Patrick Spekman

De ondernemerscode gekraakt!

Patrick Spekman verzorgt vanuit Spekmen Productions humoristisch maatwerk voor (online) evenementen en bijeenkomsten. Deze ludieke bijdragen giet hij in een vorm of diverse vormen die bij een opdrachtgever, bijeenkomst en doelgroep passen. In zijn vak, maar ook in zijn leven staan verbinding, inlevingsvermogen en humor centraal.

Patrick Spekman

76 Het lijkt een eeuwigheid geleden dat ik met klotsende oksels een podium betrad om zo’n tweehonderd mensen mee te nemen in een geïmproviseerde afsluiting van een mooi congres. Het onderwerp van het congres blijkt achteraf zeer voorspellend. De deelnemers kregen in diverse sessies en workshops de trends over de werkplek van de toekomst te zien en te horen. Hierin werd geschetst dat tijd- en plaats-onafhankelijk werken in toenemende mate ons leven zou gaan beheersen. Dat mensen vooral een hoge wifinood zouden gaan ervaren, vanwege het vele thuiswerken.

In mijn terugblik tijdens dit congres op 6 maart jl. zoomde ik in op de voor mij onvoorstelbare wereld van dit thuiswerkgedrag en netwerkgedrang om de beste wifi thuis te hebben. Een hele dag via online contact mijn werk doen, terwijl dochters netflixen en mijn vrouw zoomt, waardoor mijn beeld regelmatig wegvalt? Ik lachte er destijds hartelijk om. Ik noemde het een onvoorstelbare wereld waarin ik als eigen ondernemer een code zou moeten kraken om in die wereld mee te kunnen. Om eraan toe te voegen dat de te ver doorgebakken vleermuis uit Wuhan met bijbehorend virus er toch niet heel snel voor zou zorgen dat we in die situatie zouden komen. Dus dat ik gelukkig nog enkele jaren had om de ondernemerscode te kraken en mee te kunnen met mijn bijdragen in die nieuwe wereld.

Nog geen twee weken later vind ik mezelf terug in mijn eerste zogenaamde paniekmeeting met collega-freelancers die ook een volledig schoongeveegde agenda moeten accepteren. Ik ben vanaf dat moment meer bezig met Origami-competities met mijn dochters (met belabberd resultaat; ik kan nog geen kikker vouwen), dan met opdrachten. De anderhalvemetermaatregel wordt door mijn vrouw direct zo stevig omarmt dat ik mijn deel van ons bed in een andere kamer terugvind. De uitdagingen thuis en als ondernemer gaan hand in hand.

In de maanden die volgen, leven we in een wereld die we nog niet eerder hebben meegemaakt en u en ik mogen daar als ondernemers en zzp’ers onszelf in staande houden. We zijn in eerste instantie meer bezig met het hamsteren van toiletpapier dan met het omzetten naar wat nog wel kan in ondernemend Nederland. We applaudisseren voor de zorg en zoeken naar de kansen voor onszelf.

Het is een periode waarbij je door een klein, per ongeluk kuchje in de supermarkt, direct in een krop sla kan worden geduwd. We bevinden ons vanaf maart in een zeer trage rollercoaster. We schakelen op en af met de maatregelen, waarbij mij vooral opvalt dat ondernemers een extreme mate van flexibiliteit moeten hebben.

We blijken deze kwaliteit juist nu extreem nodig te hebben, want onze uitdagingen zijn extreem groot te noemen. Het virus dat zich verder heeft verspreid via de eerdergenoemde vleermuis uit Wuhan naar een stroom après ski-vierders annex coronahoesters. Een virus dat uiteindelijk via een polonaise zonder anderhalve meter afstand ook ons land in de greep heeft genomen.

Ik lees in die periode de Ondernamen-magazines en de inspirerende verhalen van ondernemers die om gaan denken. Die kansen zien, moeilijke keuzes maken, maar altijd met verstand hun hart volgen. Ik wil zelf naast de omzettingen naar online, heel graag nog wat van het oude. In de zomer sta ik dan ook ouderwets stil bij 35 graden in de files richting het strand. Ik spreek af met klanten op mooie dagen om door de bossen van de Utrechtse Heuvelrug te wandelen met veel te veel anderen om ons heen. De ondernemerscode heb ik dan nog niet gekraakt.

In onze regio lees ik en hoor ik verhalen via het netwerk. Via andere kanalen dan we gewend zijn. Wat verlang ik naar de netwerkevents van Ondernamen waarin we elkaar schouderkloppend de Gouden Parels toewensen. Om te horen hoe de investeringsplannen in kantoorpanden vorm zouden krijgen. Maar nee, het is niet het moment, het kantoorpand van de toekomst bevindt zich waarschijnlijk achter onze eigen voordeur.

De vraag is nu: wat brengt de toekomst ons? Wanneer staan we op een netwerkevent in plaats van onze handen stuk te wassen, onze handen weer gewoon stuk te schudden? Hoe gaan we bijvoorbeeld de duurzaamheidsagenda tot 2050 met elkaar blijven bespreken?

Maar wat de afgelopen periode mij wel heeft gebracht is het kraken van de ondernemerscode in crisistijd. Ik had het idee dat ik met mijn creatieve optredens al ondernemend bezig was. Flexibel ondernemen en daarmee de uitdagingen het hoofd bieden, daar verdienen alle ondernemers een Gouden Parel voor. Mijn belangrijkste lesson learned is: flexibel zijn in denken en doen, zorgt voor bedrijfscontinuïteit! Die les neemt geen enkele, te ver doorgebakken vleermuis mij meer af. Op naar de anderhalvemeterafstandspolonaise! *

stijlvolle feestdagen en een gezond nieuwjaar