nummer9080
Mei tweeduizend vijfentwintig
Mei tweeduizend vijfentwintig
Christophe Busch Wij versus Zij
Frede De Witte What’s in a name
Tweespraak over vrede vanuit humanistisch (Gaston De Belder) en gelovig perspectief (Petra Mussche) Luc Segers Ik-Overlevebrug I Opinie Aan Tafel
Extra: Interview GP Florian Vermeersch
Carrièremove Isabelle Neyt
woensdag 21 mei t.e.m. zaterdag 24 mei 2025
Kom proeven op onze BBQ DEMO op zaterdag 24 mei
-10%
op de BBQ-afdeling van 21 t.e.m. 24 mei *
Nummer9080 is een maandelijks informatieblad over, voor en door Lochristi. Verspreiding iedere maand - gratis op 11 600 ex. in brievenbussen en verdeelpunten van Groot-Lochristi.
Administratie en contact
Fris watervoordevis - Oosteinde 25 9080 Lochristi - Tel: 09 3568 588 info@nummer9080.be - www.nummer9080.be
Voorstel rubrieken en teksten: l.vandevijver@skynet.be
Redactie
Concept & beelden: Mark Verbrugge
Concept & teksten: Luc Van de Vijver
Concept & reclame: Sofie Hesters
Werkten nog mee aan dit nummer
Sofie Hesters: Lootsche baton
Filip Naudts: fotografie
Eric De Wilde: Erics rariteitenkabinet
André Baert: Dialect
Marcus Bundervoet: Natuur in Lochristi
Daina De Saedeleer: fotografie
Contact reclame: Sofie Hesters, Fris watervoordevis, tel: 09 3568 588 info@nummer9080.be
Druk:
Drukkerij Graphius - Traktaatweg 8 - 9041 Gent
Verantwoordelijke uitgever: Mark Verbrugge - Zaffelaredorp 17 9080 Zaffelare
nummer 185: 28 mei 2025 deadline adv. en info: 15 mei nummer 186: 25 juni 2025 deadline adv. en info: 12 juni nummer 187: 27 augustus 2025 deadline adv. en info: 14 aug. nummer 188: 24 september 2025 deadline adv. en info: 11 sept.
Maak geen ruzie, discussieer niet en oordeel niet over anderen, wees zachtmoedig, vreedzaam en bescheiden, hoffelijk en nederig; en spreek met eerbied met iedereen Franciscus van Assisi
Er wordt wel erg veel gezwegen in de wereld nu. Met verstomming naar oorlogen gekeken, naar afdwalende democratieën, naar steeds meer leugens als bon ton. Want ja, wat kunnen wij, kleine garnalen, ook doen?
Toch wilden we vanuit de redactie een stem geven aan wie in deze pijnlijke era voor vrede wil pleiten, en ideeën aan kan dragen. Want één stem, kan een tweede aansteken. Twee stemmen, vier. Vier een familie. Een groep vrienden. Een wijk. Een dorp. Een land. Een wereld. Natuurlijk is het naïef dat te denken, en zou het van hoogmoed kunnen getuigen. Maar dat doet het niet. Het is alleen een… niet willen zwijgen, en voor vrede wilen kiezen.
Bij het ter perse gaan, vernemen we de dood van de paus die voor de naam Franciscus koos, naar de heilige die ooit absoluut voor vrede pleitte. Hopelijk kiest de nieuwe paus daar nog veel radicaler voor. En hoe schoon zou het niet zijn als alle staatsleiders de regel van Franciscus bij hun beëdiging zouden onderschrijven? Zou het recentste ‘vredes’plan van Poetin en Trump dan ook nog zo klinken?
Lees even mee.
Warme vredesgroet van de hele redactie
Opinie 8 36 7 35 28 16 4 36 28
Frede De Witte
What’s in a name
Ik-Overlevebrug
Luc Segers
Tweespraak over vrede vanuit humanistisch (Gaston De Belder) en gelovig perspectief (Petra Mussche)
GP Florian Vermeersch
Interview Tom de Grauwe & Florian Vermeersch
Christophe Busch
Wij versus Zij
De Aostavallei
Ciao Ciao
Carrièremove
Isabelle Neyt
Aan tafel!
Frede.
Heerlijke naam, en ik moet bekennen, ik ken zelf maar één iemand met die naam, hoewel die zowel voor jongens als meisjes gebruikt wordt. Maar dus behoorlijk uniek, en met een uitstraling waar we in deze tijd alleen maar kunnen van dromen: vrede! Papa Renaat, mama Noena en zoon Frede verzamelen op 8 april voor een woordje uitleg over de keuze én over het hebben van zo’n uitzonderlijke naam. En ze zitten niet zomaar bij toeval bijeen, want zowel papa als Frede zelf vieren hun verjaardag. Gelukkige verjaardag dus!
Renaat: Dank! Eerst wil ik even aangeven dat Frede de jongste is van vier. Hij kwam als benjamin van ons gezin, na drie zussen. Ik vermeld dit omdat zijn naam volgde in een reeks van heel bewuste keuzes bij de eerdere naamgevingen van zijn zussen. De moeilijkste keuze voor ons lag bij onze oudste. Zowel Noena als ik hadden ervaren hoe tof het was om een atypische naam te hebben. Als je op de speelplaats Renaat hoorde, of bij mijn vrouw Noena, dan wist je gelijk dat jij het was. Dat was met de Johans en Dirken wel even anders! Die uniciteit wouden we ook voor onze kinderen.
Kan ik me voorstellen. Ik mijn klas zaten zes Lucs, 5 Marken en 4 Dirken.
Noena: Dan begrijp je wel dat we voor een eigenzinniger naam gingen. Maar welke uiteraard? Naast de aparte vernoeming, wilden we ook een soort van positieve opdracht meegeven, zoals dat in heel veel culturen gebeurt. Renaat komt van renaître, herboren worden, en in mijn volledige naam tref je linken met ontvangen, naar Maria Boodschap.
Renaat: Maar welke naam kon onze twee wensen vervullen? Het werd een heuse zoektocht en ettelijke namen passeerden de revue, waarvan ik me nu alleen nog spontaan de naam Isard herinner. Uiteindelijk kozen we voor Blijde. We vonden dat een uitzonderlijke en heel positieve naam. Ik had die naam gehoord op mijn sociale school, toen onze leerkracht Alexander Vercamer zijn dochter zo noemde. Dat wist ik via zijn broer Stefaan, die een klasgenoot was.
Tekst: Luc Van de Vijver Foto: Nathalie Van der Aa
ons geboortejaar 90, ging mama op haar strepen staan: een KSA-hemd met ‘oorlog’ op wou ze niet meer strijken! Dus werd een compromis gezocht, mijn bijnaam bleef, maar al de o’s in mijn KSA-naam werden vredestekens (iedereen lacht)
En hoe waren de reacties in het begin op zo’n unieke naam?
Renaat: Mijn pa was resoluut: dat zal je nooit lukken, schertste hij. Want je kon in die tijd niet gelijk welke naam kiezen, hé. Wij moesten dus bewijzen aandragen dat de naam wel degelijk bestond. En dat is ons gelukt, al moesten wij daarvoor echt op de toenmalige burgerlijke stand de naamgeving met papieren staven. Voor de rest vond de naam moeiteloos ingang.
Frede: Dat lag voor Liefke misschien wat moeilijker, omdat het natuurlijk in onze dagelijkse omgangstaal heel vaak voorkomt als koosnaam onder geliefden. Dat gaf voor haar soms wel wat verwarring. Ook voor mij soms trouwens, want als we ergens nieuw aankwamen en elkaar aanspraken – wij scheelden slechts twee jaar – dachten mensen vaak dat ze mijn lief was, in plaats van mijn zus.
Een KSA-hemd met ‘oorlog’ op wou mama niet meer strijken! Dus werd een compromis gezocht, mijn bijnaam bleef, maar al de o’s in mijn KSA-naam werden vredestekens.
Noena: En zo was de toon gezet. Onze volgende dochters besloten we Minne en Liefke te noemen, en later doopten we onze benjamin ‘Frede’. Bewust met een f, en niet met een v, want we wilden absoluut vermijden dat mensen dat als ‘wrede’ percipieerden, zowat het tegendeel.
Frede: Het was heel uitzonderlijk om zo’n naam te hebben, en ik ken zelf nog altijd geen enkele jongen of man die zo heet. Er is wel ergens een titel van een boek met die naam, maar dat is dan nog een meisjesnaam. De reacties op school vielen echt goed mee, hoor. Mijn klasgenoten keken daar niet direct van op. Ze vonden dat gewoon een leuke naam. Een ander paar mouwen werd het in de KSA Wachtebeke. Een zotte bende, dat is algemeen geweten, en mijn leiding maakte er – nooit verlegen om een goede grap of grol – orlog van, met één o. Om toch niet al te veel te choqueren wellicht (lacht). Nu moet ik eerlijk zijn, ik was nogal een dynamisch en bruisend ventje, soms wel eens all over the place, enfin, pittig en positief laat ons zeggen (lacht)… Dus ik begrijp hun bijnaam wel. Alleen, toen we op onze hemden onze roepnaam moesten innaaien, met
Renaat: Dat was voor mij op het werk ook soms zo (lacht). Als ik met mijn dochter belde, en Liefke zei, zag ik de collega’s aanvankelijk grote ogen trekken, niet goed begrijpende wie ik dan wel aan de lijn had, want ik had bv. ook al net mijn vrouw gebeld…
Noena: Er was zelfs een leerkracht die Liefke steeds juffrouw De Witte noemde, omdat hij weigerde als leerkracht een leerlinge ‘liefke’ te noemen, terwijl hij voor de rest uiteraard iedereen wel met de voornaam aansprak. En Blijde kreeg op haar beurt wel vaker de vraag haar naam te spellen. Mensen leken eerder op zoek te gaan naar iets als Bleide blijkbaar, alsof Blijde in de gewone Nederlandse spelling niet kon…
En de opdracht in je naam, Frede? Hoe heb je die ervaren?
Frede: Als heel tof. Ik ben er heel blij mee, want ik vind het zelf een mooie naam en een prachtige inhoud. Zoals ik zei was ik wel een springin-‘t-veld als kind, maar dat was guitigheid en geen ‘oorlogje’ (lacht). Nu ervaar ik echt dat ik mijn naam in mezelf verankerd heb. Ik help graag mensen, en voel me heel goed in de rol van bemiddelaar, op het werk, in sociale settings… Ik wil hem waardig dragen, maar eigenlijk gaat dat vanzelf. Het is wie ik ben. Frede. Het ligt gewoon in de lijn van mijn opvoeding, met de normen en waarden die mijn ouders ons mee hebben gegeven. Mijn naam is daar de voor mij vanzelfsprekende veruitwendiging van.
En nu word je zelf voor een tweede keer vader met mama Ines, na jullie eerste dochter Eve. We verschijnen pas eind april, dus je kan mij de naam nu wel al gerust verklappen.
Frede: Nice try, Luc!
Ommegangstraat 15
Vraagprijs: 579.000 euro
Ruime charmante open bebouwing met 4 slaapkamers en afzonderlijke garage en carport op een toplocatie in Lochristi. Totale oppervlakte van 975 m².
koop Desteldonk Rechtstraat 9
Vraagprijs: 419.000 euro
Vraagprijs: 348.000 euro
Ruime alleenstaande volledig te renoveren woning met 3 slaapkamers, afzonderlijke garage op een makkelijk bereikbare locatie Totale oppervlakte van 3352 m².
Verbroederingslaan 23
Goed onderhouden op te frissen gelijkvloerse woning met 3 slaapkamers en inpandige garage in een rustige straat nabij het centrum van Zelzate! Totale oppervlakte van 687 m².
Vraagprijs: 364.000 euro
Honoré Drubbelstraat 44
Degelijke halfopen woning met 3 slaapkamers, op een rustige en makkelijk bereikbare locatie nabij het centrum van Oostakker! Totale oppervlakte van 364 m².
Dorp-Oost 110 bus 302
Vraagprijs: 498.000 euro
Vraagprijs: 489.000 euro
Schooteveldstraat 5
Charmante alleenstaande woning met 3 slaapkamers en inpandige dubbele garage en grote tuin met aanpalend bos (1ha) op een rustige locatie nabij het centrum van Wachtebeke! Totale oppervlakte van 11.208 m².
Waterstraat 123
Prachtige eigendom op 1774m² met ruime garage/magazijn en 5 slaapkamers - op een topligging!
Vraagprijs: 595.000 euro
Wij gaan graag mee op zoek naar UW DROOMWONING
Antwerpse Steenweg 20 - 22 COMFORTABEL EN LUXUEUS WONEN
Mooi hoogwaardig afgewerkt dakappartement met 3 slaapkamers, 2 badkamers en 2 terrassen (18m² & 5m²). Totale woonoppervlakte van 203 m²
Heel ruime degelijke open woning met praktijkruimte, 4 slaapkamers, inpandige garage en ruime gerenoveerde schuur. Totale oppervlakte van 3159 m².
panden
Residentie VILLA MARIA
Antwerpse Steenweg 20 - 22 Start fase 2
Vraagprijs: 264.622 euro
Prachtig dakappartement met 1 slaapkamer en ruim terras van 5 m². Totale woonoppervlakte 60 m².
