Οδηγητής #1100 - Ιούλιος - Αύγουστος 2022

22•23•24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΠΑΡΚΟ ΤΡΙΤΣΗ, ΙΛΙΟΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΑΕΠΙΚΙΝ∆ΥΝΑΣΧΕ∆ΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΜΠΛΟΚΗ ΣΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ Η «ΠΡΟΟ∆ΟΣ» ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΦΥΓΩΝΒΟΥΛΙΑΖΟΥΝ«ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ»ΣΤΟΑΙΜΑΚΑΙΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ σελ. σελ.σελ.12610 Η νέα γενιά µε το ΚΚΕ για “το µεγάλο, το ωραίο, το συγκλονιστικό” Ν. Μπελογιάννης Σοσιαλισµός, η απάντηση τον 21ο αιώνα #1100 | ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2022 | 2,00 ευρώ9771791359004 07

ΣωτηρίαΣύμβολοΒασιλακοπούλου:τουσύγχρονουηρωισμούόσωνδενσκύβουντοκεφάλι 28 16γιαΕρωτήσεις-Απαντήσειςτονέονόμο-πλαίσιογιαταΠανεπιστήμια 30 100 χρόνια από την ιμπεριαλιστική Μικρασιατική εκστρατεία και Καταστροφή20Ματιές στο 48ο ΚΝΕ-«Οδηγητή»Φεστιβάλ TO 3 Άρθρο της Έλενας Μποτζιολή, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ 4 Σχόλια 6 Στα σενάρια τους κάνουμε την ανατροπή. Η νεολαία τώρα με το ΚΚΕ! 10 Η «πρόοδος» και η «συντήρηση» βουλιάζουν στο αίμα προσφύγων και μεταναστών 12 Με το ΚΚΕ ενάντια στα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια και την ελληνική εμπλοκή 13 Νέοι στρατευμένοι. Με αφορμή μια αποκάλυψη του «Ριζοσπάστη» 14 Με αφορμή την απαράδεκτη απόφαση για τις αμβλώσεις στις ΗΠΑ 18 Ορισμένες σκέψεις με αφορμή το θέμα της έκθεσης στις φετινές πανελλαδικές εξετάσεις των ΕΠΑΛ 22 Τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ... μια μαθητική γιορτή που γέμισε ακόμα μια χρονιά με ενθουσιασμό τις γειτονιές! 23 Προσεχώς στις μαθητικές ΟΒ της ΚΝΕ... 26 Ρεπορτάζ από την εκδήλωση για τον «Οδηγητή» στο Επιμορφωτικό Κέντρο Χαρίλαος Φλωράκης 29 Ανταπόκριση από την επίσκεψη στην Ισπανία 32 Συνέντευξη με εργαζόμενους στον κλάδο του Τουρισμού 33 Ταινίες για το καλοκαίρι 34 Ξεκούραση, με ένα καλό βιβλίο συντροφιά! 36 Πεζοπορικές καλοκαιρινές προτάσεις 38 Παραγωγή ενέργειας μέσω σύντηξης: ένα στοίχημα για το μέλλον OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Λεωφόρος Ηρακλείου 145, Νέα Ιωνία, ΤΚ: 14231, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210-2592514, 210-2592517 Τ ην ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, χιλιάδες νέοι έκαναν τις τελευταίες προετοιμασίες για τη συμμετοχή τους στην 31η αντιιμπεριαλιστική κατασκήνωση της ΚΝΕ. Για πολλούς αυτή θα είναι και η «πραγματική αρχή» του καλοκαιριού, μετά το άγχος των πανελληνίων ή της εξεταστικής, μια ευκαιρία για ξεκούραση αλλά και ευκαιρία να ανοίξει η συζήτηση για όλα όσα έγιναν τους τελευταίους μήνες, για τις στιγμές με «μεγάλο συντελεστή βαρύτητας». Οι συνελεύσεις σε σχολεία και σχολές, τα μεγάλα συλλαλητήρια, τα μαθητικά φεστιβάλ και το ιστορικό αποτέλεσμα των φοιτητικών εκλογών είναι μερικές από τις στιγμές που γεμίζουν τις βαλίτσες του καλοκαιριού. Σε κάθε μία από αυτές ο «Οδηγητής» είχε τη δική του συμβολή και παρουσία, ακουμπισμένος στα έδρανα την ώρα μιας Γενικής Συνέλευσης ή στο χέρι του μαθητή που πήγαινε να καλέσει την παρέα του να στήσουν μαζί το μαθητικό φεστιβάλ της περιοχής τους, εκεί ήταν που γράφονταν κάθε φορά και οι γραμμές του επόμενου τεύχους. Έχοντας στο μυαλό όλα τα παραπάνω, τις μεγαλύτερες και μικρότερες μάχες που έδωσε η νεολαία με τον Οδηγητή «παρών» σε κάθε μία από αυτές, σε αυτό το τεύχος θα βρει κανείς πλούσια αρθρογραφία, για την ανάγκη συμπόρευσης με το Κόμμα σε όλες τις μάχες που έχουμε μπροστά μας, ζητήματα που αντικειμενικά θα συζητήσουμε όπου και αν βρεθούμε. Ευχόμαστε στους αναγνώστες του περιοδικού καλή δύναμη και καλό καλοκαίρι. Η Συντακτική Επιτροπή του «Οδηγητή» και καλό καλοκαίριΚαλή δύναμη 2

Σ ε αυτά τα σπουδαία λόγια του Νίκου Μπελο γιάννη, λοιπόν, από τα οποία είναι εμπνευσμέ νο το σύνθημα του 48ου Φεστιβάλ, συμπυκνώ νονται εύστοχα και αρμονικά τα δεκάδες συναισθήματα που γεννά η πάλη των κομμουνιστών για έναν κόσμο «στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων», τον σοσι αλισμό. Γιατί ο αγώνας μας είναι και «μεγάλος» και «ωραίος» και «συγκλονιστικός». Πώς αλλιώς θα μπο ρούσε να ήταν ένας αγώνας που είναι ποτισμένος με ανώτερες αξίες και ιδανικά, που διακατέχεται από την αυταπάρνηση και τη συνεχή πάλη ενάντια στην αδικία και την εκμετάλλευση, που τον τροφοδοτεί με αστεί ρευτη δύναμη και αντοχή η βαθιά πίστη ότι τελικά θα επικρατήσει το δίκιο, θα νικήσει η ζωή... Σ’ αυτόν τον αγώνα είναι οι κομμουνιστές μπροστά κάθε μέρα. Σ’ αυτόν τον αγώνα καλούμε τη νέα γενιά να παλέψει και να βαδίσει. Να συμπορευτεί με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ για να βρουν συνέχεια τα μεγάλα αγωνιστικά στιγμιότυπα όλου του προηγούμενου δια στήματος, που σχημάτισαν το χαμόγελο στα χείλη μας, γέννησαν την ελπίδα, έσπασαν στερεότυπα και έβαλαν περισσότερους νέους ανθρώπους να «στήσουν αυτί», να εμπιστευτούν και να αναγνωρίσουν τη δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Τα παραδείγματα έρ χονται από όλους τους χώρους που δραστηριοποιείται η Οργάνωσή μας και δείχνουν τον πρωτοπόρο ρόλο της. Σχολεία, Πανεπιστήμια, μαζικοί χώροι δουλειάς μπορούν να περηφανεύονται για τους αγώνες που έδωσαν. Δεν υπάρχει «ταβάνι» στο κάλεσμά μας... Σε αυτό το μεγάλο κομμάτι της νεολαίας που δεν συμβιβά ζεται με το μέλλον που της ετοιμάζουν και βρεθήκαμε μαζί -ακόμα κι αν υπάρχουν πράγματα που μας χωρίζουν- απλώ νουμε το χέρι. Όπως απλώνουμε το χέρι και στον κόσμο που μπορεί να κρατάει ακόμα επιφυλάξεις, να ταλαντεύεται, να ψάχνεται, αλλά ταυτόχρονα να παρακολουθεί τη δράση μας, να μην τον αφήνουν αδιάφορο τα σύννεφα πολέμου που συσσωρεύονται στη γειτονιά μας, η πολεμική εμπλοκή της χώρας μας, η ακρίβεια που τσακίζει κόκαλα, το χτύπημα των μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων κ.ο.κ. Οι μάχες που δώσαμε αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει ταβάνι στο κάλεσμά μας. Γι’ αυτό χρειάζεται να οργα νώσουμε καλά, κάθε ΟΒ της ΚΝΕ, τη μαζική, πολιτική μας δράση όλο το καλοκαίρι, να φτάσουμε σε χιλιάδες, αξιοποιώντας και το πολιτικό-πολιτιστικό γεγονός του Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή», παρεμβαίνοντας για όλα τα προβλήματα που «καίνε» τη νεολαία, όπως η έλλειψη διακοπών, τα υπέρογκα νοίκια, οι συνθήκες «γαλέρας» για τους δεκάδες χιλιάδες νέους εργαζόμε νους στη «σεζόν», η απαξίωση και υποβάθμιση των σπουδών και των πτυχίων με τον νέο νόμο-πλαίσιο κ.λπ. Ας σκεφτεί ο καθένας και η καθεμία ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια αν η νεολαία ακολου θούσε το σενάριο που είχαν γραμμένο γι’ αυτή. Αν καθό ταν στ’ αυγά της και δεν έβγαινε μπροστά για να παλέψει και να διεκδικήσει τα δικαιώματά της. Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα αν ακολουθούσε τη γραμμή του συμβιβα σμού, του «ρεαλισμού» της υποταγής, του «βάζω πλάτη παντού» και του «θα λογαριαστούμε μετά», όπως καλού σε ο ΣΥΡΙΖΑ; Είναι προφανές ότι θα έβλεπε τους αντιλαϊ κούς σχεδιασμούς της αστικής τάξης να της διαλύουν τη ζωή, την ώρα που θα είχε εναποθέσει τις ελπίδες της σε διάφορους «από μηχανής σωτήρες» που κάπως, κάπου, κάποτε, θα έφτιαχναν δήθεν λίγο την κατάσταση, μέσα από το αλισβερίσι της αστικής κυβερνητικής εναλλαγής, της διαχείρισης της βαρβαρότητας. Αντ’ αυτού, οι αγώνες της νέας γενιάς, η συσπείρωσή της γύρω από το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, η επιλογή της να γράψει η ίδια το σε νάριο της ζωής της ήταν το καθοριστικό σημείο που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στις εξελίξεις. Έδειξε ότι αυτός είναι ο μοναδικός νικηφόρος δρόμος. ΚΚΕ, για όλα αυτά που θα γίνουν ΜΕ εσένα Την ώρα που τα αστικά επιτελεία έχουν αρχίσει να μετράνε κουκιά, να γράφουν και να σβήνουν σενάρια συνεργασιών και κυβερνήσεων, την ώρα που έχουν ξεκινήσει τα «φλερτ» μεταξύ κομμάτων που ψάχνουν σημεία επαφής και συμφωνίας -και ξαφνικά ανακα λύπτουν ότι αυτά που τους ενώνουν είναι περισσό τερα από αυτά που τους χωρίζουν- είναι η κατάλλη λη στιγμή να κάνει η νεολαία το «plot twist», τη μεγάλη ανατροπή στα σενάριά τους. Με το ΚΚΕ πιο δυνατό, που αποτελεί και το μόνο καλό σενάριο για τον λαό. Αυτή είναι η μόνη δύναμη της αλή θειας που μπορεί να ανατρέψει τα σχέδιά τους. Εκεί βρίσκεται η θέση της νέας γενιάς, που δεν επιτρέπει να γίνονται οι φιλοδοξίες και τα όνειρά της παζάρι σε εκλογικά σενάρια και υπουργικές καρέκλες, που δεν αναθέτει το μέλλον της σε «σωτήρες», δεν τσι μπάει σε ψεύτικά λόγια και υποσχέσεις, που παίρνει η ίδια τη ζωή στα χέρια της, βάζει στο επίκεντρο της πάλης της το ίδιο το σύστημα που γεννά όλα τα δεινά που αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά της και είναι αποφασισμένη να ξεπεράσει τα εμπόδια με τη μαζική, συλλογική, οργανωμένη δράση της. Αυτός είναι ο δρόμος που φοβίζει τις κυβερνήσεις και την κυρίαρχη τάξη, γιατί μπορεί να βάλει φρένο στους σχεδιασμούς τους, να κερδίζει συνεχώς μάχες, αλλά και γιατί ανοίγει το δρόμο για να τους πετάξει οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Στα δύσκολα θα χρειαστούμε τα «μεγάλα μεγέθη», στο χέρι μας να τα μετατρέψουμε σε ωραία και συγκλονιστικά. Τώρα με το ΚΚΕ. Έλενα Μποτζιολή, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ Μ ε το παραπάνω σύνθημα, το 48ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» ξεκι νάει το μεγάλο του ταξίδι, στο οποίο αναμένεται να συναντήσει δεκάδες χιλιάδες νέους και νέες σε όλη την Ελλάδα, όπως σταθερά και με συνέ πεια κάνει κάθε χρόνο, αποδεικνύο ντας -για ακόμη μία φορά- την πολιτι κή και πολιτιστική του προσφορά και διεισδυτικότητα στη νέα γενιά. Ειδι κότερα, σε εποχές που διψάμε για μία σταγόνα πολιτιστικής ανάσας, το Φεστιβάλ της ΚΝΕ έρχεται να τη δώσει απλόχερα και να αναδείξει μία πρόταση μακριά από τη σαπίλα και την υποκουλτούρα που κυριαρχεί. 3Οδηγητής  Ιούλιος - Αύγουστος 2022

Βαστάτε τον! «Δεν έχετε ικανοποιήσει κανένα από τα αιτήματά τους, παρά τις αυξήσεις στα καύσιμα. Κάνατε τίποτα για να μην αυξηθούν οι τιμές των εισιτηρίων; Τους χρωστάτε 50 με 60 εκατ. ευρώ από τις άγονες εδώ και πάνω από ένα χρόνο. Πώς περιμένετε να μην αυξήσουν τα εισιτήρια οι ακτοπλοϊκές εταιρείες;». Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Σαντορινιό και αναφέρονται στους κακόμοιρους ακτοπλόους εφοπλιστές. Γι’ αυτούς «χτυ πάει το χέρι στο τραπέζι» ο ΣΥΡΙΖΑ… Μάλιστα ειπώθηκαν κατά τη συζήτη ση του νομοσχεδίου που κωδικοποιεί και μονιμοποιεί όλες τις αντεργατικές ανατροπές της τελευταίας 20ετίας στην ακτοπλοΐα, αλλά και τα προκλητικά προνόμια των εφοπλιστών, όπως, για παράδειγμα, ότι δεν πληρώνουν φόρο στο πετρέλαιο! ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, αφού «μάλωσαν» αρκετά μεταξύ τους για το ποιος στηρίζει περισσότερο τα προνόμια και τα συμφέροντα των εφο πλιστών, τελικά «αγκαλιάστηκαν» και υπερψήφισαν όλοι μαζί το νομοσχέδιο. Ας τους ψηφίσουν οι εφοπλιστές, λοιπόν, στις επερχόμενες εκλογές και ας τους μαυρίσουν όλοι όσοι καλούνται να πληρώσουν 500 ευρώ αυτές τις μέρες για να πάνε και να γυρίσουν από ένα νησί δυο άτομα με ένα αμάξι Ποιοι είναι τελικά οι χρήσιμοι; Σωρούς σχηματίζουν οι βαλίτσες που περιμένουν στα διεθνή αεροδρόμια τη «διεκπεραίωσή» τους, ενώ μέσα σε τρεις μήνες, πάνω από 15.000 πτήσεις ακυρώθηκαν σε αεροδρόμια της Βρετανίας και άλλες τόσες σε Γερμανία και Ολλανδία εξαιτίας των ελλείψεων σε προσωπικό. Τα μεγαλοστελέχη των εται ρειών το έχουν ρίξει στην κλάψα και μουρμουρίζουν κάτι για τις υπερβολικές απολύσεις μέσα στην πανδημία. Είναι γνωστό ότι η συρρίκνωση του μετα φορικού έργου, εξαιτίας των περιορισμών της πανδημίας, φορτώθηκε στις πλάτες των εργαζομένων, με απολύσεις, εντατικοποίηση και αναστολή εργα σίας και παρά τα παχυλά πακέτα επιδοτήσεων από το κράτος. Παράλληλα, χιλιάδες εργαζόμενοι των αεροπορικών εταιρειών απεργούν πανευρωπαϊκά ζητώντας αυξήσεις στους μισθούς. Κάθε ώρα καθυστέρησης, κάθε ακυρωμένη πτήση, κάθε βαλίτσα που περιμέ νει τα εργατικά χέρια για να φτάσει στον προορισμό της, κάθε ομολογία διευ θυντικού στελέχους ότι «κάτι πρέπει να γίνει» για να βρεθεί εργατικό δυναμικό, βγάζει ξανά στην επιφάνεια τη μεγάλη αλήθεια: ότι όπως και στην πανδημία έτσι και τώρα, χωρίς τους εργαζόμενους, δεν κινείται τίποτα, δεν μπορεί να πετάξει ούτε αεροπλάνο, δεν μπορεί να γυρίσει ούτε προπέλα στα βαπόρια. Τους ‘πιάσαν οι ευαισθησίες τους… «Ενδέχεται να παραστεί απαραίτητη η επεξεργασία πιο ευαίσθητων δεδομέ νων προσωπικού χαρακτήρα» (…) «ως ευαίσθητα δεδομένα ορίζονται (…) τα δεδομένα που αποκαλύπτουν τη φυλετική ή εθνοτική καταγωγή, τα πολιτικά φρονήματα, τις θρησκευτικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις ή τη συμμετοχή σε συνδικαλιστική οργάνωση, καθώς και η επεξεργασία γενετικών δεδομένων, βιομετρικών δεδομένων με σκοπό την αδιαμφισβήτητη ταυτοποίηση προσώ που, δεδομένων που αφορούν την υγεία ή δεδομένων που αφορούν τη σεξουαλική ζωή φυσικού προσώπου ή τον γενετήσιο προσανατολισμό». Τα παραπάνω αναφέρονται στη Δήλωση Απορρήτου, δήλωση φακε λώματος με άλλα λόγια, που όπως είχε καταγγείλει πέρσι το ΣΕΤΗΠ, η εργοδοσία της «Teleperfomance» απαιτούσε από τους εργαζόμενους να υπογράψουν προκειμένου να προσλη φθούν. Πρόσφατα, όμως, τους έπια σαν οι ευαισθησίες τους και πήγαν στο «Athens Pride» να διαδηλώσουν, υποτίθεται, για τα δικαιώματα των αν θρώπων με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό. Το ίδιο και πολλές ακόμα εταιρείες και «περήφανοι χο ρηγοί» της διοργάνωσης, η μισή κυ βέρνηση, ο Τσίπρας, το ΠΑΣΟΚ με δικό του περίπτερο, ο αμερικανός πρέσβης και ο Βαρουφάκης να δη λώνει «περήφανος». Μήπως κάτι δεν πάει καλά εδώ…; Είναι συνένοχοι «Ο Τάκης, νεοφερμένο μέλος (...) παίρνει τη θέση του ενώ ο νοσηλευτής τραβά το παραβάν και τον βοηθά τοποθετώντας μπροστά του το ατομικό σετ ασφαλούς χρήσης. Λάστιχο για την περίδεση, σύριγγα ινσουλίνης, ένα φίλτρο που απομονώνει τα στερεά της δόσης, βραστηράκι, κιτρικό οξύ και νερό για τη διάλυση της ουσίας, τσιρότο και μαντηλάκι για την αντισηψία. Είκοσι λεπτά μετά, το παραβάν ανοίγει και ο νοσηλευτής επιστρέφει με το σκάνερ φλεβών, ένα μηχάνημα αξίας 3.000 ευρώ που φωτίζει με υπέρυθρες τη ροή της φλέ βας για να διευκολύνει κάπως την κατάσταση». Αυτό το ανατριχιαστικό ρεπορτάζ από τη λειτουργία του πρώτου χώρου επο πτευόμενης χρήσης ναρκωτικών δημοσίευσαν τις προάλλες τα «Νέα». Αυτή είναι η «προοδευτική» και «σύγχρονη» πολιτική του αστικού κράτους, της ΕΕ, της κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων αστικών κομμάτων, σε σχέση με τα ναρκωτικά, η περιβόητη «μείωση της βλάβης» και «διαχείριση» του προβλήματος, που καταλήγει στην ωραιοποίηση και διαιώνισή του. Κατά τα άλλα τους «σόκαραν» τα ευρήματα της η Ετήσιας Έκθεσης της Διε θνούς Επιτροπής του ΟΗΕ για τον έλεγχο των ναρκωτικών που δείχνουν ότι οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο που έκαναν χρήση ναρκωτικών το 2019, αυξήθη καν κατά 22% από το 2010, ενώ οι θάνατοι αυξήθηκαν την ίδια περίοδο κατά 41% παγκοσμίως (!). Είναι όλοι τους συνένοχοι… 4

Κουβάς νο. 45887272849 Ο Χιλιανός «πρόεδρος των κινημάτων», Γκ. Μπόριτς, μας ενημέρωσε πρόσφα τα μέσω Twitter για τη συνομιλία που είχε με τον Ουκρανό πρόεδρο του ... «το Τάγμα Αζόφ είναι αυτό που είναι», Β. Ζελένσκι, στον οποίο εξέφρασε τη στήριξή του. Σε πολύ θερμούς τόνους απάντησε ο Ζελένσκι, ο οποίος ευχαρί στησε μάλιστα τον Μπόριτς για την πρόθεσή του να στείλει ειδικούς από τη… Χιλή για να βοηθήσουν στην αποναρκοθέτηση περιοχών της Ουκρανίας και ποιος ξέρει σε τι άλλο… Καλά πήγε και αυτή η εναπόθεση ελπίδων για «αλλαγή του κόσμου» από ΣΥΡΙΖΑ, Μέρα25, ΝΑΡ κ.ά. που πανηγύριζαν πριν λίγους μήνες για την εκλογή Μπόριτς. Επόμενος στόχος για «κουβά» ο νέος σοσιαλδημοκράτης πρόεδρος της Κολομβίας για τον οποίον πανηγυρίζουν τώρα. Δεν νομίζουμε να καθυ στερήσει πολύ… «Εξαρτάται από το κόστος»... «Θα ήταν καλό να έχουμε RDC» (ρελέ διαφυγής) σε κάθε ηλεκτρικό ερμάριο «επειδή είναι ασφαλέστερο για τα άτομα που εργάζονται στο εργοστάσιο», ωστόσο η επιλογή αυτή «εξαρτάται από το κόστος του». Αυτά τα διαμάντια έχουν βρεθεί στην ηλεκτρονική αλληλογραφία του γενικού διευθυντή ασφα λείας της εταιρείας «Ήπειρος ΑΕΒΕ». Λίγες ημέρες μετά το συγκεκριμένο email, ο 29χρονος Χρήστος Ζορμπάς, ηλεκτρολόγος της επιχείρησης, έβρισκε τραγικό θάνατο από ηλεκτροπληξία λόγω απουσίας ρελέ διαφυγής, έχοντας ως μόνη προστασία απλά γάντια καθαρισμού. Εκεί που οι καπιταλιστές στο τέλος της ημέρας μετρούν ρευστό και κοιτούν καταθέσεις σε τράπεζες ή πώς πάνε οι μετοχές τους, οι εργαζόμενοι μετρούν θύματα. Η τιμωρία των ενόχων πρέπει να είναι παραδειγματική αλλά η δικαί ωση της μνήμης του Χρήστου θα έρθει όσο δυναμώνει ο αγώνας για να μην βρεθούν άλλοι στη θέση του. By whom? Πολλές φορές στο παρελθόν έγινε ανέκδοτο ο αχυράνθρωπος των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα, Χουάν Γκουαϊδό. Αλλά σαν αυτό που του έκανε η πρόεδρος του Κογκρέσου των ΗΠΑ, Ν. Πελόζι, δεν έχει. Ερωτηθείσα η κυρία Πελόζι για το πού βρίσκεται ο πρόεδρος που οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν στη Βενεζουέλα, εννο ώντας τον ευνοούμενό τους Γκουαϊδό, απάντησε αφοπλιστικά «για ποιόν με ρωτάτε;» Αυτά ας τα βλέπουν εδώ όσοι ακουμπούν στην πλάτη τέτοιων συμ μάχων και με μανία τους χαρακτηρίζουν πολύτιμους. Μη βγει στο μέλλον η Πελόζι και η κάθε Πελόζι και κάνει πως δεν τους ξέρει και στεναχωρηθούν... Να γνωρίζουν ότι τα κάνουν συχνά αυτά οι πολύτιμοι σύμμαχοί τους! Σαν να έπαιζαν σε βιντεοπαιχνίδι Με 60 σφαίρες «γάζωσε» η αστυνομία του Οχάιο τον 25χρονο Αφροαμερια κανό Τζέιλαντ Γουόκερ κατά τη διάρκεια τροχονομικού ελέγχου. Η εξοργιστι κή ευκολία με την οποία η αστυνομία των ΗΠΑ τραβά όπλο και ρίχνει «στο ψαχνό» χαρακτηρίζοντας κατά κόρον ανθρώπους των φτωχών στρωμάτων «θανάσιμη απειλή» είναι χαρακτηριστική της λογικής ενός αστικού κράτους που μόνο τους τελευταίους μήνες διάφορες περιοχές του έχουν μετατραπεί σε πεδία μαχών. Η αστυνομία μπορεί να σκοτώνει σε οποιαδήποτε συμπλοκή, το κράτος δεν ελέγχει την οπλοκατοχή και κάπως έτσι σε μια σκληρή ταξική κοινωνία ανταγωνισμού και ατομικής ευθύνης το μάτι και η συνείδηση συνη θίζει τη βαρβαρότητα. Η αντιμετώπιση του θανάτου με όρους βιντεοπαιχνι διού είναι, άλλωστε, κάτι συνηθισμένο στη «μητρόπολη» του καπιταλισμού… Δεν το περίμενε κανείς… -Δόθηκαν οδηγίες σε εργαζόμενους που πιάνουν στις 5:00 πμ να χτυπάνε την κάρτα τους στις 6:00 πμ για να μην φανεί η μία ώρα νυχτερινής απασχόλη -Προϊστάμενοισης. ταμείων, ζητούσαν από τις ταμίες να «χτυπήσουν» την κάρτα τους ακριβώς στις 21:00 ενώ ακόμη ήταν στο πόστο τους και εξυπηρετούσαν -Υπενθύμισηπελάτες. σε ωρομίσθιους που δουλεύουν 8ωρο να μην ξεχάσουν να «χτυ πήσουν» την κάρτα τους στο 4ωρο και να συνεχίσουν μετά -Καλέσματα για εργασία στο ρεπό αλλά με οδηγία να μη «χτυπήσουν» κάρτα για να μην φανεί. Οι παραπάνω καταγγελίες έγιναν από τον Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθή νας και αφορούν την πρώτη μόνο μέρα εφαρμογής της «ψηφιακής κάρτας εργασίας». Όχι ότι περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό, άλλα είναι χαρακτηρι στικό ότι δεν κράτησαν ούτε μια μέρα οι μπαρουφολογίες περί «επανάστασης στην αγορά εργασίας» που «έκανε νόμο το δίκιο του εργάτη» όπως είπε ο Μητσοτάκης στη Βουλή. Παραμένει, όμως, η πραγματική στόχευση τέτοιων μέτρων, δηλαδή η παρα πέρα εντατικοποίηση της εργασίας, ο διαχωρισμός του εργάσιμου χρόνου σε «ενεργό» και «ανενεργό» κλπ. ΥΓ: Να μην ξεχάσουμε να αποδώσουμε τα εύσημα και στον ΣΥΡΙΖΑ που υπερψήφισε το συγκεκριμένο μέτρο, όπως και τον μισό νόμο Χατζηδάκη, λέγοντας ότι πρόκειται για «θετικές ρυθμίσεις». Και εις ανώτερα 5Οδηγητής  Ιούλιος - Αύγουστος 2022

