Nav magazine december 2017

3e JAARGANG DECEMBER 2017

3 NAVIGATORS MAGAZINE Kennismaken met Bob en Annemieke Esmeijer

VERDER: 03 09 11 14 15

Nieuwe keuzes Vier feest!

Noviteit Soedan Theater

Een stralende peuter met prachtige rode krullen huppelt de kamer in. Hij legt meteen contact.

Fabian (3), innemend, ondernemend en zo op het oog net als andere peuters. Er is één verschil …

Overal merkten we Gods trouw FOTO: @MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY

02

COLUMN/ACTIVITEITEN

Joost

MICHATIP

JOOST VAN HEUSDEN (WAARNEMEND) DIRECTEUR NAVIGATORS

‘… WANT HIJ BLEEF STANDVASTIG, ALS ZIENDE DE ONZIENLIJKE …’

E

en bijzondere typering van Mozes in Hebreeën 11:27. De keuzes van Mozes waren zo anders dan die van de mensen om hem heen, dat hij wordt beschreven als iemand die ‘iets’ zag wat niet zichtbaar was, of eigenlijk zag hij ‘Iemand’.

ingewikkelde omstandigheden en mijn verwachting en vluchtige gebeden worden bepaald door wat ik zie, voel en denk. Hoe lastig het dan kan zijn om op God te zien en na te denken en geloof te hechten aan zijn karakter en beloften.

David verwoordt in Psalm 16:8 ‘Ik stel mij de Here bestendig voor ogen, omdat Hij aan mijn rechterhand staat, wankel ik niet’.

Het raakt me als ik denk aan de paar duizend studenten die deel zijn van ons studentenwerk, die nog aan het begin staan van hun geloofsavontuur en die platgebombardeerd worden met ‘het zichtbare’. Terwijl zij geroepen en gezonden zijn om levende getuigen van de Onzienlijke te zijn. Voor hun vrienden, huis- en studiegenoten en zo voor meer dan 600 duizend andere studenten die helemaal nog geen weet van Hem en zijn liefde hebben.

Twee Godsmannen die mij en ons zijn voorgegaan, twee oudere broers in het geloof, verbinden het kijken naar en zien van God met het vermogen om staande te blijven.

Om niet terug te keren van het wandelen op een weg van geloof. Een weg van geroepen en gezonden zijn.

Een weg van vrucht dragen, veel vrucht. Om niet te settelen voor wat alleen menselijk gezien mogelijk is. Te kiezen voor een leven dat niet te uitdagend of lastig is. Te leven in het land van comfort of teleurstelling.

Het raakt me als ik stil sta bij het krachtige verlangen dat God heeft om zichzelf steeds opnieuw te laten zien. Door zijn Woord en zijn heilige Geest en doordat we elkaar aanmoedigen in hele concrete omstandigheden om Hem te zoeken, naar Hem op te zien en Hem te blijven verwachten.

Dit confronteert en inspireert me als ik denk aan het gemak waarmee ik mijn denken en voelen laat vullen met zichtbare dingen. Hoe snel ik me zorgen maak in

Terwijl ik dit schrijf denk ik aan drie concrete situaties en mensen waarbij ik het echt nodig heb om de Heer voor ogen te blijven stellen. Hoe is dat voor jou?

solcon.nl

Micha schrijft in Micha 6:8: ‘… Weet wat de Heer van je wil, niets anders dan recht te doen …’.

Naar aanleiding van de michacampagne plaatsen we elke keer een michatip. Heeft u voor ons een goede michatip, mail dan naar magazine@navigators.nl Het is al bijna kerst. Staat bij jou de kerstboom al en ben jij ook al druk in de weer met kerstkaarten, het kerstdiner en eventueel kerstcadeaus?

Misschien help je mee met de aankleding voor het kerstfeest in de kerk. Weet je dat ook deze dingen duurzaam kunnen? Koop groentes van het seizoen voor het diner en check waar het vlees vandaan komt, of maak een vegetarisch kerstdiner. Bespaar papier en verstuur E-cards en wist je dat je zelf geweldige alternatieve kerstbomen kunt maken, Pinterest staat vol met ideeën daarvoor.

Nog meer tips voor een duurzame kerst vind je hier: https://dopper.com/ nl/updates/tips-voor-een-duurzamekerst

ACTIVITEITEN ■ NAVIGATORS STILTEACTIVITEITEN

aukjeverwijs.nl

STILTEWEEKENDEN VOOR MANNEN:

supervisie en coaching bij werk en zingevingsvragen gesprek mogelijk in Goutum en Amsterdam

DE DATUMS VOOR 2018 ZIJN NOG NIET BEKEND, MAAR BIJ INTERESSE KUNT U VOOR VERDERE solcon Provider met een hart

17360000462-SOL-Adv-Navigators.indd 1

13-03-15 12:20

INFORMATIE CONTACT OPNEMEN MET ERNST HAAGSMAN, 06-47980440, EMAIL: E@HAAGSMAN.COM. ZO GAUW DE NIEUWE DATUMS BEKEND ZIJN WORDEN ZE OP DE WEBSITE GEPLAATST: WWW.NAVIGATORS.NL/STILTEWEEKEND

✔ Vernieuwd eigentijds sanitair ✔ Kleine rustige familiecamping ✔ Kindvriendelijk ✔ Prachtige natuur ✔ Wandelen vanaf de camping ✔ Ook verhuur van huisjes, chalets, stacaravans en trekkershutten

www.valdor.lu

Sibbing & Wateler verzorgt o.a. de pensioenen voor de Navigatorstaf info: Martijn Brands FFP of Thom Dijkstra, Tel. (0318) 544 044 (Veenendaal) E-mail: partners@sibbing.nl wwww.sibbing.nl

STILTEWEEKENDEN VOOR VROUWEN HELAAS ZIJN DE STILTEWEEKENDEN VOOR VROUWEN VANWEGE GEZONDHEIDSREDENEN GESTOPT. WE ZIJN OP ZOEK NAAR NIEUWE LEIDING. HOUD OOK HIERVOOR DE WEBSITE IN DE GATEN.

KEERPUNT

NR 3.• DEC 2017

Enthousiast voor God zijn en een avontuurlijk leven hebben …

TERUG BIJ DE VADER Aan het gezin waar hij uitkomt ligt het niet, dat was warm en liefdevol, maar iedereen maakt uiteindelijk zijn eigen keuzes, zo ook Tim Platteel.

Tijdens zijn mbo-studie mocht hij stage lopen in Engeland, en daar ontdekte hij de aantrekkingskracht van alles mogen en kunnen. En die levensstijl bleef lang hangen.

INTERVIEW: JEANETTE VOS FOTOGRAFIE: @MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY

T

im gaat studeren en sluit zich aan bij NSR. Tijdens die kennismakingsperiode merkt hij veel betrokkenheid, maar de rest van het jaar ervaart hij vooral als erg druk. ‘Ik wilde overal voor gaan en vond alles cool. Ik was een jongen die het leuk vond om te borrelen en samen met vrienden tot laat op de sociëteit te staan.’

