Οδηγητής #1086 - Απρίλιος 2021 by odigitis

ΤΟΥ «ΟΔΗΓΗΤΗ» ΣΤΙΣ ΣΕΙΣΜΟΠΛΗΚΤΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

σελ. 16

9 771791 359004

σελ. 30

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ

#1086 | ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021 | 2,00 ευρώ

ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΠΕΙΘΑΡΧΙΑ

σελ. 12

ΤΟΥ ΚΣ ΤΗΣ ΚΝΕ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗ ΤΟΥ 21ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ σελ. 20

ΠΑΝΔΗΜΙΑ COVID-19: ΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ σελ. 6

;

Για την Πανελλαδική Συνάντηση του ΜΑΣ

AΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ! Ερωτήσεις – απαντήσεις για τις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 21ο Συνέδριο

Συνέντευξη: Πιο επίκαιρη από ποτέ η ανάγκη πρόληψης των εξαρτήσεων

Τα όνειρα των μαθητών θα πάρουν εκδίκηση

4 Σχόλια 6 Πανδημία: Οι εγκληματικές ευθύνες δεν παραγράφονται 10 Για την αξία της αυτομόρφωσης 12 Οργανωμένη απειθαρχία σε κάθε αδικία 16 Αναζητώντας την ενημέρωση 18 Για την ενίσχυση της στρατιωτικής και πολιτικής συμμαχίας Ελλάδας - ΗΠΑ

20 Άμιλλα του στρατολογίας του ΚΣ της ΚΝΕ προς τιμή του

24 Οπορτουνιστικές ομάδες στα ΑΕΙ: Ένας βολικός αντί-

32 Προσεχώς στην τάξη: Για την οικονομική κρίση 35 Πάμε Γυμνάσιο: 54 χρόνια από την επιβολή της χού-

παλος του συστήματος στο φοιτητικό κίνημα

ντας στην Ελλάδα

Ζητήματα από την αντιπαράθεση με αναρχοαυτόνομες ομάδες στο ΑΠΘ

Ποιοτικός ελεύθερος χρόνος: Ο μεγάλος αγνοούμενος του Lockdown

26 Για τις Επιτροπές Ισότητας Φύλου στα Πανεπιστήμια 27 Ένα κείμενο - γροθιά στο στομάχι 28 Ετοιμαζόμαστε για τη φετινή εργατική Πρωτομαγιά 30 Αποστολή του «Οδηγητή» στις σεισμόπληκτες περιοχές

Σπουδαστές Δραματικών και άλλων Καλλιτεχνικών Σχολών μιλούν στον «Οδηγητή»

της Λάρισας

21ου Συνεδρίου του ΚΚΕ

Πρώτος πανελλαδικά σε κυκλοφορία ο «Ριζοσπάστης» τις μέρες που διακινήθηκε με ένθετα τις θέσεις της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΥ» - ΓΕΝΕΡΗΣ 2021 2 ΓΕΝΑΡΗ

9 ΓΕΝΑΡΗ

16 ΓΕΝΑΡΗ

23 ΓΕΝΑΡΗ

30 ΓΕΝΑΡΗ

ΑΤΤΙΚΗ

13.067

10.613

10.376

10.648

32.850

Μέσος Ορος 15.511

ΕΠΑΡΧΙΑ

13.439

9.822

9.635

9.661

34.698

15.451

ΣΥΝΟΛΟ

26.506

20.435

20.011

20.309

67.548

30.962

ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΥ» - ΦΛΕΒΑΡΗΣ 2021 2 ΦΛΕΒΑΡΗ

9 ΦΛΕΒΑΡΗ

16 ΦΛΕΒΑΡΗ

23 ΦΛΕΒΑΡΗ

ΑΤΤΙΚΗ

31.760

30.339

11.320

11.614

Μέσος Ορος 21.258

ΕΠΑΡΧΙΑ

33.369

32.339

10.721

10.921

21.853

ΣΥΝΟΛΟ

65.129

62.738

22.041

22.535

43.111

OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Λεωφόρος Ηρακλείου 145, Νέα Ιωνία, ΤΚ: 14231, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210-2592514, 210-2592517

ις μεγάλες δυνατότητες που υπάρχουν για ακόμα πλατύτερη διακίνηση του «Ριζοσπάστη» φανερώνουν τα στοιχεία της κυκλοφορίας για τον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου» τους μήνες Γενάρη και Φλεβάρη, όπου περιλαμβάνονται τα φύλλα της εφημερίδας με τα οποία κυκλοφόρησαν ένθετα τα τρία κείμενα των Θέσεων της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Πέρα από τη συνολική αύξηση της διακίνησης, τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνουν και την πλατιά αποδοχή που συνάντησαν οι Θέσεις της ΚΕ για το Συνέδριο

Οδηγητής



Απρίλης 2021

Συνεχίζουμε τη μαχητική και πρωτοπόρα δράση

απέναντι σε ό,τι δεν «χωράει» τα όνειρα της νεολαιάς

ην περίοδο που διανύουμε, τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ έχουμε δώσει πολύ σημαντικές μάχες! Για το δικαίωμα στην μόρφωση, την προστασία της υγείας, των δικαιωμάτων. Μάχη ενάντια στην κρατική καταστολή. Ελπιδοφόρες διεργασίες και καθόλου αμελητέα αγωνιστικά ξεσπάσματα, που σφύζουν από υγιή προβληματισμό. Μάχες που δόθηκαν σε συνθήκες σκληρής διαπάλης αποδεικνύοντας ακόμα μια φορά τη δυναμική της οργάνωσής μας που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ενίσχυση των αγωνιστικών διαθέσεων, στο να σπάσει ο φόβος στην πράξη, να δυναμώσει ο προσανατολισμός τους! Έχουμε βρεθεί στο δρόμο με χιλιάδες νέους που συντονίστηκαν οι φωνές μας στα μεγάλα φοιτητικά συλλαλητήρια, σε διάφορες κινητοποιήσεις. Έχουμε συζητήσει με πολλούς και συνεχίζουμε να προβληματίζουμε και να δίνουμε απαντήσεις στο ποια είναι η μοναδική ρεαλιστική προοπτική που αξίζει σήμερα ένας νέος να στηρίξει τα όνειρά του δίνοντας ταυτόχρονα πνοή στην δύσκολη καθημερινή του προσπάθεια. Παρά τις δύσκολες συνθήκες, επιβεβαιώνεται ότι διαμορφώνονται προϋποθέσεις για να βαθύνει η αμφισβήτηση. Ο αντίπαλος παίρνει τα μέτρα του με την καταστολή της σκέψης και της δράσης γιατί ξέρει ότι η οργή, ο προβληματισμός όταν συναντηθούν με τις πρωτοπόρες ιδέες των κομμουνιστών από συναισθήματα γίνονται δύναμη κρούσης! Αποκτά λοιπόν ιδιαίτερη σημασία ο πετυχημένος συνδυασμός της πλούσιας συζήτησης για το 21ο Συνέδριο του Κόμματος, με την πρωτοπόρα μαχητική δράση, για να κατακτήσουν οι ιδέες μας τους νέους που μας ενδιαφέρουν! Η άμιλλα στρατολογίας του ΚΣ αποτελεί το έδαφος για να αναπτυχθεί όλη η δραστηριότητα, η πρωτοβουλία, να συγκεντρωθούν όλες μας οι προσπάθειες. Το αν όλο και περισσότεροι νέοι θα κάνουν το βήμα να οργανωθούν στην ΚΝΕ είναι κρίσιμος παράγοντας για την δυναμική και το ανατρεπτικό περιεχόμενο των αγώνων που έχουμε μπροστά μας! Είναι λοιπόν ένα μεγάλο στοίχημα για κάθε μέλος της ΚΝΕ και κάθε ΟΒ και να βάλει τα δυνατά της, με δημιουργικότητα, σχέδιο και επιμονή να πετύχουμε τους στόχους μας για ΚΝΕ πιο γερή και μαζική σε κάθε χώρο. Αλλά είναι και μια μεγάλη πρόκληση για κάθε νέο που απευθυνόμαστε. Να συλλογιστεί αληθινά,να ξεπεράσει δισταγμούς και με εμπιστοσύνη στο κάλεσμά μας να κάνει το σημαντικό αυτό βήμα!

Πιο ικανοί και αποτελεσματικοί στην παρέμβασή μας Δρούμε σε δύσκολες συνθήκες που η δράση μας απαιτεί δημιουργικότητα, καλή γνώση της επίδρασης των εξελίξεων στους νέους, μελέτη του χώρου δράσης μας και επιμονή στις προσπάθειές μας. Συνθήκες που απαιτούν να γίνουμε πιο απαιτητικοί και αποφασιστικοί από τον ίδιο μας τον εαυτό για να καταφέρουμε όπως έλεγε και ο ποιητής ένα «άλμα γρηγορότερο από την φθορά» που χαρακτηρίζει την σημερινή πραγματικότητα και απαιτεί σύγκρουση με τις αδυναμίες μας, μαχητική στάση απέναντι στις δυσκολίες. Σε κάθε φάση για τους επαναστάτες είναι κρίσιμο να δίνουν απαντήσεις στα καίρια ζητήματα. Μπροστά στις προκλήσεις που έχουμε μπροστά, είναι κρίσιμο ζήτημα το πώς θα δυναμώσει ακόμα περισσότερο μέσα στην νεολαία η αναγνώριση του Κόμματος ως οργανωμένης ιδεολογικοπολιτικής πρωτοπορίας, φορέα των νέων ιδεών, της μοναδικής ρεαλιστικής προοδευτικής προοπτικής. Ως νου, καρδιά και οργανωτή της πάλης. Το παραπάνω κεντρικό καθήκον αφορά το σύνολο της παρέμβασής μας, το αόρατο νήμα που συνδέει όλη μας τη δράση, που δίνει νόημα στο πλέγμα των πρωτοβουλιών που αναπτύσσουμε, της δουλειάς που αναπτύσσεται από κάθε ΟΒ και μέλος της ΚΝΕ. Χρειάζεται να δυναμώσει ο προβληματισμός για το περιεχόμενο της δραστηριότητάς μας, την ενίσχυση των ιδεολογικοπολιτικών στοιχείων που απαιτούνται, ώστε να είμαστε πιο διεισδυτικοί να καθοδηγούμε εμείς τον προβληματισμό σε αυτά που σκέφτονται οι νέοι. Να δυναμώνουμε το στοιχείο της γνώσης στις γραμμές μας ως όρο για την αποτελεσματικότητα της επίδρασής μας. Αντίστοιχα για τα ίδια τα κριτήρια της δράσης μας, το πώς διαμορφώνουμε το σχεδιασμό μας, πώς διαμορφώνουμε γραμμή συσπείρωσης στο κίνημα, πώς πολιτικοποιείται δημιουργικά η πάλη. Πώς τελικά προωθείται ο κρίσιμος δείκτης της συγκέντρωσης δυνάμεων νεών κομμουνιστών για την ανατροπή.

Η μελετημένη παρέμβαση για όλο το πλέγμα των σύγχρονων αναγκών της νεολαίας, στη μόρφωση, στην σταθερή δουλειά, την ψυχαγωγία, τον αθλητισμό, τον πολιτισμό είναι όρος για να δυναμώνει η αγωνιστική δράση, να εμπνέονται περισσότεροι νέοι, να αποκτούν αγωνιστική στάση και συνείδηση.

Τώρα είναι ώρα έντασης των προσπαθειών! Η ρευστότητα που χαρακτηρίζει την συνείδηση των νέων γεννά το κρίσιμο καθήκον να οργανωθεί ένα μεγάλο πολιτικό άνοιγμα με εμπιστοσύνη και επιμονή στην συζήτηση με τους χιλιάδες νέους που έχουμε έρθει σε επαφή. Επιβεβαιώνεται η αναντικατάστατη συμβολή της ΚΝΕ στο να δοθεί «τρόπος» στην οργή που νιώθουν χιλιάδες νέοι, να εκφραστεί με τις διεκδικήσεις, τα συνθήματα και τα αιτήματα που διαμορφώνονται. Η σταθερή προσπάθεια να εξασφαλίζεται η πρωτοβουλία των κινήσεων για κάθε ζήτημα, που «καίει» τη νεολαία σήμερα είναι καθοριστικό! Μπαίνουμε μπροστά για να ενισχύεται η συλλογικότητα, η αλληλεγγύη σε κάθε χώρο. Πιο αποφασιστικά ξεδιπλώνουμε τις προσπάθειές μας, να διαμορφώνεται έδαφος κοινής δράσης με τη νεολαία. Πιο αποφασιστικά να συνεχίσει η μάχη για το ζωντάνεμα των φοιτητικών συλλόγων, ο συντονισμός των μαθητικών συμβουλίων, να δυναμώνει το νεανικό στοιχείο στα εργατικά σωματεία, να πληθύνουν οι επιτροπές αγώνα, να διαμορφωθούν εστίες συλλογικής συζήτησης και πολύμορφης δράσης σε κάθε γειτονιά. Με παρακαταθήκη τη πείρα που αποκτούμε και με όπλο τις Θέσεις της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο του Κόμματος μπορούμε να προχωρήσουμε πιο αποφασιστικά μπροστά να ενισχυθεί η πρωτοπόρα δράση των δυνάμεων μας, να συμπαρασύρουμε ακόμα περισσότερους. Βαγγέλης Μαγνήσαλης, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

Πρόσφατη μεγάλη εκδήλωση της ΚΝΕ στην Πρυτανεία του ΑΠΘ, με ομιλητή τον Ν. Αμπατιέλο, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ

Η «περιπέτεια» του 1821… Οι πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν το ιστορικά ξεπερασμένο καπιταλιστικό σύστημα, πάντα έχουν μια δυσκολία να μιλήσουν για… επαναστάσεις και συνήθως οδηγούνται σε μπερδέματα και λαθροχειρίες για να φέρουν στα μέτρα τους τα ιστορικά γεγονότα. Μέχρι τώρα, βέβαια, υπήρχε ένα όριο σε αυτό... Τουλάχιστον παραδέχονταν ότι το 1821 έγινε μια επανάσταση! Ο αιρετικός Γιάνης Βαρουφάκης, όμως, ήρθε να φέρει τα πάνω-κάτω και σε αυτό: «Κάθε υπόδουλος λαός έχει να επιλέξει μεταξύ της περιπέτειας και της υποτέλειας. Οι εξεγερμένοι Έλληνες το 1821 επέλεγαν την περιπέτεια γιατί ήξεραν ότι η χειρότερη περιπέτεια είναι η αποδοχή της υποτέλειας». Πού να το ‘ξερε ο λαός που έδινε τότε τη ζωή του για να κινήσει μπρος η ιστορία, ότι θα παρομοίαζαν 200 χρόνια μετά τον αγώνα του με το κυνήγι του κρυμμένου θησαυρού…

Ρεαλιστική ανυπακοή στον Σουλτάνο Είδαμε και μια ανάρτησή του Γιάνη στο Twitter, με ένα προ δεκαετίας χιουμοριστικό δημοσίευμα του «Οδηγητή», όπου «μαντεύαμε» τι θα έλεγε για την Επανάσταση η εφημερίδα «Καθημερινή», αν υπήρχε το 1821. Χαιρόμαστε που του άρεσε και ελπίζουμε την επόμενη φορά να αναφέρει και την πηγή. Το πρόβλημα είναι ότι από την ίδια αναφυλαξία της «Καθημερινής» απέναντι στις επαναστάσεις και τους λαϊκούς αγώνες που σχολιάζαμε τότε, φαίνεται να πάσχει και ο ίδιος με βάση το μήνυμά του που ήδη αναφέραμε. Εντάξει, για να μην είμαστε άδικοι, ίσως εκείνος αν υπήρχε το 1821 να καλούσε σε… ρεαλιστική ανυπακοή απέναντι στον Σουλτάνο. Ίσως, επίσης, να ήταν και αυτός ένας από τους λόγους που τα βρήκαν τόσο καλά και είχε μόνιμο στασίδι στο συγκρότημα Αλαφούζου προεκλογικά…

Τροπολογία του ΚΚΕ για τους μαθητές των ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ Αγανακτισμένοι είναι οι χιλιάδες μαθητές των ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ καθώς με τον νόμο για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση που ψήφισε πρόσφατα η κυβέρνηση, το πτυχίο και οι σχολές τους υποβαθμίζονται. Σαν να μην έφτανε αυτό, προστίθεται ένα επιπλέον εμπόδιο, καθώς για να λάβουν το πτυχίο -επιπέδου 3 πλέον- θα είναι υποχρεωμένοι να δώσουν και εξετάσεις πιστοποίησης στον ΕΟΠΠΕΠ. Και από πάνω, όλες αυτές οι αρνητικές εξελίξεις, προβλέπεται να εφαρμοστούν από φέτος, αλλάζοντας στα μισά της χρονιάς αυτά που ίσχυαν και γνώριζαν οι μαθητές. Σε Αγρίνιο, Θεσσαλονίκη και αλλού, οι σπουδαστές προχώρησαν σε δυναμικές κινητοποιήσεις. Στο πλευρό τους είναι οι δυνάμεις της ΚΝΕ, ενώ το ΚΚΕ εκτός από σχετική Ερώτηση, κατέθεσε στη Βουλή και τροπολογία που προβλέπει να μην ισχύσουν αυτές οι αλλαγές για τους μαθητές που μπήκαν στις ΕΠΑΣ με το προηγούμενο καθεστώς.

Η αριστοκρατία της εποχής μας Πολλά αρνητικά σχόλια προκάλεσαν οι επίσημες εκδηλώσεις για τον εορτασμό της επετείου επανάστασης του 1821. Και είναι λογικό… Άλλη όρεξη δεν είχαμε, μετά από 4 μήνες εγκλεισμού, να καθόμαστε ξανά κλεισμένοι στο σπίτι μας και να παρακολουθούμε την κουστωδία της κυβέρνησης με κομπάρσο τον Τσίπρα, την εκπρόσωπο των βιομηχάνων ντυμένη με παραδοσιακή φορεσιά, τους πρίγκιπες και την υπουργό - έμπορο όπλων από τη Γαλλία, να τρώνε με 10 μασέλες κιμάδες γαρίδας και κακαβιά πεσκανδρίτσας με καυκαλήθρες… Άλλη όρεξη δεν είχαμε, ενώ δεν θυμόμαστε ποια ήταν η τελευταία φορά που πήγαμε στο θέατρο ή σε μια έκθεση, να τους βλέπουμε να χαζεύουν τους πίνακες της ανακαινισμένης Εθνικής Πινακοθήκης. Όλη αυτή η απεχθής εικόνα και το κιτσαριό αποτύπωσαν με τον πιο γλαφυρό τρόπο την παρακμή του κόσμου που όλοι αυτοί εκπροσωπούν, το γεγονός ότι η αστική τάξη έχει πλέον περάσει στην ιστορική θέση που βρισκόταν το 1821 η τάξη των φεουδαρχών, των σουλτάνων και της Ιεράς Συμμαχίας. Η ίδια μοίρα τους περιμένει…

Οδηγητής



Απρίλης 2021

Μνημόνιο 5.0 Την… «Ελλάδα 2.0» παρουσίασε ο κ. Μητσοτάκης περιγράφοντας τις προτεραιότητες του κεφαλαίου για το πού θα κατευθυνθεί ο πακτωλός δισεκατομμυρίων από το Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ, αλλά και τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις που θα συνοδεύουν τις εκταμιεύσεις. Όσο και αν παρομοιάσει τη χώρα με… πρόγραμμα antivirus δεν πρόκειται κάνει το «super μνημόνιο» της ΕΕ να μοιάζει ως κάτι σύγχρονο και θελκτικό για τη νεολαία. Μάλλον πιο ταιριαστό όνομα από το Ελλάδα 2.0, θα ήταν το Μνημόνιο 5.0. Όσο για τις «ευρύτερες συναινέσεις» που αναζητά, ας μην έχει καμία αγωνία. Θα τις βρει σίγουρα στις ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ και των άλλων κομμάτων του ευρωενωσιακού τόξου, που στηρίζουν το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, αλλά και τις επενδύσεις των «πράσινων» και των «ψηφιακών» «αρπακτικών», που τίποτα καλό δεν φέρνουν για τους πολλούς. Σε ένα μόνο είχε δίκιο ο Μητσοτάκης. Στο ότι χρειάζεται «ρήξη». Κάτι μας λέει, όμως, ότι μόλις τη δει δεν θα του αρέσει…

ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΣΥΡΙΖΑ

«Διευκόλυνση για κάποιους»… «Μπορείς να δουλεύεις τη μια περίοδο 10 ώρες και μια άλλη 6 ώρες ή να παίρνεις ρεπό. Αυτό μπορεί να είναι και διευκόλυνση για κάποιους». Αυτό είπε σχετικά με τις «ανατροπές του αιώνα» που πρόκειται να παρουσιάσει το επόμενο διάστημα ο Υπουργός Εργασίας. Κ. Χατζηδάκης. Και είμαστε απόλυτα σύμφωνοι. Η κατάργηση της έξτρα αμοιβής για τις υπερωρίες και η απόλυτη ελαστικοποίηση του εργάσιμου χρόνου, σίγουρα αποτελούν διευκόλυνση για κάποιους: μόνο που αυτοί οι «κάποιοι» είναι αποκλειστικά τα αφεντικά! Αυτοί είναι που θα δουν τα κέρδη τους να αυξάνονται, αφού θα μπορούν πλέον, χωρίς περιορισμό, να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους όποτε και για όσο θέλουν. Οι εργαζόμενοι, αντίθετα θα δυσκολεύονται ακόμα περισσότερο να οργανώσουν τη ζωή τους, να αξιοποιήσουν ποιοτικά τον ελεύθερο χρόνο τους, αφού τη μια θα δουλεύουν ήλιο με ήλιο για πενταροδεκάρες και την άλλη θα κάθονται και θα κοιτάζουν το ταβάνι. Γι’ αυτό και πρέπει να είμαστε έτοιμοι για μεγάλη μάχη! ΥΓ: Θα περίμενε κανείς η τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση της χώρας να έχει ανέβει στα κεραμίδια όταν ετοιμάζεται ένα τέτοιο χτύπημα στα εργασιακά δικαιώματα. Όχι όμως η ξεπουλημένη γραφειοκρατική ηγεσία της ΓΣΕΕ… Αυτοί συνεχίζουν αμέριμνοι να ξεκοκαλίζουν τα διάφορα προγράμματα, ενώ παζαρεύουν με τον Υπουργό τον τρόπο με τον οποίο θα προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης. Ευτυχώς που στην Ελλάδα υπάρχει το ΠΑΜΕ…

ΜΙΚΡΕΣ αγγελίες ΣΕ ΆΚΟΥΣΑ Να λέτε και να γράφετε για «κατακόρυφη αύξηση κρουσμάτων στη Ν. Σμύρνη εξαιτίας της διαδήλωσης». Λες και η Ν. Σμύρνη είναι κανένα κλειστό σύστημα, του οποίου οι κάτοικοι συναναστρέφονται μόνο μεταξύ τους, δεν πάνε στην υπόλοιπη Αθήνα για δουλειά ή λες και στους υπόλοιπους δήμους είχαμε καμία μείωση… Καταλαβαίνω την αγωνία σας να ενοχοποιήσετε τον λαό για να ξεπλύνετε την κυβέρνηση από τις εγκληματικές ευθύνες της, αλλά έχει και η κοροϊδία τα όριά της.

ΣΕ ΕΙΔΑ Στη Βουλή να παριστάνεις για άλλη μια φορά ότι «τα χώνεις» στα συνεταιράκια σου της ΝΔ, των οποίων έχεις υπερψηφίσει τα μισά νομοσχέδια. Έπιασες στο στόμα σου και τον ήρωα του ΚΚΕ, Ν. Μπελογιάννη, μπας και κοροϊδέψεις κανέναν. Ξέχασες, όμως, Παυλάρα ότι τον Μπελογιάννη τον εκτέλεσε η κυβέρνηση Πλαστήρα, η «μεγάλη δημοκρατική παράταξη», όπως λέτε εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ και διεκδικείτε την κληρονομιά της. Λίγη ντροπή δεν βλάπτει…

Τα εγκλήματα που κάνουν στον βωμό του κέρδους,

ούτε ξεχνιούνται ούτε παραγράφονται!

λλος ένα μήνας με την πανδημία να επηρεάζει τις ζωές όλων. Περάσαμε τον έναν χρόνο πια και συνεχίζουμε… Σε κάθε τεύχος του «Οδηγητή» ο ίδιος προβληματισμός: Τι να ξεχωρίσουμε αυτή τη φορά; Τι καινούργιο έγινε; Ποιο ζήτημα αναδείχθηκε πιο έντονα; Εύκολα μπορεί κανείς να πέσει στην παγίδα και να απαντήσει: «τίποτα καινούργιο, έναν χρόνο τα ίδια». Δεν είναι έτσι. Δεν πρέπει να μας πείσουν ότι είναι έτσι, ότι «δεν έγινε και τίποτα καινούργιο» όταν κάθε μέρα έχουμε καινούργιους νεκρούς. Περάσαμε τους 8.000 πια. Δεν πρόκειται να το πούμε αυτό, όταν όλη η νεολαία ασφυκτιά, βλέπει τους μήνες να περνάνε χωρίς να μπορεί να μορφωθεί, να ζήσει όπως αρμόζει στην ηλικία της. Γι’ αυτό και θα συνεχίσουμε να γράφουμε: για τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης. Για αυτά που κάνει και κυρίως για αυτά που δεν κάνει. Για την ουσιαστική στήριξη που της παρέχει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ξεκίνησε από το «θα λογαριαστούμε μετά» και έφτασε στις προτάσεις για υπουργό υγείας κοινής αποδοχής και «μορατόριουμ» (από τι, αλήθεια;). Για τους τηλεαστέρες «ειδικούς» που δεν τιμούν τον όρκο τους, που κοντεύουν να μας τρελάνουν λέγοντας κάθε μέρα επί έναν χρόνο αντιφατικά πράγματα, αλλά το μόνο που δεν έχουν πει είναι μια κουβέντα για τους συναδέλφους τους που δίνουν μια άνιση μάχη στα νοσοκομεία, αβοήθητοι από το κράτος (βλ. σελίδα 27). Για την ΕΕ, τους βιομηχάνους του φαρμάκου και τα κοράκια της ιδιωτικής υγείας, που παίζουν ζωές στα ζάρια για τους ανταγωνισμούς και τα κέρδη τους. Αλλά θα συνεχίσουμε να γράφουμε και για τον «άλλο κόσμο»: Για τους μαχόμενους επιστήμονες, γιατρούς, νοσηλευτές της πρώτης γραμμής. Για τους άλλους ήρωες, τους «αφανείς» -όπως τους έλεγαν πέρσι, αλλά όχι φέτος- που κρατάνε όρθια την παραγωγή, μεταφέρουν εμπορεύματα, οδηγούν τα μέσα μεταφοράς, δουλεύουν χωρίς μέτρα προστασίας σε σούπερ μάρκετ και αποθήκες. Για όσους συνεχίζουν να παλεύουν να τα βγάλουν πέρα με τα 534 ευρώ της αναστολής και έχουν από πάνω και κάποιον Κυρανάκη, που δεν ξέρει τι σημαίνει δουλειά, να τους λέει ότι «καλομάθανε στα επιδόματα». Για τους άνεργους που δεν έχουν ούτε αυτά. Για τους φοιτητές, τους μαθητές, τους εργαζόμενους στον πολιτισμό και άλλους κλάδους, που παλεύουν ασταμάτητα για να ανοίξουν οι χώροι τους με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας. Πολλά είπαμε, όμως. Πάμε να δούμε κάποια θέματα και -όπως φαίνεται- τον άλλο μήνα, πάλι εδώ θα είμαστε...

Το θέατρο του παραλόγου… Για άλλη μια φορά, από τις τηλεοράσεις και τα άλλα μέσα ενημέρωσης παρακολουθούμε την ίδια μονότονη συζήτηση. «Θα πάμε σε χαλάρωση των μέτρων»; «Πότε θα ανοίξει το λιανεμπόριο»; «Με τα σχολεία τι θα γίνει»; Και το κορυφαίο, με το οποίο γελάει και ο κάθε πικραμένος: «Κρίσιμη συνεδρίαση της επιτροπής των λοιμωξιολόγων την Τετάρτη»… Για άλλη μια φορά όλοι είναι με την απορία: «γιατί μας έκλεισαν με 1500 κρούσματα, αν είναι να μας ανοίξουν τώρα με 4000»; «Τώρα έχουμε σύμμαχο τον καιρό», απαντάνε, άλλωστε «καλύτερα να βγαίνει ο κόσμος να πίνει καφέ έξω, παρά να μαζεύεται μέσα στα σπίτια». Και αυτό 10 μόλις μέρες από τότε που σάπιζαν στο ξύλο κόσμο στις πλατείες! Πάνε και οι «κοινωνικές φούσκες», πάνε όλα… Τώρα όλοι αναγνωρίζουν ότι «ο κόσμος έχει κουραστεί», λες και πριν έναν μήνα το διασκέδαζε… «Τι νόημα έχει το lockdown, αφού δεν το τηρεί κανείς;», λένε άλλοι. Λες και υπήρχε περίπτωση να κάθεται όλος ο κόσμος έναν χρόνο στο σπίτι του ακούνητος, επειδή το κράτος αρνείται να πάρει τα αυτονόητα μέτρα. Υπάρχουν, βέβαια και οι πιο ειλικρινείς: «Η κατάσταση στα νοσοκομεία είναι πολύ άσχημη, αλλά τι να κάνουμε, η αγορά πρέπει επιτέλους να λειτουργήσει». Μην νομίσει κανείς ότι νοιάστηκαν για τα χιλιάδες μικρομάγαζα που οι ίδιοι έχουν καταστρέψει. Απλά, μπήκε πλέον Απρίλης και οι μεγαλοξενοδόχοι και tour operators δεν σηκώνουν πολλά-πολλά. Το έργο το είδαμε, άλλωστε και πέρσι, όταν από το «μένουμε σπίτι» πήγαμε χωρίς να το πάρουμε είδηση και χωρίς το παραμικρό μέτρο προστασίας στο «greek summer is a state of mind», με τα γνωστά αποτελέσματα. Τουλάχιστον φέτος οι πρώτες πτήσεις με τους τουρίστες έφτασαν στα Χανιά χωρίς να τις υποδεχθούμε με αψίδες νερού, αλλά πιο διακριτικά, μιας και η απαγόρευση κυκλοφορίας για τους «ιθαγενείς» ίσχυε ακόμα.

Τις τελευταίες μέρες, όπως αποκαλύπτουν τα σωματεία των υγειονομικών, μόνο στην Αττική υπάρχουν σταθερά πάνω από 100 άνθρωποι που ενώ έχουν διασωληνωθεί, παραμένουν σε απλούς θαλάμους λόγω έλλειψης ΜΕΘ. Δεν λαμβάνουν, δηλαδή, όλη τη φροντίδα που θα έπρεπε και θα μπορούσαν, προκειμένου να έχουν τις μέγιστες πιθανότητες να γίνουν καλά. Μέσα σε αυτή την κατάσταση και ενώ στα ιδιωτικά νοσοκομεία υπάρχουν κλίνες ΜΕΘ που «κάθονται» και η κυβέρνηση δεν τις επιτάσσει, ο υφυπουργός υγείας Κοντοζαμάνης, απαντώντας σε ερώτηση του «Ριζοσπάστη», υποστήριξε χωρίς ντροπή ότι κανείς δεν περιμένει μεγάλο χρονικό διάστημα για να μπει σε ΜΕΘ. Κι όμως, όπως φαίνεται στην παραπάνω φωτογραφία από το σύστημα διαχείρισης κλινών ΜΕΘ, που κυκλοφόρησε στις 26 Μάρτη, υπήρχε άνθρωπος που περίμενε ήδη 3 βδομάδες!

Οδηγητής



Απρίλης 2021

Κάτι δεν πήγε καλά το προηγούμενο διάστημα…. Αλλά, τι; Μια υπενθύμιση των προτάσεων που ξανά και ξανά καταθέτει όλο αυτό το διάστημα το ΚΚΕ, μπορεί να μας δώσει μεγάλο μέρος της απάντησης: Μαζικά επαναλαμβανόμενα τεστ, αυστηρή ιχνηλάτηση, ξενοδοχεία καραντίνας για ασυμπτωματικούς και όσους νοσούν ήπια, ώστε να αποφεύγεται η ενδοοικογενειακή διασπορά, μέτρα προστασίας στις ευαίσθητες δομές (γηροκομεία κ.λπ), πύκνωση των δρομολογίων στα μέσα μαζικής μεταφοράς, αυστηροί έλεγχοι στους χώρους δουλειάς και φυσικά επίταξη του ιδιωτικού τομέα της υγείας χωρίς αποζημίωση. Τι έγινε από όλα αυτά; Τίποτα απολύτως! Ο λόγος, ένας και μοναδικός: Αυτά τα μέτρα αφενός θίγουν την κερδοφορία τμημάτων του κεφαλαίου και αφετέρου αποτελούν για το αστικό κράτος «κόστος», αφού απαιτούν να αφαιρεθούν πόροι από προγράμματα επενδύσεων, φοροαπαλλαγών και επιδοτήσεων που προορίζονται για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Σε αυτή τη ζυγαριά, οι ζωές μας βγήκαν χαμένες. Αν αυτά είχαν γίνει, πολλοί χώροι, όπως σχολεία, πανεπιστήμια, πολιτισμός, μικρομάγαζα, εστίαση, θα μπορούσαν να είχαν ανοίξει καιρό πριν. «Τώρα, όμως θα κάνουμε μαζικά test και έτσι θα ανοίξουμε με ασφάλεια». Ναι, καλά… Όποιος, ακούγοντας την εξαγγελία ότι κάθε πολίτης θα δικαιούται ένα δωρεάν τεστ τη βδομάδα, πίστεψε ότι αποφάσισαν, επιτέλους, να πάρουν ένα σοβαρό μέτρο, μάλλον απογοητεύτηκε γρήγορα. Self test, σου λέει! Η ατομική ευθύνη σε νέες περιπέτειες... Μόνος σου θα το προμηθεύεσαι, μόνος σου θα το κάνεις, μόνος σου θα βλέπεις το αποτέλεσμα, μόνος σου θα το καταχωρείς στο σύστημα. Κανείς δεν θα είναι εκεί για να εξασφαλίσει ότι το τεστ έγινε σωστά, για να σου πάρει ιστορικό, να εκτιμήσει την κατάσταση και να σου δώσει οδηγίες σε περίπτωση που βγεις θετικός! Ο καθένας καταλαβαίνει ότι αυτό δεν λέγεται σοβαρή επιδημιολογική επιτήρηση…

Η πονεμένη ιστορία του εμβολιασμού Στις 18 Νοέμβρη 2020 το Υπουργείο Υγείας μας παρουσίασε για πρώτη φορά με κάθε επισημότητα το «εθνικό σχέδιο εμβολιαστικής κάλυψης», το οποίο λίγο αργότερα πήρε την εμπνευσμένη ονομασία «Σχέδιο Ελευθερία». Τότε ήταν που ο Κικίλιας μιλούσε για 2 εκατομμύρια εμβολιασμούς τον μήνα… Σήμερα, 5 ολόκληρους μήνες μετά, το ποσοστό του πληθυσμού που έχει εμβολιαστεί και με τη δεύτερη δόση μετά βίας φτάνει το 6%. Χωρίς διάθεση αυτοεπιβεβαίωσης, αλλά επειδή καλό είναι να βγαίνουν και ορισμένα συμπεράσματα, έχει αξία να θυμίσουμε τι τόνιζε το ΚΚΕ στις 21 Δεκέμβρη: «η αναγκαία εμβολιαστική κάλυψη του πληθυσμού θα είναι μια μακρόχρονη διαδικασία. Συνεπώς, τα χρονοδιαγράμματα, που πριν λίγο καιρό παρουσίασε η

κυβέρνηση, όχι μόνο είναι «στον αέρα», αλλά και αξιοποιούνται για να δικαιολογηθεί η μη λήψη -εδώ και τώρα- των αναγκαίων μέτρων προστασίας και θωράκισης του δημόσιου συστήματος Υγείας». Οι λόγοι που η διαδικασία του εμβολιασμού έχει περάσει από 40 κύματα μπορούν και πάλι να εντοπιστούν στον παρασιτισμό αυτού του συστήματος όπου όλα καθορίζονται από την επιδίωξη του μέγιστου κέρδους και από τους ανταγωνισμούς κρατών και επιχειρήσεων, που καμία σχέση δεν έχουν με τις ανάγκες των λαών. Από αυτά καθορίζεται το σε ποιες χώρες, πότε και σε τι ποσότητες θα παραχθούν εμβόλια, πότε και πού θα γίνουν εξαγωγές και πάει λέγοντας. Γι’ αυτό κάθε τόσο διαβάζουμε για ποσότητες εμβολίων που «στοκάρονται» σε αποθήκες, την ώρα που πεθαίνει κόσμος. Ακόμα και σήμερα η κυβέρνηση αρνείται να αξιοποιήσει σε αυτόν τον πόλεμο όλα τα διαθέσιμα όπλα, όλα τα εμβόλια που έχουν κριθεί ασφαλή και αποτελεσματικά και αυτό γίνεται με κριτήρια κάθε άλλο παρά επιστημονικά. Όλος της ο καημός ήταν να προχωρήσει η θεσμοθέτηση του «πράσινου πιστοποιητικού» για να ξεκινήσουν οι μετακινήσεις τουριστών. Όπως αποφασίστηκε σε επίπεδο ΕΕ, όσοι έχουν εμβολιαστεί ή νοσήσει θα μπορούν να ταξιδεύουν χωρίς περιορισμούς και τεστ. Και αυτό την ώρα που, όπως έχει φανεί, αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να νοσήσουν και να μεταδώσουν τον ιό στους υπόλοιπους, που δεν έχουν καμία ανοσία. Αυτό το μέτρο, που εκτός των άλλων αποτελεί ένα ακόμα ψηφιακό «φακέλωμα» προσωπικών ιατρικών δεδομένων το οποίο προφανώς θα αξιοποιηθεί και από την εργοδοσία, έσπευσαν να υπερψηφίσουν στο ευρωκοινοβούλιο, εκτός από τη ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ.

