10o_Fuit

Page 1

Φεβρουάριος 2012 » www.fuitplus.gr » διανέμεται δωρεάν free information

underground tool

#

10

Το δέκα το… καλό


2001

2011

ΑΝΟΙΞΑΜΕ

10 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΜΑΖΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ…

ΜΑΣ ΣΤΗΡΙΞΑΤΕ

Έχουμε την εμπειρία, γινόμαστε καλύτεροι…

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ

Επειδή η έξοδος πρέπει να έχει όνομα Σ’ ένα όμορφο χώρο στο κέντρο των Γρεβενών

Σερβίρουμε τα μανιτάρια που οι ίδιοι συλλέγουμε

Προσφέρουμε ντόπια κρέατα που εμείς επιλέγουμε

artwork: mene2

Δημιουργούμε με τυροκομικά, λαχανικά, φρούτα και κρασιά που η Γρεβενιώτικη γη παράγει

Πλ. 25ης Μαρτίου 6 • ΓΡΕΒΕΝΑ • Τ.Κ. 51100 τηλ. 24620-25402

Web Site: www.aulais.gr


ΜπουγάτσαΑχιλλέας Αχιλλέας Κων. Γώγος

Παράδοση από το... 1957

Στην ποιότητα, τη γεύση, την τεχνική.

Κοντά σας κ αθημερινά, πρωί -πρωί για τους εργ αζόμενους. Ολημερίς για τους επισκέπτες.

Μακεδονομάχων 35 Γρεβενά Tηλ. 24620 28797

Αργά το τη νεο βράδυ γι α λαία κ τους α ι ξενύχ τηδες .


intro

18

ΔΩΡΕΑΝ ΜΗΝΙΑΙΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2012 ΤΕΥΧΟΣ 10Ο ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ (και όχι διευθυντής ή εκδότης) ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΤΗΛ.: 6937012345 ΕΙΔΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΤΗΛ.: 6932734737 ΣΤΟ 10Ο ΤΕΥΧΟΣ ΕΓΡΑΨΑΝ ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΤΣΟΥΡΑΣ ΣΤΕΛΙΟΣ ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΟΛΙΚΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΚΑΣ ΧΑΡΗΣ ΔΡΑΚΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΑΛΜΠΑΝΤΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΛΕΙΣΙΑΡΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΙΔΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΑΔΗΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ LOCOMONDO «ΤΑ ΓΡΕΒΕΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΙ… ΜΑΓΙΚΟ»

περιεχόμενα

www.fuitplus.gr

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΕΝΕΜΕΝΟΓΛΟΥ ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΝΕΜΕΝΟΓΛΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ/ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ Μ. Αλεξάνδρου 50, Γρεβενά, τηλ. 24620.23332 (Για διαφημίσεις, καταχωρήσεις, σχόλια, επιστολές και οτιδήποτε άλλο γουστάρετε) fuit@fuitplus.gr » fuitplus@gmail.com www.fuitplus.gr ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η αναδημοσίευση και μετάδοση από οποιοδήποτε οπτικοακουστικό μέσο, μέρους ή όλης της έκδοσης χωρίς την άδεια του εκδότη, αρκεί να είναι ακριβής και να αναφέρεται η πηγή. Τα κείμενα εκφράζουν την άποψη του κάθε συντάκτη. Το περιοδικό δεν φέρει καμία ευθύνη για αλλαγές σε ημερομηνίες ή προγράμματα ή τυχόν παραλείψεις.

editorial

Το δέκα το… καλό! ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΌΠΟΥΛΟΥ

Ολο το τεύχος του FUIT μ πο βρείτε ρείτε να το σε ψη μορφή φιακή στο www.f uitplus .gr

Το πρώτο πράγμα που μαθαίνει ένα παιδί όταν αρχίζει και καταλαβαίνει, είναι να μετράει με τα δάχτυλα του ως το… δέκα (τόσα είναι άλλωστε τα δάχτυλα μας). Για να περάσουν τα χρόνια και να έρθουν οι πρώτες τάξεις του σχολείου όπου ο στόχος όλων των γονιών είναι ο γιος τους ή κόρη τους να έρθει την ημέρα των βαθμών με μια καρτέλα γεμάτη… δεκάρια. Στη συνέχεια να μάθουμε υποχρεωτικά (υποτίθεται πως πρέπει να τις τηρούμε κιόλας) τις… δέκα εντολές, μέχρι να φτάσουμε στο δέκα το… καλό που για τον καθένα από μας είναι κάτι διαφορετικό. Από τη φανέλα ενός μεγάλου ποδοσφαιριστή, στο δέκα το… καρό, στους δέκα μικρούς μήτσους και σ’ ένα σωρό άλλα «δεκάρια» τα

οποία ο εκλεκτός συνάδελφος και φίλος Αντώνης Πατσούρας αναζήτησε και σας τα παραθέτει (σελ. 30-31) στο τεύχος Φεβρουαρίου που κρατάτε στα χέρια σας. Τυχαίο; Δε νομίζω… Φτάσαμε κι εμείς αισίως στο 10ο τεύχος. Στο δέκα το… καλό. «Δέκα τεύχη. Δέκα ταξίδια. Ιστορίες τρέλας, ζωής, καθημερινότητας» που γράφει και ο Αντώνης στο κομμάτι του και πραγματικά δεν θα άλλαζα τίποτα αν είχα τη δυνατότητα να γυρίσω το χρόνο πίσω και να ξαναρχίσω την προσπάθεια αυτή από το μηδέν. Και θέλω να πιστεύω πως και η υπόλοιπη παρέα του fuit κάπως έτσι νιώθει δέκα και πλέον μήνες μετά τη… σέντρα. Ξέρω ακούγεται γραφικό να λέμε συνέχεια για τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε,


Φεβρουάριος 2012 » σελίδα 05

ΝΕΜΠΕ 09/07 – 01/12 ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΡΕ ΜΑΓΚΑ!!!

32 34

ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ BACKSTAGE PASS

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΡΩΜΕΝΩΝ!

44

ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ Η… ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΣΑΣ Θέλετε να έχετε στην πόρτα σας το fuit κάθε 1η του μήνα; Θέλετε να ΣΤΗΡΙΞΕΤΕ την προσπάθεια που κάνουμε για να κρατήσουμε ζωντανό το περιοδικό που τόσο αγαπήσατε; ΓΡΑΦΤΕΙΤΕ ΤΩΡΑ… ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΕΣ και ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ να συνεχίσουμε να κυκλοφορούμε… ΕΛΕΥΘΕΡΑ. ΕΤΗΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ 50 ευρώ (συμπεριλαμβανομένων των εξόδων μεταφοράς) ΕΞΑΜΗΝΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ 30 ευρώ (συμπεριλαμβανομένων των εξόδων μεταφοράς) Επικοινωνήσετε μαζί μας στα τηλέφωνα: 24620-23332 & 6937012345 και ηλεκτρονικά στο fuitplus@gmail.com

για την άσχημη περίοδο που διαλέξαμε να κυκλοφορήσουμε και για τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε κάθε μήνα «ελεύθεροι», αλλά είναι η αλήθεια. Χωρίς κρατικές επιδοτήσεις, χωρίς πολιτικές βοήθειες (δεν το επιδιώξαμε ποτέ και δεν θα το κάνουμε ποτέ) και με μοναδική οικονομική στήριξη, αυτή των δικών μας ανθρώπων και αυτή των επιχειρήσεων που διαφημίζονται στο περιοδικό μας. Όλων αυτών που έβαλαν ένα έξτρα έξοδο στις επιχειρήσεις του με σκοπό όχι τόσο την προσωπική τους προβολή αλλά υποστηρίζοντας αυτό που με τόσο μεράκι ξεκινήσαμε πριν από δέκα και πλέον μήνες. Για όλους εμάς στο fuit το δέκα το… καλό είναι όλοι αυτοί

οι συνοδοιπόροι στο ταξίδι, που φαντάζει κάθε μήνα και πιο δύσκολο και μαζί όλοι εσείς που έχετε αγαπήσει και έχετε εκτιμήσει τη δουλειά μας από το πρώτο κιόλας τεύχος. Μια σχέση μαγική όπως αυτή που είχε δημιουργήσει και συνεχίζει να διατηρεί μέχρι και σήμερα με τους θαυμαστές του, ο Μαραντόνα. Το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό «δεκάρι» (προσωπική άποψη) του πλανήτη. Γι’ αυτό άλλωστε προτιμήσαμε στο εξώφυλλο του 10ου fuit να φιλοξενήσουμε το δέκα το… καλό!

Και που να δείτε και το 11ο


σελίδα 6 » Φεβρουάριος 2012

» ΕΔΩ ΓΡΕΒΕΝΆ

«Εδώ δεν πιάνουν οι κατάρες δεν πιάνουν οι ευχές, Εδώ το τώρα ζητιανεύει λίγη πίκρα από το χθες. Εδώ οι μέρες ταξιδεύουν σαν χελώνες νεκρές, Εδώ η θλίψη δεν κερδίζει ποτέ…» Γ. Αγγελάκας Γιατί τα λεωφορεία για Ήπειρο δεν έχουν βάση τα ΚΤΕΛ Γρεβενών; Αλλά αναχώρηση και αποβίβαση γίνεται στο δρόμο και οι ταξιδιώτες περιμένουν στο πεζοδρόμιο με βροχή και κρύα; Έχει ευθύνη το τοπικό ΚΤΕΛ, οφείλει να παρέμβει ο Δήμος; Η εικόνα δεν μας τιμάει καθόλου σαν πόλη. Στο 100% η πληρότητα στα καταλύματα σε Καστοριά και περίχωρα την εβδομάδα που ήταν τα ΡΑΓΚΟΥΣΑΡΙΑ με ότι θετικό συνεπάγεται αυτό. Εμείς δυστυχώς στα Ανακατωσάρια ...μιζεριάζαμε με το πόσα λεφτά έδινε η πολιτεία. Για ανταποδοτικό κέρδος τσιμουδιά!

Το πιστεύουμε και το γράφουμε. Οι νέοι επαγγελματίες των Γρεβενών στήνουν μαγαζιά και επιχειρήσεις με γούστο και ποιότητα. Η δημιουργία όμως ενός χώρου που δίνει βήμα και προβολή σε τοπικούς καλλιτέχνες και δημιουργούς, εντυπωσιάζει και θα προσφέρει. Συγχαρητήρια Γιώργο και Ευαγγελία.

Ρε σεις πάρτε το χαμπάρι, τον Γρεβενιώτη δεν τον απασχολεί ποιος φταίει περισσότερο ή λιγότερο για τον Ε 65, τη Βασιλίτσα, το Αστεροσκοπείο... Έργο θέλει να δει και όχι μεταφορά ευθυνών. Γι’ αυτό εκλεχτήκατε και όχι για να αντιδικείτε.

Σημαντική βοήθεια στο συνάνθ ρωπο πρόσφεραν στις γιορτές ο τοπικός Ερυθρός Στα υρός και ο σύλλογος Ελπίδα. Εξ’ ίσου αξιέπαινη και η ενέργεια του Δήμου Γρεβενών και ξένου επιχειρη ματία που δραστηριοποιείται στα Γρεβενά για την στή ριξη οικογενειών, διακριτικά και χωρίς την παραμικ ρή προβολή.

Το χιόνι και το πράσινο δεν φτάνουν από μόνα τους να μας κάνουν προορισμό προτεραιότητας. Παροχή υπηρεσιών, εξυπηρέτηση, τιμές, διαδρομές και δρώμενα είναι επιβεβλημένα για να μην χαθεί το τρένο της τουριστικής ανάπτυξης.

Η Εγνατία μας ταλαιπώρησε στην διάρκεια των γιορτών, το εσωτερικό δίκτυο όμως είτε περιφερειακό, είτε Δημοτικό ήταν πεντακάθαρο και προσβάσιμο προς όλες τις κατευθύνσεις. Συγχαρητήρια σε όλους, αυτοδιοίκηση, υπαλλήλους, χειριστές.

Εκείνο που με τρελαίνει με του ς «ξενόφερτούς» υποψηφίους και μελλοντικούς εκλεγμένους είναι ότι «επαναλαμβάνονται». Εμφ ανίζονται πριν τις εκλογές μοιράζουν χειραψί ες, αρθρογραφούν και ενδιαφέρονται για τα Γρεβενά. Τον υπόλοιπο καιρό που κατοικοε δρεύουν; Με τι ασχολούνται;

Ιάπωνες δημοσιογράφοι μεγάλου ραδιοτηλεοπτικού καναλιού βρέθηκαν στα Γρεβενά για τα μανιτάρια. Συζήτησαν με ειδικούς, δοκίμασαν συνταγές, φωτογράφησαν και συμμετείχαν σε έξοδο για αναζήτηση τρούφας. Απόδειξη ότι το μανιτάρι έγινε σημείο αναφοράς και μπορεί να προσφέρει πολλά.

Δικαίωμα στην α ντί

φαση

τισα Aθλήτρια της χρονιάς η Γρεβενιώ ο όλαι συμβ το Πρώ άβα. Ευαγγελία Χαντ εΓρεβ του ήταν ΠΑΟ ο ε έωσ αναν που υ. νιώτη Λάζαρου Χριστοδουλόπουλο πιαΟλυμ και ΠΑΟ για ος Μήλον της έριδ κό ο Γρεβενιώτης ποδοσφαιριστής του Πανιωνίου Δημήτρης Σιόβας. Καλοδεχούμενες πρωτιές που μας κάνουν περήφανους . Και εις ανώτερα.

«Ο ντόπιος»

Φωτογραφία: Βασίλ

ης Χαριζόπουλος


www.fuitplus.gr ΦΕΝΕΙΟΝ ΚΑ

Eλληνικόν www.cafe-ellinikon.com

Παραδοσιακό Καφενείο

ΚΡΥΣΤΑΛ ΓΡΕΒΕΝΑ

Πλατεία Αιμιλιανού • Τηλ. 24620-22527

Το Ελληνικόν ανοίγει στις 9 το πρωί με ελληνικό στην χόβολη και με εξαιρετικό αρωματικό εσπρέσσο. Συνεχίζει με παραδοσιακό τσίπουρο Γρεβενών και εκλεκτά κρασιά της περιοχής τα οποία συνοδεύονται με σπιτική Γρεβενιώτικη κουζίνα. Το βράδυ το Ελληνικόν αλλάζει νότα και σας προσφέρει Ευρωπαϊκές (Τσέχικες) μπύρες σε συνύπαρξη με 2 παγωμένα βαρέλια τα οποία συνοδεύονται με κρέατα της περιοχής και καθαρά ποτά που συμπεριλαμβάνουν και κρύα πιάτα με ξεχωριστες γεύσεις!

Εθνικής Αντίστασης 1, Γρεβενά

καφέ μπαρ

πλατεία Αιμιλιανού 28 - Γρεβενά


πλανήτης... ελιμεία

» GRAO

Τα κουνέλια και η ζωή που δεν έζησα Χρόνια πολλά και τα συναφή σε όλους. Αυτές οι γιορτές ήταν γιορτές περισυλλογής. Μαζί με τα κουνέλια και τα άλλα σφηνάκια που με το ζόρι με βάζανε και έπινα κάτι τύποι που δεν τους θεωρώ πλέον φίλους μου,αφιέρωσα και κάποιο χρόνο ακούγοντας τις απόψεις των αναγνωστών όσοναφορά τη στήλη με το υπέροχο όνομα ΓΚΡΑΟ. Άκουσα διαφόρων ειδών παράπονα για το ακαταλαβίστικο της γραφής μου και ομολογώ ότι στεναχωρέθηκα πολύ, μιας και θα ήθελα να επικοινωνώ πολύ καλύτερα με τους αναγνώστες μου, πράγμα που από ό,τι φαίνεται δεν το έχω ακόμα επιτύχει. Για αυτό το λόγο θα επιχειρήσω να επιτύχω δύο στόχους διά μέσου του βήματος που τόσο απλόχερα μου παρέχεται από το εν λόγω περιοδικό (ξύλινη γλώσσα mode, την καταλαβαίνουν όλοι): α) να γίνω κατανοητός και β) να γίνω αρεστός σε όσους με κράζουν (αδίκως πιστεύω, είμαι γαμώ τα παιδιά, δεν τα λέω εγώ, τα βιβλία μου τα γράφουν). Λοιπόν κατ’ αρχήν να ζητήσω συγγνώμη από τα φιλαράκια μου τους μπάτσους (γνωστό τοις πάσι αυτό από την εποχή που στον ΠΑΟΚ ήταν

ακόμη ο Βουλινός, θεός σχωρέστον κι αυτόν), για την κακία και υπερβολική χολή που έβγαλα έναντι του θεσμού/λειτουργήματος που επιτελούν. Ελπίζω να μου αναγνωριστεί ο πρότερος έντιμος βίος καθώς και τα κατάλοιπα συνδρόμου κατωτερότητας από τον καιρό που δεν με δεχτήκανε στο σώμα επειδή ήμουνα κοντός και βλάκας. Αν θυμάστε από την ταινία «300» (γιατί σιγά μην διαβάζετε Θουκυδίδη στο σώμα (προφανώς επειδή τα έχετε ήδη διαβάσει στο σχολείο)) την περίπτωση του Εφιάλτη, τότε βρίσκετε στο πρόσωπο μου ένα μοντέρνο παράδειγμα Εφιάλτη της ΕΛΑΣ. Ελπίζω να συγχωρεθώ διότι ειλικρινά πιστεύω τα όσα τόσο ειλικρινώς (κάτι με πιάνει και γράφω σε καθαρεύουσα όταν μιλάω για την ΕΛΑΣ) παραπάνω έγραψα. Τάχα... Τέλος, πολλοί αναγνώστες με πλησίασαν και ενώ σε γενικές γραμμές ήταν ικανοποιημένοι από την ποιότητα της στήλης (πήρα έναν μέσο όρο 5/6 νεκροκεφαλές σύμφωνα με την παλιά μονάδα μέτρησης του Metal Invader), μου εξέφρασαν την αντίθεση τους στο γεγονός ότι όπως είπανε είμαι αναρχοκομμουνιστής.

