INBOX 2024 / jaargang 7 / Nr. 2

IINBOX NBOX

Personeelsmagazine van OCMW Brugge & welzijnsverenigingen 2024 / jaargang 7 / nr 2 (zomer)

Ruddersstove en De Blauwe Lelie in de prijzen

Alleenstaande moeder getuigt: “De maatschappelijk werker heeft mijn leven veranderd”

Thuis in WZC De Zeventorentjes

Het inspirerende verhaal van verpleegkundige Lavanya

Konstanze ruilt juristenjob

Konstanze ruilt juristenjob

voor werk in kinderdagverblijf voor werk in kinderdagverblijf

AWARDS ZORGWERKGEVER VAN HET JAAR UITGEREIKT

GETUIGENIS UIT HET MAATSCHAPPELIJK WERK

ZIJ-INSTROMER KONSTANZE OVER HAAR JOB IN DE KINDEROPVANG

INLOOPHUIS ‘T SAS: HAVEN VOOR PSYCHOLOGISCHE HULP

OCMW BRUGGE: PARTNER IN TRIËNNALE 2024

LICHT UIT, SPOT AAN! SOCIAAL-ARTISTIEK THEATER

HET VERHAAL VAN LAVANYA IN WZC DE ZEVENTORENTJES

STRAFFESPELER

Trotsegezichten.Eenawardvoor‘Zorgwerkgevervanhetjaar’.Hoopvollegetuigenissenuit hetmaatschappelijkwerk.Krachtigeverhalen uitdekinderopvangenseniorenzorg.Eneen streepzonmetzomersetemperaturen:we serveren zemetplezierindezeINBOX.

Er gebeuren momenteel een heleboel dingen in onze organisatie. We zijn volop bezig met het uitrollen van het project “Iedereen Digitaal”. Welzijnsvereniging Ruddersstove verbouwt Kinderdagverblijf De Kleine Wereld op campus Molenerf mag 20 kaarsjes uitblazen. De eerstesteenlegging van de Scharphoutsite in Lissewege en het bijbehorende nieuwe buurtcentrum is achter de rug.

Het zijn allemaal mijlpalen op lokaal niveau waar we trots op mogen zijn Enkele van die mijlpalen hebben we in dit magazine extra in de kijker gezet, net als verrassende verhalen van een zijinstromer in KDV Oogappel en een Indische verpleegkunde in WZC De Zeventorentjes Gewone verhalen van gewone mensen vertellen dat tikkeltje meer, en tonen aan hoe belangrijk onze dienstverlening in de regio is.

OCMW Brugge en de welzijnsverenigingen investeren dagelijks in welzijn en zorg, met mensen en voor mensen. Dat engagement maakt van onze organisatie een straffe speler in het zorglandschap De trotse gezichten, blinkende award en krachtige verhalen zijn de kers op de taart… en helemaal jullie verdienste.

Een welgemeende proficiat “Happy reading”, en maak er een swingende zomer van!

Wilson / Liceria Co

PabloAnnys voorzitter bijzonder comité sociale dienst voorzitter welzijnsverenigingen

schepen annys@brugge be

DEFIJNSTESTADVANBELGIË

Binnenkortishetweertijdvoorwatsommigen dehoogmisvandedemocratienoemen: verkiezingen.Destratenworden“opgefleurd” dooralvergeeldepostersenoveralvliegen meningen,vooruitzichten,ideeënenvoorspellingenjeomdeoren.

Vorig jaar zorgde de Tweede Kamerverkiezing in Nederland voor een verrassende uitslag. Daaruit bleek dat de overheid het contact met de burger kwijt was en de burger er geen vertrouwen meer in had. Een overheid die je alleen via een kille computerstem te pakken krijgt, en die afstandelijk en wereldvreemd overkomt, is natuurlijk niet wat mensen willen Ze verlangen naar concrete antwoorden op hun problemen.

Elke dag horen we over onbetaalbare (huur)woningen en toenemende dakloosheid, ellenlange wachtlijsten voor kinder- en ouderenzorg, tekorten op de arbeidsmarkt, een hoge werkdruk, de groeiende kloof tussen arm en rijk, en de digitale kloof Toch willen mensen gewoon leven in warme en hechte wijken Het project “zorgzame buurten” is een antwoord op deze uitdagingen, in een steeds meer diverse wereld.

