Niniejszy dokument nie ma żadnej mocy wiążącej. W pewnym stopniu jest kulturowym kompromisem, na co wskazuje art. 12, brzmiący następująco: „Należy we właściwy sposób uwzględnić znaczenie różnorodności kulturowej i pluralizmu. Nie należy jednak powoływać się na powyższe względy w celu naruszania ludzkiej godności, praw człowieka i jego podstawowych swobód ani naruszania bądź ograniczania zakresu zasad zawartych w niniejszej Deklaracji”14. W ten sposób podkreślono, że każdy człowiek ma prawo do samostanowienia o sobie samym oraz może domagać się od innych poszanowania własnej prywatności, przekonań światopoglądowych, bowiem wynikają one z godności konkretnej jednostki. O poszanowaniu godności, praw i podstawowych swobód istoty ludzkiej mowa również w art. 3, przy czym na pierwszym miejscu mają zawsze być stawiane interesy i dobro jednostki ponad rozwojem nauki oraz społeczeństwa15. Z kolei w art. 4 podkreślono, iż podczas przeprowadzenia praktyk medycznych, przy jednoczesnym podnoszeniu wiedzy naukowej ze względu na stosowanie najnowszej technologii, należy: „(…) maksymalizować bezpośrednie i pośrednie korzyści dla pacjentów, uczestników badań i innych zainteresowanych osób oraz minimalizować wszelkie potencjalne szkody po stronie powyższych jednostek16 . W art. 5 wspomniano, że autonomia pacjenta powinna być uszanowana niezależnie od stopnia jego zdolności do korzystania z własnej niezależności, a w szczególności należy zwrócić uwagę na ochronę ich praw i interesów17. Co do zasady uprzednia, dobrowolna i świadoma zgoda pacjenta powinna być uzyskiwana przed wykonaniem jakimkolwiek zabiegiem o charakterze profilaktycznym, diagnostycznym oraz terapeutycznym, na co również zwraca uwagę art. 6 ust. 1 niniejszego aktu18 . Przed wykonaniem badania potrzebne jest uzyskanie uprzedniej, świadomej oraz dobrowolnej
44
14
Art. 12 PDBiPC.
15
Art. 3 ust. 1 i 2 PDBiPC.
16
Art. 4 PDBiPC.
17
Art. 5 PDBiPC
18
Art. 6 ust. 1 PDBiPC.
Prawo CYWILNE