5.1.
5.2.
7.4.
7.5.
7.8.
2.2.
2.3
2.4
2.5.
3.
3.1
4.
4.1.
4.2.
5
Bamberg, München, Erlangen-Nürnberg, Berlin, Göttingen
1 „One indisputable fact stands firmly outside the maze of controversy that surrounds the Homeric poems. Their popularity remains huge, even in the present time when so few readers can enjoy them in the original Greek. Within the last thirty-four years, one prose translation of the Odyssey into English has been bought by more than 2,300,000 readers and libraries, and a similar version of the Iliad, by more than 1,500,000. Six other new and widely read translations of the Odyssey and four of the Iliad have also appeared since 1950 in the Englishspeaking world alone“ (Stanford Homer σελ. 1).
2 Guhrauer Etwas von altgriechischen Musik σελ. 7.
3 Jan Musische Festspiele σελ. 89.
4
5 A. Gostoli Terpandro – Introduzione, testimonianze, testo critico, traduzione e commento, Roma 1990.
6
7 Chuaqui Musicología griega
(Idelsohn Die Maqamen der arabischen Musik σελ. 2, 16). Πρβλ. Holleman The Oxyrhynchus Papyrus 1786 and the Relationship between Ancient Greek and Early Christian Music (Vigiliae Christianae 26.1) 1972 σελ. 1-17, E. Werner The Sacred Bridge - The Interdependence of Liturgy and Music in Synagogue and Church during the First Millennium, London/N. Υork 1959, C. Høeg Les rapports de la musique chretienne et de la musique de l'antiquite classique (Byzantion 25-27) 1955-57 σελ. 383-412, C. Høeg La notation ekphonetique, Copenhague 1935, C. Schneider Geistesgeschichte des antiken Christentums, München 1954 Οἱ Boeckh, Bellermann, Marquard, Westphal, Fetis
καὶ Gevaert
(Mountford Greek Music and Its Relation to Modern Times
. 13-15, 37-38,
πρβλ. J. Tzetzes Über die altgriechische Musik in der griechischen Kirche, München 1874). „
(Wiora Die vier Weltalter
Quasten Musik und Gesang in den Kulten der heidnischen Antike und frühchristlichen Frühzeit
8 Quasten Musik und Gesang in den Kulten der heidnischen Antike und frühchristlichen Frühzeit σελ. 78-83.
9 Curtis Greek Music σελ. 35, 40
10 Lind Music and Cult in Ancient Greece - Ethnomusicological Perspectives σελ. 196-207.
ὁ Μιχαηλίδης (Michaelides The Music of Αncient Greece - An Encyclopedia σελ. 327, Ἐγκυκλοπαιδεία τῆς ἀρχ. ἑλλ. μουσικῆς, σελ. 306) καὶ ἡ Ch Kotsidou (Die musischen Agonen der Panathenäen in archaischer und klassischen Zeit – Eine historisch-archäologische Untersuchung (P. Funke / H.-J. Gehrke / G. A. Lehmann / H. v. Steuben Quellen und Forschungen zur antiken Welt 8), München 1991 σελ. 19, 184 σημ. 15), γράφουσα „Terpander aus Lesbos siegte zweimal (676 und 673 v. Chr.) (!) im kitharodischen Vortrag beim musischen Agon der Karneen (Hellanik. FGrHist 4 F 85T“. Αἱ παραπομπαί
καὶ ὁ Vetter (RE XXXI (1933) 861 (Musik)), οἵτινες
δὲν ἀνέγνωσεν Ἐπίσης ἡ Α. Goulake-Boutyra (ThesCRA ΙΙ σελ. 379) καὶ ἡ A. Salappa-Eliopoulou (Music Evolution in Ancient Greece and the Value of Music Education in Pseudo-Plutarch’s De Musica (ΣΧΟΛΗФИЛОСОФСКОЕ АНТИКОВЕДЕНИЕ И КЛАССИЧЕСКАЯ ТРАДИЦИЯ - Ancient Philosophy and the Classical Tradition, АНТИЧНАЯ МУЗЫКА - Ancient Music 6.1) 2012 σελ. 79 σημ. 10) σφάλλουν (676 καὶ 673 π Χ !) ἡ τελευταία ἀντιγράφει τὸν Mathiesen (Apollo's Lyre) σελ. 59 σημ 61, ὁ ὁποῖος ἐπίσης σφάλλει 12 Π.χ. „λυρικοὶ μελοποιοὶ (!) ὑπῆρξαν ὁ
300 π Χ (!) (ἐνν. 375/360 - ; π Χ.)“, (Δ Ὀ Σταθακόπουλος
Γεωργιάδης, Ἀθῆναι 1997, Εἰσαγωγή σελ 7). „Ἀρχίλοχος 680-640 π.Χ. (!) (ἐνν. π. 725-π. 650 π.Χ.)“ , „rythm (!) (ἐνν. rhythm)“ (Δ Ὀ Σταθακόπουλος Ἀρχαῖοι ἁρμονικοὶ συγγραφεῖς Α΄, ἐκδ.
