Οδηγητής #1047 - Ιούνιος 2017 by odigitis

ΣΤΗΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΝΕΟΛΑΙΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΕΝΘΕΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ

# 1047 | ΙΟΥΝΗΣ 2017 | 2 ευρώ

Treptower: Το μνημείο που δεν κατάφεραν να ρίξουν

Συζητώντας για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο

3 Άρθρο μέλους του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ 5 26 Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ 8 Σχόλια 10 Πάμε Γυμνάσιο... 12 Μαθαίνουμε για την Οκτωβριανή Επανάσταση 15 ΕΠΑΛ: Επιλέγουμε μόρφωση και ζωή με δικαιώματα!

26 Ιούνη – Παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών

Με συλλογική οργάνωση και δράση απαντάμε στα σχέδια της εργοδοσίας!

17 Τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ μας αφήνουν πιο δυνατούς! 19 Πείρα από την παρέμβαση σωματείων στα ΤΕΙ της Αττικής 20 Άρθρο για ΑΕΙ-ΤΕΙ: Συνεχίζουμε πιο αποφασιστικά! 22 Άρθρο μπροστά στις αρχαιρεσίες του ΣΕΤΗΠ 24 Ρεπορτάζ από την εκλογοαπολογιστική συνέλευση

του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας

“Εχθροί μας δεν είναι οι γείτονες λαοί, είναι οι βάσεις και οι ΝΑΤΟϊκοί”

30 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση 34 Άρθρο για το χιπ χοπ 35 Συνέντευξη με τα Κίτρινα Ποδήλατα 38 Με αφορμή την κατάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο

Πολύμορφη δραστηριότητα σε όλη τη χώρα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο

Κομμουνιστική Επιθεώρηση Κυκλοφορεί το τεύχος 3/2017

 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ: Ντοκουμέντα

 Εισήγηση της ΚΕ του ΚΚΕ στο 20ό Συνέδριο  Τελική ομιλία εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ στο 20ό Συνέδριο  Πολιτική Απόφαση του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΕ  Ανακοινώσεις για το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ  Χαιρετιστήρια μηνύματα Κομμάτων και Οργανώσεων στο 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ

 Κομματικά Ντοκουμέντα

OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βερανζέρου, ΤΚ: 104 32, Αθήνα, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210 5282.526-528, Fax: 210 5241.526, Συνδρομητές: Σόλωνος 130, ΤΚ:106 81, Τηλ: 210 3320.800

Εκδήλωση θα πραγματοποιήσει η ΤΟ Μαθητείας - Κατάρτισης της ΟΠ Αττικής της ΚΝΕ το Σάββατο 10 Ιούνη, στις 19:00, στο Θεατράκι έξω από τον σταθμό του ηλεκτρικού στο Νέο Ηράκλειο, με θέμα: “Το μέλλον μας βρίσκεται στον αγώνα για τις σύγχρονες ανάγκες μας! Έλα να μάθεις από κοντά για τι παλεύει η ΚΝΕ”. Θα ακολουθήσει συναυλία με τους Retro of Rebellion Connexion, Φρανκ, το Σφάλμα καθώς και άλλα ερασιτεχνικά συγκροτήματα από σπουδαστές. 4ΟΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΣ ΜΑΘΗΤΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΝΕ ΚΑΙ ΤΟΥ “ΟΔΗΓΗΤΗ”

Μπήκαμε στην τελική ευθεία!

Η τελική ημερομηνία αποστολής των εργασιών είναι στις 30 Ιούνη. Το επόμενο διάστημα θα πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις για την παρουσίασή τους ανά περιοχή. Στην τελική φάση του διαγωνισμού η κριτική επιτροπή θα επιλέξει από τις καλύτερες εργασίες τις 7 νικήτριες που θα προκριθούν πανελλαδικά, ανά θέμα και θα βραβευτούν στο 43ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή στην Αθήνα!

Μαζί με τον “Ο” κυκλοφορεί ένθετο-αφιέρωμα στην ΟΚΝΕ! Το ένθετο αφιέρωμα που κυκλοφορεί με τον “Οδηγητή” και κρατάτε στα χέρια σας δημιουργήθηκε με αφορμή τα 95 χρόνια από την ίδρυση της ΟΚΝΕ, που συμπληρώνονται μέσα στο 2017. Η Συντακτική Επιτροπή του “Οδηγητή” δούλεψε με μεράκι για να αναμετρηθεί με το πολύ δύσκολο καθήκον να "χωρέσει" σε 24 σελίδες τη συγκλονιστική δράση της ΟΚΝΕ από το 1922 έως το 1943. Ήταν συλλογική προσπάθεια μελέτης εκδόσεων και ντοκουμέντων που υπάρχουν στο Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ, μία προσπάθεια που κράτησε πάνω από ένα μήνα και μοιραζόμαστε τα αποτελέσματά της μαζί σας. Μέσα από αυτή την αναζήτηση μάθαμε, συγκινηθήκαμε, εμπνευστήκαμε…

Οδηγητής ϐ Ιούνης 2017

Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή αρχίζει το ταξίδι του...

100 χρόνια απ’ τον Οκτώβρη που συγκλόνισε τον κόσμο

«Το μέλλον δε θα 'ρθει από μονάχο του…

αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς.» (Βλ. Μαγιακόφσκι)

ε σύνθημά μας τους στίχους του μεγάλου κομμουνιστή ποιητή, του ποιητή της Οκτωβριανής Επανάστασης, Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι, τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, απευθυνόμαστε σε κάθε νέο, στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, στις σχολές, στις γειτονιές, μέσα από τις εκατοντάδες προφεστιβαλικές, φεστιβαλικές, μικρότερες και μεγαλύτερες εκδηλώσεις, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Οι εκδηλώσεις θα κορυφωθούν στην Αθήνα, στις 21, 22 και 23 Σεπτέμβρη στο Πάρκο Τρίτσι στο Ίλιον.

Τη φετινή χρονιά συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση το 1917 στη Ρωσία, που αποτέλεσε την αρχή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στον 20ό αιώνα, και συντάραξε τα θεμέλια του κόσμου της εκμετάλλευσης. «Η Οχτωβριανή Επανάσταση έφερε στο προσκήνιο μιαν ανώτερη οργάνωση της κοινωνίας, που διέφερε ριζικά απ’ όλα τα συστήματα που προηγήθηκαν ιστορικά και τα οποία είχαν ως κοινό χαρακτηριστικό την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Στην ΕΣΣΔ κανένας δεν μπορούσε να έχει κάποιον άλλο άνθρωπο “στη δούλεψή του”. Η κατάργηση της μίσθωσης ξένης εργατικής δύναμης αποτελεί το πιο σημαντικό κοινωνικό αποτέλεσμα της Οχτωβριανής Επανάστασης, τη μήτρα όλων των επιμέρους κατακτήσεων για τη ζωή των εργαζομένων. […]» (Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100χρονα της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης). Μέσα από τις εκδηλώσεις του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ–Οδηγητή, τιμάμε την επέτειο αυτού του μεγάλου κοσμοϊστορικού γεγονότος, διαδίδοντας την επικαιρότητα και αναγκαιότητα της πάλης ενάντια στο βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα του καπιταλισμού, της πάλης για την

οικοδόμηση της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής κοινωνίας, της κοινωνίας όπου δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Κάθε νέος έχει συμφέρον να βαδίσει αυτόν τον δρόμο μαζί με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, να παλέψει για την κοινωνία που θα μπορεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες του. Την σοσιαλιστική-κομμουνιστική κοινωνία όπου την εξουσία θα την έχει η εργατική τάξη, κουμάντο στην οικονομία θα κάνει ο εργαζόμενος λαός που με τη συλλογική προσπάθεια, τα χέρια του και το μυαλό του, τον ιδρώτα και τον κόπο του πλουτίζει κι ομορφαίνει τον κόσμο. Μόνο μέσα σε μια τέτοια κοινωνία, που θα είναι απαλλαγμένη από τα εμπόδια που βάζουν σήμερα οι νόμοι της καπιταλιστικής οικονομίας, όλοι οι νέοι θα έχουν ισότητα δικαιωμάτων και δυνατοτήτων για να αξιοποιήσουν την σύγχρονη ανάπτυξη της επιστήμης, της τεχνολογίας και της παραγωγής, για να αναπτύξουν την προσωπικότητά τους, τις ικανότητές τους και να συμμετάσχουν με τον πιο πρωτοπόρο τρόπο στην οικοδόμησή της. Μόνο αυτή η κοινωνία μπορεί να καλλιεργήσει πραγματικά την πρωτοβουλία, τη δημιουργικότητα, την πραγματικά

καινοτόμα σκέψη και τη συνειδητή δράση, να απελευθερώσει όλες εκείνες τις δυνατότητες των νέων ανθρώπων που σήμερα στραγγαλίζει το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Η Ελλάδα έχει σήμερα μεγάλες αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες που μπορούν να απελευθερωθούν μόνο με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής από την εργατική εξουσία, με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό της παραγωγής. Διαθέτει έμπειρο, πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, ακόμα και υψηλής τεχνολογικής και επιστημονικής ειδίκευσης. Διαθέτει σημαντικές εγχώριες ενεργειακές πηγές, αξιόλογο ορυκτό πλούτο, βιομηχανική, βιοτεχνική και αγροτική παραγωγή, μπορεί να καλύψει μεγάλο μέρος των λαϊκών αναγκών, όπως των διατροφικών και ενεργειακών, των μεταφορών, των κατασκευών δημόσιων έργων υποδομής και λαϊκής στέγης.

«Εβάρυνε ο καπιταλισμός... και ξάπλωσε στης ιστορίας τον δρόμο εμπρός...» (Βλ. Μαγιακόφσκι)

Η αναγκαιότητα για την κοινωνία που θα σημάνει την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, η αναγκαιότητα του σοσιαλι-

σμού-κομμουνισμού, προβάλλει από την ίδια την όξυνση των αντιθέσεων ενός συστήματος που είναι βάρος για την κοινωνική εξέλιξη, για την πραγματική ανάπτυξη προς όφελος της εργατικής τάξης και του λαού, του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος. Σήμερα το πραγματικά “σύγχρονο και νέο” είναι να απολαμβάνει ο λαός τον πλούτο που παράγει, να χρησιμοποιούνται τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, όλες οι δυνατότητες που η εργατική τάξη με την δουλειά της δημιουργεί, για να δουλεύει με καλύτερες συνθήκες, με λιγότερο γενικό εργάσιμο χρόνο, αλλά με εργασιακό εισόδημα και κοινωνικές υπηρεσίες που θα εξασφαλίζουν πολύ καλύτερο επίπεδο ζωής. Να έχει μόνιμη δουλειά, με σύγχρονα δικαιώματα, να ζει χωρίς τον εφιάλτη της ανεργίας. Να απολαμβάνει σύγχρονες υπηρεσίες Υγείας, κοινωνικής φροντίδας, περίθαλψης, Παιδείας, με προστασία της μητρότητας, των παιδιών και των ηλικιωμένων, ελεύθερο χρόνο και υποδομές δημιουργικής αξιοποίησής του. Αντί για αυτό, σήμερα ζει μέσα στη διαρκή αβεβαιότητα, τσακίζονται όσα δικαιώματα έχουν απομείνει, οι νέοι εργάζονται και ζουν σε συνθήκες χειρότερες από αυτές των προηγούμενων γενιών. Ο

καπιταλισμός προσφέρει πλούτη και χλιδή σε μια χούφτα παράσιτα – εκμεταλλευτές και ταυτόχρονα “προσφέρει” στην εργατική τάξη, τον λαό και την νεολαία κρίσεις, πολέμους, προσφυγιά, φτώχεια, ανεργία, τσάκισμα δικαιωμάτων. Αυτός ο “παραλογισμός” είναι η “λογική” ενός συστήματος που κινείται με κίνητρο το καπιταλιστικό κέρδος. Η αιτία είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία και εξουσία, ο ανταγωνισμός και η αναρχία στην παραγωγή, το ότι μια χούφτα κεφαλαιοκράτες κλέβουν τον πλούτο από αυτούς που τον παράγουν, αποφασίζουν τι και πώς θα παραχθεί. Αυτό είναι το εμπόδιο της κοινωνικής εξέλιξης και γι’ αυτό πρέπει να φύγει από τη μέση.

«Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα…» (Ν. Χικμέτ)

Απευθυνόμαστε σε όλους τους νέους και τις νέες που βλέπουν τη ζωή και το μέλλον τους να ασφυκτιά μέσα στα πλαίσια του γερασμένου καπιταλιστικού συστήματος, που όμως σήμερα δεν βλέπουν τη διέξοδο, θεωρούν τον αρνητικό συσχετισμό αμετάβλητο, που επηρεασμένοι από τα ιδεολογήματα για “το τέλος της ιστορίας” θεωρούν ως μονόδρομο και αιώνιο, “ταιριαστό στη φύση του ανθρώπου” το σημερινό σύστημα της εκμετάλλευσης. «Η Οχτωβριανή Επανάσταση φώτισε τη δύναμη της επαναστατικής ταξικής πάλης, τη δύναμη των εκμεταλλευομένων και των καταπιεσμένων, όταν βγαίνουν ορμητικά στο προσκήνιο και γυρίζουν τον τροχό της Ιστορίας μπροστά, προς την κατεύθυνση της κοινωνικής απελευθέρωσης. Μέσα στον ιστορικό χρόνο, αποτέλεσε τη συνέχεια των εξεγέρσεων των δούλων, των χωρικών του Μεσαίωνα, των αστικών επαναστάσεων, αλλά ταυτόχρονα και την κορύφωση και την υπέρβασή τους, αφού για πρώτη φορά τέθηκε ως στόχος της επανάστασης η κατάργηση της ταξικής, εκμεταλλευτικής κοινωνί-

ας. Σαράντα έξι χρόνια μετά την “έφοδο στους ουρανούς” της ηρωικής Παρισινής Κομμούνας, η ρωσική εργατική τάξη με την Οχτωβριανή Επανάσταση ήρθε να ενσαρκώσει το όραμα εκατομμυρίων εργατικών - λαϊκών μαζών για μια καλύτερη ζωή.[…]» (Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100χρονα της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης). Η πείρα από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση που άνοιξε τον δρόμο για την πρώτη φορά που οι εργάτες πήραν την εξουσία, απέδειξε ότι ο καπιταλισμός δεν είναι ανίκητος, ότι ακόμη και αν προσωρινά “τα πάντα μοιάζουν ακίνητα”, δεν αναιρείται ότι όλη η ιστορία της ανθρωπότητας μέχρι σήμερα προχωράει προς τα μπρος με άλματα, ότι το επαναστατικό κίνημα μπορεί και θα γνωρίσει καινούργια άνοδο, θα βρεθεί μπροστά σε μια νέα σειρά κοινωνικών επαναστάσεων.

«…παίρνουμε μέτρα κι εμείς» Σε αυτόν τον αγώνα το ΚΚΕ και η ΚΝΕ δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να ενώσουμε τις αγωνίες, τις προσδοκίες μας από την ζωή με τις επαναστατικές, τις πιο πρωτοπόρες ιδέες για την κοινωνία που θα πάρουν εκδίκηση τα όνειρά μας.

Με πρωτοπόρα δράση αλλά και διαρκή προσπάθεια για να κατακτάται η ιδεολογικοπολιτική και οργανωτική προετοιμασία και ετοιμότητα για να γίνονται όσο γίνεται πιο στέρεα τα βήματα μας στο δρόμο της επαναστατικής ανατροπής. Με οικοδόμηση γερών και μαζικών οργανώσεων της ΚΝΕ παντού στους τόπους δουλειάς, στις σχολές, στους χώρους κατάρτισης, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τις γειτονιές, για να ενισχύεται το κίνημα με γραμμή σύγκρουσης και ρήξης, για να οργανώνεται αποφασιστικά η πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας. Με το κουπόνι ενίσχυσης και το πρόγραμμα του Φεστιβάλ, τον “Ριζοσπάστη” και τον “Οδηγητή” στο χέρι, μαχητικά, με πείσμα και αισιοδοξία, οργώνουμε τους εργασιακούς χώρους, τις γειτονιές, τα σχολεία και τις σχολές, τα στέκια της νεολαίας μεταφέροντας το μήνυμα του Φεστιβάλ: «Το μέλλον δε θα ‹ρθει από μονάχο του…. αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς.» Για άλλη μια χρονιά να πλημμυρίσουν με νέους από την εργατική τάξη, οι εκδηλώσεις του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ–Οδηγητή. Να επισκεφτούν τις δεκάδες προφεστιβαλικές και φεστιβαλικές εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα χιλιάδες νέοι. Να αντλήσουν γνώση, επαναστατική εμπειρία και αισιοδοξία, να κάνουν το βήμα να συναντηθούν με το ΚΚΕ, να γνωρίσουν την επαναστατική του πολιτική, να κάνουν το βήμα να ενταχθούν στην οργανωμένη πάλη μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ. Προχωράμε με επαναστατική αισιοδοξία, γνωρίζοντας ότι με την καθημερινή μας δράση και πάλη μπορούμε να επιδρούμε στον συσχετισμό, που σήμερα μοιάζει ιδιαίτερα αρνητικός, να επιδράσουμε στις συνθήκες που αντικειμενικά θα εμφανιστούν και θα κάνουν δυνατή την ανατροπή της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Γνωρίζοντας ότι ακόμα και σε περιόδους – όπως η σημερινή – που φέρει βαθιά χα-

ραγμένη την επίδραση της προσωρινής ήττας για το επαναστατικό κίνημα, υπάρχουν και οι όροι αλλά και περισσότερες αποδείξεις για να συνειδητοποιείται ότι οι νέοι εργάτες και εργάτριες, οι άνεργοι, οι νέοι των εργατικών και λαϊκών οικογενειών δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα από το παλιό, το ξεπερασμένο ιστορικά καπιταλιστικό σύστημα. Έχουμε την ακλόνητη πεποίθηση και σιγουριά ότι ο 21ος αιώνας θα φέρει την οριστική και αμετάκλητη αυτή τη φορά ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας, της πραγματικής ελευθερίας και της ζωής με δικαιώματα, του σοσιαλισμού-κομμουνισμού. Λουκάς Αναστασόπουλος μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

Αθήνα 21, 22 και 23 Σεπτέμβρη, στο πάρκο Τρίτση

Θεσσαλονίκη 14-15-16 Σεπτέμβρη, στο πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά

Πάτρα 15-16 Σεπτέμβρη, στο ΤΕΙ Πάτρας

Ηράκλειο 15-16 Σεπτέμβρη

Λάρισα 15-16 Σεπτέμβρη

Γιάννενα 15-16 Σεπτέμβρη

Η αφίσα για το Φεστιβάλ στον Πειραιά.

Οδηγητής ϐ Ιούνης 2017

26ο ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΓΙΑΝΝΕΝΑ 8-9 ΙΟΥΛΗ

«Από την ΟΚΝΕ στην ΚΝΕ, πρωτοπόρα νεολαία του ΚΚΕ

στην πάλη ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης, των πολέμων και της φτώχειας»

ο 26ο Αντιιμπεριαλιστικό διήμερο της ΚΝΕ θα πραγματοποιηθεί φέτος στις 8 και 9 Ιούλη στα Γιάννενα και είναι αφιερωμένο στην ηρωική Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών (ΟΚΝΕ), καθώς φέτος συμπληρώνονται 95 χρόνια από την ίδρυσή της, το Νοέμβρη του 1922. Η επιλογή της τοποθεσίας δεν είναι τυχαία. Οι κατασκηνωτές θα επισκεφθούν το Σάββατο το χώρο όπου λειτούργησε από το 1924 έως το 1934 ο «Πειθαρχικός Ουλαμός Καλπακίου», το στρατιωτικό στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου οδηγούνταν τα μέλη και τα στελέχη της ΟΚΝΕ που έκαναν τη θητεία

τους στο στρατό, έτσι ώστε να απομονωθούν από τους υπόλοιπους φαντάρους, αλλά και να μετανοήσουν για την στράτευση τους στην υπόθεση του σοσιαλισμού-κομμουνισμού. Στον «τάφο των ζωντανών», όπως ονόμασε το λαϊκό κίνημα το στρατόπεδο, θα γίνουν αποκαλυπτήρια μνημείου αφιερωμένο στα εκατοντάδες μέλη της ΟΚΝΕ και του ΚΚΕ, που πέρασαν από εκεί αλύγιστοι. Την Κυριακή θα ολοκληρωθεί το διήμερο με πορεία και μεγάλη πολιτική εκδήλωση στην πόλη των Ιωαννίνων, ενώ περισσότερα για το πρόγραμμα του Διημέρου θα ανακοινωθούν τις επόμενες μέρες.

Η ΟΚΝΕ «μαχητικό λενινιστικό σχολείο νέων»

(π.χ. Ιδιώνυμο Βενιζέλου) ή δικτατορικό (π.χ. δικτατορίες Πάγκαλου, Μεταξά). Η επίσκεψή μας στο μέρος που βρισκόταν ο «Πειθαρχικός Ουλαμός Καλπακίου», στον χώρο μαρτυρίου και θυσίας εκατοντάδων κομμουνιστών φαντάρων, θα μας δώσει την ευκαιρία να συζητήσουμε για τη στάση που κρατούσαν οι νέοι κομμουνιστές στον αστικό στρατό, με σταθερό μέτωπο ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης της Ελλάδας και των ιμπεριαλιστών. Αυτή η στάση είναι που του καθιστούσε επικίνδυνους για το αστικό κράτος και τους εκμεταλλευτές, το οποίο

Στις 28 του Νοέμβρη 1922 συνήλθαν στη Θεσσαλονίκη σε συνέδριο, μετά από πρωτοβουλία του ΣΕΚΕ, οι αντιπρόσωποι των σοσιαλιστικών νεολαιών και ομίλων νέων από την Αθήνα, τον Πειραιά, το Βόλο, τη Χαλκίδα, τη Δράμα, την Πάτρα, την Καβάλα και τη Θεσσαλονίκη, ιδρύοντας την Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας, την ηρωική ΟΚΝΕ. Η ίδρυση του ΚΚΕ στην αυγή του 20ού αιώνα είχε τεράστιο αντίκτυπο στην ανάπτυξη του εργατικού-λαϊκού κινήματος στη χώρα μας, ενώ προέκυψε ως αντικειμενική ανάγκη από την όξυνση των αντιθέσεων της αστικής κοινωνίας, την ανάπτυξη και ωρίμανση της εργατικής τάξης και του κινήματός της, αλλά και κάτω από την καθοριστική ώθηση και επίδραση της μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης στη χώρα μας αλλά και διεθνώς. Από τα σπλάχνα της ΟΚΝΕ βγήκαν χιλιάδες μέλη και στελέχη, που πιστά στη μαρξιστική-λενινιστική ιδεολογία ρίχτηκαν στον αγώνα με αυταπάρνηση. Θυσίασαν ακόμη και τη ζωή τους, για την υπόθεση του σοσιαλισμού-κομμουνισμού. Ανάμεσά τους βρίσκονται ορισμένες από τις πιο ηρωικές μορφές του κομμουνιστικού κινήματος στη χώρα

μας, όπως ο Ν. Ζαχαριάδης, η Ηλ. Αποστόλου, ο Ν. Μπελογιάννης, ο Χ. Μαλτέζος, ο Ν. Σουκατζίδης και πολλοί ακόμα. Οι ηρωικοί της αγώνες, σε όλα τα επίπεδα, έδωσαν πνοή στη νεολαία, γράφοντας μερικές από τις πιο χρυσές σελίδες της ιστορίας της νεολαίας στη χώρα μας. Έχουμε πολλά να διδαχτούμε από την ανυποχώρητη επαναστατική δράση που είχαν οι κομμουνιστές, τα μέλη της ΟΚΝΕ και του ΚΚΕ την περίοδο του Μεσοπολέμου σε συνθήκες καθημερινών διωγμών, συνδυάζοντας πολλές φορές παράνομη και νόμιμη δουλειά, άσχετα αν το αστικό καθεστώς ήταν κοινοβουλευτικό

Το πάρκο “Γιαννιώτικο Σαλόνι”, όπου θα πραγματοποιηθεί η κατασκήνωση.

απάντησε με ακόμα και με θανατικές καταδίκες, όπως αυτή της Δίκης των 7 το 1930 κατά την οποία καταδικάστηκαν σε θάνατο δύο ΟΚΝίτες, ο Μαρκοβίτης και ο Πανούσης. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι ποινές δεν εκτελέστηκαν κάτω από τον ξεσηκωμό και την αντίδραση του εργατικού-λαϊκού κινήματος μέσα και έξω από την Ελλάδα. Η απόφαση για την αυτοδιάλυση της ΟΚΝΕ το 1943 αποτέλεσε σοβαρό λάθος που κόστισε πρώτα και κύρια στο ΚΚΕ, αφού για 25 χρόνια δεν υπήρχε μαρξιστική – λενινιστική οργάνωση που να διαμορφώνει, να διαπαιδαγωγεί και να προετοιμάζει νέους κομμουνιστές για την ένταξή τους στο Κόμμα.Η επιλογή αυτή επιπρόσθετα είχε αντίκτυπο στον προσανατολισμό και την ανάπτυξη του νεολαιίστικου κινήματος τα επόμενα χρόνια, αφού έλειπε η δύναμη που θα μπορούσε να δώσει πραγματικά ανατρεπτική κατεύθυνση και περιεχόμενο σε αυτό. Προκύπτει ως συμπέρασμα η ανάγκη ύπαρξης γερής και μαζικής επαναστατικής Κομμουνιστικής Νεολαίας του ΚΚΕ σε όλες τις συνθήκες, ανάγκη που ήρθε να καλύψει η καθοριστικής σημασίας απόφαση του Κόμματος για την ίδρυση της ΚΝΕ το 1968, στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας.

6 Συνεχίζουμε το ταξίδι μας… Τα διήμερα της ΚΝΕ αποτελούν κάθε χρόνο μία πολύ σημαντική στιγμή στη δράση της Οργάνωσής μας, μέρος συνάντησης για τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Χιλιάδες νέοι και νέες, εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές και μαθητές έρχονται σε επαφή με την ΚΝΕ και με την ανατρεπτική πολιτική του ΚΚΕ. Η διοργάνωση αυτή ξεκίνησε 26 χρόνια πριν, μέσα στις δύσκολες συνθήκες που έφεραν για το κομμουνιστικό και το εργατικό λαϊκό κίνημα οι αντεπαναστατικές ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες. Κόντρα στη θύελλα της αντεπανάστασης σηματοδοτήθηκε και με αυτόν τον τρόπο, ότι οι κομμουνιστές στην Ελλάδα κρατάμε ψηλά τη σημαία του προλεταριακού διεθνισμού, ότι δεν εγκαταλείπουμε τις αρχές και τις αξίες του κομμουνιστικού κινήματος, τον σκοπό της πάλης μας, ότι δεν υποτασσόμαστε στους εκμεταλ-

λευτές. Κόντρα στο ρεύμα και μέσα από τα Διήμερα δόθηκε απάντηση και στους οπορτουνιστές που έβγαιναν στα κεραμίδια μιλώντας για το τέλος της ταξικής πάλης και της ιστορίας, για τον «κόσμο ειρήνης και ασφάλειας» που τάχα θα ερχόταν με την καπιταλιστική παλινόρθωση στη Σοβιετική Ένωση και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες. Από τότε κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι. Τα Διήμερα της ΚΝΕ καθιερώθηκαν στη συνείδηση χιλιάδων νέων που συμμετείχαν ως αγωνιστικός θεσμός, ως μια σημαντική πρωτοβουλία της ΚΝΕ που συνδυάζει κάθε χρόνο την αγωνιστική κινητοποίηση και παρέμβαση, την προβολή της πολιτικής μας πρότασης, τη διαπαιδαγώγηση και τη γνώση της πλούσιας Ιστορίας του Κόμματος και του λαϊκού κινήματος με την ουσιαστική ψυχαγωγία, την άθληση, την συντροφικότητα, την αλληλεγγύη.

Σε όσα μέρη ταξίδεψε το Διήμερο της Οργάνωσής μας όλα αυτά τα χρόνια αφήσαμε για “λίπασμα”, μαζί με το πολιτικό στίγμα, τη μαζική και την μαχητική παρουσία της Οργάνωσης μας, τα στοιχεία δηλαδή που χαρακτηρίζουν την επαναστατική νεολαία του ΚΚΕ, τους νέους κομμουνιστές. Δώσαμε και έτσι κουράγιο, έμπνευση, αποκούμπι στην εργατική

τάξη, το λαό, τους νέους των περιοχών όπου πραγματοποιούνται τα Διήμερα. Στα φετινά μας “μπαγκάζια” έχουμε τις εμπειρίες από την περσινή πετυχημένη διοργάνωση του Διημέρου στο Βίτσι. Ενώ όσοι συμμετέχουμε για πρώτη φορά σε Διήμερο της ΚΝΕ, θα έρθουμε σε επαφή με έναν θεσμό που αντέχει 26 χρόνια και δυναμώνει.

Το Διήμερό μας ταξιδεύει σε μια περιοχή που φλέγεται Όλο το προηγούμενο διάστημα είχαμε ένταση των επικίνδυνων εξελίξεων στην περιοχή των Βαλκανίων, συνεχή επεισόδια όξυνσης των ενδοαστικών και ενδοιμπεριαλιστικών αντιθέσεων σε ΠΓΔΜ, Αλβανία, Σερβία κ.α., ενώ παραμένουν ανοιχτές οι πληγές της αιματοβαμμένης ιμπεριαλιστικής επέμβασης την δεκαετία του 1990. Στην περιοχή των Βαλκανίων συγκρούονται σφοδρά τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, Ρωσίας, Τουρκίας, αξιοποιούνται οι εθνικισμοί για να στοιχήσουν τους λαούς πίσω από ξένα συμφέροντα. Σε αυτές τις εξελίξεις παρεμβαίνει ενεργά και η ελληνική αστική τάξη με τις δικές της επιδιώξεις. Απέναντι σε αυτές τις επικίνδυνες εξελίξεις για τους λαούς, είναι ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας του εργατικού λαϊκού κινήματος ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς , ενάντια σε κάθε προσπάθεια αλλαγής των συνόρων, για να μην χύσουν οι λαοί το αίμα τους για τα κέρδη των καπιταλιστών. Μέσα από το Διήμερο, μπορούμε να διατρανώσουμε πως οι λαοί της περιοχής δεν έχουν να χωρίσουν τίποτε μεταξύ τους, αντίθετα έχουν κοινό αντίπαλο τις αστικές τάξεις και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς τους.

Η “ανθρώπινη αλυσίδα” ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, που πραγματοποίησε η ΚΝΕ στο πρώτο Διήμερο στις Πρέσπες το 1992. Εκδήλωση του 25ου Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου στη Φλώρινα το 2016.

Οδηγίες για τους κατασκηνωτές Η κατασκήνωση του διημέρου θα πραγματοποιηθεί φέτος στο Πάρκο Πυρσινέλλα (Γιαννιώτικο Σαλόνι), που βρίσκεται στην είσοδο της πόλης των Ιωαννίνων σε απόσταση 3 χιλιομέτρων από το κέντρο της πόλης. Πρόκειται για μια έκταση 350 στρεμμάτων στο σύνολό της, με μεγάλη φυσική ομορφιά, η οποία σε μεγάλο βαθμό είναι δενδρόφυτη και έχει μεγάλες σκιερές εκτάσεις. Η τοποθεσία και το πρόγραμμα του Διημέρου θα δώσουν την ευκαιρία στους συμμετέχοντες να συνδυάσουν τη διαπαιδαγώγηση, τη ζωντανή γνώση της ιστορίας του ΚΚΕ και των συμπερασμάτων που απορρέουν από αυτή, με την απόλαυση ενός όμορφου τοπίου, την ψυχαγωγία και τη διασκέδαση. Οι κατασκηνωτές θα πρέπει να φροντίσουν να έχουν μαζί τους τα απαραίτητα για τη διαμονή τους εκεί. Δηλαδή: σκηνή και υπνόσακο (οπωσδήποτε), κλειστά αθλητικά παπούτσια (και δεύτερο ζευγάρι αν είναι δυνατό), ζεστά ρούχα (φούτερ και παντελόνια) αφού η θερμοκρασία θα είναι χαμηλή το βράδυ και τις πρώτες πρωινές ώρες, αρκετά ζευγάρια κάλτσες, αρκετά μακό-βαμβακερά μπλουζάκια, αδιάβροχο, αντηλιακό και καπέλο. * Όσοι επιθυμούν να πάρουν μέρος στο 26ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή στις Οργανώσεις της ΚΝΕ και στο kne@kne.gr * Περισσότερα για τη δράση της ΟΚΝΕ, μπορείτε να βρείτε στο Αφιέρωμα του Οδηγητή για τα 95 χρόνια από την ίδρυση της ΟΚΝΕ.

Από το 14ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ στο Νεστόριο το 2005.

Το Σάββατο 8 Ιούλη στην πόλη των Ιωαννίνων θα πραγματοποιηθεί μεγάλη πολιτική συγκέντρωση με ομιλητη τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα

Οδηγητής ϐ Ιούνης 2017

ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΚΝΕ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΝΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΤΗΣ!

Μαθαίνουμε - Διασκεδάζουμε – Γινόμαστε μία παρέα

το 26ο αντιιμπεριαλιστικό διήμερο της ΚΝΕ κατασκηνώνουμε στο πάρκο Πυρσινέλλα (Γιαννιώτικο Σαλόνι) που βρίσκεται στην είσοδο της πόλης των Ιωαννίνων. Είναι ένα πολύ μεγάλο πάρκο με πολλά δέντρα, διάφορους χώρους, γήπεδα και παιχνίδια. Ο χώρος αυτός θα προετοιμαστεί κατάλληλα ώστε να υποδεχτεί τους χιλιάδες κατασκηνωτές στη μεγαλύτερη νεανική συνάντηση σε όλη την Ελλάδα! Για να περάσουμε ευχάριστα και με ασφάλεια τις 3 μέρες που θα διαρκέσει η κατασκήνωση.

Ξεχωριστή θέση θα έχουν οι μικροί φίλοι της ΚΝΕ Για μία ακόμα χρονιά, στο αντιιμπεριαλιστικό διήμερο, η ΚΝΕ θα φιλοξενήσει πολλά παιδιά τελευταίων τάξεων Δημοτικού και Γυμνασίου! Θα συμμετέχουν σε ομάδες στη δική τους κατασκήνωση για την οποία προετοιμάζονται πολύμορφες δραστηριότητες, παιχνίδια, εκδρομές, παραστάσεις και πολλά - πολλά άλλα. Ιδιαίτερες στιγμές του προγράμματος της παιδικής κατασκήνωσης θα είναι:

Επίσκεψη στην πόλη των Ιωαννίνων. Σπήλαιο Περάματος - Μουσείο Βρέλλη Τα Γιάννενα είναι μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας και μία πόλη με πολύ μεγάλη ιστορία. Τα παιδιά θα επισκεφτούν και θα εξερευνήσουν κάποια σημεία της πόλης. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν: ÂÂΤο Σπήλαιο του Περάματος, γνωστό για τη μεγάλη ποικιλία των σταλακτιτών και σταλαγμιτών που διαθέτει, συγκαταλέγεται στα καλύτερα σπήλαια του κόσμου. ÂÂΤο μουσείο κέρινων ομοιωμάτων Π. Βρέλλη, όπου μαζί με τις σχεδόν ζωντανές φιγούρες του μουσείου θα επιχειρήσουμε μια αξέχαστη περιπλάνηση στην ιστορία!

