Οδηγητής #1077 - Μάιος 2020

05

9 771791 359004

#1077 | ΜΑΗΣ 2020 | 2 ευρώ

2

Πρωτομαγιά 2020: «Ένιωσαν» τη γροθιά μας και της ψυχής μας τη φωτιά!

Άρθρο του Νίκου Αμπατιέλου, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ

75 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών: 8 πρωτεύουσες της Ευρώπης που απελευθέρωσε ο Κόκκινος Στρατός

16

3

TO

Συνέντευξη με τον Μάκη Παπαδόπουλο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

5

7 Τρεις μύθοι και μια αλήθεια για το κράτος 9 Σοσιαλισμός: η απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρό-

20 Άρθρο για την «αντιπολίτευση» του ΣΥΡΙΖΑ 21 «Για εμάς ποιος θα μιλήσει;» Οι εργαζόμενοι εν μέσω

11 Άρθρο για τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς εν μέσω

22 Επιστολές υγειονομικών στον «Οδηγητή» 23 Συνέντευξη με μέλος της Επιτροπής Αγώνα ξενοδοχοϋ-

τητα!

πανδημίας

12 Σχόλια 14 «Αστικοί» μύθοι και πραγματικότητα…

18

πανδημίας

παλλήλων Νομού Χανίων

24 Άρθρο του Προέδρου του ΔΣ του ΣΥΣΔΙΕΚ Αττικής

Καλό σου ταξίδι, σύντροφε

Τ

ο Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ, αποχαιρετά με θλίψη και οδύνη τον σύντροφο Νίκο Μοίραλη, μαθητή, ο οποίος «έφυγε» απροσδόκητα από τη ζωή σε τροχαίο δυστύχημα. Συγκεκριμένα, σε ανακοίνωσή του το ΚΣ της ΚΝΕ αναφέρει: «Με ανείπωτη θλίψη και οδύνη αποχαιρετάμε τον σύντροφο Νίκο Μοίραλη, μέλος της Τομεακής Οργάνωσης μαθητών Πάτρας της ΚΝΕ και μαθητή της Γ’ Λυκείου στο 7ο ΕΠΑΛ Πάτρας, ο οποίος σήμερα το απόγευμα έχασε τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα. Ο σύντροφος Νίκος ήταν Γραμματέας της ΟΒ 7ου ΕΠΑΛ Πάτρας, πρωτοπόρος σε όλους τους αγώνες του μαθητικού κινήματος στην Πάτρα τα τελευταία χρόνια, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής μαθητών Πάτρας. Ξεχώριζε για την αγάπη του για τον αθλητισμό, καθώς υπήρξε αθλητής του μπάσκετ σε αρκετές τοπικές ομάδες της πόλης. Το Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην αδερφή του, συντρόφισσα Όλγα Μοίραλη, καθώς και στους γονείς και σε όλη του την οικογένεια. Καλό σου ταξίδι, σύντροφε Νίκο».

OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Λεωφόρος Ηρακλείου 145, Νέα Ιωνία, ΤΚ: 14231, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210-2592514, 210-2592517

25 Να εξασφαλιστούν ουσιαστικά οι προϋποθέσεις ανοίγματος των σχολείων!

26 Άρθρο για μαθητές: Άλλαξε τον κόσμο! Το έχει ανάγκη!

28 Μετατρέπουμε τα φοιτητικά αμφιθέατρα, τις γειτονιές σε κυψέλες σκέψης - δράσης

30 Συνέντευξη με την πρόεδρο του Συλλόγου Σπουδαστών Σχολών Χορού, Θεάτρου και Κινηματογράφου

31 Σε όλο τον κόσμο, χίλιες εικόνες μία λέξη… Κομμουνιστική Επιθεώρηση Κυκλοφορεί το τεύχος 2/2020 ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ • Γιώργος Μαρίνος: Οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, η επίδρασή τους στην περιοχή μας και η στρατηγική των αστικών τάξεων Ελλάδας Τουρκίας.

• Λουκάς Αναστασόπουλος: Η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και ο «δούρειος ίππος» του οπορτουνισμού.

• Ιδεολογική Επιτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ: Οι εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ στο φόντο του πρόσφατου συνεδρίου του.

Β. Ι. ΛΕΝΙΝ - 150 ΧΡΌΝΙΑ ΑΠΌ ΤΗ ΓΈΝΝΗΣΉ ΤΟΥ • Β. Ι. Λένιν: Το ζήτημα της ειρήνης.

• Α. Λοζόφσκυ: Ο άνθρωπος, ο επαναστάτης.

• Ε. Αντοράτσκη: Η μαρξική διαλεκτική στο έργο του Λένιν.

• Χάιντς Άλραϊπ: Η θεωρία του Λένιν για την επανάσταση • Βιβλιοπαρουσίαση: Ο Λένιν και η εποχή του μέσα από τις εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής»

ΚΟΜΜΑΤΙΚΆ ΝΤΟΚΟΥΜΈΝΤΑ

Οδηγητής



Μάης 2020

3

Άρθρο του Νίκου Αμπατιέλου, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ

ΜΈIΝAΜΕ ΔΥΝΑΤΟΊ γιατί δε μείναμε σιωπηλοί

Συνεχίζουμε με νέα ορμή Από την πρώτη στιγμή της έξαρσης της πανδημίας αντιμετωπίσαμε με αίσθημα ευθύνης τους σοβαρούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία, τα προβλήματα που δημιουργούνται ειδικά για τους εργαζόμενους. Ταυτόχρονα, οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ήταν σταθερά εδώ, ετοιμοπόλεμες, μάχιμες, με πρωτοπόρα παρέμβαση και δράση για την προ-

Ξ

εχωρίζουν οι προσπάθειες μελών της ΚΝΕ για την οργάνωση της πάλης και της διεκδίκησης μέσα σε κλάδους που συνέχισαν να εργάζονται όλη την προηγούμενη περίοδο. Ξεχωρίζουν οι πρωτοβουλίες των δυνάμεων της ΚΝΕ στα Πανεπιστήμια για τους φοιτητές της Ιατρικής, των εστιών και άλλων, στους μαθητές, στους σπουδαστές των σχολών κατάρτισης. Ήταν συγκλονιστικό το μήνυμα που έστειλε η μαχητική συμβολική κινητοποίηση της 1ης του Μάη στο Σύνταγμα, κόντρα στις κυβερνητικές αποφάσεις για να επιβληθεί σιωπητήριο απέναντι στην πολιτική που τσακίζει εργασιακά και άλλα δικαιώματα. Με όλα τα μέτρα προστασίας των εργαζομένων και φοιτητών που συμμετείχαν, με την οργάνωση πραγματικά να λάμπει ως στοιχείο της κοινής πάλης χιλιάδων ανθρώπων για έναν κοινό σκοπό. Όλη αυτή η δράση την περίοδο της πανδημίας ενόχλησε κυρίως αυτούς που έχουν την πραγματική εξουσία που έβαλαν τα παπαγαλάκια τους να «κράζουν». Αυτό που ενοχλεί είναι ότι από την 7η Απρίλη στα νοσοκομεία, την 15η Απρίλη στα σουπερμάρκετ, την 28η Απρίλη στους χώρους δουλειάς, μέχρι και την Πρωτομαγιά αποδείχτηκε ότι στην Ελλάδα υπάρχουν «ζωντανές» δυνάμεις, εργαζόμενοι, συνδικαλιστές, ταξικά σωματεία, που δεν το βάζουν κάτω. Ενοχλεί ότι το στήριγμα των εργαζομένων και της νεολαίας απέναντι στις επιδιώξεις των μονοπωλίων, στις κυβερνήσεις και στο κράτος τους ήταν, είναι και θα είναι το ΚΚΕ! Σε αυτή την κατεύθυνση μπορούμε και πρέπει να ανεβάσουμε τη συμβολή της ΚΝΕ στην οικοδόμηση της Κοινωνικής Συμμαχίας, στην

ώθηση αιτημάτων, την προστασία της ζωής, των ίδιων των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Η δράση και κατά την περίοδο έξαρσης της πανδημίας ανέδειξε την σημασία ύπαρξης γερών οργανώσεων του Κόμματος και της ΚΝΕ μέσα σε χώρους δουλειάς, εκπαίδευσης, στις γειτονιές, με γερούς, ζωντανούς δεσμούς με τους εργαζόμενους και τη νεολαία.

μάχη για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος με νέες ηλικιακά δυνάμεις. Είναι σημαντικό η πείρα αυτής της δράσης, με τα θετικά και τα αρνητικά της να συζητηθεί καλά μέσα και έξω από τη ΚΝΕ, σαν μία φάση με πρωτόγνωρα στοιχεία που ανέδειξε ως μεγάλης σημασίας ζητήματα την ανάγκη ολόπλευρης καθοδήγησης σε νέες συνθήκες, την ανάγκη προσαρμογών πλευρών της παρέμβασης στη νεολαία, την ανταπόκριση σε ανεβασμένες απαιτήσεις της ιδεολογικής διαπάλης στον κεντρικό άξονα αντιπαράθεσης καπιταλισμού – σοσιαλισμού, την ίδια τη δράση του ΚΚΕ και της Οργάνωσής μας σήμερα. Το ότι «έσπασαν» κάποιες ευκολίες της καθημερινής δουλειάς, της ρουτίνας και οι προσπάθειες αντιμετώπισης νέων καταστάσεων, η αποφασιστικότητα απέναντι σε αυτές είναι πεδίο εκπαίδευσης που πρέπει να μας απασχολήσει όλους, ιδιαίτερα τα στελέχη της ΚΝΕ, συλλογικά και ατομικά, για την ικανότητά μας σε όλες τις συνθήκες και όχι μόνο στις συνθήκες της πανδημίας. Την επόμενη περίοδο εντείνουμε τις προσπάθειες για να διευρυνθούν οι οργανωμένες δυνάμεις της ΚΝΕ σε όλους τους χώρους, να αναπτυχθούν και να βαθύνουν οι πολιτικοί δεσμοί μας με χιλιάδες νέους και νέες. Τώρα είναι που πρέπει να αναπτυχθούν αντισώματα στη σκέψη και τη δράση ακόμη περισσότερων νέων, ώστε να αποκρούσουμε όλοι μαζί εκτός από τον κορωνοϊό, και τον ιό της υποταγής, του ατομικού δρόμου, του «δεν υπάρχει εναλλακτική» στην καπιταλιστική βαρβαρότητα που καλλιεργείται από διάφορα συ-

στημικά κανάλια. Για να αποκρούσουμε τις συνέπειες της επίθεσης στα δικαιώματα της νεολαίας που εντείνεται σε περίοδο καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης που είναι ήδη εδώ. Οι νεότερες ηλικίες σήμερα έχουν «εκτεθεί» σε περίοδο με συμπυκνωμένες εξελίξεις, οικονομικές, πολιτικές. Δεν ξεχνάμε ότι νέοι που μεγάλωσαν σε συνθήκες κρίσης, με δήθεν προσωρινά μέτρα – ως τέτοια αναφέρθηκαν τα προηγούμενα χρόνια τα μνημόνια, για να περάσουμε τη φορτούνα - σήμερα έρχονται αντιμέτωποι με νέες δυσκολίες στη ζωή τους, σε νέα πάλι «προσωρινά» μέτρα που όμως έρχονται πάλι για να μείνουν. Παρά τα εμπόδια, υπάρχουν οι όροι αλλά και περισσότερες αποδείξεις για να συνειδητοποιείται ότι οι νέοι εργάτες, οι άνεργοι, οι νέοι από τις εργατικές λαϊκές οικογένειες δεν μπορούν να περιμένουν τη ριζική βελτίωση της ζωής τους με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους μέσα στο παλιό, ξεπερασμένο ιστορικά καπιταλιστικό σύστημα. Δημιουργούνται ορισμένες προϋποθέσεις ριζοσπαστικοποίησης, και εδώ είναι η ευθήνη της ΚΝΕ, ώστε με τη μαζική πολιτική της δράση να εκφράζονται οι αγωνίες και οι διεκδικήσεις της νεολαίας για όλα τα ζητήματα. Να διεισδύουμε σε νέες δυνάμεις, για να γίνουν οι ανησυχίες τους δύναμη ανατροπής ενός συστήματος που είναι το εργαστήριο παραγωγής εκμετάλλευσης και βαρβαρότητας. Για να μην γίνει αυτό ακούμε πολλά, θα ακούσουμε ακόμα περισσότερα. Στη νεολαία πέφτει ειδικό ιδεολογικό «φορτίο», όπως τόσες και τόσες φορές, για να μην συναντηθεί με την επαναστατική πολιτική του ΚΚΕ,



4 με την πρωτοπόρα οργάνωσή μας την ΚΝΕ. Κυρίαρχη είναι η προσπάθεια να εξαγνιστεί ο καπιταλισμός, να εμφανιστεί ως μονόδρομος που με μερικές διορθώσεις μπορεί να γίνει υποφερτός. Αυτοί θα συνεχίσουν και θα εντείνουν την προσπάθεια τους για να υπερασπίσουν τα κεκτημένα τους. Εμείς πιο αποφασιστικά θα συνεχίσουμε τη δική μας για να αμφισβητήσει η νεολαία πιο μαζικά τη σημερινή πραγματικότητα, να μπαίνει στο στόχαστρο η ίδια η καπιταλιστική εξουσία, να δυναμώνει η προοπτική της επαναστατικής ανατροπής της και της οικοδόμησης του σοσιαλισμού – κομμουνισμού.

Χωρίς το απαραίτητο ταξικό κριτήριο, τα εργαλεία κατανόησης της πραγματικότητας που δίνει η θεωρία μας, οι σύγχρονες επεξεργασίες του Κόμματος, το επαναστατικό πρόγραμμα του, είναι πραγματικά δύσκολο -κάτω από την επίδραση της ιδεολογίας και εξουσίας των εκμεταλλευτών- να διακρίνει ένας νέος το μόνο δρόμο που οδηγεί σε πραγματικό ξέφωτο. Να μετρήσουμε σημαντικό βήματα στον εξοπλισμό μας, στη μελέτη, αξιοποίηση και διακίνηση του «Ριζοσπάστη», του «Οδηγητή» των οποίων η σημασία αναγνωρίστηκε πιο πλατιά την προηγούμενη περί-

οδο. Αντίστοιχα στην επαφή, αξιοποίηση και διάδοση του πολιτικού βιβλίου, της ΚΟΜΕΠ, τη μελέτη της ιστορίας του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος και τα συμπεράσματα που βγαίνουν. Αυτό το κλίμα ανόδου του συνολικού μορφωτικού – πολιτιστικού ρεύματος στις γραμμές της ΚΝΕ δίνει σημαντικά εφόδια για να μπορούν τα μέλη και οι φίλοι τις ΚΝΕ να γίνουν πιο αποδεικτικοί, πιο πειστικοί στον προσανατολισμό της θολής δυσαρέσκειας που μπορεί να εκφράζεται από τμηματα νεολαίας, της αντιμετώπισης των συγχύσεων, ακόμη και της απογοήτευσης.

Ο κορωνοϊός είναι ιός. Ο καπιταλισμός είναι διαρκής «πανδημία». Η διαχείριση της πανδημίας από τη σκοπιά της κυβέρνησης της ΝΔ και του ελληνικού κράτους, όπως και κάθε καπιταλιστικού κράτους, συνολικά από την ΕΕ γίνεται με κριτήριο τη στήριξη της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, τη θωράκιση του συστήματος. Το λογαριασμο τον στέλνουν για μία ακόμη φορά στο λαό. Η μεγαλύτερη δυσπιστία του ελληνικού λαού στην ΕΕ που καταγράφεται την τελευταία περίοδο πρέπει να στραφεί στην πολιτική και οικονομική ουσία, στον πυρήνα της ΕΕ. Να κατανοηθεί ότι είναι ιμπεριαλιστική ένωση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και των κυβερνήσεών τους ενάντια στους λαούς της Ευρώπης και όχι μόνο. Αυτός ο χαρακτήρας της ΕΕ παραμένει, είτε με τους νεοφιλελεύθερους είτε με τους σοσιαλδημοκράτες να κρατάνε το τιμόνι. Όσοι προσπαθούν να ρίξουν το ανάθεμα γενικά στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ και δυνάμεις του οπορτουνισμού, κρύβουν συνειδητά ότι το μείγμα αστικής διαχείρισης που επιλέγεται κάθε φορά, δεν καθορίζεται από τις ιδιαίτερες πολιτικές απόψεις κάθε ξεχωριστής κυβέρνησης, αλλά από τις ανάγκες και τις προτεραιότητες του κεφαλαίου σε μια δεδομένη στιγμή. Για αυτόν το λόγο βλέπουμε νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις να εφαρμόζουν πιο επεκτατική πολιτική, στην οποία πριν ασκούσαν κριτική, όπως η ΝΔ στη χώρα μας, αλλά και σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, να έχουν εφαρμόσει περιοριστικές πολιτικές τις οποίες δήθεν αντιπάλευαν. Δεν μπορεί κανείς να περιμένει το σύστημα να μεταμορφωθεί από τέρας σε πεντάμορφη. Χειρότερο γίνεται, καλύτερο όχι... Ας αναρρωτηθεί ο καθένας δεδομένων των επιστημονικών και τεχνολογικών μέσων που έχει δημιουργήσει η ανθρώπινη εργασία: • Αν θα ανεχτεί να επιλέγεται ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει ή θα διεκδικήσουμε ένα δημόσιο σύστημα Υγείας, κατάλληλα στελεχωμένο και εξοπλισμένο, ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει σε οποιεσδήποτε συνθήκες.

• Αν θα ανεχτεί εν έτει 2020 να υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν αξιοπρεπή εργασία, ασφαλές σπίτι, ποιοτικό χρόνο για πολιτισμό, αθλητισμό, ψυχαγωγία ή θα βάλουμε μπροστά τις σύγχρονες ανάγκες μας για ζωή και δουλειά με δικαιώματα.

• Αν θα ανεχτεί οι κυβερνήσεις να μετατρέπουν τα σχολεία σε πανάκριβα εξεταστικά

κέντρα και τα Πανεπιστήμια σε «κατηγοριοποιημένες» Α.Ε. ή θα απαιτήσουμε ολοκληρωμένη μόρφωση, πλήρη, δημόσια και δωρεάν Παιδεία για όλους. Η μη προστασία της ζωής σε όλο τον κόσμο από τον κορονοϊό χρεώνονται σε αυτό το σύστημα που έχει ιερό και όσιο το κέρδος. Που θέλει να μας πείσει πως ο ανταγωνισμός –οι όροι ζούγκλας στην οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα- είναι η κινητήρια δύναμη που κάνει τα πράγματα καλύτερα... Αρκεί να κοιτάξει κανείς τις χώρες - λίκνα του καπιταλισμού: Τους εργαζόμενους στα σουπερ μάρκετ της Γαλλίας που πέθαναν από τον «αόρατο εχθρό» γιατί η εργοδοσία τους έλεγε πως «η μάσκα τρομάζει τους πελάτες», όσους στις εργατογειτονιές της Ν.Υόρκης πεθαίνουν στα σπίτια τους γιατί είναι ανασφάλιστοι, τους υγειονομικούς όλου του κόσμου που χάθηκαν δίνοντας μια μάχη χωρίς όπλα, τους ηλικιωμένους στα γηροκομεία της Ισπανίας και στις ιδιωτικές ιατρικές δομές στην Ελλάδα, που χάθηκαν αβοήθητοι. Όλους όσοι δεν είχαν τελικά τα ίδια «αντισώματα» απέναντι στον ιό που απέναντί του υποτίθεται ότι είμαστε όλοι ίσοι, όπως μας έλεγαν, θα τους κλείσουμε για πάντα στις καρδιές μας. Προστίθενται στους εργάτες που χάνουν τη ζωή τους σε περιόδους “κανονικότητας” σε εργατικά «ατυχήματα», στα θύματα που αφήνουν πίσω τους οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, η φτώχεια, οι καπιταλιστικές κρίσεις.

Πρέπει και μπορούμε να σημαδέψουμε τον ορατό εχθρό μας!

Α

ποδείχθηκε περίτρανα πως οι απαραίτητοι για μία κοινωνία είναι οι εργαζόμενοι και όχι οι βιομήχανοι, οι γιατροί και οι νοσηλευτές και όχι οι κλινικάρχες, οι διανομείς και όχι οι μεγαλέμποροι! Αποδείχθηκε ότι η κοινωνία έχει τη δύναμη, μπορεί να πάει μπροστά χωρίς εκμεταλλευτές, ότι χωρίς τους εργαζόμενους, τον λαό, «γρανάζι» δε γυρνά... Παλεύουμε ώστε οι «αφανείς ήρωες»- όπως αναφέρονται τις τελευταίες μέρες οι εργαζόμενοι – να γίνουν πρωταγωνιστές! Το κάλεσμα μας να δυναμώσει τώρα ο αντικαπιταλιστικός αγώνας είναι πρώτη ανάγκη για τους νέους της χώρας μας. Γιατί «η ατομική λύση» είναι τελικά συλλογικό αδιέξοδο. Νόημα και διέξοδος υπάρχει στον κοινό αγώνα για να μην πληρώσει ο λαός ξανά! Σε αυτόν τον αγώνα καλούν σωματεία, φοιτητικοί σύλλογοι, οι συντονιστικές επιτροπές και συμβούλια των μαθητών, σύλλογοι σπουδαστών κλπ. Και όχι μόνο καλούν αλλά έχουν αποδείξει ότι μπορούν και να τον οργανώνουν.

Τους σημαντικούς και χρήσιμους, λοιπόν, θα απελευθερώσει από τη σκλαβιά μια κοινωνία που θα οργανωθεί και θα παράγει βάζοντας στο επίκεντρο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό, αξιοποιώντας όλες της δυνατότητες που προσφέρονται σήμερα. Αυτή είναι η κοινωνία για την οποία παλεύει το ΚΚΕ και η ΚΝΕ. Το δίλημμα ούτως ή άλλως έχει τεθεί εδώ και πάνω από 100 χρόνια: Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα! Σήμερα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Το ζήτημα είναι περισσότεροι νέοι και νέες, κάτω από την καθοριστική παρέμβαση της ΚΝΕ, όλο και μεγαλύτερο τμήμα του λαού μας να απαντάει μαχητικά «Σοσιαλισμός», να μπει στον αγώνα για να ανοίξει ο δρόμος για την μόνη ελπιδοφόρα για τα εργατικά λαϊκά συμφέροντα προοπτική! Αυτή μπορεί να είναι η στέρεη βάση ιδεολογικής και πολιτικής αντεπίθεσης!

Οδηγητής



Μάης 2020

5

ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΑΠ’ ΤΟ ΒΑΛΤΟ

ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ

με τον Μάκη Παπαδόπουλο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ «Οδηγητής»: Το ΚΚΕ τονίζει ότι η οικονομική κρίση που εκδηλώνεται σήμερα στην Ελλάδα είναι κρίση του καπιταλισμού. Ισχυρίζεστε ότι δεν έχει σχέση με τα μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας; Μάκης Παπαδόπουλος:Τα μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας περιόρισαν την παραγωγή και τις μεταφορές, συρρίκνωσαν την κατανάλωση και ασφαλώς επιτάχυναν την εκδήλωση της νέας, μεγάλης κρίσης στη διεθνή οικονομία. Δεν αποτελούν όμως την αιτία εκδήλωσης της κρίσης. Το όχημα της διεθνούς οικονομίας είχε επιβραδύνει την πορεία του, πριν τραβηχθεί το χειρόφρενο με την εμφάνιση της πανδημίας. Η επιβράδυνση στην Ευρωζώνη, στις ΗΠΑ, στην Κίνα το 2019, αποκαλύπτει ξανά μια ενοχλητική αλήθεια για την άρχουσα τάξη. Αποκαλύπτει ότι η ίδια η καπιταλιστική ανάπτυξη δημιουργεί περιοδικά ένα μεγάλο μέγεθος κεφαλαίου που δεν μπορεί να επενδυθεί, να επανατοποθετηθεί στην παραγωγή με ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους. Δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο χρηματικού κεφαλαίου που συγκεντρώνεται και στη συνέχεια απαξιώνεται, όπως για παράδειγμα συμβαίνει με την πτώση μετοχών στα χρηματιστήρια. Με άλλα λόγια η ίδια η φυσιολογική λειτουργία της καπιταλιστικής οικονομίας γεννά περιοδικά την κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου. Αυτό όμολογούν οι εκθέσεις διεθνών οργανισμών όταν για παράδειγμα διαπιστώνουν από το 2016 την

2,55%

«Ο»: Υπάρχει συζήτηση, ιδιαίτερα στο διαδίκτυο, σχετικά με την πιθανότητα να διοχετεύτηκε σκόπιμα ο κορονοϊός από κάποιο εργαστήριο για να προκληθούν στη συνέχεια αυτές οι σοβαρές διεθνείς εξελίξεις. Μπορεί κανείς να το αποκλείσει; Μ.Π: Σε τι θα ωφεληθούμε εμείς οι εργαζόμενοι, οι φοιτητές, οι νέοι αν απαντήσουμε σ’ αυτό το ερώτημα; Ανεξάρτητα από την οποία αφετηρία διάδοσης του κορονοϊού, το σίγουρο είναι ότι το κεφάλαιο σήμερα αξιοποιεί την νέα κατάσταση που δημιουργείται σε κάθε χώρα, στο έδαφος της πανδημίας και της διεθνούς οικονομικής κρίσης για να ξεδιπλώσει την επίθεση του στα δικαιώματα, στους μισθούς και στους όρους εργασίας των εργαζομένων. Αυτό το πολιτικό πρόβλημα πρέπει επειγόντως να αντιμετωπίσουμε. Να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας. Η αλήθεια είναι ότι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι και ιμπεριαλιστικά κέντρα είχαν κάνει σχετική προετοιμασία αξιοποίησης μιας πανδημίας, τα προηγούμενα χρόνια. Είχαν διαμορφωθεί προτάσεις για προσανατολισμό των επενδύσεων στην έρευνα φαρμάκων και εμβολίων, στη ψηφιακή και στην «πράσινη» οικονομία. Επενδύσεις που θα έδιναν κερδοφόρα διέξοδο σε υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια που λιμνάζουν.

Πτώση ρυθμού αύξησης του ΑΕΠ στην Ευρωζώνη

1,9% 1,14% 2017

προβληματική κατάσταση μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών, που ήταν ήδη πολύ εκτεθειμένες σε «κόκκινα δάνεια» και ομόλογα υπερχρεωμένων κρατών. Ένας από τους κορυφαίους διεθνείς επενδυτές ο Γουόρεν Μπάφετ ομολογεί σήμερα ότι έχει συσσωρεύσει μια τεράστια ποσότητα ρευστού ύψους 137 δις δολάρια γιατί δεν βρίσκει επενδυτικούς στόχους στην παραγωγή που θα του διασφαλίσουν ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι αστικές αναλύσεις προσπαθούν να συγκαλύψουν την πραγματική αιτία της κρίσης. Το 2008 μιλούσαν για κρίση του «καζινοκαπιταλισμού», το 1973 για «πετρελαϊακή κρίση». Όμως, η περιοδική εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης καταγράφεται σταθερά από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα. Μια απλή ματιά στην οικονομική ιστορία αρκεί για να το επιβεβαιώσει.

2018

2019

Ήδη υπήρχε επιβράδυνση σε μεγάλες οικονομίες της Ευρώπης (βλ. Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Μ. Βρετανίας), στις ΗΠΑ κ.ά. και αυτό άσχετα με την πανδημία δεν ήταν δυνατό να μην επιδράσει και στην ελληνική οικονομία.

