, ಅವಳದೋ ನನೆ ತಾಳದಮ ಪರಿೋಕ್ಷಿಸದೂೋ ಹಾಗದ ಮಾಡದ್ದೂೋಳು ಅಂದ್ದ. ಅವಳು ಗಡುಸಾಗಿ ನನೆಲ್ಲಿ ನದೂೋಟ ನಟುಟ, 'ಏನೂ ಹದೋಳದಬೋಡ, ನಮ್ಗದೋ ಪಶ್ಾುತಾತಪ ಉಂಟಾಗತದತ' ಅಂತ ಹದೋಳ್ಳದಳು. ಈ ನಾಟಕ ಎಲ್ಿ ಬದೋಡ ಅಂದ್ದ: ಅವಳದೋನದೂೋ ಕಿರುಚ್ಚ ಕದೂೋಣದಯಳಕದಕ ಹದೂೋದಳು, ಅವಳು ಹದೋಳ್ಳದ್ದೆೋನು ಅಂತ ನನಗದ ಗದೂತಾತಗಲ್ಲಲ್ಿ. ರ್ಡಕಕಂತ ಬಾಗಿಲ್ು ಹಾಕಿದುೆ ಕದೋಳ್ಳಸುತ. ಬಾಗಿಲ್ು ತದಗಯ ದ ೋಗದ ಪರಯತೆಪಟದಟ, ಕದೂಕದಕ ಹಾಕಿತುತ, ಅವಳ್ಳಂದ ಯಾವ ಉತತರವೂ ಬಲ್ಲಿಲ್ಿ, ಕದೂೋಪದಿಂದ ಹದೂರಗದ ಹದೂೋದ್ದ. ಅರ್ಿ ಗಂಟದ ಆದ್ದೀಲ್ದ ಲ್ಲೋಸಾ ಜದೂೋರಾಗಿ ಅಳಾತ ಬಂದಳು. 'ಯಾಕದ? ಏನಾಯುತ?' ಅಂತ ಕದೋಳ್ಳದ್ದ. 'ಅಮ್ಮ ಮಾತಾಡಾತ ಇಲ್ಿ' ಅಂದಳು. ಅವಳ ಜದೂತದ ಹದೂೋದ್ದ. ನನೆ ಶಕಿತಯಲ್ಿ ಬ್ಬಟುಟ ಬಾಗಿಲ್ನೆ ದೂಡದ್ದ. ಪೂರ್ತಿ ಕದೂಕದಕ ಹಾಕಿಲ್ದೆೋ ಇದೆದೆರಿಂದ ಎರಡು ಕದಗಳ ಮ್ಧದಾ ತದರದಕದೂಳುತ. ಅವಳು ಲ್ಂಗ ರ್ರಿಸಿ ಚಪುಲ್ಲ ಮಟಿಟಕೂ ದ ಂಡದೋ ವಿಚ್ಚತರವಾಗಿ ಬ್ಬದುೆಕೂ ದ ಂಡದೆ ಹಾಸಿಗದ ಹರ್ತತರ ಹದೂೋದ್ದ. ಪಕಕದ ಮೋರ್ಜನ ಮೋಲ್ದ ಖಾಲ್ಲ ಅಫ್ಟೋಮ್ು ಬಾಟಲ್ಲತುತ. ಅವಳ್ಳಗದ ಪರಜ್ಞದ ಬಂತು, ಕಣಣಲ್ಲಿ ನೋರು ತುಂಬ್ಬತು, ಸವಲ್ು ಸಮಾಧಾನ ಕಾಣ್ಸುತ. ಉಹೂ​ೂ, ಅದ್ದೋನೂ ಪೂರ್ತಿ ಹದೂಂದ್ಾಣ್ಕದ ಅಲ್ಿ; ಯಾಕದೋಂದ್ದರ ಇಬಬರ ಮ್ನಸ್ಲ್ೂಿ ದ್ದವೋಷ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡದೋ ಇತುತ, ಜದೂತದಗದ ಈ ಜಗಳದಿಂದ ಆಗಿದೆ ನದೂೋವು, ಕಿರಿಕಿರಿ ಬದೋರದ. ಮ್ುಂದ್ದಯೂ ಯಥಾಪರಕಾರ ಅಂರ್ದ್ದೋ ಅರ್ವಾ ಅಷದಟೋಕದ ಇನೂೆ ರ್ತೋವರವಾದ ಜಗಳಗಳು, ಒಡಂಬಡಕದಗಳು ನಡದದವು. ವಾರಕದೂಕಮಮ, ರ್ತಂಗಳ್ಳಗದೂಮಮ, ಕದಲ್ವು ವದೋಳದ ದಿನವೂ. ಒಂದ್ದೋ ರ್ರ. ಒಂದು ಸಲ್ವಂತೂ ಬದೋರದ ದ್ದೋಶಕದಕ ಹದೂೋಗಕದಕ ನಾನು ಪಾರ್ಸಪದೂೋಟ್ಿ ಅನೂೆ ಸಿದಧಮಾಡಕದೂಂಡದ. ಎರಡು ದಿನ ಕದನವಿರಾಮ್ಸಿ​ಿರ್ತ. ಆದರದ ಮ್ತದತ ನಮ್ಮ ನಮ್ಮನಮ್ಮದ್ದೋ ವಿವರಣದಗಳು, ಎಂದಿನ ಹದೂಂದ್ಾಣ್ಕದ. ಹೋಗಾಗಿ ನಾನದಲ್ೂಿ ಹದೂೋಗಲ್ಲಲ್ಿ."

21 "ಆ ವಾಕಿತ ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಂಡಾಗ ನಮಿಮಬಬರ ಮ್ಧದಾ ಇದೆ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತ ಇದು. ಅವನು ಬಂದದುೆ ಮಾಸದೂಕೋದಿಂದ; ಅವನ ಹದಸರು ಟುರಕಶ್ದವ್ ು ಸಿಕ ಅಂತ; ಅಲ್ಲಿಂದ ನಮ್ಮನದಗೋದ ನದೋರವಾಗಿ ಬಂದ. ಆಗ ಬದಳ್ಳಗದೆ, ನಾನದೋ ಅವನನೆ ಬರಮಾಡಕದೂಂಡದ. ನಮಿಮಬಬರ ಮ್ಧದಾ ಹಂದ್ದೂಂದು ಸಲ್ ಪರಿಚಯ ಆಗಿತುತ; ಅದಕದಕೋ ಈಗೂಿ ಅದ್ದೋ ಸಲ್ಲಗದಯ ದನಯಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡದ, ಆದ್ದರ ನಾನಂತೂ ಗಂಭಿರವಾಗಿಯೋ ಇದ್ದೆ; ಅವನೂ ಸರಕಕಂತ ಹಾಗದಯೋ ಆದ. ಮೊದಲ್ ಸಲ್ ನದೂೋಡದ್ಾಗಿನಂದೂಿ ನನಗವನನೆ ಕಂಡದರ ಆಗಿತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಆದರದ ಅದ್ಾ​ಾವುದ್ದೂೋ ವಿಚ್ಚತರವೂ ವಿಪತಾಕರಿಯೂ ಆದ ಶಕಿತ ನನಗವನನುೆ ದೂರ ಮಾಡಲ್ು ಬ್ಬಡಲ್ಲಲ್ಿ, 119

ಅದರ ಬದಲ್ು ಮ್ನದಯಳಕದಕ ಬರಮಾಡಕದೂಳದೂಿೋ ಹಾಗದ ಮಾಡತು. ಅವನ ಜದೂತದ ನವಿ​ಿಕಾರದಿಂದ ಒಂದ್ದರಡು ಮಾತಾಡದ್ದ. ನನೆ ಹದಂಡರ್ತಗದ ಪರಿಚಯಮಾಡಕದೂಡದೆ ಕಳ್ಳಸದೂೋದಕಿಕಂತ ಸರಳವಾದುೆ ಇನದೆೋನದಿೆೋತು? ಆದ್ದರ ಹಾಗಾಗಲ್ಲಲ್ಿ, ಉದ್ದೆೋಶಪೂವಿಕವಾಗಿಯೋ ಏನದೂೋ ಅನದೂೆೋ ಹಾಗದ ಅವನ ಪಿಟಿೋಲ್ು ನುಡಸಾಣ್ಕದ ಬಗದೆ ಮಾತಾಡತದೂಡಗಿ, 'ಈಗ ವಾದನ ನಲ್ಲಿಸಿಬ್ಬಟಟ ಹಾಗದ ಕದೋಳ್ಳದ್ದನಲ್ಿ' ಅಂದ್ದ. ಅದಕದಕ ವಾರ್ತರಿಕತವಾಗಿ ಈಗ ತಾನು ಮೊದಲ್ಲಗಿಂತ ಹದಚು​ು ವಾದನದಲ್ಲಿ ತದೂಡಗಿಕದೂಂಡದ್ಾೆಗಿ ಅವನು ಹದೋಳ್ಳದ. ನಾನೂ ಹಂದ್ದೂಮಮ ಪಿಟಿೋಲ್ು ನುಡಸಾತ ಇದಿೆದೆರ ಬಗದೆಯೂ ಪರಸಾತಪ ಮಾಡದ. 'ನಾನೋಗ ನುಡಸದೂೋದನೆ ಬ್ಬಟುಟಬ್ಬಟಿಟದಿೆೋನ, ಬದಲ್ಾಗಿ ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ ಚ್ದನಾೆಗಿ ನುಡಸಾತಳ'ದ ಅಂದ್ದ. ನಾನು ಅವನನೆ ಭದೋಟಿಯಾದ ಮೊದಲ್ ದಿನದಿಂದ, ಅಷದಟೋಕದ ಮೊದಲ್ ಗಂಟದಯಿಂದಲ್ದೋ, ಮ್ುಂದ್ದೋನಾಯತೋ ಅದರ ಹಾಗದಯೋ ಅವನ ಜದೂತದಯ ನನೆ ಸಂಬಂರ್ ಇತುತ. ಏನದೂೋ ಒಂರ್ರ ಬ್ಬಗಡಾಯಿಸಿದ ಸಂಬಂರ್; ಅವನು ಮ್ತುತ ನಾನು ಆಡದ ಪರರ್ತ ಮಾರ್ತಗೂ ಎಂರ್ದ್ದೂೋ ಪಾರಮ್ುಖಾ ಕಾಣದೂೋ ಹಾಗಾಯುತ. "ಅವನನೆ ನನೆ ಹದಂಡರ್ತೋಗದ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಸದೆ. ಅವರ ಮಾತುಗಳು ತಕ್ಷಣವದೋ ಸಂಗಿೋತದ ಕಡದ ವಾಲ್ಲತು. ತನೆ ಜದೂತದ ಅವಳೂ ನುಡಸಿದ್ದರ ಚ್ದನಾೆಗಿರತದತ ಅಂದ. ಇರ್ತತೋಚ್ದಗದ ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ ತುಂಬ ಲ್ವಲ್ವಿಕದ, ಸಡಗರ, ಚ್ದಲ್ುವುಗಳ್ಳಂದ ಕೂಡದೆಳು. ಮೊದಲ್ ನದೂೋಟದಲ್ದಿೋ ಅವನು ಅವಳ ಮ್ನಸ್ನೆ ಗದದೆ ಹಾಗಿತುತ. ಜದೂತದಗದ, ತನೆ ಪಿಟಿೋಲ್ು ವಾದನದಲ್ಲಿ ಒಬಬ ಜದೂತದಗಾರ ಸಿಕಿಕದನಲ್ಿ ಅನದೂೆೋ ಖುಷಿ ಅವಳ್ಳಗಾಗಿತುತ. ಅವಳ್ಳಗದ ಪಿಟಿೋಲ್ು ವಾದನ ಎಷುಟ ಇಷಟವಾಗಿತುತ ಅಂದ್ದರ, ಕಲ್ಲಯೋದಕದಕೋಂತ ಅವಳು ಒಬಬನನೆ ನದೋಮ್ಕ ಮಾಡಕದೂಂಡದೆಳು. ಅವಳ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ಸಂತದೂೋಷ ಉಕಿಕತು. ಆದ್ದರ ನನೆನೆ ನದೂೋಡ ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ನ ಭಾವನದಯನುೆ ರ್ತಳ್ಳದ್ದೂೋಳ ಹಾಗದ ತನೆ ರ್ವನ ಬದಲ್ಾಯಿಸಿದಳು. ಹೋಗಾಗಿ ನಮಿಮಬಬರ ಮ್ಧದಾ ವಂಚನದಯ ಆಟ ಆರಂಭವಾಯುತ. ನನಗೂ ಇಷಟ ಅನದೂೆೋ ಹಾಗದ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ದ ಮ್ುಗುಳೆಗು ತಂದುಕದೂಂಡದ. ಸುಂದರಿಯರ ಕಡದ ನದೂೋಡದೂೋ ಎಲ್ಿ ಲ್ಂಪಟರ ಹಾಗದಯೋ ಅವನು ಅವಳ ಕಡದ ಕಣುಣ ಹಾಯಿಸಿ ಸಂಗಿೋತದ ಬಗದೆ ಮಾತರ ತನೆ ಆಸಕಿತ ಅನದೂೆೋ ಹಾಗದ ನಟನದ ಮಾಡದ; ಅವನಗದ ಸಂಗಿೋತದ ಬಗದೆ ಮಾತಲ್ಲಿ ಈಗ ಆಸಕಿತ ಉಳ್ಳದಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಆದರದ ಅವಳು ಬದೋರದ ರ್ರ ಇದೆಳು; ನನೆ ಹದೂಟದಟಕಿಚ್ಚುನ ಸುಳುಿ ಮ್ುಗುಳೆಗದ ಅವಳ್ಳಗದ ಪರಿಚ್ಚತವಾದದ್ಾೆದೂರ, ಅದನುೆ ಗಮ್ನಸದವಳಂರ್ತದೆ ಅವನ ಕಾಮ್ುಕ ದೃಷಿಟ ಅವಳಲ್ಲಿ ಸಂಭರಮ್ ತರಿಸಿತುತ. ಮೊದಲ್ ನದೂೋಟದಲ್ದೋಿ ಅವಳ ಕಣುಣಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡ ಮಿಂಚ್ಚನಂದ ನನಗದ ಈ ರಿೋರ್ತ ಭಾವನದಯುಂಟಾಯುತ, ಇದಕದಕ ನನೆ ಮಾತ್ಯಿದ ಕಾರಣವೂ ಇದಿೆೋತು. ಅವರಿಬಬರ ನಡುವದ ವಿದುಾತ್ ಸಂಚ್ಾರವುಂಟಾಗಿ ಒಟಿಟಗದ ಮ್ತುತ ಬರಿಸಿದಂತದನಸಿತುತ, ಹೋಗಾಗಿ ಇಬಬರ ಮ್ುಖದಲ್ೂಿ ಒಂದ್ದೋ ಭಾವ, ಮ್ುಗುಳೆಗದಗಳು ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಂಡವು. ಇಬಬರೂ ನಾಚ್ಚದಂತದನಸಿತು. ಇಬಬರೂ ಮ್ುಗುಳೆಗದಯ ವಿನಮ್ಯ ಮಾಡಕದೂಂಡರು. ಸಂಗಿೋತದ, ಪಾ​ಾರಿರ್ಸ ಮ್ುಂತಾದ ಸಣಣ ದ್ದೂಡಡ ವಿಷಯಗಳ ಬಗದೆ ನಾವು ಮಾತಾಡದಿವಿ. ಆಮೋಲ್ದ ಹದೂರಡಲ್ು ಅವನು ಎದುೆ ಮ್ುಗುಳೆಗುತತ ನಂತ, ತನೆ ತದೂಡದಗಳ ನಡುವದ ಹಾ​ಾಟ್ ಇರುಕಿಸಿಕದೂಂಡು ಒಮಮ ಅವಳತತ, ಒಮಮ ನನೆತತ ದೃಷಿಟ ಬ್ಬೋರಿದ, ನಾವು ಏನು ಮಾಡಬಹುದ್ದಂಬ ನರಿೋಕ್ಷದಯಲ್ಲಿ ಅವನದೆಂತದ ಕಾಣ್ಸಿತು. ಆ ಕ್ಷಣ ನಾನವನನುೆ ಬರಮಾಡಕದೂಳಿದ್ದ ಇದಿೆದೆರದ ಮ್ುಂದಿನದ್ದಲ್ಿ ಆಗುತತಲ್ದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ ಎಂಬುದಿೋಗ ಗದೂತಾತಗುರ್ತತದ್ದ. ಆದರದ ಅವರಿಬಬರ ಕಡದ ನದೂೋಡ ನನೆಲ್ಲಿ ನಾನದೋ ಅಂದುಕದೂಂಡದ: 'ನಾನು ಹದೂಟದಟಕಿಚ್ಚುನವನು ಅಂತ ಅಂದುಕದೂೋಬದೋಡ' ಅಂತಲ್ದೂೋ 'ನಮ್ಮ ಬಗದೆ ನನಗದ ಹದದರಿಕದ' ಅಂತಲ್ದೂೋ. ಆದರದ ಎಂದ್ಾದರದೂಂದು ಸಂಜದ ಪಿಟಿೋಲ್ಲನದೂಡನದ ಮ್ನದಗದ ಬಂದು ಹದಂಡರ್ತಯಡನದ ನುಡಸಬದೋಕದಂದು ಬಾಯಿಮಾರ್ತನಲ್ಲಿ ಕದೋಳ್ಳಕದೂಂಡದ. ನನೆ ಕಡದ ಅವಳು ಅಚುರಿಯ ನದೂೋಟ ಬ್ಬೋರಿ ಲ್ರ್ಜೆತಳಾದಳು, ಗಾಬರಿಗದೂಂಡವಳಂತದ ತಾನದೋನೂ ಒಳದಿಯ ವಾದಕಿಯಲ್ಿವದಂದು ಹದೋಳ್ಳದಳು. ಅವಳ ಈ ನಟನದ ನನೆಲ್ಲಿ ಮ್ತತಷುಟ ಉರಿಯನುೆಂಟುಮಾಡತು, ರದೂಚ್ಚುನಂದ ಅವನನುೆ 120

ಬರಬದೋಕದಂದು ಒತಾತಯಿಸಿದ್ದ. ಒಂದು ಬಗದಯ ವಿಚ್ಚತರ ಗರ್ತತನಂದ ಹದೂೋಗುವ ಅವನ ತಲ್ದಯನುೆ - ಕದೂರಳ ಬಣಣಕದಕ ವಿರುದಧವಾದ ಕಪು​ು ಕೂದಲ್ು, ಮ್ರ್ಾದ ಬದೈತಲ್ದಗಳ್ಳಂದ ಕೂಡದುೆದು - ಹಂದಿನಂದ ನದೂೋಡದ್ಾಗ ನನೆಲ್ದೂಿಂದು ವಿಚ್ಚತರ ಅನುಭವವುಂಟಾಯಿತು. ಆ ವಾಕಿತಯ ಇರುವಿಕದ ನನೆಲ್ಲಿ ಕಿರಿಕಿರಿಯುಂಟುಮಾಡದೆನುೆ ನಾನು ಮ್ರದಮಾಚಲ್ಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. 'ಅವನನುೆ ಇನುೆ ಮ್ುಂದ್ದ ನದೂೋಡಲ್ಾಗದಂತದ ಮಾಡುವುದು ನನೆನದೆೋ ಅವಲ್ಂಬ್ಬಸಿದ್ದ'. ಆದರದ ಅದು ಅವನ ಬಗದೆ ನನೆಲ್ುಿಂಟಾದ ಭಯವನದೆೋ ಪರರ್ತೋಕಿಸುತದತ, ನನಗದ ಅವನನುೆ ಕಂಡರದೋಕದ ಭಯ? ರ್ತೋರ ನಾಚ್ಚಕದಗೋದ ಡು' ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ಪಕಕದ ಕದೂೋಣದಯಲ್ಲಿದೆ ನನೆ ಹದಂಡರ್ತಗದ ನನೆ ಮಾತು ಕದೋಳ್ಳಸಿದ್ದ ಅಂತ ಗದೂತಾತಗಿ, ಅವತುತ ಸಂಜದಯೋ ಬಂದು ಪಿಟಿೋಲ್ು ನುಡಸಬದೋಕದಂದು ಅವನನುೆ ಒತಾತಯ ಮಾಡದ್ದ. ಖಂಡತ ಬರ್ತೋಿನ ಅಂತ ಹದೋಳ್ಳ ಹದೂೋದ "ಸಾಯಂಕಾಲ್ ಅವನು ತನೆ ಪಿಟಿೋಲ್ಲನ ಜದೂತದ ಬಂದ; ಇಬಬರೂ ನುಡಸಿದರು. ಆದರದ ಸಿದಧತದಗದೋ ಸಾಕಷುಟ ಸಮ್ಯ ಹಡೋತು. ತಮ್ಗದ ಬದೋಕಾದ ಸಂಗಿೋತ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ, ನನೆ ಹದಂಡರ್ತಗದ ಸಿದಧತದಯಿಲ್ಿದ್ದ ನುಡಸಲ್ು ಸಾಮ್ರ್ಾಿವಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ನನಗದೂೋ ಸಂಗಿೋತವದಂದರದ ಪಂಚಪಾರಣ. ಅವರ ನುಡಸಾಣ್ಕದಗದ ನಾನದೋ ಸಾಟಯಂಡ್ ಅನುೆ ಸಿದಧಪಡಸಿ ಪುಟಗಳನುೆ ರ್ತರುವಿ ಹಾಕುವ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ ಸಹಾಯು ಮಾಡದ್ದ. ಮಾರ್ತಲ್ಿದ ರಾಗ ಮ್ತುತ ಮೊಝಾಟ್ಿನ ಕದಲ್ವು ಸದೂನಾಟಗಳನುೆ ಸವಲ್ು ಹದೂತುತ ನುಡಸಿದರು. ತುಂಬ ಚ್ದನಾೆಗಿ ನುಡಸಿದರು, ಅಮೊೋರ್ವಾದ ನುಡಸಾಣ್ಕದ ಅದು. ಅಲ್ಿದ್ದ, ಅವನದುೆ ತುಂಬ ಉನೆತವೂ ಸುಸಂಸೃತವೂ ಆದ ಅಭಿರುಚ್ಚ, ಆದರದ ಅದು ಅವನ ನಡತದ ಅದಕದಕ ತಕುಕನಾದುದಲ್ಿ, ಅಷದಟ. "ಖಂಡತವಾಗಿಯೂ ಅವನು ನನೆ ಹದಂಡರ್ತಗಿಂತ ಚ್ದನಾೆಗಿ ಪಿಟಿೋಲ್ು ನುಡಸುರ್ತತದೆ. ಅವಳ್ಳಗದ ಸಹಾಯಮಾಡುತತ, ಜದೂತದಗದ ಅವಳನುೆ ನವಿರಾಗಿ ಹದೂಗಳುತತಲ್ೂ ಇದೆ. ಅವನ ನಡವಳ್ಳಕದ ತುಂಬ ಸುಸಂಸೃತವಾಗಿತುತ. ನನೆ ಹದಂಡರ್ತಗದ ಸಂಗಿೋತದಲ್ಲಿ ಮಾತರ ಆಸಕಿತಯಿದೆಂತದ ಕಾಣ್ಸಿತು; ಅವಳು ಸರಳತದ ಸಹಜತದಗಳ್ಳಂದ ಕೂಡದೆಳು. ನಾನೂ ಸಂಗಿೋತದಲ್ಲಿ ಆಸಕಿತಯಿರುವವನಂತದ ನಟಿಸಿದರೂ, ಆ ಸಂಜದಯಿಡೋ ಮಾತ್ಯಿ ನನೆನುೆ ಕಾಡತು. "ನನೆ ಹದಂಡರ್ತಯನುೆ ಕಂಡ ಮೊದಲ್ ಕ್ಷಣದಿಂದಲ್ದೋ, ತಮ್ಮ ಸಾಿನಮಾನ ಹಾಗೂ ಸಮಾಜಗಳನುೆ ಮ್ರದತ

ಅವರಿಬಬರಲ್ಲಿನ ಪಾಶವಿೋ ಪರವೃರ್ತತ – 'ಆಗಬಹುದ್ಾ?' 'ಖಂಡತ' ಮ್ನದೂೋಭಾವ - ನನಗದ ಗದೂೋಚರಿಸುತ. ಮಾಸದೂಕೋ ಮ್ಹಳದಯಾದ ಅವಳು ಅಷದೂಟಂದು ಆಕಷಿಕವಾಗಿ ಕಾಣ್ವುದನೆವನು ನರಿೋಕ್ಷಿಸಿಲ್ಲಿಲ್ಿ, ಹೋಗಾಗಿ ಅವನಗದ ತುಂಬ ಸಂತಸವಾಗಿತುತ. ಅವಳ್ಳಗದ ಆಸದಯಿದ್ದ ಅನುೆವುದರ ಬಗದೆ ಅವನಗದ ಅನುಮಾನವದೋ ಇಲ್ಲಿಲ್ಿ. ಅವನಗಿದೆ ಒಂದ್ದೋ ಸಂಶಯ ಅಂದ್ದರ ತಾಳದಮಗದೋಡ ಗಂಡ ಇದನುೆ ಸಹಸಿಯಾನದೋ ಅನದೂೆೋದು. ನಾನದೋನಾದೂರ ಪರಿಶುದಧನಾಗಿದಿೆದ್ದರ ಅದು ಅರ್ಿವಾಗಿತರಲ್ಲಲ್ಿ; ಆದ್ದರ ಬಹುತದೋಕ ಗಂಡಸರ ಹಾಗದ ನಾನೂ ಮ್ದುವದಗದ ಮ್ುಂಚ್ದ ಹದಂಗಸರನೆ ಅದ್ದೋ ದೃಷಿಟಯಿಂದ ನದೂೋಡದ್ದೂೆೋನು, ಹೋಗಾಗಿ ಅವನ ಮ್ನಸು್ ನಂಗದ ತದರದದ ಪುಸತಕದ ಹಾಗದ ಸುಷಟವಾಗಿ ಕಾಣ್ಸುತ. ನನೆ ವಿಶ್ದೋಷ ಕಿರಿಕಿರಿಗದ ಕಾರಣ ಅಂದ್ದ,ರ ಆಗಾಗ ಇಂದಿರಯದ್ಾಹ ಉಕದಕೋರುವ ನರಂತರ ಪಿೋಡದಯಾಗಿ ನನೆನೆವಳು ಕಾಣಾತಳದ ಅನದೂೆೋದು. ಆದರದ ಈ ಮ್ನುಷಾ – ಹದೂರಗಿನ

ನಯಗಾರಿಕದ, ಹದೂಸತನ, ಮ್ತುತ ಎಲ್ಿಕಿಕಂತ ಹದಚ್ಾುಗಿ ನಸ್ಂಶಯವಾದ ಸಂಗಿೋತಜ್ಞಾನ, ನುಡಸುವಾಗ ಹರ್ತತರವಾಗದೂೋದು, ನಡದದುಕದೂಳದೂಿೋ ರಿೋರ್ತ ಹಾಗೂ ಪರಭಾವಶ್ಾಲ್ಲೋ ಸವಭಾವ ಇವುಗಳು - ಅವಳನೆ ಗಾಢವಾಗಿ ಆಕಷಿ​ಿಸದೂೋದು ಮಾತರವಲ್ಿದ್ದ ಅವಳನೆ ಗದಲ್ದೂಿೋದರಲ್ಲಿ, ಹಂಡ ಹಪದು ಮಾಡದೂೋದರಲ್ಲ,ಿ ತನೆ ಕಿರುಬದರಳ್ಳಂದ ಅವಳನೆ ಬದೋಕಾದ ಹಾಗದ ಆಡಸದೂೋದರಲ್ಲಿ ಅನುಮಾನವದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಇದ್ದಲ್ಿ ನನಗದ ಗದೂತಾತಗಿ ಅರ್ತೋವ ಸಂಕಟ ಅನುಭವಿಸಿದ್ದ. ಇಷಿಟದೆರೂ, ಅರ್ವಾ ಇದ್ದೋ ಕಾರಣಕಾಕಗಿ, ನಾನವನ ಬಗದೆ ನನೆ ಇಚ್ದೆ ಮಿೋರಿ ವಿನಯದಿಂದ ಮಾತರವಲ್ಿ ಸದೆೋಹಪರನಾಗಿಯೂ ಇರದೂೋ ಹಾಗದ ಆಯುತ. ಇದನದೆಲ್ಿ ನಾನು ಅವನಗಾಗಿ ಮಾಡದ್ದನದೂೋ, ಇದಕದಕಲ್ಿ ನಾನು ಬಗದೂೆೋನಲ್ಿ ಅಂತ ತದೂೋರಿಸಿಕದೂಳದೂಿಕದಕ ಮಾಡದ್ದನದೂೋ, ನನೆ 121

ಹದಂಡತಗಾಗಿ ಮಾಡದ್ದನದೂೋ, ಗದೂರ್ತತಲ್ಿ. ಆದ್ದರ ಅವನನೆ ನದೂೋಡದ ಮೊದಲ್ ಕ್ಷಣದಿಂದ್ದಿೋ ಅವನ ಜದೂತದ ನಾನು ಸಹಜವಾಗಿ ನಡದದುಕದೂಳಿಕಾಕಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಆಗಿಂದ್ಾಗದಿೋ ಅವನನೆ ಕದೂಂದು ಹಾಕದೂೋ ನನೆ ಬಯಕದಗದ ಬಲ್ಲಯಾಗಬಾರದೂಂತ ಅವನನೆ ಹದೂಗಳ್ಳದ್ದ. ಊಟಕದಕ ಕೂತಾಗ ದುಬಾರಿ ಮ್ದಾ ಕದೂಟದಟ, ಅವನ ಪಿಟಿೋಲ್ು ನುಡಸಾಣ್ಕದಯಿಂದ ಆನಂದತುಂದಿಲ್ನಾದ್ದ, ಸದೆೋಹಪೂಣಿ ಮ್ುಗುಳೆಗದಯಿಂದ ಅವನ ಜದೂತದ ಮಾತಾಡದ್ದ, ಮ್ತದತ ಮ್ುಂದಿನ ಭಾನುವಾರವೂ ಬಂದು ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ ಜತದ ಪಿಟಿೋಲ್ು ನುಡಸಿ ಊಟ ಮಾಡಕದೂಂಡು ಹದೂೋಗದಬೋಕೂಂತ ಬಲ್ವಂತ ಮಾಡದ್ದ. ಸಂಗಿೋತಪದರೋಮಿಗಳಾದ ಕದಲ್ವು ಗದಳಯ ದ ರನೂೆ ಆಹಾವನಸದೂೋದ್ಾಗಿ ಹದೋಳ್ಳದ್ದ." ತುಂಬ ಕ್ಷದೂೋಭದಗೂ ದ ಂಡ ಪದೂೋಜ಼ನೆಶ್ದವ್ ತನೆ ಭಂಗಿಯನೆ ಬದಲ್ಲಸಿ ತನ್ನ ವಿಚ್ಚತರ ಸದೆನೆ ಹದೂರಸೂಸಿದ. "ಆ ಮ್ನುಷಾನ ಇರುವಿಕದ ನನೆ ಮೋಲ್ದ ಎಂರ್ ಪರಿಣಾಮ್ ಮಾಡತು ಎಂಬುದನುೆ ಆಲ್ದೂೋಚ್ಚಸಿದರದ ಆಶುಯಿವಾಗತದತ" ಎಂದು ಮ್ತದತ ತನೆ ಕರ್ನವನುೆ ಆರಂಭಿಸಿದ, ತುಂಬ ಕಷಟಪಟುಟ ತನದೂೆಳಗಾಗುವ ತಲ್ಿಣವನುೆ ಅದುಮಿಕದೂಳುಿತತ: "ಒಂದದ್ದರಡು ದಿನಗಳ ಬಳ್ಳಕ ಪಕಕದ ಕದೂೋಣದಯ ಮ್ುಂದ್ದ ಹಾದುಹದೂೋಗುವಾಗ, ತಲ್ದಯ ಮೋಲ್ದ ಕಲ್ುಿಚಪುಡ ಬ್ಬದೆಂತದ ಏನದೂೋ ಭಾರವಾದ ಅನುಭವ ನನಗಾಯಿತು. ಹಾಗದ ಹಾದು ಹದೂೋಗುವಾಗ ನನಗದೋಕದೂೋ ಅವನ ನದನಪಾಯಿತು. ನಾನು ಓದುಕದೂೋಣದಗದ ವಾಪಸಾ್ದ್ಾಗಲ್ದೋ ಕಾರಣ ಹದೂಳದದದುೆ, ಹಾಗಾಗಿ ಖಾತರಿಪಡಸಿಕದೂಳಿಲ್ು ಮ್ತದತ ಪಕಕದ ಕದೂೋಣದಗದ ಹದೂೋದ್ದ. ನಾನದೋನೂ ತಪು​ು ರ್ತಳ್ಳದಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅಲ್ಲಿ ಅವನ ಓವರ್ಕದೂೋಟ್ ಇತುತ. ಅದ್ದೂಂದು ಚ್ಚತಾತರದ ಓವರ್ಕದೂೋಟ್. ಆದ್ದೋಕದ ಎಂದು ರ್ತಳ್ಳಯದಿದೆರೂ, ಅವನಗದ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ್ದೆಲ್ಿವನೂೆ ನಾನು ಸೂಕ್ಷಮವಾಗಿ ಗಮ್ನಸಿದ್ದ. ಅವನು ಅಲ್ಲಿಯೋ ಇದ್ಾೆನದಂದು ನನಗನೆಸಿತು. ನಾನು ನತಿನಕದೂೋಣದಗದ ಹದೂೋದ್ದ - ಪಡಸಾಲ್ದಯ ಮ್ೂಲ್ಕವಲ್ಿ, ನನೆ ಮ್ಗಳ ಕದೂೋಣದಯ ಮ್ೂಲ್ಕ. ಲ್ಲೋಸಾ ಓದುತತ ಕುಳ್ಳರ್ತದೆರದ, ನನೆ ಕಿರಿಮ್ಗನ ಜದೂತದ ಸುತುತವ ಏನನದೂೆೋ ಮಾಡುತತ ದ್ಾದಿ ಇದೆಳು. ನತಿನಕದೂೋಣದೋಯ ಬಾಗಿಲ್ು ಮ್ುಚ್ಚುತುತ, ಆದರದ ಒಳಗಿನಂದ ಲ್ಯಬದಧವಾದ ಸವರಗುಂಫನ ಕದೋಳ್ಳಬಂತು, ಜದೂತದಗದ ಅವಳ ಮ್ತುತ ಅವನ ರ್ವನಗಳೂ. ಕದೋಳ್ಳಸಿಕದೂಳಿಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದ್ದ, ಆದರದ ಸುಷಟವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. "ಅವರ ಮಾತುಗಳನೂೆ ಪಾರಯಶುಃ ಜದೂತದಗದ ಮ್ುತುತಗಳ ದನಗಳನೂೆ ಮ್ುಚು​ುವ ಪರಯತೆದಲ್ಲಿ ಪಿಯಾನದೂೋ ಸದೆನುೆ ಗಾಢಗದೂಳ್ಳಸಿದುೆ ಸುಷಟವಾಗಿತುತ. ಅಯಾೋ ದ್ದೋವರದೋ! ನನೆಲ್ದಿೋನಾಗಿತದ್!ದ ನನೆಲ್ಲಿದೆ ಪಶುತನವೂ ಭಯದಿಂದ ತಲ್ಿಣಗದೂಳುಿವಂತಾಯುತ. ನನೆ ಹೃದಯ ಹಂಡತದೂಡಗಿತು, ಆಮೋಲ್ದ ಅದು ನಂತು ಎದ್ದಬಡತ ಸುರ್ತತಗದಯ ಏಟಿನಂತದ ಜದೂೋರಾಯಿತು. ಕದೂೋಪ ಬಂದ್ಾಗ ನನೆಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನಾವಾಗಿ ಆಗುರ್ತತದೆಂತದ, ಮ್ುಖಾವಾಗಿ ಉಂಟಾದದುೆ ನನೆದ್ದೋ ಬಗದಗಿನ ಅನುಕಂಪ. 'ಮ್ಕಕಳ್ಳರುವಾಗ, ದ್ಾದಿಯೂ ಮ್ನದೋಲ್ಲರದೂೋವಾಗ' ಎಂದು ಅಚುರಿಯಾಯುತ. ನದೂೋಡದೂೋದಕದಕ ನಾನು ಭಯಂಕರವಾಗಿ ಕಾಣ್ತದಿೆರಬದೋಕು, ಯಾಕದೋಂದ್ದರ ಲ್ಲೋಸಾ ಕಣಣರಳ್ಳಸಿ ನದೂೋಡತದೆಳು. 'ಈಗ ನಾನದೋನಾಮಡಲ್ಲ?' ಅಂದುಕದೂಂಡದ. 'ಒಳಗದ ಹದೂೋಗಲ್ದೋ?' 'ಆಗಲ್ಿ'. ನಾನದೋನಾಮಡಬದೋಕದೂೋ ತದೂೋಚಲ್ಲಲ್ಿ. ಆದ್ದರ ಸುಮ್ಮನದ ಹದೂರಟು ಹದೂೋಗಲ್ೂ ಆರದ. ನನೆ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತಯನುೆ ಅರ್ಿ ಮಾಡಕದೂಂಡದೂೋಳ ಹಾಗದ ದ್ಾದಿ ನನೆ ಕಡದ ನದೂೋಡದಳು. 'ಒಳಕದಕ ಹದೂೋಗದ್ದ ಇರಕದಕ ಸಾರ್ಾವದೋ ಇಲ್ಿ' ಅಂದುಕದೂಂಡು ಸರರಂತ ಬಾಗಿಲ್ು ತದಗದದ್.ದ ಅವನು ಪಿಯಾನದೂೋ ಹರ್ತತರ ಕೂತು ತನೆ ದ್ದೂಡಡ ಬ್ಬಳ್ಳಯ ಕದೈಬದರಳುಗಳ್ಳಂದ ಸವರಗುಂಫನಗಳನುೆ ನುಡಸಾತ ಇದೆ, ಅವಳು ಪಿಯಾನದೂೋದ ರ್ತರುವಿನ ಹರ್ತತರ ಬಾಗಿಕದೂಂಡು ಸಂಗಿೋತ ಪುಸತಕವನುೆ ನದೂೋಡುತತ ನಂರ್ತದೆಳು. ಅವಳ್ಳಗದ ಸದುೆ ಕದೋಳ್ಳಸಿ ನನೆ ಕಡದ ನದೂೋಡದಳು. ಅವಳ್ಳಗದ ಹದದರಿಕದಯಾಗಿತದೂತೋ, ಏನೂ ಆಗಿಲ್ಿದ ಹಾಗದ ನಟಿಸಿತದೆಳೂ ದ ೋ, ಅರ್ವಾ ಅವಳ್ಳಗದ ನಜಕೂಕ ಭಯವಾಗಿಲ್ಲಿಲ್ದೂವೋ, ಅಂತೂ ನಂತಲ್ದಿೋ ಅವಳ ಮ್ುಖ ಬಣಣಗದಟಿಟತು, ಅದೂ ತಕ್ಷಣ ಏನಲ್ಿ. 'ನೋವು ಬಂದರಲ್ಿ ತುಂಬ ಸಂತದೂೋಷ. ಭಾನುವಾರ ಯಾವುದನೆ ನುಡಸಬದೋಕು ಅಂತ ನಾವಿನೂೆ 122

ನರ್ಿರಿಸಿರಲ್ಲಲ್ಿ' ಅಂದಳು; ಅವಳ ರ್ವನ ನಾವಿಬದರೋ ಇದ್ಾೆಗ ಇರ್ತಿದೆ ಹಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಇದು, ಮ್ತುತ ಅವಳು ಹದೋಳ್ಳದ 'ನಾವು' ಅನದೂೆೋ ಬಹುವಚನ ನನೆಲ್ಲಿ ಕದೂೋಪವನುೆಕದಕೋರಿಸಿತು. ನಾನು ಅವನ ಕಡದ ನದೂೋಡ ಮೌನದಿಂದ ತಲ್ದಯಾಡಸಿದ್ದ. "ನನೆ ಕದೈಯನೆವನು ಅದುಮಿದ, ಜದೂತದಗದ ಮ್ುಗುಳೆಕಕ, ಅದಂತೂ ವಾಂಗಾಪೂಣಿವಾಗಿದುೆದು ಸುಷಟವಾಗಿತುತ. ಅಲ್ಿದ್ದ, ಭಾನುವಾರ ಕಲ್ಲಯಲ್ು ತಾನು ಹದೂಸ ಸಂಗಿೋತಪಾಹವನುೆ ತಂದಿರುವುದ್ಾಗಿಯೂ, ಆದರದ ಯಾವುದನುೆ ನುಡಸಬದೋಕದಂಬ - ಶ್ಾಸಿರೋಯವ್ಸೋ, ಅಂದರದ ಹದಚು​ು ಕಷಟಕರವಾದ ಬ್ಬಥದೂೋವನ್ನ ಸದೂನಾಟವನದೂೆೋ ಅರ್ವಾ ಒಂದ್ದರಡು ಲ್ರ್ುಕಿೋತಿನದಗಳನದೂೆೋ - ಎಂಬ ಬಗದೆ ಬಗದೆ ತಮಿಮಬಬರದು ಭಿನೆ ಅಭಿಪಾರಯವದಂದೂ ಹದೋಳ್ಳದ. ಅವನ ಮಾತುಗಳದಷುಟ ಸರಳವೂ ಸಹಜವೂ ಆಗಿತದತಂದರದ ಅದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದ್ದೋ ಆಕ್ಷದೋಪಾಹಿವಾದುದೂ ಕಾಣ್ಸುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಆದರೂ ಅವನು ಹದೋಳ್ಳದ್ದೆಲ್ಿ ಸುಳುಿ, ಅವರಿಬಬರಲ್ಲಿ ಆಗಿದೆ ಮಾತು ಎಂದರದ ನನೆನುೆ ಹದೋಗದ ವಂಚ್ಚಸಬದೋಕದಂಬ ಬಗದೆ ಅನೆಸಿತು. "ನನೆಂತಹ ಹದೂಟದಟಕಿಚ್ಚುನವನಗದ (ಜಗರ್ತತನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಿರೂ ಮ್ತ್ರಗರಸತರದೋ) ಉಂಟಾಗುವ ಅತಾಂತ ಖದೋದಕರವೂ ಅಪಾಯಕಾರಿಯೂ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತಯಂದರದ ಗಂಡು ಹದಣುಣಗಳ್ಳಗದ ರ್ತೋರ ಆಪತವಾಗಲ್ು ಅವಕಾಶವಿೋಯುವ ಕದಲ್ವು ಸಾಮಾರ್ಜಕ ಸಂಪರದ್ಾಯಗಳು.

ನತಿನಕೂಟಗಳ್ಳಗದ

ಹದೂೋಗುವುದಕದೂಕೋ,

ವದೈದಾರು

ತಮ್ಮ

ಹದಂಗಸು

ರದೂೋಗಿಗಳ

ಜದೂತದ

ಏಕಾಂತವಾಗಿರುವುದಕದೂಕೋ, ಕಲ್ದ ಅದರಲ್ೂಿ ಸಂಗಿೋತದಲ್ಲಿ ಆಸಕತರಾದವರು ಜದೂತದಗಿರುವದಕದೂಕೋ ಅಡಡ ಮಾಡದರದ ನೋವು ನಗದಪಾಟಲ್ಲಗಿೋಡಾಗುರ್ತತೋರಿ. ಶ್ದರೋಷಠ ಕಲ್ದಯಾದ ಸಂಗಿೋತದಲ್ಲಿ ಇಬಬರು ಹರ್ತತರದಲ್ಲಿರಬದೋಕಾದುದು ಅನವಾಯಿ, ಅದರಲ್ಲಿ ಆಕ್ಷದೋಪಾಹಿವಾದ್ದೆೋನೂ ಇಲ್ಿ, ಒಬಬ ಮ್ುಠಾಠಳ ಗಂಡ ಮಾತರ ಅದರಲ್ಲಿ ಹುಳುಕನುೆ ಕಾಣುತಾತನದ. ಆದರದ ಅಂರ್ದರಲ್ಲಿಯೋ ಹದಚು​ು ಪಾಲ್ು ವಿವಾಹದೋತರ ಸಂಬಂರ್ಗಳು ಕುದುರುವುದು ಎಂಬುದನುೆ ಎಲ್ಿರೂ ಬಲ್ಿರು. ನಾನು ತದೂೋರಿಸಿಕದೂಂಡ ಗದೂಂದಲ್ದಿಂದ ಅವರಿಬಬರಲ್ೂಿ ಗದೂಂದವುಂಟಾಗಲ್ು ಕಾರಣನಾದ್ದ; ಬಹಳ ಹದೂತುತ ನಾನು ಮಾತಾಡಲ್ಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಭರ್ತಿ ನೋರಿರದೂೋ ಸಿೋಸದಯನುೆ ತಲ್ದಕದಳಗದ ಮಾಡದರೂ ನೋರು ಕದೋಳಕದಕ ಬ್ಬೋಳದಿರದೂೋ ಹಾಗದ ಆಯಿತು; ಅವನನುೆ ಬದೈದು ಅಟಟಬದೋಕದಂದು ಬಯಸಿದ್ದೆ, ಆದರೂ ಅವನನುೆ ನಯವಾಗಿ ಕಾಣಬದೋಕದಂದು ಅನೆಸಿತು. ಅವರು ಮಾಡದೆಕಕದ ಲ್ಿ ನನೆ ಒಪಿುಗದಯಿದ್ದಯಂಬ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ ನಾನು ನಡದದುಕದೂಂಡದ. ಇದು ವಿಚ್ಚತರವಾದ ವತಿನದ. ಅವನ ಅಭಿರುಚ್ಚ ನನಗದ ಮಚ್ಚುಗದಯಾಯತಂದು ಹದೋಳ್ಳದ್ದ, ಅವನನುೆ ಅನುಸರಿಸಬದೋಕದಂದು ಅವಳ್ಳಗೂ ಹದೋಳ್ಳದ್ದ. ನಾನು ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಕದೂೋಣದಗದ ಹದೂೋದದೆರಿಂದ ಉಂಟಾಗಿದೆ ಗಲ್ಲಬ್ಬಲ್ಲ ಗಾಬರಿಗಳು ಪೂರ್ತಿ ಹದೂೋಗಲ್ು ಬದೋಕಾಗುವಷುಟ ಕಾಲ್ವೂ ಅವನದುೆ ಆನಂತರ ಹದೂೋದ. ಹದೂೋಗುವಾಗ ಮಾರನದಯ ದಿನ ಏನು ಅಭಾ​ಾಸಮಾಡಬದೋಕದಂದು ರ್ತೋಮಾಿನವಾಗಿದ್ದಯಂದು ಹದೋಳ್ಳದ. ಆವರಿಗದ ಆಸಕಿತದ್ಾಯಕವಾದ್ಾೆವುದೂ ಎಂಬುದರದೂಡನದ ಹದೂೋಲ್ಲಸಿದರದ ನಾಳ್ಳನ ಅಭಾ​ಾಸದ ವಿಷಯ ಗೌಣ ಅನೆಸಿತು. "ಕದೂೋಣದಯಿಂದ

ಹದೂೋಗುವಾಗ

ಅವನಲ್ಲಿ

ವಿಶ್ದೋಷ

ವಿನಯ

ಕಾಣ್ಸುತ.

(ಇಡೋ

ಕುಟುಂಬದ

ಶ್ಾಂರ್ತ

ಸಂತದೂೋಷಗಳನುೆ ಹಾಳು ಮಾಡಲ್ು ಬಂದ ವಾಕಿತಯು ಹದೂೋಗುವಾಗ ಜದೂತದಗಿರದ್ದ ಇನದೆೋನು ಮಾಡುವುದು?) ನಾನು ಅವನ ಬ್ಬಳ್ಳಪು ಕದೈಯನುೆ ತುಂಬ ನವಿರಾಗಿ ಅದುಮಿದ್ದ.”

22 "ಅವಳ ಜದೂತದ ನಾನು ಇಡೋ ದಿನ ಮಾತಾಡಲ್ಲಲ್ಿ, ಮಾತಾಡಲ್ಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವಳು ಹರ್ತತರವಿದ್ಾೆಗ ಎಂರ್ ದ್ದವೋಷ ಮ್ೂಡುರ್ತತತದತಂದರದ ನನೆ ಬಗದೆ ನನಗದೋ ಭಯವುಂಟಾಗುರ್ತತತುತ. ಮ್ಕಕಳ ಜದೂತದ ರಾರ್ತರ ಊಟಮಾಡುವಾಗ, ನಾನು ಯಾವಾಗ ಹದೂರಗದ ಹದೂೋಗುವದನದಂದು ಕದೋಳ್ಳದಳು. ಝೆಮ್ಸದೂಟವ್ನ ರ್ಜಲ್ಾಿ ಸಭದಗಳ್ಳಗದ ನಾನು ಮ್ುಂದಿನ ವಾರ ಹದೂೋಗಬದೋಕಾಗಿತುತ.

123

ಯಾವ ತಾರಿೋಕು ಹದೂೋಗುತದತೋನದಂದು ಹದೋಳ್ಳದ್ದ. ಪರಯಾಣಕದಕ ಏನೂ ಬದೋಡವದೋ ಎಂದವಳು ಕದೋಳ್ಳದಳು. ನಾನು ಮಾತಾಡಲ್ಲಲ್ಿ, ಸುಮ್ಮನದ ಕುಳ್ಳತದ, ಊಟದ ಬಳ್ಳಕ ಮೌನವಾಗಿಯೋ ನನೆ ಕದೂೋಣದಗದ ಹದೂೋದ್ದ. ಆನಂತರ ಅವಳು ನನೆ ಕದೂೋಣದಗದ ಬರುವುದನದೆೋ ನಲ್ಲಿಸಿದೆಳು, ಅದರಲ್ೂಿ ಹಗಲ್ು ಹದೂತುತ. ಕದೂೋಪ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡು ಕದೂೋಣದಗದ ಬಂದು ಬ್ಬದುೆಕೂ ದ ಂಡದ. ಕ್ಷಣಾರ್ಿದಲ್ದಿೋ

ಅವಳ

ಯೋಚನದಯಂದು

ಪರಿಚ್ಚತ

ಮ್ೂಡತು.

ಹದಜೆದ ತಾನು

ಸಪು​ುಳ

ಕದೋಳ್ಳಸಿತು.

ಮಾಡದ

ನನೆ

ಪಾಪವನೆವಳು

ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಾಿಗ ಉರಯನ

ಭಯಂಕರವಾದ ಹದಂಡರ್ತಯಂತದ

ಪದೈಶ್ಾಚ್ಚಕ ಮ್ುಚ್ಚುಡಲ್ು

ಪರಯರ್ತೆಸಿದೆಳು, ಅದಕಾಕಗಿಯೋ ಅವಳು ಅಂತ ಅಪಕಾಲ್ದಲ್ಲಿ ನನೆ ಕದೂೋಣದಗದ ಬಂದಿದೆಳು. ಅವಳ ಹದಜೆದ ಸಪು​ುಳ ಹರ್ತತರವಾದಂತದ 'ನನಗದೂೋಸಕರವಾಗಿಯೋ ಅವಳು ಬರುರ್ತತರಬಹುದ್ದೋ?' ಎಂಬ ಆಲ್ದೂೋಚನದ ಬಂತು. 'ಅವಳು ಇಲ್ಲಿಗದೋ ಬರುರ್ತತದೆರದ ನನೆ ಅನುಮಾನ ನಜ' ಅನೆಸಿ ನನೆನುೆ ಅವಳ ಬಗದಗಿನ ದ್ದವೋಷ ಆವರಿಸುತ. ಹದಜೆದ ಹದಚು​ು ಹರ್ತತರವಾಗುರ್ತತದೆವು. ಅವಳು ನತಿನಕದೂೋಣದಯ ಕಡದ ಹದೂೋಗದಿರಲ್ು ಸಾರ್ಾವದೋ? ಉಹೂ​ೂ, ಬಾಗಿಲ್ು ಕಿರುಗುಟಿಟತು, ನದೂೋಡದರದ ಅವಳ ನೋಳ ಸುಂದರ ದ್ದೋಹ ಕಾಣ್ಸುತ, ತನೆ ಅಳುಕಿನ ಬದೋಡಕದಯನುೆ ಮ್ರದಮಾಚಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸುರ್ತತದೆ ನದೂೋಟ ಅವಳ ಕಣಣಲ್ಲಿತುತ. ಆದರದ ನನಗದ

ಅದು

ರ್ತಳ್ಳದದೆಲ್ಿದ್ದ

ಅರ್ಿವೂ

ಆಯುತ.

ನನೆ

ಉಸಿರುಕಟಿಟದಂತಾದೆರಿಂದ

ಸವಲ್ು

ಹದೂತುತ

ಉಸಿರು

ಬ್ಬಗಿಹಡದುಕದೂಂಡದ್ದೆ; ಅವಳ ಕಡದಯೋ ನದೂೋಡುತತ ಕದೋರ್ಸನಂದ ಸಿಗರದೋಟ್ ತದಗದ ದ ು ಸದೋದತದೂಡಗಿದ್ದ. 'ಇದ್ದೋನು ಹೋಗದ ಮಾಡತೋರಿ, ನಮ್ಮ ಜದೂತದ ಕೂತುಕದೂಳದೂಿೋಕದೋಂತ ಬಂದ್ದರ ಸಿಗರದೋಟು ಹರ್ತತಸಿದಿರ?' ಎನುೆತತಲ್ದೋ ಅವಳು ನನೆ ಪಕಕ ಇದೆ ಸದೂೋಫ್ಾದಲ್ಲಿ ಕೂತು ನನದೆಡದಗದ ಬಾಗಿದಳು. ಅವಳ ಸುಶಿವಾದಿೋತದಂದು ನಾನು ಹಂದ್ದ ಸರಿದ್ದ. 'ಭಾನುವಾರ ನಾನು ಪಿಟಿೋಲ್ು ನುಡಸದೂೋದು ನಮ್ಗದ ಇಷಟವಿಲ್ಿದಿರದೂೋ ಹಾಗಿದ್ದ?' ಎಂದಳು. 'ನನಗಾ​ಾಕದ ಇಷಟವಿಲ್ಿ?' ಎಂದ್ದ. 'ನನಗದೋನು ಗದೂತಾತಗದೂಲ್ಾವ?' 'ಗದೂತಾತಗಿದೆಕಕದ ಅಭಿನಂದನದಗಳು. ಆದರದ ನನಗದ ಕಾಣ್ಸದೂೋದು ನನೆ ವಯಾ​ಾರ. ನಂಗದ ಕಿೋಳಾದದೆರಲ್ದಿೋ ಆಸಕಿತ, ಆದ್ದರ ನಂಗದ ಅದರಿಂದ ಮೈಯುರಿಯತದತ!' 'ಗಮಾರನ ಹಾಗದ ಬದೈಯೋಕದ ಶುರುಮಾಡದ್ದರ ನಾನು ಹದೂರಟುಹದೂೋಗಿತೋನ' 'ಹಾಗದೋ ಮಾಡು, ಆದ್ದರ ನಂಗದ ಮ್ನದಯ ಗೌರವ ಮ್ುಖಾವಾಗದಿದ್ದರ ನಂಗದ ನನೆ ಬಗದೆ ಗೌರವ ಇರಲ್ಿ, ನಂಗದ ಮ್ನದತನದ ಮ್ಯಾಿದ್ದ ಮ್ುಖಾ'. 'ಅಯಾೋ ಇದ್ದೋನು? ಏನಾಯುತ?' 'ಹದೂರಟುಹದೂೋಗು, ದಯವಿಟುಟ' "ನಾನು ಹದೋಳ್ಳದ್ದೆೋನು ಅನದೂೆೋದು ಅವಳ್ಳಗದ ನಜವಾಗಿಯೂ ಅರ್ಿವಾಗಲ್ಲಲ್ಿವ್ಸೋ ಅರ್ವಾ ಅರ್ಿವಾಗದ ಹಾಗದ ನಟಿಸಿದೆಳೂ ದ ೋ ನನಗದ ಗದೂತಾತಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವಳ್ಳಗದ ಮಾತರ ಚುರುಕ್ ಅಂದು ಕದೂೋಪ ಮಾಡಕದೂಂಡಳು. ಹದೂರಗದ ಹದೂೋಗದ್ದ ಅಲ್ದಿೋ ಸುಮ್ಮನದ ನಂತುಕದೂಂಡಳು. 'ನಮ್ಮನೆ ತಾಳ್ಳಕದೂಳದೂಿೋದ್ದೋ ಕಷಟ. ದ್ದೋವತದ ಕೂಡ ಸಹಸಿಕದೂಳಿಲ್ಾರದಂರ್ ವಾಕಿತ ತವ ನಮ್ಮದು' ಎಂದು ಎಂದಿನಂತದ ಎಷುಟ ಸಾರ್ಾವ್ಸೋ ಅಷುಟ ಮೊನಚ್ಾಗಿ ಕುಟುಕಿದಳು; ಅವಳ ಅಕಕನ ಜದೂತದ ನಾನು ನಡಕದೂಂಡ ವಿಷಯ ಪರಸಾತಪ ಮಾಡದಳು; ಆ ವಿಷಯ ಎರ್ತತದರದ ನಾನು ಗಾಸಿಗದೂಳ್ಳತೋನ ಅನದೂೆೋದು ಅವಳ್ಳಗದ ಗದೂತುತ, ಅದಕದಕೋ ಆ ಗಾಯದ ಮೋಲ್ದೋ ಬರದ ಎಳದದಳು. 'ಅದ್ಾದ ಮೋಲ್ದೋ ನಮ್ಮ ಯಾವ ನಡವಳ್ಳಕದೋನೂ ನಂಗದ ಆಶುಯಿಕರವಾಗಿ ಕಾಣಲ್ಿ' ಅಂದಳು.

124

'ಹೌದು, ಚುಚು​ು, ಅವಮಾನ ಮಾಡು, ಮ್ುಖಕದಕ ಮ್ಸಿ ಬಳ್ಳ, ಆಮೋಲ್ದ ನನೆ ಮೋಲ್ದೋ ಗೂಬದ ಕೂರಿಸು' ಅಂತ ಮ್ನಸ್ಲ್ದಿೋ ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ಆ ಕ್ಷಣ ನನೆನೆ ಎಂರ್ ಕದೂೋಪ ಆವರಿಸುತ ಅಂದ್ದರ ಹಾಗದ ಹಂದ್ದಂದೂ ಆಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಮೊದಲ್ನದೋ ಸಲ್ ಅದಕದಕ ಹದೂರರೂಪ ಕದೂಡಕದಕ ಆಶಿಸದೆ. ಧಿಗೆನದ ದ ುೆ ಅವಳ ಹತರ ಹದೂೋದ್ದ. ಆದರದ ಏಳದೂ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಪರಜ್ಞದ ಮ್ರಳ್ಳ, 'ಇದಕದಕ ಹದೂರರೂಪ ಕದೂಡದೂೋದು ಸರಿಯೋ' ಅಂತ ಯೋಚ್ಚಸದೆ. ಆದ್ದರ ಅದು ಸರಿ ಅನೆಸುತ, ಅವಳು ಹದದಬದೋಿಕು, ಹೋಗಾಗಿ ಕದೂೋಪಾನ ಹತದೂೋಟಿೋಲ್ಲ ಇಟದೂಕಳೂ ದ ಿೋ ಬದಲ್ು ಅದಕದಕ ತುಪು ಸುರಿದು ಮ್ತತಷುಟ ಉರಿಯೋ ಹಾಗದ ಮಾಡದ್ದ. 'ತದೂಲ್ಗಿ ಹದೂೋಗು. ಇಲ್ದೆ ಇದ್ದರ ಕದೂಂದುಹಾಕಿತೋನ' ಅಂತ ಕಿರುಚ್ಚ ಅವಳ ರಟದಟ ಹಡದುಕದೂಂಡದ. ಹೋಗನದೂೆೋವಾಗ ಕದೂೋಪ ಹದಚ್ಚುತು. ನಾನು ಭಯಂಕರವಾಗಿ ಕಾಣ್ತರಬದೋಕು, ಅವಳು ಹದದರಿದಳು, ಹದೂರಗದ ಹದೂೋಗದೂೋದಕೂಕ ಅವಳಲ್ಲಿ ಶಕಿತ ಇದೆ ಹಾಗಿಲ್ಲಿಲ್ಿ. ಹೋಗಾಗಿ, 'ವಾಸಾ​ಾ, ಏನದು? ಏನಾಗಿದ್ದ ನಮ್ಗದ?' ಅಂದಳು. 'ತದೂಲ್ಗು' ಅಂತ ಮ್ತತಷುಟ ಜದೂೋರಾಗಿ ಗರ್ಜಿಸದೆ. 'ನನೆನೆ ನದೂೋಡದ್ದರ ನನೆ ಮೈ ಉರಿಯುತದತ. ಅದಕದಕ ನಂಗದ ನಾನದೋ ಕಾರಣ ಕದೂಟದೂಕೋಬದೋಕಾದಿೆಲ್ಿ'. "ಕದೂೋಪದ ಕದೈಗದ ನನೆನೆ ನಾನು ಕದೂಟದೂಕಂಡ ಮೋಲ್ದ ಅದರಲ್ದಿೋ ಏನದೂೋ ಖುಷಿ ಅನೆಸಿ, ಮ್ತತಷುಟ ಕದೂೋಪದ ತುತತ ತುದಿಯನೆ ತದೂೋರಿಸಬದೋಕು ಅನದೂೆೋ ಬಯಕದ ಬಲ್ವಾಯುತ. ಅವಳನುೆ ಚಚ್ಚು ಹಾಕಬದೋಕು, ಕದೂಂದುಬ್ಬಡದಬೋಕು ಅನೆಸುತ. ಆದ್ದರ ಇದು ಸಾರ್ಾವಿರಲ್ಲಲ್ಿ; ಅದಕದಕೋ ಮೋರ್ಜನ ಮೋಲ್ಲದೆ ಒಂದು ಪದೋಪರ್-ವದೈಟ್ ತಗದೂಂಡು 'ತದೂ .. ಲ್ .. ಗು' ಅನುೆತತ ಅದನೆ ಅವಳ ಹತರ ನದಲ್ಕದಕ ಅಪುಳ್ಳಸಿದ್ದ. ಅವಳ ಪಕಕದಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾಗಿ ಬ್ಬೋಳದೂ ಹಾಗದ ಗುರಿ ಇಟಿಟದ್ದೆ. ಆಮೋಲ್ದ ಅವಳು ಕದೂೋಣದಯಿಂದ ಹದೂರಗದ ಹದೂರಟಳು, ಆದ್ದರ ಬಾಗಿಲ್ಲ್ಲಿ ನಂತಳು, ತಕ್ಷಣ ಅವಳು ನದೂೋಡಾತ ಇರದೂೋ ಹಾಗದೋನದೋ (ಅವಳ್ಳಗದ ರ್ತಳ್ಳೋಲ್ಲ ಅಂತಲ್ದೋ ಹಾಗದ ಮಾಡದ್ದ) ಮೋರ್ಜನ ಮೋಲ್ಲದೆ ಕಾ​ಾಂಡಲ್ ಸಿಟಕ್, ಇಂಕ್ ಸಾಟಯಂಡ್, ಇನೂೆ ಏನದೋನು ಕದೈಗದ ಸಿಕಿಕತದೂೋ ಎಲ್ಿವನೂೆ ನದಲ್ದ ಮೋಲ್ದ ಎಸದದ್.ದ ಹಾಗದ ಎಸಿೋತ 'ಹದೂೋಗು! ಹದೂರಟು ಹದೂೋಗು!' ಅಂತ ಕಿರುಚ್ಚದ್ದ. ಅವಳು ಹದೂರಟು ಹದೂೋದಳು, ಮಾಡಾತ ಇದೆದೆನದೆಲ್ಿ ನಾನು ನಲ್ಲಿಸದೆ. "ಒಂದು ಗಂಟದ ಆದಮೋಲ್ದ ನಮ್ಮ ಮ್ನದ ಆಳು ಬಂದು ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ ಸನೆ ಹಡದವಳ ಹಾಗದ ಆಡತದ್ಾಳದ ಅಂದಳು. ಅವಳ್ಳದೆ ಕಡದ ಹದೂೋದ್ದ, ಅವಳು ಬ್ಬಕಿಕದಳು, ನಕಕಳು, ಆದ್ದರ ಮಾತು ಹದೂರಡಲ್ಲಲ್ಿ, ಅವಳ ದ್ದೋಹ ಪೂರ್ತಿ ನುಲ್ಲಯುರ್ತತತುತ. ಅವಳದೋನೂ ನಟನದ ಮಾಡತಲ್ಲಿಲ್ಿ, ನಜವಾಗೂಿ ಅವಳ್ಳಗದ ಏನದೂೋ ಆಗಿತುತ. ಬದಳ್ಳಗದೆ ಹದೂರ್ತತಗದ ಅವಳ ಅಬಬರ ಕಡಮ ಆಗಿತುತ, ಪಿರೋರ್ತ ಅಂತ ಭಾವಿಸಿದೆರ ನದರಳಲ್ಲಿ ನಮಿಮಬಬರ ನಡುವದ ಶ್ಾಂರ್ತ ಸಾಿಪನದ ಆಯುತ. ನಂಗದ ಟುರಖಚ್ದವ್ಸಿಕ ಮೋಲ್ದ ಹದೂಟದಟಕಿಚು​ು ಅಂತ ಒಪಿುಕೂ ದ ಂಡದ. ಅವಳ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ಗದೂಂದಲ್ವದೋನೂ ಇಲ್ಲಿಲ್ಿ, ಆದ್ದರ ತುಂಬ ಸಹಜವಾಗಿ ನಕಕಳು. ಅಂತಹವನ ಬಗದೆ ಅವಳ್ಳಗದ ವಾ​ಾಮೊೋಹ ಉಂಟಾಗುವ ಸಾರ್ಾತದ ವಿಚ್ಚತರ ಅನೆಸುತ. " 'ಅವರ ಸಂಗಿೋತದ ಬಗದೆ ಸಂತದೂೋಷ ಪಡದೂೋದರ ಬದಲ್ು ಒಬಬ ಸಭಾ ಹದಂಗಸಿಗದ ಬದೋರದೋನು ಭಾವನದ ಬರದೂೋದಕದಕ ಸಾರ್ಾ? ನಮ್ಗದ ಬದೋಕಾದ್ದ,ರ ನಾನು ಅವರನೆನದೆಂದೂ ನದೂೋಡದೂೋದಿಲ್ಿ ... ಅಷದೂಟಂದು ಜನರನೆ ಕರದದಿದೂರ, ಭಾನುವಾರ ಕೂಡ ನದೂೋಡಲ್ಿ. ನನಗದ ಮೈ ಹುಷಾರಿಲ್ಿ ಅಂತ ಅವರಿಗದ ಬರದದು ರ್ತಳ್ಳಸಿಬ್ಬಡ, ಅಲ್ಲಿೋಗದ ಎಲ್ಿ ಮ್ುಗಿದುಹದೂೋಗತದತ! ಆತ ಅಪಾಯಕಾರಿ ವಾಕಿತ ಅಂತ ಯಾರಾದೂರ ಭಾವಿಸದೂೋದಿರಲ್ಲ, ಅವರದೋ ಹಾಗದ ಯೋಚ್ಚಸದೂೋದು ತುಂಬ ನದೂೋವು ತರದೂೋ ವಿಷಯ. ನನೆ ಬಗದೆ ಯಾರಾದೂರ ಹಾಗದ ಯೋಚ್ಚಸಿದರದ ನನಗಂತೂ ಹದಮಮಯೋ!' "ಅವಳು ಖಂಡತ ಸುಳಾಿಡತರಲ್ಲಲ್ಿ, ತಾನು ಆಡಾತ ಇದೆ ಮಾರ್ತನಲ್ಲಿ ಅವಳ್ಳಗದ ನಂಬ್ಬಕದ ಇತುತ; ಆ ಮಾತುಗಳ ಮ್ೂಲ್ಕ ತನೆಲ್ಲಿ ಅವನ ಬಗದೆ ರ್ತರಸಾಕರ ತುಂಬ್ಬಕದೂಳಿಕಕದ ಪರಯತೆಪಟುಟ ಅವನಂದ ತನೆನುೆ ರಕ್ಷಿಸಿಕದೂಳಿಕಕದ ಬಯಸಿದಳು.

125

ಆದರದ ಹಾಗದ ಮಾಡದೂೋದು ಅವಳ್ಳಗದ ಸಾರ್ಾವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಎಲ್ಿ ಅವಳ ವಿರುದಧವಾಗದೋ ಇದುೆವು, ಅದರಲ್ೂಿ ಸಂಗಿೋತ. ಆ ಭಾನುವಾರ ಅರ್ತಥಿಗಳು ಬಂದುರ, ಅವರಿಬಬರೂ ಒಟಿಟಗದೋ ಪಿಟಿೋಲ್ು ನುಡಸಿದರು. ಈ ಪರಸಂಗ ಈ ರಿೋರ್ತ ಮ್ುಗಿೋತು."

23 "ನನೆಲ್ಲಿ ಒಣಜಂಬ ತುಂಬ್ಬತುತ ಅಂತ ಪರತಾದ ೋಕವಾಗಿ ಹದೋಳದಬೋಕಾಗಿಲ್ಿ; ಒಂದಷುಟ ಜಂಬ ಇಲ್ಲೆದ್ದರ ನಾವು ಬದುಕಿರದೂೋದಕದಕ ಅರ್ಿವದೋ ಇರಲ್ಿ. ಆದೆರಿಂದಲ್ದೋ ಆ ಭಾನುವಾರ ನಾನು ಔತಣಕದಕ ಮ್ತುತ ಸಂಗಿೋತಕೂಟಕದಕ ಮ್ುತುವರ್ಜಿಯಿಂದ ಏಪಾಿಟು ಮಾಡದ್ದ. ನಾನದೋ ಖುದ್ಾೆಗಿ ಸಾಮಾನುಗಳನದೆಲ್ಿ ತಂದ್ದ, ಹಾಗೂ ಅರ್ತಥಿಗಳನುೆ ಆಹಾವನಸಿದ್ದ. "ಸಂಜದ ಸುಮಾರು ಆರು ಗಂಟದ ಹದೂರ್ತತಗದ ಜನರು ಬರತದೂಡಗಿದರು. ಅವನು ಸಂಜದಯ ಉಡುಪಿನಲ್ಲಿದೆ, ಅವನ ಬದರಳುಗಳಲ್ಲಿದೆ ವಜರದ ಹರಳುಗಳು ಅವನ ಅಭಿರುಚ್ಚಗದ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದುವ. ಅವನ ನಡವಳ್ಳಕದ ಸಹಜವಾಗಿತುತ, ಮ್ುಕತವಾಗಿತುತ. ಕದೋಳ್ಳದೆಕಕದ ಲ್ಿ ತಟಕಕಂತ ಒಪಿುಗಯ ದ ಮ್ುಗುಳೆಗದ ಸಮೋತ ಉತತರ ಕದೂಡತದೆ. ನೋವು ಮಾಡತರೂ ದ ೋದ್ದಲ್ಿ ನರಿೋಕ್ಷಿತವಾದದ್ದೆೋ ಅನದೂೆೋ ಭಾವನದ ಅವನ ವಿಶಿಷಟವಾದ ನದೂೋಟದಲ್ಲಿತುತ. ಅವನಲ್ಲಿ ಅಷುಟ ಒಳದಿದಲ್ಿದ ಅಭಿರುಚ್ಚಯನುೆ ಕಂಡಾಗಲ್ದಲ್ಿ ನನಗಂತೂ ಖುಷಿ ಅನೆಸುತ. ಅದಕದಕ ಕಾರಣ ಅದರಲ್ಲಿ ನನೆ ಹದಂಡರ್ತಯ ಮ್ಟಟಕಿಕಂತ ತುಂಬ ಕದಳ ಹಂತದವನು ಅಂತ ಅನೆಸಿ ನನಗದ ಕದೂಂಚ ಸಮಾಧಾನ ಅನೆಸಿತತುತ; ಅವನ ಮ್ಟಟಕಕದ ತಾನು ಇಳ್ಳೋಲ್ಾರದ ಅಂತ ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ ಹದೋಳ್ಳದೆಳಲ್ಿ. ಮೊದಲ್ನದೋದ್ಾಗಿ, ನಾನು ಯೋಚನದಯ ಆಘಾತಕದಕ ಸಿಕುಕ ಗಾಸಿಗದೂಂಡದ್ದೆ, ಎರಡನದೋದು ಅಂದ್ದರ ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ ಮಾತುಗಳನೆ ನಾನು ನಂಬಬದೋಕೂಂತ ಅನೆಸಿತತುತ, ನಂಬ್ಬದ್ದ ಕೂಡ. ನನೆಲ್ಲಿ ಹದೂಟದಟಕಿಚು​ು ಇಲ್ಿದಿದೂರ, ಸಂಜದಯ ಮೊದಲ್ ಭಾಗದಲ್ೂಿ ಊಟದ ಹದೂತತಲ್ೂಿ ಅವರಿಬಬರ ಜದೂತದ ನಾನು ಸಹಜವಾಗಿ ನಡಕದೂಳಿಲ್ಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಸಂಗಿೋತ ಶುರುವಾಗದೂೋದಕದಕ ಮ್ುಂಚ್ದ ನಾನು ಅವರ ಓಡಾಟದ ಮೋಲ್ದ ಕಣ್ಣಟಿಟದ್ದೆ. "ಎಲ್ಿ ಔತಣಕೂಟದ ರ್ರವದೋ ಇದೂ ನೋರಸವಾಗಿತುತ, ಕೃತಕವಾಗಿತುತ. ನನಗಂತೂ ಅದರ ವಿವರಗಳದಲ್ಿ ಕಣ್ಣಗದ ಕಟಿಟದ ಹಾಗಿದ್ದ: ಅವನು ತನೆ ಪಿಟಿೋಲ್ು ತಂದದುೆ, ಅದರ ಪದಟಿಟಗದ ಬ್ಬೋಗ ತದಗದದದುೆ, ಯಾರದೂೋ ಹದಂಗಸು ಹಾಕಿದೆ ಕಸೂರ್ತ ಇದೆ ಅದರ ಮೋಲ್ಲನ ಹದೂದಿಕದ ಕಳಚ್ಚದುೆ, ಪಿಟಿೋಲ್ನೆ ಹದೂರಗದ ತದಗದದದುೆ, ಅದನುೆ ಶುರರ್ತ ಮಾಡದುೆ, ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ ಪಿಯಾನದೂೋ ಮ್ುಂದ್ದ ನರಾಸಕಿತಯಿಂದ್ದಂಬಂತದ – ಆ ಮ್ೂಲ್ಕ ತನೆ ಸಾಮ್ರ್ಾಿದ ಬಗದಗಿನ ಅಳುಕನುೆ ಮ್ುಚ್ಚುಕದೂಳದೂಿೋ

ಪರಯತೆದಲ್ಲಿ - ಕೂತದುೆ, ಪಿಯಾನದೂೋ 'ಆ' ಎಂದು ಸದಿೆನಂದ ಆರಂಭಗದೂಂಡದುೆ, ಪಿಟಿೋಲ್ು ತಂರ್ತಯನುೆ ಬದರಳ್ಳಂದ ಮಿೋಟಿ ಪರಿೋಕ್ಷಿಸಿದುೆ, ಕಚ್ದೋರಿ ಮ್ುಂದುವರಿದದುೆ - ಎಲ್ಿ. ಅವರು ಹದೋಗದ ಒಬಬರನದೂೆಬಬರು ನದೂೋಡಾತ ಕೂತುಕದೂಳ್ಳತದೆ ಶ್ದೂರೋತೃಗಳ ಕಡದ ನದೂೋಡಾತ ತಮ್ಮಲ್ದಿೋ ಮಾತಾಡಕದೂಂಡು ಆರಂಭಿಸಿದುೆ ಕೂಡ ನದನಪಲ್ಲಿದ್ದ. ಮೊದಲ್ ಪಲ್ುಕುಗಳನುೆ ನುಡಸಾತ ಅವನ ಮ್ುಖ ಗಂಭಿೋರವಾಯುತ, ಆನಂತರ ಸಹಾನುಭೂರ್ತಪರವಾಯುತ, ಅವನು ಸವರಗಳನುೆ ತದ್ದೋಕವಾಗಿ ಆಲ್ಲಸಾತ ನವಿರಾಗಿ ತಂರ್ತಗಳ ಮೋಲ್ದ ಬದರಳುಗಳನಾೆಡಸಿತದೆ. ಅವನ ಸವರಕದಕ ಪಿಯಾನದೂೋ ಮ್ರುದನ ಕದೂಡತತುತ. ಹೋಗದ ಕಚ್ದೋರಿ ಶುರುವಾಯುತ. ... " ಪದೂೋಝ್ನೆಶ್ದವ್ ಸವಲ್ು ಹದೂತುತ ತನೆ ಕರ್ನವನುೆ ನಲ್ಲಿಸಿ ಅನದೋಕ ಸಲ್ ಒಂದ್ಾದ ಮೋಲ್ದೂಂದರಂತದ ತನೆ ಎಂದಿನ ವಿಚ್ಚತರ ಶಬೆ ಮಾಡದ. ಮಾತಾಡಕದಕ ಪರಯರ್ತೆಸಿ, ಉಸಿರುಬ್ಬಟುಟ, ನಲ್ಲಿಸಿದ. ಕದೂಂಚ ಹದೂರ್ತತನ ಬಳ್ಳಕ ಮ್ತದತ ಶುರು ಮಾಡದ.

126

"ಅವರು ಬ್ಬಥದೂೋವನ್ನ ಕೂರಸರ್ ಸದೂನಾಟ ನುಡಸಿದುರ. ಮೊದಲ್ ದುರತಗರ್ತಯ ಆರಂಭ ನಮ್ಗದ ಗದೂತಾತ? ಹೌದಲ್ಿವಾ? ಹೂ​ೂ! ಅದಂತೂ ಭಯಂಕರವಾದುೆ, ಅದ್ದೋ ಸದೂನಾಟ, ಅದರಲ್ೂಿ ಆ ಭಾಗ. ಒಟಾಟರದ ಸಂಗಿೋತವದೋ ಭಯಾನಕವಾದುೆ! ಅದ್ಾ​ಾಕದೂೋ ನಂಗದ ಗದೂರ್ತತಲ್ಿ. ಏನು ಸಂಗಿೋತ ಅದು? ಅದ್ದೋನು ಮಾಡತದತ? ಸಂಗಿೋತ ಆತದೂೀದ್ಾಧರಕ ಅಂತಾರದ. ಅವಿವದೋಕ. ಅದು ನಜವಲ್ಿ! ಅದು ಪರಿಣಾಮ್ ಬ್ಬೋರತದತ, ಆದ್ದರ ಭಯಂಕರ ಪರಿಣಾಮ್. ನಾನು ಹದೋಳ್ಳತರದೂೋದು ನನೆ ಬಗದೆ, ಉನೆತ ಸಂಗಿೋತದ ಬಗದೆ ಅಲ್ಿ. ಅದಕದಕ ಒಳದಿ ಪರಿಣಾಮ್ ಬ್ಬೋರದೂೋ ಶಕಿತೋನೂ ಇಲ್ಿ, ದುಷುರಿಣಾಮ್ ಬ್ಬೋರದೂೋ ಸಾಮ್ರ್ಾಿವೂ ಇಲ್ಿ. ಆದರದ ಅದರಿಂದ್ಾಗದೂೋದು ಮ್ನುಃಕ್ಷದೂೋಭದ. ಅದನೆ ನಾನು ಹದೋಗದ ಸಹಸಿಕದೂಳಿಲ್ಲ? ಸಂಗಿೋತ ನನೆನುೆ ನಾನು ಮ್ರದಯೋ ಹಾಗದ ಮಾಡತದತ, ಪಾರಣ ಅದು; ಅದು ನನೆದಲ್ಿದ ಯಾವುದ್ದೂೋ ವಲ್ಯಕದಕ ಕದೂಂಡದೂಯಾತದತ. ಸಂಗಿೋತದ ಪರಭಾವದಲ್ಲಿ

ನನೆದಲ್ಿದ

ಅನುಭವಗಳನುೆ

ಪಡೋರ್ತೋನ,

ನನಗದ

ಅರ್ಿವಾಗದೆನೆ

ಅರ್ಿಮಾಡದೂಕೋರ್ತೋನ,

ನಾನು

ಮಾಡಲ್ಾಗದೆನೆ ಮಾಡತೋನ. ಸಂಗಿೋತ ಆಕಳ್ಳಕದಯ ಹಾಗದ ನಗುವಿನ ಹಾಗದ ಕಾಯಿ ಮಾಡತದತ ಅನೆಬಹುದು. ನನಗದ ನದ್ದೆ ಇಲ್ಲೆದೂರ ಯಾರಾದೂರ ಆಕಳ್ಳಸಿತದ್ದರ ನಂಗೂ ಆಕಳ್ಳಕದ ಬರತದತ; ನಗು ಬರಿಸದೂೋ ಅಂರ್ದು ಮ್ುಂದ್ದೋನೂ ಇಲ್ಲೆದೂರ ನಗುವವರನೆ ಕಂಡರದ ನಂಗೂ ನಗು ಬರತದತ. "ಸಂಗಿೋತ ನನೆನೆ ತಕ್ಷಣವದೋ ನದೋರವಾಗಿ ಅದನುೆ ರೂಪಿಸಿದ್ದೂೋನ ಮ್ನದೂೋಭೂಮಿಕದಗದ ಕದೂಂಡದೂಯುೆಬ್ಬಡತದತ. ಅವನ ಮ್ನಸಿ್ನ ಜದೂತದ ನನೆ ಮ್ನಸು್ ಸದೋರಿಹದೂೋಗತದತ, ಅವನ ಜದೂತದೋಲ್ದೋ ಒಂದು ಸಿ​ಿರ್ತಯಿಂದ ಮ್ತದೂತಂದಕದಕ ಸಾಗಿತೋನ.

ಇದ್ಾ​ಾಕದ ಹೋಗಾಗತದತ ನಂಗದ ಗದೂರ್ತತಲ್ಿ. ಉದ್ಾಹರಣದಗ,ದ ಕೂರಸರ್ ಸದೂನಾಟ ರಚ್ಚಸಿದ್ದೂೋನಗದ – ಬ್ಬಥದೂೋವನ್ – ತಾನದೋಕದ ಆ ಸಿ​ಿರ್ತೋಲ್ಲದೆ ಅನದೂೆೋದು ಗದೂರ್ತತರತದತ. ಆ ಸಿ​ಿರ್ತಯೋ ಅವನನೆ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಕಾಯಿಕದಕ ಪದರೋರದೋಪಿಸಿರತದತ, ಅಂದ್ದರ ಆ ಸಿ​ಿರ್ತ ಅವನ ಮ್ಟಿಟಗದ ಅರ್ಿಪೂಣಿ, ಆದ್ದರ ನಂಗದ ಅಂರ್ದು ಯಾವುದೂ ಇಲ್ಿ. ಅದಕದಕೋ ನಾನು ಹದೋಳದೂೋದು ಸಂಗಿೋತ ಮ್ನಸ್ನೆ ಕಲ್ಕತದತ ಅಂತ,

ಆದ್ದರ

ಅದು

ಯಾವುದ್ದೋ

ನಣಿಯಕದಕ

ಮ್ುಟಿಟಸದೂೋದಿಲ್ಿ.

ಸದೈನಾದಳ

ಸಂಗಿೋತ

ನುಡಸಿದ್ಾಗ

ಸದೈನಕರದಲ್ಿ

ಅದಕಕನುಗುಣವಾಗಿ ಹದಜೆದ ಹಾಕಾತರದ, ಹೋಗಾಗಿ ಸಂಗಿೋತ ತನೆ ಉದ್ದೆೋಶ ನದರವದೋರಿಸುತದತ. ಒಂದು ನೃತಾದ ಸಂಗಿೋತ ಅಂದ್ದೂಕಳ್ಳ,ಿ ನತಿಕುರ ಕುಣ್ತಾರದ, ಸಂಗಿೋತದ ಉದ್ದೆೋಶ ಆಗೂಿ ನದರವದೋರಿರತದತ. ಪಾರರ್ಿನದಯಲ್ಲಿ ಮೋಳಸಂಗಿೋತ ನಡದಯುತದತ, ಆಗಲ್ೂ ಸಂಗಿೋತ ತನೆ ಗುರಿ ತಲ್ುಪಿರತದತ. ಮಿಕಕ ಕಡದ ಬರಿೋ ಕಲ್ಕುವಿಕದ, ಆ ಕಲ್ಕುವಿಕದಯಿಂದ ಏನಾಗಬದೋಕದೂೋ ಅದು ಮಾತರ ನದರವದೋರಲ್ಿ. ಅದಕದಕೋ ಸಂಗಿೋತ ಕದಲ್ವ್ಸಮಮ ಭಯಂಕರವಾಗದೂೋದು, ಚ್ದೈನದಲ್ಲಿ ಸಂಗಿೋತ ಸಕಾಿರದ ವಾವಹಾರ. ಅದು ಹಾಗದೋ ಇಬದೋಿಕು. ಯಾರದೂೋ ಇನಾ​ಾರನದೂೆೋ ಸಂಮೊೋಹನಗದ ಒಳಪಡಸಿ ತನಗದ ಬದೋಕಾದೆನೆ ಸಾಧಿಸದೂೋದಕದಕ ಹದೋಗದ ಅವಕಾಶ ಕದೂಡದೂೋದು? ಅದೂ ಇಂರ್ ಸಂಮೊೋಹನಕಾರ ನೋರ್ತಗದಟಟವನಾಗಿದ್ದರ, ಗರ್ತಯೋನು? "ಕದಟಟ ಬಳಕದ ಮಾಡಕದೂಳದೂಿೋನ ಕದೈಲ್ಲ ಅದು ಭಯಂಕರ ಸಾರ್ನ. ಕೂರಸರ್ ಸದೂನಾಟವನದೆೋ ಉದ್ಾಹರಣದಯಾಗಿ ತಗದೂಳ್ಳಿ. ಲ್ದೂೋನದಕ್ ಇರದೂೋ ಉಡುಪು ರ್ರಿಸಿದ ಹದಂಗಸರಿರದೂೋ ಡಾರಯಿಂರ್ಗ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಅದರ ಮೊದಲ್ ದುರತಗರ್ತಯನೆ ಹದೋಗದ ನುಡಸದೂೋದು? ಅದರ ನುಡಸಾಣ್ಕದ ಕದೋಳದೂೋದು, ಒಂದಷುಟ ಚಪಾುಳದ ತಟದೂಟೋದು, ಆಮೋಲ್ದ ಐರ್ಸಕಿರೋಂ ರ್ತಂತಾ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಪುಕಾರಿನ ಬಗದೆ ಮಾತಾಡದೂೋದು! ಇಂರ್ದನದೆಲ್ಿ ನುಡಸಬದೋಕಾದುೆ ಕದಲ್ವದೋ ಪರಮ್ುಖ ಸಂದಭಿಗಳಲ್ಲಿ, ಅದೂ ಅಂರ್ ಸಂಗಿೋತವನುೆ ಆಸಾವದಿಸದೂೋರು ಇರದೂೋವಾಗ. ಆಗ ನುಡಸಿ ಅದು ಎಂರ್ ಪರಿಣಾಮ್ ಮಾಡತದತ ಅಂತ ನದೂೋಡ! ಇಲ್ಿದಿದ್ದರ ಸಂದಭಿ ಹಾಗೂ ಸಿಳಗಳ್ಳಗದ ಹದೂಂದದಿರದೂೋ ಭಾವಗಳು ಹದೂಮೊೀ ಕಡದ ನುಡಸದೂೋದು ತರವಲ್ಿ, ಅದರಿಂದ ಕದಡುಕದೋ ಹದಚು​ು. ಅದ್ದೋನದೋ ಇರಲ್ಲ, ಆ ನುಡಸಾಣ್ಕದ ನನೆ ಮೋಲ್ದ ಅದು​ುತ ಪರಿಣಾಮ್ ಉಂಟುಮಾಡುತ. ಅದುವರದಗೂ ನನಗದ ಗದೂತದತೋ ಇಲ್ಲೆದೆ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಹದೂಸ ಭಾವನದಗಳು, ಹದೂಸ ಸಾರ್ಾತದಗಳು ಅನಾವರಣಗದೂಂಡವು. 'ಅದು ಇಬದೋಿಕಾದ್ದೆೋ 127

ಹೋಗದ, ನಾನು ಯೋಚ್ಚಸಿತದೆ ಹಾಗಲ್ಿ, ಹೋಗದ' ಅಂತ ಯಾವುದ್ದೂೋ ನನದೂೆಳಗಿನ ಏನದೂೋ ಹದೋಳ್ಳದ ಹಾಗದ ಆಯುತ. ಆದ್ದರ ನನದೂೆಳಗದ ಹಾಗದ ಎಚ್ದರ್ತ ು ತದೆ ಹದೂಸದು ಯಾವುದು ಅನದೂೆೋದು ಮಾತರ ವಿವರಣದಗದ ನಲ್ುಕದುೆ, ಆದರದ ಅದರ ಅರಿವು ನನೆಲ್ಲಿ ಆನಂದವನೆ ತುಂಬ್ಬತುತ. ಅಲ್ಲಿ ಸದೋರಿದೆ ಜನರದಲ್ಿ, ಅವನು ಮ್ತುತ ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ ಸದೋರಿ, ಹದೂಸ ಬದಳಕಿನಲ್ಲಿದೆ ಹಾಗದ ಕಾಣ್ಸಿದುರ. "ಆ

ದುರತಗರ್ತಯ

ನಂತರ

ಸುಂದರವಾದೂರ

ಸಾಧಾರಣವೂ

ಹದೂಸತನವಿಲ್ಿದೂೆ

ವಿವಿರ್

ಬಗದಯ

ಮಿತವಿಳಂಬಗರ್ತಯನುೆ ನುಡಸಿದರು, ಆದರದ ಕದೂನದ ಮಾತರ ತುಂಬ ಪದೋಲ್ವ. ಆಮೋಲ್ದ, ಸದೋರಿದ್ದೂೆೋರ ಒತಾತಯದ ಮೋರದಗದ ಅನ್ಿರ್ಸಟ ಎಲ್ಲರ್ಜ ಹಾಗೂ ಒಂದ್ದರಡು ಕಿರುರಚನದಗಳನುೆ ನುಡಸಿದರು. ಎಲ್ಿವೂ ಚ್ದನಾೆಗದೋನದೂೋ ಇದುವ, ಆದರದ ಅವು ಯಾವುವೂ ಮೊದಲ್ನದೋ ನುಡಸಾಣ್ಕದ ಮಾಡತತಲ್ಿ, ಆ ಪರಿಣಾಮ್ದ ನೂರನದೋ ಒಂದು ಭಾಗವನೂೆ ಮಾಡಲ್ಲಲ್ಿ. ಮ್ುಂದಿನ ಎಲ್ಿಕೂಕ ಮೊದಲ್ನದೋ ನುಡಸಾಣ್ಕದ ಹನದೆಲ್ದ ಒದಗಿಸಿತುತ. "ಆ ಇಡೋ ಸಂಜದ ನಾನು ಉಲ್ಾಿಸದಿಂದ ಕೂಡದ್ದೆ, ಲ್ವಲ್ವಿಕದಯಿಂದಿದ್ದೆ. ನನೆ ಹದಂಡರ್ತಯಂತೂ ಆ ಸಂಜದ ಇದೆ ಹಾಗದ ಹಂದ್ದಂದೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಕಣ್ಣನ ಹದೂಳಪು, ನುಡಸುವಾಗಿನ ಅವಳ ಗಂಭಿೋರವೂ ಮ್ಹತತರವೂ ಆದ ಮ್ುಖಭಾವ, ಮ್ುಗಿದ ಮೋಲ್ದ ಮ್ನಕರಗಿಸದೂೋ ಬಳಲ್ಲಕದ ಹಾಗೂ ಕ್ಷಿೋಣವೂ ವಿಷಾದಕರವೂ ಆದರದ ಸಂತಸ ಸೂಸುರ್ತತದೆ ಮ್ುಗುಳೆಗದ ಇವದಲ್ಿ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡದೆವು. ಅವದಲ್ಿ ಅವಳಲ್ಲಿ ಕಾಣ್ಸಿತದುವ, ಆದರದ ನಾನದಕದಕ ಬದೋರದೋನೂ ಅರ್ಿ ಕಲ್ಲುಸಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ನನೆ ಮೋಲ್ದ ಏನು ಪರಿಣಾಮ್ ಆಗಿತದೂತೋ ಅದ್ದೋ ಅವಳ ಮೋಲ್ೂ ಆಗಿತುತ ಅಂತ ಅನೆಸಿತತುತ. ಆ ಸಂಜದ ತೃಪಿತ ತಂದಿತುತ, ಅರ್ತಥಿಗಳದಲ್ಿ ಮ್ರಳ್ಳ ಹದೂೋದರು. "ಎರಡು ದಿನಗಳ ನಂತರ ನಾನು ಝೆಮ್ಸದಟವ್ಸೋ ಮಿೋಟಿಂರ್ಗಗಳ್ಳಗದ ಹದೂೋಗಿತೋನ ಅಂತ ಗದೂರ್ತತದೆರಿಂದ, ಹದೂರಡದೂೋವಾಗ ಟುರಖಚ್ದವ್ಸಿಕ ಅಂದಿನ ಕಚ್ದೋರಿಯ ಸಂಗಿೋತ ತಾನು ಮ್ತದತ ಮಾಸದೂಕೋಗದ ಬಂದ್ಾಗ ಮ್ರುಕಳ್ಳಸಲ್ಲ ಅಂತ ಹಾರದೈಸಿದ. ಹಾಗಾಗಿ ನಾನಲ್ಿದ್ದೋ ಇರದೂೋವಾಗ ಅವನು ನಮ್ಮ ಮ್ನದಗದ ಬರದೂೋ ಸಾರ್ಾತದ ಇಲ್ಿ ಅಂತ ಭಾವಿಸಿದ್ದ. ಇದರಿಂದ ನನಗದ ಹಾಯನೆಸಿತು. ಅವನು ಊರು ಬ್ಬಡದೂೋ ಮ್ುಂಚ್ದ ನಾನು ವಾಪಸು್ ಬರದೂೋಕದ ಆಗದಿರದೂೋದರಿಂದ ಮ್ತದತ ನಾವಿಬೂರ ಸದಾದಲ್ಲಿ ಭದೋಟಿಯಾಗಲ್ಿ ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ಮೊದಲ್ ಬಾರಿಗದ ನಾನು ನಜವಾದ ಸಂತದೂೋಷದಿಂದ ಅವನ ಕದೈಯನೆದುಮಿದ್ದ, ಸಂಗಿೋತದಿಂದ ಉಂಟುಮಾಡದ ಆನಂದಕಾಕಗಿ ಅವನಗದ ಕೃತಜ್ಞತದ ಅಪಿ​ಿಸಿದ್ದ. ಅದ್ದೋ ರಿೋರ್ತ ಅವನು ನನೆ ಹದಂಡರ್ತಗೂ ವಿದ್ಾಯ ಹದೋಳ್ಳದ. ಅವರಿಬಬರೂ ಬ್ಬೋಳದೂಕಟಟ ರಿೋರ್ತ ತುಂಬ ಸಹಜವಾಗಿತುತ, ಸಮ್ಂಜಸವಾಗಿತುತ. ಎಲ್ಿವೂ ಅಮೊೋರ್ವಾಗಿ ಸಾಗಿತುತ. ನಮ್ಮ ಆ ಸಂಜದಯ ಪಾಟಿ​ಿಯಿಂದ ನಾನೂ ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ ಇಬರ ಮ್ನಸೂ್ ತುಂಬ್ಬತುತ".

24 "ಎರಡು ದಿನಗಳ ನಂತರ ನಾನು ಮಿೋಟಿಂಗುಗಳ್ಳಗದಂದು ಹದಂಡರ್ತಯನುೆ ಬ್ಬಟುಟ ಹದೂರಟದ; ಆಗ ನನೆ ಮ್ನಸು್ ಪರಶ್ಾಂತವಾಗಿತುತ. ನಾನು ಹದೂೋದ ಕಡದ ಮಾಡುವುದಕದಕ ದಂಡಯಾದ ಕದಲ್ಸ ಇತುತ, ಅಲ್ಲಿನದು ಒಂದು ಬಗದಯ ವಿಶ್ದೋಷ ರ್ಜೋವನರಿೋರ್ತ, ಅದರದುೆ ತನೆದ್ದೋ ಆದ ಒಂರ್ರ ವಿಶಿಷಟ ಜಗತುತ. ಸಭದಗಳಲ್ಲಿ ಎರಡು ದಿನಗಳು ಹತುತ ಗಂಟದಗಳ ಅಧಿವದೋಶನದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಸದೆ. ಎರಡನದೋ ದಿನ ನನೆ ಹದಂಡರ್ತಯಿಂದ ಕಾಗದವ್ಸಂದು ಬಂತು; ಅದನಾೆಗಲ್ದೋ ಅಲ್ದಿೋ ಓದಿದ್ದ. ಅವಳು ಬರದದಿದುೆದು ಮ್ಕಕಳ ಬಗದೆ, ಮಾವನ ಬಗದೆ, ದ್ಾದಿಯ ಬಗದೆ, ತಾನು ಕದೂಂಡ ವಸುತಗಳ ಬಗದೆ; ಮಿಕದಕ ಅನದೋಕ ವಿಷಯಗಳ ಜದೂತದಗದ ಅವಳ ಉಲ್ದಿೋಖಿಸಿದೆದುೆ, ಬಹಳ ಸಹಜ ಸಂಗರ್ತಯಂಬಂತದ, ಟುರಖಚ್ದವ್ಸಿಕ ಮ್ನದಗದ ಬಂದದೆರ ಬಗದೆ, 128

ಮಾತುಕದೂಟಿಟದೆಂತದ ಕದಲ್ವು ಸಂಗಿೋತ ತುಣುಕುಗಳನುೆ ಅವನು ತಂದಿದುೆದರ ಬಗದೆ. ಮ್ತದತ ಜದೂತದಯಲ್ಲಿ ಕಚ್ದೋರಿ ನಡದಸುವ ಬಗದೆ ವಿಚ್ಾರಿಸಿದನಂತದ, ಆದರದ ಇವಳದೋ ಅದಕದಕ ಒಪುಲ್ಲಲ್ಿವಂತದ. ಅವನು ಹದೂಸ ಸಂಗಿೋತದ ತುಣುಕುಗಳ ಬಗದೆ ಹದೋಳ್ಳದುೆ ನನಗಂತೂ ನದನಪಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅವನು ಹದೂೋದದುೆ ಒಳದಿೋದ್ದೋ ಆಯುತ ಅಂತ ಭಾವಿಸಿದ್ದೆ, ಆದೆರಿಂದ ಅವನು ಮ್ತದತ ಬಂದಿದೆ ವಿಷಯ ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಕಹಯನುೆಂಟುಮಾಡುತ. ಆದ್ದರ ನಾನು ಕದಲ್ಸದಲ್ಲಿ ಎಷುಟ ಮ್ುಳುಗಿಬ್ಬಟಿಟದ್ದೆ ಅಂದ್ದರ, ಆ ಬಗದೆ ಯೋಚ್ದೆ ಮಾಡಕೂಕ ಪುರುಸದೂರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಉಳ್ಳದುಕದೂಂಡದೆ ಕದೂೋಣದಗದ ಮ್ತದತ ಬಂದ್ಾಗಲ್ದೋ ಪತರವನುೆ ನಾನು ಇನದೂೆಮಮ ಓದುವುದಕಾಕದದುೆ. "ನಾನಲ್ಿದ್ಾಗ ಟುರಖಚ್ದವ್ಸಿಕ ನಮ್ಮ ಮ್ನದಗದ ಬಂದ ವಿಚ್ಾರವಲ್ಿದ್ದ, ಇಡೋ ಕಾಗದದ ಧಾಟಿಯೋ ಅಸಹಜ ಅನೆಸುತ. ಹದೂಟದಟಕಿಚ್ಚುನ ಹುಚು​ುನಾಯಿ ತನೆ ಗೂಡಲ್ದಿೋ ಒದರಾಡಕದಕ ತದೂಡಗಿತು, ಕಣ್ಣ ಕಿತುತಕೂ ದ ಂಡು ಹದೂರಗದ ಓಡಕದಕ ಬಯಸಿತು. ನನಗದೂೋ ಆ ನಾಯನೆ ಕಂಡದರ ಭಯ, ಹೋಗಾಗಿ ಅದನೆ ಬ್ಬಗಿಯಾಗಿ ಕಟಿಟಹಾಕಿದ್ದ. ಹದೂಟದಟಕಿಚು​ು ಅನದೂೆೋದು ಎಂತಹ ಅಸಹನೋಯ ಭಾವನದ ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ಅವಳು ಬರದದಿರದೂೋ ರಿೋರ್ತಗಿಂತ ಸಹಜ ಅನದೂೆೋದು ಬದೋರದ ಇದಿೆೋತದೋ ಅಂದುಕದೂಂಡದ. "ಹಾಸಿಗದ ಮೋಲ್ದ ಉರುಳ್ಳಕದೂಂಡು ಮಾರನದೋ ದಿನದ ನನೆ ಕದಲ್ಸಗಳ ಬಗದೆ ಯೋಚನದ ಮಾಡಕದಕ ತದೂಡಗಿದ್ದ. ಆ ಮಿೋಟಿಂಗುಗಳ ಕಾರಣ, ಹದೂಸ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ನದ್ದೆ ಬರದ್ದೋ ಇರದೂೋದು - ಹೋಗಾಗಿ ನದ್ದೆ ಹತದೂತೋದ್ದೋ ಕಷಟವಾಗಿತುತ. ಆದ್ದರ ಈ ಸಲ್ ಬಹಳ ಬದೋಗ ನದ್ದೆ ಬಂತು. ಕದಲ್ವು ಸಲ್ ಆಗದೂೋ ಹಾಗದ, ಏನದೂೋ ಒಂರ್ರ ಶ್ಾಕ್ ಆದ ಹಾಗದ ಆಗಿ ಧಿಗೆನದ ದ ುೆ ಕೂತದ. ಎದ್ಾೆಗ ಅವಳ ಯೋಚನದ ಶುರುವಾಯುತ, ಅವಳ ಮೋಲ್ಲನ ನನೆ ವಾ​ಾಮೊೋಹ ಮ್ರುಕಳ್ಳಸುತ, ಟುರಖಚ್ದವ್ಸಿಕ ವಿಚ್ಾರ ನದನಪಿಗದ ಬಂತು, ಅವರ ನಡುವದ ನಡದದಿರಬಹುದ್ಾದೆರ ಬಗದೆ ಯೋಚನದ ಬಂತು. ಆಗ ನನದೆದ್ದಯನುೆ ಭಯ-ಕದೂೋಪಗಳು ಹಂಡತದೂಡಗಿದವು. ಆದರದ ನನೆದು ಎಂರ್ ಅವಿವದೋಕ ಅಂತ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಕದೂಂಡದ. ಅವರಿಬಬರ ಮ್ಧದಾ ಏನಾದೂರ ಆಗಿದ್ದ ಅಂತ ಅಂದುಕದೂಳಿಕದಕ ಕಾರಣವದೋ ಇಲ್ಿ, ಅವರಿಬಬರ ಮ್ಧದಾ ಏನೂ ಆಗಿಲ್ಿ ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ಅದ್ದಾೋಗದ ಅವಳನೆ ಹಾಗದ ಕಿೋಳಾಗಿ ನದೂೋಡದೂೋದು, ಈ ರಿೋರ್ತ ನಾನು ಭಯಪಡದೂೋದು? ಅವನದೂಬಬ ಬಾಡಗದ ಪಿಟಿೋಲ್ುದ್ಾರ, ಕದಲ್ಸಕದಕ ಬಾರದ ವಾಕಿತ, ನನೆ ಹದಂಡರ್ತಯೋ ಮ್ಯಾಿದಸಿ ಹದಂಗಸು, ಒಬಬ ಗೌರವಸಿ ತಾಯಿ ... ತಲ್ದಬುಡವಿಲ್ಿದ ಯೋಚನದ ಅನೆಸುತ. ಹೋಗದ ಒಂದು ಕಡದ ಅನೆಸಿದ್ದ,ರ ಇನದೂೆಂದು ಕಡದ, ಹೋಗಾಗದ್ದ ಇನದೆೋನು ತಾನದೋ ಆದಿೋತು ಅಂತಲ್ೂ ಅನೆಸುತ. ನಾನು ಅವಳನೆ ಮ್ದುವದಯಾದ ಕಾರಣ, ಅವಳ ಜದೂತದ ನಾನು ಬಾಳಾತ ಇರದೂೋ ರಿೋರ್ತ, ಅವಳ್ಳಂದ ನಾನು ನರಿೋಕ್ಷದ ಮಾಡದೂೋದು, ನಾನು ಮಾತರ ಅವಳ್ಳಂದ ಬಯಸದೂೋ ಅಂರ್ದು, ಅದನೆ ಈ ಸಂಗಿೋತಗಾರನೂ ಬಯಸದೂೋದು ಯಾಕಾಗಬಾರದು? ಅವನನೂೆ ಮ್ದುವದಯಾಗದಿರದೂೋನು, ಆರದೂೋಗಾವಂತ, ದಷಟಪುಷಟವಾಗಿರದೂೋನು, ಯಾವುದ್ದೋ ಇರ್ತಮಿರ್ತ ಇಲ್ಿದ್ದ ಇರದೂೋದರ ಜದೂತದಗದ ಎದುರಾದ ಸಂತದೂೋಷಗಳನದೆಲ್ಿ ಅನುಭವಿಸದೂೋನು. ಅವರಿಬಬರ ಮ್ಧದಾ ಸಂಗಿೋತ ಕದೂಂಡಯಾಗಿದ್ದ, ಅತಾಂತ ಗಾಢವಾದ ಲ್ಾಂಪಟಾ ಇದ್ದ. ಅವನಗದ ನಗರಹ ಏಕಿರತದತೋ? ಅವಳು? ಅವಳದಂರ್ವಳು? ಅವಳನೂೆ ನಗೂಢವದೋ ಸರಿ. ಅವಳ ಬಗದೆ ನಂಗದೋನೂ ಗದೂರ್ತತಲ್ಿ. ಅವಳದೂಂದು ಮ್ೃಗ ಅಂತ ಮಾತರ ಗದೂತುತ. ಮ್ೃಗಕದಕ ಎಂತ ನಗರಹ! "ಆಗ ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ನ ಮ್ುಂದ್ದ ಬಂದದುೆ ಅವತುತ ಕೂರಸರ್ ಸದೂನಾಟ ನಡದದ ಸಂಜದ; ಆಗಿನ ಅವರಿಬಬರ ಮ್ುಖಗಳು ನದನಪಾದವು. ಅವರು ನುಡಸಿದುೆ ಕದಲ್ವು ರ್ತೋವರ ರಾಗಭಾವದ ತುಣುಕುಗಳನುೆ. ಅಶಿ​ಿೋಲ್ದ ಗದರದ ಹರ್ತತರ ಬಂದಿದೆ ಅಂತಹ ರಾಗಭಾವ ಯಾರಿಂದ ಶುರುವಾಯುತ, ನನಗದ ನದನಪಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವರ ಮ್ುಖಗಳು ನದನಪಿಗದ ಬಂದ್ಾಗ, ಅವರನುೆ ಬ್ಬಟುಟ ಬಂದು ಎಂರ್ ಕದಲ್ಸಮಾಡಬ್ಬಟದಟ ಅನೆಸುತ. ಆ ಸಂಜದಯೋ ಅವರಿಬಬರ ಮ್ಧದಾ ಎಲ್ಿವೂ ನಡದದುಹದೂೋಗಿದ್ದ. ಅವರ ಮ್ಧದಾ ಯಾವುದ್ದೋ ಗದರಗ ದ ಳ್ಳಲ್ಿ ಅನದೂೆೋದು ಆವತದತ ಸುಷಟವಾಗಿತತಲ್ಿ; ಎಲ್ಿ ಮ್ುಗಿದ ಮೋಲ್ದ ಅವರಿಬಬರೂ, ಅದರಲ್ೂಿ ಅವಳು, 129

ನಾಚ್ಚಕದೂಂಡ ರಿೋರ್ತ! ಅವಳ ಕ್ಷಿೋಣವೂ ಕರುಣಾಜನಕವೂ ಉತಕಂಠಿತವೂ ಆದ ಮ್ುಗುಳೆಗದ, ನಾನು ಪಿಯಾನದೂೋ ಹರ್ತತರ

ಹದೂೋದ್ಾಗ ಅವಳು ತನೆ ನಾಚ್ಚದ ಮ್ುಖದ ಬದವರು ಒರದಸಿಕದೂಂಡದುೆ – ಈಗ ನದನಪಿಗದ ಬರ್ತಿದ್ದ. ಆಗಲ್ದೋ ಅವರು ಒಬಬರನದೂೆಬಬರು ನದೂೋಡದೂೋದನೆ ಕಣತಪಿುಸಿದುೆ; ಊಟಕದಕ ಕೂತು ಅವನು ಅವಳ ಲ್ದೂೋಟಕದಕ ನೋರು ಸುರಿಯೋವಾಗ ಅವರಿಬಬರ ಕಣುಣಗಳು ಕಲ್ದತು ನಗು ತುಳುಕಿದುೆ. ಅದ್ದಲ್ಿ ನದನಪಿಗದ ಬಂದು ದಿಗಿಲ್ಾಯಿತು. 'ಎಲ್ಿ ಮ್ುಗಿೋತು' ಅಂತ ಒಂದು ರ್ವನ ಹದೋಳ್ಳದರದ, ಇನದೂೆಂದು ಅದಕದಕ ವಾರ್ತರಿಕತವಾದ ಏನನದೂೆೋ ಸೂಚ್ಚಸುತ. 'ನನಗದ ಏನದೂೋ ಆಗಿದ್ದ, ಅದು ಹಾಗಾಗಿರಲ್ು ಸಾರ್ಾವಿಲ್ಿ' ಎಂದಿತು ಆ ಇನದೂೆಂದು ದನ. ಕತತಲ್ಲ್ಲಿ ಮ್ಲ್ಗಿದೆ ನನಗದ ಮ್ುಜುಗರವದನಸಿ ದಿೋಪ ಹಚ್ಚುದ್ದ, ಆದರದ ಅದರ ಬದಳಕಲ್ಲಿ ಆ ಕಿರುಕದೂೋಣದಯ ಗದೂೋಡದಯ ಹಳದಿ ಬಣಣ ಭಯಂಕರ ಎನಸಿತು. ನಾನದೂಂದು ಸಿಗರದೋಟು ಹಚ್ಚುದ್ದ, ಮ್ತುತ ಯೋಚ್ಚಸುತತ ಯೋಚ್ಚಸುತತ ವದೈರುದಧಯಗಳ ನರಂತರ ಸುಳ್ಳಯಲ್ಲಿ ಸಿಕಿಕದವನು ಮಾಡುವಂತದ, ಒಂದ್ಾದ ಮೋಲ್ದೂಂದರಂತದ ಸಿಗರದೋಟು ಹಚ್ಚು, ಅದರಿಂದ ಹದೂಮ್ುಮವ ಹದೂಗದ ನನೆ ಸುತತ ಆವರಿಸಿ ಆ ವದೈರುದಧಯಗಳು ಕಾಣದಂತಾಗಲ್ದಂಬಂತದ ಸದೋದುತತ ಹದೂೋದ್ದ. "ಆ ರಾರ್ತರಯಿಡೋ ನನಗದ ನದ್ದೆಯೋ ಹತತಲ್ಲಲ್ಿ. ಹೋಗಾಗಿ, ಅಂತಹ ಅಲ್ದೂಿೋಲ್ಕಲ್ದೂಿೋಲ್ ಸಿ​ಿರ್ತಯಲ್ಲಿ ಹದಚು​ು ಕಾಲ್ ಇರಲ್ಾರನದಂದು ನರ್ಿರಿಸಿ

ಬದಳಗಿನ ಐದು ಗಂಟದಗದ ಮೋಲ್ದದುೆ ಅಲ್ಲಿನ ಕದಲ್ಸಗಾರನನುೆ ಎಬ್ಬಬಸಿ ಕುದುರದಗಳನುೆ

ಸಿದಧಪಡಸಲ್ು ಹದೋಳ್ಳದ್ದ. ಯಾವುದ್ದೂೋ ತುತುಿ ಕಾಯಿಕಾಕಗಿ ನನಗದ ಮಾಸದೂಕೋದಿಂದ ಕರದ ಬಂದಿದ್ದಯಂದೂ, ನನೆ ಬದಲ್ು ಮ್ತದೂತಬಬ ಸದಸಾರು ನನೆ ಸಿಳವನುೆ ತುಂಬಲ್ಲ ಎಂದೂ ರ್ತಳ್ಳಸಿ ಒಂದು ಟಿಪುಣ್ ಬರದದು ಕೌನ್ಲ್ಗದ ಕಳ್ಳಸಿದ್ದ. ಎಂಟು ಗಂಟದಯ ಹದೂರ್ತತಗದ ಗಾಡಯಲ್ಲಿ ಕೂತು ಹದೂರಟದ".

25 ಗಾಡಯ ಕಂಡಕಟರ್ ಗಾಡಗದ ಬಂದು ಮೋಣದ ಬರ್ತತ ಪೂರ್ತಿ ಉರಿದಿದುೆದನುೆ ಗಮ್ನಸಿ ಅದನುೆ ನಂದಿಸಿದ, ಹದೂಸತದೂಂದನುೆ ಅದರ ಬದಲ್ು ಇಡಲ್ಲಲ್ಿ. ಹಗಲ್ು ಮೋಲ್ದೋರುರ್ತತತುತ. ಕಂಡಕಟರ್ ಗಾಡಯಲ್ಲಿ ಇರುವವರದಗೂ ಪದೂೋಝ್ನೆಶ್ದವ್ ನೋಳವಾದ ಉಸುರು ಬ್ಬಡುತತಲ್ದೋ ಇದೆ, ಕಂಡಕಟರ್ ಹದೂೋದ ಬಳ್ಳಕವದೋ ಅವನು ಮ್ತದತ ತನೆ ಕತದಯನುೆ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದುೆ; ಅರದಗತತಲ್ಲನ ಆ ಬದೂೋಗಿಯ ತುಯಾೆಟದಲ್ಲಿ ಕಿಟಕಿಗಳ ಕಟಕಟ ಸದುೆ ಮ್ತುತ ಕಿಕ್ಿನ ಗದೂರಕದಯ ಸದುೆಗಳು ಮಾತರ ಕದೋಳ್ಳಸುರ್ತತದೆವು. ಬದಳಗಿನ ಜಾವದ ಮ್ಬ್ಬಬನಲ್ಲಿ

ನನಗದ ಪದೂೋಝ್ನೆಶ್ದವ್ನ

ಮ್ುಖ ಸರಿಯಾಗಿ

ಕಾಣ್ಸುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ಏರುತತಲ್ದೋ ಇದೆ ಉದ್ದವೋಗ ಹಾಗೂ ಯಾತನದಯಿಂದ ಕೂಡದ ಅವನ ಮಾತು ಮಾತರ ಕದೋಳ್ಳಸುರ್ತತತುತ. "ಇಪುತತನಾಲ್ುಕ ಮೈಲ್ಲಗಳಷುಟ ದೂರ ರಸದತಯಲ್ೂಿ, ಎಂಟು ಗಂಟದ ರದೈಲ್ಲನಲ್ೂಿ ನಾನು ಪರಯಾಣ್ಸಬದೋಕಾಗಿತುತ. ಗಾಡಯ ಪಯಣ ಅಮೊೋರ್ವಾಗಿತುತ. ಆಗ ಮಾಗಿಯ ಕಾವಳ ತುಂಬ್ಬದ ದಿನಗಳು, ಬ್ಬಸಿಲ್ು ತುಂಬ್ಬ ಕಾಂರ್ತಯುಕತವಾದ ಹಗಲ್ುಗಳು. ಓಡಾಡುವ ಗಾಡಗಳ ಚಕರದ ದಟಟ ಮ್ುದ್ದರ ಸುಷಟವಾಗಿ ಮ್ೂಡುವಂತಹ ರಸದತ. ಪರಯಾಣ ಸುಗಮ್ವಾಗಿದುೆ, ಬದಳಕು ಹತಕರವಾಗಿತುತ, ಗಾಳ್ಳ ಆಹಾಿದಕಾರಿಯಾಗಿತುತ. ಟಾ​ಾರಂಟಾರ್ಸ ಗಾಡಯ ಪಯಣ ಸುಖದ್ಾಯಕವಾಗಿತುತ. ಬದಳಕು ಹರಿಯುತತ ಬಂದಂತದ ಮೋಲ್ದ ಮ್ನಸು್ ಹಗುರ ಅನೆಸಿತುತ. ದ್ಾರಿಯಲ್ಲಿನ ದ್ಾರಿಹದೂೋಕರು, ಮ್ನದ-ಹದೂಲ್ಗಳತತ ದೃಷಿಟ ಬ್ಬೋತಾಿ ನಾನು ಎಲ್ಲಿಗದ ಹದೂರಟಿದಿೆೋನ ಅನದೂೆೋದ್ದೋ ಮ್ರದತುಹದೂೋಗಿತುತ. ಸುಮ್ಮನದ ಹದೂೋಗುರ್ತತದಿೆೋನದೋನದೂೋ, ವಾಪಸು್ ಹದೂೋಗಕದಕ

ಕಾರಣವಾದದ್ದೆೋನೂ

ನಡದದ್ೋದ

ಇಲ್ಿವದೋನದೂೋ

ಅಂತಲ್ೂ

ಕದಲ್ವು

ಸಲ್

ಅನೆಸಿದುೆಂಟು.

ಅಂತಹ

ಅಸುಷಟತದಯಿಂದಲ್ೂ ಏನದೂೋ ಒಂದು ಬಗದಯ ವಿಚ್ಚತರ ಖುಷಿ! ನಾನು ಎಲ್ಲಿಗದ ಹದೂೋಗಿತದಿೆೋನ ಅಂತ ನದನಪಿಗದ ಬಂದ ಮೋಲ್ದ, 130

'ಅಂರ್ ಸಮ್ಯ ಬಂದ್ಾಗ ನದೂೋಡದೂೋಣ; ಅದರ ಬಗದೆ ಈಗದೋಕದ ಯೋಚ್ಚಸಬದೋಕು' ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ಅರ್ಿ ದ್ಾರಿ ಬಂದ ಮೋಲ್ದ ಒಂದು ರ್ಟನದ ಸಂಭವಿಸುತ; ಇದರಿಂದ್ಾಗಿ ನಾನಲ್ದಿೋ ಉಳ್ಳೋಬದೋಕಾಯುತ, ಜದೂತದಗದ ನನೆ ಮ್ನಸು್ ಬದೋರದಲ್ದೂಿೋ ರ್ತರುಗಿತು. ನಮ್ಮ ಟಾ​ಾರಂಟಾರ್ಸ ಕದಟುಟ ನಂತು ಅದನೆ ರಿಪದೋರಿ ಮಾಡಬದೋಕಾಯುತ. ಗಾಡ ಹೋಗದ ಕದಟಿಟದಿರಂದ ಆದ ಮ್ುಖಾ ಪರಿಣಾಮ್ ಅಂದ್ದರ ನಾನು ಮಾಸದೂಕೋನ ರಾರ್ತರ ಏಳಕದಕ ತಲ್ುಪದೂೋ ಬದಲ್ು ತಡವಾಗಿ ಅಂದ್ದರ ಮ್ರ್ಾರಾರ್ತರ ತಲ್ುಪದೂೋ ಹಾಗಾಯುತ. ಯಾಕದೋಂದ್ದರ ನನಗದ ಎಕ್ರ್ಸಪದರ್ಸ ರ ತಪಿು ಸಾಮಾನಾ ಟದೈನು ಹಡಯೋ ಹಾಗಾಗಿತುತ. ದ್ಾರಿಯುದೆಕೂಕ ರಿಪದೋರಿ ಮಾಡತದೆ ಗಾಡಯೋನ ಜದೂತದ ಮಾತು, ಅದು ಸರಿಹದೂೋದದುೆ, ಹದೂೋಟಲ್ಲ್ಲಿ ಟಿೋ ಕುಡದದುೆ, ಹದೂೋಟಲ್ಲನದೂೋನ ಜದೂತದಯ ಮಾತು ಇವುಗಳ್ಳಂದ ನನೆ ಮ್ನಸು್ ಬದೋರದ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿತುತ. ಎಲ್ಿ ಸರಿಯಾಗಿ ಮ್ತದತ ಹದೂರಡದೂೋ ಹದೂರ್ತತಗದ ಸಾಯಂಕಾಲ್ವದೋ ಆಯಿತು. ರಾರ್ತರಯ ಹದೂರ್ತತನದು ಹಗಲ್ಲನದಕಿಕಂತ ಮ್ತತಷುಟ ಹತಕರವಾದ ಪರಯಾಣ. ಅಮಾವಾಸದಾ ರಾರ್ತರ, ಕದೂಂಚ ಕಾವಳ,

ಒಳದಿ ರಸದತ, ಗಟಿಟಮ್ುಟಾಟದ ಕುದುರದಗಳು, ತಮಾಷದಯಾದ ಚ್ಾಲ್ಕ – ಇವದಲ್ಿ ಪರಯಾಣವನುೆ ಸಂತದೂೋಷದ್ಾಯಕವಾಗಿ ಮಾಡದುವ. ಮ್ುಂದ್ದ ನಾನು ಏನನೆ ಎದುರಿಸಬದೋಕಾಗುತದತ ಅನದೂೆೋದು ಹಂದ್ದ ಸರಿದದೆರಿಂದಲ್ದೂೋ ಅರ್ವಾ ಅದರ ಕಲ್ುನದಯಿಂದಲ್ದೋ – ನನೆ ಬದುಕಿನ ಸಂತದೂೋಷವನದೆಲ್ಿ ಕಳದದುಕದೂಳಿಬದೋಕಾಗತದತ ಅಂತಲ್ದೋ - ನನಗಾಗ ಹದಚು​ು ಸಂತದೂೋಷ ಉಂಟಾಗಿತದೂತೋ ಕಾಣದ. ಆದರದ ಆ ಪರಶ್ಾಂತತದ, ನನೆ ಭಾವನದಗಳನುೆ ಅದುಮಿಕದೂಳದೂಿೋ ಸಾಮ್ರ್ಾಿ ಇವದಲ್ಿ ನನೆ ಗಾಡ ಪರಯಾಣದಿಂದ ಕದೂನದಯಾದುವ. ನಾನು ಟದೈನ್ ಹರ್ತತದ ಕೂಡಲ್ದೋ ಸಂಪೂಣಿವಾಗಿ ಬದೋರದಯಾದ್ದೆೋ ಸಂಭವಿಸಿತು. ಎಂಟು ಗಂಟದಗಳ ಆ ಪರಯಾಣ ಭಯಾನಕವಾಯುತ, ಬದುಕಿರದೂೋವರದಗೂ ನಾನದನೆ ಮ್ರದಯಲ್ಾರದ. ನನೆ ಸಿೋಟಲ್ಲಿ ಕೂತು ಆಗಲ್ದೋ ಮ್ನದಗದ ಬಂದುದನುೆ ಸುಷಟವಾಗಿ ಕಲ್ಲುಸಿಕದೂಂಡದೆರಿಂದಲ್ದೂೋ, ಅರ್ವಾ ಜನರ ಮೋಲ್ದ ರದೈಲ್ು ಪರಯಾಣ ಒಂರ್ರ ರದೂೋಚಕ ಅನುಭವವನುೆಂಟುಮಾಡುತದತ ಅನದೂೆೋ ಕಾರಣದಿಂದಲ್ದೂೋ, ಏನಾದರಾಗಲ್ಲ, ನಾನು ಕೂತ ಕ್ಷಣದಿಂದಲ್ದೋ ನನಗದ ಕಲ್ುನದಯನುೆ ತಡದಯುವುದಕಾಕಗಲ್ಲಲ್ಿ, ಅತಾಂತ ಸುಷಟವಾಗಿ ಕಣದದ ಣ ುರು ನಂತಂತದ ಚ್ಚತರಗಳು ಮ್ೂಡಬಂದು ನನೆಲ್ಲಿನ ಹದೂಟದಟಕಿಚುನುೆ

ಉರಿಸಿತು;

ನನೆ

ಗದೈರುಹಾಜರಿಯಲ್ಲಿ

ನಡದದಿರಬಹುದ್ಾದ

ಚ್ಚತರಗಳನುೆ,

ನನಗದ

ನನೆ

ಹದಂಡರ್ತ

ಮೊೋಸಮಾಡುವುದನುೆ ಮ್ನಸು್ ಕಲ್ಲುಸತದೂಡಗಿತು. ನಾನು ಉದ್ದೋವ ಗದಿಂದ, ಕದೂೋಪದಿಂದ, ನನಗಾದ ಅವಮಾನದಿಂದ್ಾದ ವಿಚ್ಚತರ ಅಮ್ಲ್ಲನಂದ

ಉರಿದ್ದದ್ೆದ , ಮ್ನಸಿ್ನ ಮ್ುಂದ್ದ ಆ ಚ್ಚತರಗಳು ಮ್ೂಡಬಂದ್ಾಗ ನಾನವುಗಳ್ಳಂದ ನನೆ ಕಣುಣಗಳನುೆ

ಕಿೋಳಲ್ಾರದ್ದ ಹದೂೋದ್ದ, ಮ್ುಖ ರ್ತರುಗಿಸಿಕದೂಳಿಲ್ಾರದ್ದ ಹದೂೋದ್ದ, ಅಂರ್ವುಗಳನುೆ ಚ್ಚರ್ತರಸಿಕದೂಳುಿವುದನುೆ ನಲ್ಲಿಸಲ್ಾರದ್ಾದ್ದ. "ಇಷದಟೋ ಅಲ್ಿ, ಆ ಕಲ್ುನದಯ ಚ್ಚತರಗಳನುೆ ನದೂೋಡದಂತದಲ್ಿ ಅವದಲ್ಿ ವಾಸತವವದಂಬ ಭಾವನದ ಬಲ್ಲಯುತತ ಹದೂೋಯಿತು. ನನೆ ಕಣಣ ಮ್ುಂದ್ದ ನಂತ ಆ ಸುಷಟ ಚ್ಚತರಗಳದಲ್ಿ ಅದಕದಕ ಆಧಾರಗಳದಂಬ ಅನಸಿಕದ ಗಟಿಟಯಾಯಿತು. ನನೆ ಸಂಕಲ್ುಶಕಿತಗದ ವಿರುದಧವಾದ ಪಿಶ್ಾಚ್ಚಯಂದು ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಮ್ಹಾ ಭಯಾನಕವಾದ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳನುೆ ಹುಟುಟಹಾಕುರ್ತತದೆ ಹಾಗಿತುತ. ಟುರಖಚ್ದವ್ಸಿಕಯ ತಮ್ಮನ ಜದೂತದ ನಾನು ಹಂದ್ದೂಮಮ ಆಡದೆ ಮಾತುಕತದಗಳದಲ್ಿ ನನೆ ಆಲ್ದೂೋಚನದಯಲ್ಲಿ ಅನುರಣನದಗೂ ದ ಂಡು ಒಂದು ಬಗದಯ ರದೂೋಮಾಂಚನವುಂಟಾಯಿತು, ಅದು ನನೆ ಹದಂಡರ್ತ ಮ್ತುತ ಟುರಖಚ್ದವ್ಸಿಕಗದ ಅನವಯಿಸುವಂತಾಯಿತು. "ಅದು ನಡದದದುೆ ಬಹು ಹಂದ್ದ, ಆದರದ ತಕ್ಷಣ ನದನಪಿಗದ ಬಂತು. ಅವನದೋನಾದರೂ ಹದೂಲ್ಸು ಮ್ನದಗಳ್ಳಗದ ಹದೂೋಗುವ ಅಭಾ​ಾಸವಿಟುಟಕದೂಂಡದ್ಾೆನದಯೋ ಅನದೂೆೋ ನನದೂೆಂದು ಪರಶ್ದೆಗದ ಉತತರವಾಗಿ ಟುರಖಚ್ದವ್ಸಿಕಯ ತಮ್ಮ ರದೂೋಗಗಳು ಬರಬಹುದ್ಾದ ಮ್ನದಗಳ್ಳಗದ ಬುದಿಧವಂತ ಹದೂೋಗುವುದಿಲ್ಿ, ಯಾಕಂದ್ದರ ಅವನಗದ ಒಳದಿ ಹದಂಗಸರದೋ ಸಿಕಾತರಲ್ಿ ಅಂದಿದುೆದು ಜ್ಞಾಪಕಕದಕ ಬಂತು. ಈಗವನ ಅಣಣ ಒಳದಿ ಹದಂಗಸನದೆೋ ಪಡದದಿದ್ಾೆನದ! 'ಅವಳು ನವಯೌನದಯೋನೂ ಅಲ್ಿ, ಒಂದು ಹಲ್ುಿ ಬದೋರದ ಉದುರಿದ್ದ,

ಸವಲ್ು

ಡುಮಿಮಯಾಗಿದ್ಾಳದ,

ಆದರದೋನು

ಸಿಕಕದೆನುೆ 131

ಬಳಸಿಕದೂಳಿಬದೋಕು

ತಾನದೋ!'

