Het verhaal achter 45 jaar Morrenhof-Jansen Installatiebedrijven
“Gewoon op een blauwe maandag zeiden we de baas gedag.”
Harrie en Klaas blikken terug én vooruit.
Vanaf het eerste uur... Successen moet je altijd vieren!
Marco, Bertus, Erik, Gerrit Jan, Henk, Jan, Jannes en Jan halen verhalen op.
In gesprek met Ina Morrenhof en Dini Jansen
In 1980 begon de samenwerking tussen Klaas Jansen en Harrie Morrenhof. In nog geen schuurtje van 100 m2 aan de Uithoek in Dalfsen is Morrenhof-Jansen installatiebedrijven opgericht. In de afgelopen decennia is het bedrijf uitgegroeid tot een bloeiend familiebedrijf. Niet door grote woorden of ambitieuze beloften, maar door hard en slim werken, een no-nonsense mentaliteit en altijd doen wat nodig is om de klant te helpen. Dat is de kracht van Morrenhof-Jansen.
Klaas en Harrie bouwden hun bedrijf op met vakmanschap, toewijding en betrokkenheid Niet alleen bij hun klanten, maar ook bij hun medewerkers. Ze kenden hun mensen, stonden tussen hen in en waren altijd benaderbaar. Die sfeer is nog steeds voelbaar binnen het bedrijf. Het is een plek waar hard werken en gezelligheid hand in hand gaan, waar collega’s op elkaar kunnen rekenen en waar vakmanschap gewaardeerd wordt.
Nu Klaas en Harrie op 1 maart 2025 met pensioen gaan, kijken we met respect terug op alles wat zij hebben opgebouwd. Morrenhof-Jansen is uitgegroeid tot een solide, betrokken en betrouwbare organisatie. En die basis blijft. We hopen dat Morrenhof-Jansen installatiebedrijven, ook de komende 45 jaar, net zo sterk en succesvol blijft als het nu is. Met dezelfde kernwaarden, hetzelfde nuchtere karakter en de handen-uit-de-mouwen mentaliteit waarmee het ooit begon. In dit magazine blikken we terug op mooie verhalen, bijzondere momenten en waardevolle herinneringen. Door de vele foto’s, video’s – te bekijken met QR-codes – komen de afgelopen 45 jaar van Morrenhof-Jansen installatiebedrijven echt tot leven.
Klaas en Harrie, bedankt voor jullie inzet, jullie betrokkenheid en alles wat jullie hebben neergezet. Geniet van jullie welverdiende pensioen!
Directie, management en medewerkers bedrijvenfamilie •
van Harrie en Klaas is dat ze elkaar perfect aanvullen
Decennialang waren Harrie Morrenhof en Klaas Jansen ‘het gezicht’ van Morrenhof-Jansen. Maar zoals de bekende uitdrukking al zegt, stonden ook achter deze twee sterke mannen twee sterke vrouwen. Tijdens een openhartig gesprek praten Ina Morrenhof en Dini Jansen ronduit over hun herinneringen aan 45 jaar Morrenhof-Jansen; van het moment dat twee onbevreesde twintigers besloten om samen een bedrijf te beginnen, tot de dag waarop beide heren officieel besloten om hun bedrijfsjas aan de wilgen te hangen. “Wat er in al die jaren ook binnen het bedrijf speelde, Harrie en Klaas bleven altijd zichzelf.”
Laten we bij het begin beginnen: wat kunnen jullie vertellen over de periode vóór 1 maart 1980, de dag waarop Morrenhof-Jansen werd opgericht?
Dini Jansen: “Even nadenken hoor. Ik was toen 23 en Klaas was 24 jaar. We waren inmiddels zo’n twee jaar getrouwd en woonden in een huis aan De Uithoek, hier in Dalfsen. Klaas werkte bij een installatiebedrijf in het dorp en ik had een baan als administratief medewerker op een kantoor. Maar omdat ik rond die tijd hoogzwanger was, had ik zwangerschapsverlof en was ik dus thuis.”
Ina Morrenhof: “Ik zat wat dat betreft in een heel andere positie. Ik was toen 22 en Harrie was 27 jaar. Het grote verschil tussen Dini en Klaas is dat Harrie en ik rond die tijd pas net verkering hadden. Ik woonde nog thuis bij mijn ouders en Harrie woonde bij zijn ouders in Lemelerveld. En van kinderen was bij ons nog helemaal geen sprake, haha. Ik had een kantoorbaan bij Eshuis in Dalfsen en Harrie werkte net als Klaas bij dat installatiebedrijf in Dalfsen.”
Waarom besloten Harrie en Klaas om een eigen bedrijf op te richten?
Dini Jansen: “Dat had te maken met een reden die je wel vaker hoort. Harrie en Klaas werkten samen bij dat installatiebedrijf in Dalfsen en in de vrije uurtjes beunden zij ook veel samen, waardoor ze vrienden werden. Tijdens één van de klussen bespraken ze hun onvrede over hun toenmalige opdrachtgever en na kort overleg besloten ze om samen een eigen installatiebedrijfje te beginnen.”
Wat vonden jullie daar als partners van?
Ina Morrenhof: “Eerlijk gezegd had ik daar niet echt een mening over. Ik wist natuurlijk dat beide mannen handig waren en dat ze als vrienden goed met elkaar konden opschieten. Daarom zei ik tegen Harrie: gewoon doen en beginnen, anders weet je ook niet of het wat wordt.”
Als Harrie een televisie van een klant moest repareren, gaf hij onze eigen televisie in bruikleen.
Da’s natuurlijk waar, maar hebben jullie voor de start wel over de risico’s gesproken?
Dini Jansen: “Harrie en Klaas waren jong en onbevreesd en zagen geen risico’s. Dat was denk ik ook hun kracht. Natuurlijk moesten ze hun vaste baan opgeven en ervoor zorgen dat ze vanaf de start van het bedrijf een paar klanten hadden, maar eerlijk gezegd was dat allemaal heel snel geregeld.”
En is er lang over de bedrijfsnaam nagedacht?
Ina Morrenhof: “Totaal niet. Harrie en Klaas kozen voor Morrenhof-Jansen omdat die naam simpelweg lekkerder bekt dan Jansen-Morrenhof. Meer was het niet.”
Oké, dus er was een plan en een bedrijfsnaam en er waren een paar klanten. Maar was er bij de start ook meteen een bedrijfspand?
Dini Jansen: “Haha, niet echt. Achter de woning van Klaas en mij stond een schuurtje dat dienst ging doen als ‘uitvalsbasis’. Een deel werd ingericht als kantoor en voor de rest diende het schuurtje als opslagplaats voor het gereedschap en de materialen. Toen dat schuurtje eenmaal ingericht was, konden Harrie en Klaas in hun Toyota-busje op weg naar de klussen.”
risico’s.
Was de rolverdeling tussen Harrie en Klaas meteen duidelijk?
Ina Morrenhof: “Ja. Harrie was de techneut die wat meer op de achtergrond bleef en ervoor zorgde dat het bedrijf draaide en Klaas was de commerciële man die het contact met de klanten verzorgde en opdrachten binnenhaalde. Die rolverdeling paste ook bij hun karakter, want Harrie is wat meer bedeesd en Klaas is veel extraverter. Het feit dat ze elkaar zo mooi aanvulden, was denk ik vanaf het begin de kracht van het bedrijf.”
Nog even over die rolverdeling: was er ook een rol voor jullie als partners weggelegd?
Ina Morrenhof: “Op dat moment was ik daar helemaal niet mee bezig. Zoals gezegd waren Harrie en ik nog maar kort samen. Bovendien had ik een leuke kantoorbaan en wilde ik graag mijn eigen ding blijven doen. En zo is het dus ook gegaan.”
Dini Jansen: “Voor mij was dat anders. Omdat ik zwanger thuiszat én ervaring had als administratief medewerker, was het eigenlijk vanzelfsprekend dat ik vanaf dag één de financiële administratie van Morrenhof-Jansen ging verzorgen. Na de geboorte van onze eerste dochter ben ik dan ook nooit meer naar mijn oude opdrachtgever teruggekeerd. Ik kan me nog herinneren dat ik aan de keukentafel van ons huis zat om de administratie bij te werken en dat de ordnermappen in een keukenkastje stonden. Wat dat betreft is er in de afgelopen 45 jaar veel veranderd bij Morrenhof-Jansen.”
In 45 jaar is er bovendien veel gebeurd. Welke gebeurtenissen zullen jullie nooit meer vergeten?
Ina Morrenhof: “Poeh, daar vraag je me wat. Ik heb niet echt een concreet voorbeeld, maar wat wel meteen bij me opkomt, is dat Harrie en Klaas al die jaren enorm toegewijd waren. Zo heeft Harrie jarenlang de weekenddiensten meegedraaid met de storingsmonteurs. Met de kerstdagen moest hij vaak op pad om verwarmingen van klanten te ontdooien.