Θεατρική παράσταση “Ο Δράκος” του Ε. Σβαρτς από τη θεατρική ομάδα της ΚΝΕ Παιχνιδομπερδέματα Κάθε ομάδα παιδιών θα σκεφτεί… σε ποιον αρέσει πιο πολύ να τρέχει γρήγορα, να πηδάει ψηλά ή μήπως μακριά; Ποιος έχει φτιάξει τα πιο πολλά παζλ; Μήπως οι υπόλοιποι της ομάδας βλέπουν πιο καθαρά; Ας πουν γρήγορα τι πρέπει να κάνει ο παίκτης τους. “Ωχ! Προσοχή! Μας ρίχνουν νερό, δεν πρέπει να βραχούμε… ή καλύτερα να μαζέψουμε όσο πιο πολύ νερό μπορούμε;” Όλες οι ομάδες παιδιών θα συμμετάσχουν σε μια μεγάλη αλυσίδα παιχνιδιών με αθλητικές αποστολές, αινίγματα, γρίφους και αστείες παγίδες. Ποια ομάδα θα καταφέρει να ξεμπερδέψει πρώτη το νήμα;

Πρόκειται για ένα έργο που γράφτηκε στο Λένινγκραντ το 1943, την εποχή που την πόλη κι όλο τον κόσμο απειλούσε ο “Δράκος” του φασισμού. Ξεκινά όπως τα παραμύθια. Έχει όλα τα βασικά συστατικά: Έναν δράκο φόβητρο, έναν παράτολμο ιππότη, ένα κορίτσι που πρέπει να σωθεί. Μετά, τη σκυτάλη παίρνει η πραγματικότητα. Τελικά, πρόκειται για παραμύθι; Κωμωδία; Πικρή σάτιρα; Πολιτική αλληγορία; `Η όλα αυτά μαζί; Μια ολόκληρη πόλη τρέμει το Δράκο. «Ο Δράκος έχει παραμορφώσει τη σκέψη σας και δε βλέπετε τα πράγματα όπως είναι στην πραγματικότητα» λέει ο περιπλανώμενος ιππότης. Αποφασίζει να σώσει την πόλη και να σκοτώσει τον Δράκο. Τελικά, όμως, αυτό δεν είναι τόσο απλό...

“Γνωρίζουμε την Γκουέρνικα” του Πικάσο Ο Πάμπλο Πικάσο είναι ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του 20ού αιώνα. Ένα από τα πιο γνωστά του έργα είναι ο πίνακας “Γκουέρνικα”. Ο πίνακας αυτός έμεινε στην ιστορία για την αμεσότητα με την οποία δίνει τη φρίκη του πολέμου. Αφορμή έμπνευσης για τον Πικάσο αποτέλεσε ένα ακόμη έγκλημα των Ναζί, στις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Σε συνεργασία με τον δικτάτορα Φράνκο, τον Απρίλη του 1937, βομβάρδισαν και κατέστρεψαν ολοσχερώς τη μικρή πόλη της Ισπανίας, Γκουέρνικα. Μέσα από τη δραστηριότητα αυτή τα παιδιά θα γνωρίσουν τις συνθήκες που γέννησαν αυτό το έργο και στη συνέχεια θα πειραματιστούν προσπαθώντας να ζωγραφίσουν όπως ο μεγάλος ζωγράφος.

Περιοδικό για παιδιά

Για περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής μπορείτε να απευθυνθείτε στις κατά τόπους οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Λίγες μέρες πριν το φετινό διήμερο θα κυκλοφορήσει το πρώτο τεύχος ενός νέου περιοδικού για παιδιά. Το περιοδικό θα έχει πλούσια ύλη: αφιερώματα, κόμικ, θεματολογία γύρω από την επιστήμη και την ιστορία, ξεχωριστή στήλη για τον αθλητισμό και το σκάκι, διηγήματα, παιχνίδια και πολλά ακόμα. Στις σελίδες του, μέσα από ιστορίες, κειμενάκια, φωτογραφίες, σκίτσα και εικόνες, τα παιδιά θα μαθαίνουν για τη φύση, την κοινωνία, την ιστορία, θα γίνονται μια παρέα. Το περιοδικό φιλοδοξεί από εδώ και στο εξής να συντροφεύει τον ελεύθερο χρόνο των παιδιών.

8 Ένα φάντασμα συνεχίζει να πλανιέται... Πρόσφατα εγκαινιάστηκε ένα νέο “μουσείο” της ΕΕ στις Βρυξέλλες, το “Σπίτι της Ευρωπαϊκής Ιστορίας”, χρηματοδοτούμενο από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το συγκεκριμένο μουσείο επιχειρεί να ξαναγράψει ουσιαστικά την ιστορία, φτιάχνοντάς την στα μέτρα του συστήματος των εκμεταλλευτών. Αναπαράγει τις αντιδραστικές θεωρίες ταύτισης του ναζισμού με τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, καλλιεργεί τις αυταπάτες περί “ανθρώπινου” και “καλού” καπιταλισμού, συκοφαντεί τα επιτεύγματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, ενώ προβάλλει την λεγόμενη “ευρωπαϊκή συνείδηση”, λες και οι λαοί της Ευρώπης έχουν τα ίδια συμφέροντα με τους μονοπωλιακούς ομίλους που εξυπηρετεί η ΕΕ και οι θεσμοί τους. Ένα πράγμα φαίνεται από αυτές τις πρωτοβουλίες... Ο φόβος και ο τρόμος των αστών, ο εφιάλτης τους, είναι ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός, η ανατροπή της εξουσίας τους από την εργατική τάξη και τον λαό. Από την πλευρά τους, καλά κάνουν!

Η Τραμπ-άλα της Χρυσής Αυγής Είναι γνωστό ότι οι ναζί της Χρυσής Αυγής υποστήριξαν με τα μπούνια την υποψηφιότητα του Τραμπ για την προεδρεία των ΗΠΑ. Μετά την εκλογή του, μάλιστα, ο ναζί, υπόδικος και κοτάρα Κασιδιάρης δήλωνε: «θρηνούν τα κοράκια των αγορών, οι διεθνείς τοκογλύφοι που καταστρέφουν την Πατρίδα μας με το μνημόνιο και την υφαρπαγή της εθνικής μας περιουσίας». Τώρα όσοι απόρησαν για το πως γίνεται ένα “αντισυστημικό” και “αντιπλουτοκρατικό” κόμμα να στηρίζει έναν μεγιστάνα και αρχηγό της μεγαλύτερης ιμπεριαλιστικής δύναμης, ας ξανασκεφτούν λίγο τι κόμμα είναι η ΧΑ. Πλέον, όμως, τα πράγματα άλλαξαν, καθώς ο Τραμπ υποτίθεται ότι αθέτησε αυτά που πρέσβευε και έγινε “Τραμπ-άλας” (περίπου όπως ο κατά τον ΣΥΡΙΖΑ άνεμος της αλλαγής του Ολάντ έγινε Ολαντρέου). Αφορμή (και καλά) αποτέλεσαν οι πολεμικές απειλές του Τραμπ προς το Ιράν. Και ως γνωστόν οι ναζί είναι πολύ φιλειρηνιστές και δεν το άντεξαν. Βέβαια ο Τραμπ πολύ πριν την εκλογή του έκανε σαφές ότι οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να μακελεύουν του λαούς σε όλη τη Γη. Οπότε ας αφήσουν τα σάπια οι τραμπάλες της ΧΑ.

“Στα σκουπίδια” Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ διαφήμιζε την κατάργηση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που προέβλεπε τα “μαθητοδικεία”. Από ότι φαίνεται το έκανε γιατί είχε στο μυαλό της πιο... προωθημένα πραγματάκια. Πριν λίγες μέρες ανακοινώθηκε η καταδίκη μαθητών του 1ου Γυμνασίου Ρεθύμνου με αστείες κατηγορίες για “φθορά δημόσιας περιουσίας”. Η καταδίκη ήρθε μετά από καταγγελία του ίδιου τους του διευθυντή (ρουφρουφ!) επειδή οι μαθητές συμμετείχαν στις μαθητικές κινητοποιήσεις, που περιλάμβαναν και τη μορφή πάλης της κατάληψης. Η ποινή που τους επιβλήθηκε ήταν 80 ώρες κοινωνική εργασία (!) και σύμφωνα με πληροφορίες αφορά την αποκομιδή των σκουπιδιών! Μετά από αυτό έχουμε ορισμένες προτάσεις προς την κυβέρνηση προκειμένου να συνετιστούν επιτέλους οι “ταραξίες νεανίες”. 1) Στο μάθημα της μουσικής να διδάσκεται το τραγούδι “Στα σκουπίδια” του Βασιλάκη του Καρρά προκειμένου να ξέρουν οι μαθητές τι τους περιμένει αν κινητοποιηθούν. 2) Οι σχολικές γιορτές να αντικατασταθούν με trash party. 3) Μιας και δεν υπάρχουν σχολικά λεωφορεία οι μαθητές που συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις να πηγαίνουν στα σχολεία υποχρεωτικά από τις 5 το πρωί με την σκουπιδιάρα. Κάτι μας λέει πάντως ότι η κυβέρνηση τα έχει σκεφτεί ήδη όλα αυτά και ίσως άλλα και χειρότερα...

ΜΕΤΡΑ: 1ο Μνημόνιο 2ο Μνημόνιο 3ο Μνημόνιο 4ο Μνημόνιο ΑΝΤΙΜΕΤΡΑ: 4ο Μνημόνιο 3ο Μνημόνιο 2ο Μνημόνιο 1ο Μνημόνιο

Το μενού έχει “ληγμένα” Οι φωστήρες της ΕΕ βρήκαν τελικά τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί η πείνα που συνεχίζει να υπάρχει εν έτει 2017. Οι πεινασμένοι θα τρώνε ληγμένα! Δεν κάνουμε πλάκα. Το Ευρωκοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα με το οποίο προτείνεται η διάθεση προς κατανάλωση τροφίμων των οποίων έχει παρέλθει η ημερομηνία λήξης. Και δεν τους έπιασε καν ο πόνος για τον κόσμο που πεινάει, αλλά, όπως ομολογούν, το κίνητρό τους είναι να απαλλαγούν τα μονοπώλια των τροφίμων από το περιττό κόστος της καταστροφής των ληγμένων και ταυτόχρονα να εισπράττουν φοροαπαλλαγές, μέτρα ενίσχυσης ως αντάλλαγμα για το “φιλανθρωπικό” τους έργο. Την ώρα, λοιπόν, που σχεδόν 800 εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον πλανήτη υποσιτίζονται, κάποιοι έχουν τον καημό του τι θα κάνουν με τα τρόφιμα που...σαπίζουν στα ράφια και ψάχνουν τρόπο να κονομήσουν ακόμα και από αυτά. Αυτή είναι η σαπίλα ενός συστήματος, με μοναδικό κίνητρο και σκοπό το κέρδος των καπιταλιστών και όχι την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. ΥΓ: Το εν λόγω ψήφισμα στο Ευρωκοινοβούλιο το ψήφισαν όλοι εκτός του ΚΚΕ, δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, Δημοκρατική Συμπαράταξη, ΛΑΕ, Χρυσή Αυγή και οι “ανεξάρτητοι” Μαριάς και Σακοράφα.

Σουηδία: Σύστημα Υγείας πρότυπο... ή μήπως όχι; Διαβάζουμε για τη Σουηδία, που διαφημίζεται από πολλούς, ειδικά στις σχολές Υγείας ως η χώρα με το “καλύτερο Σύστημα Υγείας” και ευκαιρία για καριέρα στο εξωτερικό: Στην πρωτεύουσα Στοκχόλμη λειτουργούν μόνο 2 μαιευτικές κλινικές. Στη Βόρεια Σουηδία, για μια έκταση σχεδόν όσο ολόκληρη η Ελλάδα, υπάρχουν 3 μαιευτικές κλινικές. Τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν οι περιπτώσεις εγκύων που διώχνονται από νοσοκομεία, επειδή δεν βρίσκουν κενή θέση, ενώ πρόσφατα μια γυναίκα γέννησε στο αυτοκίνητο στον δρόμο για το νοσοκομείο καθώς το ζευγάρι δεν πρόλαβε να διανύσει μια απόσταση 100 χ.λ.μ για να φτάσει στην πλησιέστερη κλινική! Αυτά συμβαίνουν λόγω των περικοπών στις δαπάνες Υγείας, της κρατικής υποχρηματοδότησης αλλά και της ραγδαίας αύξησης των ιδιωτικοποιήσεων στην Υγεία. Και πράγματι αυτά θα συμβαίνουν όταν η Υγεία γίνεται εμπόρευμα, όταν κριτήριο είναι το κέρδος. Αυτό, εξάλλου, ομολογούν κι οι ίδιοι: «Οι επιχειρήσεις λειτουργούν στον καπιταλισμό όχι με αλτρουισμό. (...) Αν δεν συνεχίσουμε να μειώνουμε το κόστος, το κέρδος μας χάθηκε», δήλωσε ο πρόεδρος του σουηδικού τμήματος μονοπωλιακού κολοσσού στον τομέα της Υγείας.

Οδηγητής ϐ Ιούνης 2017

And the Oscar goes to... Rachel!

“Έχω πετάξει μαζί σου”

Την εμφάνισή της έκανε τη μέρα ψήφισης των μέτρων και η Ραχήλ Μακρή. Αυτός ο πολιτικός ογκόλιθος, που σε όποιο κόμμα και αν πάει “δεν τη χωράει ο τόπος” και έχει περάσει από ΑΝΕΛ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΕ, “Πλεύση Ελευθερίας”, ενώ σήμερα ηγείται μιας κίνησης με τον τίτλο “Μέτωπο Νίκης” (στην οποία συμμετέχει και το “Κόμμα των πειρατών”), εμφανίστηκε στη συγκέντρωση επικεφαλής μιας μικρής ομάδας,η οποία κρατώντας ελληνικές σημαίες και φωνάζοντας “εθνικοπατριωτικά” συνθήματα, κινήθηκε κάποια στιγμή προς τα σκαλιά της Βουλής. Η Ραχήλ παρακινούσε τον κόσμο να την ακολουθήσει για να εισβάλουν όλοι μαζί στο Κοινοβούλιο (όπως άλλωστε έχουν κάνει, στα λόγια, τόσοι και τόσοι στα χρόνια των μνημονίων). Αφού δεν τα κατάφεραν, είπαν να γονατίσουν μπροστά στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, όπου η Ραχήλ έκανε τον σταυρό της και φώναζε διάφορα ακατάληπτα. Κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά δόθηκε η αφορμή για να ξεκινήσει το γνωστό πανηγύρι με τις μολότοφ και τα δακρυγόνα από τα ΜΑΤ και τους αυτοαποκαλούμενους “αντιεξουσιαστές”, που περίμεναν υπομονετικά να... βγουν στη σκηνή. Καλή σκηνοθεσία, εξαιρετικές ερμηνείες, αλλά το έχουμε ξαναδεί το έργο.

Όπως έγινε γνωστό πριν λίγες μέρες έλαβε χώρα στο σπίτι του Πάνου Καμμένου ένα πάρτυ με το οποίο ο Υπουργός Άμυνας γιόρτασε τα γενέθλιά του. Τη μουσική υπόκρουση της γιορτινής βραδιάς ανέλαβε η... μπάντα του Στρατού (!!!), ενώ το παρών έδωσε και ο γνωστός τροβαδούρος (γνωστός τα τελευταία χρόνια περισσότερο για τις συμπαντικές ανησυχίες του και λιγότερο για τα τραγούδια του) Σταμάτης Γονίδης, ο οποίος μάλιστα τραγούδησε! Να σημειωθεί ότι συνδιοργανωτής του εθνικολαϊκού πάρτυ ήταν ο... λυσσασμένος αριστερός Παύλος Πολάκης, που επίσης γιόρταζε πριν λίγες μέρες. Ο “Οδηγητής” σε πανελλήνια αποκλειστικότητα παρουσιάζει τους στίχους του τραγουδιού που αφιέρωσε στον Καμμένο ο Σταμάτης Γονίδης. Το τραγούδι αναφέρεται σε ένα Αμερικάνικο F-16 που ήρθε για άσκηση στο Αιγαίο, αλλά μετά έφυγε για να βομβαρδίσει τη Συρία:

Alexis, θα μπορούσες να φιλοξενήσεις για κανα-δυο βραδάκια στον Έβρο 4.000 ΝΑΤΟικούς που θα πάνε για άσκηση στη Ρουμανία;

Αστειεύεσαι Ντόναλντ; Ποιον Έβρο; Στο σπίτι μου θα κοιμηθούν τα παιδιά! Έχει κάνει η γυναίκα ένα κοκκινιστό… Μυρίζει αίμα!

ΜΙΚΡΕΣ αγγελίες ΣΑΣ ΕΙΔΑ Να λέτε σε κείμενο των “53” «χωρίς ουσιαστική λύση για την απομείωση του χρέους δεν υπάρχουν μέτρα». Και δεν είχαν περάσει 24 ώρες από όταν σηκώσατε πάλι τα κουλά σας και ψηφίσατε και το 4ο μνημόνιο. Έχετε καταντήσει πιο αποτυχημένοι αντάρτες και από τον Μιχελογιαννάκη.

ΣΕ ΕΙΔΑ Να λες πως είσαι σίγουρος ότι ο Κασιδιάρης «δεν θα αισθάνεται ευχάριστα για αυτό που έκανε», δηλαδή που χτύπησε τον Δένδια στη Βουλή. Ναι, σίγουρα, δεν κοιμάται τα βράδια ο ναζί. Εσύ Παπαχριστόπουλε (των ΑΝΕΛ) για να πάρεις κανένα χρυσαυγίτικο ψηφαλάκι είσαι ικανός να μας πεις ότι έχει μετανιώσει και ο Ρουπακιάς.

ΣΑΣ ΕΙΔΑ Τους εκπροσώπους όλων των κομμάτων (πλην ΚΚΕ που κατήγγειλε και αποχώρησε) να ανέχεστε να κάθεστε δίπλα-δίπλα με τον ναζί Κασιδιάρη στην εκδήλωση για τον επαναπατρισμό των λειψάνων 17 Ελλήνων στρατιωτών που σκοτώθηκαν στην Κύπρο το 1974. Και καλά, το ότι είναι ναζί δεν σας πτόησε. Το ότι είναι υμνητής της χούντας που έδωσε την αφορμή για την Τουρκική εισβολή δεν σας λέει κάτι;

ρες πάλι πίσω. Του F-16 τα φτερά, τα πή και µ’ άφησες να σβήσω. Φεύγοντας πήρες τα λεφτά αλλού να µην απλώσεις, Τα ατσάλινά σου τα φτερά, γιατί θα µε πληγώσεις. προτού από µένα ξεχαστείς, θε άσκησή σου, Έχω πετάξει µαζί σου σε κά ΤΟοοο. σε κάθε σου βόµβα, αχ ΝΑ πως είµαι µαζί σου Μη µας αφήσεις θυµήσου, οο. και µείνε εδώ, στο Αιγαιόο

«Αντικειμενική ενημέρωση»... και για τις φοιτητικές εκλογές Πώς είδε ο αστικός τύπος τις φοιτητικές εκλογές; Η κυβερνητική “Αυγή”, στο άρθρο της ανήμερα των εκλογών, επέλεξε να “εξαφανίσει” την Πανσπουδαστική ΚΣ, δηλαδή τη 2η δύναμη πανελλαδικά, ενώ έκανε αναφορά σε όλες τις υπόλοιπες παρατάξεις και κυρίως βέβαια στο κυβερνητικό Bloco, το ποσοστό του οποίου περιορίστηκε πάλι σε κάποια... δεκαδικά ψηφία. Οι υπόλοιπες εφημερίδες, την επόμενη των εκλογών, στάθηκαν αποκλειστικά στα “επεισόδια”, δηλαδή στο χιλιοπαιγμένο σκηνικό που έστησαν για μια ακόμα φορά οι “γνωστοί” κουκουλοφόροι - σύγχρονοι ΕΚΟΦίτες που επιτέθηκαν σε φοιτητές που συμμετείχαν στις εκλογές. Φυσικά, υπήρχαν και τα ειδησεογραφικά site (π.χ. protothema) που πήραν αμέσως την “πάσα” και όση ώρα ήταν ανοιχτές οι κάλπες μιλούσαν μόνο για μαχαίρια και τσεκούρια, θέλοντας προφανώς να αποτρέψουν τους φοιτητές από το να συμμετέχουν στις εκλογές των Συλλόγων τους. Όχι πως περιμέναμε κάτι διαφορετικό από αυτούς. Οι φοιτητές, όμως, με μπροστάρηδες τις δυνάμεις της ΚΝΕ και του ΚΚΕ συνεχίζουμε πιο δυναμικά τον αγώνα για την ικανοποίηση των αναγκών μας στις σπουδές, στη δουλειά και στη ζωή.

Ο “Οδηγητής” αποκαλύπτει τη συνομιλία του Τζήμερου με τον Παναγιώταρο λίγο πριν ο πρώτος χτυπήσει την περιφερειακή σύμβουλο του ΚΚΕ, Αλεξάνδρα Μπαλού.

! ο ι σ ά ν µ υ γ . . . Το θέμα της ταινίας… Η ταινία καταπιάνεται με την αληθινή ιστορία του Έντουαρντ Σνόουντεν, ενός Αμερικανού πράκτορα, υψηλόβαθμου στελέχους της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA) και της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφάλειας (NSA) των ΗΠΑ. Το 2013 ο Σνόουντεν, κρυμμένος σε ένα μικρό δωμάτιο ξενοδοχείου στο Χονγκ Κονγκ (απ’ αυτό το σημείο ξεκινάει και η ταινία), έδωσε στη δημοσιότητα χιλιάδες απόρρητα έγγραφα, που αποκάλυπταν τις μεθόδους παρακολούθησης των... πάντων από την αμερικανική κυβέρνηση. Αποκάλυψε ότι η παρακολούθηση γίνεται από το “Prism” (“Πρίσμα”), ένα πανίσχυρο σύμπλεγμα συστημάτων πληροφορικής που έχει αναπτύξει η κυβέρνηση των ΗΠΑ στις εγκαταστάσεις της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφάλειας (NSA) και στις νέες εγκαταστάσεις αποθήκευσης και επεξεργασίας δεδομένων των μυστικών υπηρεσιών της, στο Μπλάφντεϊλ της Γιούτα. Φυσικά, ακόμη κι αν οι ανταγωνιστές των ΗΠΑ σήμερα, όπως π.χ. η Ρωσία, φτιάχνουν “αγιοστέφανα” στον Σνόουντεν και τον προβάλλουν ως κάποιον “επαναστάτη”, που τα έβαλε με το σύστημα, η ουσία είναι ότι ο συγκεκριμένος Αμερικανός πράκτορας στην πραγματικότητα άλλαξε αφεντικό... Προτίμησε να δωρήσει -ή πουλήσει- σε άλλα κράτη (που επίσης παρακολουθούν τους πολίτες τους) ένα όπλο στον ανταγωνισμό τους με τις ΗΠΑ. Κι αυτό, παρότι εξαιτίας αυτού του ανταγωνισμού πολλές φορές βγαίνουν τα εκατέρωθεν “άπλυτά” τους στη φόρα...

HΞΕΡΕΣ ότι;??

Ο πρώην πρόεδρος της Google, της μεγαλύτερης μηχανής αναζήτησης στον κόσμο, Έρικ Σμιτ, περιέγραψε τη σχέση του χρήστη με το διαδίκτυο ως εξής: «Γνωρίζουμε σε γενικές γραμμές ποιοι είστε, ποια είναι τα ενδιαφέροντά σας και ποιοι είναι οι φίλοι σας. Αν κάνετε κάτι που δε θα θέλατε οι άλλοι να γνωρίζουν, ίσως δε θα έπρεπε να το κάνετε...». Κάθε φορά που κάποιος από μας κάνει μια οποιαδήποτε αναζήτηση στο google, αυτόματα 2 cookies αποθηκεύονται στον υπολογιστή μας, μέσω των οποίων οι “ειδικοί” μπορούν να συλλέξουν πληροφορίες σχετικά με το γενικό μας προφίλ, τα ενδιαφέροντά μας, τις ασχολίες μας, ακόμα και τα χαρακτηριστικά του προσώπου μας...

Μια ταινία που μας βάζει σε σκέψεις…

ο 2016 προβλήθηκε στις αίθουσες των κινηματογράφων η ταινία “Snowden”. Ο τρεις φορές βραβευμένος με Όσκαρ δημιουργός της, Όλιβερ Στόουν, μετέφερε στη μεγάλη οθόνη την προσωπική ιστορία του Αμερικανού πράκτορα, Έντουαρντ Σνόουντεν, ο οποίος το 2013 αποκάλυψε ότι σχεδόν τα πάντα στο διαδίκτυο παρακολουθούνται… Παίρνοντας, λοιπόν, αφορμή από αυτή την ταινία, στη στήλη μας “Πάμε Γυμνάσιο...” αυτό τον μήνα θα ασχοληθούμε με ένα θέμα που απασχολεί και ενδιαφέρει τους νέους σήμερα, το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (βλ. facebook, twitter, instagram κ.λπ.).

«Ποτέ δε φανταζόμασταν ότι θα έφτανε η στιγμή που οι άνθρωποι μόνοι τους θα μας έδιναν τόσες πληροφορίες για τον εαυτό τους...» Ενδιαφέρον είναι το στιγμιότυπο της ταινίας, όπου οι τεχνικοί της μυστικής υπηρεσίας όπου εργάζεται ο Σνόουντεν, θέλοντας να εκβιάσουν έναν επιχειρηματία, παρακολουθούν τον λογαριασμό του στο facebook, τις συνομιλίες του στο e-mail, αλλά και τις τηλεφωνικές του κλήσεις. Αποκαλύπτεται στην ταινία πώς οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθούν τους πάντες σε όποια γωνιά της γης κι αν βρίσκονται! Μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τηλεφωνικές επικοινωνίες Skype, ό,τι τοποθετεί κάποιος σε μια ιστοσελίδα, ποια ιστοσελίδα διαβάζει, πότε το τοποθέτησε και το διάβασε και πόση ώρα αφιέρωσε γι’ αυτό, πότε και τι έβαλε στο facebook, πότε και τι είπε στο twitter, όλα καταγράφονται και αποθηκεύονται ενδεχομένως για πάντα. Οι πληροφορίες αυτές ταξινομούνται και συνδέονται με το όνομα κάθε ανθρώπου, προσφέροντας στις μυστικές υπηρεσίες με το πάτημα ενός κουμπιού, όχι μόνο ένα πλήρες προφίλ όσον αφορά το χαρακτήρα, τη συγκρότηση και τη συμπεριφορά κάθε παρακολουθούμενου, αλλά και τις παραμικρές λεπτομέρειες της ζωής του. Από τη στιγμή, λοιπόν, που ο χρήστης “ανεβάζει” αυτά τα “προσωπικά δεδομένα”, χάνει πλήρως τον έλεγχό τους, καθώς όλες αυτές οι πληροφορίες αποθηκεύονται αυτομάτως από την εταιρεία και στη συνέχεια αυτή τα αξιοποιεί όπως νομίζει. Ακόμα κι αν κάποια στιγμή επιλέξουμε να τα διαγράψουμε, αυτά θα βρίσκονται στην κατοχή των εταιρειών, των ιδιοκτητών τους... Μάλιστα αυτήν την άδεια την έχει παραχωρήσει ο ίδιος ο χρήστης, αφού για παράδειγμα στην περίπτωση του “facebook”, έχει αποδεχθεί τους όρους της εταιρείας όταν έφτιαχνε το λογαριασμό του! Έτσι, λοιπόν, παρότι ένας χρήστης του διαδικτύου μπορεί να μην το συνειδητοποιεί, αυτό κυριαρχείται από μονοπωλιακούς ομίλους, οι οποίοι ελέγχουν τόσο τις υποδομές όσο και τη μεταδιδόμενη πληροφορία.

HΞΕΡΕΣ ότι;??

Ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ, ιδρυτής και ιδιοκτήτης του facebook συγκαταλέγεται ανάμεσα στους 20 πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο... Το facebook, παρ’ όλο που είναι μια υπηρεσία που παρέχεται σε όλους δωρεάν, έχει τεράστια κέρδη που αγγίζουν τα δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο! 3,06 δισεκατομμύρια δολάρια είναι τα κέρδη του σ’ ένα τρίμηνο! Τα τεράστια αυτά κέρδη του facebook προέρχονται τόσο από διαφημίσεις, όσο και από εμπόριο πληροφοριών σχετικά με τα ενδιαφέροντα, τις προτιμήσεις και τις συνήθειες των χρηστών του.

Οδηγητής ϐ Ιούνης 2017

«Τα κοινωνικά μέσα έχουν γίνει πρωταρχική πηγή πληροφοριών επειδή αποτελούν την κατεξοχήν πρώτη απόκριση σε σημαντικά γεγονότα και τον πρωταρχικό συναγερμό σε πιθανώς εκτραχυνόμενες καταστάσεις» (δηλώσεις στελέχους του FBI)

Ο Σνόουντεν στα πρώτα λεπτά της ταινίας τοποθετεί το κινητό του μέσα σ’ έναν φούρνο μικροκυμάτων για να μιλήσει στους δημοσιογράφους... Στην πορεία της ταινίας, μάλιστα, τον βλέπουμε έντρομο επιστρέφοντας σπίτι του, να καλύπτει την κάμερα του υπολογιστή του με κολλητική ταινία, καθώς ξέρει πως οι μυστικές υπηρεσίες, όπου ο ίδιος εργάζεται, μπορούν να γνωρίζουν την κάθε κίνηση αξιοποιώντας ακόμα και την κάμερα του υπολογιστή. Συνειδητοποιεί στην ουσία πως το πρόγραμμα που ο ίδιος δημιούργησε αξιοποιείται για να παρακολουθεί τους πάντες και τα πάντα σε κάθε γωνιά της γης. Αποκαλύπτει πως η δημιουργία και χρήση τέτοιων προγραμμάτων αξιοποιείται απ’ τις κυβερνήσεις στην παρακολούθηση και χειραγώγηση των λαών παγκοσμίως...

HΞΕΡΕΣ ότι;??

Είναι στ’ αλήθεια “φίλοι” μας...; Όλοι αυτοί οι διαδικτυακοί τόποι υποτίθεται πως μας προσφέρουν ευκαιρίες για ευκολότερη επικοινωνία με τους φίλους μας, για γνωριμία με νέους ανθρώπους, για ψυχαγωγία, διασκέδαση, δυνατότητα να εκφράσουμε τις απόψεις και τα πιστεύω μας σε ένα ευρύτερο δίκτυο “φίλων”. H πραγματικότητα όμως είναι ότι οδηγούμαστε σε ακόμα μεγαλύτερη αποξένωση και απομόνωση από τους πραγματικούς μας φίλους. Αρκεί μόνο να αναλογιστούμε τις ώρες που κατά μέσο όρο καταναλώνει σήμερα ένας νέος άνθρωπος σε οποιοδήποτε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, ενώ θα μπορούσε να τις αξιοποιήσει σε μια δραστηριότητα της πραγματικής του ζωής, στην πραγματική επαφή με τους ανθρώπους, με τους φίλους του, στον αθλητισμό, τον πολιτισμό κ.λπ. Το διαδίκτυο, επομένως, διαμορφώνει και συγκεκριμένη στάση ζωής. Δημιουργεί την ανάγκη να είμαστε αρεστοί, μέσω των διάφορων πληροφοριών που αναρτούμε για τον εαυτό μας, σε ανθρώπους που δεν τους έχουμε δει ποτέ στη ζωή μας... Η δημοσιοποίηση, σε τόσο μεγάλο εύρος “φίλων”, στοιχείων της προσωπικής μας ζωής είναι σαν να αφήναμε κάποιον άγνωστο να μπει στο σπίτι μας. Ενέχει τεράστιους κινδύνους και παγίδες η “επικοινωνία” με αγνώστους, καθώς δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα ταυτοποίησης του πραγματικού προσώπου, πίσω από ένα διαδικτυακό προφίλ. Έτσι, κάποιος που παρουσιάζεται σαν 16χρονο κορίτσι μπορεί στην πραγματικότητα να είναι ένας 45χρονος άντρας.

Σε κτήριο της CIA στη Βιρτζίνια έχει συγκεντρωθεί ένας λόχος πρακτόρων (οι λεγόμενοι “νίντζα της βιβλιοθήκης”) με ευθύνη να αναλύουν τις πολιτικές απόψεις που αναπτύσσονται από χρήστες του “facebook” και του “twitter”. Οι εκθέσεις των “νίντζα” εμπεριέχονται στην πρωινή ενημέρωση του προέδρου των ΗΠΑ, ενώ για να αντιληφθούμε τον όγκο των πληροφοριών που συγκεντρώνουν, αρκεί το εξής στοιχείο: Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”: «Ο διευθυντής του Κέντρου, ο Νταγκ Νέικιν, αποκάλυψε στο πρακτορείο Ασοσιέιτεντ Πρες έναν απίστευτο αριθμό: εξετάζουν καθημερινά όχι λιγότερα από 5 εκατομμύρια “τιτιβίσματα” – τα μικρομηνύματα που διακινούνται στο twitter».

Το διαδίκτυο είναι ένα εργαλείο... Το θέμα είναι ποιος το έχει στα χέρια του! Η πραγματικότητα είναι πως το διαδίκτυο είναι ένα τεράστιο εργαλείο που μπορεί να αξιοποιηθεί απ’ τον άνθρωπο και να διευκολύνει τη ζωή του σε πάρα πολλούς τομείς. Μοιάζει με αυτό που κάποτε ήταν οι σιδηρόδρομοι, δηλαδή ένα μέσο με το οποίο μειώνονται οι γεωγραφικές αποστάσεις, φτάνουν πληροφορίες και εμπορεύματα με μεγάλη ταχύτητα σε κάθε γωνιά της γης. Ωστόσο, δεν μπορούμε να αγνοούμε το γεγονός πως το διαδίκτυο βρίσκεται στα χέρια τεράστιων μονοπωλιακών ομίλων, που καθορίζουν το περιεχόμενο της πληροφόρησης που δίνεται στους χρήστες και που μπορεί ακόμη και να τους κατευθύνει όπου αυτό θέλει. Το διαδίκτυο, πέρα από όλες τις άλλες εφαρμογές που έχει, συνδέεται άμεσα και με την ενημέρωση και την προπαγάνδα, όπως και τα άλλα αστικά ΜΜΕ. Αυτό αυτομάτως σημαίνει πως αφού είναι στην ιδιοκτησία των καπιταλιστών θα προβάλλει την ιδεολογία τους, την πολιτική τους, θα κατευθύνει υπερασπίζοντας τα συμφέροντά τους. Μήπως τότε πρέπει να αρνηθούμε τη χρήση του διαδικτύου; Όχι. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το πρόβλημα δεν είναι το μαχαίρι, αλλά ποιος κρατάει το μαχαίρι και τι θέλει να το κάνει. Οι νέοι άνθρωποι πρέπει να είμαστε “υποψιασμένοι” για να μη μας πιάσουν στον ύπνο! Οι κομμουνιστές μπορούμε να σπείρουμε την αμφισβήτηση σχετικά με τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στους φίλους και συμμαθητές μας. Να προστατεύουμε τους εαυτούς μας και τους φίλους μας και να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί με τα στοιχεία και τις απόψεις που αναρτούμε στο διαδίκτυο. Εξάλλου, τίποτα δε συγκρίνεται με τη ζωντανή επαφή και δράση... Εκεί κρίνονται όλα!

