klimroute Mirjam verkent de rotsen in de kloof.
Multipitch in de Todrakloof, Marokko
Qui l’eut cru Voorbij de laatste uitlopers van de Hoge Atlas ligt de Todrakloof. Een waardige majestueuze kloof van steile rode kalkrotsen. Eens moet hier de rivier Todgha woester zijn geweest dan het kleine gletsjerstroompje dat het nu is. Tekst en beeld Mirjam Karres en Marcel Mens
N
a een adembenemende roadtrip vanuit Marrakesh, die ons over de Atlas heen naar het kleine dorpje Todgha voerde, hebben we ons genesteld in het knusse klimmershotel Etoile des Gorges. Klimmers uit Tsjechië, Frankrijk, Canada, Duitsland en Spanje rommelen rond in hun donsjasjes, turend in topo’s, met vaak getapete vingers.
palmbomen, de zon laat zich voorzichtig zien. Er staat een grote grijns op onze gezichten. Na de eerste vijf touwlengtes in de schaduw, die soepeltjes verlopen, komen we op een plateau. Schoentjes uit, zon op ons gezicht, geweldig uitzicht over de kloof, we zetten gretig onze tanden in ons broodje.
Zon op ons gezicht
Omdat achter ons een Canadees stel klimt, besluiten we door te klimmen. De rots is scherp en ruw, maar heerlijk voor de technische klimmer; je kunt overal op staan. Na nog eens vijf touwlengtes staan we op de top. Moe, gelukkig, voldaan. We besluiten met het Canadese stel naar beneden te lopen. Er is geen pad, maar na wat zoeken zien we enkele steenmannetjes.
Vandaag staat de multipitch Qui-l’eut cru op het menu: tien touwlengtes met voornamelijk 5c-pitches. Heerlijk, vlinders in m’n buik. Een rugzak vol met wat water, 2x 50 meter touw, klimspul en een lunchpakket klaargemaakt door Ahmed: wit platbrood met ei. Het is aangenaam weer, zo eind februari, maar toch hebben we onze donsjasjes aan. Je hoort het kabbelen van de rivier, het ruisen van de
Moe, gelukkig, voldaan
We sluiten de dag af met een geurende tajine bij Ahmed. De dag is zo compleet!
Tijd voor Ahmeds lunchpakket!
66 | HOOGTELIJN 1-2019
66_HL0119_R09_klimroute.indd 66
28-01-19 15:03