Wouter van Kuilenbrug

Wat zouden ondernemers doen als ze een dag in de schoenen van Rutte zouden staan?

Wouter van Kuilenburg

in de huid van mark rutte

Tja, en daar sta je dan. Iedereen heeft de hele dag al gespeculeerd wat je gaat zeggen. En wat je ook zegt, waarschijnlijk heeft de hele wereld er weer iets op aan te merken. Nog even de instructies doorgenomen met Irma, die achter me zal staan, en met Hugo, zodat het straks niet verkeerd kan gaan. Want daar sta ik dan, Wouter van Kuilenburg, de mobiliteitsspecialist van Midden Nederland en inmiddels minister president, wat voortgekomen is uit het lijsttrekkerschap van de grootste ondernemerspartij in Nederland. Nu komt het erop aan. Krijgt de achterban de steun die ze zo nodig hebben? Daar gaan we dan..

Beste mensen.. Ik vertel dat de mondkappenplicht er echt gaat komen. Dat we straks gaan handhaven zonder pardon, dat de horeca weer open mag maar dan wel met een strikt protocol waar we duidelijk op gaan handhaven en beboeten. Dat festivals weer gaan plaatsvinden maar met strikte protocollen voor de anderhalve meter, dat sauna’s en zwembaden begeleid zullen worden in hoe ze het virus buiten de deur kunnen houden. Ondernemers worden bijgelopen in de loonkosten, op voorwaarde dat ze stagiaires in dienst nemen of houden, en er geen ontslagen zullen vallen. Zwaar getroffen branches worden uit de brand geholpen om zo snel mogelijk uit de kosten te komen. Mijn secondanten zullen de bonussen van de groten der aarde tot nader order bevriezen, en voornoemde bonussen worden voorlopig teruggestort in de steunfondsen. De btw verlagen we tijdelijk, tot de koopkracht weer op het oude niveau is teruggekeerd. Alle subsidies worden weer onder de loep genomen. Ja, dat betekent dat er komend jaar even wat minder geld gaat naar zaken die niets te maken hebben met het levensbelang van onze economie. Zorgpersoneel dat zich de tandjes werkt om de IC’s te bemannen en ook nog eens thuiszorg verleent; maar eigenlijk ook het politie-apparaat en aanverwante medewerkers krijgen er een lekker centje bij. De overheid zorgt dat hun kinderen worden opgevangen.

Het kan wel kloppen dat dit even pijn gaat doen in de staatskas, maar na de oorlog zijn we er ook weer bovenop gekomen. Kwestie van het koppie erbij houden, niet mekkeren, de mouwen opstropen en prioriteiten stellen. Dat doe je immers ook om je bedrijf gezond te houden.

En toen... werd ik wakker. Met zweet op plekken waar geen daglicht kan komen, maar ook met een extra doel in mijn leven. Wie weet, ooit? In de tussentijd is mijn wens voor jullie allemaal: blijf gezond! Krijg de rust om te accepteren wat je niet kunt veranderen, pak de moed om te veranderen wat je kunt en heb de wijsheid om het verschil tussen beide te zien. *

‘Kwestie van koppie erbij houden en niet mekkeren’