Είχαν διαμορφωθεί σχετικά Ταμεία Χρηματοδότησης στην Παγκόσμια Τράπεζα, στο ΔΝΤ, στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Υπήρχαν σχετικές «δωρεές» όπως του Ιδρύματος Bill & Melinda Gates και προβλήθηκαν σχετικές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, πριν τον κορονοϊό. Ασφαλώς πάνω σε αυτό το έδαφος οξύνονται αντιθέσεις τόσο μεταξύ ΗΠΑ – Κίνας – Γερμανίας όσο και στο εσωτερικό των ΗΠΑ όπου οξύνεται η διαπάλη μεταξύ τμημάτων του κεφαλαίου που στηρίζουν ή ζητούν την ανατροπή της κυβέρνησης του Τράμπ. Δεν χρειαζόμαστε λοιπόν κάποιες θεωρίες συνωμοσίας για να κατανοήσουμε την πραγματικότητα του καπιταλισμού που σαπίζει. «Ο»: Σχετικά με την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ευρωζώνη, διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν οξυμένες αντιθέσεις μεταξύ των κρατών-μελών. Είναι κάτι συγκυριακό και παροδικό; Μ.Π: Όχι, διότι οι αντιθέσεις έχουν αντικειμενική βάση. Οξύνονται στο έδαφος της ανισόμετρης ανάπτυξης των προηγούμενων χρόνων και της ανισόμετρης εκδήλωσης της κρίσης σήμερα μεταξύ των οικονομιών των κρατώνμελών. Το ΚΚΕ είχε επισημάνει απ’ την ίδρυση της Ευρωζώνης ότι η συγκόλληση με κοινό νόμισμα οικονομιών με διαφορετικό επίπεδο ανταγωνιστικότητας, παραγωγικότητας και ισχύος δεν μπορεί να αμβλύνει τις αντιθέσεις τους. Η υπεροχή της Γερμανίας σε βάρος της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας είχε ενισχυθεί πριν την εκδήλωση της νέας κρίσης. Οι κυβερνήσεις των πιο αδύναμων κρατών - μελών απαιτούσαν να χαλαρώσει ο ασφυκτικός κορσές λειτουργίας της Ευρωζώνης, για να μπορούν να στηρίξουν πιο αποτελεσματικά τους δικούς τους εγχώριους ομίλους. Η εκδήλωση της νέας βαθιάς κρίσης όξυνε τις αντιθέσεις και αύξησε αντικειμενικά την απόκλιση συμφερόντων των αστικών τάξεων στο εσωτερικό της Ευρωζώνης. Τα υπερχρεωμένα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης έχουν ανάγκη να διασφαλίσουν φθηνό δανεισμό, να «κοπεί χρήμα» για να στηρίξουν κρατικές επενδύσεις, κρατικές ενισχύσεις του κεφαλαίου και κίνητρα επανεκκίνησης της οικονομίας. Η Γερμανία δεν επιθυμεί να κλονιστεί άμεσα η συνοχή της Ευρωζώνης, γιατί στηρίζει την ανταγωνιστικότητά της στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά και στο ευρώ. Θέλει να μειώσει τη μεγάλη έκθεση των γερμανικών τραπεζών στο ιταλικό και στο ισπανικό χρέος. Απ’ την άλλη, ούτε θέλει ούτε μπορεί να σηκώσει το βάρος της «αμοιβαιοποίησης του χρέους» των κρατών - μελών της Ευρωζώνης και της προσφοράς επιχορηγήσεων στα υπερχρεωμένα κράτη.

6 Επιμένει στη χρηματοδότηση των κρατών - μελών με νέα δάνεια. Πιέζεται απ’ τον ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ και την Κίνα και δεν θέλει να απολέσει το πλεονέκτημα φθηνού δανεισμού του γερμανικού κράτους. Όμως η Ιταλία δεν μπορεί εύκολα να αποδεχτεί μια νέα διόγκωση του ήδη μεγάλου κρατικού χρέους και του σημερινού δανεισμού της ιταλικής βιομηχανίας με πολύ υψηλότερα επιτόκια απ’ τη γερμανική. Γι’ αυτό επιμένει η νέα δανειοδότηση των κρατών να στηρίζεται στην ενιαία πολύ πιο υψηλή πιστοληπτική ικανότητα της ΕΕ, ουσιαστικά της Γερμανίας. Η πορεία της Ευρωζώνης παραμένει αβέβαιη και δεν αποκλείεται η Ιταλία να αναδειχτεί στον αδύναμο κρίκο της. «Ο»: Σε αντίθεση με την Ευρωζώνη, η ελληνική οικονομία δεν ήταν σε πορεία ανάκαμψης προ κορονοϊού; Αντίστοιχα δεν μπορεί να ξεπεράσει γρήγορα η ελληνική οικονομία τη σημερινή κρίση, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση; Μ.Π: Πράγματι, η ελληνική οικονομία βρισκόταν σε φάση ανάκαμψης την τελευταία διετία. Είχε βγει απ’ τη βαθύτερη μεταπολεμική κρίση της, με συνολικές απώλειες που έφτασαν το 25% του ΑΕΠ. Είχαμε όμως επισημάνει απ’ το φθινόπωρο τις αρνητικές συνέπειες που θα είχε η εκδήλωση μιας νέας κρίσης στην Ευρωζώνη και διεθνώς. Το βάθος της νέας κρίσης στην Ελλάδα αναμένεται μεγαλύτερο απ’ τον κοινοτικό μέσο όρο, λόγω της μεγάλης βαρύτητας του τουρισμού και των μεταφορών στην ελληνική οικονομία. Αυτοί οι κλάδοι θα δεχτούν ισχυρό πλήγμα. Πρέπει επίσης να συνυπολογίσουμε την επίδραση του μεγάλου αριθμού μικρών επιχειρήσεων που θα επιβαρυνθούν με σημαντικές ζημιές, την αύξηση των «κόκκινων» δανείων των ελληνικών τραπεζών, τη δραστική μείωση των φορολογικών εσόδων και την αύξηση των κρατικών δαπανών του ήδη υπερχρεωμένου κράτους. Ασφαλώς θα υπάρξουν κερδισμένοι όμιλοι καθώς και νέες επενδύσεις σε τομείς όπως η πράσινη Ενέργεια, οι Τηλεπικοινωνίες, το ηλεκτρονικό εμπόριο, το Φάρμακο, η κατασκευή μεγάλων έργων. Η κυβέρνηση επίσης αποφεύγει να συνυπολογίσει την πιθανότητα μιας σύγκρουσης στην Ευρωζώνη και την πιθανότητα περιοριστικών μέτρων μεγαλύτερης διάρκειας για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Οι σημερινές διαβεβαιώσεις της έχουν την ίδια αξιοπιστία με τις προηγούμενες υποσχέσεις ότι το «μοντέλο της εξωστρέφειας» θα διασφάλιζε διατηρήσιμη και δίκαιη ανάπτυξη. «Ο»: Οι αστικές κυβερνήσεις φαίνεται ότι εγκαταλείπουν τη νεοφιλελεύθερη διαχείριση και επιλέγουν μεγαλύτερη κρατική παρέμβαση στην οικονομία. Δεν είναι αυτό ένα θετικό βήμα προς την προοδευτική κατεύθυνση; Μ.Π: Η παρέμβαση του αστικού κράτους, είτε μεγαλύτερη είτε μικρότερη, υπηρετεί σταθερά τα στρατηγικά συμφέροντα του κεφαλαίου και όχι το «δημόσιο συμφέρον». Γι’ αυτό, για παράδειγμα, ενώ άλλαξαν τόσες κυβερνήσεις, οι μονοπωλιακοί όμιλοι καταβάλλουν

σταθερά λιγότερο απ’ το 5% των ετήσιων φορολογικών εσόδων και το μεγάλο βάρος το φορτώνουν στους μισθωτούς εργαζόμενους. Το αστικό κράτος πάντοτε παίρνει απ’ το λαό για να στηρίξει πολύμορφα τους μονοπωλιακούς ομίλους.

5%

95%

ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΟΜΙΛΩΝ

ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΥΝΟΛΟ ΦΟΡΩΝ

Η κυβερνηση διέθεσε πακέτο 10 δισ. ευρώ από τη φορολογία των εργαζομένων, στηρίζοντας πολύμορφα ομίλους και επιχειρήσεις

Αλλαγές στην κυβερνητική διαχείριση έχουμε όταν αλλάζουν οι προτεραιότητες του συστήματος. Σήμερα ο στόχος της εξουσίας του κεφαλαίου είναι η επανεκκίνηση της καπιταλιστικής οικονομίας και η υλοποίηση ενός σχεδίου ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου. Παράλληλα, η κυβέρνηση προσπαθεί να ενσωματώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια απ’ το κύμα ανεργίας και φτώχειας που διογκώνεται, ώστε να μην υπάρξει ριζοσπαστικοποίηση των συνειδήσεων και άνοδος της δράσης του εργατικού κινήματος. Αυτές οι αλλαγές δε συνιστούν καμία προοδευτική, φιλολαϊκή στροφή. Απλά επιλέγεται διαφορετικός τρόπος σφαγής του λαού. Ήδη σήμερα προωθείται η εκ περιτροπής εργασία, η μερική απασχόληση, τα ελαστικά ωράρια της τηλεργασίας, η μείωση των μισθών. Η ανεργία αυξάνεται δραματικά. Τα νέα δάνεια για να αυξηθούν τα πακέτα κρατικών ενισχύσεων θα τα πληρώσει, όπως και τα προηγούμενα, ξανά ο λαός. Ο λαός πλήρωσε για να δημιουργηθεί το περίφημο μαξιλάρι που διαφημίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα όποια προσωρινά επιδόματα των 800 ευρώ ανακουφίζουν την εργοδοσία και δίνονται για να μειωθεί η δυσαρέσκεια και να μην καταρρεύσει η εγχώρια κατανάλωση. Ενώ ούτε αυτά δε δίνονται στους επιστήμονες που εργάζονται με μπλοκάκι. Η κρατική παρέμβαση βάζει νέα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση και στα δικαιώματα της διαδήλωσης και της απεργίας. Η μόνη φιλολαϊκή διέξοδος απ’ το βάλτο της δικτατορίας του κεφαλαίου είναι το κράτος της εργατικής εξουσίας.

«Ο»: Το ΚΚΕ ισχυρίζεται ότι μόνο ο σοσιαλισμός αποτελεί απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Τι θα αλλάξει αν υπάρξει εργατική εξουσία σε σχέση με σήμερα; Μ.Π: Στο σοσιαλισμό θα αλλάξει ο σκοπός της παραγωγής. Σήμερα οι απαντήσεις στα ερωτήματα τι, πότε, ποιο και πώς θα παραχθεί δίνονται με γνώμονα το μέγιστο κέρδος του κεφαλαίου. Για παράδειγμα η κατασκευή σπιτιών σταματά ή μειώνεται αν δεν μπορούν να πουληθούν με ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους, ακόμη και αν υπάρχουν μεγάλες στεγαστικές ανάγκες. Σκεφτείτε πόσοι νέοι ζουν χωρίς να το θέλουν ακόμη

με τους γονείς τους. Σκεφτείτε πόσοι πεθαίνουν στις ΗΠΑ και στην ΕΕ γιατί δεν υπάρχουν αρκετές ΜΕΘ στο σύστημα υγείας ή γιατί είναι άνεργοι και δεν μπορούν να αγοράσουν τα αναγκαία φάρμακα. Η εμπορευματοποίηση της υγείας και της εργατικής δύναμης δείχνει το πραγματικό εγκληματικό πρόσωπο του καπιταλισμού. Στο σοσιαλισμό γνώμονας της παραγωγής θα είναι η ικανοποίησή του συνόλου των κοινωνικών αναγκών. Οι εργαζόμενοι που σήμερα τους αποκαλούν «αφανείς ήρωες» θα γίνουν οι πραγματικοί πρωταγωνιστές των εξελίξεων, γιατί θα απελευθερωθούν από τα δεσμά της μισθωτής σκλαβιάς. Για παράδειγμα στα χέρια της εργατικής εξουσίας η νέα τεχνολογία θα αξιοποιηθεί για να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος και να μπορούν οι εργαζόμενοι να μετέχουν ουσιαστικά στη λήψη και στον έλεγχο αποφάσεων μέσα από τις γενικές τους συνελεύσεις. Στο έδαφος της κοινωνικής ιδιοκτησίας, έχοντας ξεριζώσει το κίνητρο του καπιταλιστικού κέρδους, θα μπορούμε να σχεδιάσουμε επιστημονικά κεντρικά την παραγωγή, να κατανείμουμε το εργατικό δυναμικό και να αξιοποιήσουμε τα μέσα παραγωγής, τα εργοστάσια, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, με κριτήριο την κοινωνική ευημερία. Έτσι θα στερέψει και η πηγή της καπιταλιστικής κρίσης. Τώρα είναι η ώρα να φωτίσουμε πιο αποτελεσματικά ότι ο σοσιαλισμός δεν είναι ουτοπία, αλλά επείγουσα ανάγκη για την κοινωνία.

«Ο»: Πολλοί σκέφτονται ότι παρ’ όλ’ αυτά η κατάσταση απαιτεί άμεσες λύσεις και ότι ο σοσιαλισμός δε θα έρθει τις επόμενες μέρες. Πώς μπορεί να αντιδράσει σήμερα ο νέος εργαζόμενος, ο φοιτητής, ο άνεργος; Μ.Π: Το ΚΚΕ καλεί τους νέους να γίνουν σήμερα οι πρωταγωνιστές για να ανοίξει ο δρόμος της ανατροπής και όχι να περιμένουν παθητικά να ξημερώσει κάποτε «η μεγάλη μέρα του σοσιαλισμού». Για αυτό χρειάζεται σήμερα να αναπτυχθούν αγώνες και να ξεδιπλωθεί πολιτική δράση που θα σημαδεύει τον ορατό εχθρό μας, την εξουσία του κεφαλαίου. Όσοι μας κατηγορούν ότι παραπέμπουμε στο μέλλον τη λύση των λαϊκών προβλημάτων, θέλουν να αποδεχθούμε ότι η υπόθεση του σοσιαλισμού, θα είναι πάντοτε ένα μακρινό και άπιαστο όνειρο. Θέλουν να αποδεχθούμε πως το μόνο που μπορούμε να αλλάξουμε είναι το μηχανοδηγό ενός τραίνου που θα κινείται αιώνια μέσα στο σημερινό βάλτο και τη σαπίλα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Το πάθημα από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να γίνει μάθημα σε όλους. Το δρόμο μας φωτίζουν οι γροθιές που υψώθηκαν στη συμβολική εκδήλωση στο Σύνταγμα την 1η Μάη. Βαδίζουμε οργανωμένα στην αναμέτρηση με ένα ισχυρό, οργανωμένο εχθρό, το αστικό κράτος. Δεν πειθαρχούμε στις υποδείξεις του. Πειθαρχούμε συνειδητά και συστρατευόμαστε στην υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης. Δυναμώνουμε τον αγώνα για διαγραφή του κρατικού χρέους, για να φορολογηθεί το μεγάλο κεφάλαιο, για να σταματήσουν οι δαπάνες για το ΝΑΤΟ, για να καταργηθούν οι αντιλαϊκοί νόμοι. Συνδέουμε τον αγώνα μας για αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ με την πάλη για να πάρει ο λαός στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας. Οργανώνουμε μαχητικά την αντεπίθεσή μας για να μην πληρώσει ξανά ο λαός τη νέα κρίση. Μόνο αυτή την οργανωμένη ανυπακοή φοβάται το σύστημα.

Οδηγητής



Μάης 2020

7

3 Μύθοι και 1 αλήθεια για το κράτος…

Τ

ο πανηγυρικό κλίμα που καλλιεργούν τα ΜΜΕ και η αστική τάξη συνολικά για την επιτυχία της κυβέρνησης, για το γεγονός ότι η χώρα χαρακτηρίζεται πρότυπο, για την προσπάθεια «όλων των Ελλήνων» πρέπει να το καταπιούμε αμάσητο;

Μύθος 1 «Αυτή η κρίση μπορεί να ξεπεραστεί μόνο με την αποτελεσματική παρέμβαση του Κράτους (...)» (Χ. Σταϊκούρας, Υπ. Οικονομικών) Στον ίδιο ή μεγαλύτερο βαθμό η ανάγκη ενίσχυσης της κρατικής παρέμβασης υποστηρίζεται και από τον ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, αλλά και τα άλλα κράτη. Δεν πρόκειται για κάποια καινοτομία, καθώς κάτι τέτοιοι έχει γίνει ξανά στο παρελθόν. Αποδείχθηκε ότι καμία αρνητική συνέπεια ή αντιλαϊκή επέλαση δεν μπορεί να αποτρέψει. Ενίσχυση της κρατικής παρέμβασης, σημαίνει ότι το αστικό κράτος επωμίζεται μεγαλύτερο ρόλο και βάρος στην προστασία της αστικής τάξης. Ζεστό χρήμα προς τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους που απαιτούν νέα δάνεια, απαλοιφή χρεών για τους καπιταλιστές κ.λπ. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια προσπάθεια του αστικού κράτους να φορτώσει στις πλάτες μας τις ζημιές των επιχειρήσεων αυτών, αφού ο λαός, μέσω του κράτους, θα πληρώσει και πάλι. Ας σκεφτούμε πόσο ωφελήθηκε ο ελληνικός λαός με τα δισεκατομμύρια που έδωσε μέσω της φορολογίας για την κρατική στήριξη στις τράπεζες ή κατά πόσο η κρατική

ΔΕΗ όλα αυτά τα χρόνια αντιμετώπιζε το ρεύμα και τη θέρμανση ως κοινωνικό αγαθό ή αν το αντιμετώπιζε ως εμπόρευμα. Είναι πολύ επικίνδυνη η στάση που κρατάνε δυνάμεις του οπορτουνιστικού χώρου, και καλούν το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα να παλέψει για «εθνικοποιήσεις», και «κρατικοποιήσεις» επιχειρήσεων. Ουσιαστικά κάνουν το κίνημα ουρά των επιδιώξεων της αστικής τάξης. Σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί βήμα για τον… σοσιαλισμό!1 1.«Λείπουν μέτρα άμεσης κρατικής παρέμβασης στην οικονομία με ανάληψη πλήρους ιδιοκτησίας και ελέγχου κρίσιμων επιχειρήσεων και επενδύσεων» - «Το εργατικό κίνημα και η αντικαπιταλιστική κομμουνιστική αριστερά απέναντι στην υγειονομική και οικονομική κρίση». Έκδοση του ΝΑΡ, Απρίλης 2020

Από το «νίπτω τας χείρας μου...» Η κυβερνητική ευθύνη για την προστασία της Υγείας του λαού εξαντλήθηκε στα διπλανά καρέ από τα αντίστοιχα σποτάκια…

στο πώς να κατασκευάσεις μια μάσκα στο σπίτι

Μύθος 2 «Η προστασία της ζωής των ανθρώπων αποτελεί την υπ’ αριθμόν ένα προτεραιότητα» (Κ. Μητσοτάκης) Αποτελεί το πλέον χιλιοειπωμένο σλόγκαν από τα κυβερνητικά στελέχη. Άραγε να λένε το ίδιο:  Οι εργαζόμενοι που στοιβάζονται καθημερινά στα ΜΜΜ για να πάνε στις δουλειές τους;  Οι εργαζόμενοι που δουλεύουν χωρίς κανένα μέτρο προστασίας της υγείας, κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλον;  Οι ασθενείς με χρόνιες παθήσεις που το τελευταίο δίμηνο «αποτρέπονται», δεν μπορούν ή δεν νιώθουν πλέον ασφαλείς να επισκεφθούν ένα νοσοκομείο;  Το υγειονομικό προσωπικό που είναι πλήρως εκτεθειμένο στον ιό και εργάζεται κάτω από αντίξοες συνθήκες, όχι εξαιτίας του πρωτόγνωρου της κατάστασης, αλλά κυρίως λόγω των τεράστιων ελλείψεων που υπάρχουν στα νοσοκομεία; Μπορεί στην Ελλάδα να μην έχουμε τον ίδιο αριθμό θυμάτων με ορισμένες χώρες του εξωτερικού… αυτό, όμως, δεν αναιρεί τον no1 νόμο αυτού του συστήματος: το κέρδος μπαίνει πάνω από όλα, επομένως και τον άνθρωπο. Γι’ αυτό και διαρκώς καλούμαστε να επιλέξουμε ανάμεσα στο ποια ανάγκη θα θυσιάσουμε. Η Υγεία του λαού δεν «προστατεύτηκε» με βάση τις δυνατότητες της

εποχής στην περίοδο των μέτρων περιορισμού της οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας. Δεν θα «μπει πάνω από τα κέρδη» ούτε την «επόμενη μέρα» της καπιταλιστικής κρίσης που η έκρηξη της ανεργίας και της φτώχειας θα έχει συνέπειες στην ολοκληρωμένη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και φροντίδα. Κάθε φάση, κάθε συγκυρία αξιολογείται, αξιοποιείται και αποτιμάται με ένα και μόνο κριτήριο. Το πώς θα επιτευχθεί το μέγιστο κέρδος για τους καπιταλιστές. Στην καπιταλιστική Ελλάδα η υγεία, όπως τα πάντα γύρω μας, είναι εμπόρευμα. Γι’ αυτό και δεν ικανοποιήθηκε κανένα από τα αιτήματα των υγειονομικών για επαρκή στελέχωση του συστήματος υγείας και εξασφάλιση με κρατική ευθύνη όλων των απαραίτητων μέτρων προστασίας, ζητήματα που προβάλλουν ακόμα πιο επιτακτικά μπροστά στην πιθανότητα ενός νέου «κύματος» πανδημίας. Η «επιτυχία» λοιπόν, δεν οφείλεται σε κάποια φιλολαϊκή διαχείριση, σε κυβερνητικά μέτρα στήριξης της υγείας του λαού. Εξάλλου το βασικότερο στοιχείο της κυβερνητικής πολιτικής ήταν ο εγκλεισμός. Η όποια «επιτυχία» λοιπόν, οφείλεται στην υπευθυνότητα που έδειξε ο ελληνικός λαός για να αυτοπροστατευθεί, στην αυτοθυσία και υπευθυνότητα που έδειξαν τόσοι εργαζόμενοι σε όλους τους κλάδους.

8

Μύθος 3

ΜΙΑ αλήθεια για το αστικό κράτος…

«Κανείς δεν αρνείται ότι, μετά τον κορονοϊό, η κρίση θα είναι βαθιά και παγκόσμια. Και καθώς η πανδημία χτύπησε όλους, όλοι θα πρέπει να σηκώσουν και τα βάρη των συνεπειών της.» (Μητσοτάκης) Παρά τα κελεύσματα για «εθνική ομοψυχία», κράτος και θεσμοί δεν μπορούν να κρύψουν ότι υπάρχουν δύο Ελλάδες. των εκμεταλλευτών και των εκμεταλλευόμενων. Όλα τα μέτρα, η πολιτική που ακολουθείται υποτάσσεται στο πώς θα παίρνουν περισσότερα από το λαό για να δίνουν στις ανάγκες των καπιταλιστών. Για παράδειγμα, την ίδια στιγμή που το σύστημα υγείας «φυτοζωεί», οι δαπάνες για το ΝΑΤΟ αφορούν πάνω από το 2% του ΑΕΠ, το τρίτο μεγαλύτερο ποσοστό του ανάμεσα στις χώρες – μέλη του! Αυτή η σκληρή πραγματικότητα αποκαλύφθηκε και αυτήν την περίοδο. Η πανδημία χτύπησε τους πάντες, αλλά δεν την αντιμετώπισαν όλοι με τον ίδιο τρόπο. Δεν μένουν όλοι στο ίδιο σπίτι, δεν έχουν όλοι την ίδια ασφάλιση ή την ίδια δυνατότητα πρόσβασης σε νοσοκομεία, δεν έχουν όλοι την ίδια οικονομική κατάσταση. Είδαμε εικόνες με influencers και celebrities μπροστά από πισίνες και μεγάλους κήπους, είδαμε και εικόνες από άστεγους σε παρκινγκ και ομαδικούς τάφους. Ακούσαμε για ανθρώπους που πέθαναν στα σπίτι τους, ακούσαμε και για ιδιωτικά καταφύγια με ενσωματωμένες κλινικές. Επιπλέον, τα μέτρα δήθεν οικονομικής στήριξης της συγκεκριμένης περιόδου δεν κόστισαν σε όλους το ίδιο. Μόλις το 5% της ετήσιας φορολογίας καταβάλλουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Το περιβό-

ητο «μαξιλάρι» που επικαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ προέρχεται από λεφτά που πλήρωσαν οι λαϊκές οικογένειες. Ούτε επωφελήθηκαν όλοι από αυτά τα μέτρα. Ο λογαριασμός της πρώτης φάσης της πανδημίας για τα λαϊκά νοικοκυριά είναι ανεργία, 144.000 απολύσεις, ευέλικτες σχέσεις εργασίας, φτώχεια, χρέη, ανασφάλεια, πεσμένη ψυχολογία λόγω εγκλεισμού, περιορισμός εργατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, εντατικοποίηση της εργασίας, κ.ά. Για την αστική τάξη είναι επιδότηση μέρους του μισθολογικού κόστους, έκπτωση φόρου 25%, ζεστό χρήμα με την μορφή επιδοτήσεων, απαγόρευση απεργιών κ.ο.κ. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές αλυσίδες σούπερ μάρκετ, αλλά και άλλες μονάδες παραγωγής είχαν ρεκόρ εσόδων αυτό το διάστημα! Αντίστοιχα, και στην επόμενη φάση τα βάρη δεν θα είναι τα ίδια παντού! Η καπιταλιστική ανάκαμψη των τελευταίων χρόνων το επιβεβαιώνει άλλωστε: η όποια επιστροφή στην «κανονικότητα» γίνεται μόνο στο έδαφος των τσακισμένων δικαιωμάτων. Έτσι και τώρα, ο λαός θα κληθεί να πληρώσει την σημερινή αύξηση δαπανών, τα «νέα» δάνεια, το «φιλοεπενδυτικό περιβάλλον». Η ανεργία θα καλπάσει, το ίδιο οι απολύσεις και οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, το σύστημα υγείας θα παραμένει κάτω των αναγκών, τα αντιεκπαιδευτικά νομοσχέδια θα συνεχίσουν να έρχονται το ένα μετά το άλλο…

Όσο τα κλειδιά της οικονομίας είναι στα χέρια των καπιταλιστών, το κράτος, οι κυβερνήσεις, συνολικά όλοι οι θεσμοί του θα εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα. Αποδείχτηκε ότι μπροστά στην επιβράδυνση της οικονομίας, στην εκδήλωση μιας νέας κρίσης που θα οδηγούσε αυτή, ακόμα και στο ενδεχόμενο εμφάνισης μιας πανδημία, υπήρξε σχεδιασμός από το αστικό κράτος, που στόχευε να μην εκδηλωθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια, στην γρήγορη επανεκκίνηση της οικονομίας και την ανάκαμψη των κερδών. Τα αντεργατικά μέτρα που πάρθηκαν με ιδιαίτερη ταχύτητα και μαεστρία συνέβαλλαν στο να διασωθούν τα κέρδη των καπιταλιστών. Το παραμύθι της «εθνικής ομοψυχίας», η ένταση της καταστολής με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, η απαγόρευση των διαδηλώσεων και η προσπάθεια περιορισμού της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης, έχουν στόχο τη πολυπόθητη ενσωμάτωση του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Από την μεριά της αστικής τάξης οι επιδιώξεις είναι ξεκάθαρες: «Τώρα, πλέον, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες ακούν τους εκπροσώπους της Πολιτείας, ξέροντας ότι θα τους ακούσουν και εκείνοι.» (Κ. Μητσοτάκης), «Έχει δημιουργηθεί μια σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στους πολίτες, την κυβέρνηση, το κράτος (...). Οι Έλληνες είμαστε περήφανοι για το κράτος μας και ταυτιστήκαμε με το κράτος μας»» (Τ. Θεοδωρικάκος, Υπουργός Εσωτερικών),«Το απόλυτο τεστ θα είναι κατά πόσο θα μπορεί να ανασταλεί η εξάπλωση του ιού και εν συνεχεία να επιτευχθεί ο περιορισμός του, σε κλίμακα που θα επιτρέψει στους Αμερικάνους να έχουν εμπιστοσύνη στην κυβέρνησή τους». (Χ. Κίσινγκερ) Από την μεριά της εργατικής τάξης, της νεολαίας, των πρωτοπόρων αγωνιστών επιδίωξη είναι να μην επιτρέψουμε τη συστράτευση, που τόσο πολύ επιδιώκουν, πίσω από τα σχέδια της αστικής τάξης. Η εμπειρία του προηγούμενου διαστήματος, οι εικόνες που έχουμε αντικρίσει, η ανησυχία και ο φόβος που έχουμε βιώσει, αποτελούν συμπυκνωμένη πείρα, που μπορεί να συμβάλλει στην ριζοσπαστικοποίηση περισσότερων νέων, στη συμπόρευση με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ.

