&
! #% ! $ ! "
! ##
Nog wel of niet snel elkaar het ja-woord geven? Er staat de pril-verloofden immers aan het eind van het jaar een nieuw huwelijksvermogensrecht te wachten. Op 1 januari 2018 zal de nieuwe beperktere gemeenschap van goederen in werking treden. Zonder slag of stoot is dit overigens niet gegaan. De uitslag van de recente stemming in de Eerste Kamer spreekt boekdelen: 38 tegen 37 stemmen. Meteen komt de gedachte op dat een nieuw wettelijk stelsel toch door een veel ruimere meerderheid gedragen zou moeten worden. De kans is dan ook groot dat een substantiĂŤle groep verliefde burgers het ‘ideale’ wettelijke huwelijksvermogensrechtelijke stelsel naast zich neer zal leggen en huwelijkse voorwaarden zal overeenkomen, waarover hierna meer. Wil men hier echter iets zinnigs over zeggen, dan zal men eerst oud en nieuw moeten vergelijken. Aan de slag. Ik denk dat het het meest praktisch is om het huwelijksbootje van Arie en Ariadne die al in januari 2017 gehuwd zijn, in een klassieke ‘algehele’ gemeenschap van goederen, naast het huwelijksbootje van Bert en Bea te laten varen, die in januari 2018 onder de nieuwe beperktere gemeenschap van goederen zullen gaan huwen. Op het huwelijk van Arie en Ariadne blijft overigens ook na 1 januari 2018 het oude huwelijksvermogensrecht van toepassing, aldus de eerbiedigende werking van het overgangsrecht.
Stel dat de ouders van Arie en de ouders van Bert, vlak na de huwelijksplechtigheid de zeer populaire jubelton (de eigenwoningschenking van â‚Ź 100.000) schenken aan hun zoon en in het feestgedruis vergeten een zogeheten uitsluitingsclausule, in jargon: de anti-schoonzoonclausule op te nemen (lees in dit stuk: schoondochter). Maakt het dan iets uit of men in de
oude of nieuwe gemeenschap van goederen gehuwd is? Jazeker. Bij de oude ruime gemeenschap van goederen valt een schenking in het gemeenschappelijke huwelijksmandje en bij het nieuwe beperkte gemeenschappelijke mandje niet. Jubelen wordt voor Arie jammeren. Voor Bert blijft het gejubel ook na de echtscheiding nog luid en duidelijk hoorbaar. In de nieuwe gemeenschap vallen schenkingen niet meer in de gemeenschappelijke mand, ook als er geen uitsluitingsclausule gemaakt is! Een eerste belangrijk verschil. Hetzelfde geldt voor de – door het overlijden van hun dierbare peettantes – vlak na de huwelijkssluiting openvallende erfenis (zonder uitsluitingsclausule). In het oude ruime klassieke huwelijksmandje vallen de erfenissen wel en in de nieuwe gemeenschap vallen erfenissen niet. Verschil nummer twee. Bert zal dan ook het lied ‘Tante is dood, nu gaan we erven’ ongetwijfeld net iets harder inzetten dan Arie. Hij hoeft immers zijn erfenis niet met Bea te delen. Wie onder het mom van ‘c’est le ton qui fait la musique’ liever een plaatje draait dan wetsartikelen leest, kan daar de navolgende klanken uit de parlementaire geschiedenis van totstandkoming van de nieuwe beperkte gemeenschap goed voor gebruiken: ‘Cd van jou, cd van mij. Cd van ons allebei. Maar gekregen van mijn moeder dus van mij.’ (Kamerstukken II, 2014/15, 33987, nr. 7, p. 1, ‘Acda & de Munnik’).
!
Zowel Arie als Bert hebben voordat ze in het huwelijksbootje stappen door hun zuinigheid en vlijt al wat eigen vermogen opgebouwd. Arie in de vorm van een caravan en Bert in de vorm van een mooie villa. U raadt het al. De caravan van Arie valt in de klassieke ruime gemeen-