Τώρα εγώ επειδή πρώτη φορά άκουσα αυτή τη λέξη (γνώριζα το αναρχοφασίστας βέβαια) ζήτησα κάποιες εξηγήσεις. Μου είπανε ότι είναι αυτός που το παίζει έξυπνος σαν εμένα και ασχολείται όλο με θέματα εξουσίας, ταγμένος ως αντι-εξουσιαστής και χρησιμοποιεί δύσκολη σύνταξη, προϊόν της τρικυμίας που έχει στο κρανίο του λόγω της άναρχης πνευματικής του συγκρότησης. Φυσικά συγκλονίστηκα γιατί δεν γνώριζα ότι έχω τέτοιο πρόβλημα και είπα να ρωτήσω τον πατέρα μου που έχει και μια άλφα εμπειρία παραπάνω. «Ρε πατέρα με λένε ότι είμαι αναρχοκομμούνι τι να κάνω;» «Ποιοι παιδί μου;» «Ο τάδε και ο τάδε». «Πάλι με μαλάκες ασχολείσαι;» Προφανώς... ΥΓ1 Χαιρετίσματα στο αστυνομικό τμήμα Αθηνών, την αγάπη μου σε όλους εκεί πέρα. Ουου! ΥΓ2: «Από πού είσαι φίλος; Απ’ τη Σιάτιστα;;;; Βγάλτον έξω!!!» Γ3 Γίναμε πιο γραφικοί και από τα ζαγοροχώρια. Στέλιος Χατζηκυριακίδης


Φεβρουάριος 2012 » σελίδα 09

Last Year Resolution Ως γνωστόν το 2012 μας μπήκε δεξιά καθώς το fuit απέκτησε ένα νέο μέλος, τη νεογέννητη κόρη μου Iris. Ολοκληρώνοντας τις απαραίτητες προετοιμασίες της ιεροτελεστίας που λέγεται «μπουγανίκια» αποφάσισα να αναφερθώ στα κατά τη γνώμη μου, κορυφαία άλμπουμ της χρονιάς που μας πέρασε. Τα παρακάτω αναμφισβήτητα αποτέλεσαν συνοδοιπόρους μας κατά τη διάρκεια της δύσκολης και αγχωτικής περιόδου της εγκυμοσύνης. Mastodon- the Hunter: Όπως και στους προηγούμενους δίσκους τους, έτσι και τώρα οι Mastodon μας εξέπληξαν και είναι σίγουρο πως και μετά από σε πενήντα χρόνια από τώρα θα μιλάμε ακόμα για το Hunter. Trap Them-Darker Handcraft: Σίγουρα από τα κορυφαία Hardcore Punk συγκροτήματα αυτή τη στιγμή στον πλανήτη. To Darker Handcraft σε κρατάει στην τσίτα σα να ήπιες πέντε φραπέδες σφηνάκια στη σειρά και είναι ιδανικό άλμπουμ να παίξεις σε κάποιον που θέλεις να του σπάσεις τα νεύρα. Wolves in the Throne Room - Celestial Lineage: Το πάντρεμα του ευρωπαϊκού ατμοσφαιρικού black metal με το post metal είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του Celestial Lineage. Δεν είναι τυχαίο ότι όπου παίζουν live έχουμε sold out μέσα σε λίγες μόλις ώρες.

» TEXTONS

Γράφει ο Γιώργος Ευαγγελόπουλος

» TOL - ΤΟL

Blood Ceremony - Living With the Ancient: Αναμενόμενες επιρροές από Black Sabbath, με γυναικεία φωνητικά που δημιουργούν μια φανταστική μελαγχολική ατμόσφαιρα. Επίσης είναι πολύ φανερό ότι τα μέλη της μπάντας είναι φανατικοί οπαδοί του ψυχεδελικού rock της δεκαετίας του 70. Primordial - Redemption At the Puritan’s Hand: Οι Ιρλανδοί Primordial κατάφεραν το 2011 να κυκλοφορήσουν τον καλύτερο δίσκο της καριέρας τους. Με το «Redemption» πιστεύω ότι προβιβάστηκαν στην Α’ εθνική του ευρωπαϊκού metal. Ίσως το πιο epic άλμπουμ του 2011. 40 Watt Sun - The Inside Room: Οι Βρετανοί 40 Watt Sun έκαναν την μεγάλη έκπληξη και από το πουθενά μας πρόσφεραν ένα ηχητικό αριστούργημα. Πολύ δύσκολο να περιγράψει κανείς τα αισθήματα που περνάνε στον ακροατή κατά τη διάρκεια της ακρόασης του αξιοθαύμαστου δίσκου. Άλμπουμ σαν κι αυτό δεν γράφονται κάθε μέρα. Δεν είναι τυχαίο ότι το cd δεν λέει να ξεκολλήσει από το stereo μου. Τα παραπάνω άλμπουμ ήταν το soundtrack της περιόδου κατά της οποίας η μικρή Iris βρισκόταν στην κοιλιά της Μητέρας της. Δεν μ’ ενδιαφέρει τι μουσική θα ακούσει όταν μεγαλώσει, αλλά αυτά τα άλμπουμ σίγουρα θα σημαδέψουν για πάντα την εποχή που ήρθε σ’ αυτόν τον κόσμο. Welcome…

Γράφει ο Απόστολος Τολίκας

@ Η οικογένεια του fuit έχει ένα νέο μέλος καθώς ο Αποστόλης Τολίκας (TOL-TOL) και η Λόρα έφεραν στον κόσμο την Iris – Κατερίνα. Σας ευχόμαστε τα καλύτερα!!!

Ανάστημα πίσω Είδα ωραία πράγματα πίσω, σε καιρούς χρεωμένους με υπόλοιπα μηδενικά. Κόσμο που δεν υποχωρεί και δημιουργεί, ανάμεσα σε κόσμο που μουλιάζει από τη ροή των ειδήσεων. Αυτούς που επιστρέφουν αλώβητοι κι αυτούς που δε θέλουν να φύγουν σε χωριά ή εκτός. Είδα δικούς μου, όμοιους, να κάνουν σχέσεις σε εμπόλεμους καιρούς, να κάνουν μωρά, ν’ ανοίγουν σπίτια, ν’ αλλάζουν πόλεις και να φτιάχνουν κήπους. Είδα φίλους να καταπιάνονται με σπουδαία έργα, προσχέδια και draft σε iPad και χαρτιά, να σαλτάρουν σε κατεδαφιστέα για υλικό. Να εκδίδουν, να εκθέτουν, να παίρνουν ρίσκα, απερίσκεπτες περι-σκέψεις. Κι άλλους να μου λένε «ένα, δυο χρόνια ακόμα ρε και μετά από την αρχή», λες και είναι εύκολο να μηδενίσεις σε καιρούς που το βόλεμα αποκτά υπεραξία. Ήπια με παιδιά, «καθόλου καλά», που υπάρχουν και «ανοίγουνε κρατήρες στα μέτωπα» με λέξεις, λόγια και γέλια δυνατά. Άτομα πίσω και μπροστά από

μπάρες, κονσόλες, μικρόφωνα και στούντιο. Είδα δίσκους να κυκλοφορούν, στο χέρι και στο δίκτυο (σεξπυρ-εξέργεση, υπο-συστημικά και ζαλισμένα βαλκάνια). Είδα το fuit να αλλάζει χέρια και να υπάρχει στην πόλη, με χιόνια, αλκοόλ και καφέδες. Κόσμο να επιμένει να γράφει, να μιλάει, να κάνει ραδιόφωνο,να φτιάχνει μουσική, να βγαίνει, να καταλαμβάνει και να καταλαβαίνει, να σκέφτεται σαν να ‘ναι δεκαοκτώ. Ξεφύλλισα έντυπα αυτοσχέδια και δουλεμένα, κείμενα να κάνουν περατζάδα και να προσπαθούν να κρυφτούν σε χέρια, αποσκευές και φορητές συσκευές. Ατομικές πρωτοβουλίες «να γίνει κάτι», συγκλίνουν σε ομάδες, παράγουν περιεχόμενο και φτιάχνουν χώρους και τρόπους, ανάμεσα από μέσα συμβατικά. Δημιουργία και αυτο-προσδιορισμός. Ίσως πολυτέλεια, όταν άλλοι, οι περισσότεροι, μετράνε λόγια, έσοδα και ώρες εργασίας. Ίσως διέξοδος, ανάσα και ουσιαστική δράση απέναντι στις κρίσεις. «αυτό δε λέγεται επανάσταση, λέγεται ανάστημα», έλεγε κάπου και μ’άρεσε.


σελίδα 10 » Φεβρουάριος 2012

Γράφει ο Χρήστος Ευαγγελόπουλος

» ΟΔΩΝΥΜΙΚΆ

Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία

Σαν Γρεβενιώτης και κάτοικος της πόλης δεν αισθάνομαι καθόλου καλά. Αφού δεν γνωρίζω τους δρόμους που το όνομα τους παραπέμπει σε Γρεβενιώτες που πρόσφεραν. Λυπάμαι που δεν με δίδαξαν ποτέ και ούτε έκανα τον κόπο να ψάξω και να μάθω τι πρόσφεραν και γιατί τιμήθηκαν κάποιοι άνθρωποι. Ντρέπομαι όμως όταν διαπιστώνω ότι ο κύκλος της αναγνώρισης της πολιτείας σταματάει σε μία ταμπέλα, όταν και αν υπάρχει και αυτή. Αφορμή για αυτόν μου τον πρόλογο η μικρή έρευνα για την οδό ΗΛΙΑ ΦΑΣΣΑ. Ένα εξ’ ίσου μικρό δρόμο που ξεκινάει απ’ την αρχή του πεζόδρομου κάθετα προς αυτόν και περνάει μπροστά απ’ την άλλοτε κλινική του αείμνηστού Νικόλαου Καρναβά. Δύο γεγονότα χαρακτηρίζουν τον δάσκαλο στο επάγγελμα ΗΛΙΑ ΦΑΣΣΑ. Πρώτα η πρωτοβουλία του, οι ενέργειες του και η χρηματική του συνδρομή να ανεγερθεί ο ναός του προφήτη Ηλία στην περιοχή Καστράκι. Ύστερα η δωρεά της διώροφης κατοικίας του, για την φιλοξενία απόρων μαθητών. Και ο μεν ναός αν και χτυπήθηκε από το σεισμό, ξαναχτίστηκε και είναι σημείο αναφοράς για ολόκληρη την πόλη. Η κατοικία του όμως παραμένει χρόνια τώρα ανεκμετάλλευτη και μάλιστα το τελευταίο διάστημα έχει καταστεί και επι-

κίνδυνη. Το αν η δωρεά έγινε στην Μητρόπολη ή στο Δήμο ή και στους δύο δεν λέει τίποτα. Η απαξίωση της αυτή καθ’ αυτή προσβάλει τον θανόντα δωρητή και τους εν ζωή συγγενείς του. Και αποτελεί πράξη που αποτρέπει μελλοντικούς δωρητές και ανθρώπους που βάζουν πάνω από τον εαυτό τους το γενικό καλό, τον συνάνθρωπό και αυτόν που έχει ανάγκη. Γρεβενιώτες που με τη ζωή τους και τη δράση τους έπρεπε να αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση κι όχι απλά ένα όνομα σε μία άψυχη και ξεχασμένη ταμπέλα, ένα απλό οδωνυμικό. Αποδεικνύεται ότι στα Γρεβενά η μεγαλοσύνη της δωρεάς θεωρείται ασήμαντη πράξη, δημιουργεί προβλήματα διαχείρισης και είναι βάρος για τους εκάστοτε διοικούντες. Για την ιστορία και για όσους ενδιαφέρονται το σπίτι -δωρεά, βρίσκεται στην οδό Παλαιολόγου, πολύ κοντά στην κεντρική πλατεία. Όσον αφορά τον δωρητή δάσκαλο ΗΛΙΑ ΦΑΣΣΑ γεννήθηκε στον Άγιο Γεώργιο Γρεβενών το έτος 1900 και πέθανε το 1973. Υπηρέτησε σαν δάσκαλος σε πολλά σχολεία της περιοχής. Διετέλεσε διευθυντής στο ορφανοτροφείο αρρένων και στο Ίδρυμα Κοινωνικής Πρόνοιας και σε όλη του τη ζωή βοήθησε οικονομικά συνανθρώπους του που είχαν ανάγκη.

ΟΔΟΣ

ΗΛΙΑ ΦΑΣΣΑ ELIA FASSA


www.fuitplus.gr Γκαμπράνης 24620 28746

Πλατεία Αιμιλιανού • Γρεβενά τηλ. 24620-83183 • 6977748204 (what’s up) 6971719697

delivery Πλ. Αιμιλιανού Γρεβενά

ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΥ • ΓΡΕΒΕΝΑ ΟΛΑ ΜΑΣ ΤΑ ΕΙΔΗ ΣΕ ΠΑΚΕΤΟ τηλ. 24620-83183 • 6977748204

www.kotaki.gr Πάρκο «Τσακάλια» • Γρεβενά • τηλ. 24620-84890

Μεγ. Αλεξάνδρου 41

Γρεβενά, Τ.Κ. 51100

και καλή σας όρεξη


σελίδα 12 » Φεβρουάριος 2012

κείμενο/φωτογραφίες: Χρήστος Γρίδας

» Η ΤΈΧΝΗ ΤΟΥ… ΕΥ ΖHΝ

«ΝΥΧΤΕΡΙ» Ράβοντας τα προικιά, κεντούσαν τα όνειρα τους

Στο 8ο τεύχος του fuit το Νοέμβριο, σας παρουσιάσαμε την αναβίωση του παραδοσιακού εθίμου της Περπερούνας, στο Κηπουρειό Γρεβενών. Ο εκπολιτιστικός σύλλογος του χωριού όμως συνεχίζει να κρατάει ζωντανή την παράδοση και λίγες ημέρες αργότερα, σε μια φανταστική εκδήλωση στο χωριό αναβίωσε / πραγματοποίησε το «Νυχτέρι». Ένα εξίσου ενδιαφέρον έθιμο, άγνωστο στον περισσότερο κόσμο στο οποίο πραγματικά όσοι βρέθηκαν και το έζησαν από κοντά μόνο καλά λόγια είχα να πουν. Γυναίκες και άντρες του χωριού ντυμένοι με τις παραδοσιακές φορεσιές της εποχής έκαναν αναπαράσταση τον τρόπο με τον οποίο διασκέδαζαν τα βράδια στο χωριό. Για τις κοπέλες του χωριού η διασκέδαση αυτή συνδυαζόταν παράλληλα και με την ετοιμασία της προίκας τους καθώς τα πρωινά εργαζόταν είτε στα χωράφια

είτε στα αμπέλια και οι ετοιμασίες αυτές γινόταν αναγκαστικά τις νύχτες. Παρέα με τραγούδια, γέλια και πειράγματα, για να περάσει η ώρα πιο ευχάριστα και να ετοιμαστούν τα προικιά με μεράκι και καλή… καρδιά πάνω απ’ όλα. Πότε στο ένα και πότε στο άλλο σπίτι οι κοπέλες του χωριού ετοίμαζαν τα προικιά τους. Μία έραβε, μία κένταγε κι άλλη έπλεκε τα σεντόνια. Κάποιες στο χέρι και κάποιες στον αργαλειό,

άλλη ύφαινε τις καρπέτες και άλλη τα κιλίμια. Άλλες τα τραπεζομάντιλα κι άλλες τις δαντέλες. Μαθαίνοντας παράλληλα από τις μεγαλύτερες γυναίκες του χωριού καινούριες συνταγές για τα νοικοκυριά τους. Διασκέδαση και ετοιμασίες μαζί αφού όπως μας είπαν οι γυναίκες του χωριού στο Κηπουρειό σήμερα: «Πλέκοντας και κεντώντας τα προικιά τους οι κοπέλες, έπλεκαν και κεντούσαν και τα όνειρα τους. Τα όνειρα που έκανε κάθε κοπέλα για τη ζωή της». Πραγματικά αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στους ανθρώπους του εκπολιτιστικού συλλόγου στη Κηπουρειό για την αναβίωση των εθίμων και τη συνέχεια της παράδοσης που όπως χαρακτηριστικά μας είπαν, δεν σταματάει εδώ, αλλά ετοιμάζουν αρκετές εκδηλώσεις στο μέλλον με στόχο να τα θυμηθούν οι παλιοί και να τα μάθουν οι νέοι.


www.fuitplus.gr ΑΡΤΟΠΟΙΕΙΟ

ΧΑΤΖΗΠΑΡΑΣΙΔΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

ΓΡΕΒΕΝΑ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΙΑΚΑ 26 ΤΗΛ. 24620-85875

ΚΥΠΡΟΥ 22 ΤΗΛ. 24620-25802

Κοκόρια χωριάτικα παραδοσιακής βοσκής από το Φελί Γρεβενών

ΧΡΙΣΤΑΚΟΣ είμαι μεγαλωμένος με ελαιόλαδο γι’ αυτό είμαι ο πιο νόστιμος στον κόσμο!!!

Κτηνίατρος μονάδας Χριστάκος Ιωάννης

Το "μικρό" της γειτονιάς

το στέκι του Θανάση! Αθανάσιος Καλύβας είδη παντοπωλείου. ΤΣΙΓΑΡΑ - ΠΟΤΑ / ΓΑΛΑΤΑ – ΤΥΡΟΚΟΜΙΚΑ ΤΡΟΦΙΜΑ / ΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΑ / ΦΙΑΛΕΣ ΥΓΡΑΕΡΙΟΥ και ότι άλλο χρειάζεται το σπίτι σας. Ανοικτά καθημερινές και γιορτές από πολύ πρωί ως αργά το βράδυ! Παραδίδουμε τα ψώνια σας στο σπίτι σας μ’ ένα μόνο τηλεφώνημα. Φιλική και γρήγορη εξυπηρέτηση και πάνω απ’ όλα λογικές τιμές.

τηλ. 24620-25626 & κιν. 6937729849

Μεγάλου Αλεξάνδρου 46, Γρεβενά, τηλ. 24620-25823.

ΤΥΡΟΚΟΜΙΚΑ – ΑΛΛΑΝΤΙΚΑ

ΜΑΙΡΗ Ζ. ΤΖΙΑΛΛΑ Κ. Ταλιαδούρη & Παύλου Μελά (γωνία) • Γρεβενά

τηλ. καταστήματος 24620 2863

24620 80414 τηλ. τυροκομείου


σελίδα 14 » Φεβρουάριος 2012

9+1

ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟ

1.

Πρόκειται για άγιο των Καθολικών. Λατρεύεται από τον 4ο αιώνα στη Ρώμη, στο παρεκκλήσι της βασιλικής της Via Flaminia.Θεωρείται προστάτης των επιληπτικών.

2.

Μαζί με τον Αγιο Μάριο, πάντρευαν ζευγάρια χριστιανών την εποχή που ο Κλαύδιος το είχε απαγορεύσει γιατί δεν έβρισκε άνδρες για τις εκστρατείες του καθώς πίστευε ότι ο λόγος ήταν πώς οι άνδρες δεν ήθελαν να αφήσουν τις αγαπημένες τους. Οι δύο Ιερείς βασανίστηκαν μέχρι θανάτου και από τότε οι καθολικοί αλλά και όλος ο κόσμος γιορτάζουν τον Άγιο Βαλεντίνο.

3.

Κάνοντας ιστορική αναδρομή θα δούμε πως η γιορτή αυτή είναι κατάλοιπο αρχαίων ειδωλολατρικών εθίμων. Αιώνες προ Χριστού, οι Ρωμαίοι γιόρταζαν την ίδια εποχή (14-15 Φεβρουαρίου) την ειδωλολατρική αισθησιακή γιορτή προς τιμήν κάποιου Λούπερκους, κυνηγού λύκων, που την έλεγαν «Λουπερκάλια» (Lupercallia).

4.

Τα έθιμα ανταλλαγής δώρων μεταξύ των «αγαπημένων» συνηθίζονταν από εκείνη την εποχή. Τοποθετούσαν τα ονόματα νεαρών κοριτσιών σ’ ένα κουτί και οι άντρες έπαιρναν εκείνη που θα τους τύχαινε στο λαχνό που θα τραβούσαν και συνήθως οδηγούσε τους νέους στην πορνεία και τα όργια.

7.

5.

8.

Το έθιμο έφεραν στην Αγγλία οι Ρωμαίοι και συνεχίστηκε και στη χριστιανική εποχή. Μετά την αναγνώριση του Χριστιανισμού, ως επίσημης θρησκείας του κράτους, έγιναν προσπάθειες κατάργησης της γιορτής. Όμως, αυτό που τελικά κατορθώθηκε, ήταν ν’ αλλάξει η γιορτή από Λουπερκάλια σε μέρα του Αγίου Βαλεντίνου!