En tijdens de zomervakanties kreeg hij regelmatig een belletje dat hij terug moest komen om een probleem op te lossen. En nu ik erover nadenk; als Harrie in de beginjaren een televisie van een klant moest repareren, gaf hij onze eigen televisie in bruikleen. Da’s typerend voor MorrenhofJansen, de klant stond en staat altijd voorop.”
Dini Jansen: “Die toewijding herken ik zeker ook. Zowel Harrie als Klaas deden niets op halve kracht, het was altijd volle bak aan. Alles draaide om de klanten en later ook om de medewerkers. Ik kan me nog heel goed herinneren dat op 2 december 1981 Jan Kragt als eerste medewerker bij Morrenhof-Jansen werd aangetrokken. Dat was best spannend natuurlijk. Hetzelfde geldt voor de eerste bedrijfsovername in 2001. En het plotselinge overlijden van Rinus Heerink in 2018 heeft een diepe indruk achtergelaten. Rinus was sinds 1982 bij ons in dienst en speelde een belangrijke rol in het familiebedrijf.”
Nu het woord “familiebedrijf” toch valt: is de bedrijfsopvolging ooit een punt van discussie geweest?
Ina Morrenhof: “Nooit. Het was niet meer dan logisch dat Erdy als zoon van Klaas en Dini in 2009 als derde compagnon aantrad. Hij is van jongs af aan bij het bedrijf betrokken, heeft de benodigde technische kennis en is enorm klantgericht. Daardoor wisten Harrie en Klaas dat Erdy geschikt was voor de functie en dat hij een aanvulling richting de toekomst van het bedrijf zou vormen.”
Over die toekomst gesproken: wat gaan Harrie en Klaas met al die vrije tijd doen nu ze officieel afscheid hebben genomen van het bedrijf?
Ina Morrenhof: “Voor Harrie gaat er niet zoveel veranderen, aangezien hij zijn werkzaamheden binnen MorrenhofJansen een paar jaar geleden al heeft afgebouwd. Hij klust nog steeds graag voor vrienden en bekenden, hij is vrijwilliger bij het zwembad in Lemelerveld en hij gaat graag naar schaatswedstrijden en voetbalwedstrijden. Dat zal na zijn officiële afscheid niet veranderen verwacht ik.”
Dini Jansen: “Voor Klaas is dat anders, aangezien hij tot voor kort full time aan het werk was in het bedrijf. Toch
denk ik echt dat hij nu een stap terugzet, ook omdat hij de medewerkers niet van het werk wil houden. Hij zal een nieuwe invulling aan zijn vrije tijd moeten geven, en wat mij betreft heeft hij alle vrijheid daarin. Zolang hij zich maar niet met het huishouden gaat bemoeien, haha.”
Laatste vraag: hoe zouden jullie de afgelopen 45 jaar willen omschrijven?
Ina Morrenhof: “Als een dynamische periode. Door hard te werken hebben Harrie en Klaas veel mooie resultaten geboekt, maar ze moesten ook diverse tegenslagen overwinnen. Samen met Erdy hebben ze ervoor gezorgd dat er nu een gezond bedrijf staat waar 400 medewerkers
Ik vind het dan ook prachtig om te zien dat die twee startende ondernemers uit 1980 na 45 jaar nog steeds vrienden zijn.
dagelijks aan het werk zijn om de wensen van de klanten te vervullen. Dat hebben ze samen toch maar mooi voor elkaar gebokst.”
Dini Jansen: “Daar sluit ik me helemaal bij aan.
Daarnaast ben ik trots op het feit dat er in al die jaren nooit strubbelingen zijn geweest tussen Harrie en Klaas. Ik vind het dan ook prachtig om te zien dat die twee startende ondernemers uit 1980 na 45 jaar nog steeds vrienden zijn.”•
Zowel Harrie als Klaas deden niets op halve kracht, het was altijd volle bak aan.
Een gemiddelde, half tot zwaarbewolkte dag met een gem. temperatuur van 5.8 ºC. Er viel in totaal -0.1 mm neerslag in een periode van uur. De zon scheen 5.6 uur waarbij de maximale temperatuur uit kwam op 10.7 ºC terwijl de minimale temperatuur op -0.2 ºC bleef steken.
Moeilijke financiële tijden?
Harrie Morrenhof en Klaas Jansen dachten er niet over na en gingen de uitdaging aan! Ze schreven zich op 1 maart 1980 in bij de Kamer van Koophandel met hun bedrijf TECHNISCH INSTALLATIE BURO MORRENHOF-JANSEN V.O.F.
De werkloosheid op 1 maart 1980 bedroeg 4,5% en steeg in de daaropvolgende jaren aanzienlijk, met een piek van 10,7% in 1983. De inflatie was hoog, met een percentage van 6,8%. Het overheidstekort nam toe, en de staatschuld steeg naar 43,6 %.
De tweede oliecrisis leidde tot stijgende energieprijzen, wat de productiekosten verhoogde en de koopkracht van consumenten verminderde. De hoge loonkosten en een verslechterde concurrentiepositie van Nederland droegen bij aan de economische problemen. De koppeling van de Nederlands gulden aan de Duitse Mark resulteerde in een overgewaardeerde munt, wat de export negatief beïnvloedde.
De combinatie van factoren leidde tot een periode van economische stagnatie en oplopende werkloosheid, die de Nederlandse samenleving begin jaren tachtig hard trof.
Crying
Don Mclean
Do that to me one more time
Captain & Tennille
Que Sera Mi Vida
Gibson Brothers
An Englishman in New York
Godley & Crème
Rappers Delight
Sugarhill Gang
Wat is er een mooiere aangelegenheid dan het 45-jarig bestaan van Morrenhof-Jansen om samen terug te blikken? Bijna een kwart eeuw aan herinneringen, soms mooi, soms minder mooi. Twee collega’s en vrienden die gewoon maar ergens begonnen. Zonder dromen, zonder grootste plannen. Maar met een duidelijk gezamenlijk motto: ‘als je maar hard werkt, dan kom je er wel!’ Harrie en Klaas kijken samen nog eens op hun eigen bescheiden en nuchtere manier, terug.
Eigenlijk begon het al eerder dan 45 jaar geleden “Eigenlijk is het al eerder begonnen”, zegt Harrie meteen. “Maar niet bij Morrenhof-Jansen.” Harrie en Klaas kenden elkaar al van een gezamenlijke kameradengroep. “Toen we een jaar of 16 waren, gingen we naar de kroeg toe”, zegt Harrie. “En toen kwam de rest er zo bij.”
Klaas vult aan: “Harrie en ik waren niet meteen vrienden. Toevallig liep het zo. Een vriend uit onze groep kameraden verongelukte met een kameraad uit een andere groep, toen kwamen die groepen bij elkaar. Wij gingen op een dag met z’n allen schaatsen, op die twee na dus. Zij zouden die dag samen naar de kroeg, maar dat liep dus niet goed af. Zoiets brengt je als vrienden automatisch dichterbij elkaar.”
“Dat kunnen we zelf ook wel!”
Klaas: “In de vrije tijd werkten Harrie en ik al alle zaterdagen en de avonden vaak samen.” Dat was nodig in die tijd om goed rond te kunnen komen. Er werd niet alleen 40 uur voor een baas gewerkt, maar ook op de zaterdagen en in de avonduren. Harrie: “Ja, zo was dat vroeger.”
Dat fulltime werken voor de baas deed Klaas bij Verhoeven. En toen Harrie thuis kwam te zitten, gooide Klaas voor zijn kameraad een balletje op. Zo kreeg Harrie ook een baan bij Verhoeven. Dat ging een tijdje goed totdat Klaas wat woorden kreeg met de baas. “Toen dachten we: dat kunnen we zelf ook wel!” Harrie vult aan: “Gewoon op een blauwe maandag hebben we de baas gedag gezegd. De baas wou ons de eerste twee jaar niet meer aankijken.
Maar ja, dan is dat maar zo.”
Starten met 6000 gulden en een tennisarm
De omstandigheden waren verre van ideaal toen Harrie en Klaas hun bedrijf Morrenhof-Jansen startten. De mannen begonnen het bedrijf met 6000 gulden startkapitaal en Klaas met een tennisarm. Maar zaterdag 1 maart 1980 was het toch echt zover. Klaas: “Toen zijn we officieel gestart en Harrie kwam een week of anderhalf week later.”
Je kunt het je nu niet meer voorstellen, maar vanwege de dienstplicht moest Harrie eerst op herhaling. Harrie: “Ja, ik moest eerst nog even drie weken in het leger.”
