Issuu

ATELIER DE KUNSTVLIEG X MUZEE

HET MAGAZINE

ALLES OVER ATELIER

DE KUNSTVLIEG

Een interview met Myrte en Evelien

LEER DE KUNSTENAARS

KENNEN

Lees en luister naar de verhalen van Samantha, Nathalie, Rosa en Trudy

Yes! Je hebt het Atelier de Kunstvlieg x Muzee-magazine in handen. Dit magazine is het resultaat van de samenwerking tussen Atelier de Kunstvlieg en Muzee Scheveningen.

Muzee is het culturele hart van Scheveningen waar het Schevenings erfgoed van toen, nu en de toekomst tot leven komt. Hier komen mensen, kunst en verhalen samen. Atelier de Kunstvlieg biedt creatieve en artistieke dagbesteding aan deelnemers met een beperking. Hier draait alles om mogelijkheden, expressie en grenzeloze creativiteit!

In dit magazine ontdek je alles over onze gezamenlijke tentoonstelling. De Kunstvlieg en Muzee laten samen zien hoe kunst verbindt. Veel belangrijker: de kunstenaars van De Kunstvlieg laten zien wat wél kan, in plaats van wat niet.

In het magazine kun je verschillende QR-codes vinden. Als je deze scant, kan je luisteren naar interviews met kunstenaars van De Kunstvlieg. Ook kan je luisteren naar de voorgelezen versie van het magazine.

Dus: kijk, lees, luister en laat je inspireren!

Scan de QR-code voor een audioversie van het gehele magazine

IN GESPREK MET: MADELÈNE DONKERWOLKE

CONSERVATOR BIJ MUZEE

SAMANTHA

6 14 20 4 10 16 30 34 24

NATHALIE

IN GESPREK MET: INGER VAN MUZEE

ROSA

TRUDY

IN GESPREK MET: MYRTE EN EVELIEN BEGELEIDERS BIJ DE KUNSTVLIEG

ATELIER DE KUNSTVLIEG X MUZEE

Bekijk alle kunstwerken die de kunstenaars hebben gemaakt voor de tentoonstelling.

DOEN! Puzzel en kleur

MADELÈNE DONKERWOLKE CONSERVATOR BIJ MUZEE

Madelène is conservator bij Muzee Scheveningen. Zij houdt zich vooral bezig met het tentoonstellingsprogramma in het museum. In samenwerking met Atelier de Kunstvlieg organiseerde zij deze tentoonstelling, waar ze met veel plezier op terugkijkt.

Hoe is de samenwerking met Atelier de Kunstvlieg verlopen?

We begonnen in juni 2024, toen kwam een grote groep kunstenaars en medewerkers van De Kunstvlieg naar het museum. Museumdocent Trudi en ik gaven een rondleiding, we vertelden over wat er te zien is in het museum en welke verhalen daarbij horen.

De opdracht werd: maak een kunstwerk over wat voor jou Muzee is. De kunstenaars mochten van ons alles als inspiratiebron gebruiken. We zeiden: alles kan, alles mag. Dat leverde veel moois op: 30 kunstwerken, in allerlei verschillende stijlen en technieken. Papier maché, schilderijen, mozaïek, collage... noem maar op. Ook zat er veel verschil in de grootte van de kunstwerken: van heel klein tot heel groot en van plat tot 3D.

Toen we hadden gezegd dat alles mocht, hadden we hier geen rekening mee gehouden. Het was even de vraag of alles wel zou gaan passen. Dit zorgde ervoor dat de indeling van de tentoonstelling een flinke puzzel werd. Gelukkig bleek al snel dat het zou lukken en konden we erom lachen.

De tentoonstelling heeft een prominente plek gekregen: meteen bij de entree. We hebben veel complimenten gekregen van bezoekers en er werden al snel werken verkocht. Daar geniet ik ontzettend van. Om dit samen met Atelier deKunstvlieg te hebben gedaan, vond ik een feestje!

Had je verwachtingen voordat je aan deze tentoonstelling begon?

