Foni 2018 05

ΑΡ. 5 / ΜΑΪΟΣ 2018

ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ... Δρ ΑΝΑΝΙΑ ΚΑΒΑΚΑ

Ιστορία Ελευθέρων

Β΄ ΑΝΑΘΕΩΡΗΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ

Ευαγγελικών Εκκλησιών Επεμβάσεις του Θεού Αντιδράσεις των ανθρώπων Οι ενέργειες του Θεού και οι επεμβάσεις Του μέσα από τους αιώνες είναι πάντοτε αξιοθαύμαστες, επειδή αποκαλύπτουν την αιώνια πάλη του Φωτός εναντίον του σκότους και την τελική νίκη του Φωτός.

Αυτό ακριβώς φαίνεται και από τις σελίδες του βιβλίου αυτού, που καταγράφει τις επεμβά€ σεις του Θεού και την αντίδραση σ’ αυτές στη χώρα μας, κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων κυρίως αιώνων.

8

Για το σκοπό αυτό, ο συγγραφέας έκανε μια μεγάλη έρευνα. Πήρε συνεντεύξεις και συγκέντρωσε πληροφορίες, στοιχεία και αποδείξεις από περισσότερους από 110 ανθρώπους, όπως και από μεγάλο αριθμό βιβλίων, περιοδικών ή εφημερίδων, ώστε τα γεγονότα που καταγράφονται να είναι ακριβή και ελεγμένα από πολλές διασταυρωμένες πηγές.

Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα: Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 % 210-3823495

Θεσσαλονίκη: Εθν. Αμύνης 42 546 21 % 2310-232210

Πάτρα: Κορίνθου 199 262 23 % 2610-224197

Λάρισα: Δευκαλίωνος 2 412 22 % 2410-232594

Βόλος: Σωκράτους 23 382 21 % 24210-35801

Αλβανία: Sarande Libraria «O LOGOS» % 00355.692585746

Η Αγκαλιά της Άνοιξης

Χριστός Ανέστη! Eίμαστε στον πυρήνα της γιορτής της ζωής. Τα χρώματα και αρώματα της άνοιξης είναι μια ακόμα ευλογία του Θεού στην όμορφη χώρα μας. Η μαγευτική αναγέννηση της φύσης, όμως, δεν μπορεί να μας χωρίσει απ’ τα βαριά προβλήματα της καθημερινότητας και της κρίσης που έχει αγγίξει και επηρεάσει όλους μας, σε διαφορετικό βαθμό. Αυτά που βλέπουμε στα ΜΜΕ μας συγκλονίζουν και μας αναστατώνουν από το μέγεθος της ανθρώπινης βαρβαρότητας, βαναυσότητας και σκληρότητας σε όλα τα επίπεδα της ζωής... Ο άνθρωπος, που πλάστηκε κατ’ εικόνα Θεού, σκοτώνει τον στενό συγγενή, τον γείτονά του για ευτελείς λόγους. Υπάρχει και η παραφροσύνη των πολέμων, με την εκατόμβη άμαχων θυμάτων, με τις τραγικές επιπτώσεις, που τα αποτελέσματα όλοι βιώνουμε με την παρουσία πολλών χιλιάδων προσφύγων στην πατρίδα μας. Αχτίδες ελπίδας, φέρνει μέσα στη μαύρη καταιγίδα που βιώνει ο πλανήτης μας, η συμφωνία ειρήνης ανάμεσα στην Β. και Ν. Κορέα, μετά από 70 περίπου χρόνων μίσους και συγκρούσεων. Βέβαια, καταλύτης πρέπει να είναι η προσευχή χιλιάδων συνειδητών χριστιανών που έχουν «ποτίσει» με τα δάκρυα της καρδιάς τους την περιοχή αυτή του κόσμου. Ο αριθμός των χριστιανών στη κλειστή χώρα της Β. Κορέας, σύμφωνα με έγκυρο χριστιανικό περιοδικό, έχει φτάσει τις 400.000 από το 2011 μέχρι σήμερα! Ο Θεός, μέσα απ’ την αέναη πορεία της ζωής, μας θυμίζει τη δική Του κυριαρχία πάνω στον κόσμο μας... Μας εμπνέει να ζήσουμε με τρόπο που δίνει δόξα στο όνομά Του με τις επιλογές μας, τις σχέσεις μας, τη δουλειά μας, την οικογένειά μας, την εκπαίδευσή μας, ολόκληρη τη ζωή μας. Αυτός ο μοναδικός και αξιαγάπητος μήνας του χρόνου μάς θυμίζει ακόμη την πιο γλυκιά και αξιοθαύμαστη ανθρώπινη μορφή, που μας έφερε στον κόσμο, μας φρόντισε με στοργή, μας γαλούχησε με αγάπη και μας έδωσε την ευκαιρία να ζήσουμε τη δική μας διαδρομή στον πλανήτη γη... Είναι η αγκαλιά της μάνας που θυμίζει πάντα άνοιξη, που πρέπει να μας γεμίζει με αισθήματα ευγνωμοσύνης για το χτες, και, είναι ακόμη, η αγκαλιά του Θεού Πατέρα που μας βεβαιώνει για την αγάπη Του για μας και μας γεμίζει με τις υποσχέσεις Του για το αύριο... Γιατί η πιο μεγάλη και ζεστή αγκαλιά της άνοιξης είναι δείγμα μόνο της πιο θερμής αγκαλιάς του σύμπαντος... της αγκαλιάς του Θεού!... Φώτης Ρωμαίος ΜΑΪΟΣ 2018 | 1

ΜΑΪΟΣ 2018 • TEΥΧOΣ 5 • ΕΤΟΣ 76ο

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ / ΜΑΪΟΣ 2018

περιεχόμενα

ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΜΕ: 1736

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί Τηλ. 210.4834214-5, Fax: 210.6627506

4

Ένα Τριπλό Κριτήριο Χάρης Νταγκουνάκης

9

Διδάγματα Ζωής Επιμέλεια: Συμεών Α. Ιωαννίδης

Μη κερδοσκοπικός θρησκευτικός & φιλανθρωπικός οργανισμός Έγκριση Υπ. Προεδρ. Κυβ/σεως 23580/5

10

«Πιερικό Περισκόπιο» Γεώργιος Σ. Κανταρτζής

Ιδρυτής: Δρ. ΣΠΥΡΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ (1922-2009)

13

Ευχαριστώ (Ποίημα) Γιάννης Τζελέπης

14 16

Σχολιάζοντας υπό το Φώς της Βίβλου

19 20

Απ’ όσα μας γράφουν...

22

Υπηρεσία!

William Barclay

24

Σύντομα σχόλια στο Σύμβολον της Πίστεως Σπύρος Σ. Ματθαίος

MAY 2018 • NUMBER V • VOL. LXXVI

25 33

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

(USPS 942-960)

Όλα Αλλάζουν Γιάννης Χρ. Κρεμμύδας

Published in Greece by the Publishing House “O LOGOS”

34 37 38

Το Ζεύγος Γιώργου & Σοφίας Μπουσίου

40

Αντίσταση στην Καταπίεση Ιωάννα Σαχινίδου

Γράμμα στον Ουρανό Αλτάνα Φίλου-Πατσαντάρα Ο Θάνατος του Μπομπ Philip Yancey

Το ασύνορο έλεος του θεού Ζητείται ενάρετη γυναίκα Μαρία Προκόπη-Τριανταφυλλίδη

42 44

Δοξασμένος μες τα σύννεφα

47 48 50

Από τον Επιούσιο Άρτο...

52

Η Πριγκίπισσα και τα Άλογα Rachel Greene

56

Εγώ ο ανάξιος Ανέστης Πεταλίδης

Διαπροσωπικές Σχέσεις (ΙΣΤ΄) Ανανίας Καβάκας Οι Σημειώσεις του Εκδότη Η αγάπη της μητέρας Ρίτα Αναγνώστου

Δείτε το περιοδικό μας online και συστήστε το στους φίλους σας: https://www.facebook.com/FoniTouEuaggeliou

Ιδιοκτησία: A.M.G. INTERNATIONAL Πρόεδρος: Τάσος Ιωαννίδης

Ειδικός σύμβουλος έκδοσης: Συμεών Ιωαννίδης Δημοσιογραφική επιμέλεια: Γεώργιος Κανταρτζής Εκδότης - Διευθυντής: Φώτης Ρωμαίος office@ologos.gr

Συλλογή ύλης: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου Διεκπεραίωση: Μαρίνα Νάκη-Καλογεροπούλου Λογιστήριο: Μαρία Κουράκου-Μησουρά Δημιουργικό-Επιμέλεια εντύπου: Δήμητρα Παπαναγή Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία: ΝΕΑ ΓΡΑΦΗ (Δ. Μπιμπούδης) Τηλ.: 210-5767656

VOICE OF THE GOSPEL MONTHLY CHRISTIAN MAGAZINE Owner: AMG International

P.O. Box 182200 Chattanooga, TN.37422

Founder: Dr. Spiros Zodhiates President: Tasos Ioannidis Special Consultant: Symeon Ioannidis Managing Editor: Fotis Romeos Subscription Rates: One Year $25.00 or $2.00 per copy Postmaster: If undeliverable please send form 3579 to: Voice of the Gospel P.O. Box 182200 Chattanooga, TN. 37422 Second class postage paid, in Chattanooga, TN 37422

ETHΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ Ελλάδα: 20 € Ευρώπη: 25 € Αμερική: 25 $ Υπ. Χώρες: 30 € ΑΡ. ΛΟΓ/ΜΟΥ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 129/48031831 ΙΒΑΝ:GR5101101290000012948031831 / ETHNGRAA Δικαιούχος: A M G INTERNATIONAL EKDOSEIS O LOGOS Τα αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης είναι από τη Νέα Μετάφραση της Βίβλου της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας, © 1997, Εμμ. Μπενάκη 50, Αθήνα.

Tα αποσπάσματα της Καινής Διαθήκης είναι από την «Καινή Διαθήκη, εγχειρίδιο μελέτης και ζωής» των εκδόσεων «Ο Λόγος», © 1994, Εμμ. Μπενάκη 28, Αθήνα, εκτός και αν επιλέγει διαφορετικά ο εκάστοτε αρθρογράφος. Χειρόγραφα δημοσιευμένα και μη, δεν επιστρέφονται. Τα δημοσιευμένα ενυπόγραφα άρθρα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων. Η Σύνταξη του περιοδικού διατηρεί το δικαίωμα να περικόπτει τα άρθρα λόγω του περιορισμένου χώρου του περιοδικού.

Ένα Τριπλό Κριτήριο

4 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ «Ο άνθρωπος που αντιμετωπίζει τη ζωή του και αυτή των συνανθρώπων του σαν κάτι χωρίς νόημα, δεν είναι απλά δυστυχής αλλά και σχεδόν ανάξιος να ζει» (Άλμπερτ Αϊνστάιν, Πώς Βλέπω τον Κόσμο). Φέτος θα προσπαθήσουμε να δούμε μέσα από το βιβλίο του Εκκλησιαστή τι μπορεί ν’ απασχολήσει τον σύγχρονο άνθρωπο καθώς τις ήσυχες ώρες της καθημερινότητάς του αφήνει τον νου του να τρέξει πάνω σε θέματα που αφορούν το Νόημα της Ζωής.

Ο Θεός δεν αγαπάει τους επιπόλαιους...

Έ

να από τα πιο συνηθισμένα φαι- νουμε ένα τριπλό κριτήριο για να δούμε νόμενα της σύγχρονης ζωής, ιδι- πρώτα αν εμείς ως άτομα ζούμε μια ζωή αίτερα εδώ στην πατρίδα μας, ισορροπημένη και οργανωμένη, και πάνω είναι η ανεμελιά, η αφροντισιά, το «όσα απ’ όλα αν ζούμε ως χριστιανοί μια τέτοια πάνε κι όσα έρθουν», το «ό,τι κάτσει». ζωή, που να μην απογοητεύεται κι ο Δύσκολα μπορεί να πει κανείς πως ο Θεός μαζί μας! Το κριτήριο αυτό είναι: σημερινός άνθρωπος της δικής μας κουλ- (1) Ο τρόπος που πλησιάζουμε τον Θεό· τούρας ζει μια καθ’ όλα ισορροπημένη (2) ο τρόπος που χρησιμοποιούμε τον ζωή, μια ζωή με σωστό προγραμματισμό, πλούτο μας και (3) ο τρόπος που αντιμεμε κανόνες και με σωστή ρύθμιση. Από τωπίζουμε τη δουλειά μας. την πολιτική ώς τα κοινωνικά ζητήματα, από τα εθνικά θέματα ώς την καθημερι- 1. Πώς πλησιάζουμε τον Θεό; νότητα, αυτά είναι τα χαρακτηριστικά Η τελευταία φράση του κεφ. 4 που είδαμε μας! τον περασμένο μήνα, θίγει Στο πέμπτο κεφάλαιο ένα θέμα που δεν δείχνει Του ΧΑΡΗ ΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗ του Εκκλησιαστή διακρίνα έχει και απόλυτη σχέση harris.dagounakis@gmail.com

ΜΑΪΟΣ 2018 | 5

με τα επιμέρους θέματα του κεφαλαίου. Τι να κάνουμε... τα έχουν αυτά οι διαφορές των πρωτότυπων βιβλικών κειμένων. Η Νέα Μετάφραση της Βίβλου που ακολουθούμε, στηρίχτηκε στο κριτικό εβραϊκό κείμενο (Kittel) που έχει διαφορετική κωδικοποίηση από το Μασοριτικό Κείμενο σε πολλά βιβλία της Γραφής. Το ίδιο όμως πνεύμα συνεχίζεται και στο κεφ. 5. Τα πρώτα επτά εδάφια ασχολούνται με το πώς πλησιάζει ή πρέπει να πλησιάζει ο άνθρωπος τον Θεό. Τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές ο κόσμος είναι στραμμένος στα θεία Πάθη του Σωτήρα, και είναι επόμενο το ίδιο να συμβαίνει και με τα έντυπα που κυκλοφορούν. Διαβάζω, λοιπόν, ότι η Λαλιμπέλα, η ιερή πόλη της Αιθιοπίας, ετοιμάζεται να υποδεχτεί τους προσκυνητές του Πάσχα. Η Λαλιμπέλα, λέει το δημοσίευμα, χτισμένη σε υψόμετρο 2,5 χιλιάδων μέτρων και με 17.000 κατοίκους θεωρείται μια από τις ιερότερες πόλεις της Αιθιοπίας αλλά και ολόκληρης της Αφρικής. Είναι «η Ιερουσαλήμ» της Αφρικής. Κάθε χρόνο, συνεχίζει το δημοσίευμα, συρρέουν εκεί χιλιάδες Χριστιανοί απ’ όλο τον κόσμο για να θαυμάσουν τις 11 μεσαιωνικές μονολιθικές εκκλησίες εντυπωσιακής λιτότητας, αισθητικής και αξιοσημείωτης μηχανικής, που γυρίζουν τον χρόνο πολύ πίσω δένοντας αρμονικά με το φυσικό περιβάλλον. Χιλιάδες προσκυνητές τις μέρες του Πάσχα, πλησιάζουν με κάποιον τρόπο τον Θεό. Εκατομμύρια πιστοί χριστιανοί όλο τον χρόνο πηγαίνουν στις εκκλησίες για 6 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

να πλησιάσουν τον Θεό. Το χαρακτηριστικό φαινόμενο τις περισσότερες φορές είναι ότι το κέντρο της λατρείας μας είμαστε εμείς και όχι ο Θεός. Πάμε ‒λέμε‒ για να νιώσουμε καλύτερα, να προσευχηθούμε για τις ανάγκες μας, να εκθέσουμε στον Θεό τα προβλήματά μας, κάτι να πάρουμε από τον Θεό. Πάμε σαν εκείνους που λάτρευαν τον Θεό από φόβο να μη θυμώσει ο Θεός και τους τιμωρήσει. Όπως εκείνοι που πήγαιναν στον Χριστό επειδή είχαν χορτάσει φαγητό ή για να θεραπευτούν. Πολύ λίγοι, όμως, λατρεύουμε τον Θεό όχι για να πάρουμε κάτι απ’ αυτόν αλλά για να του δώσουμε ‒και μόνο. Σαν εκείνη την αμαρτωλή που πήγε κι έδειξε την ευγνωμοσύνη της στον Χριστό σπάζοντας και χύνοντας πάνω του το πιο ακριβό άρωμα της εποχής. Σαν τον Ιωσήφ, τον από Αριμαθαίας, που ξόδεψε χρήματα για το μύρωμα του θείου σκηνώματος, χωρίς να περιμένει πια τίποτε από έναν νεκρό Μεσσία. Οι πρώτοι πήγαιναν στον Χριστό επειδή τους ήταν χρήσιμος. Οι δεύτεροι επειδή τους ήταν πολύτιμος*. Συμφωνεί κι ο Εκκλησιαστής: «Όταν τάξεις κάτι στο Θεό, μην αργήσεις να του το προσφέρεις, γιατί ο Θεός δεν αγαπάει τους επιπόλαιους· ό,τι έταξες, πρέπει να το εκπληρώσεις. Καλύτερα να μην τάξεις, παρά να τάξεις κάτι και να μην το προσφέρεις». Πάμε στον Θεό και λέμε πως τον αγαπάμε, αποβλέποντας στην προστασία ___________ * Βασική σκέψη από το κήρυγμα του αιδέσ. Παν. Κανταρτζή στο κήρυγμα της Μεγ. Παρασκευής στην Α΄ Ελληνική Ευαγγελική Εκκλησία.

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ του. Πάμε και του υποσχόμαστε να είναι

Το πράγμα γίνεται χειρότερο όταν η

το κέντρο της ζωής μας αλλά την άλλη

αγάπη για τα υλικά αγαθά και η επιδίωξη

στιγμή τον ξεχνάμε. Υποσχόμαστε ότι θα

του πλούτου συνοδεύεται από μίσος. Όχι

ζήσουμε γι’ αυτόν αλλά ζούμε για τον εαυτό

μίσος που λέει «θέλω αυτά που έχει ο άλ-

μας ή για το «τι θα πει ο κόσμος». Υποσχό-

λος» αλλά που λέει «θέλω να ΜΗΝ τα έχει

μαστε να του αφιερώσουμε ως χριστιανοί

ο άλλος». Έλεγε ο Ωνάσης: «Θα ’ρθει μία

τη ζωή μας αλλά στην πρώτη αναποδιά

μέρα, που η απληστία της ιδιοκτησίας, του

παίρνουμε την υπόσχεσή μας πίσω. Υπο-

πλούτου και της έπαρσης, θα αποθηκευτεί

σχόμαστε ενώπιόν του να είμαστε «πιστοί

στις Τράπεζες, στις πολυεθνικές και σε

στον γάμο μας» αλλά στην πρώτη αναποδιά,

τόσο λίγους, που οι πολλοί μη κατέχοντες,

διαζύγιο. Υποσχόμαστε ενώπιόν του ότι θα

θα ξεσπάσουν σαν θεομηνία που θα κάνει

αναθρέψουμε τα παιδιά μας «εν παιδεία

τη ζωή των ολίγων κατεχόντων κόλαση».

και νουθεσία Κυρίου» αλλά τα αφήνουμε

Προφητικός λόγος για τη σημερινή εποχή.

να τα μεγαλώσει ο κόσμος. Δεν τηρούμε

Τι κατάφερες αν ως Χριστιανός ακολουθείς

τα τάματά μας ενώπιον του Θεού. Είναι

αυτή τη νοοτροπία; Πάλι ο Ωνάσης συμ-

τραγικό...

φωνεί με τον Σολομώντα: «Όσο πιο πολλά

2. Πώς χρησιμοποιούμε τον πλούτο μας

έχεις, τόσο περισσότερο ξέρεις, ότι δεν έχεις». Τι μας καθορίζει ως Χριστιανούς; Η

Ποιος είναι ο σκοπός της ύπαρξής μας;

πίστη μας ή οι καταναλωτικές μας συνή-

Γιατί ήρθαμε σ’ αυτό τον κόσμο; Κυρίαρχη

θειες; Η σωστή προσέγγιση του Θεού ή το

απάντηση πολλών είναι «για να κάνω λεφτά,

κυνήγι της χίμαιρας; Μια ζωή βασανισμένη,

να κάνω περιουσία, να έχω κάτι ν’ αφήσω

γεμάτη απογοητεύσεις και μάταιο κόπο ή

στα παιδιά μου μετά από μένα». Έτσι νομί-

η σταθερή προσήλωσή μας στο πρόσωπο

ζεις... Ο Λόγος του Θεού έχει άλλη γνώμη,

του Θεού; Ποια είναι η πηγή της ευτυχίας

που κάθε μέρα επαληθεύεται στην πράξη.

μας; Τα υπάρχοντά μας ή ο Χριστός στη

Ακούστε τον σοφό Εκκλησιαστή: «Ο πλούτος

ζωή μας;

χάνεται από κακή διαχείριση του κατόχου έχει μείνει τίποτε στα χέρια του». Αμαρτία

3. Πώς αντιμετωπίζουμε τη δουλειά μας;

δεν είναι να έχεις περιουσία και λεφτά.

Είναι κι αυτό ένα σοβαρό ερώτημα που

Αμαρτία είναι να τα έχεις αποκτήσει κατα-

κρίνει τη ζωή μας ως χριστιανών. Και δεν

πατώντας και αδικώντας. Αμαρτία είναι να

εννοούμε τη δουλειά μας τώρα στην οικο-

«αγαπάς το χρήμα και την αφθονία». Υλισμός

νομική κρίση, που είναι ένας δύσκολος

είναι όχι να κατέχω αγαθά αλλά να κατέχομαι

τομέας, αλλά την αντίληψή μας γενικά για

από τα αγαθά. Κι αυτό είναι ματαιότητα.