Μαθαίνουμε για την Οκτωβριανή Επανάσταση που φωτίζει τον δρόμο μας προς το μέλλον

έτος το Κόμμα μας τιμά τα 100 χρόνια της μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης. Η Οκτωβριανή Επανάσταση πραγματοποιήθηκε στη Ρωσία το 1917. Ο λαός της Ρωσίας ζούσε εξαθλιωμένος από την άγρια εκμετάλλευση και τα δεινά του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι εργάτες, οι φτωχοί αγρότες οργανωμένοι στα Σοβιέτ-συμβούλια αντιπροσώπων, με την καθοδήγηση του Λένιν και του Κόμματος των Μπολσεβίκων ανέτρεψαν τους νέους εκμεταλλευτές του λαού, τους καπιταλιστές, μαζί με τα απομεινάρια του παλιού συστήματος. Έδωσαν την καλύτερη απάντηση στα βάσανά τους. Βγήκαν από τον πόλεμο κατακτώντας την εξουσία, φτιάχνοντας το πρώτο εργατικό κράτος στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Να τιμάς σημαίνει να παλεύεις σήμερα για την ανατροπή! Τιμώντας στην πράξη την επέτειο στοχεύουμε να φτάσουν παντού τα μηνύματα αυτού του κοσμοϊστορικού γεγονότος. Να αναδείξουμε πως όταν οι λαοί πιστέψουν στη δύναμή τους μπορούν να αναποδογυρίσουν τον κόσμο. Πως πρέπει να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στο βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα που γεννά φτώχεια, πολέμους, κρίσεις και αποτελεί τον εφιάλτη για εκατομμύρια εργαζομένους. Πως η μόνη λύση για να γίνουν πραγματικότητα τα όνειρα των εργαζομένων και της νεολαίας είναι να πραγματοποιήσουμε τον χειρότερο εφιάλτη των αφεντικών, να φτιάξουμε έναν νέο κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Παράλληλα θα δώσουμε τη μάχη ενάντια στη λάσπη και τα ψέματα που ρίχνουν για τον σοσιαλισμό οι εκμεταλλευτές και κάθε λογής υπερασπιστές του σάπιου συστήματος με σκοπό να πείσουν τη νεολαία ότι “τίποτα δεν αλλάζει”, πως ο “καπιταλισμός είναι αιώνιος.”

«Η ιστορία όλων των ως τώρα κοινωνιών είναι η ιστορία ταξικών αγώνων.» Κ. Μαρξ “Το κομμουνιστικό Μανιφέστο”

Ξεκινώντας από την αρχαία εποχή, μέσα στις ανθρώπινες κοινωνίες βλέπουμε μεγάλους διαχωρισμούς: δουλοκτήτες και δούλους, φεουδάρχες και δουλοπάροικους, καπιταλιστές και εργά-

τες. Με λίγα λόγια εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους. Σε όλη την ιστορία διακρίνονται μικρότερες και μεγαλύτερες συγκρούσεις. Στην δουλοκτητική κοινωνία τέτοια ήταν η εξέγερση των δούλων της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας με ηγέτη τον Σπάρτακο (73-71 π.Χ.). Πολλές ήταν οι αγροτικές εξεγέρσεις των δουλοπάροικων την περίοδο της φεουδαρχίας, ανάμεσά τους στην Αγγλία το 1381 και στη Γαλλία το 1358. Γνωστές είναι και οι αστικές επαναστάσεις στην Αγγλία τον 17ο αιώνα και η μεγάλη Γαλλική Επανάσταση το 1789. Σε στιγμές που οι αντιθέσεις και οι συγκρούσεις ανάμεσα στις αντιμαχόμενες τάξεις κορυφώνονται, οι επαναστάσεις προχωρούν την ιστορία προς τα μπρος. Οι επαναστάσεις γεννιούνται όταν η εξέλιξη της οικονομίας, της παραγωγής, των δυνατοτήτων της τεχνολογίας απαιτούν μια άλλη οργάνωση της κοινωνίας. Φέρνουν τις απαραίτητες αλλαγές στην κοινωνία και ανατρέπουν τις ξεπερασμένες κοινωνικές τάξεις που στέκονται εμπόδιο στην πρόοδο, που υπερασπίζονται το παλιό

HΞΕΡΕΣ ότι;??

Έφοδος στα χειμερινά ανάκτορα. Πετρούπολη, 8-11-1917

σύστημα, τα κέρδη και τα προνόμια που έχουν από αυτό. Η ανερχόμενη αστική τάξη των εμπόρων και των τραπεζιτών, με την Γαλλική Επανάσταση το 1789 τσάκισε το παλιό φεουδαρχικό σύστημα. Ξεμπέρδεψε με τους βασιλείς και τους ευγενείς. Πήρε μέτρα απέναντι στη μοναρχία, στα προνόμια των ευγενών, στη μη φορολόγησή τους, καθιέρωσε σύνταγμα. Προχώρησε σε μεταρρυθμίσεις στη φορολογία και σε όλες τις πλευρές της κοινωνικής ζωής. Παρότι στην ιστορία υπάρχουν και επαναστάσεις που γνώρισαν προσωρινές ήττες, αυτές αποτέλεσαν προάγγελους των νέων κάθε φορά κοινωνικών συστημάτων που αντικαθιστούσαν τα παλιά. Άλλωστε η αντικατάσταση του πα-

 Ο Σπάρτακος σταυρώθηκε αλλά η δουλεία ξεπεράστηκε ιστορικά.  Μετά τη γαλλική αστική επανάσταση του 1789, ο Ροβεσπιέρος καρατομήθηκε, όμως η φεουδαρχία δεν είχε πλέον μέλλον.  Ο καπιταλισμός χρειάστηκε περίπου 4 αιώνες για να εδραιωθεί στην εξουσία. Τα πρώτα βήματα της αστικής τάξης έγιναν στις εμπορικές πόλεις της Βόρειας Ιταλίας τον 14ο αιώνα, ενώ η κυριαρχία της άρχισε με τις αστικές επαναστάσεις του 18ου-19ου αιώνα.

λιού από το νέο δεν είναι μια απλή διαδικασία, κανένα κοινωνικό σύστημα δεν εδραιώθηκε μονομιάς.

Γιατί είναι κοσμοϊστορικό γεγονός η Οκτωβριανή Επανάσταση και συζητάμε γι’ αυτήν σήμερα; Η Οκτωβριανή Επανάσταση αποτέλεσε τη συνέχεια των εξεγερμένων δούλων, των χωρικών του Μεσαίωνα, των αστικών επαναστάσεων. Φορέας του καινούργιου είναι η εργατική τάξη, οι αγώνες της έχουν ήδη έρθει στο προσκήνιο με κορυφαία την ηρωική Παρισινή Κομμούνα το 1871. Ταυτόχρονα η Οκτωβριανή Επανάσταση διαφέρει ριζικά από όλες τις προηγούμενες επαναστάσεις καθώς είναι η πρώτη στην ιστορία που έθεσε ως στόχο και πέτυχε τη δημιουργία μιας κοινωνίας που δε βασίζεται στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο. Η ύπαρξη για δεκαετίες μιας τέτοιας σοσιαλιστικής κοινωνίας απέδειξε πως το σημερινό βάρβαρο σύστημα στο οποίο ζούμε, ο καπιταλισμός, δεν είναι ανίκητος, πως είναι εφικτή μια κοινωνία χωρίς αφεντικά.

Οδηγητής ϐ Ιούνης 2017

Ο καπιταλισμός είναι το πρώτο σύστημα στην ιστορία στο οποίο παράγεται τεράστιος πλούτος. Ο πλούτος αυτός πηγάζει από τον κόπο και τον ιδρώτα της εργατικής τάξης. Κάθε εμπόρευμα είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας εκατομμυρίων εργατών από κάθε γωνιά της γης, ξεκινώντας από την παραγωγή των πρώτων υλών και την επεξεργασία τους μέχρι την τελική παραγωγή των εμπορευμάτων και την μεταφορά τους εκεί όπου θα πωληθούν. Η δουλειά αυτή της εργατικής τάξης μαζί με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης διαμορφώνει δυνατότητες για να ζουν όλοι οι εργαζόμενοι καλύτερα, να έχουν όλοι δουλειά χωρίς τον εφιάλτη της ανεργίας, να εργάζονται λιγότερες ώρες απολαμβάνοντας καλύτερο επίπεδο ζωής, με υψηλού επιπέδου αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία, αντίστοιχες υπηρεσίες στην υγεία, πρόσβαση στον πολιτισμό. Παρόλα αυτά σήμερα συμβαίνουν τα αντίθετα:  Στην ΕΕ υπάρχουν 26 εκατομμύρια άνεργοι.  Η παιδική φτώχεια το 2014 στην Ελλάδα εκτινάχθηκε στο 55,1%.  Η φτώχεια στη Γερμανία έφτασε τα 12,9 εκατομμύρια άτομα. Η ουσία του προβλήματος, ο λόγος για τον οποίο δεν γίνονται πραγματικότητα οι παραπάνω δυνατότητες, βρίσκεται στο ότι άλλοι παράγουν και άλλοι αποφασίζουν για τους στόχους και την οργάνωση της παραγωγής. Οι εργαζόμενοι παίρνουν μονάχα ένα μικρό μέρος από τον πλούτο που παράγουν διότι τα εργοστάσια και οι μεγάλες επιχειρήσεις ανήκουν σε μια χούφτα καπιταλιστές. Οι καπιταλιστές συγκεντρώνουν τεράστια κέρδη από την εκμετάλλευση των εργαζομένων, κάνουν κουμάντο στην κοινωνία με σκοπό να αυξάνουν αυτά τα κέρδη συνεχώς. Ενδεικτικό είναι ότι μόλις οι 62 πιο πλούσιοι άνθρωποι στον κόσμο

έχουν τόσο πλούτο, όσο το 50% του πληθυσμού της Γης. Οι καπιταλιστές είναι περιττοί καθώς δεν παίζουν κανένα απαραίτητο ρόλο στην οργάνωση και διεξαγωγή της παραγωγής, είναι στην κυριολεξία παράσιτα που ξεζουμίζουν την εργατική τάξη, είναι μέτοχοι σε μεγάλες επιχειρήσεις και ομίλους που συχνά δεν ξέρουν ούτε πού βρίσκονται, παρά μόνο καρπώνονται τα κέρδη τους. Έτσι, παρά τα μεγάλα παραμύθια που μας λένε για τον καπιταλισμό, ότι είναι ένα σύστημα των “πολλών ευκαιριών για τους ικανούς”, ότι “ο μόνος δρόμος για να πετύχει κανείς είναι το ο θάνατός σου η ζωή μου”, η αλήθεια είναι διαφορετική. Ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα που γεννά για τους πολλούς την ανεργία και την αβεβαιότητα και για τους λίγους τη χλιδή. Η σκληρή δουλειά των πολλών δεν επιβραβεύεται με καλύτερη ζωή ούτε για τους ίδιους, ούτε για την κοινωνία συνολικά, αλλά γεμίζει τους τραπεζικούς λογαριασμούς των εκμεταλλευτών. Το κυνήγι του κέρδους θέτει σε ασφυκτικό κλοιό τις νέες ιδέες, τη δημιουργικότητα, ισοπεδώνει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, στέκεται εμπόδιο στην περαιτέρω ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης σε σχέση με τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα. Από τη μία δαπανώνται τεράστια ποσά για την έρευνα και παραγωγή όπλων, και από την άλλη δεν προστατεύεται το περιβάλλον διότι “κοστίζει”. Περιορίζεται η ανάπτυξη σε τομείς σημαντικούς για τις λαϊκές ανάγκες διότι δεν αποδίδουν επαρκές κέρδος, όπως σε αυτόν της αντισεισμικής θωράκισης, την ίδια ώρα που στην Ελλάδα το 55% των σχολείων έχει χτιστεί πριν το 1985. Αντίθετα, η σοσιαλιστική κοινωνία είναι χτισμένη πάνω σε νέα θεμέλια. Ο σοσιαλισμός είναι ένας νέος κόσμος όπου έχουν “πάρει πόδι” οι δυνάστες του λαού, οι καπιταλιστές, όπου καταργείται η εκμετάλλευση. Τα εργοστάσια, τα λιμάνια, οι πηγές ενέρ-

γειας, τα μέσα μεταφοράς πλέον ανήκουν σε όλη την κοινωνία. Οι εργαζόμενοι απολαμβάνουν τον πλούτο, τα αγαθά που παράγουν. Η σοσιαλιστική κοινωνία αξιοποιεί τις τεράστιες δυνατότητες της επιστήμης, την τεχνολογίας, της παραγωγής για να ζουν καλύτερα οι πολλοί, να ικανοποιούνται οι σύγχρονες ανάγκες του λαού και των παιδιών του. Κάτω από αυτό το πλαίσιο απελευθερώνεται η δίψα για δημιουργία, για τη συμβολή μέσω της καινοτομίας και της επιστήμης στην κοινωνία. Η κοινωνία παρέχει όλες τις δυνατότητες σε όλους. Έτσι ο καθένας μπορεί να ανακαλύψει, να αναπτύξει τις κλίσεις του και να ξεκλειδώσει πολλές περισσότερες. Σε ποιον τομέα θα δουλέψεις, τι δραστηριότητα θα κάνεις, δεν θα εξαρτάται πλέον από το αν το σηκώνει η

Ο σοσιαλισμός είναι σύστημα που δεν υπάρχουν εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι. Στο επίκεντρο μπαίνει η ολόπλευρη ανάπτυξη του ανθρώπου, οι ανάγκες των πολλών και όχι τα κέρδη των λίγων!

τσέπη σου ή από αν ο τομέας είναι κερδοφόρος για λίγους. Η έρευνα ενός νέου επιστήμονα, ένα καλλιτεχνικό έργο, για να προχωρήσουν δεν απαιτούν πλέον την έγκριση της επιχείρησης-χορηγού.

Τεράστια επιτεύγματα που στον καπιταλισμό δεν τα βλέπεις ούτε με τα κιάλια Τα τεράστια επιτεύγματα και η προσφορά σε όλους τους τομείς της ανθρώπινη ζωής στην ΕΣΣΔ και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες αναδεικνύουν τα παραπάνω, την ανωτερότητα του σοσιαλισμού, την επικαιρότητά του σήμερα. Στο επίκεντρο της σοσιαλιστικής κοινωνίας της ΕΣΣΔ ήταν η διαμόρφωση ανθρώπων με ολόπλευρη και υψηλού επιπέδου μόρφωση, με πολύπλευρη και δημιουργική προσωπικότητα, διαπαιδαγωγημένους με

14 διακρίσεις που υπήρχαν στον καπιταλισμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρώτη ελληνίδα βουλευτής, η Πασά Αγγελίνα, εκλέχτηκε το 1937 στην ΕΣΣΔ και όχι στην καπιταλιστική Ελλάδα, όπου τότε οι γυναίκες δεν είχαν καν δικαίωμα ψήφου.

Τώρα είναι δικός μας αυτός ο δρόμος Πίνακας του Β. Σερόφ με θέμα την ανακήρυξη από τον Λένιν της μπολσεβίκικης εξουσίας στο δεύτερο συνέδριο των Σοβιέτ.

τις νέες αξίες της συλλογικότητας και της συνεργασίας, κόντρα σε αυτές του κέρδους, της ατομικότητας και του ανταγωνισμού που χαρακτηρίζουν τον καπιταλισμό. Ο τομέας της παιδείας στην ΕΣΣΔ συνέβαλε σε αυτήν την κατεύθυνση με τεράστιες επιτυχίες. Το 1913 στη Ρωσία, πριν την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, οι αναλφάβητοι ήταν περίπου το 80% του πληθυσμού, ενώ το 1959 ο αναλφαβητισμός είχε πλήρως εξαλειφθεί. Το σχολείο κάλυπτε τις ανάγκες των μαθητών, το πρόγραμμα των μαθημάτων έδινε σε κάθε τάξη τις βάσεις για να σκέφτεται ολόπλευρα ο νέος, να μαθαίνει, να κρίνει και να μελετά την πραγματικότητα. Παράλληλα να ασκεί πρακτική δραστηριότητα, ενώ υπήρχαν μαθήματα κηπουρικής, σκάκι, αστρονομίας και άλλα. Ακόμη οι σοσιαλιστικές χώρες (το 1980) ήταν οι πρώτες που εισήγαγαν τον ηλεκτρονικό υπολογιστή στην εκπαίδευση. Η παιδεία και η εκπαίδευση ήταν αναφαίρετο δικαίωμα όλης της κοινωνίας. Για πρώτη φορά στην Ιστορία, οι πόρτες των πανεπιστημίων άνοιξαν για τον εργαζόμενο λαό. Καταργήθηκαν τα δίδακτρα, όπως και όλα τα προνόμια για τις πρώην εύπορες τάξεις. Χιλιάδες ήταν οι επιστήμονες από τις εργατικές και αγροτικές οικογένειες, ανάμεσα τους και ο αστροναύτης Γιούρι Γκαγκάριν που το 1961 ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πέταξε στο διάστημα, γύρω από τη γη. Μεγάλη ήταν η βοήθεια στους φοιτητές με επιδόματα, δωρεάν βιβλία, εργαστήρια και υλικά, με την δυνατότητα διαμονής σε εστίες που διέθεταν βιβλιοθήκες, χώρους αθλητισμού και ψυχαγωγίας. Το κρατικό πανεπιστήμιο της Μόσχας διέθετε 6.000 δωμάτια, ενώ σή-

μερα στην Αθήνα δεν υπάρχει ούτε μια εστία για χιλιάδες σπουδαστές των ΤΕΙ. Η ανεργία εξαλείφθηκε πλήρως στην ΕΣΣΔ την δεκαετία του ’30, κάθε νέος από την αρχή των σπουδών του ήξερε πού θα δουλέψει μόλις αποφοιτήσει. Στην ΕΣΣΔ εκφράστηκε για πρώτη φορά μια ανώτερου τύπου δημοκρατία, που βασική της προϋπόθεση ήταν η ενεργός συμμετοχή των ίδιων των εργαζόμενων και της νεολαίας στους θεσμούς της, ο έλεγχος με βάση τα γενικά συμφέροντα των νέων και των εργαζομένων. Σε αντίθεση με τον ψεύτικο χαρακτήρα της σημερινής αστικής δημοκρατίας που υπηρετεί τους καπιταλιστές και τα κέρδη τους, κατοχυρώνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων από τους καπιταλιστές, όπου κανείς είναι ελεύθερος μόνο να μην αμφισβητεί την εξουσία των εκμεταλλευτών του, που σέρνει τους μαθητές στα δικαστήρια επειδή σήκωσαν κεφάλι, που καταδικάζει σαν παράνομες τις απεργίες των εργαζομένων για μια ζωή με δικαιώματα. Αντίθετα η εργατική εξουσία είχε βασικό χαρακτηριστικό την ενεργό συμμετοχή του λαού στην οικοδόμηση της νέας κοινωνίας. Ο λαός και τα παιδιά του βγήκαν από το περιθώριο, συμμετείχαν στη λήψη και εφαρμογή των αποφάσεων, στην επίλυση των προβλημάτων της ζωής τους. Έτσι πραγματικά εκφράστηκαν για πρώτη φορά τα συμφέροντα της πλειοψηφίας και όχι μιας χούφτας εκμεταλλευτών. Έτσι το δικαίωμα των εργαζομένων να εκλέγουν και να εκλέγονται απέκτησε ουσιαστικό περιεχόμενο. Ιδιαίτερη ήταν οι συμμετοχή των γυναικών, που ξεπέρασαν τις κοινωνικές

Η πορεία της Οκτωβριανής Επανάστασης, της σοσιαλιστικής οικοδόμησης αποτελούν πηγή διδαγμάτων για την πάλη των λαών σήμερα. Ιδιαίτερα φωτίζεται η ανάγκη της ύπαρξης ισχυρού Κομμουνιστικού Κόμματος σε όλες τις φάσεις της σύγκρουσης με το παλιό. Η πρωτοπόρα δράση του Κόμματος των Μπολσεβίκων στα χρόνια πριν και κατά τη διάρκεια της Επανάστασης ήταν κομβικής σημασίας. Στήριγμα αυτής της δράσης ήταν οι θεωρητικές επεξεργασίες του Λένιν εκείνη την περίοδο, που έδωσαν προσανατολισμό στον αγώνα της εργατικής τάξης για την άμεση κατάκτηση της εξουσίας. Εξοπλισμένοι με αυτές τις επεξεργασίες οι Μπολσεβίκοι κατάφεραν να ξεδιπλώσουν μια σκληρή δουλειά σε συνθήκες φυλακίσεων, εκτελέσεων και τρομοκρατίας. Συστατικό στοιχείο ήταν το χτίσιμο ουσιαστικών δεσμών με ένα μεγάλο κομμάτι της εργατιάς, της φτωχής αγροτιάς αλλά και των στρατιωτών που πολεμούσαν στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πυρήνες μελών του Κόμματος μαζί με εργάτες υπήρχαν σε κάθε μεγάλο εργοστάσιο, τα κομματικά έντυπα, η εφημερίδα έφτανε στους χώρους δουλειάς με κάθε μέσο. Όλα αυτά έδωσαν την δυνατότητα ώστε την κρίσιμη στιγμή της επανάστασης η εργατική τάξη, με μπροστάρη το Κομμουνιστικό Κόμμα να συγκεντρώσει τις απαραίτητες δυνάμεις, αποφασισμένες να

δώσουν το τελειωτικό χτύπημα στην εξουσία των καπιταλιστών. Παρά τα λάθη και τις αδυναμίες στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, που οδήγησαν τελικά και στην ανατροπή του την διετία 1989-1991, ο σοσιαλισμός αποδείχθηκε ότι ήταν σύστημα ανώτερο από το βάρβαρο σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Όσο και να προσπαθήσουν οι εκμεταλλευτές δεν μπορούν να ξεγράψουν την τεράστια προσφορά του σοσιαλισμού στον 20ο αιώνα, στις κατακτήσεις και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Δεν μπορούν να σβήσουν από την ιστορία το κοσμοϊστορικό γεγονός της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, που ξεκίνησε με την Οκτωβριανή Επανάσταση και διήρκησε για πάνω από εβδομήντα χρόνια. Από αυτόν τον μεγάλο κοινωνικό σκοπό καθορίζονται ο χαρακτήρας και οι επιδιώξεις της ΚΝΕ, της νεολαίας του επαναστατικού Κόμματος στη χώρα μας, του ηρωικού ΚΚΕ. Από αυτά τα μεγάλα ιδανικά καθορίζονται ο τρόπος λειτουργίας, όλη μας η δράση, από την πιο μικρή καθημερινή μέχρι την πιο μεγάλη. Με μαχητική αισιοδοξία, με πείσμα στην κατάκτηση των γνώσεων και των συμπερασμάτων από την πείρα της ιστορίας του Κόμματός μας και του διεθνούς επαναστατικού κινήματος, πρωτοστατούμε στην οργάνωση του αγώνα της νεολαίας για τις σύγχρονες ανάγκες της, στην πάλη για την επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας, γνωρίζοντας ότι δεν ζούμε το “τέλος της ιστορίας”, ότι η νέα έφοδος της εργατικής τάξης στον 21ο αιώνα, για την δική της εξουσία θα είναι νικηφόρα.

ꠃ갃븃萃 쐃

쀃넃섃넃쀃넃봃줃

 “Το Κομμουνιστικό Μανιφέστο”, Κ. Μαρξ.  “Η πορεία των Μπολσεβίκων προς τη νίκη”, Ιδεολογική Επιτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ.  “Η Ζόγια και ο Σούρα”, εκδόσεις ΣΕ.  “Το σχολείο”, εκδόσεις ΣΕ.  “Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο”, Τζ. Ριντ.

Επιλέγουμε μόρφωση και ζωή με δικαιώματα!

ε ειδικό προπαγανδιστικό φυλλάδιο, με διαφημιστικό σποτ που έπαιξε ακόμα και στον τελικό της Euroleague (!!!), με τουρ του υφυπουργού Παιδείας, Δ. Μπαξεβανάκη, ανά την Ελλάδα και με δεκάδες συνεντεύξεις στελεχών της κυβέρνησης εγκαινιάστηκε τον Απρίλη η νέα καμπάνια του υπουργείου Παιδείας με τίτλο “Επιλέγω ΕΠΑΛ”. Φαίνεται πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κά-

νει τ’ αδύνατα δυνατά να αποδείξει στους “εταίρους” της στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), στον Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ), στους μεγαλεμπόρους κ.λπ., ότι θα “βάλει πλάτη” για να κάνει πράξη τον στόχο των μνημονίων και των κατευθύνσεων της ΕΕ για αύξηση της μαθητείας, που εξασφαλίζει φθηνούς εργαζόμενους επιδοτώντας τα αφεντικά.

Γιατί τους απασχολεί η αύξηση των μαθητών στα ΕΠΑΛ; «Στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής αναδεικνύουν τη σοβαρή μείωση του σχολικού πληθυσμού στη δευτεροβάθμια τεχνική - επαγγελματική εκπαίδευση (ΤΕΕ). (...) Οι μαθητές απόφοιτοι Γυμνασίου σε ποσοστό 75% περίπου επιλέγουν το Γενικό Λύκειο και σε ποσοστό 25% περίπου επιλέγουν τις δομές της επαγγελματικής εκπαίδευσης. (...) Το ποσοστό συμμετοχής του μαθητικού πληθυσμού της Ελλάδας στην ΤΕΕ είναι από τα χαμηλότερα μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, όπου ο μέσος όρος είναι περίπου 50%»1. Οι στόχοι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ, καθώς και όλων των υπόλοιπων κομμάτων που στηρίζουν την πολιτική των μνημονίων, την πολιτική που τσακίζει τη ζωή του λαού και της νεολαίας δεν είναι καινούριοι, είναι διαχρονικοί...

Οι αλλαγές στην τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση και η προσπάθεια προσέλκυσης ακόμα περισσότερων νέων συνδέεται άμεσα με τη μόνιμη επιδίωξη που έχουν να εξυπηρετούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο όχι τις ανάγκες του λαού, αλλά τις “ανάγκες” των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτές οι “ανάγκες”, που στόχο έχουν την ολοένα και μεγαλύτερη κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα των λίγων, προϋποθέτουν φθηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό, που θα μπορεί να προσαρμόζεται και να κατανέμεται εύκολα. Γι’ αυτό και σε συνθήκες κρίσης οι στόχοι για την τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση προωθούνται πιο επιθετικά, μπαίνει πιο επιτακτικά για τους καπιταλιστές και τις κυβερνήσεις τους το καθήκον της “διαπαιδαγώγησης στην εκμετάλλευση”.

Συμμετοχή των μαθητών στην τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση Αυστρία

76,8

Βέλγιο

Βουλγαρία

52,2

Γαλλία

44,3

Γερμανία

51,5

ΕΕ

49,9

Ελβετία Ελλάδα

66,2 30,7

Ισπανία

44,6

Ιταλία

Νορβηγία

53,9

Ολλανδία Πορτογαλία

67 38,8

Τσεχία

73,1

Φινλανδία

69,7 Πηγή: Eurostat, UOE, 31/5/2012

Αναλογία μαθητών ΓΕΛ/ ΕΠΑΛ στην Ελλάδα

75% ΓΕΛ

25% ΕΠΑΛ

16 Λύση στο πρόβλημα της ανεργίας η σύνδεση με την “αγορά”; Σε πρόσφατη ημερίδα που διοργάνωσε το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Πειραιά, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Ευγενίδου, το ΙΜΕ-ΓΣΕΒΕΕ και τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά με θέμα: “Ο βιοτεχνικός κόσμος του Πειραιά συνομιλεί με την τοπική & ευρύτερη κοινότητα της Τεχνικής-Επαγγελματικής εκπαίδευσης για το κοινό μέλλον”, ο πρόεδρος του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Πειραιά, Α. Μιχάλαρος, ανέφερε: «Η ανάπτυξη της τεχνικής εκπαίδευσης αποτελεί σημαντική συνθήκη εξόδου της χώρας από τα αδιέξοδα της κρίσης, με αύξηση των προσφερόμενων θέσεων εργασίας από τις επιχειρήσεις, επομένως και με ανάσχεση της ανεργίας που πλήττει ιδίως τη νεολαία μας. (...) Η εκπαίδευση δεν πρέπει να είναι ξεκομμένη από την αγορά και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με μια ποιοτική αναβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης».

Είναι όντως έτσι; Η εκπαίδευση γενικά ήταν, είναι και θα είναι συνδεδεμένη με την οικονομία, την παραγωγή. Δε γίνεται αλλιώς. Οι απόφοιτοι πάντα συνδέονταν και πάντα θα συνδέονται με την παραγωγή, την οικονομία. Από τη στιγμή λοιπόν που έχουμε “οικονομία της αγοράς” -καπιταλισμό δηλαδή- η εκπαίδευση είναι συνδεδεμένη με την “αγορά”. Αυτό το ξέρει η κυβέρνηση και βέβαια το ξέρουν πιο καλά απ’ όλους οι ίδιοι οι επιχειρηματίες. Αυτό που θέλουν, λοιπόν, είναι όχι σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά αφού αυτό συμβαίνει ούτως ή άλλως, αλλά μεγαλύτερη και καλύτερη προσαρμογή της εκπαίδευσης στις απαιτήσεις της καπιταλιστικής οικονομίας, στους

σχεδιασμούς του κεφαλαίου για ανάπτυξη κλάδων που θα δίνουν το μέγιστο δυνατό κέρδος, στις ανακατατάξεις που έφερε η καπιταλιστική κρίση στους κλάδους της οικονομίας κ.λπ. Το πρόβλημα λοιπόν της ανεργίας, της υποαπασχόλησης, των χαμηλών δικαιωμάτων των αποφοίτων, δεν είναι η σύνδεση, όπως λένε, με την “αγορά” που δήθεν δεν υπάρχει. Το πραγματικό ζήτημα βρίσκεται με ποια οικονομία, με ποια παραγωγή είναι συνδεδεμένη η εκπαίδευση. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι η εκπαίδευση σήμερα είναι συνδεδεμένη με την καπιταλιστική αγορά, την καπιταλιστική οικονομία, που έχει ως μοναδικό κίνητρο την αύξηση των κερδών των μονοπωλίων και τίποτε άλλο. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι η εκπαίδευση σήμερα δεν είναι συνδεδεμένη με μια οικονομία, μια παραγωγή που μοναδικό κίνητρο έχει την κάλυψη των σύγχρονων κοινωνικών, λαϊκών αναγκών. Για παράδειγμα:  Πού θα βρει δουλειά και με τι όρους ο απόφοιτος δομικών έργων,

αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, ο ηλεκτρολόγος κ.λπ. όταν στην Ελλάδα δεν αναπτύσσεται η αντισεισμική, αντιπλημμυρική θωράκιση γιατί “κοστίζει”; Όταν δεν αναπτύσσεται σύστημα φθηνής λαϊκής κατοικίας έως και δωρεάν, τη στιγμή που ενώ είναι απούλητα 200.000 διαμερίσματα, οι άστεγοι αυξάνονται; Όταν φτιάχνονται αυτοκινητόδρομοι μόνο ύστερα από απαίτηση των καπιταλιστών για να μεταφέρονται τα εμπορεύματά τους και αφενός ο λαός μέχρι να φτιαχτούν σκοτώνεται στους παλιόδρομους, αφετέρου όταν φτιαχτούν πληρώνει εκατοντάδες ευρώ σε διόδια; Αυτό σημαίνει “αγορά” στον κλάδο των κατασκευών, αυτό σημαίνει κυριαρχία των μονοπωλίων.  Πού θα βρουν δουλειά και με τι όρους οι απόφοιτοι υγείας, όταν νοσοκομεία και κέντρα υγείας κλείνουν και συγχωνεύονται; Κι αυτό για να “εξοικονομηθούν” κρατικά κεφάλαια για την πολύμορφη στήριξη των μονοπωλίων και για να δοθεί η δυνατότητα σε επιχειρηματικούς ομίλους να επενδύσουν στην υγεία, καλύπτοντας το “κενό”. Όμι-

λοι που όσους προσλαμβάνουν είναι με ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα, με συμβάσεις μερικών μηνών. Αυτό σημαίνει “αγορά” στον κλάδο της υγείας, αυτό σημαίνει επέκταση και κυριαρχία των μονοπωλίων στην υγεία. Απόφοιτος άνεργος ή συμβασιούχος χωρίς δικαιώματα και ασθενής πελάτης που τον κοιτούν στην τσέπη.  Πού θα βρει δουλειά και με τι όρους ο απόφοιτος γεωπονίας, τροφίμων και περιβάλλοντος; Οι ποσοστώσεις της ΕΕ στην αγροτική παραγωγή και η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ έφεραν καταστροφή της παραγωγής μιας σειράς αγροτικών προϊόντων στην Ελλάδα, κλείσιμο εργοστασίων (π.χ. ζάχαρης) και ταυτόχρονα πλημμύρα εισαγωγών στα ίδια προϊόντα, των οποίων η εγχώρια παραγωγή καταστράφηκε ή μειώθηκε. Και μιλάμε για την Ελλάδα που έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει αγροτική παραγωγή που θα καλύπτει όλες τις εγχώριες ανάγκες του πληθυσμού. Ταυτόχρονα, ξεκλήρισε τους μικρούς αγρότες συγκεντρώνοντας την αγροτική παραγωγή σε μεγάλους καπιταλιστές. Αυτό σημαίνει “αγορά” στην αγροτική παραγωγή, αυτές είναι οι δήθεν “ελευθερίες” -στην πραγματικότητα δεσμά- της ΕΕ. Η ανεργία, λοιπόν, δεν είναι ζήτημα εκπαίδευσης, ούτε και ικανοτήτων. Είναι κοινωνικό φαινόμενο που υπήρχε και θα υπάρχει όσο υπάρχει καπιταλισμός. Υπάρχει, γιατί και μ’ αυτόν τον τρόπο οι καπιταλιστές, οι επιχειρήσεις, τα αφεντικά ρίχνουν κι άλλο τους μισθούς, τσακίζουν δικαιώματα, φέρνουν τους εργαζόμενους στα μέτρα τους “γιατί περιμένουν κι άλλοι στην ουρά”...

