Special Gemeenteraadsverkiezingen

Kleine Kernen Krant

Jaargang 17 nummer 4

Speciale uitgave met: Interviews - Columns - Verkiezingskrant Woningbouw Olland op slot?

Kern met pit Schoolpleinen kleuren groen Wènne klèts Brabants Bont Verkiezingskrant ProDemos

2

Kleine Kernen Krant nr:4-2017/18

Olland is trots op haar agrarisch gebied, haar natuur en haar ruimte

Olland op slot vanwege aangescherpt agrarisch advies provincie?

Gaat Olland op slot vanwege een aangescherpt advies van de provincie Noord-Brabant om binnen twee kilometer van een geitenhouderij geen woningen meer te bouwen? “We hopen van niet”, zeggen Ad van der Heijden voorzitter van de Ollandse Dorpsraad en dorpsraadlid Stephan van de Moosdijk. Ze rekenen erop dat de gemeente Meierijstad haar gezonde verstand laat spreken en de verhoogde kans van één longontsteking meer per tien jaar, niet laat opwegen tegen de leefbaarheid van kerkdorp Olland.

Risico longontsteking Met 1100 inwoners heeft Olland het zwaar wat betreft leefbaarheid. Dus waren de Ollanders blij met de komende uitbreiding van ongeveer veertig woningen.

Tot de provincie afgelopen juli een bericht stuurde aan Meierijstad waarin nieuw onderzoek aantoonde dat het risico op longontsteking groter is in de buurt van geitenbedrijven. Het zou gaan om een percentage van 0,089 procent in een mogelijke risicocirkel van twee kilometer rondom de geitenbedrijven. Stephan van de Moosdijk: “Als dit advies opgevolgd wordt wil dat zeggen dat er in Olland niet meer gebouwd kan worden. Zowel aan de west- als de oostkant van ons kerkdorp hebben we een geitenhouderij. Het centrum ligt daar precies tussenin. En die geitenbedrijven verplaatsen is geen optie.

Die zijn hier al jaren en horen gewoon in dit agrarisch gebied. Wij zijn opgegroeid met landbouw en veeteelt.”

Gemeente liet kansen liggen Het punt is volgens Ad van der Heijden dat de gemeente Sint-Oedenrode kansen heeft laten liggen. “Sint-Oedenrode heeft rond 2007 bouwgrond gekocht in de Locht. Die had toen nog een agrarische bestemming en wethouder Jan van Burgsteden riep Olland op om tot een goed bouwplan te komen. Maar de gemeente wachtte zelf af en liet te veel over aan particulier initiatief. Van jonge starters kan en mag men niet verwachten dat zij zelf bouwgrond zoeken, bestemmingswijzigingen aanvragen, medebouwers zoeken, schoongrondverklaringen aanvragen en de infrastructuur aanpassen. Inwoners vonden dat de gemeente een voortrekkersrol had. Niet lang daarna diende de economische crisis zich aan en durfden ook particulieren niet meer te investeren in bouwprojecten. Toen Sint-Oedenrode vorig jaar januari Meierijstad werd, vonden we een opening en een projectontwikkelaar diende een principeverzoek in om veertig woningen te bouwen in de Locht. Het traject liep. Tot in juli het bericht kwam van de provincie waarin ze Meierijstad adviseert om niet mee te werken aan dit bouwproject. Dus nu zijn we terug bij af. Begrijp me goed, volksgezondheid is voor ons heel belangrijk en hoewel longontsteking geen levensbedreigende ziekte is, we twijfelen niet aan het on-

derzoek. We hebben goed overleg met de gemeente en zijn overtuigd dat Meierijstad de juiste procedure volgt.

Maar toch hopen we dat de politiek het lef heeft om te kiezen voor de leefbaarheid van Olland en ons niet in de steek laat. Want als deze normen gehandhaafd blijven, zit Olland op slot.”

Multifunctionele ontmoetingsruimte De Loop’r biedt Olland tal van mogelijkheden zeggen Stephan van de Moosdijk en Ad van der Heijden.

Jongeren willen in Olland blijven wonen Nog maar vijf jaar geleden in 2013, werd ontmoetingscentrum De Loop’r geopend. Een multifunctionele accommodatie die onderdak biedt aan de basisschool, kinderopvang en verschillende sport- en muziekverenigingen. Ad van der Heijden: “We hebben hier in Olland tal van mogelijkheden. We hebben ruimte, natuur en gezelligheid.

Maar de leefbaarheid in een dorp begint met woningen voor starters en jonge gezinnen. Olland heeft veel vrijstaande woningen op grote percelen en maar vijf procent huurwoningen. Er zijn weinig betaalbare woningen voor jongeren en jonge gezinnen. Dat heeft tot gevolg dat het aantal kinderen op de basisschool terugloopt naar zeventig. Verenigingen hebben moeite om hun ledenaantal op peil te houden. De bron van levendigheid zijn de contacten op het schoolplein en de sportvelden. Als die verdwijnen, zijn er ook geen evenementen meer.”

Op enkele huizen na stagneerde het laatste nieuwbouwproject tien jaar geleden vanwege uitbreiding van de stankcirkel. Van der Heijden: “En nu weer tien jaar wachten op een huis? Da’s voor velen geen optie. Jongeren willen wel in Olland blijven wonen, het zijn harde werkers maar ze willen wel kansen krijgen.”

Trots op agrarische gebied Hoe nu verder? “Het advies van de provincie is een raadgeving, geen wet”, zegt Ad van de Heijden. “En hoewel het onderzoek aangeeft dat er een verhoogd risico is, moet de exacte oorzaak van mogelijke longontsteking door aanwezigheid van geiten door verder vervolgonderzoek helder gemaakt worden. Dat duurt nog minimaal vier tot vijf jaar. Momenteel heeft de gemeente een aantal vervolgvragen uitgezet bij de GGD. Daarvan horen we binnenkort de uitslag. Maar er moet snel een keuze gemaakt worden en duidelijkheid komen.

Voor ons is dat woningen bouwen. De meeste Ollanders wonen hun hele leven in dit kerkdorp en hebben totaal geen moeite met de twee geitenhouderijen. Geitenhouders moeten ook hun boterham verdienen. Wij zijn trots op ons agrarisch gebied.”

Corrie Bekkers

Kleine Kernen Krant nr:4 2017/18

3

Landelijke finale "Kern met Pit"

Buurttuin Teteringen maakt kans op gouden pit

Na een jaar hard werken om hun droom te realiseren, presenteerden onlangs ruim honderd Kern met Pit buurtprojecten de resultaten. Tijdens deze feestelijke bijeenkomsten in het hele land, is in elke provincie één project gekozen tot trofee winnaar. Alle aanwezige deelnemers ontvingen het predicaat ‘Kern met Pit’ en 1.000 euro voor het project. De jury en het Nederlandse publiek bepaalden wie in elke provincie naar huis mocht met de trofee én 1.500 euro extra.

De Gouden Pit De twaalf onderstaande winnende buurtprojecten strijden nu tegen elkaar in de landelijke finale voor een bijzondere prijs: de Gouden Pit. De landelijke winnaar wordt bepaald door internetstemmen en een vakjury. In totaal ontvangen drie projecten een prijs: de Gouden, Zilveren of Bronzen Pit plus een geldbedrag oplopend tot wel 3.000 euro. Dit zijn de kandidaten voor de te winnen prijzen: • Reis naar je Dromen (Utrecht) • Stichting Puppyclub Sociaal (Zuid-Holland) • Dorpshart Ossenisse (Zeeland) • Bakhuuske Meterik (Limburg) • Vasse Gezellig! (Overijssel) • Buurttuin Teteringen (Noord-Brabant) • Wereldplein Hoofddorp (Noord-Holland) • Wind! (Gelderland) • Groente- en fruitkar Vriescheloo (Groningen) • Voedselbos Zeewolde

• •

(Flevoland) Zelfpluktuin Schiermonnikoog (Friesland) Eelderwolde (Drenthe)

Actief Teteringen Bij het project in Teteringen zijn vier actieve kartrekkers betrokken. Zij kunnen op 20 tot 40 actieve helpers en enthousiaste

buurtbewoners die zich inzetten voor het educatieve kinderplan.

De huidige speeltuin, ongeveer 1200 vierkante meter, is goed onderhouden door gemeente en buurtbewoners, maar nodigt niet uit. Daar wilde de initiatiefnemers verandering in brengen.

70% van de beplanting wordt verwijderd en opnieuw ingevuld.

Het omturnen van de saaie groene speeltuin dus in een buurt-tuin die uitnodigend is voor alle leeftijden.

"Creëren van een uitnodigende speel-/buurttuin voor iedere bewoner (leeftijd 0 tot 99) met als doel het versterken van de sociale cohesie, het mogelijk maken van natuureducatie (edu-

catie- en belevingstuin middels een biologische moestuin, plukbloemen, wilgentenen, kruidenspiraal etc.) en het inrichten van een vlinder- en bij vriendelijke siertuin", aldus de projectomschrijving.

Verbeteringen voor de woonomgeving Doordat het plan zeer breed gedragen wordt, versterkt dit initiatief de participatie in de wijkdeal openbaar groen. Kinderen in de directe omgeving maken kennis met flora en fauna (moestuintjes, vlinders, bijen, kruidenspiraal, wilgentenentunnel etc.). Onderdeel van een groter geheel 3000 lokale projecten "Kern met Pit" is al jaren een succesvolle formule. Het evenement geeft een boost voor buurtprojecten.

Sinds de start van Kern met Pit, 40 jaar geleden, zijn er ruim 3000 lokale buurtprojecten gestart, opgebloeid en verankerd in de maatschappij.

Een prestatie van formaat!

