In gesprek met inwoners Tilburg

De zorg staat voor een uitdaging: hoe kan het met minder handen aan het bed kwaliteit blijven leveren aan de enorme toestroom van patiënten? Een vraag waar zorgmedewerkers en besturen tegenwoordig dagelijks mee geconfronteerd worden. Maar hoe kijkt de ‘gewone burger’ daar nou tegenaan? Collega’s van het ETZ gingen met hen in gesprek over ‘Jouw zorg van morgen’.

Het ETZ is gestart met het maken van een Beleidsplan 2030, waarin de belangrijkste opgaven en veranderingen voor de komende jaren komen te staan. Onze patiënten, ketenpartners en medewerkers moeten zich in het plan herkennen en het ook eigen kunnen maken. Daarom haalt het ETZ via vragenlijsten, plenaire sessies en straatgesprekken input op.

Zorgen

Vijf dagen lang gingen ETZ-collega’s de straat op. In verschillende wijken in Tilburg, Waalwijk en omgeving stonden ze in hun felblauwe ETZ-vesten klaar om inwoners de hemd van het lijf te vragen. Middels een enquête werden de eerste gedachten en ervaringen over de zorg gedeeld. Ze spraken onder meer met tieners die aangaven dat hun toekomst al was verpest door eerdere generaties. Maar ook een man die zich zorgen maakte over zijn zieke moeder, en een vrouw die zo opgelucht was dat er eindelijk mét de burger werd gesproken dat ze wel drie keer terugkwam. Ze hadden allemaal een gemeenschappelijke deler: over de keuzes die de zorg te wachten staan, hadden zij nog niet nagedacht.

In gesprek met het ETZ

Op een maandagavond kwamen vervolgens elf Tilburgers bijeen in het ziekenhuis om te praten over hun zorg van de toekomst. Middels stellingen werd de avond vormgegeven. Bijvoorbeeld of er een strengere triage voorafgaand aan het ziekenhuis nodig is. Waar de een de triage nu al behoorlijk streng vindt, gaat de ander uit van de expertise van de arts. De deelnemers aan de avond bleven het eerste gedeelte van de avond hangen in antwoorden als ‘er moet meer geld naar de zorg’ en ‘we moeten maar minder lang doorbehandelen’. Tot deze uitspraak van deelnemer Rudsel: “Maar wat als we er geen geld meer tegenaan kunnen gooien? Wat gaan we dan doen?”. Die vraag brak de discussie open. “Je moet nadenken over je gezondheid in de toekomst en beseffen dat niet alles altijd mogelijk is. Maar dan wil ik als patiënt wel weten welke opties er zijn. Voer het goede gesprek, wees open”, zei Mariëlle. Marion voegde daaraan toe: “Leg de verantwoordelijkheid ook bij de zorgbehoevende.”

Betrokkenheid in keuzes

Alle deelnemers waren het eens dat ze meer inzicht willen in wat er wel of niet meer kan in de zorg. Gaat het niet langer zoals het nu gaat, dan is dat prima, maar dan willen ze dat weten. Er rekening mee kunnen houden. Daarnaast wilden ze ook meer duidelijkheid over hoeveel zorg kost, om zo meer bewustzijn te creëren. “Laat me maar mee nadenken over de keuzes die er gemaakt moeten worden, geef ons die regie”. En zo blijkt dat men nog niet (altijd) betrokken was bij het zorginfarct, maar dat over het algemeen wel graag wil zijn.