Maak kennis met de 29 kandidaten
RONSE IN GOEDE HANDEN

Lees over hun ambities en strijdpunten
Ontdek onze plannen voor Ronse




p.28

p.10
Frederik Vandenbossche
Angélique Syroit

















p.20
Tijl
Rommelaere

p.19

p.23
Sandra Van Derschueren
Mèher Oucham

p.24
Davine
Baert
Maak kennis met onze 29 kandidaten

Beste Ronsenaar

p.21

p.30

p.19
Christiane Willems
Albert Doublet
Marie-Claire Devos

p.14
Paul Carteus

p.27
Sander Waeterloos
De voorbije twee weken kreeg u van ons een overzicht van de realisaties van de afgelopen 12 jaar en ons programma met 125 concrete punten die we de volgende 6 jaar willen realiseren. Plannen tot uitvoering brengen doe je niet zonder geëngageerde, enthousiaste mensen!
Welke Ronsenaars zetten mee hun schouders onder ons project? Wat wekt hun aandacht? Waarvoor willen ze zich inzetten in onze stad? Wat boeit hen aan politiek? En waarom N-VA in Ronse? Wij richten ons tot de kiezer met de slogan “Ronse in goede handen”. De slogan is niet zomaar gekozen. Hij weerspiegelt ons engagement naar alle Ronsenaars. We steken de handen uit de mouwen en willen zorg dragen voor elkaar, nu en ook na 13 oktober.
We hebben de afgelopen 12 jaar hard gewerkt. Ronse is een aantrekkelijke stad geworden waar het goed is om te wonen, te werken, te ondernemen en te genieten. Er zijn nog veel uitdagingen en nog veel meer kansen. Wij hebben nog veel plannen.
Onze ploeg drijft op enthousiasme en heeft er ongelofelijk veel zin in om verder door te gaan op de ingeslagen weg, met verfrissende ideeën, veel positivisme én verantwoordelijkheidsgevoel!
Als lijsttrekker ben ik bijzonder fier op al onze kandidaten!
Hun verhaal zal u ongetwijfeld ook boeien.
Veel leesplezier.
Scan en geniet


Brigitte Vanhoutte Kandidaat burgemeester N-VA Ronse
Brigitte VANHOUTTE

‘MAG HET EENS ANDERS?’
De afgelopen jaren heb ik als schepen heel wat ervaring opgebouwd. Ronse is klaar voor de eerste vrouw als burgemeester.

BBrigitte, je bent in Ronse de enige vrouwelijke kandidaat-burgemeester. Dat is een vrij unieke situatie. Dat is zo. Ik sta mijn mannetje tussen de mannen!
Het zou de eerste keer zijn dat Ronse een vrouwelijke burgemeester heeft. Om burgemeester te zijn maakt het niet uit of je man of vrouw bent. Het gaat om de persoon. Ik geloof dat ik vanuit mijn persoon de juiste accenten kan leggen om onze stad op een (vol)waardige manier te besturen!
Word je wel eens “haantje de voorste” genoemd?
Als je ambitie hebt en leiding neemt, treed je automatisch op het voorplan. Voor mij zijn “titels” en “posities” geen doel op zich. Ik neem wel graag het roer in handen om een groep te motiveren en aan te sturen met als objectief de vooropgestelde doelen te bereiken. Een goede leider moet ondernemend, empathisch en communicatief vaardig zijn.
Je bent al 34 jaar advocaat. Hoe ben je eigenlijk in de Ronsese politiek geraakt?
Ik ben in 1997 samen met mijn echtgenoot en onze toen tweejarige oudste zoon in Ronse komen wonen. De stad lag mij meteen nauw aan het hart. Ik nam deel aan de verkiezingen van 2006 en werd direct verkozen als gemeenteraadslid. Ondertussen ben ik 18 jaar gemeenteraadslid en kon ik mij 10 jaar als schepen inzetten voor Ronse. Mijn politiek engagement vertrekt vanuit mijn rechtvaardigheidsgevoel. Ik kan niet aan de zijlijn staan toekijken en denken “dat kan beter” zonder er zelf iets aan te doen.
Waarom N-VA?
N-VA is een gemeenschapspartij die vanuit het verhaal van rechten en plichten iedereen vooruit wil helpen. Ronse heeft vele jaren niet de kansen en de uitstraling gehad die het verdient. Voor mij is het programma en de bovenlokale netwerking van N-VA de motor om Ronse verder uit te bouwen tot levendigste stad van de Vlaamse Ardennen!

Hoe kijk je als schepen terug op de voorbije twaalf jaar?
Met heel veel trots! Trots op wat we hebben kunnen realiseren en op iedereen die daaraan heeft meegewerkt. Er waait een nieuwe wind door Ronse. Er werd met succes geïnvesteerd in de heraanleg van De Vrijheid, de Hoge Mote, de afwerking van ’t Rosco en een nieuw zwembad, de heraanleg van de Veemarkt. Tijdens de zomervakantie organiseren we de zomerschool. Er is een nieuw jeugdhuis. Alles is in stelling gebracht voor de bouw van een nieuw administratief centrum. Maar er ligt nog veel werk op de plank : de uitbouw van een nieuw woonzorgcentrum, een nieuw mobiliteitsplan, betere huiswerkbegeleiding, … Daar wil ik graag verder mijn schouders mee onder zetten!
Wat beschouw je als de grootste uitdaging waarmee je in de politiek momenteel wordt geconfronteerd?
De grootste uitdaging is het herstel van het vertrouwen van het publiek. We moeten laten zien dat we niet alleen praten, maar
ook daadwerkelijk de beloften waarmaken, vooral in een tijd waarin veel mensen cynisch zijn over politiek.
Je politiek engagement neemt heel wat tijd in beslag. Hoe balanceer je je persoonlijk leven met een actief politiek leven?
Ik kom vaak tot de vaststelling dat 24 uur op een dag voor mij te kort is. Maar mochten er 30 uur in een dag zitten, dan zou ik er wellicht opnieuw te kort komen. De kunst zit hem voor mij in graag doen waar je op elk moment mee bezig bent. Ik werk graag, ik kom graag onder de mensen en ik kan ook ongelofelijk genieten van even tijd nemen om tijd te verliezen, met familie en vrienden! Mijn grootste energieboosters zijn mijn echtgenoot, Pascal, en mijn drie kinderen Henri, Simon en Olivia. De momenten die we samen doorbrengen zijn zo waardevol en verrijkend. En zij zetten mij ook geregeld eens met mijn beide voetjes terug op de grond! (lacht)
Je hebt je hart verloren in Ronse, koningin van de Vlaamse Ardennen. Je bent ook een beetje een globetrotter heb ik vernomen. Welke vakantiebestemming kan jou nog bekoren?
Ik vertoef zeer graag aan het Muziekbos maar ben ook zeer graag toerist in andere streken, evengoed kortbij als veraf. Reizen brengt tegelijk rust en nieuwe inzichten.
Naar Costa Rica wil ik zeer graag nog eens terug maar nu staat eerst India op mijn verlanglijst.
Wat herinner je je als meest ingrijpende gebeurtenis in je leven?
Toen ik 27 jaar was verloor ik mijn zus in een ongeval. Zij was toen 39 jaar. We waren twee handen op één buik in onze familie met nog 3 broers. Het blijft na 31 jaar nog steeds een groot gemis. Mijn kinderen hebben “tante Mumu” nooit gekend maar toch neemt ze een bijzondere plaats in.
Waar kan je echt van genieten?
Veel heb ik niet nodig om te kunnen genieten! Een wandeling met mijn hond Lio, een padelmatch, een rit met de koersfiets, een heerlijk aperitief op een zonnig terras, … Maar waar ik het meest van geniet? Een avondje manillen en mijn echtgenoot onder tafel kaarten! (lacht)
Welke droom koester je los van politiek?
Ik droom van een wereld waarin iedereen de kans krijgt om zijn of haar talenten ten volle te ontwikkelen . Of het nu gaat om kunst, wetenschap, sport of een ander veld, ik geloof dat het nastreven van persoonlijke dromen en ambities een krachtige manier is om vreugde en voldoening te vinden.
Je krijgt ongetwijfeld niet alleen complimenten. Aan welke opmerking kan je je wel eens ergeren?
Ik houd ervan om wat kleur in mijn garderobe te steken. Als ik het “waag” om in het oranje, rood of groen te verschijnen, krijg ik vaak de vraag : “Ben je veranderd van partij?” Dan lach ik die voor mij afgezaagde opmerking weg met deze wijsheid : Een kleur is meer dan politiek maar geel is de beste remedie tegen verzuring! (lacht)