6.

Ας δούμε τώρα πώς επιλέχθηκε το όνομα «Βαλεντίνος». Σύμφωνα με το «Λεξικό Ελλ. και Ρωμ. Βιογραφίας και Μυθολογίας» του Σμιθ, οι Ρωμαίοι ταύτιζαν τον Λούπερκους με το θεό Πάνα, που λατρευόταν στην Αρκαδία, ως θεός του φωτός. Απ’ αυτή την άποψη, ο Πάνας ταυτίζεται με το φοινικικό θεό Βάαλ, που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη. Βάαλ, ωστόσο, ήταν κι ο τίτλος του Νεβρώδ, ιδρυτή της Βαβυλώνας και θεοποιημένος ήρωας, που εισήγαγε το βαβυλωνιακό ειδωλολατρικό σύστημα.

Σύμφωνα με τους καθολικούς ονομάστηκε Βαλεντίνος (Valentinus) απ’ το επίθετο valeus (=ισχυρός), ενώ όσον αφορά τη χρήση του συμβόλου της καρδιάς, εικάζεται ότι επειδή στη γλώσσα της Βαβυλώνας αυτή προφέρεται βαλ, απ’ την ομοιότητα στην προφορά με τ’ όνομα του, έγινε σύμβολο του Βάαλ.

Βρετανική εγκυκλοπαίδεια δίνει άλλη εκδοχή επί του θέματος λέγοντας: «Η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου σαν γιορτή των ερωτευμένων, η εκλογή ερωμένων και η ανταλλαγή καρτών απ’ τους ερωτευμένους και δεν έχει καμία σχέση με τον Άγιο.

9.

Μία άλλη εκδοχή αναφέρει πως πιθανότατα προέρχεται από την αρχαία πεποίθηση ότι τα πουλιά άρχιζαν να ζευγαρώνουν στις 14 Φεβρουαρίου.

+1

Τέλος παίζει και σενάριο-εκδοχή ότι 14η Φεβρουαρίου ήταν η επίσημη γιορτή (μέχρι το 1969 που αφαιρέθηκε από το Καθολικό εορτολόγιο) προς τιμή δύο Χριστιανών αγίων - Αγίου Βαλεντίνου και Αγιου Μάριου - που υποβλήθηκαν σε μαρτύρια από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Κλαύδιο τον 2ο.

*

Ευτυχώς κάποιοι αυτή τη μέρα έχουν γενέθλια και γλιτώνουν απ’ όλη αυτή την αηδία με τα λουλούδια, τα σοκολατάκια, τις καρδίες και τα αρκουδάκια!!!


Γράφει ο Χρήστος Γρίδας

Φεβρουάριος 2012 » σελίδα 15

VS

Μια διαφορετική μάχη φιλοξενούμε αυτό το μήνα στην αρένα του fuit αφιερωμένη στους ποδοσφαιρόφιλους ηλεκτρονικών παιχνιδιών. ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ Στο κομμάτι διαχείρισης του παίκτη, της ομάδας το FIFA 12 κερδίζει με διαφορά την μάχη. Πιο Ρεαλιστικό, πολύ καλή ανάπτυξη παιχνιδιού, τόσο με τον παίκτη που έχει την μπάλα όσο και όταν κάνετε κίνηση με άλλους παίκτες. Απευθύνεται σε ένα πιο ώριμο ηλικιακά κοινό (20-40), ενώ ο χειρισμός του Pro Evolution Soccer τείνει να ευχαριστεί περισσότερο όσους θέλουν κάτι απλό και εύκολο (12-30). ΓΡΑΦΙΚΑ Τα γραφικά και ο σχεδιασμός είναι το σημείο που κερδίζει το PES 12. Αν και η ψαλίδα σταδιακά κλείνει ολοένα και περισσότερο. Το Pro Evolution Soccer 2012 συνεχίζει την εξαιρετική παράδοση της σειράς στα γραφικά και έχει καλύτερη ανάλυση. Τα πρόσωπα των ποδοσφαιριστών στο FIFA 12 είναι σαφώς βελτιωμένα φέτος, δείγμα του ότι η EA πλησιάζει απειλητικά την Konami. ONLINE Όσον αφορά το διαδίκτυο και το παιχνίδι εξ΄ αποστάσεως, νικητής βγαίνει και πάλι το FIFA 12, κάτι το οποίο κάνει σε όλες τις σειρές μέχρι τώρα. Να θυμίσουμε ότι το FIFA μας έδωσε πέρυσι την δυνατότητα να παίξουμε 11vs11. (χωρίς να κολλάει). Το PES 12 έχει αντίστοιχα όμως ένα πολύ ισχυρό όπλο, το Master League Online. ΗΧΟΣ Σίγουρα μικρή σημασία έχει ο ήχος όταν μιλάμε για παιχνίδι ποδοσφαίρου. Στο PES 12 πανηγυρίζουν για την περιγραφή ελληνικού σχολιασμού, από την φωνή του Χρήστου Σωτηρακόπουλου. Ενώ στο FIFA 12 ακούμε εκπληκτικές μουσικές στα μενού, αλλά και σωστό συγχρονισμό φωνής και φάσης στο παιχνίδι. Είναι πραγματικά ωραίο να ακούς στην γλώσσα σου την περιγραφή του αγώνα. Όταν όμως γίνεται το σουτ η μπάλα πηγαίνει στα ¨περιστέρια¨ και μετά από μερικά δευτερόλεπτα ακούς «Πολύ μεγάλη ευκαιρία» είναι τουλάχιστον εκνευριστικό. ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ Το PES 12 κερδίζει σίγουρα, πριν από την κυκλοφορία των δύο παιχνιδιών. Όσοι έπαιζαν τα προηγούμενα χρόνια PES, αυτό θα κάνουν και τώρα συνεχίζοντας να στηρίζουν το παιχνίδι. Το ίδιο ισχύει και για το FIFA. Μέσα από προσωπική μου εμπειρία, όμως, η διαφορά είναι ότι πολλοί από τους fan της Konami και του PES, που αποφάσισαν να παίξουν FIFA ¨αλλαξοπίστησαν¨, κάτι το οποίο δεν έχουμε δει από τους fifaκιδες. * Αφιερώστε μερικές ώρες στα δύο κορυφαία παιχνίδια ποδοσφαίρου και σιγά-σιγά θα καταλάβετε ποιο σας ταιριάζει περισσότερο.


οδοιπορικό

Γράφει ο Αντώνης Κλεισιάρης

Ταξιδεύοντας στην… Ανάμεσα στη θέση και την αντίθεση, τη δράση και την αντίδραση, την αιτία και το αποτέλεσμα, υπάρχει η αγάπη για τη ζωή. Θέτει το σύστημα σε νέα λειτουργία. Η ζωή συνεχίζεται και οι Βελβεντινοί με ευλάβεια την προστατεύουν και την απολαμβάνουν. Στο νομό Κοζάνης, στους δυτικούς πρόποδες των Πιερίων ορέων, βρίσκεται το Βελβεντό. Ένας τόπος κατεξοχήν ορεινός, γόνιμος, με πολλά νερά, ιδιαίτερη ενέργεια και πολύ καλό κλίμα. Ανάλογα προικισμένοι και οι άνθρωποι που χαίρονται να κατοικούν, να εργάζονται, να ερωτεύονται και να ζουν σ` αυτήν την αξιολάτρευτη περιοχή. Άνθρωποι όχι βολικοί, ούτε εύκολοι. Ειλικρινείς, φιλόξενοι, δημιουργικοί, αισιόδοξοι. Δεν τους χαρίστηκε η ζωή που απολαμβάνουν. Την χτίζουν κάθε μέρα και κάποιες φορές μάλιστα με μεγάλες θυσίες. Στα 500 χρόνια της τουρκοκρατίας αγωνίστηκαν για να διατηρήσουν την ανθρώπινή τους υπόσταση, την κοινωνική τους ισορροπία και την ελευθερία τους. Το ύφος και το έθος της ζωής τους. Από τον 18ο αιώνα, αναφέρονται προσπάθειες των Βελβεντινών να διατηρήσουν το δικαίωμα να επιλέγουν αυτοί τους αντιπροσώπους τους. Μελετούσαν τη νομοθεσία και προσπαθούσαν συνεχώς να βελτιώσουν τις επιλογές και τις κατακτήσεις τους. Η περιοχή αποτέλεσε μια κωμόπολη με ιδιαίτερο κοινωνικό, πνευματικό και οικονομικό υπόβαθρο. Καμία περιοχή τριγύρω δεν είχε τόσους πολλούς νεκρούς στους ποικίλους αγώνες. Όταν όλοι κλείνονταν στα σπίτια τους ή κρύβο-

νταν για να γλιτώσουν, οι Βελβεντινοί έτρεχαν για να βοηθήσουν. Ο φίλος, ο γείτονας, ο συγγενής, ο συντοπίτης, είχε μεγάλη σημασία γι` αυτούς. Αγαπούσαν τη ζωή και τον άνθρωπο. Συνέτρεχαν στις δυσκολίες και προσπαθούσαν να περιορίσουν το κακό, να απαλύνουν το βάρος. Τα σπίτια τους, πολύ κοντά μεταξύ τους, μαρτυρούν αυτήν την σύνδεση, την ομόνοια και την ανάγκη προστασίας. Από τη διχόνοια του εμφυλίου και στις καταστροφές του πολέμου δεν έσκυψαν το κεφάλι. Ξεκίνησαν τη ζωή τους αμέσως από την αρχή. Τα προβλήματα επιλύονταν σε ομαδικές συνελεύσεις. Άντρες, γυναίκες, παιδιά,

Στο Βελβεντό η ζωή δεν εξαγοράζεται με χρήματα, ούτε ο άνθρωπος με κοινωνικά μέσα όλοι μαζί. Ο καθένας μπορούσε να κρίνει και να πει τη γνώμη του και αφού σύγκριναν, μαζί αποφάσιζαν. Κι αν πρώτο μέλημα ήταν ο άρτος ο επιούσιος, τον αναζήτησαν συλλογικά. Έχτισαν από ένα εξωκλήσι σε κάθε σταυροδρόμι του νερού και στα πιο περίοπτα σημεία του κάμπου θέλοντας να τα κρατήσουν κτήμα όλων. Ασχολήθηκαν με την παραγωγή. Έστησαν τον συνεταιρισμό για τα προϊόντα

γης που ήξεραν καλά να καλλιεργούν και να παράγουν. Η γη ανταπέδωσε την αγάπη τους. Δημιούργησαν δυο υποδειγματικούς συνεταιρισμούς, οινοποιεία, αποστακτήρια. Κάθε παραγωγός ζωντανό κομμάτι του συνόλου. Η κατάχρηση είναι αδιανόητη και ίσως δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό τους. Μεγάλος όγκος προϊόντων εξάγεται, ενώ τις διεθνείς επαφές και τις πωλήσεις, τις διαχειρίζονται οι ίδιοι, χωρίς μεσάζοντες. Στο Βελβεντό, η ζωή και οι ποικίλες εκφάνσεις τις δεν αποτελούν εμπόρευμα και η ισότητα δεν είναι οικονομική παράμετρος. Οι αξίες υπολογίζονται με γνώμονα το ανθρωπιστικό τους υπόβαθρο και όχι με την ανταλλακτική-χρηματική τους υπόσταση. Η Ζωή δεν εξαγοράζεται με χρήματα, ούτε ο άνθρωπος με κοινωνικά μέσα. Στο Βελβεντό οι νέες γενιές έχουν περισσότερο αναπτυγμένη την αίσθηση του κοινοτισμού από τις προηγούμενες. Οι κομματικές γραμμές αποδείχτηκαν μικρές μπροστά τους. Στην Καλλικρατική μεταρρύθμιση οι Βελβεντινοί μπήκαν πάλι στο σφαγείο. Ο μη χρεωμένος και πλέον παραγωγικός Δήμος συνενώθηκε με τα Σέρβια. Αποχαρακτηρίστηκε η ορεινότητά του και σιγά-σιγά περικόπηκαν κονδύλια, μετακόμισαν δημόσιες υπηρεσίες και όλες οι λειτουργίες του Δήμου ατόνησαν. Η Αυτορρύθμιση μετατράπηκε σε Ετερορρύθμιση. Για λίγο όμως. Οι Βελβεντινοί ιδρύσαν ΜΚΟ με τίτλο: Κοινωνία των Πολιτών του Βελβεντού. Διαχειρίζονται την καθαριότητα, την ύδρευση, το μουσείο και μια σειρά άλλων θεμάτων


Φεβρουάριος 2012 » σελίδα 17

Ελπίδα καθημερινότητας μόνοι τους, με εθελοντικές ομάδες. Ορμούν πρώτοι στη πυρόσβεση όταν απειλείται το δάσος από πυρκαγιές. Σε μαζικές λαϊκές συνελεύσεις με όλο τον ενεργό πληθυσμό να συμμετέχει, παίρνουν αποφάσεις για το μέλλον τους και διεκδικούν ασταμάτητα την τοπική τους αυτοδιοίκηση. Απείχαν από τις τελευταίες εκλογές σε ποσοστό άνω του 97%. Στο Πνευματικό Κέντρο στεγάζονται οι εθελοντικές πολιτιστικές λειτουργίες. Υπάρχει ο Μορφωτικός Όμιλος που διατηρεί ωδείο, μπάντα, μηνιαία εφημερίδα, τμήματα ζωγραφικής, χορωδιών, χορού, θεατρικό, φωτογραφικό, περιβαλλοντικό. Λειτουργεί Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης με μαθητές από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Υπάρχει η Κίνηση Γυναικών Βελβεντού, 3 βιβλιοθήκες, Αθλητικός σύλλογος με υπερσύγχρονο Αθλητικό Κέντρο, πολλά τμήματα και ακαδημίες. Διοργανώνουν μόνιμα σημαντικές πολιτιστικές εκδηλώσεις σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Διατηρούν 81 εξωκλήσια στον ορεινό όγκο και στον κάμπο. Άλλος εθελοντισμός κι εδώ. Μια οικογένεια ή παρέες φίλων αναλαμβάνουν να τα συντηρούν. Τα περισσότερα διαθέτουν και ξενώνα φιλοξενώντας τον εκάστοτε επισκέπτη. Αγωνίζονται για την αυτορρύθμισή τους και απολαμβάνουν τη ζωή. Είναι οι ίδιοι δημιουργοί γι` αυτό και δεν χρειάζονται ανώτερες αρχές, ιδιαίτερες συνεννοήσεις, τυπικότητες,

καμπάνες, για να ξεκινήσουν και να τελειώσουν οτιδήποτε. Επενδύουν στην ικανοποίηση αναγκών, μειώνοντας έτσι την κοινωνική ανησυχία, πλουτίζοντας την Ζωή! Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέταξε το Βελβεντό μέσα στις τρεις καλύτερες ελληνικές πόλεις, εντάσσοντάς το στο δίκτυο ¨βιώσιμων πόλεων της Ευρώπης¨. Επιφυλακτικός στην αρχή, καχύποπτος αμέσως μετά, χαλαρός από κει και πέρα. Η καλοσύνη τους στην αρχή σε εκπλήσσει. Μετά, τους αισθάνεσαι όλους δικούς σου. Σπίτια κολλητά, περιποιημένα, με κήπους, πεντακάθαρα. «…Κύριε….Κύριε…Μπήκατε σε μονόδρομο. Μόλις τελείωσε το σχολείο και τα παιδιά μας θα ανέβουν σε λίγο από δω». Ωχ… χάζευα στο Βελβεντό και αφαιρέθηκα. «Ζητώ συγγνώμη Κυρία. Έκανα λάθος. Αλλάζω αμέσως πορεία».


συνέντευξη

στον Γιάννη Ευαγγελόπουλο

«ΤΑ ΓΡΕΒΕΝΆ ΈΧΟΥΝ ΚΆΤΙ… ΜΑΓΙΚΌ» Το όνομα Μάρκος Κούμαρης μπορεί να μην σας λέει πολλά. Το LOCOMONDO όμως είναι σίγουρο πως δεν σας αφήνει αδιάφορους. Και μπορεί σε κάποιους να μην αρέσουν τα συγκεκριμένα ακούσματα, ένα όμως είναι σίγουρο. Πως έστω και για μία φορά στη ζωή τους τραγούδησαν κάποιο από τα κομμάτια της τρελής αυτής ρέγκε παρέας. Συνήθως, στις συνεντεύξεις με μουσικούς και καλλιτέχνες το δύσκολο δεν είναι να τους βρεις, αλλά να προβλέψεις το πόσο… Άγγλοι θα είναι στο ραντεβού τους. Στην περίπτωση των Locomondo τα πράγματα ήταν πολύ πιο εύκολα απ’ ότι περιμέναμε. Μιλήσαμε με τον τραγουδιστή του γκρουπ, Μάρκο Κούμαρη την ώρα που επέστρεφαν από την Κύπρο και δύο μέρες αργότερα κάναμε μια φανταστική κουβέντα λες και γνωριζόμασταν μαζί του πολύ καιρό πριν. Μιλήσαμε για τον ίδιο, τους Locomondo, τα δύο Live που έδωσαν στο παρελθόν στα Γρεβενά, αλλά και για την ηχογράφηση του δίσκου τους στη Τζαμάικα, μια δουλειά που εκτόξευσε τη μπάντα στα ύψη και έβαλε τη βούλα στο είδος της μουσικής που παίζουν. Μια συνέντευξη στην οποία καταφέραμε να λύσουμε και την μεγάλη μας απορία για το πώς κατέληξε στα χέρια του το μπλουζάκι των Μανιταρόφιλων Δυτικής Μακεδονίας με το οποίο φωτογραφήθηκε στο εξώφυλλο του τελευταίου τους LIVE δίσκου που στις 19 Δεκεμβρίου αξίζει να σημειωθεί πως έγινε… χρυσός. Αυτά και πολλά άλλα σε μια απολαυστική κουβέντα με τον τραγουδιστή των Locomondo.

Στους μέχρι τώρα δίσκους σας έχετε καταφέρει πάντως να κάνετε μια μίξη ετερόκλιτων ειδών μουσικής. Πόσο δύσκολο φαντάζει το συγκεκριμένο επίτευγμα; «Νομίζω πως οι μίξεις αυτές ήρθαν αβίαστα από τον πειραματισμό και δεν ήταν επιτηδευμένες. Τα ακούσματα που είχαμε τα αναμιγνύαμε στο προσωπικό μας… μίξερ κι αν έχεις λίγο το μυαλό σου ανοιχτό βγαίνουν ωραία πράγματα. Διότι όλες αυτές οι μουσικές έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Η Ρέγκε, το σκα, το ρεμπέτικο είναι όλες τους παραδοσιακές μουσικές».

Locomondo. Μια μουσική παρέα τρελών ή μια παρέα μουσικών σ’ έναν… τρελό κόσμο; «Βασικά και τα δύο. Στα Ισπανικά loco σημαίνει τρελός και στα Ιταλικά mondo σημαίνει κόσμος. Από τη μία συμβολίζει τον κόσμο της τρέλας και από την άλλη την τρέλα που χρειάζεται να έχεις για να ανταπεξέλθεις στις δυσκολίες. Ένα λογοπαίγνιο που μπορεί κανείς να το δει και από τις δύο όψεις».

