Kae Tempest Prosta jest krzywa

PRZEKŁAD: MATEUSZ RULSKI-BOŻEK

Ziew i nuda, zadufanie Powiedz to, lecz tak od serca, Buduj życie na sekretach, Które są niedoczekaniem.

Wkrótce cię dopadną, zwiążą, będą smagać zimną wodą, Zrobią kipisz w twoich rzeczach. Będziesz płynął, chcąc utonąć.

Z błotem cię zmieszają, zniszczą, ale twoi cię oczyszczą. Potem w necie znów ożyjesz, może kilka razy zginiesz, Spoko. Wczytasz się z drugiego dysku, Tylko podpisz się, to wszystko.

U mnie dobrze. A u ciebie? Jest. Żyjemy. Innym razem się złapiemy.

Czekaj coraz wyższych znaków, pięciu śmiałków kraj podzieli Noce są jak dzionki w domu Widać cię w najgorszym świetle „Ach, być znanym i kochanym, Och, być znaną i kochaną!”

Ja tym już rzygam, wciąż i wciąż to samo.

Dzień utracony, ale milczysz, jedziesz, Umiem umierać szybciej od ciebie Wzmacniasz się i w poglądy zbroisz, Lecz na półprawdach długo nie ustoisz.

Luksusowa nuda Wszystko, co miało mieć znaczenie, w kącie obżera się skulone I cztery dania pcha na siłę Odwieczny temat: dominacja i porządek

Chcesz tylko podnieść się z ruiny Zabłysnąć, żeby ludzie ciebie chcieli Twój żart ma zyskać nam szacunek Rzucasz mi ochłap, funt mokrego mięcha Roztarty w miazgę, przemielony.

Jak tu nie zwolnić, jak nie przestać? Gdy sobą samx jestem zmęczonx. W czepku urodzonx Więcej odwagi i pogardy, Cokolwiek, żeby tylko mieć nazwisko, Dla sławy – wszystko.

Mam „ja” na sprzedaż, całkiem nowe! Z mitem i skórą do kompletu Ja tylko chcę być sękiem w poprzek słojów Chcę tylko tego, co chce każdy inny.

Dzień już stracony, ale milczysz, jedziesz, Umiem umierać szybciej od ciebie W odporność zbroisz się, poglądy, lecz Na półprawdach niewiele z tego będzie.

2 WYKWINTNA NUDA

Yawn brigade and self esteem

Say it like you really mean to mean it Build your life around a secret Build your secrets into waiting games.

Any day they’ll string you up. They’ll hose you down They’ll nose around in all your things You swim. You swim. You hope to drown

Devastate and implicate. Vindicated by your tribe You come alive online, you die a couple times It’s fine. Plug in the other drive Sign above the knotted line

I’m fine. You’re fine. We are. We’re fine We’ll catch up some other time

Sign ascending signals five contenders will divide the kingdom Nights resemble afternoons at home With all your worst positions thrown into the harshest light To be known and loved and to be known and loved To be known and loved It’s so disgusting man, I’ve had enough.

Kiss off the day with a mute mouth. Pass the commute I can die faster than you Build up resilience. Build up views But you can’t build for long on a partial truth

Priority boredom

And all that you thought was important is gorging itself in the corner. Four courses of forced absorption In the same old discourse of the dominant order

All that you want is to rise from the flotsam And shine and be wanted Say something witty that makes us important Allot me my portion; A pound of wet flesh Ground down by distortion

How can I sustain the pace? Keep trucking. When I can see the self I can’t bear to face.

Born Lucky More courage, more disdain Anything at all for a name. Fame.

Self for sale! Brand new self! With an origin myth and skin in the game

All I want to be’s the knot that goes against the grain Like every other self who wants the same.

Kiss off the day with a mute mouth. Pass the commute Like I can die faster than you Build up resilience. Build up views But you can’t build for long on a partial truth

3 PRIORITY BOREDOM

Zaczynam i, myśląc o końcu, przystaję...

Widzę za wiele, za wcześnie.

Odchodzę śmiejąc się, spłonionx

Jak karton rozgniecionx

Wszystko jest rozwalone. Pęd!

W tej ciasnej chwili dusi mnie powietrze Pęd!

Jak mam się skupić?

Moja skóra to twoja skóra Żywe wspomnienie, które znika w oczach Wołam cię w strachu, że jest o tobie

Ty dla mnie jesteś prawdą, lecz chwytam się brzytwy, bo cię nie znam. Nigdy nie poznałxm.

Chwila na oddech

Odkładam pióro i odpływam Żyć przestaję

Pochłaniam wzrokiem trawę na krawędzi klifu Widzę kobiety

Serce to cegła, co się żółta staje, Tonie w marzeniach o tym, co się stać nie może. Przemiana.

Chcę być, ale niebyciem jestem. Kopniak ambicji: „Wstawaj, ubieraj się!” Szukałxm drzwi, a Znalazłxm twoje ciało, błogosławione twoje dłonie, odcięte i zrobione z piasku Tkwię na tej łasze

Chcę, żeby rzucił mną o ścianę Taki ogromny, zimny drań Co ciągle bluzga

Lepiej nie patrzeć mi na niego Bo zrobię coś i żałować będę tego.

Wszystko jest pięknie Lecz do rzeczy…

Widziałxm światło w domach nocą Światło w mijanych oknach, Na rzece, ścianie, moście.

I na profilu twoim w barze. Widziałxm ciemność. Światło także.

Pamiętam dotyk trawy i śmiech od niego Z błękitnych smutków wesołego nieba Tysiące słów spadało na mnie, Zupełnie dobrych wieści, Dziś heliotropy patrzą w twoje światło I wciąż gadają i gadają jak najęte mdłym słowem to, co jeszcze waży Znieważają

Aż ważyć więcej nie chce Aż wreszcie chcieć się odechciewa I nasze trupy się unoszą w stronę nieba Cynk na wygraną u bookiego lub dwa browary w cenie jednego No, to żyj pełnią!

Marz o scenie, Tak się starałxś zamknąć serce na papierze Że aż się sceny układały w twoich kościach I ułożyłxś siebie w radosnej samotności. Wierząc, że szczęście to jest pociąg, co na twej stacji nie przystaje

A ból to kumpel, który nie udaje

Widziałxm światło w domach nocą Światło w mijanych oknach, Na rzece, ścianie, moście.

I na profilu twoim w barze. Widziałxm ciemność. Światło także.