44

Muurkrant

Kleine Kernen Krant nr:4-2017/18

WhatsApp-proef gemeente Bergeijk

De gemeente Bergeijk is gestart met een proef waarbij bewoners via WhatsApp vragen aan de gemeente kunt stellen. Omdat meer dan de helft van alle Nederlanders WhatsApp gebruikt, is het volgens de gemeente een logische toevoeging aan de andere communicatiemiddelen van de gemeente. "Het is een laagdrempelige manier om direct uw vraag te stellen en om snel en gemakkelijk een goed antwoord te krijgen." De uitleg van de gemeente: "Hoe werkt het?

• Stuur uw vraag in een berichtje via WhatsApp naar het telefoonnummer.

• We beantwoorden uw vragen altijd zo snel mogelijk en uiterlijk binnen 24 uur. Is uw vraag complex, dan vragen we of we u mogen bellen of e-mailen. Privacygevoelige informatie versturen we niet via WhatsApp. Het mobiele telefoonnummer kan alleen worden gebruikt om WhatsAppberichten te sturen.

Het is niet mogelijk om ons op het nummer te bellen of sms’en.

Ook beantwoorden we alleen individuele gesprekken (geen groepsgesprekken).

De proef met WhatsApp duurt tot het einde van dit jaar. Aan het eind van deze periode evalueren we de proef. We bekijken dan of inwoners WhatsApp willen gebruiken om te communiceren met de gemeente. De ervaringen die we opdoen tijdens de proef, gebruiken we voor de verdere verbetering van onze dienstverlening.

WhatsApp WhatsApp is een berichtenservice waarmee u gratis tekstberichten kunt versturen naar 06-nummers. Het is ongeveer hetzelfde als het versturen van een sms, maar dan via internet. Voor WhatsApp heeft u een smartphone nodig met een internet-verbinding of WiFi. Behalve tekstberichten kunt u ook foto’s, video’s en geluids- opnames versturen en uw locatie delen."

Kempenmuseum winnaar museale publieksprijs 2018 De afgelopen maanden kon er op de website van het Museumkwartier gestemd worden op het beste museum van Nederland. Meer dan 1000 musea waren in de race voor deze gewilde publieksprijs. Kempenmuseum De Acht Zaligheden sleepte de bronzen medaille in de wacht en liet daarmee enkele gerenommeerde musea zoals het Gemeentemuseum in Den Haag achter zich! Groot feest dus op dinsdagochtend 16 januari in het museum. De prijs werd uitgereikt door Hubmedia onder het toeziend oog van het volledige college van B & W van Eersel.

Naast de oorkonde won het museum ook een mooi bedrag om te besteden aan een mediacampagne. De reacties op de website van Museumkwartier waren niet alleen zeer talrijk maar ook zeer lovend. Vooral de gastvrijheid, de prachtig onderhouden tuin en de vele activiteiten voor jong en oud werden geroemd. Een groot compliment voor de vele vrijwilligers die het museum draaiende houden en uiteraard ook een stevige motivatie om het mooie museum in stand te houden. Waarnemend burgemeester Joseph Vos wist dit prachtig onder woorden te brengen in zijn toespraak voor de aanwezige vrijwilligers. Vanzelfsprekend was deze prijs niet mogelijk zonder de vele positieve reacties van het publiek. Alle medewerkers en vrijwilligers zijn daar dan ook zeer erkentelijk voor. En omdat het feest is, trakteert het museum alle bezoekers in de maand februari op een kopje koffie met iets lekkers, kunt u meteen genieten van de creativiteit van enkele leerlingen van het Rythoviuscollege!

Lening van 25,8 miljoen euro aan gemeenten voor zonnepanelen De provincie Noord-Brabant wil een lening geven van 25,8 euro miljoen aan gemeenten in Zuidoost-Brabant om op circa 5.000 huishoudens zonnepanelen te realiseren. Na goedkeuring van Provinciale Staten zet de provincie hiervoor geld in dat verdiend is met de verkoop van energiebedrijf Essent.

Zonnepanelenproject Twaalf gemeenten in Zuidoost-Brabant organiseren gezamenlijk een groot zonnepanelenproject (circa 70.000 panelen) voor particuliere woningbezitters. Zes of zeven van die gemeenten hebben belangstelling om gebruik te maken van een lening van de provincie. Het gaat om de gemeenten Eindhoven (15,3 miljoen), Geldrop-Mierlo (3 miljoen), Gemert-Bakel (1,3 miljoen), Son en Breugel (1,3 miljoen), Valkenswaard (2,4 miljoen), Waalre (1,2 miljoen) en mogelijk Cranendonck (1,3 miljoen).

De rente op de leningen is marktconform, maar de voorwaarden zijn gunstig omdat de gemeenten makkelijk vervroegd kunnen aflossen.

Duurzaam opgewekte energie Het project maakt zonnepanelen bereikbaar voor woningbezitters die niet de middelen hebben om de zonnepanelen in één keer te kopen. Gedeputeerde Anne-Marie Spierings (Energie): “Ik vind het belangrijk dat zoveel mogelijk Brabanders omschakelen naar duurzaam opgewekte energie. Met de aanpak van de gemeenten kunnen meer mensen profiteren van zonnepanelen, ook als ze het geld voor de aanschaf niet hebben.”

Eventueel kunnen verenigingen, scholen of kleine bedrijven ook meedoen aan het project. De gemeenten laten de zonnepanelen installeren, inclusief garantie en onderhoud. De deelnemer aan het project betaalt de investering af in 15 jaar wat jaarlijks minder kost dan de besparing op de energierekening.

C OLOFON Redactie-adres: St. Josephstraat 18 5089 NK Haghorst Telefoon 06 - 28 939 895 Info@kleinekernenkrant.nl Internet: www.kleinekernenkrant.nl Eindredactie: Bertrand Verhelst Vormgeving: Jeroen Verhelst Heeft u een bijdrage voor het volgende nummer!?

Mail kopij of foto's voor 1 mei naar het redactie-emailadres.

Bel voor een abonnement: Tel: 06 - 50 288 170.

ISSN: 1387-909X

Kleine Kernen Krant nr:4 2017/18

5

Dit jaar kunnen 50 basisscholen aan de slag

Brabantse schoolpleinen gaan groen kleuren

Stoeptegels eruit; gras, bomen, struiken, bloemen en groenten erin! Brabantse schoolpleinen van de toekomst zijn gezond, klimaatbestendig en natuurlijk avontuurlijk! Dat is het toekomstbeeld van de provincie Noord-Brabant, de vier Brabantse waterschappen, het Prins Bernhard Cultuurfonds en het interbestuurlijk programma Jong Leren Eten.

Zij hebben de krachten gebundeld om zoveel mogelijk Brabantse scholen en gemeenten enthousiast te krijgen voor dit idee.

Groene ‘schoolpleinen van de toekomst’ hebben verschillende voordelen: ze zijn gezond, aantrekkelijk en leerzaam, bevorderen de biodiversiteit, leveren een bijdrage aan het klimaatbestendig maken van de leefomgeving en het kunnen zo plekken worden waar kinderen, ouders en buurtgenoten ook na schooltijd nog graag zijn.

Onderzoek wijst uit dat kinderen op ‘groene scholen’ ook minder pestgedrag vertonen.

Impuls Om die redenen willen de samenwerkende partijen een financiële, organisatorische en communicatieve impuls te geven aan de Brabantse scholen. De provincie trekt er de komende vier jaar 1,6 miljoen euro voor uit. Dit jaar kunnen de eerste 50 basisscholen daar al van meeprofiteren.

Grote kans Gedeputeerde Erik van Merrienboer (Ruimte) van de provincie: ‘Juist op een schoolplein ligt een grote kans om kinderen, ouders en buurtbewoners zelf te laten meewerken aan een gezonde leef- en speelplek. Als je op jonge leeftijd al in contact komt met de natuur, zul je er later ook goed voor willen zorgen en sneller kiezen voor een duurzame leefstijl en een gezonder voedingspatroon. Het hogere doel is dan ook: gezonde burgers die zich bewust zijn van natuur, klimaat en gezondheid en zich actief inzetten voor hun dagelijkse leefomgeving’.

Enthousiasme Er is nu al grote belangstelling van scholen, gemeenten, hoveniers en groenbedrijven en andere partijen om in de praktijk aan de slag te gaan. Omdat het niet voor iedereen meteen duidelijk is hóe je een schoolplein kunt vergroenen, steken de initiatiefnemers ook energie in het bij elkaar brengen van de nodige kennis en ervaring.

Subsidieregeling in april open Naar verwachting wordt de subsidieregeling in april opengesteld. De provincie subsidieert maximaal 50% van de inrichtingskosten van groene schoolpleinen, tot een maximum van 10.000 euro per plein. Met de bijdrage van de andere projectpartners is 14.000 euro per schoolplein beschikbaar. Om het project te laten slagen, is volgens de provincie betrokkenheid en eigenaarschap vanuit gemeenten, school en ouders essentieel.

Bertrand Verhelst

Kampioen Iedje is dol op verhaaltjes over vroeger. Waargebeurde verhaaltjes, geen verzinsels. Voortdurend vertel ik stoute, lieve en spannende avonturen over de tijd dat haar mama nog een klein meisje was. Ze vindt het jammer dat ik geen bijzondere belevenissen kan vertellen over haar papa.

Essentie Natuurlijk verzin ik af en toe fragmenten die het verhaal meeslepender maken. Zoals de bijna kale bol toen mama experimenteerde als kapster met haar zus als oefenobject. Of de stekelbaarsjes die aan mama’s tenen knabbelden toen ze met natte schoenen thuiskwam van het slootjespringen. Maar de essentie van de verhalen is altijd waar.