BESTUURSLID In het derde jaar van zijn lidmaatschap komt Tim terecht in het bestuur van de Rotterdamse Kamer Van Verenigingen. Hij geniet er enorm van dat hij overal wordt uitgenodigd voor diverse borrels en zoveel verschillende mensen mag spreken. ‘In die tijd deed ik voor mijn studie minder, ik was veel aanwezig op borrels en had weinig structuur in mijn leven.

Ik deed leuke dingen met mijn huisgenoten waardoor ik mijn studie vergat. In die periode

03

kwam er niet veel uit mijn handen.’ Aan het einde van het jaar merkt Tim dat zijn fitheid achteruit is gegaan en dat hij enige vertraging heeft opgelopen met zijn studie.

TRIADE ‘Ik dacht: dit jaar moet ik andere keuzes maken en meer tijd aan God geven. Maar hoe? Er zat zoveel ruis in mijn leven.’ Terwijl hij daarover piekert wordt hij door twee vrienden gevraagd om samen een triade te vormen. Dat blijkt het begin van een ommekeer te zijn: ‘We lazen boeken voor beginnende leiders en bespraken die met elkaar. Ik leerde om meer over mijn gevoel te praten en ontdekte dat ik kon huilen met vrienden erbij.’ Tim merkt dat er geen drempel hoeft te zijn om emoties te laten gaan als de plek veilig is. Hij leert veel over zijn vader, waar hij vandaan komt en over zijn liefde en kan dit betrekken op de liefde van God de Vader zelf.

KRINGLEIDER ‘In dat jaar ben ik gereinigd: van mijn structuur van leven en op lichamelijk gebied. Ik ging minder drinken en gezonder leven.’ Tim wordt gevraagd als kringleider. ‘Vooral de mannentrajecten bij NSR hebben mij zoveel gegeven. Ik kwam op een plek waar de mannen enthousiast waren voor Jezus en zij combineerden dat met een interessant leven waar avontuur was en waar zij tools hadden voor hun leven met God. Tools over bidden, vriendschappen, seksualiteit en controle uit handen geven. Tijdens deze periode werden we uitgedaagd om stille tijd te doen en hier concrete stappen in te nemen en er meer over te leren.’ Dit alles bij elkaar zorgt ervoor dat Tim enthousiast wordt voor God. ‘Ik zag mezelf terug in het verhaal uit Lucas 15 waarin verteld wordt hoe de liefde van de Vader werkt. Ik wil niets liever dan mijn hele leven bij Hem zijn.

Door dicht bij de Vader te leven leer ik om de juiste keuzes te maken.’

In het vijfde jaar werd Tim nestor en inmiddels mag hij praeses zijn. ‘Ik ben echt van binnenuit veranderd en heb meer richting in mijn leven. Het betekent ook dat er steeds nieuwe uitdagingen zijn waarin ik opnieuw moet kiezen voor Jezus. Ik heb nog steeds terugval in bepaalde zonden en ben redelijk verslavingsgevoelig, maar ik bid regelmatig: “Alles is van U Heer. Ik kan het niet alleen”. In Psalm 84 lees ik dat ik vol kracht door mag gaan zolang ik een leerling van God blijf!’

Er zat zoveel ruis in mijn leven …

INTERVIEW KENNISMAKEN MET BOB EN ANNEMARIE ESMEIJER

ZEKER WETEN

DAT GOD BESTAAT ...

Hun achtergronden waren behoorlijk verschillend en toch ook weer niet. Beide gezinnen waren warm en hecht, maar zij kwam uit een christelijk nest en hij niet. Dat is dus geen match zou je denken. Toch liep dat anders. Het bijzondere verhaal van de nieuwe directeur van Navigators en zijn vrouw raakte me.

Misschien raakt het u ook.

Een kennismaking met Bob en Annemieke Esmeijer.

INTERVIEW: MARIEKE BOERSMA-LENSEN • FOTOGRAFIE: @MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY

04

NR 3.• DEC 2017

Op elke plek waar wij neerstreken had God wel iets voorbereid …

‘I

k kom uit een typisch Nederlands, maar niet gelovig, gezin, mijn vader had een drukke baan, mijn moeder zorgde voor ons.

Kamperen in Frankrijk, sporten, muziek, ruimte voor gesprek, gezelligheid en hobby’s. Ik heb thuis gewoond tot na mijn studie wis- en natuurkunde, daarna moest ik in militaire dienst.’ In de gezellige huiskamer van Bob en Annemieke vertelt Bob over zijn jeugd, Annemieke vult aan: ‘Ook ik ben opgegroeid in een warm gezin, met het verschil dat het een gelovig gezin was. Mijn vader (Gert Doornenbal) kreeg in mijn geboortejaar de roeping om voor Navigators te werken. Hij reisde veel en we hadden vaak studenten en andere gasten over de vloer. Ik heb er goede herinneringen aan.

‘Dan denk je misschien hoe hebben die twee elkaar ontmoet?’, lacht Bob, ‘Ik zat bij de marine en Annemieke had verkering met iemand die ook bij de marine zat. Toen ik haar zag, vond ik haar meteen leuk. Ik merkte wel dat ze serieus en gelovig waren en respecteerde hun relatie. Toen die verkering uitging wilde ik haar graag beter leren kennen. Dat pakte ik niet zo slim aan, want de dag erna ging ik al naar haar toe.’ ‘Dat vond ik maar matig’, reageert Annemieke, ‘en daar kwam bij dat hij niet geloofde, om die reden zag ik verkering niet zitten.’ ‘Lastig vond ik dat’, vertelt Bob, ‘maar ik vond haar zo leuk dat ik op onderzoek ging.

Het had ook wel urgentie, want binnen drie maanden zou ik, voor Philips, naar Frankrijk verhuizen.’

OP ZOEK ‘Ik legde contact met iemand van Navigators en op een ontspannen manier kon ik hem al mijn vragen stellen. Tegelijkertijd gaf Annemieke mij een boekje van C.S. Lewis, De Beeldhouwer en zijn beeld. Dat vond ik een goed boek. Ik dacht, als er dan iets is dan moet ik dat toch kunnen merken, en daarom probeerde ik een eerste gebed met God: “Ik weet niet of U bestaat, maar ik ben op zoek. Als U bestaat, wilt U mij morgen herinneren om weer te bidden?” Bijzonder was dat ik de volgende dag en de dagen erna steeds weer opnieuw aan God dacht. Dat bemoedigde mij. Ik besloot om te proberen niet tegenover, maar aan de kant van God te gaan staan. Een volgend obstakel waren de wonderen in de Bijbel.

Dat kon ik moeilijk geloven als wetenschapper, tot ik de ingeving kreeg dat de wetenschap gebaseerd is op axioma’s en niet op begrip. De aarde en de maan trekken elkaar aan, dat weten we, maar we weten niet waarom. Toch kunnen we er wel van alles mee berekenen. Dat geeft de suggestie dat je alles kunt begrijpen, maar fundamenteel begrijpen we dit niet. We ontwikkelen modellen die goed beschrijven wat we waarnemen en die beter kunnen voorspellen, maar echt begrijpen doen we niet. Vanuit dat standpunt gezien is alles een wonder! Zo was ik weer een stapje verder.’