4 WIDZIAŁXM ŚWIATŁO

Beginning with an ending in mind, I took a minute. Saw too much. Ahead of my time Came away laughing, blushed Carton crushed

Everything was unfastened. Rush In the stifling air of a thin little moment Rush

Can’t keep my focus My skin’s your skin

Vivid as a memory fading by the minute Screaming your name like I was afraid you’d be in it You’re truth to me. Clutching at straws. Don’t know you Never even met you

Pause

I put my pen down and started to drift I stopped living Stared at the grass at the edge of the cliff I saw women Heart is a yellowing brick Dead set on a wish that can never exist A transition.

I want to be is but I’m isn’t Ambition kicks me awake and says, dress I was looking for the door All I found was your flesh, your flesh, your blessed dismembered hands are sand I’m stranded

I want to be thrown against the wall By a tall cold dickhead With a morse-code accent That I can’t look at Without starting something I’ll regret

Everything’s beautiful I digress

I saw light in the buildings at night I saw light in the windows as I passed them by On the river. On the ledge. On the bridge. On the side of your face at the bar It went dark. I saw light

Tapped out a few laughs on the summer’s grass And in all the sky’s many merry blues I read one thousand words Of pretty good news And now heliotropes around your light gather And they chatter and chatter and they chatter Make insipid remarks about things that matter ‘till they don’t anymore ‘till they don’t weigh a crumb Until the caring in you is surely done Until dead is every one of us floating about Between good bookie odds and 2 for 1 on stout So live it all out In lust of a stage Where you were busy trying to trap the heart on the page Having scenes arranged into your bones And happily arranging yourself to be alone Believing happiness to be a train that just doesn’t stop for you A pain but a friend that doesn’t pretend A pain but a friend that doesn’t pretend A pain but a friend that doesn’t pretend

I saw light in the buildings at night

I saw light in the windows as I passed them by On the river. On the bridge. On the ledge. On the side of your face at the bar

It went dark. I saw light

5 I SAW LIGHT

Zatrzymaj: kolaż z kolorkami, fatałaszki, fraszki, hejt, tupet, botoks, prawe, lewe skraje.

Ja wezmę: nie dostaje. Więcej pij, mniej cierp. Click-bait. Błąd. Prowizorkę. Darcie łacha, siło we pole. Nudę. Żart gruby ha-ha. Kochankę. „Rozwiąże twe problemy”. Nadążanie. Odstawanie. Wezmę: Od ziemi oderwanie.

Hardcore. Ostatnia szansa. Pocztowy kod. Paszport. Wojna klas. Cierpieć już przestań, więcej tańcz Proś, lecz oczekuj, że dostaniesz mniej

Wiem, jak to jest gapić się na swe dłonie, bo „nie tak to planowałxm”. Naprawdę wiem, jak ciężko patrzeć, gdy się dzieje coś, co „nie jest mną, ja nie tak chciałxm”. Naprawdę wierzę, że gdy dojdzie do wybu chu, nasze cząsteczki będą pamiętały, jak się zderzyły, jak się starły Wzajemnie w pył. Wzajemnie w pył. Wszystko wystarczy. Wszystko wybucha.

Nie mieć nic więcej do udowodnienia, Prócz snu nic nie mieć do stracenia

Prócz „mniej” nic nie mieć do robienia Oprócz spokoju nic już do pragnienia Prócz bąków nie mieć nic do zbicia

A jeśli trzymać, to już tylko mocno, się, Jeżeli zadbać, to o noc dobrą na dobranoc, I nie mieć wstrętu do niczego oprócz życia I nic nie pragnąć, tylko więcej tego, co już jest Już tylko bez, a zwłaszcza bez pośpiechu, Nie mieć nic więcej do udowodnienia.

Zatrzymaj: kwaśną minę, hierarchię, wygraną, wspólne myślenie, uaktualnienie, wieść z ostatniej chwili, nowinki i nowości. Zostaw mi: nie chce. Można włączyć i wyłączyć, zabójczy pościg, nadążanie, czarną listę, przełom i analizę, twoją kolejkę, moją kolej, fajne życie, ładny dom. Ja wezmę: ciemność po zgaszeniu świateł.

Hardcore. Parkiet. Rosé. Krwotok z nosa. Szklaną szczękę. Cierpieć już przestań, śmiej się więcej. Więcej oczekuj, niż tej kropli, co przepełnia czarę.

Wiem, jak to jest patrzeć na piasek, co w klepsydrze sypie się pomału, bo „nie tak to planowałxm”. Naprawdę widzę, że to klucz od innej dziurki, do zamka nie pasuje, a jednak ty go przekręcić umiesz. Naprawdę wierzę, że gdy dojdzie do wybuchu, nic się nietknięte nie ostanie. I widzę, że choć wszystko się wydaje iść wspaniale, wahadło się zatrzyma i zacznie się cofanie.

Nie mieć nic więcej do udowodnienia, Prócz snu nic nie mieć do stracenia, Prócz „mniej” nic nie mieć do robienia, Oprócz spokoju nic już do pragnienia, Prócz bąków nie mieć nic do zbicia. A jeśli trzymać, to już tylko mocno, się. Jeżeli zadbać – o noc dobrą na dobranoc, I nie mieć wstrętu do niczego oprócz życia, I nic nie pragnąć, tylko więcej tego, co już jest. Już tylko bez, a zwłaszcza bez pośpiechu, I nie mieć nic już do udowodnienia.

„Szczerość panuje niepodzielnie. Jeżeli masz być szczerx – będziesz. I będziesz szczerx, aż nieszczerość wszelka zniknie. Jasne? Są takie sidła, o których trzeba wiedzieć. Czasami chodzi o właściwą trajektorię, Czasem o podróż, na niej się trzeba skupić. Dzięki skupieniu wła ściwemu, w odpowiednim czasie, wszystko się uda, lecz próbować musisz nieustannie.

Jasne?”