Precies zoals het feit dat Iedjes moeder in haar jonge jaren met haar team Nederlands kampioen dameskorfbal werd.

Winnende doelpunt Mijn kleindochter glom van top tot teen toen ik haar vertelde hoe mama de eerste helft reserve stond, na achterstand ingezet werd en uiteindelijk het winnende doelpunt maakte. Ik zag de opwinding in Iedjes gezicht, de huivering over haar rug toen ze zich inbeeldde hoe de klok de seconden wegtikte en net in die laatste minuut… “Yes, dat wist ik wel. Mama is zó goed, glunderde ze".

We eten een boterham op woensdagmiddag. Iedje en haar vriendinnetje kletsen over de afgelopen ochtend.

Welk klasgenootje brutaal was tegen juf en wie de meeste woordjes kent.

“Ik ben het allerbeste met gym”, verzekert Iedje. “Dat heb ik denk ik, van mama geleerd. Mama kan veel dingen goed”, gaat ze opgewekt verder tegen haar vriendinnetje. “Mijn mama was ooit kampioen van Nederland hé oma? Oma, vertel je dat verhaaltje nog een keer?”, smeekt ze.

Mama kan alles goed Ik steek van wal maar al snel neemt Iedje de verhaallijn over. In enkele zinnen is het duidelijk dat mama niet alleen aan de top stond, maar nog steeds staat.

“Mama kan heel goed opruimen, mooie kleren kopen en voorlezen.” Intussen schuift papa ook aan tafel voor een boterham en luistert naar het pochen van zijn jongste dochter.

Hij kijkt haar aan en zegt quasi verongelijkt: Mama kan álles heel goed. Ze kan een bedrijf leiden, het huishouden runnen, Nederlands kampioen worden en bovendien nog tijd maken voor haar kinderen. Wat doe ík hier eigenlijk? Ik ben misschien wel overbodig in dit huis.” “Nee hoor papa”, troost Iedje. “Jij kunt ook wel iets. Jij kunt heel goed de televisie aanzetten.”

Corrie Bekkers

6

Kleine Kernen Krant nr:4-2017/18

Samenwerking Bergeijk, Bladel, Eersel, Oirschot en Reusel-De Mierden en CBS

Eerste Rural Data Center gelanceerd in De Kempen

De vijf Brabantse Kempengemeenten Bergeijk, Bladel, Eersel, Oirschot en Reusel-De Mierden hebben de primeur: zij gaan met het Centraal Bureau voor de Statistiek intensief samenwerken in het eerste Rural Data Center van Nederland, gevestigd in het gemeentehuis van Reusel-De Mierden. Doel is om tot meer datagedreven beleid te komen. Dat betekent voor de inwoners van de Kempengemeenten meer beleid op maat en nóg betere dienstverlening. Wethouder Liesbeth Sjouw van Eersel: ‘Heel mooi dat het CBS deze uitdaging met ons aangaat.’

Grote groep 50-plussers Sinds 2003 wordt er in de Kempen op allerlei terreinen samengewerkt, bijvoorbeeld op het gebied van sociale dienst, jeugdhulp en vergunning, toezicht en handhaving. Een Rural Data Center kan hier een belangrijke rol spelen om meer data gestuurd te gaan functioneren. De Kempengemeenten maken intussen gebruik van de expertise van het CBS over dataverwerking, privacy en het koppelen van databestanden. Er liepen twee projecten: er is een onderzoek naar de woonsituatie van de Kempenaren en een onderzoek naar jeugdhulp en criminaliteit. Alle CBS-data over wonen in de vijf Kempengemeenten werden geaggregeerd en samengevoegd met gemeentelijke informatie op het gebied van bewonersprofielen.

Zo kwam naar voren dat ruim de helft van de verhuizende bewoners binnen de eigen gemeente verhuist.

Vergeleken met de rest van de provincie Noord-Brabant hebben de Kempen relatief veel 50-plussers (44% meer), en met 34 procent relatief weinig 20 tot 50 jarige inwoners.

Onderzoek jeugdhulp en criminaliteit Er zijn ook cijfers gebundeld over criminaliteit en jeugdhulp. Zo zien we dat verreweg de meeste misdrijven in de Kempengemeenten vermogens gerelateerd zijn en dat het aantal jeugdige verdachten

ruim onder het landelijke gemiddelde ligt.

Mede op basis van dit onderzoek wordt er een nieuwe veiligheidsvisie geformuleerd.

Succesvolle pilots Namens het CBS is Tim Muller betrokken bij de oprichting van het Rural Data Center de Kempen. Hij is werkzaam als onderzoeker bij het Centrum voor Beleidsstatistiek van het CBS en nauw betrokken bij beleidsvraagstukken van gemeenten. ‘We zien steeds vaker dat gemeenten behoeften hebben aan objectieve data. Ik duik de gemeentelijke organisaties in en praat met mijn counterpart. Samen proberen we de vragen van de gemeenten boven water te krijgen en vooral de vraag achter de vraag duidelijk te krijgen.’

De ervaringen van Muller met de vijf Kempengemeenten zijn heel goed. ‘Dit is een unieke samenwerking. Al vóór de opening hebben we twee succesvolle pilots over wonen en jeugdcriminaliteit met elkaar uitgevoerd en kunnen we gelijk onze toegevoegde waarde laten zien.’ Naast het uitvoeren van de pilots heeft het CBS samen met de Kempengemeenten ook nagedacht over de thema’s die komend jaar opgepakt kunnen worden. ‘De gemeenten willen het gebruik van minimaregelingen voor kwetsbare groepen stimuleren om hun levensstandaard te verhogen. Daarom wordt in het werkplan mede ingezoomd op het minimabeleid.

Nieuwe aanvraagmogelijkheid vanaf begin maart

Voucherregeling voor Vrijgekomen Agrarische Bebouwing

Vanaf 1 maart stellen Gedeputeerde Staten een nieuwe aanvraagmogelijkheid open voor de voucherregeling van de VABimpuls. VAB staat voor vrijgekomen agrarische bebouwing.

Met een voucher kan een eigenaar van lege stallen deskundigheid inroepen bij een beslissing over herbestemming of sloop.

“Positief verrast” In de eerste 3 maanden maakten 54 eigenaren van lege stallen en schuren in Brabant gebruik van de VABimpuls.

De voucherregeling biedt eigenaren de mogelijkheid een beroep te doen op onafhankelijke deskundigen van VABimpuls. Zij ondersteunen en adviseren de eigenaar bij het nemen van een beslissing over sloop of herbestemming.

De vouchers gelden voor lege stallen en schuren die niet meer voor agrarische doeleinden gebruikt worden. Van de 72 aanvragers die tussen oktober 2017 en januari 2018 een aanvraag indienden, loopt inmiddels met 54 eigenaren een adviestraject. De meeste aanvragen komen uit de gemeenten Sint-Anthonis, Hilvarenbeek, Cranendonck, Deurne en Gemert-Bakel. Op dit moment geldt de voucherregeling alleen voor lege stallen

en schuren waar geen agrarische activiteiten meer plaatsvinden. De provincie onderzoekt de mogelijkheid om de regeling op korte termijn uit te breiden voor agrariërs die hebben besloten te stoppen met hun bedrijfsvoering, maar nog niet gestopt zijn.

Peer Verkuijlen, projectleider VABimpuls bij Brabant Advies is positief verrast over de belangstelling: “Een deel van de doelgroep is niet gemakkelijk bereikbaar. Veel eigenaren zijn op leeftijd en al jaren geleden gestaakt met de agrarische activiteiten. De gesprekken aan de keukentafel gaan natuurlijk over regelgeving en financiën, maar vaak geven juist de menselijke aspecten, zoals gezondheid en persoonlijke toekomstwensen van gezinsleden de doorslag.”

Vanaf 1 maart zijn de vouchers opnieuw

aan te vragen via www.vabimpuls.nl. De 2e ronde duurt tot eind 2018, of totdat het subsidieplafond van 350.000 euro is bereikt. Hiermee kunnen naar verwachting 75 eigenaren van lege stallen worden geholpen.

Een voucher vertegenwoordigt een waarde van maximaal 4.000 euro, die de eigenaar kan inzetten voor een ondersteuning in twee fasen. De 1e fase bestaat uit een oriëntatiegesprek en een haalbaarheidsanalyse en is voor de eigenaar kosteloos. In de 2e fase wordt een start gemaakt met de uitwerking van nieuwe plannen gericht op herbestemming. Hiervoor betaalt de eigenaar een eigen bijdrage van 62,5%.

Aanpak leegstand VABimpuls bestaat uit een kennisplatform en de voucherregeling, en maakt

deel uit van de Brabantse aanpak leegstand. Belangrijke uitgangspunten in die aanpak zijn dat de eigenaar van leegstaand vastgoed altijd verantwoordelijk blijft en dat de gemeente de eerste overheid is in de aanpak van leegstand.

Rond leegstand in het buitengebied werkt de provincie daarom samen met wethouders van 22 Brabantse gemeenten in een taskforce.

Gedeputeerde Erik van Merrienboer (Ruimte): “De omvang en impact van de leegstandsproblematiek in het buitengebied is heel groot, maar een succesvolle aanpak kan alleen maar door maatwerk toe te passen. De VABimpuls geeft invulling aan die maatwerkbenadering.

Daarnaast ben ik blij met de gezamenlijke inspanning met de gemeenten in de taskforce om alle mogelijkheden te verkennen en te benutten.”

Kleine Kernen Krant nr:4 2017/18

7

Reactie provincie op sectorplan tegen mestfraude nie en economische prikkels inzetten voor een betere naleving van de regels. Dit draagt ook bij aan een herstel van vertrouwen tussen de maatschappij en de veehouderij.