MIJN PLEK
‘Nooit opgeven!’
Wie Jean-Pierre volgt op sociale media ziet een fervent wandelaar. Wekelijks gespt hij zijn wandelschoenen aan voor een nieuwe uitdagende tocht in Ronse en de ruime omgeving. Het wandelen is een uit de hand gelopen hobby. Als gewezen scoutsleider in de jonge jaren en paracommando op rust wou hij niet in de zetel belanden. Op zoek naar nieuwe avontuurlijke uitdagingen heeft hij de wandelmicrobe te pakken gekregen.
Zijn favoriete wandelroute is het Muziekbos met De Geuzentoren als geliefkoosde rustplek. Op een van de hoogste toppen van het Muziekbos en naast de Gallo-Romeinse grafheuvels heb je een mooi vergezicht over onze streek. Het was op die plek dat dichter Pol de Mont het landschap benoemde als “de Vlaamse Ardennen”. Merk trouwens op dat ze de laatste jaren enorm geïnvesteerd hebben om het oorspronkelijke landschap te herstellen door de oude boom- en plantensoorten opnieuw te laten groeien en bloeien.
In Ronse kijken we allemaal uit naar de Fiertel, de Ommegang van 32 kilometer rond onze stad. Voor Jean-Pierre mag het iets uitdagender zijn. Hij stapte al viermaal naar het bedevaartsoord Santiago de Compostella en hij smeedt momenteel snode plannen om een vijfde keer op bedevaart te gaan.
In de politiek vraagt Jean-Pierre vooral aandacht voor de ouderen en de gepensioneerden. Ze hebben recht op meer activiteiten en een aangepaste zorg. Want wij laten niemand in de steek.
Onderwijs vormt onze samenleving
Twee jaar geleden ruilde David Vandekerkhove (32) zijn job op het kabinet van Vlaams minister Matthias Diependaele in voor het onderwijs. Een keuze voor de toekomst van Ronse.
IIk ben een product van het Ronsese onderwijs: het Sint-Antoniuscollege was mijn basisschool en op het KSO Glorieux (nu Campus Glorieux Secundair) volgde ik mijn middelbare studies. Ik heb veel mooie herinneringen aan die tijd, hoewel het niet altijd makkelijk was.
Vallen en opstaan
Toen mijn ouders uit elkaar gingen, had dat een grote impact op mijn punten. Ik moest zelfs het tweede leerjaar overdoen. In het vijfde leerjaar werd ik naar het CLB gestuurd voor een test. Het advies was streng. “Uw zoon mag het zesde leerjaar overslaan en mag meteen naar het eerste middelbaar b-stroom (vroegere beroepsafdeling) gaan”, zei de medewerker tegen mijn moeder. Er was geen aandacht voor mentaal welzijn. Maar ik zette door. En met succes!
In 2012 behaalde ik het diploma economie-wiskunde en vervolgde ik mijn studies in Gent (lerarenopleiding: economie – Nederlands) en Antwerpen (master politieke communicatie).
Van kabinet naar leslokaal Onderwijs heeft me altijd geboeid. Ik zie het als dé manier om sociaal vooruit te komen. Mijn ouders hadden nooit de kans om verder te studeren, ik ben hen dankbaar dat zij mij die kans wél hebben gegeven. Vandaag wil ik een voorbeeld zijn voor alle jongeren in Ronse die het moeilijk hebben en moeten vechten tegen faalangst en uitsluiting.
Daarom besloot ik twee jaar geleden om de deur van de nationale politiek achter mij dicht te slaan en de stap naar het onderwijs te zetten. Ik wilde opnieuw dicht bij de Ronsenaars staan en actief bijdragen aan onze lokale samenleving. Onderwijs is namelijk veel meer dan kennisoverdracht; het gaat om het bouwen van een sterke gemeenschap waarin elke leerling de kans krijgt om te groeien.
Tijdens klassenraden denk ik vaak terug aan mijn eigen schooltijd. Dat helpt me om verder te kijken dan alleen de cijfers. Natuurlijk mogen we hoge verwachtingen hebben, maar ik wil niet de leerkracht zijn die op basis van één gefaalde test of examenperiode een beslissing neemt die het leven van een jongere negatief beïnvloedt.
Onderwijs in Ronse
In onze lokale afdeling volg ik de onderwijsdossiers op. Ik ga vaak in gesprek met verschillende onderwijsverstrekkers en probeer samen met hen oplossingen te vinden voor maatschappelijke en pedagogi-
sche vraagstukken. De N-VA heeft een duidelijke visie op onderwijs die nauw aansluit bij mijn eigen levenspad. De wapenspreuk “Plus est en vous!” van Lodewijk van Gruuthuse vat dit mooi samen.
Hoewel Ronse geen stedelijk onderwijs heeft, kunnen we als stadsbestuur via het flankerend onderwijsbeleid wel degelijk het verschil maken. Een belangrijk speerpunt is de kennis van het Nederlands. Meertaligheid is een troef, maar de kennis van onze taal is een absolute must! Daarom willen we taalachterstanden aanpakken door taalbaden en zomerscholen te organiseren en zetten we sterk in op het gebruik van het Nederlands, ook in de communicatie met ouders.
Daarnaast willen we zorgen voor een financieel kader op maat van elke school. Eenheidsworst werkt niet; we moeten kijken naar de specifieke noden van iedere school. Sommige scholen hebben bijvoorbeeld meer behoefte aan huiswerkbegeleiding, terwijl andere vooral baat hebben bij leermiddelen voor de verdere digitalisering. Daarom moeten we vanaf volgend schooljaar naar een andere financiering van ons flankerend onderwijs.
Met deze gerichte aanpak willen we in Ronse een omgeving creëren waarin elk kind de kans krijgt om te groeien. Bij N-VA Ronse geloven we dat niemand wordt achtergelaten. Samen bouwen we aan een betere toekomst voor al onze jongeren.

“Onderwijs
is meer dan kennisoverdracht; het is het bouwen aan een gemeenschap waarin elke leerling de kans krijgt om te groeien.”

Onze kinderen laten opgroeien in een
Frederik is een geboren en getogen Ronsenaar en trotse papa van Felix en Roxy. Hij stond in 2010 mee aan de wieg van N-VA Ronse, en was gemeenteraadslid tijdens de eerste bestuursdeelname van 2012 tot 2018. Wie Frederik kent, weet dat hij een gedisciplineerde, harde werker is, die gaat voor zijn idealen en nooit opgeeft. Professioneel, in de politiek, op de looppiste, als familieman en voor zijn vrienden, geeft Frederik steeds het beste van zichzelf. Een teamplayer die mensen samenbrengt, niet verdeelt, voor dat ene doel: een beter en versterkt Ronse.
Als ondervoorzitter van N-VA Ronse ijvert Frederik voor een realistisch, budgettair haalbaar én ambitieus beleid voor de stad
Ronse, samen met de schepenen, gemeenteraadsleden en de bestuursleden. Dus geen fantasietjes of druppels op de financieel hete plaat, maar échte vernieuwende projecten. Net zoals afgelopen 12 jaar, waar Frederik, in het Directiecomité, zonder betaald mandaat, via het Stadsontwikkelingsbedrijf (AGB) TIO3 meehielp uitgroeien tot een succesverhaal, een oase voor grote en kleine - vaak startende - ondernemers uit Ronse en omgeving. TIO3 werd ook hét centrum voor diverse culturele, sociale en vooral ondernemingsevenementen.
Frederik is ook voorzitter van serviceclub Marnixring Ronse Taalgrens, die acties opzet voor het goede doel en met een
knipoog naar de Nederlandse taal en cultuur, die debatten organiseert rond onderwijs, de Fiertelommegang, … en die vooral mensen samenbrengt. Geen elitair, exclusief verhaal. Iedereen is er welkom.
Als gemeenteraadslid ijverde Frederik reeds voor de aankoop van meer vaste camera’s om op strategische of plaatsen met overlast te installeren. Mét succes. Maar het werk is nog niet af. “Respect en Veiligheid” is dé booster waarop Frederik zal focussen als N-VA mandataris. “Iedereen moet zich veilig voelen en vooral thuis voelen in hun stad. Niet alleen tijdens de Pleinconcerten, Fiertelommegang of Bommelsfeesten, maar ELKE dag van het jaar en op elk moment van de dag. Dat start met respect en

veilig Ronse
zorgdragen voor elkaar, zeker ook voor onze politiemensen. Vandaar willen we de BIN (Buurt Informatie Netwerken) opnieuw versterken en EHBO-cursussen aanbieden. Wij willen efficiënt optreden tegen sluikstorters, drugs, boomcars, straatraces en onverantwoord stepgebruik”.
De politie, de brandweer en hulpdiensten moeten voldoende middelen krijgen om hun taken uit te voeren met een stevige, lokale verankering in Ronse, dus met een eigen schietstand en met een permanente wachtpost. Een politiedienst moet kordaat kunnen optreden tegen drugs, intrafamiliaal geweld en moet extremisme tijdig kunnen opsporen.



