de wereld
12
www.metronieuws.nl DINSDAG 20 DECEMBER 2011
Deze pagina is een initiatief van Global Village Media
Thuistest FOTO’S MARJOLEIN VAN ROTTERDAM
Ron Blaauw viert kerst met kwartels
Sterrenkok kookt uitsluitend met biologische ingrediënten De meeste komen uit de buurt Met simpele spullen bedacht hij voor Metro een duurzaam doch delicaat kerstmenu
Ron Blaauw: “Laat kinderen lekker met hun handen eten! Twee derde van de wereld eet met zijn handen.”
Kirsten Duijts, zoon Lucas (5), dochter Daan (10), vriend Michel van der Laan en oma Lenie van Zanen testen Ron Blaauws Duurzame kerstmenu met gevulde kwartels, koolrabi en polenta.
Waar koopt men een verse kwartel? Kirsten Duijts had geen idee. “Poeliers verkopen ze, maar diepgevroren. Als je ze direct nodig hebt kan niemand ze uitbenen. Dus ik heb een strooptocht achter de rug.” Een mooie tocht langs allemaal kleine leveranciers, achteraf gezien. “Eigenlijk veel leuker dan de supermarkt. Je zou er vaker moeten kopen. Je denkt bovendien al gauw dat het dan duurder wordt. Hoewel die koolrabi en polenta supergoedkoop zijn. Echt duurzaam eten wij normaal verder eigenlijk nauwelijks. Behalve dat we niet elke dag vlees eten, dankzij Daan: die is bijna fulltime vegetariër.” “En dat je nooit naar de kilo-
Win een diner! Win een diner voor twee in een sterrenrestaurant! Ga naar www.oneworld.nl/lekkerduurzaam en deel je favoriete recept.
knaller gaat”, vult oma aan. Intussen liggen de kwartels in de oven, gevuld en wel. Vriend Michel: “Wij hebben nog nooit kwartel gegeten. Koolrabi en polenta trouwens ook niet. Wat is dat eigenlijk, polenta?” Enige argwaan moet Ron Blaauws kerstmenu dus wel overwinnen. Maar aan tafel krijgen zijn onbekende schotels de hoogste lof. “Wat is dít lekker”, roept oma Lenie verguld. “Die koolrabi is een verrassing, een beetje bitter en gekruid, en de kwartels zijn verrukkelijk. Toen ik het recept zag dacht ik: ‘Dat zou ik nooit kunnen.’ Maar nu ik het proef denk ik dat ik het ook ga maken.” MARJOLEIN VAN ROTTERDAM
Het recept voor de gevulde kwartels met koolrabi en polenta is te lang voor deze rubriek. Ook dat vind je online.
“De kwartel is een soort kipje, maar dan lekkerder”, zegt topkok Ron Blaauw van het gelijknamige tweesterrenrestaurant in Amsterdam. “Het is delicaat en feestelijk maar toch goedkoop eten en niet al te ingewikkeld klaar te maken.” De kwartel is bovendien duurzaam. “Er ís geen kwartelbioindustrie, het is duurzaam eten. Duurzaam is voor ons belangrijk. De vlees, vis en groente op het menu zijn voor 100 procent biologisch. Veel halen we uit de buurt. We hebben zelfs een kruidenplukker in dienst die voor ons van alles uit de vrije natuur haalt in de buurt van Amsterdam, soms zelfs uit het Vondelpark. De kwartels koop ik ook in de buurt. Het is gevogelte waarvoor ik een
“Duurzaam is voor ons belangrijk. De ingrediënten zijn voor 100 procent biologisch.” TOPKOK RON BLAAUW
lans wil breken. Een echt goed product. Ja, ook voor kinderen. Mijn eigen kinderen smullen er van. Ik heb drie kinderen, de jongste twee zijn elkaars tegenpolen. Mijn dochter eet echt alles, m’n zoon bijna niets. Alles wat eruitziet als groente is voor hem taboe. Hij moet wel alles proeven, verder maak ik er geen punt van. Eten moet een feestje zijn. Een tip: laat de kinderen de kwartels lekker met hun handen eten! In twee derde van de wereld eten ze met
hun handen. Het eet gewoon fijner.” Kwartels liggen niet voor het grijpen in de supermarkt. Prima, vindt Ron Blaauw. “Het is veel leuker om naar een goede poelier te gaan. Dat zouden mensen sowieso meer moeten doen: kopen bij de kleine leveranciers. Eerlijk eten, en ook nog eens veel lekkerder. Mijn advies is simpel: koop goed spul bij de kleine leverancier of van de boer. Dat hoeft echt niet altijd duurder te zijn. Kijk maar naar de polenta in dit menu. Je kunt er zóveel mee doen. Bakken, vullen met paddenstoelen, of het eten als risotto. En dat voor iets wat in Italië bekend staat als armeluiseten.” MARJOLEIN VAN ROTTERDAM
Boeren lijden onder landjepik OXFAM NOVIB
Wereldwijd vindt er een strijd om vruchtbare grond plaats. Dat komt onder meer door een groeiende vraag naar voedsel en biobrandstoffen. Om in die behoefte te voorzien, kopen buitenlandse investeerders landbouwgrond in Afrika, Azië en Latijns-Amerika op. Bij die transacties worden soms de rechten van de oorspronkelijke bewoners en gebruikers van het land geschaad. In feite is er dan sprake van ‘landjepik’: families worden van hun land verdreven, krijgen vaak geen vergoeding en de bevolking heeft steeds minder ruimte om zelf voedsel te verbouwen. De campagne GROW van Oxfam Novib richt zich op de oneerlijke verdeling van voedsel in de wereld. Op het systeem waar ook landjepik onderdeel van uit-
Families worden soms met geweld van land verdreven.
maakt. Overheden en internationale bedrijven hebben een belangrijke verantwoordelijkheid om te komen tot eerlijker en duurzamer verbouwen. Maar ook consumenten kunnen nadenken over hun consumptiegedrag. Over de hoeveelheden voedsel die wij verspillen, en ook over wat wij eten. Neem palmolie. Daar gebruiken
we meer van dan we beseffen. Het zit in talloze producten en de wereldmarkt vraagt om steeds meer. Op zich een kans voor Indonesië, waar de oliepalm goed gedijt. Maar in de praktijk is het niet de bevolking die van de palmolieproductie profiteert. Integendeel. Boerengezinnen worden gedwongen hun land af te staan aan grote bedrijven en krijgen daar nauwelijks iets voor terug. Mede door zich hard te maken voor duurzaam geproduceerde palmolie, waarvan de kleine boeren zélf profiteren, probeert de GROW-campagne iets aan deze ongelijkheid te doen. Want bij het bouwen aan een wereld met genoeg voedsel voor iedereen, moeten we landjepik bestrijden, aldus Oxfam Novib. GVM