EEN TEKEN ‘Toen ik in Frankrijk woonde was ik daar veel alleen en kon ik goed over dingen nadenken. Ik had net Matteüs 22 gelezen waar staat: “De Heer is je God. Je moet van Hem houden met heel je hart, met je hele ziel en met je hele verstand.” Als dat mijn leven ging worden dan wilde ik het bestaan van God toch wel echt zeker weten. Ik heb God toen om een teken gevraagd en tot mijn grote verbazing en vreugde bevestigde Hij dit. Op dat moment heb ik mijn beschikbaarheid aan God bevestigd, een belangrijke mijlpaal in mijn leven. Dit betekende niet dat de dag erna alles veranderde: een jarenlang proces van ups en downs in het leren kennen van God was begonnen.’

Annemieke: ‘Het was zo fijn dat dit gebeurde omdat dit iets was tussen God en Bob. Hij begon zijn eigen relatie met God.’

PHILIPS Een jaar later zijn Bob en Annemieke getrouwd en voor Philips Lighting hebben zij 31 jaar op verschillende plaatsen in de wereld gewoond. Op elke plek waar

05

INTERVIEW

06

Als er dan iets is dan moet ik dat toch kunnen merken ... zij neerstreken had God wel iets voorbereid. Er kwamen mensen op hun pad waarmee ze diepe gesprekken over het geloof hadden en waarmee vriendschappen ontstonden.

De kerk was vaak gewoon bij hun thuis, eerst als gezin, later soms met meerdere gezinnen. God was trouw.

NAVIGATORS Bob: ‘Als je ergens lang werkt ga je nadenken over de toekomst. Wat vind ik belangrijk, wil ik dit blijven doen? Ik nam meer tijd voor gebed en vroeg: “Heer, heeft u nog een plan voor mij?” en God zei: “Wat is jouw plan?” Dat verraste me! Geen kantklare oplossing! De laatste jaren ontdekte ik dat de jonge mensen, o.a. studenten, die bij ons thuis kwamen, belangrijke levensvragen bespraken. Een leeftijd waarop keuzes gemaakt worden met grote gevolgen voor hun latere leven. Hen hierbij helpen, dat moest mijn prioriteit worden.’

‘Toen Cees Hordijk mij benaderde met de vacature voor directeur, namen Annemieke en ik meteen tijd om daarover na te denken. Ik vroeg Mike Treneer om mijn mentor te zijn, zodat hij ook kon zien of dit een match was. Zo werd stap voor stap deze keus bevestigd, onder andere door psalm 32: “Want dit hebt U gezegd: ‘Ik geef inzicht en wijs de weg die je moet gaan. Ik geef raad, op jou rust mijn oog. Wees niet redeloos als paarden of ezels die met bit en toom worden bedwongen, dan zal geen kwaad je treffen”.’

TOEKOMST ‘Allereerst wil ik de mensen leren kennen en alle facetten van het werk, vervolgens zijn er natuurlijk allerlei ideeën.

Hoe maken we daar goede en uitdagende plannen voor?

Waar zien we ons over vijf tot tien jaar? Waar staan we nu, waar gaan we heen? Hoe blijven we een hecht team binnen Navigators terwijl we groeien als organisatie; wat kunnen we internationaal doen …

Maar bovenal vind ik het belangrijk dat we ons werk met plezier doen, dat we dat uitstralen en anderen denken, wauw, daar wil ik ook bij zijn.’

TEKSTAFETTE

Maar God zei: Wat is jouw plan?

Dat verraste me!

Wat is de favoriete bijbeltekst van Bob Esmeijer en waarom?

Mat 22: 37: ‘Gij zult de Here, uw God, liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand.’

Dit vers raakt me diep door de omvang en kracht van deze woorden van Jezus. Onze Vader liefhebben: We moeten iets doen, het is een werkwoord, er moet gewerkt worden!? Niet alleen een emotie die mij wel of niet overkomt, maar mijn verstand mag, nee, moet ingeschakeld worden. Veel beslissingen worden geleid door mijn hart óf door mijn verstand en hier krijg ik de taak om met mijn volledige identiteit in actie te komen. Dit mooie gebod herinnert mij steeds opnieuw God te vragen mij te helpen mijn hart, ziel en verstand bij elkaar te brengen.

COLUMN

NR 3.• DEC 2017

07

Alycia

HOU JIJ VAN EEN

M

FEESTJE?

ijn voorganger sprak kortgeleden over de gelijkenissen uit Lucas 15. De meesten van jullie zullen dan direct denken aan de meest bekende gelijkenis, namelijk die van ‘de verloren zoon’. Maar ken je ook de andere twee gelijkenissen? Laat ik je een hint geven: de andere twee gelijkenissen vertellen ook over dingen die verloren zijn. De eerste vertelt over dat ene schaap dat verdwaald is en hoe de herder alle 99 schapen achterlaat om dat ene schaap te zoeken. En de tweede gelijkenis vertelt over een vrouw die haar hele huis overhoophaalt om een verloren munt te zoeken. En dan is er uiteraard die gelijkenis van de zoon die terugkomt in de armen van zijn vader. Meestal focussen wij ons op datgene wat verloren was in deze gelijkenissen, maar wat mij deze keer raakte is dat nadat er teruggevonden werd wat verloren was, er iets GROOTS gebeurde. Er was een feest – een GROOT feest!

Ik hou van een goed feestje. Ik hou van de speciale hapjes, de prachtige desserts, het voortdurende kabbelende gelach op de achtergrond, het valse gezang, de rumoerige, uitbundige gesprekken en het algemene gevoel van warmte en gezelligheid. Dat zijn sleutelelementen voor een mooi feest, waar je helemaal in opgaat, waar niemand zich buitengesloten voelt. Iedereen krijgt een all-inclusive pas voor het plezier. Dat zijn het soort feestjes waarover je aan het

Elke teruggevonden ziel is een groots feest waard einde van elk van deze gelijkenissen leest.

De herder, de vrouw en de vader hadden in stilte blij kunnen zijn, maar dat was niet genoeg. Elk van hen was zo intens blij over het terugvinden van wat zij verloren hadden, dat ze niets anders konden dan hun vrienden uitnodigen om dit samen te vieren.

Heb je er weleens over nagedacht dat we in de kerk meer zouden moeten feesten? Het raakt me dat wij meestal niet echt de grote geestelijke gebeurtenissen in ons leven vieren. Vooral als iemand die verloren was gevonden wordt! Ben jij ooit bij een ‘Welkom in de familie’ feest geweest nadat iemand Jezus is gaan volgen? Nee? Ik ook niet.

Overal om ons heen is God op een missie om de verlorenen te zoeken en te vinden.

Om diegenen die ver van Hem vandaan zijn, dichterbij te brengen. Elke keer als er iemand die verloren was gevonden is, geloof ik dat er een groot feest is in de hemel. Waarom vieren wij dan geen feest?

Ik zou willen dat we nieuwe christenen net zo zouden verwelkomen als nieuwe gezinsleden. De mensen vinden het heerlijk

ALYCIA HOMEYER KOMT UIT TEXAS (USA) EN WERKT ALS NAVENTURE TRAINER BIJ NAVIGATORS IN NEDERLAND. IN DEZE COLUMN VERTELT ZIJ OVER HAAR ZOEKTOCHT.

om te vieren dat er gezinsuitbreiding is geweest. Ze nodigen vrienden en familie uit om dit mee te vieren. Ze hangen ooievaars aan hun huizen zodat de hele buurt het weet.