Reguliere inspecties

Gemeenten en provincie intensiveren toezicht op veehouderijen Al enige tijd intensiveren de Brabantse gemeenten en de Provincie Noord-Brabant de inspecties van veehouderijen. Toezichthouders van de Brabantse omgevingsdiensten gedurende 3 jaar op uniforme wijze gaan controleren of de agrarische bedrijven aan de wet- en regelgeving voldoen.

Daarnaast informeren zij agrariërs over asbestverwijdering en energiebesparing.

Inspecteren én voorlichting geven De toezichthouders zullen een reguliere inspectie uitvoeren.

Dat betekent dat zij controleren of de agrariër aan de milieu en natuurwet- en regelgeving voldoet. Zo wordt er bijvoorbeeld gecontroleerd of luchtwassers

aanwezig zijn en goed functioneren en of het aantal gehouden dieren overeenstemt met de vergunning. Daarnaast inventariseren zij hoeveel m2 asbestverdachte dakbedekking aanwezig is en geven zij voorlichting over het veilig verwijderen daarvan.

Vanaf 1 januari 2024 zijn asbesthoudende dakbedekkingen namelijk verboden.

Energiebesparing Ook energiebesparende maatregelen komen aan de orde. Een bedrijf met een bepaald minimaal energieverbruik is verplicht energiebesparende maatregelen uit te voeren. Maar ook als er geen verplichting is, kan het financieel aantrekkelijk zijn om maatregelen te treffen. De toezichthouders helpen de agrariër

graag op weg door het aanbieden van de juiste informatie.

Eerlijke concurrentie De veehouderij is in transitie.

Bedrijven verduurzamen of stoppen. Met dit inspectieproject krijgen de gemeenten en de provincie een goed beeld van de sector en wordt oneerlijke concurrentie door het niet naleven van regelgeving voorkomen.

Om die reden heeft ook de ZLTO zich achter het project geschaard.

Door veehouderijen minimaal één keer op een uniforme manier te inspecteren dragen gemeenten en provincie bij aan een eerlijke concurrentie op het platteland en het herstel van vertrouwen tussen agrariër, burger en overheid.

Naar aanleiding van het sectorplan tegen de mestfraude heeft de provincie Noord-Brabant de volgende reactie van gedeputeerde Anne-Marie Spierings (Agrarische ontwikkeling): “Dit plan is een goede eerste stap omdat de sector niet alleen de controle op de mest wil verbeteren maar ook de cultuur van ‘fraude mag’ tegen wil gaan. De sector realiseert zich dat de mestfraude het draagvlak voor de hele veehouderij in de waagschaal legt.

Meer transparantie De sector wil via onder andere gedragscodes en ketenkwaliteitsborging forse stappen zetten. Deze betekenisvolle stappen winnen nog meer aan kracht als de landbouwsector de luiken open gooit naar de samenleving, en de samenwerking zoekt met de verwerkende industrie en de retail. Met meer transparantie kan de sector de publieke opi-

Mest vooral kostenpost In het plan van de sector komt de oorzaak van het probleem, een overschot aan mest, zeer summier aan bod. Mest is nu vooral een grote kostenpost.

De uiteindelijke oplossing ligt in een landbouw waarin de kringlopen gesloten zijn, mest een waardevol product is en de afnemer een eerlijke prijs betaalt aan de boer. Dit vergt niet alleen voldoende mestverwerkingscapaciteit en verwaarding van mest, maar ook een sterke betrokkenheid van verwerkende industrie (VION, Royal Friesland Campina, etc) en retail (supermarkten en speciaalzaken zoals slagers).

Beter toezicht De mestfraude maakt duidelijk dat het toezicht beter moet. Minister Schouten heeft hiervoor al veel in beweging gezet, zoals de samenwerking tussen NVWA en andere toezichthoudende instanties, gegevensuitwisseling, de samenwerking met het ministerie van Justitie en Veiligheid tegen ondermijnende criminaliteit en het onder de loep nemen van subsidies die RVO verstrekt. De provincie Noord-Brabant wil graag samen met het rijk optrekken om het toezicht slimmer te organiseren. Het digitaliseren, uitwisselen en analyseren van gegevens spelen daarbij een belangrijke rol.”

Na de Verenigde Staten is Nederland de grootste landbouwexporteur

Export landbouwproducten in 2017 bijna 92 miljard euro In 2017 is voor een bedrag aan € 91,7 miljard geëxporteerd aan landbouwgoederen, opnieuw een recordbedrag.

Een groei van 7% ten opzichte van 2016 toen het exportbedrag € 85,5 miljard betrof.

Daarnaast exporteerde Nederland vorig jaar 9,1 miljard aan landbouw gerelateerde goederen zoals landbouwmachines, kunstmest en gewasbeschermingsmiddelen.

Dit blijkt uit voorlopige cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek en Wageningen Economic Research.

Cijfers De minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit Carola Schouten heeft deze cijfers gepresenteerd tijdens de Grühne Woche, de jaarlijkse internationale landbouwbeurs die in Berlijn plaatsvindt.

“Export kennis belangrijker” Minister Carola Schouten: ‘De exportgroei bevestigt de kracht van de Nederlandse land- en tuinbouwsector. Minstens zo belangrijk is de sterke kennis en innovatiekracht van ons land. De groei van de wereldbevolking, de toenemende vraag naar gezond voedsel en klimaatverandering spelen een steeds belangrijkere rol, ook in de landbouw. Nederland ontwikkelt slimme landbouwtechnieken die hieraan een bijdrage kunnen leveren en die tegelijkertijd ten goede komen aan onze exportpositie. Bijvoorbeeld, ons land ontwikkelt methoden om gewassen te verbouwen met zout water. Door zilte landbouw toe te passen kan er voedsel worden gekweekt op voorheen onbruikbare bodem.

Het exporteren van deze kennis wordt steeds belangrijker.’

Exportbestemmingen De meeste van onze landbouwproducten worden geëxporteerd naar Duitsland. Daarna volgen België, het Verenigd Koninkrijk (VK) en Frankrijk.

Aardappelen, groente en fruit zijn voor het buitenland de meest populaire Nederlandse producten, in 2017 droegen deze ruim 13% bij aan de totale exportwaarde. De bereide producten van dieren en vlees zijn goed voor bijna 12% en de sierteelt en zuivel en eieren hebben beide een aandeel van bijna 10%.

Sterke stijgers waren in 2017 de export van zuivel en eieren, dieren en vlees en oliën en vetten. De landbouwexport leverde vorig jaar € 44 miljard op voor de Nederlandse eco-

nomie. Ongeveer € 40,5 miljard is daarbij te danken aan producten van Nederlandse makelij, € 3,5 miljard is afkomstig van goederen die eerst geïmporteerd zijn en na een beperkte bewerking Nederland weer verlaten. Inclusief landbouw gerelateerde goederen zijn de verdiensten zelfs € 48 miljard.

Europa belangrijk voor export De cijfers laten het belang van de Europese interne markt zien, 78% van de Nederlandse export van bewerkte en onbewerkte landbouwgoederen gaan naar andere EU-lidstaten. Nederland is al jaren een belangrijke wereldspeler in de zogenoemde agrisector. Na de Verenigde Staten is Nederland de grootste landbouwexporteur.

8

Kleine Kernen Krant nr:4-2017/18

BRABANTS BONT

In zijn spreken klinkt onbetwistbaar de zanger door: hoge en lage tonen, versnellen en dan weer vertragen, uitbundig en dan weer verstillend maar altijd gedreven en enthousiast. Zelfs aan de telefoon blijkt hij een welluidende troubadour, die moeiteloos het dialect van zijn geboortedorp Lith mengt met het algemeen Nederlands. Zo gaat het ook toe tijdens zijn vele optredens – soms een keer, soms twee keer per week – in de provincie.

Noud Bongers (1952) is al meer dan twintig jaar niet meer weg te denken van de Brabantse dialectpodia. Hij wordt wel een “kruising” genoemd tussen de legendarische Ad de Laat en de door hem hogelijk gerespecteerde Gerard van Maasakkers Geen wonder dat de veel gevraagde, zichzelf op de gitaar begeleidende dialecttroubadour Bongers begin 2009 werd onderscheiden met de prestigieuze Ad de Laat-prijs.

Noud Bongers heeft een geheel eigen plek binnen dat circuit van dialectzangers. Allereerst omdat hij uit die bijzondere, kleine kern Lith (3000 inwoners) aan de Maas komt, een dorp waarvan de bewogen historie teruggaat tot ruim vijfhonderd jaar voor Christus. In Lith hebben de inwoners altijd al onrust en overlast gehad door het wassende water van de Maas; dat heeft invloed gehad op het speciale karakter van de inwoners die door hun permanente strijd tegen het water strijdbaar en onderling verbonden zijn gebleven en ogenschijnlijk wat stug.

Bongers is geboren en getogen in Lith, waar hij zichzelf jarenlang muzikaal heeft ontwikkeld in een bandje van vrienden met wie hij nog op de kleuterschool

heeft gezeten en waar hij twintig jaar dirigent van het parochiële koor Lithanie was. Lith zal daarnaast voor altijd verbonden blijven met de bekende roman Dorp aan de Rivier (1934) van Anton Coolen, waarvoor het model heeft gestaan evenals voor de verfilming ervan door Fons Rademakers.

Noud Bongers profileert zich op zijn website tegen de achtergrond van de Maas en de veerboot. Het veer staat misschien wel model voor de “brug” die hij met zijn liedjes en zijn dialect wil slaan naar het hart van zijn luisteraars. “Dialect

een lach en een traan, en liedjes om tot rust te komen.” Twee voor hem typerende spreuken kleuren bijna altijd zijn optredens in: ’t Lève dè is één fist, mar de slingers moete zèlf ophange! – “Het leven is één feest maar je moet er wel wat zelf aan doen,” en Houwt oew ège mals, want tèèij worde vanègus! – “Blijf bewegen, ook geestelijk, probeer zo lang mogelijk actief te blijven want houterig word je vanzelf.”