Bijzonder verhaal
Ronse in goede
“ondernemende” handen
Als ceremonieverteller voor huwelijken en uitvaarten, en als begrafenisondernemer staat Stefaan dicht bij de mensen. Hij deelt in vreugde en verdriet tijdens mijlpalen in het leven. “Door te luisteren en te ontzorgen bieden we troost of maken we van het huwelijk een onvergetelijke dag. We horen en zien veel gebeuren in families. Als iedereen zorg draagt voor elkaar in het gezin, dan volgt de samenleving.”
Stefaan heeft een uitgesproken mening en een groot hart voor ondernemen. Zo waagde hij de sprong naar de politiek. Onze stad heeft nood aan ondernemende mensen om verder werk te maken van verandering en vooruitgang in Ronse. “Nieuwe mensen, nieuwe invloeden, nieuwe ideeën. Ik maak deel uit van een team dat onze maatschappij in al haar facetten vertegenwoordigt, met grondige dossierkennis, met oog voor vernieuwing en met respect voor onze rijke geschiedenis.” Zijn aandacht gaat vooral naar ouderzorg en gezondheidszorg, ondernemerschap en werkgelegenheid.
Ronse is een stad met veel mogelijkheden en kansen. Toerisme, cultuur en sport doen onze stad bruisen. Stefaan richt zich in het bijzonder tot ondernemers en bedrijven. “Onze stad moet ondernemerschap stimuleren en de leegstand in het centrum aanpakken. Door onze ondernemingen bij te staan en door nieuwe aan te trekken, maken we werk van een aantrekkelijke stadskern waar het gezellig winkelen en vertoeven is”.
DOORGESPROKEN
Zorg dragen voor mens en dier
De liefde voor dieren inspireerde Audrey om dierenarts te worden. In 2007 heeft ze haar eigen praktijk uit de grond gestampt. Daar is ze trots op.
AAls dierenarts komen veel mensen met hun huisdier over de vloer. Elk huisdier is een metgezel en heeft zo een bijzondere plek in het leven van de baasjes. Het houdt je vaak een spiegel voor. “Bij mij komen trotse kinderen om hun katje te steriliseren, bezorgde ouderen met hun zieke hond of gezinnen die moeten afscheid nemen van hun trouwe viervoeter waarmee ze zijn opgegroeid. Ik zie alle emoties: van verwondering tot blijdschap, van hoop tot verdriet.” Vandaar hecht Audrey veel belang aan zorg en dierenwelzijn. Dat trekt ze ook door in haar politiek engagement. Als nieuwe kandidaat op de N-VA lijst vragen we haar meer tekst en uitleg bij haar gedurfde keuze.
Hoe ben je in de politiek beland? Als geboren en getogen Ronsenaar voel ik mij zeer betrokken bij mijn stad. Ik heb dikwijls gesprekken over Ronse met familie en vrienden. Dan kom je al snel bij politiek terecht. Wat loopt goed? Wat kan beter? En belangrijker nog, wat zou je zelf doen? Je kan aan de veilige zijlijn blijven staan ofwel de armen uit de mouwen steken. Ik weet dat het niet de gemakkelijkste weg is, maar wel de boeiendste. Toen Brigitte me vroeg om op de lijst te staan, heb ik eigenlijk niet lang getwijfeld. Een aantal indringende gesprekken later heb ik dus ‘ja’ gezegd.

Hoe reageerde jouw omgeving, waren ze verrast?
Eigenlijk wel. Als je de stap zet, dan weet je nog niet zo goed hoe de omgeving zal reageren. De reacties zijn heel positief en enthousiast. Deze bevestigen dat ik de juiste keuze heb gemaakt.
Je zet de eerste stappen in de politiek. Vind je dat spannend?
Ja, voor mij is het totaal nieuw. Dat maakt het interessant en boeiend. Gelukkig word ik goed omringd door een sterk team van betrokken kandidaten en geëngageerde bestuursleden die in de bres springen voor elkaar. Politiek is teamwerk. Dat is de sterkte van de N-VA. Het feit dat ik er niet
alleen voor sta, geeft me vertrouwen. Op die korte tijd heb ik al zeer veel bijgeleerd.
Wat is jouw drijfveer voor een politiek engagement?
Ik ben sociaal bewogen en zet me graag in voor de samenleving. Als ieder van ons zijn of haar steentje bijdraagt dan gaan we er allemaal op vooruit. Ronse wordt gemaakt door de meer dan 27.000 Ronsenaars. Kijk niet naar de ander. Kijk vooral naar jezelf. Iedereen kan een steen verleggen en het verschil maken. Wij geven veel vertrouwen aan onze inwoners om op te komen voor hun stad. Weet je, de Ronsenaars zelf zijn de beste ambassadeurs om de troeven van hun stad uit te spelen en in de verf te zetten.
Waar kijk je vooral naar uit?
Onze stad heeft de laatste jaren een enorme vooruitgang geboekt. Vandaag zijn we trots om in Ronse te wonen. Dat was vroeger anders. De afgelopen 12 jaren is er veel ten goede veranderd. Ik wil mijn steentje bijdragen om deze verwezenlijkingen veilig te stellen en die positieve trend verder te zetten.
Welke thema’s zijn voor jou het belangrijkst?
Het bestuur moet zich in de eerste plaats focussen op welvaart en veiligheid. Ronsenaars moeten zich veilig voelen in hun stad. Dat is de basis van alles. Je kan je maar ergens goed voelen als het er aangenaam en veilig is. Door daar actief op in te zetten, zorgen we ervoor dat mensen zich echt thuis voelen in hun stad.
Dagelijks werk ik met mensen. De zorg voor elkaar ligt me na aan het hart, zeker voor diegene die zorgbehoevend zijn of niet dezelfde kansen hebben. Wij hebben de verantwoordelijkheid om hen te omringen met de nodige zorg zodat ze een menswaardig leven kunnen leiden.
Ik wil me eveneens inzetten voor dierenwelzijn. De stad heeft heel wat mogelijkheden, bijvoorbeeld het verplicht steriliseren van katten of het uitwerken van een dierenwelzijnsplan dat de verantwoordelijkheid ten aanzien van een huisdier onderlijnt. Een huisdier is geen hebbeding. Het is een engagement. Dat vraagt verantwoordelijkheid en zorg. Tot slot plannen we een dierenbegraafplaats waar
mensen waardig afscheid kunnen nemen van hun huisdier.
Wat wil je doen voor Ronse?
Als zelfstandige hecht ik veel belang aan onze bedrijven en ondernemingen. De politiek moet een kader creëren om hen te stimuleren en kansen te geven. Geen betutteling of regeldrift, maar ruimte om initiatief te nemen. Vergeten we niet dat onze ondernemingen de basis van onze welvaart zijn. Dankzij onze welvaart kunnen we zorgdragen voor elkaar. Dankzij de bijdragen van de mensen kunnen we ons sociaal systeem in stand houden. Ik weet dat we dit als stad niet in de hand hebben, maar werken en ondernemen moet meer lonen.
De afgelopen jaren heeft Brigitte goed werk geleverd om de stadskern aantrekkelijk te maken. Het vraagt een permanente inzet. De link tussen lokale economie en toerisme is belangrijk. Ze versterken elkaar. Jaarlijks vinden meer en meer toeristen de weg naar Ronse. Ze genieten van ons erfgoed, overnachten in onze stad, verkennen het Muziekbos en genieten van een zonnig terrasje of eten in onze restaurants.
Ben je actief in Ronse (verenigingsleven,…)?
Ik ben tien jaar actief lid geweest in het Bommelsgebeuren, eerst bij RBV De Renteniers en nadien bij RBV Amuuze. Nu ben ik lid van de Ambassador Club Vlaamse Ardennen waar we ons inzetten voor cultuur en goede doelen.
gezichten
Twee veelzijdige kandidaten op de bres voor hun stad Nieuwe

Berlinda is vijftien jaar geleden vanuit het Antwerpse de liefde gevolgd naar Ronse. De vele gezellige terrasjes, de lekkere restaurants en de toeristische trekpleisters doen de vonk snel overslaan. Met een overheerlijke mand vol streekproducten uit de Hoge Mote of een fles Ronsenaarke kan ze haar familie overtuigen van onze troeven.
Gerarda groeide op in een Vlaamsgezinde omgeving. Waar vorige generaties voor streden, lijkt vandaag evident. Toch moeten we ons blijven inzetten om deze verwezenlijkingen mee te dragen. Stille waters hebben diepe gronden. Velen kennen Gerarda als de rust zelve. Wie haar beter kent, weet dat ze een uitgesproken mening heeft. “Met mijn engagement wil ik mijn mening vertolken en opkomen voor de Ronsenaars. Ik richt me in het bijzonder op veiligheid en de aanpak van zwerfvuil. Ik wil dat iedereen onbevreesd door onze mooie en propere stad kan kuieren, ook in de late uurtjes. Tevens wil ik meer politie inzetten om hinderlijk nachtlawaai en gevaarlijke straatraces aan te pakken”.
De afgelopen jaren hebben Berlinda en Gerarda Ronse ten goede zien veranderen. Dat verderzetten is voor hen een belangrijke drijfveer. “Ik wil me met hart en ziel inzetten voor een nog mooier en aangenamer Ronse”, zegt Berlinda. “De vraag voor een engagement kwam kort na het overlijden van mijn vader. Toen kon ik de positieve energie goed gebruiken. Het geeft me de kans om mij met hart en ziel, doelgericht in te zetten voor mijn stad. Ook mijn omgeving stimuleert me om dit op te nemen, niettegenstaande sommige vrienden en familie jammer genoeg niet op mij kunnen stemmen”.