Vraagprijs: 679.000 euro Vraagprijs: 260.000 euro
Residentie DOURO Zeveneken-Dorp 38-44
Laatste appartementen
Residentie OST Dorp-Oost 93 Laatste appartementen
Te renoveren open bebouwing met afzonderlijke garage op een makkelijk bereikbare locatie in Beervelde. Totale oppervlakte van 557 m².
Vraagprijs: 249.000 euro
ik leg me ik stel me ik over-leg met je.
ben ik je brug-je te ver, geleden onder oorlogsverleden.
pantservoertuigen getuigden mensen bepakt-bezakt, moeder-courage met kinderen op de arm vluchtten naar, Rouen.
boeren met koeien paard-en-karren smokkel-dealers verliefde paren tachtig vergane jaren.
YESSS, we vierden D-DAY vrijden kindjes bij mekaar, we waren bruggenbouwers en spoten samen ook de Kalvebrug groen. nu lig ik hier op mijn buik, handen aan de oever, voeten aan de overkant, alle verkeer over mijn rug heen en weer, ik geef voorrang naar zuid, naar noord, wacht-e-beke.
Luc Segers
Petra Mussche
Pastoraalcoördinator Bavoparochie
Gaston De Belder
Voorzitter HV DeGeuzen Lochristi
De wereld slaat op hol, en vooral vanuit de grootmachten dreigt er permanent gevaar en onvoorspelbaarheid. Helaas, het is niet anders. De VS, Rusland en China voeren een politiek die zich vooral richt op zichzelf, en de wereld moet ernaar buigen. En Europa, toch twee keer in het oog van de storm van de wereldoorlogen, zoekt vertwijfeld naar hoe het verder moet, met waarden die bogen op twee millennia christendom én 2 eeuwen Franse Revolutie en Verlichting. Stemmen gaan op: verdere bewapening tot 5 %, en de taal van de afschrikking, of rond de tafel gaan zitten, en praten, praten en praten. De wapenwedloop neemt duidelijk de bovenhand, en de vredesstemmen blijven behoorlijk stil. Wil de mensheid weer vrede, en zo ja, hoe dan? Wij polsen bij de lokale vertegenwoordigers van twee op vrede gerichte levensbeschouwingen, die in het verleden helaas ook niet altijd ‘spoorden’. Nu wel? Aan het woord zijn Petra Mussche, pastoraalcoördinator van de lokale Bavoparochie, en Gaston De Belder, voorzitter van de volwassenentak van de lokale Humanistisch-Vrijzinnige Vereniging. Ze spreken uit eigen naam.
Gelovige & humanistische getuigenis
Petra, vond je het een moeilijke vraag toen ik je polste voor een interview rond vrede in deze rare tijden?
Petra: Eigenlijk wel, ja. Net omdat het rare tijden zijn. Natuurlijk wil ik van vrede getuigen en mijn medewerking verlenen, maar een pasklaar antwoord en een eenduidige stelling heb ik helaas niet. Er gebeurt zoveel dezer dagen. Je kan nauwelijks bijbenen met wat er allemaal gebeurt.
Gaston: Ik voel het ook zo. Ik ben onzeker. Heb natuurlijk mijn ideeën, maar ik weet niet of ik in naam van de overkoepelende vereniging spreken kan of wil. Ik heb daarom van verdere feedback met Gent afgezien, vooral omdat jullie op korte termijn werken als maandblad, en omdat ik eigenlijk ook gewoon uit eigen naam wil spreken, niet als spreekbuis van het ‘humanisme’. Wat dat ook zou betekenen, want er zijn zoveel stromingen.
Op heel veel plaatsen heerst er geweld. En wat voor geweld. Oekraïne, Palestina, Congo… en er blijven maar dreigingen bijkomen. En dat Petra, in een jaar van kerkelijke hoop?
Gaston:
soms van maken. Zie wat Hemzelf werd aangedaan. Maar voor alle duidelijkheid: wat nu gebeurt, is hallucinant en onbevattelijk gewelddadig. En de hele wereldorde wordt ook nog eens op losse schroeven gezet. Het is godgeklaagd – als ik deze uitdrukking mag gebruiken. Je weet natuurlijk dat er de hele geschiedenis door conflicten zijn geweest. Ook de Bijbel, vooral het Oude Testament, getuigt daarvan. En mensen blijken het maar niet te snappen. Waar zit dan onze hoop? In ons geloof dat God elke mens liefheeft en ons oproept om dat ook te doen. Daar ligt onze bron van blijvende hoop.
Gaston, jij vindt uiteraard elders je voedingsbodem om vredevol van en naar te leven?
Het ergste is, de hele geschiedenis door, dat mensen zich nog altijd als kuddedieren gedragen. In tijden van angst, volgt men de grote leider. Maar wie zijn onze leiders nu! Zij die het luidste roepen en volhouden, wet of geen wet.
Petra: En zet daar de VS ook maar bij, want ook daar gaat het wel heel snel naar bepaalde bevolkingsgroepen. Als je het nieuws een beetje volgt, zou je er inderdaad hopeloos en moedeloos van worden. Sommigen geven het ook op. Ze volgen de actualiteit niet meer, dat hoor ik steeds vaker. In de kranten lezen ze nog vlug de koppen, want zoveel ellende elke dag incasseren, gaat de mensen niet in de koude kleren zitten. Het lukt hen gewoon niet meer. Ik kan ook goed begrijpen dat veel mensen daar depri van worden. En toch riep onze net overleden paus Franciscus inderdaad op om hoopvol te zijn. Terecht. Hopelijk slaat de nieuwe paus expliciet dezelfde weg in. Dat is ook onze roeping als christenen. We nemen Christus tot voorbeeld, en die spreekt een verhaal van hoop, ondanks wat sommige mensen er
Gaston: Ik heb nu toch vooral het gevoel van machteloosheid, dat wil ik toch eerst en vooral zeggen. Wat kan ik nog doen?
Ik vraag het me zo vaak af, bij alles wat er nu in de wereld gebeurt. Er is zoveel gebrek aan tolerantie. Zoals je weet pleiten wij vanuit het humanisme voor absolute openheid naar elkaars levensovertuiging, ongeacht wat je al dan niet gelooft. Want je begrijpt – en dat is niets persoonlijks uiteraard, Petra – dat in naam van deze of gene god er al zeer veel oorlog gevoerd en dood en onheil is voortgekomen. Want tenslotte gaat het altijd over macht verwerven, en behouden en uitbreiden. In het kort: over gewin. Zie maar naar Trump, die is daar het schoonste voorbeeld van. Zijn enige drijfveer is geldgewin, kijk maar naar zijn grondstoffenpolitiek in Oekraïne, en zijn claim op Groenland. Eigenbelang, puur eigenbelang. En het ergste is, de hele geschiedenis door, dat mensen zich nog altijd als kuddedieren gedragen. In tijden van angst, volgt men de grote leider. Maar wie zijn onze leiders nu! Zij die het luidste roepen en volhouden, wet of geen wet.
En jouw bron van inspiratie is?
Gaston: De gulden regel, niet meer, niet minder: ik wil niets aan
iemand doen, wat ik niet wil dat mezelf wordt aangedaan. De humane grondregel. En wat ons nog typeert: we hebben absoluut geen bekeringsdrang. We hebben geen absolute waarheid. We gunnen net iedereen de zijne. En dat is ook wat in democratie gebeurt: in een waardige democratie houdt de meerderheid rekening met de minderheid. Het is gestoeld op compromissen, en daarin heeft iedereen water bij de wijn te doen. Daarom dat ik ook geen grote aanhanger ben van 1-partij- of 2-partijenstaten. Want dan heb je zaken voor zoals nu in Amerika, en daar huiver ik van.
Maar als je het Trump-beleid daar zo’n aanval ziet inzetten op de rechtspraak, de minderheden, de universiteiten… moet je dan toch niet militanter zijn?
Gaston: Ik begrijp wat je bedoelt, maar hier toch direct de nuance: je moet heel goed geïnformeerd zijn, wil je militant zijn op de gepaste manier. Zomaar de straat op en roepen en tieren, zonder voldoende info te hebben vergaard, vind ik niet passen. Persoonlijk ben ik overigens geen straatroeper, integendeel, maar mijn verhaal brengen als er mij naar gevraagd wordt, of de gelegenheid zich voordoet, zoals hier bij jullie, doe ik wel. Dan getuig ik uiteraard wel van mijn visie.
Petra:
Petra: Zo voel ik het ook helemaal. Ik probeer op kleine schaal de zwakken en kwetsbaren spreekrecht te geven, in de parochie en mijn dagelijkse leven, dat is mijn manier van vrede stichten, want op de barricaden zal ik niet gaan staan. En de visie van de gulden regel kan ik ook volmondig overschrijven. Het Nieuwe Testament gaat nog wat verder: bemin de naaste zoals je zelf, dat voorkomt niet alleen ellende, maar brengt ook heil.
Gaston: Ik heb al zo vaak gezegd, als we één F-35 minder zouden bestellen, zouden we op slag al heel veel tekorten weg kunnen werken, en mensen hun leven verbeteren. Hoelang zijn we nu eigenlijk al niet in de wapenwedloop verzeild geraakt? Van de jaren ’50 van de vorige eeuw? Je kan zeggen dat het als afschrikking inderdaad een middel is, maar wat als één zot eens op die rode knop drukt? De kettingreactie veegt de hele mensheid weg. En tegelijk begrijp ik ook dat ik niet het lammetje wil zijn dat zonder beschermende omheining ziet hoe de wolf ongehinderd mijn medelammeren af kan slachten.
Waarmee we weer bij af zijn: de wapenwedloop is één piste, maar waar zitten de vredesbewegingen?
Petra: Ja, waar zijn ze? Ik weet het ook niet. Voelen ze zich in deze tijden ook machteloos? Echt, het is voor mij ook een raadsel, maar ik moet je gelijk geven, ik hoor hun stem niet. De Vredeseilanden bv. Raar. Verandert het nu allemaal zo vlug, dat het moeilijk is een standpunt in te nemen?
Ik probeer op kleine schaal de zwakken en kwetsbaren spreekrecht te geven, in de parochie en mijn dagelijkse leven, dat is mijn manier van vrede stichten.
De woorden van bisschop Mariann Budde van Washington indachtig?
Petra: Zeker weten. Wat nu in Amerika gebeurt tart elke verbeelding. Maar daar niet alleen. Trump, Poetin, Netanyahu … wat een verschrikkingen. Ik kan het niet meer aanzien, zo buitengewoon erg vind ik het. Onmenselijk. Ik word er passief agressief van, of hoe noemt men dat tegenwoordig? En toch wil ik gelijk zeggen, dat ik niet toe wil geven aan geweld, ook niet verbaal. Want dan loop je hetzelfde straatje in, en dat weiger ik. Ik blijf voor geweldloos verzet gaan, en vasthouden aan een beter menselijk en hoopvoller verhaal. Ik blijf daarin geloven.
Gaston: Het is niet direct een antwoord op je vraag, maar sluit er toch enigszins bij aan: wat ik essentieel vind om vrede te bereiken is onderwijs en een echt gelijkekansenbeleid. Wanneer zien we maatschappijen humaan evolueren? Als iedereen toegang krijgt tot scholing en deelname aan het openbaar leven. Kijk bij ons naar het stemrecht voor vrouwen. Wat een wending vanaf dan! Ook elders zie je daar de impact van, als mannen en vrouwen, jongens en meisjes gelijke rechten hebben en toegang tot alle publieke domeinen. En om terug te keren, en zelfs eens aan te sluiten bij de inspiratiebron van Petra: zouden we niet beter onze andere wang ook aanbieden, en blijven praten, zonder naar geweld te grijpen?
Petra: Daar kan ik het helemaal mee eens zijn. Praten, en blijven praten. Dat is de beste manier om als mensen met elkaar om te gaan.
Gaston: Meer nog: het is de enige manier!
Nancy Rogier
45 jaar I Lochristi
De kunst van het vastleggen van momenten fascineert me en geeft me een nieuwe creatieve uitlaatklep.
Eerst en vooral, merci Karolien om de baton aan mij door te geven.
Ik ben Nancy Rogiers, 45 jaar, geboren in Sint-Amandsberg en opgegroeid in Lochristi. Ik stapte in het huwelijksbootje met Geert Van Laere en samen hebben we een dochter Jinthe 19 jaar en een zoon Milan 17 jaar. Samen met onze trouwe viervoeter Louise brengen ze leven in de brouwerij.
Ik ging naar school op Edugo Lochristi en volgde daar de richting Verkoop en Etalage. Misschien zullen sommige lezers denken “ik ken die van ergens”, wat ik wel vaker tegenkom. Ik werkte 10 jaar in de dagbladhandel Eureka shop, waar het echt leuk was om samen met de collega’s de mensen te helpen. Na de overname werkte ik nog 6 jaar in de Press Shop. Nu ben ik werkzaam in Labeau te Lochristi waar ik voornamelijk phalaenopsis en helleborus verspeen.
Momenteel volg ik in het CVO-groeipunt te Lokeren een opleiding fotografie. Het is een leuke creatieve richting die er nu al voor zorgt dat ik beelden anders bekijk dan vroeger. De kunst van het vastleggen van momenten fascineert me en geeft me een nieuwe creatieve uitlaatklep.
