volstrekt niet inwilligbaar. Wij zouden elkaar op de operatiekamer treffen. Op 7 december 2009 werd ik geopereerd. Tot mijn grote vreugde door dr. Vd H. zelf. Na de operatie koppelde hij mij terug (voor zover ik me dat nog herinner door de slechte conditie waarin ik was), dat de patellapees gedegenereerd was, dat hij in de prothese snotachtig materiaal had aangetroffen, dat hij alles heel goed schoongemaakt had, de patellapees gerepareerd had en antibiotica-‘kralen’ in de knie had geplaatst. Gedurende mijn verblijf in het ziekenhuis heb ik voortdurend intraveneus antibioticum toegediend gekregen. Ik werd ontslagen en ging met een zeer pijnlijke en warme dikke knie naar huis. Ik had lichte fysiotherapie, op en neer buigen van de knie, en bracht de dagen verder in bed door. Nog geen week na de operatie brak er enigszins paniek uit omdat ik besmet zou zijn met de MRSA-bacterie. Met spoed werd ik na sluitingstijd van de poli vervoerd naar het ziekenhuis alwaar ik in een totaal gestripte behandelkamer door een helemaal ingepakte arts onder handen werd genomen. Slijmvliesmateriaal werd uit de omgeving van mijn anus en vagina gehaald voor kweek. Na anderhalve week kreeg ik de uitslag dat ik niet besmet was met de MRSA-bacterie. Dr. vd H. vertelde me dat er sprake was van contaminatie of misschien zelfs verwisseling van kweek, de microbioloog zou dat uitzoeken. Opluchting voor iedereen, maar bij mij bleef de pijn in mijn knie hevig. Bij mijn ontslag kreeg ik van de zaalarts zaldiar als pijnstilling mee, dit hielp niet.
313