Το ελληνικό κοινό πόσο κοντά είναι σ’ αυτούς τους ρυθμούς της ρέκγε και του σκα; «Η αλήθεια είναι πως όταν δημιουργήθηκε το γκρουπ στην Ελλάδα δεν υπήρχε μουσικό κοινό που να είναι προσηλωμένο στο συγκεκριμένο είδος μουσικός. Δεν υπήρχε αυτό το ρεύμα που υπάρχει χρόνια τώρα στη Γερμανία ή σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Στην Ελλάδα ακούμε λίγο απ’ όλα κάτι που δεν είναι απαραίτητα κακό. Βέβαια η ρέγκε είναι μια μουσική σχετικά εύκολη για το κοινό. Μιλάμε για ρυθμούς που τους καταλαβαίνεις εύκολα και χορεύεις εύκολα κάνεις εύκολα κέφι. Η ρέγκε μουσική δεν ήταν στην ψυχολογία του Έλληνα, αλλά σιγά σιγά αρχίζει και μπαίνει μέσα του όλο και περισσότερο. Σίγουρα δεν αντιλαμβανόμαστε τη ρέγκε όπως το κάνουν κάποιοι στη Τζαμάικα αλλά αυτό δεν πάει να πει κάτι. Αντιθέτως είναι πολύ ωραίο να βλέπεις κόσμο να χορεύει και να γίνεται… ένα με καινούριους ρυθμούς». Πόσο σας επηρέασε στη μετέπειτα μουσική πορεία σας το ταξίδι και η ηχογράφηση του δίσκου στη Τζαμάικα; «Το ταξίδι στη Τζαμάικα ήταν πολύ σημαντικό για το γκρουπ από πολλές πλευρές. Ήμασταν


Φεβρουάριος 2012 » σελίδα 19

«Το ταξίδι στη Τζαμάικα έβαλε τη βούλα στο ρέγκε στυλ που παίζουμε σήμερα»

ακόμα στην αρχή της μουσικής μας εξέλιξης και ψάχναμε να καταλάβουμε και να αποδώσουμε σωστά τον ήχο της ρέγκε και νομίζω πως το ταξίδι αυτό ήρθε σε μια πολύ σημαντική στιγμή για το γκρουπ και νομίζω πως έβαλε τη βούλα στο ρέγκε στυλ που παίζουμε σήμερα. Μάθαμε κάποιες λεπτομέρειες και κάποιες τακτικές που ακολουθούμε μέχρι και σήμερα. Όλα έγιναν μετά τη γνωριμία μας με τον Vin Gordon των Skatalites. Αυτός μας κάλεσε να πάμε και να ηχογραφήσουμε παρέα στη Τζαμάικα και πραγματικά μας βοήθησε πολύ κατά την παρουσία μας εκεί. Καθόταν στο πιάνο, τραγούδαγε, έπαιζε τρομπόνι ήταν συνέχεια δίπλα μας και μας έδειξε πολλά πράγματα». Μια πρόσκληση πάντως που θεωρώ πως θα ζήλευαν πολλές μπάντες… «Νομίζω πως πολλοί είχαν την ευκαιρία να το κάνουν, αλλά δεν πήραν την απόφαση να το επιχειρήσουν. Φαντάσου ότι γενικά ήταν ένα δύσκολο ταξίδι. Προετοιμάσαμε αυτό το ταξίδι 3 μήνες πριν. Ξέρεις δεν είναι και πιο εύκολο 14 Έλληνες σ’ ένα νησί όπως η Τζαμάικα για 12 μέρες, κουβαλώντας εξοπλισμό, μουσικά όργανα και γενικά θα έπρεπε να υπάρχει πειθαρχία. Ευτυχώς όλα πήγαν περίφημα. Τον πρώτο στόχο δηλαδή που έλεγε χαριτολογώντας ένα μέλος της μπάντας τον πετύχαμε. Να γυρίσουμε πίσω ζωντανοί. Διότι μιλάμε για μια χώρα με αυξημένη την εγκληματικότητα και την περίοδο που πήγαμε είχε 6 δολοφονίες την ημέρα μέσο όρο από πυροβολισμούς. Ακούγεται κάπως περίεργο αλλά έτσι έχουν τα πράγματα εκεί. Πάντως θεωρώ σημαντικό το γεγονός πως είμαστε οι πρώτοι Έλληνες που ηχογραφήσαμε στη Τζαμάικα». Από το «πίνω μπάφους και παίζω pro», στο «δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα» και στη φαντα-

στική διασκευή της Φραγκοσυριανής. «Το «δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα» είναι κομμάτι που κυκλοφόρησε το 2004, αλλά το ενδιαφέρον είναι πως έγινε γνωστό αρκετά χρόνια μετά. Η διασκευή της Φραγκοσυριανής απ τον ίδιο δίσκο ηχογραφήθηκε πρώτη φορά στη Τζαμάικα και στην αρχική της μορφή ήταν παιγμένη με μπουζούκι και μπαγλαμά. Είχε ενδιαφέρον να δούμε πως θα αντιμετωπίσουν οι μουσικοί της Τζαμάικα τα δικά μας ακούσματα και όργανα. Τελικά κρατήσαμε την απλή εκτέλεση με ηλεκτρική κιθάρα και το κομμάτι έμελλε να γίνει το πρώτο που ακούστηκε ευρέως σε ραδιοσταθμούς μεγάλης ακροαματικότητας. Πάντος όταν γυρίσαμε απ την Τζαμάικα, νομίζαμε πως κάναμε κάτι πολύ σημαντικό αλλά τελικά πέρασε πολύ απαρατήρητο από τα Μέσα ενημέρωσης. Αν πήγαινε μια μπάντα να ηχογραφήσει στο Σιάτλ, προσωπικά θα το θεωρούσα πολύ σημαντικό ή μια μέταλ μπάντα αν ηχογραφούσε στη Νορβηγία, εξίσου σημαντικό και τέτοιες προσπάθειες νομίζω πως θα πρέπει να τυγχάνουν μεγαλύτερης προβολής». Αλήθεια που βρίσκεται η πηγή έμπνευσης των στίχων και της μουσικής των Locomondo; «Είναι κυρίως ιστορίες που έχουμε ζήσει εμείς ή που έχουν ζήσει κοντινά μας πρόσωπα. Είναι 99% αληθινές ιστορίες αλλά και οι φανταστικές ιστορίες έχουν μέσα αληθινά στοιχεία. Κι αυτό φαίνεται σε κομμάτια όπως ο γλάρος, η

Φαίη… Δεν γράφουμε πολύπλοκα μηνύματα, δυσνόητα πράγματα. Δεν γράφουμε ακαταλαβίστικους λυρισμούς που κάποιοι δεν καταλαβαίνουν τι λέει αλλά τους αρέσουν. Συγκεκριμένα πράγματα, απλά δομημένα που να μπορεί να τα καταλάβει κι ένα μικρό παιδί. Κι αν ακούσεις τα ρεμπέτικα θα διαπιστώσεις αυτό που σου λέω». Κομμάτια πάντως που όχι απλά αγαπήθηκαν από το κοινό σας, αλλά φέρνουν τα πάνω… κάτω όπου ακούγονται. Πως νιώθετε για το γεγονός πως δεν είναι απλά ένα hit του καλοκαιριού; «Η αλήθεια είναι πως αυτούς τους μηχανισμούς δεν τους κατάλαβα ποτέ. Το τι γίνεται hit νομίζω πως έχει να κάνει με την ανάγκη του κόσμου να ακούσει κάτι την ανάλογη στιγμή. Μπορεί να έβγαινε σήμερα ένας τραγουδοποιός τύπου Ντίλαν, τύπου Βαμβακάρη και να μην του έδινε ο κόσμος καμία σημασία διότι είχε την ανάγκη να ακούσει κάτι άλλο. Απλά συμφωνώ μ’ αυτό που είπες πως αν κάτι ακούγεται ειλικρινές και αληθινό αμέσως σου κάνει αυτό το… κλικ και σε αγγίζει περισσότερο». Για την κρίση που περνάει η χώρας μας αλλά και ο κόσμος γενικότερα, υπάρχει κάποιο κομμάτι στα πλάνα σας; «Ο επόμενος δίσκος που ετοιμάζουμε τώρα, πώς να το πω, είναι λίγο πιο ώριμος και συνειδητοποιημένος στιχουργικά. Θεωρώ πως

γυρίστε σελίδα »»


συνέντευξη η μουσική πρέπει να λειτουργεί σαν φάρμακο. Η μουσική πρέπει να σου κάνει καλό. Να σε ηρεμεί, να σου δίνει ελπίδα και δύναμη να συνεχίσεις. Αυτό είναι το δύσκολο. Το να πεις όλα είναι σκατά πάμε να τους σπάσουμε το κεφάλι, είναι εύκολο». Συμμετοχές σε μεγάλα Live δίπλα σε μεγάλες μπάντες και μεγάλους καλλιτέχνες του είδους και όχι μόνο. Ξεχωρίζετε κάποια περισσότερο; «Από την πρώτη στιγμή που ξεκινήσαμε παλεύαμε να ανοίγουμε συναυλίες από γκρουπ που θαυμάζαμε όπως οι Wailers, οι Skatalites, Chumbawamba, Aswad, Mad Professor, Ska Cubano μέχρι Manu Chao με ρεκόρ προσέλευσης κόσμου σ’ αυτό το live. Για μας ήταν κάτι το εξωπραγματικό να παίζεις μπροστά σε 15.000 κόσμο . Η συγκεκριμένη συναυλία του Manu Chao πάντως θεωρώ πως ήταν ότι πιο δυνατό έχω ζήσει στο rock n roll. Όχι μόνο επειδή τον θαυμάζω, αλλά γενικά ήταν η δυναμική παρουσία του στη σκηνή και ο τρόπος που ξέρει να κουμαντάρει 35.000 κόσμο. Παρακολουθήσαμε αυτό το live από τη σκηνή και ακόμα και σήμερα αντλούμε ιδέες από την συγκεκριμένη συναυλία. Αν ξεχώριζα δύο μέντορες ο ένας θα ήταν ο Vin Gordon για τη ρέγκε και ο Manu Chao για τη δυναμική των live. Είναι για μένα οι δύο σημαντικότερες γνωριμίες και οι δύο σημαντικότερες συνεργασίες που είχαμε μέχρι τώρα». Πολλοί πάντως σας θαυμάζουν διότι στα LIVE σας κάνετε τρομερό παιχνίδι με το κοινό χωρίς το παραμικρό ύφος… ντίβας. Χορεύετε με τον κόσμο ανεβάζετε κόσμο στη σκηνή κ.λ.π. Είναι κι αυτό ένα από τα συστατικά της επιτυχίας σας; «Δεν ξέρω αν αυτό είναι η επιτυχία απλά έτσι αισθανόμαστε άνετοι. Έχω γράψει ένα κομμάτι σχετικό, το «αστέρια στη σκηνή «που λέει στο ρεφρέν «δεν έψαξα ποτέ μου για αστέρια στη σκηνή...». Ο καλλιτέχνης είναι κι αυτός ένας άνθρωπος που κάνει τη δουλειά του. Όπως ο ξυλουργός σου κάνει το τραπέζι που εσύ δεν ξέρεις να κάνεις, κάπως έτσι νιώθουμε κι εμείς στη σκηνή. Πως κάνουμε τη δουλειά μας και προσπαθούμε να διασκεδάσουμε με τον κόσμο. Και είμαστε και κάπως μεγάλοι για να ψωνιστούμε σ’ αυτή την ηλικία. Συνήθως τα νέα παιδιά που ξεπηδάνε ξαφνικά από κάποιο ριάλιτι έχουν αυτό το πρόβλημα». Στα Γρεβενά είχαμε την τύχη να σας απολαύσουμε δύο φορές. Θυμάσαι κάτι από τις συγκεκριμένες εμφανίσεις; «Φυσικά και τις θυμάμαι. Θυμάμαι και τα υπέροχα μανιτάρια. Την πρώτη φορά θυμάμαι είχα-

με παίξει σε μαγαζί μέσα. Στο Σάντα Σίβα μαζί με μία μπάντα από τα Γρεβενά, με το Χρήστο (εννοεί τον Γρίδα) και τους Mania και τη δεύτερη παίξαμε έξω. Γενικά μας αρέσουν τα Γρεβενά. Γενικά μας αρέσει το μέρος. Εγώ αισθάνομαι πολύ καλά όταν έρχομαι στην πόλη σας και δεν ξέρω τι φταίει. Τα Γρεβενά έχουν κάτι… μαγικό, ίσως είναι οι άνθρωποι. Γενικά περάσαμε καλά και θα ξανάρθουμε». Πες μου λίγο την… ιστορία με το μπλουζάκι των Μανιταρόφιλων Δυτικής Μακεδονίας που φοράς στο εξώφυλλο του LIVE; «Πρέπει να σου πω, πως είμαι από τους ανθρώπους που κρατάω όλα τα δώρα που μου κάνει ο κόσμος. Θεωρώ πολύ σημαντικό να σου χαρίσει ένας θαυμαστής σου κάτι δικό του. Εκτιμώ πολύ αυτές τις κινήσεις. Μετά το live λοιπόν στα Γρεβενά με πλησιάζει ένα παιδί και μου τη δίνει και μου λέει «αυτό είναι δώρο από μένα». Και θυμάμαι μάλιστα πως ήταν τελείως ιδρωμένη από το χορό, αλλά μου άρεσε πολύ η κίνηση και η μπλούζα. Την έχω φορέσει πολύ συχνά σε συναυλίες ,μετξύ αυτών και σε ενα LIVE στη Στουτγάρδη απ’ όπου και είναι και η φωτογραφία στο δίσκο «Locomondo Live»».

Είναι σίγουρο πως τη συγκεκριμένη ερώτηση θα την έκαναν πολλοί από τους αναγνώστες του fuit. Υπάρχει στα πλάνα σας κάποια νέα εμφάνιση στην πόλη μας για το 2012; «Δεν ξέρω, αλλά μακάρι να γίνει. Το θέλουμε πολύ. Περνάμε καλά στα Γρεβενά και θέλουμε πολύ να έρθουμε ξανά στην πόλη σας». Αφού σ’ ευχαριστήσω για την πολύ ωραία κουβέντα που είχαμε θέλω να κλείσω με τους μελλοντικούς στόχους σας; Τι να περιμένει το κοινό σας για το 2012; «Έπρεπε ήδη να κυκλοφορεί ένα DVD 90 λεπτών από τη συναυλία μας στο θέατρο Πέτρας. Είναι έτοιμο και το περιμένουμε. Ετοιμάζεται ο νέος δίσκος που σου είπα και πριν και φυσικά κανονίζουμε από τώρα μια σειρά εμφανίσεων σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Και επίσης θέλω να πω πως την επόμενη μέρα από την απονομή του χρυσού δίσκου, στις 20 Δεκεμβρίου κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με 12 κομμάτια μου για πιάνο και κιθάρα, εύκολα κομμάτια για παιδιά που ξεκινάνε τώρα σε ωδεία». * Περισσότερα για το γκρουπ στο www. locomondo.gr www.facebook.com/locomondo.official


www.fuitplus.gr ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΩΝ. ΖΕΜΠΙΛΗΣ

ΔΙΠΛ. ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Δ.Π.Θ., Msc

Dafnis HAIR & SPA

ΜΕΛΕΤΗ – ΕΠΙΒΛΕΨΗ – ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ • ΦΟΡΕΩΝ ΟΠΛΙΣΜΕΝΟΥ ΣΚΥΡΟΔΕΜΑΤΟΣ • ΜΕΤΑΛΛΙΚΩΝ & ΣΥΜΜΙΚΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ • ΕΠΙΣΚΕΥΩΝ & ΕΝΙΣΧΥΣΕΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ • ΦΕΡΟΥΣΑΣ ΤΟΙΧΟΠΟΙΑΣ – ΞΥΛΙΝΩΝ ΚΑΤΑΣΚ. • ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ • ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ – ΥΔΡΑΥΛΙΚΑ ΕΡΓΑ

Γ. ΜΠΟΥΣΙΟΥ 6, ΓΡΕΒΕΝΑ ΚΙΝ.: 6974438128 ΤΗΛ. ΓΡΑΦΕΙΟΥ & FAX: 24620-28134 ΤΗΛ. ΟΙΚΙΑΣ: 24620-28761 e-mail: zebilischr@yahoo.gr, xzebilis@teemail.gr

Προσωπολόγος Χρωματολόγος

Ειδικός σύμβουλος KERASTASE

Γρεβενά • Τηλ.: 24620.28324 • dafni.lioliou@gmail.com

almodobar

Happy Music

http://www.almodobar.net M. Alexandrou 6 Πλαζ Γρεβενών

Happy People

almondobar@hotmail.com RIO - GREVENEIRO


σελίδα 22 » Φεβρουάριος 2012

» AGENDA ΕΝΤΌΣ & ΕΚΤΌΣ «ΣΥΝΌΡΩΝ» 3 ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ Locomondo Θεσσαλονίκη @ block33

4 ΣΆΒΒΑΤΟ Arcturus Αθήνα @ Gagarin 205, Rotor, Omega Massif, Black Shape Of Nexus Αθήνα @ AN Club, Locomondo Θεσσαλονίκη @ block33.

10 ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ

Soulless, Chained And Desperate, Incongruity Αθήνα @ AN Club, Joe Lally (Fugazi) Full Band Αγρίνιο @ Εν Πλω.

17 ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ The Mob Αθήνα @ 6 D.O.G.S, Sorrowful Angels, E1EN Αθήνα @ Jasmin Club.

18 ΣΆΒΒΑΤΟ

The Fall Αθήνα @ Gagarin 205, Joe Lally (Fugazi) Full Band Αθήνα @ 6 D.O.G.S,

The Mob Αθήνα @ 6 D.O.G.S, Bad Co. Project, Ομίχλη, Creepy Society Αθήνα @ AN Club, Siva Six Θεσσαλονίκη @ Cult.

11 ΣΆΒΒΑΤΟ

21 ΤΡΊΤΗ

Joe Lally (Fugazi) Full Band Αθήνα @ 6 D.O.G.S, The Answer, Phase Reverse Αθήνα @ Gagarin 205, Imany Αθήνα @ Gazarte.

24 ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ

12 ΚΥΡΙΑΚΉ Imany Αθήνα @ Gazarte,

CW Stoneking Αθήνα @ Gazarte. Anorimoi -Dark Nightmare-Knifed GE- Fatal Munity Ιωάννινα @ Boxx live stage, Exostis magazine Balcan festival @ block33.

