Warszawa pożegnała ofiary katastrofy lotniczej pod Smoleńskiem

Warszawa pożegnała ofiary katastrofy lotniczej pod Smoleńskiem

Ponad 100 tysięcy osób pożegnało ofiary katastrofy lotniczej pod Smoleńskiem uczestnicząc w sobotnich (17. o4. 2010 r.) uroczystościach żałobnych na Placu Piłsudskiego w Warszawie. W katastrofie samolotowej pod Smoleńskiem – 10 kwietnia 2010 r. zginęło 96 osób: prezydent Lech Kaczyński, żona prezydenta Maria Kaczyńska, parlamentarzyści, czołowi politycy, przedstawiciele Rodzin Katyńskich, wojska i duchowieństwa, a także oficerowie BOR i załoga samolotu.

Uroczystości żałobne rozpoczęły się o godz. 12.00 na Placu Piłsudskiego od ceremoniału pożegnania prezydenta Lecha Kaczyńskiego, pierwszej damy Marii Kaczyńskiej i pozostałych ofiar katastrofy samolotu. W całym kraju w tym czasie można było usłyszeć dźwięki syren oraz bicie dzwonów w kościołach. Na Placu Piłsudskiego zabrakło trumien, były natomiast czarnobiałe fotografie wszystkich 96 ofiar smoleńskiej katastrofy rozpięte na olbrzymim płótnie. Znajdowało się ono bezpośrednio przy rozległym podium, którego centralnym elementem był biały krzyż.

Na Placu Piłsudskiego obecne były rodziny tragicznie zmarłych, przedstawiciele najwyższych władz państwowych, wojska, instytucji państwowych, duchowieństwa, organizacji społecznych. Byli przedstawiciele władz państwowych z marszałkiem Sejmu, pełniącym obowiązki prezydenta Bronisławem Komorowskim, marszałkiem Senatu Bogdanem Borusewiczem i premierem Donaldem Tuskiem. W uroczystości wzięli udział przedstawiciele Episkopatu, duchowni innych wyznań, generalicja, reprezentanci korpusu dyplomatycznego. Powiewały liczne biało-czerwone flagi przepasane kirem, przyniesione przez uczestników uroczystości.

Po rozpoczęciu uroczystości aktor Olgierd Łukaszewicz odczytał fragment Apokalipsy św. Jana. Następnie zebrani uczcili chwilą ciszy pamięć ofiar katastrofy. Kolejnym punktem uroczystości żałobnych stało się odczytanie nazwisk wszystkich 96 tragicznie zmarłych.

Podczas ceremonii głos zabrał marszałek Sejmu, pełniący funkcję głowy państwa Bronisław Komorowski, szef gabinetu prezydenta Kaczyńskiego Maciej Łopiński, córka tragicznie zmarłego w katastrofie prezesa Federacji Rodzin Katyńskich Andrzeja Sariusza-Skąpskiego Izabela Sariusz-Skąpska oraz premier Donald Tusk.

Na zakończenie uroczystości państwowych wojsko oddało trzy salwy karabinowe, a orkiestra wojskowa odegrała marsz żałobny.

O godz. 13.00 na Placu Piłsudskiego odprawiona została msza święta żałobna w intencji ofiar katastrofy koncelebrowana przez Episkopat Polski, której przewodniczył nuncjusz apostolski w Polsce abp Józef Kowalczyk. Modlitwy ekumeniczne odmówili przedstawiciele Kościołów: prawosławnego i ewangelicko-augsburskiego.

Po godz. 17.00 trumny z ciałami pary prezydenckiej zostały przewiezione z Pałacu Prezydenckiego do archikatedry warszawskiej, gdzie odprawiona została msza święta. Uroczystości przewodniczył Metropolita Warszawski abp Kazimierz Nycz.

Uroczyste pożegnanie ofiar katastrofy pod Smoleńskiem - – Warszawa 17 kwietnia 2010 r.

Metropolita warszawski abp Kazimierz Nycz podczas mszy świętej na Pl. Piłsudskiego w Warszawie, odprawionej w intencji ofiar katastrofy samolotu w Smoleńsku Oby z tej śmierci powstało dobro – hasło z transparentu z Placu Piłsudskiego