Η νεολαία τώρα με το ΚΚΕ! Κ αθώς οι βουλευτικές εκλογές, ούτως ή άλλως, πλησιάζουν, η συ ζήτηση έχει ανοίξει για τα καλά με όλα τα κόμματα να απευθύ νονται ιδιαίτερα στη νεολαία. Κανείς δεν έχει πρόβλημα να τονί σει ότι πρόκειται για μια γενιά που «έχει ζήσει τα πάντα», που δεν έχει γνωρίσει «ήρεμη περίοδο» στη ζωή της ως τώρα, παρά μόνο «έκτακτες καταστάσεις» και αβεβαιότητα. Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς «και τι μας τα λένε, λες και δεν τα ξέρουμε; Με τον πόνο μας παίζουν»; Πόσο μάλλον όταν αυτά τα λένε τα κόμματα που κυβέρνησαν, που με την πο λιτική τους συνέβαλαν καθοριστικά στην κατάσταση που διαμορφώθηκε και τώρα ξαφνικά την είδαν… δημοσιογράφοι και αναλυτές. Δεν πρόκειται, όμως, για απλές διαπιστώσεις και περιγραφές. Μαζί με αυτές, ο καθένας προσπαθεί να καλλιεργήσει τα δικά του κριτήρια, εξά γει τα δικά του συμπεράσματα για τις αιτίες αυτών που ζούμε και καλεί τη νεολαία να τα υιοθετήσει. Τελικά όλοι προτείνουν στη νεολαία τη στάση που θεωρούν ότι πρέπει να κρατήσει και αυτό αφορά και τις εκλογές. Στα σενάριά κάνουμετους,τηνανατροπή! Σ τις βουλευτικές εκλογές ψηφίζουμε για τη δύ ναμη που θα έχει το κάθε κόμμα στη Βουλή για τα επόμενα (το πολύ) τέσσερα χρόνια. Επομέ νως, ψηφίζουμε «για το σήμερα», δηλαδή με κρι τήριο αυτά που ζούμε και αυτά που βλέπουμε να έρχονται στο άμεσο μέλλον. Πολλές φορές, μπορεί κανείς να σκέφτεται ότι συμφωνεί περισσότερο με το ΚΚΕ, ότι εκτιμά τον ρόλο, τις θέσεις και τη δράση του, αλλά ότι την ώρα της κάλπης είναι πιο «χρήσιμο» να επιλέξει ένα από τα κόμματα που διεκδικούν την αστική δι ακυβέρνηση, συνήθως αυτό που φαίνεται ως «το λιγότερο κακό». Είναι μια σκέψη φαινομενικά λογική, άλλωστε όλοι παίρνουμε καθημερινά στη ζωή μας αποφάσεις με αυτό το κριτήριο, όταν δεν μπορούμε να έχουμε αυτό που ιδανικά θα θέλαμε. Με μια διαφορά: στην πολιτική, αυτή η λογική έχει δοκιμαστεί ξανά και ξανά και κάθε φορά έχει αποτύχει παταγωδώς. Έχει αποδειχθεί ότι «δεν δουλεύει». Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι δεν έχει νόημα να μιλάμε για «λιγότερο κακό» όταν πρόκειται για τα κόμματα που, παρά τις δι αφορές τους, υπηρετούν τον ίδιο δρόμο, την ίδια στρατηγική, τα ίδια ταξικά συμφέροντα και που το ένα συνεχίζει κάθε φορά από εκεί που «το άφησε» το άλλο. Με αυτόν τον τρόπο οι διαφορές τους λει τουργούν ως «οξυγόνο» για το σύστημα. Αυτή είναι η αρνητική πείρα. Υπάρχει, όμως, και η θετική. Και αυτή λέει ότι όποτε ο λαός και η νεολαία κέρδισε κάτι, ή όποτε κατάφερε να αποτρέψει μια αρνητική εξέλιξη, αυτό το έκανε στηριγμένο στη δική του δύναμη, στην οργάνωση και τον αγώνα του, με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ να είναι πάντα εκεί Τόσο η θετική όσο και η αρνητική πείρα που αναφέ ραμε, μπορούν και πρέπει να γίνουν κριτήριο για τη στάση των νέων το επόμενο διάστημα. Δυνατό ΚΚΕ: ασπίδα για το σήμερα… Ο ι εργάτες στο λιμάνι της COSCO με τον αγώ να τους επέβαλαν μέτρα υγείας και ασφάλει ας, υπέγραψαν συλλογική σύμβαση εργασίας, οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ δίνουν μια τιτάνια μάχη και έχουν καταφέρει να καθυστερήσουν το κλείσιμο της επιχείρησης, οι εργαζόμενοι της e-food ακύρωσαν σχεδιασμούς της εργοδοσία, οι οικοδόμοι πέτυχαν σημαντικές αυξήσεις στο μεροκάματο. Τι θα κέρδιζαν όλοι αυτοί αν «σταύρωναν τα χέρια» και περίμεναν τις εκλογές, μήπως και μία άλλη κυ βέρνηση θα είναι «λιγότερο κακή» από την προηγού μενη; Τίποτα, απλώς θα σπαταλούσαν χρόνο και θα έβγαιναν χαμένοι. Ό,τι κέρδισαν, το κέρδισαν με τον αγώνα τους, ενώ όλες οι κυβερνήσεις νομοθετούσαν ενάντιά τους. Δίπλα τους στον αγώνα τους, με ουσια στικό τρόπο, είχαν μόνο τις δυνάμεις του ΚΚΕ. Α ντίστοιχα παραδείγματα υπάρχουν και στους χώ ρους της νεολαίας: Με τον αγώνα τους οι μαθητές κα τάφεραν να καθυστερήσουν μέτρα, όπως η τράπεζα θεμάτων και το παράλληλο μηχανογραφικό, ανάγκασαν την κυβέρνη ση να πάρει κάποια, έστω στοιχειώδη, μέτρα προστασίας από την πανδημία, της επέβαλαν να αναγνωρίσει ως εκπροσώπους τους τις Συντονιστικές Επιτροπές Αγώνα Μαθητών. Με τον δικό τους αγώνα οι φοιτητές κατάφεραν να γίνουν «φοιτητές ξανά», ακύρωσαν τις προσπάθειες κυβέρνησης και διοικήσε ων να τους ξεσπιτώσουν από τις εστίες, έχουν αποτρέψει μέχρι και σήμερα την τοποθέτηση της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας στα ιδρύματα. Και σε αυτούς τους αγώνες, οι δυνάμεις της ΚΝΕ ήταν στην πρώτη γραμμή, τους έδωσαν δύναμη και αντο χή με τα εύστοχα αιτήματα που επεξεργάστηκαν και υιοθετή θηκαν από την πλειοψηφία, ενώ οι βουλευτές του ΚΚΕ έφεραν τους αγώνες αυτούς και μέσα στη Βουλή για να ενισχύσουν και από εκεί την πίεση στην κυβέρνηση. 6

Δ εν πρέπει να ξεχνάμε ότι πολλοί από τους παραπάνω αγώνες δόθηκαν σε συν θήκες περιορισμών και απαγορεύσεων, έντονης κρατικής καταστολής, με πρόσχημα την πανδημία. Τότε που η κυβέρνηση της ΝΔ έλεγε ότι οι διεκδικήσεις πρέπει να «παγώσουν» και το μόνο που επιτρέπεται να κάνουμε (εκτός από το να πηγαίνουμε στη δουλειά…), είναι να στηνόμαστε κάθε απόγευμα στις 6 στους τηλεο πτικούς δέκτες για να ακούσουμε το κράτος και την «επιστήμη» να μας «κουνάνε το δάχτυλο» επειδή είμαστε ανεύθυνοι. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη έλεγε το αξέχαστο «θα λογαριαστούμε μετά», χωρίς κανείς να ξέρει πότε είναι αυτό το «μετά» και ζητούσε υπουργούς κοινής αποδοχής, δηλαδή μίνι συγκυβέρνηση. Αυτό το κλίμα «έσπασε» χάρη στους αγωνιστές υγειονομικούς που πραγματοποίη σαν την πρώτη κινητοποίηση σε καιρό πανδημίας σε όλη την Ευρώπη, χάρη στο ΚΚΕ που έσπασε την άθλια απαγόρευση την Πρωτομαγιά του 2020 και δημιούργησε εικόνες αγώνα που θα μείνουν στην ιστορία, που βγήκε στους δρόμους και συγκρούστηκε στις 17 Νοέμβρη της ίδιας χρονιάς αναγκάζοντας τους ενορχηστρωτές της κα ταστολής να το ρίξουν στα ηρεμιστικά... Έτσι έμεινε ψηλά η σημαία της διεκδίκησης και μπόρεσαν να αναπτυχθούν και όλοι οι αγώνες που αναπτύχθηκαν στη συνέχεια, που έφεραν και τις νίκες που αναφέραμε. Ταυτόχρονα, οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, όσοι ακολούθησαν τον δρόμο του αγώνα το προηγούμενο διάστημα, έχουν μεγάλο μερίδιο συμβολής για το ότι έχουν ακυρωθεί στην πράξη νόμοι όπως αυτός για τον περιορισμό των διαδηλώσεων που ψηφίστηκε το καλοκαίρι του 2020, οι διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη που κάνουν σχεδόν αδύνατη την προκήρυξη μιας απεργίας. Φάνηκε ότι έτσι μόνο μπορούν να κα ταργηθούν αντιλαϊκοί νόμοι, σε αντίθεση με την αρνητική πείρα της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που θα καταργούσε τους μνημονιακούς νόμους «με έναν νόμο και ένα άρθρο»… Σ την πανδημία, στις καταστροφικές φωτιές στη Β. Εύ βοια, στον σεισμό στη Σάμο, στις πλημμύρες στην Καρ δίτσα, στα χιόνια στην Αττική, όπου και όποτε η ζωή και η περιουσία του φτωχόκοσμου μπήκε σε άμεσο κίνδυνο εξαιτίας της πολιτικής που τα λογαριάζει όλα με το κριτήριο του «κόστους-οφέλους», έλαμψε και η δύναμη της λαϊκής οργάνωσης και αλληλεγγύης, «γεννήθηκε» το σύνθημα «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό», αναδείχθηκε ότι ακόμα και για να ζήσουμε απαιτείται να παλέψουμε. Την ώρα που τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ήταν παντού και πάντα στην πρώτη γραμμή και αυτής της μάχης, η ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ «τρώγονταν» για το με ποια κυβέρνηση είχα με τους περισσότερους νεκρούς και τα περισσότερα καμένα στρέμματα. Η ίδιοι οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης, τα διάφορα επι τελεία του συστήματος και τα αστικά ΜΜΕ εκφράζουν τον προβληματισμό τους για το γεγονός ότι το «κλίμα» στην Ελλάδα όσον αφορά τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και την εμπλοκή της χώρας μας σε αυτόν, δεν είναι αυτό που θα ήθελαν. Κομβικό ρόλο και εδώ έχει παίξει η ύπαρξη του ΚΚΕ, του μόνου κόμματος στη χώρα που δεν ανήκει στο τόξο του «ευρωατλαντισμού», που έχει θέση για αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ, κλείσιμο των βάσεων και επιστροφή όλων των ελληνικών δυνάμεων που βρίσκονται έξω από τα σύνορα. Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή απευθύνθηκε στον λαό και τη νεολαία και αποκάλυψε τις πραγματικές αιτίες του πολέ μου, αποδόμησε τα ψεύτικα προσχήματα του κάθε στρατο πέδου «ληστών», μπήκε μπροστά για να οργανωθεί η πάλη ενάντια στην εμπλοκή. Για τον λόγο αυτό πολεμήθηκε και δέχθηκε την καταστολή του αστικού κράτος, που έφτασε στο σημείο μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής να πηγαί νει χτυπημένο στο νοσοκομείο, δεμένο με χειροπέδες πάνω στο καροτσάκι Το ΚΚΕ έσωσε την τιμή του λαού μας τη μέρα που όλα τα άλλα κόμματα μαζεύτηκαν στη Βουλή για να χειροκροτήσουν τον επικεφαλής της αντιδραστικής κυ βέρνησης της Ουκρανίας, Ζελένσκι, και κατέληξαν να κά νουν το ακροατήριο στους ναζί του Τάγματος Αζόφ. Με τις αποκαλύψεις του «Ριζοσπάστη» σχετικά με τον πολύτιμο για την άμυνα των νησιών εξοπλισμό που έχει σταλεί στην Ουκρανία, το ΚΚΕ «στρίμωξε» άσχημα την κυβέρνηση Μπορούμε με σιγουριά να πούμε ότι χωρίς όλους τους αγώνες που έγιναν και χωρίς την ύπαρξη του ΚΚΕ, η ζωή της κυβέρνησης και των ΝΑΤΟϊκών, όσον αφορά την Ελ λάδα, θα ήταν πολύ πιο εύκολη… Άραγε μπορεί κανείς να ισχυριστεί στα σοβαρά ότι -ειδικά σε αυτό το κορυ φαίο ζήτημα- θα άλλαζε κάτι ουσιαστικό αν αντί για τη ΝΔ κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ ή κάποιο άλλο κόμμα; Χ ωρίς το ΚΚΕ δεν θα είχε μάθει κα νείς για την πρόσφατη σφαγή των προσφύγων στη Μελίγια, αφού ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ επέβαλαν μια απροκάλυπτη «ομερ τά» για να μην θιχτεί η αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ, αλλά και η «προοδευτική» κυβέρνηση της Ισπανίας που διέπραξε το έγκλημα. Χωρίς το ΚΚΕ θα «πλάκωνε» τα πάντα η αποπνικτική ομοφωνία των αστι κών κομμάτων στα «μεγάλα» και οι κουρα στικοί ψευτοκαυγάδες τους στα «μικρά». Είναι ενδεικτικό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υπερψήφισε το 50% νομοσχεδίων της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ το 80%, με πρόσφατο χαρακτη ριστικό παράδειγμα το νομοσχέδιο για τα προκλητικά προνόμια και το αφορολόγητο πετρέλαιο στους εφοπλιστές. Κάθε φορά που παλέψαμε και κερδίσα με κάτι, τα τελευταία χρόνια, το ΚΚΕ ήταν εκεί. Κάθε φορά που συγκινηθήκαμε, ανα τριχιάσαμε, νιώσαμε ανάταση το ΚΚΕ ήταν πάλι εκεί. Όπως στην κοσμοπλημμύρα του περσινού Φεστιβάλ, στον αποχαιρετι σμό στους μεγάλους μας συνθέτες, Μίκη Θεοδωράκη και Θάνο Μικρούτσικο, στο ανθρώπινο «ποτάμι» που σχημάτισαν οι κολασμένοι μετανάστες εργάτες γης της Μανωλάδας, διεκδικώντας να ζήσουν σαν άνθρωποι. Πιο δυνατό ΚΚΕ σημαίνει πιο πολλές τέτοιες «δυνατές» στιγμές Αντίθετα, κάθε φορά που οι νέοι και οι νέες πίστεψαν σε κυβερνητικούς «σωτή ρες» βγήκαν μόνο χαμένοι, επικράτησε η απογοήτευση, όταν διεκδικούσαν κάτι τους απαντούσαν ότι «αυτά εγκρίνατε με την ψήφο σας», τελικά γύρισαν «ξεπλυμέ νοι» αυτοί που θέλησαν να διώξουν. Στα ακόμη πιο δύσκολα που έχουμε μπροστά μας, στην «τέλεια καταιγίδα» και τον «δύσκολο χειμώνα» για τον οποίο μας προετοιμάζουν, μόνο το ΚΚΕ θα είναι η «ασπίδα» μας και πρέπει να είναι όσο γίνεται πιο δυνατή. REUTERS/Alkis Konstantinidis/Ideal Image7Οδηγητής  Ιούλιος - Αύγουστος 2022

Ο ι νέοι και οι νέες, ιδιαίτερα αυτής της γενιάς που νιώθει ότι ζει μέσα σε έναν «φαύλο κύκλο», έχουν, όμως, έναν ακόμα πολύ σπουδαίο λόγο να συμπορευτούν με το ΚΚΕ, να το ενισχύσουν σε κάθε ευκαιρία που τους δίνεται, αλλά και στις επερχόμενες εκλογές. Και αυτός είναι ότι το ΚΚΕ έχει πρόταση και σχέδιο για να βγούμε από αυτή την αδιέξοδη κατάσταση, για να μπορέσουμε επιτέλους να ζήσουμε με βάση τις δυνατότητες που προσφέρει η εποχή μας και όχι χειρότερα από τους γονείς μας. Για την ακρίβεια, το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα που έχει τέτοιο σχέδιο, αφού όλα τα άλλα κόμματα προτείνουν μόνο διαφορετικές παραλλαγές διαχείρισης του σημερινού αδιεξόδου, το οποίο η ΝΔ αποδίδει συνεχώς στις «αρνητικές διεθνείς συγκυρίες» και ο ΣΥΡΙΖΑ στην «πολιτική Μητσοτάκη», βγάζοντας και οι δυο τους «λάδι» τον πραγματικό ένοχο, το γερασμένο καπιταλιστικό σύστημα. …και ελπίδα για το αύριο Το πολιτικό σχέδιο του ΚΚΕ είναι το μόνο που μπορεί να εξασφαλίσει γενική μείωση του εργάσιμου χρόνου, χωρίς μείωση, αλλά με μεγάλη αύξηση των κάθε είδους παροχών της κοινωνίας προς το άτομο, αφού προβλέπει την αξιοποίηση των σύγχρονων επιτευγμάτων της επιστήμης και της τεχνολογίας με σχέδιο και προς όφελος όλων, Προβλέπει την κατάργηση της μεγαλύτερης «σπατάλης» της σημερινής κοινωνίας, του καπιταλιστικού κέρδους Το μόνο που μπορούν να υποσχεθούν τα άλλα κόμματα είναι η περιβόητη «διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου», δηλαδή τα απλήρωτα δεκάωρα για ένα επιπλέον ρεπό ή τα διάφορα «πιλοτικά προγράμματα» μείωσης του εργάσιμου χρόνου που αφορούν μικρό αριθμό εργαζομένων, συνοδεύονται με παχυλή επιδότηση της εργοδοσίας και γίνονται (αν γίνουν…) με μοναδικό κριτήριο την αύξηση των κερδών τους μέσα από την άνοδο της παραγωγικότητας. Μόνο σε μια τέτοια κοινωνία ο κάθε άνθρωπος θα είναι ελεύθερος να ακολουθήσει τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά του. Τα σχολεία και τα πανεπιστήμια θα απελευθερωθούν από τα «δεσμά» της καπιταλιστικής αγοράς, που σήμερα καθορίζει ποιο επιστημονικό αντικείμενο θα αναπτυχθεί και ποιο όχι, τι και πώς θα διδαχθεί, όχι με βάση το τι έχει ανάγκη η κοινωνία, αλλά με βάση τις προτεραιότητες των κερδών. Οι γειτονικοί λαοί θα μπορούν να ζουν ειρηνικά, να γνωρίζουν ο ένας τις ομορφιές του τόπου του άλλου, θα μπορούν να συνεργάζονται για να αξιοποιούν τους φυσικούς πόρους της περιοχής τους χωρίς ανταγωνισμούς, πολέμους και τους διάφορους «πετρελαιάδες» να «τρώγονται» για τα συμφέροντά τους. Το ηλεκτρικό ρεύμα, το φάρμακο, ο αθλητισμός και ο πολιτισμός κλπ θα πάψουν να είναι εμπορεύματα, δηλαδή δεν θα παράγονται για να κερδίσει κάποιος, αλλά για να καλύψουν κοινωνικές ανάγκες. Έτσι θα τελειώσει η κερδοσκοπία και τα σκάνδαλα, θα είναι αυτά τα αγαθά προσβάσιμα σε όλους, ανεξάρτητα από την «τσέπη» του καθενός. Μόνο έτσι θα εκπληρώνονται και στόχοι που στις συνθήκες του καπιταλισμού είναι αντικρουόμενοι, όπως η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, η εξασφάλιση χώρων πράσινου και ψυχαγωγίας για τις ανάγκες του λαού, με την ισόρροπη ανάπτυξη των κλάδων της Οοικονομίας.ρατσισμός, ο φασισμός, ο σεξισμός και όλα τα αποκρουστικά φαινόμενα που γεννά και αξιοποιεί με πολλούς τρόπους το σάπιο σύστημα, θα αντιμετωπιστούν ριζικά και -με την πάροδο του χρόνου- θα μετατραπούν σε αντικείμενο μελέτης για τους ιστορικούς και κοινωνιολόγους του μέλλοντος. Για να εφαρμοστεί το Πρόγραμμα του ΚΚΕ απαιτούνται πολλά περισσότερα από μια ψήφο στις εκλογές. Όμως, μιλώντας για τις εκλογές, μόνο η ψήφος στο ΚΚΕ μπορεί να συμβάλει στο να δυναμώσει αυτή η προοπτική. Να την πιστέψουν ακόμα περισσότεροι, να χαμογελάσει επιτέλους ο λαός και η νεολαία, να ανοίξει ένας άλλος, ελπιδοφόρος δρόμος. Το κάθε νέο ζευγάρι θα είναι ελεύθερο να δημιουργήσει οικογένεια όποτε το αποφασίσει, χωρίς οικονομικούς καταναγκασμούς και το άγχος του πώς θα τα βγάλει πέρα στη σημερινή «ζούγκλα» και, φυσικά, χωρίς μεσαιωνικούς περιορισμούς σε ατομικά δικαιώματα, όπως αυτό στην άμβλωση. Το ζήτημα της στέγασης θα είναι λυμένο για όλους χάρη στην κοινωνικοποίηση της γης και του κλάδου των κατασκευών, στον κεντρικό σχεδιασμό που μπορεί να προϋπολογίσει τις συνεχώς διευρυνόμενες ανάγκες και να κινείται προς την κατεύθυνση της κάλυψής τους, να παίρνει διορθωτικά μέτρα όπου χρειάζεται. Αντίθετα, οι προτάσεις της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ για το «στεγαστικό», οδηγούν μόνο στην καταχρέωση των νέων για να επιδοτούνται επενδυτικά σχέδια στον κλάδο. 8

Τη σφαγή, ακολούθησε η προκλητική «αφωνία» -ή, ακόμα χειρότερα τα όσα τελικά αναγκάστηκαν να πουν- των δυνάμεων της «προόδου» και ειδικά του ΣΥ ΡΙΖΑ, καθώς βλέπετε η κυβέρνηση της Ισπανίας είναι το παράδειγμα που αξιοποιείται στην Ελλάδα για το τι μπορεί να σημαίνει μια «προοδευτική κυβέρνηση» για τον λαό και τη νεολαία. Ειδικά η διαχείριση του προσφυγικού-μεταναστευ τικού ζητήματος έχει αναχθεί από τις «προοδευτικές» δυνάμεις σε ένα από τα πιο τρανά παραδείγματα της διαφορετικής προσέγγισης των «ακροδεξιών και νε οφιλελεύθερων» δυνάμεων από αυτές τις «προοδευ τικής αριστεράς και σοσιαλδημοκρατίας» στο κατά πόσο μπαίνει σε προτεραιότητα ο άνθρωπος και οι ανάγκεςΚάναμε,του.λοιπόν, μια προσπάθεια στο συγκεκριμένο κείμενο να συγκεντρώσουμε διάφορα «στιγμιότυπα» σχετικά με το ζήτημα, πρόσφατα αλλά και πιο παλιά, αποκαλυπτικά για το γεγονός ότι οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στις δυνάμεις της «προόδου και της συντήρησης» ενίοτε «βουλιάζουν» στο αίμα και το δράμα προσφύγων και μεταναστών. Από τον έναν θύλακα στον άλλο Η Μελίγια και η Θέουτα περιβάλλονται από τα μοναδικά χερσαία σύνορα της Ισπανίας με το Μαρόκο. Ανήκουν δηλαδή στην Ισπανία και βρίσκονται στις ακτές τις βόρει ας Αφρικής. Το καθεστώς σε αυτές τις δύο περιοχές κατά καιρούς έχει αποτελέσει σημείο τριβής ανάμεσα στην Ισπανία και το Μαρόκο και για ζητήματα που σχετίζο νται με τη στάση της Ισπανίας στις διεκδικήσεις του Μαρόκο σε εδάφη της Δυτικής Σαχάρας. Από τη Θέουτα, τον Μάιο του 2021 κυκλοφόρησαν βίντεο που έδειχναν ισπανικές δυνάμεις καταστολής να πετούν πρόσφυγες από τα βράχια στη θάλασσα. Τότε η ισπανική κυβέρνηση κατηγορούσε το Μαρόκο για την προώθηση των προσφύγων στα σύνορα. Εκείνες τις μέ ρες μάλιστα, ο ΣΥΡΙΖΑ και η εφημερίδα του, έφτασε στο σημείο να γράφει πως ο ισπανικός στρατός βρέ θηκε εκεί για να βοηθήσει τους ξεριζωμένους! Και φτάνουμε στα γεγονότα της Μελίγια πριν λίγες μέρες όπου οι δυνάμεις καταστολής του Μαρόκο συ νεργάστηκαν άψογα με τις ισπανικές για να προκύψουν οι γνωστές πλέον εικόνες φρίκης. Όταν ακόμα ήταν αδι ευκρίνιστο το πόσες δεκάδες πρόσφυγες είχαν χάσει τη ζωή τους και ποια ήταν ακριβώς η αντιμετώπιση όσων κατάφεραν να γλιτώσουν, ο πρωθυπουργός της «προ οδευτικής» κυβέρνησης της Ισπανίας βγήκε να δώσει συγχαρητήρια για τον χειρισμό από μέρους των ισπανι κών δυνάμεων! Ας αφήσουμε όμως λίγο στην άκρη την τόσο δυσώδη «πρόοδο», και ας δούμε τι έχει μεσολαβήσει από τα γεγονότα στον έναν θύλακα τον Μάιο του 2021 σε αυτόν της Μελίγια, τον Ιούνη του 2022. Αυτό που άλ λαξε είναι πως για πρώτη φορά στην ιστορία της η Ισπα νία αναγνώρισε τις εδαφικές διεκδικήσεις του Μαρόκο στη Δυτική Σαχάρα σε κόντρα με την Αλγερία που έχει αντίστοιχα σχέδια στην συγκεκριμένη περιοχή. Τυχαία η στιγμή; Μάλλον όχι, καθώς όλα αυτά γίνονται στο πλαί σιο των σφοδρών ανταγωνισμών και αντιτιθέμενων συμ φερόντων για τον ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης μετά και από την έναρξη του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία. Βλέπετε από την Αλγερία η ΕΕ εισάγει το 8% των αναγκών της σε φυσικό αέριο και ένας από τους αγωγούς που το μεταφέρει περνάει από το έδαφος του Μαρόκο στην Ισπανία… Ένας όμορφος κόσμος αγγελικά πλασμένος, που οι κολασμένοι αυτής της γης όταν δεν πεθαίνουν από τη φτώχεια και τις ιμπεριαλιστικές επεμ βάσεις στις περιοχές που μένουν γίνονται «σάκος του μποξ» ανάμεσα σε αστικά κράτη. Πόση «πρόοδος» και υποκρισία χωράει μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο; Το βαρέλι δεν έχει πάτο θα λέγα με. Αφού την αρχική «αφωνία» του ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησε η παρέμβαση ενός ευρωβουλευτή του, που τυχαία δεν ανέφερε καν την Ισπανία και κάλεσε την ΕΕ να προ στατέψει με τις ενέργειες της τις «ιδρυτικές της αξίες»… Να φτιάξει καμία Μόρια δηλαδή που είχε τη σφραγίδα των αξιών της ΕΕ και το στίγμα της «προοδευτικής κυ βέρνησης» του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έφτανε όμως μόνο αυτό, σε μια αισχρή προσπάθεια αποπροσανατολισμού και στην προσπάθεια να διαχωριστούν από τον σοσιαλδημοκράτη πρωθυπουργό της Ισπανίας, δημοσίευσαν ένα ειδησεο Η «πρόοδος» Ο ι εικόνες από τον ισπανικό θύλακα της Μελίγια στη βόρεια Αφρική είναι ένα ακόμα ανοσιούργημα του καπιταλισμού. Ένας σωρός από ανθρώπινα σώματα. Άλλα ήδη ήταν πτώματα, άλλα χτυπημένα από δυνάμεις καταστολής, όλα μαζί στοιβαγμένα. Ακόμα ένα «στιγμιότυπο» για το που μπορεί να φτάσει η αντιμετώπιση της ανθρώπινης ύπαρξης ως εμπόρευμα, το να γίνονται οι ξεριζωμένοι από τους πολέμους και την φτώχεια που προκαλεί ο καπιταλισμός, «σάκος του μποξ» στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Και θα «εξηγηθούμε» για όλα αυτά στη συνέχεια του κειμένου. βουλιάζουν στο αίμα προσφύγων και μεταναστών και η «συντήρηση» 10