Μια ματιά στους χώρους δουλειάς Καθημερινές είναι οι καταγγελίες συνδικαλιστικών οργανώσεων για κρούσματα σε χώρους δουλειάς, για τις εγκληματικές ευθύνες της εργοδοσίας που δεν παίρνει μέτρα προστασίας, αλλά αγωνιά μόνο όταν θα γίνει το κακό να «μη μαθευτεί παραέξω» και διαταραχθεί η κερδοφορία της, για την άρνηση του κράτους να πραγματοποιήσει ελέγχους. Είναι χαρακτηριστική η καταγγελία του σωματείου εργαζομένων στα Πράκτικερ: «Ακόμα και τα πρώτα τεστ των εργαζομένων που έχουν νοσήσει, η Πράκτικερ δεν τα καλύπτει οικονομικά και τα πληρώνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι (…). Ο μισθός μας έχει μειωθεί δραματικά και μειώνεται ακόμα περισσότερο, αφού αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε το μοριακό τεστ που στοιχίζει πάνω από 40 ευρώ (…). Το τελευταίο διάστημα η εταιρεία βάζει στα καταστήματα ανεξέλεγκτα και παράνομα πελάτες λιανικής και ένας λόγος που υπάρχει άνοδος των κρουσμάτων είναι και αυτός». Όπως κατήγγειλε πριν λίγες μέρες ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, οι εργαζόμενοι που ακόμα δεν έχουν κολλήσει στο κατάστημα του «Μασούτη» στο Περιστέρι μετριούνταν στα δάχτυλα του ενός χεριού, καθώς «πάνω από το 80% του καταστήματος νοσεί». Σε άλλη εταιρεία («My Market») καταγγέλθηκε ότι δύο καταστήματα (στον Άγιο Ελευθέριο και στον Λόφο Σκουζέ) έχουν από 11 κρούσματα, ενώ στις παρεμβάσεις του Συλλόγου ο εκπρόσωπος της εργοδοσίας απαντούσε ότι

«φταίνε 100% οι εργαζόμενοι»! Για τους λάτρεις των… «συμπτώσεων», πρόκειται για τις εταιρείες που θέλουν τους εργαζόμενους να στέκονται «προσοχή» σαν στρατιώτες μέσα στο κατάστημα και να χαμογελούν επειδή παίρνουν 300 ευρώ, που στα μαθηματικά των τρελών είναι 300% πάνω από το 0… Χιλιάδες εργαζόμενοι βγήκαν στους δρόμους μετά από κάλεσμα των σωματείων τους στις 17 Μάρτη και διεκδίκησαν -μεταξύ άλλων- τη λήψη μέτρων προστασίας στους χώρους δουλειάς.

;

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ? AΠΑΝΤΗΣΕΙΣ !

τη θέση 7 του 2ου κειμένου των «Θέσεων της ΚΕ» αναφέρεται για τη «Νέα Πράσινη Συμφωνία» ότι: «προωθήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η Νέα Πράσινη Συμφωνία στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας ώστε να διαμορφωθεί μια προσωρινή κερδοφόρα διέξοδος επενδύσεων για το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο». Τι ακριβώς εννοούμε με αυτό και πως συνδέεται η «Νέα Πράσινη Συμφωνία» με την οικονομική κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη; Δεν είναι υπαρκτή η ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος;

Σε μια κοινωνία που λειτουργεί με «θεό» το κέρδος και συνεχώς θυσιάζονται οι ανάγκες μας, είναι αναμενόμενο το ζήτημα της ανθρώπινης παρέμβασης στο περιβάλλον να γίνεται «πιόνι» στον ανταγωνισμό των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Από αυτή την άποψη είναι υποκριτική η επίκληση της προστασίας του περιβάλλοντος από τις αστικές κυβερνήσεις που έχουν διαχρονικά ως «πυξίδα» τους την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Αλήθεια, τολμάνε και μιλάνε τη στιγμή που 100 εταιρείες (σύμφωνα με αστικές έρευνες) αποτελούν την πηγή άνω του 70% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από το 1988;1 Θα μας μιλήσουν για προστασία του περιβάλλοντος οι «πράσινοι» ενεργειακοί όμιλοι που δε διστάζουν να «τσιμεντώσουν» δεκάδες βουνά και δάση στη χώρα μας για να εγκαταστήσουν ΑΠΕ οδηγώντας σε τεράστια επιβάρυνση των δασικών οικοσυστημάτων; Επομένως πρέπει να δούμε ότι κάτι άλλο κρύβεται πίσω από τις διακηρύξεις για την «προστασία του περιβάλλοντος». Η αλήθεια είναι ότι η «Νέα Πράσινη Συμφωνία» δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ακόμα σχέδιο για την πραγματοποίηση κερδοφόρων επενδύσεων. Αυτό αφορά άμεσα τις ζωές μας, αφού η υλοποίηση του θα έχει επιπτώσεις. Η πραγματοποίηση των «πράσινων» επενδύσεων συνοδεύεται με ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, φθηνή εργατική δύναμη και ευέλικτη εργασία (βλ. «έκθεση Πισσαρίδη») προκειμένου να βγάλουν μεγαλύτερα κέρδη τα μονοπώλια. Οι κυβερνήσεις μας καλούν ξανά να ματώσουμε για τα κέρδη των λίγων, αυτή τη φορά όμως με τον μανδύα της «προστασίας του περιβάλλοντος». Για παράδειγμα,ο λαός θα βάλει το χέρι στην τσέπη με τους «πρασίνους φόρους» για να πληρώσει την ενισχυμένη κρατική παρέμβαση, τον εκσυγχρονισμό του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας και τα κίνητρα προκειμένου να πραγματοποιηθούν επενδύσεις σε υπο-

δομές φόρτισης για τα ηλεκτροκίνητα αμάξια. Θα έρθει αντιμέτωπος με το πανάκριβο ηλεκτρικό ρεύμα και τον περιορισμό της δυνατότητάς του στις μετακινήσεις, αφού θα έχει να αντιμετωπίσει το σημαντικό κόστος αντικατάστασης του «συμβατικού» αυτοκινήτου του με το νέο ηλεκτροκίνητο, το οποίο έχει και μικρότερη αυτονομία. Ο σχεδιασμός για «πράσινες» επενδύσεις γίνεται πιο επιτακτικός στις σημερινές συνθήκες. Βρισκόμαστε σε μια βαθιά οικονομική κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου όπου γίνεται ζωτικό για τους καπιταλιστές να συνεχίσουν να πραγματοποιούν επενδύσεις με ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους. Με τη «Νέα Πράσινη Συμφωνία» πραγματοποιείται μια μεγάλη, «οικειοθελής» απόσυρση επενδυμένων κεφαλαίων και υποδομών, μια εκτεταμένη καταστροφή κεφαλαίου. Ενδεικτικά αναφέρουμε: • Την απόσυρση εκατομμυρίων «συμβατικών» αυτο-

Οι περιβαλοντικές «ευαισθησίες» δεν αφορούν τη Δυτική Αττική όπου το έγκλημα με το ΧΥΤΑ Φυλής συνεχίζεται, γεμίζοντας καρκίνο τους κατοίκους της περιοχής για τα κέρδη των εκμεταλλευτών.

κινήτων και την αντικατάστασή τους από ηλεκτροκίνητα. Συνολικά επιδιώκεται η αλλαγή του κλάδου των μεταφορών, η αντικατάσταση σε μια πορεία του στόλου των φορτηγών, των ΜΜΜ κοκ. • Το κλείσιμο λιγνιτικών μονάδων παραγωγής ενέργειας («απολιγνιτοποίηση»). • Τις παρεμβάσεις στο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας για τη στήριξη των επενδύσεων σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ). • Τη στροφή του κατασκευαστικού κλάδου στην «ενεργειακή αναβάθμιση» των κτηρίων και η συνοδευόμενη απαξίωση υποδομών κατοικίας που δεν είναι «πράσινες». Η καταστροφή κεφαλαίου είναι η «δοκιμασμένη συνταγή» του συστήματος για το ξεπέρασμα των οικονομικών κρίσεων αφού τα κεφάλαια που «παραμένουν στο παιχνίδι» στη συνέχεια μπορούν να επενδυθούν με ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους. Από τότε που δημοσιεύτηκαν οι «Θέσεις της ΚΕ» έχει τσουλήσει ήδη πολύ νερό στο αυλάκι που επιβεβαιώνει την εκτίμηση του Κόμματος για το ψευδεπίγραφο της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυξης». Ας σκεφτούμε τι έχει κάνει η κυβέρνηση μόνο τις τελευταίες βδομάδες, με τη βοήθεια και της αξιωματικής αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ, που από κοινού υιοθετούν την ανάγκη της «Νέας Πράσινης Συμφωνίας»: • Προχώρησε σε νέα επενδυτική συμφωνία για την εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική με την οποία παραδίδεται ένας πολύτιμος, μη ανανεώσιμος, ορυκτός πόρος στους επιχειρηματικούς ομίλους με σοβαρές συνέπειες

Οδηγητής

στο περιβάλλον και στην επιβάρυνση της υγείας του λαού της περιοχής. Θυμίζουμε ότι πρόκειται για επένδυση που και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει υπηρετήσει. • Προχωράει σε συνεργασία με την Περιφέρεια Αττικής το έγκλημα με τον ΧΥΤΑ Φυλής, τον οποίο έχει στηρίξει με τη στάση της και η περιφερειακή παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με το σχεδιασμό για δημιουργία Σταθμών Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων που έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην υποβάθμιση της υγείας των κατοίκων των περιοχών που θα εγκατασταθούν. • Συνεχίζει την επένδυση στο ελληνικό με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ. Πρόσφατα εγκρίθηκε στη Βουλή η παραχώρηση του τελευταίου μεγάλου ελεύθερου χώρου πρασίνου της Αθήνας στους επιχειρηματικούς ομίλους που θα τον πνίξουν με τεράστιες ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις και καζίνο. Βλέπουμε λοιπόν η καπιταλιστική ανάπτυξη, είτε

«πράσινη» είτε «μαύρη», δεν μπορεί να συνδυάσει την προστασία του περιβάλλοντος με τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Για αυτό και οι νέοι κομμουνιστές βγαίνουμε μπροστά σε κάθε αγώνα που αναπτύσσεται, παλεύουμε για τους ίδιους τους όρους ζωής του λαού και της νεολαίας, αναδεικνύοντας παράλληλα ότι η μόνη κοινωνία που μπορεί να εξασφαλίζει την προγραμματισμένη, συνειδητή και ισόρροπη επίδραση του εργαζόμενου ανθρώπου στη φύση και στο περιβάλλον, με κίνητρο την κάλυψη των λαϊκών αναγκών είναι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός.

Παραπομπή

Παρά τις προσπάθειες που έκαναν διάφορες αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις να παρουσιάσουν την εκλογή Μπάιντεν ως «ευκαιρία» για «φιλολαϊκή στροφή» στις ΗΠΑ η αλήθεια είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει δίκαιη διαχείριση ενός άδικου, εκμεταλλευτικού συστήματος. Όποια μορφή διαχείρισης και αν ασκηθεί, «σοσιαλδημοκρατική με κρατική παρέμβαση», «πράσινη», «περιοριστική», «νεοφιλελεύθερη» κοκ, κριτήριο για τις αστικές κυβερνήσεις θα είναι πάντα η διασφάλιση των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων. Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες η όξυνση του ανταγωνισμού μεταξύ των μεγάλων ιμπεριαλιστικών κέντρων διαπερνά την πολιτική που ασκούν οι ΗΠΑ ανεξάρτητα ποιος βρίσκεται στο τιμόνι της αστικής διαχείρισης. Σε αυτά τα πλαίσια το ΝΑΤΟ επιμένει στον σχεδιασμό του που σημαδεύει Ρωσία, Κίνα και

Απρίλης 2021

ꠃ갃븃萃 쐃

쀃넃섃넃쀃넃봃줃  «Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 21ο συνέδριο», ΚΟΜΕΠ τ. 1/2021  Μάκης Παπαδόπουλος, «Μπροστά στη νέα οικονομική κρίση: «πράσινο newdeal ή σοσιαλισμός;», ΚΟΜΕΠ τ. 4-5/2020  «Τα “Τσέρνομπιλ” του καπιταλισμού πίσω από το μύθο της “πράσινης” ανάπτυξης», υλικά από τις συζητήσεις του 45ου φεστιβάλ ΚΝΕΟδηγητή, εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»

1. Βλ. «Η πολιτική της ΕΕ για το περιβάλλον και οι μονοπωλιακοί ανταγωνισμοί», Ριζοσπάστης 23/8/2019

τη θέση 1 του 2ου κειμένου των «Θέσεων της ΚΕ» αναφέρεται για την κυβερνητική εναλλαγή στις ΗΠΑ με την εκλογή Μπάιντεν: «Η λεγόμενη «επιστροφή στην ομαλότητα» δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει αυτούς τους ανταγωνισμούς (σ.σ. τους ανταγωνιζόμενους σχεδιασμούς κομματιών της αστικής τάξης) ούτε πολύ περισσότερο τα οξυμένα προβλήματα που βιώνουν τόσο ο αμερικανικός λαός όσο και οι λαοί όλου του κόσμου, εξαιτίας της πολιτικής διαχρονικά όλων των κυβερνήσεων των ΗΠΑ, Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών.» Πού βασίζεται αυτή η πρόβλεψη για την θητεία του νέου προέδρου των ΗΠΑ;

Την Πέμπτη 26/2 ο πρώτος «προοδευτικός» βομβαρδισμός της Συρίας που κόστισε και σε ανθρώπινες ζωές.



Ιράν, προετοιμάζει τις νέες αιματοχυσίες των λαών μέσα από στρατιωτικές επεμβάσεις για τη στήριξη των αμερικανικών μονοπωλίων στο διεθνή ανταγωνισμό. Αυτή είναι η αγωνία και της διακυβέρνησης Μπάιντεν. Πόσο μάλλον αν σκεφτούμε ότι οι προεδρικές εκλογές πραγματοποιήθηκαν σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης όπου αυτό το «καθήκον» γίνεται ακόμα πιο επιτακτικό. Ήδη τα «έργα και ημέρες» του νέου προέδρου των ΗΠΑ είναι χαρακτηριστικά: • Παραμένει σταθερή επιδίωξη των ΗΠΑ η συνέχιση των επεμβάσεων και των πολέμων στη Συρία, συνολικότερα στην ευρύτερη περιοχή. Με το «καλημέρα» της θητείας του Μπάιντεν η αμερικανική πολεμική αεροπορία πραγματοποίησε επιδρομή στη Συρία. • Το ΝΑΤΟ κλιμακώνει την προετοιμασία για πολεμική αναμέτρηση. Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη

νατοική άσκηση «Defender- EUROPE 21» στην οποία συμμετείχε και η χώρα μας, που αποτελεί στην ουσία «πρόβα πολέμου» με τη Ρωσία. Σε αυτά τα πλαίσια εντάσσεται και το «μπαράζ δηλώσεων» με αποκορύφωμα τον χαρακτηρισμό του Ρώσου προέδρου ως «δολοφόνου» από τον πρόεδρο Μπάιντεν που προμηνύει περαιτέρω όξυνση των ανταγωνισμών μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Φαίνεται ότι η «ψυχραιμία» και η «σύνεση» του νέου αμερικανού προέδρου, που τόσο διαφήμιζαν προεκλογικά τα αστικά επιτελεία… πήγαν περίπατο. • Συνεχίζεται η επίθεση στον αμερικανικό λαό για να εξασφαλιστεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Τις προηγούμενες μέρες ο Μπάιντεν υπέγραψε νομοσχέδιο με το οποίο δίνεται «πακέτο βοήθειας» ύψους 1,9 τρις δολάρια στα μονοπώλια για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Παράλληλα μείωσε το επίδομα ανεργίας (από 400 σε 300 δολάρια) ενώ ακόμα και οι εξαγγελίες για αύξηση του άθλιου κατώτατου μισθού δεν επιβεβαιώθηκαν. Από όλα τα παραπάνω λοιπόν ήδη φαίνεται ότι «πυξίδα» και αυτής της διακυβέρνησης είναι η διασφάλιση των συμφερόντων των αμερικανικών μονοπωλίων, τόσο με την ένταση της εκμετάλλευσης στο εσωτερικό της χώρας αλλά και μέσα από την προάσπιση των συμφερόντων τους στον διεθνή ανταγωνισμό. Από αυτή την άποψη είναι έκθετοι όσοι παρουσίαζαν τον Μπάιντεν ως «μικρότερο κακό» σε σχέση με τον Τραμπ, ή ακόμα και ως «υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας», προσπαθώντας να καλλιεργήσουν «φρούδες ελπίδες» στον ελληνικό λαό.

Η «φιλομεταναστευτική» πολιτική του Μπάιντεν κρατά 4000 ασυνόδευτα παιδιά στα σύνορα, ενώ στο κέντρο κράτησης ανήλικων μεταναστών στο Τέξας κρατούνται σε απάνθρωπες συνθήκες.

Η γνώση είναι δύναμη…

την καθημερινή μας παρέμβαση, στην προσπάθεια να συνεπάρουμε πολλούς στον αγώνα για την ανατροπή του συστήματος, την διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών καλούμαστε να απαντήσουμε προβληματισμούς και σκέψεις που υπάρχουν στο μυαλό των νεών, καλλιεργούν κλίμα συμβιβασμού, μοιρολατρίας, μειωμένων απαιτήσεων από τη διεκδίκηση: «ο σοσιαλισμός απέτυχε», «το κέρδος είναι το μοναδικό κίνητρο της παραγωγής», «είναι στη φύση του ανθρώπου η εκμετάλλευση», η αταξική προσέγγιση της βίας – επομένως και της επαναστατικής («καταδίκη της βίας από όπου και αν προέρχεται») είναι μερικά από αυτά.

Ανεβαίνουν οι απαιτήσεις Απέναντι στα σύγχρονα ζητήματα της διαπάλης, την προσπάθεια που γίνεται από την αστική τάξη να πατήσει στις εξελίξεις, να αξιοποιήσει τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης και την πανδημία προκειμένου να ενισχύσει το αίσθημα της «εθνικής ομοψυχίας», έχουμε σύγχρονες επεξεργασίες που μπορούν να θωρακίσουν, να συμβάλλουν ώστε, αποκαλύπτοντας τα κάλπικα διλήμματα της αστικής προπαγάνδας, να προβάλουμε επιθετικά τη σοσιαλιστική προοπτική, τη δυνατότητα για κάλυψη όλων των σύγχρονων αναγκών συνδυασμένα. Στη Θέση 11 του πρώτου κειμένου των θέσεων της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ αναφέρεται πως: «Σε αυτές

Επιπλέον ερχόμαστε αντιμέτωποι με αντιλήψεις και ψευτοδιλήμματα που τελικά εγκλωβίζουν εντός των τειχών του συστήματος. Για παράδειγμα προβάλλεται η «σωτηρία» του περιβάλλοντος ως ζήτημα αποκλειστικά ενεργειακής πολιτικής (αξιοποίηση των ΑΠΕ αντί του λιγνίτη) και ατομικής ευθύνης (ανακύκλωση) ή ο ψηφιακός μετασχηματισμός ως εκσυγχρονισμός και πρόοδος που στο έδαφος του καπιταλισμού θα οδηγήσει δήθεν στην κοινωνική ευημερία για όλους, την ίδια στιγμή που πρόκειται για κάποια ακόμα πεδία κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου, τσακίζοντας τα δικαιώματα των εργαζομένων.

τις αντικειμενικές συνθήκες παρουσιάζεται μαζικά το φαινόμενο ο νέος κομμουνιστής και η νέα κομμουνίστρια να μη διαθέτουν αρκετά ισχυρό μαρξιστικό ιδεολογικό υπόβαθρο κι ένα ευρύ μορφωτικό πολιτιστικό επίπεδο που βοηθάνε ώστε η γραμμή συσπείρωσης για τα οξυμένα προβλήματα να μην επηρεάζεται από την αστική ιδεολογία και προπαγάνδα και τη λογική της αστικής διαχείρισης, των μεθόδων και των ελιγμών της αστικής τάξης, η οποία έτσι κι αλλιώς μαζικά διοχετεύεται, αναπαράγεται, ανανεώνεται και προωθείται με τα πιο σύγχρονα μέσα». Ανεβαίνει, λοιπόν, η απαίτηση της ατομικής και συλλογικής προσπάθειας, ώστε να διαπαιδαγωγήσουμε τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ να αγαπάνε το διάβασμα του πολιτικού, ιστορικού και λογοτεχνικού βιβλίου, να επιζητούν την σταθερή επαφή με τον πολιτισμό. Είναι δουλειά που πάει «κόντρα στο ρεύμα» της εποχής, γι’ αυτό χρειάζεται έγνοια, πρόγραμμα, σχέδιο, βοήθεια για να ανέβει το πολιτικό και πολιτιστικό ρεύμα στις γραμμές μας.

Δεν ξεκινάμε από το μηδέν

Η μελέτη και η γνώση χρειάζονται μέθοδο. Σε αυτό μπορεί να βοηθήσει το Θεματικό Ευρετήριο 2016 – 2020 της ΚΟΜΕΠ, που κυκλοφορεί μαζί με το τεύχος 1/2021. Να αποτελέσει έναν οδηγό αυτομόρφωσης με βάση τις ιδιαίτερες ανάγκες και «κενά» που ο καθένας και η καθεμιά εντοπίζει.

Έχουμε εφόδια τα οποία μπορούμε να αξιοποιήσουμε προκειμένου να μετρήσουμε βήματα. Οι εκδόσεις της Σύγχρονης εποχής, η ΚΟΜΕΠ, ο «Ριζοσπάστης» και ο «Οδηγητής» μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο, εφ’ όσον αποτελέσουν καθημερινό οδηγό για δράση και παρέμβαση:  Η μελέτη των έργων των κλασικών («Ιμπεριαλισμός» και «Κράτος και επανάσταση» του Λένιν, «Η εξέλιξη του σοσιαλισμού από την ουτοπία στην επιστήμη» του Ένγκελς κ.ά.), η κατανόηση της διαπάλης που υπήρξε στο εργατικό και επαναστατικό κίνημα για αυτά τα ζητήματα με το ρεφορμισμό και τον οπορτουνισμό (πχ «Η προλεταριακή επανάσταση και ο αποστάτης Κάουτσκι» του Λένιν) μπορούν να συμβάλλουν στην απόκτηση μεθόδου σκέψης, να κατανοείται το τι κρύβεται πίσω από τις εξελίξεις, από τη δράση αστικών και οπορτουνιστικών δυνάμεων, να διαμορφώνεται κριτήριο αγωνιστικής στάσης. Οι επεξεργασίες, τα συμπεράσματα που συλλογικά έχει βγάλει το Κόμμα

μας από την προσπάθεια οικοδόμησης του σοσιαλισμού στον 20ο αιώνα, αποτελούν το μεγαλύτερο εφόδιο που έχουμε απέναντι στον αντικομμουνισμό και αντισοβιετισμό που εντείνεται. Αντίστοιχα οι επεξεργασίες για σύγχρονα ζητήματα και εξελίξεις (όπως για την «πράσινη ανάπτυξη», την «4η βιομηχανική επανάσταση» κ.ά).  Η μελέτη της πείρας του επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος διαμορφώνει αντανακλαστικά απέναντι στην προσπάθεια που γίνεται οι αγώνες να αποδειχθούν μάταιοι, συμβάλει στη διαμόρφωση κριτηρίου για το πώς κρίνουμε την αποτελεσματικότητά τους, πού μετριέται η πραγματική αλλαγή του συσχετισμού. Η μελέτη της πείρας της Παρισινής Κομμούνας (όπως αναλυτικά μπαίνει σε έργα των Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν), η πορεία από την επανάσταση του 1905 στον Φλεβάρη του 1917, στις «Θέσεις του Απρίλη» και την νικηφόρα Οκτωβριανή Επανάσταση, αποτελούν το μεγαλύτερο «σχολείο» για το τι σημαίνει ταξική πάλη, πώς πρέπει οι κομμουνιστές να παρεμβαίνουν σε αυτήν, να προσαρμόζουν την δράση τους, τα συνθήματα που χρησιμοποιούν, το πώς θα μετράνε βήματα στο κέρδισμα μαζών, λαμβάνοντας φυσικά υπόψη την διαφορετική εποχή. Το Δοκίμιο ιστορίας του Κόμματος, επίσης, αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο  Και για όλα αυτά… πόσες φορές έχουμε σκεφτεί «να μπορούσαμε να τα δώσουμε παραστατικά»; Το λογοτεχνικό βιβλίο βοηθάει σε αυτό, τη μετάδοση συμπυκνωμένης πολιτικής και κοινωνικής πείρας με ζωντανό τρόπο. Για παράδειγμα η επαναστατική κατάσταση είναι ένας πολύ συμπυκνωμένος χρόνος με επαναστατική δυναμική. Ποιος μπορεί να το κατανοήσει αυτό αν δεν διαβάσει τις «Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο», ή το «Ο Λένιν τον Οκτώβρη»; Επομένως, η ατομική προσπάθεια του καθενός για αυτομόρφωση, δεν είναι μόνο ένα χόμπυ ή μια ακόμα διέξοδος να περάσουμε δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο μας. Αποτελεί ένα ακόμα λιθαράκι ώστε να γίνουμε πιο ικανοί στην καθημερινή μας, επαναστατική πάλη. Κωνσταντίνα Τσιουπρά, Μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

Οδηγητής

πακέτο 1



Απρίλης 2021

% 5 6 έως ΕΤ

ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΉ ΕΠΙΤΡΟΠΉ ΤΟΥ ΚΣ ΤΉΣ ΚΝΕ 1. Αντεπίθεση, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, το σοσιαλισμό 2. Αλήθειες και ψέματα για το σοσιαλισμό. Νο 1, 2, 3, 4 3. Στιγμές από τη δράση της ΚΝΕ στην παρανομία 4. Μια πρώτη γνωριμία με την επαναστατική θεωρία

ΠΑΚ Α Λ Α Γ Ε Μ

ΣYΓXPONH EΠOXH ΕΚΔΟΣΕΙΣ - ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ

5. Ζωή χωρίς εκμετάλλευση στην εποχή της «ψηφιακής οικονομίας» & τα «τσερνόμπιλ» του καπιταλισμού πίσω από το μύθο της πράσινης ανάπτυξης 6. Ξεκίνα! Πρέπει όλα να τα ξέρεις! Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία! (Συλλογή κειμένων για νέους) 7. 50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ… Φανερές & αθέατες όψεις του Μάη 1968. Oμιλίες στο Φεστιβάλ ΑΕΙ της Π.Ο. Σπουδάζουσας Αττικής της ΚΝΕ (Ιούνης 2018) 8. Η 50χρονη πορεία της ΚΝΕ είναι η νεανική έφοδος στο μέλλον, για το νέο κόσμο, το σοσιαλισμό-κομμουνισμό 9. Αναμνήσεις από τη ζωή της ΟΚΝΕ

Από 70,5ε 

ΟΡΩ Φ Σ Ο Ρ ΑΠ

25ε

πακέτο 2 Η ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1. Ιδεολογική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ, Αντεπίθεση, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, το σοσιαλισμό 2. Β. Ι. Λένιν, Κράτος και Επανάσταση 3. Ρ. Λούξεμπουργκ, Κοινωνική μεταρρύθμιση ή επανάσταση 4. Συλλογικό, Η πορεία των μπολσεβίκων προς τη νίκη

Από 32ε  15ε

πακέτο 3 ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΠΕΙΡΑ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ 1. Ιδεολογική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ, Αλήθειες και ψέματα για το σοσιαλισμό No 4. «Η σοσιαλιστική επανάσταση» 2. Β. Ι. Λένιν, Από τη μαχητική πείρα των μπολσεβίκων 3. Συλλογικό, Φέλιξ Τζερζίνσκι, μαχητής της επανάστασης, η ζωή και το έργο του σε φωτογραφίες και ντοκουμέντα 4. Ιδεολογική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ, Στιγμές από τη δράση της ΚΝΕ στην παρανομία

Από 33ε 15ε

πακέτο 4 H ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΉ ΕΠΙΤΡΟΠΉ ΤΟΥ ΚΣ ΤΉΣ ΚΝΕ 1. Αλήθειες και ψέματα για το σοσιαλισμό No 1. «Η σοσιαλιστική οικονομία» 2. Αλήθειες και ψέματα για το σοσιαλισμό No 2. «Η σοσιαλιστική εξουσία» 3. Αλήθειες και ψέματα για το σοσιαλισμό No 3. «Για την παραχάραξη της Ιστορίας» 4. Σοσιαλισμός, η απάντηση στον 21ο αιώνα

Από 30ε  15ε

πακέτο 5 Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ 1. Ιδεολογική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ, Μια πρώτη γνωριμία με την επαναστατική θεωρία 2. Κ. Μαρξ - Φρ. Ένγκελς, Το Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος 3. Β. Ι. Λένιν, Τι να κάνουμε; 4. Β. Ι. Λένιν, Ιμπεριαλισμός. Ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού

Από 34,5ε  17ε

www.sep.gr Βιβλιοπωλεία: ΑΘΉΝΑ, τηλ.: 2103829835 -2103808132, e-mail: sepathens@gmail.com ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΉ, τηλ.: 2310283810, e-mail: septhess@gmail.com, ΠΑΤΡΑ, τηλ.: 2610222801, e-mail: sepioa@gmail.com

Οργανωμένη απειθαρχία σε κάθε αδικία Έχουνε νομικά βιβλία και διατάγματα Έχουνε φυλακές και οχυρώσεις … Ναι, μα για ποιο σκοπό; Πιστεύουν πως μ΄ όλα αυτά θα μας λιανίσουν; … Κανόνια έχουνε και τανκς Και οπλοπολυβόλα και χειροβομβίδες (τα καουτσουκένια κλομπς δεν τα μετραμε!) Έχουν αστυφύλακες και στρατιώτες Που παίρνουνε λίγα λεφτά κι έτοιμοι για όλα είναι. Ναι, μα για ποιο σκοπό; Τόσο πανίσχυροι λοιπόν είναι οι εχτροί τους;

Μ.Μπρέχτ. Από το ποίημα « Έχουνε νομικά βιβλία και διατάγματα»

ι αποκρουστικές εικόνες αστυνομικής βίας και καταστολής του τελευταίου διαστήματος προκαλούν γενικευμένη οργή σε μεγάλο τμήμα της νεολαίας. Εδώ και καιρό άλλωστε μαθητές, φοιτητές, νέοι εργαζόμενοι έχουν στοχοποιηθεί χυδαία. Κυβερνητικά στελέχη έχουν αποκαλέσει νέους ανθρώπους «υπευθύνους για το θάνατο αγαπημένων τους προσώπων», «τεμπέληδες που ζουν με επιδόματα και δεν ξέρουν να φτιάχνουν βιογραφικά», «πρόβατα και μειοψηφίες που δεν ξέρουν γιατί ακριβώς αγωνίζονται», «καταστροφείς και κακομαθημένα παλιόπαιδα». Η νεολαία πάνω από ένα χρόνο βιώνει έντονα τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα μιας πολιτικής που κυνικά μετατρέπει τις ανάγκες της, την ανθρώπινη ζωή σε «στατιστικό», ώστε να εξυπηρετηθεί η στήριξη της καπιταλιστικής οικονομίας. Οι αστικές δυνάμεις παίρνουν υπόψη τα συναισθήματα που κυριαρχούν στην νεολαία. Με κάθε τρόπο προσπαθούν να την «νουθετήσουν», να δώσει τελικά «τόπο» στην οργή. Ακούσαμε τον πρωθυπουργό σε διάγγελμα του,

ουσιαστικά να λέει ότι οι νέοι δεν πρέπει να εμπνέονται από την καταστροφή(!) αλλά να γίνουν δημιουργικοί. Ταυτόχρονα ο ΣΥΡΙΖΑ (η νεολαία του οποίου έχει μετατραπεί σε τέρας του Λοχ Νες: όλοι ακούν για αυτήν αλλά κανένας δεν τη βλέπει…) παρουσιάζεται από την κυβέρνηση σαν υποκινητής των αγώνων, ενώ ο ίδιος ταυτόχρονα δηλώνει ότι πρέπει κυβέρνηση και αντιπολίτευση να κάνουν συμφωνία με όρους ώστε να μην γίνονται κινητοποιήσεις! Με αυτό το κείμενο, λοιπόν, θα προσπαθήσουμε να εμπλουτίσουμε το πολύ εύστοχο σύνθημα της ΚΝΕ, που αγκάλιασαν χιλιάδες άνθρωποι. Το πώς θα «δώσουμε “τρόπο” στην οργή»! Τι χρειάζεται να σκεφτεί ο καθένας, πως πρέπει να δράσει ώστε να δυναμώσει η σύγκρουση με κάθε αδικία, να αποκτήσουν οι αγώνες αντοχή και μαχητικότητα. Να μην μετατρέπονται σε «ντεκόρ» ενός κακοστημένου δικομματικού παιχνιδιού για να επικυρωθούν προειλημμένες αντιλαϊκές αποφάσεις, αλλά «μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο» που «τον κεραυνό τώρα κρατάει» και δεν θα μπορεί να το σταματήσει κανείς.

Οι «ειδικές» συνθήκες και η εποχή… Στο επίκεντρο του προβληματισμού των τελευταίων ημερών, δικαιολογημένα τέθηκε η δράση της αστυνομίας, και πιο συγκεκριμένα ειδικών ομάδων της (ΔΡΑΣΗΔΙΑΣ κ.λπ) που σε πολλές περιπτώσεις συμπεριφέρονται χωρίς υπερβολή σαν στρατός κατοχής. Τα περιστατικά είναι γνωστά, και καθόλου μεμονωμένα. Είδαμε και ζήσαμε εικόνες που μας «γύρισαν τ΄ άντερα». Όλα αυτά έχουν δημιουργήσει πέρα από αγανάκτηση και πολλά ερωτήματα. «Καλά μέχρι πού θα φτάσουν; Γιατί τόση αδικαιολόγητη βία;». Η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα δεν έχει χαρακτήρα φιλολογικής αναζήτησης. Το να απαντηθεί η αιτία έντασης της κρατικής καταστολής είναι σοβαρή μάχη για τη κατεύθυνση και την αποτελεσματικότητα των αγώνων. Έχει, λοιπόν, μια αξία, αφού τη συζήτηση απασχολεί

η δράση των σωμάτων ασφαλείας του κράτους, να δούμε τι λένε οι ίδιοι για αυτό το ζήτημα. Δεν εννοούμε βέβαια τα δελτία τύπου που αναγγέλλουν ότι οι υπεύθυνοι αστυνομικοί θα τιμωρηθούν… Αλλά μια «Βίβλο»! Την «Λευκή Βίβλο» για τη δράση της Αστυνομίας στην εποχή μας, που δόθηκε πρόσφατα στην δημοσιότητα. Εκεί λοιπόν διαβάζουμε ανάμεσα σε άλλα ότι η αστυνομία του 21ου αιώνα θα δράσει σε εποχές αύξησης των κοινωνικών εντάσεων που χαρακτηρίζονται «από την πόλωση των κοινωνιών, από την αντιπαράθεση των ταυτοτήτων και την ανάπτυξη πολυπληθών κινημάτων διαμαρτυρίας και διεκδίκησης δικαιωμάτων». Ότι η αστυνομία θα πρέπει να προστατεύει το δικαίωμα στη διαμαρτυρία(!) αλλά και «την κοινωνικοοικονομική ζωή… να προλαμβάνουν την ακραία ριζοσπαστικοποίηση» γιατί τελικά

Η Μαύρη Βίβλος καταστολής του λαϊκού κινήματος. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και συλλογή κειμένων όλων των κυβερνήσεων μέχρι σήμερα.