Mijn vrije tijd vul ik graag met bloemschikken en bakken. Het is fijn om zelf een bloemstuk te creëren en ervoor te zorgen dat er een huisgemaakte lekkernij op tafel komt. Ik kan eveneens genieten van een wandeling of fietstocht in de natuur.
Ik geef met veel plezier de baton door aan Carine Neyt uit Zaffelare. Ze was vroeger één van die toffe collega’s uit de winkel.
We geven onze Lootsche estafettestok door aan een ‘groepsmens’.
De gekozen loper bepaalt wie overneemt. (sh)
Britt
20 jaar I Lochristi
Via fotografie plaatsen zo authentiek mogelijk weergeven, zodanig dat je zelfs van thuis uit de sfeer kan ervaren.
Dankjewel Hanna om de baton door te geven aan mij.
Hey! Mijn naam is Britt en ik woon in de Vogelwijk in Lochristi. Ik ben net 20 jaar geworden en ben bezig aan mijn 2e bachelor Archeologie aan de UGent. Mijn interesses zijn vooral Formule 1, NHL (ijshockey) en uiteraard ben ik ook supporter van KAA Gent. Ik teken ook heel graag en speel sinds kinds af aan dwarsfluit en gitaar. Als jobstudent werk ik sinds 2021 bij Pizza Pasqualino in het dorp van Lochristi. Met het geld dat ik verdien probeer ik de wereld rond te reizen, wat tot nu toe heel goed gaat. Zo heb ik al heel wat landen in Europa ontdekt (waaronder Finland, Noorwegen, UK, Italië, Estland, Spanje, Griekenland, Zwitserland, Tsjechië en meer) en ben ik sinds vorig jaar ook andere continenten beginnen verkennen. Rondreizen gaat dan ook hand in hand met mijn favoriete hobby: fotografie. Later zou ik dan ook graag culturele antropologie studeren aan de KU Leuven, een diploma dat reizen en fotografie combineert.
In 2019 startte ik met fotografie door foto’s te nemen met mijn gsm. In 2022 kocht ik mijn eerste eigen camera. Ondertussen bezit ik 3 camera’s waarvan mijn Fujifilm mijn to-go travel camera is. Deze zomer maakte ik mijn eerste groepsreis naar Japan waar ik mijn vriend heb leren kennen. Ik hoop om samen met hem de wereld verder te kunnen ontdekken. Verder hoop ik om meer mensen te bereiken met mijn foto’s en misschien ooit zelfs mijn foto’s te kunnen verkopen. Een job bij National Geographic is wat hoog gegrepen, maar dat zou zo cool zijn!
Wat staat er in de toekomst op de planning? Aan het einde van het 2025 ga ik een maand Thailand rondtrekken waar ik zeer hard naar uitkijk om de prachtige natuur, eten en mensen te beleven en fotograferen. In de verdere toekomst zou ik heel graag het noorderlicht willen fotograferen en Zuid-Amerika en Groenland ontdekken. Via fotografie probeer ik plaatsen zo authentiek mogelijk weer te geven, zodanig dat je zelfs van thuis uit de sfeer kan ervaren.
Ik wil nog zoveel plaatsen en nieuwe dingen proberen, waarvan leren surfen en onderwaterfotografie op nummer 1 staat! Je kan trouwens al mijn reizen volgen op mijn Instagrampagina!
Ik geef de baton graag door aan mijn buurtmeisje Jente.
Warre Van Acker
18 jaar I Zaffelare Hoofdleiding KSA Zaffelare
Eerst en vooral een dikke merci aan Dries om de baton aan mij door te geven.
Ik ben dus Warre Van Acker, 18 jaar en trotste inwoner van Zaffelare. De familie Van Acker heeft zijn roots in Zaffelare, zowel mijn pepé als mijn overgrootvader zijn hier geboren en getogen!
Tijdens de week studeer ik aan het Unief van Gent, ik zit in mijn 1e jaar Bestuurskunde en Public Management. In het weekend kan je mij altijd terugvinden op de KSA, ik zit nu aan mijn 12e jaar als KSA’er en wil er nog vele jaren bijdoen! Dit jaar is mijn 3e jaar als leiding en ben ik voor het eerst hoofdleider!
Verder voetbal ik in de zaal met Iron Lungs de pannen van het dak in de hoogste 4e klasse van de LZV cup. Voor de rest geniet ik van het leven met familie en vrienden! Ik ga al graag eens uit met de KSA en geniet wel van een drankje in de zon;)
Nu geef ik mijn baton door aan Merlijn Vercaemer, oud-leider van onze KSA!
Tekst: Luc Van de Vijver Foto’s: www.uaeteamemirates.com
Startontbijt in ’t Fazantenhof - parcours over talrijke Lootse wegen aankomstdorp in de Verleydonckstraat
De GP Florian Vermeersch is een jaarlijkse wielerwedstrijd op pinkstermaandag in ons eigenste Lochristi, voor eliterenners 1.12 en IC 1 NAT (interclub), dit jaar dus op 9 juni. De vorige editie werd een ware voltreffer en natuurlijk hopen de organiserende ‘Flo Boys’ om dit grote succes dit jaar te herhalen. Naast de topploegen uit de clubcompetitie – waaronder de winnaars Heusden koers 2023 én 2024 –zullen ook 2 continentale ploegen starten. Zo hebben Tarteletto Isorex (met Timothy Dupont en Stefano Musseeuw) en Deschacht Hens FSP (ploeg van Toon Aerts) ook toegezegd. We hadden over deze tweede GP een gesprek met Tom de Grauwe van de Flo Boys en natuurlijk, met Florian himself!
Erkend OPEL-hersteller in Lochristi en Lokeren. Erkend PEUGEOT-hersteller te Lochristi.
Garage Van Acker Lochristi 09 355 82 34 | lochristi@garagevanacker.be Kapiteinsstraat 29 | 9080 Lochristi
Garage Van Acker Lokeren 09 342 83 10 | lokeren@garagevanacker.be
Dijkstraat 2A | 9160 Lokeren www.garagevanacker. be
Tom, even voor alle duidelijkheid en om mogelijke verwarring te vermijden: deze GP heeft niets van doen met de eerdere Baloise Belgium Tour die hier ooit twee keer startte?
Blij dat je dat aangeeft, want inderdaad, dit heeft niets met gemeentepolitiek te maken. Het is puur en louter een initiatief van een paar wielergekke Lochristinaren, die al in 2022 de koppen bij elkaar staken, en toen als vurige supporters van Florian Vermeersch een fanclub oprichtten. De Flo Boys, hebben wij onszelf gedoopt. De enthousiastelingen van het eerste uur waren Ben Bundervoet, Robbe Willems, Dries Coene en ikzelf, en het is vanuit die groep dat de GP Florian Vermeersch vorig jaar het daglicht zag. Dus nogmaals: het heeft niets te maken met mijn schepenambt of het gemeentebestuur, laat dat duidelijk zijn.
Als de kans zich voordoet en de omkadering kan beantwoorden aan wat G-koersen nodig hebben, zal ik niet aarzelen om ook voor Jonas Van de Steen een toepasselijke steen in de vijver te gooien.
2022 was het jaar na de fameuze stunt van Florian in Parijs-Roubaix met zijn toenmalige tweede plaats? Goed gezien. Je zou je al door minder laten inspireren, toch? En geef toe, Florian blijft verbazen, nu ook weer met zijn vijfde plaats in de kasseiklassieker. Dus ja, wij kijken vol bewondering naar wat hij blijft presteren, en vonden dus terecht dat in een gemeente als Lochristi zo’n toptalent wel een wielerkoers verdiende. En zelfs los daarvan, vind je ook niet dat we sowieso een lokale wielerwedstrijd moeten hebben?
Zeker. Maar tegelijk denk ik, er zijn er nog anderen ook, he, Lootse toptalenten op de fiets bedoel ik. Om er maar één te noemen: Jonas Van de Steene, met een palmares om u tegen te zeggen. Dat zeg je terecht. Meer dan terecht. Maar kijk, we hebben als Flo Boys elkaar eerst gevonden na die kasseiklassieker van Florian in 2021, en een
paar jaar later, na een losse brainstorm op een gezellig avondje uit, besloten we tot die GP. Met de volgende ochtend de bedenking: gaan we het nu ook echt doen? Want je kent dat, the morning after the night before… (lacht) Maar ja dus, we bleken ook de dag nadien nog zo zot, en kijk, we organiseren de GP nu al voor de tweede keer. Maar ik zal je niet verhullen dat als de kans zich voordoet en de omkadering kan beantwoorden aan wat G-koersen nodig hebben, ik niet zal aarzelen om ook daarover eens een toepasselijke steen in de vijver te gooien. Een idee om ooit op te hangen aan de koers in Wachtebeke, de laatste vrijdag in juni? Maar ik besef als geen ander dat je met beperkingen net wat meer nodig hebt dan een bassintje en een lege garage, bij wijze van spreken. Want veel meer hebben de Elite 2 en U23-renners die nu meekoersen in principe niet nodig.
Maar ook deze GP vraagt sowieso wel veel organisatie, vermoed ik. Dat kan je wel zeggen. Het parcours, de catering, de bewegwijzering, de pr, de contracten, de prijzen, de signaalgevers… noem maar op. Hierbij konden we inderdaad wel bogen op opgedane ervaring vanuit de eerdere Baloisekoersen hier, maar ook de ervaring van mensen als Peter De Grauwe en Francis De Meyer bleken meer dan nodig. Er komt best heel wat bij kijken. Om er maar een paar dingen uit te lichten: er is een startontbijt van 9 tot 11 u. in ’t Fazantenhof, want de start is in de Bosdreef – rep je om in te schrijven want de plaatsen zijn beperkt! – en in de Verleydonckstraat is er van alles te doen, en passeren de renners twee keer. Mis het dus niet. Mailen kan naar koers@gpflorianvermeersch.be. Maar kijk, daar komt Florian zelf. Over naar hem voor de échte wielervragen. (lacht)
Mensen kijken almaar naar de toekomst: wat zit er nog in, waar hoop je nog op, welke plaats ambieer je? Allemaal terechte vragen. Maar ik besef steeds meer dat ik al prachtige dingen heb meegemaakt, en heel dankbaar mag zijn.
Proficiat, Florian. Parijs-Roubaix bracht weer een prestatie om u tegen te zeggen.
Dank je wel, en ja, ik ben super content. Het blijft dé voorjaarsklassieker waar ik het meeste op inzet, en meedoen voor een podiumplaats in de Hel van het Noorden is meer dan je kan wensen.
Vooral omdat de allerbeste coureur van de wereld in je ploeg zit.
Pogacar is een ongelooflijk talent. En een heel toffe gast. Een hele eer om voor hem te mogen rijden. En natuurlijk rijd je dan in dienst van, maar waar het kan, en het kon nu zoals je zag, kan ik mijn kans wagen. Nooit gedacht toen ik ooit begon met fietsen dat ik met de allergrootsten zou wedijveren. Of dat ik in een superteam als UAE Team Emirates mee het mooie weer zou kunnen maken. Soms knijp ik me in het vel. Want mensen kijken almaar naar de toekomst: wat zit er nog in, waar hoop je nog op, welke plaats ambieer je? Allemaal terechte vragen. Maar ik besef steeds meer dat ik al prachtige dingen heb meegemaakt, en heel dankbaar mag zijn.
Halfweg je carrière bedoel je?
(denkt even na). Halfweg? Hm, zo zie ik het niet. Ik zit met mijn zes jaar profcarrière nog maar aan een derde hoop ik. Maar desalniettemin, hamer ik op wat ik net zei: het is al wonderlijk geweest tot nu. Dat houd je nooit voor mogelijk als je op je negende besluit om te gaan fietsen.
Op je negende, zo vroeg? Ideale leeftijd? Je kan niet vroeg genoeg beginnen?
De
en een heel team zich daarvoor zo ontzettend te zien inzetten. Dank u wel! Het biedt kansen aan toprenners zonder contract en aan de jongeren beneden de 23, maar in de slipstream hoop ik vooral, dat het ook de jeugd kan inspireren, want het is en blijft een wondermooie sport.
Zeker wel. Maar toch een kanttekening: met wel extreem veel en zware valpartijen de laatste tijd, Florian?
Dat is waar. Dit jaar is het wel heel heftig. En hout vasthouden, ik hoop dat ik ervan gespaard blijf. Maar alles gaat steeds sneller. De professionele begeleiding is zo optimaal en gepersonaliseerd dat iedereen net dat tikkeltje meer kan dan vroeger, idem voor het materiaal, de kine, de diëtisten, de aerodynamische rolweerstand… noem maar op. De organisatoren treft meestal geen enkele schuld, het gaat gewoon steeds sneller en sneller.
zenuwachtigheid in het hele peloton komt overigens steeds vroeger op gang, waarschijnlijk omdat iedereen steeds meer aan elkaar gewaagd is, afgezien van de super vedetten natuurlijk, die blijven erbovenuit steken. Die toppers gaan echt heel amicaal met elkaar om. Bikkelhard fietsen tijdens de rit, op het scherp van de snee, maar na de aankomst, in volle bewondering voor elkaar. Zo hoort het toch ook?