Α Ν Ε Β Ε Ρ Γ … Ε Μ Υ Ο Ζ ΣτηριΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ

ΣΠΕ (CD) ΥΠΟΣΥΣΤΗΜΑ (CD) BAILDSA (CD) DARK NIGHTMARE (DVD)



πρόσωπο

Γράφει ο Γιάννης Ευαγγελόπουλος

ΤΑ ΔΥΟ… ΜΟΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ

Όταν η κλασσική μουσική Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι κοινό μπορεί να έχει ένας πιανίστας κλασσικής μουσικής μ΄ ένα μέλος metal μπάντας; Ή για να το θέσουμε καλύτερα το ερώτημα, θα μπορούσε ένας πιανίστας κλασικής μουσικής να είναι και μέλος μιας metal μπάντας; Να φοράει δηλαδή την ημέρα το σακάκι του και να… μαγεύει στο πιάνο του, κομμάτια του Μότσαρτ και του Μπετόβεν και το βράδυ να αγριεύει με τους metal ρυθμούς των «darknightmare»; Η απάντηση ακούει στο όνομα Γιώργος Καραγιάννης. Στον Γρεβενιώτη μουσικό με τα δύο… πρόσωπα Από τη μία αυτό της κλασσικής μουσικής και από την άλλη αυτό του heavy/epic metal. To fuit επιχειρεί σ’ αυτό το τεύχος να κάνει μια αναδρομή στη μουσική πορεία του Γιώργου Καραγιάννη και να σας παρουσιάσει τα βραβεία και τις διακρίσεις του στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Γεννήθηκε στα Γρεβενά και ξεκίνησε τα

πρώτα του μουσικά βήματα με την Ντανιέλα Ζουπουνίδου και στη συνέχεια στο Δημοτικό Ωδείο Κοζάνης με τους Δημήτρη Δημόπουλο και Στέλλα Στυλλίδου. Και η μουσική για τον Γιώργο Καραγιάννη δεν ήταν απλά ένα χόμπι και μόνο τυχαία δεν ήταν η επιτυχία του να περάσει στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και στο τμήμα μουσικών σπουδών, στον τομέα της κατεύθυνσης εκτέλεσης (πιάνου), απ όπου και αποφοίτησε με άριστα λαμβάνοντας εξαιρετικές κριτικές. «Είναι πολύ δύσκολο να περιγράψω τι είναι η μουσική για μένα. Είναι σαν να με ρωτάς τι σημαίνει για σένα ζωή! Η μουσική αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες ανάγκες μου-αν όχι τη μεγαλύτερη- για εξωτερίκευση των εσωτερικών μου σκέψεων. Το μέσο που χρησιμοποιεί ο καθένας για να προβληματιστεί-στη συγκεκριμένη περίπτωση το πιάνο-γίνεται ένα αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού σου και σε

βοηθάει να πειραματιστείς με τον ήχο και να γίνεις ακροατής του εαυτού σου! Αυτού του τύπου η ακρόαση σου δίνει τη δυνατότητα εξωτερίκευσης μίας τεράστιας ποικιλίας συναισθηματικών αποχρώσεων οι οποίες και σε οδηγούν σε διαφορετικούς νοητούς κόσμους κάθε φορά. H σκηνή αποτελεί τον «προσωπικό σου ναό» όπου έχεις τη δυνατότητα σε κάθε παράσταση να διαλογισθείς χωρίς να παρεξηγηθείς!» μας είπε ο Γιώργος αναφορικά με το πώς αντιλαμβάνεται αυτός τη μουσική. Έχοντας στο πλευρό ως υπεύθυνο καθηγητή τον Λάμπη Βασιλειάδη, παρακολούθησε πληθώρα σεμιναρίων όπως τα διεθνή σεμινάρια του Βερτίσκου, τα σεμινάρια του Ιονίου Πανεπιστημίου σε συνεργασία με Πανεπιστήμια της Αμερικής και της Ταϋλάνδης ( Bowling Green State University και Mahidol University αντίστοιχα), τα διεθνή θερινά σεμινάρια του Brache στη Γερμανία (Internationale Musiktage).


Φεβρουάριος 2012 » σελίδα 25

συνάντησε το metal Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερε να ξεδιπλώσει τις μουσικές του αρετές και να παίξει δίπλα σε διεθνούς φήμης Έλληνες και ξένους πιανίστες όπως οι: H.Harada, S.Karpunkina, M.Mogilewsky, K.Gekic, S.Smolina, J.Rose, Δ.Ευνουχίδου, Ε.Μουζάλα κλπ. Και κάπου εκεί ξεκίνησαν οι διακρίσεις. Συμμετείχε σε Πανελλήνιους και διεθνής διαγωνισμούς πιάνου κερδίζοντας αρκετά βραβεία με σημαντικότερα το 1ο βραβείο στον διαγωνισμό του Ιονίου Πανεπιστημίου, την 6η θέση στον διεθνή διαγωνισμό πιάνου της Ταϋλάνδης (μοναδική ελληνική συμμετοχή), το 2ο βραβείο στον Πανελλήνιο διαγωνισμό πιάνου της Χ.Ο.Ν, το 1ο και 3ο βραβείο στον Πανελλήνιο μαθητικό διαγωνισμό πιάνου. Πέραν των συνεργασιών του με εξαιρετικούς πιανίστες της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού ο Γιώργος Καραγιάννης έχει εμφανιστεί δίνοντας ατομικά ρεσιτάλ και συ-

ναυλίες μουσικής δωματίου σε πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, φεστιβάλ κλασικής μουσικής Ξάνθης-Κομοτηνής, Ταϋλάνδη (Bankong), Trossingen, Solingen, κλπ), ενώ στο βιογραφικό του υπάρχει και η ηχογράφηση για το 3ο πρόγραμμα με την ορχήστρα σύγχρονης μουσικής της ΕΡΤ. Από το 2001 και μέχρι και σήμερα παράλληλα με το πιάνο και την κλασσική μουσική συμμετέχει ενεργά και στην heavy-epic metal μπάντα της πόλης μας τους «darknigthmare» με συναυλίες και συμμετοχές σε φεστιβάλ σε ολόκληρη την Ελλάδα. Σύγκριση φυσικά της metal με την κλασσική μουσική δεν μπορεί να γίνει και ο Γιώργος μας δίνει το δικό του στίγμα επί του θέματος λέγοντας: «Η κλασική μουσική είναι μία βαθειά μορφή διαλογισμού, όπου ο καλλιτέχνης εκτίθεται στο κοινό, προσπαθώντας να εκφράσει την εσωτερική του ειλικρίνεια που

τον χαρακτηρίζει τη στιγμή αυτή κάθε αυτή. Ο καλλιτέχνης δεν απευθύνεται στο κοινό, παρά μόνο στον εαυτό του. Στη metal μουσική τα πράγματα είναι πιο απλά. Θες απλά να διασκεδάσεις; πάρε την κιθάρα σου, μάζεψε τους φίλους σου και ευχαριστήσου το. Η συναισθηματική ένταση της metal μουσικής, νομίζω πως οφείλεται κατά κύριο λόγο στην αλληλοσυνδεόμενη σχέση κοινού-μουσικών. Απώτερος στόχος είναι η διασκέδαση. Άλλο η διασκέδαση, άλλο η εσωτερική αναζήτηση». Σήμερα συνεχίζει τις σπουδές του ως μεταπτυχιακός φοιτητής στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο στην κατεύθυνση μουσικής ερμηνείας, εκτελώντας παράλληλα χρέη βοηθού καθηγητή κοντά στον διεθνούς φήμης πιανίστα κ. Λάμπη Βασιλειάδη, έχοντας περάσει ήδη ένα εξάμηνο στο εξωτερικό και στο Πανεπιστήμιο του Trossingen της Γερμανίας (Staatliche Hochschule fur Musik) ως βοηθός του καθηγητή R.Becker.


θέμα

Κείμενο / φωτογραφίες: Χρήστος Δημάδης

» ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΛΕΥΚΩΜΑ

Χιονισμένα Γρεβενά

Ήρθαν τελικά τα χιόνια , τα περιμέναμε , άσπρισαν τα πάντα, δυσκολευτήκαμε λίγο στις μετακινήσεις, κρυώσαμε λίγο παραπάνω, αλλά αυτό που μας έμεινε είναι η ατέλειωτη ομορφιά, μας έμεινε το σκι στη Βασιλίτσα, μας έμειναν τα πανέμορφα τοπία. Ο καιρός φέτος βοήθησε επιτέλους να μπούμε και στο γιορτινό κλίμα των Χριστουγέννων μετά από χρόνια. Τα ορεινά Γρεβενά προσφέρουν πλούσιες φυσικές ομορφιές και ένα πανέμορφο φυσικό περιβάλλον που ικανοποιεί οποιονδήποτε επισκεφτεί τα γραφικά χωριά. Γι’ αυτό άλλωστε αποτελεί και ένα από τους πιο δημοφιλείς χειμερινούς προορισμούς και ειδικότερα την περίοδο των Χριστουγέννων. Απολαύστε μαζί μας τις εικόνες που είχαμε την τύχη να βγάλουμε, απολαύστε χιονισμένα χωριά, χιονισμένα βουνά , χιονισμένα γεφύρια, χιονισμένο επιτέλους το χιονοδρομικό μας κέντρο, το καλύτερο από άποψη φυσικού περιβάλλοντος της Ελλάδας, από ότι δηλώνουν οι χιλιάδες επισκέπτες του. @ Περισσότερες φωτογραφίες του Χρήστου Δημάδη στο www.panoramio. com/user/1300119


Φεβρουάριος 2012 » σελίδα 27


σελίδα 28 » Φεβρουάριος 2012

Γράφει ο Γιάννης Ναλμπάντης, gnalmpantis@gmail.com

» ΒΙΒΛΊΟ

Ο ΠΥΡΕΤΟΣ ΤΗΣ ΜΠΑΛΑΣ Το «δέκα το καλό» των μυθιστορημάτων με θέμα το ποδόσφαιρο! Ο Νικ Χόρνμπι πήρε την μπάλα, πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του (κοινωνιολόγους, θεωρητικούς, δημοσιογράφους που μπέρδεψαν τη λογοτεχνία με τη δημοσιογραφία) και σκόραρε. Σκόραρε το πιο εντυπωσιακό γκολ στη λογοτεχνία. Γιατί; Διότι, πολύ απλά, γράφει από την πλευρά του οπαδού. Χωρίς στολίδια και στρογγυλοποιήσεις. Οπαδός. Κολλημένος με την μπάλα. Θεωρείται (και όχι άδικα) το ευαγγέλιο του οπαδού που ζει για το επόμενο ματς της ομάδας του. Που ζει για να θυμάται και να διηγείται τα προηγούμενα. Στο αυτοβιογραφικό του βιβλίο ο συγγραφέας –ίσως περισσότερο γνωστός από το High Fedelity που έγινε και ταινία από τον Στίβεν Φρίαρς και πρωταγωνιστή τον Τζον Κιούζακ- περιγράφει την καθημερινότητα ενός φανατικού οπαδού της Άρσεναλ. Τα κεφάλαια είναι αφιερωμένα σε μεγάλα παιχνίδια και σε μεγάλους παίκτες των κανονιέρηδων, αλλά ουσιαστικά σε αυτό το βιβλίο δεν υπάρχουν ούτε ομάδες ούτε προτιμήσεις σε παίκτες. Μπορεί να είναι γραμμένο από οπαδό της Άρσεναλ, αλλά το ίδιο θα το απολαύσει ο κάθε οπαδός, κάθε ομάδας. Κάθε σελίδα του βιβλίου είναι και ένα διαφορετικό… γήπεδο και αναπαράγει με απίστευτη ζωντάνια τις φωνές, τις πλάκες, τις αντιδράσεις, τα πάντα. Φιλίες, σχέσεις, πάθη, αντιδράσεις, εξάρσεις, ευτυχία και θλίψη από ένα γκολ με κοινό παρονομαστή το ποδόσφαιρο ανεξαρτήτως χώρου και χρόνου. Σαν άλλος μάγος που βγάζει λαγούς από καπέλα ο Χόρνμπι βγάζει μέσα από την μπάλα όλα τα συναισθήματα των οπαδών και αποκαλύπτει σαν βεντάλια ανοιχτή την ψυχοσύνθεσή τους. Σε ένα από τα πιο φορτισμένα σημεία του βιβλίου ο συγγραφέας διηγείται πως μια μεγάλη νίκη της Άρσεναλ με γκολ στο 90΄ του άλλαξε τρόπο σκέψης και ζωής. Η κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου στο Χόλυγουντ… ατύχησε, αφού οι δημιουργοί το τοποθέτησαν στο… μπέιζμπολ αφαιρώντας όλη του τη μαγεία. Ο «Πυρετός της μπάλας» είναι το κορυφαίο μυθιστόρημα για τη στρογγυλή Θεά, αλλά εξίσου απολαυστικό είναι και το δοκιμιακού ύφους «Τα χίλια πρόσωπα του ποδοσφαίρου» του σπουδαίου Ουρουγουανού Εντουάρντο Γκαλεάνο.

Κλασική φάτσα Άγγλου οπαδού. Στη φωτ. μάλλον έχει… δέκατα!


www.fuitplus.gr Πρακτορείο

Ο ΠΑΠ Χρήστος Η. Παπανικολάου Μ. Αλεξάνδρου 35 ΓΡΕΒΕΝΑ Τηλ. 24620-87654

Πρακτορείο

Το γούρικο

Βασίλειος και Ιωάννης Μπατάρας Μ. Αλεξάνδρου 1, Γρεβενά, Τηλ. 2462028809 Kιν. 6972853084

F

OOTBALL ACTORY

5X5 6X6 7X7 MINI ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

+ +

SPORT CAFE NOVA 5o χιλ. Γρεβενών - Μαυραναίων | Δημήτρης Καζάνας | τηλ. 6978070681


θέμα

Γράφει ο Αντώνης Πατσούρας

Τα δεκάρια της ζωής μας Ένα παιδί ξέρει να μετράει μέχρι το δέκα. Τόσα είναι τα δάχτυλα των χεριών του και τόσα μετράει δείχνοντας τα κιόλας με περηφάνια σ’ εκείνους που το ρωτούν. Ένα παιδί που προέκυψε μετά από δέκα παρά έναν μήνα στην κοιλιά της μαμάς του. Τόσος χρόνος χρειάστηκε για να προκύψει και αυτό το τεύχος του “Fuit”. Τεύχος δέκατο. Τεύχος 10. Το… 10 το καλό!!! Το παιδί βγήκε από την κοιλιά και βαδίζει πλέον σε άγνωστα μονοπάτια έχοντας πάντα δίπλα τον μπαμπά και την μαμά να το αγαπούν. Δέκα χρόνια μετά δεν ξέρει κανείς τι θα έχει προκύψει, ακόμη και δέκα τύπους που μαντεύουν να συμβουλευτούμε δεν θα μάθουμε, ωστόσο δέκα χρόνια και κάποια… ψιλά πριν αυτός που έκλεισε ήδη τρεις δεκαετίες ζωής, συνάντησε αυτόν που έδωσε το όνομα του σ’ αυτό το περιοδικό που κρατάτε στα δυο σας χέρια. Δέκα τεύχη. Δέκα ταξίδια. Ιστορίες τρέλας, ζωής, καθημερινότητας. Η επέτειος του, είναι ουδέτερο (το περιοδικό) και όχι θηλυκό και δεν κινδυνεύουμε να παρεξηγηθούμε εάν δεν την θυμόμασταν, θα τιμηθεί δεόντως. Επειδή δεν είμαστε Ινδοί για να τιμούμε τις αγελάδες ας αποτίσουμε φόρο τιμής στον πρώτο αριθμό με τα δυο ψηφία που συναντάμε στη ζωή μας. Για τους άνδρες το δέκα συνδυάζεται στο μυαλό τους με τον μεγάλο μπαλαδόρο αλλά και με τη ρουλέτα ενώ στις γυναίκες θυμίζει εκείνα τα ωραία «δέκα παλικάρια» από την Λιβαδειά τα οποία όμως με τα χρόνια ψάχνουν σε πολύ βελτιωμένη βερσιόν. Τα βασικά της πίστης Οι Απόστολοι ήταν δώδεκα αλλά οι εντολές ήταν δέκα. Ένα το βουνό, ένας ο προφήτης, πολλοί οι πιστοί που στη συνέχεια ακολούθησαν αυτό το «ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω» και η ουσία είναι μια. Ου κλέψεις, ου μοιχεύσεις, ουκ επιθυμήσεις τη γυναίκα του γείτονα. Δέκα εντολές που εάν εξαιρέσει κανείς αυτή που σε διατάζει να τιμάς τη μάνα και τον πατέρα σου, τις άλλες τις έχουν όλοι πνίξει στο πηγάδι της πίστης. Γι’ αυτό ο καλός Θεούλης έγινε κακός και τιμώρησε τους άπιστους. Οι δέκα πληγές του Φαραώ είναι η μεγαλύτερη απόδειξη. Αίμα, δάκρυα και ιδρώτας. Αυτό είναι με δυο τρεις λέξεις το ρεζουμέ που έγινε και τραγούδι από το άλλοτε ποπ είδωλο που γιόρτασε πρόσφατα τέσσερις δεκαετίες ζωής. Έγκλημα και τιμωρία λοιπόν που είναι και το δέκατο μυθιστόρημα του Ντοστογιέφσκι. Και μιας και αναφερθήκαμε και στη μουσική, οι Pearl Jam που για τους περισσότερους του είδους αποτελούν… θρησκεία έδωσαν τον τίτλο TEN (10) σ’ έναν από τους κορυφαίους δίσκους τους. Τυχαίο;


Φεβρουάριος 2012 » σελίδα 31

Στην οθόνη της αλήθειας Τα χρόνια πέρασαν και το μαύρο κουτί έκανε την εμφάνιση του. Όχι αυτό των αεροπλάνων, που δεν είναι μαύρο, αλλά αυτό της τηλεόρασης, που και αυτή πλέον δεν δείχνει μαύρα αλλά πολύχρωμα. Μέσα από αυτή ο κόσμος, είδε, έμαθε, μορφώθηκε και ξέχασε και αυτά που ήξερε. Εμείς θα κοιτάξουμε στην άλλη όχθη της τηλεόρασης. Δυο δεκαετίες πριν από το σωτήριων έτος 2012, όλη η Ελλάδα έμαθε τον Λάκη Λαζόπουλο και τους «Δέκα μικρούς Μήτσους». Σπάνια πλάνα, σπουδαίες ερμηνείες, μια τηλεόραση που θα θέλαμε και σήμερα στις ζωές μας. Ζωές που μαύρισαν κάποια χρόνια μετά τα βράδια βλέποντας πάλι σ’ αυτό το κουτί την «Δέκατη Εντολή». Αυτοτελή επεισόδια, με αληθινά σενάρια, γεμάτα πόνο, αίμα και διδαχές. Η ζωή δίνει τα καλύτερα μαθήματα άλλωστε. Ο θεός της εποχής μας Η θρησκεία της νέας εποχής είναι το ποδόσφαιρο. Διαδεδομένο όσο οι θρησκείες και περισσότερο από το όπιο (εκτός εάν η χώρα είναι η Κολομβία) έμαθε να μαγνητίζει τους ανθρώπους, να τους γοητεύει και να τους κάνει τους άνδρες να αισθάνονται παιδιά. Άλλωστε οι ποδοσφαιριστές με τα κοντά παντελονάκια παιδιά είναι. Άλλοι καλά και άλλοι κακά. Το κακό παιδί, ο Ντιέγκο, έκανε πολλά. Ρούφηξε την κόκα σαν τον Τόνι Μοντάνα στο «Σημαδεμένο», με το κιλό δηλαδή, και έζησε όπως και αυτός το μεγάλο όνειρο. Μόνο που δεν ήταν αμερικανικό αλλά τύφλα να έχει ο μεγαλύτερος σταρ του Χόλυγουντ μπροστά στον Μαραντόνα. Το χέρι του Θεού, το γκολ του Θεού, ο Θεός ο ίδιος. Έχεις και τους ιερόσυλους που τον συγκρίνουν με τον πατριώτη του τον Μέσι. Ήμαρτον. Στην προ Μαραντόνα εποχή υπήρχε άλλος ένας μεγάλος με το Νο10 στην πλάτη αλλά ήταν Βραζιλιάνος. Δεν ήταν