Cultuur is te belangrijk om het alleen aan de politiek over te laten
Voor Paul is musiceren belangrijk. Met het orgel en het klavecimbel geeft hij uiting aan zijn diepste zielenroerselen. Hij kan er zo fel in verdwalen totdat hij innerlijk en lichamelijk volledig tot rust komt. “Het is opvallend hoe muziek de mens zo intens kan raken. Muziek is emotie. Als ik muziek speel dan verlies ik tijd en plaats. Het laat je de werkelijkheid op een totaal andere manier beleven. Het toont de wereld anders. Het biedt troost en laat ons verdwalen in nostalgische herinneringen.”
Voor Paul geeft cultuur innerlijke rust in ons gejaagd en drukke leven dat door -het gebrek aan- tijd wordt gedomineerd. Cultuur duwt op de pauzeknop en laat ons vol verwondering stilstaan bij wat echt
belangrijk is. Zo geeft het geestelijke voldoening, ontwikkelt het onze vaardigheden en stimuleert het creativiteit. Daarom is het onmisbaar in onze samenleving. “Cultuur verbindt. Het brengt mensen samen. Zowel in het samen beleven van cultuur, muziek, toneel, grafisch werk, dans, en alle andere mogelijke uitvoeringen, als het zelf creëren van kunst. Cultuur is nooit statisch en mag nooit onder een stolp worden geplaatst. Het daagt uit. Het zet dingen in beweging. Zo zorgt het voor gelukkigere en gezondere burgers.”
Veel mensen zijn in hun vrije tijd met cultuurbeleving bezig. Ze creëren, beleven, genieten, ondergaan en verspreiden cultuur. Dat vormt mee onze gemeenschap
en tekent wie we zijn. Zo vormt cultuur een wezenlijk onderdeel van onze identiteit en de verbondenheid in onze samenleving.
“Cultuur draagt eveneens bij aan de ontwikkeling van onze taal. Taal is meer dan een praktisch instrument om te communiceren. Het bepaalt onze manier van denken en het samenleven. In Ronse weten we maar al te goed wat het belang is van de kennis van het Nederlands.”
Cultuur kunnen we niet loskoppelen van ons bloeiend en bruisend verenigingsleven. Dit steunt op gerespecteerde vrijwilligers en een sterke buurtwerking. Deze vrijwilligers verdienen alle waardering. Zonder hen zijn er gewoonweg geen verenigingen. Dat moeten we koesteren door hen de nodige


Erfgoed en cultuur verbinden
ondersteuning te bieden, bijvoorbeeld met infrastructuur, logistieke steun, informatiedoorstroming via gemeentelijke kanalen, een gepaste subsidiëring, gratis advies over administratieve verplichtingen,… “Wij willen dat de stad een regierol voor cultuur opneemt door in de eerste plaats te stimuleren en te faciliteren. De stad moet ons verenigingsleven laten schitteren en bloeien, en pas zelf organiseren als het effectief een meerwaarde biedt en een leemte invult”.
Cultuur, tenslotte, is te belangrijk om het alleen in de handen van een bestuur te leggen. Het cultuurlandschap mag zich niet laten opsluiten in de gouden kooi van overheidsondersteuning. Creativiteit mag zich niet aan banden laten leggen.
Onze prachtige basiliek en in het bijzonder de unieke crypte hebben een speciale betekenis voor Guy. Hij huwde er met zijn echtgenote Sarah en zijn kinderen werden er gedoopt. Op die unieke plaats raken erfgoed en cultuur elkaar. “Het zijn net die zaken die een gemeenschap verbinden, en mensen een identiteit geven. Ik ben dan ook heel geëngageerd in het verenigingsleven”. Guy is actief in de Marnixring Ronse Taalgrens en de Fotoclub Ronse. In CultuurLink is hij de drijvende kracht achter de jaarlijkse 11 juliviering.
Als geboren en getogen Antwerpenaar is Guy de liefde gevolgd en in Ronse verzeild geraakt. Sindsdien heeft hij zijn hart verloren in Ronse en de Vlaamse Ardennen, veruit de mooiste regio in Vlaanderen. Als fervent fotograaf legt hij onze prachtige streek graag op beeld vast. “Door de lens kijk je op een andere manier en besef je al te goed dat schoonheid fragiel kan zijn. Ronse is de afgelopen jaren enorm gegroeid. Daar moeten we ons blijven voor inzetten”.
Al van jongs af aan is Guy gebeten door politiek. Zijn opleiding als jurist heeft dat verder aangewakkerd. “Ik heb geen seconde geaarzeld toen N-VA Ronse me vroeg om mee de bakens uit te zetten. De afgelopen jaren deed ik dat vooral achter de schermen, nu treed ik dus mee op de voorgrond”. Wat zijn dan de aandachtspunten? Welvaart, erfgoed en vooral cultuur natuurlijk.

DE JEUGD IN GOEDE HANDEN

”We zijn stuk voor stuk gedreven Ronsenaars met een visie voor onze stad. Van veiligheid tot ondernemerschap, van mentaal welzijn tot cultuur.“
Mijn naam is Thibo (18).

Als student elektromechanica ben ik elke dag volop bezig met mijn studies, maar in mijn vrije tijd ben ik graag actief, of dat nu in de sportschool is of op café met vrienden voor een pint. Graag zet ik me in voor een veilige en leuke uitgaansomgeving voor onze jeugd. Uitgaan is voor jongeren een belangrijk moment van ontspanning, genot en vooral plezier!
Mijn naam is Laurien (26).
Ik werk als verzorgende in de thuiszorg. Als uitlaatklep ga ik graag fitnessen en als ontspanning ben ik graag eens weg met vrienden of op bezoek bij mijn familie. Als geboren en getogen Ronsenaar ben ik trots op mijn stad. Beroepshalve word ik vaak geconfronteerd met armoede bij oudere mensen en vind dit zeer onrechtvaardig. Ronse is een stad met specifieke problemen zoals kleine criminaliteit en ik wil mee zoeken naar concrete oplossingen.

Hey, ik ben
Marilou (22).

Als net afgestudeerde criminologe hou ik me graag bezig met allerlei zaken die het veiligheidsbeleid aanbelangen. Verder ben ik in mijn vrije tijd te vinden in de les pilates of op een terrasje. Ik hoop samen met de inzet van de Ronsenaars tot een veiliger Ronse te komen!


9de plaats
Hallo, mijn naam is Mèher (25).
Tennis is mijn passie, en daarom werk ik als trainer, altijd met het doel om jongeren te inspireren. Samen met mijn vriendin Irina Bauwens ben ik recentelijk een pastabar in Ronse gestart, waar we onze liefde voor lekker eten met de gemeenschap delen. Mijn wens is om een positieve meerwaarde te zijn voor de jeugd in Ronse. Samen bouwen we aan een betere toekomst voor iedereen.

Hey, mijn naam is Boukje (24).
Ik ben student communicatiewetenschappen en houd mij naast mijn studies vooral bezig met lezen, sporten en gezelschapsspelletjes spelen. Aangezien ik zelf nog studeer, weet ik wat voor mooie maar soms ook stressvolle periode dit kan zijn. Het is een belangrijke periode voor jongeren, daarom wil ik mij graag inzetten om ervoor te zorgen dat zij zich goed voelen in onze mooie stad, Ronse!

