DSS neemt afscheid van trainer Illias Akchich

DSS zwaait hoofdtrainer Iliass Akchich uit

Iliass Akchich heeft met pijn in zijn hart besloten om DSS te verlaten. Door een verhuizing wordt de afstand tot de club voor hem te groot. Akchich ging vijf jaar geleden aan de slag als trainer van het tweede elftal van DSS. Daarna maakte hij de overstap naar het vlaggenschip. De start van het huidige seizoen was uitstekend. Helaas werd de competitie al snel voortijdig afgebroken door de lockdown. Daardoor kon de ambitie om te promoveren naar de derde klasse niet worden waargemaakt. DSS heeft onder leiding van Akchich verdere stappen gemaakt in de professionalisering van de club en heeft veel waardering voor zijn inzet en vakbekwaamheid. De Haarlemmers hopen snel de vacante vacature weer in te vullen.

Lisse in actie tijdens Move for Casper weekend

Foto en tekst: Hubert Habers

Sinds augustus 2016 werkt FC Lisse samen met Support Casper. De stichting van Casper van Eijck die baanbrekend onderzoek doet naar de behandeling van alvleesklierkanker. Het partnerschap is een eerbetoon aan erelid Kees van Wieringen. Hij vervulde vele rollen binnen de vereniging en overleed in 2017 op 63-jarige leeftijd aan de ziekte. Van Wieringen bood uitzonderlijk lang weerstand aan de alvleesklierkanker. Veel mensen overlijden op zeer korte termijn. Zo kon Kees in zijn verhaal nog vertellen in een uitzending van Veronica Inside om zo aandacht te vragen voor de stichting en ook zijn erelidmaatschap nog in ontvangst nemen. FC Lisse heeft Support Casper niet meer losgelaten en doneert jaarlijks een deel van de veilingopbrengst aan de stichting. Natuurlijk was FC Lisse dus ook van de partij tijdens het eerste Move for Casper weekend op 29 en 30 mei. Een weekend waarin iedere supporter van Casper voor €10,- in beweging kon komen. FC Lisse deed beide dagen mee. De MO19 trapte zaterdag af met een leuke spelletjesochtend. Zondag was de beurt aan de walking footballers, golfers en andere belangstellenden.

Met dank aan donaties van de deelnemers, supporters, enkele sponsors, de golfclub en de Club van 100 kan de club een prachtig bedrag van €2.000,- overmaken aan Support Casper.

In de sport draait het in amateurland voor jong en oud in eerste instantie om veel plezier. Het winnen van prijzen maakt het zeker voor kinderen nog leuker. Zonder trofee of medaille is een sporttoernooi of evenement voor de (jongste) jeugd nooit compleet. Maar daarnaast zijn er nog genoeg andere gelegenheden om prijzen uit te reiken. Helaas merkt ook Van der Storm Sportprijzen & Relatiegeschenken, dat vorig jaar haar 35-jarig bestaan vierde, de vervelende neveneffecten van het coronavirus, want er wordt weinig georganiseerd.

Harry: Veel van mijn werk kan online, maar er zijn ook wisselbekers die gegraveerd moeten worden of zakelijke trofeeën die gemaakt moeten worden. In de middag en de avond is er de mogelijkheid voor klanten om een afspraak te maken. Op vrijdag en zaterdag ben ik open op reguliere tijden. Dit is erg belangrijk om contact met de klant te houden. Natuurlijk hoop ik op snelle versoepeling van de breedtesport zodat er weer wedstrijden en toernooien georganiseerd mogen worden. Als dit in de vakantieperiode is, zou dit heel mooi zijn. Ik ga er vanuit dat veel buitenlandse reizen voorlopig nog niet doorgaan. Sport- en ontspanningsverenigingen zijn de aangewezen clubs om in dit gat te duiken met het organiseren van toernooien. Natuurlijk met bekers die bij mij gekocht zijn.’ Daarnaast kan Van der Storm & Relatiegeschenken tevens promotioneel textiel en (bedrijfs) kleding bedrukken, zoals t-shirts voor onder meer scholen, hardlopers of wandelaars.

En omdat alles weer 'open' gaat hebben we een mooie actie: Vermeld ’WE MOGEN WEER’ bij je bestelling en ontvang 10% KORTING op bekers en medailles!

Oude Kruisweg 226A • 2142 EL Cruquius 023-5287442 • info@vanderstorm.nl www.vanderstorm.nl

De kleurrijke loopbaan van doelman Andre Krul

Tekst Martijn Kramer

‘Ik wil nog heel graag in Afrika betaald voetbal spelen’

De 34-jarige doelman André Krul begon op zesjarige leeftijd met voetballen bij GSV in Grootschermer. Enkele jaren nadat hij zijn sportverslaving had ontdekt, besloot hij ook om vast onder de lat te gaan staan. Krul bleek aanleg te hebben voor het keepersvak en hij maakte de overstap naar AZ. In het vervolg van zijn carrière reeg hij tal van clubs aan elkaar. Van Australië tot Japan en van Colombia tot Malta. Krul speelde over de hele wereld en maakte de gekste dingen mee.