ಅಂತ

ಅವನ

ಭಾವನದಯಾಗಿಬದೋಿಕು ಅನೆಸುತ. 'ಅವಳನೆ ತನೆ ಪದರೋಯಸಿಯಾಗಿ ಒಪಿುಕೂ ದ ಳದೂಿೋದು ಅಂದ್ದರ ಅವನ ಮ್ಟಟಕಕದ ಸವಲ್ು ಕಮಿೀನದೋ ಅಂತ ಹದೋಳಬಹುದು!' ಅಂದುಕದೂಂಡದ. 'ಯಾರಿಗೂ ಗದೂತಾತಗಲ್ಿ' 'ಉಹೂ​ೂ, ಸಾರ್ಾವಿಲ್ಿ!' ಅನದೂೆೋ ಯೋಚನದಗಳು ಬಂದು ನಡುಗಿದ್ದ. 'ಅಂರ್ದ್ದೆೋನೂ ಅಗಿಲ್ಿ ... ಹಾಗದಲ್ಿ ಕಲ್ಲುಸಿಕದೂಳಿಕದಕ ಆಧಾರಗಳದೋ ಇಲ್ಿ. ಅವನ ಬಗದೆ ನನಗದ ಹದೂಟಟಕಿಚು​ು ಉಂಟಾಗದೂೋದು ಅನದೂೆೋದ್ದೋ ತನೆ ಬಗದೆ ನಂಬ್ಬಕದ ಇಲ್ಿ ಅನದೂೆೋದು ಗದೂತಾತಗತದತ ಅನದೂೆೋ ಅವಳ ಮಾತು ನದನಪಿಗದ ಬಂತು. ಅವಳು ಸುಳುಿ ಹದೋಳ್ಳತದ್ಾಳದ, ಯಾವಾಗೂಿ ಸುಳುಿ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಂಡದೋ ಬಂದಿದ್ಾಳದ'. ನನಗದ ಕೌತುಕವಾಗಿ ಮ್ತದತ ಎಲ್ಿವೂ ಹದೂಸದ್ಾಗಿ ಮ್ನಸಿ್ನ ಮ್ುಂದ್ದ ಅರಳುವುದಕದಕ ತದೂಡಗಿದವು ... ನಾನು ಪರಯಾಣ ಮಾಡತ ಇದೆ ಗಾಡಯಲ್ಲಿ ಇನೆಬಬರು ಮಾತರ ಇದೆರು; ಒಬಬ ಮ್ುದುಕಿ ಮ್ತತವಳ ಗಂಡ. ಅವರೂ ಮಿತಭಾಷಿಗಳೂ, ಅಲ್ಿದ್ದ ಸವಲ್ು ಹದೂತತ;ಲ್ದಿೋ ಅವರೂ ಇಳ್ಳದುಹದೂೋದರು. ನಾನದೂಬಬನೋದ ಆದ್ದ. ನಾನದೂಂದು ಪಂಜರದ ಪಾರಣ್ ಅನೆಸಿತು. ಕಿಟಕಿಯ ಬಳ್ಳ ದಿಗೆನದ ಹದೂೋಗಿ ನಲ್ದೂಿೋದು, ರದೈಲ್ು ಇನೆಷುಟ ವದೋಗವಾಗಿ ಹದೂೋಗಲ್ಲ ಅನದೂೆೋ ಹಾಗದ ಶತಪರ್ ಹಾಕದೂೋದು, ಆದರದೋನು ಆ ಗಾಡ ತನದೆಲ್ಿ ಸಿೋಟುಗಳು ಕಿಟಕಿಗಳನುೆ ಹದೂತುತ ಯಥಾಪರಕಾರದ ವದೋಗದಲ್ದಿೋ ಮ್ುಂದ್ದ ಸಾಗಿತತುತ .. ..' ಪದೂೋಝ್ನೆಶ್ದವ್ ಧಿಗೆನದ ಮೋಲ್ದದೆ, ಒಂದ್ದರಡು ಹದಜೆದಗಳನೆಟುಟ ಮ್ತದತ ಕೂತುಕದೂಂಡ. " 'ನನಗದ ರದೈಲ್ದವ ಕಾ​ಾರದೋಜುಗಳದಂದರದ ಭಯ, ಮೈಯನದೆಲ್ಿ ದಿಗಿಲ್ು ಆವರಿಸುತದತ. ಅಬಾಬ, ಎಷುಟ ಭಯಂಕರಾಂತ! ' ಅಂತ ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ಆದೆರಿಂದ ಬದೋರದೋನನಾೆದೂರ ಯೋಚನದ ಮಾಡತೋನ, ನಾನು ಟಿೋ ಕುಡದೆಲ್ಿ, ಆ ಹದೂೋಟದಲ್ಲನವನ ಬಗದೆ ಯೋಚನದ ಮಾಡದರದ! ತಕ್ಷಣ ನೋಳವಾದ ಗಡಡ ಬ್ಬಟುಟಕದೂಂಡದೆ ಆ ಹದೂೋಟದಲ್ಲನವನು ಜದೂತದಗಿದೆ ಮ್ತತವನ ಮೊಮ್ಮಗ ಮ್ನಸಿ್ನ ಮ್ುಂದ್ದ ಬಂದ. ಆ ಹುಡುಗ ನಮ್ಮ ವಾಸಾ​ಾನ ವಯಸಿ್ನದೂೋನು! ತನೆ ತಾಯಿಯನೆ ಆ ಸಂಗಿೋತಗಾರ ಮ್ುದಿೆಸದೂೋದು ಕಣ್ಣಗದ ಬ್ಬೋಳತದತ; ಆಗ ಆ ಬಡಪಾಯಿ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಏನದೋನಾಗಬಹುದು! ಆದರದ ಅವಳ್ಳಗದ ಆ ಬಗದೆ ಯೋಚನದೋನದ ಇರಲ್ಿ. ಅವಳ್ಳಗದ ತನೆ ಪರಣಯವದೋ ಮ್ುಖಾ, ಮ್ತದತ ನನೆ ಮ್ನಸ್ಲ್ಲಿ ಅದ್ದೋ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳು. 'ಉಹೂ​ೂ. ಈಗ ಡಸಿೆಕ್ಟ ಆಸುತದರ ಇನ್ರ್ಸಪದಕ್ಷನ್ ಬಗದೆ ಯೋಚನದ ಮಾಡತೋನ. ಅದ್ದೋ ರ್ಜಲ್ಾಿ ಡಾಕಟರ್ ಬಗದೆ ದೂರು ಕದೂಟಟನಲ್ಿ, ಆ ಹುಡುಗನ ಬಗದೆ. ಆ ವದೈದಾನಗದ ಟುರಖಚ್ದವ್ಸಿಕಗಿರದೂೋ ರಿೋರ್ತೋದ್ದ ಮಿೋಸದ. ಎಂರ್ ದುಷಟ ಅವನು ... ತಾನು ಮಾಸದೂಕೋದಿಂದ ಹದೂೋಗಿತೋನ ಅಂತ ಹದೋಳ್ಳ ಅವರಿಬಬರೂ ಸದೋರಿ ನಂಗದ ಮೊೋಸ ಮಾಡದುರ.' ಮ್ತದತ ಎಲ್ಿ ಹದೂಸದ್ಾಗಿ ಶುರುವಾಗತದತ. ನಾನು ಯಾವುದರ ಬಗದೆ ಯೋಚನದ ಮಾಡಕದಕ ತದೂಡಗಿದರೂ ಅದ್ದೋ ವಿಷಯಕದಕ ಬಂದು ಸದೋರಿಕದೂಳಿತದತ. ನನಗದ ರ್ತೋರ ಆತಂಕವಾಯುತ. ನನೆ ಸಂಕಟದ ಮ್ುಖಾ ಕಾರಣ ಅಂದ್ದರ ನನೆ ಮ್ುಗಧತದ, ನನೆ ಸಂಶಯ, ನನದೂೆಳಗಿನ ವದೈರುದೆಯಗಳು; ಅವಳನುೆ ನಾನು ದ್ದವೋಷಿಸಬದೋಕದೋ ಪಿರೋರ್ತಸಬದೋಕದ ಅನದೂೆೋ ದವಂದವ. ನನೆ ಸಂಕಟ ವಿಚ್ಚತರವಾದುೆ. ನನಗಾದ ಅವಮಾನ ಹಾಗೂ ಅವನ ಗದಲ್ವು ನನೆ ಮ್ನಸ್ಲ್ಲಿ ಕದೂರಿೋರ್ತದೆವು, ಅವಳ ಬಗದೆ ಆಳವಾದ ದ್ದವೋಷ ಉಂಟಾಯುತ. 'ಅವಳನೆ ಹಾಗದೋ ಬ್ಬಡಬಾದುಿ, ಅವಳ್ಳಗದ ಒಂದಷುಟ ನದೂೋವು ಉಂಟಾಗಬದೋಕು, ಕದೂನದೋ ಪಕ್ಷ, ನಾನದಂರ್ ಸಂಕಟ ಅನುಭವಿಸಿದ್ದ ಅನದೂೆೋದರ ಅರಿವು ಅವಳ್ಳಗಾಗಬದೋಕು' ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ಮ್ನಸ್ನುೆ ಬದೋರದ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿಸದೂೋದಕದೂಕೋಸಕರ ಪರರ್ತಯಂದು ಸದಟೋಷನೆನಲ್ೂಿ ಇಳ್ಳೋರ್ತದ್ದೆ. ಒಂದು ಕಡದ ಕದಲ್ವರು ವ್ಸೋಡಾಕ ಕುಡೋರ್ತದೆರು; ನನೆ ಪಕಕದಲ್ದಿೋ ಒಬಬ ಯಹೂದಿ ಕೂಡ ಕುಡೋರ್ತದೆ. ಅವನು ಮಾರ್ತಗದ ಶುರುಮಾಡದ, ಕಾ​ಾರದೋರ್ಜನಲ್ಲಿ ನಾನದೂಬಬನೋದ ಇರದೂೋದು ಬದೋಡಾಂತ ಅವನ ಕದೂಳಕು ಮ್ೂರನದೋ ದಜದಿ ಡಬ್ಬಬಗದ ಹದೂೋಗಿ ಕೂತದ; ಅಲ್ದೂಿೋ ಹದೂಗದ ಸುರ್ತತಕೂ ದ ಂಡತುತ, ಸೂಯಿಕಾಂರ್ತ ಬ್ಬೋಜಗಳ ವಾಸನದ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡತುತ. ಅವನ ಪಕಕದಲ್ದಿೋ ಕೂತುಕದೂಂಡದ. ಅವನು ಮ್ಹಾ ಹರಟದಗಾರ, ಎಷದೂಟೋ ಕತದಗಳನೆ ಹದೋಳ್ಳದ. ಅವನದೆಲ್ಿ ಕದೋಳಾತ ಕೂತದ, ಆದರದ ಅವನ ಮಾರ್ತಗದ ಗಮ್ನ ಕದೂಡದೂೋದಕದಕೋ ಆಗಲ್ಲಲ್ಿ; ಯಾಕಂದ್ದರ ನಾನು ನನೆ ಯೋಚನದಗಳಲ್ದಿೋ ಮ್ುಳುಗಿದ್ದೆ. ಇದನೆ ಗಮ್ನಸಿ ಅವನು ತನೆ ಮಾತನೆ ಕದೋಳದೂೋದಕದಕ ಹದೋಳ್ಳದ.

132

ಆಗ ನಾನು ಮೋಲ್ದದುೆ ನನೆ ಗಾಡಗದ ವಾಪಸಾದ್ದ. 'ನಾನು ಅಂದುಕದೂಂಡದ್ದೆಲ್ಿ ನಜವಾ ಅಂತ ಪರಿಶಿೋಲ್ಲಸಬದೋಕು, ನನೆ ಸಂಕಟಕದಕ ನಜವಾಗೂಿ ಕಾರಣ ಇದ್ಾ​ಾ ಪತದತ ಹಚುಬದೋಕು' ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ನನೆ ಸಿೋಟಲ್ಲಿ ಕೂತು ಎಲ್ಿದರ ಬಗದೆಯೂ ನವಿ​ಿಕಾರವಾಗಿ ಯೋಚನದ ಮಾಡಕದಕ ನರ್ಿರಿಸಿದ್ದ.

ಆದರದ ನವಿ​ಿಕಾರವಾಗಿರದೂೋದರ ಬದಲ್ು ಹಂದಿನ ರ್ರವದೋ

ಶುರುವಾಯುತ. ಯೋಚನದ ಬದಲ್ು ಚ್ಚತರಗಳು, ಕಲ್ುನದಗಳು. 'ಈ ರಿೋರ್ತ ನಾನದಷುಟ ಸಲ್ ನದೂೋವು ಅನುಭವಿಸಿದ್ದ! ಆದರದ ಎಲ್ಿವೂ ಏನೂ ಇಲ್ಿದ್ದ ಕದೂನದಯಾದುವು. ಪಾರಯಶುಃ ಈಗಲ್ೂ ಹಾಗದೋ ಆಗತದತ, ಹಾಗದೋ ಆಗದೂೋದು. ಮ್ನದಗದ ಹದೂೋದರದ ಅವಳು ಸವಸಿವಾಗಿ ಮ್ಲ್ಗಿತಾಿಳದ; ನಾನು ಹದೂೋದ ಕೂಡಲ್ದೋ ಏಳಾತಳ,ದ ನನೆ ನದೂೋಡ ಮ್ುಖ ಅರಳ್ಳಸಾತಳ,ದ ಅವಳನೆ ನದೂೋಡ ಯಥಾಪರಕಾರ ಏನೂ ನಡದದಿಲ್ಿ ಅಂತ ನನಗನೆಸತದತ, ನನೆದು ತಲ್ದಬುಡವಿಲ್ಿದ ಕಲ್ುನದ ಅಂತ ಗದೂತಾತಗತದತ. ಹಾಗಾದ್ದರ ಎಷುಟ ಚ್ದನೆ! ಉಹೂ​ೂ, ಹಂದ್ದ ಆದ ಹಾಗದ ಈ ಸಲ್ವೂ ಆಗಲ್ಿ' ಅಂತ ನನದೂೆಳಗಿನ ಯಾವುದ್ದೂೋ ದನ ಹದೋಳ್ಳದ ಹಾಗಾಯುತ. ಆದರದ ಅಲ್ದಿೋ ಶಿಕ್ಷದ ಅಡಕವಾಗಿತುತ! ನನಗದ ಅವಳ ದ್ದೋಹದ ಮೋಲ್ದ ಸಂಪೂಣಿ ಅಧಿಕಾರ ಇದ್ದ, ಅದು ನನೆದ್ದೋ ಅಂತ ಪರಿಗಣ್ಸಿದ್ದೆ, ಆದರದ ಅದನೆ ನಾನು ನನೆ ಹತದೂೋಟಿೋಲ್ಲ ಇಟುಟಕೂ ದ ಳದೂಿೋಕದ ಸಾರ್ಾವಿಲ್ಿ ಅಂತಲ್ೂ ಅನೆಸಿತುತ. ಯಾಕಂದ್ದರ ಅವಳ ದ್ದೋಹ ನನೆದಲ್ಿ, ಅವಳದುೆ; ಅದನೆ ಹದೋಗದ ಬದೋಕಾದೂರ ಅವಳು ಬಳಸಿಕದೂೋಬಹುದು, ಅದಕದಕೋ ಅವಳು ನನೆ ಇಚ್ದೆಗದ ವಿರುದಧವಾಗಿ ಅದನೆ ಬಳಸಿಕದೂಳದೂಿೋಕದ ಹದೂರಟಿದ್ಾಳದ ಅನೆಸಿತು. ಅವನಗಾಗಲ್ಲೋ ಅವಳ್ಳಗಾಗಲ್ಲೋ ನಾನದೋನೂ ಮಾಡದೂೋ ಹಾಗಿಲ್ಲಿಲ್ಿ. ಸೂಟಯಡ್ಿ ವಾ​ಾಂಕಾ ನದೋಣುಗಂಬದ ಮ್ುಂದ್ದ ನಂತುಕದೂಂಡು ಹಾಡು ಹದೋಳಾತ ಸಿಹಯಾದ ತುಟಿಗಳ ಮೋಲ್ದ ಮ್ುರ್ತತಡದೂೋ ಹಾಗದ ಅವನೂ ಮಾಡಬಹುದು. ಗದಲ್ವು ಅವನದ್ದೋ. ಅದನೆನೂೆ ಮಾಡದ್ದೋ ಅವಳದೋನಾದೂರ ಹಾಗದ ಮಾಡದೂೋ

ಆಸದ ಇಟದೂಕಂಡದ್ದರ – ಅವಳು ಹಾಗದೋ ಮಾಡದೂೋಳದೋ ಅನದೂೆೋದು ನನೆ ಅನಸಿಕದ – ಆಗ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತ ಇನೂೆ ಕದಡತದತ. ಅವಳದನೆ ಈಗಾಗದಿೋ ಮಾಡ ನಂಗದ ಗದೂತಾತಗದೂೋದ್ದೋ ಒಳದಿೋದು, ಯಾಕಂದ್ದರ ಆಗ ಈ ಕಲ್ುನದಗಳ್ಳಗದಲ್ಿ ಒಂದು ಕದೂನದ ಬ್ಬೋಳತದತ. ನನಗದೋನು ಇಷಾಟಂತ ನಾನು ಹದೋಳಕದಕ ಆಗಲ್ಿ. ಅವಳ್ಳಗದ ಇಷಟವಾದೆನೆ ಇಷಟಪಡಬಾರದು ಅನದೂೆೋದು ನನೆ ಆಸದ. ಇದಂತೂ ಮ್ಹಾ ಹುಚು​ು".

26 "ಕದೂನದಯದಕದಕ

ಹಂದಿನ

ನಲ್ಾೆಣದಲ್ಲಿ,

ಕಂಡಕಟರ್

ಟಿಕದಟ್ಗಳನುೆ

ಸಂಗರಹಸಬದೋಕಾಗಿರುವಾಗ,

ನಾನು

ಸಾಮಾನುಗಳನುೆ ಒಟುಟಗೂಡಸಿಕದೂಂಡು ಬದೋರ ಕ್-ಪಾಿಟ್ಫ್ಾರಂಗದ ಹದೂೋದ್ದ; ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿದೆ ಕ್ಷದೂೋಭದ ಈಗ ಮ್ತತಷುಟ ಹದಚ್ಾುಯುತ. ನನಗದ ಚಳ್ಳ ಅನೆಸುತ, ನನದೂೆಳಗದ ನಡುಕ ಹುಟಿಟತು, ಹಲ್ುಿಗಳು ಕಟಕಟ ಎಂದುವು. ನಾನು ಸದಟೋಷನ್ನಂದ ಸಹಜವಾಗಿ ಹದೂರಬ್ಬದುೆ ಜನಸಂದಣ್ಯಲ್ಲಿ ಒಂದ್ಾದ್ದ; ಒಂದು ಗಾಡ ಹಡದು, ದ್ಾರಿಹದೂೋಕರು, ರಾರ್ತರ ಕಾವಲ್ುಗಾರರು, ಬ್ಬೋದಿ ದಿೋಪಗಳು ಒಮಮ ಹಂದ್ದ ಒಮಮ ಮ್ುಂದ್ದ ಉಂಟುಮಾಡದೆ ನನೆ ಗಾಡಯ ನದರಳುಗಳನುೆ ಗಮ್ನಸುತತ, ಬದೋರದೋನನೂೆ ಯೋಚ್ಚಸದ್ದ ಮ್ನದಯತತ ಹದೂರಟದ. ಅರ್ಿ ಮೈಲ್ಲಯಷುಟ ದೂರ ಹದೂೋಗಿರಬಹುದು, ನನಗದ ಕಾಲ್ುನಡುಕ ಉಂಟಾಗಿ, ನಾನು ರದೈಲ್ಲನಲ್ಲಿ ಉಲ್ಿನ್ ಕಾಲ್ುಚ್ಚೋಲ್ವನುೆ ತದಗದದು ಒಳಗಿರಿಸಿಕದೂಂಡದುೆ ನದನಪಾಯುತ. 'ಚ್ಚೋಲ್ ಎಲ್ಲಿ ಹದೂೋಯುತ? ಹೂ​ೂ ಇಲ್ಲಿದ್ದ' 'ನನೆ ಟರಂಕ್, ಎಲ್ಲಿ?' ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ಆಗ ನನಗದ ಗದೂತಾತಯಿತು, ನನೆ ಲ್ಗದೋಜುಗಳ ಬಗದೆ ಪೂರ್ತಿ ಮ್ರದತುಬ್ಬಟಿಟದ್ದೆ. ಆದರದ ನನೆ ಹರ್ತತರ ಲ್ಗದೋಜು ಟಿಕದಟ್ ಇದೆದುೆ ನದನಪಿಗದ ಬಂದು, ಅದಕಾಕಗಿ ಮ್ತದತ ವಾಪಸು ಸದಟೋಷನ್ಗದ ಹದೂೋಗದ್ದ ಮ್ುಂದ್ದ ಸಾಗಿದ್ದ. "ನಾನದಷುಟ ಪರಯತೆಪಟಟರೂ ಆಗಿನ ನನೆ ಮ್ನುಃಸಿ​ಿರ್ತ ಎಂರ್ದ್ಾಗಿತುತ ಅನದೂೆೋದು ನದನಪಿಗದ ಬರವ್ಸಲ್ಿದು. ನಾನದೋನು ಯೋಚ್ದೆ ಮಾಡತದ್ದೆ? ನನಗದೋನು ಬದೋಕಾಗಿತುತ? ನನಗದ ಒಂದೂ ಗದೂರ್ತತಲ್ಿ. ನನಗದ ನದನಪಿಗದ ಬರದೂೋದೂಂದ್ದರ ಏನದೂೋ ಒಂದು 133

ಭಯಂಕರವಾದ ನನೆ ಬದುಕಿನ ಬಹು ಮ್ುಖಾ ರ್ಟನದ ಇಷಟರಲ್ದಿೋ ಸಂಭವಿಸಲ್ಲದ್ದ ಅನದೂೆೋದು. ಅದು ಆಗತದತ

ಅನದೂೆೋ

ನನೆ ಭಾವನದಯಿಂದ್ಾಗಿ ಆಗಲ್ಲತದೂತೋ ಅರ್ವಾ ಏನಾಗತದತ ಅನದೂೆೋದರ ಭವಿಷಾಜ್ಞಾನ ನನಗಿತದೂತೋ ಗದೂರ್ತತಲ್ಿ. ಅರ್ವಾ ಆಗಬದೋಕಾದುೆ ಆಗಿಹದೂೋದ ಮೋಲ್ದ ಕವಿಯಬಹುದ್ಾದ ಮ್ಬುಬ ಆಗದೂೋದಕದಕ ಮ್ುಂಚ್ದಯೋ ಸುತುತವರಿದಿತದೂತೋ ಗದೂರ್ತತಲ್ಿ. ಮ್ನದಯ ಮ್ುಂಭಾಗದ ಪದೂೋಚ್ಿವರದಗೂ ಗಾಡಯಲ್ಲಿ ಹದೂೋದ್ದ. ಆಗ ಮ್ರ್ಾರಾರ್ತರ ದ್ಾಟಿತುತ. ಪದೂೋಚ್ಿ ಮ್ುಂದ್ದ ಕದಲ್ವು ಮ್ಂದಿ ಗಾಡಯವರು ಬಾಡಗದಗಾಗಿ ಕಾಯಾತ ನಂರ್ತದೆರು; ಯಾಕದೋಂದ್ದರ ಮ್ನದ ಒಳಗದ ಬದಳಕು ಉರಿೋರ್ತದೆದುೆ ಕಿಟಕಿಗಳ ಮ್ೂಲ್ಕ ಕಾಣ್ತತುತ. ದಿೋಪ ನಮ್ಮ ಮ್ನದೋಲ್ಲ, ನತಿನಕದೂೋಣದೋಲ್ಲ ಮ್ತುತ ಪಡಸಾಲ್ದೋಲ್ಲತುತ. ಅಷುಟ ಹದೂತಾತಗಿದೂರ ನಮ್ಮ ಮ್ನದೋಲ್ಲ ದಿೋಪ ಇನೂೆ ಯಾಕದ ಉರಿೋರ್ತದ್ದ ಅಂದುಕದೂಂಡು ಮ್ಹಡ ಹರ್ತತ ಏನದೂೋ ಆಗಬಾರದುೆ ಆಗಿತರತದತ ಅಂದುಕದೂಂಡದೋ ಒಳಗದ ಹದೂೋಗಿ ಕಾಲ್ಬದಲ್ ಒರ್ತತದ್.ದ ಒಬಬ ಸಭಾ, ನಮ್ರ ಆದರದ ಮ್ೂಖಿ ಆಳು ಎಗದೂೋರ್ ಅನದೂೆೋನು ಬಾಗಿಲ್ು ತದಗದದ. ಮ್ನದ ಒಳಗದ ನನೆ ಕಣ್ಣಗದ ಬ್ಬದೆ ಮೊದಲ್ನದ ವಸುತ ಅಂದರದ ಒಬಬ ಗಂಡಸಿನ ಉಡುಪು, ಹದೂರಗದ ಹಾಕದೂಕಳೂ ದ ಿೋ ಕದೂೋಟುಗಳು ಸಾಟಯಂಡ್

ಮೋಲ್ಲದೆದುೆ.

ನನಗದ

ಆಶುಯಿ

ಆಗದಬೋಕಾಗಿತುತ,

ಆದರದ

ಆಗಲ್ಲಲ್ಿ.

'ಸರಿಯಾಯತಲ್ಿ!'

ಅಂದುಕದೂಂಡದ.

ನಾನಂದುಕದೂಂಡ ಹಾಗದೋ ಆಗಿತತಲ್ಿ. ಬಂದಿರದೂೋರು ಯಾರು ಅಂತ ಎಗದೂೋರ್ನ ಕದೋಳ್ಳದ್ದ. ಟುರಖಚ್ದವ್ಸಿಕ ಅಂದ. 'ಇನುೆ ಯಾಯಾಿರಿದ್ಾರದ?' ಅಂದ್ದ. 'ಬದೋರದ ಯಾರೂ ಇಲ್ಿ' ಅಂದ. ಅವರನೆ ಬ್ಬಟಟರದ ಮ್ತಾತರೂ ಇಲ್ಿ ಅಂತ ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ಗದ ಸಮಾಧಾನವಾಗಲ್ಲ ಅನದೂೆೋ ರ್ವನೋಲ್ಲ ಅವನು ಹದೋಳ್ಳದ ಹಾಗಿತುತ. 'ಹಾಗದೋ ಆಗಿದ್ದ, ಹಾಗದೋ ಆಗಿದ್ದ' ಅಂತ ಅಂದುಕದೂಂಡದ. 'ಮ್ಕಕಳೂ?' ಅಂತ ಕದೋಳ್ಳದ್ದ. 'ಅವರು ನದ್ದೆ ಹದೂೋಗಿ ಬಹಳ ಹದೂತಾತಯುತ, ಸಾವಮಿ' ಅಂದ. "ನನೆ ಉಸಿರು ಕಟಿಟಕೂ ದ ಂಡ ಹಾಗಾಯುತ, ನನೆ ಹಲ್ುಿಗಳನುೆ ಕಡಯೋ ಹಾಗಾಯುತ. 'ಹಾಗಾದ್ದರ ಅದು ಬರಿೋ ನನೆ ಕಲ್ುನದಯಲ್ಿ. ಏನದೂೋ ಆಗಬಾರದುೆ ಆಗತದತ ಅಂದುಕದೂಂಡದ, ಆದರದ ಎಲ್ಿ ಸರಿ ಹದೂೋದ ಹಾಗಿತುತ, ಆದರದ ಬದೋರದ ರಿೋರ್ತಯೋ ಆಯುತ. ಈಗ ಆಗಿರದೂೋದು ನಾನಂದುಕದೂಂಡ ಹಾಗದಯೋ; ನನೆದು ಕಲ್ುನದಯಲ್ಿ, ವಾರ್ಸತವ .. ..!' "ಅಳುವ ಹಾಗಾಯುತ, ಆದರದ ನನದೂೆಳಗಿನ ಪಿಶ್ಾಚ್ಚ 'ಅಳು, ಭಾವುಕನಾಗು, ಅಷುಟ ಹದೂರ್ತತಗದ ಅವರು ತಪಿುಸದೂಕೋತಾರದ. ನನಗದ ಯಾವ ಆಧಾರವೂ ಸಿಕಕಲ್ಿ, ರ್ಜೋವಮಾನಪೂರ್ತಿ ಅನುಮಾನ ಪಡತಲ್ದೋ ಇರು!' ಅಂದ ಹಾಗಾಯುತ. ನನೆ ಸಾವನುಕಂಪ ತಕ್ಷಣ ಕಣಮರದಯಾಯುತ, ನನೆಲ್ಲಿ ಯಾವುದ್ದೂೋ ವಿಚ್ಚತರ ಆನಂದ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡತು. ನನದೆಲ್ಿ ಸಂಕಟಗಳೂ ಪರಿಹಾರ ಆಗತದವ, ಈಗದಿೋ ಅವಳ್ಳಗದ ತಕಕ ಶ್ಾಸಿತ ಮಾಡದಬೋಕು, ನನೆ ಕದೂೋಪ ತದೂೋರಿಸದಬೋಕು ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ತದೂೋರಿಸಿಯೂ ಕದೂಂಡದ; ನಾನದೂಂದು ಮ್ೃಗವಾದ್ದ, ಕೂರರಿಯಾದ್ದ, ವಂಚನದಯ ಪಶುವಾದ್ದ. "ಪಡಸಾಲ್ದಯ ಕಡದಗದ ಹದೂೋಗಲ್ು ಹಂದಿರುಗಿದ ಎಗದೂೋರ್ನನುೆ ಕುರಿತು, 'ಬದೋಡ! ಇಗದೂೋ ನನೆ ಲ್ಗದೋಜು ಟಿಕದಟ್ಗಳು, ಬದೋಗ ಒಂದು ಗಾಡ ತಗದೂಂಡು ಹದೂೋಗಿ ಅವುಗಳನೆ ತಗದೂಂಡು ಬಾ, ಹೂ​ೂ, ಹದೂರಡು!' ಎಂದು ಕಳ್ಳಸಿದ್ದ. ತನೆ ಓವರ್ ಕದೂೋಟ್ ತರಲ್ದಂದು ಅವನು ಹದೂೋದ. ಅವರಿಗದ ಸೂಚನದಯಾಗಬಹುದೂಂತ ಭಯಪಟುಟ ಅವನ ಜದೂತದ ನಾನು ಅವನ ಕದೂೋಣದಯವರದಗೂ ಹದೂೋಗಿ ಅವನು ಓವರ್ ಕದೂೋಟ್ ರ್ರಿಸುವವರದಗೂ ನಂತದ. ಪಡಸಾಲ್ದಯಿಂದ ಅದರಾಚ್ದಗಿನ ಕದೂೋಣದಯಲ್ಲಿ ಆಗುರ್ತತದೆ ಶಬೆವನುೆ ಕದೋಳಬಹುದ್ಾಗಿತುತ, ಮ್ನುಷಾರ ರ್ವನ, ಊಟದ ಪದಿೋಟುಗಳ ಹಾಗೂ ಚ್ಾಕುಗಳ ಸದುೆ ಇತಾ​ಾದಿ. ಅವರದಲ್ಿ ಊಟ ಮಾಡತದೆರು, ಆದರದ ನಾನು ಬದಲ್ ಮಾಡದುೆ ಯಾರ ಗಮ್ನಕೂಕ ಬಂದಿರಲ್ಲಲ್ಿ. 'ಅವರು ಯಾರೂ ಹದೂರಗದ ಬದಿ​ಿದೆರದ ಸಾಕು' ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ಎಗದೂೋರ್ ತನೆ ಓವರ್ ಕದೂೋಟ್ ರ್ರಿಸಿ ಹದೂರಗದ ನಡದದ. ಅವನು ಹದೂೋದ ಮೋಲ್ದ ತಲ್ದಬಾಗಿಲ್ು ಹಾಕಿದ್ದ, ನನಗದ ಒಬಬನೋದ ಇದೆದುೆ ಗದೂತಾತಗಿ ತಕ್ಷಣ ಕಾಯಿಶಿೋಲ್ನಾಗಬದೋಕೂಂತ ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ಹದೋಗದ ಕಾಯಿಶಿೋಲ್ನಾಗದೂೋದು ಅಂತ ನನಗೂ ಗದೂರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ನನಗದ ಅನೆಸಿತದೆದುೆ ಒಂದ್ದೋ: ಎಲ್ಿ 134

ಮ್ುಗಿದುಹದೂೋಗಿದ್ದ, ಅವಳು ಅಪರಾಧಿ ಅನದೂೆೋದರಲ್ಲಿ ಅನುಮಾನವದೋ ಇಲ್ಿ, ಹಾಗಾಗಿ ಅವಳ್ಳಗದ ಈ ಕ್ಷಣವದೋ ತಕಕ ಶ್ಾಸಿತ ಮಾಡಬದೋಕು, ಅವಳ ಜದೂತದಗಿನ ನನೆ ಸಂಬಂರ್ಕದಕ ಕದೂನದ ಹಾಕದಬೋಕು. ಅನದೂೆೋದು. "ಹಂದ್ಾಗಿದೆರದ 'ಅದ್ಾ​ಾವುದೂ ನಜವಲ್ಿ, ನಾನದೋ ತಪು​ು ರ್ತಳ್ಳದುಕದೂಂಡಬದೋಿಕು' ಅಂತ ಅಂದುಕದೂೋರ್ತದ್ದೆ. 'ಆದರದ ಈಗ ಹಾಗನೆಸಿತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಸಂದ್ದೋಹಕದಕ ಆಸುದವಿಲ್ಿದ ಹಾಗದ ಎಲ್ಿ ರ್ತೋಮಾಿನ ಆಗಿದ್ದ. ನನಗದ ರ್ತಳ್ಳಯದ ಹಾಗದ ಅವಳು ಅವನ ಜದೂತದ ರಾರ್ತರಯಲ್ಿ ಜದೂತದಗಿದೆಳು! ಅವಳದೋನು ಯಾವುದಕೂಕ ಹದೋಸದೂೋಳಲ್ಿ. ಅಷದಟೋಕದ, ಅವಳು ಉದ್ದೆೋಶಪೂವಿಕವಾಗಿಯೋ ದ್ಾಷಟಯಿ ತದೂೋರಿಸಿತದ್ಾಳದ, ಅದು ಮ್ುಗಧತದ ಅಂತಲ್ೂ ನಟಿಸಾತಳ.ದ ಎಲ್ಿ ಸಫಟಿಕ ಸುಷಟ, ಅನುಮಾನವದೋ ಇಲ್ಿ .' ನನಗಿದೆದುೆ ಒಂದ್ದೋ ಭಯ, ಅವರದಲ್ಲಿ ಬದೋರದಯಾಗಾತರದೂೋ, ಹದೂಸ ಸುಳಿನೆ ಸೃಷಿಟ ಮಾಡಾತರೂ ದ ೋ, ಇದರಿಂದ ಪುರಾವದ ಎಲ್ಲಿ ತಪಿು ಹದೂೋಗಿ ಅಪರಾರ್ ಸಾಬ್ಬೋತು ಮಾಡಕದಕ ನಂಗದ ಸಾರ್ಾವಾಗದೆೋ ಹದೂೋಗತದೂತೋ ಅನದೂೆೋದು. ಹೋಗಾಗಿ ಅವರಿಬಬರನೂೆ ಒಟಿಟಗೋದ ಹಡೋಬದೋಕು ಅಂತ ಕಳಿ ಹದಜೆದ ಇಟದೂಕಂಡು ಅವರಿದೆ ನತಿನಕದೂೋಣದಗದ ಹದೂೋದ್ದ, ಪಡಸಾಲ್ದ ಮ್ೂಲ್ಕ ಅಲ್ಿ, ಬದೋರದ ಕಡದಯಿಂದ. "ಮೊದಲ್ಲ್ಲಿ ಹುಡುಗರು ಮ್ಲ್ಗಿದೆರು, ಆಮೋಲ್ದ ಮ್ಲ್ಗಿದೆ ದ್ಾದಿ ಅಲ್ುಗಾಡ ಎಚುರಗದೂಳುಿವ ಹಾಗದ ಕಾಣ್ಸಿದಳು, ಎಲ್ಿ ಗದೂತಾತದ ಮೋಲ್ದ ಅವಳು ಏನು ಅಂದುಕದೂೋತಾಳದೂ ಅಂತ ಯೋಚ್ಚಸಿದ್ದ; ನನೆ ಬಗದೆ ನನಗದ ಎಂರ್ ಕರುಣದ ಉಕಿಕ ಬಂತು ಅಂದ್ದರ ನನಗದ ಕಣ್ಣೋರು ತಡದಯಕಾಕಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಮ್ಕಕಳು ಎಚುರಗದೂಳಿದ ಹಾಗದ ಸರಸರ ಅಂತ ಕಳಿ ಹದಜದೆಗಳಲ್ಲಿ ಹದೂೋಗಿ ನನೆ ಕದೂೋಣದ ಸದೋರಿದ್ದ; ಸದೂೋಫ಼ ಮೋಲ್ದ ಬ್ಬಕುಕತತ ಬ್ಬದುೆಕದೂಂಡದ. "'ನನೆಂರ್

ಪಾರಮಾಣ್ಕ

ವಾಕಿತ,

ನನೆ

ತಾಯತಂದ್ದಯರ

ಸಭಾ

ಪುತರ,

ಮ್ದುವದಯಾಗಿ

ರ್ಜೋವನವದಲ್ಿ

ಹಾಯಾಗಿರಬದೋಕೂಂತ ಕನಸು ಕಂಡದೂೋನು, ಅವಳ್ಳಗದ ಎಂದೂ ದ್ದೂರೋಹ ಬಗದಯದ ನಾನು ... ಈಗ! ಐದು ಮ್ಕಕಳ್ಳವದ, ಅವಳು ಒಬಬ ಸಂಗಿೋತಗಾರನನೆ, ಅವನ ಕದಂಪು ತುಟಿಗಳ್ಳಗದ ಮ್ರುಳಾಗಿ, ತಬ್ಬಬಕೂ ದ ಳಾತಳದ ಅಂದ್ದರ! ಅವಳು ಮ್ನುಷಾಳದೋ ಅಲ್ಿ, ಒಂದು ನಾಯಿ, ಕರ್ಜೆ ನಾಯಿ! ಮ್ಕಕಳ ಮೋಲ್ದ ಅಪಾರ ಪಿರೋರ್ತ ಇರದೂೋಳ ಹಾಗದ ನಟಿಸಿತದೆವಳು, ಪಕಕದ ಕದೂೋಣದೋಲ್ದೋ ಅವರು ಮ್ಲ್ಗಿರದೂೋವಾಗ! ನನಗದ ಹಾಗದ ಬರದದಿದೆವಳು! ಅವನ ಕದೂರಳ್ಳಗದ ಜದೂೋತುಬ್ಬೋಳದೂೋದು ಅಂದ್ದರ! ಯಾರಿಗದ ಗದೂತುತ ಅವಳು ವಾವಹಾರಾನ ಹಂದ್ದಯೂ ಆಳ್ಳನ ಜದೂತದ ಇಟದೂಕಂಡದೆಳೋದ ನದೂೋ, ನನೆವು ಅಂತ ಭಾವಿಸಿರದೂೋ ಮ್ಕಕಳು ಅವನಗದ ಹುಟಿಟದವ್ಸೋ ಏನದೂೋ!. ನಾಳದ ನಾನು ಬಂದಿದಿೆದ್ದರ ಅವಳು ಅಲ್ಂಕಾರ ಮಾಡಕದೂಂಡು, ಸದೂಂಟ ಬಳುಕಿಸಾತ ವಯಾ​ಾರದಿಂದ ಬಂದಿರ್ತಿದೆಳು, ನನೆ ಹದೂಟದಟಕಿಚ್ದುಲ್ಿ ನನೆ ಎದ್ದಯಲ್ದಿೋ ಚುಚು​ುತ ಕೂರ್ತರ್ತಿತುತ. ದ್ಾದಿಗದ ಏನನೆಸಬಹುದು? ... ಎಗದೂೋರ್! ಬಡಪಾಯಿ ಲ್ಲೋಸಾ! ಅವಳ್ಳಗದ ಈಗಾಗದಿ ಒಂದಷುಟ ಅರ್ಿವಾಗತದ,ತ ಇವಳ ದ್ಾಷಿಟೋಕವ್ಸೋ, ಸುಳುಿಗಳದೂೋ! ಅವಳ ಲ್ಾಂಪಟಾದ ರಿೋರ್ತ ನಂಗದ ಗದೂರ್ತತಲ್ಿವಾ?' ಅಂದುಕದೂಂಡದ. "ಮೋಲ್ದೋಳಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದ್ದ, ಆದರದ ಆಗಲ್ಲಲ್ಿ. ನನೆ ಕಾಲ್ುಗಳ ಮೋಲ್ದ ನಂತುಕದೂಳಿಲ್ಾರದಷುಟ ಜದೂೋರಾಗಿ ಎದ್ದ ಬಡಯುರ್ತತತುತ. 'ನನಗದ ಪಾಶವಿವಾಯು ಆಗಿ ಸಾಯಿತೋನ, ಅವಳದೋ ನನೆ ಕದೂಂದಹಾಗಾಗತದತ. ಅವಳ್ಳಗದ ಬದೋಕಾದೂೆ ಅದ್ದೋ ತಾನದೋ! ಕದೂಲ್ದೂಿೋದು ಅವಳ್ಳಗದೋನು ಮ್ಹಾ ಅಂತ! ಇಲ್ಿ, ಇದರಿಂದ ಅವಳ್ಳಗದ ಅನುಕೂಲ್ವದೋ ಆಗತದತ, ಅವಳ್ಳಗದ ಅಂರ್ ಸಂತದೂೋಷ ಆಗಕದಕ ನಾನು ಬ್ಬಡಲ್ಿ. ಇಲ್ಲಿ ನಾನು ಕೂರ್ತರದೂೋದು, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ರ್ತಂದು ಕುಡದು ಚಕಕಂದ ಆಡದೂೋದು! ... ಅವಳ್ಳನೂೆ ನವಯೌವನದಯಾಗದಿದೂರ ಅವನು ಅವಳನದೆೋನೂ ಕಡದಗಣ್ಸಿಲ್ಿ. ಕದೂಂಚ ವಯಸಾ್ಗಿದೂರ ನದೂೋಡದೂೋದಕಿಕನೂೆ ಲ್ಕ್ಷಣವಾಗದೋ ಇದ್ಾಳದ, ಎಲ್ಿಕಿಕಂತ ಮೋಲ್ಾಗಿ ಅವಳ್ಳಂದ್ಾಗಿ ಅವನ ಆರದೂೋಗಾಕದಕೋನೂ ಬಾರ್ಕವಿಲ್ಿವಲ್ಿ. ಆವತದತೋ ನಾನು ಅವಳ ಕತತನೆ ಯಾಕದ ಹಚುಕಹಾಕಲ್ಲಲ್ಿ?' ಇದ್ದಲ್ಿ ನನದೂೆಳಗಿನ ಸವಗತ. ಹದೂೋದ ವಾರ, ನನೆ ರೂಮಿಂದ ಅವಳನೆ ಅಟಿಟ ಕದೈಗದ ಸಿಕಿಕದೆನದೆಲ್ಿ ಎಸದದಿದೆದುೆ ನದನಪಿಗದ ಬಂತು. ಆಗ ನಾನದೆ ಸಿ​ಿರ್ತ ನನಗಿನೂೆ ಚ್ದನಾೆಗಿ ನದನಪಿದ್ದ; ಬರಿೋ ಜ್ಞಾಪಕಕದಕ 135

ಬಂದದೆಲ್ಿ, ಆಗ ಅನುಭವಿಸಿದೆನೆ ಹದೂಸದದುಹಾಕಬದೋಕು ಅನೆಸುತ ಕೂಡ. ಕಾಯಿಶಿೋಲ್ವಾಗಕದಕ ನಾನು ಇಷಟಪಟಟದುೆ, ಆದರದ ಹಾಗದ ನಡದದುಕದೂಳದೂಿದಕದಕ ಬದೋಕಾದುೆ ಹದೂಳದಯದ್ದ ಹದೂೋಗಿದುೆ ನದನಪಿಗದ ಬಂತು. ನಾನು ಎಂರ್ ಮ್ನುಃಸಿ​ಿರ್ತಗದ ಬಂದಿದ್ದೆ ಅಂದ್ದರ, ಅಂರ್ದರಲ್ಲಿ ಮ್ನುಷಾನಾಗಲ್ಲೋ ಪಾರಣ್ಯಾಗಲ್ಲೋ ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾದ ದ್ದೈಹಕ ಉದ್ದವೋಗದಲ್ಲಿ ಪಡದಯೋ ಹಾಗದ ಕಾಯಿದ ನಖರತದ ಮ್ತುತ ಸಂಕಲ್ುಶಕಿತಗಳನುೆ ಹದೂಂದಿ ಒಂದು ಕ್ಷಣವನೂೆ ವಾರ್ಿ ಮಾಡದ್ದ ಒಂದ್ದೋ ಗುರಿಯನುೆ ಹದೂಂದ್ದೂೋ ಹಾಗಾಯುತ. "ನಾನು ಮಾಡದ ಮೊದಲ್ ಕದಲ್ಸ ಅಂದ್ದರ ನನೆ ಬೂಟುಗಳನುೆ ಕಳಚ್ಚಟದಟ, ಸಾಕ್​್ನಲ್ಲಿ ಸದೂೋಫ್ಾ ಕಡದ ಹದೂೋದ್ದ. ಅಲ್ದಿೋ ಗದೂೋಡದ ಮೋಲ್ದ ಗನ್ಗಳು ಕಠಾರಿಗಳು ತೂಗಾಡತದೆವು. ಹಂದ್ದಂದೂ ಬಳಕದಯಾಗದಿದೆ ಒಂದು ಅಂಕುಡದೂಂಕಾಗಿದುೆ ಹರಿತವಾಗಿದೆ ಡಮಾಸಕರ್ಸ ಕಠಾರಿ ತಗದೂಂಡದ. ಅದನೆ ಒರದಯಿಂದ ಹದೂರಕದಕಳದ್ ದ ದ. ಆ ಒರದ ಸದೂೋಫ್ಾ ಹಂದ್ದ ಬ್ಬತುತ ಅಂತ ನದನಪು. ಆಗ ನನೆ ಮ್ನಸ್ಲ್ಲಿ ಬಂದ ಯೋಚನದ ಅಂದ್ದರ 'ಆಮೋಲ್ದ ಅದನುೆ ತಗದೂಂಡರಾಯುತ, ಇಲ್ಿದಿದೆರದ ಎಲ್ಾಿನೂ ತಪಿುಹದೂೋಗತದತ' ಅನದೂೆೋದು. ಆಮೋಲ್ದ, ಇನೂೆ ಮೈಮೈಲ್ಲದೆ ನನೆ ಓವರ್ ಕದೂೋಟ್ ತದಗದದುಹಾಕಿದ್ದ. ಮಲ್ಿನದ ಹದಜೆದ ಇಡಾತ ಅಲ್ಲಿಗದ ಹದೂರಟದ.

27 "ಕಳಿಹದಜದೆಯಲ್ಲಿ ಹದೂೋಗಿ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಬಾಗಿಲ್ನುೆ ತದಗದದ್.ದ ಅವರ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ಲನ ಪರಿಣಾಮ್ ಈಗಲ್ೂ ಚ್ದನಾೆಗಿ ನದನಪಿದ್ದ. ಅದು ನನಗದ ನದನಪಿರಲ್ು ಕಾರಣ ಅದರಿಂದ ನನಗಾದ ಯಾತನಾಮ್ಯ ಸಂತದೂೋಷ; ಅವರ ಮ್ುಖಗಳ ಮೋಲ್ದ ಭಯ ಮ್ಡುಗಟಿಟ ನಂರ್ತತುತ. ನನಗದ ಬದೋಕಾಗಿದುೆದೂ ಅದ್ದೋ. ನನೆನುೆ ಕಂಡ ತಕ್ಷಣ ಅವರಿಬಬರ ಮ್ುಖಗಳ ಮೋಲ್ದ ಆವರಿಸಿದ ಹತಾಶಗದೂಂಡ ಭಯದ ನದರಳನುೆ ನಾನು ಮ್ರದಯಲ್ಾರದ. ಅವನು ಮೋರ್ಜನ ಮೋಲ್ದ ಕೂರ್ತದೆಂತದ ನದನಪು, ಆದರದ ನನೆ ಕಂಡ ಅರ್ವಾ ಮಾತನುೆ ಕದೋಳ್ಳದ ಕ್ಷಣ ಅವನು ರ್ುಡುಮ್ಮನದ ಕದಳಗಿಳ್ಳದು ಕಪ್ಬದೂೋಡ್ಿ ಕಡದ ಬದನುೆ ಮಾಡ ನಂತ. ಅವನ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ಮ್ೂಡದುೆದು ನಸ್ಂಶಯವಾಗಿ ಭಯವದೋ. ಅವಳ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ೂ ಭಯ ನದಲ್ಸಿತುತ, ಆದರದ ಅದಲ್ಿದ್ದ ಮ್ತದತೋನದೂೋ ಭಾವನದಯೂ ಇತುತ. ಅದರಲ್ಲಿ ಭಯ ಮಾತರವದೋ ಇದಿೆದೆರದ ನಡದದದುೆ ನಡದಯದ್ದಯೋ ಇರುರ್ತತತದತೋನದೂೋ. ಆದರದ ಅವಳ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿದುೆದು ಪದರೋಮಿಗಳ ಕೂಟಕದಕ ಭಂಗ ಬಂದರದ ಉಂಟಾಗುವ ಖದೋದ ಮ್ತುತ ಇರಿಸುಮ್ುರಿಸು, ಅರ್ವಾ ನನಗದ ಹಾಗದ ತದೂೋರಿತು. ತಮ್ಮ ಆಗಿನ ನಲ್ಲವಿಗದ ಯಾವ ಭಂಗವೂ ಉಂಟಾಗಬಾರದ್ದಂಬ ಆಸದ ಅವಳ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ಲತುತ. ಈ ಭಾವಗಳು ಅವರ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿದುೆದು ಒಂದ್ದೋ ಕ್ಷಣ. ಅವನ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ಲನ ಭಯವು ಕ್ಷಣಾರ್ಿದಲ್ಲಿ ಪರಶ್ದೆಯಾಗಿ ಮಾಪಿಟಿಟತು, ಅವನು ಸುಳುಿ ಹದೋಳಬಹುದು, ಅರ್ವಾ ಇಲ್ಿ. ಸುಳುಿ ಹದೋಳುವವನಾಗಿದೆರದ ತಕ್ಷಣವದೋ ಆರಂಭಿಸುರ್ತತದೆ; ಇಲ್ಿದಿದೆರದ ಇನದೆೋನದೂೋ ನಡದಯುರ್ತತತುತ. ಆದರದ ಅದ್ಾವುವು? ... ಅವನು ಅವಳದಡಗದ ಪರಶ್ಾೆರ್ಿಕ ಮ್ುಖ ಮಾಡದ. ಅವನ ಕಡದ ನದೂೋಡದ ಅವಳ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿದೆ ಖದೋದ ಮ್ತುತ ಇರಿಸುಮ್ುರಿಸುಗಳು ಬದಲ್ಾಗಿ ಅವನಲ್ಲಿ ಬದೋಡುವ ಭಾವ ಬಲ್ಲಯಿತು. "ಒಂದು ಕ್ಷಣ ನಾನು ಬಾಗಿಲ್ವಾಡದ ಬಳ್ಳ ನಂರ್ತದ್ದೆ, ಕಠಾರಿ ಹಡದಿದೆ ಕದೈಯನುೆ ಬದನೆ ಹಂದ್ದ ಅಡಗಿಸಿಕದೂಂಡು. ಅವನದೂಮಮ ಮ್ುಗುಳೆಕಕ, ಆನಂತರ ನಲ್ಿಕ್ಷಯ ದನಯಲ್ಲಿ 'ನಾವು ಸಂಗಿೋತಾಭಾ​ಾಸ ಮಾಡತದಿೆವಿ' ಅಂದ. 'ಎಂರ್ ಆಶುಯಿ!' ಅಂದಳು ಅವಳು ಅವನ ಧಾಟಿಯಲ್ಲಿಯೋ. ಅವರಿಬಬರು ಇನೂೆ ತಮ್ಮ ಮಾತನುೆ ಮ್ುಗಿಸಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಒಂದು ವಾರದ ಹಂದ್ದ ನನೆನಾೆವರಿಸಿದೆ ಕದೂೋಪ ಮ್ತದತ ನನೆನುೆ ಹಡದುಕದೂಂಡತು. ಮ್ತದತ ನನೆ ಮ್ನಸ್ಲ್ಲಿ ಬಲ್ಲತದುೆ ನಾಶಮಾಡಬ್ಬಡಬದೋಕದಂಬ 136

ಬಯಕದ, ಹಂಸಾರಭಸಮ್ರ್ತ, ಕದೂೋಪದೂೋದ್ದರೋಕ – ನಾನದಕದಕ ಒಳಗಾದ್ದ. ಅವರಿಬಬರೂ ತಮ್ಮ ಮಾತುಗಳನೆನೂೆ ಮ್ುಗಿಸಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅವನು

ಭಯಪಟಿಟದೆ

ಮ್ತದೂತಂದ್ದೋನದೂೋ

ನಡದದು

ಅವರ

ಮಾತನದೆಲ್ಿ

ಆಹುರ್ತ

ತದಗದ ದ ುಕದೂಂಡತು.

ನಾನು

ನಡದಸಬದೋಕದಂದಿದುೆದಕದಕ ಅಡಡ ಬಾರದಂತದ ಎಚುರಿಕದಯಿಂದ ಕಠಾರಿಯ ಕದೈಯನೆನೂೆ ಅಡಗಿಸಿಕದೂಂಡದೆ ನಾನು ಅವಳ ಬಳ್ಳ ಧಾವಿಸಿ ಅವಳ ಎದ್ದಯಡ ರ್ತವಿದ್ದ. ಮೊದಲ್ಲನಂದಲ್ೂ ಆ ಜಾಗ ನನೆ ಗುರಿಯಾಗಿತುತ. ನಾನು ಅವಳದಡದಗದ ಧಾವಿಸಿದ

ರಿೋರ್ತಯನುೆ ಗಮ್ನಸಿದ ಅವನು – ಅದನುೆ ನಾನವನಂದ ನರಿೋಕ್ಷಿಸಿರಲ್ಲಲ್ಿ – ನನೆ ಕದೈಯನುೆ ಹಡದುಕದೂಂಡು 'ಏನು ಮಾಡಾತ ಇದಿೆೋರಿ ನೋವು! ... ಯಾರಾದೂರ ಬನೆ ಕಾಪಾಡ' ಎಂದೂ ಜದೂೋರಾಗಿ ಕೂಗಿದ. ಅವನಂದ ಕದೈಯನುೆ ಬ್ಬಡಸಿಕದೂಂಡ ನಾನು ಅವನದಡಗ ದ ದ ಮೌನದಿಂದ ಮ್ುನುೆಗಿೆದ್ದ. ಅವನ ಕಣುಣಗಳು ನನೆವನುೆ ಎದುರಿಸಿದವು, ತಕ್ಷಣವದೋ ಅವನ ಮ್ುಖವದಲ್ಿ ಕಾಗದದ ಹಾಳದಯಂತದ ಬ್ಬಳ್ಳಚ್ಚಕದೂಂಡತು. ಅವನ ಕಣುಣಗಳು ವಿಚ್ಚತರವಾಗಿ ಹದೂಳದದವು. ಆನಂತರ, ಮ್ತದತ ಅನರಿೋಕ್ಷಿತವಾಗಿ, ಪಿಯಾನದೂೋ ಕದಳಗಿನಂದ ನುಸುಳ್ಳಕದೂಂಡು ಬಾಗಿಲ್ ಮ್ೂಲ್ಕ ತಪಿುಸಿಕದೂಂಡ. ಅವನ ಹಂದ್ದಯೋ ನಾನೂ ಧಾವಿಸುವವನದ್ದೆ, ಆದರದ ನನೆ ಎಡಗದೈ ಮೋಲ್ದ ಬಲ್ವಾದ ಭಾರ ಬ್ಬತುತ. ಅದು ಅವಳ ಕದೈ. ಅದರಿಂದ ಬ್ಬಡಸಿಕದೂಳಿಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದ್ದ, ಆದರದ ಅವಳು ಮ್ತತಷುಟ ಬ್ಬಗಿಗದೂಳ್ಳಸಿ ನನೆನುೆ ಮ್ುಂದಕದಕ ಬ್ಬಡಲ್ಲಲ್ಿ. ಈ ಅನರಿೋಕ್ಷಿತ ಅಡಡ, ಅವಳ ಕದೈಯ ಹಡತ ಮ್ತತವಳ ಹದೋಸಿಕದಯನುೆಂಟುಮಾಡುವ ಸುಶಿಗಳು ನನೆನುೆ ಮ್ತತಷುಟ ಕದರಳ್ಳಸಿದುವು. ನಾನು ಹುಚ್ಾುಗಿದೆಂತದ, ಭಯಂಕರವಾಗಿ ಕಾಣುವಾಸದ ಆವರಿಸಿದಂತದ

ಅನೆಸಿ ನನಗದ ಖುಷಿ ಉಂಟಾಯುತ.

ಬಲ್ವನದೆಲ್ಿ ಬ್ಬಟುಟ ನನೆ ಎಡಗದೈಯನುೆ ಬ್ಬೋಸಿದ್ದ, ನನೆ ಮ್ುಷಿಟ ನದೋರವಾಗಿ ಅವಳ ಮ್ುಖವನುೆ ಗುದಿೆತು. ನದೂೋವಿನಂದ ನರಳುತತ ಅವಳು ನನೆ ಕದೈಬ್ಬಟಟಳು. ಅವನನುೆ ಬದನೆಟಟಬದೋಕದಂದು ಬಯಸಿದ್ದೆ, ಆದರದ ಬರಿ ಕಾಲ್ುಚ್ಚೋಲ್ ರ್ರಿಸಿ ನನೆ ಹದಂಡರ್ತಯ ಪದರೋಮಿಯ ಹಂದ್ದ ಓಡುವುದು ಹಾಸಾ​ಾಸುದವಾಗಿ ಕಂಡತು. ನಾನು ಹಾಸಾ​ಾಸುದವಾಗಬಾರದು, ರುದರನಾಗಬದೋಕು ಅನೆಸಿತು. ಭಯಾನಕ ಹುಚ್ಚುನಲ್ಲಿದೆರೂ ನನೆ ಕೃತಾ ಬದೋರದಯವರ ಮೋಲ್ದ ಏನು ಪರಿಣಾಮ್ ಬ್ಬೋರಿೋತು ಎಂಬ ಬಗದೆ ಎಚುರದಿಂದಲ್ದೋ ಇತುತ, ನನೆ ನಡವಳ್ಳಕದಯನುೆ ಒಂದಷುಟ ದಿಗೆಶಿ​ಿಸುರ್ತತದೆದೂೆ ಅದ್ದೋ. ನಾನವಳ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿದ್ದ. ಅವಳದೂೋ ಸದೂೋಫ್ಾ ಮೋಲ್ದ ಬ್ಬದುೆಕೂ ದ ಂಡು, ತನೆ ಯಾತನದಯ ಕಣುಣಗಳನುೆ ಕದೈಗಳ್ಳಂದ ಮ್ುಚ್ಚುಕೂ ದ ಂಡದೆವಳು. ನನದೆಡದಗದ ನದೂೋಡದಳು. ಅವಳ ಕಣುಣಗಳಲ್ಲಿ ಶತುರವಿನ ಬಗದಗಿನ ಭಯ ಮ್ತುತ ದ್ದವೋಷಗಳು ಒಡಮ್ೂಡದೆವು, ತನೆನುೆ ಹಡದ ಬದೂೋನನುೆ ಮೋಲ್ಲರ್ತತದವನ ಕಡದ ಅದರಲ್ಲಿದೆ ಇಲ್ಲ ನದೂೋಡುವ ಭಾವದಿಂದ. ನನಗದ ಅವಳ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ನನೆ ಬಗದಗಿನ ಭಯ ಮ್ತುತ ದ್ದವೋಷಗಳದೋ ಕಾಣ್ಸುರ್ತತತುತ. ಮ್ತದೂತಬಬನ ಬಗದೆ ಒಲ್ವು ತುಂಬ್ಬಕದೂಳುಿವ ಕಣುಣಗಳಲ್ಲಿ ನನೆ ಬಗದೆ ಭಯ ಮ್ತುತ ದ್ದವೋಷಗಳು! ಅವಳು ಮಾತಾಡದಿದೆರದ ಆಗಲ್ೂ ನಾನು ಹತದೂೋಟಿ ಸಾಧಿಸಿಕದೂಂಡು ಮ್ುಂದಿನದಕದಕ ಅವಕಾಶ ಕದೂಡದಿರಬಹುದ್ಾಗಿತುತ, ಆದರದ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಅವಳು ಮಾರ್ತಗದ ತದೂಡಗಿ, ನಾನು ಕಠಾರಿ ಹಡದ ಕದೈಯನುೆ ಹಡದುಕದೂಳುಿವ ಸಾಹಸ ಮಾಡದಳು: 'ಎಚುರಗದೂಳ್ಳಿ, ಏನು ಮಾಡತದಿೆೋರಿ ನೋವು? ಏನೂ ಆಗಿಲ್ಿ, ಪರಮಾಣ ಮಾಡ ಹದೋಳ್ಳತೋನ, ಎಂರ್ದೂ ನಡದದಿಲ್ಿ.' ಆಗಲ್ೂ

ಮ್ುಂದುವರಿಯೋದಕದಕ ಹಂದುಮ್ುಂದು ನದೂೋಡತದ್ದೆನದೋನದೂೋ, ಆದರದ ಅವಳ ಕದೂನದಯ ನುಡಗಳು – ಅದಕದಕ ವಾರ್ತರಿಕತವಾಗಿ – ಎಲ್ಿ ನಡದದುಹದೂೋಗಿದ್ದ – ಅನದೂೆೋ ಅರ್ಿವನೆ ಆರದೂೋಪಿಸುವಂತದ ನನೆ ಪರಚ್ದೂೋದಿಸಿದವು. ಅದಕದಕ ತಕಕ ಉತತರ ಕದೂಡಬದೋಕದಂದುಕದೂಂಡುಕದೂಂಡದ. ಆ ಉತತರ ಆಗಿನ ನನೆ ಮ್ನುಃಸಿ​ಿರ್ತಗದ ಅನುಗುಣವಾಗಿತುತ. ಕದೂೋಪಕೂಕ ತನೆದ್ದೋ ಆದ ನಯಮ್ಗಳ್ಳವದಯಲ್ಿ! 'ಸುಳುಿ ಬದೂಗಳಬದೋಡ, ನಾಯಿ!' ಎಂದು ಅರಚ್ಚ, ಅವಳ ತದೂೋಳನುೆ ಬ್ಬಗಿಯಾಗಿ ಹಡದುಕದೂಂಡದ, ಆದರದ ಅವಳ ರ್ತರುಚ್ಚಕದೂಂಡು ಹಡತದಿಂದ ಬ್ಬಡಸಿಕದೂಂಡಳು. ಆಗಲ್ೂ ಕದೈಯಲ್ಲಿದೆ ಕಠಾರಿಯನುೆ ಬ್ಬಟುಟಕೂ ದ ಡದ್ದ ಅವಳ ಕತತನುೆ 137

ಎಡಗದೈಯಿಂದ ಹಡದುಕದೂಂಡು ಹಂದಕದಕ ದಬ್ಬಬ ಹಸುಕತದೂಡಗಿದ್ದ. ಎಂರ್ ಗಡಸು ಕತುತ ಅದು! ... ತನದೆರಡು ಕದೈಗಳ್ಳಂದ ನನೆ ಕದೈಯನುೆ ಹಡದುಕದೂಂಡು ಕತತನುೆ ಬ್ಬಡಸಿಕದೂಳಿಲ್ು ಪರಯತೆಪಟಟಳು. ನಾನೂ ಅದಕಾಕಗಿಯೋ ಕಾಯಾತ ಇದ್ದೆನದೋನದೂೋ ಅನದೂೆೋ ಹಾಗದ ಬಲ್ವನದೆಲ್ಿ ಬ್ಬಟುಟ ಅವಳ ಪಕದಕಗಳಲ್ಲಿ ಕಠಾರಿಯಿಂದ ಚುಚ್ಚುದ್.ದ "ಕದೂೋಪಾವದೋಶದಲ್ಲಿ ತಾನದೋನು ಮಾಡದ್ದ ಅನದೂೆೋದು ಜ್ಞಾಪಕ ಇಲ್ಿ ಅನದೂೆೋರ ಮಾತು ಸುಳುಿ, ಬುರುಡದ. ನಾನದೋನು ಮಾಡದ್ದ ಅನದೂೆೋದ್ದಲ್ಿ ನಂಗದ ಜ್ಞಾಪಕ ಇತುತ, ಒಂದು ಕ್ಷಣವೂ ನಾನು ಮೈಮ್ರದಯಲ್ಲಲ್ಿ. ನನೆ ಕದೂೋಪದೂೋದರಕ ಹದಚ್ಚುದಷೂಟ ನನೆ ಪರಜ್ಞದ ಹದಚ್ಚ ದು ು​ು ಸುಷಟವಾಯಿತು. ಹೋಗಾಗಿ ನನಗದಲ್ಿ ನದನಪಿನಲ್ಲಿದ್ದ. ಅಷದಟೋ ಅಲ್ಿ ನಾನು ಕೃತಾ ಎಸಗದೂೋ ಮ್ುಂಚ್ಚನ ಕ್ಷಣವದೋ ನನಗದಲ್ಿ ಸುಷಟವಾಗಿತತುತ, ಹೋಗಾಗಿ ನನೆಲ್ಲಿ ಪಶ್ಾುತಾತಪ ಹುಟಿಟ ಯಾವಾಗಬದೋಕಾದೂರ ಮಾಡದೂೋದನುೆ ನಲ್ಲಿಸಬಹುದ್ಾಗಿತುತ. ಪಕದಕಗಳ ಕದಳಗದ ರ್ತವಿೋರ್ತದಿೆೋನ ಅದು ಒಳಗದ ಹದೂೋಗತದತ ಅನದೂೆೋದು ನಂಗದ ಅರಿವಿತುತ. ನಾನು ಹಾಗದ ಮಾಡದೂೋವಾಗ ನಾನದೂಂದು ಘೂೋರಕೃತಾ ಮಾಡತದಿೆೋನ ಅದರ ಪರಿಣಾಮ್ಗಳದೋನು ಅಂತ ಹಂದ್ದಂದಿಗಿಂತಲ್ೂ ಚ್ದನಾೆಗಿ ನಂಗದ ಗದೂರ್ತತತುತ. ಆದರದ ಅದ್ದಲ್ಿ ಮಿಂಚ್ಚನಂರ್ ಹದೂಳಹುಗಳು, ಅದರ ಮ್ರುಕ್ಷಣವದೋ ಕಾಯಿ ನಡೋರ್ತತುತ. ನನೆ ಕೃತಾದ ಪರಿ ನಂಗದ ಸುಫಟವಾಗಿ ಅರಿವಿತುತ. ಅವಳ ಒಳಕವಚ ಅಡಡಪಡಸಿತದೆದುೆ ನನೆ ಅರಿವಿಗದ ಬಂದದುೆ, ಆಮೋಲ್ದ ಮ್ೃದುವಾದ ಕಡದ ರ್ತವಿದದುೆ ಈಗಲ್ೂ ನದನಪಿದ್ದ, ಕಠಾರಿಯನೆವಳು ಹಡದುಕದೂಂಡಳು, ಕದೈ ಗಾಯವಾಗಿ ಬ್ಬಗಿಯಾಗಿ ಹಡದುಕದೂಳಿಲ್ಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. "ಎಲ್ಿ ಆದ ತುಂಬ ಕಾಲ್ವಾದ ಮೋಲ್ದ, ಸದರಮ್ ದ ನದೋಲ್ಲ ನನೆ ನದೈರ್ತಕಪರಜ್ಞದ ಎಚುರಗದೂಂಡಾದ ಬಳ್ಳಕ, ಆ ಕ್ಷಣದ ಬಗದೆ ನದನಪಿಸಿಕದೂಂಡದ, ಆಲ್ದೂೋಚ್ಚಸಿದ್ದ. ಕೃತಾ ಎಸಗದೂೋದಕದಕ

ಒಂದು ಕ್ಷಣ, ಒಂದ್ದೋ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಮ್ುಂಚ್ದ ನಾನು ಅಸಹಾಯಕ

ಹದಣದೂಣಬಬಳನೆ, ನನೆ ಹದಂಡರ್ತಯನದೆೋ ಕದೂಲ್ದ ಮಾಡತದಿೆೋನ, ಮಾಡಬ್ಬಟದಟ ಅನದೂೆೋದರ ಘೂೋರ ಅರಿವು ನಂಗಿತುತ! ಆ ಅರಿವಿನ ಭಯಂಕರತದ ಅರಿವಾಗಿ ರ್ತವಿದ ತಕ್ಷಣವದೋ ಅದನೆ ಹದೂರತದಗದದು, ಮಾಡದೆನೆ ನಲ್ಲಿಸದೂೋ ಹಾಗಾದದುೆ ಮ್ಬುಬಮ್ಬಾಬಗಿ ನದನಪಿದ್ದ. ಏನಾಗತದತ, ಏನು ಪರಿಹಾರ ಮಾಡಬಹುದು ಅಂತ ಆಲ್ದೂೋಚ್ಚಸಾತ ಒಂದರ್ಿ ಕ್ಷಣ ನಶುಲ್ನಾಗಿ ನಂತದ. "ಧಿಗೆನದ ಮೋಲ್ದದೆ ಅವಳು, 'ನರ್ಸಿ, ಅವರು ನನೆ ಕದೂಂದುಬ್ಬಟಟರು!' ಅಂತ ಕಿರುಚ್ಚದಳು. ಗಲ್ಾಟದ ಕದೋಳ್ಳದ ನರ್ಸಿ ಬಂದು ಬಾಗಿಲ್ ಬಳ್ಳ ನಂತಳು. ನಾನೂ ನದೂೋಡಾತ, ಆದದೆರ ಬಗದೆ ನಂಬ್ಬಕದ ಬರದ್ದ ನಂರ್ತದ್ದೆ. ಆದರದ ಅವಳ ಒಳಕವಚದ ಕದಳಗಿನಂದ ರಕತ ಚ್ಚಮಿಮ ಬಂತು. ಆಗಲ್ದೋ ನಂಗದ ಅರಿವಾದುೆ ಆಗಿರದೂೋದನೆ ತಪಿುಸದೂೋಕದಕ ಆಗಲ್ಿ ಅಂತ. ನಾನದೋನು ಮಾಡಬದೋಕೂಂರ್ತದ್ದೆನದೂೋ ಅದನೆ ಮಾಡಯಾಗಿದ್ದ, ಇನದೆೋನೂ ಮಾಡದಬೋಕಾಗಿಲ್ಿ ಅಂತ ನರ್ಿರಿಸಿದ್ದ. ಅವಳು ಕದಳಗದ ಕುಸಿದು, ನರ್ಸಿ 'ಅಯಾೋ ದ್ದೋವರದೋ!' ಅಂತ ಕೂಗಿ ಅವಳ ಹರ್ತತರ ಧಾವಿಸದೂೋವರದಗೂ ಕಾದ್ದ, ಆಮೋಲ್ಷದಟೋ ನಾನು ಕದೈಯಲ್ಲಿದೆ ಕಠಾರಿಯನೆ ಎಸದದು ರೂಮಿನಂದ ಹದೂರಬ್ಬದೆದುೆ. " 'ನಾನು ಉದ್ದವೋಗಕದೂಕಳಗಾಗಬಾದುಿ, ನಾನು ಮಾಡದ್ದೆೋನು ಅಂತ ಗದೂರ್ತತರಬದೋಕು' ಅಂದುಕದೂಂಡದ, ಅವಳ ಕಡದ ಅರ್ವಾ ನರ್ಸಿ ಕಡದ ನದೂೋಡದ್ದ. ನರ್ಸಿ ಗದೂೋಳಾಡತದೆಳು, ಕದಲ್ಸದವಳನೆ ಕರಿೋರ್ತದೆಳು. ನಾನು ಹದೂೋಗಿ ಕದಲ್ಸದ್ದೂೋಳನೆ ಕಳ್ಳಸಿ ನನೆ ಓದುಕದೂೋಣದಗದ ಹದೂೋದ್ದ. 'ಈಗದೋನು ಮಾಡಲ್ಲ ನಾನು?' ಅಂದುಕದೂಂಡದ, ತಕ್ಷಣ ಮಾಡಬದೋಕಾದ್ದೆೋನು ಅಂತ

ಹದೂಳ್ಳೋತು. ಓದುಕದೂೋಣದಯಲ್ಲಿ ನದೋರವಾಗಿ ಗದೂೋಡದ ಕಡದ ಹದೂೋಗಿ ಒಂದು ರಿವಾಲ್ವರ್ ತಗದೂಂಡು ಪರಿೋಕ್ಷದ ಮಾಡದೆ – ಅದು ಲ್ದೂೋಡ್ ಆಗಿತುತ – ಅದನೆ ಮೋರ್ಜನ ಮೋಲ್ಲಟದಟ. ಆಮೋಲ್ದ ಸದೂೋಫ್ಾ ಹಂದ್ದ ಬ್ಬದಿೆದೆ ಕಠಾರಿ ಒರದಯನುೆ ತದಗದದುಕದೂಂಡು ಅಲ್ದಿೋ ಕೂತುಕದೂಂಡದ. "ಹೋಗದೋ ಸುಮ್ಮನದ ತುಂಬ ಹದೂತುತ ಕೂರ್ತದ್ದೆ, ನನೆ ಮ್ನಸಿ್ಗದ ಬದೋರದೋನೂ ತದೂೋಚ್ಾತನದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಹದೂರಗಡದ ಗಡಬ್ಬಡಯ ಸದ್ಾೆದದುೆ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು. ಯಾರದೂೋ ಧಾವಿಸಿ ಬಂದದುೆ, ಮ್ರ್ತತನದೆೋನದೂೋ ಆದ ಸದುೆ ಕದೋಳ್ಳಸುತ. ಎಗದೂೋರ್ ಕದೈಲ್ಲ 138

ನನೆ ಬದತತದ ಪದಟಿಟಗದ ಹಡದುಕದೂಂಡು ಬಂದ ಸದುೆ ಕದೋಳ್ಳಸುತ, ಅವನು ಒಳಗದ ಬಂದದೆನೂೆ ನದೂೋಡದ್ದ. ಯಾರಿಗಾದೂರ ಅದು ಬದೋಕಾಗಿತದತೋನದೂೋ ಅನದೂೆೋ ಹಾಗದ! " 'ಏನಾಯುತ ಅಂತ ಕದೋಳ್ಳದ್ಾ​ಾ ನೋನು?' ಅಂತ ವಿಚ್ಾರಿಸಿದ್ದ. 'ಯಾಹಿತಾರನಾದೂರ ಪದೂೋಲ್ಲೋರ್ಸಗದ ಈ ವಿಷಯ ರ್ತಳ್ಳಸಕದಕ ಹದೋಳು' ಅಂತಲ್ೂ ಸೂಚನದ ಕದೂಟದಟ. ಅವನದೋನೂ ಹದೋಳಲ್ಲಲ್ಿ. ಸುಮ್ಮನದ ಹದೂರಟು ಹದೂೋದ. ನಾನು ಮೋಲ್ದದುೆ ಬಾಗಿಲ್ನುೆ ಭದರಪಡಸಿ, ಸಿಗರದೋಟು-ಬದಂಕಿಕಡಡಗಳನುೆ ಹದೂರತದಗದದು ಹದೂಗದ ಸದೋದತದೂಡಗಿದ್ದ. ನಾನನೂೆ ಒಂದು ಸಿಗರದೋಟು ಸದೋದಿ ಮ್ುಗಿಸುವ ಹದೂರ್ತತಗದ ನದ್ದೆ ನನೆನಾೆವರಿಸಿತು. ಒಂದ್ದರಡು ಗಂಟದಗಳ ಕಾಲ್ ನದ್ದೆ ಮಾಡಬದೋಿಕು, ನಾನು ಮ್ತುತ ಅವಳು ಆರ್ತೀಯರಾಗಿದೆಂತದ, ಜಗಳವಾಡದರೂ ಮ್ತದತ ಒಂದ್ಾಗಿತದೆ ಹಾಗದ, ನಮಿಮಬಬರ ನಡುವದ ವಿರಸ ಇದೂರ ಹದೂಂದಿಕದೂಂಡದೆಂತದ

ಕನಸು ಬ್ಬದೆದುೆ ನದನಪಿಗದ ಬರತದತ. ಯಾರದೂೋ ಬಾಗಿಲ್ು ಬಡದ ಸದ್ಾೆಗಿ ನನಗದ ಎಚುರವಾಯುತ.

'ಪದೂೋಲ್ಲೋಸದೂೆೋರದೋ ಇಬದೋಿಕು' ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ಮೋಲ್ದದ್ೆದ , 'ನಾನು ಕದೂಲ್ದ ಮಾಡಬದೋಿಕು, ಅವಳನದೆೋ ಅಂತ ಕಾಣತದತ. ಏನಾದ ಹಾಗಾಯುತ' ಅನೆಸುತ. ಮ್ತದತ ಬಾಗಿಲ್ು ಬಡದ ಸದುೆ. ನಾನು ಪರರ್ತಕಿರಯ ತದೂೋರಿಸಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ಮ್ನಸು್ 'ಅದು' ನಡೋತದೂೋ ಇಲ್ಿವ್ಸೋ ಅನದೂೆೋದರ ಬಗದೆ ಒಂದು ನಧಾಿರಕದಕ ಬರಲ್ು ತವಕಿಸುರ್ತತದ್ದೆ. ಅದು ನಡದದಿದ್ದತುತ! 'ನಜ, ಅವಳ ಒಳ ಉಡುಪು ಅಡಡಯಾಗಿದೆದುೆ, ಆಮೋಲ್ದ ನಾನು ಬದೋರದಡದ ರ್ತವಿದದುೆ ನದನಪಿಗದ ಬಂದು ಮೈಯಾಲ್ದಿಲ್ಿ ಚಳುಕು ಸುಳ್ಳದ್ಾಡತು. 'ಹೌದು, ನಡದದಿದ್ದ. ನಜ, ನನೆ ಬಗದೆ ಈಗ ನವಿ​ಿಕಾರವಾಗಿಬದೋಿಕು' ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ನಾನು ಹೋಗದ ಯೋಚ್ಚಸಿದುೆ ಆತಮಹತದಾ ಮಾಡಕದೂಳಿಬಾದುಿ ಅನದೂೆೋದಕದಕ. ಆದೂರ ಮೋಲ್ದದೆವನು ಕದೈಲ್ಲ ರಿವಾಲ್ವರ್ ತಗದೂಂಡದ. ವಿಚ್ಚತರ! ಎಷದೂಟೋ ಸಲ್ ನಾನು ಆತಮಹತದಾಯ ಅಂಚ್ಚಗದ ಬಂದಿದೆದುೆ, ಅವತುತ ಕೂಡ ರದೈಲ್ಲನಲ್ಲಿ ಅದು ಸುಲ್ಭವಾಗಿ ಕಂಡದುೆ, ಅವಳನುೆ ಅದು ಹದೋಗದ ತಲ್ಿಣಗದೂಳ್ಳಸತದತ ಅನೆಸಿದುೆ ಎಲ್ಿ ನದನಪಿಗದ ಬಂತು; ಆದರದ ಈಗ ನಂಗದ ಆತಮಹತದಾ ಮಾಡಕದೂಳದೂಿೋದಿಲ್ಲಿ, ಅದರ ಯೋಚನದ ಕೂಡ ಅಸಾರ್ಾವಾಗಿತುತ. 'ನಾನದೋಕದ ಕದೂಂದುಕದೂೋಬದೋಕು?' ಅಂತ ಪರಶಿೆಸಿಕದೂಂಡದ, ಆದರದ ಅದಕದಕ ಉತತರವಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಈಗ ಬಾಗಿಲ್ ಬಡತ ಇನೆಷುಟ ಜದೂೋರಾಯುತ. 'ಯಾರು ಹೋಗದ ಬಾಗಿಲ್ು ಬಡೋರ್ತರದೂೋರು ಅನದೂೆೋದನೆ ಮೊದಲ್ು ನದೂೋಡಬದೋಕು. ಮಿಕಕನಾದೆಕಕದ ಇನೂೆ ಸಮ್ಯ ಇದ್ದ' ಅಂದುಕದೂಂಡದ. ರಿವಾಲ್ವರ್ ಕದಳಗಿಟುಟ ಅದರ ಮೋಲ್ದ ಒಂದು ಕಾಗದದ ಹಾಳದಯನೆ ಮ್ುಚ್ಚುದ್.ದ ಬಾಗಿಲ್ ಬಳ್ಳ ಹದೂೋಗಿ ಚ್ಚಲ್ಕ ತದಗದದ್.ದ ಎದುರುಗಿದೆವಳು ನನೆ ಹದಂಡರ್ತಯ ಅಕಕ, ಮ್ೂಖಿ ವಿರ್ವದ. 'ವಾಸಾ​ಾ ಏನಾಯುತ?' ಅಂದಳು; ಸದ್ಾ ಸಿದಧವಾಗಿದೆ ನೋರು ಕಣ್ಣಂದ ಉದುರಲ್ು ಶುರುವಾಯುತ. " 'ಏನು ಬದೋಕು?' ಅಂತ ಒರಟಾಗಿ ಕದೋಳ್ಳದ್ದ. ಅವಳ ಬಗದೆ ಒರಟಾಗಿರಬಾರದು, ಅದಕದಕ ಕಾರಣವದೋ ಇಲ್ಿ ಅನದೂೆೋದು ನಂಗದ ಗದೂರ್ತತತುತ. ಆದರದೋನು, ಬದೋರದ ಧಾಟಿೋಲ್ಲ ಮಾತಾಡದೂೋಕದ ಆಗಲ್ಲಲ್ಿ. 'ವಾಸಾ​ಾ ಅವಳು ಸಾಯಿತದ್ಾಳದ! ಇವಾನ್ ಝಕಾಯಿ​ಿಚ್ ಹಾಗದ ಹದೋಳ್ಳದರು.' ಇವಾನ್ ಝಕಾಯಿ​ಿಚ್ ಅವಳ ಡಾಕಟರು. " 'ಅವರು ಇಲ್ಲಿದ್ಾರದೋನು' ಅಂತ ವಿಚ್ಾರಿಸಿದ್ದ. ಅವಳ ಬಗದೆ ನನೆಲ್ಲಿದೆ ತದವೋಷ ಮ್ತದತ ಭುಗಿಲ್ದದಿೆತು. 'ಏನಾಯಿತೋಗ?" ಅಂತ ಕದೋಳ್ಳದ್ದ. 'ವಾಸಾ​ಾ, ಅವಳ ಹರ್ತತರ ಹದೂೋಗಿ, ಅಯಾೋ ಎಷುಟ ಭಿೋಕರವಾಗಿದ್ದ!' ಅಂದಳು. "ಹದೂೋಗಬದೋಕದೋ ಅಂತ ಕದೋಳ್ಳಕದೂಂಡದ, ಹದೂೋಗದಬೋಕು ಅಂತ ತಕ್ಷಣವದೋ ನರ್ಿರಿಸಿದ್ದ. ಗಂಡನದೋ ಹದಂಡರ್ತೋನ ಕದೂಂದ ಸಂದಭಿದಲ್ಲಿ ಪಾರಯಶುಃ ಹೋಗಾಗತದತ, ಅವನು ಅವಳ ಹತರ ಹದೂೋಗಬದೋಕು. 'ಆಗಿರದೂೋದು ಅದ್ದೋ ಆದ್ದರ ಅವಳ ಹತರ ಹದೂೋಗದಬೋಕು' ಅಂದುಕದೂಂಡದ. 'ಆವಶಾಕ ಅನೆಸಿದರದ ಅದೂ ಸಾರ್ಾವಾಗದಬೋಕು' ಅಂತಲ್ೂ ಅಂದುಕದೂಂಡದ, ನನೆ ಆತಮಹತದಾಗದ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಹಾಗದ. ಅವಳನೆ ನದೂೋಡಕದಕ ಹದೂೋದ್ದ. ಈಗ ಬದೈಗುಳ, ಮ್ೂರ್ತ ರ್ತವಿತ ಎಲ್ಿ ಎದುರಿಸಬದೋಕಾಗಬಹುದು, ಆದ್ದರ 139

ಯಾವುದಕೂಕ ಬಗೆಬಾರದು ಅನೆಸಿತು. 'ಸವಲ್ು ಇರಿ. ಬೂಟುಗಳನುೆ ರ್ರಿಸದ್ದೋ ಬರದೂೋದು ಹದೋಗದ, ಹದೂೋಗಿ​ಿ ಚಪುಲ್ಲೋನಾದೂರ ಹಾಕದೂಕೋರ್ತೋನ' ಅಂತ ಅವಳ ಅಕಕನಗದ ಹದೋಳ್ಳದ್ದ.

28 "ಅದು​ುತ ಅಂದರದ, ನಾನು ನನೆ ಓದುಕದೂೋಣದಯಿಂದ ಹದೂರಟು ಮ್ನದಯ ಪರಿಚ್ಚತವಾದ ಇತರ ಭಾಗಗಳ ಮ್ೂಲ್ಕ

ಹದೂೋಗುರ್ತತರುವಾಗ

ಏನೂ

ಆಗಿಲ್ಿವದಂಬ

ಭರವಸದ

ನನೆಲ್ಲಿ

ಮ್ತದತ

ಚ್ಚಗುರಿತು.

ಆದರದ

ಡಾಕಟರರ

ಅಯೋಡದೂೋಫ್ಾಮ್ಿ ಮ್ತುತ ಕಾಬಾಿಲ್ಲಕ್ಗಳ ಕಿಮ್ಟು ವಾಸನದ ಮ್ೂಗಿಗದ ಬಡದು ನನಗದ ಗಾಬರಿ ಹುಟಿಟಸಿತು. ಹದೂೋಗುವಾಗ ಪುಟಾಣ್ ಲ್ಲೋಸಾ ಕಣ್ಣಗದ ಬ್ಬದೆಳು. ನನದೆಡದಗದ ಅವಳು ಭಯಗರಸತ ಕಣುಣಗಳ್ಳಂದ ನದೂೋಡದಳು. ಎಲ್ಿ ಐದು ಮ್ಂದಿ ಮ್ಕಕಳು ಅಲ್ಲಿ ಒಟುಟ ಸದೋರಿ ನನೆ ಕಡದ ಗಾಬರಿಯಿಂದ ನದೂೋಡುರ್ತತದ್ಾೆರದೋನದೂೋ ಅನೆಸುತ. ಬಾಗಿಲ್ ಬಳ್ಳ ಹದೂೋದ್ದ, ಕದಲ್ಸದ್ಾಕದ ಒಳಗಿನಂದ ಚ್ಚಲ್ಕ ತದಗದದು ತಾನು ಹದೂರಗದ ಹದೂೋದಳು. ನನೆ ಕಣ್ಣಗದ ಮೊದಲ್ು ಬ್ಬದೆದುೆ ಅಂದರದ ಕುಚ್ಚಿಯ ಮೋಲ್ದ ಎಸದದಿದೆ ರಕತದಿಂದ ಕಡುಗದಂಪಾದ ರ್ತಳ್ಳ ಬಣಣದ ಬಟದಟಗಳು. ಅವಳು ಜದೂೋಡ ಹಾಸಿಗದಯ ಮೋಲ್ದ ಒಂದ್ದಡದ ಮ್ಂಡಗಳನುೆ ಮ್ಡಸಿ ಮೋಲ್ಕಿಕಟುಟಕೂ ದ ಂಡು ಮ್ಲ್ಗಿದೆಳು (ನಾನು ಮ್ಲ್ಗುವ ಕಡದ, ಯಾಕಂದರದ ಅಲ್ಲಿಂದ ಸುಲ್ಭವಾಗಿ ಕದಳಗಿಳ್ಳಯಬಹುದ್ಾಗಿತುತ). ದಿಂಬುಗಳ ಮೋಲ್ದ ತಲ್ದಯಾನಸಿ ಇಳ್ಳಜಾರಾಗಿ ಮ್ಲ್ಗಿದೆಳು, ಅವಳ ಡದರಸಿಂರ್ಗ ಜಾಕದಟ್ ಅನುೆ ಸಡಲ್ಲಸಲ್ಾಗಿತುತ.

ಗಾಯದ ಮೋಲ್ದ ಏನನದೂೆೋ ಮ್ುಚ್ಚುದೆರು. ಎಲ್ಿಕಿಕಂತ ಮಿಗಿಲ್ಾಗಿ ನನೆ ಕಣಣನುೆ ಸದಳದ ದ ದ್ದೆಂದರದ

ಗಿೋಚುಗಾಯಗದೂಂಡು ಊದಿದೆ ಮ್ುಖ, ಹಸಿರುಗಟಿಟದೆ ಮ್ೂಗು ಮ್ತುತ ಕಣುಣಗಳ ಕದಳಭಾಗ. ನನೆನುೆ ತಡದಯಲ್ು ಅವಳು ಪರಯತೆಪಟಾಟಗ ನಾನು ಗುದಿೆದ್ೆದ ನಲ್ಿ, ಅದರ ಫಲ್ ಅದು. ಅವಳ ಮ್ುಖದಲ್ಲಿ ಚ್ದಲ್ುವಿನ ಲ್ವಲ್ದೋಶವೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅದರ ಬದಲ್ು ಎಂರ್ದ್ದೂೋ ಅನಾಕಷಿಣದ ಕಾಣ್ಸಿತು. ನಾನು ಹದೂಸಿಲ್ಲ್ದೋಿ ನಂತದ. 'ಹರ್ತತರ ಹದೂೋಗಿ' ಅಂದರು ಅವಳ ಅಕಕ. ಅವಳು ತನೆ ತಪು​ು ಒಪಿುಕೂ ದ ೋತಾಳದ ಅಂದುಕದೂಂಡದ. 'ನಾನವಳನೆ ಕ್ಷಮಿಸಿಬ್ಬಡಲ್ದೋ? ಅದ್ದೋ ಸರಿ, ಅವಳು ಸಾಯೋ ಸಿ​ಿರ್ತೋಲ್ಲದ್ಾಳದ, ಕ್ಷಮಿಸಬಹುದು' ಅಂದುಕದೂಂಡದ, ಉದ್ಾರತದಯನುೆ ಮರದಯುವವನ ಹಾಗದ. ಅವಳ ಸನಹ ಹದೂೋದ್ದ. ಬಹು ಕಷಟದಿಂದ ತನೆ ಕಣುಣಗಳನುೆ ನನದೆಡದಗದ ರ್ತರುಗಿಸಿದಳು. ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕಪುಗಿತುತ. ಬಹು ಪರಯಾಸದಿಂದ ತದೂದಲ್ು ನುಡಯಾಡದಳು: 'ನೋವಂದುಕದೂಂಡಂತದ, ಕದೂಂದ್ದೋ ಬ್ಬಟಿಟರಲ್ಿ .. ..' ಅಂದಳು.

ಆ ನದೂೋವಿನಲ್ೂಿ, ಸಾವಿನ ಹದೂಸಿಲ್ಲ್ೂಿ ಅವಳ ಮ್ುಖದ

ಮೋಲ್ದ ನನಗದ ರ್ತೋರ ಪರಿಚ್ಚತವಾಗಿದೆ ನನೆ ಬಗದಗಿನ ಗಾಢ ದ್ದವೋಷದ ಭಾವನದ ಮ್ಡುಗಟಿಟತುತ. ಅವಳು ಮ್ುಂದುವರಿದ್ದಂದಳು: 'ನಮ್ಮ ಹರ್ತತರ ಮ್ಕಕಳನೆ ಬ್ಬಟಿೆರಲ್ಾರದ. ಅವಳು ಕರದದುಕದೂಂಡು ಹದೂೋಗಾತಳ'ದ ಅಂತ ತನೆ ಅಕಕನ ಕಡದ ಕಣುಣ ಹದೂರಳ್ಳಸಿದಳು. ನನಗದ ಆಗ ಬಹು ಮ್ುಖಾವಾಗಿ ಕಂಡದುೆ ತನೆ ಮಾರ್ತನಡಯಲ್ಲಿ ಅವಳು ಹುದುಗಿಸಿದೆ ಅಪರಾರ್ ಮ್ತುತ ದ್ದೂರೋಹಗಳು. " 'ನೋವದೋನು ದ್ದೂಡಡ ಕದಲ್ಸ ಮಾಡದಿೆೋರಿ ನದೂೋಡ' ಅಂದಳು

ಬಾಗಿಲ್ ಕಡದ ನದೂೋಡ ಬ್ಬಕುಕತತ. ಬಾಗಿಲ್ುವಾಡದ

ಬಳ್ಳ ಅವಳ ಅಕಕ ಇದೆರು, ಜದೂತದಯಲ್ಲಿ ಮ್ಕಕಳು. 'ಹೂ​ೂ, ನದೂೋಡ, ಏನು ಮಾಡಬ್ಬಟಿಟರಿ.' ನಾನು ಮ್ಕಕಳ ಕಡದ ನದೂೋಡದ್ದ, ಆಮೋಲ್ದ ಅವಳ ಗಾಯಗದೂಂಡು ವಿಕಾರವಾದ ಮ್ುಖದತತ. ಮೊಟಟ ಮೊದಲ್ ಬಾರಿಗದ ನನೆನದೆೋ ಮ್ರದರ್ತದ್ದೆ, ನನೆ ಹಕುಕಗಳನೆ, ನನೆ ಹದಮಮಯನೆ ಮ್ರದತದ. ಮೊದಲ್ ಬಾರಿಗದ ಅವಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮಾನವ ರ್ಜೋವಿಯನುೆ ಕಂಡದ. ಅದ್ದಲ್ಿ ನನೆನೆ, ನನೆ ಹದೂಟದಟಕಿಚುನೆ ಕ್ಷುಲ್ಿಕಗದೂಳ್ಳಸಿತುತ, ನಾನು ಮಾಡದ ಕೃತಾವದೋ ಮ್ುಖಾವಾಗಿ ಕಾಣ್ಸಿತು. ಅವಳ ಕದೈಗಳ ಮೋಲ್ದ ಮ್ುಖವಿಟುಟ, 'ನನೆ ಕ್ಷಮಿಸು' ಅಂತ ಹದೋಳಬದೋಕನೆಸಿತು; ಆದರದ ಬಾಯಿಂದ ಮಾತದೋ ಹದೂರಡಲ್ಲಲ್ಿ.

140

"ತನೆ ಕಣುಣಗಳನುೆ ಮ್ುಚ್ಚುಕೂ ದ ಂಡು ಮೌನವಾದಳು; ಹದಚು​ು ಮಾತಾಡುವ ತಾರಣವದೋ ಅವಳಲ್ಲಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಆನಂತರ ಅವಳ ವಿಕಾರಗದೂಂಡ ಮ್ುಖ ನಡುಗಿತು, ಗಂಟಿಕಿಕಕೂ ದ ಂಡತು. ನನೆನುೆ ದುಬಿಲ್ತದಯಿಂದ ನೂಕಿದಳು. "'ಅದ್ದಲ್ಿ ಯಾಕಾಯಿತು?' " 'ದಯವಿಟುಟ, ನನೆ ಕ್ಷಮಿಸು' ಅಂದ್ದ. " 'ಕ್ಷಮಿಸದೂೋದ್ಾ? ಎಂರ್ ಅವಿವದೋಕ! ... ಸಾಯೋದಕಕಲ್ಿ! ... ' ಎಂದು ಕೂಗಿದಳು, ಮೋಲ್ದೋಳಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸುತತ, ಆಗಲ್ೂ ಅವಳ ಹದೂಳದಯೋ ಕಣುಣಗಳು ನನೆ ಕಡದ ರ್ತವಿೋರ್ತದೆವು. 'ಕದೂನದಗೂ ನೋವಂದುಕದೂಂಡ ಹಾಗದೋ ಮಾಡಬ್ಬಟಿಟರಿ! ... ನಮ್ಮನೆ ಕಂಡದರ ನಂಗಾಗಲ್ಿ, ಆ ಆ ಆ ... ' ಅಂದಳು. ಒಂದು ರಿೋರ್ತಯ ಸನೆ ಅವಳ್ಳಗದ, ಯಾವುದರಿಂದಲ್ದೂೋ ಹದದರಿಕದೂಂಡದೆಳು. 'ಶೂಟ್ ಮಾಡ, ನಾನದೋನೂ ಹದದರಲ್ಿ! .. ನನೆನೆಲ್ಿ, ಎಲ್ರನೂೆ ಕದೂಂದುಬ್ಬಡ! ... ಅವರು ಹದೂೋದರು, ಹದೂರಟು ಹದೂೋದರು ... ' "ಆನಂತರ ಆ ಸನೆ ಮ್ುಂದುವರಿಯಿತು. ಯಾರನೂೆ ಗುರುರ್ತಸುವ ಸಿ​ಿರ್ತಯಲ್ಲಿರಲ್ಲಲ್ಿ ಅವಳು. ಆದಿನ ಮ್ಧಾ​ಾಹೆದ ಹದೂರ್ತತಗದ ಕದೂನದಯುಸಿರದಳದ ದ ಳು. ಎಲ್ಿ ಸದೋರಿ ನನೆನುೆ ಪದೂೋಲ್ಲೋಸರಿಗದ ಒಪಿುಸಿದರು, ಆಮೋಲ್ದ ಜದೈಲ್ುಪಾಲ್ಾದ್ದ. ಅಲ್ಲಿ ನಾನು ವಿಚ್ಾರಣದ ಎದುರಿಸುತತ ಹನದೂೆಂದು ರ್ತಂಗಳು ಕಳದದ್ದ. ಆ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ನನೆನುೆ ನಾನು ಪರಿೋಕ್ಷದಗದೂಳಪಡಸಿದ್ದ, ನನೆ ಹಂದಿನದನುೆ ಸಮಿೋಕ್ಷಿಸಿದ್ದ, ಆ ಬಗದೆ ಅರಿತುಕದೂಂಡದ. ನನಗದ ಅರ್ಿವಾಗತದೂಡಗಿದುೆ ಮ್ೂರನದಯ ದಿನದಿಂದ, ಮ್ೂರನದಯ ದಿನ ನನೆನುೆ ಅಲ್ಲಿಗದ ಕರದದ್ದೂಯೆರು ... " ಮ್ುಂದುವರಿಸುತತಲ್ದೋ

ಇದೆ,

ಆದರದ

ತನೆ

ಅಳುವನುೆ

ತಡದಯಲ್ಾರದ್ಾಗಿ

ಮಾತು

ನಲ್ಲಿಸಿದ.

ಮ್ತದತ

ಚ್ದೋತರಿಸಿಕದೂಂಡು ಮಾತನುೆ ಲ್ಗುಬಗದಯಿಂದ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದ: “ಶವಪದಟಿಟಗದಯಲ್ಲಿ ಅವಳನುೆ ಕಂಡಾಗಲ್ದೋ ನನಗದ ಅರ್ಿವಾಗತದೂಡಗಿದುೆ” ಎಂದು ಬ್ಬಕಿಕದ, ಆದರದ ತಕ್ಷಣವದೋ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದ: "ಸತತ ಅವಳ ಮ್ುಖವನುೆ ಕಂಡಾಗಲ್ದೋ ನಾನು ಮಾಡದೆ ಕೃತಾ ನನಗದ ಅರಿವಾದದುೆ. ನಾನು ಅವಳನುೆ ಕದೂಂದಿದುೆದು ಅರಿವಾಯಿತು; ಬದುಕುರ್ತತದೆ, ಚಲ್ಲಸುರ್ತತದೆ, ಪಿರೋರ್ತ ತದೂೋರಿಸುರ್ತತದೆ ಅವಳು ನಶ್ದೋು ಷಿಟತಳಾಗಿದುೆದು, ತಣಣಗಾಗಿದುೆದು ನನೆಂದ್ಾಗಿಯೋ, ಆದುದನುೆ ಯಾವುದರಿಂದಲ್ೂ ಯಾವುದ್ದೋ ಕಾಲ್ಕೂಕ ಸರಿಪಡಸಲ್ಸಾರ್ಾ ಎಂಬ ಅರಿವು ಮ್ೂಡ… .. ಹಾ ಹಾ ಹಾ" ಎಂದು ಅನದೋಕ ಬಾರಿ ಕಿರುಚ್ಚ ಸುಮ್ಮಗಾದ. ಸಾಕಷುಟ ಹದೂತುತ ನಾವು ಸುಮ್ಮನದೋ ಕುಳ್ಳರ್ತದಿವ. ಅವನನೂೆ ಬ್ಬಕುಕತತಲ್ದೋ ಇದೆ, ನಡುಗುತತ ನನೆ ಎದುರುಗಡದಯೋ ಕುಳ್ಳರ್ತದೆ, ಆದರದ ಮಾತನುೆ ನಲ್ಲಿಸಿದೆ. ಅವನ ಮ್ುಖ ಮ್ುದುರಿಕದೂಂಡು ನೋಳವಾದ ಹಾಗಿತುತ, ಅದರುದೆಕೂಕ ಬಾಯಿ ಚ್ಾಚ್ಚಕದೂಂಡಂರ್ತತುತ. ಇದೆಕಿಕದೆ ಹಾಗದಯೋ ಮ್ತದತ ಮಾರ್ತಗದ ತದೂಡಗಿದ: "ಹೂ​ೂ, ನನಗದ ಈಗ ಗದೂರ್ತತರುವುದು ಹಂದ್ದಯೋ ಗದೂತಾತಗಿದಿೆದೆರದ, ಎಲ್ಿ ಬದಲ್ಾಗಿರುರ್ತತತುತ. ಅವಳನುೆ ಮ್ದುವದಯಾಗದೂೋಕದ ನನಗದ ಪದರೋರಣದಯೋ ಇತಾಿ ಇಲ್ಲಿಲ್ಿ ... ನಾನು ಅವಳನೆ ಮ್ದುವದ ಆಗಬಾದಿ​ಿತುತ." ಮ್ತತಷುಟ ಹದೂತುತ ನಾವು ಮೌನದಿಂದ ಕೂರ್ತದಿವ. "ನನೆ ಕ್ಷಮಿಸಿ" ಎಂದು ಹದೋಳ್ಳದ ಅವನು ನನೆಂದ ಮ್ುಖ ರ್ತರುಗಿಸಿಕದೂಂಡು ತನೆ ಸಿೋಟಿನ ಮೋಲ್ದ ಕಾಲ್ು ಚ್ಾಚ್ಚಕದೂಂಡು ಮ್ಲ್ಗಿ ಮ್ುಖವನುೆ ಬಟದಟಯಂದರಿಂದ ಮ್ುಚ್ಚುಕದೂಂಡ. ನಾನು ಇಳ್ಳಯಬದೋಕಾಗಿದೆ ಸದಟೋಷನೆಲ್ಲಿ (ಆಗ ಬದಳಗಿನ ಎಂಟು ಗಂಟದ ಸುಮಾರು) ಗುಡ್ ಬದೈ ಹದೋಳಲ್ು ಅವನ ಬಳ್ಳ ಹದೂೋದ್ದ. ಅವನಗದ ನಜವಾಗೂಿ ನದ್ದೆ ಹರ್ತತತದೂತೋ 141

ಅರ್ವಾ ನದ್ದೆ ಬಂದವನ ಹಾಗದ ನಟಿಸಿತದೆನದೂೋ ರ್ತಳ್ಳಯ, ಆದರದ ಅವನಂತೂ ಮಿಸುಕಾಡಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವನನುೆ ಮ್ುಟಿಟ ನದೂೋಡದ್ದ. ಆಗವನು ತನೆ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ಲನ ಬಟದಟಯನುೆ ಸರಿಸಿದ; ಅವನು ನದ್ದೆ ಮಾಡತರಲ್ಲಲ್ಿ ಅನುೆವುದು ರ್ತಳ್ಳಯಿತು. 'ಗುಡ್ ಬದೈ" ಎಂದು ಹದೋಳ್ಳ ನನೆ ಕದೈ ಚ್ಾಚ್ಚದ್ದ. ಅವನು ತನೆ ಕದೈ ನೋಡ ನಸುವದೋ ಮ್ುಗುಳೆಕಕ, ಆದರದ ಅದು 'ಅತಾತರ ಅತುತಬ್ಬಡು, ನಕಾಕಯಕ ಮ್ರಸರ್ತೋ ದುಕಕ' ಅನುೆವಂರ್ತತುತ. ಅದನೆ ನದೂೋಡ ನನಗೂ ಅಳುಬರುವಂತಾಯುತ. “ದಯವಿಟುಟ ಕ್ಷಮಿಸಿ ... “ ಎಂದ. ಅವು ತನೆ ಕತದಯನುೆ ಹದೋಳ್ಳ ಮ್ುಗಿಸಿದ್ಾಗಲ್ೂ ಅವನು ಉಸುರಿದೆ ಶಬೆಗಳು.

(1889) ******

142

ಯಜಮಾನ-ಆಳು 1 ಅದು ನಡದದದುೆ ಎಪುತತರ ದಶಕದ ಒಂದು ಚಳ್ಳಗಾಲ್ದಲ್ಲಿ, ಸಂತ ನಕದೂೋಲ್ಾರ್ಸ ಹಬಬದ ಮಾರನದೋ ದಿನ. ಅಂದು ಪಾ​ಾರಿಷ್ನಲ್ದೂಿಂದು ಔತಣಕೂಟವಿತುತ, ಸದಕದಂಡ್ ಗಿಲ್ಡ ವಾ​ಾಪಾರಿಯಾದ ಇನ್ಕಿೋಪರ್ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಬದಖ ರ ುಾನದೂವ್, ಚಚ್ಿ ಹರಿಯನಾಗಿದುೆದರಿಂದ ಚಚ್ಿಗದ ಹದೂೋಗಬದೋಕಾಗಿತುತ. ಜದೂತದಗದ ಮ್ನದಯಲ್ಲಿಯೂ ಬಂರ್ುಗಳು ಹಾಗೂ ಗದಳಯ ದ ರಿಗದ ಆರ್ತರ್ಾ ನೋಡಬದೋಕಾಗಿತುತ. ಅರ್ತಥಿಗಳಲ್ಲಿ ಕದೂನದಯವನು ಹದೂೋಗುವವರದಗೂ ಕಾದಿದುೆ, ತಕ್ಷಣವದೋ ಅವನು ತಾನು ದಿೋರ್ಿಕಾಲ್ದಿಂದ ತದೂೋಪದೂಂದನುೆ

ಖರಿೋದಿಸಲ್ು

ವಾವಹಾರ

ನಡದಸುರ್ತತದೆ

ನದರಯ ದ

ಮಾಲ್ಲೋಕನ

ಬಳ್ಳ

ಧಾವಿಸಲ್ು

ಸಿದಧತದ

ಮಾಡಕದೂಳಿತದೂಡಗಿದ. ಈಗವನು ಹದೂೋಗುವ ತರಾತುರಿಯಲ್ಲಿದೆ, ಯಾಕಂದರದ ಪಟಟಣದ ಹಣವಂತರು ಈ ಲ್ಾಭದ್ಾಯಕ ವಾವಹಾರ ಕುದುರಲ್ು ತಾವದೋ ಕದೂಳಿಲ್ು ಮ್ುಂದ್ಾಗಿ ಅಡಡಮಾಡಯಾರದಂಬುದು ಅವನ ಆತಂಕ. ಆ ತದೂೋಪಿಗಾಗಿ ಯುವಕ ಮಾಲ್ಲೋಕ ಹತುತ ಸಾವಿರ ರೂಬಲ್ಗಳ ಬದಲ್ಯ ದ ನುೆ ಹದೋಳುರ್ತತದೆ; ವಾಸಿಲ್ಲ ಬದಖ ರ ುಾನದೂವ್ ಅದಕದಕ ಏಳು ಸಾವಿರ ಕದೂಡುವುದ್ಾಗಿ ಚ್ೌಕಸಿ ಮಾಡುರ್ತತದೆ. ಏಳು ಸಾವಿರ ಅದರ ವಾಸತವ ಬದಲ್ಯ ದ ಮ್ೂರನದೋ ಒಂದು ಭಾಗದಷುಟ ಮಾತರ. ತನೆ ಬದಲ್ಗ ದ ದೋ ವಾಸಿಲ್ಲ ಬದಖ ರ ುಾನದೂವ್ ಕದೂಳಿಲ್ು ಸಿದಧನಾಗಿದಿೆರಬಹುದು; ಅದು ತನೆ ಪರದ್ೋದ ಶಕದಕ ಸಮಿೋಪವಾಗಿತುತ, ಜದೂತದಗದ ತನೆ ಹಳ್ಳಿಯವರಾರೂ ಆ ಪರದ್ೋದ ಶದ ಭೂಮಿಯ ಬದಲ್ಯ ದ ನುೆ ಏರಿಸಬಾರದ್ದಂಬ ಬಗದೆ ದಿೋರ್ಿಕಾಲ್ಲೋನ ಒಪುಂದವೂ ಆಗಿತುತ. ಆದರದ ಗದೂಯಾಿಚ್ಚಕನ್ ತದೂೋಪಿಗದ ಪಟಟಣದ ಕದಲ್ವು ಮ್ರದ ದಿಮಿಮ ವಾ​ಾಪಾರಿಗಳು ಹದಚು​ು ಬದಲ್ದ ಕದೂಡಲ್ು ಸಿದಧರಾಗುರ್ತತದ್ಾೆರದಂಬ ವಿಷಯ ಅವನಗದ ಈಚ್ದಗದ ರ್ತಳ್ಳದಿತುತ. ಹೋಗಾಗಿ ತಕ್ಷಣವದೋ ಹದೂೋಗಿ ವಾ​ಾಪಾರವನುೆ ಕುದುರಿಸಿಬ್ಬಡಬದೋಕದಂದು ಅವನು ನರ್ಿರಿಸಿದೆ. ಆದೆರಿಂದಲ್ದೋ ಔತಣ ಮ್ುಗಿದ ತಕ್ಷಣವದೋ ತನೆ ಕಬ್ಬಬಣದ ಪದಟಿಟಗದಯಿಂದ ಏಳುನೂರು ರೂಬಲ್ಗಳನುೆ ತದಗದದುಕದೂಂಡು ಅದರದೂಡನದ ತನೆ ವಶದಲ್ಲಿದೆ ಚಚ್ಿಗದ ಸದೋರಿದ ಎರಡು ಸಾವಿರದ ಮ್ುನೂೆರು ರೂಬಲ್ಗಳನುೆ ಸದೋರಿಸಿ ಮ್ೂರು ಸಾವಿರ ರೂಬಲ್ಗಳನುೆ ಹದೂಂದಿಸಿಕದೂಂಡು ಸಿದಧನಾದ. ಎಚುರಿಕದಯಿಂದ ನದೂೋಟುಗಳನುೆ ಎಣ್ಸಿಕದೂಂಡು ಅದನುೆ ತನೆ ಜದೋಬ್ಬನ ಪುಸತಕದಲ್ಲಿರಿಸಿಕದೂಂಡು ತರಾತುರಿಯಿಂದ ಹದೂರಟ. ಆವತುತ ಕುಡದಿರದ ನಕಿಟ ಎಂಬ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ನ ಒಬಬನೋದ ಆಳು ಕುದುರದಯನುೆ ಜಾರುಬಂಡಗದ ಹೂಡ ಸಿದಧಪಡಸಲ್ು ಹದೂರಟ. ಕುಡತದ ಅಭಾ​ಾಸವಿದೆ ನಕಿಟ ಅವತುತ ಕುಡಯದಿದುೆದಕದಕ ಕಾರಣ ತನೆ ಕದೂೋಟು ಹಾಗೂ ಲ್ದದರ್ ಬೂಟುಗಳನೂೆ ಮಾರಿ, ಹಬಬದ ಹಂದಿನ ದಿನ ಕುಡದು, ಇನುೆ ಮ್ುಂದ್ದ ಕುಡಯುವುದಿಲ್ಿವದಂದು ಪರರ್ತಜ್ಞದ ಮಾಡದೆವನು ಎರಡು ರ್ತಂಗಳ ಕಾಲ್ ಅದನುೆ ಪಾಲ್ಲಸಿ, ಹಬಬದ ಎರಡು ದಿನಗಳೂ ಹದೂೋದ ಕಡದಯಲ್ದಿಲ್ಿ ಕುಡದಿದೆ ವ್ಸೋಡಾಕ ಈಗಲ್ೂ ತನೆನುೆ ಸದಳಯ ದ ುರ್ತತದೆರೂ ತನೆ ವರತಭಂಗ ಮಾಡರಲ್ಲಲ್ಿ. ನಕಿಟ ಸುಮಾರು ಐವತುತ ವಷಿ ವಯಸಿ್ನ ಪಕಕದ ಹಳ್ಳಿಯಂದರ ಒಬಬ ರದೈತ; ಅವನು ಅಲ್ಲಿ ಇತರ ರದೈತರಿಂದ ‘ಯಜಮಾನ’ ಅನೆಸಿಕದೂಂಡರಲ್ಲಲ್ಿ, ಯಾಕಂದರದ ಅವನು ಸಂಸಾರದ ಹದೂರದ ಹದೂತತವನಾಗಿರದ್ದ ಬಹುತದೋಕ ಮ್ನದಯಿಂದ ಹದೂರಗದ ಕೂಲ್ಲಯಾಗಿ ಕಾಲ್ ಕಳದಯುರ್ತತದೆವನು. ಅವನ ಶರಮ್ದುಡಮ, ಕುಶಲ್ತದ ಮ್ತುತ ಕದಲ್ಸದಲ್ಲಿನ ಸಾಮ್ರ್ಾಿಗಳ್ಳಗಾಗಿ, ಅದಕಿಕಂತ ಹದಚ್ಾುಗಿ ಅವನ ನಯವಂತ ನಡತದ ಮ್ತುತ ಪರಸನೆತದಗಳ್ಳಗಾಗಿ ಎಲ್ಿರೂ ಅವನಗದ ಗೌರವ ನೋಡುರ್ತತದೆರು. ಅವನು ಯಾವತೂತ ಎಲ್ಲಿಯೂ ದಿೋರ್ಿಕಾಲ್ ನದಲ್ದಸಿದವನಲ್ಿ; ಇದಕದಕ ಕಾರಣ ಅವನು ವಷಿಕದಕರಡು ಬಾರಿಯೋ, ಆರ್ವಾ ಇನೂೆ 143

ಹದಚು​ು ಬಾರಿಯೋ, ಕುಡತದಲ್ಲಿ ಓಲ್ಾಡುರ್ತತದೆ; ತನೆ ಬಟದಟಬರದಗಳನದೆಲ್ಿ ಅದಕಾಕಗಿ ಮಾರಿಬ್ಬಡುರ್ತತದೆ; ಅಷದಟೋ ಅಲ್ಿದ್ದ ಆಗ ಅವನು ಉಗರನೂ ಜಗಳಗಂಟನೂ ಆಗಿಬ್ಬಡುರ್ತತದೆ. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಅವನನುೆ ಎಷದೂಟೋ ಸಲ್ ಅಟಿಟಬ್ಬಟಿಟದೆ, ಆದರದ ಆನಂತರ ಪುನುಃ ಕದಲ್ಸಕದಕ ತದಗದದುಕದೂಂಡದೆ; ಅದಕದಕ ಕಾರಣ ಅವನ ಪಾರಮಾಣ್ಕತದ, ಪಾರಣ್ಗಳ ಬಗದಗಿನ ದಯಾವಂರ್ತಕದ, ಎಲ್ಿಕಿಕಂತ

ವಿಶ್ದೋಷವಾಗಿ

ಅವನು

ಅಗೆದ

ಕೂಲ್ಲಯಾಗಿದುೆದು.