Op de bres voor onze Nederlandse taal
“Een goed boek opent je wereld en houdt de hersenen gezond en fit” zegt Christiane beslist terwijl ze naar de bibliotheek wijst als unieke plek in Ronse.
“De bibliotheek is voor mij een inspiratiebron van lezen en literatuur. Toegankelijk voor iedere burger biedt het een meerwaarde op sociaal-cultureel vlak. In tijden van digitalisering is het bevorderen van leesvaardigheid bij kinderen heel belangrijk. Dan moeten ze vlot de weg naar de bibliotheek vinden.”
Taalvaardigheid is de basis voor de ontwikkeling. Het is essentieel om andere vaardigheden en kennisgebieden te verwerven. Dat was jarenlang de drijfveer voor Christiane toen ze jarenlang als leerkracht de taal- en leesvaardigheid bijbracht aan kinderen. Vandaag maakt Christiane deel uit van de leesgroep van Okra en het Davidsfonds Ronse-Maarkedal waar ze samen boeken bespreken.

Christiane is een bezige bij. Als catechiste werkt ze actief mee in de Sint-Hermesparochie bij de voorbereiding van de Eerste Communie en het Vormsel. In de Marnixring Ronse Taalgrens draagt ze haar steentje bij om de Nederlandse taal en cultuur uit te dragen. Politiek sluit nauw aan bij haar maatschappelijk engagement om mee te werken aan de uitbouw van haar stad, Ronse.
DOORGESPROKEN
Ronse is het waard om voor te vechten

In 2009 werd Tijl vader van een tweeling en verhuisde hij naar Ronse. Ondertussen woont Tijl in de Art Deco-wijk samen met Isabelle, Tristan, Geike en Sam.
M‘Mijn grootmoeder was afkomstig van Mater en als kind gingen we af en toe ravotten in het Muziekbos. Ik ben opgegroeid in Gavere en mijn zussen wonen in Zwalm en Horebeke. Bij de zoektocht naar een huis richtte ik de blik op de prachtige Vlaamse Ardennen. Mijn oog viel op een oud herenhuis en zo werd Ronse mijn nieuwe thuis. Een stad waar ik mijn hart verloren heb ’. Tijl is opgegroeid in een Vlaamsgezind nest en heeft deze overtuiging steeds meegenomen in zijn engagement. ‘We leven niet alleen voor onszelf, ook voor het gezin, de familie, de vrienden en voor onze samenleving. Dat betekent dat we zorg dragen voor elkaar en voor onze gemeenschap.’
Hoe kom je bij de N-VA terecht?
‘Sinds 2001 ben ik actief lid van de N-VA. Ik was secretaris van de afdeling Land van Rode waar Gavere deel van uitmaakte. Zo leerde ik snel beloftevolle politici zoals Joris Nachtergaele en Matthias Diependaele kennen. Bij mijn verhuis naar Ronse stimuleerden Matthias en Joris mij om surfend op het succes van de N-VA ook in mijn nieuwe stad een N-VA afdeling uit de grond te stampen. Ze brachten me in contact met een zekere Paul Carteus. Samen staken we het vuur aan de lont en vonden we in Frederik, David, Wim, Lieven en Jeroen enkele medestanders. De rest is geschiedenis.’
Het was een schot in de roos?
‘Dat kan je wel zeggen. De eerste deelname aan de verkiezingen was Uilenspiegelgewijs een sprong in het ongewisse. Als je nog niets hebt, dan kan je alleen maar winnen. In 2012 waren we de verrassing van de verkiezingen. Uit het niets wisten we door de inzet van een gedreven
team vijf zetels te halen en braken we na meer dan 80 jaar de socialistische grip op het bestuur. Daar bleef het niet bij, want in 2018 slaagden we erin om het aantal zetels te verhogen naar acht.’
Sindsdien is Ronse veel veranderd?
‘Inderdaad. Dat horen we dagelijks. Onze stad is de afgelopen twaalf jaar veel verbeterd. Ronse is een aantrekkelijke stad geworden waar het goed is om te wonen, te werken, te ondernemen en te ontspannen. Er is nog veel werk. Op 13 oktober kiezen de Ronsenaars in welke stad ze willen leven. Wij hebben een sterke visie over onze stad en veel ambitie om die waar te maken. Geen onbetaalbare en zinloze avonturen, maar verfrissende ideeën die echt het verschil kunnen maken. ’
Hoe zie je jouw rol als voorzitter?
‘Als voorzitter vind ik het belangrijk dat het team kan schitteren. Dan moet je jezelf ook op de achtergrond kunnen zetten. Als ieder individu kan groeien, dan gaat het volledige team erop vooruit. Ik heb de afgelopen tijd zeer hard ingezet op onze groep. Samen hebben we heel wat watertjes doorzwommen. We zijn goed op elkaar ingespeeld. Ik vind het belangrijk dat als iemand een steek laat vallen de rest opstaat om bij te springen. Als we dat van elkaar weten, dan vormen we een hecht team’.
Je zei dat je voor het eerst in de schijnwerpers komt?
‘Ik werk vooral achter de schermen. Mensen zien vaak het resultaat. De weg is eveneens belangrijk. Of het nu gaat om de organisatie van een activiteit, het schrijven van een programma, het leiden van een vergadering of het uitwerken van een campagne. Het start met creatieve en verfrissende ideeën die we met de groep samen uitwerken. Dat vergt heel wat opvolging en coördinatie’.
Je werkt voor de N-VA fractie in het Vlaams Parlement, da’s wel veel politiek?
‘Het is soms wat veel. Het geeft ook kansen. Ik ben dagelijks met politiek bezig. Dan weet je wel hoe het werkt. Dossiers uitpluizen, cijfers analyseren, vergaderen, onderhandelen,… op den duur heb je dat wel in de vingers. Dat kan ik goed inzetten voor mijn stad. Ronse is geen eiland. De link met Brussel is bovendien waardevol om Ronse meer op de kaart te zetten. Dat gebeurt weldoordacht en nooit met de fanfare op kop. En de pluimen? Laat die maar op de muts van Peter Pan. Harde werkers doen dat in de luwte.’
De boog kan niet altijd gespannen staan?
‘Natuurlijk niet: een stapje in de wereld zetten, nieuwe oorden verkennen, klussen, een serie of film kijken, een strip of een boek lezen, verdwalen in het verleden,… Dat geeft nieuwe energie. Jammer genoeg ontbreekt de tijd. De stapel boeken die ik nog moet lezen is ondertussen aardig gegroeid. Wat schaars is, koester je het meest.’

MIJN PLEK
Onze koningin met een groot hart voor Ronse
“Waar anders dan aan het monument van de Ronsiese Zot?” Dat was het antwoord toen we vroegen naar de meest bijzondere plek van Marie-Claire. Het beeld werd ontworpen door Florent Devos ter ere van de Bommelsfeesten. Op de Zottenmuur, wat verderop, staan verschillende kleurrijke bommelfiguren en vooraan het borstbeeld van Ephrem Delmotte, stichter van de Bommelsfeesten. Het is voor veel Ronsenaars een plaats van heimwee en hoop. Terugblikkend op alle geslaagde edities en aftellend naar de volgende.
Wie goed kijkt tussen de plaatjes met de namen van alle koningen en de koninginnen zal er Marie-Claire terugvinden. Als geboren en getogen Ronsenaar is ze fier om net voor de eeuwwisseling in 1999 de koningin van de Bommels te zijn. Vandaag, een kwarteeuw later, beleeft ze als gewezen koningin haar Bommels zeer intens. Ze is nog steeds trouw op post bij De Orde der Koninklijke Bommels.
Van de volledige lijst heeft Marie-Claire de meeste lentes bijeengesprokkeld. Dat houdt haar niet tegen om zich te engageren in het verenigingsleven en op te komen voor een Vlaams en veilig Ronse. “Ik heb in het bijzonder aandacht voor mindervaliden. Iedereen verdient evenveel kansen om een toekomst uit te bouwen. Ronse is mijn thuis. Iedereen moet, zeker de senioren, zich thuis en veilig voelen in hun stad.”
“Ronse heeft zoveel te bieden, maar we zijn er nog niet. Samen kunnen we bouwen aan een stad waar iedereen trots op kan zijn.”

