4
DIT IS EEN UITGAVE VAN METRO CUSTOM PUBLISHING
Hepatitis C is een sluipmoordenaar. Het kan leiden tot ernstige leverdisfunctie of leverkanker. Testen is belangrijk, omdat het wel twintig jaar kan duren voordat je klachten krijgt. Als ex-verslaafde behoort Eline (38) tot de risicogroep. Zij is succesvol behandeld tegen hepatitis C.
Eline wil liever niet met haar echte naam in de krant.
“Ruim achttien jaar geleden kwam ik erachter dat ik hepatitis C had. In mijn pubertijd was ik verslaafd aan heroïne. Om clean te worden zat ik in een verslavingskliniek. Daar werd ik getest op alle mogelijke ziektes die je tijdens zo’n bestaan kunt oplopen.” “De diagnose hepatitis C kwam eigenlijk niet hard aan, ik had immers nog geen klachten. Ik wist niet wat het was en ook de artsen wisten nog niet precies wat ze ermee moesten. Ieder jaar ging ik op controle en dan kreeg ik te horen dat ik nog steeds hepatitis C had. Tien jaar geleden werd ik doorgestuurd naar een internist. Maar ook die wilde nog geen behandeling starten, omdat ik (nog) niet ‘ziek’ was.” “Langzamerhand werd steeds duidelijker dat een behandeling meer kans van slagen heeft als
je nog niet ziek bent. En ik wist: over twintig jaar kan mijn lever weleens zo beschadigd zijn, dat genezing niet meer mogelijk is. Daarom ben ik, in overleg met de artsen, toch aan een behandeling begonnen. Het was zwaar. Zeven maanden lang moest ik mezelf elke week injecteren en slikte ik zestien tabletten per dag. Van de injectie kreeg ik koorts en werd ik grieperig. Op de lange termijn had ik het meeste last van bloedarmoede. Continu was ik moe en zwak. Mijn benen verzuurden als ik de trap op liep en’s avonds ging ik gelijk met mijn dochter naar bed.” “Het is heel pittig geweest, maar het vechten voor genezing was de moeite waard. Ik raad anderen aan om zich te laten testen. Zeker als je ‘een verleden’ hebt. Ook al heb je dat weggestopt en afgesloten, het is beter om zekerheid te hebben, dan later een beschadigde lever.”
t Hepatitis C is een chronische leverontsteking veroorzaakt door een virusinfectie. t De volgende groepen hebben een verhoogd risico: - (ex-)drugsverslaafden - mensen die besmet bloed hebben gekregen (bijvoorbeeld door een bloedtransfusie voor 1992) - mensen met een infectie door vervuilde tatoeagenaalden - mannen die seks hebben met mannen (het is dan seksueel overdraagbaar) - niet-westerse migranten t Testen op hepatitis C kan via de huisarts of direct bij de GGD. Bij een positieve uitslag word je verwezen naar de infectioloog of de maag-, darm-, leverspecialist. t Het virus kan de lever dusdanig beschadigen dat hij kapot gaat (levercirrose). Er is een kleine kans op overlijden. t Vroegtijdige behandeling verhoogt de kans op herstel; genezing is mogelijk bij 63-95% voor wie nog niet eerder is behandeld.
advertorial
Blijf niet rondlopen met rusteloze benen Stichting deelt kennis en strijdt voor erkenning. Iedereen kent het wel. U rust uit na fysieke inspanning, maar in uw benen voelt u een onrustig gevoel. Alsof ze willen doorlopen terwijl u stilzit. Mensen die het Restless Legs Syndroom hebben, voelen dit dag in dag uit. Of beter: nacht in nacht uit, want vooral bij het rusten zijn de symptomen, zoals tintelingen en een onbedwingbare neiging tot bewegen van de benen, maar soms ook de armen, het sterkst. Vaak zijn er ook oncontroleerbare schokkende bewegingen van de ledematen. Dit leidt tot onrustig slapen of zelfs slapeloosheid. Het gevoel is alleen te onderdrukken door uit bed te stappen en te gaan lopen, soms vele malen per nacht. Ook tijdens theaterbezoek of een vliegreis kan RLS een kwelling zijn. Er is helaas nog veel onbegrip voor RLSpatiënten. Het Restless Legs Syndroom is een internationaal erkende neurologische aandoening. De ziekte kreeg die erkenning pas in 2005. De Stichting RLS werd in 1999 opgericht, door enkele patienten en neurologen. Voornaamste reden was het gebrek aan kennis over RLS en het onbegrip voor RLS-patiënten. De Stichting RLS is een vrijwilligersorganisatie die subsidie krijgt van het Rijk en wordt ondersteund door donateurs. Er is geen financiële ondersteuning vanuit de farmaceutische industrie. Eyeopener Er is veel verbeterd, maar volgens de Stichting schiet de kennis over RLS zowel bij (mogelijke) patiënten als artsen nog steeds tekort. Daarom treedt zij veel naar buiten om informatie te verstrekken. De Stichting organiseert druk bezochte voorlichtingsbijeenkomsten door het hele land voor patiënten en mensen die vermoeden RLS te hebben. Een neuroloog legt daarbij uit wat de aandoening inhoudt en wat de symptomen zijn. Voor veel mensen is dat een eyeopener. Gelukkig kan er ook verteld worden dat er voor velen wat aan te doen is en dat kan een hele geruststelling betekenen. Onderzoeken tonen aan dat een aantal artsen nog onvoldoende kennis heeft over RLS. Er worden soms medicijnen voorgeschreven die geen of zelfs een averechts effect hebben op RLS. Daarom geeft de Stichting ook voorlichting aan onder andere artsen en apothekers. Sinds 2006 zijn goede medicijnen beschikbaar, die worden vergoed door de zorgverzekeraar. De ziekte, die overigens in veel gevallen erfelijk is, kan daarmee over het algemeen goed onder controle worden gehouden. Meer informatie: Kijk voor meer informatie over RLS, de behandeling ervan en contactgegevens van de Stichting RLS op www.stichting-restless-legs.org. U kunt zich daar ook opgeven als donateur. De stichting is telefonisch te bereiken via 0900 - 757 46 36 (1 ct/min, op weekdagen tussen 7 en 8 uur ’s avonds).
[bron] Infectioloog Kees Brinkman, OLVG