Οδηγητής

όπως αναφέρεται «Οι ασφαλείς κοινωνίες είναι απαίτηση δημοκρατίας και προαπαιτούμενο για την οικονομική ανάπτυξη, την προσέλκυση επενδύσεων και την ανταγωνιστικότητα του τουριστικού προϊόντος». Αυτοί, «τα μαρτυράνε μόνοι τους χωρίς ξύλο» που λέει και ο λαός μας! Αυτό που ομολογείται είναι πως τα σώματα της καταστολής, σαν αναπόσπαστο στοιχείο επιβολής της θέλησης της άρχουσας τάξης, θα κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να «πνιγεί» όποια διεκδίκηση θίγει τα συμφέροντα των καπιταλιστών. Προμηνύουν μάλιστα ότι αυτή η δράση θα ενταθεί ακριβώς γιατί και οι ίδιοι γνωρίζουν ότι το σύστημα που υπερασπίζονται, η νέα καπιταλιστική κρίση και η όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, θα δημιουργήσουν αναπόφευκτα λαϊκές αντιδράσεις, περικλείουν δυνατότητες ριζοσπαστικοποίησης που λένε ευθαρσώς ότι βάζουν στόχο να προλάβουν. Αλλά, για να μην μείνουμε μόνο στις διακηρύξεις, ας δούμε πιο συγκεκριμένα κάποια παραδείγματα, αρχικά από την περίοδο της πανδημίας. Η επίδειξη κρατικής πυγμής, με ένταση του αυταρχισμού αναπτύχθηκε μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο. Ο πυρήνας έχει να

κάνει με το ότι σε «ειδικές συνθήκες» δεν μπορεί να υπάρχει αμφισβήτηση των επιλογών του αστικού κράτους, δεν μπορεί να υπάρχει διεκδίκηση με τους όρους που αποφασίζει ο λαός. Αξίζει να θυμηθούμε ίσως το πρώτο περιστατικό «εμπλοκής» αστυνομικών δυνάμεων με μια κινητοποίηση από την έναρξη της πανδημίας. Ήταν στις 7 Απρίλη του 2020, στον προαύλιο χώρο του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» όταν το σωματείο των εργαζομένων κρατούσε ενός λεπτού σιγή για όσους υγειονομικούς μέχρι τότε είχαν χάσει τη ζωή τους σε όλο τον κόσμο και ταυτόχρονα διεκδικούσαν «όπλα» να πολεμήσουν τον «αόρατο εχθρό». Σε αυτή την κινητοποίηση λοιπόν η αστυνομία πήγε να απαιτήσει τη διάλυση των συγκεντρωμένων! Έχει σημασία όμως να κρατήσουμε αυτό το γεγονός όχι για να «ξετυλίξουμε το κουβάρι» των περιστατικών καταστολής. Αλλά για να κατανοηθεί καλύτερα το εξής: Στην αρχή των «ειδικών συνθηκών» η κυβέρνηση έδωσε το στίγμα ότι «το κράτος κάνει ό,τι μπορεί, δεν υπάρχει νόημα κάποιος να διεκδικεί, αλλιώς εχθρεύεται την “εθνική” προσπάθεια». Ο ΣΥΡΙΖΑ με εμβληματικό τρόπο είπε «θα λογαριαστούμε μετά», ψήφισε αντιλαϊκά νομοσχέδια και έκανε προτάσεις για



Απρίλης 2021

υπουργούς «κοινής αποδοχής». Το ΚΚΕ πρωτοστάτησε για να μείνει ο λαός όρθιος και δυνατός, να μην επιβληθεί «σιγή νεκροταφείου». Από τότε βέβαια μπήκε πολύ «νερό στ΄αυλάκι». Τόσο στον μύλο της καταστολής, όσο και στις αγωνιστικές «ανάσες» λαού και νεολαίας. Η συντριπτική πλειοψηφία των κινητοποιήσεων είχε στo επίκεντρο το να παρθούν μέτρα για την Υγεία και τα δικαιώματα των εργαζομένων, να παρθούν μέτρα για το ασφαλές άνοιγμα των χώρων εκπαίδευσης, για τις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες της νεολαίας, να μπει τέλος στην προσπάθεια «φίμωσης» κάθε διαμαρτυρίας. Οι συνθήκες επιβάλλουν ο λαός να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Αυτές οι κινητοποιήσεις αντιμετωπίστηκαν με μένος από την κυβέρνηση, για να εμπεδωθεί ότι θα επιβληθεί η εγκληματική πολιτική διαχείρισης της πανδημίας και του φορτώματος των βαρών από την νέα καπιταλιστική κρίση στα λαϊκά στρώματα. Προκύπτει λοιπόν το ερώτημα: Αυτά συμβαίνουν επειδή έχουμε μια «ακροδεξιά» κυβέρνηση όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ;

… που το «κράτος έχει συνέχεια» και θωρακίζεται Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει να κάνει παραλληλισμό της κατάστασης στην Ελλάδα με κάποια χώρα του εξωτερικού συνεχώς χαρακτηρίζει την κυβέρνηση ως σύμμαχο του Β.Όρμπαν (Πρωθυπουργός της Ουγγαρίας), για να τεκμηριώσει το επιχείρημα ότι η καταστολή και αυταρχισμός είναι «προνόμιο» των ακροδεξιών. Αρχικά δεν γίνεται να μην υποπέσουμε στον πειρασμό να φρεσκάρουμε τη μνήμη ως προς το ότι ο όψιμος «αντιαυταρχισμός» του ΣΥΡΙΖΑ ήταν «απών» όταν μαζί με τον Β.Ορμπαν και τους υπόλοιπους ηγέτες της ΕΕ υπέγραφε αντικομμουνιστικές διακηρύξεις, τις «Μόριες» κ.ά που έκαναν τους φασίστες να πανηγυρίζουν. Όμως, ας δούμε τι συμβαίνει στις υπόλοιπες «φιλελεύθερες δημοκρατίες»:  Στην Πορτογαλία της «προοδευτικής διακυβέρνησης» απαγορεύεται οι διαδηλώσεις να προσεγγίζουν τα δημόσια κτήρια σε απόσταση μικρότερη από 100 μέτρα.  Στην Ιταλία, την περίοδο που στον βιομηχανικό Βορρά η λειτουργία των καπιταλιστικών επιχειρήσεων εν μέσω πανδημίας χωρίς κανένα μέτρο έσπειρε πραγματικά τον θάνατο, η κυβέρνηση απαγόρευσε τις απεργίες των συνδικάτων και επέβαλε οικονομικές κυρώσεις σε όσα πρωτοστάτησαν επειδή συνέβαλλαν στη «δημιουργία διευρυμένου κλίματος ανασφάλειας»…

«Προοδευτική καταστολή» στην Ισπανία

Οι μαθητές της Γαλλίας «διαπαιδαγωγούνται» από τον «φιλέλληνα» Μακρόν

 Στην Γαλλία του «φιλέλληνα» Μακρόν, ήταν σε ισχύ το καθεστώς «έκτακτης ανάγκης» από το 2015 έως το 2017 στα πλαίσια του οποίου απαγορεύτηκαν δεκάδες διαδηλώσεις.  Στην άλλη χώρα της Ιβηρικής Χερσονήσου που έχει την «ευλογία» να κυβερνάτε από «προοδευτικές δυνάμεις», την Ισπανία, πρόσφατα απαγορεύτηκαν οι διαδηλώσεις για την 8η Μάρτη, ενώ αξιοποιώντας διατάξεις του «τρομονόμου» στην τέχνη φυλάκισαν μουσικό επειδή έβρισε την μοναρχία! Τα παραδείγματα δεν έχουν τελειωμό και επιβεβαιώνουν περίτρανα ότι κάθε αστική κυβέρνηση στον καπιταλιστικό κόσμο οξύνει την καταστολή και παίρνει τα μέτρα της για να θωρακιστεί απέναντι στον «εχθρό» λαό. Και πάλι όμως τα παραπάνω παραδείγματα δεν αποτυπώνουν όλη την διάσταση αυτού που λέμε το «κράτος έχει συνέχεια» στη βία και τον αυταρχισμό. Αν και κάποιοι πιστεύουν ότι είμαστε «λωτοφάγοι» δεν θα επικαλεστούμε τις φορές που τα ΜΑΤ επί ΣΥΡΙΖΑ έδερναν. Αν και ακόμα είναι σε εκκρεμότητα η δίκη των φοιτητών που αφού ξυλοκοπήθηκαν, τους φορτώθηκε ο μισός ποινικός κώδικας, στο πλαίσιο αντιμπεριαλιστικής κινητοποίησης γιατί όπως είπε ο τότε Υπ.Εξωτερικών «έπρεπε να διασφαλιστούν οι σχέσεις μας με τις ΗΠΑ»! Σε κάθε περίπτωση μια συζήτηση για το με ποια κυβέρνηση τα ΜΑΤ, η ΔΡΑΣΗ κ.λπ αισθάνονται πιο «απελευθερωμένα», παίρνει σαν θέσφατο ότι πάντα θα μπορούν να μας δέρνουν!

14 Ας δούμε λοιπόν ορισμένα στοιχεία. Είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικό το ζήτημα που αφορά το εξοπλιστικό πρόγραμμα της αστυνομίας για την υλοποίηση της «έξυπνης αστυνόμευσης». Πίσω από τις εύηχες λέξεις, αν διαβάσει κάνεις την σύμβαση με την εταιρεία που θα υλοποιήσει το πρόγραμμα, μπορεί να διαπιστώσει ότι μιλάμε για τους τεχνικούς όρους που θα διασφαλίσουν μια τεράστια επιχείρηση φακελώματος των πάντων. Η αστυνομία θα έχει στη διάθεσή της φορητές συσκευές που θα τις αξιοποιούν για να κάνουν ελέγχους, συλλέγοντας φωτογραφίες προσώπου και δακτυλικά αποτυπώματα! Τα βιομετρικά δεδομένα θα συλλέγονται σε μια βάση δεδομένων που θα έχει τη δυνατότητα να επεξεργάζεται έως και 5.000.000 φωτογραφίες. Τα αποτελέσματα του «face control» θα είναι διασυνδεμένα με υπηρεσίες ασφαλείας της ΕΕ αλλά και του FBI. Όσο για τους στόχους αυτού του προγράμματος: αφενός η καλλιέργεια εμπιστοσύνης του πολίτη σε μια αστυνομία που θα αξιοποιεί σύγχρονα μέσα, αλλά και η «εξαγωγή συσχετισμών, συμπερασμάτων και προβλέψεων μέσω διαδικασίας ανάλύσης των συλλεγόμενων πληροφοριών». Δεν συντρέχει όμως λόγος ανησυχίας. Πέρα από ότι θα τηρηθούν τα αυστηρά πρωτόκολλα προστασίας των προσωπικών δεδομένων (θα αναφερθούμε παρακάτω) το πρόγραμμα αυτό δεν είναι της «αυταρχικής» ΝΔ, αποτελεί παρακαταθήκη του ΣΥΡΙΖΑ που θα υλοποιήσει ο M.Χρυσοχοίδης. Μετά από ένα

τέτοιο εξοπλιστικό πρόγραμμα είναι εύκολο να καταλάβει ο καθένας γιατί ο Α. Τσίπρας έφτασε στο σημείο να πει ότι το πρόβλημα με τα «παιδιά που βράζει το αίμα τους» της ομάδας ΔΡΑΣΗ είναι το πόσο εκπαιδευμένα είναι, ότι αυτό που θα λύσει το θέμα της κρατικής καταστολής είναι ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ να συμφωνήσουν από κοινού στο ποιος θα είναι ο αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας! Αλλά πέρα από το επιχειρησιακό κομμάτι υπάρχει και το «γράμμα του νόμου». Όλο το νομοθετικό οπλοστάσιο δηλαδή που η κάθε κυβέρνηση πατώντας στο έργο της προηγούμενης εμπλουτίζει ώστε να «σφίγγει» ο κλοιός απέναντι στο εργατικό λαϊκό κίνημα, τις συνδικαλιστικές και ατομικές ελευθερίες. Αναφερόμαστε, για παράδειγμα, στον νόμο για τον περιορισμό του απεργιακού δικαιώματος του ΣΥΡΙΖΑ, που έτρεχε να ψηφίσει ο Άδωνις, για να έρθει μετά η ΝΔ να βάλει και τα ζητήματα των ηλεκτρονικών ψηφοφοριών. Πιο αναλυτικά αξίζει να αναφερθούμε σε δυο εξαιρετικά αποκαλυπτικά ζητήματα. Το ένα αφορά τις διατάξεις του λεγόμενου «τρομονόμου» και το άλλο την

ιχμή της λεγόμενης «αντιτρομοκρατικής» νομοθεσίας της χώρας μας αποτελεί το άρθρο 187Α του Ποινικού Κώδικα. Σε αυτό, όπως και σε άλλες διατάξεις, δίνεται η δυνατότητα να καταδικαστεί κάποιος ως τρομοκράτης ανάλογα με το που έχει ταξιδέψει, να χρησιμοποιείται το DNA ως μοναδική απόδειξη στοιχείου ενοχής κ.α. Για το που μπορούν να οδηγήσουν τέτοιου είδους διατάξεις (που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δεσμευτεί ότι θα καταργούσε σαν κυβέρνηση) δεν έχει παρά να θυμηθεί την γνωστή «υπόθεση» της Ηριάννας, μιας αθώας νεαρής κοπέλας που είχε «τυλιχτεί» σε μια κόλα χαρτί και καταδικάστηκε αρχικά σε 13 χρόνια φυλακή. Ήταν τότε που η κυβέρνηση από την μια δήλωνε την υποστήριξη της, αλλά από την άλλη αρνούταν να υπερψηφίσει την τροπολογία του ΚΚΕ που πρότεινε την κατάργηση των συγκεκριμένων διατάξεων και την επαναδιατύπωση άλ-

«προστασία των προσωπικών» δεδομένων στην ΕΕ και την χώρα μας. Όταν γίνεται αναφορά σε νόμους, χρειάζεται πάντα να είσαι προσεκτικός στις «εξαιρέσεις» που θεσπίζουν, γιατί ο διάολος κρύβεται στις λεπτομέρειες! Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς στο όνομα καταπολέμησης της «τρομοκρατίας» έχουν θεσπιστεί μια σειρά από νόμοι που ουσιαστικά τσουβαλιάζουν την δράση της Αλ Καίντα με αυτή των εργατικών σωματείων. Όταν ενσωματώθηκαν στην Ελλάδα τέτοιου είδους διατάξεις την περίοδο μετά το χτύπημα στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης το 2001, ως τρομοκρατικές πράξεις είχαν χαρακτηριστεί και «η παράνομη κατάληψη ή φθορά κρατικών ή κυβερνητικών εγκαταστάσεων, δημόσιων συγκοινωνιακών μέσων, εγκαταστάσεων υποδομής, δημόσιων χώρων και άλλων δημόσιων αγαθών» αλλά και η «διαταραχή ή διακοπή του εφοδιασμού ύδατος, ηλεκτρικής ενέργειας ή άλλου σημαντικού πόρου». Με λίγα λόγια τρομοκρατική πράξη μπορεί να θεωρηθεί μια απεργία εργαζομένων στη ΔΕΗ!

λων ώστε να δοθεί λύση στην υπόθεση. Όσον αφορά τώρα τα ζητήματα «προστασίας των προσωπικών δεδομένων». Το καλοκαίρι του 2019 η κυβέρνηση έφερε σχετικό νομοσχέδιο που υπερψηφίστηκε από ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και ΜΕΡΑ-25, για να ενσωματωθούν στο ελληνικό δίκαιο αντίστοιχες ευρωπαϊκές οδηγίες. Στα άρθρα που αφορούν τις περιπτώσεις που δεν ισχύει η όποια προστασία ακόμα και ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, αναφέρονται οι γνωστές έννοιες λάστιχο όπως «λόγοι εθνικής και δημόσιας ασφάλειας, δημοσίου συμφέροντος» κ.λπ Είναι οι ίδιες έννοιες που οδήγησαν σε μαζικές αντιδράσεις λαού και νεολαίας όταν «εξειδικεύτηκαν» με τον πρόσφατο «τρομονόμο» για την τέχνη. Θα πει όμως κανείς ότι κατά καιρούς έχουν δει το φώς της δημοσιότητας τεράστια πρόστιμα

Οδηγητής

της ΕΕ σε μεγάλες εταιρείες ακριβώς για λόγους προστασίας προσωπικών δεδομένων. Οπότε μήπως είμαστε λίγο υπερβολικοί; Η ουσία είναι πως η ΕΕ θέλει να προστατέψει τους δικούς της επιχειρηματικούς κολοσσούς, να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα τους, κάνοντας ό,τι περνά από το χέρι της ώστε το «δικό της» ψηφιακό «κεφάλαιο» (μεταξύ άλλων τα προσωπικά μας δεδομένα δηλαδή) δεν θα τα εκμεταλλεύονται ανταγωνιστικά συμφέροντα, όπως είναι οι εταιρείες των ΗΠΑ, της Κίνας κ.λπ. Για τις «ευαισθησίες» της ΕΕ όσον αφορά σε αυτά τα θέματα

είναι χαρακτηριστικό το εξής: Η ΕΕ χρηματοδοτεί με 8 εκατομμύρια ευρώ το πρόγραμμα «Prevision». Συντονιστής του έργου είναι μάλιστα ινστιτούτο της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ, ενώ συμμετέχει και η Ελληνική Αστυνομία. Σκοπός του προγράμματος είναι η δημιουργία πλατφόρμας που θα πραγματοποιεί αναλύσεις δεδομένων που θα συλλέγονται μέσω ΜκΔ, darknet, κλειστά κυκλώματα παρακολούθησης με στόχο την «πρόβλεψη της φυσιολογικής και αποκλίνουσας συμπεριφοράς, της ενδεχόμενης ριζοσπάστικοποίησης κ.α».



Απρίλης 2021

PERSONAL DATA

«Ομοψυχία» σε μια εκμεταλλευτική κοινωνία δεν μπορεί να υπάρχει

ε όλα τα παραπάνω κάναμε μια προσπάθεια να φωτίσουμε το γεγονός ότι η ένταση της καταστολής και του αυταρχισμού που βιώνουν οι λαοί όλου του κόσμου «φυτρώνει» στο έδαφος μιας κοινωνίας που υπάρχουν αντικειμενικά ταξικά συμφέροντα, που συγκρούονται ανειρήνευτα. Οι αστικές κυβερνήσεις πάντα θα επιστρατεύουν την «νόμιμη» κρατική βία για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών. Δεν θα υπάρχει κανένας δισταγμός από μεριάς τους. Όλα τα εγκλήματα σε βάρος του εργατικού λαϊκού κινήματος, ιστορικά, αλλά και σήμερα δικαιολογούνται στο όνομα της υπεράσπισης της «δημοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής». Για τη διασφάλιση της «κοινωνικής ειρήνης και της σταθερότητας» ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ διαφημίζουν τα προσόντα τους στο κεφάλαιο. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ συγκρούονται, όπως πάντα, έτσι και τώρα με κάθε μηχανισμό του κράτους, με τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Η πιο σκληρή καταστολή είναι απέναντι σε κάθε κινητοποίηση που θίγει την καπιταλιστική κερδοφορία. Για αυτό οι απεργοί ναυτεργάτες έχουν αντιμετωπίσει στις μπουκαπόρτες των πλοίων τα ΟΥΚ και έχουν επιστρατευτεί περισσότερες φορές από τον αριθμό των κλινών που έχουν παραχωρήσει τα παράσιτα-ιδιοκτήτες μεγάλων ομίλων της Υγείας. Για αυτό οι αγρότες στα μπλόκα πότε έβλεπαν τα λάστιχα των τρακτέρ «σκασμένα» από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και πότε τους έπνιγαν στα χημικά. Για αυτό απέναντι σε απεργούς της ΔΕΗ τη δεκαετία του ΄80 σε υδροηλεκτρικό εργοστάσιο, είχαν οργανώσει στρατιωτική επιχείρηση πραγματική «ναυμαχία» για να τους τσακίσουν. Για αυτό απέναντι σε συνδικαλιστές του σωματείου της Cosco επιστρατεύουν μπράβους και κάθε λογής αποβράσματα. Σε αυτούς και άλλους τόσους αγώνες έχουν βάλει τη σφραγίδα τους το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, αντιμετωπίζοντας την κρατική βία, αποσπώντας σε ορισμένες περιπτώσεις και σημαντικές κατακτήσεις για τους εργαζόμενους. Όμως δεν είναι μόνο το πρόσφατο παρελθόν είναι το εδώ και τώρα . Είναι η μάχη των σωματείων στο εμπόριο για να μην κυριαρχήσουν τα «υγειονομικά» πρωτόκολλα του θανάτου στα νοσοκομεία. Είναι η μάχη των σωματίων στον επισιτισμό-τουρισμό να αντιμετω-

πιστεί η βία της πείνας και της εξαθλίωσης, να διασφαλιστεί το δικαίωμα όλων στην δουλειά με αξιοπρεπείς συνθήκες. Είναι η μάχη των φοιτητικών συλλόγων που ζωντανεύουν τις σχολές τους και διεκδικούν τις σύγχρονες μορφωτικές τους ανάγκες. Είναι οι πρωτοβουλίες των μαθητικών συμβουλίων για να δοθεί διέξοδος στις ανησυχίες και τη δημιουργικότητα, να απαιτηθεί το ασφαλές άνοιγμα το σχολείων. Είναι η μάχη σε γειτονιές και σε πόλεις για να οργανωθεί η αλληλεγγύη και η διεκδίκηση από τις συνέπειες μια πολιτικής που μας αφήνει το 2021 ανοχύρωτους στα φυσικά φαινόμενα. Είναι η μάχη φορέων και σωματείων για να μην προχωρούν άλλο τα εγκλήματα υποβάθμισης της ζωής και του περιβάλλοντος από την άναρχη καπιταλιστική δραστηριότητα. Είναι όλες οι πρωτοβουλίες που «έσπασαν» τις απαγορεύσεις και τον φόβο στην πράξη, οδήγησαν την κυβέρνηση σε αναδίπλωση ή καθυστέρηση στο να εφαρμόσει αντιλαϊκούς νόμους. Είναι δηλαδή όλα αυτά τα όμορφα που συντελούνται σε κόντρα με το παραλυτικό «δεν αλλάζει τίποτα», με την κάλπικη προσδοκία ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα αν «θυσιαστούμε» άλλη μια φορά για να ξεπεραστεί η νέα καπιταλιστική κρίση, με την εναπόθεση της ελπίδας σε μια κυβερνητική εναλλαγή που θα έχει διαφορετικό «μείγμα» στο πως θα τσακίζει

της ζωές μας. Είναι όλα αυτά που μπορούν να δώσουν «τρόπο» στην οργή! Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ σε καμία περίπτωση δεν καλλιεργούν αυταπάτες ότι η απάντηση του εργατικού λαϊκού κινήματος είναι αντίστοιχη της επίθεσης που δεχόμαστε. Το αντίθετο μάλιστα. Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να ανέβει ο βαθμός οργάνωσης, να συμμετέχουν όλοι ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης στις μαζικές διαδικασίες των φορέων. Να χτίζεται σε κάθε βήμα η αμφισβήτηση των στρατηγικών στόχων της αστικής τάξης, να συνειδητοποιείται ότι η διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών έρχεται αντικειμενικά σε σύγκρουση με το γερασμένο καπιταλιστικό σύστημα. Ότι υπάρχει άλλος δρόμος που μπορούμε να βαδίσουμε και δεν είναι για τη «δευτέρα παρουσία» αλλά το κάλεσμα της εποχής. Κάθε νέος που βράζει το αίμα του (και δεν είναι στην ομάδα ΔΡΑΣΗ…) να συμπορευτεί με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, να κρατήσει το δικό του «σφυρί» στη καθημερινή μάχη να σπάσει η αλυσίδα της εκμετάλλευσης που κανένας λαός δεν θα σέρνει για πάντα.

«…και συ, πρόστυχη Πένα και ψοφίμι, του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα!» *

ε μια περίοδο πυκνών εξελίξεων, είναι λογικό να θέλει κανείς να μένει ενημερωμένος, να ξέρει «τι παίζει» ανά πάσα στιγμή και να μπορεί να βγάζει τα σωστά συμπεράσματα από τα γεγονότα. Αυτό, βέβαια, δεν είναι και τόσο απλή υπόθεση αφού τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα που ελέγχουν τα «παραδοσιακά» -και όχι μόνο- ΜΜΕ, βάζουν ασφυκτικά όρια στην ενημέρωση. Λογικό είναι, λοιπόν, ένας νέος άνθρωπος να νιώθει αποστροφή απέναντι σε αυτή την κατάσταση, όχι επειδή «δεν ενδιαφέρεται και κοιτάζει την πάρτη του», όπως λένε μερικοί, αλλά επειδή αυτό που του πλασάρουν για ενημέρωση δεν του κάνει. Και ποια είναι, τελικά, η λύση…; *Αναφορά στον ρόλο της αστικής δημοσιογραφίας, από τον «Πρόλογο» στην ποιητική συλλογή «Ελεύθερος Κόσμος» του Κώστα Βάρναλη, που εκδόθηκε το 1965

Οι πληρωμένοι τηλεοπτικοί παπαγάλοι της κυβέρνησης… Όποιος είχε το τελευταίο διάστημα την υπομονή να παρακολουθήσει ειδήσεις και ενημερωτικές εκπομπές ή απλά έτυχε να υπάρχει μια ανοιχτή τηλεόραση στο σπίτι του, σίγουρα θα αισθάνθηκε την ψυχική του ηρεμία να δοκιμάζεται. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς… Στις 9 Μάρτη, χιλιάδες λαού και νεολαίας της Νέας Σμύρνης βγαίνουν στον δρόμο ενάντια στην κρατική καταστολή. Λίγο μετά το γνωστό περιστατικό του τραυματισμού αστυνομικού από προβοκατόρικες ομάδες, η κάμερα ενός κινητού καταγράφει αστυνομικούς να φωνάζουν «πάμε να τους γ...με, θα τους σκοτώσουμε» και όπως αποδείχθηκε από πολλά περιστατικά εκείνο το βράδυ, μόνο τους προβοκάτορες δεν εννοούσαν…

Σε πρωινή εκπομπή του ΣΚΑΙ την επόμενη μέρα, έφτασαν στο σημείο να λογοκρίνουν βουλευτή του ΚΚΕ που ανέφερε τις φράσεις που έλεγαν αστυνομικοί. Σε άλλο κανάλι το συγκεκριμένο βίντεο έπαιξε μονταρισμένο για να βγαίνει το αντίθετο συμπέρασμα. Στις 11 Μάρτη τα ΜΑΤ εισβάλουν στο ΑΠΘ. Ένας από τους δημοσιογράφους που βρίσκονταν στον χώρο γίνεται στόχος τους και τον παίρνουν στο κυνήγι ουρλιάζοντας, ενώ εκείνος τους δηλώνει την ιδιότητά του και καταγράφει με το κινητό. Το βίντεο παίζει στην ίδια εκπομπή του ΣΚΑΪ χωρίς ήχο ενώ ο παρουσιαστής λέει ότι οι εικόνες προέρχονται από τις... κάμερες που φέρουν οι αστυνομικοί στις στολές τους. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και την ενοχοποίηση του νέου ανθρώπου που έχασε τη ζωή του στο τροχαίο έξω από τη Βουλή επειδή δήθεν έτρεχε πολύ ή την προσπάθεια να ξεπλυθεί μέχρι και ο Λιγνάδης, ο οποίος δήθεν μπήκε «στο μάτι του κυκλώνα για το τίποτα», όπως και πολλά ακόμα παραδείγματα... Τα παραπάνω, όσο εξωφρενικά και αν είναι, δεν πρέπει να προκαλούν έκπληξη. Αυτό ακριβώς είναι το πραγματικό πρόσωπο της αστικής δημοσιογραφίας, των αστικών ΜΜΕ. Σε πιο ήρεμες συνθήκες μπορεί τα αστικά ΜΜΕ να εκπέμπουν μια πιο μετριοπαθή εικόνα, να προσπαθούν να διατηρήσουν ένα προκάλυμμα «αντικειμενικότητας». Σήμερα που το σύστημα αντιμετωπίζει δυσκολίες τόσο με τη διαχείριση της πανδημίας, όσο και με τη νέα καπιταλιστική κρίση που έχει ξεσπάσει, όλα αυτά πήγαν περίπατο. Αντίστοιχη ήταν, άλλωστε, η εικόνα των μεγαλύτερων ΜΜΕ όταν ξεσπούσε η προηγούμενη καπιταλιστική

κρίση, την περίοδο 2009-2010, με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Μέρα-νύχτα έλεγαν για τους Έλληνες που είναι τεμπέληδες και δεν δουλεύουν αρκετά, για το δημόσιο χρέος που διογκώθηκε προκειμένου να πληρώνονται μεγάλοι μισθοί και συντάξεις κ.λπ. Εκβίαζαν για την αναγκαιότητα των βάρβαρων μνημονίων και φυσικά συκοφαντούσαν, όπως και τώρα, τις λαϊκές κινητοποιήσεις, για τις οποίες έλεγαν ότι «παραβιάζουν τη νομιμότητα». Φυσικά δεν έλειπαν και τότε τα περιστατικά ακραίας διαστρέβλωσης των γεγονότων.

NEWS

Το τρίτο κύμα της πανδημίας είναι παρόν και η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία, ειδικά της Αττικής, είναι τραγική. Οι μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό, αλλά και η άρνηση της κυβέρνησης να επιτάξει τον ιδιωτικό τομέα έχουν οδηγήσει -αποδεδειγμένα πλέον- στο σημείο να χάνονται ανθρώπινες ζωές που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί. Και αυτήν ακριβώς την κρίσιμη περίοδο, αντί να μιλήσουν για όλα αυτά, τα αστικά ΜΜΕ επιλέγουν, προβάλλοντας μία εικόνα που δεν αποτυπώνει ολοκληρωμένα την πραγματικότητα, να ενοχοποιήσουν τους ίδιους του υγειονομικούς.

…και η «αντίπερα όχθη», που δεν είναι και τόσο «αντίπερα» Εκτός από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, υπάρχουν και τα αντιπολιτευόμενα. Υπάρχουν ορισμένα κανάλια, αλλά κυρίως εφημερίδες και ιστοσελίδες που στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ ή άλλα κόμματα της αστικής αντιπολίτευσης. Υπάρχουν και τα social media όπου για τον καθορισμό της «ατζέντας» δίνουν μάχη κάθε μέρα μηχανισμοί των αστικών κομμάτων, τα γνωστά «trolls». Πώς παρουσιάζονται, λοιπόν, οι ειδήσεις σε όλα αυτά τα μέσα.

Εκεί μπορεί, για παράδειγμα, να μην «θαφτεί» ένα βίντεο που αποτυπώνει την αστυνομική βία, θα «θαφτούν», όμως, οι πραγματικές αιτίες πίσω από αυτό. Θα παρουσιαστεί σαν αποτέλεσμα των «εμμονών της δεξιάς» ή και του ίδιου του Χρυσοχοΐδη. Δεν θα γίνει κουβέντα για τους λόγους που το ίδιο το σύστημα έχει ανάγκη την ένταση της καταστολής, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που οι συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης θα γίνονται όλο και πιο ορατές στις ζωές

μας, που τα αντιλαϊκά μέτρα έρχονται το ένα πίσω από το άλλο και είναι αναμενόμενο να προκαλούν αντιδράσεις. Δεν θα γίνει αναφορά στο κατασταλτικό νομοθετικό πλαίσιο που όλες οι κυβερνήσεις έχουν δημιουργήσει κ.λπ. Άλλο παράδειγμα: Σε αυτά τα μέσα, μπορεί να μάθουμε για την τραγική κατάσταση με τις ελλείψεις στα δημόσια νοσοκομεία και γενικά να αποτυπωθεί η εξέλιξη της πανδημίας χωρίς ωραιοποίηση. Όμως, μάλλον θα

Οδηγητής



Απρίλης 2021

αποδοθεί στην «ανικανότητα της κυβέρνησης» ή στην προτίμησή της να δίνει τα λεφτά σε αυτούς με τους οποίους διαπλέκεται και όχι στην υγεία. Αυτά, βέβαια, μπορεί να έχουν στοιχεία αλήθειας, αλλά δεν εξηγούν το πώς γίνεται να βλέπουμε την ίδια, πάνω-κάτω, κατάσταση σε όλες τις χώρες του καπιταλιστικού κόσμου, όπου το φάρμακο και η υγεία είναι εμπορεύματα, όπου στους χώρους δουλειάς δεν λαμβάνονται μέτρα προστασίας γιατί επικρατεί ο νόμος του επιχειρηματία κ.λπ. Έκτος και αν αυτά δεν έχουν καμία σχέση και απλά έτυχε παντού να κυβερνούν διεφθαρμένοι ανίκανοι…

«Ευτυχώς που υπάρχουν τα social»

Κάποιοι φτάνουν στο σημείο να προβάλουν το διαδίκτυο και τα ΜΚΔ, όχι απλά ως εναλλακτική λύση για «ανεξάρτητη ενημέρωση», αλλά και ως πεδίο δράσης. Σε αυτό το πλαίσιο, ως μεγάλη «αγωνιστική» επιτυχία του τελευταίου διαστήματος παρουσιάστηκαν οι πολλές… τσατισμένες φατσούλες, κάτω από τις αναρτήσεις του Μητσοτάκη στο Facebook, στις οποίες η ΝΔ δεν δυσκολεύτηκε να απαντήσει με αγορασμένα likes από κάθε απίθανο σημείο της Γης. Η αντιλαϊκή πολιτική και η καταστολή αντιμετωπίζονται με οργάνωση και δράση στην πραγματική ζωή, στον χώρο δουλειάς, στη σχολή, στο σχολείο, στη γειτονιά. Έτσι δόθηκε απάντηση το προηγούμενο διάστημα στη Νέα Σμύρνη, στη Θεσσαλονίκη και αλλού. Μέσα από τη δράση, τη ζωντανή συζήτηση και διαπάλη στο σωματείο και στον σύλλογο, μπορεί κανείς να κατακτήσει και την πολυπόθητη ενημέρωση, όχι πλέον ως παθητικός θεατής, αλλά με τη δική του ενεργή συμμετοχή στις εξελίξεις.

