INTERVIEW
Terug naar Bandung
Vrienden nieuws
Vrijwilliger Eric Neyndorff (77) scant al vele jaren documenten en foto’s op kantoor aan de Zeestraat in Den Haag. Hij levert zo een belangrijke bijdrage aan de documentatie van oorlogsslachtoffers. Lees hier meer over zijn motivatie en betrokkenheid bij
APRIL 2022
de Oorlogsgravenstichting.
>> Hiermee wordt een groot en hopelijk jonger publiek bereikt door de
eigentijdse wijze waarop het lustrum vormt krijgt. De Vriendenstichting ondersteunt in financiële zin samen met andere instanties, aangezien
herdenkingsactiviteiten niet vallen onder de subsidieverlening door het Rijk. Wij grijpen hiermee de kans om nieuwe vrienden voor onze stichting te
VOORWOORD
Gewaardeerde vriend(in), De Westerse terugtrekking uit Afghanistan is een gebeurtenis waar ik
niet omheen kan. Ook ons land betreurt 25 oorlogsslachtoffers in die missie naast een veelvoud aan (zwaar)gewonden. Een aantal van hen kreeg een oorlogsgraf op Nationaal Ereveld Loenen of dichter bij huis als de familie
dit wilde. In beide gevallen draagt de Oorlogsgravenstichting zorg voor het
oorlogsgraf. Dit alles in het besef dat onze militairen in dienst van ons land eervol zijn gesneuveld tijdens hun inzet voor een betere wereld.
Helaas is de kwestie Afghanistan naar de achtergrond gedrongen
door de Russische inval in de Oekraïne. Een oorlog in Europa werd door velen als onmogelijk gehouden. Het is dan ook niet voor niets dat de
werven. Meer over het lustrum vindt u verderop in deze nieuwsbrief.
Al lange tijd kunnen we een beroep doen op een aantal vrijwilligers op onze
erevelden in Loenen en Rhenen. Zij zijn een vraagbaak voor bezoekers en zijn m.n. gericht op het begeleiden van groepen, waaronder ook schoolklassen.
Deze educatieve taak is van grote waarde nu historisch besef bij de jeugd lager is dan gewenst, of beter, noodzakelijk is. De realisatie van het gloednieuwe
herdenkings- en educatiecentrum in Loenen, waarin een moderne expositie is opgenomen, biedt onze vrijwilligers meer en goede mogelijkheden voor hun
taakuitoefening. Langs deze weg wil ik hen danken voor hun veelal jarenlange en belangeloze inzet. Verderop in deze brief ontmoet u een vrijwilliger die ondersteuning biedt op kantoor in Den Haag.
Voorzitter van de Stichting Vrienden van de OGS
beschermvrouwe van onze stichting. Ditmaal is gekozen voor een totaal andere opzet waarin vanaf 5 oktober een jaar lang aandacht aan onze oorlogsslachtoffers wordt besteed. >>
ik wil graag iets terug doen en zo begon ik in 2010 als vrijwilliger met foto’s Ik heb zeker al zo’n 30.000 foto’s gescand.
deze rampzalige situatie zich zal ontwikkelen.
in een symposium herdacht in het bijzijn van H.M. koningin Beatrix, de
overgrootmoeder. Dat deed ze en ze legde er bloemen bij. Toen dacht ik,
inscannen. Nu nog scan ik dingen voor Johan Teeuwisse, boeken en foto’s.
vanzelfsprekend is”. Als ik dit schrijf is het nog volledig onduidelijk hoe
gaat allesbehalve ongemerkt voorbij. Tien jaar geleden werd het lustrum
Mijn overgrootmoeder ligt begraven op ereveld Pandu. Toen Krista zei dat ze naar Bandung ging vroeg ik haar te gaan kijken bij het graf van mijn
Tony van Diepenbrugge
Oorlogsgravenstichting steeds naar voren brengt dat “vrijheid niet
Dit jaar viert de Oorlogsgravenstichting haar 75-jarig bestaan. Dit lustrum
Eric Neyndorff
“Ook na 75 jaar is het werk van de Oorlogsgravenstichting nog altijd relevant. Jubileumactiviteiten zoals we die organiseren zouden niet mogelijk zijn zonder de steun van onze Vrienden.” Directeur Oorlogsgravenstichting, Theo Vleugels
Ik woonde de eerste 10 jaar van mijn leven in Bandung. In 1994 was ik er
voor het eerst terug om daar mijn 50e verjaardag te vieren. Een gids bracht
me naar de vulkaan bij Bandung. Toen hij vroeg wat ik nog meer wilde zien,
noemde ik de straat van mijn ouderlijk huis. Dat kende hij niet, dus noemde ik een kenmerkend gebouw in de buurt. Eenmaal daar wist ik precies de weg en stond ik voor het ouderlijk huis.
Mijn overgrootmoeder overleed op 12 november 1944 in Kamp Kareës. Omdat ze geen Indonesische voorouders had moest zij het kamp in. Toen ik in 2019 in Indonesië was zei ik tegen toenmalig directeur Indonesië Robert van de
Rijdt dat ik op 12 november naar haar graf zou gaan, precies 75 jaar na haar overlijden. Die dag stond de opzichter van het ereveld me al op te wachten
met een bos bloemen om op het graf te leggen. Ook directeur Theo Vleugels legde bloemen tijdens de inspectiereis in 2020, dat waardeer ik enorm.