Όλοι μια οικογένεια… απλά για τους μεν έχει κέρδη εκατοντάδων εκατομμύριων και για τους δε πέρα από ευχέλαιο έχει εξάντληση, ελλιπή μέτρα προστασίας και μισθούς που συνέχισαν να είναι 300 ευρώ…

Γυρνάμε την πλάτη στο καπιταλιστικό σύστημα! Αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά, ότι αυτό το σύστημα τίποτα δεν έχει να δώσει για την ζωή, το μέλλον της νεολαίας και του λαού συνολικά. Αποδεικνύεται ότι τίποτα δεν μπορούμε να περιμένουμε από το αστικό κράτος και τους θεσμούς του. Κανένας εκσυγχρονισμός, καμία ωραιοποίηση ή αλλαγή στην διαχείρισή του δεν μπορεί να αλλάξει το χαρακτήρα αυτού του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος. Σήμερα επιβεβαιώνεται πιο πολύ από κάθε φορά η ανάγκη για την ανατροπή

του, για την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Μόνο σε αυτήν την κοινωνία μπορεί να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες που δίνει ο 21ος αιώνας, ό,τι πιο προοδευτικό και σύγχρονο έχει δημιουργήσει η ανθρωπότητα προκειμένου να ικανοποιηθούν οι κοινωνικές ανάγκες! Η συμπόρευση με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, η ενίσχυση του αγώνα για την ανατροπή είναι ο πραγματικός μονόδρομος για κάθε νέο!

Οδηγητής



Μάης 2020

9

Σοσιαλισμός η απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα!

Ο

ι τραγικές εικόνες της πανδημίας, τα συστήματα υγείας που καταρρέουν, ο φόβος για το αύριο που ξημερώνει, προκαλούν πολλά ερωτηματικά στο μυαλό ενός νέου ανθρώπου. Κύρια για το αν ήταν αντικειμενικός ο τρόπος διαχείρισης της πανδημίας και συνολικά μιας έκτακτης κατάστασης, αν υπάρχουν εναλλακτικές, αν μπορούν να αποφευχθούν οι τραγικές συνέπειες σε όλες τις πλευρές της ζωής του λαού.

Οι σύγχρονες δυνατότητες δείχνουν τον δρόμο… Ας σκεφτούμε…  Οι εργαζόμενοι, όλοι εμείς είμαστε αυτοί που παράγουμε τον πλούτο της κοινωνίας. Τα σούπερ μάρκετ παρέμειναν ανοιχτά, γιατί υπήρχαν οι εργαζόμενοι που μας έδιναν την δυνατότητα να προμηθευτούμε τα είδη πρώτης ανάγκης που χρειαζόμασταν. Αντίστοιχα, οι εργαζόμενοι στις αποθήκες διάφορων ειδών, στις μονάδες παραγωγής, τις τηλεπικοινωνίες, τις μεταφορές κ.ο.κ.  Υπάρχει πολυάριθμο, έμπειρο επιστημονικό δυναμικό στη χώρα μας. Χωρίς του γιατρούς, τους νοσοκόμους, το υπόλοιπο υγειονομικό προσωπικό, τα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας θα ήταν απλά ντουβάρια. Είναι αρκετοί ώστε να μπορούν να καλύψουν δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και πρόληψης, να στελεχώσουν τα νοσοκομεία, να υπάρχουν στους χώρους δουλειάς. Αντίστοιχα, μπορούμε και μιλάμε για εμβόλια, θεραπείες κ.ο.κ γιατί υπάρχουν ερευνητές και επιστήμονες που ασχολούνται με αυτά.

 Υπάρχει πλούτος συσσωρευμένης επιστημονικής και τεχνολογικής γνώσης ώστε να μπορέσει πιο γρήγορα σε σχέση με προηγούμενες εποχές να αντιμετωπιστεί μια πανδημία, να βρεθεί φάρμακο ή εμβόλιο, ώστε να αποφευχθεί η προσφυγή αποκλειστικά σε μέτρα περιορισμού της κοινωνικής, πολιτικής, οικονομικής ζωής της κοινωνίας. Υπάρχει γνώση, κατάλληλα μηχανήματα, εργαστήρια για την παραγωγή επαρκούς ιατρικού και υγειονομικού εξοπλισμού (αναπνευστήρες, εξοπλισμός για κλίνες ΜΕΘ, αντισηπτικά κ.λπ).  Υπάρχει η τεχνολογική και επιστημονική δυνατότητα, το κατάλληλο εργατικό και επιστημονικό δυναμικό ώστε να μπορέσει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, να αλλάξει η παραγωγή μιας μονάδας, να προσαρμοστεί γρήγορα στις τρέχουσες ανάγκες, να προσανατολιστεί σε άλλους κλάδους, όπως έγινε και τώρα σε κάποιες μονάδες για παραγωγή μασκών και αντισηπτικών. Θα μπορούσε στην Ελλάδα

να υπάρχει κρατικός φορέας φαρμακοβιομηχανίας, να μην είναι οι ανάγκες του λαού έρμαια στα διεθνή παζάρια για την προμήθεια υγειονομικού υλικού.  Η 4η βιομηχανική επανάσταση δίνει τεράστιες δυνατότητες για την άμεση αντιμετώπιση δύσκολων συνθηκών που μπορούν να προκύψουν, να διευκολυνθεί η καθημερινότητα κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Για παράδειγμα, η τηλεργασία, η τηλεκπαίδευση, η τηλεϊατρική μπορούν να είναι πολύτιμα εργαλεία για να αποφευχθεί ο συγχρωτισμός σε χώρους δουλειάς αν αυτό κριθεί απαραίτητο, για την παροχή ιατρική βοήθειας άμεσα σε απομακρυσμένα μέρη ή για τη προληπτική ιατρική.  Η ανάπτυξη των τηλεπικοινωνιών, των δικτύων δίνουν τη δυνατότητα για άμεση πρόσβαση στα επιστημονικά και τεχνολογικά δεδομένα ανά την υφήλιο, τη δυνατότητα για γρήγορη ανταλλαγή εμπειρίας, τεχνογνωσίας, ερευνητικών αποτελεσμάτων κ.ο.κ. Ειδικά σε αντίστοιχες έκτακτες καταστάσεις όπου οι ανάγκες και τα νέα δεδομένα ανανεώνονται γρήγορα, μπορεί να λειτουργήσει ως ένα πολύτιμο εργαλείο, για την γρήγορη, διαρκή και αποτελεσματική συνεργασία ανάμεσα στα επιστημονικά και ερευνητικά κέντρα.

Α

Την ώρα που μια σειρά «ευεργέτες» καπιταλιστές θησαύριζαν ή «στοιχημάτιζαν» στις ευκαιρίες που μπορεί να προκύψουν από τη νέα κρίση, εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα έπαιζαν τη ζωή τους κορόνα-γράμματα στους χώρους δουλειάς, έρχονταν αντιμέτωποι με την εργοδοτική ασυδοσία.

υτές αποτελούν μερικές από τις δυνατότητες της σημερινής εποχής... Στον καπιταλισμό οι δυνατότητες αυτές είτε μένουν αναξιοποίητες (κενές θέσεις σε νοσοκομεία, ελάχιστες κλίνες ΜΕΘ, ελλιπής εξοπλισμός κ.ο.κ), είτε μεταφράζονται σε κατάρα για τους εργαζόμενους. Εξαντλητικά ωράρια, χαμηλοί μισθοί, φτώχεια, αισχροκέρδεια, εντατικοποίηση, διάλυση της προσωπικής ζωής, «παγκόσμιος πόλεμος για τα υγειονομικά υλικά», ανταγωνισμοί ανάμεσα σε κράτη και ερευνητικά κέντρα που τελικά καταλήγουν στην καθυστέρηση του απαραίτητου αποτελέσματος, θεραπείες έναντι μεγάλου κόστους. Την ίδια στιγμή οι καπιταλιστές βγάζουν αμύθητα κέρδη!

10 Οι κοινωνικές ανάγκες στο επίκεντρο της σοσιαλιστικής κοινωνίας Στον Σοσιαλισμό το καπιταλιστικό κέρδος παύει να ρυθμίζει τις ζωές των ανθρώπων, οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα βγαίνουν στο προσκήνιο και η κάλυψη των σύγχρονων και διευρυνόμενων αναγκών τους αποτελούν βασικό σκοπό της παραγωγής. Η σοσιαλιστική οργάνωση της παραγωγής και της κοινωνίας (κεντρικός σχεδιασμός, κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, διεύθυνση και οργάνωση της παραγωγής με βάση την παραγωγική μονάδα) μπορεί να ικανοποιήσει ταυτόχρονα και συνδυασμένα τις ανάγκες του λαού, καθώς αλλάζει ο σκοπός και η οργάνωση της παραγωγής. Η υγεία του λαού αποτελεί καθολικό κοινωνικό δικαίωμα και όχι εμπόρευμα. Η πρόληψη, η θεραπεία και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη παρέχονται δωρεάν και ισότιμα για όλο τον πληθυσμό από το ενιαίο κρατικό σύστημα Υγείας. Η εμφάνιση και η εξάπλωση (σε έναν βαθμό) ενός νέου ιού είναι κάτι το οποίο μπορεί να συμβεί. Η έγκαιρη αντιμετώπισή του, η απαραίτητη πρόληψη και σχεδιασμός για το ενδεχόμενο που θα συμβεί κάτι τέτοιο με άξονα την προστασία της ανθρώπινης ζωής και της κοινωνίας, είναι βασική πλευρά οργάνωσης της σοσιαλιστικής κοινωνίας, του κεντρικού σχεδιασμού.

HΞΕΡΕΣ ότι;??

Στην ΕΣΣΔ είχε αναπτυχθεί ένα εκτεταμένο δίκτυο προληπτικής ιατρικής;

Κ

άλυπτε όλες τις διοικητικές δομές της χώρας, τις πόλεις και τα χωριά και αφορούσε τη βελτίωση του επιπέδου της δημόσιας Υγείας, της εργασίας και διαβίωσης, την προστασία του περιβάλλοντος, την εκπαίδευση, τη διατροφή, τον εμβολιασμό του πληθυσμού, την υγειονομική προστασία των εισόδων της χώρας και την πρόληψη επιδημίας. Σε όλους τους χώρους δουλειάς λειτουργούσαν κέντρα διάγνωσης που φρόντιζαν τη βελτίωση της ιατρικής περίθαλψης των εργαζομένων και των κατοίκων της περιοχής. Το αποτέλεσμα; Το 1919 οργανώνεται ο πρώτος ομαδικός εμβολιασμός - κατά της ευλογιάς και μέχρι το 1930 είχαν εξαλειφθεί η ευλογιά αλλά και η χολέρα. Μέχρι το 1932 είχαν εξαφανίσει και τα τελευταία στίγματα λοιμωδών ασθενειών. Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, για πρώτη φορά στον κόσμο σε όλη τη διάρκεια του πολέμου δέν αναπτύχθηκε κανένα κρούσμα επιδημίας στα στρατεύματα και τα μετόπισθεν!

Οι δυνατότητες του 21ου αιώνα τίθενται στην υπηρεσία του λαού, προστατεύοντας και την Υγεία του Στον σοσιαλισμό, η εισαγωγή νέας τεχνολογίας στην παραγωγή θα έχει μοναδικό στόχο να αυξήσει το παραγόμενο προϊόν, να ικανοποιούνται αποτελεσματικότερα οι κοινωνικές ανάγκες, να ανέβει το βιοτικό επίπεδο απαλλάσσοντας τους εργαζόμενους από βαριές και ανθυγιεινές εργασίες, μειώνοντας τον εργάσιμο χρόνο κ.ο.κ. Θα συμβάλλει ώστε να μεγιστοποιείται η ασφάλεια, τα μέτρα προστασίας και η υγιεινή στους χώρους δουλειάς, να προλαμβάνεται και να αντιμετωπίζεται η διάδοση ασθενειών μέσα από τους χώρους εργασίας. Θα αναπτύσσονται σύγχρονοι μέθοδοι για τον έλεγχο της υγείας του λαού, για να εντοπίζονται πιθανές εστίες λοιμώξεων για ανάλυση και πρόβλεψη αντιμετώπισης μιας νόσου σε συνδυασμό με τα κατάλληλα μέτρα. Με βάση τις κοινωνικές ανάγκες καθορίζονται οι ιεραρχήσεις ανάμεσα στους κλάδους, ο ρυθμός και η έκταση της παραγωγής. Αξιοποιώντας τις σύγχρονες δυνατότητες συλλογής και διαχείρισης μεγάλου όγκου πληροφοριών (BigData) θα μπορεί να προβλέπει έγκαιρα και εύστοχα μελλοντικές κοινωνικές ανάγκες, να προσδιορίζονται οι προτεραιότητες στην οικονομία ακόμα και σε έκτακτες καταστάσεις, όπως είναι μια πανδημία. Έτσι, ο προσανατολισμός και το είδος της παραγωγής σε μία ή περισσότερες μονάδες θα μπορεί να αλλάξει οργανωμένα, κεντρικά σχεδιασμένα και όχι άναρχα, με βάση τις ανάγκες του εκάστοτε καπιταλιστή, προκειμένου να καλυφθούν έκτακτες καταστάσεις. Σε περιόδους πανδημίας, δεν νοείται το

σταμάτημα της παραγωγής καθώς οι κοινωνικές ανάγκες συνεχίζουν να υπάρχουν, άλλες σε μικρότερη και άλλες σε μεγαλύτερη έκταση σε σχέση με πριν. Το σοσιαλιστικό κράτος θα παίρνει την ευθύνη για την εξασφάλιση όλων των απαραίτητων μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς. Ο κεντρικός σχεδιασμός, σε αντίθεση με τη ζούγκλα της αγοράς, μπορεί να διαμορφώνει και να αλλάζει επιστημονικά, σχεδιασμένα την κατανομή του εργατικού και επιστημονικού δυναμικού και των μέσων παραγωγής σε όλη τη χώρα, σε κάθε περιοχή, σε κάθε κλάδο. Οι αλλαγές στο περιεχόμενο της εργασίας, οι μετακινήσεις εργαζομένων σε νέα καθήκοντα και αντικείμενα εργασίας, σε νέους κλάδους, θα συνοδεύονται από διασφάλιση των δικαιωμάτων τους. Οι εργαζόμενοι «πρώτης γραμμής» δε θα εξαντλούνται στις υπερωρίες. Θα δοθεί τέλος στην ανεργία. Αντίστοιχα, η έρευνα προσανατολίζεται με βάση τις κοινωνικές ανάγκες και όχι τις ανάγκες της αγοράς. Διασφαλίζεται η αναγκαία διαρκής εξειδίκευση και επανεκπαίδευση των εργαζομένων, των επιστημόνων, με βάση την ανανεωμένη επιστημονική γνώση. Εξασφαλίζεται η ελεύθερη διεπιστημονική συνεργασία και έρευνα, καθώς είναι απαλλαγμένη από συμφέροντα και κέρδη επιχειρηματικών ομίλων, που θα έχει σαν αποτέλεσμα σε κάθε περίπτωση την πιο άμεση εύρεση θεραπείας και εφαρμογή της, την πρόληψη.

Η ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων, πυρήνας της σοσιαλιστικής κοινωνίας

Ο

ι εργαζόμενοι, απαλλαγμένοι από τα αφεντικά, παίζουν ενεργό ρόλο στη λήψη, στην εφαρμογή και στον έλεγχο των αποφάσεων. Η σοσιαλιστική κοινωνία μπορεί να απελευθερώσει τις δημιουργικές ικανότητες των εργαζομένων, γιατί τους φέρνει συλλογικά στο προσκήνιο. Αυτό θα δώσει άλλη ώθηση στη δύναμη της συλλογικής προσπάθειας, στη διάθεση προσφοράς που φανερώνεται και σήμερα. Μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς, οι εργαζόμενοι και το εργατικό κράτος εντοπίζουν τις ανάγκες που προκύπτουν, τις αλλαγές που απαιτούνται σε κάθε φάση. Εξασφαλίζουν οι ίδιοι ότι τηρούνται τα μέτρα προστασίας της υγείας και ασφάλειας της εργασίας, λαμβάνονται επιπλέον μέτρα όπου κρίνονται απαραίτητα και για αποφυγή διασποράς κάποιας ασθένειας. Η πραγματική συνεργασία και αλληλεγγύη των λαών, οι σχέσεις αμοιβαίου οφέλους μεταξύ κρατών αποτελούν μόνιμο προσανατολισμό του σοσιαλιστικού κράτους.

Βγαίνουμε μπροστά για τις σύγχρονες ανάγκες μας στον 21ο αιώνα!

Σ

ημαδεύουμε τον ορατό εχθρό, το καπιταλιστικό σύστημα, την αστική εξουσία και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Δεν εμπιστευόμαστε το αστικό κράτος και τους θεσμούς του – την κυβέρνηση, την ΕΕ, τις υπόλοιπες ιμπεριαλιστικές ενώσεις - αλλά τη δική μας δύναμη, τον οργανωμένο συλλογικό αγώνα, τα ταξικά σωματεία και τους αγωνιστικούς συλλόγους μας. Ορθώνουμε απέναντί στην υπεροπλία των εκμεταλλευτών το δικό μας ανάστημα, τη συμμαχία των εργαζομένων με τις υπόλοιπες λαϊκές δυνάμεις. Συνεχίζουμε τη μάχη για την προστασία της υγείας, για να παρθούν μέτρα ανακούφισης της λαϊκής οικογένειας, για τα ζητήματα ασφάλειας και συνθηκών στους χώρους δουλειάς, για τις διεκδικήσεις στην παιδεία ενάντια και στο νέο ν/σ, για τα προβλήματα στον τομέα του πολιτισμού. Υπερασπιζόμαστε σθεναρά την συνδικαλιστική δράση και τα λαϊκά δικαιώματα. Δυναμώνουμε ταυτόχρονα των αγώνα για να μην πληρώσει ο λαός ξανά τα σπασμένα της καπιταλιστικής κρίσης. Για να πληρώσουν αυτοί που τα έφαγαν, οι καπιταλιστές και τα τσιράκια τους! Διεκδικούμε διαγραφή του χρέους, κατάργηση όλων των μνημονιακών και λοιπών αντεργατικών νόμων, των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου που πάρθηκαν την περίοδο της καραντίνας. Ο λαός πρέπει να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων, να αναχαιτίσει την αντιλαϊκή θύελλα με ορίζοντα την συνολική απαλλαγή του από την καπιταλιστική βαρβαρότητα, την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας!

Οδηγητής



Μάης 2020

11

Αθεράπευτοι ανταγωνισμοί εν μέσω πανδημίας

Τ

ην ίδια ώρα που οι λαοί όλου του κόσμου μετρούν τις πληγές τους, θρηνούν νεκρούς από την πανδημία, αυτό το σύστημα δείχνει για άλλη μια φορά τη βαρβαρότητα και τη σαπίλα του. Ακόμα και σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες δεν παύει να λειτουργεί με κριτήριο το κέρδος, δεν μπορεί να βάλει σε καραντίνα τους ανταγωνισμούς στην περιοχή και διεθνώς, για το ποιος θα κερδίσει στη μάχη για το μοίρασμα πλουτοπαραγωγικών πηγών και αγορών, ποιος θα βγει λιγότερο ζημιωμένος από την νέα καπιταλιστική κρίση

Όξυνση των ανταγωνισμών με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα

Η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει επάξια το έργο των προκατόχων της

Σύμφωνα με μελέτη του Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη (SIPRI), η οποία δημοσιεύτηκε πρόσφατα, την περασμένη χρονιά οι στρατιωτικές δαπάνες σε διεθνές επίπεδο έσπασαν κάθε ρεκόρ φτάνοντας σχεδόν τα 2 τρισεκατομμύρια δολάρια, αποτυπώνοντας την ένταση των ανταγωνισμών ανάμεσα σε κράτη και συμμαχίες. Ταυτόχρονα οι δαπάνες για την υγεία κατά τη διάρκεια της προηγούμενης καπιταλιστικής κρίσης μειώθηκαν δραματικά σε όλο τον κόσμο, ενώ ισχυρά καπιταλιστικά κράτη όπως η Ιταλία, που δαπανά αμύθητα ποσά για εξοπλισμούς και στρατιωτικές αποστολές, έχει κάνει περικοπές ύψους 37 δισ. μόνο την τελευταία δεκαετία. Η εκδήλωση της πανδημίας σε συνθήκες που οξύνονται οι ανταγωνισμοί διεθνώς, όχι μόνο δεν έβαλε «φρένο», αλλά επιτάχυνε κιόλας μια σειρά διεργασίες. Αυτός είναι ο λόγος που τον προηγούμενο μήνα, εν μέσω έξαρσης της πανδημίας στη σύνοδο ΥΠΕΞ του ΝΑΤΟ πέρα από τις αποστολές σε Αφγανιστάν, Κόσοβο, Ιράκ και αλλού συμφωνήθηκε για μια ακόμα φορά η ανάγκη να επεκταθούν οι ιμπεριαλιστικές αποστολές και σε άλλες περιοχές όπως η Β. Αφρική που κρίνονται ευαίσθητες για τα συμφέροντα ΗΠΑ-ΕΕ.

Από κοντά σε όλα αυτά βρίσκεται και η ελληνική κυβέρνηση που προχωράει την εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή, βάζοντας τον λαό σε ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους. Δεν είναι κρυφό άλλωστε ότι την ίδια ώρα που το σύστημα Υγείας βρίσκεται στα όριά του και ο λαός στενάζει, οι δαπάνες δισεκατομμυρίων στα πλαίσια του ΝΑΤΟ προχωρούν κανονικά, ενώ δεν χάνει ευκαιρία να «συνδράμει» ακόμα και με προσωπικό σε αποστολές σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Είναι χαρακτηριστικό ότι εν μέσω όξυνσης των ελληνοτουρκικών η κυβέρνηση ετοιμαζόταν να στείλει συστοιχία «Patriot» στη Σ. Αραβία με το βλέμμα στο Ιράν, συνόδευε με πλοία του πολεμικού ναυτικού το γαλλικό αεροπλανοφόρο «De Gaulle», ενώ τώρα μετά από πρόσκληση του γαλλικού ιμπεριαλισμού ετοιμάζεται να στείλει πολιτικό και στρατιωτικό προσωπικό στο Μάλι, την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία(!) και τη ζώνη του Σαχέλ. Αποδεικνύεται ότι η πρόσδεση της χώρας στο άρμα των ΝΑΤΟ-ΕΕ συνεχίζεται βρέξει-χιονίσει, με πανδημία ή χωρίς.

Καταρρέει το επιχείρημα ότι το ΝΑΤΟ μας προστατεύει από τους ανταγωνισμούς και τις συγκρούσεις στην περιοχή μας, από την επιθετικότητα της Τουρκίας. Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι ακριβώς η συμμετοχή στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ είναι που φέρνει το λαό στο μάτι του κυκλώνα αυτών των ανταγωνισμών. Οι δηλώσεις διπλωματών, στελεχών του ΝΑΤΟ το τελευταίο διάστημα αλλά και το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν λέει κουβέντα για την εισβολή και κατοχή εδαφών της Συρίας από την «σύμμαχο» Τουρκία, μιλούν από μόνα τους για την αξία που έχει αυτή η «προστασία».

Τώρα να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στην αιτία του προβλήματος Οι ανταγωνισμοί τους όχι μόνο δεν μπήκαν σε «δεύτερη μοίρα» μπροστά στην έξαρση της πανδημίας, αλλά αντίθετα ενσωματώνουν τις αντιθέσεις και τα αντικρουόμενα συμφέροντα που αυτή γέννησε, περνούν σε φάση ακόμα πιο επικίνδυνης όξυνσης. Μόνη διέξοδος για τους λαούς από τις «αγιάτρευτες» αυτές πληγές είναι να δυναμώσει η πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, την εμπλοκή της χώρας σε αυτούς, να μπει στο στόχαστρο το σύστημα που γεννά πολέμους, φτώχεια, προσφυγιά.

Τα κανόνια είναι έτοιμα και σε θέση μάχης Η στρατηγική αύξησης στρατιωτικών δαπανών εις βάρος των λαϊκών αναγκών, για να προχωρούν απρόσκοπτα αυτές οι αποστολές δείχνει την ιεράρχηση των «συμμάχων» που εν μέσω πανδημίας έχουν βγάλει τα μαχαίρια. Συμπυκνώνεται στα λόγια που έτσι και αλλιώς στελέχη του ΝΑΤΟ επαναλαμβάνουν αυτές τις μέρες σε όλους τους τόνους, ότι δηλαδή διατηρείται η «επιχειρησιακή ετοιμότητα» σε όλη την υδρόγειο. Τον τόνο δίνει και ο γγ του ΝΑΤΟ, δηλώνοντας με αφορμή την πανδημία ότι «δε θα αφήσουμε μια υγειονομική κρίση να γίνει κρίση ασφάλειας». Η δήλωση αυτή, όπως και τα μέτρα για αξιοποίηση μηχανισμών του ΝΑΤΟ στην παροχή υγειονομικού υλικού, υπηρεσιών «logistics» εντάσσονται στην προσπάθεια να αναβαθμιστεί η παρέμβασή του και στο εσωτερικό των κρατών-μελών με πρόφαση την πανδημία, ιδιαίτερα σε συνθήκες που ακόμα και η διαχείριση της έχει γίνει παράγοντας που υπολογίζουν τα αστικά επιτελεία στη γεωπολιτική σκακιέρα.

Ρεκόρ 30 χρόνων κατέγραψαν οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες, πηγή: SIPRI

12

Δύο νησιά – δύο κόσμοι...

Το Fisher Island, ένα μικρό «νησί των πλουσίων» δίπλα στο Μαϊάμι. Προβλήθηκε σε διάφορα δημοσιεύματα ως «το νησί που δεν έχει αγγίξει ο κορονοϊός». Οι 800 οικογένειες που κατοικούν εκεί και έχουν κατά μέσο όρο ετήσιο ατομικό εισόδημα 2,2 εκατομμυρίων δολαρίων προμηθεύτηκαν έγκαιρα και πραγματοποίησαν το δυσεύρετο για τους κοινούς θνητούς τεστ, ενώ από τις 24 Μαρτίου έχει απαγορευτεί η πρόσβαση στο νησί σε μη μόνιμους κατοίκους.

Το Hart Island στη Νέα Υόρκη. Το νησί που εδώ και πάνω από 150 χρόνια χρησιμοποιείται ως ομαδικός τάφος των απόκληρων της καπιταλιστικής κοινωνίας. Εκεί, οι κρατούμενοι της φυλακής του νησιού Ρίκερς θάβουν τους νεκρούς που δεν αναζητούνται από κανέναν ή οι οικογένειές τους δεν έχουν χρήματα για κηδεία. Την περίοδο της πανδημίας, λόγω μεγάλου «φόρτου εργασίας» η δουλειά αυτή ανατέθηκε σε εργολάβους.