Het eerste jaar hadden de kameraden behoorlijk wat klanten en opdrachten. “Je begint in het begin veel voor je eigen mensen”, legt Klaas uit. Klanten kwamen dus vooral via het netwerk van de heren. De allereerste factuur ging
dan ook naar de zwager van Klaas. “Maar het tweede jaar werd het al minder. Het was ook geen goede tijd om te beginnen. De hypotheekrente was 12/13% en als je de media mocht geloven, dan gaven ze je geen stuiver,” zegt Harrie. “Geld was er gewoon niet”, licht Klaas nog eens toe.
Ophouden of creatief worden?
Dan kun je ermee ophouden of creatief worden. Harrie en Klaas kozen voor dat laatste. Want waarom zou je geen keukens kunnen plaatsen? Beide in koor: “Je moet wat!” Over keukens gesproken, wie denkt dat die mooie kantines van nu er meteen al waren, heeft het mis.
Klaas: “We zaten vroeger gewoon te schaften aan de keukentafel.” Harrie: “Ja, bij Klaas en Dini thuis bij de Uithoek”. Het gereedschap ging mee in de kofferbak, van een groene auto met een blauw spatbord, zo weet Klaas zich nog goed te herinneren. “Daar was plek genoeg voor een klein pakketje van de Technische Unie.” En de administratie? Die pakte Klaas eerst zelf op. Maar het duurde niet lang tot Dini, Klaas’ vrouw, de administratie voor haar rekening nam.
Collega’s van het eerste uur “En toen ging het langzamerhand zo door met nieuwe collega’s”, zegt Klaas opgewekt. “Van de eerste tien collega’s werken er nu nog vier!” Hoe mooi is dat!? Op de vraag wie dat dan allemaal nog zijn, antwoorden Klaas en Harrie allebei: “Poe! Even nadenken hoor.” Al snel popt de eerste naam op: “Jan Eikelboom”. Maar al pratende komen ze erachter dat het misschien toch iets minder collega’s zijn dan ze in eerste instantie dachten en staan de grondleggers even stil bij het feit dat ons de afgelopen jaren spijtig genoeg veel collega’s zijn ontvallen.
Dini was niet de enige collega die al vrij snel bij het bedrijf kwam. Want na 1,5 jaar volgde ook de eerste monteur; Jan Kragt. “2 december 1981”, zegt Klaas meteen. 45 jaar is een lange tijd. Het is daarom soms best even zoeken naar herinneringen maar de datum waarop de eerste monteur in dienst kwam, staat in het geheugen gegrift. Jan kwam vooral uit noodzaak want de heren hadden de nodige installatiepapieren voor loodgieters nog niet op orde. Klaas: “En die had hij wel.” Zo simpel kan het zijn.
Beide heren weten het personeel dus nog heel goed te herinneren. Dat is misschien ook wel typerend voor het familiebedrijf en precies waar MorrenhofJansen voor staat, die menselijke benadering. Maar dat is niet het enige. Klaas: “Klantgerichtheid is ook zeker iets waar het bedrijf voor staat. Maar ook dat de klanten ons vertrouwen. We helpen ze al 45 jaar he! Ik denk dat we daar enorm goed in scoren.”
Er is de loop der jaren wel het een en ander veranderd. De techniek ontwikkelt door, het personeelsbestand blijft groeien, er komen nieuwe vestigingen, en ook nog steeds klanten en opdrachtgevers, bij. Harrie weet nog goed wat de eerste monteur in dienst verdiende en wat het uurtarief was toen ze begonnen: “de eerste monteur verdiende 2850 gulden (1293 euro voor de mensen die zijn opgegroeid zonder gulden). Het uurloon was 27,5 gulden exclusief BTW.” “Van zo’n uurloon kunnen klanten tegenwoordig alleen maar dromen”, vult Klaas aan.
De baas wou ons de eerste twee jaar niet meer aankijken. Maar ja, dan is dat maar zo.
Tegenwoordig kun je sneller
“Met alle ontwikkelingen ontkom je daar niet aan. De markt gaat wel door”, zegt Harrie. Klaas vult aan: “En dat is ook goed.” Maar er bestaat geen twijfel over dat de werkwijze tegenwoordig ook heel anders is dan vroeger. “Tegenwoordig kun je sneller dan wat wij deden. Dat hoort. Wat ze nu prefabriceren, dat scheelt enorm veel tijd. Alleen al dat gesjouw naar de auto toe. En de monteur die al wat ouder is, kun je prachtig mooi in je werkplaats laten prefabben.”
Maar zowel Klaas als Harrie merken op dat het werktempo tegenwoordig ook anders is. Klaas: “Als ik iemand zie ouwehoeren, dan zeg ik er ook wat van. Dat kan ik beter doen dan Erdy, ik ga straks toch weg”, zegt hij gekscherend. “Ik heb trouwens wel eens uitgerekend wat het kost als je allemaal vijf minuten niks doet. Ik weet het bedrag zo niet meer, maar je schrikt je dood als je het hoort.”
Vroeger werd er op de bouw ook heus wel geouwehoerd. Maar dat was minimaal. “Een keuken moest er in een dag in”, zegt Harrie. Als je nog niet klaar was, ging je tot tien uur ’s avonds gewoon door. “Maar dan gingen we wel even om half vijf naar huis. Anders werden de vrouwen chagrijnig”, lacht Harrie.
De uiteindelijke beloning kwam aan het einde van de week, want elke zaterdag was het in de kroeg tijd voor gezelligheid. “Zaterdagmiddag reden we rond een uur of vier naar de oude bakker toe en dan bleef je tot een uur of tien. Dat was gezellig! Harrie: “Dan zat het hele café vol met installateurs en bouwvakkers.” Klaas: “dat was een hartstikke mooie tijd!”
Werk was vakantie
En de allermooiste herinnering in de afgelopen 45 jaar?
“De mooiste herinnering?” Klaas: “Dat weet ik niet hoor. Het is nog mooi! Het bloeit altijd zo door. Ik heb geen mooiste herinnering.” Zakelijk gezien blijven ze beide het
antwoord schuldig. En privé dan? “Nu komt het eropaan”, grapt Klaas.
“Nee, je zit in een molen en je gaat altijd door. We gingen vroeger ook niet op vakantie.” Werk was vakantie, geven de compagnons aan. “Als ik bij huis ben, dan heb ik al vakantie,” zegt Klaas. Maar het knopje gaat niet om. Werk gaat altijd door. Ook in het hoofd van Klaas. “Je bent er ’s nachts nog mee bezig. Zeker!” Harrie: “Gewoon doorgaan!”. Zelfs toen de dochters van Harrie geboren werden. “Die kwamen dan midden in de nacht. Dan bleef je er ’s ochtends natuurlijk bij maar daarna ging je ’s middags gewoon weer aan het werk.”
Wat ze nu
prefabriceren, dat scheelt enorm veel tijd.
Op de vraag of ze ook al die jaren nare dingen hebben meegemaakt, antwoorden ze: “We hebben zeker verdrietige dingen meegemaakt, zoals het overlijden van collega’s. Maar over het algemeen ging het ons altijd voor de wind al die jaren.” Al ze dan nog wat moeten noemen, zegt Klaas: “Als er een goede monteur wegging. Dat was natuurlijk doodzonde”.
“Wat denk je? Koe voor de auto”
Harrie voegt toe: “Ik weet nog wel toen we de eerste bus hadden. We reden een keer naar Raalte. Wat denk je? Koe voor de auto. Bus in elkaar. 2500 gulden schade en de koe loopt zo weer verder. Maar ja, dan ligt het hele bedrijf wel stil want je hebt geen auto meer.” Hoe los je dat dan op?
Nou, nuchter en praktisch dus, zoals beide mannen typeert. Geen paniek, maar gauw een andere auto pakken. “Dan de privéauto maar weer mee.”
Die praktische instelling komt misschien wel goed van pas voor veel ondernemers. Hebben de heren tips? “Tips?”, vraagt Klaas lachend. “Dat weet ik zo niet. Misschien een andere instelling hebben dan nu, denk ik.” Harrie: “Als installateur moet je gewoon klein blijven of naar zo’n omvang als Morrenhof-Jansen. Je kunt er niet tussenin
Maar dan gingen we wel even om half vijf naar huis. Anders
gaan zitten want je moet aan dezelfde regels voldoen als wij. Alleen heb je daar geen mensen voor.” Er worden niet voor niets veel installatiebedrijven overgenomen. Harrie: “Die hebben niet zoveel mensen voor al die regeltjes. Dan moet de baas dat zelf doen en die wordt er helemaal gek van. Of je moet de regeltjes niet hebben, of groot zijn zodat je eraan kunt voldoen.”
