In Lochristi komt men nooit thuis van een kale
kermis &markt! Rubriek voor en van... straatlopers - door Eric De Wilde
Eigen zaad... is goud waard Waarmee vullen we – om de liefde Gods – de dag van vandaag nog onze magen? Wie er té veel over nadenkt, krijgt geen brok meer door de keel, en wie er totaal onverschillig bij blijft, en zich geen fluit aantrekt van wat er anno 2013 gaande is met de kwaliteit van ons voedsel, vreet zich met de glimlach der dwaasheid en met een eenparige versnelde beweging richting kerkhof… zonder omwegen.
Juist... deels serieus overdreven, maar aangezien de waarheid meestal in het midden ligt en hoe je het ook draait of keert, de gezondheid voor iedere mens, bewust of onbewust, het kostbaarste bezit is, weze de stijl van dit ‘statement’ mij vergeven... Een groeiende groep wijze mensen nemen het roer in eigen handen en trachten zich via hun moestuin, voor een deel te voorzien van ‘gezond(er)’ voer, en proberen op die manier in hun voedingspatroon evenwicht na te streven. Precies daarom, is het vandaag op de zondagsmarkt in Zaffelare, aanschuiven geblazen aan het zaad- en plantgoedkraam van Patrick De Wilde uit Lokeren. De klanten nemen rustig de tijd om de koopwaar van de dag te keuren en te vergelijken. Je kan zien aan hun blik, dat ze precies weten, waar ze naar op zoek zijn. Wat een aanbod! Naast een gamma zaden voor groenten en kruiden, is er een ruime keuze aan kruidenplantjes en allerlei plant- en zaaigoed. Het overgrote deel van de klanten bestaat uit ‘babyboomers’ en nog oudere tuinmannen en -vrouwen, die het ‘lochtingen’ thuis met de moedermelk hebben meegekregen. Nu en dan komen jonge ouders vergezeld van hun jonge telgen, de rij vervoegen. Aangezien de verkavelingspercelen de dag van vandaag veelal aanzienlijk kleiner zijn dan de hovingen vroeger, zijn de jongere tuinmannen meestal genoodzaakt creatief met de ruimte in hun tuin om te springen, en zaaien en planten ze daarom in grote bloembakken. Hun voldoening is er daarom zeker niet minder om! Elk kind dat pa of ma bij de aankoop vergezelt,
krijgt van Patrick een keurig verpakt slaplantje mee naar huis. Op die manier neemt Patrick de taak van ‘wonderwijzer’ op, en draagt hij er toe bij, dat onze kleine spruiten, zowel in de natuur als in de voeding, geïnteresseerd raken. Jong geleerd is oud gedaan... toch? Patricks werk is zijn leven, en zijn leven is zijn werk. Van februari tot september staat hij samen met zijn echtgenote Veerle bijna dagelijks op de markt. In de namiddag en op zaterdag, kan je op hun thuisadres in de Beekstraat nr. 44 te Lokeren, vinden wat je zoekt. Wie kruiden koopt, krijgt gratis een fraai geïllustreerde kruidencatalogus waarin de specifieke eigenschappen van de kruiden, zowel decoratief, culinair als medicinaal, te vinden zijn. Het plantgoed is, enkel indien echt nodig, behandeld met biologische bestrijdingsmiddelen, zodat er voor de gezondheid totaal geen gevaar is. Daarenboven is Patrick steeds op zoek naar nieuwe en sterkere soorten die, zoals al de rest, ambachtelijk geteeld worden en die hij vooreerst door een aantal klanten laat proberen. Je kan er altijd terecht voor echt waardevolle informatie, want spijtig genoeg is de info die Jan, Pier en Pol zomaar lukraak op het internet plaatsen, niet altijd correct. Patrick zat van jongs af aan in de stiel. Uiteindelijk nam hij de zaak van zijn vader over. Jaren geleden, kwam vader Roger nog met paard en kar naar de zondagsmarkt. Menig bewoner van Zaffelare, werd op die manier gewekt door het geklets van de hoefijzers op de kasseien. ‘Urt, de plantenboer passeert... ‘t es tij om op te stoan, en noar d’iste messe te goan’. Meer dan eens, gebeurde het dat hij op weg naar de markt, op de bok van de kar in slaap dommelde... maar niet gepanikeerd... het paard wist blindelings de weg! Aangekomen werd zijn halfbloed in de buurt van de markt gestald, waar het op zijn gemak op krachten kon komen, vooraleer de weg terug aan te vatten. Een man met achteraan op de fiets een houten fruitkistje, maakt zijn keuze uit de verschillende soorten pootaardappels: ‘‘k Zoe van de joare die Miranda’s wel ne kier probeer’n’; waarop Patricks echtgenote antwoordt: ‘Get gelijk jong, as ge nie geprobeerd et, edde nie geleefd jong.’ mei’13
25