Ή ταν πριν από περίπου ένα μήνα όταν ο «Ριζοσπάστης» αποκάλυπτε τα παραπάνω στοιχεία σχετικά με την αποστολή στρατιωτικού υλικού από την Ελλάδα στην Ουκρανία . « Η Ελλάδα, όπως όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, βοηθά την Ουκρανία με αμυντικό υλικό, προκειμένου να αμυνθεί στην επίθεση που δέχεται από τη Ρωσία. Το αμυντικό υλικό χορηγείται από τα αποθέματα που διαθέτει η χώρα και δεν αποδυναμώνει ούτε κατ’ ελάχιστο την αμυντική δυνατότητά της. Η Ελλάδα δεν μπορεί να αποτελεί εξαίρεση από τα υπόλοιπα κράτη - μέλη της ΕΕ που πράττουν το ίδιο», ήταν η απάντηση του υπουργού Εθνικής Άμυνας. Πρόκειται για μία πολύ επικίνδυνη εξέλιξη, αφού η ελληνική κυβέρνηση, με εντολή του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ, μετατρέπει τη χώρα σε εμπόλεμο, επί της ουσίας, εταίρο της κυβέρνησης Ζελένσκι. Γι’ αυτό και η κυβέρνηση την απέκρυψε από τον ελληνικό λαό και όταν τελικά «πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη» κατέφυγε στην απαξίωση των όπλων, προσβάλλοντας τους στρατευμένους και τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, που τους έχει ανατεθεί με αυτόν τον επιχειρησιακό οπλισμό να υπερασπίζονται τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Προσέβαλε παράλληλα τον ελληνικό λαό που πληρώνει πανάκριβα κάνοντας καθημερινές θυσίες, την προμήθεια του συγκεκριμένου και άλλου εξοπλισμού, ο οποίος τελικά στέλνεται στην Ουκρανία για να υπηρετήσει τις ΝΑΤΟϊκές ανάγκες, και όχι φυσικά τις ανάγκες για την άμυνα της χώρας. Και όλα αυτά, σε μια περίοδο που η αστική τάξη της Τουρκίας με έντονο τρόπο και με τις πλάτες των «συμμάχων», αναπαράγει τις διεκδικήσεις της σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού για «αποστρατιωτικοποίηση» νησιών του Αιγαίου και «συνδιαχείρηση» των πλουτοπαραγωγικών του πηγών. Η συγκεκριμένη αποκάλυψη του Ριζοσπάστη έρχεται να προστεθεί σε όσα σταθερά αποκαλύπτει για τη λειτουργία των βάσεων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη χώρα μας, τη διάθεση υποδομών, λιμανιών, αεροδρομίων, του οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου για να περνάνε τα ΝΑΤΟικά στρατεύματα. Αποκάλυψη που πηγαίνει χέρι – χέρι με τη διαφώτιση ώστε ο λαός μας να επαγρυπνά και να μη δείχνει καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, στην αστική τάξη και στα κόμματά της. Τις επόμενες μέρες, σε μια περίοδο που τα μαύρα σύννεφα των ανταγωνισμών και του πολέμου πυκνώνουν επικίνδυνα, παρουσιάζονται χιλιάδες νέοι στρατευμένοι της Δ’ ΕΣΣΟ του 2022. Ο «Ριζοσπάστης» και ο «Οδηγητής», το πόρταλ «902.gr» και το «alt.gr» είναι σημαντικά «όπλα» για την ενημέρωση των νέων στρατευμένων. Αναδεικνύουν σταθερά τα προβλήματά τους με τις τεράστιες ελλείψεις που υπάρχουν μέσα στα στρατόπεδα, το υπέρογκο κόστος της θητείας, δημοσιεύουν τις διαμαρτυρίες τους, οι οποίες όπως έχει δείξει και η πρόσφατη πείρα θα παρέμεναν στα «αζήτητα» αν τα μέσα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ δεν δημοσίευαν τις επιστολές τους, εάν δεν έφτανε στη Βουλή η φωνή των στρατευμένων από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ σ’ αυτήν τη φάση της ζωής των νέων ανθρώπων, κατά τη διάρκεια της θητείας τους, βρίσκονται δίπλα τους, μαζί τους στη διεκδίκηση, στην έμπρακτη στήριξη και αλληλεγγύη, όπως άλλωστε δίπλα τους είναι και στο σχολείο, στη σχολή, στη δουλειά, στη γειτονιά. Κάθε νέος στρατευμένος έχει συμφέρον να εμπιστευθεί τη «φωνή της αλήθειας», να ενημερώνεται έγκαιρα, εύστοχα και ολοκληρωμένα για όλα τα ζητήματα που τον αφορούν, να κατανοεί τις εξελίξεις, να προετοιμάζεται για τα δύσκολα που είναι μπροστά. Άλλωστε, είναι αναφαίρετο δικαίωμα του να έχει ελεύθερο χρόνο εντός της μονάδας, να τον αξιοποιεί ανεμπόδιστα, να παρακολουθεί τις πολιτικές εξελίξεις, την ειδησεογραφία και να διαβάζει όποια εφημερίδα επιθυμεί, να έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο. Τέλος, έχει συμφέρον να συμπορευθεί με το ΚΚΕ, που είναι ασπίδα για το σήμερα και ελπίδα για το αύριο και με πυξίδα τα δικά του συμφέροντα, με όλους τους τρόπους, να βρεθεί απέναντι στην πολιτική της εμπλοκής στον πόλεμο. Σε κάθε στρατόπεδο να μπαίνει η αλήθεια, ο Ριζοσπάστης και ο Οδηγητής! 2100 ρουκέτες RM-70, 3.200.000 φυσίγγια 7,62 χιλιοστών, τουλάχιστον 60 δυσεύρετοι και πανάκριβοι αντιαεροπορικοί πύραυλοι «Stinger», 17.000 πολύτιμα βλήματα πυροβολικού 155 χιλιοστών, 1.100 φορητοί αντιαρματικοί πύραυλοι RPG. Κόστος των διατιθέμενων πυρομαχικών περίπου 30.000.000 ευρώ. 100 έως 130 τεθωρακισμένα οχήματα μάχης BMP-1, με το αποτελεσματικότατο πυροβόλο των 73 χιλιοστών, που αποσύρονται από τις ακτές των νησιών του Αιγαίου και τα οποία θα αντικατασταθούν (όπως είπε η κυβέρνηση) από τα γερμανικά «Marder 1A3/5», με το αδύναμο πυροβόλο των 20 χιλιοστών, που στην κυριολεξία σαπίζουν εδώ και χρόνια, πεταμένα στους γερμανικούς αγρούς... Με αφορμή μια αποκάλυψη του Ριζοσπάστη... Νέοι Στρατευμένοι 13Οδηγητής  Ιούλιος - Αύγουστος 2022

Η σκληρή πραγματικότητα για εκατοντάδες γυναίκες στις ΗΠΑ Αυτή η αρνητική εξέλιξη και κατάφορη επίθεση στα δικαιώματα των γυναικών του λαού στις ΗΠΑ, έρχεται να προστεθεί στα τεράστια εμπόδια που ήδη συναντούν οι εργαζόμενες, άνεργες, ανασφάλιστες, μετανάστριες γυναίκες στις ΗΠΑ στην πρόσβαση και την κάλυψη των αναγκών τους για την αναπαραγωγική τους υγεία, στα πλαίσια του ιδιωτικοποιημένου συστήματος Υγείας. Οι αμβλώσεις εξάλλου γίνονται σε ιδιωτικές κλινικές, με τεράστιο κόστος. Εκατομμύρια γυναίκες που δεν έχουν τα οικονομικά μέσα να παρακάμψουν το νέο νόμο, θα αναγκάζονται να πάνε σε άλλη Πολιτεία για να κάνουν έκτρωση ή να καταφύγουν σε πρακτικές που εκθέτουν την υγεία, ακόμα και την ίδια τους τη ζωή σε μεγάλους κινδύνους. Ήδη, πριν την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου η πλειοψηφία των γυναικών κατέφευγε για οικονομικούς λόγους στο χάπι της άμβλωσης, που επίσης κοστίζει εκατοντάδες δολάρια, και όχι σε χειρουργική κλινική. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του ινστιτούτου Guttmacher, το 2020 το 54% των Κάλπικες διαχωριστικές γραμμές στις πλάτες των δικαιωμάτων των γυναικών Γύρω από την εξέλιξη αυτή ξεδιπλώνεται ήδη ένα «γαϊτανάκι» δηλώσεων, παρεμβάσεων και πρωτοβουλιών, που αναδεικνύει τους σφοδρούς ανταγωνισμούς και τις ενδοαστικές συγκρούσεις που εκδηλώνονται στις ΗΠΑ, τη διαπάλη ανάμεσα σε Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους που οξύνεται και μπροστά στις ενδιάμεσες εκλογές του Νοέμβρη. Τα δικαιώματα των γυναικών αποτελούν μέρος της προεκλογικής ατζέντας, με βάση την οποία στήνονται κάλπικες διαχωριστικές γραμμές περί «προόδου» και «συντήρησης» με σκοπό τον εγκλωβισμό των συνειδήσεων, ειδικά των νέων, στα πλαίσια του συστήματος. Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν αξιοποίησε την απόφαση για να πλασαριστεί ως «προοδευτικός», επισημαίνοντας ότι τρεις δικαστές που ψήφισαν υπέρ (διαμορφώνοντας την τελική πλειοψηφία 6-3 υπέρ της απαράδεκτης απόφασης) είχαν τοποθετηθεί από τον Ντόναλντ Τραμπ. «Μπορείτε να έχετε τον τελευταίο λόγο. Η υπόθεση αυτή δεν έχει τελειώσει» είπε στο μήνυμά του. Φυσικά, παρουσίασε ως «σωτήρια λύση» για τις γυναίκες την ενίσχυση των Δημοκρατικών στις ενδιάμεσες εκλογές για το Κογκρέσο τον Νοέμβρη, λέγοντας ότι μετά από δεκαετίες που έχουν κυβερνήσει οι Δημοκρατικοί και δεν το έχουν κάνει, φέτος -αν έχουν την πλειοψηφία- το Κογκρέσο «θα επαναφέρει το δικαίωμα των γυναικών ως ομοσπονδιακό νόμο»... Η αλήθεια πίσω από τα προσχήματα Πίσω από τους ψευτοδιαγωνισμούς «προοδευτικότητας», αυτή η απαράδεκτη εξέλιξη έχει τη σφραγίδα όλων των πολιτικών δυνάμεων των ΗΠΑ, που χρόνια τώρα δεν έχουν πάρει τις απαραίτητες νομοθετικές Τ η δικαιολογημένη οργή και αγανάκτηση εκατοντάδων γυναικών στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο προκάλεσε η απαράδεκτη και σκοταδιστική απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, που ανοίγει το δρόμο για την απαγόρευση των αμβλώσεων. Με 6 ψήφους υπέρ έναντι 3 κατά, το Δικαστήριο ακύρωσε την ισχύουσα από το 1973 απόφαση στην υπόθεση «Ρόου κατά Γουέιντ», με βάση την οποία είχε κριθεί ως αντισυνταγματική η αδικαιολόγητα περιοριστική κρατική ρύθμιση των αμβλώσεων, με το σκεπτικό ότι αυτή παραβιάζει το συνταγματικό δικαίωμα της γυναίκας στην ιδιωτική ζωή. Η «γη της ελευθερίας», οι κυβερνήσεις της «προόδου» και άλλα παραμύθια… Με αφορμή την απαράδεκτη απόφαση για τις αμβλώσεις στις ΗΠΑ Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Guttmacher, σχεδόν το 50% των γυναικών που υποβάλλονται σε άμβλωση στις ΗΠΑ ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, με τις μαύρες και τις ισπανόφωνες γυναίκες να αποτελούν το 29% και 24% αντίστοιχα την ώρα που το ποσοστό τους στον γενικό πληθυσμό είναι περίπου 12% και 19% αντίστοιχα. Την ίδια στιγμή, μετά την απαράδεκτη απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, πολλοί κυβερνήτες Δημοκρατικοί σπεύδουν να παρουσιάσουν τις πολιτείες τους ως «καταφύγια» για τις αμβλώσεις, ετοιμάζοντας και τις αντίστοιχες μπίζνες... Μόλις στην Καλιφόρνια αναμένεται αύξηση των επεμβάσεων κατά 3.000%! Κράτησέ το ...Κράτησέ το... καταγεγραμμένων αμβλώσεων στις ΗΠΑ έγιναν με το χάπι, έναντι 39% το 2017, 31% το 2014, 24% το 2011, 17% το 2008, 14% το 2005 και 6% το 2001. 14

πρωτοβουλίες για το καθολικό δικαίωμα της γυναίκας στη δημόσια και δωρεάν άμβλωση. Το αποτέλεσμα είναι να διατηρούνται διαφορετικά μέτρα και σταθμά ανάμεσα στις διαφορετικές Πολιτεί ες, οι διαφορές αυτές να μεγαλώνουν, αλλά και να πα ραμένουν οι αμβλώσεις ανοιχτό πεδίο για παρεμβάσεις τουΕπιπλέον,Δικαστηρίου.στοοπλοστάσιο των πολέμιων της άμβλω σης υπάρχει εδώ και χρόνια η λεγόμενη «τροπολογία Χάιντ», που επίσης δεν παραμερίστηκε από καμία κυ βέρνηση. Πρόκειται για μια νομοθετική διάταξη που απαγορεύει τη χρήση ομοσπονδιακών κονδυλίων για τη χρηματοδότηση εκτρώσεων, εκτός από την περίπτω ση που κινδυνεύει η ζωή της γυναίκας ή η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα αιμομιξίας ή βιασμού, αναγκάζοντας γυναίκες από τις φτωχότερες εργατικές-λαϊκές οικογέ νειες να καταφεύγουν σε επικίνδυνες πρακτικές για την υγείαΤελικά,τους.ανεξάρτητα από την όποια διαφοροποίηση καταγράφεται ανάμεσα σε Δημοκρατικούς και Ρεπου μπλικάνους στη στάση τους για το ζήτημα των αμ βλώσεων, κοινός τους παρονομαστής παραμένει η πολιτική που λογαριάζει την αναπαραγωγική υγεία των γυναικών ως «κόστος» για το κράτος και πεδίο για κερδοφόρες επενδύσεις των επιχει ρηματικών κολοσσών στον τομέα της Υγείας. Συν δέεται άρρηκτα με την πολιτική τους, με το σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης που υπερασπί ζονται, που σπέρνει πολέμους, προσφυγιά, που σμπα ραλιάζει τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματα των γυναικών. Τα «πρωτοπαλίκαρα» των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ... ...η κυβέρνηση της ΝΔ, όλα τα αστικά κόμματα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, που πανηγύριζαν για τη νίκη Μπάιντεν έσπευσαν να βγάλουν ανακοινώσεις κατα δίκης της απαράδεκτης απόφασης στις ΗΠΑ. Καμία δήλωση όμως δεν μπορεί να ξεπλύνει τις «αμαρτίες» τους για τη διαχρονική πολιτική που ακολουθούν, στα χνάρια των κυβερνήσεων των ΗΠΑ, της ΕΕ, αντιμετω πίζοντας την αναπαραγωγική υγεία των γυναικών με τη λογική του «κόστους-οφέλους». Εξάλλου ούτε στη χώρα μας οι αμβλώσεις, αν και νόμιμες, δεν είναι δω ρεάν. Όλοι τους έχουν βάλει τη σφραγίδα τους στο να στερείται η γυναίκα την ατομική απόφαση και επιλογή να προχωρήσει σε άμβλωση, στηριγμένη σε ένα εκτε ταμένο δίκτυο δημόσιων και δωρεάν υπηρεσιών Υγείας με έμφαση στην πρόληψη, σεξουαλικής αγωγής, οικο γενειακού προγραμματισμού. Το πραγματικά προοδευτικό απέναντι στον σκοταδισμό Πρόοδος σήμερα είναι η διεκδίκηση για την ολόπλευ ρη προστασία της υγείας των γυναικών, ξεκινώντας από μικρή ηλικία, από το σχολείο ακόμα Υπάρχουν όλες οι δυνατότητες, με βάση και τα επιτεύγματα της επιστήμης, της τεχνολογίας, ώστε η κάθε νέα να μπορεί να είναι ελεύθερη να αποφασίζει αν θα διακόψει ή όχι μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, με δωρεάν ιατρική και ψυχολογική υποστήριξη, σεξουαλική αγωγή στα πλαί σια της πρόληψης. Κάθε νέα σήμερα πρέπει να είναι ελεύθερη να διεκδι κεί το σεβασμό του συντρόφου της στη συναίνεση της σεξουαλικής πράξης. Να απολαμβάνει την αναγκαία Από τη διαμαρτυρία που πραγματοποίησε η ΟΓΕ στην αμερικανική Πρεσβεία για την απαράδεκτη απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου των ΗΠΑ επιστημονική, κοινωνική στήριξη ώστε να γνωρίζει τις συνέπειες για οποιαδήποτε ατομική επιλογή. Για να δυ ναμώνει και όχι να κρύβεται κάτω από το χαλί, η ανά γκη αγωνιστικής διεκδίκησης κοινωνικών υποδομών και υπηρεσιών για επιστημονική, κοινωνική στήριξη και προστασία των νέων γυναικών στα σχολεία, τις σχολές, τιςΓιγειτονιές.αυτόκαι αντιπαλεύουμε χυδαίες και ανορθολογι κές θέσεις, όπως το λεγόμενο δικαίωμα της «αυτοδιά θεσης» στη χρήση ναρκωτικών ουσιών, στην εμπορευ ματοποίηση του σώματος (πορνεία) κλπ. Ποιος τελικά καθορίζει την «παλέτα» των επιλογών μας; Είναι οι οικονομικοί και κοινωνικοί καταναγκασμοί, τα εμπόδια που συναντάμε στο να καλύπτουμε τις σύγ χρονες ανάγκες μας στη μόρφωση, την εργασία, την κοινωνική ζωή, την υγεία. Είναι οι απαράδεκτες κοι νωνικές αντιλήψεις για τη θέση της γυναίκας, για τις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων, που αναπαράγονται από το σχολείο, το πανεπιστήμιο, τα ΜΜΕ, τα ΜΚΔ, το θρησκευτικό δόγμα, πλασάροντας παλιά και «νέα» αντιδραστικά στερεότυπα. Η οργή και η αγανάκτηση που νιώθουν οι νέες γυ ναίκες, οι νέοι άνθρωποι, μπορεί να γίνει δύναμη αγώ να και ανατροπής του συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, της καπιταλιστικής κοινωνίας, που έχει φτάσει σε τέτοια σήψη θέτοντας υπό αμφισβήτηση κατεκτημένα δικαιώματα. Να στραφεί απέναντι στις κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα που το υπηρε τούν και προσπαθούν να τους πείσουν ότι η λύση για τα αδιέξοδα και τις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών είναι να αλλάξει ο διαχειριστής της βαρβαρότητας. Η πραγματική πρόοδος και λύση βρίσκεται στον δρόμο της σύγκρουσης απέναντι στην αντιδραστικο ποίηση και την οπισθοδρόμηση, στην πάλη για την κοι νωνία της πραγματικής ελευθερίας, το σοσιαλισμό-κομ μουνισμό, που βάζει τα θεμέλια για την απελευθέρωση των γυναικών από κάθε κοινωνική ανισοτιμία. Με την αποφασιστική θέληση, στάση και δράση του καθενός και της καθεμιάς μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για να σπάσει τελικά ο φαύλος κύκλος της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, της ανισοτιμίας των γυναικών, σε αγωνιστική συμπόρευση με την ΚΝΕ και το ΚΚΕ. Το Γεγονός / L'Evenement Οντρέ Ντιγουάν, 2022, 100 λεπτά Γαλλία, 1963. Η Αν είναι μια νέα, πολλά υποσχόμενη φοιτήτρια από φτωχή εργατική οικογένεια. Όταν συνει δητοποιεί ότι έχει μείνει έγκυος, τα όνειρά της μοιάζουν καταδικασμένα - εκτός και αν καταφέρει να τερματίσει την εγκυμοσύνη της, κάτι που όμως είναι ακόμη παρά νομο και κοινωνικά κατακριτέο εκείνη την εποχή... Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο αυτοβιογραφικό βιβλίο της Ανί Ερνό και η θεματολογία της είναι πιο επίκαι ρη από ποτέ. Στους καιρούς της οπισθοχώρησης των συλλογικών κοινωνικών δικαιωμάτων των γυναικών σε μια σειρά από κράτη και ηπείρους, το «Γεγονός» είναι γροθιά στο στομάχι. 15Οδηγητής  Ιούλιος - Αύγουστος 2022

Απαντήσεις Η κυβέρνηση σαρώνει κυριολεκτικά τις σπουδές των φοιτητών, συνεχίζοντας την πο ρεία των προηγούμενων κυβερνήσεων, στις ράγες της στρατηγικής της ΕΕ για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Δε φτιάχνει ένα «νέο» πανεπιστήμιο- τελειοποιεί και προ σαρμόζει το σημερινό πανεπιστήμιο της επιχειρηματικής λειτουργίας! Δίνει τη χαριστική βολή στα πτυχία, μετατρέποντάς τα σε σκόρπιες γνώσεις χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα. Επαναφέρει τα ΤΕΙ, με σπουδές διάρκειας 7 εξαμήνων, στα χνάρια του νόμου Διαμαντοπούλου που προέβλεπε μονοετή και διετή προγράμ ματα σπουδών και του νόμου Γαβρόγλου που προέβλεπε διετή προγράμματα επαγ γελματικής εκπαίδευσης. Καταργεί ακόμα και τα ελάχιστα μεταπτυχιακά που απέμειναν χωρίς δίδακτρα, μετά τη γενίκευση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2017. Νομοθετεί την αυτόματη ισοτίμηση των πτυχίων με τα τριετή των ιδιωτικών κολλε γίων, συμπληρώνοντας τις αλλεπάλληλες ρυθμίσεις αναγνώρισης των κολεγίων όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Στο όνομα του «νοικοκυρέματος» του ακαδημαϊκού χάρτη, φέρνει fast track δια δικασίες για την κατάργηση τμημάτων. Με το ίδιο επιχείρημα, από το 2011 και την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, μέχρι το 2018 και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, χιλιάδες φοι τητές είδαν τις σπουδές και τα πτυχία τους να μένουν «στον αέρα»! Επιχειρεί για άλλη μια φορά την απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από τα πτυχία, πιθανά με δίδακτρα. Δοκιμάζοντας, μάλλον, την τύχη της, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση το προσπάθησε αλλά έφαγε τα μούτρα του! Διαμορφώνει το αντίστοιχο μοντέλο διοίκησης που ταιριάζει στην επιχειρηματική λειτουργία των ΑΕΙ, με διορισμένους πρυτάνεις και managers. Προσπαθώντας να πε τύχει ό,τι άφησε στη μέση ο νόμος Διαμαντοπούλου με τα Συμβούλια Διοίκησης και ο νόμος Γαβρόγλου με τα Περιφερειακά Συμβούλια. Το βασικό συστατικό κοινό: Οι επιχειρήσεις να αποκτήσουν άμεσο και βασικό ρόλο στη διοίκηση και λειτουργία των Ιδρυμάτων.Στοχεύειτους φοιτητές και τους αγώνες τους, θέλει να τους κάνει «συνένοχους» ή τουλάχιστον θεατές στην πολιτική της, με «Συμβούλια Φοιτητών» παραμάγαζα των κυβερνήσεων και των διοικήσεων, πειθαρχικά και ποινικοποίηση των αγώνων. Η πολιτική τους έχει στερήσει προ πολλού στους φοι τητές την ελευθερία να σπουδάζουν χωρίς εμπόδια, να αποκτούν ολοκληρωμένη επιστημονική και επαγγελμα τικήΕλευθερίαγνώση! για τις σπουδές είναι όλη η απαραίτητη γνώση να προσφέρεται στα πτυχία! Αν θέλουν, λοιπόν να προσφέρουν «επιλογές» στους νέους, ας ξεκινήσουν με τα, αναγκαία για να βρει κανείς δουλειά, μαθήματα που απέσπασαν από τα πτυχία, πουλώντας τα σε πανά κριβα μεταπτυχιακά και πιστοποιήσεις! Ας καλύψουν για τον νέο νόμο-πλαίσιο Πόσο νέος είναι ο «νέος» νόμος-πλαίσιο και οι «ορίζοντες» που υπόσχεται η κυβέρνηση στους φοιτητές; τις 3000 κενές θέσεις καθηγητών, για να διδαχθούν επιτέλους βασικά μαθήματα που «εξαφανίστηκαν» λόγωΠαρουσιάζεταιυποστελέχωσης.σαν «ελευθερία» και «ευκαιρία» το εσωτερικό «Erasmus». Με λίγα λόγια, δίνουν στους φοιτητές μία βαλίτσα στο χέρι, προς... αναζήτηση κα θηγητών, μαθημάτων, εργαστηρίων, σε όποιο αντικεί μενο, πανεπιστήμιο, πόλη έχουν απομείνει, και φυσικά αν κανείς είναι αρκετά τυχερός (αφού μόλις το 10% θα γίνεται δεκτό) και αν το σηκώνει η τσέπη του! Μπορεί η κυβέρνηση να ντύνει τα πτυχία που δια μορφώνει με «όμορφες» λέξεις, όπως η διεπιστημονι κότητα, αλλά αυτό καμία σχέση δεν έχει με την πραγ ματικότητα! Γιατί αν ήθελαν «διεπιστημονικά» πτυχία θα αναβάθμιζαν και εκσυγχρόνιζαν τις σπουδές, ώστε οι φοιτητές να αποκτούν στέρεα επιστημονική γνώ ση του αντικειμένου τους, που θα τους επέτρεπε αν επιθυμούν, να εμβαθύνουν, να παράγουν ερευνητικό έργο και νέα γνώση. Θα καλλιεργούσαν την ουσιαστι κή συνεργασία μεταξύ των Ιδρυμάτων και δε θα τα έθεταν σε μια κούρσα ανταγωνισμού με όρους επι χειρηματικής αρένας. Θα δομούσαν τα προγράμματα σπουδών με τρόπο που να διευρύνει τις γνώσεις των φοιτητών, να καλλιεργεί ολοκληρωμένη κοσμοαντί ληψη. Εντάσσοντας στις σπουδές μαθήματα όπως η ιστορία των επιστημών, η πολιτική οικονομία, η φι λοσοφία, ανεξαρτήτως του βασικού αντικειμένου των προγραμμάτων σπουδών. Δε δίνεται στους φοιτητές η «ελευθερία» να διαμορφώσουν τις σπουδές τους όπως επιθυμούν; Ερωτήσεις 16