Ἀθῆναι 1995, Εἰσαγωγή σελ. 11) „κίθαρις
2007
130) „I Düring, Göteborg 1032 (!) (σελ. 83
. 23) (ἐνν I Düring Porphyrius Kommentar zur Harmonielehre des Ptolemaios, Göteborg 1932)“, „
134), „Gronningen, Pindare au banquet, les fragments de ses scolies“ (ἐνν B A Van Groningen Pindare au banquet - Les fragments des scolies édités avec un commentaire critique et explicatif) (σελ. 142), “
144),
(!)“ (σελ. 109, 144), „D L Rage“ (ἐνν. D L Page) (σελ. 145), „Ploutarchos ἀλλὰ καὶ Ploutarhos“, „Heroneus (!) (δηλ. Ἑρωνεύς) (σελ. 162) (Ἀ
Ἀριστοφάνης στοὺς Ὄρνιθες (ἐνν. 414 π.Χ.)“ (σελ. 43) „στὸν Λυκάοντα ἀπὸ τὴν Σάμο (6ος
π.Χ. ...
Λυκάονα τῆς Σάμου (556-468 π.Χ.)“ (σελ. 43, 50), „Ξανθός (ἐνν. Ξάνθος)“ (σελ. 45), „24ης Ὀλυμπιάδας 681677 π.Χ. (!)“ (ἐνν. 684 π.Χ.) (σελ. 46), „Παρακαταλογή (εἶδος συνοδευμένης
(!) –recitativo) … οἱ μονόλογοι καὶ διάλογοι ἦταν
Κιθάρας (!) ποὺ λεγόταν Παρακαταλογή“ (σελ. 46, 64), „τὸν
Πολυΐδης (!) ἔζησε γύρω στὸ 400 π.Χ.“ (σελ. 51, 52), ὁ Φιλάμμων ἐγένετο „Φιλάμων“, ὁ Πρατίνας „Πρατίνος“ (!) (σελ. 55), ὁ „Γαβδέντιος“ „Gaudens“ (!), ὁ Βακχεῖος „Βάκχειος“ (σελ. 73, 81), ὁ Σέξτος „Σίξτος ὁ Ἐμπειρικός“ (σελ. 86), ὁ Ἀμοιβεὺς „Ἄμοιβος“ (σελ. 94), ὁ Μίμνερμος „Μνίμνερμος ὁ Σμυρνιός (!!)“ (σελ. 98) καὶ ὁ Nietzsche „Nitzsche“ (σελ. 65), „Τελέσιλλα 3ος αἰ. π.Χ. (!)“ (ἐνν. 6/5ος αἰ. π.Χ.) (σελ. 56), ἡ νήτη „ἡ
Ὑπερνεάτη ἢ Παρανήτη, δίπλα στη Νύτη (!) εἶχε τὸ φθόγγο Ρε Ἡ
242,
ἢ Νύτη (!) ἦταν ἡ
(676 π.Χ.) (Σ. Ἰ. Καργάκος Ἱστορία
Ἀρχαίας Σπάρτης Ι, ἐκδ. Gutenberg, Ἀθῆναι 2006 σελ 520). „Pythagore de Samos (5éme s. av. J.-C.) (!)“ (Zacharías Paschalídès Abrégé de Théorie et de Pratique de la musique byzantine ecclésiastique, Premier chantre de la cathedrale de „St. Gregoire Palamas“ a Thessalonique - édition de 1985 présentée en français par son disciple, Andréa Atlanti, 2004, σελ. 4). Ἡ νότα σι ἐγένετο σα (!) (Ἀ. Ε. Γονιδέλλης
,
2016 σελ. 122). 13
– Greek Echoes, 1993, ἔνθετον). „Ὁ Curt Sachs π
Curt Sachs The Greek heritage in the music of Islam (!) (ἐνν. C. Sachs The Rise of Music in the Ancient World, East and West, N. York 1943 κεφ. 6 The Greek Heritage in the Music of Islam σελ. 277-291“ (Δ. Ὀ.
. 23).
Jaap Kunst „Cultural Relations between the Balkans and Indonesia“, Amsterdam
- xiii„Κατὰ
zwischen dem Balkan und Indonesien“, Amsterdam 1953. Ὁ Kunst
Relations between the Balkans and Indonesia“, Amsterdam 1954, τὸ ὁποῖον
R von Heine-Geldern
„ Kultur -historische Beziehungen zwischen dem Balkan und Indonesien“, Amsterdam 1953. Ὁ Kunst
O. J. Gombossi (Tonarten und Stimmungen der antiken Musik, Kopenhagen 1939)
C Sachs (π.Χ. Die griechische Instrumenzalnotenschrift
Gostoli
τὰς κατ’ ἰδίαν προφορικὰς πληροφορίας (!) τῶν Δ. Παντερμαλῆ,
ὡς πηγάς (Κ Παπαοικονόμου-Κηπουργοῦ Ἡ μουσικὴ στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα, ἐκδ. Γεωργιάδης, Ἀθῆναι 1997 σελ. 62). Παγκόσμιον πρωτοτυπίαν κατέχει ὁ Κ Τρυπάνης, ὅστις χρονολογεῖ τὸν Τέρπανδρον τῷ 630 π.Χ. (!) (Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔθνους ΙΙ, Ἀρχαϊκὸς Ἑλληνισμός, Ἐκδοτικὴ Ἀθηνῶν, Ἀθῆναι 1971 σελ. 415, 221) καὶ ὁ Κ. Γαϊτάνος εἰς τὸν 6ον αἰ.! „Τέρπανδρος 7ος αἰ. π.Χ. ... 6ος αἰ.