Het is mooi om te streven naar meer maatwerk in zorg en welzijn, en te luisteren naar de behoeften én de onvrede van de burger. Haat moet je afwijzen, maar onvrede kun je niet negeren Met lef, passie en samenwerking kunnen het OCMW, Mintus, De Blauwe Lelie en al onze welzijnsorganisaties, echt het verschil maken voor alle inwoners van Brugge Dat vraagt energie, maar onze medewerkers laten al jaren zien dat ze over genoeg inzet en enthousiasme beschikken om van Brugge de fijnste stad van België te maken Daarom: oprecht dank!

ChristianFillet adjunct-algemeendirecteur Stad Brugge algemeen directeur & secretaris Mintus

christian fillet@ocmw-brugge be

Photo credit

Olivia

Ruddersstove en De Blauwe Lelie vallen in de prijzen

Uitreiking awards Zorgwerkgever van het Jaar

Tweevanonzewelzijnsverenigingenvielenin deprijzentijdensdeuitreikingvandeawards voor“Zorgwerkgevervanhetjaar2024”. RuddersstoveenDeBlauweLeliewerden bekroondvoorvoorhunpermanenteenduurzamebijdragenaanhetzorglandschap.

Welzijnsvereniging Ruddersstove mocht op het gala de Duurzaamheidsaward 2024 in ontvangst nemen, voor de inspanningen die het levert om de CO2-uitstoot terug te dringen en voor de verduurzaming van het wagenpark Het is de bedoeling om tegen 2030 een volledig koolstofneutrale vloot te hebben. Ruddersstove investeert ook in een nieuwbouw. Die wordt in 2025 opgeleverd en aangesloten op het warmtenet van IVBO.

“De huidige klimaatuitdagingen verplichten elke organisatie om bewust om te gaan met grondstoffen en producten”, zegt directeur Lieven Astaes. “Bij Ruddersstove zijn we er dagelijks concreet mee bezig. Onze maaltijdzorg is maximaal gebaseerd op de korte keten, en de distributie van onze maaltijden gebeurt groener dan ooit. Het is een hele eer om de Duurzaamheidsaward te mogen ontvangen voor onze inspanningen.”

In de categorie “andere zorganisaties” kreeg Ruddersstove een ereplaats voor het project “De Voedselploeg”, waarmee voedseloverschotten lokaal gerecupereerd en herverdeeld worden

Ook welzijnsvereniging De Blauwe Lelie kreeg een ereplaats, vanwege de visie binnen de kinderopvang, die efficiëntie en maatwerk op de eerste plaats zet “Met onze kinderopvanginitiatieven maken we dagelijks werk van laagdrempelige, kwalitatieve kinderopvang”, zegt directeur Tim Maenhout “Ieder kind kan zich op zijn eigen tempo ontwikkelen en spelenderwijs groeien Overleg en interactie met ouders en de buurt staan centraal De ereplaats op ‘Zorgwerkgever van het jaar 2024’ is de kroon op het werk van iedereen die bij De Blauwe Lelie aan de slag is.”

De awards “Zorgwerkgever van het jaar” zijn een initiatief van “Zorg Magazine”.

Getuigenis

uit

het maatschappelijk werk “Ik kon op eigen benen herstarten”

OCMWBruggeondersteunthethelejaardoorgezinnen,optalvanmanieren.Mensenineen kwetsbarepositiereikenwedehand.Datdoenwezondervooroordelen,meteenbredekijken expertise.Dezeanoniemegetuigenisvaneenjongemoedertoontaanhoebelangrijkenbroodnodig onzedienstverleningis.

Op mijn 24ste had ik al heel wat hulpverleners ontmoet. Leerkrachten, CLB-medewerkers, dokters, advocaten, rechters, politieagenten Ze hadden allemaal geprobeerd te helpen, maar naar mijn gevoel werd ik vaak teleurgesteld Ik verloor het vertrouwen in mensen en geloofde niet dat iemand me nog echt zou helpen. Maar de hulp was nodig.

“Waarmee kunnen we u helpen?”, vroeg de onthaalmedewerker. Ik raakte geïrriteerd door die vraag, want ik had hulp nodig voor 101 dingen Te veel om op te noemen Ik gooide de zak met mijn papieren op tafel en riep bijna wanhopig: “Hiermee!”

