Η Ελευθερία ντύνεται τα καλά της – φτιασίδια και μαλάματα και ακριβά μεταξωτά – και στήνεται έξω από την Πλατεία, περιμένοντας τους μαστροπούς των Ημερών. Δυστυχισμένοι οι πεινώντες και διψώντες. Όχι μόνο Δικαιοσύνη, αλλά και τόσα άλλα, Ανυπολόγιστα. Εδώ, στον τόπο των Αρχαίων, βαρύ το χάλκεον χέρι της σιωπής καθένας το αισθάνεται. Εδώ, που στάζει βιτριόλι το άγγιγμα του ήλιου, στο ψέμα (ποια συγγνώμη;) στον πόνο, στη ντροπή. Αλλά, ξέρω. Τα’ παμε αυτά. Μην επαναλαμβανόμαστε. Τα πράγματα αλλάζουν συνεχώς, εδώ, στον τόπο των Αρχαίων. Συντηρητικών και προοδευτικών! 2009
λογου χαριν
9