105-111). „C F Hermanni De Thrasylo (!) grammatico et mathematico, Göttingen 1852 (!) (ἐνν C F Hermann Praemissa est Disputatio de Thrasyllo grammatico et mathematico (H C Briegleb Index scholarum publice et privatim in Academia Georgia Augusta per semestre hibernum), Göttingen 1852-53, σελ. 1-18) (σελ. 138)“. „I Dürig (ἐνν. Düring)“, „Vergal (ἐνν. Verlag)“ , Ὁ
Jonker“
. Jonger (!)“ , „Stallbau (ἐνν. Stallbaum)“, „M. Consbnruch (ἐνν
20!
Consbruch)“, „Powwel (ἐνν. Powell)“ (σελ. 154), „Wachhsmuth – O. Heute (ἐνν Wachsmuth – O. Hense)“ (σελ 157) „Mercelbach (ἐνν. Merkelbach)“ (σελ. 157), „Leipzing (ἐνν Leipzig)“, „Dübner, Raian (ἐνν Deubner Paian)“, „The Greek aylos (ἐνν aulos)“ (σελ. 160) „West, Dilectus ex Iambis et Elegis graecis (ἐνν Iambi et elegi graeci)“, „Fragmenta Comikorum (ἐνν Comicorum)“ (σελ. 161) (Ἀ Γ Σιαμάκης Πλουτάρχου Ἀθηναίου
, ἐκδ Κάλαμος, Ἀθῆναι 2005). „ ἡ λέξη Ἀχιγιάβα (Ahhiyawa) ποὺ κατὰ τὸν F.
Jchachemeyer (ἐνν Schachermeyr) (Hethier (ἐνν. Hethiter) und Achae (ἐνν. Achäer), 1935) σημαίνει
τῶν Ἀχαιῶν“. Ὁ Schachermeyr ἐθεώρησεν, ὅτι ἡ
. „Ὁ
Fick
Aḫḫijawa
Fich (ἐνν Fick)
. „Kretshmer Paul (ἐνν Kretschmer)Der hautige (ἐνν heutige) Lesbische (ἐνν lesbische) Dialekt verglichen mit den übrigen nordgriechischen Mundarten“ (Ἀ
(τῆς)
(M. Hose Kleine griechische Literaturgeschichte – Von Homer bis zum Ende der Antike, München 1999/2012 σελ. 13).
20
15, 36). „Terpandros de Lesbos (7éme s av J.-C.), poete et musicien. C'est lui qui a forme la gamme a sept intervalles consecutives en utilisant les lettres de l'alphabet (Β, Γ, Δ, Ε, Ζ , Η Θ) (!). Cette gamme composee de deux tetracordes insecables (joints) est appelee gamme heptaphonique a tetracordes joints. Pour les sons de chacun des deux tetracordes, il a employe des mots monosyllabiques: Τέ (Té), Τά (Ta), Τή (Ti), Τώ (To) (!)“ (Zacharías Paschalídès Abrégé de Théorie et de Pratique de la musique byzantine ecclésiastique, Premier chantre de la cathedrale de „St. Gregoire Palamas“ a Thessalonique - édition de 1985 présentée en français par son disciple, Andréa Atlanti, 2004 σελ. 4)
21 Colesanti / Giordano Submerged Literature in Ancient Greek Culture - An Introduction σελ. 186. 22 “Fälschungen wie Arion Terpandros Lasos verfielen der Vergessenheit. Bei diesen hatten die Kritiker das wol beabsichtigt.“ “Terpandros, Arion, Lasos waren Namen, die an allgemeiner Berühmtheit einen Ibykos und Bakchylides weit überstrahlten. Aber die Kritik constatirte, dass ihre Werke, so weit sie ehedem vielleicht aufgezeichnet gewesen waren, nicht mehr existirten, oder aber Unechtes an ihre Stelle sich eingedrängt hatte. Ob sich echte oder angebliche Compositionen des Terpandros erhalten hatten, stehe dahin: die alexandrinischen Ausgaben berücksichtigen die Musik nicht“ (U. v. Wilamowitz Die Textgeschichte der griechischen Lyriker, Berlin 1900, σελ 17, 7, 116, 118). C. M. Bowra Greek Lyric Poetry, Oxford 19612
23 Gevaert Histoire et theorie de la musique l'antiquité II σελ. 319.