ಅವನು

ನಜವಾಗಿ

ಬದಲ್ರ ದ ಬಾಳುರ್ತತದೆ

ಎಂಬತುತ

ರೂಬಲ್ಗಳನುೆ ವಷಿಕದಕ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಎಂದೂ ಕದೂಟಡವನಲ್ಿ, ಕದೂಡುರ್ತತದುೆದು ನಲ್ವತುತ ರೂಬಲ್ಗಳಷುಟ ಮಾತರ, ಅದೂ ಆಗಷುಟ ಈಗಷುಟ ಎಂಬಂತದ, ಅದೂ ಚ್ಚಲ್ಿರದಯ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ, ಅದನೂೆ ಕದೂಡುರ್ತತದುೆದು ನಗದಿನ ರೂಪದಲ್ಾಿಗಿರದ್ದ ತನೆದ್ದೋ ಅಂಗಡಯ ವಸುತಗಳನುೆ, ದುಬಾರಿ ಬದಲ್ಗ ದ ದ. ನಕಿಟನ ಹದಂಡರ್ತ ಮಾತಾಿ ಒಂದು ಕಾಲ್ದಲ್ಲಿ ಸುಂದರಿ ಹಾಗೂ ಗಟಿಟಗಿರ್ತತ ಎನಸಿಕದೂಂಡದೆವಳು, ತನೆ ಮ್ಗ ಮ್ತುತ ಇಬಬರು ಹದಣುಣಮ್ಕಕಳೂ ದ ಡನದ ಹದೋಗದೂೋ ಸಂಸಾರ ನಭಾಯಿಸುರ್ತತದೆಳು; ನಕಿಟನನುೆ ಮ್ನದಯಲ್ಲಿಯೋ ಇರುವಂತದ ಎಂದೂ ಬಲ್ವಂತ ಮಾಡದವಳಲ್ಿ. ಅದಕದಕ ಮೊದಲ್ ಕಾರಣವದಂದರದ, ತನೆ ಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ಬ್ಬೋಡುಬ್ಬಟಿಟದೆ ನದರಯ ದ ಹಳ್ಳಿಯ ರದೈತನಾದ ಒಬಬ ಚ್ಚಲ್ಿರದ ಸಾರಾಯಿ ಮಾರಾಟಗಾರನ ಜದೂತದಯಲ್ಲಿ ಈಗದೆ ಇಪುತುತ ವಷಿಗಳ್ಳಂದ ವಾಸಿಸುರ್ತತದುೆದು; ಎರಡನದಯದ್ಾಗಿ, ಕುಡದಿಲ್ಿದ್ಾಗ ತನೆ ಗಂಡನನೆವಳು ಹದೋಗದೂೋ ಒಲ್ಲಸಿಕದೂಳುಿರ್ತತದೆವಳು, ಕುಡದ್ಾಗ ಮಾತರ ಬದಂಕಿಯನುೆ ಕಂಡ ಹಾಗದ ಹದದರಿ ದೂರ ಉಳ್ಳಯುರ್ತತದೆಳು. ಪಾರಯಶುಃ ಕುಡಯದಿದ್ಾೆಗಿನ ತನೆ ವಿನೋತತದಯನುೆ ಸರಿದೂಗಿಸಲ್ದೂೋ ಎಂಬಂತದ ಮ್ನದಯಲ್ಲಿದ್ಾೆಗ ಒಮಮ ಕುಡದಿದೆ ನಕಿಟ ಅವಳ ಪದಟಿಟಗದಯ ಬ್ಬೋಗ ಒಡದದು ಅವಳ ಅತುಾತತಮ್ ಬಟದಟಗಳನದೆಲ್ಿ ತದಗದದುಕದೂಂಡು, ಒಂದು ಕದೂಡಲ್ಲಯನುೆ ಕದೈಯಲ್ಲಿ ಹಡದು, ಅವಳ ಉಡುಗದತದೂಡುಗದಗಳನದೆಲ್ಿ ಚೂರುಚೂರಾಗಿ ತುಂಡರಿಸಿದೆ. ನಕಿಟ ತಾನು ಸಂಪಾದಿಸುರ್ತತದೆ ಕೂಲ್ಲಯನದೆಲ್ಿ ಹದಂಡರ್ತಗದೋ ಕದೂಡುರ್ತತದೆ, ಹಾಗದ ಮಾಡಲ್ು ಅವನ ತಕರಾರದೋನೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಹೋಗಾಗಿ, ರಜದಗದ ಎರಡು ದಿನ ಮ್ುಂಚ್ದ, ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ನನುೆ ಕಾಣಲ್ು ಎರಡು ಬಾರಿ ಹದೂೋಗಿ ಅವನಂದ ಗದೂೋಧಿಹಟುಟ, ಟಿೋ, ಸಕಕರದ ಮ್ತುತ ಒಂದಷುಟ ವ್ಸೋಡಾಕ ಇವಕದಕಲ್ಿ ಮ್ೂರು ರೂಬಲ್ ಬದಲ್,ದ ಐದು

ರೂಬಲ್ ನಗದನುೆ ಪಡದದು, ಈ ಉಪಕಾರಕಾಕಗಿ – ಕನಷಠವದಂದರೂ ಅವನು ನಕಿಟನಗದ ಇಪುತುತ ರೂಬಲ್ಗಳನುೆ ನೋಡಬದೋಕಾಗಿತುತ - ಅವನಗದ ವಂದನದ ಹದೋಳ್ಳ ಬಂದಿದೆಳು. “ನನೆ ಜದೂತದ ನಾನು ಯಾವ ರಿೋರ್ತ ಒಪುಂದ ಮಾಡಕದೂಂಡರದೂೋದು?” ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ನಕಿಟನನುೆ ಪರಶಿೆಸಿದ. “ನನಗದ ಏನಾದರೂ ಬದೋಕಾದ್ದರ ತಗದೂಂಡು ಹದೂೋಗು; ಅದರ ಬದಲ್ು ತಕಕ ಹಾಗದ ಕದಲ್ಸ ಮಾಡು. ಬದೋರದಯೋರ ರ್ರ ಅದಕಾಕಗಿ ನೋನು ಕಾದುಕದೂಂಡರದೂೋ ಹಾಗದ ಮಾಡಲ್ಿ, ದಂಡ ಅಂತ ಕೂಲ್ಲಯಲ್ಲಿ ಉತಾತರ ಹಾಕಿಕದೂಳಿಲ್ಿ. ನಮ್ಮ ವಾವಹಾರ ನದೋರವಾದುೆ. ನೋನು ನಂಗದ ಕದಲ್ಸ ಮಾಡ ಕದೂಡತೋಯಾ, ನಾನು ನನೆನೆ ಕಡದಗಣ್ಸಲ್ಿ.” ಈ

ಮಾತುಗಳನಾೆಡುವಾಗ

ತಾನು

ನಕಿಟನ

ಹತರಕ್ಷಕ

ಎಂಬ

ಭಾವನದಯನದೆೋ

ವಾಸಿಲ್ಲ

ಆಂಡದರವಿಚ್

ತಾಳ್ಳರುರ್ತತದುೆದು. ನಕಿಟ ಮಾತರವಲ್ಿ, ಅವನನುೆ ಹಣಕಾಕಗಿ ಅವಲ್ಂಬ್ಬಸಿದೆವರದಲ್ಿರ ಹತರಕ್ಷಕನದೋ ಹದೂರತು ಅವರನುೆ ತಾನು ಕಡದಗಣ್ಸುವವನಲ್ಿ ಎಂಬ ಭಾವನದ ಬರುವಂತದ ಅವನು ನಂಬ್ಬಸುರ್ತತದೆ. “ಹೌದು, ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಯಜಮಾನರದೋ, ನನಗದ ಅರ್ಿವಾಗತದತ. ನನೆ ತಂದ್ದ ಕದಲ್ಸ ಆಗಿದ್ದರ ಎಷುಟ ಮ್ುತುವರ್ಜಿ ವಹಸಿ ಕದಲ್ಸ ಮಾಡತದ್ದೆನದೂೋ ಅಷದಟೋ ಕಷಟಪಟುಟ ನಮ್ಮ ಕದಲ್ಸ ಮಾಡಕದೂಂಡತೋನ. ನಮ್ಮ ಸವಭಾವ ನಂಗದ ಚ್ದನಾೆಗಿ ಗದೂತುತ!” ಎಂದು ನಕಿಟ ಹದೋಳುರ್ತತದೆ. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ತನೆನುೆ ವಂಚ್ಚಸುರ್ತತದ್ಾೆನದ ಎಂಬುದು ಅವನಗದ ಚ್ದನಾೆಗದೋ ಗದೂರ್ತತತುತ, ಆದರದ ತನಗದ ಬರಬದೋಕಾದೆನದೆಲ್ಿ ಚುಕಾತ ಮಾಡಬ್ಬಡಬದೋಕದಂದು ಹಟ ಹಡಯುವುದ್ಾಗಲ್ಲೋ, ತನೆ ದೃಷಿಟಕೂ ದ ೋನವನುೆ 144

ವಿವರಿಸಿ ಹದೋಳುವುದ್ಾಗಲ್ಲೋ

ಉಪಯೋಗಕದಕ ಬಾರದ್ದಂದು ಅವನಗದ ಮ್ನವರಿಕದಯಾಗಿತುತ; ಹದೂೋಗಲ್ು

ಬದೋರದಲ್ೂಿ

ಜಾಗವಿಲ್ಿದೆರಿಂದ್ಾಗಿ ತನಗದ ಸಿಕಿಕದಷಟಕಕದ ೋ ಅವನು ತೃಪಿತಪಟುಟಕದೂಳಿಬದೋಕಾಗಿತುತ. ಕುದುರದಯನುೆ ಗಾಡಗದ ಹೂಡಲ್ು ಯಜಮಾನರು ಹದೋಳ್ಳದೆರಿಂದ, ಅವನೋಗ ಎಂದಿನ ಕುಶ್ಾಲ್ುತನ ಹಾಗೂ ಇಷಟದಿಂದಲ್ದೋ ಶ್ದಡ್ ಕಡದ ದಡದಡ ಸರಾಗವಾದ ಹದಜೆದ ಇಡುತತ ಹದೂೋದ. ಮೊಳದಗದ ನದೋತು ಹಾಕಿದೆ ಭಾರವಾದ ಚಮ್ಿದ ಕಡವಾಣಗಳನುೆ ತದಗದ ದ ುಕದೂಂಡು, ಅದರ ಸರಪಳ್ಳಯನುೆ ಸಳಸಳ ಸದುೆಮಾಡುತತ ಬಾಗಿಲ್ು ಮ್ುಚ್ಚುದೆ ಕುದುರದ ಲ್ಾಯದ ಬಳ್ಳ ಹದೂೋಗಿ ಅಲ್ಲಿ ನಂರ್ತದೆ ಕುದುರದಗದ ಜದೂೋಡಸಿದ. “ಏನು ಒಂಟಿತನಾನಾ? ಒಂಟಿತನಾನಾ, ಮ್ಂಕು ಮ್ುಂಡದೋದ್ದೋ?” ಎಂದು ತನೆನುೆ ಕಂಡು ನವಿರಾಗಿ ಕದನದದ ಸಾರ್ು ಸವಭಾವದ ಮ್ರ್ಾಮ್ ಎತತರದ, ಜದೂೋತುಬ್ಬದೆಂರ್ತದೆ ಬಾಲ್ದ ಪಟಿಟಯನುೆ ಹದೂತುತ ಶ್ದಡ್ನಲ್ಲಿ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ನಂರ್ತದೆ ಠಾಕಣಕದಕ ಉತತರ ಕದೂಡುವವನಂತದ ನುಡದ. “ಈಗ, ಇನೂೆ ಸಾಕಷುಟ ಸಮ್ಯ ಇದ್ದ. ಸವಲ್ು ನೋರು ಕುಡಸಬದೋಕು ನಂಗದ” ಎಂದು ತನೆ ಮಾತುಗಳನುೆ ಅರ್ಿಮಾಡಕದೂಳಿಬಲ್ಿ ಯಾರಿಗದೂೋ ಹದೋಳುವವನಂತದ ಮಾತಾಡುತತ, ದಷಟಪುಷಟವಾಗಿ ಬದಳದಿ ದ ದೆ ಠಾಕಣದ ಬದನೆ ಮೋಲ್ದಲ್ಿ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡದೆ ದೂಳನುೆ ತನೆ ಕದೂೋಟಿನ ಚುಂಗಿನಂದಲ್ದೋ ಕದೂಡವುತತ; ಅದರ ಚ್ದಲ್ುವಾದ ತಲ್ದಯ ಕಡದ ಕಡವಾಣವನುೆ ಇರಿಸಿ, ಅದರ ಕಿವಿಗಳನೂೆ ಕೂದಲ್ನೂೆ ನದೋರಗದೂಳ್ಳಸಿ, ಕಟಿಟದೆ ಗೂಟದಿಂದ ಬ್ಬಡಸಿ ನೋರಿದೆ ಕಡದ ಕುದುರದಯನುೆ ಕರದದ್ೂ ದ ಯೆ. ಎಲ್ಿ ಕಡದ ಲ್ದಿೆ ತುಂಬ್ಬದೆ ಲ್ಾಯದಿಂದ ಹದೂರಬಂದ ‘ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ’ ರ್ತರುಗಿ ತನೆ ಹಂಗಾಲ್ುಗಳನುೆ ಮೋಲ್ದರ್ತತ ಒದ್ದಯುವಂತದ ತದೂೋರಿಸಿ ತನೆ ಜದೂತದಗದ ಕುಕುಕಲ್ು ಓಟದಿಂದ ಸಾಗುತತ ನೋರಿನದಡದ ಕರದದ್ೂ ದ ಯುಾರ್ತತದೆ ನಕಿಟನನುೆ ಹಂಬಾಲ್ಲಸಿತು. ಮೋಲ್ದರ್ತತದ ಹಂಗಾಲ್ುಗಳು ತನೆ ಕುರಿಚಮ್ಿದ ತುಪು​ುಳುಗಂಬಳ್ಳಯನುೆ ಮ್ುಟಿಟದರೂ ಅದು ಒದ್ದಯದ್ದಂದು ಖಾರ್ತರಯಿದೆ ನಕಿಟ ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿಯ ಕೌಶಲ್ವನುೆ ಮಚು​ುತತ, “ನದೂೋಡದ್ಾ​ಾ, ಈ ಹಡಬದೋನ!” ಎಂದು ಅದನುೆ ಗದರಿಸಿದ. ತಣ್ಣೋರನುೆ ಕುಡದ ಕುದುರದ ನಟುಟಸಿರು ಬ್ಬಟುಟ ಒದ್ದೆಯಾಗಿದೆ ತನೆ ನೋಳ ಗಡಸು ತುಟಿಗಳನುೆ ಆ ಈ ಕಡದ ಆಡಸಿದ್ಾಗ,

ಅದರ

ಹದಗಲ್

ಕೂದಲ್ಲಂದ

ಸಣಣ

ಹನಗಳು

ತದೂಟಿಟಯಲ್ಲಿ

ಉದುರಿದವು;

ಆಮೋಲ್ದ

ಏನದೂೋ

ಯೋಚ್ಚಸುರ್ತತರುವಂತದ ನದೋರವಾಗಿ ನಂತು, ಕದೂನದಗದ ಜದೂೋರಾಗಿ ಕದನದಯಿತು. “ನಂಗದ ಇನುೆ ಹದಚು​ು ಬದೋಡವಾದ್ದರ ಬ್ಬಟಿಬಡು; ಆದ್ದರ ಆಮೋಲ್ದ ಮಾತರ ಕದೋಳದೂೋ ಹಾಗಿಲ್ಿ” ಎಂದ ನಕಿಟ ಗಂಭಿೋರವಾದ ದನಯಿಂದ, ಹಾಗದಯೋ ತನೆ ನಡವಳ್ಳಕದಯನುೆ ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿಗದ ಸಂಪೂಣಿವಾಗಿ ವಿವರಿಸಿದ. ಆನಂತರ ಕಡವಾಣದಲ್ದಿೋ ಸುತತಣ ಅಂಗಳದಲ್ದಿಲ್ಿ ಓಡಾಡುವ ಬಯಕದಯ ಹುಡುಗಾಟದ ಕಿರುವರದಯದ ಕುದುರದಯನುೆ ಶ್ದಡ್ ಕಡದ ಕರದದ್ೂ ದ ಯೆ. ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ಒಬಬ ಅಪರಿಚ್ಚತ ವಾಕಿತಯನುೆ ಬ್ಬಟಟರದ ಯಾರೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಆ ವಾಕಿತ ಎಂದರದ ಅಡುಗದಯಾಳ್ಳನ ಗಂಡ, ಬ್ಬಡುವಿನ ವದೋಳದ ಕಳದಯಲ್ು ಇಲ್ಲಿಗದ ಬಂದಿದೆ. “ದ್ದೂಡಡದ್ದೂೋ ಚ್ಚಕಕದ್ದೂೋ, ಯಾವ ಜಾರುಬಂಡಗದ ಕುದುರದಯನುೆ ಹೂಡಬದೋಕು ಹದೂೋಗಿ ಕದೋಳ್ಳಕದೂಂಡು ಬಾರಣಣ!” ಅಡುಗದಯಾಳ್ಳನ ಗಂಡ ಕಬ್ಬಬಣದ ಬುನಾದಿ ಹಾಗೂ ಕಬಬಣದ್ದೆೋ ಚ್ಾವಣ್ಯ ಮ್ನದಯಳಕದಕ ಹದೂೋಗಿ, ಬದೋಗನದೋ ವಾಪಸಾಗಿ ಚ್ಚಕಕ ಗಾಡ ಸಿದಧಪಡಸಬದೋಕಂತದ ಎಂದು ಹದೋಳ್ಳದ. ಆ ಹದೂರ್ತತಗದ ನಕಿಟ ಕದೂರಳ ಪಟಿಟ ಹಾಗೂ ಹದೂಟದಟಪಟಿಟಯನುೆ ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿಗದ ತದೂಡಸಿ, ಕದೈಯಲ್ಲಿ ಕುದುರದಯನುೆ ಹಡದು ಶ್ದಡ್ನಲ್ಲಿದೆ ಜಾರುಬಂಡ ಗಾಡಗಳ ಬಳ್ಳಗದ ಒಯುಾರ್ತತದೆ.

145

“ಸರಿ, ಹಾಗಾದ್ದರ ಚ್ಚಕಕದಂತಾ?” ಎಂದು ನಕಿಟ ಆ ಜಾಣ ಕುದುರದಯ ಬದನುೆ ಚಪುರಿಸಿ - ಉದೆಕೂಕ ಅದು

ಅವನನುೆ ಕಚು​ುವಂತದ ನಟಿಸುರ್ತತತುತ – ಅಡಗದಯಾಳ್ಳನ ಗಂಡನ ಜದೂತದ ಸದೋರಿ ಅದನುೆ ಮ್ೂಕಿಗದ ಹೂಡಲ್ು ಕರದದ್ೂ ದ ಯೆ.

ಲ್ಗಾಮ್ುಗಳನುೆ ಸರಿಪಡಸಿದರದ ಇನದೆೋನು ಎಲ್ಿ ಸಿದಧತದಯೂ ಮ್ುಗಿದತಾಯಿತು ಎನುೆವಷಟರಲ್ಲಿ, ಒಂದಷುಟ ಒಣಹುಲ್ುಿ ತರಲ್ು ಲ್ಾಯಕೂಕ ಹಾಸುಗಂಬಳ್ಳಯನುೆ ತರಲ್ು ಶ್ದಡ್ಗೂ ನಕಿಟ ಆ ಇನದೂೆಬಬನನುೆ ಕಳ್ಳಸಿದ. “ಈಗ ಎಲ್ಿ ಸಿದಧವಾದ ಹಾಗಾಯುತ! ಏಯ್, ಮ್ೂಗರಳ್ಳಸಿ ನಂತುಕದೂೋಬದೋಡ!” ಎನುೆತತ ನಕಿಟ, ಅಡುಗದಯಾಳ್ಳನ ಗಂಡ ತಂದಿದೆ ಒಕಿಕದ ಓಟ್ರ್ಸನ ಒಣ ಹುಲ್ಿನುೆ ಗಾಡಯಳಕದಕ ಕೂರಿದ. “ಈಗ ಗದೂೋಣ್ಬಟದಟಗಳನುೆ ಹೋಗದ ಹರವಿ ಅದರ ಮೋಲ್ದ

ಹಾಸುಗಂಬಳ್ಳಯನುೆ

ಹಾಸಬಹುದು.

ಸರಿ,

ಈಗ

ಕೂತದೂಕಳಿಕಕದ

ಆರಾಮ್ವಾಗತದತ”

ಎಂದು

ಬಾಯಲ್ಲಿ

ಮಾತಾಡಕದೂಳುಿತತ ಅದಕಕನುಗುಣವಾದ ಕಿರಯಯನುೆ ಕದೈಗಳ್ಳಂದ ಮಾಡುತತ ಹಾಸುಗಂಬಳ್ಳಯನುೆ ಹಾಸಿದ. “ಥಾ​ಾಂಕ್ ಯೂ ಗದಳಯ ದ , ಇಬಬರಿದೆರದ ಕದಲ್ಸವದಲ್ಿ ಸಲ್ಲೋಸಾಗಿ ಸಾಗತದತ” ಎಂದ ಅಡುಗದಯಾಳ್ಳನ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ. ಚಮ್ಿದ ಲ್ಗಾಮ್ುಗಳನುೆ ಒಟಿಟಗದ ಹತಾತಳಯ ದ ಉಂಗುರಕದಕ ಸದೋರಿಸಿ, ನಕಿಟ ಚ್ಾಲ್ಕನ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಕೂತು ತಾಳದಮಗದಡುರ್ತತದೆ ಕುದುರದಯನುೆ ಗಟಿಟಯಾದ ಲ್ದಿೆ ಎಲ್ದಿಡದ ಬ್ಬದಿೆದೆ ಅಂಗಳದಿಂದ ಗದೋಟಿನ ಕಡದಗದ ಚಲ್ಾಯಿಸಿದ. “ನಕಿಟ ಮಾಮ್, ಓ ಮಾಮ್, ಮಾಮ್” ಎಂದು ಜದೂೋರುದನಯಂದು ಕೂಗಿತು; ಕಪು​ು ಕುರಿಚಮ್ಿದ ತುಪು​ುಳುಗಂಬಳ್ಳ, ಹಗುರವಾದ ಬೂಟುಗಳು ಹಾಗೂ ಬದಚುಗಿನ ಟದೂೋಪಿಯನುೆ ರ್ರಿಸಿದೆ ಏಳು ವಷಿದ ಹುಡುಗನದೂಬಬ ಮ್ನದಯಳಗಿನಂದ ಅಂಗಳದ ಕಡದಗದ ರಭಸದಿಂದ ಓಡಬಂದ. “ನನೂೆ ಜದೂತದೋಲ್ಲ ಕಕದೂಿಂಡು ಹದೂೋಗು, ಮಾಮ್!” ಎಂದು ತನೆ ಕದೂೋಟನುೆ ಭದರಗದೂಳ್ಳಸಿಕದೂಳುಿತತ ಓಡಬಂದ ಆ ಹುಡುಗ ಅಳಲ್ು ತದೂಡಗಿದ. “ಆಗಲ್ಲ, ಬಾ. ಪುಟಟ” ಎಂದು ನಕಿಟ ಗಾಡಯನುೆ ನಲ್ಲಿಸಿ, ಯಜಮಾನರ ಬ್ಬಳ್ಳಚ್ಚಕದೂಂಡದೆ ಸಣಕಲ್ು ಮ್ಗನನುೆ ಮೋಲ್ಕದಕರ್ತತ ಕೂರಿಸಿಕದೂಂಡ; ಹುಡುಗನ ಮ್ುಖ ಬದಳಗಿತು, ಆಮೋಲ್ದ ಗಾಡ ಮ್ನದಯ ಮ್ುಂದಿನ ರಸದತಯಲ್ಲಿ ಇಳ್ಳಸಲ್ದಂದು ಕರದದ್ೂ ದ ಯೆ. ಆಗಲ್ದೋ ಎರಡೂವರದ ಗಂಟದಯಾಗಿತುತ, ಗಾಳ್ಳ ಜದೂೋರಾಗಿ ಬ್ಬೋಸುತತ, ಬ್ಬಸಿಲ್ಲಲ್ಿದ್ದ ಮ್ಂಕಾಗಿ ಚಳ್ಳಯಿಂದ ಕೂಡ, ಇಪುತುತ ಡಗಿರ ಫ್ಾರನ್ಹದೈಟ್ಗಿಂತ ತಂಪಾದ ಕಾವಳ ತುಂಬ್ಬದೆ ದಿನ ಅದು. ಕದಳಮ್ಟಟದಲ್ದಿೋ ತದೋಲ್ುರ್ತತದೆ ಕಪು​ು ಮೊೋಡ ಅರ್ಿ ಆಕಾಶವನುೆ ಮ್ುಸುಕಿತುತ. ಮ್ನದಯಂಗಳಲ್ಲಿ ನಶಶಬೆತದ ಆವರಿಸಿತುತ, ಆದರದ ಬ್ಬೋದಿಯಲ್ಲಿ ಮಾತರ ಗಾಳ್ಳ ಸಶಬೆವಾಗಿ ಬ್ಬೋಸುರ್ತತತುತ. ಪಕಕದ ಶ್ದಡ್ನಂದ ಹಮ್ವು ಜಾರಿ ಈ ಕಡದ ಸರಿದು ಬಂದು ಬಚುಲ್ುಮ್ನದಯ ಮ್ೂಲ್ದಯಲ್ಲಿ ಸುತುತರ್ತತತುತ. ನಕಿಟ ಗಾಡಯನುೆ ಇನೂೆ ಅಂಗಳದಿಂದ ಚಲ್ಾಯಿಸಿ ತಂದು ಮ್ನದಯ ಕಡದ ಕುದುರದಯ ಮ್ೂರ್ತಯನುೆ ಪೂರ್ತಿ ರ್ತರುಗಿಸಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅಷಟರಲ್ಲಿ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಮ್ನದಯ ಮ್ುಂದಣ ಎತತರದ ಮ್ುಖಮ್ಂಟಪದಿಂದ ಹದೂರಬರುರ್ತತದುೆದು ಕಾಣ್ಸಿತು. ಅವನು ಕುರಿಚಮ್ಿದ ತುಪು​ುಳಗಂಬಳ್ಳ ರ್ರಿಸಿ, ಅದರ ಮೋಲ್ದ ಸದೂಂಟಕದಕ ಬಟದಟಯಂದನುೆ ಬ್ಬಗಿದುಕದೂಂಡು ಬಾಯಲ್ಲಿ ಸಿಗರದೋಟು ಕಚ್ಚುಕದೂಂಡು ಹದೂರಗದ ನದಲ್ದ ಮೋಲ್ದ ಬ್ಬದಿೆದೆ ಗಟಿಟ ಹಮ್ದ ಮೋಲ್ದ ಕಾಲ್ೂರಿದ್ಾಗ ತಳದ ಹಮ್ ಕರಕರಗುಟುಟರ್ತತರುವಂತದಯೋ ನಡದದು ಬಂದವನು, ಕದೂನದಯ ದಮ್ುಮ ಎಳದದು ಸಿಗರದೋಟನುೆ ಕದಳಗದಸದದು ಅದನುೆ ಕಾಲ್ಲನಂದ ಉರ್ಜೆ, ತನೆ ಮಿೋಸದಯ ಹಂದಿನಂದ ಹದೂಗದಯನುೆ ಹದೂರಬ್ಬಡುತತ ದಷಟಪುಷಟವಾಗಿದೆ ಕುದುರದಯ ಕಡದ ನದೂೋಟವ್ಸಂದನುೆ ಬ್ಬೋರಿ, ಮಿೋಸದಯಂದನುೆ ಹದೂರತುಪಡಸಿ ನುಣಣಗದ ಮ್ುಖಕ್ಷೌರ ಮಾಡಕದೂಂಡದೆ ತನೆ ಕದಂಚು ಮ್ುಖದ ಎರಡೂ ಬದಿಗಳಲ್ಲಿನ ಕುರಿಚಮ್ಿದ ತುಪು​ುಳುಗಂಬಳ್ಳಯ ಕಾಲ್ರನುೆ, ತನೆ ಉಸಿರಾಟದಿಂದ್ಾಗಿ ತದೋವಗದೂಳಿದಿರುವಂತದ, ಬ್ಬಗಿಗದೂಳ್ಳಸಿಕದೂಳುಿತತ ಬಂದ.

146

“ನದೂೋಡದ್ಾ​ಾ? ಈ ತುಂಟ ಮ್ರಿ ಆಗಲ್ದೋ ಬಂದು ಕೂರ್ತಬಟಿಟದ್ದ!” ಎಂದವನು ತನೆ ಪುಟಟ ಮ್ಗ ಜಾರುಬಂಡಯಲ್ಲಿ ಕೂರ್ತರುವುದನುೆ ಕಂಡು ಅಚುರಿ ವಾಕತಪಡಸಿದ. ತನೆ ಸಂದಶಿಕರ ಜದೂತದ ಕುಡದಿದೆ ವ್ಸೋಡಾಕದಿಂದ್ಾಗಿ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಅಮ್ಲ್ದೋರಿದೆ; ಹೋಗಾಗಿ ತನೆ ಸಿ​ಿರ್ತಯ ಬಗದೆ ತಾನು ಮಾಡುರ್ತತದೆ ಎಲ್ಿದರ ಬಗದೆ ಎಂದಿಗಿಂತ ಹದಚು​ು ಆನಂದಿತನಾದ. ಯಾವಾಗಲ್ೂ ತನೆ ಉತತರಾಧಿಕಾರಿ ಎಂಬಂತದ ಕಾಣುರ್ತತದೆ ಮ್ಗನನುೆ ಕಂಡು ಅವನಗದ ಮ್ಹಾ ತೃಪಿತ ಎನಸಿತು. ಅವನ ಕಡದ ನದೂೋಡದ ತನೆ ಕಣುಣಗಳನೆವನ ಮೋಲ್ದ ಕಿೋಲ್ಲಸಿ, ಹಲ್ುಿಗಳನುೆ ಕಿರಿಯುತತ. ಕೃಶವೂ ಪದೋಲ್ವವೂ ಆದ ಮೈಯಿನ ಬಸಿರಿ ಹದಂಗಸಾದ ಅವನ ಹದಂಡರ್ತ ಕಣುಣಗಳ ಹದೂರತು ಮ್ುಖದ ಮಿಕಕ ಭಾಗ ಕಾಣದಂತದ ತನೆ ತಲ್ದ ಮ್ತುತ ಭುಜಗಳನುೆ ಶ್ಾಲ್ಲನಂದ ಮ್ುಚ್ಚುಕದೂಂಡು ಗಂಡನು ಹದೂರಡುವುದನುೆ ನದೂೋಡುತತ ಹಜಾರದಲ್ಲಿ ನಂತುಕದೂಂಡದೆಳು. ಬಾಗಿಲ್ ಹದೂರಗದ ಬಂದು ಅಂರ್ಜಕದಯಿಂದಲ್ದೋ, “ನೋವು ನಕಿಟನನುೆ ಜದೂತದಗದ ಕರದದುಕದೂಂಡು ಹದೂೋಗಲ್ದೋಬದೋಕು” ಎಂದಳು. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಉತತರಿಸಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವಳ ಮಾತುಗಳು ಅವನಲ್ಲಿ ಕಿರಿಕಿರಿಯುಂಟುಮಾಡದುೆ ಮ್ುಖ ಸಿಂಡರಿಸಿಕದೂಂಡು ಉಗುಳ್ಳದೆರಿಂದ್ಾಗಿ ಸುಷಟವಾಗಿತುತ. “ನಮ್ಮ ಹತರ ಹಣ ಇದ್ದ; ಹವಾಗುಣ ಕದಟಟರದ ಏನು ಗರ್ತ! ಅವನನುೆ ಖಂಡತ ಜದೂತದಗದ ಕರದದ್ೂ ದ ಯಾಲ್ದೋಬದೋಕು” ಎಂದು ಅದ್ದೋ ನಮ್ರ ದನಯಿಂದ. “ಯಾಕದ, ನಂಗದೋನು ರಸದತ ಗದೂರ್ತತಲ್ಾವ? ಅದಕದಕ ಮಾಗಿದಶಿಕ ಬದೋರದ ಬದೋಕಾ?” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಕೌತುಕದಿಂದ. ಮಾತಾಡುವಾಗ ಪರರ್ತಯಂದು ಶಬೆವನೂೆ ಬ್ಬಡಸಿ ಬ್ಬಡಸಿ ತನೆ ತುಟಿಗಳನುೆ ಅಸಹಜವಾಗಿ ಒರ್ತತ ನುಡದ; ಕದೂಳುಿವವರದೂೋ ಮಾರುವವರದೂೋ ಇದೆರದ ಅವರ ಜದೂತದ ಅವನು ಹಾಗದೋ ಮಾತನಾಡುರ್ತತದುೆದು. “ಏನಾದೂರ ಆಗಲ್ಲ. ಅವನನೆ ಜದೂತದೋಲ್ಲ ಕಕದೂಿಂಡು ಹದೂೋಗಿ, ದ್ದೋವರಮೋಲ್ದ ಆಣದ” ಎಂದು ಹದಂಡರ್ತ ತನೆ ತಲ್ದಯ ಸುತತ ಶ್ಾಲ್ನುೆ ಇನೆಷುಟ ಬ್ಬಗಿಯಾಗಿ ಸುರ್ತತಕೂ ದ ಳುಿತತ ಮ್ತದತ ಹದೋಳ್ಳದಳು. “ಒಳದಿೋ ರ್ಜಗಣದ ರ್ರ ಅಟಿಕದೂೋತಾಳಲ್ಿ! .... ಅವನನೆ ಎಲ್ಲಿಗದ ಕಕದೂಿಂಡು ಹದೂೋಗದಬೋಕೂಂತ?” “ನಾನು ನಮ್ಮ ಜದೂತದ ಬರಕದಕ ಸಿದಧವಾಗಿದಿೋನ, ಯಜಮಾನರದೋ. ಆದ್ದರ ನಾನು ಹದೂರಗದ ಹದೂೋಗಿರದೂೋವಾಗ ಯಾರಾದೂರ ಕುದುರದಗಳ್ಳಗದ ಮೋವು ನೋರು ಹಾಕದಬೋಕು, ಅಷದಟ” ಎಂದ ನಕಿಟ ಹಷಿವದನನಾಗಿ, ಯಜಮಾನರ ಅನುಮ್ರ್ತಗಾಗಿ ಕಾಯುತತ. “ಆ ಕದಲ್​್ ನಾನು ಮಾಡಸಿತೋನ ನಕಿಟ. ಸದೈಮ್ನ್ಗದ ಹದೋಳ್ಳತೋನ” ಎಂದಳು ಯಜಮಾನರ್ತ. “ಸರಿ, ಯಜಮಾನದೋರ , ನಾನು ನಮ್ಮ ಜದೂತದ ಬರಲ್ಾ?” ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ ನಕಿಟ, ಯಜಮಾನರ ಉತತರಕಾಕಗಿ ಎದುರು ನದೂೋಡುತತ. “ನಾನು ಯಜಮಾನರ್ತ ಮಾತು ಕದೋಳಲ್ದೋಬದೋಕೂಂತ ಕಾಣತದತ. ಜದೂತದಗದ ಬರದೂೋದ್ಾದ್ದರ, ಸವಲ್ು ಬದಚುಗಿನ ಬಟದಟ ತದೂಟುಟ ಬಾ” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್, ನಕಿಟ ತದೂಟಿಟದೆ ಕುರಿಚಮ್ಿದ ಗಿಡಡ ಕದೂೋಟ್ ಕಡದ ಕಣುಣ ಹಾಯಿಸುತತ; ಕಂಕುಳ ಹರ್ತತರ ಹಾಗೂ ಬದನೆ ಬಳ್ಳ ಅದು ಹರಿದುಹದೂೋಗಿತುತ, ಜದೂತದಗದ ರ್ಜಡುಡರ್ಜಡುಡ, ಯದ್ಾವತದವ ಆಕಾರ ತಾಳ್ಳತುತ. ಅದರ ಅಂಚುಗಳದಲ್ಿ ಜೂಲ್ುಜೂಲ್ಾಗಿದುೆ, ಅವನ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಅನದೋಕ ಮ್ಳದಗಾಲ್ಗಳನುೆ ಕಳದದಿತುತ. “ಓಯ್, ಅಣಣ, ಇಲ್ಲಿ ಬಾ, ಸವಲ್ು ಕುದುರದೋನ ಹಡಕದೂಂಡರು” ಎಂದು ಇನೂೆ ಅಂಗಳದಲ್ದಿೋ ನಂರ್ತದೆ ಅಡುಗದಯಾಳ್ಳನ ಗಂಡನ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ ಕೂಗಿದ.

147

“ಉಹೂ​ೂ, ನಾನದೋ ಹಡಕದೂೋರ್ತೋನ, ನಾನದೋ ಹಡಕದೂೋರ್ತೋನ” ಎಂದು ಹುಡುಗ ಒರಲ್ಲ, ಚಳ್ಳಯಿಂದ ಕದಂಪಾಗಿದೆ ತನೆ ಕದೈಗಳನುೆ ಜದೋಬುಗಳ್ಳಂದ ಹದೂರತದಗದದು ಚ್ಾಚ್ಚ ಲ್ಗಾಮ್ುಗಳನುೆ ಹಡದುಕದೂಂಡ. “ಬಟಟ ಬದಲ್ಲಸಿ ಬರಕದಕ ಜಾಸಿತ ಹದೂತುತ ತಗದೂೋಬದೋಡ. ಚಟುವಟಿಕದಯಿಂದ ಬಾ” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ನಕಿಟನ ಕಡದ ನದೂೋಡ ನಗುತತ. “ಒಂದ್ದೋ ಕ್ಷಣ, ಯಜಮಾನದೋರ ” ಎಂದು ಉತತರಿಸಿದ ನಕಿಟ ಚೂಪು ಮ್ೂರ್ತಯ ಬೂಟುಗಳದೂಳಗದ ಬಾಗಿದೆ ತನೆ ಕಾಲ್ದಬರಳುಗಳ್ಳಂದ ಕೂಡದ ಕಾಲ್ುಗಳನುೆ ರ್ತರುಗಿಸಿ ಓಡದ. ಅಂಗಳವನುೆ ಲ್ಗುಬಗದಯಿಂದ ದ್ಾಟಿ ಕದಲ್ಸಗಾರನ ಮ್ನದಯಳಕದಕ ನಡದದ. “ಅರಿನಷಾಕ! ಅಗಿೆಷಿಟಕದ ಹತರ ಇರದೂೋ ನನೆ ಕದೂೋಟನೆ ಕದೂಡು. ಯಜಮಾನರ ಜದೂತದ ನಾನೂ ಹದೂೋಗಿತೋನ” ಎನುೆತತ ಗುಡಸಲ್ದೂಳಕದಕ ಓಡ ಹದೂೋಗಿ, ಮೊಳದಗದ ನದೋತುಹಾಕಿದೆ ನಡುಪಟಿಟಯನುೆ ತದಗದ ದ ುಕದೂಂಡ. ಊಟದ ನಂತರ ಸವಲ್ು ಹದೂತುತ ನದ್ದೆ ಹದೂಡದದಿದೆ ಕದಲ್ಸಗಾರನ ಅಡುಗದಯವಳು ತನೆ ಗಂಡನಗಾಗಿ ಟಿೋ ಮಾಡಲ್ು ಡಬರಿಯನುೆ ಸಿದಧಪಡಸುರ್ತತದೆವಳು ನಕಿಟನ ಕಡದ ಹಸನುಮಖದಿಂದ ರ್ತರುಗಿ, ಅವನ ತರಾತುರಿ ತನಗೂ ಅಂಟಿಕದೂಂಡತದೂೋ ಎಂಬಂತದ ಸರಸರ ಓಡಾಡ, ಅಗಿೆಷಿಟಕಯ ದ ಬಳ್ಳ ಆರಹಾಕಿದೆ ದಯನೋಯವಾಗಿ ಛಿದರವಾಗಿದೆ ಅವನ ಬಟದಟಗಳನುೆ ತದಗದ ದ ುಕದೂಂಡು, ಕದೂಡವಿ ಸುಕುಕಗಳನುೆ ನದೋಪಿಡಸುತತ ಬಂದಳು. “ನೋನು ಗಂಡನ ಜದೂತದ ಒಂದಷುಟ ಹಾಯಾಗಿ ಕಾಲ್ ಕಳ್ಳೋಬಹುದು ಈಗ” ಎಂದ ನಕಿಟ, ಎಂದಿನಂತದ ತನದೂೆಡನದ ಒಂಟಿಯಾಗಿದೆ ಯಾರಿಗಾದರೂ ಮಲ್ುದನಯಿಂದ ಹದೋಳುರ್ತತದೆ ಮಾತುಗಳನಾೆಡದ. ಆಮೋಲ್ದ, ನಕಿಟ ತನೆ ಸದೂಂಟದ ಸುತತ ನಡುಪಟಿಟಯನುೆ ಸುತತಲ್ು ಉಸಿರು ಬ್ಬಗಿಹಡದು, ಒಳಸದೋರಿದೆ ಹದೂಟದಟಯನುೆ ಮ್ತತಷುಟ ಒಳಕದಕಳದ ದ ುಕದೂಂಡು, ತನೆ ಕುರಿಚಮ್ಿದ ತುಪು​ುಳುಗಂಬಳ್ಳಯ ಸುತತ ಆದಷೂಟ ಬ್ಬಗಿಯಾಗಿ ಸುರ್ತತಕೂ ದ ಂಡ. “ಈಗ ಸರಿಹದೂೋಯುತ” ಎಂದ ತನಗದ ತಾನದೋ, ಪಟಿಟಯ ತುದಿಗಳನುೆ ಗಂಟುಹಾಕುತತ, ಅಡುಗದಯಾಳ್ಳನ ಕಡದ ರ್ತರುಗದ್ದ, “ಈಗ ಬ್ಬಚ್ಚುಹದೂೋಗಲ್ಿ!” ಎಂದುಕದೂಂಡ. ತನೆ ತದೂೋಳುಗಳನುೆ ಸಲ್ಲೋಸಾಗಿ ಆಡಸಲ್ು ಅನುಕೂಲ್ವಾಗುವಂತದ ಮೋಲ್ದ ಕದಳಗದ ಮಾಡುತತ, ತುಪು​ುಳಗಂಬಳ್ಳಯ ಮೋಲ್ದ ಕದೂೋಟ್ ರ್ರಿಸಿ, ಬದನೆ ಕಡದ ಎಳದದುಕದೂಂಡು ತದೂೋಳುಗಳನುೆ ಸಲ್ಲೋಸುಗದೂಳ್ಳಸಿಕದೂಂಡು, ಕಂಕುಳುಗಳಲ್ಲಿ ಕದೈಯಾಡಸಿ, ಗೂಡನಂದ ಚಮ್ಿದ ಗವಸುಗಳನುೆ ಹದೂರತದಗದದು ಹಾಕಿಕದೂಂಡು, “ಈಗದಲ್ಿ ಸಿದಧವಾದ ಹಾಗಾಯುತ!” ಎಂದುಕದೂಂಡ. “ಕಾಲ್ುಗಳ ಸುತತ ಸುರ್ತತಕೂ ದ ೋಬದೋಕು, ನಕಿಟ, ನನೆ ಬೂಟುಗಳು ಅಧಾವನವಾಗಿವದ.” ವಿಷಯ ಅರ್ಿವಾದವನಂತದ ನಕಿಟ ನಂತ. “ಹೌದು, ಹಾಗದ ಮಾಡದಬೋಕು ... ಆದ್ದರ ಇಷದಟೋ ಸಾಕು, ದೂರ ಏನಲ್ಿ!” ಅಂದುಕದೂಳುಿತತ ಅಂಗಳದ ಕಡದ ಓಡದ. “ರ್ಂಡ ಆಗಲ್ಾವ, ನಕಿಟ” ಎಂದಳು ಯಜಮಾನರ್ತ ಜಾರುಬಂಡ ಹರ್ತತರ ಬಂದು. “ರ್ಂಡೋನಾ? ಏನಲ್ಿ, ಬದಚುಗದೋ ಇದ್ದ” ಎಂದ ನಕಿಟ, ತನೆ ಕಾಲ್ುಗಳನುೆ ಮ್ುಚು​ುವಂತದ ಜಾರುಬಂಡಯ ಮ್ುಂಭಾಗಕದಕ ಒಂದಷುಟ ಹುಲ್ಿನುೆ ನೂಕುತತ. ಆಮೋಲ್ದ ತನೆ ಚ್ಾವಟಿಯನೆ ಜಾರುಬಂಡಯ ಕದಳಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕಟಕಟ ಎನಸಿದ. ಆ ಜಾಣ ಕುದುರದಗದ ಇದ್ದೋನೂ ಆವಶಾಕವಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ

148

ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದವಿ ರ ಚ್ ಫರಿೆಂದ ಅಂಚುಗಟಿಟದೆ ಎರಡು ಕದೂೋಟುಗಳನುೆ ಒಂದರ ಮೋಲ್ದೂಂದು ರ್ರಿಸಿ, ಈ ಹದೂರ್ತತಗದ ಜಾರುಬಂಡಯಲ್ಲಿ ಕುಳ್ಳರ್ತದೆ. ಅವನ ವಿಶ್ಾಲ್ವಾದ ಬದನುೆ ಅದರ ಅಗಲ್ವನದೆಲ್ಿ ಆಕರಮಿಸಿತುತ. ತಾನದೋ ಲ್ಗಾಮ್ುಗಳನುೆ ಕದೈಲ್ಲ ತದಗದದುಕದೂಂಡು ತಕ್ಷಣ ಕುದುರದಯನುೆ ಮ್ುಟಿಟದ. ಜಾರುಬಂಡ ಹದೂರಟ ಕೂಡಲ್ದೋ ನಕಿಟ ಅದರದೂಳಕದಕ ಹಾರಿ ಮ್ುಂಭಾಗದ ಎಡಬದಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕಾಲ್ನುೆ ಕದಳಗದ ಇಳ್ಳಬ್ಬಟುಟಕದೂಂಡು ಕುಳ್ಳತ.

2 ಆ ಗಡಸು ಕುದುರದ ಹದಪು​ುಗಟಿಟದೆ ಹಳ್ಳಿಯ ನುಣುಪು ದ್ಾರಿಯ ಗುಂಟ ವದೋಗವಾಗಿ ಜಾರುಬಂಡಯನುೆ ಎಳದದ್ದೂಯಿೆತು. ಗಾಡ ಮ್ುಂದ್ದ ಸರಿದಂತದಲ್ಿ ಜಾರುತದೂೋಡುಗಳು ಸವಲ್ು ಕಿೋಚು ಸದುೆ ಮಾಡುರ್ತತದೆವು. “ಅಲ್ಲಿ ಕೂರ್ತರದೂೋ ನಮ್ಮ ಮ್ರಿಯನೆ ನದೂೋಡು! ನಕಿಟ, ಎಲ್ಲಿ ಚ್ಾವಟಿ ಕದೂಡು”ಎಂದು ಕೂಗಿದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ದನಯಲ್ಲಿ ತನೆ ‘ಉತತರಾಧಿಕಾರಿ’ಯ ಬಗದಗಿನ ಸಂಭರಮ್ ಎದುೆ ಕಾಣುರ್ತತತುತ. ಹುಡುಗ ಜಾರುತದೂೋಡುಗಳ ಮೋಲ್ದ ಕಾಲ್ಲಟುಟಕೂ ದ ಂಡು ಜಾರುಬಂಡಯ ಗದೂೋಡದಗದ ಒರಗಿ ನಂರ್ತದೆ. “ಕದಳಗಿಳ್ಳ, ಅಮ್ಮನ ಹತರ ಹದೂೋಗು” ಎಂದ. ಹುಡುಗ ಕದಳಗದ ದುಮ್ುಕಿದ. ನದ್ಾನವಾಗಿ ಸಾಗುರ್ತತದೆ ಕುದುರದ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ತನೆ ಗರ್ತಯನುೆ ಬದಲ್ಲಸಿ ನಾಗಾಲ್ದೂೋಟಕದಕ ಶುರುಮಾಡತು. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ವಾಸಿಸುರ್ತತದೆ ಹಳ್ಳಿಯ ರ್ತರುವಿನಲ್ಲಿ ಆರು ಮ್ನದಗಳ್ಳದೆವು. ಹಳ್ಳಿಯ ಕದೂನದಯಲ್ಲಿದೆ ಕಮಾಮರನ ಮ್ನದಯನುೆ ಅವರು ಹಾದು ಹದೂೋದ ತಕ್ಷಣವದೋ, ತಾವಂದುಕದೂಂಡದೆಕಿಕಂತ ಗಾಳ್ಳಯ ರಭಸ ಜದೂೋರಾಗಿದ್ದ ಎಂದು ಅನೆಸಿತು. ದ್ಾರಿಯು ಸುಷಟವಾಗಿ ಕಾಣುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಸದಿಜ್ಗಳು ಹದೂೋಗಿ ಬ್ಬದಿೆದೆ ಜಾಡು ಬಹು ಬದೋಗ ಹಮ್ದಿಂದ ಮ್ುಚ್ಚುಕದೂಂಡುಬ್ಬಡುರ್ತತದೆವು. ನದಲ್ದ ಉಳ್ಳದ ಭಾಗಕಿಕಂತ ಬಂಡ ಜಾಡು ಹಗುರವಾಗಿರುರ್ತತದುೆದ್ದೋ ಜಾಡನುೆ ಗುರುರ್ತಸಲ್ು ಇದೆ ಒಂದ್ದೋ ದ್ಾರಿ. ಹದೂಲ್ಗಳ ಮೋಲ್ದಲ್ಿ ಹಮ್ದ ಕುಂಟದಗಳು; ಹೋಗಾಗಿ ಭೂಮಿ-ಆಗಸ ಸದೋರುರ್ತತದೆ ಭಾಗ ಕಾಣ್ಸುತತಲ್ದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಟದಲ್ಾ​ಾಟಿನ್ ಅರಣಾಪರದ್ೋದ ಶ ಸಾಮಾನಾವಾಗಿ ಸುಷಟವಾಗಿ ಕಾಣುರ್ತತತುತ; ಆದರದ ಈಗ ಗಾಡಯ ಓಟದಿಂದ ಮೋಲ್ದದೆ ಹಮ್ದ ದೂಳ್ಳನಲ್ಲಿ ಮ್ಬಾಬಗಿ ಆಗದೂಮಮ ಈಗದೂಮಮ ಎಂಬಂತದ ಮಾತರ ಕಾಣುರ್ತತತುತ. ಗಾಳ್ಳ ಎಡಭಾಗದಿಂದ ಬ್ಬೋಸುರ್ತತತುತ, ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿಯ ಜೂಲ್ಲನ ಒಂದು ಭಾಗದ ಮೋಲ್ದ ಬ್ಬೋಸುರ್ತತದೆ ಗಾಳ್ಳ ಕುದುರದಯ ಸರಳಗುಣ್ಕದ ಹಾಕಿದೆ ನವಿರುಗೂದಲ್ ಬಾಲ್ವನುೆ ಕೂಡ ಪಕಕಕದಕ ಸರಿಸುರ್ತತತುತ. ಗಾಳ್ಳ ಬ್ಬೋಸುವ ಕಡದ ಕೂರ್ತದೆ ನಕಿಟನ ಅಗಲ್ ಕಾಲ್ರ್ನ ಕದೂೋಟು ಅವನ ಗಲ್ಿ ಮ್ತುತ ಮ್ೂಗಿನ ಮೋಲ್ದ ಬಂದು ಕೂರುರ್ತತತುತ.

“ಈ ರಸದತ ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ ಜದೂೋರಾಗಿ ಓಡದೂೋದಕದಕ ಸರಿಯಾದ ಅವಕಾಶವನದೆೋ ಕದೂಡಲ್ಿ – ರಸದತ ತುಂಬ ಬರಿೋ

ಹಮ್ ತುಂಬ್ಬದ್ದ” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್; ಅವನಗದ ತನೆ ಕುದುರದಯ ಬಗದೆ ತುಂಬ ಅಭಿಮಾನ. “ಒಂದ್ಲ್ ನಾನು ಪಶೂಟಿನದೂೋಕದಕ ಗಾಡೋಲ್ಲ ಹದೂೋಗಿದ್ದೆ, ಅರ್ಿ ಗಂಟದೋಲ್ಲ, ಅಷದಟ” “ಏನು?” ಎಂದ ನಕಿಟ, ಅವನ ಕಾಲ್ರ್ ಕಿವಿ ಮ್ುಚ್ಚುದೆರಿಂದ್ಾಗಿ ಮಾತು ಸರಿಯಾಗಿ ಕದೋಳ್ಳಸದ್ದ. “ಹಂದ್ದೂಂದ್ಲ್ ನಾನು ಪಶೂಟಿನದೂೋಕದಕ ಗಾಡೋಲ್ಲ ಅರ್ಿ ಗಂಟದೋಲ್ದೋ ಹದೂೋಗಿದ್ದೆ”, ಈ ಸಲ್ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಜದೂೋರಾಗಿ ಹದೋಳ್ಳದ. “ಇದು ಒಳದಿ ಕುದುರದ ಅನದೂೆೋದನದೆೋನೂ ವಿಶ್ದೋಷವಾಗಿ ಹದೋಳದಿೋಬದೋಕಾಗಿಲ್ಿ” ಅಂದ ನಕಿಟ. ಸವಲ್ು ಹದೂತುತ ಅವರು ಮೌನದಿಂದಿದೆರು. ಆದರದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ಗದ ಮಾತನಾಡುವ ಚಪಲ್.

149

“ಆ ಚ್ಚಲ್ಿರದ ಸಾರಾಯಿ ಮಾರಾಟಗಾರನಗದ ವ್ಸೋಡಾಕ ಕದೂಡಬದೋಡ ಅಂತ ನನೆ ಹದಂಡರ್ತೋಗದ ಹದೋಳ್ಳದ್ದ ತಾನದೋ?” ಎಂದು ಹಂದ್ದ ಮಾಡದೆ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ ಜದೂೋರಾಗಿ ಹದೋಳ್ಳದ. ತನೆಂರ್ ಬುದಿಧವಂತ ಹಾಗೂ ಮ್ುಖಾ ವಾಕಿತಯ ಜದೂತದ ಮಾತಾಡುವುದಕದಕ ನಕಿಟನಗದ ಹದಮಮ ಅನೆಸುತದತ ಅನುೆವ ಖಾರ್ತರಯಿತುತ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ಗದ. ತಾನು ಆಡದ ವಿನದೂೋದದ ಮಾರ್ತನ ಬಗದೆ ಅವನಗದ ಸಂತದೂೋಷವಾಗಿತುತ; ಆದರದ ಈ ಮಾತು ನಕಿಟನ ಬಾಯಿಗದ ಅಹತಕರವಾದಿೋತು ಎಂಬ ಸೂಕ್ಷಮ ಅವನಗದ ಅರ್ಿವಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ತನೆ ಯಜಮಾನನ ಮಾತುಗಳು ಕದೋಳ್ಳಸದಿರುವ ಹಾಗದ ಈಗಲ್ೂ ಜದೂೋರಾಗಿ ಬ್ಬೋಸುರ್ತತದೆ ಗಾಳ್ಳ ತಡದಯಿತು. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಚ್ಚಲ್ಿರದ ಸಾರಾಯಿ ಮಾರಾಟಗಾರನ ಬಗದಗಿನ ತನೆ ತಮಾಷದ ಮಾತನುೆ ಮ್ತದೂತಮಮ ಜದೂೋರಾಗಿಯೂ ಸುಷಟವಾಗಿಯೂ ಆಡದ. “ಅದು ಅವರ ವಿಷಯ, ಯಜಮಾನದೋರ . ಅವರ ವಾವಹಾರದಲ್ಲಿ ನಾನು ಮ್ೂಗು ತೂಸದೂೋಿದಿಲ್ಿ. ನಮ್ಮ ಹುಡುಗನನುೆ ಅವಳು ಎಲ್ಲಿೋವರದಗೂ ಚ್ದನಾೆಗಿ ನದೂೋಡದೂಕೋತಾಳದೂೋ ಅಲ್ಲಿೋವರದಗದ ಅವರಿಗದ ದ್ದೋವರು ಒಳದಿೋದು ಮಾಡಲ್ಲ.” “ಅದು ಸರಿಯೋ. ಈ ಬದೋಸಿಗದೋಲ್ಲ ನನಗದೋನಾದೂರ ಕುದುರದ ಕದೂಂಡದೂಕಳೂ ದ ಿೋ ಆಲ್ದೂೋಚನದ ಇದ್ದಯಾ?” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಮಾತು ಬದಲ್ಲಸುತತ. “ಹೌದು, ಬದೋರದ ದ್ಾರಿಯೋ ಇಲ್ಿ” ಎಂದ ನಕಿಟ, ತನೆ ಕಾಲ್ರನುೆ ಕದಳಕದಕ ಸರಿಸಿ, ಯಜಮಾನರ ಕಡದ ಹಂದ್ದ ಬಾಗಿ. ಮಾತುಕತದ ಈಗ ಹದಚು​ು ಆಸಕಿತದ್ಾಯಕವಾದ ವಿಷಯದ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿತುತ. ಹೋಗಾಗಿ ಅದನುೆ ತಪಿುಸುವುದಕದಕ ಅವನಗದ ಇಷಟವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. “ಮ್ಗ ಬದಳ್ಳರ್ತದ್ಾನದ. ಅವನು ತಾನದೋ ಉಳದೂೋದನುೆ ಕಲ್ುತಕದೂೋಬದೋಕಲ್ಿ. ಇದುವರತನಕ ನಾವು ಕುದುರದೋನ ಬಾಡಗದಗದ ತದೂಗದೂೋಬದೋಕಾಗಿತುತ.” “ಅದ್ರಿ, ಒಂದು ಸಣಣ ಗಾತರದೆನೆ ಯಾಕದ ತದೂಗದೂೋಬಾದುಿ? ನಾನದೋನು ಅದಕದಕ ಹದಚ್ಚುಗದ ಕದೋಳಲ್ಿ” ಎಂದು ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಜದೂೋರಾಗಿ ಕೂಗಿ ಹದೋಳ್ಳದ. ಅವನಲ್ಲಿ ಹದೂಸ ಉತಾ್ಹ ತುಂಬ್ಬ ಬಂದಿತುತ; ಅದಕದಕೋ ತನಗದ ಪಿರಯವಾದ ವಾವಹಾರದ, ಅಂದರದ ಕುದುರದ ವಾ​ಾಪಾರದ, ಮಾತು ತದಗದ ದ . ಅವನ ತಲ್ದೋಲ್ದಲ್ಿ ಅದ್ದೋ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡತುತ. “ನೋವದೋನಾದೂರ ಹದಿನದೈದು ರೂಬಲ್ ಕದೂಟದರ ಕುದುರದ ಮಾಕದಿಟ್ನಲ್ಲಿ ಒಂದನೆ ಕದೂಂಡದೂಕೋರ್ತೋನ” ಎಂದ ನಕಿಟ; ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಮಾರಬದೋಕು ಎಂದಿದೆ ಕುದುರದಗದ ಏಳು ರೂಬಲ್ಗಳಷುಟ ಜಾಸಿತಯಾಗತದತ ಅಂದವನಗದ ಗದೂರ್ತತತುತ. ಅಲ್ಿದ್ದ ತನೆ ತಲ್ದಗೋದ ಕಟಿಟದರದ ಇಪುತದೈದು ರೂಬಲ್ಗಳಷುಟ ಬದಲ್ದ ಹದೋಳಾತನದ ಬದೋರದ. ಹಾಗಾದ್ದರ ಇನಾೆರು ರ್ತಂಗಳು ತಾನು ಬದೋರದೋನೂ ಹಣ ಪಡದಯೋದಕದಕ ಸಾರ್ಾವಿರಲ್ಲಲ್ಿ. “ಅದು ತುಂಬ ಒಳದಿ ಕುದುರದ, ಕಣಯಾ. ನನೆ ಒಳದಿೋದಕದಕೋ ನಾನು ಹದೋಳ್ಳತರದೂೋದು. ಬದಖ ರ ುಾನದವ್ ಯಾರಿಗೂ ಕದಟಟದುೆ ಬಯಸದೂೋ ಮ್ನುಷಾ ಅಲ್ಿ. ನಂಗದೋ ನಷಟವಾಗಲ್ಲ ಬ್ಬಡು. ನಾನು ಬದೋರದಯೋರ ರ್ರ ಅಲ್ಿ. ನಜವಾಗೂಿ!” ಗಿರಾಕಿಗಳನೂೆ ವಾ​ಾಪಾರಿಗಳನೂೆ ಒಲ್ಲಸಿಕದೂಳದೂಿೋ ತನೆ ಎಂದಿನ ಪೂಸಿ ಹದೂಡದಯೋ ದನಯಲ್ಲಿ ಹದೋಳ್ಳ. “ಅದು ತುಂಬ ಒಳದಿೋ ಕುದುರದ, ನದೂೋಡು” ಎಂದ ಮ್ತದೂತಮಮ. “ಅದ್ದೋನದೂೋ ಸರಿ” ಎಂದ ನಕಿಟ ನಟುಟಸಿರು ಬ್ಬಡುತತ; ಅವನು ಹದಚು​ು ಹದೋಳದೂದನುೆ ಸಾರ್ಾವಿಲ್ಿ ಅಂತ ಅವನಗದ ಗದೂರ್ತತತುತ. ಮ್ತದೂತಂದು ಸಲ್ ತನೆ ಕಿವಿ ಮ್ತುತ ಮ್ುಖವನುೆ ಮ್ುಚ್ಚುಕದೂಂಡ ಕಾಲ್ರ್ ಅನುೆ ತಕ್ಷಣ ಸರಿಪಡಸಿಕದೂಂಡ.

150

ಆ ಮ್ುಂದಿನ ಅರ್ಿ ಗಂಟದಯ ಪಯಣ ಮೌನದಿಂದ ಕೂಡತುತ. ನಕಿಟನ ಪಕಕದಿದ ಗಾಳ್ಳ ರಭಸವಾಗಿ ಬ್ಬೋಸುರ್ತತತುತ; ಅದು ಹದೂಡದಯುರ್ತತದೆ ಜಾಗದಲ್ದಿೋ ಅವನ ತುಪು​ುಳುಗಂಬಳ್ಳ ಹರಿದುಹದೂೋಗಿತುತ. ಇನೂೆ ಪೂರ್ತಿ ತಣಣಗಾಗದ್ದೋ ಇದೆ ತನೆ ಬಾಯನುೆ ಮ್ುಚ್ಚುದೆ ಕಾಲ್ರ್ ಅನುೆ ಎಳದದುಕದೂಂಡು ಅದನುೆ ಊದಿದ. “ಏನು ಯೋಚನದ ಮಾಡತದಿೆೋಯಾ? ಕರಮಾಶ್ದವ್ಸೋ ಮ್ೂಲ್ಕ ಹದೂೋಗದೂೋಣದೂವೋ ಇಲ್ಿ ನದೋರವಾದ ದ್ಾರಿೋಲ್ಲ ಹದೂೋಗದೂೋಣದೂವೋ?” ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್. ಕರಮಾಶ್ದವ್ಸೋ ಮ್ೂಲ್ಕ ಹದೂೋಗದೂೋ ದ್ಾರಿ ಹದಚು​ು ಪರಿಚ್ಚತವಾದೆದುೆ, ಎರಡೂ ಕಡದ ಎತತರಿಸಿದ ರಸದತ ಸೂಚನದ ನೋಡುವ ತದೂೋರುಗಂಬಗಳನುೆ ನದಟಿಟದೆರು. ನದೋರವಾದ ರಸದತೋಲ್ಲ ಹದೂೋದರದ ಹರ್ತತರವದೋನದೂೋ ಆಗುರ್ತತತುತ, ಆದರದ ಹದಚು​ು ಬಳಕದಯದಲ್ಿ, ಜದೂತದಗದ ರಸದತ ತದೂೋರುಗಂಬಗಳು ಇಲ್ಲಿಲ್ಿ, ಬರಿೋ ಹಮ್ ತುಂಬ್ಬರುರ್ತತತುತ. ನಕಿಟ ಸವಲ್ು ಹದೂತುತ ಯೋಚ್ಚಸಿದ. “ಕರಮಾಶ್ದವ್ಸೋ ದೂರದ ದ್ಾರಿ ಆದೂರ, ಆ ಕಡದ ಹದೂೋಗದೂೋದ್ದೋ ವಾಸಿ” ಎಂದ. “ಆದ್ದರ ನದೋರವಾದ ರಸದತೋಲ್ಲ ಹದೂೋದ್ದರ, ಕಾಡದೂಳಗಿನ ಟದೂಳುಿ ರಸದತ ದ್ಾಟಿದ್ದರ ಆಮೋಲ್ದೋನೂ ತದೂಂದ್ದರ ಇರಲ್ಿ” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್; ಅವನಗದ ಹರ್ತತರದ ದ್ಾರಿಯಲ್ಲಿ ಹದೂೋಗುವುದ್ದೋ ಇಷಟವಾಗಿತುತ. “ನೋವು ಹದೋಳ್ಳದ ಹಾಗದೋ” ಎಂದ ನಕಿಟ ಮ್ತದತ ತನೆ ಕಾಲ್ರ್ ಸರಿಪಡಸಿಕದೂಳುಿತತ. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ತಾನು ಹದೋಳ್ಳದ ಹಾಗದಯೋ ಮಾಡದ. ಅರ್ಿ ವದರ್ಸಟ ದೂರ ಸಾಗಿದ ಮೋಲ್ದ ಒಂದು ನೋಳವಾದ ಓಕ್ ಮ್ರದ ತದೂೋರುಗಂಬ ಇತುತ. ಅದರಲ್ಲಿ ಒಂದ್ದರಡು ಒಣ ಎಲ್ದಗಳು ಜದೂೋತಾಡುರ್ತತದೆವು, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಎಡಕದಕ ರ್ತರುಗಿದರು. ರ್ತರುಗಿದ್ಾಗ ಎದುರುಗಾಳ್ಳ ಇತುತ, ಹಮ್ ಆಗಲ್ದೋ ಬ್ಬೋಳಕದಕ ಶುರುವಾಗಿತುತ. ಗಾಡ ಓಡಸುರ್ತತದೆ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ತನೆ ಗಲ್ಿಗಳನುೆ ಊದಿಸಿಕದೂಂಡು ತನೆ ಮಿೋಸದಯ ಮ್ೂಲ್ಕ ಉಸಿರು ಬ್ಬಡುರ್ತತದೆ. ನಕಿಟ ತೂಕಡಸುವುದಕದಕ ತದೂಡಗಿದ. ಮ್ುಂದ್ದ ಹತುತ ನಮಿಷ ಅವರು ಮೌನದಿಂದಲ್ದೋ ಪಯಣ್ಸಿದರು. ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ

ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಏನದೂೋ

ಹದೋಳಲ್ು ತದೂಡಗಿದ. “ಆೂ ... ಏನು?” ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ ನಕಿಟ ಕಣುಣಬ್ಬಡುತತ. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಉತತರಿಸಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ಬಾಗಿ ಹಂದಕದಕ ನದೂೋಡ ಆಮೋಲ್ದ ಕುದುರದಯ ಮ್ುಂದ್ದ ಕಣುಣ ಹಾಯಿಸಿದ. ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿಯ ಕಾಲ್ುಗಳು ಮ್ತುತ

ಕರ್ತತನ ಭಾಗದಲ್ಲಿ

ಬದವರು ಸಾಲ್ುಗಟಿಟತುತ. ಅದಿೋಗ

ನಡಗದ

ನಧಾನಗದೂಳ್ಳಸಿತುತ. “ಏನಾಯುತ?” ಅಂದ ನಕಿಟ. “ಏನಾಯುತ? ಏನಾಯಾತ?” ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಕದೂೋಪದಿಂದ ಅವನನುೆ ಅಣಕಿಸಿದ. “ತದೂೋರುಗಂಬಗಳದೋ ಕಾಣ್ಸಿತಲ್ಿ. ಎಲ್ದೂಿೋ ದ್ಾರಿ ತಪಿುರಬದೋಕು!” “ಸರಿ, ಗಾಡ ನಲ್ಲಿಸಿ, ನಾನು ಹದೂೋಗಿ ನದೂೋಡತೋನ” ಎಂದು ನಕಿಟ ಗಾಡಯಿಂದ ಹಗುರವಾಗಿ ದುಮ್ುಕಿದ; ಹುಲ್ಲಿನ ಅಡಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿದೆ ಚ್ಾವಟಿಯನುೆ ತದಗದದುಕದೂಂಡು ಗಾಡ ನಂರ್ತದೆ ಎಡಭಾಗದಲ್ಲಿ ರ್ತರುಗಿಕದೂಂಡು ಹದೂೋದ.

151

ಈ ವಷಿ ಹಮ್ ಹದಚ್ಾುಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಹೋಗಾಗಿ ಎಲ್ಲಿ ಬದೋಕಾದರೂ ನಡದದು ಹದೂೋಗಬಹುದ್ಾಗಿತುತ. ಆದರೂ ಕದಲ್ವು ಕಡದಗಳಲ್ಲಿ ಮೊಣಕಾಲ್ುದೆ ಹಮ್ ಬ್ಬದಿೆತುತ, ಅವನ ಬೂಟುಗಳದೂಳಗೂ ಸದೋರಿಕದೂಂಡತು. ತನೆ ಕಾಲ್ು ಹಾಗೂ ಚ್ಾವಟಿಗಳ್ಳಂದ ನದಲ್ಕಾಕಗಿ ತಡಕಾಡುತತ ಅರ್ತತತತ ಹದೂೋದ ಅವನಗದ ಎಲ್ಲಿಯೂ ರಸದತ ಕಾಣಲ್ಲಲ್ಿ. “ಇದು ಹದೋಗಾಯುತ?” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್, ನಕಿಟ ಜಾರುಬಂಡ ಕಡದಗದ ವಾಪಸಾದ್ಾಗ. “ಈ ಕಡದ ರಸದತೋನದೋ ಇಲ್ಿ, ಇನದೂೆಂದು ಕಡದ ಹದೂೋಗಿ ನದೂೋಡದಬೋಕು.” ಎಂದ ನಕಿಟ. “ಮ್ುಂದ್ದ ಏನದೂೋ ಕಾಣ್ಸಿತದ್ದ, ಹದೂೋಗಿ ನದೂೋಡು.” ಏನದೂೋ ಕಪುಗದ ಕಾಣ್ಸುರ್ತತದೆ ಕಡದಗದ ನಕಿಟ ಹದೂೋದ, ಆದರದ ಅದು ಗಾಳ್ಳ ಬ್ಬೋಸಿ ಚಳ್ಳಗಾಲ್ದಲ್ಲಿ ಬದಳಯಿ ದ ಲ್ಿದ ಹದೂಲ್ಗಳ್ಳಂದ ಹದೂತುತ ತಂದಿದುೆ ಹಮ್ದ ಸುತತ ಬ್ಬದಿೆದೆ ಮ್ಣುಣ, ಅದಕದಕ ಬಣಣ ಬಳ್ಳದಿತುತ. ಬಲ್ಗಡದಯಲ್ಲಿಯೂ ಹುಡುಕಿದ ಅವನು ಮ್ತದತ ಗಾಡಯ ಬಳ್ಳ ಹಂದಿರುಗಿದ. ತನೆ ಕದೂೋಟಿನ ಮೋಲ್ದ ಕೂರ್ತದೆ ಹಮ್ವನುೆ ಕದೂಡವಿಕದೂಂಡ, ಬೂಟುಗಳನುೆ ಜಾಡಸಿಕದೂಂಡ, ಮ್ತದತ ಬಂದು ಕೂತ. “ನಾವು ಬಲ್ಗಡದಗದ ಹದೂೋಗಬದೋಕು” ಎಂದ ಅವನು ನಶಿುತವಾಗಿ. “ಮ್ುಂಚ್ದ ಗಾಳ್ಳ ನಮ್ಮ ಎಡದಿಂದ ಬ್ಬೋಸಿತತುತ, ಆದ್ದರ ಈಗ ಎದುರುಗಾಳ್ಳಯಾಗಿದ್ದ. ಗಾಡೋನ ಬಲ್ಕದಕ ಹದೂಡೋರಿ” ಎಂದ ಮ್ತದತ ದೃಢವಾಗಿ. ಅವನ ಸಲ್ಹದಯನುೆ ಸಿವೋಕರಿಸಿದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಗಾಡಯನುೆ ಬಲ್ಕದಕ ರ್ತರುಗಿಸಿದ. ಆದರದ ಅಲ್ಲಿಯೂ ರಸದತ ಕಾಣ್ಸಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವರು ಸವಲ್ು ಹದೂತುತ ಅದ್ದೋ ದಿಕಿಕನಲ್ಲಿ ಮ್ುಂದುವರಿದರು. ಗಾಳ್ಳ ಎಂದಿಗಿಂತ ಹದಚು​ು ಬ್ಬರುಸಾಗಿ ಬ್ಬೋಸುರ್ತತತುತ; ಹಗುರವಾಗಿ ಹಮ್ವೂ ಬ್ಬೋಳುರ್ತತತುತ. “ನಾವು ದ್ಾರಿ ತಪಿುದಿೆೋವಿ ಅಂತ ಕಾಣತದತ, ಯಜಮಾನದೋರ ” ಎಂದ ನಕಿಟ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ, ಖುಷಿಯಿಂದಲ್ದಂಬಂತದ. “ಅದ್ದೋನು?” ಎಂದು ಅವನು ಹಮ್ದ ಹದೂದಿಕದಯ ಕದಳಗದ ಕಾಣ್ಸುರ್ತತದೆ ಆಲ್ೂಗಡದಡಯ ಬಳ್ಳಿಗಳ ಕಡದ ತದೂೋರಿಸುತತ. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಬದವರುರ್ತತದೆ ಕುದುರದ ಲ್ಗಾಮ್ು ಎಳದದು ನಲ್ಲಿಸಿದ, ಕುದುರದಯ ಪಕದಕಗಳು ಬ್ಬರುಸಾದ ಉಸಿರಾಟದಿಂದ್ಾಗಿ ಉಬ್ಬಬ ತಗಿೆ ಮಾಡುರ್ತತದೆವು. “ಏನದು?” “ಗದೂತಾತಗಲ್ಲಲ್ಾವ? ನಾವು ಜರದೂೋವ್ ಅವರ ಹದೂಲ್ದ ಹತರ ಇದಿೆೋವಿ. ನಾವದಲ್ಲಿ ಬಂದುಬ್ಬಟಿವ ನದೂೋಡ.” “ಏನದೋನದೂೋ ಹದೋಳದಬೋಡ” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಕದೂೋಪದಿಂದ. “ಏನದೋನದೂೋ ಅಲ್ಿ, ಯಜಮಾನದೋರ . ಆಗಿರದೂೋದ್ದೋ ಹಾಗದ” ಎಂದುತತರಿಸಿ ನಕಿಟ, “ನಮ್ಮ ಜಾರುಬಂಡ ಆಲ್ೂಗಡದಡ ಹದೂಲ್ದ ಮೋಲ್ದ ಹದೂೋಗಾತ ಇರದೂೋದು ಕಾಣ್ಸಲ್ಾವ? ಇಲ್ಲಿ ತಂದು ಸುರಿದಿರದೂೋ ಆಲ್ೂಗಡದಡ ಬಳ್ಳಿಗಳು ಗುಡದಡಯಾಗಿವದ. ಇದು ಜ಼ಕರದೂೋವ್ ಅವರ ಕಾಖಾಿನದ ಜಾಗ.” “ಅಯಾೋ ದ್ದೋವರದೋ, ನಾವು ಹದೋಗದ ದ್ಾರಿ ತಪಿುದಿವೋ ಅಂತ! ಈಗದೋನಾಮಡದೂೋದು?” “ನಾವು ನದೋರವಾಗದೋ ಹದೂೋಗದಬೋಕು, ಅಷದಟ. ಎಲ್ಾಿದೂರ ಹದೂಲ್ದಿಂದ ಹದೂರಕದಕ ಬರ್ತೋಿವಿ. ಜ಼ಕರದೂೋವ್ ಅವರ ಹದೂಲ್ದ ಹತರ ಅಲ್ಿದಿದೂರ ಇನದೆಲ್ದೂಿೋ ಬಂದಿಬಟಿಟದಿೆೋವಿ” ಎಂದ ನಕಿಟ. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಈ ಮಾತನದೂೆಪಿುದ, ನಕಿಟ ಹದೋಳ್ಳದ ಹಾಗದ ಗಾಡ ಓಡಸಿದ. ಸವಲ್ು ದೂರ ಹೋಗದ ಹದೂೋದರು. ಕದಲ್ವು ಸಲ್ ಅವರಿಗದ ಒಣಭೂಮಿ ಕಾಣ್ಸಿದರದ, ಕದಲ್ವು ಸಲ್ ಹಮ್ಗಟಿಟದೆ ಉಬುಬಗಳ ಮೋಲ್ದ ಸದಿಜ್ಗಳು ಓಡಯಾಡ ಗುರುತಾಗಿದೆ ಜಾಗಗಳು ಎದುರಾದವು, ಕದಲ್ವು ಸಲ್ ಅವರು ಚಳ್ಳಗಾಲ್ದ ಗದೂೋಧಿ ಹದೂಲ್ಗಳನುೆ ಕಂಡರು, ಒಣ 152

ಪುರುಲ್ದಗಳು ಬ್ಬದಿೆದೆ ರಾಶಿಗಳು ಹಾಗೂ ಹಮ್ದಲ್ಲಿ ಸಿಕಿಕಕದೂಂಡು ಗಾಳ್ಳಗದ ಅಲ್ುಗಾಡುರ್ತತದೆ ಹುಲ್ುಿಕಡಡಗಳನುೆ ಕದಲ್ವು ವದೋಳದ ಕಂಡರು. ಕದಲ್ವು ವದೋಳದ ದಟಟವಾಗಿ ಬದಳಗಿದೆ ಹಮ್ರಾಶಿಯು ಎದುರಾಯಿತು, ಅದರ ಮೋಲ್ದೋ ಏನೂ ಕಾಣ್ಸುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಹಮ್ ಮೋಲ್ಲನಂದ ಬ್ಬೋಳುರ್ತತತುತ, ಕದಲ್ವು ವದೋಳದ ಕದಳಗಿನಂದಲ್ೂ ಮೋಲ್ದೋಳುರ್ತತತುತ. ಕುದುರದ ದಣ್ದಿದುೆದು ಎದುೆ ಕಾಣ್ಸುರ್ತತತುತ, ಬದವರಿನಂದ ಅದರ ರದೂೋಮ್ಗಳು ಸುರುಳ್ಳಗಟಿಟ ಮೋಲ್ದಲ್ಿ ಮ್ಂಜು ಮ್ುಸುಕಿತುತ. ಅದಿೋಗ ನಧಾನ ನಡಗದಯಲ್ಲಿ ಸಾಗುರ್ತತತುತ. ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಅದು ಒಂದ್ದಡದ ಮ್ುಗೆರಿಸಿ ಕುಸಿದು ಕುಳ್ಳತುಬ್ಬಟಿಟತು; ಅದ್ದೋನು ಗುಂಡಯೋ ನೋರಿನ ಕುಂಟದಯೋ ಗದೂತಾತಗಲ್ಲಲ್ಿ. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದವಿ ರ ಚ್ ಗಾಡಯನುೆ ನಲ್ಲಿಸಲ್ು ಹಾತದೂರದಯುರ್ತತದೆ, ಆದರದ ನಕಿಟ ಅವನತತ ರ್ತರುಗಿ ಕೂಗಿಕದೂಂಡ: “ಯಾಕದ ನಲ್ಲಿಸಿದಿರ? ದ್ಾರಿಗದ ಬಂದಿದಿೆೋವಿ, ಹದೂೋಗದೂೋಣ. ಏಯ್, ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ, ಮ್ರಿ. ಎದ್ದೆೋಳು, ಓಡು!” ಎನುೆತತ ಸಂತದೂೋಷದಿಂದ ಕುದುರದಗದ ಹದೋಳ್ಳ, ಸದಿಜ್ನಂದ ಕದಳಕದಕ ರ್ಜಗಿದು ತಾನದೋ ಗುಂಡಯಲ್ಲಿ ಬ್ಬದೆ. ಕುದುರದ ತಕ್ಷಣ ಮೋಲ್ದದುೆ ಗುಂಡಯನುೆ ಸರಕಕನದ ಹರ್ತತ ಹಮ್ಗಟಿಟದೆ ದಂಡದಯ ಮೋಲ್ದ ನಂರ್ತತು. ಅದು ಗುಂಡಯೋ, ಯಾರದೂೋ ತದೂೋಡದೆರು. “ನಾವದಲ್ಲಿದಿೆೋವಿೋಗ?” ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್. “ಇಷಟರಲ್ದಿೋ ಗದೂತಾತಗತದತ! ಹದೂೋಗದೂೋಣ, ಎಲ್ಲಿಗಾದೂರ ಹದೂೋಗಿತೋವಲ್ಿ” ಎಂದ ನಕಿಟ ಉತತರವಾಗಿ. “ಇದು ಗದೂಯಾಿಚ್ಚಕನ್ ಕಾಡಲ್ಿವಾ!” ಎಂದು ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಮ್ುಂದ್ದ ಹಮ್ದಲ್ಲಿ ಮೋಲ್ದದುೆ ಕಾಣುರ್ತತದೆ ಏನದೂೋ ಕಪಾುದ ವಸುತವಿನ ಕಡದಗದ ತದೂೋರಿಸುತತ. “ಅದು ಯಾವ ಕಾಡು ಅಂತ ಅಲ್ಲಿಗದ ಹದೂೋದ್ದರ ಗದೂತಾತಗತದತ” ಎಂದ ನಕಿಟ. ಕಾಣ್ಸಿದೆ ಆ ಕಪು​ು ವಸುತವಿನ ಪಕಕದಲ್ಲಿ ಒಣಗಿದ ನೋಳವಾದ ವಿಲ್ದೂೋ ಎಲ್ದಗಳು ಅಲ್ುಗಾಡುರ್ತತದುೆದು ಕಾಣ್ಸಿತು; ಇದರಿಂದ ಅದು ಕಾಡಾಗಿರದ್ದ ವಸರ್ತ ಪರದ್ೋದ ಶ ಅಂತ ಗದೂತಾತಯಿತು; ಆದರದ ಹಾಗದ ಹದೋಳಲ್ು ಅವನು ಇಷಟಪಡಲ್ಲಲ್ಿ. ಆ ಗುಂಡಯಿಂದ ಇನೂೆ ಇಪುತದೈದು ಗಜಗಳಷುಟ ದೂರ ಕೂಡ ಸಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅವರಿಗದ ಎದುರುಗಡದ ಮ್ರಗಳು, ಕಪಾುಗಿ ಕಾಣ್ಸಿತಲ್ಿ, ಅಲ್ದಿೋನದೂೋ ನರಳುವ ದನ ಕದೋಳ್ಳಸಿದ ಹಾಗಾಯುತ. ನಕಿಟ ಊಹಸಿದುೆದು ನಜವದೋ ಆಗಿತುತ: ಅದು ಕಾಡಲ್ಿ, ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಅಲ್ುಗಾಡುರ್ತತದೆ ಎಲ್ದಗಳ ವಿಲ್ದೂೋ ಮ್ರಗಳು. ಅವುಗಳನುೆ ಒಕುಕವ ಕಣದ ಬದುಗಳ ಗುಂಟ ನಟಿಟದುೆದು ಸುಷಟವಾಗಿತುತ. ಕರುಣಾಜನಕವಾಗಿ ನರಳುರ್ತತದೆಂತದ ಸದುೆಮಾಡುರ್ತತದೆ ವಿಲ್ದೂೋ ಮ್ರಗಳ ಹರ್ತತರ ಬಂದ ಕುದುರದ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ತನೆ ಮ್ುಂಗಾಲ್ುಗಳನುೆ ಜಾರುಬಂಡಯ ಎತತರಕೂಕ ಮೋಲ್ಕದಕ ಎರ್ತತ ಹಂಗಾಲ್ುಗಳನುೆ ಎಳದದು ಜಾರುಬಂಡಯನುೆ ತಗಿೆನಂದ ಮೋಲ್ಕದಕಳದ್ ದ ದೂಯುೆ ಎಡಕದಕ ರ್ತರುಗಿತು, ಈಗದರ ಕಾಲ್ುಗಳು ಹಮ್ದಲ್ಲಿ ಹೂತುಹದೂೋಗಲ್ಲಲ್ಿ; ಅವರಿೋಗ ರಸದತಯಲ್ಲಿ ಬಂದಿದೆರು. ‘ಅಬಬ, ಸರಿಯಾಯಿತು, ಆದರದ ಎಲ್ಲಿದ್ದೆೋವ್ಸೋ ದ್ದೋವರದೋ ಬಲ್ಿ!” ಎಂದ ನಕಿಟ. ರಸದತಯಲ್ಲಿ ಕುದುರದ ನದೋರವಾಗಿ ಸಾಗಿತು; ಇನದೂೆಂದು ನೂರು ಗಜಗಳಷುಟ ದೂರ ಹದೂೋಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಮ್ನದಯ ತಡಕದ ಗದೂೋಡದಯಂದು ಅವರಿಗದ ಕಪುಗದ ಗದೂೋಚರಿಸಿತು. ಅದರ ಚ್ಾವಣ್ಯ ಮೋಲ್ದಲ್ಿ ದಟಟವಾಗಿ ಹಮ್ ತುಂಬ್ಬ ಕದಳಕದಕ ಇಳ್ಳಯುರ್ತತತುತ. ಆ ಗುಡಸಲ್ನುೆ ದ್ಾಟಿದ ಮೋಲ್ದ ರಸದತ ಗಾಳ್ಳಗದದುರಾಯಿತು, ಅವರು ಮ್ತದತ ಹಮ್ದ ರಾಶಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಿದರು. ಆದರದ ಮ್ುಂದ್ದ ಎರಡೂ ಬದಿಗಳಲ್ಲಿ ಮ್ನದಗಳ್ಳದೆ ಒಂದು ಗಲ್ಲಿ ಕಾಣ್ಸಿತು. ಗಾಳ್ಳ ಬ್ಬೋಸಿ ಹಮ್ವನುೆ ಹರಡದುೆದು ಸುಷಟವಾಗಿತುತ; ಆಗಿದೂೆ ಅದ್ದೋ. ಹಮ್ದಲ್ಲಿ ಸಾಗುತತ ಗಾಡ ಒಂದು ಬ್ಬೋದಿಗದ ಬಂತು. ಹಳ್ಳಿಯ ಕದೂನದಯ ಮ್ನದ ಹಮ್ಗಟಿಟದೆ 153

ಒಣಗಲ್ದಂದು ಹಾಕಿದೆ ಬಟದಟಗಳು – ಒಂದು ಕದಂಪು ಮ್ತದೂತಂದು ಬ್ಬಳ್ಳ ಅಂಗಿ, ಷರಾಯಿಗಳು, ಕಾಲ್ಲನ ಪಟಿಟಗಳು, ಒಂದು

ಒಳಲ್ಂಗ – ಗಾಳ್ಳಯಿಂದ್ಾಗಿ ಪಟಪಟನದ ಹಾರಾಡುರ್ತತದೆ ಹಗೆ ಕಾಣ್ಸಿತು. ಅದರಲ್ೂಿ ಆ ಬ್ಬಳ್ಳ ಅಂಗಿ ತದೂೋಳುಗಳನುೆ ಹಾಗದ ಹೋಗದ ಆಡಸುತತ ಸಿಕಾಕಪಟದಟ ಅಲ್ುಗಾಡುರ್ತತತುತ. “ಅಲ್ದೂೆೋಡು, ಇಲ್ಿ ಸದೂೋಮಾರಿ ಅರ್ವಾ ಸತತವಳು ಯಾರದೂೋ ವಿಶ್ಾರಂರ್ತಗಾಗಿ ಹದೂೋಗಕದಕ ಮ್ುಂಚ್ದ ಬಟದಟಗಳನದೆೋ ತಗದೂಂಡು ಹದೂೋಗಿಲ್ಿ” ಎಂದ ನಕಿಟ. ಓಲ್ಾಡುರ್ತತದೆ ಅಂಗಿ ಕಡದ ನದೂೋಡುತತ.

3 ಬ್ಬೋದಿಯ ಪರವೋದ ಶದಲ್ಲಿ ಗಾಳ್ಳ ಇನೂೆ ರಭಸವಾಗಿಯೋ ಬ್ಬೋಸುರ್ತತತುತ, ರಸದತಯ ಮೋಲ್ದಲ್ಿ ಹಮ್ ಆವರಿಸಿತುತ, ಆದರದ ಹಳ್ಳಿಯಳಗದ ಎಲ್ಿವೂ ನೋರವದಿಂದಿತುತ, ಬದಚುಗದ ಹತಕರವಾಗಿತುತ. ಒಂದು ಮ್ನದಯ ಮ್ುಂದ್ದ ಮಾತರ ನಾಯಂದು ಹದಂಗುಸದೂಬಬಳ ಮ್ುಂದ್ದ ನಂತು ಬದೂಗಳುರ್ತತತುತ. ಅವಳು ಕದೂೋಟಿನಂದ ತನೆ ತಲ್ದಯನುೆ ಮ್ುಚ್ಚುಕೂ ದ ಂಡು ಎಲ್ಲಿಂದಲ್ದೂೋ ಓಡ ಬಂದವಳು ಗುಡಸಿಲ್ ಬಾಗಿಲ್ ಬಳ್ಳ ಹದೂಸಿತಲ್ಲ್ಲಿ ನಂತು ಹಾದು ಹದೂೋಗುರ್ತತದೆ ಜಾರುಬಂಡಯನುೆ ನದೂೋಡುತತ ನಂತಳು. ಹಳ್ಳಿಯ ನಡುವದ ಹುಡುಗಿಯರು ಹಾಡು ಹದೋಳುರ್ತತದುೆದು ಕದೋಳ್ಳಸುರ್ತತತುತ. ಈ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಗಾಳ್ಳಯ ರಭಸ ಕಡಮ ಇತುತ, ಹಾಗದಯೋ ಹಮ್ ಬ್ಬೋಳುವುದೂ, ಹೋಗಾಗಿ ಕಾವಳ ಕೂಡ ಕಡಮಯೋ. “ಓ, ಇದು ಗಿರಶಿಕನದೂೋ” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್. “ಹಾಗದೋ ಅನ್ತದತ” ಎಂದ ನಕಿಟ. ಅದು ಗಿರಶ್ದೂಕೋನದೋನದೋ ಆಗಿತುತ, ಅಂದರದ ತಾವು ಎಡಭಾಗಕದಕ ತುಂಬ ದೂರ ಬಂದುಬ್ಬಟಟಂತಾಗಿತುತ, ಸುಮಾರು ಆರು ಮೈಲ್ಲ, ಜದೂತದಗದ ತಾವು ಅಂದುಕದೂಂಡ ದಿಕಿಕನಲ್ಾಿಗಿರದ್ದ ತಾವು ಹದೂೋಗಬದೋಕಾಗಿದೆ ಕಡದಗೋದ . ಗಿರಶಿಕನದೂೋದಿಂದ ಗದೂಯಾಿಶಿಕನ್ಗದ ಸುಮಾರು ನಾಲ್ುಕ ಮೈಲ್ಲ ದೂರ. ಹಳ್ಳಿಯ ಮ್ಧದಾ ರಸದತ ನಡುವದಯೋ ನಡದದು ಹದೂೋಗುರ್ತತದೆ ಒಬಬ ನೋಳಕಾಯದ ವಾಕಿತಯಬಬನ ಮೋಲ್ದೋ ಗಾಡ ಹದೂೋಗುವಂತದ ಚಲ್ಲಸಿತು. “ಯಾರು ನೋವು” ಎಂದ ಆ ವಾಕಿತ ಕುದುರದಯನುೆ ಹಡದುಕದೂಂಡು ನಲ್ಲಿಸಿ; ಆದರದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ನನುೆ ಗುರುರ್ತಸಿ ತಕ್ಷಣವದೋ ಮ್ೂಕಿಯನುೆ ಹಡದುಕದೂಂಡು ಹದಜೆದ ಮೋಲ್ದ ಹದಜಯಿ ದ ಡುತತ ಸದಿಜ್ ಹರ್ತತರ ಬಂದು ಚ್ಾಲ್ಕನ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಕೂತ. ಅವನ ಹದಸರು ಇಸಾಯ್ ಅಂತ, ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ಗದ ಪರಿಚ್ಚತನಾಗಿದೆ ಒಬಬ ರದೈತ, ಆ ಪರದ್ೋದ ಶದಲ್ದಿಲ್ಿ ಮ್ಹಾ ಕುದುರದಕಳಿ ಎಂಬ ಕುಖಾ​ಾರ್ತಯನುೆ ಪಡದದಿದೆ. “ಆ, ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್, ಎಲ್ಲಿಗದ ಹದೂೋಗಿತದಿೆೋರಿ?” ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ ಇಸಾಯ್, ಅವನ ಬಾಯಿಂದ ಹದೂಮಿಮದ ವ್ಸೋಡಾಕ ವಾಸನದ ನಕಿಟನನುೆ ಆವರಿಸಿತು. “ನಾವು ಗದೂಯಾಿಶಿಕನ್ಗದ ಹದೂರಟಿದಿವ.” “ನದೂೋಡು, ಎಲ್ಲಿಗದ ಬಂದಿಬಟಿಟದಿೆೋರ ನೋವು? ಮೊೋಲ್ಶನದೂೋವಾಕ ಮ್ೂಲ್ಕ ಹದೂೋಗದಬೋಕಾಗಿತುತ.”

154

“ಹೌದು, ಹದೂೋಗದಬೋಕಾಗಿತುತ, ಆದರದ ಹದೂೋಗಕದಕ ಆಗಲ್ಲಲ್ಿ” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಕುದುರದಯನುೆ ನಲ್ಲಿಸಿಕದೂಂಡು. “ಈ ಕುದುರದ ಒಳದಿ ಮ್ಜಬೂತಾಗಿದ್ದ” ಎಂದ ಇಸಾಯ್, ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ ಕಡದ ಒಂರ್ರ ದೃಷಿಟ ಹಾಯಿಸಿ; ಆನಂತರ ತನೆ ನಪುಣ ಕದೈಯಿಂದ ಕುದುರದಯ ರದೂೋಮ್ಭರಿತ ಬಾಲ್ದವರದಗದ ಗಂಟನುೆ ಬ್ಬಗಿಗದೂಳ್ಳಸಿದ. “ರಾರ್ತರ ಇಲ್ದೋಿ ಇರ್ತೋಿರಾ?” “ಇಲ್ಿ ಮಾರಾಯ, ಮ್ುಂದ್ದ ಹದೂೋಗದಬೋಕು.” “ವಾವಹಾರ ಜದೂೋರಾಗಿರಬದೋಕು. ಇವಯಾಿರು? ಓ, ನಕಿಟ ಸದಟಪಾನಾಚ್ ಅಲ್ಿವಾ!” “ಇನಾ​ಾರು? ಮ್ತದತ ದ್ಾರಿ ತಪುದ್ದೋ ಇಬದೋಿಕಾದ್ದರ ಹದೋಗದ ಹದೂೋಗದಬೋಕು, ಹದೋಳು” ಎಂದು ನಕಿಟ ಪರಶಿೆಸಿದ. “ಇಲ್ಲಿ ದ್ಾರಿ ಹದೋಗದ ತಪುತದತೋಂತ? ಹಂದಕದಕ ರ್ತರುಗಿ ಇದ್ದೋ ಬ್ಬೋದಿೋಲ್ಲ ನದೋರವಾಗಿ ಹದೂೋಗಿ, ಅದ್ಾದ ಮೋಲ್ೂ ನದೋರವಾಗಿಯೋ ಹದೂೋಗಿ. ಎಡಗಡದ ರ್ತರಕದೂಕೋಬದೋಡ. ದ್ದೂಡಡ ದ್ಾರಿ ಸದೋಕದೂೋಿರ್ತೋರಿ, ಆಮೋಲ್ದ ಬಲ್ಕದಕ ರ್ತರುಗಿಕದೂಂಡು ಮ್ುಂದ್ದ ಸಾಗಿ.” “ದ್ದೂಡಡ ದ್ಾರಿೋಲ್ಲ ಹದೋಗದ ರ್ತರುಕದೂಕೋಬದೋಕು, ಬದೋಸಿಗದ ದ್ಾರಿೋಲ್ದೂೋ, ಚಳ್ಳಗಾಲ್ದ ದ್ಾರಿೋಲ್ದೂೋ?” “ಚಳ್ಳಗಾಲ್ದ ದ್ಾರಿೋಲ್ಲ. ರ್ತರುಗಿಕದೂಂಡ ತಕ್ಷಣ ಕದಲ್ವು ಪದೂದ್ದಗಳು ಕಾಣ್ತದವ, ಅವುಗಳ ಎದುರಾಗಿ ಜಾಡು ಕಾಣತದತ

– ಒಂದು ಓಕ್ ತದೂೋರುಗಂಬ ಇದ್ದ, ಅದರಲ್ಲಿ ಒಂದ್ದರಡು ಎಲ್ದಗಳೂ ಇವದ – ಅದ್ದೋ ದ್ಾರಿ.”

ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಕುದುರದಯನುೆ ಹಂದಕದಕ ರ್ತರುಗಿಸಿ ಹಳ್ಳಿಯ ಹದೂರವಲ್ಯದ ಕಡದಗದ ಗಾಡ ಓಡಸಿದ. “ಇವತುತ ರಾರ್ತರ ಇಲ್ದಿೋ ಯಾಕದ ಇಬಾಿದುಿ?” ಇಸಾಯ್ ಕೂಗಿ ಹದೋಳ್ಳದ. ಆದರದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಇದಕದಕ ಉತತರ ಹದೋಳದ್ದ ಕುದುರದಯನುೆ ರ್ತವಿದ. ಮ್ುಂದಿನ ನಾಲ್ುಕ ಮೈಲ್ಲಗಳದು ಒಳದಿ ದ್ಾರಿ, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಎರಡು ಮೈಲ್ಲ ಕಾಡನಲ್ದಿೋ ಇತುತ, ಹದೂೋಗುವುದು ಸುಲ್ಭವಾಗಿತುತ. ಯಾಕಂದರದ ಗಾಳ್ಳಯ ರಭಸವೂ ಕಡಮಯಾಗಿತುತ, ಹಮ್ ಬ್ಬೋಳುವುದೂ ನಂರ್ತತುತ. ಗದೂಬಬರದಿಂದ ಕಪುಗಾಗಿದೆ ಮ್ತುತ ಜನರ ಓಡಾಟದ ಹಳ್ಳಿಯ ಬ್ಬೋದಿಯಲ್ಲಿ ಹದೂೋಗುತತ ಹಗೆದ ಮೋಲ್ದ ಒಣಗಿಹಾಕಿದೆ ಬಟದಟಗಳು ಹಾರಾಡುರ್ತತದುೆ ಸಡಲ್ವಾಗಿ ಹದಪು​ುಗಟಿಟದೆ ಹಮ್ದಿಂದ್ಾಗಿ ಅಂಟಿಕದೂಂಡದೆ ಬ್ಬಳ್ಳ ಅಂಗಿಯ ಮ್ನದಯನುೆ ದ್ಾಟಿ ಮ್ತದತ ಅವರು ವಿಲ್ದೂೋ ಮ್ರಗಳ ನರಳುವಿಕದ ಬರುರ್ತತದೆ ತಾಣಕದಕ ಬಂದು ಬಯಲ್ು ಹದೂಲ್ಗಳ ಪರದ್ೋದ ಶ ಸದೋರಿದರು. ರಭಸದ ಗಾಳ್ಳ ಪೂರ್ತಿ ನಲ್ಿದ್ದ ಇದೆದುೆ ಮಾತರವಲ್ಿ, ಮ್ತತಷುಟ ಬ್ಬರುಸಾದಂತದ ತದೂೋರಿತು. ಜಾರುರ್ತತದೆ ಹಮ್ ರಸದತಯನುೆ ಸಂಪೂಣಿವಾಗಿ ಮ್ುಚ್ಚುಬ್ಬಟಿಟತುತ; ತದೂೋರುಗಂಬಗಳು ಅವರು ದ್ಾರಿ ತಪಿುಲ್ಿದುದನುೆ ಖಚ್ಚತಪಡಸುರ್ತತದೆವು. ಆದರದ ಅವುಗಳು ಕೂಡ ಸುಷಟವಾಗಿ ಕಾಣ್ಸುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ, ಯಾಕಂದ್ದರ ಗಾಳ್ಳ ಅವರ ಮ್ುಖಗಳ್ಳಗದ ರಾಚುರ್ತತತುತ. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ತನೆ ಕಣುಣಗಳನುೆ ಬ್ಬಟುಟಕದೂಂಡು, ತಲ್ದಯನುೆ ತಗೆಸಿಕದೂಂಡು, ದ್ಾರಿಯ ಕುರುಹುಗ:ಳನುೆ ಗಮ್ನಸುತತ ಸಾಗಿದ, ಆದರದ ಅವನು ಮ್ುಖಾವಾಗಿ ಭರವಸದ ಇಟಿಟದುೆದು ಕುದುರದಯ ಜಾಣತನದ ಮೋಲ್ದ, ಹೋಗಾಗಿ ಅದು ತಾನಾಗಿ ಹದೂೋಗಲ್ು ಬ್ಬಟಿಟದೆ. ಕುದುರದ ಕೂಡ ದ್ಾರಿ ತಪುಲ್ಲಲ್ಿ, ರಸದತಯ ಬಾಗು ರ್ತರುವುಗಳಲ್ಲಿ ಎಡಕದಕ ಬಲ್ಕದಕ ರ್ತರುಗುತತ, ತನೆ ಕಾಲ್ಲಂದ ರಸದತಯ ಇರುವಿಕದಯನುೆ ಖಚ್ಚತಪಡಸಿಕದೂಳುಿತತ ಸರಿಯಾಗಿ ಹದೂೋಗುರ್ತತತುತ. ಹೋಗಾಗಿ ಹಮ್ ದಟಟವಾಗಿ ತುಂಬ್ಬದೆರೂ, ಗಾಳ್ಳ ಜದೂೋರಾಗಿದೆರೂ ಒಮಮ ಎಡಗಡದಯಲ್ಲಿ ಒಮಮ ಬಲ್ಗಡದಯಲ್ಲಿ ಇದೆ ರಸದತಯ ಗುರುತನುೆ ಕಾಣಲ್ು ಅವರಿಗದ ಕಷಟವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ.

155

ಹೋಗದೋ ಅವರು ಸುಮಾರು ಹತುತ ನಮಿಷದ ಕಾಲ್ ಪಯಣ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದರು; ಆಗ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಗಾಳ್ಳ ಬ್ಬೋಸಿ ಓರದಯಾಗಿದೆ ಹಮ್ಪಾತದ ಪರದ್ದಯ ಮ್ೂಲ್ಕ ಎಂರ್ದ್ದೂೋ ಕಪು​ು ವಸುತವ್ಸಂದು ಕಣ್ಣಗದ ಬ್ಬತುತ, ಅದು ಕುದುರದಯ ಮ್ುಂದ್ದಯೋ ಚಲ್ಲಸುರ್ತತತುತ. ಅದು ಬದೋರದೋನೂ ಅಲ್ಿ, ಸಹ ಪರಯಾಣ್ಕರಿದೆ ಇನದೂೆಂದು ಜಾರುಬಂಡಯಾಗಿತುತ. ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ ಅದನುೆ ಹಂದ್ದ ಹಾಕಲ್ು ಹದೂೋಗಿ ತನೆ ಕಾಲ್ಲಂದ ಆ ಜಾರುಬಂಡಯ ಹಂಭಾಗವನುೆ ಒದ್ದಯಿತು. “ಮ್ುಂದ್ದ ಹದೂೋಗರಪಾು ... ಯಾರಲ್ಲಿ, ಮ್ುಂದ್ದೋನದೋ ಹದೂೋಗಿ” ಎಂಬ ರ್ವನಗಳು ಒಟಿಟಗೋದ ಆ ಸದಿಜ್ನಂದ ಹದೂರಬ್ಬದೆವು. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಓರದಯಾಗಿ ಸಾಗಿ ಇನದೂೆಂದು ಜಾರುಬಂಡಯನುೆ ಹಂದ್ದ ಹಾಕಿದ. ಅದರಲ್ಲಿ ಮ್ೂವರು ಗಂಡಸರೂ ಒಬುಿ ಹದಂಗಸೂ ಇದೆರು; ಹಬಬ ಮ್ುಗಿಸಿಕದೂಂಡು ವಾಪಸಾಗುರ್ತತದೆವರಂತದ ಕಾಣ್ಸಿತು. ಒಬಬ ರದೈತ ಹಮ್ ದಟಟವಾಗಿ ಕೂರ್ತದೆ ಕುದುರದಯ ಪಿರದಗ ರ ದ ಬದತತದಿಂದ ಹದೂಡದಯುರ್ತತದೆ. ಮ್ುಂದ್ದ ಕೂರ್ತದೆ ಇನೆಬಬರು ಗಂಡಸರು ತಮ್ಮ ತದೂೋಳುಗಳನುೆ ಬ್ಬೋಸಿ ಏನದೂೋ ಕೂಗಿ ಹದೋಳ್ಳದರು. ಮೈಪೂರ್ತಿ ಗುಬುರು ಹಾಕಿಕದೂಂಡು ಹಂದ್ದ ಕೂರ್ತದೆ ಹದಂಗಸು ಹಮ್ದಲ್ಲಿ ಮ್ುಚ್ಚುಹದೂೋಗಿ, ತೂಕಡಸುತತ ಮೋಲ್ದಕದಳಗದ ಕುಲ್ುಕಾಡುರ್ತತದೆಳು. “ಯಾರು ನೋವು” ಎಂದು ಕೂಗಿ ಕದೋಳ್ಳದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್. “... ಕಡದ” ಎಂಬಷುಟ ಮಾತರ ಕದೋಳ್ಳಸಿತುತ. “ಎಲ್ಲಿಂದ ಬರ್ತಿದಿೆೋರಿ?” “... ಕಡದ” ಒಬಬ ರದೈತ ತನಗದ ಸಾರ್ಾವಾಗುವಷುಟ ಜದೂೋರಾಗಿ ಕೂಗಿ ಹದೋಳ್ಳದ್ಾಗಲ್ೂ ಕದೋಳ್ಳಸಿದುೆ ಅಷುಟ ಮಾತರ. ಅವರು ಯಾರು ಎಂಬುದನುೆ ಗುರುರ್ತಸಲ್ಂತೂ ಸಾರ್ಾವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. “ಸರಿ ಮ್ುಂದುವರಿೋರಿ, ಒಳದಿದ್ಾಗಲ್ಲ!” ಎಂದು ಕೂಗಿದ ಮ್ತದೂತಬಬ, ಬದತತದಿಂದ ಕುದುರದಯ ಮೋಲ್ದ ಒಂದ್ದೋ ಸಮ್ನಾಗಿ ಬಾರಿಸುತತ. “ಹಬಬ ಮ್ುಗಿಸಿಕದೂಂಡು ಬರ್ತಿದಿೆೋರಿ ಅಂತ ಕಾಣತದತ?” “ಹದೂೋಗಿ ಹದೂೋಗಿ, ಜದೂೋರಾಗಿ ಸದೈಮ್ನ್! ಮ್ುಂದ್ದ ಹದೂೋಗು, ಜದೂೋರಾಗಿ!” ಸದಿಜ್ಗಳ ಪಕಕಗಳು ಒಂದಕದೂಕಂದು ಡಕಿಕ ಹದೂಡದದವು, ಒಂದರ ಮೋಲ್ದೂಂದು ನುಗದೂೆೋ ಹಾಗದ ಕಾಣ್ಸಿದರೂ, ದೂರ ಸರಿಯುವಂತದ ನದೂೋಡಕದೂಂಡರು; ರದೈತರ ಜಾರುಬಂಡ ಹಂದ್ದ ಬ್ಬತುತ. ಅವರ ಕೂದಲ್ು ತುಂಬ್ಬದ ಡದೂಳುಿ ಹದೂಟದಟಯ ಕುದುರದಯ ಮೋಲ್ದಲ್ಿ ಹಮ್ ಆವರಿಸಿತುತ; ಅದಂತೂ ತಗಿೆನ ಮ್ೂಕಿಯಡಯಲ್ಲಿ ಏದುಸಿರು ಬ್ಬಡುರ್ತತತುತ; ತನೆ ಶಕಿತಯನದೆಲ್ಿ ಬ್ಬಟುಟ ಅದು ಗಾಡಯನದೆಳದಯುರ್ತತತುತ; ಪಾಪ, ಬದತತದ್ದೋಟಿನಂದ ತಪಿುಸಿಕದೂಳಿಲ್ು ಹದಣಗಾಡುತತ ಆಳವಾದ ಹಮ್ದಲ್ಲಿ ತನೆ ಗಿಡಡ ಕಾಲ್ುಗಳನೆಟುಟ ಮೋಲ್ಕದಕ ಕಿೋಳುವಾಗ ಹಮ್ವನುೆ ಮೋಲ್ದಕದಕ ಚ್ಚಮಿಮಸಿ ಸಾಗುರ್ತತತುತ. ಸಣಣ ವಯಸಿ್ನದರಂರ್ತದೆ ಅದರ ಮ್ೂರ್ತ, ಮಿೋನನದರಂತದ ಮೋಲ್ದದೆ ಕದಳತುಟಿ, ಭಯದಿಂದ್ಾಗಿ ಅರಳ್ಳದ ಮ್ೂಗಿನ ಹದೂಳಿಗದಗಳು ಹಾಗೂ ಹಂದ್ದ ಅಂಟಿಕದೂಂಡ ಕಿವಿಗಳು ನಕಿಟನ ಭುಜದ ಬಳ್ಳ ಕದಲ್ ಕ್ಷನಗಳು ನಂರ್ತದುೆ ಆನಂತರ ಹಂದ್ದ ಬ್ಬದಿೆತು.

156

“ಸಾರಾಯಿ ಏನು ಮಾಡತದತ, ನದೂೋಡ. ಆ ಕುದುರದ ಸಾಯೋ ಹಾಗದ ದಣ್ಸಿದ್ಾೆರಲ್ಿ, ಎಂತ ಅಜ್ಞಾನಗಳು!” ಎಂದ ನಕಿಟ. ಕದಲ್ವು ನಮಿಷಗಳ ಕಾಲ್ ದಣ್ದ ಆ ಕುದುರದಯ ಹದಜೆದ ಸಪು​ುಳ ಹಾಗೂ ಅಮ್ಲ್ದೋರಿದೆ ರದೈತರ ಕೂಗಾಟಗಳು ಕದೋಳ್ಳಸುರ್ತತದೆವು. ಬರಬರುತತ ಸದುೆ ಕಡಮಯಾಗಿ, ಕದೂನದಗದ ನಂತದೋ ಹದೂೋಯಿತು. ಹೋಗಾಗಿ ಅವರ ಸುತತ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಗುಯ್ಗುಟುಟರ್ತತದೆ ಗಾಳ್ಳಯ ಶಿಳದಿ ಹಾಗೂ ಗಾಳ್ಳಯಿಂದ ಬದೂೋಳಗಿದೆ ದ್ಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗುವಾಗ ಆಗದೂಮಮ ಈಗದೂಮಮ ಕದೋಳ್ಳಸುರ್ತತದೆ ಜಾರುಬಂಡಯ ಕುಯ್ಗುಟಿಟವಿಕದಯ ಹದೂರತಾಗಿ ಬದೋರಾವುದ್ದೋ ಸದುೆ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಮ್ತದೂತಂದು ಜಾರುಬಂಡ ಜದೂತದ ಮ್ುಖಾಮ್ುಖಿಯಾದದುೆ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ನಲ್ಲಿ ಗದಲ್ುವು ಮ್ೂಡಸಿತುತ. ಆಮೋಲ್ದ ಅವನು ರಸದತಯನುೆ ಖಚ್ಚತಪಡಸಿಕದೂಳಿದ್ದಯೋ ಕುದುರದಯನುೆ ಪುಸಲ್ಾಯಿಸುತತ ಅದರಲ್ಲಿ ನಂಬ್ಬಕದಯಿಟುಟ ಧದೈಯಿವಾಗಿ ಗಾಡ ಚಲ್ಾಯಿಸಿದ. ನಕಿಟನಗದ ಮಾಡಲ್ು ಕದಲ್ಸವಿರಲ್ಲ್ಿ, ಅಂತಹ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತಯಲ್ಲಿ ಮಾಡುರ್ತತದೆಂತದ ತೂಕಡಸುತತ ನದೆಗದಟಿಟದನುೆ ಸರಿದೂಗಿಸಿಕದೂಳುಿರ್ತತದೆ. ಕುದುರದ ತಟಕಕನದ ನಂರ್ತತು, ನಕಿಟ ಮ್ುಂದ್ದ ಮ್ುಗೆರಿಸಿದ. “ಓ, ನಾವು ಮ್ತದತ ದ್ಾರಿ ತಪಿುಬ್ಬಟಿವ!” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್. “ಅದು ಹದೋಗಾಯುತ?” “ಯಾಕದೋಂದ್ದರ, ಎಲ್ೂಿ ತದೂೋರುಗಂಬಗಳದ ಕಾಣ್ಸಿತಲ್ಿ. ಮ್ತದತ ದ್ಾರಿ ಬ್ಬಟುಟ ಬಂದಿರಬದೋಕು ನಾವು. “ಸರಿ, ದ್ಾರಿ ತಪಿುದ್ದರ ಸರಿದ್ಾರಿ ಹುಡುಕದಬೋಕು” ಎಂದು ಒರಟಾಗಿ ನುಡದ ನಕಿಟ ಗಾಡಯಿಂದ ಹದೂರಕದಕ ಹಾರಿ ತನೆ ಪಾರಿವಾಳದೆರಂತಹ ಪಾದಗಳ್ಳಂದ ಮಲ್ುಹದಜದೆಗಳನೆಡುತತ ಮ್ತದತ ಹಮ್ದ ಮೋಲ್ದ ದ್ಾರಿ ಹುಡುಕಿಕದೂಂಡು ಹದೂರಟ. ಈಗ ಕಣಣ ಮ್ುಂದ್ದ ಸವಲ್ು ಹದೂತುತ ಕಣಮರದಯಾಗಿ ತುಂಬ ಹದೂತದತೋ ನಡದದ ಮೋಲ್ದ ಅವನು ವಾಪಸು ಬಂದ. “ಇಲ್ಲಿ ರಸದತ ಇಲ್ಿ. ಮ್ುಂದ್ದ ಇರಬಹುೆ” ಎಂದ ಸದಿಜ್ನದೂಳಕದಕ ಬಂದು. ಆಗಲ್ದೋ ಕತತಲ್ಾಗತದೂಡಗಿತುತ. ಹಮ್ಪೂರಿತ ಗಾಳ್ಳಯ ರಭಸ ಹದಚ್ಾುಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ಕಡಮಯೂ ಆಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ. “ಆ ರದೈತರ ದನ ಮ್ತದತ ಕದೋಳದೂೋ ಹಾಗಾದ್ದರ!” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದವಿ ರ ಚ್. “ಅವರು ನಮ್ಮನೆ ಹಂದ್ದ ಹಾಕಿ ಮ್ುಂದ್ದ ಹದೂೋಗಿಲ್ಿ, ಅಂದ್ದರ ನಾವು ತುಂಬಾನದೋ ದ್ಾರಿ ತಪಿು ಬಂದಿಬದೋಿಕು; ಅರ್ವಾ ಅವರೂ ದ್ಾರಿ ತಪಿುಬದೋಿಕು.” “ಎಲ್ಲಿಗದ ಹದೂೋಗದೂೋದು ನಾವಿೋಗ!” ಎಂದು ಚ್ಚಂರ್ತಸಿದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್. “ಅದ್ಾ​ಾಕದ, ಕುದುರದ ತನಗದ ತದೂೋಚ್ಚದ ದ್ಾರಿೋಲ್ಲ ಸಾಗಲ್ಲ. ಅದು ಸರಿದ್ಾರಿೋಗದ ಕರದದ್ೂ ದ ಯಾತದತ. ಎಲ್ಲಿ, ಲ್ಗಾಮ್ು ನನೆ ಕದೈಲ್ಲ ಕದೂಡ” ಎಂದ ನಕಿಟ. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಅವನಗದ ಲ್ಗಾಮ್ುಗಳನುೆ ಕದೂಟಟ; ಅವನಗೂ ಅದ್ದೋ ಬದೋಕಾಗಿತುತ, ಗವಸು ಹಾಕಿದೆರೂ ಅವನ ಕದೈಗಳು ಜಡುಡಗಟಿಟದೆವು. ನಕಿಟ ಲ್ಗಾಮ್ು ಹಡದ, ಹಡದುಕದೂಂಡದೆ ಅಷದಟ, ಅವುಗಳನುೆ ಆಡಸದ್ದ ಇರಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸುತತ, ತನೆ ನಂಬ್ಬಕದಯ ಕುದುರದಯ ಮೋಲ್ದೋ ಭರವಸದಯಿಟುಟ. ವಾಸತವವಾಗಿಯೂ ಆ ಜಾಣ ಕುದುರದ ತನೆ ಕಿವಿಗಳನುೆ ಒಮಮ ಈ ಕಡದ ಮ್ತದೂತಮಮ ಆ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿಸಿ ಮ್ತದತ ಮ್ುಂದುವರಿಯಲ್ು ತದೂಡಗಿತು.

157

“ಇದಕದಕ ಬರದ್ದೋ ಇರದೂೋದು ಅಂದ್ದರ ಮಾತದೂಂದ್ದೋ. ನದೂೋಡ, ಏನು ಮಾಡತ ಇದ್ದೋಂತ? ಹದೂೋಗಣಣ ಮ್ರಿ, ಹದೂೋಗು! ನಂಗದ ಚ್ದನಾೆಗಿ ಗದೂತುತ. ಅಷದಟೋ, ಹಾಗದೋ ಮಾಡು” ಎಂದ ನಕಿಟ. ಗಾಳ್ಳ ಈಗ ಹಂದಿನಂದ ಬ್ಬೋಸುರ್ತತತುತ ಇದರಿಂದ ಬದಚುಗದನೆಸಿತು. “ಹೌದು, ಆದು ಜಾಣ ಕುದುರದ” ಕಿರಿೆಜ಼್ ಕುದುರದ ಬಲ್ವಾಗದೋನದೂೋ ಇರತದತ, ಆದ್ದರ ಮೊದುೆ. ಆದ್ದರ ಇದು - ನೋವದೋ ನದೂೋಡ ತನೆ ಕಿವಿಗಳ್ಳಂದ ಏನು ಮಾಡತದ್ದೋಂತ! ಅದಕದಕ ಟದಲ್ಲಗಾರಫ಼್ ಏನೂ ಬದೋಕಾಗಿಲ್ಿ, ಒಂದು ಮೈಲ್ಲ ದೂರ ವಾಸನದ ಹಡಯತದತ” ಎಂದು ಕುದುರದಯನುೆ ಮ್ನಸಾರದ ಹದೂಗಳ್ಳದ.

ಇನದೂೆಂದು ಅರ್ಿ ಮೈಲ್ಲ ಹದೂೋಗದೂೋದರದೂಳಗದ ಅದ್ದೋನದೂೋ ಕಪುಗದ ಕಾಣ್ಸಿತು – ಕಾಡದೂೋ ಹಳ್ಳಿಯೋ - ಪುನುಃ

ಬಲ್ಗಡದ ತದೂೋರುಗಂಬಗಳು ಕಾಣ್ಸಿದವು. ತಾವು ಮ್ತದತ ರಸದತಯನುೆ ಸದೋರಿರುವುದು ಸುಷಟವಾಗಿತುತ. “ಅದ್ದೋ ಗಿರಶಿಕನೂ ದ ೋ ಮ್ತದತ” ಎಂದ ನಕಿಟ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಅಚುರಿಯಿಂದ.

ಆಗಿದೂೆ ಅದ್ದೋ – ಅವರ ಎಡಗಡದಗದ ಹಮ್ ಜದೂೋತಾಡುರ್ತತದೆ ಗುಡಸಲ್ು, ಆ ಮ್ುಂದ್ದ ಹಮ್ ಕೂರ್ತದೆ ಅಂಗಿಗಳು, ಷರಾಯಿಗಳು ಇದೆ ಹಗೆ, ನವಾಿಹವಿಲ್ಿದ್ದ ಗಾಳ್ಳಯಲ್ಲಿ ಇನೂೆ ಪಟಪಟಗುಟುಟತತ. ಮ್ತದತ ಅದ್ದೋ ಬ್ಬೋದಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಿದರು, ಮ್ತದತ ಎಲ್ಿ ನಶಶಬೆವಾಗಿತುತ, ಅದ್ದೋ ಬದಚುಗಿನ ವಾತಾವರಣ, ಗದಲ್ುವು, ಮ್ತತದ್ದೋ ಗದೂಬಬರದ ಬಣಣವಾಗಿದೆ ಬ್ಬೋದಿ, ಕಿವಿಗದ ಬ್ಬೋಳುರ್ತತದೆ ಅವದೋ ಹಾಡುಗಳು ಮ್ತುತ ನಾಯಿಯ ಬದೂಗಳುವಿಕದ. ಈಗಾಗಲ್ದೋ ಕತತಲ್ದ ಎಷುಟ ಆವರಿಸಿತದತಂದರದ, ಕದಲ್ವು ಕಿಟಕಿಗಳಲ್ಲಿ ದಿೋಪ ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಂಡತುತ. ಹಳ್ಳಿಯ ಮ್ರ್ಾಭಾಗಕದಕ ಬಂದ್ಾಗ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಕುದುರದಯನುೆ ಎರಡು ಬಾಗಿಲ್ಲದೆ ಇಟಿಟಗದಯಿಂದ ಕಟಿಟದೆ ಮ್ನದಯ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿಸಿ ಅದರ ಮ್ುಂದ್ದ ನಲ್ಲಿಸಿದ. ಹಮ್ದ ಕಾವಳ ಮ್ುಸುಕಿ ಒಳಗಿನಂದ ಬರುರ್ತತದೆ ಬದಳಕಿನಲ್ಲಿ ಹದೂಳದಯುತತ ತದೋಲ್ಾಡುರ್ತತದೆ ಹಮ್ದ ಹಳುಕುಗಳು ತುಂಬ್ಬದ ಕಿಟಕಿಯ ಹರ್ತತರ ಹದೂೋದ ನಕಿಟ ಅದರ ಮೋಲ್ದ ತನೆ ಚ್ಾವಟಿಯಿಂದ ಸದುೆ ಮಾಡದ. “ಯಾರು?” ಎಂದಿತು ಒಳಗಿನಂದ ಸದಿೆಗದ ಉತತರಿಸುತತ. “ಕದರಸಿಟಯಿಂದ, ಬದರಖುಾನದೂೋವ್ ಕುಟುಂಬದವರು, ಕಣಪು. ಒಂದಿೆಮಿಷ ಹದೂರಗದ ಬನೆ” ಎಂದ ನಕಿಟ. ಕಿಟಕಿಯಡದಯಿಂದ ಯಾರದೂೋ ಚಲ್ಲಸಿದಂತಾಯಿತು, ಒಂದ್ದೂೋ ಎರಡದೂೋ ನಮಿಷದ ಬಳ್ಳಕ ನಡುಮ್ನದಯ ಬಾಗಿಲ್ ಬಳ್ಳ ಬಂದು ಸಲ್ಲೋಸಾಗಿ ಬಾಗಿಲ್ು ತದರದದ್ಾಗ ತಲ್ದಬಾಗಿಲ್ ಒಳಗಿನಂದ ಚ್ಚಲ್ಕ ತದಗದದ ಸದ್ಾೆಯಿತು. ಬ್ಬಳ್ಳ ಅಂಗಿಯ ಮೋಲ್ದ ತುಪು​ುಳುಗಂಬಳ್ಳ ಹದೂದೆ ಬ್ಬಳ್ಳಗಡಡದ ಒಬಬ ಮ್ುದುಕ ಕದೈಯಿಂದ ಗಾಳ್ಳಗಡಡಲ್ಾಗಿ ಕದವ್ಸಂದನುೆ ಹಡದುಕದೂಂಡು ಬಾಗಿಲ್ಲಂದ ಹದೂರಬಂದ; ಅವನ ಹಂದ್ದ ಕದಂಪು ಅಂಗಿ ತದೂಟಟ ಒಬಬ ಹುಡುಗ. “ಓ, ನೋನಾ ಆಂಡದರವಿಚ್” ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ ಆ ಮ್ುದುಕ. “ಹೌದಣಣ, ನಾವು ದ್ಾರಿ ತಪಿುಬ್ಬಟಿವ! ಗದೂಯಾಿಶಿಕನ್ಗದ ಹದೂೋಗಬದೋಕೂಂತ ಹದೂರಟಿವ, ಆದ್ದರ ಇಲ್ಲಿಗದ ಬಂದು ಸದೋರಿದಿವ. ಇಲ್ಲಿಂದ್ದೋನದೂೋ ಹದೂರಟಿವ ಆದ್ದರ ಮ್ತದತ ದ್ಾರಿ ತಪಿುತು” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್. “ನದೂೋಡದ್ಾರ, ಹದೋಗದ ದ್ಾರಿ ತಪಿುದಿರಿ ಅಂತ! ಪದಟುರಷಾಕ, ಹದೂೋಗಿ ಗದೋಟ್ ತದಗಿ!” ಎಂದ ಕದಂಪು ಅಂಗಿ ತದೂಟಟ ಹುಡುಗನ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ. “ಸರಿ” ಎನುೆತತ ಲ್ವಲ್ವಿಕದಯ ಮಾತಾಡ ಆ ಹುಡುಗ ಗದೋಟ್ ತದಗದದು ಮ್ತದತ ಒಳಕದಕ ಓಡದ. “ನಾವದೋನೂ ರಾರ್ತರ ಇಲ್ದಿೋ ಉಳದೂಕಳೂ ದ ಿೋದಿಲ್ಿ” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್.

158

“ಇಷುಟ ಹದೂತತಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿಗದ ಹದೂೋಗಿತೋರಿ? ರಾರ್ತರ ಇಲ್ದಿೋ ಇರದೂೋದು ಒಳದಿೋದು!” “ಉಳದೂಕಳೂ ದ ಿೋದ್ದೋನದೂೋ ಸಂತದೂೋಷದ ವಿಷಯವದೋ, ಆದ್ದರ ಹದೂೋಗದಿೋಬದೋಕಾಗಿದ್ದ. ಒಂದು ವಾವಹಾರ, ಅದಕದಕೋ ನವಾಿಹವಿಲ್ಿ.” “ಸರಿ, ಸವಲ್ು ಬದಚಗ ು ಾದೂರ ಮಾಡದೂಕಳ್ಳ. ಟಿೋಗದ ಎಸರು ಈಗಷದಟೋ ಸಿದಧವಾಗಿದ್ದ.” “ಬದಚುಗದ ಮಾಡದೂಕಳೂ ದ ಿೋದ್ಾ? ಸರಿ, ಹಾಗದೋ ಆಗಿ. ಕಗೆತಿದಯೋನೂ ಆಗದೂೋದಿಲ್ಿ. ಬದಳುದಿಂಗಳು ಇರತದತ, ದ್ಾರಿ ಚ್ದನಾೆಗಿ ಕಾಣತದತ. ಬಾ, ನಕಿಟ, ಒಳದೆ ಹದೂೋಗದ ಸವಲ್ು ಹಾಯಾಗದೂೋಣ” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್. “ಆಗಬಹುದು. ದ್ದೋಹ ಬದಚುಗದ ಮಾಡದೂಕಳೂ ದ ಿೋಣ” ಎಂದು ನಕಿಟ ಉತತರವಿತತ. ಅವನು ಚಳ್ಳಯಿಂದ ಸದಡರ್ತ ದ ದೆ, ತನೆ ಕದೈಕಾಲ್ುಗಳನುೆ ಬದಚಗ ು ದ ಮಾಡಕದೂಳುಿವುದು ಆವಶಾಕವಾಗಿತುತ. ಮ್ುದುಕನ ಜದೂತದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಕದೂೋಣದಯಳಕದಕ ಹದೂೋದ; ಪದಟುರಷಾಕ ತದರದದಿದೆ ಗದೋಟ್ ಒಳಕದಕ ನಕಿಟ ಗಾಡ ತಂದು ಹುಡುಗ ಹದೋಳ್ಳದಂತದ ಮ್ುಂಚ್ಾವಣ್ಯ ಹರ್ತತರ ನಲ್ಲಿಸಿದ. ನದಲ್ವದಲ್ಿ ಗದೂಬಬರದಿಂದ ತುಂಬ್ಬತುತ. ಕುದುರದಯ ತಲ್ದಯ ಮೋಲ್ಲನ ನೋಳವಾದ ಸರಗುಣ್ಕದ ತದೂಲ್ದಗದ ಸಿಕಿಕಹಾಕಿಕದೂಂಡತು, ಕದೂೋಳ್ಳಗಳು ಹುಂಜಗಳು ನದ್ದೆಗದ ತದೂಡಗಿದುೆವು, ನಸುಗದೂೋಪದಿಂದ

ತದೂಲ್ದಗದ

ತಮ್ಮ

ಪಂಜಗಳನುೆ

ಬ್ಬಗಿಗದೂಳ್ಳಸಿ

ಕಿಕ್ಕಿಕ್ಗುಟಿಟದುವು.

ಕ್ಷದೂೋಭದಗೂ ದ ಂಡ

ಕುರಿಗಳು

ಸಂಕದೂೋಚಗದೂಂಡು ಗಟಿಟಯಾದ ಗದೂಬಬರದ ಮೋಲ್ದ ಗದೂರಸು ಮಟಿಟ ಪಕಕಕದಕ ಸರಿದುವು. ನಾಯಿ ಕದೂೋಪ ಭಯಗಳ್ಳಂದ ಒಂದ್ದೋ ಸಮ್ನದ ಗುರುಗುಟುಟತತ ಪುಟಟ ಮ್ರಿಯ ಹಾಗದ ಕ್ಷಿೋಣವಾಗಿ ಬದೂಗಳತದೂಡಗಿತು. ನಕಿಟ

ಅವುಗಳದಲ್ಿದರ

ಜದೂತದ

ಮಾತಾಡದ,

ಕ್ಷಮ

ಕದೋಳ್ಳದ,

ಹದಚು​ು

ತದೂಂದರದ

ಕದೂಡುವುದಿಲ್ಿವದಂದು

ಆಶ್ಾವಸನದಯಿತುತ, ಕಾರಣವಿಲ್ಿದ್ದ ಭಯಗದೂಂಡ ಕುರಿಗಳನುೆ ಝಂಕಿಸಿ, ನಾಯಿಯನುೆ ಸಮಾಧಾನಪಡಸಿ ಕುದುರದಯನುೆ ಕಟಿಟ ಹಾಕಿದ. “ಈಗ ಸರಿಹದೂೋಯುತ” ಎನುೆತತ ತನೆ ಬಟದಟಗಳ ಮೋಲ್ಲದೆ ಹಮ್ವನುೆ ಜಾಡಸಿಕದೂಂಡ. “ನದೂೋಡು ಹದೋಗದ ಬದೂಗಳತದತ” ಎಂದ ನಾಯಿಯ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ. “ಸಮಿೆರು, ಮ್ುಂಡದೋದ್ದ, ಯಾವ ಪರಯೋಜನವೂ ಇಲ್ದೆ ಕಷಟಪಡತದಿೆೋ. ನಾವದೋನು ಕಳಿರಲ್ಿ, ಸದೆೋಹತುರ .. ..” “ಇವು ಮ್ೂರೂ ಮ್ನದಗದ ಬುದಿಧ ಹದೋಳದೂೋರು ಅಂತಾರದ” ಎಂದ ಹುಡುಗ. ನಕಿಟ ಹದೂರಗಿದೆ ಜಾರುಬಂಡಯನುೆ ತನೆ ಬಲ್ಲಷಠ ತದೂೋಳುಗಳ್ಳಂದ ಮ್ುಂಚ್ಾವಣ್ಯ ಕದಳಗದ ದಬ್ಬಬದ. “ಅದು ಹಾ​ಾಗದ ಬುದಿಧ ಹದೋಳದೂೋದು?” ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ ನಕಿಟ. “ಹಾಗಂತ ಪುಸತಕದಲ್ಲಿ ಪಿರಂಟಾಗಿದ್ದ. ಕಳಿ ಮ್ನದ ಒಳಕದಕ ನುಗಿೆದರದ, ‘ಎಚುರವಾಗಿರು’ ಅಂತ ನಾಯಿ ಬದೂಗಳತದತ; ‘ಎದ್ದೆೋಳು, ಮ್ನದಗದೂಬಬ ಬದೋಕಾದ ಅರ್ತಥಿ ಬರ್ತಿದ್ಾನದ, ಬರಮಾಡಕದೂಳಿಕಕದ ಸಿದಧನಾಗು’ ಅಂತ ಕದೂೋಳ್ಳ ಕೂಗತದತ” ಎಂದ ಹುಡುಗ ಮ್ುಗುಳೆಗುತತ. ಪದಟುರಷಕನಗದ ಓದುವುದು ಬರದಯುವುದು ಗದೂರ್ತತತುತ, ಶ್ಾಲ್ದಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿದೆ ಒಂದ್ದೋ ಪುಸತಕವಾದ ಪೌಲ್ಸನ್ ಪಹಾವನುೆ ಗಟಿಟಮಾಡಕದೂಂಡದೆ; ಸಮ್ಯ ಸಿಕಾಕಗಲ್ದಲ್ಿ ಸರಿಯಾದ ಮಾತುಗಳನುೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ತದಗದದು ಹದೋಳುವುದು ಅಂದರದ ಅವನಗಿಷಟ, ಅದರಲ್ೂಿ ಕುಡಯುವುದಕದಕ ಏನಾದರೂ ಇವರ್ತತನ ಹಾಗದ ಸಿಕಿಕದ ಸಂದಭಿದಲ್ಲಿ. “ಹೌದ್ೌಾದು” ಎಂದ ನಕಿಟ. “ನಮ್ಗದ ತುಂಬ ಚಳ್ಳಯಾಗಿತಬದೋಿಕು” ಪದಟುರಷಕ ಕದೋಳ್ಳದ.