Alleen ga je sneller, samen kom je
“Doorzettingsvermogen, enthousiasme en teamgeest”, dat zijn de principes die Dominique meeneemt in de politiek. “Teamgeest en enthousiasme hebben mij altijd geïnspireerd en gemotiveerd. Als teamspeler krijg ik energie om samen een doel te bereiken”.
Dominique is gehuwd met Nancy Devos. Hij is Ronsenaar in hart en nieren. Hij engageert zich sterk in het verenigingsleven en is betrokken bij tal van lokale initiatieven. Het start op zijn vijftiende -in de gloriejaren van de vrije radio- bij de lokale radio Popcorn, de voorganger van radio Micron. Hij leerde daar zijn goede vriend Erik De Rouck kennen, die ons jammer genoeg veel te vroeg is ontval-
len.Hij begint er als medewerker en later als presentator. “Het was voor mij een leerrijke ervaring. Ik leerde er efficiënt te communiceren en vooral te luisteren. Tijdens een interview leer je heel veel over de mensen. Hoe ze denken? Waar ze van wakker liggen? Wat hun dromen zijn?”
De rijke ervaringen bij de radio komen goed van pas als technisch verantwoordelijke en stadionomroeper bij het voormalige KSK Ronse en onze nieuwe club “Vlaamse Ardennen”. Nauw betrokken bij KSK Ronse, de fusie tussen Club Ronse en ASSA Ronse, blikt hij met trots terug op deze periode. Momenten van glorie worden afgewisseld met mindere momenten. Toch blijft de veerkracht om er voor te gaan.
“Luisteren en dan pas spreken”. Dat is zijn gouden regel om zijn medewerkers aan te sturen. Beroepshalve werkt Dominique als commercieel verantwoordelijke en motiveert hij dagelijks zijn salesteam in binnen- en buitenland. “Dat doe je het best door mensenkennis in te zetten en je steeds in hun plaats te stellen. Ik probeer eerst te begrijpen en dan pas samen te zoeken naar oplossingen”.
Politiek heeft Dominique al altijd aangesproken. Op zijn twintigste is hij overtuigd dat hij er ooit in terecht zal komen. Die voorspelling komt in 2018 uit. Hij waagt de sprong en komt even later in de gemeenteraad terecht. “Ondertussen zit ik er middenin en probeer ik mijn steentje

veel verder
bij te dragen. Op ieder parcours liggen er stenen. Er zijn verschillende opties: je kan ze zien als hindernissen en ze ontwijken, je kan er ruiten mee ingooien of je kan er iets mee opbouwen. Ik wil iets opbouwen.”
Naast zijn professioneel werk, zijn vrijwillige inzet en de politiek trekt Dominique er graag op uit. “Wandelen, fietsen en reizen dat houdt me fit en gezond. Het geeft me de kans om de horizon te verbreden en andere culturen te ontdekken. Ik vertrek graag, maar kom telkens graag terug thuis in mijn Ronse. Want in de confrontatie met het andere, waardeer je het eigene nog meer.”
Nieuwe gezichten
“Samen staan we veel sterker”
Onze lijsttrekker Brigitte is de rode draad in het verhaal van Jessica en Sandra. Na een goed gesprek is de bal aan het rollen en wagen ze de sprong in de politiek. Voor Sandra is het totaal nieuw. Voor Jessica niet. Ze zette als 18 jarige al eens de stap, maar door studies en werk waren er andere prioriteiten. Tot nu.
En de omgeving? Die reageren soms verrast en vooral positief. “Bij zo’n keuze ben je benieuwd naar de reacties van de omgeving. Die vinden het vooral een moedige keuze. Dat is hartverwarmend” zegt Sandra. “Ik vind het vooral spannend en ik ben benieuwd wat er allemaal op til staat”.
Bij Jessica reageerde men minder verrast. Ze wisten dat ze er vroeg of laat ooit opnieuw zou belanden. Ze deinst niet terug voor nieuwe uitdagingen en gaat er volledig voor. Opgeven, neen dat is niet aan haar besteed. Als gepassioneerde Swiftie, fan van Taylor Swift, haalt ze inspiratie uit haar
muziek en teksten, maar ook uit haar doorzettingsvermogen.
“De samenleving versterken door mensen te helpen”, dat is hun drijfveer. “Alleen kan je veel doen, maar als groep geraak je verder. Samen sta je nu eenmaal sterker”, vult Jessica aan. Concreet? “De toegankelijkheid verhogen door het introduceren van de European Disability Card of meer aandacht voor alleenstaanden”.
“Doe goed voor anderen en doe wat je graag doet”. Dat heeft Sandra altijd meegekregen. Begaan met de mensen gaat heel veel van haar tijd naar de opleiding voor zorgkundige. Het einde van de opleiding is in zicht.
Jessica zette na 13 jaar als verpleegkundige te hebben gewerkt de stap naar het onderwijs als leerkracht Frans en zedenleer. Als bezige bij doet ze een flexi-job in een warenhuis in Ronse.

14de plaats

“Mensen liggen wakker van betaalbaar en kwaliteitsvol wonen”
Davine is een groot dierenliefhebber en werkt al 12 jaar bij een gerenommeerd immobiliënkantoor in Ronse als vastgoedbediende. Haar taak is vooral om verhuurders te begeleiden bij het vinden van een huurder en het opvolgen van de verhuuren huurdossiers. Tevens verdiept Davine zich in persoonlijke groei en ontwikkeling.
“Mijn passie voor mijn stad en mijn interesse voor wonen en huisvesting hebben me 11 jaar geleden naar de politiek gebracht. Ik ben sinds 2023 gemeenteraadslid. Daarnaast vertegenwoordig ik de stad in het directiecomité van de Woonmaatschappij Vlaamse Ardennen en ben ik ondervoorzitter van de Bouwmaatschappij BV.”
Je focust sterk op wonen en huisvesting, waarom?
Iedereen heeft recht op een veilige en leefbare woning, in het bijzonder mensen in
moeilijke omstandigheden. De Vlaming is geboren met een baksteen in de maag. We kijken allemaal uit om een kwaliteitsvolle woning te verwerven, om te bouwen aan een thuis. Vandaag liggen mensen wakker van de betaalbaarheid van wonen. Hoge woningprijzen en zware leninglasten zetten de koopkracht onder druk. Zullen we in de toekomst nog een huis kunnen kopen?
Kan de stad daar een rol spelen? Een goede stap zou zijn om meer in te zetten op geconventioneerd huren, waarbij panden minimaal 15% lager worden verhuurd dan de markthuur. We kunnen ook de voorrang voor lokale binding toepassen, net zoals bij sociale verhuur, zodat Ronsenaars eerst in aanmerking komen. Tevens moet er een voldoende groot aanbod zijn van kwaliteitsvolle sociale woningen.
Wat is er in Ronse gerealiseerd dankzij de vertegenwoordiging in de Woonmaatschappij Vlaamse Ardennen? Ronse heeft al een uitgebreid aanbod van sociale woningen. Sommigen waren tot voor kort in barslechte staat. Wij hebben altijd gezegd dat we geen extra sociale woongelegenheden willen bouwen zolang mensen in een verloederde woning moeten leven. Vochtproblemen en schimmel tasten de gezondheid aan. Wie kan zich thuis voelen in een vervallen woning? Denk aan de blokken op de Scheldekouter en de Stookt. Stelselmatig worden deze nu grondig gerenoveerd en verbouwd. Dankzij de enorme investeringen van de Woonmaatschappij hebben we een verbetering van de woonomstandigheden gerealiseerd. We maken een verschil, en dat is wat telt. Dat is het verantwoord sociaal beleid waar de N-VA voor staat.
Hoe kunnen we de leegstand beter aanpakken?
Leegstand gaat samen met verval en onveiligheid. Dat bezorgt onze inwoners veel zorgen. Er zijn drie principes om dit aan te pakken: opknappen, reguleren en sanctioneren. In de eerste plaats moeten we mensen stimuleren om panden te renoveren. In laatste instantie volgt een sanctionering.
We moeten vooral kijken naar de kansen. Een leegstaande ruimte biedt mogelijkheden om iets nieuws te creëren. Dan is het belangrijk om out-of-the-box te denken en te experimenteren met vernieuwende ideeën. De Bouwmaatschappij creëert zo mogelijkheden voor de stad.
Wat doet de Bouwmaatschappij?
We kijken in de eerste plaats naar particulieren, ondernemingen en ontwikkelaars om de leegstand en de verloedering aan te pakken. Als dat niet lukt, komt de Bouwmaatschappij op de proppen. Het koopt panden in slechte staat op en renoveert deze. Denken we aan de ingrijpende renovatie van het steegbeluik Koer Devos en de panden in de Wijnstraat. Momenteel verhuurt de bouwmaatschappij de panden die het beheert, zowel privé als commercieel.
Wij willen de focus van de Bouwmaatschappij scherpstellen door de verhuuractiviteiten aan de privé over te laten. Zo kunnen we ons volledig richten op het aankopen, renoveren en verkopen van de panden. Waarom zouden we dat niet meer doen met een publiek-privaat partnerschap? Op die manier wordt de Bouwmaatschappij een krachtig instrument voor het versterken en opwaarderen van de stadskern.
Kunnen we woonnoden aanpakken door meer appartementen?
We zien een enorme groei van appartementen. Dat creëert nieuwe uitdagingen. Als we meer mensen samenbrengen op een beperkte ruimte, dan moeten we oog hebben voor maatschappelijke problemen. Denk aan het voorzien van voldoende groen en open ruimte. De komende jaren willen we inzetten op een meer evenwichtige en duurzame stadsplanning. In ons programma stellen we voor om tijdelijk een bouwpauze in te lassen en samen met de Ronsenaars, en andere betrokkenen, een visie uit te werken over hoe we Ronse zien in de toekomst. Dat vormt de basis voor een ruimtelijk kader. Wij baseren ons op voorbeelden uit Malle, Lier of Dilbeek.