Υποκρισία Στις 5 Μάη 2010, κατά τη διάρκεια της τεράστιας απεργιακής συγκέντρωσης στο κέντρο της Αθήνας ενάντια στο πρώτο μνημόνιο αποδείχθηκε το πόσο αδίστακτοι είναι οι προβοκατόρικοι μηχανισμοί που διαχρονικά δρουν και αξιοποιούνται εις βάρος του εργατικού-λαϊκού κινήματος. Οι ενέργειές τους, που εκδηλώθηκαν εκείνη τη μέρα σε διάφορα σημεία του κέντρου, αλλά και μπροστά στη Βουλή, οδήγησαν στον τραγικό θάνατο τριών εργαζομένων από τον εμπρησμό του καταστήματος της τράπεζας Marfin στην οδό Σταδίου. Στις δίκες που ακολούθησαν, αποδείχθηκαν και οι τεράστιες ευθύνες της τράπεζας, που δεν είχε τηρήσει κανένα μέτρο πυρασφάλειας ενώ είχε υποχρεώσει ουσιαστικά τους εργαζόμενους να βρίσκονται μέσα στο κλειστό κατάστημα σε μέρα απεργίας. Όλα αυτά τα χρόνια και ακόμα πιο έντονα αυτές τις μέρες με αφορμή τη δέκατη επέτειο, αυτό το έγκλημα αξιοποιείται για να ενοχοποιηθούν οι δίκαιοι αγώνες του λαού και της νεολαίας, να ταυτιστούν με την προβοκατόρικη δράση τέτοιων μηχανισμών και με τις διάφορες ομάδες «γνωστών-αγνώστων». Η υποκρισία της κυβέρνησης και άλλων κομμάτων, όπως το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ φαίνεται από το γεγονός ότι και με δική τους ευθύνη οι υπεύθυνοι δεν βρέθηκαν ποτέ. Άλλους σκοπούς υπηρετεί η «ευαισθησία» τους και δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν μέχρι και τη μνήμη νεκρών για να τους πετύχουν…

Φαντασιώσεις… «Η Πολιτεία (…) έδωσε πολλά χρήματα (…) και το έκανε με τρόπο θα έλεγα -και μη σας αιφνιδιάσω εδώ- σχεδόν σοσιαλιστικό». Αυτά δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Κ. Μητσοτάκης, αντιπαραθέτοντας το δικό του «οχτακοσάρι» με την καταβολή από το κράτος ενός ποσοστού του μισθού κάθε εργαζομένου, που έγινε σε άλλες χώρες. Η αλήθεια είναι ότι δεν μας αιφνιδίασε. Άλλωστε τέτοιες μπαρούφες έχουμε ακούσει και στο πρόσφατο παρελθόν, όταν, για παράδειγμα, ο Κατρούγγαλος του ΣΥΡΙΖΑ έλεγε λίγοπολύ ότι είναι σοσιαλιστικό μέτρο η περικοπή των συντάξεων. Τι δεν μας λέει, όμως, ο Κ. Μητσοτάκης; Ότι τα 800 ευρώ για 45 μέρες, δηλαδή 533 τον μήνα είναι πιο λίγα ακόμα και από τον κατώτατο μισθό! Ούτε «για όλους» είναι βέβαια αυτό το ποσό, αφού για τους επιχειρηματικούς ομίλους, μόνο το πρώτο πακέτο στήριξης με ρευστότητα ανέρχεται σε 10 δις! Όσο και αν θέλουν να πείσουν ότι σοσιαλισμός είναι «να παίρνουν όλοι τα ίδια», η πικρή για αυτούς αλήθεια είναι ότι τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού, ιδιαίτερα στον τομέα της δημόσιας υγείας, δεν μπορούν ούτε να τα πλησιάσουν, οπότε ας αφήσουν τις φαντασιώσεις…νομοσχεδίου που ήταν κατά παραγγελία των «πράσινων μονοπωλίων»;

Οδηγητής

Δολοφονούν το περιβάλλον για τα κέρδη Ένα πραγματικό έγκλημα νομοθέτησε τις προηγούμενες μέρες η κυβέρνηση της ΝΔ. Πήρε όλες τις απαιτήσεις του ΣΕΒ και των υπόλοιπων μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που δεν είχε προλάβει να υλοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και τις έκανε νομοσχέδιο για το περιβάλλον. Βουνά, λίμνες, περιοχές Natura μοναδικού φυσικού κάλλους παραδίδονται στο κεφάλαιο για να τις τρυπήσει ψάχνοντας υδρογονάνθρακες, να φυτέψει τεράστιες ανεμογεννήτριες, να τις αξιοποιήσει τουριστικά κ.λπ. Περιβαλλοντικές μελέτες και έλεγχοι για τις επιπτώσεις μιας επένδυσης στο περιβάλλον χαρακτηρίζονται «γραφειοκρατικά εμπόδια» και πάνε ουσιαστικά περίπατο με ασφυκτικά χρονικά όρια ή με ανάθεση σε… ιδιώτες. Η επιχειρηματική δράση θα επιτρέπεται ακόμα και σε εθνικούς δρυμούς που μετονομάζονται πλέον σε «εθνικά πάρκα» με την απίθανη αιτιολόγηση ότι «έχουμε πολλούς σε σχέση με άλλες χώρες». Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα. Τόση είναι η περιβαλλοντική ευαισθησία όσων διαφημίζουν μέρα-νύχτα την «πράσινη ανάπτυξη» και το «Green New Deal». Ο λόγος τώρα περνάει στον λαό και τη νεολαία, για να ακυρώσουμε το νόμο τους στην πράξη, όπου πάει να εφαρμοστεί!



Μάης 2020

Ριζοσπαστική στάση… Στην αρχή κάποιοι του «χώρου» έβγαλαν αφίσες που έλεγαν διάφορα «ψεκασμένα», όπως ότι ο κορονοϊός δεν είναι τίποτα σοβαρό και όλα είναι ένα σχέδιο για να μας κλείσουν στο σπίτι και να μας βάλουν τσιπάκι και χαρακτήριζαν «μικροαστό» όποιον φοράει μάσκα (είπε ο γάιδαρος…). Άλλοι είπαν ότι «οι γιατροί είναι χειρότεροι από τους μπάτσους». Πριν την Πρωτομαγιά, κάποιοι άλλοι κατάπιαν αμάσητα τα προσχήματα του κράτους και έγραφαν στο διαδίκτυο ότι, λόγω της πανδημίας, δεν πρέπει να γίνει καμία εκδήλωση για την Πρωτομαγιά. Κάπου ενδιάμεσα, κάποιοι άλλοι πετάξανε και κάτι τρικάκια με την… περήφανη, αντιεξουσιαστική λύση για όσους τους βγαίνει το λάδι στην τηλεργασία: Να προσποιηθούν ότι χάλασε το λάπτοπ! Αναρωτιόμαστε αν πιστεύει στα σοβαρά κανείς ότι αυτή μπορεί να είναι η… ριζοσπαστική στάση απέναντι στα πράγματα και τις μεγάλες προκλήσεις της εποχής.

ΥΓ: Από την ονομαστική ψηφοφορία για το νομοσχέδιο, την οποία προκάλεσε το ΚΚΕ, αποχώρησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αναρωτιόμαστε ποιος να είναι ο λόγος. Δεν ήθελαν να εκτεθούν καταψηφίζοντας τα ίδια που είχαν υλοποιήσει ως κυβέρνηση, όπως αδειοδοτήσεις για έρευνες υδρογονανθράκων σε περιοχές Natura; Ή μήπως υπήρχε καμία… διχογνωμία για τη στάση τους στα άρθρα του νομοσχεδίου που ήταν κατά παραγγελία των «πράσινων μονοπωλίων»;

«Μας πλήττει όλους το ίδιο»… Μοτοπορεία της ΚΝΕ ενάντια στο νομοσχέδιο στις 4 Μάη

13

Σε κάθε κρίση του καπιταλισμού ακούμε ότι αυτή «μας πλήττει όλους, άρα πρέπει όλοι να βάλουμε πλάτη για να ξεπεραστεί». Και κάθε φορά είναι ψέμα, τόσο γιατί δεν πλήττονται όλοι, όσο και γιατί δεν βάζουν όλοι πλάτη. Το ίδιο ισχύει και σήμερα. Την ώρα που οι περισσότεροι δοκιμάζονται, κάποιοι άλλοι δεν προλαβαίνουν να μετρούν κέρδη. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι οι Έλληνες εφοπλιστές που ελέγχουν το 26% του παγκόσμιου στόλου δεξαμενόπλοιων. Η πτώση στη ζήτηση του πετρελαίου λόγω μείωσης της παραγωγής διεθνώς έχει αυξήσει τις ανάγκες για αποθήκευσή του και αυτό με τη σειρά του έχει εκτοξεύσει τα ναύλα των δεξαμενόπλοιων πάνω από τα 200.000 δολάρια τη μέρα! Και όσο για την… «πλάτη» που βάζουν εδώ γελάνε, αφού οι δεκάδες φοροαπαλλαγές και η «εθελοντική φορολόγηση» που τους έχουν χαρίσει οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζουν να ισχύουν στο ακέραιο. των «πράσινων μονοπωλίων»;

14

«Ο πλούτος της κοινωνίας παράγεται από την επιχειρηματικότητα και την καινοτομία».

Α

υτή την άποψη μπορεί να συναντήσει κανείς από τα σχολικά βιβλία και τα συγγράμματα των οικονομικών σχολών μέχρι σε κείμενα της ΕΕ και τοποθετήσεις αστών πολιτικών. Το τελευταίο διάστημα, βέβαια, το τροπάρι έχει αλλάξει κάπως. Για παράδειγμα, σε ένα κυβερνητικό τηλεοπτικό σποτ ακούμε για την «κοπέλα στο σούπερ μάρκετ», τον «νεαρό στα ράφια», την «κυρία στο φαρμακείο», τους «ανθρώπους που κάνουν ντελίβερι», τους «καλλιτέχνες που μας εμπνέουν», τους «δασκάλους που δεν θα αφήσουν ούτε ένα παιδί πίσω»... Ξαφνικά, έγιναν αυτοί που κρατάνε την κοινωνία όρθια! Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι και πριν αυτοί το έκαναν, μαζί φυσικά με τους εργάτες των εργοστασίων, τους εργαζόμενους στα λιμάνια και τα αεροδρόμια, τους υπαλλήλους στις τηλεπικοινωνίες, τους μισθωτούς επιστήμονες και ερευνητές, στους οποίους βασίζεται και η καινοτομία και πολλούς ακόμα. Απλώς σήμερα, σε συνθήκες πανδημίας και μεγάλης κρίσης αυτό φαίνεται πολύ πιο έντονα, δεν μπορεί να το κρύψει καμία κυβέρνηση, οπότε προτιμά να τους επικα-

Από το τηλεοπτικό σποτ της Πολιτικής Προστασίας για τους «ανθρώπους που στέκονται στην πρώτη γραμμή». Αυτούς, δηλαδή, στους οποίους οι κυβερνήσεις όλων των καπιταλιστικών κρατών φορτώνουν ήδη τα βάρη της νέας κρίσης.

«Στην ΕΕ επικρατεί η αλληλεγγύη ανάμεσα στα κράτη».

Η

αλήθεια είναι ότι ο συγκεκριμένος μύθος έχει καταρρεύσει τόσες φορές τα τελευταία χρόνια, που το να προσπαθείς να τον αντικρούσεις μοιάζει σαν να κλέβεις εκκλησία. Έλα όμως που υπάρχουν και κάποιοι «αθεόφοβοι» οι οποίοι έχουν το θράσος ακόμα και σήμερα να μας λένε ότι «πρέπει να ανάψουμε κεράκι σε όσους κράτησαν τη χώρα μέσα στην ΕΕ», όπως ο Α. Γεωργιάδης, αλλά και άλλοι, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ, που επιμένουν ότι η ΕΕ μπορεί και πρέπει να επιστρέψει στον δρόμο της αλληλεγγύης, στον οποίο όμως δεν βρέθηκε ποτέ. Την «αλληλεγγύη» των κορακιών της ΕΕ και των θεσμών της (όπως είναι η Κομισιόν, το Γιούρογκρουπ, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ο ESM κλπ) τη ζήσαμε

λείται, να τους καλεί να δουλέψουν ακόμη πιο εντατικά και χωρίς να διεκδικούν, «για το κοινό καλό». Ας σκεφτούμε: Θα μπορούσε κανείς να πει ότι την Ελλάδα σήμερα την κρατούν όρθια οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι, οι διάφοροι «επενδυτές»; Ακούγεται αστείο… Τι θα γινόταν αν ξαφνικά όλοι οι εργαζόμενοι αποφάσιζαν να σταματήσουν να πηγαίνουν στις δουλειές τους και έλεγαν σε αυτούς τους κυρίους να «κρατήσουν την Ελλάδα όρθια» έστω για μία μέρα; Γιατί όλες αυτές μέρες που κάποιες επιχειρήσεις δεν λειτουργούν επειδή οι εργαζόμενοι έπρεπε να μείνουν σπίτι και να μην συγχρωτίζονται, δεν τις έβαλαν μπρος οι ιδιοκτήτες τους με το… «δαιμόνιο» και το «ρίσκο» τους, για τα οποία μας μιλούσαν πάντα; Τι προσφέρουν σήμερα στην κοινωνία αυτοί που πέρασαν την καραντίνα απομονωμένοι στις βίλες τους βλέποντας τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους να φουσκώνουν από τη δουλειά εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων; Η εργατική τάξη κάθε χώρας είναι αυτή που παράγει τον πλούτο. Ο ρόλος των καπιταλιστών είναι στη σημερινή εποχή παρασιτικός. Πρέπει να φύγουν από τη μέση για να μπορέσει να αποκτήσει η εργασία μας άμεσα κοινωνικό χαρακτήρα.

« για τα καλά «στο πετσί» μας εμείς και οι οικογένειές μας όλα τα προηγούμενα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης και των μνημονίων που συνόδευαν τα διάφορα «πακέτα διάσωσης» του κεφαλαίου. Την έχουν νιώσει και όλοι οι λαοί της Ευρώπης, με μνημόνια ή χωρίς μέσα από το χτύπημα των δικαιωμάτων τους στην εργασία, την ασφάλιση, την παιδεία, την υγεία κ.λπ με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Εν μέσω πανδημίας η επίδειξη «αλληλεγγύης» πέρασε σε… άλλο επίπεδο καθώς είδαμε μέχρι και πειρατικές, όπως χαρακτηρίστηκαν, ενέργειες, με τη μία χώρα να κλέβει κυριολεκτικά μάσκες, αναπνευστήρες και αντισηπτικά μέσα από τα χέρια της άλλης. Η πραγματική «σφαγή» όμως γίνεται στα διάφορα διαβούλια, όπου «πέφτουν κορμιά» για το ποιο μείγμα διαχείρισης της νέας καπιταλιστικής κρίσης θα επιλεγεί. Εκεί η κάθε κυβέρνηση δίνει τη μάχη για λογαριασμό των δικών της μονοπωλιακών ομίλων. Η πικρή αλήθεια, όμως, είναι ότι είτε με νέα «μνημονιακά» δάνεια προς τα κράτη-μέλη (όπως προτάσσουν η Γερμανία, η Ολλανδία και άλλες χώρες), είτε με ευρωομόλογο (δηλαδή με από κοινού δανεισμό των κρατών μελών, όπως ζήτησαν οι περισσότερο χρεωμένες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα), το ζεστό χρήμα θα πάει ξανά στους μονοπωλιακούς ομίλους και ο λογαριασμός στους λαούς.

»

»

Οδηγητής



Μάης 2020

15

«Ο ιδιωτικός και ο δημόσιος τομέας της υγείας μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά προς όφελος όλων».

Τ

ον περασμένο Δεκέμβριο, λίγους μήνες πριν η πανδημία φτάσει στη χώρα μας η κυβέρνηση είχε στείλει τα ΜΑΤ στο Ζάππειο να χτυπήσουν του γιατρούς των δημόσιων νοσοκομείων που διαμαρτύρονταν ενάντια στις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) και τη μετατροπή των νοσοκομείων σε επιχειρήσεις. Τότε ακούγαμε μεγάλα λόγια για τον «υγιή ανταγωνισμό» μεταξύ των δύο τομέων της υγείας που είναι τάχα ωφέλιμος για τους ασθενείς - πελάτες», για τον «ιατρικό τουρισμό» και άλλα απίθανα. Τρία χρόνια πριν, μάλιστα, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε εγκαινιάσει το πρώτο δημόσιο «νοσοκομείο ΑΕ» στη Σαντορίνη. Όποιος μιλούσε για την ανάγκη κατάργησης της επιχειρηματικής δράσης σε τομείς όπως της παιδείας και της υγείας χαρακτηρίζονταν «παρωχημένος» και «ιδεοληπτικός». Σήμερα περισσεύουν τα χειροκροτήματα στο προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων και οι υποσχέσεις για… «αναστοχασμό» και εξασφάλιση ενός ισχυρού δημόσιου συστήματος υγείας. Ποιος θα μπορούσε, άλλωστε, στα σοβαρά να συνεχίσει τα παλιά παραμύθια την ώρα που οι ιδιωτικές κλινικές χρεώνουν 200 και 300 ευρώ το τεστ για τον κορονοϊό, άλλες βαφτίζουν «επείγοντα περιστατικά» τις πλαστικές επεμβάσεις για να μην

χάσουν κανένα μηδενικό από τα τεράστια κέρδη τους, ενώ άλλες κατεβάζουν ρολά λόγω μείωσης του τζίρου και αφήνουν στη μοίρα τους ασθενείς και εργαζόμενους; Με τι μούτρα να τα πουν αυτά όταν βλέπουμε σε τέτοια «μαγαζιά» να μην τηρούνται στοιχειώδη μέτρα προστασίας (προφανώς επειδή κοστίζουν) με τραγικά αποτελέσματα, όπως ο θάνατος συνανθρώπων μας σε κλινική στο Περιστέρι; Την ίδια ώρα, όμως, η κυβέρνηση αρνήθηκε να προχωρήσει στο αυτονόητο μέτρο της επίταξης του ιδιωτικού τομέα της υγείας ώστε να δοθεί η μάχη με όλα τα όπλα διαθέσιμα. Αντίθετα, μπούκωσε τους κλινικάρχες με εκατομμύρια για τις «υπηρεσίες» τους. Αυτό και μόνο δείχνει προς τα πού θα πάει το πράγμα όταν η πανδημία θα έχει περάσει και τα υποκριτικά χειροκροτήματα σταματήσουν. Σήμερα, όμως, είναι πιο φανερό από ποτέ ότι η εξασφάλιση της υγείας του λαού και το επιχειρηματικό κέρδος είναι δύο έννοιες ασυμβίβαστες.

Από την επίθεση των ΜΑΤ στους νοσοκομειακούς γιατρούς τον περασμένο Δεκέμβρη

«Η ελληνική κυβέρνηση, σε αντίθεση με άλλες, ακολούθησε τις οδηγίες των επιστημόνων και έβαλε την ανθρώπινη ζωή πάνω από την οικονομία».

Α

ς πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στην πρώτη φάση της πανδημίας είδαμε κάποιες χώρες να ακολουθούν μια πιο χαλαρή αντιμετώπιση και να επιλέγουν τη στρατηγική της λεγόμενης «ανοσίας της αγέλης». Άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, βλέποντας και την κατάσταση στη γειτονική Ιταλία, πήραν πιο νωρίς περιοριστικά μέτρα για να καθυστερήσουν την εξάπλωση του ιού. Δεν έκρυψαν ότι ο λόγος που αυτό κρίθηκε απαραίτητο ήταν ότι το αποδυναμωμένο από τις πολιτικές τους δημόσιο σύστημα υγείας θα κατέρρεε αν είχαμε έναν μεγάλο αριθμό κρουσμάτων και ανθρώπων που θα χρειάζονταν νοσηλεία μέσα σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα. Ομολόγησαν δηλαδή την αποτυχία τους, ενώ δεν μπορούν να απαντήσουν πειστικά αν αποκλείουν την περίπτωση να έχουμε τελικά και στην Ελλάδα χιλιάδες θύματα από την πανδημία, αλλά σε μεγαλύτερο «βάθος χρόνου». Όλες οι κυβερνήσεις, ανεξάρτητα από το «μείγμα» διαχείρισης της πανδημίας που ακολούθησαν, ήρθαν μπροστά σε αξεπέραστες αντιφάσεις. Αυτές έχουν να κάνουν με τις τραγικές ελλείψεις των συστημάτων υγείας, που αντιμετωπίστηκαν παντού ως φυσιολογικές και δεδομένες, αλλά και με τις ιδιαίτερες ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας σε κάθε χώρα, που ήταν και ο παράγοντας που «βάρυνε» περισσότερο στη ζυγαριά. Αργά ή γρήγορα είδαμε όλες σχεδόν τις χώρες να λαμβάνουν μέτρα περιορισμού. Αντίστοιχα σήμερα, στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες, περνάμε σε φάση της χαλάρωσης των μέτρων, καθώς, όπως ακούμε, «δεν γίνεται να μείνουμε για πάντα κλεισμένοι,

κάποτε πρέπει να πάρει μπρος και η οικονομία», ενώ ξαφνικά η «ανοσία της αγέλης» δεν είναι και τόσο κακή ιδέα… Αντίστοιχα, προηγούμενες τοποθετήσεις για την αξία των μαζικών τεστ και της χρήσης μάσκας από τον πληθυσμό ανατρέπονται εντελώς από τα ίδια τα στόματα που τις έκαναν, αποδεικνύοντας και με αυτόν τον τρόπο ότι στον καπιταλισμό καμία απόφαση δεν λαμβάνεται με καθαρά επιστημονικά κριτήρια. Ο ελληνικός λαός και η νεολαία, γνωρίζοντας από την ίδια τους την πείρα ποια είναι η κατάσταση του δημοσίου συστήματος υγείας πειθάρχησαν στις οδηγίες των επιστημόνων και προστάτευσαν με την υπεύθυνη στάση τους τούς εαυτούς τους και τους συνανθρώπους τους. Η πραγματικότητα είναι ότι και η κυβέρνηση της ΝΔ, πέρα από την οδηγία «μένουμε σπίτι», την καπιταλιστική οικονομία έβαλε στο επίκεντρο και όχι την ανθρώπινη ζωή. Αυτό έκανε όταν αποφάσισε να μην πάρει τα μέτρα που απαιτούνται για τη θωράκιση του δημόσιου συστήματος υγείας, όταν έδινε με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου το ένα μετά το άλλο τα δώρα στο μεγάλο κεφάλαιο και επέβαλε μια ακόμα χειρότερη εργασιακή ζούγκλα στους χώρους δουλειάς.

Όλο το προηγούμενο διάστημα περίσσεψαν τα υποκριτικά χειροκροτήματα και τα «ευχαριστώ» της κυβέρνησης προς τους υγειονομικούς. Όμως, όσον αφορά τα μέτρα για τη θωράκιση του δημόσιου συστήματος υγείας η κυβέρνηση έμεινε πρακτικά με… σταυρωμένα χέρια. Φωτογραφία από την πρόσφατη επίσκεψη του Κ. Μητσοτάκη στο νοσοκομείο «Σωτηρία».

16 1Η ΜΆΗ 2020

«Ένιωσαν» τη γροθιά μας και της ψυχής μας τη φωτιά!

Α

υτό που έγινε τη φετινή Πρωτομαγιά θα το θυμόμαστε όλοι για καιρό. Η οργανωμένη δύναμη της εργατικής τάξης είναι ακαταμάχητη. «Ακλόνητοι» στις θέσεις μας, τηρώντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, με υψωμένες τις γροθιές και τις σημαίες. Γιατί εμείς πρέπει να μείνουμε όρθιοι και δυνατοί την «επόμενη μέρα». Γιατί εμείς στεκόμαστε «προσοχή» μπροστά στους νεκρούς μας. Με τις συγκλονιστικές εικόνες από τις απεργιακές συγκεντρώσεις, χιλιάδες άνθρωποι είδαν το μπόι τους να ψιλώνει. Πήραν δύναμη για τις μπόρες που έρχονται. Ήταν μια υπέροχη μέρα, έτσι όπως αρμόζει στη μέρα που οι εργάτες όλου του κόσμου λένε ο ένας στον άλλο «χρόνια πολλά», στη μέρα που υμνείται η δύναμη που έχει η εργατική τάξη να κινεί τους ιμάντες του κόσμου, να δηλώνει «παρών» στην ανειρήνευτη πάλη με το κεφάλαιο.

Θεσσαλονίκη

Πάτρα

Γεμάτοι περηφάνια για την τάξη μας

Ή

ταν μια μέρα που θα μείνει στην ιστορία. Γιορτάστηκαν και τιμήθηκαν οι 200 εκτελεσμένοι της Καισαριανής, αυτοί που έπεσαν θύματα τον Μάη του 1936 στην Θεσσαλονίκη, όσοι στο διάβα των χρόνων «βασίλεψαν» και η «λαλιά τους» για έναν άλλο κόσμο λεύτερο και δίκαιο έγινε η φωνή όσων πήραν τη σκυτάλη του αγώνα. Τιμήσαμε όμως και όλους τους κολασμένους αυτού του κόσμου που πρόσφατα έχασαν τη ζωή τους από την πανδημία, βρωντοφωνάζοντας ότι ο εχθρός δεν είναι «αόρατος», ιός ήταν και είναι ο καπιταλισμός. Είχε περισσότερη «ησυχία» από άλλες φορές… όμως το «χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά…» ακούστηκε πιο δυνατά από ποτέ. Γιατί όλη αυτή η περίοδος που τα «καλυμμένα στόματα» συνέχισαν να έχουν φωνή άφησε πο-

λύτιμη παρακαταθήκη. Φωνάξαμε το σύνθημα που γεννήθηκε μέσα στους αγώνες της προηγούμενης δεκαετίας για να δείξουμε ξανά την αλληλεγγύη μας στα παλικάρια της ΛΑΡΚΟ που εν μέσω πανδημίας η κυβέρνηση επιδιώκει να εξοντώσει, αλλά συγκινημένοι ακούσαμε να μας λένε πως «γεννηθήκαμε μες στη φωτιά και την κάπνα, βγάζουμε το σίδερο από μικρά παιδιά…οι μεταλλωρύχοι έχουν μετακινήσει ολόκληρα βουνά…ό,τι εμπόδιο και να μας βάλει είναι πολύ μικρό για το μπόι μας…». Χειροκροτήσαμε με περηφάνια το σύγχρονο ηρωισμό όσων συνέχιζαν μέσα στην πανδημία να πηγαίνουν στα εργοστάσια, να ανεβαίνουν στις σκαλωσιές, να ξεφορτώνουν καράβια, όσων βρέθηκαν σε αποθήκες, σούπερ μάρκετ, στη καθαριότητα και σε μια σειρά άλλους χώρους. Γεμίσαμε περηφάνια για την τάξη μας. Γιατί φάνηκε ακόμα πιο καθαρά πως «αυτοί που δεν έχουν καιρό να κουραστούν και να σταυρώσουν τα χέρια τους» μπορούν χωρίς αφεντικά. Το να κατακτήσουν ακόμα περισσότερες χιλιάδες άνθρωποι αυτή την μεγάλη αλήθεια είναι αυτό που τρέμουν οι απανταχού «αρχόντοι βασιλιάδες», για αυτό με «πλάνα λόγια» τώρα κάνουν ξανά επίκληση στο φιλότιμο και την υπομονή του κάθε εργαζόμενου. Οι καπιταλιστές και οι απολογητές αυτού του συστήματος θέλησαν με ευεργεσίες βγαλμένες από το αίμα και τον ιδρώτα των εργαζομένων, να ντύσουν με παραπλανητικό περιτύλιγμα τον παρασιτισμό τους στην κοινωνία. Δεν θα τους περάσει.

Οδηγητής



Μάης 2020

17

Βγήκε λοιπόν σεργιάνι… Την 1η Μάη του 2020, σε δεκάδες πλατείες της Ελλάδας, σε συνθήκες πανδημίας ακούστηκε ο ύμνος της Διεθνούς. Ακούστηκε μέσα σε τόσο δύσκολες συνθήκες για τους λαούς όλου του κόσμου το πιο τρανό τραγούδι που έμαθε ο ποιητής: Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε! Αυτό το μήνυμα, το ότι η ελπίδα βρίσκεται στην οργάνωση της αντεπίθεσης απέναντι στον καπιταλισμό, δεν μπόρεσε να κρυφτεί. Έγινε πρώτη είδηση στα μεγαλύτερα ειδησεογραφικά πρακτορεία όλου του κόσμου. Οι συμβολικές εκδηλώσεις «αγκαλιάστηκαν» από δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που δεν συμφωνούν σε όλα με τους κομμουνιστές. Ήταν λοιπόν δυσκολοχώνευτο για ορισμένους… Για αυτούς που το βλέμμα τους δεν μπορεί να αντικρύσει τον ήλιο, που για χρόνια κυλιούνται στο βούρκο της χυδαιότητας. Και δεν ήταν μόνο το μαντρόσκυλο, ο υπόδικος εγκληματίας Λαγός που κατέθεσε και μήνυση. Το … τσούρμο συμπληρώθηκε από τον διαφημιστή των ιδιωτικών κλινικών που μέσα σε καιρό πανδημίας κερδοσκοπούσαν με τον ανθρώπινο πόνο. Μέχρι και ο συριζαίος πρώην υπουργός που έβαλε την υπογραφή του στο να κλείσουν νοσοκομεία, να μειωθεί η χρηματοδότηση στην Υγεία και νομίζει ότι κάποιος που αισθάνεται τίμιος αριστερός, παίρνει στα σοβαρά την ονείρωξη που έχει πως μοιάζει με τον Άρη. Και σαν να μην έφταναν αυτοί, κριτική άσκησαν και τα «μορφώματα» της αριστεράς… Έγινε λένε συγκέντρωση που απευθυνόταν μόνο στο κομματικό ακροατήριο, μόνο για την εικόνα! Επειδή όμως μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις, ας πάρουν επιτέλους χαμπάρι ότι επειδή οι διασπάσεις τους ήταν σχεδόν όσο οι συμμετέχοντες στις «μαζικές» τους κινητοποιήσεις, δεν μπορούν να «λερώνουν» τους χιλιάδες που διαδήλωσαν με τις σημαίες του ΠΑΜΕ και των σωματείων τους σε όλη την Ελλάδα.

