De Lootsche baton
2 1
4 3
We geven onze Lootsche estafettestok door aan een ‘groepsmens’. De gekozen loper bepaalt wie overneemt. Enige beperking: er wordt het liefst tot buiten de deelgemeente gelopen. En ’t moet met liefde zijn, dat de baton doorgegeven wordt. (sh) Terwijl Hilde De Clercq in haar potje roert passeert Freddy al watertandend..... Hilde knipoogt en wenkt,... Freddy blij en denkt yessssss, ik mag proeven, neen hoor zegt Hilde, niet proeven, dit is voor Chiro Beervelde, maar jij krijgt van mij de stok.......
1
Bedankt Hilde voor de baton en ook voor het deugddoende compliment. Ik ben Freddy De Wilde, geboren en getogen in Lochristi en dat al sinds 16 maart 1958. Mijn jeugd speelde zich af in de Pauwstraat, dan verhuisde ik naar de Kouter en tenslotte een huis gebouwd en verzeild in de Bevrijdingslaan. Ik ben ondertussen 28 jaar gehuwd met vrouwtje Magda en samen hebben we drie kinderen. Katrien, Frederik en Dorien brengen hun vrije tijd vooral op muzikaal vlak door. Beroepshalve sta ik al meer dan 33 jaar in het onderwijs en sinds vorig jaar ben ik vestigingsverantwoordelijke van de afdeling Beervelde van de Gemeenteschool van Lochristi. Het is trouwens de enige lagere school die ik tot nu heb gekend (als kind, ouder en als kostwinner) Het is zo dat ik Hilde beter leerde kennen via het oudercomité. Een dikke merci voor het vele werk dat ze opknapt. We hebben er het eerste leerjaar onder de vleugels en daar is en blijft de evolutie spectaculair. Sociaal gezien ben ik “nogal” actief in Lochristi. Gezinsbond, toneel, vakbondswerking, Jefi, catechese, organisatie quiz en supporteren voor voetbalploeg Lokeren gaan met de meeste vrijetijd lopen. Toch blijft er af en toe nog tijd over om samen met vrienden een ontspannende fietstocht te maken. En dan af en toe genieten op een terrasje geeft echt een goed gevoel. Ik geef de baton graag door aan collega An Van Laere uit Zaffelare, een prille vijftiger, sociaal druk in de weer en steeds klaar om voor iedereen in de bres te springen.
© lochristi.com
44 november’11
2
Bedankt Freddy, ik neem de baton graag van jou over beseffend dat we al ruim dertig jaar collega’s zijn. We mochten enkele jaren elkaars peter en meter zijn en deelden al veel lief en leed, hé… Ik ben An Van Laere, geboren in de Rechtstraat 16 te Zaffelare, het huis dat onlangs is verkocht daar mijn beide ouders er jammer genoeg niet meer zijn. Ik ging als kleutertje naar de gemeenteschool Zaffelare. Als afgestudeerde onderwijzeres kon ik in hetzelfde net aan het werk te Lochristi. Ik belandde er in het zesde leerjaar én ben heel blij dat ik dit nu nog mag doen. Mijn werk is één van mijn grote passies. Ik doe niets liever dan werken met kinderen van 11 à 12 jaar. Ik ontspan als ik in mijn klas kom en neem het extra werk er graag bij… Ik huwde in 1989 met Peter D’Haeyer, we hebben 4 pubers lopen: Hannes, Lise, Brecht en Arnout. Elk van hen tracht op zijn manier zijn eigen weg te vinden, … Mijn papa zei regelmatig: “Anneken was weeral niet thuis…” Hij kon wel eens gelijk hebben, ik ben een bezige bij… Als paswerkende juf werd er verwacht dat we meespeelden met ons jaarlijks toneel. Men had veel werk met mij, maar ondertussen ben ik er altijd weer graag bij. Bedankt Lucien… Ik probeer twee keer per week eens langs te gaan bij mijn doopmeter in het RVT en wat tijd vrij te maken voor Denise. Een andere passie is lopen. Samen met de Lo-runners train ik wekelijks op de piste, op zondagmorgen lopen we in het domein of Heidebos, tussendoor probeer ik ook nog eens een uurtje te lopen. Af en toe mag het ook eens een wedstrijd zijn. Verder geniet ik ervan om samen met Peter (en de kinderen als ze het zien zitten) of familie, vrienden eens weg te zijn: een weekendje, eens uit eten gaan, een filmpje bekijken, …én onze regelmatige reisjes naar Portugal waar we onze eigen stek hebben. Ook hebben we beiden onze schouders gezet onder een project in Ivoorkust waarover jullie reeds konden lezen in dit blad. Een droom die we reeds lang koesteren. We kunnen in december eindelijk het project gaan bezoeken. We zien ernaar uit… Graag geef ik de baton door aan Vincent, mijn loopgenoot van het eerste trainingsuur.