159

“ನಜ, ಹಾಗದೋ ಆಗಿತದ್”ದ ಎಂದ ನಕಿಟ. ಆಮೋಲ್ದ ಅವರು ಅಂಗಳವನುೆ ದ್ಾಟಿ ಮ್ನದಯಳಕದಕ ಹದೂೋದರು.

4 ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಬಂದಿದೆ ಮ್ನದ ಹಳ್ಳಿಯ ಸಿರಿವಂತ ಮ್ನದಗಳಲ್ದೂಿಂದು. ಈ ಕುಟುಂಬಕದಕ ಐದು ಹಡುವಳ್ಳಗಳ್ಳದುೆವು, ಜದೂತದಗದ ಗುರ್ತತಗದ ನೋಡದೆ ಕದಲ್ವು ಹದೂಲ್ಗಳು. ಅವರ ಬಳ್ಳ ಆರು ಕುದುರದಗಳು, ಮ್ೂರು ಹಸುಗಳು, ಎರಡು ಕರುಗಳು ಹಾಗೂ ಸುಮಾರು ಇಪುತುತ ಕುರಿಗಳೂ ಇದುೆವು. ಈ ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ ಇಪುತದತರಡು ಮ್ಂದಿಯಿದೆರು: ನಾಲ್ುಕ ಮ್ಂದಿ ಮ್ದುವದಯಾಗಿದೆ ಗಂಡು ಮ್ಕಕಳು, ಆರು ಮೊಮ್ಮಕಕಳು (ಅವರಲ್ದೂಿಬಬ ಪದಟುರಷಕ, ಮ್ದುವದಯಾಗಿದೆವನು), ಇಬಬರು ಮ್ರಿಮ್ಕಕಳು, ಮ್ೂರು ಮ್ಂದಿ ಅನಾರ್ರು ಮ್ತುತ ಮ್ೂವರು ಕೂಸುಗಳನುೆ ಹದೂಂದಿದೆ ನಾಲ್ವರು ಸದೂಸದಯಂದಿರು. ಇನೂೆ ಒಡದಯದಿದೆ ಅವಿಭಕತ ಕುಟುಂಬಗಳಲ್ಲಿ ಅದೂ ಒಂದು, ಆದರದ ಇಲ್ಲಿಯೂ ಮ್ುಂದ್ದೂಂದು ದಿನ ವಿರ್ಟನದಗದ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದ್ಾದ ಬ್ಬರುಕುಗಳು ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಂಡದುೆವು, ಅದರ ಮ್ೂಲ್ ಹದಣುಣಮ್ಕಕಳೋದ , ಎಂದಿನಂತದ. ಇಬಬರು ಗಂಡುಮ್ಕಕಳು

ಮಾಸದೂಕೋದಲ್ಲಿದೆರು,

ಸರಕನುೆ

ನೋರಸಾಗಣದ

ಮಾಡುವವರಾಗಿ;

ಒಬಬ

ಸದೈನಾದಲ್ಲಿದೆ.

ಸದಾ

ಮ್ನದಯಲ್ಲಿದೆವರದಂದರದ ಮ್ುದುಕ, ಅವನ ಹದಂಡರ್ತ, ಮ್ನದಯ ವಾವಹಾರ ನದೂೋಡಕದೂಳುಿರ್ತತದೆ ಅವರ ಎರಡನದಯ ಮ್ಗ, ರಜದಗಾಗಿ ಮಾಸದೂಕೋದಿಂದ ಬಂದಿದೆ ಹರಿಯ ಮ್ಗ, ಮಿಕಕ ಹದಂಗಸರು ಮ್ತುತ ಮ್ಕಕಳು. ಕುಟುಂಬದ ಇವರಲ್ಿದ್ದ, ಮ್ಕಕಳಲ್ಲಿ ಒಬಬನಗದ ಗಾಡೆರ್ ಆಗಿದೆ ನದರಯ ದ ಸಂದಶಿಕನದೂಬಬನೂ ಇದೆ. ಕದೂೋಣದಯ ಮೋರ್ಜನ ಮೋಲ್ದ ಮ್ುಸುಕಿದೆ ಒಂದು ದಿೋಪ ನದೋತಾಡುರ್ತತತುತ, ಅದರಡ ಟಿೋಗದ ಸಂಬಂಧಿದಿದ ವಸುತಗಳ ಮೋಲ್ದ ಬದಳಕು ಚ್ದಲ್ಲಿತುತ. ಒಂದು ವ್ಸೋಡಾಕ ತುಂಬ್ಬದ ಸಿೋಸದ, ಮ್ತುತ ಕದಲ್ವು ರ್ತನಸುಗಳು. ಇಟಿಟಗದ ಗದೂೋಡದಗಳನೆಲ್ಿದ್ದ, ದೂರದ ಮ್ೂಲ್ದಯಲ್ಲಿ ನದೋತು ಹಾಕಿದೆ ವಿಗರಹ ಮ್ತತದರ ಬದಿಗಳಲ್ಲಿದೆ ಚ್ಚತರಗಳ ಮೋಲ್ೂ ಬದಳಕು ಬ್ಬದಿೆತುತ. ಮೋರ್ಜನ ಮ್ುಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕಪು​ು ತುಪು​ುಳುಗಂಬಳ್ಳ ಹದೂದೆ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಕೂತ, ತನೆ ಹಮ್ಗಟಿಟದ ಮಿೋಸದಯನುೆ ಕಡಯುತತ, ಸುತತಲ್ೂ ತನೆ ದ್ದೂಡಡ ಹದಿೆನಂತಹ ಕಣುಣಗಳನುೆ ಹಾಯಿಸುತತ. ಅವನ ಪಕಕದಲ್ಲಿ ಮ್ನದಯ ಯಜಮಾನನಾದ ಬಕಕತಲ್ದಯ ಬ್ಬಳ್ಳಗಡಡದ, ಮ್ನದಯಲ್ದಿೋ ನೂತ ಅಂಗಿ ತದೂಟಟ, ಮ್ುದುಕ ಕೂತ. ಅವನ ಪಕಕ ಕೂತವನು ಮಾಸದೂಕೋದಿಂದ ರಜದಗದಂದು ಬಂದಿದೆ ಅವನ ಮ್ಗ, ತದಳುವಾದ ಪಿರಂಟದಡ್ ಅಂಗಿ ತದೂಟಿಟದೆ ಬಲ್ಲಷಠ ಬದನುೆ ವಿಶ್ಾಲ್ವಕ್ಷದ ಯುವಕ. ಆಮೋಲ್ದ ಎರಡನದಯ ಮ್ಗ, ಅವನ ಭುಜಗಳೂ ಹರವಾಗಿದೆವು, ಈಗ ಮ್ನದಯ ವಾವಹಾರ ನಭಾಯಿಸುರ್ತತದೆವನು. ಆ ಬಳ್ಳಕ ಕೂರ್ತದೆವನು ತದಳುವಾದ ಕದಂಚು ಕೂದಲ್ ರದೈತ, ನದರಯ ದ ವನು. ವ್ಸೋಡಕ ಕುಡದು ಏನದೂೋ ಒಂದಷುಟ ರ್ತಂದು, ಇನದೆೋನು ಟಿೋ ತದಗದದುಕದೂಳುಿವುದರಲ್ಲಿದೆರು, ಪಕಕದಲ್ದಿೋ ನದಲ್ದ ಮೋಲ್ಲನ ಅಗಿೆಷಿಟಕಯ ದ ಪಕಕದಲ್ಲಿ ಹಬದ ಸೂಸುರ್ತತದೆ ಟಿೋ ಎಸರಿನ ಪಾತದರಯಿತುತ. ಅಗಿೆಷಿಟಕಯ ದ ಜಾಗದ ಮೋಲ್ಾುಗದ ಅಟಟದ ಮೋಲ್ದ ಮ್ಕಕಳು ಕೂರ್ತರುವುದು ಕಾಣ್ಸುರ್ತತತುತ. ಕದಳ ಅಟಟದಲ್ಲಿ ಒಬಬ ಹದಂಗಸು ತದೂಟಿಟಲ್ದೂಂದರ ಪಕಕ ಕೂರ್ತದೆಳು. ಮ್ುಖದ ತುಂಬ ಅಲ್ಿದ್ದ ತುಟಿಗಳೂ ಸುಕುಕಗಟಿಟದೆ ಮ್ುದಿ ತಾಯಿ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದವಿಚ್ಗದ ಬಡಸುರ್ತತದೆಳು. ನಕಿಟ ಮ್ನದಯಳಗದ ಪರವದೋಶಿಸಿದ್ಾಗ ಆಕದ ವ್ಸೋಡಕ ತುಂಬ್ಬದ ದಪು ಗಾರ್ಜನ ಬಟಟಲ್ನುೆ ಅರ್ತಥಿಗದ ನೋಡುರ್ತತದೆಳು. “ಬದೋಡ ಅನೆಬದೋಡ, ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್, ತಗದೂಳಿಲ್ದೋಬದೋಕು! ಹಬಬ ಸಂತದೂೋಷ ತರಲ್ಲ, ಕುಡಯಿರಿ” ಎಂದಳು. ವ್ಸೋಡಕ ಕಂಡದುೆ ಮ್ತತದರ ವಾಸನದ, ಅದೂ ತನಗದ ಚಳ್ಳ ಹರ್ತತ ದಣ್ದಿರುವಾಗ, ನಕಿಟನ ಮ್ನಸ್ನುೆ ಕಲ್ಕಿತು. ಮ್ುಖ

ಗಂಟುಹಾಕಿಕದೂಂಡು

ತನೆ

ಟದೂೋಪಿ

ಮ್ತುತ

ಕದೂೋಟಿನ 160

ಮೋಲ್ಲದೆ

ಹಮ್ವನುೆ

ಕದೂಡವಿ,

ಯಾರನೂೆ

ಗಮ್ನಸದವನಂತದ ವಿಗರಹದ ಪಕಕ ಹದೂೋಗಿ ನಂತು, ಎದ್ದಯ ಮೋಲ್ದ ಮ್ೂರು ಬಾರಿ ಶಿಲ್ುಬದಯಾಕಾರ ಮಾಡಕದೂಂಡು ತಲ್ದಬಾಗಿದ. ಆಮೋಲ್ದ, ಮ್ನದಯ ಯಜಮಾನನ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ ಅವನಗದ ಮೊದಲ್ು ತಲ್ದಬಾಗಿ, ಆಮೋಲ್ದ ಮೋರ್ಜನ ಮ್ುಂದ್ದ ಕೂರ್ತದೆವರಿಗದಲ್ಿ ವಂದಿಸಿದ; ಆಮೋಲ್ದ ಅಗಿೆಷಿಟಕಯ ದ ಪಕಕದಲ್ಲಿ ‘ಹಬಬ ಹರುಷ ತರಲ್ಲ” ಎಂದು ಹದೋಳುರ್ತತದೆ ಹದಂಗಸರಿಗದ ಬಾಗಿ ವಂದಿಸಿ, ಮೋರ್ಜನ ಕಡದ ನದೂೋಡದ್ದ ಹದೂದಿೆದೆ ಬಟದಟಗಳನುೆ ತದಗಯ ದ ಲ್ು ತದೂಡಗಿದ. “ಮೈಮೋಲ್ದಲ್ಿ ಬ್ಬಳ್ಳ ಮ್ಂಜು ಕೂರ್ತದ್ದಯಲ್ಿ!” ಎಂದ ಹರಿಯ ಮ್ಗ, ನಕಿಟನ ಮ್ುಖ, ಗಡಡ, ಕಣುಣಗಳ ಕಡದ ನದೂೋಡುತತ. ನಕಿಟ ತನೆ ಕದೂೋಟನುೆ ತದಗದದು, ಮ್ತದತ ಒದರಿ, ಅಗಿೆಷಿಟಕದ ಮೋಲ್ದ ತೂಗುಹಾಕಿ ಮೋರ್ಜನ ಬಳ್ಳ ಬಂದ. ಅವನಗೂ ವ್ಸೋಡಕ ಕದೂಟಟರು. ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಅವನಲ್ಲಿ ನದೂೋವು ತುಂಬ್ಬದ ಹಂಜರಿಕದ ಕಾಣ್ಸಿತು; ಬಟಟಲ್ನುೆ ಮೋಲ್ದರ್ತತ ರ್ತಳ್ಳಯಾದ ಸುವಾಸಿತ ಪಾನೋಯವನುೆ ಗಂಟಲ್ಲಗಿಳ್ಳಸಬದೋಕದಂಬಷಟರಲ್ಲಿ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಕಡದಗದ ದೃಷಿಟ ಬ್ಬೋರಿ, ತನೆ ಪರರ್ತಜ್ಞದಯನುೆ ನದನಪಿಸಿಕದೂಂಡ, ಕುಡತಕಾಕಗಿ ತನೆ ಷೂಗಳನುೆ ಮಾರಿದುೆದೂ ನದನಪಾಯಿತು, ಚ್ಚಲ್ಿರದ ಸಾರಾಯಿ ಮಾರಾಟಗಾರ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಸುಳ್ಳದುಹದೂೋದ, ಬದೋಸಿಗದ ಹದೂರ್ತತಗದ ಕುದುರದಯಂದನುೆ ತದಗದದುಕದೂಡುವುದ್ಾಗಿ ತಾನು ಮಾತು ಕದೂಟಿಟದೆ ಮ್ಗನ ನದನಪು ಬಂತು; ನಟುಟಸಿರುಬ್ಬಟುಟ, ವ್ಸೋಡಕ ಬದೋಡವದಂದ. “ನಾನು ಕುಡಯೋದಿಲ್ಿ, ನಮ್ಮ ಒಳದಿತನಕದಕ ನಮ್ಸಾಕರ” ಎಂದ ಮ್ುಖ ಗಂಟಿಕಿಕಕದೂಂಡು, ಆಮೋಲ್ದ ಎರಡನದಯ ಕಿಟಕಿಯ ಬಳ್ಳಯಿದೆ ಬದಂಚ್ಚನ ಮೋಲ್ದ ಹದೂೋಗಿ ಕೂತ. “ಯಾಕದ?” ಎಂದ ಹರಿಯ ಸದೂೋದರ. “ನಾನು ಕುಡಯೋದಿಲ್ಿ” ಎಂದ ನಕಿಟ ತನೆ ಮ್ುಖವನುೆ ಮೋಲ್ದತತದ್ದ, ತನೆ ಗಡಡ ಮಿೋಸದಗಳ ಕಡದ ಕುಡನದೂೋಟ ಬ್ಬೋರಿ, ಅವುಗಳ ಮೋಲ್ದದೆ ಹಮ್ದ ಹಳುಕುಗಳನುೆ ತದಗದ ದ ುಹಾಕುತತ. “ಅವನಗದ ಅದು ಸರಿಹದೂೋಗಲ್ಿ” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ತನೆ ಬಟಟಲ್ಲನ ಪಾನೋಯ ಮ್ುಗಿಸಿ ಕುರುಕುಲ್ು ರ್ತಂಡ ಮಲ್ಿತತ. “ಸರಿ, ಸವಲ್ು ಟಿೋ ತಗದೂೋ ಹಾಗಾದ್ದರ, ಮೈಗದ ಚಳ್ಳ ಹರ್ತತರಬದೋಕು. ಇನೂೆ ಪಾತದರೋಲ್ಲ ನೋರು ಕುದಿೆಲ್ಾವ?” ಎಂದಳು ಮಿದು ಹೃದಯದ ಮ್ನದಯಡರ್ತ. “ರದಡಯಾಯುತ” ಎಂದಳು ಯುವರ್ತಯರಲ್ಲಿ ಒಬಬಳು. ತನೆ ಮೋಲ್ುವಸರದಿಂದ ಕುದಿಯುರ್ತತದೆ ನೋರಿದೆ ಪಾತದರಯನುೆ ಕದಳಗಿಳ್ಳಸಿ ಕಷಟದಿಂದಲ್ದೋ ಅದನುೆ ತಂದು ಮೋರ್ಜನ ಮೋಲ್ಲಟಟಳು. ಈ ಮ್ಧದಾ, ತಾವು ಹದೋಗದ ದ್ಾರಿ ತಪಿುದುೆ, ಈ ಹಳ್ಳಿಗದ ಎರಡು ಸಲ್ ಬಂದದುೆ, ದ್ಾರಿಯಲ್ಲಿ ಕುಡುಕ ರದೈತರು ಎದುರಾದದುೆ - ಎಲ್ಿವನೂೆ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ವಿವರಿಸುರ್ತತದೆ. ಮ್ನದಯವರಿಗದ ಆಶುಯಿವಾಯಿತು, ಅವರದಲ್ಲಿ ದ್ಾರಿ ತಪಿುದುೆ, ಅದು ಹದೋಗಾಯುತ, ಆ ಅಮ್ಲ್ದೋರಿದೆ ರದೈತರು ಯಾರು ಎಂದ್ದಲ್ಿ ಹದೋಳ್ಳ ಅವರು ಮ್ುಂದ್ದ ಯಾವ ದ್ಾರಿಯಲ್ಲಿ ಮ್ುಂದುವರಿಯಬದೋಕು ಅನುೆವುದನುೆ ವಿವರಿಸಿದರು. “ಇಲ್ಲಿಂದ ಒಂದು ಸಣಣ ಮ್ಗುವಾದರೂ ಮೊಲ್ಶನದೂೋವಾಕಗದ ದ್ಾರಿ ತದೂೋಸಿತದತ. ನೋವು ಮಾಡಬದೋಕಾದಿೆಷದಟೋ: ದ್ದೂಡಡದ್ಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬಲ್ಕದಕ ರ್ತರುಗಿ; ಅಲ್ದೂಿಂದು ಪದೂದ್ದ ಇದ್ದ; ನೋವು ಅಲ್ಲಿೋವರದಗದ ಕೂಡ ಹದೂೋಗಿಲ್ಲಿಲ್ಾಿಂತ ಕಾಣತದೋತ ” ಎಂದ ನದರದಮ್ನದಯವನು.

161

“ಇವತುತ ರಾರ್ತರ ಇಲ್ದಿೋ ಇರದೂೋದು ವಾಸಿ. ನಮ್ಗಾಗಿ ಮ್ನದ ಹದಂಗಸರು ಹಾಸಿಗದಗಳನುೆ ಸಿದಧಪಡಸಿಕದೂಡಾತರದ” ಎಂದಳು ಯಜಮಾನರ್ತ ಮ್ನವ್ಸಲ್ಲಕದಯ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ. “ಬದಳ್ಳಗದೆ ಎದೆ ತಕ್ಷಣವದೋ ಹದೂೋಗಬಹುದು, ಆಗ ವಾತಾವರಣ ಹತವಾಗಿರತದತ” ಎಂದ ಮ್ುದುಕ, ತನೆ ಹದಂಡರ್ತ ಹದೋಳ್ಳದ ಮಾತನುೆ ಅನುಮೊೋದಿಸುತತ. “ಇಲ್ಿ ಮಾರಾಯರದೋ, ಬಹಳ ಮ್ುಖಾವಾದ ವಾವಹಾರ! ಒಂದು ಗಂಟದ ತಡವಾದ್ದರ ಒಂದು ವಷಿವಾದೂರ ಸರಿಪಡಸದೂೋದಕಾಕಗಲ್ಿ” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್, ಅವನ ಮ್ನಸ್ಲ್ಲಿ ತದೂೋಪು ಮ್ತತದನುೆ ಕಬಳ್ಳಸಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸುರ್ತತದೆ ವಾ​ಾಪಾರಿಗಳು ಸುಳ್ಳದುಹದೂೋದರು. “ಈಗಲ್ದೋ ಅಲ್ಲಿಗದ ಹದೂರಟುಬ್ಬಡತೋವಿ, ಆಗದ್ದೋ?” ಎಂದ ನಕಿಟನ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ. ನಕಿಟ ಸವಲ್ು ಹದೂತುತ ಉತತರಿಸಲ್ಲಲ್ಿ, ತನೆ ಗಡಡಮಿೋಸದಗಳನಾೆವರಿಸಿದೆ ಹಳುಕುಗಳನುೆ ತದಗಯ ದ ುತತ. “ಇನದೂೆಂದು ಸಲ್ ದ್ಾರಿ ತಪುದಿದ್ದರ ಆಗಬಹುದು” ಎಂದ ನರುತಾ್ಹತನಾಗಿ. ಅವನು

ನರುತಾ್ಹತನಾಗಲ್ು

ಕಾರಣ

ಮ್ನಸು್

ಒಂದಷುಟ

ವ್ಸೋಡಕಕಾಕಗಿ

ಹಂಬಲ್ಲಸುರ್ತತದುೆದು.

ಅದನುೆ

ಅಡಗಿಸಬಲ್ಿದುೆ ಅಂದರದ ಟಿೋ, ಇನೂೆ ಅವನಗದ ಟಿೋ ಕದೂಟಿಟರಲ್ಲಲ್ಿ. “ನಾವು ಆ ರ್ತರುವನುೆ ತಲ್ುಪಬದೋಕು ಅಷದಟ, ಆಮೋಲ್ದ ದ್ಾರಿ ತಪುಕಕದ ಸಾರ್ಾವದೋ ಇಲ್ಿ. ಆಮೋಲ್ದ ರಸದತ ಪೂರ್ತಿ ಕಾಡನ ಮ್ಧದಾ ಹಾದು ಹದೂೋಗತದತ” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್. “ನಮಿಮಷಟ ಇದೆ ಹಾಗದ ಆಗಿ​ಿ, ಯಜಮಾನದೋರ . ಹದೂೋಗಲ್ದೋಬದೋಕಾದ್ದರ ಹದೂರಟುಬ್ಬಡದೂೋಣ.” ಎಂದ ನಕಿಟ ತನಗದ ಈ ಹದೂರ್ತತಗದ ಕದೂಟಟದೆ ಟಿೋ ಬಟಟಲ್ನುೆ ಬಾಯಿಗಿರಿಸಿಕದೂಳುಿತತ. “ಟಿೋ ಕುಡದು ಹದೂರಟುಬ್ಬಡದೂೋಣ.” ನಕಿಟ ಬದೋರದೋನೂ ಹದೋಳದ್ದ ತನೆ ತಲ್ದಯಾಡಸಿದ. ಬಹು ಎಚುರಿಕದಯಿಂದ ಒಂದಷುಟ ಟಿೋಯನುೆ ಸಾಸರದೆ ಬಸಿದುಕದೂಂಡು ತನೆ ಕದೈಗಳನುೆ ಆವಿಯ ಮೋಲ್ದ ಹಡದುಕದೂಂಡು ಬ್ಬಸಿಪುಗದೂಳ್ಳಸಿಕದೂಂಡ; ಅವನ ಕದೈಬದರಳುಗಳು ದುಡಮಯಿಂದ ಊದಿಕದೂಂಡದೆವು. ಆಮೋಲ್ದ ಒಂದು ತುಂಡು ಸಕಕರಯ ದ ನುೆ ಕಚ್ಚುಕದೂಂಡು, ಆರ್ತಥದೋಯರ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ “ನಮ್ಗದ ಒಳದಿಯದ್ಾಗಲ್ಲ” ಎಂದು ಹಬದಯಾಡುರ್ತತದೆ ಪಾನೋಯವನುೆ ಗುಟುಕರಿಸಿದ. “ಯಾರಾದೂರ ಆ ರ್ತರುವಿನವರದಗದ ಬಂದಿದ್ದರ ಚ್ದನಾೆಗಿತುತ” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್. “ಆಗಬಹುದು, ಅದಕದಕೋನಂತದ. ಪದಟುರಷಕ ನಮ್ಮ ಜತದ ಅಲ್ಲಿೋವರದಗೂ ಬತಾಿನದ, ಬ್ಬಡ” ಎಂದ ಹರಿಯ ಮ್ಗ. “ಸರಿ ಹಾಗಾದ್ದರ, ಕುದುರದೋನ ಗಾಡಗದ ಹೂಡು ಮ್ರಿ, ಅದಕಾಕಗಿ ಕೃತಜ್ಞನಾಗಿರ್ತೋಿನ ನಂಗದ.” “ಓ, ಅದ್ದಲ್ಿ ಏನು ಮ್ಹಾ ಬ್ಬಡ, ಆ ಕದಲ್ಸಾನ ಸಂತದೂೋಷವಾಗಿ ಮಾಡಾತನದ” ಎಂದಳು ಆ ಕರುಣಾಮ್ಯಿ ಹದಂಗಸು. “ಪದಟುರಷಕ, ಹದೂೋಗು, ಕುದುರದ ಹೂಡು” ಎಂದ ಹರಿಯಣಣ. “ಸರಿ” ಎಂದ ಪದಟುರಷಕ ಮ್ುಗುಳೆಗದಯಂದಿಗದ; ಸರರನದ ಮೊಳದಗದ ಸಿಕಿಕಸಿದೆ ತನೆ ಟದೂೋಪಿಯನುೆ ತದಗದದುಕದೂಂಡು ಗಾಡ ಕಟಟಲ್ು ಹದೂೋದ. ಕುದುರದಯನುೆ ಸಿದಧಪಡಸುರ್ತತರುವಾಗ ಇವರ ಮಾತು ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಕಿಟಕಿಯವರದಗದ ಬಂದ್ಾಗ ನಂರ್ತದೆ ಕಡದಗದೋ ಮ್ರಳ್ಳತುತ. ಮ್ುದುಕ ಊರ ಹರಿಯನಾದ ನದರಯ ದ ವನಗದ ತಮ್ಮ ಮ್ೂರನದೋ ಮ್ಗನ ಹದಂಡರ್ತಗದ ತಾನು ಒಂದು ಫ಼್ದರಂಚ್ ಶ್ಾಲ್ನುೆ ಕಳ್ಳಸಿದೆರೂ ಅವನು ಮಾತರ ಈ ಹಬಬಕದಕ ತನಗದೋನೂ ಕಳ್ಳಸದ ಬಗದೆ ದೂರುರ್ತತದೆ.

162

“ಈಗಿನ ಕಾಲ್ದ ಮ್ಕಕಳು ತಂದ್ದತಾಯಿಗಳ ಕದೈಗದೋ ಸಿಕದೂಕೋದಿಲ್ಿ” ಎಂದ ಮ್ುದುಕ. “ಅಲ್ದೆ ಅವರು ಇರದೂೋದು ಹದೋಗದ! ಅವರನುೆ ಹಡಯೋಕದಕ ಆಗಲ್ಿ! ಅವರಿಗದ ಎಲ್ಿ ಗದೂತುತ. ಆ ಡದಮೊೋಚ್ಚಕನ್ ಅವರಪುನ ತದೂೋಳನದೆೋ ಮ್ುರಿದ. ಬಹಳ ಜಾಣರಾಗಿರದೂೋದಿರಂದ ಹೋಗದೂೋ ಏನದೂೋ.” ನಕಿಟ ಎಲ್ಿವನೂೆ ಕದೋಳ್ಳಸಿಕದೂಂಡ, ಅವರ ಮ್ುಖಗಳನುೆ ಗಮ್ನಸಿದ, ಅವರ ಮಾತುಕತದಯಲ್ಲಿ ತಾನೂ ಸದೋರಿಕದೂಳಿಬದೋಕದಂಬ ತವಕ ಉಂಟಾಯಿತು, ಆದರದ ಟಿೋ ಕುಡಯೋದರಲ್ಲಿ ಅವನು ನರತನಾಗಿಬ್ಬಟಿಟದೆ, ಹೋಗಾಗಿ ಬರಿೋ ತಲ್ದಯಲ್ಾಿಡಸಿ ಅವರ ಮಾತುಗಳ್ಳಗದ ಒಪಿುಗದ ಕದೂಟಟ. ಒಂದ್ಾದ ಮೋಲ್ದೂಂದು ಬಟಟಲ್ು ಟಿೋಯನುೆ ಬರಿದುಮಾಡ ಮೈಯನದೆಲ್ಿ

ಬ್ಬಸಿಪುಗದೂಳದೂಸಿಕದೂಂಡ,

ಈಗವನಗದ

ಆರಾಮ್

ಅನೆಸಿತು.

ಅದ್ದೋ

ವಿಷಯದ

ಬಗದೆ

–

ಒಡದದ

ಸಂಸಾರಗಳ್ಳಂದ್ಾಗುವ ಹಾನ - ಮಾತು ಬಹಳ ಹದೂತುತ ಮ್ುಂದುವರಿಯಿತು. ಅದ್ದೋನೂ ತಲ್ದಬುಡ ಇಲ್ಿದ ಮಾತುಕತದಯಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಮ್ನದ ಒಡದದುಹದೂೋಗುವ ಪರಶ್ದೆ ಅದು. ಬದೋರದ ಮ್ನದ ಮಾಡುವ ಒತಾತಯ ಹಾಕಿದೆ ಎರಡನದೋ ಮ್ಗ ಮ್ುಖ ಕದಳಗದ ಹಾಕಿಕದೂಂಡು ಮಾತನಾೆಡದ್ದ ಅಲ್ದಿೋ ಕುಳ್ಳರ್ತದೆ. ಆ ಕಹ ವಿಷಯ ಎಲ್ಿರನೂೆ ಆವರಿಸಿತುತ, ಆದರದ ಮ್ನದಯ ಮ್ಯಾಿದ್ದಯ ಕಾರಣದಿಂದ್ಾಗಿ ಅವರು ಯಾರೂ ಹದೂರಗಿನವರ ಮ್ುಂದ್ದ ಆ ವಿಷಯ ಹದಚು​ು ಚಚ್ದಿ ಮಾಡಲ್ಲಲ್ಿ. ಆದರೂ ಆ ಮ್ುದುಕ ತಡದದುಕದೂಳಿಲ್ಾಗದ್ದ, ಕಣಣಲ್ಲಿ ನೋರನುೆ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡು, ತಾನು ಬದುಕಿರುವವರದಗೂ ಪರವರ್ಿಮಾನಕದಕ ಬರುರ್ತತರುವ ತಮ್ಮ ಮ್ನದ ಒಡದಯುವುದಕದಕ ಅವಕಾಶ ಕದೂಡುವುದಿಲ್ಿವದಂದು ಹದೋಳ್ಳ, ಬದೋರದಯೋ ಆದರದ, ಅವರದಲ್ಿ ಬ್ಬೋದಿಯಲ್ಲಿ ಭಿಕ್ಷದ ಬದೋಡುವಂತಾಗುತತದ್ಂ ದ ದು ನುಡದ. “ಮಾಟಿವೋವ್ ಮ್ನದ ಆಯತಲ್ಿ ಹಾಗದೋನದೋ ನಮ್ಗೂ ಆಗತದತ; ಎಲ್ಿ ಒಡದದುಹದೂೋಗಿದ್ಾರದ, ಯಾರ ಹತರವೂ ಏನೂ ಉಳ್ಳದಿಲ್ಿ” ಎಂದ ನದರದಯವನು. “ನಮ್ಗೂ ಹೋಗದೋ ಆಗದಬೋಕೂನದೂೆೋದ್ದೋನಪು ನನ್ ಇಷಟ?” ಎಂದ ಮ್ುದುಕ ತನೆ ಎರಡನದಯ ಮ್ಗನ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ. ಮ್ಗ ಏನೂ ಹದೋಳಲ್ಲಲ್ಿ, ಅಲ್ಲಿನ ಮೌನ ಮ್ುಜುಗರ ತರಿಸುವಂರ್ದುೆ. ಪದಟುರಷಕ ಬಂದು ಆ ಮೌನವನುೆ ಮ್ುರಿದ, ಕುದುರದಯನುೆ ಸಿದಧಪಡಸಿ ಕದಲ್ವು ನಮಿಷಗಳ ಹಂದ್ದ ಗುಡಸಿಲ್ಲಗದ ಬಂದಿದೆವನು ಮಾತುಗಳನದೆಲ್ಿ ಮ್ುಗುಳೆಗುತತ ಕದೋಳ್ಳಸಿಕದೂಂಡು ನಂರ್ತದೆ. “ನಮ್ಮ ಪುಸತಕದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕತದ ಇದ್ದ: ಒಬಬ ತಂದ್ದ ತಮ್ಮ ಮ್ಕಕಳ್ಳಗದ ಕಡಡಗಳ ಒಂದು ಕಟುಟ ಕದೂಟುಟ ಮ್ುರಿೋರಿ ನದೂೋಡದೂೋಣ ಅಂತ ಹದೋಳ್ಳದನಂತದ, ಆದರದ ಹಾಗದ ಮಾಡಕದಕ ಯಾರಿಗೂ ಆಗಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ಕಟಟನುೆ ಬ್ಬಚ್ಚು ಒಂದ್ದೂಂದ್ದೋ ಕಟಿಟ ಬದೋರದ ಮಾಡದ್ಾಗ ಸುಲ್ಭವಾಗಿ ಮ್ುರಿಯಕದಕ ಸಾರ್ಾವಾಯಿತಂತದ. ಅದ್ದೋ ಕತದೋನದೋ ಇಲ್ೂಿ” ಎಂದು ಜದೂೋರಾಗಿ ನಕಕ. “ನಾನು ಸಿದಧವಾಗಿದಿೋನ” ಅಂದ. “ನೋನು ಸಿದಧವಾಗಿದ್ದರ ಹದೂರಡದೂೋಣ. ಬದೋರದಯಾಗದೂೋ ವಿಷಯ, ನೋನದಕದಕ ಅವಕಾಶ ಕದೂಡದಬೋಡ ತಾತ. ನನೆ ಯಜಮಾನಕದೋನಲ್ಲಿ​ಿ ಎಲ್ಿರೂ ಸದೋರಿ ಇಷದಟಲ್ಿ ಸಂಪಾದಿಸಿದಿರ. ಊರ ಪಂಚ್ಾಯಿರ್ತದ್ಾರರ ಹತರ ಹದೂೋಗು; ಏನು ಮಾಡದಬೋಕು ಅಂತ ಹದೋಳಾತರದ.” “ಅವರದೋನದೂೋ ಹಾಗದ ಮಾಡಾತರ.ದ ಆದ್ದರ ಅವರ ಹತರ ಹದೂೋಗಿ ಏನೂ ಮಾಡದೂೋಹಾಗಿಲ್ಿ. ಇವರನೆ ದ್ದವವ ಮಟದೂಕಂಡ ಹಾಗಿದ್ದ.” ಈ ಮ್ಧದಾ ಐದನದೋ ಕಪ್ ಟಿೋ ಮ್ುಗಿಸಿದೆ ನಕಿಟ ಬಟಟಲ್ನುೆ ಬದೂೋರಲ್ು ಹಾಕದ್ದ ಪಕಕಕಿಕರಿಸಿದ, ಆರನದೋ ಬಟಟಲ್ು ಟಿೋ ಕದೂಡುವರದೋನದೂೋ ಎಂಬ ಆಸದ ಅವನಗದ. ಆದರದ ಪಾತದರಯಲ್ಲಿ ಏನೂ ಉಳ್ಳದಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಹೋಗಾಗಿ ಯಜಮಾನಮ್ಮ ಅದಕದಕ 163

ಏನನೂೆ ಬಗಿೆಸಲ್ಲಲ್ಿ. ಅಲ್ಿದ್ದ, ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ತನೆ ವಸುತಗಳನದೆಲ್ಿ ಜದೂೋಡಸಿಕದೂಳುಿರ್ತತದೆ, ಹೋಗಾಗಿ ಏನೂ ಮಾಡುವುದಕಾಕಗದ್ದ ನಕಿಟ ಮೋಲ್ದದುೆ ತನೆ ವಸುತಗಳನೂೆ ಜದೂೋಡಸಿಕದೂಳಿಬದೋಕಾಯಿತು. ಸಕಕರದ ಬದೂೋಗುಣ್ಯಲ್ಲಿ ತಾನು ಹದೂರಗಿಟಿಟದೆ ಸಕಕರದ ಉಂಡದಗಳನುೆ ತದಗದದು ಹಾಕಿ, ಬದವರುರ್ತತದೆ ತನೆ ಮ್ುಖವನುೆ ತದೂಟಿಟದೆ ತುಪು​ುಳುಗಂಬಳ್ಳಯ ಚುಂಗಿನಂದಲ್ದೋ ಒರದಸಿಕದೂಂಡು ತನೆ ಓವರದೂಕೋಟ್ ರ್ರಿಸಿದ. ಎಲ್ಿ ಸಿದಧವಾಗಿ ನೋಳ ಉಸಿರದೂಂದನುೆ ಬ್ಬಟಟ, ಆರ್ತಥದೋಯರಿಗದ ಕೃತಜ್ಞತದ ಹದೋಳ್ಳ ಬರ್ತೋಿನ ಎಂದು ಬದಳಕು ತುಂಬ್ಬದೆ ಬದಚುಗಿನ ಆ ಕದೂೋಣದಯಿಂದ ಹದೂರಬ್ಬದುೆ ಕತತಲ್ು ಕತತಲ್ಾಗಿದೆ ತಲ್ದಬಾಗಿಲ್ ದ್ಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬಂದ. ಅಲ್ಾಿಡುರ್ತತದೆ ಕಿಟಕಿಯ ಬ್ಬರುಕುಗಳ ಮ್ೂಲ್ಕ ಗಾಳ್ಳ ಬ್ಬೋಸುರ್ತತತುತ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಅಂಗಳಕದಕ ಸಾಗಿದ. ಪದಟುರಷಕ ತನೆ ತುಪು​ುಳುಗಂಬಳ್ಳಯನುೆ ಹದೂದುೆ ಲ್ಾಯದ ಮ್ರ್ಾದಲ್ಲಿ ನಂತುಕದೂಂಡ ತನೆ ಪಹಾಪುಸತಕದ ಪದಾವ್ಸಂದನುೆ ಗುನುಗುರ್ತತದೆವನು ಮ್ುಗುಳೆಗುತತ ಹದೋಳ್ಳದ:

ಆಗಸವಡಗಿದ್ದ ಕಾವಳ ಬ್ಬರುಗಾಳ್ಳಯಲ್ಲ ಹಮ್ಸುಳ್ಳಗಳು ಬ್ಬೋಸುತ ಬ್ಬರುಸಾಗಿ ಗುಟುರುರ್ತತದ್ದ ಗೂಳ್ಳಯ ಹಾಗದೂಮಮ ಈಗದು ಅಳುರ್ತದ್ದ ಮ್ಗುವಿನ ರಿೋರ್ತ ನಕಿಟ ಅದನದೂೆಪು​ುವಂತದ ತಲ್ದಯಾಡಸುತತ ಲ್ಗಾಮ್ುಗಳನುೆ ಸರಿಪಡಸಿಕದೂಂಡ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ನನುೆ ಬ್ಬೋಳದೂಕಟಟ ಮ್ುದುಕ ಅವನಗದ ದ್ಾರಿ ತದೂೋರಿಸಲ್ು ತಲ್ದಬಾಗಿಲ್ವರದಗಿನ ದ್ಾರಿಯಲ್ಲಿ ಲ್ಾಟಿೋನು ಹಡದು ಬಂದ. ಆದರದ ಬಂದ ತಕ್ಷಣವದೋ ಅದು ಆರಿ ಹದೂೋಯಿತು. ಗಾಳ್ಳ ಹದಚು​ು ಬ್ಬರುಸಾಗಿರುವುದು ಅಂಗಳದಲ್ದಿೋ ರ್ತಳ್ಳಯುರ್ತತತುತ. ‘ಏನು ಮಾಡದೂೋದು, ಈ ಹವಾಗುಣ ಇದ್ದೋ ರ್ರಾನದೋ! ನಾವು ಅಲ್ಲಿಗದೋ ತಲ್ಪಿತೋವ್ಸೋ ಇಲ್ಿವದೋ ಇಲ್ದೂವೋ. ಆದರದ ಹದೂೋಗದ್ದ ಬದೋರದ ದ್ಾರಿ ಇಲ್ಿ. ವಾವಹಾರ! ಅಲ್ಿದ್ದ, ಸಿದಧ ಬದೋರದ ಆಗಿಬ್ಬಟಿಟದಿೆೋವಿ, ಕಳ್ಳಸದೂಕಡಕದಕ ಹುಡುಗ ಕುದುರದ ಸಿದಧಪಡ್ಕೂ ದ ಂಡು ನಂರ್ತದ್ಾನದ. ದ್ದೋವರ ದಯಯಿದ್ದರ ಹದೂೋಗಿ ತಲ್ಪಿತೋವಿ!’ ಎಂದುಕದೂಂಡ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್. ಅವರು ಹದೂೋಗದ್ದೋ ಇರುವುದ್ದೋ ವಾಸಿ ಎಂದು ಮ್ುದುಕ ಕೂಡ ಆಲ್ದೂೋಚ್ಚಸಿದ, ಆದರದ ಈಗಾಗಲ್ದೋ ಅವರನುೆ ಒಪಿುಸುವುದಕದಕ ಪರಯತೆಪಟುಟ ವಿಫಲ್ವಾಗಿದ್ದ. “ಮ್ತದತ ಅವರಿಗದ ಹದೋಳದೂೋದಿರಂದ ಪರಯೋಜನವಿಲ್ಿ. ನನಗದ ವಯಸಾ್ಗಿರದೂೋದಿರಂದ ಭಯಪಡತೋನದೂೋ ಏನದೂೋ. ಅವರು ಕ್ಷದೋಮ್ದಿಂದ ಹದೂೋಗಿ ತಲ್ುಪಾತರದ. ಕದೂನದ ಪಕ್ಷ ನಾವಾದೂರ ಸರಿಯಾದ ಹದೂರ್ತತಗದ ಮ್ಲ್ಗಕದಕ ಅನುಕೂಲ್ವಾಗತದತ’ ಎಂದುಕದೂಂಡ ಮ್ುದುಕ. ಪದಟುರಷಕನಗದ ಯಾವ ಅಪಾಯವೂ ಕಾಣಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವನಗದ ರಸದತ ಮ್ತತದರ ಸುತುತಮ್ುತತಲ್ಲ್ ದ ಿ ಚ್ದನಾೆಗಿ ಗದೂರ್ತತತುತ. ಗೂಳ್ಳಯ ಹಾಗದ ಗುಟುರು ಹಾಕುವ ಹಮ್ಸುಳ್ಳಗಳ ಬಗದಗಿನ ಸಾಲ್ುಗಳು ಹದೂರಗದ ಏನಾಗಿತದ್ದ ಎನುೆವುದನುೆ ಸಮ್ಪಿಕವಾಗಿ ವಣ್ಿಸುರ್ತತದೆವು, ಅದರಿಂದ ಅವನಗದ ಖುಷಿ ಅನೆಸಿತು. ನಕಿಟನಗದ ಹದೂರಡುವ ಮ್ನಸದ್ೋ ಇಲ್ಿ, ಆದರದ ಅವನಗದ ತನೆ ಅಭಿಪಾರಯಕದಕ ಅಂಟಿಕದೂಳದೂಿೋ ಜಾಯಮಾನವದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ, ಬದೋರದಯವರ ಸದೋವದಯೋ ಅವನ ದಿೋರ್ಿಕಾಲ್ದ ಅನುಭವ. ಹೋಗಾಗಿ ಪರಯಾಣ ಮ್ುಂದುವರಿಯುವುದಕದಕ ಯಾವ ಅಡಡಯೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ.

164

5 ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ತಮ್ಮ ಸದಿಜ್ ಹರ್ತತರ ಹದೂೋಗಿ ನದೂೋಡದರದ ಕತತಲ್ಲ್ಲಿ ಅದನುೆ ಹುಡುಕುವುದ್ದೋ ಕಷಟವಾಯಿತು. ಕದೂನದಗದ ಪತದತ ಹಚ್ಚು ಲ್ಗಾಮ್ು ಹಡದುಕದೂಂಡ. “ಮ್ುಂದಕದಕ ಹದೂೋಗು” ಎಂದು ಕಿರುಚ್ಚದ. ಪದಟುರಷಕ ತನೆ ಕುಳುಿ ಜಾರುಬಂಡಯಲ್ಲಿ ಬಾಗಿ ಕುಳ್ಳತು ಕುದುರದಯನುೆ ಚಲ್ಾಯಿಸಿದ. ಸವಲ್ು ಕಾಲ್ ಕದನದಯುರ್ತತದೆ ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ ತನೆ ಮ್ುಂದ್ದೂಂದು ಹದಣುಣ ಕುದುರದಯಿರುವುದರ ವಾಸನದ ಹಡದು ಅದರ ಹಂದಕದಕ ನಡದಯಿತು; ಎರಡೂ ರಸದತಯಲ್ಲಿ ಸಾಗತದೂಡಗಿದುವು. ಅವರು ಮ್ತದತ ಹಳ್ಳಿಯ ಹದೂರವಲ್ಯದ ಕಡದಗದ ಹಂದಿನ ದ್ಾರಿಯಲ್ದಿೋ ಗಾಡ ಓಡಸಿದರು; ಆದರದ ಒಣಗಲ್ು ಹಗೆದ ಮೋಲ್ದ ಹಾಕಿದೆ ಹಮ್ಗಟಿಟದೆ ಬಟದಟಗಳ ಸಾಲ್ಲದೆ ಅಂಗಳವನುೆ ದ್ಾಟಿದರೂ ಬಟದಟಗಳು ಕಾಣಲ್ಲಲ್ಿ. ಗುಡಸಿಲ್ ಸೂರಿನವರದಗೂ ಬ್ಬೋಳುರ್ತತದೆ ಮ್ಂಜು ಅವನದೆಲ್ಿ ಮ್ುಸುಕಿಬ್ಬಟಿಟತುತ, ಅಲ್ಲಿಂದ ಕದೂನದಯಿಲ್ದಿದಂತದ ಮ್ಂಜು ಸುರಿಯುರ್ತತತುತ. ಮ್ುಂದ್ದ ಹದೂೋದರದ ಅದ್ದೋ ನರಳುವ, ಶಿಳದಿ ಹಾಕುವ ವಿಲ್ದೂೋ ಮ್ರಗಳನುೆ ತೂಗಾಡಸುವ ಗಾಳ್ಳಯ ಬ್ಬೋಸಾಟ. ಈ ರಿೋರ್ತ ಅವರು ಮೋಲ್ೂ ಕದಳಗೂ ಆವರಿಸಿದೆ ಮ್ಂರ್ಜನ ಸಾಗರವನುೆ ಹದೂಕಕರು. ಗಾಳ್ಳ ಎಷುಟ ಬ್ಬರುಸಾಗಿತದತಂದರದ

ಪರಯಾಣ್ಕರು

ಒಂದು

ದಿಕಿಕನಂದ

ಇನದೂೆಂದು

ದಿಕಿಕಗದ

ರ್ತರುಗುವಂತಾಗುರ್ತತತುತ,

ಸದಿಜ್ಗಳನುೆ

ರ್ತರುಗುಮ್ುರುಗಾಗಿಸುರ್ತತತುತ, ಕುದುರದಗಳನುೆ ಪಕಕಕಕದ ಸರಿಸಿಬ್ಬಡುರ್ತತತುತ. ಪದಟುರಷಕ ತನೆ ಕುದುರದಯನುೆ ಚಲ್ಾಯಿಸುತತ ದ್ಾಪುಗಾಲ್ಲಡುತತ ಮ್ುಂದ್ದ ಸಾಗುತತ ಜದೂೋರಾಗಿ ಕೂಗಾಡುರ್ತತದೆ. ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ ಅದರ ಹಂದ್ದ ನುಗುೆರ್ತತತುತ. ಇದ್ದೋ ರಿೋರ್ತ ಸುಮಾರು ಹತುತ ನಮಿಷಗಳು ಸಾಗಿದ ಮೋಲ್ದ, ಪದಟುರಷಕ ಹಂದಕದಕ ರ್ತರುಗಿ ಏನದೂೋ ಕೂಗು ಹಾಕಿದ. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ಗಾಗಲ್ಲೋ ನಕಿಟನಗಾಗಲ್ಲೋ ಗಾಳ್ಳಯ ರಭಸದಿಂದ್ಾಗಿ ಏನೂ ಕದೋಳ್ಳಸದಂತಾಗಿತುತ, ಆದರದ ತಾವು ರ್ತರುವಿಗದ ಬಂದಿದ್ದೆೋವದಂಬುದು ರ್ತಳ್ಳಯಿತು. ಪದಟುರಷಕ ವಾಸತವವಾಗಿ ಬಲ್ಕದಕ ರ್ತರುಗಿದೆ, ಈಗ ಗಾಳ್ಳಯು ಪಕಕದಿಂದ ಅವರ ಮ್ುಖಗಳ್ಳಗದೋ ರಾಚುರ್ತತತುತ. ಮ್ಂರ್ಜನ ತದರದಯ ಮ್ೂಲ್ಕ ಏನದೂೋ ಕಪುಗಿನ ವಸುತ ಬಲ್ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಅವರಿಗದ ಗದೂೋಚರಿಸಿತು. ಅದ್ದೋ ರ್ತರುವುನಲ್ಲಿದೆ ಪದೂದ್ದ. “ಸರಿ ಹಾಗಾದ್ದರ, ಒಳದಿೋದ್ಾಗಲ್ಲ!” “ಥಾ​ಾಂಕ್ ಯೂ, ಪದಟುರಷಕ!” “ಆಗಸವಡಗಿದ್ದ ಕಾವಳ ಬ್ಬರುಗಾಳ್ಳಯಲ್ಲ” ಎಂದು ಕೂಗುತತ ಪದಟುರಷಕ ಕಣಮರದಯಾದ. “ಅವನಲ್ದೂಿಬಬ ಕವಿಯಿದ್ಾೆನದ!” ಎಂದು ಉದೆರಿಸಿದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದವಿ ರ ಚ್ ಲ್ಗಾಮ್ುಗಳನದೆಳದಯುತತ. “ಹೌದು, ಬಹಳ ಒಳದಿೋ ಹುಡುಗ, ನಜವಾದ ಒಕಕಲ್ುಮ್ಗ” ಎಂದ ನಕಿಟ. ಅವರು ಮ್ುಂದ್ದ ಸಾಗಿದರು. ತನೆ ಮೈಯ ಸುತತಲ್ೂ ಕದೂೋಟನುೆ ಬ್ಬಗಿಗದೂಳ್ಳಸಿಕದೂಳುಿತತ ನಕಿಟ ತಲ್ದಯನುೆ ಹದಗಲ್ ಮೋಲ್ದ ಎಷುಟ ಒತಾತಗಿ ಒರ್ತತಕೂ ದ ಂಡು ಕೂತನದಂದರದ ಅವನ ಕಿರು ಗಡಡ ತನೆ ಕದೂರಳನಾೆವರಿಸಿತು. ಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ಟಿೋಯನುೆ ಮ್ಸುತ ಕುಡದು ತಂದುಕದೂಂಡದೆ ಮೈಯ ಬ್ಬಸುಪನುೆ ಕಡಮಗದೂಳ್ಳಸಿಕದೂಳಿದಂತದ ಸುಮ್ಮನದ ಕೂತ. ಅವನದದುರಿಗದ ಜಾರುಬಂಡಯ ಮ್ೂಕಿಯಿಂದ್ಾದ ನದೋರ ಗದರಗ ದ ಳು ಕಾಣುರ್ತತದುೆವು; ಬಹಳ ಜನ ಓಡಾಡದೂೋ ರಸದತಯೋನದೂೋ ಅದು ಎಂಬ ಭರಮಯನೆದು ಅವನಲ್ುಿಂಟುಮಾಡುರ್ತತತುತ. ಕುದುರದಯ ಅರ್ತತತತ ಆಡುರ್ತತದೆ ಬಾಲ್ದ ಬದಿಗಿನ ಪಿರದಗ ರ ಳು ಒಂದ್ದಡದ ಕಾಣ್ಸುರ್ತತದೆರದ, ಮ್ತದೂತಂದ್ದಡದ ಮ್ುಂದ್ದ ಅದರ ಓಲ್ಾಡುವ ಕತುತ ಮ್ತುತ ಮ್ೂಕಿಯ ಎತತರದ ಅಂಚು ಕಾಣ್ಸುರ್ತತದೆವು. ಆಗಾಗ ಅವನಗದ 165

ದ್ಾರಿಯ ಗುರುತುಗಳು ಕಣ್ಣಗದ ಬ್ಬೋಳುರ್ತತದೆವು, ಇದರಿಂದ್ಾಗಿ ತಾವಿನೂೆ ರಸದತಯಲ್ದಿೋ ಸಾಗುರ್ತತದ್ದೆೋವದಂಬ ಭರವಸದಯನುೆ ಹುಟಿಟಸುರ್ತತದೆವು, ಹೋಗಾಗಿ ಯಾವ ಯೋಚನದಗೂ ಆಸುದವಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಜಾರುಬಂಡಯನುೆ ಮ್ುಂದ್ದ ಚಲ್ಾಯಿಸುತತ. ರಸದತಯನೆನುಸರಿಸಲ್ು ಕುದುರದಯ ಹದೂಣದಗದೋ ಬ್ಬಟಿಟದೆ. ಆದರದ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ದೂಿಂದಷುಟ ಹದೂತುತ ವಿಶ್ಾರಂರ್ತ ಪಡದದಿದೆರೂ ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ ಮಾತರ ಒಲ್ಿದ ಮ್ನಸಿ್ನಂದ್ದಂಬಂತದ ಓಡುರ್ತತತುತ, ಅಲ್ಿದ್ದ ಈಗದೂಮಮ ಆಗದೂಮಮ ದ್ಾರಿಬ್ಬಟುಟ ಹದೂೋಗುರ್ತತದೆಂತದಯೂ ತದೂೋರುರ್ತತತುತ. ಹೋಗಾಗಿ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಅದನುೆ ಪದ್ದೋ ಪದ್ದೋ ಸರಿದ್ಾರಿಗದ ತರಬದೋಕಾಗುರ್ತತತುತ. “ಬಲ್ಗಡದ ಒಂದು ತದೂೋರುಗಂಬ ಇದ್ದ, ಇನದೂೆಂದು ಅಲ್ಲಿ, ಅಲ್ದೋಿ ಮ್ೂರನದೋದು” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಎಣ್ಸುತತ ಹದೂೋದ. ತನೆ ಮ್ುಂದ್ದೋನದೂೋ ಕಪುಗದ ಕಾಣ್ಸಿದೆರಿಂದ ‘ಇಲ್ಲಿ ಕಾಡು ಬದೋರದ ಇದ್ದ’ ಎಂದುಕದೂಂಡ. ಆದರದ ಅವನಗದ ಕಾಡನಂತದ ಕಾಣ್ಸಿದುೆ ಒಂದು ಪದೂದ್ದ ಅಷದಟ. ಆ ಪದೂದ್ದಯನೆವರು ದ್ಾಟಿ ಮ್ುಂದ್ದ ಸುಮಾರು ನೂರು ಗಜಗಳಷುಟ ದೂರ ಸಾಗಿದರು, ಆದರದ ಅಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕನದೋ ತದೂೋರುಗಂಬವಾಗಲ್ಲೋ ಕಾಡಾಗಲ್ಲೋ ಕಾಣ್ಸಲ್ಲಲ್ಿ. ‘ನಾವು ಆದಷುಟ ಬದೋಗ ಕಾಡನುೆ ತಲ್ುಪಬದೋಕು’ ಎಂದುಕದೂಂಡ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್. ಕುಡದಿದೆ ಟಿೋ ಮ್ತುತ ವ್ಸೋಡಾಕದಿಂದ ಉದಿಸಿದೆ ಚ್ದೈತನಾದಿಂದ್ಾಗಿ ನಲ್ಿದ್ದ ಲ್ಗಾಮ್ುಗಳನಾೆಡಸಿದ, ವಿಧದೋಯತದಯಿಂದ ಕುದುರದ ಒಡದಯನ ಆಣರ್ತಯನುೆ ಪಾಲ್ಲಸಿತು. ಒಮಮ ತೂಗಾಡುತತ, ಒಮಮ ನಧಾನಗರ್ತಯಲ್ಲಿ ಮ್ುಂದರಿಯುತತ ಯಜಮಾನ ಸೂಚ್ಚಸಿದ ದ್ಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಿತುತ, ಆದರದ ತಾನು ಸರಿಯಾದ ದಿಕಿಕನಲ್ಲಿ ಹದೂೋಗುರ್ತತಲ್ಿವದಂದು ರ್ತಳ್ಳದಂರ್ತತುತ. ಹೋಗದೋ ಹತುತ ನಮಿಷ ಸಾಗಿದ ನಂತರವೂ ಕಾಡು ಕಂಡುಬರಲ್ಲಲ್ಿ. “ಓ, ಈಗ ಮ್ತದತ ದ್ಾರಿ ತಪಿುಬ್ಬಟಿಟದಿೆೋವಲ್ಿ” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದವಿ ರ ಚ್ ಕುದುರದಯನುೆ ಜಗಿೆ ನಲ್ಲಿಸಿ. ನಕಿಟ ಮಾತನಾಡದ್ದ ಸದಿಜ್ನಂದ ಹದೂರಬಂದ. ಗಾಳ್ಳ ರಭಸವಾಗಿ ಬ್ಬೋಸಿ ಮೈಗದೋ ಮರ್ತತಹಾಕಿದಂರ್ತದೆ ಜದೂತದಗದ ಹರಿದುಹದೂೋದಂರ್ತದೆ ತನೆ ಕದೂೋಟನುೆ ಭದರವಾಗಿ ಹಡದುಕದೂಂಡು, ಒಂದು ಕಡದಯಿಂದ ಇನದೂೆಂದು ಕಡದ ರ್ತರುಗುತತ ಹಮ್ದಲ್ಲಿಯೋ ದ್ಾರಿ ಹುಡುಕಲ್ು ತದೂಡಗಿದ. ಮ್ೂರು ನಾಲ್ುಕ ಬಾರಿ ಅವನು ಕಣಮರಯ ದ ಾಗಿದೆ. ಕದೂನದಗದ ಅವನು ವಾಪಸಾಗಿ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ನಂದ ಲ್ಗಾಮ್ನುೆ ತನೆ ಕದೈಗದ ತದಗದದುಕದೂಂಡ. “ನಾವು ಬಲ್ಗಡದಗದ ಹದೂೋಗದಬೋಕು” ಎಂದ ಗಡುಸಾಗಿ, ಖಚ್ಚತ ದನಯಿಂದ ಅ ಕಡದ ಕುದುರದಯನುೆ ರ್ತರುಗಿಸುತತ. “ಬಲ್ಗಡದಗದ ಹದೂೋಗದಬೋಕಾದ್ದರ, ಬಲ್ಕದಕೋ ಹದೂೋಗು” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್, ನಕಿಟನಗದ ಲ್ಗಾಮ್ುಗಳನದೂೆಪಿುಸಿ. ಕದೈಗಳನುೆ ಗವಸುಗಳದೂಳಗದ ಬ್ಬಗಿಗದೂಳ್ಳಸಿಕದೂಳುಿತತ. ನಕಿಟ ಉತತರ ಕದೂಡಲ್ಲಲ್ಿ. “ಅಯಾ​ಾ ಗದಳಯ ದ , ಸವಲ್ು ಉತಾ್ಹ ತಗದೂೋ” ಎಂದ ಕುದುರದಯನುೆ ಕುರಿತು. ಆದರದ ಲ್ಗಾಮ್ುಗಳನುೆ ಆಡಸುರ್ತತದೆರೂ ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ ಮಾತರ ನಧಾನಗರ್ತಯಿಂದಲ್ದೋ ಮ್ುಂದ್ದ ಸಾಗಿತು. ಕದಲ್ವು ಕಡದ ಹಮ್ ಅದರ ಮೊಣಕಾಲ್ವರದಗೂ ತುಂಬ್ಬತುತ, ಅದರ ಗರ್ತಗದ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಜಾರುಬಂಡ ಬ್ಬಟೂಟ ಬ್ಬಟೂಟ ಹದೂೋಗುರ್ತತತುತ. ಗಾಡಯ ಮ್ುಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಸಿಕಿಕಸಿದೆ ಚ್ಾವಟಿಯನುೆ ಕದೈಗದ ತದಗದದುಕದೂಂಡ ನಕಿಟ ಕುದುರದಯ ಬದನೆ ಮೋಲ್ದೂಮಮ ಝಾಡಸಿದ. ಚ್ಾವಟಿ ಏಟಿನ ರುಚ್ಚಯೋ ಕಾಣದಿದೆ ಈ ಜಾಣ ಕುದುರದ ಮ್ುಂದಕದಕ ಚ್ಚಮಿಮ ನಾಗಾಲ್ದೂೋಟ ಶುರುಮಾಡತು. ಆಮೋಲ್ದ ತಕ್ಷಣವದೋ ಜಗುೆ ನಡದಗದ ಬಂದು ಕದೂನದಗದ ನಧಾನವಾಗಿ ನಡದಯತದೂಡಗಿತು. ಹೋಗದೋ ಐದು ನಮಿಷ ಹದೂೋಗಿರಬದೋಕು.

166

ಕತತಲ್ು ಬದೋರದ, ಹಮ್ ಮೋಲ್ುಗಡದಯಿಂದ ಸುರಿಯುರ್ತತದುೆ ಕದಳಗಡದಯಿಂದ ಚ್ಚಮ್ುಮರ್ತತತುತ. ಇದರಿಂದ ಜಾರುಬಂಡಯ ಮ್ೂಕಿಯೋ ಆಗಾಗ ಕಾಣದ್ಾಗಿಬ್ಬಡುರ್ತತತುತ. ಗಾಡ ಕದಲ್ವ್ಸಮಮ ನಂತದೋ ಬ್ಬಟಟಂತಾಗಿ, ನದಲ್ ಹಂದ್ದ ಸರಿಯುವಂತದ ಕಾಣುರ್ತತತುತ. ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಕುದುರದ ನಂತುಬ್ಬಟಿಟತು, ಅದರ ಮ್ುಂದ್ದೋ ಏನದೂೋ ಇರುವುದು ಅದರ ಕಣ್ಣಗದ ಬ್ಬದೆಂರ್ತತುತ. ನಕಿಟ ಲ್ಗಾಮ್ುಗಳನುೆ ಬ್ಬಟುಟ ಮ್ತದತ ಕದಳಕದಕ ಚ್ಚಮಿಮ, ಕುದುರದ ತಟಕಕನದ ನಂತುದರ ಕಾರಣವದೋನರಬಹುದ್ದಂದು ನದೂೋಡಲ್ು ಹದೂೋದ. ಆದರದ ಕುದುರದಯ ಮ್ುಂದ್ದ ಇನೂೆ ಹದೂೋಗಿ ನಂರ್ತರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅಷಟರಲ್ದಿೋ ಜಾರಿ ಮ್ುಂದಿದೆ ಇಳ್ಳಜಾರಿನಲ್ಲಿ ಉರುಳ್ಳಕದೂಂಡು ಹದೂೋದ. “ಹದೂೋ

ಹದೂೋ

ಹದೂೋ”

ಎಂದು

ಕೂಗಿಕದೂಂಡ

ಬ್ಬದೆ

ತಕ್ಷಣ,

ಬ್ಬೋಳುವುದರಿಂದ

ತಪಿುಸಿಕದೂಳಿಬದೋಕದಂದು

ಪರಯರ್ತೆಸಿದರೂ ಸಾರ್ಾವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಕದೂನದಗದ ಜಾರುತತ ಬಂದು ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡದೆ ಹಮ್ದ ದಟಟ ಕುಳ್ಳಯಂದರಲ್ಲಿ ಕಾಲ್ು ಸಿಕಿಕಹಾಕಿಕದೂಂಡು ನಂತ. ಜಾರಿ ಬ್ಬದಿೆದೆ ಹಮ್ದ ಅರುಗು ಆ ಕುಳ್ಳಯ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಜದೂೋತಾಡುರ್ತತದುೆ, ನಕಿಟ ಬ್ಬದುೆದರಿಂದ ಸಡಲ್ುಗದೂಂಡು ಅವನ ಮೋಲ್ದೋ ಸುರಿದು ಅವನ ಕಾಲ್ರ್ ಒಳಗದಲ್ಿ ಸದೋರಿಕದೂಂಡುಬ್ಬಟಿಟತು. “ಏನು ಕದಲ್ಸ ಮಾಡಬ್ಬಟದಟೋ ನಾನು!” ಎಂದು ಆ ಹಮ್ಪಾತವನುೆ ಕುರಿತು ಬದೈದುಕದೂಂಡ ನಕಿಟ ತನೆ ಕಾಲ್ರಿನದೂಳಕದಕ ತೂರಿದೆ ಹಮ್ವನುೆ ಹದೂರಗದ ಹಾಕಲ್ು ತದೂಡಗಿದ. “ನಕಿಟ, ಏಯ್ ನಕಿಟ” ಎಂದ ಮೋಲ್ಲನಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಕೂಗಿದ. ಆದರದ ನಕಿಟ ಉತತರಿಸಲ್ಲಲ್ಿ. ತನೆ ಮೋಲ್ಲನ ಹಮ್ವನುೆ ಜಾಡಸಿ ತದಗದಯುವುದರಲ್ಲಿ ಅವನು ನರತನಾಗಿ, ಎಲ್ದೂಿೋ ಬ್ಬದಿೆದೆ ಚ್ಾವಟಿಯನುೆ ಹುಡುಕುತತಲ್ಲದೆ. ಚ್ಾವಟಿಯನುೆ ಕಂಡ ಮೋಲ್ದ ಕುಳ್ಳಯ ಮೋಲ್ದ ಹತುತವುದಕದಕ ಪರಯರ್ತೆಸಿದ, ಆದರದ ಅದು ಸಾರ್ಾವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ, ಮ್ತದತ ಕದಳಕದಕೋ ಜಾರಿದ. ಹೋಗಾಗಿ ಮೋಲ್ದ ಹತುತವುದಕಾಕಗಿ ಕುಳ್ಳಯ ಆಚ್ದಯ ಬದಿಗದ ಹದೂೋಗಬದೋಕಾಗಿ ಬಂತು. ಸುಮಾರು ಏಳು ಗಜ ದೂರದಷುಟ ಮ್ುಂದ್ದ ತುಂಬ ಪರಯಾಸದಿಂದ ಕುಳ್ಳಯಿಂದ ಮೋಲ್ದ ಬರಲ್ು ಕದೈಕಾಲ್ುಗಳನುೆ ಬಳಸಿಕದೂಂಡು ತದವಳ್ಳಕದೂಂಡದೋ ಬರಬದೋಕಾಯಿತು. ಆದರದ ಅಲ್ಲಿರಬದೋಕಾಗಿದೆ ಕುಳ್ಳಯ ಬದುವಾಗಲ್ಲೋ ಕುದುರದಯಾಗಲ್ಲೋ ಕಾಣ್ಸಲ್ಲಲ್ಿ. ಹೋಗಾಗಿ ಎದುರುಗಾಳ್ಳಗದ ಸಿಕಿಕ ಮ್ುಂದುವರಿದ್ಾಗ, ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ತನೆ ಹದಸರು ಹಡದು ಕೂಗಿದೂೆ, ಕುದುರದ ಕದನದದಿದೂೆ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು. “ಬಂದ್ದ, ಬಂದಿಬಟದಟ! ಯಾಕದ ಸುಮೆ ಕಿರಿಚ್ಾತ ಇದಿೆೋರಾ?” ಎಂದು ಗದೂಣಗಿಕದೂಂಡ. ಜಾರುಬಂಡಯ ಹರ್ತತರ ಬಂದ್ಾಗಲ್ದೋ ಅವನಗದ ಕುದುರದ ಹಾಗೂ ಅದರ ಪಕಕದಲ್ಲಿ ದ್ದೈತಾನ ಹಾಗದ ನಂರ್ತದೆ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಕಾಣ್ಸಿದುೆ. “ಇಷುಟ ಹದೂತುತ ಎಲ್ಲಿ ಕಣಮರದಯಾಗಿದ್ದೆ? ಮ್ತದತ ಗಿರಶಿಕನದೂೋಗದ ವಾಪಸು್ ಹದೂೋಗದಬೋಕಾಗತದ,ತ ಅಷದಟ” ಎಂದು ಬದೈದ. “ಹದೂೋಗದೂೋದ್ಾದ್ದರ ಸಂತದೂೋಷವದೋ, ಯಜಮಾನದೋರ . ಆದ್ದರ ಯಾವ ದಿಕಿಕಗದ ಹದೂೋಗದಬೋಕೂಂತ? ಇಲ್ಲಿ ನದೂೋಡದ್ದರ ಇಷದೂಟಂದು ಕದೂರಕಲ್ಲದ್ದ, ಅದರಲ್ದಿೋನಾದೂರ ಒಂದ್ಲ್ ಬ್ಬದ್ದರ ಹದೂರಕದಕ ಬರಕಾಕಗಲ್ಿ. ಅಲ್ಲಿ ನಾನು ಎಷುಟ ಜದೂೋರಾಗಿ ಬ್ಬದ್ದೆ ಅಂದ್ದರ ಮೋಲ್ದದುೆ ಬರದೂೋದು ಕಷಟವಾಗಿಬ್ಬಡುತ.” “ಏನು ಮಾಡದೂೋದಿೋಗ? ಇಲ್ಲಿ ಉಳ್ಳದುಕದೂಳಿಕದಕ ಆಗಲ್ಿ, ನಾವು ಯಾವ ದಿಕಿಕಗದ ಹದೂೋಗದಬೋಕದೂೋ ಗದೂತಾತಗಿತಲ್ಿವಲ್ಿ!” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್.

167

ನಕಿಟ ಮಾತಾಡಲ್ಲಲ್ಿ. ಗಾಳ್ಳಗದ ಬದನುೆ ಒಡಡಕೂ ದ ಂಡು ಜಾರುಬಂಡಯಲ್ಲಿ ಕೂತು, ತನೆ ಬೂಟುಗಳನುೆ ಕಳಚ್ಚ, ಅದರಲ್ಲಿದೆ ಹಮ್ದ ತುಣುಕುಗಳನುೆ ಹದೂರಚ್ದಲ್ಲಿದ. ಜಾರುಬಂಡಯ ಅಡಯಲ್ಲಿದೆ ಒಂದಷುಟ ಹುಲ್ಿನುೆ ತದಗದದುಕದೂಂಡು ತನೆ ಎಡ ಬೂಟಿನದೂಳಕದಕ ಎಚುರಿಕದಯಿಂದ ತೂರಿಸಿದ. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಕೂಡ ಸುಮ್ಮನಾಗಿದೆ, ನದೂೋಡದ್ದರ ಎಲ್ಿವನೂೆ ನಕಿಟನ ವಿವದೋಚನದಗೋದ ಬ್ಬಟಟಹಾಗಿತುತ. ಮ್ತದತ ತನೆ ಬೂಟುಗಳನುೆ ಹಾಕಿಕದೂಂಡ ನಕಿಟ ಜಾರುಬಂಡಯಳಕದಕ ಕಾಲ್ುಗಳನದೆಳದದುಕದೂಂಡು ಮ್ತದತ ಕದೈಯಲ್ಲಿ ಲ್ಗಾಮ್ುಗಳನುೆ ತದಗದದುಕದೂಂಡು ಕುದುರದಯನುೆ ಕಮ್ರಿಯ ಅಂಚ್ಚನಲ್ದಿೋ ಮ್ುಂದರಿಸಿದ. ಆದರದ ಇನೂೆ ಒಂದು ನೂರು ಗಜ ಮ್ುಂದಕದಕ ಹದೂೋಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಮ್ತದತ ಕುದುರದ ನಂತುಬ್ಬಟಿಟತು. ಅದರ ಮ್ುಂದ್ದೋನದೋ ಕಮ್ರಿ! ನಕಿಟ ಮ್ತದತ ಹದೂರಬಂದು ಹಮ್ದಲ್ದಿೋ ತಟಾಟಡಕದೂಂಡು ಹದೂೋದ. ಸಾಕಷುಟ ಹದೂತುತ ಹೋಗದ ಮಾಡದ ಮೋಲ್ದ, ತಾನು ಹದೂರಟಿದೆ ಕಡದಗದ ಮ್ತದತ ವಾಪಸು ಬಂದ. “ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್, ಎಲ್ಲಿದಿೆೋರಾ?” “ಇಲ್ಲಿದಿೆೋನ, ಈಗದೋನಾಮಡೂ ದ ೋದು” ಎಂದ ಅವನು. “ನಂಗದೋನೂ ತದೂೋಚ್ಾತನದೋ ಇಲ್ಿ. ತುಂಬ ಕತತಲ್ದ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡದ್ದ, ಇಲ್ಲಿ ನದೂೋಡದರದ ಬರಿೋ ಕಮ್ರಿಗಳು. ಎದುರುಗಾಳ್ಳಗದ ಮ್ುಖ ಮಾಡ ಕಡದ ಹದೂೋಗದಬೋಕು ಬದೋರದ.” ಮ್ತದತ ಅವರು ಹದೂರಟರು. ಮ್ತದತ ನಕಿಟ ಹಮ್ದಲ್ಲಿ ಜಾರಿದ, ಮ್ತದತ ಮೋಲ್ಕದಕ ಹರ್ತತ ದಟಟಡಯಿಡುತತ ಬಂದು ಸುಸಾತಗಿ ಜಾರುಬಂಡ ಬದಿಗದ ಕುಸಿದು ಕುಳ್ಳತ. “ಏನಪಾು ಮಾಡದೂೋದು ಈಗ?” ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್. “ನಂಗದ ಸುಸಾತಗಿಬ್ಬಟಿಟದ್ದ, ಕುದುರದ ಬದೋರದ ಮ್ುಂದಕದಕ ಹದೂೋಗಾತ ಇಲ್ಿ.” “ಹಾಗಾದ್ದರ ಗರ್ತ ಏನು?” “ಒಂದಿೆಮಿಷ ತಾಳ್ಳ” ಮ್ತದತ ನಕಿಟ ಹದೂೋಗಿ ಈ ಸಲ್ ಬದೋಗನದೋ ವಾಪಸು ಬಂದ. “ನನೆ ಹಂದ್ದೋನದೋ ಬನೆ” ಎಂದು ಕುದುರದಯ ಮ್ುಂದುಗಡದಗದ ಹದೂೋಗುತತ. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಆಜ್ಞದಗಳನೆೋಯುವ ಸಿ​ಿರ್ತಯಲ್ಲಿರದ್ದ, ನಕಿಟ ಹದೋಳ್ಳದ ಹಾಗದ ಕದೋಳಬದೋಕಾಗಿತುತ. “ಈ ಕಡದ, ಹೋಗದ ಬನೆ” ಎಂದು ಕೂಗಿದ ನಕಿಟ, ತಕ್ಷಣ ಬಲ್ಗಡದಗದ ರ್ತರುಗಿ, ಲ್ಗಾಮ್ುಗಳನುೆ ಹಡದುಕದೂಂಡು ಹಮ್ದ ಒಟಿಟಲ್ಲನ ಕಡದಗದ ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿಯನುೆ ಎಳದದ್ದೂಯೆ. ಮೊದಲ್ು ಕುದುರದ ಹಂಜರಿಯಿತು, ಆಮೋಲ್ದ ಕುಳ್ಳಯನುೆ ಹಾರುವ ನರಿೋಕ್ಷದಯಿಂದ ಮ್ುಂದ್ದ ಜರುಗಿದರೂ, ಶಕಿತಯಿಲ್ಿದ್ದ ಕದೂರಳವರದಗೂ ಅದರಲ್ಲಿ ಕುಸಿಯಿತು. “ಹದೂರಗದ ಬನೆ!” ಇನೂೆ ಸದಿಜ್ನಲ್ದಿೋ ಕುಳ್ಳರ್ತದೆ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಅನುೆ ನಕಿಟ ಕರದದ. ತನೆ ಕದೈಯಲ್ಲಿ ಮ್ೂಕಿಯಂದನುೆ ಹಡದು ಕುದುರದಯ ಸಮಿೋಪಕದಕ ಎಳದದ. “ಕಷಟ ಕಣಪು, ಏನಾಮಡತೋ!” ಎಂದು ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿಗದ ಹದೋಳುತತ, “ಏನಾಮಡದೂೋದು, ಬದೋರದೋ ದ್ಾರಿೋನದೋ ಇಲ್ಿ. ಒಂದು ಸಲ್ ಪರಯತೆ ಮಾಡು, ಒಂದ್ದೋ ಒಂದು ಸಣಣ ಪರಯತೆ!” ಎಂದು ಕೂಗಿದ.

168

“ಇಗದೂೋ ನದೂೋಡಣಣ, ಹೋಗಾದ್ದರ ಸರಿಹದೂೋಗಲ್ಿ” ಎಂದು ಅದನುೆ ಜರದದ ನಕಿಟ “ಇನದೂೆಂದ್ಲ್ ಪರಯತೆಪಡು!” ಎಂದ. ನಕಿಟ ಮ್ತದತ ತನೆ ಪಕಕದಲ್ಲಿ ಮ್ೂಕಿಯನುೆ ಬ್ಬಗಿಯಾಗಿ ಹಡದುಕದೂಂಡ, ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಇನದೂೆಂದು ಕಡದ ಹಾಗದ ಮಾಡದ. ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ ತನೆ ತಲ್ದಯನುೆ ಮೋಲ್ದರ್ತತ ತಟಕಕನದ ಮ್ುಂದ್ದ ಚ್ಚಮಿಮತು. “ಹಾಗದ! ಹಾಗದ! ಭಯಪಡದಬೋಡ, ಬ್ಬದ್ದೆೋನೂ ಬ್ಬೋಳಲ್ಿ” ಎಂದು ನಕಿಟ ಕೂಗಿದ. ಒಂದು ಚ್ಚಮ್ುಮ, ಎರಡನದಯದು, ಮ್ೂರನದಯದು, ಅಂತೂ ಕದೂನದಗದ ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ ಆ ಹಮ್ದ ಒಟಿಟಲ್ಲನಂದ ಹದೂರಬಂದು, ಜದೂೋರಾಗಿ ಉಸಿರುಬ್ಬಡುತತ ತಲ್ದ ಕದೂಡವಿ ಮೈಮೋಲ್ಲನ ಹಮ್ವನುೆ ಕದೂಡವಿಕದೂಂಡತು. “ಸವಲ್ು ಉಸಿರಾಡತೋನ!” ಎಂದುಕದೂಂಡು ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ತನೆ ತುಪು​ುಳುಗಂಬಳ್ಳಯ ಕಾಲ್ರದೆ ಸುರ್ತತಕೂ ದ ಂಡದೆ ಬಟದಟಯನುೆ ಬ್ಬಚ್ಚುದ. “ಇಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾಗಿದ್ದ, ನೋವಲ್ಲಿ ಕೂತದೂಕಳ್ಳಿ, ನಾನು ಕುದುರದಯನುೆ ನಡದಸಿತೋನ” ಎಂದು ನಕಿಟ ಸೂಚ್ಚಸಿದ. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಕೂರ್ತದೆಂತದಯೋ ಕುದುರದಯ ಕಡವಾಣ ಹಡದು ಜಾರುಬಂಡಯನುೆ ಸುಮಾರು ಹತುತ ಹದಜೆದಯಿಟುಟ ಒಂದು ಏರನುೆ ಹರ್ತತಸಿ ಮ್ುನೆಡದಸಿ ನಂತ. ನಕಿಟ

ನಂರ್ತದೆ

ಜಾಗ

ಬದಟಟದಿಂದ

ಇಳ್ಳದುಬರುರ್ತತದೆ

ಹಮ್ವು

ಅವರನುೆ

ಸಂಪೂಣಿವಾಗಿ

ಹೂತುಹಾಕಿಬ್ಬಡಬಹುದ್ಾದಂತಹ ಗುಂಡಯೋನಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಆದರೂ ಅದು ಕಮ್ರಿಯ ಅಂಚ್ಚನಲ್ಲಿ ಗಾಳ್ಳಯಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಿತುತ. ಗಾಳ್ಳ ಬ್ಬೋಸುವ ರಭಸ ಕದಲ್ವ್ಸಮಮ ಕಡಮಯಾಯಿತದನಸುರ್ತತದೆರೂ, ಅದು ಹದಚು​ು ಕಾಲ್ ಮ್ುಂದುವರಿಯಲ್ಲಲ್ಿ; ಆ ವಿನಾಯಿರ್ತಯನುೆ ಅಳ್ಳಸಿಹಾಕಲ್ದಂಬಂತದ ಗಾಳ್ಳಯು ಮ್ಹಾ ಬ್ಬರುಸಿನಂದ ಬ್ಬೋಸಿ ಗಿರರನದ ರ್ತರುಗುರ್ತತತುತ. ಆ ರಭಸ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಅವರನಾೆವರಿಸಿತು; ಆಗ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ತನೆ ಉಸಿರನುೆ ಬ್ಬಗಿಹಡದು, ಈ ಹದೂರ್ತತಗದ ಸವಲ್ು ಸುಧಾರಿಸಿಕದೂಂಡದೆವನು, ಸದಿಜ್ನಂದ ಹದೂರಬಂದು, ತಾವಿೋಗ ಏನು ಮಾಡಬದೋಕದಂದು ವಿಚ್ಾರಿಸುವುದಕಾಕಗಿ, ನಕಿಟ ಇದೆ ಜಾಗಕದಕ ಹದೂೋದ. ಅವರಿಬಬರೂ ತಮ್ಗರಿವಿಲ್ಿದಂತದಯೋ ಬಾಗಿ ಹಮ್ಗಾಳ್ಳಯ ಬ್ಬರುಸು ಕಡಮಯಾಗುವವರದಗೂ ಕಾದರು. ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ ಕೂಡ ಅಸಮಾಧಾನದಿಂದ ತನೆ ಕಿವಿಗಳದರಡನೂೆ ಹಂದಕದಕ ಮ್ಡಚ್ಚಕದೂಂಡತು. ಗಾಳ್ಳಯ ಬ್ಬರುಸು ಕದೂಂಚ ಕಡಮಯಾದ ತಕ್ಷಣವದೋ ನಕಿಟ ತನೆ ಕದೈಗವಸುಗಳನುೆ ತದಗದದು ತನೆ ಬದಲ್ಲಟನಲ್ಲಿ ಸಿಕಿಕಸಿಕದೂಂಡು, ಅವುಗಳ ಮೋಲ್ದ ಉಸಿರು ಬ್ಬಟುಟ ಮ್ೂಕಿಯ ಕಟುಟಗಳನುೆ ಬ್ಬಚುತದೂಡಗಿದ. “ಏನು ಮಾಡಾತ ಇದಿೆೋಯಾ ನೋನು?” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್. “ಕುದುರದಯನುೆ ಗಾಡಯಿಂದ ಬ್ಬಚ್ಚತದಿೆೋನ. ಇನದೆೋನಾಮಡಿ? ನನೆ ಕದೈಲ್ಲ ಶಕಿತೋನದೋ ಉಳ್ಳದಿಲ್ಿ” ಎಂದ ನಕಿಟ ಸಬೂಬು ಹದೋಳುವವನಂತದ. “ನಾವದಲ್ಲಿಗಾದೂರ ಹದೂೋಗದೂೋಕಾಕಗೂ ದ ೋದಿಲ್ಾವ?” “ಉಹೂ​ೂ, ಆಗಲ್ಿ. ಹಾಗದ ಮಾಡದ್ದರ ಕುದುರದ ಸಾಯತದತ, ಅಷದಟ. ಪಾಪ, ಮ್ೂಕ ಪಾರಣ್ ಈಗಾಗದಿೋ ಬಸವಳ್ಳದುಬ್ಬಟಿಟದ್ದ ” ಎಂದ ನಕಿಟ ಕುದುರದಯ ಕಡದ ತದೂೋರಿಸುತತ. ಪಾಪ, ಅದ್ಾದರದೂೋ ದ್ದೈನಾದಿಂದ ಏನು ಬರುತದೂತೋ ಎಂದು ಕಾಯುರ್ತತತುತ, ಅದರ ಪಕದಕಗಳು ಜದೂೋರಾದ ಉಸಿರಾಟದಿಂದ ಮೋಲ್ುಕದಳಗಾಗುರ್ತತದೆವು. “ನಾವು ರಾರ್ತರ ಪೂರ್ತಿ ಇಲ್ದಿೋ ಇಬದೋಿಕು” ಎಂದ

169

ಅವನು, ಯಾವುದ್ದೂೋ ಹದೂೋಟಲ್ಲ್ಲಿ ಉಳ್ಳದುಕದೂಳುಿವವನ ಹಾಗದ. ಕುದುರದಯ ಕದೂರಳ ಪಟಿಟಗಳನುೆ ಸಡಲ್ಗದೂಳ್ಳಸಲ್ು ಹದೂೋದ. ಬಕಲ್ಗಳನುೆ ಬ್ಬಚ್ಚುದ. “ಹಾಗದ ಮಾಡದ್ದರ ಹದಪು​ುಗಟಿಟ ಹದೂೋಗಿತೋವಿ” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್. “ಸರಿಯೋ. ಆದ್ದರ ಈಗ ವಿಧಿಯೋ ಇಲ್ಿವಾಗಿದ್ದ.”

6 ತದೂಟಿಟದೆ ಎರಡು ಫ಼ರ್ ಕದೂೋಟ್ಗಳ್ಳಂದ್ಾಗಿ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ಗದ, ಅದರಲ್ೂಿ ಹಮ್ದ ಒಟಿಟನಲ್ಲಿ ಸದಣದಸಾಡದ ಬಳ್ಳಕ, ಸಾಕಷುಟ ಬದಚುಗಿತುತ. ಆದರದ ರಾರ್ತರಯನದೆಲ್ಿ ತಾವಿರುವ ಜಾಗದಲ್ದಿೋ ಕಳದಯಬದೋಕಾದ ಅನವಾಯಿತದಯ ಕಲ್ುನದಯಿಂದ ಅವನ ಬದನೆನಲ್ಲಿ ತಣಣನದಯ ಚಳುಕು ಉಂಟಾಯಿತು. ತನೆನುೆ ಸಮಾಧಾನಪಡಸಿಕದೂಳಿಲ್ು ಅವನು ಜಾರುಬಂಡಯಲ್ಲಿ ಕೂತು, ಸಿಗರದೋಟ್ ಮ್ತುತ ಬದಂಕಿಪದೂಟಟಣವನುೆ ಹದೂರತದಗದದ. ಈ ಮ್ಧದಾ ನಕಿಟ ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿಯ ಲ್ಗಾಮ್ುಗಳನುೆ ಕಳಚ್ಚದೆ. ಅದರ ನಡುಪಟಿಟ ಬದನುೆಪಟಿಟಗಳನುೆ ಸಡಲ್ಲಸಿ, ಲ್ಗಾಮ್ುಗಳನುೆ ತದಗದದು, ಕದೂರಳಪಟಿಟಯನುೆ ಸಡಲ್ಗದೂಳ್ಳಸಿದ; ಆಮೋಲ್ದ ಮ್ೂಕಿಯ ದಿಂಡನುೆ ತದಗದದ; ಹಾಗದ ಮಾಡುವಾಗ ಉದೆಕೂಕ ಅದರದೂಡನದ ಮಾತಾಡುತತ ಉತದತೋರ್ಜಸುರ್ತತದೆ. “ಹದೂರಗದ ಬಾ, ಈ ಕಡದ” ಎಂದು ಕುದುರದಯನುೆ ಮ್ೂಕಿಯಿಂದ ಹದೂರಕದಕ ಎಳದದ. “ಈಗ ನನೆನೆ ಇಲ್ಲಿ ಕಟಿಟಹಾಕಿತೋನ, ಮ್ುಂದ್ದ ಸವಲ್ು ಹುಲ್ುಿ ಹಾಕಿತೋನ, ನನೆ ಕಡವಾಣ ಬ್ಬಚ್ಚತೋನ. ಹದೂಟದಟಗದ ಏನಾದೂರ ಬ್ಬದ್ದರ ಸವಲ್ು ಹಾಯಾ ಅನಸತದತ.” ಆದರದ ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ ಮಾತರ ತಹತಹಪಡುರ್ತತತುತ, ನಕಿಟನ ಮಾತುಗಳ ಅದಕದಕ ಸಮಾಧಾನ ನೋಡುವಂರ್ತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಈಗದೂಂದು ಹದಜೆದ ಆಗದೂಂದು ಹದಜೆದ ಇಟುಟ ಸದಿಜ್ಗದ ಒತಾತಗಿ ನಂತು, ಗಾಳ್ಳಗದ ಬದನದೂೆಡಡ ನಕಿಟನ ಕದೂೋಟಿನ ತದೂೋಳುಗಳ್ಳಗದ ತಲ್ದಯನುೆಜೆತದೂಡಗಿತು.

ಆಮೋಲ್ದ,

ತನೆ

ಮ್ುಂದ್ದ

ಹರವಿದ

ಹುಲ್ಿನುೆ

ನರಾಕರಿಸಿ

ನಕಿಟನ

ಮ್ನಸಿ್ಗದ

ನದೂೋವುಂಟುಮಾಡಬಾರದ್ದಂಬಂತದ, ಸದಿಜ್ನದೂಳಗಿನಂದ ಒಂದು ಹಡ ಹುಲ್ಿನುೆ ಕಚ್ಚು ಎಳದದು, ತಕ್ಷಣವದೋ ಈಗ ರ್ತನುೆವ ಹದೂತತಲ್ಿವದಂದು ಅನೆಸಿದ ಹಾಗದ, ಅದನುೆಗುಳ್ಳತು. ಉಗುಳ್ಳದೆನುೆ ಗಾಳ್ಳ ತಕ್ಷಣವದೋ ಚ್ದಲ್ಾಿಪಿಲ್ಲಿ ಮಾಡ ಹದೂತುತಕೂ ದ ಂಡು ಹದೂೋಯಿತು, ಸವಲ್ು ಹದೂತತಲ್ಿದೋ ಅದನುೆ ಹಮ್ ಆವರಿಸಿತು. “ಈಗ ಒಂದು ಗುರುತನುೆ ಇಡದೂೋಣ” ಎಂದುಕದೂಳುಿತತ ನಕಿಟ ಗಾಳ್ಳಗದದುರಾಗಿ ಜಾರುಬಂಡಯ ಮ್ುಂಭಾಗವನುೆ ರ್ತರುಗಿಸಿ, ಮ್ೂಕಿಯನುೆ ದ್ಾರದಿಂದ ಕಟಿಟ, ಜಾರುಬಂಡಯ ಮ್ುಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ನಲ್ಲಿಸಿದ. “ಈಗ ಸರಿಹದೂೋಯುತ. ಅದನುೆ ಹಮ್ ಮ್ುಚ್ಚುಬ್ಬಟಟರದ, ಜನಗಳ್ಳಗದ ಮ್ೂಕಿ ಕಾಣ್ತತ,ದ ಪಕಕದಲ್ಲಿ ಹದೂೋಗಾತರದ” ಅಂದುಕದೂಂಡ. ಆಮೋಲ್ದ ತನೆ ಕದೈಗವಸುಗಳನುೆ ಪರಸುರ ಅಪುಳ್ಳಸಿ ತದೂಟುಟಕೂ ದ ಂಡ. “ಹರಿಯರು ನಮ್ಗದ ಕಲ್ಲಸಿದುೆ ಇದ್ದೋ.” ಈ ಮ್ಧದಾ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ತನೆ ಕದೂೋಟನುೆ ಸಡಲ್ಲಸಿ, ಅದನುೆ ಮ್ರದಯಾಗಿ ಹರವಿ, ಒಂದ್ಾದ ಮೋಲ್ದೂಂದರಂತದ ಸಿಟೋಲ್ ಪಟಟಣದ ಮೋಲ್ದ ಕಡಡ ಗಿೋರಿದ, ಆದರದೋನು ಒಂದೂ ಹರ್ತತಕೂ ದ ಳಿಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವನ ಕದೈಗಳು ನಡುಗುರ್ತತದೆವು, ಗಿೋರಿದ ಕಡಡಗಳು ಇಲ್ಿವದೋ ಹರ್ತತಕೂ ದ ಳಿಲ್ಲಲ್ಿ, ಅರ್ವಾ ಹರ್ತತಕೂ ದ ಂಡರೂ ಗಾಳ್ಳಯಿಂದ್ಾಗಿ ಸಿಗರದೋಟಿಗದ ಬದಂಕಿ ತಾಕಿಸುವ ಹದೂರ್ತತನದೂಳಗದ ಆರಿಹದೂೋಗುರ್ತತತುತ. ಕದೂನದಗೂ ಒಂದು ಕಡಡ ಉರಿಯತದೂಡಗಿತು, ಕದೂೋಟಿನ ತುಪು​ುಳ, ಚ್ಚನೆದ ಉಂಗುರವಿದೆ ಅವನ ಬಾಗಿದ ಬದರಳು ಹಾಗೂ ಹಾಸಿದೆ ತುಪು​ುಳಗಂಬಳ್ಳಯ ಕದಳಗಿನಂದ ಮೋಲ್ದದಿೆದೆ ಹುಲ್ಿನುೆ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಬದಳಗಿತು. ಸಿಗರದೋಟು ಹರ್ತತಕೂ ದ ಂಡದೆರಿಂದ ಆತುರಾತುರವಾಗಿ ಒಂದ್ದರಡು ಬಾರಿ ದಮ್ುಮ ಎಳದದು, ಬಾಯಲ್ಲಿ ಹದೂಗದ 170

ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡು ಮಿೋಸದಯ ಮ್ೂಲ್ಕ ಹದೂರಗದ ಬ್ಬಟಟ. ಮ್ತದತ ದಮ್ುಮ ಎಳದಯುವವನು, ಆದರದ ಬ್ಬರುಗಾಳ್ಳ ಸಿಗರದೋಟಿನ ಉರಿಯುವ ತುದಿಯನುೆ ಮ್ುರಿದು ಬ್ಬೋಳ್ಳಸಿ ಹಂದ್ದ ಹುಲ್ಿನುೆ ಮಾಡದೆ ಹಾಗದಯೋ ದೂರಕದಕಲ್ದೂಿೋ ಒಯುೆ ಹಾಕಿತು. ಆದರದ ಎಳದದಿದೆ ಕದಲ್ವು ದಮ್ುಮಗಳದೋ ಅವನಗದ ಆರಾಮ್ವದನೆಸಲ್ು ಸಾಕಾಗಿದೆವು. “ಈ ರಾರ್ತರ ನಾವಿಲ್ದಿೋ ಕಳ್ಳೋಬದೋಕಾದ್ದರ, ಹಾಗದೋ ಮಾಡದಬೋಕು, ನವಾಿಹವಿಲ್ಿ!” ಎಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ನಧಾಿರದಿಂದ.

“ಆದರದ ಒಂದು ಸವಲ್ು ನಲ್ುಿ, ನಾನದೂಂದು ಒಳದಿ ಬಾವುಟ ಸಿದಧಮಾಡತೋನ” ಎಂದು ತನೆ ಕದೂರಳ ಸುತತ

ಕಟಿಟಕೂ ದ ಂಡು ಸವಲ್ು ಹದೂರ್ತತಗದ ಮ್ುಂಚ್ದ ಬ್ಬಚ್ಚು ಜಾರುಬಂಡಯಲ್ಲಿ ಬ್ಬಸಾಕಿದೆ ಒಂದು ಕಚ್ಚೋಿಫ್ ತದಗದದುಕದೂಂಡು, ತನೆ ಗವಸುಗಳನುೆ ತದಗದದು, ಜಾರುಬಂಡಯ ಮ್ುಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಬಂದು ನಂತು ತುದಿಯನುೆ ಎಟುಕಿಸಿಕದೂಳುಿವಂತದ ಮೋಲ್ದ ಚ್ಾಚ್ಚಕದೂಂಡು, ಅದಕದಕ ಕಚ್ಚೋಿಫ್ ಅನುೆ ಬ್ಬಗಿಯಾಗಿ ಕಟಿಟದ. ಆ ಕಚ್ಚೋಿಫ್ ತಕ್ಷಣವದೋ ಪಟ ಪಟ ಹಾರಾಡಲ್ು ತದೂಡಗಿತು, ಒಮಮ ಮ್ೂಕಿಗದ ಆತುಕದೂಂಡು, ಮ್ರುಕ್ಷಣವದೋ ಹದೂರಕದಕ ಹರವಿಕದೂಂಡು ಹಾರುತತ. “ನದೂೋಡು, ಬಾವುಟ ಎಷುಟ ಚ್ದನಾೆಗಿದ್ದ!” ಎಂದು ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದವಿ ರ ಚ್ ತನೆ ಕದಲ್ಸಕದಕ ತಾನದೋ ಮಚ್ಚುಕದ ಸೂಸುತತ ಬಂದು ಜಾರುಬಂಡಯಲ್ಲಿ ಹದೂೋಗಿ ಸದೋರಿಕದೂಂಡ. “ಒಳಗದ ಇಬಬರೂ ಬದಚುಗಿರಬಹುದು; ಆದರದ ಒಳಗದ ಇಬಬರಿಗದ ಸಾಕಾಗದೂೋ ಅಷುಟ ಜಾಗ ಇಲ್ಿ” ಎಂದುಕದೂಂಡ. “ನಾನದೂಂದು ಜಾಗ ಹುಡುಕದೂಕೋರ್ತೋನ. ಆದ್ದರ ಮೊದಲ್ು ಕುದುರದಗದ ಏನಾದೂರ ಹದೂದಿೆಸದಬೋಕು. ಎಷುಟ ಕಷಟಪಟಿಟದ್ದ ಬಡಪಾರಣ್!” ಎಂದ ನಕಿಟ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಅಡಯಲ್ಲಿದೆ ಹಾಸುಗಂಬಳ್ಳಯನುೆ ಹದೂರತದಗದದ. ಆ ಹಾಸುಗಂಬಳ್ಳಯನುೆ ಎರಡು ಮ್ಡಕದಯಾಗಿ ಮ್ಡಸಿ ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿಗದ ಹದೂದಿೆಸಿದ. “ಮ್ುಂದ್ದೋನು, ಇನುೆ ಸವಲ್ು ಬದಚಗಿ ು ಬದೂೋಿದು!” ಎಂದು ಅದನುೆ ಕಟಿಟದೆ ದ್ಾರವನುೆ ಮೋಲ್ಲಟಟ. ಆ ಕದಲ್ಸ ಮ್ುಗಿಸಿದ ಅವನು ಸದಿಜ್ ಬಳ್ಳ ವಾಪಸಾಗಿ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ಗದ ಹೋಗದಂದ: “ನಮ್ಗದ ಆ ಗದೂೋಣ್ಚ್ಚೋಲ್ ಬದೋಕಾ, ಬದೋಡ ಅಲ್ಾವ? ಸುಲ್ು ಹುಲ್ುಿ ತದೂಗದೂೋರ್ತೋನ.” ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ನ ಅಡಯಲ್ಲಿದೆ ಇವನುೆ ತದಗದದುಕದೂಂಡ ನಕಿಟ ಜಾರುಬಂಡಯ ಹಂಭಾಗಕದಕ ಹದೂೋದ; ತನಗಾಗಿ ಹಮ್ದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬ್ಬಲ್ವನುೆ ತದೂೋಡಕದೂಂಡ, ಅದರಲ್ಲಿ ಹುಲ್ುಿ ಹಾಕಿ, ತನೆ ಕದೂೋಟನುೆ ಬ್ಬಗಿಯಾಗಿ ಸುರ್ತತಕೂ ದ ಂಡು, ತಲ್ದಯ ಮೋಲ್ದ ಗದೂೋಣ್ಚ್ಚೋಲ್ ಹದೂದುೆ, ತನೆ ಟದೂೋಪಿಯನುೆ ಕದಳಕದಕ ಸರಿಸಿಕದೂಂಡು, ಬ್ಬಲ್ದಲ್ಲಿ ಹರಡದೆ ಹುಲ್ಲಿನ ಮೋಲ್ದ ತಾನು ಕುಳ್ಳತುಕದೂಂಡು, ಜಾರುಬಂಡಯ ಮ್ರದ ಹಂಬದಿಗದ ಒರಗಿಕದೂಂಡು ಗಾಳ್ಳ-ಹಮ್ಗಳ್ಳಂದ ತನಗದ ರಕ್ಷಣದ ಒದಗಿಸಿಕದೂಂಡ. ನಕಿಟ ಮಾಡುರ್ತತರುವುದಕದಕ

ತನೆ ಒಪಿುಗದಯಿಲ್ಿವದಂಬಂತದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ತಲ್ದಯನುೆ ಅಲ್ಾಿಡಸಿ, ಅವನ

ಮ್ೂಖಿತನಕೂಕ ರ್ತಳ್ಳವಳ್ಳಕದ ಸಾಲ್ದೆಕೂಕ ಅಸಂತೃಪಿತ ವಾಕತಪಡಸಿ ತಾನು ರಾರ್ತರ ಉಳ್ಳಯಲ್ು ಸಿದಧತದ ನಡದಸಿದ. ಜಾರುಬಂಡಯ ಕದಳಗದ ಉಳ್ಳದಿದೆ ಹುಲ್ಿನುೆ ಸಮ್ವಾಗಿ ಹರಡಕದೂಂಡ ಅವನು, ಹದಚ್ಾುಗಿ ಪಕಕಗಳಲ್ಲಿರಿಸಿಕದೂಂಡು ಸವಲ್ು ಮತುವಾಗಿಸಿಕದೂಂಡ. ಆನಂತರ ತದೂೋಳುಗಳಲ್ಲಿ ಕದೈಗಳನುೆ ಸದೋರಿಸಿ, ಎದುರಿಗದ ಬ್ಬೋಸುರ್ತತದೆ ಗಾಳ್ಳಯಿಂದ ತಪಿುಸಿಕದೂಳಿಲ್ು ತಲ್ದಯನುೆ ಜಾರುಬಂಡಯ ಒಂದು ಭಾಗದಲ್ಲಿರಿಸಿಕದೂಂಡು ಉರುಳ್ಳಕದೂಂಡ. ಅವನಗದ

ನದ್ದೆ

ಮಾಡುವುದು

ಬದೋಕಿರಲ್ಲಲ್ಿ.

ಮ್ಲ್ಗಿಕದೂಂಡು

ಯೋಚ್ಚಸತದೂಡಗಿದ:

ಅವನಗದ

ಬರುರ್ತತದೆ

ಯೋಚನದಯಂದರದ ಒಂದ್ದೋ ವಿಷಯದುೆ; ಅದ್ದಂದರದ, ತನೆ ಬದುಕಿನ ಸಂತದೂೋಷ ಮ್ತುತ ಹರಿಮಗಳು, ತಾನದಷುಟ ದುಡುಡ 171

ಮಾಡದ್ದೆೋನದ, ಮ್ತುತ ಮ್ುಂದ್ದ ಎಷುಟ ಸಂಪಾದನದ ಮಾಡಬಹುದು, ತನೆ ಪರಿಚಯದ ಇತರರು ಎಷುಟ ಹಣ ಮಾಡದ್ಾೆರದ,

ಮಾಡುರ್ತತದ್ಾೆರದ, ತಾನೂ ಅವರಂತದಯೋ ಹದೋಗದ ಹದಚು​ು ಸಂಪಾದನದ ಮಾಡುವುದು – ಇದ್ದೋ. ಗದೂಯಾಿಚ್ಚಕನ್ ತದೂೋಪನುೆ ಕದೂಳುಿವುದು ಅವನಗದ ಅತಾಂತ ಮ್ಹತವದ ವಿಷಯವಾಗಿತುತ. ಆ ವಾವಹಾರದಿಂದ ತಾನು ಸುಮಾರು ಹತುತ ಸಾವಿರ ರೂಬಲ್ಗಗಳನುೆ ಗಳ್ಳಸಬಹುದ್ದಂಬುದು ಅವನ ಲ್ದಕಾಕಚ್ಾರ. ಕಳದದ ಮಾಗಿಕಾಲ್ದಲ್ಲಿ ತಾನು ನದೂೋಡದೆ ಆ ಜಾಗ, ಆ ಐದು ಎಕರದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ತಾನು ಎಣ್ಸಿದೆ ಮ್ರಗಳು – ಎಲ್ಿ ಎಷುಟ ಬದಲ್ಬ ದ ಾಳುತತದ್ದಂದು ಅವನ ಮ್ನಸು್ ಲ್ದಕಕ ಹಾಕಲ್ು ತದೂಡಗಿತು. ‘ಓಕ್ ಮ್ರಗಳನುೆ ಸದಿಜ್ ಓಡಸುವವರು ಕದೂಳುಿತಾತರ.ದ ಇನೂೆ ಬಲ್ಲಯದ ಮ್ರಗಳನುೆ ಬ್ಬಟಟರೂ, ದ್ದಸಾ​ಾರ್ತನ್ಗದ ಇನೂೆ ಮ್ೂವತುತ ಸರ್ಜೋನ್ಗಳಷುಟ ಸೌದ್ದ ಸಿಕತದ್ದ. ಅಂದ್ದರ, ಪರರ್ತ ದ್ದಸಾ​ಾರ್ತನ್ಗೂ ಇನೂೆರಿಪುತದೈದು ರೂಬಲ್ಗಳಷುಟ ಲ್ಾಭ. ಐವತಾತರು ದ್ದಸಾ​ಾರ್ತನ್ಗಳೂಂದ್ದರ ಐದು ಸಾವಿರದ ಆರುನೂರು, ಐದು ಸಾವಿರದ ಆರುನೂರು, ಅಲ್ದೆ ಐನೂರ ಅರವತುತ, ಇನೂೆ ಐನೂರ ಅರವತುತ, ಆಮೋಲ್ದ ಐವತತರದೈದಲ್ .. ..’ ಎಂದುಕದೂಂಡ. ಒಟುಟ ಲ್ದಕಕ ಹಾಕಿದರದ ಹನದೆರಡು ಸಾವಿರ ರೂಬಲ್ಗಳ್ಳಗಿಂತ ಹದಚು​ು, ಆದರದ ಮ್ಣ್ಕಟಿಟಲ್ಿದ್ದ ನಖರವಾಗಿ ಲ್ದಕಾಕಚ್ಾರ ಮಾಡುವುದಕದಕ ಸಾರ್ಾವಿಲ್ಿ. ‘ಕನಷಠ ಹತುತ ಸಾವಿರವಂತೂ ಬರತದತ, ಖಾಲ್ಲ ಜಾಗ ಮ್ಧದಾ ಮ್ಧದಾ ಇರದೂೋದಿರಂದ ಎಂಟು ಸಾವಿರ ಕದೂಡತೋನ. ಸವದೋಿಯರ್ನ ಕದೈ ಬದಚುಗದ ಮಾಡತೋನ

-

ಒಂದು

ನೂರು

ಅರ್ವಾ

ನೂರದೈವತುತ

ರೂಬಲ್

ಕದೂಟಟರಾಯುತ

-

ಆಗ ಅವನು ಖಾಲ್ಲ ಜಾಗಾನ ಐದು ದ್ದಸಾ​ಾಟಿನ್ ಅಂತ ಲ್ದಕಕ ಹಾಕಿ ಉತಾತರ ಹಾಕಾತನದ. ಅಂದ್ದರ ಎಂಟು ಸಾವಿರ ಅಂತ ಅವನು ನಗದಿಪಡಸಾತನದ. ಮ್ೂರು ಸಾವಿರ ತಕ್ಷಣ ನಗದು. ಅದಕಕವನು ಒಪಿುಕೂ ದ ೋತಾನದ; ಭಯವಿಲ್ಿ! ತನೆ ಮೊಣಕದೈಯಿಂದ ಜದೋಬಲ್ಲಿ ಇಟುಟಕೂ ದ ಂಡದೆ ಹಣವನುೆ ಒರ್ತತಕೂ ದ ಂಡ. ‘ನಾವು ರ್ತರುವನುೆ ಹದೋಗದ ತಪಿುಸಿಕದೂಂಡದೂವೋ ದ್ದೋವರದೋ ಬಲ್ಿ. ಅಲ್ಲಿ ಕಾಡು, ಕಾವಲ್ುಗಾರನ ಗುಡಸಲ್ು, ನಾಯಿಗಳು

ಬದೂಗಳು – ಇರಬದೋಕಲ್ಿ. ಆದರದ ಈ ನಾಯಿಗಳು ಬದೋಕಾದ್ಾಗ ಬದೂಗಳದೂಲ್ಿ.’ ಕಿವಿಯಿಂದ ಕಾಲ್ರ್ ಅನುೆ ರ್ತರುಗಿಸಿ ಆಲ್ಲಸಿದ, ಆದರದ ಹಂದಿನಂತದಯೋ ಗಾಳ್ಳಯ ಶಿಳದಿ, ಕಚ್ಚೋಿಫ್ನ ಪಟಪಟ ಹಾರಾಟದ ಸದುೆ, ಜಾರುಬಂಡಯ ಮ್ರದ ಭಾಗಗಳ ಮೋಲ್ದ ಹಮ್ ಬ್ಬೋಳುರ್ತತದೆ ತದೂಟತದೂಟ ಶಬೆ ಮಾತರ ಕದೋಳ್ಳಸುರ್ತತತುತ. ಮ್ತದತ ಕಿವಿ ಮ್ುಚ್ಚುಕೂ ದ ಂಡ ‘ಹೋಗಾಗತದತಂತ ಗದೂರ್ತತದಿೆದ್ದರ ರಾರ್ತರ ಅಲ್ದಿೋ ಉಳುಕದೂೋತಾ ಇದ್ದೆ. ಇರಲ್ಲ, ಪರವಾಯಿಲ್ಿ, ನಾಳದ ಅಲ್ಲಿಗದ ಹದೂೋಗಿತೋವಲ್ಿ. ಒಂದ್ದೋ ದಿನ ತಾನದೋ ತಡವಾಗಿರದೂೋದು, ಬದೋರದಯೋರು ಯಾರೂ ಇಂರ್ ಹವಾಮಾನದಲ್ಲಿ ಪರಯಾಣ ಮಾಡಲ್ಿ’ ಅಂದುಕದೂಂಡ ಅವನಗದ, ತನೆ ಎತುತಗಳ್ಳಗಾಗಿ ಕಸಾಯಿಯಿಂದ ಒಂಬತತನದೋ ತಾರಿೋಕು ಬರಬದೋಕಾದ ಬಾಕಿ ಹಣ ನದನಪಿಗದ ಬಂತು. “ತಾನದೋ ಬಬದೋಿಕು ಅಂತ ಇದೆ ಅವನು, ಆದ್ದರ ಬಂದ್ದರ ನಾನು ಸಿಕಕಲ್ಿ, ನನೆ ಹದಂಡರ್ತೋಗದೂೋ ದುಡಡನುೆ ಹದೋಗದ ತಗದೂೋಬದೋಕೂಂತ ಗದೂತಾತಗಲ್ಿ. ಸರಿಯಾಗಿ ಯಾವ ಕದಲ್ಸ ಮಾಡಕೂಕ ಅವಳ್ಳಗದ ಗದೂತಾತಗಲ್ಿ’ ಅನೆಸಿತು, ಹಂದ್ದಯೋ ಹಂದಿನ ದಿನ ತಮ್ಮ ಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ನಡದದಿದೆ ಪಾಟಿ​ಿಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಅರ್ತಥಿಯಾಗಿ ಬಂದಿದೆ ಪದೂೋಲ್ಲೋರ್ಸ ಅಧಿಕಾರಿಯನುೆ ಹದೋಗದ ಸತಕರಿಸಬದೋಕು ಅನದೂೆೋದು ಅವಳ್ಳಗದ ಗದೂರ್ತತಲ್ಿದಿದುೆದು ನದನಪಾಯಿತು. ‘ಎಷಾಟದೂರ ಆಗಲ್ಲ ಅವಳು ಹದಂಗಸು! ಇದನದೆಲ್ಿ ನದೂೋಡಕದಕ ಅವಳ್ಳಗದ ಎಲ್ಲಿ ಅವಕಾಶ? ನಮ್ಮಪುನ ಕಾಲ್ೆಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮ್ನದ ಹದೋಗಿತುತ? ಒಬಬ ರದೈತನ ಮ್ನದ ತರಹ, ಅಷದಟ. ಒಂದು

ಓಟ್ಮಿಲ್ ಮ್ತುತ ಇನ್ – ಇದೆ ಆಸಿತ ಅಂದ್ದರ ಅಷದಟ. ಕಳದದ ಹದಿನದೈದು ವಷಿದಲ್ಲಿ ನಾನದೋನು ಮಾಡದಿೆೋನ ಮ್ನದೋಲ್ದ ಅಂದ್ದ,ರ ಒಂದು ಅಂಗಡ, ಎರಡು ಪರವಾಸಿ ಹದೂೋಟಲ್ಗಳು, ನಾಲ್ುಕ ಮಿಲ್ಗಳು, ಒಂದು ಕಿರಾಣ್ ಅಂಗಡ, ಗುರ್ತತಗದ ಕದೂಟಿಟರದೂೋ ಎರಡು ಜಮಿೋನು, ಕಬ್ಬಬಣದ ಸೂರಿರದೂೋ ದ್ದೂಡಡ ಮ್ನದ’ ಎಂದುಕದೂಂಡ ಹದಮಮಯಿಂದ. “ಈಗ ಮ್ನದ ಅಪುನ ಕಾಲ್ೆಲ್ಲಿದೆ 172

ಹಾಗಿಲ್ಿ! ನಮ್ಮ ಊರಿನ ಸುತುತಮ್ುತತಲ್ದಲ್ಿ ಜನ ಯಾರ ಬಗದೆ ಮಾತಾಡದೂಕೋತಾರದ! ಬದಖ ರ ುಾನದೂವ್ ಬಗದೆ. ಯಾಕದ? ಯಾಕದೋಂದ್ದರ ನಾನು ವಾವಹಾರಕದಕ ಅಂಟಿಕದೂಂಡರದೂೋನು ಅಂತ. ಕಷಟ ಪಡತೋನ, ಬರಿೋ ನದ್ದೆ ಹದೂಡೋತ ತಮ್ಮ ಕಾಲ್ ಕಳದಯೋ ಮ್ೂಖಿರ ರಿೋರ್ತ ಅಲ್ಿ ನಾನು, ರಾರ್ತರಯಲ್ಿ ನದ್ದೆ ಕದಡತೋನ. ಹವಾ ಹದೋಗಿದೂರ ಹದೂರಗದ ಹದೂೋಗಿತೋನ, ಆದಿರಂದ ವಾವಹಾರ ಕುದುರುತದತ. ದುಡುಡ ಮಾಡದೂೋದೂಂದ್ದರ ತಮಾಷದ ಅಂದ್ದೂಕಂಡದ್ಾರದ ಅವರದಲ್ಿ. ಉಹೂ​ೂ, ತದೂಂದ್ದರ ತಗದೂೋಬದೋಕು, ತಲ್ದ ಓಡಸದಬೋಕು! ರಾರ್ತರ ಮ್ನದ ಹದೂರಗದ ಇವರ್ತತನ ಹಾಗದ ಕಷಟಗಳು ಬರತದವ, ಅರ್ವಾ ರಾರ್ತರಯಲ್ಿ ನದ್ದೆ ಕಟಿಟಬದೋಿಕು, ತಲ್ದೋಲ್ಲ ಬರದೂೋ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳದಲ್ಿ ಒಂದು ರೂಪಕದಕ ಬರದೂೋವರದಗೂ’ ಎಂದು ಹದಮಮಯಿಂದ ಅಂದುಕದೂಂಡ. ‘ಅದೃಷಟ ಇದ್ದರ ಎಲ್ಿ ಆಗತದತ ಅಂದ್ದೂಕೋತಾರದ ಜನ. ಮಿರದೂೋನದೂೋವ್ ಮ್ನದಯವರಿೋಗ ಕದೂೋಟಾ​ಾಧಿಪರ್ತಗಳು. ಯಾಕದ? ಕಷಟಪಟಟರದ ದ್ದೋವರು ಕದೂಡಾತನದ. ಅವನು ಆರದೂೋಗಾ ಕದೂಡದಬೋಕು ಅಷದಟ.’ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಏನೂ ಇಲ್ಿದಿದೆ ಮೊರದೂೋನದೂೋವ್ ರ್ರ ತಾನೂ ಕದೂೋಟಾಧಿಪರ್ತಯಾಗಬಹುದು ಅನುೆವ ಕಲ್ುನದಯೋ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ನಲ್ಲಿ ಸಡಗರ ತುಂಬ್ಬತು, ಈಗ ಯಾರದ್ಾದರೂ ಜದೂತದಯಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡಬದೋಕು ಎಂದು ಅವನಗನೆಸಿತು. ಆದರದ ಯಾರೂ ಜದೂತದೋಲ್ಲ ಇಲ್ಿವಲ್ಿ ... ಗದೂಯಾಿಚ್ಚಕನ್ ಅನುೆ ತಲ್ುಪಿಬ್ಬಟಿಟದ್ದರ ಭೂಮಾಲ್ಲೋಕನ ಜದೂತದ ಮಾತಾಡ ತನೆ ಜಾಣದಮ ತದೂೋರಿಸಬಹುದ್ಾಗಿತುತ. ಜಾರುಬಂಡಯನೆ ಬಾಗಿಸಿ ಅದಕದಕ ಹಮ್ ರಾಚುವ ಹಾಗದ ಬ್ಬೋಸುವ ಗಾಳ್ಳಯ ರಭಸ ನದೂೋಡ, ‘ಈ ಗಾಳ್ಳ ನದೂೋಡು ಹದೋಗದ ಬ್ಬೋಸತದತೋಂತ! ಈ ಹಮ್ ನಮ್ಮನೆ ಎಷುಟ ಮ್ಟಿಟಗದ ಮ್ುಚ್ಚುಬ್ಬಡತದತ ಅಂದ್ದರ ಬದಳಗದೆ ಎದುೆ ಬರಕದಕ ಆಗಕೂಡದು, ಹಾಗದ!’ ಅಂದುಕದೂಂಡ.

ಸವಲ್ು

ಮೋಲ್ದದುೆ

ಸುತತಲ್ೂ

ನದೂೋಡದ. ಗವವಂತ

ತುಂಬ್ಬದೆ

ಕತತಲ್ದಯಲ್ಲಿ

ಅವನಗದ

ಕಾಣ್ಸಿದುೆ

ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿಯ ಕಪಾುದ ತಲ್ದ, ಪಟಪಟ ಅಂತ ಹದೂಡಕದೂೋತ ಇದೆ ಅದರ ಬದನೆ ಮೋಲ್ದ ಹದೂದಿಸಿದೆ ಹಾಸುಗಂಬಳ್ಳ ಮ್ತತದರ ದಪುನಾದ ಹುರಿಬಾಲ್. ಉಳ್ಳದಂತದ, ಹಂದ್ದ ಮ್ುಂದ್ದ, ಅದ್ದೋ ಬದಲ್ಾಗುರ್ತತದೆ ಬ್ಬಳ್ಳಪು ಕತತಲ್ದ, ಈಗ ರ್ತಳ್ಳಯಾದ ಹಾಗದ ಕಾಣ್ಸಿ ಮ್ತದತ ಕದಲ್ವು ಸಲ್ ಕವಿಯುವ ಕಗೆತತಲ್ು. ‘ನಾನು ನಕಿಟನ ಮಾತು ಕದೋಳ್ಳ ಕದಟದಟ, ನಾವು ಮ್ುಂದ್ದ ಹದೂೋಗಿಬ್ಬಡಬದೋಕಾಗಿತುತ, ಎಲ್ದೂಿೋ ಒಂದು ಕಡದ ಹದೂೋಗಿಬಡತದಿೆವಿ, ಗಿರಶಿಕನದೂೋಗದ ಹದೂೋಗಿದಿೆದೂರ ರಾರ್ತರ ತಾರಾರ್ಸ ಅವರ ಮ್ನದಯಲ್ಲಿದುೆಬ್ಬಡಬಹುದ್ಾಗಿತುತ. ಈಗಾದರದೂೋ, ರಾರ್ತರಯಲ್ಿ ಇಲ್ದಿೋ ಕೂತು ಕಳ್ಳೋಬದೋಕು. ನಾನದೋನು ಯೋಚ್ದೆ ಮಾಡತದ್ದೆೋ? ಹಾೂ, ಕಷಟಪಡದೂೋರಿಗದೋ ದ್ದೋವುರ ಸಂಪತುತ ಕದೂಡದೂೋದು, ಉಂಡಾಡಗಳ್ಳಗಲ್ಿ, ನದ್ದೆ ಹದೂಡದಯೋ ಸದೂೋಮಾರಿಗಳ್ಳಗಲ್ಿ, ಮ್ೂಖಿರಿಗಲ್ಿ. ಈಗ ಒಂದು ಸಿಗರದೋಟು ಹಚುಬದೋಕು!’ ಮ್ತದತ ಕುಳ್ಳತುಕದೂಂಡ ಅವನು, ತನೆ ಸಿಗರದೋಟ್ ಕದೋಸನುೆ ಹದೂರತದಗದದು, ಹದೂಟದಟಮೋಲ್ದ ಮ್ಲ್ಗಿ, ಕಡಡ ಗಿೋರಿ ತನೆ ಕದೂೋಟಿನ ಚುಂಗಿನಂದ ಮ್ರದಮಾಡಕದೂಂಡ. ಆದರದ ಗಾಳ್ಳ ಹದೋಗದೂೋ ದ್ಾರಿಮಾಡಕದೂಂಡು ನುಗಿೆ ಎಷುಟ ಸಲ್ ಕಡಡ ಗಿೋರಿ ಹದೂರ್ತತಸಿದರೂ ಆರಿಸಿಬ್ಬಡುರ್ತತತುತ. ಕದೂನದಗದ ಒಂದು ಕಡಡ ಉರಿಯಕದಕ ತದೂಡಗಿತು, ಅದರಿಂದ ಸಿಗರದೋಟು ಹದೂರ್ತತಸಿಕದೂಂಡ. ತನಗದ ಬದೋಕಾದುದನುೆ ಮಾಡದ ಗದಲ್ವು ಅವನನುೆ ತುಂಬ್ಬತುತ, ತನಗಿಂತ ಗಾಳ್ಳಯೋ ಹದಚು​ು ಹದೂಗದ ಕುಡದಿದೆರೂ, ಎರಡು ಮ್ೂರು ದಮ್ುಮ ಎಳದದು ಹದಚು​ು ಉತದತೋರ್ಜತನಾದ. ಮ್ತದತ ಹಂದಿನಂತದ ಒರಗಿ ಕೂತ, ಮೈಮೋಲ್ದ ಸರಿಯಾಗಿ ಹದೂದೆ, ಮ್ತದತ ಯೋಚನದ-ನದನಪುಗಳಲ್ಲಿ ಮ್ುಳುಗಿದ. ಆದರದ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಅನರಿೋಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಅವನು ನದ್ದೆಯ ಆಳದಲ್ಲಿ ಬ್ಬದೆ. ಇದೆಕಿಕದೆ ಹಾಗದ ಏನದೂೋ ತನೆನುೆ ನೂಕಿದ ಹಾಗದ ಅನೆಸಿ ಎಚುರಗದೂಂಡ. ತನೆ ಕದಳಗಿದೆ ಹುಲ್ಿನುೆ ಎಳದದದುೆ ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿಯೋ, ಆರ್ವಾ ತನದೂೆಳಗಿನ ಏನದೂೋ ಒಂದು ತನೆನುೆ ಗಾಬರಿಗದೂಳ್ಳಸಿತದೂೋ, ಅಂತೂ ಅವನು ಎಚ್ದತ ು ುತ ಕೂತ.

