DenCity - Van Polis Tot Nassuth

Zonering | Omdat ondermeer Garnier de stad benaderde vanuit het oogpunt van productie, betekende dat ook een radicale omslag in de ruimtelijke indeling. Het meest in het oog springende is Garnier’s idee met betrekking tot zonering. Er zijn residentiële, industriële en bestuurlijke zones, allen toegewezen aan het landschap naar gelang de functie. Naast en tussen deze zones zijn scholen gevestigd, ziekenhuizen en spoorwegstations. De bestuurlijke zone bevindt zich in het hart van de residentiële zone. Dit bestuurlijk centrum bestaat uit verschillende losstaande gebouwen, waarvan elk exemplaar de fysieke representatie is van Garnier’s socialistisch en utopisch gedachtegoed. De gebouwtypologieën lagen in lijn van hetgeen zijn oude professor Gaudet hem in Parijs had onderwezen: assemblagegebouwen, publieke bibliotheken, musea en publieke badhuizen. De architectuur van Garnier’s ontwerpen is een versmelting van deze klassieke voorbeelden, de nieuwe mogelijkheden van gewapend beton en het werk van andere architecten. Van de compositie van het complete bestuurlijke centrum wordt bijvoorbeeld gezegd dat deze is gebaseerd op Jaussely’s ontwerp voor een centraal plein voor een ‘moderne democratische natie’ (Wiebenson 1969).

Hiërarchie| Zowel de zonering als het hele sociaal-economisch systeem van de Cité is gebaseerd op de hiërarchie, bepaald door de fabriek waaraan de stad zijn bestaansrecht ontleent. Dit in tegenstelling tot Howard’s zoektocht naar een geïdealiseerde woonomgeving te midden van gedomesticeerde natuur (Betsky 31