χορευτής αλλά ποδοσφαιριστής. Ο Πελέ, ο οποίος στη συνέχεια έγινε Ζίκο, ο Ζίκο Ριβάλντο και ο Ριβάλντο Ροναλντίνιο. Όλοι εκείνοι με το Νο10 στην πλάτη. Όπως στην Ευρώπη ο Ζιντάν, ο Πλατινί και ο Πούσκας, ο Μπάτζιο, ο Ντελ Πιέρο κ.λ.π. Επειδή όμως είμαστε και Έλληνες, ο Δεληκάρης για τους Ολυμπιακούς, ο Δομάζος για τους Παναθηναϊκούς, ο Κούδας για τους ΠΑΟΚτζήδες και φυσικά ο ένας και μοναδικός Βασίλης Χατζηπαναγής του Ηρακλή. Ίσως το μεγαλύτερο δεκάρι που έβγαλε ποτέ η Ελλάδα… Τα μπαστούνια και οι… κούπες Δίπλα στους βαλέδες, στα μπαστούνια και στις κούπες βρίσκουμε και τα δεκάρια. Αυτά τα δεκάρια και τα μπαστούνια κατέστρεψαν πολύ κόσμο που έφταιγε όμως. Υπάρχουν και άλλα δεκάρια που διέλυσαν χώρες που ο πληθυσμός τους έπεσε θύμα συγκυριών. Δέκα χρόνια φέτος γιορτάζει το ευρώ στην Ελλάδα και άπαντες έχουν διαπιστώσει πόσο ζόρικο είναι να είσαι Ευρωπαίος όταν δηλώνεις Έλληνας. Κάποτε είχαμε τις «Δέκα ημέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο» τώρα θα έχουμε τα «Δέκα χρόνια που κατέστρεψαν την Ελλάδα». Άντε και μεγάλη οθόνη σας βάλαμε στο μενού για να μην έχετε και παράπονο. Τζούρες… ιστορίας Αντί επιλόγου θα τιμήσουμε και κάποια άλλα δεκάρια της ζωής μας που δεν το ξέραμε πως είναι δεκάρια. Όλοι ξέρουν τον Μέγα Αλέξανδρο αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν, κανείς δεν είναι και 10χ10% σίγουρος ότι ισχύει, πως πέθανε στις 10.6.323 π.Χ. Γνωστό είναι όμως πως στις 10.4.1919 πέθανε ο Εμιλιάνο Ζαπάτα, ο θρυλικός Μεξικανός επαναστάτης και πως στις 10.4.1879 γεννήθηκε ο Βλαντιμίρ Λένιν. Από την πολιτική και την επανάσταση στη μουσική και στην τέχνη γενικότερα. Στις 10.2.1898 γεννήθηκε ο Μπέρτολτ Μπρεχτ και στις 10.5.1905 ο Μάρκος Βαμβακάρης. Στις 10.2.1975 έφυγε από την ζωή ο ποιητής των ναυτικών, ο Νίκος Καβαδίας, ο οποίος είχε γεννηθεί το 1910 ενώ στις 10.3.1992 πέθανε και ο Γιώργος Ζαμπέτας. Στις 10.3.1925 ιδρύθηκε ο Ολυμπιακός Πειραιώς και στις 10.7.1871 γεννήθηκε ο Μαρσέλ Προυστ.


σελίδα 32 » Φεβρουάριος 2012

Γράφει ο Γιάννης Ευαγγελόπουλος

NEMΠE 27/09/2007 - 20/01/2012

Καλό ταξίδι ρε μάγκα!!!

Από την πρώτη μέρα που ξεκινήσαμε το περιοδικό και ψάχναμε θέματα για τα επόμενα τεύχη ακούστηκε το… μυθικό: «Κάνε ρε μαλάκα ένα θέμα στο ΝΕΜΠΕ. Αυτός είναι ένα… ΘΕΜΑ από μόνος του». Ποτέ δεν το επιχείρησα να το κάνω διότι ο ίδιος δεν γούσταρε τα φώτα της δημοσιότητας. Στις 20 Ιανουαρίου και σε ηλικία 4,5 χρονών ξεκίνησε το τελευταίο του ταξίδι και ΟΦΕΙΛΩ να του αφιερώσω μία σελίδα στο fuit ως ελάχιστο φόρο τιμής για το ΝΕΜΠΑΚΟ. Ήταν είναι και θα παραμείνει από τα βασικά στελέχη και ιδρυτικά μέλη

του περιοδικού αλλά και της οικογένειας του fuit. Μας άφησε τόσο νωρίς αλλά ήταν ΠΑΛΙΚΑΡΙ μέχρι το τέλος! Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να χάνεις το σκύλο σου. Κι είναι ακόμα χειρότερο να τον βλέπεις να πονάει και να… βασανίζεται. Αλλά αυτός εκεί. ΠΑΛΙΚΑΡΙ μέχρι τέλους… Θέλω πραγματικά να μοιραστώ μαζί σας ένα δείγμα από τις δικές του μοναδικές στιγμές. Έτσι για να τον θυμούνται αυτοί που τον ήξεραν αλλά και όλοι αυτοί που δεν είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν.

Οι εκπαιδευτές του, είπαν πως εκεί που θα πάει θα γίνει ΑΡΧΗΓΟΣ, αλλά εγώ κρατάω τη συμβουλή μιας πολύ καλής του φίλης: «Ελπίζω εκεί που πας να μην δαγκώνεις ρε μαλάκα και σε μαλώνουν!!!». ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΡΕ ΜΑΓΚΑ… ΥΓ: Ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ από τα βάθη της καρδιάς μου στον κτηνίατρο ΓΙΑΝΝΗ ΧΡΙΣΤΑΚO, για όσα έκανε για το ΝΕΜΠΑΚΟ μας. Παρατώντας τις δουλειές του και την οικογένεια του, μέρα και νύχτα στο πλευρό του προσπαθώντας να τον κάνει καλά.


www.fuitplus.gr

ΠΛ. ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΥ & Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ 2 • τηλ. 24620-24846 – ΓΡΕΒΕΝΑ baraza-grevena@hotmail.com

BELL AIR ΣΤΕΦΟΣ

Επειδή το καλό ντύσιμο έχει... όνομα

Στέφος Ε. & ΣΙΑ ο.ε. | Έτοιμα ενδύματα | Θεοδώρου Ζιάκα 4, Γρεβενά | τηλ. 24620 - 84047, 87700


θέμα

Γράφει ο Οδυσσέας Ιωάννου » φωτογραφίες Πέπη Λουλακάκη

» ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

Backstage Pass

Μπορεί μία φωτογραφία να «παίζει» μουσική; Ή μάλλον, να «υπαινίσσεται» μουσική; Ή, ακόμη καλύτερα, να αποκαλύπτει κρυμμένη μουσική; Σε μία βιομηχανία που η εικόνα θεωρείται εξίσου σημαντική με το περιεχόμενο, η εικόνα πρέπει να εξιδανικεύει, ενίοτε να παραπλανά, να φτιάχνει μία τέλεια συμμετρία που δίνει στο αντικείμενο μία αξία που δεν αντιστοιχεί σε τίποτα άλλο πέρα από την θολή εικόνα όλων μας περί ομορφιάς και αλήθειας. Ο καλλιτέχνης συνήθως φωτογραφίζεται όμορφος ή ιδιαίτερος ή παράξενος, ντυμένος με έναν μύθο ο οποίος σπάνια δικαιώνεται από το έργο του σκέτο, γυμνό. Η Πέπη Λουλακάκη τόσα χρόνια –και την γνωρίζω αρκετά- δεν τον ομορφαίνει –με την επικρατούσα έννοια- αλλά τον τοποθετεί στο περιβάλλον. Στους ανθρώπους, στους δρόμους, στις καθαρές, τυχαίες και δίχως θαυμασμό ματιές που του ρίχνει ένας περαστικός. Τους αγαπάει πολύ για να τους «πλαστικοποιήσει». Αγαπάει πολύ και την μουσική τους. Δεν θα μπορούσε να δουλέψει αλλιώς. Κάποιες φορές αισθάνεσαι πως δεν τους έχει καν σε πρώτο πλάνο. Μεγάλη «αμαρτία» για το μάρκετινγκ… Για τους σπουδαίους φωτογράφους συνηθίζεται η φράση «έχει ματιά». Η Πέπη έχει και ματιά και θέση και κυρίως μία ανθρωπιά- δεν βρίσκω άλλη λέξη. Φωτογραφίζει ανθρώπους, όχι σταρ. Ασπρόμαυρους με όλα τους τα χρώματα παρόντα. Και δουλεύει πάντα με ένα κοριτσίτικο χαμόγελο, που τα κάνει όλα να μοιάζουν παιδική χαρά… * Περισσότερες φωτογραφίες από την έκθεση Backstage Pass της Πέπης Λουλακάκη στο Μεταξουργείο (πήρε παράταση μέχρι τις 5 Φεβρουαρίου) αλλά και από άλλες δουλειές της στην προσωπική της σελίδα στο διαδύκτιο: www.pepiloulakaki.com


Φεβρουάριος 2012 » σελίδα 35


σελίδα 36 » Φεβρουάριος 2012 Γράφει ο Γιάννης Ευαγγελόπουλος

» ΧΩΡΙΣ… ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ

Ο Βασιλιάς…

Θέλετε το γεγονός πως μιλάμε για αληθινή ιστορία; Θέλετε τις εκπληκτικές ερμηνείες των Μουρίκη, Χατζησάβα και Ζουγανέλη ή μήπως τη διαφορετικότητα του Γραμματικού που σχολιάζει θέματα όπως ο ρατσισμός, τα ναρκωτικά και η ζωή στην Ελληνική επαρχία; Όπου κι αν πιαστείς καταλήγεις στο συμπέρασμα πως ο «Βασιλιάς» είναι μεταξύ των κορυφαίων, αν όχι η κορυφαία ελληνική ταινία των τελευταίων χρόνων. Μια ταινία στην οποία ο σκηνοθέτης της, Νίκος Γραμματικός επιχειρεί να αναμετρηθεί με τα φαντάσματα της μισαλλοδοξίας και του ρατσισμού που συνθλίβουν ένα νεαρό στην Ελλάδα του σήμερα. Και το κατάφερε με τον καλύτερο τρόπο σαρώνοντας τα βραβεία (Καλύτερης Ταινίας, ΑΑ Ανδρικού ρόλου, Σκηνογραφίας και Ήχου) στο 43ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Ο Βαγγέλης (Μουρίκης) είναι ένας 35χρονος άντρας, αποφασισμένος να ξεκόψει από το σκοτεινό παρελθόν και να αλλάξει τη ζωή του. Έτσι δοκιμάζει να κάνει μια καινούρια αρχή στο κτήμα του πατέρα του στην Πελοπόννησο. Οι κάτοικοι της περιοχής του υποδέχονται αρχικά με καχυποψία που μετατρέπεται γρήγορα σε απροκάλυπτη εχθρότητα. Μόνος υποστηρικτής του είναι ο Αστυνόμος της γειτονικής κωμόπολης. Η απόφαση του Βαγγέλη να ξαναχτίσει τη ζωή του και η προσπάθεια του να αντιμετωπίσει το εχθρικό περιβάλλον, εξομαλύνουν την κατάσταση και ο Βαγγέλης μοιάζει να εντάσσεται στην τοπική κοινωνία. Μέχρι τη στιγμή που φτά-

νει η Μαρία, γυναίκα της ζωής του και σύνδεσμος με το παρελθόν, το οποίο κάνει μοιραία την εμφάνιση του και η ρήξη του ήρωα με το περιβάλλον είναι πλέον αναπόφευκτη. Οι εντάσεις κορυφώνονται, ο Βαγγέλης συνθλίβεται. Χρησιμοποιώντας τις δομές ενός γουέστερν, ο σκηνοθέτης κάνει ένα πικρό σχόλιο για τις αθέατες και εν πολλοίς απωθητικές όψεις της ελληνικής επαρχίας. Η προκατάληψη και η δυσπιστία με την οποία υποδέχονται τον ήρωα οι ντόπιοι δημιουργούν ένα ασφυκτικό περιβάλλον που τον οδηγεί στην απομόνωση και τον αφανισμό. Ο σκηνοθέτης εστιάζει τόσο στον αγώνα του κεντρικού χαρακτήρα για μια αλλαγή στην ζωή του όσο και στην απροκάλυπτη και αδικαιολόγητη εχθρότητα με την οποία τον αντιμετωπίζει ο περίγυρος του. Μια δραματική ιστορία με ενσωματωμένες επιτυχώς αρκετές κωμικές στιγμές που για πολλούς θεωρείται η κορυφαία ελληνική ταινία. Άποψη που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Σκηνοθεσία: Νίκος Γραμματικός Σενάριο: Νίκος Γραμματικός, Νίκος Παναγιωτόπουλος Πρωταγωνιστούν: Βαγγέλης Μουρίκης, Μηνάς Χατζησάββας, Γιάννης Ζουγανέλης, Χρήστος Σκορδάς, Τάσος Νούσιας, Ράσμη Τσόπελα, Περικλής Λιανός, Μπάμπης Γιωτόπουλος, Μαριλίτα Λαμπροπούλου, Κωνσταντίνος Καλοκαιρινός, Ευαγγελία Ανδρεαδάκη, Δωροθέα Νικιπόρτσικ, Δήμητρα Χατούπη, Βιβή Κόκκα, Αντώνης Αλεξίου, Άννα Βαγενά. Διάρκεια: 130’

* Μεγάλο πλήγμα για τον ελληνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο κινηματογράφο ο θάνατος του κορυφαίου Έλληνα σκηνοθέτη Θόδωρου Αγγελόπουλου


Ζεσταθείτε ...χωρίς να ξοδευτείτε! «Ecoplus 12» αερόθερμη σόμπα Pellet των 12 kw στην τιμή των

1200€

email: info@ecoplus.com.gr Web: www.ecoplus.com.gr


σελίδα 38 » Φεβρουάριος 2012

Φωτογραφία: πολιτιστικός σύλλογος Καρπερού

» ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΣΤΟ ΚΑΡΠΕΡΟ

Ένα έθιμο που αντέχει στο χρόνο

Από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του περιοδικού αποδείξαμε πως στηρίζουμε και προβάλουμε τα ήθη και έθιμα της πόλης μας. Διότι η παράδοση είναι αυτή που κρατάει ένα χωριό και μια πόλη ζωντανή. Κι όταν ένα έθιμο αντέχει στο χρόνο και η συμμετοχή σ’ αυτό είναι μαζική παύει να είναι παράδοση και γίνεται κομμάτι της ζωής. Και όταν την σκυτάλη σε ένα δρώμενο την παραλαμβάνει αυθόρμητα η νεολαία, τότε αυτό έχει μέλλον και θα παραμείνει αναλλοίωτο να συνδέει αρμονικά το χθες με το σήμερα. Στο 10ο τεύχος λοιπόν έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στο περιοδικό μας ένα έθιμο που… αντέχει στο χρόνο και κρατιέται ζωντανό αρκετές δεκαετίες τώρα στο Καρπερό Γρεβενών. Ο εορτασμός των Θεοφανείων στο Καρπερό Γρεβενών δεν μοιάζει σε τίποτα με τον παραδοσιακό τρόπο που βλέπουμε σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας και είναι

πραγματικά κάτι το ξεχωριστό που αν δεν το ζήσεις από κοντά δεν μπορείς να το καταλάβεις και να το νιώσεις. Με τη βοήθεια των κατοίκων του χωριού και το πλούσιο φωτογραφικό ρεπορτάζ που μας πρόσφεραν θα προσπαθήσουμε να σας βάλουμε έστω και από μακριά στο κλίμα της συγκεκριμένης παράδοσης. Το έθιμο της περιφοράς των εικόνων λοιπόν κρατάει από τις αρχές του 19ου αιώνα και μέχρι και σήμερα δεν έχει σταματήσει να γίνεται ποτέ και σκοπός του είναι ο αγιασμός των χωραφιών και των ζωών για καλή παραγωγή και για το διώξιμο των κακών πνευμάτων. Στις 6 τα ξημερώματα την ημέρα των Θεοφανείων, μικροί και μεγάλοι συγκεντρώνονται στην εκκλησία του χωριού όπου αρχικά γίνεται δημοπρασία για το ποιος θα μεταφέρει το σταυρό και ποιος τη βάφτιση και στη συνέχεια μοιράζονται και οι υπόλοιπες εικό-

νες με τους συμμετέχοντες στο έθιμο να χωρίζονται σε δύο ομάδες. Η μία ομάδα πηγαίνει Βόρεια και Δυτικά του χωριού και η άλλη Νότια και Ανατολικά φωνάζοντας όλοι τους «Κυριαλέσον» δηλαδή «Κύριε Ελέησον». Νιόπαντροι και αρραβωνιασμένοι στην κάθε ομάδα τάζουν στους υπόλοιπους διάφορα εδέσματα για το γλέντι που θα ακολουθήσει και οι δύο ομάδες συναντιόνται στο εξωκκλήσι του Αγιόυ Αθανασίου όπου τους περιμένει φωτιά και ζεστά ροφήματα κι απ’ εκεί όλοι μαζί πηγαίνουν στην κεντρική εκκλησία του χωριού όπου και παρατάσσονται ιεραρχικά (πρώτα ο Σταυρός, μετά η βάφτιση και μετά οι υπόλοιποι άγιοι) για τη θεία λειτουργία. Μετά το πέρας αυτής ο κόσμος προσκυνάει τις εικόνες παίρνει αγίασμα για τα χωράφια και τα ζώα του και στην πλατεία του χωριού στήνεται γλέντι μέχρι αργά το βράδυ.


www.fuitplus.gr ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΙΑΚΟΣ Ασφαλιστικός Σύμβουλος

email: nikos.liakos@yahoo.com

[ΑΣΦΑΛΕΙΕΣ - ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ] Εμ. Παπά 1 ΤΚ 51100 Γρέβενα

Στέργιος Χ. Ζαμανάκος

ΓΡΕΒΕΝΑ Μ. Αλεξάνδρου 55 τηλ: 24620-83900

Tηλ. - Fax: 2462501161


θέμα

Γράφει ο Γιάννης Ευαγγελόπουλος

» ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΣ

«Όνειρο ζωής το Λας Βέγκας» Διασκέδαση ή μόδα; Παιχνίδι ή τζόγος; Χόμπι ή επάγγελμα; Τρεις ερωτήσεις για το πόκερ που για τον καθένα από μας είναι σίγουρο πως θα βρουν διαφορετικές απαντήσεις. Για άλλους είναι χόμπι, για άλλους απλά διασκέδαση, ενώ δεν λείπει και η κατηγορία των τζογαδόρων. Σε μία από τις τρεις, αν όχι και στις τρεις κατηγορίες βρισκόταν πριν από αρκετό καιρό ο Γιώργος Γιαννούλας. Τα τελευταία χρόνια όμως αντιμετωπίζει το πόκερ πιο επαγγελματικά και έχει βάλει στόχο να καθιερωθεί στα μεγάλα τραπέζια του πόκερ σε επαγγελματικό επίπεδο. Ήδη μετράει δύο συμμετοχές σε μεγάλα τουρνουά του εξωτερικού και στις αρχές Φεβρουαρίου ετοιμάζεται για το Σάλτσμπουργκ έχοντας ήδη εξασφαλίσει το εισιτήριο για μία ακόμη σημαντική διοργάνωση. Το fuit σας παρουσιάζει τον Γιώργο Γιαννούλα, τον πρώτο Γρεβενιώτη παίκτη του πόκερ που έχει πάρει μέρος σε δύο παγκόσμια τουρνουά σε Αυστρία και Τσεχία και ετοιμάζεται για το τρίτο, ο οποίος μας μίλησε για τα μυστικά του πόκερ, για τη γνωριμία του με τον Τζον Τάραμας και για τους μελλοντικούς του στόχους στο πόκερ, δίνοντας παράλληλα τις συμβουλές του στους νέους παίκτες που μόλις ξεκίνησαν την ενασχόληση τους με το συγκεκριμένο… άθλημα. Από πότε κόλλησες το μικρόβιο του πόκερ; «Πιστεύω ότι το μικρόβιο το πόκερ δεν το κόλλησα. Είναι νομίζω έμφυτο, γενικά με συνάρπαζαν και με συναρπάζουν τα τυχερά παίγνια, είναι στο αίμα μου». Για κάποιους το πόκερ είναι χόμπι, για άλλους είναι απλά τζόγος και για κάποιους λίγους επάγγελμα. Για τον Γιώργο Γιαννούλα; «Νομίζω πως είναι ένας συνδυασμός και τον τριών μαζί, χόμπι για να περνάει ευχάριστα η ώρα μου, τζόγος για να είναι στα ύψη η αδρεναλίνη μου και επάγγελμα διότι μου αποφέρει και κέρδη ή χρήματα ή ταξίδια». Τι χρειάζεται να προσέξει κάποιος που ξεκινάει τώρα να ασχολείται με το συγκεκριμένο… σπορ; «Θέλει μεγάλη προσοχή, διότι μπορεί να «εθιστεί» κάποιος και να είναι επικίνδυνο

για την οικονομική και οικογενειακή του κατάσταση. Πρέπει γενικά να υπάρχει σε όλα μέτρο και σύνεση».