Τα πτυχία- «φτιαχ’ το μόνος σου» που φέρνει η κυβέρνη ση κάνουν ακόμα χειρότερο το μέλλον των φοιτητών μετά τηνΑναποφοίτηση!ηκυβέρνηση θέλει, όπως λέει, να βοηθήσει τους αποφοίτους να βρίσκουν δουλειά, γιατί προχωρά σε κα τακερματισμό των σπουδών αποδυναμώνοντας το πτυχίο, δηλαδή το μόνο «διαπραγματευτικό χαρτί» που έχουν οι νέοι για εργασία; Γιατί εξακολουθεί να αφήνει στον αέρα τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των ΑΤΕΙ και των τμημάτων που ίδρυσε ο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί εξισώνει τα πτυχία των ΑΕΙ με τα τριετή ιδιωτικά κολλέγια; Αν την ενδιαφέρει να αποκτούν οι νέοι γνώσεις που βοηθούν στην άσκηση του επαγγέλματος, γιατί πετσοκόβει τις σπουδές; Πώς βοηθά τους αποφοίτους των παιδαγωγικών σχολών η απόσπαση της επάρκειας, μετατρέποντάς τη στο πρώτο minor degree; Η πολιτική τους «καρφώνεται» όταν μιλούν για «επαγ γελματικά μεταπτυχιακά»! Αλήθεια, τα πτυχία των φοιτητών δεν είναι «επαγγελματικά», δηλαδή αρκετά για εξεύρεση εργασίας; Αν θέλουν σύνδεση των σπουδών με την εργασία, από κτηση εμπειρίας, γιατί δε θεσμοθετούν την πρακτική άσκηση για όλους, ενταγμένη στο πρόγραμμα σπουδών, στην ευθύνη και εποπτεία του Ιδρύματος, με αποζημίωση στο ύψος του κατώτατου μισθού και πλήρη εργασιακάασφαλιστικά δικαιώματα; Ποιες είναι οι «ελκυστικές προοπτικές» που υπόσχεται η υπουργός παιδείας στους νέους; Ο κατώτατος μισθός των 713 ευρώ, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η πραγμα τικότητα που λέει ότι 1 στους 3 νέους εργάζεται σε θέση άσχετη με το αντικείμενό του! Μόνη σίγουρη διέξοδος για τους νέους είναι το πτυχίο να είναι η μόνη προϋπόθεση για δουλειά με δικαιώματα, να παρέχει τις αναγκαίες επιστημονικές και επαγγελματι κές γνώσεις. Πραγματική ελπίδα για το μέλλον τους δίνει ο αγώνας για αναβάθμιση των σπουδών, για δουλειά με δικαιώματα. Μόνο έτσι μπορούν πραγματικά οι σπουδές να συνδεθούν με την εργασία! Τι σεναμπορούμεκάνουμεοιφοιτητέςαπέναντιόλααυτά;Μήπωςταπτυχίαπουδιαμορφώνονται«ανοίγουν»πόρτεςκαιδίνουνπερισσότερεςευκαιρίεςγιαδουλειά;Ισχύειότιτοπανεπιστήμιο θα συνδεθεί περισσότερο με την κοινωνία όπως λέει η κυβέρνηση; Το πανεπιστήμιο, με το νέο νόμο-πλαίσιο- γίνεται ακόμα πιο «κλειστό» στις ανά γκες της πλειοψηφίας της κοινωνίας, δεσμεύεται ακόμα περισσότερο να υπη ρετεί τα συμφέροντα των επιχειρήσεων, να λειτουργεί το ίδιο σαν επιχείρηση! Πώς, άλλωστε, μπορεί να μιλά κανείς για «εξωστρέφεια», όταν πληθαίνουν οι διατάξεις για «πνευματική περιουσία», δηλαδή πατενταρισμένη γνώση και μυστικότητα!Πόσο«εξωστρεφές» είναι το πανεπιστήμιο που χρηματοδοτεί το έργο νέων ερευνητών, ανάλογα με το πόσο «ελκυστικό» είναι στην αγορά και όχι με βάση την επιστημονική και κοινωνική του αξία; Πώς ακριβώς βελτιώνεται η σύνδεση με την κοινωνία, όταν οι ίδιοι ομολογούν ότι η έρευνα στις ανθρωπι στικές σπουδές απαξιώνεται γιατί δεν προσελκύει επενδύσεις; Υπάρχει τρόπος να συνδεθούν τα πανεπιστήμια με τις ανάγκες του λαού, με στόχο την άνοδο του βιοτικού του επιπέδου, της ποιότητας ζωής. Με σχε διασμένη ανάπτυξη της επιστημονικής έρευνας και γνώσης, με αποκλειστική ευθύνη και χρηματοδότηση του κράτους, αξιοποίηση του συνόλου του επιστη μονικού δυναμικού. Η σύνδεση του πανεπιστημίου με αυτό τον τρόπο με την κοινωνία, εξασφαλίζει το μέλλον των αποφοίτων, αφού κανείς δεν περισσεύει όταν στόχος είναι η ικανοποίηση των διευρυνόμενων αναγκών του λαού. Τελικά, καταργούνται οι φοιτητικές παρατάξεις; Προφανώς όχι. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να παρέμβει στο δικαίωμα των φοιτητών να οργανώνονται με βάση τα συμφέροντα, τους στόχους και τις διεκδικήσεις τους! Επιχειρεί με το νέο νόμο να υπονομεύσει τη συλλογική διεκδίκηση, με συμβού λια φοιτητών που θα λογοδοτούν στο Συμβούλιο Διοίκησης και όχι στους φοιτητές. Με διαβλητές ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και με ενιαίο ψηφοδέλτιο που μετατρέπει την αντιπαράθεση θέσεων σε αντιπαράθεση προσώπων-παραγόντων, ρουσφετιών και εκλογικών μηχανισμών (αφού οι ΔΑΠ-ΠΑΣΠ θα «σπρώχνουν» τους εκλεκτούς τους χωρίς την «ταμπέλα»). Ο στόχος τους είναι γνωστός. Κυβέρνηση, διοικήσεις και managers θέλουν να έχουν «λυτά» χέρια για να προωθούν τους στόχους του πανεπιστημίου-επιχείρηση. Θέλουν να ξεμπερδέψουν μια και καλή από τις δίκαιες διεκδικήσεις των φοιτητών. Η προσπάθειά τους αυτή θα πέσει στο κενό, μαζί με το σχέδιο καταστολής και τρομοκρατίας απέναντι στους φοιτητές και τους συλλόγους τους! Η ανάδειξη της Πανσπουδαστικής σε 1η δύναμη απέδειξε ότι οι φοιτητές ξέρουν ποια είναι η δύ ναμή τους και είναι αποφασισμένοι να την υπερασπιστούν! Οι φοιτητές με τους αγώνες τους, μέσα από τους συλλόγους τους, μπορούν να διεκδικήσουν τις σπουδές και το μέλλον τους! Να ανοίξουν πραγματικά νέους ορίζοντες, για το πανεπιστήμιο που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τα όνειρά τους, με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες. Να συμπορευτούν με το ΚΚΕ στην πάλη για ένα Πανεπιστήμιο πραγματικά δημόσιο και δωρεάν, της μάθησης, στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών. Ο νέος συσχετισμός που διαμορφώθηκε στους συλλόγους, με την πρωτιά της Πανσπουδαστικής στις φετινές φοι τητικές εκλογές, φανερώνει ότι τώρα μπορεί να γίνει ένα βήμα μπροστά, να δυναμώσει ο κοινός αγώνας φοιτητών, εργαζομένων και διδασκόντων στα πανεπιστήμια, όλου του λαού, ώστε: -Να μείνει στα χαρτιά ο νέος νόμος-πλαίσιο! -Να αντιπαλέψουμε την είσοδο της πανεπιστημιακής αστυνομίας, των μέτρων καταστολής και ταξικών φραγμών, κόντρα στα σχέδια για ένα πανεπιστήμιο «απόρθητο φρούριο». -Να συγκρουστούμε με την επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων, για να πάρουν ανάσα οι ανάγκες και η ζωή των νέων που σπουδάζουν σήμερα. -Να αντιπαρατεθούμε με την περεταίρω υποβάθμιση των πτυχίων, με την κατηγοριοποίηση των σπουδών, με την εμπορευματοποίηση της Παιδείας. 17Οδηγητής  Ιούλιος - Αύγουστος 2022

Β ασικός πυρήνας του αποσπάσματος στο κείμενο της WWF που αξιοποιήθηκε για σχολιασμό από τους μαθητές θα μπορούσαμε να πούμε κωδικοποιημέ να πως είναι: η ανάγκη να αλλάξουμε τις διατροφικές μας συνήθειες, ώστε να σώσουμε όλοι μαζί τον πλανή τη και μαζί με αυτόν την υγεία μας. Χαρακτηριστικές είναι οι εκφράσεις από το κείμενο: «οι διατροφικές συνήθειές μας έχουν μεγάλο “οικολογικό αποτύπω μα”... σήμερα είμαστε λαίμαργοι... την ώρα που 868 εκατομμύρια άνθρωποι υποσιτίζονται... κατανάλωσε υπεύθυνα.» Γιατί πάλι έχουν βαλθεί να ρίχνουν τα «σπασμένα» του πλανήτη πάνω μας, όπως στο παραπάνω απόσπασμα που ρίχνουν τις ευθύνες στις διατροφή μας; Δεν είναι βέβαια η πρώτη φόρα που μας «κουνάνε το δάχτυλο» για τη στάση μας, για την «ατομική μας ευθύνη». Ας σκεφτούμε τι έγινε στην πανδημία που η κυβέρνηση και τα «παπαγαλάκια» της μας χρέωναν ότι για τη διασπορά του ιού ευθυνόμαστε εμείς, οι νέοι κλπ., την ίδια ώρα που εμείς περάσαμε μήνες κλεισμέ νοι σπίτι μας και με μεγάλη ευθύνη αντιμετωπίσαμε την κατάσταση και η κυβέρνηση όχι μόνο δεν έπαιρνε μέτρα για την πρόληψη και προστασία όλων μας, αλλά και έθεταν τους όρους για την περαιτέρω εξάπλωσή του, όπως με τα ελλιπή μέτρα στα σχολεία. Αυτή η «κασέτα της ατομικής ευθύνης» παίζει συχνά τώρα τελευταία για διάφορα θέματα και ανάγκες μας. Στοχεύουν να μας ενοχοποιούν ως υπεύθυνους για την υποβάθμιση της υγείας μας και του περιβάλλο ντος, τον υποσιτισμό παιδιών στον κόσμο, κρύβοντας τον πραγματικό, «μεγάλο» ένοχο δεν είναι άλλος από την πολιτική που αντιμετωπίζει το περιβάλλον και την «προστασία» του, την υγεία και τη διατροφή μας ως εμπορεύματα για να βγάλουν μια χούφτα όμιλοι περισσότερο κέρδος. Πέρα από «ένοχους», θέλουν να μας κάνουν και «συνένοχους» στα καταστροφικά σχέδια τους, αφού μας πλασσάρουν, εκμεταλλευόμε νοι την αυξανόμενη και δίκαιη ανησυχία μας για την κατάσταση, για τις λεγόμενες «πράσινες» επενδύσεις, που όπως αποδεικνύεται μόνο «πράσινες» δεν είναι. Η προσωπική ευθύνη βεβαίως και υπάρχει! Όμως αυτή δεν μπορεί να ταυτίζεται και να περιορίζεται απο κλειστικά με το αν θα προσέξουμε την προσωπική μας διατροφή, αν θα κάνουμε ανακύκλωση ή αν θα στηρί ξουμε ένα συνάνθρωπό μας. Αντίθετα η προσωπική ευθύνη κάθε νέου αφορά την εύρεση των πραγμα τικών αιτιών της υποβάθμισης της υγείας και της ζωής του λαού, τη συμμετοχή του στον συλλογικό και οργανωμένο αγώνα ενάντια σε αυτά. Ας σκεφτούμε... Πόσοι νέοι κάνουν φιλότιμες προσπάθειες για να ανα κυκλώσουν τα απορρίμματα τους ενώ την ίδια ώρα λι γότερο από το 1/5 των απορριμάτων στους μπλε κάδους ανακυκλώνεται; Πόσοι δεν έχουν αγοράσει ένα επιπλέ ον πακέτο μακαρόνια για τους συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη, αλλά το φαινόμενο του υποσιτισμού «καλά κρατεί» όχι μόνο στην Αφρική, αλλά και στα σχο λεία της Ελλάδας με λιποθυμίες ακόμα και μαθητών; Τελικά, τι είναι αυτό που καθορίζει τις διατροφικές μας συνήθειες, δημιουργεί τον υποσιτισμό στον κόσμο αλλά και την καταστροφή του περιβάλλοντος; Για να το απαντήσουμε θα αξιοποιήσουμε το παρακάτω απόσπασμα του κειμένου όπου τονίζεται η σχέση της διατροφής μας με το περιβάλλον: «κάθε μπουκιά στο πιάτο μας, χρειάζεται γη για να καλλιεργηθεί, νερό και Α κόμα μια χρονιά γινόμαστε… «υποψήφιοι» στις Πανελλαδικές και σχο λιάζουμε (χωρίς φυσικά το άγχος των πραγματικών υποψηφίων) το θέμα της έκθεσης, και συγκεκριμένα των ΕΠΑΛ. Όλοι μας γνωρίζουμε, άλλωστε, ότι και μέσα από την εξέταση αυτού του μαθήματος, η εκάστοτε κυ βέρνηση και το κράτος συνολικότερα περνάνε πάντα το δικό τους μήνυμα στους μαθητές, όχι μόνο αυτών που εξετάζονται αλλά και των επόμενων χρονιών. Στόχος μας να προβληματίσουμε πάνω στα θέματα τους φίλους μας, μαθητές που αγωνίζονται καθημερινά με ένα σχολείο εξεταστικό-κέντρο και ιδιαίτερα στις τελευταίες τάξεις των λυκείων ή των ΕΠΑΛ για ν’ ανοίξουν ένα νέο κύκλο στη ζωή τους και να εκπληρώσουν τα όνειρά τους. Τους μαθητές που παράλληλα αγωνίζονται μαζί με τους συμμαθητές τους για ένα σχολείο που θα μορφώνει ουσιαστικά με δημιουργικό τρόπο, θα μαθαίνει τον τρόπο να ανακαλύπτουμε την αλήθεια σε όλα τα φαινόμενα και θα αποτελεί τη βάση για τη γνώση του «τι παίζει» στον κόσμο γύρω μας, πως θα μπορούμε να τον κάνουμε καλύτερο για όλους. Ορισμένες σκέψεις με αφορμή το θέμα της ΑςεξετάσειςστιςέκθεσηςπανελλαδικέςτωνΕΠΑΛρίξουμεμιαματιά στο πρώτο κείμενο – θέμα... Μια περίπτωση από τις πολλές που αποκαλύπτει τις καταστροφικές αποφάσεις αυτών που αποφασίζουν για τη διατροφή μας με βάση τα κέρδη τους. Η αιχμαλώτισή της ασιάτικης άγριας μοσχογαλής, για την παραγωγή του καφέ Kopi luwak που κοστίζει 70 περίπου ευρώ η κούπα, αυξάνει τον κίνδυνο μεταφοράς ιών στους ανθρώπους με την πιθανότητα ακόμα και πανδημιών. 18

Μ πορεί να συνηθίζουν να μας παρουσιάζουν ως «ανεύθυνη γενιά» αλλά μας ενδιάφερει και η διατροφή μας, η υγεία μας, το μέλλον μας. Θέλουμε ανεβασμένη ποιότητα ζωής και τη διεκδικούμε, γνωρίζοντας πολύ καλά πως μπορούμε να την αποκτήσουμε. Προστατεύουμε και με την ατομική μας στάση το περιβάλλον γιατί θέλουμε να ανήκει και να «δουλεύει» για όλους τους ανθρώπους και τις ανάγκες τους! Αυτό που μάλλον δεν πολυαρέσει είναι που μας γεννιούνται κάποιες απορίες προς όλους όσους μας κάνουν «κηρύγματα», «κλαίνε» για την επισιτιστική κρίση, λένε πως ενδιαφέρονται για τη διατροφή μας. Προς την ΕΕ, τις κυβερνήσεις, διαφόρους κρατικούς οργανισμούς. Γιατί «κάνουν πόλεμο» στο έδαφος της Ουκρανίας; Γιατί εδώ και 5 μήνες ισοπεδώνεται μαζί με λαούς και ο φυσικός πλούτος από τις βόμβες των Ρωσία και ΝΑΤΟ- ΗΠΑ- ΕΕ; Γιατί εντείνουν τον υποσιτισμό σε μεγάλο κομμάτι πληθυσμού της γης, την επισιτιστική και ενεργειακή φτώχεια με την εκτίναξη της ακρίβειας; Που ήταν το ενδιαφέρον τους για τα χιλιάδες στρέμματα καμμένων δασών στις περσινές καταστροφικές πυρκαγιές; Αν ψάξουμε, ίσως το βρούμε δίπλα στο ενδιαφέρον τους για τις περιοχές Natura που καταστρέφονται για να μπουν ανεμογεννήτριες; Ή στο ενδιαφέρον τους για το γεγονός πως μόλις 100 εταιρείες αποτελούν την πηγή άνω του 70% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων; Γιατί, όποιος μαθητής έχει πρόβλημα, για παράδειγμα με το βάρος του, να πρέπει να χρυσοπληρώσει διατροφολόγο, ειδικές εξετάσεις κ.λπ. για να μη μιλήσουμε για το γεγονός της τεράστιας καθυστέρησης και περιορισμού των σχολικών γευμάτων τη φετινή σχολική χρονιά; Γιατί δε μιλούν για την απουσία ουσιαστικού ελέγχου των φυτικών λιπασμάτων και των ζωοτροφών που δημιουργεί πολλές φορές και προβλήματα στην υγεία του λαού και των παιδιών του και μολύνει τη βιοποικιλότητα της εκάστοτε περιοχής; Ας αντιστρέψουμε εμείς τα ερωτήματα!ΕπίλογοςΌ λα τα προβλήματα, τα θέματα που μας απασχολούν όπως και αυτό της υγιεινής διατροφής και της προστασίας του περιβάλλοντος δεν λύνονται μαζί με τους υπεύθυνους για αυτά αλλά σε σύγκρουση με μαζί τους. Σε αγώνα που θα αποδεικνύει τον ένοχο, που δεν είναι άλλος από το κηνύγι του κέρδους των λίγων είς βάρος της ζωής των πολλών. Σε αγώνα που θα μας γεμίζει δύναμη και αντοχή, για αυτό και θα αξιοποιεί τη διάθεση για προσφορά και εθελοντισμό που πηγάζει από την αγωνία της νέας γενιάς. Που το «κάτι πρέπει να γίνει» θα μετατρέπεται σε καθημερινό αγώνα για να αλλάξει ριζικά ο κόσμος! Για τον κόσμο όπου η οικονομία και η κοινωνία θα λειτουργούν με επίκεντρο τις ανάγκες των πολλών, το περιβάλλον θα μπορεί να προστατευτεί ουσιαστικά και να γίνει πραγματικά το «έδαφος» για μια ζωή στο ύψος των δυνατοτήτων της εποχής. ενέργεια». Θα προσθέταμε το πιο βασικό, ότι όλα αυτά χρειάζονται τον ίδιο τον εργαζόμενο άνθρωπο, τον παραγωγό του πλούτου όλης της κοινωνίας. Αλλά με τί κίνητρο όλοι αυτοί οι συντελεστές σήμερα συνδυάζονται στην παραγωγική διαδικασία; Αλήθεια, με τι στόχο θα επενδύσουν οι κομβικοί «παίκτες» (όπως τονίζεται στο ίδιο το κείμενο) στην παραγωγή των τροφίμων και στην εφοδιαστική αλυσίδα; Με στόχο την υγεία μας, την διατροφική μας ασφάλεια και ποιότητα ζωής ή με κριτήριο το κέρδος τους; Ρητορικό το ερώτημα, αρκεί να ρίξουμε μια ματιά τριγύρω μας... Ο σκοπός των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων για το μεγαλύτερο κέρδος έναντι των ανταγωνιστών τους είναι αυτός που καθορίζει και το που (σε ποιους τομείς της οικονομίας, χώρες κλπ.), πως (με τι μέσα τεχνολογικά, τι όρους εργασίας, τι επίδραση στο περιβάλλον κλπ.) και εάν θα παραχθεί κάτι στην κοινωνία (με το μεγαλύτερο κέρδος). Αυτός ο σκοπός των μεγάλων ομίλων για περισσότερα πλούτη είναι που θέτει τα πιο ουσιαστικά εμπόδια στην προσπάθειά μας να βελτιώσουμε τις διατροφικές μας συνήθειες, βάζοντας τους γονείς μας και αύριο εμάς, να δουλεύουμε περισσότερες ώρες, πιο εξουθενωτικά, να έχουμε ελάχιστο ελεύθερο χρόνο και χαμηλούς μισθούς και να οδηγούμαστε συχνά και δυστυχώς στην παραγγελία fast food γευμάτων, τα οποία είναι ανθυγιεινά και ταυτόχρονα ακριβαίνοντας τα τρόφιμα και όλα τα εμπορεύματα και οδηγώντας εν τέλει στην επιλογή από τα ράφια του super market όχι με βάση την ποιότητα του υλικού αλλά με το πόσο «βαστά η τσέπη μας». «Τρελές αγελάδες» ονομάστηκαν οι αγελάδες που εκτρέφονταν με ζωοτροφές που είχαν διοξίνες και συνδέθηκαν με τη μετάδοση ασθενειών στους ανθρώπους στα τέλη του 20ου αιώνα, που είχε ως αποτέλεσμα ακόμα και τον θάνατο ανθρώπων. Για δέκα χρόνια η ΕΕ και δεκάδες κυβερνήσεις ενώ γνώριζαν την κατάσταση, την «κουκούλωναν» με κάθεΓιατί,τρόπο.γιαπαράδειγμα χιλιάδες άνθρωποι ζουν και αναπνέουν αναθυμιάσεις απο τα «καζάνια του θανάτου» στο Πέραμα με τον καθημερινό φόβο για ένα μεγάλης έκτασης βιομηχανικό ατύχημα, αλλά... τα λεφτά πάνε λίγο πιο πέρα... στη στήριξη των εφοπλιστών στη Ζώνη με δισεκατομμύρια χρηματοδοτήσεις; Και δεκάδες τέτοια άλλα παραδείγματα. Πώς να σώσεις τον κόσμο, αντικαθιστώντας ένα πλαστικό καλαμάκι με μακαρόνι από... πλαστική συσκευασία. 19Οδηγητής  Ιούλιος - Αύγουστος 2022

Αφιέρωμα στον Ιάκωβο Καμπανέλλη Με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου θεατρικού συγγραφέα Ιάκωβου Καμπανέλλη, αλλά και τον χαρακτηρισμό της φετινής χρονιάς ως λογοτεχνικό έτος Ιάκωβου Καμπανέλλη, θα παρουσιαστεί ένα ξεχωριστό αφιέρωμα στην κεντρική σκηνή του 48ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή στο Πάρκο Τρίτση, στο Ίλιον, με τίτλο «Άκου τη φωνή μου κι έλα...» σε επιμέλεια του Γιάννη Παπαζαχαριάκη. Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης χαρακτηρίστηκε ως αναμορφωτής της νεοελληνικής σκηνής και «πατριάρχης» του μεταπολεμικού θεάτρου. Στα πάνω από 50 χρόνια δημιουργίας του άφησε έντονο και αποφασιστικό στίγμα. Η δημιουργία του εμπνεύστηκε από τα προβλήματα του λαού, την εσωτερική μετανάστευση, την προσφυγιά, την αντίσταση στον φασισμό -τη φρίκη του οποίου έζησε και ο ίδιος στο κολαστήριο του Μαουτχάουζεν- και στο έργο του πάντοτε έβρισκαν ενσάρκωση τα όνειρα των καταπιεσμένων για ένα καλύτερο αύριο. Ενορχήστρωση-επιμέλεια: Γιάννης Παπαζαχαριάκης Ερμηνεύουν: Βιολέτα Ίκαρη, Γιάννης Μπέζος, Μαρία Φαραντούρη Ό πως συνηθίζουμε, στο τεύχος του «Οδηγητή» για τον ΙούλιοΑύγουστο δημοσιεύουμε ορισμένα πρώτα στοιχεία από το πρόγραμμα των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ μας. Η καθιερωμένη πλέον παράσταση από την Θεατρική ομάδα της ΚΝΕ, αφιερώματα που θα μας συγκινήσουν και θα τιμήσουν «στιγμές» και καλλιτέχνες που έχουν αφήσει ισχυρό αποτύπωμα στην ιστορία, ήδη ετοιμάζονται. Τον πήχη για το τι προσφέρει κάθε χρόνο το Φεστιβάλ σε όποιον το επισκέπτεται ανεβαίνει, και σε όλη του την πορεία, έχει αποδείξει ότι καταφέρνει να τον «περνάει», συνεχώς αναβαθμίζεται και εξελίσσεται. Και μέσα στο καλοκαίρι, όπου οι εξελίξεις φαίνεται ότι είναι «πυκνές» σε όλα τα μέτωπα, τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ θα δίνουν τη μάχη για την συμπόρευση ακόμα περισσότερων νεανικών δυνάμεων με το ΚΚΕ παντού. Το Φεστιβάλ, που ήδη έχει ξεκινήσει το ταξίδι του, θα έχει όπως κάθε χρόνο την δική του ξεχωριστή συμβολή σε αυτή την υπόθεση. « Ματιές»στοστηνπρόγραμματουΑθήνα στις 22-23-24 Σεπτεμβρίου, στο Πάρκο Τρίτση, στο ΑφιερώματαΊλιονστην κεντρική σκηνή Αφιέρωμα στο διεθνιστικόαντιπολεμικό τραγούδι Η φετινή χρονιά σημαδεύτηκε από το ξέσπασμα νέου ιμπεριαλιστικού πολέμου, με την ενεργή εμπλοκή και της δικής μας χώρας, ενώ παραμένουν και αναζωπυρώνονται συγκρούσεις, εστίες πολέμου σε πολλές γωνιές της γης. Από το καλλιτεχνικό πρόγραμμα του 48ου Φεστιβάλ ΚΝΕ- Οδηγητή δε θα μπορούσε να λείπει, λοιπόν, το διεθνιστικόαντιπολεμικό τραγούδι. Το πρόγραμμα του αφιερώματος περιλαμβάνει ελληνικά και ξενόγλωσσα τραγούδια, τραγούδια αγαπημένα και άλλα λιγότερο γνωστά, τραγούδια από όλο τον κόσμο που ενώνουν τη φωνή των λαών ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Μέσα από τα τραγούδια που έχουν επιλεγεί και θα ακουστούν, οι συντελεστές του αφιερώματος φιλοδοξούν να συγκινήσουν, αλλά και να μας πεισμώσουν, να προβληματίσουν και να φωτίσουν με καλλιτεχνικό τρόπο, την απάντηση στον πόλεμο από τη σκοπιά των λαών. Μουσική επιμέλεια - ενορχήστρωση: Θύμιος Παπαδόπουλος Επιμέλεια κειμένων - αφήγηση: Διονύσης Τσακνής Βίντεο: Σήφης Στάμου Ερμηνεύουν: Ρίτα Αντωνοπούλου, Κώστας Θωμαΐδης, Πολυξένη Καράκογλου, Μίλτος Πασχαλίδης, Απόστολος Ρίζος, Μάκης Σεβίλογλου, Διονύσης Τσακνής 20

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, η θεατρική ομάδα της ΚΝΕ, με βασικά της υλικά το μεράκι, τη συνεργασία, την εθελοντική δουλειά και τον ενθουσιασμό έχει ξεκι νήσει να εργάζεται σκληρά για την παράσταση που θα παρουσιαστεί στις κεντρικές εκδηλώσεις του 48ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή στο Πάρκο Τρίτση στο Ίλιον. Πρόκειται για το «παραμύθι χωρίς όνομα», τη θεατρική διασκευή του Ιάκω βου Καμπανέλλη, που πάτησε πάνω στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Πηνελό πης Δέλτα. Παρότι το μυθιστόρημα δημοσιεύτηκε το 1910 και η διασκευή του ανέβηκε για πρώτη φορά το 1959, το κείμενο παραμένει πιο επίκαιρο από ποτέ, αφού το κεντρικό του θέμα είναι ο πόλεμος και η στάση που καλείται να κρατήσει ο λαός σε τέτοιους καιρούς. Λίγα λόγια για το έργο: Σε ένα μακρινό, παρηκμασμένο βασίλειο που κυ βερνά ο ατομισμός και η αδράνεια κηρύσσεται ένας πόλεμος που θα ταράξει τα νερά. Τώρα ο λαός πρέπει να αποφασίσει αν θα χαθεί στην απογοήτευση ή θα πάρει την τύχη του στα χέρια του… Σκηνοθεσία: Γιώργος Τσαγκαράκης Μουσική Επιμέλεια: Στέφανος Χατζηαναγνώστου «Το παραμύθι χωρίς όνομα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη στο «Στέκι Πολιτισμού» του 48ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή στην Αθήνα Φ έτος, στις κεντρικές εκδηλώσεις του 48ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή εγκαι νιάζουμε μια νέα σκηνή, η οποία επιδιώκουμε να αποτελέσει έναν χώρο φιλοξενίας νέων καλλιτεχνών και δημιουργών, που είτε κάνουν τα πρώτα τους βήματα στον χώρο είτε έχουν διανύσει ήδη μια πορεία και θέλουν να παρου σιάσουν νέο έργο. Το Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή είναι σημείο συνάντησης για δεκάδες καλλιτέ χνες κάθε χρόνο. Στόχος της νέας σκηνής είναι η παρουσίαση καινούριου έρ γου, να μεγαλώσει το βήμα που δίνει η ΚΝΕ στην προβολή νέας δημιουργίας. Επιδιώκουμε η σκηνή να γίνει χώρος γνωριμίας των επισκεπτών του Φεστιβάλ με το έργο νέων καλλιτεχνών, πολλοί να συστηθούν για πρώτη φορά στο κοινό του Φεστιβάλ. Ταυτόχρονα, θέλουμε να είναι ο χώρος παρουσίασης νέας δημι ουργίας, δισκογραφικής και άλλης, όλων των καλλιτεχνών. Η 5η σκηνή μπορεί να κάνει το Φεστιβάλ τόπο προβολής κάθε καινούριου καλλιτεχνικού έργου. Μανόλης Ανδρουλιδάκης Ρίτα ΜατούλαΧριστόφοροςΕστουδιαντίναΕρωφίληΓιάννης(Μαΐστρος)ΠάνοςΦοίβοςΓλυκερίαΦωτεινήΑντωνοπούλουΒελεσιώτουΔεληβοριάςΔημητρακόπουλοςΔιονυσίουΖαραλίκοςΖαμάνη ΜάνοςΒαγγέληςΚοινοίΑρετήΙουλίαΠολυξένηΔημήτρηςΜελίναΒιολέταΚώσταςΠαντελήςΖωγράφοςΘαλασσινόςΘωμαΐδηςΊκαρηΚανάΚανέλλοςΚαράκογλουΚαραπατάκηΚετιμέΘνητοίΚορακάκηςΚουτσαγγελίδης Παναγιώτης Λάλεζας Κώστας Μακεδόνας Κώστας Μαλιάτσης Γιώργος ΓιώργοςΔημήτρηςΝατάσσαΠάνοςΓιάννηςΔημήτρηςΑποστόληςΜιθριδάτηςΜαργαρίτηςΜπαρμπαγιάννηςΜπάσηςΜπέζοςΜπούσαληςΜποφίλιουΜυστακίδηςΝταλάρας Θύμιος Παπαδόπουλος Γιάννης Παπαζαχαριάκης Βασίλης Παπακωνσταντίνου Μίλτος ΤοΑσπασίαΔήμητραΜάκηςΜαρίναΣτέλιοςΑπόστολοςΑριστοτέληςΠασχαλίδηςΡήγαςΡίζοςΡόκκοςΣάττιΣεβίλογλουΣταθοπούλουΣτρατηγούΣφάλμα Κώστας ΜάρθαΦρανκΝίκοςΛευκοθέαΜαρίαΥπεραστικοίΕλένηΔιονύσηςΤριανταφυλλίδηςΤσακνήςΤσαλιγοπούλουΦαραντούρηΦιλιππίδηΦιλιππίδηςΦριντζήλα Alcedo BaboKoro Brak Dason Dj DilekGhettoDrugitizMillmanRockKo ç KollektivA Polkar RhymeRetroRaibo StaventoSmyrnaRiot Οι καλλιτέχνες που θα συμμετέχουν στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ μέχρι στιγμής (με αλφαβητική σειρά): 5η σκηνή στις κεντρικές εκδηλώσεις του 48ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή Αφιέρωμα στον Απόστολο Καλδάρα με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή και την επέτειο γέννησης του Απ. Καλδάρα Ένα σπουδαίο μουσικό αφιέρωμα στον Απόστολο Καλδάρα, διατρέχοντας το έργο του μέσα από τραγούδια-σταθμούς, θα παρουσιαστεί στη σκηνή του 48ου Φεστιβάλ ΚΝΕΟδηγητή, με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή και την επέτειο γέννησης του Απόστολου Καλδάρα. Η «Μικρά Ασία» σε στίχους του Πυθαγόρα και ο «Βυζαντινός Εσπερινός» σε στί χους του Λευτέρη Παπαδόπουλου θα παρουσιαστούν με τη συμμετοχή της Εστουδια ντίνας Νέας Ιωνίας Βόλου, τιμώντας με αυτά τα τραγούδια την επέτειο των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Καλλιτεχνική διεύθυνση: Ανδρέας Κατσιγιάννης Ερμηνεύουν: Γιώργος Νταλάρας, Ασπασία Στρατηγού, Κώστας Τριανταφυλλίδης 21Οδηγητής  Ιούλιος - Αύγουστος 2022