τον κόπο που καταβάλλουμε για ν’ απο-

του· κι όταν αυτός αποκτάει γιο, δεν του

ΜΑΪΟΣ 2018 | 7

κτήσουμε τα προς το ζην, όσα κι αν είναι αυτά ‒πολλά ή λίγα. Τι σκεφτόμαστε όταν έρχεται Δευτέρα και πρέπει να τρέξουμε στη δουλειά με τον καφέ στο χέρι, γιατί «δεν έχουμε χρόνο...»; Τι σκεφτόμαστε όταν δεν βρίσκουμε μια δουλειά σύμφωνα με αυτά που έχουμε σπουδάσει; Όταν έρχεται ο εργοδότης και μας ζαλίζει το κεφάλι με απαιτήσεις και καταπίεση; Πώς νιώθουμε όταν οι άλλοι συνάδελφοι μας αδικούν ή μας περιφρονούν ή μας τρολάρουν για την πίστη μας; Υπάρχουν τέσσερις αρχές που μπορούμε να έχουμε στο μυαλό μας σε όλες αυτές τις περιπτώσεις: α) Αποδέξου τη δουλειά σου, όποια κι αν είναι. Δέξου την σαν δώρο του Θεού ώσπου ο Θεός να σου βρει κάτι καλύτερο. Ο Εκκλησιαστής το υπονοεί δύο φορές στα εδάφια 17-19 (στη Νέα Μετάφραση) ή 18-20 (στις παλαιότερες μεταφράσεις). Απολάμβανε αυτά που βγάζεις με τον κόπο σου. β) Κάνε τη δουλειά σου σωστά. Όχι μόνο όταν σε βλέπει ο προϊστάμενος. Αλλιώς, κλέβεις με κάποιον τρόπο αυτόν που σου δίνει δουλειά. Ο Παύλος αυτή την αντίληψη την εξισώνει με την προσφορά εργασίας ενώπιον του Κυρίου: «Όποια εργασία κάνετε να την κάνετε με την καρδιά σας, σαν να δουλεύετε για τον Κύριο κι όχι για τους ανθρώπους» (Κολοσσαείς 3:22-25). γ) Απόλαυσε τη ζωή σου. Μη γκρινιάζεις, σαν τους Ισραηλίτες στην έρημο, μετά από

8 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

τις τόσες ευεργεσίες του Θεού στη ζωή τους. Ξέρεις πόσοι έχουν πολύ περισσότερα από σένα αλλά για κάποιους λόγους (υγείας, δικαστικές αποφάσεις κλπ.) δεν μπορούν να τα απολαύσουν; Απόλαυσε αυτά που σου έχει δώσει ο Θεός, φίλε μου. Χαμογέλα και άσε την ευγνωμοσύνη να πλημμυρίσει την καρδιά σου. Ο Παύλος συμφωνεί με τον Εκκλησιαστή: «Η ειρήνη του Θεού ... ας κατευθύνει τις καρδιές σας. Και για όλα να ευγνωμονείτε τον Θεό» (Κολ 3:15). δ) Τέλος, είναι και κάτι άλλο που δεν μπορεί να το πει ο αρχαίος Εκκλησιαστής: «Δούλεψε για τον Χριστό». Όταν ο Παύλος απογοητευμένος, αποκαμωμένος και γέροντας πια παρακαλούσε τον Θεό να του πάρει έναν «σκόλοπα» που είχε, κάποια φυσική αδυναμία που τον ταλαιπωρούσε, για να χαρεί κι αυτός κάπως, να ανακουφιστεί, ο Θεός τού απάντησε αρνητικά στην προσευχή του που ήταν πολύ επίμονη και μακρόχρονη. «Μη σε νοιάζει, Παύλο», του είπε. «Η χάρη μου σου είναι αρκετή». Πολλές φουρτούνες και θλίψεις να έρθουν να μας βρουν σ’ αυτή τη ζωή, φίλε μου. Η χριστιανική ηθική και πρακτική μας θα δοκιμαστούν επανειλημμένα και θα χρειαστεί να αποδείξουμε έμπρακτα ότι είμαστε του Χριστού, άνθρωποι απόλυτα εξαρτημένοι από τον Θεό. Πώς λατρεύουμε άραγε τον Θεό; πώς μεταχειριζόμαστε τον πλούτο μας; πως σκεφτόμαστε για τη δουλειά που κάνουμε; Αυτό είναι και το τριπλό κριτήριο με το οποίο μας εκτιμάει ο Θεός αλλά και οι άνθρωποι γύρω μας. nnn

Διδάγματα Ζωής

Σκέψεις, αποφθέγματα, αρχές και αλήθειες της ζωής

■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■

Για να κάνουμε τον κόσμο να ορθοποδήσει, πρέπει πρώτα να πέσουμε εμείς στα γόνατα. Μην κρίνεις την εκκλησία από τα μέλη της, αλλά από τον ιδρυτή της. Μην προσπαθείς να κρατήσεις το χέρι του Θεού, άφησέ Τον Εκείνος να κρατήσει το δικό σου. Εκείνος να σε κρατά κι εσύ να Τον εμπιστεύεσαι. Όταν παύουμε να πιστεύουμε ότι έχουμε κληθεί να κερδίζουμε ψυχές, δεν είμαστε πια ψαράδες ανθρώπων, αλλά φύλακες ιχθυοτροφείων. Οι άνθρωποι παρακολουθούν τους ιεροκήρυκες έξω από τον άμβωνα, για να μάθουν τι εννοούν όταν βρίσκονται σ’ αυτόν. Ένας που θέλει ν’ ανάψει φλογερό πόθο σε άλλους, πρέπει ο ίδιος να βρίσκεται πάνω στη φωτιά. Μια αγία ζωή είναι μια φωνή. Μιλά όταν η γλώσσα σιωπά. Και είναι είτε μια σταθερή προσέλκυση, είτε ένας διηνεκής έλεγχος. Το πιο δυναμικό όπλο πάνω στη γη είναι μια ανθρώπινη ψυχή που φλέγεται για το Θεό. Ο ιεροκήρυκας που υπηρετεί αληθινά το Θεό θα δεχτεί από τους ανθρώπους περισσότερη λάσπη παρά μετάλλια.

■ ■ ■ ■ ■ ■

Όταν ο κόσμος βρίσκεται στη χειρότερή του κατάσταση, η εκκλησία πρέπει να είναι στην καλύτερή της φόρμα. Ένας άνθρωπος που περιφρονεί την εκκλησία, μοιάζει μ’ ένα χτίστη που χτίζει ένα σπίτι χωρίς παράθυρα και κατόπιν κατηγορεί το Θεό γιατί τον αφήνει να ζει στο σκοτάδι. Ο Ρουντγιάρντ Κίπλινγκ είπε: «Είχα έξι τίμιους ανθρώπους που με υπηρέτησαν. Με δίδαξαν ό,τι ξέρω. Τα ονόματά τους είναι: Πού; Τι; Πότε; Γιατί; Πως; Ποιος; Ο Γκαίτε είπε: «Είναι ευκολότερο ν’ αντιληφθείς το λάθος παρά την αλήθεια. Το πρώτο είναι επιφανειακό, το δεύτερο βρίσκεται στο βάθος. Πολύ λίγοι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να το ερευνήσουν». Εκείνος που εκτιμά την ανάπαυση που του προσφέρει μια νύχτα ύπνου, δεν πηγαίνει να κοιμηθεί με μίσος στην καρδιά του. Τα σύνορα ανάμεσα στον πολιτισμό και τη βαρβαρότητα είναι περίεργα χαραγμένα. Αν βάλετε ένα σκουλαρίκι στη μύτη σας είστε μια άγρια. Αν βάλετε δύο σκουλαρίκια στ’ αφτιά σας είστε μια πο-

λιτισμένη! nnn

Επιμέλεια: ΣΥΜΕΩΝ Α. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΜΑΪΟΣ 2018 | 9

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗ

Πιερικό Περισκόπιο Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΗΣ ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑΣ Οι ηλικιωμένοι με νοσταλγία αναπολούμε τις «όμορφες ημέρες» του παρελθόντος. Και τις περιγράφουμε τόσο όμορφα, που κάνουμε τους νεότερους να νιώθουν άσχημα, γιατί αυτοί δεν έχουν την εμπειρία των χρόνων εκείνων που «όλα ήταν όμορφα και αγγελικά πλασμένα»! Κι όμως δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Η αμαρτία μόλυνε τη φύση του ανθρώπου με την πτώση των πρωτόπλαστων και από τότε ο άνθρωπος έγινε δούλος της αμαρτίας. Στην εποχή μας -με την τεχνολογική εξέλιξη- απλώς υπάρχει η δυνατότητα για περισσότερους τρόπους και για περισσότερα μέσα διάπραξης της αμαρτίας. Το καρδιογράφημα του ανθρώπου του 21ου αιώνα δείχνει τα ίδια ακριβώς παθολογικά αίτια, μ’ εκείνο των πρωτόπλαστων: αμαρτία, θάνατος. Διαβάζουμε στον Λόγο του Θεού: «Και ο Κύριος είδε ότι η κακία τού ανθρώπου πληθυνόταν επάνω στη γη, και όλοι οι σκοποί των διαλογισμών της 10 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

καρδιάς του ήσαν μόνον κακία όλες τις ημέρες» (Γέν. 6:5), γι’ αυτό έφερε ο Θεός τον Κατακλυσμό, κατέστρεψε τα Σόδομα και Γόμορρα και έσβησε από τον χάρτη ισχυρές αυτοκρατορίες. Αυτό όμως που γίνεται σήμερα στις λεγόμενες χριστιανικές χώρες είναι αδιανόητο. Καταστάσεις, πεποιθήσεις και τρόπος ζωής, που στο παρελθόν θεωρούνταν απεχθή και αποτρόπαια, σήμερα είναι αποδεκτά και αύριο θα είναι χειρότερα. Κάποτε κάποιες αμαρτίες γίνονταν στα κρυφά, σήμερα όμως κατοχυρώνονται και με νόμους των κοινοβουλίων των κρατών, ακόμα και της Βουλής των Ελλήνων Χριστιανών! Άλλοτε υπήρχαν κάποιοι νόμοι και αρχές που τηρούνταν με θρησκευτική ευλάβεια. Σήμερα, στο όνομα της δημοκρατίας, της ελευθερο-

Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ. ΚΑΝΤΑΡΤΖΗ

τυπίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καταπατούνται βάναυσα. Στο άρθρο αυτό δεν θα ασχοληθούμε με τις κάθε είδους αμαρτίες και παραβατικότητες, γιατί θα χρειάζονταν τόμοι βιβλίων για να περιγραφούν. Θα αγγίξουμε μόνο μια πληγή που μαστίζει την κοινωνία μας, την οποία, με την πάροδο των χρόνων, φαίνεται, τη συνηθίσαμε και δεν μας προκαλεί πια καμία εντύπωση. Είναι η πληγή της έντυπης, διαδικτυακής και τηλεοπτικής πορνογραφίας, που ανθεί και βασιλεύει σ’ όλην την υφήλιο... Διαβάσαμε στο διαδίκτυο τον εξής εύστοχο ορισμό: «Πορνογραφία ή πορνό είναι η αναπαράσταση σεξουαλικών πράξεων, λεκτικά ή μέσω εικόνων, με υπερβολικό τονισμό των γενετήσιων στοιχείων και με κύριο σκοπό τη σεξουαλική διέγερση του ατόμου». Η πορνογραφία είναι δηλητήριο της ψυχής. Ο Dr. Victor Klein, καθηγητής ψυχολογίας

Πιερικό Περισκόπιο στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα, επισημαίνει τέσσερα στάδια που δηλητηριάζουν την ψυχολογία του ανθρώπου σε σχέση με την πορνογραφία: α) Ο εθισμός. Ο διάβολος γίνεται κυρίαρχος του νου και βομβαρδίζει το άτομο με άσεμνες εικόνες. β) Η κλιμάκωση. Ο «ασθενής» θέλει συνεχώς να αυξάνει τη δόση του. Σταδιακά επιθυμεί να βλέπει πιο σκληρές εικόνες, για να ικανοποιήσει το πάθος του. γ) Η αναισθητοποίηση, η ανοσία. Ο σκλάβος του πάθους δεν θεωρεί τίποτα

Είμαστε αυτό που βλέπουμε. «Είμαστε αυτό που σκεπτόμαστε».«Επειδή, όπως σκέφτεται στην ψυχή του, τέτοιος είναι» (Παροιμίες 23:7). Ο Κύριος μας είπε:«Το λυχνάρι του σώματος είναι το μάτι. Αν, λοιπόν, το μάτι σου είναι απονήρευτο, τότε και το σώμα σου είναι φωτεινό. Αν όμως είναι πονηρό, τότε και το σώμα σου είναι σκοτεινό» (Λουκάς 11:34). Αυτό που βλέπουμε μας επηρεάζει και μας αλλάζει. Η Εύα είδε, επιθύμησε και έφαγε, με αποτέλεσμα να διω-

το κάλλος της στην καρδιά σου· κι ας μη σε θηρεύσει με τα βλέφαρά της» (Παροιμίες 6:25). Ίσως αναρωτηθείτε: «Πώς επηρεάζει η πορνογραφία;» Ο πρώην επιθεωρητής της αστυνομίας του Ντιτρόιτ, Herbert Chase, δήλωσε: «Δεν υπήρξε σεξουαλική δολοφονία στην ιστορία του τμήματός μας, που ο δολοφόνος δεν ήταν άπληστος αναγνώστης άσεμνων περιοδικών. Αυτά πηγαίνουν μαζί... Η πορνογραφία είναι εκφυλισμός». Οι οικογενειακοί σύμβουλοι και οι κληρικοί μπο-

κακό και λάθος. Είναι ναρκωμένος. Πιστεύει ότι αυτό που κάνει είναι φυσιολογικό. δ) Το τελευταίο στάδιο είναι η πλήρης υποδούλωση και η πράξη. Υπάρχουν κάποιοι που λένε ότι αυτά που βλέπουμε δεν μας επηρεάζουν. Κι όμως μας επηρεάζουν και μας αλλάζουν, θετικά ή αρνητικά. Όλα ξεκινούν από τα μάτια, φωλιάζουν στο μυαλό, καταλήγουν στην καρδιά και έχουν καταλυτική επιρροή στη ζωή μας.

χτούν από την Εδέμ. Ο Δαβίδ είδε και επιθύμησε τη Βηρσαβεέ και τα αποτελέσματα ήταν τραγικά. Ο απόστολος Ιωάννης μιλά για την «επιθυμία γι’ αυτά που βλέπουν τα μάτια» (Α΄ Ιωάννου 2:16). Ο Ιησούς είπε: «...Μη μοιχέψεις. Εγώ όμως σας λέω πως, όποιος κοιτάει γυναίκα παρακινούμενος από σαρκική επιθυμία, έχει κιόλας διαπράξει μοιχεία μαζί της μέσα στην καρδιά του» (Ματθ. 5:27,28). «Μη ορεχθείς

ρούν να σας διηγηθούν οικογενειακές τραγωδίες ανάμεσα σε συζύγους και παιδιά που ήταν δέσμιοι άσεμνων περιοδικών. Καταστρέφει την ευτυχία και ηρεμία στην οικογένεια. Ο πανούργος διάβολος επειδή ξέρει πως, αν αλλάξει τον τρόπο σκέψης, θα αλλάξει και τη συμπεριφορά, κατάφερε να διοχετεύσει στα σαλόνια μας, μέσω της τηλεόρασης και του διαδικτύου, τους υπονόμους της ανηθικότητας, ό,τι ΜΑΪΟΣ 2018 | 11

πιο βρόμικο και άσεμνο σε εικόνες και σε εκφράσεις. Η χυδαιότητα στο μεγαλείο της! Διαβάσαμε σε αμερικανικό περιοδικό, πριν μερικά χρόνια, ότι η πόλη Πορτ Πηρς (Φλόριντα) ήταν κατάσπαρτη από πορνογραφικά καταστήματα κάθε μορφής, διαστροφής και... γούστου. Σ’ αυτήν την πόλη των 47.000 κατοίκων τότε, υπήρχαν εβδομήντα εκκλησίες. Τα μέλη των εκκλησιών αφυπνίστηκαν και σκέφτηκαν πως, αν συνεχιστεί αυτό το κακό, η εγκληματικότητα θα έπαιρνε ανεξέλεγκτες διαστάσεις και η πόλη θα βυθιζόταν στη σήψη και στη διαφθορά. Αγανακτισμένοι δεν μπορούσαν να ανεχτούν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν σ’ αυτόν τον βρόμικο κόσμο. Έτσι, οι γονείς με μερικούς άρχοντες κατάφεραν να κλείσουν στη φυλακή έναν παραγωγό πορνογραφικών ταινιών και περιοδικών και τελικά να τον εκδιώξουν από την πολιτεία τους, εφαρμόζοντας τους νόμους. Αυτό συνέβη, επειδή ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας με αρχές, διαμαρτυρήθηκαν άφοβα ενάντια στην πορνογραφία. Ίσως κάποιοι υπέρμαχοι της λογοκρισίας να εγείρουν ένσταση. Κι εμείς είμαστε υπέρ της ελευθεροτυπίας. Τους ρωτούμε όμως: Για πόσο καιρό θα ανεχόμαστε τους καταστραμμένους υπονόμους να χύνονται ανεξέλεγκτα στα σπίτια

μας; Οι γονείς που ενδιαφέρονται για την ηθική υγεία των παιδιών τους, δεν έχουν δικαιώματα να καθοδηγούν τα παιδιά τους στο τι θα διαβάσουν και τι θα βλέπουν; Τα παιδιά μας, ιδιαίτερα όταν είναι σε τρυφερή ηλικία, χρειάζονται ιδιαίτερη προστασία. Κάνουμε το παν για να τα προφυλάξουμε και να τα θεραπεύσουμε από τις αρρώστιες του σώματος. Θα αδιαφορήσουμε για την ηθική και πνευματική τους υγεία; Οι διωκτικές αρχές καταπολεμούν τους εμπόρους των ναρκωτικών και τους τιμωρούν με αυστηρές ποινές. Για τους εμπόρους των ναρκωτικών της ψυχής πρέπει να είναι ελαστικοί; Και οι γονείς με χριστιανικές αρχές έχουν εξίσου δικαιώματα και πρέπει η πολιτεία να τους σεβαστεί. Είναι καιρός η σιωπηλή πλειοψηφία να υψώσει τη φωνή της και να διαμαρτυρηθεί με κάθε νόμιμο τρόπο. Είναι και αυτοί πολίτες της ιστορικής αυτής χώρας και έχουν αναφαίρετα δικαιώματα. Το κράτος χρειάζεται υγιείς πολίτες, που θα βοηθήσουν στην εξύψωσή του. Αν συνεχίσουν να κυριαρχούν οι ηθικά άρρωστοι και διεφθαρμένοι, τότε το τέλος μας δεν θα είναι παρά θάνατος. Και «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει», αν, βέβαια, στηρίζεται στους πολίτες εκείνους που έχουν ηθικές αρχές και χριστιανικά βιώματα.

Υπάρχει θεραπεία; Την απάντηση θα την πάρουμε μέσα από τη Βίβλο: Ο Ιώβ εξομολογείται: «Έκανα συνθήκη με τα μάτια μου· και πώς να έχω τον στοχασμό μου επάνω σε παρθένα;» (31:1). Ο απόστολος Παύλος προτρέπει:«όσα είναι αληθινά, όσα είναι σεμνά... αυτά να συλλογίζεστε» (Φιλιππησίους 4:8). Επίσης: «Και μην προσαρμόζεστε στον τρόπο ζωής του κόσμου αυτού, αλλά να μεταμορφώνεστε καλλιεργώντας έναν καινούργιο τρόπο σκέψης, έτσι ώστε να διακρίνετε εξετάζοντας, ποιο είναι το θέλημα του Θεού (Ρωμ. 12:2). «ν’ αποβάλετε, σε σχέση με τον προηγούμενο τρόπο ζωής σας, τον παλιό εαυτό σας, που φθείρεται κάτω από τις απατηλές επιθυμίες. Και επιπλέον να ανανεώνεστε με την ενέργεια του Πνεύματος στον τρόπο σκέψης σας...» (Εφεσ. 4:22-24). Η μάχη δίνεται στη σκέψη, γιατί εκεί είναι που πέφτεις και υποκύπτεις ή βγαίνεις νικητής. Γι’ αυτό η σκέψη μας να είναι γεμάτη με τον Λόγο του Θεού. Στις Παροιμίες 4:20-22 διαβάζουμε: «Γιε μου, πρόσεχε στις ρήσεις μου· στρέφε το αυτί σου στα λόγια μου. Ας μη απομακρυνθούν από τα μάτια σου· φύλαγέ τα μέσα στην καρδιά σου· επειδή, είναι ζωή σ’ εκείνους που τα βρίσκουν αυτά, και γιατρειά σε όλη τους τη σάρκα». nnn

> Μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας www.nikites.eu με ποικιλία θεμάτων.

12 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ευχαριστώ Ευχαριστώ για την καινούρια που μου χάρισες ολόχαρη ζωή... Ευχαριστώ για την αγάπη που μου δίδαξες πώς σ’ όλους να προσφέρω... Ευχαριστώ γιατί μου γέμισες τα στήθια μου με την δική σου Πατρική πνοή... Ευχαριστώ γιατί μου ’δωσες δύναμη να δίνω τον αγώνα μου και να τα καταφέρω... Ευχαριστώ γιατί με έμαθες ν’ απλώνω χέρια να στηρίζω πονεμένους... Ευχαριστώ γιατί τώρα ακούω ήχους αναστάσιμους, ήχους μελωδικούς... Ευχαριστώ γιατί ξαλάφρωσες αδέλφια μ’ αμαρτίες και με βάσανα ζωσμένους... Ευχαριστώ γιατί με διαβεβαίωσες ότι τις προσευχές και παρακλήσεις μου ακούς... Ευχαριστώ γιατί τα μάτια μου έπαψαν να κοιτούν σε λίγα μόλις μέτρα... Ευχαριστώ γιατί ξεδίψασα με το νερό της θεϊκής αστείρευτης πηγής... Ευχαριστώ γιατί μου ’δωσες τόξα και σαΐτες στην φαρέτρα... Ευχαριστώ γιατί μαζί Σου πολεμώ και βγαίνω πάντα στους αγώνες νικητής... Γιάννης Τζελέπης

ΜΑΪΟΣ 2018 | 13

Σχολιάζοντας υπό το Φως της Βίβλου

Δέκα μόνο Like αρκούν!

Σε άρθρο του με τίτλο «Facebook: Εδέμ με φίδια» που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» της 14ης Απριλίου 2018 ο δημοσιογράφος Νίκος Κωνσταντάρας όμορφα συνοψίζει το φαινόμενο Facebook. «Εξελίχθηκε, γράφει, σε ένα παγκόσμιο οικοσύστημα, συνδέοντας τους πάντες και τα πάντα αμέσως και άμεσα, χωρίς έλεγχο, χωρίς μεσολαβητές, χωρίς τέλος. Μέσα σε λίγα χρόνια, έγινε η εστία και περιουσία δύο δισεκατομμυρίων ανθρώπων, όπου εκφράζονται, επικοινωνούν, ελπίζουν, φοβούνται και βρίζουν. Είναι ο τόπος όπου αποθηκεύουν πολύτιμες αναμνήσεις, φωτογραφίες και κείμενα. Εξελίχθηκε και σε μια ελεύθερη, απεριόριστη αγορά ιδεών και προκαταλήψεων, όπου τα πάντα 14 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

διακινούνται χωρίς φραγμό – από τα όνειρα εφήβων έως τα πιο σκοτεινά εγκλήματα και την πιο επικίνδυνη προπαγάνδα. Τελευταίως άρχισε να φαίνεται ολοένα και περισσότερο ότι αυτή η περίφρακτη Εδέμ της απόλυτης ελευθερίας και επικοινωνίας δεν υπάρχει για να υπηρετεί αυτούς που με τη θέλησή τους μετακόμισαν εκεί· αντιθέτως, αυτοί –ο τεράστιος αριθμός καταναλωτών και ψηφοφόρων– έγιναν το προϊόν, η περιουσία της εταιρείας. Η ισχύς του Facebook δεν βασίζεται τόσο στο τι θα πουλήσουν τρίτες εταιρείες στους πελάτες του μέσω διαφημίσεων, αλλά στο ότι η εταιρεία πουλάει τη δύναμη και τη διείσδυση που της δίνει ο μεγάλος αριθμός _____________

*M. Kosinski et al.: Private traits and attributes are predictable from digital records of human behaviour, Proceedings of the National Academy of Sciences, 9 April 2013, 110 (15) 5802-5805 https://doi.org/10.1073/pnas.1218772110

των μελών – πουλάει τον αριθμό ανθρώπων και τα δεδομένα που της παρέχουν. Το μοντέλο αυτό είναι άκρως επιτυχημένο, με την εταιρεία Facebook να εμφανίζει ετήσιο τζίρο 40,6 δισ. δολαρίων. Σήμερα, όμως, η εταιρεία καλείται να εξηγήσει γιατί επέτρεψε (ή δεν εμπόδισε) τη διείσδυση τρίτων στα προσωπικά δεδομένα 87 εκατομμυρίων ανθρώπων, οδηγώντας, ίσως, στη χειραγώγηση των απόψεων και, συνεπώς, των ψήφων τους. Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι αυτή η επιρροή μπορεί να έπαιξε ρόλο στην ψήφο υπέρ Brexit και στην εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ.» Σε έρευνα* που πρωτοδημοσιεύτηκε το 2013, ο ψυχολόγος και ερευνητής των «μεγάλων δεδομένων» (bigdata) στο Κέιμπριτζ της Βρετανίας, Michal Kosinski, δηλώνει «...ότι εύκολα προσβάσιμα ψηφιακά αρχεία συμπεριφοράς μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αυτόματη και ακριβή πρόβλεψη μιας σειράς ιδιαίτερα ευαίσθητων προσωπικών χαρακτηριστικών, όπως ... η εθνότητα, οι θρησκευτικές και πολιτικές απόψεις, χαρακτηριστικά γνωρίσματα, η ευφυΐα, η ευτυχία, η χρήση εθιστικών ουσιών, ... η ηλικία και το φύλο.» Την ανάλυσή του ο Κοσίνσκι την βασίζει σε ένα σύνολο δεδομένων πάνω από 58.000 εθελοντών που παρείχαν Likes του Facebook, καθώς και σε λεπτομερή δημογραφικά προφίλ και αποτελέσματα πολλών ψυχομετρικών εξετάσεων.

Το συμπέρασμα: Με 10 μόνο Like, ένα υπολογιστικό μοντέλο είναι σε θέση να μας γνωρίζει καλύτερα από έναν συνάδελφο. Με 70 Like μας αναγνωρίζει καλύτερα από έναν φίλο ή συγκάτοικο και με 150, καλύτερα από ένα μέλος της οικογένειάς μας. Με 300 Like δε, ένας μηχανισμός bigdata μας «ξέρει» καλύτερα από τον/την σύζυγό μας. Θυμίζει η όλη περίπτωση αυτούς που διαδήλωναν κατά της ψηφιοποίησης των δεδομένων τους από το Κράτος και τις Αρχές του. Άραγε να συμμετέχουν και αυτοί σε καμπάνιες στο Facebook; Αφού λοιπόν αλγόριθμοι των μεγάλων δεδομένων μας γνωρίζουν τόσο αναλυτικά, πόσο μάλλον ο Θεός; Ένα είναι σίγουρο: Εκείνος δεν πρόκειται να παραχωρήσει τα όποια (κρυφά) δεδομένα μας σε τρίτους, επειδή μας αγαπά και το μόνο που ζητά είναι να Τον εμπιστευτούμε! Δρ Έραστος Φίλος * Οσοι επιθυμείτε να διαβάσετε ενδιαφέροντα κείμενα σε θέματα Πίστης και Επιστήμης επισκεφθείτε το παρακάτω blog του Έραστου Φίλου: https://efilos.blogspot.gr/ ΜΑΪΟΣ 2018 | 15

Γράμμα στον Ουρανό 16 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Η Γιορτή της Μητέρας

H

Γιορτή της Μητέρας σήμερα και Συ δεν να κοιμηθούμε. Τα παραμύθια τα μάθαμε από είσαι εδώ. Όχι ότι έπρεπε να έρθει αυτή τη γιαγιά. Αλλά το πρώτο δώρο σου που θυμάμαι, η μέρα για να σε θυμηθώ... Αλλά να, ήταν μια συλλογή από ποιήματα και παιδικά έβλεπα τις ανθοδέσμες που αγόραζαν οι άλλοι τραγουδάκια, όταν τελείωσα την πρώτη Δημοκι εγώ δεν είχα φέτος, πού να στείλω την δική τικού. Ήθελες να τα μαθαίνω απ’ έξω και να μου! Δεν μας άφησες, βλέπεις, φεύγοντας την σου τα απαγγέλω τα απογεύματα, όσο εσύ ακριβή σου διεύθυνση και ο Ουρανός είναι απέ- ύφαινες στον αργαλειό. Ποτέ δεν σε είδα να κάθεσαι αργή και χωρίς να κάνουν κάτι τα χέρια ραντος. Έκοψα από τον κήπο κλωναράκια από τα σου. Τα χαλιά στο σπίτι μου είναι από σένα και ροδόδεντρα και τις αζαλέες, που σου άρεσαν το πλεχτό στην τραπεζαρία από τα χεράκια σου. και είναι στο φόρτε τους αυτή την εποχή και τα Είναι σαν να είσαι και Συ εδώ... Μας έμαθες, τ’ αδέλφια μου κι εμένα, να έβαλα στο βαζάκι, δίπλα στη φωτογραφία σου. Θυμάμαι πόσο εντύπωση σου είχαν κάνει, όταν προσευχόμαστε με απλά παιδικά λόγια και να είχες έρθει να μας επισκεφτείς στο σπίτι μας. ευχαριστούμε τον Θεό για όλα τα δώρα Του στο Είναι από την πολλή βροχή σου είπα, όταν πα- σπίτι μας. Τον παρακαλούσαμε να έχει καλά τον ρατήρησες πόσο ψηλά και μεγάλα είναι, τόσο μπαμπά, τον παππού και την γιαγιά που έμεναν που έκρυβαν το διπλανό σπίτι. Σου άρεσαν τα μαζί μας, αλλά και όλον τον κόσμο, όπως τελείωνε χρώματα, τα ανθάκια του μωβ, τα μεγάλα ροζ πάντα η προσευχή. Η καρδιά σου ήταν πλατιά μπουκέτα και το κατακόκκινο στην άκρη. «Ο και γεμάτη αγάπη για τον άλλον. Θυμάσαι την παλιά σου φυσαρμόνικα; Την δικός μας ο φράχτης», μου είχες πει τότε με καμάρι, «είναι ο καλύτερος, όχι σαν τους άλλους βρήκα στο παλιό σερβάν, στο συρτάρι και την στη γειτονιά, τους πράσινους, που απλά χωρίζουν κράτησα. Μας έπαιζες τα βράδια, όταν μαζεύονταν τα σπίτια!». Μου άρεσε πολύ εκείνο το, «ο δικός τα παιδιά της γειτονιάς στο σπίτι μας, που θαρρείς μας» και χαμογέλασα. Πήρες... θάρρος και χωρίς και δεν είχε εξώπορτα... Θυμάσαι που παίρναμε να σου το ζητήσω άρχισες να τα περιποιείσαι τα τότε, άλλος την κατσαρόλα, άλλος το καπάκι και ροδόδεντρα, να τα σκαλίζεις και να τα καλλωπίζεις με μια κουτάλα προσπαθούσαμε να κρατήσουμε γιατί τα ένιωθες δικά σου. Τα βλέπω σήμερα τον ρυθμό και συ γελούσες μαζί μας; Αξέχαστες στιγμές... και σε θυμάμαι... Δεν θα ξεχάσω κι εκείνον τον Αύγουστο Δεν πλάθαμε μαζί κουλουράκια, όταν ήμουν μικρή, πού να έβρισκες χρόνο τότε εσύ για στην Αθήνα, όταν πήρα μέρος στις εισαγωγικές τέτοια. Φρόντιζες, όμως, να τρώμε σωστά και εξετάσεις για το πανεπιστήμιο. Τα παράτησες στην ώρα μας και δεν χρειάζεται παρά να κλείσω όλα και ήρθες μαζί μου για τις μέρες που θα τα μάτια και να φέρω στη μνήμη μου τις γεύσεις έγραφα. Έδινα στο Γυμνάσιο της οδού Βελβενδού, εκείνες, του φρέσκου ζυμωτού ψωμιού από στην Κυψέλη. Με αφήνατε στην πόρτα του σχοτον φούρνο της αυλής και των γεμιστών το κα- λείου μαζί με την θεία Αργυρούλα, την ξαδέλφη λοκαίρι, που κατάφερνες να τα στριμώχνεις κι σου που μας φιλοξενούσε και εσείς πηγαίνατε αυτά μέσα μαζί με το ψωμί. Ήξερες ότι μας εκεί κοντά, στο σπιτάκι της οδού Λαχανά, στην Αλκμήνη Μεταλληνού. Στο σαάρεσαν, μαζί μ’ ένα μικρό ταψάκι λονάκι του σας περίμενε ήδη η πατατούλες λαδορίγανη στο πλάι. Από την ΑΛΤΑΝΑ ΦΙΛΟΥθεία Κική και δεν σηκωνόσασταν Δεν είχες χρόνο να μας διαΠΑΤΣΑΝΤΑΡΑ Διδάκτωρ Νομικής από τα γόνατα μέχρι το μεσημέρι βάζεις τα βράδια πριν πέσουμε ΜΑΪΟΣ 2018 | 17

που τελείωνα εγώ το γράψιμο. Δεν θα μπορούσα να έχω καλύτερα πρότυπα γυναίκας από εσάς τις τέσσερις, καθώς άνοιγα τα φτερά μου σε καινούργιους κόσμους! Με αγαπήσατε η κάθε μια με τον τρόπο της και σας αγάπησα σαν μάνα, την κάθε μια ξεχωριστά! Είχαμε βαρύ χειμώνα εφέτος εδώ, Μανούλα και οι μέρες ήταν κρύες και παγωμένες. Έφτανε η ώρα πέντε το απόγευμα, το σκοτάδι ήταν ήδη βαθύ και έπιανα τον εαυτό μου να στήνεται δίπλα στο τηλέφωνο. Τουλάχιστον τον πρώτο καιρό μου ήταν δύσκολο να συμφιλιωθώ με την ιδέα, πως δεν θα ξανακούσω τη φωνή σου. Πως δεν θα μου ευχηθεί ποτέ πια και κανείς από την καρδιά του, «Καλό συναπάντημα!» για την κάθε μέρα μου, έτσι όπως το έκανες εσύ. Ούτε θα με ρωτήσει πλέον κανείς, αν έβαλα κασκόλ για τον λαιμό μου πριν βγω από το σπίτι... Αλλά ένα να ξέρεις, ότι θα θυμάμαι πάντα τα λόγια σου, που μας άφησες για παρακαταθήκη: «Να έχετε την ίδια αγάπη τα αδέλφια μεταξύ σας, ο ένας για τον άλλον», μας είπες πριν φύγεις. Το θυμήθηκα σήμερα διαβάζοντας από την Επιστολή προς Φιλιππησίους 2:2 «κάμετε πλήρη την χαράν μου, να φρονήτε το αυτό, έχοντες την αυτήν αγάπην, όντες ομόψυχοι και ομόφρονες». Τελικά «φροντίζεις» από κει ψηλά, όλα να σε θυμίζουν γύρω μου, τα μικρά και ασήμαντα το ίδιο με τις μεγάλες Αλήθειες! Και όλα αυτά και πολλά άλλα σε έκαναν μοναδική στα μάτια μου! Την καλύτερη Μανούλα του κόσμου! Μέχρι που είπαμε να συναντηθούμε τις προάλλες με τις φίλες μου εδώ στον ξένο τόπο που ζούμε και να μιλήσουμε για τις Μαμάδες μας, που μας άφησαν τελευταίως και τις τρεις, με μικρή διαφορά χρόνου, ορφανές. Εις ανάμνηση, που λένε... Μιλούσε η Γωγώ για την δική της Μανούλα, την Βαγγελίτσα, που έφυγε πρόσφατα και μας έλεγε τα ίδια. Γέννημα θρέμμα του ελληνισμού

18 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

της Αλεξάνδρειας, ήρθε με τα παιδιά της μικρά στην Αθήνα και άνοιξε το σπίτι της και την καρδιά της και σε πολλούς άλλους. Αθόρυβη, με στοργή και αγάπη «κυνήγησε» τη φιλοξενία και ήταν η «σταθερά» του σπιτιού της. Και η Σοφία για τη δική της τη Μανούλα, την Ολυμπία, τα ίδια μας έλεγε. Φιλόξενη, καλοσυνάτη, νοικοκυρά και με μια καρδιά που όλους τους χωρούσε. Η φιλοξενία κι εδώ στην πρώτη γραμμή. Το ίδιο και η απέραντη αγάπη για τα παιδιά και εγγόνια της. Της χτένιζε, μας είπε, η Μυρτούλα τα μαλλιά, για να είναι όμορφη η γιαγιά της για το «ταξίδι», όπως ακριβώς έκανε και όταν ζούσε και το είχε συνήθειο. Πόση αγάπη θα πήρε από την γιαγιά του αυτό το παιδί! Δεν τις είχα γνωρίσει, Μανούλα, από κοντά, αλλά φαίνεται πως ήταν Μάνες της ίδιας παλιάς κοπής σαν κι εσένα. Οι αναμνήσεις, μας έφερναν και στις τρεις δάκρυα και έναν βουβό πόνο. Κι εκεί που συνεχίζαμε να μιλάμε για σας, ανακάλυψα, ότι όλες σχεδόν οι Μανούλες του κόσμου είναι πάνω-κάτω ίδιες. Μοναδικές, αλλά ίδιες! Ίσως να φταίει που είμαστε όλες μας σε ξένο τόπο, αλλά μας λείπετε και η απουσία, έστω και από τηλεφώνου καθημερινά αισθητή. Ξέρουμε, εσείς εκεί ψηλά στον Ουρανό απολαμβάνετε και χαίρεστε την Παρουσία Εκείνου που αγαπήσατε εδώ κάτω στη γη και τον ορίσατε για τη ζωή σας Κύριο, Λυτρωτή και Σωτήρα σας. Τα ονόματά σας είναι γραμμένα στο Βιβλίο της Ζωής: Βαγγελίτσα, Ολυμπία, Κατερίνη... Μανούλα μου λείπεις... Κλείνω αυτό το γράμμα με την βαθιά πίστη και την απόλυτη βεβαιότητα, ότι θα ξανασυναντηθούμε και η χαρά μας θα συνεχιστεί αιώνια. Περίμενέ με... Η κόρη σου Α.

nnn

Απ’ όσα μας γράφουν... Σύρος 17.03.2018 Αγαπητά μου αδέλφια σας χαιρετώ! Είθε να υγιαίνετε κι εσείς κι όλα σας τα αγαπητά πρόσωπα... Διαβάζω τη «Φωνή του Ευαγγελίου» που μου αποστέλλουν και θεωρώ το εν λόγω περιοδικό, ποιοτικό, πνευματικό, υπέροχο. ... Αν θέλετε, δημοσιεύστε το παρακάτω ποίημά μου:

Τ’ αστέρια όλα της αυγής αδλεφωμένα ψάλλουν τη δόξα του Θεού· κι ώσπου να φέξει η μέρα, ύμνοι τερμπνοί αντιλαλούν στου σύμπαντος το πέραν. Υπάρχει δόξα φοβερή, κι ανέκφραστη σοφία, κάθε πρωί, κάθε νυχτιά και κάθε μεσημβριά. Κι από της δόξας Σου Θεέ τον θρόνο τον λαμπρό Σου ξεχύνεται το Άγιο Φως στον ευσεβή λαό Σου. Αργυρούλα Γιαννακοπούλου-Γούτη

nnn ΜΑΪΟΣ 2018 | 19

Π

ριν από λίγο καιρό τρεις από τους φίλους μου πέθαναν ο ένας μετά τον άλλον. Ο πρώτος, συνταξιούχος με εξαιρετική υγεία, σωριάστηκε νεκρός σ’ ένα παρκινγκ αφού είχε γευματίσει με τη σύζυγό του. Η δεύτερη, μια σαραντάχρονη νέα γυναίκα, πέθανε μέσα στις φλόγες όταν ένα μεγάλο φορτηγό τάνκερ συγκρούστηκε με το αυτοκίνητό της μέσα στην ομίχλη. Ο τρίτος, o φίλος μου ο Μπομπ, πνίγηκε σε μια κατάδυση στον πυθμένα της λίμνης Michigan. Η ζωή σταμάτησε απότομα τρεις φορές αυτό το χρόνο. Μίλησα και στις τρεις νεκρώσιμες τελετές, και κάθε φορά, καθώς προσπαθούσα να βρω τα κατάλληλα λόγια, η δυσάρεστη λέξη «μη αναστρέψιμος» για το θάνατο τριγυρνούσε συνεχώς στο μυαλό μου με πρωτόγνωρη για μένα δύναμη. Ό,τι και να ’λεγα, ό,τι και να ’κανα, τίποτε απ’ αυτά δε θα μπορούσε να πραγματοποιήσει εκείνο που θα επιθυμούσα πάνω απ’ όλα: να φέρω τους φίλους μου πίσω.

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ του Μποµπ 20 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Τη μέρα που ο Μπομπ έκανε την τελευταία του κατάδυση, χαλάρωνα σ’ ένα καφέ διαβάζοντας το βιβλίο «Η Λαχτάρα μου για την Ομορφιά» του Rollo May.Στο βιβλίο αυτό ο διάσημος θεραπευτής θυμάται διάφορα περιστατικά που έζησε ψάχνοντας σ’ ολόκληρη τη ζωή του για όμορφες στιγμές σ’ οποιαδήποτε μορφή, και ξεχωρίζει ιδιαίτερα μια επίσκεψή του στο όρος Άθως, μια ελληνική χερσόνησο σπαρμένη με μοναστήρια. Εκεί «πέτυχε» μια ολονύκτια τελετή της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η ευωδιά του λιβανιού γέμιζε την ατμόσφαιρα. Ο χώρος φωτιζόταν αποκλειστικά από τα κεριά. Στην κορυφαία στιγμή της θείας λειτουργίας, έδωσε ο ιερέας στον καθένα από τρία πασχαλινά αυγά, έξοχα διακοσμημένα και τυλιγμένα σ’ ένα ύφασμα. «Χριστός Ανέστη!» είπε. Κι όλοι οι παρόντες, μαζί τους κι ο Rollo May, απάντησαν σύμφωνα με το έθιμο: «Αληθώς Ανέστη!» Κι ο Rollo May σχολιάζει: «Με συνεπήρε αυτή η στιγμή του πνευματικού ρεαλισμού: τι θα σήμαινε για τον κόσμο μας αν αληθώς είχε αναστηθεί;» Ξαναδιάβασα αυτό το κομμάτι λίγο προτού επιστρέψω στο σπίτι μου για να μάθω ότι ο Μπομπ είχε πεθάνει, κι έχοντας ακούσει τη φοβερή είδηση, το ερώτημα του Rollo May στριφογύριζε αδιάκοπα στο μυαλό μου, επίμονα και βασανιστικά. Τι σήμαινε για τον κόσμο μας το ότι ο Χριστός είχε αναστηθεί; Μέσα στο σύννεφο της θλίψης για το θάνατο του Μπομπ, άρχισα να βλέπω το νόημα του Πάσχα με καινούργια μάτια. Στα πέντε μου χρόνια την Κυριακή του Πάσχα είχα μάθει το σκληρό μάθημα του μη αναστρέψιμου. Τώρα, σαν ενήλικας, έβλεπα ότι το Πάσχα πρόσφερε τη φοβερή υπόσχεση του αναστρέψιμου. Τίποτε απολύτως, ούτε καν ο θάνατος, δεν ήταν οριστικό. Ακόμη κι αυτό μπορούσε ν’ αναστραφεί. Μιλώντας στην κηδεία του Μπομπ επανέλαβα το ερώτημα του Rollo May προσαρμόζοντάς το στα δικά μας: πώς θα μας φαινόταν να βγαίναμε έξω και να περπατούσαμε προς το χώρο του πάρκινγκ κι εκεί, κατάπληκτοι, ν’ αντικρίζαμε τον Μπομπ; Τον Μπομπ! Με το πηδηχτό του περπάτημα, με το σκανταλιάρικο χαμόγελό του, με τα καθαρά γκρίζα του μάτια. Είναι αυτός, ο Μπομπ, και κανένας άλλος! Ζωντανός και πάλι! Τούτη η εικόνα μου έδωσε μιαν αμυδρή γεύση από εκείνο που έζησαν οι μαθητές του Ιησού τη μέρα του πρώτου εκείνου Πάσχα. Είχαν κι αυτοί πενθήσει για τρεις μέρες. Την Κυριακή άκουσαν έναν καινούργιο μελωδικό ήχο, καθαρό σαν το κτύπημα μιας καμπάνας στον καθαρό αέρα του βουνού. Το Πάσχα κτυπά μια καινούργια νότα ελπίδας και πίστης πως ό,τι έκανε ο Θεός κάποτε σε κάποιο κοιμητήριο της Ιερουσαλήμ, μπορεί να το κάνει και θα το ξανακάνει σε μεγάλη κλίμακα. Για τον Μπομπ. Για μας. Για τον κόσμο. Ενάντια σε κάθε λογική, το μη αναστρέψιμο θα αναστραφεί. nnn

(Από το βιβλίο του Philip Yancey «Ο Ιησούς που Αγνοούσα πιο Πριν») Μετάφραση: Στέφανος Κατσάρκας

ΜΑΪΟΣ 2018 | 21

Υπηρεσία! Πώς δεχόμαστε τους επισκέπτες στην εκκλησία μας;

Η

δουλειά μου μ’ έφερε σε μια περίφημη πανεπιστημιούπολη της Αγγλίας. Εκεί φιλοξενήθηκα σ’ ένα φημισμένο ξενοδοχείο. Το βράδυ κατέβηκα για δείπνο στην ώρα μου. Όταν έδωσα την παραγγελία μου είπα στον σερβιτόρο τον αριθμό του δωματίου μου -υπάρχουν πάνω από εκατό δωμάτια σ’ αυτό το ξενοδοχείο, κι ήταν όλα γεμάτα. Το επόμενο πρωί, για πρόγευμα στο τραπέζι που κάθισα ήταν πάλι ο ίδιος σερβιτόρος. Παραγγέλνοντας πρωινό έδωσα πάλι τον αριθμό του δωματίου μου. O σερβιτόρος με κοίταξε με προσβεβλημένη έκφραση και είπε: «Ασφαλώς και γνωρίζω τον αριθμό σας, κύριε. Είσαστε ένας απ’ τους πελάτες μας. Χθες το βράδυ δειπνήσατε εδώ.» Είχα βγει απ’ το εστιατόριο, και περνούσα απ’ την αίθουσα υποδοχής, όταν ο αρχιθυρωρός με πλησίασε. «H αλληλογραφία σας, κύριε», είπε, δίνοντάς μου ένα πακέτο γράμματα. Τον είχα δει μόνο μια φορά καθώς έμπαινα στο ξενοδοχείο το προηγούμενο βράδυ, κι όμως ήξερε ποιος ήμουν ανάμεσα από εκατοντάδες ανθρώπους που φιλοξενούνταν εκεί.

22 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Αργότερα διηγήθηκα αυτή την ιστορία σ’ O Tουρνιέ διηγείται την εμπειρία κάποιου έναν θυρωρό κάποιου άλλου ξενοδοχείου, γιατρού Πλάτνερ, φίλου του. Mια γυναίκα τον όπου μ’ έφερε η δουλειά μου. Ο θυρωρός με επισκέφτηκε ζητώντας του να της κάνει κοίταξε έκπληκτος. «Μα κύριε», είπε, «αυτό έκτρωση. Διαρκώς αναφερόταν στο παιδί θα συνέβαινε σε οποιοδήποτε αξιοπρεπές που επιθυμούσε να αποβάλει σαν «μια μικρή ξενοδοχείο.» συλλογή από κύτταρα». Eίχε τελείως απαΚαι διερωτήθηκα, άραγε, σε πόσες εκ- ξιώσει κι αποπροσωποποιήσει το παιδί. Τότε, κλησίες θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο;! μια μέρα ο δόκτωρ Πλάτνερ είχε μια ιδέα. Σε πόσες εκκλησίες θα αναγνώριζαν έναν «Tι όνομα θα δίνατε στο παιδί», ρώτησε, «αν ξένο με το όνομά του απ’ τη δεύτερη κιόλας επρόκειτο να γεννηθεί;» H ατμόσφαιρα της επίσκεψή του; συζήτησης άλλαξε. H γυναίκα έμεινε σιωπηλή· Πολλοί μπορεί να ’ρχονται για βδομάδες, είχε κανείς την αίσθηση ότι το παιδί, μόλις και να μην τους μιλήσει κανείς, κι ακόμα λι- θα του έδινε ένα όνομα στο μυαλό της, θα γότερο να τους προσαγορεύσει με τ’ όνομά έπαυε να είναι «μια μικρή συλλογή από κύττους. Κι αν κάποιος το έχει μάθει, πολύ ταρα», για να γίνει πρόσωπο... «Ήταν συγπιθανόν να το ξεχάσει. Έχει κανείς πολύ με- κλονιστικό», κατέληξε ο δόκτωρ Πλάτνερ, γαλύτερη πιθανότητα να αναγνωριστεί, μέσα «αισθάνθηκα σαν να ήμουν παρών σε μια από το πλήθος, σ’ ένα καλό ξενοδοχείο, απ’ πράξη δημιουργίας.» όσο έχει σε πολλές εκκλησίες. Γιατί συμβαίνει Το βασικό χαρακτηριστικό μιας πραγμααυτό; τικής εκκλησίας είναι το ενδιαφέρον, ενδιαΠρώτα απ’ όλα, οι άνθρωποι του ξενο- φέρον που δεν βλέπει απλά τους ανθρώπους δοχείου ενδιαφέρονται για τους πελάτες τους σαν μέλη, νούμερα ή έστω σαν λατρευτές, σαν ανθρώπους και σαν άτομα. Ένα απ’ τα αλλά σαν πρόσωπα με ονόματα. αλλόκοτα και τρομακτικά χαρακτηριστικά της Και υπάρχει και κάτι άλλο που κάνει ένα σύγχρονης ζωής είναι η εξαφάνιση του καλό ξενοδοχείο να ’ναι καλό. Είναι η επιθυμία ατόμου, της προσωπικότητας. για υπηρεσία. Πάλι, το περίεργο είναι πως O Πωλ Tουρνιέ, ο μεγάλος χριστιανός στον πολιτισμό μας η επιθυμία για υπηρεσία γιατρός, φοβάται πολύ αυτή την τάση στη είναι αγαθό προς εξαφάνιση. Η εκκλησία θα ’πρεπε να θέλει τους ανσύγχρονη ιατρική. Σ’ ένα μεγάλο νοσοκομείο το άτομο τείνει να γίνει απλώς ένα όνομα σε θρώπους, όχι απλά για να προσθέσει ένα κάποιο ευρετήριο, μια λίστα ή μια περίπτωση ακόμα όνομα στη λίστα, αλλά για να κάνει κάτι που ούτε καν το όνομά δεν είναι γνωστό. για τον καθένα. Το σλόγκαν, το σύνθημα, της «Αν», λέει ο Tουρνιέ, «πω στον εαυτό μου, Εκκλησίας θα πρέπει να ’ναι εκείνο του Ιδρυτή “A! Nα, ο τύπος με το πρόβλημα στη χοληδόχο της, που ήρθε να υπηρετήσει: «Yπηρεσία!» Δυστυχώς, η εικόνα της Εκκλησίας μοιάζει κύστη, ή εκείνος ο φυματικός που είδα τις προάλλες”, ενδιαφέρομαι περισσότερο για τη πολύ με την εικόνα ενός οργανισμού που χοληδόχο κύστη τους ή για τα πνευμόνια πάντα ζητά κάτι απ’ τους ανθρώπους, παρά τους απ’ όσο για τους ίδιους σαν πρόσωπα.» ενός θεσμού που ζητά με πάθος κι αγωνία Είναι περιπτώσεις, στατιστικές, νούμερα, όχι να δώσει κάτι στους ανθρώπους. Γιατί να συμβαίνει αυτό; nnn πρόσωπα. Oι άνθρωποι τείνουν να γίνουν «συνδυασμοί από φυΤου Μετάφραση-διασκευή: σικά και ψυχολογικά φαινόμενα», WILLIAM BARCLAY Κλαύδια Στ. Κατσάρκα αντί για πρόσωπα.

ΜΑΪΟΣ 2018 | 23

Σύντομα σχόλια στο Σύμβολον της Πίστεως Τ ου Σ Π Υ ΡΟ Υ Σ . Μ Α ΤΘΑΙ ΟΥ

«Και εις το Πνεύμα το Άγιον, το Κύριον, το ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των Προφητών» Λίγο πριν την Ανάληψή Του στους ουρανούς ο Ιησούς Χριστός είπε στους μαθητές Του: «Θα παρακαλέσω τον Πατέρα και θα σας δώσει άλλον Παράκλητον για να μένει μέσα σας αιωνίως, το Πνεύμα της αληθείας, το Οποίο ο κόσμος δεν είναι σε θέση να λάβει, διότι δεν το βλέπει ούτε το γνωρίζει» (Ιωάν. 14:16). Ο πρώτος Παράκλητος ήταν ο Χριστός. Τώρα όμως, θα τους έστελνε άλλον Παράκλητο, το Άγιο Πνεύμα. Και αφού ο Χριστός είναι πρόσωπο πραγματικό, φυσικά και ο αντικαταστάτης Του είναι πρόσωπο πραγματικό και όχι μια δύναμη, όπως πιστεύουν κάποιοι. «Εκείνος (ο Παράκλητος) θα σας διδάξει» (Ιωάν. 14:26). Η δύναμη δεν διδάσκει. «Εκείνος: μεσιτεύει, βοηθεί, γνωρίζει, προσεύχεται, ερευνά, (Ρωμ. 8:26,27), Εκείνος λυπάται» (Εφεσίους 4:30). Όλα αυτά φανερώνουν ότι το Άγιο Πνεύμα είναι πρόσωπο.

«το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον» Αυτά είναι ιδιότητες που αποδίδονται μόνο στον Θεό. Επομένως, το Άγιο Πνεύμα είναι Θεός κι αυτό συμφωνεί απόλυτα με τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής. Οι συγγραφείς του «Πιστεύω» ονομάζουν το Άγιο Πνεύμα «Κύριον και ζωοποιόν». Αυτό δείχνει τρεις πραγματικότητες. Ότι: 24 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

α) Το Άγιο Πνεύμα υπήρχε πριν από κάθε χρονολογική αρχή. β) Ότι πήρε μέρος στη Δημιουργία : «Στην αρχή δημιούργησε ο Θεός τον ουρανό και τη γη... Και Πνεύμα Θεού φερόταν επάνω στην επιφάνεια των νερών. Και είπε ο Θεός: Ας γίνει φως. και έγινε φως» (Γεν. 1:1-3). γ) Δημιουργεί ζωή (ζωοποιόν). Εκτός απ’ την υλική δημιουργία έχουμε και την πνευματική δημιουργία. Όπως ο Θεός φύσηξε μέσα στον Αδάμ και η πνοή Του –το Πνεύμα Του– τον έκανε ζωντανή ύπαρξη, έτσι πρέπει πάλι ο Θεός να ξαναφυσήξει στον άνθρωπο με το Άγιο Πνεύμα Του για να δώσει μια καινούρια ζωή. Όλοι μας είμαστε από τη φύση μας πνευματικά νεκροί (Εφεσ. 2:1) και για να αποκτήσουμε τη νέα φύση, πρέπει να ξαναγεννηθούμε. Αυτό το εξήγησε ο Χριστός στον Νικόδημο, όταν του είπε : «Αν κάποιος δεν γεννηθεί άνωθεν (από επάνω), δεν μπορεί να δει τη βασιλεία του Θεού. Κι επειδή ο Νικόδημος δεν καταλάβαινε αυτό που άκουγε, ο Χριστός συνέχισε: «Αν κάποιος δεν γεννηθεί από νερό και Πνεύμα, δεν μπορεί να μπει στη βασιλεία του Θεού. Εκείνο, που έχει γεννηθεί από τη σάρκα, είναι σάρκα. κι εκείνο, που έχει γεννηθεί από το Πνεύμα, είναι πνεύμα» (Ιωάν. 3:1-6). nnn Αν επιθυμείτε να διαβάσετε τα ΣΧΟΛΙΑ ΣTO ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ από τον ΣΠΥΡΟ Σ. ΜΑΤΘΑΙΟ επισκεφθείτε την ιστοσελίδα όπου είναι και η ανάλυση της Λειτουργίας του Ιωάννου του Χρυσοστόμου: http://www.spyromatthewsworks.com/ leitoyrgia-chrysostomos.html

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

Αγαπητοί μας αδελφοί και φίλοι... Στο τελευταίο ταξίδι μου στην Ουγκάντα για να επισκεφθώ τις εκεί διακονίες της Ιεραποστολής μας, είχα πάρει μαζί μου και τον γιο μου, Αλέξανδρο, που επιθυμούσε να δει από κοντά το έργο που πραγματοποιεί ο Θεός στη χώρα εκείνη. Ιδιαίτερη εντύπωση μας προκάλεσε η περίπτωση μιας νεαρής κοπέλας, που, η οποία όταν ήταν ακόμα μωρό, είχε πέσει και εξαιτίας τραυματισμού της είχε μολυνθεί από τον ιό HIV από τον οποίο έπασχε η πάμφτωχη μητέρα της. Το αποτέλεσμα ήταν καθώς μεγάλωνε η κοπελίτσα να χάσει την ακοή της και να έχει δυσκολίες μάθησης στο σχολείο. Ωστόσο, με τη χάρη του Θεού, η ιστορία της δεν τελειώνει εδώ. Βρήκε βοήθεια σ’ ένα από τα Κέντρα Παιδικής Φροντίδας της Ιεραποστολής μας. Εκεί αρχίσαμε να της παρέχουμε φαρμακευτική αγωγή για την αρρώστια της και βοήθεια στη μόρφωσή της. Τώρα μεγαλώνει με την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, έχοντας γνωρίσει την αγάπη του Χριστού και χρησιμοποιώντας την ευκαιρία να συνεχίσει τις σπουδές της. Το όνειρό της είναι να γίνει μια μέρα νοσοκόμα και να βοηθάει άλλους. Αυτή είναι ένα από τα πολλά φτωχά παιδιά, αγόρια και κορίτσια, που βρήκαν αγάπη και φροντίδα μέσω της Ιεραποστολής μας και εξασφάλισαν ένα καλύτερο μέλλον για τη ζωή τους, που χωρίς τη βοήθεια αυτή, δεν θα υπήρχε ελπίδα γι’ αυτά. Στην πραγματικότητα, χάρη στη συνεργασία και βοήθεια πολλών φιλάνθρωπων χριστιανών και αδελφών οργανώσεων στην Αμερική, στον Καναδά, στην Ολλανδία, στη Γερμανία και αλλού, φροντίζουμε σήμερα γύρω στα σαράντα χιλιάδες παιδιά στα Κέντρα Παιδικής Φροντίδας μας σε διάφορες χώρες σ’ όλον τον κόσμο. Στα κέντρα αυτά τους παρέχουμε φαγητό, ενδυμασία και μόρφωση. Και, το σπουδαιότερο, τους διδάσκουμε το Ευαγγέλιο και την αγάπη του Χριστού γι’ αυτά. Μ’ αυτόν τον τρόπο σώζονται χιλιάδες παιδιά, καθώς γύρω στις δεκάξι χιλιάδες, κάτω των πέντε ετών, που δεν έχουν κάποια φροντίδα, πεθαίνουν κάθε μέρα εξαιτίας υποσιτισμού και ασθενειών. Τα παιδιά αυτά μπορούν να μεγαλώνουν ως μάρτυρες της χάρης και της αγάπης του Θεού, και να εμπλουτίζουν έτσι τις τοπικές κοινωνίες και εκκλησίες. ΜΑΪΟΣ 2018 | 25

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Είμαι ευγνώμων σ’ όλους εσάς, τους αδελφούς και φίλους –υποστηρικτές παιδιών, δωρητές και συνεργάτες– που δίνετε τη δυνατότητα στην Ιεραποστολή μας να φροντίζει για τις πολύτιμες αυτές ψυχές, για τα χιλιάδες μικρά παιδιά στα Κέντρα Παιδικής Φροντίδας σε τόσες χώρες του κόσμου. Είμαι ευγνώμων για την αγάπη σας, για τις προσευχές σας, για την υποστήριξή σας και είμαι βέβαιος πως όλοι μαζί μπορούμε να συνεχίσουμε να φέρνουμε πραγματική αλλαγή στη ζωή χιλιάδων δυστυχισμένων παιδιών που έχουν ανάγκη της αγάπης και της βοήθειας μας. Είναι αυτό κάτι που δεν έχει απλώς πρόσκαιρη αξία, αλλά τα αποτελέσματά του είναι αιώνια. Ο Κύριος να ευλογεί πλούσια όλους σας. Ο συνεργάτης σας στην υπηρεσία Του,

Τάσος Ιωαννίδης

Από υποστηριζόμενο παιδί ιδρυτής και ποιμένας Εκκλησίας Γράφει ο Ken Ivins*

Ο

Alson Ahebwokmugisha έμεινε ορφανός σε πολύ μικρή ηλικία και τον φρόντιζε αρχικά ένας θείος του. Το 2001 τον δεχτήκαμε στο Κέντρο Παιδικής Φροντίδας της ΑΜG στο Bugongi και τον βοηθήσαμε να πάει στο σχολείο και να σπουδάσει. Διδάχτηκε επίσης το Ευαγγέλιο από το προσωπικό μας και πίστεψε στον Χριστό. Μετά τις γυμνασιακές σπουδές του πήγε σ’ ένα θεολογικό κολέγιο και πήρε πτυχίο στην ποιμαντική. Γράφει ο ίδιος: «Είχα αγαπήσει και μου άρεσε το ποιμαντορικό έργο

26 | TA NEA ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗ Σ ΑΓ ΑΠΗΣ Η ΙΕ ΡΑΠΟΣΤΟΛ Η ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑ ΝΤΟΥ από τότε που άρχισα να μελετώ τον Λόγο του Θεού στο Κέντρο του Bugongi σε πολύ νεαρή ηλικία». Τώρα, σε ηλικία 27 ετών, ίδρυσε μια καινούρια εκκλησία κοντά στην Χριστιανική Σχολή μας στην Ουγκάντα, στην οποία είναι ποιμένας. Όταν τον ρώτησαν για τον οραματισμό του για την εκκλησία, απάντησε: «Θέλω να είναι μια εκκλησία με Βιβλικές αρχές και να αναπτύξει ιεραποστολικό ζήλο για τον ευαγγελισμό και την κατήχηση ανθρώπων όχι μόνο της περιοχής μας, αλλά και πέρα από αυτήν». Η περίπτωση του Alson είναι πολύ ενδιαφέρουσα, όχι μόνο γι’ αυτά που τώρα κάνει, αλλά και ποιο θα ήταν το μέλλον του αν δεν ερχόταν στο Κέντρο μας όταν ήταν παιδί. Οι συνεργάτες μας Reuben και Florence Musiime άρχισαν το Κέντρο Παιδικής Φροντίδας στην Ουγκάντα το 1996. Η διακονία αυτή άρχισε σε μια πολύ φτωχή κοινότητα. Τα παιδιά προέρχονταν κυρίως από αγροτικές οικογένειες από χωριά που βρίσκονταν πολύ μακριά από πόλεις, δεν είχαν τρεχούμενο νερό ούτε ηλεκτρισμό ούτε και κάποια υγειονομική υπηρεσία. Πολλά από τα παιδιά έμειναν ορφανά εξαιτίας της επιδημίας AIDS στη χώρα. Μετά το θάνατο των γονιών τους τα παιδιά δεν έχουν άλλο μέσο επιβίωσης από του να συντηρούνται βρίσκοντας μόνα τους φαγητό να φάνε. Ο καθημερινός αγώνας για επιβίωση δεν αφήνει περιθώρια για κανονική εκπαίδευση. Ο Alson, όπως και πολλά άλλα παιδιά στα περασμένα 20 χρόνια, βρήκαν φροντίδα χάρη στην Ιεραποστολή μας, έχουν μορφωθεί, έχουν διδαχτεί τον Λόγο του Θεού, και ένιωσαν την κλήση να υπηρετήσουν τον Θεό κηρύττοντας το Ευαγγέλιο. Μας δίνει ιδιαίτερη χαρά να βλέπουμε μια νέα γενιά να γαλουχείται και να μπαίνει στην υπηρεσία του Θεού στις κοινότητες της χώρας τους. Δοξάζουμε τον Θεό για τους αφοσιωμένους ντόπιους εργάτες του Θεού στο Bugongi και σε άλλα Κέντρα Παιδικής Φροντίδας στην Ουγκάντα, που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους για να διδάσκουν στα παιδιά αυτό που λέει ο Θεός μέσω του προφήτη Του: «Ξέρω πολύ καλά τα σχέδια που έχω κάνει για σας. Θέλω την ευημερία σας και όχι την καταστροφή σας· θέλω να σας χαρίσω το μέλλον που εσείς ελπίζετε» (Ιερεμίας 29:11). ΜΑΪΟΣ 2018 | 27

ME T O XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕ ΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑ ΝΤΟΥ

Γνωρίστε την Jenny Rose

Η

δωδεκάχρονη Jenny Rose Padilla ήρθε στο ορφανοτροφείο μας «Το Σπίτι της Ελπίδας» στις Φιλιππίνες όταν ήταν εφτά χρονών. Όπως και πολλά άλλα παιδιά στο «Σπίτι της Ελπίδας», η Jenny δεν είναι ορφανή. Απλά, η οικογένειά της δεν είχε τα μέσα να τη φροντίζει. Το μέλλον της τώρα είναι πιο λαμπρό απ’ ό,τι θα μπορούσε να είναι, όχι επειδή τώρα έχει καλή τροφή, στέγη και εκπαίδευση, αλλά διότι... Αλλά ας αφήσουμε την ίδια να μας διηγηθεί την ιστορία της! «Είμαι το τρίτο από τα τέσσερα αδέλφια μου. Έχω δύο αδελφούς και μια αδελφή. Η μητέρα μας μας εγκατέλειψε στη φροντίδα του πατέρα μας, ο οποίος φτιάχνει πλαστικά πτυσσόμενα κρεβάτια. Αυτά όμως που κερδίζει δεν αρκούν για την κάλυψη των βασικών αναγκών μας. Μέναμε όλοι σε σπίτι που είχε μόνο ένα δωμάτιο. Όταν έβρεχε η στέγη έσταζε κάνοντας το πάτωμα βρόμικο και ολισθηρό. «Η ζωή ενός παιδιού χωρίς μητέρα ήταν απερίγραπτα σκληρή. Δεν μπορούσα να πηγαίνω στο σχολείο. Περνούσα τις ώρες μου κυρίως παίζοντας και γυρίζοντας άσκοπα στις γειτονιές. Σχεδόν πάντοτε έλειπα από την ώρα του φαγητού. Ο πατέρας μου αποφάσισε να βάλει εμένα και την μικρότερη αδελφή μου στο ορφανοτροφείο «Το Σπίτι της Ελπίδας», όπου θα είχα στέγη, τροφή και πραγματική αγάπη. Όλα αυτά θα με βοηθούσαν να γίνω καλύτερος άνθρωπος μια μέρα. «Αρχικά με είχαν κυριεύσει ανάμικτα συναισθήματα. Να είμαι μαζί με τα παιδιά του ορφανοτροφείου με ενθουσίαζε και με γέμιζε με χαρά. Η αγάπη του προσωπικού θέρμαινε την καρδιά μου και η ζωή μου αποκτούσε νόημα. Υπήρχαν όμως και στιγμές που λαχταρούσα να είμαι με τον πατέρα μου και τ’ αδέλφια μου. Αργότερα, μπόρεσα να ξεπεράσω σε μεγάλο βαθμό το συναίσθημα αυτό, γιατί επιτρεπόταν στον πατέρα μου να έρχεται στο Σπίτι της Ελπίδας τις μέρες των Χριστουγέννων και να είναι μαζί μου στο ορφανοτροφείο για τις γιορτές. Στο Κατηχητικό Σχολείο και στις ώρες λατρείας που είχαμε πριν το γεύμα κάθε μέρα, με δίδασκαν το Ευαγγέλιο και μάθαινα για τον Χριστό, για τον σκοπό του ερχομού Του στον κόσμο ως Σωτήρας. Στο Σπίτι της Ελπίδας είχα όλα εκείνα που μου έλειπαν στο σπίτι μας. Φαγητό τρεις φορές την ημέρα, αναπαυτικό κρεβάτι σ’ ένα καθαρό δωμάτιο χωρίς να στάζει η οροφή. Όμορφη συντροφιά με τα άλλα παιδιά και άριστη φροντίδα από το προσωπικό του ορφανοτροφείου, που με πολλή αγάπη με συμβούλευαν και με βοηθούσαν να διορθώνω τα λάθη μου. Πήγαινα επίσης στην εκκλησία κάθε 28 | TA NEA ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗ Σ ΑΓ ΑΠΗΣ Η ΙΕ ΡΑΠΟΣΤΟΛ Η ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑ ΝΤΟΥ Κυριακή. Φέτος τελειώνω την πέμπτη τάξη του σχολείου, και θα πάω στην έκτη του χρόνου. Με χαρά εκτελώ τα καθήκοντά μου και τις σχολικές μου εργασίες. Από όλες τις αλλαγές που έχουν γίνει στη ζωή μου, η σπουδαιότερη ήταν ότι ο Χριστός έγινε ο Σωτήρας μου. Σας ευχαριστώ για όλη τη βοήθεια που μου προσφέρατε. Σας αγαπώ όλους πάρα πολύ!» Από τη μαρτυρία της Jenny φαίνεται καθαρά η ευεργετική επίδραση που ασκεί στη ζωή των παιδιών η αγάπη, η φροντίδα, το χριστιανικό παράδειγμα του προσωπικού του ορφανοτροφείου μας στις Φιλιππίνες. Παρακαλούμε να προσεύχεστε για το προσωπικό μας: δασκάλους, μάγειρες, κηπουρούς που με αφοσίωση υπηρετούν τον Θεό υπηρετώντας τα παιδιά που φροντίζουμε στο ορφανοτροφείο μας αυτό, αλλά και σε όλα τα Κέντρα Παιδικής Φροντίδας της Ιεραποστολής μας σε διάφορες χώρες, φέρνοντας πραγματική αλλαγή στη ζωή των παιδιών αυτών.

Εκεί που η μόρφωση θεωρείται άπιαστο όνειρο

Τ

ο Μπαγκλαντές είναι μια από τις φτωχότερες χώρες στον κόσμο. Πολλές οικογένειες βρίσκονται πολύ κάτω από το όριο φτώχειας χωρίς τη δυνατότητα να καλύψουν τις βασικές ανάγκες τους. Οι περισσότεροι γονείς ξέρουν πως η μόρφωση των παιδιών τους είναι κάτι πολύ σπουδαίο για το μέλλον τους, αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα να τα στείλουν στο σχολείο. Και χωρίς μόρφωση τα παιδιά της επόμενης γενιάς θα είναι παγιδευμένα στον ίδιο κύκλο φτώχειας όπως και οι γονείς τους. Ο Harold Ebersole, ένας από τους βασικούς συνεργάτες μας στο Μπαγκλαντές, έστειλε πρόσφατα έκθεση η οποία δείχνει την αξία της εκπαίδευσης που προσφέρει η Ιεραποστολή μας στα παιδιά που φροντίζουμε στη χώρα του. Γράφει συγκεκριμένα: «Στο Μπαγκλαντές η καλή μόρφωση είναι συχνά απλησίαστη πολυτέλεια, άπιαστο όνειρο για πολλούς. Ορισμένες φυλές στα ορεινά χωριά δεν έχουν σχολεία και το κόστος για να στείλουν τα παιδιά τους να μένουν σε οικοτροφεία μακριά από τα χωριά για να σπουδάσουν είναι αδύνατο γι’ αυτούς, γιατί είναι πάμφτωχοι. Το αποτέλεσμα είναι οι κάτοικοι των χωριών αυτών να μένουν αγράμματοι. Ακόμα και αρκετοί από τους ποιμένες εκκλησιών δεν είναι επαρκώς μορφωμένοι. ΜΑΪΟΣ 2018 | 29

ME T O XΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Η ΙΕ ΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑ ΝΤΟΥ «Μέσα σε μια τέτοια κατάσταση ο Θεός έστειλε την AMG για να καλύψει το κενό αυτό δίνοντας την ευκαιρία στα παιδιά να πάνε στο σχολείο. Είναι κάτι που πραγματικά αλλάζει τη ζωή πολλών και τους προσφέρει τη δυνατότητα για ένα καλύτερο και ελπιδοφόρο μέλλον. Όλα τα παιδιά που φροντίζει η Ιεραποστολή μας, εκτός από τα μαθήματα στο σχολείο, διδάσκονται και τον Λόγο του Θεού. Πέρυσι σ’ ένα από τα οικοτροφεία 50 παιδιά αναγεννήθηκαν και βαπτίστηκαν. «Οι περισσότεροι από τους σημερινούς εκκλησιαστικούς ηγέτες πλούτισαν τις θεολογικές τους γνώσεις μέσω των ειδικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων που προσφέρει η AMG. Ένας απ’ αυτούς, ο Bir Bahadur Tripura, είναι τώρα ο διευθυντής αυτών των προγραμμάτων. Είναι ο Επιθεωρητής 65 χωρικών σχολείων και οκτώ εκπαιδευτικών κέντρων. «Η ανάγκη για εκπαιδευτική βοήθεια ανάμεσα στους κατοίκους του Benguli είναι εξίσου μεγάλη. Πολλοί γονείς δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν σχολικές στολές και τα βιβλία ή να πληρώσουν τα τέλη που απαιτούν τα σχολεία. Πολλοί δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν τα αναγκαία φροντιστήρια ώστε να περάσουν στις εξετάσεις. «Και στον τομέα αυτό ο Θεός χρησιμοποιεί εσάς για να βοηθήσει στην κάλυψη αυτής της ανάγκης στην περιοχή του Banskhali. Οι περισσότεροι από τους σημερινούς ποιμένες εκκλησιών της περιοχής αυτής έχουν εκπαιδευτεί χάρη στα προγράμματα της AMG. Ο Bishu Das είναι ένας από αυτούς τους νέους ποιμένες. Αυτός είναι τώρα ο υπεύθυνος των εκπαιδευτικών προγραμμάτων εκεί, επιβλέποντας επίσης και τη διακονία υποστήριξης παιδιών καθώς επίσης και τα εκπαιδευτικά κέντρα».

Η γιορτή των καρναβαλιών στην Αϊτή και η προστασία των νέων

Ο

ι μέρες που γιορτάζονται τα καρναβάλια στην Αϊτή, αποτελούν μεγάλη παγίδα για τους νέους να παρασυρθούν στο κακό, καθώς οι άνθρωποι αφήνουν να εκδηλωθούν αχαλίνωτα τα πάθη τους και επιδίδονται σε κάθε είδους ακολασίες. Όταν, λοιπόν, κάποιος είναι υπεύθυνος για μια ομάδα νέων, πώς μπορεί τις μέρες εκείνες να

30 | TA NEA ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΑ ME TO XΕΡΙ ΤΗ Σ ΑΓ ΑΠΗΣ Η ΙΕ ΡΑΠΟΣΤΟΛ Η ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΑ ΝΤΟΥ τους προφυλάξει από μια τέτοια κατάσταση; Τη λύση μάς τη δίνει ο Rodne Romeus, Διευθυντής του έργου της AMG στην Αϊτή: «Η προστασία των νέων τις μέρες της γιορτής των καρναβαλιών στην Αϊτή είναι κάτι πολύ σπουδαίο. Είναι μέρες που δίνουν σ’ εμάς την ευκαιρία να οργανώσουμε ένα συνέδριο νέων και να τους διδάξουμε με τον Λόγο του Θεού τις αρχές του χριστιανισμού, τους σωστούς κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς, της νομιμοφροσύνης καθώς και τους κανόνες υγιεινής. Για το σκοπό αυτό, συγκεντρωνόμαστε όλοι μαζί για προσευχή, υμνωδία, δοξολογία, διδασκαλία και συζήτηση θεμάτων που τους απασχολούν ως νέους». Το γενικό θέμα των ομιλιών του Συνεδρίου φέτος, με τη συμμετοχή 300 νέων, ήταν «Πώς να συμπεριφερόμαστε στην κοινωνία ως μιμητές του Θεού» (Εφεσίους 5:1-2). Ο Rodne μας έγραψε πως βάπτισαν 32 άτομα στο τέλος της εβδομάδας του Συνεδρίου. Παρακαλούμε προσεύχεστε για τον Rodne και τους άλλους ντόπιους συνεργάτες μας στην Αϊτή καθώς διδάσκουν και κατηχούν τους νέους αυτούς και ιδιαίτερα τους νέους πιστούς. Η μελέτη της Βίβλου και η προ-

σευχή αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της καθημερινής κανονικής εκπαίδευσης των παιδιών που φροντίζουμε στην Αϊτή. Ο σκοπός της Ιεραποστολής μας είναι να γλιτώνουμε παιδιά από την ανέχεια και το πνευματικό σκοτάδι και να τα διδάσκουμε την αγάπη του Χριστού ως την μόνη απάντηση σε όλα τα προβλήματα του κόσμου. nnn ΜΑΪΟΣ 2018 | 31

AMG

INTERNATIONAL

O σκοπός της ιεραποστολής μας είναι: ❉ Να δώσει σε κάθε άνθρωπο στη γη τουλάχιστον μια ευκαιρία να καταλάβει και ν’ ανταποκριθεί στο Ευαγγέλιο. ❉ Να εκφράσει την ευσπλαχνία του Χριστού στις φυσικές ανάγκες του ανθρώπου σ’ όλο τον κόσμο με τις ευκαιρίες και τα μέσα που δίνει ο Κύριος. ❉ Να υπηρετήσει την ηγεσία της τοπικής εκκλησίας, να ενημερώσει και να ενθαρρύνει το λαό του Θεού στην παγκόσμια ευθύνη του.

H A.M.G (Advancing the Ministries of the Gospel, που σημαίνει: Αναπτύσσοντας τις Διακονίες του Ευαγγελίου), είναι μια παγκόσμια χριστιανική ιεραποστολική οργάνωση με ιδρυτή της το Σπύρο Ζωδιάτη. Το έργο της έχει φτάσει μέχρι σήμερα σε 50 περίπου χώρες του κόσμου, με ένα βασικό διπλό σκοπό: Την κάλυψη των φυσικών, αλλά και πνευματικών αναγκών των ανθρώπων. Φροντίζει για την παροχή τροφής, ενδυμασίας, ιατρικής περίθαλψης και μόρφωσης στους ανθρώπους, πράγματα που είναι απόλυτα αναγκαία για το σώμα και τη διάνοιά τους. Όμως, εμείς οι χριστιανοί ξέρουμε πως ο κάθε άνθρωπος, πέρα από το σώμα και το νου, έχει κι ένα πνεύμα, για τη λύτρωση του οποίου ήρθε στον κόσμο, σταυρώθηκε κι αναστήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Έτσι, με τη βοήθεια του Θεού και την ηθική και υλική συμπαράσταση των χριστιανών, η ιεραποστολή μας κάνει ό,τι μπορεί για την πραγμάτωση του διπλού αυτού σκοπού σ’ όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από φυλή, γλώσσα ή θρήσκευμα, γιατί όλοι έχουν φυσικές ανάγκες και όλοι χρειάζονται το Χριστό και τη σωτηρία που Αυτός παρέχει.

Γράψτε μας Όσοι θέλετε να συνεργαστείτε μαζί μας, ενισχύοντάς μας με τακτικές ή έκτακτες εισφορές για τη συνέχιση και την επέκταση του φιλανθρωπικού κι ευαγγελιστικού έργου της ιεραποστολής μας (όταν καλυφθούν οι ανάγκες ενός προγράμματος, οι δωρεές προωθούνται σε άλλα προγράμματα της Ιεραποστολής μας), παρακαλούμε γράψτε μας στις παρακάτω διευθύνσεις: Αμερική/Καναδάς: “The Voice of the Gospel” A.M.G. International , P.O. Box 22000, Chattanooga, Tenn. 37422, U.S.A. Αυστραλία: AMG International “The Voice of the Gospel”, c/o Milton Kalogeropoulos, 1 Miowera Green Greensborough Vic. 3088., AUSTRALIA Γερμανία: Spyridon Kounouslis, Neckarstr 59, Esslingen 73728, Deutschland, Tel.: 071132099857 Commerzbank IBAN DE25611400710823286000 Ελλάδα και υπόλοιπες χώρες: A.M.G. Σπορέας: Aρ. λογ.: EUROBANK 0026.0040.61.0200212895 IBAN: GR 5402 6004 00000 6102 0021 2895 Αρ. λογ.: ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5144-046244-761 ΙΒΑΝ: GR22 0172 1440 0051 4404 6244 761 Αρ. λογ.: ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 177/480039-71 ΙΒΑΝ: GR75 0110 1770 0000 1774 8003 971 Τ.Θ. 254, 194 00 Κορωπί, τηλ. 210-4834214, fax: 210-6627506

Τροφή για Σκέψη

Όλα Αλλάζουν Διαπιστώνουμε καθημερινά πως όλα ολόγυρά μας πετούν και φεύγουν μακριά μας αργά, ανεπαίσθητα, ανεπίστρεπτα. Φεύγουν τα πρόσωπα που ζήσανε κοντά μας κι αγαπήσαμε, φεύγουν τα πράγματα ή μάλλον εμείς αναγκαζόμαστε με σπαραγμό να τα αποχωριστούμε. Φεύγουν τα χρόνια, φεύγουν τα νιάτα... Όλα πετούν και χάνονται σαν τα πουλιά που φαίνονται για λίγο στον ορίζοντα. Όμως σαν όλα παρέρχονται, υπάρχει Κάποιος, ο Αναστημένος Χριστός, που μένει αμετακίνητος και αναλλοίωτος στο πέρασμα του χρόνου. Γι’ αυτό, μαζί με τους οδοιπόρους προς Εμμαούς, Τον ικετεύουμε ένθερμα: «Μείνε μαζί μας Κύριε». Ποθούμε να μένει κοντά μας στη χαρά μας και τη συμφορά μας, στα νιάτα μας και τα γηρατειά μας, στη ζωή μας και το θάνατό μας. Να κρατεί το αδύναμο χέρι μας και να μας οδηγεί σε όλη τη ζωή, ακόμα και στη σκοτεινή κοιλάδα του θανάτου. Η παρουσία Του γλυκαίνει τη θλίψη, ομορφαίνει τη ζωή, λαμπρύνει το θάνατο. Στην ένθερμη ικεσία της ψυχής μας Εκείνος αποκρίνεται: «Είμαι μαζί σας όλες τις ημέρες της ζωής σας, μέχρι τη συντέλεια του αιώνα». Αγάπησέ Τον φλογερά, προσκολλήσου σ’ Αυτόν με όλη σου την καρδιά... (Λουκάς 24:29).

nnn

Του ΓΙΑΝΝΗ ΧΡ. ΚΡΕΜΜΥΔΑ

Φιλόλογου-Ποιητή

ΜΑΪΟΣ 2018 | 33

Σύγχρονοι Ακύλες και Πρίσκιλλες ΤΟ ΖΕΥΓΟΣ

Γιώργου & Σοφίας Μπουσίου ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Σ

τη στήλη «Σύγχρονοι Ακύλες και Πρίσκιλλες» φιλοξενούμε στο παρόν τεύχος ένα ζευγάρι που προέρχεται από την Πάτρα. Είναι ο Γιώργος και η Σοφία Μπουσίου. Και οι δυο τους για πολλές δεκαετίες εργάστηκαν με συνέπεια, σεμνότητα και ζήλο σε διάφορες διακονίες του έργου του Θεού. Ο Γιώργος ως και πρόσφατα ήταν ο πρεσβύτερος και λειτουργός της Ελεύθερης Ευαγγελικής Εκκλησίας της Πάτρας. Η Εκκλησία έχει μακροχρόνια καλή μαρ-

34 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

τυρία στην πόλη. Είχαμε τη χαρά να επισκεφτούμε την Εκκλησία Πατρών με τον Σπύρο Ζωδιάτη, πριν αρκετές δεκαετίες, όπου το ζεύγος Μπουσίου και οι εκεί αδελφοί μάς δέχτηκαν με πολλή αγάπη, και ο Σπύρος έφερε το μήνυμα από τον Λόγο του Θεού. Με χαρά πληροφορηθήκαμε ότι πριν λίγα χρόνια απέκτησαν ένα ευρύχωρο και λειτουργικό εκκλησιαστικό κτίριο. Ο Γιώργος γεννήθηκε στο Περιστέρι Πωγωνίου της Ηπείρου. Το 1945 μετακόμισε στην

Πάτρα, με τους γονείς του, λόγω δουλειάς τού πατέρα του και σύντομα η οικογένειά τους συνδέθηκε με την Ελεύθερη Ευαγγελική Εκκλησία.Το 1949 πήγε για πρώτη φορά στην κατασκήνωση της Ελεύθερης Ευαγγελικής Εκκλησίας, στην Κάντζα Αττικής. Εκεί, ο Θεός μίλησε, κατά ιδιαίτερο τρόπο, στην καρδιά του και δόθηκε συνειδητά στον Ιησού Χριστό. Για πολλά χρόνια ο ίδιος με τη σύζυγό του πρόσφεραν τις πολύτιμες υπηρεσίες τους σε διαφόρους τομείς στις κατασκηνώσεις της Ελεύθερης Ευαγγελικής Εκκλησίας στο Σούνιο. Είχαν τη χαρά να δουν πολλά παιδιά και νέους να γνωρίζουν τη χάρη του Θεού. Στη διάρκεια των ετών έγραψε πάνω από εκατό ύμνους που πρωτοτραγουδήθηκαν στα συνέδρια των νέων στο Σούνιο και είχαν κυκλοφορήσει σε μορφή βιβλίου. Επίσης, για αρκετά χρόνια διοργάνωνε ταξίδια στο Ισραήλ, στα οποία συμμετείχαν άτομα από διάφορες εκκλησίες. Οι επισκέψεις τους στους αγίους τόπους ήταν πηγή ευλογιών στα άτομα που έπαιρναν μέρος. Η Σοφία Ματσούκα γεννήθηκε στην Πάτρα. Οι γονείς της Μηνάς και Χρυσάνθη ήταν σεμνοί και πιστοί άνθρωποι του Θεού με καλή μαρτυρία. Από μικρή ηλικία πήγαινε στο Κυριακό Σχολείο και αγαπούσε τον Θεό. Το 1949, σε ηλικία 14 ετών, πήγε στην κατασκήνωση της Κάντζας. Ένα βράδυ καθώς παρακολουθούσε το θεατρικό «Οι δέκα Παρθένες», το Πνεύμα του Θεού την άγγιξε και τότε παρέδωσε τη ζωή της στον Ιησού Χριστό. Παρακάτω παραθέτουμε τις απαντήσεις τους. ΦτΕ • ΕΡΩΤ.: Στο ερώτημα ποιες ήταν οι διακονίες τους στο έργο του Θεού, μας είπαν τα εξής: > Γιώργος: Ο Θεός άνοιξε πόρτα και πήγα στη Γερμανία, στο Βίντενεστ. Εκεί ολοκλήρωσα την κατάρτισή μου στο Βιβλικό Κολέγιο. Επιστρέφοντας, υπηρέτησα την Εκκλησία της Πάτρας και άλλες εκκλησιές της Δυτικής Ελλάδας, στον άμβωνα και στη Νεολαία.

> Σοφία: Από το 1947 έως 1997 βρισκόμουν στα καλοκαιρινά προγράμματα της κατασκήνωσης παιδιών και τα τελευταία 35 χρόνια μαζί με τον σύζυγό μου, που ήταν και ο εμπνευστής των συνεδρίων, στα συνέδρια των νέων. Ο Θεός μού έκανε την τιμή να Τον υπηρετήσω και στην εκκλησία μας: στο Κυριακό Σχολείο, σε συμμελέτες γυναικών και σε ειδικά προγράμματα. Κοιτάζοντας πίσω, ευχαριστώ τον Θεό για όλα τα όμορφα που μου χάρισε, το Βιβλικό σχολείο στην Αγγλία, τη συνεργασία μου με τον αείμνηστο Μιλτιάδη Αγγελάτο στο πρώτο ξεκίνημα του «Βιβλικού Συνδέσμου». Μετέφραζα βιβλία για δασκάλους και μαθητές Κυριακού Σχολείου. Από 1959 έως 1963 βρέθηκα στη Ζάκυνθο για επαγγελματικούς λόγους και, με τη χάρη του Θεού, ξεκίνησε στο σπίτι μου Βιβλική μελέτη, όπου ήταν και η απαρχή της τοπικής εκκλησίας. Στη συνέχεια με τον σύζυγό μου, υπηρετήσαμε την εκκλησία της Ζακύνθου για λίγα χρόνια.

• ΕΡΩΤ.: Πώς βλέπετε τη σημερινή κατάσταση της εκκλησίας σε σύγκριση με την παλιά εποχή; > Γιώργος: Η Εκκλησία του Χριστού προχωρεί, παρ’ όλες τις δυσκολίες, όμως το σταθερό θεμέλιο μένει και ο Κύριος προσθέτει τους σωζόμενους σ’ Αυτήν. > Σοφία: Η εκκλησία των ημερών μας βάλλεται με πολλούς τρόπους από τον διάβολο, που προσφέρει πολλούς πειρασμούς π.χ. μέσω της τεχνολογίας. Στο παρελθόν υπήρχε μεγάλη προκατάληψη και δεισιδαιμονία και είχαμε διωγμούς με αποτέλεσμα οι πιστοί να είναι πιο δεμένοι με τον Κύριο και μεταξύ τους. Σήμερα αυτό το φαινόμενο έχει σχεδόν εκλείψει, ώστε απρόσκοπτα να κηρύττεται το Ευαγγέλιο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ζούμε σε έσχατους καιρούς και ο Κύριος είπε, πως επειδή θέλει πληθυνθεί η ανομία η αγάπη των πολλών θέλει ψυχρανθεί (Ματθαίος 24:12). Αυτό το βλέπουμε κατά κάποιο τρόπο στη σημερινή εκκλησία. Ευχαριστούμε όμως τον Θεό, γιατί το Πνεύμα Του δουλεύει στις καρδιές των ανθρώπων ώστε να σώζονται ψυχές και η εκκλησία να προχωρεί. ΜΑΪΟΣ 2018 | 35

• ΕΡΩΤ.: Τί συμβουλή θα δίνατε στους πιστούς των ημερών μας και ιδιαίτερα στη νεολαία; > Γιώργος: Καθώς βλέπουμε να πλησιάζει η ημέρα του Κυρίου, ας προσκολληθούμε περισσότερο σ’ Αυτόν, νέοι και μεγαλύτεροι, και ας καθαρίζουμε τις καρδιές μας με τον Λόγο Του και με την προσευχή. Ευχή μου είναι όλοι οι πιστοί να μείνουμε ενωμένοι με τον Χριστό και μεταξύ μας. Ο Κύριος έρχεται. Νέοι και μεγαλύτεροι πρέπει να

ζούμε άγια και καθαρή ζωή ώστε όταν έρθει να σταθούμε μπροστά Του με παρρησία εκείνη την Ημέρα και να ακούσουμε το «Εύγε δούλε αγαθέ και πιστέ εις τα ολίγα εστάθης πιστός, επί πολλών θέλω σε καταστήσει» (Ματθ. 25:23). Ο Παύλος μάς προτρέπει, «αλλά εσείς αδελφοί δεν είστε εν σκότει ώστε η μέρα να σας καταφθάσει ως κλέπτης... λοιπόν ας μη κοιμώμεθα ως και οι λοιποί, αλλ’ ας αγρυπνώμεν και ας εγκρατευώμεθα.» (Α΄ Θεσσαλονικείς 5:4,6). > Σοφία: Η Εκκλησία του Χριστού προχωρεί, παρ’ όλες τις δυσκολίες, όμως το σταθερό θεμέλιο μένει και ο Κύριος προσθέτει τους σωζόμενους σ’ Αυτήν. Τα τελευταία χρόνια διακονούμε διάφορες ομάδες ανθρώπων τους οποίους ο Θεός μας εμπιστεύεται και χαιρόμαστε που βλέπουμε ψυχές να επιστρέφουν στον Ιησού Χριστό.

nnn

ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: ΝΟΤΙΑ ΕΛΛΑΔΑ: «Ο ΛΟΓΟΣ», Μαρίνα Νάκη-Καλογεροπούλου, τηλ. 210-6021944 (ώρες 8-2) ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ: «AGAPE», Ρεβέκκα Λαζαρίδου-Παπαϊωάννου, τηλ. 2310-886885 (ώρες 9-5)

Tο ασύνορο έλεος του Θεού

«Με τη δύναμη του Μεγάλου Βασιλιά της ζωής μπορείς να βγεις από τη σκλαβιά σε μια πραγματικότητα που σε μπερδεύει στις αποφάσεις σου. Το ασύνορο έλεος του Θεού επαναπατρίζει τους αιχμαλώτους στη Γη της Επαγγελίας και τους διδάσκει να ψάλλουν χαρούμενος ύμνους δοξολογίας. Το να πηγαίνεις μια μπρος και μια πίσω στους πρόποδες του Σταυρού σε απομακρύνει απ’ το Λυτρωτή σου. Πέσε στα γόνατα και θα δεις ότι μετά θα μπορείς να ξανασταθείς στα πόδια σου» (Johnny Almond). nnn

Μετάφραση: ΓΙΟΥΛΙΚΑ Κ. ΜΑΣΡΥ ΜΑΪΟΣ 2018 | 37

Ζητείται ενάρετη γυναίκα «Γυναίκα ενάρετον τις θέλει ευρεί;»

A

ναζητώντας μέσα στο Λόγο του Θεού οδη- μόνο σ’ αυτά που κάνει, αν μελετήσουμε το γία πώς να γίνουμε καλύτερες γυναίκες, κείμενο μόνο για να ορίσουμε μια λίστα καθησύζυγοι και μητέρες, δεν μπορούμε να κόντων που πρέπει -όπως εκείνη- να εκτελέπαραβλέψουμε το υπόδειγμα της γυναίκας που σουμε, αντί να αναζητήσουμε το πνεύμα και το αναφέρεται στο 31ο κεφάλαιο του βιβλίου των κίνητρο που την κινεί. Παροιμιών. Tαλαντούχα, ικανή, δυναμική, στορΚαι το σημαντικότερο κίνητρο, αυτό που καγική, ατρόμητη. Με επιχειρηματική δραστηριότητα, θοδηγεί όλα όσα κάνει, αποκαλύπτεται στο εδάφιο δημιουργικότητα, υπομονή, χάρη. Ταυτόχρονα 30, «Η χάρη είν’ απατηλή και μάταιη η ομορφάδα, πρωινός και νυχτερινός τύπος. Εύλογα, οι πε- μα τη γυναίκα που τον Κύριο σέβεται, αυτήν θα ρισσότερες από εμάς, αισθανόμαστε αμηχανία την παινεύουν» (Παροιμίες 31:30). όταν παρουσιάζεται μπροστά μας αυτή η φαινοΑυτή η γυναίκα ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ. Στην μενικά τέλεια γυναίκα. Ποιος μπορεί να τη βρει πραγματικότητα, το εδάφιο λέει ότι αυτός είναι ο στ’ αλήθεια! λόγος που πρέπει αυτή να επαινείται. Και τι είναι Πουθενά η Βίβλος δεν αναφέρει ότι πρέπει ο φόβος του Κυρίου στις Παροιμίες; «Η βάση να αισθανόμαστε ένοχες όταν δεν έχουμε χαρί- της σοφίας είναι ο σεβασμός στον Κύριο (Πασματα που δεν μας έχουν δοθεί, ή όταν δεν κά- ροιμίες 1:7,29, 2:5, 9:10, 15:33). Φοβάται τον νουμε το καλό που σωματικά δεν μπορούμε να Κύριο, δηλαδή, αντιλαμβάνεται ως σοφία την κάνουμε. Έτσι, αν η περιγραφή της γυναίκας επιθυμία να υπακούσει σ’ αυτό που της λέει ο των Παροιμιών μας κάνει να νιώθουμε ένοχες Θεός. Είναι λοιπόν αυτή η στάση της καρδιάς ή ανεπαρκείς, μάλλον δεν την αντιλαμβανόμαστε της «να τιμήσει τον Κύριο με τη ζωή της» που όπως τη σχεδίασε ο Θεός. θέλει ο Θεός να μιμηθούμε και να ακολουθήΘεολόγοι υποστηρίζουν ότι η γυναίκα αυτή σουμε. Έτσι, όταν διαβάζουμε όλα όσα κάνει δεν εκτελεί όλα αυτά τα έργα, ταυτόχρονα, σε υπό το φως του 30ού εδάφιου, τότε αρχίζουμε μια χρονική περίοδο, αλλά ότι το κείμενο περι- να νιώθουμε το πνεύμα αυτής της γυναίκας. γράφει την καρποφόρα ζωή της κατά τη διάρκεια Μια γυναίκα που φοβάται το Θεό αγαπά και τιμά πολλών χρόνων, επισημαίνοντας αξιόλογες πρά- τον άνδρα της. Είναι σαφές, ο άνδρας της γυναίκας ξεις της σε διάφορες περιόδους της ζωής της. αυτής επιδοκιμάζει τα έργα της γιατί αναφέρεται Αλλά όπως και αν το ερμηνεύουότι «ο άντρας της την εμπιστεύεΑπό την με, χάνουμε αυτό που η γυναίκα ται» (31:11). Δεν την εμπιστεύεται ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΚΟΠΗ των Παροιμιών λέει σε μας τις απλά, η καρδιά του αναπαύεται ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ Εκπαιδευτικό γυναίκες σήμερα, αν εστιάζουμε σ’ αυτήν. Και η εμπιστοσύνη του 38 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

είναι βάσιμη γιατί στο εδάφιο 12 λέει, «καλό του κάνει και ποτέ κακό, σ’ όλη του τη ζωή». Δεν κάνει καλό σ’ αυτόν μόνο περιστασιακά, αλλά κάθε μέρα -υπονοώντας πως το κάνει ακόμα και όταν μπορεί να έχει κάθε λόγο να είναι θυμωμένη ή εκνευρισμένη μαζί του. Περιφρουρεί την τιμή του, δεν μιλά δυσμενώς γι’ αυτόν στους άλλους. Διαχειρίζεται με συνέπεια τα ζητήματα του σπιτιού κι εκείνος αισθάνεται ασφαλής που της εμπιστεύεται αυτό το έργο. Δεν χρειάζεται να έχουμε ιδιαίτερα χαρίσματα για να είμαστε αξιόπιστες· χρειάζεται απλά να αξιολογούμε τους άνδρες μας με τρόπο που να τιμά αυτούς και τον Κύριο. Αναμφίβολα, η γυναίκα αυτή εργάζεται σκληρά. Όμως ο σκοπός αυτού του κειμένου δεν είναι να επιπλήξει τις γυναίκες που δεν κάνουν όσα κάνει εκείνη. Ο σκοπός είναι να εννοήσουμε ότι ευαρεστεί το Θεό όταν επιθυμούμε να κάνουμε το έργο που μας αναθέτει όσο καλύτερα μπορούμε. Ακόμα, δε διεκδικεί χρόνο για τον εαυτό της. «δεν τρώει το ψωμί της τεμπελιάς» (31:27). Γεμίζει το χρόνο της με δημιουργικές, χρήσιμες δραστηριότητες. Δεν φαίνεται να παραπονιέται ή να γογγύζει για τις υποχρεώσεις της. Υπηρετεί την οικογένειά της και τους άλλους και το κάνει με προθυμία και γενναιοδωρία. Με τη βοήθεια του Θεού, όλες μπορούμε να είμαστε επιμελείς και να έχουμε ένα πρόθυμο και γεμάτο χάρη πνεύμα σε ό,τι κάνουμε. «Με περισσή δουλεύει δύναμη, πάντα με κάτι καταπιάνονται τα χέρια της» (31:17). Φροντίζει το ναό του σώματός της. Δεν προπονείται στο γυμναστήριο, αλλά είναι όρθια και κινείται, τρώει σωστά, και αντιμετωπίζει τις εργασίες που απαιτούν σωματική δύναμη. Δεν φοβάται τον καιρό (31:21). «Δύναμη κι αξιοπρέπεια είναι ντυμένη» (31:25). «Το στόμα της το ανοίγει με σοφία» (31:26). Δεν ανησυχεί -αντίθετα, «αισιόδοξα το μέλλον ατενίζει» (31:25). Μια γυναίκα που εμπιστεύεται στον Κύριο είναι πραγματικά δυνατή. Δεν ανησυχεί για πράγματα που δεν μπορεί να ελέγξει η ίδια. Εμπιστεύεται στη βοήθεια του Θεού για όλα όσα δε μπορεί εκείνη να κάνει και εργάζεται αυτά που

μπορεί να κάνει. Εκείνος είναι υπεύθυνος για τα υπόλοιπα. «Έχει καλοσυνάτες διδαχές στη γλώσσα της (31:26). Έχουμε μαρτυρία για τον τρόπο που βιώνει αυτή την αλήθεια αφού κάθε μέρα κάνει καλό στον άνδρα της (31:12), τα παιδιά της την μακαρίζουν (31:28), και απλώνει το χέρι της στους φτωχούς και τους δυστυχισμένους (31:20). Άραγε οι γύρω μας ευφραίνονται από το δικό μας ευγενικό και στοργικό πνεύμα; Τελειώνοντας, η γυναίκα που επαινείται στις Παροιμίες δεν φανερώνει ένα πρότυπο ακατόρθωτο· φανερώνει ένα πρότυπο θεοσέβειας. Σήμερα, θα λέγαμε ότι είναι «σύμμορφη της εικόνας του Χριστού». Μας εμπνέει να επιθυμήσουμε τον δικό της φόβο Κυρίου, την αφοσίωσή της στην οικογένεια, το ήθος, τη δύναμη, την ευγένεια και την πιστότητά της στον Κύριο για την οικογένεια και το έργο που της εμπιστεύτηκε να φροντίσει. Υπάρχουν και σήμερα, στο σώμα του Χριστού, θεοσεβείς γυναίκες, που φέρουν, η καθεμιά τους, διαφορετικά χαρακτηριστικά της ενάρετης γυναίκας. Μητέρες που έζησαν οδυνηρές απώλειες παιδιών ή συζύγων και στάθηκαν δυνατές με υπομονή και εμπιστοσύνη στην αγαθότητα του Θεού, γυναίκες που αγωνίζονται να σταθούν με πίστη στο θέλημα του Θεού μέσα στις δοκιμασίες της ζωής, γυναίκες που δέχτηκαν και δέχονται ονειδισμούς με αξιοπρέπεια και ταπεινότητα, γυναίκες προσευχής και υπηρεσίας που εργάζονται ακούραστα στον αγρό του Κυρίου, γυναίκες που φανερώνουν με τη γλυκύτητα και τη στοργή τους το χαρακτήρα του Χριστού μας, στηρίζοντας και οικοδομώντας το σώμα Του. Ευχαριστούμε τον Κύριο για όλες τις πιστές γυναίκες, κάθε ηλικίας, και ζητάμε να μας ευλογήσει ώστε να είμαστε, με τη Χάρη Του, ΕΝΑΡΕΤΕΣ, έχοντας τη βεβαιότητα πως, καθώς ακολουθούμε το παράδειγμα της ενάρετης γυναίκας και το είδος της ζωής που απορρέει από την πίστη της, και εμείς θα ευλογηθούμε -και θα είμαστε ευλογία στους γύρω μας. nnn (Το κείμενο είναι τμήμα της ομιλίας της κ. Μαρίας Προκόπη, στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, 8 Μαρτίου) ΜΑΪΟΣ 2018 | 39

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

στην Καταπίεση

ἶπεν ὁ βασιλεὺς τῶν Αἰγυπτίων ταῖς μαίαις τῶν ῾Εβραίων... ὅταν μαιοῦσθε τὰς ῾Εβραίας καὶ ὦσι πρὸς τῷ τίκτειν, ἐὰν μὲν ἄρσεν ᾖ, ἀποκτείνατε αὐτό, ἐὰν δὲ θῆλυ, περιποιεῖσθε αὐτό. ἐφοβήθησαν δὲ αἱ μαῖαι τὸν Θεὸν καὶ οὐκ ἐποίησαν καθότι συνέταξεν αὐταῖς ὁ βασιλεὺς, καὶ ἐζωογόνουν τὰ ἄρσενα. ἐκάλεσε δὲ ὁ βασιλεὺς Αἰγύπτου τὰς μαίας καὶ εἶπεν αὐταῖς· τί ὅτι ἐποιήσατε τὸ πρᾶγμα τοῦτο καὶ ἐζωογονεῖτε τὰ ἄρσενα; εἶπαν δὲ αἱ μαῖαι τῷ Φαραώ· οὐχ ὡς γυναῖκες Αἰγύπτου αἱ ῾Εβραῖαι, τίκτουσι γὰρ πρὶν ἢ εἰσελθεῖν πρὸς αὐτὰς τὰς μαίας· καὶ ἔτικτον (Έξοδος 1:1-20).

E

Η αντίσταση στην καταπίεση του Φαραώ προς τους Εβραίους αρχίζει με την άρνηση των μαιών να σκοτώνουν τα αγόρια που γεννούσαν οι Εβραίες και την ανυπακοή τους στο διάταγμα του Φαραώ. Οι μαίες Σεπφώρα και Φουά φοβήθηκαν το Θεό και δεν έκαναν ότι τις διάταξε Φαραώ. Άφηναν όλα τα παιδιά να ζουν. Με αποφασιστικότητα, επίγνωση των πράξεών τους και γενναιότητα δρούσαν αντίθετα από τον νόμο της εξουσίας και καθώς παράβαιναν την εντολή του άσπλαχνου τύραννου έσωζαν τις ζωές των νεογέννητων αγοριών των Εβραίων αρνούμενες να τα σκοτώνουν. Δεν φοβήθηκαν τον Φαραώ αλλά το Θεό, επέλεξαν να σώζουν τις ζωές των νεογέννητων αντίθετα από τη διαταγή του αιμοχαρή τύραννου βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους με την απείθειά τους (Έξοδος 1:17). Ο Ιωάννης Καλβίνος σχολιάζει: «Οι τύραννοι δεν επιτρέπουν εύκολα οι διαταγές τους να περιφρονηθούν· ο θάνατος ήταν μπροστά στα μάτια των μαιών. Εκείνες κρατούν τα χέρια τους καθαρά από το να πράξουν κακό. Ενδυναμώνονται από 40 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ευλαβικό φόβο για τον Θεό και τολμηρά περιφρονούν τη διαταγή και τις απειλές του Φαραώ. Αυτοί που ο φόβος των ανθρώπων τούς κάνει να οπισθοχωρούν από τη σωστή πορεία προτιμώντας την εύνοια των ανθρώπων παρά τις εντολές του Θεού... υπακούν στο τρομερό θέλημα των ηγετών και όχι στη δικαιοσύνη... Εσκεμμένα αντιτάσσουν στην αγνή πίστη τη φωτιά και τη ρομφαία... Αυτό κάνει το θράσος τους πιο βδελυρό γιατί ενώ με τη θέλησή τους σταυρώνουν τον Χριστό στο πρόσωπο του λαού Του, επικαλούνται την επιπόλαιη δικαιολογία ότι υπακούν στον ηγέτη σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Κάθε εξουσία επί γης που υπερυψώνει τον εαυτό της ενάντια στον ουρανό θα έπρεπε να απομακρύνεται... όσοι έτσι ενεργούν ας παραπεμφθούν στη δικαιοσύνη των γυναικών, το παράδειγμα των μαιών είναι περίσσια ικανοποιητικό για την καταδίκη τους, ιδίως όταν το Άγιο Πνεύμα τις εγκωμιάζει γιατί δεν υπάκουσαν στον Φαραώ με φόβο Θεού.»

Ανάμεσα στα βρέφη που σώθηκαν ήταν και ο Μωυσής. Οι μαίες, αργότερα η μητέρα, η αδελφή και η θετή μητέρα του Μωυσή, έγιναν αλυσίδα ζωής για τον Μωυσή. Στη γειτονιά, στο φανάρι, κάποιο βρέφος, ένας ξένος, ένας άρρωστος κινδυνεύει. Ας γίνουμε κρίκοι στις αλυσίδες για τη διατήρηση της ζωής. Ας καταθέτουμε τα τάλαντά μας, για την άνθιση της ζωής ενάντια στην καταπίεση και το θάνατο· να μας εμπνέει ο φόβος του Θεού, ενάντια σε νόμο αντίθετο στο νόμο του Θεού.

«Εγώ όμως ήλθα για να έχουν τα πρόβατά μου ζωή, και μάλιστα ζωή περίσσια» (Ιωάν. 10:10). nnn

Από την Δρ ΙΩΑΝΝΑ ΣΑΧΙΝΙΔΟΥ

ΜΑΪΟΣ 2018 | 41

Δοξασμένος μες τα σύννεφα

Ο

ι μαθητές του Αναστημένου και δοξασμένου Κυρίου Ιησού, ξαναγύρισαν για άλλη μια φορά στην Ιερουσαλήμ, ενώ έχουν αφήσει για πάντα τα δίχτυα...

Aπ’ την άλλη ο Λυτρωτής Χριστός μετά την παρένθεση της φτώχειας, της ατίμωσης και των πειρασμών, μέλλει να ξανανεβεί στην δόξα του ουρανού. Έπειτα απ’ τη δοξασμένη Του Ανάσταση για σαράντα μέρες έμεινε ανάμεσα στους ανθρώπους, όπως ακριβώς είχε μείνει για το ίδιο διάστημα μόνος μέσα στην έρημο. Μολονότι το σώμα Του φαινόταν πως ήταν ίδιο με το παλιό εκείνο που γνώριζαν οι μαθητές Του, ήταν μια καινούργια μορφή που είχε ήδη ανοίξει στην σκοτεινιασμένη απ’ την αμαρτία γη, ένα παράθυρο στο μεγαλείο τ’ ουρανού. Δεν ζει μια ίδια ζωή όπως άλλοτε μαζί με τους μαθητές Του, αλλά συχνά επισκέπτεται τα μέρη που πήγαν και περπάτησαν και πολλές φορές αναπάντεχα παρουσιάζεται μπροστά τους. Στο λόφο των Ελαιών τον είδαν και μίλησαν μαζί Του οι μαθητές, ήταν εκεί που πριν τον θάνατό Του, είχε αναγγείλει την καταστροφή του ναού και της πόλης. Ίσως ήταν μια απ’ τις τελευταίες βραδιές του Μαγιού που τα σύννεφα χρυσωμένα σαν ουράνια πελάγη στο χρυσάφι του ήλιου που έδυε, φαινόν-

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΚΡΑΚΗ

42 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

τουσαν πως ανέβαιναν απ’ τη ζεστή γη στον ουρανό. «Στους κάμπους απορροφημένα απ’ το κόπο του μαζέματος των σπυριών, τα πουλιά έρχονταν να κράζουν στις φωλιές τα μικρά τους, και το βραδινό αεράκι κουνούσε μ’ αλαφρά κύματα, τα κλαριά και τα φρούτα που κρεμόντουσαν ακόμα άγουρα». Από μακριά ξεχώριζαν ψηλότερα οι κορφές των αρχοντικών σπιτιών της εποχής και τα άσπρα τετράγωνα των ιερών. Σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον γεμάτοι από τεράστια περιέργεια οι μαθητές ξαναρωτούν τον Ιησού για την αποκατάσταση της βασιλείας του Θεού που στη σκέψη τους καθώς και στη σκέψη των προφητών, ήταν ένα και το αυτό με τη βασιλεία του Ισραήλ. Το ερώτημά τους γεμάτο προσδοκία εκφράστηκε καθαρά: «Κύριε, τάχα εν τω καιρώ τούτο αποκαθιστάς τη βασιλεία εις το Ισραήλ;»(Πραξ. 1:6) H απάντησή Tου τους ξένισε σίγουρα: Ο Πατέρας κράτησε τους χρόνους και τις στιγμές στη δική Του εξουσία, γι’ αυτό δεν είναι δικός σας λογαριασμός -αποκρίθηκε ο Χριστός- κλείστε όμως κάτι που θα σας πω βαθιά στην καρδιά σας: «...αλλά θέλετε λάβει δύναμη όταν επέλθει το Άγιο Πνεύμα εφ’ υμάς, και θέλετε είσθε εις εμέ μάρτυρες και εν Ιερουσαλήμ και εν πάση την Ιουδαία και Σαμάρεια και έως τα πέρατα της γής.» Μόλις τους είπε τα στερνά Του λόγια, ενώ τα

μάτια Του ήταν καρφωμένα πάνω τους, σηκώθηκε απ’ τη γη των ζώντων νεκρών, ενώ ταυτόχρονα ένα ολόφωτο σύννεφο όπως την αυγή της Μεταμόρφωσης, τον τύλιξε και τον έκρυψε. Ακίνητοι απ’ την κατάπληξη δεν μπορούσαν -εκείνοι που αγάπησε «μέχρι τέλους» και τον αγάπησαν- να ξεκολλήσουν τα μάτια τους απ’ τον ουρανό, όταν δύο λευκοντυμένοι άνδρες -άγγελοι του Θεού- τους διέκοψαν τις σκέψεις λέγοντάς τους: «Άνδρες Γαλιλαίοι, γιατί στεκόσαστε και κοιτάζετε τον ουρανό; Αυτός ο Ιησούς που αναλήφθηκε στον ουρανό εδώ από σας κατά τον ίδιο τρόπο θα γυρίσει όπως ακριβώς τον είδατε να πηγαίνει στον ουρανό!» Τους φαντάζομαι σκεφτικούς, σιωπηλούς, αλλά με γιομάτη την καρδία από πρωτόγνωρη χαρά και καινούρια αισθήματα, γύρισαν για να υποταχθούν στην τελευταία παραγγελία του Κυρίου τους, μόνοι με την προσμονή του Παράκλητου στην καρδιά τους, μόνοι ενάντια σ’ ένα πανίσχυρο εχθρό, που λέγεται «κόσμος». Τώρα πιά ο ουρανός δεν είναι τόσο χωρισμένος από τη γη όπως πριν απ’ τον ερχομό τού Χριστού. Η μυστική σκάλα του Ιακώβ δεν είναι πιά τ’ όνειρο ενός ερημίτη, αλλά πραγματική, δοσμένη στη γη, στη χώρα που πατούν» Είναι στην κορυφή της, εκεί πάνω στη Δόξα του Πατέρα, ο Δοξασμένος ξανά Ιησούς που μεσιτεύει και δεν ξεχνά τους πάροικους μα προορισμένους για αιώνια ζωή δικούς Του... «Εγώ θα είμαι μαζί σας ως το τέλος της ζωής σας στον κόσμο» ήταν μια από τις στερνές υποσχέσεις Του και η πιο μεγάλη.

Ανέβηκε στον ουρανό, που είναι ο απερίγραπτα θαυμαστός τόπος της παρουσίας του Θεού και η παρουσία Του εκεί βεβαιώνει για μας εδώ τα παρακάτω: Τώρα είναι μεσίτης δικός μου μα και δικός σου. Γι’ αυτό πρέπει νάμαστε προσεκτικοί στα λόγια και τις πράξεις μας αν πραγματικά προέρχονται απ’ την πλυμένη με το αίμα Του καρδιά μας. Τώρα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στις σκέψεις μας, αν είναι ταιριαστές με το δικό Του Άγιο θέλημα. Τώρα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στα δάκρυά μας και τη διακονία μας. Αν είναι δάκρυα πόνου, της καρδιάς που πονά από αγάπη, προς τους χαμένους στην αμαρτία συνανθρώπους μας. Εκείνος θάναι ο αόρατος σύντροφος της ζωής μας. Δεν θα μας εγκαταλείψει ποτέ πιά. Ζούμε όλοι εμείς που ανταποκριθήκαμε στην δική Του την αγάπη, μια προκαταβολή της δικής Του βασιλείας από σήμερα... Όλες οι υπόσχεσεις οι δικές Του δεν μπορεί παρά να βρίσκουν εκπλήρωση στη ζωή των δικών Του. «Όλες οι σταλαγματιές του Μαγιάτικου σύννεφου που Τον έκρυψε, είναι ακόμα εδώ κάτω». Κι εμείς σηκώνουμε κάθε μέρα τα κουρασμένα θνητά μάτια μας, στον ίδιο εκείνο ουρανό από τον οποίο θα ξανακατέβει με την τρομερή αστραπή της δόξας Του. «Αμήν ναι έρχου, Κύριε Ιησού»!!! nnn

ΜΑΪΟΣ 2018 | 43

Διαπροσωπικές Σχέσεις

Υπάρχει λύση στο πρόβλημα των σχέσεών μας; IΣΤ΄ ΜΕΡΟΣ

44 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Σ

τα προηγούμενα άρθρα τονίστηκε η αναγκαιότητα απαλλαγής μας από την κοσμική νοοτροπία και η υιοθέτηση της πνευματικής νοοτροπίας, σαν μια βασική ενέργεια, αν θέλουμε να γίνουμε ικανοί, όχι μόνο να αναπτύξουμε, αυτό δεν είναι δύσκολο, ιδιαίτερα σε εξωστρεφή άτομα, αλλά να διατηρήσουμε στενές και συγχρόνως σωστές σχέσεις μέσα στην οικογένειά μας, στην εκκλησία που ανήκουμε και στο κοινωνικό μας περιβάλλον γενικά.

Β΄ Υιοθέτηση των αρχών του Θεού για τις σχέσεις μας Στη συνέχεια θα μιλήσουμε για ορισμένες αρχές του Λόγου του Θεού, που παρόλο που οι περισσότερές τους, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως «επιδεξιότητες επικοινωνίας», αλλά ως αρχές στενών και καλών διαπροσωπικών σχέσεων, συμβάλλουν όμως στην ανάπτυξη και διατήρηση καλής διαπροσωπικής επικοινωνίας, όπως και καλών και στενών διαπροσωπικών σχέσεων.

1) Ταπεινοφροσύνη

έκανα αυτό το λάθος να παντρευτώ αυτή τη γυναίκα, ή αυτόν τον άνδρα αντίστοιχα, που δεν μου άξιζε, που φέρεται καθημερινά με αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο απέναντί μου και που σε σύγκριση με μένα υστερεί πάρα πολύ; Νομίζω ότι μου άξιζε μια καλύτερη τύχη. Επίσης, μπορεί να σκεφτούμε ως εξής: Εμένα, που φέρομαι με τόσο καλό τρόπο, που κάνω πάντα το καλό, που ποτέ δεν έχω θίξει, συκοφαντήσει ή αδικήσει κάποιον άλλο, να μου φερθεί αυτός ο δήθεν αδελφός, φίλος ή συγγενής με τον απαράδεκτο αυτόν τρόπο; Να θίξει εμένα; Αυτό δεν μπορώ να το ανεχθώ. Για όσους από μας δεν εκτιμούμε την αξία της γυναίκας μας και ίσως σκεφτόμαστε ότι δεν θα έπρεπε να την είχαμε παντρευτεί, πρέπει να μη μας διαφεύγει η πιθανότητα ή και η βεβαιότητα ύπαρξης κάποιων άλλων ανδρών, που θα ήταν ευτυχείς αν είχαν παντρευτεί τη γυναίκα μας. Κι εσείς οι γυναίκες, μη ξεχνάτε ότι μάλλον υπάρχουν κάποιες άλλες γυναίκες που θα ήθελαν πολύ και θα ήταν ευτυχείς, αν είχαν παντρευτεί τον άνδρα σας. Μάλιστα, ίσως κάποιες από αυτές να εύχονται να πεθάνετε εσείς για να πάρουν εκείνες τον άνδρα σας.

Τα προβλήματα ανάμεσά μας αρχίζουν συνήθως από τη στιγμή που συνειδητά ή ασυνείδητα τοποθετούμε τον εαυτό μας ψηλά, επάνω σε ένα θρόνο και αρχίζουμε να βλέπουμε «αφ’ υψηλού» τον ή τη σύζυγό μας, το συγγενή, φίλο, συνάδελφο ή πνευματικό αδελφό μας.

Η μεγάλη ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας, η υπερηφάνεια, η υπεροψία, εκδηλώσεις όλες τους του εγωκεντρισμού μας, είναι οι πιο συχνές αιτίες που εμποδίζουν την ανάπτυξη ή καταστρέφουν τις σχέσεις ανάμεσά μας, ως μέλη μιας οικογένειας, συγγένειας, ή εκκλησίας. Σε σχέση με την οικογένειά μας μπορεί να Αντίθετα, η ταπεινοφροσύνη ενώνει, δένει την σκεφτούμε ως εξής: Εγώ που αξίζω πραγματικά, οικογένεια, τη συγγένεια ή την εκκλησία, επειδή που έχω καλή καρδιά, που σκέφτομαι σωστά, γκρεμίζει τα διαχωριστικά τείχη που κάνω καθημερινά θυσίες της διαφορετικότητας που οικογια την οικογένειά μου, που πάνδομεί ο εγωκεντρισμός, ανοίΤου Δρ ΑΝΑΝΙΑ ΚΑΒΑΚΑ τα έχω καλές προθέσεις, πώς γοντας δρόμους επικοινωνίας Νευρολόγου-Ψυχίατρου ΜΑΪΟΣ 2018 | 45

και κατανόησης κι εκεί ακόμη που δεν υπήρχαν πριν. Γι’ αυτό ο απόστολος Παύλος μας λέει: «Διότι λέγω, διά της χάριτος της εις εμέ δοθείσης προς πάντα όστις είναι μεταξύ σας, να μη φρονή υψηλότερα παρ’ ό,τι πρέπει να φρονή, αλλά να φρονή ώστε να σωφρονεί κατά το μέτρον της πίστεως, το οποίον ο Θεός εμοίρασεν εις έκαστον» (Ρωμαίους ιβ΄ 3). «Ο Θεός αντιτάσσεται εις τους υπερηφάνους, εις δε τους ταπεινούς δίδει χάριν»( Α΄ Πέτρου ε΄ 5), μας λέει ο απόστολος Πέτρος, επειδή η υπερηφάνεια εμποδίζει την ανάπτυξη αρμονικών σχέσεων του ανθρώπου με τον Θεό, αλλά και με τους συνανθρώπους του. Γι’ αυτό ο ίδιος απόστολος συνεχίζει, λέγοντας: «Ταπεινώθητε λοιπόν υπό την κραταιάν χείρα του Θεού, διά να σας υψώση εν καιρώ» (Α΄ Πέτρου ε΄ 6). Αυτό εξάλλου ζήτησε ο Χριστός από τους μαθητές του στη συνομιλία Του μαζί τους στο ανώγειο και αυτό ζητάει από μας όταν λέει: «Ο μεγαλύτερος μεταξύ σας ας γίνη ως ο μικρότερος και ο προϊστάμενος ως ο υπηρετών» (Λουκάς κβ΄ 26). Το ίδιο τονίζει και ο απόστολος Παύλος όταν λέει «Θεωρούντες αλλήλους υπερέχοντας εαυτών» (Φιππησίους β΄ 3).

Ποιος είναι ταπεινός; «Ταπεινός είναι αυτός που τον χαρακτηρίζει ιδιαίτερη σεμνότητα και πλήρη απουσία αλαζονείας». Αυτός που «παρά τις διακρίσεις και τα βραβεία που έλαβε παρέμεινε σεμνός και ταπεινός ως το τέλος». Η ταπεινοφροσύνη δεν είναι αδυναμία, όπως νομίζει πολύς κόσμος, αλλά δύναμη που μας κάνει ικανούς να αναγνωρίσουμε τους περιορισμούς μας και να παραδεχόμαστε τα λάθη ή τις παραλείψεις μας, ζητώντας συγχώρηση γι’ αυτά.

46 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Απόδειξη της μεγάλης αυτής αλήθειας είναι ο ίδιος ο Κύριός μας. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν μια αδύναμη προσωπικότητα. Το αντίθετο μάλιστα. Κι όμως ήταν «πράος και ταπεινός την καρδίαν» (Ματθαίος ια΄ 29). Η ταπεινοφροσύνη Του τον έκανε ικανό να κατέβη εδώ στη γη, να ταυτιστεί με μας κατά πάντα εκτός από την αμαρτία και να σταυρωθεί για μας επάνω στον Γολγοθά. Το πόσο δύσκολο όμως είναι να γίνουνε, αλλά και να παραμείνουμε ταπεινόφρονες, το αποδίδει ένα ανέκδοτο: Οι πρεσβύτεροι μιας εκκλησίας θέλησαν κάποτε να μάθουν ποιος από όλους τους ήταν ο πιο ταπεινός πιστός. Γι’ αυτό ανέθεσαν σε μια επιτροπή αυτό το έργο, να παρακολουθήσει δηλαδή τη συμπεριφορά, τα λόγια και τις πράξεις όλων των μελών της εκκλησίας τους και να βγάλει εν καιρώ το συμπέρασμά της. Η επιτροπή έβγαλε τελικά το συμπέρασμα ότι ένας από όλους τους ήταν πραγματικά ο πιο ταπεινός από όλους και γι’ αυτό το πρεσβυτέριο, αναγνωρίζοντας το γεγονός, του έδωσε το σχετικό παράσημο. Όμως, αναγκάστηκε την άλλη Κυριακή να το πάρει πίσω, επειδή πήγε στην εκκλησία φορώντας το. Η ταπεινοφροσύνη λοιπόν είναι ένα εξαιρετικά χρήσιμο χαρακτηριστικό για την ανάπτυξη και διατήρηση στενών και καλών διαπροσωπικών σχέσεων και γι’ αυτό πρέπει να την καλλιεργούμε, παρόλο που είναι δύσκολο να επιτευχθεί σε ικανοποιητικό τουλάχιστο βαθμό. Η συνέχεια στο επόμενο τεύχος... Βιβλιογραφικές παραπομπές Μπαμπινιώτη Γ. Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας. Κέντρο Λεξικολογίας, 1998, Σελ. 1760

Από τον Επιούσιο Άρτο...

Ο ΕΠΙΟΥΣΙΟΣ ΑΡΤΟΣ είναι ένα πολύτιμο, καθημερινό, πνευματικό βοήθημα για τον άνθρωπο του σήμερα...

Mια τριμηνιαία έκδοση που δε θα πρέπει να λείπει από κανένα χριστιανικό σπίτι. Ετήσια συνδρομή Ελλάδα: 12 € Για νέες συνδρομές: τηλ. 210.4834214 Αμερική: 25 $ Υπ. Ευρώπη: Υπ. Χώρες:

15 € 16 €

* Από το τεύχος του Επιουσίου Άρτου 4-6/2018

Οι Σημειώσεις του Εκδότη γιατί θα νιώθει περήφανη για το παιδί της.

ΔΥΟ ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΛΕΞΕΙΣ Σ’ ένα πανεπιστήμιο ζητήθηκε από 600 φοιτητές να γράψουν τη λέξη που κατά τη γνώμη τους περικλείει την υψηλότερη και ωραιότερη ιδέα. 422 απ’ αυτούς γράψανε: «Μάνα», 112 γράψανε: «Οικογένεια». Δεν είναι στ’ αλήθεια τραγικό το ότι οι ιδέες που περικλείουν οι δύο αυτές λέξεις βρίσκονται σήμερα σε συστηματικό διωγμό; Η μητρότητα θεωρείται από τις λεγόμενες «προοδευτικές» φεμινίστριες σαν δουλειά, και η οικογένεια δε θεωρείται πια από πολλούς σαν απαραίτητος και αδιάλυτος θεσμός και καταβάλλεται συνεχώς κάθε προσπάθεια για τη διάβρωσή της. Ας μη γελιόμαστε όμως. Πολεμώντας τις έννοιες που περικλείουν οι δυο αυτές λέξεις πολεμούμε την κοινωνία και δε θα αργήσει να έρθει η καταστροφή της, όπως κιόλας διαγράφεται τόσο καθαρά.

ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ

•

Μακάρια είναι η μητέρα που καταλαβαίνει το παιδί της, γιατί θ’ απολαύσει την παντοτινή του ευγνωμοσύνη.

•

Μακάρια είναι η μητέρα που ξέρει πώς να βοηθάει το παιδί της στα προβλήματά του, γιατί θα κερδίσει την αφοσίωσή του.

•

Μακάρια είναι η μητέρα που διδάσκει στο παιδί της το δρόμο της δικαιοσύνης

•

Μακάρια είναι η μητέρα που δε θα σκανδαλίσει ποτέ το παιδί της, γιατί θα αποκτήσει την εμπιστοσύνη του.

•

Μακάρια είναι η μητέρα που διδάσκει το σεβασμό στο παιδί της, γιατί θα έχει το σεβασμό του.

•

Μακάρια είναι η μητέρα που τονίζει τα καλά του παιδιού της και υποβαθμίζει τα κακά του, γιατί με τον ίδιο τρόπο θα τα αντιμετωπίζει και το παιδί της.

•

Μακάρια είναι η μητέρα που συμπεριφέρεται σοφά στο παιδί της, γιατί το σπίτι της θα είναι γεμάτο ευτυχία.

•

Μακάρια είναι η μητέρα που απαντάει με ειλικρίνεια στα ερωτήματα και τις απορίες του παιδιού της, γιατί θα κερδίσει την απόλυτη εμπιστοσύνη του.

•

Μακάρια είναι η μητέρα που έχει χαρακτήρα τόσο δυνατό, ώστε να μην υποχωρεί μπροστά στις απερίσκεπτες παρατηρήσεις ή τα παράπονα του παιδιού της καθώς εκείνο μεγαλώνει, γιατί θα ξαναποκτήσει την εκτίμησή του στον κατάλληλο καιρό.

ΑΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ Η μητέρα δε διαφέρει εξωτερικά από τους άλλους ανθρώπους. Έχει δυο μάτια, δυο χέρια, δυο πόδια, όλα ενωμένα σ’ ένα

Οι Σημειώσεις τ

48 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

σώμα. Αυτά όμως είναι μόνο ό,τι βλέπουμε εξωτερικά σε μια μητέρα.

από το δέντρο και συμμαζεύει τα παιχνίδια

Μιας και όλοι υπήρξαμε κάποτε παιδιά, ξέρουμε πολύ καλά πως η μητέρα έχει τουλάχιστον τρία ζευγάρια μάτια: Δυο μάτια μπροστά και δυο πίσω, κι έτσι βλέπει όλα όσα συμβαίνουν είτε μπροστά της είτε πίσω από την πλάτη της. Έχει επίσης ένα μάτι δεξιά κι ένα αριστερά στο κεφάλι της, έτσι που να προσέχει το βάζο με το γλυκό, σε όποιο σημείο της κουζίνας κι αν βρίσκεται. Μ’ όλα αυτά τα μάτια μπορεί να βλέπει πίσω από τους τοίχους ή ακόμα και τι συμβαίνει μέσα στο δωμάτιο πίσω από την κλειστή πόρτα.

οικογένεια κι όλα αυτά την ίδια ώρα.

Έχει βιονικά αυτιά. Μπορεί να ακούσει μια άσχημη κουβέντα που λέει το παιδί της, παρ’ όλο που βρίσκεται ένα τετράγωνο μακριά της. Μπορεί και ακούει τα ανείπωτα παράπονα των παιδιών της, όταν τους αναθέτει να κάνουν κάποια δουλειά που δεν τους αρέσει. Με τα πολλά της χέρια μπορεί να ετοιμάζει φαγητό, να βρίσκει το πουκάμισο του μπαμπά, να αλλάζει τις πάνες του μωρού και να προσέχει τα άλλα δυο παιδιά κι όλα αυτά την ίδια ώρα! Με τα μεγάλα γρήγορα πόδια της μπορεί να κινείται μέσα στο σπίτι με ταχύτητα βολίδας. Περιπολεί στους δρόμους, σταματάει έναν καβγά στην πίσω αυλή του σπιτιού, προλαβαίνει να πιάσει ένα μπαλάκι τους τένις προτού πέσει μέσα στην τουαλέτα, γλιτώνει το παιδί για να μην πέσει

του Εκδότη

από το διάδρομο προτού γυρίσει όλη η Η ανεξάντλητη ενέργειά της δεν μπορεί αλλιώς να εξηγηθεί, παρά μονάχα σαν δώρο του Θεού. Σηκώνεται πρώτη το πρωί, ετοιμάζει το πρωινό ώστε να το βρουν έτοιμο οι υπόλοιποι, ετοιμάζει το κάθε παιδί για το σχολείο, γίνεται κομμώτρια, αισθητικός, σύμβουλος, οικονομολόγος, προμηθεύτρια, γιατρός, μηχανικός, κτηνίατρος, δασκάλα, πράκτορας ταξιδιών, διακοσμήτρια και είναι η τελευταία που πάει για ύπνο το βράδυ. Μ’ ένα στοργικό φιλί μπορεί να θεραπεύει το καθετί, από ένα κόψιμο στο δάχτυλο μέχρι οποιαδήποτε απογοήτευση. Με το φιλί της μπορεί να πείσει έναν φαλακρό πενηντάρη άντρα πως είναι πάντα τόσο γοητευτικός όσο ήταν στα νιάτα του. Την ικανότητά της ν’ αγαπά την ξεπερνάει μονάχα του Θεού η αγάπη. Δεν υπάρχει αποτυχία τόσο μεγάλη των παιδιών της που να μειώσει την αγάπη της γι’ αυτά, ούτε επιτυχία που να την αυξήσει. Η αγάπη της είναι προστατευτική, στοργική, διαρκής, γεμάτη κατανόηση και συγχωρητικότητα. Είναι ανυστερόβουλη, γενναιόδωρη, μεταδοτική, παρηγορητική, παντοτινή. Στον κόσμο τούτο, εκείνο που βλέπουμε να πλησιάζει κάπως την αγάπη του Θεού είναι η αγάπη της μητέρας. nnn

ΜΑΪΟΣ 2018 | 49

Γυναικείες Πινελιές Με τη φωνή της σκέψης μου...

Η αγάπη της µητέρας Μ

Της ΡΙΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ

50 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ια όμορφη ιστορία θα ήθελα να σας διηγηθώ εν όψει της «γιορτής της μητέρας», που μας είχε πει ο αγαπητός Μ. Αγγελάτος πριν πολλά χρόνια όταν ήμουν σε κάποιο εφηβικό πρόγραμμα στη Βαιθήλ και τη θυμάμαι ακόμα... Ίσως σας φανεί απλοϊκή και παιδική, αλλά μήπως ο Κύριος δε μας μιλά μέσα από τα πιο ταπεινά δημιουργήματά του, όπως τα κρίνα του αγρού και τα σπουργίτια; Πόσα πολύτιμα μηνύματα δεν παίρνουμε, πόσες αλήθειες δεν κρύβονται στα ασήμαντα και απλά για μας! Κάτω από μια ξύλινη στέγη, λοιπόν, ενός χωριάτικου σπιτιού είχαν χτίσει τη φωλιά τους κάποια χελιδόνια. Ήταν ο πατέρας, η μητέρα και έξι ομορφούλια χελιδονάκια... Μια μέρα ένα παιδί σκέφτηκε, «θα βάλω μια πέτρα στη σφεντόνα μου και θα σημαδέψω αυτό το χελιδόνι». Τον πέτυχε λοιπόν το στόχο του και σκότωσε τον πατερούλη τους... Έτσι τα πουλάκια έμειναν ορφανά τα καημένα. Η μητέρα κουραζόταν διπλά για να ταΐσει όλα τα παιδιά της που είχαν πολύ όρεξη όλα τους και συνεχώς πεινούσαν. Μεγάλωσαν, λοιπόν, δυνάμωσαν κι ήρθε ο καιρός να εμπιστευτούν τα φτερά τους και να πετάξουν. Η μαμά χελιδόνα, καθώς είχε πια γεράσει τους ζήτησε μια χάρη. Να της φέρνουν από ένα σπυρί το καθένα την ημέρα για να μπορεί να συντηρηθεί και τους έδωσε την ευχή της. Την πρώτη μέρα έφεραν έξι σπόρους στη μητέρα, τη δεύτερη μέρα πέντε. «Τι

πέντε, τι έξι» σκέφτηκε το ένα παιδί. Το ίδιο όμως σκέφτηκαν και τα άλλα... Έτσι, η καημένη η χελιδόνα έμεινε νηστική τη δεύτερη μέρα... και την τρίτη... και την τέταρτη... ώσπου πέθανε από την πείνα. Μια μάνα μπόρεσε να θρέψει έξι παιδιά, ενώ έξι παιδιά δεν μπόρεσαν να θρέψουν μια μάνα. Η αγάπη τής μητέρας είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο μετά την αγάπη του Θεού! Πόσα έχουν ειπωθεί, πόσα έχουν γραφτεί εξυμνώντας τη μητέρα, αλλά και πόσα θα είχε να πει ο καθένας μας για τη δική του μητέρα... Προσωπικά θεωρώ τον εαυτό μου πολύ «τυχερό» κι ευλογημένο για την ύπαρξή της στη ζωή μου. Είναι παράδειγμα πίστης για μένα, είναι στήριγμα και η συμβουλή της θέλω να με ακολουθεί ακόμα και τώρα που έχω μεγαλώσει. Είναι η «επίσημη αγαπημένη» της ζωής μου. Μ’ έμαθε μέσα από τα βιώματά της να γνωρίσω το Θεό, κι αυτό είναι το πιο σημαντικό. Όσο κι αν έχουν περάσει τα χρόνια κι έχουν πέσει στα μαλλιά της χιόνια, οι ρυτίδες έχουν αφήσει τα σημάδια της στο γλυκό της πρόσωπο και των ματιών της το φως έχει μειωθεί, η αγάπη της μένει διαχρονική και πάντα φρέσκια. Ο Κύριος μας παραγγέλλει στο Λόγο του, «Μην καταφρονείς τη μητέρα σου όταν γεράσει». Ας μην ξεχνάμε πώς θα θέλουμε να μας φέρονται κι εμάς τα παιδιά μας όταν κι εμείς φτάσουμε στην ηλικία τους, αν θέλει ο Θεός. Καθώς λοιπόν γιορτάζουμε την ύπαρξή της ας είμαστε ευγνώμονες... Ένα ζεστό χάδι, ένα γλυκό φιλί κι ένα ευχαριστώ είναι το πιο πολύτιμο δώρο γι’ αυτήν. Θα νιώσει ικανοποίηση μέσα από την έκφραση της συνειδητής μας αναγνώρισης! «Χρόνια πολλά μανούλα» ας της ευχηθούμε. Όσοι την έχουν χάσει, ας τη σκέφτονται με αγάπη, κι όσοι την έχουμε ακόμα ας την προσέχουμε και ας της συμπαραστεκόμαστε μέχρι ο Κύριος να καλέσει εκείνην ή εμάς... Γιατί όλα μπορούν να συμβούν στη ζωή αυτή. Κανένας δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον... το εγγύς και το απότερον... nnn ΜΑΪΟΣ 2018 | 51

ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ

τα παιδιά

Η Πριγκίπισσα και τα Άλογα Κ

οίταξα το ρολόι μου που έλαμπε μέσα στο αμυδρό φως των στάβλων της κ. Καρολίνας. Η ώρα ήταν πέντε. Είχα 20 ακόμα λεπτά για να τελειώσω το καθάρισμα. Αν καθυστερούσα έστω και λίγο θα σκοτείνιαζε και δεν θα μπορούσα να ιππεύσω τον Ζίπερ, και σήμερα ήταν η τελευταία μου ευκαιρία για εξάσκηση πριν από τους αγώνες της περιφέρειάς μας που θα γίνονταν το Σαββατοκύριακο. Έξω από το στάβλο άκουσα την πόρτα ενός αυτοκινήτου που έκλεισε με δύναμη. «Ω! Ζιπ μην τρομάζεις!» είπα στον Ζίπερ. «Δεν είναι κάτι αυτό που άκουσες».

52 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Γύρισα το κεφάλι μου και κοίταξα έξω από το στάβλο. Μάλιστα, ακριβώς στην είσοδο στεκόταν η Σαμάνθα –κάθε τρίχα των μαλλιών της ήταν τέλεια χτενισμένη σε μια σφιχτή κοτσίδα. Η πεντακάθαρη άσπρη μπλούζα της ήταν μέσα στο παντελόνι ιππασίας που φορούσε, ενώ το σύνολο συμπλήρωνε ένα ζευγάρι γυαλιστερές μαύρες μπότες.

Στράβωσα τα μάτια μου. «Παίρνω πίσω τα λόγια μου Ζίπερ. Συναγερμός σνομπαρίας. Να φοβάσαι. Να φοβάσαι πολύ μάλιστα!» Ξαφνικά ένοιωσα έναν πόνο στο βραχίονά μου. Κοίταξα το δικράνι που κρατούσα στα χέρια μου. Τα δάχτυλά μου το έσφιγγαν τόσο δυνατά που είχαν μελανιάσει. Έβγαλα μια βαθιά εκπνοή, χαλάρωσα τα χέρια μου και κοίταξα τα ρούχα μου. Τι φορούσα εγώ; Ένα φαρδύ μακό μπλουζάκι κι ένα ξεπλυμένο τζιν μέσα στη βρωμιά. Θα πρέπει να είναι πολύ ωραίο να φοράς αυτά τα τέλεια καινούρια ρούχα ιππασίας που φοράει η Σαμάνθα. «Κυρία Καρολίνα;» φώναξε η Σαμ προσπερνώντας εμένα και πηγαίνοντας προς τον στάβλο που μόλις είχα καθαρίσει. «Εδώ είμαι Σαμ», απάντησε η κ. Καρολίνα από μια σκοτεινή γωνιά. «Βοηθάω τον

πεταλωτή που βάζει καινούρια παπούτσια στον Έντυ. Δεν πρόλαβα να σελώσω τον Σκότυ. Μπορείς να το κάνεις μόνη σου;» «Ναι, βέβαια», απάντησε η Σαμ χωρίς να είναι και πολύ σίγουρη. Τα μάτια της έφεραν ένα γύρο. Σταμάτησαν επάνω μου παρακλητικά, όμως εγώ την αγνόησα. Μου είχαν μείνει μόνο δέκα λεπτά για να τελειώσω το καθάρισμα και δεν υπήρχε περίπτωση να ξοδέψω το χρόνο που είχα για προπόνηση σ’ εκείνο το κακομαθημένο! «Άφησέ την να τα καταφέρει μόνη της», είπα στον Ζίπερ. Μάζεψα και τα τελευταία περιττώματα και προχώρησα προς την καρότσα με την κοπριά. Με την άκρη του ματιού μου είδα την Σαμ να αγωνίζεται να βάλει τη σέλα πάνω στην πλάτη του υπομονετικού της παλομίνο.

ΜΑΪΟΣ 2018 | 53

«Λίγος ιδρώτας θα της κάνει καλό αυτής της πριγκίπισσας» μουρμούρισα σκουπίζοντας τον ιδρώτα που έσταζε από το μέτωπό μου. «Ποτέ της δεν καθαρίζει κανένα στάβλο, ούτε χρειάζεται να δουλέψει για κάτι. Απλά εμφανίζεται εδώ έτοιμη να ιππεύσει το άλογό της». Όσο το σκεφτόμουν τόσο ένοιωθα να βράζω μέσα μου. Γιατί η Σαμ να έχει τα πάντα; Ούτε στην εκκλησία πήγαινε, ενώ εγώ πήγαινα κάθε Κυριακή! Δεν θέλω, βέβαια, να πω ότι γι’ αυτό πηγαίνω στην εκκλησία. Όμως ο Θεός δεν θα ’πρεπε να με ευλογήσει κι εμένα έστω με κάποια πράγματα από όλα αυτά που έχει η Σαμάνθα; Στ’ αυτιά μου έφτασε το κουδούνισμα από μέταλλο. Η Σαμ είχε καταφέρει τελικά να σελώσει το Σκότυ, αλλά ακόμα δεν είχε καταφέρει να ξεμπερδέψει τα γκέμια. Τη λυπήθηκα την καημένη κι έκανα ένα βήμα προς το μέρος της. Όμως, όχι! Το σφίξιμο στο στομάχι μου με σταμάτησε. Ξανακοίταξα το ρολόι μου. Είχα πέντε ακόμα λεπτά. Φύσηξα μια τούφα μαλλιά που έπεφταν στο πρόσωπό μου. Υπήρχε μόνο ένα ακόμα εμπόδιο ανάμεσα σ’ εμένα και τον διαγωνισμό, μια μικρή στοίβα από βρώμικα άχυρα. Σε χρόνο ντετέ πέταξα με το δικράνι μου τα λερωμένα άχυρα και άπλωσα φρέσκα. Ο καθαρός αέρας μύριζε ελευθερία – και ίσως και μια μπλε κορδέλα το ερχόμενο Σάββατο! Όμως η χαρά μου δεν κράτησε για πολύ. Η Σαμάνθα ήταν έτοιμη να ιππεύσει τον Σκότυ, χωρίς να ξανατσεκάρει τα λουριά της σέλας. Κάποιες φορές τα άλογα 54 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

φουσκώνουν την κοιλιά τους και αν τα λουριά της σέλας δεν είναι σφιχτά δεμένα, η σέλα μπορεί να γλιστρήσει και να ρίξει τον ιππέα στο έδαφος. Δάγκωσα τη γλώσσα μου. Μήπως έπρεπε να πω κάτι; Η Σαμ μπορεί να είναι κακομαθημένη, όμως θα ένοιωθα πάρα πολύ άσχημα αν τραυματιζόταν. Την παρακολουθούσα καθώς έβαζε την ακριβή της μπότα μέσα στον αναβολέα. Η σέλλα γλίστρησε λίγο, όμως δεν το πρόσεξε. «Σαμ! Περίμενε!» της φώναξα. Γύρισε πίσω γεμάτη έκπληξη. Η μαύρη μπότα της επέστρεψε στο έδαφος. Έτρεξα βιαστικά κοντά της αρπάζοντας το λουρί γύρω από την κοιλιά του Σκότυ. Το τράβηξα αρκετά μέχρι που να σιγουρευτώ ότι είχε σφίξει καλά και δεν υπήρχε κίνδυνος να χαλαρώσει. «Πω-πω! Δεν πρόσεξα ότι ήταν χαλαρό. Σ’ ευχαριστώ Κέλλα», είπε η Σαμ. Και τώρα ήταν η δική μου σειρά να εκπλαγώ. «Ξέρεις το όνομά μου;» «Και βέβαια το ξέρω!» Άφησα το λουρί από τα χέρια μου και ίσωσα την πλάτη μου. «Και τότε γιατί ποτέ σου δεν μου έχεις μιλήσει;» Οι μεγάλες βλεφαρίδες της Σαμ φτερούγισαν καθώς κοιτούσε κάτω ντροπαλά. «Να, κοίτα, φαντάζομαι δεν σου μίλησα επειδή σε ζήλευα». «Τι έκανες»; φώναξα. «Καλά, εσύ έχεις το ομορφότερο άλογο μέσα στο στάβλο, για να μην πω τα ωραιότερα ρούχα που ταιριάζουν μ’ αυτό. Για ποιο λόγο να ζηλεύεις εμένα;»

Η Σαμ κοκκίνησε. «Τα ρούχα και το άλογο δεν σημαίνουν τίποτα αν δεν μπορείς να ιππεύσεις. Εσύ ξοδεύεις τόσες ώρες μέσα στο στάβλο κάθε μέρα. Ξέρεις τόσο πολλά πράγματα για τα άλογα!» Η Σαμ κλώτσησε το χώμα και συνέχισε, «εγώ δεν είμαι ικανή ούτε να σελώσω το άλογο». Δεν πίστευα σ’ αυτά που άκουγα. Ζήλευα τόσο πολύ τη Σαμάνθα που δεν είχα συνειδητοποιήσει όλα όσα είχα εγώ. Μου άρεσε να βρίσκομαι στο στάβλο και να δουλεύω ανάμεσα στα άλογα. Το να καθαρίζω τις ακαθαρσίες τους, βέβαια, σίγουρα δεν ήταν ότι πιο ωραίο, όμως είχα μάθει τόσο πολλά πράγματα τόσον καιρό που ήμουν μαζί με τα άλογα. Ο Θεός με έχει ευλογήσει με τόσο πολλούς τρόπους, απλά εγώ δεν έβλεπα τις ευλογίες Του. Χάιδεψα το λαιμό του αλόγου της Σαμ. «Για κοίτα τον Σκότυ», είπα. «Μπορεί εγώ να σε βοήθησα με το λουρί, όμως εσύ είχες κάνει όλα τα υπόλοιπα.

Η Σαμ κοίταξε τον Σκότυ και τα χείλη της χαμογέλασαν αμυδρά. «ναι, όμως υπάρχουν τόσο πολλά ακόμα που πρέπει να μάθω. Μπορείς να με βοηθήσεις;» Είδα τη νίκη μου να χάνεται αυτό το Σαββατοκύριακο, όμως μια καινούρια φίλη είναι σίγουρα πολύ καλύτερη από μια μπλε κορδέλα. «Και βέβαια», απάντησα. «Μπορείς να με βοηθήσεις να τελειώσω αυτά που έχω να κάνω στο στάβλο». «Σοβαρά μιλάς;» φώναξε με ενθουσιασμό η Σαμ. «Αυτό είναι καταπληκτικό!» Γέλασα με την ψυχή μου. «Είσαι το πρώτο άτομο στην ιστορία που ενθουσιάζεται στην ιδέα να σκουπίσει τις ακαθαρσίες των αλόγων. Όμως καλύτερα πάμε πρώτα ν’ αλλάξεις και να βάλεις ένα δικό μου μπλουζάκι». nnn Της Rachel Greene Μετ.: Φρίντα Τσίνογλου-Λαμπριανίδου ΜΑΪΟΣ 2018 | 55

Από τη Θεσσαλονίκη με αγάπη...

Εγώ ο ανάξιος Δεν τελειώνουμε Κύριε, δεν τελειώνουμε! Μ’ αδειάζεις από τον κόσμο και με γεμίζεις με τα λόγια σου. Μ’ αφήνεις στον κόσμο, όχι μόνο, είσαι μαζί μου και μ’ ετοιμάζεις για κάτι πολύ μεγαλύτερο, για την ουράνια πατρίδα της μιας φωνής, της μιας γλώσσας, όπου ο Κύριος θα κατοικεί ανάμεσα στους ανθρώπους. Έπεφτα σε γκρεμό και μ’ έσωσες. Εγώ έπεσα κι εσύ μ’ έσωσες. Ξανανεβαίνω καινούριος και λουσμένος στο φως σου. Μέσα στο χάος μου, αναδύθηκες και είσαι ζωντανός μέσα μου. Αργά αργά μου αποκαλύπτεσαι. Όσο σε γυρεύω σε βρίσκω. Αργά αργά. Όσο σε βρίσκω σε ποθώ. Κι όσο σε ποθώ εσύ ανατέλλεις. Αργά αργά. Ανατέλλεις και σε γνωρίζω κι όσο σε γνωρίζω σ’ αγαπώ κι άλλο. Ω Θεέ μου, κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τη σχέση μας αν δεν έχει ζήσει αυτό που εγώ ζω μαζί σου. Δεν τελειώνουμε Κύριε, δεν τελειώνουμε! Σου δίνω ελάχιστα και μου δίνεις τα πάντα. Ντρέπομαι, εγώ ο ανάξιος να δέχομαι τις δωρεές σου. Τίποτα δεν κάνω. Έχω μια μικρή πίστη σ’ εσένα και συνεχώς σε παρακαλώ. Όλα εσύ Κύριε, μόνο εσύ! Πυρακτώνεις το μυαλό μου, φουσκώνεις την ψυχή μου, πιάνεις το χέρι μου και περπατάς μαζί μου. Παιδί σου με έκανες. Εμπιστεύομαι τη ζωή μου στα παντοδύναμα χέρια σου. Χωρίς εσένα τίποτα, Κύριε. Μόνο μ’ εσένα μπορώ. Στην αδυναμία μου εσύ φανερώνεσαι δυνατός. Ο λόγος που υπάρχω είναι να σε φανερώνω. Κι αυτό μόνο όταν γεμίζεις τη ζωή μου με την παρουσία σου. Εγώ ο ανάξιος, ο αμαρτωλός, ο ψεύτης, ο δύσπιστος να μπορώ Κύριέ μου να σε φανερώνω στη ζωή μου κι αυτό μόνο μ’ εσένα... nnn

Του ΑΝΕΣΤΗ ΠΕΤΑΛΙΔΗ 56 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ... ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣ

ΓΑΛΑΤΑΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ

Του JOHN STOTT Σειρά Καινής Διαθήκης ΣΕ ΘΥΛΑΚΕΣ ΝΕΩΝ ΠΙΣΤΩΝ, κρυμμένους στα βουνά της Μικράς Ασίας, ο Παύλος γράφει αυτό που ίσως είναι το πιο παλιό κείμενο της Καινής Διαθήκης, την Επιστολή προς Γαλάτας. Τι πρόβλημα αντιμετώπιζαν εκείνοι οι Χριστιανοί; Πώς μπορούσαν να ξέρουν μέσα από διάφορες θρησκευτικές διδασκαλίες ποια είναι η σωστή; Πώς μπορούσαν να ξέρουν ότι είναι εντάξει με τον Θεό; Πώς μπορούσαν ως Χριστιανοί να ζήσουν ευάρεστα προς τον Θεό μέσα στην ειδωλολατρική κουλτούρα της περιοχής; Ο Παύλος έχει την απάντηση: «Ένας είναι ο δρόμος ‒ο Ιησούς Χριστός». Η απάντησή € του ισχύει και για μας σήμερα. Μπορεί στις λεπτομέρειες ο δικός μας αγώνας να έχει αλλάξει από την εποχή του Παύλου. Οι αρχές όμως που μας προβάλλει ο απόστολος είναι το ίδιο διαχρονικές όσο κι ο Κύριος Ιησούς Χριστός.

8

Ο John Stott (1921 – 2011) υπήρξε ένας σπάνιος συνδυασμός ευαγγελιστή, ποιμένα, βιβλικού δασκάλου αλλά και διοικητικού στελέχους στο χριστιανικό έργο. Για 25 χρόνια υπηρέτησε ως πρεσβύτερος της εκκλησίας «All Souls Church» στο Λονδίνο, και έγινε επίτιμος πρεσβύτερός της το 1975. Από τότε συνέχισε με μια ευρύτατη διακονία σαν αναλυτής της Βίβλου, επικεφαλής ιεραποστολής και συγγραφέας. Ανάμεσα στα πολλά βιβλία του το best-seller είναι το «Basic Christianity» (Βασικός Χριστιανισμός) και πολλά άλλα, όπως «Ο Σταυρός του Χριστού», που έχει μεταφραστεί και στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Ο Λόγος», καθώς και ορισμένα ερμηνευτικά υπομνήματα της Σειράς «Η Βίβλος μιλάει και Σήμερα».

Επίσης κυκλοφορούν: • ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΙΕΡΕΜΙΑ (8 €) • ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ (9,50 €) • ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ Β΄ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΤΙΜΟΘΕΟ (7 €) • ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ (8 €) • ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ (15 €) • ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ TΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ (15 €) • ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΟΜΙΛΙΑΣ (8 €)

Ξεφυλλίστε τις πρώτες σελίδες του βιβλίου στο smartphone σας:

Για παραγγελίες > www.ologos.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα: Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 % 210-3823495

Θεσσαλονίκη: Εθν. Αμύνης 42 546 21 % 2310-232210

Πάτρα: Κορίνθου 199 262 23 % 2610-224197

Λάρισα: Δευκαλίωνος 2 412 22 % 2410-232594

Βόλος: Σωκράτους 23 382 21 % 24210-35801

Αλβανία: Sarande Libraria «O LOGOS» % 00355.692585746

...εκεί όπου όλα μπορούν να συμβούν

P

SS PO RE

Χ+5 ES

S

T

Ο Πέτρος στην Πόλη

του Ευαγγελίου

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ ____________________________ Ταχ. Γραφείο ΚΕΜΠ KΡΥΟΝΕΡΙΟΥ ____________________________ Αρ. Αδείας 013943

ST

ENTYΠO KΛEIΣTO • AP. AΔEIAΣ 1841 ΚΕΜΠΑ MHNIAIO XPIΣTIANIKO ΠEPIOΔIKO Γ. ΣOYPH 14, 185 47 ΠEIPAIAΣ

PR

Η ΦΩΝΗ

S PO

o Η

προτείνει...

KEIMENO Γιώργος Παπανικόλας • ΜΟΥΣΙΚΗ Νίκος Παπαδογιώργος • ΣΤΙΧΟΙ Ζωή Γαντέ

10

€

Τον Πέτρο τον γνωρίσαμε μέσα από την ιστορία «Η καρδιά του Πετράκη», ένα μουσικό παραμύθι που κυκλοφόρησε σε cd το 2010. Σε εκείνη την ιστορία, ο Πέτρος ζει βαθιά μέσα στο δάσος μια ήσυχη και μοναχική ζωή, μέχρι που σκοτεινοί τύποι, οι Περιπλανώμενοι, χτυπάνε την πόρτα του. Σύντομα βρίσκεται αιχμάλωτος στο ίδιο του το σπίτι κι ανακαλύπτει πως μόνο ένας μπορεί να τον ελευθερώσει. Στην καινούρια αυτή ιστορία ο Πέτρος κι οι Περιπλανώμενοι σμίγουν ξανά στις λεωφόρους μιας πόλης κι αρχίζει νέα μάχη για την κυριαρχία της καρδιάς του... Ένα μουσικό παραμύθι που μιλάει για πτώση και ανόρθωση, για τη χάρη που σκεπάζει τα λάθη, για δεύτερες ευκαιρίες και για την πρόνοια που μεταστρέφει το κακό σε καλό, οδηγώντας μας με ασφάλεια στο επιθυμητό λιμάνι. Για παραγγελίες > www.logosmusic.gr ή 210.6626835 και στα βιβλιοπωλεία μας: Αθήνα: Εμμ. Μπενάκη 28 106 78 % 210-3823495

Θεσσαλονίκη: Εθν. Αμύνης 42 546 21 % 2310-232210

Πάτρα: Κορίνθου 199 262 23 % 2610-224197

Λάρισα: Δευκαλίωνος 2 412 22 % 2410-232594

Βόλος: Σωκράτους 23 382 21 % 24210-35801

Αλβανία: Sarande Libraria «O LOGOS» % 00355.692585746