Ewangelia w Liście Do Galacjan

Dodam również następujące słowa brata Andrews’a: „Niewola żydowskiej religii nie polegała na tym, że Bóg nadał ludziom swój zakon, ale na tym raczej, że byli oni jego przestępcami – niewolnikami grzechu (Jan 8,33-36). Wolność, jaką cieszą się dzieci Jeruzalemu, „które jest w górze” (Gal.4,26) nie wynika z braku zakonu, który został zniesiony, ale raczej z tego, że zostały one uwolnione od grzechu (Rzym.6,22).” (Review & Herald t.II nr IV).

Nie mogę jednak wydłużać tego Listu w nieskończoność. Przejdę zatem do szybkiego zwrócenia uwagi na Twoje strofowanie, dotyczące mojego argumentu odnośnie Gal.4,21. Piszesz: „Mamy tutaj powtórzone jeszcze raz wyrażenie »pod zakonem«. Przestudiowaliśmy już sobie ten temat i stwierdziliśmy, że w Liście do Galacjan zwrot ten użyty jest w znaczeniu »być poddanym władzy zakonu«. Jednak jeden z naszych przyjaciół, który bardzo entuzjastycznie przylgnął do własnego poglądu, że List do Galacjan mówi o Zakonie Moralnym, idzie dalej i stwierdza, że zawsze, kiedy użyty jest ten termin, określa on znajdowanie się w stanie grzechu czy też potępienia; tj. taki stan, w którym wyrok zakonu wisi nad człowiekiem. Wyrok ten, to nic innego jak »wtóra śmierć« w »jeziorze ognistym«. Zatem zgodnie z tym poglądem musielibyśmy uznać, że nasi bracia Galacjanie sami pragnęli znajdować się w pozycji winnych, narażonych na wrzucenie do jeziora ognistego. »Powiedzcie mi wy, którzy chcecie być pod zakonem...« (w.21) brzmiałoby w tym wypadku jak: »Powiedzcie mi wy, którzy chcecie być pod potępieniem, skutkującym wtórą śmiercią«. Było wielu ludzi, którzy pragnęli różnych dziwacznych rzeczy, jednak nigdy nie słyszeliśmy wcześniej o nikim, kto pragnąłby zasmakować wtórej [czyli mającej wieczny skutek – przyp.tłum.] śmierci. Jeśli jednak stanowisko naszego przyjaciela jest właściwe, to zakon, o którym mowa w Liście do Galacjan, jest rzeczywiście Zakonem Moralnym, a wyrażenie »pod zakonem« zawsze oznacza: »być potępionym przez zakon«; wtedy wniosek, który wysnuliśmy wcześniej jest nieunikniony. Uważać jednak, aby ci gorliwi, dopiero co nawróceni na chrześcijaństwo ludzie, mieli pragnąć stanu potępienia i narazić się na podobny los, jest czymś zbyt absurdalnym, by choć przez moment nad tym się zastanawiać.”

79