6 NIC DO UDOWODNIENIA

You can keep the Mood-board. Look-book. Cake-walk. Hate-speech. Brass-neck. Face-lift. Hard right. Far left. I want doesn’t get. Drink more, suffer less. Click-bait. Mistake. Makeshift. Piss-take. Forcefield. Boredom. Risqué. Mistress. Solves Your Problems. Keep Up. Drift off. I want Lift Off

Hardcore. Last straw. Postcode. Passport. Class war. Stop suffering, dance more Expect less than you asked for

I can understand staring at your hands like this wasn’t what I plan ned. I can really see how hard it is to be watching it all happen like this really isn’t me. I can really trust that when everything erupts our particles will still remember how they crushed Each other into dust. Each other into dust. Everything’s enough. Everything erupts

Nothing to prove but bread Nothing to lose but sleep Nothing to do but less Nothing to want but peace Nothing to shoot but breeze Nothing to hold but tight Nothing to make but night Nothing to hate but life Noting to want but more Nothing to take but time Nothing to prove

You can keep the Screw-face. Top-Down. Jackpot. Group-think. Update. Newsflash. Latest. New thing. I get doesn’t want. Turn it off and on. Cut-throat. Catch-up. Blacklist. Binge-watch. Breakthrough. Breakdown. Your Round. My Shout. Nice life. Nice house. I want Lights Out

Hardcore. Dancefloor. Rosé. Nosebleed. Glass jaw. Stop suffering, laugh more. Expect more than the last straw

I can understand staring at the sand shifting in the glass like this wasn’t what I planned. I can really see the edges of the key; it doesn’t fit the lock but you make it turn for me. I can really trust that when everything erupts nothing will be left untouched. I can really tell, even when it’s going well, the pendulum is readying to swing back on itself

Nothing to prove but bread Nothing to lose but sleep Nothing to do but less Nothing to want but peace Nothing to shoot but breeze Nothing to hold but tight Nothing to make but night Nothing to hate but life Nothing to want but more Nothing to take but time Nothing to prove

‘Sincerity reigns supreme

If you’re supposed to do it, you’ll do it So, you keep doing it until it’s done. You get it did. U know like that? It’s them ones where you just have to know Sometimes it’s a trajectory Sometimes it’s a journey that’s where the focus is. So, if it gets focu sed in the right way at the right time, it’s going to get done but you have to keep trying. U know like that?’

7 NOTHING TO PROVE

Nie będzie nagród Robisz to, bo lubisz Kiedyś planowałxm, teraz po prostu decyduję.

Dawno podziwiam jego tupet, Tę pewność, jak korona na koszuli. Z ręką za paskiem każe się obsłużyć.

Ratingi, oszczędności, pożyczki i zaliczki na poczet jego inwestycji. „Co mam powiedzieć?” – mówi „Gdy się ma dzieci, to ma się inne perspektywy”.

Czy gdybym mógł, wszystko bym powtórzył? No raczej. Ale co najmniej dziesięć rzeczy zrobiłbym inaczej. „Tylko czy coś bym z tego miał?” – wypuszcza dym

„Gra wciąż się toczy”. – zapina suwak płaszcza Czerwone, więc stoimy, trzeba czekać.

On mówi: „Póki życia, wciąż można zajść daleko”.

Chcę piąć się wyżej, wyżej, wyżej Dlaczego? Nie wiem, ale… Wszystko jedno.

Twarz kryje daszkiem, nosi moro, siedzi na piecu, trzyma bas i skręta. „To jakiś obłęd, no, pojęcia nie masz”.

„Żołnierz w wywiadzie mówi, że ten Iran to rządowa ściema”. I szuka ognia, choć zapalniczkę trzyma w ręce. „Chciałam zarobić parę tysi, i nie więcej”.

Łańcuszkiem bawi się na szyi, głęboko kiwa głową „Nawet ta muza nie popłaca, zresztą jest gówniana. Założę firmę, o, to będzie jakaś zmiana.

Będę drukować kasę, służyć sobie samej. Posłuchaj: wiedza to jest klucz, a mnie przez całe życie Pomysły kradli, po moich plecach się wspinali

Lecz uwierz: Im więcej patrzę, tym więcej widzę Kiedyś osiągnę znacznie więcej niż dotychczas”.

Chcę piąć się wyżej, wyżej, wyżej Dlaczego? Nie wiem. Ale wszystko jedno.

Jeśli coś widzą, to zatory i zegary, które stoją. Proroctwa zniekształcone, niedosłyszane obietnice.

Muszą zasuwać, ogarniają trzy etaty, bez jednej chwili na wytchnienie Bo muszą żyć i nigdy nie dać się pokonać, Może marzenia tylko szepczą im jak duchy

na ucho rzeczy, których nie chcą słyszeć? Że „już za późno, przegapiłeś” I wcale nie chcą tej goryczy

Znali zgorzkniałych ludzi w młodych latach, I poprzysięgli: „To nie ja, o, nie ma bata!” Lecz czas im uciekł, już go nie dogonią.

„Byłam radosnym, wolnym duchem”, mówi. „Muzyka miała mnie ocalić. Śpiewałam w barach i na ulicach grałam

Lecz nie przebiłam się i nie zaistniałam Nie dla mnie były światła wielkiej sceny Moje najlepsze dni minęły.

8 BEZ NAGRÓD

No prizes.

Take your shot for the love of the game I used to make plans. Now I make decisions.

I’d always admired his nerve As sure as the crown on his shirt. One hand in his waistband he tells me to serve.

Credit ratings. Savings, loans. Down-payments towards his investments What can I tell you? he says When you have kids it kind of shifts your perspectives.

If I could do it all again, no question I could list ten things right now that I should have done different. But where does that get me? He blows out his smoke

The game’s not done yet. He zips up his coat We stand at the lights, before crossing the road He says, as long as there’s life, there’s still so far to go.

I just wanna keep climbing, climbing. And I don’t know why. I don’t mind

She’s got her hat pulled down, full camo suit Sitting on the bass amp, strapping a zoot I’m telling you, it’s mad.

I read one interview with this soldier in Iran. It’s a government cover-up. She’s looking for the lighter but the lighter’s in her hand. I’m just really trying to make a couple grand.

She plays with the chain round her neck, nods deeply Not even in this music thing, it’s beneath me. I start my own company, run my own business.

Print my own money. I serve my own interests. I’m telling you. Knowledge is key. All my life People took my ideas and made their names off of me

But trust this –The more I look, the more I see. There’s so much more I’m going to be.

I just wanna keep climbing, climbing And I don’t know why. I don’t mind

They’ve seen nothing but dead ends And blockages and stopped clocks. Misread prophecies, and misheard promises

They’ve got to keep three jobs ticking and they can’t get a minute But they won’t be defeated, they’ve got to live What are your dreams when they become ghosts in your ears

Telling you things you just don’t want to hear? Like, you’re too late, you missed your chance The last thing they want is to be bitter

Like they knew a few to be when they were younger And they swore, never me. Never that But the time that’s behind them, they can’t get it back

I used to be joyful, they tell me. A real free-spirit. I thought music would protect me. I used to sing in all these bars and I used to busk

But never caught a break, my lucky day never showed up I never made it to the lights. Now it’s like my best days have gone by

9 NO PRIZES

I boję się, że już za późno. Czy już na wszystko jest za późno?” Idzie tak szybko, Że podbiegam.

