Architectuur

INDUSTRIËLE LANDBOUWCYCLUS VOOR DE PRODUCTIE VAN LANITAL

Melkwol is een synthetische vezel gemaakt van caseïne (eiwit afkomstig uit melk), door Antonio Ferretti in 1935 voor het eerst geproduceerd onder de naam Lanital. Deze synthetische wol vervangt natuurlijke wol in alle toepassingen.

Na de Tweede Wereldoorlog waren er grote plannen om de productie van melkpoeder verder uit te breiden. Daarom werd in 1951 aan de noordwestzijde een verstuivingstoren (t.b.v. de productie van melkpoeder) met pakhuis gebouwd. Vanwege de lage opbrengsten van melk en boter werd in 1955 overgegaan op kaasproductie, maar deze afdeling heeft slechts acht jaar bestaan. In 1963 werd de productie van zuivelproducten in Eemlandia stilgelegd. Daarna hebben zich tal van bedrijven in het gebouw gevestigd.

bron: Lotte Zaaijer – bouwhistoricus

De restauratie

De restauratie was een ware bouwkundige ontdekkingstocht vol onverwachte wendingen. Het cultuurhistorisch onderzoek van Lotte Zaaijer (bouwhistoricus) bleek keer op keer een uitstekend referentiepunt om de meest recente ontdekkingen te kunnen verklaren en op een passende wijze in het restauratieplan te kunnen opnemen. Bureau Bos architecten was er dan ook zeer blij mee.

Door de jaren zijn er meerdere pogingen tot herstel en herontwikkeling van dit vervallen monument gedaan. In 2006 is er een restauratie gestart, echter nadat een klein deel van het restauratieplan was uitgevoerd werd het weer stil in en rondom de melkfabriek.

Tot de drie lokale ondernemingen Heinen en Hopman, Koelewijn Bouw en Bureau Bos architecten gezamenlijk de handschoen weer oppakten. Na zorgvuldig meten en rekenen bleek niet de gehele oude fabriek te kunnen voldoen aan de normen voor

woningbouw. In een groot deel van het hoge deel bleek de plafondhoogte te laag voor woningbouw. Overleg volgde en besloten werd om dit deel van het gebouw te herontwikkelen tot kantoorruimte voor creatieve dienstverlening. Toen werd een spreekwoordelijk zaadje geplant in het hoofd en hart van Jeroen Sloof, algemeen directeur van Bureau Bos architecten. Hij liep al enige tijd met nieuwe huisvestingsplannen voor zijn bedrijf rond en in die plannen was een verhuizing van Baarn naar zijn eigen woonplaats Bunschoten-Spakenburg een grote wens. Korte tijd later was dat zaadje tot wasdom gekomen en werd de knoop doorgehakt: Bureau Bos zou verhuizen en zo werden de kansen voor een succesvolle herontwikkeling wederom flink toegenomen.