Tsy zava-baovao teto an-tany, ohatra, ny faharatsiana izay nampijaly ny Tontolon’ireo Fivavahana Lazaina fa Kristiana tamin’izany fotoana izany, ny finoanoam-poana, ny fijangajangana, ny tsy fahalalana, ny fanombantombanana zava-poana, ary ny fahalotoan’ny fitondran-tena — vokatry ny fon’ny olombelona rehetra. Matetika izy ireo no hita ao amin'ny tantaran'ny fanjakana. Tany Atsinanana, indrindra fa ireo fivavahana isan-karazany izay nanana ny androm-boninahitra, nefa nahery fo, dia notafihin’izy ireo, ary, nilefitra tamin’ny fanafihana, dia lavo teo ambanin’izany, ka tsy hitsangana intsony. Moa ve ny Kristianisma dia hiaina toy izany koa? Ho ringana tahaka ireny fivavahana malaza fahiny ireny ve izy? Moa ve ny kapoka izay nahafaty azy ireo dia ho mafy tokoa ka hanaisotra ny ainy? Tsy misy mahavonjy azy va? Ho afaka hipetraka tsy misy fanoherana ve ireo fahefana feno fankahalana izay mampahory azy ankehitriny, izay efa nandrava karazana fanompoam-pivavahana maro?