Χ ιλιάδες ήταν οι μαθητές και οι μαθήτριες που συμμετείχαν και φέ τος στα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ σε σχεδόν 100 πόλεις και χωριά της χώρας μας! Είναι αλήθεια πως τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ αποτελούν πλέον θεσμό και συνεχίζουν να αγκαλιάζουν ακόμα περισσότερες περιοχές χρόνο με το χρόνο! Αποτελούν μια μεγάλη συνάντη ση μαθητών, όλων εκείνων που έδωσαν το παρόν σε μικρές και μεγάλες μάχες όλο το προηγούμενο διάστημα για το σχολείο και τη ζωή που μας αξίζει, αλλά και όλους αυτούς που ψάχνονται στο «τι να κάνουμε για ό,τι συμβαίνει», αλλά και άλλους που ψάχνουν ευκαιρία για να ξεσκάσουν, να περάσουν καλά μετά από ακόμα μία πιεστική χρονιά! Πάρα πολλοί γνώρι σαν για πρώτη φορά την ΚΝΕ και τώρα είναι στο «χέρι μας» να συνεχίσουμε την επαφή μαζί τους, να μάθουν ακόμα περισσότερα για τις ανατρεπτικές, προοδευτικές, πρωτοπόρες ιδέες μας! Πολύμορφες δραστηριότητες στην Κεντρική Μακεδονία Κάθε μαθητική δραστηριότητα που στήθηκε στην Κεντρική Μακεδονία, στήθηκε με μεράκι από τις Οργανώσεις, από τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ και αγκαλιάστηκε από χιλιάδες σε όλη την περιοχή! Τα μαθητικά spot που στήθηκαν στις γειτονιές, τα αθλητικά τουρνουά όπως στη Σταυρούπολη στα οποία οι μαθητές φώναξαν «ΟΧΙ σε όλα τα ναρκωτικά» ή στη Χαριλάου όπου έγινε τουρνουά μπάσκετ με σύνθημα: «Σήμερα ο Άλκης, αύριο εμείς; Ας γίνει η αφορμή να αλλάξουμε τον κόσμο!» οι συναντήσεις νέων μαθητών καλλιτεχνών, τα πολλά νέα συγκροτήματα που πήραν μέρος στα φεστιβάλ, τα παιχνίδια που διοργανώθηκαν όπως τα «escape room» με τίτλο «H ιστορία έχει μια σωστή πλευρά... είμαστε με τους λαούς!», οι συζητήσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ΕΠΑΛίτες στις ειδικότητες τους, οι πρωτότυπες μαθητικές εκθέσεις που στόλιζαν τους χώρους, κάθε ένα από αυτά έδωσαν το στίγμα τους και αποτέλεσαν παράλληλα τρόπο έκφρασης για μαθητές και μαθήτριες αλλά και ευκαιρία για... μια ματιά στο μέλλον και «στα ιδανικά των κόσμων που Συναντηθήκαμεγεννιούνται»!μεμαθητές που κάθε χρόνο στα μαθητι κά φεστιβάλ λένε πως τα περιμένουν με ανυπομονησία γιατί μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα! Άλλοι που συμμετείχαν για πρώτη φορά μας είπαν πως «μας κάνει εντύπωση που μόνο η ΚΝΕ σταθερά συζητάει για όλα αυτά τα ζητήματα, ενώ πχ. στο σχολείο σπάνια κάνουμε τέτοιες συζητήσεις ή δεν μας δίνουν συγκεκριμένη απάντηση». Στις γειτονιές που η ΚΝΕ έκανε για πρώτη φορά Μαθητικό Φεστιβάλ ακούσαμε ότι: « Έβλεπα ότι η ΚΝΕ έκανε φεστιβάλ σε άλλες περιοχές και με στεναχωρούσε που δεν γίνεται στην περιοχή μου! Από εδώ και πέρα να κάνετε κάθε χρόνο εδώ!». Στο Ηράκλειο της Κρήτης κάναμε ένα πολύ όμορφο Φεστιβάλ! Μία μεγάλη μαθητική γιορτή στήθηκε στην πλατεία Ελευθερίας στο κέντρο του Ηρακλείου το Σάββατο 11 Ιούνη. Οι μαθητές πλημμυρίσαμε την πλατεία με τις μουσικές, τα ενδιαφέροντά μας, τις συζητήσεις μας, τα γέλια μας, περάσαμε καλά! Βρεθήκαμε εκατοντάδες μαθητές που αγωνιούμε για το μέλλον μας, βλέποντας από παντού την σαπίλα αυτού του συστήματος. Πήραμε απαντήσεις γύρω από θέματα που μας απασχολούν, όπως το πώς μπορούν να αντιμετωπίσουν οι γυναίκες τις διακρίσεις εναντίον τους μέσα από αντίστοιχο αφιέρωμα. Ενώ μέσα από την έκθεση του Φεστιβάλ είδαμε πώς οι λαοί ενωμένοι μπορούν να νικήσουν όλους αυτούς που σήμερα τους μπλέκουν όλο και πιο βαθιά σε συνθήκες πολέμου! Από το Φεστιβάλ μας δεν θα μπορούσε να λείπει ο αθλητισμός. Είναι κάτι που απασχολεί 100αδες μαθη τές στο Ηράκλειο, ανάμεσά τους και πολλούς από εμάς, τα μέλη της ΚΝΕ, που όλους τους προηγούμενους μήνες αναδείξαμε με πολλά αθλητικά τουρνουά διεκδικώντας χώρους άθλησης αλλά και αναβάθμιση όσων έχουμε ήδη στην πόλη μας. Στην συζήτηση μάλιστα που πραγ ματοποιήσαμε στον χώρο του Φεστιβάλ, συμμετείχε και η συντρόφισσα μας Άντα Χατζηγεωργίου (την οποία και βραβεύσαμε) η οποία ξεπερνώντας όλες τις δυσκολίες που συναντούν οι αθλητές και οι αθλήτριες, όπως υπο χρηματοδότηση, κακές και ασυντήρητες υποδομές κ.ά., κατάφερε να αναδειχθεί πρωταθλήτρια Ελλάδας στην ποδηλασία και να ενταχθεί στην εθνική ομάδα ποδηλα σίας γυναικών! Τα όσα είπε ανέδειξαν με τον πιο πα ραστατικό τρόπο το τί εμπόδια έχει να ξεπεράσει ένας νέος σήμερα προκειμένου να κάνει αυτό που αγαπάει, ακριβώς επειδή ο αθλητισμός είναι πολύ ακριβό «σπορ» και δεν αντιμετωπίζεται ως δικαίωμα για όλους μας! Τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ... μια μαθητική γιορτή που γέμισε ακόμα μια χρονιά με ενθουσιασμό τις γειτονιές! 22

Πώς αλλάζει ο κόσμος; Η μαθητική ΟΒ της ΚΝΕ: ομάδα εθελοντών επαναστατών που έχει βαλθεί να αλλάξει τον κόσμο!  Ένα σύντομο rewind... Στα μαθήματα που έχουμε κάνει ως τώρα, έχουμε συζητήσει την ανάγκη να παλέψουμε για έναν άλλο, διαφορετικό κόσμο, το σοσιαλισμό-κομ μουνισμό, για να κατακτήσουμε τη ζωή που πραγματικά μας αξίζει, αφού ο κόσμος που ζούμε σήμερα, αποδει κνύεται περίτρανα από την ίδια μας τη καθημερινότητα, δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες και τα όνειρά μας, αντίθετα γίνεται όλο και πιο σκληρός, πιο βίαος. Στο τελευταίο μάθημα για φέτος θα συζητήσου με... αυτό τελικά τι σημαίνει; Δηλαδή, πώς αλλάζει ο κόσμος; Πώς μπορούμε εμείς να τον αλλάξουμε; Τι κάνει η ΚΝΕ σήμερα για αυτό; 1. Πώς αλλάζει ο κόσμος; Για να αλλάξουμε τον κόσμο και να οικοδομήσουμε την κοινωνία που θα ικανο ποιεί τις ανάγκες και τα όνειρα μας, το σοσιαλισμό-κομμουνισμό, χρειάζεται να το επιβαλουμε. Χρειάζεται να επαναστατήσουμε. Απαιτείται ο λαός να συγκρουστεί και να πάρει την εξουσία της οικονομίας και της κοινωνίας από όλους εκείνους που σήμερα μας εκμεταλλεύονται, δηλαδή την αστική τάξη, ακριβώς γιατί έχουν στα δικά τους χέρια την εξουσία. Αυτή η σύ γκρουση είναι αναπόφευκτη, γιατί κανείς δε παραδίδει ποτέ οικειοθελώς την εξου σία του. Ίσα- ίσα θα κάνει ό,τι μπορεί και θα παλέψει με ό,τι μέσο διαθέτει προκει μένου να τη διατηρήσει. Όπως έλεγε ο Λένιν «Δε θα πέσει, αν δεν την ρίξουν». Η εξέγερση, η σύγκρουση για την κατάληψη της εξουσίας είναι αναπόφευκτη για να αλλάξει ο κόσμος. Τι είναι η επανάσταση; Με την επανάσταση αλλάζει η κοινωνία. Συγκεκριμένα, η σοσιαλιστική επανάσταση είναι η σχεδιασμένη και οργανωμένη επίθεση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της για την ανα τροπή της εξουσίας της αστικής τάξης. Στη σοσιαλιστική επανάστα ση η εργατική τάξη συγκρούεται με το κράτος και τους μηχανισμούς του και έχει στόχο να το τσακίσει και στη θέση του να εγκαθιδρύ σει τη δική της εργατική εξουσία. Η επανάσταση αλλάζει ριζικά όλη την κοινωνία, την καθημερινότα και τη ζωή των ανθρώπων. Είναι το πέρασμα στην σοσια λιστική κομμουνιστική κοινωνία, στην οποία η αλματώδης ανάπτυ ξη της επιστήμης, της τεχνολογίας και της παραγωγής θα επιτρέπουν στους ανθρώπους να καλύπτουν το σύνολο των σύγχρονων αναγκών τους. Πότε είναι δυνατή η επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας; Για να είναι δυνατή η επανάσταση είναι αναγκαίο να υπάρχουν ορισμένες βασικές προϋποθέσεις. Η αλλαγή του κόσμου δεν μπορεί να γίνει από ένα κόμμα, όσο αποφα σισμένο και να είναι, αν δε γίνει υπόθεση των πολλών που έχουν συμφέρον από την αλλαγή του. Αν, δηλαδή, ο λαός δεν πιστέψει στη δύναμη του, δεν γυρίσει την πλάτη του στον αντίπαλο και δεν αποφασίσει να τον τσακίσει και να τον ανατρέψει. Βασική προϋπόθεση είναι η αστική τάξη και το κράτος της να εμφανίσουν καθο ριστική αδυναμία να χειραγωγούν και να καθυποτάσσουν το λαό είτε με τη βία, είτε με διασφαλίζοντας του λίγα ψίχουλα, είτε παρασύροντας τον σε αντιδράσεις που δεν αμφισβητούν το ποιος έχει την εξουσία, προκειμένου πρόσκαιρα να εκτονωθεί η οργή του. Η αστική τάξη δηλαδή να είναι αδύναμη να επιβάλει την εξουσία της. Την ίδια στιγμή εξίσου ανα γκαίο είναι ο λαός λόγω της από τομης επιδείνωσης της ζωής του, να χάσει την εμπιστοσύνη του στην αστική τάξη και να συνειδητοποι ήσει ότι «δεν έχει τίποτα να χάσει παρά μόνο τις αλυσίδες του», και έτσι να βρεθεί σε μια πρωτοφανή κινητικότητα, με ανεβασμένες αγω νιστικές διαθέσεις, αμφισβητώντας την εξουσία της. Σχολιάσέ το! Γιατί το λέμε αυτό; Αναγκαίος όρος για την εξέλιξη και τη νίκη της επανάστασης είναι η ύπαρξη ενός μαχητικού, πρωτοπόρου επανα στατικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Η προετοιμασία για να είναι έτοι μοι οι κομμουνιστές ξεκινά πολύ πιο πριν από την επανάσταση, αλλιώς δεν μπορούν να τα καταφέρουν. 23Οδηγητής  Ιούλιος - Αύγουστος 2022

2. Μόνο εμείς πιστεύουμε πως η επανάσταση μπορεί να γίνει και θα γίνει πραγματικότητα; Και τότε γιατί προσπαθούν με κάθε τρόπο να μην ακούγεται η φωνή του ΚΚΕ, να μη φτάνει στους εργαζόμενους και τις οικογένειες τους; Γιατί βρισκόμαστε στο σχολείο μας καθημερινά αντιμέτωποι με ψέμα τα ή μισές αλήθειες σχετικά με το πώς και αν αλλάζει ο κόσμος; Γιατί ενώ καταλαβαίνουμε πως η ατομική προσπάθεια που κάνει ο καθένας μας για να πετύχει τα όνειρά του συναντά κοινά εμπόδια για όλους, συνεχίζουν να μας λένε πως μόνο έτσι μπορούμε να πετύχουμε τα όνειρά μας; Γιατί σε διάφορες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι μόνο βγάζουν ΚΚ παράνομα, απαγορεύουν κομμουνιστικά σύμβολα, όπως το σφυρο δρέπανο; «Η πτώση του παλιου έχει ξεκινήσει, από την ώρα που κάποιος το έχει αμφισβητήσει» Το ότι ο κόσμος πρέπει να αλλάξει δεν μπορεί να κρυφτεί! Η φτώχεια, η ακρίβεια, ο πόλεμος, η σαπίλα που μας περιβάλλει δεν κρύβονται! Για αυτό και όσοι δεν έχουν συμφέρον από την αλλαγή του κόσμου, κάνουν τα πάντα για να επιβεβαιώνουν καθημερινά στις συνειδήσεις χιλιάδων ανθρώπων ότι η σημερινή άδικη κοινωνία είναι μονόδρομος, και μάλιστα φυσιολογικός. Ας δούμε τα πιο βασικά επιχειρήματα του αντιπάλου για το αν και πως αλλάζει ο κόσμος! Όχι, αυτό δε το δεχόμαστε! Δε δεχόμαστε πως το σημερινό σχολείο που μας μα θαίνει τόσα λίγα, που βαριόμαστε και αγχωνόμαστε στη σκέψη του, είναι ό,τι καλύτερο μπορούμε! Πως είναι «ό,τι καλυτερο μπορούμε» το 2022 να λιώ νουμε από τη ζέστη και να μην ανάβουμε το κλιμα τιστικό για να δροσιστούμε, την ώρα που η χώρα μας έχει τόσες πηγές ενέργειας. Πως αυτή η εικόνα είναι ό,τι καλύτερο μπορούμε. Σήμερα τα πάντα γύρω μας φωνάζουν ότι μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα. Ότι η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας είναι τέτοια που οι ανάγκες μας όχι μόνο μπορούν να καλυφθούν αλλά και να δημι ουργήσουμε νέες ανώτερες. Άρα, το να αλλαξουμε τον κόσμο δεν είναι ΟΥΤΕ τρέλα, ΟΥΤΕ ουτοπία, είναι δι καιοσύνη. Ο σοσιαλισμός είναι δικαιοσύνη! είναιμπορείΕντάξειναμηνκαιτέλειος ο κόσμος, αλλά είναι ό,τι καλύτερο μπορούμε να έχουμε Αυτό που μπορείς να αλλάξεις στον κόσμο είναι μόνο το ποια κυβέρνηση και ποια πρόσωπα σε κυβερνούν Είναι όμως ικανή η επιλογή του ενός ή του άλλου αστικού κόμματος, κόμματος δηλαδή που έχει ταχθεί να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της αστικής τάξης να αλλάξει τον κόσμο μας και να ζήσουμε όπως μας αξίζει; Ας σχολιάσουμε μιας και μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο... «Και μη σας ξεγελούν τα προεκλογικά τους καβγαδάκια. Αυτά δεν ακουμπούν στο ελάχιστο τα κρίσιμα για τη ζωή του λαού ζητήματα, στα οποία όλοι συμφωνούν. Είδατε να ανοίγει ο ΣΥΡΙΖΑ κανέναν κα βγά με τη ΝΔ για τη στάση της κυβέρνη σης απέναντι στο ΝΑΤΟ και τις αποφάσεις του; Είδατε κανέναν καβγά για το ποιος βγαίνει κερδισμένος και ποιος χαμένος από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο; Για τις χρυσές δουλειές που ετοιμάζονται να κάνουν οι εφοπλιστές που θα μεταφέρουν πια αυτοί το φυσικό αέριο;» Από την ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στο Φεστιβάλ του Πειραιά Αφού είναι τόσο διαφορετικά τα κόμματα... ‣ Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε ως αντιπολίτευση τους μισούς νόμους που έφερε η κυβερνηση της ΝΔ; Το ΠΑΣΟΚ το 75%; ‣ Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρόθυμος για συγκυβέρ νηση της ΝΔ αν η ΝΔ δεν έχει πρόεδρο τον Μητσο τάκη; Το ΠΑΣΟΚ και με τους δύο; Δεν υπάρχει καλύτερος ή χειρότερος «διαχειρι στής» γιατί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα συνε χίσει να μας ξεζουμίζει για λογαριασμό της αστικής τάξης, όσο δεν αμφισβητείται η εξουσία των λίγων εις βάρος των πολλών, το κριτήριο του κέρδους να καθορίζει τις ζωές μας. Δεν ψάχνουμε κάποιον να μας κάνει κουμάντο. Θέλουμε εμείς οι ίδιοι, ο λαός να κάνουμε κουμάντο στον τόπο μας. Για αυτό και ξέρουμε καλά πως μόνο το ισχυρό ΚΚΕ είναι εγγύη ση στον αγώνα ο λαός να τα καταφέρει! 24

Δημιουργούμε ένα νεανικό ρεύμα αντίστασης και καταπολέμησης των ναρκωτικών. Τους νέους να τους ενώνει ο αγωνας για άλλη κοι νωνία- όχι μια ουσία. 3. Είναι σήμερα εποχή για επαναστάτες; Η ατόμικη ευθύνη του καθένα μπορεί να αλλάξει τον κόσμο! ‣ Η υπεύθυνη στάση που κρατήσαμε στην πανδημία η πλειοψηφία του λαού και της νεολαίας πόσο πιο αποτελεσμα τική θα ήταν αν ταυτόχρονα το κράτος έπαιρνε μέτρα για τη στήριξη των δη μόσιων νοσοκομείων, για ασφάλεια και προστασία στα σχολεία; ‣ Αυτοί που άφησαν το καλοκαίρι την μισή Ελλάδα να καεί γιατί δεν είχαν πά ρει το παραμικρό μέτρο προστασίας όλο τον προηγούμενο καιρό, γιατί ταυτόχρο να το χειμώνα έβαλαν επιπλέον φόρο στις πλαστικές συσκευασίες (ποτήρι καφέ, καλαμάκια); ‣ Για να μπει ένα τέλος στα φαινόμενα βίας και κακοποίησης γυναικών φτά νει μόνο η διαπαιδαγώγηση αγοριών από την οικογένεια όπως λένε; Και το σχολείο, τα ΜΜΕ, τα social media, τα πρότυπα που αναπαράγονται ακόμα και από τη μουσική με αντιδραστικές απόψεις για τη γυναίκα, δε παίζουν ρόλο; Ας σκεφτούμε κάποια παραδείγματα... Όσο υπάρχουν σε αυτό τον κόσμο αδικημένοι, εκμε ταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι, αυτοί που παράγουν τα πάντα και αυτοί που πλουτίζουν εις βάρος τους, θα υπάρχει η ανάγκη της κάθε εποχής που «γεννά» τους δικούς της Τολμηρούςεπαναστάτες!καικαινοτόμους! Ασυμβίβαστους και συ νειδητά μαχητικούς! Που δεν σταματάν να ψάχνουν, να ανακαλύπτουν, να μαθαίνουν! Αυτούς που άλλαξαν και θα αλλάξουν τον κόσμο! Απέναντι σε έναν αντίπαλο οργανωμένο, που σχεδι άζει με λεπτομέρεια κάθε χτύπημα στον λαό, που δια θέτει άπειρα «τεχνάσματα» για να παραπλανεί, μόνο η οργανωμένη πάλη μπορεί να νικήσει. Για αυτό πρέπει να υπάρχει η δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, που πα λεύουμε καθημερινά για να κερδίζονται συνειδήσεις από τα νύχια του εκμεταλλευτικού συστήματος. Πως σήμερα μπορούν να γίνουν οι δυνατότητες της επο χής μας πράξη. Η δράση της ΚΝΕ φωτίζει αυτόν τον δρόμο.Δρούμε για να αντιλαμβάνεται ο λαός μας την ανίκη τη και συγκλονιστική δύναμή του να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις, διαμορφώνοντας αγωνιστικό κλίμα με τα κατάλληλα συνθήματα, για να μπορεί να σπάει ο φόβος που νιώθουμε συχνά πως τα μεγάλα γεγονότα που καθορίζουν τη ζωή και το μέλλον μας δεν τα καθο ρίζουμε εμείς αλλά οι ισχυροί αυτού του κόσμου. «Η Ενωση της Κομμουνιστικής Νεολαίας πρέ πει να είναι τέτοια που κάθε νέος να βλέπει μέσα σ’ αυτήν ανθρώπους, που η “διδασκα λία” τους πιθανόν να του είναι ακατανόητη, που στη “διδασκαλία” τους ίσως να μην πιστέψει αμέσως, αλλά η ζωντανή δουλειά τους, η δράση τους θα τον κάνουν να καταλάβει ότι είναι πραγματικά οι άνθρωποι που του δείχνουν το σωστό δρόμο, το δρόμο της επανάστασης.» Β. Ι. Λένιν Οι επαναστάτες σήμερα: KNE: επαναστατικό σχολείο νέων κομμουνιστών! Βέβαια, κανείς δε γεννιέται έτοιμος επαναστάτης. Οι επαναστάτες φτιάχνονται μέσα σε επαναστατικές οργανώσεις. Αφού πια μάθαμε το ότι να παλεύεις να αλλάξεις τον κόσμο δεν είναι «προσωπική υπόθεση». Χρειάζεται οργάνωση και σχέδιο για να κερδίσεις. Οι ξεχωριστές πλευρές της προσωπικότη τας του καθένα γίνονται όπλα και δύναμη στην οργανωμένη επαναστατική προσπάθεια. Απαιτεί αποφα σιστικότητα, γνώση και εμπειρία που τα κατακτάς μόνο μέσα από τον οργανωμένο αγώνα. Όλοι μας μέσα στη συλλογική πρωτοπόρα δράση μπορούμε να το κατορθώσουμε. Αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες με αισιοδοξία και μαχητικότητα. Δεν συμβιβαζόμαστε με τα λίγα. Παλεύουμε για όσα μας αξίζουν! Διαδίδουμε την αλήθεια κόντρα στην παραπληροφόρηση, την ημιμά θεια και τον αντικομουνισμό. Κάνουμε πράξη το σύνθημα «όλοι για έναν κι ένας για όλους». Δεν δεχόμαστε την αδικία, την εκμετάλλευση, τον φασισμό, τον ρατσισμό, τις κοινωνικές διακρίσεις. Αποκαλύπτουμε τον άδικο και ταξικό χαρακτήρα της κοινωνίας, τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για να ζήσουμε καλύτερα. Παλεύουμε να φέρουμε το νέο, την κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, τον σοσιαλισμό! 25Οδηγητής  Ιούλιος - Αύγουστος 2022