Αυτά που δεν μάθαμε... Έτσι, λοιπόν, μπορεί τα ΜΚΔ να επέτρεψαν να γίνει γνωστός, για παράδειγμα, ο εμβολιασμός στελεχών της ΝΔ εκτός σειράς στη Θεσσαλονίκη, θάφτηκαν, όμως, οι καταγγελίες σωματείων για δεκάδες κρούσματα σε σούπερ μάρκετ και άλλους χώρους δουλειάς, η άρνηση της εργοδοσίας να πάρει μέτρα προστασίας. Τη μέρα που στη Βουλή συζητούσαν το νομοσχέδιο για την επένδυση στο Ελληνικό, μάθαμε από τα ΜΚΔ ότι ο Άδωνις χρησιμοποίησε μια fake φωτογραφία, ενώ έκανε τον γύρο του διαδικτύου το «μπουλντοζάκι» που του άφησε στο βήμα της Βουλής ο Πολάκης. Γενικά έμεινε, τόσο από τα «trolls» της ΝΔ, όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, μια εικόνα «σφοδρής μετωπικής σύγκρουσης»,

Αρκετοί θεωρούν ότι στα social media τα πράγματα είναι πιο «ελεύθερα» αφού ο καθένας μπορεί να δημοσιεύσει ό,τι θέλει χωρίς κανείς να τον λογοκρίνει. Είναι γνωστό ότι και η ΚΝΕ αξιοποιεί οργανωμένα το διαδίκτυο και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης (ΜΚΔ) για την προβολή των θέσεών της, εξαντλώντας κάθε περιθώριο που αυτά δίνουν. Βέβαια και εκεί τα πράγματα δεν είναι ρόδινα... Τα περιστατικά λογοκρισίας που καταγγέλθηκαν πρόσφατα και αφορούσαν αναρτήσεις στο Facebook υπέρ της ικανοποίησης του δίκαιου αιτήματος του κρατούμενου Δ. Κουφοντίνα, δεν ήταν πρωτοφανή. Θυμίζουμε -ενδεικτικά μόνο- τη λογοκρισία της φωτογραφίας με τον κόκκινο στρατιώτη να καρφώνει τη σοβιετική σημαία στο Ράιχσταγκ, τον περιορισμό στα προωθητικά βίντεο της ΚΝΕ για το τελευταίο φεστιβάλ της, το «μπανάρισμα» του τραγουδιού των Κοινών Θνητών «Του κόσμου οι λαοί» κλπ. Αλλά ακόμα και όταν κάτι δεν «μπανάρεται», δεν σημαίνει ότι θα ανέβει «ψηλά» και θα γίνει γνωστό. Αυτό εξαρτάται από τους αλγόριθμους του κάθε μέσου, οι οποίοι προφανώς δεν έχουν να κάνουν μόνο με το πόσο σημαντική ή όχι είναι μία είδηση, αλλά κυρίως με τις επιθυμίες των ιδιοκτητών αυτών των μέσων, που κατά βάση είναι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι με έδρα τις ΗΠΑ.

όπως ακούμε και από τα κανάλια κάθε φορά που υπάρχει συζήτηση στη Βουλή. Λίγοι κατάλαβαν, όμως, ότι τελικά τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν το ίδιο, δηλαδή υπέρ του νομοσχεδίου που προβλέπει την παραχώρηση 6000 στρεμμάτων που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για να καλύψουν τις ανάγκες του λαού τις Αττικής, στη Lamda Development του Λάτση για να φτιάξει μια ιδιωτική πόλη εκατομμυριούχων με ουρανοξύστες, καζίνο και ιδιωτικές μαρίνες... Πολύ μακριά από τα κορυφαία trends μένουν σταθερά πολλά σοβαρά θέματα, όπως είναι η κολοσσιαίων διαστάσεων αμερικανοΝΑΤΟϊκή πρόβα πολέμου που διεξάγεται αυτή την περίοδο με τη συμμετοχή της Ελλάδας και με τον τίτλο Defender Europe

‘21. Ή τα καθημερινά επεισόδια του εμπορικού πολέμου ανάμεσα σε κράτη και φαρμακευτικές εταιρείες για τα εμβόλια, που έχει ως συνέπεια να καθυστερεί ο εμβολιασμός των πληθυσμών την ώρα που η πανδημία καλπάζει. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι και η «ελευθερία» των social media σταματάει στο όριο που θέτουν οι ιδιοκτήτες τους, το οποίο σίγουρα είναι πολύ πιο πίσω από εκεί που αρχίζει να αποκαλύπτεται η σαπίλα του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος. Είναι «τόσο όσο», προκειμένου να τροφοδοτείται και να αναπαράγεται το ψευδεπίγραφο δίπολο «προόδου» και «συντήρησης», που στην Ελλάδα εκφράζεται σε πολιτικό επίπεδο κυρίως από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Όπλο μας ο Ριζοσπάστης, ο Οδηγητής και το 902.gr

α αστικά ΜΜΕ διαχρονικά εκφράζουν τα γενικότερα συμφέροντα της αστικής τάξης, αλλά και τις ιδιαίτερες επιδιώξεις των ιδιοκτητών τους. Αυτοί οι ιδιοκτήτες –εφοπλιστές, βιομήχανοι, τραπεζίτες κλπ- δεν είναι γενικά ούτε ΝΔ, ούτε ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ΚΙΝΑΛ. Είναι καπιταλιστές που κάθε φορά στηρίζουν το αστικό κόμμα που κρίνουν ότι μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα αυτά τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις. Ανάλογα με τον αν το κόμμα που στηρίζουν βρίσκεται τη δεδομένη στιγμή στην κυβέρνηση ή στην αντιπολίτευση, κρατάνε και διαφορετική στάση απέναντι σε γεγονότα που αποτυπώνουν τις συνέπειες της κυβερνητικής πολιτικής. Οι μεν τα αποσιωπούν, τα διαστρεβλώνουν ή τα δικαιολογούν, οι δε τα προβάλλουν μόνο για να στοιχειοθετήσουν την ανάγκη κυβερνητικής εναλλαγής. Και όταν αυτή η εναλλαγή συμβεί, οι ρόλοι αντιστρέφονται… Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι όλα τα σημαντικά γεγονότα που αναφέραμε παραπάνω και πολλά ακόμα, όπως και την αντικειμενική ανάλυσή τους, μπορεί

να τα μάθει κανείς μόνο από τα μέσα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, δηλαδή τον Ριζοσπάστη, τον Οδηγητή και το πόρταλ του 902. Κι αυτό γιατί είναι τα μόνα μέσα που είναι πραγματικά ελεύθερα από επιχειρηματικά συμφέροντα, τα μόνα που δεν έχουν κανέναν λόγο να «βγάλουν λάδι» τον πραγματικό αντίπαλο του λαού και της νεολαίας, το καπιταλιστικό σύστημα. Εκεί μπορεί κανείς να μάθει για όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες και διεκδικήσεις των εργαζομένων και της νεολαίας, τις πρωτοβουλίες σωματείων, φοιτητικών συλλόγων, συντονιστικών επιτροπών μαθητών -που ακόμα και αυτά συστηματικά «θάβονται» από άλλα μέσα-, αλλά και για τη μοναδική εναλλακτική προοπτική απέναντι στη σημερινή βαρβαρότητα. Η μεγάλη διακίνηση των φύλλων του Ριζοσπάστη με τις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 21ο Συνέδριο του Κόμματος, τα πολύ θετικά αποτελέσματα που πέτυχαν και οι οργανώσεις της ΚΝΕ, δείχνουν τις μεγάλες δυνατότητες που υπάρχουν για να φτάνει η αλήθεια σταθερά σε πολύ περισσότερους νέους και νέες.

Ενίσχυση της στρατιωτικοπολιτικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ

«Ασφάλεια και ανάπτυξη» ή αιμάτινο αποτύπωμα για τους λαούς;

ταθερά το τελευταίο διάστημα, οι πυκνές εξελίξεις που αφορούν την διεύρυνση του αποτυπώματος των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στην Ελλάδα και την Αν. Μεσόγειο, γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστούν σαν οι πιο ελπιδοφόρες ειδήσεις της περιόδου. Οι ανακοινώσεις επενδυτικών project από αμερικανικούς μονοπωλιακούς κολοσσούς γίνονται αφορμή για να στηριχθεί το αφήγημα «η πανδημία θα περάσει, ήδη διαμορφώνουμε τις προϋποθέσεις για μια Ελλάδα με ανάπτυξη και καλές δουλειές». Το πλήθος των ΝΑΤΟικών ασκήσεων, τα γιγαντιαία πολεμικά πλοία που δένουν τους κάβους τους στα λιμάνια της χώρας, είναι αυτά που σύμφωνα με τα αστικά επιτελεία «εξασφαλίζουν την μετατροπή της χώρας στον βασικό σύμμαχο των ΗΠΑ, προωθούν την ασφάλεια σε ένα περιβάλλον γενικευμένης αποσταθεροποίησης». Οι θέσεις, οι αναλύσεις και η δράση του ΚΚΕ για τα ζητήματα

Η προπαγάνδα τους στοχεύει ειδικά την νεολαία Πρόσφατα το ΝΑΤΟ δημοσιοποίησε μια δημοσκόπηση που για την Ελλάδα καταγράφει ένα ποσοστό 20% (9% περισσότερο από τον μέσο όρο των 30 κρατών-μελών) που επιθυμεί την έξοδο από την συγκριμένη λυκοσυμμαχία. Ανεξάρτητα από την αφετηρία από την οποία ο καθένας απάντησε σε αυτή την έρευνα ή και το βάθος του όποιου ριζοσπαστισμού, επιβεβαιώνεται ότι ένας στους πέντε ανθρώπους στην χώρα δεν πείθεται τόσο εύκολα για το ότι «οπλισμένο χέρι» του ευρωα-

που αφορούν την όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και τη βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτό το επικίνδυνο «κουβάρι», θέτουν στο επίκεντρο ότι οι στόχοι της αστικής τάξης, οι πολιτικές που εξυπηρετούν την «γεωστρατιγική» της αναβάθμιση είναι αντικειμενικά εχθρικοί προς τον λαό και την νεολαία. Για αυτό και δέχεται την πολύμορφη πολεμική μηχανισμών της αστικής τάξης. Συχνά παρουσιάζεται σαν «γραφικό», ως η μοναδική πολιτική δύναμη που παραμένει «προσκολλημένη» σε έναν στείρο «αντιαμερικανισμό της δεκαετίας του΄70». Αν υπάρχει μια αλήθεια στα παραπάνω, είναι πως όντως το ΚΚΕ αποτελεί το μοναδικό κόμμα που για σύνθετα και κρίσιμα ζητήματα τοποθετείται με κριτήριο την υπεράσπιση των εργατικών-λαϊκών συμφερόντων κόντρα σε αυτά των εκμεταλλευτών τους. Ας δούμε όμως τα πράγματα πιο συγκεκριμένα, υπό το πρίσμα και πρόσφατων εξελίξεων.

μερικάνικου ιμπεριαλισμού είναι «περιστερώνας» της ειρήνης. Για αυτό ακριβώς έχει σημασία να επαναφέρουμε ένα εξαιρετικά αποκαλυπτικό γεγονός από το όχι και τόσο μακρινό 2018. Τον Αύγουστο εκείνης της χρονιάς, στην Ολοκληρωμένη Έκθεση του αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών, σαν στόχος για την Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα έμπαινε «να προωθήσουν μια θετική άποψη των αμερικανοελληνικών σχέσεων… οι Έλληνες πολίτες να κατανοήσουν τις προτεραιότητες των ΗΠΑ στην περιοχή και να υποστηρίξουν τη συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας με τις ΗΠΑ, τους οι-

Από τις κοινές ασκήσεις του αεροπλανοφόρου Eisenhower με πλοία του πολεμικού ναυτικού της Τουρκίας

κονομικούς δεσμούς και την πολιτική εμπλοκή… γιατί ορισμένα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας είναι ιστορικώς επιφυλακτικά για τη συνεργασία Ελλάδας-ΗΠΑ στην άμυνα, στην οικονομία και τα πολιτικά ζητήματα»! Με βάση τα παραπάνω χρειάζεται να είναι κανείς πιο υποψιασμένος για το ποιά «φωνή» τελικά ακούει να του λέει πως για παράδειγμα «κανένας δεν αντιδρά όταν έρχονται τα αεροπλανοφόρα, παρά μόνο γραφικές μειοψηφίες» ή «οι κινητοποιήσεις για το Πολυτεχνείο είναι φολκλορικές, αφού η πλειοψηφία της κοινωνίας δεν έχει πλέον αντιαμερικανικά αισθήματα» κ.λπ. Να βλέπει ότι πίσω από προγράμματα ανταλλαγής μαθητών για να θα μάθουν τις «αμερικανικές αξίες», χορωδιών του αμερικανικού στρατού που «αλληλεπιδρούν με σχολεία» και άλλα παρόμοια βρίσκεται η χυδαία προσπάθεια να «ξεπλυθούν» τα διαχρονικά εγκλήματα των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ κατά των λαών όλου του κόσμου. Για να ξεδιπλώσουν αυτή τη βρώμικη προπαγάνδα στηρίζονται σε υπαρκτά συναισθήματα και ανάγκες της νεολαίας. Καλλιεργούν την άποψη ότι ο μόνος δρόμος για να υπάρχει ειρήνη στην περιοχή είναι να μετατρέπονται στρατιωτικές εγκαταστάσεις, λιμάνια και κρίσιμες υποδομές της χώρας σε «ορμητήρια» πολέμου. Τα πραγματικά θαυμαστά δημιουργήματα της τεχνολογικής και επιστημονικής προόδου, παρουσιάζονται σαν αποτέλεσμα των καπιταλιστικών επενδύσεων που μπορούν να εξασφαλίσουν ένα αισιόδοξο μέλλον για τους νέους ανθρώπους. Ας δούμε όμως ορισμένα παραδείγματα.

Οδηγητής



Απρίλης 2021

Ο νόμος της «σιωπής» Ένας αμερικάνος αξιωματούχος είχε πει πως «έχουμε πολύ ισχυρή διπλωματία… ζυγίζει περίπου 250.000 τόνους». Η «παχυσαρκία» αφορά προφανώς τα αεροπλανοφόρα του πολεμικού στόλου των ΗΠΑ. Ένα τέτοιο «διπλωματικό» μέσο έδεσε πρόσφατα στη βάση της Σούδας. Με αφορμή αυτό και την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στο πλοίο για άλλη μια φορά ακούσαμε τα χιλιοειπωμένα «η Ελλάδα διαμορφώνεται σε πυλώνα σταθερότητας… έχει ισχυρούς συμμάχους απέναντι στην Τουρκία που πλέον οι σχέσεις τις με τις ΗΠΑ δεν είναι τόσο καλές». Οι εικόνες με την είσοδο ενός πολεμικού πλοίου στον κόλπο της Κρήτης παρουσιάστηκαν κυριολεκτικά σαν η πιο ωραία μέρα της άνοιξης! Δεν είναι η μοναδική περίπτωση τέτοιας αισχρής προπαγάνδας. Πριν λίγες βδομάδες, όταν ένα από τα μεγαλύτερα πλοία που διαθέτει ο αμερικάνικός στρατός έφτασε στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, στο πλαίσιο της μεγαλύτερης στην Ιστορία μεταφοράς στρατιωτικού προσωπικού και εξοπλισμού, ειδησεογραφικά μέσα έγραφαν πως ο λαός της πόλης συνέρρεε στο λιμάνι για να θαυμάσει την εικόνα! Η αλήθεια είναι πως μια τέτοια παρουσίαση των γεγονότων δεν αγγίζει πιθανά την νεολαία. Όμως είναι αρκετοί όσοι προβληματίζονται στη βάση «Καλά για τα δικά τους συμφέροντα έρχονται οι Αμερικανοί εδώ, αλλά τουλάχιστον έτσι η Τουρκία δεν θα μας ενοχλεί». Αυτή τη διάθεση του λαού και της νεολαίας να ζει ειρηνικά παίρνουν υπόψη τους όλα τα κόμματα που στηρίζουν τη συμμετοχή της χώρας

Προπαγανδιστικό υλικό του ΚΚΕ ενάντια στην ΝΑΤΟική άσκηση Defender 2021. Στο βάθος το πλοίο που δήθεν «θαύμασαν κάτοικοι της Αλεξανδρούπολης».

στα σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και εφαρμόζουν έναν ιδιότυπο νόμο της «σιωπής». Αυτός ο «νόμος» δεν αφορά μόνο το γεγονός ότι δεν παρουσιάστηκε σχεδόν πουθενά ότι το συγκεκριμένο αεροπλανοφόρο πριν έρθει στη Σούδα έκανε κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με το πολεμικό ναυτικό της Τουρκίας! Δεν αφορά μόνο ότι τα πλοία που δήθεν «θαυμάζει» ο λαός της Αλεξανδρούπολης προετοιμάζουν «πρόβες» πολέμου με την Ρωσία, ασκήσεις καταστολής απέναντι «μετώπου πολιτικών κομμάτων που ηγείται και υποστηρίζει διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, ταραχές»!

Το κύριο που εξυπηρετεί αυτή η «ομερτά» είναι η καλλιέργεια επικίνδυνου εφησυχασμού για τις εξελίξεις στην περιοχή. Δεν είναι τυχαίο που ποτέ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ δεν σηκώνουν τους «τόνους» για την αποστολή ελληνικών στρατευμάτων εκτός συνόρων, για την παραχώρηση νέων στρατιωτικών εγκαταστάσεων και αναβάθμιση των υπαρχουσών ξένων βάσεων στην Ελλάδα, για τις «διερευνητικές» επαφές με την τούρκικη κυβέρνηση που πραγματοποιούνται με την ομπρέλα ΗΠΑ-ΝΑΤΟ. Πραγματική «αφωνία» ή το πολύ μια «εποικοδομητική» κριτική…

Οι «καλές» δουλειές και το πραγματικά αισιόδοξο μέλλον για τη νεολαία Ο αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα δεν «επιθεωρεί» μόνο εγκαταστάσεις στενού στρατιωτικού ενδιαφέροντος… Με σταθερούς συμμάχους τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ διαφημίζει και τις μεγάλες επενδύσεις που γίνονται στην χώρα. Το ελληνικό κεφάλαιο δεν μένει «παραπονεμένο», διεκδικεί «μαχητικά» μερίδιο από την «λεία», την αναβάθμιση της θέσης του στην περιοχή. Τα δικά του συμφέροντα εξυπηρετεί αυτή η πολιτική. Οι έλληνες εφοπλιστές μεταφέρουν το υγροποιημένο σχιστολιθικό αέριο των ΗΠΑ, διαθέτουν τον μεγαλύτερο στόλο τέτοιων πλοίων στον κόσμο. Ελληνικές κατασκευαστικές και άλλες εταιρείες με το σχήμα «κοινοπραξιών» παίρνουν κομμάτι από την πίτα των επενδύσεων. Πίσω από τα «φούμαρα» περί «χιλιάδων νέων και καλών θέσεων εργασίας» που συνοδεύουν τις ενημερώσεις για τον «ερχομό» του δολαρίου, θα δούμε ότι και οι ίδιοι ομολογούν ότι αυτά τα project εξυπηρετούν, πέρα από την καπιταλιστική κερδοφορία, στόχους όπως: η ενεργειακή απεξάρτηση της ΕΕ από την Ρωσία, η ανάσχεση διείσδυσης της Κίνας σε κρίσιμους τομείς κ.λπ. Ο λόγος που κάνουμε αυτή την αναφορά είναι γιατί υπάρχει μια ύπουλη προσπάθεια να «χρυσωθεί» το χάπι εμπλοκής της Ελλάδας σε επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια με το επιχείρημα «έτσι θα έρθει τουλάχιστον η ανάπτυξη». Ας δούμε όμως ορισμένα παραδείγματα:  Η εταιρεία «ONEX», έχει αποκτήσει τα Ναυπηγεία Σύρου και Ελευσίνας ενώ είχε καταθέσει

πρόταση και για αυτά του Σκαραμαγκά. Διακηρυγμένος στόχος ανάμεσα σε άλλα είναι ο υποστηρικτικός ρόλος στα πλοία του 6ου Στόλου των ΗΠΑ που δραστηριοποιείται στην περιοχή. Οι εργαζόμενοι στα ναυπηγεία της Σύρου, που έχει προχωρήσει εδώ και καιρό η επένδυση, δουλεύουν μέσω εργολαβιών χωρίς κατοχυρωμένα δικαιώματα στη σταθερή δουλειά, στην υπερωριακή αμοιβή κλπ. Ενώ για να προχωρήσει η μεταβίβαση της ιδιοκτησίας στην εταιρεία διαγράφηκαν τα χρέη του προηγούμενου ιδιοκτήτη σε εργαζόμενους και Δημόσιο.

 Πολλή κουβέντα έγινε για την πρόσφατη επένδυση της Microsoft. Είναι πολλά τα ζητήματα που ανέδειξε σχετικά ο Ριζοσπάστης σε αρθογραφία εκείνων των ημερών. Για το θέμα «καλές και μόνιμες δουλείες» είναι αποκαλυπτικό το εξής: Τον Μάιο του 2020, η «Microsoft» εξαγόρασε την ελληνική start up «Softomotive». Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να ζητήσει από τους εργαζόμενους να υπογράψουν τις «εθελούσιες» απολύσεις τους, με τη μετατροπή των συμβάσεων αορίστου χρόνου σε ορισμένου, οι οποίες λήγουν ύστερα από 6 ή 12 μήνες.  Μεγάλο έργο στα πλαίσια της «ενεργειακής απεξάρτησης» από το ρώσικο φυσικό αέριο είναι ο αγωγός TAP που διασχίζει και τη Βόρεια Ελλάδα. Εργαζόμενοι που δούλεψαν στην διάρκεια κατασκευής του έργου στην Κεντρική Μακεδονία αμείβονταν κατά μέσο όρο με 600 έως 700 ευρώ.

Είναι κρίσιμο να μην εγκλωβίζονται δυνάμεις σε εκβιαστικά και κάλπικα διλήμματα. Οι εξελίξεις είναι κρίσιμες. Το παζάρι ανάμεσα σε τούρκικη και ελληνική αστική τάξη που γίνεται με την «ομπρέλα» ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, δεν αφορά το πώς οι λαοί των δύο χωρών θα ζήσουν ειρηνικά αξιοποιώντας τον φυσικό πλούτο της περιοχής, με δίκαιες συμφωνίες, ακριβώς γιατί αφορά τα κέρδη των καπιταλιστών, ισχυρά συμφέροντα που ανταγωνίζονται με μανία. Αν κάτι όμως επιβεβαιώνουν και αυτές οι εξελίξεις είναι ότι τίποτα δεν μένει για πάντα «στάσιμο». Το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα που έχει ολότελα διαφορετική και ολοκληρωμένη προσέγγιση. Η νεολαία μπορεί και πρέπει να διαμορφώσει κριτήριο από τη στάση των αστικών δυνάμεων σε αυτά τα ζητήματα. Μπορεί να συμπορευτεί με το ΚΚΕ που χαλάει τη «σούπα» της αντιλαϊκής σύμπλευσης.

ΑΜΙΛΛΑ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΚΝΕ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ 21ΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ

Πυρήνες συλλογικής συζήτησης και μαχητικής δράσης σε κάθε γειτονιά, γύρω από κάθε μέλος της ΚΝΕ!

ο Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ προκήρυξε άμιλλα στρατολογίας μπροστά στο 21ο Συνέδριο του Κόμματός μας! Με αφετηρία το πρώτο τρίμηνο του 2021 και το πιάσιμο του πλάνου στρατολογίας που είχαμε θέσει, η ΤΟ Δυτικής Θεσσαλονίκης έχει συγκεντρώσει πολύτιμη πείρα και συμπεράσματα που μας δίνουν ώθηση για την συνέχεια της μάχης! Αυτή η προσπάθεια συνοδεύεται από την μάχη για την διακίνηση, την μελέτη, την κοπιαστική δουλειά για την αφομοίωση των Θέσεων της ΚΕ

Πατάμε γερά στην υποδομή που έχουμε χτίσει, αξιοποιούμε όλες τις δυνατότητες! Η προσπάθεια που κάναμε από την αρχή της σχολικής χρονιάς, η παλικαρίσια και ανυποχώρητη δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ εδώ και ένα χρόνο σε συνθήκες πανδημίας και περιοριστικών μέτρων για το λαό και τη νεολαία, έχει ανεβάσει το κύρος μας στα μάτια των νέων! Όπως εκτιμούσε η Απόφαση του ΚΣ για τις μαθητικές κινητοποιήσεις που «τάραξαν τα νερά» το Φθινόπωρο, η ΚΝΕ με την πρωτοπόρα δράση των μελών της άφησε γερό αποτύπωμα στον αγώνα, παρακαταθήκη για την συνέχεια στην επαφή μας και την κοινή δράση με χιλιάδες μαθητές, σε γειτονιές και σχολεία. Ενίσχυσε την εμπιστοσύνη στον τρόπο λειτουργίας και δράσης της ΚΝΕ, ανέδειξαν πλευρές της δουλειάς μας που πηγάζουν από τους ανώτερους σκοπούς της πάλης μας, την κοινωνία που θέλουμε να χτίσουμε. Οι οργανώσεις Δυτικής Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ προσπάθησαν το προηγούμενο διάστημα να σχεδιάσουν την δράση τους στα σχολεία και τις γειτονιές, πατώντας σε αυτά τα δεδομένα, παρά την σχετική υποχώρηση των κινητοποιήσεων, την κόπωση από τον εγκλεισμό και το «άνοιξε-κλείσε» των σχολείων, τις δυσκολίες στη δια ζώσης επαφή και επικοινωνία με φίλους της ΚΝΕ και πρωτοπόρους αγωνιστές. Το σχέδιο παρέμβασης μας ξετυλίχτηκε με βάση το τι απασχολεί ανά σχολείο και περιοχή, εκεί όπου είχε δημιουργηθεί μία ομάδα μαθητών που οργάνωσε τον αγώνα, εκεί που υπήρχε αγανάκτηση για την κατάσταση, αναπάντητα ερωτήματα και προβληματισμοί. Για παράδειγμα σε μεγάλο Δήμο της Δυτικής Θεσσαλονίκης που συγκεντρώνεται μεγάλος αριθμός σχολείων και μαθητών, εργατών σε εργοστάσια και μεγάλους χώρους δουλειάς, η κατάσταση με τα Μέσα Μεταφο-

του Κόμματος. Παράλληλα με την κορυφαία εσωκομματική διαδικασία, πάντα πηγή διαπαιδαγώγησης για τα μέλη της ΚΝΕ, δίνουμε ακούραστα την καθημερινή μάχη για την αποκάλυψη του χαρακτήρα των εξελίξεων της περιόδου. Φωτίζουμε τον ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής που υπολογίζει τη μόρφωση, την υγεία και τη ζωή της νεολαίας ως «κόστος», πολεμά την αγωνιστική διεκδίκηση των αναγκών μας σαν «έγκλημα» εξυπηρετώντας τα κέρδη των λίγων.

ράς είναι εκρηκτική, η κυβέρνηση επέβαλλε πολυήμερο εγκλεισμό και απαγόρευση κυκλοφορίας από τις 6 το απόγευμα, κλείσιμο των σχολείων του Δήμου και τηλεκπαίδευση, ενώ ακόμα τα υπόλοιπα σχολεία λειτουργούσαν κανονικά. Διαμορφώσαμε σχέδιο συζήτησης με ανακοίνωση των μαθητικών οργανώσεων της ΚΝΕ και πλαίσιο διεκδικήσεων για την μαθητική κοινότητα, οργανώθηκαν παραστάσεις διαμαρτυρίας στο Δημαρχείο από 5μελή και 15μελή με κύριο αίτημα να παρθούν μέτρα για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων, εξασφάλιση χώρων και καθηγητών για την αραίωση των τάξεων, μαζικά δωρεάν τεστ κ.λπ. Στην προσπάθεια αυτή καλέσαμε να συμβάλλουν και φίλοι της ΚΝΕ που ήθελαν να βοηθήσουν, εκλεγμένοι μαθητές που είχαμε συμπορευτεί στις μαθητικές κινητοποιήσεις και είχαν πρόσφατη πείρα από το πώς τους αντιμετώπισε η κυβέρνηση όταν έθεταν δίκαια και ρεαλιστικά αιτήματα για να μην κλείσουν τα σχολεία. Η παραπάνω δραστηριότητα διαμόρφωσε, σε δύσκολες συνθήκες για τη ζωή των μαθητών, διέξοδο και αγωνιστική στάση απέναντι στα προβλήματα, ανέδειξε την σημασία ύπαρξης δυνατής μαθητικής οργάνωσης της ΚΝΕ, περισσότεροι μαθητές κατάλαβαν ότι πρέπει να γίνουν μέλη μια τέτοιας οργάνωσης. Σε άλλο Δήμο της περιοχής μαζί με άλλους εκλεγμένους στα μαθητικά συμβούλια που είχαν συντονιστεί στους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος, οι Κνιτες μαθητές πρωτοστάτησαν στο να πάρουν αποφάσεις τα 15μελή των σχολείων για να ιδρύσουν

Συντονιστική Επιτροπή σε επίπεδο Δήμου. Η νέα Συντονιστική Επιτροπή έδωσε συνέχεια στις αγωνιστικές διαδικασίες που είχαν προηγηθεί στο συγκεκριμένο Δήμο, έδωσε απαντήσεις στο πώς ο αγώνας των μαθητών θα γίνει πιο μαζικός, πώς οι μαθητές θα παλέψουν στις νέες συνθήκες, που ενώ συνεχίζεται η «φάρσα» της τηλεκπαίδευσης, οι μαθητές κουβαλάνε ένα επιπλέον αντιλαϊκό νομοσχέδιο στην πλάτη που κάνει χειρότερο το σχολείο, εντείνει τους ταξικούς φραγμούς, κόβει τα φτερά στα όνειρα και το μέλλον τους. Μαθητές που ψάχνουν απαντήσεις για τη δυναμική και την «επόμενη μέρα» των μαθητικών αγώνων με βάση τα νέα δεδομένα, κατανόησαν καλύτερα ότι το σχολείο που έχουν σήμερα ανάγκη μπορεί να γίνει πραγματικότητα σε μια άλλη κοινωνία, για αυτό και μόνο η ΚΝΕ που παλεύει για αυτήν μπορεί να δώσει ζωντάνια, μαχητικότητα, προοπτική στους μαθητικούς αγώνες, να συντονίσει και να οργανώσει δυνάμεις στο σήμερα σε αυτήν την κατεύθυνση.

Οδηγητής

Οι εξελίξεις έχουν τη δική τους δυναμική, με την πρωτοπόρα λειτουργία και δράση της ΚΝΕ μπορούμε να εμπνεύσουμε σε κάθε φάση περισσότερους! Σε αρκετές μαθήτριες μίας περιοχής δημιουργήθηκε έντονη οργή και αγανάκτηση αυτό το διάστημα από τις αποκαλύψεις των περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης και παρενόχλησης σε γυναίκες και άνδρες από τον χώρο του Πολιτισμού, την πολύμορφη βία σε βάρος των καταπιεσμένων. Οι μαθητικές ΟΒ της περιοχής αποφάσισαν πιο ολοκληρωμένα να αναδείξουν τα συγκεκριμένα ζητήματα, συζητώντας πάνω στο ειδικό ένθετο της Επιτροπής του ΚΣ για της Γυναίκες που είχε δημοσιευθεί πέρυσι στον «Οδηγητή», πήραν πρωτοβουλία για οργάνωση διαμαρτυρίας με πλακάτ και συνθήματα σε κεντρική πλατεία μπροστά και στην 8η Μάρτη, με συμμετοχή και άλλων πρωτοπόρων μαθητών και μαθητριών. Η συμμετοχή μαθητριών σε αυτές τις δράσεις αποτέλεσαν κρίκο για να οργανωθούν στην ΚΝΕ, κατανοώντας ότι το φαινόμενο της γυναικείας ανισοτιμίας και εκμετάλλευσης που παίρνει και αποκρουστική μορφή σε ορισμένες περιπτώσεις, έχει κοινή ρίζα με τα υπόλοιπα ζητήματα για τα οποία είχαν συζητήσει και συμπορευτεί νωρίτερα με τις δυνάμεις της ΚΝΕ. Ταυτόχρονα έχει σταθεροποιηθεί το τελευταίο διάστημα η παρουσία της ΚΝΕ σε στέκια νεολαίας, μαθητοστέκια, οι παρεμβάσεις με πανό, με το προπαγανδιστικό υλικό της Οργάνωσης «Δώσε “τρόπο” στην οργή», το βάψιμο σε τοίχους με συνθήμα-



Απρίλης 2021

τα ενάντια στην καταστολή και τα γεγονότα σε ΑΠΘ και Νέα Σμύρνη. Αξιοποιούνται στίχοι τραγουδιών και μουσικές που δίνουν ώθηση στη δημιουργία και προσφέρουν ανάταση στον αγώνα, ξεβρομίζουμε τις γειτονιές μας από φασιστικά συνθήματα. Η παραπάνω δραστηριότητα μας άνοιξε δρόμους σε δύσκολες συνθήκες στην δουλειά με το Καταστατικό, τη πιο οργανωμένη συζήτηση με μαθητές και μεγαλύτερες ηλικίες νέων γύρω από την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, την επιλογή της οργανωμένης πάλης για την ανατροπή του συστήματος της σήψης, της βίας και της εκμετάλλευσης. Πατήσαμε στην υποδομή που είχαμε χτίσει, δημιουργήσαμε νέα. Τα συμπεράσματα και η συζήτηση της πείρας στις ΟΒ τώρα είναι απαραίτητος όρος για να δώσουμε τη συνέχεια. Η μάχη θα είναι σκληρή και όμορφη. Προετοιμαζόμαστε για όλα τα ενδεχόμενα ατσαλώνοντας δυνάμεις στο πλευρό του Κόμματος! Γ.Βασιλειάδης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, Γραμματέας της ΤΟ Δ.Θεσσαλονίκης

Καλέσματα από οργανώσεις της Αττικής στο πλαίσιο της άμιλλας στρατολογίας που έχει προκηρύξει το ΚΣ της ΚΝΕ προς τιμήν του 21ου Συνεδρίου του Κόμματος Η ΤΟ ΕΜΠ φιλοδοξεί να τερματίσει πρώτη ανάμεσα σε όλες τις φοιτητικές Τομεακές Οργανώσεις Το Κόμμα μας όλο το προηγούμενο διάστημα έδωσε σκληρό αγώνα για να μην υποταχθεί ο λαός στην ένταση της αντιλαϊκής πολιτικής και στην ενίσχυση της καταστολής. Μέσα στα νοσοκομεία, στους χώρους δουλειάς έστειλε μήνυμα πειθαρχημένης απειθαρχίας και διεκδίκησης για να προστατευτεί η υγεία και τα δικαιώματα του λαού. Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς, το σπάσιμο των απαγορεύσεων την 17 Νοέμβρη, οι αγώνες σε χώρους δουλειάς και εκπαίδευσης μόνο υπερήφανους μπορούν να κάνουν έναν κομμουνιστή, μας γεμίζουν κουράγιο και αισιοδοξία για το μέλλον. Σε αυτές τις συνθήκες βαδίζουμε προς το 21ο Συνέδριο, με αισιοδοξία και πίστη στον σκοπό μας, έχοντας δημιουργήσει τεράστιες δυνατότητες για να στρατολογήσουμε πολλούς νέους και νέες στην ΚΝΕ. Για αυτό το λόγο, με βάση την άμιλλα που έχει προκηρύξει το ΚΣ της ΚΝΕ, η ΤΟ ΕΜΠ προκαλεί σε άμιλλα όλες τις Φοιτητικές ΤΟ της ΚΝΕ, με βάση την ποσοστιαία κάλυψη του πλάνου τους.

Η ΤΟ Παντείου-Χαροκοπείου καλεί την ΤΟ της ΦΜΣ Με αίσθημα ευθύνης και περηφάνιας τα μέλη και τα στελέχη της ΚΝΕ βαδίζουμε στο δεύτερο αιώνα ζωής και δράσης του Κόμματος μας. Τιμάμε στην πράξη αυτή την συγκλονιστική πορεία και το 21ο Συνέδριο του Κόμματος μας θέτοντας ως στόχο να γίνουμε πιο πολλοί και πιο ικανοί. Η επιτυχία της μάχης που δώσαμε για την διακίνηση των «Θέσεων της ΚΕ» μπροστά στο συνέδριο, στο πλάι των ΚΟ, είναι

μια ακόμα απόδειξη πως υπάρχουν πολλοί νέοι που έχουν τα αυτιά τους ανοιχτά στις θέσεις του Κόμματος, στη στάση και την δράση του.Με τη δική μας συμβολή μπορούν δεκάδες νέοι να κάνουν τώρα το «βήμα μπροστά», να οργανωθούν στην ΚΝΕ και να παλέψουν μαζί μας για έναν άλλο κόσμο, όμορφο και δίκαιο. Μπροστά στην άμιλλα στρατολογίας που έχει προκηρύξει το ΚΣ της ΚΝΕ προς τιμή του 21ου Συνεδρίου καλούμε ως ΤΟ Παντείου- Χαροκοπείου σε άμιλλα την ΤΟ ΦΜΣ, η οποία ήδη βλέπει την πλάτη μας! Ας «κερδίσει» ο καλύτερος.