Fragmenty przemówień wygłoszonych podczas uroczystości żałobnych w Warszawie

Marszałka Sejmu, tymczasowego prezydenta Polski Bronisława Komorowskiego Stoimy tutaj, w tym miejscu uświęconym historią Warszawy. Stoimy, aby pożegnać wszystkich, którzy zginęli w katastrofie koło Smoleńska. Z drżeniem serca odczytujemy każde z 96 imion i nazwisk. Z drżeniem serca wpatrujemy się we wszystkie 96 fotografii upamiętniających ofiary. [...] Niewiele jest takich chwil w dziejach narodu, kiedy wiemy i czujemy, że jesteśmy w pełni razem. Że łączą nas i myśli, i uczucia. Katastrofa samolotu pod Smoleńskiem do takich właśnie chwil należała. [...] W katastrofie zginęli: wybrany przez naród prezydent Rzeczpospolitej Lech Kaczyński i jego małżonka Maria, ostatni polski prezydent na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski. Trudno o bardziej dramatyczny symbol ciągłości polskich losów i naszej walki o niepodległe państwo. Łączymy się w bólu z najbliższą rodziną Lecha Kaczyńskiego, z córką Martą, która straciła oboje rodziców, z ciężko chorą matką Jadwigą i z bratem Jarosławem. [...] W katastrofie Polska straciła dowódców sił zbrojnych, zginęli posłowie i senatorowie z wszystkich klubów parlamentarnych. Odeszli od nas ludzie, którzy kierowali ważnymi instytucjami państwa i ważnymi organizacjami społecznymi. Duchowni różnych wyznań, załoga samolotu i oficerowie ochrony. Zginęli byli żołnierze Armii Krajowej i przedstawiciele Rodzin Katyńskich. Dziś są nam bliżsi niż kiedykolwiek. Pamięć przezwycięża śmierć. W trudnych dla naszej Ojczyzny dniach nie jesteśmy, nie byliśmy sami. Jesteśmy zatem wdzięczni obywatelom Rosji, którzy spontanicznie okazywali Polsce i Polakom swoje współczucie. Doceniamy, że wyrazy współczucia dla Polski płyną z całego świata. Jestem przekonany, że oznacza to nie tylko współczucie, lecz także zrozumienie. [...] Wiedza o tym miejscu, miejscu kaźni tysięcy oficerów polskich, zamordowanych przez stalinowskich zbrodniarzy staje się wiedzą powszechną. Polacy przez wiele lat nie mogli mówić o Katyniu. A ci, którzy odważyli się głosić prawdę, byli prześladowani i więzieni. Dziś prawda ta staje się własnością świata...

Metropolity Warszawskiego abp Kazimierza Nycza Polska tragedia zjednoczyła nas Polaków i ludzi na całym świecie - powiedział metropolita warszawski, abp Kazimierz Nycz, na początku mszy św. odprawianej w sobotę na warszawskim placu Piłsudskiego, w intencji ofiar katastrofy prezydenckiego samolotu pod Smoleńskiem. [...] Stoimy na placu Piłsudskiego w Warszawie, pod krzyżem Chrystusa i chcemy usłyszeć jego słowa. Słowa o krzyżu i zmartwychwstaniu. Słowa najważniejszej, choć przecież niełatwej pociechy. [...] W czasie wielkanocnym, w atmosferze wielkanocnych pieśni, słyszymy w tym miejscu słowa Jezusa o zmartwychwstaniu i życiu. To są jego słowa, którymi pocieszał siostry Łazarza po śmierci ich brata. Dzisiaj cała ojczyzna jest w sytuacji ewangelicznej Marii i Marty. Potrzebuje pocieszenia. [...] Przywołujemy [...] pamięć wszystkich, którzy zginęli; modlimy się o boże miłosierdzie dla Nich; jesteśmy zjednoczeni w modlitwie w intencji osieroconych rodzin.

Premiera RP Donalda Tuska Lista tych, którzy zginęli pod Smoleńskiem, to jak cała Polska i jak cała nasza historia [...] Takie rzeczy są niemożliwe, tak jak niemożliwe było zrozumienie kolejnych nazwisk i kolejnych nazwisk i słyszeliśmy tylko swój i innych szloch przy każdym z tych nazwisk. [...] Premier wspomniał dwie ofiary katastrofy - ostatniego prezydenta RP na uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego i stewardessę Natalię Januszko. On był najstarszy, ona najmłodsza. „On miał lat 91, ona lat 23”. [...] Prezydent Kaczorowski [...] to Syberia, Monte Cassino, to dramatyczna emigracja i sen o niepodległej Polsce. [...] A Natalia to szczęście młodej dziewczyny, szczęście, że żyje w wolnym kraju i że może mieć marzenia i nadzieje na szczęście w swoim osobistym życiu” [...].

Opracował (w oparciu o materiały prasowe): Janusz Ustrzycki nauczyciel konsultant PCEN w Rzeszowie fot. ze strony internetowej (PAP)

Lech Kaczyński - Prezydent RP Lech Kaczyński urodził się 18 czerwca 1949 r. w Warszawie.

Był absolwentem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W 1980 uzyskał stopień doktora, a w 1990 uzyskał stopień doktora habilitowanego Był profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Gdańskiego (1996-1999), a od 1999 r. Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

Od lat 70, był związany z opozycją demokratyczną i antykomunistyczną. Od grudnia 1976 r. był współpracownikiem Biura Interwencji Komitetu Samoobrony Społecznej KOR.