Een derde onderscheidend element in het oeuvre van Noud Bongers is dat hij van de onvermijdelijke nostalgie

Noud Bongers Troubadour aan de Maas zit kort bij me, het brengt veel emotie mee, het geeft veel mensen herkenning en steun bij vreugde en verdriet. Ik zing vaak in crematoria in dialect en er is niets zo dankbaar als dat.” Bongers staat daarnaast bekend als een lichtvoetige, prikkelende presentator: “Ook humor heeft verbinden kracht, in alle omstandigheden.”

in dialectliedjes radicaal is afgestapt: “Mijn liedjes gaan de laatste jaren alleen nog maar over thema’s die in het heden spelen, zoals duurzaamheid en recycling in het liedje Sunt of over de gemeentelijke herindeling enkele jaren geleden. Je zou me daarom een troubadour in een modern jasje kunnen noemen.”

130 eigen liedjes Het repertoire – en dat is zijn tweede unique selling point – heeft de Lithse troubadour volledig zelf ontwikkeld. “Ik heb inmiddels zo’n 130 liedjes geschreven die voor een deel op zeven CD’s zijn uitgebracht. Het geheel is geheel gevarieerd: van rap tot wals; liedjes met

Eigenheid bewaren Noud – tweetalig opgevoed en van de generatie waarbij “het dialect er op school in Den Bosch uit gestampt werd” – is een warm pleitbezorger van de streektaal. Zo werkt hij als dialectschrijver mee aan de jaarlijkse Brabantse Boekenweekboekskes, die geïllustreerd

worden door zijn dochter Iris. Bovendien was hij jaren penningmeester bij de Toon Weijnen Stichting. Daarnaast was hij lid van de Adviesraad Streektaal en van de werkgroep Lokale Radio alsook coördinator/penningmeester van het radioprogramma “Op z’n Brabants” bij Omroep Brabant. “Maar dat programma is door Omroep Brabant opgedoekt. Er is daar niemand meer die enige affiniteit met dialect heeft. Onbegrijpelijk! Geen een Brabantse artiest krijgt daar nog een poot aan de grond. Mijn liedjes worden meer gedraaid door de omroepen in Gelderland en Zeeland dan door Omroep Brabant!”

Niettemin, gelooft Noud er vast in dat het dialect een plaats in het taalgebruik zal houden: “Hoe meer onze omgeving globaliseert hoe sterker de drang bij mensen is om hun eigenheid te bewaren.

Daarom zal het dialect over honderd jaar, weliswaar in veranderde vorm, nog steeds herkenbaar zijn. Geen twijfel mogelijk!”Zie ook: www.noudbongers.nl Dick van Niekerk

Kleine Kernen Krant nr:4 2017/18

Komende raadsverkiezingen vrijwel geen politieke lading

Het ging nog nooit zo goed met Lith

Zelden worden de gevolgen van een gemeentelijke herindeling zo duidelijk geregistreerd en gewaardeerd als in de kleine kern Lith (3000 inwoners) aan de Maas bij Oss. Mede daardoor hebben de komende raadsverkiezingen vrijwel geen politieke lading voor de Lithse gemeenschap.

Lith? U weet wel dat rustieke dorpje dat eeuwenlang tegen het wassende Maaswater heeft gestreden en dat voor Brabants grootste streekromanschrijver, Anton Coolen, de inspiratiebron was voor zijn beroemd geworden Dorp aan de Rivier (1934). De hoofdpersoon, de struise en kleurrijke plaatselijke dokter Tjerk van Taeke, sprong daar uit pure vreugde het Maaswater in, toen zijn vrouw hem met een enkel woord het zo pas ontloken nieuwe leven in haar aankondigde. Die struise Van Taeke omarmde die vaak zo onstuimige Maas uit pure onmacht om zijn blijheid anders te uiten. Dat gebeurde in het Lith van heel vroeger wel vaker, lang voordat het ophield als zelfstandige gemeente te bestaan. In 1939 werd er gefuseerd met twee naburige gemeenten, Oijen & Teeffelen en met Lithoijen. Negentien jaar later kwamen Maren-Kessel en ´t Wild erbij. Maar daarbij bleef het niet. Op 1 januari 2011 werd de gemeente Lith samengevoegd met Oss, dat daardoor een van de grootste gemeentes (ruim 90.000 inwoners) van Brabant werd.

Voordat Lith c.a. onderdeel van groot Oss werd, had iedereen in het Maasdorp zijn hart nog vastgehouden.

Multifunctionele accommodatie In Lith en omstreken wonen immers doorgaans zelfbewuste mensen die zich niet makkelijk de wet laten voorschrijven. Echter, na de herindeling van 2011 telt Lith tot vandaag nog zijn zegeningen.

“Er konden plotseling dingen waarvoor vroeger vrijwel nooit

geld was. De gemeenteraad ging akkoord met de bouw van een multifunctionele accommodatie (MFA). De openbare voorzieningen werden eindelijk op passende wijze onderhouden. De leefbaarheid in het dorp werd stukken aangenamer,” aldus Rien Verschuur, de secretaris van de Heemkundekring. Noud Bongers, de bekende Lithse troubadour en oud-wethouder van Lith, valt Verschuur bij:“Het is echt schitterend wat er gebeurd is. We hebben nog wel eens heimwee naar het kleinschalige maar dat weegt niet op tegen wat er nu allemaal wél kan. Ik denk aan het onderhoud van de wegen, de straten, de goed functionerende plaatselijke reiniging en de bouw van een nieuwe school. En dan krijgen we nog een prachtige MFA midden in het dorpshart waar alle clubs en verenigingen terecht kunnen!”Bijna achterdochtig geworden door deze positieve geluiden, gaan we kritisch te rade bij Henri Arts, de voorzitter van de dorpsraad.

Voor alle duidelijkheid: de dorpsraad Lith is een officieel adviesorgaan van de gemeente Oss. Die dorpsraad wordt gevoed door een aparte kernraad in ieder dorp. Lithoyen of Maren-Kessel bij voorbeeld hebben ieder een eigen kernraad die rapporteert aan de dorpsraad, die zelf beslist welke zaken zij bij het gemeentebestuur aankaart. De dorpsraad kan beschikken over een wijkcoördinator die voor een halve baan is vrij gemaakt om ondersteunende diensten te verlenen.

Good will vooraf “Ik sluit me aan bij al die positieve geluiden,” aldus voorman Arts van de dorpsraad, die zelf in Oijen woont. “Wij hadden zeven jaar geleden vlak voor de fusie nog koudwatervrees maar daar bleek geen reden toe. Oss heeft het tactisch heel goed gespeeld.

Men begon al een jaar voor de fusie met het ophalen van vuil en met het onderhoud van de openbare voorzieningen. Dat gebeurde allemaal zo nauwgezet dat de mensen onmiddellijk zagen dat er zaken verbeterden. Bovendien bleek al gauw dat de deskundigheid op een groter gemeentehuis van veel hoger niveau is. Dat kweekte veel good will bij de bevolking.”

Hoe kwam het dat er nu ineens wel geld beschikbaar was voor een school en een MFA, terwijl dat er vroeger niet was? Henri Arts: “Dat ligt genuanceerd. Oss had een erfenis overgenomen van de gemeente Lith, bij voorbeeld het besluit over de bouw van een MFA, waarover al langer overeenstemming was in het kader van een project dorpshartontwikkeling. Oss heeft het plan wel enigszins afgeslankt nadat was onderzocht of het realistisch was en exploitabel. Zo zijn er bij de herindeling sommige al bestaande plannen wel overgenomen en sommige niet. Vergeet ook niet dat Oss-nieuwe stijl liefst 23 kleine kernen bevat, met ieder hun wensen en plannen.”

“Oss, moeder van heur dùrpke aan de Maos” De komende raadsverkiezingen hebben voor Lith c.a.

amper een politieke lading, omdat de inwoners zich door de dorpsraad op het hoogste gemeentelijke niveau gehoord weten. Politieke partijen zijn daarvoor niet nodig. “Toch ben ik in overleg met de voorzitters van de kernraden om te zien bij welke issues van de politieke partijen we kunnen aansluiten. Belangrijk punt is het beleid ten aanzien van de sportvoorzieningen en de accommodaties, waarbij we gezien de vele samensmeltingen de vinger aan de pols willen houden.

Er is in feite maar één heet hangijzer: de Kennedybaan, de doorgaande weg van Lith richting centrum van Oss. De fietspaden aan beide zijden van deze ruim vijf kilometer lange weg zijn veel te smal voor de vele ouderen met scootmobiel, forenzen en scholieren die er gebruik van maken. Het is een provinciale weg maar de provincie wil er pas in 2022 werk van maken.

Dat is te laat! Voor een verbreding van het fietspad moet grond onteigend dan wel aangekocht worden en daarvoor moet men nu al aankloppen bij de vele agrariërs die erbij betrokken zijn!”Maar één heet hangijzer en alom tevredenheid bij de inwoners van de kernen.

Komt het gemeentebestuur van Oss op basis van de geluiden uit Lith niet in aanmerking voor de Kleine Kernen Krant-award? De Lithse dialectzanger Noud lijkt daarop al een voorschot te nemen in zijn prachtige liedje “Oss mijn stad”, hij bezingt Oss als de “moeder van heur dùrpke aan de Maos”.