k was in 2012 net nieuw bij Boyacá Chicó in Colombia. Voor de eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen gingen we met het hele team op trainingskamp. We verbleven in een hotel. De eerste dag zat ik samen met team in het restaurant van het hotel. Er was niets geks aan de hand en er hing een relaxte sfeer, maar opeens zag ik de clubeigenaar binnenkomen. In een van zijn handen had hij een enorme koffer. Hij zette hem op een apart tafeltje en maakte de koffer open. Vervolgens riep hij één voor één de spelers bij zich. Uit de koffer zag ik enorme stapels cash geld komen. Het was in Colombia gebruikelijk dat spelers op een dergelijke wijze werden uitbetaald. De valuta was daar niet veel waard dus sommige jongens gingen echt met enorme pakken geld naar hun hotelkamer. Ik dacht dat ik in een film was beland, maar voor de rest van de groep was het de normaalste zaak van de wereld.’ Het is een van de honderden dingen die Krul in zijn kleurrijke carrière heeft meegemaakt.

Trainen op tijdrekken In Colombia beleefde Krul naar eigen zeggen de meest bijzondere periode van zijn carrière tot nu toe. Er zat een wereld van verschil tussen het Nederlandse voetbal en het Colombiaanse voetbal en dat maakte het voor de doelman een ervaring om nooit te vergeten. ‘Het Colombiaanse voetbal was heel erg resultaatgericht. Er werd heel verdedigend gevoetbald. In Nederland willen we vaak vooral mooi en verzorgd voetbal spelen. Mooi voetbal kan ze in Colombia niks schelen. Het gaat om de winst en daar moeten zo min mogelijk risico’s voor worden genomen. Ik weet nog goed dat tijdens een wedstrijd een teamgenoot in ons eigen strafschopgebied een balletje achter zijn standbeen langs probeerde te geven. Een zeer risicovol trucje. Als de trainer een geweer had gehad, had die hem zeker door zijn benen geschoten.’

Door de ander manier van spelen in Colombia werd er ook behoorlijk anders getraind. ‘Wij trainden zelfs eens voor een uitwedstrijd op tijdrekken. Bij elk schot en elke voorzet die ik klemvast pakte, moest ik verplicht op de grond gaan liggen om alvast in een soort tijdrek ritme voor de wedstrijd te komen.’ Veel voetballers zullen jaloers zijn op het Colombiaanse voetbalavontuur van Krul. Toch kende dit avontuur ook zijn keerzijde. ‘Ik heb in Colombia regelmatig aan stoppen gedacht. Ik heb het daar echt heel zwaar gehad. We trainden met de selectie elke ochtend in de bergen. We moesten daar berg op en berg af rennen. Het was conditietraining in de zwaarste vorm en vooral dodelijke saai. Dat soort trainingen waren vooral mentaal een enorme opgave. Daarnaast waren de trainingsvelden keihard, was het stadion erg oud en bleven de doelen nog maar net overeind staan. Dat gaat je wel opbreken.’ Toen Krul uiteindelijk onenigheid kreeg met de club leek het einde in Colombia nabij te zijn. ‘Vlak na afloop van het seizoen kreeg ik te horen dat we slechts tien dagen vakantie kregen. Ik vroeg wat extra dagen op om wat langer in Nederland te verblijven. De reactie van de clubleiding was: als je langer weg wil blijven dan blijf je maar voor altijd weg. Ik begon hierdoor steeds meer irritaties te krijgen en begon tegen steeds meer dingen aan te lopen. Ik ging daarom het gesprek met de eigenaar van de club aan en mijn gevoelens geuit, maar dat zijn ze daar niet gewend. Het gesprek viel dan ook helemaal verkeerd bij hem. Een paar dagen later hoorde ik hem in een radio-interview zeggen dat ik moest vertrekken. Ik wilde alleen niet dat mijn avontuur in Colombia zo ten einde kwam en ik besloot te blijven. De clubleiding verbood mij om met het team mee te trainen, want ze wilden per se dat ik vertrok.

Ik bleef en was voor dat seizoen eigenlijk ten dode opgeschreven. Ik trainde voor mezelf en had weinig binding meer met de club. Toch werd ik in het verloop van het seizoen weer meer bij het team betrokken. Ik kwam zelfs weer in de basis terecht, omdat de andere keepers geblesseerd of geschorst waren. Ik pakte mijn kans en dacht nu pak ik door, maar de resultaten waren niet goed en in die voetbalcultuur word je dan als keeper snel geslachtofferd. Ik werd er dan ook vlak voor het einde van het seizoen uitgehaald. Ik zag vervolgens op de Facebook-pagina van de club een lijstje met spelers die moesten vertrekken en daar stond ik ook op.’