In Amerika hebben ze een speciale fotoshoot voor de nieuwgeborene. En ja, ik weet het, wij Amerikanen houden van fotoshoots voor elk speciaal moment.

We komen het dichtstbij een feestje als iemand gedoopt wordt. Maar de kerk waar ik in opgroeide was daar niet zo goed in.

Ik moest een witte jurk aan en ernstig mijn geloof in Jezus belijden. Ik geloof niet eens dat we taart hadden. Er zou altijd taart moeten zijn. En misschien zelfs een professional fotoshoot om de gebeurtenis te markeren?

Ik denk dat het lichaam van Christus zichzelf soms een beetje te serieus neemt. Ik zou op dit terrein zo graag een cultuurveranderaar zijn. En ik weet niet of dit ooit gedaan is, maar ik zou het heerlijk vinden om een bedrijf te beginnen als geestelijke partyplanner.

Als je net bij het gezin van God bent gaan horen, laat het me weten, dan plannen we een feest dat niet snel vergeten zal worden.

We gaan jouw nieuwe leven vieren! Elke teruggevonden ziel is een groots feest waard. Ik hoop dat we in onze christelijke cultuur ons zullen gaan herinneren dat God ons uitnodigt om elke keer dat hij iemand vindt die verloren was, mee te feesten. Laten we leren om deze kostbare gebeurtenissen te vieren – laten we geweldige feestvierders zijn.

INTERVIEW

08

Ik zag wat de risico’s waren en dacht wil ik dit wel?

EEN

Een stralende peuter met prachtige rode krullen huppelt de kamer in. Hij legt meteen contact. Fabian (3), innemend, ondernemend en zo op het oog net als andere peuters. Er is één verschil, Fabian is doof.

INTERVIEW: MARIEKE BOERSMA-LENSEN FOTOGRAFIE: @MIRJAM VAN KLAARBERGEN PHOTOGRAPHY

W

icher en Anna Schuurman ontmoeten elkaar tijdens het Navigators zomerkamp.

Het klikt. Beiden komen uit muzikale gezinnen waar geloof een belangrijke rol speelt. In 2012 geven ze elkaar het ja-woord. Anna wilde graag zwanger worden, maar Wicher had daarvoor nog wat tijd nodig. Anna: ‘Terwijl ik wachtte tot we er samen klaar voor waren, verwachtten koppels om ons heen al wel een kindje. Drie van hen kregen een kindje waar iets mee was, een kindje overleed zelfs. Ik zag wat de risico’s waren en dacht wil ik dit wel? Maar ik besefte dat ik dit liever wilde dan het risico vermijden op verdriet en kinderloos blijven. Na anderhalf jaar werd Fabian geboren en wat waren we blij.’

Wicher: ‘De GGD komt bij pasgeborenen al snel een gehoortest doen. De eerste was niet goed. Dan denk je nog, ach het komt wel goed.

Maar ook de tweede en de derde test waren niet goed. Dan moet je naar het ziekenhuis waar ze diagnostisch onderzoek doen. Je

NIEUWE weet daarna direct of het goed is of niet. Het was niet goed. Fabian bleek slechthorend, dat zou niet overgaan en grote impact hebben op ons en zijn leven.’ Anna: ‘Later bleek dat Fabian een progressieve aandoening heeft waardoor hij helemaal doof wordt. Hij had eerst gehoorapparaatjes, maar inmiddels is hij aan één oor doof geworden en heeft hij daar een CI-implantaat gekregen zodat hij toch iets kan ‘horen’ en goed leert spreken. Dat ‘horen’ is uiteraard wel heel anders dan bij ons.’

ROLLERCOASTER Anna: ‘Het leven wordt een rollercoaster, alles is nieuw en er komt zoveel op je af. Je bent zo verdrietig. We hebben veel gepraat met familie en vrienden. Gelukkig kwam er ook snel allerlei hulp, vooral de Nederlandse Stichting voor het Doof-Slechthorende Kind (NSDSK) heeft ons enorm geholpen met thuisbegeleiding en informatie. Na genetisch onderzoek bleken wij beiden drager te zijn van een recessief gen dat alleen in combinatie met elkaar dit resultaat geeft. Wij hebben daarom 25% kans op een doof kindje.

Gelukkig hoorden we dit pas toen we al ver in het acceptatieproces waren en zwanger van Jessie (18 maanden) onze dochter. Haar gehoor is goed en daar moesten wij dan weer aan wennen.’

Wicher: ‘Ondertussen gingen wij een totaal

WERELD nieuwe wereld in, de wereld van ouders van dove en slechthorende kinderen. We leren gebarentaal, wat echt een volwaardige taal is, en onderzoeken wat Fabian allemaal nodig heeft om goed te functioneren.’

GELOOF Wicher: ‘Ik denk niet dat dit veel met ons geloof heeft gedaan, maar dat het geloof iets met ons gedaan heeft. In het begin werd er veel om genezing gebeden, maar hij werd niet beter. We zijn daarmee gestopt, niet met bidden, maar wel met verwachten dat hij binnenkort geneest.

Dit alles heeft mij wel een groter perspectief op het leven gegeven. Het is niet zo dat het lijden je bespaard blijft als je gelooft. We leven in een gebroken wereld en dit is dat leven. Tegelijkertijd ontvangen we ook veel,

Het is niet zo dat het lijden je bespaard blijft als je gelooft.

INTERVIEW/COLUMN een nieuwe taal en een nieuwe cultuur die we anders nooit hadden leren kennen en waar zoveel schoonheid in zit. Natuurlijk kost het ons iets maar het is niet zo eendimensionaal.’

Anna: ‘Er is geen bestaansrecht voor lijden te bedenken, al zijn er wel allerlei mooie keerzijdes, toch blijft het kapot en onverklaarbaar. Ik heb vaak gedacht: Was ik maar zelf doof. Waarom moet er verschil zijn tussen mij en mijn kind? Ik wil dat hij zich in mij kan herkennen. Maar ouderschap is overgave is aan God. Loslaten en in afhankelijkheid van Hem leven. Dit is zijn terrein, Hij weet hoe dingen in elkaar steken.

Er mist iets, een puzzelstuk, maar dat stuk heeft Hij. We ervaren zijn nabijheid voortdurend in dit proces.‘ Wicher: ‘En ook al missen we hier puzzelstukjes, we kunnen het grote plaatje nog wel zien, dat is mooi. Wij kregen er zelfs puzzelstukjes bij: Er is als het ware een ‘buitenlander’ in ons gezin gekomen waarvan we nu de taal en cultuur leren. We moeten zelf een buitenlander worden om een thuis te kunnen zijn voor hem.’