Dick van Niekerk

9

Ergernis in Haren over kernenbeleid van Oss

Zo tevreden als de inwoners van Lith zijn over het beleid van Oss, zo ontevreden zijn vooral de jonge inwoners van de zo liefelijk ogende kern Haren (715 inwoners, economisch bekend van het inmiddels verkochte bedrijf De Harense Smid). In een vlammende, open brief aan het gemeentebestuur – onder andere gepubliceerd in de Lither Courant van januari 2018 verklaren Harm van Uden en Jolanda Vidiella Arts het beu te zijn om nog langer te wachten op een bouwkans in hun geliefde dorp. Zij gaan hun heil elders zoeken. Het uitblijven van nieuwbouw is de bewoners van het Maasdorpje een doorn in het oog.

Al jaren ligt er een nieuwbouwplan “Het Paradijs” maar er gebeurt niets mee.

Van Uden en Vidiella Arts maken deel uit van de kernraad Haren en de dorpsraad Megen, Haren en Macharen die het probleem al vaker aankaartte. In de lijvige brief worden de problemen met het nieuwbouwplan nog eens indringend opgesomd. Dat jonge stellen wegtrekken is nu al voelbaar in het dorp. Zo zien basisschool Sint Lambertus, voetbalclub SBV en jongerenorganisatie Pub’07 zich met teruglopend jeugdaanbod geconfronteerd.

“We kunnen zo tien stellen opnoemen die het buiten het dorp zijn gaan zoeken. En er staan er meer klaar, want er gebeurt gewoonweg niets!” Ook de teruglopende animo voor de kermis en de grote vertraging rond de geplande speelplaats voor gemeenschapshuis De Haar worden aangehaald om aan te geven dat de indruk ontstaat dat Haren “aan de achterste mem zit”.

“Voor andere zaken, waar het ze goed uitkomt, weet de gemeente Haren wél te vinden. Vier, vijf gigantische windmolen bepalen straks het uitzicht en als we ook nog een grote mestfabriek in Oss krijgen zorgt dat voor nog meer vrachtverkeer op de dorpenweg”.

Van Uden en Arts nemen geen blad voor de mond: “Om een dorp als Haren in zijn samenhang te behouden zijn een aantal zaken nodig. Nieuwbouw is daarvan de startmotor. Komt er geen nieuw impuls, dan blijft de rest ook staan. Leefbaarheid van de kernen staat niet genoeg op de agenda van de gemeente Oss!!

Onze burgemeester maakt zich alleen maar druk over alcohol in de carnavalsoptocht.”

10

Kleine Kernen Krant nr:4-2017/18

Adri Gelten, (68) heeft nog een wens in de politiek

En dat is zijn 40e jaar als raadslid vol maken

Hij staat momenteel op de vijfde plaats bij de politieke groepering ABZ. Hij is dus herkiesbaar op 21 maart en klaar om opnieuw vier jaar zitting te nemen in de raad van de gemeente Woensdrecht namens deze partij. Adri is al geruime tijd de nestor van de Woensdrechtse raad en hij doet dit volgens ingewijden geweldig goed. Hij hoeft politiek eigenlijk niets meer te leren. Hij heeft alles mee gemaakt wat een raadslid mee kan maken.

De zwartste bladzijde blijft volgens hem de herindeling toen Putte bij Woensdrecht werd gevoegd. De raad van Putte haalde verschillende malen de landelijke kranten. Er werd zelfs met voorkeurstemmen geronseld, een casino wilde grof geld betalen aan de raadsleden voor een vergunning. En ook de komst van de seksshops kwam regelmatig over tafel.

Ik heb al een heel rijtje burgemeesters “versleten". "Ik begon bij Wiebe Bos in Putte. Die werd opgevolgd door Cees van Liere. Toen die vertrok naar Sluis/ Aardenburg, kwam den Ronde als waarnemer. Ook Peter van Zevenbergen is nog een jaar waarnemer geweest in Putte Mijn eerste burgemeester in Woensdrecht werd Herman Klitsie. Toen die vertrok naar Oss kwam Cor Bosman als waarnemer. De werd opgevolgd door Marcel Fränzel, die op zijn beurt dus vertrok voor een “Sabbatical jaar” en Steven Adriaansen zijn opvolger werd.

Op 12 april 1982 werd ik in Putte beëdigd als raadslid namens de partij Putse Belangen.

Frans Schouteten had mij overgehaald om op zijn lokale lijst uit te komen en ik werd bij de oprichtingsvergadering in 1981 als tweede op de kandidatenlijst gezet. We haalden tot onze en ieders verrassing twee zetels en dat werd het begin van mijn carrière als raadslid. Frans werd

wethouder, dus mocht ik het reilen en zeilen van de plaatselijke politiek mooi zelf uitzoeken.

Dat lukte vrij aardig. Eén van de onderwerpen waar ik na enige tijd de lachers mee op mijn hand kreeg was de introductie van het plaatselijke Rampenplan. In het debat hierover werd door het raadslid Looijen van de PvdA gesteld dat, wanneer het hele college door een of andere calamiteit volledig uitgeschakeld zou worden, hij dan burgemeester zou worden omdat hij het hoogst aantal dienstjaren als raadslid op zijn conto had staan.

Mijn repliek daarop was “Nou voorzitter, als we voor die ramp maar bespaard blijven”.

Rondweg Putte Blij is Adri ook dat na 35 jaar soebatten het is gelukt om de rondweg Putte, die in mei van 2017 is geopend. Na een goed half jaar verder is het net of die weg er altijd is geweest. Maar het toont maar aan dat je als politieker geduld moet hebben.

Een hoogtepunt in Putte was in 1986, toen Putse Belangen met 4 zetels van de 11 de verkiezingen won en ook het eerste niet Nederlandse raadslid kon afvaardigen. Dat was Raymond Quireyns, er werd een totaal andere coalitie in elkaar gezet met drie partijen. Putse Belangen, PvdA en Putse Dorpspartij. "We gingen heel voortvarend van start, maar deze coalitie was geen lang leven beschoren, mede door de onervarenheid van de coalitiegenoten. De landelijke partijen VVD en CDA zaagden constant aan de stoelpoten van de wethouders Schouteten en Looijen."

Die onrustige situatie veranderde niet na de verkiezingen in 1990, want toen kwam Quireyns met een eigen lokale lijst.

Die won drie zetels, waarna Raymond de eerste niet Nederlandse wethouder in Nederland

werd. Dat haalde zelfs het nationale nieuws. In 1996 werd het herindelingsbesluit genomen en per 31 december 1996 werd de gemeente Putte opgeheven en ging op in de gemeente Woensdrecht. In de voorbereiding naar dat moment hadden alle lokale partijen van Putte, Ossendrecht, Hoogerheide en Huijbergen zich weten te verenigen en werd ABZ opgericht. " Ik ben nu 8 jaar de nestor van de raad en vicevoorzitter. Als vicevoorzitter bereikte ik natuurlijk een hoogtepunt toen Marcel Fränzel afscheid nam als burgemeester en ik in een bijzondere raadsvergadering zijn afscheid mocht regisseren.

Twee dagen later mocht ik als vicevoorzitter de inauguratie van burgemeester Steven Adriaansen voor mijn rekening nemen.

Voor beide ceremonies kreeg ik veel waardering, omdat ik de beide speeches zelf had geschreven."

Rustig klimaat "In de raad heerst een rustig klimaat. De raadsleden behandelen elkaar met respect en met correct taalgebruik. Als nestor zie ik daar ook op toe. ABZ is met 8 zetels een stabiele factor.

Samen met CDA en VVD vormen we een sterke coalitie, die daar waar dat mogelijk is ook rekening houdt met de mening van de overige fracties. De kleine kernen in onze gemeente zij een uitdaging op zichzelf. Je het beste met de woongemeenschappen voor, maar als gemeenteraad heb je niet altijd de mogelijkheid om bepaalde voorzieningen te laten aanleggen.

Door een van de journalisten van Omroep Max kwam ik te weten dat ik in de ranglijst van langstzittende raadsleden op nationaal vlak op de 17e plaats sta. Natuurlijk is het politieke bestel in de loop van 35 jaar flink veranderd."

Cees Jansen

Wènne klèts Voor steeds minder mensen is het Brabants dialect de moedertaal. Maar er zijn talloze uitdrukkingen die in het Nederlands lang niet zo mals klinken en zo beeldend zijn als in het Brabants. Alleen en daarom is het de moeite waard om dit stukje erfgoed te koesteren. Kortom het dialect is een levende taal. Voor alle mensen die dit Brabants een warm hart toedragen, hebben Henk Wittenberg, Piet van Esch en Danker Jan Oreel (illustraties) de leukste uitspraken verzameld. Uit “Wènne klèts” nu een bloemlezing van spreuken. Lees en geniet!

Gemeenteraadsverkiezingen Tussen alle Brabantse gezegden zitten ook juweeltjes die gemeenteraadsleden ook mogen beschouwen als gratis levenslessen waar ze in hun politieke loopbaan dankbaar gebruik van kunnen maken. De keuze is aan hen!! Ès ge tot oewe nek in de stront zit dan moette oewe kop nie laote hange Ook als je grote problemen hebt, moet je de moed niet verliezen ´ne Gròte vôggel hi z’n vleugels net zo hard noddig ès ‘ne klèine Rijk of arm maakt bij essentiële zaken geen verschil Denke en gisse, dè kan wèijt misse Met denken en gissen krijg je vaak een verkeerd beeld Sprikt of laot ’n skeet zòddè ‘k iets weet Geef op zijn minst een reactie Ès ‘t ‘r ’n kòrsje op de stront zit moete ‘r nie mir in wille ruure Zaken uit het verleden kan men vaak beter later rusten D’n os melke Vergeefse moeite God hurt en zie alles, mar hij lult ‘r nie over Je moet niet alles wat je weet, verder vertellen Wi ’n dikke kont hi moet ôk ’n wèij boks drage Je moet wel rekening houden met je eigen beperkingen Drie haor op oewe kop is wènnig, drie haor in oew soep is veul!