“Erdy doet dat goed en heeft dat goed geregeld”, zegt Klaas. “Die heeft mensen om zich heen verzameld die ergens verstand van hebben. Hij weet trouwens zelf ook heel veel. Of je nou over een schip praat of over een vliegtuig.” Harrie: “Hij weet alles. Ook van alle bedrijven
en organisaties. Waar wij nog nooit van gehoord hebben, dat weet hij.” Klaas: “En dan heeft hij nog nooit een krant gelezen he? Ja, sinds kort De Telegraaf”.
“Wat daar terecht van moest komen?”
Harrie en Klaas blikken terug op het moment dat Erdy het stokje overnam. Dat was niet meteen vanzelfsprekend.
Klaas: “Erdy had vroeger helemaal geen interesse in de hele installatiewereld. Alleen in auto’s, haha. Wat daar terecht van moest komen?” Lacht Klaas hardop.
Harrie: “Ik had er wel respect voor dat hij het wel deed.”
Klaas: “We hadden in het begin niet gedacht dat hij dat ging doen. Echt niet. Ik heb wel eens tegen Dini gezegd: wat hij uiteindelijk gaat doen? Ik weet het niet. En nu heeft hij een installatiebedrijf. Sinds 2009 is Erdy eigenaar en hij is algemeen directeur sinds 2013.”
In 2014 bewezen we samen dat dat een juiste zet is geweest voor ons alle drie. Klaas werd ziek. “Ik kreeg een nieuwe lever.” “Erdy pakte heel sterk zijn rol als algemeen directeur toen Klaas uitviel”, vertelt Harrie. “Het was ook echt nodig toen. Jansen was eigenwijs.” “Hoezo?”, vraagt Klaas met een kleine twinkeling in zijn ogen.
Harrie: “Veranderingen kunnen slecht zijn, maar ook goed zijn.” Op een gegeven moment moesten ze in het bedrijf de boel wel op de rails zetten. Harrie: “We hadden ook slechte jaren gehad in 2012 en 2013. En toen heeft Erdy alles op de rit gezet.”
Klaas beaamt dat. “Vanaf 80 ging de stijgende lijn altijd maar omhoog. Alleen in 2012 en 2013 was het slecht inderdaad”. Harrie: “we hadden minder werk, maar je kreeg steeds meer volk. Dus je moet je beleid ook aanpassen.” Wat voorbereiding betreft alleen al. “Vroeger was je calculator, uitvoerder, werkvoorbereider en voerde je gewoon het werk uit. Je deed alles zelf. Nu heb je overal iemand voor. Dat moest toen ook anders.”
“Je hebt op een gegeven moment geen keus meer” “En zo zijn we langzamerhand gegroeid”, zegt Klaas. Harrie: “Op een gegeven moment zeg je een man of tien en dan moet het stoppen. Maar ja zo werkt het niet.” Hoe komt dat dan dat je opeens groter wordt? “Eigenlijk gaat het van nature”, zegt Klaas. “Je hebt opeens gewoon geen keus meer”, vult Harrie aan. “In 1982 ging de plaatselijke installateur bijvoorbeeld failliet. Of die hield er mee op. Toen was er een aannemer die bij ons kwam, want er waren heel veel woningen half klaar. Daar zijn we toen aan begonnen. En toen kwam er zo vier man bij.”
“Toen gingen we zo van drie naar zeven man”, legt Klaas nog eens uit. Die aannemer was van Pijkeren, waar we nog steeds veel mee samenwerken. Harrie: “Als het bevalt op de klus, dan gaat het zo door.” Klaas: “Je begon te werken en je bleef aan het werk. Harrie: “Het was uiteindelijk niet onze droom om 200 man personeel aan het werk te hebben.”
“Wij vergaderden echt nooit. Nooit, nooit. Nooit.” Ook de samenwerking tussen beide heren ging altijd goed. Ze hadden nooit ruzie of de kop eens verkeerd. Harrie en Klaas wisten duidelijk wat ze aan elkaar hadden. Klaas: “In de tijd dat wij bij elkaar waren, werd er nooit vergaderd. Als ik bussen nodig had, dan zei ik; Harrie er moeten twee bussen bij komen. Dan zei Harrie als jij dat
nodig vindt dan moet je dat doen. Dat was het enige wat je mekaar vertelde. Wij vergaderden echt nooit. Nooit, nooit. Nooit.”
Harrie: “En als je nou precies dezelfde karakters hebt, dan botst dat ook.” Maar Harrie en Klaas vulden elkaar perfect aan. Harrie was meer de man van de techniek. “En ik deed het werk op kantoor”, zegt Klaas. De twee vertrouwden op elkaar. Klaas: “Ook toen we 20 man hadden of 30, toen was het hetzelfde.” Harrie: “Het is leven en laten leven.”
Jansen-Morrenhof?
Overigens is het nooit een optie geweest dat we nu allemaal voor Jansen-Morrenhof zouden werken. “Morrenhof-Jansen liep gewoon lekkerder. Dat klonk beter”, zegt Harrie. Klaas vult aan: “Maar ook met het logo kwam het mooier uit.” Dat logo werd overigens ooit ontworpen door een schilder die eerder bij Grobbee werkte en is in 45 jaar tijd nooit veranderd. Klaas: “Het is ook nog steeds modern. Maar ze zullen het vast ooit willen veranderen. Let maar op: als ik straks weg ben...”
Harrie: “Waarom dat dan? Dat moet je toch niet veranderen!” Klaas: “Tsjah. Maar je naam blijft vast wel staan hoor Harrie.”
De typische blauwe MJ-kleur, die gewoon werd gekozen omdat het nou eenmaal een mooie kleur was, was er
overigens niet altijd al die jaren. Ooit waren de bussen bedrukt met groentinten en daarvoor waren ze zelfs beige. De eerste bus zat met drie weken in elkaar. Van deze bus is een repro gemaakt. “Die bus kwam uit Denemarken en werd opgeknapt in Polen”, legt Harrie uit. Klaas wijst tijdens het interview nog naar de foto op de eerste verdieping. “Kijk, daar staan de foto’s van die bussen nog!”
En straks komt de bus in het nieuwe pand te staan.
Te weinig smurfen
Een heel leuk detail van de bussen van vroeger was dat ze allemaal een naam hadden. “Wollie, stinkie, bromsmurf”, begint Klaas. Harrie begint te lachen: “Ja, we hadden stinksmurf, bromsmurf en lachsmurf. “Lachsmurf was van Henkie Harmsen!”, lacht Klaas. “Die lachte altijd.” Harrie: “We hadden allemaal van die kleine, blauwe autootjes”. Later werd het bedrijf zo groot dat de smurfennamen op waren. Minder leuk, maar tegenwoordig hebben alle bussen gewoon een nummer.
Dromen, drijfveren en afscheid
Ondanks dat Harrie en Klaas begonnen zonder dromen, is Morrenhof-Jansen veel meer geworden dan ze ooit durfden
Je kunt niet altijd blijven werken. Ik kan nu nog genieten.
hopen. Op de vraag wat ze op de been hield al die jaren, antwoordt Klaas meteen lachend: “Geld”. Daarna haalt hij zijn schouders op. Harrie: “Het draait natuurlijk allemaal om de centen”. Klaas vult aan: “Maar wij hadden enorm veel plezier in ons werk.” Het was een mooie tijd. “We hebben ook geen hobby’s. Jij ook niet zoveel”, zegt Klaas wijzend naar Harrie. Harrie lacht: “Nee, werk is mijn hobby.” Klaas: “Ik vraag me nog af wat ik na 1 maart ga doen.”
Met pensioen gaan, valt Klaas zwaar. “Ja, ik vind het moeilijk. Eigenlijk wil ik niet stoppen, maar ik moet wel denken aan mijn gezondheid.” Dat besef is nog eens extra gekomen na het verlies van zijn kleinzoon Silvan in oktober. “Je kunt niet altijd blijven werken. Ik kan nu nog genieten”, zegt Klaas. Op het programma? “Straks eerst een mooie cruise en dan zien we wel.”
Harrie is inmiddels 71 en stapte in 2016 uit het bedrijf. “Persoonlijk is dat helemaal niet moeilijk. Ik ben nog wel een beetje bezig, werk houdt je ook sociaal. Vroeger zijn we eens met agrarisch begonnen en die mensen blijven bellen. Nou, daar ga je nog eens langs.”
En privé? De vrienden zien elkaar natuurlijk ook buiten werk. Klaas: “We hebben nog tien vrienden in de vriendengroep.” Ze gaan altijd bij elkaar op visite met de hele groep, vaak op zondag. “En als er iemand van de heren nu jarig is, dan gaan we na de verjaardag even een borreltje drinken.”
“Dit is toch geen afscheidsbrief”?