De maatschappelijk werker bekeek de stapel en zei dat een collega hiervoor bevoegd was. ze een afspraak maken? Ik stond op en ar de deur, omdat ik me weer verkeerd en voelde.

Ook ik had schrik, maar ik besefte dat niets doen geen optie was. Ik kleedde onze dochter aan, stopte haar in de buggy en verstopte de plastic zak met papieren eronder.

Ik wandelde naar het OCMW, een traject van een half uur. Aan de ingang stond ik minstens een uur te aarzelen voor ik uiteindelijk naar binnen ging

moment riep de medewerker me terug de ze voor om op een ander moment ar de papieren te kijken “Dan doen we tig, samen Wat denk je?” Door de n “samen” en “wat denk je” keerde ik op appen terug en maakte ik een nieuwe k met haar. Haar stijl en manier van n, zorgden ervoor dat ik geleidelijk weer wen kreeg.

ht mezelf zijn. Er was geen oordeel. De happelijk werker luisterde, gaf advies, aar oplossingen zoeken. Ze besprak wat mij kon doen en hield me op de hoogte n dossier Zij hielp mij, maar toch het alsof ik de controle over mijn eigen mocht behouden: een gevoel dat ik te d moeten missen Jarenlang werd ik geleefd, en zij begreep wat het met me deed.

Samen met haar legde ik een reis van bijna 6 jaar af. Het traject heeft mijn leven een nieuwe wending gegeven. Ik zette mijn relatie stop en kon op eigen benen herstarten. De maatschappelijk werker was een kantelfiguur in mijn leven. Ik blijf haar ontzettend dankbaar voor dat engagement

“Genieten

van kleine momenten met kinderen”

Zij-instromer Konstanze wisselde haar juristenjob in voor de kinderopvang

KonstanzeStraubwerktsindsaugustus2022inkinderdagverblijf OogappelinBrugge.ZeisafkomstiguitChilienmamavandrie tieners.Voorhetwerkvanhaarechtgenootverhuisdehetgezin naarBelgië.Haardiplomavanjuristbrachthaaropeenverrassendemaniernaardekinderopvang.

“Door mijn verhuizing naar België leerde ik enkele jaren geleden een volledig nieuwe taal en cultuur kennen”, zegt Konstanze wanneer we haar bezoeken op haar werkplek “Toen we hier aankwamen, was ik niet van plan om in de kinderopvang aan de slag te gaan. Maar ik merkte snel dat het, omwille van de taal, niet evident was om als advocaat te werken Ik behandelde één dossier voor een gezin in Gent, dat zelf een link had met Chili. In die periode studeerde ik intensief Nederlands en solliciteerde ik voor een paar juridische jobs Maar om dit soort werk hier te kunnen doen, moest ik nog drie jaar bijstuderen én ook Frans leren. Dat zag ik niet echt zitten.”

Het werd uiteindelijk een job in de kinderopvang En ook al klinkt het gek: voor Konstanze was dit een erg logische keuze. “Ik heb altijd een groot hart voor het onderwijs gehad. In Chili voerde ik tal van opdrachten uit op het kruispunt van justitie, de sociale sector en het onderwijs. Na mijn aankomst in Brugge werkte ik als vrijwilliger in een basisschool: middagbewaking en voor de kinderen zorgen Dat vond ik erg leuk Toen ik daarna met mijn VDAB-coach aan tafel zat, vroeg ik of er geen vacatures of opleidingen waren die matchten met wat ik graag deed. Uiteindelijk werd het de opleiding Kinderbegeleider, in een verkort traject van één jaar Ik wist niet zeker of ik een job zou vinden in de sector, maar de ervaring was mooi meegenomen.”

Vandeschoolbankennaardearbeidsmarkt

Konstanze werkte haar opleiding Kinderbegeleider in één jaar af Het Nederlands vormde geen drempel. “Er zaten heel wat Nederlandstalige mensen in de klas, met wie ik geregeld kon oefenen en praten. Ik maak wel nog wat fouten als ik praat. Maar wanneer ik schrijf, heb ik meer tijd om na te denken en de dingen juist te formuleren. Dat heb ik dus allemaal goed doorstaan, en het is me gelukt om mijn diploma te behalen.”