Het is hoe je het bekijkt, alles is relatief!

Dè snapt ‘nen boer mi innen èrrem nog wel Dat snapt toch iedereen Wènne klets Wat een onzin!

Kleine Kernen Krant nr:4 2017/18

11

PVV Rucphen: ‘Voor onze éigen mensen’ In Brabant doet de PVV op twee plaatsen aan de gemeenteraadverkiezingen mee, in ’s-Hertogenbosch en in Rucphen. Bij de landelijke verkiezingen, in maart vorig jaar, behaalde de PVV in de plattelandsgemeente, met zo’n 22.400 inwoners, 38,9 procent van de stemmen. De gemeente omvat de kerkdorpen Rucphen, Schijf, Sprundel, St. Willebrord en Zegge. In St. Willebrord, met ca. 9000 inwoners het grootste dorp, ging in 2017 zelfs 48 procent van de stemmen naar de partij van Wilders.

Andere wind ‘’Er moet in de gemeente een andere wind gaan waaien. Dat leeft heel erg, veel inwoners zijn het niet eens met de huidige gang van zaken. Er is angst voor teloorgang van onze mooie dorpsgemeenschappen. En de gemeente moet meer luisteren naar de inwoners. Voor het nemen van een grote beslissing, niet voor elk wissewasje, moet de bevolking geraadpleegd worden. Wij willen dat burgers van stond af aan bij het maken van plannen betrokken worden en niet pas als het plan er al ligt.

Het gemeentebestuur is van en

voor de inwoners.’’ Hiermee verklaart Ad Vissenberg waarom hij er voor gekozen heeft om bij de gemeenteraadsverkiezingen in Rucphen op de PVV-lijst te komen. En hij wil meer veranderingen. ‘’Teveel volgt onze gemeenteraad wat regionaal, provinciaal of landelijk beslist wordt. Beslissingen waarmee je het niet eens hoeft te zijn. Als blijkt dat iets voor jouw gemeente niet past, moet je een tegengeluid laten horen. Niet schoppen, maar wel je stem laten horen. Wij moeten opkomen voor onze éigen bevolking.’’

De titel van het verkiezingsprogramma 2018-2022 van PVV Rucphen is dan ook: ‘Voor onze éigen mensen’. Een titel die impliceert dat de PVV het behoud nastreeft van eigen cultuur, eigen waarden en normen.

“Ook moet onze gemeente in stand blijven”, aldus Vissenberg. “Wel samenwerken als dat nuttig is. Echter alleen dán samenwerking als daar voor de

inwoners voordeel bij te halen is, bijvoorbeeld om de kosten te drukken of om iets te kunnen realiseren dat voor de eigen inwoners belangrijk is’’, vervolgt hij. In het programma van de partij is onder meer te lezen dat inwoners meer vertrouwen moeten krijgen in de gemeentelijke overheid en de PVV een referendumverordening voor Rucphen wil. Er worden concrete voorstellen gedaan, ook om de inwoners beter te informeren.

Onder het kopje ‘Zorg en Welzijn’ staat “geld voor zorg mag alleen voor zorgdoeleinden worden ingezet”. Vissenberg vindt het “te gek voor woorden dat de gemeente miljoenen euro’s overhoudt die bestemd zijn voor de zorg, terwijl er inwoners zijn die zorg tekort komen”.

De PVV wil dat eigen inwoners bij woningtoewijzing voorrang krijgen, “niet eerst statushouders of mensen van buiten de gemeente”. PVV Rucphen is dan ook fel tegen de wettelijke verplichte opname van statushouders en vindt dat de gemeente hiertegen moet protesteren.

“Mede door statushouders komt de dreigende islamisering dichterbij. In Rucphen hoeft

geen rekening gehouden te worden met islamitische gewoontes, gevoeligheden of feestdagen’’, zo meldt het verkiezingsprogramma. En verder: ‘’De Nederlandse vlag in de raadszaal, voor het gemeentehuis en bij alle scholen.’’ Er wordt een goed verzorgde openbare ruimte met meer groen gewenst, maar geen windturbines ,,die nauwelijks bijdragen aan het milieu en enkel dure energie opleveren’’. Prominente intenties van de PVV, ook lokaal, zijn: cultureel erfgoed behouden, belastingen verlagen en onnodige bureaucratie en regelgeving schrappen. Koesteren van de natuur en opkomen voor het welzijn van dieren wordt met andere partijen gedeeld.

Engagement Lijsttrekker Vissenberg is in het verleden bestuurlijk actief geweest. In St. Willebrord, een van de vijf kerkdorpen in de gemeente Rucphen, richtte hij in het begin van de tachtiger jaren samen

met andere bewoners een huurdersvereniging op en zat vervolgens 13 jaar in het bestuur van de huurcommissie Breda/Bergen op Zoom. Hij was actief in het plaatselijk gemeenschapsleven, onder meer in het jeugd- en jongerenwerk. “Op mijn 28ste werd ik arbeidsongeschikt verklaard, ik was toen timmerman. Daarna ben ik gevraagd om te helpen bij het opzetten van een bedrijf. En nu ben ik commercieel directeur van een bouwmaterialenmarkt met twintig werknemers.”. De 64-jarige vader van twee kinderen en opa van vier kleinkinderen draagt zijn werk geleidelijk over.

“Nu krijg ik weer tijd en wil me ten volle voor de gemeenschap in gaan zetten.” Na de landelijke verkiezingen in maart vorig jaar hoorde Vissenberg van de PVV-plannen om in de gemeente Rucphen aan de gemeenteraadsverkiezingen mee te doen. Hij solliciteerde en volgde, samen met anderen uit het Rucphense, vanaf mei een opleiding, de ene week op zaterdag en de andere week op maandagavond. ,,In de vakantie heb het ‘Reglement’ van orde gelezen en de Gemeentewet Rucphen gelezen en de Gemeentewet bestudeerd.’’

Vertrouwen PVV-statenlid Patricia van der Kammen coördineerde de werving en selectie en spreekt van een fijne en enthousiaste groep kandidaten. Op basis van inzet, kennis en ervaring stelde de provinciale PVV de kandidatenlijst samen. Tot genoegen constateert Ad Vissenberg: alle kandidaten zijn enthousiast en er ontstaat een hecht team”.

Toen de PVV in Rucphen wilde beginnen, kwamen vanuit de gemeentelijke politiek opmerkingen als: “Dat lukt ze toch niet.’’

Vissenberg is blij met de felicitaties die zijn partij kreeg nadat bleek dat het wel lukte. Hij is vol vertrouwen op een goede samenwerking in de raad, als de PVV daar deel van uit gaat maken. “Politiek gaat over zaken, niet over mensen. Met respect voor de collega’s van de andere partijen, gaan wij streven om het maximale voor onze kiezers binnen te halen”.

Toon van de Sanden

Kiezersbedrog van wethouderskandidaten De verkiezingscampagne is begonnen. Het is de tijd dat u volop in de belangstelling staat van de lokale politici.

Want uw stem telt. U ontvangt folders in de brievenbus, steeds minder maar toch. Op Facebook komen er verkiezingsfilmpjes voorbij. Soms van treurige kwaliteit, want soms wordt vergeten dat het maken van een filmpje professioneel werk is van zowel de filmer als de politicus. Dat doe je dus niet even met je smartphone. Op de internetpagina’s en de papieren pagina’s van regionale en lokale kranten verschijnen de nieuwswaardige beloften uit de verkiezingsprogramma’s, of van de lijsttrekkers. En als u rekenkundig wilt vaststellen op wie u het beste kunt stemmen, is er ook nog – in veel grotere gemeenten – de mogelijkheid om vanachter uw pc een Stemwijzer of Kieskompas in te vullen om uit te vinden welk programma van welke partij het beste bij u past. Weet overigens dan dat het opstellen van die standpunten een samenspel is tussen politieke partij en de mensen achter deze electorale navigatiesystemen.

Sterke gemeenteraad Uw stem doet er toe. Of te wel uw stem is belangrijk voor de gemeenteraad. Het lijkt of het een ernstige en serieuze zaak is om de nieuwe raad te kiezen. Maar voor veel kiezers is dat niet zo. Meer dan de helft blijft thuis. Zeker in de grote steden, maar nog niet in de dorpen. Je zou denken dat het komt omdat de kiezer door heeft dat het niet gaat om het kiezen van een sterke gemeenteraad. Een lokale volksvertegenwoordiging die de belangen van de inwoners centraal stelt en het algemeen belang van de gemeente serieus neemt. Officieel gaat op 21 maart uw stem naar een kandidaat voor de nieuwe gemeenteraad. Maar u kiest niet vanzelfsprekend een raadslid.

In Sint Anthonis is dat heel duidelijk: Ingrid Voncken, inwoner van de gemeente Gennep, is lijsttrekker voor het CDA in Sint Anthonis. Zij wil niet in de gemeenteraad, het hoogste bestuursorgaan in de lokale democratie. Als ze gekozen wordt, moet ze

binnen een week verhuizen omdat je alleen tot raadslid kan worden geïnstalleerd als je in de gemeente woont. Voncken wil dat niet. Zij wil alleen maar opnieuw wethouder worden. De koninklijke weg is dat Voncken geen kandidaat voor de raad is en dat ze aan het slot van de formatie door het CDA als wethouder wordt gekandideerd. Maar het CDA vindt dat risicovol omdat zonder Voncken, die bekend is als wethouder, vermoedelijk minder stemmen en dus zetels worden behaald.

