DE LAATSTE KRAANVOAt·u s: OKTOBER '97 ...
Herwig Blockx PROLOOG TE HOLLENDORF In het midden van de nacht worden we wakker. "Er is geen betere wekker dan Kraanvogels" schreef ik ooit. Ook nu is dat het geval: tussen de windstoten en het begeleidend geflapper van het tentzeil door hoor ik hun protesterende trompetten. Of ze nu werkelijk in het duister de aftocht blazen, wil ik eigenlijk zelfs niet zeker weten. Het is geen pretje om 's nachts uit een kille tent te struikelen bij "sub zero" temperaturen, zelfs als je de zekerheid hebt dat één van de grootste Europese kraanvogelpleisterplaatsen in allerijl ontruimd wordt. Onze dromen werden die nacht nog verschillende keren onderbroken door kranig klaroengeschal als er telkens opnieuw ettelijke honderden ("hoort da ne keer, da moeten er heel veel zijn ... ") grijze majesteiten richting zuiden kiezen. Hoe zou U, Kraanvogel zijnde, trouwens zelf reageren ? Staande in ijskoud water terwijl niet aflatende windstoten en de ene na de andere bui met smeltende sneeuw je nachtrust vergallen ? Ik denk persoonlijk dat de "tranor'' dan beginnen te hallucineren over de dehesa's in Extramadura. De felle noorderwind is trouwens handig meegenomen om flink op te schieten. Nu ik zo over hun eindbestemming begin na te denken: de uitgedunde steeneikenbossen, een Spaanse winterzon, Blauwe Eksters, ontelbare Rode Wouwen ... Spijtig dat ik zelf niet over een respectabele spanwijdte beschik. 's Morgens breken we zelf ons kamp op. Op de tent ligt een pel halfgesmolten sneeuw. Het ontbijt is een bijzonder frisse aangelegenheid maar dat wordt al snel goedgemaakt. Ons nagerecht ziet er bijzonder imposant uit. Het is misschien wel niet mondvullend maar zeker wel beeldvullend: een jonge Zeearend komt over de Bedden aanzetten en kruist de dijk op pakweg 30 meter voor ons. De oploskoffie smaakt opeens twee keer zo goed.
PIECE DE RESISTANCE: SCHORITZER WIEK Er is veel veranderd op Rügen sinds '90. Deze gedachte spookt al enkele dagen door mijn hoofd bij dit tweede herfstbezoek aan dit Oostzee-eiland. Het is wel al stralend najaarsblauw wat de klok slaat en vermits de kalender op eind oktober staat, verdrinken de eventuele ornithologische "tegenvallers" in een uitbundig kleurenpalet. De namiddag hebben we besteed aan het NSG "Pulitz Halbinsel" dat uitsteekt in de Jasmunder Bedden. Weinig verheffend gevogelte maar het herfstbos aldaar leek wel in brand te staan: gans oranje beuken, knalgele lindes en haagbeuken. "Alweer veel te veel foto's gemaakf denk ik berustend als we bij Zudar het zijweggetje indraaien naar een Rügense topper: de Schoritzer Wiek. Even ben ik gedesoriënteerd, er zijn hier overal nieuwe wegen aangelegd en het is tenslotte al 7 jaren geleden dat we hier waren. De kaart brengt raad en al vlug staan we op een plek waar we deze baai grondig kunnen bekijken.
101