ಅವನ

ಹೃದಯ

ಹದಚ್ುದಚು​ು

ಜದೂೋರಾಗಿ

ಬಡದುಕದೂಳಿತದೂಡಗಿತು, 173

ಇದರಿಂದ

ಜಾರುಬಂಡ

ತನೆಡಯಲ್ಲಿ

ನಡುಗುರ್ತತದ್ದಯೋನದೂೋ ಅನೆಸಿತು. ತನೆ ಕಣುಣಗಳನುೆ ಬ್ಬಟಟ. ಆದರದ ಸುತತಲ್ೂ ಎಲ್ಿ ಹಂದಿದೆಂತದಯೋ ಇದುೆವು. ‘ಈಗ ಸವಲ್ು ರ್ತಳ್ಳಯಾಗಿದ್ದ, ಇನದೆೋನು ಸವಲ್ು ಹದೂತತಲ್ದಿೋ ಬದಳಕು ಹರಿದುಬ್ಬಡತದತ’ ಅನೆಸಿತು. ಆದರದ ಆಕಾಶ ರ್ತಳ್ಳಯಾಗಿರುವುದು ಚಂದರ ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಂಡರುವುದರಿಂದ ಎಂಬುದು ಗದೂತಾತಯಿತು. ಮೋಲ್ದದುೆ ಕೂತು ಮೊದಲ್ು ಕುದುರದಯ ಕಡದ ಕಣದೂಣೋಡಸಿದ. ಗಾಳ್ಳಗದ ಬದನದೂೆಡಡಕದೂಂಡು ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ ನಂರ್ತತುತ, ಪಾಪ ನಡುಗುರ್ತತತುತ. ಪೂರ್ತಿ ಹಮ್ ಆವರಿಸಿದೆ ಒಂದು ಕಡದಯ ಹಾಸುಗಂಬಳ್ಳ ಹಂದಕದಕ ಸರಿದು ಪಿರದಯಿ ರ ಂದ ಕದಳಗಿಳ್ಳದಿತುತ. ಮ್ುಂಗೂದಲ್ು ಹಾಗೂ ಜೂಲ್ು ತದೂನದದ್ಾಡುರ್ತತದೆ ಅದರ ತಲ್ದ ಹಮಾಚ್ಾೆದಿತವಾಗಿ ಈಗ ಹದಚು​ು ಸುಷಟವಾಗಿ ಕಾಣುರ್ತತತುತ. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಜಾರುಬಂಡಯ ಹಂದಕದಕ ಒರಗಿಕದೂಂಡು ಹಂದ್ದ ದೃಷಿಟ ಹಾಯಿಸಿದ. ನಕಿಟ ಹಂದ್ದ ಇದೆ ಭಂಗಿಯಲ್ದಿೋ ಇನೂೆ ಕೂರ್ತದೆ. ಅವನನುೆ ಮ್ುಚ್ಚುದೆ ಗದೂೋಣ್ಪಟದಟ, ಅವನ ಕಾಲ್ುಗಳ ಮೋಲ್ದ ದಟಟವಾಗಿ ಹಮ್ ಬ್ಬದಿೆತುತ. ‘ಈ ಬಡಪಾಯಿ ಮೈಯಲ್ಿ ಹಮ್ಗಟಿಟ ಸತದತೋಬ್ಬಡಾತನದೂೋ ಏನದೂೋ! ಅವನ ಬಟದಟಗಳದೂೋ ಹರಿದು ಜೂಲ್ಾಗಿವದ. ಅವನಗದೋನಾದೂರ ಆದ್ದರ ನಾನದೋ ಹದೂಣದಗಾರನಾಗಬದೋಕಾಗತದತ. ಎಂರ್ ಕದಲ್ಸಕದಕ ಬಾರದ ವಿದ್ದಾ ಇಲ್ಿ ಜನ’ ಅಂದುಕದೂಂಡ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್. ಕುದುರದಯ ಮೈಮೋಲ್ಲದೆ ಹಾಸುಗಂಬಳ್ಳಯನುೆ ತದಗದದು ನಕಿಟನಗದ ಹದೂದಿಸಬದೋಕದನಸಿತು ಅವನಗದ; ಆದರದ ಗಾಡ ಇಳ್ಳದು ಹದೂರಗದ ಹದೂೋಗಲ್ು ತುಂಬ ಚಳ್ಳ, ಜದೂತದಗದ ಕುದುರದೋನದೋ ಚಳ್ಳಯಿಂದ ಸತುತಹದೂೋಗಿಬ್ಬಟಟರದ! ‘ನನೆ ಜದೂತದ ಅವನನುೆ ಕಕದೂಿಂಡು ಬಂದ ನಾನದಂರ್ ಮ್ೂಖಿ!’ ಎಂದುಕದೂಂಡ. ತಾನು ಪಿರೋರ್ತಸದ ಹದಂಡರ್ತಯ ಜ್ಞಾಪಕ ಬಂತು, ತಾನು ಹಂದಿದೆ ಜಾರುಬಂಡಯ ಮ್ುಂಭಾಗಕದಕ ಜರುಗಿಕದೂಂಡ. “ನಮ್ಮ ಮಾವನೂ ಹಂದ್ದೂಂದು ಸಲ್ ಹೋಗದೋನದೋ ರಾರ್ತರೋನದಲ್ಿ ಕಳದದಿದೆ, ಆದೂರ ಅವಂಗದೋನೂ ಆಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ’ ಎಂಬುದು ನದನಪಿಗದ ಬಂತು. ತಕ್ಷಣವದೋ ಇನದೂೆಂದು ಪರಸಂಗ

ನದನಪಿಗದ ಬಂತು – ‘ಆದ್ದರ ಸದಬಾಸಿಟಯನ್ನ ಒಳಗಿಂದ ಮೋಲ್ದರ್ತತದ್ಾಗ ಅವನು ಸರ್ತತದೆ - ಹದಪು​ುಗಟಿಟದೆ ಹದಣವಾಗಿದೆ. ಇವತುತ ರಾರ್ತರ ಗಿರಶಿಕನೂ ದ ೋದಲ್ದಿೋ ಇದಿೆದ್ದರ ಈ ಅವಸದಿ ಬರ್ತಿಲ್ಲಿಲ್ಿ!’ ಯಾವದಡಯ ದ ಲ್ಲಿಯೂ

-

ಕತುತ,

ಮ್ಂಡ,

ಪಾದಗಳು

-

ತುಪು​ುಳದ

ಬ್ಬಸಿಪು

ಯಾವ

ರಿೋರ್ತಯಲ್ೂಿ

ವಾರ್ಿವಾಗದಂತದ ಸುತತಲ್ೂ ಕದೂೋಟನುೆ ಬ್ಬಗಿಗದೂಳ್ಳಸಿಕದೂಳುಿತತ, ಮ್ತದತ ಕಣುಮಚ್ಚಕು ೂ ದ ಂಡು ನದ್ದೆ ಮಾಡಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದ. ಆದರದ ಎಷುಟ ಪರಯತೆಪಟಟರೂ ಜದೂೋಂಪು ಕೂಡ ಹತತಲ್ಲಲ್ಿ, ತದಿವರುದಧವಾಗಿ ಇನೂೆ ಹದಚು​ು ಎಚುರವಾದಂತಾಯಿತು. ಮ್ತದತ ತನೆ ಲ್ಾಭ ಮ್ತುತ ತನಗದ ಬರಬದೋಕಾದ ಬಾಕಿಗಳ ಕುರಿತದೋ ಯೋಚ್ಚಸಲ್ುತದೂಡಗಿದ. ತನೆ ಬಗದೆ ತನೆಲ್ದಿೋ ಬಡಾಯಿ ಕದೂಚ್ಚುಕೂ ದ ಳುಿತತ ತನೆ ಮ್ತುತ ತನೆ ಇರುವಿಕದಯ ಬಗದೆ ಸಂತುಷಟನಾಗಲ್ು ನದೂೋಡದ, ಆದರದ ಯಾವ ಮಾಯದಲ್ದೂಿೋ ಬಂದು ಆವರಿಸುರ್ತತದೆ ಭಯ ಮ್ತುತ ತಾವು ಗಿರಶಿಕನದೂೋದಲ್ಲಿಯೋ ಉಳ್ಳಯಲ್ಲಲ್ಿವಲ್ಿ ಎಂಬ ಭಾವನದ ಅವನ ಮ್ನಸ್ನುೆ ತಲ್ಿಣಗದೂಳ್ಳಸುರ್ತತದುೆವು. ‘ಒಂದು ಬದಂಚ್ಚನ ಮೋಲ್ದ ಬದಚುಗದ ಮ್ಲ್ಗಿಕದೂಂಡದೆರದ ಎಷುಟ ಚ್ದನೆ!’ ಬ್ಬೋಸುವ ಗಾಳ್ಳಯಿಂದ ಪಾರಾಗಲ್ು ಕಾಲ್ುಗಳ್ಳಗದ ಮ್ತತಷುಟ ಬ್ಬಗಿಯಾಗಿ ಸುರ್ತತಕೂ ದ ಂಡು ಹದಚು​ು ಆರಾಮ್ದ್ಾಯಕವಾದ ಭಂಗಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳ್ಳತುಕದೂಳಿಲ್ು ಮಾಡುವ ಪರಯತೆದಲ್ಲಿ ಅನದೋಕ ಸಲ್ ಮ್ಗುೆಲ್ು ಬದಲ್ಲಸಿ ಕಣುಣಗಳನುೆ ಮ್ುಚ್ಚುಕದೂಂಡು ಅಲ್ಾಿಡದ್ದ ಕುಳ್ಳತ. ಒಂದ್ದೋ ಕಡದ ಕುಳ್ಳರ್ತದೆರಿಂದ್ಾಗಿ ಗಟಿಟ ಬೂಟುಗಳಲ್ಲಿನ ಕಾಲ್ುಗಳು ನದೂೋಯತದೂಡಗಿತುತ, ಎಲ್ದೂಿೋ ಒಂದ್ದಡಯಿ ದ ಂದ ಗಾಳ್ಳ ಬ್ಬೋಸಿ ಚಳ್ಳ ಹದಚು​ುರ್ತತತುತ. ಹೋಗದ ಅಲ್ಾಿಡದ್ದ ಒಂದ್ದೋ ಕಡದ ಸವಲ್ು ಹದೂತುತ ಕೂರ್ತದುೆ ಮ್ತದತ ಅವನ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ತಾನು ಗಿರಶಿಕನದೂೋದಲ್ದೋಿ ಉಳ್ಳದುಕದೂಂಡದೆರದ ಇಷುಟ ಹದೂತತಲ್ಲಿ ನರುಮ್ಮಳವಾಗಿ ನದ್ದೆ ಮಾಡಬಹುದ್ಾಗಿತದತಂಬ ಯೋಚನದ ಮ್ನಸ್ನುೆ ಕಲ್ಕಿತು. ಮ್ತದತ ಎದುೆ ಕುಳ್ಳತ, ಮ್ಗುೆಲ್ು ಬದಲ್ಲಸಿದ, ಮ್ುದುರಿಕದೂಂಡು ಮ್ತದತ ಕೂತ.

174

ದೂರದಲ್ಲಿ ಕದೂೋಳ್ಳ ಕೂಗು ಕದೋಳ್ಳಸಿತದಂಬ ಭರಮ ಒಮಮ ಉಂಟಾಯಿತು. ಅವನಗದ ಸಂತದೂೋಷವಾಯಿತು, ಕದೂೋಟ್ನ ಕಾಲ್ರನುೆ ಕದಳಗಿಳ್ಳಸಿ ಕತುತ ನದೂೋಯುವಂತದ ಚ್ಾಚ್ಚಕದೂಂಡ ಆಲ್ಲಸಿದ, ಆದರದ ಎಷದಟೋ ಪರಯತೆಪಟಟರೂ, ಗಾಡಯ ಮ್ೂಕಿಯ ಮಾಲ್ದ ಶಿಳದಿ ಹದೂಡದಯುತತ ಬ್ಬೋಸುರ್ತತದೆ ಗಾಳ್ಳ, ಹಾರಾಡುರ್ತತದೆ ಕಚ್ಚೋಿಫ್ಟನ ಪಟಪಟ, ಜಾರುಬಂಡಯ ಚ್ೌಕಟಿಟಗದ ಬಡಯುರ್ತತದೆ ಹಮ್ಗಳ ಸದುೆಗಳ ಹದೂರತು ಬದೋರದೋನೂ ಕದೋಳ್ಳಸಲ್ಲಲ್ಿ. ಮೊದಲ್ಲಂದ ಕೂತಂತದಯೋ ನಕಿಟ ಈಗಲ್ೂ ಕೂರ್ತದೆ, ಅಲ್ಾಿಡದ್ದ ಮಾತರವಲ್ಿ, ಒಂದ್ದರಡು ಬಾರಿ ಮಾತಾಡಸಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ನ ಮಾರ್ತಗೂ ಉತತರಿಸದ್ದ ಕೂರ್ತದೆ. “ಅವನಗದ ಕದೋಳ್ಳಸಿತಲ್ಿ, ನದ್ದೆ ಹದೂೋಗಿದ್ಾನದೂೋ ಏನದೂೋ” ಎಂದುಕದೂಂಡ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಚಡಪಡಕದಯಿಂದ ದಪು ಹಮ್ದ ಹದೂದಿಕದಯು ಮ್ುಸುಕಿದೆ ಜಾರುಬಂಡಯ ಹಂಭಾಗ ಹಾಗೂ ನಕಿಟನ ಕಡದ ನದೂೋಡದ. ಮ್ತದತ ಇಪುತುತ ಇಪುತದೈದು ಬಾರಿ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಕೂತ, ಎದೆ. ರಾರ್ತರ ಮ್ುಗಿಯುವುದ್ದೋ ಇಲ್ಿ ಎನಸಿತು. ‘ಇನದೆೋನು ಬದಳಗಾಗತದತೋಂತ ಕಾಣತದತ, ನನೆ ಗಡಯಾರವನೆ ನದೂೋಡಕದೂಳದೂಿೋಣ. ಆದ್ದರ ಗುಂಡ ಬ್ಬಚ್ಚುದ್ರದ ಚಳ್ಳ ಹದಚ್ಾುಗತದತ, ಬದಳಗಾಗಿತದ್ದ ಅನದೂೆೋದು ಗದೂತಾತದ್ದರ ಎಷದೂಟೋ ಹಾಯನಸತದತ. ಗಾಡ ಕಟಟಬಹುದು’ ಅಂದುಕದೂಂಡ ಸುತತಲ್ೂ ನದೂೋಡುತತ. ತನೆ ಮ್ನದ್ಾಳದಲ್ಲಿ ಬದಳ್ಳಗದೆ ಅಷುಟ ಹರ್ತತರವಿಲ್ಿ ಎಂಬ ಅರಿವು ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ಗದ ಗದೂರ್ತತತುತ, ಆದರದ ಕಾಲ್ ಸರಿಯುತತ ಅವನಲ್ಲಿ ಭಯ ಹದಚ್ಾುಗುರ್ತತತುತ, ಆದರೂ ಎದುೆ ನದೂೋಡಬದೋಕದನುೆವ ಇದು ಆತಮವಂಚನದ ಎನುೆವ ಭಾವನದಯ ತುಯಾೆಟದಲ್ಲಿ ಸಿಲ್ುಕಿದ. ತನೆ ತುಪು​ುಳುಗಂಬಳ್ಳಯನುೆ ಎಚುರದಿಂದ ಸಡಲ್ಗದೂಳ್ಳಸಿಕದೂಂಡು ಒಳಗದ ಕದೈ ತೂರಿಸಿದ, ಆದರದ ಎಷುಟ ಹದೂತಾತದರೂ gತನೆ ವದೋರ್ಸಟ ಕದೂೋಟನುೆ ಕದೈ ತಲ್ುಪಲ್ಲಲ್ಿ. ಬಹಳ ಪರಯಾಸದಿಂದ ಎನಾಮ್ಲ್ನ ಹೂ ವಿನಾ​ಾಸವಿದೆ ತನೆ ಬದಳ್ಳಿಯ ಗಡಯಾರವನುೆ ಹದೂರತದಗದಯುವುದರಲ್ಲಿ ಕದೂನದಗೂ ಸಫಲ್ನಾಗಿ, ಗಂಟದ ಎಷದಟಂದು ನದೂೋಡಕದೂಳಿಲ್ು ಯರ್ತೆಸಿದ. ಆದರದ ಬದಳಕಿಲ್ಿದ್ದ ಏನೂ ಕಾಣುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಸಿಗರದೋಟು ಹದೂರ್ತತಸಿಕದೂಂಡಾಗಿನಂತದ ಮ್ತದತ ಮೊಳಕಾಲ್ು-ಮೊಳಕದೈಗಳ ಮೋಲ್ದ ಭಾರ ಊರಿ ಕೂತು ಬದಂಕಿಕಡಡಯನುೆ ಹದೂರತದಗದದು ಗಿೋರಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದ. ಈ ಸಲ್ ಅವನು ಹದಚು​ು ಮ್ುತುವರ್ಜಿ ವಹಸಿದೆ, ಬದರಳುಗಳ್ಳಂದ ಮ್ುಟಿಟ ಮ್ುಟಿಟ ಹದಚು​ು ಗುಂಡಗಿನ ತಲ್ದಯ ಕಡಡಯನುೆ ಆಯುೆಕೂ ದ ಂಡು ಮೊದಲ್ ಗಿೋರಿನಲ್ಲಿಯೋ ಹದೂರ್ತತಸಲ್ು ಸಫಲ್ನಾದ. ಆ ಬದಳಕಿನಲ್ಲಿ ತಲ್ದ ಬಾಗಿಸಿ ಗಡಯಾರದ ಕಡದ ನದೂೋಡದರದ, ತನೆ ಕಣಣನದೆೋ ಅವನು ನಂಬಲ್ಾಗಲ್ಲಲ್ಿ! ಮ್ರ್ಾರಾರ್ತರಗಿನೂೆ ಹತುತ ನಮಿಷಗಳ್ಳದುೆವು. ಅಂದರದ ಬಹುತದೋಕ ರಾರ್ತರ ಅವನದದುರಿಗದ ಅಟಟಹಾಸ ಮಾಡುತತ ನಂರ್ತತುತ. “ಓ, ಈ ರಾರ್ತರ ಎಷುಟ ನೋಳವಾದುೆ!” ಅಂದುಕದೂಂಡ. ಬದನೆಲ್ಲಿ ಚಳುಕು ಹರಿದುಹದೂೋದಂತಾಯಿತು. ಮ್ತದತ ತನೆ ತುಪು​ುಳು ಕದೂೋಟನುೆ ಬ್ಬಗಿಗದೂಳ್ಳಸಿಕದೂಂಡು, ಜಾರುಬಂಡಯ ಒಂದು ಮ್ೂಲ್ದಗದ ಆತುಕದೂಂಡು ತಾಳದಮಯಿಂದ ಬದಳಕು ಹರಿಯುವುದನುೆ ಕಾಯಬದೋಕದಂದುಕದೂಂಡು ಕೂತ. ಆದರದ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ, ಗಾಳ್ಳಯ ಏಕತಾನದ ಬ್ಬೋಸುವಿಕದಯನುೆ ಮಿೋರಿಸುವಂತದ ಅವನಗದ ಸುಷಟವೂ ಗುರುರ್ತಸಬಹುದ್ಾದುದೂ ಆದ ಹದೂಸ ಪಾರಣ್ಯ ದನಯಂದು ಕದೋಳ್ಳಸಿತು. ನಧಾನವಾಗಿ ದನ

ಹದಚುತೂ ದ ಡಗಿತು.

ಅದು

ತದೂೋಳನ

ಊಳುವಿಕದಯಂಬುದರಲ್ಲಿ

ಅನುಮಾನವದೋ

ಇರಲ್ಲಲ್ಿ.

ದನ

ಎಷುಟ

ಹರ್ತತರವಾಯಿತದಂದರದ, ತನೆ ದವಡದಗಳ ಚಲ್ನದಯಿಂದ ಬದೋರದ ರಿೋರ್ತ ಊಳಲ್ು ತದೂಡಗಿದೆನುೆ ಗಾಳ್ಳ ಹದೂತುತ ತಂದಿತು. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ತನೆ ಕದೂೋಟಿನ ಕಾಲ್ರ್ ಅನುೆ ಹಂದ್ದ ಸರಿಸಿಕದೂಂಡು ಕಿವಿಗದೂಟುಟ ಕದೋಳ್ಳಸಿಕದೂಂಡ. ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ ಕೂಡ ತನೆ ಕಿವಿಗಳನಾೆಡಸುತತ ಗಮ್ನಕದೂಟುಟ ಆಲ್ಲಸುರ್ತತತುತ. ತದೂೋಳನ ಊಳುವಿಕದ ನಂತಾಗ ಕುದುರದ ನಂತ ಕಾಲ್ನುೆ ಬದಲ್ಲಸಿಕದೂಂಡು ಅಪಾಯಸೂಚನದಯಂತದ ಕದನದಯಿತು. ಇದ್ಾದ ಮೋಲ್ದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ಗದ ನದ್ದೆ ಹರ್ತತರ ಸುಳ್ಳಯಲ್ಲಲ್ಿ, 175

ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಕದೂಳಿಲ್ೂ ಸಾರ್ಾವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ತನೆ ಬಗದೆ – ವಾವಹಾರ, ಹದಸರುವಾಸಿತನ, ತನೆ ಸಂಪತುತ - ಯೋಚ್ಚಸಲ್ು ಹದೂರಟಷೂಟ ಭಯ ಹಾಗೂ ಗಿರಶಿಕನೂ ದ ೋದಲ್ಲಿ ತಾನು ರಾರ್ತರ ಉಳ್ಳದುಕದೂಳಿಲ್ಲಲ್ಿವಲ್ಿ ಎಂಬ ಭಯ ಆವರಿಸಿಕದೂಂಡು ಅವನ ಯೋಚನದಯಲ್ಲಿ ಸಿಲ್ುಕಿಕದೂಳುಿರ್ತತತುತ. “ಕಾಡು ಮ್ನದ ಹಾಳಾಗ! ದ್ದೋವರ ದಯಯಿಂದ ಅದಿಲ್ಿದ್ದ ಎಲ್ಿ ಸರಿಯಾಗಿತುತ. ಇವತದೂತಂದು ರಾರ್ತರ ಕಳದದರದ ಸಾಕಾಗಿದ್ದ! ನಾನು ಸವಲ್ು ವ್ಸೋಡಕ ಕುಡದಿದ್ದೆ ಸದಾ.” ಎಂಬ ಆಲ್ದೂೋಚನದ ಬಂದು, ಏನಾಗುರ್ತತದ್ದ ಎನೆಸಿದ್ಾಗ ತಾನು ನಡುಗುರ್ತತರುವುದು ಗಮ್ನಕದಕ ಬಂತು, ಆದರದ ಅದು ಚಳ್ಳಯ ಕಾರಣದಿಂದ್ಾದ್ದೂೆೋ ಭಯದಿಂದ್ಾದ್ದೂೆೋ ರ್ತಳ್ಳಯದ್ಾಯಿತು. ಮೈಮೋಲ್ದ ಬ್ಬಗಿಯಾಗಿ ಹದೂದುೆಕೂ ದ ಂಡು ಮೊದಲ್ಲನ ಹಾಗದ ಮ್ಲ್ಗಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದ, ಆದರದ ಹಾಗದ ಮಾಡಲ್ು ಸಾರ್ಾವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ.

ಒಂದ್ದೋ

ಭಂಗಿಯಲ್ಲಿ

ಕುಳ್ಳರ್ತರಲ್ೂ

ಆಗದ್ಾಯಿತು.

ಮೋಲ್ದದುೆ

ತನೆಲ್ುಿಂಟಾಗಿದೆ

ಭಯವನುೆ

ಹದೂೋಗಲ್ಾಡಸಿಕದೂಳಿಲ್ು ಏನಾದರೂ ಮಾಡಬದೋಕದನೆಸಿತು, ಆದರದ ಅದರ ಮ್ುಂದ್ದ ತಾನು ಅಸಹಾಯಕನದನೆಸಿತು. ಪುನುಃ ಸಿಗರದೋಟು ಬದಂಕಿಕಡಡಗಳನುೆ ಹದೂರತದಗದದು ನದೂೋಡದರದ, ಉಳ್ಳದಿದುೆದು ಮ್ೂರು ಕಡಡಗಳು ಮಾತರ, ಅದೂ ಚ್ದನಾೆಗಿಲ್ಿದವು. ತುದಿಯಲ್ಲಿದೆ ರಂಜಕ ಉರ್ಜೆಹದೂೋಗಿ ಅವು ಹದೂರ್ತತಕೂ ದ ಳಿಲ್ೋದ ಇಲ್ಿ. “ಇದರ ಮ್ನದ ಹಾಳಾಗ! ದರಿದರದುೆ, ಬದೋವಾಸಿೋಿದು!’ ಎಂದು ಗದೂಣಗಿಕದೂಂಡ. ತನೆ ಶ್ಾಪ ಯಾರಿಗದ ತಟಟಬದೋಕು ಗದೂತಾತಗದ್ದ ನಜುೆಗುಜಾೆಗಿದೆ ಸಿಗರದೋಟುಗಳನುೆ ಎಸದದ. ಕಡಡಪದಟಿಟಗದಯನೂೆ ಇನದೆೋನು ಎಸದದುಬ್ಬಡುವುದರಲ್ಲಿದೆ, ಆದರದ ತನೆ ಬದರಳುಗಳ ಚಲ್ನದಯನುೆ ಗಮ್ನಸಿ ಅದನುೆ ಮ್ತದತ ಜದೋಬ್ಬನಲ್ಲಿರಿಸಿಕದೂಂಡ. ಅವನು ಎಂರ್ ತಳಮ್ಳಕದೂಕಳಗಾದ ಎಂದರದ ಒಂದ್ದಡದ ಕುಳ್ಳತುಕದೂಳಿಲ್ು ಅವನಂದ ಸಾರ್ಾವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಸದಿಜ್ನಂದ ಕದಳಗಿಳ್ಳದು ಗಾಳ್ಳಗದ ಬದನುೆ ರ್ತರುಗಿಸಿನಂತುಕದೂಂಡು ತನೆ ಬದಲ್ಟನುೆ ಸದೂಂಟದಲ್ಲಿ ಮ್ತತಷುಟ ಕದಳಗದ ಸರಿಸಿ ಬ್ಬಗಿದುಕದೂಂಡ. “ಮ್ಲ್ಗಿ ಸಾವಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತತ ಕೂರುವುದರಿಂದ್ದೋನು ಪರಯೋಜನ? ಕುದುರದಯನದೆೋರಿ ದ್ೌಡಾಯಿಸಿಬ್ಬಡುವುದು ಉತತಮ್!” ಎಬ ಆಲ್ದೂೋಚನದ ಇದೆಕಿಕದೆ ಹಾಗದ ಅವನಲ್ುಿದಿಸಿತು. “ಬದನೆ ಮೋಲ್ದ ಏನಾದೂರ ಇದ್ದರ ಕುದುರದ ಓಡತದತ” ಅನೆಸಿದ್ಾಗ, ನಕಿಟನ ನದನಪು ಬಂದು, “ಅವನಗದೋನು, ಬದುಕದೂೋದು ಸಾಯೋದು ಎರಡೂ ಒಂದ್ದೋ. ಅವನ ರ್ಜೋವನಕದಕೋನು ಬದಲ್ದ ಇದ್ದ? ತನೆ ಬದುಕಿನ ಬಗದೆ ಅವನಗದ ಅಭಿಮಾನ ಎಲ್ಲಿ? ಆದರದ ನನಗದ ಬದುಕದೂೋದಕದಕ ಏನದೂೋ ಒಂದಷಿಟದ್ದ, ದ್ದೋವರ ದಯ” ಎಂದುಕದೂಂಡ. ಕುದುರದಯನುೆ ಬ್ಬಚ್ಚು, ಅದರ

ಕದೂರಳ್ಳಗದ ಕಡವಾಣ ಹಾಕಿ ಹತತಲ್ು ಪರಯತೆಪಟಟ, ಆದರದ ತನೆ ಕದೂೋಟು ಮ್ತುತ

ಬೂಟುಗಳ ಭಾರದಿಂದ ಸಾರ್ಾವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಆಮೋಲ್ದ ಸದಿಜ್ನದೂಳಕದಕ ಪರಯಾಸದಿಂದ ಹರ್ತತ ಅಲ್ಲಿಂದ ಕುದುರದಯ ಬದನದೆೋರಲ್ು ನದೂೋಡದ, ಆದರದ ಅದೂ ಸಾರ್ಾವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಕದೂನದಗದ ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿಯನುೆ ಜಾರುಬಂಡಯ ಹರ್ತತರಕದಕಳದ ದ ುಕದೂಂಡು, ಬಹು ಎಚುರದಿಂದ ಅದರ ಒಂದು ತುದಿಯಲ್ಲಿ ನಂತು ಕುದುರದಯ ಬದನೆ ಮೋಲ್ದ ಹದೂಟದಟ ಅಡಯಾಗಿ ಬ್ಬೋಳುವಂತದ ಹಾರಿದ. ಸವಲ್ು ಹದೂತುತ ಹಾಗದೋ ಬ್ಬದುೆಕೂ ದ ಂಡದುೆ ಸವಲ್ು ಮ್ುಂದಕದಕ ಸರಿದುಕದೂಂಡು ಒಂದು ಕಾಲ್ನುೆ ಆ ಕಡದ ಇರಿಸಿಕದೂಂಡು ಪಾದಗಳನುೆ ಜದೂೋತಾಡುರ್ತತದೆ ಕುದುರದ ಪಿರದಯ ರ ಪಟಿಟಯಲ್ಲಿ ಪಾದಗಳನೆರಿಸಿಕದೂಂಡು ಕದೂನದಗೂ ಸವಾರಿಗದ ಸಿದಧನಾದ. ಸದಿೋಜ್ನ ಅಲ್ುಗಾಡುವ ಸದಿೆನಂದ ನಕಿಟ ಎಚುರಗದೂಂಡ. ಮೋಲ್ದದ್ಾೆಗ, ಅವನದೋನದೂೋ ಹದೋಳ್ಳದ ಹಾಗದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದವಿ ರ ಚ್ಗದ ಭಾಸವಾಯಿತು. “ನನೆಂರ್ ಮ್ೂಖಿನ ಮಾತು ಕದೋಳಬದೋಕಾ! ನಾನಲ್ಲಿ ವಾರ್ಿವಾಗಿ ಬ್ಬದುೆ ಸಾಯಬೋಕಾ?” ಎಂದ ಉದೆರಿಸಿದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್. ತನೆ ತುಪು​ುಳುಗಂಬಳ್ಳಯ ಸಡಲ್ಗದೂಂಡ ತುದಿಗಳನುೆ ಮೊಣಕಾಲ್ ಕದಳಗದ ಸಿಕಿಕಸಿಕದೂಂಡು, ಕುದುರದಯನುೆ ರ್ತರುಗಿಸಿ ಸದಿಜ್ನಂದ ದೂರವಾಗಿ ಕಾಡು ಮ್ತುತ ಅಲ್ಲಿ ಕಾವಲ್ುಗಾರನ ಗುಡಸಲ್ಲದೆ ಕಡದಗದ ದ್ೌಡಾಯಿಸಿದ.

176

7 ಗದೂೋಣ್ಬಟದಟಯಲ್ಲಿ

ತನೆನುೆ

ಸುರ್ತತಕೂ ದ ಂಡು

ಸದಿಜ್ನ

ಹಂಭಾಗದಲ್ಲಿ

ಕೂರ್ತದೆ

ನಕಿಟ

ಅಲ್ುಗಾಡರಲ್ಲಲ್ಿ.

ಪರಕೃರ್ತಯಡನದ ಸಂಪಕಿವಿಟುಟಕದೂಂಡು ಬದುಕು ಎಲ್ಿರಂತದಯೋ ಅವನೂ ಗಂಟದಗಳಗಟಟಲ್ದ, ಅಷದಟೋಕದ ದಿನಗಟಟಲ್ದ ಕೂಡ, ತಳಮ್ಳ್ಳಸದ್ದ ಇರಿಸುಮ್ುರಿಸಿಗದೂಳಗಾಗದ್ದ ಕಾಯುವ ತಾಳದಮಯನುೆ ಹದೂಂದಿದೆ. ಯಜಮಾನರು ತನೆನುೆ ಕರದಯುವುದು ಅವನಗದ ಕದೋಳ್ಳಸಿತುತ, ಆದರದ ಅದಕದಕ ಉತತರಿಸದಿರಲ್ು ಕಾರಣ ಅವನಗದ ಚಲ್ಲಸಲ್ು ಅರ್ವಾ ಮಾತನಾಡಲ್ು ಇಷಟವಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಟಿೋ ಕುಡದಿದೆರಿಂದ್ಾಗಿ

ಅವನಲ್ಲಿ

ಸವಲ್ು

ಚ್ದೈತನಾವುಂಟಾಗಿದೆರೂ,

ಹಮ್ದ

ಒಟಿಟಲ್ನುೆ

ಏರುವ

ಬಲ್ಲಷಠ

ಹದೂೋರಾಟದ

ಸಾಹಸದಿಂದಲ್ೂ ಉಂಟಾದ ಮೈಬ್ಬಸುಪು ಹದಚು​ು ಕಾಲ್ ಉಳ್ಳಯಲ್ಾರದ್ದಂಬುದು ಅವನಗದ ರ್ತಳ್ಳದಿತುತ; ಅಲ್ಿದ್ದ ಮ್ತದತ ಓಡಾಡುವುದಕದಕ ತನೆಲ್ಲಿ ಶಕಿತ ಇಲ್ಿವದಂಬ ಅರಿವು ಅವನಗಿತುತ. ಚ್ಾವಟಿಯಿಂದ ಬಾರಿಸಿದರೂ ಮ್ುಂದಕದಕ ಒಂದು ಅಡಯನೂೆ ಇಡಲ್ಾರದ ಕುದುರದಯ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತಯೋ ಅವನದೂ ಆಗಿತುತ. ಅಂರ್ ಸಿ​ಿರ್ತಯಲ್ಲಿ ಕುದುರದg ಮ್ತದತ ಕಾಯಿನವಿಹಸಬದೋಕಾದರದ ಅದಕದಕ ಮೋವುಣ್ಸಬದೋಕದಂಬ ಪರಜ್ಞದ ಒಡದಯನಗಿರುತತದ್ದ. ತೂರ್ತದೆ ಬೂಟಿನಲ್ಲಿ ಅವಿರ್ತದೆ ಅವನ ಕಾಲ್ಲಗದ ಆಗಲ್ದೋ ಜದೂೋಮ್ು ಹಡದಿತುತ, ಅವನ ಕಾಲ್ ಹದಬಬದರಳು ಎಲ್ಿ ಸಂವದೋದನದಯನುೆ ಕಳದದುಕದೂಂಡತುತ. ಅಲ್ಿದ್ದ, ಅವನ ಇಡೋ ಮೈ ಹದಚ್ಚ ದು ು​ು ತಣಣಗಾಗುರ್ತತತುತ. ತಾನು ಆ ರಾರ್ತರ ಸಾಯಬಹುದು, ಅಷದಟೋಕದ ಸತದತೋ ಹದೂೋಗುತದತೋನದ ಎಂಬ ಆಲ್ದೂೋಚನದಯು ಅವನಲ್ಲಿ ಬಂತು, ಆದರದ ಅದು ಭಯವನಾೆಗಲ್ಲೋ ನದೂೋವನಾೆಗಲ್ಲೋ ಉಂಟುಮಾಡುವಂತದ ಕಾಣಲ್ಲಲ್ಿ. ಅದ್ದೋನೂ ಅವನಗದ ಅಸಂತದೂೋಷಕರವಾಗದೋನೂ ತದೂೋಚದಿದುೆದು ವಿಶ್ದೋಷ, ಯಾಕಂದರದ ಅವನ ರ್ಜೋವನ ಪೂರ್ತಿ ದಿೋರ್ಿ ಕಾಲ್ದ ಬ್ಬಡುವನುೆ ಪಡದದಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅದಕದಕ ವಾರ್ತರಿಕತವಾಗಿ ಕದೂನದಯಿರದ ಈ ದುಡಮ ಅವನಗದ ಸಾಕದನಸಿತುತ. ಭಯವಾಗದಿರಲ್ು ಕಾರಣವದಂದರದ, ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಅಡ ತಾನು ಮಾಡದ ಕದಲ್ಸಗಳಲ್ಿದ್ದ, ಯಾವಾಗಲ್ೂ ‘ಆ’ ದ್ದೂಡಡ ಒಡದಯನ ಅಧಿೋನದಲ್ಲಿರಬದೋಕಾದ ಅರಿವು ಅವನದ್ಾಗಿತುತ. ‘ಅವನದೋ’ ತಾನದೋ ಈ ಬದುಕನುೆ ಕದೂಟುಟ ತನೆನೆಲ್ಲಿ ಕಳ್ಳಸಿದುೆ, ಹೋಗಾಗಿ ಸಾವಿನಲ್ಲಿಯೂ ಅವನ ಶಕಿತಯ ಹಡತದಲ್ಲಿಯೋ ತಾನರುತದತೋನದ,

ಅವನದಂದೂ

ತನೆನುೆ

ದುರುಪಯೋಗಕದೂಕಳಗುಮಾಡುವುದಿಲ್ಿವದಂಬ

ನಂಬ್ಬಕದ

ಅವನದ್ಾಗಿತುತ.

“ಅಭಾ​ಾಸಬಲ್ದಿಂದ ತನಗದ ಒಗಿೆಹದೂೋಗಿರುವುದನುೆ ಬ್ಬಟುಟಕದೂಡಬದೋಕಾಗುವುದು ಕರುಣಾಜನಕವದೋ ಸರಿ. ಆದರದ ಏನೂ ಮಾಡುವಂರ್ತಲ್ಿವಲ್ಿ, ಹೋಗಾಗಿ ಹದೂಸ ಸನೆವದೋಶಗಳ್ಳಗದ ಹದೂಂದಿಕದೂಳುಿತದತೋನದ.” “ಪಾಪಗಳು?” ಎಂಬ ಆಲ್ದೂೋಚನದ ಬಂತು. ತನೆ ಕುಡುಕತನ, ಅದಕಾಕಗಿ ಖಚುಿ ಮಾಡರುವ ಹಣ, ತನೆ ಹದಂಡರ್ತಗದ ಕದೂಟಟ ಕಿರುಕುಳ, ಶ್ಾಪಹಾಕಿದುೆ, ಚಚ್ಿ ಅನುೆ ಉಪವಾಸವರತವನುೆ ಉಪದೋಕ್ಷದ ಮಾಡದುೆ, ತಪದೂುಪಿುಗದಯಲ್ಲಿ ಪಾದಿರಗಳು ತನೆ ತಪು​ುಗಳ್ಳಗಾಗಿ ಝಂಕಿಸಿದುೆ – ಎಲ್ಿ ನದನಪಿಗದ ಬಂತು,

“ಅವದಲ್ಿ ಪಾಪಕಮ್ಿಗಳದೋ, ನಜ. ಆದರದ

ಅವುಗಳನುೆ ನಾನದೋ ಆವಾಹಸಿಕದೂಂಡದ್ದೆನದೋ? ಆ ದ್ದೋವರು ನನೆನುೆ ಸೃಷಿಟಸಿದ್ದೆೋ ಹಾಗದ. ಆದರದೋನು, ಅವು ಪಾಪಕಮ್ಿಗಳದೋ ತಾನದೋ? ಅವುಗಳ್ಳಂದ ಪಾರಾಗದೂೋದು ಹದೋಗದ?” ಹೋಗದ ಅವನಗದ ಆ ರಾರ್ತರ ತನಗದ ಒದಗಬಹುದ್ಾದ ಗರ್ತಯ ಬಗದೆ ಆಲ್ದೂೋಚನದ ಬಂತು. ಆನಂತರವದೋ ಅವನಲ್ಲಿ ಇತರ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳು ಮ್ೂಡದುೆ, ಆದರದ ತಾವಾಗಿ ಬಂದ ನದನಪುಗಳ್ಳಗದ ತನೆನೆವನು ಒಪಿುಸಿಕದೂಂಡ. ಒಮಮ ಮಾತಾಿ ತನೆ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಬಂದದುೆ, ಇತರ ಕದಲ್ಸಗಾರರ ಜದೂತದ ಸದೋರಿ ಕುಡಯಲ್ು ತದೂಡಗಿದುೆ, ತಾನದೋ ಅದನುೆ ಬ್ಬಟಟದುೆ, ಈಗಿನ ತಮ್ಮ ಪರಯಾಣ, ತಾರಾರ್ಸ ಅವರ ಮ್ನದಗದ ಹದೂೋದದುೆ, ಅಲ್ಲಿ ಯಜಮಾನರು ಸಂಸಾರ ಒಡದಯುವುದನುೆ ಹದೋಳ್ಳದುೆ, ತನೆ 177

ಮ್ಗನ ಬಗದೆ ವಿವರಿಸಿದುೆ, ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿಯ ಮೈಯನುೆ ಹಾಸುಗಂಬಳ್ಳಯಿಂದ ಹದೂದಿಸಿದುೆ, ಆಮೋಲ್ದ ತಮ್ಮ ಯಜಮಾನರು ಜಾರುಬಂಡಯಳಗದ ಮ್ಲ್ಗಿ ಮ್ಗುೆಲ್ು ಬದಲ್ಲಸುತತ ಅದು ಕಿರುಗುಟುಟವಂತದ ಮಾಡದುೆ - ಹೋಗದ. “ಅಲ್ಲಿಂದ ಹದೂರಟು ಬಂದದೆರಿಂದ ಈಗ ನಮ್ಗದೋ ಪಶ್ಾುತಾತಪವಾಗಿದ್ದ, ಅಲ್ಿವದೋ? ಅವರದರಂರ್ ಬದುಕನುೆ ಬ್ಬಟುಟ ಹದೂೋಗುವುದು ಕಷಟವದೋ ಸರಿ! ಅದು ನಮ್ಮದರಂತಲ್ಿ.” ಆಮೋಲ್ದ ಈ ಎಲ್ಿ ನದನಪುಗಳು ಅವನಲ್ಲಿ ಗದೂಂದಲ್ವನುೆಂಟುಮಾಡ ಅವನ ತಲ್ದಯಲ್ಲಿ

ಒಂದರದೂಳಗದೂಂದು

ಬದರದತುಹದೂೋದುವು, ಅವನಗದ ನದ್ದೆ ಹರ್ತತತು. ಆದರದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಕುದುರದಯನದೆೋರಿ ನಕಿಟ ಒರಗಿ ಮ್ಲ್ಗಿದೆ ಜಾರುಬಂಡಯ ಹಂಬದಿಯನುೆ ಜರುಗಿಸಿ ಅದು ತನೆಂದ ದೂರ ಹದೂೋಗಿ ಅವನ ಬದನೆಗದ ಅದರ ಜಾರುತುಂಡದೂಂದು ತಗುಲ್ಲ ನದೂೋವಾದ್ಾಗ ಅವನಗದ ಎಚುರವಾಗಿತುತ, ಆಗ ಬದೋಕಿರಲ್ಲ ಬದೋಡವಾಗಿರಲ್ಲ ಅವನು ತಾನು ಕುಳ್ಳತ ಭಂಗಿಯನುೆ ಬದಲ್ಲಸಲ್ದೋಬಾಕಾಯಿತು. ಕಷಟಪಟುಟ ತನೆ ಕಾಲ್ುಗಳನುೆ ನಗುಚ್ಚ, ಅವುಗಳ ಮೋಲ್ಲದೆ ಹಮ್ವನುೆ ಕದೂಡವಿಕದೂಂಡು ಮೋಲ್ದದೆ. ತಕ್ಷಣ ನದೂೋವಿನ ಚಳುಕದೂಂದು ಇಡೋ ಮೈಯಿನ ಆಳಕಿಕಳ್ಳಯಿತು. ಏನು ನಡದಯುರ್ತತದ್ದ ಎಂಬುದು ಅರಿವಿಗದ ಬಂದು, ಕುದುರದಗಿೋಗ ಆವಶಾಕವಾಗಿರದ ಹಾಸುಗಂಬಳ್ಳಯನುೆ ತನಗದ ಕದೂಟಟರದ ಅದನುೆ ಹದೂದುೆಕದೂಳುಿತದತೋನದಂದು ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದವಿ ರ ಚ್ ಅನುೆ ಕದೋಳ್ಳದೆ. ಆದರದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ನಲ್ಿಲ್ಲಲ್ಿ, ಹಮ್ದ ಪುಡಯಲ್ಲಿ ಅದೃಶಾನಾಗಿಬ್ಬಟಿಟದೆ. ಒಬಬನೋದ ಉಳ್ಳದ ನಕಿಟ ಈಗ ತಾನು ಮಾಡಬದೋಕಾದುೆ ಏನದಂದು ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಚ್ಚಂರ್ತಸಿದ. ಮ್ತದತ ಮ್ನದಯನುೆ ಹುಡುಕಿಕದೂಂಡು ಹದೂೋಗುವಷುಟ ಚ್ದೈತನಾ ತನೆಲ್ುಿಳ್ಳದಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ತನೆ ಹಂದಿನ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಕುಳ್ಳರ್ತರಲ್ೂ ಸಾರ್ಾವಿಲ್ಿ. ಅದರಲ್ಲಿ ಈಗಾಗಲ್ದೋ ಹಮ್ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡತುತ. ಜಾರುಬಂಡಯ ಒಳಗೂ ಬದಚುಗಿರಲ್ಾರದ್ದಂದು ಅವನಗನೆಸಿತು, ಯಾಕಂದರದ ಹದೂದುೆಕೂ ದ ಳಿಲ್ು ತನೆ ಬಳ್ಳ ಏನೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ, ತಾನು ತದೂಟಿಟರುವ ತುಪು​ುಳುಗಂಬಳ್ಳಯಾಗಲ್ಲೋ ಕದೂೋಟಾಗಲ್ಲೋ ತನೆನುೆ ಬ್ಬಸುಪಾಗಿಡಲ್ು ಅಸಮ್ರ್ಿವಾಗಿತುತ. ಮೈಮೋಲ್ದ ಏನೂ ಇಲ್ಿವದೋನದೂೋ ಎಂಬಷುಟ ಚಳ್ಳ ಆಯಿತು; ಅಂಗಿಯಂದನುೆ ಬ್ಬಟುಟ ಬದೋರದೋನೂ ಮೈಮೋಲ್ಲಲ್ಿವದೋನದೂೋ ಎಂಬ ಅನುಭವ ಬಂತು. ಭಯವಾಯಿತು. “ದ್ದೋವರದೋ, ಸವಗಿದ್ದೂಡದಯನದೋ!” ಎಂದು ಗದೂಣಗಿಕದೂಂಡ; ಆದರದ ತಾನು ಒಂಟಿಯಾಗದೋನೂ ಇಲ್ಿ, ತನದೂೆಡನದ ‘ಒಬಬ’ ಇದ್ಾೆನದ, ತನೆ ಅಳಲ್ನುೆ ಕದೋಳ್ಳಸಿಕದೂಳುಿತಾತನದ, ತನೆನೆವನು ಕದೈಬ್ಬಡುವುದಿಲ್ಿ ಎಂಬ ಪರಜ್ಞದ ಅವನಗದ ಸಾಂತವನ ನೋಡತು. ಒಂದು ನೋಳವಾದ ಉಸಿರುಬ್ಬಟುಟ ಗದೂೋಣ್ತಾಟನುೆ ತಲ್ದಯ ಮೋಲ್ದ ಹದೂದುೆ ಸದಿಜ್ನದೂಳಗದ ಸದೋರಿಕದೂಂಡು ತನೆ ಯಜಮ್ನ ಮ್ಲ್ಗಿದೆ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಉರುಳ್ಳಕದೂಂಡ. ಆದರದ ಸದಿಜ್ನದೂಳಗೂ ಅವನಗದ ಬದಚುಗಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಮೊದಲ್ು ಮೈಯಲ್ಿ ನಡುಗಿತು, ಆನಂತರ ನಡುಕ ನಂತು ನಧಾನವಾಗಿ ತನೆ ಪರಜ್ಞದ ಕಳದದುಕದೂಂಡ. ತಾನು ಸಾಯುರ್ತತದ್ದೆೋನದೂೋ ನದ್ದೆ ಹದೂೋಗುರ್ತತದ್ೆದ ೋನದೂೋ ಎಂಬುದು ಖಚ್ಚತವಾಗಿ ಗದೂತಾತಗದಿದೆರೂ ಅವನು ಎರಡಕೂಕ ಸಮಾನವಾಗಿ ಸಿದಧನಾದ.

8 ಈ ಮ್ಧದಾ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ತನೆ ಕಾಲ್ು ಮ್ತುತ ಲ್ಗಾಮ್ುಗಳ ತುದಿಯಿಂದ ಕುದುರದಯನುೆ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಕಾರಣದಿಂದ ಕಾಡು ಮ್ತುತ ಕಾಲ್ವಲ್ುಗಾರನ ಗುಡಸಲ್ು ಯಾವ ಕಡದಗಿದ್ದ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದೆನೂ ದ ೋ ಆ ದಿಕಿಕಗದ ಓಡಸಿದ. ಅವನ ಕಣಣನುೆ ಹಮ್ ಮರ್ತತಕೂ ದ ಳುಿರ್ತತತುತ, ಗಾಳ್ಳ ಅವನನುೆ ಹಡದು ನಲ್ಲಿಸಲ್ು ಹಟತದೂಟಿಟದ್ದಯೋ ಎಂಬಂತದ ಬ್ಬೋಸುರ್ತತತುತ, ಆದರದ ಇವನು ಮ್ುಂದಕದಕ ಬಾಗಿಕದೂಂಡು, ಕದೂೋಟನುೆ ಮ್ತದತ ಮ್ತದತ ಎಳದದುಕದೂಂಡು, ತಾನು ಸರಿಯಾಗಿ ಕುಳ್ಳತುಕದೂಳಿಲ್ು 178

ಅಡಡಪಡಸುರ್ತತದೆ ತಣಣಗಿನ ಗಾಡಗದ ಕಟುಟವ ಉಪಕರಣ ಮ್ತುತ ತನೆ ಕಾಲ್ುಗಳ ನಡುವದ ತೂರಿಸಿಕದೂಳುಿತತ ಓಡುವಂತದ ಒಂದ್ದೋ ಸಮ್ನದ

ಕುದುರದಯನುೆ

ಉತದತೋರ್ಜಸುರ್ತತದೆ.

ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ

ಕಷಟವಾದರೂ

ಯಜಮಾನ

ಅಪದೋಕ್ಷಿಸಿದೆ

ದಿಕಿಕನದಡದಗದ

ವಿಧದೋಯತದಯಿಂದ ಜಗುೆಹದಜೆದ ಹಾಕುರ್ತತತುತ. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಹೋಗದ ಸುಮಾರು ಐದು ನಮಿಷಗಳ ಕಾಲ್ ತಾನಂದುಕದೂಂಡು ಕಡದಯಲ್ಲಿ ನದೋರವಾಗಿ, ಕುದುರದಯ ತಲ್ದ ಮ್ತುತ ಹಮ್ವಿಸಾತರಗಳ ಹದೂರತಾಗಿ ಬದೋರದೋನನೂೆ ಕಾಣದ್ದ, ಕುದುರದಯ ಕಿವಿಗಳು ಮ್ತುತ ತನೆ ಕದೂೋಟಿನ ಕಾಲ್ರೆಳಡ ದ ದಯಲ್ಲಿ ಗಾಳ್ಳಯ ಶಿಳದಿಯನೆಷದಟೋ ಕದೋಳುತತ ಮ್ುಂದ್ದ ಸಾಗಿದ. ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ತನೆ ಮ್ುಂದ್ದ ಏನದೂೋ ಕಪು​ು ತದೋಪದ ಕಾಣ್ಸಿದಂತದ ಆಯಿತು. ಅವನ ಹೃದಯ ಆನಂದದಿಂದ ತದೂನದದ್ಾಡತು, ಅದರದಡದಗೋದ ಸವಾರಿ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದ, ಅವನ ಕಲ್ುನದಯಲ್ಲಿ ಆಗಲ್ದೋ ಹಳ್ಳಿಯ ಮ್ನದಯಂದರ ಬ್ಬಳ್ಳ ಗದೂೋಡದ ಕಾಣತದೂಡಗಿತುತ. ಆದರದ ಆ ಕಪು​ು ತದೋಪದ ಒಂದ್ದಡದಯೋ ಸಿ​ಿರವಾಗಿರದ್ದ ಚಲ್ಲಸುರ್ತತತುತ; ಅದು ಹಳ್ಳಿಯಾಗಿರದ್ದ, ಎರಡು ಹದೂಲ್ಗಳ ಮ್ರ್ಾದ ಹಮ್ದ ನಡುವದ ಬ್ಬರುಸಾಗಿ ಬ್ಬೋಸುತತ ನುಗಿೆ ಶಿಳದಿ ಹಾಕುರ್ತತದೆ ಗಾಳ್ಳಯಿಂದ್ಾಗಿ ಒಂದ್ದೋ ಸಮ್ನದ ಅರ್ತತಂದಿತತ

ಓಲ್ಾಡುತತ

ನಂರ್ತದೆ

ಮಾಚ್ಚಪತದಯ ರ

ನೋಳವಾದ

ಕದೂಂಬದಗಳಾಗಿದೆವು.

ಗಾಳ್ಳಯ

ಹದೂಡದತಕದಕ

ಸಿಕುಕ

ಜಜಿರಿತಗದೂಂಡು ನಂರ್ತದೆ ಆ ಮಾಚ್ಚಪತದಯ ರ ಗಿಡವನುೆ ನದೂೋಡ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಕಾರಣವಿಲ್ಿದ್ದ ನಡುಗಿದ, ಕುದುರದಯನುೆ ಮ್ತತಷುಟ ಜದೂೋರಾಗಿ ಓಡುವಂತದ ಉತದತೋರ್ಜಸಿದ; ಆ ಮಾಚ್ಚಯ ಗಿಡದ ಹರ್ತತರ ಬರುವವರದಗದ ತನೆ ಚಲ್ನದಯ ದಿಕುಕ ಬದಲ್ಾಗಿದ್ದ ಎಂಬುದನೆವನು ಗಮ್ನಸದ್ದ ತದಿವರುದಧ ದಿಕಿಕನಲ್ಲಿ ಚಲ್ಲಸುರ್ತತದೆ; ಆದರದ ಅವನ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಗುಡಸಲ್ಲದೆ ಜಾಗದ ಕಡದಗದೋ ಸಾಗುರ್ತತದ್ೆದ ೋನದಂದು ಭರಮಿಸಿದೆ.. ಕುದುರದ ಬಲ್ಗಡದಗದ ತುಡಯುರ್ತತದೆರದ, ಅವನು ಎಡಕದಕ ಎಳದಯುರ್ತತದೆ. ಮ್ತದತ ಎಂರ್ದ್ದೂೋ ಕಪಾುದುದು ಮ್ುಂದಿರುವುದು ಅವನ ಕಣ್ಣಗದ ಬ್ಬತುತ. ಮ್ತದತ ಅವನ ಎದ್ದ ಕುಣ್ಯಿತು, ಖಂಡತ ಈ ಸಲ್ ಅದು ಹಳ್ಳಿಯಂದು ಅವನ ಮ್ನಸು್ ಹದೋಳ್ಳತು. ಆದರದ ಮ್ತತದ್ದೋ ಮಾಚ್ಚಪತದಯ ರ ಗಿಡಗಳು ಹುಲ್ುಸಾಗಿ ಬದಳದಿ ದ ದೆ ಹದೂಲ್ದ ಗಡಭಾಗ! ಹಂದಿನ ರಿೋರ್ತಯಲ್ದಿೋ ಗಿಡವು ಗಾಳ್ಳಯಿಂದ ಜದೂೋರಾಗಿ ತದೂನದದ್ಾಡುರ್ತತತುತ, ಇದರಿಂದ ಅವನ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಅಕಾರಣ ಭಯ ಹುಟಿಟತು. ಆದರದ ಅದು ಕದೋವಲ್ ಗಿಡಗಳು ಮಾತರವಾಗಿರದ್ದ, ಅದರ ಪಕಕದಲ್ದಿೋ ಹಮ್ ಆವರಿಸಿದೆ ಕದೂಂಚ ಓಡಾಡದ ಗುರುರ್ತದೆ ಕುದುರದಯ ಜಾಡು ಆಗಿತುತ. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ನಂತುಕದೂಂಡು ಕದಳಗದ ಬಾಗಿ ಎಚುರಿಕದಯಿಂದ ಗಮ್ನಸಿದ. ಅದು ಭಾಗಶುಃ ಹಮ್ ಆವರಿಸಿದೆ ಕುದುರದಯ ಜಾಡದೋ ಆಗಿತುತ, ಅಂದರದ ತನೆ ಕುದುರದಯ ಗದೂರಸುಗುರುರ್ತನ ಜಾಡದೋ ಅದ್ಾಗಿತುತ! ತಾನು ಅಲ್ದಿೋ ಸುತುತರ್ತತದ್ದೆ ಎಂಬುದರ ಅರಿವಾಯಿತವನಗದ. ‘ನಾನು ಹೋಗದೋ ಸತುತಹದೂೋಗಿಬ್ಬಡತೋನ’ ಅನೆಸಿ, ತನೆ ಭಯವನುೆ ಹರ್ತತಕಿಕಕೂ ದ ಳುಿವುದಕಾಕಗಿ ಕುದುರದಯನುೆ ಮ್ತತಷುಟ ಉತದತೋರ್ಜಸಿ ಹಮಾಚ್ಾೆದಿತ ಕತತಲ್ಲ್ಲಿ ಇಣುಕಿ ನದೂೋಡುತತ ಮ್ುಂದ್ದ ಸರಿದ್ಾಗ, ಅವನಗದ ಸರಿದ್ಾಡುವ ಬದಳಕಿನ ಬದಳಕಿನ ಬ್ಬಂದುಗಳಷದಟೋ ಕಾಣ್ಸಿದವು. ಒಮಮ ಅವನಗದ ನಾಯಿಗಳ ಬದೂಗಳದೂೋ ತದೂೋಳಗಳದೂೋ ಊಳದೂೋ ಕದೋಳ್ಳಸಿದಂತಾಯಿತು. ಆದರದ ಆ ಸದುೆಗಳು ಎಷುಟ ಕ್ಷಿೋಣವಾದುವೂ ದೂರದಿಂದ ಬಂದುವೂ ಆಗಿದುೆವದಂದರದ, ತನಗದ ಸದುೆ ಕದೋಳ್ಳಸಿತದೂೋ, ಅದು ಕದೋವಲ್ ತನೆ ಭರಮಯೋ ಎಂಬ ಅನುಮಾನ ಅವನಗದೋ ಉಂಟಾಯಿತು. ನಂತು ಸದೆನುೆ ಕಿವಿಗದೂಟುಟ ಆಲ್ಲಸಿದ. ಇದೆಕಿಕದೆ ಹಾಗದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದವಿ ರ ಚ್ನ ಕಿವಿಯ ಹರ್ತತರ ಕಿವುಡಾಗಿಸುವಂರ್ ರ್ವನ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು, ಅವನಡಯಲ್ಲಿದೆ ಸಕಲ್ವೂ ನಡುಗಿ ಭಯದಿಂದ ಕಂಪಿಸಿತು. ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿಯ ಕದೂರಳನೆವನು ಅವುಚ್ಚ ಹಡದುಕದೂಂಡ, ಆದರದ ಅದರ ಮೈಯಲ್ಿ ಕಂಪಿಸುರ್ತತತುತ, ಆ ಭಯಂಕರ ಕೂಗು ಮ್ತತಷುಟ ಹದಚ್ಾುಯಿತು. ಕದಲ್ವು ಕ್ಷಣಗಳ ಕಾಲ್ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದವಿ ರ ಚ್ಗದ ತನೆನುೆ ಸಿತಮಿತಕದಕ ತಂದುಕದೂಳುಿವುದಕಾಕಗಲ್ಲೋ ಏನಾಯಿತದಂದು ಅರಿಯುವುದಕಾಕಗಲ್ಲೋ ಸಾರ್ಾವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಆ ರ್ವನ ಬದೋರದೋನೂ 179

ಆಗಿರದ್ದ, ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿಯೋ ತನೆನುೆ ಸಮಾಧಾನಪಡಸಿಕದೂಳಿಲ್ದೂೋ ಸಹಾಯಕದಕಂದ್ದೂೋ ಮಾಡದ ಭಾರಿ ಕದನದತವಾಗಿತುತ, ಅಷದಟ. “ರ್ೂ, ಮ್ುಂಡದೋದ್ದೋ! ಹದೋಗದ ಹದದರಿಸಿಬ್ಬಟದಟ ನನೆ, ದರಿದರದ್ದೆೋ!” ಎಂದ ಬದೈದ. ಕಾರಣವನುೆ ರ್ತಳ್ಳದ ಮೋಲ್ೂ ಭಯದಿಂದ ನಡುಗುರ್ತತದೆ ಅವನ ಮೈ ಸುಧಾರಿಸಿಕದೂಳಿಲ್ಲಲ್ಿ. “ಮ್ನಸ್ನುೆ ಸಿತಮಿತಕದಕ ತಂದುಕದೂಂಡು ಸರಿಯಾಗಿ ಯೋಚ್ಚಸದಬೋಕು” ಎಂದುಕದೂಂಡ, ಆದರೂ ಅವನು ನಲ್ಿದ್ದ ಕುದುರದಯನುೆ ಮ್ುಂದಕದಕ ಹದೂೋಗಗದೂಟಟ, ಹಾಗದ ಮಾಡುವಾಗ ತಾನು ಗಾಳ್ಳಗನುಸಾರವಾಗಿ ಹದೂೋಗುವುದರ ಬದಲ್ು ಅದಕದಕ ವಿರುದಧವಾಗಿ ಸಾಗುರ್ತತರುವುದನುೆ ಗಮ್ನಸಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವನ ದ್ದೋಹ, ಅದೂ ಕುದುರದಯನುೆ ಗಾಡಗದ ಹೂಡದೆ ಜಾಗವನುೆ ತಾಕುರ್ತತದುೆ ತನೆ ಕದೂೋಟಿನಂದ ಮ್ುಚ್ಚುಕದೂಳಿಲ್ಾಗದಿದೆ ತನೆ ಕಾಲ್ುಗಳ ನಡುವದ ಯಾತನದಯಿಂದ ಕೂಡುವಷುಟ ತಣಣಗಾಗುರ್ತತತುತ, ಅದೂ ಕುದುರದ ನಧಾನವಾಗಿ ನಡದಯುವಾಗ. ಅವನ ಕಾಲ್ುಗಳೂ ತದೂೋಳುಗಳೂ ನಡುಗಿದವು, ಉಸಿರಾಟ ರ್ತೋವರವಾಯಿತು. ಈ ಕದೂನದಯಿರದ ಹಮ್ವಿಸಾತರದಲ್ಲಿ ತಾನು ಕ್ಷಯಿಸಿಹದೂೋಗುರ್ತತರುವ ಭಾವನದ ಆಗಿ ಅದರಿಂದ ಪಾರಾಗುವ ದ್ಾರಿ ಕಾಣದ್ಾಯಿತು. ತಾನು ಕೂರ್ತದೆ ಕುದುರದ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಯಾವುದರಿಂದಲ್ದೂೋ ಮ್ುಗೆರಿಸಿ ಹಮ್ರಾಶಿಯಲ್ಲಿ ತನೆ ಮ್ಗುೆಲ್ಲಗದ ಬ್ಬದುೆ ಕುಸಿಯತದೂಡಗಿತು. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ತಕ್ಷಣ ಅದರಿಂದ ಹಾರಿದ, ಹಾಗದ ಮಾಡುವಾಗ ತನೆ ಕಾಲ್ನೆರಿಸಿಕದೂಂಡದೆ ಕುದುರದ ಪಿರದಯ ರ ಪಟಿಟಯನದೆಳದದು ಅದರ ಮೋಲ್ದಯೋ ಉರುಳ್ಳಕದೂಂಡ. ಅವನು ಹಾರಿಕದೂಂಡ ತಕ್ಷಣವದೋ ಕುದುರದ ಮೋಲ್ದೋಳಲ್ು ಹದಣಗಿ ಮ್ುಂದಕದಕ ಜಾರಿ ಒಂದ್ಾದ ಮೋಲ್ದೂಂದು ಹಾರು ಹಾರಿ ಮ್ತದತ ಕದನದದು, ಹಾಸುಗಂಬಳ್ಳ ಮ್ತುತ ಪಿರದಯ ರ ಪಟಿಟಯನದೆಳದದುಕದೂಂಡು ದ್ೌಡಾಯಿಸಿ ಕಣಮರದಯಾಯಿತು. ಆ ಹಮ್ದ ಒಟಿಟಲ್ಲ್ಲಿ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಬ್ಬದಿೆದೆ. ಅವನದೋನದೂೋ ಅದನುೆ ಹಡದುಕದೂಳಿಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದೆ, ಆದರದ ಹಮ್ದ ಗುಳ್ಳ ಆಳವಾಗಿದುೆದಲ್ಿದ್ದ ಅವನ ಕದೂೋಟಿನ ಭಾರ ಹದಚ್ಾುಗಿದುೆ, ಪರರ್ತ ಹದಜೆದಯಿಟಾಟಗಲ್ೂ ಮೊಳಕಾಲ್ವರದಗದ ಹಮ್ದಲ್ಲಿ ಹೂತುಕದೂಂಡು ಇಪುತುತ ಹದಜದೆಗಳನೆಡುವಷಟರಲ್ಲಿ ಉಸಿರು ಕಟಿಟಕೂ ದ ಂಡಂತಾಗಿ ನಂತುಬ್ಬಟಟ. ಕುರುಚಲ್ುಕಾಡು, ಎತುತಗಳು, ಗುರ್ತತಗದ ಕದೂಟಟ ಜಮಿೋನು, ಅಂಗಡ, ಹದೂೋಟಲ್ು, ಕಬ್ಬಬಣದ ಸೂರುಳಿ ಮ್ನದ, ಕಟಿಟಗದ, ತನೆ ಉತತರಾಧಿಕಾರಿ - ಎಲ್ಿ ನದನಪಿಗದ ಬಂದವು. “ಅವನದೆಲ್ಿ ಹದೋಗದ ಬ್ಬಟಿಟರುವುದು? ಇದಕದಕೋನು ಅರ್ಿ? ಹಾಗಾಗಬಾರದು!” ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಈ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳದಲ್ಿ ಹಾದುಹದೂೋದುವು. ಆಮೋಲ್ದ ಅವನ ನದನಪಿಗದ ಬಂದದುೆ ಹಮ್ದಲ್ಲಿ ತದೂನದದ್ಾಡುರ್ತತದೆ ಮಾಚ್ಚಪತದರ ಗಿಡಗಳು; ಅವುಗಳನುೆ ಅವನು ಎರಡು ಬಾರಿ ಹಾದು ಬಂದಿದೆ; ಅವನನುೆ ಎಂರ್ ಭಯ ಹಡದಿಟಿಟತದತಂದರದ ತನಗದ ಆಗುರ್ತತರುವುದು ನಜ ಎಂಬ ಬಗದೆ ಅವನಗದ ನಂಬ್ಬಕದ ಬಾರದ್ಾಯಿತು. “ಇದ್ದೋನು ಕನಸದೋ?” ಎನೆಸಿ ಎಚುರಗದೂಳಿಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿ ವಿಫಲ್ನಾದ. ಮ್ುಖಕದಕ ರಾಚ್ಚ, ತನೆನಾೆವರಿಸಿ, ಗವಸು ಕಳಚ್ಚಹದೂೋಗಿದೆ ಬಲ್ಗದೈ ಚಳ್ಳ ಹದಚ್ಚುದ್ಾಗ

ಇದು ನಜವಾದ ಹಮ್ ಅನೆಸಿತು; ಇದು ನಜವಾದ

ಹಮ್ಭೂಮಿ, ತಾನಲ್ಲಿ ಮಾಚ್ಚಪತದರ ಗಿಡದಂತದ

ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಅನವಾಯಿವೂ ಶಿೋರ್ರವೂ ಆದ ನರರ್ಿಕ ಸಾವನದೆದುರಿಸುರ್ತತರುವವನು ಎಂಬ ಅರಿವುಂಟಾಯಿತು. “ಸವಗಿದ ರಾಣ್ಯೋ, ಸಂಯಮ್ ಬದೂೋಧಿಸಿದ ಫ್ಾದರ್ ನಕದೂಲ್ರ್ಸನದೋ!” ಎಂದುಕದೂಂಡ, ಹಂದಿನ ದಿನ ನಡದದ ಪಾರರ್ಿನದಯ ಸನೆವದೋಶ, ಕಪು​ು ಮ್ುಖ ಹದೂಳಪಿನ ಚ್ೌಕಟಿಟನ ಅಲ್ಲಿದೆ ಪವಿತರ ವಿಗರಹ, ಆ ವಿಗರಹದ್ದದುರು ಹದೂರ್ತತಸಿಡಲ್ು ತಾನು ಮಾರಿದೆ ಮೋಣದ ಬರ್ತತಗಳು, ಸವಲ್ುವೂ ಉರಿಯದ ಅವುಗಳನುೆ ತಕ್ಷಣ ತನೆ ಬಳ್ಳಗದ ವಾಪಸು ತಂದದುೆ,

ಅವುಗಳನದೆಲ್ಿ ತನೆ ಉಗಾರಣದಲ್ಲಿರಿಸಿದುೆ – ಎಲ್ಿ ನದನಪಿಗದ ಬಂದುವು. ತನೆನುೆ ಕಾಪಾಡಬದೋಕದಂದು ಪವಾಡಪುರುಷ ನಕದೂಲ್ರ್ಸ ಅನುೆ ಪಾರಥಿ​ಿಸತದೂಡಗಿದ, ಕೃತಜ್ಞತಾಪೂಜದ ಸಲ್ಲಿಸಿ ಕದಲ್ವು ಮೋಣದ ಬರ್ತತಗಳನುೆ ನೋಡುವುದ್ಾಗಿ ಹರಕದ ಹದೂತತ.

ಆದರದ ಆ ವಿಗರಹ, ಅದರ ಚ್ೌಕಟುಟ, ಮೋಣದ ಬರ್ತತಗಳು, ಪುರದೂೋಹತರು, ಕೃತಜ್ಞತಾಪೂಜದ – ಇವದಲ್ಿ ಚಚ್ಿನಲ್ಲಿ ಬಹು 180

ಮ್ುಖಾವಾದುವಾದರೂ, ತನಗದ ಅವು ಏನೂ ಮಾಡಲ್ಾರವು; ಅಲ್ಿದ್ದ ಮೋಣದ ಬರ್ತತಗಳು ಹಾಗೂ ಪೂಜದಗಳ್ಳಗೂ ತನೆ ಈಗಿನ

ದುರವಸದಿಗೂ

ಏನದೋನೂ

ಸಂಬಂರ್ವಿರಲ್ಾರದ್ದಂಬುದು

ಅವನಗದ

ಸುಷಟವಾಗಿಯೂ

ನಸ್ಂಶಯವಾಗಿಯೂ

ಅರ್ಿವಾಗಿತುತ. “ನಾನು ನರಾಶನಾಗಬಾರದು! ಹಮ್ದಲ್ಲಿ ಹುದುಗಿಹದೂೋಗುವ ಮ್ುಂಚ್ದಯೋ ನಾನೋಗ ಕುದುರದಯ ಜಾಡನುೆ ಹಡದು ಹದೂೋಗಬದೋಕು. ಅದು ನನಗದ ದ್ಾರಿ ತದೂೋರಿಸುತತದ್ದ, ಅರ್ವಾ ಅದನುೆ ನಾನು ಹಡಯಬದೋಕು. ಯಾವುದಕೂಕ ಆತುರಪಡಬಾರದು, ಹಾಗದೋನಾದೂರ ಮಾಡದ್ದರ ಹಮ್ದಲ್ಲಿ ಹೂತುಹದೂೋಗಿ ಮ್ತತಷುಟ ಕಷಟಕದಕ ಸಿಕಿಕಹಾಕದೂಕೋರ್ತೋನ.” ಸಮ್ಚ್ಚತತತದಯಿಂದ ಹದೂೋಗಬದೋಕದಂದು ನರ್ಿರಿಸಿದರೂ, ಜದೂೋರಾಗಿ ಹದಜೆದ ಹಾಕುವುದಷದಟೋ ಅಲ್ಿ, ಓಡಲ್ೂ ತದೂಡಗಿದ; ಹೋಗಾಗಿ ಮ್ತದತ ಮ್ತದತ ಕುಸಿಯುರ್ತತದೆ. ಆ ಹದೂರ್ತತಗಾಗಲ್ದೋ ಕುದುರದಯ ಗದೂರಸು ಗುರುತುಗಳು ಹಮ್ ದಟಟವಾಗಿ ಬ್ಬದಿೆರದ ಕಡದಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಅಲ್ಿಲ್ಲಿ ಅಳ್ಳಸಿಹದೂೋಗಿದುೆವು. “ನಾನು ಕದಟದಟ! ಗುರುತು ಪತದತ ಆಗಲ್ಾರದು, ಕುದುರದಯನುೆ ಹಡಯಲ್ಾರದ” ಎಂದುಕದೂಂಡ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್. ಆದರದ ಆ ಹದೂರ್ತತಗದ ಸರಿಯಾಗಿ ಕಪುಗದ ಏನದೂೋ ಕಾಣ್ಸಿತು. ನದೂೋಡದರದ, ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ! ಅಷದಟೋ ಅಲ್ಿ, ಜದೂತದಗದ ಮ್ೂಕಿ, ಅದರ ತುದಿಗದ ಕಟಿಟದೆ ಕಚ್ಚೋಿಫ್ ಸಮೋತ ಜಾರುಬಂಡ ಕೂಡ. ಗದೂೋಣ್ತಾಟು ಮ್ತುತ ಒಂದು ಕಡದ ರ್ತರುಚ್ಚಕದೂಂಡದೆ ಪಿರದಯ ರ ಪಟಿಟಗಳು. ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ ನಂರ್ತದುೆದು ಹಂದಿದೆ ಜಾಗದಲ್ಿಲ್ಿ, ಮ್ೂಕಿಯ ಹರ್ತತರ; ತಾನು ಪಾದಗಳನೆರಿಸಿಕದೂಂಡದೆ ಲ್ಗಾಮ್ುಗಳು ಜಾರುರ್ತತರಲ್ು ಕುದುರದ ತಲ್ದಯನುೆ ಕದೂಡವುರ್ತತದ್ದ. ನದೂೋಡದರದ, ಹಂದ್ದ ನಕಿಟ ಕುಸಿದುಬ್ಬದಿೆದೆ ಹಮ್ದ ಗುಂಡಯಲ್ದಿೋ ತಾನೋಗ ಬ್ಬದಿೆದುೆದು ಎಂಬ ಅರಿವು ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ಗದ ಉಂಟಾಯಿತು. ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ ತನೆನೆೋಗ ಹದೂರಟ ಎಡದಗೋದ ಜಾರುಬಂಡಯ ಹರ್ತತರ ಕರದತಂದಿತುತ, ತಾನು ಕುದುರದಯಿಂದ ಕದಳಗದ ಬ್ಬದಿೆದುೆದು ಈ ಜಾಗದಿಂದ ಕದೋವಲ್ ಐವತುತ ಹದಜದೆಗಳಷುಟ ದೂರ, ಅಷದಟ!

9 ಮ್ತದತ ಸದಿಜ್ ಬಳ್ಳಗದೋ ಬಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಅದನುೆ ಹಡದುಕದೂಂಡು, ಉಸಿರು ತದಗದದುಕದೂಳಿಲ್ು ಹಾಗೂ ಸಮ್ಸಿ​ಿರ್ತಗದ ಬರಲ್ು, ಸುಮಾರು ಹದೂತುತ ಅಲ್ಾಿಡದ್ದ ನಂತುಕದೂಂಡ. ನಕಿಟ ತನೆ ಮೊದಲ್ಲನ ಜಾಗದಲ್ಲಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ಆಗಲ್ದೋ ಹಮ್ ಮ್ುಸುಕಿದೆ ಏನದೂೋ ಒಂದು ಜಾರುಬಂಡಯಲ್ಲಿ ಮ್ುದುರಿಕದೂಂಡತುತ, ಅದು ನಕಿಟನದೋ ಇರಬದೋಕದಂದ್ದಉ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ರ್ತೋಮಾಿನಸಿದ. ಅವನ ಭಯಾನಕತದ ಈಗ ದೂರವಾಗಿತುತ, ಅದ್ದೋನಾದರೂ ಉಳ್ಳದುಕದೂಂಡದೆರದ ಕುದುರದಯ ಮೋಲ್ದ ಹದೂೋಗುವಾಗ ಅದರಲ್ೂಿ ಹಮ್ದ ಕುಳ್ಳಯಲ್ಲಿ ತಾನದೂಬಬನೋದ ಬ್ಬದ್ಾೆಗ ಆಗಿದೆ ಹಂದಿನ ಭಯಾನಕತದ ಮ್ತದತ ಮ್ರುಕಳ್ಳಸಿೋತದಂಬುದರ ಬಗದೆ. ಏನಾದರಾಗಲ್ಲೋ ಆ ಭಯಾನಕತದ ಮ್ತದತ ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಳಿಬಾರದಿತುತ, ಅದನುೆ ದೂರಸರಿಸಲ್ು ತಾನೋಗ ಏನಾದರೂ ಮಾಡಬದೋಕಾಗಿತುತ - ಯಾವುದರಲ್ಾಿದರೂ ತದೂಡಗಿಸಿಕದೂಳಿಬದೋಕು. ಅವನು ಮಾಡದ ಮೊದಲ್ ಕದಲ್ಸವದಂದರದ ಗಾಳ್ಳಗದ ಬದನದೂೆಡಡ ನಂತು ತನೆ ತುಪು​ುಳುಕದೂೋಟನುೆ ಸಡಲ್ಲಸಿಕದೂಂಡದುೆ. ಮ್ತದತ ಉಸಿರನುೆ ಸಲ್ಲೋಸುಗದೂಳ್ಳಸಿಕದೂಂಡ ಮೋಲ್ದ ತನೆ ಬೂಟುಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಎಡ ಗವಸಿನಲ್ಲಿ (ಅವನ ಬಲ್ ಗವಸು ಎಲ್ದೂಿೋ ಕಳದದುಹದೂೋಗಿತುತ, ಪಾರಯಶುಃ ಹಮ್ದಲ್ಲಿ ಹೂತುಹದೂೋಗಿದಿೆರಬದೋಕು) ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡದೆ ಹಮ್ವನುೆ ಕದೂಡವಿಕದೂಂಡ. ಆಮೋಲ್ದ ಅಂಗಡಯಿಂದ ಹದೂರಟು ರದೈತರಿಗದ ದವಸವನುೆ ಕದೂಳಿಲ್ು ಹದೂೋಗುವಾಗಿನ ಅಭಾ​ಾಸಬಲ್ದಂತದ ತನೆ ಸದೂಂಟಪಟಿಟಯನುೆ ಕದಳಕದಕ ಸರಿಸಿ ಬ್ಬಗಿಗದೂಳ್ಳಸಿಕದೂಂಡು ಕಾಯಿಪರವೃತತನಾಗಲ್ು ಸಿದಧನಾದ. ಅವನಗದ ತದೂೋಚ್ಚದ ಮೊದಲ್ ಕದಲ್ಸವದಂದರದ ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿಯ ಕಾಲ್ನುೆ ಲ್ಗಾಮ್ುಗಳ್ಳಂದ ಬ್ಬಡಸುವುದು. ಆ ಕದಲ್ಸ ಮಾಡ, ಮೊದಲ್ಲದೆಂತದಯೋ ಕುದುರದಯನುೆ ಜಾರುಬಂಡಯ ಮ್ುಂಭಾಗದಲ್ಲಿದೆ ಕಬ್ಬಬಣದ ಸಲ್ಾಕಿಗದ ಕಟಿಟಹಾಕಿ, ಪಿರದಯ ರ ಪಟಿಟಯನುೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಮಾಡ, 181

ಹಾಸುಗಂಬಳ್ಳಯಿಂದ ಅದರ ಬದನೆಗದ ಹದೂದಿಸಿದ. ಆದರದ ಆ ಹದೂರ್ತತಗದ ಸದಿಜ್ನಲ್ಲಿ ಏನದೂೋ ಮಿಸುಕಾಡುರ್ತತರುವಂತದ ಕಾಣ್ಸಿತು; ನಕಿಟನ ತಲ್ದ ಮ್ುಸುಕಿದೆ ಹಮ್ದಿಂದ ಮೋಲ್ಕದಕದುೆ ಕಾಣ್ಸಿತು. ಅರ್ಿ ಹದಪು​ುಗಟಿಟದೆ ನಕಿಟ ತುಂಬ ಕಷಟಪಟುಟ ಮೋಲ್ದದುೆ ವಿಚ್ಚತರವಾಗಿ ನದೂಣಗಳನುೆ ಓಡಸುವ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ ತನೆ ಮ್ೂಗಿನ ಮ್ುಂದ್ದ ಕದೈಯನುೆ ತಂದುಕದೂಂಡ. ತನೆ ಕದೈಯಾಡಸಿ ಏನದೂೋ ಹದೋಳ್ಳದ, ತನೆನುೆ ಅವನು ಕರದಯುರ್ತತರುವನದಂಬ ಭಾವನದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ಗಾಯಿತು. ಇನೂೆ ಅಸತವಾಸತವಾಗಿದೆ ತನೆ ಬಟದಟಗಳನುೆ ಸರಿಪಡಸಿಕದೂಳಿದ್ದ ಅವನು ಜಾರುಬಂಡಯ ಬಳ್ಳ ಹದೂೋದ. “ಏನದು? ಏನು ಹದೋಳ್ಳದ್ದ ನೋನು?” “ನಾನು ಸಾ ... ಯಿತದಿೆೋನ, ಅಷದಟ. ನನಗದ ಕದೂಡಬದೋಕಾಗಿರದೂೋ ... ಬಾಕಿಯನುೆ ನನೆ ಮ್ಗನಗದ ಕದೂಟಿಬಡ, ... ಅಥಾವ ... ಹದಂಡರ್ತಗದ ... ಕದೂಟಟರೂ ... ಪರವಾಯಿಲ್ಿ” ಎಂದ ನಕಿಟ ಬ್ಬಟುಟ ಬ್ಬಟುಟ, ತುಂಬ ಕಷಟಪಟುಟ. “ಯಾಕದ, ನಜವಾಗೂಿ ಹದಪು​ುಗಟಿಟಹದೂೋಗಿದಿೆೋಯಾ?” ಎದು ವಿಚ್ಾರಿಸಿದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್. “ಇದು ನನೆ ಸಾವು ಅಂತ ಅನೆಸಿತದ್ದ. ನನೆ ಕ್ಷಮಿಸಿಬ್ಬಡ ... “ ಎಂದ ನಕಿಟ ಅಳು ಬದರದತ ದನಯಲ್ಲಿ, ಮ್ುಖದ ಮ್ುಂದಿನ ನದೂಣಗಳನುೆ ಓಡಸುವ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ ಕದೈಯಾಡಸುತತ. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಮ್ೂಕನಾಗಿ ಸುಮ್ಮನದ ನಂತ ಒಂದರದಕ್ಷಣ. ಆಮೋಲ್ದ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ - ಒಳದಿಯ ವಾ​ಾಪಾರ ಮಾಡುವಾಗ ಕದೈಗಳನುೆ ಹದೂಡದದುಕದೂಳುಿವಂತದ - ನಧಾಿರದಿಂದ ಒಂದು ಹದಜೆದ ಹಂದ್ದ ಸರಿದು ತನೆ ತದೂೋಳನುೆ ಹಂದ್ದ ಸರಿಸಿಕದೂಂಡು

ನಕಿಟನನುೆ

ಮ್ುಸುಕಿದೆ

ಹಾಗೂ

ಸದಿಜ್ನಲ್ಲಿದೆ

ಹಮ್ವನುೆ

ತದೂಡದದು

ಹಾಕಿದ.

ಇಷುಟ

ಮಾಡ

ತರಾತುರಿಯಿಂದ ತನೆ ಸದೂಂಟಪಟಿಟಯನುೆ ತದಗದದು, ಫ಼ರ್ ಕದೂೋಟನುೆ ತದಗದದು, ನಕಿಟನನುೆ ಕದಳಗದ ತಳ್ಳಿ ಅವನ ಮೋಲ್ದ ಮ್ಲ್ಗಿ, ಫ಼ರ್ ಕದೂೋಟ್ ಮಾತರವಲ್ಿ, ಬ್ಬಸುಪಿನಂದ ಕೂಡದೆ ತನೆ ಇಡೋ ದ್ದೋಹದಿಂದ ಅವನನುೆ ಮ್ುಸುಕಿದ. ತನೆ ಕದೂೋಟಿನ ಚುಂಗುಗಳನುೆ ಸರಿಸಿ ನಕಿಟ ಮ್ತುತ ಸದಿಜ್ನ ಬದಿಗಳ್ಳಗದ ಕಟಿಟ, ತನೆ ಮೊಣಕಾಲ್ುಗಳ್ಳಂದ ಅವುಗಳನುೆ ಹಡದುಕದೂಂಡು ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಹಾಗದೋ ಮ್ುಖಡಯಾಗಿ ಮ್ಲ್ಗಿದ. ಇಷುಟ ಆದ್ಾಗ ಅವನಗದ ಕುದುರದಯ ಸದುೆ ಕದೋಳ್ಳಸಲ್ಲಲ್ಿ, ಗಾಳ್ಳಯ ಶಿಳದಿಯೂ ಕದೋಳ್ಳಸಲ್ಲಲ್ಿ, ಕದೋಳ್ಳಸುರ್ತತದುೆದು ನಕಿಟ ಉಸಿರಾಟದ ಸದುೆ ಮಾತರ. ಮೊದಲ್ು ದಿೋರ್ಿ ಕಾಲ್ ಚಲ್ನದಯಿಲ್ಿದ್ದ ಮ್ಲ್ಗಿದೆ ನಕಿಟ, ಆನಂತರ ನೋಳವಾದ ಉಸಿರುಬ್ಬಟುಟ ಅಲ್ಾಿಡದ. “ನದೂೋಡದ್ಾ​ಾ, ಸಾಯಿತದಿೆೋನ ಅಂದಾಲ್ಿ! ಹಾಗದೋ ಮ್ಲ್ಗಿಕದೂಂಡು ಬದಚುಗಾಗು, ಇರಬದೋಕಾದುೆ ಹೋಗದ!” ಎಂದು ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಶುರುಮಾಡದ. ಆದರದ ತನಗದೋ ಅಚುರಿಯಾಗವಂತದ ಮ್ುಂದ್ದೋನೂ ಮಾತನಾಡಲ್ಾಗಲ್ಲಲ್ಿ, ಅವನ ಕಣುಣಗಳಲ್ಲಿ ನೋರು ತುಂಬ್ಬ ಕದಳದವಡದ ಜದೂೋರಾಗಿ ಬಡದುಕದೂಳಿತದೂಡಗಿತು. ಮಾತನಾಡುವುದನುೆ ನಲ್ಲಿಸಿ ತನೆ ಗಂಟಲ್ಲ್ಲಿನ ಉಗುಳನುೆ ನುಂಗಿಕದೂಂಡ. “ನಾನು

ತುಂಬ

ಭಯದಿಂದ

ತತತರಿಸಿಹದೂೋಗಿ

ದುಬಿಲ್ನಾದ್ದ”

ಎಂದುಕದೂಂಡ.

ಆದರದ

ಈ

ದ್ೌಬಿಲ್ಾ

ಅಸಂತದೂೋಷಕರವಲ್ಿದುೆ ಮಾತರವಲ್ಿದ್ದ ಅವನಗದ ವಿಶಿಷಟವಾದ್ದೂಂದು ಸಂತದೂೋಷವನೂೆ ನೋಡತುತ, ಅಂರ್ ಅನುಭವ ಅವನಗದ ಹಂದ್ದಂದೂ ಆಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ. “ಇರಬದೋಕಾದುೆ ಹೋಗದ!” ಅಂದುಕದೂಂಡ ಅವನಗದ ಅಪರೂಪವೂ ವಿಸಮಯಕರವೂ ಆದ ಮ್ೃದುತದಯ ಅನುಭವ ಉಂಟಾಯಿತು. ತುಂಬ ಹದೂತುತ ಹಾಗದಯೋ ಮ್ಲ್ಗಿದೆ ಅವನು, ತನೆ ಕದೂೋಟಿನ ತುಪು​ುಳಕದಕ ಕಣುಣಗಳದೂನೆರದಸಿಕದೂಂಡು, ಗಾಳ್ಳ ಸಡಲ್ಗದೂಳ್ಳಸಿದೆ ಬಲ್ಭಾಗದ ಚುಂಗನುೆ ಮೊಳಕಾಲ್ಲಗದ ಸಿಕಿಕಸಿಕದೂಂಡ.

182

ತನೆ ಆನಂದದ ಅನುಭವವನುೆ ಯಾರಿಗಾದರೂ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಳಿಬದೋಕದಂಬ ಬಲ್ವಾದ ತುಡತ ಅವನಲ್ುಿಂಟಾಯಿತು. “ನಕಿಟ!” ಎಂದ. “ಈಗ ಹಾಯಾಗಿದ್ದ, ಬದಚಗಿ ು ದ್ದ!” ಕದಳಗಿನಂದ ದನ ಹದೂರಬ್ಬತುತ. “ನದೂೋಡು, ಗದಳಯ ದ , ನಾನು ಹಾಳಾಗಿ ಹದೂೋಗಿತದ್ೆದ . ನೋನು ಹದಪು​ುಗಟಿಟಬ್ಬಡತದ್ದೆ, ನಾನು .. ..” ಮ್ತದತ ಅವನ ದವಡದ ಕಂಪಿಸಿತು, ಕಣುಣಗಳಲ್ಲಿ ಹನಗಟಿಟದವು, ಮ್ುಂದ್ದೋನೂ ಮಾತನಾಡಲ್ಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. “ಆದದ್ಾೆಯಿತು. ನನಗದ ನನೆ ಬಗದೆ ವಿಚ್ಾರ ರ್ತಳ್ಳಯಿತು” ಎಂದುಕದೂಂಡ. ಸುಮ್ಮನಾಗಿ, ಹಾಗದ ಬಹು ಕಾಲ್ ಮ್ಲ್ಗಿದೆ. ಅವನನುೆ ನಕಿಟ ಕದಳಗಿನಂದ ಬ್ಬಸಿಪುಗದೂಳ್ಳಸಿದೆರದ, ತುಪು​ುಳು ಕದೂೋಟು ಮೋಲ್ಲನಂದ ಬದಚುಗಿರಿಸಿತುತ. ನಕಿಟನ ಪಕಕಗಳಲ್ಲಿ ಸುತತಲ್ೂ ಕದೂೋಟಿನ ಚುಂಗುಗಳನುೆ ಮ್ುಚ್ಚುದೆ ಹಾಗೂ ಗಾಳ್ಳಯಿಂದ್ಾಗಿ ಹದೂದಿಕದ ಕಳಚ್ಚದೆ ಕಾಲ್ುಗಳು ಚಳ್ಳಗುಟಟಲ್ು ತದೂಡಗಿದುವು, ಅದರಲ್ೂಿ ಗವಸು ಇಲ್ಿದಿದೆ ಬಲ್ಗದೈ. ತನೆ ಕಾಲ್ುಗಳ ಬಗದೆಯಾಗಲ್ಲೋ ಕದೈಗಳ ಬಗದೆಯಾಗಲ್ಲೋ ಅವನಗದ ಯೋಚನದ ಬರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅವನ ತಲ್ದಯಲ್ಲಿ ಸುಳ್ಳಯುರ್ತತದೆ ಯೋಚನದಯಂದರದ ತನೆ ಕದಳಗದ ಮ್ಲ್ಗಿದೆ ಬಡಪಾಯಿಯನುೆ ಹದೋಗದ ಬದಚುಗಿರಿಸುವುದ್ದಂಬ ಪರಶ್ದೆ. ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿಯ ಕಡದ ಅನದೋಕ ವದೋಳದ ಅವನ ಗಮ್ನ ಹರಿದಿತುತ, ಪಾಪ ಅದರ ಬದನೆ ಮೋಲ್ದ ಹದೂದಿಕದಯಿಲ್ಿದಿರುವುದು ಅವನ ಕಣ್ಣಗದ ಬ್ಬತುತ; ಹಾಸುಗಂಬಳ್ಳ ಮ್ತುತ ಪಿರದಯ ರ ಪಟಿಟಗಳು ಹಮ್ದಲ್ಲಿ ಬ್ಬದಿೆದುೆವು. ತಾನದೋ ಮೋಲ್ದದುೆ ಅದಕದಕ ಹದೂದಿಸಬದೋಕಾಗಿತುತ, ಆದರದ ನಕಿಟನನುೆ ಬ್ಬಟದಟೋಳಲ್ು ಮ್ನಸು್ ಬರಲ್ಲಲ್ಿ, ಕ್ಷಣಮಾತರವಾದರೂ ತಾನದೆ ಆನಂದದ ಅನುಭವವನುೆ ಕದಡಲ್ು ಅವನು ಇಷಟಪಡಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವನ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಭಯದ ಲ್ದೋಶವಾದರೂ ಉಳ್ಳದಿರಲ್ಲಲ್ಿ. “ಇನುೆ ಭಯವಿಲ್ಿ, ಈ ಸಲ್ ಅವನನುೆ ಕಳದದುಕದೂಳಿಬಾರದು!” ಎಂದುಕದೂಂಡ, ನಕಿಟನನುೆ ಬದಚುಗಿರಿಸಿರುವುದನುೆ ನದನದದು, ವಾವಹಾರದಲ್ಲಿ ತನೆ ಚ್ಾಕಚಕಾತದಯ ಬಗದೆ ಹದಮಮಪಟಟಂತದಯೋ. ಆ ರಿೋರ್ತ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಒಂದು ಗಂಟದ, ಎರಡು, ಮ್ೂರು ಗಂಟದಗಳ ಕಾಲ್ ಮ್ಲ್ಗಿದೆ, ಅವನಗದ ಕಾಲ್

ಸರಿದದ್ದೆೋ ಗದೂತಾತಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಹಮ್ಗಾಳ್ಳ, ಜಾರುಬಂಡಯ ಮ್ೂಕಿ, ತನೆ ಕಣದಣದುರಿಗದ ಕಾಣ್ಸಿದೆ ಮ್ೂಕಿತುದಿಯ ಅಲ್ುಗಾಟ – ಇವದಲ್ಿ ಮೊದಮೊದಲ್ು ಅವನ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಸುಳ್ಳದುಹದೂೋದುವು, ಆಮೋಲ್ದ ನದನಪಿಗದ ಬಂದದುೆ ತನೆ ಕದಳಗದ ಮ್ಲ್ಗಿದೆ ನಕಿಟ,

ಆಮೋಲ್ದ

ಹಬಬ,

ತನೆ

ಹದಂಡರ್ತ,

ಪದೂೋಲ್ಲೋರ್ಸ

ಅಧಿಕಾರಿ,

ಮೋಣದ

ಬರ್ತತಗಳ

ಪದಟಿಟಗದ

–

ಇವದಲ್ಿ

ಬದಸದದುಕದೂಳಿತದೂಡಗಿದುವು. ಮ್ತದತ ನದನಪಾದದುೆ, ಆಮೋಲ್ದ ಪದಟಿಟಗದಯ ಕದಳಗದ ಮ್ಲ್ಗಿದ ನಕಿಟ, ಆನಂತರ ರದೈತರು, ಗಿರಾಕಿಗಳು ಮ್ತುತ ವಾ​ಾಪಾರಿಗಳು, ಆಮೋಲ್ದ ಬ್ಬಳ್ಳಪು ಗದೂೋಡದಗಳ ಕಬ್ಬಬಣದ ಸೂರಿನ ತನೆ ಮ್ನದಯ ಕದಳಗದ ಮ್ಲ್ಗಿದ ನಕಿಟ – ಎಲ್ಿ ಅವನ ಕಲ್ುನದಯಲ್ಲಿ ಸುಳ್ಳದ್ಾಡದುವು. ಕಾಮ್ನಬ್ಬಲ್ಲಿನ ಬಣಣಗಳದಲ್ಿ ಅಂರ್ತಮ್ವಾಗಿ ಬ್ಬಳ್ಳಯಲ್ಲಿ ಸದೋರಿಹದೂೋಗುವಂತದ ಆಮೋಲ್ದ ಈ ಅನಸಿಕದಗಳದಲ್ಿ ಒಂದು ಶೂನಾದಲ್ಲಿ ಸದೋರಿಹದೂೋಗಿ ನದ್ದಯ ರ ಲ್ಲಿ ಮ್ುಳುಗಿದ. ನಡುಗಾಲ್ ಯಾವುದ್ದೋ ಕನಸುಗಳ್ಳಲ್ಿದ್ದ ಅವನು ನದಿರಸಿದ, ಆದರದ ಬದಳಗಿನ ಜಾವಕದಕ ನಸು ಮ್ುಂಚ್ದ ಕಲ್ುನದಗಳು ಮ್ರುಕಳ್ಳಸಲ್ು ತದೂಡಗಿದುವು. ತಾನು ಮೋಣದ ಬರ್ತತಗಳ ಪದಟಿಟಗದಯ ಪಕಕದಲ್ಲಿ ನಂತಂತದಯೂ, ರ್ತಖದೂೋನ್ನ ಹದಂಡರ್ತ ಚಚ್ಿ ಹಬಬಕಾಕಗಿ ಐದು ಕದೂಪದಕ್ಗದ ಮೋಣದ ಬರ್ತತಯನುೆ ಕದೋಳ್ಳದಂತದಯೂ ಅವನಗದ ಅನುಭವವಾಯಿತು. ಒಂದು ಮೋಣದ ಬರ್ತತಯನುೆ ತದಗದದು ಕದೂಡಬದೋಕದಂದು ಅವನಗನೆಸಿತು, ಆದರದ ಕದೈಗಳದೋ ಮೋಲ್ದೋಳಲ್ಲಲ್ಿ, ಕದೈಗಳು ಕದೂೋಟು ಜದೋಬುಗಳಲ್ಲಿ ಭದರವಾಗಿದುೆವು. ಪದಟಿಟಗದಯ ಸುತತ ಸುಳ್ಳದ್ಾಡಬದೋಕದನಸಿತು, ಆದರದ ಕಾಲ್ುಗಳು ಅಲ್ುಗಾಡಲ್ಲಲ್ಿ. ಶುಭರವಾದ ಗದೂಲ್ದೂೋಶ್ಗಳು 183

ಕಲ್ಲಿನ ನದಲ್ಗಟಿಟಗದ ಅಂಟಿಕದೂಂಡದುೆವು, ಅದನುೆ ಮೋಲ್ದತತಲ್ಾಗಲ್ಲೋ ಅವುಗಳ್ಳಂದ ಕಾಲ್ುಗಳನುೆ ಹದೂರತದಗದಯಲ್ಾಗಲ್ಲೋ ಸಾರ್ಾವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ.

ಆಮೋಲ್ದ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಮೋಣದ ಬರ್ತತಯ ಪದಟಿಟಗದ ಪದಟಿಟಗದಯಾಗಿರದ್ದ ಹಾಸಿಗದಯಾಗಿಬ್ಬಟಿಟತುತ. ಆಗ ತಾನು

ಮ್ನದಯ ಹಾಸಿಗದಯ ಮೋಲ್ದ ಮ್ಲ್ಗಿರುವಂತದ ಅನುಭವವಾಯಿತು. ಮ್ಲ್ಗಿದೆರೂ ಮೋಲ್ದೋಳಲ್ು ಸಾರ್ಾವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಏಳಲ್ದೋಬದೋಕಾಗಿತುತ, ಯಾಕಂದರದ ಪದೂೋಲ್ಲೋರ್ಸ ಅಧಿಕಾರಿ ಇವಾನ್ ಮಾ​ಾಟಿವೋಚ್ ಇಷಟರಲ್ದಿೋ ತನೆನುೆ ಬಂದು ಕಾಣುವವನದೆ, ಕಾಡನ

ಬಗದೆ

ಚ್ೌಕಾಶಿ

ಮಾಡುವುದಕದೂಕೋ

ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿಯ

ಪಟಿಟಗಳನುೆ

ಸರಿಪಡಸಲ್ದೂೋ

ತಾನವನದೂಡನದ

ಹದೂೋಗಬದೋಕಾಗಿತುತ. ತನೆ ಹದಂಡರ್ತಯನುೆ, “ನಕದೂಲ್ಯೋವಾೆ, ಅವರಿನೂೆ ಬಂದಿಲ್ಾವ?” ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ, “ಉಹೂ​ೂ, ಬಂದಿಲ್ಿ” ಎಂದುತತರಿಸಿದಳು ಆಕದ. ಯಾರದೂೋ ತನೆ ಮ್ನದಯ ಮ್ುಂದ್ದ ಗಾಡಯಲ್ಲಿ ಬಂದಂತಾಯಿತು. “ಅವರದೋ ಇಬದೋಿಕು.” “ಅಲ್ಿ, ಗಾಡ ಮ್ುಂದ್ದ ಹದೂೋಯುತ.” “ನಕದೂಲ್ಯೋವಾೆ, ನನದೆೋ ಕದೋಳ್ಳತರದೂೋದು, ಅವರಿನೂೆ ಬರಲ್ಲಲ್ಿ?” “ಉಹೂ​ೂ.” ಅವನನೂೆ ಹಾಸಿಗದಯಲ್ದಿೋ ಮ್ಲ್ಗಿದೆ, ಮೋಲ್ದೋಳಲ್ು ಆಗುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ಕಾಯುತತಲ್ದೋ ಇದೆ. ಈ ಕಾಯುವಿಕದ ವಿಲ್ಕ್ಷಣವಾದುೆ, ಆದರೂ

ಸಂತದೂೋಷದ್ಾಯಕವಾದುೆ.

ಆಮೋಲ್ದ

ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ

ಅವನ

ಸಂತದೂೋಷ

ಪೂಣಿಗದೂಂಡತು;

ತಾನು

ನರಿೋಕ್ಷಿಸುರ್ತತದೆವನು ಬಂದಿದೆ, ಆದರದ ಪದೂೋಲ್ಲರ್ಸ ಅಧಿಕಾರಿ ಇವಾನ್ ಮಾ​ಾಟಿವೋಚ್ ಅಲ್ಿ, ಬದೋರದ ಯಾರದೂೋ – ಆದರೂ ತಾನು ನರಿೋಕ್ಷಿಸುರ್ತತದುೆದು ಅವನನದೆೋ. ಬಂದವನದೋ ತನೆನುೆ ಕರದದ; ಅವನದೋ ತನಗದ ನಕಿಟನ ಮೋಲ್ದ ಮ್ಲ್ಗಲ್ು ಹದೋಳ್ಳದೆವನು. ಅವನು ಬಂದನಲ್ಿ ಎಂದು ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಸಂತಸಗದೂಂಡ. “ಇಗದೂೋ ಬಂದ್ದ” ಎಂದ ಸಂತಸದಿಂದ, ಅದ್ದೋ ಕೂಗು ಅವನುೆ ಎಚುರಗದೂಳ್ಳಸಿತು; ಆದರದ ಅವನು ಎಚುರಗದೂಂಡಾಗ ಬಂದಿದೆವನು ತಾನು ನದ್ದೆಮಾಡಲ್ು ತದೂಡಗಿದ್ಾಗ ಬಂದಿದೆವನಲ್ಿವದೋ ಅಲ್ಿ. ಮೋಲ್ದ ಏಳಲ್ು ನದೂೋಡದ, ಸಾರ್ಾವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ; ತದೂೋಳುಗಳನಾೆಡಸಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದ, ಆಗಲ್ಲಲ್ಿ, ಕಾಲ್ುಗಳು ಕೂಡ ಮೋಲ್ದೋಳಲ್ಾರದ್ಾದುವು, ತಲ್ದ ರ್ತರುಗಿಸಲ್ು ನದೂೋಡದರದ ಅದೂ ಆಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವನಗದ ಅಚುರಿಯನದೂೋ ಆಯಿತಾದರೂ ಇದರಿಂದ ತಳಮ್ಳವದೋನಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಇದು ಸಾವು ಎಬುದು ಅವಬ್ಬಗದ ಮ್ನವರಿಕದಯಾಗಿತುತ, ಇದರಿಂದ ಕೂಡ ಅವನು ವಿಚಲ್ಲತಗದೂಳಿಲ್ಲಲ್ಿ. ನಕಿಟ ತನೆ ಕದಳ ಗದ ಮ್ಲ್ಗಿರುವುದೂ ಮೈ ಬದಚುಗಾಗಿ ಅವನು ಬದುಕಿರುವುದೂ ನದನಪಿಗದ ಬಂತು. ತಾನದೋ ನಕಿಟ ಮ್ತುತ ನಕಿಟನದೋ ತಾನು ಎಂಬಂತದ, ತನೆ ರ್ಜೋವ ತನೆ ಮೈಯಲ್ಲಿಲ್ಿದ್ದ ನಕಿಟನಲ್ಲಿರುವಂತದ ತದೂೋರಿತು. ನಕಿಟನ ಉಸಿರಾಟವನುೆ ಕಿವಿಗದೂಟುಟ ಆಲ್ಲಸಿದ, ಅವನು ಮಲ್ಿಗದ ಗದೂರಕದ ಹದೂಡದಯುತತಲ್ೂ ಇದೆ. “ನಕಿಟ ಬದುಕಿದ್ಾೆನದ, ಹೋಗಾಗಿ ನಾನೂ ಬದುಕಿದಿೆೋನ!” ಎಂದು ಸಡಗರದಿಂದ ಅಂದುಕದೂಂಡ.

ಅವನಗದ ತನೆ ಹಣ, ಅಂಗಡ, ಮ್ನದ, ಕದೂಡುವ-ಮಾರುವ ವಾವಹಾರ, ಮೊಡಿನದೂೋವ್ನ ಕದೂೋಟಾಂತರ ಆಸಿತ –

ಎಲ್ಿ ನದನಪಾಯಿತು. ವಾಸಿಲ್ಲ ಬದಖ ರ ುಾನದೂವ್ ಎಂಬ ಹದಸರಿನ ವಾಕಿತ ಇವದಲ್ಿದರಿಂದ ಯಾಕದ ಗಾಸಿಗದೂಳಗಾಗಿದೆ ಎಂಬುದನುೆ ಅರ್ಿಮಾಡಕದೂಳುಿವುದ್ದೋ ಅವನಗದ ಕಷಟವಾಯಿತು. “ಯಾಕದ ಅಂದ್ದ,ರ ಅವನಗದ ನಜವಾದದ್ದೆೋನು ಅಂತ ಅರ್ಿ ಆಗಿಲ್ಲಿಲ್ಿ, ಅಷದಟ” ಎಂದು ವಾಸಿಲ್ಲ ಬದಖ ರ ುಾನೂ ದ ವ್ಗದ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತದ ಭಾವಿಸಿದ. “ಅವನಗದ ಗದೂರ್ತತಲ್ಲಿಲ್ಿ, ಆದರದ ನನಗಿೋಗ ಗದೂತಾತಗಿದ್ದ, ಖಂಡತವಾಗಿ. ಈಗ ನನಗದ ಗದೂತುತ!” ಹಂದ್ದ ಕರದದಿದೆವನ ರ್ವನ ಮ್ತದತ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು. “ಇಗದೂೋ ಬಂದ್ದ, ಬರ್ತಿದಿೆೋನ!” ಎಂದು ಸಂತದೂೋಷದಿಂದ ಉತತರಿಸಿದ, ಅವನ ಇರುವಿಕದಯಲ್ಿ ಸಂತಸದಿಂದ ತುಂಬ್ಬತುತ. ತನಗಿೋಗ ಬ್ಬಡುಗಡದ, ತನೆನುೆ ಯಾವುದೂ ಹಂದಕದಕ ಸದಳಯ ದ ಲ್ಾರದು ಎನಸಿತು. ಆಮೋಲ್ದ ಅವನು ಮ್ತದತೋನನೂೆ ನದೂೋಡಲ್ಲಲ್ಿ, ಕದೋಳಲ್ಲಲ್ಿ, ಅರ್ವಾ ಬದೋರದೋನೂ ಅನೆಸಲ್ಲಲ್ಿ.

184

ಸುತತಲ್ೂ ಇನೂೆ ಸುಳ್ಳಹಮ್ ಆವರಿಸುರ್ತತತುತ. ಅದ್ದೋ ಹಮ್ದ ಸುಳ್ಳಗಾಳ್ಳ ಮೋಲ್ದೋರಿ ಸತತ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ನ ತುಪು​ುಳುಕದೂೋಟನುೆ ಮ್ುಚ್ಚುತು. ನಡುಗುವ ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ, ಜಾರುಬಂಡ, ಕಾಣ್ಸಲ್ಾರದ್ಾದವು; ಅದರಡಯಲ್ಲಿ ಮ್ಲ್ಗಿದೆ ನಕಿಟ ಸತತ ತನೆ ಒಡದಯನ ದ್ದೋಹದಡ ಬದಚುಗದ ಮ್ಲ್ಗಿದೆ.

10 ಬದಳಗು ಹರಿಯುವ ಮೊದಲ್ದೋ ನಕಿಟನಗದ ಎಚುರವಾಯಿತು, ತನೆ ಬದನೆನಂದ ಹರಿದು ಬರುರ್ತತದೆ ಚಳ್ಳ ಅವನನದೆಚುರಿಸಿತುತ, ತನೆ ಯಜಮಾನರ ಗಿರಣ್ಯಿಂದ ಹಟಿಟನ ಮ್ೂಟದಗಳನುೆ ಹದೂತತ ಗಾಡಯ ಮ್ೂಕ ತಾನು ಬರುರ್ತತದುೆದ್ಾಗಿಯೂ, ತದೂರದಯನುೆ ಹಾಯುವಾಗ ಸದೋತುವದ ದ್ಾರಿತಪಿು ಗಾಡ ಹೂತುಕದೂಂಡಂತದಯೂ ಅವನಗದ ಕನಸು ಬ್ಬದಿೆತುತ. ಗಾಡಯಡಯಲ್ಲಿ ನುಸುಳ್ಳಕದೂಂಡು ಬಂದ ತಾನು ಅದರ ಹಂಭಾಗವನುೆ ಹಡದು ಮೋಲ್ದರ್ತತದಂತದ ಅನಸಿತುತ. ಆದರದ ವಿಚ್ಚತರವದಂದರದ ಗಾಡ ಚಲ್ಲಸಲ್ದೋ ಇಲ್ಿ, ತನೆ ಬದನೆಗದೋ ಅಂಟಿಕದೂಂಡು ಅದನುೆ ಎತತಲ್ೂ ಆರದ್ದ ಅದರಡಯಿಂದ ಹದೂರಬರಲ್ೂ ಆಗದ್ದ ಒದ್ಾೆಡುವಂತಾಗಿತುತ. ಅವನ ತದೂಳುಿಗಳದರಡೂ ಭಾರದಿಂದ ಕುಸಿಯುರ್ತತದೆವು. ಅದ್ದಂರ್ ಅನುಭವ! ಹದೋಗಾದರೂ ತದವಳ್ಳಕದೂಂಡ ಹದೂರಬರಬದೋಕಾಗಿತುತ. ತನೆ ಮೋಲ್ದ ಗಾಡಯನುೆ ಒತುತರ್ತತದೆವರನುೆ ಕುರಿತು “ಸಾಕು!” ಎಂದು ಕೂಗಿದ; “ಮ್ೂಟದಗಳನುೆ ಹದೂರತದಗದಯಿರಿ!” ಎಂದು ಕೂಗಿದ, ಆದರದ ಗಾಡ ಹದಚು​ು ಹದಚು​ು ಶಿೋತಲ್ವಾಗಿ ತನೆನುೆ ಅದುಮ್ುರ್ತತತುತ. ಆಮೋಲ್ದ ಅದ್ದೋನದೂೋ ವಿಲ್ಕ್ಷಣ ಸದುೆ, ಬಾಗಿಲ್ು ಬಡದಂತದ. ಅವನಗಿೋಗ ಪೂರ್ತಿ ಎಚುರವಾಯಿತು, ಎಲ್ಿ ನದನಪಿಗದ ಬಂತು. ಆ ಶಿೋತಲ್ ಗಾಡ ಎಂದರದ ತನೆ ಮೋಲ್ದ ಬದೂೋರಲ್ಾಗಿ ಮ್ಲ್ಗಿದೆ ತನೆ ಯಜಮಾನನ ಕದೂರಡನಂತಾಗಿದೆ ಹದಣ. ಬಡದ ಶಬೆ ಮಾಡದುೆದು ಮಿಖದೂೋಟಿ​ಿ, ತನೆ ಗದೂರಸಿನಂದ ಎರಡು ಬಾರಿ ಜಾರುಬಂಡಗದ ಒದಿೆತುತ. “ಆಂಡದರವಿಚ್,

ಆಂಡದರವಿಚ್!”

ಎಂದು

ನವಿರಾಗಿ

ಕೂಗಿದ

ನಕಿಟ.

ನಧಾನವಾಗಿ

ಅವನಗದ

ಸತಾವು

ಅನಾವರಣಗದೂಳುಿರ್ತತತುತ. ಅವನ ಬದನೆನುೆ ನದೋರವಾಗಿ ಕೂರಿಸಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದ. ಆದರದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಉತತರಿಸಲ್ಲಲ್ಿ, ಅವನ ಹದೂಟದಟ ಮ್ತುತ ಕಾಲ್ುಗಳು ಸದಡದತುಹದೂೋಗಿ, ತಣಣಗಿದುೆ, ಕಬ್ಬಬಣದ ತುಂಡನಂತದ ಭಾರವಾಗಿದುೆವು. “ಅವರು ಸರ್ತತರಬದೋಕು! ಅವರ ಆತಮಕದಕ ಶ್ಾಂರ್ತಯಿರಲ್ಲ!” ಎಂದುಕದೂಂಡ ನಕಿಟ. ತನೆ ತಲ್ದ ರ್ತರುಗಿಸಿ, ಸುತತಲ್ಲನ ಹಮ್ವನುೆ ಕದೈಗಳ್ಳಂದ ತದಗದದುಹಾಕಿ ಅವನು ಕಣುಣಗಳನುೆ ತದಗದದ. ಬದಳಗಾಗಿತುತ; ಹಂದಿನಂತದಯೋ ಗಾಳ್ಳ ಬಂಡಯ ಮ್ೂಕಿಯ ನಡುವದ ಶಿಳದಿ ಹಾಕುರ್ತತತುತ, ಯಥಾಪರಕಾರ ಹಮ್ ಸುರಿಯುರ್ತತತುತ, ಆದರದ ಜಾರುಬಂಡಯ ಚ್ೌಕಟಿಟಗದದುರಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರೂ ಜಾರುಬಂಡ ಮ್ತುತ ಕುದುರದಗಳನುೆ ಸದಿೆಲ್ಿದ್ದ ಹದಚ್ಚ ದು ು​ು ಆವರಿಸುರ್ತತತುತ. ಕುದುರದಯ ಅಲ್ುಗಾಟವಾಗಲ್ಲೋ ಅದರ ಉಸಿರಾಟದ ಸದ್ಾೆಗಲ್ಲೋ ಕದೋಳ್ಳಸುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. “ಅದೂ ಸದಡತ ದ ುಹದೂೋಗಿರಬದೋಕು!” ಎಂದುಕದೂಂಡ ನಕಿಟ ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿಯ ಕುರಿತು. ನಕಿಟನನುೆ ಎಚುರಗದೂಳ್ಳಸಿದೆ ಅದು ಬಂಡಗದ ಒದ್ದದಿದೆ ಗದೂರಸಿನ ಸದುೆ ಸಾಯುವ ಮೊದಲ್ು ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ ಕದೂರಡುಗಟುಟವ ಮ್ುನೆ ನಡದಸಿದೆ ಕದೂನದಯ ಪರಯತೆವಾಗಿತುತ. “ಅಯಾೋ ದ್ದೋವರದೋ, ನೋನು ನನೆನೂೆ ಕರದಯುರ್ತತರಬಹುದು! ನನೆ ಇರಾದ್ದ ತಾನದೋ ನಡದಯುವುದು. ಆದರದ ಇದು ವಿಚ್ಚತರವಾಗಿದ್ದ ... ಯಾರೂ ಎರಡು ಬಾರಿ ಸಾಯಲ್ಾರರು, ಒಂದು ಬಾರಿ ಮಾತರ. ಅದು ಬದೋಗ ಬರಬಾರದ್ದೋ!” ಎಂದುಕದೂಂಡ ನಕಿಟ.

185

ಮ್ತದತ ತನೆ ತಲ್ದ ಮೋಲ್ದರ್ತತ ಕಣುಣಗಳನುೆ ಮ್ುಚ್ಚುಕೂ ದ ಂಡು ಪರಜ್ಞಾಹೋನನಾದ, ತಾನೋಗ ಖಂಡತವಾಗಿ ಕದೂನದಗೂ ಸಾಯುರ್ತತದ್ದೆೋನದ ಎಂದು ಅವನಗದ ಮ್ನವರಿಕದಯಾಗಿತುತ. ಆ ದಿನ ಇನೂೆ ಮ್ಧಾ​ಾಹೆ ಸಮಿೋಪಿಸಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ರಸದತಯಿಂದ ಎಪುತುತ ಗಜಗಳಷೂಟ, ಹಳ್ಳಿಯಿಂದ ಅರ್ಿ ಮೈಲ್ಲಯಷೂಟ ದೂರವಿರದಿದೆ ಆ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ರದೈತರು ತಮ್ಮ ಗದೂೋರುಸಲ್ಲಕದಗಳ್ಳಂದ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಮ್ತುತ ನಕಿಟರನುೆ ಹಮ್ರಾಶಿಯಿಂದ ಮೋಲ್ದರ್ತತದರು. ಹಮ್ ಜಾರುಬಂಡಯನುೆ ಪೂರ್ತಿ ಮ್ುಚ್ಚುಬ್ಬಟಿಟತುತ, ಆದರದ ಮ್ೂಕಿ ಮ್ತತದರ ತುದಿಗದ ಕಟಿಟದೆ ಕಚ್ಚೋಿಫ್ ಇನೂೆ ಕಣ್ಣಗದ ಬ್ಬೋಳುರ್ತತತುತ. ಹದೂಟದಟಯವರದಗದ ಹಮ್ದಲ್ಲಿ ಹುದುಗಿದೆ ಹಾಸುಗಂಬಳ್ಳ ಮ್ತುತ ಪಿರದಯ ರ ಪಟಿಟಗಳು ಜದೂೋತಾಡುತತ ಇದೆ ಮ್ುಖದೂೋಟಿ​ಿ ಬದಳಿಗದ ಕಾಣುರ್ತತತುತ, ಅದರ ತಲ್ದ ಸದಡತ ದ ುಹದೂೋಗಿದೆ ಕದೂರಳ್ಳಗದ ಆತುಕದೂಂಡತುತ, ಅದರ ಮ್ೂಗಿನ ಹದೂಳದಿಗಳ್ಳಂದ ಹಮ್ಕಣಗಳು ಜದೂೋತಾಡುರ್ತತದುೆವು, ಅದರ ಕಣುಣಗಳನುೆ ಕಣ್ಣೋರಿನಂತದ ಹಮ್ಮ್ಣ್ಗಳು ತುಂಬ್ಬದುೆವು, ಅದ್ದೂಂದು ರಾರ್ತರಯಲ್ದಿೋ ಅದ್ದಷುಟ ಕೃಶವಾಗಿತದತಂದರದ ಬರಿ ಮ್ೂಳದ-ಚಕಕಳವಾಗಿಬ್ಬಟಿಟತುತ. ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ ಹದಪು​ುಗಟಿಟದ ಶವದಂತದ ಗಡುಸಾಗಿದೆ; ನಕಿಟನ ಮೋಲ್ಲನಂದ ಅವನನುೆ ಕದಳಗುರುಳ್ಳಸಿದ್ಾಗ ಅವನ ಕಾಲ್ುಗಳು ಹಂದಿನಂತದಯೋ ಅಗಲ್ಲಸಿಕದೂಂಡದೋ ಇದುೆವು, ತದೂೋಳುಗಳು ಚ್ಾಚ್ಚಕದೂಂಡದುೆವು. ಊದಿದೆ ಅವನ ಹದಿೆನ ಕಣುಣಗಳು, ಮಿೋಸದ ಮ್ುಚ್ಚುದೆ ಅವನ ತದರದದ ಬಾಯಿ - ಹಮ್ದಿಂದ ತುಂಬ್ಬದೆವು. ಚಳ್ಳಯಿಂದ ಸದಡರ್ತ ದ ದೆರೂ ನಕಿಟ ಇನೂೆ ಬದುಕಿದೆ. ಅವನಗದ ಎಚುರವಾದ್ಾಗ ತಾನು ಸರ್ತತರುವುದ್ಾಗಿಯೂ, ತನೆ ಸುತತಮ್ುತತ ನಡದಯುರ್ತತರುವುದು ಈ ಲ್ದೂೋಕದಲ್ಿಲ್ಿ, ಪರಲ್ದೂೋಕದಲ್ಲಿ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದೆ. ತನೆನುೆ ಹದೂರತದಗದದು, ತನೆ ಮೋಲ್ಲದೆ ಕದೂರಡುಗಟಿಟದೆ ವಾಸಿಲ್ಲ ಆಂಡದರವಿಚ್ನ ಹದಣವನುೆ ಉರುಳ್ಳಸುವಾಗ ಮಾಡುರ್ತತದೆ ರದೈತರ ಕೂಗು ಕದೋಳ್ಳದ ಅವನಗದ ಪರಲ್ದೂೋಕದಲ್ೂಿ ರದೈತರು ಇಲ್ಲಿನಂತದಯೋ ಸದುೆ ಮಾಡುವವರಂತದ, ಅವರಿಗೂ ಇಂತಹುದ್ದೋ ದ್ದೋಹಗಳ್ಳರುವಂತದ ಭಾಸವಾಯಿತು. ಆದರದ ತಾನನೂೆ ಈ ಲ್ದೂೋಕದಲ್ಲಿಯೋ ಇರುವದನದಂಬ ರ್ತಳ್ಳವಳ್ಳಕದ ಮ್ೂಡದ್ಾಗ, ಅದರಲ್ೂಿ ತನೆ ಕಾಲ್ದಬರಳುಗಳು ಸದಡದತುಕದೂಂಡರುವುದನುೆ ಕಂಡು ಅವನಗದ ಸಂತಸಕಿಕಂತ ದು​ುಃಖವದೋ ಹದಚ್ಾುಯಿತು, ನಕಿಟ ಎರಡು ರ್ತಂಗಳು ಆಸುತದರಯಲ್ಲಿದೆ. ಅವನ ಮ್ೂರು ಕಾಲ್ದಬರಳುಗಳನುೆ ಕತತರಿಸಿ ಹಾಕಿದೆರು, ಆದರದ ಮಿಕಕವು ಉಳ್ಳದವು, ಹೋಗಾಗಿ ಅವನು ಎಂದಿನಂತದ ಕದಲ್ಸಕಾಯಿಗಳಲ್ಲಿ ತದೂಡಗಿಕದೂಳಿಲ್ು ಅಡಡಯಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಹೋಗದೋ ಇಪುತುತ ವಷಿಗಳುರುಳ್ಳದುವು, ಮೊದಲ್ು ಹದೂಲ್ದಲ್ಲಿ ಕೂಲ್ಲ ಕದಲ್ಸ ಮಾಡುತತ, ವಯಸಾ್ದ ಮೋಲ್ದ ಕಾವಲ್ುಗಾರನಾಗಿ. ಅವನಚ್ದೆಯಂತದಯೋ ಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ಸತತ, ಅದೂ ಇದ್ದೋ ವಷಿ, ತನೆ ಕದೈಯಲ್ಲಿ ಮೋಣದ ಬರ್ತತಯನುೆ ಹಡದು ದ್ದೋವರ ವಿಗರಹದ ಕದಳಗದ. ಸಾಯುವ ಮ್ುಂಚ್ದ ತನೆ ಹದಂಡರ್ತಯ ಕ್ಷಮ ಕದೋಳ್ಳದ, ಹದಂಡಗಾರನ ಜದೂತದ ಇದೆ ಅವಳ ತಪುನುೆ ಕ್ಷಮಿಸಿದ. ಅವನು ಮ್ಕಕಳು ಮೊಮ್ಮಕಕಳ್ಳಗೂ ವಿದ್ಾಯ ಹದೋಳ್ಳದ. ತನೆನುೆ ನದೂೋಡಕದೂಳಿಬದೋಕಾದ ಜವಾಬಾೆರಿಯಿಂದ ತನೆ ಮ್ಗ ಮ್ತುತ ಸದೂಸದಯನುೆ ಮ್ುಕತಗದೂಳ್ಳಸುರ್ತತರುವದನದಂಬ ಭಾವನದಯಿಂದ ನರಾಳವಾದ ಸಾವನೆಪಿುದ. ಸಾಕಾಗಿ ಹದೂೋದ ಈ ಬದುಕಿನಂದ ಪಾರಾಗಿ ಪರರ್ತ ವಷಿ ಪರರ್ತ ಗಂಟದ ಹದಚ್ಚ ದು ು​ು ಸುಷಟವಾಗಿಯೂ ಅಪದೋಕ್ಷಣ್ೋಯವಾಗಿಯೂ ಇರುವ ಮ್ುಂದಿನ ಲ್ದೂೋಕಕದಕ ಸಾಗುರ್ತತದೆ.

ಇಲ್ಲಿ

ಸತತ

ನಂತರ

ಅಲ್ಲಿ

ಎಚುರಗದೂಂಡ.

ಅವನದೋನು

ಇಲ್ಲಿಗಿಂತ

ಉತತಮ್ವಾಗಿದ್ಾೆನದಯೋ

ಕಷಟವನದೆದುರಿಸುರ್ತತರುವನದೂೋ. ಅವನಗದೋನು ನರಾಸದಯಾಗಿದ್ದಯೋ ಅವನ ನರಿೋಕ್ಷದಯಂತದಯೋ ಇದ್ದಯೋ – ಎಲ್ಿ ನಮ್ಗದ ಸದಾದಲ್ಲಿಯೋ ಗದೂತಾತಗುತತದ್ದ.

(1895)

***** 186

ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಸಾವಿರದ್ದಂಟುನೂರ

ಎಂಬತತರ

ದಶಕದಲ್ಲಿ

ಪಿೋಟರ್ಸಿಬರ್ಗಿನಲ್ಲಿ

ಒಂದು

ವಿಚ್ಚತರ

ಸಂಗರ್ತ

ಜರುಗಿತು.

