Portret Hans Daalder

Mensen moeten mijn ontwerp snappen Nederlandse meubelontwerper Hans Daalder

De tafels, stoelen, banken en kasten met het signatuur van Hans Daalder worden in binnen- en buitenland erg goed verkocht.

Daarnaast legde hij onlangs de laatste hand aan een nieuwe meubelcollectie voor de Belgische fabrikant Passe-Partout.

Hoogste tijd om Daalder in zijn ontwerpstudio op te zoeken.

Tekst: Wilma Tjalsma Fotografie: copyright Hans Daalder

24

HANS DAALDER Hans Daalder (1963) studeerde af aan de Design Academy in Eindhoven in 1989. In 1990 richtte hij zijn eigen ontwerpstudio op. De ontwerpstudio is gevestigd in een monumentale boerderij, waarvan de ontwerper een deel bewoont samen met zijn gezin.

Stijlvol Wonen 25

Ik vind dat je als ontwerper niet moet denken alles te weten

en momenteel is een aantal van die ontwerpen nog steeds in productie, zoals de Equipe. Na Eeka volgden meubelfabrikanten uit Nederland, België

Zitbank Freestyle van de nieuwe Mint-collectie bij Passe-Partout.

Bij de nieuwe Mint-collectie horen ook bijzettafeltjes Trypod.

en Duitsland.”

Wist je altijd al dat je ontwerper wilde worden?

Wat vind jij je meest geslaagde ontwerp?

Hans Daalder: “Nee, toen ik acht jaar oud was,

“Een ontwerp is geslaagd als het voldoet aan de

hoopte ik later in Amerika te gaan wonen en teke-

verwachtingen van mijn opdrachtgever. En het

naar te worden bij Walt Disney Studio’s. Een paar

moet uiteraard verkocht worden. Je kunt nog zul-

jaar later zag ik wel in dat mijn toekomst daar niet

ke mooie dingen maken, het moet uiteindelijk wel

lag. Omdat ik geen idee had welke richting ik uit

handel opleveren. Als ik iets heb ontworpen, weet

moest, heb ik op de middelbare school een be-

ik zodra het klaar is of het een commercieel suc-

roepskeuzetest gedaan. Ik scoorde honderd pro-

ces wordt. Dat was bijvoorbeeld het geval met het

cent op ruimtelijk inzicht. Uniek volgens de dame

kastje Vision dat ik voor Bert Plantagie heb ont-

die de test afnam. ‘Daar moet je iets mee doen’,

worpen. Daar ben ik ook echt trots op, want het

zei ze. Ik ben na wat omzwervingen naar de Aca-

lijkt een eenvoudige kast, maar ik heb een bepaald

demie voor Industriële Vormgeving in Eindhoven

trucje uitgehaald met de deurtjes.”

gegaan – nu de Dutch Design Academy – en werd tot mijn verbazing toegelaten. In het begin dacht ik: wat doe ik hier.

Want er liepen allemaal mensen rond die al iets ontworpen hadden. Een jas, een vaas, een lamp. En ik? Helemaal niks.

Maar gaandeweg kwam ik erachter dat het daar niet om

Grote voorbeelden “Ik kan met bewondering kijken naar de dingen die Antonio Citterio maakt.

Daar zitten ontwerpen bij waar ik zo mijn handtekening onder wil zetten. En in eigen land Piet Hein Eek, die zijn eigen ideeën volgt, eigenwijs is en gelijk krijgt.

En ik vind Bertjan Pot een goede designer, iemand die mooie dingen maakt, dingen waar je iets mee kunt. Sommige ontwerpers zijn enorm mediageniek, maar als je kijkt naar wat ze maken, dat gaat voor menig mens veel te ver. Dan wordt het bijna kunst. De gewone klant kan daar meestal niks mee.”

ging. Het bleek namelijk juist belangrijk dat je verder kon zag en ruimtelijk inzicht had. Die dame van die test

Moet je voor dat soort trucjes extra inspiratie hebben?

had gelijk.”

“Ik ben altijd bezig met vormen. In m’n dagelijks

denken dan die lamp of vaas, dat je mogelijkheden

leven zie ik prachtige gebouwen, mooie vrouwen,

In 1989 was je klaar met je opleiding.

