พระมหากษัตริย์ นักบวช และขุนนางถูกบังคับให้ยอมจำนนต่อความโหดเหี้ยมของประชาชนที่ตื่นเต้นและบ้าคลั่ง ความกระหายการแก้แค้นของพวกเขาเพียงแต่ถูกกระตุ้นขึ้นด้วยการประหารพระมหากษัตริย์ และในไม่ช้าพวกที่ออกคำสั่งแห่งความตายของพระองค์ก็เดินตามพระองค์ไปยังตะแลงแกง มีการสังหารหมู่ทุกคนที่สงสัยว่าเป็นศัตรูต่อการปฏิวัติ เรือนจำแออัด บางครั้งมีผู้ต้องขังถึงสองแสนคน เมืองใหญ่ของราชอาณาจักรเต็มไปด้วยภาพอันน่าสยดสยอง พรรคหนึ่งของนักปฏิวัติต่อสู้กับอีกพรรคหนึ่งและประเทศฝรั่งเศสกลายเป็นสนามใหญ่ของความขัดแย้งของฝูงชนที่ถูกซัดไปเซมาด้วยไฟของราคะตัณหาของพวกเขาเอง “ในกรุงปารีส การจลาจลเกิดขึ้นแล้วเกิดขึ้นอีกตามกันมา และประชาชนแตกออกเป็นเสี้ยวเล็กเสี้ยวน้อยที่ดูเหมือนว่าไม่มีจุดประสงค์ใดนอกจากการทำลายล้างกันเอง” และเพื่อซ้ำเติมความทุกข์ให้กับตัวเอง ประเทศได้ประกาศเข้าร่วมสงครามอันยืดเยื้อและทำลายล้างกับอำนาจยิ่งใหญ่ของยุโรป “ประเทศแทบจะล้มละลาย กองทัพส่งเสียงเรียกร้องค่าจ้างค้างจ่าย คนในกรุงปารีสกำลังอดอยาก ต่างจังหวัดถูกทิ้งร้างเพราะการปล้นสะดมและอารยธรรมแทบสูญสิ้นไปในความสับสนอลหม่านและปราศจากศีลธรรม”