ಕೂಾರದೋಸಿಯರ್ ಲ್ದೈಫ್ ಗಾಡ್ಿನ ಒಬಬ ಆಫ್ಟೋಸರ್ – ಅವನದೂಬಬ ಸುಂದರ ಯುವಕ, ಅವನು ಒಳದಿ ಭವಿಷಾವುಳಿವನಾಗಿದುೆ ಮ್ುಂದ್ದೂಂದು

ದಿನ

ಮೊದಲ್ನದೋ

ನಕದೂೋಲ್ರ್ಸ

ಚಕರವರ್ತಿಯ

ಏಡ್-ಡ-ಕಾ​ಾಂಪ್

ಆಗುತಾತನದ

ಅಂತ

ಎಲ್ಿರೂ

ಅಂದುಕದೂಳುಿರ್ತತದೆರು, ಅಂರ್ವನು - ತನೆ ಕದಲ್ಸ ಬ್ಬಟುಟ, ಮ್ಹಾರಾಣ್ಗದ ಬದೋಕಾಗಿದೆ ಒಬಬ ಸುಂದರಿಯಡನದ ಆಗಿದೆ ಮ್ದುವದ ನಶುಯವನುೆ ಮ್ುರಿದು, ತನೆ ಸಣಣ ಹಡುವಳ್ಳಯನುೆ ತಂಗಿಗದ ಬ್ಬಟುಟಕದೂಟುಟ ಒಂದು ಆಶರಮ್ವನುೆ ಸದೋರಿ ಸನಾ​ಾಸಿಯಾಗಿಬ್ಬಟಟ. ಅವನ ಆಂತಯಿ ರ್ತಳ್ಳಯದವರಿಗದ ಈ ಸಂಗರ್ತ ಅಸಾಧಾರಣವಾದದುೆ, ಊಹಸಲ್ಸಾರ್ಾವಾದದುೆ ಅನೆಸಿತು; ಆದರದ ರಾಜಕುಮಾರ ಸಿಟೋಫನ್ ಕಾಟ್ರ್ಸಕಿಗದೋ ಇದ್ದಲ್ಿ ಎಷುಟ ಸಹಜವಾಗಿ ನಡದದದ್ಾೆಗಿತುತ ಅಂದರದ ಇದನುೆ ಬ್ಬಟುಟ ಬದೋರದ ರಿೋರ್ತ ತಾನು ನಡದದುಕದೂಳದೂಿೋದು ಹದೋಗದ ಸಾರ್ಾವಿತುತ ಅನೆಸುರ್ತತತುತ. ಗಾಡ್ಿನ ಒಬಬ ನವೃತತ ಕನಿಲ್ ಆಗಿದೆ ಅವರ ತಂದ್ದ ಇವನು ಹನದೆರಡು ವರುಷದವನಾಗಿದ್ಾೆಗಲ್ದೋ ರ್ತೋರಿಕದೂಂಡದೆ; ಮ್ಗನನುೆ ಬ್ಬಟಿಟರಲ್ು ತುಂಬ ಕಷಟವಾಗಿದೆರೂ ಅವನ ತಾಯಿ, ತಂದ್ದಯ ಇರಾದ್ದಯಂತದ, ಅವನನುೆ ಮಿಲ್ಲಟರಿ ಕಾಲ್ದೋರ್ಜಗದ ಸದೋರಿಸಿದೆಳು. ಆ ವಿರ್ವದ ತಾಯಿ ಮ್ಗನ ಹರ್ತತರವದೋ ಇದುೆ ರಜದಯ ಕದಲ್ವು ದಿವಸಗಳನಾೆದರೂ ಅವನದೂಡನದ ಇರುವ ಉದ್ದೆೋಶದಿಂದ ತನೆ ಮ್ಗಳು ವವಾಿರಾ ಜದೂತದ ಪಿೋಟರ್ಸಿಬರ್ಗಿಗದ ಹದೂೋಗಿದೆಳು. ಮ್ಗ ತನೆ ಅಸಾಧಾರಣ ಬುದಿಧವಂರ್ತಕದಯಿಂದಲ್ೂ ಆತಾಮಭಿಮಾನದಿಂದಲ್ೂ ಬದೋರದಯವರಿಗಿಂತ ಭಿನೆನಾಗಿದೆ.

ತನೆ ಓದಿನಲ್ಲಿ – ಅದರಲ್ೂಿ ತನೆ ವಿಶ್ದೋಷ ಆಸಕಿತಯ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ ಗಣ್ತದಲ್ಲಿ - ಮೊದಲ್ಲಗನಾಗಿದುೆದಲ್ಿದ್ದ, ಕವಾಯತು ಮ್ತುತ ಕುದುರದ ಸವಾರಿಗಳಲ್ೂಿ ಪರಿಣತನಾಗಿದೆ. ಸರಾಸರಿಗಿಂತ ಸವಲ್ು ಹದಚ್ೋದು ಎನೆಬಹುದ್ಾದಷುಟ ಎತತರವಿದುೆ ನದೂೋಡಲ್ು ಸುಫರದೂರಪಿಯೂ ಚಟುವಟಿಕದಯವನೂ ಆಗಿದೆ. ಮ್ುಂಗದೂೋಪವ್ಸಂದನುೆ ಬ್ಬಟಟರದ ಅವನು ಮಾದರಿ ಕಾ​ಾಡದಟ್ ಅನೆಸಿಕದೂಂಡದೆವನು. ಅವನ ಸತಾವಂರ್ತಕದ ಗಾಢವಾದದುೆ, ಕುಡತದ ಕಡದಗಂತೂ ಅವನ ಮ್ನಸು್ ಎಂದೂ ವಾಲ್ಲ್ದೋ ಇಲ್ಿ. ಅವನ ನಡತದಯ ಕಪು​ು ಚುಕದಕ ಅಂದರದ ಅವನು ಆಗಾಗ ಒಳಗಾಗುರ್ತತದೆ ಕದೂೋಪಾವದೋಶ; ಅದಕದೂಕಳಗಾದ ಹದೂರ್ತತನಲ್ಲಿ ಅವನು ತನೆ ಹತದೂೋಟಿ ಮಿೋರಿ ಕಾಡುಮಿಗದಂತದ ವರ್ತಿಸುರ್ತತದೆ. ತನೆ ಖನಜ ಸಂಗರಹದ ಬಗದೆ ಚುಡಾಯಿಸುರ್ತತದೆ ಒಬಬ ಸಹಕಾ​ಾಡದಟ್ನನೆಂತೂ ಒಮಮ ಅನಾಮ್ತಾತಗಿ ಕಿಟಕಿಯಿಂದ್ಾಚ್ದ ಎಸದದುಬ್ಬಟಿಟದೆ. ಮ್ತದೂತಂದು ಸಂದಭಿದಲ್ಲಿ, ಅವನದಂರ್ ದು​ುಃಖಾವದೋಶಕದೂಕಳಗಾಗಿದೆ ಅಂದರದ ತನೆ ಮಾರ್ತಗದ ತಪಿು ಹಸಿ ಸುಳಿನುೆ ಹದೋಳ್ಳದೆ ಸುಟಅಡ್ಿ ಆಗಿದೆ ಒಬಬ ಆಫ್ಟೋಸರ್ ಮೋಲ್ದ ಹಲ್ದಿ ಮಾಡ ಅವನ ಮ್ುಖಕದಕ ಒಂದು ಕಟ್ಲ್ದಟ್ ಅನುೆ ರದೂಯಾಂತ ಎಸದದಿದೆ. ಕಾಲ್ದೋರ್ಜನ ನದ್ದೋಿಶಕರು ಆ ಸುಟಅಡ್ಿ ಅನುೆ

ಡರ್ಸಮಿರ್ಸ

ಮಾಡ

ಇಡೋ

ಪರಕರಣವನುೆ

ಮ್ುಚ್ಚುಹಾಕಿರದಿದೆರದ

ಮಾಡಲ್ಾಗಿಬ್ಬಡುರ್ತತತುತ. ತನಗದ ಹದಿನದಂಟು ವರುಷ ತುಂಬುವ ಹದೂರ್ತತಗದ

ಇವನನುೆ

ಕದಳಗಿನ

ರಾಂಕ್ಗದ

ಹಂಬಡತ

ಅವನು ಕಾಲ್ದೋಜು ಶಿಕ್ಷಣವನುೆ ಮ್ುಗಿಸಿ,

ಗಾಡ್ಿರ್ಸನ ಒಂದು ಶಿರೋಮ್ಂತ ರದರ್ಜಮಂಟಿನಲ್ಲಿ ಲ್ದಫ್ಟಟನದಂಟ್ ಆಗದ ನದೋಮ್ಕಗದೂಂಡ. ಇವನನೂೆ ಕಾಲ್ದೋರ್ಜನಲ್ಲಿರುವಾಗಲ್ದ ಚಕರವರ್ತಿ ನಕದೂಲ್ರ್ಸ ಪಾವ್ಸಿೋವಿಚ್ (ಮೊದಲ್ನದೋ ನಕದೂಲ್ರ್ಸ) ಇವನನುೆ ಗಮ್ನಸಿದೆರು, ಈಗ ರದರ್ಜಮಂಟ್ ಸದೋರಿದ ಮೋಲ್ೂ ಅವನ ಮೋಲ್ದ ಕಣ್ಣಟಿಟದೆರು; ಈ ಕಾರಣದಿಂದ್ಾಗಿಯೋ ಇವನು ಮ್ುಂದ್ದ ಚಕರವರ್ತಿಗಳ್ಳಗದ ಏಡ್ ಡ ಕಾ​ಾಂಪ್ ಆಗುತಾತನದ ಎಂದು ಜನ ಭಾವಿಸಿದುೆದು. ಕಸಾಟ್ಸಿಕಗೂ ಈ ಬಗದೆ ಗಾಢವಾದ 187

ಆಸದಯಿತುತ, ಅದಕದಕ ಕಾರಣ ಅದರ ಮೋಲ್ಲನ ವಾ​ಾಮೊೋಹಕಿಕಂತ ಹದಚ್ಾುಗಿ ತನೆ ಕಾ​ಾಡದಟ್ ದಿನಗಳ್ಳಂದಲ್ೂ ಅವನಗದ ನಕದೂಲ್ರ್ಸ ಪಾವ್ಸಿೋವಿಚ್ ಬಗದೆ ಇದೆ ನಷದಠ. ಚಕರವರ್ತಿಗಳು ಎಷದೂಟೋ ಸಲ್ ಕಾಲ್ದೋರ್ಜಗದ ಭದೋಟಿ ನೋಡದೆರು; ಆಗದಲ್ಿ ಮಿಲ್ಲಟರಿ ಕದೂೋಟು ರ್ರಿಸಿ ಎದ್ದ ಸದಟದ ದ ು ನಂತ ಕಸಾಟ್ಸಿಕಯ ನೋಳ ಆಕಾರ, ಅವನು ದ್ಾಪುಗಾಲ್ಲಡುತತ ನಡದಯುರ್ತತದೆ ರಿೋರ್ತ, ತುದಿಗಳನುೆ ಕತತರಿಸಿದೆ ಅವನ ಕಪದೂೋಲ್ಕದೋಶ ಮ್ತುತ ಮಿೋಸದಗಳು, ಚೂಪಾದ ಮ್ೂಗು, ಕಾ​ಾಡದಟ್ಗಳ ಜದೂತದ ಸಾವಗತವಾಕುಕಗಳನುೆ

ವಿನಮ್ಯಿಸಿಕದೂಳುಿವಾಗಿನ ಅವನ ಕಂಚ್ಚನ ಕಂಹ – ಇವದಲ್ಿ ಮ್ುಂದ್ದ ತನೆ ಪದರೋಯಸಿಯನುೆ ಕಂಡಾಗ ಅವನಗಾಗುರ್ತತದೆ ಆನಂದವದೋ ಆಗುರ್ತತದುೆದನುೆ ಸೂಚ್ಚಸುರ್ತತತುತ. ಅಷದಟೋಕದ, ಚಕರವರ್ತಿಗಳ ಬಗದಗಿನ ವಾ​ಾಮೊೋಹ ಇನೂೆ ಹದಚ್ಚುನದ್ದೋ; ತನೆ ನಷದಠಯ

ಪರಾಕಾಷದಠಯನುೆ ತದೂೋರಿಸಲ್ು ಅವನು ಏನನುೆ ಬದೋಕಾದರೂ – ತನೆನದೆೋ - ತಾ​ಾಗಮಾಡಲ್ು ಬಯಸುರ್ತತದೆ. ಚಕರವರ್ತಿಗಳ್ಳಗೂ ಇದರ ಅರಿವಿದುೆ, ಅವರು ಉದ್ದೆೋಶಪೂವಿಕವಾಗಿಯೋ ಇದನುೆ ಉದಿೆೋಪಿಸುರ್ತತದೆರು. ಕಾ​ಾಡದಟ್ಗಳ ಜದೂತದ ಆಟವಾಡ, ಅವರ ನಡುವದ ಸದೋರಿಕದೂಂಡು, ಕದಲ್ವು ವದೋಳದ ಅವರನುೆ ಬಾಲ್ಾಸರಳತದಯಿಂದ ನಡದಸಿಕದೂಳುಿತತ, ಕದಲ್ವು ವದೋಳದ ಗದಳಯ ದ ನಂತದ ತದೂೋರಿಸಿಕದೂಳುಿತತ, ಆದರೂ ತಮ್ಮ ರಾಜಗಾಂಭಿೋಯಿವನೂೆ ಉಳ್ಳಸಿಕದೂಂಡರುರ್ತತದೆರು. ಹಂದ್ದ ಹದೋಳ್ಳದ ಆಫ್ಟೋಸರ್ನ ಪರಸಂಗದ ನಂತರ ಚಕರವರ್ತಿಗಳು ಕಸಾಟ್ಸಿಕಗದ ಏನನೂೆ ಹದೋಳಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ಮ್ುಂದ್ದೂಂದು ದಿನ ತಮ್ಮನುೆ ಕಂಡು ಹರ್ತತರ ಬರಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದ್ಾಗ ಹುಬುಬ ಗಂಟಿಕಿಕಕೂ ದ ಂಡು, ದೂರ ಸರಿಯುವಂತದ ನಾಟಕಿೋಯವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಬದರಳು ಬ್ಬೋಸಿದೆರು: ಆ ಬಳ್ಳಕ ಹದೂೋಗುವಾಗ, "ನಂಗದ ಎಲ್ಿ ಗದೂತುತ, ನದನಪಿರಲ್ಲ. ಕದಲ್ವು ವಿಷಯಗಳು ನಂಗದ ಗದೂತಾತಗಬಾರದಿತುತ, ಆದರದ ಅವದಲ್ಿ ಇಲ್ಲಿಗದ ತಾಗಿದ್ದ" ಎಂದು ಹದೋಳುತತ ತಮ್ಮ ಎದ್ದಯತತ ತದೂೋರಿಸಿದೆರು. ಕಾಲ್ದೋಜು ಬ್ಬಡುವ ಸಂದಭಿದಲ್ಲಿ ಚಕರವರ್ತಿಗಳು ಕಾ​ಾಡದಟ್ಗಳನುೆ ಅಭಿನಂದಿಸಿದೆರು; ಆಗವರು ಕಸಾಟ್ಸಿಕಯ ಲ್ದೂೋಪದ ಬಗದೆ ಉಲ್ದಿೋಖಿಸಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ತಮ್ಮ ಅಭಾ​ಾಸದಂತದ, ತಮ್ಗೂ ಪಿತೃಭೂಮಿಗೂ ನಷದಠಯಿಂದ ಸದೋವದ ಸಲ್ಲಿಸಬದೋಕದಂಬುದನುೆ ಸೂಚ್ಚಸಿದೆರು, ಜದೂತದಗದ ತಾವವರ ಆಪತ ಗದಳಯ ದ ನಂತದ ಎಂದೂ, ಆವಶಾಕವಾದ್ಾಗ, ತಮ್ಮನೆವರು ನದೋರವಾಗಿ ಸಂಪಕಿ​ಿಸಬಹುದದ್ದಂದೂ ಹದೋಳ್ಳದೆರು. ಈ ಮಾತುಗಳ್ಳಂದ ಎಂದಿನಂತದ ಕಾ​ಾಡದಟ್ಗಳ ಮ್ನಸು್ ಕಲ್ಕಿತು, ಕಸಾಟ್ಸಿಕಯಂತೂ ಹಂದಿನದನುೆ ನದನದಸಿಕದೂಂಡು ಕಣ್ಣೋರನದೆೋ ತಂದುಕದೂಂಡ, ತನೆ ಪರಮಾಪತ ತಾ್ರ್ ಚಕರವರ್ತಿಗಳನುೆ ಮ್ನುಃಪೂವಿಕವಾಗಿ ಸದೋವಿಸುವದನದಂದು ಪಣತದೂಟಟ. ಕಸಾಟ್ಸಿಕ ತನೆ ಕಮಿಷನ್ ಅನುೆ ಆರಂಭಿಸಿದ್ಾಗ, ಅವನ ತಾಯಿ ಮ್ಗಳದೂಂದಿಗದ ಮೊದಲ್ು ಮಾಸದೂಕೋಗದ ತದರಳ್ಳ, ಆನಂತರ ಹಳ್ಳಿಯ ತಮ್ಮ ತದೂೋಟಕದಕ ಹದೂೋದಳು. ತನೆ ಆಸಿತಯ ಅರ್ಿ ಭಾಗವನುೆ ಕಸಾಟ್ಸಿಕ ತನೆ ತಂಗಿಗದ ಬ್ಬಟುಟಕದೂಟುಟ, ತಾನು ಸದೋರಿಕದೂಂಡದೆ ದುಬಾರಿ ರದರ್ಜಮಂಟಿನಲ್ಲಿ ಬದುಕಲ್ು ಬದೋಕಾದಷುಟ ಪಾಲ್ನುೆ ಮಾತರ ತನಗಾಗಿ ಉಳ್ಳಸಿಕದೂಂಡ. ಹದೂರನದೂೋಟಕದಕ ಅವನದೂಬಬ ಸಾಧಾರಣ ಆದರದ ಮೋಧಾವಿ ಗಾಡ್ಿರ್ಸ ಆಫ್ಟೋಸರ್, ಒಂದು ನೌಕರಿಯನುೆ ಪಡದದಿದೆವನು, ಅಷದಟ; ಆದರದ ಅವನ ಅಂತರಾಳದಲ್ಲಿ ರ್ತೋವರವೂ ಸಂಕಿೋಣಿವೂ ಆದ ತದೂಳಲ್ಾಟಗಳು ನಡದದಿದುೆವು. ಬಾಲ್ಾದಿಂದಲ್ೂ ಅವನ ಪರಯತೆಗಳದಲ್ಿ ವಿಭಿನೆವಾದವುಗಳದಂಬಂತದ ತದೂೋರುರ್ತತದೆವು, ಆದರದ ಸಾರತುಃ ಅವದಲ್ಿ ಒಂದ್ದೋ ಆಗಿದೆವು. ತಾನದೋನದೋ ಮಾಡದರೂ ಯಶಸ್ನುೆ ಮಾತರವಲ್ಿದ್ದ ಎಲ್ಿರ ಪರಶಂಸದಗದ ಹಾಗೂ ಅಚುರಿಗದ ಪಾತರವಾಗುವಂತಹ ಪರಿಪೂಣಿತದಯನುೆ ಸಾಧಿಸುವುದರತತ ಅವನ ಗಮ್ನವಿರುರ್ತತತುತ. ಅಭಾ​ಾಸವಾಗಿರಲ್ಲ ಅರ್ವಾ ಸದೈನಕ ತರಬದೋರ್ತಯಾಗಿರಲ್ಲ, ಅದನೆವನು ಶರದ್ದಧಯಿಂದ ಅನುಸರಿಸಿ ಎಲ್ಿರ ಹದೂಗಳ್ಳಕದಗದ ಪಾತರವಾಗಿ ತಾನದೂಂದು ಮಾದರಿ ಎನೆಸುವಂತದ ಮಾಡುರ್ತತದೆ. ಒಂದು ವಿಷಯದವನುೆ ಕದೈವಶಮಾಡಕದೂಂಡ ಬಳ್ಳಕಷದಟೋ ಮ್ತದೂತಂದರತತ ಗಮ್ನ ಹರಿಸುರ್ತತದೆ, ಹೋಗಾಗಿ ಅವನು ವಾ​ಾಸಂಗದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ್ನದಯ ಸಾಿನ ಗಳ್ಳಸಿದ. ನದಶಿನಕದಕ ಹದೋಳಬದೋಕಾದರದ, ಕಾಲ್ದೋರ್ಜನಲ್ಲಿ ಓದುರ್ತತದ್ಾೆಗ ಫ಼್ದರಂಚ್ನಲ್ಲಿ 188

ಸಂಭಾಷಿಸುವಾಗ ತನೆ ಮಾರ್ತನಲ್ಲಿನ ಕದೂರತದಯನುೆ ಗಮ್ನಸಿದ ಅವನು, ರಷಾನ್ನಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡುವಷದಟೋ ಸರಾಗವಾಗಿ ಫ್ದರಂಚ್ನಲ್ೂಿ ಪರಭುತವವನುೆ ಪಡದಯಲ್ು ಹದಣಗಿ ಸಫಲ್ನಾದ. ಆನಂತರ ಅವನು ಚ್ದರ್ಸ ಆಟದಲ್ಲಿ ತದೂಡಗಿಕದೂಂಡು ಅದರಲ್ಲಿ ಅತಾಂತ ಚತುರ ಆಟಗಾರನದನಸಿದ. ತಾ್ರ್ ಮ್ತುತ ಪಿತೃಭೂಮಿಯ ಸದೋವದ ಮಾಡುವ ತನೆ ಮೊದಲ್ ಕತಿವಾವಲ್ಿದ್ದ, ಸದ್ಾ ಬದೋರದೂಂದು ನದಿ​ಿಷಟ ಗುರಿಯನೂೆ

ಹದೂಂದಿರುರ್ತತದೆ.

ಅದ್ದಷಟದೋ

ಅಮ್ುಖಾವಾದುದ್ಾಗಿದೆರೂ

ಅದರಲ್ಲಿ

ತಲ್ಲಿೋನನಾಗಿ

ಪರಿಣರ್ತಯನುೆ

ಹದೂಂದುವವರದಗೂ ತದೂಡಗಿರುರ್ತತದೆ. ಅದು ಕದೈವಶವಾದ ತಕ್ಷಣವದೋ ಅದರ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಮ್ತದೂತಂದು ಗುರಿಯನುೆ ತನೆ ಕಣದಣದುರಿಗದ ನಲ್ಲಿಸಿಕದೂಳುಿರ್ತತದೆ. ಹೋಗದ ಕದಲ್ಸದ ವಾ​ಾಮೊೋಹ ಹಾಗೂ ಪರಿಣರ್ತಯ ಹಂಬಲ್ ಅವನ ಬದುಕನುೆ ಆವರಿಸಿದೆವು. ಕಮಿಷನ್ ಅನುೆ ಆರಂಭಿಸಿದ್ಾಗ ಅವನ ಕಣದಣದುರಿಗಿದೆ ಗುರಿಯಂದರದ ತನೆ ಕತಿವಾದ ಬಗದಗಿನ ಸಂಪೂಣಿ ರ್ತಳ್ಳವಳ್ಳಕದ, ಅದರಲ್ಿಂತೂ ಅವನು ಬಹು ಬದೋಗ ಒಬಬ ಮಾದರಿ ಆಫ್ಟೋಸರ್ ಎನಸಿದ; ಆದರೂ ತನೆನಾೆವರಿಸುರ್ತತದೆ ಸಿಡುಕಿನಂದ್ಾಗಿ ಅವನು

ತನೆ

ಯಶಸಿ್ಗದ

ಅಡಡಯಾಗುವಂತಹ

ತಪು​ುಗಳನುೆ

ಮಾಡಬ್ಬಡುರ್ತತದೆ.

ಆನಂತರ,

ಗಣಾರ

ಜದೂತದಗದ

ಮಾತುಕತದಯಾಡುವಾಗ ತನೆ ಲ್ದೂೋಕಜ್ಞಾನ ಸಮ್ಂಜಸವಾಗಿಲ್ಿವಂ ದ ದು ಅನೆಸಿದೆರಿಂದ ಅವನು ಓದಿನಲ್ಲಿ ತದೂಡಗಿಕದೂಂಡು ಅದರಲ್ಲಿಯೂ ಗುರಿಯನುೆ ಸಾಧಿಸಿದ. ಸಮಾಜದ ಗಣಾವಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಗಣನೋಯ ಸಾಿನ ಗಳ್ಳಸಬದೋಕದಂಬ ಉದ್ದೆೋಶದಿಂದವನು ನತಿನದಲ್ಲಿ ಕೌಶಲ್ವನುೆ ಸಂಪಾದಿಸಿ ಬಹು ಬದೋಗ ಅತಾಂತ ಗಣಾ ನತಿನಕೂಟಗಳ್ಳಗೂ ಸಂಜದಯ ಕೂಟಕಲ್ಾಪಗಳ್ಳಗೂ ಆಹಾವನ

ಪಡದಯುವಂತಾದ.

ಆದರದ

ಇಷಟರಿಂದಲ್ದೋ

ಅವನಗದ

ತೃಪಿತಯಾಗುವಂರ್ತರಲ್ಲಲ್ಿ:

ಅವನಗದ

ಎಲ್ಿದರಲ್ೂಿ

ಮೊದಲ್ಲಗನಾಗಬದೋಕದಂಬ ಹಂಬಲ್, ಗಣಾ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಅವನಗಿನೂೆ ಈ ಸಾಿನ ದ್ದೂರಕಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಆಗಿನ ಆತಾಂತ ಗಣಾ ಸಮಾಜವದಂದರದ, ನನೆ ಪರಕಾರ ಎಲ್ಿ ಕಡದಯೂ ಎಲ್ಿ ಕಾಲ್ದಲ್ೂಿ, ನಾಲ್ುಕ ನದಲ್ದಯ ಜನರಿಂದ

ಕೂಡರುವಂರ್ದು:

ರಾಜಪರಿವಾರದಿಂದ

ಆಹಾವನತರಾಗುರ್ತತದೆ

ಶಿರೋಮ್ಂತರು,

ಶಿರೋಮ್ಂತರಲ್ಿದಿದೆರೂ

ರಾಜಪರಿವಾರದಲ್ಲಿ ಬದಳದ ದ ು ಬಂದವರು, ರಾಜಪರಿವಾರದದ ಕೃಪಾಶರಯಕದಕ ಸಲ್ುಿವ ಶಿರೋಮ್ಂತರು ಹಾಗೂ ಶಿರೋಮ್ಂತರೂ ಅಲ್ಿದ ರಾಜಪರಿವಾರಕೂಕ ಸದೋರದ ಆದರದ ಅವದರಡು ವಗಿಗಳ ಕೃಪದಗದ ಒಳಗಾದವರು. ಕಸಾಟ್ಸಿಕ ಮೊದಲ್ದರಡು ವಗಿಳ್ಳಗದ ಸದೋರಿದವನಲ್ಿ, ಆದರದ ಉಳ್ಳದ್ದರಡು ವಲ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಬಹು ಬದೋಗ ಆಪತನಾದ. ಗಣಾಸಮಾಜವನುೆ ಸದೋರಿದ ಬಳ್ಳಕ ಅವನಗದ ತಾನು ಗಣಾ ಸಮಾಜದ ಮ್ಹಳದಯಬಬಳ ಸಂಪಕಿ ಹದೂಂದಬದೋಕದಂಬ ಬಯಕದಯುಂಟಾಯಿತು; ಅವನಗದೋ ಅಚುರಿಯಾಗುವಷುಟ ಬದೋಗ ಈ ಆಸದಯೂ ಪೂರದೈಸಿತು. ತಾನು ಒಡನಾಡುರ್ತತದೆ ವಲ್ಯಗಳು ಅತಾಂತ ಗಣಾವಲ್ಿವದಂಬ ಅರಿವು ಅವನಗದ ಬಹು ಬದೋಗ ಉಂಟಾಯಿತು; ಅತಾಂತ ಉನೆತ ವಲ್ಯಗಳ್ಳಗದ ತನಗದ ಅವಕಾಶವಿದೆರೂ ತಾನು ಅದರ ಭಾಗವಲ್ಿ ಎಂಬ ಅರಿವು ಅವನಗುಂಟಾಯಿತು. ತಾನು ಅಂತಹ ಅತುಾನೆತ ವಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಒಬಬನಾಗಬದೋಕದಂಬ ಹದಬಬಯಕದ ಕಸಾಟ್ಸಿಕಯಲ್ುಿದಿಸಿತು. ಆ ಗುರಿಯ ಸಾರ್ನದಗಾಗಿ ತಾನು ಚಕರವರ್ತಿಗಳ ಏಡ್-ಡ-ಕಾ​ಾಂಪ್ ಆಗುವುದು ಆವಶಾಕವದನೆಸಿತು. ಅದನುೆ ಹದೂಂದುವ ಅರ್ವಾ ಅತುಾನೆತ ವಲ್ಯದಲ್ಲಿ ವಿವಾಹಸಂಬಂರ್ ಬದಳಸ ದ ುವ ಭರವಸದಯೂ ನಧಾಿರವೂ ಅವನಗಿತುತ. ಅವನ ಕಣುಣ ರಾಜಪರಿವಾರದ ಒಬಬ ಸುಂದರಿಯ ಮೋಲ್ದ ನಟಿಟತು, ತಾನು ಸದೋರಬದೋಕದಂದು ಬಯಸಿದ ವತುಿಲ್ಕದಕ ಆಕದ ಸದೋರಿದವಳು ಮಾತರವಾಗಿರದ್ದ, ಅವಳ ಸದೆೋಹವನುೆ ಹದೂಂದಲ್ು ಅತುಾನೆತ ವಗಿದವರೂ ಅತಾಂತ ಗಣಾ ವಲ್ಯದಲ್ಲಿ ನದಲ್ದಗೂ ದ ಂಡದೆವರೂ ಬಯಸುರ್ತತದೆರು. ಆ ಪರಮ್ಸುಂದರಿಯಂದರದ ಕೌಂಟದರ್ಸ ಕದೂರದೂಟದೂಕೋವಾ.

ಕಸಾಟ್ಸಿಕ

ಆಕದಯಲ್ಲಿ

ಪರಣಯಾಸಕತನಾದ;

ಆದರದ

ಇದು

ಕದೋವಲ್

ವೃರ್ತತಯ

ಕಾರಣದಿಂದ

ಕೂಡದುದ್ಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಆಕದ ಮ್ಹಾ ಚ್ದಲ್ುವದ, ಹೋಗಾಗಿ ಅವನು ಅವಳಲ್ಲಿ ಅನುರಕತನಾದ. ಮೊದಮೊದಲ್ು ಅವಳು 189

ನಭಾಿವುಕವಾಗಿದೆಂತದ ಕಂಡರೂ ಆನಂತರ ಬಹು ಬದೋಗ ಬದಲ್ಾಗಿ ಅವಳು ಅವನ ಮೋಲ್ದ ಒಲ್ವು ತದೂೋರಿದಳು; ಅವಳ ತಾಯಿಯಂತೂ ತಮ್ಮ ಮ್ನದಗದ ಬರಲ್ು ಇವನನುೆ ಪದ್ದೋ ಪದ್ದೋ ಆಹಾವನಸಿದಳು. ಕಸಾಟ್ಸಿಕ ಮ್ದುವದಯ ಪರಸಾತಪ ಮಾಡದ್ಾಗ ಅದಕದಕ ಒಪಿುಗದಯೂ ದ್ದೂರದಯಿತು. ಅಂರ್ ಪರಮ್ಸುಖವನುೆ ಅಷುಟ ಸಲ್ಲೋಸಾಗಿ ಪಡದದುದಕದಕ ಅವನಗದೋ ಅಚುರಿಯನಸಿತು.

ತಾಯಿಮ್ಗಳ್ಳಬಬರೂ

ತನೆ

ಬಗದಗದ

ಏನದೂೋ

ವಿಚ್ಚತರವೂ

ವಿಭಿನೆವೂ

ಆದ

ನಡವಳ್ಳಕದಯನುೆ

ತದೂೋರಿಸುವುದನುೆ ಗಮ್ನಸಿದ ಅವನು ಕದೂರದೂಟದೂಕೋವಾಳ ಪದರೋಮ್ದ ಬಲ್ದಯಲ್ಲಿ ಸಿಲ್ುಕಿಹದೂೋಗಿ ಕುರುಡಾದ. ಇದರಿಂದ್ಾಗಿ, ಕಳದದ ವಷಿ ಅವಳು ನಕದೂಲ್ರ್ಸ ಚಕರವರ್ತಿಗಳ ಪದರೋಯಸಿಯಾಗಿದೆವಳು ಎಂಬ ಇಡೋ ನಗರಕದಕ ಗದೂರ್ತತದೆ ವಿಷಯವನುೆ ಅವನು ಅರ್ಿಮಾಡಕದೂಳಿಲ್ಲಲ್ಿ. ಮ್ದುವದಗದ ನಶುಯವಾಗಿದೆ ದಿನಕದಕ ಎರಡು ವಾರಗಳ ಮ್ುಂಚ್ದ, ಕಸಾಟ್ಸಿಕ ತನೆ ನಲ್ದಿಯ ಹಳ್ಳಿಯಾದ ತಾ್ರಸದೂಕೋ ಸದಲ್ದೂೋಕದಕ ಹದೂೋಗಿದೆ. ಅದು ಮೋ ರ್ತಂಗಳ ಬದೋಗದಯ ದಿನ. ಅವನೂ ಅವನ ನಶಿುತ ವರ್ುವೂ ತದೂೋಟದಲ್ಲಿ ಸುತಾತಡ ಒಂದು ನಂಬದಯ ಗಿಡದ ನದರಳ್ಳನಲ್ಲಿ ಬದಂಚ್ಚನ ಮೋಲ್ದ ಕೂರ್ತದೆರು. ಮೋರಿಯ ಬ್ಬಳ್ಳಯ ಮ್ಸಿ​ಿನ್ ಉಡುಪು ಅವಳ್ಳಗದ ತುಂಬ ಚ್ದನಾೆಗಿ ಒಪು​ುರ್ತತತುತ; ಮ್ುಗಧತದ ಮ್ತುತ ಒಲ್ವುಗಳ ಸಾಕಾರವದಂಬಂತದ ಅವಳು ಪಕಕದಲ್ಲಿ, ಒಮಮ ತಲ್ದಯನುೆ ಬಾಗಿಸುತತ, ಮ್ತದೂತಮಮ ತನೆ

ಮಾತದಲ್ಲಿ

ಅವಳ

ಚ್ದಲ್ುವನುೆ

ಅಪವಿತರಗದೂಳ್ಳಸಿಬ್ಬಡುತತದ್ದೂೋ

ಎಂಬ

ಅಳುಕಿನಂದ

ಮ್ೃದುವಾಗಿಯೂ

ಆತಮಸಂಯಮ್ದಿಂದಲ್ೂ ತನೆ ಜದೂತದ ಮಾತಾಡುರ್ತತದೆ ನೋಳ ಸುಂದರನ ಕಡದ ನದೂೋಡುತತ ಕೂರ್ತದೆಳು. ಕಸಾಟ್ಸಿಕಯು ಈಗ ಕಾಣಬರದಿರುವ ಸಾವಿರದ್ದಂಟುನೂರ ನಲ್ವತತನದೋ ದಶಕದ ವಾಕಿತಗಳ ಗುಂಪಿಗದ ಸದೋರಿದವನು; ಅವರ

ಜಾಯಮಾನವದಂದರದ

ತಮ್ಮಲ್ಲಿನ

ಕದೂಳಕನೆವರು

ಉದ್ದೆೋಶಪೂವಿಕವಾಗಿಯೂ

ಪರಜ್ಞಾಪೂವಿಕ

ಸಿತಮಿತತದಯಿಲ್ಿದ್ದಯೂ ಕ್ಷಮಿಸಿಕದೂಳುಿತತ, ತಮ್ಮ ಹದಂಡಂದಿರಲ್ಲಿ ಮಾತರ ಆದಶಿಮ್ಯವೂ ದ್ದೈವಿೋ ಪರಿಶುದಧವೂ ಆದ ಚ್ಾರಿತರಯವನುೆ ನರಿೋಕ್ಷಿಸುವವರು ಹಾಗೂ ತಮ್ಮ ವಲ್ಯದ ಎಲ್ಿ ಅವಿವಾಹತದಯರಲ್ೂಿ ಅಂರ್ ಪರಿಶುದಧತದಯಿದ್ದಯಂದು ಭಾವಿಸಿ

ಅವರದೂಡನದ

ಹಾಗದಯೋ

ನಡದದುಕದೂಳಿವುದು.

ಈ

ದೃಷಿಟಕೂ ದ ೋನವು

ಸುಳ್ಳಿನಂದ

ಕೂಡ

ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾಗಿರುವಂರ್ದು; ಯಾಕಂದರದ ಅದರಲ್ಲಿ ಗಂಡಸರಲ್ಲಿನ ದ್ೌಬಿಲ್ಾವನುೆ ಅವಗಣನದ ಮಾಡದರೂ ಹದಂಗಸರ ಬಗದಗಿನ ಅಭಿಪಾರಯದ ದೃಷಿಟಯಿಂದ (ಪರರ್ತ ಹುಡುಗಿಯನೂೆ ಸಂಗಾರ್ತಗಾಗಿ ಅರಸುರ್ತತರುವ ಹದಣ್ಣನಂತದ ಮಾತರ ಪರಿಗಣ್ಸುವ ಇಂದಿನ ಯುವಕರ ದೃಷಿಟಕೂ ದ ೋನಕದಕ ವಿರುದಧವಾಗಿ) ಮೌಲ್ಲಕವಾದುದು. ಅಂರ್ ಆರಾರ್ನದಯನುೆ ಅರಸುವ ಹುಡುಗಿಯರು ದ್ದೋವತದಗಳಾಗುವುದರಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಯಶಸು್ ಕಾಣುವವರು. ಕಸಾಟ್ಸಿಕ ಹದಣ್ಣನ ಬಗದೆ ಹದೂಂದಿದೆ ಭಾವನದಯು ಇಂತಹುದು, ಇದ್ದೋ ದೃಷಿಟಯಿಂದಲ್ದೋ ಅವನು ತನೆ ನಲ್ದಿಯನುೆ ಕಾಣುರ್ತತದುೆದು. ಅವತತಂತೂ ಅವಳ ಬಗದಗಿನ ಪದರೋಮ್ ಅವನಲ್ಲಿ ಉಕದಕೋರಿತುತ; ಆದರದ ಲ್ಾಲ್ಸದಯು ಕದೂಂಚವೂ ಅದರಲ್ಲಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಅದಕದಕ ವಾರ್ತರಿಕತವಾಗಿ ಅವಳ ಬಗದೆ ಅವನಲ್ಲಿ ಅಸಾರ್ಾವಾದುದರ ಬಗದಗದ ಇರುವಂತಹ ಕದೂೋಮ್ಲ್ ಆರಾರ್ನಾಭಾವವು ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡತುತ. ಅವನು ಮೋಲ್ದದುೆ ತನದೆರಡೂ ಕದೈಗಳನುೆ ಸದೂಂಟದ ಕಿರುಗರ್ತತಯ ಮೋಲ್ಲಟುಟಕದೂಂಡು ಅವಳದದುರು ನಂತ. "ವಾಕಿತಯಬಬನಗದ ಎಂರ್ ಅಲ್ೌಕಿಕ ಸುಖವು ಸಿಗಬಹುದ್ದಂಬ ಅರಿವು ನನಗುಂಟಾಗಿದ್ದ! ನಲ್ದಿ, ನೋನದೋ ನನಗದ ಅಂರ್ ಸುಖವನುೆ ಉಂಟುಮಾಡರುವವಳು" ಎಂದ ಅಳುಕಿನ ಮ್ುಗುಳೆಗದಯಂದಿಗದ. ಅವರಿಬಬರಲ್ಲಿ

ಇನೂೆ

ಅಂರ್

ಆರ್ತೀಯ

ಮಾತುಕತದಗಳು

ಒಡಮ್ೂಡರಲ್ಲಲ್ಿ;

ತಾನು

ನದೈರ್ತಕವಾಗಿ

ಕದಳಮ್ಟಟದವನದಂದು ಭಾವಿಸಿದೆ ಅವನು ಅಂರ್ ಅಪ್ರದಗದ ಲ್ಲ್ದಿಯ ಮಾತುಗಳನುೆ ಒಪಿುಸುವುದಕದಕ ಹಂಜರಿಯುರ್ತತದೆ.

190

"ನನೆ ಬಗದೆ ಅರಿವು ಮ್ೂಡರುವುದಕಾಕಗಿ ನಮ್ಗದ ನಾನು ಕೃತಜ್ಞನಾಗಿರಬದೋಕು. ನಾನು ಅಂದುಕದೂಂಡದೆಕಿಕಂತ ನನೆ ಮ್ಟಟ ಉತತಮ್ವಾಗಿದ್ದ." "ಅದು ಬಹಳ ದಿನಗಳ್ಳಂದಲ್ೂ ನಂಗದ ಗದೂತುತ. ಅದಕದಕೋ ನಂಗದ ನಮ್ಮ ಬಗದೆ ಒಲ್ವುಂಟಾದದುೆ." ನದೈಟಿಂಗದೋಲ್ಗಳು

ಹರ್ತತರವದೋ

ಉಲ್ಲದವು,

ಕದೂೋಮ್ಲ್ವಾದ

ಎಲ್ದಗಳು

ಸರಪರನದಂದುವು,

ತಂಗಾಳ್ಳಯು

ಬ್ಬೋಸಿಹದೂೋಯಿತು. ಅವನು ಅವಳ ಕದೈಯನುೆ ಹಡದು ಮ್ುರ್ತತಕಿಕದ, ಅವನ ಕಣುಣಗಳು ನೋರು ತಂದುಕದೂಂಡುವು. ತಾನವನನುೆ ಪಿರೋರ್ತಸುರ್ತತದ್ದೆೋನದಂದು ಹದೋಳ್ಳದೆಕಾಕಗಿ ಅವನು ತನಗದ ಕೃತಜ್ಞತದಗಳನುೆ ಹದೋಳುರ್ತತದ್ಾೆನದಂದವಳು ಭಾವಿಸಿದಳು. ಮೌನವಾಗಿ ಒಂದ್ದರಡು ಹದಜೆದಗಳನೆಟುಟ ಮ್ತದತ ಅವಳದಡದಗದ ಬಂದು ಪಕಕದಲ್ಲಿ ಕೂತ. "ಅಂದ ಹಾಗದ ... ಏನು ಹದೋಳಬದೋಕು ಅಂರ್ತದ್ದೆ ಅಂದರದ ... ನಮ್ಮನುೆ ಪಿರೋರ್ತಸಲ್ು ತದೂಡಗಿದ್ಾಗ ನಾನದೋನು ಅನಾಸಕತನಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಗಣಾ ವಲ್ಯಕದಕ ಸದೋರಬದೋಕೂಂತ ನನೆ ಆಸದಯಾಗಿತುತ ... ಆದರದ ಆಮೋಲ್ದ ನಮ್ಮ ಪರಿಚಯವಾದ ಮೋಲ್ದ ನಮ್ಮ ಜದೂತದ ಹದೂೋಲ್ಲಸಿದರದ ಅದ್ದಷುಟ ಕ್ಷುಲ್ಿಕ ಅನೆಸಿತು. ಅದಕಾಕಗಿ ನಮ್ಗದ ಕದೂೋಪ ಇಲ್ಿ ತಾನದೋ?" ಅವಳು ಉತತರಿಸಲ್ಲಲ್ಿ, ಅವನ ಕದೈಯ ಮೋಲ್ದ ತನೆ ಕದೈಯಿಟಟಳು. 'ಇಲ್ಿ ನಂಗದ ಕದೂೋಪ ಇಲ್ಿ' ಅನುೆವುದು ಅದರರ್ಿ ಅಂದುಕದೂಂಡ. "ನೋವು ಹದೋಳ್ಳದಿರಿ ... " ಎಂದು ಏನದೂೋ ಹದೋಳಬದೋಕದಂದವನು ತಡದದ. "ನನೆನುೆ ಪಿರೋರ್ತಸತದೂಡಗಿದ್ದ ಅಂತ ಹದೋಳ್ಳದಿರಿ. ನಾನದನೆ ನಂಬ್ಬತೋನ, ಆದರದ ನಮ್ಮನೆ ಏನದೂೋ ಬಾಧಿಸಾತ ಇದ್ದ, ನಮ್ಮ ಭಾವನದಗಳ್ಳಗದ ಅಡಡಮಾಡತದ್ದ. ಅದ್ದೋನು?" ಎಂದು ಕದೋಳುವಷುಟ ಧದೈಯಿ ಅವನಲ್ಲಿರಲ್ಲಲ್ಿ. "ಹೂ​ೂ. ಈಗಾಗದಬೋಕು, ಮ್ುಂದ್ದ ಹಾಕಬಾರದು! ಆ ಬಗದೆ ಅವರಿಗದ ಇವತತಲ್ಿ ನಾಳದ ಗದೂತಾತಗದೋ ಗದೂತಾತಗತದತ. ಈ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಅವರು ನನೆ ಕದೈಬ್ಬಡಲ್ಾರರು. ಹಾಗದೋನಾದೂರ ಮಾಡದರದ ಗರ್ತಯೋನು" ಎಂದು ಅವಳು ಚ್ಚಂರ್ತಸಿದಳು. ಆನಂತರ ಅವನ ನೋಳ ಸುಂದರ ಉದ್ಾತತ ಸದೃಢ ದ್ದೋಹದತತ ಒಮಮ ಕಣುಣ ಹಾಯಿಸಿದಳು. ತಾ್ರ್ ಅವರನುೆ ಪಿರೋರ್ತಸಿದುದಕಿಕಂತ ಹದಚು​ು ಅವನನೆವಳು

ಪಿರೋರ್ತಸುರ್ತತದೆಳು.

ತಾ್ರ್ರಲ್ಲಿದೆ

ಚಕರವರ್ತಿ

ವದೈಭವವಿರದಿದೆರದ

ಇವನಗಿಂತ

ಅವರನುೆ

ಹದಚ್ೋದು ನೂ

ಬಯಸುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. "ಇಲ್ಲಿ ಕದೋಳ್ಳ, ನಾನು ನಮ್ಮನುೆ ವಂಚ್ಚಸಲ್ಾರದ. ಒಂದು ವಿಷಯ ಹದೋಳಬದೋಕು. ಏನು ಅಂತ ಕದೋಳ್ಳತೋರಾ? ಅದು ಅಂದ್ದರ ಹಂದ್ಾಗಲ್ದೋ ನಾನದೂಬಬರನುೆ ಪಿರೋರ್ತಸಿದ್ದೆ." ಹೋಗದ ಹದೋಳ್ಳದ ಅವಳು ಮ್ತದತ ಅವನ ಕದೈಮೋಲ್ದ ಅನುನಯ ಮಾಡುವಂತದ ತನೆ ಕದೈಯನೆಟಟಳು. ಅವನು ಮಾತಾಡಲ್ಲಲ್ಿ. "ಅವರಾರು ಅಂತ ರ್ತಳ್ಳಯೋ ಕುತೂಹಲ್ವಾ? - ಚಕರವರ್ತಿಗಳು" "ನಾವದಲ್ಿ

ಅವರನುೆ

ಪಿರೋರ್ತಸಿತೋವಿ.

ಅದೂ

ಒಬಬ

ಶ್ಾಲ್ಾ

ಹುಡುಗಿಯಾಗಿ

ಹಾಗದ

ಮಾಡದೆನೆ

ನಾನು

ಊಹಸಿಕದೂೋಬಲ್ದಿ." "ಆಗಲ್ಿ, ಆಮೋಲ್ದ. ನಾನು ಅವರಲ್ಲಿ ಮೊೋಹಗದೂಂಡದ್ದೆ, ಆದರದ ಈಗದು ಮಾಯವಾಗಿದ್ದ ... ಏನು ಹದೋಳಬದೋಕೂಂತ ಇದಿೆೋನ ಅಂದ್ದರ ... " "ಸರಿ, ಈಗದ್ದಲ್ಿ ಯಾಕದ?"

191

"ಹಾಗಲ್ಿ, ಅದು ಬರಿೋ ... " ಎನುೆತತ ಕದೈಗಳ್ಳಂದ ತನೆ ಮ್ುಖ ಮ್ುಚ್ಚುಕದೂಂಡಳು. "ಏನು. ನಮ್ಮನೆ ಒಪಿುಸಿಕದೂಂಡುಬ್ಬಟಿಟದ್ಾರ?" ಅವಳು ಮಾತಾಡಲ್ಲಲ್ಿ. "ಅಂದ್ದರ, ಅವರ ಪದರೋಯಸಿ?" ಅವಳು ಉತತರ ಕದೂಡಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವನು ಧಿಗೆನದ ಮೋಲ್ದದೆ, ಅವನ ದವಡದಗಳು ನಡುಗುರ್ತತದುೆವು, ಮ್ುಖ ಸಾವಿನ ಕಳದಯನುೆ ಹದೂರ್ತತತುತ. ಚಕರವರ್ತಿಗಳು ತನೆನುೆ ನದವ್ಸಿಕಯಂದು ನದೂೋಡದ್ಾಗ ಆಪತತದಯಿಂದ ಅಭಿನಂದಿಸಿದುೆ ಈಗವನಗದ ನದನಪಾಯಿತು. “ಅಯಾೋ ದ್ದೋವರದೋ! ನಾನದೋನು ಮಾಡದ್ದ?" "ನನೆ ಮ್ುಟಟಬೋದ ಡ! ದೂರ ಇರು. ಇದ್ದಂರ್ ನದೂೋವು!" ಅವನು ದಿಮ್ಮನದ ಹಂದಿರುಗಿ ಮ್ನದಯಳಕದಕ ಹದೂೋದ; ಅವಳ ತಾಯಿಯನುೆ ಕಂಡ. "ಏನಾಯುತ? ನಾನು ... "ಎಂದವಳದ ಅವನ ಮ್ುಖದ ಸವರೂಪವನುೆ ಕಂಡು ಸುಮ್ಮನಾದಳು. ರಕತವು ತಲ್ದಗದ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಹರ್ತತದ ಹಾಗಾಯಿತು ಅವನಗದ. "ನಮ್ಗದ ಅದು ಗದೂರ್ತತತಾತ? ಅವರ ವಿರುದಧ ನನೆನೆ ಗುರಾನಣ್ಯಾಗಿ ಮಾಡಕದೂಂಡರಾ! ನೋವು ಹದಂಗಸಾಗಿರದಿದ್ದರ

… !" ಎಂದು ಕಿರುಚ್ಚದ ತನೆ ಬಲ್ಲಷಠ ಮ್ುಷಿಟಯನದೆರ್ತತ, ಕ್ಷಣಾನಂತರ ಪಕಕಕದಕ ರ್ತರುಗಿ ಹದೂರಗದ ಧಾವಿಸಿದ.

ತನೆ ನಲ್ದಿಯ ಪಿರಯಕರ ಒಬಬ ಸಾಧಾರಣ ವಾಕಿತಯಾಗಿದಿೆದೆರದ ಅವನನುೆ ಕದೂಂದ್ದೋ ಬ್ಬಡುರ್ತತದೆ; ಆದರದ ಅವನು ಚಕರವರ್ತಿ, ತನೆ ಪಿರೋರ್ತಪಾತರ. ಮಾರನದಯ ದಿನವದೋ ಅವನು ರಜದಗದ ಹಾಕಿದ ಹಾಗದಯೋ ಬ್ಬಡುಗಡದಗಾಗಿ ಅರ್ಜಿಯನೂೆ, ತನಗದ ಏನದೂೋ ಕಾಯಿಲ್ದಯಂದು ಸಬೂಬು ಕದೂಟುಟ. ಯಾರಿಗೂ ಗದೂತಾತಗದಂತದ ಹಳ್ಳಿಗದ ಹದೂೋದ. ತನೆ ವಾಹಾರಗಳನದೆಲ್ಿ ವಾವಸದಿ ಮಾಡುತತ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಬದೋಸಿಗದಯನುೆ ಕಳದದ. ಬದೋಸಿಗದ ಮ್ುಗಿದ ಮೋಲ್ದ ಪಿೋಟರ್ಸಿಬರ್ಗಿಗದ ವಾಪಸಾಗದ್ದ, ಒಂದು ಆಶರಮ್ ಸದೋರಿ ಸನಾ​ಾಸ ಸಿವೋಕರಿಸಿದ. ಈ ನಧಾಿರವನುೆ ಬದಲ್ಾಯಿಸುವಂತದ ಒಲ್ಲಸಿಕದೂಳಿಲ್ು ತಾಯಿ ಅವನಗದ ಕಾಗದ ಬರದದಳು; ಆದರದ ದ್ದೋವರ ಕರದ ಮಿಕದಕಲ್ಿವನೂೆ ಮಿೋರಿದುದು ಎಂದವನು ಉತತರಿಸಿದ. ಅವನಂತದಯೋ ಸಾವಭಿಮಾನಯೂ ಮ್ಹತಾವಕಾಂಕ್ಷಿಯೂ ಆಗಿದೆ ತಂಗಿ ಮಾತರ ಅವನನುೆ ಅರ್ಿಮಾಡಕದೂಂಡಳು. ತನಗಿಂತ ಮಿಗಿಲ್ು ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದೆವರನುೆ ಮಿೋರುವ ಉದ್ದೆೋಶದಿಂದಲ್ದೋ ಅಣಣ ಸನಾ​ಾಸಿಯಾಗಿರುವನದಂಬುದನುೆ ತಂಗಿ ಗುರುರ್ತಸಿದಳು. ಅವನನೆವಳು ಸರಿಯಾಗಿ ಅರ್ಿಮಾಡಕದೂಂಡದೆಳು. ಸನಾ​ಾಸಿಯಾಗುವುದರ ಮ್ೂಲ್ಕ ಮಿಕದಕಲ್ಿರೂ ಮ್ತುತ ಸದೈನಕನಾಗಿದ್ಾೆಗ ತಾನೂ ಮ್ಹತವದ್ದೆಂದು ಭಾವಿಸಿದುದ್ದಲ್ಿವನೂೆ ಆವನೋಗ ಕ್ಷುಲ್ಿಕವದಂದು ಪರಿಗಣ್ಸಿದ. ಹಂದ್ದ ತಾನು ಯಾರನುೆ ಕಂಡು ಅಸೂಯಪಟಿಟದೆನದೂೋ ಅವರದಲ್ಿರನೂೆ ಮೋಲ್ಲನಂದ ನದೂೋಡುವ ಎತತರವನೆವನೋಗ ಏರಿದೆ ... ಇದಷದಟೋ ಅಲ್ಿ, ಅವನ ತಂಗಿ ವಾವಾಿರಾ ಊಹಸಿದೆಂತದ, ಅವನ ಮೋಲ್ದ ಪರಭಾವ ಬ್ಬೋರಿದುೆದು, ಅವನ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಬದೋರದೋನದೂೋ ಇತುತ. ವಾವಾಿರಾಗದ ಗದೂರ್ತತಲ್ಿದಂತದ ಅವನಲ್ಲಿ ಹುದುಗಿದೆ ರ್ತೋವರ ಧಾಮಿ​ಿಕ ಭಾವನದ; ಆ ಭಾವನದಯು ಹದಮಮ ಮ್ತುತ ಔನೆತಾಗಳದೂಡನದ ಅವಿನಾಭಾವದಿಂದ ಹದಣದದುಕದೂಂಡತುತ, ಅದ್ದೋ ಅವನಗದ ಮಾಗಿದಶಿಕವಾಗಿದುೆದು. ದ್ದೈವಿೋ ಚ್ದಲ್ುವನುೆ ಹದೂಂದಿದವಳು ಎಂದು ತಾನು ಭಾವಿಸಿದೆ ಮೋರಿಯ ಬಗದೆ ಭರಮ್ನರಸನಗದೂಂಡದೆರಿಂದ್ಾದ ಆಘಾತವು 192

ಅವನನುೆ ಹತಾಶ್ದಯ ಕೂಪಕದಕ ತಳ್ಳಿತುತ, ಆ ಹತಾಶ್ದಯು ಅವನನುೆ ನೂಕಿದುೆದ್ದಲ್ಲಿಗದ? ದ್ದೋವರ ಸಾನೆರ್ಾಕದಕ, ತನೆ ಚ್ಚಕಕಂದಿನಂದ ಹುದುಗಿದೆ ನಂಬ್ಬಕದಯಡದಗ.ದ 2 ಮೋರಿ ಮಾತದಯ ಹಬಬದ ದಿನ ಕಸಾಟ್ಸಿಕ ಮ್ಹವನುೆ ಪರವೋದ ಶಿಸಿದ. ಅಲ್ಲಿನ ಸಾಿನಪರ್ತಗಳು ಹುಟಿಟನಂದ ಸಂಭಾವಿತ ಕುಟುಂಬದವರು, ವಿದವತ್ ಲ್ದೋಖಕರು ಹಾಗೂ ಆಧಾ​ಾರ್ತಮಕ ಗುರುಗಳಾಗಿದೆವರು; ವಲ್ಾಶಿಯದಲ್ಲಿ ಹುಟಿಟ ತಾನು ಆರಿಸಿದ ಮಾಗಿದಶಿಕ ಹಾಗೂ ಗುರುವನುೆ ಅತಾಂತ ವಿಧದೋಯತದಯಿಂದ ಅನುಸರಿಸುವ ಸನಾ​ಾಸಿಗಳ ಪಂಗಡಕದಕ ಸದೋರಿದವರು ಅವರು. ಈ ಗುರುಶ್ದರೋಷಠರು ಆಂಬದೂರೋರ್ಸ ಅಧಾ​ಾತಮ ಗುರುಗಳ ಶಿಷಾರು, ಅವರು ಮ್ಕಾರಿಯರ್ಸ ಅವರ ಶಿಷಾರಾಗಿದೆವರು, ಅವರು ಲ್ಲಯೋನಡ್ ಗುರುಗಳ ಶಿಷಾರು, ಮ್ತತವರು ಪದೈಸಿ ವದಲ್ಲಶ್ದೂಕೋವ್ಸಿಕ ಅವರ ಶಿಷಾರು. ಇಂರ್ ಗುರುಗಳನುೆ ತನೆ ಮಾಗಿದಶಿಕರಾಗಿ ಆರಿಸಿಕದೂಂಡ ಕಸಾಟ್ಸಿಕ ಅವರ ಚರಣಾರವಿಂದಗಳಲ್ಲಿ ಶರಣಾದ. ಮ್ಹದಲ್ಲಿ ಇತರರಿಗಿಂತ ಉನೆತವಾದ ಬದುಕನುೆ ಹದೂಂದಿದ್ದನದಂಬ ಭಾವನಯಡನದ ಜಗರ್ತತನಲ್ಲಿನಂತದ ಇಲ್ಲಿಯೂ ತೃಪಿತಯನುೆ ಪಡದದ: ಅಂತರಂಗ ಬಹರಂಗಗಳದರಡರಲ್ಲಿಯೂ ಪರಿಪೂಣಿತದಯನುೆ ಸಾಧಿಸಿದ ಸಂತೃಪಿತಯನುೆ ಹದೂಂದಿದ. ರದರ್ಜಮಂಟಿನಲ್ಲಿ ಹದೋಗದ ತಾನು ಲ್ದೂೋಪವಿಲ್ಿದ ಆಫ್ಟೋಸರ್ ಅನೆಸಿಕದೂಂಡು ತನೆ ಕತಿವಾಗಳ ನವಿಹಣದಯಲ್ಲಿ ಹದಚ್ಚುನದನುೆ ನವಿಹಸಿ ಪರಿಪೂಣಿತದಯ ದಿಗಂತಗಳನುೆ ವಿಸತರಿಸಿಕದೂಂಡದೆನದೂೋ

ಹಾಗದಯೋ ಇಲ್ಲಿಯೂ ಸನಾ​ಾಸಿಯಾಗಿ ಅವನು

ಪರಿಪೂಣಿತದಯನುೆ ಸಾಧಿಸಲ್ು ಸದ್ಾ ಹದಣಗುರ್ತತದೆ; ಪರಯತೆಶಿೋಲ್ತದ, ಹತಮಿತ ನಡದನುಡ, ವಿನೋತತದ, ವಿಧದೋಯತದ, ಮಾತು-ಕೃರ್ತಗಳದರಡರ ಪರಿಶುದಧತದ ಇವುಗಳು ಅವನ ವಾಕಿತತವದ ಭಾಗಗಳಾದುವು. ವಿಧದೋಯತದಯಿಂದ್ಾಗಿ ಅವನ ಬದುಕು ಸರಳವಾಯಿತು. ರಾಜಧಾನಗದ ಹರ್ತತರವಿದುೆ ಪದ್ದೋ ಪದ್ದೋ ಹದೂೋಗಿಬರಬದೋಕಾಗಿದೆ ಜಾಗದಲ್ಲಿದೆ ಮ್ಹದ ಬದುಕಿನ ಹಲ್ವು ಅಂಶಗಳು ಅವನಗದ ಸಂತಸವುಂಟುಮಾಡಲ್ಾರದ್ದ ಆಮಿಷದಂತದ ತದೂೋರಿದವುಗಳನೂೆ ವಿಧದೋಯತದಯಿಂದ್ಾಗಿ ನವಿಹಸಲ್ು ಅವನಗದ ಸಾರ್ಾವಾಯಿತು: 'ಆಲ್ದೂೋಚ್ಚಸುವುದು ನನೆ ಕದಲ್ಸವಲ್ಿ, ಅವಶ್ದೋಷಗಳ ಪಕಕದಲ್ಲಿ ನಲ್ುಿವುದ್ದೂೋ, ಮೋಳಗಾನದಲ್ಲಿ ಹಾಡುವುದ್ದೂೋ, ಮ್ಹದ ಅರ್ತಥಿಗೃಹದ ಲ್ದಕಕಪತರಗಳನುೆ ನವಿಹಸುವುದ್ದೂೋ

ಯಾವುದ್ಾದರೂ ಆಗಲ್ಲ, ನನಗದ ವಹಸಿದ

ಕದಲ್ಸವನುೆ ನವಿಹಸುವುದು, ಅಷದಟ,' ಯಾವುದ್ದೋ ವಿಷಯದ ಬಗದಗಿನ ಸಂಶಯದ ಸಾರ್ಾತದಯನುೆ ಅವನು ಗುರುಗಳನುೆ ವಿಧದೋಯತದಯಿಂದ ಅನುಸರಿಸುವ ಮ್ೂಲ್ಕ ದಮ್ನಸಿಕದೂಂಡ. ಇಲ್ಿದಿದೆರದ, ದಿೋರ್ಿವೂ ಏಕತಾನವೂ ಆದ ಚಚ್ಿನ ಆರಾರ್ನದಗಳೂ, ನಾನಾ ಬಗದಯ ಸಂದಶಿಕರ ಗದೆಲ್ವೂ, ಇತರ ಸನಾ​ಾಸಿಗಳ ದುಶುಟಗಳೂ ಅವನನುೆ ಅಪುಚ್ಚು ಮಾಡಬ್ಬಡುರ್ತತದೆವು.

ಅವದಲ್ಿವನೂೆ

ಸಂತಸದಿಂದ

ಸಹಸಿಕದೂಂಡದ್ದೆೋ

ಅಲ್ಿದ್ದ

ಅದರಲ್ಲಿಯೋ

ಒಂದು

ಬಗದಯ

ಸಮಾಧಾನವನೂೆ ಕಾಣುರ್ತತದೆ. 'ಪರರ್ತದಿನ ಅನದೋಕ ವದೋಳದ ಹದೋಳ್ಳದ ಪಾರರ್ಿನದಗಳನದೆೋ ಏಕದ ಹದೋಳಬದೋಕದೂೋ ನಾನರಿಯ, ಆದರದ ಇದು ಅನವಾಯಿವದಂದು ನಾನು ಬಲ್ದಿ; ಇದರಿಂದ್ಾಗಿ ಅವುಗಳಲ್ದಿೋ ನನಗದ ಸಂತದೂೋಷ ದ್ದೂರದಯುತತದ್ದ.’ ದ್ದೋಹದ ಸಾವಸಿಯವನುೆ ಕಾಪಾಡಕದೂಳುಿವುದಕಾಕಗಿ ಆಹಾರ ಸದೋವನದ ಹದೋಗದ ಮ್ುಖಾವ್ಸೋ ಹಾಗದಯೋ ಆಧಾ​ಾರ್ತಮಕ ಬದುಕಿನ ಸಾವಸಿಯಕಾಕಗಿ ಆಧಾ​ಾರ್ತಮಕ ಆಹಾರವಾದ ಪಾರರ್ಿನದಗಳು ಮ್ುಖಾ ಎಂದು ಅವನ ಮಾಗಿದಶಿಕ ಗುರುಗಳು ಹದೋಳುರ್ತತದೆರು. ಇದನೆವನು ನಂಬ್ಬದ. ಚಚ್ಿನ ಆರಾರ್ನದಗಳ್ಳಗಾಗಿ ಬದಳಗಿನ ಜಾವವದೋ ಏಳಬದೋಕಾಗುರ್ತತತುತ, ಇದು ಕಷಟದ ಕದಲ್ಸವದೋ, ಆದರದ ಗುರುಗಳ ಮಾರ್ತನಂದ

ಅವನಗದ

ಸಮಾಧಾನವಾಗುರ್ತತತುತ.

ಇದ್ದಲ್ಿ

ಸಾರ್ಾವಾಗಿದುೆದು

ವಿನಯದ

ಮಾಡಬದೋಕಾಗಿದುೆದನುೆ ಗುರುಗಳು ಸಮ್ಂಜಸವಾಗಿಯೋ ನರ್ಿರಿಸುತಾತರದ ಎಂಬ ನಂಬ್ಬಕದಯಿಂದ.

193

ಎಚುರದಿಂದ,

ತಾನು

ಅವನ ಬದುಕಿನ ಆಸಕಿತಯಿದುೆದು ತನೆ ಬಯಕದಗಳನುೆ ಹದಚು​ು ಹದಚು​ು ದಮ್ನಗದೂಳ್ಳಸಿಕದೂಳುಿವುದರಲ್ಲಿ ಮಾತರವಲ್ಿದ್ದ, ಮೊದಮೊದಲ್ು ತನಗದ ಅಸಾರ್ಾ ಎನಸಿದೆ ಎಲ್ಿ ಕಿರಶಿುಯನ್ ಗುಣಗಳನೂೆ ಅಳವಡಸಿಕದೂಳುಿವುದರಲ್ಲಿ. ತನದೆಲ್ಿ ತದೂೋಟವನೂೆ ತನೆ ತಂಗಿಗದ ಬ್ಬಟುಟಕದೂಟಿಟದೆರ ಬಗದೆ ಅವನಗದ ವಿಷಾದವದೋನೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ; ಈಗವನಗದ ಸವಂತ ಆಸಿತ ಯಾವುದೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ, ತನಗಿಂತ ಕದಳಗಿನವರ ಬಗದೆ ವಿನಯದಿಂದಿರುವುದು ಅವನಗಿೋಗ ಸುಲ್ಭವಷದಟೋ ಅಲ್ಿ, ಅದು ಅವನ ಸಂತಸಕೂಕ ಕಾರಣವಾಗಿತುತ. ದ್ದೈಹಕ ಬಯಕದ, ದುರಾಶ್ದ ಹಾಗೂ ಕಾಮ್ನದಗಳನುೆ ಗದಲ್ುಿವುದು ಅವನಗದ ಸುಲ್ಭವಾಯಿತು. ಕಾಮ್ನದಯ ಬಗದೆ ಅವನ ಗುರುಗಳು ವಿಶ್ದೋಷವಾಗಿ ಎಚುರಿಸಿದೆರು. ಆದರದ ಕಸಾಟ್ಸಿಕ ಅದರಿಂದ ಮ್ುಕತನಾಗಿ ಆನಂದದಿಂದಿದೆ.

ಅವನನುೆ ಕಾಡುರ್ತತದುೆದು ಒಂದ್ದೋ ವಿಷಯ – ತನೆ ನಲ್ದಿಯ ನದನಪು; ಅದೂ ಬರಿಯ ನದನಪಲ್ಿ,

ಮ್ುಂದ್ಾಗಲ್ಲದುೆದರ ಮ್ದುವದಯಾಗಿ

ವಣಿಮ್ಯ

ತಾಯಿಯಾಗಿ

ಚ್ಚತರ.

ತನಗರಿವಿಲ್ಿದ್ದಯೋ

ಸಂತದೂೋಷವಾಗಿದೆವಳದೂಬಬಳ

ಅವನು ವಿಷಯ

ಚಕರವರ್ತಿಗಳ್ಳಗದ ನದನಪಾಯಿತು.

ಆಪತಳಾಗಿದುೆ ಅವಳ

ಗಂಡ

ಮ್ುಂದ್ದ ಹರಿಯ

ಹುದ್ದೆಯಲ್ಲಿದೆ, ಗೌರವಸಿನದನಸಿದೆವನಗದ ಅವಳು ಮಚ್ಚುನ ಸರ್ತಯಾಗಿದೆಳು. ಮ್ನಸು್ ಪರಸನೆವಾಗಿದ್ಾೆಗ ಕಸಾಟ್ಸಿಕಗದ ಅಂರ್ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳು ಕಾಟ ಕದೂಡುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ, ಸಂತಸದಲ್ಲಿದ್ಾೆಗ ಅವುಗಳು ನದನಪಿಗದ ಬಂದು ತನೆ ಆಕಷಿಣದಗಳ್ಳೋಗ ಗತಕಾಲ್ದವದಂದು ನಸುನಗುರ್ತತದೆ. ಆದರದ ತನೆ ಈಗಿನ ಬದುಕು ಬಣಣಗದೋಡಯಾದುದ್ದನೆಸಿದ ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ ಅವನು ಮ್ಂಕಾಗುರ್ತತದೆ, ತಾನು ಕಣಣ ಮ್ುಂದಿರಿಸಿಕದೂಂಡದೆ ಆದಶಿಗಳು ಅಸಾರ್ಾವದನೆಸಿ ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ನಂಬ್ಬಕದ ಬಾರದ್ಾದ್ಾಗ ಬದುಕನುೆ ಬದಲ್ಾಯಿಸಿಕದೂಂಡದೆರ ಬಗದೆ ವಿಷಾದಕದೂಕಳಗಾಗುರ್ತತದೆ. ಅಂರ್ ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ ಅವನನುೆ ಪಾರುಮಾಡುರ್ತತದುೆದ್ದಂದರದ ವಿಧದೋಯತದ ಮ್ತುತ ಕದಲ್ಸಗಳು, ಮ್ತುತ ಇಡೋ ದಿನವನುೆ ಆಕರಮಿಸಿಕದೂಳುಿರ್ತತದೆ

ಪಾರರ್ಿನದ.

ಅವನು

ಎಂದಿನ

ಪಾರರ್ಿನದಗಳಲ್ಲಿ

ತಲ್ಲಿೋನನಾಗುರ್ತತದೆ,

ಎಂದಿಗಿಂತಲ್ೂ

ಹದಚು​ು

ಪಾರರ್ಿನದಗಳಲ್ಲಿ ತದೂಡಗಿಕದೂಳುಿರ್ತತದೆ; ಆದರದ ಅದ್ದಲ್ಿ ತುಟಿಯಿೋಚ್ದಗಿನದವಾಗಿರುರ್ತತದೆವದೋ ಹದೂರತು ಮ್ನಸು್ ಅದರಲ್ಲಿ ನಟಿಟರುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಇಂರ್ ಸನೆವದೋಶಗಳು ಕದಲ್ವು ವದೋಳದ ದಿನವಿಡೋ ಅರ್ವಾ ಎರಡು ದಿನಗಳು ಆವರಿಸುರ್ತತದೆವು, ಆನಂತರ ತಾವಾಗಿ ಹಂದ್ದ ಸರಿಯುರ್ತತದೆವು. ತಾನು ತನೆ ಸಿತಮಿತದಲ್ೂಿ ಇಲ್ಿ ದ್ದೋವರ ಹಡತದಲ್ೂಿ ಇಲ್ಿ, ಮ್ತಾತವುದ್ದೂೋ ಒಂದರ ನಯಂತರಣದಲ್ಲಿದ್ದೆೋನದ ಎಂದು ಕಸಾಟ್ಸಿಕಗದನೆಸುರ್ತತುತ. ಅಂರ್ ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ ಅವನು ಮಾಡಬಹುದ್ಾಗಿದುೆದ್ದಂದರದ ಗುರುಗಳನುೆ ವಿಧದೋಯವಾಗಿ ಅನುಸರಿಸುವುದು, ತಾನಾಗಿ ಯಾವ ಕದಲ್ಸಕೂಕ ಕದೈಹಾಕದಿರುವುದು, ಸುಮ್ಮನದ ಕಾದು ಕುಳ್ಳರ್ತರುವುದು. ಸಾಮಾನಾವಾಗಿ ಈ ಸಂದಭಿಗಳಲ್ಲಿ ಅವನು ತನೆ ಇಚ್ದೆಯ ಬದುಕನುೆ ಬಾಳದ್ದ ಗುರುಗಳ ಆದ್ದೋಶದಂತದ ನಡದಯುವುದು; ಇಂರ್ ವಿಧದೋಯತದಯು ಅವನಲ್ಲಿ ವಿಶಿಷಟ ಪರಸನೆತದಯನುೆ ಉಂಟುಮಾಡುರ್ತತತುತ. ಹೋಗದ ತನೆ ಮ್ಹದಲ್ಲಿ ಅವನು ಏಳು ವಷಿಗಳನುೆ ಕಳದದ. ಮ್ೂರನದಯ ವಷಿದ ಕದೂನದಯ ಹದೂರ್ತತಗದ ಅವನ ತಲ್ದಯನುೆ ಬದೂೋಳ್ಳಸಿ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಎಂಬ ಹದಸರಿನಂದ ಗುರುವಿನ ಸಾಿನವನುೆ ನೋಡಲ್ಾಯಿತು. ಈ ಸಾಿನವನುೆ ಪಡದದುದು ಅವನ ಆಂತರಿಕ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮ್ಹತವದ ಸನೆವದೋಶ. ಧಾಮಿ​ಿಕ ಕಾಯಿಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗಿ ಗುರುಗಳನುೆ ಅನುಸರಿಸುರ್ತತದುೆದು ಹಂದ್ದ ಅವನಗದ ಸಮಾಧಾನ ಮ್ತುತ ಆಧಾ​ಾರ್ತಮಕ ಉನೆರ್ತಗಳನುೆ ಅನುಭವಕದಕ ತಂದಿದುೆವು, ಆದರದ ಈಗ ತಾನದೋ ಅಂತಹವುಗಳ ಉಸುತವಾರಿ ಹದೂತತ ಸನೆವದೋಶದಲ್ಲಿ ಅದರ ಸಿದಧತದಯ ನವಿಹಣದಯಲ್ಲಿ ಅವನ ಮ್ನಸು್ ಗಾಢವಾದ ಆನಂದದ ಭಾವನದಯನುೆ ತುಂಬುರ್ತತತುತ. ಆದರದ ಬರಬರುತತ ಅದರ ರ್ತೋವರತದ ಕಡಮಯಾಗುತತ ನಡದಯಿತು. ಒಮಮಯಂತೂ ಅಂತಹ ಸನೆವದೋಶವನುೆ ನವಿಹಸುವಾಗ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಖಿನೆ ಮ್ನುಃಸಿ​ಿರ್ತಯಲ್ಲಿ ಈ ವಿಧಿಯು ಉಂಟುಮಾಡುವ ಪರಿಣಾಮ್ವು ದಿೋರ್ಿ ಕಾಲ್ ಬಾಳುವುದಿಲ್ಿ ಎನಸಿತು. ವಾಸತವವಾಗಿ ಪರಿಣಾಮ್ ನಂರ್ತತು, ಬರಿಯ ಆಚರಣದ ಉಳ್ಳಯಿತು.

194

ಒಟಾಟರದ, ಮ್ಹದ ಬದುಕಿನ ಅವನ ಏಳನದಯ ವಷಿದಲ್ಲಿ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸಗದ ಸಾಕು ಸಾಕದನಸಿತು. ಅಲ್ಿ ಕಲ್ಲಯಬಹುದ್ಾದುದನದೆಲ್ಿ ಅವನು ಕಲ್ಲತಾಗಿತುತ, ಸಾಧಿಸಬಹುದ್ಾದುದನದೆಲ್ಿ ಸಾಧಿಸಿಯಾಗಿತುತ; ಹೋಗಾಗಿ ಮಾಡುವುದಕದಕೋನೂ ಉಳ್ಳದಿರಲ್ಲಲ್ಿ ಮ್ತುತ ಅವನ ಆಧಾ​ಾರ್ತಮಕ ಸದೂೋಂಬದತನ ಹದಚ್ಾುಯಿತು. ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಅವನಗದ ತನೆ ತಾಯಿಯು ಸತತ ಹಾಗೂ ತಂಗಿ ವಾವಿರಾಳ ಮ್ದುವದಯ ವಿಷಯ ರ್ತಳ್ಳಯಿತು. ಆದರದ ಅವದರಡೂ ಅವನ ಮ್ಟಿಟಗದ ನಗಣಾ ವಿಚ್ಾರಗಳಾಗಿದೆವು.

ಅವನ

ಗಮ್ನ

ಹಾಗೂ

ಆಸಕಿತಗಳು

ಸಂಪೂಣಿವಾಗಿ

ತನೆ

ಆಂತರಿಕ

ಬದುಕಿನ

ಬಗದೆ

ಕದೋಂದಿರೋಕೃತವಾಗಿದುೆವು. ಗುರುವಾದ ನಂತರದ ನಾಲ್ಕನದಯ ವಷಿ, ಅಂದರದ ಬ್ಬಷಪ್ ಅವನ ಬಗದೆ ವಿಶ್ದೋಷ ಕೃಪದಯಿರಿಸಿಕದೂಂಡದ್ಾೆಗ, ತನಗದೋನಾದರೂ ಹದಚ್ಚುನ ಜವಾಬಾೆರಿಗಳನುೆ ವಹಸಿದರದ ರ್ತರಸಕರಿಸಬಾರದ್ದಂದು ಅವನ ಗುರುಗಳು ಹದೋಳ್ಳದೆರು. ಆಧಾ​ಾರ್ತಮಕ ಆಕಾಂಕ್ಷದಯ ಬಗದೆ ಇತರ ಸನಾ​ಾಸಿಗಳು ರ್ತೋರ ಬದೋಸರಿಕದಯನುೆ ಹದೂಂದಿದೆರು ಎಂಬುದನೆವನು ಕಂಡುಕದೂಂಡದೆ, ಆದರದ ಅದರ ಬಗದೆ ಅವನಗದ ಒಳಗದೂಳಗದೋ ಹದಚು​ು ಒಲ್ವು ಬದಳದಿ ದ ತುತ. ಅವನನುೆ ರಾಜಧಾನಗದ ಹರ್ತತರದಲ್ಲಿನ ಒಂದು ಮ್ಹಕದಕ ನಯೋರ್ಜಸಲ್ಾಯಿತು. ಅದನುೆ ರ್ತರಸಕರಿಸಬದೋಕದನೆಸಿದರೂ ಅವನ ಗುರುಗಳು ಒಪಿುಕೂ ದ ಳಿಬದೋಕದಂದು ಒತಾತಯಿಸಿದರು. ಅವನು ಅದರಂತದಯೋ ನಡದದುಕದೂಂಡ; ಗುರುಗಳ ಆಶಿೋವಾಿದವನುೆ ಪಡದದು ಬ್ಬೋಳದೂಕಂಡು ನಗದಿತ ಮ್ಹಕದಕ ಹದೂೋದ. ಸರ್ಜಿಯರ್ಸನ ವಿಷಯವಾಯಿತು.

ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿ

ಅವನನುೆ

ಬದೋರದೂಂದು ಅನದೋಕ

ಮ್ಹಕದಕ

ವಗಾಿವಣದಯಾದುದು

ಆಕಷಿಣದಗಳು

ಕಾಡದವು,

ಮ್ಹತತರವಾದ್ದೂಂದು

ಅವನ

ಸಂಕಲ್ುಶಕಿತಯಲ್ಿ

ಅವುಗಳನದೆದುರಿಸುವುದರಲ್ಲಿಯೋ ವಿನಯೋಗವಾಯಿತು. ಮೊದಲ್ನದಯ

ಮ್ಹದಲ್ಲಿದ್ಾೆಗ

ಹದಣುಣ

ಅವನ

ಆಕಷಿಣದಯ

ವಸುತವಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ,

ಆದರದ

ಇಲ್ಲಿ

ಅದು

ಅದಮ್ಾವದನಸಹರ್ತತತುತ, ಅದಕದೂಕಂದು ಖಚ್ಚತ ರೂಪವೂ ಉಂಟಾಯಿತು. ಚ್ದಲ್ುಿ ಚ್ದಲ್ಾಿದ ಹದಣೂ ದ ಣಬಬಳು ಅಲ್ಲಿದೆಳು, ಅವನಂದ ವಿಶ್ದೋಷ ಮ್ನೆಣದಯನೆವಳು ನರಿೋಕ್ಷಿಸಿದಳು. ಅವನದೂಡನದ ಮಾರ್ತನಲ್ಲಿ ತದೂಡಗುವುದರದೂಂದಿಗದ ತನೆ ಮ್ನದಗದ ಬರಲ್ೂ ಆಹಾವನವಿತತಳು.

ಅದನುೆ

ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ

ಖಡಾಖಂಡತವಾಗಿ

ನರಾಕರಿಸಿದ,

ಆದರದ

ತನೆಲ್ಲಿ

ಆಸದಯು

ಸಿ​ಿರವಾಗಿ

ರೂಪುಗದೂಂಡದುೆದರ ಬಗದೆ ಹೌಹಾರಿದ. ರ್ತೋರ ಗಾಬರಿಗದೂಂಡ ಅವನು ತನೆ ಗುರುಗಳ್ಳಗದ ಈ ಕುರಿತು ಪತರವನುೆ ಬರದದ. ಜದೂತದಗ,ದ ತನೆನುೆ ನಯಂತರಣದಲ್ಲಿಟುಟಕೂ ದ ಳಿಲ್ು ಅವನು ಒಬಬ ಹದೂಸಬ ಸನಾ​ಾಸಿಗದ ಆ ಕುರಿತು ಹದೋಳ್ಳಕದೂಂಡ; ತನೆ ನಾಚ್ಚಕದಯನುೆ ಅಡಗಿಸಿಕದೂಂಡು ಅವನ ಮ್ುಂದ್ದ ತನೆ ದ್ೌಬಿಲ್ಾವನುೆ ಒಪಿುಕೂ ದ ಂಡ; ತನೆ ಮೋಲ್ದ ಕಣ್ಣಟುಟ ಧಾಮಿ​ಿಕ ವಿಧಿಗಳ ಹದೂರತಾಗಿ ಬದೋರದಲ್ೂಿ ಹದೂೋಗದ ಹಾಗದಯೂ ಕತಿವಾಗಳನುೆ ನವಿಹಸುವ ಕಡದಯೂ ನಗಾ ವಹಸಬದೋಕದಂದು ಕದೋಳ್ಳಕದೂಂಡ. ಇಷಟಲ್ಿದ್ದ, ಸರ್ಜಿಯರ್ಸನ ಎದುರಿದೆ ದ್ದೂಡಡ ಅಪಾಯವದಂದರದ ಹದೂಸ ಸಾಿನಪರ್ತಯ ಬಗದಗಿನ ಹದೋವರಿಕದ; ಚಚ್ಿನಲ್ಲಿ ವೃರ್ತತಯನುೆ ದಂಧದ ಮಾಡಕದೂಂಡದೆ ಅವನದೂಬಬ ಮ್ಹಾ ಲ್ೌಕಿಕ ವಾಕಿತ. ತನೆ ಸಾಮ್ರ್ಾಿ ಮಿೋರಿ ಹದೂೋರಾಡದರೂ ಅವನು ತನೆ ಭಾವನದಗಳನುೆ ಹರ್ತತಕಿಕಕೂ ದ ಳಿಲ್ಾರದ್ಾದ. ಸಾಿನಪರ್ತಯ ಮ್ುಂದ್ದ ಅವನು ವಿನೋತನಾಗಿದೆ, ಆದರದ ಮ್ನದ್ಾಳದಲ್ಲಿ ಅವನ ಬಗದೆ ರ್ತೋವರ ವಿರದೂೋರ್ವಿತುತ. ಹದೂಸ ಮ್ಹದಲ್ಲಿನ ಬದುಕಿನ ಎರಡನದಯ ವಷಿದಲ್ಲಿ ಆ ವಿರದೂೋರ್ಭಾವನದ ಕಟದಟಯಡದಯಿತು. ಮೋರಿ ಮಾತದಯ ಹಬಬದ ಹಂದಿನ ದಿನ ಚಚ್ಿನ ವಿಶ್ಾಲ್ ಅಂಗಣದಲ್ಲಿ ಜಾಗರಣದಯ ಆರಾರ್ನದ ನಡದಯುರ್ತತತುತ. ಅಲ್ಲಿ ಅನದೋಕ ಭಕತರು ನದರದಿ ದ ದೆರು. ಸಾಿನಪರ್ತಗಳದೋ ಆರಾರ್ನದಯನುೆ ನಡದಸುರ್ತತದೆರು. ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ತನೆ ಎಂದಿನ 195

ಜಾಗದಲ್ಲಿ ನಂತು ಪಾರರ್ಿನದ ಸಲ್ಲಿಸುರ್ತತದೆ. ಇಂತಹ ಆರಾರ್ನದಯ ಸಮ್ಯದಲ್ಲಿ, ಅದೂ ವಿಶ್ಾಲ್ ಚಚ್ಿನಲ್ಲಿ ಜರುಗುರ್ತತದೆ ಆರಾರ್ನದಯ ನದೋತೃತವ ತಾನದೋ ವಹಸದಿರುವಾಗ ತನೆ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ನಡದಯುರ್ತತದೆ ತುಮ್ುಲ್ವನುೆ ಎದುರಿಸುರ್ತತದೆ. ಜನರು, ಅದರಲ್ೂಿ

ಹದಂಗಸರು

ಆರಂಭಗದೂಂಡತುತ.

ನದರದಿ ದ ರುವುದರಿಂದ

ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ುಿಂಟುಮಾಡದ

ಕದೂೋಲ್ಾಹಲ್ದಿಂದ್ಾಗಿ

ಈ

ತುಮ್ುಲ್

ಅವರ ಕಡದಯಾಗಲ್ಲೋ ನಡದದಿರುವ ಯಾವುದರ – ಸದೈನಕನದೂಬಬ ಸಾಮಾನಾ ಮ್ಂದಿಯನುೆ ನೂಕಿ

ನಯಂರ್ತರಸುರ್ತತದುೆದು, ಹದಂಗಸರು ಒಬಬರಿಗದೂಬಬರು ಸನಾ​ಾಸಿಗಳ ಕಡದ, ಅದರಲ್ಲಿಯೂ ತನೆ ಕಡದ ಹಾಗೂ ನದೂೋಡಲ್ು ಚ್ದನಾೆಗಿದೆ ಮ್ತದೂತಬಬನ ಕಡದಯೂ,

ತದೂೋರಿಸುರ್ತತದುೆದು ಮ್ುಂತಾದವುಗಳ ಕಡದಯಾಗಲ್ಲೋ - ದೃಷಿಟ ಹಾಯಿಸದಿರಲ್ು

ಪರಯರ್ತೆಸಿದ. ಅಂದರದ ತನೆ ಮ್ನಸ್ನುೆ ಹತದೂೋಟಿಯಲ್ಲಿಟುಟಕೂ ದ ಳಿಲ್ು, ಬಲ್ಲಪಿೋಹದ ಬಳ್ಳಯಿರಿಸಿದೆ ಮೋಣದ ಬರ್ತತಗಳ ಬದಳಕು, ವಿಗರಹಗಳು, ಆರಾರ್ನದಯ ನದೋತೃತವ ವಹಸಿದವರು, ಇವರ ಹದೂರತಾಗಿ ಬದೋರಾವುದನೂೆ ಗಮ್ನಸದಂತದ ಇರಲ್ು, ಪಠಿಸುರ್ತತದೆ ಪಾರರ್ಿನದಗಳ ಹದೂರತಾಗಿ ಬದೋರಾವುದನುೆ ಕದೋಳ್ಳಸಿಕದೂಳಿದಿರಲ್ು, ಅನದೋಕ ಸಲ್ ತಾನು ಹದೋಳ್ಳಕದೂಂಡದುೆದನದೆೋ ಇತರರು ಹದೋಳುವುದನುೆ ಕದೋಳುವಾಗ, ಉಳ್ಳದ್ಾವ ವಿಷಯದಲ್ಲಿಯೂ ತನೆ ಗಮ್ನ ಹರಿಯದಿರುವ ಹಾಗದ ಆಗುರ್ತತದೆ ಭಾವನದಯಾದ ತನೆ ಕತಿವಾವನುೆ ನವಿಹಸುವುದರ ಹದೂರತಾಗಿ ಬದೋರಾವುದರದಡಗ ದ ೂ ಯೋಚ್ಚಸದಂರ್ತರಲ್ು ಹದಣಗಿದ. ಹೋಗದಯೋ ಅವನು ನಂರ್ತದೆ, ಎದ್ದಯ ಮೋಲ್ದ ಶಿಲ್ುಬದಯ ಆಕಾರ ಮಾಡಕದೂಳುಿತತ, ಆವಶಾಕವಾದ್ಾಗ ದಿೋರ್ಿದಂಡ

ನಮ್ಸಾಕರ

ಮಾಡುತತ;

ಅವನ

ಅಂತರಂಗದಲ್ಲಿ

ಹದೂೋರಾಟ

ನಡದಯುರ್ತತತುತ

–

ಒಮಮ

ತನೆನುೆ

ಹಳ್ಳದುಕದೂಳಿವುದು, ಇನದೂೆಮಮ ತನೆ ಭಾವನದಗಳನೂೆ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳನೂೆ ಮ್ರದಯುವುದು ನಡದಯುರ್ತತತುತ. ಆನಂತರ, ಸುಮ್ಮಸುಮ್ಮನದ ಸಾಿನಪರ್ತಗಳನುೆ ಹದೂಗಳುತತ ತನಗದ ಮ್ಹಾ ಅಡಡಯನಸಿದೆ ಮ್ಹದ ಪಾರುಪತದತೋದ್ಾರ ಫ್ಾದರ್ ನಕದೂೋಡದಮ್ರ್ಸ ಅವನ ಬಳ್ಳ ಬಂದು ತಲ್ದಬಾಗಿ ಪವಿತರ ಚಚ್ಿನ ಗದೋಟಿನ ಬಳ್ಳ ಬಂದಿರಲ್ು ಕದೋಳ್ಳಕದೂಂಡ. ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ತನೆ ಮೋಲ್ಂಗಿ ಟದೂೋಪಿಗಳನುೆ ಸರಿಪಡಸಿಕದೂಂಡು ಜನಸಂದಣ್ಯನುೆ ಬಳಸಿಕದೂಂಡು ನಡದದ. "ಲ್ಲೋರ್ಸ, ಬಲ್ಗಡದ ನದೂೋಡು, ಎಲ್ಲಿದ್ದ ಗಮ್ನ?" ಎಂದು ಹದೋಳುರ್ತತದೆ ಒಬಬ ಹದಂಗಸಿನ ರ್ವನ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು "ಅವರನೆ ನದೂೋಡು, ಎಷುಟ ಚ್ದನಾೆಗಿದ್ಾರಲ್ಿವಾ?" ಅವರಿಬಬರೂ ತನೆನದೆೋ ಕುರಿತು ಮಾತಾಡುರ್ತತರುವರದಂಬುದು ಅವನಗದ ಗದೂತಾತಯಿತು; ಅವರ ಮಾತೂ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು. ಅಲ್ಿದ್ದ, ಅಂರ್ ಸಂದಭಿಗಳಲ್ಲಿ ಮಾಡುರ್ತತದೆಂತದ ಈಗಲ್ೂ 'ನನೆನುೆ ಆಮಿಷದತತ ಒಯಾಬದೋಡ' ಎಂದು ಹದೋಳ್ಳಕದೂಳುಿತತ ತಲ್ದ ತಗಿೆಸಿಕದೂಂಡು ಕಣುಣಗಳನುೆ ಕದಳಗದ ಮಾಡ, ಪರವಚನಪಿೋಹವನುೆ ಹಾದು, ಅಲ್ದಿೋ ಹಾದುಹದೂೋಗುವ ನಲ್ುವಂಗಿ ತದೂಟಟ ಗುರುಗಳ ಕಣ್ಣಗದ ಬ್ಬೋಳದಂತದ ಉತತರ ಬಾಗಿಲ್ ಮ್ೂಲ್ಕ ಹದೂರಬ್ಬದೆ. ಪವಿತರ ಪೂಜಾಪರದ್ೋದ ಶವನುೆ ಹದೂಕಾಕಗ ತಲ್ದ ಬಾಗಿ ಎಂದಿನಂತದ ಎದ್ದಯ ಮೋಲ್ದ ಶಿಲ್ುಬಾಯಾಕಾರ ಮಾಡದ, ಪರರ್ತಮಗಳ ಮ್ುಂದ್ದ ಎರಡು ಬಾರಿ ಬಾಗಿ ನಮ್ಸಕರಿಸಿದ. ಆಮೋಲ್ದ ತನೆ ತಲ್ದಯನುೆ ಮೋಲ್ದರ್ತತ ಕತುತ ರ್ತರುಗಿಸದ್ದ ಮ್ೂಲ್ದಯಾಚ್ದಗಿದೆ ಸಾಿನಪರ್ತಗಳತತ ಓರದನದೂೋಟ ಬ್ಬೋರಿದ; ಅವರು ಮ್ತದೂತಂದು ಕಣದ್ಳಯ ದ ುವ ವಾಕಿತಯ ಪಕಕದಲ್ಲಿ ನಂರ್ತದೆರು. ಸಾಿನಪರ್ತಗಳು ತಮ್ಮ ದಗಲ್ದ ನಲ್ುವಂಗಿ ರ್ರಿಸಿ ಗದೂೋಡದಯ ಪಕಕದಲ್ಲಿ ನಂರ್ತದೆರು. ತಮ್ಮ ಗಿಡಡ ಪುಷಟ ಕದೈಗಳನುೆ ಅಂಗಿಯ ಕದಳಗಿನಂದ ತದಗದದು ತಮ್ಮ ಗುಂಡುದ್ದೋಹದ ಬದೂಜುೆ ಹದೂಟದಟಯ ಮೋಲ್ದ ಜದೂೋಡಸಿಕದೂಂಡದೆರು; ತಮ್ಮ ನಲ್ುವಂಗಿಯ ದ್ಾರಗಳ ಮೋಲ್ದ ಬದರಳುಗಳನಾೆಡಸುತತ ಮ್ುಗುಳೆಗದಯಿಂದ ಕೂಡ ಜನರಲ್ನ ಇಂಪಿೋರಿಯಲ್ ಸಮ್ವಸರ ರ್ರಿಸಿದೆ ಸದೈನಕನದೂಬಬನಗದ ಏನನದೂೆೋ ಹದೋಳುರ್ತತದೆರು; ಅನುಭವಿಯಾದ

ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸಗದ ಆ ಸದೈನಕನ ಲ್ಾಂ ನ

ಮ್ತುತ ತದೂೋಳುಗಂಟುಗಳು ಕಣ್ಣಗದ ಬ್ಬದೆವು. ಆ ಜನರಲ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಇದೆ ಸದೋನಾ ತುಕಡಯ ಮ್ುಖಾಸಿನಾಗಿದೆ.

196

ಈಗದೂಂದು ಪರಮ್ುಖ ಸಾಿನದಲ್ಲಿರುವುದು ಸುಷಟವಾಗಿತುತ; ಇದನುೆ ಬಲ್ಿ

ಸಾಿನಪರ್ತಗಳು ತಮ್ಮ ಕದಂಪು ಮ್ುಖವನುೆ

ಊರಗಲ್ ಮಾಡಕದೂಂಡು ಬಕಕ ತಲ್ದಯಿಂದ ಕೂಡ ತೃಪಿತ ಸುಪರಸನೆತದಗಳ್ಳಂದ ಮಾತಾಡುರ್ತತದುೆದನುೆ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ತಟಟನದ ಗುರುರ್ತಸಿದ. ಇದನುೆ ಕಂಡ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸಗದ ಖದೋದವೂ ಗಲ್ಲಬ್ಬಲ್ಲಯೂ ಉಂಟಾದವು; ತಾನು ಮ್ುಖಾಸಿನಾಗಿದೆ ತುಕಡಯಲ್ಲಿಯೋ ಹಂದ್ದ ನೌಕರಿಗಿದೆ ವಾಕಿತಯಬಬ ಇಲ್ಲಿರುವುದನುೆ ಕದೋಳ್ಳ ಅವನನುೆ ಕಾಣಬಯಸಿದ ಜನರಲ್ನ ಇರಾದ್ದಯ ಮೋಲ್ದ ತನಗದ ಸಾಿನಪರ್ತಗಳು ಹದೋಳ್ಳಕಳ್ಳಸಿದುದನುೆ ಕದೋಳ್ಳದ ಮೋಲ್ಂತೂ ಅವು ಮ್ತತಷುಟ ಗಾಢವಾದವು. "ಈ

ದ್ದೈವಿೋ

ಉಡುಪಿನಲ್ಲಿ

ಕಾಣುರ್ತತರುವುದರಿಂದ

ನಂಗದ ತುಂಬ

ಸಂತದೂೋಷವಾಗಿದ್ದ.

ನೋವು

ಹಂದಿನ

ಸಹದೂೋದ್ದೂಾೋಗಿಯನುೆ ಮ್ರದರ್ತಲ್ಿ ಅಂದುಕದೂಂಡದ್ದೆೋನದ" ಎಂದರು ಜನರಲ್ ಕದೈ ಚ್ಾಚುತತ. ಮ್ುಗುಳೆಗದಯಿಂದ ಕೂಡದ ಸಾಿನಪರ್ತಗಳ ಕದಂಪು ಮ್ುಖ, ಮ್ುಖದಂಚ್ಚನ ನರದಗೂದಲ್ು, ಜನರಲ್ರ ಮಾತು, ಆತಮತೃಪಿತಯಿಂದ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡದೆ ಅವರ ಮ್ುಖ, ಉಸುರಿನದೂಡನದ ಹದೂಮ್ುಮರ್ತತದೆ ವದೈನ್ ಮ್ತುತ ಮಿೋಸದಯಿಂದ ಚ್ಚಮ್ುಮರ್ತತದೆ

ಸಿಗಾರ್ ವಾಸನದ – ಎಲ್ಿವೂ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸನಲ್ಲಿ ಪರರ್ತಭಟನದಗದ ಸಜುೆಗೂ ದ ಳ್ಳಸಿದವು. ಸಾಿನಪರ್ತಗಳದಡದ ಮ್ತದತ ತಲ್ದ ಬಾಗಿ, "ಬುದಿೆಯೋರು ನಂಗದ ಹದೋಳ್ಳಕಳ್ಳಸಿದರಂತದ" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ, ಅವನ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ದ ಅದಕದಕ ಕಾರಣವದೋನು ಎಂಬ ಪರಶ್ದೆ ಮ್ೂಡತುತ. "ಹೌದು, ಜನರಲ್ ಅವರನುೆ ಭದೋಟಿಯಾಗು" ಎಂದರು ಸಾಿನಪರ್ತಗಳು. ಮ್ುಖ ಬ್ಬಳುಪದೋರಿ ತುಟಿಗಳು ನಡುಗುರ್ತತರುವಾಗ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ

ಹದೋಳ್ಳದ: "ಬುದಿೆ, ನಾನು

ಪಾರಪಂಚ್ಚಕತದಯನುೆ ತದೂರದದು ಬಂದದ್ದೆೋ ಆಮಿಷವನುೆ ಗದಲ್ುಿವುದಕಾಕಗಿ. ಹೋಗಿರುವಾಗ, ದ್ದೋವರ ಗುಡಯಲ್ಲಿ, ಅದೂ ಪಾರರ್ಿನದಯ ಹದೂರ್ತತನಲ್ಲಿ, ಏಕದ ನನೆನುೆ ಮ್ತದತ ಪಾರಪಂಚ್ಚಕತದಯತತ ದೂಡುರ್ತತೋರಿ?" ಎಂದ. "ನೋನು ಹದೂೋಗಬಹುದು" ಎಂದರು ಸಾಿನಪರ್ತಗಳು. ಅವರ ಮ್ುಖ ಕದಂಪದೋರಿತುತ, ಹುಬುಬ ಗಂಟಿಕಿಕತುತ. ಮಾರನದಯ ದಿನ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ತನೆ ಹದಮಮಯ ಭಾವನದಗಾಗಿ ಸಾಿನಪರ್ತಗಳ ಹಾಗೂ ಸಹಸನಾ​ಾಸಿಗಳ ಕ್ಷಮ ಯಾಚ್ಚಸಿದ, ಆದರದ, ಒಂದು ರಾರ್ತರಯಿಡೋ ಪಾರರ್ಿನದಯಲ್ಲಿ ಕಳದದ ಬಳ್ಳಕ, ಅವನು ಈ ಮ್ಹವನುೆ ಬ್ಬಡಲ್ು ನರ್ಿರಿಸಿದೆ. ಅದ್ದೋ ರಿೋರ್ತ ರ್ಮ್ಿಗುರುಗಳ್ಳಗದ ಪತರವ್ಸಂದನುೆ ಬರದದು ತನೆನುೆ ತನೆ ಪಾಡಗದ ಬ್ಬಟುಟಕದೂಡುವಂತದ ಪಾರಥಿ​ಿಸಿಕದೂಂಡ. ತನೆ ದ್ೌಬಿಲ್ಾ ಹಾಗೂ ಅವರದೂಡನದ ಕೂಡ ಆಮಿಷಗಳದೂಡನದ ತಾನು ಹದೂೋರಾಡಲ್ಾರದ ಸಿ​ಿರ್ತಯ ಬಗದೆ ಅರಿವು ತನಗುಂಟಾಗಿದ್ದಯಂದೂ ತನೆ ಹದಮಮಯ ಬಗದೆ ತನಗದ ಪಶ್ಾುತಾತಪವುಂಟಾಗಿದ್ದಯಂದೂ ನವದೋದಿಸಿಕದೂಂಡ. ರ್ಮ್ಿಗುರುಗಳ್ಳಂದ ಬಹು ಬದೋಗನದಯೋ ಉತತರವ್ಸಂದು ಬಂದಿತು: ನಡದದುದಕದಕಲ್ಿ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸನ ಹದಮಮಯೋ ಕಾರಣ ಎಂದು ರ್ತಳ್ಳಸಿದೆರು. ಧಾಮಿ​ಿಕ ಗೌರವಗಳ ನರಾಕರಣದಯು ದ್ದೋವರಿಗಾಗಿ ಆಗಿರದ್ದ, ತನೆದ್ದೋ ಹದಮಮಯ ಸಲ್ುವಾಗಿ ಆಗಿರುವುದ್ದೋ ಅವನ ಕದೂೋಪತಾಪಗಳ್ಳಗದ ಕಾರಣ ಎಂದು ಆ ಹರಿಯರು ಬರದದಿದೆರು. 'ಹಾಗಾದರದ, ಏನನೂೆ ಬಯಸದ ನಾನು ಉತೃಷಠ ವಾಕಿತಯಲ್ಿವದೋ?’ ಆದೆರಿಂದಲ್ದೋ ತಾನು ಸಾಿನಪರ್ತಗಳ ನಡವಳ್ಳಕದಯನುೆ ಸಹಸದಿದುೆದು. ‘ದ್ದೋವರ ಕೃಪದಗಾಗಿ ನಾನು ಸವಿಸವವನೂೆ ಪರಿತಾರ್ಜಸಿದ್ದೆೋನದ, ಆದರದ ಇಲ್ಲಿ ನನೆನುೆ ಕಾಡುಪಾರಣ್ಯಂತದ ಪರದಶಿ​ಿಸಲ್ಾಗಿದ್ದ!' 'ನೋನದೋನಾದರೂ ದ್ದೋವರಿಗಾಗಿ ನಮ್ಮ ಬಡವಾರವನುೆ ತದೂರದದಿದೆರದ ನೋನು ಅದನುೆ ಸಹಸಿಕದೂಂಡರುರ್ತತದ್ದೆ. ಪಾರಪಂಚ್ಚಕ ಜಂಬವಿನೂೆ ನನೆಲ್ಲಿ ಸರ್ತತಲ್ಿ. ಮ್ಗು ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ, ನಾನು ನನೆ ಬಗದೆ ಯೋಚ್ಚಸಿದ್ದೆೋನದ, ನನಗಾಗಿ ಪಾರಥಿ​ಿಸಿದ್ದೆೋನದ ಕೂಡ, ಅದಕದಕೋ ದ್ದೋವರು ನನಗದ ಇದನುೆ ಪದರೋರಿಸಿದ್ಾೆನದ. ತಾಂಬದೂವ್ ಮ್ಹದಲ್ಲಿ ಸಂತನಂತದ ಬಾಳುವ ವಿರಕತ ಹಲ್ರಿಯವರು ರ್ತೋರಿಕದೂಂಡದ್ಾೆರದ. ಅವರಲ್ಲಿ 197

ಹದಿನದಂಟು ವಷಿಗಳು ಬದುಕಿದೆರು. ಅವರ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಕೂರಬಲ್ಿ ಕಿರಿಯರಾರೂ ಇಲ್ಿವೋದ ಎಂದು ಅಲ್ಲಿನ ಸಾಿನಪರ್ತಗಳು ಕದೋಳ್ಳದ್ಾೆರದ. ಆ ಹದೂರ್ತತನಲ್ದಿೋ ನನೆ ಕಾಗದ ಬಂದಿದ್ದ. ತಾಂಬದೂವ್ ಮ್ಹದಲ್ಲಿ ಫ್ಾದರ್ ಪದೈಸಿ ಅವರ ಬಳ್ಳಗದ ಹದೂೋಗು. ನನೆ ಬಗದೆ ನಾನವರಿಗದ ಬರದದು ರ್ತಳ್ಳಸುತದತೋನದ. ಅಲ್ಲಿ

ನೋನು ಹಲ್ರಿಯ ಜಾಗವನುೆ ಕದೂಡಲ್ು ಕದೋಳು. ಹಾಗಂತ, ನೋನು

ಹಲ್ರಿಯವರ ಜಾಗವನುೆ ತುಂಬಬಲ್ದಿ ಎಂದಲ್ಿ, ನನೆ ಹದಮಮಯನುೆ ಹರ್ತತಕಕಲ್ು ನನಗದ ಏಕಾಂತದ ಆವಶಾಕತದಯಿದ್ದ. ದ್ದೋವರು ನನೆನುೆ ಒಲ್ಲಯಲ್ಲ!' ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ರ್ಮ್ಿಗುರುಗಳ ಆಜ್ಞದಯನುೆ ಪಾಲ್ಲಸಿದ, ಸಾಿನಪರ್ತಗಳ್ಳಗದ ಅವರ ಪತರವನುೆ ತದೂೋರಿಸಿ ಅವರ ಅನುಮ್ರ್ತಯನುೆ ಪಡದದು ತನೆ ಜಾಗವನುೆ ತದರವುಗದೂಳ್ಳಸಿ ತನದೆಲ್ಿ ವಸುತಗಳನೂೆ ಮ್ಹಕದಕ ಬ್ಬಟುಟಕೂ ದ ಟುಟ, ತಾಂಬದೂವ್ ಮ್ಹದತತ ತದರಳ್ಳದ. ಅಲ್ಲಿನ ಸಾಿನಪರ್ತಗಳು, ವತಿಕಮ್ೂಲ್ದಿಂದ ಬಂದ ಶ್ದರೋಷಠ ಕಾಯಿನವಾಿಹಕರಾಗಿದೆರು. ಅವರು ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಅನುೆ ಸರಳತದಯಿಂದಲ್ೂ ಹದಚು​ು ಮಾರ್ತಲ್ಿದ್ದಯೂ ಬರಮಾಡಕದೂಂಡು ಅವನನುೆ ಹಲ್ರಿಯಯವರಿದೆ ಸದಲ್ಗದ ಕಳ್ಳಸಿದರು. ಮೊದಲ್ು ಅವನ ಅಧಿೋನದಲ್ಲಿ ಕಿರಿಯ ಸನಾ​ಾಸಿಯಬಬನನುೆ ನದೋಮಿಸಿದರೂ ಆನಂತರ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಕದೋಳ್ಳಕದೂಂಡದೆರಿಂದ ಅವನು ಒಬಬಂಟಿಯಾಗಿರಲ್ು ಅವಕಾಶವಿತತರು. ಆ ಸದಲ್ನಲ್ಲಿ ಗುಡಡದ್ದಡದ ಕದೂರದದ ಎರಡು ಗುಹದಗಳ್ಳದುೆ, ಅದರಲ್ಲಿ ಹಲ್ರಿಯವರನುೆ ಸಮಾಧಿ ಮಾಡಲ್ಾಗಿತುತ. ಹಲ್ರಿ ಸಮಾಧಿಯ ಹಂಬದಿಯಲ್ಲಿ ಮೊದಲ್ು ನದಿರಸಲ್ು ಒಂದು ತದರಪು ಇದುೆ, ಅಲ್ದೂಿಂದು ಚ್ಾಪದ ಹಾಸಲ್ಾಗಿತುತ, ಜದೂತದಗದ ಒಂದು ಮೋಜು ಹಾಗೂ ವಿಗರಹಗಳು ಮ್ತುತ ಪುಸತಕಗಳ್ಳದೆ ಒಂದು ಶ್ದಲ್ಫ ಕೂಡ ಇದುೆವು. ಹದೂರಬಾಗಿಲ್ ಹದೂರಬದಿಗದ ಕದೂಕದಕಯಂದಿದುೆ ಅದಕದಕ ಮ್ತದೂತಂದು ಶ್ದಲ್ಫ ಅನುೆ ಹದೂಂದಿಸಲ್ಾಗಿತುತ. ಅದರಲ್ಲಿ ಮ್ಹದಿಂದ ಬಂದ ಸನಾ​ಾಸಿಯಬಬ ದಿನವೂ ಆಹಾರವನೆರಿಸಿ ಹದೂೋಗುರ್ತತದೆ. ಈ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಒಬಬ ಏಕಾಂತವಾಸಿಯಾದ.

3 ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಮ್ಹ ಸದೋರಿದ ಆರನದಯ ವಷಿ ಜಾತದರಯ ಸಂದಭಿದಲ್ಲಿ, ನದರಯ ದ ಊರದೂಂದರಿಂದ ಬಂದಿದೆ ಶಿರೋಮ್ಂತರ ಗಂಡು-ಹದಣುಣಗಳ ಒಂದು ಖಯಾಲ್ಲ ಗುಂಪು, ಜಾತದರಯ ಕದೋಕ್ ಮ್ತುತ ವದೈನ್ ಕೂಟವಾದ ನಂತರ ಟದೂರೋಯಾಕ ಗಾಡಯಲ್ಲಿ ವಿಹಾರಪಯಣವನುೆ ಏಪಿಡಸಿದೆರು. ಅದರಲ್ಲಿ ಇಬಬರು ವಕಿೋಲ್ರು, ಒಬಬ ಶಿರೋಮ್ಂತ ಜಮಿೋನಾೆರ, ಒಬಬ ಅಧಿಕಾರಿ ಮ್ತುತ ನಾಲ್ುಕ ಮ್ಂದಿ ಮ್ಹಳದಯರಿದೆರು. ಆ ಮ್ಹಳದಯರಲ್ಲಿ ಒಬಾಬಕದ ಅದರಲ್ಲಿನ ಅಧಿಕಾರಿಯ ಹದಂಡರ್ತ,

ಮ್ತದೂತಬಾಬಕದ ಜಮಿೋನಾೆರನ ಹದಂಡರ್ತ, ಮ್ೂರನದಯಾಕದ ಅವಳ ತಂಗಿ – ಒಬಬ ಚ್ಚಕಕ ಹುಡುಗಿ – ಮ್ತುತ ನಾಲ್ಕನದಯವಳು ಒಬಬ

ವಿಚ್ದೆೋದಿತದ.

ಆಕದ

ಶಿರೋಮ್ಂತಳು,

ಸುಂದರಿ,

ಆದರದ

ಸದವೋಚ್ಾೆಚ್ಾರಿ,

ತನೆ

ಸದವೈರತದಯಿಂದ

ನಗರದಲ್ಲಿ

ಸಂಚಲ್ನವನುೆಂಟುಮಾಡದವಳು. ಅಂದು ಹವಾಗುಣ ಆಹಾಿದಕಾರಿಯಾಗಿತುತ, ಮ್ಂರ್ಜನಂದ ಆವೃತವಾದ ರಸದತಗಳು ಹಟಿಟನ ಹಾಗದ ನುಣುಪಾಗಿದೆವು. ಅವರದಲ್ಿ ಊರ ಹದೂರಗದ ಏಳು ಮೈಲ್ಲಗಳವರದಗದ ಹದೂೋದರು, ಆಮೋಲ್ದ ನಂತು ಮ್ುಂದ್ದ ಹದೂೋಗಬದೋಕದೋ ಹಂದಿರುಗಬದೋಕದೋ ಎಂದು ಸಮಾಲ್ದೂೋಚ್ಚಸಿದರು. "ಈ ರಸದತ ಎಲ್ಲಿಗದ ಹದೂೋಗತದತ ಅಂತ ಗದೂರ್ತತಲ್ವಲ್ಿ" ಎಂದಳು ಸುಂದರಿ ವಿಚ್ದೆೋದಿತದ ಮ್ಕದೂೋವ್ಕಿನ. "ತಾಂಬದೂೋವ್ಗದ, ಇಲ್ಲಿಂದ ಎಂಟದೋ ಮೈಲ್ಲ ದೂರ" ಎಂದ ಒಬಬ ವಕಿೋಲ್, ಅವನಗದ ಅವಳದೂಡನದ ಸಲ್ಲಗದಯಿತುತ.

198

"ಆಮೋಲ್ದ ಮ್ುಂದ್ದಲ್ಲಿಗ?ದ "

"ಆಮೋಲ್ದ – ಮ್ಹದ ಆಚ್ದಗ.ದ " "ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಇದ್ಾರಲ್ಿ, ಅಲ್ಲಿಗಾ?" 'ಹೌದು." "ಅದ್ದೋ ಕಸಾಟ್ಸಿಕ, ಸುಂದರ ಯರ್ತ?" "ಹೂ​ೂ." "ಮ್ಹನೋಯರದೋ ಮ್ಹಳದಯರದೋ, ಮ್ುಂದ್ದ ಹದೂೋಗದೂೋಣ, ಕಸಾಟ್ಸಿಕ ಅವರನುೆ ನದೂೋಡಬರದೂೋಣ! ನಾವು ತಾಂಬದೂೋವ್ನಲ್ದಿೋ ಉಳ್ಳದುಕದೂಳಿಬಹುದು, ಅಲ್ದಿೋ ಏನಾದೂರ ರ್ತನೆಬಹುದು." "ಆದ್ದರ, ನಾವು ಇವತುತ ರಾರ್ತರೋನದೋ ಊರಿಗದ ಹದೂೋಗಿ ಸದೋಕದೂೋಿಬದೋಕು!" "ಏನೂ ಪವಾಿಗಿಲ್ಿ, ನಾವದಲ್ಿ ಕಸಾಟ್ಸಿಕ ಅವರಿರದೂೋ ಕಡದೋನದೋ ಉಳ್ಳದುಕದೂೋಬಹುದು." "ಸರಿ, ಹಾಗಾದ್ದರ, ಮ್ಹದಲ್ದಿೋ ಉಳ್ಳದುಕದೂಳಿಕದಕ ಒಂದು ಒಳದಿೋ ವಸರ್ತಗೃಹ ಇದ್ದ. ಮ್ಖಿೋನ್ ಅವರ ಪರ ವಕಾಲ್ತುತ ವಹಸಿದ್ಾೆಗ ನಾನು ಅಲ್ದಿೋ ಉಳುಕದೂಂಡದೆದುೆ." "ಉಹೂ​ೂ, ನಾನು ಒಂದು ರಾರ್ತರ ಕಸಾಟ್ಸಿಕ ಜದೂತದೋಲ್ದೋ ಇರ್ತೋಿನ!" "ಅದಂತೂ ಅಸಾರ್ಾ! ನೋವು ಸವಿವಾ​ಾಪಿಯಾಗಿದೂರ ಅದು ಸಾರ್ಾವಾಗಲ್ಿ!" "ಅಸಾಧಾ​ಾನಾ? ಪಂತ ಕಟಿತೋರಾ?" "ಹಾಗದೋ ಆಗಲ್ಲ! ನೋವದೋನಾದೂರ ಒಂದು ರಾರ್ತರ ಅವರ ಜದೂತದ ಕಳದದ್ದರ, ನೋವು ಕದೋಳ್ಳದುೆ ಕದೂಡತೋನ." "ಕದೋಳ್ಳದುೆ ಕದೂಡತೋರಾ?" "ಇದು ನಮ್ಗೂ ಅನವಯಿಸುತದತ." "ಅದ್ರಿ, ಹಾಗಾದ್ದರ ಮ್ುಂದ್ದ ಹದೂೋಗದೂೋಣ." ಚ್ಾಲ್ಕರುಗಳ್ಳಗದ ವ್ಸೋಡಾಕ ಕದೂಟಟರು, ಆನಂತರ ಗುಂಪು ತಂದಿದೆ ಕಡುಬ್ಬನ ಬುರ್ತತ ಬ್ಬಚ್ಚು, ವದೈನ್ ಹಾಗೂ ಸಿಹಗಳ ಜದೂತದಯಲ್ಲಿ ರ್ತಂದು ಕುಡದು, ತಮ್ಮ ಪರಯಾಣ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿತು, ಮ್ಹಳದಯರು ತಮ್ಮ ಡಾರ್ಗಸಿಕನ್ ಕವುದಿಗಳನುೆ ಹದೂದುೆಕೂ ದ ಂಡರು. ಮ್ುಂದ್ದ ಸಾಗಬದೋಕಾದದೆರ ಬಗದೆ ಚ್ಾಲ್ಕರು ತಮ್ಮಲ್ದಿೋ ಚಚ್ದಿ ಮಾಡಕದೂಂಡರು, ಗಾಡಯ ಪಕಕ ಎದುರುಗಾಳ್ಳಗದ ಮ್ುಖ ಮಾಡ ಕೂರ್ತದೆ ಅವರಲ್ಲಿನ ಅತಾಂತ ಕಿರಿಯವನು, ತನೆ ಉದೆನದಯ ಚ್ಾಟಿ ಬ್ಬೋಸಿ ಕುದುರದಗಳ್ಳಗದ ರ್ತವಿದ. ಗಾಡಯ ಕಿರುಗಂಟದಗಳು ರ್ಲ್ ರ್ಲ್ ಸದುೆ ಮಾಡತದೂಡಗಿದವು, ಕದಳಗದ ಜಾರುಪಟದಟ ಕಿರುಗುಟಟತದೂಡಹದವು. ಗಾಡಗಳು ಅಲ್ುಗಾಡುತತಲ್ದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ, ಕಟಿಟದೆ ಕುದುರದ, ತನೆ ಬಾಲ್ವನುೆ ಗಟಿಟಯಾಗಿ ಹಂದ್ದ ಸರಿಸಿಕದೂಂಡು ಬ್ಬರುಸಿನಂದ ಆದರದ ಸರಾಗವಾಗಿ ಓಡುರ್ತತತುತ; ಮ್ೃದು ರಸದತ ಬಹು ಬದೋಗ ಹಂದ್ದ ಸರಿಯುರ್ತತದೆಂತದ ತದೂೋರುರ್ತತತುತ. ಚ್ಾಲ್ಕ ಗರ್ತತನಂದ ಕಡವಾಣ ಹಡದಿದೆ. ಎದುರುಬದುರು ಕೂರ್ತದೆ ಇಬಬರು ವಕಿೋಲ್ರೂ ಅಧಿಕಾರಿಯೂ ಮ್ಕದೂೋವ್ಕಿನಳ ಪಕಕದಲ್ಲಿದೆವನ ಜದೂತದ ಏನದೋನದೂೋ ಹರಟುರ್ತತದೆರು. ಆದರದ ಬ್ಬಗಿಯಾಗಿ ಹದೂದುೆಕೂ ದ ಂಡು ಕೂರ್ತದೆ ಮ್ಕದೂೋವ್ಕಿನ ಮಾತರ ಸುಮ್ಮನದ ನಶುಲ್ಳಾಗಿದೆಳು. "ಸದ್ಾ ಅದ್ದೋ, ಗಬುಬ! ವದೈನ್ ಮ್ತುತ ಸಿಗಾರ್ಗಳ ವಾಸನದ ಹದೂತತ ಅವದೋ ಹದೂಳದಯುವ ಕದಂಪು ಮ್ೂರ್ತಗಳು! ಅದ್ದೋ ಮಾತು, ಅವದೋ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳು, ಮ್ತತವೋದ ವಿಷಯಗಳು! ಇದ್ದಲ್ಿ ಹೋಗದೋ ಇರಬದೋಕು, ಅಲ್ಿದ್ದ ಹೋಗದಯೋ ಎಲ್ಿವೂ ಸಾಗಬದೋಕಾದದುೆ ಎಂಬಂತದ ಇವರದಲ್ಿ ತೃಪಿತಯಿಂದ ಸುಪರಸನೆರಾಗಿ ಕೂರ್ತದ್ಾರದ. ಆದರದ ನಾನು ಮಾತರ 199

ಹಾಗಿರಲ್ಾರದ. ಇವದಲ್ಿ ತಲ್ದಬೋದ ಸರ. ಇವನದೆಲ್ಿ ತಲ್ದಕದಳಗು ಮಾಡದೂೋ ಅಂರ್ ಏನಾದೂರ ಬದೋಕು ನಂಗದ! ಸರಟದೂೋವ್ ಅಂತ ಕಾಣತದತ, ಅಲ್ಲಿ ಗಾಡೋಲ್ಲ ಹದೂೋಗಾತ ಹದೂೋಗಾತನದೋ ಹದಪು​ುಗಟಿಟಬ್ಬಟಟರಂತಲ್ಿ ಹಾಗದೋನಾದೂರ ನಮ್ಗದ ಆದರದ ... ಆಗ ನಮ್ಮವರದಲ್ಿ ಏನು ಮಾಡಬಹುದು?

ಅವರು ಹದೋಗದ ನಡಕದೂೋತಾರದೋ? ಖಂಡತ ತುಂಬ ಕಿೋಳಾಗಿ. ಒಬದೂಬಬಬನೂ ಬದೋರದ ರಿೋರ್ತ. ನಾನೂ

ಕದಟಟದ್ಾಗಿ ನಡಕದೂೋರ್ತೋನೋಂತ ಕಾಣತದತ. ಆದರದ ನಂಗದ ಅಪರೂಪದ ಚ್ದಲ್ುವು ಇದ್ದ. ಎಲ್ಿರಿಗೂ ಅದು ಗದೂರ್ತತರದೂೋದ್ದೋ. ಆದರದ ಆ ಯರ್ತ ಹದೋಗದೂೋ? ನನೆ ರೂಪನುೆ ಕಂಡೂ ಅವನು ಅನಾಸಕಿತಯಿಂದ ಇರಬಹುದ್ದೋ? ಉಹೂ​ೂ. ಎಲ್ಿರೂ ಬಯಸದೂೋದು ಇದನದೆೋ – ಕಳದದ ವಸಂತದಲ್ಲಿ ಆ ಸದೈನಕ ಮಾಡದನಲ್ಿ ಹಾಗದ. ಅವನದಂರ್ ದಡಡ ಅಂರ್ತೋನ!" "ಇವಾನ್ ನಕದೂೋಲ್ದವಿಚ್!" ಎಂದಳು ಜದೂೋರಾಗಿ. “ಅಪುಣದ ಕದೂಡ ಮೋಡಂ.” "ಅವನಗದಷುಟ ವಯಸು್?" "ಯಾರಿಗದ?" "ಅದ್ದೋ, ಕಸಾಟ್ಸಿಕಗದ." 'ನಲ್ವತತರ ಮೋಲ್ದ ಅನ್ತದತ." "ಬಂದ್ದೂೋರನದೆಲ್ಿ ಚ್ದನಾೆಗಿ ಕಾಣಾತನಾ ಅವನು?" "ಹೌದು, ಎಲ್ಿರನೂೆ. ಆದರದ ಯಾವಾಗಲ್ೂ ಅಂತ ಹದೋಳಕಾಕಗಲ್ಿ." "ನನೆ ಪಾದಗಳ ಮೋಲ್ದ ಹದೂದಿಸಿ. ಹಾಗಲ್ಿ, ಎಷುಟ ಒಡದೂಡಡಾಡಗಿ ಹದೂದಿಸಿತೋರ. ಇನೂೆ ಜಾಸಿತ, ಹಾೂ, ಹಾಗದ! ಆದ್ದರ ಅದನೆ ಬ್ಬಗಿಮಾಡದಬೋಕು!" ಅಂತೂ ಅವರು ಆ ಸದಲ್ ಇದೆ ಕಾಡುಪರದ್ೋದ ಶಕದಕ ಬಂದರು. ಮ್ಕದೂೋವ್ಕಿನ ಗಾಡಯಿಂದ ಕದಳಗಿಳ್ಳದು, ಅವರು ಮ್ುಂದ್ದ ಹದೂೋಗದೂೋ ಹಾಗದ ಹದೋಳ್ಳದಳು. ಅವಳ ನಧಾಿರ ಬದಲ್ಾಯಿಸದೂೋಕದಕ ಅವರದಲ್ಿ ಪರಯತೆಪಟಟರು. ಆದರದ ಅವಳು ರದೋಗಿ ಮಿಕಕನಾದ್ದೂೋರದಲ್ಿ ಹದೂೋಗಿ ಅಂತ ಹದೋಳ್ಳದಳು. ಗಾಡಗಳದಲ್ಿ ಹದೂೋದ ಮೋಲ್ದ ಅವಳು ಬ್ಬಳ್ಳ ಡಾರ್ಗಸಿಕನ್ ಕದೂೋಟ್ ರ್ರಿಸಿ ದ್ಾರಿಯವರದಗದ ಹದೂೋದಳು. ಅವಳದೋನು ಮಾಡಾತಳದ ಅಂತ ನದೂೋಡದೂೋದಕದಕ ವಕಿೋಲ್ ಅಲ್ದಿೋ ನಂತುಕದೂಂಡ. ಅಷುಟ

ಹದೂರ್ತತಗದ

ಫ್ಾದರ್

ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ

ಏಕಾಂತವನುೆ

ಹದೂಕುಕ

ಆರು

ವಷಿಗಳಾಗಿತುತ;

ಅವನಗಿೋಗ

ನಲ್ವತದೂತಬಬಂತು ವಷಿ ವಯಸು್. ಅವನ ಏಕಾಂತ ರ್ಜೋವನ ಕಷಟಕರವಾಗಿತುತ – ಉಪವಾಸ ಪಾರರ್ಿನದ ಇವುಗಳ್ಳಂದ ಅಲ್ಿ (ಅವುಗಳು ಅವನಗದ ಪರಯಾಸಕರ ಅಂತ ಅನೆಸಿತರಲ್ಲಲ್ಿ) – ಆದರದ ಅವನು ನರಿೋಕ್ಷಿಸದ್ದೋ ಇದೆ ಒಳತದೂೋಟಿ ಅವನ ಮ್ನಸ್ನುೆ ಕಾಡಸುತತ ಇದೆದೆರಿಂದ. ಆ ತದೂಳಲ್ಾಟದ ಕಾರಣ ಎರಡು: ಸಂಶಯಗಳು ಮ್ತುತ ದ್ದೈಹಕ ಕಾಮ್ನದ. ಈ ಎರಡೂ ಒಟಿಟಗೋದ ಅವನನೆ ಕಾಡಸುರ್ತತದೆವು. ಅವದರಡೂ ತನೆ ಶತುರಗಳು ಅಂತ ಅವನಗನೆಸತುತ, ಆದರದ ವಾಸತವದಲ್ಲಿ ಅವದರಡೂ

ಬದೋರದಬದೋರದಯಾಗಿರದ್ದೋ

ಒಂದ್ದೋ

ಆಗಿತುತ.