Hm. Dat weet ik niet. Maar wat ik wel weet: de focus wordt nu al zo vroeg op optimale professionele omkadering gelegd, dat ik daar persoonlijk van huiver. Jonge gastjes moeten genieten! Dat vooral! Laat kinderen toch kinderen zijn, die plezier vinden in een sport. Zo is het bij mij toch gegaan. En ik ben mijn ouders heel erg dankbaar dat ze me daarbij altijd gesteund hebben, financieel, maar vooral ook in tijd, door van hot naar her te rijden met mij, het hele land door. En ik ben ook het bestuur van de Flo Boys meer dan dankbaar. Wat een eer om een lokale koers mijn naam te zien dragen,
Toch geen cowboys in het peloton?
Ik ga geen namen noemen, maar af en toe krab ik me toch in de haren, als iemand risico’s neemt waar het echt geen zin heeft. Op 150 km van de aankomst bv. Waartoe dienen die zotte manoeuvres dan? De zenuwachtigheid in het hele peloton komt overigens steeds vroeger op gang, waarschijnlijk omdat iedereen steeds meer aan elkaar gewaagd is, afgezien van de super vedetten natuurlijk, die blijven erbovenuit steken. En het zal je wel opgevallen zijn: die toppers gaan echt heel amicaal met elkaar om. Bikkelhard fietsen tijdens de rit, op het scherp van de snee, maar na de aankomst, in volle bewondering voor elkaar. Zo hoort het toch ook?
En je bent er hier zelf bij op Pinkstermaandag?
Samen met Tom zal ik het startschot geven, en uiteraard supporter ik bij de doortocht en de aankomst in de Verleydonckstraat. Het is daar een heel mooie locatie. En met een gezellige ambiance. Het roept reminiscenties op aan de sfeer van een kermiskoers, maar dan zonder de negatieve connotaties, want let op: er worden zware sportieve prestaties geleverd die dag. Vergis je niet!
Bestuursleden: Tom De Grauwe - Dries Coene - Peter De Grauwe - Giovanni Carbonella - Tony De WildeJelle Raa - Robbe Willems - Ben Bundervoet - Robbe Willems Instagram: gpflorianvermeersch I Facebook: GP Florian Vermeersch I www.gpflorianvermeersch.be
'Je kan mij ook volgen op mijn filmpagina Filmfons op instagram.'
Sommige kijkers komen woorden tekort om hun lof uit te spreken, anderen wandelen lijkbleek de zaal uit. The Substance is een escalerende body horror zoals die al lang niet meer gemaakt werd. Wanneer het zelfbeeld een ziekelijke obsessie wordt, ligt de weg naar zelfvernietiging open.
Een vergeten actrice komt in contact met een nieuwe, maar gevaarlijke uitvinding: The Substance. Dit product dupliceert je lichaam naar een jongere, betere en mooiere versie van jezelf, met één voorwaarde: je moet wekelijks terugkeren naar je oude, versleten lichaam. Overtreed je die regel, dan volgen er zware gevolgen. Terwijl de jonge versie floreert en wereldberoemd wordt, zakt de oude versie steeds dieper weg in haar eigen miserie, met alle gevolgen van dien.
Hoofdrolspeelsters Demi Moore en Margaret Qualley vullen elkaar perfect aan in hun vertolking van één persoon in twee verschillende gedaanten. Ze sleuren de kijker mee in hun rol en dompelen hem onder in een spiraal van pure chaos. Regisseur Coralie Fargeat gebruikt een alledaags fenomeen als lichaamsdysmorfie als uitgangspunt voor een afschrikwekkende horrorfilm en doet dat met glans: het tempo ligt hoog,
de dialogen zijn krachtig, de kleuren fel en de stijl over the top. De muziek is heftig en luid, de beelden zijn verblindend en scherp. Alles werkt samen om je een overweldigende ervaring te bezorgen.
De horror in deze film is van bijzonder hoog niveau. Schrikmomenten zijn zeldzaam, maar afschuw, stress en paniek des te meer. Telkens wanneer je denkt dat het niet erger kan, breekt er een nieuwe, nog groteskere fase aan. Wie niet tegen fysieke vervormingen of monsterachtige verminkingen kan, kijkt best weg. Al is dit wél een perfecte introductie tot het bodyhorror-genre.
The Substance leert je vrede nemen met wie je bent, en dat er altijd wel een zogezegd betere versie van jezelf zal bestaan. Niemand is perfect, je kan er alleen maar het beste van maken.
Bijna alle, door mij gerecenseerde, films kan je vinden in de ruime collectie DVD's van de bib. Je kan ze er gratis lenen! Check de collectie op https://lochristi.bibliotheek.be/of vraag eens na bij de medewerkers.
Waarom heb ik zo lang gewacht?
Nicolas Norman
Met veel trots opent Nicolas Norman het gloednieuwe hoorcentrum Orena in Zeveneken. In het moderne pand op Denen 169 staat een ervaren team van audiologen klaar om je te verwelkomen en samen met jou op zoek te gaan naar de beste oplossing voor jouw gehoor.
Nicolas:
“De audiologie evolueert voortdurend en die vernieuwing inspireert mij elke dag. Met hoorcentrum Orena willen we mensen op een warme, persoonlijke manier ondersteunen en begeleiden, met oog voor de nieuwste technologieën én een luisterend oor voor elk verhaal.”
Elke dag zetten Nicolas en zijn team zich in voor een optimale hoorbeleving, in een inspirerende en comfortabele omgeving. Orena combineert jarenlange expertise met een frisse blik op de toekomst.
Kom gerust langs in het prachtige nieuwe hoorcentrum Orena in Zeveneken en ontdek wat wij voor jou kunnen betekenen. Je bent van harte welkom.
Feestelijke opening 17 mei
Op 17 mei (10-17u) verwelkomt Nicolas je met open armen in het gloednieuwe hoorcentrum Orena te Zeveneken. Gevestigd in het nagelnieuwe gebouw van Guy Redant – misschien wel het mooiste hoorcentrum van het land?
Oordeel vooral zelf.
Goede bereikbaarheid
Langs de Antwerpsesteenweg (N70), vlot bereikbaar met de auto of het openbaar vervoer. Bus stopt voor de deur.
Uitstekende parking
12 ruime publieke parkeerplaatsen én 2 ondergrondse privéplaatsen met lift voor mindervaliden.
Nieuwe infrastructuur
Een licht, ruim en modern hoorcentrum met de modernste apparatuur. Alles werd op maat van onze klanten gebouwd. Samenwerking met Marc Fivez, ervaren interieurarchitect, om een vlotte klantenervaring te bezorgen.
Eenvoudige doorverwijzing naar NKO-artsen
Op amper 100 meter bevindt zich het medisch centrum van AZ Sint-Lucas, met twee ervaren NKO-artsen. Indien nodig, kunnen we dus snel doorverwijzen – al blijft iedereen uiteraard vrij in zijn keuze van arts.
Waarom het pand op de Denen?
Waarom Orena?
De keuze om een nieuw hoorcentrum te openen was eigenlijk een logische keuze. Orena staat voor openheid, rust en een warme, professionele aanpak. Daarom kozen we resoluut voor het pand op de Denen.
17 MEI 2025 van 10-17u.
Ontdek hoe wij gehoorzorg opnieuw vormgeven!
Benieuwd hoe moderne hoorzorg eruit kan zien?
Kom op ontdekking in ons gloednieuwe hoorcentrum op Denen 169/002 in Zeveneken.
Graag gewoon eens langskomen?
Bel voor een afspraak
09/310 86 16
19 MEI 2025
We nemen de tijd voor je gehoor én voor jou.
Breng ons een bezoek voor je gratis gehoortest.
Schrijf je nu in op www.orena.be/gehoortestdagen of scan de QR-code.
bel voor een afspraak
09/310 86 16
Fotograaf Filip Naudts zoekt Lootse duo’s die hun liefde voor elkaar vereeuwigd willen zien. Kandidaturen via: info@nummer9080.be
Ze leerden elkaar kennen als collega’s via een businessnetwerk en konden hieruit een fijne vriendschap opbouwen. Om praktische redenen werden Hilde en Filip tijdens de coronalockdown elkaars knuffelcontacten en dat zijn ze vandaag meer dan ooit.
Hilde Baele Luistert naar troetelnaam: Wij hebben geen troetelnamen voor elkaar. “Liefde is … … vrijheid”
OPROEP Fotograaf Filip Naudts zoekt Lootse duo’s die hun liefde voor elkaar graag vereeuwigd willen zien. Kandidaturen via info@nummer9080.be
Filip Roels Luistert naar troetelnaam: Dat is enkel voor huisdieren? “Liefde is… gewoon kunnen zijn wie je ben.”
Mieke Penninck Troetelnaam: Zoetje Liefde is … “you take me to the kindest part of my heart.”
We kunnen er niet omheen, deze tijd staat stijf van polarisatie. En dat is vast de reden waarom Cultuursmakers Lochristi begin april Christophe Busch uitnodigde, expert ter zake, en directeur van het Hannah Arendt Instituut. Hij is zowat dé Vlaamse autoriteit inzake collectief geweld, met specialisatie in de aanpak en studie van radicalisering en polarisering binnen de samenleving. Wij tegenover zij, en hoe men zich daartoe verhoudt, bepaalt zowat alles in de maatschappij. En dus uiteindelijk ook of er vrede heerst dan wel oorlog.
Je voordracht ging niet onmiddellijk over vrede, maar de thematiek heeft er wel heel erg mee te maken. Hoe kijken we naar de ander? Wij tegenover zij?
Zo is dat. Mijn voordracht behelst drie grondthema’s die heel erg bepalen hoe een maatschappij met polarisatie omgaat. Een eerste belangrijke invalshoek betreft het waarheidsverval. Een tweede thema behelst het onderscheid dat ik expliciet wens te maken tussen democratische polarisatie dan wel toxische. En een derde thema is het depluraliseren van de realiteit.
Tekst: Luc Van de Vijver
Drie belangrijke maar toch ook wel moeilijke begrippen. Begrijp ik. Kijk, waarheidsverval slaat uiteraard op het feit dat de waarheid onder druk kan komen te staan. Dat er een vervaging optreedt tussen wat feiten zijn en wat nepnieuws is, en wat meningen zijn. Het is niet voor iedereen duidelijk meer dat hun mening niet noodzakelijk de waarheid is. Eén plus één is twee. Feit. Rood is mooier dan blauw. Mening. Als mensen daar het onderscheid niet meer in zien, krijg je heel emotionele debatten die vaak geen referentiekader meer hebben. Het gesprek wordt dan ook al heel gauw zwart-wil gekleurd. Gepolariseerd dus. En zo gaat de nuance verloren, en ook alle wenselijke grijs dat de mensen kan verbinden.
En in deze tijden geldt dat meer dan ooit, zo blijkt.
Zeker, maar toch moet ik gelijk stellen dat het ook een zeer cyclisch fenomeen is. In de menselijke geschiedenis zie je de herhaling om de zoveel tijd. Sommige tijden neigen meer naar verbinding, andere naar vooral positioneren van de eigen groep. En inderdaad, we zijn nu overduidelijk in zo’n tijd aanbeland.
te noemen. De vaak ongenuanceerde infostroom dwingt velen op sociale media tot een vlugge stellingname. Er gaat een appel van uit, te meer daar de algoritmes heel goed weten wat bij wie aan zal slaan. En dus ja, je krijgt een kamplogica. Vanzelf beland je in een bepaalde hoek. Geruchten worden feiten, ongecheckt. Zo was er een bericht dat de failliete Trump vorige eeuw na een bezoek aan Rusland rijk is teruggekeerd. Maar de auteur zegt zelf dat hij daar geen bewijs van heeft. Dus ja, is het dan waar of niet? Maar het zaadje is geplant. Natuurlijk is Trump daar zelf grootmeester in, zijn quotes zijn vaak buiten proportie, zoals iedereen weet. They’re eating the dogs, over immigranten in Springfield, Ohia, om er maar één gekende te noemen. En wie krijgt de tijd en de middelen om het allemaal te checken, zo’n vaart als ze nemen.
Je ziet dat in bv. in Amerika met name, het waarheidsverval in vrije val is nu.
Het internet en de sociale media zijn daar bepalend in ongetwijfeld.
Elke polariserende tijd heeft zijn favoriete kanaal om zijn opinie te verspreiden. Vorige eeuw, in het Interbellum, was dat bij de fascisten en nazi’s bv. de beeldkrant. Omdat beelden heel sterk spreken en iets in één tel uit kunnen drukken, was dit medium toen bijzonder populair. Een beeld van een ‘raszuivere’ Arische jongen, de stereotypering van de joden… noem maar op. Maar natuurlijk, je hebt zeker een punt. De snelheid van het internet, en het globaal karakter ervan, heeft heel veel op de spits gedreven. Wat nu in Amerika gebeurt, bereikt ons soms binnen een paar seconden. En daarop wordt dan onmiddellijk gereageerd, zonder extra check, of het nagaan van de bronnen. Zo impacteert de nieuwe media bijzonder snel hoe velen naar de wereld kijken. Denk maar aan de coronaverslaggeving, of nu inzake de oorlogen in Oekraïne en de Gazastrook, om er maar een paar
Welke factoren bepalen nu eigenlijk het meeste of er een loopje met de waarheid kan worden genomen?
