FERMAN
FERMAN
Hikmet Sivas’a gelir. Kongreyi ve olup bitenleri çok yakından takip eder. Kongrenin üçüncü günü, belki de bizim Tıbbiyeli Hikmet’i bu kadar yakından tanımamızı sağlayacak olay vuku bulur. Hikmet, kongrede manda tartışmalarına ve manda yönetimine sıcak bakan temsilcilere şahit olur, şaşırır, üzülür ve sinirlenir. Söz alarak duygularını Mustafa Kemal Paşa’ya hitaben şöyle aktarır: “Delegesi bulunduğum Türk gençliği beni buraya bağımsızlık yolundaki çalışmalara katılmak için gönderdiler. Mandayı kabul etmeyiz. Eğer manda fikrini kabul edecek olanlar varsa onları şiddetle reddeder ve kınarız. Eğer manda fikrini siz bile kabul etseniz, sizi de hain ilan ederiz, Mustafa Kemal’i vatan kurtarıcısı değil vatan batırıcısı olarak adlandırır ve lanetleriz!” Bunu duyan tüm meclis şaşırır ve donakalır, ama Paşa mutludur ve gülümsüyordur, çünkü bu sözler tam da duymak istediği sözlerdir ve şöyle yanıtlar bu tıbbiyeli genci: “Evlat, içiniz rahat olsun. Biz azınlıkta kalsak dahi mandayı kabul etmeyeceğiz. Manda da yok himaye de yok. Parolamız tektir: Ya istiklal; ya ölüm…” TBMM kurulunca Hikmet Bey eğitimini yarıda bırakarak Ankara’ya gelir ve meclis çalışmalarına katılır. Ama tıptan hiç kopmaz. O yıllarda Cebeci Askeri Hastanesi, günümüzde ise Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Cebeci Hastanesi olan hastanede arkadaşlarıyla tifüs hastalığına karşı aşı üretmek için çalışır. Hikmet Bey daha sonra İstanbul’a döner ve tıp eğitimini tamamlar. Hekimlik hayatını genel cerrah olarak sürdürür. Atatürk ona mebusluk teklif etse de o yıllarda ülkedeki hekim açığını da düşünerek milletine doktorluk yaparak daha faydalı olacağını düşünür ve teklifi reddeder. Henüz 44 yaşındayken, Kars’ın Sarıkamış ilçesinde soğuk bir kış günü karda mahsur kalan Mehmetçikleri kurtarmak için çabalarken vereme yakalanır, vatana adanan bir ömür bu sebeple son bulur. Ruhu Şad olsun. Hocalarımızın sıkça telaffuz ettiği “Tıp fakültesinden her şey çıkar, arada da doktor çıkar.’’ sözünü bir kez daha hatırlatarak; anlamı doğru olarak idrak edilen nice coşkulu 14 Mart’lara! İzzet ESMECE
3
14 Mart Tıbbiyeliler Derneği Başkanı Kardiyolog Doktor Sn. Ömer Çağlar Yılmaz’a, değerli vaktini ayırıp sorularımızı cevapladığı için huzurlarınızda tekrar teşekkür ederiz. 1- Okuyucularımız için kendinizi kısaca tanıtır mısınız? İsmim Ömer Çağlar Yılmaz, astsubay bir baba ve anaokulu öğretmeni bir annenin 81 Aralık doğumlu çocuğuyum. Bir erkek kardeşim var. Mecburi hizmetim dâhilinde, Sağlık Bakanlığı’na bağlı bir kurumda kardiyoloji uzmanı olarak çalışmaktayım. 2- Tıp fakültesini tercih etmek için ülkemiz şartlarında pek çok neden var. Sizin tercih yaparken düşünceleriniz nelerdi? Söylediğiniz gibi gerçekten pek çok neden var ve bunların birleşimi bizi tıp fakültesine yönlendiren sebep oluyor. Dolayısıyla size bir tane sebep söyleyemeyeceğim. Hekimliğin toplumda kendine bulduğu değer, yakınımızdaki insanlara, sevdiklerimize yardım edebilme şansı ve hiç şüphesiz tanımadığınız insanların hayatlarına dokunabilme fırsatını ele geçirip, adanmış ruh olabilmeye adım atmak, beni heyecanlandırdı ve tıp fakültesine yöneltti sanırım. 3Sivil toplum yönelmenize ne vesile oldu?
örgütlenmesine
Fıtrat itibari ile sorunları görmezlikten gelememe ve müdahale etme dürtülerini her zaman barındırdım. Günümüz şartlarında toplumda görülen kültürel yozlaşma, hekimlik sanatının halkın nezdinde hak ettiği değerini yitirmesi, performans sisteminin kendi meslektaşlarımız ile aramızdaki tıp etiğini kıymetsizleştirmesi fıtratımı ortaya koymayı gerektirdi. Karakter sahibi her meslektaşım gibi bu sorunlarla mücadele ettim, bunun güzel bir sonucu olarak da mücadele ederken yalnız olmadığımı fark ettim. Birbirimizi fark ettiğimizde ise bir yerde haksızlık varsa elimizle düzeltmeyi, elimizle düzeltemiyorsak dilimizle düzeltmeyi düstur edindik. 4- Türkiye’de her alanda olduğu gibi sağlık alanında da kurulu pek çok dernek ve vakıf mevcut. Maalesef bunların zamanla işlevini yitirdiğini gözlemlemekteyiz. Bize derneğinizin kuruluş sürecinden ve ülkemizde derneklerin karşılaştığı
4