Van de schoolbanken belandde Konstanze meteen op de arbeidsmarkt. Solliciteren bleek een grote uitdaging, maar het lukte opnieuw. “Eén van de laatste opdrachten binnen de opleiding was een sollicitatiegesprek voorbereiden. Daar heb ik mijn kans gewaagd en een open sollicitatie naar De Blauwe Lelie gestuurd. Ik kende de organisatie een beetje, want ik had er twee stages gedaan tijdens mijn opleiding. Die periodes bij kinderdagverblijven Stampertje en Zonnebloem waren positief, dus ik had zin om er aan de slag te gaan. En uiteindelijk ben ik in Oogappel beland, een ander kinderdagverblijf van De Blauwe Lelie.”

Elke dag iets anders kunnen doen, is volgens deze zij-instromer de grootste troef van werken in de kinderopvang Je ziet kinderen groeien en bloeien en merkt keer op keer hoe snel dat gaat.

“Kinderen vragen natuurlijk veel aandacht”, zegt Konstanze, “maar er zijn veel momenten waarop je samen kan genieten Tegelijk werk je voortdurend aan nieuwe ideeën en activiteiten In combinatie met een vertrouwde routine vind ik dat boeiend. Als ik nu zou moeten kiezen tussen een job als jurist of kinderbegeleider, dan denk ik dat het iets tussen de twee wordt Geen strikt juridisch werk, maar zo’n job in combinatie met een opdracht voor onderwijs of jonge kinderen. Dat vind ik boeiend.”

Ver weg van thuisland Chili geniet Konstanze hoe dan ook van haar job bij Oogappel. En vergis je niet: Chili is niet altijd zonniger dan België, benadrukt ze In het zuiden van het land regent het veel en dat mist ze niet Haar familie mist ze wel, maar voorlopig plant het gezin nog geen terugkeer.

“In Brugge en de omgeving zijn er zo veel mooie dingen. Mijn kinderen hebben hier betere toekomstkansen en ik doe mijn job graag ”

Heeft Konstanze nog dromen, wat de kinderopvang betreft? “Als het budget er niet toe deed, koos ik voor een boerderij als opvangplek, met een grote tuin waar de kinderen zelf fruit en groenten kunnen planten en plukken. Meer contact met de natuur zou ik geweldig vinden. Met Oogappel zitten we in de stad, maar we trekken er toch geregeld op uit, richting het bos Ik geniet het meeste van de kleine momenten waarop ik één-op-één met kinderen bezig kan zijn. Het klinkt misschien gek, maar een luier verversen, is zo’n moment Of als je een kind te slapen legt Dan ben je heel even heel erg close, daar kan niets tegenop.”

BenedikteVanEeghem

Inloophuis ‘t Sas Veilige haven voor psychologische hulp

Inloophuis’tSasiseenbelangrijkepijlerbinnendewerkingvanOCMWBrugge Thuislozenenmensendiegeenofbeperktemogelijkhedenhebbenomzichtewassen,kunnenerzichdouchenofdewas doen.Erisookeenopenbarecomputerruimte.Dedienstverleningisgratis.

“Het hele jaar door kunnen mensen in een kwetsbare positie hier terecht voor basishulp”, zegt coördinator Thibault Jonckheere. “Bovendien bieden we hier ook psychologische eerstelijnszorg. Wie in een onzekere situatie leeft, kampt vaak met emotionele en psychische problemen Wij helpen de mensen de weg naar psychologische zorg vinden, wat hen anders niet zomaar lukt.”

Psychologe Tania Verhelst is om de twee weken op donderdagnamiddag aanwezig in het Inloophuis. Sinds begin maart 2024 is Siska Vulsteke erbij gekomen, ook als eerstelijnspsychologe.

“In een eerste gesprek bekijken de psychologen welke hulp meest passend is voor cliënten”, zegt Thibault Jonckheere. “De eerstelijnszorg wordt hier, op de ‘vindplaats’, voorzien. Voor gespecialiseerde zorg verwijzen we in bepaalde gevallen verder door, maar het belangrijkste is dat de eerste stappen hier gezet worden Zo krijgen onze mensen in het Inloophuis zicht op het bestaande zorgnet en hoe men daar verder geholpen kan worden.”