Το μέλλον βρίσκεται στον αγώνα για το σχολείο και τη ζωή που μας αξίζει! Ας σκεφτούμε, όμως, το μέλλον του αποφοίτου στην κοινωνία για την οποία παλεύει το ΚΚΕ, όπου ο λαός έχει την πραγματικά την εξουσία στα χέρια του, έχει τα κλειδιά της οικονομίας (τους πόρους, τις επιχειρήσεις, τις υποδομές κ.λπ.) και μπορεί απαλλαγμένος από τους καπιταλιστές και το κυνήγι του κέρδους, απαλλαγμένος από κάθε είδους δεσμεύσεις να σχεδιάσει την παραγωγή προς όφελός του. Όπου μέσω κεντρικού σχεδιασμού τίθενται στην υπηρεσία του ανθρώπου και των αναγκών του οι αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας, ό,τι έχει δημιουργήσει

η ανθρώπινη δραστηριότητα σε επιστήμη, τεχνολογία, πολιτισμό... Τότε είναι που η κοινωνία θα έχει πραγματική γνώση για το τι εργατικό δυναμικό χρειάζεται και θα αξιοποιούνται όλες οι ικανότητες και οι γνώσεις των ειδικευμένων εργαζομένων. Τότε όχι μόνο δε θα περισσεύει κανείς, αλλά όλη η κοινωνία θα έχει ανάγκη από εργαζόμενους με βαθιές και πλούσιες γνώσεις, που θα μπορούν να εξελίσσονται, και όχι με σκόρπιες γνώσεις και δεξιότητες με ημερομηνία λήξης. Τότε είναι που η δουλειά για όλους θα είναι πραγματικά εξασφαλισμένη και με δικαι-

ώματα. Τότε και γι’ αυτούς τους λόγους η τεχνική εκπαίδευση που θα βασίζεται στη γερή γενική μόρφωση θα αλλάξει περιεχόμενο, θα αναβαθμιστεί, θα πάρει τη θέση που της αξίζει. Γιατί πριν και πάνω απ’ όλα σ’ αυτόν τον τρόπο παραγωγής, τον σοσιαλιστικό, πυρήνας θα είναι ο άνθρωπος και οι ανάγκες του και όχι τα κέρδη μιας χούφτας καπιταλιστών. Σ’ αυτόν τον δρόμο οι δυνατότητες της κοινωνίας μπορούν πραγματικά να εκτοξευτούν, σ’ αυτόν τον δρόμο μπορούν να έχουν μέλλον όλοι οι απόφοιτοι, όλοι οι εργαζόμενοι.

Παραπομπή 1. “Η επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση στην Ελλάδα. Αδυναμίες, δυνατότητες και προοπτικές”, Μελέτη του ΙΜΕ-ΓΣΕΒΕΕ

Τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ μας αφήνουν πιο δυνατούς!

ο προηγούμενο διάστημα πραγματοποιήθηκαν τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ σε 28 γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά και σε περισσότερες από 50 πόλεις σε όλη την Ελλάδα. Για δύο μήνες το μήνυμα «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος, δε θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για το δίκιο!» έγινε σύνθημα στα χείλη χιλιάδων μαθητών απ’ άκρη σ’ άκρη σ’ όλη την Ελλάδα, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της ΚΝΕ, συζήτησαν, προβληματίστηκαν, προετοίμασαν και συμμετείχαν στις εκδηλώσεις των Μαθητικών Φεστιβάλ. Γύρω απ’ αυτό το σύνθημα οι μαθητές “έχτισαν” τα προγράμματα των Φεστιβάλ, με συλλογική δουλειά, μεράκι και φαντασία, επιλέγοντας πρωτότυπους τρόπους και πολύμορφες δραστηριότητες.

Το Μαθητικό Φεστιβάλ της Καλλιθέας είναι ένα από τα δεκάδες που ξεχωρίζει για την πολυμορφία και τη ζωντάνια του! Για ακόμα μια χρονιά οι μαθητές αγκάλιασαν με τη δημιουργικότητά τους τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Έδειξαν ότι η νέα γενιά σκέφτεται, ονειρεύεται και δημιουργεί συλλογικά, ότι οι μαθητές δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μεταξύ τους, ούτε με τους πρόσφυγες ούτε με τους μετανάστες συμμαθητές τους. Όλοι έχουμε κοινές αγωνίες και όνειρα για μια καλύτερη ζωή. Στην Καλλιθέα, από νωρίς συζητήθηκε το περιεχόμενο των Μαθητικών Φεστιβάλ που αγκάλιαζε τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες των μαθητών. Οι μαθητές εμπνεύστηκαν από το σύνθημα «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος, δε θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για το δίκιο!» και επέλεξαν τρόπους και δραστηριότητες με βάση τα ενδιαφέροντά τους, αλλά και όλη τη δραστηριότητα που είχαν από την αρχή της χρονιάς, με στόχο να διαδώσουν το μήνυμα των φετινών Μαθητικών Φεστιβάλ. Έτσι, “στήθηκαν” ομάδες δουλειάς από μαθητές μέσα στα σχολεία, σε αθλητικές ομάδες που συμμετέχουν, σε πολιτιστικούς συλλόγους, σε Λαϊκά Φροντιστήρια και δούλεψαν για κάθε δραστηριότητα που επέλεξαν να οργανώσουν. Οι ομάδες αυτές έκαναν συναντήσεις σταθερά, συζητούσαν, έβαζαν τις ιδέες τους στο χαρτί, ερευνούσαν, τους απασχολούσε πώς το Φεστιβάλ θα γινόταν ακόμα καλύτερο φέτος, πώς θα αγκάλιαζε ακόμα περισσότερους μαθητές της περιοχής.

ΚΑΛΛΙΘΈ

Σχολείο - “πολυχώρος”... Η επιλογή για διήμερο Μαθητικό Φεστιβάλ έδωσε και φέτος τη δυνατότητα να απλωθούν πολύμορφες δραστηριότητες για κάθε είδους ενδιαφέροντα, με πλούσια θεματολογία. Είναι πλέον καθιερωμένο στο Μαθητικό Φεστιβάλ στην Καλλιθέα η πρώτη μέρα να πραγματοποιείται στο σχολείο “Νίκος Μπελογιάννης”, με ολοήμερο πρόγραμμα που διαμορφώνεται από παράλληλες δραστηριότητες που οργανώνονται από τις μαθητικές ομάδες. Από το πρωί μέχρι το βράδυ εκατοντάδες μαθητές συμμετέχουν στις εκδηλώσεις της πρώτης μέρας στο συγκεκριμένο σχολείο. Περνάνε με τις παρέες τους, κάθονται έστω και για λίγο, παίζουν, διασκεδάζουν, εκφράζουν τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες τους, συζητούν... Είναι πραγματικά εντυπωσιακό πώς ένα σχολείο μεταμορφώνεται σε “πολυχώρο”!  Φέτος διοργανώθηκε τουρνουά μπάσκετ με σύνθημα “βγάλε κόκκινη κάρτα στον φασισμό και στο σύστημα που τον γεννά” και συνδυάστηκε με μια ενδιαφέρουσα συζήτηση ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά με τη συμμετοχή του ΕΣΥΝ.  Στήθηκε έκθεση από ομάδα μαθητών του Λαϊκού Φροντιστηρίου της Καλλιθέας που προέβαλλε σοβιετικούς επιστήμονες με αφορμή τα 100 χρόνια από την Οχτωβριανή Επανάσταση, καθώς και με ειδική αναφορά στην 9η Μάη, τη Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών.  Η μαθητική ΟΒ “Νίκος Μπελογιάννης” “έστησε” ένα διαδραστικό παιχνίδι, με τίτλο: “Μαθαίνοντας για τον Νίκο Μπελογιάννη”. Σκοπός του παιχνιδιού ήταν μέσα από γρίφους που έπρεπε να λύσουν, στοιχεία και ερωτήσεις, παίζοντας, να μάθουν για το Νίκο Μπελογιάννη, τη ζωή του, την ιστορία του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος.  Πραγματοποιήθηκε ξεχωριστή συζήτηση για μαθητές από ΕΠΑΛ με θέμα “Μετά το ΕΠΑΛ, τι;”, όπου συμμετείχαν εκπρόσωποι εργατικών σωματείων.  Έγιναν χορευτικές επιδείξεις και επιδείξεις πολεμικών τεχνών από ομάδες μαθητών. Αυτή η πολύμορφη δραστηριότητα, που τη συνθέτουν οι μαθητές με τα ενδιαφέροντα και τους προβληματισμούς τους, έχει κάνει πλέον θεσμό το ραντεβού των μαθητών της Καλλιθέας στο σχολείο “Νίκος Μπελογιάννης”, στο Μαθητικό Φεστιβάλ της ΚΝΕ.

18 Πλούσιες δραστηριότητες και τη δεύτερη μέρα... Η κορύφωση των δραστηριοτήτων τη δεύτερη μέρα στην πλατεία Δαβάκη, στο κέντρο της Καλλιθέας, έκλεισε με τον πιο όμορφο τρόπο αυτή τη μαθητική γιορτή. Με ένα σφυροδρέπανο να στολίζει το κέντρο της πλατείας, διαμορφώνοντας μία πρωτότυπη “κερκίδα”, μαθητές από την Καλλιθέα και τις γύρω περιοχές ένωσαν τη φωνή και τα χέρια τους με συμμαθητές τους που συμμετείχαν με τους Συλλόγους τους παρουσιάζοντας χορούς από τις πατρίδες τους, τη Γεωργία, την Παλαιστίνη και τον Πόντο και ενθουσίασαν τους εκατοντάδες μαθητές, αλλά και τους μεγαλύτερους. Ακόμα, συζήτησαν για το αν αυτός ο κόσμος είναι δίκαιος, καταλήγοντας ότι ο σημερινός άδικος κόσμος δε διορθώνεται, μόνο ανατρέπεται... Γιατί τα όνειρα και οι ανάγκες των παιδιών όλου του κόσμου δε χωράνε στα όρια του άδικου αυτού συστήματος που γεννά φτώχεια, ανεργία, πολέμους και προσφυγιά! Σε μια γειτονιά, όπως αυτή της Καλλιθέας, με χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες μαθητές, από το Μαθητικό Φεστιβάλ δε θα μπορούσε να λείπει η καταδίκη των ναζιστών της Χρυσής Αυγής, συνολικά του φασισμού και του ρατσισμού. Αυτό εκφράστηκε και μέσα από τη συναυλία των μαθητικών συγκροτημάτων και το rap challenge με θέμα ενάντια στον φασισμό.

ΝΗ

ΜΥΤΙΛΗ

ΠΟΛΙΧΝΗ

ΟΛΗ

ΗΛΙΟΥΠ

Από καλύτερη θέση συνεχίζουμε... Όλη η δραστηριότητα που αναπτύχθηκε βοήθησε ώστε από διαφορετικές αφετηρίες να αναδεικνύεται το περιεχόμενο και το σύνθημα των Μαθητικών Φεστιβάλ. Συνέβαλε στο να εκφράσουν οι μαθητές την αδικία που νιώθουν σήμερα σε κάθε πλευρά της ζωής τους στο σπίτι και το σχολείο, τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν για να ασχοληθούν με τον αθλητισμό και τον πολιτισμό. Να εκφράσουν την αγανάκτησή τους για όσα βλέπουν γύρω τους με τους πολέμους και την προσφυγιά. Ακόμα περισσότερο, όλη αυτή η δραστηριότητα βοήθησε να “σκαλίσουν” ποια είναι η λύση απέναντι σε όλα αυτά. Να γνωρίσουν την αλήθεια για τη σοσιαλιστική κοινωνία που χτίστηκε από τους εργαζόμενους με κριτήριο τις ανάγκες τους πριν από έναν αιώνα, να νιώσουν τη δύναμη που έχουν όταν ζουν, δρουν, δημιουργούν και παλεύουν συλλογικά. Να γνωρίσουν καλύτερα για τι παλεύει η ΚΝΕ. Το Μαθητικό Φεστιβάλ στην Καλλιθέα αποτέλεσε και φέτος μια μεγάλη μαθητική γιορτή. Ο βασικός λόγος επιτυχίας και στην Καλλιθέα ήταν ότι έγινε υπόθεση των ίδιων των μαθητών, μελών και φίλων της ΚΝΕ, πολιτιστικών και άλλων ομάδων, συγκροτημάτων που δούλεψαν σκληρά και έκαναν γνωστό το Φεστιβάλ με κάθε τρόπο, διέδωσαν το μήνυμα και το περιεχόμενό του, βοήθησαν στο στήσιμό του, πήραν πρωτοβουλίες. Όλη αυτή η δραστηριότητα μας αφήνει πιο δυνατούς για τη συνέχεια! Γεωργία Μετοχιάτη μέλος του Τομεακού Γραφείου Νότιου Τομέα Αττικής της ΚΝΕ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΚΣ ΤΗΣ ΚΝΕ

Για τις καταδίκες μαθητών σε κοινωνική εργασία στο Ρέθυμνο για τη συμμετοχή τους στους δίκαιους αγώνες τους Η ΚΝΕ καταγγέλλει το πρωτοφανές γεγονός μαθητές του 1ου Γυμνασίου Ρεθύμνου στην Κρήτη να σέρνονται στα δικαστήρια ανηλίκων, να δικάζονται και να καταδικάζονται με ποινή 80 ωρών κοινωνικής εργασίας για τη συμμετοχή τους στις μαθητικές κινητοποιήσεις που είχαν αποφασίσει στην αρχή της σχολικής χρονιάς οι μαθητές του σχολείου. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει τεράστια ευθύνη. Τα πανηγύρια της για την κατάργηση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου είναι κενό γράμμα και κοροϊδία για τους μαθητές, αφού στην πράξη (και με τις χειρότερες μεθόδους) η συγκυβέρνηση στήνει νέα «μαθητοδικεία» και καταδικάζει μαθητές πρώτη φορά μετά το 1998. Το “έγκλημα” που διέπραξαν οι μαθη-

τές ήταν πως διεκδικούσαν ουσιαστική και ολόπλευρη μόρφωση για όλους, ένα σχολείο με καθηγητές, βιβλία, υποδομές και όλα τα απαραίτητα για να μπορούν να κάνουν μάθημα, ένα σχολείο που να μορφώνει αντί να εξοντώνει, ένα σχολείο που δεν θα κοιτά τους ίδιους και τους γονείς τους στην τσέπη. (...) Είναι πρωτοφανές και απαράδεκτο το γεγονός πως η κυβέρνηση στον δίκαιο αγώνα των μαθητών απάντησε με αναμορφωτικά μέτρα και συγκεκριμένα με επιβολή 80 ωρών κοινωνικής εργασίας. Έχουν μαζευτεί πολλά για τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που και στην πράξη αποδεικνύει σταθερά πως έχει βάλει στο στόχαστρο τα δικαιώματα των μαθητών και τον αγώνα που δίνουν για να τα κατακτήσουν. Η καταδίκη των μαθητών στο Ρέθυμνο έρχεται να προ-

στεθεί στην καταδίκη μαθητών Γυμνασίου στη Θεσσαλονίκη για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις του σχολείου τους τον Οκτώβρη του 2016, στις κλούβες που έστειλαν έξω από σχολεία της Λαμίας για να συλλάβουν μαθητές που περιφρουρούσαν την κινητοποίηση που είχαν αποφασίσει, στην προσπάθεια ποινικοποίησης των μαθητικών αγώνων στην Κεφαλονιά, στα Γρεβενά και στο Ηράκλειο της Κρήτης. Προκλητική και απαράδεκτη (πόσο μάλλον όταν μιλάμε και για εκπαιδευτικό…) είναι και η στάση του διευθυντή του 1ου Γυμνασίου Ρεθύμνου που ήταν και αυτός που κατήγγειλε τους μαθητές του και κάλεσε τον εισαγγελέα στο σχολείο. Η ένταση της καταστολής και του αυταρχισμού είναι η άλλη όψη της

αντιλαϊκής πολιτικής τους. Η προσπάθεια ποινικοποίησης των μαθητικών αγώνων θα πέσει στο κενό! Καλούμε τους μαθητές, τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς να καταδικάσουν την ποινικοποίηση του οργανωμένου αγώνα! Καλύτερη απάντηση στον αυταρχισμό αποτελεί ο κοινός αγώνας μαθητών, γονιών, εκπαιδευτικών ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου που τσακίζει το δικαίωμα στη μόρφωση και τη ζωή των εργατικών-λαϊκών οικογενειών. Να παρθεί πίσω η απαράδεκτη απόφαση επιβολής ποινής αναμορφωτικών μέτρων στους μαθητές του 1ου γυμνασίου Ρεθύμνου. 30 Μάη 2017 Το Γραφείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ

Οδηγητής ϐ Ιούνης 2017

ΠΕΊΡΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΩΜΑΤΕΊΩΝ ΣΤΑ ΤΕΊ ΤΗΣ ΑΤΤΊΚΗΣ

Φοιτητές - εργατιά μια φωνή και μια γροθιά!

ο προηγούμενο διάστημα ύστερα από πρωτοβουλία του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών και μπροστά στην προετοιμασία της Πρωτομαγιάτικης απεργίας και της απεργίας στις 17 Μάη, σπουδαστικοί σύλλογοι προσκάλεσαν εργαζόμενους από τους αντίστοιχους κλάδους, μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων των σωματείων, για να ενημερώσουν και να καλέσουν τους σπουδαστές σε κοινή δράση και συμπόρευση στον αγώνα. Μαζί είμαστε πιο δυνατοί δίνουμε ενιαία απάντηση στην ενιαία επίθεση Τα προβλήματα που συναντούν οι σπουδαστές στην προσπάθειά τους να σπουδάσουν ολοκληρωμένα δεν είναι ανεξάρτητα από τα προβλήματα και τις δυσκολίες με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς. Η αιτία, εξάλλου, είναι κοινή. Κι αυτό είναι το ίδιο το σύστημα, όπου το κυνήγι του κέρδους επιβάλλει το τσάκισμα των δικαιωμάτων φοιτητών και εργαζομένων. Άρα, ο αγώνας των φοιτητών και σπουδαστών, για να είναι πετυχημένος, για να μπορεί να έχει αποτελέσματα και κατακτήσεις, δεν φτάνει μόνο να σημαδεύει σωστά, αλλά χρειάζεται να γίνεται και σε συμπόρευση και ενότητα με τους εργαζόμενους. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και η Γιώτα Βλάχου, μέλος του συλλόγου της Σχολής Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών (ΣΓΤΚΣ) του ΤΕΙ Αθήνας, όπου πραγματοποιήθηκε περιοδεία της Πανελλήνιας Ένωσης Λιθογράφων: «Ο σπουδαστικός μας σύλλογος δίνει τη μάχη ώστε το φοιτητικό - σπουδαστικό κίνημα να παίρνει τη θέση του δίπλα στους αγώνες της εργατικής τάξης και του λαού, δίπλα στα ταξικά σωματεία. Το σωματείο μας παραδειγματίζει όλα αυτά τα χρόνια με τη στάση του και μας διδάσκει πώς σαν νέοι δεν θα σκύβουμε το κεφάλι, αλλά αντίθετα και σαν φοιτητές και

σαν εργαζόμενοι στη συνέχεια θα παλεύουμε από κοινού, γιατί εμείς είμαστε αυτοί που έχουμε τη δύναμη στα χέρια μας.» Με αφορμή την παρέμβαση του Συνδικάτου Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος στη ΣΤΕΦ του ΤΕΙ Πειραιά, ο Ανδρέας Πούλος, μέλος του συλλόγου, αναφέρει: «Πήραμε αυτή την πρωτοβουλία, μπροστά στην απεργία, γιατί είναι αναγκαία η συμπόρευση των σπουδαστών με τους εργαζόμενους. Γιατί ο σπουδαστής δεν μπορεί να είναι μόνος του, δεν μπορεί να απαντήσει αποτελεσματικά απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε αν δεν συναντηθεί με τους εργαζόμενους. Γιατί η επίθεση που δεχόμαστε, σπουδαστές και εργαζόμενοι, είναι ενιαία, άρα ενιαία πρέπει να είναι και η απάντηση.»

Προετοιμαζόμαστε ως η νέα βάρδια της εργατικής τάξης Η σύνδεση και η επικοινωνία των σπουδαστών με τον αντίστοιχο κλάδο είναι απαραίτητη και από μία ακόμη πλευρά. Η κατάσταση στον κλάδο αποτελεί το μέλλον των σπουδαστών, άρα οι αντιλαϊκές ανατροπές στα εργασιακά είναι η πραγματικότητα που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν. Με αφορμή την παρέμβαση του Συνδικάτου Κλωστοϋφαντουργίας Ιματισμού - Δέρματος στη ΣΤΕΦ του ΤΕΙ Πειραιά, ο Γιάννης Καρανικόλας, γενικός

Από την πρόσφατη ημερίδα της Πανελλαδικής Ένωσης Λιθογράφων και της ΣΓΤΚΣ του ΤΕΙ Αθήνας για την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων του κλάδου.

γραμματέας του Συνδικάτου, σημειώνει: «Στην περιοδεία που κάναμε μιλήσαμε για την κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο, με το παράδειγμα της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας (ΕΝ.ΚΛΩ.) και της προσπάθειας της εργοδοσίας, διαχρονικά, να πείσει τους εργαζόμενους ότι είναι δική τους υπόθεση η επιτυχία και τα κέρδη της επιχείρησης. Αυτά είπαμε στους σπουδαστές, για να έχουν μια εικόνα της κατάστασης στον κλάδο, εκεί που θα βρουν ενδεχομένως μια θέση εργασίας. Τους καλέσαμε να αγωνιστούν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν ως σπουδαστές, να συμμετέχουν και να διεκδικήσουν μέσα από το σύλλογό τους, να βάλουν τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις». Ενδεικτική είναι η δήλωση του Μιχάλη Τσερμπή μέλους του Κλαδικού Συνδικάτου Ενέργειας, που πραγματοποίησε παρέμβαση στη ΣΤΕΦ του ΤΕΙ Αθήνας: «Οργανώσαμε περιοδείες στο τμήμα Μηχανικών Ενεργειακής Τεχνολογίας. Συζητήθηκαν οι εξελίξεις στον κλάδο σχετικά με τις συνθήκες και τις σχέσεις εργασίας, αλλά και τις ιδιωτικοποιήσεις που προωθούνται σε ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, ΔΕΣΦΑ κ.λπ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η συζήτηση για τις γεωστρατηγικές αντιπαραθέσεις γύρω από τα ζητήματα της ενέργειας και τους κινδύνους που εμπεριέχουν για τους λαούς της περιοχής. Θεωρούμε σημαντική την παρέμβαση του ταξικού εργατικού κινήματος στην αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης που θα δουλέψει με χειρότερους όρους, καθώς και την προετοιμασία της για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.» Επίσης ο Κώστας

Μπουράνης, μέλος του συλλόγου ΣΤΕΦ του ΤΕΙ Αθήνας, αναφέρει: «Η ανταπόκριση των σπουδαστών ήταν θετική, αφού μέσα από τις ενημερώσεις και τις εξορμήσεις προέκυψαν συζητήσεις και εκφράστηκαν προβληματισμοί για το μέλλον τους στο χώρο εργασίας.» Η συμπόρευση φοιτητών-εργαζομένων μπορεί και είναι σημαντικό να παίρνει πολλές μορφές, να συμβάλλει στην ενημέρωση και στην επαφή των φοιτητών με τα ζητήματα του κλάδου, στην “εκπαίδευσή” τους γύρω από όλα αυτά που θα αντιμετωπίσουν στο μέλλον. Παράδειγμα αποτελεί η διοργάνωση κοινών εκδηλώσεων και ημερίδων, όπως η πρόσφατη ημερίδα για την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων στον κλάδο του Tύπου που διοργάνωσαν η Πανελλαδική Ένωση Λιθογράφων και ο σύλλογος της ΣΓΤΚΣ του ΤΕΙ Αθήνας, αλλά και άλλες εκδηλώσεις που μπορούν να φωτίσουν πλευρές από την ιστορία των εργατικών αγώνων. Χαρακτηριστικά, αναφέρει ο Δημήτρης Παρλίτσης μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λιθογράφων: «Οι σπουδαστές είναι η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης. Από αυτή την σκοπιά έχουμε χρέος να προετοιμάζουμε το υποψήφιο εργατικό δυναμικό του κλάδου για το τι θα συναντήσει όταν πρωτομπεί στο εργοστάσιο. Εδώ και χρόνια, με περιοδείες και συσκέψεις προσπαθούμε να έχουμε παρουσία στα ΤΕΙ, στον ΟΑΕΔ, να γνωρίζουν από τώρα οι σπουδαστές ότι το σωματείο είναι δικό τους, είναι εργαλείο στα χέρια τους που πρέπει να αξιοποιήσουν αύριο ως εργαζόμενοι.»

Συνεχίζουμε πιο αποφασιστικά! Για την ισχυροποίηση της ΚΝΕ σε κάθε τμήμα και σχολή Για την αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού-σπουδαστικού κινήματος

ι φοιτητικές-σπουδαστικές εκλογές που έγιναν στις 24 Μάη στους περισσότερους συλλόγους της χώρας ανέδειξαν το ψηφοδέλτιο της Πανσπουδαστικής ΚΣ σε 2η δύναμη, με ποσοστό 20,64% στα Πανεπιστήμια και αντίστοιχα υψηλό ποσοστό στα ΤΕΙ.

μπλοκ συλλόγων που θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην ισχυροποίηση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, του αντίπαλου δέους μέσα στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική.

Σε θέση μάχης από την επόμενη μέρα

Καθοριστικός παράγοντας η ισχυροποίηση της ΚΝΕ σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ

Φαίνεται και μέσα από αυτήν τη μάχη ότι παραμένει σταθερά και ανανεώνεται συνεχώς ένα κομμάτι φοιτητών και σπουδαστών μέσα στα Ιδρύματα που ξεπερνά με την στάση του την απογοήτευση που σπέρνει το σύστημα στο μυαλό των νέων. “Κάνει στην μπάντα” την προπαγάνδα του συστήματος, που από τη μία τσακίζει τις σπουδές και το μέλλον των φοιτητών και των σπουδαστών και από την άλλη τους θέλει παθητικούς θεατές και χειροκροτητές στην σφαγή των δικαιωμάτων τους, για την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου. Αποτελεί υπολογίσιμη δύναμη στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ το τμήμα εκείνο των νέων που δεν τσιμπάει στην κοροϊδία της κυβέρνησης και των αστικών κομμάτων, που θέλουν να στριμώξουν τους νέους στα αδιέξοδα του συστήματος, στους λεγόμενους “εθνικούς στόχους” του κεφαλαίου, δηλαδή στην αποδοχή της συνεχιζόμενης αντιλαϊκής επίθεσης, της μόνιμης φτώχειας και της απώλειας δικαιωμάτων, τόσο στη μόρφωση όσο και στη δουλειά πάνω στο αντικείμενο που επέλεξαν να σπουδάσουν. Είναι χιλιάδες σε όλη την Ελλάδα οι φοιτητές και σπουδαστές που έστειλαν με την ψήφο τους στις φοιτητικές εκλογές μήνυμα απόρριψης και μη νομιμοποίησης του 4ου Μνημονίου, που ψήφισε

λίγες μέρες νωρίτερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στη Βουλή. Ενισχύοντας την Πανσπουδαστική ΚΣ διατράνωσαν καθαρά ότι δεν παραιτούνται από τις ανάγκες και τα όνειρά τους, βρίσκονται σε θέσεις μάχης, θέσεις αγωνιστικής διεκδίκησης των σύγχρονων αναγκών τους, με “εργαλείο” τους φοιτητικούς-σπουδαστικούς συλλόγους. Είναι γεγονός ότι χάρη στην συμβολή των χιλιάδων μελών και φίλων της ΚΝΕ που συμμετείχαν στα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής ΚΣ, στη στήριξή τους από χιλιάδες φοιτητές και σπουδαστές, η τελευταία αναδείχθηκε σε πρώτη δύναμη σε 47 Φοιτητικούς Συλλόγους και αυτοδύναμη σε 25, σε ένα σημαντικό

Είμαστε εξοπλισμένοι με την Πολιτική Απόφαση του 20ού Συνεδρίου του Κόμματός μας. Για τις δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ μεγαλώνει ο πήχης των απαιτήσεων, μπαίνουμε μπροστά με τόλμη, πρωτοβουλία και αποφασιστικότητα, συνεχίζουμε τον καθημερινό αγώνα για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, την προβολή της πρότασης διεξόδου του ΚΚΕ, για το δυνάμωμα του αντιμονοπωλιακού-αντικαπιταλιστικού αγώνα με στόχο την ανατροπή του σημερινού συστήματος. Το μεγάλο στοίχημα σε αυτήν την

πορεία είναι η οικοδόμηση γερών και μαζικών Οργανώσεων της ΚΝΕ, σε κάθε έτος και τμήμα, η διατήρηση και διεύρυνση στέρεων πολιτικών δεσμών με χιλιάδες φοιτητές και σπουδαστές που μας ενδιαφέρουν κοινωνικοταξικά, που προβληματίζονται και λένε «κάτι πρέπει να γίνει». Πολλοί από αυτούς ενδιαφέρονται για την πρότασή μας, έχουν διάθεση να μάθουν για την κοινωνία για την οποία παλεύουμε, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Η ισχυροποίηση της ΚΝΕ σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ περνάει και μέσα από το ανέβασμα της ικανότητάς μας να διεξάγουμε την ιδεολογική-πολιτική διαπάλη στα αμφιθέατρα με όπλα τον “Ριζοσπάστη” και τον “Οδηγητή”, τη συνεχή επιδίωξη να ανεβαίνει η κυκλοφορία τους μέσα στις σχολές, να αποτελούν μόνιμη αφορμή για συζήτηση και δράση. Μπορούμε με ολοκληρωμένο σχέδιο διάδοσης των ιδεών μας να επηρεάζουμε περισσότερους φοιτητές και σπουδαστές, να τους απεγκλωβίζουμε από τα εμπόδια που στήνει ο αντίπαλος, να παρασύρουμε συνεχώς νέες δυνάμεις στον αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό, στη συλλογική διεκδίκηση, την αγωνιστική δράση μέσα από τους Φοιτητικούς Συλλόγους. Πρόκειται για επίμονη και υπομονετική δουλειά υποδομής, ώστε να σπάει συνεχώς ο συμβιβασμός, η αντίληψη ότι “τίποτα δεν αλλάζει”. Οι δυνάμεις της ΚΝΕ μπορούν με την παρέμβασή τους, με την πρωτοπόρα δράση τους και σε περιεχόμενο και σε μορφές μέσα στους συλλόγους να αναδεικνύουν τη διέξοδο και σε εκείνους τους φοιτητές και σπουδαστές που προς το παρόν απέ-

Οδηγητής ϐ Ιούνης 2017

Με περισσότερες πρωτιές φέτος η Πανσπουδαστική ΚΣ

ς χουν από τον οργανωμένο αγώνα και από τις φοιτητικές εκλογές. Παράγοντας που συχνά επηρεάζει πολλούς νέους και τους κρατά μακριά από τις συλλογικές διαδικασίες είναι και η μακροχρόνια διαλυτική και εκφυλιστική κατάσταση σε μια σειρά συλλόγους, παρόλα αυτά όμως είναι πολλοί οι νέοι που παρακολουθούν με “ανήσυχο μάτι” τις εξελίξεις και “ανοιχτό αυτί” τις θέσεις και τις προτάσεις μας. Είναι δυνάμεις που μπορούμε και πρέπει να τις τραβήξουμε. Σε κάθε τμήμα και έτος καταστρώνουμε σχέδιο παρέμβασης με βάση το επιστημονικό αντικείμενο και τον κλάδο, αξιοποιώντας τις επεξεργασίες του Κόμματος. Ανεβάζουμε τη συζήτηση για το περιεχόμενο σπουδών, χτίζουμε μέτωπο στον ανορθολογισμό και την αντιεπιστημονικότητα, αποκαλύπτουμε σταθερά τη διαστρέβλωση και τις ανακρίβειες των πανεπιστημιακών βιβλίων, τον αντικομμουνισμό και την παραχάραξη της ιστορίας μέσα στις διαλέξεις. Να μας βρίσκει σταθερά απέναντί του κάθε φορέας που χύνει το δηλητήριο του “ατομισμού”, του “καριερισμού”, της λογικής “να πατήσω επί πτωμάτων”. Δουλεύοντας με τέτοιους όρους θα διαμορφώνεται διάθεση για αντίσταση, αγωνιστικές αξίες και ιδέες, θα αφήνουμε αποτύπωμα μέσα στον αρνητικό συσχετισμό, που παραμένει εδώ και μετά τις φοιτητικές εκλογές.

Μαχητικά μπροστά για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, την ενίσχυση του ΜΑΣ Ο συσχετισμός στην πλειοψηφία των συλλόγων παραμένει αρνητικός.