En toen?

tijdens het duiken bijzondere vissen, praktische op-

“Tja, dan ga je voor een ontwerpbureau werken.

ga ik iets mee doen’, maar ik sla het op. Vaak komt

Maar na een jaar besefte ik dat ik de goede items

zo’n beeld tijdens de ontwerpfase tevoorschijn.

beter in eigen beheer had kunnen uitbrengen. Ik

Ontwerpen is twintig procent inspiratie en tachtig

nam ontslag en ben voor mezelf begonnen. De

procent transpiratie. Het begint met een idee, maar

eerste dag als zelfstandig ondernemer bezocht ik

dat is lang niet voldoende. Je moet door. Ik heb het

de Efficiencybeurs in Amsterdam, een beurs voor

geluk met een zeer professioneel team samen te

kantoormeubilair. Ik zag de stand van Eeka, een

werken. Ik ontwerp, zij gaan aan de slag op de pc

kleine fabrikant van kantoormeubels. Ik gaf de di-

en vervolgens kijk ik of de verhoudingen kloppen

recteur een hand en zei: ‘Ik vind het mooi wat u

en zorg ik voor de finishing touch. Het gevoel dat

maakt, maar ik kan het beter’. Twee weken later

we hebben als we een geslaagd ontwerp voor ons

zat ik bij hem aan tafel met een stapel schetsen

zien, is bijna nergens mee te vergelijken.”

lossingen ... Dat registreer ik niet meteen als ‘daar

De tafel Trypod (Mint) heeft lasergesneden poten met een karakteristieke Y-vorm.

26

Stijlvol Wonen 27

Kapstok als toeval “Ik had in 2009 even geen inspiratie en geen opdracht, zat wat te schetsen en tekende de vorm van een ei met een takje erin. Een collega zei: ‘Mooi, wat is het?’

Het heeft nog zeker een week geduurd voordat het kapstokidee ontstond. Dat is zo’n succes geworden dat de fabrikant om een opvolger vroeg, maar dan wel iets totaal anders.”

sen ons in. Een agent adviseerde hem toch eens met mij te praten. Gelukkig hebben we een enorme klik. Ik vind dat je als ontwerper niet moet denken alles te weten. Dirk wilde gezamenlijk tot iets

Je hebt ooit gezegd: een ontwerp moet begrijpelijk zijn.

moois komen. We zijn gaan praten, ik ging schet-

“Klopt. Als ik op de Interieurbeurs in Milaan loop,

weer praten. Zo kreeg ik een steeds duidelijker

snap ik bepaalde dingen niet. Dan vraag ik me af

beeld van wat hij voor ogen had. En het groeide

wat je ermee moet. Dat gevoel moeten toch meer

van een ontwerp voor een zitmeubel uit tot een

mensen hebben? Ik wil dat iets er logisch uitziet,

compleet nieuwe collectie: Mint.”

sen, we gingen uit eten, het ontwerp bijschaven,

dat je in één oogopslag weet waarvoor het dient.

Mensen moeten mijn ontwerp visueel snappen.

Hoe ziet je toekomst eruit?

Mijn handschrift is strak, eigentijds, herkenbaar en

“Ik ben een bevoorrecht en gelukkig mens. Qua

puur.”

werk kan ik doen wat ik het allerleukste vind, iets wat ik tot m’n laatste ademtocht wil blijven doen.

Ken jij je klanten?

Mannen van mijn leeftijd komen soms in een mid-

“Ik heb natuurlijk een beeld van de mensen die

lifecrisis terecht. Die gooien het roer in een keer

mijn ontwerpen kopen. Dat is veelal de 50-plusser

om, nemen een motor of nieuwe vriendin. Waar-

die iets te spenderen heeft. Een hele fijne doel-

om zou ik, denk ik dan? Ik heb het enorm naar mijn

groep, maar ik zou ook graag een jonger publiek

zin.”

•

aanspreken. Daarom ben ik zo blij met de nieuwe collectie Mint die ik voor Passe-Partout mocht maken. Mint is een frisse, jonge meubellijn van zitbanken, stoelen, bijzet- en eettafels en decoratie.

Mint is prettig geprijsd en heeft een mooie kwaliteit, twee aspecten die een jongere doelgroep aanspreken.”

Hoe komt een Belgische meubelfabrikant bij een Nederlandse ontwerper terecht?

“Ik weet wat je denkt: Belgen vinden dat wij Nederlanders arrogant zijn. Dirk Steenbeeke, de directeur van Passe-Partout, had al ontwerpen van mij gezien, maar dat vooroordeel stond nog tusZitbank Highway uit de Mint-collectie heeft een bijzonder metalen frame als onderstel, waardoor ze een heel jonge, hedendaagse uitstraling krijgt.

28

De haard Cilo, ontworpen voor Ruby Fires.

Stijlvol Wonen 29