Στον Οδηγητή θα διαβάσεις την αλήθεια «από τα κάτω» «Είναι συγκλονιστικό να διαβάζεις την ανταπόκριση του «Οδηγητή» από την πρώτη απεργία στο «γκέτο του Νιάρχου», στα ναυπηγία Σκαραμαγκά, στην μεταπολί τευση, όταν για πρώτη φορά οι απεργοί παραμέρισαν τους μπράβους της εργοδοσίας που δεν άφηναν στελέ χη του ΚΚΕ να μπουν, «πατώντας πόδι» για πρώτη φορά στα ναυπηγεία. Όταν επίσης λίγα χρόνια μετά σε νέα απεργία, οι εργαζόμενοι τσακίζουν την πόρτα για να βάλουν μέσα συντάκτες του Οδηγητή που εμπόδιζε η εργοδοσία, λέγοντας: «Μη φοβάστε, εμείς είμαστε εδώ, εσείς μόνο να γράφετε αυτά που βλέπετε εδώ μέσα». Είναι εξίσου σημαντικό για όλα τα μέλη της ΚΝΕ, τους χιλιάδες νέους που προμηθεύονται τον Οδηγητή να διαβάσουν σήμερα για τον αγώνα των εργατών της Λάρκο, της COSCO και όλων όσων μας επιτρέπουν σή μερα να χαμογελάμε, για όσους δείχνουν το δρόμο που πρέπει να βαδίσουμε. Είναι σημαντικό πως ο «Οδηγη τής» καταφέρνει και σήμερα να τον «υποδέχονται» για παράδειγμα οι νέοι άνθρωποι που δουλεύουν delivery και να δίνουν συνέντευξη περιμένοντας στις «πιάτσες», να αισθάνονται και με αυτόν τον τρόπο πιο δυνατοί, να κατοχυρώνεται πως η ΚΝΕ τους στηρίζει ολόπλευρα συμμετέχοντας στον αγώνα τους ...» Ο «Οδηγητής» σε όλη του τη διαδρομή γράφεται και διακινείται από όλους όσους πρωτοστατούν στην οργάνωση της πάλης της νέας γενιάς «Από τους μαθητές που έδιναν συνεντεύξεις στον Οδηγητή την περίοδο των μεγάλων μαθητικών αγώνων για να μας επιβεβαιώσουν πως “το δίκιο των μαθητών νίκησε”, τους φοιτητές που έδωσαν τη μάχη για να γίνουν φοιτητές ξανά, τους νέους εργαζόμενους που τηλεεργάζονται, δουλεύουν σεζόν και στέλνουν τις επι στολές τους και τόσους ακόμα. Στην πρώτη φάση της πανδημίας, στις πρωτόγνωρες συνθήκες που αντιμετωπίσαμε, μια συντρόφισσα που ζούσε στα προάστια μια επαρχιακής πόλης, όταν πή γαμε να την βρούμε από κοντά είπε χαρακτηριστικά: “Ήταν μια μέρα που πραγματικά πέρασα πολύ δύσκολα καθώς σκεφτόμουνα τα προβλήματα που είχα να αντι μετωπίσω. Το βράδυ αυτής της μέρας κάθισα να διαβά σω τον «Οδηγητή» γιατί είχα την ανάγκη να «ακουμπή σω»» στην Οργάνωση” Αν μας επιτρέπεται να ερμηνεύσουμε τα πολύ συγκι νητικά και τιμητικά για τον Οδηγητή λόγια της συντρό φισσας μαθήτριας, θα λέγαμε πως αυτό το αίσθημα προκύπτει ακριβώς γιατί σε κάθε φύλλο του «Οδηγη τή» επιβεβαιώνεται πως “δεν είμαστε ένας μα χιλιάδες” «Σε κάθε τεύχος κρατάς τη δύναμή σου, σε κάθε σελίδα διαβάζεις τη φωνή σου!» Μ ε το συγκεκριμένο σύνθημα και πλήθος κόσμου πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση της ΟΠ Αττικής της ΚΝΕ μαζί με το Επιμορφωτικό Κέντρο «Χαρίλαος Φλωράκης» (ΕΚΧΦ), με αφορμή την ψηφιοποί ηση και τη διάθεση στο ΕΚΧΦ του αρχείου των φύλλων του «Οδηγητή». Μέλη και φίλοι της ΚΝΕ επισκέφθηκαν την έκθεση με τα πρωτότυπα φύλλα του «Οδηγη τή» και είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά τα πρώτα παράνομα φύλλα του «Οδηγητή» και άλλα ενδιαφέροντα υλικά που είναι διαθέσιμα προς το κοινό. Την εκδήλωση άνοιξε ο Γιώργος Βασιλείου, μέλος του ΓΠ Αττικής της ΚΝΕ, σημειώνοντας πως αυτή αποτελεί «επιστέγασμα της 6μηνης προσπάθειας της Οργάνωσής από τον Γενάρη ως τον Ιούνη του 2022, στη διάρκεια της οποί ας όλες οι Οργανώσεις της ΚΝΕ στην Αττική, συζητήσαμε και αποφασίσαμε να κάνουμε κα μπάνια για την αύξηση της κυκλοφορίας του περιοδικού της ΚΝΕ στη νεολαία της Αττικής». Στο πλαίσιο αυτό έγινε και η βράβευση των τριών πρωτοπόρων Τομεακών Οργανώσεων της Αττικής στη διακίνηση του «Οδηγητή» για το πρώτο εξάμηνο του 2022, που ως βραβείο πήραν από ένα κορνιζαρισμένο εξώφυλλο του «Οδηγητή» αυτού του εξαμήνου. Το πρώτο βραβείο πήγε στην ΤΟ Βορειοδυτικής Αθήνας, το δεύτερο στην ΤΟ Μαθητείας - Κατάρτισης και το τρίτο στην ΤΟ Βορείων Συνοικιών. Στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο Νίκος Παπαγεωργάκης, υπεύθυνος του ΕΚΧΦ, που μίλησε στους νέους για τον πλούτο των ντοκουμέντων του. Κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο Σωκράτης Μπουντόλος, μέλος του Γραφεί ου του ΚΣ της ΚΝΕ, όπου εισαγωγικά τόνισε την αξία της ανάγνωσης του «Οδηγητή», θυμί ζοντας «το πόσες φορές έχουμε υπογραμμίσει τα κείμενα στις σελίδες του πριν μιλήσουμε σε μια Συνέλευση ενός Φοιτητικού Συλλόγου για να γίνουμε περισσότερο αποκαλυπτικοί, πριν ετοιμάσουμε μια ανακοίνωση στο σχολείο ή για ένα πρόβλημα στη γειτονιά. Πόσες φορές μάθαμε κάτι καινούριο που βοήθησε στο να πλατύνουμε τους ορίζοντες μας...». Στη συνέ χεια έγινε αναφορά στην πλούσια ιστορία του «Οδηγητή» απολύτως ταυτισμένη με αυτή της οργάνωσης μας, με πλήθος στοιχείων και πα ραδειγμάτων. Από την έκθεση με αρχειακό υλικό του Οδηγητή που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της εκδήλωσης Παρακάτω παραθέτουμε ορισμένα αποσπάσματα από την ομιλία του: 26

Εργοδοτικό έγκλημα Παραμονή διεξαγωγής πανεργατικού συλλαλητηρίου και οι οργανώσεις της ΚΝΕ στα Πανεπιστήμια βρίσκο νται επί ποδός για να βοηθήσουν στην προπαγάνδισή του. Οι εργάτες της ΕΤΜΑ πρέπει να ενημερωθούν όπως όλοι οι εργάτες της Αττικής. Η εντολή όμως της εργοδοσίας είναι ξεκάθαρη. Να μην πέσει προκήρυξη του ΚΚΕ στα χέρια εργάτη. Η απόφαση των συντρόφων μας και της ίδιας της Σωτηρίας ήταν αντίθετη: Κάθε εργάτης έπρεπε να πάρει την προκήρυξη του ΚΚΕ, να μάθει τους στόχους του συλλαλητηρίου, να εμπνευστεί και να παλέψει. Η εργοδοσία μαντρώνει τους εργάτες σε πούλμαν και απαιτεί να φύγουν γρήγορα από το εργοστάσιο. Όταν ένα από αυτά περνά την πύλη, η Σωτηρία ορμά προς τα παράθυρα για να πετάξει μέσα τις προκηρύξεις. Το πούλ μαν τη χτυπά και παρά τις εκκλήσεις όλων να σταματή σει για να αποφευχθούν τα χειρότερα ο οδηγός -και γνωστός μπράβος της εργοδοσίας- ανα πτύσσει ακόμα περισσότερη ταχύτητα. Με τις πίσω ρόδες δολοφονεί τη Σωτηρία. Αμέσως ξεκινά η συγκά λυψη του εγκλήματος με την αστυνομία να προσπα θεί να φυγαδεύσει τον οδηγό. Ακολουθεί ο Τύπος της εποχής που χαρακτηρίζει τροχαίο τη δολοφονία και το δικαστήριο που δεν δέχεται τις κατηγορίες. Φυσικά για τους ηθικούς αυτουργούς του εγκλήματος, δηλαδή την εργοδοσία της ΕΤΜΑ, ούτε λόγος. Τι αποθρασύνει την εργοδοσία; Η δολοφονία της Σωτηρίας ούτε μεμονωμένο περιστατι κό είναι ούτε φταίει απλά ένας μπράβος που «ξέφυγε». Αντίθετα πλήθος παραδειγμάτων στην Ελλάδα και το εξωτερικό αποδεικνύουν ότι σε όλες τις εποχές και σε όλες τις συνθήκες οι καπιταλιστές θα έχουν την ανάγκη να αντιπαλεύουν τους εργατικούς αγώνες, να τους συκοφαντούν και να τους καταστέλλουν. Η επίθεση των μπράβων σε απεργούς στα Γιάννενα το 2017, οι μπράβοι της ναζιστικής-εγκληματικής Χρυσής Αυγής και η βρώμικη δράση τους μέσα σε σωματεία, όπως η δολοφονική επίθεση του Παπαδόγ γονα στον πρόεδρο της ΕΝΕΔΕΠ στην COSCO πριν λίγα χρόνια, ή ακόμα και οι ειδικές δυνάμεις καταστολής που επιστρατεύονται ενάντια σε απεργούς, είναι χαρα κτηριστικά παραδείγματα του μίσους της αστικής τάξης ενάντια στους αγωνιστές εργαζόμενους. Και φυσικά δεν πρόκειται για ελληνικές πρωτοτυπίες. Μόλις τον περσινό Ιούνιο στην Ιταλία δολοφονήθηκε εν ψυχρώ ο 37χρονος απεργός Adil Belakhdim που συμμετείχε στην περιφρούρηση πανεθνικής 24ωρης απεργίας στον κλάδο των logistics. Το 2018 και το 2016 στην Ιταλία τα Συνδικάτα μετρούσαν άλλους δύο νε κρούς απεργούς-συνδικαλιστές, ενώ δεν είχαν περάσει απαρατήρητες οι ποικίλες απειλές σε εργαζόμενους της Αmazon που τα προηγούμενα χρόνια προσπαθούν να στήσουν σωματείο στην εταιρία. Αρωγό στις προσπάθειες τους οι καπιταλιστές έχουν ένα πλούσιο νομικό οπλοστάσιο που θεσμοθετούν οι κυβερνήσεις, πάνω στο οποίο πατάνε για να εγκλημα τούν συστηματικά εις βάρος των εργαζομένων. Στην Ελλάδα οι πρόσφατοι νόμοι Χατζηδάκη-Χρυσοχοΐδη με την αντιδραστική επιχειρηματολογία τους ενάντια στο συνδικαλισμό και τη διεξαγωγή αγώνων που συνόδευ σε την ψήφιση τους αποτελούν τα στέρεα θεμέλια για την επίθεση της αστικής τάξης στους εργαζόμενους, το λαό και την πρωτοπορία του, το ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Σε ένα τέτοιο διαχρονικό πλαίσιο εντάσσεται και η δολο φονία της Σωτηρίας. Η θυσία της δικαιώνεται καθημερινά! 42 χρόνια μετά ο αγώνας των μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ώστε να παίρνουν οι εργάτες άφοβα την ανακοί νωση του Κόμματος και να συζητούν ανοιχτά σε όλους τους χώρους δουλειάς με νέους ανθρώπους για την αναγκαιότητα οργάνωσης της πάλης, διεκδίκησης και αγώνα, για την επικαιρότητα και τον ρεαλισμό του να υπάρξει μια κοινωνία που οι ίδιοι θα κάνουν κουμάντο στον πλούτο που παράγουν κρατά ζωντανή τη μνήμη της! Έτσι επιβεβαιώνονται τα λόγια του ποιητή «Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει,/ θα ‘σαι πάντα μέσα σε όλα εκείνα που γι’ αυτά έχεις λείψει, θα ‘σαι για πάντα μέσα σε όλο τον κόσμο». Σωτηρία Βασιλακοπούλου Ευχαριστούμε πολύ τον σύντροφο Κωνσταντίνο Ρουγγέρη, που για ακόμα μια φορά, με το σκίτσο που ετοίμασε για την Σωτηρία, συνέβαλλε ώστε οι σελίδες του Οδηγητή να είναι πιο όμορφες και πιο «δυνατές». τουΣύμβολοσύγχρονου ηρωισμού όσων δεν σκύβουν το κεφάλι Σ τις 28 Ιουλίου 1980 η τριτο ετής φοιτήτρια Παντείου και μέλος της ΚΝΕ, Σωτηρία Βα σιλακοπούλου, πληρώνει με τη ζωή της, την αποφασιστικότητα και τον ενθουσιασμό της, στη προσπάθεια να πετάξει προκηρύξεις του ΚΚΕ μέσα σε ένα πούλμαν με εργάτες της κλω στοϋφαντουργίας ΕΤΜΑ. 42 χρόνια μετά από αυτό το εργοδοτικό έγκλη μα, ο «Οδηγητής» τιμά τη θυσία της συντρόφισσας και αναδεικνύει το έδαφος που αναπτύσσονται τέτοιες εγκληματικές πράξεις. 28

«Ήρθα σε επαφή με ανθρώπους που ενώ δεν τους είχα ξανασυναντήσει στη ζωή μου ένιωθα ότι τους γνώριζα από καιρό» Η επίσκεψη στη Μαδρίτη έφερε κοντά μέλη και φίλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ όλων των ηλικιών, από όλες τις γωνιές της Ελλάδας και της Ευρώπης. Ανταλλάξαμε εμπειρίες από τους καθημερινούς αγώνες και γνωρί σαμε πλευρές της οργανωμένης πάλης που χαρακτηρί ζουν την κάθε περιοχή. Ήρθα σε επαφή με ανθρώπους που ενώ δεν τους είχα ξανασυναντήσει στη ζωή μου ένιωθα ότι τους γνώριζα από καιρό. Μας ένωνε ο κοινός αγώνας και στόχος, η οργανωμένη δράση, που αποτε λούν το γόνιμο έδαφος για διαφορετικές κοινωνικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Είχα δίπλα μου απλούς ανθρώπους με καθημερινούς προβληματισμούς. Όταν συνειδητοποιούσα ότι πρόκειται για πρωτοπόρους σύγ χρονους αγωνιστές και αγωνίστριες του ηρωικού ΚΚΕ, με πλημμύριζε ένα αίσθημα συγκίνησης και υπερηφά νειας. Στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Πρώτος σταθμός στη Μαδρίτη ήταν το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης «Βασίλισσα Σοφία». Εκεί είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε έργα των Σαλβαδόρ Νταλί και του κομμουνιστή ζωγράφου Πάμπλο Πικάσο, με ταξύ άλλων και του διάσημου πίνακά του «Γκερνίκα». Αυτό που με εξέπληξε ιδιαίτερα ήταν ο χώρος στο μου σείο, όπου φιλοξενείται συλλογή έργων του 1936-1939, κυρίως πίνακες από την περίοδο της «Δημοκρατικής Ισπανίας» και του ισπανικού εμφυλίου, αφιερωμένων στη συμβολή των Διεθνών Ταξιαρχιών, των κομμου νιστικών κομμάτων και της Κομμουνιστικής Διεθνούς στον αγώνα κατά των φασιστικών δυνάμεων του Φράν κο και κατά του ναζισμού, αλλά και στον αγώνα εργα τών και αγροτών για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για τον λαό. Στην πλατεία μπροστά στο μουσείο υψώνεται το αντίγραφο του έργου του σπουδαίου ισπανού γλύπτη Αλμπέρτο Σάντσες με το όνομα «Ο ισπανικός λαός έχει ένα δρόμο που οδηγεί στο κόκκινο αστέρι» , ένα έργο ύψους 18 μέτρων που στην κορυφή του δεσπόζει το κόκκινο αστέρι. Με φόντο το έργο αυτό υψώθηκαν το απόγευμα εκείνης της Παρασκευής σφιγμένες γρο θιές και η σημαία του Κόμματός μας και αντήχησε στο κέντρο της Μαδρίτης το σύνθημα «Ένας αιώνας αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία». Στο νεκροταφείο «el cementerio de Fuencaral» Το πρωί της Κυριακής έγινε η τελετή τοποθέτησης τι μητικής πλάκας στο νεκροταφείο «el cementerio de Fuencaral», όπου είναι θαμμένοι 400 μαχητές των Διεθνών Ταξιαρχιών. Δέος και ανατριχίλα προκάλεσε το παρατεταμένο χειροκρότημα τη στιγμή που αναγνώ στηκαν τα ονόματα των τριών Ελλήνων Κομμουνιστών που πολέμησαν και έδωσαν τη ζωή τους για την υπερά σπιση του λαού της Ισπανίας μέσα από τις γραμμές του Λόχου «Νίκος Ζαχαριάδης» των Διεθνών Ταξιαρχιών. Αντικρίζοντας αυτά, δε θα μπορούσαμε να μην κάνου με νοερά τη σύγκριση μεταξύ της έμπρακτης διεθνι στικής αλληλεγγύης και ανυστερόβουλης θυσίας αυτών των αγωνιστών για τα ανώτατα ανθρώπινα ιδανικά και από την άλλη της ακριβοπληρωμένης «εθελοντικής» επιστράτευσης μισθοφόρων στο πλευρό του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστή που βλέπουμε π.χ. στον πόλεμο στην Ουκρανία. Στη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση Αποκορύφωμα αυτού του ταξιδιού ήταν η μεγαλειώ δης αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση με αφορμή τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ που θα πραγματοποιού νταν στη Μαδρίτη. Μια κινητοποίηση που «νέκρω σε» ολόκληρο το κέντρο της Μαδρίτης. Έλληνες και Ισπανοί κομμουνιστές και κομμουνίστριες, αγωνιστές και αγωνίστριες διαδηλώσαμε ο ένας πλάι στον άλλον στο κοινό μπλοκ του ΚΚΕ και του Κομμουνιστικού Κόμματος Εργαζομένων Ισπανίας που «έκλεψε» τις εντυπώσεις με τη μαχητικότητά του. Επί ώρες η ισπα νική πρωτεύουσα σειόταν από τα ασταμάτητα αντιι μπεριαλιστικά συνθήματα. Το αίσθημα της διεθνιστι κής αλληλεγγύης και της κοινής αντιιμπεριαλιστικής πάλης έδωσε δύναμη σε όλους να συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι την επίτευξη του τελικού σκοπού μας. Φύγαμε από την Ισπανία πιο σίγουροι και πιο αποφα σισμένοι από ποτέ. Χάρης Κυπραιόπουλος, Μέλος του Τομεακού Συμβουλίου Κεντρικής Ευρώπης της ΚΝΕ «Φύγαμε από την Ισπανία πιο σίγουροι και πιο αποφασισμένοι από ποτέ» Σ τη  Μαδρίτη της Ισπανίας βρέθηκαν από τις 24 ως τις 28 Ιουνίου, πρωτοπόροι σύντροφοι από κάθε Οργάνωση Περιοχής του Κόμματος, της ΚΝΕ και τις Οργανώσεις Εξωτερικού, που διακρίθη καν στην άμιλλα της Οικονομικής Εξόρμησης Νοέμβρη Δεκέμβρη 2021, η οποία ολοκληρώθη κε με υπερκάλυψη του πλάνου κατά 109,34%. Είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν μια σειρά από σημεία μαχών - γεγονότων του Ισπανικού Εμφυλίου, πήραν μέρος σε κοινή εκδήλωση με το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργαζομένων της Ισπανίας, ενώ συμμετείχαν στη μεγάλη  λαϊκή κινητοποίηση ενάντια στο ΝΑΤΟ, με αφορμή τη Σύνοδο Κορυφής του που έγινε τις προηγούμενες μέρες στη Μαδρίτη. Ζητήσαμε από έναν από τους συντρόφους που πήραν μέρος να μας στείλει τις εντυπώσεις του. 29Οδηγητής  Ιούλιος - Αύγουστος 2022

Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, το μοίρασμα της λείας και η Μικρασιατική εκστρατεία «Έως το 1914 οι ελληνορθόδοξοι Μικρασιατικοί πλη θυσμοί δεν διέτρεχαν κάποιον άμεσο κίνδυνο από αντίπαλους εθνικισμούς (…) ή από τις οθωμανικές αρ χές», δήλωνε ο μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος. Σε αυτά τα λόγια φαίνεται καθαρά η τομή που επέφε ρε ο Α΄ Παγκόσμιος Ιμπεριαλιστικός Πόλεμος και στα ζητήματα της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Επρόκειτο για τον πρώτο στο είδος του πόλεμο, που ενέπλεκε τόσες χώρες ταυτόχρονα στη δίνη αδυσώπητων αντα γωνισμών και σφοδρότατων αντιθέσεων για τη νομή και την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πη γών και των αγορών. Η εδώ και πολλά χρόνια ασθμαίνουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία εντάχθηκε στο πλέγμα της παγκόσμιας πολεμικής αναμέτρησης στο πλευρό των Κεντρικών Δυ νάμεων (Γερμανία, Αυστροουγγαρία, Βουλγαρία). Μέσα από αυτό το μπλοκ δυνάμεων η ανερχόμενη αστική τάξη της Τουρκίας θεώρησε ότι θα καλυτέρευε τις θέ σειςΑπότης.το 1915 με τη Συμφωνία της Κωνσταντινούπολης η Γαλλία, η Βρετανία και η Ρωσία που ήταν οι πυλώνες της Αντάντ -του αντίπαλου στρατοπέδου στον πόλεμοέθεσαν στο τραπέζι τις αξιώσεις που είχε η καθεμιά στα οθωμανικά εδάφη. Σύντομα στο παιχνίδι μπήκε η Ιταλία που για να εξασφαλίσει τα συμφέροντά της στην Ανατολική Μεσόγειο δέσμευσε τα εδάφη της νότιας Μικράς Ασίας. Τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις για το ποιος θα εξασφαλίσει ποιο κομμάτι της οθωμανικής επικράτειας εντάθηκαν καθώς εξελισσόταν ο πόλεμος. Σε αυτό το παζάρι η Ελλάδα που έβγαινε κερδισμένη από τους πρόσφατους Βαλκανικούς πολέμους διεκδίκη σε τη δική της θέση. Από τον λεγόμενο Εθνικό Διχασμό στην Ουκρανική εκστρατεία Όμως η πορεία της Ελλάδας στον Μεγάλο Πόλεμο του 1914 αποδείχθηκε περίπλοκη και χαρακτηρίστηκε από τον έντονο ανταγωνισμό δύο αστικών στρατοπέδων για την πλευρά που θα διάλεγε η χώρα. Η διαμάχη αυτή έμεινε γνωστή ως Εθνικός Διχασμός. Από τη μία ο πρω θυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος και η κυβέρνησή του πίστευαν ότι στο πλευρό της Αντάντ η αστική τάξη είχε να λάβει περισσότερα από τον εξελισσόμενο πόλεμο. Αντιθέτως η αντιπολίτευση κι ο βασιλιάς θεωρούσαν ότι η χώρα θα ήταν κερδισμένη από μια φιλική προς τις Κεντρικές Δυνάμεις ουδετερότητα. Μετά από πλη θώρα πυκνών γεγονότων που οδήγησαν ακόμα και στο διαμελισμό της χώρας -αφού ο Βενιζέλος μετέφερε την κυβέρνησή του στην Θεσσαλονίκη- και κατόπιν εκβια σμών της Αντάντ, η Ελλάδα μπήκε το 1917 στον πόλε μο. Ο Βενιζέλος και οι πολιτικές δυνάμεις που τον στήριζαν μαζί με μια μεγάλη μερίδα της ελληνικής αστικής τάξης είχαν επίμονα στραμμένο το βλέμμα τους στη Μ. Ασία, αφού ο έλεγχός της θα σήμαινε ουσιαστική ποιοτική αναβάθμιση του ελληνικού κεφαλαίου. Αυτό εκφράστηκε διαπραγματευτικά τόσο στη διάρ κεια του πολέμου όσο και μετά από αυτόν. Είναι χα ρακτηριστικό ότι το 1915 ο Βενιζέλος με υπομνήματά του εισηγήθηκε την παραχώρηση των περιοχών της Κα βάλας και της Δράμας στην Βουλγαρία με τα ανάλογα ανταλλάγματα στη Μ. Ασία, κάτι που τελικά δεν συ νέβη αφού η Βουλγαρία τάχθηκε υπέρ των Κεντρικών Δυνάμεων.Μεταπολεμικά λόγω της καθυστερημένης ένταξης της Ελλάδας στην Αντάντ θεωρήθηκε ότι δεν υπάρ χουν επαρκή διαπραγματευτικά χαρτιά στα τραπέζια των μεγάλων παζαριών. Οι επιπλέον θυσίες που ανα ζητήθηκαν ως σχετικό αντιστάθμισμα βρέθηκαν στη στρατιωτική συνδρομή της Ελλάδας στην ιμπεριαλι στική επέμβαση 14 χωρών της Ευρώπης ενάντια στην Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση. Έτσι στις 20 Γενάρη του 1919 τα πρώτα ελληνικά στρατεύματα απο βιβάστηκαν στην Οδησσό. Στις 15 Μάη του ίδιου έτους ελληνικά στρατεύματα αποβιβάζονταν και στη Σμύρνη. Αλλαγές στις διεθνείς συμμαχίες και το τέλος της εκστρατείας Στο συμμαχικό συμβούλιο του Απρίλη του 1920 αποφα σίστηκε να καταστεί ο ελληνικός στρατός η αιχμή του δόρατος στον επικείμενο ιμπεριαλιστικό διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, γεγονός που είχε το δικό του τίμημα αφού μετέτρεψε τον πόλεμο σε καθαρά ελληνοτουρκικό αφήνοντας εκτεθειμένες και απροστά τευτες τις μειονότητες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, συμπεριλαμβανομένου του ποντιακού Ελληνισμού. Η Συνθήκη των Σεβρών που υπογράφτηκε τον Αύγουστο του 1920 και που ευνοούσε τις ελληνικές θέσεις τέθηκε σύντομα υπό αμφισβήτηση λόγω της νέας κατάστασης. Πρώτα η Ιταλία και ακολούθως η Γαλλία προσέγγισαν τους Τούρκους και υπέγραψαν συμφωνίες μαζί τους για την απόσυρση των στρατευ μάτων τους. Με πιο αργά βήματα αλλά σταθερά η Βρετανία αναπροσάρμοζε τη στρατηγική της για την Ανατολική Μεσόγειο ευνοώντας μια ισχυρή Τουρκία, ως ανάχωμα μεταξύ άλλων και στη νεαρή Σοβιετική Ένωση. Κι ενώ το διπλωματικό κλίμα είχε αλλάξει υπέρ της Τουρκίας το 1921, η ανασυγκρότηση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων σύντομα θα άλλαζε και τους στρα τιωτικούς συσχετισμούς στο πεδίο της μάχης. Π άνω από εκατομμύριο οι ξεριζωμένοι, εκατοντάδες χιλιάδες οι νεκροί, ανυ πολόγιστες οι καταστροφές στον υλικό πολιτισμό. Μια σωστή τραγωδία και όχι άδικα χαρακτηρίστηκε το τέλος της ιμπεριαλιστικής Μικρασιατικής Εκστρατείας τον Αύγουστο του 1922 που φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια. Με αυτό το άρθρο που σίγουρα δεν εξαντλεί το θέμα επιδιώκουμε να ρίξουμε φως στη μεγάλη εικόνα των αιτιών που μετέτρεψαν την περιοχή της Μικράς Ασίας σε πεδίο ανταγωνισμού και τους λαούς της σε θύματα. *Στιχάκι του, μαθητή τότε, Ν.Καββαδία αντικρίζοντας τους πρόσφυγες το φθινόπωρο του 1922 Τι βλέπω, φρίκη, τι έρχεται από τη Σμύρνη κάτου -στρατός προσφύγων θλιβερός σέρνων τη δυστυχία του.* 30

