tabu
SMARTFON, CAŁY MÓJ ŚWIAT
Uzależnione od komórek dzieci reagują agresją gdy próbuje się im zabrać telefon. Dorosłemu byłoby łatwiej, bo wcześniej żył bez tego narkotyku i ma do czego wrócić. A dziecko? Zdarza się, że poza smartfonem nie ma już nic. TEKST: Lucyna Tataruch Oddawaj ten telefon, ty stara krowo! Jak mi nie oddasz, to rozwalę sobie łeb o ścianę! Pożałujesz! Już nigdy mnie nie zobaczysz! Oddaj… Mamuś, przepraszam. Mamuś, daj tylko na chwilkę, proszę, tylko coś sprawdzę. Muszę napisać do kumpla, bo robimy coś razem. Proszę, daj mi go na pięć minut… Słyszysz? Rozumiesz?! Nie?! Oddawaj mi telefon k…, ty p… starucho!
Kobieta przyznaje - nie mieli ze sobą zbyt dobrego kontaktu. Tak to już czasem bywa w rodzinach. Nic strasznego się zresztą nie działo… dopóki nie zadzwoniła nauczycielka. Beata w ramach kary za opuszczanie szkoły chciała zabrać Cyprianowi komórkę. Wtedy chłopak zareagował, jakby coś w niego wstąpiło. Oszalał ze złości.
Beata dokładnie pamięta każde słowo, które w napadzie szału wykrzyczał jej czternastoletni syn. Stało się to kilka miesięcy temu. Najpierw zadzwoniła do niej wychowawczyni chłopaka - z pytaniem, czemu Cyprian nie chodzi do szkoły. Nie chodzi? Matka o niczym nie wiedziała. Do pracy szła na godzinę 7, wracała po 17. Gdy pytała syna o lekcje, zawsze słyszała to, co chciała usłyszeć: że spoko; że nudy, ale OK; że jakoś idzie. Jak tam z fizyki? W porządku, czwóra ze sprawdzianu. Pojedyncze słowa, ale to przecież normalne u nastolatków. Tylko, że Cyprian kłamał jak z nut.
ZŁAMIĘ CI RĘKĘ Teraz Cyprian razem z matką chodzi na terapię. Rozpoznanie zaburzenia poszło sprawnie, bo to niejedyne dziecko w ośrodku uzależnione od swojego smartfona. Powody są różne, najczęściej wiążą się z przeżywanym kryzysem - w rodzinie, w szkole, w grupie rówieśników. W obliczu takich problemów łatwiej jest zaangażować się w tzw. zwany kontakt sieciowy przez telefon. To pozwala uciec od nieprzyjemności, daje iluzję kontroli nad wszystkim, dostarcza pozytywnych emocji - w każdej minucie, sekundzie. I w porównaniu z życiem „face to face” jest o wiele bardziej
10
miasta kobiet.pl
proste, więc szybko działa na młody, chłonny umysł. - Pamiętam przypadek dziecka, które złamało rękę matce, gdy ta próbowała mu zabrać komórkę - mówi Barbara Domagała, terapeutka, dyrektorka Bydgoskiego Ośrodka Rehabilitacji, Terapii Uzależnień i Profilaktyki BORPA. - Szokujące? Dla tego młodego człowieka to też był szok. Wydzierano mu coś, bez czego on czuł, że się rozpadnie. Uzależnione dzieci w takich sytuacjach reagują agresją. Nie miały szansy rozwinąć się prawidłowo w sferze emocjonalnej i nie znają innych narzędzi. Dorosłemu byłoby łatwiej, bo wcześniej żył bez tego narkotyku, ma do czego wrócić. A dziecko? Zdarza się tak, że poza telefonem nie ma już nic. Specjaliści wyróżniają kilka rodzajów tego problemu. Mówi się o uzależnieniach od SMS-ów, od gier, od nowych modeli. Charakterystyczny jest też „syndrom włączonego telefonu”, czyli nałóg, który nie pozwala ani na minutę wyłączyć komórki.