Έχουμε διαμορφώσει όμως με την παρέμβασή μας τους όρους ώστε να αναμετρηθούμε από καλύτερες θέσεις με την δοσμένη κατάσταση στο φοιτητικό κίνημα. Η ενίσχυση του ΜΑΣ, η διεύρυνσή του με περισσότερους φοιτητικούς-σπουδαστικούς συλλόγους, επιτροπές αγώνα και ετών, μπορεί να δώσει αγωνιστική ανάσα στο φοιτητικό κίνημα. Η δράση του ΜΑΣ εδώ και 8 χρόνια τάραξε τα “λιμνάζοντα νερά” στο φοιτητικό κίνημα. Άνοιξε δρόμους στην ενημέρωση των συλλόγων, στην οργάνωση και τη λειτουργία τους, στη σύγκρουση με τις κυβερνήσεις, την ΕΕ, τις μεγάλες επιχειρήσεις μέσα και έξω από τις σχολές. Δημιούργησε έδαφος κοινής αγωνιστικής δράσης με τον εργαζόμενο λαό, τα ταξικά σωματεία και το ΠΑΜΕ. Μονιμοποίησε τον πανελλαδικό συντονισμό των φοιτητικών συλλόγων, τις συσκέψεις ανά πόλη, τα συλλαλητήρια των φοιτητικών συλλόγων όλη της χώρας. Γι’ αυτό συναντάει πλατιά αναγνώριση μέσα στον φοιτητόκοσμο και αυτή η πορεία πρέπει να συνεχιστεί. Ιδιαίτερα εκεί που το ψηφοδέλτιο της Πανσπουδαστικής ΚΣ αναδείχτηκε σε πρώτη δύναμη, ο Σύλλογος Φοιτητών με μπροστάρηδες τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ πρέπει να αποτελεί κέντρο αγώνα για τις σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών. Να αναπτύσσει την συλλογική πάλη για δωρεάν σπουδές με επαρκή κρατική χρηματοδότηση, επιστημονική ειδίκευση και γνώση υψηλού επιπέδου μέσα στο Πρόγραμμα Σπουδών, πτυχίο μοναδική προϋπόθεση για σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα πάνω στο αντικείμενο σπουδών, έρευνα στην υπηρεσία του λαού και των

αναγκών του, όχι για τα κέρδη των μονοπωλίων. Να δυναμώσει η συλλογικότητα στη συζήτηση και την κοινή δράση όλων των μελών του συλλόγου, να αναπτύσσεται η αλληλεγγύη. Το ΔΣ να είναι γνωστό σε όλους τους φοιτητές, να κάνει σταθερή ενημέρωση για τις αποφάσεις και το σχέδιο δράσης του Συλλόγου, αυτοκριτική και απολογισμό σε αυτούς που το εξέλεξαν. Με ειδική φροντίδα ο σύλλογος να ωθεί όλα τα μέλη του στη συμμετοχή στη λήψη και υλοποίηση των αποφάσεων, να σχεδιάζει με βάση και τα κοινά ενδιαφέροντα των φοιτητών-σπουδαστών, όπως ο πολιτιστικά, αθλητικά κ.λπ. Να παίρνει υπόψιν του τις διαφορετικές αφετηρίες από τις οποίες ξεκινάνε και την πείρα που διαθέτουν από αγώνες και συλλογικές διαδικασίες όσοι συμμετέχουν σε αυτόν, που κατα κύριο λόγο αντικειμενικά είναι μικρή, αρά χρειάζεται καλή προετοιμασία στη διαμόρφωση αιτημάτων, στόχων και επιλογή μορφών που να ωθούν στη μαζικοποίηση των διαδικασιών του Συλλόγου. Με νέες δυνάμεις και πλούσιο σχεδιασμό, με το επαναστατικό Πρόγραμμα και τις επεξεργασίες του ΚΚΕ, με θάρρος και κομμουνιστική τόλμη, μπαίνουμε μπροστά σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ για την ισχυροποίηση της ΚΝΕ, την αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος σε αντιμονοπωλιακή-αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Γιάννης Βασιλειάδης Γραμματέας της Περιφερειακής Οργάνωσης ΑΕΙ Κεντρικής Μακεδονίας

Η ΠΚΣ αναδεικνύεται αυτοδύναμη στους συλλόγους: Νηπιαγωγών Πανεπιστημίου Αθήνας (ΕΚΠΑ), Δασκάλων ΕΚΠΑ, Τουρκικών Σπουδών ΕΚΠΑ, Καλών Τεχνών Αθήνας (ΑΣΚΤ), ΣΤΕΤΡΟΔ ΤΕΙ Αθήνας, ΣΓΤΚΣ ΤΕΙ Αθήνας, Εικαστικό Αριστοτελείου Πανεπιστημίου (ΑΠΘ), Γεωλογικό ΑΠΘ, ΣΕΥΠ ΤΕΙ Πάτρας, ΣΤΕΦ ΤΕΙ Πάτρας, Νηπιαγωγών Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Βιολ. Εφαρμογών Ιωαννίνων, Επιστημών Τέχνης Ιωαννίνων, Αρχειονομίας Ιονίου Πανεπιστημίου, Ιστορικού Ιονίου, Πληροφορικής Ιονίου, Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (Βόλου), Φυτικής Παραγωγής Βόλου, ΤΕΙ Τρικάλων, Κοινωνικής Διοίκησης Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου (ΔΠΘ), Πολιτικών Επιστημών ΔΠΘ, Μαθηματικό Πανεπιστημίου Αιγαίου, Πληροφορικής Αιγαίου, Στατιστικού Αιγαίου, Μουσικής Τεχνολογίας ΤΕΙ Κρήτης. Ακόμα, η ΠΚΣ αναδείχθηκε πρώτη δύναμη στους συλλόγους: Φιλοσοφική ΕΚΠΑ, Μαθηματικό ΕΚΠΑ, Γεωλογικό ΕΚΠΑ, Φυσικό ΕΚΠΑ, Νοσηλευτική ΕΚΠΑ, ΣΕΜΦΕ ΕΜΠ, Φυσικό ΑΠΘ, Ηλεκτρολόγων - Μηχανολόγων ΑΠΘ, Δασολογίας ΑΠΘ, Ψυχολογίας ΑΠΘ, Αγγλικό ΑΠΘ, Φυσικό Πάτρας, Μηχανολόγων Πάτρας, Φαρμακευτικό Πάτρας, Αρχιτεκτονική Πάτρας, Νηπιαγωγών Πάτρας, Θεάτρου Πάτρας, Χημικό Ιωαννίνων, Φυσικό Ιωαννίνων, Μηχανολόγων Ηλεκτρονικών Υπολογιστών Βόλου, Μηχανολόγων Βόλου, Ψυχολογίας Κρήτης.

Εκλογές ΣΕΤΗΠ

Με οργάνωση και αγώνα απαντάμε: Όλα ανατρέπονται αν ξεσηκωθούμε!

τις 6-17 Ιουνίου διεξάγονται οι αρχαιρεσίες του ΣΕΤΗΠ για την ανάδειξη του νέου ΔΣ για την επόμενη διετία. Η μάχη αυτή συμπίπτει με το κλείσιμο των 10 χρόνων ζωής και δράσης του συνδικάτου. Από τον περασμένο Απρίλιο έχει ανοίξει μια πλούσια δραστηριότητα του συνδικάτου, με εκδηλώσεις, δραστηριότητες, συζητήσεις μέσα στους χώρους δουλειάς, ώστε όλο και μεγαλύτερο κομμάτι νέων εργαζομένων να έρθει σε επαφή και να γνωρίσει το συνδικάτο και τη δράση του. Στις εκλογές του σωματείου μας δίνουμε τον αγώνα για την ενίσχυση του ψηφοδελτίου της “Ταξικής Ενότητας” για να δώσουμε συνέχεια στην πάλη των εργαζομένων απέναντι στην εργοδοσία! Στην πρώτη γραμμή: οι ανάγκες μας!

Στα 10 χρόνια ζωής και δράσης του το ΣΕΤΗΠ βρέθηκε μπροστά στην οργάνωση των εργαζομένων, στη συλλογική απάντηση κόντρα στα συμφέροντα των εργοδοτών, σε συμπόρευση με τα άλλα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Στο επίκεντρο πάντα οι ανάγκες των ίδιων των εργαζομένων για μόνιμη και σταθερή δουλειά, αυξήσεις στους μισθούς, καλύτερες συνθήκες εργασίας για κάθε εργαζόμενο στον κλάδο. Η πείρα από τους αγώνες του σωματείου αναδεικνύει ότι οι εργοδότες του κλάδου φοβούνται τη δύναμή μας, την αποφασιστικότητά μας, τον αγώνα μας που στοχεύει τον πραγματικό αντίπαλο, δηλαδή τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους και την κερδοφορία τους. Αυτός είναι ο λόγος που 10 χρόνια τώρα το συνδικάτο μας, η δράση των μελών του, έχει συναντήσει τη λυσσαλέα επίθεση των εργοδοτών του κλάδου, οι οποίοι με κάθε τρόπο βάζουν εμπόδια στην παρέμβαση και δράση του.

Η κερδοφορία των μονοπωλίων δεν μπορεί να είναι στόχος των εργαζομένων Πολλοί εργαζόμενοι εύλογα αναρωτιούνται και προβληματίζονται για το “τι μπορεί να γίνει μπροστά σε αυτή την κατάσταση που βιώνουμε”. Οι εργαζόμενοι στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών και της πληροφορικής έχουν να αντιμετωπίσουν την ενιαία επίθεση των μονοπωλίων του κλάδου. Τα μονοπώλια, στην προσπάθειά τους να γίνουν πιο ανταγωνιστικά, να αυξηθεί η κερδοφορία τους, εντατικοποιούν περαιτέρω την εργασία, ρίχνουν τους μισθούς, διαμορφώνουν εργασια-

κές σχέσεις λάστιχο, όπως συμβάσεις ενός μήνα ή εβδομάδας στα τηλεφωνικά κέντρα. Την ίδια στιγμή καλούν τους εργαζόμενους να κάνουν δικό τους στόχο την κερδοφορία του κάθε ομίλου, διότι έτσι “μπορούν να κερδίσουν οι ίδιοι”. Η ίδια η πείρα όμως των εργαζομένων δείχνει ότι η αύξηση των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων σημαίνει αύξηση του βαθμού της δικής τους εκμετάλλευσης.

Από την μαζική εκλογοαπολογιστική συνέλευση του ΣΕΤΗΠ στις 28/05.

τα “χέρια τους λυμένα”, θεσμοθετώντας μέτρα που νομιμοποιούν τον εργασιακό μεσαίωνα.

«Τα θέλουμε όλα, γιατί τα αξίζουμε όλα, γιατί εμείς είμαστε αυτοί που παράγουν όλο τον πλούτο!»

Το σύστημα στο οποίο ζούμε δεν έχει τίποτα να δώσει σε εμάς και τις οικογένειές μας. Τα καλύτερα για εμάς θα Αγώνας που να αντιπαλεύει έρθουν μόνο μέσα από τους συλλοτην ενιαία επίθεση εργοδότωνγικούς, οργανωμένους και μαζικούς, κεφάλαιου-κυβέρνησης-ΕΕ! αποφασιστικούς ταξικούς αγώνες. Δε θέλουμε λίγα, δε διεκδικούμε κάποια Σε αυτή την κατεύθυνση το ΣΕΤΗΠ πααπό αυτά που μας έχουν στερήσει, δε λεύει και δίνει καθημερινά αγώνες μέσα ζητάμε τα νόμιμα ή τα ηθικά. Τα θέσε κάθε χώρο δουλειάς με πλαίσιο πάλης λουμε όλα, γιατί τα αξίζουμε και αιτημάτατα που στοχεύουν όλα, γιατί εμείς είμαστε τον πραγματικό αντίπαλο, Στις εκλογές αυτοί που παράγουν τα μονοπώλια και την του σωματείου μας όλο τον πλούτο! Με κερδοφορία τους, αυτό το πλαίσιο και δίνουμε τον αγώνα για την που μπροστά στο αδύσωπητο κυ- ενίσχυση του ψηφοδελτίου τη γραμμή πάλης 10 χρόνια τώρα πονήγι των κερδών της “Ταξικής Ενότητας” για να ρεύτηκε το ΣΕΤΗΠ, τους δεν υπολογίζουν την ζωή των δώσουμε συνέχεια στην πάλη με αυτό το περιεχόεργαζομένων, την των εργαζομένων απέναντι μενο οι αγώνες των εργαζομένων του ευημερία. Την στιγστην εργοδοσία! κλάδου είχαν μικρές μή που εν έτει 2017, με και μεγάλες νίκες, από τον πλούτο που υπάρχει, ανάκληση απολύσεων μέχρι με την τεράστια ανάπτυξη της αυξήσεις μισθών, καλύτεροι όροι επιστήμης και της τεχνολογίας, οι εργαζόδουλειάς. μενοι του κλάδου αναγκάζονται να δουλεύουν με μισθούς που δε μπορούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, με τσακισμένα εργασιακά δικαιώματα. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση “ανοίγει” περαιτέρω το δρόμο προς την εκμετάλλευση των εργαζομένων, κατοχυρώνοντας όλα τα απαραίτητα αντεργατικά μέτρα για τα μονοπώλια, ώστε να μπορέσουν να έχουν

Κριτήριο οι δικές μας σύγχρονες ανάγκες! Οι εργαζόμενοι στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών και της πληροφορικής γνωρίζουμε από πρώτο χέρι ότι η εξέλιξη των τεχνολογιών και της επιστήμης είναι τεράστια και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για

να βελτιωθεί άμεσα η ζωή μας, η καθημερινότητά μας. Αυτό που σήμερα μπαίνει εμπόδιο στην αξιοποίηση όλης αυτής της γνώσης και της επιστημονικής προόδου που έχει παραχθεί από τον ίδιο τον άνθρωπο, είναι ότι χρησιμοποιείται για την κερδοφορία του εκάστοτε μονοπωλιακού ομίλου και όχι για την εξυπηρέτηση των δικών μας αναγκών. Μέσα από την πάλη, ισχυροποιώντας το ΣΕΤΗΠ, να απαιτήσουμε με βάση τα όσα παράγουμε και όχι να παρακαλάμε για λίγο ακόμα μισθό, για λίγη ακόμα δουλειά, για λίγη ζωή.

Ήρθε η ώρα να βγούμε μπροστά να ακουστεί η δική μας φωνή! Η ελπίδα μας βρίσκεται στον ταξικό αγώνα στην πάλη για τα δικά μας συμφέροντα, για τις οικογένειές μας, για το μέλλον που μας αξίζει, που δε θα υπάρχουν εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι, που δε θα μας κλέβουν μέσα από τα χέρια μας τον πλούτο που παράγουμε. Επιλέγουμε τον δρόμο της ισχυροποίησης του συνδικάτου μας. Με επιμονή και πείσμα στο δίκιο του αγώνα μας. Έχουμε πολλά περισσότερα να κερδίσουμε με την πάλη μας. Αρκετά χάσαμε, αρκετά περιμέναμε κάποιος άλλος να μας σώσει. Κανείς δε θα μιλήσει για εμάς, παρά μόνο εμείς οι ίδιοι ενωμένοι μέσα από το συνδικάτο μας! Αντώνης Δήμτσας μέλος της Εργατικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ

Οδηγητής ϐ Ιούνης 2017

VODAFONE

Με Συλλογική Οργάνωση & Δράση Απαντάμε στα Σχέδια της Εργοδοσίας!

ε σειρά κινητοποιήσεων με στάσεις εργασίας και γενικές συνελεύσεις προχώρησαν οι εργαζόμενοι στη Vodafone το προηγούμενο διάστημα. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και προκάλεσε τις κινητοποιήσεις ήταν η μείωση του χρόνου διαλείμματος, στο όνομα του “εξορθολογισμού της εταιρείας”, της “δικαιοσύνης” και της “προσέλκυσης νέων επενδύσεων”, σύμφωνα με τη Vodafone. Ακόμη μία αντεργατική μεθόδευση Η εργοδοσία της Vodafone προχώρησε σε μειώση του χρόνου διαλείμματος σε 50 λεπτά -από 60 που ίσχυε για τους εργαζόμενους που δουλεύουν 8ωρο- και σε 40 λεπτά -από 45 που ίσχυε για τους 6ωρους στα τηλεφωνικά κέντρα της εταιρείας. Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα μεγάλα μονοπώλια του κλάδου των τηλεπικοινωνιών συνεχώς οξύνεται. Στην προσπάθειά της να βγει κερδισμένη και ενισχυμένη από αυτόν, η Vodafone, αξιοποιεί όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο που της διαθέτει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως έκαναν και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ώστε να μειώσει το κόστος, μισθολογικό και μη. Η μείωση του διαλείμματος έρχεται να προστεθεί στην ένταση της πίεσης από τη μεριά της εργοδοσίας και των προϊστάμενων για ακόμα μεγαλύτερη παραγωγικότητα των εργαζομένων και για την επίτευξη των στόχων της εταιρείας, που τις περισσότερες φορές είναι ανθρωπίνως αδύνατο να πιαστούν! Για να πείσουν τους εργαζόμενους να πιέσουν τον εαυτό τους ακόμα περισσότερο, τους πετάνε το “τυράκι” των μπόνους, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι πολλές φορές να υπερβαίνουν εαυτόν για να συμπληρώσουν τον μισθό-χαρτζιλίκι που παίρνουν σήμερα -586€ μεικτά οι άνω των 25 χρο-

νών και 511€ οι εργαζόμενοι κάτω των 25 χρονών στην 8ωρη εργασία.

Οι εργαζόμενοι δεν έμειναν θεατές! Μπροστά σε αυτήν την εξέλιξη, οι εργαζόμενοι, μέσα από το κλαδικό τους Σωματείο, το Σωματείο Εργαζομένων στις τηλεπικοινωνίες και την Πληροφορική, το ΣΕΤΗΠ, μέσα από τις σωματειακές επιτροπές του στα κτήρια της Vodafone και το επιχειρησιακό σωματείο της 360 CONNECT, οργάνωσαν τον αγώνα τους! Από την πρώτη κιόλας μέρα στα κτήρια του Φαλήρου και της Θεσσαλονίκης οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε μαζική στάση εργασίας και μέσα από γενικές συνελεύσεις που πραγματοποιούνταν στους χώρους δουλειάς, αποφάσιζαν τα βήματα του αγώνα τους κάθε φορά, την κλιμάκωσή του. Τις μέρες των κινητοποιήσεων, κατά τη διάρκεια του αγώνα, δημιουργήθηκαν Επιτροπές Αγώνα Εργαζομένων στον όμιλο Vodafone ως αποτέλεσμα της ανάγκης οργάνωσης και ενότητας όλων των εργαζομένων στα κτήρια Φαλήρου και Κηφισού. Οι ταξικές δυνάμεις καθημερινά οργάνωναν περιοδείες, συσκέψεις, και συνελεύσεις με στόχο την ενημέρωση των συναδέλφων και τη μαζική συμμετοχή στις κινητοποιήσεις, αναδεικνύοντας ότι η

επίθεση αφορά όλους τους εργαζόμενους του ομίλου. Οι εργαζόμενοι γνωρίστηκαν μεταξύ τους καλύτερα, αντάλλαξαν γνώμη και απόψεις για τα κοινά τους προβλήματα. Η συνειδητοποίηση του κοινού αντιπάλου γέννησε την κοινή τους δράση, τα κοινά τους αιτήματα. Έτσι συνειδητοποιήθηκε πως για το ζήτημα των διαλειμμάτων, όπως και για άλλα οξυμένα προβλήματα που έχουν οι εργαζόμενοι —όπως είναι οι μισθοί-χαρτζιλίκι, η εντατικοποίηση κ.ά.— πρέπει να τεθεί στο επίκεντρο η διεκδίκηση Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για όλους τους εργαζόμενους στον όμιλο.

Η εργοδοσία αξιοποιεί και το καρότο και το μαστίγιο Για να ανακόψει την αγωνιστική στάση των εργαζομένων και να χτυπήσει τον αγώνα τους, η εργοδοσία προσπάθησε να εξαγοράσει τους εργαζόμενους που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις και τις στάσεις εργασίας, καλώντας τους να πάνε για δουλειά τα Σάββατα, για 2 ώρες με αποδοχές 8ώρου και με μία μέρα παραπάνω ρεπό! Η προσπάθειά της όμως έπεσε στο κενό. Κανένας εργαζόμενος δε δέχτηκε την πρόταση της εργοδοσίας! Με το κεφάλι ψηλά επέλεξαν τη συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα τους για να μην περάσει η μείωση του διαλείμματος αλλά και για την ικανοποίηση όλων των αιτημάτων τους.

Σε αυτόν τον αγώνα… δεν ήταν όλοι εκεί

Από την Γενική συνέλευση των εργαζομένων στη “Vodafone”.

Οι οπορτουνιστικές δυνάμεις στο ΔΣ του Πανελλήνιου Σωματείου Εργαζομένων Vodafone για μια ακόμη φορά εξέπληξαν με το θράσος τους! Από τη μέρα που πραγματοποιήθη-

καν οι συνελεύσεις σε Κηφισό και Φάληρο, οι “μεμονωμένοι” προτίμησαν να μην είναι πουθενά, παρ’ όλο που είχαν ενημερωθεί για την εξέλιξη με τις μειώσεις των διαλειμμάτων. Όταν μάλιστα οι επιτροπές αγώνα εργαζομένων Φαλήρου-Κηφισού κατέληξαν σε απόφαση για στάση εργασίας και με κοινό τους κάλεσμα ζητούσαν από τα επιχειρησιακά σωματεία και από το κλαδικό ΣΕΤΗΠ να πάρουν απόφαση για να καλύψουν τη στάση, εκείνοι ήταν οι μοναδικοί που αρνήθηκαν. Καλούσαν τους εργαζόμενους να μην πραγματοποιήσουν στάση εργασίας, όπως είχαν οι ίδιοι αποφασίσει μέσα από μαζική γενική συνέλευση και ύστερα από πρόταση του κλαδικού συνδικάτου, του ΣΕΤΗΠ, αλλά ο καθένας μεμονωμένα να κάνει μόνος του 10 λεπτά παραπάνω διάλειμμα! Η θετική εξέλιξη του πορίσματος της επιθεώρησης εργασίας, μετά την καταγγελία του σωματείου της 360 connect και του ΣΕΤΗΠ, που καλεί τη Vodafone να αυξήσει και πάλι τα διαλείμματα και να ακυρώσει τη “βλαπτική μεταβολή”, αποτελεί νίκη και επιβεβαίωση του δίκαιου αγώνα των εργαζομένων! Οι ταξικές δυνάμεις που δρουν στη Vodafone καλούν τους εργαζόμενους να μη σκύψουν το κεφάλι να οργανωθούν στα σωματεία τους, κλαδικό και επιχειρησιακό, και να μην αφήνουν κανένα ζήτημα να πέφτει κάτω, από τη μείωση του διαλείμματος έως τη διεκδίκηση Συλλογικής Σύμβασης. Να παλέψουν για την εξίσωση των δικαιωμάτων τους προς τα πάνω, με γνώμονα την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους. Γωγώ Θεοδωροπούλου Μέλος της Εργατικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ και του ΔΣ του Επιχειρησιακού Σωματείου της 360 Connect

Όχι στο ωράριο των πολυεθνικών! Η Κυριακή αργία είναι των εργατών!

ε αυτό το σύνθημα ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας προχώρησε σε πλατιά παρέμβαση στους εργαζόμενους του κλάδου, σε μικρούς και μεγάλους εργασιακούς χώρους, μπροστά στα νέα μέτρα που ψήφισε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μεταξύ των οποίων είναι και η ουσιαστική κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Το κάλεσμα για την εκλογοαπολογιστική συνέλευση του συλλόγου και η αίτηση έγγραφης στον σύλλογο έγινε προσπάθεια να φτάσουν σε κάθε εργαζόμενο του κλάδου. Σε κάθε πηγαδάκι που στηνόταν στους εργασιακούς χώρους συζητιόταν και προβλημάτιζε έντονα το νέο μέ-

τρο που έφερνε η συγκυβέρνηση προς όφελος των μεγαλεμπόρων, το οποίο τους χαρίζει την κυριακάτικη αργία, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να αυξήσουν τα κέρδη τους, ενώ την ίδια ώρα για τους εργαζόμενους του κλάδου αυτό σημαίνει εντατικοποίηση της εργασίας και τσακισμένα δικαιώματα. Οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις του Συλλόγου και οι πλούσιες πρωτοβουλίες που πήρε το προηγούμενο διάστημα, οι απεργιακές μάχες που έδωσε ο σύλλογος και οι εργαζόμενοι, δείχνουν τον δρόμο του συλλογικού οργανωμένου αγώνα, της ρήξης με το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του.

Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας τους αφορά όλους...

ποθέτησή της στη συνέλευση αναφέρει για τους νέους εργαζομένους: «Επικρατεί ο φόβος ότι αν υψώσω το κεφάλι μου είτε θα με βάλουν στο μάτι είτε θα με διώξουν» και συνεχίζει λέγοντας ότι στους εργαζόμενους σπουδαστές επικρατεί ιδιαίτερα η αντίληψη ότι η δουλειά εδώ είναι προσωρινή, πως το 4ωρο βολεύει για να βγάλουν το χαρτζιλίκι τους. Επίσης, ανέφερε ότι επικρατούν ιδιαίτερα ιδεολογήματα όπως “αρκεί να υπάρχει δουλειά και να πηγαίνει καλά η επιχείρηση”, που βάζει εμπόδιο στην οργάνωση και συμμετοχή του εργαζόμενου αφήνοντάς τον έρμαιο στα νύχια της μεγαλοεργοδοσίας, που ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να τον διώξει για να εξυπηρετήσει δικά της συμφέροντα. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα μιας εργαζόμενης που μεταφέρθηκε σαν πείρα, η οποία μπροστά στην κυριακάτικη απεργία δήλωσε ότι είναι καλύτερα να δουλεύουμε και την Κυριακή, γιατί παίρνουμε υψηλότερο μεροκάματο. «Τέτοιες λογικές», αναφέρει η Μιχαέλα, «δεν έχουν καμία σχέση με τα δικά μας συμφέροντα, με τις δικές μας ανάγκες για σταθερή δουλειά και 8ωρο,

Η Ντίνα Γκογκάκη, πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, στην εισήγηση της εκλογοαπολογιστικής συνέλευσης ανέφερε: «Η κυβέρνηση με την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας φέρνει δουλειά ήλιο με ήλιο, 7 μέρες την εβδομάδα, μας επιστρέφει σε συνθήκες του προηγούμενου αιώνα ισοπεδώνοντας μια ιστορικά αιματοβαμμένη κατάκτηση της εργατικής τάξης. Η κατάργησή της δεν αφορά μόνο τους εμποροϋπαλλήλους αλλά όλη την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, άλλωστε, όποιο αντιλαϊκό μέτρο εφαρμοστεί στο εμπόριο, εξαπλώνεται πιο μετά σαν σπίθα σε κάθε κλάδο».

...και συμφέρει τους μεγαλέμπορους! Η Ντίνα Γκογκάκη, συνέχισε λέγοντας ότι «έρχεται και προστίθεται πάνω σε πλήθος αντεργατικών νόμων που “απελευθερώνουν” το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων,

που γενικεύουν τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης». Αναφερόμενη στην ανάπτυξη που “ευαγγελίζεται” η κυβέρνηση καλώντας τους εργαζόμενους να κάνουν λίγες θυσίες παραπάνω, η πρόεδρος του συλλόγου ανέφερε ότι «μέσα στην κρίση, στον κλάδο του εμπορίου δρουν κερδοφόρες επιχειρήσεις που καταγράφουν μια πρωτοφανή πορεία ανάπτυξης. Τέτοιοι μεγάλοι κολοσσοί είναι ο Σκλαβενίτης, τα Jumbo, ο ΑΒ Βασιλόπουλος, τα Lidl και άλλα. Την ίδια ώρα αν κοιτάξει κανείς την κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι, θα δει ότι τα κέρδη τους βγαίνουν από το ξεζούμισμα των εργαζομένων, από τους λίγους που κάνουν τη δουλειά πολλών, από τους τσακισμένους μισθούς».

Μας θέλουν υποταγμένους! Απαντάμε με οργανωμένη αντεπίθεση! Η Μιχαέλα, μέλος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, μέσα από την το-

για συλλογική σύμβαση εργασίας που να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες μας».

Καθημερινός αγώνας κόντρα στην εργοδοσία! Τα νέα μέτρα που ψήφισε και συμφώνησε με το κουαρτέτο η κυβέρνηση για τα συμφέροντα του κεφαλαίου πρέπει να βρουν το επόμενο διάστημα τη μαζική λαϊκή καταδίκη. Τώρα είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι, κόντρα στον ατομικό δρόμο και τη λογική του μικρότερου κακού, να υψώσουν το κεφάλι, να οργανωθούν στον Σύλλογο, να συμμετέχουν δραστήρια στις κινητοποιήσεις και τις μάχες που έρχονται. Την Κυριακή αργία δεν τη χαρίζουν οι εργαζόμενοι, κατακτήθηκε με το αίμα των εργατών, δεν την παζαρεύουνε! Αυτόν τον αγώνα οι εμποροϋπάλληλοι πρέπει να τον δώσουν αξιοποιώντας όλη την πλούσια πείρα του προηγούμενου διαστήματος, με νέα ορμή. Μετά την επιτυχία των εκλογών του Συλλόγου, περισσότεροι εργαζόμενοι να μπουν στον αγώνα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους. Ανδρέας Νικολόπουλος

Το μπλοκ του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην απεργία στις 17/5.

Εκεί όπου η κυριακάτικη αργία έχει καταργηθεί χρόνια

Από τη μαζική εκλογοαπολογιστική συνέλευση του Συλλόγου στις 14/5.

Δουλεύω 20 χρόνια μάγειρας και όλα αυτά τα χρόνια δεν έχω ελεύθερο χρόνο να ζήσω με τα παιδιά μου και την οικογένειά μου. Τις Κυριακές που αυτοί κάθονται, εγώ δουλεύω, στις γιορτές τους, στα γενέθλιά τους εγώ δουλεύω, δούλευα ακόμα και την ημέρα της βάφτισης του γιου μου. Όλα αυτά τα χρόνια δεν έχω κάνει ποιοτικές διακοπές, τις οποίες έχω ανάγκη για να ξεκουραστώ. Ο τουρισμός που διαφημίζεται σαν ατμομηχανή της οικονομίας, που αποφέρει όλα αυτά τα κέρδη για τα αφεντικά για να ζουν μέσα στη χλιδή, βασίζεται στη δουλειά τη δική μου και όλων των υπόλοιπων εργαζομένων. Από αυτή την άποψη συνειδητοποιώ πόσο μεγάλο χτύπημα για τα εργατικά δικαιώματα είναι η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και θα παλέψω μαζί με όλους τους εργαζόμενους, όλων των κλάδων ενάντια στο μέτρο αυτό, καθώς και όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που έρχονται για να ενισχύσουν την κερδοφορία των αφεντικών. Γ.Σ.

Οδηγητής ϐ Ιούνης 2017

Πολύμορφη δραστηριότητα σε όλη τη χώρα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο Αθήνα

Θεσσαλονίκη Διαδήλωση στο ΝΑΤΟϊκό Στρατηγείο

ΜΕΓΑΛΗ ∆ΙΑ∆ΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΝΑΤΟΪΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ - 24 IOYNH 1ΜΜ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΙΚ

ΜΕ

ΤΩΠΟ

Τη σκυτάλη παίρνει η Θεσσαλονίκη, όπου το Σάββατο 24 Ιούνη (πλ. Αριστοτέλους- 1:00μμ), το ΠΑΜΕ διοργανώνει μεγάλη διαδήλωση έξω από το Νατοϊκό Στρατηγείο της Θεσσαλονίκης, στα πλαίσια της Βαλκανικής Αντιπολεμικής και Αντιιμπεριαλιστικής δράσης των “ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ συνδικάτων. ΧΩΡΙΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΠΟΛΕΜΟΥΣ & ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ” Στο κάλεσμά του σημειώνει: Αγωνιζόμαστε και διαδηλώνουμε έξω από το Νατοϊκό Στρατηγείο απαιτώντας:  Καμία συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους.  Καμία εμπλοκή στα σφαγεία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Άμεση απεμπλοκή των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων από όλες τις επιχειρήσεις, έξω από τα σύνορα.  Να κλείσουν όλες οι ξένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο και τα Βαλκάνια.  Καμία συμμετοχή σε στρατιωτικοπολιτική συμμαχία των καπιταλιστών.  Πάλη ενάντια στην αλλαγή συνόρων και των συνθηκών που τα κατοχυρώνουν.  Πάλη ενάντια στην περιστολή συνδικαλιστικών και άλλων ελευθεριών.  Λέμε όχι στις πολεμικές δαπάνες των ΝΑΤΟϊκών Σχεδιασμών. Διεκδικούμε δαπάνες για κάλυψη των αναγκών της εργατικής-λαϊκής οικογένειας.  Αγώνας ενάντια στον εθνικισμό, το ρατσισμό και τον σωβινισμό.  Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, στους μετανάστες, αλληλεγγύη σε όλους τους λαούς. Τ

Μεγάλη Συναυλία στην Πετρούπολη

∆ΙΗΜΕΡΟ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ∆ΡΑΣΗΣ ΣΥΝ∆ΙΚΑΤΩΝ

Π Α Ν ΕΡΓ Α ΤΙΚ Ο

“Τραγουδάμε και αγωνιζόμαστε για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους και προσφυγιά”, ήταν το σύνθημα της συναυλίας, που διοργάνωσαν από κοινού το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο και ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος και συμμετείχαν Έλληνες καλλιτέχνες καθώς και το συγκρότημα “Ναζίμ Χικμέτ” από την Τουρκία, την Παρασκευή 26 Μάη, στο θέατρο Πέτρας, στην Πετρούπολη. Η συναυλία αυτή πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο αγωνιστικών πρωτοβουλιών και εκδηλώσεων σε χώρους δουλειάς και σε γειτονιές, που αναλαμβάνουν Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, Συνδικάτα και εργαζόμενοι ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη στα δικαιώματα και τη ζωή της. Είναι συνέχεια των πρωτοβουλιών που ξεδίπλωσαν μπροστά στην Πρωτομαγιά, από κοινού σωματεία, Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες μαζί με Τούρκους συνδικαλιστές στα νησιά του Αιγαίου και τη Θράκη, αναδεικνύοντας ότι τίποτα δεν έχουν να χωρίσουν οι λαοί “για του αφέντη το φαΐ”. Αντιθέτως πρέπει από κοινού να οργανώσουν την πάλη τους απέναντι στις αστικές τάξεις των χωρών τους, να παλέψουν για μια ζωή χωρίς αφεντικά.

ΑΓ

ΙΣ

Βρυξέλλες 37η Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης Με το σύνθημα “Καμιά εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο. Καμιά αλλαγή συνόρων. Να κλείσει τώρα η βάση της Σούδας. Αποδέσμευση από ΝΑΤΟ-ΕΕ”, γραμμένο στο πανό της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ), πραγματοποιήθηκε η 37η Μαραθώνια Πορεία, την Κυριακή 14 Μάη. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, μέλη και φίλοι της ΕΕΔΥΕ, από τις Επιτροπές Ειρήνης όλου του Λεκανοπεδίου, πορεύτηκαν στα βήματα του Γρηγόρη Λαμπράκη, 54 χρόνια μετά την πρώτη απαγορευμένη Πορεία που πραγματοποίησε.

Διεθνής Σύνοδος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης Την ώρα που στις Βρυξέλλες οι ηγέτες των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ συζητούσαν για τις νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, εκπρόσωποι από αντιιμπεριαλιστικά κινήματα 18 χωρών συμμετείχαν στη Διεθνή Σύνοδο του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης (ΠΣΕ). Το ΠΣΕ και οι οργανώσεις του συμμετείχαν επίσης στην κινητοποίηση που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες, με το δικό του μπλοκ, τα δικά του πανό και συνθήματα.

“Εχθροί μας δεν είναι οι γείτονες λαοί, είναι οι βάσεις και οι ΝΑΤΟϊκοί”

ια σειρά από εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος υπογραμμίζουν την επιδίωξη της ελληνικής αστικής τάξης για αναβάθμιση του ρόλου της στους επικίνδυνους ανταγωνισμούς, αλλά και στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που διεξάγονται στην ευρύτερη περιοχή, αξιοποιώντας ως όχημα τη γεωστρατηγική θέση της χώρας. Από την σκοπιά του εργατικού-λαϊκού κινήματος, έχει αξία αυτές οι εξελίξεις να καταγράφονται και να αναλύονται με σκοπό την καλλιέργεια επαγρύπνησης και το δυνάμωμα της πάλης ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, που θύματά τους έχουν πάντα τους λαούς.

ΣΎΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΙΣ ΒΡΥΞΈΛΛΕΣ

ΝΑΤΟϊκότερη των ΝΑΤΟικών η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων που συμμετείχαν στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στις 25 Μάη στις Βρυξέλλες, μεταξύ άλλων συμφώνησαν:  Στην ενίσχυση των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων σε χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης, στη Βαλτική Θάλασσα, στη Μαύρη Θάλασσα, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού με τη Ρωσία, συγκεντρώνοντας επικίνδυνα στρατιωτικές δυνάμεις στα σύνορά της.  Στην ενίσχυση της ΝΑΤΟϊκής εμπλοκής στον πόλεμο στη Συρία, με επίσημη συμμετοχή στον ιμπεριαλιστικό συνασπισμό κρατών, στον οποίο πρωταγωνιστούν οι ΗΠΑ, για την προώθηση των συμφερόντων τους στην ευρύτερη περιοχή και με βασική αποστολή τους να ελέγχουν τη δράση της ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας στη Συρία.  Στην παρουσία ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, στη συνέχιση της επέμβασης στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. Όλες οι παραπάνω αποφάσεις λήφθηκαν με τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Μάλιστα, ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στο δείπνο των αρχηγών, των χωρών μελών του ΝΑΤΟ είπε πως «η δραστηριότητα του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο μας έχει βοηθήσει, έχει δώσει αξιοσημείωτα αποτελέσματα και θα πρέπει να συνεχίσει υπό τη σημερινή της μορφή». Κι αυτό παρά το γεγονός ότι από τότε που εμφανίστηκε η ΝΑΤΟική αρμάδα στο Αιγαίο η τουρκική προκλητικότητα έχει πολλαπλασιαστεί, με

τους ΝΑΤΟϊκούς φυσικά να σφυρίζουν αδιάφορα, αφού δεν αναγνωρίζουν καν σύνορα στο Αιγαίο και το αντιμετωπίζουν ως ενιαίο επιχειρησιακό χώρο. Ταυτόχρονα, απασχόλησε ιδιαίτερα τη σύνοδο ο καλύτερος επιμερισμός των “βαρών” ανάμεσα στα κράτη-μέλη, τόσο όσον αναφορά τη δαπάνη χρημάτων για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, όσο και τη συμμετοχή στις αποστολές, στην έρευνα για νέα συστήματα κ.λπ., ζήτημα στο οποίο επιμένει κυρίως η πλευρά των ΗΠΑ. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα είναι μια από τις λίγες χώρες που πιάνουν τον στόχο για δαπάνη του 2% του ΑΕΠ σε εξοπλισμούς. Εκτός του ότι τα ποσά αυτά δίνονται σε συνθήκες που η αντιλαϊκή πολιτική τσακίζει τον ελληνικό λαό, την ώρα που περικόπτονται ακόμα και οι στοιχειώδεις δαπάνες για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών,

Η μαζικότερη των τελευταίων χρόνων ήταν η μεγάλη παγκρήτια κινητοποίηση στη ενάντια στη βάση της Σούδας, που διοργάνωσαν οι Επιτροπές Ειρήνης Κρήτης στις 28 Μάη.

αυτές οι δαπάνες δεν αποσκοπούν καν στη βελτίωση της αμυντικής ικανότητας της χώρας, αλλά στη συμβολή στους επιθετικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, ενώ τα ελληνικά στρατεύματα συνεχίζουν να δίνουν το “παρών” σε 13 αποστολές εκτός συνόρων. Η βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς αναδεικνύεται και από τη συμμετοχή στην επικείμενη ΝΑΤΟϊκή άσκηση στη Ρουμανία, στην οποία θα συμμετάσχουν 4.000 στελέχη Ενόπλων Δυνάμεων από Αλβανία, Βουλγαρία, Βρετανία, ΗΠΑ, Ισπανία, Λετονία, Ρουμανία, Νορβηγία, Ολλανδία, Πολωνία. Η Ελλάδα συμμετέχει στην άσκηση παρέχοντας υπηρεσίες “φιλοξενούντος έθνους”, κατά τη διέλευση από τη Βόρεια Ελλάδα βρετανικών, ισπανικών και αλβανικών μονάδων, τόσο στη φάση

Ο Αλέξης Τσίπρας ανάμεσα στους άλλους ΝΑΤΟϊκούς ηγέτες στο πλαίσιο της πρόσφατης συνόδου του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες.

ανάπτυξής τους (29/5-2/6), όσο και στη φάση αναδίπλωσής τους (17-22/6). Ταυτόχρονα, αυτό το διάστημα διεξάγονται διαπραγματεύσεις για την ανανέωση της συμφωνίας παραχώρησης της βάσης της Σούδας, με τον Υπουργό Άμυνας να προτείνει την υπογραφή πενταετούς αντί μονοετούς ανανέωσης, κάτι που καμία κυβέρνηση δεν έχει κάνει μέχρι τώρα. Η βάση της Σούδας στο ναυτικό της σκέλος παίζει βασικό ρόλο υποστήριξης των αμερικανικών ναυτικών δυνάμεων που ανοίγονται για περιπολίες, αλλά και για πόλεμο στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως αποδείχτηκε και πρόσφατα, όταν τα δύο αμερικανικά αντιτορπιλικά που έπληξαν με δεκάδες πυραύλους τη Συρία, προηγούμενα είχαν σταθμεύσει για τις απαραίτητες προετοιμασίες στη Σούδα.

ΕΞΕΛΊΞΕΙΣ ΣΤΑ ΒΑΛΚΆΝΙΑ

Δυναμώνουν οι ανταγωνισμοί με όχημα τον εθνικισμό Ενδεικτικά για τη σημασία της γεωστρατηγικής θέσης της Ελλάδας στο πλαίσιο των ανταγωνισμών και των πολεμικών συγκρούσεων στην ευρύτερη περιοχή είναι τα όσα είπε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Ο Τζ. Πάιατ μίλησε για τρεις κύκλους έντασης που έχουν κέντρα τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και τις περιοχές της Μαύρης Θάλασσας και των Δυτικών Βαλκανίων αντίστοιχα. «Η Ελλάδα βρίσκεται στο κέντρο αυτής της στρατηγικά σημαντικής γεωγραφίας», σημείωσε. Αντίστοιχες «γεωγραφικές» περιγραφές έχουν κάνει πολλές φορές τόσο ο Πρωθυπουργός, όσο και ο Υπουργός Άμυνας, καθώς είναι αυτή

Οδηγητής ϐ Ιούνης 2017

ακριβώς η στρατηγική θέση που θέλει η ελληνική αστική τάξη να αξιοποιήσει για να αναβαθμίσει το ρόλο της. Παίρνοντας ως παράδειγμα μόνο τις τελευταίες εξελίξεις στα Βαλκάνια, μπορούμε να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα για το τι κινδύνους συνεπάγεται για το λαό μια τέτοια βαθύτερη εμπλοκή. Στην περιοχή βρίσκεται σε εξέλιξη μια οξεία αντιπαράθεση τμημάτων των αστικών τάξεων των χωρών που, σε μεγάλο βαθμό, έχει να κάνει με την επιλογή ιμπεριαλιστικών συμμαχιών. Αυτό εκφράζει, για παράδειγμα, η πολύμηνη αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης στην ΠΓΔΜ. Κόντρες ξέσπασαν και μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης στην Αλβανία, στον δρόμο προς τις εκλογές αυτού του μήνα, ενώ οι ΗΠΑ κατηγόρησαν τη Ρωσία ότι ετοίμαζε πραξικόπημα στο Μαυροβούνιο για να αποτρέψει την είσοδο της χώρας στο ΝΑΤΟ. Είναι φανερό πως τα παραπάνω αντανακλούν και την αντιπαράθεση ανάμεσα κυρίως σε ΗΠΑ-Ρωσία για τις επενδύσεις και τους δρόμους μεταφοράς ενέργειας. Ταυτόχρονα, παρεμβαίνει η ΕΕ που επιδιώκει την ένταξη των χωρών των δυτικών Βαλκανίων, αλλά και η τουρκική αστική τάξη, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού της με την ελληνική. Το όχημα που κυρίως αξιοποιούν οι αστικές τάξεις για να σύρουν τους λαούς σε ξένες για τα συμφέροντά τους αντιπαραθέσεις είναι ο εθνικισμός. Ενδεικτική ως προς αυτό είναι η αναβίωση του αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού (βλ. δηλώσεις του Αλβανού Πρωθυπουργού για την πιθανότητα ένωσης Αλβανίας-Κοσσόβου) με την επανεμφάνιση και της φασιστικής οργάνωσης UCK, αλλά και οι δηλώσεις περί “Μεγάλης Αλβανίας”, που ανάμεσα σε άλλα θα περιλαμβάνει και σημερινά ελληνικά εδάφη. Η ελληνική αστική τάξη δεν είναι το θύμα σε όλα αυτά. Άλλωστε, δια-

χρονικά έπαιξε ρόλο στον διαμελισμό της πρώην ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, με έπαθλο τον κυρίαρχο ρόλο των ελληνικών επιχειρήσεων. Σήμερα επιχειρεί να αναβαθμίσει τον ρόλο της. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις Καμμένου ότι «θα ενεργήσουμε κατά τη δύναμη την οποία έχουμε στα Βαλκάνια. Μην ξεχνάτε ότι οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις στα Βαλκάνια είναι οι πιο ισχυρές που υπάρχουν» και ότι «δεν πρόκειται να αφήσουμε απροστάτευτους τους χριστιανικούς πληθυσμούς».

Η εργατική-λαϊκή απάντηση Η συζήτηση για την βαθύτερη ανάμειξη της Ελλάδας στους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών δεν είναι θεωρητική. Το εύφλεκτο υλικό που συγκεντρώνεται υπογραμμίζει την αυξανόμενη πιθανότητα για μια πιο άμεση εμπλοκή της χώρας μας σε πολεμικές συγκρούσεις. Γι’ αυτό και απαιτείται από το εργατικό-λαϊκό κίνημα αυξημένη ετοιμότητα και επαγρύπνηση, να δυναμώσει η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στο ενδεχόμενο να χύσει ο ελληνικός λαός το αίμα του για τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών του. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται μια σειρά κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος, όπως το περιεχόμενο του φετινού εορτασμού της Πρωτομαγιάς με σύνθημα “Για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους και προσφυγιά”, η Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης, οι κινητοποιήσεις των επιτροπών ειρήνης σε Σούδα και Αλεξανδρούπολη. Τα ζητήματα αυτά βρίσκονται στη συζήτηση που ήδη ανοίγουν τα μέλη της ΚΝΕ με χιλιάδες νέους μπροστά στο 26ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της Οργάνωσης στο Καλπάκι, στα πλαίσια του οποίου θα διοργανωθεί και συζήτηση για τις εξελίξεις στα Βαλκάνια.

Μεγάλη αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση έγινε στις 28 Μάη στην Αλεξανδρούπολη ενάντια στους φονιάδες του ΝΑΤΟ που ετοιμάζονται να διέλθουν και να κατασκηνώσουν στα χωριά και τα στρατόπεδα του Ελληνικού Στρατού στην περιοχή τις επόμενες μέρες, στο πλαίσιο της ΝΑΤΟϊκής άσκησης “Noble Jump”, που θα διεξαχθεί στη Ρουμανία από τις από τις 28 Μάη έως τις 16 Ιούνη.

Αλληλεγγύη στην πάλη των λαών Σε διεθνιστικό κλίμα αλληλεγγύης, πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη αυλή του Στεκιού Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ, στις 19 Μάη, η εκδήλωση της ΚΝΕ για την απεργία πείνας που πραγματοποιούν οι Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι. Η εκδήλωση άνοιξε με απαγγελία ποιημάτων του ποιητή Μαχμούτ Νταρουίς (στα Αραβικά και τα Ελληνικά) από μέλη της Γενικής Ένωσης Παλαιστινίων Φοιτητών στην Ελλάδα. Στη συνέχεια, ο Ραχίμ Σίχα, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Γενικής Ενωσης Παλαιστινίων Φοιτητών στην Ελλάδα, αναφέρθηκε στον αγώνα που διεξάγουν, από τις 17 Απρίλη, πάνω από 2.000 Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι στις ισραηλινές φυλακές και στην κατάσταση που βιώνει η νεολαία στην Παλαιστίνη. Ο Χρήστος Χαλκιαδάκης, μέλος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων του ΚΣ της ΚΝΕ, ανάμεσα σε άλλα σημείωσε τις ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης, που «από τη μία χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τον Παλαιστινιακό λαό, ενώ από την άλλη ενισχύει τη συνεργασία με το Ισραήλ σε πολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό επίπεδο».

Η ΚΝΕ σε μεγάλη εκδήλωση στη Μαδρίτη για την Οκτωβριανή Επανάσταση Σε μεγάλη διεθνιστική εκδήλωση των Κολεκτίβων Νέων Κομμουνιστών για τα 100 χρόνια της Μεγάλης Σοσιαλιστικής Οχτωβριανής Επανάστασης στη Μαδρίτη συμμετείχε η ΚΝΕ το Σάββατο 6 Μάη. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν και χαιρέτισαν μέσα σε κλίμα επαναστατικού ενθουσιασμού ο Αστορ Γκαρσία, Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Λαών Ισπανίας και η Μαρίνα Γκόμεζ, Γραμματέας των Κολεκτίβων Νέων Κομμουνιστών, καθώς και άλλα στελέχη του Κόμματος και της Οργάνωσης. Την ΚΝΕ στην εκδήλωση εκπροσώπησε ο Άρης Ευαγγελίδης, μέλος του Γραφείου του ΚΣ, ενώ συμμετείχαν επίσης εκπρόσωποι του Μετώπου Κομμουνιστικής Νεολαίας - Ιταλία και της Κομμουνιστικής Νεολαίας Τουρκίας. Βιντεοσκοπημένο μήνυμα απέστειλε η Ομοσπονδία Νέων Κομμουνιστών - Μεξικό.

ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ

Καμία εμπιστοσύνη στους εκμεταλλευτές του λαού και τις κυβερνήσεις τους

ε μια περίοδο που οξύνονται οι αντιθέσεις ανάμεσα στους εκμεταλλευτές του λαού σε παγκόσμιο επίπεδο, που το ενδεχόμενο να λυθούν αυτές οι αντιθέσεις με στρατιωτικά μέσα γίνεται πιο πιθανό, αποκτά ιδιαίτερη σημασία η συζήτηση για την αποκάλυψη των αιτιών του ιμπεριαλιστικού πολέμου, των ευθυνών της ελληνικής αστικής τάξης, των κυβερνήσεων και των κομμάτων της καθώς και η στοχευμένη δράση του εργατικού λαϊκού κινήματος στην προσπάθεια για την αποτροπή ενός τέτοιου ενδεχομένου.

Πολλά μέτωπα ανοιχτά Τα τελευταία χρόνια έχουν συμβεί σημαντικές αλλαγές των συσχετισμών στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά, διαδικασία που επιταχύνθηκε με την εκδήλωση της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Από αυτές τις ανακατατάξεις στην ισχύ των καπιταλιστικών κρατών οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, που εκφράζονται σε διάφορα μέτωπα σε όλο τον πλανήτη. Από τις πολεμικές εστίες στη Μέση Ανατολή, που οι συγκρούσεις συνεχίζονται για έκτη χρονιά, την κατάσταση στην Ουκρανία, τις εντάσεις στα Βαλκάνια και την έξαρση των εθνικισμών, μέχρι τις εξελίξεις στη θάλασσα της Νότιας Κίνας και την κορεάτικη χερσόνησο, όπου συγκεντρώνονται σημαντικές δυνάμεις του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ σε απόσταση βολής από την Κίνα, με αφορμή το πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας. Την ίδια στιγμή η αστική τάξη της Τουρκίας εντείνει την επιθετικότητα και την προκλητικότητά της απέναντι στους ανταγωνιστές της, ανάμεσα στους οποίους είναι και η Ελλάδα. Βασισμένη στην αύξηση της οικονομικής και στρατιωτι-

κής της ισχύος επιδιώκει να παίξει πιο αναβαθμισμένο ρόλο στην περιοχή, διεκδικώντας τον έλεγχο ενεργειακών κοιτασμάτων στο Αιγαίο και στη ΝΑ Μεσόγειο. Όλες αυτές οι εστίες αυξάνουν τον κίνδυνο μιας ευρύτερης γενίκευσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν έχουν υπάρξει περισσότερα στρατεύματα του ΝΑΤΟ στη νοτιοανατολική Ευρώπη από την εποχή του ψυχρού πολέμου, με τους λεγόμενους σχηματισμούς ταχείας επέμβασης να βρίσκονται σε ετοιμότητα στην περιοχή και τη ΝΑΤΟϊκή αρμάδα να έχει εγκατασταθεί πλέον μόνιμα στο Αιγαίο.

Καμία σχέση με τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας Η σημερινή κυβέρνηση, όπως και όλες οι προηγούμενες, όχι μόνο αποδέχεται την συμμετοχή της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες όπως το ΝΑΤΟ, στη χάραξη της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας της ΕΕ, αλλά επιδιώκει την ακόμα πιο ενεργή δραστηριότητα σε αυτές. Στόχο έχει να βάλει στο χέρι κομμάτι από τη λεία των γερακιών στις εμπόλεμες περιοχές, όπως έκανε και στο παρελθόν με τον διαμελισμό της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Χαρακτηριστική είναι η πρόταση ανανέωσης της σύμβασης σχετικά με τη βάση της Σούδας για 5 ακόμη χρόνια. Σημειωτέον ότι η βάση αυτή αξιοποιήθηκε στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο Ιράκ, στη Λιβύη, στο πρόσφατο χτύπημα στρατιωτικής βάσης στη Συρία με 59 πυραύλους Τόμαχοκ. Χαρακτηριστικός είναι και ο πρωταγωνιστικός ρόλος που έπαιξε στη συγκρότηση περιφερειακού ΝΑΤΟϊκού κέντρου στο νότιο τμήμα της λυκοσυμμαχίας, ενώ άξιο αναφοράς

είναι και το γεγονός ότι το ΚΕΝΑΠ (Κέντρο Ναυτικής Αποτροπής), που βρίσκεται στα Χανιά, κυριολεκτικά πλέον διαφημίζει τις στρατιωτικές υπηρεσίες που προσφέρει σε κάθε επίδοξο μακελάρη που ενδιαφέρεται να αιματοκυλήσει την ευρύτερη περιοχή. Στην ίδια κατεύθυνση επιδιώκονται να αξιοποιηθούν και οι συνεχιζόμενες αποστολές στρατιωτικών δυνάμεων εκτός συνόρων (Κοσσυφοπέδιο, Αφγανιστάν, Ιράκ, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία κ.α.), οι συνεχείς και πολυδάπανοι πολεμικοί εξοπλισμοί και οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, που δε σχετίζονται με την ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας της χώρας, αλλά είναι στα πλαίσια της ενίσχυσης των ΝΑΤΟϊκών επιθετικών επιχειρήσεων.

Στον βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου Όλη αυτή η δραστηριότητα, η εμπλοκή στις ιμπεριαλιστικές λυκοσυμμαχίες έχει και έναν επιπλέον στόχο: Η κυβέρνηση προπαγανδίζει και επιδιώκει να διαμορφώσει ένα ασφαλές επενδυτικό περιβάλλον στην Ελλάδα, μέσα στην πολυτάραχη λεκάνη της Μεσογείου, για ντόπιους και ξένους καπιταλιστές. Ο μόνος λόγος που οι καπιταλιστές επιδιώκουν αυτή τη σχετική ειρήνη που μπορεί να υπάρξει στον καπιταλισμό, είναι από το φόβο να ανακοπεί η απρόσκοπτη κερδοφορία τους. Αυτό δείχνει άλλωστε και η μεταχείριση που έχουν τα θύματα των σημερινών πολέμων στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, τα οποία αν δε θαλασσοπνίγονται στη Μεσόγειο και το Αιγαίο, καταστέλλονται στα σύνορα ή στοιβάζονται σε στρατόπε-

Οδηγητής ϐ Ιούνης 2017

Χάρτης του ΝΑΤΟ για την ανάπτυξη των αρμάδων του.

δα συγκέντρωσης με αποτέλεσμα να γίνονται έρμαια της πείνας, των καιρικών συνθηκών και των ασθενειών. Η κυβέρνηση κάνει λόγο για αξιοποίηση της ευνοϊκής γεωστρατηγικής θέσης της χώρας στις συνδιαλλαγές της με τα άλλα ανταγωνιστικά καπιταλιστικά κράτη. Στο καπιταλιστικό σύστημα η γεωστρατική αυτή θέση μπορεί να αξιοποιηθεί ως διαπραγματευτικό χαρτί μόνο με την προϋπόθεση του τσακίσματος της εργατικής δύναμης. Η κερδοφορία και η κάθε φορά δυνατότητα των αστικών κυβερνήσεων να διαπραγματεύονται στη διεθνή σκακιέρα βασίζεται στον εσωτερικό πόλεμο που κάνει η κάθε αστική τάξη και το κράτος της στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, βασίζεται στην απόσπαση της υπεραξίας, την καπιταλιστική συσσώρευση. Ουσιαστικά βασίζεται στην προνομιακή – έναντι των άλλων καπιταλιστικών κρατών – εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός έχει πάει σε όλη τη “γειτονιά” (Τουρκία, Σερβία, Βουλγαρία, Ουκρανία) και ακόμα παραπέρα (βλέπε κινέζικος “δρόμος του μεταξιού του 21ου αιώνα”) για να βρει επενδυτές, ενώ τα επενδυτικά φόρουμ διαδέχονται το ένα το άλλο, διαφημίζοντας ότι στην Ελλάδα επικρατεί “ησυχία και ασφάλεια” στους χώρους δουλειάς, ότι τα εργασιακά δικαιώματα αποτελούν παρελθόν στις “ειδικές οικονομικές ζώνες”. Οι συνδιαλλαγές αυτές, που η κυβέρνηση ονομάζει «πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική» σημαίνουν βαθύτερη εμπλοκή του ελληνικού λαού στους ανταγωνισμούς, σε μία περιοχή που “μυρίζει μπαρούτι”. Η κυβέρνηση και η αστική τάξη είναι έτοιμες να ταΐσουν τον ελληνικό λαό στα κανόνια του ιμπεριαλιστικού πολέμου, όταν ο δρόμος προς την καπιταλιστική ανάπτυξη περάσει μέσα από εκεί.

Από παλιότερη κινητοποίηση στη βάση της Σούδας.

Απάντηση η πάλη του λαού και της νεολαίας Η εναντίωση στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο δεν είναι ένα καθήκον για το μακρινό μέλλον, δεν είναι ένα καθήκον μόνο για την στιγμή που αυτός θα εκδηλωθεί. Η πάλη για την εναντίωση στον πόλεμο είναι επιτακτική ανάγκη να οργανωθεί από σήμερα. Προϋποθέτει το ίδιο το εργατικό λαϊκό κίνημα, η νεολαία, με την καθοριστική παρέμβαση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, να έχει ξεκάθαρο ότι η αιτία του πολέμου βρίσκεται στον πυρήνα του καπιταλιστικού συστήματος, ότι έχει τις ρίζες της στην καπιταλιστική εκμετάλλευση. Για αυτό ο μόνος αγώνας ενάντια στον πόλεμο, που μπορεί πραγματικά να έχει αποτέλεσμα, είναι ο αγώνας που στρέφεται ταυτόχρονα ενάντια στο σύστημα που τον γεννά. Η οργάνωση της πάλης σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε σχολείο, σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ, στις γειτονιές πρέπει

Από κινητοποίηση στις 28/5.

να στοχεύει ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου, της ΕΕ, της κυβέρνησης και των κομμάτων του, που καταδικάζουν την εργατική τάξη και την νεολαία, στη φτώχεια, στην ανεργία, στη ζωή χωρίς δικαιώματα. Να τσακίζεται με κάθε τρόπο το ιδεολόγημα ότι σήμερα ο λαός μπορεί να ζήσει ενωμένος με τους εκμεταλλευτές του. Να μην υπάρξει καμία εμπιστοσύνη και ανοχή στις κυβερνήσεις του κεφαλαίου, ανεξαρτήτως ποια κυβέρνηση βρίσκεται κάθε φορά στην καρέκλα της εξουσίας. Την ίδια στιγμή όμως θα πρέπει να οργανώνεται η δράση του εργατικούλαϊκού κινήματος, των φοιτητών, των μαθητών, των νέων εργαζόμενων, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, σε όποια γωνιά της γης και να γίνονται. Να μεγαλώνει η εναντίωση στους ιμπεριαλιστικούς σχηματισμούς και ενώσεις, στην προσπάθεια της κυβέρνησης και των αστικών κομμάτων να εμπλέξουν το λαό πιο βαθιά στο κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Να κερδίζουν έδαφος τα αιτήματα για αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, για να φύγει το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο και να κλείσουν όλες οι βάσεις του θανάτου. Το εργατικό-λαϊκό κίνημα πρέπει να παλέψει για την αποτροπή κάθε προσπάθειας για αλλαγή συνόρων, να μην δεχτεί κανένα ξένο στρατό σε ελληνικό έδαφος, να μην σταλεί κανένας Έλληνας στρατιώτης σε ξένο έδαφος, σε αποστολή στο εξωτερικό. Αυτή η πάλη των εργαζόμενων, του λαού και της νεολαίας, που δεν θα κρατούν στάση αναμονής αλλά θα στοχεύουν από τώρα στον πραγματικό εχθρό, δηλαδή το σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης, που γεννά τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, είναι αυτό που θα δώσει ώθηση τόσο στον αγώνα για την αποτροπή του πολέμου, όσο και στην ετοιμότητα του εργατικού λαϊκού κινήματος σε περίπτωση εκδήλωσής του.

Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Τα γεγονότα από τον Απρίλη έως τον Ιούλη του 1917

το παρόν και το επόμενο φύλλο του “Οδηγητή” θα επιχειρήσουμε να αναδείξουμε μέσα από ένα σύντομο χρονικό την αταλάντευτη δουλειά των μπολσεβίκων στις εργαζόμενες μάζες μετά την άφιξη του Λένιν στην Πετρούπολη τον Απρίλη, δουλειά προετοιμασίας για τη μεγάλη εξέγερση του Οκτώβρη στα χειμερινά ανάκτορα.

Το ιδεολογικό – πολιτικό – οργανωτικό ατσάλωμα κρίνει πολλά… Το νέο Πρόγραμμα των μπολσεβίκων, βασισμένο στις περίφημες “Θέσεις του Απρίλη1” αποτέλεσε όπλο στις σκληρές μάχες για την αλλαγή του ταξικού συσχετισμού, το κέρδισμα της κρίσιμης μάζας των επαναστατημένων δυνάμεων. Βασική προϋπόθεση γι’ αυτό ήταν το σταθερό μέτωπο ενάντια στην Προσωρινή Κυβέρνηση, όποια μορφή και αν πήρε η σύνθεσή της, κάνοντας τη ίδια στιγμή τις απαραίτητες προσαρμογές στην τακτική τους, σε σύνθετες και ραγδαίες εξελίξεις. Το σύνθημα “όλη η εξουσία στα Σοβιέτ”, που πρότασσε το κόμμα των μπολσεβίκων στα σοβιέτ τον Απρίλη, έδινε τον προσανατολισμό στην ανάπτυξη της επανάστασης, στην αφύπνιση των μαζών για τον ρόλο της αστικής Προσωρινής Κυβέρνησης. Στον αντίποδα στέκονταν τα κόμματα των μενσεβίκων και των εσέρων, που πλειοψηφούσαν στα σοβιέτ και φρόντιζαν να παραμένει αμείωτη η μεγάλη επιρροή και το κύρος της Προσωρινής Κυβέρνησης στις εργαζόμενες μάζες. Σε αυτή την κατεύθυνση συγκρότησαν μία “Επιτροπή Επαφής” με την κυβέρνηση, που θα της ασκούσε δήθεν έλεγχο. Ουσιαστικά τα μέλη της επιτροπής αυτής έπαιζαν ρόλο υπουργών χωρίς χαρτοφυλάκιο, εφόσον καμία από τις υποσχέσεις της Προσωρινής Κυβέρνησης δεν υλοποιήθηκε. Την ίδια ώρα, δόθηκε αρκετός χρόνος στους καπιταλιστές να οργανωθούν, που μέχρι τότε έκαναν τη μια παραχώρηση

πίσω από την άλλη στους χώρους δουλειάς, αλλά και στις αντεπαναστατικές οργανώσεις των αξιωματικών του στρατού να συγκροτηθούν. Την 1η Μάη (18 Απρίλη) του 1917 ο επαναστατημένος λαός γιόρταζε για πρώτη φορά ανοιχτά τη μέρα της εργατικής τάξης με συνθήματα “Ζήτω η αδελφοσύνη των λαών!”, “Ειρήνη χωρίς προσαρτήσεις και αποζημιώσεις!”, “Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!”. Την ίδια μέρα ο υπουργός εξωτερικών της Προσωρινής Κυβέρνησης, Μιλιούκοφ, έστελνε στους δυτικούς συμμάχους τηλεγράφημα με το οποίο τους διαβεβαίωνε ότι η Ρωσία θα συνεχίσει τον πόλεμο “μέχρι το νικηφόρο τέλος” και θα τιμήσει όλες τις υποχρεώσεις που είχε αναλάβει άλλοτε ο τσάρος. Με τη δημοσίευσή του δυο μέρες μετά, περίπου 15.000 οργισμένοι εργάτες και στρατιώτες βγήκαν αυθόρμητα στους δρόμους ζητώντας την παραίτηση του Μιλιούκοφ. Η αγανάκτηση ήταν τόσο μεγάλη που ένα σύνταγμα του στρατεύματος έφτασε στο ανάκτορο Μαριίνσκι για να συλλάβει τους υπουργούς. Στις γειτονιές των πιο εύπορων στρωμάτων, γύρω από τη λεωφόρο Νιέφσκι, διαδήλωναν αξιωματικοί και μεσαία στρώματα υπέρ της Προσωρινής Κυβέρνησης, με συνθήματα όπως “Κάτω ο Λένιν”. Η εργατική τάξη ξεσηκώθηκε στα εργοστασιακά προάστια και συσπειρώθηκε γύρω από τα συνθήματα της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος των Μπολσεβίκων. Στις εργατικές διαδηλώσεις κυριαρχούσε το σύνθημα “Όλη

Ο Β. Ι. Λένιν διακηρύσσει τις «Θέσεις του Απρίλη» στα Ταυρικά Ανάκτορα στην Πετρούπολη.

η εξουσία στο Σοβιέτ των εργατών και στρατιωτών βουλευτών”. Στα γεγονότα αυτά διακρίνεται από τη μία η δυσκολία της Προσωρινής Κυβέρνησης να επιβάλει την πολιτική της στα οπλισμένα σοβιέτ, από την άλλη η μη κατανόηση από την πλειοψηφία της εργατικής τάξης της αναγκαιότητας να πάρει η ίδια την εξουσία. Χαρακτηριστικό γεγονός είναι η άρνηση εκτέλεσης διαταγής του στρατιωτικού διοικητή της Πετρούπολης Κορνίλοφ, προς τη φρουρά για αναδιοργάνωση των εφεδρικών μονάδων και έξοδό τους από την πόλη, αν αυτή δεν επικυρωνόταν από το σοβιέτ.

Η πάλη ενάντια στην αστική κυβέρνηση Η αστική τάξη της Ρωσίας αξιοποιώντας την πείρα από τη στάση των καπιταλιστών των δυτικών χωρών, οι οποίοι είχαν ήδη αρκετά χρόνια την εξουσία, προχώρησε στην παραίτηση του υπουργού Εξωτερικών και συγκρότησε “κυβέρνηση

συνασπισμού” με τη συμμετοχή των καντέτων, των μενσεβίκων και των εσέρων. Πραγματοποιήθηκε η υπουργοποίηση δύο ηγετικών στελεχών των εσέρων και δύο των μενσεβίκων, μελών της επιτροπής του Σοβιέτ Πετρούπολης. Είναι χαρακτηριστικά και διαχρονικά τα παρακάτω λόγια του Λένιν: «Οι “σοσιαλιστές” ηγέτες, μπαίνοντας στην κυβέρνηση της αστικής τάξης, αποδεικνύονταν κατά κανόνα ανδρείκελα, μαριονέτες, προκάλυμμα για τους καπιταλιστές, όργανο εξαπάτησης των εργατών (...). Οι βλάκες των κομμάτων των εσέρων και των μενσεβίκων πανηγύριζαν, λούζονταν με αυταρέσκεια στην ακτινοβολία της υπουργικής δόξας των αρχηγών τους. Οι καπιταλιστές έτριβαν τα χέρια από ικανοποίηση εφόσον είχαν αποκτήσει στο πρόσωπο των “αρχηγών των Σοβιέτ” βοηθούς ενάντια στον λαό, εφόσον πήραν την υπόσχεση από αυτούς ότι θα υποστήριζαν τις “επιθετικές επιχειρήσεις στο μέτωπο”, δηλαδή την επανάληψη του ιμπεριαλιστικού, ληστρικού πολέμου που είχε σταματήσει.

1 MAH 1917

3 MAH 1917

1 IoYлH 1917

Γιορτάζεται για πρώτη φορά ανοιχτά η ημέρα της διεθνούς προλεταριακής αλληλεγγύης.

Η Προσωρινή Κυβέρνηση ανακοινώνει τη συνέχιση του πολέμου. Ξεσπά ένα τεράστιο κύμα διαμαρτυρίας.

Η Προσωρινή Κυβέρνηση διατάζει την έναρξη της επίθεσης στο μέτωπο.

Οδηγητής ϐ Ιούνης 2017

ꠃ갃븃萃 쐃

쀃넃섃넃쀃넃봃줃

 “Από τη μαχητική πείρα των μπολσεβίκων”, Β.Ι. Λένιν, εκδόσεις “Σύγχρονη Εποχή”.  “ΟΚΤΩΒΡΗΣ 1917. Η πορεία των μπολσεβίκων προς τη νίκη”, Ιδεολογική Επιτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ, εκδόσεις “Σύγχρονη Εποχή”.

Οι καπιταλιστές ήξεραν όλη τη γεμάτη έπαρση αδυναμία των αρχηγών αυτών, ήξεραν ότι οι υποσχέσεις της αστικής τάξης —σχετικά με τον έλεγχο, ακόμα και με την οργάνωση της παραγωγής, σχετικά με την πολιτική της ειρήνης κ.λπ.— ποτέ δε θα εκπληρωθούν»2. Έτσι η στήριξη του καπιταλισμού από τους αποστάτες του σοσιαλισμού αναπτύχθηκε, καθώς αναπτύσσονταν και τα πιεστικά για την αστική τάξη ζητήματα της συνέχισης του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Από την καλλιέργεια αυταπατών για έλεγχο της Προσωρινής Κυβέρνησης από την “Επιτροπή Επαφής” του σοβιέτ, πέρασε στην ανοιχτή συμμετοχή στην κυβέρνηση και τη συνέχιση του πολέμου. Η κυβέρνηση αυτή λειτούργησε πυροσβεστικά για το επαναστατικό κίνημα. Όπου δεν τολμούσαν να εμφανιστούν οι υπουργοί των καντέτων για να κατευνάσουν τις μάζες, πήγαιναν οι “σοσιαλιστές” υπουργοί των μενσεβίκων και των εσέρων.