Als bepaalde trends samenkomen, kan de waarheid erg onder druk komen. Ten eerste is er de toenemende onenigheid over feiten en de analytische interpretaties ervan, zoals bv. ten tijde van de pandemie is gebeurd. Ten tweede, is er een vervaging van de grens tussen mening en feit en de toename van die meningen en eigen ervaringen t.o.v. onweerlegbare feiten. Verder is er de snelheid en het internationale bereik van de zogezegde infobron, in deze tijd ongezien hoog, met de sociale media o.a. Zij zijn een enorme brandversneller. Vaak spelen die algoritmes daarbij op het gevoel van de mensen, veeleer dan op wat inhoudelijke aangeboden wordt. De persoonlijke vooringenomenheid ofte confirmation bias, wordt bij ieder bericht nog uitvergroot. De impact en invloed van het platform, in het bijzonder de sociale media, stuwen de meningen en persoonlijke ervaringen ongebreideld vooruit. En tot slot, als het vertrouwen in wetenschappers, universiteiten en journalisten die gedegen bronnenonderzoek doen, steeds verder afneemt, is het hek van de dam. Lijst alle trends op, en je ziet dat in bv. in Amerika met name, het waarheidsverval in vrije val is nu.
Maar wat kan een overheid doen, of erger nog, wat als die overheid zelf op hol slaat?
Ik begrijp je vragen en ze zijn terecht. Maar eerst wil ik nog helder krijgen wat we onder polarisatie eigenlijk het beste kunnen begrijpen. Het beeld dat ik daarbij het meest inspirerend vind, is dat van een batterij die de energie levert en de stroom van pool naar pool. Als je die polen dan op een horizontale as verbeeldt, krijg je dus tegenstellingen. Man vs. vrouw, jongeren vs. ouderen, moslims vs. christenen, … noem maar op. Er bestaat echter ook een verticale as, en die sluit al meer aan bij je vraagstelling, m.n. de positie van bepaalde groepen of subgroepen tegenover een hiërarchische overheid. Je kan veel analyses maken van al deze processen, maar voor mij is het zinvoller te kijken naar de inhoud van de polarisatie: waar op de as staat ze, en wat beoogt de polarisatie? En daar maak ik onderscheid tussen een democratische polarisatie die verrijkend is, en een toxische die bedreigend is. Ik hoef je geen tekening te maken in welke tijden we nu vooral leven.
Misschien een voorbeeld om het te verduidelijken?
Democratisch overleg vraagt de bereidheid om zich uit te spreken voor het eigen standpunt, maar evenzeer om te luisteren naar wie het anders ziet.
Kijk, democratisch overleg vraagt de bereidheid om zich uit te spreken voor het eigen standpunt, maar evenzeer om te luisteren naar wie het anders ziet. En om vanuit dat staatsmodel met een bereidwillige niet aflatende dialoog in respect voor de ander, verder te groeien. Dat proces stopt dus nooit. Mijn grootmoeder bv. beleefde haar leven in twee grote hoofdstukken: eentje voor het stemrecht voor vrouwen van 1948, en een erna. En dat maakte echt een wereld van verschil in de maatschappij en heeft gevolgen tot op de dag van vandaag. Dat ontvoogdingsproces maakte gebruik van wettige middelen, zoals straatprotest, het recht op vergaderen en het oprichten van partijen, een gerechtelijk kader waarbinnen dit wel en dat niet kon, én zelfs met de optie tot burgerlijke ongehoorzaamheid. Want jawel, dat behoort ook tot het spel binnen het democratische overlegmodel. Klimaatbetogers bekladden met een blik Campell’s Soup de Mona Lisa in het Louvre, en dat mag uiteraard niet, maar het zit wel aan de kant van het democratische overleg, en niet aan de andere kant, van het toxische dat het bestel zelf bedreigt en uitholt. Want dat typeert de burgerlijke ongehoorzaamheid net: ze verhoudt zich tot het maatschappelijk bestel op een constructieve manier, ze doet een appel op de grondregels die ze zelf mee onderschrijft. Idem dito met de klimaatspijbelaars. Ze vallen het bestel en de afspraken niet aan, maar gebruiken het net als referentiekader om dingen op scherp te stellen en te prioritiseren.
En dat is uiteraard anders bij de toxische of giftige polarisatie. Helemaal anders! Daar gaat het niet over de inhoud, maar hanteert men de vorm van geëssentialiseerde of generaliserende uitspraken om een groep te demoniseren of soms zelfs te ontmenselijken in het ergste geval. De geschiedenis levert daar helaas al te veel voorbeelden van. En het heden helaas ook… Om een beeld te gebruiken: bij democratisch overleg zit je in hetzelfde schuitje, en overleg je hoe en waarheen te varen, bij toxisch overleg, kiepert men mensen gewoon overboord. Begrijp: zet men
ze het land uit, of erger nog, zoals in WO II, worden ze gedood.
En nu terug naar mijn vraag: wat moet een overheid dan doen tegen zulke toxische onderstromen, of omgekeerd: wat moeten wij als burgers doen als de overheid zelf de giftige boosdoener wordt?
Voor je eerste vraag: je hoeft ze niet te censureren. Vrijemeningsuiting is een recht. Maar dat betekent niet dat je ze een roeptoeter moet geven in de nationale media. De pandemie met haar vaxers en antivaxers was daar een mooi voorbeeld van. Als je 100 wetenschappers hebt, met gedegen studies, en je vindt 1 andere die met het tegenovergestelde komt, moet je die niet eenzelfde hoeveelheid zendtijd geven. Dat is vragen om problemen en zaait nodeloze twijfel. En let op: iedereen is vrij om zich te laten vaccineren of niet, maar de feiten moeten niet met meningen verward worden. En uiteraard moet je mensen die het anders zien, niet ridiculiseren – doe dus niet wat Hilary Clinton deed met de betiteling van een deel van de Amerikaanse bevolking als ‘een basket of deplorables’ – maar je moet de feiten de feiten laten zijn, en niet onderuit laten halen door pseudowetenschappelijke artikels. Dus neen, niet censureren, mensen mogen hun mening geven, maar je moet ze geen forum geven om dat dan als feiten voor te stellen. Veeleer moet je op zoek gaan naar wat de echte drijfveer is, van hun standpunt. Wat zijn hun angsten? Waar zijn ze boos om? Zo is er een mooi verhaal van een oma en een dochter die lijnrecht tegenover elkaar kwamen te staan inzake vaccinatie. Tot ze door overleg inzagen dat ze juist dat standpunt hadden gekozen omdat ze de ander zo graag zagen en niet wilden verliezen. Zo werkt democratie: het eigen standpunt aangeven, en het gesprek zien als een mogelijkheid om je visie nog helderder te krijgen. Maar evenzeer om open genoeg te zijn naar de ander om je standpunt mogelijk aan te passen. Meningsverschillen zijn ok, maar je moet on speaking terms blijven uiteraard. En dat is nu net niet het geval in toxische polarisatie waarbij de tegenstander monddood wordt gemaakt.
Bij democratisch overleg zit je in hetzelfde schuitje, en overleg je hoe en waarheen te varen, bij toxisch overleg, kiepert men mensen gewoon overboord.
En dat brengt ons bij het derde thema: radicalisering. En rest dus nog: wat als de overheid zich daar zelf schuldig aan maakt? Om het proces van depluralisatie goed te begrijpen moeten we inzien dat dat vooral via taal en verhalen gebeurt. Neem nu een eeuwenoud gegeven als migratie. Dat is van alle tijden, sla er de geschiedenisboeken maar op na. Heel belangrijk daarbij is dus: welke taal gebruik je om daarover te spreken, welk verhaal hang je eraan op? Een term als omvolking doet bv. een appel op een buikgevoel van angst en vervreemding van de eigenheid, en kadert daarin wie ‘anders’ is als een bedreiging. En zo kom je in een zwart-wit discours terecht, de wij tegen zij. En ontstaat geradicaliseerd denken. Want hoe zit het dan met die wij en die zij, bij vluchtelingen? Waar liggen de grenzen, letterlijk? Hanteert men die heel strak – alles van over de grens is slecht – dan krijg je steevast aan de grenzen zelf heel veel spanningen en vaak geweld; hanteert men die te los, in de zin van ‘iedereen wereldburger’, dan ontstaan er evenzeer spanningen tussen groepen die dan nog veel ongecontroleerder verlopen. Het is dus een kwestie van overleg, van niet vastgeroest geraken, van creatief aanpassen aan de noden en de mogelijkheden van de tijd. De oefening in het grijs dus, vanuit mogelijk donkerder en lichtere invalshoeken. En om nu antwoord te geven op je vraag: je moet op de plek waar je bent getuigen van die openheid tot spreken én tot luisteren. Om door te groeien in het democratisch proces. Niet zwijgen. Maar ook niet radicaal en even ongenuanceerd in tegenstand gaan. En dat kan je thuis doen, of op je werk, of in politieke gesprekken. Ik herinner me nog een vriend die na de aanslagen in 2016 iets zei als: ‘Ik ben geen racist, maar moslims grijpen vaak naar terreur’. Ik heb hem dan niet onmiddellijk gebrandmerkt als racist, maar ben in dialoog gegaan. Hoe hij dat dan zag? En of hij dat ook vond van de Gentse imam Kahlid Benhaddou die zelf expliciet tegen deze vormen van geweld spreekt. En zo kwamen we tot een gesprek. Zo moeten we blijven handelen, ook als de overheid zelf de andere kant opgaat. Blijven getuigen, spreken en luisteren, en overleggen. Het is een moeizame weg, maar de enig juiste.
Zoeken naar de grijstint die daar en dan het beste is?
Zo is dat. Kijk, neem nu een fenomeen als woke. Als ik ga spreken vraag ik wel vaker: wie is hier woke? Je ziet mensen dan vertwijfeld om zich heen kijken, sommigen zijn natuurlijk ook juist heel expliciet. Idem voor mijn volgende tegenvraag: wie is tegen woke? Zelfde soort ant-
woorden. Maar het mooiste antwoord zag ik ooit van een man die gewoon zijn hand draaide de hele tijd – alsof hij een lamp indraaide: in de zin van, soms ben ik voor, soms ben ik tegen. En zo is het bij ons allemaal. Niemand heeft exact dezelfde visie op het leven en de wereld. En we kunnen maar beter bereid zijn goed te luisteren en te begrijpen van waaruit de ander spreekt. Zo hoorde ik mijn grootmoeder en mijn kinderen eens in discussie gaan over het N-woord. Zij sprak over iemand in de buurt vroeger en gebruikte dat woord nog om hem te typeren. Waarop mijn kinderen in verweer gingen, en haar corrigeerden dat ze ‘zwart’ moest zeggen, en niet het N-woord. Maar zij hield voet bij stuk, want waarom zou ze die brave man betitelen met een term van een collaborerende? Wat mijn kinderen dan weer niet goed begrepen… je ziet, het is nooit zwart-wit.
Niemand heeft exact dezelfde visie op het leven en de wereld. En we kunnen maar beter bereid zijn goed te
luisteren en te begrijpen van waaruit de ander spreekt.
Als directeur van het Hannah Arendt Instituut zal je je daarbij vast ook laten inspireren door deze unieke joodse filosofe ten tijde van WO II?
Zeer zeker. Zij blijft een fantastische inspiratiebron, niet alleen voor mij, maar voor heel velen, en ik hoop eigenlijk voor de hele wereld. Want ze heeft een heel duidelijke visie op macht en hoe mensen daar het best mee omgaan, zoals verwoord in haar boek De menselijke conditie: ‘Macht wordt alleen verwerkelijkt waar woord en daad niet uit elkaar gegaan zijn, waar woorden niet leeg zijn, en daden niet brutaal, waar woorden niet gebruikt worden om intenties te verbergen, maar om werkelijkheden te onthullen, en waar daden niet gebruikt worden om geweld te plegen en te vernietigen, maar om relaties tot stand te brengen en nieuwe werkelijkheden te scheppen.’ Ze was van het tegendeel, machtsmisbruik, zelf maar al te zeer getuige geweest helaas. Van mensen zoals zij kunnen we inderdaad heel veel leren, want ze leefde ook in heel turbulente tijden, waar toxische polarisatie de wereld enorm beheerste. Met de verschrikkelijke gevolgen en de miljoenen doden.
Interview met Bram Van De Gehuchte, kantoorhouder Dag, Bram.
Jij bent de kantoorhouder van het vdk bank-kantoor hier in Lochristi en recent verhuisden jullie naar een nieuwe locatie. Dat wekt uiteraard onze interesse.
vdk bank, waar staan jullie voor?
Wel, wij zijn een autonome bank met een sterke lokale verankering. Bij vdk bank streven we naar een duurzame klantrelatie, op lange termijn. vdk bank is een sympathieke, middelgrote bank maar vertolkt een leidersrol binnen het bankenlandschap als duurzame speler met een sterk sociaal maatschappelijke voeling. Elke medewerker is een ‘driedubbeldenker’, heeft oog voor het rendement van de klant, de lokale economie maar ook onze planeet.
