Midnight Project 1

“ฉันต้องไปแล้วนะเด็กน้อย” แจบอมก้มลงกระซิบริมใบหู ทุกอย่างคงเป็นดังเช่นทุก วัน หากวันนี้ ‘เด็กน้อย’ ของเขาไม่ลมื ตาพรวดขึน้ มา กะพริบสองสามทีเรียกสติแล้ววิง่ ไปยืนอีกฝัง่ ของเตียง แจบอมมองภาพนัน้ แทบหลุดหัวเราะออกมา ใบหน้าน่ารักก�ำลัง มองเขาตาแทบถลน ทัง้ ทีป่ กติเป็นเด็กขีเ้ ซาแท้ๆ แต่วนั นีแ้ ค่เสียงกระซิบก็ตนื่ เสียแล้ว “คะ คุณ! คุณเป็นใคร! ขะ เข้ามาได้ยังไง” เสียงเล็กตะโกนดังลั่นต้อนรับอรุณ แต่แจบอมไม่ได้แสดงท่าทีแปลกใจกับท่าทางนั้น แต่กลับตรงกันข้าม ร่างสูงเดินมาท รุดตัวลงนั่งบนเตียงนุ่ม สายตาคมยังคงจ้องไปยังร่างเล็กที่ตอนนี้วิ่งไปคว้ามีดปอกผล ไม้มาก�ำไว้แน่น “ใจเย็นๆ ก่อนเด็กน้อย” เสียงทุม้ เอ่ยอย่างใจเย็น ไม่มที า่ ทีกลัวมีดปลายแหลมเล่มนัน้ แม้แต่นอ้ ย ขณะทีย่ องแจยังคงยืน่ มีดมาหาเขาอย่างระวังตัว “ฉันไม่ได้มาท�ำอันตรายเธอ” “ละ แล้วคุณเข้ามาได้ยังไง” ยองแจถามออกไปด้วยความแปลกใจ ทั้งที่ห้องปิดสนิทและล็อคจากด้านใน ไม่มี ทางที่อีกฝ่ายจะเข้ามาได้ หากด้านในไม่ปลดล็อคให้ “หายตัวเข้ามา” “อย่ามาล้อเล่นนะ! เพื่อนเล่นหรือไง” จากตอนแรกที่กลัวเหลือเกิน0ตอนนี้เหลือเพียงแค่น�้ำเสียงตวาดแว้ดเมื่อเจอ ประโยคค�ำตอบกวนประสาท อิมแจบอม มองหน้าอีกคนแล้วนึกข�ำ ใบหน้าน่ารักก�ำลัง มุ่ยลงเพราะถูกขัดใจโดยตัวเขาเอง