Od 1978 r. działał w Wolnych Związkach Zawodowych. W sierpniu 1980 został doradcą Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej. W 1981 r. został delegatem gdańskiego NSZZ Solidarność na I Zjazd Krajowy Delegatów NSZZ Solidarność, wybrany członkiem Komisji Programowej.

W czasie stanu wojennego był internowany w Strzebielinku od grudnia 1981 r. do października 1982 r. Od 1983 r. brał udział w posiedzeniach Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej, od stycznia 1986 r. członek TKK, członek Regionalnej Komisji Koordynacyjnej NSZZ Solidarność w Gdańsku. W latach 1987-1989 był sekretarzem Krajowej Komisji Wykonawczej NSZZ Solidarność.

Od grudnia 1988 r. był członkiem Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie. W 1989 r. brał udział w obradach Okrągłego Stołu (gdzie zasiadał w zespole do spraw pluralizmu związkowego) oraz w naradach w Magdalence. Od kwietnia 1989 r. był członkiem Prezydium Krajowej Komisji Wykonawczej NSZZ Solidarność. W maju 1990 r. został wybrany pierwszym wiceprzewodniczącym Komisji Krajowej NSZZ Solidarność.

W latach 1989-1991 był senatorem i członkiem Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego. Następnie posłem z listy Porozumienia Centrum (1991-1993). Od marca do października 1991 r. był ministrem stanu do spraw bezpieczeństwa w Kancelarii Prezydenta Lecha Wałęsy nadzorującym pracę Biura Bezpieczeństwa Narodowego. W latach 1992 - 1995 pełnił funkcję prezesa Najwyższej Izby Kontroli. W czerwcu 2000 r. zastąpił Hannę Suchocką na stanowisku ministra sprawiedliwości w rządzie Jerzego Buzka oraz prokuratora generalnego. W 2001 r. stanął na czele Prawa i Sprawiedliwości. W latach 2002 - 2005 był prezydentem miasta stołecznego Warszawy.

W październiku 2005 r. został wybrany prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej

Maria Kaczyńska - Małżonka Prezydenta RP

Maria Kaczyńska urodziła się 21 sierpnia 1942 r. w Machowie. Rodzina przybyła na teren dzisiejszej Polski z Wilna. Ojciec walczył w wileńskiej partyzantce, jeden z jego braci w szeregach Korpusu gen. Andersa pod Monte Cassino. Drugi brat zginął w Katyniu.

Maria Kaczyńska ukończyła Wydział Transportu Morskiego Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie (dzisiaj Uniwersytet Gdański), a po uzyskaniu dyplomu rozpoczęła pracę w Instytucie Morskim. W 1978 r. wyszła za mąż za Lecha Kaczyńskiego, ówcześnie asystenta na Wydziale Prawa Uniwersytetu Gdańskiego. W 1980 r. urodziła córkę Martę. W latach 80. wspomagała męża w działalności opozycyjnej. Jako małżonka Prezydenta RP patronowała organizacjom charytatywnym. Wspierała swoim autorytetem środowiska artystyczne, kultywujące rodzimą kulturę i tradycję. Wysoko ceniła sobie życie rodzinne, bardzo lubiła spędzać czas ze swoimi wnuczkami: Ewą i Martyną.

Ryszard Kaczorowski - ostatni prezydent RP na uchodźstwie Urodził się w 26 listopada 1919 r.

Przed wojną był instruktorem harcerskim w dzisiejszej stolicy województwa podlaskiego. Za tworzenie konspiracyjnych Szarych Szeregów pod sowiecką okupacją został w 1940 r. aresztowany i skazany na karę śmierci. Po zmianie wyroku na 10 lat łagrów odbywał karę w Dolinie Śmierci nad Kołymą.

Wolność odzyskał po podpisaniu układu Sikorski - Majski. Wstąpił do II Korpusu PSZ z którym przeszedł cały szlak bojowy, m.in. dowodząc pod Monte Cassino jednym z ośrodków łączności w 2. Brygadzie Strzelców.

Po zakończeniu wojny pozostał w Wielkiej Brytanii. Aktywnie działał w organizacjach emigracyjnych, budując harcerstwo na obczyźnie. Był naczelnikiem, a następnie przewodniczącym emigracyjnego ZHP przez ponad 30 lat.

W 1989 r., po nagłej śmierci Kazimierza Sabbata, objął stanowisko prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie. Rok później w grudniu urząd i insygnia władzy, wśród nich insygnia Orderu Orła Białego i Orderu Odrodzenia Polski przekazał na Zamku Królewskim w Warszawie Lechowi Wałęsie.