Έτσι κι ενώ είχε γίνει φανερό ότι ο ελληνικός στρατός δεν μπορεί να ελέγξει το μέτωπο, ο Κεμάλ ξεκίνησε τη σαρωτική αντεπίθεση του το καλοκαίρι του 1922. Στις 27 Αυγούστου(9 Σεπτέμβρη) ο τουρκικός στρατός μπαίνει στη Σμύρνη. Είναι γνωστό ότι τις επόμενες ημέρες η Σμύρνη παραδόθηκε στις φλόγες. Η ιστορία έχει επίσης καταγράψει τη βάρβαρη απομάκρυνση όσων προσπαθούσαν να σωθούν ανεβαίνοντας στα ευρωπαϊκά πλοία.Την καταστροφή ακολούθησε μια γιγάντια ανταλλαγή πληθυσμών κατά την οποία σχεδόν 1.500.000 άνθρωποι ξεριζώθηκαν βίαια από τα ιστορικά εδάφη διαμονής τους, μια ακόμη μοναδική επιτυχία του ιμπεριαλισμού για την επίλυση διακρατικών διαφορών. Το ΣΕΚΕ Το βάπτισμα του πυρός στην ιδεολογική διαπάλη με την αστική τάξη για το νεαρό Κομμουνιστικό Κόμμα ήρθε με τη συνδρομή της χώρας στις αντεπαναστατικές δυνάμεις της Ουκρανίας, όταν το ΣΕΚΕ αποφασιστικά χάλασε τη σούπα της εθνικής ενότητας που καλλιεργούσε η αστική τάξη με τη συμμετοχή σε αυτό το έγκλημα.ΤοΣΕΚΕ στο 2ο Συνέδριο του Απρίλη του 1920, όπου και πρόσθεσε τον προσδιορισμό «Κομμουνιστικό» στον τίτλο του, συνέδεσε στα ντοκουμέντα του κάθε πολεμική σύγκρουση με τα συμφέροντα της άρχουσας αστικής τάξης. Λογική συνέπεια αυτού ήταν να κυκλοφορήσει μια προκήρυξη ένα σχεδόν μήνα μετά το Συνέδριο στην οποία καταγγελλόταν ανοιχτά η Μικρασιατική εκστρατεία με τα εξής λόγια: «Η αστική μας τάξις καλεί σήμερα το λαό να ευχαρίστηση τας συμμάχους της, τις αστικές και ιμπεριαλιστικές κυβερνήσεις της Αντάντ, για τη βοήθεια που της έδωκαν να επεκτείνει την εκμετάλλευσιν της, με το αίμα μας, με το αίμα των χιλιάδων νεκρών της τάξεώς μας. (...)» Το ΣΕΚΕ (Κ) προσπάθησε να οργανώσει την εργατικήλαϊκή πάλη στα μετόπισθεν και ταυτόχρονα ξεχώρισε στο μέτωπο όπου οι μικρές οργανώσεις των κομμουνιστών με φόβο για την ίδια τους τη ζωή διακήρυτταν την ανάγκη της μετατροπής του πολέμου σε ταξική αναμέτρηση για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας. Για την πρωτοπόρα αυτή δουλειά εντός κι εκτός μετώπου το ΣΕΚΕ (Κ) αν και είχε μικρή δύναμη διώχθηκε λυσσαλέα από την αστική τάξη. Στη δεύτερη φάση της Μικρασιατικής Εκστρατείας που ξεκινά από τις εκλογές του Νοέμβρη του 1920 και φθάνει ως την ήττα του ελληνικού στρατού στο μέτωπο η εργατική-λαϊκή αντίσταση εντάθηκε μπροστά σε ένα πόλεμο που δεν σταματούσε και σε μια σειρά προβλήματα που διογκώνονταν. Παράλληλα με τους οικονομικούς και πολιτικούς αγώνες της εργατικής τάξης και του λαού αυξήθηκαν οι λιποταξίες από το στράτευμα, ενώ η δράση των κομμουνιστών στο μέτωπο έβρισκε απήχηση σε όλο και περισσότερους στρατευμένους. Ήταν φανερά τα σημάδια αποσταθεροποίησης της ελληνικής αστικής εξουσίας. Ωστόσο, υπό το βάρος της ιδεολογικής-πολιτικής ανωριμότητας του νεαρού κόμματος, της εκτεταμένης κρατικής καταστολής και της υποχώρησης της επαναστατικής θύελλας που είχε ξεσηκώσει η Οκτωβριανή Επανάσταση, στο εσωτερικό του ΣΕΚΕ (Κ) επικράτησαν οι ρεφορμιστικές δυνάμεις. Έτσι, υιοθέτησε πασιφιστικά συνθήματα περί αποστράτευσης και δεν κατάφερε να αξιοποιήσει τα σημάδια αποσταθεροποίησης της καπιταλιστικής εξουσίας, δίνοντας ώθηση στην πάλη του λαού και βαθαίνοντας τον κλονισμό της αστικής εξουσίας, που ιδιαίτερα μετά την ήττα και τις ορδές των εξαθλιωμένων προσφύγων μεγάλωσε. Ο λαός πρωταγωνιστής με το Κόμμα του μπορεί να κερδίσει! Ένα από τα κρισιμότερα συμπεράσματα που διατηρεί τη διαχρονικότητα του, 100 χρόνια μετά την ιμπεριαλιστική εκστρατεία και Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 είναι ότι οι λαοί δεν έχουν τα ίδια συμφέροντα με τους εκμεταλλευτές τους, και γι’ αυτό δεν μπορούν να εμπιστεύονται τις αστικές κυβερνήσεις και τις συμμαχίες τους, οι οποίες είτε βρίσκονται στην επίθεση είτε στην άμυνα, προασπίζονται τα καπιταλιστικά συμφέροντα. Η καταστροφή ήταν τραύμα για την μεγάλη πλειοψηφία γηγενών και προσφύγων που πλήρωσαν τη Μεγάλη Ιδέα με νεκρούς, με ξεριζωμό και φτώχεια. Δίκαιος αγώνας είναι ο αγώνας της εργατικής τάξης και των συμμάχων της ενάντια στην ξενική επέμβαση και Κατοχή, όταν δεν υποτάσσεται στην αστική τάξη και τους διεθνείς συμμάχους της που προστατεύουν τη δική τους «πατρίδα», δηλαδή την ιδιοκτησία τους στα μέσα παραγωγής. Πάνω απ’ όλα δίκαιος είναι ο αγώνας που διεξάγουν οι εργατικές-λαϊκές δυνάμεις για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας, που γεννά την ταξική τους εκμετάλλευση και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Εφημερίδα που εξέδιδαν ΄Ελληνες κομμουνιστές φαντάροι στο μέτωπο. (Αρχείο ΕΛΙΑ) Ο στρατός φρουρεί εργοστάσιο σε απεργία του 1921. (Αρχείο ΕΡΤ) Το κείμενο είναι βασισμένο στη νέα έκδοση του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ: 1922. Ιμπεριαλιστική Εκστρατεία και Μικρασιατική Καταστροφή. 31Οδηγητής  Ιούλιος - Αύγουστος 2022

«Οδηγητής»: Συνήθως αυτή είναι η περίοδος που «γεννιούνται» λόγω μεγάλης πίεσης και εντατικότητας της εργασίας οι πιο άσχημες ανα μνήσεις που έχει ένας εργαζόμενος την τουρι στική περίοδο. Εσένα πώς σε βρίσκει το «μέσο» της σεζόν; Κώστας: Η αλήθεια είναι ότι δυστυχώς βρισκόμαστε σε φάση να αποκτούμε αυτές τις εμπειρίες καθώς η δουλειά έχει αυξηθεί κατά πολύ σε σχέση με πέρυσι και οι εργαζόμενοι είμαστε λιγότεροι. Εγώ προσωπικά ήξερα «τι με περιμένει» όπως και τα περισσότερα παι διά. Γνωρίζαμε ότι οι παχιές κουβέντες που μας λέγανε στη σχολή στις «μέρες καριέρας» ήταν φύκια για μετα ξωτές κορδέλες. Ότι δηλαδή το επάγγελμα του μάγειρα έχει σταθερή εξέλιξη, υψηλούς μισθούς αν είσαι καλός και ότι ποτέ δεν θα χάσεις, ότι σαν επάγγελμα είναι πια και τηλεοπτικά πολύ ψηλά και αυτό μας ευνοεί. Βέβαια αν ίσχυαν τα παραπάνω δεν θα είχαν τόσο μεγάλο πρόβλημα οι ξενοδόχοι να βρούνε μάγειρες, καθώς οι περισσότεροι μετά από δύο χρόνια πανδη μίας αλλάξανε όχι απλά επάγγελμα αλλά και κλάδο λόγω της μεγάλης ανεργίας και των άθλιων συνθηκών εργασίας για τους λίγους που έβρισκαν δουλειά για να κάνουν τη δουλειά πολλών! «Ο»: Έχουν δει τα φώτα της δημοσιότητας άθλι ες εικόνες για το πώς ζούν οι εργαζόμενοι την καλοκαιρινή σεζόν, σε παραπήγματα και ακα τάλληλα δωμάτια όπου στοιβάζονται για 3 και 4 μήνες πολλοί εργαζόμενοι. Βαγγέλης: Όντως οι συνθήκες διαβίωσης είναι τρα γικές για έναν άνθρωπο που δουλεύει 10 και 12 ώρες και οι στιγμές ξεκούρασης είναι μετρημένες. Οι εικόνες αυτές όμως που βγήκαν από τη Μύκονο, την Κρήτη και άλλες περιοχές είναι μία ωμή αλήθεια που συμπυ κνώνει με δύο εικόνες σε contrast το τι ισχύει στον τουρισμό, όπως και στη ζωή γενικά μέσα σε αυτό το σύστημα: Από τη μία χλιδή και πανάκριβες εγκαταστά σεις για τους πλούσιους ξένους και ντόπιους τουρίστες και πίσω από αυτές σε μία γωνία «ένα κεραμίδι» στην κυριολεξία για αυτούς που σηκώνουν το «θαύμα» του ελληνικού τουρισμού στις πλάτες τους. Βέβαια, σε πολ λές περιπτώσεις κάτω και από την αποφασιστική στάση των συναδέλφων, την παρέμβαση σωματείων και σε συνδυασμό με την γενική κατακραυγή του κόσμου, η εργοδοσία συμμαζεύεται και παίρνει μέτρα για πιο αν θρώπινες εγκαταστάσεις διαβίωσης. «Ο»: Με την αρχή της τουριστικής σεζόν πολ λά επιμελητήρια και επιχειρηματικοί σύνδεσμοι έκαναν λόγο για αδυναμία εύρεσης προσωπι κού. Είναι γνώστη άλλωστε και η βρωμιά που ξεστομίζουν διάφοροι παπαγάλοι πως «οι εργα ζόμενοι έχουν μάθει στα επιδόματα». Κώστας: Στην αρχή της σεζόν υπήρχαν περίπου 50.000 κενές θέσεις εργασίας στον τουρισμό, δεν ξέρω αν έχει μειωθεί ή αυξηθεί αυτός ο αριθμός σήμερα. Πά ντως, είναι δεδομένο πως ακόμα και πολλοί από όσους ξεκίνησαν έχουν ήδη παραιτηθεί. Στον κλάδο μας υπάρχουν 19 διαφορετικές σχέσεις εργασίας, υπάρχουν ατελείωτα ωράρια, προκύπτουν σοβαρές επαγγελματι κές ασθένειες και πολλά άλλα. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι συνάδελφοι αλλάξανε κλάδο γιατί άλλου είναι καλύτε ρα, το ίδιο πράγμα είναι παντού. Απλά επειδή κάποια στελέχη της κυβέρνησης και κάποιοι εργοδότες είναι τουλάχιστον προκλητικοί και άνοιξαν ακόμα και συζή τηση για τα επιδόματα, ας μας πουν το εξής: Μπορούν αυτοί να ζήσουν με το εποχικό επίδομα των 400 ευρώ όλο το χειμώνα; Αντέχουν να δουλεύουν έξι μήνες σε Ο στηνμεσυζητά«Οδηγητής»εργαζόμενουςτουριστικήσεζόν Η τουριστική καλοκαιρινή σε ζόν βρίσκεται στα μέσα της και ο «Οδηγητής» συζήτησε με δύο νέους ανθρώπους, δύο σπου δαστές σε ΙΕΚ μαγειρικής που κάνουν την πρακτική τους αυτή την περίοδο. Ο Κώστας δουλεύει σε μεγάλο ξενο δοχείο της Μεσσηνίας και ο Βαγγέλης σε ξενοδοχείο στην Κρήτη. ζόν και μετά κατευθείαν να ξαναπιάσουν δουλειά; Σε κάθε περίπτωση, αντί όλοι αυτοί να κλαψουρίζουν γιατί δεν μας λένε τι συγκεκριμένα μέτρα έχουν πάρει για να «προσελκύσουν» εργαζόμενους; Πέρα από τα σκλα βοπάζαρα που ανακοίνωναν στην αρχή με τους πρό σφυγες από την Ουκρανία! Γιατί δεν μπαίνουν στη συ ζήτηση για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας για όλους τους συναδέλφους; Όσο αυτοί αναζητούν δούλους για να δουλέψουν στα ξενοδοχεία τους, με τα κέρδη που έχουν βγάλει στις πλάτες μας έχουν εξασφαλίσει και τα δισέγγονα τους. Εμείς όμως δουλεύουμε ένας κάνοντας την δουλειά για δύο και όπως λέει και με μεγαλοπρεπές ύφος ο διευθυντής μας «τα πιάτα θα στηθούν και με κομμένα χέρια», δηλαδή ό,τι και να γίνει το χρήμα η εργοδοσία θα το πάρει, δεν θα χάσει. «Ο»: Τι συζητάτε μεταξύ σας οι συνάδελφοι στον ελεύθερο χρόνο; Αν υπάρχει τέτοιος βέβαια… Βαγγέλης: Αν δεν είσαι «μία γροθιά» με τους συνα δέλφους που εργάζεσαι αλλά και ζεις μαζί, δεν θα την παλέψεις, κάπου θα «σπάσεις». Όλοι καταλαβαίνουμε, με τον δικό του τρόπο ο καθένας, ότι όλα γίνονται για το κέρδος κάποιων λίγων που ούτε τα πρόσωπα τους δεν έχουμε δει. Για εμένα προσωπικά, είναι η δεύτερη χρονιά που κάνω σεζόν και σε σχέση με την περυσινή, φέτος υπάρχει μία διαφορά: «Στιγμές» που με βοηθάνε να συζητήσω με τους συναδέλφους μου τι πρέπει να κάνουμε και πώς. Είναι οι μάχες των εργαζομένων της «efood», της «COSCO» και άλλων, που απέδειξαν ότι τελικά δεν ισχύει ότι είναι ο καθένας «για τη πάρτη» του, όπως μας έλεγαν και στη σχολή, ότι οι εργαζόμενοι οργανωμένοι μπορούν και κερδίζουν. Όποιος νέος δεν ξέρει για αυτούς τους αγώνες, που είναι λίγοι, μόλις ακούει τις ιστορίες αλλά και τη συνέχειά τους μέχρι σήμερα, η απάντησή του είναι ότι τελικά κάτι γίνεται, κάτι μπορεί να αλλάξει. • • • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ • • • 32

Τ ίποτα δε θυμίζει περισσότερο καλοκαίρι από την πρώτη ταινία σε ένα θερινό σινεμά… Γι’ αυτό, μιας και οι διακοπές μετατρέπονται σε «είδος προς εξαφάνιση» για την πλειοψηφία των νέων, δίνουμε διέξοδο, με κινηματογραφικές προτάσεις, που μπορούν να «γεμίσουν» δη μιουργικά τον ελεύθερό μας χρόνο, αλλά και την καλοκαιρινή μας δραστη ριότητα, διοργανώνοντας θερινά σινεμά, προβολές ταινιών, ακόμη και την ατομική ενασχόληση καθενός και καθεμιάς, που ψάχνει να δει «κάτι διαφορετικό»... Οι προτάσεις που επιλέγουμε αφορούν σε ένα σύ νολο θεμάτων και δίνουν την αφορμή να γνωρίσουμε σκηνοθέτες με σημαντική κινηματογραφική πορεία και πλούτο έργου. Μπορούμε παρακολουθήσουμε έργα, που -συνήθως- μένουν στο περιθώριο των μεγάλων κινηματογραφικών αιθουσών, έργα χρήσιμα, που διεγείρουν τον κοινωνικό προβληματισμό, κινητοποιούν τη σκέψη και θέτουν ερωτήματα προς απάντηση στους θεατές. Καλή θέαση λοιπόν… Ταινίες για καλοκαίριτο ! Πέτρινα Χρόνια (1985) του Παντελή Βούλγαρη Τ α “Πέτρινα Χρόνια” είναι μια ταινία του 1985, σε σκηνοθεσία Παντελή Βούλ γαρη. Ο ίδιος αντλεί την έμπνευσή του από αληθινά γεγονότα και συγκεκριμένα εστιάζει στα δύσκολα χρόνια της περιόδου 1954-1974 και στη ζωή ενός ζευγαριού κομμουνιστών, του Μπάμπη Γκολέμα και της Ελένης Βούλγαρη-Γκολέμα, που «έφυ γε» μάλιστα πρόσφατα από τη ζωή. Ο κινηματογραφικός φακός μάς παρουσιάζει «σε πρώτο πλάνο» τις αλλεπάλληλες φυλακίσεις και διώξεις των κομμουνιστών, τη ζωή στην παρανομία. Παρά το ατέρμονο κυνηγητό του ζευγαριού από το μετεμφυλιακό κράτος, το όραμα για μια καλύτερη ζωή, η σοσιαλιστική προοπτική είναι αυτή που θα τους ωθήσει να ατσαλωθούν, να αγωνιστούν με αυταπάρνηση, διατεθειμένοι να θυσιάσουν τα πάντα. Η κοινή τους πορεία στον αγώνα, η οποία τροφοδοτεί την αγάπη που έχουν ο ένας για τον άλλο, δε θα μπορούσε να μας αφήσει ασυγκίνητους… Πρωταγωνιστούν: Δημήτρης Καταλειφός, Θέμις Μπαζάκα Στο εξαιρετικό αφιέρωμα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο, που διοργάνωσε τον Ιούνιο το Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ στην Αθήνα μαζί με τις εκδόσεις “Σύγχρονη Εποχή”, είχαμε τη δυνατότητα να γνωρίσουμε τα αριστουργήματα του μεγάλου Έλληνα σκηνοθέτη και να πάρουμε μαθήματα ιστορίας χρήσιμα στο σήμερα. Όπως σημείωνε και ο ίδιος άλλωστε: «Η μνήμη μας βοηθά να δια βάσουμε το παρόν, το οποίο αλλιώς είναι δυσερμήνευτο». Ταξίδι στα Κύθηρα (1984) του Θόδωρου Αγγελόπουλου Λ ίγα χρόνια μετά την πτώσης της δικτατορίας, ένας κομμουνιστής, πολιτικός πρόσφυγας, ο Σπύρος (Μάνος Κατράκης), επιστρέφει στην πατρίδα του, μετά από 32 χρόνια πολιτικής εξορίας. Τα πράγματα, όμως, έχουν αλλάξει σε σχέση με το πώς τα θυμόταν ο πρωταγωνιστής. Θα αντιμετωπίσει με μελαγχολία τη νέα πραγ ματικότητα στην Ελλάδα, θα έρθει σε ρήξη με τον περίγυρο του χωριού του και την συνολικότερη αντίληψη της κοινωνίας, χωρίς να χάνει στιγμή την αγωνιστικότητά του. Οι εξαιρετικές ερμηνείες του Μάνου Κατράκη, η διεισδυτική -και σε αρμονία με το τοπίο της υπαίθρου- φωτογραφία του Γιώργου Αρβανίτη, κάτω από τις νωχελι κές, αλλά και γλυκές συνθέσεις της Ελένης Καραϊνδρου, συνθέτουν τον καμβά της ιστορικής περιόδου, το 1984. Μιναμάτα (2021) του Άντριου Λέβιτας Έ νας από τους πιο διάσημους φωτο ρεπόρτερ του Β’ Παγκοσμίου Πολέ μου, ο Γιουτζίν Σμιθ (Johnny Depp) ζει ως ερημίτης, αποκομμένος από την κοινωνία και την καριέρα του. Παρ’ όλα αυτά, μια μυστική επιτροπή από τον εκδότη του πε ριοδικού «Life», Ρόμπερτ Χέις (Bill Nighy), τον στέλνει στην ιαπωνική παράκτια πόλη Minamata, στην οποία παρατηρείται το φαι νόμενο της δηλητηρίασης από υδράργυρο, με ολοένα και αυξανόμενα κρούσματα, ως συνέπεια αμελειών της τοπικής βιομηχανί ας. Εκεί ακολουθούμε τον φακό του δημο σιογράφου, ο οποίος καταγράφει τις προσπάθειες των κατοίκων να ζήσουν με τη νόσο και την παθιασμένη τους εκστρατεία να αναγνωριστεί η καταστροφή από τη βιομηχανία και την ιαπωνική κυβέρνηση που κάνει τα στραβά μάτια. Θα μπορέσει ο Σμιθ με το έργο του να στρέψει την διεθνή κοινή γνώμη υπέρ των κατοίκων; Το χέρι του θεού (2021) του Πάολο Σορεντίνο Σ τα τόσα χρόνια της καριέρας του, για πρώτη φορά ο Πάολο Σορεντίνο θα μας παρουσιάσει ίσως την πιο αγαπημένη του ταινία, με αυτοβιογραφικά στοιχεία. Η δίψα του για το ποδόσφαιρο αποκρυσταλλώνεται στην περίοδο που διαπραγματεύεται η ται νία, το 1980, με την έλευση του Μαραντόνα στη Νάπολη. Μέσα από τη ματιά του έφη βου Φαμπιέτο, ο σκηνοθέτης εκτυλίσσει το σενάριό του, εξωραΐζει σε έναν βαθμό τη δύσκολη δεκαετία του '80 στην Ιταλία και παρουσιάζει τους χαρακτήρες της ιταλικής οικογένειας, των ηθών και των εθίμων της τοπικής κοινωνίας. Ακολουθώντας το παράδειγμα των προγενέστερων σκηνοθε τών – ειδώλων του, όπως ο Φελίνι, ο Σορεντίνο μας αφηγείται μια ιστορία με στοι χεία της παιδικής του ηλικίας, με τρυφερότητα και ενσυναίσθηση, αγκαλιάζοντας τις μνήμες μας από την εφηβεία, ως θεατές της ταινίας. 33Οδηγητής  Ιούλιος - Αύγουστος 2022

Ξεκούραση, με ένα καλό βιβλίο συντροφιά! Τ ο καλοκαίρι μπήκε για τα καλά και είναι ευκαιρία να αφιερώσουμε λίγο χρόνο στο διάβασμα βιβλίων! Ο «Οδηγητής» προτείνει μερικά βιβλία από τις εκδόσεις της Σύγχρονης Εποχής για να μας συντροφεύσουν στις διακοπές μας. Για τον πόλεμο και τη Σοσιαλιστική Επανάσταση Β.Ι. Λένιν Τ α κείμενα που δημοσιεύονται στην παρούσα Συλλογή έχουν γραφτεί τη χρονική περίοδο 1914-1917, δηλαδή στα χρόνια του Α΄Παγκόσμιου Πολέμου. Αποτυπώνουν τη μεγάλη σημασία της ταξικής - επιστημονικής προσέγγισης στο ζήτημα του πολέμου, πράγμα που έδωσε στο Κόμμα των Μπολσεβίκων την ικανότητα να καθοδηγήσει την εργατική τάξη της Ρωσίας στη νίκη της επανάστασης ενάντια στη δική της αστική τάξη. Ειδικά τώρα που τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν σε διεθνές επίπεδο, η επικαιρότητα των ζητημάτων που σχετίζονται με τον πόλεμο είναι απαραίτητο να συζητιούνται, ανατρέχοντας στην πείρα του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και στο πλούσιο έργο του Λένιν για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Αντεπίθεση για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, το Σοσιαλισμό Ιδεολογική επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ «Μ πορούν να καλυτερεύσουν οι συνθήκες που ζούμε και σχεδιάζουμε το μέλλον μας;», «Τι μπορώ να κάνω κόντρα σε ένα σύστημα που μοιάζει πανίσχυρο;», «Βγάζουν κάπου οι αγώνες;». Σε αυτά και άλλα ερωτήματα που απασχολούν μεγάλο κομμάτι της νεολαίας επιδιώκει να δώσει απαντήσεις η έκδοση της ΙΕ του ΚΣ της ΚΝΕ. Ξεδιπλώνοντας την πρόταση του ΚΚΕ, που είναι ριζικά διαφορετική από τη σημερινή άθλια πραγματικότητα, για την κοινωνία που δε θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την κοινωνία του σοσιαλισμού-κομμουνισμού. Μέσα από τις σελίδες της έκδοσης αποτυπώνεται η ανάγκη για κάθε νέο και νέα να λάβει θέση στον οργανωμένο αγώνα μιας και όπως γράφει ο ποιητής της επανάστασης Βλ. Μαγιακόφσκι «εμείς, ο καθένας από μας, κρατάμε μέσα στη γροθιά μας τους κινητήριους ιμάντες του σύμπαντος»! «Άξιο τέκνο ενός καταξιωμένου λαού». Από το χωράφι, στα όργανα της σοβιετικής εξουσίας Πάσα Αγγελίνα Η Πάσα Αγγελίνα, μια εργάτρια γης ποντιακής καταγωγής από ένα χωριό του Ντονέτσκ της Ουκρανίας οργάνωσε την πρώτη γυναικεία ομάδα οδηγών τρακτέρ το 1933 ξεπερνώντας την τότε νόρμα παραγωγής, τιμήθηκε 2 φορές με τον τίτλο του «Ήρωα της Σοσιαλιστικής Εργασίας» και έγινε η πρώτη Ελληνίδα βουλευτής, στο Ανώτατο Σοβιέτ της ΕΣΣΔ στα 25 της χρόνια. Απαντώντας σε ένα αμερικάνο ερωτηματολόγιο για την ένταξή της στην κατηγορία «διακεκριμένοι άνθρωποι όλων των χωρών» της Παγκόσμιας Βιογραφικής Εγκυκλοπαίδειας, διαπίστωσε πως έλειπε η πιο βασική ερώτηση, δηλαδή το ποιες ήταν οι συνθήκες που έδωσαν τη δυνατότητα σε αυτή, μια πρώην αγράμματη εργάτρια γης, να γίνει βουλευτής του Ανώτατου Σοβιέτ. Με αφορμή αυτό, στο παρόν βιβλίο η Πάσα Αγγελίνα περιγράφει πολύ γλαφυρά τον εαυτό της ως κομμάτι του ηρωικού σοβιετικού λαού, μέσα από την πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην ΕΣΣΔ. Από τα πρώτα βήματα, τη σύγκρουση με τα κατάλοιπα της παλιάς ταξικής κοινωνίας, τον ρόλο της εργατικής εξουσίας και των μελών του ΚΚ στην επίτευξη των στόχων της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, μέχρι τη νίκη του σοβιετικού λαού επί του φασισμού στο μέτωπο και στα μετόπισθεν. Μέσα από την αφήγησή της αποδεικνύεται το επίκαιρο μήνυμα του πώς ζούσαν ειρηνικά και μεγαλούργησαν μαζί οι λαοί από διάφορες εθνότητες στον σοσιαλισμό της ΕΣΣΔ. 34

Το γαλάζιο τετράδιο Ε. Γκ. Καζακέβιτς Ο τίτλος της ιστορικής νουβέλας «Το γαλάζιο τετράδιο» είναι εμπνευσμένος από ένα τετράδιο με γαλάζιο εξώ φυλλο, όπου ο Λένιν είχε συγκεντρώσει την ύλη, στην οποία στηρίχτηκε για να δώσει την τελική μορφή στο βιβλίο του Κράτος και Επανάσταση. Η αφήγηση είναι βασισμένη στα πραγματικά γεγονότα από την περίοδο που ο Λένιν βρι σκόταν στην παρανομία και κρυβόταν στην καλύβα ενός μπολσεβίκου εργάτη, του Εμελιάνοφ. Εκείνο το δίμηνο επεξεργάστηκε και έθεσε νέα γραμμή με στόχο την άμε ση κατάληψη της εξουσίας από τις επαναστατικές εργατι κές δυνάμεις, τις γνωστές «Θέσεις του Απρίλη» του 1917.Η πένα του συγγραφέα, μέσα από τους διαλόγους με υπαρκτά ιστορικά πρόσωπα σκιαγραφεί όλο το κλίμα της εποχής που προηγήθηκε της επανά στασης, την προσπάθεια αλλαγής συσχετισμού, τις διαθέσεις του λαού, τη δι απάλη στο ίδιο το Κόμμα των μπολσεβίκων, καθώς και τη λύσσα των αστών και των οπορτουνιστών απέναντι στη νέα επανα στατική γραμμή. Το τσιμέντο Φ. Γκλαντκόφ Μ έσα από τις σελίδες του μυθιστορήματος βλέπουμε την ιστορία ενός μαχητή του κόκκινου στρατού που μετά από τη νίκη στα μέτωπα του εμφυλίου γυρίζει στην καθημερινή ζωή και συμμετέχει στην αναστήλωση ενός εργοστασίου παραγωγής τσιμέντου. Μέσα από τη δική του ιστορία βλέπουμε την πάλη ενός ολόκληρου λαού που άφη νε από τα χέρια του τα όπλα και έπιανε τα εργαλεία της δουλειάς για να οικοδομήσει την νέα σοσιαλιστική κοινωνία από τα ερείπια του παλιού κόσμου της εκμετάλλευσης. Το τσιμέντο είναι σύμβολο της αλύγιστης θέλησης της εργα τικής τάξης στον αγώνα για το χτίσιμο του σοσια λισμού. Όπως διαβάζουμε στον πρόλογο του έργου: «Σαν το τσιμέντο, η εργα τική τάξη δένει, στεριώ νει όλες τις δυνάμεις του επαναστατημένου λαού σε ένα αδιάσπαστο μέτω πο δημιουργικής δουλειάς για το θεμελίωμα της αυ ριανής ευτυχίας». Μια δίκη κομμουνιστών στις ΗΠΑ Τσαρλς Έμιλ Ρούθενμπεργκ Τ ο βιβλίο μας μεταφέρει στην αίθουσα ενός αμερικανικού δικαστηρίου το 1919-1920, μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στα έδρανα των κατηγορουμένων κάθονται δύο στελέχη του ΚΚ Αμερικής, ο Τσαρλς Ε. Ρούθενμπεργκ και ο Ισαάκ ‘Ε. Φέργκιουσον. Μέσα από τα πρακτικά της δίκης βλέπουμε πως οι κατηγορούμενοι μετατρέπονται σε κατήγοροι και κατακεραυνώνουν τον χαρακτή ρα και το ρόλο του αστικού δικαίου και της δικαιο σύνης και αποδεικνύουν ότι διώκονται για τις ιδέες τους. Αποτελεί ένα πολύτιμο ντοκουμέντο αλύγιστης επαναστατικής στάσης μπροστά στο αστικό δικαστήριο, διεισδυτικής ματιάς στο κομμουνιστικό κίνημα των ΗΠΑ εκεί νη την περίοδο. Συμβάλει στην ανάδειξη του διαχρονικά επίκαιρου συμπεράσματος ότι η αστική τάξη δε χάνει ποτέ από το στόχαστρο της τον πραγματικό της αντίπαλο, την εργατική τάξη και ιδιαίτερα την πρωτοπορία της, το Κομμουνιστικό Κόμμα. Ένα δέντρο στην καρδιά της Καμπούλ Αλεξάντρ Προχάνοβ Τ ο μυθιστόρημα του Αλεξάντρ Προχάνοβ αποτελεί μια μαρτυρία για το Αφγανι στάν μετά από την Επανάσταση του 1978. Η αντεπαναστατική ένοπλη εξέγερση στην Καμπούλ, οι τρομοκρατικές επιθέσεις στους περιφερειακούς δρόμους, οι ανα μετρήσεις με τα ένοπλα αντεπαναστατικά τάγματα ισλαμιστών που πέρασαν μέσω του Πακιστάν κ.ά. αποτελούν το φόντο της δράσης των βασικών ηρώων του έργου. Η γνωριμία του αναγνώστη με την λαϊκή παράδοση του Αφγανικού λαού η οποία παρουσιάζεται με ζωντάνια και λυρικότητα από τον συγγραφέα σε συνδυασμό με το μεγαλείο της προσπάθειας των Αφγανών κομμουνιστών και των Σοβιετικών να ση κώσουν την υπόθεση της εργατικής τάξης ένα μπόι ψηλότερα πολεμώντας απέναντι στον σκοταδισμό της αστικής τάξης και του διεθνούς ιμπεριαλισμού θα συγκινήσει, θα θέσει τον αναγνώστη μέσα στην εξέλιξη της ιστορίας και θα τον συναρπάσει. Όταν χτιζόταν το καράβι. Ρεπορτάζ για μια απεργία Στέφανος Λουκάς Τ ο βιβλίο αναφέρεται στην πετυχημένη 40ημε ρη απεργία των εργατών στα Ναυπηγεία της Σαλαμίνας το 1980. Μέσα από τις σελίδες του φωτίζεται η πρωτοπόρα στάση των κομμουνιστών στην αποκάλυψη των αιτιών της επιδείνωσης της ζωής των εργατών, στη δράση με μαζικούς όρους, αλλά και στην οργάνωση της μάχης, είτε πριν είτε κατά τη διάρκεια της έξαρσης του αγώνα. Γίνεται αναφορά στα ζητήματα της κομμουνιστικής δια παιδαγώγησης, της ανιδιοτέλειας και στο ρόλο των γυναικών στην ταξική πάλη. Μέσα από την καταγραφή πραγματικών γεγονότων, ο αναγνώστης μπορεί να βγάλει συμπεράσματα για τη δράση μας στο σήμερα, καθώς σύμφωνα με τον ίδιο το συγ γραφέα πρόκειτα για μια ιστορία που «φέγγει το δρόμο μας στο μέλλον. Ένα δρόμο ανηφόρα, τον οποίο, καθώς τον ανεβαίνουμε, οι πρωταγωνιστές του τότε φλογίζουν τα άρματα του αγώνα μας..» 35Οδηγητής  Ιούλιος - Αύγουστος 2022