NR 3.• DEC 2017

Daan

DAAN IS THEOLOOG, STUDEERT ‘PEACE, TRAUMA & RELIGION’ AAN DE VU EN WOONT IN HET JEANNETTE NOELHUIS (NOELHUIS.NL )

VERHUIZEN En dat ‘buitenlander worden’ heeft consequenties. Wicher: ‘We verhuizen van Amsterdam naar Groningen. Er is daar een grote dovengemeenschap en tweetalig dovenonderwijs (gebarentaal en gesproken Nederlands) tot en met de HAVO. De mogelijkheden voor Fabian zijn daar dus het grootst. Gebarentaal kost doven, anders dan gesproken taal, geen moeite We willen dat Fabian op school kan profiteren van de ontspanning die gebarentaal biedt en daarnaast gesproken en geschreven Nederlands leert.’

Anna: ‘Deze stap is ook belangrijk voor zijn sociaal-emotionele ontwikkeling. Elk kind leert namelijk van communicatie die hij waarneemt, juist als hij zelf niet meepraat. Bijvoorbeeld als iemand een grapje maakt of anderen een ruzie oplossen. Als je doof bent dan mis je veel van die situaties en heb je minder kansen om je sociaal-emotioneel te ontwikkelen. Maar zet je een doof kind in een omgeving waar gebarentaal gebruikt wordt, dan krijgt hij de communicatie in zijn omgeving toch mee en zal zijn sociaal-emotionele ontwikkeling veel beter gaan.’

Wicher: ‘Daarom dus de keus voor Groningen waar we hopen actief te kunnen worden in deze dovengemeenschap om Fabian daarin voor te gaan.’

■ Meer informatie over dit onderwerp en een interview met Anna en Wicher kun je vinden op www.doofgewoon.nl

BESTE PAULUS

D

it is een wat al te late reactie. En dan ook nog eens op een brief die nooit aan mij persoonlijk geschreven is. Ook niet aan mijn land of mijn kerk.

Misschien was het nooit de bedoeling dat ik het zou lezen. Maar het is nogal ‘viral’ gegaan, zo zouden we nu zeggen. Dus als ik zo vrij mag zijn …

In een van je brieven schrijf je het volgende: ‘Iedereen moet het gezag van de overheid erkennen, want er is geen gezag dat niet van God komt; ook het huidige gezag is door God ingesteld. Wie zich tegen dit gezag verzet, verzet zich dus tegen een instelling van God, en wie dat doet roept over zichzelf zijn veroordeling af. Wie doet wat goed is heeft van de gezagsdragers niets te vrezen, alleen wie doet wat slecht is. U wilt niets van de overheid te vrezen hebben?

Doe dan wat goed is en ze zal u prijzen, want ze staat in dienst van God en is er voor uw welzijn.

Maar wanneer u doet wat slecht is, kunt u haar beter vrezen: ze voert het zwaard niet voor niets, want ze staat in dienst van God, en door hem die het slechte doet

09

zijn verdiende straf te geven, toont ze Gods toorn.’

Het spijt me Paulus, maar dit vind ik stuitend. Je hebt zelf menig gevangenis van binnenuit gezien, omdat je niet deed wat de overheid van je wilde en dan schrijf je aan je lezers dat ze het gezag van de overheid moeten erkennen!

Is dat niet hypocriet? En als je nu zou leven Paulus, je zou eens moeten weten … Deze woorden van jou worden vol vuur geciteerd om overheden te legitimeren, die alleen maar bestaan omdat ze in een eerdere fase ongehoorzaam waren aan een andere overheid. Waar begint zo’n door God gewilde overheid nou precies volgens jou?

Voordat je dit schrijft, draag je de lezers nog op om kwaad nooit met kwaad te vergelden. Om de vijand lief te hebben, zoals ook de man in wiens naam je schreef dat ooit zei. Maar met deze woorden over de overheid wordt het gooien van bommen vandaag aan de lopende band gerechtvaardigd, ook door volgelingen van Jezus.

Misschien heb je het zo niet bedoeld, Paulus. Misschien wilde je dat je lezers toen daar op dat moment een toontje lager zouden zingen. Ik snap het, zo’n groep dissidenten die Jezus als Heer ziet in plaats van de keizer… dat leidt natuurlijk tot chaotische toestanden. Maar dat toontje lager doen we inmiddels al best lang. Dat gehoorzamen kunnen we wel. In ieder geval hier in het Westen.

Ik zou willen dat je ons opnieuw kon schrijven, Paulus. Wat zou je ons vandaag te melden hebben?

Ik wens je de Vrede die alle verstand te boven gaat, Daan Dit is na vier mooie jaren de laatste column van Daan

LEF ‘Ik vind dat je als christen een brengplicht hebt. Als je gelooft in God, kun je op allerlei momenten komen halen en ontvangen. Op zondagen en kringavond kun je inhaleren wat anderen zeggen over God. Maar je hebt ook een brengplicht.’ Peter van der Velden (34) leidt met zijn vrouw Janneke een groep in het jeugdwerk met tieners van 12 tot 15 jaar. Waarom?

Omdat God het op zijn weg bracht. ‘Je hebt wat te bieden en dat moet je ook gebruiken in dienst van God. Ik wil leren van God en daarom alles proberen wat Hij op mijn pad gooit.’

INTERVIEW: MATTHIJS DEN DEKKER

IK ZIT BIJ GOD

IN DE KLAS

10

Ik dacht, ik ken het niet, laten we het eens proberen

‘I

k had echt nul ervaring met jeugdwerk, dus ik had geen idee of ik het wel leuk zou vinden. Mijn vrouw heeft er echt hart voor, die wilde het graag doen. Mijn gedachte was: Ik ken het niet, laten we het proberen. Als je je daar bewust voor openstelt, neemt God dat ook aan. Dan zal Hij je ook gaan leren waar je het beste tot je recht komt. Het is een leerschool.’

RELATIEBOUWER ‘Ik ben erachter gekomen dat ik als jeugdleider sterke en minder sterke kanten heb. Ik ben minder van de Bijbelstudies en groepsgesprekken, maar meer van de relaties. Je hebt leraren en relatiebouwers.

Ik heb wel ontdekt dat ik het laatste ben. Ik zal snel een arm om je heenslaan en vragen hoe het gaat. Dan vind ik het belangrijker hoe het vandaag met je leven gaat, dan hoe je over God denkt. Dat bespreken we later wel. Ik ben meer van het leven delen: met een aantal jongeren doordeweeks lekker eten. Of iets als het startkamp, dat zijn de weekenden waar ik echt naar uitkijk. ’s Ochtends die tieners uit bed trommelen, een geintje maken, samen afwassen en dan gaan zitten om eens te praten over onderwerpen die met God te maken hebben.’

LEERLING

Als jeugdleider heb ik sterke en minder sterke kanten

Wat Peter over een paar jaar gaat doen weet hij nog niet. ‘Ik heb nu meer zicht op mezelf en een beter beeld van wat ik wel en niet kan en wat bij me past.’ Wel is het duidelijk dat hij waarschijnlijk vooral weer iets nieuws gaat proberen.

‘In de Bijbel staat: “Toets alles en behoud het goede.” Alles waar God me iets in leert, of waar ik sterker van word, dat wil ik behouden en aandacht aan geven. Het voelt alsof ik bij God op school zit. Hij is de leraar en ik zit bij Hem in de klas. Ook op school moet je alle lessen volgen om te zien waar je goed in bent. Dus probeer ik alles wat God me voor de voeten brengt.

Dat is waardevol voor mij, want ik leer altijd een hoop.’