Op de vraag of ze beide het personeel nog iets mee willen geven, beginnen ze hard te lachen. Klaas: “Dit is toch geen afscheidsbrief?” Dat is het zeker niet, want we zullen jou en Harrie ongetwijfeld nog vaak op de zaak treffen!
En is het dan raar dat je dan een pand binnenwandelt waar je eigen naam nog op de gevel prijkt? “Eigenlijk helemaal niet!”, zeggen beide. Sterker nog, ze vinden het wel leuk dat hun naam nog zichtbaar is. Harrie: “Het is toch een beetje eer van je werk”. Klaas: “Moet je kijken hoe we ooit begonnen zijn en wat hier nu allemaal staat. Daar ben ik echt wel trots op!” •
Moet je kijken hoe we ooit begonnen zijn en wat hier nu allemaal staat.
Daar ben ik echt wel trots op!
Op 1 maart 1980 zijn Harrie Morrenhof en Klaas Jansen voor zichzelf begonnen in een schuurtje van nog geen 100 m2 bij de woning van Klaas Jansen aan de ‘Uithoek 4’ in Dalfsen. Al snel was, ondanks de economische crisis, extra hulp nodig en werd er op zoek gegaan naar een monteur. In december 1981 is de eerste werknemer genaamd Jan Kragt in dienst getreden.
Alles gebeurde toen in dit ene kleine schuurtje. Werken, eten en gezellige uurtjes.
De groei zet zich door en het schuurtje aan de Uithoek 4 werd te klein. In 1984 wordt een bedrijfswoning en een pand van ongeveer 700 m2 gekocht aan de Kampmansweg 8 in Dalfsen. In 1989 wordt de naastgelegen hal van 1000 m2 aangekocht en verbouwd als magazijn.
Er staat altijd iemand naast je, die achter je staat
Film 20-jarig jubileum Weekend Dorhout Mees, feestavond met vrienden en familie
De tijd blijft. Wij zijn het die vliegen.
Motorweekend
Groepsfoto medewerkers
10-jarig jubileum
uitje Volendam
jubileum
1 mrt 1980
De oprichting van Morrenhof-Jansen door Harrie Morrenhof en Klaas Jansen
1 dec 1981
Eerste werknemer in dienst: Jan Kragt
26 jan 1984
Verhuizing naar het bedrijfspand aan Kampmansweg 8
1 mrt 1988
Bedrijfspand Kampmansweg 8 verbouwd
24 okt 2005
Pand Evers aangekocht
1 jan 2007
Ingebruikname opslaghal in Dalfsen. 2000 m2
1 jul 2007
Overname Reinders Gramsbergen
1 nov 2008
Sluiting pand Dakbeheer Kampen
18 nov 2008
Overname Van Dijk Hardenberg
1 jan 2009
Toetreden Erdy Jansen als compagnon
5 okt 2009
Start nieuwbouw
bedrijfspand Gramsbergen
14 dec 1990
Bedrijfspand gekocht. Kampmansweg 10, 1000 m2
1 okt 2001
Overname Evers Vriezenveen
1 mrt 1999
Opening filiaal Gramsbergen
1 nov 2002
Overname Bres Kampen
28 nov 2009
Overname Cobben/Hekkert Nijverdal
1 jan 2010
Verbouwing Vriezenveen. Oplevering 23 april 2010
1 jun 2010
Oplevering bedrijfspand Gramsbergen
20 jun 2013
Contracten overgenomen van IJzebrink Hardenberg
28 aug 2013
Overname Heinen BV Nijverdal
17 apr 2014
Overname Mulder-Lammertink Enter 2015
1 aug 2015
Overname Menkveld Schoonebeek
1 jan 2016
Aftreden Harrie Morrenhof als directielid
28 mei 2016
35-jarig bestaan: feest bij Dorhout Mees
1 aug 2016
Start nieuwbouwhal De Vesting Dalfsen
1 okt 2016
Toetreden Danny van Grootel als financieel directeur
17 dec 2016
Start nieuwbouw hoofdkantoor Dalfsen
3 nov 2017
Opening nieuwbouw hoofdkantoor Dalfsen
1 jan 2022
Overname Installatiebedrijf Fien IJsselmuiden
1 jan 2022
Overname Otterman
Techniek Hardenberg en Enschede
5 mei 2022
Verhuizing Otterman
Techniek Hardenberg naar Gramsbergen
14 jul 2022
Start bouw Vriezenveen
1 aug 2022
Toetreding tot directie Dennis Hanstede en Martin Hulsbeek
1 sep 2022
Start Modus Regeltechniek
1 sep 2022
Naamswijziging Service Totaal in Waterrijk Zwembadtechniek
1 jan 2023
Overname Tennekes Installatie
14 okt 2023
Opening bedrijfspand Vriezenveen
1 mei 2018
Overname Service Totaal
Slagharen
25 jul 2019
Overname Hoogstraten Groep Almelo
27 feb 2020
40-jarig bestaan: feest in Engeland
18 aug 2020
Overname Janssen Klimaattechniek
1 jan 2024
Overname Installatiebedrijf Dick Sjabbens
20 sep 2023
Installatiebedrijf van het jaar
1 jan 2024
Overname Kosse Installatie- en Staltechnieken
1 jan 2024
Groot aandeelhouder CIUS Warmtepomptechniek
1 jun 2024
Start nieuwbouw aan De Vesting 37a
19 nov 2024
Lancering Vesting Groep, TechniekMakers en TechniekWijzer
1 jan 2024
Overname Energietechniek Emmen
1 mrt 2025
45-jarig bestaan!
45 jaar
“Harrie en pa hebben een prachtig bedrijf opgebouwd dat ik vol trots en passie voortzet.”
1 maart 2025 was het precies 45 jaar geleden dat Harrie Morrenhof en Klaas Jansen de stoute schoenen aantrokken en samen MorrenhofJansen oprichtten. Hoewel beide heren na een kleine halve eeuw officieel afscheid hebben genomen, weten zij dat ze het bedrijf in goede handen achterlaten bij algemeen directeur Erdy Jansen. Harrie en Klaas hebben hem immers zelf de fijne kneepjes van het vak bijgebracht. Aan de keukentafel in zijn huis blikt Erdy terug op de levenslessen die hij van Harrie en Klaas heeft geleerd. “Uiteindelijk draait alles om tevreden klanten en tevreden medewerkers.”
Levensles 1 - De praktijk is de beste leerschool “Hoewel ik uiteindelijk nog heel wat opleidingen en cursussen heb gevolgd, heb ik nooit veel met school gehad. Wel was ik van jongs af aan geïnteresseerd in techniek. Mede daarom ben ik letterlijk en figuurlijk in het bedrijf opgegroeid.” Aan het woord is Erdy Jansen (41 jaar), zoon van Klaas Jansen en sinds 2012 algemeen directeur bij Morrenhof-Jansen. Onder het genot van een kop warme thee denkt hij terug aan de zaterdagen waarop hij als klein jochie Harrie Morrenhof ‘hielp’. Erdy: “Terwijl Harrie televisies aan het repareren was, mocht ik de buizen aan de achterkant van kapotte televisies stukslaan. Ik vond het prachtig als die buizen met een harde knal uit elkaar ploften. Daarnaast mocht ik op die dagen de aanwezige snoeptrommel én de broodtrommel van Harrie helemaal leegeten. Ik heb echt mooie herinneringen aan die tijd.”
Buiten de deur ervaring opdoen
Dankzij zijn interesse in techniek wil Erdy naarmate hij ouder wordt steeds meer over het vak leren. Binnen het bedrijf, maar op aanraden van zijn ouders ook daarbuiten. “Samen hebben we er heel bewust voor gekozen dat ik
ervaring op zou doen bij installatiebedrijf Theo Beltman in Zwolle. Vanaf mijn zestiende heb ik zo’n drie jaar lang op mijn brommertje die kant opgereden, totdat er een heel drukke periode aanbrak bij Morrenhof-Jansen. Toen zei mijn vader op een avond ‘kom maar weer terug’. En dat heb ik gedaan.’”
Hard werken als ‘zoontje van de baas’
Het eerste jaar, als hij zo’n 20 jaar oud is, gaat Erdy de bouw op met monteur Ewoud Sterken, die nog steeds bij Morrenhof-Jansen werkt en inmiddels de rol van projectleider vervult. Erdy is er zich op dat moment van bewust dat er extra naar hem wordt gekeken, omdat hij nou eenmaal ‘het zoontje van de baas’ is. Erdy: “Mensen hebben het vooroordeel dat je hierdoor wordt voorgetrokken en daarom heb ik me altijd dubbel zo hard moeten bewijzen. Ik heb trouwens niet het idee dat ik daar slechter van ben geworden, integendeel.”
