POLYGRAINS
A GREEK LONDONER AND HIS MUSIC INTERVIEW BY YORGOS KELEFIS
Π
οιες είναι οι πρώτες μουσικές επιρροές σου και ποια τα εφηβικά σου ινδάλματα; Μεγάλωσα με τη μουσική που άκουγαν οι περισσότεροι έφηβοι της εποχής μου. Ένας αχταρμάς, δηλαδή. Από Nirvana, Pearl Jam και Τρύπες μέχρι Vanilla Ιce και Alice Cooper. Ο πρώτος δίσκος που αγόρασα ήταν το “Trash”, τον οποίο όμως ύστερα από ένα χρόνο έσπασα γιατί μου έδωσε η γειτόνισσα να διαβάσω ένα βιβλίο περί ροκ μουσικής και σατανισμού και με ψιλοέπεισε. Πότε έφυγες από την Ελλάδα και γιατί; Πώς θα περίεγραφες τα χρόνια σου στο Λονδίνο; Έφυγα το 2005 για να έρθω στο Λονδίνο και να σπουδάσω Popular Music Performance, με πολλή χαρά και ενθουσιασμό. Τα χρόνια μου στο Λονδίνο γενικά ήταν και είναι ωραία (είμαι τυχερός που έχω πολλούς και καλούς φίλους εδώ), εκτός από τις περιόδους που αντιμετωπίζω οικονομικές δυσκολίες, δηλαδή πάντα. Απλώς πια, το έχω συνηθίσει. Δουλεύεις σε γκαλερί και έρχεσαι καθημερινά σε επαφή με έργα σύγχρονης τέχνης. Ποιοι καλλιτέχνες σου αρέσουν; Κατά πόσο αποδέχεσαι τον όρο του «σύγχρονου καλλιτέχνη» ως μουσικός; Δουλεύω για χρόνια σε διάφορες γκαλερί και με ενδιαφέρει αρκετά η σύγχρονη τέχνη. Μου αρέσουν πάρα πολλοί καλλιτέχνες όπως ο John Baldessari, ο Laurens Weiner, ο Sigmar Polke, ο David Shrigley, η Elizabeth Price, ο Jeremy Deller κ.α., αλλά και η δουλειά ανθρώπων που είναι φίλοι κι έχω συνεργαστεί μαζί τους όπως η Irene Perez Hernandez, η Μαρία Βαρελά, ο Ανδρέας Παπαδόπουλος, ο Δημήτρης Βρακάς, ο Κωστής Φωκάς, η Εύα Παπαμαργαρίτη, η Ελένη Μπαγάκη κλπ. Ο μουσικός είναι καλλιτέχνης, μου είναι όμως δύσκολο να χρησιμοποιώ τον όρο μια και στην Ελλάδα την έννοια καλλιτέχνης τη χρησιμοποιούμε για τους εικαστικούς (ή για μπουζουκοτραγουδιστές με μπαλέτα). Καλλιτέχνες θα αποκαλούσα μουσικούς που κάνουν κάτι πιο ευρύ όπως π.χ. οι Brian Eno, οι Cosey & Tutti, ο Αriel Pink, ο Αrthur Russell (με διαφορετικό τρόπο ο καθένας τους). Τι ονειρεύεσαι ως Polygrains; Να συνεχίσω να έχω τη δυνατότητα να δουλεύω στη μουσική.
Electronic beats, urban sounds and intense emotions are what compose the world of Polygrains, also known as Vassili Moscha. His tunes transport us to his creative world, which is based in London.
tists, r a e r a s n ia ic s u "M y but I find it ver that difficult to use as a definition."
W
hat were your first musical influences? Who did you admire as a teenager? I grew up listening to the music most teenagers of my time did, which basically means a little bit of everything: Nirvana, Pearl Jam, Vanilla Ιce, Alice Cooper and Trypes. The very first record I bought was “Trash”, which I wound up breaking after a neighbor of mine gave me a book to read about rock and Satanism. When and why did you decide to leave Greece? How would you describe the years you have been living in London? I left Greece in 2005 and came to London to study Popular Music Performance with great enthusiasm and joy. Living in London generally was and still is very nice (I am lucky to have many good friends here), apart from the periods when I face financial difficulties -which is almost always- but I’ve gotten used to that now. You work in art galleries, which means that you come in contact with contemporary art daily. Who are some of your favorite artists? And as a musician, how do you perceive the definition “contemporary artist”? I’ve been working for quite some years in various art galleries and I am very interested in contemporary art. There are quite a few artists that I like, such as John Baldessari, Laurens Weiner, Sigmar Polke, David Shrigley, Elizabeth Price, Jeremy Deller and more. I also like the work of Irene Perez Hernandez, Maria Varela, Andreas Papadopoulos, Dimitris Vrakas, Kostis Fokas, Eva Papamargariti, Eleni Baganaki who are all artists with whom I have collaborated with and consider them my friends. Musicians are artists, but I find it very difficult to use that as a definition, since in Greece we’ve been taught to use the term “artist” only for people in the field of fine arts (or for the mediocre performers in our night clubs we call “bouzoukia”). I would consider an artist any musician who creates something broader than music. Such as Brian Eno, Cosey & Tutti, Αriel Pink and Αrthur Russell (each one in their own way). What are your dreams and hopes as Polygrains? To continue to have the opportunity to work on music.
soundcloud.com/polygrains
SHOT BY CHRYSE TSIOTA
Ηλεκτρονικά beats, αστικοί ήχοι, έντονα συναισθήματα, συνθέτουν τον κόσμο του Polygrains ή αλλιώς, του Βασίλη Μόσχα. Οι μελωδίες του μας μεταφέρουν στο δικό του, γεμάτο τέχνη και δημιουργικότητα κόσμο, ο οποίος έχει τη βάση του στο Λονδίνο, απ’ όπου και μας μίλησε.