Bij vdk bank geven we onze klanten een full service-aanbod; van dagelijks bankieren over sparen en beleggen tot kredieten maar ook verzekeringen. We zijn een bank voor iedereen, bieden de ‘bricks&clicks’ voor zij die traditioneel boven digitaal bankieren verkiezen of omgekeerd, maar telkens met een correcte ondersteuning vanuit een persoonlijke dienstverlening.
vdk bank wil aanwezig zijn, in elke levensfase en op maat van de klant. Van bij de geboorte tot een eerste loonstorting, van bij de aankoop van een woning tot de opbouw naar het pensioen en verder. Kortom, we zijn een volwaardige ‘dichtbij-bank’.
Hoe lang zijn jullie al aanwezig in Lochristi en omgeving?
Bijna 100 geleden werd vdk bank opgericht vanuit de Gentse arbeidersbeweging. Sinds 1991 hebben we ook in Lochristi een bankkantoor.
Vanuit ons veelzijdig team in Lochristi konden we intussen ook een clusterwerking opzetten met de opening van een advieskantoor in Lokeren.
Voorheen was het kantoor gevestigd in de Koning Albertlaan. Waarom verhuizen naar Dorp-Oost?
vdk bank groeit, opent nieuwe kantoren maar zet tegelijk in op de uitbreiding en vernieuwing van het bestaande kantorennet, zo ook in Lochristi.
Na meer dan 25 jaar werd het hoog tijd om te verhuizen naar een duurzamer pand op een centralere ligging. De nieuwe locatie biedt meer ruimte en dus ook meer adviesmogelijkheden. Hier, in Dorp-Oost, kunnen we met een groter team verder inzetten op die kwalitatieve, breed gedragen adviesverlening maar daarnaast ook een klassieke loketwerking aanbieden, met de aanwezigheid van een geldautomaat en het behoud van onze ruime openingsuren.
Verhuist het vertrouwde team mee naar de nieuwe vestiging in Dorp-Oost?
Jazeker. Naast de ervaring en de gekende gezichten werd ons team intussen verder uitgebreid met een extra commercieel medewerker.
vdk bank Lochristi
Maak een afspraak bij vdk bank Lochristi
We ontvangen je graag in ons vernieuwde kantoor op Dorp-Oost voor een verhelderend kennismakings- of adviesgesprek. Je bent alleszins van harte welkom. Tot binnenkort!
het vdk bank-team Lochristi
Hier zou ik graag zelf een metafoor van haar binnenbrengen. Begrijp ik het goed dat zij tafelen zag als hét beeld om gepast met elkaar om te gaan, als mensen? Ze plaatste vriendschap hoger dan het meningsverschil: samen aan tafel, daar woont het leven?
Inderdaad, de tafel was voor Hannah Arendt hét instrument dat ons bindt én ons scheidt. Je zit samen aan tafel, en deelt de dis en het gesprek, én tegelijk staat de tafel toch tussen je in. Je kan er dingen op zetten, en ervan wegnemen, je kan erop gaan leunen en erbij achteruit gaan zitten. Het is een prachtige metafoor voor het leven, waarbij we praten en luisteren naar elkaar, ons uitspreken, inspireren en geïnspireerd worden. Begrijp: je moet je mond opendoen in het publieke debat, in de publieke ruimte, maar evenzeer luisterbereid zijn.
De tafel was voor Hannah Arendt hét instrument dat ons bindt én ons scheidt.
Je zit samen aan tafel, en deelt de dis en het gesprek, én tegelijk staat de tafel toch tussen je in.
Dat was haar alomgekende amor mundi: verantwoordelijkheid nemen en verschijnen, en bereid zijn tot overleg. In het najaar presenteren we in ons instituut trouwens een tafel als kunstwerk om dat te verbeelden. Een tafel waarvan één poot aangevreten wordt. Je begrijpt waarom: dat is wat toxische polarisatie doet. Het komt er dus op aan de tafel verder te vrijwaren, en eraan te gaan zitten. Samen. Ze niet kapot te laten gaan. Ons niet uit elkaar te laten spelen.
En helder te leren zien wat onze eigen emoties zijn, want die sturen zo vaak ons gedrag aan, ook als we denken juist heel redelijk te zijn?
Fijn dat je dat nog toevoegt, want het is o zo waar. De psycholoog Jonathan Haidt drukte het ooit uit met de metafoor van de olifant en zijn berijder. Je raadt het al, zeker? De berijder is de ratio, het verstand, en die probeert de olifant, de emotie en het onderbewuste, te beteugelen. Maar je ziet de krachtsverhouding, en hoe impulsief een olifant bv. tegenover een muisje zou reageren? Hoe uit proportie. Begrijp je dat Trump een verwoed olifantenfluisteraar is, die de angsten bespeelt? En dat we maar kunnen hopen dat er in Amerika en hier voldoende tegenstemmen op gaan staan en de moed vinden zich te uiten?
Ik hoop het met jou.
Officieel servicepunt Volkswagen
Waar zowel particulier, bedrijf als leasing terecht kan!
Ruim aanbod wagens op stock
Bekijk ons aanbod op onze website, steeds up-to-date: www.autocenterstevens.be
Erkend koetswerkhersteller voor vele verzekeringsmaatschappijen.
Alles onder één dak: Verkoop en dienst na verkoop specialisatie in de merken VW, Audi, Seat en Skoda.
Autocenter Stevens, het familiebedrijf met een voor mobiliteit!
Antwerpse Steenweg 86 - 9080 Lochristi 09/355.74.52 - info@autocenterstevens.be www.autocenterstevens.be
geldig in mei 2025
Het vervolgverhaal van Elien Van Havermaet en Kenny Drieghe
We zijn blij dat we alweer wat van onze dolle Italiaanse avonturen met jullie kunnen delen.
Of we intussen van niet-koffiedrinkers geëvolueerd zijn naar onze dagelijkse portie cappuccino?
Of we het stopwoord ‘alora’ ook al iets te vaak in de mond nemen? En of ik intussen al verschillende keren ongegeneerd het hof ben gemaakt door de italiaanse ‘tentatori’?
Misschien... De Italiaanse gewoontes, we wennen er steeds meer aan!
De voorbije maand hebben we tijdens de weekends onze skilatten bovengehaald. Aangezien het seizoen in het nabijgelegen Pila eind april op zijn einde loopt, zijn we blij dat we nog enkele prachtige skidagen hebben kunnen meepikken! Het blijft een heel bijzonder gevoel om ‘s ochtends op te staan en om ons een uur later reeds op de piste met fenomenaal uitzicht op de Mont Blanc en de Matterhorn (Monte Cervino) te bevinden. Op zo’n moment beseffen we zo goed dat dit het leven is waarvoor we gekozen hebben en dat net dit ons veel geluk brengt.
Moeten we soms niet wat meer springen, ons hart volgen en minder nadenken? Of toch minder nadenken in problemen maar eerder in oplossingen.
sprong te wagen. ‘Gewoon doen’, raadde Olivier ons aan. Wat is het ergste dat kan gebeuren? Dat je na een bepaalde periode beseft dat het toch niet is wat je verwacht had? Terugkeren kan altijd. En gelijk heeft hij, al gaan we niet uit van een terugkeer momenteel. Moeten we soms niet wat meer springen, ons hart volgen en minder nadenken? Of toch minder nadenken in problemen maar eerder in oplossingen. Wij hebben door onze keuze en sprong écht het gevoel dat we ons leven tot het uiterste aan het beleven zijn. En laat het net dat gevoel zijn dat we in België misten.
Een verhuis naar het buitenland, het blijft uiteraard geen evidente stap maar tot op heden hebben we er nog geen minuut spijt van gehad. Wat begon als een ‘wild’ idee ging bij ons al heel snel over tot een concreet plan. En om dit plan te realiseren, haalden we zeker ook inspiratie bij het succesverhaal van onze goede vrienden, Olivier en Clara. Zij verhuisden van Waasmunster naar Frankrijk, op een uurtje rijafstand (Franse kant van de Mont Blanc tunnel) van waar wij wonen. Zij namen de stap reeds enkele jaren geleden en mede door hun verhuis als voorbeeld te nemen, hebben wij het aangedurfd om effectief ook de
Velen vroegen zich ook af of de regelmatige bezoeken vanuit België niet te belastend zouden zijn voor ons. Echter beschikken we over een fijn, gezellig ingericht huurappartement dat niet verbonden is met het privégedeelte van onze woning. Verder gaat ons dagelijkse leven hier uiteraard ook gewoon zijn gangetje en verkennen de bezoekers intussen op eigen houtje de regio. Het is altijd tof om via deze weg ook mensen te ontmoeten die ook een passie hebben voor de bergen en Italië!
A dopo tutti!
start eigen design- en meubelzaak onder eigen naam
Daar gaat het in het leven toch om: je passie durven volgen.
SSinds jaar en dag is de Lozen Boer een restaurant met naam en faam, en een waar culinair uithangbord voor Lochristi. De familiezaak is aan haar derde generatie toe, en na grootouders Fons en Rosa, ouders Patrick en Marleen, is het nu al enige tijd aan de kinderen Hélène, Isabelle en Nicolas. Maar daar komt nu (ten dele) enige verandering in: Isabelle voelt al heel lang een kunst- en designkriebel –ook van thuis meegekregen –, en na vijf jaar in dubio te hebben verkeerd, is de kogel nu door de kerk: Isabelle Neyt, is voortaan ook een merknaam. Waarvan: designobjecten, placemats, keramiek, meubels…
ISABELLE NEYT
Opening 6 t.e.m. 9 juni ’ t Hof van Keysers l Kerkstraat 24 Zaffelare info@isabelleneyt.com l www.isabelleneyt.com
Van een carrièremove gesproken, Isabelle. Dat kan je wel zeggen, ja, een carrièremove mag je het zeker noemen. Maar een midlifecrisis zoals onlangs iemand probeerde, vind ik het stellig niet. Voor mij is dit idee al heel lang aanwezig, en sinds een paar jaar gerijpt tot een voor mij onvermijdelijke stap naar een eigen creatieve zaak. Maar dan moet je dat ook nog communiceren, en in een familiezaak is dat verre van simpel, want alles is met alles verweven. Vijf jaar heb ik erover gedaan, om de knoop door te hakken. De loyaliteit naar mijn familie stond en staat heel hoog, en dat zal altijd zo blijven. Over De Lozen Boer kan ik alleen maar vol lof spreken. Maar in mij woedt al heel lang de drang naar creatie en schoonheid. Net zoals bij mijn ouders eigenlijk, maar waar het voor hen bijzaak was, naast de hoofdzaak van het restaurant, vraagt mijn persoonlijk leven nu voor een omkering: om de veertien dagen tref je mij nog in het restaurant of een feestzaal, maar daarnaast ga ik volledig voor mijn eigen kunst- en designlabel onder eigen naam. En nogmaals: de beslissing is niet zonder slag of stoot gegaan, en ik heb menig traantje gelaten en nachten wakker gelegen. Maar voor mezelf was het al van voor covid uitgemaakt, alleen voel je bij zo’n beslissing ook veel engagement naar de familie, naar leveranciers, naar de klanten. Gek hé, maar één van de zinnen die me het meeste bezighield was: hoe gaan de mensen De Lozen Boer percipiëren als ik een ander pad kies? Nu lijkt die kracht van die redenering zelfs wat raar voor mij, want ik ben sinds februari al veranderd en dit voelt al zo evident voor mij, alsof het niet anders don. Maar toen woog die gedachte echt door.
Interview
Tekst: Luc Van de Vijver Foto's: © Buro Bonito
Je had een strak plan vermoed ik? Je springt niet zomaar in het ongewisse?
Het zal je verbazen, maar zo zeker ik was dat ik zou springen, en dat ik voor schoonheid en creatie zou gaan, zo onzeker was ik eigenlijk over de concrete vormgeving ervan. Natuurlijk had ik al iets met keramiek, en ontwerpen van objecten, maar de sprong tot uitbreiding naar meubels – vintage, of antiek, of minimaal kleurrijk … als het maar mooi is – is eigenlijk anekdotisch ontstaan, door een babbel bij mijn Zaffelaarse pedicure die nog aan het zoeken was naar decoratie. Dat liet een belletje rinkelen bij mij: of ik me daar nog op toe kon gaan leggen? En van het een kwam het ander. Het concept verscheen toen vanzelf. De zaak was geboren in mijn hoofd. Ik hoefde het alleen nog uit te voeren.
Inspiratie, daar begint het mee?
De beslissing is niet zonder slag of stoot gegaan, en ik heb menig traantje gelaten en nachten wakker gelegen. Maar voor mezelf was het al van voor covid uitgemaakt.
Helemaal. Dat is het allermooiste wat er is. Onlangs kreeg ik nog een ontwerpidee in de auto, en ik was blij als een klein kind, en ik zei het ook tegen mijn dochter: kijk, het schoonste op aarde kost niets, en voor mij is dat passie en creatie. Een vondst, een idee, een ingeving… dat kan mij zo blij maken, dat houd je niet voor mogelijk. De andere fasen van de zaak doe ik ook heel graag natuurlijk: verdere uitvoering, productie, verkoop… maar het allerleukste vind ik de creativiteit.
En die uit zich op veel gebieden en in een bepaalde stijl?
Ik verkoop nu al online, keramiek vazen, placemats, designvoorwerpen… Je kan die via mijn website en de shop daar al bestellen. Maar voor de meubels – met uiteraard die design er ook bij – zet ik in op fysieke ontmoetingen. Dat is altijd een deel
met verkoop werken uit privécollectie.
