Hıristiyanlık ortaya çıktığında, iyice güçten kuvvetten düşmüş olan dünya temellerine kadar sarsıntı geçirip yalpalamaktaydı. Her ülkede anne babaları tatmin etmiş olan dinler artık çocukların gözünde yeterli gelmiyordu. Yeni nesiller antik dönemlerden... hoşnut kılacak bir çerçeve bulamıyorlardı. Her ülkenin tanrıları Roma’ya taşındıklarında bilicilik yeteneklerini kaybederlerken, ülkelerin kendileri de özgürlüklerini kaybetmiş oldular. Capitol’de birbirlerinin karşısına dikilen tanrılar birbirlerini yok ettiler ve böylece tanrısal yönleri de yok olup gitti. Gerek ruhu gerekse hayatı aynı şekilde kaale almayan bir tür deizm hakimiyet kurdu. Fakat bütün negatif amentüler gibi bu belli bir türdeki deizm de kendini yeniden inşa etme kudretine sahip değildi. Çok çeşitli krallıklar zamanla birbirlerinin içinde eridiler. Avrupa, Asya ve Afrika kıtalarında sadece bir tek, fakat muazzam büyüklükte imparatorluklar sahnede boy gösterirken, insan ırkı da evrensellik ve birlik duygularını hissetmeye başlar oldu.