We gingen er eigenlijk heel open en met veel enthousiasme in. De kunstenaars kwamen al snel met ontzettend veel leuke ideeën. We wisten dus hoe druk de kunstenaars bezig waren voor de tentoonstelling en dat het mooi zou worden. Toch stond ik alsnog te kijken van het resultaat. Maak met zo weinig richtlijnen maar eens zo veel moois.

Elke kunstenaar heeft een eigen verhaal bij het kunstwerk dat diegene heeft gemaakt. In het ene kunstwerk kun je de boodschap of verwijzing naar de collectie van Muzee meteen zien. In het andere kunstwerk zit het juist weer wat dieper verborgen.

De kunstwerken die je in deze tentoonstelling ziet, zijn stuk voor stuk nieuwe perspectieven op ons museum en het Schevenings erfgoed. Dat vind ik heel waardevol.

Heeft de samenwerking met Atelier de Kunstvlieg je iets geleerd?

Er bestaat toch wel een vooroordeel over kunstenaars met een beperking. Ik hoop dat we met deze tentoonstelling kunnen bewijzen dat dat onzin is. Ik hoop dat we andere musea kunnen inspireren om met ateliers als De Kunstvlieg te gaan werken. Atelier de Kunstvlieg ligt in het centrum van Den Haag en daar hangen nog veel meer mooie werken. Ik zou mensen aanraden om daar gewoon eens langs te gaan. Of liever, om met ze samen te gaan werken.

Scan de QR-code om het hele interview te beluisteren

Het was voor mij meteen duidelijk wat ik wilde maken. Ik heb Scheveningse vrouwen in mijn familie, maar die dragen geen klederdracht meer. Dat waren meer de oma’s van mijn moeder. Mijn oma ging wel altijd vis verkopen en daarmee langs al haar adresjes.

Wat ik leuk vind aan deze Scheveningse vrouwen in klederdracht is de statigheid en het symbool dat ze uitdragen. Maar ook de prachtige doeken met mooie franjes vond ik inspirerend om te zien in het museum. Ik heb daar veel schilderijen bekeken en foto’s gemaakt.

Ik heb ervoor gekozen om in mijn schilderij een zee-aanzicht te maken. Om de vrouwen over zee uit te laten kijken. Dit maakt het mysterieus, want je ziet de vrouwen vanaf de achterkant. Dus je weet niet of ze iets aan het bespreken zijn, of aan het wachten zijn. Dit is een verhaal dat iedereen zelf kan invullen. Dat mysterieuze vind ik mooi, omdat iedereen er toch over moet nadenken. Je ziet heel vaak schilderijen met gezichten, maar ik wilde het op een andere manier doen.

Schilderen vind ik echt het leukst om te doen. Ik tekende eigenlijk altijd, maar toen kreeg ik bij De Kunstvlieg steeds meer hulp en kon ik het schilderen leren. Daardoor ben ik het steeds leuker gaan vinden. Uiteindelijk heb ik daar ook mijn specialiteit van gemaakt. Ik vind een heleboel stijlen interessant, bijvoorbeeld die van Escher. En het schilderen van golven en het strand vind ik nu onwijs leuk. Hier wil ik graag in de toekomst mee verder.

De dames van Scheveningen Samantha Bovenlander

Scan de QR-code om het hele interview te beluisteren

Toen we een rondleiding kregen in het museum, zag ik de tentoonstelling van fotograaf Jimmy Nelson en de collectie van het museum. Daaruit heb ik beelden gecombineerd. Hier zat ook een schilderij van Mesdag bij, een strandgezicht met een groot schip. Alle foto’s die ik maakte heb ik digitaal samengevoegd, en toen kwam ik tot het idee om een collage te maken. Ik heb hier nog kleur aan toegevoegd, want ik vond de beelden wat te donker en somber.

Van hieruit ben ik magazines gaan pakken, knippen en plakken. Eerst op karton, daarna had ik ook nog een fotolijst die ik verder wilde bewerken. En ik wilde wat 3D-elementen toevoegen. Beetje voor beetje, stapsgewijs heb ik dat aangepakt.