σα φανταστικά αφού το συνδύασα και με την ψυχαγωγία μου, το τερπνόν μετά του ωφελίμου».

Συμφωνείς με την άποψη πως τα τελευταία χρόνια οι περισσότεροι παίζουν πόκερ επειδή έχει γίνει μόδα; «Συμφωνώ απόλυτα ότι έχει γίνει της μόδας, λόγω της δεδομένης κατάστασης (οικονομική κρίση, ανεργία) οι άνθρωποι προσπαθούν να βρουν εναλλακτικούς τρόπους για να τους επιφέρει γρήγορα και εύκολα χρήματα και κέρδη, αυτή είναι και η παγίδα, γιατί εάν δεν προσέξουν το παιχνίδι μπορεί να γίνει η καταστροφή τους».

Και τώρα το τουρνουά στο Σάλτσμπουργκ; Τι μπορούμε να περιμένουμε; «Δεν ξέρω… Προσωπικά θέλω να απολαύσω το τουρνουά και από εκεί και πέρα βλέπουμε. Στη φάση που είμαι, θέλω πρώτα απ’ όλα να κερδίζω εμπειρίες και να απολαμβάνω τα τουρνουά».

Τι έχεις κερδίσει από τις δύο συμμετοχές σου παγκόσμια τουρνουά πόκερ σε Τσεχία και Αυστρία; «Δεν έχω κερδίσει κάποιο χρηματικό έπαθλο εάν και έφτασα κοντά στην νίκη, αλλά το σίγουρο είναι ότι αποκόμισα εμπειρίες οι οποίες δεν περιγράφονται και πέρα-

Πόσο εφικτό είναι για κάποιον να γίνει επαγγελματίας παίκτης πόκερ και κατά βάθος αυτό είναι κάτι που αποτελεί στόχο για σένα; «Πιστεύω πως είναι δύσκολο να γίνει κάποιος επαγγελματίας παίχτης. Χρειάζεται πολύ χρόνο, επιμονή, υπομονή, εξυπνάδα, σε απομακρύνει από την οικογένεια και τους φίλους, σαφώς και ΤΥΧΗ! Ναι θα το ήθελα πολύ κάποια στιγμή να καταφέρω να γίνω επαγγελματίας».


Φεβρουάριος 2012 » σελίδα 41

Στα δύο τουρνουά που συμμετείχες γνώρισες τον Τζον Τάραμας. Είναι πραγματικά μεγάλος παίκτης ή ένας μύθος του μπλακ τζακ και τώρα του πόκερ; «Ναι είναι ένας μύθος, εάν αναλογιστείς την πορεία του μέσα στον χρόνο, νοιώθω τον εαυτό μου πολύ τυχερό που τον συνάντησα». Γνωρίζω πάντως πως έχει διαβάσει αμέτρητα βιβλία πριν ξεκινήσει να παίζει πόκερ. «Πραγματικά έχει διαβάσει αρκετά βιβλία και είναι παίκτης που παίζει με μαθηματικούς όρους-πιθανότητες».

«Ο στόχος που έχω βάλει είναι υψηλός. Θέλω πολύ να κερδίσω τη συμμετοχή μου στο τουρνουά του Λας Βέγκας, πιστεύω ότι εάν παραβρεθώ εκεί θα εκπληρώσω ένα από τα όνειρα της ζωής μου».

«Η μεγαλύτερη ήττα μου ήταν στην Βιέννη που έχασα με άσσο ρήγα από άσσο έξι στο ρίβερ, οι πιθανότητες για να χάσω ήταν 2%, νίκες πολλές (χαχαχα) εκ των οποίων μία είναι η συμμετοχή μου στο τουρνουά της Πράγας».

Ο παράγοντας τύχη τι ρόλο παίζει; «Πιστεύω το μεγαλύτερο εάν δεν έχεις την τύχη με το μέρος σου δεν κάνεις τίποτα, όσα βιβλία και να διαβάσεις. Ένας μεγάλος παίκτης θα προσπαθήσει να σε κερδίσει πριν το φλοπ ή μετά το φλοπ».

Κερδισμένος ή χαμένος από την ενασχόληση σου με το πόκερ; «Κερδισμένος θα έλεγα, παίζω πολύ προσεκτικά και συγκρατημένα, πιο πολύ παίζω γιατί με ευχαριστεί και το αγαπώ».

Θυμάσαι τη μεγαλύτερη νίκη και τη μεγαλύτερη ήττα σου (ποσά δεν λέμε);

Υπάρχει ένας κρυφός… μεγάλος στόχος που έχεις βάλει;

Τι θα συμβούλευες σε κάποιον που θέλει να ξεκινήσει τώρα με το συγκεκριμένο άθλημα; «Πρώτα από όλα να είναι εγκρατής και συνετός. Όπως προανέφερα το παιχνίδι μπορεί να αποβεί πολύ καταστροφικό για κάποιον που δεν γνωρίζει πολλά και αρχίζει τώρα. Το βασικότερο από όλα είναι να παίζει γιατί τον ευχαριστεί και όχι απαραίτητα να γίνει πλούσιος από αυτό, εάν κινείται μόνο βάση αυτής της ιδέας και μ’ αυτό το σκοπό σίγουρα θα ΑΠΟΤΥΧΕΙ!». * O Γιώργος Γιαννούλας συμμετέχει στα τουρνουά πόκερ στο διαδύκτιο με το ψευδώνυμο kiparissi (λόγω της καταγωγής του από το Κυπαρίσσι Γρεβενών)


σελίδα 42 » Φεβρουάριος 2012

Γράφει η Δήμητρα Βέργου

» ΜΙΑ ΓΙΟΡΤΉ… ΜΙΑ ΣΥΝΤΑΓΉ

Φασόλια… γίγαντες

ΦΑΣΟΛΙΑ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΣΤΟ ΦΟΥΡΝΟ (4 ΜΕΡΙΔΕΣ):

Υλικά 1/2 του κιλού φασόλια γίγαντες 2 ξερά κρεμμύδια ψιλοκομμένα 2 ντομάτες ώριμες ψιλοκομμένες 1 κουταλιά της σούπας τοματοπολτό 1 καρότο κομμένο σε ροδέλες Ένα κλωνάρι σέλινο ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ: Το όνομα του προέρχεται από το Λατινικό ρήμα Februare που σημαίνει καθαρίζω, εξαγνίζω και ίσως αναφέρεται στους θεούς των Ρωμαίων Februs (Φέβρουο) που ήταν θεός των νεκρών, αντίστοιχος του Πλούτωνα και της Februa (φέβρουα)θεά που επόπτευε τους εξαγνισμούς. Είναι ο πιο μικρός μήνας του χρόνου με 28 μέρες, γι’ αυτό λέγεται και κουτσοφλέβαρος. Οι Πόντιοι τον λένε Κούντουρον (κουτσουρεμένο) ενώ οι Κύπριοι Κούτσουλον (μικρούλη). Κάθε 4 χρόνια έχει 29 μέρες και τότε το έτος λέγεται δίσεκτο και θεωρείται γρουσούζικο. Κι όπως πιστεύει ο λαός τότε «δεν πρέπει ούτε αμπέλια να φυτεύονται, ούτε σπίτια να θεμελιώνονται, ούτε γάμοι να γίνονται...». Μαζί με τον Μάρτιο είναι οι μήνες με τον πιο άστατο καιρό. Τον Φεβρουάριο σχεδόν πάντα γιορτάζονται οι Αποκριές και έτσι θεωρείται και «μήνας χορευταράς και ξέγνοιαστο». Και επειδή οι Αποκριές σημαίνουν γλέντι, καρναβάλι και καθαρά Δευτέρα τι καλύτερη επιλογή από φασόλια γίγαντες; Ένα Ελληνικό νοστιμότατο φαγητό που τρώγεται όλο το χρόνο, αλλά την καθαρά Δευτέρα έχει την τιμητική του (και με την μορφή της φασολάδας βέβαια) δίπλα στη λαγάνα, τις ελιές, το χαλβά και τα άλλα νηστίσιμα εδέσματα. Χρόνια πολλά και καλή Σαρακοστή!

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

1. 2.

Από το προηγούμενο βράδυ μουσκεύουμε τα φασόλια. Την επόμενη αλλάζουμε το νερό, προσθέτουμε τα καρότα, το σέλινο, τα κρεμμύδια και τα βράζουμε 1 περίπου ώρα σε χαμηλή φωτιά. Αν θέλουμε χρησιμοποιούμε χύτρα ταχύτητας, οπότε μειώνουμε το χρόνο μαγειρέματος στο μισό. Στη συνέχεια προσθέτουμε τη ντομάτα, το ντοματοπολτό και τα βράζουμε για περίπου 5 λεπτά. Αδειάζουμε το φαγητό στη γάστρα ή σε ταψάκι και προσθέτουμε το πιπέρι, το αλάτι, το μαϊντανό, την ρίγανη και τελευταίο το λάδι. Ψήνουμε το φαγητό στους 200 βαθμούς για περίπου 50 -60 λεπτά. Προσέχουμε να μην στεγνώσουν οι γίγαντες. Αν χρειαστεί προσθέτουμε λίγο ζεστό νερό κατά την διάρκεια του ψησίματος.

Μισό ματσάκι μαϊντανό 1 φλιτζάνι του τσαγιού λάδι Αλάτι-πιπέρι- ρίγανη

3. 4. 5.

Μικρό μυστικό: Αν θέλετε να κάνετε το φαγητό σας πιο πικάντικο, πριν το βάλετε στο φούρνο προσθέστε 2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο και λίγη πιπεριά καυτερή. Υ.Γ. Η συγκεκριμένη συνταγή έγινε με φασόλια από το κτήμα του ΣτέλιουΜπαϊνέτα από το χωριό Ζιάκας Γρεβενών.

Περισσότερες νηστίσιμες συνταγές και όχι μόνο στο www.manitarosyntages.blogspot.com


Φεβρουάριος 2012 » σελίδα 43

ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ Η καθαρά Δευτέρα σηματοδοτεί το τέλος του καρναβαλιού και το ξεκίνημα της μεγάλης σαρακοστής για το Πάσχα. Ονομάστηκε έτσι γιατί σύμφωνα με την Χριστιανική θρησκεία την μέρα αυτή οι άνθρωποι καθαρίζονταν σωματικά και ψυχικά. Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας και σήμερα οι νοικοκυρές καθαρίζουν τα σκεύη από τα μη νηστίσιμα φαγητά των προηγούμενων ημερών που περίσσεψαν. Καθιερωμένη σαν αργία είναι η πρώτη έξοδος μεταξύ χειμώνα και άνοιξης. Οικογενειακή και υπαίθρια καθαρά γιορτή συνδυάζεται με εκδρομές σε παραλίες, αλλά κύρια σε κορυφές και βουνά αφού ένα από τα στοιχεία που την χαρακτηρίζουν είναι το πέταγμα του χαρταετού. Χωρίς να λείπει φυσικά το άφθονο φαγοπότι, το γλέντι και ο χορός. Έχει και την ονομασία ΚΟΥΛΟΥΜΑ, λέξη με λατινική ρίζα που σημαίνει αφθονία. Μεμονωμένες παρέες ή πολυπληθείς ομάδες, με τη συνδρομή συλλόγων και σωματείων γεύονται τα νηστίσιμα και ανταλλάσουν ευχές για καλή σαρακοστή. Πόσοι άραγε νηστεύουν σήμερα; Την ημέρα αυτή οι μεγάλοι γίνονται παιδιά. Τον αετό σπάνια τον κρατάει παιδί. Ο πατέρας το κάνει. Για να νοιώσει νέος, να θυμηθεί τα παιδικά του χρόνια, να περηφανευτεί για την τεχνική του. Και όταν δεν τα καταφέρνει- συνηθισμένο φαινόμενο- φταίει ο καιρός και οι «σύγχρονοι» αετοί. Ποτέ ο ίδιος. Α, ρε άνδρες... Μα κι μείς οι γυναίκες δεν πάμε πίσω. Επίδειξη στις καλοζυμωμένες λαγάνες, στην δική μας παραδοσιακή φασολάδα, στο σπιτικό χαλβά, στις τσακιστές ελιές που μόνο εμείς ξέρουμε να κάνουμε, άσχετα αν ζούμε σε μέρη και υψόμετρα που το δένδρο της ελιάς δεν μας καταδέχεται. Ξεχνάμε όλοι εκείνη την ημέρα σιλουέτες και δίαιτες. Αφού είναι τόσο νόστιμα και τόσο πολλά τα ρημάδια τα νηστίσιμα και τόσο λεπτή και τραγανή η λαγάνα, που θαρρείς και μια μπουκιά γίνεται. Σουπιές, χταποδάκια, ταραμάς, ντολμαδάκια, τουρσιά, αχνιστή φασολάδα ή πικάντικοι γίγαντες. Τι να πρωτοθυμηθείς και τι να μην λιγουρευτείς ακόμα και με σφιγμένο από τα μέτρα και την κρίση στομάχι. Και να δεις που αργεί η καθαρά Δευτέρα. Γι’ αυτό μέχρι τότε καλές Αποκριές. Φέτος τις χρειαζόμαστε περισσότερο και θα ‘ναι διαφορετικές. Γιατί έχουμε ανάγκη από γέλιο, κουράγιο, διασκέδαση και γιατί η κοινωνία μας γέμισε μασκαράδες και έτσι η σάτιρα θα ‘χει εύκολο έργο να αποτυπώσει τα καμώματα τους. Και ευτυχώς που στο καρναβάλι δεν υπάρχουν ...κόκκινες γραμμές.


αυτοί που πήραν

τα βουνά

Γράφει ο Γιάννης Ευαγγελόπουλος

Tα παιδιά του δρόμου και των Δρώμενων! Φεβρουάριος και Αποκριές. Και πώς να αντισταθείς να μην γράψεις γι’ αυτό πoυ ξεκίνησε σαν νεανικό τόλμημα, μετατράπηκε σε συλλογικό εγχείρημα και κατέληξε να γίνει θεσμός. Τα ΑΝΑΚΑΤΩΣΑΡΙΑ τον «Από μηχανής θεσμό» που αγαπήθηκε και τιμήθηκε από χιλιάδες Γρεβενιώτες και ξένους για μια ολόκληρη δεκαετία. Αφιερωμένο εξαιρετικά αυτό το δισέλιδο σ’ αυτούς τους ΛΙΓΟΥΣ Γρεβενιώτες. Σ’ αυτούς που όλο το χρόνο συμφωνούσαν, διαφωνούσαν, συναποφάσιζαν και δημιουργούσαν. Τους ίδιους που το τελευταίο δεκαήμερο της Αποκριάς ξημεροβράδιαζαν στην πλατεία και στον πεζόδρομο επιδιώκοντας την τελειότητα. Και σε κείνους τους ΠΟΛΛΟΥΣ τους ξένους -τη σημασία έχει το όνομα και ο τόπος καταγωγής - που τίμησαν την πόλη και τον τόπο μας με τη συνεχή παρουσία, το κέφι, τη ζωντάνια και τη φρεσκάδα τους. Μαζί πορευτήκαμε, μαζί γλεντήσαμε, μαζί απογειωθήκαμε, μαζί σπρώξαμε λίγο ψηλότερα τα Γρεβενά. Εμείς το πιστεύαμε, κάποιοι άλλοι διαφωνούσαν. Μπορεί όλοι να έχουμε τα δίκια μας και μακάρι οι αντιθέσεις να γίνουν και πάλι συνθέσεις και θεσμοί. Σας αφήνω να διαβάσετε ένα μέρος από την επιστολή του Ηλία Κολοκούρη τη χρονιά που σταμάτησαν τα ΑΝΑΚΑΤΩΣΑΡΙΑ, όπως είχε δημοσιευτεί στο fuitplus.gr. Μια επιστολή για τα Ανακατωσάρια που είναι περισσότερο σημαντική γιατί έρχεται από την πόλη του Καρναβαλιού ...την Πάτρα.

ΚΡΙΜΑ...