Η αντιφατικότητα στη στάση των μαζών Οι μπολσεβίκοι κάλεσαν τους εργάτες και τους στρατιώτες να ζητήσουν επανεκλογή και να ανακαλέσουν τους “συμβιβαστές” από τα σοβιέτ. Αρκετοί εργάτες

καταδίκασαν τους “συμβιβασμένους ηγέτες των σοβιέτ” για τη στάση τους μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις εργατών σε πολλά εργοστάσια. Χαρακτηριστικά τα παραδείγματα των εργατών του εργοστασίου Τσέσνερ, των εργοστασίων της πόλης Πρέσνια, των εργατών και υπαλλήλων των “Ενωμένων εργοστασίων καλωδίων” της Πετρούπολης καθώς και του σοβιέτ εργατών, στρατιωτών και κοζάκων βουλευτών του Κρασνόγιαρσκ. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, τον Ιούνη του 1917 συγκλήθηκε το 1ο Πανρωσικό Συνέδριο των σοβιέτ. Οι μπολσεβίκοι, παρά το γεγονός ότι μειοψηφούσαν, δε σταμάτησαν να δουλεύουν με επιμονή για να αποκαλύψουν τον ιμπεριαλιστικό – άδικο χαρακτήρα του πολέμου και να αναδείξουν τον όλεθρο στον οποίο οδηγεί ο συμβιβασμός με την αστική τάξη. Σε αυτήν τη βάση κάλεσαν σε διαδήλωση τους εργάτες της Πετρούπολης, την οποία καντέτοι, μενσεβίκοι και εσέροι συνενωμένοι, χτύπησαν πολιτικά με λύσσα. Κάτω από την πίεση της λαϊκής δυσαρέσκειας, οι μενσεβίκοι και οι εσέροι αναγκάστηκαν να κάνουν κοινή πρόταση στο συνέδριο για νέα διαδήλωση την 1 Ιούλη (18 Ιούνη), με περιεχόμενο στήριξης της Προσωρινής Κυβέρνησης. Αντίθετα οι

Μόσχα, οι επίτροποι του Σοβιέτ των εργατών βουλευτών της αχτίδας Ρογκόζσκι σε διαδήλωση στις 12 Μάρτη 1917.

μπολσεβίκοι επεδίωξαν να επικρατήσουν τα επαναστατικά συνθήματα. Την ίδια μέρα η Προσωρινή Κυβέρνηση διέταξε την έναρξη της επίθεσης στο μέτωπο. Με αυτήν την επίθεση η κυβέρνηση επεδίωκε να κατοχυρώσει τη θέση της ικανοποιώντας τους ντόπιους καπιταλιστές και τους συμμάχους τους, που απαιτούσαν την ενεργοποίηση των επιχειρήσεων του ρωσικού στρατού. Σε περίπτωση επιτυχίας των στρατιωτικών επιχειρήσεων υπολόγιζε να ισχυροποιήσει την εξουσία της, ενώ σε περίπτωση αποτυχίας να αποδώσει τις ευθύνες στη δράση των μπολσεβίκων και να ζητήσει την πάταξή τους. Η επίθεση ήταν καταδικασμένη να αποτύχει. Στις 15 (2) Ιούλη οι καντέτοι ανακοίνωσαν την παραίτησή τους από την κυβέρνηση, καταλογίζοντας στη δράση των μπολσεβίκων τις ευθύνες για τις πολεμικές αποτυχίες. Η προπαγάνδα τους δεν έπιασε τόπο. Στρατιώτες από συντάγματα που στάθμευαν στην Πετρούπολη, μαζί με ναύτες και εργάτες πολλών εργοστασίων κατέβηκαν στους δρόμους φωνάζοντας συνθήματα, διεκδικώντας να σταματήσει ο πόλεμος, να φύγουν οι καπιταλιστές υπουργοί, να αναλάβουν την εξουσία τα σοβιέτ. Οι μπολσεβίκοι έβλεπαν το πρόωρο μιας ένοπλης σύγκρουσης με την αστική τάξη και τους συμμάχους της, γιατί ναι μεν η εργατική τάξη της Πετρούπολης θα μπορούσε να πάρει την εξουσία, όμως δε θα μπορούσε να την κρατήσει για πολύ, αφού σημαντικά τμήματα του στρατού σε όλη τη Ρωσία και τα λαϊκά στρώματα της επαρχίας υποστήριζαν ακόμα τα συμβιβαστικά κόμματα των εσέρων και των μενσεβίκων. Έτσι αποφάσισαν να μπουν επικεφαλής στη διαδήλωση με σκοπό να υπάρξει ψυχραιμία και αυτοκυριαρχία, συγκρότηση και οργάνωση, ώστε τα αντεπαναστατικά στρατεύματα να μην αιματοκυλίσουν την πορεία, να μην υπάρξουν σημαντικές απώλειες για την εργατική τάξη και την πρωτοπορία της, ώστε να αντεπιτεθεί με καλύτερους όρους. Αντιπρόσωποί τους παρουσιάστηκαν στην Κεντρική Εκτελεστική Επιτροπή των σοβιέτ και της πρότειναν να αναλάβει την εξουσία, η οποία αρνήθηκε. Στις 17 (4) Ιούλη 500.000 εργάτες, στρατιώτες και ναύτες, με επικεφαλής τους μπολσεβίκους πραγματοποίησαν μία μεγαλειώδη πορεία στους δρόμους της Πετρούπολης. Η αστική τάξη κατόρθωσε να ανασυντάξει τις δυνάμεις της και επιτέθηκε

17 IoYлH 1917

20 IoYлH 1917

21 IoYлH 1917

Οι μπολσεβίκοι ηγούνται μίας μεγαλειώδους ειρηνικής διαδήλωσης στην Πετρούπολη, παρά τη σχετική απαγόρευση, η οποία χτυπιέται ανελέητα από τον στρατό.

Εκδίδεται ένταλμα σύλληψης του Λένιν, ο οποίος διαφεύγει από την Πετρούπολη.

Αναδιοργανώνεται η Προσωρινή Κυβέρνηση, με επικεφαλής τον Α. Κερένσκι και αποκτά απεριόριστες αρμοδιότητες και εξουσία.

σφοδρά. Χτύπησε τα γραφεία της ΚΕ των μπολσεβίκων, τη σύνταξη και το τυπογραφείο της μπολσεβίκικης εφημερίδας “Πράβντα”. Στις 21 (8) Ιούλη σχηματίστηκε η λεγόμενη “κυβέρνηση σωτηρίας της επανάστασης” με επικεφαλής τον Κερένσκι. Διέλυσε άμεσα όλα τα συντάγματα που έδρευαν στην Πετρούπολη, καθιέρωσε τη θανατική ποινή, προχώρησε στον αφοπλισμό των εργατών και διέταξε τη σύλληψη των καθοδηγητών του μπολσεβίκικου Κόμματος.

Στο επίκεντρο το ζήτημα της εξέγερσης για την εξουσία Έγινε πλέον ξεκάθαρο ότι η αυτή η ιδιότυπη «δυαδική εξουσία», όπως την ονόμαζε ο Λένιν, δε μπορούσε να υπάρχει για πολύ. Αντικειμενικά θα έπρεπε να λυθεί το ζήτημα της εξουσίας είτε με την επικράτηση της εργατικής τάξης, είτε με νίκη των εκμεταλλευτών της. Ακυρώθηκε κάθε άποψη για δυνατότητα “ειρηνικής εξέλιξης” της επανάστασης, δηλαδή για σχηματισμό κυβέρνησης από τα ένοπλα σοβιέτ χωρίς εξέγερση. Η εργατική τάξη θα μπορούσε να οδηγηθεί στην εξουσία μόνο μέσα από ένα αποφασιστικό αγώνα, με την ένοπλη εξέγερση, αλλά πάντα με τον όρο ότι οι καθοδηγούμενες από την εργατική τάξη μάζες, να γυρίσουν τις πλάτες στα συμβιβασμένα κόμματα των εσέρων και των μενσεβίκων, που πρόδωσαν την υπόθεση της επανάστασης. Αυτό έγινε κατορθωτό τους επόμενους μήνες, μέσα από την σκληρή προσπάθεια των μπολσεβίκων για την αλλαγή του συσχετισμού στα σοβιέτ. Παραπομπές 1. Βλέπε “100 χρόνια απ’ την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση: Οι θέσεις του Απρίλη”, Οδηγητής, Απρίλης 2017 2. Β.Ι. Λένιν, “Τα διδάγματα της επανάστασης”, “Άπαντα”, τ. 34, εκδ. “Σύγχρονη Εποχή”, σελ. 63

1917-2017

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ

ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Το μνημείο που δεν μπόρεσαν να ρίξουν…

ταν 16 Απρίλη 1945, όταν ξεκινούσε η στρατηγική επιθετική επιχείρηση του Κόκκινου Στρατού με σκοπό την κατάληψη του Βερολίνου, για την ολοκληρωτική νίκη επί της ναζιστικής Γερμανίας. 14 μέρες μετά, στις 30 Απρίλη 1945, η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο, η σημαία της Σοβιετικής Ένωσης –το σύμβολο της Νίκης επί του ναζισμού, υψώνεται στο Ράιχσταγκ. Λίγες μέρες αργότερα οι χιτλερικοί συνθηκολογούν άνευ όρων. Πάνω από 80.000 Σοβιετικοί στρατιώτες έχουν πέσει στη μάχη για την κατάληψη του Βερολίνου και προστίθενται στους περισσότερους από 20 εκατομμύρια νεκρούς πολίτες της Σοβιετικής Ένωσης που έδωσαν τη ζωή τους στη μάχη κατά του φασισμού κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Πρωτοβουλία την Κυριακή 7 Μάη πραγ-

ματοποίησε μια πολύ όμορφη μεγάλη διεθνιστική εκδήλωση, με τη συμμετοχή 15 Κομμουνιστικών Κομμάτων από την Ευρώπη. Η εκδήλωση έγινε στο Βερολίνο της Γερμανίας, την πόλη - σύμβολο της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών. Σε αυτήν συμμετείχε αντιπροσωπεία της Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Γιώργο Μαρίνο, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κεντική Επιτροπή του ΚΚΕ και στηρίχτηκε από την ΚΟ Γερμανίας του ΚΚΕ και την ΚΟ Γερμανίας του ΚΚ Τουρκίας. Στα πλαίσια της εκδήλωσης οι εκπρόσωποι των ΚΚ της Πρωτοβουλίας επισκέφτηκαν και κατέθεσαν στεφάνια στο Σοβιετικό Μνημείο του πάρκου Treptower, με το επιβλητικό άγαλμα του Σοβιετικού στρατιώτη. Αυτό το μνημείο και την ιστορία του σας παρουσιάζουμε στο κείμενο που ακολουθεί.

Η Ιστορία του Treptower Park

Καρφί στο μάτι αστών

Μετά το τέλος του πολέμου η Σοβιετική Ένωση αποφασίζει να χτίσει 3 μνημεία στο Βερολίνο (Treptower Park, Tiergarten και Pankow) για να τιμήσει τους νεκρούς του Κόκκινου Στρατού. Η επιλογή του Treptower δεν ήταν τυχαία. Το Treptower Park ήταν σημείο αναφοράς για την γερμανική εργατική τάξη ήδη από τις αρχές του 20ού αιώνα, αφού πέρα από την ψυχαγωγία και την άθληση των εργατών, εκεί γίνονταν εργατικές συγκεντρώσεις και διαμαρτυρίες, όπως για παράδειγμα οι αντιπολεμικές συγκεντρώσεις κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στη νεαρή σοβιετική εξουσία, οι Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις κατά την περίοδο της δημοκρατίας της Βαϊμάρης και άλλες μεγάλες συγκεντρώσεις που συχνά κατέληγαν σε σφοδρή σύγκρουση με το αστικό κράτος, τους μηχανισμούς του και τους φασίστες. Άρα, η επιλογή του σημείου υπογράμμιζε ότι η αντιφασιστική νίκη δεν ήταν μόνο νίκη της ΕΣΣΔ, αλλά και νίκη της ίδιας της γερμανικής εργατικής τάξης.

Κατά τη διάρκεια των γεγονότων που ακολούθησαν την πτώση του τείχους του Βερολίνου, με τις αντεπαναστατικές ανατροπές της περιόδου 1989-1991, νεοναζί και άλλες αντικομμουνιστικές δυνάμεις επιτίθενται στο μνημείο προκαλώντας διάφορες καταστροφές. Ο λαός του Βερολίνου απαντά στις 3 Γενάρη 1990 με συγκέντρωση στο Treptower Park με πάνω από 250.000 κόσμου. Έτσι η γερμανική κυβέρνηση αναγκάζεται να υπογράψει συνθήκη σύμφωνα με την οποία έχει την υποχρέωση για τη διατήρηση όλων των Σοβιετικών Μνημείων στη Γερμανία για πάντα. Βέβαια ποτέ δεν παραιτήθηκαν από την προσπάθεια τους να τα καταστρέψουν, κάτι που επιβεβαιώνεται από το ότι η επισκευή του μνημείου ολοκληρώθηκε μόλις το 2004, αλλά και από το ότι το 2015 σημειώθηκαν ξανά βανδαλισμοί στο μνημείο.

Το μνημείο σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα J.S. Belopolski, τον γλύπτη Y. Vulchetich, τον ζωγράφο A. Gorpenko και την μηχανικό S. Walerius, μετά από δημόσιο διαγωνισμό. Για το χτίσιμό του απασχολήθηκαν 1.200 Γερμανοί εργάτες και εγκαινιάστηκε επίσημα στις 8 Μάη 1949, στην 4η επέτειο από την Αντιφασιστική Νίκη. Είναι το μεγαλύτερο αντιφασιστικό μνημείο εκτός Σοβιετικής Ένωσης και όλα τα επόμενα χρόνια το μνημείο αποτέλεσε σημείο αναφοράς για όλη τη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (DDR, 19491990) καθώς και σημείο εορτασμού της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών.

Φωτογραφία από την συγκέντρωση στις 3/1/1990 για την προστασία των μνημείων.

Οδηγητής ϐ Ιούνης 2017

Περιήγηση στο Σοβιετικό Μνημείο του Treptower Park Το Σοβιετικό Μνημείο είναι χτισμένο στο Ανατολικό Βερολίνο, δίπλα στον ποταμό Spree, μέσα στο πάρκο Treptower, έκτασης 882 στρεμμάτων και σε απόσταση περίπου 20 λεπτών από το κέντρο του Βερολίνου.

Οι δύο σημαίες και οι δύο στρατιώτες Τώρα μπαίνουμε στο κύριο μέρος του μνημείου. Οι δύο μεσίστιες σοβιετικές σημαίες, φτιαγμένες από γρανίτη, συμβολίζουν τον σεβασμό, την τιμή και την αιώνια ευγνωμοσύνη της Σοβιετικής Πατρίδας στους πεσόντες ήρωες. Για την κατασκευή τους χρησιμοποιήθηκε κόκκινος γρανίτης, που αφαιρέθηκε από τα ερείπια της κατεστραμμένης καγκελαρίας, έδρας των ναζί.

Είσοδος – Σοβιετική Αψίδα Νίκης Η είσοδος στον χώρο του μνημείου γίνεται περνώντας μέσα από μια Σοβιετική αψίδα, αφιερωμένη στην αντιφασιστική νίκη. Χαραγμένα πάνω στην αψίδα στα ρωσικά και στα γερμανικά διαβάζουμε: “Αιώνια δόξα στους μαχητές του Σοβιετικού Στρατού που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας από τη φασιστική δουλεία”.

Το άγαλμα της μητέρας πατρίδας

Μπροστά από κάθε σημαία, ένας στρατιώτης του Κόκκινου Στρατού γονατίζει με σεβασμό στους νεκρούς συντρόφους του. Ο στρατιώτης στα αριστερά είναι μεγαλύτερος ηλικιακά, αντιπροσωπεύοντας την παλαιότερη σοβιετική γενιά, που ήδη πολέμησε και υπερασπίστηκε την σοσιαλιστική επανάσταση το 19171921, εργάστηκε σκληρά για να οικοδομήσει τη σοσιαλιστική κοινωνία και την υπερασπίστηκε και πάλι για τις μελλοντικές γενιές. Ο στρατιώτης στα δεξιά είναι νεότερος, συμβολίζοντας τη γενιά που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη νέα κοινωνία και με το αίμα της την προστάτευσε από τους ναζί εισβολείς. Στο βάθος βλέπουμε το επιβλητικό άγαλμα του στρατιώτη που συνθλίβει τη σβάστικα. Μπροστά του υπάρχουν πέντε συμβολικοί τάφοι με χάλκινα στεφάνια, συμβολίζοντας τους περίπου 5.000 στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού που είναι θαμμένοι πίσω από τις 16 σαρκοφάγους δεξιά και αριστερά του μνημείου. Ο αριθμός τους αντιπροσωπεύει τις τότε 16 δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης. Οι σαρκοφάγοι είναι διακοσμημένες με ανάγλυφα που αντιπροσωπεύουν οκτώ στιγμές του πολέμου, καθεμία από τις οποίες συνοδεύεται από σχετικό απόσπασμα του Ι.Β. Στάλιν, ηγέτη της ΕΣΣΔ και στρατάρχη της Νίκης. Τα αποσπάσματα είναι γραμμένα στα γερμανικά στα δεξιά και επαναλαμβάνονται στα ρωσικά στα αριστερά με το ίδιο ακριβώς ανάγλυφο. Το επίκεντρο του μνημείου είναι το τεράστιο άγαλμα του στρατιώτη του Κόκκινου Στρατού που κρατάει ένα παιδί με το αριστερό του χέρι και συνθλίβει μια σβάστικα με το σπαθί του στο δεξί χέρι. Το άγαλμα έχει 12 μέτρα ύψος, ενώ φτάνει τα 30 μέτρα μαζί με τη βάση του. Είναι σύμβολο του Κόκκινου Στρατού και της Σοβιετικής Ένωσης για τη διάσωση και προστασία αθώων Γερμανών αμάχων με τη νίκη επί του φασισμού, και ειδικά των μελλοντικών γενιών, οι οποίες δεν φέρουν ευθύνη για τα εγκλήματα των ναζί.

Αντί επιλόγου… ο αγώνας μας σήμερα! Αυτό το άγαλμα της μητέρας που κλαίει, που συναντά κανείς στη συνέχεια περπατώντας μέσα στο πάρκο, δεν αντιπροσωπεύει μόνο τα εκατομμύρια των σοβιετικών μητέρων που έχασαν τα παιδιά τους στον πόλεμο, αλλά και την ίδια τη Σοβιετική μητέρα Πατρίδα, από την άποψη των τεράστιων απωλειών της σοβιετικής νεολαίας κατά τη διάρκεια του πολέμου. Το 36% του πληθυσμού της ΕΣΣΔ μεταξύ 20-34 ετών, η πιο παραγωγική και δυναμική γενιά, έπεσε στη μάχη ή πέθανε από άλλους λόγους που σχετίζονται με τον πόλεμο μεταξύ 1941-1945. Η κλίμακα των ζημιών ήταν πολύ μεγαλύτερη από αυτή των ιμπεριαλιστικών χωρών και ήταν ένα τεράστιο μειονέκτημα για την ΕΣΣΔ στην μεταπολεμική της προσπάθεια να ανοικοδομήσει τις σοσιαλιστικές παραγωγικές δυνάμεις. Ενώ οι ιμπεριαλιστικές χώρες, όπως οι ΗΠΑ, απαλλάχτηκαν από μέρος του υπερβολικού εφεδρικού στρατού μειώνοντας έτσι τις κρατικές δαπάνες για τη διατήρησή του, η ανωτερότητα του σοσιαλιστικού συστήματος και ο επαναστατικός τρόπος οργάνωσης της παραγωγής με πλήρη απασχόληση σήμαιναν ότι κάθε απώλεια εργαζομένου ήταν ένα βήμα πίσω για την οικονομία και την ευημερία του σοβιετικού λαού.

Δίχως άλλο, το μνημείο γεμίζει συγκίνηση κάθε νέο που θα το επισκεφθεί, και με αυτήν την έννοια αξίζει κάποιος να επιδιώξει μία τέτοια επίσκεψη, παρά τις μεγάλες οικονομικές θυσίες που ίσως χρειαστούν. Το μνημείο δίνει μια συγκλονιστική εικόνα της μεγαλειώδους εποποιίας που κατάφεραν οι λαοί, με μπροστάρη την Σοβιετική Ένωση. Η Αντιφασιστική Νίκη των Λαών ήταν, είναι και θα είναι ορόσημο της πάλης των λαών, σε πείσμα όλων όσοι επιχειρούν να παραχαράξουν την Ιστορία, για να ξεχάσουν οι λαοί, κυρίως οι νεότερες γενιές, την τιτάνια πάλη μέσω της οποίας επιτεύχθηκε και τα ιστορικά διδάγματα που απορρέουν απ’ αυτήν. Εμπνεόμαστε, διδασκόμαστε και συνεχίζουμε με ακλόνητη την πίστη ότι ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος, μόνη απάντηση στο βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα, που γεννά φτώχεια, πολέμους, προσφυγιά και φασισμό. Αταλάντευτα συνεχίζουμε στην πρώτη γραμμή για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Έτσι τιμάμε στην πράξη όσους έπεσαν, για να μπορέσουμε εμείς οι νεότεροι να ζήσουμε σε έναν καλύτερο κόσμο. Σπύρος Γκούλιος μέλος της ΚΕΟΕ της ΚΝΕ

Hip Hop: Καθρέφτης της κοινωνίας που το γέννησε

ύο συλλαβές, μία κουλτούρα, μία μουσική που ξεκίνησε στα γκέτο του Μπρονξ στα τέλη της δεκαετίας του ‘70, για να καταλήξει σήμερα να είναι παγκοσμίως ένα από τα κυρίαρχα είδη στη μουσική. Τραγούδια που μέσα από την αμεσότητα και την ωμότητα καταφέρνουν σε πολλές περιπτώσεις να αναδεικνύουν (άθελά τους) τις αντιφάσεις του συστήματος που τα γέννησε. Οι πρώτοι γρατζουνισμένοι δίσκοι 150 χρόνια μετά την κατάργηση της δουλείας στις ΗΠΑ κρατούσε ακόμα η νομοθετημένη διάκριση με βάση το χρώμα. Τη δεκαετία του ‘50 ξέσπασαν κινήματα των μαύρων αμερικάνων που διεκδικούσαν ίσα δικαιώματα. Ως το 1970 ο διαχωρισμός ανάμεσα σε λευκούς και μαύρους είχε λήξει επίσημα, όμως οι αφροαμερικάνοι της εργατικής τάξης εξακολουθούσαν να ζουν σε άθλιες συνθήκες, ξεκομμένοι σε κοινότητες, σπρώχνονταν στο εμπόριο και τη χρήση ναρκωτικών. Το “αμερικάνικο όνειρο” έδειχνε το πραγματικό του πρόσωπο στους εξαθλιωμένους. Μέσα από αυτήν την ασφυκτική κατάσταση αναδύθηκε μια νέα μορφή έκφρασης με γενέτειρα το Μπρονξ της Νέας Υόρκης. Η ανάγκη των μαύρων στα γκέτο να μπορούν να ξεσκάνε, και να κοινωνικοποιούνται δεν καλυπτόταν από τις disco, που τότε μεσουρανούσαν, στις οποίες τις περισσότερες φορές δεν τους επέτρεπαν καν την είσοδο. Η εναλλακτι-

Dead Prez – Lets Get Free (2000) “Police State”

Παίρνουμε την εξουσία εκεί που ζούμε Έχω σιχαθεί να δουλεύουμε για ψίχουλα και να γεμίζουμε φυλακές Να πεθαίνουμε για τα λεφτά και να στηριζόμαστε στη θρησκεία (...) Οργανώνουμε τον πλούτο (...) ώστε να ζούμε καλύπτοντας τις ανάγκες μας Και όλοι οι σύντροφοι είναι έτοιμοι, τώρα σπέρνουμε το σπόρο

κή λύση βρέθηκε στα λεγόμενα block parties, δηλαδή στα πάρτυ του δρόμου που οργανώνονταν από τις κοινότητες. Μέσα από αυτά ξεπετάχτηκε ο πειραματισμός που στο μελλον θα ονομαστεί hip hop. Στο μυαλό του DJ Kool Herc, του “πατέρα” του είδους, σφηνώθηκε η ιδέα πως μπορεί να απομονώσει τα χορευτικά σημεία με τα γρήγορα τύμπανα από τα funk τραγούδια και να τα βάλει το ένα μετά το άλλο. Στα ίδια βήματα πάτησαν αμέσως και άλλοι που εξέλιξαν περαιτέρω αυτήν την τεχνική όπως ο Grandmaster Flash και ο Afrika Bambaataa. Σύντομα προστέθηκε και ο ρόλος του MC, του σημερινού rapper, αρχικά σε δευτερεύοντα ρόλο προκειμένου να πλαισιώνει τον DJ.

Η μεγάλη στροφή Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980 το hip hop είχε αρχίσει να αποκτά απήχηση σε ευρύτερο κοινό. Κάποιοι έκαναν εμπορικές επιτυχίες —όπως οι RunDMC—, άλλοι εξέλιξαν τις τεχνικές στο

Kendrick Lamar – To pimp a butterfly (2015) “The Blacker the Berry”

Φαίνεται ότι δεν έχω θέση στην κοινωνία Αυτό μου λέτε, ότι μόνο στη φυλακή θα βρω δουλειά Με καταριέστε μέχρι να πεθάνω Μου κηρύττετε προφητείες για να είμαι πνευματικά ακόμα ένας σκλάβος

Killer Mike – R.A.P. Music (2012) “Reagan”

Ο Ρίγκαν ήταν ηθοποιός, ένας υπάλληλος των αληθινών αφεντικών της χώρας όπως οι Μπους, ο Κλίντον και ο Ομπάμα, άλλος ένας ψεύτης Αν δεν με πιστεύεις, πες μου: Γιατί και ο Ρίγκαν και ο Ομπάμα επιτέθηκαν στον Καντάφι; Εισβάλλουμε σε ξένο έδαφος για τα πετρέλαια, μας πληρώνουν οι εταιρείες για να καταλαμβάνουμε χώρες

* Όλοι οι στίχοι είναι σε ελεύθερη απόδοση από τα αγγλικά στα ελληνικά

rap —όπως ο Rakim—, και άλλοι προκάλεσαν την κοινή γνώμη με τα δυναμικά τους κομμάτια —όπως οι Public Enemy. Τότε εμφανίζονται και οι NWA, από τη δυτική ακτή των ΗΠΑ, που κουβαλούσαν τις παθογένειες του συστήματος και τις προέβαλαν με βιωματικό τρόπο. Άρχισαν να μιλούν για τα όπλα, τα ναρκωτικά και την αστυνομική βία. Έτσι, άρχισε μια μετατροπή σε αυτό που ονομάστηκε gangsta rap, όπου η μουσική βιομηχανία προωθούσε κυρίως όσους μπορούσαν να πλασάρουν μια σκληρή εικόνα. Πολλοί κατηγόρησαν το hip hop ότι καλλιεργεί το μίσος, το έγκλημα και προβάλει τα ναρκωτικά, όμως στην πραγματικότητα απλώς βγήκαν στην επιφάνεια μέσω αυτής της μουσικής όσα υπάρχουν στη φύση του καπιταλιστικού συστήματος. Οι καλλιτέχνες αυτό που έκαναν ήταν να τα περιγράφουν στις ιστορίες τους με ωμό ρεαλισμό δείχνοντας εν αγνοία τους το αληθινό πρόσωπο της “ελεύθερης αγοράς”. Είναι τα 90s η εποχή που το είδος θα γνωρίσει πρωτοφανή ανάπτυξη με καλλιτέχνες όπως ο Notorious BIG, o 2pac, o Nas, o Jay Z, οι Outkast, οι Wu Tang Clan και εκατοντάδες ακόμα. Οι περισσότεροι μιλάνε για τα βάσανά τους ή καυχιούνται που τελικά “πέτυχαν”. Δεν καταδικάζουν αυτόν τον τρόπο ζωής, στα μάτια τους είναι η μόνη επιλογή. Είναι κυνικοί, εξοικειωμένοι με την πίεση και τον θάνατο. Κλασικοί δίσκοι διαδέχονται ο ένας τον άλλο,

οι ακροατές αυξάνονται, οι δισκογραφικές πέφτουν σαν γύπες για να διεκδικήσουν μερίδια από τη νέα αγορά.

Το hip hop δεν σταματά Από την αυγή της νέας χιλιετίας το hip hop αποτελεί μια βιομηχανία δισεκατομμυρίων δολαρίων. Είναι επόμενο λοιπόν να συναντάμε συχνότερα φαινόμενα όπως τραγούδια-“τσιχλόφουσκες”, ψεύτικες περσόνες και φτηνή διασκέδαση. Οι θεματολογίες φτωχές, τα καθημερινά βάσανα φυσικά δεν σταμάτησαν, απλά δεν πουλάνε πια και άρα δεν τραγουδιούνται στα μεγάλα hit. Όμως η μαζική απήχηση, εκτός από ρηχότητα, φέρνει αντικειμενικά στην επιφάνεια και κάποια φωτεινά παραδείγματα που σε συνδυασμό με την ωρίμανση της μορφής και την εξέλιξη των τεχνολογικών μέσων προσφέρουν ποιοτικά έργα. Έτσι έχουμε καλλιτέχνες όπως ο Kendrick Lamar, ο J Cole, οι Run The Jewels κ.ά. που εμβαθύνουν σε ουσιαστικότερα ζητήματα του ανθρώπινου ψυχισμού και καυτηριάζουν πλευρές της σημερινής πραγματικότητας. Φυσικά οι ίδιοι οι καλλιτέχνες δεν είναι τίποτα επαναστάτες, όμως μέσα από την προσπάθειά τους να συλλάβουν ρεαλιστικά την πραγματικότητα τα έργα τους μπορούν να οδηγήσουν σε χρήσιμα συμπεράσματα, ακόμα κι αν οι ίδιοι δεν τα ασπάζονται. Νότης Λυτσιούλης

Οδηγητής ϐ Ιούνης 2017

«Έχουμε σκέψη ζεστή, κοντά στους νέους ανθρώπους, σε καιρούς που επικρατεί η απογοήτευση»

α Κίτρινα Ποδήλατα (Αλέξανδρος και Γιώργος Παντελιάς) κλείνουν φέτος “επίσημα” 17 χρόνια στη μουσική σκηνή. Μιλήσαμε μαζί τους για τη συμμετοχή τους πριν λίγες βδομάδες στη μουσική παράσταση «Όταν σφίγγουν το χέρι», σε συνεργασία με τη “Λαϊκή Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης” και τη Ζωή Παπαδοπούλου, αλλά και για τις τελευταίες τους δισκογραφικές δουλειές και τα επόμενά τους βήματα. “Οδηγητής”: Πριν λίγες βδομάδες συμμετείχατε στη μουσική παράσταση «Όταν σφίγγουν το χέρι». Τι σημαίνει για σας αυτή η συνεργασία και τι εμπειρίες αποκομίσατε από τις παραστάσεις; Κίτρινα Ποδήλατα: Όταν ο κος Θεοδωράκης, (συγχωρήστε μας, αλλά ακριβώς για λόγους σεβασμού και ηθικής, μας φαίνεται προσποιητό παρακάτω να συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε πληθυντικό για έναν άνθρωπο που νιώθουμε τόσο δικό μας, τόσο άρρηκτα συνδεδεμένο με το DNA, τη φιλοσοφία και την καταγωγή μας), όταν, λοιπόν, ο Μίκης όλων των Ελλήνων δίνει το σήμα και το σύνθημα, ιδιαίτερα σε τέτοιες εποχές, οφείλουμε όλοι μας, όχι μόνο ως εκπρόσωποι κάποιας τέχνης αλλά κυρίως ως άνθρωποι που θέλουμε να ανήκουμε στη φωτεινή πλευρά της ελεύθερης σκέψης, να ανταποκριθούμε. Άλλωστε και στη συνάντηση που είχαμε με τον ίδιο τον Μίκη (σε αυτήν την εμπειρία ζωής θα λέγαμε), επιβεβαιώσαμε την αέναη εφηβική-μάχιμη σκέψη και αντίληψή του, που και να θες, δε σου επιτρέπει να ολιγωρήσεις σε οτιδήποτε. Κάτι που κι εμείς τόσα χρόνια προσπαθούμε να εκφράσουμε με την εν γένει προσπάθειά μας, προτάσσοντας τα τραγούδια μας ως προέκταση του εαυτού μας. Καλλιτεχνικά για εμάς είναι ύψιστη τιμή να συμπράττουμε με τη “Λαϊκή Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης”, να βρισκόμαστε δηλαδή στη βάση, στη φυσική έδρα των πολύτιμων τραγουδιών του Μίκη. Ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς για τη ζεστή υποδοχή που τύχαμε από την Ορχήστρα και για τον σεβασμό με τον οποίον μας καλωσόρισαν στην παρέα τους οι εξαιρετικοί μουσικοί και άνθρωποί της. Κάθε κοινή μας εμφάνιση είναι ένα μάθημα, μια νέα εκ βαθέων συνειδητοποίηση του μεγαλείου των συνθέσεων του Μίκη. Ευελπιστούμε σε

αρκετές τέτοιες εμπειρίες στο μέλλον! Το «Κρεμλίνο» επίσης θεωρούμε πως ήταν από τους πιο ιδανικούς χώρους για να αναδειχθεί η σύμπραξη αυτή. “O”: Φέτος κλείνετε 17 χρόνια στη δισκογραφία. Στην καλλιτεχνική σας πορεία έχετε συχνά επηρεαστεί από αυτά που συμβαίνουν γύρω σας, τα τραγούδια σας δεν υπήρξαν ποτέ “κλεισμένα στον εαυτό τους”. Κ.Π.: Για εμάς, τα τραγούδια μας και γενικότερα η μουσική μας έκφραση είναι ουσιαστικά η προέκταση του εαυτού μας. Είναι η άρρηκτα συνδεδεμένη προσπάθεια, παράλληλα με την όποια δημιουργία μας, να “κρατήσουμε”, σε καιρούς περίεργους και φτιασιδωμένους, και τη ζωή μας, την ηθική μας, την πίστη μας στο καλύτερο δυνατό αύριο. Μάλιστα, απ’ τη στιγμή που με πολύ σκληρή δουλειά και συνέπεια, κόντρα σε κάθε σύστημα και έξω από όλα τα “σημεία των καιρών”, φτάσαμε να εμπνέουμε και να “εκπροσωπούμε” μια δεύτερη ήδη γενιά νέων ανθρώπων, δε θα μπορούσαμε να μην προσπαθούμε να

εκφράσουμε και να κρατήσουμε την ψυχολογία των ανθρώπων. Δεν ξέρουμε πόσο καλή ή όχι είναι η μουσική μας, (αυτό ο χρόνος το κρίνει άλλωστε τελικά) αλλά αυτό που ξέρουμε σίγουρα είναι πως δεν κάναμε ποτέ “εκπτώσεις”, πως δεν κρυφτήκαμε ποτέ και πως στο επίκεντρο της προσπάθειάς μας είχαμε πάντα σε πρώτο ρόλο την προσφορά στην τέχνη που υπηρετούμε. Αν αυτό βέβαια συνεχίζει να σημαίνει τελικά κάτι σε αυτήν τη χώρα. “Ο”: Ποια ήταν η ανταπόκριση στις πιο πρόσφατες δουλειές σας και τι προετοιμάζετε για το καλοκαίρι; Κ.Π.: Η τριλογία ήρθε ως φυσιολογική προέκταση της, ούτως ή άλλως, πειραματικής διάθεσης που είχαμε από album σε album. Δεκαπέντε χρόνια γεμάτα εμπειρίες από συναυλίες, συνεργασίες, ηχογραφήσεις, μεγάλες live παραγωγές, έφεραν την “κατοχύρωση” του ηλεκτρικού κιθαριστικού μας ήχου, αλλά ταυτόχρονα μας έκαναν να θέλουμε να “ανακατέψουμε” εκ νέου τις μουσικές μας σκέψεις και εκφράσεις. Ταυτόχρονα, η διεύρυνση της γενικότερης αλλά και ειδικότερης γνώσης που πάντοτε φροντίζουμε να κατακτούμε, μας έκανε να νιώσουμε έτοιμοι για ακόμη πιο έντονο πειραματισμό. Νιώσαμε την ανάγκη να ξεκινήσουμε από την ίδια τη βάση μας. Δύο αδέρφια, δηλαδή ο ένας απέναντι από τον άλλον, με τις κιθάρες τους αγκαλιά ( Vol.1.- the acoustic project) να επανεκτελούν αλλά και να

Από την παράσταση “ Όταν σφίγγουν το χέρι” στο Kremlino, οπού παρευρέθηκαν ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, και ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ Νίκος Αμπατιέλος.