ಸಂಶಯ

ಮ್ರದಯಾದ

ಕ್ಷಣವದೋ

ದ್ದೈಹಕ

ಕಾಮ್ನದಯೂ

ಕಾಣ್ಸುರ್ತತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವದರಡನೂೆ ಪರತದಾೋಕ ಪಿಶ್ಾಚ್ಚಗಳು ಅಂದುಕದೂಂಡು ಅವದರಡರ ವಿರುದಧ ಪರತದಾೋಕವಾಗಿಯೋ ಅವನು ಹದೂೋರಾಟ ನಡದಸುರ್ತತದೆ.

200

"ಓ

ದ್ದೋವರದೋ,

ದ್ದೋವರದೋ!

ತುಂಬ್ಬದ್ದಯಂಬುದ್ದೋನದೂೋ

ನಜ:

ನಂಗದ

ನೋನಾ​ಾಕದ

ಹಂದ್ದಯೂ

ಸಂತ

ನಂಬ್ಬಕದಯನುೆ ಆಂತದೂೋಣ್

ದಯಪಾಲ್ಲಸುರ್ತತಲ್ಿ?

ಮ್ುಂತಾದ

ನನೆಲ್ಲಿ

ಸಂತರೂ

ಅದರ

ಕಾಮ್ ವಿರುದಧ

ಹದೂೋರಾಡಬದೋಕಾಯುತ. ಆದರದ ಅವರಿಗದ ಗಟಿಟ ನಂಬ್ಬಕದಯಿತುತ, ಆದರದ ನನೆ ಮ್ಟಿಟಗದ ಅದು ಬರಿಯ ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಿ, ಗಂಟದಗಳಲ್ಿ, ದಿನಗಳದೋ ಅಂತಹ ನಂಬ್ಬಕದ ಮ್ನದಮಾಡುವುದಿಲ್ಿ. ಎಷದಟೋ ಸುಖಸಂತದೂೋಷಗಳ್ಳದೆರೂ ಅದ್ದೋಕದ ಈ ಜಗತುತ ಪಾಪ ತುಂಬ್ಬ ತಾರ್ಜಸಬದೋಕು ಎನೆಸುತತದಲ್ಿ? ಆಕಷಿಣದ ಎಂಬುದನದೆೋಕದ ಸೃಷಿಟಸಿದ್ದ ಪರಭುವದೋ? ಆಕಷಿಣದಯೋ? ಉಹೂ​ೂ ನಾನು ತದೂರದದುಬ್ಬಡಲ್ು

ಹದಣಗಾಡುರ್ತತರುವುದು

ಈ

ಆಕಷಿಣದಯನುೆ

ಮಾತರವದೋ

ಬ್ಬಟುಟಬ್ಬಡಲ್ಲ್ಿ,

ಇಡೋ

ನದಲ್ದ

ಎಲ್ಿ

ಆನಂದಗಳನುೆ; ಹಾಗದ ಬ್ಬಟುಟ ಪಾರಯಶುಃ ಏನೂ ಇಲ್ಿದ ಸಿ​ಿರ್ತಯನುೆ ತಲ್ುಪಲ್ು ಸಿದಧಗದೂಳಿಬದೋಕು ಎಂದು." ಹಲ್ುಬುರ್ತತದೆ. ತನೆ ಬಗದೆಯೋ ಅವನಗದ ಭಯ ರ್ಜಗುಪದ್ಗಳು ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡವು. "ಅಯಾೋ ದುಷಟ ಜಂತುವದೋ! ನೋನು ಸಂತನಾಗಲ್ು ಬಯಸುರ್ತತೋಯಾ!" ಎಂದು ಆತಮಭತ್ಿನದ ಮಾಡಕದೂಳುಿರ್ತತದೆ, ಆ ಕ್ಷಣ ಪಾರರ್ಿನದಯ ಮೊರದಹದೂೋಗುರ್ತತದೆ. ಆದರದ ಪಾರರ್ಿನದಗದ ತದೂಡಗಿದ ಕ್ಷಣವದೋ ತಾನು ಮ್ಹದಲ್ಲಿದ್ಾೆಗಿನ ಗುರುವಿನ ಟದೂೋಪಿ-ನಲ್ುವಂಗಿಗಳಲ್ಲಿರುರ್ತತದೆ ಧಿೋರದೂೋದ್ಾತತ ಚ್ಚತರ

ಕಣಣ

ಮ್ುಂದ್ದ ರ್ುತತನದ ಬಂದು ನಂತು ತಲ್ದಯಾಡಸುರ್ತತದೆ. "ಉಹೂ​ೂ, ಇದು ಸರಿಯಲ್ಿ, ಆತಮವಂಚನದ ಇದು. ಬದೋರದಯವರನುೆ ನಾನು ವಂಚ್ಚಸಬಹುದು, ಆದರದ ನನೆನದೆೋ ದ್ದೋವರನದೆೋ ವಂಚ್ಚಸಲ್ು ಸಾರ್ಾವಿಲ್ಿವಲ್ಿ! ನಾನು ಧಿೋರದೂೋದ್ಾತತ ವಾಕಿತಯಲ್ಿ, ಕನಕರಕದಕ ಅಹಿನಾದ ಕ್ಷುದರ ಪಾರಣ್!" ಅಂದುಕದೂಳುಿರ್ತತದೆ. ನಲ್ುವಂಗಿಯ ಮ್ಡಕದಗಳನುೆ ಮೋಲ್ದ ಸರಿಸಿ ತನೆ ಸಣಕಲ್ು ಕಾಲ್ುಗಳನುೆ ನದೂೋಡಕದೂಂಡು ನಕಕ. ಆಮೋಲ್ದ ನಲ್ುವಂಗಿಯ ಮ್ಡಕದಗಳನುೆ ಇಳ್ಳಬ್ಬಟುಟ ಮ್ತದತ ಪಾರರ್ಿನದಯ ಕಡದ ಗಮ್ನ ಹರಿಸಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದ, ಎದ್ದಯ ಮೋಲ್ದ ಶಿಲ್ುಬದಯ ಆಕಾರ ರಚ್ಚಸಿ ಸಾಷಾಟಂಗವದರಗಿದ. "ಈ ಹಾಸಿಗದಯೋ ನನೆ ಚಟಟವಾಗಿಬ್ಬಡಬಹುದ್ದೋ" ಎಂಬ ವಾಕಾವನದೂೆೋದಿದ. ಯಾವುದ್ದೂೋ ಪಿಶ್ಾಚವ್ಸಂದು ಬಂದು ತನೆ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ, 'ಒಂಟಿ ಹಾಸಿಗದಯೋ ಚಟಟ. ಸುಳುಿ!' ಎಂದು ಪಿಸುಗುಟಿಟದಂತಾಯಿತು. ಮೈಕದೂಡವಿಕದೂಂಡು

ತಾನು ಮ್ತದತ

ಹಂದ್ದ ಗರಂರ್

ಜದೂತದಗಿದೆ ಓದಲ್ು

ವಿರ್ವದಯ

ತದೂಡಗಿದ.

ಭುಜಗಳನೆವನು

ದ್ದೈವಾಜ್ಞದಗಳನುೆ

ಕಲ್ುನದಯಲ್ಲಿ

ಓದಿಯಾದ

ಕಂಡ.

ಮೋಲ್ದ

ತನೆ ಅವನು

ಸುವಾತದಿಯನದೂೆೋದತದೂಡಗಿದ. ಪುಸತಕವನುೆ ರ್ತರುವಿದ ತಕ್ಷಣ ಈಗಾಗಲ್ದೋ ಓದಿ ಕಂಹಸಿವಾಗಿದೆ "ದ್ದೋವರದೋ, ನಾನು ನನೆನುೆ ನಂಬುತದತೋನದ. ನನೆ ಅಪನಂಬ್ಬಕದಯನುೆ ಹದೂೋಗಲ್ಾಡಸು!" ಎಂಬ ವಾಕಾ ಕಣ್ಣಗದ ಬ್ಬತುತ. ತನೆಲ್ಲಿ ಉದಿಸಿದೆ ಸಂಶಯಗಳನದೆಲ್ಿ

ದೂರಮಾಡದ.

ಯಾವುದ್ಾದರೂ

ವಸುತವನುೆ

ಡದೂೋಲ್ಾಯಮಾನ

ಸಿ​ಿರ್ತಯಲ್ಲಿಡುವಂತದ

ತನೆ

ನಂಬ್ಬಕದಯನುೆ ಬಹು ಎಚುರಿಕದಯಿಂದ ಅಲ್ಾಿಡುರ್ತತದೆ ಪಿೋಹದ ಮೋಲ್ಲರಿಸಿ ಅದ್ದಲ್ಲಿ ಉರುಟಿಕದೂಂಡುಬ್ಬಡುವುದ್ದೂೋ ಎಂದು ಜಾಗರೂಕನಾಗಿ ಅದರಿಂದ ಹಂದ್ದ ಸರಿದ. ತನೆ ಕಣತಡದಯನುೆ ಸರಿಪಡಸಿಕದೂಂಡಾಗ ಸಮಾಧಾನವದನೆಸಿತು. ಆಗ ತನೆ ಬಾಲ್ಾದ ಪಾರರ್ಿನದಯನುೆ ಉಸುರಿದ: 'ದ್ದೋವರದೋ, ನನೆನುೆ ಸಿವೋಕರಿಸು, ಸಿವೋಕರಿಸು!' ಮ್ನಸಿ್ನ ಬ್ಬಗಿತ ಸಡಲ್ಗದೂಂಡದ್ದೆೋ ಅಲ್ಿದ್ದ

ಅದರಿಂದ

ರದೂೋಮಾಂಚನ

ಆನಂದಗಳುಂಟಾದವು.

ಎದ್ದಯ

ಮೋಲ್ದ

ಶಿಲ್ುಬದಯಾಕಾರ

ರಚ್ಚಸಿಕದೂಂಡು,

ನಲ್ುವಂಗಿಯನುೆ ಸರಿಪಡಸಿಕದೂಂಡು ಇಕಕಟಾಟದ ಮ್ಂಚದ ಮೋಲ್ಲನ ತನೆ ಹಾಸಿಗದಯ ಮೋಲ್ದ ಉರುಳ್ಳಕದೂಂಡ. ತಕ್ಷಣವದೋ ಅವನಗದ ನದ್ದೆ ಬಂತು. ಅರದಮ್ಂಪರಿನಲ್ಲಿ ಅವನಗದ ಸದಿಜ್ ಗಾಡಯ ಚಲ್ನದಯಿಂದ್ಾಗುವ ಗಂಟದಗಳ ಕಿಣ್ಕಿಣ್ ಸದುೆ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು. ತನಗದೋನು ಕನಸದೂೋ ಎಚುರವ್ಸೋ ಅವನಗದ ರ್ತಳ್ಳಯಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ಬಾಗಿಲ್ ಮೋಲ್ದ ಬಡದ ಸದ್ಾೆಗಿ ಅವನಗದ ಎಚುರವಾಯಿತು. ಎದುೆ ಕೂತ, ಇದು ಭರಮಯಿರಬದೋಕು ಎನೆಸಿತು; ಆದರದ ಮ್ತದತ ಬಾಗಿಲ್ು ಬಡದ ಸದುೆ! ಹೌದು, ಯಾರದೂೋ ಬಾಗಿಲ್ು ಬಡಯುರ್ತತದ್ಾೆರದ, ಇಲ್ಲಿಯೋ, ಜದೂತದಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹದಣ್ಣನ ರ್ವನ!

201

"ಓ ದ್ದೋವರದೋ, ಇದು ನಜವದೋ! 'ಸಂತರ ಬದುಕು' ಗರಂರ್ದಲ್ಲಿ ಓದಿದ ಹಾಗದ ಪಿಶ್ಾಚ್ಚಗಳು ಹದಣ್ಣನ ರೂಪ ರ್ರಿಸುತತವದಯೋ? ನಜ, ಅದೂ ಹದಣ್ಣನ ರ್ವನಯೋ. ಅದೂ ಕದೂೋಮ್ಲ್ವಾದ, ಅಂರ್ಜಕದಯ, ಮ್ರ್ುರವಾದ ರ್ವನ,

ೂ!'

ಎನುೆತತ ಪಿಶ್ಾಚ್ಚಯನುೆ ಓಡಸಲ್ು ಮ್ಂತರ ಹಾಕಿ ಉಗುಳ್ಳದ. "ಇಲ್ಿ, ಎಲ್ದೂಿೋ ನನೆ ಕಲ್ುನದ, ಅಷದಟ." ಎಂದು ಸಮಾಧಾನ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಳುಿತತ ಮ್ೂಲ್ದಯಲ್ಲಿದೆ ನಲ್ುಮೋರ್ಜನ ಬಳ್ಳ ಹದೂೋಗಿ ಯಥಾಪರಕಾರ ಮ್ಂಡಯೂರಿ ಕುಳ್ಳತ, ಅಷಟರಿಂದಲ್ದೋ ಅವನಗದ ಕದೂಂಚ

ನದಮ್ಮದಿ

ಎನಸಿತು.

ಮ್ುಖದ

ಮೋಲ್ದ

ತಲ್ದಗೂದಲ್ು

ಬ್ಬೋಳುವಂತದ

ಬಾಗಿ,

ಅದ್ಾಗಲ್ದೋ

ಮ್ುಂಭಾಗ

ಬಕಕವಾಗತದೂಡಗಿದೆ ತನೆ ತಲ್ದಯನುೆ ಸದೂೋರುವಿಕದಯಿಂದ ನದಂದಿದೆ ನದಲ್ದ ಮೋಲ್ಲನ ಹಾಸುಗಂಬಳ್ಳಯ ತುದಿಗದ ಒರ್ತತದ. ಆಕಷಿಣದಯಿಂದ ಪಾರಾಗಲ್ು ಫ್ಾದರ್ ಪಿಮೊೋನ್ ಸೂಚ್ಚಸಿದೆ ಸುತರ್ತಗಿೋತದಯನುೆ ಓದಿದ. ಹಗುರವೂ ಕೃಶವೂ ಆದ ತನೆ ದ್ದೋಹವನುೆ ಸಣಣದ್ಾಗಿದೆರೂ ಸದೃಢವಾದ ಕಾಲ್ುಗಳ ಮೋಲ್ದ ನಧಾನವಾಗಿ ನಲ್ಲಿಸಿ ಸುತರ್ತಗಿೋತದಯ ಪಹಣವನುೆ ಮ್ುಂದುವರಿಸಲ್ು ಯರ್ತೆಸಿದ. ಆದರದ ಹಾಗದ ಮಾಡುವ ಬದಲ್ಾಗಿ ಅರಿವಿಲ್ಿದಂತದಯೋ ರ್ವನಯನುೆ ಆಲ್ಲಸುತತ ತನೆ ಕಿವಿಗಳನುೆ ನದೂೋಯಿಸಿದ. ಮ್ತತಷುಟ ಕದೋಳಬದೋಕದನಸಿತು. ಸೂರಿನ ಮ್ೂಲ್ದಯಿಂದ ಹನಗಳು ಕದಳಗಿರಿಸಿದೆ ಬದೂೋಗುಣ್ಯಲ್ಲಿ ಲ್ಳಕ್ ಲ್ಳಕ್ ಎಂದು ಬ್ಬೋಳುರ್ತತತುತ. ಹದೂರಗದ ಮ್ಂಜು ಕಾವಳಗಳನುೆ ನದಲ್ದ ಮೋಲ್ದ ಬ್ಬದಿೆದೆ ಹಮ್ ನುಂಗಿಹಾಕುರ್ತತತುತ. ಎಲ್ದಿಡದ ನಶಶಬೆ, ನಶುಲ್.

ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಕಿಟಕಿಯ ಬಳ್ಳ ಸರಸರ ಸದುೆ, ಮ್ತತದ್ೋದ ಕದೂೋಮ್ಲ್, ಅಂರ್ಜಕದಯ ರ್ವನ – ಅದು

ಸುಂದರ ಹದಣ್ಣನದ್ಾಗಿರಲ್ು ಮಾತರ ಸಾರ್ಾ ಎನಸುವಂರ್ದುೆ – "ದಯವಿಟುಟ ಬಾಗಿಲ್ು ತದಗಿೋರಿ, ದ್ದೋವರಾಣದ" – ಎಂದದುೆ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು. ತನೆ ಮೈಯಲ್ಲಿನ ರಕತವದಲ್ಿ ಹೃದಯಕದಕ ನುಗಿೆ ನದೂರದಗಟಿಟದಂತಾಯಿತು. ಉಸಿರಾಡುವುದ್ದೋ ದುಸತರವದನಸಿತು. "ದ್ದೋವರು ಏಳಲ್ಲ, ಅವನ ಶತುರಗಳದಲ್ಿ ಛಿದರಗೂ ದ ಳಿಲ್ಲ ... " "ಆದರದ ನಾನು ಪಿಶ್ಾಚ್ಚಯಲ್ಿವಲ್ಿ!" ಹೋಗದ ನುಡದ ತುಟಿಗಳ ಮೋಲ್ದ ಮ್ಂದಹಾಸ ಮ್ೂಡರುವುದು ಖಚ್ಚತ. "ನಾನು ಪಿಶ್ಾಚ್ಚಯಲ್ಿ, ಆಲ್ಂಕಾರಿಕವಾಗಲ್ಿ ವಾಚ್ಾ​ಾರ್ಿದಲ್ಲಿಯೋ ದ್ಾರಿ ತಪಿುದ ಒಬಬ ಪಾಪಿ ಹದಂಗಸು! ಮೈಯಲ್ಿ ಹದಪು​ುಗಟಿಟದ್ದ, ದಯವಿಟುಟ ಆಸರದ ಕದೂಡ" ಎಂದು ನಕಕಳು. ಅವನು ಕಿಟಕಿಗದ ತನೆ ಮ್ುಖವನದೂೆರ್ತತದ. ವಿಗರಹವಿದೆ ಪುಟಟ ಸದೂಡರು ಇಡೋ ಕದದ ಮೋಲ್ದ ಪರರ್ತಫಲ್ಲಸಿ

ಹದೂಳದಯಿತು. ಮ್ುಖದ್ದರಡೂ ಬದಿಗದ ಕದೈಗಳನೆರಿಸಿಕದೂಂಡು ನಡುವದ ಇಣುಕಿ ನದೂೋಡದ. ಕಾವಳ, ಮ್ಂಜು, ಮ್ರ, ಮ್ತುತ – ತನಗದದುರಾಗಿ ಅವಳದೋ! ನಜ, ತನೆಂದ ಕದಲ್ವದೋ ಅಂಗುಲ್ಗಳ ದೂರದಲ್ಲಿ ನೋಳವಾದ ತುಪು​ುಳದ ಕದೂೋಟು ಟದೂೋಪಿಗಳನುೆ ರ್ರಿಸಿದೆ ಹದಂಗಸದೂಬಬಳ ಮೊೋಹಕ ಕರುಣಾಜನಕ ಮ್ುಖ ತನದೆಡದಗದ ಬಾಗಿದಿೆತು. ಕ್ಷಣಾರ್ಿದಲ್ಲಿ ಆ ಕಣುಣಗಳ ಗುರುತು

ಸಿಕಿಕತು: ಪರಸುರ ಪರಿಚಯ ಇತುತ ಎಂದಲ್ಿ – ಯಾಕಂದರದ ಅವರಿಬಬರು ಎಂದೂ ಭದಟಿಯಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ – ಆದರದ ವಿನಮ್ಯ

ಮಾಡಕದೂಂಡ ನದೂೋಟಗಳ್ಳಂದ್ಾಗಿ – ಅದರಲ್ೂಿ ಅವನು – ತಮಿಮಬಬರಿಗದ ಪರಿಚಯವಿರುವುದು ಮಾತರವಲ್ಿ ತಾವು ಚ್ದನಾೆಗಿಯೋ ಗದೂರ್ತತದ್ದ ಎನೆಸಿತು. ಆ ನದೂೋಟದ ನಂತರ ಅವಳನುೆ ಪಿಶ್ಾಚ್ಚಯಾಗಿ ಕಲ್ಲುಸಿಕದೂಳುಿವುದು ಅಸಾರ್ಾವಾಗಿ ಅವಳದೂಬಬ ಸರಳ, ಮಲ್ುಹೃದಯದ, ಮೊೋಹಕ, ಅಂರ್ಜದ ಒಬಬ ಹದಣಾಣಗಿ ಕಂಡಳು. "ಯಾರು ನೋವು? ಇಲ್ಲಿಗದೋಕದ ಬಂದಿರಿ?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ. "ದಯವಿಟುಟ ಬಾಗಿಲ್ು ತದಗಿೋರಿ. ಚಳ್ಳಯಿಂದ್ಾಗಿ ಕುಗಿೆಬ್ಬಟಿಟದಿೆೋನ. ನಾನು ದ್ಾರಿ ತಪಿು ಬಂದವಳು" ಎಂದಳು ವಿಚ್ಚತರ ಅಧಿಕಾರವಾಣ್ಯಿಂದ. "ನಾನು ಒಬಬ ಸನಾ​ಾಸಿ, ಬದೈರಾಗಿ."

202

"ಓ ದಯವಿಟುಟ ಬಾಗಿಲ್ು ತದಗಿೋರಿ.

ಒಳಗದ ನೋವು ಪಾರರ್ಿನದ ಸಲ್ಲಿಸುರ್ತತರದೂೋವಾಗ ನಾನು ಈ ಕಿಟಕಿ ಹರ್ತತರವದೋ

ಹದಪು​ುಗಟಿಟಬ್ಬಡಬದೋಕೂಂತ ನಮ್ಗದ ಆಸದಯಾ?' "ಆದ್ದರ, ನೋವು ಹದೋಗದ .. .." "ನಾನದೋನು ನಮ್ಮನೆ ರ್ತಂದು ಹಾಕಲ್ಿ. ದ್ದೋವರಾಣದ ಒಳಗದ ಬರಕದಕ ಬ್ಬಡ. ಚಳ್ಳಯಿಂದ ಕುಗಿೆಬ್ಬಟಿಟದಿೆೋನ.' ಅವಳ್ಳಗದ ನಜವಾಗಿಯೂ ಭಯವಾಗಿತುತ. ಹೋಗದ ಹದೋಳುವಾಗ ಅವಳದು ಅಳುಮ್ುಖವಾಗಿತುತ. ಕಿಟಕಿಯ ಬಳ್ಳಯಿಂದ ಹಂದ್ದ ಸರಿದ ಅವನು ಮ್ುಳ್ಳಿನ ಕಿರಿೋಟ ರ್ರಿಸಿದೆ ರಕ್ಷಕನ ಪರರ್ತಮಯ ಕಡದ ನದೂೋಡದ. "ದ್ದೋವರದೋ, ಕಾಪಾಡು!, ಕಾಪಾಡು" ಎಂದು ಚ್ಚೋರಿದ, ತನೆ ಎದ್ದಯ ಮೋಲ್ದ ಶಿಲ್ುಬದಯಾಕಾರ ಬರದದು ನಸು ಬಾಗಿದ. ಆನಂತರ ಚ್ಚಕಕ ಮ್ುಂಜೂರಿರುವ ಬಾಗಿಲ್ ಬಳ್ಳ ಕಡದ ಹದೂೋಗಿ ಹದೂರಬಾಗಿಲ್ನುೆ ಭದರಪಡಸಿದೆ ಕದೂಕದಕಗಾಗಿ ತಡಕಾಡ ಅದನುೆ ಮೋಲ್ದರ್ತತದ. ಹದೂರಗದ ಹದಜೆದಗಳ ಸದ್ಾೆದುವು. ಕಿಟಕಿಯ ಬಳ್ಳಯಿಂದ ಅವಳು ಬಾಗಿಲ್ ಕಡದಗದ ಬರುರ್ತತದೆಳು. ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ "ಆ!" ಎಂದು ಉದೆರಿಸಿದಳು; ಸೂರಿನಂದ ತದೂಟಿಟಕಿಕದೆರಿಂದ್ಾದ ಬಾಗಿಲ್ ಮ್ುಂದಿನ ನೋರು ತುಂಬ್ಬದ ಗುಂಡಯಲ್ಲಿ ಅವಳು ಧಿಡೋರನದ ಕಾಲ್ಲಟಿಟದೆಳು. ಅವನ ಕದೈಗಳು ನಡುಗಿದವು, ಬ್ಬಗಿಯಾಗಿ ಹಾಕಿದೆ ಕದೂಕದಕಯನೆವನು ಎತತಲ್ಾರದ್ದೋ ಹದೂೋದ. "ಓ ಏನು ಮಾಡತದಿೆೋರಾ ನೋವು? ಒಳಗದ ಬರಕದಕ ಅವಕಾಶ ಕದೂಡ. ನದಂದು ತದೂಪದುಯಾಗಿಬ್ಬಟಿಟದಿೆೋನ. ಮೈ ನಡುಗಿತದ್ದ! ನಮ್ಗದ ನಮ್ಮ ಆತಮವನುೆ ರಕ್ಷಿಸಿಕದೂಳದೂಿೋ ಚ್ಚಂತದ, ನಾನಲ್ಲಿ ಒದ್ಾೆಡತದಿೆೋನ ... " ತನೆ ಕಡದ ಅವನು ಬಾಗಿಲ್ನುೆ ಎಳದದುಕದೂಂಡು ಕದೂಕದಕಯನುೆ ಮೋಲ್ದರ್ತತದ; ತಾನದೋನು ಮಾಡುರ್ತತರುವದನದಂಬ ಅರಿವಿಲ್ಿದ್ದಯೋ ಬಾಗಿಲ್ನುೆ ಜದೂೋರಾಗಿ ದಬ್ಬಬದ, ಅಲ್ದಿೋ ಇದೆ ಅವಳ್ಳಗದು ಬಡಯಿತು. "ಓ ದಯವಿಟುಟ ಕ್ಷಮಿಸಿ!" ಎಂದು ತಕ್ಷಣವದೋ ಉದೆರಿಸಿದ, ಹಂದ್ದಲ್ಿ ಹದಂಗಸರ ಜದೂತದಯಲ್ಲಿ ನಡದದುಕದೂಳುಿರ್ತತದೆ ರಿೋರ್ತಯಲ್ದಿೋ ಅವನ ನಡದಯಿತುತ. 'ಕ್ಷಮಿಸಿ' ಎಂಬ ಮಾತು ಕದೋಳ್ಳ ಅವಳು ಮ್ುಗುಳೆಕಕಳು ."ಅವನು ಅಂದುಕದೂಂಡಷದಟೋನೂ ಭಯಂಕರವಾಗಿಲ್ಿ, ಸದಾ" ಅಂದುಕದೂಂಡಳು. "ಪರವಾಯಿಲ್ಿ ಬ್ಬಡ, ನೋವದೋ ನನೆನೆ ಕ್ಷಮಿಸಿಬದೋಕು" ಎಂದಳು ಅವನು ಮ್ುಂದ್ದ ಹಾದು ಹದೂೋಗಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದಳು. "ನಾನು ಈ ಸಾಹಸಕದಕ ಕದೈಹಾಕಲ್ದೋ ಬಾರದಿತುತ, ಆದರದೋನು ಮಾಡದೂೋದು, ಅಪರೂಪದ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತ ... " ಎಂದಳು. "ಸವಲ್ು!" ಎಂದ ಅವನು ಅವಳು ಸರಾಗವಾಗಿ ಒಳಹದೂೋಗುವಂತದ ಹಂದಕದಕ ಸರಿದು ನಂತ. ಬಹು ಕಾಲ್ದಿಂದ ಅನುಭವಿಸದಿದೆ ಮ್ರ್ುರವಾದ ಮಾದಕ ಪರಿಮ್ಳ ಅವನನಾೆವರಿಸಿತು. ಕಿರಿದ್ಾದ ಮ್ುಂಜೂರಿನ ಮ್ೂಲ್ಕ ಅವಳು ಅವನದೆ ಕದೂೋಣದಗದ ಹದೂೋದಳು. ಕದೂಕದಕ ಭದರಪಡಸದ್ದ ಅವನು ಹದೂರಬಾಗಿಲ್ನುೆ ಮ್ುಚ್ಚು ಅವಳನುೆ ಹಂಬಾಲ್ಲಸಿದ. "ದ್ದೋವಪುತರ ಯೋಸು ಪಾಪಿಯಾದ ನನೆ ಮೋಲ್ದ ಕರುಣದ ತದೂೋರಲ್ಲ!” ಎಂದು ಅವನು ಒಂದ್ದೋ ಸಮ್ನದ ಪಾರಥಿ​ಿಸಿದ,

ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ

ಮಾತರವಲ್ಿ,

ಅವನ

ತುಟಿ

ಅವನಗರಿವಿಲ್ಿದ್ದಯೋ

ಈ

ಶಬೆಗಳನುೆರಿಸಿತು.

"ಏನೂ

ಅಂದುಕದೂಳಿದಿದೆರದ ... " ಎಂದ ಅವನು ಮ್ತದತ. ಅವಳು ಕದೂೋಣದಯ ಮ್ಧದಾ ನಂರ್ತದೆಳು; ಅವಳ ಮೈಯಿಂದ ನೋರು ನದಲ್ದ ಮೋಲ್ದ ತದೂಟಿಟಕುಕರ್ತತತುತ, ಅವನದಡದ ನದೂೋಡದಳು; ಅವಳ ಕಣುಣಗಳಲ್ಲಿ ನಗು ತುಂಬ್ಬತುತ. "ನಮ್ಮ ಏಕಾಂತಕದಕ ಭಂಗ ಉಂಟುಮಾಡದೆಕಾಕಗಿ ದಯವಿಟುಟ ಕ್ಷಮಿಸಿ. ಆದ್ದರ ನನೆ ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತ ನಮ್ಗದೋ ಕಾಣ್ಸಿತದ್ದಯಲ್ಿ. ಇದ್ದಲ್ಿ ಆದದುೆ ಸದಿಜ್ನಲ್ಲಿ ಊರಿಂದ ವಿಹಾರ ಹದೂರಟದೆರಿಂದಲ್ದೋ, ಅಲ್ದೆ ವ್ಸರದೂೋಬದವಕದಿಂದ ಊರಿಗದ ನಾನು ನಡಕದೂಂಡದೋ ಬರ್ತೋಿನ ಅಂತ ಪಂತ ಕಟಿಟದೆರಿಂದ. ಆದ್ದರ ನನಗದ ದ್ಾರಿ ತಪಿುಹದೂೋಯುತ, ನಮ್ಮ ಈ ಕದೂೋಣದಗದ ನಾನು 203

ಬರದ್ದೋ ಹದೂೋಗಿದಿೆದ್ದರ ... " ಎಂದು ಹಸಿ ಸುಳುಿಗಳನುೆ ಪದೂೋಣ್ಸತದೂಡಗಿದಳು. ಆದರದ ಅವನ ಮ್ುಖ ಅವಳಲ್ಲಿ ಗದೂಂದಲ್ವನುೆಂಟುಮಾಡತು, ಹೋಗಾಗಿ ಅದನುೆ ಮ್ುಂದುವರಿಸುವುದು ಅವಳ್ಳಗದ ಸಾರ್ಾವಾಗದ್ದ ಸುಮ್ಮನಾದಳು. ಅವನು ತನೆ ಮ್ುಂದ್ದ ಇರದೂೋ ಹಾಗದ ಇರಬಹುದು ಎಂದು ಅವಳು ಊಹಸಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವಳು ಕಲ್ಲುಸಿಕದೂಂಡಷದಟೋನೂ ಅವನು ಸುಂದರನಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ಅವಳ ಕಣ್ಣಗದ ಚ್ದಲ್ುವನಾಗಿಯೋ ಕಾಣ್ಸಿದ. ಕದೂಂಚ ಗುಂಗುರುಗುಂಗುರಾಗಿದೆ ಬೂದು ಬಣಣದ ಕೂದಲ್ು–ಗಡಡಗಳು, ಅಂದವಾದ ನೋಳ ಮ್ೂಗು, ತನೆ ಕಡದ ದೃಷಿಟ ಹಾಯಿಸಿದ್ಾಗ ಕದಂಡದುಂಡದಗಳಂತದ ನಗಿ ನಗಿ ಹದೂಳದಯುರ್ತತದೆ ಅವನ ಕಣುಣಗಳು ಅವಳ ಮೋಲ್ದ ತುಂಬ ಪರಭಾವ ಬ್ಬೋರಿದವು. ಅವಳು ಸುಳ್ಳಿನ ಕಂತದ ಬ್ಬಚ್ಚುರುವುದು ಅವನಗದ ಗದೂತಾತಯಿತು. "ಆಗಲ್ಲ ... ಹಾಗಾದ್ದರ ನಾನು ಒಳಗದ ಹದೂೋಗಿತೋನ. ಈ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ನೋವು ಇರಬಹುದು" ಎಂದ ಅವಳ ಕಡದ ಮ್ತದತ ದೃಷಿಟ ಬ್ಬೋರಿ ನದೂೋಟ ಕದಳಗಿಳ್ಳಸುತತ. ಅಲ್ಲಿದೆ ಸಣಣ ದಿೋಪವನುೆ ತದಗದ ದ ುಕದೂಂಡು, ಅಲ್ದೂಿಂದು ಮೊೋಂಬರ್ತತ ಹಚ್ಚುಸಿಟುಟ, ಅವಳ ಕಡದ ನಸುಬಾಗಿ ಬದೋಪಿಡದಯ ಆಚ್ದಗಿನ ಕಿರು ಕದೂೋಣದಯತತ ನಡದದ. ಹದೂೋಗಿ ಅವನು ಏನನದೂೆೋ ಎಳದದ ಸದುೆ ಅವಳ ಕಿವಿಗದ ಬ್ಬತುತ. 'ಪಾರಯಶುಃ ನನೆ ಅವರ ನಡುವದ ಬದೋಲ್ಲ ಹಾಕದೂಕೋರ್ತದ್ಾರದ ಅಂತ ಕಾಣತದ'ತ ಎಂದವಳು ಯೋಚ್ಚಸಿದ್ಾಗ ಅವಳ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ದ ಮ್ುಗುಳೆಗದ ಮ್ೂಡತು. ತಾನು ತದೂಟಿಟದೆ ಡಾರ್ಗಸಿಕನ್ ಕದೂೋಟನುೆ ತದಗದದು, ಟದೂೋಪಿಯನೂೆ ತದಗದಯಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದಳು. ಆದರದು ಅವಳ ಕೂದಲ್ು ಮ್ತುತ ಅದರ ಕದಳಗದ ಹಾಕಿಕದೂಂಡದೆ ನದಯೆಯ ಕರವಸರಕದಕ ಸಿಕಿಕಹಾಕಿಕದೂಂಡತುತ. ಕಿಟಕಿಯ ಬಳ್ಳ ನಂರ್ತದ್ಾೆಗ ಅವಳು ಕದೂಂಚವೂ ನದನದದಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ಒಳಗದ ಬರಲ್ು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಕದೂಡಲ್ದಂದು ಹಾಗದ ಹದೋಳ್ಳದೆಳು, ಅಷದಟ. ಆದರದ ಬಾಗಿಲ್ ಹರ್ತತರವಿದೆ ನೋರಿನ ಗುಂಡಗದ ಕಾಲ್ಲಟಿಟದುೆದಂತೂ ನಜ; ಹೋಗಾಗಿ ಅವಳ ಎಡಪಾದ

ಹಮ್ಮಡಯವರದಗೂ ನದನದದಿತುತ, ಅವಳ ಓವರೂಶ ಒಳಗದ ನೋರು ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡತುತ. ಅವನ ಹಾಸಿಗದಯ – ಅಂದರದ ಒಂದು ಬದಂಚ್ಚನ ಮೋಲ್ದ ಹಾಸಿದೆ ಜಮ್ಖಾನದ - ಮೋಲ್ದ ಕುಳ್ಳತುಕದೂಂಡ ಅವಳು ತನೆ ಶೂಗಳನುೆ ತದಗದಯಲ್ಾರಂಭಿಸಿದಳು. ಆ ಪುಟಟ ಕದೂೋಣದ ಆಕಷಿಕವಾಗಿತುತ. ಸುಮಾರು ಒಂಬತತಡ ಉದೆ ಏಳಡ ಅಗಲ್ದ ಕಿರಿದ್ಾದ

ಆ ಕದೂೋಣದ ಗಾರ್ಜನಂತದ

ಪರಿಶುಭರವಾಗಿತುತ. ತಾನು ಕೂರ್ತದೆ ಆ ಬದಂಚು ಮ್ತತದರ ಮೋಲ್ುಭಾಗದಲ್ಲಿನ ಪುಸತಕಗಳ ಕಪಾಟು ಮ್ತುತ ಮ್ೂಲ್ದಯಲ್ಲಿದೆ ನಲ್ುಮೋಜುಗಳ ಹದೂರತಾಗಿ ಅಲ್ಲಿ ಬದೋರದೋನೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಕುರಿಚಮ್ಿದ ಕದೂೋಟು ಮ್ತುತ ಪಾದಿರಯ ಟದೂೋಪಿಗಳನುೆ ಬಾಗಿಲ್ ಮೊಳದಗದ ಸಿಕಿಕಸಲ್ಾಗಿತುತ. ನಲ್ುಮೋರ್ಜನ ಮೋಲ್ದ ದಿೋಪ ಉರಿಯುರ್ತತತುತ, ಅದರ ಪಕಕದಲ್ಲಿ ಮ್ುಳ್ಳಿನ ಕಿರಿೋಟ ರ್ರಿಸಿದೆ ಯೋಸುಕಿರಸತನ ಸಣಣ ವಿಗರಹವಿತುತ. ಕದೂೋಣದಯ ತುಂಬ ವಿಚ್ಚತರವಾದ ಬದವರು ಮ್ತುತ ಮ್ಣಣ ವಾಸನದಗಳು ತುಂಬ್ಬದೆವು. ಅವದಲ್ಿ ಅವಳ್ಳಗದ

ಇಷಟವಾದುವು,

ವಾಸನದ

ಕೂಡ.

ಒದ್ದೆಯಾಗಿದೆ

ಅವಳ

ಪಾದಗಳು,

ಅದರಲ್ೂಿ

ಎಡಪಾದ,

ಕಸಿವಿಸಿಯುಂಟುಮಾಡತುತ. ಹೋಗಾಗಿ ತನೆ ಬೂಟು ಸಾಟಕಿಂರ್ಗಗಳನುೆ ಬದೋಗ ಬದೋಗ ತದಗದಯತದೂಡಗಿದಳು; ಆದರದ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ಲನ ಮ್ಂದಸಿಮತ ಅರಳ್ಳಕದೂಂಡದೋ ಇತುತ, ತನೆ ಗುರಿ ಸಾಧಿಸಿದೆ ತೃಪಿತಯಿಂದ್ಾಗಿ ಅಲ್ಿ, ಈ ಆಕಷಿಕ, ಅಪರಿಚ್ಚತ, ಪರಭಾವಶ್ಾಲ್ಲೋ, ಚ್ದಲ್ುವನನುೆ ಲ್ಜದೆಗದೂಳುಿವ ಹಾಗದ ಮಾಡದೆಕಾಕಗಿ. 'ಅವನದೋನೂ ಪರರ್ತಕಿರಯಿಸಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ಅಷಟರಿಂದಲ್ದೋ ಏನು?' ಎಂದುಕದೂಂಡಳು. "ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ! ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ! ಜನ ಹದೋಗದ ಕರಿೋತಾರದ ನಮ್ಮನೆ?" "ನಮ್ಗದೋನು ಬದೋಕಾಗಿದ್ದ?" ಎಂದಿತು ಉತತರ ನೋಡದ ಕಂಪಿಸುವ ದನ.

204

""ನಮ್ಮ ಏಕಾಂತ ಕದಡಸಿದೆಕಾಕಗಿ ಕ್ಷಮಯಿರಲ್ಲ, ಆದರದ ಹಾಗದ ಮಾಡದ್ದ ವಿಧಿಯಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಇಲ್ಲೆದ್ದರ ಹಾಸಿಗದ ಹಡೋಬದೋಕಾಗಿತುತ. ಈಗಲ್ೂ ಕಾಯಿಲ್ದ ಮ್ಲ್ಗಲ್ಿ ಅಂತ ಖಂಡತವಾಗಿ ಹದೋಳಕಾಕಗಲ್ಿ. ಯಾಕಂದ್ದರ ನಾನು ನದಂದು ತದೂಪದುಯಾಗಿದಿೋನ, ಪಾದಗಳಂತೂ ಮ್ಂಜುಗಡದಡ ಹಾಗಾಗಿವದ." "ಕ್ಷಮಿಸಿ, ನಾನು ಯಾವ ರಿೋರ್ತೋಲ್ೂ ನಮ್ಗದ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲ್ಾರದ." "ಅನವಾಯಿವಾಗದ್ದೋ ಇದಿೆದ್ದರ ಖಂಡತ ನಮ್ಗದ ತದೂಂದ್ದರ ಕದೂಡತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಬದಳಕು ಹರಿಯೋವರದಗದ ಮಾತರ ನಾನಲ್ಲಿರ್ತೋಿನ." ಅವನಂದ ಪರತುಾತತರ ಬರಲ್ಲಲ್ಿ, ಅವನದೋನದೂೋ ಗದೂಣಗುಟಿಟಕೂ ದ ಳುಿರ್ತತರುವಂತದ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು, ಪಾರರ್ಿನದಯಿರಹುದು. "ನೋವಿಲ್ಲಿಗದ ಬರಲ್ಿವಾ? ಯಾಕಂದ್ದರ ಬಟದಟ ಬ್ಬಚುಬದೋಕಾಗಿದ್ದ" ಎಂದಳು ತನೆಲ್ದಿೋ ಮ್ುಸಿಮ್ುಸಿ ನಗುತತ. "ಮ್ತದತ ಅವನಂದ ಉತತರವಿಲ್ಿ, ಅದರ ಬದಲ್ು ಪಾರರ್ಿನದಯನುೆ ಗದೂಣಗುಟಿಟಕೂ ದ ಳುಿವ ರ್ವನ. ನೋರಿನಂದ ತುಂಬ್ಬದೆ ಬೂಟುಗಳನುೆ ಪರಯಾಸದಿಂದ ತದಗದಯುತತ ಯೋಚ್ಚಸಿದಳು: 'ನಜ, ಅವನು ಗಂಡಸು!' ಬೂಟುಗಳನುೆ ಬಲ್ವಾಗಿ ಎಳದದಳು, ಆದರದ ತದಗದಯಲ್ಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಇದರಿಂದ ಅವಳ್ಳಗದ ವಿಚ್ಚತರವದನೆಸಿ ಅವನಗದ ಕದೋಳ್ಳಸದಂತದ ನಗತದೂಡಗಿದಳು. ಆದರದ ಅವನು ತನೆ ನಗು ಕದೋಳ್ಳ ಅವನು ವಿಚಲ್ಲತನಾಗಬಹುದು ಎನೆಸಿ ಜದೂೋರಾಗಿ ನಕಕಳು. ಉಲ್ಾಿಸದಿಂದ ಕೂಡದ ಅವಳ ಮ್ೃದುಲ್ವಾದ ಸಹಜ ನಗು ಅವನ ಮೋಲ್ದ ಬಲ್ವಾದ ಪರಿಣಾಮ್ವನದೆೋ ಉಂಟುಮಾಡತು, ಅದೂ ಅವಳು ಬಯಸಿದೆ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿಯೋ. 'ಇಂರ್ ಗಂಡಸನುೆ ನಾನು ಒಲ್ಲಯಬಹುದು, ಅಂತ ಹದೂಳಪು ಕಣುಣಗಳು, ಸರಳ ಮ್ುಗಧ ಮ್ುಖ, ತಾನು ಹದೋಳ್ಳಕದೂಳುಿವ ಪಾರರ್ಿನದಯ ಹದೂರತಾಗಿಯೂ ರ್ತೋವರ ಭಾವನದಗೂ ದ ಳಗಾಗುವ ವಾಕಿತ!' ಎಂದುಕದೂಂಡಳು. 'ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನೋನು ಹದಣಣನುೆ ವಂಚ್ಚಸಲ್ಾರದ. ಕಿಟಕಿಯ ಕಡದ ಮ್ುಖ ಒರ್ತತ ತನೆನುೆ ಅವನು ಕಂಡ ಕ್ಷಣವದೋ ಅವನಗದ ಗದೂತಾತಯಿತು, ಅರ್ಿವಾಯಿತು. ಅದರಿಂದ್ಾಗಿ ಅವನ ಕಣುಣ ಮಿಂಚ್ಚ ಸಿ​ಿರವಾಗಿ ನದಲ್ಸಿತು. ಅವನಗದ ನನೆ ಮೋಲ್ದ ಒಲ್ವುಂಟಯಿತು, ನನೆ ಬಗದೆ ಬಯಕದ ಉಕಿಕತು. ಹೌದು, ಬಯಕದ!' ಎಂದುಕದೂಂಡು ಕದೂನದಗೂ ತನೆ ಓವರೂಶಗಳನುೆ ಕಳಚ್ಚ ಸಾಟಕಿಂರ್ಗಗಳನುೆ ತದಗದಯತದೂಡಗಿದಳು. ಇಲ್ಾಸಿಟಕ್ನಂದ್ಾಗಿ ಬ್ಬಗಿಯಾಗಿ ಮ್ಂಡಯವರದಗೂ ಇದೆ ಅವುಗಳನುೆ ತದಗದಯಲ್ು ತನೆ ಸಕಟಿನುೆ ಮೋಲ್ದತುತವುದು ಅನವಾಯಿವಾಗಿತುತ. ಏನದೂೋ ಇರಿಸುಮ್ುರಿಸು ಅನೆಸಿ, "ಬರಬದೋಡ!" ಎಂದು ಕೂಗಿದಳು. ಆದರದ ಗದೂೋಡದಯ ಆ ಕಡದಯಿಂದ ಇದಕೂಕ ಉತತರ ಬರಲ್ಲಲ್ಿ. ಗದೂಣಗುಟುಟವಿಕದ

ಒಂದ್ದೋ ಸಮ್ನದ

ಮ್ುಂದುವರಿಯಿತು, ಜದೂತದಗದ ಓಡಾಡದ ಸದುೆ. 'ಬಹುಶುಃ ನದಲ್ದ ಮೋಲ್ದ ಸಾಷಾಟಂಗ ಎರಗಿರಬದೋಕು ಅವನು, ಅನುಮಾನವದೋ ಇಲ್ಿ' ಅಂದುಕದೂಂಡಳು. 'ಆದ್ದರ ಅವನು ಪಾರಾಗಲ್ಾರ, ನಾನು ಅವನ ಬಗದೆ ಯೋಚನದ ಮಾಡತರದೂೋ ಹಾಗದಯೋ ಅವನೂ ನನೆ ಬಗದೆ ಯೋಚ್ಚಸುರ್ತತತಾಿನದ. ಈ ನನೆ ಪಾದಗಳ ಬಗದೆ ನನಗದ ಹದೋಗನೆಸಿತದ್ದಯೋ ಹಾಗದ ಅವನಗೂ ಅನೆಸಿತರದೂೋದು ಖಚ್ಚತ' ಎಂದುಕದೂಳುಿತತ ತನೆ ಒದ್ದೆ ಮ್ುದ್ದೆ ಸಾಟಕಿಂರ್ಗಗಳನುೆ ತದಗದದು ಹಾಕಿ ಕಾಲ್ುಗಳನುೆ ಒತುತರ್ತತದೆ ಬದಂಚ್ಚನ ಮೋಲ್ಲರಿಸಿಕದೂಂಡಳು. ಮೊಣಕಾಲ್ುಗಳ ಸುತತ ತನೆ ತದೂೋಳುಗಳನೆರಿಸಿಕದೂಂಡು ಮ್ುಂದುಗಡದಯೋ

ಯೋಚನಾಮ್ಗೆಳಾಗಿ

ಮ್ರಳುಗಾಡು, ನೋರವ ಮೌನ ಬದೋರದ. ಯಾರಿಗೂ ಗದೂತಾತಗದೂೋದಿಲ್ಿ .. ..'

205

ಕದೂಂಚ ಹದೂತುತ ಕುಳ್ಳರ್ತದೆಳು. 'ಇದ್ದೂಂದು

ಮೋಲ್ದದುೆ ಅಗಿೆಷಿಟಕಯ ದ ಬಳ್ಳ ತನೆ ಸಾಟಕಿಂರ್ಗಗಳನುೆ ತದಗದದುಕದೂಂಡು ಹದೂೋಗಿ ಅದರ ಮೋಲ್ದ ಒಣಗಿ ಹಾಕಿದಳು. ಆಮೋಲ್ದ ಈ ಕಡದ ರ್ತರುಗಿ ತನೆ ಬರಿಗಾಲ್ುಗಳ್ಳಂದ ಮಟಿಟಂಗಾಲ್ಲಡುತತ ಬದಂಚ್ಚನ ಕಡದ ಸಾಗಿ ತನೆ ಪಾದಗಳನುೆ ಅದರ ಮೋಲ್ಲರಿಸಿಕದೂಂಡು ಮ್ತದತ ಕೂತಳು. ಗದೂೋಡದಯ ಆ ಕಡದ ದಟಟ ನೋರವತದ. ತನೆ ಕದೂರಳ ಸುತತ ನದೋತಾಡುರ್ತತದೆ ಸಣಣ ಗಡಯಾರದ ಕಡದ ನದೂೋಡಕದೂಂಡಳು. ಎರಡು ಗಂಟದಯಾಗಿತುತ. 'ನಮ್ಮ ತಂಡ ಮ್ೂರು ಗಂಟದಗದ ಇಲ್ಲಿಗದ ತಲ್ುಪಬಹುದು!' ತನದೆದುರುಗಿದುೆ ಕದೋವಲ್ ಒಂದು ಗಂಟದ ಸಮ್ಯ, ಅಷದಟ. 'ಹೋಗದೋ ನಾನದೂಬಬಳದ ಸುಮೆ ಕೂರ್ತಬದೋಿಕಾ? ಸಾರ್ಾವಿಲ್ಿ. ಕೂರಲ್ಾರದ. ಈಗಲ್ದೋ ಅವನನೆ ಕರಿೋರ್ತೋನ' "ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ! ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ! ಸಗಿೋಿ ಡಮಿಟಿರಚ್! ಪಿರನ್​್ ಕಸಾಟ್ಸಿಕ!" ಗದೂೋಡದಯಾಚ್ದ ಯಥಾಪರಕಾರ ನೋರವತದ. "ಇಲ್ಲಿ ಕದೋಳ್ಳ, ಇದು ತುಂಬ ಕೂರರವಾದ ರಿೋರ್ತ. ಆವಶಾಕವಲ್ಿದಿದೆರದ ನಾನು ನಮ್ಮನೆ ಕರಿೋತಾನದೋ ಇಲ್ಲಿಲ್ಿ. ಹುಷಾರಿಲ್ಿದ್ದ ನಾನು ನರಳ್ಳತದಿೆೋನ. ನಂಗದೋನಾಗಿದ್ದೂಾೋ ಗದೂತಾತಗದ್ದ ಒದ್ಾೆಡಾತ ಇದಿೆೋನ!" ಎಂದು ನರಳ್ಳಕದಯ ರ್ವನಯಲ್ಲಿ ಮ್ುಲ್ುಕಾಡದಳು. ಬದಂಚ್ಚನ ಮೋಲ್ದ ಬ್ಬದುೆಕೂ ದ ಂಡು "ಆ ಆ!" ಎಂದು ನರಳ್ಳದಳು. ವಿಚ್ಚತರ ಅಂದರದ, ತನೆ ಶಕಿತ ಸದೂೋರಿಹದೂೋಗಿತದ್ದಯೋನದೂೋ ಎಂಬ, ಕದೈಯಲ್ಾಿಗದ ಅನುಭವ ಅವಳ್ಳಗಾಗುರ್ತತತುತ. ಜವರದಿಂದ ಅವಳ ಮೈ ತಲ್ಿಣ್ಸುರ್ತತತುತ. "ಇಲ್ಲಿ ಕದೋಳ್ಳ, ಸಹಾಯ ಮಾಡ! ಸುಮ್ಮಸುಮ್ಮನದ ನಾನು ನಮ್ಮನೆ ಕರಿೋರ್ತಲ್ಲಿಲ್ಿ. ನನಗದೋನಾಗಿದ್ದಯೋ ಗದೂತಾತಗಿತಲ್ಿ. ನನೆ ಮೈಲ್ಲ ಹುಷಾರಿಲ್ಿ!" ತನೆ ಉಡುಪನೆವಳು ಸಡಲ್ಲಸಿದಳು, ಮೊಲ್ದಗಳು ಕಾಣುವಂತದ. ಮೊಳಕದೈವರದಗೂ ಬತತಲ್ಾಗಿದೆ ತದೂೋಳುಗಳನುೆ ಮೋಲ್ದರ್ತತ, "ಆ ಆ" ಎಂದು ನರಳ್ಳದಳು. ಇಷದಟಲ್ಿ ನಡದಯುರ್ತತದೆರೂ ಅವನು ಮಾತರ ಗದೂೋಡದಯ ಆ ಕಡದ ನಂತು ಪಾರರ್ಿನದ ಸಲ್ಲಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ನರತನಾಗಿದೆ. ಸಂಜದಯ ಪಾರರ್ಿನದಗಳನದೆಲ್ಿ ಮ್ುಗಿಸಿಯಾದ ಮೋಲ್ದ, ನಶುಲ್ನಾಗಿ ನಂತ, ಅವನ ಕಣುಣಗಳು ಮ್ೂಗಿನ ತುದಿಯತತಲ್ದೋ ಕದೋಂದಿರೋಕರಿಸಿದೆವು. ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ದಿೋ ತನೆ ಆತಮದ ಜದೂತದ ಪುನರುಚುರಿಸಿದ: "ದ್ದೋವ ಯೋಸುವದೋ, ದ್ದೋವಪುತರನೋದ , ನನೆ ಮೋಲ್ದ ಕೃಪದ ತದೂೋರು!" ಆದರದ ಅವನು ಎಲ್ಿವನೂೆ ಕದೋಳ್ಳಸಿಕದೂಂಡದೆ. ತನೆ ಉಡುಪುಗಳನೆವಳು ತದಗದಯುರ್ತತದ್ಾೆಗ ಆದ ಸರಪರ ಸದೆನಾೆಲ್ಲಸಿದೆ, ಬರಿಗಾಲ್ಲ್ಲಿ ಅವಳು ನಡದಯುವಾಗಿನ ಶಬೆ ಕದೋಳ್ಳಸಿತುತ, ಕದೈಗಳ್ಳಂದ ಅವಳು ತನೆ ಪಾದಗಳನುೆ ರ್ತಕಿಕಕೂ ದ ಂಡಾಗಿನ ಶಬೆ – ಎಲ್ಿ ಕದೋಳ್ಳಸಿತುತ. ಅವನಗದ ತನೆ ದ್ೌಬಿಲ್ಾದ ಅನುಭವವಾಯಿತು, ಯಾವ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಬದೋಕಾದರೂ

ತಾನು ಪತನಗದೂಳಿಬಹುದ್ಾದ ಭಾವನದಯುಂಟಾಯಿತು. ಆ ಕಾರಣಕಾಕಗಿಯೋ ಅವನು ಒಂದ್ದೋ ಸಮ್ನದ ಪಾರರ್ಿನದಯಲ್ಲಿ ತದೂಡಗಿದುೆದು. ಕಲ್ುಕ ಕತದಯಲ್ಲಿನ ಆ ಕಡದ ಈ ಕಡದ ನದೂೋಡದ್ದ ಒಂದ್ದೋ ಸಮ್ನದ ಮ್ುಂದ್ದ ಸಾಗಬದೋಕಾದ ಸಿ​ಿರ್ತಯ ನಾಯಕನ ಸಿ​ಿರ್ತ ತನೆದು ಎಂದುಕದೂಂಡ. ಹೋಗಾಗಿ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸಗದ ತನೆ ಸುತತಲ್ೂ ಸುತುತರ್ತತರುವ ಅಪಾಯ ಮ್ತುತ ವಿನಾಶಗಳ ಸದುೆ ಕದೋಳ್ಳಸಿದಂತಾಯಿತು,

ಆ ಕಡದ ಒಂದು

ಕ್ಷಣವಾದರೂ

ನದೂೋಡದ್ದ

ಇರುವುದರಿಂದ

ಮಾತರವದೋ

ತನೆನುೆ

ತಾನು

ಪಾರುಮಾಡಕದೂಳಿಬಹುದ್ದಂದು ಅವನಗನೆಸಿತು. ಆದರದ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಆ ಕಡದ ನದೂೋಡುವ ಬಯಕದ ರ್ತೋವರವಾಯಿತು. ಆ ಕ್ಷಣಕದಕ ಆ ಕಡದ ಅವಳು ಹದೋಳುರ್ತತದೆಳು: "ಇದು ಅಮಾನವಿೋಯತದ, ನಾನು ಸತದತೋ ಹದೂೋಗಿಬ್ಬಡಬಹುದು ... " 'ಇಲ್ಿ, ನಾನವಳ್ಳರದೂೋ ಜಾಗಕದಕ ಹದೂೋಗದಬೋಕು, ಆದರದ ಹಾದರಗಿರ್ತತಯ ಮೋಲ್ದ ತನೆ ಕದೈಯಂದನೆಟುಟ ಮ್ತದೂತಂದನುೆ ಒಲ್ದಯ ಮೋಲ್ಲಟಟ ಸಂತನ ಹಾಗದ. ಆದರದ ಇಲ್ಲಿ ಒಲ್ದ ಇಲ್ಿವಲ್ಿ.' ಸುತತ ಕಣಾಣಡಸಿದ, ದಿೋಪ ಉರಿಯುರ್ತತತುತ! ತನೆ 206

ಬದರಳದೂಂದನುೆ ದಿೋಪದ ಕುಡಯ ಮೋಲ್ಲಟುಟಕೂ ದ ಂಡು ಉರಿಯುಂಟಾಗುವ ನರಿೋಕ್ಷದಯಿಂದ ಮ್ುಖ ಕಿವುಚ್ಚಕದೂಂಡ. ಆದರದ ಬಹಳ ಹದೂತಾತದರೂ ತನಗದೋನೂ ಆಗುತತಲ್ದೋ ಇಲ್ಿವದನಸಿತು. ಅದು ಸಾಕಷುಟ ಉರಿಯಾಗುರ್ತತದ್ದ ಎನೆಸುವ ಮ್ುಂಚ್ದಯೋ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ತನೆ ಕದೈಯನುೆ ಎಳದದುಕದೂಂಡು ಗಾಳ್ಳಯಲ್ಲಿ ಬ್ಬೋಸಾಡದ. 'ಉಹೂ​ೂ, ಇನುೆ ತಡದದುಕದೂಳಿಲ್ಾರದ!' ಅನೆಸಿತು. "ದ್ದೋವರ ಮೋಲ್ಾಣದ, ದಯವಿಟುಟ ಬನೆ! ನಾನಲ್ಲಿ ಸಾಯಾತ ಇದಿೆೋನ, ಆ!" 'ಇನುೆ ನಾನು ಹಾಳಾದಂತದಯೋ ಅಲ್ಿವದೋ? ಉಹೂ​ೂ, ಹಾಗದೋನಲ್ಿ' ಅಂದುಕದೂಂಡ. "ಇಗದೂೋ ಬಂದ್ದ" ಎನುೆತತ ಬಾಗಿಲ್ನುೆ ತದರದದು ಅವಳ ಕಡದ ಕಣುಣ ಹಾಯಿಸದ್ದಯೋ ತಾನು ಸೌದ್ದ ಕತತರಿಸುರ್ತತದೆ ಹದೂರಾಂಗಣದ ಕಡದ ಸಾಗಿದ. ಅಲ್ಲಿ ದಿಮಿಮ ಮ್ತುತ ಕದೂಡಲ್ಲಗಳ್ಳಗಾಗಿ ತಡಕಾಡದ. "ಈಗಲ್ದೋ!" ಎನುೆತತ ತನೆ ಬಲ್ಗದೈಲ್ಲ ಕದೂಡಲ್ಲಯನುೆ ತದಗದದುಕದೂಂಡು ತನೆ ಎಡಗದೈಯ ತದೂೋರುಬದರಳನುೆ ದಿಮಿಮಯ ಮೋಲ್ಲರಿಸಿಕದೂಂಡು ಕದೂಡಲ್ಲಯನುೆ ಮೋಲ್ದರ್ತತ ಬದರಳ್ಳನ ಎರಡನದೋ ಗಿಣ್ಣನ ಕದಳಗದ ಬ್ಬೋಸಿದ. ತನೆ ಗಾತರದ ಸೌದ್ದಯ ಚೂರಿಗಿಂತ ಹಗುರವಾಗಿ ಬದರಳು ತುಂಡಾಗಿ ಮೋಲ್ದ ಚ್ಚಮಿಮ ಆ ಕಡದ ದಿಮಿಮಯ ಪಕಕದಲ್ಲಿ ನದಲ್ದ ಮೋಲ್ದ ಬ್ಬತುತ. ನದೂೋವಿನ ಅನುಭವವಾಗುವ ಮ್ುಂಚ್ದಯೋ ಅದು ಬ್ಬದೆ ಸದುೆ ಅವನಗದ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು. ಅಚುರಿಯಾಗುವ ಮ್ುಂಚ್ದಯೋ ಅವನಗದ ಉರಿಯ ನದೂೋವು, ರಕತ ಚ್ಚಮ್ುಮವ ಬ್ಬಸುಪುಗಳ ಅನುಭವವುಂಟಾದವು. ಅವಸರವಸರವಾಗಿ ಬದರಳ ಕೂಳದಯ ಮೋಲ್ದ ಟದೂೋಪಿಯಿಂದ ಸುರ್ತತ ಪಿರದರಯ ಮೋಲ್ದ ಒರ್ತತಕೂ ದ ಂಡು ಕದೂೋಣದಯಳಕದಕ ವಾಪಸು ಹದೂೋಗಿ ಆ ಹದಣ್ಣನ ಮ್ುಂದ್ದ ನಂತು ದೃಷಿಟಯನುೆ ಕದಳಕದಕ ಹಾಕಿ ಮಲ್ುದನಯಲ್ಲಿ ಕದೋಳ್ಳದ: "ನಮ್ಗದೋನು ಬದೋಕು?" ಅವನ ಬ್ಬಳ್ಳಚ್ಚಕದೂಂಡ ಮ್ುಖ ಮ್ತುತ ನಡುಗುವ ತುಟಿಗಳ ಕಡದ ಅವಳು ದೃಷಿಟ ಬ್ಬೋರಿದಳು, ತಕ್ಷಣವದೋ ಅವಳ್ಳಗದ ನಾಚ್ಚಕದಯಾಯಿತು. ಧಿಡೋರನದ ಮೋಲ್ದದುೆ ತನೆ ಕದೂೋಟನುೆ ತದಗದದುಕದೂಂಡು ತನೆ ಭುಜಗಳ ಸುತತ ಹಾಕಿಕದೂಂಡು ತನೆ ಮೈಯಾನುೆ ಮ್ರದಮಾಚ್ಚಕದೂಂಡಳು. "ನನಗದ ಸಂಕಟವಾಗಿತತುತ ... ನನಗದ ಶಿೋತವಾಗಿದ್ದ ... ನಾನು ... ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ... ನಾನು ... " ಆನಂದದ ತಂಪು ಕಿರಣಗಳ್ಳಂದ ಹದೂಳದಯುರ್ತತದೆ ತನೆ ಕಣುಣಗಳನೆವನು ಈಗ ಅವಳ ಮೋಲ್ಲರಿಸಿ ಹದೋಳ್ಳದ: "ತಂಗಿ, ನನೆ ಅಮ್ರ ಆತಮವನುೆ ಯಾಕದ ನಾಶಮಾಡಕದೂಳಿಲ್ು ಇಷಟಪಟದಟ? ಪರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಆಮಿಷಗಳ್ಳರಲ್ದೋ ಬದೋಕು, ಆದರದ ಯಾರಿಂದ ಅಂತಹ ಆಮಿಷವುಂಟಾಗುತದೂತೋ ಅವನು ಹಾಳಾಗಲ್ಲ! ನಮ್ಮನುೆ ಕ್ಷಮಿಸು ಎಂದು ದ್ದೋವರಲ್ಲಿ ಪಾರಥಿ​ಿಸು!" ಅವನ ಮಾತನೆವಳು ಕದೋಳ್ಳದಳು, ಅವನತತ ನದೂೋಡದಳು. ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಏನದೂೋ ತದೂಟಿಟಕುಕವ ಸದುೆ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು. ಕದಳಗದ ನದೂೋಡದರದ, ಅವನ ಕದೈಗದ ಸುರ್ತತದೆ ಟದೂೋಪಿಯಿಂದ ರಕತ ಸುರಿದು ಹದೂೋಗುರ್ತತತುತ! "ನಮ್ಮ ಕದೈಗದ ಏನು ಮಾಡಕದೂಂಡರ?" ತಾನು ಕದೋಳ್ಳದ ಸದೆನೆವಳು ನದನಪಿಸಿಕದೂಂಡಳು, ಸಣಣ ದಿೋಪವನುೆ ಹಡದು ಹದೂರಗಡದಗದ ಧಾವಿಸಿದಳು. ಅಲ್ಲಿ ನದಲ್ದ ಮೋಲ್ದ ಬದರಳ್ಳನ ತುಂಡು ಬ್ಬದಿೆರುವುದು ಕಾಣ್ಸಿತು. ಅವನದಕಿಕಂತ ಹದಚ್ಾುದ ಬಣಣಗದಟಟ ಮ್ುಖ ಹದೂತತ ಅವಳು ಅಲ್ಲಿಂದ ಕದೂೋನದಗದ ವಾಪಸಾಗಿ ಅವನಗದ ಏನದೂೋ ಹದೋಳಬದೋಕದಂದು ತವಕಪಟಟಳು, ಆದರದ ಅವನು ಮಾರ್ತಲ್ಿದ್ದ ಹಂಬದಿಯ ಕದೂೋಣದಗದ ಹದೂೋಗಿ ಬಾಗಿಲ್ು ಹಾಕಿಕದೂಂಡ. "ದಯವಿಟುಟ ಕ್ಷಮಿಸಿ! ನನೆ ಪಾಪಕದಕ ಹದೋಗದ ಪಾರಯಶಿುತತ ಮಾಡಕದೂಳಿಲ್ಲ ನಾನು?" ಎಂದಳು. "ದಯವಿಟುಟ ಹದೂರಟು ಹದೂೋಗಿ" ಅವನ ಉತತರ. "ನಮ್ಮ ಕದೈಗದ ಬಟದಟಯಾದರೂ ಕಟಿತೋನ." "ಇಲ್ಲಿಂದ ಹದೂರಟು ಹದೂೋಗಿ" ಮ್ತತದ್ದೋ ಮಾತು.

207

ಅವಳು ತರಾತುರಿಯಿಂದ ಬಟದಟಗಳನುೆ ಹಾಕಿಕದೂಂಡಳು, ಸಿದಧವಾಗಿ ತನೆ ತುಪು​ುಳದ ಕದೂೋಟು ರ್ರಿಸಿ ಕುಳ್ಳತುಕದೂಂಡಳು. ಹದೂರಗದ ಸದಕಜ್ನ ಗಂಟದಗಳ ದನ ಕದೋಳ್ಳಸಿತು. "ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ, ನನೆ ಕ್ಷಮಿಸಿ!" "ಹದೂರಟು ಹದೂೋಗಿ, ದ್ದೋವರು ನಮ್ಮನೆ ಕ್ಷಮಿಸಾತನದ." "ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ! ನನೆ ಬದುಕನುೆ ಬದಲ್ಲಸಿಕದೂಳ್ಳತೋನ. ನನೆ ಕದೈಬ್ಬಡಬದೋಡ!" "ಹದೂರಟು ಹದೂೋಗಿ." "ನನೆ ಕ್ಷಮಿಸಿ, ನನಗದ ಆಶಿವಾಿದ ಮಾಡ" "ತಂದ್ದ ದ್ದೋವಪುತರ ಹಾಗೂ ಪವಿತಾರತಮಗಳ ಮೋಲ್ಾಣದ, ಹದೂರಡ" ಎಂಬ ಗದೂೋಡದಯಾಚ್ದಗಿನ ಕದೂೋಣದಯಿಂದ ಅವನ ಮಾತು ಕದೋಳ್ಳಬಂತು. ಅವಳು ಬ್ಬಕಕತದೂಡಗಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹದೂರನಡದದಳು. ಅವಳನುೆ ವಕಿೋಲ್ ಎದುರುಗದೂಂಡ. "ನಾನು ಪಂತದಲ್ಲಿ ಸದೂೋತ ಹಾಗದ ಕಾಣತದತ. ಏನು ಮಾಡಕಾಕಗತದತ. ನೋವದಲ್ಲಿ ಕದೂೋತದೂಕೋರ್ತೋರಿ?" "ನನಗದ ಎಲ್ಾಿದರೂ ಒಂದ್ದೋ." ಅವಳು ಸದಿಜ್ ಹರ್ತತ ಒಂದ್ದಡದ ಕುಳ್ಳತುಕದೂಂಡಳು, ಆದರದ ಕದೂನದಯತನಕ ಒಂದು ಮಾತನೂೆ ಆಡಲ್ಲಲ್ಿ. ಒಂದು ವಷಿ ಸರಿಯಿತು. ಸನಾ​ಾಸಿನ ದಿೋಕ್ಷದ ಪಡದದು ಅವಳು ಒಂದು ಕಾನದವಂಟ್ ಸದೋರಿ, ಆಗಾಗದೆ ಕಾಗದಗಳನುೆ ಬರದದು ಮಾಗಿದಶಿನ ಮಾಡುರ್ತತದೆ ಮ್ುನ ಆಸದಿನಯವರ ನದೋತೃತವದಲ್ಲಿ ಬಹು ನಷುಠರದ ರ್ಜೋವನ ನಡದಸತದೂಡಗಿದಳು.

4 ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಮ್ತೂತ ಏಳು ವಷಿಗಳ ಕಾಲ್ ಏಕಾಂತರ್ಜೋವನವನುೆ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದ.

ಮೊದಮೊದಲ್ು ತನಗಾಗಿ ಜನರು ತರುರ್ತತದೆ ಕಾಣ್ಕದಗಳನುೆ ಟಿೋ, ಸಕಕರ,ದ ಬದಡ್ ರ , ಹಾಲ್ು, ಬಟದಟಬರದ ಮ್ತುತ ಸೌದ್ದ – ಸಿವೋಕರಿಸುರ್ತತದೆ. ಆದರದ ಬರಬರುತತ ಹದಚ್ಚ ದು ು​ು ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿ, ನಷುಠರತದಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸತದೂಡಗಿದ; ಆವಶಾಕತದಗಿಂತ ಹದಚ್ಾುದುದನುೆ ನರಾಕರಿಸುರ್ತತದೆ; ಕದೂನದಯಲ್ಲಿ ಅವನು ಸಿವೋಕರಿಸುರ್ತತದುೆದು ಕದೋವಲ್ ರದೈ ಬದಡ್ ರ ಅನುೆ, ಅದೂ ವಾರಕದೂಕಮಮ ಮಾತರ. ಜನರು ಅಪಿ​ಿಸುರ್ತತದೆ ಮಿಕುಕಳ್ಳದುದನುೆ ತನೆನುೆ ನದೂೋಡಲ್ು ಬರುರ್ತತದೆ ಬಡವರಿಗದ ಹಂಚ್ಚಬ್ಬಡುರ್ತತದೆ. ಸದ್ಾ ತನೆ ಕಿರುಕದೂೋಣದಯಲ್ದಿೋ ಇರುರ್ತತದೆ ಅವನು ಪಾರರ್ಿನದಯಲ್ಲಿಯೋ ತನೆನುೆ ಕಾಣಬಂದವರದೂಡನದ ಚಚ್ಚಿಸುವುದರಲ್ಲಿಯೋ ನರತನಾಗಿರುರ್ತತದೆ. ದಿನದೋ ದಿನದೋ ಅವನನುೆ ಕಾಣಲ್ು ಬರುವವರ ಸಂಖದಾ ಹದಚತು ೂ ದ ಡಗಿತುತ. ವಷಿದಲ್ಲಿ ಮ್ೂರು ಬಾರಿ ಮಾತರ ಅವನು ಚಚ್ಿಗದ ಹದೂೋಗುರ್ತತದೆ, ಅನವಾಯಿವಾದ್ಾಗ ಮಾತರ ನೋರು ಸೌದ್ದಗಳನುೆ ತರಲ್ು ಹದೂರಗದ ಹದೂೋಗುರ್ತತದೆ. ಮ್ಕದೂೋವ್ಕಿನಳದೂಡನದ ನಡದದ ಪರಸಂಗ ಅವನು ಆರಮ್ವಾಸಿಯಾದ ಐದು ವಷಿಗಳ ಬಳ್ಳಕ ನಡದದಿತುತ. ಆ

ವಿಷಯ ಬಹುಬದೋಗ ಜನಜನತವಾಯಿತು – ಅವಳು ರಾರ್ತರ ಬಂದದುೆ, ಅವಳಲ್ಾಿದ ಪರಿವತಿನದ, ಅವಳು ಕಾನದವಂಟ್

ಸದೋರಿಕದೂಂಡದುೆ – ಎಲ್ಿ. ಆಗಿನಂದ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸನ ಖಾ​ಾರ್ತ ಹದಚುತೂ ದ ಡಗಿತುತ. ಅವನನುೆ ಕಾಣಲ್ು ಅಧಿಕ ಸಂಖದಾಯ ಸಂದಶಿಕರು ಬರತದೂಡಗಿದೆರು, ಅವನ ಕಿರು ಕದೂೋಣದಯ ಬಳ್ಳ ಇತರ ಸನಾ​ಾಸಿಗಳು ವಾಸಿಸತದೂಡಗಿದೆರು, ಅಲ್ಲಿಯೋ

ಒಂದು

ಚಚ್ಿ

ಮ್ತುತ

ವಸರ್ತಗೃಹವನುೆ

ನಮಿ​ಿಸಲ್ಾಗಿತುತ.

208

ಯಥಾಪರಕಾರ

ಅವನ

ವತಿನದಯನುೆ

ಪವಾಡಸದೃಶವಾಗಿಸಿದೆರಿಂದ್ಾಗಿ ಎಲ್ಿಡದ ಪರಚ್ಾರಗದೂಂಡತುತ. ದೂರದೂರುಗಳ್ಳಂದ ಅವನನುೆ ಕಾಣಲ್ು ಜನ ಬರುರ್ತತದೆರು, ವಾಸಿಯಾಗದ ಕಾಯಿಲ್ದಯವರನುೆ ಅವನ ಬಳ್ಳ ಕರದತಂದರದ ಅವನು ವಾಸಿಮಾಡುವನದಂಬ ಪರರ್ತೋರ್ತ ಹಬ್ಬಬತುತ. ಆಶರಮ್ವಾಸಿಯಾದ ಎಂಟನದಯ ವಷಿದಲ್ಲಿ ಅವನು ಕಾಯಿಲ್ದ ವಾಸಿಮಾಡದ ಮೊದಲ್ ಪರಸಂಗ ನಡದಯಿತು. ಹದಿನಾಲ್ುಕ ವಷಿದ ಒಬಬ ಹುಡುಗನನುೆ ಅವನ ತಾಯಿ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಬಳ್ಳ ಕರದತಂದು ಅವನ ತಲ್ದಯ ಮೋಲ್ದ ಕದೈಯಿಟುಟ ಹರಸಬದೋಕದಂದು ಕದೋಳ್ಳಕದೂಂಡಳು. ತನಗದ ಕಾಯಿಲ್ದಕಸಾಲ್ದಗಳನುೆ ವಾಸಿಮಾಡುವ ಶಕಿತಯಿದ್ದಯಂಬ ಕಲ್ುನದಯೋ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸಗದ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಹಾಗದ ಮಾಡುತದೋತ ನದಂಬ ಭಾವನದಯೋ ಅಕ್ಷಮ್ಾ ಅಹಂಕಾರವದಂದು ಅವನು ಭಾವಿಸಿದೆ; ಆದರದ ಹುಡುಗನ ತಾಯಿ ಅವನ ತಲ್ದಯ ಮೋಲ್ದ ಕದೈಯಿಟುಟ ಹರಸಬದೋಕದಂದು ಒಂದ್ದೋ ಸಮ್ನದ ಕದೋಳ್ಳಕದೂಂಡಳು. "ಇತರರ ಕಾಯಿಲ್ದ ವಾಸಿಮಾಡುವ ತಾವದೋಕದ ನನೆ ಮ್ಗನಗದ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲ್ು ನರಾಕರಿಸುರ್ತತದಿೆೋರಿ?" ಎಂದು ಕಾಲ್ಲಗದ ಬ್ಬದುೆ ಕದೋಳ್ಳಕದೂಂಡಳು. ಕಿರಸತನ ಮೋಲ್ದ ಆಣದಯಿಟುಟ ಬದೋಡಕದೂಂಡಳು. ದ್ದೋವರು ಮಾತರವದೋ ಹಾಗದ ವಾಸಿಮಾಡಬಲ್ಿವನದಂದು ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಹದೋಳ್ಳದ್ಾಗ ಆಕದ ತಾನು ಕದೋಳ್ಳಕದೂಳುಿರ್ತತರುವುದು ಮ್ಗನ ತಲ್ದಯ ಮೋಲ್ದ ಕದೈಯಿಟುಟ ಅವನಗಾಗಿ ದ್ದೋವರಲ್ಲಿ ಪಾರಥಿ​ಿಸಲ್ು ಮಾತರ ಎಂದು ವಾದಿಸಿದಳು. ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಹಾಗದ ಮಾಡಲ್ು ಒಪುದ್ದ ತನೆ ಕದೂೋಣದಗದ ವಾಪಸಾಗಿದೆ. ಆದರದ ಮಾರನದಯ ದಿನ (ಅದು ಮಾಗಿಯ ಕಾಲ್, ರಾರ್ತರಯಲ್ಿ ವಿಪರಿೋತ ಚಳ್ಳ) ಅವನು ನೋರು ತರಲ್ದಂದು ಹದೂರಗದ ಬಂದ್ಾಗ ಅದ್ದೋ ತಾಯಿ ತನೆ ಹದಿನಾಲ್ುಕ ವಷಿದ ಪದೋಲ್ವ ಮ್ಗನದೂಡನದ ಅದ್ದೋ ಕರುಣಾಜನಕ ಸಿ​ಿರ್ತಯಲ್ಲಿರುವುದನುೆ ಕಂಡ. ನಾ​ಾಯವಿರದೂೋಧಿ ನಾ​ಾಯಾಧಿಪರ್ತಯ ಸಾಮ್ರ್ತ ಅವನ ನದನಪಿಗದ ಬಂತು, ತಾನು ನರಾಕರಿಸುವುದ್ದೋ ಸಮ್ಂಜಸ ಎಂದು ಹಂದ್ದ ಭಾವಿಸಿದೆ ಅವನು ಈಗ ಹಂದ್ದ ಮ್ುಂದ್ದ ನದೂೋಡತದೂಡಗಿದ; ಹೋಗಾಗಿ ನರಂತರ ಪಾರರ್ಿನದಯಲ್ಲಿ ತದೂಡಗಿ ಆ ಬಗದೆ ಒಂದು ರ್ತೋಮಾಿನ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಉದಯಿಸುವುದನುೆ ಕಾಣಲ್ು ತವಕಿಸಿದ. ಕದೂನದಗೂ ದ ಂದು ರ್ತೋಮಾಿನ ಬಂತು: ತಾಯಿಯ ನಂಬ್ಬಕದಯೋ ಮ್ಗನನುೆ ಉಳ್ಳಸುವುದು, ಆದರೂ ತಾನು ಹದಂಗಸಿನ ಪಾರರ್ಿನದಯನುೆ ಒಪಿುಕೂ ದ ಳುಿವುದು ಎಂಬುದು. ತನೆಷಟಕಕದ ಅವನು ಅಂದುಕದೂಂಡದ್ದೆಂದರದ ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ತಾನು ದ್ದೋವರು ಆರಿಸಿಕದೂಂಡ ನಕೃಷಟ ಸಾರ್ನ ಮಾತರ ಎಂದು. ರ್ತೋಮಾಿನ ಬಂದ ಮೋಲ್ದ ಅವನು ಕದೂೋಣದಯಿಂದ ಹದೂರಬಂದು ತಾನದೋನು ಮಾಡಬದೋಕದಂದು ತಾಯಿಯನುೆ ಕದೋಳ್ಳದ; ಅವಳದಂದ ಹಾಗದ ಹುಡುಗನ ತಲ್ದಯ ಮೋಲ್ದ ತನೆ ಕದೈಯನೆಟುಟ ಅವನಗಾಗಿ ಕಣುಮಚ್ಚು ಪಾರಥಿ​ಿಸಿದ. ಆ ಬಳ್ಳಕ ತಾಯಿ ಮ್ಗನದೂಡನದ ಹದೂರಟು ಹದೂೋದಳು. ಒಂದು ರ್ತಂಗಳ ಬಳ್ಳಕ ಹುಡುಗ ಚ್ದೋತರಿಸಿಕದೂಂಡದೆ. ಹೋಗಾಗಿ ಗುರು (ಜನ ಅವನನುೆ ಈಗ ಹೋಗದ ಕರದಯತದೂಡಗಿದೆರು) ಸರ್ಜಿಯರ್ಸನ ರದೂೋಗನವಾರಣ ಸಾಮ್ರ್ಾಿ ಇಡೋ ಆ ಪರದ್ೋದ ಶದಲ್ದಿಲ್ಿ ಜನಜನತವಾಯಿತು. ಅದ್ಾದ ಮೋಲ್ದ ಇನೂೆ ವಾರ ಕೂಡ ಕಳದದಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ರದೂೋಗಿಗಳು ಅವನ ಬಳ್ಳ ತಂಡಗಳಲ್ಲಿ ಬರತದೂಡಗಿದರು. ಒಬಬರ ಕದೂೋರಿಕದಯಂತದ ನಡದದ ಮೋಲ್ದ ಉಳ್ಳದವರದನುೆ ಅವನು ನರಾಕರಿಸುವಂರ್ತರಲ್ಲಲ್ಿ. ಹೋಗಾಗಿ ಕದೋಳ್ಳಕದೂಂಡವರ ತಲ್ದಯ ಮೋಲ್ದ ತನೆ ಕದೈಯನೆಟುಟ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಪಾರಥಿ​ಿಸುರ್ತತದೆ. ಅವನ ಗಡಡ ಉದೆವಾಗಿತುತ, ಹದಚು​ು ಬದಳಿಗಾಗಿತುತ; ಆದರದ ಅವನ ತಲ್ದಗೂದಲ್ು ಮಾತರ ಕಡಮಯಾಗಿತದತೋ ಹದೂರತು ಬದಳಗಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ, ಕಪುಗೂ ಇತುತ ಗುಂಗುರಾಗಿಯೂ ಉಳ್ಳದಿತುತ.

5 209

ಕಳದದ ಕದಲ್ವು ವಾರಗಳ್ಳಂದ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸನ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಯೋಚನದ ಕದೂರದಯುರ್ತತದ್ದ: ಮ್ಹದ ಮ್ಹಂತರು ಅರ್ವಾ ರ್ಮ್ಿಗುರುಗಳು ಪಡದದಿರುವ ಸಾಿನವನುೆ ತಾನು ಒಪಿುಕೂ ದ ಂಡರುವುದು ಸರಿಯೋ ಎಂಬುದ್ದೋ ಆ ಯೋಚನದ. ಹದಿನಾಲ್ುಕ ವಷಿದ ಆ ಹುಡುಗ ಚ್ದೋತರಿಸಿಕದೂಂಡದ್ದೆೋ ತನೆ ಈ ಹದೂಸ ಸಾಿನಕದಕ ಕಾರಣವಾದುದು. ಉದ್ಾಹರಣದಗ,ದ ತಾನು ಯಾವ ದ್ದೈಹಕ ಕದಲ್ಸ ಮಾಡುವುದಕೂಕ ಜನ ಬ್ಬಡುವುದ್ದೋ ಇಲ್ಿ. ಅದು ಆದ ಹದೂರ್ತತನಂದ ದಿನಗಳು, ರ್ತಂಗಳುಗಳು ಕಳದದಿವದ, ತನೆ ಆಂತರಂಗಿಕ ಸಾರ್ನದಯು ಕದೂರತದಯಿಂದ ತುಂಬ್ಬದ್ದ ಎಂದವನ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿ ಕದೂರದಯುರ್ತತದ್ದ, ಅದರ ಜಾಗವನೆೋಗ ಹದೂರ ಚಟುವಟಿಕದಗಳದೋ ಆಕರಮಿಸಿವದ, ಒಳಗಿನದನುೆ ಹದೂರಗದ ಚ್ದಲ್ಲಿಬ್ಬಟಟ ಹಾಗದ. ತಾನು ಸಂದಶಿಕರನುೆ ಸದಳದಯುವ ಸಾರ್ನವಾಗಿ ಮ್ಹಕದಕ ಅಪಾರ ಕಾಣ್ಕದ ಬರುವ ಸಾರ್ನವಾಗಿಬ್ಬಟಿಟದ್ದೆೋನದ, ಅದಕಾಕಗಿಯೋ ಮ್ಹದ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಆದಷೂಟ ಅದರ ಉಪಯೋಗ ಪಡದದುಕದೂಳಿಲ್ು ಸಾರ್ಾವಾಗುವಂತದ ಕರಮ್ವನುೆ ಬದಲ್ಾಯಿಸಿಬ್ಬಟಿಟದ್ಾೆರದ ಎಂದು ಸರ್ಜಿಯರ್ಸಗದ ಅನೆಸಹರ್ತತದ್ದ. ಉದ್ಾಹರಣದಗ,ದ ತನಗಿೋಗ ಯಾವ ದ್ದೈಹಕ ಶರಮ್ದ ಕದಲ್ಸ ಮಾಡಲ್ೂ ಆಸುದವಿಲ್ಿವಾಗಿದ್ದ. ಅವನಗದ ಬದೋಕಾಗಬಹುದ್ಾದ ಎಲ್ಿವನೂೆ ಪೂರದೈಸುವ ವಾವಸದಿಯಾಗಿದ್ದ, ಅವನಂದ ನರಿೋಕ್ಷಿಸುರ್ತತರುವ ಒಂದ್ದೋ ಅಂಶವದಂದರದ ತನೆ ಬಳ್ಳಗದ ಆಶಿೋವಾಿದವನುೆ ಬಯಸಿ ಬರುವವರಿಗದ ಅದನುೆ ನರಾಕರಿಸಬಾರದು ಎಂಬುದು. ಅವನ ಅನುಕೂಲ್ಕಾಕಗಿ ಸಂದಶಿಕರನುೆ ಬರಮಾಡಕದೂಳುಿವ ದಿನವನೆವರು ನಗದಿಪಡಸುರ್ತತದ್ಾೆರದ. ಗಂಡಸರು ಬಂದು ಕಾದಿರಲ್ು ಸಾವಗತಕದೂೋಣದಯಂದನುೆ ಏಪಿಡಸಲ್ಾಗಿದ್ದ; ಹದಂಗಸರು ನೂಕುನುಗೆಲ್ಲನಂದ ಅವನನುೆ ದಬ್ಬಬಬ್ಬಡದಂತದ ಕಟಕಟದಯನುೆ ನಮಾಿಣ ಮಾಡಲ್ಾಗಿದ್ದ; ಇದರಿಂದ ಅವನು ಸಾವಧಾನವಾಗಿ ಬಂದವರಿಗದ ಆಶಿೋವಾಿದ ಮಾಡಲ್ು ಸಾರ್ಾವಾಗಿದ್ದ. ಜನರಿಗದ ಅವನ ಆವಶಾಕತದಯಿದ್ದ ಎಂಬುದು ಮ್ಹದ ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ಅಂಬದೂೋಣ. ಯೋಸುಕಿರಸತನ ಪದರೋಮ್ದ ನಯಮ್ವನುೆ ಪಾಲ್ಲಸಲ್ದೂೋಸುಗ ತನೆನುೆ ಕಾಣಬಂದವರನುೆ ಬರಮಾಡಕದೂಳಿಲ್ು ಅವನು ನರಾಕರಿಸುವಂರ್ತಲ್ಿ, ಹಾಗದ ಮಾಡದರದ ಅದು ಕೌರಯಿವಾಗುತತದ್ದ ಎಂಬುದುವರ ವಾದ. ಇದಕದಕ ಅವನು ಒಪುಲ್ದೋಬದೋಕಾಗಿ ಬಂದಿದ್ದ: ಆದರದ ಇದಕದಕ ಹದಚ್ಚ ದು ು​ು ಅವಕಾಶವಿತತಂತದಲ್ಿ ತನೆ ಅಂತರಂಗದ ಬದುಕು ಬಹರಂಗಕದಕ ಬರುರ್ತತದ್ದ ಎಂದವ ಅನಸಿಕದ. ಹೋಗಾಗಿನ ಅವನ ಒಳಬದುಕಿನ ಕಾರಂರ್ಜ ಒಣಗಿ ಗರಲ್ಾಗಿದ್ದ, ತಾನೋಗ ಮಾಡುರ್ತತರುವುದು ಹದಚು​ು ಹದಚ್ಾುಗಿ ಜನರ ಸದೋವದಯನದೆೋ ಹದೂರತು ದ್ದೋವರ ಸದೋವದಯನೆಲ್ಿ ಎಂಬ ಕದೂರಗು ಅವನನಾೆವರಿಸಿದ್ದ. ಜನರನುೆ ಝಂಕಿಸಲ್ಲ, ಬರಿದ್ದ ಆಶಿೋವಾಿದ ಮಾಡಲ್ಲ, ರದೂೋಗಿಗಳ ಪರವಾಗಿ ಪಾರರ್ಿನದ ಮಾಡಲ್ಲ, ಜನರಿಗದ ಅವರ ಬದುಕಿನ ಬಗದೆ ಉಪದ್ದೋಶ ಮಾಡಲ್ಲ, ಬದೂೋರ್ನದ ಭಿಕ್ಷದಯ ಮ್ೂಲ್ಕವ್ಸೋ (ಜನರು ಭಾವಿಸಿದಂತದ) ಕಾಯಿಲ್ದಗಳನುೆ ಗುಣಪಡಸುವ

ಮ್ೂಲ್ಕವ್ಸೋ

ಮಾಡದ

ಉಪಕಾರಕಾಕಗಿ

ಜನ

ಕೃತಜ್ಞತದಯನುೆ

ಸೂಚ್ಚಸುವುದನುೆ

ಕದೋಳಲ್ಲ

–

ಸಂತದೂೋಷಿಸವುದರ ಹದೂರತು ಅವನಗದ ಅನಾಮಾಗಿವಿಲ್ಿವಾಗಿದ್ದ; ತನೆ ಕಾಯಿಗಳ ಫಲ್ಲತಾಂಶದ ಬಗದೆ ಮ್ತುತ ತಾನು ಬ್ಬೋರುವ ಪರಭಾವದ ಬಗದೆ ಉದ್ಾಸಿೋನತದಯಿಂದಿರಲ್ು ಅಸಾರ್ಾವಾಗಿದ್ದ. ತಾನು ಹದೂಳದಯುವ ದಿೋಪಿತ ಎಂಬ ಭಾವನದ ಅವನಗದ ಬಂದಿದ್ದ, ಅದು ರ್ತೋವರವಾದಷೂಟ ತಾನು ದುಬಿಲ್ನಾಗುರ್ತತದ್ದೆೋನದಂಬ ಪರಜ್ಞದ ಕಾಡುತತದ್ದ, ತನೆಲ್ಲಿ ದ್ದೋದಿೋಪಾಮಾನವಾದ ದಿವಾ ದಿೋಪಿತಯು ಕ್ಷಿೋಣವಾಗುರ್ತತದ್ದಯಂಬ ಕದೂರಗು ಕದೂರದಯುತತದ್ದ. 'ನಾನು ಮಾಡುರ್ತತರುದರಲ್ಲಿ ದ್ದೋವರಿಗಾಗಿ ಎಷುಟ ಪಾಲ್ು, ಜನರಿಗಾಗಿ ಎಷುಟ ಪಾಲ್ು?' ಈ ಪರಶ್ದೆ ಅವನ ಅಂತರಂಗವನುೆ ಒಂದ್ದೋ ಸಮ್ನದ ಹಂಡುತತದ್ದ; ಅದಕದಕ ತಾನು ಉತತರಿಸಲ್ಾರದುದಕಿಕಂತ ಉತತರವನುೆ ಎದುರಿಸಲ್ಾರದ ಬಲ್ಹೋನತದ ಅವನನುೆ ಕಾಡುತತದ್ದ.

210

ಹಂದ್ದ ತಾನು ಮಾಡುರ್ತತದೆ ದ್ದೈವ್ಸೋಪಾಸನದಯ ಜಾಗವನುೆ ಜನದೂೋಪಾಸನದಯ ದ್ದವವ ಆಕರಮಿಸಿಬ್ಬಟಿಟದ್ದಯಂಬುದು ಅವನ ಮ್ನದ್ಾಳದ ಅನಸಿಕದ. ಈ ಅನಸಿಕದಗದ ಕಾರಣ, ಏಕಾಂತದಿಂದ ಹದೂರಬರುವುದು ಹಂದ್ದ ತನಗದ ಹದೋಗದ ಅಸಾರ್ಾವಾಗಿತದೂತೋ ಹಾಗದ ಈಗ ಏಕಾಂತವದೋ ಅಸಾರ್ಾವದನೆಸುವುದು. ಸಂದಶಿಕರಿಂದ್ಾಗಿ ಅವನು ನಜುೆಗುಜಾೆಗುತಾತನದ, ದಣ್ಯುತಾತನದ, ಆದರದ ಅವನ ಹೃದಯದ್ಾಳದಲ್ಲಿ ಜನ ತನೆ ಸುತತ ನದರಯ ದ ುವುದು ಅವನಗದ ಸಂತಸ ತರುತತದ್ದ, ತನೆ ಮೋಲ್ವರು ಸುರಿಸುವ ಹದೂಗಳ್ಳಕದಯ ಮ್ಳದ ತಂಪದನಸುತತದ್ದ. ತಾನದಲ್ಲಿಯಾದರೂ ಓಡ ಹದೂೋಗಿ ಅಡಗಿಕದೂಂಡುಬ್ಬಡಬದೋಕು ಎಂದು ಹಂದ್ದೂಮಮ ಅವನು ಯೋಚ್ಚಸುರ್ತತದೆ; ಅಷದಟೋ ಅಲ್ಿ, ಅದಕದಕ ಆವಶಾವಾದ ಸಿದಧತದಯನೂೆ ನಡದಸಿದೆ. ರದೈತನದೂಬಬನ ಉಡುಪನುೆ ಕಲ್ದಹಾಕಿದೆ; ಆದರದ ಅದಕದಕ ಕದೂಟಟ ಕಾರಣವದಂದರದ ಬಯಸಿದವರಿಗದ ಅದನುೆ ನೋಡುವುದು. ಈ ಉಡುಪನೆವನು ತನೆ ಕದೂೋಣದಯಲ್ಲಿ ಭದರವಾಗಿರಿಸಿ, ಅದನುೆ ರ್ರಿಸುವುದು

ಹದೋಗದ

ಎಂಬುದನುೆ

ಅಭಾ​ಾಸ

ಮಾಡಕದೂಂಡು,

ತಲ್ದಗೂದಲ್ನುೆ

ಗಿಡಡದ್ಾಗಿ

ಕತತರಿಸಿಕದೂಂಡು

ಹದೂರಟುಹದೂೋಗಲ್ು ಬಯಸಿದೆ. ಮೊದಲ್ು ಆ ಜಾಗದಿಂದ ಸುಮಾರು ಇನೂೆರು ಮೈಲ್ಲಗಳಷುಟ ದೂರ ರದೈಲ್ಲನಲ್ಲಿ ಪರಯಾಣ ಮಾಡ, ಆನಂತರ ಕಾಲ್ೆಡಗದಯಲ್ಲಿ ಹಳ್ಳಿ ಹಳ್ಳಿ ರ್ತರುಗಲ್ು ಯೋಚನದ ಮಾಡದೆ. ಹಂದ್ದ ಸದೈನಕನಾಗಿದೆ ಮ್ುದುಕನದೂಬಬನನುೆ 'ಹದೋಗದ ನಡದದುಕದೂಂಡು ಹದೂೋಗುರ್ತತೋ' 'ಜನ ಏನು ಕದೂಡುತಾತರ'ದ ‘ಇಳ್ಳದುಕದೂಳುಿವ ಜಾಗ ಯಾವುದು’ ಎಂಬ ವಿವರಗಳನುೆ ಕದೋಳ್ಳದೆ.

ಜನರು

ತುಂಬ

ಉದ್ಾರಿಗಳದಂದೂ,

ದ್ಾರಿಹದೂೋಕನನುೆ

ಕಂಡರದ

ರಾರ್ತರ

ಉಳ್ಳಯಲ್ು

ಸಿಳಾವಕಾಶ

ಮಾಡಕದೂಡುವರದಂದೂ ಆ ಮ್ುದುಕ ಉತತರಿಸಿದ್ಾಗ, ತಾನು ಅಂತಹವನುೆ ಬಳಸಿಕದೂಳಿಲ್ು ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಆಲ್ದೂೋಚ್ಚಸಿದೆ. ಹದೂರಟು ಹದೂೋಗುವ ಉದ್ದೆೋಶದಿಂದ ಅವನು ಒಂದು ರಾರ್ತರ ಈ ಉಡುಪನುೆ ರ್ರಿಸಿದೆರೂ, ಹದೂೋಗುವುದ್ದೋ ಇರುವುದ್ದೋ - ಯಾವುದು ಸರಿ ಎಂದು ಅವನಗದ ನರ್ಿರಿಸಲ್ಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಮೊದಲ್ು ಅವನಗದ ಸಂದ್ದೋಹವುಂಟಾದರೂ, ಆನಂತರ ಅವನ ಅನಶಿುತತದ ಕದೂನದಗಂಡತು. ಅವನು ಸಂಪರದ್ಾಯಕದಕ ಶರಣಾಗಿ, ದ್ದವವದ ವಶಕದಕ ತನೆನದೂೆಪಿುಸಿಕದೂಂಡದೆ. ರದೈತನ ಉಡುಪು ಅವನ ಬಳ್ಳ ಉಳ್ಳದು ಹಂದಿನ ಅವನ ಆಲ್ದೂೋಚನದ ಮ್ತುತ ಭಾವನದಗಳನುೆ ನದನಪಿಸುರ್ತತತುತ. ಅವನನುೆ ಕಾಣಬರುವ ಜನಗಳ ಸಂಖದಾ ದಿನದೋ ದಿನದೋ ಹದಚ್ಾುಗತದೂಡಗಿತು; ಹೋಗಾಗಿ ಪಾರರ್ಿನದ ಮ್ತುತ ತನೆ ಆಧಾ​ಾರ್ತಮಕ ಸಾಮ್ರ್ಾಿವನುೆ ವೃದಿಧಗದೂಳ್ಳಸಿಕದೂಳುಿವ ಕಾಯಿಗಳ್ಳಗದ ಕಾಲ್ ಸಾಕಷುಟ ಸಿಗದ್ಾಯಿತು. ಮ್ನಸು್ ರ್ತಳ್ಳಗದೂಂಡ ಕದಲ್ವ್ಸಮಮ ತಾನು ಒಮಮ ಪುಟಿಯುರ್ತತದೆ ಚ್ಚಲ್ುಮ ಬರಡಾದ ಪರದ್ೋದ ಶದಂತದ ಎಂದವನಗದ ಅನೆಸುರ್ತತತುತ: 'ಕ್ಷಿೋಣವಾದ ಚ್ಚಲ್ುಮಯ ರ್ತಳ್ಳನೋರು ಸದಿೆಲ್ಿದ್ದ ನನೆಂದ ಮ್ತುತ ನನೆ ಮ್ೂಲ್ಕ ಹರಿಯುರ್ತತದೆ ಕಾಲ್ವ್ಸಂದಿತುತ. ಅದ್ದೋ ನಜವಾದ ಬದುಕು, ಅವಳು ನನೆನುೆ ಆಕಷಿಣದಯಿಂದ ಸದಳಯ ದ ಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸಿದ ಕೂಣ!' (ಆ ರಾರ್ತರಯನೆವನು ನದನಪಿಸಿಕದೂಂಡಾಗ ಸಂತದೂೋಷ ಉಕುಕರ್ತತತುತ, ಈಗ ಮ್ದರ್ ಆಗಿೆರ್ಸ ಆಗಿರುವ ಅವಳ ನದನಪು ಆಗಾಗ ಬರುರ್ತತತುತ). ಅವಳ್ಳಗದ ಆ ರ್ತಳ್ಳನೋರಿನ ರುಚ್ಚ ಸಿಕಿಕತುತ, ಆದರದ ಬಾಯಾರಿದ ಜನಸಂದಣ್ ಒಬಬರನದೂೆಬಬರು ತಳುಿತತ ತನೆನುೆ ಕಾಣಲ್ು ಬರಲ್ು ತದೂಡಗಿದ ಅಂದಿನಂದ ಆ ನೋರನುೆ ಸಂಗರಹಸಲ್ು ಸಮ್ಯವದೋ ಸಿಕಕದ್ಾಗಿದ್ದ, ಜನ ಎಲ್ಿವನೂೆ ತುಳ್ಳದು ತುಳ್ಳದು ಕದೋವಲ್ ರಾಡ ಮಾತರ ಉಳ್ಳದಿದ್ದ. ಮ್ನಸು್ ರ್ತಳ್ಳಯಾಗಿರುವ ಅಪರೂಪದ ಚಣಗಳಲ್ಲಿ ಅವನಲ್ಲಿ ಹರಿಯುರ್ತತದೆ ಯೋಚನಾಲ್ಹರಿಯಿದು. ಆದರದ ಈಗಿನ ಸಾಮಾನಾ ಮ್ನುಃಸಿ​ಿರ್ತಯಂದರದ ದಣ್ವು ಮ್ತುತ ಅದರಿಂದ ಉಕುಕರ್ತತದೆ ಸಾವನುಕಂಪ. ವಸಂತಕಾಲ್ದ ಪದಂಟದಕದೂೋಸಟಲ್ ಹಬಬದ ಹಂದಿನ ದಿನ ಅಂದು. ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ತನೆ ಆಶರಮ್ದ ಚಚ್ಿನಲ್ಲಿ ಜಾಗರಣದಯ ಆರಾರ್ನದಯ ನದೋತೃತವ ವಹಸಿದೆ; ಅಲ್ಲಿ ಸದೋರಿದೆ ಜನ ಆ ಪುಟಟ ಚಚ್ಿ ಅನುೆ ತುಂಬ್ಬದೆರು, ಸುಮಾರು 211

ಇಪುತುತ ಮ್ಂದಿ. ಅವರದಲ್ಿ ಶಿರೋಮ್ಂತ ದಣ್ಗಳು ಅರ್ವಾ ವಾ​ಾಪಾರಿಗಳು. ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಯಾರನುೆ ಬದೋಕಾದರೂ ಸದೋರಿಸಿಕದೂಳುಿರ್ತತದೆ; ಆದರದ ಆಯಕ ಮಾಡುರ್ತತದೆವರು ತನೆ ಕದೈಕದಳಗಿನ ಸನಾ​ಾಸಿ ಮ್ತುತ ತನೆ ಆಶರಮ್ಕದಕ ಮ್ಹವು ಪರರ್ತದಿನ ಕಳ್ಳಸುರ್ತತದೆ ಒಬಬ ಸಹಾಯಕ. ಯಾರ್ತರಕರು ಮ್ತುತ ರದೈತರು ಮ್ತುತ ವಿಶ್ದೋಷವಾಗಿ ರದೈತಮ್ಹಳದಯರಿಂದ ಕೂಡದೆ ಸುಮಾರು ಎಂಬತುತ ಮ್ಂದಿಯ ಗುಂಪದೂಂದು ಚಚ್ಿ ಹದೂರಗದ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸನ

ಆಶಿೋವಾಿದಕಾಕಗಿ ಕಾಯುರ್ತತದೆರು. ಈ

ನಡುವದ ಅವನು ಆರಾರ್ನದಯನುೆ ಮ್ುಗಿಸಿ ತನೆ ಮ್ುನೆನ ಅಧಿಕಾರಿಯ ಸಮಾಧಿಯ ಬಳ್ಳ ಹದೂೋದ್ಾಗ ಎಡವಿ ಬ್ಬೋಳುವುದರಲ್ಲಿದೆ, ಆದರದ ಹಂದ್ದ ನಂರ್ತದೆ ಒಬಬ ವಾ​ಾಪಾರಿ ಮ್ತುತ ಸಹಾಯಕ ಅಧಿಕಾರಿ ಅವನನುೆ ಹಡದುಕದೂಂಡರು. "ಏನಾಯುತ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ, ಅಯಾೋ ದ್ದೋವರದೋ!" ಎಂದು ಅಲ್ಲಿ ನದರದಿ ದ ದೆ ಹದಂಗಸರು ಚ್ಚೋರಿದರು; "ಕಾಗದದ ಹಾಳದಯ ಹಾಗದ ಬ್ಬಳ್ಳಚ್ಚಕದೂಂಡುಬ್ಬಟಿಟದ್ಾೆರಲ್ಿ!" ಎಂದು ಆತಂಕ ವಾಕತಪಡಸಿದರು. ಆದರದ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಬದೋಗ ಚ್ದೋತರಿಸಿಕದೂಂಡ. ಬ್ಬಳ್ಳಚ್ಚಕದೂಂಡದೆರೂ ವಾ​ಾಪಾರಿ ಮ್ತುತ ಸಹಾಯಕ ಅಧಿಕಾರಿಯನುೆ ದೂರಸರಿಯುವಂತದ ಕದೈಯಾಡಸಿ ಆರಾರ್ನದಯ ಮ್ಂತರ ಹದೋಳುವುದನುೆ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದ. ಸಹಾಯಕ ಫ್ಾದರ್ ಸದರಾಫ್ದನ್, ಪಾದಿರ ಪರಿಚ್ಾರಕರು ಮ್ತುತ ಆಶರಮ್ದ ಬಳ್ಳಯೋ ವಾಸಿಸುತತ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸನ ಸದೋವದ ಮಾಡುರ್ತತದೆ ಮ್ಹಳದ ಸದೂೋಫ್ಾ​ಾ ಇವಾನದೂೋವೆ ಆರಾರ್ನದಯನುೆ ಮ್ುಗಿಸುವಂತದ ಕದೋಳ್ಳಕದೂಂಡಂರು. "ಬದೋಡ,ಏನೂ ಆಗಿಲ್ಿ" ಎಂದ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ತನೆ ಮಿೋಸದಯಡ ನವಿರಾಗಿ ಮ್ುಗುಳೆಗುತತ; ತನೆ ಆರಾರ್ನದಯನುೆ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದ. “ಹೂ​ೂ, ಸಂತರೂ ಈ ರಿೋರ್ತಯೋ ನಡದದುಕದೂಂಡದೆಲ್ಿವದೋ!" ಎಂದುಕದೂಂಡ.

ಅವನ ಹಂದ್ದಯೋ ನಂರ್ತದೆ ಸದೂೋಫ್ಾ​ಾ ಇವಾನದೂೋವೆ "ದ್ದೈವಾಂಶ ಸಂಭೂತ – ದ್ದೋವರು ಕಳ್ಳಸಿದ ದೂತ" ಎಂದು

ಅವನನೂೆ ಅವನನುೆ ಹಡದುಕದೂಂಡ ವಾ​ಾಪಾರಿಯನೂೆ ಕುರಿತು ಉದೆರಿಸಿದಳು. ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಅವರ ಮ್ನವಿಗಳನುೆ ಪುರಸಕರಿಸದ್ದ ತನೆ ಆರಾರ್ನದಯನುೆ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದ. ಮ್ತದತ ಎಲ್ಿರೂ ಗುಂಪಾಗಿ ಇಕಕಟಿಟನ ದ್ಾರಿಯಲ್ಲಿ ನಡದದು ಆ ಪುಟಟ ಚಚ್ಿ ಆವರಣಕದಕ ಬಂದರು. ಅಲ್ಲಿ ಕದೂಂಚ ಹರಸವಗದೂಳ್ಳಸಿದರೂ ಆರಾರ್ನದಯನುೆ ಪೂರ್ತಿ ಮಾಡದ. ಆರಾರ್ನದಯ ವಿಧಿಗಳದಲ್ಿ ಮ್ುಗಿದ ತಕ್ಷಣವದೋ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ನದರದದಿದೆವರಿಗದ ಆಶಿೋವಾಿದ ಮಾಡ ಗುಹದಯ ಮ್ುಂಭಾಗದ ಎಲ್ಮ ಮ್ರದಡಯಿದೆ ಬದಂಚ್ಚನ ಕಡದ ಸಾಗಿದ. ಕದೂಂಚ ಹದೂತುತ ವಿಶ್ಾರಂರ್ತ ಪಡದಯಬದೋಕು, ಹದೂಸ ಗಾಳ್ಳ ಸದೋವಿಸಬದೋಕದಂಬುದು ಅವನ ಇರಾದ್ದಯಾಗಿತುತ. ಆದರದ ಅವನು ಚಚ್ಿನ ಆವರಣವನುೆ ಬ್ಬಟಟ ತಕ್ಷಣವದೋ ಜನರ ಗುಂಪು ಅವನ ಆಶಿೋವಾಿದ, ಬದೂೋರ್ನದ ಮ್ತತವನ ನದರವಿಗಾಗಿ ತವಕಿಸುತತ ಅವನತತ ಧಾವಿಸಿತು. ಅವರದಲ್ಿ ಯಾತಾರಥಿ​ಿಗಳು, ಒಂದು ಪವಿತರ ಕ್ಷದೋತರದಿಂದ ಮ್ತದೂತಂದನುೆ, ಒಬಬ ರ್ಮ್ಿಗುರುವಿನಂದ ಮ್ತದೂತಬಬನನುೆ ಸಂದಶಿ​ಿಸುತತ ಹದೂೋದ್ದಡಯ ದ ಲ್ದಿಲ್ಿ ಪುಣಾಕ್ಷದೋತರವನೂೆ ರ್ಮ್ಿಗುರುವನೂೆ ಕಂಡು ಆನಂದತುಂದಿಲ್ರಾಗುರ್ತತದೆವರು. ಈ ಸಾಮಾನಾವಾದ ಈ ನಭಾಿವುಕ, ಸಂಪರದ್ಾಯಬದಧ ಹಾಗೂ ರ್ತೋರ ಅಧಾಮಿ​ಿಕರಾದ ಜನರ ಬಗದೆ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸಗದ ಅರಿವಿತುತ. ಅವರದಲ್ಿ ಯಾತಾರಥಿ​ಿಗಳು, ಬಹುತದೋಕ ಸದೈನಾದಿಂದ ನವೃತತರು, ಸಿ​ಿರರ್ಜೋವನಕದಕ ಹದೂರತಾದವರು, ಬಡವರು; ಅವರಲ್ಲಿ ಅನದೋಕರು ಕುಡುಕರು, ಊಟದ ಆಸದಯಿಂದ ಮ್ಹದಿಂದ ಮ್ಹಕದಕ ಹದೂೋಗುರ್ತತದೆವರು. ತಮ್ಮ ಸಾವರ್ಿದ ಕಾರಣದಿಂದ ಬಂದ ಒರಟು

ರದೈತಾಪಿ ಜನರೂ, ಹದಂಗಸರೂ. ತಮ್ಮ ಪರಿಹಾರ ಕಾಣದ ಲ್ೌಕಿಕ ವಾವಹಾರಗಳ ಬಗದೆ – ಮ್ಗಳ ಮ್ದುವದಯ ಅನಶುತತದಯ ಬಗದೆ, ಅಂಗಡಯನುೆ ಬಾಡಗದಗದ ಪಡದಯುವ ಬಗದೆ, ಜಮಿೋನು ಕದೂಳುಿವ ಬಗದೆ, ಬದೋಕಿರದ ಮ್ಗುವಿನ ಬಗದೆ, ಅರ್ವಾ ಅನದೈರ್ತಕ ಸಂಬಂರ್ದ ಬಗದೆ - ಸಂಶಯ ಹದೂಂದಿದೆವರೂ ಅಲ್ಲಿ ಸದೋರಿದೆರು,

212

ಇದ್ದಲ್ಿ ಹಳದಯ ಕತದ, ಅದರ ಬಗದೆ ಅವನಗದ ಕದೂಂಚವಾದರೂ ಆಸಕಿತಯಿಲ್ಿ. ಈ ಜನರು ಹದೂಸದ್ದೋನನೂೆ ಹದೋಳುವುದಿಲ್ಿವದಂಬುದು ಅವನಗದ ಗದೂತುತ, ತನೆಲ್ಿವರು ಯಾವುದ್ದೋ ಹದೂಸ ಧಾಮಿ​ಿಕ ಭಾವನದಯನುೆಂಟುಮಾಡಲ್ಾರರು. ಆದರದ ತನೆ ಆಶಿೋವಾಿದವು ಆವಶಾಕವೂ ಅಮ್ೂಲ್ಾವೂ ಆದ ಈ ಮ್ಂದಿಯನುೆ ಕಂಡರದ ಅವನಗದ ಇಷಟ, ಅವರು ತನೆನುೆ ನೂಕುವುದೂ ಅವನಗದ ಹತಕರವದೋ. ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಅವರನುೆ ಹಂದ್ದ ಕಳ್ಳಸಲ್ು ಮೊದಲ್ುಮಾಡದ, ತನಗದ ದಣ್ವಾಗಿದ್ದ ಎಂದ. ಆಗವನಗದ ಸುವಾತದಿಯ ಮಾತು ನದನಪಿಗದ ಬಂತು: 'ಅವರು ನನದೆಡದಗದ ಬರುವುದನುೆ ತಡದಯಬದೋಡ'. ಇದರಿಂದ ಮಿದು ಭಾವವುಂಟಾಗಿ ಅವರು ತನದೆಡದ ಬರಲ್ು ಅವಕಾಶವಿೋಯಲ್ು ಹದೋಳ್ಳದ. ಮೋಲ್ದದೆ ಅವನು ಕಟಕಟದಯ ಬಳ್ಳ ಹದೂೋದ, ಅದರಾಚ್ದಗದ ಜನರ ಗುಂಪು ಸದೋರಿತುತ. ಅವರಿಗದ ಆಶಿೋವಾಿದ ಮಾಡುತತ, ಅವರ ಪರಶ್ದೆಗಳ್ಳಗದ ಉತತರಿಸುತತಲ್ಲದೆ. ಆದರದ ಅವನ ದನ ಕ್ಷಿೋಣವಾಗಿತುತ, ಇದನುೆ ಗಮ್ನಸಿದ ಅವನಗದ ತನೆ ಮೋಲ್ದಯೋ ಕನಕರ ಮ್ೂಡತು. ಅವರದಲ್ಿರನೂೆ ಬರಮಾಡಕದೂಳುಿವ ಇಚ್ದೆಯಿದೆರೂ ಅವನಗದ ಹಾಗದ ಮಾಡಲ್ು ಸಾರ್ಾವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ.

ಮ್ತದತ

ಕಣ್ಣಗದ

ಕತತಲ್ಲಟುಟಕೂ ದ ಂಡು

ಬಂದಂತಾಯಿತು,

ದಡದಡಸುವಂತಾಯಿತು,

ಕಟಕಟದಯನುೆ

ಹಡದುಕದೂಂಡ. ತಲ್ದಯ ಕಡದ ರಕತವದಲ್ಿ ರದೂಯಾನದ ನುಗಿೆದಂತಾಯಿತು; ಮೊದಲ್ು ನವಿ​ಿಣಣನಾದ. ಆನಂತರ ಮ್ುಖ ಕದಂಪಾಯಿತು. "ನಾನು ನಾಳದಯವರದಗೂ ವಿಶ್ಾರಂರ್ತ ತದಗದದುಕದೂಳಿಬದೋಕು. ಇವತುತ ಹದಚ್ೋದು ನೂ ಮಾಡಲ್ಾರದ" ಎನುೆತತ ಎಲ್ಿರಿಗೂ ಅನವಯಿಸುವಂತದ ಆಶಿೋವಾಿದದ ಮಾತುಗಳನಾೆಡ ಬದಂಚ್ಚನದಡಗ ದ ದ ಹಂದಿರುಗಿದ. ಮ್ತದತ ಅವನ ಸಹಾಯಕದಕ ಧಾವಿಸಿದವನು ವಾ​ಾಪಾರಿಯೋ, ಅವನ ತದೂೋಳು ಹಡದುಕದೂಂಡು ಕರದದ್ದೂಯುೆ ಕೂರಿಸಿದ. "ಫ್ಾದರ್! ಫ್ಾದರ್! ನಮ್ಮ ಕದೈಬ್ಬಡಬದೋಡ. ನೋವಿಲ್ಿದ್ದ ನಮ್ಗದ ಗರ್ತಯಿಲ್ಿ" ಎಂದು ಜನ ಕೂಗಿದರು. ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸನನುೆ ಎಲ್ಮ ಮ್ರದಡಯಿದೆ ಬದಂಚ್ಚನ ಮೋಲ್ದ ಕೂರಿಸಿದ ಬಳ್ಳಕ ವಾ​ಾಪಾರಿಯು ಪದೂೋಲ್ಲೋರ್ಸ ಕದಲ್ಸವನುೆ ಕದೈಗದರ್ತತಕೂ ದ ಂಡು ಜನರನುೆ ಅವನಂದ ದೂರ ದೂಡದ. ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸಗದ ಕದೋಳ್ಳಸಬಾರದ್ದಂದು ಅವನು ಮಲ್ು ದನಯಿಂದ ಮಾತಾಡುರ್ತತದೆರೂ ಅವನ ಮಾತು ಗಡುಸಾಗಿ ಕದೂೋಪದಿಂದ ಕೂಡತುತ. "ದೂರ ಹದೂೋಗಿ, ದೂರ ಹದೂೋಗಿ! ಫ್ಾದರ್ ನಮ್ಮನಾೆಗಲ್ದೋ ಆಶಿೋವಿದಿಸಿದ್ಾರದ, ಮ್ತದತೋನು ಬದೋಕು? ಹದೂರಟು ಹದೂೋಗಿ, ಇಲ್ಿದಿದ್ದರ ಕತುತ ಮ್ುರಿೋರ್ತೋನ! ಆ ಕಡದ ಸರಿೋರಿ! ಹೂ​ೂ ಹದೂರಡ. ಏ, ಕಾಲ್ಲಗದ ಕದೂಳಕು ಪಟಿಟ ಕಟದೂಕಂಡರದೂೋ ಮ್ುದುಕಮ್ಮ, ಹದೂೋಗು! ಎಲ್ಲಿಗದ ಹದೂೋಗಿತದಿೆೋ ನೋನು? ಎಲ್ಿ ಮ್ುಗಿೋತು ಅಂತ ಆಗಲ್ದೋ ಹದೋಳಲ್ಲಲ್ಿವಾ? ದ್ದೋವರ ಕೃಪದ ಇದ್ದರ, ನಾಳದ ಮ್ುಂದಿನದು, ಇವರ್ತತಂದು ಎಲ್ಿ ಮ್ುಗಿದಿದ್ದ!" "ಫ್ಾದರ್! ಅವರ ದಯಾಮ್ಯ ಮ್ುಖವನುೆ ಒಂದು ಸಾರಿ ನದೂೋಡತೋನ, ಬ್ಬಡು!" ಎಂದಳು ಒಬಬ ಮ್ುದುಕಿ. "ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ದ ಗುದಿತೋನ, ಎಲ್ಲಿಗದ ಹದೂೋಗಿತೋ, ಹಂದ್ದ ಹದೂೋಗು!" ಆ ವಾ​ಾಪಾರಿ ಕಟುವಾಗಿ ನಡದದುಕದೂಳುಿರ್ತತರುವುದನುೆ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಗಮ್ನಸಿ, ಜನರನುೆ ದೂಡಬಾರದು ಅಂತ ಹದೋಳದೂೋದಕದಕ ಕ್ಷಿೋಣ ದನಯಲ್ಲಿ ಸಹಾಯಕನದೂಬಬನಗದ ಸೂಚನದ ನೋಡದ. ಇಷಾಟದರೂ ಜನರನುೆ ಹಂದ್ದ ನೂಕುತಾತರದ ಅಂತ ಅವನಗದ ಗದೂತುತ; ತನಗಿೋಗ ಒಬಬನೋದ ಇದುೆ ವಿಶ್ಾರಂರ್ತ ಪಡದಯುವುದು ಬದೋಕಾಗಿತುತ. ಆದರದ ಹಾಗದ ಹದೋಳ್ಳ ಕಳ್ಳಸಿದುೆ ಜನಗಳ್ಳಗದ ತನೆ ಬಗದೆ ಒಳದಿ ಅಭಿಪಾರಯ ಬರಲ್ಲ ಅಂತ. "ಆಗಲ್ಲ, ನಾನು ಅವರನುೆ ಹಂದಕದಕ ನೂಕಾತ ಇಲ್ಿ, ನುಗದೂೆೋದನುೆ ತಡೋತಾ ಇದಿೋನ ಅಷದಟ. ಜನ ಒಬಬನ ಕಡದ ನೂಕದೂಕಂಡು ಬಂದು ತುಳ್ಳದುಹಾಕಿಬ್ಬಡಾತರದ, ಗದೂತತಲ್ಿ. ಅವರಿಗದ ಕರುಣದ ಅನದೂೆೋದ್ದೋ ಇಲ್ಿ, ತಮ್ಮ ಬಗದೆ ಮಾತರ ಅವರ 213

ಗಮ್ನ ... ಫ್ಾದರ್ ಅವರನೆ ನದೂೋಡದೂೋಕದ ಸಾರ್ಾ ಇಲ್ಾಿಂತ ಆಗದಿೋ ಹದೋಳ್ಳದ್ಾೆಯತಲ್ಿ, ಹದೂರಟು ಹದೂೋಗಿ! ನಾಳದ ಬನೆ!" ಎಂದುತತರಿಸಿದ ವಾ​ಾಪಾರಿ. ಅವನು ಇಷದಟಲ್ಿ ತದೂಂದರದ ತದಗದದುಕದೂಂಡದೆಕಕದ ಕಾರಣ ಸುವಾವಸದಿಯನುೆ, ತಾನು ಮ್ುಖಾನದನಸಿ ಇತರರನುೆ ದೂಡಲ್ು ಅವನು ಇಷಟಪಡುರ್ತತದುೆದು ನಜವಾದರೂ, ಮ್ುಖಾವಾದ ಕಾರಣ ಎಂದರದ ಅವನಗದ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ತನೆ ಕಡದ ಮಾತರ ಗಮ್ನ ಕದೂಡಬದೋಕು ಎಂಬ ಬಯಕದ. ಅವನದೂಬಬ ವಿರ್ುರ, ಅವನಗದೂಬಬಳು ಮ್ಗಳ್ಳದ್ಾೆಳ,ದ ಅವಳು ಅಂಗವಿಕಲ್ದ ಹೋಗಾಗಿ ಮ್ದುವದಯಾಗದವಳು. ಅವಳ ಅಂಗವಿಕಲ್ತದಯನುೆ ವಾಸಿಮಾಡಲ್ು ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸನ ಹರಕದ ಪಡದಯಲ್ು ಅವನು ಮ್ಗಳದೂಂದಿಗದ ಏಳುನೂರು ಮೈಲ್ಲಗಳ್ಳಂದ ಬಂದಿದ್ಾೆನದ. ಕಳದದ್ದರಡು ವಷಿಗಳ್ಳಂದ ತನೆ ಮ್ಗಳನೆವನು ಹತಾತರು ಕಡದ ಕರದದ್ೂ ದ ಯುೆ ನದೂೋಡದ್ಾೆನದ; ಮೊದಲ್ು ತನೆ ರ್ಜಲ್ದಿಯ ಮ್ುಖಾ ಪಟಟಣದಲ್ಲಿನ

ವಿಶವವಿದ್ಾ​ಾನಲ್ಯದ ಆಸುತಗ ದರ ದ,

ಆದರದೋನೂ ಪರಯೋಜನವಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ; ಆ ಬಳ್ಳಕ ಸಮಾರ ಪಾರಂತಾದ ಒಬಬ ರದೈತನ ಬಳ್ಳಗದ ಹದೂೋದ, ಅಲ್ದೋಿ ನೂ ಹುಡುಗಿ ಕದೂಂಚ ಚ್ದೋತರಿಸಿಕದೂಂಡಳು; ಆ ನಂತರ ಅವನು ಹದೂೋದದುೆ ಮಾಸದೂಕೋದಲ್ಲಿದೆ ಒಬಬ ವದೈದಾರ ಬಳ್ಳಗದ, ಅವನಗದ ಸಾಕಷುಟ ದುಡುಡ ತದತತರೂ ಅದರಿಂದ್ದೋನೂ ಉಪಯೋಗವಾಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಗುಣಪಡಸುವರದಂದು ಈಚ್ದಗದ ರ್ತಳ್ಳದು ಬಂದು ಮ್ಗಳನುೆ ಇಲ್ಲಿಗದ ಕರದತಂದಿದೆ. ಹೋಗಾಗಿ, ಎಲ್ಿ ಜನರನುೆ ದೂರ ಅಟಿಟದ ಬಳ್ಳಕ ಅವನು ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಬಳ್ಳ ಬಂದು ಕಾಲ್ೆಳಡ ದ ದ ಕದಡದದು ಜದೂೋರಾಗಿ, "ದಿವಾ ಪರಭುವದೋ! ನನೆ ಅಂಗವಿಕಲ್ ಕುಡಯನುೆ ಹರಸಿ ಅವಳ ಕಾಯಿಲ್ದಯನುೆ ಗುಣಪಡಸಿ. ನಮ್ಮ ಪಾದಗಳ ಮೋಲ್ದ ಬ್ಬದಿೆದ್ೆದ ೋನದ" ಎಂದು ಗದೂೋಗರದದ. ತನದೆರಡೂ ಕದೈಗಳನುೆ ಬಟಟಲ್ಾಗಿಸಿ ಒಂದರ ಮೋಲ್ದೂಂದನೆರಿಸಿಸಿಕದೂಂಡ. ಇದನದೆಲ್ಿ ತಾನು ಕಾನೂನಗೂ ಸಂಪರದ್ಾಯಕೂಕ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಮಾಡುರ್ತತರುವವನಂತದ, ಇದರ ಹದೂರತು ಬದೋರದ ರಿೋರ್ತಯಲ್ಲಿ ಮ್ಗಳ ವಿಕಲ್ತದಯನುೆ ವಾಸಿಮಾಡುವಂತದ ಕದೋಳ್ಳಕದೂಳಿಲ್ು ಸಾರ್ಾವಿಲ್ಿವದೋನದೂೋ ಎಂಬಂತದ, ಮಾಡದ. ಅವನದನುೆ ಎಂರ್ ಮ್ನವರಿಕದಯಿಂದ ಮಾಡದನದಂದರದ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಕೂಡ ಇದ್ದೋ ರಿೋರ್ತ ಕದೋಳ್ಳಕದೂಳಿಬದೋಕದೋನದೂೋ ಎನೆಸಿತು. ಆದರೂ ಅವನನುೆ ಮೋಲ್ದಬ್ಬಬಸಿ ಬಂದ ಸಂಕಷಟ ಏನದಂದು ವಿವರಿಸಲ್ು ಕದೋಳ್ಳದ. ಇಪುತದತರಡರ ಪಾರಯದ ತನೆ ಮ್ಗಳು ಎರಡು ವಷಿದ ಹಂದ್ದ ತನೆ ತಾಯಿಯ ಅನರಿೋಕ್ಷಿತ ಸಾವಿನ ನಂತರ ಕಾಯಿಲ್ದ ಬ್ಬದೆಳಂ ದ ದು ವಿವರಿಸಿದ; ಗದೂೋಳಾಟದ ನಂತರ ಅವಳು ಹಂದಿನಂತದ ಉಳ್ಳಯಲ್ಲಲ್ಿವದಂದ. ಅವಳನುೆ ತಾನೋಗ ಏಳುನೂರು ಮೈಲ್ುಗಳ ದೂರದೂರಿಂದ ಕರದತಂದಿರುವುದ್ಾಗಿಯೂ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಅನುಮ್ರ್ತ ಕದೂಟಟರದ ವಸರ್ತಗೃಹದಿಂದ ತಾನವಳನೆಲ್ಲಿಗದ ಕರದತರುವುದ್ಾಗಿ ರ್ತಳ್ಳಸಿದ. ಬದಳಕಿಗದ ಹದದರುವ ಅವಳು ಹಗಲ್ು ಹದೂತುತ ಹದೂರಗದೋ ಹದೂೋಗುವುದಿಲ್ಿವದಂದೂ ಸೂಯಿ ಮ್ುಳುಗಿದ ನಂತರ ಬರುವಳದಂದೂ ಹದೋಳ್ಳದ. "ಅವಳು ತುಂಬ ಶಕಿತಗುಂದಿದ್ಾೆಳಾ?" "ಇಲ್ಿ, ಅವಳ್ಳಗದ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಳಿಬಹುದ್ಾದ ಯಾವುದ್ದೋ ದ್ೌಬಿಲ್ಾವಿಲ್ಿ, ಸಾಕಷುಟ ಮೈಕದೈ ತುಂಬ್ಬಕದೂಂಡದ್ಾೆಳ,ದ ಆದರದ ವದೈದಾರ ಪರಕಾರ ಅದು "ನೂಾರಾಸದತೋನಯ” ಅಷದಟ. ತಾವು ಅಪುಣದ ಕದೂಟಟರದ ಇವತುತ ಸಾಯಂಕಾಲ್ ಅವಳನೆ ಕಕದೂಿಂಡು ಬರ್ತೋಿನ.