ξει το ΚΣ της ΚΝΕ προς τιμήν του 21ου Συνεδρίου του Κόμματος μας, καλεί σε άμιλλα την ΤΟ Ανατολικών Συνοικιών και σημειώνουμε τα εξής: Σύντροφοι γνωρίζουμε ότι θα δυσκολευτείτε να μας ξεπεράσετε μιας και εμείς είμαστε ήδη στο 50% της κάλυψης του πλάνου μας έχοντας θέσει στόχο να «τερματίσουμε» πρώτοι ανάμεσα στις υπόλοιπες ΤΟ της Αττικής. Παρόλα αυτά σας καλούμε να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, και μέχρι την ολοκλήρωση Συνεδρίου και οι δύο οργανώσεις να βρεθούμε με πολλά νέα μέλη της ΚΝΕ στις ΟΒ μας.

Η ΟΒ της Ιατρικής καλεί σε άμιλλα τις φοιτητικές ΟΒ όλης της Ελλάδας

Και η απάντηση…

Τον έναν και πλέον χρόνο πανδημίας έγινε ακόμα πιο αισθητή η ανικανότητα του συστήματος να καλύψει τις λαϊκές ανάγκες. Ο καπιταλισμός, λοιπόν, μετρήθηκε και βγήκε λίγος. Η λύση στα αδιέξοδά του βρίσκεται στον συλλογικό, οργανωμένο αγώνα μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ για μία κοινωνία που θα καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, μία κοινωνία που δεν θα υπάρχει πόλεμος, φτώχεια και ανέχεια. Κι επειδή, όπως λέει και ο ποιητής, για να βάλουμε την υπογραφή μας στις λεωφόρους του μέλλοντος ο αγώνας ξεκινάει από σήμερα, καλούμε όλους τους νέους που αγωνιούν για την ζωή τους να ενώσουν τις φωνές τους και να πάρουν θέση μάχης μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ.

Το κάλεσμα από τις Οργανώσεις σε Μεσόγεια και Λαυρεωτική Το Τομεακό Συμβούλιο Μεσογείων-Λαυρεωτικής ανταποκρινόμενο στην άμιλλα του έχει προκηρύ-

Σύντροφοι αποδεχόμαστε με ιδιαίτερη χαρά την πρό(σ)κληση του Τομεακού Συμβουλίου Μεσογείων-Λαυρεωτικής σε άμιλλα. Το 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ, για εμάς τα μέλη της ΚΝΕ, αποτελεί κορυφαία διαδικασία. Μας δίνει ώθηση η μεγάλη επιτυχία της εξόρμησής με τα κείμενα των Θέσεων της ΚΕ όπου σημειώσαμε τη μεγαλύτερη άνοδο της διακίνησής μας εδώ και 3 χρόνια. Η δράση μας έχει δημιουργήσει προϋποθέσεις ώστε να συζητήσουμε με όσο το δυνατόν περισσότερους νέους και νέες τις επαναστατικές μας ιδέες. Μπορούμε να γίνουμε «πιο πολλοί και πιο ικανοί» στην πάλη για τον σοσιαλισμό. Σύντροφοι σας γνωστοποιούμε ότι βάλλατε πολύ ψηλά τον πήχη για την Οργάνωση των ΜεσογείωνΛαυρεωτικής και αυτό μόνο σε καλό θα σας βγει! Σας υπενθυμίσουμε ότι καλείτε σε άμιλλα την Τομεακή Οργάνωση με τις περισσότερες στρατολογίες στην Αττική στο περσινό Φεστιβάλ! Καλή μας επιτυχία σύντροφοι!

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΉ ΣΥΝΆΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΣ

Σταθμός στον αγώνα

για να γίνουμε ξανά φοιτητές

για να μείνει το νομοσχέδιο στα χαρτιά!

ους τελευταίους μήνες, χιλιάδες φοιτητές σε δεκάδες πόλεις πλημμύρισαν τους δρόμους όλης της χώρας, κόντρα σε περιορισμούς, απαγορεύσεις, κόντρα στον αυταρχισμό της κυβέρνησης. Δεκάδες σχολές «άνοιξαν» ξανά μετά από ένα χρόνο, για να φιλοξενήσουν δια ζώσης μαθήματα που οργάνωσαν οι ίδιοι οι φοιτητές μαζί με τους καθηγητές τους, γέμισαν με εκατοντάδες φοιτητές που τηρώντας όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας πραγματοποίησαν Γενικές Συνελεύσεις, συναυλίες και δρώμενα, στέλνοντας το μήνυμα ότι η καταστολή και

η τρομοκρατία της κυβέρνησης θα πέσουν στο κενό, ότι οι φοιτητές δεν παραιτούνται από τα δίκαια αιτήματά τους, να ανοίξουν με ασφάλεια οι σχολές τους, να γίνουν ξανά φοιτητές! Σταθμός στον αγώνα όλων όσοι αγανακτούν με την καταστολή, που αγωνιούν για τις σπουδές και τις ζωές τους, που παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους είναι η Πανελλαδική Συνάντηση του ΜΑΣ, που θα πραγματοποιηθεί στις 24 Απριλίου.

Η πλούσια δράση των τελευταίων μηνών στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα

οιτητικοί σύλλογοι, συνδικαλιστές, επιτροπές αγώνα που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ αλλά και πολλοί ακόμα φοιτητές ήταν αυτοί που τσαλάκωσαν το σχέδιο της κυβέρνησης για καταστολή δια ζώσης και εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Ήταν αυτοί που με σύνθημα το #foitites_ksana που αγκαλιάστηκε από χιλιάδες φοιτητές, άνοιξαν για πρώτη φορά τη Φιλοσοφική του ΕΚΠΑ εκφράζοντας την αγανάκτηση των φοιτητών που ένα χρόνο τώρα είναι έξω από τον φυσικό τους χώρο.

Έδειξαν για άλλη μια φορά ότι οι φοιτητές δεν τρομοκρατούνται, ματαιώνοντας στην πράξη την προσπάθεια της κυβέρνησης να εισβάλλει σαν τον κλέφτη μέσα στη νύχτα στο ΑΠΘ για δεύτερη φορά, αψηφόντας απαγορεύσεις και περιορισμούς πραγματοποίησαν τα μεγαλύτερα συλλαλητήρια των τελευταίων χρόνων στο κέντρο της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και άλλων πόλεων, ένωσαν τη φωνή τους με τους εργαζόμενους, τα σωματεία τους, με το λαό της Ν. Σμύρνης.

Έκαναν πράξη αυτό που η κυβέρνηση τόσους μήνες προσπαθούσε να πείσει ότι είναι αδύνατο, πραγματοποιώντας το πρώτο δια ζώσης μάθημα με όλα τα απαραίτητα μέτρα στο Φυσικό, ενώ ακολούθησαν δεκάδες άλλα παραδείγματα. Πραγματοποίησαν δια ζώσης εργαστήρια σε σχολές όπως η Ιατρική, αποκαλύπτοντας ότι το μόνο που κρατάει κλειστά τα πανεπιστήμια είναι η πολιτική που αντιμετωπίζει τις ανάγκες των φοιτητών σαν κόστος, που κρατάει κλειστά τα πανεπιστήμια για τους φοιτητές αλλά ανοιχτά για τις επιχειρήσεις που δεν σταμάτησαν ούτε μέρα να αλωνίζουν στις σχολές μας, για τις δυνάμεις καταστολής που μάταια προσπαθεί η κυβέρνηση να παγιώσει την παρουσία τους.

Με πολυμορφία συνέβαλλαν ώστε τα αιτήματα και ο αγώνας τους να γίνουν γνωστά, να αγκαλιαστούν από όλο τον λαό. Τέτοια παραδείγματα ήταν αυτά των φοιτητών που πραγματοποίησαν μουσικές διαμαρτυρίες, παρεμβάσεις στο Mall και άλλους χώρους, με δράσεις σε γειτονιές που ενθουσίασαν και άνοιξαν τη συζήτηση γύρω από το «γιατί παλεύουν οι φοιτητές», κόντρα στην εκστρατεία συκοφάντησης που εξαπέλυσε η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της μέσα και έξω από τις σχολές.

Όλη αυτή η δραστηριότητα δεκάδων φοιτητικών συλλόγων και επιτροπών αγώνα, χιλιάδων φοιτητών, μπορεί και πρέπει να εκφραστεί και σε φοιτητικούς συλλόγους που οι δυσκολίες, το βάρος του αρνητικού συσχετισμού τους κρατά πίσω. Το παράδειγμα φοιτητών που παραμέρισαν συμβιβασμένες πλειοψηφίες στα ΔΣ και έκαναν δική τους υπόθεση την οργάνωση του αγώνα πρέπει να γενικευτεί. Η συζήτηση και η ανταλλαγή πείρας στην Πανελλαδική Συνάντηση του ΜΑΣ συμβάλλει καθοριστικά σε αυτή την κατεύθυνση.

Οδηγητής



Απρίλης 2021

Να γίνει βήμα στο ζωντάνεμα των Συλλόγων, κόντρα στη διάλυση και τον εκφυλισμό

πείρα από τις πολύμορφες, μαζικές δράσεις των φοιτητών του προηγούμενου διαστήματος δείχνουν την τεράστια δύναμη του οργανωμένου αγώνα. Τώρα είναι η ώρα αυτή η πείρα να γίνει αφορμή ώστε να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στα εμπόδια που βάζει στις ζωές και τις σπουδές μας διαχρονικά η πολιτική κυβερνήσεων-ΕΕ, ενάντια στην καταστολή που πάει χέρι χέρι με την επίθεση στα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας, ενάντια στο νομοσχέδιο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη, τις σπουδές και το μέλλον που ετοιμάζουν για τους φοιτητές. Παράλληλα, πρέπει να δυναμώσουν και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά που κάνουν πιο μαζικό, πιο αποτελεσματικό τον αγώνα των φοιτητών: • Να δυναμώσουν και να γενικευτούν οι προσπάθειες να οργανωθεί η συζήτηση σε κάθε έτος και εργαστήριο, για να γίνεται ο αγώνας για τις σπουδές και τη ζωή μας υπόθεση ακόμα περισσότερων. Υπάρχει θετική πείρα από τη συγκρότηση Επιτροπών Αγώνα στις σχολές της Ιατρικής γύρω από το ζήτημα των κλινικών, από την προσπάθεια να παραμεριστεί η συμβιβασμένη πλειοψηφία σε Πανεπιστήμια όπως το Πάντειο, με τη συγκρότηση επιτροπής που μπήκε μπροστά στην οργάνωση πολύμορφων δράσεων και ζωντάνεψε τον χώρο του Πανεπιστημίου, κατήγγειλε την παρουσία της αστυνομίας αλλά και την εμφάνιση της νεολαίας της ναζιστικής Χρυσής Αυγής νύχτα έξω από το Πάντειο.

• Να γίνουν πιο πολλοί οι συνδικαλιστές και οι σύλλογοι που εμπνέουν με τη δράση τους, μπαίνουν μπροστά στη συζήτηση, την ενημέρωση και τη δράση για όλα όσα απασχολούν τους φοιτητές. Τέτοιος ήταν ο ρόλος των εκλεγμένων που άνοιξαν τη συζήτηση στα έτη, με παρεμβάσεις στα μαθήματα, δια ζώσης συσκέψεις με φοιτητές, που φρόντισαν ώστε οι πρωτοετείς φοιτητές να γνωριστούν με τον φοιτητικό τους σύλλογο, να μη μείνει κανείς μόνος του σε αυτές τις συνθήκες. Με όπλο την πείρα των τελευταίων μηνών, να γίνει αυτή η προσπάθεια υπόθεση όλων όσοι δεν συμβιβάζονται με την κατάσταση, που λένε ότι «κάτι πρέπει να γίνει». • Να ενισχυθεί η πολυμορφία στη δράση και η πλούσια συζήτηση για ό,τι επηρεάζει τις σπουδές,

τη ζωή και την υγεία των φοιτητών. Οι πρωτοβουλίες και οι δράσεις για την αναγκαία πρόσβαση όλων σε φοιτητική μέριμνα, πολιτισμό και αθλητισμό είναι ανάγκη να αγκαλιαστούν από πολλούς ακόμα φοιτητές. Η συζήτηση για όλα αυτά δεν μπορεί να μπαίνει σε δεύτερη μοίρα, όπως απέδειξε το παράδειγμα των ΦΣ της Θεσσαλονίκης που τίμησαν την ημέρα της γυναίκας κορυφώνοντας πολύμορφες δραστηριότητες στα γρασίδια της Φιλοσοφικής και αλλού, ενάντια στη βία και την καταπίεση των γυναικών, ανοίγοντας την συζήτηση για να γίνει το σπάσιμο της σιωπής συλλογική υπόθεση. Αντίστοιχα, τα μουσικά και θεατρικά δρώμενα σε πλατείες και σχολές, η προπόνηση των φοιτητών ΤΕΦΑΑ του ΑΠΘ έδειξαν ότι με ευφάνταστους τρόπους οι φοιτητές μπορούν να ανοίγουν τη συζήτηση για ό,τι τους αφορά. • Να δυναμώσει ο κοινός βηματισμός με σωματεία και φορείς των εργαζομένων, η κοινή δράση φοιτητικών συλλόγων με σωματεία του κλάδου, με εκδηλώσεις, ημερίδες, συζητήσεις. Μόνο έτσι μπορεί ο αγώνας των φοιτητών να αγκαλιαστεί από τους χιλιάδες μελλοντικούς συναδέλφους τους, να πάρει δύναμη και αντοχή, από τις μάχες που δίνει ο λαός απέναντι στην ίδια πολιτική που τσακίζει τις σπουδές και το μέλλον όλων. Το μεγαλειώδες συλλαλητήριο εργαζομένων, μαθητών και φοιτητών στις 17 Μάρτη είναι εικόνα που πρεπει να γενικευτεί, με τη συμμετοχή χιλιάδων ακόμα φοιτητών, των συλλόγων τους σε δράσεις από κοινού με τους εργαζομένους και τον λαό.

Στις 24 Απρίλη οι αγωνιζόμενοι φοιτητές στέλνουν μήνυμα, δυναμώνουν τον αγώνα τους

ι περισσότεροι από 80 φοιτητικοί σύλλογοι που τους τελευταίους τρεις μήνες βρίσκονται στους δρόμους της Αθήνας και άλλων πόλεων, που έχουν ζωντανέψει τις σχολές και τα αμφιθέατρά τους, οι χιλιάδες φοιτητές που έκαναν δική τους υπόθεση τον αγώνα κόντρα στα σχέδια της κυβέρνησης πρέπει να γίνουν πολύ περισσότεροι. Ο αγώνας των φοιτητών συνεχίζεται για να ανοίξουν με ασφάλεια οι σχολές, να μην εφαρμοστεί το νομοσχέδιο Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη και το νέο νομοσχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση με σκοπό να κάνει τις σχολές αγνώριστες όσο οι φοιτητές αγωνιούν πίσω από την οθόνη του υπολογιστή τους. Σε αυτή την προσπάθεια είναι σταθμός η Πανελλαδική Συνάντηση του ΜΑΣ, που θα πραγματοποιηθεί στις 24 Απρίλη. Το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, οι 69 φοιτητικοί σύλλογοι που ήδη συσπειρώνονται σε αυτό, μαζί με δεκάδες επιτροπές αγώνα, συνδικαλιστές από όλη την Ελλάδα μπήκαν από την πρώτη στιγμή μπρο-

στά για να οργανωθεί ο αγώνας. Όλη αυτή η πλούσια πείρα που συσσωρεύθηκε το προηγούμενο διάστημα, πρέπει να γίνει δύναμη για να συνεχιστεί ο αγώνας των φοιτητών για όσα έχουν ανάγκη. Γι’ αυτό το λόγο είναι αναντικατάστατη η συμβολή της μοναδικής πανελλαδικής συνάντησης φοιτητικών συλλόγων και επιτροπών αγώνα για την ανταλλαγή πείρας, για να δυναμώσει ο κοινός βηματισμός των φοιτητών σε όλη την Ελλάδα. Η φετινή συνάντηση του ΜΑΣ πρέπει να γίνει αφορμή ώστε να συναντηθούν ακόμα περισσότεροι φοιτητές, να συμμετέχουν με απόφασή τους ακόμα περισσότεροι σύλλογοι, να γίνουν πιο πολλοί αυτοί που παραμερίζοντας ενδοιασμούς που πιθανώς έχουν, μπαίνουν στον αγώνα για να πάρουν οι φοιτητές πίσω τις σπουδές και το μέλλον τους. Στις 24 Απρίλη για μια ακόμα χρονιά, στη συνάντηση του ΜΑΣ θα χτυπά η καρδιά όλων των αγωνιζόμενων φοιτητών της χώρας!

ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΤΑ ΑΕΙ

Ένας βολικός αντίπαλος του συστήματος στο φοιτητικό κίνημα

ι φοιτητικές κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος, η διαπάλη που διεξάγεται στους φοιτητικούς συλλόγους, αναδεικνύουν ότι ανοίγονται δύο δρόμοι για την προοπτική του κινήματος: ο δρόμος της ενσωμάτωσης και ο δρόμος της ισχυροποίησης του αντικαπιταλιστικού περιεχομένου του αγώνα, της πάλης για τις σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών.

«Αντιδεξιές φωνές» που κρύβουν τον πραγματικό αντίπαλο Οι δυνάμεις των ΕΑΑΚ και άλλες οπορτουνιστικές ομάδες πέρα από αντισυστημικές κορώνες και συνθήματα, συμβάλλουν με την παρέμβασή τους να στοχοποιείται η κυβέρνηση της ΝΔ ως βασικός αντίπαλος και όχι συνολικά το καπιταλιστικό σύστημα, με τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που το υπηρετούν. Διακηρύσσουν ότι οι αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση οφείλονται στις «ιδεοληψίες» της δεξιάς και θεωρούν την όποια αναφορά στο ΣΥΡΙΖΑ προβληματική «γιατί έτσι ξεχνούν οι φοιτητές ότι το νόμο ψήφισε η ΝΔ»! Μένει έτσι στο απυρόβλητο το γεγονός ότι τα νομοσχέδια όλων των κυβερνήσεων (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ) για τα πανεπιστήμια αφορούν την προσαρμογή τους στις ανάγκες της καπιταλιστικής παραγωγής, την προώθηση της αστικής ιδεολογί-

Υπέρ ενός πιο «φιλολαϊκού» αστικού Πανεπιστημίου με «αγωνιστική ρητορική» Ο πυρήνας της γενικής τους αντίληψης και παρέμβασης στα ΑΕΙ είναι η υπεράσπιση του αστικού Πανεπιστημίου, αρκεί… να έχει δημόσιο και «δωρεάν» χαρακτήρα! Αφήνουν να εννοείται ότι υπήρχε ή μπορεί να υπάρξει στον καπιταλισμό πανεπιστήμιο προς όφελος των αναγκών των φοιτητών και αυτό εμποδίζεται από τα «νεοφιλελεύθερα μέτρα της ΝΔ». Όχι τυχαία, παρουσιάζουν ότι η «επιχειρηματική» στροφή του Πανεπιστημίου συντελείται μονάχα τα τελευταία χρόνια. Μάλιστα την εντοπίζουν αποκλειστικά στα «επί πληρωμή» μαθήματα και την ανταποδοτικότητα της έρευνας, αφήνοντας εκτός το κύριο, δηλαδή το περιεχόμενο της γνώσης που παρέχεται από το αστικό Πανεπιστήμιο. Η πραγματικότητα είναι ότι το πανεπιστήμιο στον καπιταλισμό -είτε δημόσιο, είτε όχι- δεν μπορεί να συμβαδίσει με τις ανάγκες των φοιτητών, όποια «βελτίωση» και αν δεχτεί. Προσφέρει μόρφωση, γνώση, πτυχίο, έρευνα, επαγγελματική ειδίκευση και προοπτική κομμένη και ραμμένη στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων για ένα ευέλικτο, φτηνό εργατικό δυναμικό, που θα στοιχίζεται ενεργά στις προτεραιότητες της αστικής τάξης. Αυτό διασφαλίζεται με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και της συνθήκης της Μπολόνια! Αυτό διασφαλίζουν κάθε φορά τα όποια μέτρα και νομοσχέδια των αστικών κυβερνήσεων!

ας και γι΄ αυτό χτυπάνε διαρκώς το δικαίωμα στην μόρφωση και τη δουλειά. Στην ίδια κατεύθυνση, κύρια οι δυνάμεις της ΑΡΑΣ και της ΑΡΙΣ, θεωρούν ότι η καταστολή έχει μοναδικό σκοπό την πειθάρχηση των φοιτητών και εντατικοποίηση των σπουδών, ενώ όλες οι ομάδες από κοινού την αποδίδουν σε «προσωπικές επιλογές» αστών πολιτικών με συνθήματα όπως «Μητσοτάκη κάθαρμα», «Δε σε θέλει ο λαός, παρ’ τους μπάτσους σου και μπρος», «ΜΑΤ, βία, αστυνομοκρατία, του Χρυσοχοΐδη η δημοκρατία» κ.ά. Κρύβουν την διαχρονική επιδίωξη αστικών κομμάτων και κυβερνήσεων να καταστείλουν και να ενσωματώσουν τον αγώνα του εργατικού, φοιτητικού, λαϊκού κινήματος, πατώντας σε πολιτικές της ΕΕ για καταδίκη της ριζοσπαστικοποίησης και

στο έδαφος που στρώνουν προηγούμενες κυβερνήσεις, όπως το «πόρισμα Παρασκευόπουλου» της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Η ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας, η παρέμβαση του κράτους στη λειτουργία των φοιτητικών συλλόγων με τα πειθαρχικά συμβούλια έχει ως σκοπό, σε συνθήκες εκδήλωσης της νέας καπιταλιστικής κρίσης, την προώθηση των αλλαγών στα πανεπιστήμια που είναι στα σκαριά, όπως ο νέος νόμος–πλαίσιο. Κρύβουν τελικά, ότι η ένταση της καταστολής υπηρετεί την πολιτική των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων της ΕΕ. Συσκοτίζουν τον ταξικό χαρακτήρα του αστικού κράτους. Τα διάφορα σχήματα των ΕΑΑΚ συμβάλλουν έτσι στο να φαίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ ως το «μικρότερο κακό», να ξεπλένεται το αντιλαϊκό κυβερνητικό του έργο και να προετοιμάζεται η επόμενη κυβερνητική εναλλαγή. Ακόμα και όταν, κάτω από την πίεση που τους ασκεί η παρέμβαση των δυνάμεων της ΚΝΕ, ελίσσονται και παρουσιάζουν την επίθεση στα δικαιώματα των φοιτητών ως αποτέλεσμα «συνολικότερης» πολιτικής, αυτό αναιρείται από την δράση τους στο κίνημα, το συνολικό πλαίσιο αιτημάτων που θέτουν.

Καλλιεργούν το συμβιβασμό με το σημερινό σύστημα Βάζουν εμπόδιο στο να ανοίξει η συζήτηση πλατιά στους φοιτητές, ότι υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης, κόντρα στις επιδιώξεις και πολιτικές της αστικής τάξης: ο δρόμος του κεντρικού σχεδιασμού, ο δρόμος του σοσιαλισμού, στον οποίο κριτήριο της ανάπτυξης θα είναι η κάλυψη όλων των κοινωνικών αναγκών με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες και όχι το καπιταλιστικό κέρδος. Δεν είναι τυχαίο ότι ο αντικομμουνισμός και η συκοφάντηση του σοσιαλισμού που οικοδομήθηκε στον 20ο αιώνα είναι σταθερά στην δική τους ατζέντα. Σαμποτάρουν την προσπάθεια που κάνουν τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ στους συλλόγους να αναδείξουν τις αντιφάσεις της αστικής διαχείρισης της πανδημίας και κρίσης, να προβληθούν οι σύγχρονες ανάγκες και δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για μόρφωση, υγεία για όλους και μένουν ανικανοποίητες στο υπάρχον σύστημα! Δεν διστάζουν μάλιστα να συκοφαντήσουν ως «διαχειριστικά», εκείνα τα πλαίσια που υιοθετούνται από γενικές συνελεύσεις συλλόγων, τα οποία προτάσσουν την πάλη για το σύνολο των αναγκών των φοιτητών.

Ενάντια στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ για την υπεράσπιση του συστήματος Η επίθεσή τους ενάντια στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ έχει διπλό χαρακτήρα: Από τη μια επιστρατεύουν την «επίθεση φιλίας», προβάλλοντας την ανάγκη για πολιτική συνεργασία των αριστερών δυνάμεων. Πρόκειται για γραμμή χιλιοδοκιμασμένη και χρεοκοπημένη, που συνέβαλλε στην κυβερνητική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ και τον εγκλωβισμό του κινήματος την περίοδο των μνημονίων. Από την άλλη, χρησιμοποιούν και την ανοιχτή πολεμική στο ΚΚΕ και τις δυνάμεις της ΚΝΕ, αποκαλώντας το «σεχταριστικό», ότι «έχει γραμμή συντήρησης δυνάμεων», ότι «δεν επιδιώκει την οργάνωση του αγώνα». Εδώ όμως οι πράξεις μιλάνε από μόνες τους... Όταν οι κομμουνιστές το προηγούμενο διάστημα πρωτοστάτησαν να μην περάσει το κλίμα φόβου, συμβιβασμού και «εθνικής ομοψυχίας» που επιδίωκε η κυβέρνηση,

να επικρατήσει σε περισσότερες συνειδήσεις η λογική της «οργανωμένης απειθαρχίας» (Πρωτομαγιά, Πολυτεχνείο κ.ά), οι οπορτουνιστικές («συγκρουσιακές» κατά τα άλλα…) δυνάμεις επέλεξαν την απραγία, χαρακτηρίζοντας τις ενέργειες αυτές ως «συμβολική» διαμαρτυρία! Οι φοιτητές χρειάζεται να γυρίσουν την πλάτη σε αυτές τις δυνάμεις, να δυναμώσουν την διεκδίκηση μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες των φοιτητικών συλλόγων, να συμβάλλουν στην αλλαγή των συσχετισμών σε αυτούς σε ριζοσπαστική κατεύθυνση. Να συμπορευτούν με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ στον αγώνα για το Πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών, για μια ζωή στο ύψος των δυνατοτήτων που δίνει ο 21ος αιώνας! Ιδεολογική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ

Οδηγητής



Απρίλης 2021

Ζητήματα από την αντιπαράθεση με αναρχοαυτόνομες ομάδες σε Γενικές Συνελεύσεις Σχολών του ΑΠΘ

ους τελευταίους δυο μήνες, οι φοιτητικές κινητοποιήσεις που αναπτύσσονται στη Θεσσαλονίκη απέναντι στο νέο νόμο της κυβέρνησης είναι ενθαρρυντικές, υπάρχει έντονο το στοιχείο συμμετοχής νέου κόσμου για πρώτη φορά στον αγώνα. Δράσεις Φοιτητικών Συλλόγων διακρίνονται από πολυμορφία και δημιουργικότητα. Μαχητικά, με τη στήριξη και εργατικών σωματείων έχουν αντιμετωπίσει την κρατική καταστολή και τον αυταρχισμό. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια διεξάγονται και οι ΓΣ των Συλλόγων, με συγκεκριμένη συμμετοχή. Σε άρθρα του Ριζοσπάστη και του «Οδηγητή» έχουν αναδειχθεί σημα-

ντικές «στιγμές» του αγώνα, ζητήματα συνολικής αντιπαράθεσης με την κυβερνητική προπαγάνδα. Παρουσιάζει ενδιαφέρον επίσης η διαπάλη με διάφορες αναρχοαυτόνομες ομάδες που το τελευταίο διάστημα κάνουν προσπάθεια να παρέμβουν στις διεργασίες των ΦΣ μετά από μια απουσία πολλών χρόνων… Θα αναδείξουμε ορισμένα χαρακτηριστικά στοιχεία από τοποθετήσεις και ενέργειες αυτών των ομάδων το τελευταίο διάστημα στη Θεσσαλονίκη, που αποκαλύπτουν τον ρόλο τους στην εκτόνωση των αγωνιστικών διαθέσεων, ως «ανάχωμα» στην πορεία ριζοσπαστικοποίησης της πάλης, της μαζικοποίησης των αγώνων.

Όταν η «σύγκρουση» γίνεται… «πλυντήριο» αστικών δυνάμεων και πολιτικών

ροφανώς με αυτό το κείμενο δεν επιδιώκουμε μια συνολική κριτική στο αναρχικό ρεύμα, που απαιτεί ανάδειξη σε μεγαλύτερο βάθος ιστορικών και ιδεολογικών ζητημάτων. Ωστόσο κάθε καλοπροαίρετος φοιτητής που παρακολουθεί τις τελευταίες εξελίξεις στο ΑΠΘ σίγουρα μπορεί να προβληματιστεί για τον «αντισυστημισμό» των συγκεκριμένων ομάδων, με βάση γεγονότα των προηγούμενων εβδομάδων.

Οι κλειστές σχολές γίνονται αποδεκτές από αυτό το «χώρο» σχεδόν ως αναγκαίο κακό, λόγω πανδημίας. Το αίτημα για ανοιχτές σχολές με όλα τα μέτρα προστασίας, παρουσιάζεται ως ανεδαφικό και άνευ σημασίας, αφού όπως συνεχώς λένε «έτσι οι φοιτητές θα βολευτούν και θα οδηγηθούν στον συμβιβασμό»! Αναπαράγουν το «και να ανοίξουν οι σχολές εμείς θα τις ξανακλείσουμε», αφού όπως λένε «το πανεπιστήμιο δεν είναι κυρίως χώρος μόρφωσης, αλλά κοινωνικοποίησης»! Μάλλον ο αγώνας για τις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες της νεολαίας, η διεκδίκηση συγγραμμάτων, σύγχρονου εργαστηριακού εξοπλισμού κ.λπ βοηθάει τον καπιταλισμό…

Εξαντλούν τη διαπάλη γύρω από τις μορφές διαχωρίζοντας τες από το περιεχόμενο του αγώνα. Οχυρώνονται πίσω από μια συγκεκριμένη μορφή πάλης, χωρίς καμία πρόβλεψη κλιμάκωσης, εναλλαγής, αφήνοντας το κίνημα έκθετο στην καταστολή, συμβάλλοντας στη συκοφάντηση μορφών αγώνα που είναι πολύτιμες για το κίνημα όπως η κατάληψη. Είναι χαρακτηριστικό ότι την ώρα που στη Σχολή του Παιδαγωγικού έκαναν κατάληψη για «την ανατροπή του νόμου», η Κοσμητεία του Τμήματος αποφάσιζε ανένοχλητη, την εφαρμογή του νόμου με τον καθορισμό βάσης εισαγωγής!

Πριν προλάβει η κυβέρνηση να φέρει το νέο νομό-πλαίσιο για αλλαγές μεταξύ άλλων στη δομή και λειτουργία των ΦΣ οι συγκεκριμένες δυνάμεις κάνουν τη «βρώμικη δουλειά». Δεν αναγνωρίζουν τα Διοικητικά Συμβούλια που εκλέγονται από χιλιάδες φοιτητές. Μαζεύουν υπογραφές για εκ νέου ΓΣ όταν δεν τους αρέσει το αποτέλεσμα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρώτος σύλλογος στη Θεσσαλονίκη που εφαρμόζει το ενιαίο ψηφοδέλτιο που θέλει η κυβέρνηση είναι αυτός του Θεάτρου, που κυριαρχούν χρόνια αυτές οι δυνάμεις. Ακόμα πιο αποκαλυπτικό είναι ότι έφτασαν να λένε στην ιδρυτική συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου ΣΕΥΠ στο πρώην ΤΕΙ (που επί 30 χρόνια δεν λειτουργούν σύλλογοι με ευθύνη της ΔΑΠ), ότι «ο σύλλογος δεν είναι νόμιμος γιατί δεν έχει αριθμό πρωτοκόλλου»!

Είναι ιστορικά διάτρητοι σε ομάδες που χρησιμοποιούνται διαχρονικά από το αστικό κράτος για ένταση της καταστολής, της συκοφάντησης και της προβοκάτσιας απέναντι στο κίνημα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα δράσης προβοκατόρικων ομάδων στις κινητοποιήσεις στο Σύνταγμα το 2011, η προσπάθεια διάλυσης μεγάλων φοιτητικών κινητοποιήσεων στην Θεσσαλονίκη, η επιβεβαιωμένη παρουσία ασφαλίτη στην κατάληψη της πρυτανείας του ΑΠΘ.

Θέτουν ως βασικό στόχο το «έξω τα κόμματα από το κίνημα» και τον «ακηδεμόνευτο» αγώνα. Επιχειρήματα που αξιοποιούνται σταθερά από τα αστικά επιτελεία ώστε να μην συναντηθεί η αγανάκτηση με τη ριζοσπαστική ιδεολογία. Έχει σαν στόχο την αποπολιτικοποίηση του κινήματος, τη δημιουργία ενός κινήματος με αταξικό, ακίνδυνο για το σύστημα περιεχόμενο. Έχει σταθερά πραγματικό στόχο το ΚΚΕ, το μοναδικό κόμμα που αυτή τη στιγμή πρωτοστατεί στη μάχη ανασύνταξης του φοιτητικού κινήματος.

Είναι βαθιά αντικομμουνιστικές και αντι-ΚΚΕ δυνάμεις. Επιλέγουν συγκεκριμένες μεθόδους, όπως η προσωπική στοχοποίηση συνδικαλιστών, αντι-ΚΚΕ προπαγάνδα. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πρόσφατη προσπάθεια «συντονισμού» των συγκεκριμένων ομάδων στο ΑΠΘ, ανέφεραν χωρίς περιστροφές «Πρέπει να τελειώνουμε με το γραφειοκρατικό ΚΚΕ, γιατί μπαίνει εμπόδιο σε όλα»! Όλα τα παραπάνω, ωστόσο δεν είναι αφέλεια, αλλά πολιτική επιλογή. Η προπαγάνδα και η δράση αυτών των ομάδων χαρακτηρίζεται από την αποσύνδεση των προβλημάτων από τις πραγματικές τους αιτίες αναζητώντας την «εξήγηση» στο πρόγραμμα της μιας ή της άλλης αστικής κυβέρνησης, την υπερπροβολή του αφηγήματος της «χουντικής» ΝΔ και των «νεοφιλελεύθερων» πολιτικών, το αντι-ΚΚΕ μένος. Συνειδητά ή όχι και ανεξάρτητα από διατυπώσεις βγάζουν λάδι δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, αφήνουν στο «απυρόβλητο» τις διαχρονικές στρατηγικές στοχεύσεις ΕΕ-κεφαλαίου

ι δυνάμεις της ΚΝΕ δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό για να βρεθούν στο επίκεντρο του αγώνα οι πραγματικές αγωνίες και ανάγκες των φοιτητών, να δώσουν προοπτική, αντοχή και διάρκεια στην πάλη. Να γίνουμε «ξανά φοιτητές» μαζικοποιώντας τις διαδικασίες του κινήματος, βάζοντας εμπόδιο στην εφαρμογή αντιλαϊκών νόμων. Ξέρουμε ότι η αστική τάξη θα βάλει «λυτούς και δεμένους» για να περάσουν στα πανεπιστήμια όλες οι αντιλαϊκές, αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις, αξιοποιώντας όλες τις εφεδρείες της. Ξέρουμε ότι η παρουσία εκατοντάδων πρωτοπόρων αγωνιστών, συνδικαλιστών είναι πραγματικό εμπόδιο, για την εφαρμογή τους. Η παρουσία της ΚΝΕ είναι εγγύηση για να τους χαλάσουμε τα σχέδια! Κ.Σ.

Για τις Επιτροπές Ισότητας των Φύλων στα πανεπιστήμια...

ε διάφορα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας έχουν συγκροτηθεί Επιτροπές για την Ισότητα των Φύλων (ΕΙΦ). Η συγκρότησή τους και ο χαρακτήρας τους στηρίζεται στο νόμο της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ το 2019, τον οποίο υλοποιεί σήμερα η ΝΔ. Με απόφαση της Συγκλήτου, συγκροτούνται τέτοιες επιτροπές «ως συμβουλευτικό όργανο (...) για την προώθηση της ισότητας σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας και σε όλες τις διαδικασίες της ακαδημαϊκής ζωής». Ο συγκεκριμένος νόμος δεν αποτελεί καινοτομία του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε της ΝΔ, αλλά είναι copy-paste των κατευθύνσεων της ΕΕ για την «ισότητα των φύλων». Όμως, η ισότητα στο νόμο δε σημαίνει και ισότητα στην πραγματική ζωή, όπως επιβεβαιώνει η πρωτιά στην ανεργία των γυναικών αποφοίτων Πανεπιστημιακών σχολών, η ζωή και τα ωράρια λάστιχο των νέων εργαζόμενων γυναικών.