Jagerstraat 5 - 9070 Destelbergen
Zondag 25 mei - 29 juni - 7 september 2025
Telkens van 14 u tot 18 u. www.simonnedevisscher.be simonne_de_visscher@hotmail.com
dat teruggaat tot de 14de eeuw over ongeveer 1 ha grond
Met de naam d'Ost, die in oude archieven te vinden is.
Over Raf Vermeulen en Simonne De Visscher die een groen hoofdstuk toevoegden aan dit verhaal met hun tuin d'Ost.
Simonne schrijft
“2024 werd het moeilijkste jaar in mijn leven door het afscheid van mijn geliefde man Raf Vermeulen.
Dit jaar brengen we in de tuin een warm eerbetoon aan Raf; om wat hij verwezenlijkt heeft, om wat hij betekend heeft door zijn uitzonderlijk charisma en positiviteit. Velen zullen hem missen maar ik pik de draad terug op om een lange traditie verder te zetten.
De tuin, een rustgevende oase vol wilde schoonheid zal weer mensen blij maken. Ook ons huis wordt terug een ontmoetingsplaats met de traditionele tentoonstelling en deze keer een uitzonderlijke veiling van mijn werken.”
van mijn leven geweest in het restaurant, en zal altijd zo blijven. Ik kan zo erg genieten van een babbel en van overleg. En ik wil de bezoekers adviseren en verkopen wat voor hen het beste zal werken. Een winkel wil ik het daarom niet noemen, maar eerder iets tussen een galerij, een tentoonstelling en een artistiek aanbod. De locatie is voor velen gekend: het is de oude brouwerij ’t Hof van Keysers, bij mijn ouders, in de Kerkstraat 24 te Zaffelare. Zij presenteren daar om de zoveel tijd ook schilderijen en kunst, en houden jaarlijks een wijnweekend, welnu, voortaan wordt dat mijn eerste ‘toonzaal’, ofte galerij waar ik mijn kunst en objecten aan zal bieden. De stijl varieert van vintage, tot modern, tot klassiek… en laat zich niet vangen onder één noemer. De gemeenschappelijke deler is dat ik het mooi vind, en omdat ik daar allang een passie voor heb, denk ik dat ik dat ook mee kan geven. Ik ga naar beurzen, en veilingen, en shops… en voel dat, als ik één talent voor mezelf kan claimen, het het decoreren zelf betreft, het samenzetten, het presenteren… Ik hoop dan ook dat iedereen naar het openingsweekend begin juni – van vrijdagavond tot en met maandag – eens af kan komen. Ontmoetingen stel ik zeer op prijs, en ik hoop dat de energie daar mag bruisen. Daarnaast heb ik zonet ook schitterend nieuws gekregen vanuit Londen, van een winkel die mijn designontwerpen ook aan wil bieden. Want voor het onlinegegeven kan ik natuurlijk wereldwijd gaan. Mijn producties zijn sterk gelimiteerd – ik ga niet voor massapro-
ducties – wat de kostprijs onvermijdelijk wat hoger maakt, maar de exclusiviteit ook centraal stelt. Voor de meubels en design, wil ik ook zeker de voeling met de lokale gemeenschap van Lochristi ervaren en behouden. Voor alle duidelijkheid: ik verkoop meubels die ik her en der ontdek en die me erg bevallen – ik ontwerp en maak ze niet zelf, in tegenstelling tot de designartikels.
Want het blijft een sprong, ook financieel?
Het schoonste op aarde kost niets, en voor mij is dat passie en creatie. Een vondst, een idee, een ingeving… dat kan mij zo blij maken, dat houd je niet voor mogelijk.
Dat kan ik beamen. Niets is zeker als je zelfstandig wordt of bent, en al zeker niet bij aanvang. Maar ik heb er goed oog in, en mijn vader is een van mijn grootste supporters. Laatst kroop ik zelfs nog even bij papa op de schoot – heus! – en we moesten er hard om lachen, zo blij waren we beiden. Zoals hij het stelde: ‘Als je wil springen, moet je het nu doen, anders is het te laat.’ Die ondernemingsdurf heb ik van mijn ouders mee. En als ik iets met zekerheid kan zeggen: ook als het financieel niet uitdraait zoals verhoopt – wat mensen dan gebruikelijk ‘falen’ noemen, maar ik niet – zal ik heel blij zijn toch te hebben geprobeerd. Want daar gaat het in het leven toch om: je passie durven volgen. De reacties zijn trouwens over het algemeen heel goed, maar ik ben toch vooral blij voor mezelf dat ik het doe. Als er één leidraad in het leven is voor mij, is het passie. En van daaruit handel ik, en spring ik nu in een nieuwe levensfase met een eigen zaak.
Veel succes, Isabelle. We komen zeker eens langs.
Wie de objecten in de buurt wil bekijken en kopen kan bij Classo Interieur, Antwerpstesteenweg 97 in Lochristi terecht, of ze online bestellen.
OPENINGSUREN dinsdag - zaterdag 9u tot 18u zondag: 9u tot 17u Perkplanten
Zondag 4 mei - 9 tot 17 u. Garageverkoop
Hou je van snuisteren op rommelmarkten, wil je een product een tweede leven geven, kom dan naar onze eerste Garageverkoop. Alles is te bereiken met de wagen of fiets. Infostand: aan de Lodejo in Dorp Oost Organisatie: Feestcomiteit Kapelleken VZW Info: www.kapelleken.be
Vrijdag 9 mei - 14.15 u.
Verbeke Foundation
Kunst binnenste buiten. Onder begeleiding bezoeken we de gigantische kunstcollectie van Geert en Carla Verbeke-Lens. Cultuur, natuur en ecologie komen er samen. Organisatie: Markant Lochristi Locatie: Westakker 1 Kemzeke Info: markant.lochristi.karin.facon@gmail. com - 0498 77 77 95
Maandag 5 mei - 13.30 u.
Fietsende grootouders
45 km in en rond Lochristi met de nodige begeleiding en 2 tussenstops.
Organisatie: gezinsbond Lochristi
Start: Dekenijstraat te Lochristi Info: dewildefreddy@gmail.com
Donderdag 8 mei - 14 u.
Technologie op grootmoeders wijze
Lezing door Koen Mylle - Alles wat u ooit wilde weten over technologie maar nooit durfde vragen.
Waar: zaal Lodejo, Dorp-Oost 1 - Organisatie: Neos Lochristi - Info: neoslochristi@gmail.com of 0476 41 02 19
Vrijdag 9 mei
Ontspanningsnamiddag
Persijzerquiz
zondag 11 mei zaterdag 10 mei
Vrijdag 9 t.e.m. zondag 11 mei
Waar: tent t.h.v. Oude Veldstraat 172 Organisatie: Feestcomité Persijzer
Zondag 11 mei - 13.15 u
Ontdek Lochristi - Fietstocht
Met deze recreatieve fietstocht ontdekken we de 5 deelgemeenten van Lochristi na de recente fusie met Wachtebeke. De lus van 45 km brengt ons vanuit het centrum van Lochristi naar de mooiste plekjes van de nieuwe gemeente - € 3, leden Pasar € 2
Organisatie: Pasar
Vertrek: Parking Dekenijstraat (achter de kerk), 9080 Lochristi - verzamelen en check inschrijvingen 13.15 u
Inschrijven: (tot 9 mei) via www.pasar.be/ lochristi of julien.dierickx1@telenet.be, 0486 20 76 63 - l.vanacker@skynet.be, 0477 87 64 30
Zondag 11 mei - 11 tot 17 u.
Waterrecreatiedag
Je kan er kennis maken met alle aspecten van de watersport. Voor of nadien kan je genieten van onze pannenkoeken en of croques monsieur aan democratische prijzen
Waar: Spanjeveerstraat 1a - Mendonk
Organisatie: WSM Spanjeveer ism VPF & FOD mobiliteit & vervoer Info: www.spanjeveer.be
Het antwoord op al je vragen over gezondheid, gedrag, voeding, beweging en vacht!
WelloPet
Bosdreef 1D, 9080 Lochristi hello@wellopet.be ✆ 09 282 36 78
Ontdek ons Friends 4 Life Plan op friends4life.wellopet.be en krijg een gratis welkomstbox *Check website voor precieze openingsuren van jouw WelloPet in de buurt.
karweien groot & klein, zowel binnen als buiten, van de kelder tot het dak.
Meer dan 25 jaar ervaring.
We specialiseren ons in de fabricatie van keukens, badkamers, wandkasten en algemene meubelinrichtingen op maat. Zowel strakke moderne interieurs als landelijke stijlen worden met zorg gemaakt en
Onze eigen ontwerpafdeling werkt alles uit en brengt elk idee van droom tot werkelijkheid.
Alle meubelonderdelen worden voor 100% in eigen atelier vervaardigd waardoor wij volledig op maat en volgens de wensen van de klant kunnen werken.
Alle afmetingen en indelingen zijn mogelijk naar uw keuze. Inclusief levering en montage.
Voor alle info kijk op onze website www.mikeinterieur.be of bel eens.
Dinsdag 13 mei.
Bedevaart Oostakker-Lourdes
Bij goed weer worden degenen die met de fiets willen gaan verwacht om 14 u. aan rondpunt Braamstraat-Hijftestraat. Of anders rechtstreeks op de parking van Hotel De Lourdes om 14.30 - 14.45 u. Inschrijven bij Rosette 0473/ 68 55 68 of vanoostrosette@telenet.be, vermeld zeker je naam en of je zou meefietsen.
Organisatie: Ferm Lochristi
Donderdag 22 mei - 20 u.
donderdag 22 mei 2025 om 20 uur
in de O.-L.-Vrouw- en St.-Petruskerk
Orgelconcert Zaffelare
Kanunnik Petrus Jozef Triestlaan, Zaffelare
Dagmar Robben - hobo
Met twee unieke instrumenten, Hobo door Dagmar Robben en orgel door Michael De Geest, worden werken uitgevoerd van Messiaen, Teleman, Bach en anderen. Gratis drankje nadien - Kaarten: €12
Michael De Geest - orgel met werken van Messiaen, Teleman, Cavazzoni, Silvestrini, Loeillet, Bach en Marcello. Nadien gezellig napraten met een glaasje.
Waar: O.-L.-Vrouw en St.-Petruskerk, Zaffelare.
verkrijgen
Rosette Schelfhout 0485.36.55.73 of via rekening BE43 9310 6852 6301 van de Orgelwerkgroep Zaffelare
Zondag 25 mei
Stadsfestival Sint-Niklaas
In de voormiddag is een stadswandeling met thema ‘Mercator’ voorzien. ‘s Middags brunchen we in Kasteel WAlburg en in de namiddag nemen we deel aan het Stadsfestival van Cultuursmakers vzw. Verplaatsing met de autocar.
Organisatie: Cultuursmakers Lochristi Vertrek: Parking Bibliotheek Reinaert lochristi@cultuursmakers.be -
Vrijdag 13 juni 2025 - 20 u.
Organisatie: Orgelwerkgroep Zaffelare Davidsfonds Lochristi - Zeveneken Info en reservatie: janboone@telenet.be
Inrichters: Orgelwerkgroep Zaffelare en Davidsfonds Lochristi – Zeveneken
Donderdag 22 mei - 7.30 u.
Busuitstap naar Poperinge
Bezoekerscentrum Lijssenthoek Military
Cemetery - geleid bezoek aan Talbot Housebezoeken Hopmuseum
Vertrek: 7.30 u. parking voetbalveld, Bos dreef 57 - Organisatie: Neos Lochristineoslochristi@gmail.com of 0476 41 02 19
Deuren
Vrijdag 6 juni 2025 - 20 u.
oudercomite@ocgbslochristi
Comedy night
Een avond vol humor, ontspanning en gezelligheid met enkele topcomedians met enkele topcomedians zoals Jeron Dewulf, Roosje Pertz, Koen Dewulf en Joost van Hyfte. Kaarten kosten € 20 / stuk (incl. drankje na de show)- tijdens schoolfeestweekend GBS Lochristi
Er kunnen ploegen van 4 deelnemers meedoen. Het inschrijvingsbedrag is 20 euro. Organisatie: quizploeg Kalme Chaos en gemeentelijke basisschool Beervelde https://www.ocgbsbeer-
Organisatie: Oudercomité GBS Lochristi Locatie: turnzaal GBS Lochristi, Koning Boudewijnlaan, 9080 Lochristi Info & inschrijvingen: oudercomite@ocgbslochristi.be
Zaterdag 14 juni - start 10 u. 5de Raak(kwb) kermisjogging
Mooie en groene omgeving - parking - douches - kleedkamers - tijdsregistratie. Afstanden: 5 km en 10 km
Enkel daginschrijving: 6 euro
Organisatie: KWB Zaffelare
Waar: Sporthal Zaffelare, K.P.J. Triestlaan 1 Info: Luc Dhont 0474/69 44 03 winokkio@telenet.be
In Puyenbroeck kan je terecht voor een actieve of ontspannende teambuilding vanaf 10 personen.
> Je kan kiezen uit drie sportpakketten én zelf je ideale programma samenstellen.
> Start je de dag graag met een vergadering, bijscholing of brainstorm?