Per kalenderjaar heeft iedere cliënt/patiënt recht op een aantal sessies, al dan niet in het Inloophuis. De psychologische eerstelijnszorg is gratis; voor gespecialiseerde individuele zorg betaalt een patiënt 11 euro of 4 euro (met verhoogde tegemoetkoming).

Meerinfo: inloophuis onthaal@sasbrugge be 050 32 76 72 (Anna Hinkeldein of Valentijn Gallotti)

OCMW Brugge:

partner in Triënnale 2024

OCMWBruggedraagtditjaarzijnsteentjebijaan deTriënnaleinBrugge.Dedriejaarlijkseopenluchtexpopalmtditjaardestadinonderdenoemer“SpacesofPossibilty”.

Op de site van het voormalige Kapucijnenklooster (Boeveriestraat-Hauwerstraat-Klokstraat) vind je de installatie ‘Common Thread’ van collectief SO-IL en Mariana Popescu. Het OCMW zorgt in het klooster voor de collectieve opvang van mensen uit Oekraïne

“Common Thread” slingert zich als een gebogen lijn door de groene binnenruimte van het Kapucijnenklooster Als je erdoorheen wandelt, ontdek je telkens nieuwe hoeken in de tuin. Het kunstwerk is gemaakt uit 3D-geprinte en metalen onderdelen, buizen en textiel uit gerecycleerde PET-flessen Het levert een verrassend licht- en schaduwspel op

Kom je ‘Common Thread’ ontdekken? Dat kan nog tot en met 1 september 2024 In totaal zijn er twaalf kunstwerken in Brugge te zien, waarvan eentje op het strand van Zeebrugge.

wwww.triennalebrugge.be ww.triennalebrugge.be

Licht uit, spot aan!

Academie Kunsthumaniora en ’t Sas creëren sociaal-artistiek project

Wezagenhet zelfvertrouwen groeien

LaatstejaarsstudentLarsRogiers(AcademieKunsthumanioraBrugge) contacteerdeditvoorjaarWelzijnsvereniging’tSasom,inhetkader vanzijnGIP(GeïntegreerdeProef),eensociaal-artistiekprojectopte zetten,insamenwerkingmetdebezoekersvanhetInloophuis.

Lars’ initiatief was gedurfd en geslaagd Hij wou deelnemers de kans geven om zich artistiek uit te drukken via theater De groepswerkers van ’t Sas ondersteunden hem hierbij Het project startte in januari 2024; zeven bezoekers van ’t Sas sloten zich hierbij aan

“Deze samenwerking was bijzonder verrassend en inspirerend,” zegt Fabienne De Vis, projectleider ‘t Sas. “We zagen de groei bij bezoekers, die eerst schuchter maar daarna vol enthousiasme in het theater doken. Ze bloeiden op zowel artistiek als persoonlijk vlak helemaal open We zagen hun zelfvertrouwen groeien, net als de ‘goesting’ om er samen iets moois van te maken ”

De titelloze voorstelling gaf kwetsbare personen een stem. In de slotsong verwoordde Lars het zo:

“Stempel,stempelopmijnhoofd omthetdatiedereenjegelooft?”

di krachtige boodschap werden zo een hoop voorheid van tafel geveegd.

jke ervaring voor de bezoekers van ’t Sas”, zegt n Lars en de groepswerkers erg dankbaar voor was verbluffend ”

Meerinfo: fabienne.devis@sasbrugge.be T050327679

“Ik werk niet in een ziekenhuis, maar in een thuis”

Verpleegkundige Lavanya over leven en werk in WZC De Zeventorentjes

LavanyaSreekumaranNairwerktsindsbegin2023inWZCDeZeventorentjes.ZeiséénvandeIndischeverpleegkundigendiehunthuisland verlietenomdezorg-enverpleegkundigenindewoonzorgcentravan Mintustekomenversterken.NaeenjaarinBruggeiszealaardigvertrouwdmethetreilenenzeileninDeZeventorentjes.Wezochtenhaar opvooreengesprek.

HerinnerjejenogdeeerstedaginditWZC?Hoeverliepdie?