Αξίζει να αναρωτηθεί κάθε φοιτήτρια: τί ρόλο θα παίξουν αυτές οι Επιτροπές Ισότητας των Φύλων στα Πανεπιστήμια;  Άραγε θα αντιμετωπίσουν τα τεράστια εμπόδια που συναντά μια φοιτήτρια στην πορεία απόκτησης του πτυχίου της; Τέτοια είναι, για παράδειγμα, οι ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό, σε υποδομές, εργαστήρια, η ελλιπής φοιτητική μέριμνα στη σίτιση και τη στέγαση, οι απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής στις εστίες. Ή μήπως θα στηρίξουν με μέτρα προστασίας τις εργαζόμενες φοιτήτριες, ώστε να συνεχίζουν απρόσκοπτα τις σπουδές τους, όπως διεκδικούν διαχρονικά οι φοιτητικοί σύλλογοι, τα εργατικά σωματεία;  Άραγε, θα πάνε ενάντια σε όλους τους αντιδραστικούς νόμους που έχουν περάσει όλες οι κυβερνήσεις μέχρι τώρα στα Πανεπιστήμια, με τελευταίο το νόμο Κεραμέως- Χρυσοχοΐδη; Ή μήπως θα συγκρουστούν με την πολιτική που απαξιώνει τα πτυχία, υποβαθμίζει τις σπουδές, σμπαραλιάζει την επιστημονική γνώση, καταδικάζοντας τις νέες και τους νέους να «μαζεύουν» δεξιότητες καθιστώντας τους φθηνό επιστημονικό δυναμικό για τους επιχειρηματικούς κολοσσούς; Θα εναντιωθούν ή θα προωθήσουν την επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων, όπου οι μεγάλες επιχειρήσεις θα καθορίζουν το περιεχόμενο σπουδών, πώς και τι μαθαίνουν οι φοιτήτριες και οι φοιτητές;  Άραγε, θα συμβάλουν στην ανάγκη οι κοινωνικές επιστήμες να μελετούν την εξέλιξη των διάφορων φαινομένων στην κοινωνία, όπως του θεσμού της οικογένειας, τις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων, την επίπτωση της πανδημίας στην ψυχική υγεία των ανθρώπων, ειδικά των νέων, των παιδιών; Ή μήπως θα εκπονούν μελέτες και αξιολογήσεις ερευνών για να λάβουν την αναγκαία χρηματοδότηση από προγράμματα, με βάση τα κριτήρια που θέτει η επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων; Άραγε μπορούν να λειτουργήσουν έξω από το πλαίσιο και το περιεχόμενο της έρευνας στα Πανεπιστήμια ή θα λειτουργήσουν ως συμπλήρωμα στον πολυπλόκαμο μηχανισμό χειραγώγησης κι ενσωμάτωσης των νεανικών συνειδήσεων;

 Άραγε, θα πάνε κόντρα στις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις (δελτίο παροχής υπηρεσιών, συμβάσεις έργου, υποτροφίες κλπ) και στον άκρατο ανταγωνισμό που επικρατεί στον τομέα της έρευνας; Μπορούν να βάλουν εμπόδια στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η ερευνήτρια ώστε να προγραμματίσει τη ζωή της, να γίνει μητέρα όταν το επιλέξει, χωρίς να έχει το άγχος για την επαγγελματική της εξέλιξη; Στην πράξη, η ερευνήτρια αναγκάζεται να εργάζεται ατελείωτες ώρες με ακανόνιστα ωράρια για να προλάβει να παραδώσει το project, ώστε να εξασφαλίσει την αναγκαία χρηματοδότηση. Αυτή η ζούγκλα δεν ανατρέπεται όσα προγράμματα δήθεν καταπολέμησης των διακρίσεων και αν εκπονήσουν οι Επιτροπές Ισότητας των Φύλων.  Άραγε τι μέτρα θα προτείνουν για να αντιμετωπιστεί η ανεργία των απόφοιτων, ειδικά των γυναικών, το ποσοστό ανεργίας των οποίων αγγίζει το 23%, ενώ των αντρών το 14% (με βάση τα στοιχεία του 2019); Μάλλον τα μέτρα που «ταιριάζουν» στην πολιτική κατεύθυν-

ση της ΕΕ για να ανέβει το ποσοστό της γυναικείας απασχόλησης, μέσα από τη γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας με ωράρια- λάστιχο... Οι διακηρύξεις περί «ισότητας» ανδρών και γυναικών στην απασχόληση δεν εξασφαλίζουν τη σταθερότητα στην εργασία με βάση το αντικείμενο σπουδών, ούτε απαλλάσσουν γυναίκες και άνδρες από την ταξική εκμετάλλευση, πάνω στην οποία εμφανίζονται και νέες μορφές πρόσθετης καταπίεσης του γυναικείου φύλου.  Άραγε, θα αντιπαλέψουν ή θα συντηρούν τους οικονομικούς και κοινωνικούς καταναγκασμούς που βιώνουν οι φοιτήτριες στην πορεία των σπουδών τους, που αποτελεί και το θερμοκήπιο για τη βία κάθε μορφής σε βάρος τους, ακόμα και της σεξουαλικής παρενόχλησης;

Τα ερωτήματα είναι ρητορικά... Γιατί τελικά, όσες Επιτροπές Ισότητας των Φύλων κι αν φτιαχτούν, όσοι κώδικες δεοντολογίας κι αν συνταχθούν παραμένει στο απυρόβλητο η ρίζα των κοινωνικών διακρίσεων σε βάρος της γυναίκας, δηλαδή η σύγχρονη εκμεταλλευτική κοινωνία που έχει συστατικά στοιχεία τη βία, την καταστολή, τη χειραγώγηση, τον ανορθολογισμό. Η δικαιολογημένη αγανάκτηση, η οργή που νοιώθει κάθε φοιτήτρια μπορεί να βρει διέξοδο. Πραγματική ασπίδα προστασίας κάθε φοιτήτριας απέναντι στις διακρίσεις που βιώνει σήμερα στο Πανεπιστήμιο ΑΕ, αύριο στους χώρους δουλειάς αποτελεί η συλλογική αγωνιστική δράση των φοιτητικών συλλόγων για τις σύγχρονες ανάγκες μας στη μόρφωση, την υγεία, την εργασία, τον ελεύθερο χρόνο. Ν.Γ. Κινητοποίηση φοιτητικών συλλόγων στο Υπ. Παιδειάς στις 5/3 για την διεκδίκηση μέτρων προστασίας-πρόληψης-στήριξης για τις φοιτήτριες

Οδηγητής



Απρίλης 2021

Ένα κείμενο γροθιά στο στομάχι… Ασθενοφόρα σχηματίζουν ουρά έξω από τον Ευαγγελισμό κατα τη βάρδια εφημερίας του νοσοκομείου

ολλές φορές χρησιμοποιούμε πολλά λόγια και αριθμούς για να περιγράψουμε τις ευθύνες όλων των κυβερνήσεων όσον αφορά τις ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές στα δημόσια νοσοκομεία, να εξηγήσουμε τι σημαίνει για την κάλυψη των αναγκών του λαού το γεγονός ότι αυτά λειτουργούν με τα κριτήρια της αγοράς, αλλά και η ύπαρξη του ιδιωτικού τομέα της υγείας. Όμως εδώ δεν μιλάμε για θεωρία. Μιλάμε για χειροπιαστές, τραγικές συνέπειες που αφορούν ανθρώπινες ζωές. Σήμερα, λοιπόν, που η κυβέρνηση εξακολουθεί να μην επιτάσσει τον ιδιωτικό τομέα της υγείας,

(…) Η πανδημία μας βρήκε ανοχύρωτους και κατασυκοφαντημένους. Τάχα η δημόσια Υγεία και οι δημόσιοι υπάλληλοι - υγειονομικοί έφταιγαν για όλα. Χρέη - υποβάθμιση - ανεπάρκειες, όλα αποδόθηκαν στο «κακό DNA» του Δημοσίου. Δεν τόλμησαν όμως ποτέ να θίξουν την επιχειρηματική λειτουργία στην Υγεία, τις «υπόγειες διαδρομές» με φαρμακευτικούς και ιατρικούς ομίλους, ιδιώτες προμηθευτές υλικών - εξοπλισμού, τη στήριξη στα παραμάγαζα επίορκων που οι ποδιές τους ήταν σαν «καλοσιδερωμένα σακάκια», όταν η δική μου ήταν γεμάτη ακουστικά, οξύμετρα, beeper, στυλό, χαρτάκια με υποχρεώσεις, εισιτήρια, εξετάσεις... Χαμένη σ’ αυτήν την εικόνα μπαίνω μέσα, χαιρετώ, βάζω την ποδιά - γραφείο, από πάνω άλλη μιας χρήσης, μάσκα, γάντια, γυαλιά και βγαίνω... Και αντιμετωπίζω αυτό που ήδη ξέρω. Ουρές αρρώστων που περιμένουν με απελπισμένο βλέμμα, χωρίς αποστάσεις (πού να βρεθεί χώρος για αποστάσεις;), και οι συγγενείς στο προαύλιο, ανάμεσα στα ασθενοφόρα, με το αυτί κολλημένο στην είσοδο μήπως και ακούσουν την αναγγελία του ονόματός τους, ότι τους ζητά ο γιατρός για διευκρινίσεις.

Εμείς νιώθουμε το βάρος της ευθύνης Αυτοί; Οι ασθενείς περιμένουν, υπομένουν, υποφέρουν, φοβούνται και δικαιολογημένα αγανακτούν. Και εγώ νιώθω όλο το βάρος της ευθύνης. Και αναρωτιέμαι, δεν νιώθουν ευθύνη αυτοί που «ελαφρά τη καρδία» υπέγραψαν τις αμελητέες προσλήψεις; Που μετακινούν γύρω-γύρω στα νοσοκομεία το ίδιο εξουθενωμένο υγειονομικό προσωπικό τάχα για να καλύψουν τα πολλαπλάσια κενά; Αυτοί που δεν

που ο Πρωθυπουργός μας ενημερώνει ότι η πανδημία «διέλυσε το στερεότυπο του «ανάλγητου» ιδιωτικού τομέα» και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν κρύβει ότι θέλει έναν ιδιωτικό τομέα «με λόγο και ρόλο», θεωρήσαμε σκόπιμο να αναδημοσιεύσουμε αποσπάσματα του κειμένου της Αγγελικής Μπαλαδήμα, καρδιολόγου-εντατικολόγου, επιμελήτριας στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών του «Ευαγγελισμού». Το κείμενο που πρωτοδημοσίευσε ο «Ριζοσπάστης του Σαββατοκύριακου» 27-28/3, αποτυπώνει με τον πιο ζωντανό τρόπο την κατάσταση που βιώνουν αυτές τις μέρες εργαζόμενοι και ασθενείς στα δημόσια νοσοκομεία.

αγόρασαν καρέκλες μεταφοράς ασθενών; Αυτοί που δεν προνόησαν για επαρκείς και κατάλληλους χώρους αναμονής; Δεν υπάρχει ευθύνη που δεν υπάρχει η απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή; Κανένας δεν φταίει που έναν χρόνο τώρα δεν κατασκευάστηκαν οι αναγκαίες ΜΕΘ; Που δεν άνοιξαν τα κλειστά νοσοκομεία; Γιατί θα πρέπει να μετακινήσω δυο και τρεις φορές μέσα στη νύχτα ασθενείς προς άγνωστη κατεύθυνση (καθώς τα ελάχιστα διαθέσιμα κρεβάτια «μπουκώνουν» εν ριπή οφθαλμού) με τα λιγοστά αυτοκίνητα του ΕΚΑΒ και βάζοντας, εν γνώσει μας, σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο αυτόν που μεταφέρεται; Μετράω αστραπιαία οξυγόνα, καταγράφω τρέχοντας τους ασθενείς, εκτιμώ σε δευτερόλεπτα καρδιογραφήματα και αποφασίζω για εισαγωγές. Βάζω ειδική στολή για να μπω στα Covid. Περνάω από έναν διάδρομο με τον κόσμο να περιμένει. Εξετάζω, εκτιμώ εργαστηριακά, χτυπάνε τηλέφωνα, ζητάω εξετάσεις. Πώς να πω στον άρρωστο ότι πρέπει να περιμένει 3 ώρες για αξονική, 4 ώρες για να βγει το τεστ; Πώς να πω σε αυτόν που ήρθε με ΕΚΑΒ από την Καλλιθέα ότι τώρα ίσως χρειαστεί να πάει να νοσηλευτεί στα Μελίσσια; Πώς να πω στην κόρη μιας 70χρονης γυναίκας να της μάθει να χρησιμοποιεί το κινητό της, γιατί πρέπει να μείνει μόνη της; Δέχομαι τον πόνο τους, τον φόβο τους και την ανασφάλειά τους. «Αν χρειαστεί να διασωληνωθώ θα ήθελα να προλάβω να πω κάποια πράγματα», μου λέει. «Κρεβάτι στη μονάδα έχετε;». Μια καλοντυμένη κυρία μού λέει, «πληρώνω 3.000 ευρώ για ιδιωτική ασφάλιση, πήγα εκεί, πλήρωσα το τεστ και δεν με δέχονται». Να της πω ότι και εν μέσω πανδημίας ο μεγαλοκλινικάρχης πλουτίζει κι άλλο; Ότι πριμοδοτείται έμμεσα ως «καθαρός» από τον ιό και δρέπει τα κέρδη από τα κομμένα χειρουρ-

γεία του «Ευαγγελισμού» που βρίσκουν εκεί διέξοδο; Να της πω ότι πριν λίγα χρόνια λέγανε: «Δεν μας χρειάζεται το ζημιογόνο ΕΣΥ»; Να της πω ότι έπρεπε να επιτάξουμε τα κρεβάτια της κλινικής όπου απευθύνθηκε χτες; Να της πω για τις ΣΔΙΤ που συνεχίζουν να οργανώνουν εν μέσω πανδημίας, που υποβαθμίζουν ακόμα περισσότερο τα δημόσια νοσοκομεία, για να κερδίζουν οι ιδιώτες ακόμα και μέσα από τις δημόσιες δομές; Να της πω για την αποδιαρθρωμένη και ανεπαρκή Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας όπου κανονικά θα έπρεπε να είχε απευθυνθεί (αν υπήρχε!) και να μη στοιβάζεται στο τριτοβάθμιο νοσοκομείο; Λέω μόνο στη νοσηλεύτρια που δουλεύει με σύμβαση και σκέφτεται αν και πότε θα ανανεωθεί, να αυξήσει τη ροή του οξυγόνου στον κύριο δίπλα της, και την ίδια στιγμή σκέφτομαι αν θα αντέξει το σύστημα παροχής οξυγόνου του νοσοκομείου (…).

Τώρα λογαριαζόμαστε, γιατί ο λογαριασμός μετριέται σε ανθρώπινες ζωές! Όχι λοιπόν, δεν «θα λογαριαστούμε μετά»! ΤΩΡΑ λογαριαζόμαστε γιατί τώρα πληρώνεται κι ο λογαριασμός και τον μετράμε σε ανθρώπινες ζωές! Στα κανάλια κάθε απόγευμα εκείνους που «φύγαν» από τον ιό, μα εμείς μετράμε κάθε στιγμή όλους αυτούς που χάνονται και από κάθε άλλη παραμελημένη νόσο. Και που θα μπορούσαν στον 21ο αιώνα να έχουν σωθεί! Μην ξανακούσω χειροκροτήματα για ήρωες. Οι ήρωες δεν είναι «συντεχνία», δεν ξεφύτρωσαν από το πουθενά, δεν στέκονται όρθιοι απ’ την καλή τους την καρδιά... Οι ήρωες (…) ήταν και είναι μόνο ο λαός που διαλέγει μετερίζι και αγωνίζεται (…).

1η Μάη:

Σύμβολο του αγώνα της εργατικής τάξης για κοινωνική απελευθέρωση, βαμμένη με το αίμα των εργαζομένων όλου του κόσμο

ι έγινε όμως την 1η Μάη και καθιερώθηκε η εργατική Πρωτομαγιά; Πως συνδέεται με κορυφαίες στιγμές και πρότυπα αγωνιστικής στάσης στην Ελλάδα; Πως μέσα από την ιστορία και τους σύγχρονους αγώνες της εργατικής τάξης αναδεικνύεται η ανειρήνευτη

«Γύρω σας, κάτω σας, δίπλα σας, πάνω σας, από όλες τις μεριές, ξαπλώνεται μια τεράστια φωτιά Θέλετε να μη τη βλέπετε; Δικαίωμα σας Μα δε θα την αποφύγετε» Α. Σπάϊς Πρωτομαγιά του 1886 ήταν η μέρα της μεγάλης απεργίας στο Σικάγο των ΗΠΑ με αίτημα την καθιέρωση της 8ωρης εργάσιμης μέρας, αντί της 10ωρης, 11ωρης έως και 14ωρης που ήταν ως τότε. Απεργία η οποία συνεχίστηκε και τις επόμενες μέρες και που βάφτηκε στο αίμα των εργατών από το χτύπημα αστυνομίας με εντολή των καπιταλιστών, ενώ οι ηγέτες πρωτεργάτες των τότε εργατικών κινητοποιήσεων για το 8ωρο καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν. Έτσι η 1η του Μάη αποφασίστηκε να καθιερωθεί ως η Εργατική Πρωτομαγιά.

σύγκρουση ανάμεσα στους πραγματικούς παραγωγούς του πλούτου και τα κοινωνικά παράσιτα, τους κεφαλαιοκράτες; Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα που κάθε αγωνιστής πρέπει να φυλά «ζεστά» μέσα στην καρδιά του, να γίνονται όπλο στους αγώνες του σήμερα.

Μάης 1936: «Μέρα Μαγιού μου μίσεψες...» Οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης, του Βόλου, της Ξάνθης, της Δράμας και της Καβάλας κατέβηκαν σε απεργία ζητώντας την εφαρμογή της συλλογικής σύμβασης. Στην απεργία πήραν μέρος 40.000 καπνεργάτες. Τις επιθέσεις της αστυνομίας στους απεργούς συμπληρώνουν για μέρες οι φασίστες. Ο Μεταξάς, που «διέρχεται» από τη Θεσσαλονίκη, δίνει εντολή στους αστυνομικούς να διαλύσουν τους απεργούς με κάθε τρόπο. Στις 8 του Μάη η οδός Εγνατίας βάφτηκε στο αίμα. Το ματοκύλισμα των απεργών προκάλεσε την οργή του λαού και την άλλη μέρα κατέβηκαν σε απεργία, πλάι στους καπνεργάτες οι υπάλληλοι, οι επαγγελματοβιοτέχνες, οι έμποροι, οι φοιτητές και οι επιστήμονες. Τα περισσότερα καταστήματα της πόλης είχαν κλείσει. Στη γωνία της Οδού Εγνατίας και Μεγάλου Αλεξάνδρου έγινε πραγματική σφαγή. Οι χωροφύλακες έβαλλαν με όπλα και οπλοπολυβόλα πάνω στο άοπλο πλήθος. Δώδεκα νεκροί και τριακόσιοι τραυματίες ήταν ο αιματηρός απολογισμός αυτής της επιχείρησης. Συγκλονισμένος από τα αιματηρά γεγονότα της Θεσσαλονίκης, ο νεαρός τότε ποιητής Γιάννης Ρίτσος, έγραψε το ποίημα «Επιτάφιος», το οποίο κυκλοφόρησε μέσα από τον Ριζοσπάστη εκείνων των ημερών, που κατοπινά μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης.

Μάης 1944: «Καλύτερα να πεθαίνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά παρά να ζει σκλάβος» Δέκα καμιόνια ξεκίνησαν από το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου με προορισμό το Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Μετέφεραν 200 κομμουνιστές κρατούμενους για εκτέλεση. Από τους 200, οι περισσότεροι ήταν προηγούμενα κρατούμενοι στην Ακροναυπλία, εξόριστοι στην Ανάφη, τους οποίους η μεταξική δικτατορία είχε παραδώσει στους χιτλερικούς. «Πατερούλη, πάω για εκτέλεση, να ‘σαι περήφανος για τον μονάκριβο γιο σου. Ν’ αγαπάς και να λατρεύεις την κορούλα σου και την αδερφούλα μου, κι οι δυο μεγάλοι άνθρωποι. Γεια, γεια πατερούλη». ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΣΟΥΚΑΤΖΙΔΗΣ Κομμουνιστής ήρωας που εκτελέστηκε την Πρωτομαγιά του 1944

Πρωτομαγιά 2020 Γράψαμε Ιστορία, Συνεχίζουμε Η μέρα που έχει περάσει ήδη στις πιο λαμπρές σελίδες του εργατικού κινήματος της χώρας μας και διεθνώς. Μία εικόνα που γέμισε αισιοδοξία τους εργαζόμενους και τη νεολαία στη χώρα μας, αφήνοντας σημαντικό αποτύπωμα σε όλο τον κόσμο. Μία εικόνα που θα σηματοδοτούσε τα υλικά του αγώνα που θα έδιναν τα ταξικά σωματεία το επόμενο διάστημα. Μία εικόνα που μεταφράζονταν με δύο λέξεις γεμάτες περιεχόμενο, δύο λέξεις γεμάτες ελπίδα, δύο λέξεις με προοπτική, Οργανωμένη Απειθαρχία. Αυτό ήταν και το στίγμα των αγώνων που ακολούθησαν.

Οδηγητής



Απρίλης 2021

Από το Σικάγο μέχρι σήμερα επιβεβαιώνεται πως το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα των καπιταλιστών, δεν διορθώνεται, ανατρέπεται!

φετινή Πρωτομαγιά θα βρει το λαό και τη νεολαία να συζητά για τα διαχρονικά αιτήματα της Πρωτομαγιάς από ακόμα πιο δύσκολη θέση. Η κατάσταση σε σχέση με πέρυσι έχει δυσκολέψει ακόμα περισσότερο. Η κυβέρνηση της ΝΔ πέρασε μέσα στο διάστημα της πανδημίας δεκάδες αντιλαϊκά νομοσχέδια. Το σύνολο των αστικών δυνάμεων, όταν δεν υπερψήφιζαν, ασκούσαν κριτική στο «μείγμα» και τα «ποσοστά» χωρίς να λένε κουβέντα για την ουσία τους.

Κανένας συμβιβασμός με τον Μεσαίωνα 135 χρόνια μετά το Σικάγο, η εργατική τάξη βλέπει στις ηρωικές της στιγμές, τον αγώνα της σήμερα. Διαχρονικά η αστική τάξη της χώρας μας, και διεθνώς, δεν παραιτήθηκε στιγμή από το να ξηλώσει τις όποιες κατακτήσεις είχε αποσπάσει η εργατική τάξη με σκληρούς και αιματηρούς αγώνες, να βαθαίνει την εκμετάλλευση και με σύγχρονους όρους. Ας δούμε ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα. Τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, το 8ωρο στη δουλειά, που εξασφάλιζε στους εργαζόμενους 8 ώρες ανάπαυση και 8 ώρες αναψυχή, που εδώ και χρόνια ξηλώνεται με την προώθηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Σήμερα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προετοιμάζεται με την «διευθέτηση του χρόνου εργασίας» τη θεσμοθέτηση 10ωρης δουλειάς χωρίς επιπλέον αμοιβή.

Η κοινωνική ασφάλιση, το σύνολο της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και η συνταξιοδότηση, δηλαδή όλη η ζωή των σημερινών εργαζομένων, που τα τελευταία 30 χρόνια ξηλώνεται από όλες τις κυβερνήσεις, προετοιμάζεται να παραδοθεί άμεσα ολοκληρωτικά στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων.

Ταυτόχρονα οι αγώνες για την υπεράσπιση της Υγείας και των δικαιωμάτων του λαού και νεολαίας που αναπτύχθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα, δημιουργούν σοβαρή παρακαταθήκη στην προσπάθεια ανασύνταξης του εργατικού κινήματος. Φωτίζουν την ανάγκη ο λαός να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Σε αυτή την κατεύθυνση το ΚΚΕ και η ΚΝΕ καταθέτουν όλες τους τις δυνάμεις.

Η μόνιμη κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον κατώτατο μισθό από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τον Φλεβάρη του 2019, ο καθορισμός του οποίου γίνεται με Υπουργική Απόφαση και με κριτήριο την «ανταγωνιστικότητα» και την «παραγωγικότητα» της καπιταλιστικής οικονομίας. Δηλαδή με βάση τα συμφέροντα του κεφαλαίου, με αποτέλεσμα την παγίωση των μισθών πείνας.

Απουσία μέτρων ασφάλειας και προστασίας της υγείας των εργαζομένων. Δεν γίνεται κανένας έλεγχος εφαρμογής ακόμα και αυτών των ελλιπών μέτρων που ισχύουν σήμερα από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Εργασίας. Έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα εργατικά ατυχήματα και οι θάνατοι εν ώρα δουλειάς.

Το νομοσχέδιο της Νέας Δημοκρατίας (2020) για την καταστολή και την ποινικοποίηση των κινητοποιήσεων του λαού και της νεολαίας, τα εμπόδια στις συλλογικές διαδικασίες των εργατικών σωματείων και για την προκήρυξη απεργίας που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση (2018), και ενίσχυσε η Νέα Δημοκρατία (2020). Έχουν διαμορφώσει ένα πλαίσο ενίσχυσης του κρατικού – κυβερνητικού ελέγχου των διαδικασιών εργατικών σωματείων, νομοθετώντας το ηλεκτρονικό μητρώο, τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες κ.λπ.

Η ανυπαρξία στους περισσότερους κλάδους των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, που καθορίζουν το σύνολο των όρων δουλειάς και ασφάλισης, μαζί με τις δεκάδες μορφές «ευέλικτων» σχέσεων εργασίας, έχουν διαμορφώσει ομάδες εργαζομένων πολλαπλών ταχυτήτων μέσα στον ίδιο κλάδο, μέσα στον ίδιο όμιλο, μέσα στην ίδια επιχείρηση. Σε επιχειρηματικούς ομίλους διαφόρων κλάδων, ένα μεγάλο ποσοστό ή ακόμα και η πλειοψηφία όσων δουλεύουν σε αυτούς, δεν εμφανίζονται ως εργαζόμενοί τους, αλλά ως εργαζόμενοι εργολάβων, ως «ενοικιαζόμενοι» εργαζόμενοι από «δουλεμπορικά» γραφεία, ως εργαζόμενοι σε «εξωτερικούς συνεργάτες», με χαμηλότερους μισθούς και λιγότερα δικαιώματα.

Τα μέλη της ΚΝΕ δίνουμε την μάχη της απεργιακής απάντησης, δημιουργούμε νέες εστίες αντίστασης

ίναι σημαντικές μάχες οι απεργίες και οι στάσεις εργασίας στον κλάδο του Τουρισμού για τους εργαζόμενους που έμειναν χωρίς εισόδημα κατά την περσινή σεζόν. Οι κινητοποιήσεις των σπουδαστών ΙΕΚ που κατέκτησαν την καταβολή εφάπαξ επιδόματος. Οι κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις σε πολλούς μεγάλους χώρους δουλειάς για την υγιεινή και την ασφάλεια των εργαζομένων. Όπως επίσης μεγάλη και σταθερή είναι η μάχη της αλληλεγγύης που έδειξαν τα σωματεία και οι φορείς όλο αυτό το διάστημα στους σεισμοπαθείς της Σάμου και της Λάρισας, στους πλημμυροπαθείς της Καρδίτσας και της Ευβοίας. Έχουμε ευθύνη και υποχρέωση να φτάσουμε ακόμα πιο πλατιά σε περισσότερους νέους εργαζόμενους, άνεργους, σπουδαστές από την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση.

Η μέρα της Πρωτομαγιάς όμως για την εργατική τάξη στην Ελλάδα έχει ξεχωριστή θέση στην ιστορία της. Δημιουργεί πολύτιμα συμπεράσματα, διαπαιδαγωγεί τις νέες γενιές με το ήθος και τα ιδανικά που έχουν «όσοι κοιτάνε το θεριό κατάματα». Γεμίζει ελπίδα το λαό ότι μπορεί να ζήσει καλύτερα με βάση τις σύγχρονες ανάγκες του. Η νεολαία και ο λαός δεν έχουμε ανάγκη από σωτήρες, δεν έχουμε ανάγκη από κυβερνητικές εναλλαγές. Αυτό που πραγματικά έχουμε ανάγκη σήμερα είναι να δυναμώνει ο αγώνας για την ανατροπή αυτού του σάπιου, βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος. Να δυναμώσει η οργάνωση και ο αγώνας για το σοσιαλισμό! Αντώνης Κωσταδήμας, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και της Εργατικής του Επιτροπής

Το «χτύπημα του Εγκέλαδου» ξεγύμνωσε τις κρατικές ευθύνες στην αντισεισμική θωράκιση

τις 3 Μάρτη η περιοχή της Θεσσαλίας χτυπήθηκε από ισχυρό σεισμό 6,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. Τα «χτυπήματα» του Εγκέλαδου συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες με επίσης ισχυρούς μετασεισμούς προκαλώντας μια σειρά προβλήματα σε σπίτια, σχολεία και μια σειρά άλλα κτίρια. Για ακόμα μία φορά, η έλλειψη αντισεισμικής θωράκισης σε μία χώρα που συγκεντρώνει το 50% της εκλυόμενης σεισμικής ενέργειας όλης της Ευρώπης, γενικά η απουσία κρατικής μέριμνας και πρόληψης απέναντι σε φυσικές καταστροφές, αναδείχθηκε σε όλο της το μεγαλείο, αποδεικνύοντας ότι ο λαός και η νεολαία είναι

Εκατοντάδες οικογένειες έμειναν χωρίς στέγη στα χωριά Η οργή και η αγανάκτηση των πληγέντων κατοίκων της περιοχής, ιδιαίτερα στην Ελάσσονα, τη Λάρισα και στα χωριά Μεσοχώρι και Δαμάσι περισσεύει, καθώς βιώνουν μια τραγική κατάσταση. Παραμένουν αβοήθητοι και εκτεθειμένοι μένοντας σε σκηνές και πρόχειρα καταλύματα, ακόμα και δύο οικογένειες μέσα σε μία σκηνή εν μέσω πανδημίας. Χαρακτηριστικό ήταν το περιστατικό από το Μεσοχώρι, πως μητέρα με βρέφος 4 μηνών αναγκαζόταν να βγει από τη σκηνή για να θηλάσει μέσα στο κρύο. «Δεν μας έφτανε η πανδημία και η κρίση, ήρθε τώρα και ο σεισμός», έλεγαν οι πληγέντες κάτοικοι στην αντιπροσωπεία του ΚΚΕ. Αν δεν διεκδικήσει ο λαός αυτά που δικαιούται, δεν θα κερδίσει τίποτα, τόνισε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ συνομιλώντας με τους κατοίκους, επισημαίνοντας ότι το Κόμμα ήταν από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των σεισμόπληκτων και με περιοδείες των Οργανώσεων της περιοχής, αλλά και με πιέσεις στη Βουλή και το ευρωκοινοβούλιο προκειμένου να αποζημιωθούν στο ακέραιο οι ζημιές

εκτεθειμένοι ανά πάσα ώρα και στιγμή εξαιτίας της πολιτικής όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων. Περίπου δύο εβδομάδες μετά την πρώτη σεισμική δόνηση, ο «Οδηγητής» βρέθηκε στη Λάρισα, ακολούθησε την περιοδεία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα στα σεισμόπληκτα χωριά της Θεσσαλίας, κατέγραψε τις μεγάλες ζημιές και συνομίλησε με φοιτητές, μαθητές και κατοίκους, αναδεικνύοντας τα προβλήματα και τις διεκδικήσεις τους, τη στιγμή που πλέον τα φώτα των αστικών ΜΜΕ έχουν ξεχάσει για τα καλά την καταστροφή που υπέστη η περιοχή.

που υπέστησαν οι κάτοικοι. Ανέδειξε ακόμα τις ευθύνες αυτής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, που οι υποσχέσεις τους μένουν στα λόγια, θυμίζοντας το παράδειγμα των πλημμυροπαθών της Καρδίτσας που από το Σεπτέμβρη έως σήμερα δεν έχουν ακόμα αποζημιωθεί, ούτε έχουν δει τις σοβαρές ζημιές να αποκαθίστανται. Παράλληλα, επεσήμανε την υποκρισία του περίφημου Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ που δεν έχει εκταμιεύσει ούτε ευρώ για την στήριξη πληγέντων από φυσικά φαινόμενα, αλλά και την πολιτική κόστουςοφέλους εξαιτίας της οποίας δεν γίνονται έργα αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας. Υπολογίζεται πως στις σεισμόπληκτες περιοχές, πάνω από 1.800 κτίρια έχουν κριθεί προσωρινά μη κατοικήσιμα, το 65% περίπου των σπιτιών. Δεκάδες επαγγελματικοί χώροι και σταβλικές εγκαταστάσεις έχουν καταστραφεί, σχολεία είναι γεμάτα ρωγμές. Είναι χαρακτηριστικό της κατάστασης που επικρατεί το γεγονός ότι για περισσότερες από 50 οικογένειες δεν έχει λυθεί ακόμα το ζήτημα της στέγασης καθώς δεν έχουν εξασφαλιστεί οι απαραίτητοι οικίσκοι-κοντέινερ ή τροχόσπιτα που θα εγκατασταθούν λόγω πλήρους ακαταλληλότητας των σπιτιών τους. Αυτές οι οικογένειες και εκατοντάδες άλλες ζουν σε σκηνές και πρόχειρα αυτοσχέδια καταλύματα, φιλοξενούνται σε ξενοδοχεία ή σε συγγενικά σπίτια, καθώς τουλάχιστον 533 κατοικίες έχουν κριθεί ακατάλληλες.

Μόνο με την ταξική πάλη κερδίζεται το δίκιο

Από την περιοδεία του Δ. Κουτσούμπα στο Δαμάσι

Αναλυτικά τέθηκαν όλα τα ζητήματα που προκλήθηκαν από τις σεισμικές δονήσεις στη μαζική σύσκεψη φορέων που πραγματοποιήθηκε στον Τύρναβο, παρουσία του Δ. Κουτσούμπα ο οποίος τόνισε, μεταξύ άλλων ότι «θα πρέπει να παλέψουμε όλοι μαζί. Το κύριο,

Από το Μεσοχώρι

όμως, είναι ο αγώνας, η άσκηση πίεσης κι αυτό γίνεται μόνο με την ταξική πάλη, την ενότητα, την κοινωνική συμμαχία όλων των καταπιεσμένων, όλων αυτών που υποφέρουν και έχουν πληγεί από αυτήν την κατάσταση και επιπλέον τώρα με τον σεισμό». Συνολικά από τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων των φορέων το συμπέρασμα που εξαγόταν είναι ότι τα μεγάλα λόγια των κυβερνώντων δεν αποτελούν καμία εγγύηση για την αποζημίωση και την αποκατάσταση των πληγέντων, αλλά μόνο με οργάνωση του πλαισίου διεκδίκησης και με αγώνες μπορούν να κερδίσουν πράγματα. Χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση του Κ. Καλογερόπουλου, μέλος του 15μελούς του Λυκείου Ελασσόνας, ο οποίος τόνισε ότι πλάι σε όσα βιώνουν εδώ κι ένα χρόνο, δυσκολεύει περισσότερο η προσπάθειά τους, ιδίως των μαθητών της Γ’ Λυκείου, για τους οποίους το αίτημα είναι να υπάρξει μοριοδότηση στις πανελλαδικές εξετάσεις. Αναφέρθηκε ακόμα στο αίτημα των μαθητών για άμεση λύση στα κτιριακά προβλήματα, καθώς αρκετά έπαθαν σοβαρές ζημιές, για διάθεση ειδικών χώρων στους μαθητές των οποίων τα σπίτια έχουν υποστεί βλάβες προκειμένου να μελετούν και να έχουν απρόσκοπτη πρόσβαση στο ίντερνετ.