Na dat jaar op de bouw gaat Erdy aan de slag bij Rinus Heerink, de toenmalige bedrijfsleider bij Morrenhof-Jansen. “In eerste instantie hielp ik Rinus met het opstellen van offertes, maar als snel leerde ik van calculator Richard Westervoorde hoe je moet calculeren en vervolgens ging ik eigen projecten ontwerpen. Daarna ben ik een tijdje projectleider geweest en zo rond 2006 vroegen Harrie en pa of ik vestigingsleider wilde worden in Vriezenveen.”
Van twee naar drie compagnons
bedrijfsovernames succesvol begeleidt, krijgt Erdy van Harrie en Klaas het aanbod om compagnon te worden. “Vanzelfsprekend voelde ik me gevleid dat Harrie en pa vertrouwen in me hadden. En ik ben er heel trots op dat we de officiële afwikkeling in een heel korte tijd en met slechts één accountant hebben geregeld, terwijl iedereen ons een second opinion van een tweede accountant adviseerde. We hebben dat advies niet opgevolgd, omdat Harrie en pa me deze kans echt gunden. Bovendien hadden we alle drie de continuïteit van het bedrijf voor ogen en de uitbreiding van twee naar drie compagnons droeg daaraan bij.”
Levensles 2 - De klant staat altijd voorop
Ik ben letterlijk en figuurlijk in het bedrijf opgegroeid.
In 2012 wordt Erdy, op de relatief jonge leeftijd van 29 jaar, onderdeel van de directie van Morrenhof-Jansen. Helaas voor hem heeft het bedrijf op dat moment te kampen met de gevolgen van de wereldwijde financiële crisis. “In het kort kwam het erop neer dat de financiële buffer van het bedrijf snel kleiner werd. En omdat we niet op dezelfde weg konden en wilden doorgaan, heb ik na goed overleg met Harrie en pa en samen met een interim-adviseur een zogeheten ‘klantreis’ uitgestippeld, waarbij we als organisatie de klant van A tot Z weer voorop hebben gezet. Dat was namelijk altijd al de visie van Harrie en Klaas en de grote kracht van het bedrijf. Naast de introductie van deze klantreis, kregen alle toenmalige kantoormedewerkers een nieuwe functie toegewezen die echt bij hen paste.
Met zijn technische kennis en ervaring op zak én dankzij het commerciële en klantgerichte talent dat hij met zijn vader deelt, lukt het Erdy om deze verliesgevende locatie om te turnen tot een winstgevende organisatie. Als hij vervolgens samen met zijn vader een reeks
Bovendien hebben we tijdens de realisatie van ‘MorrenhofJansen 2.0’ de verantwoordelijkheid veel lager in de organisatie gelegd, zodat Harrie, mijn vader en ikzelf ons bezig konden houden met de grote lijnen en de verdere ontwikkeling van het bedrijf.”
Als ‘zoontje van de baas’ heb ik me altijd dubbel zo hard moeten bewijzen. Ik heb niet het idee dat ik daar slechter van ben geworden, integendeel.
Er wordt veel gelachen, zowel op de werkvloer als in het managementteam
v.l.n.r. Danny van Grootel, Klaas Jansen, Martin Hulsbeek, Dennis Hanstede en Erdy Jansen (directie 2025)
Verder bouwen op een solide basis
Erdy realiseert zich heel goed dat hij zich in 2012 in een heel andere positie bevond dan Harrie Morrenhof en zijn vader toen zij in 1980 het bedrijf opstartten. “Mijn vader en Harrie begonnen met helemaal niets. Nou ja, ze hadden een plan, de overtuiging dat het goed zou komen, een startkapitaal van 6.000 gulden en een flinke dosis lef. Omdat zij zich vervolgens jarenlang iedere dag met hart en ziel voor hun bedrijf hebben ingezet, kon ik in 2009 instappen in een super solide en gezonde organisatie. En dankzij die solide basis konden we de organisatie verder uitbouwen tot het prachtige bedrijf dat MorrenhofJansen nu is.”
Levensles 3 - Zorg goed voor je medewerkers
Naast een heldere visie en 100 procent klantgerichtheid, vormen de medewerkers het belangrijkste onderdeel van de solide basis binnen Morrenhof-Jansen, zo heeft Erdy van Harrie en zijn vader geleerd. “Ons bedrijf staat of valt met voldoende en gemotiveerde werknemers. Daarom besteden we al 45 jaar lang een aanzienlijk deel van onze winst aan mooie en volwaardige bedrijfspanden waar onze mensen fijn kunnen werken, aan kwalitatief goede bedrijfsauto’s, topgereedschap en mooie werkkleding en op z’n tijd aan een lekkere gehaktbal en een lekker koud biertje op vrijdagmiddag. Daarnaast organiseren we regelmatig grote feesten voor onze medewerkers en hun families en houden we jaarlijks een terugkomdag voor onze gepensioneerde medewerkers. En dit jaar gaan we diverse vitaliteitsprojecten opzetten en onze vakschool verder opbouwen, zodat onze mensen duurzaam inzetbaar blijven en zich kunnen doorontwikkelen. Dit doen we omdat wij onze medewerkers waarderen en ons belangrijkste kapitaal is.”
De toegevoegde waarde van transparantie Naast het feit dat het bedrijf op allerlei manieren voor haar medewerkers zorgt, is het bij Morrenhof-Jansen ook de gewoonte om transparant te zijn over de ontwikkelingen
binnen de organisatie, zo vertelt Erdy. “Om de zoveel maanden organiseren we een ‘zeepkistbijeenkomst’, waarbij ik voor de hele groep ga staan en hen bijpraat over de actuele ontwikkelingen en de omzetcijfers. Daarnaast vertel ik onze mensen hoe het met het bedrijf gaat en dat we samen trots mogen zijn op de behaalde resultaten. Die transparantie zorgt ervoor dat onze medewerkers zich nog meer betrokken voelen bij het bedrijf en dat ze zien en weten waar zij zich elke dag weer voor inzetten. Onze aanpak werkt, want we scoren hoog op het gebied van werknemerstevredenheid en het verloop in personeel is minimaal. Er wordt veel gelachen, zowel op de werkvloer als in het managementteam. Ik zeg ook altijd dat je plezier moet hebben als je bij ons werkt.”
Trots en passie
Sinds Harrie en Klaas in 1980 met een startkapitaal van 6.000 gulden met het bedrijf begonnen, is er veel veranderd. In de loop der jaren heeft het bedrijf haar dienstverlening op vele technische vlakken uitgebreid, zo hebben we zes vestigingen, het aantal medewerkers is gestegen van 2 naar 400 en in 2025 verwacht MorrenhofJansen een jaaromzet te halen van zo’n 85 miljoen euro. “En toch gaan we daardoor niet naast onze schoenen lopen”, aldus Erdy. “Onze kantoordeuren staan altijd open, we dragen alleen een pak als het écht moet. Dat zou ook niet passen in ons bedrijf. Harrie en pa hebben 45 jaar het goede voorbeeld gegeven en een prachtig bedrijf opgebouwd, waar de organisatie nog steeds de vruchten van plukt. Daarom zet ik, samen met alle medewerkers, hun levenswerk met trots en passie voort.” •
We dragen alleen een pak als het écht moet
Op 28 mei 2016 vierden we ons 35-jarig jubileum bij Dorhout Mees in Biddinghuizen. In de vroege ochtend stapten alle medewerkers en hun gezinnen in de bus naar onze feestlocatie in de polder. Het was een volledig verzorgde dag voor jong en oud. De activiteiten bestonden onder andere uit golfen, quadrijden, voetgolf, kleiduifschieten of schminken voor de kleintjes. We sloten de dag feestelijk af met een avondprogramma vol gezelligheid.
Begin november 2017 opende Morrenhof-Jansen installatiebedrijven zijn nieuwe hoofdkantoor in Dalfsen. Op donderdag 2 november kregen medewerkers de primeur tijdens een speciale pre-opening. In het bijzijn van alle collega’s verrichtten de eerste zes medewerkers van ons bedrijf de officiële openingshandeling.
De volgende dag, op vrijdag 3 november, vond de officiële opening plaats. Na twee mooie toespraken van directeur Erdy Jansen en wethouder Klaas Agricola van de gemeente Dalfsen, werd het pand symbolisch geopend door de ‘volgende generatie’: de kleinkinderen van Klaas Jansen. Het feestelijke openingsweekend werd afgesloten met een open huis, waar we met trots zo’n 5000 bezoekers verwelkomden.
Film 40-jarig jubileum Londen
Op donderdag 27 februari 2020 vertrokken we met zo’n 165 medewerkers naar het prachtige Engeland om ons 40-jarig jubileum te vieren. Het feestelijke weekend begon in Dalfsen, waarna we afreisden naar Hoek van Holland voor de ferryovertocht naar Harwich.
