10 minute read

Thijs Tomassen

Next Article
Patrick Spekman

Patrick Spekman

verbeeldingskracht

Thijs Tomassen

Advertisement

Om de coronacrisis te doorstaan is verbeeldingskracht nodig. Door dat te gebruiken stijg je even boven je business uit, krijg je nieuwe ideeën en overzie je andere paden, om vervolgens de motor weer te laten draaien en koers te zetten in een nieuwe richting - in elk geval voor even, maar misschien wel voor altijd. Verbeelding en creativiteit zijn ongrijpbaar. Maar als tekstschrijver kan ik in elk geval een inkijk geven in de creatieve processen van mensen die hun verbeeldingskracht ten volle gebruiken. Het is wat ik doe: luisteren, observeren en de verhalen van creatieve ondernemers delen ter inspiratie. Want ik weet zeker: inspiratie is het halve werk - een bron van energie om je eigen fantasie mee aan te drijven. Daarom heb ik het verhaal van drie van de meest creatieve en inspirerende ondernemers die ik ken in oktober in boekvorm uitgegeven. Het boek heet ATMOSFEER en gaat over het kunstenaarstrio Antal Bos, Thijs Trompert en Marisja Smit van het bedrijf ATMosphere. Al twintig jaar verrijken zij de festivalwereld (onder meer Down The Rabbit Hole, Amsterdam Dance Event, Mysteryland, DGTL en Into the Woods) en de openbare ruimte (zoals de Stier, uitgegroeid tot een symbool van Amersfoort) met indrukwekkende bouwwerken.

Anderhalf jaar lang volgden fotograaf Frans Kanters en ik hun spoor. Het resultaat is een bijzondere inkijk in de creatieve processen van drie kunstenaars die hun verbeeldingskracht op maximaal vermogen gebruiken en de fantasieën die dat oplevert met succes verwerkelijken. In het eerste jaar van het maakproces bestond corona nog niet, of het was ver weg. In het laatste half jaar golfde het virus nietsontziend over ons land heen. Ook het bedrijf van de kunstenaars kreeg rake klappen; er ging een dikke streep door hun tjokvolle festivalzomer, maar corona wist de wolk van vertrouwen en verbeelding waar dit drietal op zweeft niet te verdrijven. 'Zolang we maar niet ziek worden, kunnen we alles bouwen', zegt Antal Bos in het boek. 'Een raket, een duikboot, een fucking ondergrondse machine, alles gewoon. Dat vertrouwen hebben we. Als we de tijd maar krijgen. En als we de tijd niet krijgen, dan is het zover. Fuck it, halleluja.' En Thijs Trompert: 'Voor ons is dit een verrassing met nieuwe spelregels. Het is zaak om onze antennes uit te houden waar die nieuwe vorm van creativiteit in kan zitten. We laten ons echt niet kisten, laat die nieuwe wereld maar komen, hoor. Wat dat betreft zijn wij een beetje gestoord. Wij willen altijd vooruit.'

De eerste keer dat ik na de intelligente lockdown voor het slothoofdstuk weer bij de kunstenaars aanschoof in hun atelier in Amersfoort, brainstormden ze met zwaargewichten uit de evenementenwereld. De contouren van een drive-thru-festival openbaarden zich. Dit was het kunstenaarstrio op zijn best. Een nieuwe wereld, een leeg schetsvel. Ideeën spuien en tekenen maar. Het is een manier van denken, van de wereld tegemoet treden én van je verbeeldingskracht aanspreken die ik iedereen gun. Juist nu kan het verhaal van Antal, Thijs en Marisja ondernemers uit welke sector dan ook inspireren. Vrijdenkers zijn het, die beperkingen omzetten in nieuwe kansen. Ik zou zeggen: neem het tot je en gooi die poorten van je geest maar los. Die van mij staan in elk geval wagenwijd open. En dat heeft, mede dankzij de schitterende beelden van Frans Kanters en de geweldige vormgeving van Raymond van den Hoek en Mariska Bergman van doorendoor ontwerp, een prachtig boek opgeleverd. Een boek dat mijn leven heeft verrijkt.

Thijs Tomassen is al jaren onze vaste tekstschrijvers voor de regio Amersfoort. Hij heeft een zwak voor creatieve ondernemers.

doen of niet doen?

16

Hoe OnderNamen terugkijkt op 2020

Ja, 2020 was voor de meeste ondernemers een rukjaar. In maart konden alle prognoses en plannen de papierversnipperaar in en moesten bedrijven noodgedwongen op zoek naar nieuwe kansen en mogelijkheden. Welke kansen zag OnderNamen? En voor welke dilemma’s is het bedrijf komen te staan? We vroegen het onze uitgevers: Rosanne, Nick en Marlon.

