Znaczenie zadań interdyscyplinarnych w rozwijaniu kreatywności oraz innowacyjno

Polanyi (1966), autor koncepcji wiedzy ukrytej, jako sztandarowy przykład ilustrujący istotę tej wiedzy podał jazdę na rowerze, która według współczesnej klasyfikacji jest… umiejętnością, a nie – wiedzą. Wiedzę tego rodzaju znacznie trudniej przekazywać za pomocą innych metod niż osobisty kontakt z posiadaczem (relacja mistrz – uczeń, mistrz – praktykant). Przekazywanie wiedzy pokrytej odbywa się dzięki obserwowaniu nauczyciela przez ucznia, dzięki wspólnemu wykonywaniu czynności i poprzez naśladowanie. Wiedza ukryta to inaczej wiedza ekspercka, zdobywana latami i dzięki doświadczeniom. Sukces niemieckiego systemu szkolnictwa branżowego można w dużej mierze przypisywać doskonałemu transferowi wiedzy ukrytej między nauczycielami a uczniami uczestniczącymi w zajęciach praktycznych. Uczniowie – w przeważającej większości – są dopiero na etapie zdobywania wiedzy ukrytej i powiększania swojej sprawności społecznej. • Wiedza typu know-who (wiedzieć kto) – dotyczy kontaktów osobistych i sieci społecznej danej osoby. Podobnie jak w przypadku wiedzy ukrytej, wiedza typu know-why dotyka swoim zakresem umiejętności potrzebnych do budowania sieci społecznych, nawiązywania kontaktów. W systemie edukacji trafnymi przykładami pozyskiwania tej wiedzy są elitarne szkoły i uniwersytety. Jedną z zalet uczestnictwa w edukacji w takich instytucjach jest możliwość nawiązania kontaktów z wpływowymi osobami, które obejmą kluczowe stanowiska w przyszłości. Z perspektywy rozwoju kompetencji proinnowacyjnych uczestnictwo w sieciach społecznych ma niebagatelne znaczenie. Innowatorzy, którzy odnieśli sukces, bardzo często zawdzięczali go przychylnym postawom różnych pośredników branżowych (zależnie od branży są to np. marszandzi, recenzenci, mecenasi sztuki, selekcjonerzy kadry narodowej, anioły biznesu itd.). Umiejętność wypromowania swoich osiągnięć i przekonania otoczenia jest ważną kompetencją wspierającą kreatywność człowieka. • Wiedza typu know-where (wiedzieć gdzie) – najczęściej kojarzona z wiedzą przestrzenną, podawaną przede wszystkim na lekcjach geografii (ale także – geometrii).

W szkole przekazywana jest także na przedmiotach humanistycznych, takich jak historia (miejsca ważnych wydarzeń historycznych) czy język polski (sceny z powieści czy poematów). Z myślą o doskonaleniu rozwoju kompetencji proinnowacyjnych należy odnotować, że ten rodzaj wiedzy ma kluczowe znaczenie dla rozwoju przedsiębiorczości. Przykładem tego typu wiedzy w kontekście kompetencji proinnowacyjnych jest wiedza o miejscach wytwarzania produktów regionalnych, o pochodzeniu różnego rodzaju materiałów, takich jak metale rzadkie czy specyficzne substancje (np. kauczuk naturalny). Nauczyciel wprowadzający do kształcenia wymiar geograficzno-przestrzenny wzbogaca wyobraźnię ucznia i zapewnia dodatkową przestrzeń do poszukiwania inspiracji. Niestety, powszechne wykorzystanie nawigacji satelitarnej ogranicza możliwości rozwoju tego typu wiedzy u młodzieży. • Wiedza typu know-when (wiedzieć kiedy?) – dotyczy umiejętności wyboru właściwego momentu, tempa, a także – planowania. Okazuje się pośrednio związana z umiejętnością odraczania gratyfikacji, która z kolei wiąże się z wytrwałością. W bardziej bezpośredniej postaci uczniowie poznają tę kategorię wiedzy, gdy – przykładowo – uczą się