Για τους κακόπιστους ρομαντικοί, για τους καλόπιστους πρωτοπόροι, για τους ίδιους απλά ο εαυτό τους

«Είναι τα Γρεβενά μια πόλη μαγική; Δεν γνωρίζω πώς είναι τα Γρεβενά όταν δεν είναι Ανακατωσάρια. Ήρθα εδώ πρώτη φορά το 2007 κι ήταν Ανακατωσάρια. Είδα μια πόλη μαγεμένη, μπορεί με την καθημερινότητά της να μην έχει καμία σχέση, μπορεί τις άλλες μέρες να είναι μια ακόμα θανατερή επαρχία, δεν ξέρω. Αλλά εκείνες τις μέρες της Αποκριάς ήταν μαγεμένη. Η ιδιότητα της μαγείας δεν


Φεβρουάριος 2012 » σελίδα 45

ενυπήρχε προφανώς. Επίκτητη ήταν, η γιορτή ήταν που μάγευε την πόλη. Ο κόσμος γλεντούσε στους δρόμους, σου μιλούσε, χαμογέλαγε και δεν σου ζητούσε τίποτε. Το μόνο που ήθελαν τα Ανακατωσάρια ήταν η συμμετοχή σου στην γιορτή. Τίποτε άλλο. Οι αμιγείς μας ιδιότητες, είτε μας αρέσει, είτε όχι, είναι πόρτες κλειστές, κατήφεια κι αναποδιά, ούτε κουβέντα, κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα. Όταν έφτανες στα Γρεβενά κι είχε Ανακατωσάρια, αυτές τις αμιγείς σου ιδιότητες τις έχανες. Χανόσουν και σωζόσουν στο ανακάτεμα, στην ένταση και στην απότομη διαταραχή του φυσιολογικού ρυθμού σου. Έμπαινες σε μια συλλογικότητα, σε μια παλιά ξανακερδισμένη γιορτή κι έδιωχνες το κλείδωμα, έλυνες τους κάβους κι έμπαινες στον χορό. Έχω δει καρναβάλια και καρναβάλια στην Πάτρα. Αυτό της έλειπε κι αυτό της λείπει στο καρναβάλι της. Η συλλογικότητα, η παρέα, το μπέρδεμα του κόσμου και το κέφι το δωρεάν. Δωρεάν ψυχική ανάταση. Μια αποχή από το δήθεν συλλογική ρε γαμώτο. Συλλογική γιατί μια παρέα ανθρώπων κατάφερε από

το τίποτα να φτιάξει κάτι τεράστιο. Αμφιβάλλω αν υπήρχε καρναβάλι με τις διαστάσεις που το είδα εγώ στα Γρεβενά πριν δημιουργήσει τα Ανακατωσάρια ο ΜΟΓ. Τα Ανακατωσάρια πέτυχαν, γιατί βγήκανε μέσα από συζητήσεις, από προτάσεις συγκρουόμενες και ιδέες. Κάθε χρονιά βρίσκανε μια ιδέα, συζητούσανε όλοι για μήνες μαζί και συνέθεταν. «Μετανάστευση» ως θέμα για γιορτές καρναβαλιού; «Εργασία» ως θέμα για γιορτές καρναβαλιού; Είμαστε στα καλά μας; Κοινωνική αφύπνιση μαζί με γλέντι; Ε λοιπόν, ναι. Κι όμως, ταίριαζε απόλυτα, γιατί κάθε χρόνο τα Ανακατωσάρια έλεγαν «ναι στην ζωή». Επιμένω στην συλλογικότητα, επειδή τα Ανακατωσάρια από το όνομά τους και μόνο σε προδιέθεταν: ένας ωραίος πληθυντικός αριθμός να σου γιομίζει το στόμα, με ένα μεγεθυντικό

«-άρια» στο τέλος, σαν το κρασί το γιοματάρι που έρεε καθώς οι Γάλλοι χτυπούσαν τρελά τα κρουστά τους τις μέρες της γιορτής.

Διονυσιακά πράγματα. Χαμός. Αυτό ήταν: κάτι πληθυντικό, μαζικό, συλλογικό. Ξέχναγες τον εαυτό σου, γινόσουν ένα με τη γιορτή κι έμπαινες στο χορό τον βαλκάνιο. Έτσι άλλωστε είναι τα γιορτάσια, ο κόσμος μαζεύεται κάπου, σφίγγουν οι αγκαλιές κι ενώνονται οι καρδιές. Παραδοσιακός ή όχι, γινόσουν ειλικρινής στα Ανακατωσάρια. Τουλάχιστον εμένα τα Γρεβενά εκείνες τις μέρες μου φαίνονταν μια πόλη γεμάτη, γεμάτη κορίτσια κι αγόρια ξετρελαμένα με την άνοιξη που θα έσκαγε μύτη. Μια πόλη ερωτική και φουμισμένη. Δεν μπορώ να πω περιστατικά, εκείνες τις ώρες όμως μιλούσαν τα βλέμματα και τα αεικίνητα πόδια μας. Κάτι ωραίο είχε φυτρώσει στα Γρεβενά. Στα Ανακατωσάρια άνθρωποι διαφορετικής ποιότητας και προέλευσης αναμειγνύονταν, χάνανε τον εαυτό τους και γίνονταν όλοι μαζί ένας άνθρωπος που χόρευε, με τους Σέρβους να παίζουν στο αυτί του την τρομπέτα κι εκείνος σε μανία διονυσιακή να ξορκίζει ότι του σκοτείνιαζε τις μέρες. Κι ύστερα ήρθε ένα απίστευτο χάραμα, μια μπάντα δημοτική με τις στολές της να παίζει το «Βαλς των Χαμένων Ονείρων» ή την «Ερημιά» του Χατζιδάκι. Φάτσες κουρασμένες, λιωμένες στο χορό μα γεμάτες ικανοποίηση... Αυτή η παρέα που τα δημιούργησε είναι προφανές ότι είχε συγκεκριμένη αισθητική. Κατά την γνώμη μου υψηλή. Η υψηλή αισθητική και οι καινούριες ιδέες φαίνεται πως κάποιους ενόχλησαν και το συλλογικό δημιούργημα μιας παρέας ζαβώθηκε, χτυπήθηκε και έπεσε όπως κάθε τι ωραίο».


σελίδα 46 » Φεβρουάριος 2012

» ΔΌΚΤΩΡ ΠΑΛΆΒΡΑΣ Δια μέσω του Αγίου Πνεύματος ο Χριστός μπορούσε να βρίσκεται παντού. Το ίδιο που κάνει και η Ντόρα Μπακογιάννη δια μέσω των καναλιών, αλλά με μηδαμινές πιθανότητες να αναγνωριστεί ως σωτήρας.

Όταν κάποιοι λένε πως η Ελλάδα γύρισε πίσω στη δεκαετία του ‘50, εννοούν το 1850, σωστά;

Η καυτή πατάτα της προεδρίας του ΠΑΣΟΚ, αποδείχτηκε καραμελωμένη στο φούρνο με μανιτάρια και γαλλικά τυριά.

Ο σύγχρονος έλληνας είναι σαν τον αθώο φυλακισμένο που φοβούμενος μην του στερήσουν τον προαυλισμό, δεν διεκδικεί την απελευθέρωσή του.

Μπήκαμε στην τελική ευθεία για την καταστροφή του κόσμου. Στην Ελλάδα έχουμε πάρει μια πρόγευση ήδη...

Τι είδους αυτοκτονία επιλέγει ένας Κρητικός, όταν έρχεται αντιμέτωπος με τα νέα μέτρα της κυβέρνησης; Χαρατσίρι!

Με τέτοιο γαμ*** που τρώνε οι έλληνες φορολογούμενοι, δεν θα έπρεπε να αποκαλείται «κρίση πέους»;


Φεβρουάριος 2012 » σελίδα 47

» ΣΟΥ ΜΙΛΑΏ Μ’ ΑΚΟΎΣ; Τελικά θα κρατήσουμε τίποτα σ’ αυτή την πόλη που να φέρνει κόσμο και να προσελκύει τουρισμό; Δεν σε καταλαβαίνω τι εννοείς; Από που να ξεκινήσω; Να πω για τις απόκριες; Ούτε φέτος θα κάνουμε Ανακατωσάρια… Γιατί άσχημα πέρασες πέρυσι; Και σουβλάκια είχαμε και μπάντες είχαμε κι ας έπαιζαν ότι να ‘ναι και καρουζέλ έφερε ο Δήμος. Κι άλλα θες; Εδώ ολόκληρη Ξάνθη και έριξε το μπάτζετ της φέτος. Μόνο… 280.000 ευρώ είπαν πως θα ξοδέψουν. Να μην πω για τη Βασιλίτσα; Χιόνι έχουμε, τοπία απερίγραπτα διαθέτουμε, αλλά τα έργα δεν καταφέραμε να τα περάσουμε… Αφού είπαν πως δεν ήταν έργα ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, τι να κάνουμε; Και τα μανιτάρια; Δύο αγάλματα και δύο τρία μαγαζιά δεν κάνουν τα Γρεβενά πόλη του μανιταριού… Σε μένα τα λες. Σ’ αυτούς που είναι κολλημένοι σε συγκεκριμένα έργα. Δεν λέω, ότι έργο γίνεται καλό είναι για την πόλη, αλλά εδώ έχουμε μπροστά μας το μανιτάρι… συγνώμη, το φεγγάρι ήθελα να πω κι αυτοί ασχολούνται με τ’ άστρα… Και κοίτα που από πόλη του μανιταριού θα γίνουμε Γρεβενά η πόλη των… αστέρων. Δεν έχεις άδικο. Στη μπάντα οι εγωισμοί, αλλά καλό θα ήταν να ενημερώνονται και οι αρχές για οτιδήποτε γίνεται στην πόλη έτσι ώστε να υπάρχει ανάλογη συνεργασία. Διότι τις περισσότερες φορές κι αυτοί μαθαίνουν κάποια πράγματα αφού γίνουν.


σελίδα 48 » Φεβρουάριος 2012

(

)

Η κοινωνική μηχανική της φήμης

Αγαπημένο μου δέν τρο γεια σου, πόσο χαίρομαι που σε βλέπω μετά από δύο μήνες! Εύχομαι να περάσεις το δυνατ όν καλύτερα τους μή νες που μας έχουν απομείνει, μιας κα ι ο κόσμος, ως γνω στόν, καταστρέφε ται στο τέλος του 2012. Τι σού είναι αυτές οι φήμες πά ντως... Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν στην κα ταστροφή του κόσμ ου το 2012 και πάλι δεν κάνουν τίποτα , συνεχίζουν τη ζω ή τους κανονικά, τρ ώνε, πίνουν και έχο υν τις καθημερινέ ς μικροαστικές επιδιώ ξεις. Τελικά μάλλ ον μας αξίζει να κατασ τραφούμε, για τα… μπάζα είμαστε οι περισσότεροι.

μεονικής επιστημ ι θε ε ά ίζ ρ κ χ τή ου αυ στείο, π η φήμη ο που παίΤο πιο α τως, δεν είναι ν ω φ έ λ τη άν » θα λέτης π ά το σπασμένο είναι π…στης ε λ ς δ λ τη α τά σ , … τή «ο αυ Το αι π ς νω της. τάδε είν δουλειέ ζεται πά όνο ρεκόρ «ο ια γ α χ η τά χρ γίνει σε τη Θεσσαλονίκ ίκα στη Μοναισ ς γυνα και πάε ι γνωστό τύνεται νίζει κα ράδια ν και τα β άλιστα τον ψω τε καν π…στης ,μ ού στηρίου μάλλον ς». Και ! ηθοποιό ημένος ο τάδε κα είναι ο

Η κοινωνική μηχανική της φήμης πάντως είναι εκπληκτικά δραστική. Είναι ο απόλυτος διανοητικός ιός, το απόλυτο μιμίδιο (meme) που, εγκέφαλο τον εγκέφαλο, εξαπλώνεται ταχύτατα. Και αν ψάξουμε να βρούμε τον βέλτιστο πληθυσμό ώστε να πετύχουμε τη μέγιστη ταχύτητα διάδοσης της φήμης-ιού, πιστεύω πως θα καταλήξουμε σε μια πόλη 10-20 χιλιάδων κατοίκων.

Πριν από καμιά 10ριά χρόνια και βάλε, μια καγκουροπαρέα έπινε ρετσίνες ένα βράδυ σε ένα γυράδικο στο κέντρο. Μέσα στη γενική βαρεμάρα και άπνοια συμβάντων στην πόλη μας, έπεσε η ιδέα «Ρε δε βγάζουμε μια φήμη να γίνει τζερτζελές;». Έπεσαν διάφορες ιδέες στο τραπέζι, ο καθένας είπε τη μαλ…κία του, αλλά αποφασίστηκε σε κάθε περίπτωση η φήμη να είναι γενική, να μη θίγει κάποιο πρόσωπο.

Η πόλη μας είναι στάνταρ ένα τέλειο γήπεδο για να παίξει μπάλα μια φήμη. Οι περισσότε ροι γνωρίζοντα ι μεταξύ τους, που ση μαίνει πως αν βγει φήμη για ένα ψιλοκο σμικό άτομο των Γρεβενών (π χ. ο τάδε είναι π…στης) θα το ξέρουν το πολύ σε δύ ο μέρες όλοι. Και σε αυτό βοηθάε ι επίσης και η πολεοδομία - στυλ Μανχά ταν - της πόλης μας, ο ένας είναι πά νω στον άλλον και υπ άρχει αλληλε πίδραση.

Μετά από πο λύ γέλιο κα ι πολλές ιδέες, δύο ψεύτικες φ ήμες επικρά σαν. Η μια, τηπου τελικά απορρίφθηκ ήταν να διαδ ε, οθ σε η αστυνο εί πως στο πάρκο έπ ιαμία σατανιστ ές να κάνο τελετές, ήτ υν αν και κάπω ς επ το θέμα. Τε λικά αποφασ ίκαιρο τότε ίστηκε η φή μη να είναι η εξής: «Έρι ξαν ένα νεκρ Αλβανό (τυ χαία η εθνι ό κότητα) στο δραγωγείο υ». ΑΠΟΤΕΛ ΕΣΜ σε 2 μέρες όλα τα Γρεβ Α; Μέσα ενά έπιναν εμφιαλωμέ νο νερό!

Sapxios


www.fuitplus.gr STRATA CAFÉ RESTAURANT

Κωνσταντίνος Λάτσος

m GASS

ΑΦΟΙ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΙ ΕΜΠΟΡΙΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΕΙΔΩΝ Κεντρικό: 1ο χλμ. Περιφ. Οδού Γρεβενών τηλ. 24620-87928 Υπ/μα: Πουλτσάρι Γρεβενά τηλ. 24620-87827 fax: 24620-87024 κιν: 6974447882

Υπηρεσίες καθαριότητας

Χαρτικά

Πλαστικά Απορρυπαντικά Θ. ΛΑΔΑ 8 ΓΡΕΒΕΝΑ ΤΚ. 51100 τηλ. 2462028504 & 83998

Τηλεοπτικός Σταθμός Γρεβενών

Το Ραδιόφωνο των Γρεβενών

13ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 26 - ΓΡΕΒΕΝΑ ΤΗΛ. 24620 25500 - 6973 003856

www.grevenatv.gr | trmtv@yahoo.gr Τηλ.24620-87200, 24620-28069 fax 24620-85444


σελίδα 50 » Φεβρουάριος 2012

Να μην ξεχάσω @ Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου γιορτάζουν οι Σταμάτης, Σταματίνα κ.λ.π.

Τον αγώνα του All Star Game στο ΝΒΑ στις 24/25&26 του μήνα

@ Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου γιορτάζουν Χράλαμπος, Μπάμπης,Χαρίλαος, Χάρης κ.λ.π.

@ Πέμπτη 16 Φεβρο υαρίο ΤΣ παϊδάκια ΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ υ , κεμπάπ, μπιφτέκια κ.λ.π @ Δευτέρ α 27 Φε βρουαρίου ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕ αργία, πε τάμε αετο ΡΑ ύς κ.λ.π

οκριάς Το τριήμερο της απ ρίς Χω . 27 ι 25, 26 κα ως όμ ΙΑ ΑΡ ΩΣ ΑΤ ΑΝΑΚ είναι σα να τρως όρδο σκορδαλιά χωρίς σκ

πανελλήνιο Το χειμερινό κολύμβησης πρωτάθλημα ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΟ 10-12/02 στο ς σε τι ιώ με 12 γρεβεν κολυμβήτριες ΕΞΑΝΔΡΟΥ του ΜΕΓΑ ΑΛ

Να μείνω σπ ίτι 14 Φεβρουα στις ρίου (μόνο για δε σμευμένους) για να γλιτώ σω την αηδ ία με τα χρόνι α πολλά

Τις ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ των καταστημάτων . Μένω και ψωνίζω Γρεβενά

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ

Το παρελθόν ορίζει το μέλλον. Γι αυτό πρέπει να γνωρίζουμε Ιστορία. Ορίστε λοιπόν μερικές ιστορικές στιγμές του μήνα Φεβρουαρίου

1/2

Το 1977 εφαρμόζεται η εγκύκλιος, σύμφωνα με την οποία όλα τα δημόσια έγγραφα στην Ελλάδα θα συντάσσονται πλέον στη Δημοτική.

10/2

2/2

Το 1828 ιδρύεται η Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα, μετέπειτα Εθνική Τράπεζα, και καθιερώνεται ο Φοίνικας ως εθνικό νόμισμα.

4/2

Το 362 ο βυζαντινός αυτοκράτορας Ιουλιανός εκδίδει έδικτο (διάταγμα), με το οποίο αναγνωρίζει ίσα δικαιώματα σε όλες τις θρησκείες στην επικράτειά του

5/2

6/2

Το 1930 εκδίδεται το Προεδρικό Διάταγμα με το οποίο οι Ελληνίδες αποκτούν δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές.

Το 1943 η ναζιστική Γερμανία δανείζεται 6.000.000.000 δραχμές χρήματα από την Ελλάδα.

Το 1634 ο Γαλιλαίος (Γκαλιλέο Γκαλιλέι) απαρνείται μπροστά στους ιεροεξεταστές τη θεωρία του ως αιρετική και λαθεμένη και δέχεται ότι η Γη είναι επίπεδη και ακίνητη.

Tο 1861 διεξάγεται ο πρώτος διασυλλογικός αγώνας στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Στο Σέφιλντ της Αγγλίας τίθενται αντιμέτωπες η Σέφιλντ (Sheffield F.C.) και η Χάλαμ (Ηallam FC).

12/2

13/2

Το 1894 οι αδελφοί Λιμιέρ εφευρίσκουν μία συσκευή που την ονομάζουν κινηματογράφο. Λειτουργεί ως κάμερα και ως μηχανή προβολής.

Το 1477 η Μάργκερι Μπρους στέλνει στον Τζον Πάστον το πρώτο ερωτικό γράμμα, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου. Απευθυνόταν "Στον Αγαπημένο μου Βαλεντίνο"

14/2

15/2

16/2

18/2

19/2

21/2

26/2

Το 1923 ο αρχαιολόγος Χάουαρντ Κάρτερ ανοίγει τη σαρκοφάγο του Φαραώ Τουταγχαμών.

Το 1952 η Ελληνική Βουλή επικυρώνει τη συμφωνία ένταξης της χώρας μας στο ΝΑΤΟ, με μόνες αρνητικές ψήφους τις οκτώ της ΕΔΑ και τη μία του Μιχάλη Κύρκου.

Το 1959 υπογράφεται στο Λονδίνο η τελική συμφωνία για την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. (Συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου)

Το 1848 οι Μαρξ και Ένγκελς δημοσιεύουν το Κομουνιστικό Μανιφέστο, τη Βίβλο του Κομουνισμού.

Το 399 π.Χ ο φιλόσοφος Σωκράτης καταδικάζεται να πιει το κώνειο, επειδή «εισήγαγε καινά δαιμόνια» στην Αρχαία Αθήνα.

Το 1936 έπειτα από μακροχρόνιες έρευνες, ο Φέρντιναντ Πόρσε παρουσιάζει το «λαϊκό αυτοκίνητο», γνωστότερο ως Volkswagen.


I WANT YOU TO JOIN BULLSEYE CREW COFFEE – BAR ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ 8 ΓΡΕΒΕΝΑ • ΤΗΛ. 2462100260


ήρθε και άλλαξε τον πεζόδρομο @ @ Μ. Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ 7 7– – ΓΡΕΒΕΝΑ ΓΡΕΒΕΝΑ


Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.