Welke moeilijke beslissingen hebben jullie door corona moeten nemen? Rosanne: ‘Wij hebben niet zozeer hele zware beslissingen hoeven nemen, maar we hebben wel heel wat afgewogen dit jaar. Ik vond het de afgelopen maanden überhaupt lastig om beslissingen te nemen. Ondernemen is al niet iets dat je kunt leren, maar je kunt al helemaal niet leren hoe je om moet gaan met een coronacrisis. Ik heb veel op gevoel gedaan. Nog voor Mark Rutte in maart aankondigde dat we in lockdown gingen, werkte iedereen al thuis. Gewoon voor de zekerheid. Maar in de zomer heb ik net zo hard gezegd dat iedereen weer terug mocht komen. Ik kan me best voorstellen dat voor veel bedrijven thuiswerken goed werkt, maar ik vond het vreselijk. Je mist het overleg, de dynamiek, de creatieve ideeën die ontstaan… Je probeert continu rekening te houden met de balans tussen het naleven van de regels en wat goed is voor je bedrijf en dat is niet altijd makkelijk. Zo moesten wij ook besluiten of we de bijeenkomsten in de zomer en in de herfst wel of niet door zouden laten gaan. In de zomer zijn we er vol voor gegaan – en toen werd er nog niet zoveel georganiseerd – en in de herfst vonden we het echt niet meer kunnen. Je wikt en je weegt en uiteindelijk moet je gewoon iets besluiten. Gelukkig hebben wij niemand door corona hoeven te ontslaan; dát is pas moeilijk.’

Wat was het beste idee van 2020? Nick: ‘Matchmaker! Nadat alle zomerbijeenkomsten door konden gaan hadden we er alle vertrouwen in dat we in de herfst ook weer wat konden organiseren. Maar helaas, de tweede lockdown werd aangekondigd en we moesten de evenementen noodgedwongen afblazen. We hadden eerst nog het idee om kleinere businesslunches te organiseren, maar met vier personen was ook dat geen optie meer. Begin dit jaar had ik al als doelstelling om meer één op één gesprekken te arrangeren voor

ondernemers uit ons netwerk om zo elkaar beter te leren kennen. Nu was dit een mooie gelegenheid om alle leden een mail te sturen of ze behoefte hadden aan gesprekken met collega-ondernemers om toch te kunnen sparren met elkaar. Op deze mail is uiteindelijk driehonderd keer gereageerd met “Ja! Ik doe mee”. Daarna zijn we twee dagen bezig geweest om al deze ondernemers zo goed mogelijk met elkaar te matchen en gelukkig zijn er veel positieve reacties uit voortgekomen. Dit is iets wat we willen blijven arrangeren voor onze leden, zodat we het netwerk sterker en toegankelijker maken voor alle aangesloten leden.’

Wat was het beste advies dat je dit jaar hebt gekregen? Rosanne: ‘Dat je niet gelijk op je centen moet gaan zitten. Terwijl dat misschien wel je eerste reactie is. Dat je juist - indien je het nog kunt betalen - je lopende projecten niet moet cancelen en zelfs moet proberen om nog her en der wat extra’s te ondernemen. Als iedereen z’n keutel intrekt kunnen we net zo goed gelijk allemaal de deuren sluiten. Wij hebben geprobeerd om zoveel mogelijk wél te blijven doen.’

Welk gesprek van het afgelopen jaar is je het meest bijgebleven? Marlon: ‘Het gesprek dat mij het meeste is bijgebleven van afgelopen jaar is toch wel het gesprek met een horecaondernemer dat ik had op donderdag 12 maart. Precies op dat moment verkondigden minister-president Rutte en minister Bruins nieuwe maatregelen aan tegen de verspreiding van het coronavirus, waaronder de afgelasting van bijeenkomsten met meer dan honderd personen. In het restaurant van het hotel bekeken gasten gespannen de persconferentie via hun mobiele telefoon. Zo ook de mensen aan de tafel naast ons; organisatoren van een grootschalig dance-event twee dagen later. Ik zag de grond figuurlijk onder de voeten van deze ondernemers wegzakken, de wanhoop in hun ogen toenemen. Maar ergens zag ik ook opluchting, omdat ze na maanden van organiseren, waarvan de laatste dagen in onzekerheid, nu wisten waar ze aan toe waren.’ ‘Vanzelfsprekend bespraken de horecaondernemer en ik wat dit voor zijn business zou betekenen. Hij was 1 maart van start gegaan met zijn bedrijf in zakelijke catering en was er klaar voor om te gaan knallen. Met de gedachte dat de maatregelen van korte duur zouden zijn probeerden we positief te blijven en deelden we onze plannen voor de toekomst. Maar ergens voelde ik aan de sfeer in het restaurant dat de maatregelen rondom het coronavirus een grotere impact zouden gaan hebben op zijn business, op die van het Van der Valk Hotel waar we zaten, op de business van de drie eventorganisatoren, maar ook op die van ons. Achteraf voelde de horecaondernemer dat waarschijnlijk ook en maakte hij al tijdens ons gesprek een plannetje in zijn hoofd. Want bij het sluiten van de horeca drie dagen later sloeg hij direct de handen ineen met collega horecaondernemers uit Amersfoort. Het doel? Voedsel vanuit de horeca inzamelen om hier maaltijden van te maken voor onder andere de zorg en ouderen. De veerkracht van hem en de vele ondernemers die ik spreek valt mij op. Aan doorzettingsvermogen geen gebrek. Zoals een quote van Steve Jobs het heel mooi samenvat: “Never give up, even when everything goes bad”!’