Wethoudersfactor Er zijn tientallen lijsttrekkers die ook kandidaat staan voor de gemeenteraad maar na de verkiezingen zo snel mogelijk wethouder willen worden. De wethoudersfactor is een factor van betekenis bij de raadsverkiezingen, zeker in kleine gemeenten. Het wethouderschap is daar belangrijker dan het raadslidmaatschap. Zie bijvoorbeeld Laarbeek, waar de voormalige wethouder Hans Vereijken op een onverkiesbare plaats staat, dus niet in de raad wil maar wel wethouder wil worden en als een soort lijstduwer en stemmentrekker fungeert. Nepkandidaten zijn dat volgens Joop van Holsteyn, hoogleraar politiek gedrag en kiezersonderzoek aan de Universiteit Leiden. De professor zei dat in reactie op de kandidatuur van Eric Corton en oud-wethouder Geert Dales in Amsterdam die op de lijst staan maar geen raadslid willen worden. Kiezersbedrog, want je laat je niet op een kandidatenlijst zetten als je geen kandidaat voor de raad wilt zijn, aldus Van Holsteyn.

De kandidaten voor wie alleen het wethouderschap telt, dragen niet bij aan het gezag en de positie van de raad als het hoogste bestuursorgaan in de gemeente. Raadsverkiezingen worden door deze kandidaten gereduceerd tot het kiezen van een wethouder. De rekening wordt betaald door de gemeenteraad. Die zit vol met raadsleden die hun verkiezing te danken hebben aan de wethouder die zij geacht worden te controleren. Dat is geen bijdrage aan een sterke raad.

Henk Bouwmans

12

Kleine Kernen Krant nr:4-2017/18

Burgemeesters baas van de raad maken?

Een bijzonder onverstandig voorstel

Het zou zeer onverstandig zijn om een burgemeester meer bevoegdheden te geven, vindt Fred Fleurke, emeritus hoogleraar bestuurskunde aan de Vrije Universiteit Amsterdam.

De voorzitter van het Genootschap van Burgmeesters, Liesbeth Spies, en de vicevoorzitter van de VNG, Hubert Bruls, bepleitten in Trouw nieuwe bevoegdheden voor de burgemeester om metterdaad in te grijpen als de gemeenteraad een verkeerd besluit neemt.

"Aanleiding hiervoor is de kwestie rond de benoeming van een wethouder van de gemeente Brunssum, waarover in de media uitgebreid is bericht.

In het huidige systeem heeft de burgemeester de taak om zaken die het daglicht niet kunnen verdragen, aan de orde te stellen en aan te pakken. De wet geeft hem met zoveel woorden de bevoegdheid de bestuurlijke integriteit te bevorderen. Hij heeft daarvoor geen specifieke bevoegdheden gekregen, maar opereert op basis van zijn gezag en overtuigingskracht. Heeft hij daarmee geen succes, dan kan hij het besluit waar het om gaat opspelen naar een hoger bestuursniveau.

Spies en Bruls zijn van oordeel dat dit onvoldoende is. Een

‘structurele oplossing’ is noodzakelijk, waarbij de zorgplicht voor bestuursorganen moet worden aangescherpt, burgemeesters instrumenten moeten krijgen om in te grijpen, en als klap op de vuurpijl de Wet op de ondermijning zodanig moet worden ingericht dat niet alleen beïnvloeding van het openbaar bestuur door criminelen wordt tegengegaan, maar ook gebeurtenissen als in Brunssum worden bestreden.

Dit is een bijzonder onverstandig voorstel. In de eerste plaats miskent het de positie van de gemeenteraad als het hoogste bestuursorgaan van de gemeente. Hoe onbevredigend of onwijs een besluit van een gemeenteraad soms ook mag zijn, het zou nog onbevredigender en onwij-

zer zijn als een ander bestuursorgaan van dezelfde gemeente, in dit geval de burgemeester, het democratisch gekozen orgaan zou kunnen overrulen.

Schade In de tweede plaats miskent het voorstel dat er al een interventiestructuur bestaat die adequaat functioneert. De interbestuurlijke verhoudingen in Nederland zijn zodanig dat als een gemeente in de fout gaat, van buitenaf kan worden ingegrepen.

Het motief daarvoor is dat met de beschadiging van het aanzien van een gemeente ook het aanzien van de staat als geheel in het geding is. Als de burgemeester er niet in slaagt een verkeerd besluit van de gemeenteraad te voorkomen of te recu-

pereren, kan hij de commissaris van de koning vragen om bemiddeling. Heeft ook dit niet het beoogde effect, dan kan hij het omstreden besluit voor vernietiging voordragen aan de minister van binnenlandse zaken. In het uiterste geval, als de toestand in een gemeente helemaal uit de hand is gelopen, kan het bestuur van de gemeente zelfs tijdelijk worden overgenomen.

Het nadeel van het geven van doorzettingsmacht aan de burgemeester is niet alleen dat de positie van het democratisch gekozen bestuursorgaan, de gemeenteraad, wordt aangetast, ook krijgt de burgemeester in zijn rol als voorzitter van de raad de rol van interne toezichthouder. Een besluit nemen of voorkomen tegen de zin van de

gemeenteraad zal het aanzien van de burgemeester als gezaghebbend leider niet bevorderen.

Integendeel, zijn positie kan in het gewoel van de strijdende partijen schade oplopen.

Het voordeel van ingrijpen vanaf een hoger bestuursniveau, de commissaris van de koning dan wel de minister, is juist dat bemiddeling of interventie veel gemakkelijker wordt geaccepteerd en dat in de gemeente geen extra schade ontstaat in de nasleep van de interventie.

Als er al sprake is van een omissie in de wet, dan zal men moeten kijken naar de effectiviteit van de regeling die er nu is.

Er is echter geen enkele aanwijzing dat deze regeling niet voldoet."

Fred Fleurke

Raadsleden snel aan de slag Raadsleden, zowel die opnieuw gekozen zijn als de debutanten, worden op 29 maart geïnstalleerd en beëdigd in de nieuwe gemeenteraad. Inwoners mogen daarna vanaf de zijlijn toekijken hoe er door de kopstukken uit de raad een nieuwe coalitieprogramma wordt gemaakt en wie de wethouders worden om dat uit te voeren. In sommige gemeenten gaat het anders: daar maakt de gehele raad eerst een raadsprogramma, waar soms ook de inwoners bij worden betrokken.

Meer doen De nieuwe gemeenteraad kan meer doen dan wachten tot er een nieuw college kan worden benoemd. Zonder (nieuwe) wethouders kan de nieuwe raad toch al aan de slag. De nieuwe raadsleden kunnen bijvoorbeeld met elkaar het gesprek voeren over hoe zij omgaan met intimidatie, agressie en integriteitskwesties. Zeker daar waar ondermijnende activiteiten van de (georganiseerde) criminaliteit een actueel thema is, kunnen nieuwe raadsleden met elkaar het gesprek voeren hoe zij reageren als zij worden geïntimideerd.

Steunen ze elkaar dan of laten ze elkaar vallen? Is een poging om een raadslid agressief en intimiderend te beïnvloeden een aanval op de gehele raad?

Dorpsraden De nieuwe raad kan zich ook afvragen of de lokale democratie in de gemeente een nieuwe impuls nodig heeft. De verleiding is groot om instrumenten in te zetten, zoals een referendum, de expertise van inwoners te betrekken bijvoorbeeld voor het maken van een burgerbegroting, of om dorpen (lees: dorpsraden) een deel van de begroting te laten invullen. Voordat de raad deze instrumenten inzet of continueert, is het verstandig, zo hebben onderzoekers van de Universiteit van Tilburg vastgesteld, om eerst het gesprek te voeren met elkaar en met de inwoners wat voor democratie wenselijk is. Willen we in onze gemeente dat de inwoners meer meepraten?

Meer meebeslissen?

Meer kansen krijgen om hun bijdrage te leveren aan de lokale democratie? Een raad die dat gesprek voert, aldus de onderzoekers in “Raadswerk is Maatwerk”, legt een betere basis om inwoners een actieve en passende rol te geven.

Controleren Een nieuwe, slimme raad voert snel met zichzelf (en zijn griffier) ook het gesprek hoe hij de informatie van het college

wenst te krijgen. Het ligt voor de hand dat elk raadslid alles onverkort in de mailbox krijgt, maar in het I-pad-tijdperk betekent dat elke week een paar dagen leeswerk. Een slimme raad vertelt het college (en dus de wethouder) dat hij voor elk onderwerp en rapport op één A4-tje twee of drie keuzevarianten krijgt en voert daarover het gesprek.

Bovendien denkt een nieuwe raad na over hoe hij ook zelf informatie krijgt uit de samenleving, niet alleen via de eigen partijlijnen maar ook rechtstreeks van scholen en zorginstellingen.

Afspraken maken Ook kunnen de raadsleden maatregelen treffen om hun eigen werkdruk te beperken. Goede afspraken maken aan het begin van de raadsperiode over de inzet van hulptroepen helpt daarbij. Bijvoorbeeld over hoe en op welke wijze de rekenkamer en de accountant, die beiden van de raad zijn, worden gebruikt om een nog beter beeld te krijgen van waar de risico’s, kansen en knelpunten liggen.

Een raad die zijn controlerende taak serieus neemt, hoeft daarvoor niet te wachten op de nieuwe wethouders.

Henk Bouwmans

Kleine Kernen Krant nr:4 2017/18

13

14

Kleine Kernen Krant nr:4-2017/18

Kleine Kernen Krant nr:4 2017/18

15

16

Kleine Kernen Krant nr:4-2017/18

Kleine Kernen Krant nr:4 2017/18

17

18

Kleine Kernen Krant nr:4-2017/18

Kleine Kernen Krant nr:4 2017/18

19

20

Kleine Kernen Krant nr:4-2017/18