WERKPORTRET

NR 3.• DEC 2017

11

VOOR EEN EEN VEELZIJDIGE VEELZIJDIGE JOB MAN Op het landelijk bureau is het een noviteit en in het kader van omgekeerde emancipatie een mooie keuze: de functie van management en directie assistent wordt sinds juni van dit jaar ingevuld door een man: Raphaël Klok.

INTERVIEW: MARIEKE BOERSMA-LENSEN FOTOGRAFIE: SIEBE SCHELTENS

‘I

k kom uit een avontuurlijk gezin, waar ik de op een na jongste van vier kinderen ben. Met name mijn vader houdt van reizen. We hebben vier jaar in Australië gewoond wat een mooie plek was om even op te groeien.

Helaas is ons ‘nest’ een beetje uit elkaar gevallen, want mijn ouders zijn niet meer bij elkaar. Het duurde wel een tijdje voordat ik dit een plek kon geven, maar nu heb ik daar gelukkig vrede mee.’

CATECHISATIE ‘Ik ben opgegroeid in de Gereformeerd Vrijgemaakte kerk en ik ben er altijd heel zeker van geweest dat God bestond en dat het geloof waar is. Toch koos ik ervoor, toen ik een jaar of vijftien was, om niet te geloven. Ik zag vooral alles wat niet mocht en dat wilde ik niet. Op een dag nodigde de dominee mij uit voor belijdeniscatechisatie. Dat leek me maar niks want dan moest ik ook belijdenis doen. “Nee hoor”, reageerde hij, “dat hoeft niet per se.” Nadat ik er een poosje over na had gedacht besloot ik het te proberen. In dat jaar ontdekte ik dat ik een leegte in mijn leven had die ik opvulde met feesten. Ik ontdekte dat ik gewoon op zoek was naar God. Dat was het moment dat ik bewust voor Hem koos.’

Ik leerde wat luisterend bidden was en heb daardoor mooie dingen mogen ervaren.

NSU ‘Vlak daarna ging ik studeren en sloot ik me aan bij NSU. Daar heeft mijn geloof echt een boost gekregen. Ik ontmoette mensen die elk weer hun eigen geloofsovertuiging hadden en dat zette mij op een positieve manier aan het denken. Zo van: o natuurlijk kun je het ook van die kant bekijken. Ik had het idee dat God iemand was die veraf en boven je staat, maar ontdekte juist dat Hij een persoonlijke relatie wil en dichtbij je wil zijn. Dat was nieuw!

Ik leerde wat luisterend bidden was en heb daardoor mooie dingen mogen ervaren. Zo groeide mijn geloof en vertrouwen.’

NAVIGATORS ‘Het duurde even voordat ik wist wat ik met mijn toekomst wilde. Ik begon met een

businessmanagementstudie, maar dat was het niet voor mij. Uiteindelijk ben ik Godsdienst Pastoraal Werk gaan studeren op de CHE. Wie weet word ik later dominee, dacht ik nog.

Maar al snel ontdekte ik dat ik theologie en bedrijfskunde een zeer interessante combi vond en dat motiveerde mij om bij christelijke organisaties te gaan kijken. De vacature van Navigators kwam voorbij en dat gaf mij een warm gevoel omdat ik zoveel aan hen heb gehad. Daar wil ik graag aan meewerken zodat andere studenten dit ook mogen ervaren.’

WERK ‘Het is inderdaad een functie die tot nu toe door vrouwen werd gedaan, maar ik geloof dat zowel mannen als vrouwen de taken goed kunnen doen. Naast het opnemen van de telefoon en de facilitaire taken assisteer ik het managementteam, help ik bij de HR en assisteer ik vanaf januari de directeur. Op dit moment bekijk ik of bepaalde processen wat soepeler kunnen verlopen. De diversiteit van dit werk maakt het uitdagend en leuk.

Maar het allerbelangrijkste is dat ik op deze manier, samen met de andere collega’s op het Landelijk Bureau, de stafwerkers in het land kan ondersteunen zodat zij goed hun werk kunnen doen.

NSV/INTERVIEW

Alex van Leersum (19) is te vroeg voor college. Hij zoekt een plekje en zet zijn laptop aan om rustig een film te kijken. Ergens halverwege de film wordt hij aangesproken. Voor hem staan twee internationale studenten, waaronder Kurtis Schutter. Ze vragen hem of hij geïnteresseerd is in een gesprek over God, geloof en de Bijbel. Alex stemt toe, het gesprek zet het leven van Alex totaal op de kop.

Voor de NAV. vertelt hij zijn bijzondere verhaal.

INTERVIEW EN FOTO’S: ANNE GRIJZENHOUT

‘I

k ben gelovig opgevoed en thuis waren we lid van de Gereformeerde gemeente. In mijn kerk heb ik mij nooit echt thuis gevoeld: vrouwen moesten een hoedje op in de kerk, ik mocht niet naar de bioscoop en meer van die irritante regeltjes waar ik het na achttien jaar wel mee gehad had. In november vorig jaar stond ik op het punt om alles vaarwel te zeggen. Ik was er niet meer in geïnteresseerd, ik wilde er mee stoppen.

Tot ik werd aangesproken door Kurtis, een internationale student die ook lid was van Navigators.’

‘Kurtis en zijn vrienden waren bezig met een Campus Outreach. Op de campus van de universiteit probeerden ze gesprekken met studenten aan te knopen over geloof en op die manier kwamen ze ook bij mij uit.

Ik dacht meteen: “Zijn dit Engelse Jehova's Getuigen?”, uiteindelijk viel het gelukkig wel mee. Ze stelden me allerlei vragen over het geloof en ineens ging ik beseffen hoe ik zelf stond in mijn geloof. Wie is Jezus voor mij?

Daar had ik nooit echt over nagedacht. Ik denk dat we wel een half uur hebben gepraat.

Die middag ben ik nog wel naar college geweest, maar daar heb ik verder weinig van

12

DE ANDERE KANT

VAN GELOOF

Ik was klaar met die irritante regeltjes

NSV/INTERVIEW/UITGELICHT

NR 3.• DEC 2017

13

meegekregen, hahaha. Na ons eerste gesprek heb ik contact gehouden met Kurtis en hebben we nog een aantal keren afgesproken.

Ik kwam terecht bij de avonden voor de internationale studenten van Navigators.

Daar had ik goede gesprekken en kreeg ik een andere kant van het geloof te zien. Ik wist niet dat je God persoonlijk kon leren kennen.

Ik kende God als Iemand waar je bang voor bent en niet als een God die je liefheeft. Ook leerde ik om de Bijbel in het alledaagse leven te betrekken. Dat was nieuw voor mij.’

VERTROUWEN ‘Het geloof geeft mij rust. Hiervoor was ik altijd op zoek naar iets nieuws, maar ik vond het niet. Ik zocht bevestiging bij mensen, in feestjes en in nieuwe dingen proberen. Ik wilde erbij horen en wist niet echt mijn plek. Nu ik God heb leren kennen, heeft Hij mij vertrouwen gegeven: het komt goed. Ik weet niet wat ik met mijn leven ga doen, maar ik weet wel dat ik op God kan vertrouwen. Dat betekent heel veel voor mij.’

