FC Lisse viert 10 jaar zomeravondvoetbal

FC Lisse maakt zich op voor 10 jaar zomeravondvoetbal

Tekst en foto’s Hubert Habers

Bij FC Lisse is 7 dagen in de week, het hele jaar rond, wat te beleven. De club maakt de laatste jaren een flinke groei in ledenaantal door, maar weet daarnaast ook veel ‘anders georganiseerde’ sporters aan zich te binden. Sporters die geen verenigingslid zijn, maar wel op een sportieve manier aan de club verbonden zijn. Bijvoorbeeld in de grootste interne zaal- en 7x7 competities van het land en met het zomeravondvoetbal voor senioren. Dit evenement staat dit jaar voor de tiende keer op het programma.

Na een start met zes teams tien jaar geleden is er inmiddels een wachtlijst, nu er jaarlijks dertig teams deelnemen. Zij worden verdeeld over 3 poules, rekening houdend met speelsterkte een leeftijd. Op 10 vrijdagavonden, voornamelijk in juli en augustus, worden in 3 speelrondes per avond de wedstrijden afgewerkt.

Feest De coördinatie is al tien jaar in handen van Hubert Habers, met een hele ploeg aan enthousiaste vrijwilligers. ‘Het is een feest om dit te mogen organiseren met dit team. Iedereen heeft zijn taak. We hebben mensen achter de bar, EHBO, een wedstrijdsecretaris en gastheren voor de begeleiding op de avonden zelf. Maar teams hebben zelf ook een verantwoordelijkheid. Zij helpen bij het klaarzetten van de doelen, het netjes achter laten van de velden en na afloop het meubilair weer even van het terras naar binnen te verplaatsen.’

Geen verplichtingen ‘We zijn ooit gestart met zomeravondvoetbal omdat we het jammer vinden dat het voetbalseizoen afloopt als het mooie weer begint. Bij het zomeravondvoetbal draait het om een leuk potje voetballen, zonder verdere verplichtingen. Scheidsrechters zijn er niet, de teams bewaken zelf de spelregels. Dit gaat al tien jaar zonder wanklank. Na de wedstrijd is het tijd om gezellig na te praten op het terras met je vrienden en teamgenoten. Dit alles onder het genot van een drankje en een hapje en op de laatste avond een barbecue. De gemoedelijke sfeer spreekt ook teams van andere verenigingen aan. Al jaren doen teams mee uit Noordwijk, Sassenheim, Lisserbroek, Hillegom en Noordwijkerhout. Daan Annegarn is captain van vv Noordwijk: Wij doen al jarenlang mee aan het zomeravondvoetbal bij FC Lisse. Fijne vrijwilligers, organisatie en tegenstanders. De sfeer is ongekend en ongeëvenaard. Inmiddels is het voor ons Noordwijkers een jaarlijkse reünie in Lisse geworden waar we echt naar uitkijken en veel (sportief) plezier aan beleven.’

Robbie Harteveld is captain van Ter Leede. ‘Een zomeravondcompetitie zoals FC Lisse dit organiseert, heeft onze club niet. Iedere zomerstop doen wij graag mee om toch een balletje te kunnen trappen en een biertje op het terras te kunnen drinken. Zeker na de afgelopen tijd is iedereen hier wel aan toe.’ FC Lisse hoopt dan ook op verdere versoepelingen van de coronamaatregelen, zodat wedstrijden weer mogelijk worden.

De vaste luisteraars van NOS Langs de Lijn herkennen meteen de stem van sportverslaggever Andy Houtkamp. Op enthousiaste wijze levert hij deskundig commentaar bij de voetbalwedstrijden in de Eredivisie, de Europese duels van de Nederlandse clubs en de grote titeltoernooien. Maar ook met honkbal en atletiek weet Houtkamp van wanten. Als verslaggever wacht hem met onder meer het EK voetbal en de uitgestelde Olympische Spelen van Tokio een fraaie sportzomer.

De carrière van...

Andy Houtkamp

De Olympische Spelen, liefst zeven keer, WK’s en EK’s voetbal en atletiek, de Amerikaanse Superbowl, Andy maakte het in zijn lange loopbaan als verslaggever allemaal van zeer dichtbij mee. En dat zorgt voor warme herinneringen.

Enthousiast begint Andy te vertellen aan de hand van een aantal foto’s die hij naar onze redactie heeft meegenomen. ‘Ik was er bij in een met 130.000 toeschouwers gevuld Maracana

Stadion in Rio de Janeiro toen Brazilië met onder meer Ronaldo en Romario de beslissende kwalificatie wedstrijd speelde voor het WK 1994 tegen Uruguay. Vier uur voor de aftrap zat het stadium al bomvol. Het was er bloedheet. De André Hazes van Brazilië werd via een helikopter ingevlogen en zorgde ervoor dat alle papieren van de journalisten, die vlak langs het veld in speciale huisjes zaten, wegvlogen. Ik heb daar ook Pele mogen ontmoeten.’