με τα Κίτρινα Ποδήλατα

δημιουργούν, ποτισμένα πλέον με εμπειρία ετών και σπουδές που επιτρέπoυν ένα εμφανές διαφορετικό επίπεδο. Η θετική ανταπόκριση και το αποτέλεσμα του Vol.1, έφερε πιο κοντά την απόφαση τα δυο αυτά παιδιά να τολμήσουν με πίστη στις δυνατότητές τους να συμπράξουν πλέον με μια μεγάλη κλασική Ορχήστρα (Vol.2 – the Orchestra project), παντρεύοντας με εξωστρέφεια και συγκεκριμένη άποψη το κλασικό με το καινοτόμο, το εντυπωσιακό με το ουσιώδες. Η Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής ΕΡΤ ήταν η ιδανική επιλογή, απ’ τη στιγμή μάλιστα που και οι υπεύθυνοι των Μουσικών Συνόλων, με επικεφαλής τον κο Τάσο Συμεωνίδη, βρέθηκαν σε μια παράλληλη τροχιά διάθεσης για εξωστρέφεια στη νεότερη γενιά δημιουργών. Το τρίτο μέρος είναι σε ιδιαιτέρως κρίσιμο πειραματικό στάδιο και θα μας επιτρέψετε πριν έχουμε ασφαλή δείγματα και αποτελέσματα από ένα άκρως καινοτόμο για τη χώρα εγχείρημα, να μη σας αποκαλύψουμε ακόμη κάτι σε σχέση με αυτό. Όπως και να ‘χει.. όλα αυτά συμβαίνουν με τη σκέψη μας ζεστή, κοντά στους νέους ανθρώπους, που καλό είναι να αντικρίζουν παραδείγματα εξωστρέφειας σε υψηλό επίπεδο και τόλμη σε καιρούς κατά τους οποίους επικρατεί κλίμα μιζέριας, αναβλητικότητας, εσωστρέφειας , απογοήτευσης. Το άμεσο πρόγραμμά μας είναι πολλές συναυλίες ανά τη χώρα ώστε να επικοινωνήσουμε εκ νέου τα τραγούδια μας αλλά και να ανανεώσουμε την ειλικρινή σχέση αγάπης με το κοινό μας που μας κρατά δημιουργικούς και ενεργούς, χωρίς να χρειάζεται να μας δέχεται “αναγκαστικά” ως μασημένη τροφή, αλλά μας ψάχνει, μας ανακαλύπτει, μας στηρίζει συνειδητά. Συνέντευξη: Ντίνος Τζαβάρας

26 ΙΟΥΝΗ - ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ HΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ

Δεν είναι ελευθερία να ψάχνεις τη φυγή τα ναρκωτικά είναι στο μυαλό καταστολή

φτώχεια, η πείνα, η οικονομική ανισότητα, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η αποστέρηση, η μετανάστευση, η υποχρεωτική εκτόπιση, οι περιορισμένες δυνατότητες πρόσβασης στην εκπαίδευση και την εργασία, η έκθεση στη βία, είναι κρίσιμοι παράγοντες που οδηγούν στη χρήση ναρκωτικών.» (Ετήσια Έκθεση της Διεθνούς Επιτροπής του ΟΗΕ για τα ναρκωτικά, 2015). Τα ναρκωτικά αποτελούν όπλο του καπιταλιστικού συστήματος

Πάντα οι εκμεταλλευτές θέλουν τους νέους ναρκωμένους Η εκστρατεία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για τη νομιμοποίηση της χρήσης ναρκωτικών δεν έρχεται σε τυχαία περίοδο. Μετά από δύο “αριστερά” μνημόνια και εκατοντάδες αντιλαϊκούς νόμους, μια νεολαία αφοπλισμένη είναι όρος για να εφαρμοστεί η πολιτική τους. Γιατί όσο βλέπει κανείς την πραγματικότητα με “θολωμένο μυαλό”, δεν μπορεί να βρει τους λόγους και τους τρόπους για να την αλλάξει. Η ιστορία έχει πολλά να μας πει για το πώς όλοι οι σύγχρονοι εκμεταλλευτές χρησιμοποίησαν τα ναρκωτικά σα μέσο κοινωνικής καταστολής: “Ψυχαγωγικά χάπια” και ηρεμιστικά χορηγούνταν στους στρατιώτες στην εισβολή του Ιράκ. Με τα ναρκωτικά κράτησαν για χρόνια τους Αμερικανούς στρατιώτες στο Βιετνάμ. Με κάνναβη κατακρεούργησαν το αντιπολεμικό κίνημα το 1974 στην Ολλανδία, όπου οι δρόμοι της σταδιακά άδειασαν από διαδηλωτές και γέμισαν τα coffee shops με ακίνδυνους για το σύστημα νέους. Με το χασίς μετέτρεψαν τις φοιτητικές κινητοποιήσεις σε Ευρώπη και Αμερική σε κίνημα των χίπις. “Ναρκωτικά των φτωχών” σήμερα, όπως το πάκο και το σίσα και εκατοντάδες νέες ουσίες που εμφανίζονται κάθε χρόνο, την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, για να

για να χειραγωγεί και να υποτάσσει συνειδήσεις. Σε περιόδους που εντείνεται η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας, η χρήση και η εξάρτηση αυξάνονται, όπως επιβεβαιώνεται κάθε χρόνο από τα στοιχεία στη χώρα μας και διεθνώς. Κι αυτό γιατί ένας νέος μέσα από τα ναρκωτικά ψάχνει για μία “μαγική δύναμη” που θα του καλύψει, έστω και προσωρινά, τα κενά που η καθημερινότητά του δημιουργεί.

Πραγματικά ελεύθερος είναι ο άνθρωπος που ανήκει στο κοινωνικό σύνολο και μπορεί με τη δράση του να το διαμορφώνει και να το αλλάζει ανάλογα με τις ανάγκες του ξεπαστρέψουν μια νεολαία που πρέπει να πάρει μέρος ακόμα πιο μαζικά στους λαϊκούς αγώνες.

Θέλουν ελεύθερα τα ναρκωτικά με πρόσχημα ότι έχει αυξηθεί η χρήση! Το ίδιο το σύστημά τους είναι που γεννά την εκμετάλλευση, την ανεργία, τη σχολική διαρροή, τον κοινωνικό ταξικό αποκλεισμό, την οικονομική και πολιτιστική φτώχεια, την έλλειψη ελευθερίας, την απουσία νοήματος. Όλες δηλαδή τις αιτίες που οδηγούν κάποιον στη χρήση. Η νομιμοποίηση όχι μόνο δεν ακουμπά τις αιτίες ,αλλά αντίθετα εξασφαλίζει μεγαλύτερη διαθεσιμότητα, ευκολότερη πρόσβαση και κοινωνική αποδοχή. Επιπλέον δηλαδή παράγοντες για να αυξηθεί η χρήση! Δεν είναι τυχαίο που σε χώρες όπου έχουν νομιμοποιηθεί τα ναρκωτικά, η χρήση και η εξάρτηση πολλαπλασιάζονται.

Υμνούν την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης Κάνουν πως δεν ξέρουν ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα υπάρχουν 84 εκα-

τομμύρια χρήστες και κάθε χρόνο αυξάνονται! Της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιθωριοποιεί τους χρήστες σε “γκέτο” εποπτευόμενης χρήσης μακριά από τα μάτια του κόσμου, στερώντας τους κάθε δικαίωμα σε θεραπεία και κοινωνική επανένταξη. Που έχει την πρωτιά σε παγκόσμιο επίπεδο σε ποσοστά καθημερινής χρήσης ουσιών σε μαθητές, με 2,5 εκ. συστηματικούς χρήστες χασίς. Που αυξάνει δραματικά κάθε χρόνο τα ποσοστά των μόνιμα εξαρτημένων σε προγράμματα υποκατάστασης. Της ΕΕ που, παρά τη νομιμοποίηση που υπάρχει σε πολλές χώρες, παραμένει ο κύριος διάδρομος διακίνησης παράνομων ουσιών.

Μιλούν για οικονομικά οφέλη από τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών Λένε πως θα δοθεί ώθηση στην οικονομία, θα ανοίξουν θέσεις εργασίας. Αλήθεια τι μας λένε; Να τους χαρίσουμε το μυαλό και τη ζωή μας για τη δική τους ανάπτυξη! Κι εμείς με φτηνά χέρια και κοιμισμένα μυαλά! Το σύστημά τους είναι τόσο σάπιο, που μας πουλάει το θάνατό μας και μας δελεά-

ζει με ένα ξεροκόμματο δουλειάς! Που δεν έχει πρόβλημα να παίξει τον ρόλο του ναρκέμπορα και να υποτάξει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια στις ανάγκες για μεγαλύτερα φορολογικά έσοδα για τους καπιταλιστές!

Παραφράζουν επιστημονικά δεδομένα για να βρουν άλλοθι ώστε να υλοποιήσουν την πολιτική τους Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και το πόρισμα που κατατέθηκε στο Υπουργείο Υγείας για την κάνναβη δε μιλά για “θεραπευτικές”, αλλά για “φαρμακολογικές” ιδιότητες, κάτι δηλαδή που έχουν όλες οι χημικές ουσίες στη φύση! Που ενώ το ισχύον νομικό πλαίσιο δεν εμποδίζει την επιστημονική έρευνα για ιατρικούς σκοπούς, ζητούν απελευθέρωση της παραγωγής και αθώωση μιας ψυχοτρόπου ουσίας που αλλοιώνει τη συνείδηση και προκαλεί εξάρτηση! Αυτό που επιβάλλει τη νομιμοποίηση δεν είναι οι ανάγκες των ασθενών, αλλά η κερδοφορία που θα φέρει η αυξημένη ζήτηση, όπως οι ίδιοι παραδέχονται! Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι κάθε καρυδιάς καρύδι, όπως οι διοργανωτές ναρκωφεστιβάλ, που ήδη πολλοί από αυτούς εμπορεύονται ναρκωτικές ουσίες, συγχαίρουν τον πρωθυπουργό για τη θέση του, ενώ

Οδηγητής ϐ Ιούνης 2017

απέναντί τους στέκονται επιστημονικοί φορείς και θεραπευτικά προγράμματα απεξάρτησης. Το παραμύθι περί “αθώας ουσίας” που τόσα χρόνια αξιοποιούσαν, δεν μπορούν να το πουλήσουν πια. Σήμερα αξιοποιούν το επιχείρημα της “θεραπείας” σαν δούρειο ίππο για τη νομιμοποίηση της χρήσης και την άμβλυνση της πάλης της νεολαίας. Να θυμίσουμε ότι στην Αμερική, το 1/3 των μαθητών κάνει χρήση κάνναβης με ιατρική συνταγή!

σιμοποιεί όλα τα μέσα που διαθέτει για να διαφημίσει τα ναρκωτικά σαν κάτι που “απελευθερώνει” και “ψυχαγωγεί”. Έτσι διαμορφώνονται πιο εύκολα προσωπικότητες που ανέχονται τη χρή-

Μιλούν για ελευθερία όσοι μας οδηγούν στη σκλαβιά Η καπιταλιστική κοινωνία, αφού πρώτα έχει στερήσει από τους νέους το δικαίωμα να αποφασίζουν οι ίδιοι για τη ζωή τους, εμφανίζει τη χρήση ναρκωτικών σαν “ελεύθερη επιλογή”. Χρη-

ση, αλλά και την υιοθετούν σαν στάση ζωής. Αυτό που δε λένε είναι πως για να μπορέσει ένας άνθρωπος να είναι ελεύθερος, να παίρνει αποφάσεις, θα πρέπει η κοινωνία να του προσφέρει και εναλλακτικές επιλογές. Στον καπιταλισμό το όνειρο του κάθε νέου να ζήσει με αξιοπρέπεια συντρίβεται από την ανεργία, την εργασιακή περιπλάνηση, τους μισθούς πείνας, τους πολέμους. Πώς μπορεί ένας νέος σήμερα να δει καθαρά τις αιτίες όταν του παρουσιάζεται ως μόνη αλήθεια η εκμετάλλευση, ως μόνος δρόμος η υποταγή και ο ανταγωνισμός; Όταν ο θυμός και η οργή που μπορεί να νιώθει απέναντι στην κοινωνική αδικία απαγορεύεται να εκφραστεί με τη μορφή διεκδίκησης και συλλογικά; Από την άλλη, “ελεύθερη επιλογή στα ναρκωτικά” όχι μόνο επιτρέπεται, αλλά θεωρείται και “ελευ-

θερία”να στρέφεται κανείς ενάντια στον εαυτό του, με αυτοκαταστροφικό τρόπο.

Πρωταγωνιστές της ζωής μας είμαστε εμείς! Πραγματικά ελεύθερος είναι ο άνθρωπος που ανήκει στο κοινωνικό σύνολο και μπορεί με τη δράση του να το διαμορφώνει και να το αλλάζει ανάλογα με τις ανάγκες του. Είναι ο άνθρωπος που έχει ισότιμες σχέσεις με τους γύρω του, επικοινωνεί, μοιράζεται, δημιουργεί. Η ΚΝΕ καλεί όλους τους νέους να μη γίνουν θεατές σε ένα χιλιοπαιγμένο έργο. Να γίνουν πρωταγωνιστές της ζωής. Να μπουν μαχητικά στον αγώνα για την κάλυψη των αναγκών τους, για τη διεκδίκηση μιας κοινωνίας ελεύθερης από εξαρτήσεις και καταναγκασμούς.

Μπροστά στη φετινή 26η Ιούνη Μπροστά στη φετινή Παγκόσμια Μέρα κατά των Ναρκωτικών (26 Ιούνη) οι οργανώσεις της ΚΝΕ σε όλη την Ελλάδα μπορούν να πάρουν μία σειρά πρωτοβουλίες όπως οργάνωση εκδηλώσεων, συσκέψεων, πολιτιστικών και αθλητικών δραστηριοτήτων, άλλων πολύμορφων δραστηριοτήτων, όπως έχει γίνει και τα προηγούμενα χρόνια. Η 26η Ιούνη μπορεί να αξιοποιηθεί ως μια μεγάλη ευκαιρία ώστε να συζητήσουμε με χιλιάδες νέους και νέες σε όλη την Ελλάδα για την πραγματική αιτία του προβλήματος, που είναι το σάπιο σύστημα του καπιταλισμού. Να αναδείξουμε την επικίνδυνη πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, όπως και των προηγούμενων, που ανοίγει ξανά το ζήτημα της νομιμοποίησης της χρήσης. Να αναδείξουμε ότι ο ψεύτικος κόσμος των ναρκωτικών οδηγεί μόνο σε αδιέξοδα και πως την πραγματική διέξοδο μπορούμε να τη δώσουμε εμείς με αγωνιστική και ανυπότακτη στάση ζωής. Η καθαρή και κρυστάλλινη θέση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά είναι η µόνη προοδευτική και ριζοσπαστική γιατί απαντάει στις σύγχρονες ανάγκες μας. Γιατί δεν συμβιβαζόμαστε με την εικόνα των ναρκωτικών σαν κάτι φυσικό. Γιατί θέλουμε να είμαστε εμείς οι πρωταγωνιστές στη ζωή μας και όχι η φυγή. Γι’αυτό και όλες οι πρωτοβουλίες των οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ έχουν παράλληλα διεκδικητικό χαρακτήρα. Παλεύουµε για µια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά και όχι µε ελεύθερα τα ναρκωτικά! Δεν υπάρχουν “σκληρά” και “μαλακά” ναρκωτικά γιατί δεν υπάρχουν “σκληρές” και “μαλακές” αιτίες που οδηγούν σε αυτά. Λέμε ΟΧΙ σε όλα τα ναρκωτικά! Σήμερα είναι ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας που θα διεκδικεί:  Δημιουργία πανελλαδικού δημόσιου φορέα, με αποκλειστικά δωρεάν παροχή υπηρεσιών πρόληψης, απεξάρτησης, κοινωνικής επανένταξης, στα πλαίσια του καθολικού δημόσιου συστήματος Υγείας - Πρόνοιας, με επαρκές επαγγελματικό και επιστημονικό προσωπικό, χωρίς τη συμμετοχή των ιδιωτών.  Θέσπιση προγράμματος για την εφαρμογή πρωτογενούς πρόληψης, που θα στοχεύει στα αίτια και όχι στα αποτελέσματα της τοξικομανίας, που θα αφορά την εκπαίδευση, την εργασία, την οικογένεια, τον πολιτισμό, τα ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα, τα ΜΜΕ, τον στρατό, την ψυχαγωγία, τον ελεύθερο χρόνο.  Καμιά επιχειρηματική δραστηριότητα στον χώρο της πρόληψης, της απεξάρτησης και της κοινωνικής επανένταξης.  Πλήρη εργασιακή και κοινωνική επανένταξη των απεξαρτημένων.  Εξοντωτικές ποινές στους εμπόρους. Ειδικευμένο σώμα δικαστών για τα ναρκωτικά.

Η ΚΝΕ έχει σταθερό μέτωπο απέναντι σε όλα τα ναρκωτικά. Σε όλη την Ελλάδα πραγματοποιούνται κάθε χρόνο και με κάθε αφορμή πολύμορφες δραστηριότητες με στόχο την ενημέρωση, τη συζήτηση και τη διεκδίκηση.

Τα “στημένα” τους και το ποδόσφαιρο που θέλουμε

ρώμικο, σάπιο, στημένο, αηδιαστικό… αυτά είναι μόνο μερικά από τα επίθετα που επιλέγουν πολλοί για να περιγράψουν την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Όχι άδικα, θα έλεγε κανείς, αν σκεφτούμε ότι κάθε αναφορά στο ποδόσφαιρο συνειρμικά κολλάει με επεισόδια, χούλιγκανς, φουσκωτούς, παράγοντες, όπλα, ναρκωτικά, ξέπλυμα χρήματος, τζόγο, συμμορίες - στρατούς, αναβολικά και ουσίες, περίεργους θανάτους ποδοσφαιριστών, στημένα παιχνίδια και όχι μόνο. Κάθε λαϊκός άνθρωπος που αγαπάει τον αθλητισμό, που αγαπάει το ποδόσφαιρο, πρέπει να σκεφτεί: Αλήθεια, όλα αυτά τα φαινόμενα, πραγματικά τι σχέση έχουν με το άθλημα; Η απάντηση είναι καμία! Όλα τα παραπάνω είναι τρανή απόδειξη αυτού που βροντοφωνάζει τόσα χρόνια το ΚΚΕ και η ΚΝΕ. Το ποδόσφαιρο των ΠΑΕ, των μεγαλοεπιχειρηματιών και των συμμοριών τους, του στοιχήματος και των κυκλωμάτων, είναι ένα πτώμα που βρίσκεται σε προχωρημένη σήψη. Δεν μπορεί “να εξυγιανθεί”. Θέλει γκρέμισμα από τα θεμέλια και φτιάξιμο από την αρχή, σε εντελώς νέα βάση!

“Φταίει το σύστημα!” Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν πρόκειται για διαπίστωση “προπονητή του καφενείου”, αλλά για απλή, καθαρή αλήθεια. Το ποδόσφαιρο, όπως κάθε ανθρώπινη ενασχόληση, μπορεί να αξιοποιείται τόσο για το καλό όσο και για το κακό. Η ουσία, τελικά, είναι ποιος ελέγχει αυτήν την ανθρώπινη δραστηριότητα. Πώς την κατευθύνει, πώς την αξιοποιεί, στην υπηρεσία ποιων συμφερόντων τη θέτει, ποιο είναι το μήνυμα που προάγει μέσω αυτής της ενασχόλησης. Το ποδόσφαιρο δυστυχώς, όπως είναι σήμερα, δεν αποτελεί δραστηριότητα για την ανάπτυξη της προσωπικότητας, για τη θεμελίωση των ανθρωπιστικών αξιών, τη διατήρηση της υγείας και άλλων ιδιοτήτων που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής. Είναι μια επιχείρηση κέρδους και εξουσίας. Που εντέχνως προβάλλει επιβάλλει το ρόλο του θεατή – χειροκροτητή, και φυσικά του καταναλωτή. Όλα

ταυτίζονται με την ομάδα. Μέσω αυτής διοχετεύονται συναισθήματα, “κουκουλώνονται” αδιέξοδα και προβλήματα. Μπορεί κάποιος να είναι άνεργος, αλλά το... ξεχνάει για λίγο με τη νίκη της ομάδας... Απαξιώνονται τα υπόλοιπα και επισκιάζονται καθοριστικά για τη ζωή θέματα. Επίσης, η λατρεία μεταφράζεται σε αγορά προϊόντων και υπηρεσιών, ταυτισμένων με την ομάδα. Υπ’ αυτό το πρίσμα, το ποδόσφαιρο, γενικότερα οι αθλητικοί χώροι, είναι ο χώρος όπου εκδηλώνεται η σήψη και όχι ο τόπος όπου παράγεται. Τα στημένα, η σύγκρουση παραγόντων, οι χουλιγκανισμοί, τα αναβολικά παράγονται από την δράση του κεφαλαίου στο ποδόσφαιρο όπως και σε κάθε άλλο άθλημα.

Είναι πολλά τα λεφτά…. Ήδη από τα πρώτα χρόνια ύπαρξής της, η Ευρωπαϊκή Ένωση ενέταξε τον

Από τα πρόσφατα επεισόδια στον τελικό Κυπέλλου μεταξύ ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, στο Πανθεσσαλικό

αθλητισμό, άρα και το ποδόσφαιρο, στη βιομηχανία του θεάματος και του ελεύθερου χρόνου. Η λέξη “βιομηχανία” από μόνη της δίνει το στίγμα των βλέψεών της. Στόχος ήταν η ακόμα μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση του αθλήματος. «Δεν είμαστε απλά μια ποδοσφαιρική ομάδα, είμαστε ένα διεθνές εμπορικό σήμα και η οικοδόμηση αυτού του σήματος είναι πολύ σημαντική»... Τη δήλωση αυτή έχει κάνει ο εμπορικός διευθυντής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Αντί Ανσον, και αποτελεί μια από τις πιο χαρακτηριστικές παραδοχές για τον πραγματικό ρόλο των ομάδων - εταιρειών. Σύμφωνα με την ετήσια έκδοση του ελεγκτικού ομίλου “Deloitte and Touché” με τίτλο “Annual Review of Football Finance 2016”, ο συνολικός κύκλος εργασιών των ευρωπαϊκών ΠΑΕ άγγιξε τα 25 δισεκατομμύρια ευρώ! Τα 5 πρωταθλήματα (Αγγλίας, Ιταλίας, Ισπανίας, Γερμανίας, Γαλλίας) παράγουν το 50% του συνολικού ποσού. Ενδεικτικό της ραγδαίας ανάπτυξης της κερδοφορίας της ποδοσφαιρικής βιομηχανίας είναι ότι το πρώτο ημίχρονο του δευτέρου γύρου της Premier League έκανε τζίρο μεγαλύτερο από όλα τα παιχνίδια των τελευταίων 25 χρονών της Α΄ εθνικής κατηγορίας της Μεγάλης Βρετάνιας! Σε όλα τα παραπάνω δεν προσμετράται ο τζίρος από τον τζόγο, ο οποίος ξεπερνά τα 50 δισ. ευρώ. Μπορεί κάποιος να πει: «Τι συγκρίνεις τώρα; Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι

υποβαθμισμένο». Όντως, δεν είναι τα μεγέθη αντίστοιχα με τα μεγάλα πρωταθλήματα. Όμως “ο κύκλος εργασιών” των ομάδων δεν είναι μικρός. Τα τηλεοπτικά δικαιώματα για την συμμέτοχη σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, καθώς και ο τζίρος του τζόγου στα ελληνικά παιχνίδια, είναι τεράστια, τηρουμένων πάντα των αναλογιών. Σε ένα μόνο από τα ύποπτα παιχνίδια που έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας ως στημένα, στοιχηματίστηκαν 1.039.183 ευρώ!

Ο καπιταλισμός δεν είναι ελληνική πατέντα! Πριν πει κάποιος ότι τα στημένα η ντόπα, το ξύλο μέσα και έξω από τα γήπεδα είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, ας σκεφτεί ότι οι “μελλοντολόγοι” που στοιχημάτιζαν στα στημένα ελληνικά παιχνίδια, ταυτόχρονα στοιχημάτιζαν τρελά λεφτά στην Έβερτον, στην Ρος Κάουντι, στην Μόρκαμ, στη Βαγιαδολίδ και σε άλλους ευρωπαϊκούς συλλόγους. Η φετινή φιναλίστ του Champions League Γιουβέντους τιμωρήθηκε με υποβιβασμό πριν μερικά χρόνια, γιατί έστηνε παιχνίδια μέχρι και στο…τάβλι. Στην Ισπανία η χρεοκοπία της Ρεάλ αποσοβήθηκε πριν από μερικά χρόνια μόνο επειδή μπήκε στη μέση ως χρηματοδότης ο δήμος της Μαδρίτης. Η εντατικοποίηση των προγραμμάτων των πρωταθλημάτων και των διεθνών διοργανώσεων, η ανάγκη για πιο πολ-

Οδηγητής ϐ Ιούνης 2017

λά παιχνίδια μέσα στη βδομάδα έχει εκτοξεύσει το ντόπινγκ. Ο Ζιντάν και ο Καναβάρο παραδέχτηκαν δημόσια ότι έκαναν χρήση αναβολικών “για να είναι πιο αποδοτικοί”. Ο Μίλερ, σε πρόσφατη συνέντευξή του, κατήγγειλε ότι οι παίκτες πλέον έχουν μετατραπεί σε ρομπότ και εξαναγκάζονται να ξεπερνούν ανθρώπινα όρια και αντοχές. Και για να αντεπεξέλθουν οδηγούνται σε επικίνδυνους δρόμους. Η ουσία είναι ότι δε φταίνε οι... παρασυρμένοι που ντοπάρονται, όπως υποκριτικά και εσκεμμένα προσπαθούν να μας πείσουν. Στο ποδόσφαιρο, που θεός είναι το καπιταλιστικό κέρδος, “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα” (εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων). Οι οργανωμένοι στρατοί που “τα σπάνε” δεν υπάρχουν μόνο στις αερογέφυρες του Πανθεσσαλικού, υπάρχουν σε όλες τις χώρες. Πριν έναν χρόνο ήταν τα γεγονότα στο EURO με εκτεταμένα επεισόδια μεταξύ Άγγλων και Ρώσων χούλιγκανς. Στην Αγγλία των θατσερικών μέτρων, (που δήθεν εξάλειψαν τον χουλιγκανισμό), πλέον οι διάφορες συμμορίες “βγάζουν μαχαίρια” και ξεκαθαρίζουν τις διάφορες τους έξω από το γήπεδο. Το Υoutube έχει χιλιάδες βίντεο με οργανωμένες συγκρούσεις οπαδών από όλες “τις προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες”. ‘Οπου τη βία την έχουν “βγάλει” για λόγους κέρδους έξω από το γήπεδο, αυτή υπάρχει και εκφράζεται στις πλατείες και στις γειτονιές.

θρώπων στη σκέψη :“είμαστε χαμένοι - αδικημένοι στη ζωή, να κερδίσει την Κυριακή η ομάδα μας με κάθε κόστος και μέσο”. Η βία στα γήπεδα είναι ένα μέσο εκτόνωσης τέτοιων μαζών, που ξεσπούν προς πάσα κατεύθυνση, μέσα και ίσως λίγο έξω από το γήπεδο, αλλά παραμένουν συντηρητικότατες στο υπόλοιπο φάσμα της κοινωνικής ζωής. Η εμπορευματοποίηση του αθλήματος οδηγεί στην ανάγκη να δημιουργηθούν ολόκληροι “στρατοί” που θα υπερασπίζονται τα οικονομικά συμφέροντα της ομάδας - επιχείρησης μέσα στο γήπεδο, αλλά και έξω από αυτό. Αυτοί οι στρατοί έχουν αμειβομένους “λοχαγούς” και απλούς “στρατιώτες” αμισθί, που κατευθύνονται από τις ΠΑΕ. Τους συντηρούν για να τους χρησιμοποιούν ακριβώς σε τέτοιες περιπτώσεις, όταν θιχτούν τα συμφέροντά τους. Τα τελευταία επεισόδια του τελικού του Κυπέλλου, αλλά και όλα όσα προηγήθηκαν, αποτελούν συγκρούσεις συμφερόντων για το ξαναμοίρασμα της επιχειρηματικής πίτας. Όταν λέμε συμφέροντα εννοούμε πολιτικά - οικονομικά συμφέροντα, πολύ πάνω από το ποδόσφαιρο, μιλάμε για ισχυροποίηση κάποιων και παραγκωνισμό κάποιων άλλων επιχειρηματικών εταιρειών. Οι ιαχές περί “κάθαρσης”, περί “διάλυσης της παράγκας” κ.λπ., ακούγονται τουλάχιστον αστείες όταν βγαίνουν από τα στόματα αυτών που απλά θέλουν να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη, που έχουν βαριές ευθύνες για την σημερινή κατάσταση.

Να ανοίξει η συζήτηση για τις αιτίες του προβλήματος

Λύση υπάρχει

Τα σύγχρονα αδιέξοδα, της ανεργίας, της φτώχειας, της αλλοτρίωσης της συνείδησης, της στέρησης των δικαιωμάτων, που γεννά το καπιταλιστικό σύστημα, οδηγούν μεγάλες μάζες αν-

Η πραγματική εξυγίανση του ποδοσφαίρου απαιτεί τη δημιουργία ενός άλλου ποδοσφαιρικού οικοδομήματος, που θα χρηματοδοτείται από το κράτος, θα ελέγχεται σε τακτή βάση

Ο αρχηγός της εθνικής Τουρκίας, Μετίν Κουρτ με τη φανέλα της Γαλατασαράϊ.

O Ματίας Ζίντελαρ είχε το παρατσούκλι “Μότσαρτ του ποδοσφαίρου”

από φίλαθλα και άλλα λαϊκά όργανα, θα διοικείται από πραγματικούς φιλάθλους, θα αποκλείει κάθε επιχειρηματική δράση στο ποδόσφαιρο και οι πορείες των ομάδων θα καθορίζονται εντός των γηπέδων. Για να αποτελεί το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός δικαίωμα της νεολαίας και του λαού, χρειάζονται ριζικές αλλαγές στην οικονομία και στην εξουσία προς όφελος του λαού και σε βάρος των επιχειρηματικών ομίλων. Ένα τέτοιο ποδοσφαιρικό οικοδόμημα μπορεί να υπάρξει μόνο αν την εξουσία την έχει ο λαός και όχι οι επιχειρηματίες. Άρα απαιτείται σύγκρουση με την εξουσία τους σήμερα. Αυτό που χρειάζεται, και που η κυβέρνηση και τα κόμματα που υπηρετούν το σύστημα δε θέλουν να κάνουν, είναι η κατάργηση των ΠΑΕ, η κατάργηση κάθε είδους επιχειρηματικής δράσης στο ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό, η άμεση διακοπή συμμετοχής των ελληνικών ομάδων στο στοίχημα και σε άλλα παιχνίδια τζόγου, η ενίσχυση με επιστημονικό προσωπικό, υποδομές και χρηματοδότηση της Φυσικής Αγωγής και του Αθλητισμού στα σχολεία και στις γειτονιές. Στη θέση του ΚΚΕ για κατάργηση των ΠΑΕ και την οικοδόμηση ενός αθλητισμού που δε θα είναι εμπόρευμα, κάποιοι αντιτείνουν ότι οι κομμουνιστές “έχουν χάσει το τρένο της εποχής” και με στόμφο λένε ότι το ποδόσφαιρο δεν μπορεί να επιστρέψει στον “ερασιτεχνισμό” γιατί “θα χαθεί το θέαμα”... Απαντάμε: Δεν υπάρχει κανένας φυσικός νομός που να λέει ότι το ποδόσφαιρο, όπως και κάθε άλλο άθλημα, για να παίζεται σε υψηλό επίπεδο πρέπει να είναι εμπόρευμα. Ίσα-ίσα, σε εποχές που το ποδόσφαιρο δεν ήταν μολυσμένο από την δράση τον μονοπωλίων, και μεγάλη μπάλα παίχτηκε, και οι ποδο-

σφαιριστές ήταν παιχταράδες, και μέσα αλλά και έξω από το γήπεδο. Αλήθεια, πόσο παράταιρος είναι με την σημερινή εικόνα των σούπερ-σταρ ποδοσφαιριστών που διαφημίζουν αφρούς ξυρίσματος, ο “Μέσι της εποχής του” (θεωρείται ανάμεσα στους 20 κορυφαίους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών), ο αυστριακός Ματίας Ζίντελαρ που δολοφονήθηκε από τους ναζί επειδή δεν δέχτηκε να στήσει το παιχνίδι Αυστρίας-ναζιστικής Γερμανίας και σκόραρε ξεφτιλίζοντας τους Ναζί και τον Χίτλερ, πανηγυρίζοντας μπροστά στην εξέδρα που αυτός καθόταν! ΄Η ο αρχηγός της εθνικής Τουρκίας και αστέρας της Γαλατασαράι Μετίν Kουρτ, που πάλεψε για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων και την προστασία της υγείας των αθλητών, έφτιαξε σωματείο για τους ποδοσφαιριστές όλων των κατηγοριών και διώχθηκε για την δράση του. Στην ουσία, μιλάμε για αντιπαράθεση ανάμεσα στον εμπορευματοποιημένο και μη εμπορευματοποιημένο αθλητισμό. Το μοντέλο του αθλητισμού που θα έχει στο επίκεντρό του τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας και άρτιες υποδομές συνεπάγεται και καταρτισμένο αθλητικό και επιστημονικό προσωπικό, και χρηματοδότηση και ικανοποίηση των αναγκών των αθλητών, οι οποίοι θα ξεπηδούν από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια και θα παίζουν σε υψηλό επίπεδο χωρίς να διακινδυνεύουν τη ζωή τους. Τι από αυτά έχει σήμερα ο εμπορευματοποιημένος αθλητισμός, που πίσω από τη λαμπερή του βιτρίνα εκείνο που αναβλύζει, πέραν της βρωμιάς και της διαπλοκής, είναι η προχειρότητα και η ανοργανωσιά; Δ.Β.

ΓΙΑΝΝΕΝΑ 8-9 ΙΟΥΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΚΝΕ ΣΤΗΝ ΚΝΕ ΠΡΩΤΟΠΟΡΑ ΝΕΟΛΑΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ, ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ

www.odigitis.gr

ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ - ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