Potem zawraca, przeszłość im przez twarz przebiega, mówi: „Dopóki zegar czas odmierza, jest nadal w czym wybierać”.

Chcę piąć się wyżej, wyżej, wyżej Dlaczego? Nie wiem. Ale wszystko jedno.

10

I am scared that it’s all too late. Is it all too late? They walk fast And I can’t keep pace.

They turn back I watch the past cross their face and they say If there’s still time on the clock, there’s still choices to make.

I just wanna keep climbing, climbing And I don’t know why. I don’t mind

11

Słone brzegi. Ostry wiatr. Stare duchy. Złomu skład.

Liście. Deszcz. Liście. Deszcz.

Odstawiłaś się, choć nigdzie nie wychodzisz Kocham twój nerw, co szarpie mnie za rękaw, I że się kruszysz na krawędziach w kredę, Albo rozpływasz w niebie nieskończonym Jak twoja wola, by próbować dalej.

„Ty nie odpuszczaj, będzie lepiej”

Kocham ten upór, z którym umiesz wyjść na prostą, I to, że tańczysz, by odzyskać siły.

Jesteś odwieczna, Ze śliskiej gliny, skał, mokrego piasku, i omszona. Byłaś przed nami I nastaniesz po nas

Pośród kolejek ugrzecznionych, złych humorów i widoczków jak z obrazka, Biednych, bogatych, nocnych zmian w pantoflach płaskich, Mimo maseczek-śmieci i pustego metra Pośród katarów, gryp. Kiboli Chelsea, Liverpoolu. Kupna na wynajem i gry aż do przegranej. W cydrze-jabolu, drogiej wódzie, knajpach z gwiazdką Michelina i w fastfoodzie. W prostych kłamstewkach, w pokręconej prawdzie –

Słyszę twój śmiech ochrypły. Radość.

Pod tłumionymi urazami Pod mikroagresjami

Wszystko się mieści w splocie twej tkaniny, tak ciasnym, że aż w głowie się nie mieści. Ci, którzy widzą-lecz-nie-czują. Ci, którzy wiedzą-ale-milczą-jak-zaklęci.

Ty, hedonistka, niszcząca siebie i siebie niepewna Uciekasz od przeszłości, która tonie w błędach

Słone brzegi. Ostry wiatr. Stare duchy. Złomu skład. Liście. Deszcz. Liście. Deszcz.

Gwałtownie się zmieniasz, wysiłek ten doceniam. Już umiesz przyznać, że miałaś lepiej, Ale co chwila wstecz się telepiesz.

Wiem, że przyszłości się nie mierzy tym, co było, Ale tą chwilą, gdy zmęczeni przewracamy się Na ryło.

Jak po serialu w jeden wieczór, przed czwartą pizzą po pierwszej, drugiej, trzeciej, Tak, wiem, co lubisz.

Odstawiasz się, choć nigdzie nie wychodzisz. Siedzisz na ławce rezerwowych, czekasz Na tę okazję, na to coś Co cię na tyle przesunie ku starości Żeby wpuścili cię do pubu Gdzie się opija utracony czar młodości.

Widzę cię, śmigasz w najnowszych nike’ach Tak piękna, chaotyczna i stabilna.

Dom. Żelbeton, ił.

Długi. Cegły i pył. Parkiety,

12 SŁONE BRZEGI

Salt coast. Foul wind. Old ghosts. Scrap tin.

Leaves. Rain. Leaves. Rain.

All dressed up with nowhere to go I love your sleeve-pulling nervousness I love the way you crumble into chalk at your edges I love the way you fade into a sky that is as endless As your willingness to try

Keep going and it will get better

I love the way you push to get clear I love the way you dance to get strong

Ancient

Slick clay, rock-formed, wet sand, moss-borne What came before And what will come after

Beneath the orderly queues, the bad moods, the nice views, The have-nots and have-twos, the night shifts in flat shoes, The discarded masks, the empty tubes

The colds, the flus. The Reds the blues. The Buy-to-let. The Play-to -lose. The White Ace, the Grey Goose, the Michelin-starred, the fast food. The straight lies, the strange truth –

I can hear the deep rasp of your laughter. Joyful.

Beneath the stifled resentments And micro-aggressions

All part of the fabric. The tension woven so tight it defies its dimension. The see-but-don’t-feel The know-but-don’t-mention

There you are; Hedonistic, self-destructive, insecure. Trying to get away from the mistakes you’ve made before

Salt coast. Foul wind. Old ghosts. Scrap tin. Leaves. Rain. Leaves. Rain.

Veering into change

I appreciate your efforts; Acknowledging your privilege But prone to back-stepping.

Sure, it’s not by our past that our future will be measured, It’s by the very moment that we’re slumping in Dishevelled.

Six hours in to some TV show that tastes like the feeling of pizza. I know what you reach for.

All dressed up with nowhere to go. Benched. Waiting for a path to open up. Waiting for a thing That might make you old enough To get into the pub Where people drink to lost youth.

I see you, scraping the gravel in your Air Max So beautiful. So chaotic. So grounded. Home.

Concrete and loam. Brick-dust and loans. Wood-floors Screen-doors

And a place of your own. Pay it off the rest of your life. But who’s asking? Restless, the damp night approaching.

13 SALT COAST

Rolety, Własny kąt, byle był. Kredyt na resztę życia. Ale czy ktoś pyta?

Nie odpoczniesz, bo wilgotne noce, Destylują upał. Zbyt długo tuptasz Już pragniesz być Wolna

Od ciężaru czynów w twym wielkim imieniu. Każdy twój cal przypada komu innemu.

Znajomy refren

O twojej hańbie, a ich chwale. Chcesz tylko iść do przodu. Energię miałaś, ale Rozlewa się, a wraz z nią gorzkie żale. I nic już takie samo nie jest wcale.

Zdzierżyłaś ciężar „Suffer and Obey”, Tyranię i nienawiść „Britannia Rules the Waves” A teraz kręcisz biodrem, najładniejsza na wybiegu

Kocham cię widzieć taką prostą, każdy szczegół:

Twe słone brzegi, ostry wiatr, Te stare duchy, złomu skład. I brązowienie twoich liści. Deszcz, co zieleni się rzęsiście.