Μ Έρχονται μάχες… Αποδείξαμε πως δεν θα δειλιάσουμε.

ε τις συμβολικές εκδηλώσεις των συνδικάτων σε όλη τη χώρα για την εργατική πρωτομαγιά, που οργανώθηκαν με υποδειγματικό τρόπο επιβεβαιώθηκε για ακόμα μια φορά μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες πως «τα καλυμμένα στόματα έχουν φωνή». Δόθηκε η καλύτερη απάντηση στην κυβέρνηση που με προσχηματικό τρόπο προσπάθησε να αναβάλει τις φετινές εκδηλώσεις. Θέλησε να επιβάλλει «σιωπητήριο» την ίδια στιγμή που συνεχίζει να κρύβει τις τραγικές ελλείψεις των νοσοκομείων, τις επικίνδυνες συνθήκες που επικρατούν σε χώρους δουλειάς, τον συνωστισμό στα ΜΜΜ, αλλά και τη συνέχιση της αυθαιρεσίας των εργοδοτών στους οποίους που έχει λύσει τα χέρια. Δεν τα κατάφεραν όμως. Μπορεί να ήμασταν λιγότεροι από άλλες φορές σε κάθε πόλη, αλλά ο καθένας από εμάς εκπροσωπούσε δεκάδες, εκατοντάδες άλλους. Όλους αυτούς, περισσότερους από κάθε άλλη φορά, που αναγνώρισαν στο ΠΑΜΕ και τους κομμουνιστές που πρωτοστατούν, ότι με την οργάνωση των συγκεντρώσεων πήραν δύναμη και κουράγιο για την «επόμενη μέρα». Ήταν πολλά τα τηλέφωνα, τα μηνύματα, τα «μπράβο» από τα μπαλκόνια σε μια σειρά από γειτονιές που δεχθήκαμε. Χιλιάδες άνθρωποι, που έχουν τις επιφυλάξεις τους για το ΠΑΜΕ, για τα σωματεία που συσπειρώνει είδαν στην φωτογραφία από τη πλατεία Συντάγματος, την πιο όμορφη εικόνα της περιόδου. Όχι μόνο γιατί φανερώθηκε έκδηλα η ακαταμάχητη δύναμη της οργάνωσης και της πρωτοβουλίας. Κυρίως γιατί το πιο εκπληκτικό και επιβλητικό είναι το μήνυμα που στάλθηκε: μπροστά στην καπιταλιστική κρίση που είναι ήδη εδώ, θα μας βρίσκουν συνεχώς μπροστά τους. Δεν θα πληρώσει ξανά ο λαός, δεν είναι ανίκητοι!

18

9 ΜΑΗ 1945 - 9 ΜΑΗ 2020

75 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

«Σαν μια αστραπή το αύριο αυλακώνει τις πρωτεύουσες»1

Η

9η Μάη του 1945 είναι η μέρα που συνθηκολόγησε άνευ όρων η ναζιστική Γερμανία, αφού λίγες μέρες πριν είχε καρφωθεί η σημαία με το σφυροδρέπανο στο Ράιχσταγκ. Από τότε την 9η Μάη οι κομμουνιστές και κάθε καλοπροαίρετος προοδευτικός άνθρωπος γιορτάζουμε την Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών! Τιμούμε την ΕΣΣΔ και τα 20.000.000 νεκρών που έδωσε στην τιτάνια προσπάθεια να τσακίσει το κεφάλι του «φιδιού», θυμόμαστε όλους εκείνους που σήκωσαν κεφάλι στο φασισμό και το ναζισμό, αλλά και την ξεχωριστή προσφορά των Κομμουνιστικών Κομμάτων που σε όλη την Ευρώπη ηγήθηκαν μαζικών αντιστασιακών κινημάτων. Μετά την ανατροπή του Σοσιαλισμού η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, οι αστικές τάξεις της Ευρώπης και των ΗΠΑ βρήκαν ευκαιρία να ασελγήσουν πάνω στην επέτειο.

 Βαρσοβία Την άνοιξη του 1944 οι Πολωνοί παρτιζάνοι άρχισαν να ενισχύονται από σοβιετικά παρτιζάνικα σώματα που εισέρχονταν στη χώρα μαζί με πολωνούς που είχαν καταφύγει στην ΕΣΣΔ, αλλά και από σοβιετικούς που δραπέτευσαν από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τον Ιούλη του 1944 άρχισε η απελευθέρωση των εδαφών της Πολωνίας από τον Κόκκινο Στρατό και το Λαϊκό Στρατό Πολωνίας. Στις 17 Γενάρη 1945 η Βαρσοβία απελευθερωνόταν παρά τις λυσσαλέες προσπάθειες αντιδραστικών στοιχείων, συνεργατών των ναζί να μην πέσει η πόλη στα χέρια κομμουνιστών. Σήμερα η πολωνική αστική τάξη επιδίδεται σε ένα αντικομμουνιστικό «κυνήγι μαγισσών» σέρνοντας συχνά το ΚΚ Πολωνίας στα δικαστήρια, επιδιώκοντας έτσι να ξεγράψει από τη μνήμη των Πολωνών εργαζομένων τη μεγάλη μάχη που έδωσαν οι κομμουνιστές παρτιζάνοι για να απελευθερώσουν τη χώρα από τη ναζιστική φρίκη.

Ο λαός της Βαρσοβίας υποδέχεται τον Κόκκινο Στρατό

Βάλθηκαν να βγάλουν από τη μνήμη και τη συνείδηση των λαών τη ρήση του αμερικανού λογοτέχνη Έρνστ Χέμινγουει: «Ο κάθε άνθρωπος, που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει τόσα στον Κόκκινο Στρατό, που δε θα μπορούσε να τα ξεπληρώσει ποτέ, με ό,τι κι αν έκανε»! Γι’ αυτό γκρεμίζουν μνημεία αφιερωμένα στο Κόκκινο Στρατό, ξαναγράφουν την ιστορία και σε πολλές περιπτώσεις προσπαθούν να καθαρίσουν από τη βρωμιά και την ντροπή τη σβάστιγκα, για να την υψώσουν και πάλι θυμίζοντας μας το στίχο: «...ο σάπιος κόσμος εκεί που σάπιζε ξανατονώθηκε...», και κουβαλάει μαζί του τα μαντρόσκυλα του, το σπλάχνο του, το ναζισμό-φασισμό. Ο «Οδηγητής» τιμώντας τα 75 χρόνια της επετείου αφιερώνει αυτές τις σελίδες στην απελευθέρωσητης Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης από τον Κόκκινο Στρατό.

 Σόφια

 Βουδαπέστη

Στη Βουλγαρία το σύμμαχο της ναζιστικής Γερμανίας καθεστώς κλυδωνιζόταν από το καλοκαίρι του 1944, κάτι που έγινε εμφανές με τις συνεχείς εναλλαγές πολιτικών προσώπων στις κορυφές του, που δεν άλλαζαν όμως την ουσία της πολιτικής του ενάντια στην ΕΣΣΔ. Έτσι η Σοβιετική Ένωση κήρυξε στη Βουλγαρία τον πόλεμο στις 5 Σεπτέμβρη. Υποβοηθούμενη από τον ισχυρό Λαϊκό Στρατό της Βουλγαρίας που εκείνη την περίοδο περιλάμβανε 30.000 μαχητές, απελευθέρωσε την ανατολική πλευρά της χώρας το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη. Μεγάλο μέρος του Βουλγάρικου λαού είχε εξεγερθεί ενάντια στο καθεστώς με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές. Σε πολλές πόλεις οι παρτιζάνοι άνοιξαν τις φυλακές και απελευθέρωσαν δεσμώτες της βουλγάρικης δικτατορίας. Η Σόφια απελευθερώθηκε στις 9 Σεπτέμβρη από τους παρτιζάνους και αμέσως σχηματίστηκε κυβέρνηση με κορμό το Εργατικό Κόμμα Βουλγαρίας. Στις 15 Σεπτέμβρη εισήλθαν στην πόλη μετά από πρόσκληση της νεοσυσταθείσας κυβέρνησης δυνάμεις του Κόκκινου Στρατού, δηλώνοντας και με αυτό τον τρόπο το πέρασμα της Βουλγαρίας στην αντιφασιστική μάχη, αλλά και το ξεκίνημα της προσπάθειας οικοδόμησης του Σοσιαλισμού.

Η Ουγγαρία στη διάρκεια του πολέμου βρισκόταν υπό το καθεστώς του ναύαρχου Μίκλος Χόρτι που είχε συμμαχήσει με τη ναζιστική Γερμανία δίνοντας της πολύτιμη βοήθεια. Παρτιζάνικα σώματα καθοδηγούμενα από το ΚΚ Ουγγαρίας που μόλις έβγαινε από την παρανομία ξεκίνησαν το Σεπτέμβρη του 1944 την απελευθέρωση της χώρας με τη συμμετοχή του Κόκκινου Στρατού. Όταν οι ναζί και οι Ούγγροι συνεργάτες τους αντιλήφθηκαν ότι δεν μπορούσαν να σταματήσουν την προέλαση των σοβιετικών επιδόθηκαν σε λεηλασίες, καταστροφές και τρομοκρατικές ενέργειες. Έτσι και στην Ουγγαρία η ιστορία κατέγραψε το κατόρθωμα των κατοίκων της πόλης Μισκόλτς να σώσουν τις βιομηχανικές υποδομές της πόλης τους από την καταστροφική μανία των Γερμανών σε μια μάχη που θυμίζει τη δική μας μάχη της «Ηλεκτρικής». Μαζί με την τοπική οργάνωση των κομμουνιστών περιφρούρησαν υποδειγματικά το εργοστάσιο μεταλλουργίας και τις μηχανικές εγκαταστάσεις της πόλης. Στις 13 Φλεβάρη 1945 μετά από ενάμιση μήνα μαχών και ενώ οι φασίστες είχαν αρνηθεί όλα τα τελεσίγραφα του Κόκκινου Στρατού, ώστε να αποφευχθεί η αιματοχυσία, πέφτουν οι τελευταίοι πυροβολισμοί στη Βουδαπέστη.

Οδηγητής

 Βερολίνο

 Πράγα

Η επίθεση στο Βερολίνο άρχισε στις 16 Απρίλη 1945. Στις 2 Μάη οι Γερμανοί έπαψαν να προβάλλουν αντίσταση. 78.000 Σοβιετικοί στρατιώτες έπεσαν εκείνες τις ιστορικές μέρες, για να ματώσει η καρδιά του τέρατος. Γι’ αυτό και στο Βερολίνο στήθηκε το εντυπωσιακότερο ίσως μνημείο, αφιερωμένο στην εποποιία του Κόκκινου Στρατού, στο πάρκο Τρέπτοουερ.

Μετά τη Γιουγκοσλαβία ο Κόκκινος Στρατός προχώρησε στα τσεχοσλοβακικά εδάφη. Αυτό ενθάρρυνε το λαϊκό κίνημα στην υπό κατοχή χώρα με αποτέλεσμα η σύμμαχος του Άξονα κυβέρνηση Τίσο να καλέσει τα γερμανικά στρατεύματα να επιβάλουν την τάξη. Το γεγονός προκάλεσε γενικευμένη εξέγερση υπό την καθοδήγηση του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας κατά την οποία απελευθερώθηκε μεγάλο κομμάτι της Σλοβακίας. Λίγο μετά την απελευθέρωση του Βερολίνου ήρθε και η απελευθέρωση της Πράγας. Μέχρι σήμερα το άγαλμα του απελευθερωτή σοβιετικού στρατάρχη Ιβάν Κόνιεφ δέσποζε στην πόλη σε ένδειξη ευγνωμοσύνης του τσέχικου λαού προς τον Κόκκινο Στρατό που έδωσε 140.000 νεκρούς για την απελευθέρωσή τους. Στο πλαίσιο της αντικοκομμουνιστικής υστερίας η κυβέρνηση της Τσεχίας με τις ευλογίες της ΕΕ θέλησε να το απομακρύνει. Παρόλο που πολλές φορές απέτυχε λόγω μαζικών αντιδράσεων, τα κατάφερε μόνο εν μέσω πανδημίας (ξημερώματα 3/4/2020)!

Η είσοδος του Σοβιετικού αντιφασιστικού μνημείου στο Treptower Park. Μετά την ανατροπές έγινε προσπάθεια απομάκρυνσης του μνημείου, αλλά οι μαζικές λαϊκές αντιδράσεις ματαίωσαν τα σχέδια της γερμανικής αστικής τάξης.

 Βιέννη Άγνωστη σε πολλούς είναι η απελευθέρωση της Βιέννης από τον Κόκκινο Στρατό. Το ημερολόγιο έγραφε 13 Απρίλη 1945. Στην απελευθέρωση πήραν μέρος αυστριακοί αντιφασίστες και κομμουνιστές που πλήθυναν οι τάξεις τους ενόψει της προέλασης των σοβιετικών. Ο επιτελάρχης της 6ης γερμανικής στρατιάς αρμάτων μάχης διαπίστωνε πικρά εκείνες τις μέρες: «Είναι αδύνατο να κρατήσουμε τη Βιέννη, γιατί προβάλει αντίσταση ο πληθυσμός».



Μάης 2020

19

Ο ανδριάντας του Ιβάν Κόνιεφ στην Πράγα στολισμένος με λουλούδια

 Βελιγράδι

 Βουκουρέστι

Η Γιουγκοσλαβία κατά το μεγαλύτερο μέρος της είχε ήδη απελευθερωθεί το 1944 από τους κομμουνιστές παρτιζάνους. Ωστόσο μεγάλα αστικά κέντρα παρέμεναν υπό γερμανική κατοχή. Έτσι στις 28 Σεπτέμβρη οι σοβιετικοί εισήλθαν στη Γιουγκοσλαβία, ενώ σε βοήθεια προσέτρεξαν οι ντόπιοι παρτιζάνοι. Στις 20 Οκτώβρη το Βελγράδι απελευθερώθηκε!

Τέλη Αυγούστου του 1944 ο Κόκκινος Στρατός βρίσκεται κοντά στα ρουμανικά σύνορα, όπου ξεσπά εξέγερση ενάντια στο καθεστώς Αντονέσκου που είχε συνταχθεί με τον Άξονα συμβάλλοντας στην επίθεση του Χίτλερ ενάντια στην ΕΣΣΔ. Στην εξέγερση συμμετέχει σύσσωμο το ΚΚ Ρουμανίας. Αστικές δυνάμεις που συμμετείχαν στην εξέγερση σχημάτισαν κυβέρνηση με σκοπό την παραγκώνιση των κομμουνιστών και του ένοπλου λαϊκού κινήματος, ενώ ήρθαν σε συμφωνία με τα γερμανικά στρατεύματα, ώστε αυτά να εξέλθουν ανενόχλητα από τη χώρα. Στις 31 Αυγούστου, όμως, ο Κόκκινος Στρατός μπαίνει στο Βουκουρέστι συνεπικουρούμενος από την εθελοντική μεραρχία πεζικού «Τουντόρ Βλαντιμιρέσκου» που είχε συγκροτηθεί στην ΕΣΣΔ από Ρουμάνους αιχμάλωτους στρατιώτες.

«Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου», Τάσος Λειβαδίτης, 1953 2 Γιάννης Ρίτσος: «Ποιήματα τα επικαιρικά 1945-1969» 3 Τα στοιχεία έχουν αντληθεί από τον τόμο Β1 του Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ σελ. 35-48 και την Παγκόσμια Ιστορία της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ 1

Άποψη του σοβιετικού μνημείου στην πλατεία Schwarzenbergplatz της Βιέννης.

Είσοδος του Κόκκινου Στρατού στο Βελιγράδι

Το ναζισμό τον τσάκισε ο Κόκκινος Στρατός, με τους κομμουνιστές νικάει ο λαός! Η Σοβιετική Ένωση έδωσε περίπου 1.000.000 νεκρούς στη μάχη απελευθέρωσης πολλών ευρωπαϊκών κρατών. Οι ηρωικές στρατιές του Ουκρανικού μετώπου που συνέτριψαν στα Βαλκάνια το φασισμό ήταν ο καθοριστικός παράγοντας της νίκης των λαϊκών δυνάμεων επί των αστικών και του περάσματος μιας σειράς χωρών στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο. Η προέλαση του Κόκκινου Στρατού στα Βαλκάνια επέδρασε ευεργετικά και στις περιπτώσεις της Ελλάδας και της Αλβανίας, αφού η γερμανική διοίκηση πιέστηκε να επιταχύνει την απόσυρση των δυνάμεων της από εκεί. Η απελευθέρωση της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης ήταν ένας άθλος μέσα στον ακόμα μεγαλύτερο άθλο της απόκρουσης της επίθεσης στο σοβιετικό έδαφος. Ο Κόκκινος Στρατός αχρήστευσε έτσι μεγάλο όγκο δυνάμεων του αντιπάλου εξοντώνοντας πολλούς φασίστες, σε αντίθεση με τους αγγλοαμερικανούς που όχι μόνο άνοιξαν το Δυτικό μέτωπο μόλις το 1944, αλλά στην πορεία τους προς το Βερολίνο άφησαν ανέγγιχτα τα ναζιστικά στρατεύματα.

Ο απελευθερωτής Κόκκινος Στρατός τιμήθηκε με δεκάδες μνημεία σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις ακόμα και σε πόλεις που δεν απευλευθερώθηκαν από τα στρατεύματά του, δείγμα της παγκόσμιας αναγνώρισης της συμβολής του στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα επιτεύγματά του που είναι επιτεύγματα του σοβιετικού λαού και του σοσιαλιστικού συστήματος αποτελούν πηγή ηρωισμού και ανεξάντλητης έμπνευσης. Αυτά τα μοναδικά επιτεύγματα έκαναν τον ποιητή μας να υμνήσει αυτόν τον απελευθερωτικό άνεμο και να γράψει: «Ακούστε πώς τραγουδάει ο άνεμος στα στόμια των ανθρακωρυχείων, στις μπαμπακοφυτίες της Νότιας Αμερικής, στις συνοικίες της Βαρσοβίας, της Πράγας, της Αθήνας, στο Πεκίνο στις φυτείες του ρυζιού, στο μετρό του Παρισιού και στις πλατείες της Ρώμης, στη Βουδαπέστη, στη Σόφια, στο Βουκουρέστι, ετούτο το τραγούδι που το παίζει ο Σοστακόβιτς απάνω στα χαλύβδινα πλήκτρα του φράγματος της Καχόβκα κι ο Ρόμπσον το τραγουδάει στις συνοικίες των νέγρων»2.

20

ΣΥΡΙΖΑ

«Πλειοδοσία» σε μέτρα στήριξης των καπιταλιστών, την ώρα που ο λαός δοκιμάζεται

Ό

σο κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, είχαμε δει πολλές φορές τη ΝΔ να βρίσκεται σε αμηχανία καθώς καλούταν να κάνει αντιπολίτευση σε μια κυβέρνηση που, μεταξύ άλλων, ιδιωτικοποιούσε λιμάνια και αεροδρόμια, έδινε φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο, κρατούσε τους μισθούς παγωμένους, έκοβε συντάξεις κ.λπ. Υλοποιούσε δηλαδή μια πολιτική που συνήθως χαρακτηρίζεται «νεοφιλελεύθερη». Το μόνο που έμενε, λοιπόν, στη ΝΔ ήταν να «πλειοδοτεί» ζητώντας περισσότερα τέτοια μέτρα και πιο γρήγορα, ή να καταφεύγει σε γελοιότητες υποστηρίζοντας ότι εκείνη θα έκανε τα ίδια πράγματα καλύτερα γιατί - σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ - τα «πιστεύει»!

Άλλαξαν οι ρόλοι Σήμερα, εν μέσω της κρίσης που επιτάχυνε η πανδημία του κορονοϊού βλέπουμε να συμβαίνει ακριβώς το ίδιο, αλλά αντίστροφα. Η ΝΔ, ως κυβέρνηση, όπως και το σύνολο σχεδόν των καπιταλιστικών κρατών, εφαρμόζει μέτρα που χαρακτηρίζονται «επεκτατικά». Δανείζεται μεγάλα ποσά από τις αγορές, προσφέρει αφειδώς ρευστότητα στους επιχειρηματικούς ομίλους, επιδοτεί μέρος του λεγόμενου «μισθολογικού κόστους» κ.λπ. Έχει αποδειχθεί πολλές φορές ότι η πολιτική που ασκεί κάθε αστικό κόμμα ως κυβέρνηση, καθορίζεται από τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας τη δεδομένη χρονική στιγμή και πολύ λιγότερο από την ιδιαίτερη ιδεολογική «ταυτότητα» και τις ιστορικές αναφορές του.

Αντιπαράθεση μακριά από τα συμφέροντα των πολλών Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται, λοιπόν, με τη σειρά του βρίσκεται στην αμήχανη θέση να πρέπει να κάνει αντιπολίτευση σε ένα μείγμα πολιτικής του οποίου είναι ο κατεξοχήν θιασώτης. Και τι κάνει; Ακριβώς το ίδιο που έκανε η ΝΔ: Πλειοδοτεί καλώντας την κυβέρνηση να «ξοδέψει» περισσότερα και πιο γρήγορα για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων. Βέβαια, σαν σοσιαλδημοκρατικό κόμμα που σέβεται τον εαυτό του, υποστηρίζει ότι αυτός είναι ο τρόπος για να βγουν από την κρίση αλώβητοι τόσο το κεφάλαιο, όσο και ο λαός. Η γνωστή, επικίνδυνη ξαναζεσταμένη σούπα, δηλαδή... Στην πραγματικότητα, η αντιπαράθεση που διεξάγεται σήμερα μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ περιστρέφεται γύρω ένα και μόνο ερώτημα: Σε ποιο χρόνο και με ποιον

ακριβώς τρόπο θα πληρώσει ο λαός για να θωρακιστεί το κεφάλαιο. Και επειδή «πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι», ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε το «μοντέλο» του στη διαχείριση που κάνει η κυβέρνηση Τραμπ στις ΗΠΑ, που με το ένα χέρι κόβει τρισεκατομμύρια για το κεφάλαιο και με το άλλο σκάβει ομαδικούς τάφους για τα δεκάδες χιλιάδες θύματα της πανδημίας, στα οποία οι φτωχοί, οι ανασφάλιστοι, οι αφροαμερικάνοι αποτελούν φυσικά τη συντριπτική πλειοψηφία. Χαρακτηριστικό των ιεραρχήσεων που κάνει, ακόμα και σε επίπεδο διακηρύξεων, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι μόλις το 1 από τα 50 δισ. ευρώ του «πακέτου» που παρουσίασε υπό τον τίτλο «μένουμε όρθιοι» προορίζεται για την Υγεία, βαφτίζοντάς το μάλιστα «γενναία επένδυση»... Για την ιστορία να σημειώσουμε ότι στα χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ αφαιρέθηκε μόνο από τους προϋπολογισμούς των νοσοκομείων κοντά στο μισό δισεκατομμύριο ευρώ. Έβαλε δηλαδή και αυτός με τη σειρά του το δικό του «λιθαράκι» για να φτάσουμε στο σημερινό χάλι, να παρακαλάνε οι γιατροί και οι νοσηλευτές για μάσκες και γάντια για να κάνουν τη δουλειά τους. Με τέτοιους τρόπους, άλλωστε, προέκυψε και το περιβόητο «μαξιλάρι ρευστότητας» των 37 δισ., που κατάφερε να αφήσει ως «προίκα» στη ΝΔ και για την αξιοποίηση του οποίου γίνεται πολλή συζήτηση.

Μείνανε σπίτι... Ήδη πριν την πανδημία ακούγαμε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και τον ίδιο τον Α. Τσίπρα να δηλώνουν ότι είναι έτοιμοι να «βάλουν πλάτη» για να προχωρήσει η πολυπόθητη «ανάπτυξη» της καπιταλιστικής οικονομίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι λαλίστατος και πολύ δυναμικός όταν πρόκειται να ζητήσει περισσότερη και πιο άμεση στήριξη στους επιχειρηματικούς ομίλους. Όσον αφορά όμως την επίθεση της κυβέρνησης και της εργοδοσίας στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας, η αντιπολίτευση που άσκησε όλο το προηγούμενο διάστημα αποτυπώνεται στην αριστερή εικόνα και ομολογείται στη δεξιά.

Μάλιστα είχαμε χάσει το μέτρημα όσον αφορά τα νομοσχέδια της ΝΔ που είχαν υπερψηφίσει. Τώρα, εν μέσω κρίσης, δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εξελιχθεί σε ένα ιδιότυπο «υπουργείο αντιπολίτευσης», ενώ οι φιλοφρονήσεις για την «ώριμη» στάση του από τα αστικά ΜΜΕ που δήθεν τον πολεμάνε λυσσασμένα, πέφτουν βροχή. Ταυτόχρονα, βέβαια, δεν παραιτείται από την προσπάθεια να εμφανιστεί ως η δύναμη που βρίσκεται στο πλευρό των αδύναμων. Όμως, κανένας αδύναμος δεν είδε τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ δίπλα του όταν απολύθηκαν 144.000 εργαζόμενοι μέσα σε 18 μέρες τον Μάρτη, όταν οι υγειονομικοί διεκδίκησαν προσλήψεις προσωπικού και μέσα προστασίας για να μπορέσουν να δώσουν τη μάχη με τον κορονοϊό, όταν οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ φώναξαν για ανθρώπινους όρους δουλειάς και προστάσια της υγείας τους. Από την άλλη, βέβαια, ίσως να είναι καλύτερα που οι ΣΥΡΙΖΑίοι έμειναν σπίτι αντί να πάνε στα σούπερ μάρκετ γιατί, ποιος ξέρει, μπορεί να ζητούσαν από τους εργαζόμενους να χαμογελούν περισσότερο επειδή παίρνουν 300 ευρώ τον μήνα, όπως τους καλούσε η διευθύντρια γνωστής αλυσίδας και «συνδικαλίστρια» του ΣΥΡΙΖΑ. Την Πρωτομαγιά, όμως, έπεσαν και οι τελευταίες μάσκες, όταν τα διαδικτυακά τρολ του ΣΥΡΙΖΑ και στελέχη του, όπως ο Π. Πολάκης, ενώθηκαν με τις πιο αντιδραστικές ακροδεξιές φωνές για να ειρωνευτούν και να συκοφαντήσουν τις εκδηλώσεις του ΠΑΜΕ και των συνδικάτων που έδωσαν δύναμη σε όλους τους εργαζόμενους και απέσπασαν το «μπράβο» από κάθε τίμιο, προοδευτικό άνθρωπο σε αυτή τη χώρα.

Οδηγητής



Μάης 2020

21

«Για εμάς ποιος θα μιλήσει»; Κυριακή μεσημέρι, δυο μέρες μετά την Πρωτομαγιά, έξω από ένα σπίτι σε κάποια γειτονιά της Αθήνας, με αφορμή την εξόρμηση για τον «Ριζοσπάστη» έχει στηθεί ένα μικρό πηγαδάκι.

Ο Θανάσης, προγραμματιστής σε εταιρεία πληροφορικής. Δουλεύει από το σπίτι 10ωρα και 12ωρα «για να βγει η δουλειά». Έχει ξεχάσει τι σημαίνει «σχόλασμα», και σταθερό ωράριο.

