Η μόνη νοητικθ εποπτεία…
Ζ
κεςα τισ προάλλεσ το ερϊτθμα ςτον εαυτό μου, ζτςι, κατά το δίδαγμα του μεγάλου ταγειρίτθ –ι ταγιρίτθ κατά μια εςχάτωσ εμφανιςκείςα γραφι-, ‘νόθςισ νοιςεωσ νόθςισ’, για να μθ μζνει αδρανισ ο νουσ πάει να πει και να ψάχνει ςυνεχϊσ τον εαυτό του, να ζχει τροφι, να μθν πεινάει, να ζχει δουλειά, να μθν τεμπελιάηει… ζβαλα λοιπόν το ερϊτθμα, ‘ποια είναι άραγε θ νοθτικι εποπτεία που ζχει να επιδείξει, να εμφανίςει ο μετα-μετα νεωτερικόσ άνκρωποσ;’. Κι αυτό ερμθνεφεται και αναλφεται ςτα μζρθ του, ζχουν οι ςθμερινοί καιροί, οι ‘μοδζρνοι’ κάποια ιςχυρι νοθτικι εποπτεία για να καμαρϊνουν και να παραδϊςουν με περθφάνια ςτισ επόμενεσ γενιζσ; Πάει αυτό να πει, αν κζλει κάποιοσ να μνθμονεφει άλλουσ διδαςκάλουσ, πιο κοντινοφσ μασ, ζχουμε ςιμερα κάποιο αρχζτυπο ανκρϊπου ζςτω καταςκευαςμζνου, ζςτω φιλοτεχνθμζνου ιρωα λογοτεχνικοφ αλλά γεννθμζνου μζςα απ’τθ φκορά και το αιϊνιο μαηί, τθν εργαςία του χρόνου, τθσ ςαρκο-πνευματικισ ηωισ και ηφμωςθσ, τθσ κακόδου ςτο ενκάδε και τθσ φψωςθσ μετά ςτα ςτερεϊματα τθσ ακανάτιςθσ; Ενόσ ανκρϊπου που ζπειτα κα ακολουκιςουν ςτ’ αχνάρια του οι επόμενοι, κα κρίνουν, κα επικρίνουν, κα μελετιςουν, κα υμνολογιςουν, κα αμφιςβθτιςουν, κα παςχίςουν να ξεπεράςουν; Ζχουμε κάποιαν τζτοια νοθτικι εποπτεία λοιπόν ι είμαςτε βυκιςμζνοι ςε ζναν οκνθρϊδθ φπνο και βουλιάηουμε ςε ζναν πνευματικό λαςπϊνα και κουτουλάμε από χαηομάρα ο ζνασ πάνω ςτθν άγνοια του άλλου; Θα πει κάποιοσ, και ποιεσ ιταν οι νοθτικζσ εποπτείεσ των αλλοτινϊν καιρϊν για τισ οποίεσ ανζβαιναν ςτα βράχια οι μακρυμάλλθδεσ αςάνδαλοι προφιτεσ και οφρλιαηαν ςτο ςτερζωμα ι κάκονταν ςτισ ςκιζσ και τραγουδοφςαν οι βάρδοι ι μελαγχολικοί ποιθτζσ με τθν αναιμία ςτα μάγουλα ζγραφαν ςονζτα και ωδζσ; Ποιοι ιταν εκείνοι οι αρχάνκρωποι και πρωτάνκρωποι που ςτοίχειωναν κάποτε τα όνειρά μασ και φοφςκωναν τα ςτικια μασ και ζτρεχε ποταμόσ το δάκρυ όταν οι ποιθτζσ απάγγελναν τισ αράδεσ με τα κατορκϊματά τουσ ςτισ γιορτζσ και ςτισ ςυνάξεισ των ανκρϊπων;