Lavanya: “Op mijn allereerste werkdag had ik nogal wat zenuwen Alles was hier nieuw en de cultuur verschilt echt van wat ik in India gewend was. Ik was dus nerveus, maar na een drietal maanden verdween dat gevoel. Ik kon me langzaam aanpassen en mijn plekje vinden in dit WZC ”

Watwashetmoeilijksteindebeginperiode?

“Er is een groot verschil in de manier waarop jullie voor mensen zorgen en hoe wij dat in India doen Daar is de relatie met patiënten of bewoners heel erg zakelijk en medisch We praten er wel met de mensen, maar dat gaat dan over hun medische dossier Hier in Brugge is het persoonlijke niveau minstens even belangrijk. We hebben in het WZC aandacht voor de persoon en zijn hele leven, zijn emoties, hoe hij zich ‘voelt’. Dat is een immens verschil en ik had tijd nodig om daaraan te wennen Communicatie staat hier centraal, en die gaat verder dan de gezondheid alleen.”

Communicatiestaathiercentraal

JehadaleenmondjeNederlandsgeleerdvoorjehieraankwam.Maarplots moetjedietaalgebruikenénhoorjeookdialect.

“Ja, dat was een hele klus. Ik voelde me op sommige momenten een beetje verdrietig of zelfs uitgesloten, omdat ik tijdens gesprekken met collega’s alleen mijn naam begreep Ze zeiden iets over ‘Lavanya’, maar wat ze precies bedoelden, kon ik niet meteen oppikken. Dan hoor je er niet helemaal bij, omdat je niet weet of ze nu goeie of minder goeie dingen over je zeggen (lacht) Maar het is goed gekomen, hoor Ik begrijp de mensen nu stukken beter ”

Waaromhebjijvooreenjobindezorggekozen?

“Omdat ik meer kan doen dan alleen op de gezondheid van mensen letten, zeker hier Zoals ik al zei: het gaat niet alleen over medische dingen We moeten er hier ook voor zorgen dat bewoners zich thuis voelen en gelukkig zijn. Ze worden een beetje familie en dat is fijn. Ik werk niet in een ‘ziekenhuis’, maar in een ‘thuis’ Aandacht voor mentaal welzijn maakt deze job extra boeiend ”

IneenWZCmoetjegeregeldafscheidnemenvanmensendieoverlijdenendiejegoedhebt gekend.Hoegajijdaarmeeom?

“In India werkte ik op de afdeling Cardiologie Ik heb dus al mensen zien sterven, jong en ouder Het is altijd confronterend, maar het hoort erbij Mensen ‘loslaten’ kan ik wel een plaats geven, maar ook op die momenten is de communicatie met de familie hier complex. Ik weet niet altijd precies wat gebruikelijk is: praten of niet?

Knuffelen? Moet je mee huilen of niet? Misschien klinkt dat gek, maar dat is voor mij dus het moeilijkste: inschatten wat de familie verwacht als een bewoner sterft. Ik zoek daar mijn weg in, met taal en gebaren En ik leer over het palliatieve proces, omdat ik me beter wil kunnen uitdrukken Toch valt het op dat familiebanden in mijn thuisland een stuk sterker zijn dan hier Mensen leven hier minder verbonden, en dat heeft ook invloed als er iemand sterft.”

HebjedebinnenstadvanBruggealkunnenbezoeken,alsjenietaanhetwerkbent?

“Absoluut. En die is echt mooi, met al die historische gebouwen. Het lijkt op heel wat foto’s die ik vroeger zag over Europa Ik moet er absoluut zelf eens foto’s van maken en van zodra mijn man hier is, ga ik ook een paar plaatsen met hem bezoeken ”

EnhoezithetmethetBrugsedialect?Spreekjehetzelfaleenbeetje?

“Ik ken al een paar zinnetjes, en dat helpt wanneer ik voor mensen zorg. Dingen zoals droainomien of zetjemonere: dat herkennen ze en dat geeft vertrouwen. Zo word ik ook een beetje ‘familie’ voor de bewoners ”

BenedikteVanEeghem

Leukeideeën ofsuggesties voorINBOX? Interessantenieuwtjes? Mailzenaar communicatie@ocmw-brugge.be

wwwocmw-bruggebe

foto: William Strybol