Tradities in ere houden en doorgeven
De Fiertel is onlosmakelijk verbonden met Ronse. Het maakt deel uit van de ziel van de stad en de identiteit van de Ronsenaars. Uniek aan de Fiertel zijn de bellenklanken die het Schrijn van Sint-Hermes voorafgaan en de cadans bepalen. Aan onze mooie basiliek -die bijna volledig gerenoveerd is- staat het standbeeld van de Belleman in Balegemse steen naar een ontwerp van Stefaan Ponette. Het staat symbool voor alle bellemannen uit verleden en toekomst. Als trotse belleman zet Geert de traditie in de familie verder. Zijn vader, grootvader en overgrootvader deden het voor hem. “De Fiertel is een stevige traditie. Het overstijgt ons. Voor mij is het een eer om er deel van uit te maken. Ik zet het op mijn beurt verder en geef het door aan de toekomstige generaties.”
Geert is uit het juiste hout gesneden. Hij heeft zijn Vlaamse overtuiging als kind meegekregen. Hij herinnert zich nog levendig hoe hij in zijn jonge jaren met zijn ouders en later met vrienden op de fiets naar de IJzerbedevaart ging. Het was een gebeuren dat we intensief beleefden. Het versterkte de kracht van onze overtuiging. Hij zet zich dan ook verder in voor een vrij en onafhankelijk Vlaanderen. “In onze mooie stad Ronse blijft dit een strijdpunt. Door de taalfaciliteiten mist onze stad heel wat kansen. Ondanks alle inspanningen om het Nederlands te versterken, werkt het de verfransing in de hand. De taalfaciliteiten moeten kost wat kost worden afgeschaft”.
DOORGESPROKEN
Een veelzijdige kracht voor alle Ronsenaars

“Ik geniet enorm van de gezelligheid van Ronse te midden van onze groene omgeving. Ronse ligt me na aan het hart en ik wil mijn steentje bijdragen om onze stad mooier te maken”. Zo motiveert Jo zijn beslissing om zich politiek te engageren.
Jo is 55 jaar en woont al meer dan 30 jaar in Ronse. Het was liefde op het eerste gezicht. Sindsdien heeft Ronse hem nooit meer losgelaten. Hij vond hier zijn levenspartner en samen met Marcia heeft hij vijf volwassen kinderen. Als familieman geniet hij ervan om met z’n zevenen aan de keukentafel te luisteren naar alle verhalen.
“Ieder gaat zijn eigen gang, dan zijn de momenten dat we allen samenzijn bijzonder kostbaar”.
Jo is opgeleid als handelsingenieur en werkt als manager voor een middelgroot bedrijf in Anzegem. Hij neemt voltijds de dagelijkse leiding op. “Samenwerken met mensen is een boeiende en uitdagende opdracht. Er is heel wat ‘people management’ nodig om dat tot een goed einde te brengen: veel luisteren, bemiddelen, oplossingen aanreiken en motiveren.”
In zijn vrije tijd geniet hij van de natuur in
de Vlaamse Ardennen, het liefst al sportend: wandelen, fietsen en lopen. Jo is een Bourgondiër met een scherpzinnig oog voor het culinaire in alle betekenissen: “Ik hou ervan om deel te nemen aan sociale activiteiten en te genieten van de gezellige sfeer, wat eten en drinken. Het is mijn droom om mijn eigen wijn te bottelen en bier te brouwen op de flanken van de Kruisberg.”
Na de waardevolle ervaring die hij opdeed bij de Jonge Kamer van Ronse en bij de organisatie van evenementen, zowel privé als professioneel, neemt hij nu reeds zes jaar zijn verantwoordelijkheid op als

gemeenteraadslid voor N-VA Ronse. “Met mijn economische achtergrond en een nuchtere kijk op het bestuur van onze stad wil ik het beste doen voor alle Ronsenaars. Een stad moet in de eerste plaats goed bestuurd worden. Dat gaat over duidelijke keuzes maken.”
Sterk betrokken bij de uitbouw van onze afdeling, heeft Jo een duidelijke visie op Ronse: “Onze stad moet zich blijven ontwikkelen als een gastvrije en veilige Vlaamse stad, waar het goed is om te wonen, te werken en te genieten van de groene omgeving.”

Bijzonder verhaal
SANDER TREEDT IN DE VOETSPOREN VAN ZIJN GROOTVADER
Sander is dan wel niet geboren in Ronse, zijn schooljaren heeft hij in Ronse doorgemaakt. Hij is een telg van de familie Waeterloos die al sinds 1822 stevig verankerd is in Ronse. De politieke microbe heeft Sander van zijn grootvader Raf meegekregen. Raf is een begrip in onze stad. “Van mijn grootvader krijg ik niet alleen de liefde voor avontuur mee, ook het respect voor tradities en geloof”, zegt Sander trots. “Hij leerde me auto rijden en zwemmen. Uren kan ik naar zijn verhalen luisteren. Zo heb ik ook de Vlaamse microbe te pakken gekregen.”
Raf heeft een wijze raad voor Sander: “Alles is relatief en iedereen heeft zijn eigen waarheid. De echte waarheid ligt meestal in het midden. “Zijn grootvader
probeert hem altijd de zaken in perspectief te plaatsen. Zijn relativeringszin en empatisch vermogen zijn immers fenomenaal. Hij beschrijft hoe alles start bij doorzettingsvermogen en respect. In moeilijke omstandigheden heeft opa zorggedragen voor oma. Opa zei toen: “Omaatje heeft zo’n zorg gedragen voor haar vier beren. Nu is het mijn beurt”. Dat zijn woorden die blijven hangen.
Sander heeft Ronse sinds 2012 ten goede zien veranderen, van een probleemstad naar een stad met mogelijkheden.
Steevast ziet hij nieuwe Ronsenaars die verwonderd zijn over wat Ronse te bieden heeft. “Toen stond ik aan de zijlijn. Nu is de tijd gekomen om me zelf ook in te zetten voor mijn stad”.
STRIJDPUNT
Samenwerken aan een nóg beter Ronse
Angélique is geboren en opgegroeid in Ronse. Ze spreekt bevlogen en vol passie over de stad waar haar wortels liggen. Ze koestert haar stad als een plek van warmte, kansen en verbondenheid. Net daarom ziet ze, zoals zovelen, tal van uitdagingen. Haar engagement in de politiek vloeit voort uit de overtuiging dat we samen sterker staan en dat we als gemeenschap verantwoordelijkheid moeten durven nemen. “Laten we dus samen verder bouwen aan een Ronse waar iedereen telt en waar iedereen die wil meewerken, wordt gehoord. Samen kunnen we een stad creëren waar we trots op zijn, een plek waar solidariteit, ondernemerschap en verantwoordelijkheid elkaar versterken.”
De afgelopen twaalf jaar was Angélique lid van het Bijzonder Comité voor de Sociale Dienst, daar wordt beslist over de toekenning van ondersteuning zoals het leefloon. “Ik heb er de kans om dossiers op een eerlijke, correcte en menselijke manier te benaderen.” Bij de analyse vertrekt ze sterk vanuit de kracht van activering: “Wij moeten steun en begeleiding
geven zodat mensen zelf verantwoordelijkheid nemen voor hun leven en hun toekomst. Deze balans tussen solidariteit en eigen verantwoordelijkheid is een kernwaarde die ik zowel in mijn persoonlijk leven als in mijn politieke overtuigingen draag.”
“Wanneer je engagement verwacht van de kiezer moet je authentiek en vooral eerlijk naar buiten komen.”