Mentorrol

Na veel buitenlandse avonturen tekende Krul in 2020 uiteindelijk een contract bij Jong AZ. Krul wist op voorhand al dat hij door zijn leeftijd niet speelgerechtigd was en dus geen officiële wedstrijd zou gaan spelen voor het beloftenelftal. Ondanks deze grote hindernis ging Krul toch het avontuur aan bij de Alkmaarders. ‘Ik maak altijd een hele overwogen beslissing voordat ik ergens de uitdaging aan ga. Ik probeer voor mezelf helder te krijgen wat de voor- en nadelen van het avontuur zijn. Die zet ik vervolgens tegenover elkaar en dan maak ik een overtuigende beslis-

Lees verder op de volgende pagina >> 57

André in Japan

sing. Bij (jong) AZ was het nadeel dat ik geen wedstrijden zou gaan spelen, maar daartegenover stonden toch meer positieve punten. Ik heb bij AZ in de jeugd gespeeld. Ik vind het erg leuk om na twintig jaar weer terug te zijn bij de club waar ik mijn eerste stappen zette richting het betaalde voetbal. Daarnaast fungeer ik bij AZ in een zogenoemde ‘mentorrol.’ Ik probeer jonge spelers te helpen bij hun ontwikkeling. Niet omdat ik zo’n grote voetballer ben geweest, maar omdat ik bijna alles in allerlei verschillende culturen heb meegemaakt.

Ook wil ik mijn trainersdiploma halen. Ik loop hier bij AZ stage als jeugdtrainer van de Onder 13 en kan hier dus mijn KNVB -opdrachten voltooien. Tot slot word ik hier zelf ook een betere keeper. Ik train elke dag met de grootste talenten van Nederland bij Jong AZ en ik train geregeld mee met het eerste elftal. Dan train je op een heel hoog Eredivisieniveau. Al deze voordelen hebben ervoor gezorgd dat AZ als een leuk en positief avontuur voelde. Ik heb dan ook geen moment spijt van die keuze.’ Betaald voetbal in Afrika Bij Jong AZ heeft Krul het dus erg naar zijn zin gehad, maar uiteindelijk miste hij toch het spelen van wedstrijden. Krul is dan ook blij dat hij aankomende zomer de overstap naar Katwijk maakt, want daar gaat hij als eerste keeper weer wedstrijden keepen. ‘Ik vind Katwijk een enorm mooie club. Ook mijn familie en vrienden zijn blij met deze overstap. Nu kunnen ze weer elke week naar mij komen kijken.’ Deze overstap naar de amateurs betekent niet dat den net 34-jarige sluitpost definitief afscheid heeft genomen van het betaalde voetbal. Opmerkelijk genoeg wil Krul nog spelen bij een betaald voetbalorganisatie in Afrika. ‘Mijn focus ligt voor volgend seizoen volledig bij Katwijk, maar ik heb daar wel heel bewust voor 1 jaar getekend. Op de langere termijn wil ik heel graag nog in Afrika betaald voetbal spelen, dan heb ik echt alle continenten gehad’, zegt Krul lachend. ‘Dat is op zich nooit een doel geweest, maar inmiddels ben ik zo dichtbij dat ik dat heel graag wil. Ik zou dan de eerste Nederlandse speler worden die dit heeft weten te bereiken en het lijkt me speciaal om dat te kunnen zeggen.’

Geen huisje, boompje, beestje Ondanks de mooie avonturen die Krul heeft meegemaakt ziet hij ook de keerzijde van zijn avontuur in. ‘Het probleem is denk ik dat ik mezelf veel jonger voel dan dat ik ben. Ik vind het avontuurlijke leven wat ik heb geleid heel mooi en kies er bewust voor om

André aan het werk in Duitsland

dit leven zolang mogelijk te blijven leiden. Ik wil nog zo graag nieuwe avonturen meemaken, maar die uitdagingen hebben wel een prijs. Ik heb geen huis, geen vriendin en geen kinderen. Dat is door mijn wereldreis niet op mijn pad gekomen. Het is ook bijna onmogelijk om aan een vaste relatie te beginnen als je weet dat je nog naar Afrika wil gaan. Dit brengt een moeilijk persoonlijk dilemma met zich mee. Aan de ene kant wil ik nog zoveel meemaken, maar aan de andere kant zou ik ook wel een stabiele basis met kinderen en een vrouw willen leggen. In het laatste geval begint de tijd wel een beetje te dringen. Ik vind dit een enorm lastig dilemma. De nieuwe avonturen zijn geweldig, maar ik wil niet dat als ik straks vijftig ben het leven ineens heel eenzaam wordt.’ Krul heeft dus een Afrikadroom. Toch kan hij niet precies vertellen hoe zijn toekomst eruit zal gaan zien. ‘Wat er in de toekomst op mijn pad komt, ga ik wel zien. Ik wil nog zoveel meemaken. Ik heb trainersaspiraties, ik wil nog voetballen in Afrika en ik wil ooit ook nog een voetbalboek schrijven. Ik weet voor nu zeker dat ik nog naar Afrika wil. Daar ben ik al twee keer op stage geweest en een overstap zal op de termijn lukken. Daar richt ik me nu dan ook voornamelijk op. In Afrika gaat het net als in Colombia zwaar worden, dat weet ik nu al. Ik verwacht wel dat ik met al mijn ervaringen en geleerde lessen nu een stuk beter voor de dag kan komen. Dat wil ik uittesten, om uiteindelijk mijn voetbalavontuur compleet te maken.’