de
Lootsche baton We geven onze Lootsche estafettestok door aan een ‘groepsmens’. De gekozen loper bepaalt wie overneemt. Enige beperking: er wordt het liefst tot buiten de deelgemeente gelopen. En ’t moet met liefde zijn, dat de baton doorgegeven wordt. (sh)
1
Na een avondje op stap met Martine, besluit Hilde De Blieck haar de baton te geven. Het was weer een zotte stap in de wereld met jou, Martine. Go go go... Dag iedereen! Fantastisch dat de baton bij mij is beland, en dan nog via iemand uit het ‘aardbei-zoete’ Beervelde! Dankjewel voor dit zoveelste vriendschappelijk gebaar Hilde (De Blieck)!
Mijn naam is Martine Wylocke en samen met mijn broer en drie zussen werd ik in het landelijke Beervelde grootgebracht. De prachtige Bosmansdreef, die tot 1977 onverhard bleef was één grote, uitnodigende speeltuin voor ons vijf, en voor de zeven èn enige buurkinderen. Een onvergetelijke kindertijd, mede dankzij onze ouders!
voor: 09.1976
na’: 03.2016
Uiteindelijk ben ik ‘uitgeweken’ naar Lochristi waar ik samen met mijn echtgenoot Luc Ryssegem en dochter Fraukje zoveel mogelijk uit het leven tracht te halen. ‘Pluk de dag’ is mijn motto en stel dit niet uit tot morgen! Beroepsmatig zit ik dagelijks tussen de cijfertjes en zie ik de buitenlucht enkel vanachter het glas. Zaterdag of zondag betekent voor mij dan ook letterlijk uitwaaien. Een weekend niet in de natuur, is geen geslaagd weekend. Een tocht op de koersfiets en alle boekhoudkundige bewerkingen van de voorbije week verdwijnen op 1-2-3. Mijn man Luc is hierbij mijn begeleider (en toegegeven, soms ook mijn motivator om die verdomde eindmeet te halen). Hij kent de Vlaamse Ardennen als zijn broekzak en loodst mij over tal van kuitenbijters. Reizen staat met stip genoteerd in mijn vakantieplanning! Geen afgeborstelde hotel-zwembad formule graag, maar een trip, overgoten met een snuifje avontuur en cultuur is de ideale combinatie! Kroatië verkennen per fiets of Marokko ontdekken op de rug van een kameel: mach-tig! Daarnaast sta ik ook altijd open voor nieuwe ideeën. Zo heb ik via dochterlief recentelijk kennis gemaakt met het vegetarisme. Verrassend, smaakvol en gevarieerd zijn toepasselijke synoniemen voor deze keuken. Bovendien is samen kokkerellen met Fraukje pure quality time. Eerlijkheid gebiedt mij te erkennen dat, als de kotstudente van huis is, er toch nog een mals stukje vlees op tafel komt. Zo is iedereen content: zowel de boer, als de tuinder maar vooral, iedereen binnen het gezin! Uiteraard keert de baton terug naar mijn heimat. Met veel liefde presenteer ik deze aan mijn lieve nichtje Elfie Raes want als er één iemand is met het hart op de juiste plaats, dan is zij het wel! Ziezo ‘Pelfje’, geef maar gas!
34
mei 2016
4 3
1 2
2
Tante Tine, bedankt! Hallo allemaal! Me even voostellen: ik ben Elfie Raes, woon samen met mijn beze Benny Wulteputte en onze 2 schatten Amber (4,5 jaar) en Orphée (4 maand) in het mooie, landelijke Beervelde. Mijn kinder- en tienerjaren woonde ik net over de grens, in den Haenhout in Destelbergen, maar mijn vrije tijd speelde zich grotendeels af in Beervelde. Uren heb ik toen gespendeerd bij mijn nichtjes Evelyne en Céline Vanlandeghem en Karen Wylocke, op de kermis (ja, ook al is ze zo klein), op de volleybal (Beervoc), in de Molenberglaan met vrienden, op de voetbal (Dynamo), en later in het Feestpaleis en de Sjappoo. Het was voor mij dan ook evident om hier een vaste stek te zoeken. Voor de dagtaak keer ik wel nog terug naar het thuisfront. Samen met mijn ouders, broer en een fantastisch team proberen we met ons bedrijf Raes Bloemzaden kwalitatieve jonge planten aan professionele kwekers te bezorgen. Aangezien we 2 jonge kindjes hebben en we ons huis nog aan het afwerken zijn, is de vrije tijd eerder beperkt. Gelukkig hebben de meeste van onze vrienden ook jonge kindjes, zodat we kunnen genieten van gezellige momenten samen: kindjes die samen ravotten en de ‘oudjes’ die kunnen bijkletsen - Zalige tijden! Met de vriendinnen probeer ik maandelijks een paar uur te dansen en bij te kletsen op de after work in het Feestpaleis. Naast familie zijn vrienden dan ook heel belangrijk voor me! En een danske placeren, daar heb ik nog nooit nee tegen gezegd. Ik geef met plezier de baton door aan een papa “in spé”: Tom Vervaet!