Słone brzegi. Ostry wiatr. Stare duchy. Złomu skład. Liście. Deszcz. Liście. Deszcz.

14

Distilling the heat.

Too long on your feet

Now you want to be Free

From the strain of what’s done in your name. Every single inch of you is somebody’s claim.

The familiar refrain

Of their glory and your shame. You just want to keep moving, the energy contained Is spilling out and making trouble for you. Nothing is the same.

You got out from underneath the weight of Suffer and Obey The tyranny and hate of Britannia Rules the Waves And now you swing your hips as you go strutting down the lane.

I love you when I see you this plain;

Your salt coast, your foul wind, Your old ghosts, your scrap tin. The browning of your leaves, And the greening of your rain.

Salt coast

Foul wind

Old ghosts

Scrap tin Leaves Rain Leaves Rain

15

Zjawiłeś się w mym życiu

Jak zmiana pory roku

Nad nią schylając się, szeptałeś

Już zobczyłxm naszą przyszłość

Lecz od tej myśli próbowałxm się odwrócić

Na tyle długo, żeby móc się skupić Na tym kamieniu, który mi do ręki dałeś, szorstkim klejnocie. A czując jak się nasze ciała zaczęły razem wznosić –jesteśmy legendarni, pomyślałxm, I jeszcze: wieczność. A wtedy powiedziałeś:

Nie waż się mnie

Nie waż się mnie Potrzebować.

Mijały lata, lęk dziwne kształty tłoczył W to szkło rozmyte Te słowa, co dni całe trwają, a dni nie trwają wcale Językiem poparzonym już nie czujemy smaku

Płyniemy więc leniwie i stylowo, jak stopa w szpilce na masce starej fury

Ach to pragnienie, by się z tobą złączyć! Nie wiem, od kiedy chciałxm tylko tego, co ty chciałeś Lecz zamykałxm oczy i dalej w głąb leciałxm

W bezkresny sen, a ręce moje – twoje, A twoje – zesztywniałe. Obiecywałxm Mieć własny kompas I nie żałować końca

Nie waż się mnie Nie waż się mnie Nie waż się mnie Potrzebować.

Więc bądź już wolny, tak jak chciałeś Niech cię nie ściąga magnes, sieć Mojej potrzeby, tępej i zastałej. Leć Tak jak ja nigdy nie umiałxm. Budzisz się, ciągle w mych objęciach, pytasz „co?”

Jedno drugiego nie wyklucza. Ufność. Szukam przykładów dobrych, lecz się nie nadają Ci ludzie nas nie przypominają

Próbuję unieść nas oboje Mam ręce pełne naszych rzeczy Czy zawsze będziesz zwiewać, gdy przyjdzie co do czego?

Mówisz: „Kochaj mnie, lecz nie potrzebuj. Chiałxbym tak, ale czuję, że ty mnie za mało potrzebujesz”.

Czemu ty mnie Czemu ty mnie Czemu ty mnie Nie potrzebujesz?

16 NIE WAŻ SIĘ MNIE

DON’T YOU EVER

You came into my life

Like the changing of the season And suddenly the sky was a well You leaned in and whispered

And I saw the future between us But I tried to stop ringing that bell Long enough to stay focussed On the stone you placed into my palms

The raw treasure. When I felt your body And my body rise up together It all slipped into legend My eyes said forever. But you said:

Don’t you ever Don’t you ever Don’t you ever Don’t you ever need me.

Years passed, fears pressed weird shapes Into blurred glass Words last days but the days don’t last And our tongues are too burnt to taste

So we cruise. Smooth as a high-heeled shoe on an old car bonnet The urge to merge was huge. I don’t know when it became, I just want what you want But I closed my eyes, subdued and I went deep

Deep into endless sleep, my limbs yours And your limbs stuck, I’d always promised I’d keep my own compass It felt good to give up

Don’t you ever Don’t you ever Don’t you ever Don’t you ever need me.

So be free as you want you to be Free from the magnet, the dragnet The dull need that stagnates. Free As I never could be. You’re still curled up with me like, ‘what?’

This does not cancel all that out. Trust. Looking for shining examples, I’m finding them harmful And nothing like us

I’m trying to lift us both up With my arms full of all of our stuff Like will you jump every time push comes to shove?

You say love me, don’t need me I say I want that too but It feels like you don’t need me enough.

Why don’t you ever, Don’t you ever Don’t you ever Don’t you ever need me?

17

Oto są dni

Jedyne dni

I to jedyne jest jedyne

Lecz te dni są Jak tamte dni I każda chwila jest otwarta.

Właśnie te dni Widziałxm w snach W te dni, mówiłxm sobie:

Nareszcie coś otrzymam. W te dni wierzyłxm kiedyś Te dni ukazać sobie chciałxm

Tak, mogłxm wykorzystać Te dni, gdy były wciąż tamtymi Dniami nieśpiesznymi

A gdy przeminą To pamiętać będę Że wtedy miałxm to skupienie

Którego teraz mi brakuje. Mam tylko jedną chwilę Tę jedną chwilę czuję

Spękane niebo otwiera się nade mną Oto są dni Jedyne, innych nie ma

Czemu nie czuję ich objęcia? Dlaczego muszę wlec się w ich ogonie Patrzeć, jak nikną

Jakby nie były złote? Bo to są złote chwile Lecz to są te dni właśnie

Co wtedy porzuciłxm Z rąk wszystkie wypuściłxm Goniąc za dniami

Co wcześniej były, Lub które miały nadejść Choć wtedy wszystko było całe

To ja je rozwaliłxm Bo innych dni pragnxłxm Tętniących emocjami

Bez odpoczynku Chciałxm obsesji, wojny, Adrenaliny i oddania

Lecz nie wiedziałxm Czemu tak bardzo pragnę się zatracić Tak desperacko wszystko stracić

Niech wszystko wzrasta Z jednej chwili Potem to rozbierz, by zobaczyć, że to się nigdy nie da zniszczyć

Doprowadziłxm do perfekcji Dusz dobrych porzucanie Gdy trzeba było słuchać

Lecz to, co skryte, Tylko w schematach się objawia To dni, gdy odzyskuję równowagę

18 OTO SĄ DNI

THESE ARE THE DAYS

These are the days

These are the only days This is the only only

But these are the days That feel like those other days Each moment is open. Open

These are the days That I used to see in dreams These are the days I told me

I would receive These are the days I used to believe I was trying to show me

I could have used These days when the days were those days When the days used to pass so slowly