Αττική: Διαδρομή: Φυλή – Φρούριο Φυλής Μήκος Διαδρομής: 9χλμ Υψομετρική: +600m Δυσκολία: Μέτρια Π ρόκειται για μία όχι και τόσο γνωστή διαδρομή στη νότιο ανατολική Πάρνηθα. Η έναρξη της διαδρομής μπορεί να γίνει τόσο από το φρούριο όσο και από το χωριό της Φυλής. Αν επιλέξουμε να ξεκινήσουμε από την πλευρά της Φυλής το μονοπάτι ανηφορίζει ενώ σχετικά σύντομα μας χαρίζει ωραία πανοραμικά τοπία της Ανατολικής Πάρνηθας. Μεγάλο τμήμα της διαδρομής γίνεται πάνω σε αρχαίο μονοπάτι που καταλήγει στο φρούριο της Φυλής το πιο καλά συντηρημένο κάστρο του βουνού. Στη διαδρομή θα έρθουμε σε επαφή με δύο ρέματα, αυτά της «Θοδώρας» και της «Γιαννούλας» που ξεκινάνε από την ορθοπλαγιά του Άρματος. Μία όμορφη διαδρομή σε μία από τις ανέγγιχτες ακόμα πλευρές της Πάρνηθας. Εύβοια: Διαδρομή: Φαράγγι Δημοσάρη Μήκος Διαδρομής: 10χλμ Υψομετρική: -954m Δυσκολία: Εύκολη Ί σως μια από τις πιο καλοκαιρινές επιλογές που προσφέρονται για όσους θέλουν να περπατήσουν χωρίς να χάσουν τη βουτιά της ημέρας. Το καταπράσινο μονοπάτι στο φαράγγι Δημοσάρη συνδυάζεται με μπάνιο στις φυσικές πισίνες που σχηματίζουν τα νερά του ποταμού σε διάφορα σημεία της διαδρομής ενώ το μονοπάτι καταλήγει στην παραλία Καλλιανού. Πρόκειται για ένα από τα αρχαιότερα μονοπάτια, ίσως το παλαιότερο, της Εύβοιας, αφού μέρος του χρονολογείται από το Μεσαίωνα. Προφανώς ο ρόλος «κατασκευής» του δεν αφορούσε τους πεζοπόρους και τους φυσιολάτρες, αλλά λειτουργικές ανάγκες των κατοίκων της περιοχής κυρίως την κτηνοτροφία αλλά και την επικοινωνία με τους γύρω οικισμούς. Το φαράγγι βρίσκεται στη βορειοανατολική πλευρά της Όχης, πολύ κοντά στην Κάρυστο. Ξεκινάει από τα 954 μ υψόμετρο, από το διάσελο Πετροκάναλο και καταλήγει μετά από κοντά 10 χλμ και περίπου 5 ώρες συνεχούς κατάβασης στην παραλία του Καλλιανού. Το μονοπάτι είναι επαρκώς σηματοδοτημένο και καλά συντηρημένο σε τέτοιο βαθμό που συνδυάζει το περπάτημα σε χώμα και βράχια με αυτό σε λιθόστρωτα κομμάτια υπολείμματα του αρχικού μονοπατιού, και σε σύγχρονα στρωμένα με πλάκες Καρύστου, σήμα κατατεθέν της περιοχής. Η διαδρομή είναι εύκολη και ανταποκρίνεται σε κάθε είδους φυσική κατάσταση. Ο πεζοπόρος θα έρθει σε επαφή με την πλούσια χλωρίδα και πανίδα αντιπροσωπευτική της περιοχής. Το μοναδικό μειονέκτημα είναι πως η διαδρομή δεν είναι κυκλική οπότε ο πεζοπόρος θα πρέπει να μεριμνήσει ανάλογα. Πεζοπορικές Καλοκαιρινές Προτάσεις Τ ο καλοκαίρι έφτασε και εκτός από τις παραλίες μπορείς να πάρεις και τα βουνά. Αν αυτά τα δύο μπορούν να συνδυαστούν ακόμα καλύτερα, μιας και ένα όμορφο περπάτημα στο βουνό μπορεί να καταλήξει σε μία ωραία βουτιά στη θάλασσα. Σε αυτές τις σελίδες προτείνουμε ορισμένες διαδρομές σε ολόκληρη την Ελλάδα που μπορείς να συνδυάσεις στις διακοπές σου. 36

Πελοπόννησος: Διαδρομή: Δημητσάνα – Αρχαία Γόρτυνα Μήκος Διαδρομής: 11χλμ Υψομετρική: -550m Δυσκολία: Εύκολη Μ ια δροσερή πεζοπορική απόδραση για όσους έχουν αποφασίσει να βρε θούν στην όμορφη Πελοπόννησο. Ένα καλοφτιαγμένο μονοπάτι στο πλάι του Λούσιου ποταμού που εντυπωσιάζει κάθε πεζοπόρο με την πυκνή βλάστηση, τα ορμητικά νερά, αλλά και την αρχιτεκτονική των παραδοσιακών γεφυριών και των μοναδικών μοναστηριών που θα συναντήσει στο διάβα του. Η διαδρομή ξεκινάει από τη Δημητσάνα σε υψόμετρο 867m, όπου μπορεί κα νείς να επισκεφτεί το υπαίθριο μουσείο υδροκίνησης. Η μέρα μπορεί να κλείσει με μια περιήγηση στον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Γόρτυνας, στα 324m. Ορισμένα πιο αναλυτικά στοιχεία για τη διαδρομή, αφού κατηφορίσεις το πέτρι νο μονοπάτι από τη Δημητσάνα προς τη γέφυρα του Λούσιου και την περάσεις έχοντας πια το ποτάμι στα δεξιά σου, επιλέγεις κατεύθυνση προς τη Μονή Φιλο σόφου. Στην πορεία θα συναντήσεις και θα προσπεράσεις την παλαιά και τη νέα Μονή Φιλοσόφου ακολουθώντας την κατεύθυνση προς Ιερά Μονή Τιμίου Προ δρόμου. Η θέα της σχεδόν εντοιχισμένης στα βράχια Μονής σου φέρνει αμέσως στο μυαλό ανάλογες κατασκευές των Μετεώρων επιβεβαιώνοντας ότι βρίσκεσαι στο σωστό δρόμο και έχεις ήδη ξεπεράσει το μέσον την διαδρομής. Η συνέχεια ακολουθεί το ίδιο απολαυστικό μοτίβο, με αρκετές διασταυρώσεις τόσο με το ορμητικό ποτάμι, όσο και με τους δασικούς δρόμους που κινούνται πέριξ αυτού. Διασχίζοντας ακόμα μερικές φορές τα γεφυράκια που συναντάς, αντιλαμβάνεσαι τη δύναμη του νερού, που πότε αναβλύζει από τα βράχια, πότε επιταχύνει σε αυτά δημιουργώντας καταρράκτες και έντονες περιδινήσεις, που σε συνδυασμό με την πλούσια φύση σε ανταμείβει για την κούραση των 5 περίπου ωρών που διαρκεί το σύνολο της διαδρομής. Θα βρίσκεσαι τότε στην Αρχαία Γόρτυνο να ψάχνεις τις τρεις αψίδες και την κεντρική αίθουσα των λουτρών της αρχαίας Αρκαδικής πόλης. Αν και κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας δε λείπουν και τα ανηφορικά κομμά τια, η γενικά κατηφορική κατεύθυνση και οι ήπιες κλίσεις κάνουν το μονοπάτι προσιτό για κάθε πεζοπόρο μέσης φυσικής κατάστασης. Παρόλο που μεγάλο μέρος του μονοπατιού ανήκει στα ευρωπαϊκά πιστοποιημένα, η ατίθαση φύση του νερού που σε πολλά σημεία διασχίζει κάθετα το μονοπάτι, θα σου υπενθυμί σει ότι ένα καλό (κατά προτίμηση αδιάβροχο) παπούτσι πεζοπορίας, πάντα είναι χρήσιμο. Τα σημεία της διαδρομής για να ξεδιψάσεις και να ανασκουμπωθείς είναι ουκ ολίγα, προσοχή όμως μην παρασυρθείς και ξεχάσεις να ειδοποιήσεις κάποιον να σε περιμένει με μεταφορικό μέσο στο τέλος της διαδρομής, μιας και για τη διαφυγή από εκεί δεν έχεις πολλές άλλες επιλογές. Ήπειρος: Διαδρομή: Μικρό Πάπιγκο - Δρακόλιμνη Μήκος Διαδρομής: 9χλμ Υψομετρική: +700m Δυσκολία: Εύκολη Ο «Θρόνος του Δία» στον Όλυμπο και η «Δρακόλιμνη» της Τύμφης είναι ίσως οι δύο πιο γνωστές εικόνες των ελληνικών βουνών. Η πρότασή μας εδώ αφορά ίσως την πιο χαρακτηριστική διαδρομή της Ηπείρου, αυτή ανάμεσα στο Μικρό Πάπιγκο και τη Δρακόλιμνη, στα όμορφα Ζαγοροχώρια. Φτάνοντας με το αυτοκίνητο στο Μικρό Πάπιγκο συναντάμε το σημείο έναρξης πολλών μονοπα τιών με αφετηρία το χωρίο. Οι ταμπέλες μας ενημερώνουν για τα στοιχεία των δυνατών διαδρομών. Διαλέγουμε το «δρομολόγιο» καταφύγιο, Δρακόλιμνη. Μία παρέα με μέτριο ρυθμό δε θα χρειαστεί περισσότερες από 3 ώρες για να φτάσει μέχρι το καταφύγιο. Αφού κάνουμε μία στάση και απολαύσουμε τη θέα, συνε χίζουμε για 1.5 ώρα ακόμα μέχρι την Δρακόλιμνη. Η πιο γνωστή αλπική λίμνη της Ηπείρου βρίσκεται σε ένα αλπικό λιβάδι στα 2050m υψόμετρο. Το μονοπάτι είναι καλό με καλή σήμανση και αρκετό κόσμο τους καλοκαιρινούς μήνες. Στο δρόμο σου για το καταφύγιο θα συναντήσεις συνολικά 4 πηγές με νερό (όχι όμως μετά απ’ αυτό). Προτείνουμε να ξεκινήσεις νωρίς το πρωί - η διαδρομή μέχρι το καταφύγιο θα είναι σχεδόν όλη στη σκιά και να διανυκτερεύσεις στη Δρακόλι μνη η ανατολή στη λίμνη θα σου μείνει αξέχαστη. Γράμμος – Βίτσι Δ ε γίνεται να μιλήσουμε εν συντομία για αυτά τα δύο «θρυλικά» βουνά μας... Όποιος σχεδιάζει τις καλοκαιρινές του εξορμήσεις στους ορεινούς όγκους του Γράμμου και του Βίτσι δεν έχει παρά να προμηθευτεί τους δύο Ιστορικούς –Ταξιδιωτικούς Οδηγούς «Στα βήματα του Δημοκρατικού Στρατού». Αναφε ρόμενοι μόνο στην πλευρά των εκδόσεων που αφορά το ορειβατικό – πεζοπορικό κομμάτι μπορούμε να πούμε ότι είναι οι πληρέστεροι οδηγοί που κυκλοφορούν για τις περιοχές αυτές. Ένα πλήθος φωτογραφιών και στοιχείων για τις διάφορες διαδρομές θα σε κατατοπίσουν πλήρως. Επιμέλεια: Επιτροπή Αθλητισμού του ΚΣ της ΚΝΕ Συμβουλές προς Επίδοξους Πεζοπόρους Να θυμάσαι ότι μια υπαίθρια δραστηριότητα στο βουνό ενέχει πάντα κινδύνους. Σχεδίασε με ασφάλεια την διαδρομή που θα επιλέξεις και πάντα σύμφωνα με τι δυνατότητές σου. Φρόντισε να επιλέξεις κατάλ ληλα το ρουχισμό σου, το φαρμακείο και τα υπόλοιπα υλικά που θα χρειαστείς προσαρμοσμένα στις καιρικές συνθήκες και το είδος της δι ανυκτέρευσής σου. Μην ξεχάσεις το μαγιό σου και ένα καλό βιβλίο 37Οδηγητής  Ιούλιος - Αύγουστος 2022

Τι είναι η θερμοπυρηνική σύντηξη; Η σύντηξη είναι η διαδικασία που τροφοδοτεί με ενέργεια τον ήλιο και τα αστέρια. Κατά την αντίδραση της σύντηξης, δύο πυρήνες ελαφρών ατόμων συντή κονται, δηλαδή συγχωνεύονται, για να σχηματίσουν ένα βαρύτερο πυρήνα, απελευθερώνοντας με γάλα ποσά ενέργειας. Η σύντηξη είναι το αντίθετο της πυρηνικής σχάσης, όπου βαρύτεροι πυρήνες διασπώνται σε μικρότερα κομμάτια. Οι αντιδρά σεις θερμοπυρηνικής σύντηξης εμφανίζονται μόνο σε υψηλές θερμοκρασίες, όταν οι πυρήνες των ατόμων συγκρούονται με πολύ υψηλή ταχύτητα καταφέρ νοντας να υπερνικήσουν τις απω στικές δυνάμεις των ηλεκτρικών φορτίων τους. Στον ήλιο, όπου τα καύσιμα της σύ ντηξης θερμαίνονται και συμπιέζονται από τις τεράστιες δυνάμεις βαρύτητας που επι κρατούν εκεί, η θερμοπυρηνική σύντηξη εμφανίζεται φυσικά. Κάθε δευτερόλεπτο, συντήκονται στο κέντρο του ήλιου 600 δισεκατομμύρια κιλά υδρογόνου, δημι ουργώντας ήλιο και απελευθερώνοντας τεράστιες πο σότητες ενέργειας, ένα μέρος της οποίας συντηρεί τη ζωή στη Γη. Φέρνοντας τον ήλιο πάνω στη γη Η αξιοποίηση της θερμοπυρηνικής σύντηξης από τον άνθρωπο βασίζεται στην ιδέα για παραγωγή ενέργει ας με διαδικασία όμοια με αυτήν που πραγματοποι είται στον ήλιο. Το εγχείρημα όμως της «μεταφοράς» της στη Γη δεν είναι καθόλου εύκολο. Κι αυτό γιατί ο ήλιος έχει ένα τεράστιο πλεονέ κτημα μεγέθους: Με διάμετρο σχεδόν 1,4 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, με πυκνότητα πλάσματος πυρήνα 150 φορές μεγαλύτερη από αυτή του νερού και θερμοκρασίες που στο κέντρο του αγγίζουν τους 15 εκα τομμύρια βαθμούς Κελσίου, ο ήλιος χρησιμοποιεί τη θερμότητα και τη βαρύτητα για να εξανα γκάσει τα σωματίδια να ενωθούν, διατηρώντας έτσι τον κλίβανο της σύντηξης σταθερά «αναμμένο». Στη Γη, ωστόσο, δε μπορούμε να χρη σιμοποιήσουμε τη βαρύτητα. Αυτό επιδιώκεται να αντισταθμιστεί με τη θέρμανση ενός πλάσματος χαμηλής πυκνότητας σε μια υψηλότερη θερμοκρασία (περίπου 100-150 εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου, ή 10 φορές υψηλότερη από αυτή του πυρήνα του ήλιου), με άριστη συγκράτηση του πλάσματος, ώστε να αυτοσυ ντηρούνται οι αντιδράσεις θερμοπυρηνικής σύντηξης. Στις πολύ υψηλές θερμοκρασίες, τα άτομα ενός αερίου χάνουν τα ηλεκτρόνιά τους, σχη ματίζοντας ένα αέριο φορτισμένων σωματιδί ων που ονομάζεται πλάσμα. Σήμερα ξέρου με ότι περισσότερο από το 99% του ορατού σύμπαντος αποτελείται από κάποια μορφή πλάσματος. Από πλάσμα αποτελείται ο ήλιος, τα άστρα και μεσοαστριηκήύλη,οκεραυνός,καθώςκαιτοαέριοσεμιαλάμπαφωτισμούαλογόνου. Παραγωγή ενέργειας μέσω σύντηξης: ένα στοίχημα για το μέλλον Κ ατά πολλούς, είναι η μοναδική πρωτογενής πηγή ενέργειας του σύμπαντος που δεν έχει ακόμη εξερευνηθεί πλήρως. Κατά άλλους, αποτελεί μια από τις από τις μεγαλύ τερες προκλήσεις της ανθρωπότητας. Σίγουρα πάντως πρόκειται για ένα εγχείρημα με μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον, που -όχι τυχαία- συγκεντρώνει το τελευταίο διάστημα όλο και περισσότερα βλέμματα, καθώς παράλληλα φουντώνει η συζήτηση για το ενεργειακό μείγμα και την ενεργειακή επάρκεια μιας σειράς χωρών. Το μείγμα αερίων που χρησιμοποιείται αποτελείται από δύο ισότοπα του ελαφρού στοιχείου υδρογόνου: το δευτέριο και το τρίτιο. Το δευτέριο βρίσκεται στο θαλασσινό νερό (υπάρχουν περίπου 30g δευτερίου σε κάθε κυβικό μέτρο νερού) ενώ το τρίτιο μπορεί να πα ρασκευαστεί από το λίθιο, ένα ελαφρύ μέταλλο που είναι διαθέσιμο στη γήινη λιθόσφαιρα. Η βασική τεχνολογική πρόκληση για τον αντιδρα στήρα σύντηξης είναι η δημιουργία ενός συστήματος που θα διατηρεί αρκετό χρόνο περιορισμένο το πλάσμα στην απαραίτητη πυκνότητα και θερμοκρασία. Για να επιτευχθεί αυτό, είναι απαραίτητη πολύ ισχυρή θέρ μανση, ενώ παράλληλα η απώλεια θερμότητας ή μέ ρους του θερμού πλάσματος πρέπει να περιοριστεί στο ελάχιστο, με κατάλληλη συγκράτησή του. Για τον περι ορισμό του πλάσματος έχουν αναπτυχθεί δύο μέθοδοι: ο μαγνητικός περιορισμός, που χρησιμοποιεί ισχυρά μαγνητικά πεδία, και ο αδρανειακός περιορισμός, που χρησιμοποιεί υψηλής ισχύος ακτίνες λέιζερ ή ιόντων. Σήμερα λειτουργεί στην Αγγλία το Joint European Torus, το μεγαλύτερο πείραμα σύντηξης στον κόσμο. Το επό μενο βήμα στην έρευνα της σύντηξης είναι ο διεθνής θερμοπυρηνικός αντιδραστήρας ITER που κατασκευάζεται στη Γαλλία ενώ μελλοντικό στόχο αποτελεί η δημιουργία ενός πρότυπου δοκιμαστικού σταθμού παραγωγής ενέργει ας από σύντηξη. Παράλληλα, αναγνωρίζοντας πως αποτελεί πεδίο κερδοφορίας, περισσότερες από 30 ιδιωτικές επι χειρήσεις ενεργοποιούνται πλέον στον τομέα της σύντηξης, δαπανώντας τεράστια ποσά για την επίτευξη της παρα γωγής ενέργειας μέσω σύντηξης. Μάλιστα, ορισμένες από αυτές υπόσχονται πως στις αρχές της δεκαετίας του 2030 θα είναι σε θέση να διαθέσουν στην αγορά ολοκληρωμένους αντιδραστήρες σύντηξης «έτοιμους προς πώληση». Φυσικά, οι πηγές ενέργειας και οι δυνατότητες που έχει κάθε χώρα -όπως και η Ελλάδα- να αντιμετωπίσει την ενεργειακή φτώχεια θα μένουν αναξιοποίητες ή θα αναπτύσσονται χωρίς στο επίκεντρο να μπαίνει η κάλυψη των λαϊκών αναγκών, όσο κουμάντο στην οικονομία κάνουν τα μονοπώλια και όλα υποτάσσονται στο κυνήγι του κέρ δους. Αντίθετα, η σοσιαλιστική οικονομία, ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός μπορούν να εξασφαλίσουν την ολοκληρωμένη αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των τεράστιων δυνατοτήτων γύρω από υπάρχουσες και νέες πηγές ενέργειας, με γνώμονα την ενεργειακή επάρκεια της χώρας και την κάλυψη των ολοένα διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών. ??HΞΕΡΕΣ ότι;; Το στοίχημα για παραγωγή ενέργειας 38

BIBΛIOΠΩΛEIA: Aθήνα, Mαυροκορδάτου 3, τηλ.: 2103829835, e-mail: sepathens@gmail.com Θεσσαλονίκη, Πλάτωνος 7, τηλ.: 2310 283810, e-mail: septhess@gmail.com Πάτρα, Κανακάρη 159, τηλ.: 2610 222804, e-mail: sepioa@gmail.com ΣYΓXPONH EΠOXH ΕΚ∆ΟΣΕΙΣ - ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ Στη σημαντική αυτή έκδοση, ο αναγνώστης θα διαπιστώσει την απουσία της θρησκείας σε όλη τη λεγόμενη «πρώιμη» ιστορία της ανθρωπότητας, ενώ θα έρθει σε επαφή με το σύνολο των πλευρών του θρησκευτικού φαινομένου στη σύγχρονη κοινωνία, με έμφαση στη θρησκεία και τον αθεϊσμό στην ΕΣΣΔ. Ποια είναι τα βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν την περίοδο της πανδημίας; Ποιες είναι οι αιτίες των τεράστιων ανεπαρκειών στις δημόσιες μονάδες υγείας ακόμα και στα λεγόμενα προηγμένα καπιταλιστικά κράτη; Το ΚΚΕ με τις θέσεις του συμβάλλει στον εξοπλισμό του εργατικού-λαϊκού κινήματος για την παρέμβασή του για ένα καθολικό, σύγχρονο, αποκλειστικά κρατικό, δωρεάν λαϊκό σύστημα υγείας. Ο Καρλ Μαρξ αναδεικνύει στη συνέντευξή του προς τον Αμερικανό δημοσιογράφο το τιτάνιο έργο της Παρισινής Κομμούνας απέναντι στην αστική ταξική βία. Και με κοφτερή γλώσσα δηλώνει: Τους εξολοθρευτές της Κομμούνας, η Ιστορία τους κάρφωσε στον πάσσαλο της ατίμωσης! Η Κομμούνα θα γιορτάζεται πάντα σα δοξασμένος προάγγελος της νέας κοινωνίας! EΠOXHΣYΓXPONH ΑΚΑ∆ΗΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΗΣ ΕΣΣ∆ - ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΚΑΙΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΜΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ-ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΠΑΝΔΗΜΙΑ COVID-19: Ο ΣΤΗΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣΔΥΣΗΤΟΥ ΕΛΕΝΗ ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ ΗΜΕΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΤΟΝΜΑΡΞΠαρισινήΚομμούνα Η έκδοση περιλαμβάνει τα υλικά της Ημερίδας της ΚΕ του ΚΚΕ με θέμα «70 χρόνια από την ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ. Η πάλη του ΚΚΕ για την αποδέσμευση, τον απεγκλωβισμό της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς», τις ομιλίες των βουλευτών του Κόμματος στην Ολομέλεια της Βουλής στη συζήτηση για την Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις βάσεις, καθώς και αρχειακά και άλλα υλικά. ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΚΕ 70 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟ ΝΑΤΟ Η πάλη του ΚΚΕ για την αποδέσμευση, τον απεγκλωβισμό της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς Στην έκδοση για τη Μικρασιατική Εκστρατεία και Καταστροφή, επιμέλειας του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, καταγράφονται γνωστές και άγνωστες πλευρές που σχετίζονται με τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς της εποχής, την εμπλοκή της ελληνικής και τουρκικής αστικής τάξης, τη δράση των αντιπολεμικών ομίλων στο εσωτερικό του αστικού στρατού, το βαθμό αποσταθεροποίησης της καπιταλιστικής εξουσίας, με χρήσιμα συμπεράσματα για το παρόν και το μέλλον. 1922 ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΚΑΙEΚΣΤΡΑΤΕΙΑΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ Επιµέλεια: Τµήµα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ Επί 30 χρόνια η λυκοσυμμαχία της ΕΕ επιτίθεται στα λαϊκά δικαιώματα. 30 χρόνια μετά από την υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχτ, η ΚΕ του ΚΚΕ αναδεικνύει τη σωστή στάση του Κόμματος απέναντι στη Συνθήκη που καθόρισε την επίθεση των αστικών τάξεων των κρατών-μελών της ΕΕ εναντίον των λαών των χωρών τους. ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΚΕ 30 ΧΡΟΝΙΑ της Ευρωπαϊκής Ένωσης των µονοπωλίων, διαρκούς επίθεσης ενάντια στα εργατικά-λαϊκά δικαιώµατα Η απάντηση του ΚΚΕ Η έκδοση αυτή, που περιλαμβάνει τα υλικά της Ημερίδας που διοργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ στις 10.11.2021 και επιπλέον σχετική αρθρογραφία, επιδιώκει να συμβάλλει τόσο στην παρουσίαση όσο και στη διάδοση των θέσεων του ΚΚΕ για την ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων της πολιτικής προστασίας. ΑπόΠΡΟΣΤΑΣΙΑ:ΠΟΛΙΤΙΚΗΠοιονκαιγιαΠοιον ΟιθέσειςτουΚΚΕ στον τουαντίποδατηςστρατηγικήςΚεφαλαίου Επιµέλεια: Τµήµα Περιβάλλοντος της ΚΕ του ΚΚΕ sep.gr NEΕΣ ΕΚ∆ΟΣΕΙΣ

Ραντεβούόλοικαιόλεςμαζί,με χαμόγελο και πάθος!Διασκεδάζουμε όπως αγωνιζόμαστε: στο Πάρκο Τρίτση! Φεστιβάλ ΑΕΙ στην Αθήνα Φεστιβάλ στα Λιπάσματα Δραπετσώνας