ದ್ದೈವಾಂಶಸಂಭೂತರದೋ!

ತಂದ್ದಯಬಬನ

ಹೃದಯವನುೆ

ಬದುಕಿಸಿರಿ,

ಅವನ

ವಂಶವನುೆಳ್ಳಸಿರಿ,

ತನೆ

ಪಾರರ್ಿನದಗಳ್ಳಂದ ರದೂೋಗಿಷಟ ಮ್ಗಳನುೆ ಗುಣಪಡಸಿ!" ಎನುೆತತ ಆ ವಾ​ಾಪಾರಿ ಮ್ತದತ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಮ್ುಂದ್ದ ಮ್ಂಡಯೂರಿ ತನೆ ಬ್ಬಗಿಹಡದ ಮ್ುಷಿಟಗಳನುೆ ನದಲ್ದ ಮೋಲ್ಲಟುಟ ತಲ್ದಯನೆದರ ಮೋಲ್ಲರಿಸಿಕದೂಂಡು ನಮ್ಸಾಕರ ಮಾಡ ನಶುಲ್ನಾಗುಳ್ಳದ. ಮೋಲ್ದೋಳಲ್ು ಅವನಗದ ಮ್ತದತ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಹದೋಳ್ಳದ. ತನೆ ಕಾಯಿಭಾರ ಎಷುಟ ದ್ದೂಡಡದು, ತುಂಬ ತಾಳದಮಯಿಂದ ಅದನುೆ ತಾನು ಹದೋಗದ ನಭಾಯಿಸುರ್ತತದ್ದೆೋನದ ಎಂದು ಯೋಚ್ಚಸುತತ ನೋಳ ಉಸಿರದೂಂದನುೆ ಬ್ಬಟುಟ ಕದಲ್ವು 214

ಕ್ಷಣಗಳ ಬಳ್ಳಕ ಹದೋಳ್ಳದ: "ಆಗಲ್ಲ, ಇವತುತ ಸಂಜದ ಮ್ಗಳನುೆ ಕರದತಾ. ಅವಳ್ಳಗಾಗಿ ನಾನು ಪಾರರ್ಿಸಿತೋನ, ಈಗಂತೂ ನನಗದ ತುಂಬ ಆಯಾಸವಾಗಿದ್ದ ... ನಂಗದ ಹದೋಳ್ಳಕಳ್ಳಸಿತೋನ" ಎನುೆತತ ತನೆ ಕಣುಣಗಳನುೆ ಮ್ುಚ್ಚುಕದೂಂಡ. ಟಪ್ ಟಪ್ ಎಂದು ಹದಜೆದಗಳನೆರಿಸಿಕದೂಂಡು ತನೆ ಬೂಟುಗಳು ಕಿರುಗುಟುಟರ್ತತರಲ್ು ವಾ​ಾಪಾರಿ ಹದೂರಟು ಹದೂೋದ, ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಒಂಟಿಯಾಗುಳ್ಳದ. ಅವನ ಬದುಕದಲ್ಿ ಚಚ್ಿನ ವಿಧಿಗಳು ಮ್ತುತ ತನೆನುೆ ನದೂೋಡಲ್ು ಬಂದ ಜನಗಳ್ಳಂದಲ್ದೋ ತುಂಬ್ಬ ಹದೂೋಗಿತುತ; ಆದರದ ಇವತುತ ರ್ತೋರ ಕಷಟಕರವಾಗಿತುತ. ಬದಳ್ಳಗದೆ ಒಬಬ ಪರಮ್ುಖ ಅಧಿಕಾರಿ ಬಂದು ತನದೂೆಡನದ ದಿೋರ್ಿ ಕಾಲ್ ಮಾರ್ತನಲ್ಲಿ ತದೂಡಗಿದೆ: ಆನಂತರ ಒಬಬ ಮ್ಹಳದ, ತನೆ ಮ್ಗಳದೂಡನದ ಬಂದಿದೆಳು, ಈ ಮ್ಗನದೂೋ ಒಬಬ ಸಂಶಯವಾದಿ ಪಾರಧಾ​ಾಪಕ, ತಾಯಿ ಮ್ಹಾ ಭಗವದುಕದತ, ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸನ ಅನುಯಾಯಿ; ತನದೂೆಡನದ ಮಾತಾಡಲ್ು ಈಕದ ಮ್ಗನನುೆ ಕರದತಂದಿದೆಳು. ಅವರದೂಡನದ ನಡದಸಿದ ಮಾತುಕತದ ರ್ತೋರ ಬಳಲ್ಲಸಿತುತ. ಸನಾ​ಾಸಿಯಡನದ ವಾದ ಬದಳಸ ದ ಲ್ು ಇಷಟವಿಲ್ಿದ್ದ ಆ ಮ್ಗ ತನಗಿಂತ ಬೌದಿಧಕವಾಗಿ ಕದಳಸತರದವನದೂಂದಿಗದ ಮಾಡುವಂತದ ತಾನು ಹದೋಳ್ಳದೆಕಕದ ಲ್ಿ ಹೂ​ೂಗುಟಿಟದೆ. ಅವನು ನಂಬದಿದೆರೂ ತೃಪಿತಗದೂಂಡ ಹಾಗದ ಪರಶ್ಾಂತನಾಗಿ ಸರಳವಾಗಿ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸಗದ ಕಾಣ್ಸಿದೆ: ಅವನದೂಡನದ ಮಾಡದ ಸಂಭಾಷಣದಯ ನದನಪು ಕಿರಿಕಿರಿಯುಂಟುಮಾಡತು. "ಏನಾದೂರ ಸವಲ್ು ರ್ತನೆ, ಫ್ಾದರ್" ಎಂದ ಸಹಾಯಕ. "ಆಗಲ್ಲ, ಏನಾದೂರ ತಗದೂಂಡು ಬಾ." ಸಹಾಯಕ ಗುಹದಯಿಂದ ಸುಮಾರು ಹತುತ ಹದಜೆದ ದೂರದಲ್ಲಿ ನಮಿ​ಿಸಿದೆ ಒಂದು ಗುಡಸಲ್ದೂಳಗದ ಹದೂೋದ. ಈಗ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಒಬಬನದೋ ಉಳ್ಳದ. ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿದುೆಕದೂಂಡು ತನೆ ಕದಲ್ಸವನದೆಲ್ಿ ತಾನದೋ ಮಾಡಕದೂಳುಿರ್ತತದುೆ ಬರಿೋ ರದೈಬದಡ್ ರ ಅನದೂೆೋ ಅರ್ವಾ ಚಚ್ಿಗದಂದು ತಯಾರಿಸಿರುರ್ತತದೆ ಉರುಳ್ಳರದೂಟಿಟಯನದೂೆೋ ರ್ತನುೆತತ ಇದೆ ಕಾಲ್ ಹದೂೋಗಿ ತುಂಬ ದಿನಗಳಾಗಿದೆವು. ಆರದೂೋಗಾವನುೆ ಕಾಪಾಡಕದೂಳಿಬದೋಕದಂದು ಹಂದ್ದಯೋ ಹದೋಳಲ್ಾಗಿತುತ; ಅವನಗಿೋಗ ಪುಷಿಟಕರವಾದ ಆದರದ ಸಪದು ಆಹಾರವನುೆ ನೋಡಲ್ಾಗುರ್ತತತುತ. ಅವನು ರ್ತನುೆರ್ತತದುೆದು ಸವಲ್ು ಸವಲ್ುವದೋ, ಆದರದ ಹಂದಿಗಿಂತ ಹದಚ್ಾುಗಿ ರ್ತನುೆರ್ತತದೆ; ಕದಲ್ವದೋಳದ ಬಾಯಿ ಚಪುರಿಸಿಕದೂಂಡು ಊಟಮಾಡುರ್ತತದೆ, ಹಂದಿನಂತದ ಬದೋಸರಿಕದಯಿಂದಲ್ದೂೋ ಪಾಪಪರಜ್ಞದಯಿಂದಲ್ದೂೋ ಅಲ್ಿ. ಈಗ ಆದದೂೆ ಹಾಗದಯೋ: ಸವಲ್ು ಗಂರ್ಜ ಹೋರಿ, ಟಿೋ ಕುಡದು ಅರ್ಿ ಉರುಳ್ಳರದೂಟಿಟ ರ್ತಂದ. ಸಹಾಯಕ ಹದೂರಟು ಹದೂೋದ, ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಎಲ್ಮ ಮ್ರದ ಕದಳಗದ ಏಕಾಂಗಿಯಾದ ಆಗ ಸುಂದರವಾದ ಮೋ ಸಂಜದಯ ಹದೂತುತ; ಬಚ್ಿ, ಆಸದುನ್, ವದೈಲ್ಡ ಶ್ದರಿ, ಎಲ್ಮ, ಓಕ್ ಮ್ರಗಳದಲ್ಿ ಚ್ಚಗುರಿ ಎಲ್ದಗಳ್ಳಂದ ನಳನಳ್ಳಸುರ್ತತದೆವು. ಎಲ್ಮ ಮ್ರದ ಹಂಬದಿಯಿದೆ ವದೈಲ್ಡ ಶ್ದರಿ ಪದೂದ್ದ ಹೂಬ್ಬಟುಟ ಕಂಗದೂಳ್ಳಸುರ್ತತತುತ;

ಹೂಗಳ್ಳನೂೆ ಉದುರಲ್ು ತದೂಡಗಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ನದೈಟಿಂಗದೋಲ್ಗಳು – ಒಂದು ಸಮಿೋಪದಲ್ೂಿ, ಮ್ತದತರಡದೂೋ ಮ್ೂರದೂೋ ನದಿಯ ಆಚ್ದ ಬದಿಗಿದೆ ಪದೂದ್ದಗಳ್ಳಂದಲ್ದೂೋ – ಮೊದಲ್ದೂಂದ್ದರಡು ಬಾರಿ ಚ್ಚಲ್ಲಪಿಲ್ಲಗುಟಿಟ ತಾರಕದಲ್ಲಿ ಹಾಡುರ್ತತದೆವು. ರದೈತರು ತಮ್ಮ

ಕದಲ್ಸ ಮ್ುಗಿಸಿಕದೂಂಡು ವಾಪಸಾಗುವಾಗ ಹಾಡುರ್ತತದೆ ದನ ನದಿಯ ಮೋಲ್ಲಂದ ತದೋಲ್ಲಬರುರ್ತತದೆವು. ಅರಣಾದಲ್ಲಿ ಹಂಬದಿಯಲ್ಲಿ ಸೂಯಿ ಕದಳಗಿಳ್ಳಯುರ್ತತದೆ, ಅವನ ಕದೂನದ ನಮಿಷದ ಹದೂಂಗಿರಣಗಳು ಅಲ್ದಗಳ ಮೋಲ್ದ ಚ್ಚನೆದ ಹದೂಳಪನುೆ ಮ್ೂಡಸಿದೆವು. ಆ ಕಡದಯಲ್ದಿಲ್ಿ ಮ್ನದುಂಬುವ ಹಸಿರ ರಾಶಿ, ಮ್ತದೂತಂದು ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಮ ಮ್ರ

215

ಕಪಾುಗಿತುತ. ರ್ಜೋರುಂಡದಗಳು ಸುತತಲ್ೂ ಕಿರಿಕಿರಿಯುಂಟುಮಾಡುತತ ಹಾರಾಡುರ್ತತದೆವು, ಯಾವುದಕಾಕದರೂ ಡಕಿಕ ಹದೂಡದದ್ಾಗ ತುಪುಕಕನದ ಕದಳಗುರುಳುರ್ತತದೆವು. ರಾರ್ತರ ಊಟದ ನಂತರ ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಮೌನವಾಗಿ ಪಾರಥಿ​ಿಸತದೂಡಗಿದ: "ಯೋಸು ಪರಭುವದೋ, ದ್ದೋವಪುತರನದೋ, ನಮ್ಮ ಮೋಲ್ದ ಕರುಣದಯಿರಿಸು" ಆಮೋಲ್ದ ಒಂದು ಸುತರ್ತಗಿೋತದಯನದೂೆೋದಿದ. ಅದನುೆ ಹದೋಳುರ್ತತರುವಾಗ ಮ್ರ್ಾದಲ್ಲಿ ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಗುಬಬಚ್ಚಯ ು ಂದು ಪದೂದ್ದಯಿಂದ ಪುಳ್ಳಂಗನದ ಹಾರಿಹದೂೋಗಿ, ನದಲ್ದ ಮೋಲ್ದ ಕೂತು ಚ್ಚಲ್ಲಪಿಲ್ಲಗುಟುಟತತ ತನದೆಡದಗದ ಹದಜೆದಗಳನೆರಿಸಿಕದೂಂಡು ಬಂತು, ಆದರದ ಏನನದೂೆೋ ಕಂಡು ಹದದರಿ ಹಾರಿಹದೂೋಯಿತು. ತನೆ ಐಹಕತದಯ ತಾ​ಾಗಕದಕ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ

ಪಾರರ್ಿನದಯನುೆ

ಮಾಡ,

ರದೂೋಗಿಷಠ

ಮ್ಗಳದೂಂದಿಗದ

ಬರಲ್ು

ವಾ​ಾಪಾರಿಗದ

ಹದೋಳ್ಳಕಳ್ಳಸಲ್ದಂದು

ಆತುರಾತುರವಾಗಿ ಪಾರರ್ಿನದಯನುೆ ಮ್ುಗಿಸಿದ. ತನೆ ವಿಭಿನೆ ಸವರೂಪದಿಂದ್ಾಗಿ ಆ ಹುಡುಗಿ ಅವನ ಗಮ್ನವನುೆ ಸದಳದಿ ದ ದೆಳು,

ಅಲ್ಿದ್ದ

ಅವಳೂ

ತಂದ್ದಯೂ

ತನೆನುೆ

ಸಂತನದಂದು

ಭಾವಿಸಿ

ತನೆ

ಪಾರರ್ಿನದಯು

ಪರಿಣಾಮ್ಕಾರಿಯಂದುಕದೂಂಡದೆರು. ಹದೂರಗಡದಯೋನದೂೋ ಅದನೆವನು ನರಾಕರಿಸುರ್ತತದೆ, ಆದರದ ಮ್ನದಂತರಾಳದಲ್ಲಿ ಅದು ನಜವದಂದ್ದೋ ನಂಬ್ಬದೆ. ಇದು ಅನದೋಕ ಸಾರಿ ನಜವಾದುದಕದಕ ಅವನಗದ ಅಚುರಿ ಎನಸಿತುತ. ಸಿಟೋಫನ್ ಕಸಾಟ್ಸಿಕಯಾಗಿದೆ ತಾನು ಇಂತಹ ಸಂತನಾಗಿ, ಪವಾಡಪುರುಷನಾಗಿ, ಪರಿವರ್ತಿತವಾಗಿದುೆದರಲ್ಲಿ ಎಳಿಷೂಟ ಅನುಮಾನವಿಲ್ಿವದಂದ್ದೋ ಭಾವಿಸಿದೆ. ರದೂೋಗಿ ಹುಡುಗನಂದ ಹಡದು ತಾನು ಪಾರಥಿ​ಿಸಿದ ನಂತರ ಮ್ುದುಕಿ ಕಳದದುಕದೂಂಡದೆ ದೃಷಿಟಯನುೆ ಕಂಡದೆ ಪರಸಂಗದವರದಗದ ತಾನದೋ ಕಣಾಣರದ ಕಂಡದೆ ಪವಾಡಗಳನುೆ ನಂಬದಿರಲ್ು ಸಾರ್ಾವಿರಲ್ಲಲ್ಿ. ವಿಚ್ಚತರವದನಸಿದರೂ ಇದು ನಜವಾಗಿತುತ. ಅದರಿಂದ್ಾಗಿ ವಾ​ಾಪಾರಿಯ ಮ್ಗಳ ಪರಸಂಗವು ತನೆಲ್ಲಿ ನಂಬ್ಬಕದಯಿಟಟ ಹದೂಸ ಸನೆವದೋಶವಾಗಿ ಕಂಡತುತ, ಜದೂತದಗದ ಇದರಿಂದ್ಾಗಿ ತನೆ ರದೂೋಗನವಾರಣಾ ಸಾಮ್ರ್ಾಿವನುೆ ಸಿ​ಿರಿೋಕರಿಸುವ ಒಂದು ಅವಕಾಶ, ಇದರಿಂದ ತನೆ ಕಿೋರ್ತಿ ಪಸರಿಸಲ್ು ಹದೂಚು ಹದೂಸ ಅವಕಾಶವ್ಸದಗುತತದ್ದ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದ. 'ನೂರಾರು ಮೈಲ್ಲಗಳ ದೂರದಿಂದ ಜನರು ಬರುತಾತರದ, ಪರ್ತರಕದಗಳಲ್ಲಿ ತನೆ ವಿಷಯ ಬರದಯುತಾತರದ. ಚಕರವರ್ತಿಗದ ಈ ವಿಷಯ ರ್ತಳ್ಳಯುತತದ್ದ, ನಂಬ್ಬಕದ ಹದೂಂದದ ಯೂರದೂೋಪಿನಲ್ದಿಲ್ಿ ತನೆ ಬಗದೆ ನಂಬ್ಬಕದ ಬದಳಯ ದ ುತತದ್ದ' ಎಂದುಕದೂಂಡ. ತಕ್ಷಣವದೋ ತನೆ ಡೌಲ್ಲನ ಬಗದೆ ನಾಚ್ಚಕದಯನಸಿ ಮ್ತದತ ಪಾರರ್ಿನದಗದ ಕುಳ್ಳತ. 'ದ್ದೋವರದ, ಸವಗಿದ ಪರಭುವದೋ, ನದಮ್ಮದಿಯಿೋಯುವವನದೋ, ಸತಾ​ಾತಮವದೋ, ಬಂದು ನನೆಲ್ಲಿ ಸದೋರಿ ನನದೆಲ್ಿ ಪಾಪಗಳನೂೆ ತದೂಳದದು ನನೆ ಆತೆವನುೆ ಕಾಪಾಡು! ನನೆನುೆ ಕಾಡುವ ಲ್ೌಕಿಕ ಡೌಲ್ಲನಂದ ರಕ್ಷಿಸು!' ಎಂದು ಹದೋಳ್ಳಕದೂಂಡ. ಎಷದೂಟೋ ಬಾರಿ ಹೋಗದ ಪಾರರ್ಿನದ ಮಾಡದೆರೂ ಇಲ್ಲಿಯವರದಗೂ ಅವದಲ್ಿ ವಾರ್ಿವಾದುದನುೆ ನದನಪಿಸಿಕದೂಂಡ. ಅವನ ಪಾರರ್ಿನದಗಳು ಇತರರಿಗಾಗಿ ಪವಾಡಗಳನುೆ ಮಾಡದರೂ ದ್ದೋವರು ತನಗಿನೂೆ ಈ ಕಿೋಳು ಆಸದಯಿಂದ ಪಾರುಮಾಡುವ ಕೃಪದ ತದೂೋರಿಸಿಲ್ಿವಲ್ಿ. ಆಶರಮ್ದಲ್ಲಿನ ಸನಾ​ಾಸಿ ಬದುಕಿನ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ತಾನು ಮಾಡುರ್ತತದೆ ಪಾರರ್ಿನದಯ ನದನಪಾಯಿತು; ಅವನು ಆಗ ಪಾರಥಿ​ಿಸುರ್ತತದುೆದು ಪರಿಶುದಧತದಗಾಗಿ, ವಿನಯವಂರ್ತಕದಗಾಗಿ ಮ್ತುತ ಪದರೋಮ್ಕಾಕಗಿ. ದ್ದೋವರು ತನೆ ಪಾರರ್ಿನದಗದ ಕಿವಿಗದೂಟಿಟದ್ಾೆನದ ಎಂದವನಗದ ಆಗದಲ್ಿ ಅನೆಸುರ್ತತತುತ. ತನೆ ಪರಿಶುದಧತದಯನೆವನು ಕಾಪಾಡಕದೂಂಡದೆ, ತನೆ ಬದರಳನದೆೋ ಕತತರಿಸಿಕದೂಂಡದೆ. ಮಿಸುಕಾಡುರ್ತತದೆ ಬದರಳ ಕೂಳದಯನೆವನು ತನೆ ತುಟಿಗದ ತಂದು ಮ್ುರ್ತತಕಿಕದೆ. ಪಾಪಗಳ ಕಾರಣದಿಂದ ತನೆ ಬಗದೆ ಅಸಹಾಭಾವನದಯಿಂದಿದೆ ತಾನಾಗ ವಿನೋತನಾಗಿದ್ದೆ ಎನೆಸಿತವನಗದ. ಕುಡುಕ ಸದೈನಕ ಮ್ಗನದೂಂದಿಗದ ಬಂದಿದೆ ಒಬಬ ಮ್ುದಿ ತಂದ್ದ

ತನೆನುೆ

ಭಿಕ್ಷದ

ಬದೋಡದ್ಾಗ

ತನೆಲ್ಲಿ

ಉದಿಸಿದೆ

ಕದೂೋಮ್ಲ್ 216

ಭಾವನದಗಳು

ನದನಪಾದವು.

ತಾನವಳನುೆ

ಬರಮಾಡಕದೂಂಡದುೆ,

ಅವಳ

ಬಗದಗಿನ

ವಾ​ಾಮೊೋಹ

ತನೆನಾೆವರಿಸಿದುೆದು

ನದನಪಾಯಿತು.

ಆದರಿೋಗ?

ತಾನೋಗ

ಯಾರನಾೆದರೂ ಪದರೋಮ್ದಿಂದ ಕಾಣಬಲ್ದಿನದೋ, ಸದೂೋಫ್ಾ​ಾ ಇವನದೂೋವೆಳ ಬಗದೆಯಾಗಲ್ಲೋ ಫ್ಾದರ್ ಸದರಾಫ್ಟನ್ ಬಗದೆಯಾಗಲ್ಲೋ ಪದರೋಮ್ ತಾಳಬಲ್ದಿನದೋ, ಅರ್ವಾ ಅವತುತ ತನೆನುೆ ಕಾಣಲ್ು ಬಂದಿದೆವರಲ್ಲಿ ಯಾರದ್ದೋ ಬಗದೆ ತನೆಲ್ಲಿ ಪದರೋಮ್ಭಾವನದಯಿದ್ದಯೋ ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳಕದೂಂಡ. ತನೆ ಬುದಿಧಮ್ತದತಯನುೆ ಮ್ತುತ ಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ತಾನು ಹಂದ್ದಬ್ಬದಿೆಲ್ಿವದಂದು ತದೂೋರಿಸಿಕದೂಳಿಲ್ು ತನದೂೆಡನದ ವಾದ ಮಾಡದೆ ಆ ಯುವ ವಿದ್ಾವಂಸನ ಬಗದೆ? ಅವನಗದ ಅವರದಲ್ಿರ ಪದರೋಮ್ದ ಆವಶಾಕತದಯಿತುತ, ಆದರದ ಅವರಾರೂ ತನೆ ಬಗದೆ ಪದರೋಮ್ಭಾವನದ ತಾಳಲ್ಾರರು. ತನೆಲ್ಲಿೋಗ ಪದರೋಮ್ವೂ ಇಲ್ಿ, ವಿನಯವಂರ್ತಕದಯೂ ಇಲ್ಿ, ಪರಿಶುದಧತದಯೂ ಇಲ್ಿ. ವಾ​ಾಪಾರಿಯ ಮ್ಗಳು ಇಪುತತದರಡರ ಯುವರ್ತ ಎಂಬ ವಿಷಯ ಅವನಲ್ಲಿ ಸಂತಸ ಮ್ೂಡಸಿತು, ಅವಳು ಸುಂದರಿಯೂ ಹೌದ್ದೋ ಎಂದು ಯೋಚ್ಚಸಿದ. ಅವಳು ಶಕಿತಹೋನಳದೋ ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ್ಾಗ ಅವನ ಮ್ನಸಿ್ನಲ್ಲಿದುೆದು ಅವಳ್ಳಗದ ಹದಣ್ಣನ ಆಕಷಿಣದಯಿದ್ದಯೋ ಎಂಬ ಆಸಕಿತ. 'ನಾನಷುಟ ಕಿೋಳುಮ್ಟಟಕಿಕಳ್ಳದುಬ್ಬಟದಟನದೋ!' ಎನೆಸಿ, “ಪರಭುವದೋ, ಕಾಪಾಡು! ನನೆನುೆ ಮೋಲ್ದತುತ, ದ್ದೋವರದೋ, ದ್ದೂರದಯೋ!" ಎಂದು ಕದೈಗಳನುೆ ಜದೂೋಡಸಿ ಪಾರಥಿ​ಿಸಿದ. ನದೈಟಿಂಗದೋಲ್ಗಳ ಇನದನ ಬಾಂದಳವನುೆ ತುಂಬ್ಬತುತ, ರ್ಜೋರುಂಡದಯಂದು ಅವನಗಪುಳ್ಳಸಿ ಕರ್ತತನ ಹಂಬದಿಯಿಂದ ನುಸುಳ್ಳ ಬಂತು, ಅವನದನುೆ ಆಕಡದ ಸರಿಸಿದ. "ಅವನು ಇದ್ಾೆನದಯೋ? ಹದೂರಗದ ಭದರಪಡಸಿರುವ ಬಾಗಿಲ್ನದೆೋನಾದರೂ ನಾನು ಬಡಯುರ್ತತದ್ದೆೋನದಯೋ? ಬಾಗಿಲ್ ಮೋಲ್ಲನ ಅಡಡಕಂಬ್ಬ ಎಲ್ಿರಿಗೂ ಕಾಣುಂರ್ದ್ದೆೋ. ನಸಗಿ, - ನದೈಟಿಂಗದೋಲ್ಗಳು, ರ್ಜೋರುಂಡದಗಳು ಎಲ್ಿ ಆ ಅಡಡಕಂಬ್ಬಯಲ್ಲಿ ಸದೋರಿವದ. ಪಾರಯಶುಃ ಆ ಯುವ ವಿದ್ಾವಂಸ ಹದೋಳ್ಳದ್ದೆೋ ನಜವದೋನದೂೋ!' ಜದೂೋರಾಗಿ ಪಾರರ್ಿನದಗಳನುೆಸುರಿದ. ತನೆಲ್ಲಿ ಹಾದುಬಂದ ಆಲ್ದೂೋಚನದಗಳದಲ್ಿ ಕಣಮರದಯಾಗುವವರದಗೂ ಪಾರಥಿ​ಿಸಿದ; ಮ್ತದತ ಅವನಲ್ಲಿ ಆತಮವಿಶ್ಾವಸ ಮ್ೂಡತು. ಅವನು ಕರದಗಂಟದಯ ಶಬೆ ಮಾಡದ, ಎದುರು ನಂತ ಸಹಾಯಕನಗದ - ತನೆನುೆ ಕಾಣಲ್ು ಮ್ಗಳದೂಂದಿಗದ ವಾ​ಾಪಾರಿ ಈಗ ಬರಬಹುದು – ಎಂದು ಹದೋಳ್ಳದ.

ವಾ​ಾಪಾರಿ ಬಂದ, ತದೂೋಳು ಹಡದು ತನೆ ಮ್ಗಳನೂೆ ನಡದಸಿಕದೂಂಡು ಬಂದ. ಅವಳನುೆ ಕದೂೋಣದಯಳಗದ ಕದೂಂಡದೂಯುೆ ಅಲ್ಲಿ ಬ್ಬಟುಟ ಹದೂೋದ. ಅವಳು ತುಂಬ ಚ್ದಲ್ುವದ, ದಷಟಪುಷಟವಾಗಿದೆಳು, ಸವಲ್ು ಕುಳುಿ. ಭಯದಿಂದ ತುಂಬ್ಬದ ಮ್ಗುವಿನದರಂರ್ತದೆ ಅವಳ ಮ್ುಖ ಪದೋಲ್ವವಾಗಿತುತ, ಆದರದ ಅವಳಲ್ಲಿನ ಹದಣತನ ಎದುೆ ಕಾಣುರ್ತತತುತ. "ನಾನು ಅಪುನ ಹರ್ತತರ ಹದೂೋಗಿತೋನ" ಎಂದಳು. "ಭಯಪಡಬದೋಡ, ನನಗಿರದೂೋ ತದೂಂದರದ ಏನು" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ. "ಮೈಯಲ್ಿ ನದೂೋವು" ಎಂದಳು, ಇದೆಕಿಕದೆಂತದ ಅವಳ ಮ್ುಖದ ಮೋಲ್ದ ಮ್ುಗುಳೆಗದಯ ಬದಳ್ಳಿಗದರದ ಮ್ೂಡತು. "ಎಲ್ಿ ವಾಸಿಯಾಗಿಬ್ಬಡತದತ, ಪಾರರ್ಿನದ ಮಾಡು" ಎಂದ. "ಪಾರರ್ಿನದಯಿಂದ

ಏನು

ಪರಯೋಜನ?

ಎಷದೂಟೋ

ಸಲ್

ಪಾರರ್ಿನದ

ಮಾಡದಿೆೋನ,

ಅದರಿಂದ್ದೋನೂ

ಉಪಯೋಗವಿಲ್ಿ. ತಾವು ನನಗಾಗಿ ಪಾರಥಿ​ಿಸದಬೋಕು, ತನೆ ತಲ್ದ ಮೋಲ್ದ ತಮ್ಮ ಕದೈಯಿಡಬದೋಕು. ನೋವು ನನೆ ಕನಸಲ್ಲಿ ಬಂದಿದಿೆರಿ" ಎಂದಳು ಮ್ುಗುಳೆಗದಯಿಂದ ಕೂಡಯೋ. "ನನೆ ಹದೋಗದ ನದೂೋಡದ್ದ?" "ನೋವು ನನೆ ಎದ್ದ ಮೋಲ್ದ ಈ ರಿೋರ್ತ ಕದೈಯಿಟಟ ಹಾಗದ, ಇಲ್ದಿೋ." ತನೆ ಬಲ್ಗದೈಯಾನೆವನು ಅವಳದಡದಗದ ಚ್ಾಚ್ಚದ.

217

"ನನೆ ಹದಸರದೋನು?" ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ. ತನೆ ಮೈಮೋಲ್ದ ಬಂದಂತದ, ತನೆ ಬಯಕದ ಹತದೂೋಟಿಯನುೆ ಮಿೋರಿ ಆವರಿಸಿದಂತದ ಅವನು ನಡುಗುರ್ತತದೆ. "ಮೋರಿ. ಯಾಕದ?" ಅವಳು ಚ್ಾಚ್ಚದ ಅವನ ಕದೈಯನುೆ ಹಡದು ಮ್ುರ್ತತಟಟಳು; ಆನಂತರ ತನೆ ತದೂೋಳ್ಳನಂದ ಅವನ ಸದೂಂಟವನುೆ ಬಳಸಿಕದೂಂಡು ತನದೆಡದಗದ ಒರ್ತತಕೂ ದ ಂಡಳು. "ಏನು ಮಾಡಾತ ಇದಿೆೋಯಾ ಮೋರಿ, ನೋನದೂಂದು ಪಿಶ್ಾಚ್ಚ!" ಎಂದ "ಇರಬಹುದು. ಅದರಿಂದ್ದೋನೋಗ?" ಎಂದು ಅವನನುೆ ಅಪಿುಕೂ ದ ಂಡು ಹಾಸಿಗದಯ ಮೋಲ್ದ ಕುಳ್ಳತುಕದೂಂಡಳು. ಬದಳಗಿನ ಜಾವ ಅವನು ಹದೂರಕದೂೋಣದಗದ ಹದೂೋದ. 'ಇಷದಟಲ್ಿ ನಡದದುಹದೂೋಯಿತದೋ? ತಂದ್ದ ಬಂದ್ಾಗ ಅವಳು ಅವನಗದ ಎಲ್ಿವನೂೆ ಹದೋಳ್ಳಬ್ಬಡುತಾತಳ.ದ ಅವಳದೂಬಬ ಪಿಶ್ಾಚ್ಚ! ನಾನದೋನು ಮಾಡಲ್ಲ? ನನೆ ಬದರಳನುೆ ಕತತರಿಸಿಕದೂಂಡ ಕದೂಡಲ್ಲ ಇಲ್ದಿೋ ಬ್ಬದಿೆದ್ದ' ಎಂದು ಕದೂಡಲ್ಲಯನುೆ ತದಗದದುಕದೂಂಡು ಮ್ನದಯಳಕದಕ ನಡದದ. ಆ ಹದೂರ್ತತಗದ ಸಹಾಯಕ ಬಂದ. "ಸೌದ್ದ ಸಿೋಳಬದೋಕಾ? ಕದೂಡಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ ಕದೂಡ" ಎಂದ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಕದೂಡಲ್ಲಯನುೆ ಕದೂಟುಟ ಮ್ನದಯಳಕದಕ ನಡದದ. ಅಲ್ಲಿ ಅವಳು ನದ್ದೆ ಮಾಡುರ್ತತದೆಳು. ಅವಳ ಕಡದ ಗಾಬರಿಯಿಂದ ನದೂೋಡದ, ಆನಂತರ ವಿಭಜಕ ಗದೂೋಡದಯಾಚ್ದಗದ ಹದೂೋದ. ರದೈತನ ಉಡುಪುಗಳನುೆ ಹದೂರತದಗದದು ಹಾಕಿಕದೂಂಡ. ಕತತರಿಯಂದನುೆ ತದಗದದುಕದೂಂಡು ತನೆ ನೋಳಗೂದಲ್ನುೆ ಕರ್ತತರಿಸಿಕದೂಂಡ. ಆನಂತರ ಹದೂರ ನಡದದು ಬದಟಟ ಇಳ್ಳದು ಕಳದದ ಮ್ೂರು ವಷಿಗಳು ತಾನು ಕಾಲ್ಲಡದ್ದೋ ಇದೆ ನದಿಯಡದಗದ ಸಾಗಿದ. ನದಿಯ ದಡದ ಗುಂಟ ಒಂದು ದ್ಾರಿಯಿತುತ; ಅವನು ಅದರಲ್ಲಿ ಮ್ಧಾ​ಾಹೆದವರದಗೂ ನಡದಯುತತ ಹದೂೋದ. ಸನಹವಿದೆ ರದೈ ಹದೂಲ್ದಲ್ಲಿ ಮ್ಲ್ಗಿಕದೂಂಡ. ಸಾಯಂಕಾಲ್ದ ವದೋಳದಗದ ಅವನದೂಂದು ಹಳ್ಳಿಯನುೆ ತಲ್ುಪಿದ. ಆದರದ ಅದರದೂಳಕದಕ ಕಾಲ್ಲಡದ್ದ ನದಿಯ ಮೋಲ್ದ ಚ್ಾಚ್ಚಕದೂಂಡದೆ ಬಂಡದಯತತ ಬಂದು ಮ್ತದತ ಅದರ ಮೋಲ್ದ ಮ್ಲ್ಗಿಕದೂಂಡ. ಬದಳಗಿನ ಜಾವ, ನದೋಸರು ಮ್ೂಡಲ್ು ಇನುೆ ಅರ್ಿ ಗಂಟದಯಿತುತ. ಎಲ್ದಿಡದ ತದೋವ, ತಂಪು ಮ್ತುತ ಎಲ್ದಿಡದ ಮ್ಸುಕು ಮ್ಸುಕು. ಪಡುವಲ್ ದಿಕಿಕಂದ ನಸುಕಿನ ಕುಳ್ಳಗಾಿಳ್ಳ ಬ್ಬೋಸುರ್ತತತುತ. 'ಹೌದು, ಇದಕದಕಲ್ಿ ಒಂದು ಮ್ಂಗಳವನುೆ ಹಾಡಬದೋಕು. ಆದರದ ಹದೋಗದ? ನದಿಗದ ಹಾರಿಕದೂಂಡದೋ? ಆದರದ ನಂಗದ ಈಜು ಬರುತತದ್ದ, ಮ್ುಳುಗಲ್ಾರದ. ನದೋಣು ಹಾಕಿಕದೂಳಿಲ್ದೋ? ಹೌದು, ಈ ನಡುಪಟಿಟಯನುೆ ಮ್ರದ ಕದೂಂಬದಗದಸದ ದ ು ಹಾಗದ ಮಾಡಬಹುದು." ಇದು ಸರಳವೂ ಸುಲ್ಭವೂ ಆದ ಮಾಗಿವದಂದ್ದನಸಿ ಭಯವಾಯಿತು. ಹತಾಶ್ದಯ ಸಂದಭಿಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನಾವಾದಂತದ ಪಾರರ್ಿನದ ಮಾಡಬದೋಕದನೆಸಿತು. ಆದರದ ಯಾರನುೆ ಕುರಿತು ಪಾರಥಿ​ಿಸುವುದು? ಯಾರೂ ಇಲ್ಿವಲ್ಿ! ದ್ದೋವರದೋ ಇಲ್ಿ! ತದೂೋಳ ಮೋಲ್ದ ತಲ್ದಯಿಟುಟಕೂ ದ ಂಡು ಮ್ಗುೆಲ್ಾದ; ತಟಕಕನದ ನದ್ದೆ ಹದೋಗದ ಗಾಢವಾಗಿ ಆವರಿಸಿಕದೂಂಡು ಬಂತದಂದರದ ತದೂೋಳ ಮೋಲ್ದ ತಲ್ದಯಿಟುಟಕೂ ದ ಳಿಲ್ಾರದ್ದ ಅದನುೆ ನೋಡಕದೂಂಡು ನದ್ದೆ ಹದೂೋದ. ತ ಕ್ಷಣವದೋ ಎಚುರಾಯಿತು; ಕನಸು ಕಾಣಲ್ಲ್ಿ, ನದನಪಿಸಿಕದೂಳಿಲ್ು ತದೂಡಗಿದ. ಹಳ್ಳಿಯ ತಾಯಿಯ ಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ತಾನು. ಒಂದು ಗಾಡ ಬರುತತದ್ದ, ನೋಳವಾದ ಸನಕದಯಾಕಾರದ ಗಡಡ ಬ್ಬಟುಟಕದೂಂಡ ನಕದೂೋಲ್ರ್ಸ ಸರ್ಜೋಿವಿಚ್ ಮಾಮ್ ಗಾಡಯಿಂದ ಕದಳಗಿಳ್ಳಯುತಾತರದ. ಜದೂತದ ಪಾಶ್ದಂಕಾ. ಅವಳದೂಬಬ ಪುಟಟ 218

ಹುಡುಗಿ, ಕಮ್ಲ್ದಳದಂತದ ನೋಳವಾದ ಕದೂೋಮ್ಲ್ ಕಣುಣಗಳು ಅವಳವು, ಆದರದ ಅವಳ ಮ್ುಖ ಭಯದಿಂದ ಕೂಡ ಬಣಣಗದಟಿಟದ್ದ. ಗಂಡು ಹುಡುಗರ ಜದೂತದಯಲ್ಲಿ ಪಾಶ್ದಂಕಾ ಆಟಕದಕ ಸದೋರುತಾತಳ,ದ ಆದರದ ಅವಳ ಮ್ುಖ ಮ್ಂಕಾಗುತತದ್ದ. ಪದದುೆಪದದ್ಾೆಗಿದೆ ಅವಳನುೆ ನದೂೋಡ ಉಳ್ಳದವರದಲ್ಿ ಹಾಸಾ ಮಾಡುತಾತರದ, ಹದೋಗದ ಈಜುರ್ತತೋ ಎಂದು ತದೂೋರಿಸಲ್ು ಬಲ್ವಂತ ಮಾಡುತಾತರದ. ನದಲ್ದ ಮೋಲ್ದ ಮ್ಲ್ಗಿ ಈಜುವುದನುೆ ತದೂೋರಿಸುತಾತಳ;ದ ಅದನುೆ ಕಂಡು ಹುಡುಗರದಲ್ಿ ನಕುಕ ಅವಳನುೆ ಪದಚು​ು ಮಾಡುತಾತರದ. ಇದರಿಂದ ಅವಳ ಕದನದೆ ಕದಂಪಾಗಿ ಮ್ತತಷುಟ ಪದಚ್ಾುದಂತದ ಕಾಣುತಾತಳ.ದ ಅವಳ ಕರುಣಾಜನಕ ರೂಪನುೆ, ಮಿದು ಶರಣಾಗರ್ತಯ ಮ್ುಗುಳೆಗದಯನುೆ ಕಂಡು ಅವನಗದ ಅವಮಾನವಾಗುತತದ್ದ. ಆನಂತರ ತಾನವಳನುೆ ಎಲ್ಲಿ ನದೂೋಡದ್ದ ಎಂದು ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ನದನಪಿಸಿಕದೂಳುಿತಾತನದ. ಬಹಳ ದಿನಗಳ ಬಳ್ಳಕ, ಆದರದ ತಾನು ಸನಾ​ಾಸ ಸಿವೋಕರಿಸುವ ಮ್ುಂಚ್ದ, ಅವಳು ಜಮಿೋನಾೆರನದೂಬಬನನುೆ ಮ್ದುವದಯಾಗುತಾತಳ;ದ ಆದರದ ಅವಳ ಗಂಡ ತನೆ ಆಸಿತಯನದೆಲ್ಿ ಪದೂೋಲ್ು ಮಾಡ ಅವಳನುೆ ಹದೂಡದಯುರ್ತತರುತಾತನದ. ಅವಳ್ಳಗದ ಇಬಬರು ಮ್ಕಕಳು: ಒಂದು ಗಂಡು, ಒಂದು ಹದಣುಣ. ಆದರದ ಗಂಡು ಮ್ಗು ಎಳವದಯಲ್ಲಿಯೋ ರ್ತೋರಿಕದೂಳುಿತತದ್ದ. ಆಗ ಅವಳ ನತದೃಷಟ ರೂಪವನುೆ ಕಂಡದೆನುೆ ನದನಪಿಸಿಕದೂಳುಿತಾತನದ. ಆಮೋಲ್ದ ಅವಳನುೆ ಕಂಡದುೆ ತನೆ ಆಶರಮ್ದಲ್ಲಿ; ಆಗವಳು ವಿರ್ವದ. ಆದರದ ಅವಳು ಹಂದಿನಂತದಯೋ ಇದೆಳು, ಮ್ೂಖಿಳಂತಲ್ಿದಿದೆರೂ ನವಿ​ಿಣಣಳಾಗಿ, ಯಾರೂ ಗಮ್ನಸದಂತದ ಕರುಣಾಜನಕ ಮ್ುಖ ಹದೂತುತ. ತನೆ ಮ್ಗಳು ಮ್ತತವಳು ಮ್ದುವದಯಾಗಲ್ಲರುವ ಹುಡುಗನದೂಡನದ ಅವಳು ಬಂದಿದೆಳು. ಅವರಾಗ ಬಡತನದಲ್ಲಿದೆರು, ಮ್ುಂದ್ದಯೂ ಅವಳು ಸಣಣ ಪಟಟಣವ್ಸದರಲ್ಲಿ ಬಡವಳಾಗಿಯೋ ಇದೆಳಂ ದ ಬ ವಿಚ್ಾರವನೆವನು ಕದೋಳ್ಳದೆ. "ನನಗದೋಕದ ಅವಳ ನದನಪು ಬರುರ್ತತದ್ದ?' ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳಕದೂಂಡ, ಆದರದ ನದನಪು ಮಾತರ ಕದೂನದಯಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. 'ಈಗದಲ್ಲಿದ್ಾೆಳದ ಅವಳು? ಹಂದಿನಂತದಯೋ, ಅಂದರದ ನದಲ್ದ ಮೋಲ್ದ ಮ್ಲ್ಗಿ ಈಜುವುದನುೆ ತದೂೋರಿಸಿದೆಳಲ್ಿ ಆಗಿನಂತದಯೋ ಅವಳ್ಳನೂೆ ಅಸುಖಿಯೋ? ಆದರದ ಅವಳ ಬಗದೆ ನಾನಾ​ಾಕದ ಯೋಚ್ಚಸಬದೋಕು? ಏನು ಮಾಡಾತ ಇದಿೆೋನ ನಾನು? ಇದಕದಕ ಕದೂನದ ಹಾಡದಬೋಕು' ಅಂದುಕದೂಂಡ. ಅವನನುೆ ಮ್ತದತ ಭಯ ಆವರಿಸಿತು; ಅದನುೆ ಹದೂೋಗಲ್ಾಡಸಿಕದೂಳಿಲ್ದಂದು ಅವನು ಮ್ತದತ ಪಾಶ್ದಂಕಾ ಬಗದೆಯೋ ಯೋಚನದಯನುೆ ಮ್ುಂದುವರಿಸಿದ. ಹೋಗದಯೋ ತುಂಬ ಹದೂತುತ ಬ್ಬದುೆಕೂ ದ ಂಡದೆ. ಈಗವನ ಯೋಚನದ ಒಮಮ ತನೆ ಅನವಾಯಿ ಕದೂನದಯ ಬಗದೆ, ಮ್ತದೂತಮಮ ಪಾಶ್ದಂಕಾ ಬಗದೆ. ಅವನಗವಳು ಪರಿಹಾರದ ಸಾರ್ನವಾಗಿ ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಂಡಳು. ಕದೂನದಗೂ ಅವನಗದ ನದ್ದೆ ಹರ್ತತತು. ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ಅಪ್ರದಯಬಬಳು ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಂಡು ತನದೆಡದಗದ ಬಂದು ಹೋಗದಂದಳು: "ಪಾಶ್ದಂಕಾ ಹರ್ತತರ ಹದೂೋಗು, ನೋನೋಗ ಏನು ಮಾಡಬದೋಕು, ನನೆ ಪಾಪಕಾಯಿ ಯಾವುದು, ಅದಕದಕಲ್ಿ ಪರಿಹಾರ ಎಲ್ಲಿದ್ದ ಅನದೂೆೋದನೆ ಅವಳ ಹರ್ತತರ ಕಲ್ಲತುಕದೂೋ." ಅವನಗದ ಎಚುರವಾಯಿತು. ತಾನು ಕಂಡದುೆ ದ್ದೋವರ ದಯಪಾಲ್ಲಸಿದ ದಶಿನ ಅನೆಸಿ ಅದರಲ್ಲಿ ಬಂದ ಸೂಚನದಯಂತದ ನಡದದುಕದೂಳಿಲ್ು ಅವನು ನರ್ಿರಿಸಿದ. ಅವಳು ಇದೆ ಊರು ಯಾವುದ್ದಂಬುದು ಅವನಗದ ರ್ತಳ್ಳದಿತುತ. ತಾನದೆ ಕಡದಯಿಂದ ಸುಮಾರು ಇನೂೆರು ಮೈಲ್ಲ ದೂರ. ಅಲ್ಲಿಗದ ನಡದದು ಹದೂೋಗಲ್ು ನರ್ಿರಿಸಿದ.

6 ಪಾಶ್ದಂಕಾ, ಈಗ ಪಾಶ್ದಂಕಾ ಆಗಿ ಉಳ್ಳದಿಲ್ಲ್; ಬಹು ಹಂದ್ದಯೋ ಅವಳು ಪರಸದೂಕೋವಾ​ಾ ಮಿಖಲ್ದೂಾವಾೆ ಆಗಿ ಬದಲ್ಾಗಿದೆಳು; ಈಗವಳು ಮ್ುದುಕಿಯಾಗಿ ಮ್ುಖವದಲ್ಿ ಸುಕುಕಗಟಿಟತುತ; ಅವಳ್ಳೋಗ ಕುಡುಕ ನೌಕರ ಮಾವಿರಖದಾವ್ನ ಅತದತ.

219

ಅವನು ತನೆ ಕದಲ್ಸವನುೆ ಕಳದದುಕದೂಂಡ ಊರಿನಲ್ದಿೋ ಅವಳ್ಳೋಗ ವಾಸವಾಗಿದೆಳು; ತನೆ ದುಡಮಯಿಂದಲ್ದೋ ಸಂಸಾರವನುೆ ನಭಾಯಿಸುರ್ತತದೆಳು. ಅವಳ ಜಗತುತ ಎಂದರದ ಈಗ ಮ್ಗಳು, ನರದ್ೌಬಿಲ್ಾದಿಂದ ನರಳುವ ಅಳ್ಳಯ ಮ್ತುತ ಐದು ಮ್ಂದಿ ಮೊಮೊಮಕಕಳು.

ವಾ​ಾಪಾರಸಿರ ಮ್ಕಕಳ್ಳಗದ

ಸಂಗಿೋತ

ಪಾಹ

ಹದೋಳ್ಳಕದೂಟುಟ

ಅವಳು

ಸಂಸಾರದ

ಹದೂರದ

ಹದೂರುವ

ದಂದುಗದಲ್ಲಿದೆಳು, ಪರರ್ತದಿನ ಒಂದು ಗಂಟದಯ ಅವಧಿಯ ನಾಲ್ುಕ ಪಾಹಗಳು, ಕದಲ್ವ್ಸಮಮ ಐದು. ಇದಕಾಕಗಿ ಅವಳ್ಳಗದ ಬರುರ್ತತದುೆದು

ರ್ತಂಗಳ್ಳಗದ

ಅರುವತುತ

ರೂಬಲ್ಗಳು.

ಇಷಟರಲ್ಲಿಯೋ

ಹದೋಗದೂೋ

ಸದಾದ

ರ್ಜೋವನ

ಸಾಗುರ್ತತತುತ.

ಮ್ುಂದ್ದಂದ್ಾದರೂ ಒಂದು ದಿನ ಮ್ತದೂತಂದು ನೌಕರಿ ಸಿಕಿಕೋತದೋ ಎಂಬ ಹಂಬಲ್. ತನೆ ಅಳ್ಳಯನಗದೂಂದು ಕದಲ್ಸ ಹುಡುಕಿಕದೂಡ

ಎಂದವಳು

ತನೆ

ನಂಟರಿಗೂ

ಪರಿಚಯಸಿರಿಗೂ

ಕಾಗದಗಳನುೆ

ಬರದದಿದೆಳು,

ಹಾಗದ

ಕಾಗದ

ಹಾಕಿದೆವರಲ್ದೂಿಬಬನದಂದರದ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಕೂಡ ಒಬಬ; ಆದರದ ಆ ಪತರ ಅವನನುೆ ತಲ್ುಪಿರಲ್ದೋ ಇಲ್ಿ. ಅವತುತ ಶನವಾರ; ಪರಸದೂಕೋವಾ​ಾ ಮಿಖಲ್ದೂಾವಾೆ ಒಣದ್ಾರಕ್ಷಿ ಹಾಕಿದ ಬದಡ್ ರ ಮಾಡಲ್ು ಕಣಕವನುೆ ನಾದುರ್ತತದೆಳು; ಇಂರ್ ಬದಡ್ ರ ಅನುೆ ತನೆ ತಂದ್ದಯ ಮ್ನದಯಲ್ಲಿ ಕದಲ್ಸಕಿಕದೆ ಅಡುಗದಯವನು ತುಂಬ ಚ್ದನಾೆಗಿ ಮಾಡುರ್ತತದೆ. ಮಾರನದಯ ದಿನ ಭಾನುವಾರ ತನೆ ಮೊಮ್ಮಕಕಳ್ಳಗದ ಸಿಹಯೂಟ ಮಾಡ ಹಾಕಬದೋಕದಂಬುದು ಅವಳ್ಳ ಇಚ್ದೆಯಾಗಿತುತ. ಅವಳ ಮ್ಗಳು ಮಾಶ್ಾ ತನೆ ಕಿರಿಯ ಮ್ಗುವನುೆ ಎರ್ತತಕೂ ದ ಂಡದೆಳು. ಹರಿಯ ಮ್ಗ ಮ್ತುತ ಮ್ಗಳು ಶ್ಾಲ್ದಗದ ಹದೂೋಗಿದೆರು, ಇಡೋ ರಾರ್ತರ ನದ್ದೆಗದಟಿಟದೆ ಅಳ್ಳಯ ನದ್ದೆ ಹದೂಡದಯುರ್ತತದೆ. ತನೆ ಗಂಡನ ಮೋಲ್ದ ಹರಿಹಾಯುರ್ತತದೆ ಮ್ಗಳನುೆ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡುತತ ಪರಸದೂಕೋವಾ​ಾ ಮಿಖಲ್ದೂಾವಾೆ ಕೂಡ ರಾರ್ತರ ಬಹು ಹದೂತುತ ಎಚುರವಾಗಿಯೋ ಇದೆಳು. ದುಬಿಲ್ನಾಗಿದೆ ತನೆ ಅಳ್ಳಯ ಈಗಿರುವ ಸಿ​ಿರ್ತಗಿಂತ ಉತತಮ್ವಾಗುವ ಸಾರ್ಾತದಯೋ ಉಳ್ಳದಿರಲ್ಲಲ್ಿ; ತನೆ ಹದಂಡರ್ತಯ ಬದೈಗುಳು ಯಾವ ಪರಯೋಜನಕೂಕ ಬಾರದ್ದಂಬುದು ಅವನಗದ ತುಂಬ ಚ್ದನಾೆಗಿ ರ್ತಳ್ಳದಿತುತ; ಹೋಗಾಗಿಯೋ ಪರಸದೂಕೋವಾ​ಾ ಮಿಖಲ್ದೂಾವಾೆ ಮ್ಗಳನುೆ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡುತತ ಜರದಯುವಿಕದಯ ರ್ತೋವರತಯ ದ ನುೆ ಕಡಮ ಮಾಡಲ್ು ಪರಯರ್ತೆಸುರ್ತತದುೆದು. ಜನಗಳ ನಡುವಣ ಕೂರರ ಸಂಬಂರ್ಗಳು ಅವಳ್ಳಗದ ರ್ತೋವರ ಯಾತನದಯನುೆಂಟುಮಾಡುರ್ತತತುತ. ಮ್ಗಳ ನಷುಠರ ನುಡಗಳು ಪರಿಸಿ​ಿರ್ತಯನುೆ ಉತತಮ್ಪಡಸಲ್ು ಸಾರ್ಾವದೋ ಇಲ್ಿದುೆ ಮಾತರವಲ್ಿ ಅದನುೆ ಇನೆಷುಟ ಹದಗದಡಸುರ್ತತತುತ. ಈ ಬಗದೆ ಎಲ್ಿ ಅವಳು ವಾಸತವವಾಗಿ ಯೋಚ್ಚಸುತತಲ್ದೋ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ: ಕದೂೋಪದೂೋದಿರಕತ ಸನೆವದೋಶವನುೆ ಕಂಡರದ ಅವಳ್ಳಗದ ಯಾತನದಯಾಗುರ್ತತತುತ, ಕಿಮ್ಟು ವಾಸನದ ಮ್ೂಗಿಗದ ಬಡದ್ಾಗಲ್ದೂೋ, ಕಕಿಶ ರ್ವನ ಕಿವಿಗದ ಬ್ಬದ್ಾೆಗಲ್ದೂೋ, ತನೆ ಮೈಮೋಲ್ದೋ ಏಟುಗಳು ಬ್ಬದ್ಾೆಗಲ್ದೂೋ ಉಂಟಾಗುವಂತದ. ಒಂದು

ಬಗದಯ

ಆತಮತೃಪಿತಯ

ಭಾವನದಯಿಂದಲ್ದೋ

ಅವಳು

ಮ್ಗಳು

ಲ್ುಕದೋಯಾಿಳ್ಳಗದ

ಕಣಕವನುೆ

ಮಿದಿಯಬದೋಕಾದ ರಿೋರ್ತಯನುೆ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಡುರ್ತತದೆಳು; ಆಗ ತನೆ ಆರು ವಷಿದ ಮೊಮ್ಮಗಳು ಮಿಶ್ಾ ಏಪಿರನ್ ರ್ರಿಸಿ ತದೋಪದ ಹಾಕಿದ ಸಾಟಕಿಂರ್ಗ ತದೂಟುಟ ಭಯಗರಸತ ಕಣುಣಗಳ್ಳಂದಲ್ದೋ ಅಡುಗದ ಮ್ನದಯಲ್ದೂಳಕದಕ ಓಡಬಂದಳು. “ಅರ್ಜೆ ... ಒಬಬ ಭಯಹುಟಿಟಸದೂೋ ಅಂರ್ ಮ್ುದುಕ ನನೆ ನದೂೋಡದಬೋಕೂಂತ ಬಂದಿದ್ಾನದ.” ಲ್ುಕದೋಯಾಿ ಬಾಗಿಲ್ ಹದೂರದಗದ ಇಣುಕಿಹಾಕಿ ನದೂೋಡದಳು. “ಯಾರದೂೋ ಒಬಬ ಯಾತಾರಥಿ​ಿ ಹಾಗದ ಕಾಣ್ಸದೂೋ ಮ್ನುಷಾ” ಅಂದಳು. ಪರಸದೂಕೋವಾ​ಾ

ಮಿಖಲ್ದೂಾವಾೆ

ತನೆ

ಕೃಶವಾದ

ಮೊಣಕದೈಗಳನುೆ

ಒಂದರದೂಡನದೂಂದನುೆ

ಉರ್ಜೆಕದೂಂಡು,

ಅಂಗದೈಗಳನುೆ ಏಪಿರನ್ಗದ ಒರದಸಿಕದೂಳುಿತತ ಮ್ಹಡ ಮೋಲ್ಕದಕ ಹದೂೋಗಿ, ತನೆ ಪರ್ಸಿನಂದ ಐದು ಕದೂಪದಕ್ ನಾಣಾವ್ಸಂದನುೆ ತದಗದದುಕದೂಳಿಲ್ು ತಡಕಾಡದಳು. ಆದರದ ಅದರಲ್ಲಿ ಹತುತ ಕದೂಪದಕ್ ನಾಣಾವ್ಸಂದನುೆ ಬ್ಬಟುಟ ಬದೋರದೋನೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಹೋಗಾಗಿ 220

ಅವಳು ಬಂದವನಗದ ಒಂದಷುಟ ಬದರಡಡನದೆೋ ಕದೂಡಲ್ು ನರ್ಿರಿಸಿದಳು. ಗೂಡನ ಕಡದ ಹದಜೆದ ಹಾಕತದೂಡಗಿದವಳ್ಳಗದ ಹತುತ ಕದೂಪದಕ್ ನಾಣಾ ಕದೂಡಲ್ಾರದ ತನೆ ವತಿನದಯಿಂದ ನಾಚ್ಚಕದಯನಸಿತು. ಆನಂತರ ಒಂದು ತುಣುಕು ಬದಡ್ ರ ತರಲ್ು ಹದೋಳ್ಳ, ನಾಣಾವನುೆ ತರಲ್ು ಮ್ತದತ ಮ್ಹಡಯ ಮೋಲ್ಕದಕ ಹದೂೋದಳು. “ಇದು ನನಗದ ತಕಕ ಶಿಕ್ಷದ; ನೋನೋಗ ಎರಡರಷುಟ ಕದೂಡದಬೋಕು” ಎಂದುಕದೂಂಡಳು.

ಬಂದ ಯಾತಾರಥಿ​ಿಯಲ್ಲಿಗದ ಹದೂೋಗಿ ಬದಡ್ ರ ತುಣುಕು ಹಾಗೂ ನಾಣಾ – ಎರಡನೂೆ ನೋಡದಳು. ಹಾಗದ

ಮಾಡುವಾಗ, ತನೆ ಔದ್ಾಯಿದ ಬಗದೆ ಅವಳ್ಳಗದ ಹದಮಮಯ ಭಾವನದ ಉಂಟಾಗದ್ದ, ತಾನು ಇಷುಟ ಕಡಮ ನೋಡುರ್ತತರುವುದಕದಕ ನಾಚ್ಚಕದಯನಸಿತು. ಯಾಕಂದರದ ತನೆ ಮ್ುಂದ್ದ ನಂರ್ತದೆ ಯಾತಾರಥಿ​ಿಯ ಮ್ುಖ ಅಷುಟ ತದೋಜಸಿವಯಾಗಿತುತ. ಭಿಕ್ಷುಕನಾಗಿ ಈಗಾಗಲ್ದೋ ಇನೂೆರು ಮೈಲ್ು ದೂರವನುೆ ಕಾಲ್ೆಡಗದಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಿ ಬಂದಿದೆ ಅವನ ದ್ದೋಹ ಬಳಲ್ಲ ಕೃಶವಾಗಿದೆರೂ, ಮೈಯಲ್ಿ ಗಾಳ್ಳಬ್ಬಸಿಲ್ುಗಳ್ಳಂದ ಒರಟಾಗಿದೆರೂ, ತನೆ ನೋಳ ಕೂದಲ್ನುೆ ಕತತರಿಸಿಕದೂಂಡು ರದೈತಾಪಿಗಳ ಟದೂೋಪಿ ಹಾಗೂ ಬೂಟುಗಳನುೆ ರ್ರಿಸಿಕದೂಂಡು ವಿನಯದಿಂದ ಬಾಗುರ್ತತದೆರೂ, ಅವನ ಮ್ುಖದ ವಚಿಸು್ ನದೂೋಡದವರ ಮೋಲ್ದ ಗಾಢ ಪರಿಣಾಮ್ ಬ್ಬೋರುರ್ತತತುತ. ಆದರದ ಪರಸದೂಕೋವಾ​ಾ ಮಿಖಲ್ದೂಾವಾೆ ಅವನನುೆ ಗುರುರ್ತಸಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವಳ್ಳಗದ ಸಾರ್ಾವೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ; ಯಾಕಂದರದ ಅವಳು ಅವನನುೆ ನದೂೋಡದುೆದು ಸುಮಾರು ಇಪುತುತ ವಷಿಗಳಷುಟ ಹಂದ್ದ. “ನನೆ ಬಗದೆ ತಪು​ು ರ್ತಳ್ಳೋಬದೋಡ, ತಂದ್ದ, ನಮ್ಗದ ರ್ತನೆಕದಕ ಏನಾದೂರ ಬದೋಕೂಂತ ಕಾಣತದತ” ಅಂದಳು. ಅವನು ಬದಡ್ ರ ಮ್ತುತ ಹಣವನದೆೋನದೂೋ ಈಸಿಕದೂಂಡ; ಆದರದ ಅವನು ಹದೂೋಗದ್ದ, ತನೆತತಲ್ದೋ ನದೂೋಡುತತ ಇನೂೆ ಅಲ್ದಿೋ ನಂತದುೆ ಕಂಡು ಪರಸೂ ದ ಕೋವಾ​ಾ ಮಿಖಲ್ದೂಾವಾೆಳ್ಳಗದ ಅಚುರಿಯನಸಿತು. “ಪಾಶ್ದಂಕಾ, ನಾನು ಬಂದಿದಿೆೋನ, ಮ್ನದ ಒಳಕದಕ ಕರದಯಲ್ಿವಾ?” ಇನದೆೋನು ಹದೂಮ್ಮಲ್ದಂದು ಕಾಣ್ಸಿಕದೂಂಡ ಕಣ್ಣೋರಿನ ಹನಯಿಂದ ಹದೂಳದಯುರ್ತತದೆ ಅವನ ಕಪು​ು ಕಣುಣಗಳು ಅವಳ ಮೋಲ್ದೋಯೋ ಬದೋಡುವ ಭಾವದಲ್ಲಿ ನಟಿಟದುೆವು; ಬೂದ್ಾಗುರ್ತತದೆ ಮಿೋಸದಯ ಹಂಬದಿಯ ತುಟಿಗಳು ಕರುಣಾದರಿವಾಗಿ ಕಂಪಿಸುರ್ತತದೆವು. ಪರಸದೂಕೋವಾ​ಾ ಮಿಖಲ್ದೂಾವಾೆ ತನೆ ಸಣಕಲ್ು ಕದೈಗಳನುೆ ಎದ್ದಯ ಮೋಲ್ದ ತಂದುಕದೂಂಡು, ಬಾಯಿ ತದರದದು, ಮ್ರವಟಟವಳಂತದ, ಯಾತಾರಥಿ​ಿಯ ಕಡದ ಬ್ಬಟಟ ಕಣ್ಣನಂದ ನದೂೋಡುತತ ನಂತುಬ್ಬಟಟಳು. “ಅಯಾೋ ದ್ದೋವರದೋ! ಸದಟಪಾ! ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ! ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ!” “ಹೌದು, ನಾನದೋ” ಎಂದ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಮಲ್ುದನಯಲ್ಲಿ. “ನಾನೋಗ ಬರಿೋ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ, ಫ್ಾದರ್ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ

ಅಲ್ಿ, ಮ್ಹಾ ಪಾಪಿ, ಸದಟೋಪನ್ ಕಸಾಟ್ಸಿಕ – ಮ್ಹಾ ಪಾಪಿ, ಪರ್ತತಗದೂಂಡವನು. ನನೆನೆ ಒಳಕದಕ ಕರದದು ಸಹಾಯ ಮಾಡು!” “ಅದ್ದಾೋಗಾಯುತ! ನನೆನೆ ನೋನು ಹದೋಗದ ಈ ಸಿ​ಿರ್ತಗದ ತಂದುಕದೂಂಡದ? ಮೊದಲ್ು ಒಳಕದಕ ಬಾ.” ತನೆ ಕದೈಯನುೆ ನೋಡದಳು. ಅವನು ಅದನುೆ ಹಡದುಕದೂಳಿದ್ದ ಅವಳನುೆ ಸುಮ್ಮನದ ಹಂಬಾಲ್ಲಸಿದ.

ಆದರದ ಸಮ್ಸದಾ ಅಂದರದ, ಅವನನುೆ ಎಲ್ಲಿ ಕೂರಿಸುವುದು? ಮ್ನದಯೋ ರ್ತೋರ ಕಿಷಿಕಂರ್ವಾದುದು. ಮೊದಲ್ು, ಅವಳ್ಳಗಾಗಿಯೋ ಒಂದು ಪುಟಟ ಕದೂೋಣದಯಿತುತ, ಗೂಡು ಅಂತ ಹದೋಳಬದೋಕು, ಅಂರ್ದು. ಆದರದ ಆಮೋಲ್ದ ಅದನೆವಳು ತನೆ ಮ್ಗಳ್ಳಗಾಗಿ ಬ್ಬಟುಟಕದೂಟಿಟದೆಳು. ಈಗಲ್ಲಿ ಮಾಶ್ಾ ಕೂತು ಮ್ಗುವನುೆ ತದೂಟಿಟಲ್ಲ್ಲಿ ಮ್ಲ್ಗಿಸಿ ಮಲ್ುವಾಗಿ ತೂಗುರ್ತತದೆಳು. “ಸದಾಕದಕ ಈಗ ಇಲ್ಲಿ ಕೂತುಕದೂೋ” ಎಂದು ಅಡುಗದಯ ಮ್ನದಯಲ್ಲಿದೆ ಬದಂಚ್ದೂಂದರ ಕಡದಗದ ತದೂೋರಿಸುತತ ಹದೋಳ್ಳದಳು.

221

ಅವನು ತಕ್ಷಣವದೋ ಕೂತುಕದೂಂಡು ನಧಾನವಾಗಿ ತನೆ ಚ್ಚೋಲ್ದ ಪಟಿಟಯನುೆ ಮೊದಲ್ು ಒಂದು ತದೂೋಳ್ಳನಂದ, ಆನಂತರ ಇನದೂೆಂದನುೆ ಜಾರಿಸಿದ. “ದ್ದೋವರದೋ, ಇದ್ದಂರ್ ಸಿ​ಿರ್ತ ಬಂತು ನಂಗದ, ಫ್ಾದರ್! ನನೆ ಕಿೋರ್ತಿ ಎಂರ್ದು, ಈಗ ನದೂೋಡದರದ ಹೋಗದ ...” ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಈ ಮಾರ್ತಗದ ಉತತರಿಸಲ್ಲಲ್ಿ, ಆದರದ ಮಲ್ುವಾಗಿ ಮ್ುಗುಳೆಕುಕ, ತನೆ ಕದೈಚ್ಚೋಲ್ವನುೆ ತಾನು ಕುಳ್ಳರ್ತದೆ ಬದಂಚ್ಚನಡಯಲ್ಲಿರಿಸಿದ. “ಮಾಶ್ಾ, ಇವರು ಯಾರೂಂತ ಗದೂತಾತ ನಂಗದ” ಎಂದು ಪರಸದೂಕೋವಾ​ಾ ಮಿಖಲ್ದೂಾವಾೆ ತನೆ ಮ್ಗಳನುೆ ಪಿಸುಮಾತಲ್ಲಿ ಕದೋಳ್ಳದಳು. ಆನಂತರ ತಾನದೋ ಅವನು ಯಾರು ಎಂದು ವಿವರಿಸಿದಳು. ಇಬಬರೂ ಸದೋರಿ ತದೂಟಿಟಲ್ನುೆ ಕದೂೋಣದಯಿಂದ ಹದೂರಕದಕ ತಂದು ಸರ್ಜಿಯರ್ಸಗದ ಎಡದಮಾಡಕದೂಟಟರು. ಆಮೋಲ್ದ ಪರಸೂ ದ ಕೋವಾ​ಾ ಮಿಖಲ್ದೂಾವಾೆ ಅವನನುೆ ಕದೂೋಣದಗದ ಕರದದ್ದೂಯೆಳು. “ಇಲ್ಲಿ ನೋನು ಸುಧಾರಿಸಿಕದೂೋ, ಸಂಕದೂೋಚಪಟುಟಕದೂೋಫಬದೋಡ ... ಆದ್ದರ ನಂಗದ ಕದಲ್ಸ ಇದ್ದ, ಸಂಗಿೋತ ಪಾಹಕದಕ ಹದೂೋಗದಬೋಕು.” “ಎಲ್ಲಿಗದ?” “ಒಂದು ಕಡದ ಈಗ ಪಾಹ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಡಕದಕ ಹದೂೋಗಬದೋಕು. ನನೆ ಹತರ ಹದೋಳಕದಕ ನಾಚ್ಚಕದಯಾಗತದತ, ಸಂಗಿೋತ ಪಾಹ ಮಾಡತೋನ ನಾನು!” “ಸಂಗಿೋತವಾ? ಬಹಳ ಒಳದಿೋದ್ಾಯುತ. ಆದ್ದರ ಒಂದು ವಿಷಯ ಪರಸದೂಕೋವಾ​ಾ ಮಿಖಲ್ದೂಾವಾೆ. ನಾನು ನನೆ ಹತರ ಬಂದಿರದೂೋದು ಒಂದು ಉದ್ದೆೋಶ ಇಟುಟಕೂ ದ ಂಡು. ನನೆ ಜದೂತದ ಮಾತಾಡಕದಕ ನಂಗದ ಯಾವಾಗ ಬ್ಬಡುವಾಗಬಹುದು?” “ತುಂಬ ಸಂತದೂೋಷ. ಇವತುತ ಸಾಯಂಕಾಲ್ ಆಗಬಹುದ್ಾ?” “ಸರಿ. ಇನೂೆ ಒಂದು ವಿಷಯ: ನನೆ ಬಗದೆಯಾಗಲ್ಲೋ, ನಾನು ಯಾರೂ ಅಂತಲ್ಾಗಲ್ಲೋ ಯಾರಿಗೂ ಹದೋಳಬಾರದು. ನಾನು ನನೆ ಹತರ ಮಾತರ ಯಾರೂಂತ ತದೂೋರಿಸಿಕದೂಂಡದಿೆೋನ. ನಾನದಲ್ಲಿ ಹದೂೋಗಿದಿೆೋನ ಅಂತ ಯಾರಿಗೂ ಗದೂರ್ತತಲ್ಿ. ಅದು ಹಾಗದಯೋ ಉಳ್ಳೋಬದೋಕು.” “ಓ, ಆದ್ದರ ನನೆ ಮ್ಗಳ್ಳಗದ ಹದೋಳ್ಳಬ್ಬಟಿಟದಿೆೋನಲ್ಿ.” “ಅವಳ್ಳಗೂ ಹದೋಳು, ಯಾರ ಹತರವೂ ಬಾಯಿಬ್ಬಡದಬೋಡ ಅಂತ.” ಹೋಗದ ಹದೋಳ್ಳ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ತನೆ ಬೂಟುಗಳನುೆ ತದಗದದಿರಿಸಿ, ಕಾಲ್ು ಚ್ಾಚ್ಚ ಮ್ಲ್ಗಿದ, ತಕ್ಷಣವದೋ ನದ್ದೆ ಹರ್ತತತು, ಹಂದಿನ ರಾರ್ತರ ನದ್ದೆ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ, ಜದೂತದಗದ ಮ್ೂವತುತ ಮೈಲ್ಲಗಳು ನಡದದು ಬಂದಿದೆ ದಣ್ವು ಬದೋರದ. ಪರಸದೂಕೋವಾ​ಾ ಮಿಖಲ್ದೂಾವಾೆ ವಾಪಸಾದ್ಾಗ, ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ ಆ ಕಿರು ಕದೂೋಣದಯಲ್ಲಿ ಅವಳ್ಳಗಾಗಿಯೋ ಕಾಯುತತ ಕುಳ್ಳರ್ತದೆ. ಅವನು ಊಟಕೂಕ ಹದೂಗದ ಬರಲ್ಲಲ್ಿ, ತನಗದೂೋಸಕರ ಲ್ೂಕದರಯ ತಂದಿದೆ ಒಂದಿಷುಟ ಸೂಪ್ ಅನೂೆ ಅಂಬಲ್ಲಯನೂೆ ಕುಡದ. “ಅದ್ದೋನು, ನೋನು ಹದೋಳ್ಳದೆ ಸಮ್ಯಕಿಕಂತ ಮ್ುಂಚ್ದೋನದೋ ಬಂದಿಬಟಿಟದಿೆೋಯಲ್ಾಿ? ಈಗ ನಾನು ಮಾತಾಡಬಹುದ್ಾ?” ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳದ ಸರ್ಜಿಯರ್ಸ.

222

“ಇಂರ್ ಅರ್ತಥಿ ನಮ್ಮ ಮ್ನದಗದ ಬಂದಿದ್ಾೆದೂರ ಹದೋಗದೋಂತ! ನಾನವತುತ ಒಂದು ಪಾಹ ರದುೆ ಮಾಡದ್ದ. ಅದು ಕಾಯುತದತ ಬ್ಬಡು ... ನನೆನೆ ನದೂೋಡಕದಕ ಬಬದೋಿಕು ಅಂತ ತುಂಬ ದಿನದಿಂದ ಲ್ದಕಾಕಚ್ಾರ ಹಾಕಿತದ್ದೆ. ನನೆ ಅದೃಷಟಕಕದ ನೋನದೋ ಬಂದಿಬಟದಟ.” “ಪಾಶ್ದಂಕಾ, ದಯವಿಟುಟ ಈಗ ನಾನು ಹದೋಳದೂೋದನೆ ಕದೋಳು, ನಾನು ಹಂದಿನ ಸಲ್ ದ್ದೋವರ ಮ್ುಂದ್ದ ಮ್ಂಡಯೂರಿ ತಪದೂುಪಿುಕೂ ದ ಂಡ ಹಾಗದ ಈಗ ನನೆ ಮ್ುಂದ್ದ ಹದೋಳಾತ ಇದಿೆೋನ. ಪಾಶ್ದಂಕಾ, ಈಗ ನಾನು ಪಾವನ ವಾಕಿತಯಲ್ಿ, ಅಷದಟೋ ಯಾಕದ, ಒಬಬ ಸಾಮಾನಾ ಒಳದಿೋ ವಾಕಿತಯೂ ಅಲ್ಿ. ನಾನದೂಬಬ ಅಸಹಾಕರ, ದುಷಟ ಮ್ತುತ ಗವಿ​ಿಯಾದ ದ್ಾರಿ ತಪಿುದ ಪಾಪಿ; ಬದೋರದ ಯಾರಿಗಿಂತ ಹದಚು​ು ಪಾಪಿಯಲ್ಿ ಅಂತ ಇಟುಟಕೂ ದ ಂಡರೂ ನಾನೋಗ ಬಹು ಪಾಲ್ು ಕದಟಟ ಜನರಿಗಿಂತ ಕಿೋಳಾದವನು.” ಮೊದಲ್ು ಪಾಶ್ದಂಕಾ ಅವನ ಕಡದ ನಟಟ ನದೂೋಟದಿಂದ ನದೂೋಡದಳು. ಆದರದ ಅವನು ಹದೋಳ್ಳದೆನುೆ ಅವಳು ನಂಬ್ಬದೆಳು, ಅವನ ಭಾವನದ ತನೆ ಮ್ನಸಿ್ಗದ ಬಂದ್ಾಗ ಅವಳು ಅವನ ಕದೈಯನುೆ ಮ್ುಟಿಟ ಕರುಣದಯಿಂದ ನದೂೋಡದಳು. “ನೋನು ಎಲ್ಿವನೂೆ ಉತದರೋಕ್ಷದ ಮಾಡ ಹದೋಳಾತ ಇದಿೆೋ ಅಂತ ಕಾಣತದತ, ಸಿಟವಾ!” ಅಂದಳು. “ಇಲ್ಿ, ಪಾಶ್ದಂಕಾ. ನಾನದೂಬಬ ಹಾದರಿಗ, ಕದೂಲ್ದಗಾರ, ರ್ಮ್ಿದ್ದೂರೋಹ, ವಂಚಕ.” “ಅಯಾೋ ದ್ದೋವರದೋ! ಇದ್ದಲ್ಿ ಹದೋಗಾಯುತ?” ಎಂದ ಪರಸೂ ದ ಕೋವಾ​ಾ ಮಿಖಲ್ದೂಾವಾೆ ಅಚುರಿ ವಾಕತಪಡಸಿದಳು. “ಆದರದ ನಾನು ಬದುಕಬದೋಕಲ್ಿ. ನನಗದಲ್ಿ ಗದೂರ್ತತದ್ದ ಅಂತ ಭಾವಿಸಿದೆ ನಾನು, ಹದೋಗದ ಬದುಕಬದೋಕೂಂತ ಇತರರಿಗದ ಹದೋಳ್ಳತದೆವನು ಈಗ ಹದೋಗದ ಬದುಕಬದೋಕು ಅಂತ ನನೆ ಕದೋಳಾತ ಇದಿೆೋನ.” “ಏನು ಹದೋಳಾತ ಇದಿೆೋ, ಸಿಟವಾ? ನನೆ ನದೂೋಡ ತಮಾಷದ ಮಾಡತದಿೆೋಯಾ. ನನೆ ರದೋಗಿಸದೂೋದು ಅಂದ್ದರ ನನಗದ ಯಾವಾಗೂಿ ಇಷಟ ತಾನದೋ?” “ತಮಾಷದ ಮಾಡತದಿೆೋನ ಅಂತ ನನಗನೆಸಿದ್ದರ ಹಾಗದೋ ರ್ತಳುಕದೂೋ, ಆದ್ದರ ಈಗ ನೋನು ಹದೋಗದ ಬದುಕಿತದಿೆೋ, ನನೆ ರ್ಜೋವನವದಲ್ಿ ಹದೋಗದ ಸಾಗಿತು ಅನದೂೆೋದನೆ ರ್ತಳ್ಳಸು.” “ನಾನಾ? ನನೆದು ಕ್ಷುದರವಾದ, ಭಯಂಕರವಾದ ಬದುಕು, ಈಗ ನನಗದ ದ್ದೋವರು ತಕಕ ಶಿಕ್ಷದ ಕದೂಡತದ್ಾನದ. ನನೆದು ಮ್ಹಾ ದರಿದರ ಬದುಕು, ದರಿದರ ಬದುಕು ... “ “ನನೆ ಮ್ದುವದ ಹದೋಗದ ನಡೋತು? ನನೆ ಗಂಡನ ಜದೂತದ ಸಂಸಾರ ಹದೋಗಿತುತ?” “ಎಲ್ಿ ಕದಟಟದ್ಾಗಿತುತ. ನಾನು ಮ್ದುವದ ಯಾಕದ ಅಂದ್ದರ ಮ್ಹಾ ಕದೂಳಕು ರಿೋರ್ತೋಲ್ಲ ಪಿರೋರ್ತಸಿದ್ದ. ಅಪುನಗದ ಅದು ಇಷಟ ಇಲ್ಲಿಲ್ಿ. ಆದ್ದರ ನಾನು ಯಾವುದನೂೆ ಕದೋಳದೂೋ ಸಿ​ಿರ್ತೋಲ್ಲರಲ್ಲಲ್ಿ, ಹಾಗಾಗಿ ಮ್ದುವದ ಆಗದೋ ಬ್ಬಟದಟ. ಆಮೋಲ್ದ ಗಂಡನಗದ ಸಹಾಯ ಮಾಡದೂೋದನೆ ಬ್ಬಟುಟ ತಡದದುಕದೂಳಿಕದಕ ಆಗದ್ದೋ ಇರದೂೋ ಅಷುಟ ಹದೂಟದಟಕಿಚ್ಚುಂದ ಅವರಿಗದ ಹಂಸದ ಕದೂಟದಟ.” “ಅವರು ತುಂಬ ಕುಡೋತಾ ಇದುರ ಅಂತ ಕದೋಳ್ಳದ್ದೆ …”

“ಹೌದು. ಆದ್ದರ ನಾನವರಿಗದ ಮ್ನಶ್ಾಶಂರ್ತಯಿಂದಿರಕದಕ ಬ್ಬಡಲ್ದೋ ಇಲ್ಿ, ಅವರನುೆ ಯಾವಾಗಲ್ೂ ಹೋಯಾಳ್ಳಸಾತ ಇದ್ದೆ. ನಂಗದೂತುತ ಅದ್ದೂಂದು ರದೂೋಗ ಅಂತ! ಆದ್ದರ ಅವರಿಗದ ಅದನೆ ಬ್ಬಡಕದಕ ಸಾರ್ಾವಾಗಲ್ಲಲ್ಿ. ಅವರು ಕುಡಯೋದನೆ ತಪಿುಸದೂೋದಕದಕ ಹದೋಗದ ಪರಯತೆಪಟದಟ ಅನದೂೆೋದು ಈಗೂಿ ನಂಗದ ಚ್ದನಾೆಗಿ ಜ್ಞಾಪಕ ಇದ್ದ. ನಮಿಮಬಬರ ಮ್ಧದಾ ನಡದದದುೆ ಎಂರ್ ಭಯಂಕರ ಸನೆವದೋಶಗಳೂಂತ!” ತನೆ ಸುಂದರ ಕಣುಣಗಳ್ಳಂದ ಕಸಾಟ್ಸಿಕಯ ಕಡದ ನದೂೋಡದ್ಾಗ ಅವು ನದನಪಿನಂದ ನರಳುರ್ತತದೆವು.

223

ಪಾಶ್ದಂಕಾಳನುೆ ಅವಳ ಗಂಡ ಹದೋಗದ ಹದೂಡದಯುರ್ತತದೆ ಎಂಬ ವಿಷಯ ತಾನು ಕದೋಳ್ಳದುೆ ಕಸಾಟ್ಸಿಕಗದ ನದನಪಾಯಿತು. ಈಗವಳ ಸಣಕಲ್ಾದ ಒಣಕಲ್ು ಕತುತ, ಕಿವಿಗಳ ಹಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಎದುೆ ಕಾಣುರ್ತತದೆ ನರಗಳು, ಹಾಗೂ ತಲ್ದಯಲ್ಲಿ ಜಡದಗಟಿಟದೆ ಅಲ್ುಸವಲ್ು ಕೂದಲ್ನುೆ ಕಂಡಾಗ ಅದ್ದಲ್ಿ ಹದೋಗಾಯಿತು ಅವನಗದ ಮ್ನವರಿಕದಯಾದಂತದ ತದೂೋರಿತು. “ಆಮೋಲ್ದ ನನಗದ ಇಬಬರು ಮ್ಕಕಳ ಹದೂರತಾಗಿ ಬದೋರದೋನೂ ಉಳ್ಳಯಲ್ಲಲ್ಿ” “ಆದ್ದರ ನನಗದ ಸವಲ್ು ಜಮಿೋನತತಲ್ಿ?” “ಓ, ವಾಸಾ​ಾ ಬದುಕಿದ್ಾೆಗಲ್ದೋ ನಾವದನೆ ಮಾರಿಬ್ಬಟಿವ, ಬಂದ ದುಡದಡಲ್ಿ ಖಚ್ಾಿಗಿ ಹದೂೋಯಿತು. ಆದರದ ಬದುಕಲ್ದೋಬದೋಕಾಗಿತತಲ್ಿ, ಆದರದ ನಮ್ಮ ಯುವರ್ತಯರಿಗದ ಗದೂರ್ತತರದೂೋ ಹಾಗದ ಸಂಪಾದನದ ಮಾಡದೂೋದು ಹದೋಗದ ಅನದೂೆೋದು ನಂಗದ

ಗದೂರ್ತತರಲ್ಲಿಲ್ಿ.

ನಾನದೂೋ

ಯಾವ

ಕದಲ್ಸಕೂಕ

ಬಾರದ್ದೂೋಳು,

ನಸ್ಹಾಯಕಳು.

ಹೋಗಾಗಿಯೋ

ಎಲ್ಿ

ಖಚ್ಾಿಗಿಹದೂೋಯಿತು. ನಾನು ಪಾಹ ಹದೋಳ್ಳಕದೂಟದಟ, ನನೆ ವಿದ್ಾ​ಾಭಾ​ಾಸಾನೂ ಕದೂಂಚಮ್ಟಿಟಗದ ಉತತಮ್ಪಡಸದೂಕಂಡದ. ಆಮೋಲ್ದ ಮಿತಾ​ಾ ನಾಲ್ಕನದೋ ಫ್ಾರಂನಲ್ಲಿದ್ಾೆಗಲ್ದೋ ಕಾಯಿಲ್ದ ಬ್ಬದೆ, ಸವಲ್ು ದಿನದಲ್ದಿೋ ದ್ದೋವರು ಅವನನೆ ಕರದಸದೂಕಂಡುಬ್ಬಟಟ. ಮಾಶ್ಾ ವಾನಾ​ಾನನುೆ ಪಿರೋರ್ತಸಿದಳು, ಈಗ ಅವನದೋ ನನೆ ಅಳ್ಳಯ. ಅಲ್ಿದ್ದ, ಅವನದೋನದೂೋ ಒಳದಿಯೋನದೋ, ಆದರದ ನತದೃಷಟ. ಅವನಗದ ಮೈಲ್ಲ ಹುಷಾರಿರಲ್ಿ.” “ಮಾಮಾ!” ಎಂದು ಕೂಗಿದ ಅವಳ ಮ್ಗಳ ದನ ಇವರಿಬಬರ ಸಂಭಾಷಣದಯನುೆ ತುಂಡರಿಸಿತು. “ಮಿತಾ​ಾನನುೆ ಎರ್ತತಕೂ ದ ೋ, ಎರಡು ಕಡದ ನಾನು ಹದೋಗಿರಕಾಕಗತದತ?” ಪರಸದೂಕೋವಾ​ಾ ಮಿಖಲ್ದೂಾವಾೆ ನಡುಗಿದಳು, ಆದರೂ ಮೋಲ್ದದುೆ ತನೆ ತದೋಪದ ಹಾಕಿದೆ ಷೂಗಳಲ್ಲಿಯೋ ರೂಮಿನಂದ ಹದೂರಗದ ನಡದದಳು. ಆದರದ ಬದೋಗ ವಾಪಸಾಗಳು, ಎರಡು ವಷಿದ ಮ್ಗುವನುೆ ಕಂಕುಳಲ್ಲಿ ಹದೂತುತ. ಅದ್ದೂೋ ಆ ಕಡದ ಈ ಕಡದ ಜಗಾೆಡುತತ ಅರ್ಜೆಯ ಶ್ಾಲ್ನುೆ ತನೆ ಪುಟಟ ಕದೈಗಳ್ಳಂದ ಎಳದದ್ಾಡುರ್ತತತುತ. “ಎಲ್ಲಿದ್ದೆ ನಾನು? ಆ, ಅಳ್ಳಯನ ವಿಷಯ. ಅವನಗದ ಇಲ್ದಿೋ ಒಳದಿ ಕದಲ್ಸ ಸಿಕುತ, ಅವನ ಮೋಲ್ಧಿಕಾರಿ ತುಂಬ ಒಳದಿಯೋನು. ಆದರದ ವಾಸಾ​ಾ ಹೋಗದ ಹದಚು​ು ದಿನ ಇರಕಾಕಗಲ್ಲಲ್ಿ, ತನೆ ಕದಲ್ಸ ಬ್ಬಡಬದೋಕಾಯುತ.” “ಯಾಕದ, ಅವನದು ಏನು ವಿಷಯ?” “ನರದ್ೌಬಿಲ್ಾ, ಮ್ಹಾ ರದೂೋಗ. ನಾವು ವದೈದಾರದೂಬಬರ ಹರ್ತತರ ತದೂೋರಿಸಿದಿವಿ, ಅವನು ಬದೋರದ ಕಡದ ಹದೂೋಗಿರಬದೋಕು ಅಂತ ಹದೋಳ್ಳದುರ. ನಮ್ಗದ ಕದೈ ನಡೋಬದೋಕಲ್ಿ ... ಯಾವತಾತದೂರ ಅದು ವಾಸಿಯಾಗತದತ ಅನದೂೆೋ ಭರವಸದ ನಂದು. ಯಾವುದ್ದೂೋ ಒಂದು ಕಡದ ನದೂೋವು ಅಂತ ಅಲ್ಿ, ಆದರದ ... “ “ಲ್ುಕದರೋಯಾ!” ಒಂದು ದುಬಿಲ್ ಕದೂೋಪದೂೋದಿರಕತ ರ್ವನ ಕೂಗಿತು. “ನನಗದ ಬದೋಕಾದ್ಾಗಲ್ದಲ್ಿ ಅವಳನುೆ ಎಲ್ದೂಿೋ ಕಳ್ಳ್ತಾಿರದ. ಮಾಮಾ ... “ ಮ್ತದತ ಪರಸದೂಕೋವಾ​ಾ ಮಿಖಲ್ದೂಾವಾೆಳ ಮಾರ್ತಗದ ಅಡಡ ಬಂತು. “ಬಂದ್ದ! ಅವನದಿನೂೆ ಊಟ ಆಗಿಲ್ಿ, ನಮ್ಮ ಜದೂತದೋಲ್ಲ ಅವನು ಊಟ ಮಾಡಕದಕೋ ಆಗಲ್ಿ” ಎಂದು ಮೋಲ್ದದೆಳು. ಅವಳು ಹದೂರಗದ ಹದೂೋಗಿ, ಏನದೋನದೂೋ ಸಿದಧತದ ಮಾಡ, ತನೆ ಸಣಕಲ್ು ಕಪು​ು ಕದೈಗಳನುೆ ಒರದಸಿಕದೂಳುಿತತ ಮ್ತದತ ಕದೂೋಣದಯಳಕದಕ ಬಂದಳು.

224

“ನನೆ ಬದುಕು ಸಾಗಿತರದೂೋದು ಹೋಗದೋನದೋ. ಯಾವಾಗೂಿ ದೂರದೂೋದು, ಯಾವಾಗಲ್ೂ ಅತೃಪಿತಯಿಂದ ನರಳದೂೋದು. ಆದರದ ದ್ದೋವರ ದಯಯಿಂದ ನನೆ ಮೊಮ್ಕಕಳಲ್ ದ ಿ ಒಳದಿ ಮ್ಕಕಳು, ಆರದೂೋಗಾವಂತರು; ಹೋಗಾಗಿಯೋ ಇನೂೆ ಬದುಕಿಬಿಹುದು ಅನೆಸಿರದೂೋದು. ಆದರದ ನನೆ ಬಗದೆೋನದೋ ಯಾಕದ ಹದೋಳದೂಕೋಬದೋಕು?” “ಆದ್ದರ ರ್ಜೋವನದೂೋಪಾಯ ಹದೋಗದ?” “ನಾನು ಸವಲ್ು ಸಂಪಾದನದ ಮಾಡತನ. ನಂಗದ ಸಂಗಿೋತ ಅಂದ್ದರ ಆಗಿತರಲ್ಲಲ್ಿ ಅನದೂೆೋದು ನಂಗದೋ ಗದೂತುತ. ಆದ್ದರ ಈಗದು ನಂಗದ ಎಷುಟ ಸಹಾಯಕದಕ ಬರ್ತಿದ್ದೋಂತ!” ಆಮೋಲ್ದ ತನೆ ಪಕಕದಲ್ಲಿದೆ ಒಂದು ಬ್ಬೋರುವಿನ ಡಾರಯರ್ ತದಗದ ದ ು ಒಂದು ಎಕ್ರ್ದೈಜ್ ತದಗದದು ತನೆ ಕಡಡಯಾಗಿದೆ ಬದರಳುಗಳ್ಳಂದ ಅದರ ಹಾಳದಗಳನುೆ ತದಗದ ದ ಳು. “ಒಂದು ಪಾಹಕದಕ ನಂಗದ ಎಷುಟ ಹಣ ಸಿಕಕತದತ?” “ಕದಲ್ವು ಸಲ್ ಒಂದು ರೂಬಲ್, ಮ್ತದತ ಕದಲ್ವು ಸಲ್ ಐವತುತ ಕದೂಪದಕ್ಗಳು, ಅರ್ವಾ ಮ್ೂವತದತೋ. ಎಲ್ಿರೂ ನನೆ ಕಂಡದರ ಪಿರೋರ್ತಯಿಂದಿದ್ಾರದ.” “ನನೆ ವಿದ್ಾ​ಾಥಿ​ಿಗಳು ಚ್ದನಾೆಗಿ ಕಲ್ಲತುಕದೂೋತಾರಾ?” ಎಂದು ಕಸಾಟ್ಸಿಕ ತದಳುವಾಗಿ ಮ್ುಗುಳೆಕುಕ ಕದೋಳ್ಳದ. ಅವನು ಗಂಭಿೋರವಾಗಿ ಈ ಪರಶ್ದೆಯನುೆ ಕದೋಳುರ್ತತದ್ಾೆನದ ಅಂತ ಪರಸದೂಕೋವಾ​ಾ ಮಿಖಲ್ದೂಾವಾೆಗದ ಮೊದಲ್ು ನಂಬ್ಬಕದ ಬರಲ್ಲಲ್ಿ; ಹೋಗಾಗಿ ಅವನ ಕಡದ ಪರಶ್ಾೆರ್ಿಕವಾದ ನದೂೋಟ ಬ್ಬೋರಿದಳು.

“ಕದಲ್ವರು ಚ್ದನಾೆಗದೋ ಕಲ್ಲೋತಾರದ. ಒಂದು ಹುಡುಗಿಯಂತೂ ಅದು​ುತವಾದ್ದೂೋಳು – ಅವಳದೂಬಬ ಕಸಾಯಿಯ

ಮ್ಗಳು – ಎಂರ್ ಒಳದಿೋ ಹುಡುಗಿ ಅಂರ್ತೋಯಾ! ಇರಬದೋಕಾದಷುಟ ಬುದಿಧವಂರ್ತಕದ ನನಗಿದಿೆದ್ದರ, ಜದೂತದಗದ ಅಪುನಗಿದೆಂರ್ ಪರಿಚಯಗಳೂ ಇದುೆಬ್ಬಟಿಟದ್ದರ, ನನೆ ಅಳ್ಳಯನಗದ ಒಂದು ನೌಕರಿ ದ್ದೂರಕಿಸಿಕದೂೋಬಹುದ್ಾಗಿತುತ. ಆದರದ ಈಗಿರದೂೋ ಸಿ​ಿರ್ತೋಲ್ಲ ನಾನು

ಏನೂ

ಮಾಡಲ್ಾರದವಳಾಗಿದಿೆೋನ,

ಇಷುಟಮ್ಟಿಟಗದ

ಅವರನುೆ

ನಭಾಯಿಸದೂಕಂಡು

ಬಂದಿದಿೋನ.

ನೋನದೋ

ನದೂೋಡತದಿೆೋಯಲ್ಿ.” “ಹೌದ್ೌಾದು” ಎಂದ ಕಸಾಟ್ಸಿಕ ತಲ್ದ ತಗಿೆಸಿ, ಆಮೋಲ್ದ, “ಅಂದ ಹಾಗದ, ಪಾಶ್ದಂಕಾ, ನೋನು ಚಚ್ಿ ಚಟುವಟಿಕದಗಳಲ್ಲಿ ಹದೋಗದ ಭಾಗವಹಸಿತೋಯಾ?” “ಓ, ಆ ವಿಷಯ ಮಾತರ ಕದೋಳದಬೋಡ. ಆ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನಾನು ರ್ತೋರ ಕದಟದೂಟೋಳು, ಅಷಟರಮ್ಟಿಟಗದ ಅದನೆ ನಾನು ಕಡದಗಣ್ಸಿದಿೆೋನ! ಉಪವಾಸಗಳನದೆೋನದೂೋ ಮ್ಕಕಳ ಜದೂತದಯಲ್ಲಿ ನಡಸಿತೋನ, ಕದಲ್ವು ಸಲ್ ಚಚ್ಿಗೂ ಹದೂೋಗಿತೋನ, ಆದರದ ಇನೂೆ ಎಷದೂಟೋ ಸಲ್ ರ್ತಂಗಳುಗಟಟಳದ ಹದೂೋಗದೂೋದ್ದೋ ಇಲ್ಿ. ಮ್ಕಕಳನುೆ ಮಾತರ ಕಳ್ಳಸಿಕದೂಡತೋನ.” “ನೋನದೋ ಯಾಕದ ಹದೂೋಗದೂೋದಿಲ್ಾಿ?” “ನಜ ಹದೋಳದಬೋಕೂಂದ್ದರ’ ಎಂದು ನಾಚ್ಚಕದಯಿಂದ, “ನನಗದ ಹದೋಳಕದಕ ನಾಚ್ಚಕದಯಾಗತದತ, ಮ್ಗಳ ಜದೂತದ, ಮೊಮ್ಮಕಕಳ ಜದೂತದ ಹರಿದ ಬಟದಟ ಹಾಕಿಕದೂಂಡು ಅವರಿಗದ ಮ್ುಜುಗರ ತರದೂೋದು ನಂಗಿಷಟ ಇಲ್ಿ. ಅಷುಟ ಹದೂರತು ಬದೋರದ ಕಾರಣ ಏನೂ ಇಲ್ಿ. ಜದೂತದಗ,ದ ನಾನು ಸವಲ್ು ಸದೂೋಮಾರಿ ಬದೋರದ.” “ಮ್ನದೋಲ್ದೋ ಪಾರರ್ಿನದ ಮಾಡತೋಯಾ?” “ಹೂ​ೂ. ಆದ್ದರ ಅದ್ದಂರ್ ಪಾರರ್ಿನದ ಅಂತ? ಬರಿೋ ಯಾಂರ್ತರಕವಾದುೆ. ಹಾಗಿರಬಾದುಿ ಅಂತ ನನಾೆಸದ, ಆದ್ದರ ನನಗದೋ ಅಂರ್ ಧಾಮಿ​ಿಕ ಮ್ನದೂೋಭಾವ ಇಲ್ಿ. ನನಗದ ಗದೂರ್ತತರೂ ದ ೋದು ಅಂದ್ದರ ನಾನದಷುಟ ಕದಲ್ಸಕದಕ ಬಾದ್ದೂೋಿಳು ಅನದೂೆೋದು ಮಾತರ ... “ 225

“ನಜ, ನಜ, ನೋನು ಹದೋಳದೂೋದು ಸರಿ” ಅಂದ ಕಸಾಟ್ಸಿಕ ಅವಳ ಮಾತನುೆ ಅನುಮೊೋದಿಸುವವನಂತದ. “ಬಂದ್ದ, ಬಂದ್ದ” ಎನುೆತತ ಅವಳು ಮೋಲ್ದದೆಳು, ತನೆ ಅಳ್ಳಯನ ಕರದಗದ ಓಗದೂಟುಟ. ಸವಲ್ುವದೋ ಇದೆ ತನೆ ತಲ್ದಗೂದಲ್ನುೆ ಸರಿಪಡಸಿಕದೂಳುಿತತ ಹದೂರಟಳು. ಆದರದ ಈ ಸಲ್ ಅವಳು ವಾಪಸು ಬರುವುದು ಸಾಕಷುಟ ಹದೂತಾತದ ಮೋಲ್ದ. ಅವಳು ವಾಪಸಾದ್ಾಗ, ಕಸಾಟ್ಸಿಕ ಹಂದಿನ ಭಂಗಿಯಲ್ದಿೋ ಕುಳ್ಳರ್ತದೆ: ಮೊಣಕಾಲ್ುಗಳ ಮೋಲ್ದ ಮೊಳಕದೈ ಊರಿಕದೂಂಡು, ತಲ್ದ ತಗಿೆಸಿಕದೂಂಡು. ಆದರದ ಅವನ ಚ್ಚೋಲ್ದ ಪಟಿಟಗಳನುೆ ಭುಜಕದಕ ತಗುಲ್ಲಸಿಕದೂಂಡದೆ. ಅವಳು ವಾಪಸು ಬರುವಾಗ ಕದೈಯಲ್ದೂಿಂದು ಸಣಣ ದಿೋಪ ಹಡದಿದೆಳು, ಅದಕದಕ ಮ್ರದ ಏನೂ ಇರಲ್ಲಲ್ಿ. ಆಗ ಅವನು ತನೆ ತಲ್ದ ಎರ್ತತ ನೋಳವಾಗಿ ಉಸಿರುಬ್ಬಟಟ. “ನೋನು ಯಾರೂಂತ ನಾನು ಅವಯಾಿರಿಗೂ ಹದೋಳಲ್ಲಲ್ಿ” ಎಂದು ಅಂಜುತತಲ್ದೋ ಪಿಸುಗುಟಿಟದ ಅವಳು, “ನೋನದೂಬಬ ಯಾತಾರಥಿ​ಿ ಅಂತಲ್ದೋ ಹದೋಳ್ಳದುೆ, ಶ್ದರೋಷಠ ವಾಕಿತ, ನನೆನೆ ತುಂಬ ದಿನದಿಂದ ಬಲ್ದಿ ಎಂದಷದಟೋ ಹದೋಳ್ಳದ್ದೆೋನದ. ಬಾ ಊಟದ ಮ್ನದಗದ ಹದೂೋಗದೂೋಣ, ಸವಲ್ು ಟಿೋ ತದಗದದುಕದೂಳುಿವದಯಂತದ.” “ಉಹೂ​ೂ ... “ “ಸರಿ ಹಾಗಾದ್ದರ, ನಾನಲ್ದಿೋ ತಂದುಕದೂಡತೋನ.” “ಬದೋಡ, ನನಗದೋನೂ ಬದೋಕಾಗಿಲ್ಿ. ದ್ದೋವರು ನಂಗದ ಒಳದಿೋದು ಮಾಡಲ್ಲ, ಪಾಶ್ದಂಕಾ! ನಾನು ಹದೂರಡತೋನ. ನನಗದ ನನೆ ಬಗದೆ ಮ್ರುಕ ಇದ್ದರ, ನನೆನೆ ನೋನು ನದೂೋಡದ್ದ ಅಂತ ದಯವಿಟುಟ ಯಾರಿಗೂ ಹದೋಳದಬೋಡ. ದ್ದೋವರ ಮೋಲ್ಲನ ಪಿರೋರ್ತಯಿಂದ ಯಾರಲ್ೂಿ ಬಾಯಿಬ್ಬಡಬದೋಡ. ಥಾ​ಾಂಕು ಯೂ. ನಾನು ನನೆ ಪಾದ ಮ್ುಟಿಟ ನಮ್ಸಾಕರ ಮಾಡದಬೋಕೂಂತ ಆಸದ, ಆದರದ ಅದರಿಂದ ನನಗದ ಮ್ುಜುಗರವಾಗತದತೋಂತ ಹಾಗದ ಮಾಡಲ್ಿ. ಥಾ​ಾಂಕ್ ಯೂ. ದ್ದೋವರ ಹದಸರಲ್ಲಿ ನನೆನೆ ಕ್ಷಮಿಸಿಬ್ಬಡು!” “ನೋನು ನನಗದ ಆಶಿವಾಿದ ಮಾಡು.” “ದ್ದೋವರು ಒಳದಿೋದು ಮಾಡಲ್ಲ, ‘ಅವನ’ ಹದಸರಲ್ಲಿ ನನೆನೆ ಕ್ಷಮಿಸಿಬ್ಬಡು!” ಅವನು ಮೋಲ್ದದೆ; ಆದರದ ತಾನು ಕದೂಟಟ ಸವಲ್ು ಬದಡ್ ರ , ಬದಣದಣ ಮ್ತುತ ರರ್ಸಕಗಳನುೆ ತಗದೂಳದೂಿೋವರದಗೂ ಬ್ಬಡಲ್ಲಲ್ಿ. ಅದನದೆಲ್ಿ ತದಗದ ದ ುಕದೂಂಡ ಅವನು ಹದೂರಟು ಹದೂೋದ. ಇಷುಟ ಹದೂರ್ತತಗಾಗಲ್ದೋ ಕತತಲ್ಾಗುರ್ತತತುತ. ಎರಡು ಮ್ನದಗಳನುೆ ದ್ಾಟುವಷಟರಲ್ಲಿ ಅವನು ಕಣಮರದಯಾದ. ಆದರದ ಅವನಲ್ದಿೋ ಹರ್ತತರದಲ್ಲಿದ್ಾನದ ಅಂತ ಅವಳ್ಳಗದ ಗದೂತಾತಯಿತು, ಯಾಕಂದರದ ಪೂಜಾರಿ ಮ್ನದಯ ನಾಯಿ ಬದೂಗಳುರ್ತತತುತ. “ಅಂದ್ದರ, ನನೆ ಕನಸಿನ ಅರ್ಿ ಯಾವುದು ಅಂತ ಈಗ ಗದೂತಾತಯಿತು. ನಾನು ಆಗಬದೋಕಾಗಿದೆದುೆ ಪಾಶ್ದಂಕಾ ರ್ರ, ಆದರದ ಅದರಲ್ಲಿ ನಾನು ಸದೂೋತದ. ನಾನು ದ್ದೋವರಿಗಾಗಿ ಬದುಕಿತದಿೆೋನ ಅನದೂೆೋ ಹದಸರಲ್ಲಿ ಮ್ನುಷಾರಿಗಾಗಿ ಬದುಕಿತದ್ದೆ; ಆದ್ದರ ಅವಳು ತಾನು ಮ್ನುಷಾರಿಗದೂೋಸಕರ ಬದುಕಿತದಿೆೋನ ಅಂದುಕದೂಂಡು ದ್ದೋವರಿಗಾಗಿ ಬದುಕಿತದ್ಾಳದ. ನಜ, ಒಂದು ಒಳದಿ ಕದಲ್ಸ ಪರರ್ತಫಲ್ಾಪದೋಕ್ಷದ ಇಲ್ಿದ್ದ ಕದೂಟಟ ಒಂದು ಲ್ದೂೋಟ ನೋರು - ನಾನು ಜನಗಳ ಮೋಲ್ದ ಸುರಿಸಿತದಿೆೋನ ಅಂದ್ದೂಕಂಡದೆ ಯಾವುದ್ದೋ ಉಪಕಾರಕಿಕಂತ ದ್ದೂಡಡದು. ಆದೂರ, ದ್ದೋವರ ಸದೋವದ ಮಾಡದಬೋಕೂನದೂೆೋ ಒಂದಷುಟ ಪಾರಮಾಣ್ಕ ಆಸದ ನನೆಲ್ಲಿ ಇರಲ್ಲಲ್ಿವದೋ?” ಎಂದು ಕದೋಳ್ಳಕದೂಂಡ. ಅದಕದಕ ಸಿಕಕ ಉತತರ ಅಂದರದ: “ಹೌದು ಇತುತ, ಆದ್ದರ ಅದ್ದಲ್ಿ ಜನಗಳ ಹದೂಗಳ್ಳಕದಯ ಆಸದಯಿಂದ್ಾಗಿ

226

ಹಾಳಾಯುತ. ನಾನು ಅಂದುಕದೂಂಡ ಹಾಗದ, ಮ್ನುಷಾರ ಹದೂಗಳ್ಳಕದಗಾಗಿ ಬದುಕಿದ್ದೂೋನಗದ ದ್ದೋವರು ಸಿಕಕಲ್ಿ. ಈಗ ನಾನು ಅವನನುೆ ಹುಡುಕಿತೋನ!” ಪಾಶ್ದಂಕಾಳನುೆ ಕಾಣುವುದಕದಕ ನಡದದು ಬಂದಿದೆ ಹಾಗದಯೋ ಅವನು ಹಳ್ಳಿಯಿಂದ ಹಳ್ಳಿಗದ ಕಾಲ್ೆಡಗದಯಲ್ಲಿ ಪಯಣ ಬದಳಸಿ ದ ದ. ಜನಗಳನುೆ, ಯಾತಾರಥಿ​ಿಗಳನುೆ ಭದೋಟಿಯಾಗದೂೋದು, ಸಿಕಿಕದ ಗಂಡಸು ಹದಂಗಸನುೆ ತುಣುಕು ಬದಡ್ ರ ಗಾಗಿಯೋ ರಾರ್ತರ ತಂಗುವುದಕಾಕಗಿಯೋ ದ್ದೋವರ ಹದಸರಲ್ಲಿ ಬದೋಡುವುದು, ಆಮೋಲ್ದ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹದೂರಡುವುದು - ಹೋಗದ ಸಾಗಿದ. ಕದಲ್ವು ಸಲ್ ಯಾರದೂೋ ಕದೂೋಪಿಷಠ ಗೃಹಣ್ ಅವನ ಮೋಲ್ದ ರದೋಗಿರಬಹುದು, ಆರ್ವಾ ಕುಡುಕ ರದೈತನದೂಬಬ ಅವನನುೆ ಅಣಕಿಸಿರಬಹುದು, ಆದರದ ಬಹುತದೋಕ ಅವನಗದ ಜನ ಆಹಾರ ಕದೂಡುರ್ತತದೆರು, ಕುಡಯೋದಕದಕ ನೋರು ಕದೂಡುರ್ತತದೆರು, ಜದೂತದಗದ ಎಷದೂಟೋ ಸಲ್ ಹದಚ್ಚುಗದ ಇನದೆೋನನಾೆದರೂ ಕದೂಟುಟ ಕಳ್ಳಸುರ್ತತದೆರು. ಅವನ ತದೋಜದೂೋವಂತ ಮ್ುಖ ಕಂಡ ಅನದೋಕರು ಅವನಗದ ಅನುಕೂಲ್ಕರವಾಗಿ ನಡದದುಕದೂಳುಿರ್ತತದೆರು, ಆದರದ ಎಷದೂಟೋ ಸಲ್ ಅದಕದಕ ಮಿಗಿಲ್ಾಗಿ ಅವನಂರ್ ತದೋಜದೂೋವಂತ ತಮ್ಮ ಹರ್ತತರ ಬದೋಡುವುದಕದಕ ಬಂದ ಅಂತ ಸಂತದೂೋಷ ಪಡುರ್ತತದೆರು. ಆದರದ ಅವನ ನಯವಂರ್ತಕದ ಎಲ್ಿರ ಮ್ನಸ್ನೂೆ ಗದಲ್ುಿರ್ತತತುತ. ಎಷದೂಟೋಸಲ್, ಯಾರದ್ಾದರೂ ಗುಡಸಿಲ್ಲನಲ್ಲಿ ಸುವಾತದಿಗಳ ಪುಸತಕ ಕಣ್ಣಗದ ಬ್ಬದೆರದ ಅವನದನುೆ ಗಟಿಟಯಾಗಿ ಓದುರ್ತತದೆ, ಅವನು ಓದುವ ರಿೋರ್ತಯು ಜನರ ಹೃದಯಕದಕ ನದೋರವಾಗಿ ನಾಟುರ್ತತತುತ, ಏನದೂೋ ಪರಿಚ್ಚತವಾದರೂ ಹದೂಸತದೂಂದು ಸಂಭವಿಸಿದ್ದ ಎಂಬಂತದ ಅಚುರಿಗದೂಳುಿರ್ತತದೆರು. ತನೆ ಹತವಚನದಿಂದಲ್ದೂೋ, ತನೆ ಓದುಬರಹದ ಜ್ಞಾನದಿಂದಲ್ದೂೋ, ಜಗಳಗಳನುೆ ಪರಿಹರಿಸಿಯೋ ಜನರಿಗದ ನದರವು ನೋಡುವುದರಲ್ಲಿ ಸಫಲ್ನಾದ್ಾಗ ಜನ ತಮ್ಮ ಕೃತಜ್ಞತದ ಸಲ್ಲಿಸುವುದಕಿಕಂತ ಮ್ುಂಚ್ದಯೋ ನದೋರವಾಗಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಕಾಲ್ುತದಗದಯುರ್ತತದೆ. ನಧಾನವಾಗಿ, ಕದೂಂಚಕದೂಂಚವಾಗಿ ತನೆಲ್ಲಿಯೋ ಇದೆ ಭಗವಂತ ಅವನಗದ ಗದೂೋಚರವಾಗತದೂಟಗಿದ. ಒಮಮ ಇಬಬರ ಮ್ುದುಕಿಯರು ಹಾಗೂ ಸದೈನಕನದೂಬಬನ ಜದೂತದ ಅವನು ನಡದದು ಹದೂೋಗುರ್ತದೆ. ಆಗ ಒಂಟಿ ಕುದುರದಗಾಡಯಲ್ಲಿ ಕೂರ್ತದೆ ಗಂಡದೂಂದು ಹದಣದೂಂ ಣ ದು ಹಾಗೂ ಕುದುರದಯ ಮೋಲ್ಲದೆ ಗಂಡು ಹದಣುಣಗಳ್ಳಂದ ಕೂಡದೆ ತಂಡವ್ಸಂದು ಅವನನುೆ ತಡದಯಿತು. ಗಂಡ ತನೆ ಮ್ಗಳದೂಡನದ ಕುದುರದಯ ಮೋಲ್ದ ಕೂರ್ತದೆ, ಕುದುರದಗಾಡಯಲ್ಲಿ ಅವನ ಹದಂಡರ್ತ ಒಬಬ ಗಂಡಸಿನ ಜದೂತದ ಕೂರ್ತದೆಳು, ಅವನು ಸಹಪರಯಾಣ್ಕ ಎಂಬುದು ಸುಷಟವಾಗಿತುತ. ಜನಜನತವಾದ ರಷಾನ್ ನಂಬ್ಬಕದಯಂತದ ಕದಲ್ಸಗಳನುೆ ಬ್ಬಟುಟ ರ್ತೋರ್ಿಕ್ಷದೋತರಗಳನುೆ ಸಂದಶಿನ ಮಾಡುತತ ಓಡಾಡುರ್ತತದೆ ಯಾತಾರಥಿ​ಿಗಳನುೆ ನದೂೋಡಲ್ದಂದು ಫ್ದರಂಚ್ ಮ್ಂದಿ ತಂಡ ನಂರ್ತತು. “ರ್ತೋರ್ಿಕ್ಷದೋತರಗಳ ಸಂದಶಿನ ಮಾಡದ್ದರ ದ್ದೋವರಿಗದ ಪಿರೋರ್ತಯಾಗತದತ ಅಂತ ಅವರಿಗದ ಖಾರ್ತರಯಾಗಿ ಗದೂತಾತ? ಕದೋಳು ಅವರನೆ” ಎಂದು ಫ್ದಂ ರ ಚ್ಮ್ನ್ ಕದೋಳ್ಳದ. ಈ ಪರಶ್ದೆಗದ ಒಬಬ ಮ್ುದುಕಿ ಹೋಗದಂದು ಉತತರಿಸಿದಳು: “ಅದು ದ್ದೋವರಿಗದೋ ಗದೂತುತ. ನಮ್ಮ ಕಾಲ್ುಗಳು ಪವಿತರ ರ್ತೋರ್ಿಕ್ಷದೋತರಗಳಲ್ಲಿ ಸುತಾತಡವದ, ಆದರದ ನಮ್ಮ ಹೃದಯ ಹಾಗದ ಮಾಡದ್ದೂಾೋ ಇಲ್ಿವ್ಸೋ.” ಅವರು ಅದ್ದೋ ಪರಶ್ದೆಯನುೆ ಸದೈನಕನಗದ ಕದೋಳ್ಳದರು. ತಾನು ಈ ಪರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಒಂಟಿಯಾಗಿರದೂೋನು, ಹದೂೋಗಕದಕ ಎಲ್ಲಿಯೂ ಎಡದಯೋ ಇಲ್ಿ ಎಂದ. ನೋನು ಯಾರು ಎಂದು ಅವರು ಕಸಾಟ್ಸಿಕಯನುೆ ಕದೋಳ್ಳದರು. “ದ್ದೋವರ ಸದೋವಕ.”

227

“ಏನು ಹದೋಳ್ಳದ ಅವನು? ಉತತರವನದೆೋ ಕದೂಡದೂೋದಿಲ್ಿವಲ್ಿ” “ತಾನು ದ್ದೋವರ ಸದೋವಕ ಅಂತ ಅವನು ಹದೋಳ್ಳದುೆ. ಅವನು ಪೂಜಾರಿ ಮ್ಗ ಇಬದೋಿಕು. ಅರ್ವಾ ಆ ಪಂಗಡದ್ದೂೋನು. ನನೆ ಹತರ ಚ್ಚಲ್ಿರದ ಇದ್ಾ​ಾ?” ಫ್ದರಂಚ್ಮ್ನ್ ಹರ್ತತರ ಒಂದಷುಟ ಚ್ಚಲ್ಿರದ ನಾಣಾಗಳ್ಳದೆವು, ಪರರ್ತ ಯಾತಾರಥಿ​ಿಗದ ಇಪುತುತ ಕದೂಪದಕ್ಗಳಂತದ ಕದೂಟಟ. “ಆದ್ದರ ನಾನು ಕದೂಟಟದುೆ ಮೋಣದ ಬರ್ತತ ಹಚ್ಚುಡಕಕಲ್ಿ, ನನೆ ಹಾಗದ ಟಿೋ ಕುಡಯೋಕದಕ. ಇಗದೂೋ ಇದು ನಂಗದ, ಯಜಮಾನಪು” ಎಂದು ಕಸಾಟ್ಸಿಕಯ ಬದನುೆ ತಟಿಟದ. “ದ್ದೋವರು ನಮ್ಗದ ಒಳದಿಯದನುೆ ಮಾಡಲ್ಲ” ಎಂದ ಕಸಾಟ್ಸಿಕ, ತನೆ ತಲ್ದಯ ಮೋಲ್ಲಂದ ತದಗದದಿದೆ ಟದೂೋಪಿಯನುೆ ಮ್ತದತ ಇರಿಸಿಕದೂಳಿದ್ದ, ಬಕಕ ತಲ್ದ ತದೂೋರಿಸಿ ಬಾಗಿ. ಈ ಭದೋಟಿಯು ಅವನಗದ ನಜವಾದ ಸಂತದೂೋಷವನುೆ ತಂದಿದಿೆತು. ಯಾಕಂದರದ ಜನ ತನೆ ಬಗದೆ ಹದೂಂದಿದೆ

ಅಭಿಪಾರಯವನುೆ ರ್ತರಸಕರಿಸಿ, ಅತಾಂತ ಸರಳವಾದುದನುೆ ಮಾಡದೆ – ತನಗದ ನೋಡದೆ ಇಪುತುತ ಕದೂಪದಕ್ಗಳನುೆ ವಿನಯದಿಂದ ಸಿವೋಕರಿಸಿ ಅದನುೆ ತನೆ ಸಂಗಾರ್ತಯಾದ ಒಬಬ ಕುರುಡ ಭಿಕ್ಷುಕನಗದ ಕದೂಟುಟಬ್ಬಟಿಟದೆ. ಜನ ತನೆ ಬಗದೆ ಹದೂಂದಿದೆ ಅಭಿಪಾರಯಗಳ್ಳಗದ ಪಾರಮ್ುಖಾ ನೋಡದ್ದ ಹದೂೋದಷೂಟ ತನೆಲ್ಲಿನ ದ್ದೋವರನುೆ ಅವನು ಅನುಭವಿಸಬಲ್ಿವನಾಗಿದೆ. ಎಂಟು ರ್ತಂಗಳ ಕಾಲ್ ಕಸಾಟ್ಸಿಕ ಈ ಬಗದಯಲ್ಲಿ ಸುತಾತಡದ, ಅವನ ಬಳ್ಳ ಪಾರ್ಸಪದೂೋಟ್ಿ ಇಲ್ಿದ ಕಾರಣದಿಂದ್ಾಗಿ ಒಂಬತತನದೋ ರ್ತಂಗಳಲ್ಲಿ ಅವನನುೆ ಬಂಧಿಸಲ್ಾಯಿತು. ಇದು ನಡದದದುೆ ಇತರ ಕದಲ್ವು ಸಂಗಾರ್ತಗಳದೂಡನದ ಯಾವುದ್ದೂೋ ಒಂದು ಪಾರಂರ್ತೋಯ ನಗರದಲ್ಲಿ ತಂಗಿ ರಾರ್ತರಯನುೆ ಕಳದದಿದೆ ಕಡದ. ಅವನನುೆ ಪದೂೋಲ್ಲೋರ್ಸ ಠಾಣದಗದ ಕರದದ್ೂ ದ ಯುೆ ಪಾರ್ಸಪದೂೋಟ್ಿ ಎಲ್ಲಿ ಎಂದು ವಿಚ್ಾರಿಸಿದ್ಾಗ, ತನೆ ಬಳ್ಳ ಪಾರ್ಸಪದೂೋಟ್ಿ ಇಲ್ಿವದಂದೂ, ತಾನದೂಬಬ ದ್ದೋವರ ಸದೋವಕನದಂದೂ ಅವನು ಉತತರಿಸಿದ. ಅವನನುೆ ಅನಧಿಕೃತ ಸಂಚ್ಾರಿಯಂದು ಪರಿಗಣ್ಸಿ ಶಿಕ್ಷದ ವಿಧಿಸಿ ಸದೈಬ್ಬೋರಿಯಕದಕ ಕಳ್ಳಸಲ್ಾಯಿತು. ಸದೈಬ್ಬೋರಿಯದಲ್ಲಿ ಅವನೋಗ ಒಬಬ ಹಣವಂತ ರದೈತನ ಕೂಲ್ಲಯ ಆಳಾಗಿ, ಕದೈತದೂೋಟದಲ್ದಿ ಕದಲ್ಸ ಮಾಡುತತ, ಮ್ಕಕಳ್ಳಗದ ಪಾಹ ಹದೋಳುತತ, ರದೂೋಗಿಗಳ ಸದೋವದಗದೈಯುತತ ನದಲ್ದಸಿದ್ಾೆನದ.

(1898) *******

228

229

230

231