Vrijdag 28 februari stond in het teken van keuzevrijheid: collega’s konden deelnemen aan het programma ‘Ontdek & Proef Cambridge’ of kiezen voor ‘Actie, lol & avontuur’. De dag werd feestelijk afgesloten met een avond in de gezellige pub ‘The Revolution’.
Op zaterdag 29 februari vertrokken we vroeg naar het indrukwekkende Londen. Na een stadstour en een vrije middag sloten we de dag sfeervol af bij de ‘Dickens Inn’. Vervolgens maakten we per ferry de terugreis naar Nederland.
20 september 2023
Aftermovie 19 november 2025
Wil je weten hoe Morrenhof-Jansen in 45 jaar is uitgegroeid tot een organisatie met ruim 400 medewerkers, 14 bedrijven, 35.000 klanten en een omzet van 85 miljoen euro? Dan moet je terug naar de oorsprong van het bedrijf. Terug naar de jaren waarin Harrie Morrenhof en Klaas Jansen de basis legden voor de huidige organisatie. Daarom kwamen 8 (oud)medewerkers op een koude zaterdagmorgen in februari samen om, op basis van 8 vragen, hun ervaringen, herinneringen en natuurlijk diverse anekdotes te delen…
door Theo Smits
Naam
Leeftijd
Woonplaats
Functie
Aanstelling
Pensioen
Dienstjaren
Henk Horsman
71 jaar
Giethmen
Voormalig elektricien en projectleider
10 april 1982 (als medewerkernummer P006)
19 december 2019
38
jullie
Henk Horsman (71 jaar, voormalig elektricien/ projectleider): “Het was 1982 toen installatiebedrijf Westenbrink in Dalfsen failliet ging. Om mijn laatste klus voor mijn toenmalige opdrachtgever af te kunnen maken, werkte ik nog zes weken via aannemer Henk van Pijkeren. Hij adviseerde me om bij Harrie en Klaas op bezoek te gaan, omdat Morrenhof-Jansen de elektrawerkzaamheden van Westenbrink over ging nemen voor zijn bedrijf. En dus ging ik op een ochtend op pad naar het huis van Klaas aan De Uithoek. Bij mijn vorige opdrachtgever was ik een groot kantoor gewend, waar de baas met jasje en stropdas rondliep. Bij Morrenhof-Jansen diende het schuurtje in de tuin als geïmproviseerd kantoor en Klaas droeg een overhemd waarvan de bovenste knopen gewoon open stonden. Nadat hij me een paar korte praktische vragen had gesteld, vertelde hij me dat ik voor zes weken als
Naam
Leeftijd
Woonplaats
Functie
Aanstelling
Pensioen
Dienstjaren
Gerrit Jan Kelder
71 jaar
Hardenberg
Voormalig cv-monteur en loodgieter oktober 1989 (als medewerkernummer P048) november 2019
30
elektricien bij Morrenhof-Jansen aan de slag kon, maar daarna weer weg moest. Uiteindelijk werden die zes weken ruim 2.000 weken, oftewel 38 jaar. Ik was de tweede werknemer die Harrie en Klaas in dienst namen.”
Personeel Gezocht
Jannes Platje (72 jaar, voormalig cv-monteur en loodgieter): “Ik was een jaar of 32 toen ik in 1985 in de Dalfser Courant een advertentie van Morrenhof-Jansen zag staan met daarin de woorden ‘Personeel Gezocht’. Omdat ik op zoek was naar een nieuwe baan, ben ik direct op de fiets gestapt en heb ik me bij het kantoor gemeld. Ik kende Harrie Morrenhof al omdat we samen bij Verhoeven in Dalfsen hadden gewerkt. En omdat Klaas en ik allebei geboren en getogen Dalfsenaren zijn, kenden we elkaar ook al. Mede daardoor kon ik meteen als cv-monteur/loodgieter aan de slag.”
Telefoontje thuis
Jan Eikelboom (59 jaar, magazijnmeester): “In 1982 belde Klaas naar het huis van mijn ouders. Twee jaar daarvoor was hij bij ons aan het werk geweest en toen hij me als 15-jarige knul zag, adviseerde hij me om het beroep van loodgieter te gaan
leren. ‘Dan kuj over twee joar bie ons ant wark’, aldus Klaas. En inderdaad belde hij twee jaar later om te vragen of ik niet even langs wilde komen. Inmiddels werk ik alweer 42 jaar bij MorrenhofJansen. Da’s een heel eind.”
Erik Hoeve (57 jaar, magazijnmedewerker): “In 1985 zat ik op de lts in Raalte toen ik stage moest gaan lopen. Eerlijk gezegd kende ik Morrenhof-Jansen helemaal niet, maar de stage verliep goed en toen ik aan het eind van de stageperiode de vraag kreeg of ik wilde blijven, heb ik ja gezegd. Het klikte van beide kanten en tsja, dan ga je samen verder.”
Vraag 2: Hoe was de wisselwerking tussen Harrie en Klaas?
Gerrit Jan Kelder (71 jaar, voormalig cv-monteur en loodgieter): “Zoals bij elektrische stroom de ‘plus’ en de ‘min’ samenwerken, zo vormden Harrie en Klaas bij Morrenhof-Jansen ook een goed werkbare combinatie. Klaas verzorgde de aansturing van het bedrijf en Harrie was de technische man op de achtergrond. Ze hielden elkaar als het ware in balans. Als je je eens versliep, hing Klaas al voor half 8 aan de telefoon om te vragen waar je bleef. Harrie zat er wat minder op. Als je hem belde om te vertellen dat je iets later kwam, zei hij ‘dan zuj de sloap wel nodig heb’n gehad’.”
Bertus Maat (60 jaar, administratief medewerker): “In vergelijking met Klaas was Harrie inderdaad wat meer op de achtergrond. Hij had zeker niet het hoogste woord, maar had wel degelijk inspraak in de gang van zaken.”
Henk Horsman: “Allebei hadden ze niets weg van het standaard directeur-type. Absoluut niet. Harrie en Klaas waren wars van gekkigheid en hadden een no-nonsense mentaliteit. Gewoon hard werken, dan komt het wel goed.”
Naam
Leeftijd
Woonplaats
Functie
Aanstelling
Dienstjaren
Bertus Maat
60 jaar
Dalfsen
Administratief medewerker 01 september 1985 (als medewerkernummer P021) 39 en de teller loopt nog!
Vraag 3: Wat kan je je nog herinneren van die begintijd?
Henk Horsman: “Dat je als nieuwe medewerker direct aan de bak moest, want je zat er niet voor de mooiigheid. Dus toen ik voor mijn eerste klus samen met Klaas op pad ging, wilde ik laten zien dat ik kon doorpakken. Samen moesten we bij de benzinetank van Lindeboom een elektriciteitskabel door een buis trekken. Klaas stond aan de ene kant, en ik aan de andere kant. Omdat ik iets te hard aan de kabel trok, werd de pink van Klaas in de buis getrokken en werd het vel opgestroopt. Vanaf dat moment mocht ik alleen werken, haha.”
Jan Eikelboom: “Dat harde werken herken ik zeker ook. Het was zeker niet de bedoeling dat je ’s middags al wat vroeger naar huis ging, want er moesten uren worden geschreven.”
Naam
Leeftijd
Woonplaats
Functie
Aanstelling
Dienstjaren
Gerrit Jan Kelder: ‘Daarom nam MorrenhofJansen het liefst jongens van buitenaf aan, omdat die op de boerderij gewend waren om door te pakken.’
Jan Wijnholt (57 jaar, elektromonteur en projectleider): ‘Daarnaast kan ik me nog goed herinneren dat medewerkers geen oorbellen mochten dragen. Als je ’s ochtends met een oorbel in je oor bij de balie aankwam, mocht je kiezen: of je legde je oorbel onder het planbord, of je kon direct weer naar huis.’
Bertus Maat: ‘Wat langer haar was dan weer geen probleem, omdat Klaas dat zelf ook had, haha.’
Gerrit Jan Kelder: ‘Ik vond het wel mooi dat Harrie en Klaas zichzelf bleven, ondanks het feit dat ze aan het roer van een bedrijf stonden.’
Erik Hoeve
57 jaar
Witharen
Elektricien en magazijnmedewerker (als medewerkernummer P133) 35 en de teller loopt nog!
Vraag 4: Hoe zorgden Harrie en Klaas ervoor dat het bedrijf kon groeien?