Welke kansen hebben jullie juist wel kunnen pakken? Nick: ‘We hebben op meerdere vlakken gekeken welke kansen er op dit moment wel liggen, zoals het matchmaken, maar het komt er nu ook gewoon op neer dat je moet accepteren dat het een rukjaar is en dat je vol moet blijven houden. De meeste ondernemers hebben het nu hartstikke moeilijk. We moeten het met z’n allen uit proberen te houden, zodat we er klaar voor zijn als het straks allemaal weer losgaat. Wij houden onze kop erbij en doen geen gekke dingen, zodat we straks weer vol gas aan de slag kunnen met de dingen waar we goed in zijn!’

Hoe hebben jullie de medewerkers gemotiveerd gehouden? Rosanne: ‘Ik denk dat dit gelukt is doordat wij elke keer weer nieuwe plannetjes hebben gesmeed en vooral positief zijn gebleven. Wij hebben ervoor gezorgd dat er – voor het grootste gedeelte – altijd wel iets te doen bleef voor iedereen. Of we nu aan de slag gingen met een live-event, of met social media-uitingen, er was altijd wel iets om op te pakken. Ik vond het vooral superbelangrijk dat het team zich geen zorgen zou maken over wat dan ook. Iedereen heeft z’n stinkende best gedaan om dit jaar door te komen en dat vind ik echt geweldig.’ Wat vonden jullie op privé-vlak het moeilijkst? Marlon: ‘Op privé-vlak vind ik het nog steeds moeilijk dat ik mijn familie en vrienden niet kan knuffelen en ze nu ook even minder zie. Dankbaar ben ik dat iedereen in mijn omgeving gezond is, en dat wil ik ook graag zo houden, daarom ben ik erg voorzichtig met afspreken. Wel ongezellig hoor, ik ben een gezelligheidsmens, maar ik kan het gelukkig ook goed relativeren. Als we straks weer feestjes mogen geven dan halen we deze ongezellige periode dubbel en dwars in!’

Wat was de grootste tegenslag van 2020? Nick: ‘De grootste tegenslag was dat we elkaar niet meer konden ontmoeten half maart en dat alle afspraken werden afgezegd. Ik ben op mijn best als ik mensen ontmoet en fysieke gesprekken kan voeren. Uit zulke gesprekken komt altijd iets positiefs en nu moest je het ineens doen met Teams of Zoom. Niks voor mij, en op dat moment moest ik echt even schakelen hoe ik die positieve energie kon terugvinden om er toch een waardevolle week van te maken.’

Wat zal er volgens jullie blijvend veranderen? Marlon: ‘De manier waarop we werken zal blijvend veranderen. Het nieuwe werken; werken waar, wanneer en hoe je dat wilt, gaat een veel grotere rol innemen. Gedeeltelijk thuiswerken heeft veel voordelen. Je bent flexibeler en productiever, het is goed voor de balans tussen werk en privé. Het scheelt reistijd en het is ook nog eens beter voor het milieu. En door de huidige technologie wordt thuiswerken steeds efficiënter. Ik denk dat het minder vanzelfsprekend wordt om dagelijks fysiek aanwezig te zijn. Althans, hier zullen we bewuster over na gaan denken, waardoor de rol van het kantoor gaat veranderen. Persoonlijk werk ik graag op kantoor, de energie van collega’s mis ik thuis en de communicatie verloopt veel efficiënter. Collega’s en het wij-gevoel van OnderNamen zijn voor mij een groot onderdeel van mijn werkplezier. Af en toe thuiswerken is prima, maar structureel zou ik toch wel erg demotiverend vinden. Bovendien zie ik thuis de vaat en de wasmand met de minuut vermenigvuldigen en daar krijg ik alleen maar stress van, haha!’ *

‘De veerkracht van hem en vele andere ondernemers valt mij op’

This article is from: