Purple Brain 2015/2016 - Editie 4

#4 15/

’16

ELFTAL VAN HET JAAR Ody’s allerbesten

MR EN MS ODYSSEUS LANGS DE LIJN

Lustrumweekend Zilverkoorts

// DE PB & WOORDJE VAN DE VOORZITTER

De voorzitter

Bij ons in de PB

Lieve leden, De laatste PB alweer! De wedstrijden zijn gespeeld en

Liever lezers,

de strijden zijn gestreden! En hoe! Wat een fantastisch seizoen hebben we gehad. Soms is het resultaat geen kampioenschap, maar de één-na-laatste plek. Er is door

Dit is alweer de laatste Purple Brain van het seizoen,

iedereen gevochten.

want hee, dit is ook het allerlaatste weekend van het seizoen. En het is eerlijk gezegd ook wel weer even

Ik kan dan ook niks anders dan in mijn laatste woordje als

goed geweest. We hebben gestreden, gedronken, een

voorzitter mijn trots uitspreken voor onze fantastische club.

lustrum gevierd. Het wordt tijd voor weekenden of hele

Wat zijn jullie leuk! Wat werken jullie hard! Keer op keer

weken weg, en tijd voor zonder schuld naar de feestjes

heb ik geprobeerd alle commissies, trainers en leden in

op vrijdag.

dit woordje te bedanken voor jullie inzet, jullie energie en jullie enthousiasme! Er was nooit plek genoeg.

Ook nu is er weer ruimte voor een varia aan stukjes.

Dit keer gaan ze van economie tot korfbal en van het

Ik hoop dat iedereen er net zo van heeft genoten als ik.

EK tot Ody cribs. Natuurlijk is er een verslag van het

Dan kunnen we samen deze zomer dromen dat het weer

lustrum en net zo natuurlijk pronken we met Odysseus

september wordt. Dan is die lange stille zomer niet zo

haar kampioenen. Je leert onder andere Miss en Mister

alleen.

Ody kennen, ziet de spelers die een plekje hebben verdiend in het team van het jaar en leest wie de Rex

Maar... nog één keer dan dit seizoen! Geniet nog één

goed hebben gespekt dit jaar.

keer van deze prachtige PB! Laten we er met z’n allen dit weekend een heel mooi feestje van maken. Bewijzen

Het is best een bijzondere tijd geweest en ik hoop dat

dat we brak ook best kunnen voetballen en dat de

dit zo’n editie is die je bewaart om later, wellicht over

snavelboom echt nog wel verder kan worden uitgebreid.

25 jaar, nog eens in te zien en lezen over het feest dat Odysseus voor je was.

Bedankt voor dit super leuke jaar!

Rest mij nu niets dan heel hard te duimen voor een Met sportieve groet,

mooi toernooi en hopelijk dragen we bij aan wat extra vermaak tijdens de gestolen uren met deze extra dikke

Karina

Purple Brain nummer vier.

Doret

2

// ODYSSEUS ‘91 | PURPLEBRAIN #4

// INHOUDSOPGAVE & COLOFON

TO PB OR NOT TO PB? Kan jij iets met Indesign? Of helemaal niet, maar wil je dat best leren? Of wil jij gewoon stukjes schrijven? De Purple Brain Commissie heeft best plek en is op dit moment met name erg blij met vormgevers en vrouwelijke versterking. Neem met of zonder twijfel vrijblijvend contact op via purplebrain@odysseus.nl.

Langs de lijn - Lustrum

P.9

Gluren bij de buren

Verder in de PB

Purple Brain 1.1 16

Column

4

Foto’s 18

Wakker worden met

5

Social media 20

Ody Cribs

6

Hulde 21

Voetbal is...

7

Mr en Ms Ody 22

Sponsors

8

Schandpaal 24

Langs de lijn

9

De zomer zonder 25

Gluren bij de buren 12

Close up 26

Bestuur 14

Elftal van het jaar 27

Colofon De Purple Brain verschijnt vier keer per seizoen met nieuws, artikelen, mededelingen en meer over en voor betrokkenen van USVV Odysseus ‘91.

Hoofdredacteur: Doret de Rooij Eindredactie: Ate Bremmer en Rosanne van Gestel Vormgeving: Sjors ten Tije en Pim Scholts

P.12

Redactie: Pim ten Broeke, Ate Bremmer, Rosanne van Gestel, Bas van Klarenbosch, Jeroen Lindeboom, Doret de Rooij, Pim Scholts, Willem Steenbeek, Sjors ten Tije, Nard van Vrijaldenhoven en Teun Willemse Fotografie: FoCo en redactie Bijdragen voor de Purple Brain kunnen worden gestuurd naar purplebrain@odysseus91.nl

PURPLEBRAIN #4 | ODYSSEUS ‘91 //

3

// COLUMN

BIJ EEN GEBREK AAN MENTALITEIT REST NIETS DAN TREURIGHEID

I

k zag het gebeuren, vlak voor mijn neus. In een zonovergoten tuin zat ik voor de TV te kijken naar wat voor Ajax de kampioenswedstrijd zou moeten worden.

Dat werd het niet. Ajax wist in ruim 30 minuten een heel seizoen te verprutsen. Het had op voorhand alles. Het doelsaldo. Het talent. De winnaarsmentaliteit.

De bravoure. Van het plan om de beste te zijn, bleef uiteindelijk niets over.

Hoe anders verliep datzelfde weekend voor Tom Dumoulin, begin mei. Vooraf had hij drie etappes uit de Giro d’Italia, die van start ging in Apeldoorn, omcirkeld: drie races tegen de klok. Al bij de proloog knalde hij uit de startblokken en kwam als snelste over de finish, waardoor hij na die eerste dag in het roze mocht worden gehuldigd. Zelfs onze koning Willem Alexander, die voordat de race officieel geëindigd was, de felicitaties al wou overbrengen, moest geduldig wachten tot de buit echt binnen was. Want je weet maar nooit. Ja, als je bij iemand het vuur in de ogen ziet branden, dan is het wel bij Tom Dumoulin. Een man met winnaarsmentaliteit.

dan blijkbaar niet de juiste? Toegegeven, Tom ging ten onder aan de druk tijdens de Tour de France in Utrecht in 2015, om het jaar daarop met minimaal verschil wel te winnen. Daar moet sprake zijn geweest van de juiste mentaliteit. Het zegt in ieder geval veel over een persoon; dat hij na het mislopen van de winst, een jaar later terugkomt voor de winst.

Gelukkig heeft ook menig speler bij Odysseus de juiste mentaliteit, getuige het kampioenschap van Dames 2. Als je wint heb je vrienden.

Rijen dik. Echte vrienden.

Nooit meer eenzaam. Zolang je wint. Hoe anders dan de mentaliteit om te winnen, is de mentaliteit om niet te verliezen. Want wat is er dit jaar veel verloren. De mentaliteit om niet te willen verliezen, is denk ik wel een andere mentaliteit. Misschien niet “de juiste”, maar het is toch zeker wel mentaliteit.

Neem bijvoorbeeld de Dames van het eerste, ze wisten in de competitie niemand voor hun zegekar te binden. Toch zijn ze stug doorgegaan met voetballen. Dat getuigt van mentaliteit. Geen onvertogen woord en als team er steeds weer staan. Voor de dames maak ik daarom een diepe buiging.

“ALS JE WINT HEB JE VRIENDEN. RIJEN DIK.”

Ik blijf het een gek fenomeen vinden: mentaliteit. Alsof het iets tastbaars is. Men zegt wel: ‘hij beschikt over de juiste mentaliteit’. Bestaat er dan één mentaliteit die de juiste is voor juist die situatie waarvoor de mentaliteit vereist is en alle andere mentaliteiten zijn op dat moment

4

// ODYSSEUS ‘91 | PURPLEBRAIN #4

Winnaars of verliezers, volgens mij zit het met de mentaliteit binnen Odysseus wel goed. Volgend jaar weten we weer wat beter wie binnen Odysseus ook nog eens “de juiste” mentaliteit heeft. De tijd zal het leren.

// WAKKER WORDEN MET

HET SEIZOEN VAN HEREN 10 Wat weten we eigenlijk van Heren 10? Op de Ody site weten ze te vermelden dat panna’s, ‘akka’s’, prestaties en gezelligheid met elkaar worden afgewisseld. Ik ben heel benieuwd hoe het team deze aangelegenheden met elkaar weet te combineren en vroeg ze om nadere uitleg in de Rex. Dit gebeurde onder het voorwendsel van de rubriek ‘Wakker worden met…’ maar transformeerde uiteindelijk naar ‘Het seizoen van...’. Onder het genot van meters die heren en een trotse dame mij voorschotelden, kwam ik al gauw veel te veel te weten over Heren 10.

Door: Rosanne van Gestel

A

ls rode draad blijkt dat de meeste personen in het team interessante bijnamen hebben, die ik jullie niet zal onthouden. Trainers Saskia ‘lust ‘m wel’ Arbon (die meters natuurlijk – red.) en Tim ‘hobbit’ Crul hebben het afgelopen jaar met veel enthousiasme een groep met bijna alleen maar nieuwe leden gecoacht. En met succes: vorig jaar werd Heren 10 tiende, dit seizoen zevende.

Deze knappe prestatie is zelfs behaald met meespelen van Florian ‘wil graag de bal hebben maar kan stiekem niet voetballen’ Terpstra, die te vaak de bal kreeg, Jur ‘mist alle open kansen’ Kersten en Tom ‘meest luie spits van Ody’ Druppers. Boas ‘ook lui’ Prins heeft ooit drie man gepasseerd, waarna een uitgeputte ‘dat doe ik dus nooit meer’ volgde. Wellicht dat sterspelers Jos ‘stille jongen, knappe vriendin’ Hens en Johan ‘brommer’ de Vries voor de overwinningen hebben gezorgd. De warming-up wordt altijd opgefleurd door Bram ‘Vedette’ van Weenum die als meest luie middenvelder bekend staat om zijn slechte grappen (Looppas? Nee, loop al lang). Of Aart ‘kneus’ van Asch überhaupt naar de warming-up komt hangt af van de juiste temperatuur (dient tussen 15 en 20 graden te zijn) en of er een lagedrukgebied is met zuid-westelijke wind. Als hij niet naar de training komt omdat de luchtvochtigheid hem niet aanstaat, komt hij wel steevast naar het douchen, omdat Sjors ‘he scheids, kijk, ik ga natrappen’ ten Tije hem op de juiste manier weet te prikkelen met balzeep.

De heren hebben het niet alleen gezellig onder de douche, ook een teamweekend in Hamburg heeft voor de nodige verbroedering gezorgd. Michiel ‘heerlijke 6-pack’ van der Kaaij leerde een Duitse schone kennen, wat uitmondde in een uit de hand gelopen one night stand. Jan ‘poppers’ Stekelenburg heeft voorafgaand aan het weekend inkopen gedaan (zie bijnaam), waar Florian ‘drugshond’ van Ginkel het zijne van vond.

Iemand die over dit onderwerp kan meepraten is Aron ‘kater’ Zuiker, die twee weken met zijn afwezigheid schitterde na een heftig weekend. Gelukkig zitten Immanuel ‘oud’ Wijland en Paul ‘papa’ Eskes ook in het team, waardoor de groep in goede banen wordt geleid. Deze oudere en

ervaren mannen zijn hard nodig in een jong en onstuimig team. Vooral de beide Thijzen kunnen er wat van. Thijs ‘porno-Thijs’ Kremer deelt zijn jongemannen fratsen in natuurfilms namelijk graag met de rest, terwijl Thijs ‘TinderTivoli-Thijs’ van Erp slipjes steelt van Tinderdates in Zwolle.

Wees gewaarschuwd dames! Als de dame in kwestie moeite had met de keuze van Thijs, had Rens ‘sergeant’ Beemsterboer haar onder het motto ‘kale koppen, niet te stoppen’ terug naar Zwolle gebonjourd. Vooruitblikkend zal trainingslid Dennis ‘armoedzaaijer’ Korevaar volgend jaar ook op zaterdag op Olympos te bewonderen zijn en is het afwachten of keeper Michael ‘keep’ Rees blijft nadat hij een contract aangeboden heeft gekregen bij een hoger team (grapje).

Zoals jullie hebben gelezen, ben ik een hoop te weten gekomen over Heren 10. Nadat alle bijnamen me begonnen te duizelen, besloot ik huiswaarts te keren.

Er werd me nog op het hart gedrukt dat het echt geen probleem was om toch ‘Wakker worden met’ uit te voeren, maar die uitnodiging moest ik voor nu afslaan. Op de fiets werd ik vrolijk uitgezwaaid waarna ik me bedacht dat Heren 10 een open, tikkeltje lui maar bovenal gezellig team is.

Bedankt voor de leuke avond!

Typische Heren 10-gezelligheid onder de douche.

PURPLEBRAIN #4 | ODYSSEUS ‘91 //

5

// ODY CRIBS

EEN (KLEIN) KIJKJE OP DE HEYCOPSTRAAT Na twee keer netjes kloppen, bons ik maar hard op de voordeur. Stef (Heren 3) komt aangesneld.

“Sorry, de muziek staat nogal hard.” Hij gaat me voor naar de woonkamer waar andere huisgenoten fanatiek bezig zijn met een voetbalspel met vliegende auto’s, begeleid door luide Tarzanmuziek van Phil Collins.

Door:Teun Willemse

“J

e kunt zo aanschuiven hoor, de Chapsalon staat al in de oven.” Over het recept kunnen de jongens alleen verklappen dat het voor de helft uit kaas bestaat.

“Eigenlijk wilden we gewoon een cheap versie van de kapsalon maken”, zegt Marijn (Heren 3), terwijl hij de knoflookfles boven zijn portie uitknijpt. “Toen was de titel Chapsalon snel bedacht.”

Zoals een goede Franse wijn een gerecht tot grotere hoogten kan tillen, zo kun je bij dit studentenmaal het best Holger bier schenken. “We wonen boven de Coop, en het is maar vijf euro per krat hè”, weet Guus, die volgend jaar bij Ody wil voetballen. “Nadeel is wel dat je alles in Holger-kratten gaat berekenen”, klaagt Marijn. “Voor een housewarming van tien euro kan ik me thuis drie keer zo lam zuipen.”

De berg aan bierkratten in de kamer zegt genoeg over het drankgebruik, maar de jongens zelf zijn nog topfit.

Hun liefde voor voetbal is van de muren af te lezen, die versierd wordt door Vitesse-sjaals en doeken van United en Barcelona. Bij een rondleiding door zijn eigen kamer wijst Marijn op een Thomas Müller-deurposter. “Puur om Stef te fucken, hij haat die opper-Duitser”. Ook in Stefs kamer hangen voetbalattributen aan de muur: op zijn kastje ligt een Derbystar. Eigenlijk is er in elke ruimte wel een voetbal te vinden, zelfs in de badkamer ligt een felgele bal. “Leuk toch, voor bij het douchen.”

Behalve een verdwaalde voetbal is het voor een studentenhuis relatief schoon. “Alleen het vuilnis is een probleem”, zegt Stef. “We vergeten het altijd weg te brengen, totdat we terugkomen van het stappen en wat vuilcontainers tegenkomen. Er liggen nu tien zakken op het terras, dus je kunt zien dat we al te lang niet meer de stad in zijn geweest.” De huisgenoten concluderen dat ze vrijwel alles samen doen, normaal gesproken ook met de afwezige David (Heren 4) en Kjel (Heren 3), die nu in Lissabon zit.

“Het fijnst is dat je gewoon naakt door het huis kan lopen”,

6

// ODYSSEUS ‘91 | PURPLEBRAIN #4

vat Guus de sfeer pakkend samen. Terwijl ik de voordeur met kapotte bel weer achter me dichttrek, hoor ik nog het geluid van Red Cups die tevoorschijn worden gehaald. De huisgenoten gaan toch nog even een klein kijkje nemen in de stad.

‘VOOR EEN HOUSEWARMING VAN TIEN EURO KAN IK ME THUIS DRIE KEER ZO LAM ZUIPEN’

Stef (L) baalt zichtbaar van de deurposter van Marijn (R).

// VOETBAL IS...

VOETBAL IS GELD Bij de titel van dit stuk denk je waarschijnlijk al snel aan excentrieke voetballers in flamboyante outfits en dure sportwagens. Dat is dan ook precies waar het hier over gaat. Zo is iedereen bekend met de bolides van Cristiano Ronaldo, waarover later meer, en de Hollywood-levensstijl van David Beckham. Dit is het natuurlijke gevolg van de riante beloning die de heren krijgen voor het spelen van een voetbalwedstrijdje of voor wat plichtplegingen voor een sponsor. Vooral dit laatste aspect wordt nog weleens vergeten. En dat terwijl met diverse sponsorcontracten soms nog meer wordt verdiend dan met het salaris wat de spelers ontvangen. Een profvoetballer is al jaren meer dan alleen maar een profvoetballer. Het is een product.

Door:Jeroen Lindeboom

H

et beste voorbeeld van een nog actieve voetballer is de al eerder genoemde Cristiano Ronaldo. In 2015 was hij de op twee na best betaalde atleet ter wereld en de best betaalde voetballer ter wereld. Hij verdiende in totaal 80 miljoen dollar. Hiervan bestond 52.6 miljoen uit salaris en bonussen en 27 miljoen uit diverse sponsorovereenkomsten.

De reden voor zulke exorbitante bedragen is dat Cristiano de meest populaire atleet op de planeet is. En dat terwijl de meningen over de beste man op zijn zachts gezegd nogal eens verdeeld zijn.

feit dat hij zichzelf continu op de voorgrond plaats. Voor een paar extra miljoen kan hij zo’n weloverwogen keuze natuurlijk best maken.

Maar wat doe je nou als superster, met zo belachelijk veel geld? Want dat de voetbalprofs van tegenwoordig buitensporig worden betaald, lijkt me wel duidelijk.

Cristiano heeft bijvoorbeeld een persoonlijk wagenpark aangeschaft van al zijn miljoenen. Daarin prijken liefst auto’s, waarvan de Bugatti Veyron toch wel zijn pronkstuk moet zijn. Voor de niet-kenners onder ons, die gaat heel snel.

‘DE BUGATTI VEYRON IS ZIJN PRONKSTUK. VOOR DE NIETKENNERS ONDER ONS: DIE GAAT HEEL SNEL’ Maar zijn 102 miljoen Facebook-volgers en 35 miljoen Twitter-volgers spreken voor zich. Vandaar ook zijn gigantische sponsorcontract met Nike. Daarbij worden flink wat inkomsten behaald via zijn eigen onderbroeken- en shirtslijn. Ondanks dat de beste man dus door velen wordt verguisd, weet hij zichzelf wel het beste in the picture te zetten van alle topvoetballers.

Grote rivaal Messi verdiende in 2015 namelijk slechts zo’n 73 miljoen dollar en dat verschil is vooral te wijten aan de sponsorcontracten. Messi, die volgens de publieke opinie toch veel meer sympathie geniet, heeft minder fans dan de arrogante Cristiano. Dit heeft misschien te maken met het

Dat het grote geld regeert in de voetballerij is wel duidelijk.

Voor spelers van het kaliber Cristiano of Messi betalen clubs tegenwoordig lachend meer dan 100 miljoen euro.

De afkoopsom in het contract van Cristiano bedraagt zelfs 400 miljoen euro. Met alle oliedollars en de enorme schulden waar clubs zich in kunnen storten, lijkt het niet onmogelijk dat een dergelijk bedrag in de toekomst ook daadwerkelijk voor een spelers betaald zal worden. Tot die tijd kunnen we ons beter vasthouden aan Leicester City.

Een club die met enkele tonnen een kampioenselftal in de Premier League wist samen te stellen en daarmee het grote geld voor deze keer het nakijken wist te geven.

PURPLEBRAIN #4 | ODYSSEUS ‘91 //

7

// SPONSORS

PODIUM BIERMETERCOMPETITIE

2

Heren 11 107 meter

8

// ODYSSEUS ‘91 | PURPLEBRAIN #4

1

Heren 9 304 meter

3

Heren 6 88 meter

// LANGS DE LIJN

HET ZILVERKLEURIGE LUSTRUM

25 jaar hebben we er op moeten wachten. 25 jaar lang! Maar dan heb je ook wat: het vijfde lustrum van USVV Odysseus ‘91. Een toegewijde groep voetballiefhebbers is bijna een jaar lang in de weer geweest om dit heugelijke moment op passende wijze te organiseren. ‘Brood en spelen’ moesten er komen, als in de hoogtijdagen van de Oudheid. En zo geschiedde. Vier dagen lang kleurde Utrecht zilverpaars en stonden tal van locaties in Utrecht in het teken van allerlei festiviteiten. Voor wie er bij was, maar ook voor wie er niet bij was; graag neem ik je mee terug naar het lange legendarische lustrumweekend.

Door Ate Bremmer

H

oe anders een lustrum te starten dan met één groot bacchanaal? Op donderdagavond vond op Unitas, als start van het lustrum, de lustrumcantus plaats. Lange rijen houten tafels en grote pullen bier zorgden voor een feestelijk onthaal. Toen iedereen had plaatsgenomen, was het wachten op het startsein van cantor Maarten Hoekstra. Ik zag om me heen nog enkele weifelende blikken, wachtend op muziek, maar na de eerste noten van het Wilhelmus zat de stemming er meteen in. Memorabel was de ‘struisvogelrace’ van het bestuur, waarbij Michael het uiterste van zijn herstellende knie vroeg. Paul Schilder bedwong al slobberend een grote kom bier. Nard en Chris werden tot de grootste regeleraars van Odysseus gebombardeerd.

De topscorers

vochten onderling hun duel uit met biertjes sterrenthee en tabasco. Tot slot benutte Maarten zijn kans om Hester terug te pakken, want Hester had Maarten doodgeschoten tijdens ‘Gotcha’. Na twee uur lang heel hard

‘DE GODEN HEBBEN VOL ONTZAG NEERGEKEKEN OP ZOVEEL LOSBANDIGHEID’ meezingen en heel veel bier barstte vervolgens de afterparty los, vloog het dak eraf en moeten de goden vol ontzag hebben neergekeken op zoveel losbandigheid. Tot in

de vroege uurtjes heeft menig Odysseaan zich vermaakt op de beats van gelegenheids-DJ Lars, waarbij hij zo nu en dan vocaal begeleid werd door een rappende Purple Brainvoorzitter. Als je erbij was, ja, dan heb je het meegemaakt. Wat. Een. Feest.

Escape Room Na slechts een paar uur te hebben geslapen stond de vrijdagmorgen alweer op de deur te bonken. Tijd voor dag twee, tijd voor ‘The Escape Room’. Voor wie nog niet helemaal bekend is met dit fenomeen: bij een ‘Escape Room’ word je met een team opgesloten in een ruimte en strijd je met elkaar tegen de klok om een bepaalde opdracht uit te voeren. Wie de opdracht het snelste uitvoert, wint. In dit geval was het de opdracht om binnen het uur de zieke Argos – de arme hond leed aan

PURPLEBRAIN #4 | ODYSSEUS ‘91 //

9

// LANGS DE LIJN zilverkoorts – beter te maken. In de kamer zaten allerlei raadsels en clous verstopt, waarmee uiteindelijk een medicijn kon worden gefabriceerd.

Slechts vier van de negen teams lukte het om Argos beter te maken, waarbij team ASO de snelste was.

Hierbij moet vermeld worden dat zij vooral hun spieren gebruikten, in plaats van logisch denkvermogen.

Een sterk staaltje survival of the fittest. Vermeldenswaardig is nog de prestatie van team Heren 1, dat lallend met blikken bier als laatste de kamer betrad. Na een tijdje aangeklooid te hebben, wisten de heren in rap tempo het medicijn te brouwen - en dat zonder brute kracht. Zo blijkt maar weer dat hersens en goed voetbal heel goed samengaan.

Toernooi En toen brak dag drie aan, de dag van het lustrumtoernooi. De spreekwoordelijke kroon op het werk van de LuCie. De dag dat huidig Odysseus de degens mocht kruisen met oud-leden. Die hadden zich namelijk in grote getale aangemeld.

Het toernooi vond plaats op de velden van DHSC. Bij het omkleden in de kleedkamers sprak ik een oud-lid dat diezelfde ochtend eerst opgetogen koers naar Olympos had gezet.

‘Maar’, zo zei hij opgewekt, ‘in tijds

Bart met het welbekende adtje stok.

tijden heb ik niet zo’n goede warmingup gehad, voorafgaand aan een potje voetbal’. De opgewektheid van de

‘HALVERWEGE DE WEDSTRIJD WERDEN DE TOESCHOUWERS GETRAKTEERD OP EEN STREAKER’ beste man was kenmerkend voor de sfeer op en rondom de velden.

Zelfs een kapot omroepsysteem kon de sfeer niet drukken. Na een hartelijk welkom van de voorzitter

O

Oprichter Casper van Koppenhagen (m) spreekt het publiek toe.

10

// ODYSSEUS ‘91 | PURPLEBRAIN #4

van de LuCie Tamar op den Kelder en oprichter Casper van Koppenhagen kon het spektakel eindelijk losbarsten.

Tussen de wedstrijden door ging de merchandise als warme broodjes over de toonbank – en dan in het bijzonder de paarse Ody-trui. De spelers konden eveneens genieten van het speciale lustrumbiertje ‘Het Trojaanse Paard’, maar niet voordat je als team op de foto was geweest met een decoratieve fotolijst. Voor hen die het allemaal te warm kregen was er het ‘Kiddy Pool Spel’. Hierbij was het de bedoeling om a la honkbal de bal zo ver mogelijk het veld in te krijgen, alleen dan met de voet en met een plastic voetbal.

De moeilijkheid zat hem in het feit dat er zeepbanen tussen de honken lagen, waardoor rennen bijzonder lastig was en buikschuivers meer regel dan uitzondering waren. De wat rustigere toernooiganger zat in de zon te bladeren in een overweldigend en fraai vormgegeven lustrumboek.

Streaker Maar genoeg over de festiviteiten en randzaken, want de zaterdag draaide natuurlijk toch vooral om voetbal.

Noeste strijd geleverd door ouden huidig Odysseus. De oud-leden hadden als voordeel dat ze zich als team hadden kunnen inschrijven,

de avond stond een spetterend feest op het programma in de Woo. Voor ik het wist stond ik op de dansvloer met Ody-legendes als Vincent Meurs, Ody’s allereerste topscorer en de man waar de topscorerscup naar vernoemd is. Wat blijft het leuk om in die kleine gesprekjes puzzelstukjes toegeworpen te krijgen van Ody’s beginjaren. Zo vanzelfsprekend als alles nu is, zo ondernemend was het toen. Nou ja, behalve als het ging om damesvoetbal dan.

Oud-Heren 1 bewees zich als beste team van het lustrumtoernooi.

terwijl de huidige leden het voordeel van de jeugd hadden. Het waren uiteindelijk twee oud Heren 1-teams die de finale wisten te bereiken, waarbij sommige jongens uit beide teams ook nog wel samen in het eerste van Odysseus furore hadden gemaakt. Het was dan ook niet erg verrassend dat beide teams, duidelijk voetballend volgens de Ody-school, elkaar goed in evenwicht wisten te houden. Het voetbal golfde op en neer, maar doelpunten vielen er niet.

Halverwege de wedstrijd werden de toeschouwers getrakteerd op een onvervalste streaker, die piemelnaakt al juichend voor z’n leven rende. Een enkele speler op het veld deed nog een jolige poging de fanatiekeling een halt toe te roepen, maar waarschijnlijk was een botsing met een naakt persoon toch geen al te aanlokkelijk vooruitzicht. Enfin, terug naar de wedstrijd. Uiteindelijk waren er strafschoppen nodig om een winnaar te forceren. Slechts één penalty werd gemist, door een harde knal op de lat.

De Gouden Generatie – what’s in a name? – zegevierde.

Loterij Toen het voetbalschouwspel er definitief opzat, was het tijd voor de grote lustrumloterij. Kaartjes kostten slechts één euro, en er waren mooie prijzen te verdienen. Zo ging Daniël ervandoor met de hoofdprijs, wist oprichter Casper beslag te leggen op een motorritje, won trainer van

Heren 1 David twee kaartjes voor het Bukovinafest en mocht Michael in z’n handjes wrijven wegens het winnen van een ontbijtje met voorzitter Karina.

Inmiddels was het al lang etenstijd en maakte de geur van Aziatische wokgerechten zich langzaam meester van het voetbalcomplex.

Het voetbaltoernooi liep op z’n einde en overal waar je keek zag je licht verbrande, melancholieke Odysseanen die in opperbeste stemming de dag nog eens rustig herbeleefden. Uiteraard onder het genot van een biertje. Wat was het tot dusver een bijzondere dag!

Gelukkig was het voetbaltoernooi niet het enige hoogtepunt van de dag. In

Friet en glijbaan Op zondag konden de lustrumgangers heerlijk uitbrakken in zwembad De Kromme Rijn. Naast heel veel water was er ook friet en een glijbaan, waar je naar het schijnt head first en zonder je armen te gebruiken vanaf moest duiken. Aan de randen van het zwembad werden de belevenissen van de dagen ervoor lustig gedeeld, terwijl in het water een verwoede strijd om de drijvende matten afspeelde.

De middag vloeide naadloos over in de avond, waarbij men in grote getale naar de Rex was gekomen.

Met wederom een speech van LuCievoorzitter Tamar op den Kelder werden de aanwezigen welkom geheten en wat volgde was een uitgebreid dankwoord. Naar het schijnt heeft Tamar het niet droog gehouden.

Klokslag twaalf uur werd de 23e van mei ingeluid met champagne. Nu was het ook echt een feit. Odysseus bestaat 25 jaar. Bij deze nogmaals van harte gefeliciteerd!

- winnende team van de Escape Room, ASO 2016.

Het

PURPLEBRAIN #4 | ODYSSEUS ‘91 //

11

// GLUREN BIJ DE BUREN

ODY NAAR DE KORF Sport. Je hebt het in vele soorten en maten. Sommige sporten zijn vrij elementair, zoals atletiek of gewichtheffen. Andere sporten zijn weer complexer. Al snel komt er dan een bal bij kijken, die dan vaak ergens moet belanden voor een punt - in het geval van voetbal tussen twee palen in het net.

Ooit is er ook een sport bedacht, korfbal genaamd, waarbij de bal in een mandje moet worden gegooid dat ergens aan een paal hangt.

H

Door: Rosanne van Gestel en Bas van Klarenbosch

et klinkt misschien niet heel spannend, maar toch blijkt het een van de populairdere teamsporten van Nederland te zijn. Ook onder het Utrechtse studentengilde wordt de sport fanatiek beoefend. En het mooie is, de teams zijn gemengd! Is korfbal dan toch niet zo onschuldig als het lijkt? Wij ondervonden het aan den lijve.

Op een prachtige woensdagavond meldden de schrijvers van dit stuk zich bij USKV Hebbes, op een kunstgrasveldje in Hoograven. Dit in verband met een veldentekort bij Olympos. Voorafgaand aan de training werd ons per mail nadrukkelijk medegedeeld dat we het eerste half uur mee mochten doen, maar dat we voor de partijen het veld moesten ruimen voor de echte ‘cracks’. We hebben dus te maken met een selecte groep korfballers,

12

// ODYSSEUS ‘91 | PURPLEBRAIN #4

de creme de la creme, het neusje van de Utrechtse korfbalzalm. Dat korfbal ook met een ander imago kampt, blijkt uit een beknopte zoektocht op internet. Kreten als ‘het is geen sport’, ‘wat een sullensport’ en ‘mietjessport’ vliegen je om de oren. Wij zijn dan

‘EEN SESSIE ÉÉN TEGEN ÉÉN, WAARBIJ WIJ VOETBALLERS TEGEN ELKAAR MOCHTEN ZODAT DE KORFBALLERS EVEN GOED KONDEN LACHEN’

ook lichtelijk verbaasd als we bij het veld worden opgewacht door een groep uiterst sportieve lui. Iedereen stelt zich vrolijk aan ons voor, waarna het direct tijd is om het veld korfbalklaar te maken.

We beginnen de training met een estafette: een combinatie van conditie, passen en afwerken. Klinkt makkelijk, maar het is in de praktijk lastig zat! Uiteindelijk lukt het ook ‘die voetballers’ (zoals we, ons voorstelrondje ten spijt, steevast werden genoemd) om het balletje in de korf te gooien. Enkele tips, zoals ‘gooien vanuit je benen’ en ‘armen strekken na je worp’ werpen wel degelijk hun vruchten af. Vervolgens oefenen we op doorlopers, waarbij je in de loop, van dichtbij, de bal, liefst onderhands, in de korf dient te werpen. Gaandeweg worden we wat handiger en blijkt korfbal best leuk te zijn! Hierna volgen nog wat schietoefeningen en een sessie één

tegen één, waarbij wij voetballers tegen elkaar mochten zodat de korfballers even goed konden lachen.

Ondanks de lachsessies hebben we de trainer van onze kwaliteiten weten te overtuigen, want we mogen meedoen aan het eindpartijtje!

Dit blijkt tevens het leukste deel van de avond. We leren wat tactiek (‘zorg ervoor dat je medespeler in balbezit altijd twee afspeelmogelijkheden heeft’ of ‘blijf altijd tussen je tegenstander en de korf’), en Rosanne weet zelfs te scoren! Echter, het mooiste is dat als de bal aan de andere kant van het veld is, dat je gewoon mag staan wachten.

Dan zit de training erop en komen de mooie korfbalanekdotes boven tafel. Want, zoals het een studentensportvereniging betaamt, gebeuren ook buiten het veld mooi(st) e dingen. Korfbalfeesten schijnen niet minder dan legendarisch te zijn. Elk jaar komen alle studentenkorfballers naar Utrecht voor de Domcup, waarbij na een lekker dagje korfballen een groot feest volgt op Olympos.

Biermeters worden verdedigd en gejat, speeksel wordt uitgewisseld en iedereen kietelt de huigjes met liters geel goud gerstenat. Een traditie bij de toernooien blijkt voor de toernooifeuten een heftige aangelegenheid. Ze moeten de biermeter beschermen en stipt om 02:00 strippen; wellicht een goed idee voor het Ody toernooi?

Leuk, denkt u waarschijnlijk, dat ze mooie feesten hebben, maar dat hebben wij bij Odysseus natuurlijk

ook. Wat wij echter niet hebben, zijn gemengde teams. De vraag der vragen is dan natuurlijk: hoe douchen korfballers? Ook gemengd? Het antwoord is nee, zo blijkt. Een mythe spat uit elkaar. Echter, het is wel traditie om na het behalen van een kampioenschap samen te douchen!

Lijkt ons toch een goede motivator.

Let wel, voordat u zich massaal overschrijft naar USKV Hebbes, dat samen douchen gebeurt dan helaas weer niet altijd naakt…

Na een tijdje komt de selectie het veld op en wordt het tijd voor ons om er een eind aan te breien. Al met al hebben we een leuke avond gehad, waarbij we moeten concluderen dat het korfballersimago wat ons betreft zeer onterecht is. De sport is best grappig en de beoefenaars zijn absoluut gezellige lui! We worden nog hartelijk uitgenodigd voor een biertje in de kantine, maar moeten helaas afslaan. We beloven die later op Olympos nog een keer in te halen!

Het talent spat ervan af.

PURPLEBRAIN #4 | ODYSSEUS ‘91 //

13

// BESTUUR

STOP THE TIME Odysseus ‘91 bestaat 25 jaar. We zijn met negentien teams, ruim 400 leden, drie fantastische velden, 743 likes op Facebook (d.d. 8-5-2016). Casper, Ivar, Mark, Maarten en Frederik begonnen hun cluppie op 23 mei 1991 met het verplichte minimumaantal van vijftig leden. Hadden de oprichters dit ooit durven dromen? Tijdens een lustrum is het naast terugkijken vooral belangrijk ook vooruit te zien. Hoe zal Odysseus ‘91 zich komende jaren ontwikkelen? Hoe staat de club er over 25 jaar voor?

Door: Joost Kwakernaak

D

it jaar vond op 18 maart een inspraakavond plaats voor alle leden waarop wij samen met alle leden hebben willen nadenken over de toekomst van Odysseus.

Doel: leden een podium bieden voor het nieuwe meerjarenplan. En of leden met ideeën kwamen.

Etterend Wat naar voren kwam in de inspraakavond en wat een belangrijk thema op bestuursvergaderingen en ALV’s afgelopen jaren was, is de verhuizing van de club naar een ander sportpark. Grootste voordeel: een eigen accommodatie, mét eigen kantine en dus meer mogelijkheden en lagere (bier)prijzen. Verhuizing kan

besturen hebben helaas niet geleid tot het gewenste resultaat. Huidige status: geen vrije sportparken, dus dan maar optimalisering van de situatie op Olympos. Mits er geen sportpark vrijkomt waar de omstandigheden beter zijn dan op Olympos, is verhuizing geen optie. De vraag waar Ody over 25 jaar haar thuiswedstrijden speelt, is koffiedik kijken. Het is een cliché, maar de financiën van andere voetbalverenigingen zijn nu eenmaal

‘DAT IS KOFFIEDIK KIJKEN’ daarnaast leiden tot een groei van het ledenaantal. Jarenlang intensief speur- en lobbywerk van voorgaande

14

// ODYSSEUS ‘91 | PURPLEBRAIN #4

Samen met Argos wordt het glas geheven.

niet te voorspellen op de lange termijn.

Optimaliseren op Olympos betekent ten eerste de verbetering van de velden. Wat een ramp. Ook wij vinden het vervelend en haast beschamend bijna ieder weekend teams naar het rugbyveld te sturen.

Zeker in de laatste weken van het seizoen is het rugbyveld meer een plek voor strandvoetbal, met enorm veel klunzige handsballen tot gevolg.

Als we zelf op het rugbyveld moeten spelen, beseffen we maar al te zeer hoe belangrijk de kwestie is.

Eveneens belangrijk dit jaar was het scheidsrechterssysteem. Een nieuw systeem dat zo dicht ligt bij de kern van de club (voetbal) is toch wennen voor de teams, scheidsrechters en voor onszelf. Tijdens de inspraakavond lieten we alle aanwezigen los in een

en het Odybollentoernooi. Het lijkt ons onwaarschijnlijk dat deze glorieuze momenten ooit het jaarprogramma van de club gaan verlaten. Dit jaar eindigden we natuurlijk vaak in onze nieuwe stamkroeg. De Rex heeft zich bewezen als ware ontmoetingsplek voor leden, zo erg dat het aantal meters aanwezig in de Rex niet voldoende was.

‘HAAST BESCHAMEND OM IEDER WEEKEND TEAMS NAAR HET RUGBYVELD TE

Vers bloed en een frisse wind Wat we in ieder geval hopen te zien de komende 25 jaar is een bestuur dat plezier heeft, dat met z’n achten, maar ook met de rest van de club geniet van een van de beste jaren uit hun leven. Wij willen acht enthousiaste studenten, met passie voor voetbal en de club, die willen werken voor de leden. In april kozen wij Nora Middag als kandidaatsvoorzitter voor het seizoen 2016-2017. In de maanden daarop is ze op zoek gegaan naar medebestuurders, en nu, op het Odyssey Tournament, wordt zij met haar kandidaadsbestuur (KB) gepresenteerd. Voor ons is het boek nu aan het sluiten. Wij willen graag iedereen bedanken voor een topjaar, en het KB alle succes, maar vooral alle plezier wensen. Geniet ervan, het jaar vliegt voorbij.

STUREN’ heuse brainstormsessie, met vooral heel veel goede ideeën als gevolg. Er werd zelfs gepraat over een vakantie naar Ibiza voor alle scheidsrechters.

Misschien heeft Odysseus over 25 jaar de financiële middelen om dat te bewerkstelligen, nu ontbreekt het daar nog aan, helaas.

Oude gebruiken Wij hebben in ieder geval veel geleerd over de wensen van jullie, de leden, op wie de hele vereniging draait. Daarvoor enorm bedankt!

Ons bestuursjaar begon vóór de zomer in 2015 met alle voorbereidingen op het seizoen. Eén van de grootste opdrachten bestond uit de integratie van 150 nieuwe leden bij de club.

De succesvolle Aftrap bleek maar weer eens van grote waarde voor de club. Nieuwe contacten werden gelegd, nieuwe commissieleden gecontracteerd, en op het toernooi nieuwe leden in contact gebracht met de club. Deze traditie moet koste wat kost behouden blijven, want het brengt de club in al zijn aspecten enorm veel plezier. Over 25 jaar zullen de kinderen die binnen nu en (pak ‘m beet) zeven jaar geboren worden nog steeds hun eerste Odydagen doorbrengen op de legendarische Aftrap.

En dan de overige activiteiten die ons zo aan het hart gaan als de Paarse Piste, de cantus, de Super Saturdays

XXV out.

PURPLEBRAIN #4 | ODYSSEUS ‘91 //

15

// PB 1.1

ERGENS VOOR DE TWEE EN DE VIJF STAAT NUMMER ÉÉN Mijn opa doet aan genealogie. Dat is de sport binnen de geschiedkunde die zich bezighoudt met voorouderonderzoek. Ik heb me in de hobby van mijn opa nooit te veel verdiept, totdat ik toevallig eens een boekje opensloeg over de generatie die ik net niet meer gekend heb. Ineens las ik over mensen die verdacht veel op mij leken, maar zich wasten in een tobbe en nog nooit Chinees hadden gegeten. Hetzelfde had ik op een middag, toen ik een volle sporttas met oude papieren m’n kamer in zeulde. De oude papieren in die tas bleken alles behalve oud papier, want meer dan een uur later vond ik mijzelf nog steeds naast die tas, vol met Purple Brains van het allereerste uur.

Door: Doret de Rooij

E

n ik was niet de eerste.

Dankzij de hang naar de verhalen van toen heeft dit toch unieke archiefje het jaren, opruimwoedes en verhuizingen overleefd. Het resultaat is Purple Brain 1.1 en een verzameling zichtbaar gelezen blaadjes met ezelsoren en koffievlekken. Beoordeel een boek of blad niet op zijn kaft, zo blijkt ook hier. Want niet alleen is het voor een redactielid grappig het eerste clubblad in handen te hebben.

Het is als Odysseaan nog veel mooier door de eerste jaren van Odysseus ’91 te bladeren. Daar in den beginnen hebben die mensen op ons geleken.

Maar zij leefden dus in een compleet andere tijd. De spellingscontrole was ver te zoeken, maar dezelfde grapjes komen terug. Of eigenlijk, gingen ons voor.

Al in de tweede maand dat Odysseus ’91 actief was op de velden, op 1 oktober 1991, verscheen het

16

// ODYSSEUS ‘91 | PURPLEBRAIN #4

clubblad, en sindsdien in principe eens per drie weken. Het was een A5formaat zwart-wit gestencild blaadje, met een typemachine-lettertype dat wat wisselde van dikte over de weken.

Er was een vaste redactie onder leiding van de Commissaris Intern.

Anders dan tegenwoordig, was het nadrukkelijk de bedoeling dat leden zelf stukjes inleverden in de vorm van een ‘kopij’. Al na een paar edities te hebben doorgebladerd, bleek dat dit te weinig gebeurde, tot frustratie van de voorzitter van het blad dan wel club.

Ook de naam Purple Brain heeft in het niet zo verre verleden nog onder druk gestaan en dat blijkt niet nieuw.

Ik lees dat de naam inderdaad is afgeleid van het nummer ‘purple rain’ van de dit jaar overleden en geprezen Prince. Uit naam van Penelope en Telemachos wordt hij indertijd een “krijsende surrogaat troubadour” genoemd en wordt opgeroepen de

naam ‘Purple Brain’ te veranderen.

Het alternatief volgens de, overigens anonieme, schrijver is de ‘Syrene’. In de mythologie zijn het de sirenen “die de roem en overwinning verspreidden onder de machtige strijders.” De hang naar Griekse Helden valt op in de eerste jaren van ons clubblad.

Dat is nu wel wat anders. We kennen Argos natuurlijk, maar degene die mij het verhaal erbij kan vertellen, moet ik nog tegenkomen. Wellicht dat de disconnectie van de Purple Brain met Odysseus zo ook wat minder stoort.

Ins and outs De Purple Brain werd opvallend veel gebruikt om het hart te luchten of om de lijn uit te zetten voor de club. Ik citeer de voorzitter: “Odysseus wil alle tijden hogerop. Concreet houdt dat in dat er zo snel mogelijk gepromoveerd dient te worden, liefst dit jaar en met alle drie de elftallen.” Dat lukte dat jaar… Het was ook meer dan eens dat

sportprestaties werden benadrukt: “een Odysseuslid is verplicht te komen trainen en doet dit met de volle 100% inzet! Een andere instelling dan deze past niet in het heldenbeeld van onze Griekse Held en zal dan ook niet worden geaccepteerd.” Toch zijn er dingen gelijk gebleven, want de voorzitter wilde ook “de leden op het belang van de zaterdagmiddagborrel in de Kneus wijzen.” Weergave van een litercompetitie heb ik niet kunnen ontdekken, maar je werd wel met naam in het blad gezet als je te weinig kwam.

Zo gold dat ook op financieel gebied.

De penningmeester van de club had een vast rubriekje. Hij probeerde op enigszins ludieke wijze de leden erop te wijzen hun contributie te betalen.

Een woordje van ‘de Boeman’ begon bijvoorbeeld als, “Er zijn van die ontzettende Maradonna’s die het op de ondergang van de vereniging gemun[d] hebben.” Daarna pronkten boetes voor het niet komen trainen of spelen, met daarachter naam en toenaam van de schuldige. Dat is nog eens wat je noemt sociale controle.

Vervolgens volgde een varia aan stukjes. Er zijn heel veel wedstrijdverslagen, bijzonder vergelijkbaar met de pareltjes die af en toe op de Odysseuswebsite pronken.

Daarnaast zie ik topscorelijsten, pagina’s met citaten die hier ook de nieuwsbrief nog zouden halen, de rubriek ‘wist je dat…’, de pupil van de week, soms een sprookje en een ‘voetbalkursusles’. Er volgen nog voorwoorden in het Zweeds, nawoorden in het Frans, strips en zoekplaatjes. De meligheid straalt er vanaf.

bekende ‘Stokje’. Daar heet het nog de Doorkopper. Voor de Doorkopper [3.7] werd je eerst zelf geïnterviewd en vervolgens interviewde je iemand anders. Nou ja, geïnterviewd, eigenlijk werd je compleet doorgelicht. Wat jaren later volgde Ody-msn, steeds meer interviews met individuele leden, rubrieken als ‘Lieve Greet’ en verslagen van een eerste Odysseus Wintersport.

Vuur en censuur Waar we nu staan, lees je vandaag. Het blad van nu is strak en gelikt en verslaat wat we meemaken, met name buiten het voetbal. Ik blader terug naar een verslagje van vroeger, die al bijzonder goed leek te voorspellen waar het heen zou gaan. “Hoe meer bier, hoe meer sigaretjes-met, hoe korter de slaap, deste slechter de prestatie, edoch: hoe meer bieren, hoe meer de sigaretjes-met, deste gezelliger de Purple Brain.” De drang naar een vol

clubblad heeft het gemaakt tot een blad met ‘extra’ stukjes. Er is geen wedstrijdprogramma of –verslag meer te bekennen.

De oude Purple Brains beziend, denk ik, soms mis ik wellicht het geluid van de vereniging, de frustraties, de geneugden, dat wat er echt speelt.

Een voorzitter, bestuurder of begaand lid die zich wat ongenuanceerd maar enthousiast uit. Dat maakt de Purple Brain het lezen waard. Zolang ieder woord ook mogelijkheid tot weerwoord heeft, is daar helemaal niets mis mee. Ik denk aan incidentjes censuur heel dichtbij. Ach vroeger… en zegt wie? Het uur is voorbij, ik gooi de tas van me af, zet de Ody podcast aan en lees met veel plezier de binnenkomende roddels op de PByfoon. Boekjes van Opa staan zeker in de kast, naast een zooi aan oude PB’s. En vergeet niet dat er wel wat te schrijven moet zijn. Ik zeg, kom maar op.

Schaak en MSN In het begin van jaar twee wordt de Chess and Poets Society opgericht. In datzelfde nummer verschijnt meteen een eerste gedicht. Deze is voor Puck en in het nummer erna verschijnt er één van Puck. Odysseus kende nog geen vrouwelijke leden indertijd. Aan het eind kom ik er achter dat Puck het heeft geschopt tot barmeisje van het jaar.

De eerste rubriek Social Media verschijnt ook in jaar twee. Geen Facebook posts maar krantenknipsels die het uitlichten waard zijn. In jaar drie verschijnt de voorloper van het nu zo PURPLEBRAIN #4 | ODYSSEUS ‘91 //

17

// SOCIAL MEDIA

SOCIAL MEDIA

// DE ZOMER ZOMER

DE

5

DINGEN

WAAR JE NU WÉL TIJD VOOR HEBT TIJDENS HET EK! Door: Willem Steenbeek en Nard van Vrijaldenhoven

Doe je ogen dicht en vraag je buurman of -vrouw om het volgende stukje voor te lezen: Het is 29 Juni 2014. Een aangename zomerse dag. De sfeer zit er goed in en met een beetje mazzel sta je met vrienden naar het Nederlands elftal te kijken dat het in de achtste finale van het WK opneemt tegen Mexico. De sfeer wordt minder als de Mexiaan Dos Santos Nederland vlak na rust op achterstand zet. De spanning neemt toe en iedere minuut die er verstrijkt lijkt er meer optimisme uit je omgeving te worden weggezogen. Met nog twee minuten op de klok ben je aan het hopen op iets dat waarschijnlijk niet gaat gebeuren. Maar dan. Het is de 88ste minuut en Wesley Sneijder wekt Nederland weer tot leven door de gelijkmaker op het scorebord te zetten.

Zes minuten later, het is ver in blessuretijd. DIT IS HET MOMENT! Je wilt harder schreeuwen dan je überhaupt kan. Er is binnen no time niks meer van je stem over en het besef komt binnen dat het met de rest van je dag wel goedkomt. Huntelaar schiet Nederland naar de kwartfinale!

Open je ogen maar weer. Een herhaling kan je deze zomer dus mooi op je buik schrijven. Om die reden lees je hier de vijf dingen die je wel kan doen om de pijn te verzachten. le: iet ek-fina finale toch n ns de e e . d d g ij t e d o en erlan essie ieven g eem n faps ert dat Ned t e a t n u r e in ol le 90 m rd, alt r en n lazen b getreu blaste Onze g n, maar niet d in je getto er de 90 -c e le zal spe Marvin Gaye r jezelf. Prob o e o d Stop r tijd v at mee eens w

1.

4.

Kak i n Een n je bed: ie waaie uw fenom n en een d d allee at uit n kak aar echt de St he ke schep a je bo n voor jou lemaal ‘th tes over is kom e veno n shit’ i e tg p doe n, do enoeg en schijnt te en e dan zi w zond il je er no jn. Is er op ruims g een !

5.

-

2.

Sc Een hrijf je fen vrijet scripti i e tijd ng die ijdsbe : oev i n a wee n dez r ec h ht h et ja e hip elem ar aal is!

Roemenië - Albanië!!!

Toch kan je niet het gehele EK zonder schuldgevoel ontlopen. Zet 19 juni dus maar vast in je agenda.

In deze kraker kruisen twee klassieke grootmachten de

3.

Wereldkampioenschap basketbal voor meisjes onder 17: De grote troost voor iedere voetbalsupporter is dat er in deze periode nog een ander ECHT belangrijk sportevenement plaatsvindt, het wereldkampioenschap basketbal voor meisjes. Omdat de evenementen nu geen overlap hebben kan je nu een keer alle wedstrijden van

// MR EN MS ODY

MISTER EN MISS ODYSSEUS Na een jaar kennen Bram van der Lecq en Lideke Malschaert hun opvolgers. De PByfoon stond roodgloeiend door de binnenkomende stemmen en de spanning was om te snijden bij het tellen.

Maar uiteindelijk waren het Tim Crul en Esmée Bone die zich tot nieuwe Mister en Misses Ody mochten laten kronen. Op een woensdagavond in Café Rex deed dit dynamische duo zijn verhaal.

Door: Pim Scholts

O

f er al bier besteld kon worden?

Nou, dat moest toch nog wel even overlegd worden.

De lustrumweek had zijn sporen nagelaten in de lichamen van Esmée en Tim. De biercantus, het toernooi met daaropvolgend feest in de Woo en het afborrellen op de zondagavond waren dit tweetal duidelijk niet in de koude kleren gaan zitten. Maar na enige aarzeling mocht de bar dan toch geel gezet worden, de paarse meter was besteld. Gewapend

met een lustrumpul begonnen Esmée en Tim aan het bier, dat de week ervoor medeverantwoordelijk was voor de prachtige lustrumweek. “Dat was wel echt het hoogtepunt van het seizoen hoor”, meende Esmée. Too soon, zou je dan denken. Het seizoen is namelijk nog niet ten einde. Maar Tim sluit zich volledig aan bij de woorden van zijn LuCie-genoot. “Wat een fantastische week. We hebben er veel voor gedaan, en zijn de hele week druk geweest. Maar het was het helemaal waard.”

Zangkunsten Onze nieuwe Mister en Misses Ody kennen elkaar dus al goed.

Al maandenlang werkten zij met negen anderen zilverkoortsig samen aan de voorbereidingen voor het lustrumtoernooi, -feest, -cantus, -boek, -trui, -pul, en -lied.

Om het verhaal compleet te maken zongen Tim en Esmée ook nog eens het Lustrumlied, inmiddels bij iedereen woord voor woord bekend.

“Dat had ik ook niet helemaal

‘HEREN 11 AANBIDT MIJ, IK DENK DAT ZIJ ALLEMAAL HEBBEN GESTEMD’ verwacht”, gaf Esmée in alle eerlijkheid toe. Maar als je voor zoiets benaderd wordt moet je wel een hele grote zijn om te kunnen weigeren.” Tim gaf op zijn beurt aan ‘best toonvast’ te zijn, maar meer ook niet. “Autotune doet wonderen.”

Esmée leest voor uit eigen werk.

22

// ODYSSEUS ‘91 | PURPLEBRAIN #4

Voetbalhistorie De volledig spontaan verlopen fotosessie in de Rex wakkerde de

dorst weer op, want één meter bleek niet afdoende voor deze gouden keeltjes. Met een vers biertje voor de neus vertellen ze over hun (sportieve) historie bij Odysseus. “Ik ben zes jaar geleden bij Ody begonnen”, vertelde Tim, die zijn eigen lustrum bij de club dus al gevierd heeft. “Daarvoor speelde ik bij Orion, in Nijmegen.”

Met die laatste toevoeging was het bruggetje snel gemaakt. Esmée genoot haar voetbalopleiding namelijk een brug verderop, in de Gelderse hoofdstad. Bij het Arnhemse VDZ zette de verdediger haar

‘LUCIE, ASO, PR, HEREN 10 EN 11, (HALF) AANVOERDER, WE HEBBEN OOK BEST WEL VEEL GEDAAN DIT SEIZOEN’ ‘De manier waarop ze naar me kijkt.’

eerste stappen op het voetbalveld.

Inmiddels heeft ze er al drie seizoenen bij Dames 4 van Ody opzitten. En het einde is nog zeker niet in zicht als het aan de spijkerharde laatste man ligt.

“Ik zit hier wel goed, en wil misschien nog wel hogerop binnen Ody. Dames 3 of 2, dat lijkt me wel wat”, klinkt het ambitieus. Routinier Tim heeft die ambitites reeds laten varen. “Nog een jaartje in Heren 5, daarna zit mijn tijd bij Ody er wel op. Na komend seizoen

vertrekken we met nagenoeg het hele team naar een andere club.”

Mark van Bommel Die nieuwe club moet wel weten wat ze in huis halen. Tim vergelijkt zijn hedendaagse spel graag met dat van Mark van Bommel in zijn beste jaren.

“Ik ben echt een grotere klootzak geworden de laatste jaren”, geeft hij

Een potje ‘poseren met een meter’ voor gevorderden.

met gepaste trots toe. “Een tactische klootzak, dat wel.” De nuance treedt al toe. “Het klinkt misschien gek, maar sinds ik zelf fluit ben ik tijdens mijn eigen wedstrijden steeds meer gaan praten tegen de scheids. Hypocriet misschien, maar ik weet nu dat iedereen het toch doet, dus ik vind het wel kunnen.

Stemmen Zichtbaar genoten onze kersverse Mister en Miss Ody van hun nieuwe titel. Ze hebben er flink wat werk voor verzet. “Nou inderdaad”, realiseert Esmée zich hun activiteiten voor de club. “Samen in de LuCie, ik heb de ASO gedaan, Heren 11 getraind en ben aanvoerder. Tim dan nog de PR, Heren 10 en een soort van aanvoerder. We hebben best wel veel gedaan dit seizoen.” Toch was deze uitverkiezing niet helemaal verwacht.

“Ik had eigenlijk wel een ander duo verwacht.”

Maar waar al die stemmen dan toch vandaan kwamen? “Van Heren 11 denk ik”, refereerde Esmée aan de ‘Purple machine’ die zij dit seizoen de fijne kneepjes van de sport bijbracht.

“Zij aanbidden mij echt”, voegde ze er zelfs bloedserieus aan toe.

“Quote!”, roept Tim gelijk. Lachend drinken beiden nog wat van hun bier, wat een duo.

PURPLEBRAIN #4 | ODYSSEUS ‘91 //

23

// SCHANDPAAL

EEN WAARGEBEURD VERHAAL VAN BONFIRE Je kent het wel - het is avond, je hebt net een lange dag vol met colleges en een pittige voetbaltraining achter de rug en je lichaam schreeuwt om aandacht. Een kopje thee en over gevoelens praten zit er uiteraard niet in, want je bent voetballer bij USVV Odysseus ‘91. Wat dan?

Door: Pim ten Broeke en Bas van Klarenbosch

D

at is een vraag die je eigenlijk maar aan één persoon kunt stellen. Je loopt naar de bar van het sportcafé en het ziet hem al staan. Geen unicum natuurlijk, hij is immers altijd aanwezig.

Jullie kunnen uren door blijven praten maar op dat moment stapt een passant op je af en stelt zichzelf als ‘Leffe’. Je hebt als de wiedeweerga door dat dit een jongen

‘ER STAPT EEN PASSANT OP JE AF DIE ZICH VOORSTELT ALS LEFFE’ met karakter is. Hij heeft temperament en valt goed bij je in de smaak. Jullie praten erop los en na vier of vijf vragen is het kraakhelder. Je snapt er eigenlijk niets van.

Time to say goodbye. Was je maar zo verstandig… Je besluit nog wat vrienden op te zoeken in de stad. De tocht vanaf Olympos verloopt moeizaam. Eenmaal aangekomen in de stad parkeer je de stalen ros van je vriendin voor de kroeg. Niet te missen zou je denken. Voordat je naar binnen stapt, stop je de sleutels in je achterzak. Een plek die altijd onaangetast blijft wanneer jij op stap gaat. Na een tijdje merk je dat je emotioneel steeds kwetsbaarder wordt en dit is dan toch echt het moment om afscheid te nemen.

Je groet je vrienden en voelt in je achterzak. Geen sleutel!

Het bonken van je hart komt boven het geluid van de liveband uit. Hopeloos en verstrooid zoek je op de grond, maar tevergeefs. Je geeft het op, loopt naar buiten en bereid je voor op het tillen van de fiets. Wat denk je: fiets nergens te bekennen! Het bonken van je hart begint nu toch echt problematische vormen aan te nemen. Zelfs het geluid van voorbij razende scootermocro’s met kapsalons in hun nektasje hoor jij niet meer. Wat nu? Juist, met de benenwagen naar huis.

24

// ODYSSEUS ‘91 | PURPLEBRAIN #4

Eenmaal thuis dringt het door. Je hebt geen sleutel, je huisgenoten zijn allemaal weg en je hebt al helemaal geen vriend op honderd meter waar je kunt aankloppen.

Er is maar één logische oplossing. Je loopt achterom en slingert je voetbaltas als een volleerd kogelstoter zo het dakterras op waarna jij je lichaam over een gipsplaten muurtje laat glijden om vervolgens muisstil in de tuin van de onderburen te belanden. Het zou behoorlijk vervelend zijn geweest als je in hun mooie rozenstruik terecht was gekomen... Enfin, stap 1 is genomen. Nu nog het dakterras op. Stap 2 gaat redelijk eenvoudig, je was vroeger immers pro-apenkooien. Dit zijn skills waar je in het echte leven nog iets aan hebt #fuckdestellingvanpythagoras. Op adem komend kijk je door het enkelvoudige keukenraampje naar binnen. Stiekem heb je dit altijd al willen doen. Alleen…

Hoe ga je het doen? Volle vuist of een laf elleboogje? Die keuze is geen keuze, je bent toch een vent?! BAM!!! En je bent binnen.

De volgende dag word je wakker. Je hoofd lijkt overreden door een goederentrein. Nog in ontkenning over het feit dat de dag weer begonnen is, denk je aan de training van

‘WAAR GISTEREN NOG EEN RAAM ZAT HANGT NU EEN VERLEPTE VUILNISZAK’ gisteren, en de gekke droom die je hebt gehad. Was ik nou mijn sleutel kwijt? Je controleert je broek, hij zit er gewoon. Het was inderdaad een droom. Tijd om beneden wat eten te scoren. Terwijl je de trap af strompelt, voel je een kloppend gevoel in je hand en een heerlijk briesje jou kant op komen. Waar gisteren nog een raam zat hangt nu een verlepte vuilniszak. Het was dus toch geen droom. En die fiets? Die stond natuurlijk gewoon op dezelfde plek als waar je deze achter gelaten hebt.

// HULDE

Door: Doret de Rooij

HULDE!

Sommigen voetballen bij Odysseus ‘91 puur voor het voetbal. Velen zetten zich in voor de club, doen een commissie of zelfs een jaar bestuur. Er wordt verloren, sommige winnen, slechts enkelen worden kampioen. Zij verdienen allemaal een plaats op deze pagina van hulde. En dan is er nog Tamar op den Kelder, een categorie apart. Als je je iemand moet bedenken die zich met hart en ziel inzet voor de club, dan is zij dat. Zeer vereerd ben ik te mogen melden: zij is benoemd tot Erelid!

Door: Doret de Rooij en Bas van Klarenbosch

TodK De vraag wie Tamar is, lijkt een overbodige. Iedereen binnen de club kent haar, of zou haar moeten kennen. Deze 25-jarige verdediger van Dames 1 is binnen Odysseus een opvallende verschijning, met haar rossige haren en onbescheiden lengte, haar vrolijke uitstraling en haar, haast permanente, glimlach. En ze is er altijd. En overal. Ga maar na - ben jij wel eens een dag op Odysseus ‘91 geweest zonder Tamar gezien te hebben?

Maar met een opvallende verschijning wordt men nog geen erelid. Daarom hier een zelfs nog onvolledige samenvatting van Tammie’s Odysseus-geschiedenis: ze werd lid in 2008, na haar jeugd in Delft bij DSV Concordia gespeeld te hebben. Al in 2009 trad zij toe tot bestuur De Kleuver, om het in 2010 nog eens dunnetjes over te doen in bestuur Collin, in beide gevallen als Wedsec Dames.

Ook heeft ze zich enorm ingezet toen Dames 1 meedeed aan de EU Games in Cordoba (aanvoerder daar), was ze in 2014 Miss Ody en is ze als klap op de vuurpijl democratisch verkozen tot favoriete halve finale hooligan item.

Verder is zij een echte commissietijger; er is haast geen commissie die ze niet heeft gedaan. Thans bekleedt ze (slechts) nog posities in de CvA (sinds 2011), de WebCie, de FotoCie en de LuCie (als veur). En ze is ook nog trainer van Heren 3.

Buiten haar officiële functies is Tamar het officieuze manusje-van-alles binnen de club. De keet opruimen zonder een bestuursfunctie te bekleden? Doet ze lachend.

Een wedstrijd fluiten als de ingedeelde scheidsrechter niet is komen opdagen? Geen probleem. Tamar leidt het in goede banen. En er zijn vast nog talloze andere voorbeelden te noemen.

Daarnaast is Temmie een uitstekend voetballer. Menig aanvaller heeft haar tanden stukgebeten op ‘gogo gadget legs’ van Tamar, de nummer 15. In 2011 werd mede hierdoor promotie afgedwongen naar de Hoofdklasse, waarin in 2014 een prachtige vierde plek werd behaald.

Tamar, namens de hele club wil ik je bij deze ontzettend bedanken voor alles wat je voor de club gedaan hebt en nog steeds doet. Van harte gefeliciteerd met je Erelidmaatschap, je hebt het helemaal verdiend!

Dames 2 kampioen Onder leiding van Hugo Noordman en Kate van Bavel is het de dames van het tweede gelukt de titel te veroveren.

Met 66 doelpunten en slechts 13 tegen waren zij te sterk voor de rest van derde klasse D. De club is trots op jullie, van harte gefeliciteerd. Heel veel succes in de tweede klasse volgend seizoen!

Heren 9 biermeterkampioen Bij twijfel gingen zij dit jaar niet links, maar Rex. Daar was dit jaar dan ook meer por dan op het veld. Maar het is ze gelukt hoor: Biermeterkampioen. Met meer dan 300 (de 300e werd vastgelegd op bovenstaade foto) meters waren zij inderdaad de aller’beste’. Van harte. Gaat daar nogop gedronken worden?

PURPLEBRAIN #4 | ODYSSEUS ‘91 //

25

// CLOSE UP

Ook voor deze editie van close-up zijn we letterlijk en figuurlijk de diepte ingedoken. Zeer eigenaardige en interessante leden zijn onder de loep genomen. Nog zonder al te veel weg te geven kan ik alleen zeggen dat wat er straks voorbijkomt zeer eigenaardig en bovenal interessant is.

Door:Jeroen Lindeboom

De fiets van de voorzitter Na het grote succes van de tattoo in de vorige close-up, is besloten er wederom een tattoo in te plaatsen. Ditmaal gaat het om de tattoo van Karina (D4). Karina is natuurlijk bij iedereen ondertussen wel bekend. Dat mag ook wel na een seizoen als voorzitter van onze mooie club. De tattoo heeft een duidelijke boodschap. “Hij staat voor dat je vooral moet kijken naar wat er wel is en vooral vooruit moet kijken..” De fiets slaat terug op haar vader, waarmee ze vroeger vaak samen heeft hardgelopen gefietst.

De hobbit van Heren 5 Tim Crul is natuurlijk een graag geziene gast op Ody. Bij iedereen is de beste man dan ook vooral bekend vanwege zijn wilde haardos. Het gaat hier niet per se om zijn beschaafde bos krullen bovenop het hoofd maar meer over de extreme beharing die zich elders op het lichaam manifesteert. In het team gaat Tim al wat langer rond als ‘de hobbit van Heren 5’. Het meer dan logische gevolg is dan ook dat zijn voeten onder de loep worden genomen. Wat we daar aantreffen, wordt duidelijk zichtbaar op de foto. Een prachtig paar voeten waar de doorsnee Hobbit ‘u’ tegen zou zeggen. Frodo zou zich verslikken in zijn Fristi.

“Iedereen haat deze pet” Last but zeker not least is daar Koen ten Hove (H7), ook wel Kanna voor intimi. Laten we hier vooral niet te veel uitweiden over waar deze bespottelijke bijnaam vandaan komt. Het gaat hier namelijk om de pet van Koen, die hij het liefst zo veel mogelijk op zijn hoofd heeft. Zijn grootste inspiratie hiervoor is toch wel het feit dat iedereen de pet verschrikkelijk vindt. “Iedereen haat deze pet en daarom doe ik hem zoveel mogelijk op”, aldus de wijze woorden van Koen. De pet maakt hem in ieder geval een stuk slimmer.

Niet in de laatste plaats omdat Albert Einstein er op staat afgebeeld. Leuk om te vermelden is toch wel dat de pet al ruim vier jaar meegaat en er totaal nog geen sleet op zit.

Saillant detail is dat de pet is aangeschaft op een festival, terwijl de toekomstige eigenaar geen shirt droeg.

// ELFTAL VAN HET JAAR

Elftal van het jaar

Tim Wouters (He6) Zorgde samen met Wout, Wim en Tout voor het gros van de treffers van zijn team.

Lisanne van Herwaarden (Da3) Scoren, scoren, scoren.

Hugo Noordman (Da2) Neemt op prachtige manier afscheid, kampioen met Dames 2

Sharon Rakiman (Da5) Sterke individuele acties en zowel binnen als buiten het veld doeltreffend.

Mart Vreeswijk (He9) Aanvoerder van een team vol lapswanzen en expert in het maken van kopgoals.

Jelle van de Graaf (He7) Verlaat de club na drie jaar, miste nauwelijks een wedstirjd of training.

Swinda Falkena (Da7) Met haar techniek en innerlijke rust de draaischijf bij uitstek van haar team.

Loes Vaassen (Da4) Zet zich altijd in en heeft een loopvermogen als een beest.

Paul Roumen (He1) Na jaren van volle inzet voor Ody gaat deze vedette de club verlaten.

Iris Bousema (Da1) Ondanks soms grote nederlagen een topper van een laatste vrouw.

Guus Brouwer (He1) Ondanks vier eigen goals de rots in de branding.

Elke Scholten (Da2)) Minst gepaseerde keeper ĂŠn kampioen, op herhaling in het elftal van het jaar.

// ODYSSEY OP DE BOERDERIE

DHSC H11 - YARO WIL OOK MEESPELEN “Deze kunnen we hebben!”

CONCORDIA H4 - WE ZIJN MET ZEVEN MAAR AMPER IN LEVEN “The walking death”

VV SHE D1 - GEILderlandse wiefkes “Met de Geilderlandse Wiefkes in de wei loop je niet zomaar voorbij.”

VV ODIN D1 & D2 BROMMERS KIEK’N “Wie niet puur wil moet maar voelen.”

ODY DAMESCURSUS BEGINNERS - DE GEKKEGEITEN “Vooruit met de Geit!”

TEAMS ZONDER FOTO TEAMNAAM

SLOGAN

Bertha884265486 Zo grün als gras

Delta Sports Dames 1 TSVV Merlijn

“Hij niet!”

De Zeven Dikkertjes HeyxOp de boerderie “Ik weet het niet meer, mijn hersens doen pijn” John Deere 6320 Haagsche Boerûh Noordx-Korea Tomatenplukkers

VVUA Heren 3 DHSC Heren 12 Ody Heren 3 + 4 en externen Ody Heren 1 + Heren 2 Wilhelmus Heren 8 RSV Antibarbari Heren 13 Domstad Majella Dames 1

“Zonder al die koei’n, zullen onze Surinaamse tomaten harder groei’n. Het is ook nog beter voor het mileu, ik ben die koei’n overal kotsbeu.”

// ODYSSEY OP DE BOERDERIE

DAMES 8 - DE MELKMEISJES “Je hebt een tiet van komen en een tiet van gaan.”

WORLD FC “Don’t stop believin’”

BONDEROVENE “Lange halen, snel thuis”

ZEVENHOVEN H1 - FC SNASA “Winnen begint van binnen.”

ZWALUWEN DA1 BOERENZWALUWEN “Beter 1 Zwaluwen in de kroeg, dan 1 op het veld.”

THE VAGINA SLAYERS “Eén team, één vag”

HOLLYWOOD OAN DE RIEN “Haaaaaaaaaans!”

DHSC H10 - LEUTERBOYSZ “#EternalFlame”

// ODYSSEY OP DE BOERDERIE

HEREN 11 - ATHLETIC BILBACO

DAMES 1 - DE BOERKAAS “Zelfs de beste kippe leg wel ‘s ‘n ei in de braandnetels.”

DAMES 2 - TEAM KEET

DAMES 3 - DE TEXELSE LAMMETJES “Lekker lam lammetje”

DAMES 4 - DURF TEDER TE ZIJN “Dames 4 zegt ‘boe’ tegen verliezen!”

DAMES 5 - sPOTters “Achtung.. Fertig.. Löss!”

DAMES 6 - ZOEP’N, VRETT’N, VOETBAL’N EN DAN GOAN “Flikker op met je slogan!”

DAMES 7 - MAMA WOAR IS MIEN PILS? “Dames 7: het antwoord op alles waar u niet om heeft gevraagd #dames7voorhetleven.”

// ODYSSEY OP DE BOERDERIE

HEREN 1 - BAFANA BAFANA

HEREN 2 - BOER IAN Waarom zou je jezelf Boer Ian noemen als Boer Ian er niet is. Nou, vraag dat Boer Ian maar. Die zal je vertellen dat een team met de enige echte pupil van de week, the Beast, Rudi Mentaal, zomaar een Fries, de broer van Fabrizio, een Daan van Riet die een echte Daan van Riet is, een kale waar je juist geen seks

HEREN 3 -

HEREN 5 - ARTHUR HERBERT & DE FONZARILLIES “Niemand zet ons te kakken!”

HEREN 6 - HET VLAGGENSCHIP “Lachend”

HEREN 7 - HÖCH DIE HANDE - WOCHENENDE

HEREN 9 - PABLO DISCOBOER’N “Zet die bar maar geel!”

HEREN 10 - DE WINNAARS VAN VORIG JAAR “Jawehl, jawehl, jawehl...”

// ODYSSEY OP DE BOERDERIE

INTERVIEW MET JOHN EN MARCO Drie jaar geleden zijn John en Marco begonnen met het exploiteren van het horecagedeelte van DHSC. Sindsdien houdt Odysseus het Odyssey Tournament ook al op het terrein van DHSC, wat hen tot vast contactpersoon maakt voor de commissie. Een interviewtje met deze twee mannen vonden we zeker op zijn plaats. We besluiten het een thuiswedstrijd te maken voor de heren. Al gauw wordt ons duidelijk dat dit niet een erg gestructureerd interview wordt waarbij veel vragen nodig zijn. Er wordt ons een biertje voorgezet, wat wij zagen als het startschot (of het fluitje van de scheidsrechter) om het interview te beginnen.

Door: Mart Vreeswijk

W

e beginnen met de vraag wie John en Marco nu eigenlijk zijn.

Met on-Utrechtse bescheidenheid wijzen ze elkaar aan om te beginnen. Marco is 49 jaar, gehuwd en heeft twee kinderen. Hij is voorheen altijd aannemer geweest en vervolgens overgestapt naar zijn huidige functie in de horeca. Als gevolg van slechte enkels kon hij het werk als aannemer niet meer doen. “Toen kwam dit op ons pad en zijn we weer een nieuw avontuur aangegaan!” John is 52 jaar, ook gehuwd en heeft één dochter. In het dagelijks leven is hij accountmanager bij ASR verzekeringen. “Het is goed te combineren, ik bepaal mijn eigen tijd en mijn werkplek is thuis. Het is lekker om dit met twee gezinnen te doen. Zo kun je nog eens een keer op vakantie gaan en draait de ander alles

gewoon.”

Het runnen van de kantine doen ze dus niet met z’n tweeën. Hun vrouwen en kinderen helpen mee.

In de keuken hebben ze ‘personeel’.

“Carla. Die hoort bij de inboedel en daar zijn we heel blij mee.” Verder doet John’s vrouw de administratie en boekhouding, en doen de vrouwen op zaterdagochtend de koffierondes.

Zo is niemand van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat bezig. Doordeweeks stonden ze voorheen met z’n tweeën achter de bar. “Maar dat is kolder”, zegt John. “Dan heeft niemand een avondje voor z’n eigen.” Het runnen van de kantine met z’n tweeën vinden ze prettig, omdat ze elkaar al langer kennen. “Dan weet je wat je aan elkaar hebt. Als je klein blijft is het goed en is het prima”, aldus Marco.

Talenten De heren

waren

vroeger

beide

talentvolle voetballers. Marco heeft de gehele jeugd van de club doorlopen, maar is gestopt na een conflict met zijn trainer van A1. “Ik had wel stroop aan mijn voeten hoor. Liever de bal krijgen, gaan, en drie á vier man passeren. Liefst nog een man, altijd één man te veel”, zegt hij een tikkeltje schuldbewust maar met een schuine glimlach. Hij erkent dat hij wel meer uit zijn voetbalcarrière had kunnen halen, maar wijst daarna naar John. Die had er nóg meer uit kunnen halen. Hij heeft op zo’n beetje alle niveaus gespeeld tot aan de Eerste Divisie. Professionele clubs waar hij bij heeft gezeten zijn FC Utrecht en Wageningen. Zijn debuut heeft hij helaas nooit kunnen maken voor FC Utrecht. De club kon de opleidingsvergoeding van 4400 gulden destijds niet betalen. Hij besloot daarop naar Wageningen te gaan. Ze keken daar op het begin raar op van de Utrechters. “Ik kwam bij FC

// ODYSSEY OP DE BOERDERIE Utrecht vandaan. Dan had je getraind en gooide je je spullen uit, lekker op je badslippers en in je onderbroek het spelershome in en kwam je bij tante Ria wat drinken halen.”

Beide heren waren voor hun horecaavontuur al langer betrokken bij de club. Marco heeft dus de hele jeugd doorlopen en na een lange onderbrekingen is hij gaan ‘leideren’ bij John. John is namelijk 10 jaar lang trainer geweest bij de club. John legt uit hoe de club is ontstaan als een fusie van drie echte arbeidersverenigingen met een mooi verleden samen: Holland, DOS en Stichtse Boys. Holland is ooit landskampioen geweest en uit DOS is FC Utrecht voortgekomen. Eind jaren ’90 raakten de clubs echter in verval, waardoor na twee fusies uiteindelijk in

NA EEN HELE NACHT BIER SCHENKEN, NEMEN ZE OM HALF 7 ZELF NOG EEN ‘SLOKKIE’ EN GAAN VERVOLGENS EEN ‘TUKKIE’ DOEN. 2007 DHSC is ontstaan. Momenteel is het een echte mix-vereniging geworden met de arbeiders van weleer, studententeams van N.S.U. en enkele oud Ody-teams. John ziet het als een goede ontwikkeling. “Met de mix krijg je nieuwe inzichten, andere ideeën.” Beide heren concluderen dat het op de zaterdagen altijd goed vol zit, maar de studenten mogen doordeweeks nog wel wat vaker in de kantine blijven hangen.

Demonstratief zet Marco nog twee biertjes voor ons neer. De harde kern vindt het overigens geen probleem dat er zoveel studententeams bij komen. “Die doen hun ding en kloar.”

De Ody-teams hebben een keertje een bierbingo georganiseerd. Dit vonden John en Marco hartstikke gezellig. “Moeten ze vaker doen!”

Ze betreuren het wel een beetje dat er nog niet veel gemengd wordt

tussen de verschillende groepen, dit soort initiatieven worden dus hard toegejuicht. John noemt het een club in opbouw. “Seniorentechnisch hebben we het aardig op de rit. De volgende stap is de jeugd en daar zijn we mee bezig. Daarnaast moet DHSC zijn eigen cultuurtje nog krijgen. De potentie en het vertrouwen is er, absoluut!”

The Odyssey Tournament Het gesprek verplaatst zich naar het Odyssey Tournament. John: “Wat ik er van vind? Het is groots, maar het is zo relaxed! Het zijn enorme aantallen qua voorbereiding en het is drie dagen hard werken, maar wel drie dagen leuk.” Marco vindt de mensen die komen ook vooral leuk, zelfs de dronken slaapwandelaar van vorig jaar.

Ook voor het toernooi is er weer een duidelijke verdeling wie wat doet.

De heren zullen de hele nacht de biertjes voor ons schenken, nemen om half 7 zelf nog een ‘slokkie’ en gaan vervolgens een ‘tukkie’ doen. De vrouwen zorgen voor de koffie en thee in de ochtend. De samenwerking met de commissie is hun vooralsnog goed bevallen. “Je hoeft dan niet op alles te letten.”

Op de vraag wat het vreemdste is wat ze hebben meegemaakt tijdens het toernooi begint John geheimzinnig te grinniken. “Kan ik dat eigenlijk wel vertellen?” Ja natuurlijk, denken

wij. “Het was het eerste jaar. Om 3 uur ongeveer komt de beveiliger helemaal bezweet binnen: “Ik heb er twee staande gehouden!” Ik zeg, wat?

“Ik heb er twee staande gehouden!”

Wat blijkt, de beveiliging had twee mensen ‘betrapt’ in de dug out.

“Ze hadden seks!” Ik zeg, ga je me daarvoor roepen? Ik zeg, je moet me roepen als ze bezig zijn!”

John en Marco kijken ook nog wel eens naar het voetbal op de velden.

“Je ziet teams die goed zijn en teams die denken: achja, ik doe mee... Mijn zwager is trainer van Heren 1 en dan zie je dat team met die rokjes en denk je die moeten wel winnen. Maar verleden jaar wonnen ze geloof ik ook niet, verliezen ze die finale. Het wil dan net niet lukken”, aldus John.

Marco is enthousiast over het thema: “Geweldig, dol op de boerderie!”

De heren hadden vorig jaar hoge verwachtingen van het thema ‘Anything but Clothes’. “Viel wel een beetje tegen hè, verleden jaar? Ze hadden toch wel een hoop kleding aan!”

Tot slot geven ze nog een boodschap mee voor de deelnemers. “Allereerst hoop ik dat we heel mooi weer hebben.

Dat we écht mooi weer hebben. Maar hebben we regen, dan maken we er ook een mooi feestje van!” Daarop drinken wij ons vierde biertje leeg en nemen we afscheid. Op naar een geslaagd Odyssey Tournament!

// ODYSSEY OP DE BOERDERIE

Vrijdag 10 juni vanaf 19.00: Teams aanmelden bij de ToCo 21.00-05.00: Feest "Pikant op het platteland" o.d.z. "Wie melk jij vanavond?" .

Zaterdag 11 juni

09.00-11.00: Ontbijt 10.00-±17.00: Voetballen 12.00-14.00: Lunch 14:30: Odysseus ‘91 H1 - osv NiTA 1, terugwedstrijd om promotie naar 2e klasse.

19.00/19.30/20.00: Avondeten in shifts 21.30-05.00: Feest "Farmos a la playa" o.d.z. "Vind jij het ook zo heet?" .

Zondag 12 juni

09.00-11.00: Ontbijt 10.00-±17.00: Voetballen 12.00-14.00: Lunch Direct na finales: Prijsuitreiking The Odyssey Tournament Ody Poule 2016-uitreiking MVP-uitreiking

// ODYSSEY OP DE BOERDERIE Niet minder dan acht pagina’s gevuld met tekst over de ToCo en het Odyssey Tournament 2016 liggen voor je. Na het wat ons betreft zeer geslaagde Odybollentoernooi op 27 december zijn we na lange voorbereidingen inmiddels aangekomen bij het Odyssey Tournament 2016! Veertig Odysseus- en externe teams zullen in het weekend van 10, 11 en 12 juni naast de feesten en het rijkelijk vloeiende bier strijden om de toernooiwinst. Op een brakke zondagochtend ergens in maart werd op de schitterende opnamelocatie Het Gagelgat een promofilmpje geschoten voor het toernooi, aan de hand van een degelijk filmscript (nee dat was er niet). Dat dit filmpje in feite niet nodig was aangezien de inschrijvingen voor alle teams binnen een paar weken binnen waren, nemen we graag voor lief.

De tien Odysseanen die begin september het stokje overnamen van de vorige ToCo kregen de zware taak om de toernooien van vorig seizoen dit jaar te doen overtreffen. Meest ervaren man en natuurkundegenie Christian Lemmens werd aangewezen als voorzitter, Anne Wermers als vice-voorzitter. De overige acht ToColeden Mart (“één vingertje mag”), Koen, Esmée (“notulen, kids”), Aart(slui), Anita, Geert, Perpe en Jordy (Jo Jo Flex) kregen verantwoordelijkheid voor de toernooi activiteiten, promotie, locatie en sponsoring.

Vele vergaderingen, feestjes en een weekend weg later kunnen we hier wat opmerkelijke dingen delen. Zo weten we dat de laptop van Esmée niet altijd even goed meewerkt bij het maken van notulen en dat daardoor wat creativiteit en een goed geheugen wenselijk zijn. Tukker in hart en nieren Mart (“Zwoar leev’n poar neem’n”) is in zijn element als hij uitgaat in Twente en gaat daarna graag op de foto met frikadellen. Daarentegen lust Esmée geen water meer als ze dronken is en snoept Perpe graag mee van de spacecake die Jo Jo Flex als geen ander kan bakken.

Mocht je tenslotte onze commissiekleding lelijk vinden, Koen maakte vanwege zijn niet te onderschatten lengte alle andere opties onmogelijk.

Het Odyssey Tournament 2016 met thema “Odyssey op de boerderie” zal net als voorgaande jaren op het DHSC terrein aan de Thorbeckelaan zijn. In clubfiguren John en Marco treffen wij twee enthousiaste gastheren (“ik bestel zon en 26 graden”). Het interview met hen lees je op de volgende pagina’s. Wij hebben er zin in!

Groet, ToCo XXV Christian (H6), Anne (D4), Aart (H10), Esmée (D6), Mart (H9), Anita (D6), Koen (H3), Jordy (H9), Perpe (D6) en Geert Jan (H11).