Ook een Europese trip met Feyenoord naar Moskou staat hem nog nauw bij.

‘Dat was in de periode onder Wim van

Hanegem en Wim Jansen (1993, red.)

Het was daar zo ontzettend koud. Er werd zelfs een helikopter ingeschakeld om het veld weer enigszins droog te krijgen. Ook door het communistisch regime maakte Rusland indruk.’

Speaker voor eigen team Maar hoe is Andy eigenlijk sportverslaggever geworden? ‘Ja, dat is wel een apart verhaal. Ik honkbalde bij Kinheim en werd vanwege een blessure gevraagd als speaker voor mijn eigen team.’ De Haarlemse Honkbalweek bracht de bal serieus aan het rollen. ‘Tijdens de wedstrijd Nederland – Curaçao kreeg ik een briefje toegereikt met het verzoek om het kenteken van een auto die zijn lichten had laten branden om te roepen. Dat deed ik met de opmerking erbij dat het licht al minder werd. De eindredacteuren van de NOS waren er ook en nodigde mij de volgende dag uit voor een gesprek en zo mocht ik het honkbal gaan doen voor de radio. Ik heb helemaal geen journalistieke opleiding gevolgd. Ik vind dat dit helemaal niets zegt in dit vak.’ Het honkbal is Andy altijd trouw gebleven. ‘Later kwamen daar ook atletiek en voetbal bij en ook heb ik een tijdje het basketbal gedaan.’

Ben Johnson Een merkwaardig interview dat hem is bijgebleven was in Canada met de vanwege dopinggebruik in opspraak geraakte sprinter Ben Johnson. Tijdens de Olympische Spelen van 1988 in Seoel, Zuid Korea, klopte hij Carel Lewis en verbeterde bovendien het wereldrecord naar 9.79, maar hij werd betrapt op doping. ‘Johnson verdween daarna in de anonimiteit, maar ik kreeg voor RTL de mogelijkheid om hem op te zoeken. ‘Niet alleen moest er voor het interview liefst 25.000 Canadese dollars worden betaald, maar daarnaast kreeg ik een lijstje met alle vragen die gesteld mochten worden. Bij iedere vraag keek Johnson naar zijn manager. Alle spontaniteit van een interview ontbrak dus.’

Een ton Bij RTL kreeg Andy ook de kans om voetbalverslaggever te worden. Zijn sollicitatie bij Jos Kuijer in een villa in Hilversum kent ook een mooie anekdote. ‘Ik kwam daar binnen en hij vroeg wat ik wilde verdienen. Ik was van huis weggegaan met het idee om 100.000 gulden te vragen. Hij zei meteen: dat is goed. Toen ik thuis kwam bij mijn toenmalige vrouw stond mijn gezicht toch niet echt vrolijk. Ze vroeg of het niet goed was gegaan, maar dat

was het natuurlijk wel. Je krijgt wat je wilt, dus eigenlijk is het best een vreemde gedachtegang om dan toch niet tevreden te zijn.’ Het bleek een wijze les voor de toekomst. Andy kreeg vele jaren later ook een zeer riante aanbieding van SBS, maar besloot de NOS trouw te blijven. In zijn tijd bij RTL was hij ieder weekend in het buitenland om verslag te geven bij (top)duel in Engeland, Duitsland, Spanje en Italië. ‘Ik heb elk stadion in de twee hoogste afdelingen van Engeland van binnen gezien. Nederlanders in Engeland In die tijd speelden Brian Roy en Pierre van Hooijdonk bij Nottingham Forest en Richard Witschge bij Blackburn Rovers. ‘Ik weet nog dat ik van Frits Barend, die erg van de presentjes geven was, een beer moest meenemen vanwege de geboorte van een zoon bij Brian Roy en zijn vrouw Nada van Nie. Ik wilde die beer daar wel afgeven. Hij was alleen zo groot dat ik in het vliegtuig een extra stoel nodig had.’

Ook Alan Shearer, de grote man van Blackburn in het jaar dat ze kampioen werden, heb ik regelmatig uitgebreid gesproken en zelfs soms slechts een half uur voor de wedstrijd. Dat is nu ondenkbaar.'

Pindakaas Ook Barcelona, destijds onder leiding van Johan Cruijff, was regelmatig de plaats van bestemming. ‘Ik heb daar ook regelmatig drop en pindakaas afgeleverd. Cruijff en de Bulgaar Hristo Stoichkov deden onder grote publieke belangstelling een keer een wedstrijd latje trappen en dat wist trainer Cruijff te winnen en dat terwijl Stoickhov ook een geweldige technicus was.’ Ook bij de legendarische ontknoping, waarbij het Real Madrid van Leo Beenhakker op de slotdag op Tenerife de titel verspeelde aan Barcelona was Andy erbij.