And when they have gone I will remember These days as the days when I had a focus

That I do not feel in the moment Only the moment, I know Only the moment

The whole sky is broken, it opens upon me These are the days These are the only days

So why can’t I feel them hold me? Why must I sit in the wake of the days Watching them pass

Like they are not golden? These are the golden moments But these are the days

That I turned my back on These are the days I let go of Looking for days

That used to be days Or days still to come Nothing was broken

But I made it break Coz I couldn’t wait For the days to be filled with emotion

I couldn’t rest I wanted obsession, adrenaline, mess I wanted devotion

But I didn’t know Why I was so pressed by distraction Why I was so desperate to let it all go

Let it all grow From the moment Take it apart. Just to know it can never be broken

Make it an art Walking away from the good ones When I should have listened

But what’s hidden Is only revealed when you’re looking for patterns These are the days when I regain my balance

19

Tymczasem siedzę bez miłości i współczucia

Samx to na siebie sprowadziłxm

Lecz dość porównań

Bez cienia

Bez wstydu

Bez płomienia niknącego na krawędzi kadru

Bez ćwiczeń

Wchodzę i śpiewam

Bo wszystko mi się z żył wylewa

A manekiny wszystkie

Odwróciły się ode mnie Wstyd i nieprzyjemnie

Przestań swe imię krzyczeć mi do ucha Nie panikuję Jestem tutaj

Tu jestem, radzę sobie

Oto są dni, W tych innych zanurzone

Nie męcz mnie więcej

Weź swoje zrozumienie

I nie idź za mną na piaszczystą ziemię

W pościeli nie gnij, aż powietrze się zestali Wy byliście obecni

Mnie tylko planowali

Oto są dni Gdy dni poczułxm

W mym ciele wzbierające i w rękę je ujęłxm

Oto są dni

Gdy dni wyczuwam

W mym ciele wzbierające i w rękę je ujmuję

20

For now, I am sat without love or compassion

Defeating myself because I made it happen

But no more comparisons

No shade

No shame

No vanishing flames at the edge of the frame

No practicing Only the main

It’s all spilling out of my veins

All these mannequins

Turned when I came, looked away How embarrassing

Stop shouting your name in my ears I’m not panicking I am right here

I am right here, I am managing These are the days That the other days spanned

Don’t bother me Don’t understand Don’t follow me into the sand

Don’t wallow in bed until air becomes solid You were all presence And I was all plans

These are the days When I felt the days Rise in my body and I took them in hand

These are the days When I feel the days Rise in my body and I take them in hand

21

Paląc wspominam moją matkę, jak paliła

By się uleczyć, trzeba wszystko porozbijać Rozbij mnie

Już okna są otwarte

Już bestia się zbudziła Rozbij mnie

Przypomnij, jak oddanx byłxm

Znajdź mnie

Gdzieś poza światem

W tym oceanie, który tańczy i oblewa ohydną falą me skupienie Czy to nie słowa, które chiałxm znaleźć? Znaczy chcieliśmy: ja i notes

Ze światem niby wszystko jest w porządku. Ale ten świat istnieje – po co?

Daj miejsce mi na Nieistnienie

Oddaj wspomnienia z pustki

Zniszczenia

Niech ta dziewczyna

Z przeszłości

Co dała fundament

Z kamienia

Przyjdzie i weźmie mnie do domu Bo jej mi trzeba

Paląc wspominam moją matkę, jak paliła By się uleczyć, trzeba wszystko porozbijać Więc rozbij mnie

Bo bestia się zbudziła Rozbij mnie

Przypomnij, jak oddanx byłxm

Znajdź mnie – po uszy w świecie Ci, co gadają jak karabin, chcą zawładnąć światem Bezmyślnym słowem, śmiałą ściemą Już rzygać mi się chce od tego Przestań rozkminiać świat i słuchaj. Świat cały leży w dłoniach twoich dzieci Nie trzeba dzieci, żeby dziabać mizoginią Mój delikatny sposób bycia Nie jestem twoją żoną ani siostrą, Jestem głębiej, Jestem tutaj, Jestem włócznią, jestem Tarczą

Jestem na polach światłem

I jestem wielką obietnicą, która się okazała fałszem A cały naród

Cierpi w przekonaniu, że stworzono nas Na nic

Oddanie, gdy nic nie jest pewne Jest warte więcej Jestem łodzią na piasku Notesem dotąd niewidzianym, I twoim karkiem, kiedy cały świat się rzuca do ataku Chcesz faktów

A ja chcę rzeczy, których mieć nie można Na przykład wrócić

I sprawić, by dziewczyna Co się zniszczyła w każdym calu, aby Móc być jednym z chłopców Oddałxbym jej kawałek siebie Oddałxbym siłę I mój spokój

A moja matka we mnie Nic nie robi, Tylko wrzeszczy jak w amoku

Paląc wspominam moją matkę, jak paliła By się uleczyć, trzeba wszystko porozbijać

22 PALĘ

When I smoke I remember my mother smoking

There can’t be healing until it’s all broken Break me

The windows are open

The beast has awoken Break me

Remind me of my devotion

Find me

Apart from the world

In an ocean that dances and curls its foul tides around focus Aren’t these the words that I hoped for? Me and the notepad

Like all is right with the world. What’s the world for?

Give me a space to be Void

Give me the memories back I Destroyed

That girl from the Past

That laid the foundation Stones

Let her come take me home now I need her

When I smoke I remember my mother smoking There can’t be healing until it’s all broken Break me

The beast has awoken Break me

Remind me of my devotion

Find me involved in the world

All these fast talkers are trying to take hold of the world Thoughtless remarks and bold suppositions

I’m sick of their mission

Stop solving the world and start listening. The world in the palms of your children No progeny needed for needless misogyny needling my Gentle demeaner

I’m neither your wife nor your sister I’m deeper I’m here

I’m a spear I’m a Shield

I’m the light in the field

I’m the vast promise revealed to be falsehood The whole nation

Attacked by a notion that all we were built for is No good Devotion when nothing’s secure Is devotion worth more

I’m the boat on the shore

I’m the notepad that nobody noticed before I’m the back of your neck in the moment the whole world attacks You want facts

I want things I can’t have Like I want to go back

Take the child who destroyed Every inch of herself to be One of the boys

Give her bits of myself

Give her strength

Give her poise

My mother within me Making nothing but Noise

When I smoke I remember my mother smoking There can’t be healing until it’s all broken