Οδηγητής

«Ατομική ευθύνη» και στους σεισμόπληκτους φοιτητές των Εστιών Τεράστια ήταν και τα προβλήματα που αντιμετώπισαν και οι φοιτητές της Λάρισας που εντάθηκαν σε μεγάλο βαθμό από τους σεισμούς, τα οποία όμως προϋπήρχαν, εξαιτίας της υποχρηματοδότησης της Παιδείας. Ο «Ο» βρέθηκε στις Φοιτητικές Εστίες της Λάρισας και συνομίλησε με οικοτρόφους για την τραγική κατάσταση. Συγκεκριμένα, τα κτίρια των εστιών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στη Λάρισα, όπως μας είπαν οι οικότροφοί, εδώ και χρόνια ήταν παρατημένα στη μοίρα τους. Σοβαρές φθορές σε εξωτερικούς και εσωτερικούς τοίχους των κτιρίων, ρωγμές και σοβάδες να πέφτουν μέσα σε δωμάτια από την υγρασία, έλλειψη φωτισμού και κακή σύνδεση στο ίντερνετ ήταν καθημερινότητα και πριν τον σεισμό, σύμφωνα με την Αγγελική Μάνου, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Οικοτρόφων, ενώ αποκαλυπτικό είναι το γεγονός ότι από τα 8 κτίρια των εστιών, μόλις τα δύο έχουν έξοδο κινδύνου. Όλα αυτά τη στιγμή που οι φοιτητές εξαναγκάζονται να πληρώνουν κάθε χρόνο χαράτσι 400 ευρώ για να μπορούν να μείνουν στις εστίες. Ανύπαρκτη όμως ήταν και η μέριμνα τις στιγμές μετά τον κύριο σεισμό, με τους φοιτητές να αναγκάζονται να μείνουν έξω από τα δωμάτιά τους για δύο βράδια, ανάβοντας φωτιές για να ζεσταθούν, όπως τονίζει η Αναστασία Χατζηβασί-

λη, γραμματέας του ΔΣ της ΣΕΥΠ, και την Φοιτητική Μέριμνα να εναποθέτει το ζήτημα της στέγασης των φοιτητών στην ατομική τους ευθύνη, χωρίς να παίρνει κανένα μέτρο, ούτε για την μετεγκατάστασή τους, ούτε για έλεγχο στα δωμάτια όπως διεκδίκησε ο Φοιτητικός Σύλλογος. Ακόμα, μετά από παρέμβαση του Συλλόγου, ενημερώθηκαν οι οικότροφοι ότι το νερό των εστιών, μετά τον σεισμό, δεν ήταν πόσιμο και απαίτησαν να τους παρασχεθούν δωρεάν εμφιαλωμένα νερά. Όλα τα παραπάνω, σύμφωνα με τους φοιτητές, αποτελούν απόδειξη των αποτελεσμάτων της υποχρηματοδότησης της Παιδείας από το κράτος και τις κυβερνήσεις και τονίζουν ότι χάρη στις προσπάθειες και τους αγώνες των Συλλόγων, που από την αρχή της χρονιάς είχε μπει μπροστά και για το ασφαλές άνοιγμα των σχολών, αλλά και μετά τον σεισμό έκανε προσπάθεια να κινητοποιηθούν οι φοιτητές για να γίνει στατικός έλεγχος, να μην πληρώσουν το χαράτσι, να επισκευαστούν οι ζημιές και να αποζημιωθούν οι φοιτητές για προσωπικά αντικείμενα που καταστράφηκαν από τον σεισμό, αλλά και να μην περαστούν απουσίες σε φοιτητές που δεν έχουν πρόσβαση στα τηλεμαθήματα. Ταυτόχρονα, με μπροστάρηδες τους Συλλόγους οργανώθηκε ένα κύμα αλληλεγγύης, για συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης, τροφίμων κ.ά. για τη στήριξη τόσο των σεισμόπληκτων κατοίκων του νομού άλλα και για τους ίδιους τους οικοτρόφους.



Απρίλης 2021

Οι εικόνες εντός και εκτός των εστιών μιλούν από μόνες τους...

Οι «κακομαθημένοι» μαθητές μπροστάρηδες στην αλληλεγγύη και τον αγώνα Μεγάλες ζημιές υπέστησαν και τα σχολεία της περιοχής, τα οποία, κρίνοντας από το πότε χτίστηκαν, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν… αρχαιολογικοί χώροι, όπως δήλωσαν στον «Ο» μαθητές από σχολεία της Λάρισας. Όσον αφορά την κατάσταση των σχολείων, πάντως, τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Συγκεκριμένα, 13 σχολεία στεγάζονται σε κτίρια χωρίς καθόλου οικοδομική άδεια, με πολλά από αυτά στους οικισμούς πέριξ του δήμου που έχουν υποστεί εκτεταμένες ζημιές, 18 σχολεία στεγάζονται σε κτίρια που δεν έχουν οικοδομική άδεια και αντ’ αυτού έχουν περάσει από διαδικασία τακτοποίησης με τους νόμους για τα αυθαίρετα των τελευταίων ετών, χωρίς μελέτη στατικής επάρκειας, ενώ τα περισσότερα εξ αυτών είναι κτίσματα προ του 1955, 26 σχολεία στεγάζονται σε κτίρια που έχουν χτιστεί πριν από το 1985, ενώ αρκετά σχολεία στεγάζονται σε κτίρια των δεκαετιών 1960-1970. Σε μια συζήτηση γεμάτη ζωντάνια από την αγωνία των μαθητών για να μπορέσουν να επιστρέψουν στα σχολεία, αλλά και από την όρεξή τους για αγώνες, αναδείχθηκε περίτρανα ότι η νέα γενιά δεν παραιτείται και δεν τα βάζει κάτω μπροστά στις δυσκολίες. Όπως μας είπε ο Κώστας Ζαχαράκης, πρόεδρος του 15μελους του 7ου ΕΠΑΛ Λάρισας και μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Λάρισας, «χρόνια φωνάζουμε για τα σχολεία και μας απαντούσαν ότι τα κτίρια είναι μια χαρά». Μαζί με τα αιτήματα που βάζαμε από την αρχή της χρονιάς για ασφαλές άνοιγμα των σχολείων με μέτρα για την προστασία της υγείας των μαθητών από τον κορονοϊό, ζητάμε άμεσο έλεγχο και αποκατάσταση των ζημιών για να επιστρέψουμε στις τάξεις μας, ασφαλής τόσο από τους σοβάδες που πέφτουν όσο και από την πανδημία, τονίζει ο Βασίλης Κολτσίδας, μαθητής της Γ’ Γυμνασίου και μέλος της Συντονιστικής. «Η κυβέρνηση που το προηγούμενο διάστημα των μεγάλων μαθητικών καταλήψεων, και εδώ στη Λάρισα, αποκαλούσε τους μαθητές “κακομαθημένους και ανεύθυνους” προτιμά να δίνει εκα-

τομμύρια ευρώ στα κανάλια και όχι για τα σχολεία μας. Εμείς δείξαμε ποιοι είναι οι πραγματικά ανεύθυνοι, οργανώνοντας από την πρώτη κιόλας στιγμή, σε επικοινωνία με τους συμμαθητές μας από όλη τη Λάρισα, την αλληλεγγύη, συγκεντρώνοντας τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης για τους κατοίκους στα χωριά, για τους συμμαθητές μας που έχασαν τα σπίτια τους και η πρωτοβουλία αυτή αγκαλιάστηκε από όλη την πόλη, μαθητές και γονείς», τονίζει ο Κώστας.

Από συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης που οργάνωσε η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Λάρισας για τους σεισμόπληκτους

Η πραγματική αιτία των καταστροφών Όλα τα παραπάνω, αποδεικνύουν το εξής: Όσες υποσχέσεις και αν δίνονται από τις κυβερνήσεις, όσα μεγάλα λόγια και κροκοδείλια δάκρυα χύνονται μετά από φυσικές καταστροφές, όσο υπάρχει η πολιτική που βάζει στο ζύγι από τη μία το κέρδος και από την άλλη τις ανθρώπινες ζωές και τις λαϊκές περιουσίες, ο λαός και η νεολαία θα μετρά θύματα και κατεστραμμένους κόπους μιας ζωής. Μόνο με την οργάνωση των αγώνων και των διεκδικήσεων μπορεί ο λαός της Θεσσαλίας, όπως και άλλων περιοχών που έχουν πληγεί από τέτοια φαινόμενα, να διεκδικήσει να αποζημιωθεί για τις ζημιές που υπέστη. Να μπαίνει στο στόχαστρο να μπαίνει και ο αντίπαλος που αφήνει τον λαό εκτεθειμένο. Γιατί μπορεί η επιστήμη να μην έχει καταφέρει να προβλέψει με ακρίβεια πότε και πού θα εκδηλωθεί

ένας σεισμός, αλλά η εξέλιξη της τεχνολογίας δίνει την δυνατότητα να ελαχιστοποιούνται οι συνέπειες των σεισμών και άλλων φυσικών φαινομένων. Αυτό που μπαίνει εμπόδιο είναι η πολιτική κόστους-οφέλους που εφαρμόζει η ΕΕ και όλες οι κυβερνήσεις έως τώρα, που βάζουν βέτο σε έργα αντισεισμικής θωράκισης, αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας γιατί δεν αποφέρουν ανταποδοτικά κέρδη στους καπιταλιστές, αφήνοντας έτσι τον λαό εκτεθειμένο. Η αντισεισμική προστασία και θωράκιση απαιτεί έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό που μπορεί να υλοποιηθεί μόνο με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, ώστε να προγραμματίζει την υλοποίηση των έργων σύμφωνα με τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας.

Για την οικονομική κρίση φταίει η πανδημία... ...Φταίει;

Έ 1

να χρόνο τώρα αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητά μας τις συνέπειες της διαχείρισης της πανδημίας του κορονοϊού. Υπάρχει πολύ μεγάλη συζήτηση για το πως «η πανδημία χτύπησε την οικονομία και έχουμε κρίση ξανά», ακούμε συχνά πως «ενώ πήγαιναν όλα καλά ήρθε ο κορονοϊός και καταστραφήκαμε».

Είναι όμως έτσι;

Εφημερίδα «Η Καθημερινή»

Τη στιγμή πουΚράτησέ διαφήμιζαν το... τον τουρισμό ως έναν από τους πιο κερδοφόρους κλάδους (πριν τον κορονοϊό), η «Thomas Cook», το αρχαιότερο και ένα απ’ τα μεγαλύτερα ταξιδιωτικά πρακτορεία σ’ ολόκληρο τον κόσμο χρεοκόπησε αφήνοντας άνεργους χιλιάδες εργαζόμενους;

Η κρίση έρχεται από πολύ μακριά.... Η πρώτη οικονομική κρίση καταγράφεται το 1825, περίοδος που ο καπιταλισμός είχε αναπτυχθεί σημαντικά, αρχικά στην Αγγλία και μετά σε όλο τον κόσμο και τους τελευταίους 2 αιώνες κάθε 8, 10, 12 χρόνια ξαναεμφανίζεται το ίδιο φαινόμενο σε διάφορες χώρες αλλά και ταυτόχρονα σε όλες ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των οικονομιών τους.

«Στην τρέχουσα κρίση η νόσος είναι εξωγενής. Η πανδημία δεν προήλθε από κάποια ανισορροπία του χρηματοπιστωτικού συστήματος ούτε από την ίδια την οικονομία». Κράτησέ το ... Για όλες αυτές τις κρίσεις δίνεται πάντα, στα βιβλία, στα κανάλια, σε αναλύσεις, ένας αντίστοιχος χαρακτηρισμός που - υποτίθεται – πως φανερώνει την αιτία της κάθε κρίσης!

5 minute challenge Αντιστοίχισε ποια κρίση έγινε ποια χρονιά;

1929 ° 1973 ° 1980 ° 2001 ° 2007 ° 2020 °

Η κρίση είναι του καπιταλισμού...!

° Κρίση κορωνοϊού ° Χρηματιστηριακή κρίση ° 2 Πετρελαϊκή κρίση ° Κρίση νέων τεχνολογιών η

° 1 Πετρελαϊκή κρίση ° Κρίση χρέους

Φυσικά με αυτό τον τρόπο μένει αναπάντητο το ερώτημα: «Που οφείλεται η περιοδική εμφάνιση των οικονομικών κρίσεων τους τελευταίους δύο αιώνες;». Κάποιο ιδιαίτερο, «έκτακτο» γεγονός δε γίνεται να εμφανίζεται τυχαία συνεχώς και να έχει τις ίδιες επιπτώσεις στην οικονομία. Δεν είναι λογικό! Αυτό που δεν μας λέει κανείς είναι πως υπάρχει κάτι βαθύτερο που βρίσκεται πίσω από όλες αυτές τις ιδιαίτερες πλευρές της κάθε καπιταλιστικής κρίσης (οι οποίες φυσικά υπάρχουν και παίζουν σημαντικό ρόλο στον τρόπο εκδήλωσης, στη διάρκεια, στο βάθος, στο βαθμό συγχρονισμού και όλα τα άλλα χαρακτηριστικά της κάθε κρίσης). Άλλωστε, το ίδιο συνέβη και με την εμφάνιση της πανδημίας που επιτάχυνε την εκδήλωση της κρίσης.

...Είναι;

«Οι αστοί προσεγγίζουν κάθε νέα κρίση ως μεμονωμένο φαινόμενο που εμφανίζεται για πρώτη φορά στον ορίζοντα της κοινωνίας και κατά συνέπεια αποδίδουν την εμφάνιση της σε γεγονότα, κινήματα και παράγοντες που είναι χαρακτηριστικοί ή φαίνονται να είναι χαρακτηριστικοί για την περίοδο που μόλις ολοκληρώθηκε μεταξύ του προτελευταίου και του τελευταίου κλονισμού. (..) Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε νέας εμπορικής κρίσης δεν επιτρέπεται να επισκιάζουν τις πλευρές που είναι κοινές για όλες τις κρίσεις.» Κ. Μαρξ

Θέλουν να κρύψουν ότι η οικονομική κρίση είναι στο DNA του καπιταλισμού!

ια να εντοπίσουμε όμως τις κοινές πλευρές όλων των κρίσεων από το 1825 έως και σήμερα πρέπει να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να μελετήσουμε τι συμβαίνει την περίοδο που προηγείται του ξεσπάσματος της κρίσης, που φαινομενικά όλα λειτουργούν κανονικά για τον καπιταλισμό.... Τι σημαίνει να λειτουργούν όλα κανονικά για τον καπιταλισμό; Σημαίνει να αυξάνεται η παραγωγή, δηλαδή να παράγεται όλο και περισσότερος πλούτος από την εργατική τάξη, αλλά οι καπιταλιστές να είναι οι μόνοι που κερδίζουν από αυτό! Ας σκεφτούμε: Τα πάντα στον κόσμο που ζούμε, στον καπιταλισμό, είναι εμπορεύματα. Δηλαδή τα πάντα φτιάχνονται για να πουληθούν και να αγοραστούν με χρήματα. Από τα μακαρόνια, το smartphone έως την Υγεία και την Παιδεία!

Οδηγητής

Ποιός παράγει όμως όλα αυτά τα εμπορεύματα; Ο άνθρωπος παράγει τα πάντα. Όμως, όχι ο καθένας μόνος του. Οι άνθρωποι παράγουν τα πάντα, ως κρίκοι μιας αλυσίδας.

Κανένα δεν μπο ς ρεί πει «αυτ να ό αυτοκίνη το το το έφτιαξα εγώ».



Απρίλης 2021

Πώς παράγονται τα εμπορεύματα; Το πιο σημαντικό, βέβαια, εμπόρευμα στον καπιταλισμό είναι η εργατική δύναμη, δηλαδή η ικανότητα για εργασία! Ο εργαζόμενος άνθρωπος για να παράξει, πρέπει να εργαστεί. Αλλά μπορεί να εργαστεί μόνο για τον καπιταλιστή, όχι για τον εαυτό του. Γιατί; Οι κεραίες και τα δίκτυα, τα καράβια και τα ναυπηγεία, τα χαλυβουργεία και οι δρόμοι, οι μηχανές και οι εγκαταστάσεις, όλα τα μέσα με τα οποία παράγουν οι εργαζόμενοι δεν ανήκουν σ’ αυτούς, αλλά στους καπιταλιστές, σε μια μικρή μειοψηφία! Όσο περισσότερο, λοιπόν, οι καπιταλιστές εκμεταλλεύονται τους εργαζομένους τους (πχ με μείωση του μισθού, πιο πολλές ώρες δουλειάς, όχι διάλειμμα κ.λπ), τόσο περισσότερο θα κερδίζουν!

Για ποιό σκοπό παράγονται τα εμπορεύματα; Οι καπιταλιστές, με το δικαίωμα που τους δίνει το ότι έχουν στα δικά τους χέρια ό,τι χρειάζεται για να παραΕίχα τέλεια ημέρα! Δούλεψα σκληρά και χθεί κάτι, «αγοράζουν» την ικανότητα του ανθρώπου παρήγαγα εμπορεύματα για εργασία και βάζουν σε κίνηση την παραγωγή. αξίας 60€! Πληρώθηκα και Πουλάνε για να κερδίζουν. Και μάλιστα 25€ μεροκάματο, θα πάω όχι απλά να κερδίζουν, αλλά να κερδίκαι σούπερ!

Παράγω για να κερδίζω περισσότερα, γιατί αν δεν κερδίσω εγώ, θα κερδίσει κάποιος άλλος και εγώ σιγά- σιγά θα εξαφανιστώ!

ζουν περισσότερα απ’ όσα κέρδιζαν πριν και συνεχώς όλο και πιο πολύ. Θέλουν να παραχθούν όλο και πιο γρήγορα, όλο και πιο φθηνά, όλο και πιο πολλά εμπορεύματα γιατί αν δεν το κάνουν αυτοί, θα το κάνει ο ανταγωνιστής τους! Αυτή η σκέψη καθορίζει το πως, που, πότε και σε τι ποσότητα θα παραχθεί το οτιδήποτε, και όχι οι ανάγκες των ανθρώπων. Όπως καταλαβαίνουμε προκύπτει με αυτό τον τρόπο τεράστια αναρχία στην παραγωγή εμπορευμάτων. Σου φαίνεται κάτι περίεργο σε αυτό που σκέφτεται η εργαζόμενη;

Τι άλλο περίεργο συμβαίνει όταν η οικονομία αναπτύσσεται; Σε αυτή τη φάση, λοιπόν, που παράγεται τέτοια τεράστια ποσότητα εμπορευμάτων κάθε είδους, οι καπιταλιστές το πάνε ένα βήμα παραπέρα και επενδύουν, γιατί παραμένει ο μεταξύ τους ανταγωνισμός. Σε τι; Σε νέους, ανώτερους τεχνολογικά τρόπους παραγωγής των εμπορευμάτων με σκοπό να βγάζουν περισσότερα και πιο γρήγορα. Όμως, στον καπιταλισμό οι ανώτερες τεχνολογίες που εφαρμόζονται στην παραγωγική διαδικασία συνεπάγονται μία σχετική μείωση του αριθμού των εργαζομένων. Όπως, ήδη γνωρίζουμε εμείς, τα κέρδη των καπιταλιστών δεν προέρχονται από τα μηχανήματα αλλά από την ολοένα και μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων. Δηλαδή, μπορεί πρόσκαιρα να κερδίζουν αλλά όταν αργά ή γρήγορα αυτές τις ανώτερες τεχνολογίες τις μάθουν ή και τις εξελίξουν οι ανταγωνιστές τους, τελικά το κέρδος τους πέφτει. Όταν όμως αυτή η μείωση του κέρδους ξεπεράσει ένα όριο, τότε ο καπιταλιστής προτιμά να μην ρίχνει τα χρήματα του στην παραγωγή και «να τα κρατάει στην άκρη», αφού και να τα ρίξει θα έχει μικρό ή και μηδαμινό κέρδος, ίσως και ζημιά.

Ποιος τα αγοράζει όλα αυτά τα εμπορεύματα; Φυσικά οι άνθρωποι! Το θέμα, βέβαια είναι πως ενώ παράγονται ολοένα και περισσότερα εμπορεύματα, όλο και λιγότεροι μπορούν να τα καταναλώσουν. Ας σκεφτούμε ότι όλοι αυτοί που δουλεύουν στα μεγάλα εργοστάσια τροφίμων ίσα ίσα μπορούν και καλύπτουν τα έξοδα για τα ψώνια τους στο σούπερ μάρκετ, οι εργαζόμενοι στα τηλεφωνικά κέντρα πληρώνουν τεράστια ποσά για τους λογαριασμούς του τηλεφώνου τους, οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία φαρμάκου πολλές φορές αδυνατούν να αγοράσουν φάρμακα για τις οικογένειές τους, οι οικοδόμοι ενώ χτίζουν πόλεις ολόκληρες με το ζόρι πληρώνουν το ενοίκιο του σπιτιού τους.

Μια κοινωνία που έχει για κινητήρια δύναμη το κέρδος, έχει και μια μόνιμη αχίλλειο πέρνα! Στη σημερινή κοινωνία λοιπόν, τα εργοστάσια, τα φορτηγά και τα καράβια μπαίνουν σε κίνηση επειδή υπάρχει κέρδος για τους καπιταλιστές. Τα εμπορεύματα παράγονται για να πουληθούν. Αν δεν κερδίζει ο καπιταλιστής περισσότερα από πριν σημαίνει ότι δεν υπάρχει νόημα να μπει η παραγωγή σε κίνηση. Τότε τα εργοστάσια είναι άχρηστα κουφάρια. Τα πλοία βουλιάζουν παρατημένα στη θάλασσα. Τα φορτηγά και οι κεραίες δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Τα πορτοκάλια σαπίζουν και πετιούνται. Τότε όσο πλούτο κι αν έχει δημιουργήσει η κοινωνία,

Όλες αυτές οι περίεργες αντιφάσεις είναι συνέπεια της βασικής αντίφασης του καπιταλισμού: Πολλοί παράγουν - λίγοι κερδίζουν από την δουλειά των πολλών! Τη στιγμή που οξύνονται τόσο πολύ αυτές οι αντιφάσεις που «δεν πάει άλλο» ξεσπούν οι κρίσεις.

Ξέρετε ποια είναι η αφορμή της οικονομικής κρίσης; Θα γελάσετε. Η αφθονία. Μάλιστα. Βουνά μαζεύτηκαν τα αγαθά κι οι άνθρωποι πεθαίνουν απ’ την πείνα. Στην Βραζιλία ρίχνουν τον καφέ στα ποτάμια. Στον Καναδά και στην Αμερική καίνε ολόκληρα βουνά από σιτάρι. Μ. Λουντέμης όσα κεφάλαια και αν έχει ο καπιταλιστής στα χέρια του, όσα κι αν έχει μαζέψει από τη δουλειά των εργαζόμενων, δεν ξέρει τι να τα κάνει. Του είναι άχρηστα χαρτιά. Μια τεράστια υπερσυσσώρευση κερδών και κεφαλαίων που μένουν στο ράφι, που ο καπιταλιστής δεν έχει πού να τα ρίξει για να του φέρουν περισσότερα κέρδη.

Οι καπιταλιστές φτάνουν τότε σε ένα αδιέξοδο. Αφού οι καπιταλιστές έχουν στα χέρια τους την παραγωγή, μαζί φτάνει σε ένα αδιέξοδο και η ίδια η παραγωγή.

Τότε ξεσπάνε οι κρίσεις! Και για αυτό οι κρίσεις είναι καπιταλιστικές!

Τα όνειρα δε κλείνονται μέσα στην καραντίνα… Παίρνουνε εκδίκηση κόντρα στη ρουτίνα!

αγανάκτηση, η οργή και ο θυμός των μαθητών ξεχειλίζει πια! Οι μαθητές σε όλη τη χώρα ψάχνουν μια διέξοδο στο πώς μέσα σε τόσο δύσκολες συνθήκες θα συνεχίσουν να ζουν όπως «αρμόζει στην ηλικία τους» που… σφύζει από ζωή! Να συνεχίσουν να μαθαίνουν, να δημιουργούν, να περνάν τον χρόνο τους πιο ξέγνοιαστα με την παρέα τους, να ανακαλύπτουν τι τους γεμίζει, να κάνουν όνειρα για τη ζωή. Είναι χαρακτηριστικά τα αποτελέσματα ερευνών που δείχνουν ότι το 91% των μαθητών επηρεάστηκε αρνητικά από το κλείσιμο των σχολείων και τον συνεχή εγκλεισμό στο σπίτι, ενώ αύξηση παρουσιάζει και η χρήση αντικαταθλιπτικών και αγχολυτικών χαπιών.

«Μείναμε σπίτι», αλλά… Το θέμα είναι πως όσο και να μένουν σπίτι δε βλέπουν να διορθώνονται και πολύ τα πράγματα: Τα σχολεία, όταν και αν ανοίξουν, θα ‘ναι στα ίδια χάλια, η τηλεκπαίδευση σέρνεται. Το δικαίωμα στη μόρφωση μέρα με τη μέρα χτυπιέται όλο και περισσότερο. Οι ίδιοι οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς διαπιστώνουν πια πως οι μαθητές όλων των τάξεων έχουν τεράστια κενά στο τι έχουν μάθει. Το κυριότερο, όσο και να μένουν σπίτι οι μαθητές συνεχίζουν να χάνονται ανθρώπινες ζωές αφού έναν χρόνο μετά, το Δημόσιο Σύστημα Υγείας καταρρέει μπροστά στα κέρδη των μεγαλοκλινικαρχών στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, στα κέρδη των φαρμακοβιομηχανιών, στην επιλογή των κρατών σε όλο τον κόσμο να μην παίρνονται ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας, αλλά όλα να αφήνονται στην «ατομική ευθύνη».

Τελικά υπάρχουν ή δεν υπάρχουν λεφτά; Τώρα, μετά την μάσκα και το παγουρίνο, η κυβέρνηση βρήκε τη νέα λύση για να ανοίξουν -μάλλον- τα σχολεία: αυτή των self test που θα κάνουν οι μαθητές

και οι εκπαιδευτικοί μια φορά τη βδομάδα. Η κυβέρνηση πρέπει να απαντήσει γιατί τον Οκτώβρη το αίτημα των μαθητών για μαζικά, δωρεάν τεστ ήταν ανεδαφικό ή ακόμα και εκεί που υπήρχαν διαπιστωμένα κρούσματα επικρατούσε παραλογισμός για το ποια τάξη, τμήμα πρέπει να πάρει μέτρα. Τότε υποτίθεται πως δεν υπήρχαν λεφτά. Βέβαια, βρήκαν και έτρεξαν να δώσουν 2 εκατ. ευρώ στην εταιρία Cisco για το Webex (ναι, αυτό που «έπεφτε» κάθε εβδομάδα και μας έλεγαν πως είναι δωρεάν), χωρίς καν να εξετάσουν το ενδεχόμενο να στηρίξουν μια δημόσια πλατφόρμα τηλεκπαίδευσης που θα σχετίζεται με το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο, ή να δώσουν τα ίδια εκατομμύρια για στήριξη του τεχνολογικού εξοπλισμού των σχολείων. Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω και μέσα σε αυτή την τόσο δύσκολη κατάσταση, η Υπ. Παιδείας δήλωσε πως: «Οι μαθητές θα δώσουν ενδοσχολικές εξετάσεις. Διαφορετικά η κυβέρνηση είναι σαν να παραδέχεται πως η τηλεκπαίδευση 7 μήνες απέτυχε». Δηλαδή, αντί το Υπ. Παιδείας να το απασχολήσει πώς θα στηριχτεί η διά ζώσης μορφωτική διαδικασία με σχέδιο κάλυψης της ύλης, ασχολείται με το να μη χαλάσει η εικόνα της πετυχημένης διαχείρισης της πανδημίας από μεριάς κυβέρνησης.

Από τη συγκέντρωση στην Κυψέλη το Σάββατο 20 Μάρτη, με αφορμή την παγκόσμια μέρα κατά του ρατσισμού.

Οι μαθητές που αγανακτούν, πρέπει να ακουστούν, μπορούν να εκφραστούν! Με τη δραστηριότητα που θα ανοίξει οργανωμένα όλο το επόμενο διάστημα και ήδη έχει ξεκινήσει σε πλατείες, πάρκα, στέκια μαθητών, η ΚΝΕ επιδιώκει να δώσει βήμα στους χιλιάδες μαθητές που έχουν ανάγκη να εκφραστούν, να δημιουργήσουν, να ξεσκάσουν, να αισθανθούν όμορφα και αισιόδοξα. Να στείλουν το πιο δυνατό μήνυμα πως τα όνειρα για τη ζωή και το μέλλον τους δε σταμάτησαν πίσω από μια οθόνη τόσο καιρό τώρα, αλλά είναι εδώ και θα τα κατακτήσουν με τους αγώνες τους. Πως σηκώνουμε κεφάλι, βρίσκουμε δύναμη και δίνουμε «τρόπο» στην οργή που νιώθουμε. Όσοι αισθάνονται πως «δεν τους χωρά ο τόπος», πως δεν μπορούν να κάτσουν στα αυγά τους, έχουν επιλογή. Έναν χρόνο μετά την πανδημία του κορονοϊού είμαστε όλοι μας πιο δυνατοί. Η οργανωμένη απειθαρχία στο άδικο δείχνει το δρόμο και αυτό θα κάνουμε και τώρα στα σχολεία που θα ανοίξουν χωρίς μέτρα προστασίας, αλλά με απανωτές εξετάσεις! Δε περπατάμε σε μονόδρομο που βγάζει σε αδιέξοδο. Υπάρχουν ανεξάντλητες δυνατότητες σήμερα σε όλο τον κόσμο στην επιστήμη, στην τεχνολογία, στο τι σκέφτεται, φτιάχνει η ανθρωπότητα που συνεχώς προοδεύει. Μπορούμε να ζήσουμε πραγματικά ελεύθεροι ως σύγχρονοι άνθρωποι στον 21ο αιώνα. Πρέπει όμως να ανατραπεί αυτό που μας κρατά πραγματικά φυλακισμένους, το άδικο σύστημα της εκμετάλλευσης, ο καπιταλισμός και να χτίσουμε τον δικό μας κόσμο, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό!

Τι ετοιμάζει η ΚΝΕ για όλα αυτά;

Δεκάδες μαθητές πήραν μέρος στη συγκέντρωση Σωματείων και φορέων που πραγματοποιήθηκε στη Ν. Ιωνία το Σάββατο 13 Μάρτη, ενάντια στην κρατική καταστολή.

Αυτή την περίοδο σε όλη την Ελλάδα, οι μαθητικές ΟΒ έχουν βάλει μπρος τις μηχανές για να βρεθούνε ξανά με τους συμμαθητές τους, να συζητήσουν όλα όσα έχουν συμβεί αλλά και να οργανώσουν την δική τους αντεπίθεση! Για αυτό άλλωστε και ήδη γίνονται:  Συνεδριάσεις Συντονιστικών Επιτροπών και μαθητικών συμβουλίων, με καθοριστική τη συμβολή των μαθητών μελών της ΚΝΕ και νέες μαθητικές πορείες και άλλες δράσεις για να δοθεί ζωντάνια στις γειτονιές και να ακουστεί ξανά η φωνή των μαθητών.  Μαθητικά spot σε στέκια και πλατείες της ΚΝΕ με πλούσιο διαδραστικό πρόγραμμα: προβολές βίντεο, ταινίας, συζητήσεις, διαγωνισμούς γκράφιτι, τραγουδιού, καραόκε, καλλιτεχνικά δρώμενα, παιχνίδια γνώσεων, γρίφων, διαγωνισμούς ρίμας, skate, hip hop χορών που προετοιμάζουν το έδαφος για τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ που έρχονται!

Οδηγητής

! ο ι σ μνά

...γυ



Απρίλης 2021

21η Απρίλη 1967 54 χρόνια από την επιβολή

της Χούντας στην Ελλάδα

Τ μ ...γυ

α ξημερώματα της 21ης Απριλίου 1967, ο ταξίαρχος Στυλιανός Παττακός και οι συνταγματάρχες Γεώργιος Παπαδόπουλος και Νικόλαος Μακαρέζος κατέλαβαν την εξουσία της Ελλάδας πραξικοπηματικά και επέβαλαν... Χούντα!

! ο ι σ νά

Πώς ήταν τα πράγματα τα 7 χρόνια της Χούντας στην Ελλάδα; Ανήμερα του πραξικοπήματος υπήρξαν τουλάχιστον τρεις νεκροί: Ο 15χρονος Βασίλης Πεσλής, η 24χρονη Μαρία Καλαβρού και ο Βασίλης Μπεκροδημήτρης και ακολούθησαν πολλοί ακόμα. Η αρχή έδειξε και τη συνέχεια… Απέναντι στον ελληνικό λαό στήθηκε ο αστυνομικός και στρατιωτικός μηχανισμός του αστικού κράτους. Η αστυνομία και η χωροφυλακή παρείχαν στη χούντα τους δεκάδες χιλιάδες φακέλους, πρώτα και κύρια των κομμουνιστών αλλά και άλλων αγωνιστών ή προοδευτικών ανθρώπων. Χιλιάδες έμπειροι αγωνιστές, βρέθηκαν κρατούμενοι και εξόριστοι σε όλη την Ελλάδα, απέναντι σε έναν αδίστακτο μηχανισμό εκπαιδευμένο στη σωματική και ψυχολογική βία, σε απερίγραπτα βασανιστήρια. Επιβλήθηκαν και άλλα μέτρα, όπως η απαγόρευση των συγκεντρώσεων, η αυστηρή λογοκρισία στον Τύπο. Φτιάχτηκαν επιτροπές για να λογοκρίνουν το θέατρο και τον κινηματογράφο, τη μουσική και τα

Η προέλευση της λέξης... Η λέξη χούντα προέρχεται από την ισπανική «Junta» που σημαίνει ένωση, συμβόλαιο, συνέλευση, σύγκλητος, συνεδρίαση, συνάντηση και συνασπισμός.... Το 1931 ιδρύθηκαν στην Ισπανία οι Juntas Ofensiva Nacional – Sindicalista (Jons) που σημαίνει Χούντες Εθνικοσυνδικαλιστικού Αγώνα. Συνεργάστηκαν με το εθνικιστικό κόμμα Falangae (φάλαγγα) και στήριξαν τον Ισπανό δικτάτορα Φράνκο, οδηγώντας στη σαραντάχρονη δικτατορία της Ισπανίας. Κάπως έτσι η συγκεκριμένη λέξη άρχισε να χαρακτηρίζει άθλια, διεφθαρμένα και στυγνά καθεστώτα, «γεμάτα» διώξεις και επιθέσεις ενάντια σε όποιον αγωνίζεται, σε όλο το λαό.

τραγούδια, ενώ καταρτίστηκαν και πίνακες απαγορευμένων βιβλίων. Τέθηκαν εκτός νόμου τα πολιτικά κόμματα και στη συνέχεια ακολούθησε η κατάργηση μαζικών οργανώσεων και σωματείων. Πραγματοποιήθηκαν μαζικές εκκαθαρίσεις στο στράτευμα, στη δικαιοσύνη, στην παιδεία, διορίστηκαν «δικοί» της άνθρωποι. Η δικτατορία οργάνωσε με τα τεχνικά μέσα της εποχής τηλεφωνικές υποκλοπές, τελειοποίησε τις μεθόδους παρακολούθησης, δίωξης, συλλήψεων και βασανιστηρίων, επιτάχυνε τις φυλακίσεις αγωνιστών με την ασταμάτητη δράση των έκτακτων στρατοδικείων.

7 χρόνια διώξεις, βασανιστήρια, δολοφονίες. Όσοι σήμερα υμνούν τη δικτατορία είναι εχθροί του λαού Με τη Χούντα, όμως, η εξουσία δεν άλλαξε χέρια. Φόρεσε ένα πιο σκληρό προσωπείο και άλλαξε μορφή συνεχίζοντας να υπηρετεί τα ίδια συμφέροντα, των καπιταλιστών και των διεθνών τους συμμάχων, του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Η χουντική κυβέρνηση πήρε αμέσως μέτρα υπέρ του κεφαλαίου (π.χ. φοροελαφρύνσεις) και στην πορεία διαμόρφωσε πρόγραμμα χρηματοδότησης δημόσιων επενδύσεων και ευνοϊκές συνθήκες για Άμεσες Ξένες Επενδύσεις (ΑΞΕ). Η μεγάλη εργοδοσία επωφελήθηκε από την απαγόρευση κάθε μορφής μαζικής συνδικαλιστικής δράσης, συγκεντρώσεων και κινητοποιήσεων, από τους διωγμούς και τις εξορίες σε αγωνιστές και κομμουνιστές.