‘Mijn ouders heb ik verteld over deze ervaringen. Ze zijn blij dat ik nu veel met mijn geloof doe, maar het blijft moeilijk om er met hen over te praten. Ze hadden het fijn gevonden als ik bij hun kerk was gebleven en op hun manier zou geloven. Dat respecteer ik, maar dat is niet de manier hoe het voor mij werkt, zo heb ik God niet leren kennen.’

DOORGEVEN ‘Inmiddels ben ik zelf een aantal keer meegegaan op ‘Campus Outreach’. Ik merk soms aan christenen om mij heen dat dit soort acties niet zoveel voor hen betekent. Maar, het kan zoveel invloed hebben op iemand. Ik heb de impact ervan zelf mogen ervaren, dat gun ik andere studenten ook. Dat is mij veel meer waard dan niet over mijn geloof te praten met onbekenden.

Ik ken veel christelijke studenten die eigenlijk twijfelen aan het geloof. Ik hoop dat zij net zo’n gesprek hebben met gelovigen als ik heb gehad en dat ze Jezus gaan leren kennen. Ik zou hen willen aanmoedigen: ga de zoektocht aan. En als je al wel zeker bent van het geloof: houd het dan niet voor jezelf, maar geef het aan andere mensen door. Zoek mensen in je omgeving en ga in gesprek. Het is misschien eng, maar er kan zoveel moois uit komen.’

Ik wist niet dat je God persoonlijk kon leren kennen

THEOLOOG ÉN LEERLING VAN JEZUS Wat zou het mooi zijn als elke student Theologie een inspirerende voorganger of geestelijk werker wordt.

Helaas is dat lang niet altijd het geval. Jan-Willem Dekker, zelf theoloog, werkt onder theologiestudenten en weet dat de opleiding wel veel kennis over God overbrengt – met vaak een kritische blik – maar nauwelijks handvatten biedt om Jezus in de praktijk te leren volgen. Terwijl deze studenten wel degenen zijn die kerken gaan leiden in de toekomst. Belangrijk dus om hen daarbij te helpen.

‘I

k werk deeltijd bij De Wittenberg, waar ook studenten zijn die bij Navigators verenigingen hebben gezeten. Zij raadden mij aan om met mijn passie voor Jezus en studenten bij Navigators aan te kloppen. Dat heb ik gedaan en samen met toenmalig Directeur Bernard Terlouw (ook theoloog) was er direct een klik. Mijn verlangen om juist deze groep te

helpen in het volgen van Jezus paste naadloos bij de visie van Navigators.

Na het benaderen van theologiestudenten in verschillende steden is in Groningen een initiatief van start gegaan. We zijn met een aantal van de studenten een zoektocht begonnen naar de behoeften die bij hen leven.

Vier aandachtsgebieden kwamen naar voren: persoonlijke vorming, academische vragen, eigen leven met God en roeping. Een greep uit de vragen die voorbijkomen: ‘Hoe ga ik om met alle theologisch input? Hoe past het of botst het met mijn eigen verhaal met God? Hoe kan ik de Bijbel lezen om God te ontmoeten, zonder dat mijn theologische bril daarbij in de weg zit?’ Veel van de vragen kunnen niet zo gemakkelijk gedeeld worden met andere studenten, dan helpt het om met een theoloog in gesprek te kunnen gaan.

Deze gesprekken hebben we in groepen en op dit moment zijn we ook op zoek naar coaches met een theologische achtergrond die een-opeen met studenten af kunnen spreken.

Op deze manier hopen we al in de opleidingsfase bewogen en bevlogen geestelijk leiders te zien opstaan die christelijk Nederland voor zullen gaan.’

CONNECT/INTERVIEW

14

‘In het buitenland hebben we grote impact door basic dingen te doen.’ Bouke Pieter Ottow en zijn vrouw Annegreet gaven hun baan in het bedrijfsleven op en vertrokken begin dit jaar naar Zuid-Soedan om daar voor een noodhulporganisatie te gaan werken: ‘We zien dit als de plek waar God ons wil hebben.’

INTERVIEW: ANNE GRIJZENHOUT • FOTOGRAFIE: MEDAIR

GEROEPEN NAAR ZUID-SOEDAN

B

ouke Pieter en Annegreet leren elkaar kennen via Navigators Studentenvereniging Enschede. De passie voor het buitenland zit er bij beiden al vroeg in: ‘Annegreet is voor haar afstuderen een aantal keren naar het buitenland geweest en ik ging af en toe mee. We houden allebei enorm van reizen, avontuur en andere culturen ontdekken. Na het afronden van onze studies wilden we graag in het buitenland aan het werk, maar dan wilden we wel iets doen met ontwikkelingswerk.’

Ondanks dat verlangen laten de twee niet direct huis en haard achter. Het duurt zelfs een aantal jaren voordat de stap gezet wordt. Er ging een oriëntatiefase aan vooraf: ‘We keken naar onze mogelijkheden, waar kunnen we terecht? Door in gesprek te gaan met mensen met ervaring in het buitenland, merkten we al vrij snel dat het lastig is om een plek te vinden waar we allebei werk kunnen doen wat dichtbij ons hart ligt. Met dit probleem hebben we wel een tijd geworsteld. Uiteindelijk noemden verschillende vrienden, los van elkaar, de organisatie Medair. Het voordeel van deze organisatie is, dat ze je pas aannemen als

er ook een functie is voor de echtgenoot.

Daarnaast werden we enthousiast van de drive van Medair: ze gaan naar plekken op de wereld die het moeilijkst te bereiken zijn en naar mensen die het de hulp het meeste nodig hebben. Geen plek is te ver voor deze organisatie.’

ZUID-SOEDAN Begin van dit jaar reizen Bouke Pieter en Annegreet af naar Zuid-Soedan. Een land dat al jaren geteisterd wordt door oorlog en geweld: ‘We wisten niet zoveel van het land, behalve dat het recent onafhankelijk is geworden en dat er een burgeroorlog gaande is. Er is in dit land een grote behoefte aan noodhulp, Annegreet is daar concreet mee bezig door met haar team water en sanitaire voorzieningen te realiseren op plekken waar die nodig zijn. Ik ben vooral bezig met het regelen van alle logistiek in het land: binnenlandse vluchten en trucks met goederen die ergens heen moeten. Alles moet gepland worden.’

Ondanks het lijden en onrecht dat de twee tegenkomen in het Afrikaanse land zien zij dit werk als een opdracht: ‘Dit is de plek waar God ons wil hebben. Het is onze visie om mensen die het meest om hulp verlegen zitten bij te staan. Natuurlijk is het werk zwaar, je bent constant bezig met noodhulp

en alles moet snel, maar we zien ook wat we hiermee bereiken. Mensen krijgen weer hoop omdat ze zien dat hun kinderen gevoed worden of dat er een epidemie gestopt wordt.

Dat zijn de mooie verhalen en dat is Gods werk dat we hier mogen doen.’