23 SMOKING

Rozbij mnie

Już okna są otwarte

Już bestia się zbudziła Rozbij mnie

Przypomnij jak oddanx byłxm

Paląc wspominam moją matkę, jak paliła

By się uleczyć, trzeba wszystko porozbijać Więc rozbij mnie na gwiezdny pył

Niech nocny powiew mnie zabierze Wstrzymaj zegary

Niech koszmar mnie obudzi

Wyspy unoszą się za powiekami

Ten natłok dźwięku, wciąż na nowo

A w domu wszystko jest bezprzewodowe

Cisza jest kodem, obrazy tak niezmiennie żywe

Aż krew pulsuje w głowie, a potem cichnie Chcieliśmy rządzić światem

Lecz zwodziliśmy siebie

Oto wyzwanie: jak zarządzać sobą

Gdy się bez reszty, z komórkami, tkwi w smartfonie I z tych komórek ciągnie wszystkie dane W nasze zaklęcia już nie wierzę

Bo są wzorkami w ciągu wzorków Wytresowali dobrze nas, jak zwierzę Kryjemy się pod skorupami

Sekretów wyzbywamy Wciąż otaczamy skorupami

Gdy widzę mego syna oczy

To jest ta siła, która każe słońcu wschodzić Swoboda może się zamienić w więzy Głos wolny – w zaplątany język Choć szukam wciąż przestrzeni wolnej, Wiem, że przestrzenie wolne nie uwalniają głowy Wciąż oddajemy się za skrawek swej wartości Nie żyjąc pasją, na którą zasługuje życie Chcemy się skupić, lecz jesteśmy rozproszeni, Nadzieję tylko mamy, że pasażer wróci Z tej podróży jeszcze cały Strach ukrywamy, zatroskani, Staramy się być więcej, bardziej, niż jesteśmy Oś czasu przewijamy, próbując poczuć coś, cokolwiek Wszystko zastygło, gdy patrzyłxm w ekran, nie zamykając powiek To wszystko jest złożone, a jednak Najprostsze czasy to są te, które pamiętasz Jak dni wcześniejsze, jeszcze nie zabarwione żalem Smutna piosenka, sylwetka niewidoczna prawie wcale Czy coś zostało z szacunku do człowieka W krainie, gdzie królestwo można kupić wypisując czek A handlarz wciska ci sentencji mądrych stek Takie mądrości, które w mig się zapomina?

Paląc wspominam moją matkę, jak paliła By się uleczyć, trzeba wszystko porozbijać Rozbij mnie

24

Break me

The windows won’t open

The beast has awoken Break me

Remind me of my devotion

When I smoke I remember My mother smoking No healing ‘til it’s all broken Break me down to stardust

Let the night air take me Stop the clocks

Let the nightmare wake me

Floating islands set behind closed eyelids Drones and sirens

Everything at home’s wireless

Coded silence, pictures always so vibrant You feel the rush and then it goes silent We made plans to rule the world But we fooled ourselves

True test was learning how to rule ourselves Trapped in a smartphone with all our cells

Feasting off the data from all our cells Stop believing in all our spells

Became patterns in the sequence They taught us well Hidden under all our shells

Gave away our secrets And built all our hells I see my son’s eyes

Same force that makes the sun rise Free reigns can become ties Free voice becomes tongue tied Seeking free space of some kind Where free plains, don’t become minds We barter for a fraction of our worth Scared to live our life with the passion it deserves Trying to focus but distraction every turn Can only hope that the passenger returns From the journey

Sucking the fear we are worry

Trying not to be the only thing that we can be Scroll the timeline trying to feel something roughly All became still I stared at the screen blankly It’s all so complex, and yet The simplest of times are the ones you recollect Like those were the days before tinged with regret The sad song plays to a dim silhouette Hard to check for a symbol of respect

In a land where a man can buy a kingdom with a cheque Salesmen selling you some wisdom in a set It’s always the wisdom you forget

When I smoke I remember my mother smoking No healing till it’s all broken Break me

25

To czasem mija Czasem nie

To czasem mija

A czasami...

Jestem w salonie, w twoich ramionach. Mówisz: oddychaj Ale mój umysł oderwał się od ciała, Jestem w kawałkach

Obwiniam pracę, To, co w przeszłości było złe Jak nie wypuścić z rąk teraźniejszości Skoro ją trzymam wciąż za szkłem? W obserwacyjnej sali obserwuję wnętrza swoich dłoni. Jak mamy tańczyć?

Ty przecież tańczysz. Ja – nie ląduję. Czasem nie umiem wylądować w swojej skórze. Gdy ty się grzejesz w słońcu, Tam w ogrodzie

Przemierzam wolno jakieś miasto nienazwane Miejsce zupełnie mi nieznane I nie mam słów Dla ludzi, których nie spotykam Czekam na pociąg, w strugach deszczu, Trzymając w rękach miskę pełną wody

To czasem mija Czasem nie

Ja naszą miłość niosę w rękach przez burzliwe dni Jak tamtą miskę pełną wody w deszczu Z czułością, którą mam dla ciebie Z nadzieją na nas Ostrożnie stawiam krok za krokiem, by Nie rozlać kropli Nie puścić miski Nie zwolnić chwytu Nie stracić panowania Zachować miarę Koncentrację Pozostać tu i teraz Blisko zadania

Gdy dni się wleką albo kiedy pędzą Ja niosę naszą miłość w rękach

To czasem mija Czasem nie

26 WODA W DESZCZU

WATER THE

Sometimes it passes Sometimes it don’t

Sometimes it passes Sometimes

I’m in your arms in the front room Your voice keep breathing But my mind is not connected to my body And I’m in pieces

I scapegoat the workload

The traumas from the past How to keep the present in your grasp When I’m holding it off behind glass? I’m in the observation room staring at my palms. How are we supposed to dance?

But you’re dancing

I can’t land.

Can’t land in my own skin sometimes But you’re in the sunshine You’re in the garden

I’m walking slowly through some town with no name In some place I don’t know With nothing to say To the people I don’t meet I wait for the train With a full bowl of water in my hands in the rain

Sometimes it passes Sometimes it don’t

I carry our love in my hands through each turbulent day Like a full bowl of water in the rain

My tenderness for you My hopes for our lives

One careful step at a time

Don’t spill a drop Don’t drop the bowl

Don’t lose hold Don’t lose control

Stay measured Stay focused Stay present

Stay close to the task

When the days are too slow or too fast I just carry our love in my hands

Sometimes it passes Sometimes it don’t

27

IN

RAIN

Wybierz przeciwnika,

I obsesyjne tiki, odbij się od ściany I w tany!