HΞΕΡΕΣ ότι;?? Μέσα σε τόσο δύσκολες συνθήκες το Κόμμα μας ανασυγκρότησε τις παράνομες Οργανώσεις του, το 1968 ίδρυσε την ΚΝΕ, έδωσε πνοή και κουράγιο στον λαό, έπαιξε καταλυτικό και αναντικατάστατο ρόλο στην ανάπτυξη της αντιδικτατορικής πάλης και στην κορύφωσή της, το 1973, με τις καταλήψεις στη Νομική τον Φλεβάρη και στο Πολυτεχνείο τον Νοέμβρη που οδήγησαν με τη σειρά τους στην ανατροπή της Χούντας το 1974;

Στη δικτατορία του κεφαλαίου καμιά υποταγή! Μπορεί η Χούντα να ανατράπηκε, όμως το σύστημα που γεννά εκμετάλλευση, κρίσεις, πολέμους, φασισμό, είναι εδώ! Καταλαβαίνουμε, προφανώς πως σήμερα ζούμε και μεγαλώνουμε σε διαφορετικές συνθήκες από ότι εκείνες της 7χρονης στρατιωτικής δικτατορίας, σε συνθήκες αστικής δημοκρατίας. Όμως αυτή η εναλλαγή τελικά δεν αλλάζει τον χαρακτήρα αυτού του άδικου συστήματος, την εκμετάλλευση των πολλών για τα κέρδη των λίγων! Το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, όποια μορφή κι αν παίρνει η άσκηση της εξουσίας, δε διστάζει μπροστά σε κανένα έγκλημα ενάντια στον λαό.

Ας σκεφτούμε! Σε συνθήκες αστικής δημοκρατίας, σήμερα, τα δικαιώματά μας σε υγεία, μόρφωση και δουλειά πάνε περίπατο. Συντελείται ένα πραγματικό έγκλημα κατά της ανθρώπινης ζωής για να μη χάσουν τα κέρδη τους οι μεγαλοκλινικάρχες. Δεν παίρνεται κανένα μέτρο προστασίας σε χώρους δουλειάς, ΜΜΜ, εμείς μένουμε έγκλειστοί και μακριά από το σχολείο μας! Και ακριβώς για αυτό το λόγο, με σκοπό να μας φοβίσουν και να μην αντιδράμε, βιώνουμε τελευταία την ένταση της καταστολής, την ποινικοποίηση των αγώνων, την προσπάθεια παρεμπόδισης των διαδηλώσεων, το χτύπημα και σε μαθητικές πορείες, τη μετατροπή των Πανεπιστημίων σε αστυνομικά φρούρια! Φανερώνουν το φόβο τους! Αυτή είναι η δικτατορία του κεφαλαίου! Αυτή κάνει κουμάντο στις ζωές μας και όσα προσωπεία και αν αλλάζει, εμείς ξέρουμε την αλήθεια! Όσοι σήμερα συγχέουν συνειδητά τη χούντα της 21ης Απρίλη με τη σημερινή κατάσταση, επιδιώκουν να αθωώσουν το σύστημα που γεννά χούντες! Απέναντι στη δικτατορία του κεφαλαίου, υψώνουμε την γροθιά μας και διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει! Δίνουμε...τρόπο στην οργή που νιώθουμε και δυναμώνουμε τον αγώνα της σύγκρουσης και της ανατροπής! Οι αγώνες μέσα στην πανδημία δείχνουν το δρόμο και τη δύναμη μας!

Πιο επίκαιρη από ποτέ η ανάγκη

πρόληψης των εξαρτήσεων

ε αφορμή τον ένα χρόνο πανδημίας και το αποτύπωμα που άφησε και στον τομέα των εξαρτήσεων ο «Οδηγητής» συζήτησε με τον Βασίλη Παυλόπουλο, κοινωνικό ψυχολόγο, αναπληρωτή καθηγητή στο ΕΚΠΑ και αντιπρόεδρο του παραρτήματος Περιστερίου του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ) και τη Μαρίνα Παπαδιώτη, ψυχολόγο στο Κέντρο Πρόληψης των εξαρτήσεων «Φαέθων» και πρόεδρο του παραρτήματος Πετρούπολης του ΕΣΥΝ, για την αναγκαιότητα της πρόληψης στις σημερινές συνθήκες.

«Οδηγητής»: Τι αποτύπωμα αφήνει ο ένας χρόνος πανδημίας και η διαχείρισή της στον ψυχισμό και τη συνείδηση των νέων; Βασίλης Παυλόπουλος: Κάθε κρίση αφήνει βαθύτερο αποτύπωμα σε άτομα που βιώνουν αναπτυξιακές μεταβάσεις. Οι νέοι βρίσκονται στο μεταίχμιο αλλαγών που θα καθορίσουν σημαντικές παραμέτρους της υπόλοιπης ζωής τους, όπως οι σπουδές, η εργασία και οι διαπροσωπικές σχέσεις. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το σχολείο και το πανεπιστήμιο δεν είναι απλώς χώροι μάθησης, αλλά κατ’ εξοχήν πλαίσια κοινωνικοποίησης. Ακόμα κι αν όλα λειτουργούσαν στην εντέλεια με τα εξ αποστάσεως μαθήματα –το οποίο γνωρίζουμε ότι δεν ισχύει, ιδιαιτέρως για τα χαμηλότερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα– το παρατεταμένο κλείσιμο του σχολείου και του πανεπιστημίου προκαλεί πολλαπλά προβλήματα: από μειωμένη σωματική δραστηριότητα, διατροφικές διαταραχές και διαταραχές ύπνου, εξαιτίας της υπερβολικής χρήσης οθόνης, μέχρι αυξημένο στρες, εκρήξεις θυμού και αίσθημα μοναξιάς. Η αύξηση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας στη διάρκεια του lockdown έχει συχνά παιδιά ως θύματα. Επιπλέον, η πανδημία επηρεάζει τους νέους μέσα από το φίλτρο της οικογένειας -και εδώ υπεισέρχεται πιο έντονος ο κοινωνικοοικονομικός παράγοντας. Για παράδειγμα, η ανεργία των γονέων και η οικονομική ανασφάλεια έχουν άμεσο αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής και την ψυχική υγεία των νέων. Από εκεί και πέρα, διεθνείς οργανισμοί επισημαίνουν ότι οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της πανδημίας θα συνοδεύουν τους νέους πολλαπλώς στην υπόλοιπη ζωή τους μέσα από την υποβάθμιση των υλικών όρων διαβίωσης, τις χειρότερες προοπτικές εκπαίδευσης και επαγγελματικής αποκατάστασης, τη διαρραγή των κοινωνικών σχέσεων και το σοβαρό πλήγμα στην αίσθηση ελέγχου και στην εμπιστοσύνη σε συλλογικές δράσεις.

«O»: Υπάρχουν πολλά στοιχεία και ενδείξεις που μαρτυρούν «φούντωμα» των εξαρτητικών συμπεριφορών το τελευταίο διάστημα. Πώς ερμηνεύονται; Οι συνθήκες που διανύουμε αποτελούν αιτία ή αφορμή; Β.Π.: Συνηθίζουμε να περιγράφουμε τα αίτια της χρήσης ουσιών μέσα από το λεγόμενο «τρίγωνο της εξάρτησης», δηλαδή όταν μία εξαρτητική ουσία ή συμπεριφορά συναντιέται με μια ευάλωτη προσωπικότητα σε ένα επιβαρυμένο κοινωνικό περιβάλλον. Στη διάρκεια της πανδημίας είδαμε και τις τρεις συνιστώσες αυτού του τριγώνου να επιδεινώνονται. Ενδεικτικά: Γνωρίζουμε ότι η ανεργία συνδέεται με τη χρήση ουσιών. Τι συνέβη στην πανδημία; Διεθνείς οργανισμοί επισημαίνουν τον «καταστροφικά δυσανάλογο αντίκτυπο» και τις «δυσοίωνες προοπτικές» εργασίας για τη «γενιά των lockdown». Επιπλέον, γνωρίζουμε ότι οι εξαρτήσεις είναι πιο συχνές σε πληθυσμούς με υψηλότερα ποσοστά φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Και εδώ οι πιο γνωστοί οργανισμοί διεθνώς διαπιστώνουν ότι η πανδημία «αύξησε τη φτώχεια, αλλά και τις περιουσίες των υπερπλουσίων», διευρύνοντας ακόμα περισσότερο το χάσμα των ανισοτήτων. Άλλος σημαντικός παράγοντας που γνωρίζουμε ότι συνδέεται με τις εξαρτήσεις είναι η σχολική διαρροή. Η «Unicef» προβλέπει ότι τουλάχιστον 24 εκατομμύρια μαθητές θα εγκαταλείψουν το σχολείο εξαιτίας της πανδημίας. Στην Ελλάδα έρευνες δείχνουν ότι σχεδόν οι μισοί μαθητές παρακολούθησαν μόνο περιστασιακά ή καθόλου τα online μαθήματα. Δυστυχώς, ο κατάλογος των επιβαρυντικών παραγόντων είναι μακρύς. Σε αυτόν προστίθεται η απογοητευτική κατάσταση όσον αφορά στην πρόληψη, την οποία μαρτυρούν στοιχεία του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά: λιγοστά και υποστελεχωμένα κέντρα πρόληψης, εξοβελισμός του προβλήματος των εξαρτήσεων από τα προγράμματα αγωγής υγείας στα σχολεία και, βεβαίως, σταθερή υποβάθμιση των «στεγνών» προγραμμάτων απεξάρτησης και διαχρονική προώθηση πολιτικών, όπως ο νό-

μος για τους χώρους ελεγχόμενης χρήσης, η προώθηση διατάξεων που απενοχοποιούν την κάνναβη και γενικά η αντίληψη ότι η απεξάρτηση είναι θέμα ατομικής διαχείρισης. Όμως οι εξαρτήσεις συνιστούν πρωτίστως κοινωνικό πρόβλημα. Επομένως, η πανδημία –όπως κάθε κρίση– επιδείνωσε μια προϋπάρχουσα αρνητική κατάσταση όσον αφορά στις εξαρτήσεις και δεν δημιούργησε ένα πρόβλημα εκεί που δεν υπήρχε.

«O»: Πιστεύετε πως η πρόληψη των εξαρτήσεων στη χώρα μας τα προηγούμενα χρόνια ήταν αρκετή για να «θωρακίσει» τους νέους απέναντι σε μια έντονα ψυχοπιεστική κοινωνικοοικονομική συνθήκη όπως αυτή που διανύουμε; Μαρίνα Παπαδιώτη: Για να απαντήσουμε στην ερώτηση χρειάζεται αρχικά να ξεκαθαρίσουμε τι εννοούμε πρόληψη. Πρόληψη σημαίνει ανίχνευση των αιτιολογικών παραγόντων της εξάρτησης από ναρκωτικές ουσίες ή από άλλες μορφές εξάρτησης, νόμιμες ή παράνομες, που έχουν κοινό αιτιολογικό υπόστρωμα. Στόχος της πρόληψης είναι η ενίσχυση των προστατευτικών παραγόντων που ενδυναμώνουν την ψυχοκοινωνική υγεία του ατόμου και το καθιστούν ικανό να επιλέγει έναν πιο ενεργό και δημιουργικό τρόπο ζωής και η μείωση των παραγόντων επικινδυνότητας. Όμως, η εξάρτηση είναι ένα πολυαιτιακό φαινόμενο, όπου βιολογικοί, ψυχικοί, κοινωνικοί, οικονομικοί, πολιτισμικοί παράγοντες αλληλεπιδρούν και αλληλοδιαπλέκονται. Έτσι, προκύπτει ανάγκη για ύπαρξη προγραμμάτων πρόληψης σε πολλά επίπεδα που να επεκτείνονται από τον άνθρωπο μέχρι την κοινότητα, με στόχο την αναίρεση των γενεσιουργών αιτιών της εξάρτησης. Η πρόληψη επομένως δεν περιορίζεται μόνο στην ενημέρωση και την παροχή πληροφοριών σε σχέση με τις εξαρτησιογόνες ουσίες. Επικεντρώνεται στη δημιουργία ή/και την ενίσχυση των προστατευτικών παραγόντων στην ανάπτυξη προσωπικών και διαπροσωπικών δεξιοτήτων, όπως: επίγνωση αναγκών, ανάληψη ευθύνης, ενίσχυση αυτοεκτίμησης, ανάπτυξη επικοι-

Οδηγητής

νωνιακών δεξιοτήτων, ενσυναίσθησης, ικανότητα λήψης αποφάσεων, επίλυσης συγκρούσεων, ανάπτυξη κριτικής σκέψης κ.ά. Η ανάπτυξη δεξιοτήτων πρέπει να έχει στόχο όχι μόνο το να «θωρακίσει» το άτομο σε ψυχοπιεστικά γεγονότα ή να τον καταστήσει ψυχικά ανθεκτικό σε έναν κόσμο που μοιάζει αβίωτος. Ο άνθρωπος βιώνει το νόημα της ζωής μόνο μέσα από τη δημιουργία αυθεντικών σχέσεων, ενταγμένος μέσα σε μια κοινωνία με ισοτιμία, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια και ανθρωπιά. Είναι, λοιπόν, απαραίτητη η παρέμβαση, όχι μόνο στο άτομο, αλλά στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, ευαισθητοποιώντας τα μέλη της κοινότητας -τα οποία δρουν ως φορείς πρόληψης και λειτουργούν πολλαπλασιαστικά στη διάδοση της φιλοσοφίας της πρόληψης-, στις κοινωνικές αιτίες του φαινομένου. Η πρόληψη δεν είναι μόνο υπόθεση των «ειδικών επιστημόνων». Είναι σημαντικό να παρέμβουμε στην κοινότητα ώστε να διεκδικεί καλύτερες συνθήκες ζωής. Αυτό συνεπάγεται ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση, βασισμένη στη συνεργασία και όχι στον ανταγωνισμό, με στόχο την ουσιαστική μόρφωση και την ολόπλευρη ανάπτυξη του ατόμου. Σημαίνει πρόσβαση και δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία για όλους. Σημαίνει πλήρη και δωρεάν πρόσβαση στον αθλητισμό και στις πολιτιστικές δραστηριότητες, με αντίστοιχες υποδομές. Η πρόληψη θα έπρεπε να υιοθετήσει μια πιο διεκδικητική στάση σε σχέση με τις πολιτικές και τα νομοσχέδια που ψηφίζονται π.χ. αποποινικοποίηση της κάνναβης, πολιτικές «μείωσης της βλάβης» κ.λπ. που υπονομεύουν το έργο της. Όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν και την στελέχωση των Κέντρων Πρόληψης ώστε να καλυφτούν οι ανάγκες των τοπικών κοινωνιών στις οποίες απευθύνονται και ταλανίζονται από την οικονομική, κοινωνική και ανθρωπιστική κρίση.

«Ο»: Τα αποτελέσματα της πρόληψης σίγουρα δεν μπορούν να είναι άμεσα. Υπάρχουν όμως πράγματα που μπορούν να γίνουν σήμερα ώστε να ανακοπεί ή ακόμα και να μειωθεί η ανοδική πορεία των εθισμών; Μ.Π.: Η πανδημία και η διαχείρισή της, η αύξηση της ανεργίας, η οικονομική ανασφάλεια, η φτώχεια, η κοινωνική απομόνωση οδήγησαν σε μεγάλη αύξηση των ψυχοδραστικών ουσιών και ψυχοφαρμάκων (υπέρμετρη αύξηση στην κατανάλωση κοκαΐνης, αμφεταμίνης, μεθαμφεταμίνης, αντικαταθλιπτικών), σε αύξηση των εξαρτητικών συμπεριφορών (εξάρτηση από ηλεκτρονικά παιχνίδια, τζόγος, προβληματική χρήση διαδικτύου) καθώς και σε αύξηση ψυχοπαθολογικών εκδηλώσεων, όπως κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές, αυτοκτονικός ιδεασμός ακόμα και σε πολύ νεαρές ηλικίες. Είναι επιτακτική η ανάγκη για συνεργασία με θεσμικούς φορείς και συλλογικά όργανα προκειμένου να γίνει διάχυση της ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τις κοινωνικές αιτίες του φαινομένου της εξάρτησης και τη διεκδίκηση των αιτημάτων για αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής. Τα ζητήματα για τα οποία άμεσα πρέπει να κινητοποιηθούν συλλογικοί φορείς και μέλη της κοινότητας

είναι η ανάγκη για το άνοιγμα των σχολείων και των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με όλα τα ουσιαστικά μέτρα υγειονομικής ασφάλειας, προκειμένου να επανέλθουν στον φυσικό τους χώρο που αποτελεί τον πιο σημαντικό κοινωνικοποιητικό φορέα. Η διασπορά και η μετάδοση του κορονοϊού δημιουργεί υπαρξιακό άγχος το οποίο εντείνεται με την έλλειψη υποδομών και της ανεπάρκειας του Δημόσιου Συστήματος Υγείας. Χρειάζεται να αναδείξουμε τη σπουδαιότητα της ενίσχυσης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, τη στελέχωση ιατρονοσηλευτικού προσωπικού και την επάνδρωση του απαραίτητου εξοπλισμού και κλινών για να αντιμετωπιστεί η πανδημία. Τέλος, είναι απαραίτητη η συστηματοποίηση των παρεμβάσεων πρόληψης σε ομάδες-στόχους (έφηβοι, οικογένεια, εκπαιδευτικοί) μέσα από διαδικτυακά βιωματικά σεμινάρια προκειμένου να στηριχθούν και να ενδυναμωθούν ψυχολογικά από τις δυσμενείς επιπτώσεις της πανδημίας καθώς και ενημερωτικές ομιλίες για τις ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις και την ευοδωτική επενέργεια της πανδημίας στις εξαρτητικές συμπεριφορές.

«Ο»: Υπάρχει «αντίδοτο» απέναντι στην αύξηση της χρήσης ουσιών, αλλά και άλλων εξαρτήσεων; Β.Π.: Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις σε χρόνια κοινωνικά προβλήματα με βαθιές ρίζες στον ίδιο τον τρόπο λειτουργίας ενός ολόκληρου κοινωνικοοικονομικού συστήματος. Στο ΕΣΥΝ υπογραμμίζουμε τη σημασία της πρόληψης πάνω στη βάση ενός εναλλακτικού τρόπου ζωής. Θεωρούμε ότι η πρόληψη αφορά στο χτίσιμο μιας συγκροτημένης προσωπικότητας, ώστε οι νέοι να μην έχουν ανάγκη φυγής από την πραγματικότητα αλλά να διαμορφώσουν το δικό τους όραμα για τη ζωή. Η προσέγγιση αυτή προϋποθέτει μια σειρά παρεμβάσεων στο θεσμικό πλαίσιο, στο κοινωνικό περιβάλλον και στη θωράκιση των υλικών και ψυχοκοινωνικών πόρων που προάγουν την ψυχική ανθεκτικότητα των νέων. Εννοώ τη διασφάλιση βασικών δικαιωμάτων, όπως η αξιοπρεπής εργασία, η πρόσβαση σε αθλητισμό και πολιτισμό, η άρση των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση και η κοινωνική συμπερίληψη με όρους πραγματικής ισοτιμίας. Σε



Απρίλης 2021

επίπεδο διαμόρφωσης ατομικών στάσεων, μπορούμε να προωθήσουμε στόχους, όπως η ειλικρινής και ψύχραιμη ενημέρωση (αντί των fake news), η επιστημονικά τεκμηριωμένη γνώση (αντί των θεωριών συνομωσίας), η ανάδειξη της πρόληψης (πριν τη θεραπεία) και ένα θαρραλέο και ξεκάθαρο «όχι» απέναντι σε όλες τις εξαρτήσεις (αντί των παραπλανητικών διακρίσεων ανάμεσα σε «σκληρά» και «μαλακά» ναρκωτικά). Τα παραπάνω απαιτούν χρηματοδότηση, υλικούς και ανθρώπινους πόρους, μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, αλλά πρωτίστως είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης. Και, βεβαίως, στο ατομικό επίπεδο απαιτείται εγρήγορση, ενεργοποίηση, πνεύμα συλλογικότητας και διεκδίκησης. Στο ΕΣΥΝ υπηρετούμε αυτές τις αξίες και αγωνιζόμαστε για αυτή την προοπτική. Μ.Π.: Η προληπτική παρέμβαση σε θέματα ψυχικής υγείας πρέπει να γίνεται έγκαιρα τόσο στην οικογένεια, όσο και στο σχολείο με στόχο την στήριξη των ομάδων αυτών στο ρόλο και την ευθύνη που έχουν στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών και τη διαμόρφωση αξιών, στάσεων ζωής και αντιλήψεων που θα ευνοούν την ενδοψυχική και διαπροσωπική ευημερία. Ο άνθρωπος έχοντας αναπτύξει προσωπικές και κοινωνικές δεξιότητες νιώθει την ανάγκη να χτίσει σχέσεις εμπιστοσύνης και αλληλοϋποστήριξης. Οι σχέσεις που διαπνέονται από ισοτιμία, αποδοχή, ουσιαστική επικοινωνία και σεβασμό, η δημιουργία κοινωνικών υποστηρικτικών δικτύων, αποτελούν τον βασικό όρο αντιστροφής στην αλλοτρίωση και αποξένωση του ανθρώπου και λειτουργούν αναχαιτιστικά στην καταφυγή σε εξαρτησιογόνες ουσίες. Η ενστάλαξη της ελπίδας για τη διαμόρφωση μιας κοινωνίας με βασικό της άξονα το συλλογικό συμφέρον και η διαμόρφωση αξιοπρεπών συνθηκών ζωής ενεργοποιεί και κινητοποιεί όλους τους ανθρώπους και κυρίως τους νέους για να κρατήσουν ζωντανό το όραμα αυτής της κοινωνίας, να διεκδικούν και να αγωνίζονται. Όταν οι νέοι οραματίζονται και διεκδικούν, δεν χρειάζονται τα ναρκωτικά για να απαλύνουν τον ψυχικό πόνο που βιώνουν σε μια σκληρή πραγματικότητα. Η ελπίδα και το όραμα είναι το πιο σημαντικό αντίβαρο και η απάντηση στις πολιτικές που θέλουν αποχαυνωμένους νέους, παθητικούς και με έλλειψη κινήτρων για καλύτερη ζωή.

ΠΟΙΟΤΙΚΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

Ο μεγάλος αγνοούμενος του lockdown…

ο αστικό κράτος, αντί να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας και την αποφυγή διάδοσης του ιού σε μεγάλους εργασιακούς χώρους και ΜΜΜ, χρησιμοποιεί ως βασικό μέτρο «αντιμετώπισης» της πανδημίας το lockdown. Την αντιμετωπίζει, μάλιστα, ως «ευκαιρία» για να επιφέρει συντριπτικό πλήγμα σε κατοχυρωμένα δικαιώματα, όπως πχ με την θέσπιση της 10ωρης εργασίας, την τηλεργασία, την αύξηση των ορίων υπερωριακής εργασίας κ.ά. Ως συνέπεια αυτής της πολιτικής ο λαός κι η νεολαία βλέπουν διαρκώς τον «μη εργάσιμο» χρόνο τους να περιορίζεται και την καθημερινότητά τους να γίνεται αποπνικτική. Βιώνουν τον αποκλεισμό από δραστηριότητες αθλητισμού και πολιτισμού και βλέπουν να περιορίζονται ακόμη περισσότερο οι λιγοστές υποδομές και χώροι πρασίνου θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια ανάσα. Αυτό το κυριολεκτικό τσάκισμα του ελεύθερου χρόνου, στο πλαίσιο της συνολικής επίθεσης του κεφαλαίου, είναι ένα ακόμη πλήγμα στα κοινωνικά δικαιώματα με επιπτώσεις στους ίδιους τους όρους ζωής της εργατικής τάξης και των παιδιών της. Απορρίπτουμε αυτά που μας «σερβίρουν», βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες!

Αποτελεί συνειδητή πολιτική του καπιταλισμού να μπαίνουν εμπόδια στην αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου. Βέβαια, η αστική τάξη επενδύει με τον δικό της τρόπο στον ελεύθερο χρόνο της νεολαίας, παρεμβαίνοντας ιδεολογικά. Πλασάρει ένα κάρο πολιτιστικά προϊόντα, με τα οποία είτε άμεσα είτε πιο συγκαλυμμένα επιχειρεί να ενσωματώσει στη δική της αντίληψη, να διοχετεύσει τη δυσαρέσκεια και την όποια αμφισβήτηση για προβληματικές πλευρές της πραγματικότητας σε ακίνδυνα κανάλια. Αξιοποίησε μάλιστα το διάστημα του lockdown για να «αναβαθμίσει» την παρέμβασή της, σερβίροντας διάφορα τηλε-σκουπίδια και ριάλιτι που κάνουν τους νέους να «σκοτώνουν» απλά τον χρόνο τους, να μένουν «κλεισμένοι στον εαυτό τους», να υιοθετούν φτηνά ιδανικά και πρότυπα… Ο ελεύθερος χρόνος όμως είναι μία ουσιώδης κοινωνική ανάγκη που ειδικά σήμερα με την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας, θα μπορούσε να

Από το ανοιχτό μάθημα φλαμένκο που πραγματοποίησε το Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ στην Αθήνα, την Κυριακή 28 Μάρτη, στο Πεδίο του Άρεως

αξιοποιηθεί για την ανάπτυξη της προσωπικότητας του ανθρώπου, για σωματική και ψυχική ξεκούραση, ανάπαυση, συμμετοχή στην κοινωνική και πολιτική ζωή, βελτίωση της μόρφωσης, συμμετοχή σε δραστηριότητες και ασχολίες, δημιουργία, φυσική άσκηση, καλλιέργεια των ενδιαφερόντων, επαφή με την τέχνη και τον αθλητισμό, προσωπικές σχέσεις. Σήμερα ο αγώνας της νεολαίας είναι ανάγκη να βάλει μπροστά και να διεκδικήσει μέτρα για την ποιοτική αξιοποίηση του ελεύθερο χρόνου. Η ΚΝΕ σταθερά πρωτοστατεί σε αυτόν τον αγώνα μέσα από την πρωτοπόρα δράση που αναπτύσσει σε αυτά τα μέτωπα. Ειδικά μετά από ένα παρατεταμένο lockdown αναδεικνύεται η ξεχωριστή σημασία που έχει ο οργανωμένος αγώνας για το δικαίωμα στην υγεία, την παιδεία, την πρόσβαση στον πολιτισμό και αθλητισμό.

ΚΝΕ με τα Στέκια Πολιτισμού που λειτουργεί σε πόλεις και συνοικίες, σταθερά διεκδικεί αναβάθμιση των χώρων πολιτισμού και αναψυχής, δημιουργική διέξοδο στον ελεύθερο χρόνο της νεολαίας. Ειδικά αυτή την περίοδο, τα Στέκια έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, αναπτύσσοντας πλούσια δραστηριότητα! Ζωντανεύουν κυριολεκτικά πλατείες και γειτονιές! Υπαίθρια μαθήματα, μουσικές παρεμβάσεις, πολύμορφες και δημιουργικές δράσεις στέλνουν παντού το μήνυμα ότι μαζί «σπάμε τον φόβο - δίνουμε τρόπο στην οργή»! Γιατί η ζωή είναι τώρα μπροστά μας και δεν αναβάλλεται! Το Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ στην Αθήνα απευθύνει κάλεσμα σε νέες ομάδες και καλλιτέχνες να στηρίξουν αυτές τις πρωτοβουλίες. Να έρθουν σε επαφή με το Στέκι και να πάρουν ενεργά μέρος με τις δικές τους ιδέες και προτάσεις!

Πολύμορφές δράσεις σε γειτονιές τον Απρίλη!  3/4 υπαίθριο μάθημα σχεδίου στο Θησείο, στις 11.00 πμ.  3/4 υπαίθριο μάθημα latin στη Ν. Σμύρνη.  10/4 μουσική παρέμβαση στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου, πύλη ΕΜΠ.  17/4 μουσική παρέμβαση στο Μπαρουτάδικο στο Αιγάλεω.

Με σύνθημα «Ως εδώ! Σπάμε τον φόβο στην πράξη! Παίρνουμε τη ζωή στα χέρια μας!» οι Οργανώσεις Βάσης Πετρούπολης της ΚΝΕ, Ζωντάνεψαν την πλατεία Ηρώ με την εκδήλωσή τους, το Σάββατο 27 Μάρτη.

Οδηγητής



Απρίλης 2021

Οι δρόμοι έγιναν «σκηνές» στον αγώνα για να ανοίξουν οι σχολές!

να ξεχωριστό «μάθημα» διεκδίκησης και αγώνα δίνουν όλο αυτό το διάστημα οι Σπουδαστές Δραματικών και άλλων Καλλιτεχνικών Σχολών σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Με συνελεύσεις, καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες και πολύμορφες αγωνιστικές δράσεις ενώνουν τις φωνές τους κι αγωνίζονται για τα δίκαια αιτήματά τους. Ο Σύλλογος μας είναι ήδη νικητής! Τον τελευταίο χρόνο μέσα σε συνθήκες πανδημίας ήρθαμε αντιμέτωποι με οξυμένα προβλήματα. Πολλά από αυτά προϋπήρχαν (π.χ υποβάθμιση των σπουδών, έλλειψη ενιαίου τρόπου λειτουργίας για κάθε σχολή κ.ά.), ενώ κάποια προέκυψαν λόγω της κυβερνητικής πολιτικής διαχείρισης. Κύριο ήταν η εξ΄ αποστάσεως διδασκαλία, που δημιουργεί τεράστια κενά στην εκπαιδευτική διαδικασία, αφού το αντικείμενο μας θα έπρεπε να προσεγγίζεται με συνδυασμό θεωρίας και πράξης και άρα με δια ζώσης επαφή. Από την πρώτη στιγμή ο σύλλογος ανέπτυξε ένα πολύμορφο αγώνα ώστε να επιστρέψουν οι σπουδαστές στις σπουδές τους και να αναπληρώσουν τα κενά που δημιουργεί η τηλεκπαίδευση στην εκπαιδευτική διαδικασία. Το ΔΣ του Συλλόγου, πρωτοστάτησε στον αγώνα αυτό, συνέβαλε ώστε αυτός να έχει διάρκεια, κλιμάκωση, να μην κυριαρχήσει η απογοήτευση και ο συμβιβασμός.

Με πρωτοβουλία του ΔΣ οργανώσαμε συσκέψεις με δεκάδες σπουδαστές καλώντας τους να παλέψουν και εκείνοι για να δυναμώσει ο συλλογικός αγώνας για άνοιγμα των σχολών με μέτρα προστασίας. Μάλιστα μέσα σε συνθήκες πανδημίας και lockdown έχουν γραφτεί εκατοντάδες σπουδαστές/τριες στο Σύλλογο. Αυτό είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους μας θέλουν μόνους και ανοργάνωτους. Πολλοί σπουδαστές που για χρόνια έβλεπαν τον εαυτό τους έξω από τέτοιες διαδικασίες, πρώτη φορά συμμετέχουν. Πραγματοποιήσαμε τις πιο μαζικές κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών, με αιτήματα που αγκαλιάζονται από την πλειοψηφία. Οργανώσαμε το δικό μας καλλιτεχνικό «αντί – μάθημα» στον δρόμο, εκφράζοντας χέρι - χέρι, στόμα- στόμα, ό, τι δημιουργικό μάς στερούν. Όλα αυτά συνέβαλαν να μην υποταχτούμε στις πιέσεις που μας ασκήθηκαν. Να μην τρομοκρατηθούν οι σπουδαστές όταν στελέχη του Υπουργείου Πολιτισμού πήραν τηλέφωνα μέλη του ΔΣ για να τους «συμβουλέψουν» να μην πραγματοποιήσουν προγραμματισμένη κινητοποίηση! Συγκρουστήκαμε με λογικές συμβιβασμού, που όλο αυτό το διάστημα προσπαθούν να κατευνάσουν «τα πνεύματα», να αποπροσανατολίσουν τον αγώνα μας! Σταθήκαμε απέναντι σε φωνές που έλεγαν ότι «δεν είναι καιρός» για διεκδικήσεις. Αναδείξαμε ότι είναι μία βολική και επικίνδυνη λογική συμβιβασμού με λιγότερα δικαιώματα. Σταθήκαμε απέναντι σε φωνές που έλεγαν να «μην τα βάλουμε» με την κυβέρνηση και το Υπουργείο. Απορρί-

Πρωτοβουλία Σπουδαστών Δραματικών Σχολών Θεσσαλονίκης τους τελευταίους μήνες έχει πραγματοποιήσει πλήθος καλλιτεχνικών δράσεων σε κεντρικά σημεία της πόλης με αίτημα το άνοιγμα των δραματικών και άλλων καλλιτεχνικών σχολών με μέτρα προστασίας. Παράλληλα, έχει απαιτήσει αξιοποίηση δημοσίων χώρων της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης για πραγματοποίηση των πρακτικών μαθημάτων, αναπλήρωση διδακτικών ωρών, αναπροσαρμογή της ύλης για τις πτυχιακές και προαγωγικές εξετάσεις και άμεση οικονομική ενίσχυση όλων των σπουδαστών (επίδομα ενοικίου, πάσο). Οι δράσεις αγκαλιάζονται από πολλούς σπουδαστές που αγωνιούν για τις σπουδές τους και τη ζωή τους. Σημαντικό σημείο για την οργάνωση του αγώνα μας το επόμενο διάστημα είναι η δημιουργία Συλλόγου στην πόλη. Αποφασίσαμε να καλέσουμε σε ιδρυτική συνέλευση Συλλόγου Σπουδαστών Σχολών Χορού και Θεάτρου Θεσσαλονίκης, ώστε να συντονίσουμε τις δράσεις μας και οργανωμένα να διεκδικήσουμε ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων μας. Μπορεί να αποτελέσει μία σημαντική ώθηση στην οργάνωση του αγώνα, να μας βγάλει πιο δυνατούς. Να γίνει ένα πραγματικό αποκούμπι για να συζητάμε ζωντανά όσα μας προβληματίζουν και να δρούμε συλλογικά! Οι αγώνες που δίνουμε και η αυξημένη συμμετοχή σπουδαστών μάς κάνουν να νιώθουμε αισιοδοξία ότι θα τα καταφέρουμε!... Σοφιανός Πεσιρίδης, σπουδαστής δραματικής σχολής Θεσσαλονίκης, μέλος της Πρωτοβουλίας σπουδαστών δραματικών σχολών Θεσσαλονίκης

ψαμε λογικές απογοήτευσης όπως «το θέμα είναι μόνο να συζητάμε και όχι να οργανώνουμε αγώνες». Σταθήκαμε απέναντι σε «φωνές» που προσπαθούν να παρασύρουν τους σπουδαστές να παλέψουν για αλλαγή ενός Υπουργού και να τους πείσουν να εναποθέσουν τις ελπίδες τους σε μία «αλλαγή καρέκλας», αποδυναμώνοντας την προοπτική της πάλης. Σταθήκαμε απέναντι σε «φωνές» που επιδιώκουν την διάλυση του οργανωμένου τρόπου λειτουργίας, της έννοιας της συμμετοχής, της συλλογικής συζήτησης. Υπάρχουν ορισμένοι που βρίσκουν ευκαιρία σήμερα να προωθήσουν ένα «διαδικτυακό» κίνημα με ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και γενικές συνελεύσεις με polls και likes στο facebook! Αναδείξαμε ότι ο τρόπος λειτουργίας του Συλλόγου μας, αξιοποιώντας κάθε μέσο, συνδέεται άμεσα με το περιεχόμενο της δράσης του, με την κατεύθυνση που αυτός θα έχει.

Η πείρα που κατακτήσαμε μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε! Οι αγώνες μας, ο κοινός βηματισμός με τα καλλιτεχνικά σωματεία, το δυνάμωμα των διεκδικήσεών μας, μας διδάσκουν πως η πραγματική μας δύναμη βρίσκεται στην ενότητα, στο δίκιο. Μας διδάσκουν πως η αντιπαράθεση και η σύγκρουση με τον συμβιβασμό είναι μονόδρομος για να έχει η δράση μας συνέχεια και αντοχή! Εμείς θα «παίξουμε» την τελευταία πράξη! Ηρώ Ραζή, πρόεδρος του Συλλόγου Σχολών Χορού, Θεάτρου και Κινηματογράφου της Αττικής

Σειρά ντοκιμαντέρ της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του

1821

Μην χάσετε να επόμενα επεισόδια, κάθε Πέμπτη από τις 8μμ: στις 8/4 «Η πρωτοπορία του αγώνα» στις 15/4 «Και ποιοι θέλετε να αρματωθούν, αν όχι εμείς;» στις 22/4 «"Εμφύλιοι" πόλεμοι. Η επανάσταση μέσα στην Επανάσταση» στις 29/4 «Η Επανάσταση διδάσκει»

youtube.com/kkemedia