Van jongs af aan ben ik altijd met mijn handen bezig geweest, met knutselen. In het maken van collages kan ik vaak mijn gevoelens goed kwijt. Ik maak soms ook collages om mijn gemoedstoestand te herkennen, want soms heb ik niet echt in de gaten hoe ik me voel. Dan pak ik spontaan magazines en plaatjes erbij, ga ik alles uitscheuren en samenvoegen. De collage vormt een geheel, en dan denk ik: oh, wacht eens even, hier zat ik dus met mijn hoofd. Dan herken ik mijn emoties aan bepaalde teksten of kleuren die ik gebruikt heb. Het kan ook zijn dat ik dit pas een dag later doorheb, door nog eens te kijken naar wat ik heb gemaakt.

De Kunstvlieg helpt mij in het herkennen van mijn emoties door aan de slag te gaan. Thuis kom ik er toch moeilijk aan toe, om dingen te gaan maken en over mijn gevoelens na te denken. Nu ga ik bewust de deur uit, ga ik naar het atelier en ben ik creatief bezig. Ik raak geïnspireerd door alles wat ik zie. De kunstwerken bij De Kunstvlieg, maar ook door oude meesters, muziek of tv-series.

Waar ik nu mijn focus op heb, is het verder ontwikkelen van mijn stijl. Ik wil meer collages gaan ontwikkelen. Hier wil ik in experimenteren met kleurgebruik. Ik heb een groot doek op het oog, waarop ik een kunstwerk na wil maken in mijn eigen collagestijl.

Sea-ing Depth

Nathalie

van Heijningen

IN GESPREK MET:

INGER VAN MUZEE

Ik ben Inger Sala, sinds juni werk ik bij Muzee. Ik heb het schilderij van Hayley gekocht, dat heet de Krusty Krab.

Hayley heeft mij verteld dat ze tijdens de rondleiding door het museum de boot zag, en toen moest ze denken aan haar opa die helaas is overleden. De boot die ze heeft getekend staat symbool voor haar opa.

Op de boot heeft ze haar favoriete superhelden getekend. Je ziet bijvoorbeeld de hele Krusty Krab-familie uit Spongebob, Donkey Kong en Super Mario. Ook heeft ze Meneer De Uil getekend en mijn favoriet Buzz Lightyear. In de lucht zie je de raket van Kuifje. En ze heeft ook het wapen van Scheveningen getekend op een wapperende vlag.

Ik kijk zelf niet vaak superheldenfilms, maar ik vind ze hier allemaal bij elkaar getekend echt geweldig. Je kunt je toch niet voorstellen dat alle superhelden en stripfiguren die je kent op een boot in de zee aan het varen zijn? Als ik ernaar kijk, word ik er vrolijk van.

Volgens Hayley zijn ook de uitgegumde figuren onderdeel van het kunstwerk. Ik denk dat ik de tekening daarom tussen twee glazen platen ga ophangen, zodat het licht erdoorheen kan schijnen. Want juist die figuren in potlood wil ik kunnen zien. Of misschien hang ik de tekening wel voor het raam, zodat ik een soort glas-in-lood krijg.

Het gesprek met Hayley is voor mij goud waard. Niet alleen vertelde ze dat de boot symbool staat voor haar overleden opa, maar ook waarom ze ‘Hayley, I’m a girl’ heeft geschreven in de tekening. Het is dus een heel persoonlijk kunstwerk. Ik kreeg echt een kijkje in haar kunstenaarshart.

Ik ben Rosa en ik ben 26 jaar oud. Voor de tentoonstelling heb ik een schip nageschilderd dat in een vissersgracht ligt.

Ik was geïnspireerd door een verhaal waarbij een grote storm ervoor zorgde dat een boot in de fik kwam te staan, waardoor alle mensen in de boot verdronken. Op dit schilderij heb ik ook een zeemeermin gemaakt, zoals Ariël. De zeemeermin in dit verhaal redde de schippers toen de boot zonk.

Ik vond de rondleiding door Muzee super leuk om mee te maken. Door het museum ben ik geïnspireerd geraakt door schepen. Dit wil ik vaker schilderen. Ook de geschiedenis van Scheveningen vond ik heel interessant. Verder word ik vaak geïnspireerd door vlogs waarin mensen kunst verzamelen. Gustav Klimt vind ik een hele goede kunstenaar, net als Vincent van Gogh.