Henk Horsman: “Op meerdere manieren. Aan de ene kant had Harrie in de loop van de jaren goed werk geleverd bij de boeren in de omgeving. Daarom had Morrenhof-Jansen ten opzichte van andere installatiebedrijven een streepje voor en kwamen ze telkens weer bij ons terug. Aan de andere kant had Klaas vanaf de start van het bedrijf een goede relatie met Henk van Pijkeren, de directeur van het bouwbedrijf uit Dalfsen. Omdat die samenwerking vanaf het begin goed verliep, ontstond er onderling vertrouwen en gunde Henk van Pijkeren Morrenhof-Jansen het werk. Niet veel later gold hetzelfde voor aannemersbedrijf Bongers.”
Marco Hoitink (42 jaar, elektricien): “Door die goede band tussen Harrie en de boeren in de omgeving kom ik als elektricien nog steeds bij particulieren thuis die in 1980 ook al klant waren bij Morrenhof-Jansen. In mijn ogen zegt dat wel genoeg over de kwaliteit en service die al die jaren is geleverd.”
Naam
Leeftijd
Woonplaats
Functie
Aanstelling
Dienstjaren
Jan Eikelboom: “Over die samenwerking met Van Pijkeren gesproken. Klaas vertelde me laatst nog over zijn eerste afspraak bij directeur Henk van Pijkeren. Klaas had die dag een auto van een kennis geleend en parkeerde de auto bij Van Pijkeren op de parkeerplaats. Toen hij na het gesprek weer wegreed, kwam hij er pas bij het eerste stoplicht achter dat hij per ongeluk niet de auto van zijn kennis, maar de wagen van de directeur had meegenomen.”
Vraag 5: Welke gebeurtenis bij Morrenhof-Jansen zal je zelf nooit meer vergeten?
Henk Horsman: “Ik kan me nog goed herinneren dat we in de beginjaren twee van die grote dieselbussen hadden. Als het in de winter een graadje of tien vroor, wilden de bussen niet starten en dan kwam Harrie er in zijn oude, gele Opel aan om de bussen aan te trekken. En toen ik op een gegeven moment die oude auto meekreeg om van mijn huis naar de zaak te rijden, werkte de vijfde versnelling niet omdat Harrie deze in drie jaar tijd nooit had gebruikt.”
Gerrit Jan Kelder: “Op een dag had Harrie een tweedehands Volkswagen Tiguan gekocht. Toen ik hem
Jan Eikelboom
59 jaar
Lemelerveld
Magazijnmeester 16 augustus 1982 (als medewerkernummer P004) 42 en de teller loopt nog!
erop wees dat deze wagen als een van de eersten zes versnellingen had, reageerde Harrie met de woorden ‘da’s veul te veulle’. Typisch Harrie.”
Gerrit Jan Kelder: “Ik kan me nog goed herinneren dat ik jaren terug na sluitingstijd van een wasserij samen met een collega de kapotte gasleiding moest lassen. Het was slecht weer en we zaten al een tijdje in de modder te martelen, toen onze gasfles kapotging. Dus belde ik Klaas op om te vragen wat we moesten doen. Klaas zei dat hij zelf wel even onze kant op zou komen en even later stapte hij met een nieuwe gasfles, maar ook in driedelig pak uit zijn auto. Hij vierde die avond het 15-jarig jubileum van de zaak, maar in plaats van dat hij direct terugging, bleef hij bij ons tot het moment dat de klus was geklaard. En dat was pas na middernacht. De volgende dag drukte hij mijn collega en mij wat geld in de handen als bedankje voor onze inzet. Dat zal ik nooit meer vergeten.”
Bertus Maat: “Jaren terug zei Klaas op een ochtend tegen me ‘dat sponsoren kost ons veul te veule geld, we sponsoren dit joar helemoal niks meer’. Dat was rond een uurtje of elf. Rond half 12 kwamen er toevallig twee dames
van de hockeyclub op kantoor om te vragen of MorrenhofJansen hun club financieel wilde steunen. Waarop Klaas meteen zei ‘de hockey hew nog nooit gesponsord, laten we dat moar eens goan doen!’. Mijn collega Rinus en ik kwamen niet meer bij, want blijkbaar was Klaas binnen een half uur van mening veranderd. Wat natuurlijk niet wegneemt dat het mooi is dat het bedrijf zoveel clubs en verenigingen in de omgeving sponsort.”
Henk Horsman: “Wat mij betreft wel. Dat zag je terug in de gemoedelijke manier waarop we binnen het bedrijf met elkaar omgingen. Als er iets was, dan hielp je elkaar.”
Jannes Platje: “Als ik vrijdags aan het eind van de middag een klus nog niet afhad, reden mijn collega’s naar me toe om te helpen en haalden we na afloop een broodje hamburger voor het avondeten. Die sfeer vond ik echt mooi.”
Naam
Leeftijd
Woonplaats
Functie
Aanstelling
Pensioen
Dienstjaren
Jannes Platje
72 jaar
Dalfsen
Voormalig cv-monteur en loodgieter november 1985 (als medewerkernummer P022) 09 december 2014 29
Naam
Leeftijd
Woonplaats
Functie
Aanstelling
Dienstjaren
Jan Wijnholt
57 jaar
Bergentheim
Elektromonteur en projectleider maart 1987 (als medewerkernummer P031) 38 en de teller loopt nog!
Jan Eikelboom: “Als je Klaas vertelde dat je een bepaald onderdeel nodig had voor thuis, dan mocht je deze altijd uit het magazijn halen. Hij vertrouwde je dan blindelings.”
Gerrit Jan Kelder: “Ook als je het privé wat zwaarder had, lieten Klaas en Harrie je nooit zitten.”
Erik Hoeve: “Dat heb ik ook zo ervaren. Toen mijn zoon jaren terug in een vervelende situatie zat, nodigde Klaas me uit om aan zijn bureau het verhaal te vertellen. Hij bood een luisterend oor toen ik dat nodig had.”
Henk Horsman: “Juist daardoor vond ik het heel moeilijk om te zien dat Klaas een tijdje overspannen thuiszat. Dat kwam omdat het bedrijf naast goede periodes natuurlijk ook slechte tijden heeft gekend. Wat dat betreft is het goed dat Erdy Jansen zich als algemeen directeur laat omringen door een heel managementteam. Dat moet ook wel nu het bedrijf ruim 400 medewerkers en acht vestigingen heeft.”
Vraag 7: Is dat ‘familiegevoel’ ook de reden dat jullie zolang bij dezelfde werkgever zijn gebleven?
Jan Wijnholt: “Dat familiegevoel, in combinatie met de fijne collega’s en het mooie werk. Anders zou ik hier echt niet zo lang rondlopen.”
Gerrit Jan Kelder: “Precies. We hebben niet voor niets allemaal zo lang bij Morrenhof-Jansen gewerkt. En natuurlijk gaan er wel eens collega’s naar een andere werkgever, maar vaak komen ze na een korte periode weer terug. Dat zegt ook veel.”
Naam Leeftijd Woonplaats
Henk Horsman: “Hoewel ik nu alweer vijf jaar geleden, na een prachtige laatste werkdag en een mooie afscheidsreceptie, met pensioen ben gegaan, kom ik nog regelmatig terug om oude collega’s te zien. Ik vind het mooi dat Klaas dan zijn kantoor uitkomt om even een praatje te maken. Je hebt toch een hele geschiedenis samen.”
Functie
Aanstelling
Dienstjaren
Vraag 8: Willen jullie als groep van (oud)medewerkers nog iets tegen
Harrie en Klaas zeggen, nu ze officieel afscheid hebben genomen?
Marco Hoitink
42 jaar Dalfsen
Elektricien
21 maart 1999 (als medewerkernummer P124)
25 en de teller loopt nog!
Jan Eikelboom: ‘“Ik spreek namens ons allen als ik
Harrie en Klaas wil bedanken voor de mooie kansen die we allemaal binnen Morrenhof-Jansen hebben gekregen. Samen hebben we er wat moois van gemaakt!”
Ons Mega Bedrijven Familiefestival is elk jaar een groot succes! Samen feestvieren! Als collega’s, maar ook met onze familieleden. Het weiland tegenover Klaas en Dini Jansen in Dalfsen wordt omgetoverd tot een waar festival-walhalla. Er wordt elk jaar aan jong en oud gedacht. Mooie optredens van bekende bands en artiesten, verschillende kermisattracties en kinderactiviteiten. Natuurlijk wordt er tijdens dit zomerfeest ook gedacht aan heerlijk eten en drinken, want daar houden we allemaal van!
Rudi
De man die snel beslist en zich wel eens vergist brengt meer geld in de kist dan de perfectionist die de aansluiting mist.
Morrenhof-Jansen is de eerste gecertificeerde waarborg installateur van Overijssel.
Klaas en Harrie nemen hier het certificaat in ontvangst.
Kampmansweg 8: bedrijfswoning en -pand.
Kampmansweg 8 - Open dag 2003
GEWOON GOED.