Η Σωτηρία, πωλήτρια σε κατάστημα με ρούχα που προσπαθεί να «τη βγάλει» με τα 800 ευρώ που πήρε από το κράτος για 45 μέρες, 533 τον μήνα δηλαδή, κάτω και από τον κατώτατο μισθό.

Η Ευαγγελία, ταμίας σε σούπερ μάρκετ. Το ωράριό της λέει 07:00 με 15:00, αλλά πρέπει να κάθεται μέχρι τις 6 το απόγευμα και έχει ξεχάσει τι σημαίνει ρεπό. Στην τηλεόραση ακούει να τη χαρακτηρίζουν «ηρωίδα», αλλά εκείνη κάθε μέρα αναρωτιέται αν θα γυρίσει σπίτι υγιής και όλο της το σώμα πονάει από τη δουλειά στο ταμείο.

Και ο Νίκος, που δούλευε ανασφάλιστος στον επισιτισμό και δεν δικαιούται καμία στήριξη αφού «δεν φαίνεται πουθενά». Ο εργοδότης μέχρι τώρα του έλεγε ότι δεν χρειάζεται ένσημα αφού «είναι όλοι μια οικογένεια» και τώρα δεν σηκώνει το τηλέφωνο.

Ό,τι θέλει το αφεντικό… Τυχαία, το πηγαδάκι αυτό προέκυψε να είναι πολύ αντιπροσωπευτικό της περιόδου. Στη θέση τους θα μπορούσαν να είναι εκατοντάδες χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι και άνεργοι που βρίσκονται σε παρόμοια μοίρα. Που ακούν την κυβέρνηση να λέει πως τα βάρη της κρίσης θα τα μοιραστούν ισότιμα εργοδότες και εργαζόμενοι με τους τελευταίους να χαμογελούν σκωπτικα, γιατί ξέρουν ότι η κρίση δεν «έρχεται», είναι ήδη εδώ και τα βάρη δεν μοιράζονται καθόλου ισότιμα. Πότε έγινε, άλλωστε, αυτό για να γίνει και τώρα; Την ίδια στιγμή που καταλαβαίνουν πως η δική τους δουλειά ειναι εκείνη που κινεί τα πάντα, πολλοί από αυτούς δεν έχουν δει ούτε μια φορά τον εργοδότη να πατάει στον χώρο δουλειάς. Όμως ακούν στις ειδήσεις πως σχεδόν όλη η κρατική στήριξη, πάνω από 10 δις ευρώ από τον προϋπολογισμό, θα πάει στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Και όχι μόνο αυτό, αλλά τους άνοιξε και η όρεξη με όλες αυτές τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου για αναστολή συμβάσεων, μονομερείς αλλαγές ωραρίου, εκ περιτροπής εργασία, τηλεργασία κ.λπ, που με δελτίο του ΣΕΒ ζητούν όλα αυτά να καθιερωθούν. Ταυτόχρονα, ετοιμάζονται να ξεκοκαλίσουν και τα πακέτα της ΕΕ που θα επιδοτούν μέρος του μισθού, δηλαδή λίγο-πολύ προβλέπουν ο εργαζόμενος να πληρώνει το αφεντικό για μια θέση εργασίας… Και για τους εργαζόμενους; Ήδη η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι ο κατώτατος μισθός «παγώνει» για όλο το 2020 στα άθλια επίπεδα που τον άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι αυτοί οι νέοι άνθρωποι, που σχεδόν δεν έχουν ζήσει τίποτα άλλο από κρίση, που είδαν μέσα σε ένα βράδυ να αλλάζουν οι συμβάσεις τους προς το χειρότερο, που θέλουν επιτέλους να δουλέψουν και να ζήσουν με αξιοπρέπεια, να βάλουν τη ζωή τους σε μια σειρά, αναρωτιούνται: Για μας ποιος θα μιλήσει;

Κι όμως υπάρχουν και αυτοί που «μιλάνε» και είναι πολλοί! Μέσα στην πανδημία το ΠΑΜΕ και τα Σωματεία που συσπειρώνονται σε αυτό ήταν το μοναδικό αποκούμπι των εργαζομένων. Παρά τα εμπόδια που προσπάθησε να βάλει η κυβέρνηση στη συνδικαλιστική δράση την ίδια ώρα που είχε βάλει «πάγο» στους όποιους ελέγχους της Επιθεώρησης Εργασίας, τα γραφεία του ΠΑΜΕ και των συνδικάτων δεν έκλεισαν ούτε μία μέρα! Τα τηλέφωνά τους δεν σταματούσαν να χτυπούν από τις καταγγελίες για την αυθαιρεσία των εργοδοτών. Οι τίμιοι συνδικαλιστές βρήκαν τους τρόπους για να είναι δίπλα στους εργαζόμενους. Οι πανελλαδικές μέρες δράσης, ο εορτασμός της εργατικής Πρωτομαγιάς έδωσαν κουράγιο σε χιλιάδες εργαζόμενους, τους προστάτευσαν, έστειλαν ηχηρό μήνυμα ότι «οι εργαζόμενοι πλήρωσαν πολλά, δεν θα πληρώσουν ξανά». Αυτή η σοβαρή δουλειά μπορεί και πρέπει να μεταφραστεί τώρα σε πολλούς περισσότερους νέους οργανωμένους στα συνδικάτα τους, στη δημιουργία νέων σωματείων εκεί που δεν υπάρχουν, επιτροπών αγώνα, «πυρήνων» οργάνωσης και διεκδίκησης μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς.

Από την πανελλαδική μέρα δράσης για τους εργαζόμενους στα super market στις 15 Απρίλη.

“Αν ζητάς ανθρωπιά και δίκιο νόμο, δεν είν’ εκεί που πας. Ν’ αλλάξεις δρόμο!” (Κώστας Βάρναλης)

T

α μέλη της ΚΝΕ ήταν και είναι, όπως πάντα στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα. Οι νέοι εργαζόμενοι έχουν μάτια και βλέπουν. Όλο και περισσότεροι λένε «πάλι καλά που υπάρχει το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ». Αυτή είναι η βάση για τον μεγάλο αγώνα που τώρα ξεκινάει. Για να μην δεχθούμε να βάλουμε πλάτη, στην ζούγκλα της εκμετάλλευσης που θα ενταθεί με την καπιταλιστική κρίση, αλλά να ανοίξουμε τον δικό μας ελπιδοφόρο δρόμο. Να κάνουμε πράξη σήμερα το σύνθημα «δουλειά για όλους, δουλειά με δικαιώματα». Δύο κόσμοι συγκρούονται καθημερινά, η βαρβαρότητα του καπιταλισμού με το «αύριο» του κόσμου, τον σοσιαλισμό. Για να έρθει το «αύριο» μια ώρα νωρίτερα πρέπει τώρα να μπουν νέες δυνάμεις στον αγώνα. Πολλοί περισσότεροι νέοι να δυναμώσουν την ΚΝΕ σε όλους τους χώρους δουλειάς. Γιατί μαζί είμαστε πιο δυνατοί!

22

Ο λόγος σε αυτούς που είναι στη «πρώτη γραμμή» της μάχης!

Ο

«Οδηγητής» έλαβε και δημοσιεύει επιστολές από δύο συντρόφισσες, την Βαλεντίνα Αγγελοπούλου και τη Φωτεινή Μουζουράκη, ειδικευόμενη γιατρό και νοσηλεύτρια αντίστοιχα, σε μονάδες COVID-19. Είναι τα λόγια νέων ανθρώπων που ήρθαν αντιμέτωποι με τον ιό, τον μεγάλο πόνο και την ανασφάλεια των ασθενών, την σκληρή πραγματικότητα του να δίνουν τη μάχη χωρίς τα απαραίτητα «όπλα». Καθώς όπως οι επιστήμονες εκτιμούν ένα νέο κύμα πανδημίας είναι πιθανό, τα όσα περιγράφουν είναι η καλύτερη απόδειξη ότι εδώ και τώρα πρέπει να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα των αγωνιζόμενων υγειονομικών.

«Η παρούσα κρίση πρέπει να μας γίνει μάθημα…»

Κ

αθημερινά ερωτούμαι «Πώς τα βλέπεις τα πράγματα; Τι θα γίνει; Έχετε πολλά περιστατικά;». Η απάντηση όμως δεν ικανοποιεί την προσδοκία των συνομιλητών μου για αισιόδοξα μηνύματα. Ωστόσο, είναι η αλήθεια που βιώνουμε κάθε μέρα, στις μονάδες COVID-19. Όταν ένα Νοσοκομείο, που ήδη αντιμετώπιζε σοβαρές ελλείψεις σε εξοπλισμό και σε προσωπικό, με 82 κενές θέσεις ειδικευομένων και 34 ειδικευμένων ιατρών, Πνευμονολογική κλινική με μόλις 1 ειδικευόμενο, χωρίς επαρκείς θαλάμους μόνωσης και αρνητικής πίεσης, «βάζει πλάτη» για να «ξεπεράσουμε ως χώρα την κρίση αυτή», αλλά ούτε ενισχύεται με πρόσθετα χέρια και υλικά, ούτε λαμβάνονται μέτρα οργάνωσης και προστασίας των υγειονομικών, η κατάληξη είναι αναμενόμενη: υπερωρίες, άγχος, πίεση, υπέρβαση ορίων, υλικά με το σταγονόμετρο και υπογραφή ποιος πήρε τι και πότε, με κίνδυνο πολλές φορές έκθεσης στον ιό αλλά και της διασποράς του στους γύρω μας (τα διαγνωστικά τεστ στο προσωπικό θεωρούνται περιττά). Το βλέμμα αγωνίας των ασθενών που νοσούν από COVID-19, καθώς βιώνουν ολομόναχοι αυτή την κατάσταση, χωρίς ένα οικείο τους πρόσωπο κοντά και βλέποντας μονάχα μάσκες και στολές, με τα ερωτήματά πολλά: «θα μπορώ να είμαι με τους δικούς μου ανθρώπους μετά από εδώ;», «θα έχω ανοσία ή θα ξανακολλήσω;», που ούτε εμείς μπορούμε να τους απαντήσουμε, μας μετατρέπει στο «δικό τους άνθρωπο». Όλα αυτά πώς «ανταμείβονται»; Με χειροκροτήματα! Αυτό που ζητούσαμε από την αρχή του προβλήματος και ακόμα ζητάμε είναι: εξοπλισμός με κατάλληλα μέσα, ώστε να βγούμε με τις λιγότερες ανθρώπινες απώλειες από τη μάχη αυτή. Είναι ξεδιάντροπα τα κυβερνητικά διαγγέλματα που ωραιοποιούν την κατάσταση, «καλά τα πάμε!», όταν την ίδια στιγμή μέτρα πρόληψης και προστασίας του λαού θυσιάζονται στο βωμό του πλουτισμού των λίγων, καθώς δεν είναι κερδοφόρα. Η παρούσα κρίση και οι στιγμές που βιώνουμε πρέπει να μας γίνουν μάθημα και να ξεκαθαριστεί μέσα μας το εξής: όσο η Υγεία αποτελεί μέσο κερδοφορίας των πλουτοκρατών, τόσο ο λαός θα βγαίνει ζημιωμένος. Μόνο ένα σύστημα, που κύριό του μέλημα θα έχει το λαό και τις ανάγκες του, μπορεί να σταθεί αλώβητο σε καιρούς κρίσης. Για αυτό παλεύουμε κάθε μέρα, με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, για ένα αύριο αντάξιο του δίκιου των λαών. Μένουμε δυνατοί. Δίνουμε τη μάχη. Θα νικήσουμε. Βαλεντίνα Αγγελοπούλου: μέλος της ΚΝΕ ειδικευόμενη γιατρός σε μονάδα COVID-19 στο Γ.Ν.Ε Θριάσιο

«…Είμαστε εργαζόμενοι που παλεύουμε… να προσφέρουμε όσο μπορούμε για το λαό…»

Ε

ίμαι νοσηλεύτρια σε χειρουργικό τμήμα το οποίο μεταμορφώθηκε σε 4 μέρες σε κλινική κορωνοιού! Οι οδηγίες που μας δόθηκαν ήταν γενικές και τα μέτρα προστασίας, κυριολεκτικά, μετρημένα. Αρνήθηκαν να μας εξοπλίσουν με κατάλληλες στολές (π.χ tyvek) και μάσκες προστασίας (π.χ FFP3), όπως έκαναν στην αντίστοιχη Μονάδα Ειδικών Λοιμώξεων. Η δικαιολογία τους ήταν ότι εμείς δεν θα έχουμε βαριά περιστατικά και δεν θα γίνονται διασωληνώσεις στο τμήμα. Ωστόσο τα γεγονότα τους διαψεύδουν. Η διευθύντρια της νοσηλευτικής υπηρεσίας μάλιστα, χωρίς ίχνος ντροπής, είπε πως μπορούμε να μπαίνουμε στους θαλάμους με απλή ρόμπα χειρουργείου (αυτή που φορούν οι ασθενείς, τη seethrough) και απλή χειρουργική μάσκα! Τον πρώτο καιρό δίναμε κυριολεκτικά μάχη για να εξασφαλίσουμε πως όλοι οι εργαζόμενοι θα μπαίνουμε μέσα ασφαλείς, σε όλες τις βάρδιες. Η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ πλασάρουν πως στην Ελλάδα χειρίστηκαν καλά την όλη κατάσταση, σε σχέση με τις άλλες χώρες, επειδή πήραν έγκαιρα μέτρα. Κόβουν και ράβουν πλάνα και δηλώσεις εργαζομένων, κάνοντας επίκληση στο συναίσθημα, απομακρύνοντας ότι τους ενοχλεί. Αποθεώνουν την ατομική ευθύνη και δεν λένε τίποτα για τις ευθύνες της κυβέρνησης που αφήνει τον λαό ακάλυπτο, ξεγυμνώνοντας το σύστημα υγείας τόσα χρόνια, την ίδια ώρα που δίνει ζεστό χρήμα σε κλινικάρχες και επιχειρηματίες. Στην πλειοψηφία τους οι συνάδελφοί μου καταλαβαίνουν την κατάσταση όπως στα αλήθεια είναι. Μέσα στην μάχη εκφράστηκε σε μεγάλο βαθμό η αλληλεγγύη, η συζήτηση. Έχοντας κάποιες ενστάσεις οι συνάδελφοι, δίνουμε μαζί την μάχη γιατί τα αιτήματά μας είναι δίκαια, τους αγκαλιάζουν. Η ελπίδα βρίσκεται στην οργανωμένη πάλη των εργαζομένων. Δεν είμαστε ήρωες επειδή έτσι μας θέλουν τώρα για να μας χειραγωγήσουν. Είμαστε εργαζόμενοι που παλεύουμε χωρίς βαρέα και ανθυγιεινά να ζήσουμε αξιοπρεπώς και να προσφέρουμε όσο μπορούμε για το λαό μέσα στα πολύ στενά όρια του σάπιου αυτού συστήματος, μέχρι να το γκρεμίσουμε! Φωτεινή Μουζουράκη, μέλος της ΚΝΕ, νοσηλεύτρια σε μονάδα COVID-19 στο Π.Γ.Ν «Αττικόν»

Οδηγητής



Μάης 2020

23

«Η ελπίδα για κάθε εργαζόμενο είναι στον αγώνα μαζί με τους συναδέλφους του»

Α

υτή την περίοδο κανονικά θα είχαμε ήδη μπει στην τουριστική περίοδο. Σε νησιά όπως η Κρήτη θα έφταναν χιλιάδες τουρίστες καθημερινά και τα ξενοδοχεία θα δούλευαν με μεγάλες πληρότητες. Φέτος, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στους εργαζόμενους επικρατεί αβεβαιότητα για το τι θα γίνει αυτό το καλοκαίρι,

«Οδηγητής»: Πώς βιώνετε κάθε χρόνο την καλοκαιρινή σεζόν στην Κρήτη εσύ και οι συνάδελφοί σου; Σ.Λ.: Ο κλάδος του τουρισμού έχει γνωρίσει τεράστια ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια γενικά σε όλη την Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Κρήτη, όπου τα τελευταία 10 χρόνια τα κέρδη ξεπερνούν τα 30 δις. Είναι ένας κλάδος που δεν «κατάλαβε» κρίση, αντίθετα λόγω της μεγάλης κερδοφορίας που παρουσιάζει βλέπουμε χρόνο με το χρόνο να γίνονται πολλές επενδύσεις και να χτίζονται τεράστιες πολυτελείς μονάδες από άκρη σε άκρη σε όλο το νησί. Σε αντίθεση με όλη αυτή την ανάπτυξη οι εργαζόμενοι δεν έχουν δει καμία «ανάπτυξη» σε ότι έχει να κάνει με τους μισθούς και τους όρους εργασίας τους. Τα τελευταία 7 χρόνια για παράδειγμα οι μισθοί μας έχουν μειωθεί κατά 30%. Δουλεύουμε με ωράρια «λάστιχο», είμαστε όλη την μέρα διαθέσιμοι και ρεπό ούτε για αστείο. Σήμερα υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα και όλοι οι εργαζόμενοι ανησυχούν για το τι θα γίνει με τη φετινή σεζόν. Αλλά μαζί με εμάς ανησυχούν και οι εργαζόμενοι στα χωράφια και στα τρόφιμα, οι εργαζόμενοι στο εμπόριο και οι μικροί αυτοαπασχολούμενοι, καθώς όλοι περιμένουν την καλοκαιρινή περίοδο κάθε χρόνο για να δουλέψουν. Γίνεται κατανοητό πως η ζημιά θα είναι τεράστια για τον λαό του νησιού. «Ο»: Η κυβέρνηση λέει ότι έχει στηρίξει όλους τους εργαζόμενους μέσα σε αυτή την κρίση. Τι λέει η δική σας πείρα; Τι «ακούγεται» στον κλάδο για την επόμενη μέρα και τη σεζόν; Σ.Λ.: Όσο και να παρουσιάζει η κυβέρνηση ότι έχει πάρει μέτρα στήριξης των εποχικά εργαζόμενων αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα. Μας «περνάνε από κόσκινο» για τα κριτήρια ένταξης και πολλοί από εμάς

τι επιφυλάσσει η επόμενη μέρα. Ταυτόχρονα, είναι πολλοί αυτοί που δεν το βάζουν κάτω. Μαζί με τα ταξικά συνδικάτα και τις επιτροπές αγώνα οργανώνουν τη διεκδίκηση και την αλληλεγγύη. Ο «Οδηγητής» συζήτησε με τον Σ.Λ., μέλος της Επιτροπής Αγώνα ξενοδοχοϋπαλλήλων Ν. Χανίων.

δεν τα καλύπτουμε ούτε για το εποχικό επίδομα αλλά ούτε για το έκτακτο των 800 ευρώ καθώς αρκετοί δουλεύαμε με τα μισά ένσημα ή και «μαύρα». Αρκετά είναι τα ξενοδοχεία που έχουν ανακοινώσει ότι δεν θα λειτουργήσουν φέτος και κάποια πως θα λειτουργήσουν είτε με μειωμένο προσωπικό είτε με ελαστικές σχέσεις εργασίας (part time, extra κ.λπ). Αλήθεια, ένας εποχικός εργαζόμενος που δουλεύει τη σεζόν για να ζήσει και το χειμώνα πώς θα τα καταφέρει με 4ωρα, 3ημερα ή όντας άνεργος; Πώς θα συμπληρώσει τα 180 ένσημα για το εποχικό επίδομα; Με αφορμή την πανδημία θέλουν να διαλύσουν ότι είχε απομείνει από τα εργασιακά μας δικαιώματα. Μιλάνε για μέτρα υγιεινής και ασφάλειας μέσα στους χώρους δουλειάς. Ποιος θα πάρει αυτά τα μέτρα; Η ίδια εργοδοσία που με την εντατικοποίηση έχει καταστρέψει τα σώματα μας; Η εργασιακή ζούγκλα που έχουν διαμορφώσει επιβεβαιώνεται ακόμα και με θανάτους συναδέλφων, όπως της σπουδάστριας από το Δημόσιο ΙΕΚ της Πάτρας σε ξενοδοχείο του νομού πριν δύο χρόνια. «Ο»: Μέσα σε όλη αυτήν την κατάσταση που περιγράφεις, πού στηρίζεται η ελπίδα για εσένα και τους συναδέλφους σου; Σ.Λ.: Η ελπίδα για κάθε εργαζόμενο είναι στον αγώνα μαζί με τους συναδέλφους του. Δεν είναι απλά μονό-

δρομος, είναι η λύση στα διαχρονικά προβλήματα που γεννά ο καπιταλισμός. Μέσα στην περίοδο της πανδημίας προσπαθήσαμε να βρεθούμε δίπλα σε όσους περισσότερους συναδέλφους μπορούσαμε, με εξορμήσεις σε επισιτιστικά καταστήματα. Συμβάλλαμε στην Επιτροπή Αλληλεγγύης των ταξικών συνδικάτων του νομού με τρόφιμα και με άλλους τρόπους. Κάναμε παραστάσεις διαμαρτυρίας στον ΟΑΕΔ και την Περιφέρεια για να δοθεί έκτακτο επίδομα αλληλεγγύης στους συναδέλφους, να συνεχιστεί το επίδομα στους εποχικούς. Φάνηκε και μέσα στην πανδημία η δύναμη που έχουν και ο ρόλος που πρέπει να παίξουν τα Συνδικάτα! Αποδείχτηκε το μεγαλείο της ταξικής αλληλεγγύης! Για αυτό το λόγο γεννήθηκε η ανάγκη να δημιουργήσουμε την Επιτροπή Αγώνα στους ξενοδοχοϋπαλλήλους, παραμερίζοντας την ξεπουλημένη ηγεσία τους σωματείου που στρογγυλοκάθεται στα τραπέζια του κοινωνικού διαλόγου με την εργοδοσία και την κυβέρνηση. Η μάχη αυτή συνεχίζεται, η Επιτροπή μεγαλώνει με περισσότερους συναδέλφους. Κανένας δεν πρέπει να μείνει μόνος του στην οικονομική κρίση του καπιταλισμού, να μην πληρώσουμε ξανά εμείς! Δουλεύουμε και δημιουργούμε τα πάντα με τον ιδρώτα μας, για να πληρώνουμε τόσα πολλά… Η μάχη συνεχίζεται από καλύτερη θέση. Μείναμε δυνατοί, οργανώνουμε την αντεπίθεσή μας!

24

ΣΎΛΛΟΓΟΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΏΝ ΔΗΜΟΣΊΩΝ ΙΕΚ

ΔΎΝΑΜΗ ΔΎΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΊΑ μας δίνει η συλλογική διεκδίκηση για τις σπουδές που έχουμε ανάγκη!

Λ

ίγο διάστημα πριν το κλείσιμο των Δ.ΙΕΚ λόγω της πανδημίας, είχαμε πραγματοποιήσει περιοδείες στην πλειοψηφία των σχολών και μια σειρά γενικών συνελεύσεων με τη συμμετοχή εκατοντάδων σπουδαστών. Συγκροτήθηκαν επιτροπές αγώνα σε πολλές σχολές της Αττικής. Στα οξυμένα προβλήματα που και πριν τον κορονοϊό αναδεικνύαμε όπως η απουσία βιβλίων, ο ελλιπής και απαρχαιωμένος εργαστηριακός εξοπλισμός, τα αναλώσιμα που χρειάζεται να βάζουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη, η πρακτική άσκηση που είναι απλήρωτη, την περίοδο της πανδημίας ήρθαν να προστεθούν τα προβλήματα που συναντάμε στις πλατφόρμες ασύγχρονης εκπαίδευσης, οι οικονομικές δυσκολίες που οξύνθηκαν λόγω του ότι συνάδελφοι μας αποκλείονται από το επίδομα των 800 ευρώ, ότι οι επαρχιώτες σπουδαστές δεν έχουν πάρει το επίδομα ενοικίου και ο κατάλογος δεν έχει σταματημό! Ο Σύλλογος μας δεν «μπήκε» σε καραντίνα! Συνεχίσαμε την επαφή με τους σπουδαστές, συγκεντρώναμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, με ανακοινώσεις ενημερώνουμε καθημερινά τους σπουδαστές για όσα τους απασχολούν σε σχέση με τις σχολές μας, εκφράσαμε την αλληλεγγύη μας στους εκπαιδευτές μας που παρέμεναν απλήρωτοι για μήνες. Στο site του συλλόγου (sysdiek-attikis.blogspot.com) φιλοξενούμε δεκάδες επιστολές σπουδαστών που αποτυπώνουν με το πιο χαρακτηριστικό τρόπο τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και το πώς βιώνουν αυτή την δύσκολη περίοδο. Πραγματοποιήσαμε δράσεις όπως την 28η Απρίλη, πανελλαδική Μέρα Δράσης στους χώρους δουλειάς, αλλά και στις 5 Μάη, αντιπροσωπεία του Συλλόγου μας τηρώντας όλα τα αναγκαία μέτρα ατομικής προστασίας πραγματοποίησε παράσταση δια-

μαρτυρίας στο Υπ. Εργασίας, για να μην αποκλειστεί κανένας εργαζόμενος και άνεργος σπουδαστής από το έκτακτο επίδομα των 800 ευρώ, ειδικά για όσους το χάνουν λόγω του ότι παραμένει ενεργή η σύμβαση της απλήρωτης πρακτικής! Κάτω από την πίεση όλων αυτών των δράσεων, στις 6 Μάη σε τηλεφωνική επικοινωνία με το Υπουργείο αποσπάσαμε δέσμευση ότι το επίδομα θα καταβληθεί αναδρομικά σε αυτή την κατηγορία σπουδαστών μέχρι τα μέσα του μήνα. Αλλά και την Πρωτομαγιά βρεθήκαμε στο Σύνταγμα μαζί με εργαζόμενους συναδέλφους μας από όλους τους κλάδους στη συγκλονιστική συγκέντρωση ομοσπονδιών, συνδικάτων στέλνοντας μήνυμα ότι «Δυναμώνουμε την οργάνωση και τον αγώνα για τα δικαιώματά μας στη σχολή και στη δουλειά».

Κάναμε πράξη το σύνθημα: «Κανείς δεν είναι μόνος του, όπλο μας η αλληλεγγύη, η διεκδίκηση! Μαζί είμαστε πιο δυνατοί!». Ο Σύλλογος είναι η δύναμή μας και σε αυτές τις συνθήκες! Πολλοί σπουδαστές απευθύνονται στο Σύλλογο και μεταφέρουν τα προβλήματα στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση, στη δουλειά, στην πρακτική τους. Καθημερινά δεχόμαστε τηλεφωνήματα, email, επιστολές, ανταποκρίσεις από όλη την Ελλάδα, μηνύματα συμπαράστασης, καταγγελίες. Οι σπουδαστές των Δημοσίων ΙΕΚ είμαστε σε οριακή κατάσταση, όχι λόγω του κορονοϊού, αλλά λόγω του ότι η κυβέρνηση και το υπουργείο μας έχουν αφήσει απροστάτευτους, όπως και τις οικογένειές μας! Οι σχολές μας θα ανοίξουν στις 18 Μάη. Με βάση την ανακοίνωση της υπουργού Παιδείας, για τους όρους που θα γίνει αυτό, ενισχύθηκε παραπέρα η ανασφάλεια για τη ζωή και τις σπουδές μας. Από την πρώτη στιγμή θέσαμε τις ανησυχίες, και τις διεκδικήσεις μας! Αφού είναι απορίας άξιο πως ακριβώς θα πραγματοποιούνται τα μαθήματα όταν ανά τμήμα θα πρέπει να είναι 15 άτομα ο μέγιστος αριθμός με 1,5 μέτρο απόσταση, και μάλιστα με τον ελλιπέστατο αριθμό καθηγητών που υπάρχουν… Μάλλον δεν έχει

περάσει ούτε έξω από τα εργαστήρια ούτε τις αίθουσες πολλών Δ.ΙΕΚ η κα. Υπουργός! Ακόμη, νέα αδιέξοδα φέρνουν οι ημερομηνίες λήξης του εξαμήνου και η αύξηση κατά 2 ώρες του ημερήσιου προγράμματος, αφού πολλοί δουλεύουν παράλληλα με τη σχολή, έχουν κλείσει πολύ καιρό πριν να δουλέψουν σεζόν το καλοκαίρι που για πολλούς είναι το κύριο εισόδημα εκείνων και των οικογενειών τους. Παράλληλα, οι σπουδαστές θα επιστρέψουμε κανονικά στην πρακτική μας άσκηση που θα συνεχίσει να είναι απλήρωτη, την ίδια στιγμή που στην οικογένειά μας μετράμε απολύσεις, ανεργία, απλήρωτη κι αδήλωτη εργασία, μειώσεις μισθών.

ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΠΟΛΛΑ! ΔΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ! Όπως και πριν έτσι και τώρα βλέπουμε ότι ο «ορατός εχθρός» που ευθύνεται για την κατάσταση που βιώνουμε στην παιδεία, στην υγεία, στη δουλειά, στη ζωή μας, είναι η σημερινή και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις που για τα χατίρια των επιχειρηματικών ομίλων, μαυρίζουν τη ζωή και το μέλλον μας. Όπως πριν έτσι και τώρα δύναμη και αισιοδοξία μας δίνει η συλλογική διεκδίκηση για τις σπουδές που έχουμε ανάγκη, για δουλειά με δικαιώματα. Αυτό είναι «μάθημα» ζωής που συνεχίσαμε να «διδασκόμαστε» και την περίοδο της πανδημίας! Την «επόμενη μέρα» με το άνοιγμα των σχολών δυναμώνουμε κι άλλο τον αγώνα μας για σύγχρονους όρους σπουδών και δουλειάς! Πραγματοποιούμε γενικές συνελεύσεις σε κάθε Δ.ΙΕΚ την 1η εβδομάδα τηρώντας όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας! Συζητάμε συλλογικά, τις ανησυχίες μας, καταγράφουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και απαιτούμε μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στις σχολές και στην πρακτική μας. Διεκδικούμε να μπει τέλος στην απλήρωτη πρακτική άσκηση, να αναπληρωθούν τα εργαστηριακά μαθήματα και τα θεωρητικά δια ζώσης. Δεν πρέπει και δεν πρόκειται να μείνει κανένας σπουδαστής μόνος του. Δυναμώνουμε τον σύλλογο μας, ερχόμαστε σε επαφή με τα σωματεία μας! Κώστας Ευθύμερος, Πρόεδρος του ΔΣ του ΣΥ.Σ.Δ.ΙΕΚ Αττικής, εργαζόμενος, σπουδαστής του Δημοσίου ΙΕΚ Περιστερίου

Οδηγητής



Μάης 2020

25

Να εξασφαλιστούν ουσιαστικά οι προϋποθέσεις ανοίγματος των σχολείων μας!

Μ

ε το άνοιγμα των σχολείων μετά την κυβερνητική απόφαση, πολλοί συμμαθητές μας αλλά και γονείς ανησυχούν και σκέφτονται πως ίσως βάλουν σε κίνδυνο την υγεία της οικογένειάς μας. Γίνεται μεγάλη συζήτηση αν έπρεπε ή όχι να ανοίξουν τα σχολεία, τι θα γίνει με την πανδημία αλλά και τα εκπαιδευτικά κενά από τα μαθήματα που χάνονται (και θα χαθούν) όλον αυτόν τον καιρό... Οι μαθητές θέλουμε να μορφωθούμε, θέλουμε να συναντήσουμε τους συμμαθητές και τους φίλους μας, τους καθηγητές μας να επιστρέψουμε στην καθημερινότητά μας. Αγωνιούμε όμως γιατί ξέρουμε πόσο τραγική είναι η κατάσταση στα σχολεία μας!

Δε φοβόμαστε να ζήσουμε, ούτε να πάμε σχολείο! Παίρνουμε τη ζωή στα χέρια μας! Ζούμε στον 21ο αιώνα και δεν θα απαντήσουμε στο δίλημμα αν θα είμαστε ασφαλείς ή αν θα μορφωθούμε, όταν η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας διασφαλίζει πως υπάρχουν οι προϋποθέσεις και για τα δύο. Η τοποθέτηση ενός διευθυντή ιδιωτικού σχολείου σε τηλεοπτικό σταθμό που είπε: «εμείς τα έχουμε όλα έτοιμα: θερμόμετρο, χειροπετσέτα και αντισηπτικό για κάθε μαθητή. Εξαερισμό παντού. Μεγάλες, αίθουσες, αυλές, γήπεδα. Μπορούμε να ανοίξουμε και αύριο», αποδεικνύει πως οι προϋποθέσεις υπάρχουν. Είναι επιλογή της κυβέρνησης να μη δίνονται χρήματα στα σχολεία μας. Επιλέγουμε να μη συμβιβαστούμε. ΤΩΡΑ είναι ώρα δράσης και διεκδίκησης για να ανοίξουν τα σχολεία μας με τους κατάλληλους όρους που θα

εξασφαλίζουν την προστασία της υγείας της δικής μας (άρα και των οικογενειών μας), των καθηγητών μας! Ο αγώνας των μαθητών ενάντια στα χιλιάδες κενά σε εκπαιδευτικούς, στα δεκάδες προβλήματα στα σχολικά κτήρια, στην ελλιπή καθαριότητα, αποκτά σε αυτές τις συνθήκες ακόμα μεγαλύτερη αξία. Γιατί αυτά τα προβλήματα υπήρχαν χτες, υπάρχουν σήμερα, θα υπάρχουν και τον Σεπτέμβρη. Για αυτό πρέπει να δυναμώσει η φωνή της διεκδίκησης των μαθητών.

Δεν αποκτάμε ανοσία στην κυβερνητική πολιτική για την Παιδεία! Ως μαθητές μέσα στην καραντίνα συνεχίσαμε με όποιον τρόπο μπορούσαμε να διεκδικούμε τα δικαιώματα μας. Διεκδικήσαμε και καταφέραμε με τον αγώνα μας την μείωση της ύλης για τις Πανελλαδικές Εξετά-

Μένει δυνατός, όποιος δε μένει σιωπηλός! Με το άνοιγμα των σχολείων οι Κνίτες μαθητές πρωτοστατούμε μέσα από τα μαθητικά μας συμβούλια, τα 5μελή και τα 15μελή μας για ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας μας! Θα προσλάβει η κυβέρνηση μόνιμο προσωπικό καθαριότητας ή θα «καθαρίζουν» τα σχολεία το ήδη υπάρχον προσωπικό που είναι λιγότερο αριθμητικά(!) από τα σχολεία που θα ανοίξουν; Θα βρεθούν οι κατάλληλοι χώροι για να γίνεται το μάθημα εκεί όπου οι αίθουσες είναι μικρές; Οι μαθητές που κάνουν μάθημα σε κοντέινερ λόγω σεισμών, ακαταλληλότητας κτιρίων κ.λπ θα συνεχίσουν να κάνουν μάθημα εκεί; Θα αξιοποιηθούν για την ασφαλή και δωρεάν μετακίνηση των μαθητών όλα τα κατάλληλα μέσα μεταφοράς; Ειδικά στα σχολεία στην επαρχία, σε Μουσικά-Καλλιτεχνικά σχολεία και στα ΕΠΑΛ; Θα γίνουν προσλήψεις καθηγητών για όλα τα μαθήματα για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τα κενά στην ύλη ή θα προστεθούν και άλλα επειδή δε θα έχουμε καθηγητές και θα πρέπει να είμαστε και λιγότεροι μαθητές στην αίθουσα; Θα γίνονται τεστ σε μαθητές και εκπαιδευτικούς για να περιορίζεται γρήγορα η μετάδοση του ιού και να περιοριστεί ο φόβος πολλών οικογενειών; Μπαίνουμε μπροστά και ενημερώνουμε τους συμμαθητές μας. Μέσα από τα μαθητικά μας συμβούλια και τις Συντονιστικές Επιτροπές, μαζί με τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς μας προετοιμάζουμε αγωνιστικές παρεμβάσεις και απαιτούμε έκτακτη κρατική χρηματοδότηση για όλα τα παραπάνω!

σεις και τη μη διεξαγωγή των προαγωγικών. Υπερασπιστήκαμε το δικαίωμα σε ισότιμη πρόσβαση για όλους τους μαθητές στην τηλεκπαίδευση. Μέσα σε αυτές τις πρωτόγνωρες για όλους μας συνθήκες η κυβέρνηση δεν ντράπηκε να φέρει το απαράδεκτο νομοσχέδιο για την παιδεία! Οι μαθητές, μαζί με γονείς, εκπαιδευτικούς, φοιτητές δεν μείναμε σιωπηλοί, καταδικάσαμε το Νομοσχέδιο με άμεσες παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις. Ένα νομοσχέδιο που κάνει το σχολείο μας χειρότερο εξεταστικό μαραθώνιο, αφού βάζει σε όλο το Λύκειο μίνι Πανελλαδικές. Επαναφέρει την Τράπεζα Θεμάτων για όλες τις τάξεις του Λυκείου, που όταν εφαρμόστηκε άφησε χιλιάδες μετεξεταστέους. Πρακτικά το χέρι των γονιών μας μπαίνει από πιο νωρίς βαθιά στην τσέπη για να μας στείλουν φροντιστήριο, στη ζωή μας μπαίνει ακόμα περισσότερο η παπαγαλία, το κυνήγι για τα «SOS» και μένει πολύ λιγότερος ελεύθερος χρόνος για να ασχοληθούμε με τα ενδιαφέροντά μας. Έρχεται σε συνέχεια των νόμων όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων γιατί πάντα στόχος όλων τους ήταν και είναι οι μαθητές να μη μορφώνονται ολόπλευρα, να μην αναπτύσσουν τη σκέψη τους, αλλά να μαθαίνουν (με το αζημίωτο φυσικά!) σκόρπιες πληροφορίες και μισή γνώση. Μ.Α

26

Άλλαξε τον κόσμο! Το έχει ανάγκη! Α

πό τη Νέα Ορλεάνη των ΗΠΑ, όπου αναγράφηκε σε έναν τοίχο αυτό το σύνθημα, έως την Ελλάδα, και από τη Σκανδιναβία έως την Τουρκία, ολόκληρος ο πλανήτης, οι λαοί όλου του κόσμου αντιμετωπίζουν την πανδημία του κορονοϊού, μια πρωτόγνωρη κατάσταση και για τη δική μας γενιά. Η δράση του Κόμματος και της Οργάνωσής μας, οι διεκδικήσεις των εργαζομένων, φοιτητών, μαθητών αναδεικνύουν την πραγματικότητα που αντιμετωπί-

ζουν οι λαϊκές οικογένειες. Το σύνθημα μας «Τα καλυμμένα στόματα έχουν φωνή» έδωσε δύναμη και ελπίδα σε κάθε παιδί που αισθάνθηκε άγχος και φόβο μέσα στην πανδημία για την υγεία και το μέλλον, το δικό του και της οικογένειάς του. Έκανε το γύρο του κόσμου o συγκλονιστικός τρόπος με τον οποίο τίμησαν την Εργατική Πρωτομαγιά τα σωματεία των εργαζομένων, το ΠΑΜΕ. Πολλοί που αισθάνονταν μόνοι, έμαθαν πως το Κόμμα μας και η ΚΝΕ θα δώσουν όλες τους τις δυνάμεις για να στα-

θούν όρθιοι και δυνατοί, να παλέψουν. Το ίδιο και χιλιάδες μαθητές που βρήκαν στήριγμα στις δράσεις που ανάπτυξαν οι Συντονιστικές Επιτροπές, τα μαθητικά συμβούλια που από την πρώτη στιγμή διεκδίκησαν ισότιμη πρόσβαση για όλους στην τηλεκπαίδευση, να μειωθεί η ύλη των Πανελλαδικών Εξετάσεων και να μη δοθούν προαγωγικές εξετάσεις, όπως και τώρα αναδεικνύουν τα προβλήματα και τις ελλείψεις που πρέπει να αντιπαλέψουν οι μαθητές με το άνοιγμα των σχολείων.

Εικόνες και ειδήσεις αγγίζουν την καρδιά και το μυαλό κάθε μαθητή. Η περίοδος της καραντίνας σημάδεψε την επόμενη μέρα, που είναι ήδη εδώ για όλους μας.

Μαζικοί τάφοι στη Νέα Υόρκη

Στρατιωτικά φορτηγά με νέκρους απο τον κορονοϊό στην Ιταλία

Πόσες και πόσες ιστορίες...

...Πόσες και πόσες απορίες…

«Η πάλη των τάξεων δε σταματά. Πλύνε τα χέρια σου και ΣΗΚΩΣΕ ΤΗ ΓΡΟΘΙΑ ΣΟΥ. Βάλε τη μάσκα προστασίας ΑΛΛΑ ΜΗ ΜΕΙΝΕΙΣ ΣΙΩΠΗΛΟΣ», έγραψε σε αφίσα της η ΚΝ Μεξικού, κάτι που επιβεβαιώνεται κάθε μέρα με στοιχεία όπως: Ο Τζεφ Μπέζος, ιδρυτής της Amazon, αύξησε την περιουσία του κατά 24 δισεκατομμύρια δολάρια εν μέσω πανδημίας. Την ίδια στιγμή οι εργαζόμενοι της εταιρείας προχώρησαν από τις 30/3 σε απεργία διαμαρτυρόμενοι για τη μη τήρηση των απαραίτητων μέτρων προστασίας για τον κορονοϊό. Ιδιωτικές κλινικές στην Ελλάδα έκαναν χρυσές δουλειές και μάλιστα το κράτος τους χρηματοδότησε κιόλας (1600 ευρώ τους έδινε τη βραδιά για νοσηλεία από 800 που κόστιζε προ κορονοϊού), και την ίδια στιγμή πέθανε νέα γυναίκα στην Καστοριά μόνη της στο σπίτι γιατί, όπως μας είπαν δεν πήρε τηλέφωνο τον «προσωπικό» της γιατρό! Φοιτητές πετάχτηκαν έξω από τα σπίτια τους στις εστίες, ολόκληρες οικογένειες έμειναν κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλο και οι δισεκατομμυριούχοι αγόραζαν ιδιωτικά νησιά για να περάσουν την πανδημία. Μας λένε να μη ζητάμε πολλά για τα σχολεία μας γιατί δεν μπορούσαν να είναι προετοιμασμένοι, την ίδια στιγμή που τα σχολεία μας αντιμετώπιζαν και πριν την πανδημία κενά σε καθηγητές, ασφαλή κτίρια, προσωπικό καθαριότητας. Αν αυτά υπήρχαν, που ήταν οι διεκδικήσεις των μαθητών τόσα χρόνια, θα μπορούσε με καλύτερους όρους να συνεχιστεί η εκπαιδευτική διαδικασία και όχι να φοβόμαστε να πάμε σχολείο.

Σκέψου: Γιατί ενώ πρόκειται για μία πανδημία, η οποία έχει χτυπήσει όλο τον κόσμο, με χιλιάδες νεκρούς, και μάλιστα σε ισχυρά και ανεπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη (ΗΠΑ, Ιταλία, Γαλλία κ.ά), η επιστημονική κοινότητα δεν συνεργάζεται αρμονικά για την εξεύρεση εμβολίου, αλλά αντίθετα τα κράτη και επιχειρήσεις (ΗΠΑ, Κίνα, Γερμανία..) διαγωνίζονται για το ποίος πρώτος θα καταφέρει να βρει τη θεραπεία; Γιατί στην ΕΕ της «αλληλεγγύης», αντί οι χώρες μέλη να αναζητούν τρόπους για την προστασία της υγείας των λαών τους, «σφάζονται» για το πώς θα μοιραστεί η χασούρα από την κρίση της οικονομίας, την ίδια ώρα που η τσακισμένη από το οικονομικό εμπάργκο Κούβα είχε στείλει πάνω από 500 γιατρούς σε 12 χώρες του κόσμου τις πρώτες μέρες της πανδημίας; Γιατί ενώ κάθε χρόνο αποφοιτούν από τα ελληνικά πανεπιστήμια εκατοντάδες γιατροί και νοσηλευτές, υπάρχουν 30.000 κενές θέσεις εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία; Πώς γίνεται από τη μία η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας να δίνουν σήμερα τη δυνατότητα να παραχθούν εκατομμύρια μάσκες μέσα σε μια μέρα κι από την άλλη να βλέπουμε εικόνες γιατρών που προστατεύονται από τον κορονοϊό με σακούλες σκουπιδιών; Γιατί η κυβέρνηση ψηφίζει εν μέσω πανδημίας νομοσχέδιο που αυξάνει τον αριθμό μαθητών ανά τάξη, ενώ τα στοιχεία δείχνουν πως θα έρθει νέο κύμα πανδημίας και θα πρέπει να τηρούνται αποστάσεις ανάμεσα στους μαθητές;

Οδηγητής



Μάης 2020

27

Η απάντηση είναι μία ... Ο ιός είναι ο καπιταλισμός! Ο καπιταλισμός, αυτό το απάνθρωπο εκμεταλλευτικό σύστημα, δεν δουλεύει για να ικανοποιούνται οι ανάγκες των πολλών. Στους μαθητές και τις οικογένειές τους μοιράζει φτώχεια, ανεργία, αβεβαιότητα για το παρόν και το μέλλον και την ίδια ώρα εξασφαλίζει στους βιομηχάνους, τους εφοπλιστές και τους μεγαλοεπιχειρηματίες ό,τι χρειάζονται για να αυξάνουν τα κέρδη τους. Ο άνθρωπος και οι ανάγκες του θεωρούνται κόστος. Για την προστασία της ανθρώπινης ζωής μας κοιτάνε στην τσέπη. Ο κορονοϊός θα γιατρευτεί και η πανδημία θα περάσει, όπως πέρασαν κι άλλες στο παρελθόν, ο καπιταλισμός όμως, είναι αθεράπευτος, δε «γιατρεύεται». Τα δικά του σάπια ιδανικά: «ο θάνατός σου η ζωή μου», «κοίτα εσύ να τη βολέψεις», «να κοιτάς τη δουλειά σου και να μη σε νοιάζει τι κάνει ο διπλανός σου» δεν μας ταιριάζουν. «Γκρεμίζονται», εν μέσω πανδημίας, το ένα πίσω από το άλλο, γιατί όλα τους βασίζονται στο να μας πείσουν να αποδεχτούμε την εκμετάλλευση των πολλών από τους λίγους. Γιατί βασίζονται στη μία και μοναδική τους αξία: Του κέρδους των καπιταλιστών.

Ο άδικος κόσμος τους δε διορθώνεται! Μπορούμε να τον ανατρέψουμε! Έχουμε επιλογές. Σκεφτόμαστε έξω από τα όρια που μας επιβάλλουν. Δεν πιστεύουμε όσα μας πλασάρουν για αλήθεια αυτοί που τσακίζουν τη ζωή και το μέλλον μας. Δημιουργούμε τους όρους για να κατακτήσουμε τα δικαιώματα και τα όνειρά μας! Παλεύουμε για το πραγματικά «νέο» και «σύγχρονο», που βρίσκεται στο δρόμο της ανατροπής του σημερινού σάπιου συστήματος. Βρίσκεται στον συλλογικό, οργανωμένο αγώνα για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, της ζωής με δικαιώματα, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Της κοινωνίας που μπορεί να καλύψει τις σύγχρονες ανάγκες μας. Και αυτές δεν περιμένουν, ούτε σταματάνε να υπάρχουν.

Η τόλμη, η αλληλεγγύη, η συλλογικότητα, η αντοχή σε όλες τις συνθήκες μας κράτησαν δυνατούς. Αυτές είναι οι άξιες των λαών, που χωρίς αυτούς τίποτα δε γίνεται και που απέδειξαν με τον πιο απλό τρόπο πως οι πολλοί έχουν τη δύναμη.

Στα δεξιά, πολυτελής βίλα από αυτές που οι δισεκατομυριούχοι περνούσαν την καραντίνα, την ίδια ώρα που τα λαϊκά στρώματα και στις ΗΠΑ αγωνιούσαν σε φτωχογειτονιές όπως στην αριστερή φωτογραφία.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι φτωχοί Αφροαμερικάνοι, που στο Σικάγο αποτελούν το 30% του πληθυσμού, αλλά τη συντριπτική πλειψηφία των θυμάτων .

Στον αγώνα για τη ζωή και το μέλλον μας δεν περισσεύει κανείς! Για αυτό και κάθε μαθητής σήμερα, έχει συμφέρον: Να μην αφήσει ούτε λεπτό να πάει χαμένο, όταν μπορεί να κάνει ένα βήμα στην πάλη για τη ζωή που έχουμε ανάγκη και που θα χτυπηθεί και άλλο το επόμενο διάστημα. Να μπει στη μάχη για όσα μας ανήκουν και μας τα στερεί το σύστημα της εκμετάλλευσης και της αδικίας, οι κυβερνήσεις και οι ενώσεις του. Να γνωρίσει και να δυναμώσει την ΚΝΕ, την επαναστατική οργάνωση νεολαίας του ΚΚΕ, που δίνει καθημερινά όλες της τις δυνάμεις για την οργάνωση του αγώνα για κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε. Για να σηκώνει κεφάλι η νεολαία, να είναι τολμηρή και μαχητική, µε εμπιστοσύνη στο δίκιο και τη δύναμή της.

Να γίνουν ακόμα περισσότεροι οι πρωτοπόροι επαναστάτες των καιρών μας που αγωνίζονται με το βλέμμα καρφωμένο στο μέλλον: το δικό τους και ολόκληρης της ανθρωπότητας. Για να γίνει πράξη η κοινωνία που θα βγάλει από τη μέση τους εκμεταλλευτές και τα κέρδη τους και θα θέσει στο επίκεντρο τις ανάγκες του ανθρώπου, θα απελευθερώσει τις δυνατότητες της εποχής μας. Θα μας προσφέρει το σχολείο που έχουμε ανάγκη.

Βάζουμε μπρος τη φαντασία και την ευρηματικότητα μας για πολύμορφη μαθητική δραστηριότητα της ΚΝΕ σε κάθε στέκι, πλατεία και γειτονιά! Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ με σχέδιο, πείσμα και αισιοδοξία θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για να φτάσει σε κάθε μαθητή και με κάθε τρόπο το ανατρεπτικό μήνυμα μας! Οργανώνουμε μαθητικές δραστηριότητες για να ξεσκάσουμε μετά από τόσο καιρό «καραντίνας», τηρώντας φυσικά όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας. Μπορούμε να παρουσιάσουμε στις δραστηριότητες μας φωτογραφίες, βίντεο, τραγούδι, θέατρο, ποίηση, λογοτεχνία, ζωγραφική, σκίτσο, γκράφιτι, συλλογικές εργασίες και πρότζεκτ που φτιάχτηκαν πιθανά τους μήνες της καραντίνας, αλλά και άλλες που προϋπήρχαν. Μπορούμε να στήσουμε τα δικά μας “μαθητικά περίπτερα” με τις ανακοινώσεις μας, βίντεο, μουσική, προβολές, συζητήσεις, παιχνίδια και διαγωνισμούς. Οργανώνουμε συναντήσεις και ανταλλάσσουμε ιδέες, γνώμες και απόψεις για το πού, πότε και με ποιον τρόπο θα κάνουμε τέτοιες δραστηριότητες, τι πρόγραμμα και τι γωνιές θα περιλαμβάνουν.

Από την πρωτοβουλία Καλλιτεχνικής Μαθητικής Δημιουργίας που προκήρυξε η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Αθήνας για τις 7 Απρίλη - Παγκόσμια μέρα Υγείας

28

Μετατρέπουμε τα αμφιθέατρα, τις γειτονιές σε κυψέλες Έξω από τα ορια του βάρβαρου συστήματος Για την κοινωνία, τις σπουδές, τη ζωή που αξίζουμε!

Σ

τέλνουμε μήνυμα δύναμης, αισιοδοξίας, αντοχής, διεκδίκησης σε όλους τους φοιτητές. Ο αγώνας τώρα ξεκινάει!  Παρεμβαίνουμε στα τηλε-μαθήματα, αναλαμβάνουμε εργασίες, πρότζεκτ, οργανώνουμε τηλε-συσκέψεις για να αποκαλύψουμε τους μύθους που πλασσάρουν!  Παίρνοντας υπόψη τις οδηγίες της επιστημονικής κοινότητας, αξιοποιούμε το campus της πανεπιστημιούπολης, παίρνοντας όλα τα τα απαίτητα μέτρα προστασίας (γάντια, αποστάσεις, μάσκες, αντισηπτικά) για να οργανώσουμε συσκέψεις, συζητήσεις, παραστάσεις, πολιτιστικά δρώμενα, αθλητικές δράσεις κ.λπ.  Οργωνάνουμε δίκτυο επικοινωνίας φοιτητών σε κάθε πόλη (που δεν είναι στους τόπους σπουδών τους), παίρνοντας αντίστοιχες πρωτοβουλίες στη περιοχή όπου μένουμε.  Με τους συλλόγους μας βρωντοφωνάζουμε εμείς και οι οικογένειές μας «πληρώσαμε ήδη πολλά δεν θα πληρώσουμε άλλο»! Δεν αφήνουμε ούτε ώρα χαμένη, οργανώνουμε παραστάσεις, παρεμβάσεις σε τμήματα, διοικήσεις, συγκλήτους, πρυτανείες για όλα τα ζητήματα, ετοιμαζόμαστε για κινητοποίηση έαν τολμήσει η κυβέρνηση να φέρει το απαράδεκτο ακτιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο! Οι πρωτόγνωρες για όλους μας συνθήκες που αντιμετωπίζουμε να γίνουν αφορμή καθέ φοιτητής και φοιτήτρια να δει «τα πράγματα αλλιώς», να γίνουμε περισσότεροί αυτοί που παλεύουμε να «αλλάξουμε τον κόσμο…που το έχει αναγκη»!

Περισσότεροι ας σκεφούν αλλιώς… αυτά που λέγονται μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια, αυτά που διδάσκουν ως αιώνιες αξίες…

Οι «ίσες ευκαιρίες» που όλοι έχουμε σε αυτό το σύστημα για μια ακόμα φορά αποδείχτηκαν τεράστιο ψέμα… Σε αυτή τη κοινωνία υπάρχουμε «εμείς» η πλειοψηφία των φοιτητών, οι γονείς μας, οι λαϊκές οικογένειες και υπάρχουν και οι «άλλοι» που είναι οι βιομήχανοι, οι ιδιοκτήτες σουπερ μάρκετ, οι ιδιοκτήτες μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων, οι τραπεζίτες, οι ιδιοκτήτες ΜΜΕ. Εμείς περάσαμε τη πανδημία στο διαμέρισμα, με τα 800 ευρώ του επιδόματος και το άγχος των γονιών μας που απολύθηκαν ή που κινδυνεύουν το επόμενο διάστημα χωρίς την ουσιαστική πρόσβαση στο σύστημα υγείας ενώ αυτοί καθόντουσαν στις βίλες και τα γιοτ τους παίρνοντας ατελείωτα δωράκια από τη κυβέρνηση.

Στη θύελλα που έρχεται κανένας δεν μπορεί να σταθεί μόνος του, ο φοιτητικός σύλλογος, η συλλογική διεκδίκηση, συζήτηση και δράση είναι πολύτιμα όπλα, ας τα πάρουμε στα χέρια μας…

Να οργανωθούν περισσότερες πρωτοβουλίες στους συλλόγους για όλα τα ζητήματα που απασχολούν τους φοιτητές.

• Δεν αφήνουμε κανένα μόνο του, οργανώνουμε δράσεις αλληλεγγύης και διεκδίκησης σε συμφοιτητές μας που δυσκολεύονται να έχουν πρόσβαση στην τηλε-εκπαίδευση, στο σύστημα υγείας κ.ά.

• Στηρίζουμε τις πρωτοβουλίες και τις διεκδικήσεις των υγειονομικών, της ΟΝΕΓΕ, των σωματείων και των ομοσπονδιών, του ΠΑΜΕ. Όπως βρεθήκαμε μαζί την 1η Μαη στο σύνταγμα και σε κάθε σημείο της Ελλάδας, έξω από τα σουπερ μάρκετ, τους χώρους δουλειάς και τα νοσοκομεία έτσι θα βαδίσουμε μαζί και στις μάχες που έχουμε μπροστά μας.