In de toekomst wil ik graag nog een schip boetseren, met alle poppetjes op de boot. Bij boetseren kan ik kleien en schilderen, dat vind ik allebei leuk.

Het Schip van Scheveningen Rosa Spaas

Mijn naam is Trudy, ik ben 34 jaar oud. Ik woon op het randje van Den Haag, bijna in Loosduinen. Daarom ligt de zee ook nauw aan mijn hart. Mijn opa is een echte, ouderwetse Scheveninger. Hij heeft het er ook nog regelmatig over dat hij als jong kindje op de boot mee moest naar India.

Mijn moeder stuurde mij voor de tentoonstelling een hele mooie foto, waarvan we de maker helaas niet kunnen vinden. Het is een foto van het standbeeld ‘Kniertje’ op Scheveningen. Mijn moeder kon mij dat verhaal vertellen. Kniertje, een vrouw, staat te wachten op alle mannen, vaders en zoons die nooit naar huis zijn gekomen. Dat vond ik zo prachtig en sterk, ook omdat mijn opa Schevenings is wilde ik dit standbeeld heel graag schilderen.

Ik was verliefd geworden op die specifieke foto van dat beeld. Omdat deze zwart-wit is, heel moody. Ik heb nog geprobeerd zelf foto’s te maken van het standbeeld, maar uiteindelijk voelde ik dat ik die zwart-wit foto als inspiratie moest nemen.

Ik heb uiteindelijk een zwart-wit schilderij gemaakt van Kniertje, maar zónder zwart te gebruiken. Ik heb zoveel mogelijk geprobeerd de drie primaire kleuren te mengen, om zo dicht mogelijk te komen bij zwart. Daardoor zie je veel verschillende kleurschakeringen in het schilderij. Deze kleuren stralen een sprankeltje hoop uit, wat er ook altijd is als iemand niet thuiskomt maar wel in iemands hart zit. De subtiele kleurovergangen in acrylverf maken vond ik heel leuk om te leren, dit was voor mij nieuw.

Kniertje

Trudy Peters

Eerst had ik bedacht om Kniertje in houtskool te maken, maar omdat de begeleiding per ongeluk een heel groot doek had gekocht, besloot ik om te gaan schilderen. Een van mijn dromen was altijd om een hele grote muurschildering te doen, en dit kwam daar heel dichtbij in de buurt.

Naast Kniertje ben ik in het museum ook weer enthousiast geworden over diepzeediertjes. In het verleden heb ik met pastel ook diepzeedieren getekend. Waarschijnlijk wil ik dat in de toekomst ook meer doen.

Bij De Kunstvlieg doe ik van alles wel een beetje, maar het allerleukst vind ik kleuren en experimenteren met kleur. Een van de nieuwste dingen die ik nu uitprobeer, is kleuren met alcoholstift en daaroverheen met potlood. Dat geeft een heel mooi schaduweffect, overgangen in kleur. Ook kleine diertjes boetseren vind ik leuk. Mijn boetseerwerkjes zijn heel aaibaar, ik aai ze net zo lang totdat het een vorm is. Maar op het gebied van tekenen ben ik nog een eigen stijl aan het ontwikkelen.

Ik vind heel veel leuk om te doen, en dat is ook wel mijn grootste valkuil. Ik maakte nooit wat af, maar daar probeer ik nu aan te werken. Ik maak dingen vaak niet af omdat ik snel afgeleid raak. Of omdat er iets fout gaat, dan raak ik gedemotiveerd om verder te werken. Dan berg ik het ‘even’ op en ben ik het maandenlang kwijt, waardoor iets uit mijn hart groeit. En als ik dit dan na een tijdje weer tegenkom, vind ik het wel echt zonde dat ik het niet afgemaakt heb. Daarom wil ik dingen leren afronden.

De Kunstvlieg geeft mij de ruimte om echt te starten met werken en het ook af te maken. Vaak raak ik thuis afgeleid, door bijvoorbeeld de tv of videospelletjes, en zet ik me niet gauw tot dingen die ik graag wil doen, zoals tekenen of knutselen. Daarom neem ik de dingen die ik écht wil maken altijd mee naar De Kunstvlieg.