In hun studententijd waren Bouke Pieter en Annegreet lid van Navigators. Daar plukt Bouke Pieter nu nog steeds de vruchten van: ‘In die tijd was ik vooral bezig met de vraag: wat wil God met mijn leven? Een jaar lang hebben we nagedacht over sociale gerechtigheid. En met dat thema zijn we juist nu bezig in Zuid-Soedan. De tijd bij Navigators heeft mij deels wel gevormd.’ Bouke Pieter heeft dan ook een oproep naar de huidige generatie studenten: ‘Ontdek wat de visie in jouw leven is. Wat wil je graag bereiken? Zet daar stappen in. Bespreek dit samen met God, maar ook met je medestudenten. Probeer elkaar daarin scherp te houden.’

We willen daar zijn waar de hulp het meeste nodig is

NIEUWS

NR 3.• DEC 2017

15

HAPPENINGTHEATER OVER HEBZUCHT COLOFON NAV. is het relatiemagazine van Navigators. Het verschijnt 3 keer per jaar en wordt aan donateurs toegezonden.

NIEUW RS ATO NAVIG K BOE

ACHTER DE SCHERMEN

H

et Happeningseizoen breekt weer aan! Op 31 januari gaat in De Lindenberg te Nijmegen de kersverse theatervoorstelling in première.

De Happening windt er ook dit jaar geen doekjes om – de mens en zijn hebzucht worden aan de tand gevoeld. Op ludieke en prikkelende wijze wordt onderzocht hoe

REDACTIE: hebzucht in de mens te werk gaat en wat het teweeg brengt. Dat levert een beeltenis op van de huidige cultuur die je niet snel zal loslaten. De Happening speelt komende maanden in veel van de studentensteden, wellicht ook bij jou in de buurt … wees welkom! • Check voor meer info: www.dehappeningspeelt.nl

(hoofdredacteur) Djurre Verschoor

MEDEWERKERS: Matthijs den Dekker, Anne Grijzenhout, Joost van Heusden, Alycia Homeyer, Mirjam van Klaarbergen, Daan Savert, Siebe Scheltens, Jeanette Vos,

NATHAN FOSTER Nathan Foster is van jongs af aan bekend met geestelijke disciplines zoals vasten, mediteren en eenvoud. Maar wanneer hij tegen de veertig loopt, wil hij er zijn eigen weg in vinden. In dit eerlijke boek doet hij verslag. Op zijn unieke soms rebelse - manier ontwikkelt Nathan gewoonten die hem ertoe in staat stellen meer als Jezus te leven. Geleidelijk aan ontdekt hij creatieve nieuwe manieren om de aloude disciplines in de praktijk te brengen. • Prijs € 18,90 Als NAV-lezer krijgt u € 2,25 korting, door dit boek te bestellen via verkoop@novapres.nl, vermeld daarbij NAV. Magazine lezerskorting.

Marieke Boersma-Lensen

Navigators Postbus 18 3970 AA Driebergen Tel.: 0343 - 520104 magazine@navigators.nl www.navigators.nl

ADRESWIJZIGINGEN: adres@navigators.nl

GIFTEN: IBAN: NL74 INGB 0000 0293 40

LEF GROEIT SNEL Het team van LEF groeit! Waren we twee jaar met vijf, inmiddels werken we met twaalf medewerkers. Die uitbreiding maakt het mogelijk om nieuwe dingen te doen.

Meer jeugdleiders trainen en coachen, zowel in teams als individueel. Er is veel

vraag vanuit kerken om na te denken over visievorming, leiderschapsontwikkeling en teamprocessen in het jeugdwerk. De groei van het LEF-team sluit daarbij aan: LEF kan zo meer kerken en jeugdwerkteams helpen. Het doel? Om jeugdleiders te helpen discipelschap vorm te geven en door te geven.

De belastingdienst heeft Navigators aangewezen als ANBI en daarmee zijn uw giften aan ons aftrekbaar.

VORMGEVING: IDD Concept Creatie Communicatie www.idd.nu

DRUKWERK:

S NIEUWE MEDEWERKERS IN DELFT EN EINDHOVEN

inds lange tijd zijn er weer NSV-stafwerkers voor de studentensteden Delft en Eindhoven. Het aantal verenigingen zonder direct betrokken staf is daarmee verkleind naar twee steden, namelijk Leeuwarden en Enschede. Ook in Leiden, Rotterdam, Zwolle en bij De Happening is er extra staf bijgekomen. We zijn dankbaar dat Koos, Ymke, Mirthe, Nadine, Mark en Jelmer ervoor kiezen om te investeren in studenten. Lees op de website bij de medewerkerspagina over hun droom voor studenten. Op deze website vind je ook de vacatures voor de steden waar we meer versterking kunnen gebruiken. Open sollicitaties zijn eveneens welkom.

Den Hoed Quality Printing www.drukkerijdenhoed.nl Wijk bij Duurstede

ADVERTENTIES: Djurre Verschoor, tel.: 06 – 40 595 120, E-mail: advertentieverkoop@navigators.nl.

Onze tariefkaart kunt u downloaden via www.navigators.nl/tariefkaart De redactie is niet aansprakelijk voor de inhoud van advertenties en aanbiedingen in NAV. Overname van artikelen en/of illustraties en foto’s is uitsluitend toegestaan na schriftelijke toestemming van de redactie.

ISSN: 2468-0222

encghetzv elolio g r pubers OpvoedouGdoeerdskogoepzo

Hier komtweoennenk?opregel Wil jij een mooie studentenkamer en met inform atie wat betekenen voor een ander?

Wij zien pubers liever in een warm thuis dan in gesloten jeugdzorg of een jeugdgevangenis

Jaarlijks zitten 3.000 pubers opgesloten.

Ze beïnvloeden elkaars gedrag

Hier komt tekst in maximaal 2 regels.

negatief, waardoor problemen

juist verergeren.

Wil je ze positief stimuleren?Wil je ze hoop geven op een nieuwe toekomst?

Door samen hun problemen te lijf te

Hier komt een kopregel met informm et oa pvotei doe uders zonder kinderen (o.a. waar kinderen al uit huis zijn)

Goed met pubers? NegenJe krijgt vooraf training én tijdens het traject 24/7 ondersteuning. gaan. Door te laten zien hoe je maanden een kamer over? Je krijgt salaris en onkostenvergoeding. We hebben goede ervarintgegenslagen ook kunt overwinnen. of met kleine kinderen (waar de puber een grote broer of zus voor is).

Hier komt tekst in maximaal 2 regels.

vsoo enzosnhdeetr htrealpjeecr.tH2e4t /m7aoakntdneiertsuteit uwnaitnhgu.n achtergrond HeJteLekgriejg r tde Hreailfs tisraein r vin og orémnetnisjd en of Jleeveknrisjg otvesratula igriinsgeisn. o Ien dk eo resetnen kavneregeonebdeirn og ep doeen pb he .W heob etnLgegoeerddeeseHrveailrsi.nW g e sluiten aan bij wat de mensen nodig hebben. We hebben oog voor de hele mens en als het nodig is

met opvoedouders zonder kinderen, met jonge kinderen of juist

beginnen we steeds opnieuw. Het Leger des Heils gelooft in perspectief voor iedereen, omdat

iedm ereetek nin erdtoeeredn oedt!ie al uit huis zijn.

Meer informatie? Kijk dan op

www.legerdesheils.nl/opvoedouder

www.legerdesheils.nl www.legerdesheils.nl