Hekel aan Mensen

Die te zacht en onnodig links rijden.

Favoriete vakantiebestemming

Mijn vrouw en ik willen graag nog een keer richting Australië en

Nieuw-Zeeland.

Beste film

Turks Fruit.

Lievelingseten en drinken

Chinees en een rode wijn.

Laatst gelezen boek

De biografie van judotrainer

Cor van de Geest.

Lijfspreuk

Toeval bestaat niet.

Lievelingsmuziek Steely Dan.

Met wie zou je een dagje van je leven willen ruilen?

Met mijn vrouw.

Wakker worden met een nieuwe kwaliteit…

De marathon lopen binnen 3,5 uur.

‘Leo was in die tijd gescheiden en zag zijn zoon Erwin zo erg weinig. Zonder dat hij het wist, had ik hem bij deze trip als collega bij me. Na afloop had ik echt een probleem, want de hele pers dook op Beenhakker. In de rol van bodyguard heb ik hem daar naar binnen kunnen loodsen om een moment met zijn vader te hebben en de deur gebarricadeerd.’

Veel veranderd Andy erkent dat er door de jaren veel is veranderd in zijn werkveld en dat geldt zeker ook in de relaties tussen journalisten onderling. ‘Er is veel concurrentie en er bestaat onderling veel jaloezie door scoringsdrang. Vroeger zat je met tien man aan tafel te eten en wisselde je onderling nieuwtjes uit.

Het was echt samen uit, samen thuis. Een echte primeur hield je natuurlijk wel voor jezelf.’ En ja, een (mogelijke) scoop kan voor ongemakkelijke situaties zorgen. Zo stelde Arie van Eijden, in zijn tijd als algemeen directeur van Ajax, Andy met een uitspraak in een dronken bui voor een dilemma. ‘Hij vertelde mij off- the-record rond de wedstrijd tegen Celtic dat Co (Adriaanse, red.) eruit zou gaan en dat Frank Rijkaard zijn opvolger werd. Ik heb toen mede na contact met Paul Onkerhout, een bevriende collega met wie ik nog op de middelbare school had gezeten, besloten om hier niets mee te doen. Co werd inderdaad ontslagen, alleen Rijkaard kwam niet.’

Diezelfde Rijkaard bezorgde hem op EURO 2000, na het penaltydrama in de halve finale tegen Italië, een fraaie primeur. ‘De afspraak was eerst televisie en dan de radio. Rijkaard was dus als bondscoach voor een interview geweest bij Jack van Gelder toen hij mijn vraag wat hij ging doen, beantwoorde met: ‘Ik stop.’ Dat verraste mij natuurlijk. Vervolgens begonnen alle telexen te ratelen en iedereen achter Rijkaard aan te hollen en bleek de tv hem ook weer terug te willen. Het bleek dat Jack deze vraag helemaal niet gesteld had.’

Trouw aan de radio Kansen voor een ‘switch’ van de radio naar televisie zijn voor Andy zeker voorbij gekomen, maar serieus overwogen heeft hij dat niet. ‘Het is ook echt totaal verschillend van elkaar. Op de radio moet je duidelijk zien te maken wat je ziet. Ik krijg regelmatig ook appjes van blinden dat ze door mij de wedstrijd zien. Dat zijn natuurlijk mooie complimenten.’ Andy ziet zichzelf in zijn huidige functie zeker zijn pensioen halen. De liefde voor de sport is zelfs zo groot dat hij daarna overweegt om als freelancer actief te blijven in het vak. ‘Ik wil bijvoorbeeld dan weer meer gaan schrijven.’

Naam

Andy Houtkamp.

Geboortedatum

6 oktober 1957.

Geboorteplaats

Nieuwer-Amstel.

Huidige woonplaats

Dronten.

Sporten

Sinds een aantal jaar ben ik een enthousiast golfer.

Journalistieke loopbaan

Andy Houtkamp werd in 1982 door de toenmalige chef van het NOSprogramma Langs de Lijn Jaap Hofman ontdekt bij de Haarlemse Honkbalweek waar hij als speaker actief was. Voor

Langs de Lijn werd hij verslaggever van honkbal- en softbalwedstrijden terwijl hij tegelijk werkte als valutahandelaar.

Daarna trad hij in dienst bij de TROS en was daar bij verschillende radio- en televisieprogramma’s werkzaam. Aan het eind van de jaren negentig maakte

Andy een uitstapje naar RTL Sport waar hij verslag doet van het buitenlandse voetbal. Daarna keert hij weer terug bij

Langs de Lijn om de sporten voetbal, atletiek en honk- en softbal te voorzien van deskundig commentaar.