Hoe zijn jullie bij De Kunstvlieg terechtgekomen?

Evelien (49): Ik heb hier vrijwilligerswerk gedaan. Mijn man kende Frans, de oprichter van De Kunstvlieg. Hij hoorde dat er vrijwilligers gezocht werden, dus toen ben ik dat gaan doen. Daarna ben ik hier vast komen werken.

Myrte (29): Ik heb mijn stage bij De Kunstvlieg gedaan toen ik op het Grafisch Lyceum zat. Daarna ben ik altijd teruggekomen in de vakanties, om te helpen. Ineens was er een plekje vrij, en toen zei ik: dat is mijn droombaan. Ik wilde graag iets in de kunst doen en iets met mensen, dus dit is voor mij een hele goede combi.

Hoe ziet het team van De Kunstvlieg eruit?

Myrte: Wij hebben 6 vaste medewerkers, daarnaast worden we ondersteund door een grote groep vrijwilligers. We hebben zo’n 10 vrijwilligers die ons wekelijks op vaste dagen ondersteunen. En we hebben ook nog stagiaires.

De achtergronden van de mensen in ons team zijn heel verschillend. Dat maakt het werk ook heel leuk: de één is heel creatief, de ander vindt het vooral leuk om een praatje te maken of een klusje te doen.

Evelien: Het team bestaat vooral uit mensen die graag aandacht willen geven. Ze willen iets doen voor de ander. Ik denk dat de meesten van ons hier gewoon eens binnen liepen, verliefd werden op deze plek en daardoor zijn blijven hangen.

Hier zijn is natuurlijk ook fijn voor mensen die anders alleen thuis zitten. Het is een gezellige plek om naartoe te komen, waar je je creativiteit kan delen. Mensen luisteren naar je, en je kan iets leren van anderen. Of je kunt zelf iemand iets leren. Hier zijn we mensen onder elkaar: aandacht geven en gezien worden vinden wij belangrijk.

Hoe verloopt een gemiddelde dag bij De Kunstvlieg?

Evelien: Zo’n dag bestaat uit twee dagdelen: een ochtend en een middag. De deelnemers mogen kiezen of ze in de ochtend of in de middag komen, dit spreken we goed af, zodat we weten hoeveel mensen er komen. Sommigen blijven een hele dag, dan lunchen we samen.

De deelnemers mogen altijd zelf aangeven waar ze zin in hebben, wat ze willen doen die dag. Als ze daar moeite mee hebben, dan helpen we. Er is keuze zat, dus sommige deelnemers hebben soms een beetje keuzestress.

Evelien: Deelnemers hebben naast De Kunstvlieg ook vaak stressvolle dingen te doen: sommigen moeten vaak naar het ziekenhuis, of naar therapie. Hier is dat even niet, ze zijn hier gewoon lekker creatief bezig. In tekenen, boetseren of schilderen kunnen ze verdwalen en geconcentreerd bezig zijn.

Wat betekent De Kunstvlieg voor de deelnemers?

Myrte: Het doel om naar De Kunstvlieg te komen verschilt per deelnemer. Voor de ene deelnemer is het doel: naar buiten gaan, structuur in de week brengen, sociale contacten opdoen. Voor de ander is het: ik hou van kunst, en ik wil hier de hele dag mee bezig zijn.

Maar voor elke deelnemer geldt dat ze hier komen om creatief bezig te zijn. Ook zo zelfstandig mogelijk. Ze mogen zelf bepalen wat ze gaan maken en met welk materiaal. We geven geen les of therapie, maar er is begeleiding aanwezig.

Evelien: Als iemand wil groeien in tekenen bijvoorbeeld, dan helpen wij daarbij. We kijken gericht naar de persoon, waar iemands kracht in zit. Daar gaan we samen mee verder.

Myrte: Alle deelnemers hebben hierin hun eigen stijl. Dat willen we juist aanmoedigen. We zeggen heel vaak: het kunstwerk hoeft er niet uit te zien als het voorbeeld. We vragen de deelnemers: wat vind jíj mooi? Juist dat worden de mooiste werken, die puur en eigen zijn.