Το «σύγχρονο πανεπιστήμιο της ΕΕ» είναι ασύγχρονο και πίσω από τις τεράστιες αναγκες των φοιτητών.

• Το 2020 (!) δεν έχουν όλα τα πανεπιστήμια τα αντίστοιχα εργαλεία και γνώσεις ώστε να φτιάξουν ηλεκτρονικές πλατφόρμες που να καλύπτουν το σύνολο των αναγκών, αρκετοί καθηγητές δεν έχουν την επιμόρφωση για να αντεπεξέλθουν, ενώ προφανώς είναι πολλοί οι φοιτητές που δεν έχουν υπολογιστή, εκτυπωτή στα σπίτια τους.

• Οι υποδομές, οι αίθουσες, τα εργαστήρια δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την ασφαλή επιστροφή των φοιτητών στα πανεπιστήμια, αφού και πριν την πανδημία οι φοιτητές δεν χωρούσαν στις αίθουσες.

• Είναι απορίας άξιο πώς και εάν θα καταφέρουν τα τμήματα να αναπροσαρμοσουν τα προγράμματα σπουδών για όλα τα έτη ώστε να καλυφθούν κενά στην ύλη, στις γνώσεις στην μεθοδολογία, χωρίς βέβαια αυτό να γίνει σε βάρος των φοιτητών και του χρόνου φοίτησης. Εάν πάρουμε υπόψη πως τα προγράμματα σπουδών διαμορφώνονται σχεδόν μπακαλίστικα με βάση τι ζητάει η αγορά, ο «χορηγός», τι ελλείψεις καθηγητών υπάρχουν.

Οι δυνάμεις που με τη στάση τους αφήνουν τους φοιτητές παροπλισμένους, αδύναμους και τελικά μόνιμα χαμένους, πρεπεί να αποδυναμωθούν.

• Όσοι από τους εκπροσώπους της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ δέησαν να απαντήσουν στα τηλέφωνά τους (αφού οι περισσότεροι ήταν άφαντοι), έδωσαν ρεσιτάλ υπεράσπισης του κυβερνητικού έργου, που μάλιστα όποιος είχε διαφορετική γνώμη από αυτό έβαζε εμπόδια στην αντιμετώπιση της πανδημίας όπως έλεγαν σε κάθε τοποθέτησή τους.

• Οι δυνάμεις του BLOCO και της ΠΑΣΠ (είτε υπόκεινται στο ΣΥΡΙΖΑ είτε στο ΠΑΣΟΚ) το μόνο που βρήκαν να πουν είναι για το αν δημοσιονομικά αντέχει η χώρα και ότι είναι απαραίτητο να βάλουμε όλοι πλάτη σε αυτές τις δύσκολες ώρες.

• Οι εκπρόσωποι των ΕΑΑΚ, με τις τοποθετήσεις και τη στάση τους επιβεβαίωσαν για μια ακόμα φορά ότι συνειδητά ή ασυνείδητα (κουσούρια είναι αυτά) ακολουθούν το tweet του ΣΥΡΙΖΑ «μετά θα λογαριαστούμε» αφού τώρα «μένουν σπίτι», καλλιεργώντας στους συλλόγους την αναμονή, την ηττοπάθεια, τη διάλυση.

Οδηγητής

ΣΚΈΨΗΣ ΔΡΆΣΗΣ ΣΤΆΣΗΣ Τα καπιταλιστικά πρότυπα μετατράπηκαν στα χειρότερα τέρατα για τη ζωή των ανθρώπων.

• Οι ΗΠΑ, η μητρόπολη του καπιταλισμού, άφησε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να πεθάνουν στον δρόμο.

• Δεν υπάρχουν και δεν υπήρχαν ποτέ νησίδες «υγείας» στον καπιταλιστικό κόσμο, κανένα σκανδιναβικό ή όποιο άλλο μοντέλο δεν αντιπετώσε την πανδημία, αφού όλα λογαριάζουν την υγεία ως εμπόρευμα.

• Η «αλληλεγγύη» της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων κόλλησε κάπου στο κυνήγι του εμβολίου, των αντισηπτικών, των μασκών κ.λπ.

• Το θαύμα του Τουρισμού στην Ελλάδα, που «δίνει δουλειές», «φτιάχνει το προφίλ της χώρας», «τονώνει την ανταγωνστικότητα και την επιχειρηματικότητα» πετάει στην ανεργία εκατοντάδες χιλιάδες στη χώρα μας χωρίς κανένα μέτρο προστασίας. Το βαρύ πυροβολικό της Ελλάδας τόσα χρόνια αναπτυσσόνταν πάνω στην άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων και τώρα για να θωρακιστεί πρέπει και να τους εξαθλιώσει. Όπως άλλωστε κάνουν όλοι καπιταλιστές, όπως τελικά λειτουργεί αυτό το σύστημα.

Οι σύλλογοι να γίνουν όργανα πάλης των φοιτητών για τα σύγχρονα δικαιώματα τους.

• Μπλοκάροντας τα σχέδια διάφορων «ανεξάρτητων», καθηγητών - επιχειρηματιών, διοικήσεων, υπουργών και βουλευτών της κυβέρνησης να διαλύσουν τους συλλόγους με το όχημα των ηλεκτρονικών ψηφοφοριών κ.λπ.

• Οργανώνουμε τις φοιτητικές εκλογές των συλλόγων μας, με την έναρξη της νέας ακαδημαϊκής χρονιάς, εκλέγουμε παντού σε κάθε σύλλογο περισσότερους αγωνιστές στα ΔΣ με το ψηφοδέλτιο της Πανσπουδαστικής ΚΣ, δυναμώνουμε και με αυτό τον τρόπο το ΜΑΣ, την ελπίδα του φοιτητικού κινήματος.



Μάης 2020

Περισσότεροι να δώσουν απαντήσεις, να πάρουν αποφάσεις, να δράσουν με την ΚΝΕ και το ΚΚΕ την δύναμη μας για τη σημερινή και την επόμενη ημέρα! Για να σταματήσει η πορεία της ζωής μας να εξαρτάται από τα σκαμπανεβάσματα των ανταγωνισμών και των κερδών του κεφαλαίου πρέπει να ανατρέψουμε εκ βάθρων αυτην την βάρβαρη κοινωνία. Κάθε ανάπτυξη σε αυτό το σύστημα φέρνει και την επόμενη κρίση. Ήδη στα 20 μας χρόνια έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά την προηγούμενη κρίση του συστήματος, την ανάπτυξη του που μας συντηρούσε με ψίχουλα και φρούδες ελπίδες και τώρα πάλι έρχεται νέα καπιταλιστική κρίση. Δεν υποθηκεύουμε το μέλλον μας, τη ζωή μας σε μια κοινωνία ξεπερασμένη που συντηρείται πάνω στα δικά μας συντρίμμια. Ο σοσιαλισμός, βάζει σε πρώτο πλάνο τον άνθρωπο και το σύνολο των αναγκών του. Είναι η κοινωνία που μπορούμε να ζήσουμε όπως μας αξίζει γιατί ο πλούτος και η εξουσία περνάει στα χέρια αυτών που παράγουν. Όλων αυτών που σήμερα κάποιοι τους είπαν «ήρωες» και χωρίς αυτούς δεν θα είχαμε φάρμακα, τρόφιμα, μεταφορές, υγεία. Μέσα στις συνθήκες πανδημίας φάνηκε με τον πιο γλαφηρό τρόπο πως οι καπιταλιστές δεν είναι τίποτα άλλο από παράσιτα που δεν παίζουν κανένα ρόλο στην παραγωγική διαδικασία και από την άλλη οι εργαζόμενοι είναι η κινητήριος δύναμη της κοινωνίας. Η δυναμική του σοσιαλισμού φαίνεται ακόμα και σήμερα. Στην Κούβα, που παρά τις δυσκολίες και τις αδυναμίες που υπάρχουν, οι για-

Ο

τροί «περισσεύουν» για να σώσουν και τους λαούς άλλων χωρών! Σήμερα, 30 χρόνια μετά τις ανατροπές, σε μια σειρά από χώρες που οικοδομούσαν σοσιαλισμό τα ψήγματα υποδομών, προσωπικού, «κουλτούρας» που έχουν απομείνει φανερώνουν την ανωτερότητά τους στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Ο σοσιαλισμός στον 21ο αιώνα θα ανεβάσει τον άνθρωπο σε άλλο, υψηλότερο και ποιοτικότερο επίπεδο ζωής, εργασίας, διαβίωσης, προσωπικότητας. Ας σκεφτούμε μόνο κάποια από τα προβλήματα που θέλουμε να λυθούν για να απαντήσουμε στο τι είναι σήμερα πραγματικά αναγκαίο!

• Η τηλε-εκπαίδευση να χρησιμοποιηθεί για να ενισχύσει την αναγκαία δια ζώσης διδασκαλία π.χ. εξυπηρετώντας φοιτητές ΑΜΕΑ, ή άλλους που για διάφορους λόγους δεν θα μπορούν να παρακολουθήσουν το μάθημα όπως άρρωστοι ή να μονιμοποιηθεί για να καλύψει τα τεράστια κενά εκπαιδευτικών και υποδομών; • Οι χιλιάδες επιστήμονες που γυρνάνε από χώρα σε χώρα για να βρούν δουλειά στον τομέα της έρευνας θα μπορούσαν να γυρίσουν στην Ελλάδα στηρίζοντας ουσιαστικά τις τεράστιες ανάγκες για ανάπτυξη της έρευνας, της τεχνολογίας, και της παραγωγικής διαδικασίας με σκοπό να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής και να μειωθεί ο μόχθος των εργαζομένων και οχι να συνεχίζουν το αέναο ταξίδι από χώρα σε χώρα κάνοντας έρευνα κομμένη και ραμμένη στα μέτρα και τις απαιτήσεις των μονοπωλίων.

καθένας στο πόστο του και με τον εργαζόμενο λαό μπροστά, με τον καθημερινό μας αγώνα μπορούμε να γίνουμε πιο δυνατοί, κερδίζοντας σε κάθε μάχη γνώσεις, συμπεράσματα, τόλμη, αντοχή, νέες δυνάμεις με στόχο πάντα την ανατροπή της δικτατορίας του κεφαλαίου, την τελική νίκη του σοσιαλισμού. Η παραπέρα ισχυροποίηση της ΚΝΕ μέσα στα πανεπιστήμια, κάτω και από αυτές τις συνθήκες, είναι πηγή ανεξάντλητης και πολλαπλάσιας δύναμης για τα δικαιώματα και το μέλλον της πλειοψηφίας των φοιτητών. Η ΚΝΕ είναι η επαναστατική οργάνωση που μπορεί να ακουμπήσει, να δράσει από κοινού κάθε νέος που «θέλει κάτι να κάνει» για να ζήσει καλύτερα για να αντιμετωπίσει τα χειρότερα που έρχονται. Είναι η οργάνωση που αξίζει να ενταχθεί κάθε νέος που κατανοεί την αδικία αυτού του σάπιου κόσμου και θέλει να κάνει τα πάντα για να τον ανατρέψει.

29

30

Οξυμένα προβλήματα στην καλλιτεχνική εκπαίδευση

Ο

«Οδηγητής» ήρθε σε επαφή με τον Σύλλογο Σπουδαστών Σχολών Χορού, Θεάτρου και Κινηματογράφου, και συζήτησε για την κατάσταση που βιώνουν οι σπουδαστές με την πρόεδρο του Συλλόγου, Ηρώ Ραζή-Αλεξανδράτου, σπουδάστρια σε Ανώτερη Δραματική Σχολή.

τις ίδιες τις σχολές για το πώς θα καλυφθεί το διδακτικό κενό. Ειδικότερα στην Κρατική Σχολή Ορχηστρικής Τέχνης, καθηγητές και σπουδαστές βρίσκονται σε αδιέξοδο καθώς με ευθύνη αυτής και της προηγούμενης κυβέρνησης τα μαθήματα φέτος ξεκίνησαν ούτως ή άλλως στην μέση της χρονιάς όποτε υπάρχουν πολλά και οξυμένα προβλήματα για την εκπαιδευτική διαδικασία. Ο χορός, η δραματική τέχνη όπως και η σκηνοθεσία, το κάθε αντικείμενο με τα δικά του χαρακτηριστικά, απαιτούν σωματική δραστηριότητα, επαφή από κοντά, συνεργασία μεταξύ των σπουδαστών και των δασκάλων. Μπορεί ο χορευτής να κάνει στο σαλόνι του ότι έκανε σε μία αίθουσα χορού της σχολής του; Ή πώς μπορείς να δουλέψεις μία παράσταση μέσω «skype» χωρίς την από κοντά επαφή των ηθοποιών; Αυτά είναι κάποια παραδείγματα που δείχνουν πώς μέσω τηλεκπαίδευσης δεν μπορούν να γίνονται ολοκληρωμένα τα «πρακτικά» μας μαθήματα και για αυτό χρειάζεται αναπλήρωση σε αυτά καθώς διαφέρουν από τα θεωρητικά μαθήματα που μπορεί να θεωρηθεί πως έχουν διδαχθεί. «Ο»: Αυτή την περίοδο ποια είναι τα αιτήματα που προτάσσει ο Σύλλογος;

«Οδηγητής»: Ποια είναι η κατάσταση που επικρατεί στις σχολές σας; Ηρώ Ραζή-Αλεξανδράτου: Η κατάσταση που βρίσκονται οι σχολές μας γενικά δεν είναι καλή, τα προβλήματα δεν δημιουργήθηκαν ξαφνικά μέσα στην πανδημία, όμως πολλαπλασιάστηκαν. Η καλλιτεχνική εκπαίδευση με ευθύνη και αυτής της Κυβέρνησης και όλων των προηγουμένων βρίσκεται στο «έλεος» της υποχρηματοδότησης για τις κρατικές και δημοτικές σχολές, ενώ η πλειοψηφία των σχολών είναι ιδιωτικές. Το Υπουργείο Πολιτισμού, στο όποιο υπάγονται οι σχολές μας, δεν έδωσε καμία επίσημη ενημέρωση, δεν πήρε κανένα μέτρο για την συνέχιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας την περίοδο της πανδημίας! Οι σχολές μέσω τηλεδιασκέψεων κάνουν θεωρητικά και πρακτικά μαθήματα, κάποιες κάνουν μόνο θεωρητικά, ενώ λίγες δεν συνέχισαν καθόλου την διδασκαλία διαδικτυακά. Οι σπουδαστές των σχολών που δεν έκαναν καθόλου ηλεκτρονικά μαθήματα εν μέσω καραντίνας βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση αυτή την στιγμή και χρειάζεται ειδική μέριμνα και απο το Υπουργείο Πολιτισμού και

Η.Ρ-Α: Εμείς θέλουμε ο κόπος δεκάδων σπουδαστών όλη την χρονιά να μην πάει χαμένος. Να μην αποτελέσει η περίοδος της πανδημίας ευκαιρία για να δημιουργηθούν παραπάνω εμπόδια στις σπουδές μας. Το πρώτο ζήτημα που ξεχωρίζουμε είναι το τι θα γίνει με τις εξετάσεις και γενικά τα μαθήματα μας. Εμείς προτείνουμε μόλις ανοίξουν οι σχολές να γίνουν αναπληρώσεις των πρακτικών μαθημάτων, με προτεραιότητα στο τελευταίο έτος ώστε να μπορέσουν να δώσουν οι σπουδαστές τις «εξαγωγικές» τους εξετάσεις μέσα στο καλοκαίρι και να αποφοιτήσουν. Να εξεταστεί από το Υπουργείο αλλά και τις σχολές το να μειωθούν τα «μαθήματα» που θα δώσουν με βάση ότι έχει δουλευτεί έως τώρα. Προτείνουμε να μην πραγματοποιηθούν «προαγωγικές» εξετάσεις ενδιάμεσων ετών, να γίνουν αναπληρώσεις τον Σεπτέμβρη πριν ανοίξουν οι σχολές που συνήθως ανοίγουν μέσα με τέλη Οκτώβρη, για όλα τα πρακτικά μαθήματα. Τα μέτρα προστασίας της υγείας μας πρέπει να μπουν σε προτεραιότητα. Δεν γίνεται με το άνοιγμα των σχολών να κάνουν μάθημα όλα τα έτη ταυτόχρονα, στοιβαγμένοι οι σπουδαστές στις αίθουσες, ο ένας πάνω στον άλλον, κυριολεκτικά! Για αυτό λέμε να γίνει η αναπλήρωση των μαθημάτων

που χρειάζεται σε «δύο φάσεις», Μάιο-Ιούνιο οι τελειόφοιτοι και Σεπτέμβρη-Οκτώβρη οι υπόλοιποι! Στους χορευτές βέβαια θέλει προσοχή το ζήτημα των αναπληρώσεων, να παρθούν υπόψη η καταπόνηση του σώματος, να γίνουν με σωστό τρόπο τα πρακτικά μαθήματα. Συνολικά θεωρούμε πως απαιτείται το ΥΠΠΟΑ μαζί με τις σχολές μας να κοιτάξουν το πρόγραμμα σπουδών, να προσαρμοστούν οι όποιες απώλειες θα υπάρξουν στο πρόγραμμα μαθημάτων της επόμενης χρονιάς. Επίσης για τις σχολές που κατά την διάρκεια της καραντίνας δεν συνέχισαν διαδικτυακά την διδασκαλία, πρέπει το ΥΠΠΟΑ να πάρει μέτρα εδώ και τώρα ώστε να μην μείνουν στον αέρα καθώς έχουν όλο τον όγκο μαθημάτων να καλύψουν, ειδικότερα πρέπει να υπάρχει μέριμνα για αυτούς που βρίσκονται στο τελευταίο έτος. «Ο»: Σε σχέση με το οικονομικό κόστος που επωμίζονται οι σπουδαστές των ιδιωτικών σχολών εσείς πώς τοποθετείστε; Η.Ρ-Α: Ως Σύλλογος αυτό που μας ενδιαφέρει πρώτα από όλα είναι να μην μπει το μαχαίρι στο λαιμό σε κανέναν σπουδαστή σε σχέση με την καταβολή των διδάκτρων. Κάποιες σχολές βρίσκονται στο σύστημα της επιδότησης από το Κράτος ενώ κάποιες όχι. Οι σπουδαστές δεν μπορούν να βρίσκονται υπόλογοι σε μία κατάσταση σαν αυτή για τα οικονομικά βάρη κάθε σχολής. Σίγα σιγά έχουν ξεκινήσει οι σχολές να θέτουν το θέμα των διδάκτρων. Συνολικά πρέπει να βγει μικρότερο ποσό από το κανονικό γιατί θα είναι μικρότερη η εκπαιδευτική χρονιά όσες αναπληρώσεις και αν γίνουν, να αντιστοιχηθούν τα δίδακτρα με ότι έχει διδαχθεί επί της ουσίας διαδικτυακά και με το άνοιγμα των χώρων. «Ο»: Κλείνοντας την συζήτηση, από εδώ και έπειτα πώς συνεχίζει ο Σύλλογος την δράση του; Η.Ρ-Α: Συνεχίζουμε την προσπάθεια επικοινωνίας με όσους περισσότερους σπουδαστές μπορούμε. Την ώρα που γίνεται αυτή η συνέντευξη, σχεδιάζουμε το πότε και πώς θα προχωρήσουμε σε αγωνιστική κινητοποίηση στο Υπουργείο Πολιτισμού. Θα δυναμώσουμε κάθε προσπάθεια διεκδίκησης για τα δίκαια αιτήματα μας, θέλουμε ο Σύλλογος ειδικά τώρα να γίνει το αποκούμπι κάθε σπουδαστή. Σίγουρα μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες θα οργανώσουμε και το ετήσιο Φεστιβάλ του Συλλόγου μας!

Οδηγητής

Σε όλο τον κόσμο

Ο



Μάης 2020

31

Από την Ιταλία ως την Ινδία οι ουρές των συσσιτίων μεγάλωσαν μέσα στον κορονοϊό, αφού την κρίση για άλλη μια φορά την πλήρωσαν οι εργαζόμενοι.

χίλιες εικόνες μία λέξη…

ι εικόνες είναι χιλιάδες και τόσο δυνατές που δύσκολα θα σβηστούν από τη μνήμη εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο: Το «πάρκινγκ αστέγων» στο Λας Βέγκας και οι ομαδικοί τάφοι στη Νέα Υόρκη. Οι σακούλες σκουπιδιών με τις οποίες «προστατεύονται» οι υγειονομικοί στις ΗΠΑ και τη Γαλλία. Τα «ξεχασμένα» γηροκομεία στην Ισπανία και την Ιταλία που εξελίχθηκαν σε νεκροτομεία. Τα φορτωμένα φέρετρα στους άδειους νυχτερινούς δρόμους του Μπέργκαμο, Ξεγυμνώθηκε σε ζωντανή σύνδεση σε όλο τον κόσμο... Ο λόγος για τον ορατό εχθρό. Τον καπιταλισμό, ο οποίος και μέσα στην πανδημία, ανέδειξε ξανά και εμφατικά, το αληθινό του πρόσωπο. Η αλήθεια είναι ότι σε όλο τον κόσμο αποκαλύφθηκαν:  Το τεράστιο μέγεθος της εμπορευματοποίησης και της χρόνιας υποχρηματοδότησης του δημόσιου συστήματος Υγείας, η ανυπαρξία της πρόληψης και η αθλιότητα που επικρατεί στην πρωτοβάθμια φροντίδα, οι μεγάλες ελλείψεις στα δημόσια νοσοκομεία.  Η ολομέτωπη επίθεση από τις αστικές κυβερνήσεις κατά των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων που δεν ανεστάλη σε περίοδο πανδημίας, αντίθετα εντάθηκε. Σε όλο τον κόσμο, η ανεργία χτυπάει «κόκκινο», γίνονται κανόνας η λεγόμενη «προσωρινή εργασία», η εκ περιτροπής απασχόληση, η εργασιακή ζούγκλα γίνεται πιο άγρια και επιχειρείται να χειραγωγηθούν λαϊκές δυνάμεις με επιδόματα φτώχειας, ενώ δίνονται τρισεκατομμύρια για τις ανάγκες των μονοπωλίων.  Η επιθετικότητα των ιμπεριαλιστικών οργανισμών (όπως είναι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ) απέναντι στους λαούς, την ώρα που αυτοί υποφέρουν από τα μεγάλα προβλήματα και θρηνούν τους νεκρούς τους. Προετοιμάζονται νέοι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και επεμβάσεις, με στόχο τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και αγορών. Έναν στόχο που όχι μόνο δεν μπήκε σε καραντίνα, αλλά αντίθετα αξιοποιείται για αυτόν η κατάσταση με την πανδημία, με νέα σχήματα όπως η «διπλωματία του κορονοϊού». Στη Βενεζουέλα εκδηλώθηκε νέα ιμπεριαλιστική επιθετική ενέργεια τις προηγούμενες μέρες. Στη Λιβύη είναι σε εξέλιξη η ευρωενωσιακή στρατιωτική επιχείρηση «Ιrini» με τη συμμετοχή και της Ελλάδας. Τα παραδείγματα είναι πολλά.

που έδιναν τη θέση τους λίγες ώρες μετά, στο βιομηχανικό στρατό εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, που στοιβάζεται στα ΜΜΜ πηγαίνοντας να πιάσει πρωινή βάρδια στα εργοστάσια της Βόρειας Ιταλίας εν μέσω πανδημίας. Τα εκατομμύρια άστεγοι στη Λατινική Αμερική που δεν μπορούσαν «να μείνουν σπίτι» και οι χιλιάδες άνθρωποι στην Ασία και την Αφρική, που χάνοντας και το τελευταίο πενιχρό εισόδημα, κυριολεκτικά πέθαναν από την πείνα. Χίλιες εικόνες, μια λέξη: Βαρβαρότητα!

Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα! Όλα τα παραπάνω αποκαλύπτονται καθημερινά με όλους τους τρόπους από δεκάδες Κομμουνιστικά Κόμματα, Κομμουνιστικές Νεολαίες, ταξικά σωματεία και φορείς της νεολαίας, σε όλο τον κόσμο. Μέσα από αυτή τη μεγάλη και δύσκολη προσπάθεια γεννήθηκαν νέα αγωνιστικά συνθήματα όπως: «Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό» (Ισπανία), «Τα κέρδη σας, οι νεκροί μας» (Γαλλία), «Βιομήχανοι δολοφόνοι» (Ιταλία), «Ο καπιταλισμός είναι ο ιός» (ΗΠΑ), «Ο κορονοϊός είναι ιός, ο καπιταλισμός είναι η πανδημία» (Σερβία), «Η πάλη των τάξεων δεν σταματά! – Δεν υπάρχει άλλος τρόπος: Ή προς όφελος της εργοδοσίας ή προς όφελος της εργατικής τάξης» και «Πλύνε τα χέρια σου και σήκωσε τη γροθιά σου. Φόρεσε τη μάσκα αλλά μη μένεις σιωπηλός» (Μεξικό). Οι κομμουνιστές σε όλο τον κόσμο αναδεικνύουν καταγγελίες εργαζομένων, στηρίζουν τα δίκαια αιτήματά τους, πρωτοστατούν στην οργάνωση και την αλληλεγγύη με χαρακτηριστικά παραδείγματα την συμβολή μελών των ΚΝ στο πλάι των γιατρών, με την παρασκευή και διανομή αντισηπτικών σε εργαζόμενους κά. Παράλληλα, με πλήθος πρωτοβουλιών τους εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στο λαό της Κούβας που για ακόμη μία φορά αναδείχθηκε ως παράδειγμα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς, στο λαό της Βενεζουέλας ενάντια στην

επιθετικότητα των ιμπεριαλιστών, στον παλαιστινιακό λαό που συνεχίζει να παλεύει ενάντια στην ισραηλινή κατοχή.

Η απλή αλλά πολύ εύστοχη αφίσα του Κομμουνιστικού Κόμματος των Εργαζομένων της Ισπανίας γράφει: Βρείτε τη διαφορά: Ιός - Βακτήριο - Παράσιτο. Η σημαντική απήχηση των δημοσιεύσεων και των υλικών του Κόμματος μέσα στην πανδημία, όπως και της Νεολαίας του, των Κολεκτίβων Νέων Κομμουνιστών από την Ισπανία, φαίνεται ότι θορύβησε ορισμένους, με το twitter να «ρίχνει» το λογαριασμό του, επικαλούμενο ...«ασυνήθιστη δραστηριότητα», χωρίς να δίνει περισσότερες πληροφορίες παρά το αίτημα του Κόμματος.

60 Κομμουνιστικές Νεολαίες από όλο τον κόσμο, με πρωτοβουλία της ΚΝΕ, υπέγραψαν Κοινή Ανακοίνωση με αφορμή την πανδημία η οποία και μεταφράστηκε σε δεκάδες γλώσσες και είχε σημαντική απήχηση στους νέους και τις νέες αρκετών χωρών. Δεκάδες Κομμουνιστικές Νεολαίες τίμησαν την Εργατική Πρωτομαγιά με δραστηριότητες προσαρμοσμένες στις συνθήκες της περιόδου και με κοινό σύνθημα που προέβαλαν σε χώρες της Ευρώπης, της Αμερικής και της Ασίας: «1η Μάη 2020 – Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα – Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!». Γιατί τελικά, οι άσχημες εικόνες, οι αρνητικές εξελίξεις, η δύσκολη κατάσταση που ζούμε, από παντού φωνάζουν μία λέξη: Σοσιαλισμός! Αυτή είναι η απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, η λύση στα μεγάλα αδιέξοδα των εργαζόμενων και της νεολαίας στον 21ο αιώνα.

9 ΜΑΗ 1945 - 9 ΜΑΗ 2020

75 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΤΟΝ ΤΣΑΚΙΣΕ Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ

Το σοβιετικό μνημείο στο Tiergarten του Βερολίνου Το μνημείο χτίστηκε με μάρμαρο από την κατεδαφισμένη καγκελαρία του Hitler στο σημείο από όπου θα περνούσε η λεωφόρος «Νίκης» που ήθελε να κατασκευάσει. Εκεί είναι τοποθετημένα τα δύο πρώτα σοβιετικά τανκς που μπήκαν στο Βερολίνο, καθώς και τα δύο πυροβόλα που σήμαναν την Νίκη μέσα στην καρδιά του ναζιστικού τέρατος.