Wszystko z rąk się wymyka. Masz pewność, że trafisz, ale chybiasz celu.

Zostałxś garstką powtarzalnych mitów Diabłem, co wierzga kopytami, Młóci łapami, lecz nie trafia, a więc wszystko na nic Rzucam się naprzód, lecz pudłuję

Już twarz mam jak mielone

Lecz krzyczę: „Nikt mnie nie pokona!”

Na w pół martwx, prawie padam na ryło Chcę, żeby to się już skończyło. Nieważne

Ile razy pęknę

Ile razy padnę

Nie skończę, póki nie nadejdzie koniec, A gdy nadejdzie, będzie po mnie, A więc

Rusz się

Walczymy do mojej wygranej Walczymy do mojej wygranej Walczymy do mojej wygranej Walczymy do mojej wygranej Rusz się

Rzucam się na cienie Z uśmieszkiem, jakby nic mnie nie ruszało A rusza, więc topię wszystko w ciszy I murem się otaczam, aż przestaję słyszeć Za dywan chwytam, modlitwę mam na ustach Łzy wiszą jak ulewa nad równiną pustą Czekałxm mgnienia, co odmieni wszystko, Ale nie przyszło.

Chcę cię zadowolić. Ratuj mnie, pomóż, Tonę. Ale mówię sobie, Że zgodzę się jedynie na to, co najlepsze, wyrwę się z wątłego ciała, jeśli trzeba, to je rozpieprzę Widziałxm bestię Jak spod mostu wyłaziła Lecz nawet ona nie zdołała mnie powstrzymać. Dopóki żyję, będę brnąć Chwiać się i wątpić Nie zejdę z ringu, aż się skończą rundy, A za późno będzie i deszcz spadnie mi na grób Posadź mi drzewo i na Londyn widok zrób Tak wiele rzeczy mi się nie udało Ale – jak mogłxm – próbowałxm

Rusz się. Walczymy do mojej wygranej Walczymy do mojej wygranej Walczymy do mojej wygranej Rusz się.

28 RUSZ SIĘ

Pick your battles

Obsessional ticks, bouncing off the bricks It is what it is

Everything slips. Sure you’re gonna get it till you miss. Reduced to repetitive myths

Pound for pound with a devil who kicks Can’t stop swinging but it never connects I throw my whole body into nothing but mist Face like a plate of raw meat

Screaming I can’t be beat Half dead, ready to drop Truth is - I just wanted it all to stop. No matter

How many times I shatter

How many times I break

It’s not the end till the end comes And when it comes it will be too late So Move.

I’ll fight you till I win I’ll fight you till I win I’ll fight you till I win I’ll fight you till I win. Move.

Jumping at shadows

Sketchy smiling like nothing upsets me It’s upsetting, I drown it in silence Fence myself in until nobody answers Clutching the carpet and praying

The tears like a storm breaking over a desolate plain I was waiting for the moment when everything changed But it never came. Eager to please. Help. Help Going under, telling myself

I won’t settle for anything less than the best, I can wrestle out of this tenuous vessel

I’ve seen the monster Came out from under the bridge Even that didn’t stop me Long as I live, I will flounder Buckle and doubt But I’ll go round for round till the rounds run out When it’s all too late and the rain in the graveyard Plant my tree looking out over London So many things that never came good But I did what I could

Move.

I’ll fight you till I win I’ll fight you till I win I’ll fight you till I win I’ll fight you till I win. Move.

29 MOVE

Im większa presja

Tym i odpuszczenie

Im większa ulga

Tym większa wiara

Im większy dystans

Tym większy zasięg

A prawda leży, Nie wiem samx, Głęboko

Już nie wiem nic, Kiedyś myślałxm Że wszystko jest jasne Donikąd było mi tak blisko

I wszystko w sobie odczuwałxm Obstając przy pewnikach Ale pewniki były marne

A teraz twarda skała pod stopami mówi, że stoję na niczym Im większa presja

Tym większe odpuszczenie I twoje oczy i policzki

I twoich rysów pomarszczenie

Gorętsza żądza Mniejsza zdrada Mniej komplikacji Większe spełnienie Mniej zaciętości Więcej płynności Proszę cię Pozwól mi… odpuścić

Wyrzuć to z siebie Niech cię zaskoczy Byłxm na imprezie, a tam twarze, głównie oczy Tam się w niewinnych kłamstwach brodzi Już nawet własnych rad mam dosyć Teraz to widzę: Takie doskonałe

Ale tak trudno wcielić w życie: Jeden krok naprzód, dwa do tyłu Co dla jednego jest objawieniem To dla innego jest obłędem

Widziałxm prawdę w lokach, gdy znikała ta dziewczyna, Ręce wisiały jej jak pajęczyna

A oczy miała jak głębokie morze „Przestań się martwić”, mówi „Nie panikuj, będzie dobrze”

Spokojniej Jaśniej

Bliżej Intymniej

Ugruntowanie Ukorzenianie

Zakręceń odkręcanie

Więcej spokoju Więcej ruchu

I istnienia

Mniej do poprawienia

Więcej decyzji Mniej do rozwiązania

Mniej zahamowania

I mniej zamieszania

Więcej intuicji Lepsze połączenie

30 IM WIĘKSZA PRESJA

More Pressure

More Release

More Relief

More Belief

More Distance

More Reach

The truth is I don’t know It’s so deep

I know nothing I used to think Things were so clear I was so near to nowhere I could feel everything in me Pushing for certains But certains are flimsy Rock-solid ground beneath me now tells me there’s no ground at all More Pressure More Release Your eyes, your cheeks Your features crease

More desire Less deceit Less complex More complete Less Push More Flow Please –Let Me Let Go

Get it all out of you Let it surprise you

I was in a party, face mostly eyeballs Chin deep in a bag of white lies Saying I’m sick and tired of my own advice I see it now So perfect

But so hard to put into practice One step forwards, two steps backwards One soul’s epiphany’s Another soul’s madness I saw the truth in the curls of the vanishing girl Hands like cobwebs dangling Eyes like deep sea dives She said stop worrying man Stop panicking

Calmer Clearer Closer Nearer

More grounded More rooted Less convoluted

More stillness

More movement

More existence

Less improvement