bouwen we aan een Ronse waar iedereen zijn plaats vindt en een bijdrage levert aan wat ons als persoon overstijgt.
De keuze voor N-VA Ronse is dan ook vanzelfsprekend. Omdat de partij staat voor een samenleving waar kansen en verantwoordelijkheid hand in hand gaan. Dat gaat over kansen voor persoonlijke groei en voor een gemeenschap die elkaar ondersteunt bij tegenslag. Zo
Als ondernemer is Angélique voortdurend bezig met het inspireren en motiveren van mensen. “In mijn dansschool en lichaamspraktijk begeleid ik mensen om zowel fysiek als mentaal in balans te komen. Dit werk ligt me na aan het hart. Ik geloof dat persoonlijke groei begint bij jezelf en
versterkt wordt door de steun van anderen.” Ondernemen is meer dan een economisch verhaal. Het is tevens een sociaal engagement. Zo toont ze aan dat samenwerking en ondersteuning leiden tot betere resultaten.
Daarnaast vervult Angélique een belangrijke rol als mantelzorger voor haar man Stefaan die aan jongdementie lijdt. Dat ervaart ze als een enorme persoonlijke uitdaging. De afgelopen jaren

botste ze vaak op de limieten van onze sociale zekerheid, zeker op het vlak van mantelzorg en jongdementie. De mogelijkheden van de stad zijn beperkt, toch kan men als aanspreekpunt voor begeleiding en informatie het verschil maken. Iedereen die met dit soort problemen geconfronteerd wordt, ervaart een eenzame zoektocht.
Men verdient meer steun en duidelijkheid. Haar ervaring kan anderen helpen door hen beter wegwijs te maken.
Het engagement voor N-VA Ronse overstijgt de politiek: “Het is een weerspiegeling van mijn overtuigingen, mijn ervaringen en mijn streven naar een betere toekomst voor ons allemaal. Ik wil blijven werken aan een Ronse waar verantwoordelijkheid en solidariteit centraal staan. Een stad die kansen biedt aan iedereen, maar waar we ook de kracht vinden om ons leven in eigen handen te nemen en samen sterker te worden.”
Onze ondernemingen koesteren
Het is haar goede vriendin Angélique die Laurence overtuigde om op de N-VA lijst te staan. De goesting om zich politiek te engageren zat er al lang in.
“Familie, vrienden en klanten kennen me al lang en weten waarvoor ik sta. Velen geven aan dat ik de juiste keuze heb gemaakt.”
Laurence richt zich in de eerste plaats tot de ondernemers en dan in het bijzonder de lokale middenstand. Internet, sociale media en online shoppen veranderen het speelveld om te ondernemen. Mensen volgen nieuwe hypes en alles verandert razendsnel. “Als ondernemer moet je jezelf constant heruitvinden en nieuwe concepten bedenken. Permanente bijscholing is nodig. Dat vergt veel tijd en energie.”
Een zaak kan alleen overleven als er klanten over de vloer komen. Vandaar roepen we de Ronsenaars op om in eigen stad te winkelen, te consumeren, te genieten,… Daarnaast moeten er voldoende aanlokkelijke winkels zijn die de passage in het centrum verhogen. Succes trekt succes aan. De afgelopen jaren heeft Brigitte veel werk geleverd. De link tussen lokale economie en toerisme is bovendien belangrijk. Het toerisme zit in de lift en dat creëert een nieuwe dynamiek.
In een aantrekkelijk centrum staan netheid en veiligheid voorop. Iedereen, en in het bijzonder de ouderen, moet er gezellig kunnen kuieren, genieten en winkelen. “Winkels die het imago verlagen, onaangepast stepgebruik en straatraces moeten we vermijden.”
Voor Laurence gaat het niet alleen over het aantrekken van nieuwe ondernemingen, ook de bestaande ondernemingen koesteren we. “Wij willen dan ook geen betuttelende overheid, maar een bestuur dat vertrouwen geeft. De stadsbelasting (Algemene Gemeentelijke Heffing) voor bedrijven blijft een zware dobber voor de kleine zelfstandigen, we gaan na hoe we de berekeningswijze kunnen hervormen voor een eerlijkere verdeling.”
Bijzonder verhaal
Druk in de weer voor zorgbehoevende mensen

“Een mantelzorger geeft de persoon die niet meer alles zelfstandig kan doen terug een gelukkig gevoel.” zo omschrijft men de opdracht van Albert. Met fonkeling in de ogen vertelt Albert over zijn rol als mantelzorger. Hij is een manusje-van-alles die maaltijden bereidt, in de tuin werkt, boodschappen doet, klust, de bankzaken regelt,… Kortom alles wat de zorgbehoevende persoon nodig heeft en zelf niet meer kan doen. Dankzij deze onmisbare hulp kan de persoon langer thuis in de eigen vertrouwde omgeving vertoeven. Het is een intensieve opdracht. Dagelijks is Albert in de weer ook in het weekend en als het nodig is ’s avonds. Veel vakantie en
lange reizen zitten er dus niet in.
“Als mantelzorger geef je veel en krijg je er ook veel voor terug. Geen loon natuurlijk, want ik doe dat volledig vrijwillig. Mensen zijn bijzonder dankbaar. De glimlach, daar doen we het voor. Het is natuurlijk niet allemaal rozengeur en maneschijn. Je deelt in het plezier, maar ook in het verdriet. Je moet er ook staan tijdens moeilijke momenten. Ondanks alles zou ik het niet kunnen missen”.
Zijn drukke agenda als mantelzorger combineert hij met ziekenvervoer. Hij coördineert mee de vrijwilligerswerking in
Ronse en Kluisbergen. “Wij brengen minder mobiele mensen naar hun bestemming. Dat kan zijn naar een ziekenhuis voor medische verzorging, de wekelijkse kappersafspraak of naar een woonzorgcentrum om de partner te bezoeken”.
Albert is geëngageerd. Hij was spreekbuis tussen het dagelijks bestuur en de supportersclub van SK Ronse. Hij speelde badminton en biljart. Zo heeft hij destijds nog tegen de legende Raymond Ceulemans gebiljart.
Zijn vader was overtuigd VU’er en zijn moeder baatte de Volksbond uit. Vragend

naar zijn drijfveer in de politiek verwijst Albert naar de noodzaak van een degelijk en aangepast openbaar vervoer zeker voor minder mobiele mensen. Dat maakt het voor hen mogelijk om op stap te gaan, eens terug te keren naar de geboortestreek en de kinderen te bezoeken. “Dit kan het sociaal leven versterken. Deze ontmoetingen zijn zo ontzettend belangrijk voor hen.” En voor de mantelzorg?
“Een goede omkadering en vooral meer promotie. Er zijn vandaag gewoonweg te weinig mantelzorgers. Mochten het er meer zijn dan kunnen we de taken beter verdelen”.

EEN
POLITIEK ENGAGEMENT WAS EEN KWESTIE VAN TIJD
Het leven zit vol verrassende wendingen. ‘Politiek? Daar kom ik nooit terecht’, dacht Eddy lange tijd. Dominique trok al een aantal keer aan zijn mouw met de vraag om toch de sprong te wagen. Alhoewel hij de vraag afwimpelde, bleef er toch iets sluimeren. Als een man met een uitgesproken mening kan je niet aan de zijlijn blijven staan. “Aan de zijlijn ben je veilig. Je kan over alles je gedacht hebben en geven. Toch zal er niets veranderen. Dan laat je het aan anderen om actie te ondernemen. Na de zoveelste vraag om me te engageren, ben ik toch overstag gegaan. Waarom niet dacht ik bij mezelf?”
Toen de volledige lijst van N-VA Ronse werd voorgesteld, stelde hij een beetje tot zijn verbazing vast dat de mensen in zijn omgeving eigenlijk niet zo verrast waren. De stap naar de politiek opende een totaal nieuwe wereld. “Het heeft me al aangenaam verrast. Ik kan rekenen op een team van heel gedreven mensen die er echt voor gaan. Mijn ervaring als teamspeler en nu scheidsrechter in de minivoetbal neem ik mee. Want alleen een sterk team kan de match winnen. In de politiek is dat niet anders.”
De keuze voor de N-VA was voor hem logisch. Na zijn scheiding stond hij er alleen voor met zijn twee kinderen in co-ouderschap. “Werken en ondernemen moeten meer worden beloond. Het is frappant hoe de hardwerkende burger in de steek wordt gelaten. Onze politici kunnen meer doen om onze welvaart te beschermen”. De N-VA is voor hem de enige partij met realistische antwoorden. Zo willen we de gemeentebelastingen onder de loep nemen en meer rekening houden met alleenstaanden.
Als boekhouder is Eddy verantwoordelijk voor de centen. Als geen ander kent hij het belang om de rekeningen op orde te houden. Dat geldt in het bijzonder ook voor de overheid. “Als voorzichtig en redelijk persoon kan je niet meer uitgeven dan dat je hebt. Wij willen de belastingen niet verhogen en de leninglast niet laten ontsporen. Dat kan alleen door spaarzaam te zijn en de stad niet in onhaalbare avonturen te storten”. Eddy weet waarover hij spreekt. Zo was hij vier jaar verantwoordelijk voor de opmaak van het budget in de gemeente Nazareth.