> Voorzie je graag een hapje of een drankje in onze cafetaria voor jouw bedrijf of vereniging?
Dat kan allemaal!
Neem contact op voor een pakket op maat van jouw team via puyenbroeck.sportdag@oost-vlaanderen.be www.puyenbroeck.be
Actief in groot Lochristi
Jarno
verantwoordelijke & verpleegkundige
verpleegkundige
verpleegkundige verpleegkundige verpleegkundige
Eind maart sloot de bakkerij in de Toleindestraat.
De bakkerij werd gestart in ±1955 door de vader en moeder van Johan. Hij werd er in grootgebracht... een geboren en getogen bakker, dus.
Geniet van jullie pensioen.
en geniet ook thuis van een glas wijn!
Open: woensdag 12.30-18 u donderdag en vrijdag 9-12.30 u en 13.30-18 u • zaterdag 9-17 u
Balansacupunctuur
Koen Van Landeghem PGAC
Doornzelestraat 28 - 9080 Lochristi www.balansacupunctuur.be
Advocaten
Advocaat Tom De Sutter
Koning Albertlaan 128 - 9000 Gent
Tel: 09.222 94 31 - fax: 09.220 23 27
E-post: tdesutter@fransbaert-law.be
Webstek: www.fransbaert.be
Advocatenkantoor Erik Van Gerven BV
Dorp West 73 - 9080 Lochristi
Wenst u hier ook vemeld te staan? Neem contact met info@nummer9080.be
Tel: 09.355 10 06 - fax: 09.355 20 50
E-mail: advocatenkantoor@van-gerven.be
Advocatenkantoor Bart Raes
Beukendreef 26 - 9080 Lochristi
Tel: 09.356 73 68 - fax: 09.355 67 03
E-mail: bart_raes@skynet.be
Advocaat Coolsaet Gert
Burg. Vermeulenlaan 20 - 9080 Lochristi
Tel: 09.328 8443 - Gsm: 0497.436 166
Gert.coolsaet@telenet.be
Jan Devroe
Zevenekendorp 16 - 9080 Lochristi
Tel: 09.356 95 72 - fax: 09.328 42 77
Gsm: 0495.800 944
Advocatenkantoor.devroe@telenet.be
Linda De Coninck
Beelbroekstraat 105a - 9040 Gent (Sint-Amandsberg)
Tel: 09.356 89 00 - fax: 09.356 69 75
E-mail: Linda.de.coninck@telenet.be
Advocatenkantoor Lievens
Ganzenhof 3 - 9080 Lochristi
Tel: 09.222 23 43 - +32 486 97 64 17
E-mail: info@advocatenkantoorlievens.be
Advocaten 9080
Koning Albertlaan 58 bus 102
9080 Lochristi
Tel. 09.220 75 01
Email: info@advocaat9080.be
D&V Bedrijfsadviseurs BV
Werner De Pauw - Geert Van Rysseghem Rivierstraat 19 bus 101 - 9080 Lochristi
Tel. : 09.259 09 60 - www.dvba.be geert.vanrysseghem@dvba.be werner.depauw@dvba.be
Moore Lochristi
Kapelleken 15/0001 9080 Lochristi 09.3551210 – jeanluc.demeyer@moore.be www.moore.be
CBA & Co BV
Boekhouding & Startersadvies
Kapelleken 15 bus 0002 - 9080 Lochristi Tel: 09.348 52 35 valerie.caulier@cba-lochristi.be www.cba-lochristi.be
CRVB Accountancy BV
Beerveldsebaan 2d - 9080 Lochristi Tel : 09.355 24 63 E-mail: info@crvb.info
DPO Accountants en Belastingconsulenten Kleemstraat 84 – 9041 Oostakker accountant@dpo.be www.dpo.be
Logopedie
LOGOPRAXIS
Logopedie | Psychologie | Psychomotoriek | Diëtiek
Kapelleken 23 - 9080 Lochristi Gsm: 0486.61 31 97 - www.logopraxis.be
Praktijk Op Pad
Logopedie - Psychologie - Diëtetiek - Auticoaching
Gentse Steenweg 416 - 9160 Lokeren 0496.84 00 31 - www.praktijk-oppad.be
LOCOTOF: logopedie en coaching
Stephanie Steyaert
Dorp-Oost 49 bus 0002 - 9080 Lochristi +32 479 53 33 48 www.locotof.be
Logopedie Lien Rooms
Sint-Elooistraat 55 - 9080 Zeveneken 0473 31 88 73 lienrooms.logopedie@outlook.com
Helene Jacob Hoekstraat 113 b - 9160 Lokeren Gsm: 0485.27 60 49 www.podologiepraktijk-jacob.be
Podologie Mortier
Vaarlaars 64 - 9080 Lochristi 0478.93 29 81 - info@podologiemortier.be www.podologiemortier.be
Comfort Motion Podologie
Smalle Heerweg 137 - 9080 Lochristi 0478473996 www.comfortmotionpodologie.be
Therapie, herstel en zingeving
Als de lente wil Krommendonck 15 - 9080 Lochristi Luc Van de Vijver Op afspraak: 0477.56 63 15 – l.vandevijver@skynet.be www.alsdelentewil.be
Thuisverpleging
Wit-Gele Kruis Lochristi
Dorp West 88 - 9080 Lochristi tel. 09-265 75 75 - info@wgkovl.be 24u/7d - alle ziekenfondsen www.witgelekruis.be
Thuisverpleging op maat
Marleen Sucaet - Gsm: 0495.235 462 Mendonkdorp 62 - 9042 Mendonk Alle mutualiteiten - 7 dagen op 7
Thuisverpleging Greet Heeze
Hanselaarstraat 27 - 9080 Beervelde Gsm: 0478.38 92 16 Alle mutualiteiten - 7 dagen op 7
Thuisverpleging Meersman Gaetan
Orchideeënhof 20, 9080 Lochristi
Gsm: 0487 68 58 61
Alle mutualiteiten 7/7
Voedings- en dieetkundigen
Voedings- en dieetkundige
Diabeteseducator - Céline Stadeus
Koning Leopold III Laan 4 - 9080 Lochristi 0476.39 33 60 - Enkel op afspraak
Ons maandelijks leesclubje verhuist van het grote salon naar de kleinere eettafel, sommigen gretig, anderen schoorvoetend, want het sofanestje is best knus en gezellig. Maar de tafel praat makkelijker, zeggen de gastheer en -vrouw in koor, en o ja, ze hebben nog een hapje en een gebakje ook.
Het gekozen boek is Een dag uit het leven van Abed Salama, de schrijver is Nathan Thrall. Waarschijnlijk een jood, vermoedt iemand op basis van de voornaam. ‘Hij is de winnaar van de Pulitzer Prize 2024, non-fictie. Straf boek, toch?’ Iedereen knikt instemmend.
Het verhaal schetst glashelder de hachelijke toestand van de Palestijnen rond Jeruzalem, vlak voor de dramatische Hamas-raid op 7 oktober 2023. Het thema is de onmacht tot hulpverlening bij een busongeluk, waardoor veel kinderen het leven laten, mede door het organisatorische en juridische labyrint dat grote stadsdelen van elkaar scheidt.
Het laat zich raden dat dit krachtige relaas niemand onberoerd laat en eenieder tot stellingname noopt. En komt het door het huidige onwaarschijnlijke buitensporige geweld in de Gazastrook – zijn daar nog woorden voor? – dat we veel langer over Oekraïne spreken dan over het Midden-Oosten?
We zijn vrienden, maar de gemoederen lopen heel vlug torenhoog op. Een ding is zeker: allemaal streven we vrede na, en allen zijn we sociaal bewogen. En allen zitten we aan tafel, zoals Hannah Arendt beoogt: de tafel als plaats die ons verbindt, die ons bij elkaar brengt, maar die ons tegelijk ook scheidt. Want zo hoort het: elkaar uitnodigen tot gesprek en aan komen zitten, en daar de ander horen en je zelf ook uitspreken. Niet zwijgen.
‘En wat als ze je kind gaan doden? Praat je dan nog? Ik schiet als ik kan. Zeker weten.’
Ik breng voorzichtig in dat je niet altijd met iedereen praten kan, dat sommigen helaas verstoken zijn van die menselijke vaardigheid. Spreken veronderstelt de ander. Sommigen hebben dat empathisch vermogen niet helaas. En wat moet je dan? ‘Wat doe je met mensen zoals Hitler, tijdens de jaren ‘30?’ besluit ik om mijn stelling concreet te maken.
‘Poetin is Hitler niet. Dat is geen faire vergelijking.’ Onze aimabele archivaris, ook al heel erg belezen en beslagen in alle mogelijke samenlevingsvormen.
‘Zolang we maar praten,’ zegt een mannenstem bedeesd aan tafel. ‘En niet meer roepen,’ klinkt een vrouwenstem gedempt uit de sofa.
Vriendschap gaat voor op politieke stellingname, vindt Arendt. Zolang er maar wordt gepraat. Ligt daar de weg naar vrede? Praten en blijven praten? Nooit stoppen met praten? Steeds weer?
‘Zo simpel ligt dat niet,’ betoogt de gastheer, voormalig geschiedenisleraar. ‘Grenzen zijn er om gerespecteerd te worden. En als Poetin dat niet doet, heb je geen andere keus dan de wapens op te nemen, zoals Zelensky doet.’
‘Dan trap je zelf ook in de val van het geweld. Geweld kan nooit het antwoord zijn.’ Een, twee, drie stemmen sluiten aan. ‘Daar doe ik nooit aan mee.’ De nestor van ons allen. Boeddhist en gezworen pacifist. Op de vredelievende barricades als er onrecht heerst; in de bres waar mensen pijn wordt aangedaan.
‘Als je buurman bij je binnenbreekt, en alles confisqueert, of erger nog: je huis tot zijn eigendom maakt. Laat jij dat dan zomaar gebeuren? Kom aan, zeg! Dat is te gortig voor woorden.’
‘Ik zou praten met mijn buur. En dat hadden Zelensky en Poetin ook moeten doen, van meet af aan.’ De stemmen gaan steeds hoger. De muren kaatsen dubbel terug.
‘Het is na elven. Wat stiller graag,’ sust de gastvrouw en ze brengt vlug nog wat lekkers aan.
‘Als ze mij ooit opdracht geven iemand te doden, weiger ik. Dan nog liever zelf dood,’ verklaart onze voorzitster die ook al geschiedenis doceerde. Ja, we zijn door veel historische wijsheid omringd, alleen trekken ze nu wel heel andere besluiten.
De gastheer gaat door op het Interbellum: ‘De vredesduif Chamberlain zwaaide toen vurig met zijn papiertje dat Hitler geen oorlog zou voeren. Als hij maar dit kreeg. Als hij maar dat mocht. Zijn appeasement resulteerde jammerlijk in meer dan 50 miljoen doden, enkele jaren later. Is dat het dan?’
‘En is dit het dan? Is dit dan beter? Hoeveel duizenden doden nog? Oekraïne heeft ook boter op het hoofd. Er vielen in Rusland ook al doden!’
‘Enkelen. Maar het aantal burgerslachtoffers in Oekraïne is ontieglijk veel groter.’
‘En wat met al die gesneuvelde Russische soldaten dan? Niet één mens zou mogen sterven voor een grens! Nooit! Wat een onzinnigheid!’ Ogen tranen. ‘Waartoe? Waartoe! Want ooit moeten ze toch praten? Wat anders? Waarom moeten er altijd weer zoveel doden vallen eerst? Zullen we het dan nooit leren?’
‘Zolang er grenzen zijn, zullen we…’
‘Weg met de grenzen dan!’
‘De zogeheten grensloze ideologie deporteerde anders ook mooi miljoenen mensen en…’
De decibels klauteren naar het plafond. Enkelen gaan nu van de tafel weg, en nestelen zich weer in het salon. Stemmen dimmen. Arendts metafoor splitst. Er treedt een schaamte binnen.
‘Als wij het zelf al niet kunnen aan tafel, als vrienden, wat willen wij de wereld dan leren?’ breekt onze alpinist voor het eerst binnen. Hij schuimt de hoogste bergen af, en houdt van stilte. Van weerkaatsende sneeuw. Van gezoem van bijen. Van respect. Van luisteren en zacht spreken. Van roepen krijgt hij hoofdpijn.
We verstillen op slag.
‘Zolang we maar praten,’ zegt een mannenstem bedeesd aan tafel.
‘En niet meer roepen,’ klinkt een vrouwenstem gedempt uit de sofa.
Ontdek het volledige Fermob assortiment in onze Shop in Shop van 250m²
Fermob combineert elegant design, levendige kleuren en duurzame materialen om van elke buitenruimte een sfeervolle en stijlvol le plek te maken.
Vandella is dé specialist in exclusieve Europese tuinmeubelen en laat u een gevarieerd en kwalitatief assortiment ervaren. Bezoek onze showrooms en geniet van professioneel advies.
Antwerpsesteenweg 91 LOCHRISTI
Vliegplein 56 MALDEGEM
Sleeplife® Gent-Oostakker
Antwerpsesteenweg 1124 (Naast afrit R4 Lochristi) T. 09 355 98 01
di-vr: 09.30u-18u / za: 10u-18u zondag en maandag gesloten
sleeplife.be
Geen eigen vervoer? Bel ons voor gratis shuttledienst!